(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις) ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β’ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΣΤ’ Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ. 2. ‘Αδεια απουσίας των Βουλευτών κ. Π. Μπούζαλη, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, Ι. Κοσμίδη και Π. Ρήγα, σελ. 3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Δημοτικό Σχολείο Κυβερίου Αργολίδας, το 2ο Γυμνάσιο Καισαριανής, το 1ο Γυμνάσιο Νέας Σμύρνης, Ιρακινή αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων και το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Βόλου, σελ. 4. Επί διαδικαστικού θέματος, σελ. 5. Επί του Κανονισμού, σελ. 6. Ανακοινώνεται η παράταση προθεσμίας των απεσπασμένων συνεργατών Βουλευτών μέχρι 31/12/2011, σελ. Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Κατάθεση αναφορών, σελ. 2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ. 3. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων: α) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την πρόσληψη δικαστικών υπαλλήλων, τη σύσταση νέων Πρωτοδικείων κ.λπ., σελ. β) Προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την καθυστέρηση πληρωμής των «Σχεδίων Βελτίωσης» του Γ’ Κ.Π.Σ. κ.λπ., σελ. γ) Προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από τις έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες στο Νομό Ηρακλείου κ.λπ., σελ. Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Α. Επί διαδικαστικού θέματος: ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε., σελ. ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ. Β. Επί του Κανονισμού: ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ. ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., σελ. Γ. Επί των επικαίρων ερωτήσεων: ΚΟΝΤΟΣ Α., σελ. ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ Δ., σελ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ. ΣΤΑΥΡΟΥ Α., σελ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ. ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ. Δ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ. ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ Λ., σελ. ΔΡΙΤΣΑΣ Θ., σελ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ Η., σελ. ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ Γ., σελ. ΚΑΤΡΙΝΗΣ Μ., σελ. ΚΟΛΛΙΑΣ Κ., σελ. ΚΟΣΜΙΔΗΣ Ι., σελ. ΛΑΜΠΙΡΗΣ Η., σελ. ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ. ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ Α., σελ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ. ΜΠΟΥΓΑΣ Ι., σελ. ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε., σελ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ. (Ν. ‘Αρτας), σελ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ. ΠΑΡΙΣΗΣ Α., σελ. ΠΛΕΥΡΗΣ Α., σελ. ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ. ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ. ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ Ε., σελ. ΣΚΟΥΛΑΣ Ι., σελ. ΣΤΑΜΑΤΗΣ Δ., σελ. ΤΣΙΑΡΑΣ Κ., σελ. ΧΑ’Ι’ΔΟΣ Χ., σελ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Χ., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΣΤ΄ Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008 Αθήνα, σήμερα στις 4 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.32΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Διαμάντω Μανωλάκου, Βουλευτή Α΄ Πειραιώς, τα ακόλουθα: Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ 1) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ολύμπου Νομού Λάρισας ζητεί χρηματοδότηση για την αποπληρωμή μηχανημάτων αποχιονισμού δρόμων. 2) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Ο.Τ.Α. Νομού Ηρακλείου Κρήτης ζητεί την αναμόρφωση διατάξεων του σχεδίου νόμου για την αναδιάρθρωση της Δημοτικής Αστυνομίας κ.λπ.. 3) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος του ΒΙΟ.ΠΑ. Αγίου Νικολάου Κρήτης ζητεί χρηματοδότηση για την κατασκευή των έξωτερικών έργων υποδομής του πιο πάνω Βιοτεχνικού Πάρκου. 4) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Νεάπολης Λασιθίου ζητεί την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών στους εργαζόμενους στην Παιδόπολη. 5) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Λεύκης Λασιθίου ζητεί τη χορήγηση πίστωσης για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν στην περιοχή του από τις πρόσφατες βροχοπτώσεις. 6) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα Τρίτεκνων Οικογενειών ζητεί την πλήρη εξομοίωση με τους πολύτεκνους, των γονέων με τρία παιδιά. 7) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Επαρχίας Λασιθίου ζητεί οικονομική ενίσχυση για τη συνέχιση της λειτουργίας της. 8) Ο Βουλευτής Άρτης κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας διαμαρτύρεται για την υπολειτουργία των δομών της στους Νομούς Φωκίδας, Αττικής, Έβρου, Ροδόπης και Φθιώτιδας λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης. 9) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αγίου Νικολάου Λασιθίου ζητεί χρηματοδότηση για την αποκατάσταση του αγροτικού δικτύου της περιοχής του. 10) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο «ΜΙΕΣΖΚΟ» ζητεί την αναγνώρισή του από το Πρωτοδικείο Πειραιά. 11) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Ο κ. Δρακωνάκης Ευάγγελος ζητεί την επίλυση εκκρεμοτήτων του Κτηματολογίου στην περιοχή της Ελούντας στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. 12) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Σπουδαστών Ι.Ε.Κ. ,ειδικότητας «Φύλακας Μουσείων και αρχαιολογικών χώρων» ζητεί την πρόσληψη των μελών του. 13) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Λασιθίου ζητεί την ενιαία ενίσχυση των υδάτινων πόρων του νοτίου τμήματος του Νομού Λασιθίου, την εκτέλεση έργων άρδευσης κ.λπ.. 14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Νεάπολης Νομού Λασιθίου Κρήτης ζητεί τη μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας του, στη νέα κοινότητα Βραχασίου του Νομού Λασιθίου. 15) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Εργαζόμενοι της Αναπτυξιακής Λασιθίου ΑΑΕ Ο.Τ.Α. ζητούν τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων των Αναπτυξιακών Εταιρειών κ.λπ.. 16) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ανδριόπουλος Σπυρίδων ζητεί την αναγνώριση του μεταπτυχιακού του από Βουλγαρία, στην Πληροφορική. 17) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δ/νση Οικισμού - Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Νομού Πιερίας ζητεί διευκρινιστικές οδηγίες για τη διεκπεραίωση υποθέσεων από την υπηρεσία αυτή. 18) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ - ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ελληνικών Υδατοκαλλιεργειών Χαλκίδας ζητεί την ένταξη του τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών στο πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης μέσω του Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε.. 19) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τ.Ο.Ε.Β. Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου Αιτωλ/νίας ζητεί την τοποθέτηση αυτόματης υδροληψίας άρδευσης με κάρτα χρέωσης που θα εξυπηρετεί τα δημοτικά διαμερίσματα της περιοχής. 20) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αλυζίας Νομού Αιτωλοακαρνανίας ζητεί να χαρακτηριστεί το Δημοτικό Διαμέρισμα Μύτικα ως θεομηνιοπληγείσα περιοχή. 21) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τ.Ο.Ε.Β. Ευηνοχωρίου Αιτωλ/νίας ζητεί χρηματοδότηση για την εγκατάσταση ηλεκτροβανών . 22) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Νεοχωρίου Αιτωλοακαρνανίας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αγορά σκαπτικού μηχανήματος. 23) Ο Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ελλήνων Υδατοκαλλιεργητών Χαλκίδας ζητεί τη χορήγηση δανείων μέσω ΤΕΜΠΜΕ σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. 24) Ο Βουλευτής Α Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους μετανάστες απεργούς πείνας Χανίων ζητεί την ψήφιση νομοθετικής ρύθμισης που να αφορά στην παραμονή των μελών της στην Ελλάδα. Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ 1. Στην με αριθμό 8113/14.10.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ελευθερίου Αυγενάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3843Β/7.11.2008 έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης, σας γνωρίζουμε τα εξής στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του ΥΠΕΧΩΔΕ: Ο ΠΕΣΔΑ θα υλοποιηθεί σε δύο στάδια: Το Μεταβατικό Στάδιο με διάρκεια έως το 2010 και το Τελικό Στάδιο. Στο μεταβατικό στάδιο (μέχρι το 2010) προβλέπονται τα εξής: * Στο Νομό διαμορφώνονται πέντε (5) Διαχειριστικές Ενότητες (Δ.Ε.). * 1η Δ.Ε.: Η ενότητα αποτελεΙται από τους Δήμους Τυλίσου, Γαζίου, Ηροκλείου, Ν. Αλικαρνασσού, Κρούσωνα, Παλιανής (πρώην Τετραχωρίου) και Γοργολαίνη και θα εξυπηρετείται από το νέο κύτταρο ταφής που θα κατασκευαστεί στους Πέρα Γαληνούς. Τα απορρίμματα των Δήμων Ηρακλείου, Γαζίου και Ν. Αλικαρνασσού μεταφέρονται στο νέο κύτταρο μετά από μεταφόρτωση στο ΣΜΑ Ηρακλείου, τα έργα επέκτασης του οποίου χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Συνοχής και βρίσκονται σε εξέλιξη. * 2η Δ.Ε.: Αποτελείται από τους Δήμους Τυμπακίου, Μοιρών, Ζαρού, Ρούβα, Γόρτυνας, Κόφινα, Αστερούσιων, Αγ. Βαρβάρας και θα καλύπτεται από το νέο ΧΥΤΑ που θα κατασκευαστεί στην περιοχή της Μεσσαράς. * 3η Δ.Ε.: Συγκροτείται από τους Δήμους Ν. Καζαντζάκη, Θραψανού, Επισκοπής, Τεμένους, Αρχανών. Οι ΟΤΑ αυτοί οδηγούν τα παραγόμενα στερεά αστικά απόβλητά τους στο ΧΥΤΑ Καζαντζάκη του οποίου η επέκταση χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής (το έργο της επέκτασης βρίσκεται υπό υλοποίηση). * 4η Δ.Ε.: Στην ενότητα αυτή συμπεριλαμβάνονται οι Δήμοι Γουβών. Χερσονήσου. Καστελίου και Μαλίων. Εξυπηρετούνται από τον υφιστάμενο ΧΥΤΑ Χερσονήσου ο οποίος είναι υπό επέκταση και χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής. 5η Δ.Ε.: Ο Δήμος Βιάνου και ο Δήμος Αρκαλοχωρίου αποτελούν την ενότητα αυτή. Τα απορρίμματα τους, οδηγούνται στο ΧΥΤΑ Βιάνου. Η αναβάθμιση του χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής και είναι υπό υλοποίηση. Συμπερασματικά προβλέπεται η κατασκευή ενός (1) επιπλέον ΧΥΤΑ στην περιοχή της Μεσσαράς και η κατασκευή σύγχρονου χώρου διάθεσης περιορισμένης διάρκειας, στην περιοχή των Πέρα Γαλήνων, ενώ οι επεκτάσεις - αναβαθμίσεις των υφιστάμενων ΧΥΤΑ του Νομού και του ΣΜΑ Ηρακλείου χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Συνοχής και ε(ναι σε εξέλιξη. Στο Τελικό Στάδιο προβλέπονται τα εξής: * Το σύνολο των Δήμων του νομού, μαζί με το σύνολο των Δήμων του νομού Ρεθύμνης και τους Δήμους Οροπεδίου Λασιθίου, Νεάπολης, Αγ. Νικολάου και Ιεράπετρας του νομού Λασιθίου, αποτελούν την 4η Δ.Ε. της Περιφέρειας. * Η 4η Δ.Ε. θα εξυπηρετείται από 1 Μονάδα Επεξεργασίας με στόχο την ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων, δυναμικότητας 210.000 τ/έτος με τελική διάθεση των υπολειμμάτων σε ΧΥΤΥ. * Ο νομός Ηρακλείου θα εξυπηρετείται από τους υφιστάμενους ΣΜΑ και από τέσσερις (4) νέους ΣΜΑ, τρεις από τους οποίους πιθανώς κατασκευάζονται στις εγκαταστάσεις των υφιστάμενων ΧΥΤΑ Καζαντζάκη, Χερσονήσου, Βιάνου. Οι Δήμοι που εξυπηρετούνται από τους ΣΜΑ αυτούς, είναι αυτοί που εξυπηρετούνταν από τον αντίστοιχο ΧΥΤΑ. Οι ΣΜΑ αυτοί όπως και οι υφιστάμενοι ΣΜΑ θα οδηγούν τα στερεά απόβλητα στη νέα μονάδα επεξεργασίας. Αρμοδιότητα για την υλοποίηση και την εποπτεία των έργων ΧΥΤΑ και γενικότερα των έργων που προβλέπονται στους εγκεκριμένους Περιφερειακούς Σχεδιασμούς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) για το σύνολο της χώρας, έχει η εκάστοτε Περιφέρεια και το ΥΠΕΣΔΔΑ. Για τα θέματα των αποκαταστάσεων των ΧΑΔΑ, αρμοδιότητα πλέον, έχει η Διυπουργική Επιτροπή, σύμφωνα με την υπ. αριθμ. Υ 325/Β/17-3-2008 Aπόφαση Πρωθυπουργού «Διυπουργική Επιτροπή για την Εκπόνηση και Παρακολούθηση Εφαρμογής Ολοκληρωμένου Προγράμματος Διαχείρισης των Στερεών Αποβλήτων», στη οποία Πρόεδρος ε(ναι ο Υφυπουργός Εσωτερικών. Σύμφωνα με την ανωτέρω Απόφαση η Διυπουργική Επιτροπή έχει αναλάβει τον συντονισμό και την υλοποίηση του Προγράμματος Αποκαταστάσεων των ΧΑΔΑ της χώρας. Αναφορικά με τους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης αποβλήτων (ΧΑΔΑ) ήδη η Ε.Ε. έχει θέσει στο αρχείο την υπόθεση του Κουρουπητού αφού έχει αποκατασταθεί, ενώ σε συνεργασία με τον Ενιαίο Σύνδεσμο Διαχείρισης Απορριμμάτων Κρήτης (ΕΣΔΑΚ) (φορέα υλοποίησης του ΠΕΣΔΑΚ) προχωρά η υλοποίηση των έργων αποκατάστασης των (ΧΑΔΑ) που υπάρχουν στην Περιφέρεια Κρήτης. Ειδικότερα για το Νομό Ηρακλείου, ενεργεί παραμένουν 43 ΧΑΔΑ ακόμα. Από αυτούς ενταγμένοι σε Προγράμματα (ΠΕΠ - ΕΠΠΕΡ) είναι οι 28 ΧΑΔΑ. ΟΙ υπόλοιποι 15 ΧΑΔΑ, εΙτε είναι μικρής επικινδυνότητας οι οποίοι και θα αποκατασταθούν άμεσα από τους οικείους Δήμους, είτε είναι ΧΑΔΑ Δήμων της Μεσσαράς και δεν μπορούν να κλείσουν έως ότου ολοκληρωθεί ο Περιφερειακός Σχεδιασμός με την κατασκευή του ΧΥΤΑ Μεσσαράς. Μέχρι τέλος του 2008 από τους ΧΑΔΑ που είχαν απογραφεί για όλη την Περιφέρεια Κρήτης προβλέπεται να έχουν αποκατασταθεί όλοι για τους οποίους υπάρχει καταγγελία στο ΔΕΚ. Ο Υφυπουργός ΣΤΑΥΡΟΣ Ελ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ» 2. Στην με αριθμό 8097/14.10.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.21/338/ΑΣ2906 δις/07.11.2008 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στην υπ' αριθμ. 8097 ερώτηση και στο πλαίσιο πάντα των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Εξωτερικών σας γνωρίζουμε ότι: η Βουλγαρία μετά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταβάλλει προσπάθειες για την πλήρη εναρμόνιση των υπηρεσιών της στο κοινοτικό κεκτημένο. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίσει: α) την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, β) το διεθνικό οργανωμένο έγκλημα και γ) τη διαφθορά που αποτελούν μείζονα παγκόσμια προβλήματα, τα οποία επιδεινώνονται από τον πλημμελή έλεγχο των συνόρων, τις νέες τεχνολογίες και την αυξημένη κινητικότητα ανθρώπων, κεφαλαίων και επιχειρήσεων. 1. Στο πλαίσιο της Ε.Ε για τα ναρκωτικά (2005-2012) όλα τα κράτη μέλη άρα και η Βουλγαρία ενθαρρύνονται να αναπτύξουν σε τοπικό, περιφερειακό και διακρατικό επίπεδο πρωτοβουλίες, οι οποίες θα συμβάλουν στην αποτελεσματικότερη χρήση των υφιστάμενων δυνατοτήτων στα κράτη μέλη, καθώς και στην αποδοτικότερη χρήση των πόρων που διαθέτουν για την υλοποίηση της πολιτικής τους. Οι ετήσιες Εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά και της Europol παρουσιάζουν τα απαραίτητα στατιστικά στοιχεία για την περιγραφή της κατάστασης, σχετικά με τα ναρκωτικά, τα οποία βοηθούν στην αντίστοιχη εκπόνηση νέων δράσεων. 2. Πρωτοβουλία Συνεργασίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Southeast European Cooperative Initiative -SECI). Η πρωτοβουλία αυτή ξεκίνησε το έτος 1996 με σκοπό να υπερvικήσει τις δυσκολίες που υπάρχουν κατά την διέλευση των προσώπων και αγαθών μέσω των συνόρων των χωρών της Noτιoανατoλικής Ευρώπης και της Bαλκανικής Χερσονήσου, δηλαδή συμμετέχουν η Αλβανία,. η Βοσνία-Ερζεγοβίνη,. η Ελλάδα. η Βουλγαρία. η Κροατία, η Μολδαβία, η Ουγγαρία, η πΓΔΜ, η Ρουμανία. η Σλοβενία και η Τουρκία. Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας αυτής έχει υπογραφεί συμφωνία (Boυκoυρέστι, 26 Μαΐου 1999) για την δημιουργία Επιχειρησιακού Κέντρου Ανταλλαγής Πληροφοριών για την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος, με έδρα το Βουκουρέστι. Το Κέντρο αυτό λειτουργεί από την 1η Νοεμβρίου 2000. Η Συμφωνία αυτή κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τον Νόμο 2865 (ΦΕΚ Α΄ 271/19.12.2000). Το Εθνικό Εστιακό Σημείο (Νational Focal Ροint) λειτουργεί στην Διεύθυνση Διεθνούς Aστυνoμικής Συνεργασίας του Κλάδου Ασφαλείας και Τάξης του Αρχηγείου Eλληvικής Αστυνομίας. 3. Ο.Η.Ε. Η Έκθεση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα UNDOC (United Nations Office οn Drugs and Crime, 29.05.08) διαπιστώνει ότι η σταθερότητα στα Βαλκάνια έχει δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες για τη μείωση του εγκλήματος. Η Υπουργός ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ» 3. Στις με αριθμούς 10488/15-4-2008 και 10768/17-4-2008 ερωτήσεις του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2055Β/2088Β/8-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Απαντώντας στο ως άνω σχετικό, σας γνωρίζουμε τα εξής: Το ΥΠΕΧΩΔΕ, ως αρμόδια αρχή βάσει του κυρωτικού νόμου του Πρωτοκόλλου, έχει πλήρη γνώση των υποχρεώσεων για την υποβολή στην Ε. Επιτροπή των στοιχείων βάσει των αποφάσεων 280/2004/ΕΚ και 166/2005/ΕΚ και έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την εκπλήρωση των σχετικών δεσμεύσεων. Το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει ήδη αποστείλει τις εκθέσεις που είχε υποχρέωση για το 2008, δηλ. έκθεση του άρθρου 3(1) της απόφασης 280/2004/ΕΚ, την Εθνική απογραφή και τους απαραίτητους πίνακες που τη συνοδεύουν στην Ε. Επιτροπή και στην Γραμματεία της Σύμβασης για τη κλιματική αλλαγή, τα οποία έχουν αναρτηθεί και στις αντίστοιχες ιστοσελίδες τους. Η Ελλάδα δεν βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Το αντίθετο μάλιστα: Προχωρά στην υλοποίηση του Εθνικού προγράμματος μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και σύμφωνα με την τελευταία Εθνική Απογραφή που κατετέθη η Ελλάδα το 2006 βρίσκεται στο +24,6% σε σχέση με το έτος βάσης, δηλαδή κάτω από τον εθνικό στόχο (+25%), ευρισκόμενη σε καλύτερη θέση από άλλες χώρες της ΕΕ. Ο Υφυπουργός ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ» 4. Στην με αριθμό 10368/15-4-2008 ερώτηση της Βουλευτού κ. Φεβρωνίας Πατριανάκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2043Β/8-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Σχετικά με τη παραπάνω ερώτηση, σας γνωρίζουμε τα εξής: Το ΥΠΕΧΩΔΕ, ως αρμόδια αρχή βάσει του κυρωτικού νόμου του Πρωτοκόλλου, συντονίζει τις δραστηριότητες των συναρμοδίων Υπουργείων για την εφαρμογή του ισχύοντος Εθνικού Προγράμματος μείωσης εκπομπών αερίων φαινομένου θερμοκηπίου για την περίοδο 2000-2010, στους βασικούς τομείς του: οικιακό και τριτογενή τομέα, μεταφορές, βιομηχανία, ηλεκτροπαραγωγή, διαχείριση απορριμμάτων, γεωργία, βιομηχανικές διεργασίες. Παράλληλα με την παρακολούθηση του εν ισχύ Εθνικού Προγράμματος, το ΥΠΕΧΩΔΕ προχώρησε σε αξιολόγηση και αναθεώρηση του Εθνικού Προγράμματος προκειμένου να εντοπισθεί εάν υπάρχει ανάγκη υιοθέτησης περαιτέρω πολιτικών και μέτρων για την επίτευξη του στόχου της χώρας. Το συγκεκριμένο θέμα της χρήσης των συσκευών θέρμανσης αιθρίων χώρων δεν έχει μέχρι σήμερα μελετηθεί από τη χώρα μας καθόσον η μέχρι τώρα περιορισμένη χρήση τους δεν το έχει θέσει ανάμεσα στις προτεραιότητες για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Σημειώνεται ότι η χρήση των συσκευών αυτών λόγω των καιρικών συνθηκών είναι σημαντικά περιορισμένη στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ. Ο Υφυπουργός ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ» 5. Στην με αριθμό 10703/17-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βαΐτση Αποστολάτου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2080Β/9-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση: «Σε συνέχεια του ανωτέρω σχετικού σας πληροφορούμε ότι η Οδηγία 2002/49/ΕΚ έχει εναρμονισθεί στην Ελληνική Νομοθεσία με την Κ.Υ.Α 13586/724/Β/28.3.2006 και η εφαρμογή της βρίσκεται σε εξέλιξη. Συγκεκριμένα είχε προκηρυχθεί η μελέτη της χαρτογράφησης μεγάλων πολεοδομικών συγκροτημάτων με πληθυσμό άνω των 250.000 κατοίκων, εν προκειμένω Δήμοι Αθήνας-Θεσσαλονίκης, ο διαγωνισμός ματαιώθηκε αλλά πρόκειται να επαναπροκηρυχθεί σύντομα. Παράλληλα έχει ολοκληρωθεί η χαρτογράφηση θορύβου του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», που αφορά ένα άλλο τομέα εφαρμογής της οδηγίας, και οι υπάρχοντες χάρτες θορύβου, ευρίσκονται στο στάδιο της επεξεργασίας από την Τεχνική Διϋπουργική Ομάδα Εργασίας όπως προβλέπει η σχετική Κ.Υ.Α.. Επίσης οι διαδικασίες για την εκπόνηση χαρτών θορύβου που προβλέπονται στο Άρθρο 7(παρ: 2) της σχετικής Κ.Υ.Α, βρίσκονται σε εξέλιξη. Ο Υφυπουργός ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ».) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στη συζήτηση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου: Θα συζητηθεί η πρώτη με αριθμό 332/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Απόστολου Σταύρου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την πρόσληψη δικαστικών υπαλλήλων, τη σύσταση νέων Πρωτοδικείων κ.λπ.. Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής: «Η Ελλάδα ανήκει εδώ και αρκετά χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες που παραβιάζουν συστηματικά τον εύλογο χρόνο μιας δικαστικής υπόθεσης. Αυτό αποδεικνύουν και οι δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας. Παρ’ όλα τα μέχρι σήμερα μέτρα, μια σοβαρή ποινική υπόθεση για να τελεσιδικήσει, ο μέσος όρος είναι από έξι-οκτώ χρόνια. Χρόνος απίθανος για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ μειώνονται με την εθελουσία έξοδο των δικαστών κατά εκατό οι θέσεις και ενώ υπάρχουν 2.300 κενές θέσεις δικαστικών υπαλλήλων, σύμφωνα με τις στατιστικές της τελευταίας εικοσαετίας από το 1988, οι υποθέσεις στα δικαστήρια αυξάνονται στο 40%. Στα Διοικητικά Δικαστήρια όπου και μεταφέρονται νέες αρμοδιότητες, η κατάσταση εξελίσσεται σε τραγική. Από 63.582 υποθέσεις το 1988, στην περίοδο 2005 έγιναν 113.944! Αν ληφθεί υπ’ όψιν ο αριθμός των εκκρεμουσών υποθέσεων που είναι περίπου 210.000 από τα προηγούμενα χρόνια, προσεγγίζουμε τον αριθμό ρεκόρ των 324.386 υποθέσεων σε εκκρεμότητα. Ο μέσος όρος για τη συζήτηση είναι ογδόντα χιλιάδες υποθέσεις το χρόνο. Άρα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι εκκρεμότητες θα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Η επέκταση του ωραρίου δεν είναι λύση, ενώ το θέμα της διάσπαση του Πρωτοδικείου της Αθήνας, σε τρία τμήματα είναι αποδεκτό από δικαστικούς υπαλλήλους και δικηγόρους, αλλά δεν προχωράει εδώ και είκοσι χρόνια. Το μέτρο αυτό είναι σωστό και αναγκαίο και είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στην επιτάχυνση διεξαγωγή των δικών. Το Πρωτοδικείο της Αθήνας είναι το μεγαλύτερο σε όγκο εργασίας στην Ευρώπη με τις μεγαλύτερες ίσως ελλείψεις σε προσωπικό, σε υλικοτεχνική υποδομή και δικαστικές αίθουσες. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης: 1. Προτίθεται να προκηρύξει άμεσα θέσεις για την πρόσληψη δικαστικών υπαλλήλων, εξασφαλίζοντας προς τούτο τις ανάλογες πιστώσεις; 2. Πρόκειται να προχωρήσει στη σύσταση και λειτουργία νέων Πρωτοδικείων σε Ανατολική και Δυτική Αττική και εάν προχωρήσει σε οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για την ταχεία και ορθή απονομή της Δικαιοσύνης». Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης έχει το λόγο για να απαντήσει. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό ότι υπάρχουν βεβαίως προβλήματα διαχρονικά στον ευρύτερο τομέα της δικαιοσύνης, προβλήματα τα οποία αφορούν και το προσωπικό και τις υποδομές, όπως πολύ σωστά υπογραμμίζει και επισημαίνει ο συνάδελφος κ. Σταύρου. Θα πρέπει, όμως, να σας πω ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια εργώδης και εντατική προσπάθεια, ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές οι αδυναμίες. Όσον αφορά τις υποδομές, είχα την ευκαιρία αυτές τις ημέρες που πέρασαν, επ’ ευκαιρία της συζήτησης επερωτήσεως των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και του νομοσχεδίου για τα σωφρονιστικά καταστήματα, να εκθέσω την ταχεία οικοδόμηση νέων σωφρονιστικών καταστημάτων σε όλη τη χώρα, ώστε από 5.500 θέσεις κρατουμένων που ήταν το 2004, το 2010 να φθάσουμε πάνω από έντεκα χιλιάδες. Τώρα, όσον αφορά τα θέματα της δικαστικής λειτουργίας, θα πρέπει να σας πω ότι τα στοιχεία αυτά που παρατίθενται στην ερώτηση είναι μεν σωστά, αναφέρονται όμως δε σε ένα χρόνο πολύ πιο πίσω. Είναι του 2005, αν δεν κάνω λάθος. Αυτό σημαίνει, πρώτον, ότι η αύξηση των εκκρεμών ποινικών υποθέσεων είναι πολύ μικρότερη απ’ αυτή, η οποία αναφέρεται, δεν υπερβαίνει το 20%, ενώ όσον αφορά τις εκκρεμείς διοικητικές δίκες, όπου πράγματι υπάρχει μεγάλος αριθμός εκκρεμουσών δικών, θα πρέπει να θυμίσω ότι πριν από μερικούς μήνες το Υπουργείο Δικαιοσύνης έφερε νομοσχέδιο για την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι εκκρεμότητες αυτές και πράγματι τώρα οι ρυθμοί είναι πολύ-πολύ ταχύτεροι. Τώρα, απαντώντας ad hoc στην ερώτηση την οποία θέτει ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Σταύρου, πρέπει να σας πω ότι ως προς τους δικαστικούς λειτουργούς υπάρχει μία σημαντική αύξηση και με διάφορους νόμους τους οποίους έχουμε κάνει τα δύο-τρία τελευταία χρόνια –και μάλιστα με το ν. 3630/2008- θα αντικατασταθούν και οι εκατό δικαστές οι οποίοι για λόγους αδυναμίας θα τεθούν εκτός του Δικαστικού Σώματος. Ως προς τις προσλήψεις των δικαστικών υπαλλήλων, υπάρχει μία συνεχής ροή προκηρύξεων μέσω του Α.Σ.Ε.Π.. Τελευταία έχουμε προκηρύξεις για διακόσιους πέντε γραμματείς και κλητήρες και υπάρχει και ένας διαγωνισμός ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη και θα τελειώσει τον επόμενο μήνα, έτσι ώστε ένα πολύ μεγάλο μέρος των κενών να καλυφθεί απ’ αυτούς τους διαγωνισμούς. Τώρα, ως προς τη σύσταση και λειτουργία νέων δικαστικών υπηρεσιών στην ανατολική και δυτική Αττική, ο συνάδελφος έχει απόλυτο δίκιο. Υπάρχει μία συσσώρευση στο κέντρο των Αθηνών και σε δικαστήρια και σε ειρηνοδικεία. Κι έτσι, πράγματι, το Υπουργείο Δικαιοσύνης προγραμματίζει την ίδρυση σε όλη την περιφέρεια Αττικής νέων πρωτοδικείων, καθώς και ειρηνοδικείων. Αυτό είναι μία εξαγγελία την οποία έχει κάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης εδώ και ορισμένο καιρό και έχει μπει σ’ έναν ευρύτερο κοινωνικό διάλογο. Θα προσδιοριστεί σε προτάσεις πιο συγκεκριμένες, θα δοθεί στους διάφορους φορείς και μέσα από το διάλογο και τη συζήτηση και τις απόψεις οι οποίες θα τεθούν, θα αντιμετωπιστεί το θέμα. Τα λέω όλα αυτά διότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης, χωρίς να κρύβει τα προβλήματα, ξέροντας ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα, εγκύπτει σ’ αυτά τα προβλήματα, προσεγγίζει αυτά τα προβλήματα. Πιστεύω ότι μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα έχουν γίνει πολλά σημαντικά βήματα και στις υποδομές και σε ανθρώπινο δυναμικό –προσλήψεις και καλύψεις θέσεων- και θεωρώ ότι το επόμενο διάστημα θα είναι ακόμα καλύτερα, έτσι ώστε πράγματι η δικαιοσύνη να είναι όπως τη θέλει, όπως τη φαντάζεται, όπως την προσδοκά ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες πολίτες. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο αγαπητός συνάδελφος κ. Σταύρου έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι για την τοποθέτηση του αγαπητού μας Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκη. Πραγματικά, διαχρονικά, αλλά ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει σημαντικές βελτιωτικές επεμβάσεις όσον αφορά την καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι ένας από τους βασικούς πυλώνας της δημοκρατίας είναι η δικαιοσύνη και πιστεύουμε ότι μία ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία πρέπει να κάνει το καλύτερο δυνατό σε υποδομές και σε προσωπικό και σε δικαστικούς υπαλλήλους και σε δικαστές, προκειμένου οι πολίτες να απολαμβάνουν σε συντομότερο χρόνο τα αγαθά της ορθής απονομής της δικαιοσύνης και να μην παρουσιάζεται το σημερινό φαινόμενο του Πρωτοδικείου της Αθήνας που είναι ένα από τα μεγαλύτερα πρωτοδικεία της Ευρώπης. (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Χαίρομαι, αλλά θα ήθελα ταχύτερους ρυθμούς, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, για την ίδρυση πρωτοδικείων στην ανατολική και δυτική Αττική. Οφείλω, όμως, να επισημάνω, κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει το Υπουργείο σας με ταχύτερους ρυθμούς να οδηγηθεί προς αυτό. Έχει γίνει αρκετός διάλογος και με τους δικηγορικούς συλλόγους και με άλλους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου σε σύντομο χρονικό διάστημα να λειτουργήσουν τα πρωτοδικεία στην ανατολική Αττική και στη δυτική Αττική. Θα ήθελα, επίσης, να επισημάνω, κύριε Πρόεδρε, για λίγα δευτερόλεπτα ότι για την αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Θα ήταν χρήσιμο αν εξεύρισκε το Υπουργείο αίθουσες στο Εφετείο της Αθήνας, αλλά και στο νέο Ειρηνοδικείο, εφόσον τέτοιες αίθουσες πλεονάζουν και είναι αχρησιμοποίητες, προκειμένου να αποσυμφορηθεί το Πρωτοδικείο της Αθήνας. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Θα ήθελα, επίσης, κύριε Υπουργέ, να υπενθυμίσω ότι έχουμε συζητήσει κατ’ επανάληψη και με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου σας την ανάγκη ίδρυσης ειρηνοδικείου στο Μαραθώνα. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι η ιστορική πόλη του Μαραθώνα, γνωστότατη σε όλον τον κόσμο, δεν έχει έδρα του Ειρηνοδικείου. Όταν λέμε σήμερα «Ειρηνοδικείο Μαραθώνος», εννοούμε το Ειρηνοδικείο που λειτουργεί στο Καπανδρίτι. Θα έπρεπε να γίνει διαχωρισμός και συνεπεία της μεγάλης πληθυσμιακής έκρηξης που υπάρχει και στην ανατολική και στη δυτική και στη βορειοανατολική Αττική. Κρίνω σκόπιμο –και γνωρίζω τις διαθέσεις σας προς αυτήν την κατεύθυνση- να ιδρυθεί ξεχωριστό ειρηνοδικείο με έδρα το Μαραθώνα που θα καλύπτει μία ευρύτατη διοικητική περιοχή, διότι πρέπει να υπενθυμίσω ότι η πόλη που μεγαλώνει συνεχώς της Νέας Μάκρης ανήκει σήμερα στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας! Είναι ορισμένα πράγματα τα οποία είναι τραγελαφικά και πιστεύω ότι δεν σας λείπει και η γενναιότητα και η ευρύτατη αντίληψη στην ανάγκη της άμεσης ίδρυσης ειρηνοδικείου στο Μαραθώνα. Και θα ήθελα επισήμως από τα χείλη σας να ακούσουμε εδώ στην Αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, προκειμένου να αποδώσουμε δικαιοσύνη στο δίκαιο αίτημα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Μαραθώνα. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σταύρου. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να πω ότι η παρέμβαση του κ. Σταύρου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη, ιδιαίτερα τολμηρή και ιδιαίτερα επιβοηθητική στο έργο του Υπουργείου της Δικαιοσύνης, διότι πράγματι με τόλμη και παρρησία ο κ. Σταύρου είπε ότι πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν πρωτοδικεία στην Αττική, κάτι το οποίο το Υπουργείο Δικαιοσύνης εδώ και καιρό το έχει ξεκινήσει. Έχει αρχίσει τη ζύμωση και πιστεύω ότι αυτή η ζύμωση θα έχει ένα ευτυχές αποτέλεσμα, έτσι ώστε να προχωρήσουμε και να γίνει η αποσυμφόρηση, μία αποσυμφόρηση η οποία θα έχει σχέση όχι μόνο με το δικαστικό στοιχείο, αλλά και γενικότερα με το περιβάλλον, με την κυκλοφορία και με την εξυπηρέτηση των πολιτών. Διότι εμείς εδώ είμαστε για να εξυπηρετούμε τους πολίτες πρώτον και μετά μπαίνουν τα διάφορα συντεχνιακά συμφέροντα -αν υπάρχουν ποτέ- εις την κατάταξη των επιλογών μας. Μ’ αυτήν, λοιπόν, τη θέση, την οποία έθεσε ο κ. Σταύρου –και τον ευχαριστώ για την παρρησία και τη βοήθεια την οποία προσφέρει διακηρύσσοντας στεντόρεια σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα τη θέση αυτή- θέλω να τον διαβεβαιώσω ότι θα προχωρήσουμε, όπως είπα και στην πρωτολογία μου, κατόπιν διαλόγου, συνεννοήσεως, ζυμώσεως, ώστε πράγματι να επέλθει αυτή η αποσυμφόρηση. Τώρα, όσον αφορά το Μαραθώνα, μέσα στο γενικότερο πρόγραμμα το οποίο αντιμετωπίζουμε όσον αφορά τα ειρηνοδικεία και επειδή το Υπουργείο Δικαιοσύνης σκέπτεται να αναβαθμίσει το θεσμό των ειρηνοδικείων και μέσα από την αναθεώρηση που θα γίνει στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας -ο οποίος θα έρθει οσονούπω να ψηφιστεί στη Βουλή- θα πρέπει να σας πω ότι μέσα σ’ αυτό το πλέγμα αντιμετωπίζεται θετικά από το Υπουργείο η ίδρυση ειρηνοδικείου στο Μαραθώνα. Βέβαια, αυτό θέλει δύο προϋποθέσεις. Η μία προϋπόθεση είναι ότι θα πρέπει όλα τα στοιχεία και δεδομένα τα οποία απαιτεί ο νόμος, βάσει της κινήσεως των υποθέσεων και όλα τα στοιχεία που, εν πάση περιπτώσει, χρειάζονται… ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ: Θα πρέπει να συντρέχουν. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα πρέπει να συντρέχουν. Εφόσον συντρέχουν, θα είναι θετικό. Από εκεί και πέρα -θα χρειάζεται μια απόφαση της ολομέλειας- του Εφετείου ή του Αρείου Πάγου για τα ειρηνοδικεία- θα προχωρήσουμε, κάνοντας βέβαια έναν γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό και στα πρωτοδικεία και στα ειρηνοδικεία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Διότι πιστεύουμε ότι ο βασικός στόχος και η βασική πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουμε είναι η επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης. Και προς αυτή την κατεύθυνση, κύριε Σταύρου, και μέσω υμών αναφερόμενος σε όλη την Κοινοβουλευτική Αντιπροσωπεία, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση και έχει ως βασικούς στόχους αυτά τα οποία περιλαμβάνονται στην ερώτησή σας. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Η δεύτερη με αριθμό 329/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αντωνίας Αντωνίου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ» κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. Η τρίτη με αριθμό 334/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Μαρίνου προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ» κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. Η τέταρτη με αριθμό 340/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Περικλή Κοροβέση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την καταβολή διοδίων στους επικίνδυνους αυτοκινητοδρόμους κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Βουλευτή. Η πέμπτη με αριθμό 337/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την πώληση είκοσι τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδας κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. Επίκαιρες ερωτήσεις δεύτερου κύκλου: Η πρώτη με αριθμό 328/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τα μέτρα για τον περιορισμό των υδροβόρων χρήσεων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους πολίτες κ.λπ. διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού. Επόμενη είναι η τρίτη με αριθμό 342/1.12.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Διαμάντως Μανωλάκου προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την καθυστέρηση πληρωμής των «Σχεδίων Βελτίωσης» του Γ΄ Κ.Π.Σ. κ.λπ.. Η κ. Μανωλάκου στην πολύ σύντομη επίκαιρη ερώτησή της αναφέρει τα εξής: «Η συνειδητή και απαράδεκτη καθυστέρηση πληρωμής των «Σχεδίων Βελτίωσης» του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, εκτός των άλλων, έχει δημιουργήσει τεράστια οικονομικά προβλήματα στους κατασκευαστές αγροτικών μηχανημάτων που είναι μικρομεσαίες παραγωγικές επιχειρήσεις με ιδιαίτερη σημασία για την αγροτική οικονομία και την απασχόληση στην ύπαιθρο. Η συνέχιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, έστω και για λίγες μέρες, θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις αυτές που απειλούνται με κλείσιμο, αλλά και για τους οκτώ χιλιάδες εργαζόμενους που θα μείνουν απλήρωτοι και μάλιστα, την περίοδο των γιορτών. Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί τι ενέργειες θα κάνουν για να πληρωθούν άμεσα, πριν τις γιορτές, όλα τα «Σχέδια Βελτίωσης». Στην επίκαιρη ερώτηση της κ. Μανωλάκου θα απαντήσει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κοντός. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στο κλείσιμο του Γ΄ Κ.Π.Σ. και έχει ξεκινήσει ήδη η τέταρτη προγραμματική περίοδος. Το γεγονός ότι κλείνει ένα κοινοτικό πλαίσιο, σημαίνει ότι υπάρχει πολύ μεγάλος φόρτος εργασίας, έτσι ώστε να μη χαθεί ούτε 1 ευρώ από τα χρήματα που η χώρα μπορεί να απορροφήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα Σχέδια Βελτίωσης, Φυτικής και Ζωικής Παραγωγής, πρέπει να πούμε ότι αυξήθηκε κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια η απορρόφηση των πιστώσεων. Πολλοί αγρότες, νέοι αγρότες, αλλά και αγρότες οι οποίοι ασκούσαν το αγροτικό επάγγελμα, έχουν ενταχθεί στα σχέδια βελτίωσης και έχουν εκσυγχρονίσει τις αγροτικές τους δραστηριότητες και εκμεταλλεύσεις, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να εκσυγχρονιστεί γενικότερα η αγροτική μας παραγωγή. Η τελευταία ιδιαίτερα προκήρυξη ήταν μια προκήρυξη στην οποία πραγματικά ενετάχθησαν πάρα πολύ και στη φυτική και στη ζωική παραγωγή. Θέλω να σας πω ότι στη ζωική παραγωγή εγκρίθηκαν δύο χιλιάδες πεντακόσια σαράντα έξι σχέδια βελτίωσης, εκ των οποίων οκτακόσια τριάντα εννιά έχουν πληρωθεί, πεντακόσια δύο ήδη προωθήθηκαν για πληρωμή στις οικονομικές μας υπηρεσίες, ενώ για διακόσια ένα ελέγχονται οι φάκελοι. Στη φυτική παραγωγή, εγκρίθηκαν δύο χιλιάδες τετρακόσια δεκαέξι σχέδια βελτίωσης. Τα χίλια εξακόσια είκοσι εννέα έχουν ήδη πληρωθεί, διακόσιους ογδόντα τρεις φακέλους έχουμε ελέγξει και προωθούνται για πληρωμή και υπολείπονται περίπου τριακόσιοι σαράντα φάκελοι από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις να μας έρθουν, για να προχωρήσουμε στους ελέγχους και εν συνεχεία στην καταβολή των επιδοτήσεων. Όντως, σωστά αναφέρετε, υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση. Αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι και οι δυνατότητες που υπάρχουν στις υπηρεσίες μας, δεν είναι απεριόριστες. Ασκούμε πιέσεις, έτσι ώστε να γίνουν οι έλεγχοι των φακέλων. Ασκούμε πιέσεις, ώστε οι οικονομικές υπηρεσίες να εξοφλούν όσο γρηγορότερα γίνεται τα σχέδια βελτίωσης φυτικής και ζωικής παραγωγής, για να μπορούν και οι αγρότες να εισπράττουν τα χρήματά τους, αλλά και οι εταιρείες που αναφέρετε. Οι κατασκευαστές μηχανημάτων συναντήθηκαν πρόσφατα με τον Πρόεδρό τους. Του εξήγησα πού οφείλεται αυτή η καθυστέρηση που υπάρχει, ώστε να μπορούν και αυτοί να εισπράττουν τα χρήματά τους και να πληρώνουν το προσωπικό τους, όπως πολύ σωστά αναφέρετε. Μιλάμε για οκτώ χιλιάδες περίπου εργαζόμενους στη Βιομηχανία αυτή, που είναι και μια Βιομηχανία η οποία έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια με σημαντικά γρήγορους ρυθμούς. Θέλω, επίσης, να σας πω ότι και στην τέταρτη προγραμματική περίοδο αποκεντρώνουμε πλέον τις διαδικασίες για τα σχέδια βελτίωσης, προβλέπουμε μέσα στις δράσεις της τέταρτης προγραμματικής περιόδου να εντάξουμε μικρά σχέδια βελτίωσης για τη ζωική παραγωγή, σχέδια βελτίωσης για τη φυτική και τη ζωική παραγωγή, γιατί είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο, προκειμένου να εκσυγχρονίσουμε την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η ερωτώσα συνάδελφος. ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Κύριε Υπουργέ, αναγνωρίζετε το πρόβλημα, γιατί είναι δίκαιο. Βεβαίως αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν πληρωθεί. Η συνήθης διαδικασία είναι ότι μετά την μικρή πρώτη προκαταβολή, ολοκληρώνεται το έργο και μέσα σε ένα με δύο μήνες το πολύ πληρώνονται όλη την ενίσχυση. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, οι μικροεπαγγελματίες δεν τα παίρνουν κατευθείαν από τους αγρότες, αλλά περιμένουν και κάνουν αυτή την υπομονή του ενός ή δυο μηνών. Όμως, αυτή η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και γι’ αυτό εμάς μας κάνει να το θέτουμε με τη μορφή επίκαιρης. Είναι περιπτώσεις που φτάνουν από έξι μήνες έως και ένα χρόνο. Στοιβάζονται, έχουν εγκριθεί, τα χρήματα έχουν έρθει και το ξέρετε. Ξέρουμε αυτή τη διαδικασία. Από εσάς ζητάμε να δεσμευθείτε ότι μέχρι τα Χριστούγεννα αυτοί οι άνθρωποι θα πάρουν τα λεφτά που έχουν εγκριθεί, που είναι δίκαιο, που είναι νόμιμο και έπρεπε να τα έχουν πάρει. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν γιορτές οι ίδιοι, αλλά και να πληρώσουν μισθούς και δώρα. Ζητώ, λοιπόν, στη δευτερολογία σας τη δέσμευση ότι μέχρι τα Χριστούγεννα αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν πληρωθεί, θα πάρουν τα λεφτά τους. Σε τελευταία ανάλυση, αν ήταν και άλλη περίπτωση, θα τα ζητούσα και έντοκα. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Μανωλάκου, εγώ δεν μπορώ να δεσμευτώ σ’ αυτό που λέτε, για τον απλούστατο λόγο ότι πάρα πολλοί φάκελοι που κατατίθενται, είτε στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις είτε στο Υπουργείο, έχουν σοβαρές ελλείψεις όσον αφορά τα δικαιολογητικά. Λείπουν τιμολόγια, λείπουν παραστατικά που δεν είναι δυνατόν να τα προωθήσουμε για την πληρωμή. Εκείνο που κάνουμε είναι να πιέζουμε τις υπηρεσίες μας, να ερχόμαστε σε επαφή με τους δικαιούχους αγρότες και να συμπληρώνονται οι φάκελοι, να ερχόμαστε σε επαφή με τους μελετητές, έτσι ώστε ό,τι ελλείψεις υπάρχουν να συμπληρώνονται και να έχουν πληρότητα οι φάκελοι, για να μπορούν να πληρωθούν. Προωθούμε στις οικονομικές υπηρεσίες τους φακέλους και πιέζουμε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών για εκταμιεύσεις, για να έχουν πιστώσεις και να μπορούμε να πληρώσουμε. Η διαδικασία αυτή γίνεται με σημαντικά γρήγορους ρυθμούς. Έξι μήνες κι ένας χρόνος είναι χρονικά διαστήματα, τα οποία δεν υπάρχουν όσον αφορά τη ρευστότητα και την εκταμίευση των ενισχύσεων στα μέτρα που προαναφέραμε. Υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση, όπως σας ανέφερα, διότι βρισκόμαστε στο κλείσιμο του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Έχουμε συνεχείς ελέγχους από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι αυτό δημιουργεί κάποιες καθυστερήσεις στις υπηρεσίες μας, διότι σε πολλές περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να ελέγξουμε περισσότερους φακέλους ασχολούμαστε με ελέγχους που γίνονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι καλό διότι υπάρχει διαφάνεια στην εκταμίευση, στις εγκρίσεις και στην όλη διαδικασία των δράσεων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Σας λέω, λοιπόν, ότι τρέχουμε με γρήγορους ρυθμούς και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Μιλάμε για φακέλους που είναι πλήρεις. Δεν έχουν ελλείψεις, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι οι Βουλευτές κ. Βίβιαν Μπουζάλη και κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ζητούν ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. Επίσης, η τέταρτη με αριθμό 336/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς την Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, δεν θα συζητηθεί λόγω κωλύματος της κυρίας Υπουργού και διαγράφεται. Απομένει μία ακόμη ερώτηση, αυτή του κ. Στρατάκη. Επειδή πολλές ερωτήσεις δεν συζητήθηκαν σήμερα, θα υπάρχει μια αρρυθμία. Ο Υπουργός Εσωτερικών, κύριε Στρατάκη, είναι καθ’ οδόν και αν επιμένετε στη συζήτηση της ερώτησης… (Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Προκόπης Παυλόπουλος) Κύριε Παυλόπουλε, ευχαριστούμε πάρα πολύ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Είχα πει στον κύριο συνάδελφο ότι είχα πρόβλημα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Πραγματικά έχετε δίκιο. Δεν συζητήθηκαν αρκετές ερωτήσεις. Επομένως και η ελάχιστη καθυστέρηση δικαιολογείται. Εισερχόμεθα, λοιπόν, στη συζήτηση της υπ’ αριθμόν 335/1-12-2008 τρίτης και τελευταίας επίκαιρης ερώτησης του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από τις έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες στο Νομό Ηρακλείου κ.λπ.. Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Στρατάκη έχει ως εξής: «Οι έντονες βροχοπτώσεις της 22ης Νοεμβρίου δημιούργησαν έντονα πλημμυρικά φαινόμενα στα νότια παράλια του Νομού Ηρακλείου, με αποτέλεσμα μεγάλες καταστροφές στο οδικό δίκτυο, σε θερμοκήπια και καλλιέργειες κηπευτικών και μπανανών υπό κάλυψη και ιδιαίτερα στις περιοχές Κερατόκαμπος, Άρβη, Ψαρή Φοράδα και Τέρτσα. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών είναι απογοητευμένοι γιατί είδαν τους κόπους τους να χάνονται σε λίγες ώρες, εξαιτίας παραλείψεων της πολιτείας. Οι ζημιές είναι μεγάλες και οι ζημιωθέντες αδυνατούν να τις αποκαταστήσουν. Εκτός από τις καταστροφές στις καλλιέργειες, για τις οποίες πρέπει άμεσα να επιληφθεί ο ΕΛ.ΓΑ., υπάρχει επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθούν και οι ζημιές σε σπίτια, θερμοκήπια και στο οδικό δίκτυο. Επειδή οι αγρότες αδυνατούν να προβούν σε νέες επενδύσεις, ερωτάται ο κύριος Υπουργός: 1) Αν προτίθεται να ενεργοποιήσει τα προβλεπόμενα στο Π.Δ. 227/2007 για τους πλημμυροπαθείς, ώστε να καλυφθούν οι ζημιές που έγιναν και να αποκατασταθούν το συντομότερο 2) Αν προτίθεται να χρηματοδοτήσει άμεσα την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για την αποκατάσταση των ζημιών στο οδικό δίκτυο». Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Στρατάκη θα απαντήσει ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ τον κύριο συνάδελφο για την επίκαιρη ερώτηση, την οποίαν κατέθεσε και θέλω να τον διαβεβαιώσω ότι η Πολιτεία θα ανταποκριθεί αμέσως. Αρκεί να του πω μόνο ότι –δεν ξέρω πότε ακριβώς κατέθεσε την ερώτηση- το αίτημα της Νομαρχίας ήρθε μόλις χθες στο Υπουργείο. Επομένως, δεν ξέρω εάν και κατά πόσο δικαιολογείται να ερωτάται το Υπουργείο εάν έχει ανταποκριθεί στο αίτημα της Νομαρχίας, όταν –το καταθέτω- χθες η Νομάρχης, η κυρία Σχοιναράκη, μου έστειλε το αίτημα και το οποίο οι υπηρεσίες εξετάζουν αμέσως. (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν αίτημα, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Μιας και ετέθη το ερώτημα από την πλευρά του κυρίου συναδέλφου, θα ήθελα να τονίσω τα εξής σχετικά με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ακόμα και στα έκτακτα έχει τη δυνατότητα, κύριε συνάδελφε, να αντιδράσει άμεσα μόνη της λόγω των πόρων που τώρα έχει. Γιατί επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν είχε πόρους. Θα σας φέρω και το συγκεκριμένο παράδειγμα που αφορά τη Νομαρχία Ηρακλείου. Η Νομαρχία Ηρακλείου είχε πάρει καθαρούς πόρους στον προϋπολογισμό του 2004 –τον τελευταίο Προϋπολογισμό της κυβέρνησης Σημίτη και βεβαίως το μεγαλύτερο σχετικά με τους προηγούμενους χρόνους από πλευράς Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης- γύρω στα 2.700.000 ευρώ. Ο καθαρός δηλαδή προϋπολογισμός της Νομαρχίας ήταν 2.700.000 ευρώ περίπου. Για το οδικό δίκτυο, κύριε Στρατάκη, δεν υπήρχε τίποτε, γιατί δεν υπήρχαν σε καμμία περίπτωση την εποχή εκείνη πόροι για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση σε ό,τι αφορά το οδικό δίκτυο. Στον προϋπολογισμό του 2008 έφτασε τα 10.000.000 ευρώ και θα είναι κατά 10% αυξημένος ο προϋπολογισμός το 2009. Αν υπολογίσουμε λοιπόν ότι 2,5 εκατομμύρια ευρώ είναι μόνο για το οδικό δίκτυο –αυτά που προβλέφθηκαν στον προϋπολογισμό του 2008- αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Νομαρχία –βεβαίως και θα της δώσει έκτακτα η κεντρική διοίκηση για τις καταστροφές που έγιναν- είχε τη δυνατότητα, τώρα τουλάχιστον, να αντιδράσει άμεσα με δικούς της πόρους, ενώ προηγουμένως δεν είχε καν πόρους, οι οποίοι από τότε μέχρι σήμερα πενταπλασιάστηκαν ακόμα και για τη Νομαρχία Ηρακλείου. Τονίζω, λοιπόν, ότι χθες έλαβε το Υπουργείο το ερώτημα από πλευράς της Νομαρχίας και το αργότερο μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα θα έχουν σταλεί τα χρήματα. Κι εν πάση περιπτώσει, για τις άμεσες ανάγκες του οδικού δικτύου έχει ήδη χρήματα η Νομαρχία Ηρακλείου από εκείνα που είχαν μπει στον προϋπολογισμό για να αντιδράσει, κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Το λόγο έχει ο κ. Στρατάκης. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω πώς έρχονται τα γράμματα στο Υπουργείο αλλά, χωρίς να έχει αυτό σημασία, θέλω να σας τονίσω ότι το έγγραφο της νομαρχίας –το έχω και εγώ- έχει ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 2008. Πρώτον αυτό. αλλά και το έγγραφο του Δήμου Ζαρού, που είναι για την ίδια περίπτωση και είναι μάλιστα ολοκληρωμένο, έχει ημερομηνία 25 Νοεμβρίου 2008. Εάν υπάρχει αμφιβολία, μπορώ να τα καταθέσω και στα Πρακτικά για να τα δείτε. Πιστεύω ότι το έχετε δει το πρόβλημα. Πρέπει να σας τονίσω –και το ξέρετε πάρα πολύ καλά- ότι κυβερνητικοί παράγοντες ήρθαν στην Κρήτη αμέσως μετά τις πλημμύρες και είδαν τις ζημιές. Άρα, η Κυβέρνηση ήταν ενήμερη για το τεράστιο ύψος των ζημιών. Εκείνο που έχει σημασία -και νομίζω ότι εκφεύγετε του θέματος- και θα ήθελα να μας πείτε είναι ποια είναι τα χρήματα; Θα ικανοποιήσετε όλα τα αιτήματα της Αυτοδιοίκησης, είτε είναι η Νομαρχιακή είτε είναι η Τοπική, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές; Διότι οι πιο πολλές απ’ αυτές είναι από παραλείψεις της πολιτείας. Χρειάζεται, για παράδειγμα, μία γέφυρα για να μην μπαίνουν τα νερά μέσα στο αλιευτικό καταφύγιο και στα σπίτια στην Άρβη κι όμως αυτή η γέφυρα δεν έχει γίνει, ενώ υποτίθεται ότι το αλιευτικό καταφύγιο έχει ολοκληρωθεί. Δημιουργούνται τεράστιες ζημιές στο οδικό δίκτυο, εξαιτίας παραλείψεων της Πολιτείας και αυτό δεν αντιμετωπίζεται. Θα μου πείτε ότι δώσατε περισσότερα. Υπάρχει τεράστια αμφισβήτηση, κύριε Υπουργέ, σε ό,τι αφορά τα νούμερα που αναφέρατε και το ξέρετε πάρα πολύ καλά κι εσείς. Εγώ δεν θέλω να κάνω αντιπαράθεση αυτής της μορφής. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Καμμία αμφισβήτηση δεν υπάρχει. Δεν τα λέω έτσι. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Δεν θέλω να κάνω αντιπαράθεση. Ένα παράδειγμα μόνο θα σας αναφέρω για τη σχολική στέγη. Πραγματικά το θέμα έχει αλλοιωθεί εντελώς. Δηλαδή, υπήρχαν τα οκτώ, έχουμε κατέβει στο ένα και μιλάμε ότι έχουν δοθεί και χρήματα. Το θέμα μας δεν είναι αυτό αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι: Θα καλύψετε αυτές τις ζημιές μέσα από τη διαδικασία που προβλέπεται είτε επί της αξιοποίησης του προεδρικού διατάγματος 227/2007 είτε από πόρους του Υπουργείου Εσωτερικών είτε από οποιουσδήποτε άλλους πόρους; Αυτό μας ενδιαφέρει. Και θέλω εδώ να δεσμευθείτε πως ό,τι θα προβλεφθεί στις μελέτες που κάνουν οι δήμοι ή η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση θα το καλύψετε, διότι τα χρήματα που δίνετε δεν φτάνουν ούτε για τη συντήρηση του οδικού δικτύου. Αυτό πρέπει να το αντιληφθείτε. Ξέρουμε ότι κάθε χρόνο οι ανάγκες είναι τεράστιες. Και αυτές πρέπει να καλυφθούν και δεν φτάνουν τα χρήματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, από τα χρήματα που δεν επαρκούν για να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, να πούμε ότι θα καλύψουμε έκτακτες ανάγκες. Άρα λοιπόν, το θέμα εδώ τίθεται επιτακτικά. Και δεν είναι μόνο η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, κύριε Υπουργέ. Είναι και οι ζημιές που υπέστησαν σπίτια, που υπέστησαν άνθρωποι, που υπέστησαν οι δήμοι και σε άλλες περιοχές. Αυτά θα πρέπει να τα καλύψουμε. Θέλω πάνω σε αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα να απαντήσετε, διότι θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ χρήσιμο η Πολιτεία να μπορεί να συμπαρίσταται στους πολίτες, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Και βέβαια μιλάμε για περιοχές που στην ουσία είναι εγκαταλελειμμένες. Τόσα χρόνια δεν έχει γίνει οδικό δίκτυο. Δεν υπάρχει ακόμα άσφαλτος σε μία περιοχή που παράγει δεκάδες και εκατοντάδες τόνους κηπευτικών, τα οποία φτάνουν βέβαια μετά από πολλή ταλαιπωρία στους τόπους εξαγωγής. Άρα λοιπόν, κύριε Υπουργέ, εκεί πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας με πολλή μεγάλη προσοχή, αν πραγματικά θέλουμε τουλάχιστον να δώσουμε μιαν αίσθηση στους πολίτες ότι η Πολιτεία υπάρχει και ασχολείται μαζί τους. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Παυλόπουλος. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Τρεις επισημάνσεις. Πρώτον, είπατε ότι δεν ξέρετε πώς φτάνουν τα γράμματα στα Υπουργεία. Σας διαβεβαιώ, κύριε Στρατάκη, χθες παρελήφθη. Και να σας πω και κάτι; Για δυο μέρες συζητάμε, αν πήγε στις 28 και έφτασε στις 2 Δεκεμβρίου; Αυτό είναι το ζήτημα μπροστά σε μια πολιτεία η οποία ξέρετε, και φάνηκε το καλοκαίρι και φαίνεται και τώρα και σας είπα ότι μέχρι τη Δευτέρα θα έχει ανταποκριθεί, όταν επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν υπήρχε καν επικοινωνία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το Υπουργείο εκτός από τους δήμους εκείνους οι οποίοι ήταν αρεστοί; Δεν ξέραμε τι συνέβαινε; Επίκαιρη ερώτηση για ένα ερώτημα που έφτασε χθες στο Υπουργείο; Και σας τονίζω ότι τη Δευτέρα θα έχουν σταλεί. Και μετά μου λέτε ότι αμφισβητείτε σφόδρα τους αριθμούς; Ποιους αριθμούς; Η κ. Σχοιναράκη είναι εδώ. Να ρωτήσετε την κ. Σχοιναράκη πόσος ήταν ο προϋπολογισμός της το 2004; Ήταν ή δεν ήταν 2.700.000 ευρώ; Είναι σήμερα ή δεν είναι πάνω από 10.000.000 ευρώ στον προϋπολογισμό του 2008 και ιδίως του 2009; Τι μου λέτε αμφισβητείτε σφόδρα τους αριθμούς; Εκείνο που αμφισβητείται είναι η αξιοπιστία των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που σας λέω ότι δεν υπήρχε καν επικοινωνία. Και σήμερα γίνεται ερώτηση αν παραδείγματος χάριν ανταποκρίθηκε το Υπουργείο σε δύο-τρεις μέρες από την ημέρα που έγινε η καταστροφή, όταν σας λέγω ότι η Νομαρχία, ναι, θα πάρει έκτακτα, αλλά εν πάση περιπτώσει έχει τη δυνατότητα άμεσα να αντιδράσει απέναντι στους πολίτες με χρήματα που της δίνει το κεντρικό κράτος, που δεν τα είχε στο παρελθόν για το οδικό δίκτυο. Καλά κάνετε και μου λέτε ότι πρέπει να δοθούν περισσότερα για το οδικό δίκτυο και βεβαίως θα δοθούν περισσότερα, αλλά για σταθείτε τώρα; Είναι δυνατόν το 2004 να μην υπάρχει πόρος για το οδικό δίκτυο καν; Τίποτα δεν υπήρχε. Όσα δίνουμε τώρα κάθε χρόνο για το οδικό δίκτυο ήταν το σύνολο του προϋπολογισμού της Νομαρχίας το 2004 στο Ηράκλειο! Τα λέγω αυτά τα πράγματα γιατί κανείς πρέπει να θυμάται τι ακριβώς συνέβαινε και τι ακριβώς συμβαίνει και πόσο γρήγορα ανταποκρίνεται σήμερα η πολιτεία. Μιας και το θέτετε, λοιπόν, θα έχετε τη διαβεβαίωση ότι μέχρι τη Δευτέρα τα πρώτα έκτακτα θα έχουν σταλεί. Τώρα για τα υπόλοιπα θέματα του ΕΛ.ΓΑ., μπορείτε να ρωτήσετε το αρμόδιο Υπουργείο το οποίο και θα σας δώσει τη δέουσα απάντηση. Σας ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ και πάλι για την έγκαιρη προσέλευσή σας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις». Ως γνωστόν στη χθεσινή συνεδρίαση ψηφίστηκε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στη σημερινή θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου και οι τροπολογίες όλα μαζί σε μια ενότητα και πιστεύω ότι θα έχετε χρόνο επαρκή για να αναπτύξετε τις απόψεις σας τόσο επί των άρθρων όσο και επί των τροπολογιών. Κύριε Υπουργέ, έχετε να κάνετε καμμιά παρατήρηση πριν μπούμε στη συζήτηση των άρθρων. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Όχι, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τον λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Δημήτριος Σταμάτης. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε σήμερα στα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου τα οποία πρέπει να πω ότι και χθες πολλοί από εμάς τα ανέλυσαν εν τάχει κυρίως όσον αφορά τον κορμό του νομοσχεδίου που είναι η απαγόρευση και η προστασία των ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις. Θεσπίζουμε, λοιπόν, την πλήρη απαγόρευση πώλησης προϊόντων καπνού και αλκοόλ σε ανηλίκους καθώς και της προστασίας των πολιτών από το παθητικό κάπνισμα. Έτσι, λοιπόν, σύμφωνα με το άρθρο 1, συστήνεται για το σκοπό αυτό ειδική υπηρεσία στο Υπουργείο καθώς ο τομέας ελέγχου στο Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας με αρμοδιότητες που καθορίζονται σαφώς στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου. Στο πλαίσιο του άρθρου 2 του νομοσχεδίου περιγράφονται με σαφήνεια όλα τα μέτρα και οι απαγορεύσεις του καπνού ώστε να ελαχιστοποιηθούν εκείνες οι πηγές και τα διαφημιστικά μέσα που μπορούν να δελεάσουν τους ανηλίκους και να τους οδηγήσουν στην κατανάλωση και κατ’ επέκταση στην εξάρτηση από τα προϊόντα καπνού. Τα προϊόντα απαγορεύεται να πωλούνται σε ανηλίκους και από ανηλίκους και να τοποθετούνται σε προθήκες καταστημάτων εκτός κι αν πρόκειται για καταστήματα αφορολογήτων ειδών και καπνοπωλείων. Απαγορεύεται η πώληση προϊόντων καπνού με μηχανήματα αυτόματης πώλησης, καθώς και η πώληση μεμονωμένων τσιγάρων ή τσιγάρων σε συσκευασία μικρότερη των είκοσι τεμαχίων, περίπου ένα εξάμηνο από σήμερα και μετά τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Απαγορεύεται η κατασκευή, η προβολή, η εμπορία και η πώληση αντικειμένων που έχουν τη μορφή τσιγάρων. Για τις ανάγκες μιας ολοκληρωμένης αντικαπνιστικής εκστρατείας απαγορεύεται, χωρίς προηγουμένη έγκριση του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κάθε συνοδευτική ένδειξη σε συσκευασίες προϊόντων καπνού σύμφωνα με την οποία η χρήση τους εμφανίζει μειωμένο κίνδυνο για την υγεία. Επίσης και επιπρόσθετα, απαγορεύεται η κυκλοφορία προϊόντων που διατίθενται για τη διακοπή του καπνίσματος. Η διαφήμιση και η πώληση καπνού σε χώρους νοσηλευτικών καθώς και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των βαθμίδων επίσης απαγορεύεται, έστω κι αν αυτά είναι ιδιωτικού δικαίου καθώς και στα κυλικεία των ιδρυμάτων αυτών. Εν συνεχεία στο άρθρο 2 συνεχίζονται οι απαγορεύσεις έτσι ώστε να θωρακιστεί η εφαρμογή του νόμου αυτού. Στο άρθρο 3 αναφέρονται οι χώροι στους οποίους απαγορεύεται οποιαδήποτε χρήση καπνού και των προϊόντων του από 1-7-2009 και όχι από 1-1-2010 όπως προέβλεπε αρχικά ο νόμος. Προχωρώντας εν συνεχεία πηγαίνουμε στο άρθρο 4 με στόχο την προστασία των νέων κάτω των δεκαοκτώ ετών από τις βλαβερές συνέπειες της κατανάλωσης του αλκοόλ. Επικαιροποιείται η απαγόρευση εισόδου και παραμονής των ενηλίκων, αλλά και η οποιασδήποτε μορφής απασχόλησή τους σε κέντρα διασκέδασης και μπαρ. Στο άρθρο 5 καθορίζονται η σύσταση και οι αρμοδιότητες της ειδικής υπηρεσίας προστασίας ανηλίκων από τον καπνό και το αλκοόλ η οποία θα εποπτεύεται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και θα είναι αρμόδιο μεταξύ άλλων για την ανάπτυξη έρευνας και το συντονισμό προγραμμάτων σ’ αυτό τον τομέα για εκπαιδευτικές δραστηριότητες, για τη συγκρότηση και ενημέρωση σχετικής βάσης δεδομένων που θα αφορά στη νομοθεσία και στις διαδικασίες ελέγχου καθώς και για την καθιέρωση, σε συνεργασία με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ενός τεχνικού συστήματος επιδημιολογικής παρακολούθησης της κατανάλωσης καπνού και αλκοολούχων ποτών. Πρέπει στο σημείο αυτό να αναφέρω, κύριοι συνάδελφοι, με την ευκαιρία αυτών των απαγορεύσεων και των προβλέψεων που έχει ο νόμος ότι βεβαίως αυτός ο νόμος δεν είναι πανάκεια. Βεβαίως, αυτός ο νόμος δεν έρχεται να λύσει οριστικά το μείζον αυτό ζήτημα. Όμως είναι ένα νομικό πλαίσιο το οποίο στηρίζεται σε συγκεκριμένο προγραμματισμό, προβλέπει συγκεκριμένες διατάξεις όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου, προβλέπει ενημέρωση και συνεργασία με άλλα Υπουργεία, προβλέπει ό,τι θα έπρεπε ένας τέτοιος βασικός, θεμελιώδης νόμος να προβλέψει έτσι ώστε να προχωρήσει και στην Ελλάδα πλέον αυτή η απαγόρευση και αυτή η πολιτική της προστασίας της νεολαίας από τον καπνό και το αλκοόλ. Στο άρθρο 6 θεσπίζεται το σύστημα των κυρώσεων στην περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος σχεδίου νόμου. Το σύστημα αυτό όπως προανέφερε και χθες ο κύριος Υπουργός ακολουθεί μία σταδιακή κλιμάκωση ώστε να αποφευχθεί η πιθανή αδικαιολόγητη αυστηρότητα στην εφαρμογή του. Επίσης προβλέπεται ότι σε περίπτωση υποτροπής να φτάνουν οι τιμωρίες, τα πρόστιμα και οι απαγορεύσεις του νόμου σε ένα σημείο ακραίο. Στο άρθρο 7 –πάμε τώρα στις υπόλοιπες διατάξεις του νόμου που αφορούν θέματα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης- ενισχύεται ιδιαίτερα η οργάνωση και η υποδομή του Κέντρου Βρεφών «ΜΗΤΕΡΑ», το οποίο έχει με ουσιαστικό τρόπο πρωταγωνιστήσει στον ευαίσθητο τομέα των υιοθεσιών στη χώρα μας. Με το άρθρο 8 διασφαλίζεται ότι οι μετακλητοί γιατροί θα παρέχουν υπηρεσίες χωρίς παρ’ όλα αυτά να στερηθούν τη δυνατότητα να αποκτήσουν την ιατρική τους εξειδίκευση όπως ορίζει η κείμενη νομοθεσία. Στο άρθρο 9 καθορίζεται η δυνατότητα πλήρωσης θέσεων τακτικού προσωπικού σε μονάδες υγείας από τους επιτυχόντες διοριστέους σε δεδομένους διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π. οι οποίοι αντιμετώπισαν προβλήματα στη διαδικασία της πρόσληψής τους. Στο άρθρο 10, στο πλαίσιο αυτής της ρύθμισης του άρθρου 10 παρέχεται η δυνατότητα στους διοικητές των μονάδων υγείας να ενισχύουν περαιτέρω τη διαφάνεια των λογιστικών τους καταστάσεων και να αναθέτουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου την τήρηση των λογιστικών τους βιβλίων και τη σύνταξη των οικονομικών τους καταστάσεων σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνή λογιστικά πρότυπα. Στο άρθρο 11 παρέχεται η δυνατότητα στους γιατρούς του Ε.Σ.Υ. να μετατίθενται σε νοσοκομεία της Αττικής και της Θεσσαλονίκης εφόσον πληρούν δεδομένα κοινωνικά κριτήρια και έχουν συμπληρώσει δεδομένο χρόνο προϋπηρεσίας σε άγονες περιοχές. Με τη ρύθμιση του άρθρου 12 δίδεται η δυνατότητα στο Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας, στο Ι.Φ.Ε.Τ., να εξάγει φάρμακα με στόχο την κάλυψη έκτακτων αναγκών του και χωρίς να επιβαρύνει αδικαιολόγητα το ελληνικό δημόσιο με αυτή την ενέργεια. Είναι ένα άρθρο σημαντικό, όπου πλέον το Ι.Φ.Ε.Τ. αποκτά τη βάση μιας χωρίς ελλείμματα λειτουργίας, προς όφελος βεβαίως και του συνόλου του ελληνικού λαού. Στο πλαίσιο του άρθρου 13 καθορίζεται η τιμή των φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία και ιδρύματα που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθώς και το ύψος της φαρμακευτικής δαπάνης που καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Με τις διατάξεις του άρθρου 14 δίνεται η δυνατότητα μεταφοράς φαρμακείων εντός ορίων δήμου ή κοινότητας που αποτελεί πλέον δημοτικό ή κοινοτικό διαμέρισμα Καποδιστριακού Δήμου. Επίσης, καθορίζεται η ελάχιστη απόσταση που οφείλει να τηρήσει ένα φαρμακείο κατά την εξαναγκαστική μεταφορά του λόγω τελεσίδικης εξωστικής απόφασης. Ακόμη, επαναχορηγούνται οι άδειες ίδρυσης και λειτουργίας φαρμακείων που είχαν ανακληθεί λόγω μεταφοράς τους, βάσει τελεσιδίκων αποφάσεων για λήξη της μισθωτικής σχέσης. Το άρθρο 15, κύριε Υπουργέ, είπατε ότι αποσύρεται. Με τη ρύθμιση του άρθρου 16 παρέχεται η δυνατότητα στις ιδιωτικές κλινικές να επαναπροσδιορίσουν και να προσαρμόσουν τις υποχρεώσεις τους σχετικά με την κτηριακή υποδομή και την οργάνωσή τους. Με τη διάταξη του άρθρου 17 δίνεται η δυνατότητα στον Πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής να μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου. Έτσι, λοιπόν, προχωράμε στο τέλος του νομοσχεδίου αυτού, αγαπητοί συνάδελφοι. Προχωράμε στη ρύθμιση των θεμάτων αυτών. Προχωράμε στη δημιουργία του νομικού πλαισίου και της υποδομής του πλαισίου αυτού. Προχωράμε σε σημαντικές ρυθμίσεις έτσι ώστε να μπορέσει και στην Ελλάδα να λυθεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα. Πρέπει να σας πω ότι εκφράστηκαν χθες από πλευράς Αντιπολίτευσης αντιρρήσεις. Και εγώ είμαι έτοιμος να συμφωνήσω ότι ενδεχομένως κάποιες από αυτές έχουν ουσιαστική βάση λογικής, έχουν ουσιαστικό πεδίο λειτουργίας, αλλά παρ’ όλα αυτά η φιλοσοφία, το πλαίσιο και η πρωτοβουλία της ψήφισης αυτού του νομοσχεδίου θεωρώ ότι θα πρέπει να βρει σύμφωνη όλη τη Βουλή, να βρει σύμφωνο όλο το Σώμα. Πρέπει, επίσης, να συγχαρώ τα κόμματα τόσο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και του ΛΑ.Ο.Σ. τα οποία, παρά τις όποιες αντιρρήσεις, προχώρησαν στο να κάνουν δεκτό το παρόν νομοσχέδιο επί της αρχής και να εκφράσω και την έκπληξή μου θα έλεγα για τη στάση και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που άσκησαν μεν μια κριτική στο νομοσχέδιο αυτό, ζήτησαν δε ενδεχομένως να αποσυρθούν κάποιες διατάξεις, διαφωνούν ακόμα και στη φιλοσοφία γιατί δεν το κάνουν αποδεκτό επί της αρχής, όμως παράλληλα δεν είδα να προτείνουν κάποιες θέσεις, να προτείνουν κάποια μέτρα, να προτείνουν έναν δικό τους σχεδιασμό, για να μπορέσουμε και εμείς εδώ, παρόντες στη συζήτηση, να κάνουμε δεκτές ή να αφομοιώσουμε κάποιες από αυτές τις προτάσεις τους, να τις ενσωματώσουμε ενδεχομένως στο παρόν νομοσχέδιο και να προχωρήσουμε όλοι μαζί. Έτσι, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ζητώ ως εισηγητής της Πλειοψηφίας να κάνει δεκτό το Σώμα αυτό το νομοσχέδιο και να προχωρήσουμε με βήματα γοργά, με βήματα ουσιαστικά και αφού έχουμε δημιουργήσει πλέον τη γνώση στον ελληνικό λαό στην εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου αυτού. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σταμάτη. Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Νασιώκας. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια διαδικαστική ερώτηση προς τον κ. Υπουργό. Επειδή πρέπει να μιλήσουμε και για τις τροπολογίες, θα θέλαμε να μας πει ο Υπουργός ποιες –φαντάζομαι από τις εμπρόθεσμες- τροπολογίες δέχεται, διότι δεν μπορούμε να μιλήσουμε για όλες. Υπάρχει πληθώρα τροπολογιών, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εσείς θα αναπτύξετε τις απόψεις σας, θα αναφερθείτε στις τροπολογίες… ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Εντάξει, θα τις αναπτύξω, αλλά θα ήθελα να μας πει ο Υπουργός ποιες δέχεται για να μιλήσουμε γι’ αυτές. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε. Διατελέσατε Υπουργός και ξέρετε καλά ότι αυτό μπορεί να το κάνει τώρα ο Υπουργός, αλλά μπορεί και στην εξέλιξη, στην πορεία. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Εγώ λέω αν έχει αποφασίσει, να μας το πει τώρα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Νασιώκα, ας ακούσει από τους συναδέλφους τα επιχειρήματά τους. Και εγώ διατέλεσα Υπουργός και εσείς και περίμενα πάντα να ακούσω όλους τους συναδέλφους και μετά να δω αν πρέπει να γίνει δεκτή μια τροπολογία. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Εντάξει. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εκ των προτέρων ας μην επιμείνετε. Εδώ είναι ο Υπουργός, παρών ο ίδιος σήμερα μαζί με τον Υφυπουργό. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κατ’ αρχήν, κύριε Πρόεδρε, είναι πάνω από δεκαπέντε-είκοσι τροπολογίες και θα πρέπει να μιλήσουμε άπειρη ώρα, για να τις αναπτύξουμε όλες. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα έχετε χρόνο. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Αν δεν τις δέχεται ο Υπουργός, δεν έχει νόημα να μιλήσουμε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα έχετε άνεση χρόνου,… ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Καλώς. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): …αρκεί να μην μακρηγορείτε σε άλλα θέματα. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Όχι, δεν μακρηγορώ σε άλλα θέματα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εσείς δεν το κάνετε αυτό, κάποιοι όμως –εντός εισαγωγικών- «εκτρέπονται». ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Εντάξει, κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ. Κύριε Υπουργέ, πάντως, όταν είστε έτοιμος, διακόψτε με και πείτε μου ποιες τροπολογίες –αν έχετε αποφασίσει- κάνετε δεκτές. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Νασιώκα, ολοκληρώστε και θα σας απαντήσω σε δέκα λεπτά. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Συζητάμε ένα νομοσχέδιο δημόσιας υγείας του Υπουργείου Υγείας και δεν μπορεί παρά, αφού είμαστε θεατές μιας κατάστασης, κύριε Υπουργέ, στο χώρο της υγείας και μιας δυσκολίας λειτουργίας του συστήματος λόγω προσλήψεων και αδυναμίας της Κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει προσλήψεις, να έχουμε φθάσει στις έκρυθμες καταστάσεις που βλέπουμε σήμερα. Οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι σημαντικές. Οι δικές σας οι ευθύνες, κύριε Υπουργέ, ξεκινούν απ’ αυτό που λέγατε ότι χρήματα έχουμε και δεν διεκδικούσατε χρήματα και σας το είπαμε και άλλες φορές. Χρήματα, λοιπόν, η υγεία χρειάζεται πάρα πολλά. Σίγουρα χρειάζεται εξορθολογισμό. Σίγουρα πρέπει να ανατραπεί η σχέση ιδιωτικών-δημοσίων δαπανών, αλλιώς έχουμε προβλήματα, όπως τα σημερινά του συστήματος, που μετατίθενται για αύριο, με μια προοπτική αβέβαιη για τη βιωσιμότητα του συστήματος και τη δυνατότητα χρηματοδότησης του συστήματος. Έρχομαι όμως στο νομοσχέδιο, κύριε Πρόεδρε, γιατί –όπως είπατε- εγώ θα μιλήσω στο νομοσχέδιο. Εμείς χθες επί της αρχής είπαμε «ναι» για τα μέτρα κατά του καπνίσματος και κατά του αλκοόλ, για την προστασία των ανηλίκων και γενικότερα. Είπαμε, επίσης, ότι σ’ αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας, τη χειρότερη θέση στον κόσμο, όποιο μέτρο θα το στηρίξουμε για να παλέψουμε, το όποιο μέτρο «σπρώχνει» και κάνει ένα βήμα μπροστά. Ας λείπουν άλλα δέκα μέτρα. Στην ανομβρία και το χαλάζι είπαμε καλό είναι και ψηφίζουμε και τα έξι άρθρα, παρ’ όλο που, όπως θα σας εξηγήσω για ένα προς ένα, σε πολλά απ’ αυτά τα έξι άρθρα, τα οποία φυσικά αναφέρονται στον καπνό και στο αλκοόλ, έχουμε ενστάσεις. Χθες, στην πρωτομιλία μας και στη δευτερομιλία μας –και εγώ και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και όλοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- κάναμε πάρα πολλές προτάσεις συμπληρωματικές. Δεν θα επανέλθουμε τώρα. Απλώς, θα αναφέρω ακόμη ότι δεν λέτε τίποτα για το παράνομο εμπόριο τσιγάρων, δεν λέτε τίποτα για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των εξαρτημένων ατόμων από το τσιγάρο και από το αλκοόλ, τη στήριξη, την ένταξη αυτών των θεραπευτικών πρωτοκόλλων και των φαρμάκων στα ταμεία κ.λπ.. Βέβαια, όσες προτάσεις και αν κάναμε, δεν είδαμε καμμιά βελτίωση ή καμμία αλλαγή και βεβαίως έχουμε το δικαίωμα να λέμε, κύριε Υπουργέ, ότι υποχωρείτε, υποχωρήσατε και υποκύψατε στις πιέσεις μεγάλων συμφερόντων. Σας εξήγησε χθες ο κ. Γείτονας πόσο μεγάλα είναι τα συμφέροντα σ’ αυτόν το χώρο με τον τρόπο που πάρθηκε το 1997 η πρώτη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αντικαπνιστική εκστρατεία, μετά από τριάντα έξι ώρες διαβούλευση και με την πλειοψηφία μιας ψήφου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό είναι γνωστό. Και βεβαίως λέμε «ναι», γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε ούτε μικροπολιτική ούτε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση για ένα τόσο μεγάλο θέμα. Και νομίζω ότι και μ’ αυτήν την εξήγηση είναι απλή και η εξήγηση προς τον εισηγητή και Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κ.Κ.Ε. γιατί λέμε «ναι». Δεν λέμε «ναι» μηδενίζοντας αυτά τα άρθρα, αλλά συμπληρώνοντάς τα βεβαίως. Λέμε «ναι» στο άρθρο 1, κύριε Πρόεδρε, όπου είναι οι ορισμοί. Λέμε «ναι» στο άρθρο 2, κύριε Πρόεδρε, παρ’ όλο που μια παράγραφος, η παράγραφος 1β του άρθρου 2, παραβιάζει μία διάταξη της σύμβασης για τον καπνό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που επί λέξει λέει ότι απαγορεύεται να μπαίνουν σε προθήκες και σε θέσεις που προβάλλονται και φαίνονται, τα προϊόντα καπνού. Και βεβαίως, οι περιπτεριούχοι έχουν δίκιο, όταν εσείς δέχεστε πρώτα να μπαίνουν στα καταστήματα που πουλάνε μόνο τσιγάρα ή στα Duty Free. Και βεβαίως, αυτό θέλω να το σημειώσετε. Εμείς ψηφίζουμε το άρθρο. Δεχθήκαμε ότι οι περιπτεριούχοι έχουν δίκιο, αφού εσείς δεχθήκατε σε άλλες περιπτώσεις να μπαίνουν σε προθήκη τα πακέτα τσιγάρων. Στο άρθρο 3, η δική μας έντονη αντίδραση είναι στην παράγραφο 3, γιατί γνωρίζουμε ότι για όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που έχουν εμβαδόν κάτω από εβδομήντα τετραγωνικά μέτρα και δίνεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να τα χαρακτηρίσουν «καπνιζόντων» ή «μη καπνιζόντων», στη συντριπτική πλειοψηφία –για να μην είμαστε απόλυτοι- θα τα χαρακτηρίσουν «καπνιζόντων». Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα σ’ ένα χώρο που τα παιδιά μας μεγαλώνουν. Μιλάμε για προστασία των ανηλίκων, αλλά σ’ αυτούς τους χώρους μπαίνουν τα παιδιά μας, κύριε Υπουργέ, και θα είναι μέσα στο τσιγάρο μόνιμα. Εδώ, θέλω να θυμίσω ότι τα μέτρα του 2003 για τον ιδιωτικό τομέα προέβλεπαν ότι υπάρχει πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος σε χώρους μέχρι σαράντα τετραγωνικά μέτρα και σε χώρους πάνω από σαράντα τετραγωνικά μέτρα μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα ότι πρέπει να υπάρχουν χώροι καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Και νομίζω ότι αυτό είναι πάρα πολύ θετικό, αν θέλουμε πραγματικά να γίνει ένα βήμα όσον αφορά την επιβάρυνση που έχουμε στη χώρα μας ως προς το κάπνισμα. Αλλιώς, κανένα βήμα δεν θα γίνει. Ψηφίζουμε, λοιπόν, το άρθρο 3 και βάζουμε την έντονη ένσταση στην παράγραφο 3 του άρθρου 3. Λέμε «ναι» στο άρθρο 4. Βρίσκουμε βέβαια ότι είναι ανεπαρκές. Αναφέρει μία διάταξη μόνο που ανεβάζει ένα χρόνο στην απαγόρευση και τίποτα παραπάνω. Βέβαια δημιουργεί και άλλου είδους προβλήματα, αν δεν εξειδικευτεί, γιατί θα υπάρχουν συνεστιάσεις, χώροι δηλαδή που θα υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, πιθανόν μαζί με τους γονείς τους σε γιορτές, σε γάμους, πιθανόν σε εκδρομές. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος που να τηρείται στην πράξη και όχι να καταστρατηγείται λόγω του ανεφάρμοστου. Συμφωνούμε με τη διάταξη, αλλά θα πρέπει να συμπληρωθεί. Το άρθρο 5 έχει τη μεγάλη αδυναμία ότι αναθέτετε μόνο σ’ ένα τμήμα του Σ.Ε.Υ.Π. –δεν μπαίνω στα υπόλοιπα τα οποία θεωρώ ότι είναι προς θετική κατεύθυνση, άλλωστε το ψηφίζουμε- που δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει αυτόν το νόμο. Δεν μπορεί να τον εφαρμόσει. Εδώ πρέπει να τροποποιηθεί, κύριε Υπουργέ, λέγοντας ότι θα περάσει στον ελεγκτικό μηχανισμό του κράτους η εφαρμογή ενός νόμου τόσο μεγάλης σημασίας για τη δημόσια υγεία. Και, βεβαίως, στο άρθρο 6 το οποίο σίγουρα μπορεί να γίνει πιο ορθολογικό, μπορεί να αναπροσαρμόζονται οι ποινές και ο τρόπος, μπορεί να δείξει και η πράξη και οι αλλαγές να γίνουν και στο μέλλον, αλλά είναι βέβαια ένα αντίγραφο, όπως εφαρμόζεται και σ’ άλλες χώρες. Θεωρείται κατ’ αρχάς θετικό, χωρίς να πούμε ότι είναι καλά μελετημένο. (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Προχωράω στα υπόλοιπα δεκαοκτώ άρθρα, πριν μπω στις τροπολογίες. Λέμε «όχι» στο άρθρο 7 γιατί έρχεται αποσπασματικά, γιατί δεν έχει τεκμηριωμένη αιτιολογική έκθεση και γιατί πιθανόν το μόνο που θα γίνει είναι να διοριστεί ένας διοικητής που θα πληρώνεται με άλλο μισθό. Τίποτα παραπάνω. Πιθανόν. Αν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο όχι μόνο για το «ΜΗΤΕΡΑ», αλλά και για τις άλλες μονάδες της πρόνοιας και για τα «Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.Μ.Ε.Α.» –καθώς βλέπω και μία τροπολογία για την οποία θα μιλήσω μετά- τότε, κύριε Υπουργέ, φέρτε την ολοκληρωμένη την πρόταση να μιλήσουμε εδώ για πρόνοια, να δούμε τις αδυναμίες, να στηρίξουμε και να ψηφίσουμε αυτό που νομίζουμε ότι αναβαθμίζει την πρόνοια, γιατί ο χώρος της πρόνοιας δυστυχώς βρίσκεται σε τραγικότερη θέση απ’ ό,τι ο χώρος της υγείας. Πάντα, ίσως, ήταν ο «φτωχός συγγενής» του χώρου της υγείας. Τώρα, δεν ξέρω εάν είναι συγγενής, εάν είναι ασθενής, αλλά είναι στην ουσία ένας χώρος στον οποίο δοκιμάζεται και η δική μας ευαισθησία –της πολιτείας- αλλά και η ανθρωπιά μας και υπάρχει πάρα πολύς πόνος και πάρα πολύ μεγάλη ανέχεια και αδυναμία. Επίσης, λέμε «όχι» στο άρθρο 8. Ψηφίζουμε το άρθρο 9, γιατί θεωρούμε ότι λύνει κάποια προβλήματα παρ’ όλο που στην ουσία παρεμβαίνει στη διαδικασία για να προσληφθούν κάποιοι άνθρωποι σε κάποια μονάδα της πρόνοιας. Είμαστε απολύτως αντίθετοι στο άρθρο 10, όχι γιατί μεταφέρεται η έγκριση της απόφασης του Συμβουλίου στην περιφέρεια από το κέντρο, αλλά για την ουσία της διάταξης που στην ουσία ιδιωτικοποιεί σημαντικές δραστηριότητες, χωρίς κανένα λόγο κατά τη δική μας άποψη. Οπωσδήποτε ψηφίζουμε το άρθρο 11, γιατί είναι ένα άρθρο που βοηθάει κάποιους ανθρώπους γιατρούς που έχουν μεγάλα οικογενειακά προβλήματα να μετακινηθούν από ακραίες περιφερειακές περιοχές στο κέντρο ή εκεί που μπορούν και το παιδί τους που έχει αναπηρία 100% να βρει καλύτερη περίθαλψη. Καταψηφίζουμε το άρθρο 12 και θεωρούμε ότι αν ψηφιστεί, θα «ανοίξει» άλλος ένας τρόπος να γίνονται παράλληλες εξαγωγές και να τις κάνει και το κράτος, οι κρατικοί φορείς, να κερδοσκοπούν, δηλαδή, στις πλάτες άλλων. Διότι, αν ήταν μόνο μια μεμονωμένη παρτίδα, θα μπορούσε και να συζητηθεί το πώς θα δοθεί αυτή η παρτίδα φαρμάκων και πού. Θεωρούμε ότι το άρθρο 13 είναι θετικό και θέλουμε να το ψηφίσουμε. Θέλω να κάνω, όμως, μια ερώτηση. Κύριε Υπουργέ, αυτή η διάταξη ίσχυε μέχρι πριν δύο, τρία χρόνια και εφαρμοζόταν ως εξής. Αγόραζαν τα νοσοκομεία σε νοσοκομειακή τιμή, πουλούσαν σε χονδρική συν πέντε –η διαφορά είναι 18%- αλλά επιβαρύνονταν και 9% του Φ.Π.Α.. Σας το λέω γιατί το ξέρω και το έψαξα λεπτομερειακά. Πείτε μας αν αυτό θα ισχύει και τώρα –έμενε ένα 9%- αν τώρα είναι συνολικό το 18%. Τώρα, βέβαια, αυτό σίγουρα δίνει στα νοσοκομεία μας μία ανάσα, αλλά σε άλλη διάταξη έρχεται και για τις ιδιωτικές κλινικές το σύνολο των 18% παρ’ όλο που υπάρχει μια μελέτη που θεωρεί ότι τα έξοδα λειτουργίας φαρμακείων, η διακίνηση δηλαδή και διαχείριση έχει ένα κόστος 12% έως 13% και το δίνουν και οι φαρμακοποιοί και μένει μόνο το 5%. Θα πω εδώ ότι μέχρι τώρα χρεώνονται τα ταμεία 135 ευρώ. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Αν ένα φάρμακο κάνει 100 ευρώ στη χονδρική, η νοσοκομειακή είναι 87 ευρώ. Η χονδρική συν 5 είναι 105 ευρώ και η λιανική είναι 135 ευρώ. Μέχρι τώρα, λοιπόν, οι ιδιωτικές κλινικές, όπου το εφάρμοζαν, χρέωναν 135 ευρώ. Τώρα θα χρεώνουν 105 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το 18%, εάν το ποσοστό του Φ.Π.Α. είναι ανέξοδο και δεν συμπεριλαμβάνεται καθόλου, ίσως θα πρέπει να το ξαναδείτε μόνο γι’ αυτό. Αυτό είναι το θέμα, μήπως δηλαδή η προηγούμενη διάταξη χονδρική ή χονδρική συν 5 είναι μετά. Αν, όμως, είναι το 9% και μένει το 9%, αυτό είναι ένα δεύτερο θέμα. Θα περιμένω την απάντησή σας, γιατί θέλω να δω αυτό το θέμα πώς λειτουργεί. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Να το ξεκαθαρίσει τώρα ο Υπουργός. Να το ξεκαθαρίσει με δήλωση, για να υπάρχει στα Πρακτικά. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Βεβαίως, να το ξεκαθαρίσει τώρα ο κύριος Υπουργός αν μπορεί. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ πολύ, κύριε Γείτονα. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Παρ’ όλο που η παράγραφος 1 του άρθρου 14 δεν μας βρίσκει αντίθετους, καταψηφίζουμε συνολικά το άρθρο 14, γιατί δεν θέλουμε εμβαλωματικά σε κάθε νομοσχέδιο να μπαίνουν θέματα φαρμακείων. Μία φορά να χαραχθεί μία πολιτική σε σχέση με τη χωροθέτηση των φαρμακείων και αυτή να τη δεχθούμε και να τελειώνουμε, διότι πολλές από τις αλλαγές αυτές είναι δύσκολο να ελεγχθούν από τους Βουλευτές για να καταλάβουν τι σημαίνει απόσταση δεκατριών μέτρων ή είκοσι τριών μέτρων. Μόνο και μόνο γιατί στην ουσία είναι αντίθετος και ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, το καταψηφίζουμε. Καλώς απεσύρθη το άρθρο 15 μετά από αυτές τις περιπέτειες. Καταψηφίζουμε το άρθρο 16 παρ’ όλο που περιμένουμε μία διευκρίνιση για την προσθήκη που έγινε στις τέσσερις τελευταίες σειρές, γιατί είπαμε από την τελευταία φορά ότι έχουμε ψηφίσει αυτήν την παράταση πολλές φορές –και εμείς και αργότερα μαζί με εσάς- και είχαμε συμφωνήσει εδώ και τρία χρόνια ότι είναι η τελευταία παράταση και θα εφαρμοστεί από τα φαρμακεία στις ιδιωτικές κλινικές. Έτσι, λοιπόν, αυτή η αναδρομική τακτοποίηση δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Εμείς καταψηφίζουμε, με αυτήν την έννοια, το άρθρο 16, παρ’ όλο που θέλουμε μια διευκρίνιση, για να συζητήσουμε επί της ουσίας την προσθήκη. Δεν συμφωνούμε με το άρθρο 17. Επαναφέρουμε αυτό που είπαμε για το νόμο του Ελευθερίου Βενιζέλου, που ισχύει από το 1928, που προβλέπει ασυμβίβαστο στο να είναι συγχρόνως Πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου και του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής το ίδιο πρόσωπο. Βεβαίως, δεν ίσχυε μέχρι τώρα μόνο γι’ αυτούς, ίσχυε και ισχύει και για τον Πρόεδρο του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, όπως ίσχυε και ισχύει και για τον Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Οδοντιατρικής. Είχε μια λογική, για να μην είναι κατ’ ανάγκη ο Πρόεδρος των Αθηνών -γιατί φαίνεται έτσι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια- και Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου. Ίσως, λειτουργούσε πολύ τοπικιστικά υπέρ του κέντρου και εναντίον της περιφέρειας. Δεν συμφωνούμε, λοιπόν, να καταργηθεί. Να υπάρχει αυτό το κώλυμα. Εάν κάποιος θέλει να γίνει Πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, ας μην είναι ο Πρόεδρος και του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών. Ψηφίζουμε υπέρ του άρθρου 18. Παρ’ όλο που η διάταξη ήταν πολύ σημαντική και έδινε λύση σε πάρα πολλούς συναδέλφους γιατρούς, οι οποίοι δεν είχαν τίτλο ειδικότητας, είχαν, όμως, σημαντική προϋπηρεσία, καταργείται αυτή η διάταξη με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Πρέπει, όμως, κύριε Υπουργέ, να αντικατασταθεί με κάτι που να δίνει λύση, είτε είναι εκπαιδευτικό πρόγραμμα είτε να τηρηθούν υποχρεωτικά οι διαδικασίες της ευρωπαϊκής οδηγίας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ένα κοινωνικό πρόβλημα δέκα χιλιάδων γιατρών που σήμερα δουλεύουν στο σύστημα, μέσα και έξω απ’ το σύστημα και στερούνται τίτλου ειδικότητας, πρέπει να βρεθεί τρόπος πώς θα πάρουν τίτλο ειδικότητας. Αλλιώς, πώς θα λειτουργεί το σύστημα; Γι’ αυτό και έρχεται η πρόταση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας για το προεδρικό διάταγμα 84/2000, το οποίο πλέον καθίσταται εμπόδιο στην ύπαρξη, λειτουργία, υπογραφή, συνταγογράφηση αυτών των γιατρών. Στο άρθρο 19 ψηφίζουμε «ναι», γιατί τακτοποιεί εκκρεμότητες. Καταψηφίζουμε το άρθρο 20, όπως είναι τώρα, παρ’ όλο που βελτιώθηκε σημαντικά μετά από την απόσυρση του άρθρου 2. Ψηφίζουμε το άρθρο 21, όπως συμπληρώθηκε μετά και από δική μας παρέμβαση και παρέμβαση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και για άτομα με νεφρική ανεπάρκεια και συγγενή άνοσο ανεπάρκεια, όπως διορθώθηκε. Θεωρούμε ότι το άρθρο 22 αφορά λίγες περιπτώσεις ανθρώπων και δεν είμαστε αντίθετοι να μπορούν, εάν οι ίδιοι συμφωνούν και αν το Υπουργείο συμφωνεί, να μετακινηθούν και εκτός ΠΕ.Σ.Υ., εντός Δ.Υ.Π.Ε. και σε ένα άλλο Δ.Υ.Π.Ε.. Είμαστε αντίθετοι στο άρθρο 23, διότι στην ουσία ξανανοίγει μια άλλη διαδικασία στη λίστα αναμονής των ειδικευομένων γιατρών. Εδώ, κύριε Υπουργέ, θέλω να κάνω δυο σημαντικές παρατηρήσεις. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, θα τελειώσω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βλέπετε ότι μιλάτε τριπλάσιο χρόνο. Πρέπει να ολοκληρώσετε. Τα υπόλοιπα στη δευτερολογία σας. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, για λίγο ακόμα την ανοχή σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Για πολύ λίγο. Ολοκληρώστε. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Πολύ λίγο χρόνο και δεν θα μιλήσω καθόλου για τις τροπολογίες, θα μιλήσω μετά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Υπουργέ, πότε θα έρθει αυτό το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση και για τις ειδικότητες να δώσει λύση, και φέρνετε συνέχεια εμβαλωματικές λύσεις; Δεύτερον, δεν μπορούμε να δεχθούμε -παρ’ όλο που πολλοί γιατροί θα το ήθελαν- να πάνε άμισθοι, έστω και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, για να τελειώσουν την ειδικότητά τους. Συμφωνούμε με τη διαδικασία να πάνε ανά δυο στα νοσοκομεία ως υπεράριθμοι όσοι χρωστάνε μόνο τόσο, αλλά όχι άμισθοι. Πρέπει να κλείσει το θέμα, γιατί εάν ξανανοίξει το «άμισθο», θα ξαναέρθουμε σε εκείνες τις παλιές ημέρες του ’78 και του ’79, των μεγάλων αγώνων του νοσοκομειακού κινήματος για να τελειώσει η ειδικότητα από άμισθη και να γίνει έμμισθη. Εδώ ο αγώνας γίνεται για καλύτερους μισθούς, δεν γίνεται να ξαναγυρίσουμε πάλι στο «άμισθο». Τέλος, καταψηφίζουμε το άρθρο 24, παρ’ όλο που τώρα είναι βελτιωμένο και λειτουργικά σε σχέση με αυτό που είχατε ψηφίσει εννέα μήνες πριν. Το καταψηφίζουμε, όμως, για να καταδείξουμε και το ανερμάτιστο μιας πολιτικής, που κάθε χρόνο ψηφίζουμε, ράβουμε και ξηλώνουμε την ίδια διάταξη και δεν μπορούμε να σταθεροποιηθούμε στο τι θα κάνουμε. Εδώ έχουμε μια πρόταση. Την είπατε χθες, θέλω να την επαναλάβω. Ήρθε η ώρα –αν θέλετε, να σας κάνουμε εμείς την πρόταση- που θα αντικατασταθούν σταδιακά βεβαίως όλοι οι ανειδίκευτοι αγροτικοί γιατροί με γιατρούς ειδικευμένους. Μια κουβέντα μόνο για την τροπολογία για τον Ε.Ο.Φ.. Δεν είμαστε απλώς αντίθετοι, κύριε Υπουργέ, αλλά ζητάμε να την αποσύρετε. Φέρτε την με την κανονική οδό, να συζητηθεί, να ακούσουμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τότε να το συζητήσουμε. Είμαστε αντίθετοι, βεβαίως, στη φιλοσοφία, αλλά είμαστε και στη διαδικασία. Πάρτε την πίσω, μη δημιουργείτε ένταση με αυτήν σας την τροπολογία. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαραλάμπους. Θα έχετε χρόνο για ουσιαστικές παρατηρήσεις. Τα είπατε και επί της αρχής. Αυτό που λέω δεν ισχύει μόνο για εσάς, αλλά για όλους. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μου κάνει πραγματικά εξαιρετική εντύπωση η εμμονή του εισηγητή της Πλειοψηφίας να καταλογίζει στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας στείρα αντιπολίτευση, να καταλογίζει ότι χθες δεν έχουμε κάνει προτάσεις. Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, εμείς λέμε ότι αυτό ειδικά το νομοσχέδιο είναι και υποκριτικό και ψευδεπίγραφο. Μιλά για προστασία, όταν τη λέξη «πρόληψη» δεν την αναφέρει πουθενά. Προτάσεις για πρόληψη εμείς κάναμε. Είπαμε εξασφάλιση δωρεάν δημόσιας παιδείας, με περιεχόμενο, που θα οξύνει την κριτική και τη δημιουργική σκέψη, θα προβάλλει αξίες και ιδανικά κ.λπ.. Είπαμε να υπάρξει ένα δωρεάν δημόσιο σύγχρονο δίκτυο, κέντρο αθλητισμού, φυσικής αγωγής και πολιτισμού, με τα οποία θα ασχολείται η νεολαία. Ακόμη, για την πρόληψη είπαμε ότι απαιτείται ένα σύγχρονο δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας με υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, σχολική υγεία κ.λπ., αντικαπνιστικά ιατρεία, κέντρα απεξάρτησης από το αλκοόλ, σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Εάν εσείς τώρα θέλετε να λέτε ότι εμείς δεν κάναμε προτάσεις, σας αναφέρω μόνο μερικές. Είπαμε ότι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε για το κάπνισμα και το αλκοόλ -που ειρήσθω εν παρόδω αναφέρεται το νομοσχέδιο σε προστασία και για το κάπνισμα και για το αλκοόλ, αλλά ουσιαστικά μονομερώς αναφέρεται στο κάπνισμα- να απαγορευθεί η διαφήμισή τους σε όλους τους δημόσιους χώρους. Να απαγορευτεί η διαφήμιση και του καπνίσματος και του αλκοόλ σε όλους τους δημόσιους χώρους. Να μην υπάρχει κανένα κατάστημα που στις προθήκες του θα τοποθετεί ή θα διαφημίζει προϊόντα καπνού και αλκοόλ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βέβαια, καταλαβαίνω την εμμονή της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, αλλά από εκεί και πέρα, το να μας καταλογίζουν εμάς ότι δεν κάνουμε προτάσεις νομίζω ότι είναι τουλάχιστον άδικο. Όσον αφορά το νομοσχέδιο, το άρθρο 1 πραγματικά θα μπορούσαμε να το ψηφίσουμε, εάν δεν περιελάμβανε τη φράση «προστασία ανηλίκων» και εξήγησα πριν γιατί. Γιατί η λέξη «προστασία» είναι πολύ πιο κοντά στην πρόληψη, παρά στην καταστολή. Γι’ αυτό απαντούμε και λέμε «παρών». Για το άρθρο 2 είπα και πριν ότι, ενώ προτείνει κάποια μέτρα, είναι εντελώς αποσπασματικά και δεν απαγορεύει ουσιαστικά τη διαφήμιση σε όλους τους δημόσιους χώρους, δεν απαγορεύει την τοποθέτηση σε προθήκες κ.λπ. και του καπνού και του αλκοόλ, στο οποίο αλκοόλ δεν αναφέρεται καθόλου, και γι’ αυτό το καταψηφίζουμε. Το άρθρο 3, που είναι η απαγόρευση της χρήσης του καπνού, πάλι δεν αναφέρεται στο αλκοόλ. Περιλαμβάνει μέσα το αμίμητο ότι κάτω από τα εβδομήντα τετραγωνικά μέτρα τα καταστήματα θα μπορούν, εφόσον οι ιδιοκτήτες το θέλουν, να χρησιμοποιούνται και από τους καπνιστές. Γι’ αυτό, βέβαια, και μόνο το καταψηφίζουμε. Στο άρθρο 4 κάναμε, κύριε Υπουργέ, την πρόταση ότι σε ιδιωτικές εκδηλώσεις και με συνοδεία κηδεμόνων θα μπορούσαν πράγματι οι ανήλικοι να παίρνουν μέρος. Δεν μας καλύπτει η τροποποίηση που κάνατε που αναφέρεται σε ιδιωτικές εκδηλώσεις, διότι τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να γίνονται και να διοργανώνονται και από ανήλικους μόνο. Στο άρθρο 5, που αφορά τις ειδικές επιτροπές, εμείς θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, δεν είμαστε γενικά και αόριστα ενάντια σε ειδικές επιτροπές, εφόσον όμως καθοριζόταν σαφώς ο ρόλος, εφόσον δεν έμπαιναν μέσα διατάξεις ότι οι υπάλληλοι αυτοί θα είναι μόνο από άλλες υπηρεσίες και επομένως ουσιαστικά απαγορεύεται η πρόσληψη, εφόσον δεν ανέφερε ρητά ότι θα είναι κάθε είδους η σχέση εργασίας τους, ιδιωτικού δικαίου, ελαστικές κ.λπ. και, τέλος, δεν αναφέρεται καθόλου στη σύνθεση των ειδικών αυτών επιτροπών, ποιοι δηλαδή θα παίρνουν μέρος, δηλαδή πόσοι ψυχολόγοι, πόσοι ψυχίατροι, πόσοι άλλοι γιατροί και άλλες ειδικότητες θα μπορούσαν να πάρουν μέρος σε αυτές τις επιτροπές. Γι’ αυτόν και μόνο το λόγο το καταψηφίζουμε. Στο άρθρο 6, που αφορά τις διοικητικές κυρώσεις, εμείς τις χαρακτηρίζουμε αστείες. Χίλια ευρώ και πάλι χίλια ευρώ και ξανά χίλια ευρώ. Και βέβαια το απαράδεκτο είναι ότι επιχειρείται μέσα από το νόμο να επιβάλλονται πρόστιμα στους ίδιους τους ανήλικους και γι’ αυτόν το λόγο, ότι δηλαδή μπαίνουν πρόστιμα σε ανήλικους, το καταψηφίζουμε. Στο άρθρο 7 εμείς λέμε ότι το «ΜΗΤΕΡΑ» δεν πάσχει από έλλειψη διοικητή, πάσχει, όπως και όλα τα προνοιακά ιδρύματα και τα ιδρύματα δημόσιας υγείας, από τεράστιες ελλείψεις προσωπικού. Το 1987 το «ΜΗΤΕΡΑ» είχε πάνω από είκοσι κοινωνικούς λειτουργούς. Σήμερα έχει, αν δεν απατώμαι, τρεις. Καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά επηρεάζουν αρνητικά και το τεράστιο πρόβλημα των υιοθεσιών και βέβαια, απ’ ό,τι πληροφορήθηκα, ενώ έχει επαρκείς χώρους για να βγάζουν τα παιδιά έξω και να παίζουν, δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό για τη φύλαξή τους, με αποτέλεσμα καλά-καλά ούτε τα παιδιά να βγαίνουν στις αυλές. Εμείς το άρθρο αυτό το καταψηφίζουμε. Στο άρθρο 8 λέμε ναι, παρ’ όλο που υπάρχει η μόνιμή μας απορία γιατί μπαίνουν αυθαίρετες ημερομηνίες από τις οποίες ισχύει το άρθρο αυτό και στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί η 1η Σεπτεμβρίου του 2007. Στο άρθρο 9 λέμε ναι. Στο άρθρο 10 σαφώς λέμε όχι, διότι επιχειρείται παραπέρα ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας. Πρώτα ήταν τα συνεργεία καθαριότητας, μετά τα συνεργεία φύλαξης, τώρα μας μιλούν και για ιδιωτικοποίηση της μηχανογράφησης των νοσοκομείων και πάμε σε ιδιωτικοποιήσεις ων ουκ έστιν αριθμός. Στο άρθρο 11 σαφώς είμαστε υπέρ, αλλά, κύριε Υπουργέ, μιλάει για γονείς που έχουν παιδιά με 100% αναπηρία. Εμείς θεωρούμε ότι και 67% να είναι η αναπηρία θα μπορούσαν να ισχύουν και γι’ αυτούς οι ευεργετικές αυτές διατάξεις. Για το άρθρο 12 λέμε όχι. Εδώ πρέπει να τοποθετηθώ και να κάνω μία γενική τοποθέτηση για το πώς εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα των φαρμάκων στη χώρα μας. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι και τα φάρμακα και το άλλο ιατροτεχνολογικό υλικό είναι κοινό μυστικό ότι υπερτιμολογείται από τις ιδιωτικές εταιρείες εισαγωγής τους. Θέλουμε να υπάρχει ένας φορέας δημόσιος, ο οποίος να διαχειρίζεται το φάρμακο από την παραγωγή του στην Ελλάδα μέσα από δημόσια εργοστάσια παραγωγής φαρμάκων και ιατροτεχνολογικού υλικού, τα οποία να διατίθενται και σε φθηνές τιμές, αλλά πάνω και κύρια να είναι ασφαλή. Αν υπάρχουν ανάγκες, να μπορεί το ίδιο να κάνει εισαγωγές, όπως επίσης να μπορεί να κάνει και εξαγωγές. Το Ι.Φ.Ε.Τ., λοιπόν, είναι ένα ιδιωτικού δικαίου νομικό πρόσωπο, ουσιαστικά εισήγαγε φάρμακα τα οποία δεν μπορούσαν να έρθουν με άλλον τρόπο στην Ελλάδα, είχε εντολέα και γι’ αυτό απορούμε γιατί τώρα θέλει να μπορεί να εξάγει φάρμακα τα οποία ουσιαστικά ήταν ειδική παραγγελία. Στο άρθρο 14, παρ’ όλο ότι αποσύρεται η παράγραφος 3, εμείς λέμε «παρών», διότι πραγματικά πάρα πολλά πράγματα είναι εντελώς αδιευκρίνιστα. Γιατί, παραδείγματος χάριν, τώρα είκοσι μέτρα η απόσταση στην παράγραφο 2, ενώ πριν ήταν εκατό μέτρα; Το άρθρο 15 είπατε ότι το αποσύρετε. Στο άρθρο 16 λέμε όχι, διότι, κύριε Υπουργέ, το ξέρετε πολύ καλά ότι η παράταση που δίνετε στις ιδιωτικές κλινικές είναι από το 1996. Κανένας δεν μας εγγυάται ότι θα είναι η τελευταία παράταση. Απλά και μόνο γίνεται για να κερδίσουν χρόνο οι ιδιωτικές κλινικές και σε επόμενο ίσως νομοσχέδιο να ξαναδοθεί μια καινούργια παράταση. Ανεξάρτητα από το πώς εμείς τοποθετούμαστε για τον ιδιωτικό τομέα υγείας, θεωρούμε ότι αυτό το άρθρο είναι απαράδεκτο. Στο άρθρο 17, επειδή αφορά -και δεν μας δόθηκε πραγματικά σαφής εξήγηση- μόνο τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, εμείς διαφωνούμε. Στο άρθρο 18 συμφωνούμε, αλλά λέμε ότι υπάρχουν και άλλες ειδικότητες, στις οποίες ουσιαστικά υπάρχουν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Παραδείγματος χάριν, στο γιατρό εργασίας, αυτήν τη στιγμή χωρίς ειδικότητα ή σε γιατρούς με άλλες ειδικότητες επιτρέπεται να παίζουν το ρόλο του γιατρού εργασίας. Στο άρθρο 19 λέμε ναι, απλά διαφωνούμε και ζητούμε από τον Υπουργό να το λάβει αυτό υπ’ όψιν. Επιβαρύνει -λέει μέσα το άρθρο- τον προϋπολογισμό των νοσοκομείων, του «Δρομοκαΐτειου». Εμείς θα θέλαμε τα χρήματα αυτά να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό του κράτους. Στο άρθρο 20 εμείς ήμασταν έτοιμοι να ψηφίσουμε όχι, αφού όμως απεσύρθη το κομμάτι αυτό που απεσύρθη και αφορούσε τους καθηγητές που χωρίς να δίνουν εξετάσεις θα έπαιρναν την ειδικότητα, λέμε ναι. Στο άρθρο 21 για προφανείς λόγους λέμε ναι. Στο άρθρο 22 επίσης λέμε ναι. Στο άρθρο 23 λέμε όχι, παρ’ όλον ότι με την πρόταση θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε εκτός από το τελευταίο κομμάτι που λέει ότι αυτό θα εφαρμόζεται άπαξ για κάθε γιατρό, δηλαδή επιτρέπει ουσιαστικά σε μία ειδικευόμενη να μείνει έγκυος μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια της ειδικότητας. Αλλά το απαράδεκτο είναι ότι εισάγει από το παράθυρο το θεσμό του άμισθου γιατρού και απ’ ό,τι είδα και κάποιες άλλες τροπολογίες αναφέρονται πάλι σε άμισθους γιατρούς και ουσιαστικά από το παράθυρο ανοίγει η κερκόπορτα για να επανέλθουν οι αλήστου μνήμης ειδικότητες χωρίς οι γιατροί να πληρώνονται. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) Στο άρθρο 24 βέβαια εμείς διαφωνούμε κάθετα. Έφτασε ο καιρός προοδευτικά -το είπε και ο κ. Νασιώκας- οι αγροτικοί γιατροί, ο θεσμός του αγροτικού γιατρού να αντικατασταθεί από γιατρούς γενικής ιατρικής και βέβαια υπάρχουν και πολλά άλλα σ’ αυτό το άρθρο με τα οποία δεν συμφωνούμε και το καταψηφίζουμε. Για την τροπολογία που αφορά τον Ε.Ο.Φ. εμείς κάθετα διαφωνούμε. Θεωρούμε ότι κάνει ακόμη πιο αδιαφανείς τις διαδικασίες, δίνει υπερεξουσίες σε ένα πρόσωπο, το διοικητή του Ε.Ο.Φ., ο οποίος θα μπορεί να διαχειρίζεται τεράστια ποσά από μόνος του και με αυτόν τον τρόπο βέβαια θα εξυπηρετούνται και οι φαρμακοβιομηχανίες και οι εισαγωγείς φαρμάκων. Ζητούμε από την Κυβέρνηση να το αποσύρει. Για την άλλη κυβερνητική τροπολογία, η οποία αφορά τους εργαζόμενους του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. που μεταφέρονται στον Ο.Π.Α.Δ., συμφωνούμε, απλά λέμε το οικονομικό κίνητρο να μεταφερθεί στο βασικό τους μισθό. Για τις υπόλοιπες τροπολογίες, κυρία Πρόεδρε, θα τοποθετηθώ στη δευτερολογία μου. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει τέτοια υπέρβαση χρόνου. Συνεφωνήθη. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι επτά μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Κυβερίου Αργολίδας. Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους ευχόμαστε καλή πρόοδο. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Ο αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Δρίτσας έχει το λόγο. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Θα ήθελα και εγώ ευθύς εξαρχής να εκφράσω την έκπληξή μου γιατί ο εισηγητής της Πλειοψηφίας έκανε αυτή την ειδική αναφορά. Δέχομαι ότι θα ήθελε, όπως και το είχε πει, να ψηφιστεί αυτό το σχέδιο νόμου ομοφώνως. Το πιστεύει. Να δεχθώ αυτή την καλοπροαίρετη εκδοχή, αλλά θέλω να τονίσω ότι η καταψήφιση από την πλευρά του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν υποδηλώνει ούτε κάποια ελαφρότητα στην προσέγγιση της σοβαρότητας του θέματος, ούτε κάποια έκπτωση στην ανάγκη αντιμετώπισης της σοβαρότητας αυτού του προβλήματος και της αμεσότητας. Αντίθετα θέλουμε ακριβώς να τονίσουμε ότι διά της καταστολής, διά της δαιμονικής προσέγγισης τέτοιου είδους ζητημάτων, ειδικά όταν μιλάμε για ανήλικους, έχουμε πάρα πολύ μεγάλες πιθανότητες, όχι μόνο να μην έχουμε αποτελέσματα, αλλά να έχουμε αρνητικά αποτελέσματα ειδικά για τους νέους ανθρώπους. Ξέρετε, η γοητεία της απαγόρευσης, όταν δεν συνοδεύεται από έναν συνολικό μελετημένο σχεδιασμό –και αυτό είναι προφανές, δεν αποτυπώνεται στα άρθρα αυτού του νόμου τίποτα από αυτήν τη σειρά παρεμβάσεων που θα έπρεπε να θεσμοθετηθούν και τις οποίες επίσης και στην επιτροπή ο συνάδελφος κ. Λεβέντης, και εγώ όσο μπόρεσα στο λίγο χρόνο, καταθέσαμε- μπορεί να έχει ειδικά για τους νέους ανθρώπους τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, όχι τόσο μάλιστα στο κάπνισμα, όσο στην κατανάλωση των αλκοολούχων ποτών. Νομίζω ότι με μεγάλη ελαφρότητα αυτό το νομοσχέδιο προχωρά σε μία τέτοιου είδους σειρά απαγορεύσεων. Εμείς έχουμε ευθύνη να το εντοπίσουμε αυτό όπως έκαναν και άλλοι συνάδελφοι και με πολύ σοβαρό τρόπο. Στο άρθρο 1 θα πούμε, ναι, και θα το ψηφίσουμε. Δεν μας καλύπτουν όλες οι διατυπώσεις και, εν πάση περιπτώσει, έχει αυτή την έκφραση που ανέφερε ο συνάδελφος από το Κ.Κ.Ε., την «προστασία» των ανηλίκων που ήδη υποδηλώνει ένα πνεύμα που δεν θα θέλαμε ακριβώς αυτό να πρυτανεύσει, όμως θέτει κάποιους κανόνες. Από αυτήν την άποψη, με όποιες επιφυλάξεις, νομίζουμε ότι μπορεί να βάλει ένα πλαίσιο το οποίο εν συνεχεία θα χρειάζεται προφανώς βελτίωση και περαιτέρω ανάπτυξη. Στο άρθρο 2 λέμε όχι, γιατί αυτές οι ρυθμίσεις είναι υποκριτικές, είναι ακριβώς εκείνες που δεν θα πείσουν την κοινωνία. Είναι αυτές που υπονομεύουν το στόχο, υπονομεύουν το σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, σε σχέση με τη διαφήμιση και σε σχέση με την προβολή στις προθήκες και σε σχέση με διάφορα άλλα ζητήματα. Θα συντομεύσω και δεν θα μείνω στις λεπτομέρειές τους. Ακριβώς όμως γι’ αυτόν το λόγο δεν το ψηφίζουμε. Στο άρθρο 3, παρά το γεγονός ότι έχει αυτή την αμφιλεγόμενη και κακή παράγραφο 3, η οποία θα δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα και η οποία όντως και αυτή είναι υποκριτική, είναι πρόχειρη, είναι πρωθύστερη, είναι χωρίς μελέτη, εν τούτοις, επειδή ακριβώς επίσης θέτει ένα πλαίσιο ορίων και όρων για τους χώρους που μπορεί κανείς να καπνίζει και τους χώρους που δεν θα μπορεί να καπνίζει κυρίως, όπως είπα και στην επί της αρχής συζήτηση, θέμα που αφορά την προστασία των παθητικών καπνιστών και εκεί ακριβώς χωρούν απαγορεύσεις. Γι’ αυτήν την περίπτωση μπορεί να προχωρήσει η πολιτεία και η Βουλή σε μια σειρά τέτοιου τύπου όχι ακριβώς απαγορεύσεις αλλά οριοθετήσεις, που να δώσουν τη δυνατότητα στους μη καπνιστές να έχουν τους δικούς τους δημόσιους χώρους. Αυτό είναι δίκαιο αν και δεν το καλύπτει το άρθρο 3 με επάρκεια. Το δηλώνουμε αυτό, αλλά είναι απαράδεκτο να μην ανταποκριθούμε σε μία τέτοιου είδους ανάγκη οριοθέτησης, την οποία βέβαια εν συνεχεία πρέπει και από την εμπειρία της εφαρμογής, να την βελτιώσουμε και να την αλλάξουμε δραστικά. Παρά το γεγονός ότι η παράγραφος 3, το λέω και πάλι, είναι απαράδεκτη. Το άρθρο 4 δεν θα το ψηφίσουμε γιατί ακριβώς αυτή η γενικευμένη απαγόρευση είναι άκριτη. Είναι η κλασική αποτύπωση αυτού του πνεύματος προχειρότητας αυτού του νομοσχεδίου. Δεν μπορείς να κηρύσσεις μία τόσο γενικευμένη απαγόρευση χωρίς να έχεις πάρει μια σειρά από δραστικά μέτρα πρόληψης, βοήθειας, ενίσχυσης μιας άλλης στάσης ζωής και να προσπαθείς να το επιβάλεις στη νεολαία. Θα κινήσεις ένα κίνημα γοητείας υπέρβασης της απαγόρευσης και είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα αυτό το άρθρο να αποσυρθεί και να γίνει αντικείμενο ειδικής επεξεργασίας και μελέτης, με τη βοήθεια και επιστημόνων όλων των κλάδων. Ήδη με αυτή τη δήλωση «απαγορεύεται σε ανηλίκους η είσοδος και η παραμονή» νομίζω ότι θα έχουμε κλεφτοπόλεμο. Και νομίζω ότι μπορεί να το κατανοήσει ο καθείς. Και θα έχουμε, από εκεί και πέρα εάν θέλουμε πράγματι να εφαρμόσουμε αυτόν το νόμο –που κάθε πολιτεία όταν νομοθετεί διεκδικεί την εφαρμογή του νόμου- θα έχουμε μία αστυνόμευση της νεολαίας μία σειρά από δραστηριότητες αστυνομικού τύπου, οι οποίες καθόλου δεν ευνοούν την επίτευξη του στόχου. Το άρθρο 5 θα το ψηφίσουμε, γιατί ακριβώς θέτει αυτά τα οποία ζητάμε. Δεν τα θέτει με τον καλύτερο τρόπο, συμφωνώ με τον συνάδελφο του Κ.Κ.Ε. ότι δεν περιγράφει μια σειρά κρίσιμες καταστάσεις και προϋποθέσεις για τη λειτουργία της ειδικής υπηρεσίας προστασίας ανηλίκων από τον καπνό και από το αλκοόλ και όλα αυτά, αλλά το γεγονός ότι θέτει θέματα έρευνας συντονισμού ερευνητικών προγραμμάτων ενθάρρυνσης, αναφορικά με καθοριστικούς παράγοντες και συνέπειες της κατανάλωσης του καπνού και του αλκοόλ, είναι ακριβώς αυτά τα οποία ζητάμε και εμείς και τα οποία τα ζητάμε πολύ πιο αναπτυγμένα, πολύ πιο προσδιορισμένα, πολύ πιο κατοχυρωμένα, σε όλες τους τις παραμέτρους. Η γενική κατεύθυνση όμως είναι σωστή. Βέβαια χαλάει το πράγμα στην παράγραφο 3 με το Σώμα Επιθεωρητών και τον τομέα ελέγχου καπνού και αλκοόλ και τη συνδρομή των αστυνομικών και λιμενικών αρχών και όλα αυτά τα πράγματα τα οποία επίσης θα δημιουργήσουν μια σειρά από προβλήματα. Παρ’ όλα αυτά θα μείνουμε για τους λόγους που προανέφερα στην υπερψήφιση του άρθρου 5 και θα καταψηφίσουμε το άρθρο 6 και τις διοικητικές κυρώσεις, γιατί και αυτές κινούνται στην αρνητική λογική των ρυθμίσεων και καθόλου δεν μπορούν να δώσουν πραγματική κατοχύρωση για την επίτευξη του στόχου. Προχωρώ στο κεφάλαιο δεύτερο, στις άλλες διατάξεις. Κυρία Πρόεδρε, αν έχετε την καλοσύνη, επειδή είναι λεπτομερείς περιγραφές σειράς άρθρων και κρίσιμων άρθρων, θα ήθελα να έχω λίγο παραπάνω χρόνο, όπως δόθηκε και στους άλλους συναδέλφους. Στο άρθρο 7 για το «ΜΗΤΕΡΑ» θα ήταν πολύ καλό να ξεκινήσει κάτι. Ο ορισμός του διοικητή, εν πάση περιπτώσει, είναι ένα βήμα για μια αναδιοργάνωση και μια σειρά από ζητήματα. Είναι στη μέση όμως. Θα ψηφίσουμε «παρών». Το άρθρο 8 το ψηφίζουμε. Το άρθρο 9 -δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί δεν έχω το χρόνο- το ψηφίζουμε. Το άρθρο 10 δεν το ψηφίζουμε. Το άρθρο 11 το ψηφίζουμε. Για το άρθρο 12 για το Ι.Φ.Ε.Τ. θα ήθελα να σας πω το εξής: Το Ι.Φ.Ε.Τ εισάγει πράγματι φάρμακα τα οποία λείπουν από την αγορά για διάφορους λόγους. Αυτή η δραστηριότητά του –έχω εμπειρία- είναι πολύ θετική και καλύπτει πραγματικές ανάγκες. Μπορεί σ’ αυτήν τη διαδικασία, είτε από λάθος εκτίμηση των αναγκών είτε από διάφορους λόγους να έχει στοκ αδιάθετο, το οποίο καλό θα είναι να μην το επιβαρύνει οικονομικά. Όμως μεγάλο μέρος αυτής της διαδικασίας οφείλεται στις παράλληλες εξαγωγές και στις ελλείψεις που εξανάγκαζαν το Ι.Φ.Ε.Τ να παρέμβει και να κάνει αυτές τις εισαγωγές, γιατί η Κυβέρνηση και παλαιότερα και τώρα δεν αντιμετώπιζε το θέμα των παράλληλων εξαγωγών. Αν ανοίξουμε, λοιπόν, αυτόν το δρόμο να εμπορεύεται και να εξάγει το Ι.Φ.Ε.Τ αυτά, νομίζω ότι θα είναι κάτι αρνητικό. Παρ’ όλο που κατανοώ την ανάγκη, θα είναι ένα αρνητικό προηγούμενο. Ψηφίζουμε «κατά». Για το άρθρο 13 έχουμε επιφύλαξη και ψηφίζουμε «παρών» παρ’ όλο που καταλαβαίνουμε τη λογική της πρότασης. Παρ’ όλα αυτά δεν ξέρουμε αν τα ασφαλιστικά ταμεία το αποδέχονται και αν μπορούν να το εντάξουν στους προϋπολογισμούς τους και, εν πάση περιπτώσει, γι’ αυτόν το λόγο επιφυλασσόμαστε. Για το άρθρο 14 θα λέγαμε «ναι» μόνο για την παράγραφο 1. Δεν μπορούμε να πούμε μόνο για την παράγραφο 1, οπότε λέμε «παρών». Το άρθρο 15, που αποσύρθηκε, πρέπει να αποτελέσει θέμα για συζήτηση. Δεν είναι δυνατό να μην καλυφθεί η διακίνηση των φαρμάκων με έναν σοβαρό τρόπο απ’ αυτήν την αρνητική εξέλιξη των παράλληλων εξαγωγών εν ονόματι της ελευθερίας του εμπορίου. Είναι απαράδεκτο. Κατά καιρούς μένουν άνθρωποι στην Ελλάδα χωρίς βασικά φάρμακα. Τώρα έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση, αλλά έχουμε περάσει περιόδους, όπου το πρόβλημα ήταν οξύτατο. Το άρθρο 16 δεν θα το ψηφίσουμε. Σας λέω ότι μεγαλομέτοχοι μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων έχουν ήδη ιδρύσει και φαρμακαποθήκες. Αυτή η διαδικασία του κυκλώματος διάθεσης στα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών -οι παρατάσεις είναι απαράδεκτες έτσι και αλλιώς- είναι μια ιστορία που πρέπει να ελεγχθεί με πολύ σοβαρό τρόπο και, εν πάση περιπτώσει, τίθενται και όλα τα ζητήματα των φαρμακείων και το 3% και οι συλλογικές συμβάσεις και η έγκαιρη εξόφληση των λογαριασμών που εκκρεμούν και διαρκώς δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Το άρθρο 17 δεν θα το ψηφίσουμε. Είναι ζήτημα που μπορεί να το λύσουν με τον ελεύθερο τρόπο τους οι συνδικαλιστικές ενώσεις. Για το άρθρο 18 λέμε «ναι». Στο άρθρο 19 λέμε «ναι». Στο άρθρο 20 έχουμε επιφύλαξη και λέμε «παρών». Στο άρθρο 21 λέμε «ναι». Στο άρθρο 22 λέμε «ναι». Στο άρθρο 23 λέμε «όχι». Παρ’ όλο που αναγνωρίζουμε μια σειρά από θετικές προβλέψεις, δεν μπορούμε να δεχθούμε τις ρυθμίσεις της παραγράφου 4 με τους άμισθους, τους υπεράριθμους και όλα αυτά τα πράγματα. Στο άρθρο 24 ψηφίζουμε «κατά». (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κυρία Πρόεδρε, δώστε μου είκοσι δευτερόλεπτα, αν έχετε την καλοσύνη, μόνο για την τροπολογία για τον Ε.Ο.Φ.. Δεν είναι δυνατόν ένα τόσο σημαντικό ζήτημα να έρχεται με μία τροπολογία μέσα σ’ ένα άλλο νομοσχέδιο. Ο Ε.Ο.Φ. είναι οργανισμός που οργανώνει την πολιτική για το φάρμακο στην Ελλάδα και δεν μπορούμε να ρυθμίζουμε με συγκεντρωτικούς τρόπους τη διοίκηση του Ε.Ο.Φ. και με τόσο συγκεντρωτικό τρόπο να ανατίθεται ουσιαστικά σε ένα πρόσωπο, στον πρόεδρο, όλη αυτή η πολιτική. Εντάξει η ευελιξία, αλλά ευελιξία δεν σημαίνει μονοπρόσωπη εκπροσώπηση και άσκηση μιας πολιτικής για το φάρμακο σε μια χώρα. Είναι ποτέ δυνατόν αυτό και μάλιστα μ’ ένα πρόσωπο το οποίο περνάει μεν και από την έγκριση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής αλλά διορίζεται από την κυβέρνηση και επικυρώνεται από την πλειοψηφία που έχει η κυβέρνηση στη Βουλή; (Στο σημείο αυτή την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ) Με αυτές τις σκέψεις ζητάμε από την Κυβέρνηση άμεσα να αποσύρει αυτήν την τροπολογία και να φέρει το θέμα σε κανονικές διαδικασίες, όπου το Κοινοβούλιο θα μπορέσει να μελετήσει όλες τις παραμέτρους της κρίσιμης αυτής υπόθεσης. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Δρίτσα. Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ροντούλης. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υφυπουργέ, εμείς είπαμε εξαρχής ότι θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο διότι θεωρούμε ότι με τα άρθρα του κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, άρα η βούλησή μας είναι ξεκάθαρη, γι’ αυτό θα ήθελα τις παρατηρήσεις που θα κάνουμε -και οι οποίες κατά την άποψή μας θα επιφέρουν βελτιώσεις- να τις λάβετε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν. Έρχομαι στο άρθρο 2, «ρυθμίσεις για τα προϊόντα καπνού». Έχετε απαλείψει τον όρο «ηλεκτρονικό τσιγάρο», έχει απαλειφθεί. Υπάρχει; Εδώ, στο σχέδιο που έχω εγώ δεν υπάρχει. Τέλος πάντων, δεν γεννάται πρόβλημα. Άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να απαλειφθεί, κύριε Υφυπουργέ. Θα σας πω γιατί. Πρώτον, διότι υπάρχει μία αντιφατικότητα στο ίδιο το νομοσχέδιο, την οποία θα επισημάνω και, δεύτερον –και αυτό είναι το μεγαλύτερο για μας- θα υπάρξει ρύθμιση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, κύριοι συνάδελφοι, ειδικά για το ζήτημα του ηλεκτρονικού τσιγάρου. Άρα, λοιπόν, εν αναμονή της ρύθμισης αυτής που θα συμπεριλάβει όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα δώσει ένα ενοποιημένο σύστημα, εμείς προτείνουμε να απαλειφθεί οτιδήποτε έχει σχέση με το ηλεκτρονικό τσιγάρο εν αναμονή αυτής της απόφασης προκειμένου να μη δημιουργηθεί σύγχυση στο δικό μας νομοθετικό πλαίσιο. Επίσης, στο άρθρο 2 στο 1γ΄ λέει: «Η κατασκευή, προβολή, εμπορία και πώληση αντικειμένων που έχουν την εξωτερική μορφή προϊόντων καπνού». Τώρα, αυτό το «εξωτερική μορφή προϊόντων καπνού» είναι πολύ παρατραβηγμένο. Δηλαδή τι σημαίνει «εξωτερική μορφή»; Οτιδήποτε δηλαδή προσιδιάζει σε ένα τσιγάρο είναι εξ ορισμού αποβλητέο; Αυτό το «της εξωτερικής μορφής», η διατύπωση αυτή, θα δημιουργήσει ποικιλώνυμα προβλήματα. Εμείς ζητάμε, λοιπόν, την αντικατάσταση του όρου αυτού. Βάλτε κάποιον άλλον όρο και να περιμένουμε και τι θα γίνει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για να υπάρχει μια εναρμονισμένη κατάσταση πραγμάτων. Άρα κάνω την επισήμανση αυτή στο άρθρο 2, όσον αφορά το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Έρχομαι τώρα στο άρθρο 3 παράγραφος 1ζ΄. Σε ένα κατάστημα των εκατό τετραγωνικών, για παράδειγμα, των ογδόντα τετραγωνικών, των εβδομήντα πέντε τετραγωνικών, θα προβλέπεται ένας χώρος για καπνίζοντες. Και εγώ διερωτώμαι: σε ένα πλοίο δεν μπορεί να προβλέπεται χώρος καπνιζόντων; Δηλαδή στους ανθρώπους που έχουν το πάθος του καπνίσματος θα τους λέμε «βγείτε έξω στη θύελλα να καπνίσετε»; Σε ολόκληρο πλοίο δεν μπορεί να υπάρξει χώρος καπνίσματος; Σε ένα κατάστημα των ογδόντα μεικτών τετραγωνικών θα υπάρχει χώρος καπνίσματος; Δεν μπορεί να υπάρξει σε ένα πλοίο, που είναι ένα σύνηθες μέσο μεταφοράς και διαρκεί πολλές ώρες το ταξίδι του; Κατά δεύτερον, σε ένα τρένο δεν μπορεί να υπάρξει ένα βαγόνι για καπνίζοντες; Είπαμε να υπάρξουν περιορισμοί, είμαστε υπέρ, αλλά το να τιμωρείς κιόλας τον άλλο, πάει πολύ. Κατανοώ ότι σε ένα ταξί τι χώρος να υπάρχει, αλλά σε ένα τρένο, σε ένα πλοίο, δεν μπορεί να υπάρξει χώρος καπνιζόντων; Θα εξοβελίσουμε, δηλαδή, εντελώς τον άνθρωπο που καπνίζει από την κοινωνία; Δεν το κατάλαβα. Ας μην πάμε στο άλλο άκρο. Είπαμε να ακολουθηθεί η μεσότης του Αριστοτέλη. Δεν είπαμε να τιμωρούμε ανθρώπους. Άρα, λοιπόν, πρότασή μας είναι να υπάρξει μία μέριμνα ειδικά για τα πλοία και τα τρένα. Μπορεί να γίνει εκεί. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και στα αεροπλάνα μπορεί να υπάρξει προφανώς. Βάλτε το και αυτό. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κοιτάξτε, μιλάμε για λαϊκά μέσα μεταφοράς. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μιλάμε για δεκαέξι ώρες ταξίδι. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έρχομαι τώρα στο άρθρο 3, παράγραφος 3 για τα καταστήματα. Είπαμε και πάλι να πάει στα εκατό μέτρα. Εάν θέλετε, να το κάνουμε καπνίζοντες και μη καπνίζοντες στα καταστήματα και να τελειώνουμε. Επειδή αυτό θα προκαλέσει, όμως, δυσλειτουργία –βλέπω ότι και οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας αποδέχονται την πρόταση αυτή- έστω να αποδεχθούμε τους περιορισμούς. Λέμε να πάμε στα εκατό μέτρα. Είπατε ούτε στα εκατό. Σας κάναμε άλλη πρόταση για εβδομήντα μέτρα ωφέλιμο. Ούτε εβδομήντα μέτρα ωφέλιμο; Δηλαδή τι θα πρέπει να γίνει στην περίπτωση αυτή; Γιατί εδώ μιλάμε για εβδομήντα μέτρα μεικτό. Θα μιλάμε για ένα χώρο εστιάσεως των είκοσι τετραγωνικών. Εκεί θα πρέπει να υπάρξει η προσθήκη τουλάχιστον, αφού δεν θέλετε να πάμε σε καθαρή διάκριση καπνιζόντων και μη καπνιζόντων, του ωφέλιμου. Το κάνουν άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι θα αλλάξει με την προσθήκη του όρου «ωφέλιμο» δηλαδή; Ίσα-ίσα που θα διευκολύνει όλους. Άρθρο 4. «Απαγορεύεται σε ανηλίκους η είσοδος και παραμονή..». Εμείς λέμε ναι, να απαγορεύεται η είσοδος σε ανηλίκους, χωρίς τη συνοδεία ενός εκ των γονέων τους ή των κηδεμόνων τους. Δηλαδή εάν γίνει μία εκδήλωση θα πρέπει να ισχύει αυτή η απαγόρευση; Θα πρέπει να συνοδεύονται. Εάν συνοδεύονται η ευθύνη μετακυλίεται, εφόσον είναι ενήλικος, στο γονέα ή στον κηδεμόνα. Άρα γιατί να μην προστεθεί αυτό το πράγμα; Έρχομαι στο άρθρο 6, που αναφέρεται στα πρόστιμα που επιβάλλονται σε έναν καταστηματάρχη. Αυτό για μας είναι τουλάχιστον παράλογο. Ο καταστηματάρχης, κύριε Υφυπουργέ, όπως είπα και χθες, δεν μπορεί να γίνει χωροφύλακας. Το πολύ-πολύ να πει του άλλου «έχω αναρτήσει μία πινακίδα απαγορεύεται το κάπνισμα». Από εκεί και πέρα δεν μπορεί να γίνει χωροφύλακας. Και επειδή με πιέζει ο χρόνος –θα μιλήσω και στη δευτερολογία μου για διάφορα άρθρα- έρχομαι στο άρθρο 16 και θα καταθέσω στα Πρακτικά τις σκέψεις μας για να είναι ξεκάθαρες. Εμείς είχαμε ζητήσει ένα χρόνο, διότι είναι και κοστοβόρος η διαδικασία, αλλά προκαλεί και πολλά προβλήματα στις ιδιωτικές κλινικές. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να επιμηκυνθεί η παράταση για ένα χρόνο, αλλά εγώ εδώ σας καταθέτω τη σκέψη η διάταξη αυτή να εφαρμοσθεί από 1ης Ιουλίου του 2009. Θα σας πω και κάτι άλλο, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις κλινικών, όπου οι άνθρωποι μετακινούνται αναγκαστικά, γιατί έχουμε λήξη της μίσθωσης. Φαντασθείτε τώρα μία κλινική υπό πίεση, η οποία θα πρέπει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του νομοσχεδίου -και σωστά να τις υλοποιήσει- όμως, πρέπει να μετακομίσει, να μετακινηθεί. Λήγει το μίσθιό της. Τι θα κάνει σε αυτήν την περίπτωση; Γιατί θα πρέπει να βλέπουμε και την άλλη πλευρά. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι η διάταξη αυτή να εφαρμοσθεί από 1ης Ιουλίου 2009, αλλά η προθεσμία αυτή δύναται να παραταθεί υπό την προϋπόθεση και την αίρεση ότι έχουμε μία εξαιρετική και επείγουσα ανάγκη, δηλαδή λήξη της μείωσης του κτηρίου. Φαντασθείτε, λοιπόν, έναν άνθρωπο ο οποίος θα πρέπει να μετακινηθεί, να μην ξέρει τι θα γίνει με την επιχείρησή του αύριο και να πρέπει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις αυτές. Άρα η πρώτη προσθήκη που ζητάμε είναι αυτή, την οποία και καταθέτω για να τη δει ο κύριος Υφυπουργός. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Και έρχομαι επίσης και στα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών, πάλι στο άρθρο 16. Άκουσα διάφορους ψιθύρους. Οι άνθρωποι αυτοί παίρνουν πράγματι τα φάρμακά τους από τις φαρμακοβιομηχανίες σε νοσοκομειακή τιμή και τα πωλούν στη χονδρική συν 5%, όπως και τα νοσοκομεία δηλαδή, και εμείς λέμε πλέον Φ.Π.Α.. Γιατί λέμε «πλέον Φ.Π.Α.»; Θα σας το καταθέτω και αυτό, κύριε Υφυπουργέ, για να το δείτε. Γιατί το λέμε; Διότι δεν μετακυλίουν Φ.Π.Α. στον καταναλωτή των υπηρεσιών υγείας. Άρα, αφού δεν επιβαρύνω τον καταναλωτή των υπηρεσιών υγείας με Φ.Π.Α., δεν θα πρέπει εγώ να πληρώνω Φ.Π.Α., γιατί αυτό το 5% θα γίνει 2,5%, θα γίνει 3%. Άρα, λοιπόν, εμείς λέμε το εξής. Τα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών που προμηθεύονται τα φάρμακα στη νοσοκομειακή τιμή, όπως και τα νοσοκομεία, και τα πωλούν στη χονδρική προσαυξημένη κατά 5% πλέον Φ.Π.Α.. Γιατί το λέμε αυτό; Το ξαναλέω γιατί άκουσα και ψιθύρους. Διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο, πρώτον, ο επιχειρηματίας δεν ζημιώνεται, είναι ικανοποιημένος. Δεύτερον, το κράτος ικανοποιείται; Βεβαίως ικανοποιείται, διότι ικανοποιούνται τα ταμεία, κύριε Υφυπουργέ. Δεν επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Εγώ κατανοώ την πίεση που κάποιες πλευρές μπορεί να ασκούν για να μην ισχύσει αυτό το πράγμα. Θα σας δώσω και το κείμενο, γιατί εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Θα μπορούσα να καταθέσω τροπολογία κ.λπ.. Το θέμα είναι να υπάρχει πολιτική βούληση. Άρα εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει βεβαίως να προμηθεύονται στη νοσοκομειακή τιμή τα φάρμακα, αλλά μετά να τα δίνουν στη χονδρική προσαυξημένη συν 5%. Για να ισχύει αυτό το 5% στην πραγματικότητα, να μην μπαίνουν και μέσα και έχουμε άλλα παρατράγουδα, να είναι πλέον Φ.Π.Α., διότι οι άνθρωποι αυτοί δεν μετακυλίουν το Φ.Π.Α. στον καταναλωτή. Το προσκομίζω και αυτό στα Πρακτικά για να το δει ο κύριος Υφυπουργός. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Έρχομαι τελειώνοντας στο ζήτημα που θίγεται στο άρθρο 11 για τους ανθρώπους με αναπηρία. Εμείς θεωρούμε ότι εφόσον ακολουθείται ένας γενικός κανόνας που αναφέρεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, σε ένα ποσοστό 67%, προκειμένου να υπάρχουν ευεργετικές διατάξεις για κάποιες κατηγορίες συμπολιτών, αυτό το 67% ως ποσοστό να ισχύσει και για τους γιατρούς. Γιατί όχι; Αποτελούν μία άλλη κατηγορία οι γιατροί; Θα τους τιμωρήσουμε, δηλαδή, τους γιατρούς που προσφέρουν ένα έργο και έχουν μια αναπηρία; Είμαστε ευαίσθητοι για άλλες κοινωνικές ομάδες, αλλά για το γιατρό τον ανάπηρο δεν είμαστε ευαίσθητοι και πρέπει να τον τιμωρήσουμε; Άρα το ποσοστό, κύριε Υφυπουργέ, πρέπει να το πάτε στο 67%. Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα θίξω μόνο δύο τροπολογίες. Η μία τροπολογία έχει υπογραφεί από Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ.λ.π.. Βλέπω εδώ διαφόρους και αφορά πολυτέκνους ή τέκνα πολυτέκνων που είναι γιατροί και οι οποίοι θα πρέπει κατά προτεραιότητα αμισθί να μπορούν να πάρουν ειδικότητα. Και ενημερώθηκα ότι δεν μπορεί –αν είμαι ακριβής, κύριε Υφυπουργέ- ότι δεν μπορεί να ισχύσει το αμισθί. Αυτό με ενημέρωσαν. Θα ήθελα, λοιπόν, μία πληρέστερη τοποθέτηση δική σας, διότι είναι ένα μέτρο κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά και πάλι ένα μέτρο λογικό. Διότι ο πολύτεκνος πατέρας, η πολύτεκνη οικογένεια, που έχει κάνει τόσα έξοδα για τον πολύτεκνο γιο του ή την κόρη του, προκειμένου να πάρει το πτυχίο της Ιατρικής, να περάσει από όλα αυτά τα στάδια, που συνεπάγονται ένα υψηλό κόστος, να φτάνει στην ειδικότητα και να περιμένει πάλι χρόνια, καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος. Σας ενημερώνω, δε, προς αποφυγή ή για να υπερβούμε κάποιες δυσκολίες, ότι με βάση σύγχρονη –δεν θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία- απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το ατομικό συμφέρον του πολυτέκνου προηγείται ακόμα και του δημοσίου συμφέροντος –αυτό λέει- διότι υπάρχουν λόγοι δημογραφικής αναγκαιότητας, που επιτάσσουν τη λήψη μέτρων υπέρ των πολυτέκνων. Άρα, αν υπάρχει πολιτική βούληση, κατά την άποψή μου, ακόμα και αυτό το αμισθί μπορεί να υπερπηδηθεί. Θα αναφερθώ σε ακόμα μία τροπολογία. Υπάρχουν αριστούχοι γιατροί που θέλουν να ενταχθούν. Αριστούχοι. Εδώ δεν μιλάμε για πολυτέκνους ή για μία άλλη κοινωνική ομάδα ευαίσθητη. Εδώ μιλάμε για αριστούχους γιατρούς του Ε.Σ.Υ.. Αυτοί δεν θα πρέπει να επιβραβεύονται από την πολιτεία, ούτως ώστε επίσης να βρίσκουν μεγάλη ευκολία στην έναρξη της ειδικότητάς τους; Και από τη στιγμή που υπάρχει μία ευαισθησία για κάποιες κοινωνικές ομάδες, που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες κ.λπ., οι αριστούχοι γιατροί δεν θα πρέπει να επιβραβεύονται από την πολιτεία με βάση το κριτήριο της αξιοκρατίας; Άρα, λοιπόν, με αυτήν την τροπολογία ζητάμε μία μεγάλη ευαισθησία για τους αριστούχους γιατρούς, που αύριο θα προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας στην πατρίδα και τον πολίτη. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Ροντούλη. Εισερχόμαστε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων Βουλευτών. Το λόγο έχει ο κ. Γείτονας. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από αυτό εδώ το Βήμα χθες επεσήμανα πως οι βαρύγδουπες διαβεβαιώσεις του Υπουργού Υγείας, του κ. Αβραμόπουλου, ότι δήθεν αντιμετωπίστηκαν όλα τα προβλήματα στα νοσοκομεία, ότι σταματάει η αναταραχή, είναι στον αέρα –αυτό είχα πει χθες. Για τον απλούστατο λόγο ότι όλες αυτές οι υποσχέσεις δεν καλύπτονται με αντίστοιχα κονδύλια. Είπα ότι «δει δη χρημάτων» και θα τα βρούμε μπροστά μας. Και «πριν αλέκτωρα φωνήσαι», έχουμε σήμερα κατάληψη του Υπουργείου από τους νοσηλευτές. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς επικροτείτε την κατάληψη του Υπουργείου, κύριε Γείτονα; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Αφήστε τα αυτά, κύριε Γιαννόπουλε. Αν έχετε προσωπικούς λόγους να δείχνετε τώρα πολύ πειθαρχημένος κυβερνητικός, δεν αφορά εμένα. Αυτά λύστε τα μεταξύ σας, κύριε Γιαννόπουλε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Γείτονα… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εγώ δεν επικροτώ… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν είναι δουλειά μου να επικροτώ ή όχι τις κινήσεις που κάνουν οι συνδικαλιστές… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Γείτονα… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με διέκοψε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μην απαντάτε κι εσείς, αν σας διέκοψε. Δεν είναι απαραίτητο. Αφήστε κι ένα λόγο να πέσει κάτω. Δεν χάλασε ο κόσμος. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Μα, βγήκε τώρα, καθήμενος μάλιστα, υπέρμαχος της Κυβέρνησης! ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και οι δύο περάσατε από το Υπουργείο… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εν πάση περιπτώσει, εγώ αυτό που λέω, κύριε Πρόεδρε, και έχει πιστεύω σημασία, προς την Κυβέρνηση, είναι ότι «παίζει εν ου παικτοίς» με το θέμα της υγείας και να προσέξει. Δεν αντέχουμε άλλο κραχ στην υγεία. Δεν μπορεί να παραμείνει η υγεία «στο απόσπασμα». Πάρτε πρωτοβουλίες. Συνεννοηθείτε μεταξύ σας. Συνεννοηθείτε με το Υπουργείο Οικονομικών. Καλύψτε τις ανάγκες κατά προτεραιότητα. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι κατάσταση αυτή που συμβαίνει στο Ε.Σ.Υ.. Απαξιώνεται. Τελικά τι κάνετε; Το αντιλαμβάνεστε; Ότι όλα αυτά γίνονται προς δόξαν των ιδιωτικών συμφερόντων. Και αυτό οφείλω να το τονίσω, μπας και συνέλθετε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Γείτονα, τι φταίει το έδρανο; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε που επιμένω, αλλά δεν πάει άλλο. Ακούμε συνέχεια για προσλήψεις, δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις. Αν αθροίσετε τις εξαγγελίες, θα φτάσουμε στα κατά τους Αμερικανούς θύματα του Βιετνάμ. Ακούγαμε ραδιόφωνο στον πόλεμο του Βιετνάμ. Είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο η προπαγάνδα που αθροίζοντας τις απώλειες που είχαν κατά τους Αμερικανούς οι Βιετκόνγκ, βρίσκαμε τέσσερις φορές τον πληθυσμό του Βιετνάμ! Τώρα οι κατά τις εξαγγελίες σας προσλήψεις στα πέντε χρόνια, περίπου ανέρχονται αθροιστικά στις πενήντα χιλιάδες, πάνω και από τα κενά που είναι τριάντα χιλιάδες. Αν δεν με πιστεύετε αθροίσετε τις ανακοινώσεις και θα πεισθείτε. Πάρτε το αναγκαίο νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, λοιπόν, πάρτε προσωπικό για τις μονάδες εντατικής θεραπείας, συμπληρώστε το προσωπικό που χρειάζονται κρίσιμες μονάδες, για να μπορέσει να προχωρήσει το Ε.Σ.Υ.. Αυτό είναι το χρέος σας. Πράξη και όχι λόγια. Έρχομαι στο νομοσχέδιο. Ψηφίζουμε, όπως είπε ο εισηγητής μας, ο κ. Νασιώκας, που αναφέρθηκε αναλυτικά, τα έξι άρθρα του νομοσχεδίου. Αυτά τα άρθρα που αναφέρονται στα μέτρα προστασίας του πληθυσμού και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων από τη χρήση προϊόντων καπνού και αλκοολούχων ποτών. Είναι μέτρα τα οποία επιβάλλεται να πάρουμε και από τη σύμβαση του 2003, που υπεγράφη στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού. Είναι μέτρα προστασίας της υγείας της νεολαίας, της δημόσιας υγείας. Επαναλαμβάνω αυτό που είπα και χθες, για να γίνει και σε εμάς συνείδηση. Δεν πάμε καλά σε αυτό το θέμα. Όλο και μικρότερες ηλικίες, όλο και περισσότερα κορίτσια κάνουν χρήση προϊόντων καπνού και αλκοόλ. Πρέπει να πάρουμε επειγόντως μέτρα. Κλείνω αυτό το κεφάλαιο με δύο παρατηρήσεις. Η μία αφορά το έλλειμμα –το επισημάναμε και χθες στην επί της αρχής συζήτηση- της αγωγής υγείας, της πολιτικής πρόληψης. Πρέπει να πούμε στα παιδιά ότι και το τσιγάρο και το αλκοόλ είναι απόλαυση που, όμως, σκοτώνει. Διότι τα επιστημονικά στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα. Άρα χρειαζόμαστε πολιτική και δράσεις για να υλοποιήσουμε και αυτά τα μέτρα. Να έχουν νόημα ή αποτέλεσμα αυτά τα νομοθετικά μέτρα. Να μας δώσει μ’ άλλα λόγια προστιθέμενη αξία αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία. Κύριε Υπουργέ, χρειάζεται να προχωρήσουμε σε συστηματική πολιτική πρόληψης με αγωγή υγείας κυρίως από τα σχολεία. Και ενημέρωση του πληθυσμού. Εγώ εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που είπα και χθες και είχα ως άποψη και όταν ήμουν Υπουργός Υγείας. Υπάρχει έλλειμμα αγωγής στα σχολεία. Είναι οι υπηρεσίες σχολικής υγείας, που δεν έχουμε. Και εννοώ αυτό που είχα θεσμοθετήσει με το ν.2519 όχι τον «παλιό σχολίατρο». Αναφέρομαι σε σχολικές υπηρεσίες πλήρως στελεχωμένες με ευρύ επιστημονικό φάσμα, που έχουν αποστολή την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας των παιδιών στη βάση κυρίως της αγωγής υγείας και της πρόληψης. Το ένα ζήτημα είναι αυτό. Το δεύτερο, κύριε Υπουργέ, έχει σχέση με τον έλεγχο εφαρμογής αυτών των μέτρων. Είναι αυτό που σας επισημάναμε και χθες. Αναθέτετε τον Έλεγχο στο Σώμα Επιθεωρητών. Εγώ πιστεύω ότι δεν θα τα βγάλουν πέρα. Πρέπει να βρούμε άλλη λύση, αποτελεσματική. Αυτά για τα έξι πρώτα άρθρα τα οποία, όπως είπα, παρ’ όλες τις ενστάσεις μας και τις παρατηρήσεις μας, τα ψηφίζουμε. Γιατί πραγματικά θέλουμε να δώσουμε κι εμείς από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το μήνυμα ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής, η Κυβέρνηση και εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και η άλλη Αντιπολίτευση, είμαστε ενωμένοι σε αυτή την προσπάθεια προστασίας της δημόσιας υγείας. Είναι θέμα δημόσιας υγείας η χρήση καπνού και αλκοόλ. Είμαι και παθών. Το λέω και από αυτό το Βήμα. Το τσιγάρο είναι ύπουλος παράγων νοσηρότητας. Δεν φαίνεται. Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας, στην οικογένεια, στα παιδιά, ο κίνδυνος. Έρχομαι, με λίγα λόγια στα υπόλοιπα άρθρα, τις λοιπές διατάξεις. Έκανα μικρή αναφορά χθες. Στο λίγο χρόνο που έχω, περιορίζομαι κυρίως στο άρθρο 7 για το Κέντρο Βρεφών «ΜΗΤΕΡΑ». Δεν κατάλαβα τι κάνετε. Είχατε θέση γενικό διευθυντή. Την καταργήσατε, την επαναφέρατε με τη νέα ρύθμιση. Είναι κακής ποιότητας η πολιτική. Εκείνο, όμως, που έχει σημασία, κύριε Υπουργέ, είναι ότι όπως και στον τομέα της υγείας, έτσι και στην πρόνοια, πραγματικά η Κυβέρνηση δεν δείχνει το απαραίτητο ενδιαφέρον. Όλες οι προνοιακές δομές κινδυνεύουν. Ας πάρουμε για παράδειγμα το «ΜΗΤΕΡΑ», που αφορά το άρθρο 7. Κύριε Υπουργέ, ξέρετε ότι το «ΜΗΤΕΡΑ» ήταν ένα πρότυπο ίδρυμα στην Ελλάδα. Πρότυπο ίδρυμα όσον αφορά τις υιοθεσίες, αλλά και όχι μόνο αυτές, αλλά και τις ανάδοχες οικογένειες. Ένα ίδρυμα που ήταν καμάρι. Αυτό το Κέντρο από το 2004 συνεχώς υποβαθμίζεται. Παράδειγμα ήταν είκοσι τρεις κοινωνικοί λειτουργοί και τώρα είναι οκτώ. Δεν είναι, όμως, μόνο η έλλειψη προσωπικού, αλλά και η ετεροαπασχόληση, οι μετατάξεις, οι αποσπάσεις. Δηλαδή, προσφέρει ένα σημαντικότατο έργο και απαξιώνεται. Γι’ αυτό λέω εδώ –πέραν της παλινωδίας ως προς τη διάταξη- ότι περιμένετε με έναν κούκο να φέρετε την άνοιξη; Δεν έρχεται. Πιστεύω ότι η πρόνοια χρειάζεται εκατοντάδες εξειδικευμένα στελέχη. Για παράδειγμα, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και άλλους επιστήμονες. Οι δομές είναι αδύνατες και υπάρχει έλλειμμα στελέχωσης σε επιστημονικό και εξειδικευμένο προσωπικό. Αλλά το βασικό πρόβλημα είναι η υποχρηματοδότηση. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Σε μισό λεπτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Όσον αφορά τώρα τα φάρμακα δύο κουβέντες. Είχα την ευκαιρία να πω και χθες ότι η πολιτική σας οδήγησε σε έκρηξη τη φαρμακευτική δαπάνη. Γι’ αυτό πιστεύω ότι αφού έχετε «καεί στο χυλό» θα έπρεπε «να φυσάτε και το γιαούρτι». Σας τα είπαμε, σας τα λέμε τέσσερα χρόνια, αλλά δεν μας ακούγατε. Καταργήσατε τη λίστα και αλλάξατε τον τρόπο τιμολόγησης, με αποτέλεσμα η δαπάνη να πάει στα ύψη και να κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα οι προϋπολογισμοί των ασφαλιστικών ταμείων. Όσον αφορά το άρθρο 13, καλώς επαναφέρετε τη ρύθμιση για χρέωση με τη χονδρική τιμή συν 5%. Θέλω μόνο να πω, κύριε Υπουργέ, ότι ο κ. Νασιώκας σας έβαλε ορισμένα ερωτήματα τα οποία είναι σωστά. Είναι καλό γι’ αυτό με δήλωσή σας, στην τοποθέτησή σας, να ξεκαθαρίσετε πώς θα χρεώνουν την τιμή τα δημόσια νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές. Αυτό θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένο και να μην παίζει κανένας με αυτό το ζήτημα της χρέωσης. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ) Επειδή δεν έχω άλλο χρόνο, κύριε Πρόεδρε, τελειώνω με μια αναφορά στην τροπολογία που αφορά τον Ε.Ο.Φ.. Επιμένω στη χθεσινή μου έκκληση να την πάρετε πίσω. Είναι ντροπή να αλλάζουμε τη διοικητική συγκρότηση του Οργανισμού που είναι υπεύθυνος για τη δημόσια υγεία, που είναι εγγυητής για τη δημόσια υγεία -γιατί έχει την ευθύνη για το φάρμακο που είναι κύριος παράγων δημόσιας υγείας- και να την αλλάζουμε χωρίς κανέναν διάλογο, αιφνιδιαστικά με μια τροπολογία. Αν ήταν επείγον, θα ήταν κατανοητό. Τι είναι το επείγον σ’ αυτήν την αλλαγή, δεν βλέπουμε. Η μόνη εξήγηση είναι ότι επί της ουσίας μόνος σας στόχος είναι να χειραγωγήσετε και αυτόν τον Οργανισμό, κάτι το απαράδεκτο. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Γείτονα. Το λόγο έχει ο Βουλευτής Κεφαλληνίας κ. Αλέξανδρος Παρίσης. Κύριε Παρίση, βλέπω ότι ετοιμάζεστε να είστε λάβρος. Δεν κάνετε πρεμιέρα, διότι νομίζω ότι έχετε μιλήσει ξανά στη Βουλή. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΙΣΗΣ: Κύριε Υπουργέ, δεν θα σας κουράσω επί της αρχής –καθώς με κάλυψε ο φίλος μου κ. Ροντούλης- αλλά θα ήθελα μόνο να δείτε λίγο σοβαρά το θέμα του καπνίσματος. Δεν μιλάμε ούτε για το ταξί ούτε για το αεροπλάνο. Όμως, σε ένα ταξίδι πολύωρο, θα έπρεπε να το δείτε λίγο διαφορετικά. Θα μιλήσω για την τροπολογία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή η τροπολογία που κατέθεσα, έρχεται να διορθώσει μια απρόβλεπτη αρνητική εξέλιξη στην διαδικασία εκτέλεσης του κληροδοτήματος της αείμνηστης Μάρης Βεργωτή προς το Γενικό Νοσοκομείο Κεφαλληνίας. Πρόκειται για μια ρύθμιση που βάζει τέρμα σε μια σημαντική εκκρεμότητα που ταλανίζει την κοινωνία του Νομού Κεφαλληνίας και Ιθάκης, ανοίγοντας το δρόμο για την υλοποίηση ενός μεγάλου έργου που αφορά στη δημιουργία μονάδας αυξημένης φροντίδας και λοιπών λειτουργικών τμημάτων. Η βαρύτητα αυτού του έργου και τα οφέλη της κοινωνίας δεν νομίζω ότι χρειάζονται τεκμηρίωση ούτε πιστεύω ότι υπάρχει συνάδελφος που να τα αμφισβητεί. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε πόσοι συνάνθρωποί μας θα έχουν την ευκαιρία άμεσης και καταλυτικής για τη ζωή τους περίθαλψης, χωρίς να απαιτείται η μεταφορά τους σε άλλα κέντρα με τις επακόλουθες καθυστερήσεις. Η κύρωση της σύμβασης για την αξιοποίηση του κληροδοτήματος έγινε το 2007 σε σχετική ρύθμιση του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Δημιουργήθηκε αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που επιφορτίστηκε με την υλοποίηση της δωρεάς, αλλά δυστυχώς δεν κατέστη ποτέ δυνατή η λειτουργία της. Η τροπολογία που κατατίθεται, προβλέπει την υποκατάσταση του φορέα υλοποίησης της δωρεάς με την έκδοση σχετικής διαπιστωτικής πράξης του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Όταν παρουσιάζονται απρόβλεπτα εμπόδια, η πολιτεία οφείλει να επανέρχεται και να αποκαθιστά την απρόσκοπτη υλοποίηση των αρχικών θεσμοθετημένων στόχων της. Έτσι, και σ’ αυτήν την περίπτωση με αίσθημα ευθύνης ερχόμαστε να αποκαταστήσουμε μια δυσκολία που παρουσιάστηκε, ώστε να αξιοποιηθεί αυτός ο ανεκμετάλλευτος πλούτος προς όφελος όλων των πολιτών του νομού, αλλά και όλων των επισκεπτών -ημεδαπών και αλλοδαπών- που επιλέγουν την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη για διαβίωση και για διακοπές. Σήμερα, καλούμαστε να αποκαταστήσουμε ένα κενό, ώστε να αποδεσμευθούν άμεσα τα δέκα εκατομμύρια δολάρια του κληροδοτήματος, ποσό αρκετά ικανό να καλύψει άρτια και σύγχρονα τις ανάγκες της δημιουργίας μονάδας αυξημένης φροντίδας και λοιπών λειτουργικών τμημάτων στο Νομό Κεφαλληνίας και Ιθάκης. Και ακριβώς επειδή η δωρεά Βεργωτή είναι σε δολάρια, η μεταβολή της ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου μεταβάλλει αντιστοίχως και την πραγματική της αξία στην ελληνική πραγματικότητα. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που η αξία του δολαρίου έναντι του ευρώ έχει ενισχυθεί, γεγονός που συνεπάγεται και χαμηλότερη απομείωση της δωρεάς. Βέβαια, στα τόσα χρόνια η ζημιά είναι μεγάλη, όπως καταλαβαίνετε, γιατί έχουν περάσει περίπου δέκα χρόνια από τότε. Ως μοναδικός εκπρόσωπος του Νομού Κεφαλληνίας και Ιθάκης στο ελληνικό Κοινοβούλιο, καλώ όλους τους συναδέλφους, ανεξαρτήτως πτέρυγας, να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια εθνικής σημασίας και να υποστηρίξουν ένα δίκαιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας. Ο σκοπός είναι ιερός και αφορά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του πληθυσμού και στην αναβάθμιση του πολυτιμότερου αγαθού της υγείας. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε Παρίση. Επισημαίνουμε την πληρότητα της τροπολογίας και την ιερότητα του σκοπού που επιδιώκει. Άλλωστε η Κεφαλλονιά, με τις ιερότητες των σκοπών, έχει μια μακρά παράδοση και συμπόρευση, κάτι που είναι γνωστό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα οκτώ μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Καισαριανής. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Χάιδος. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου με τίτλο: «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις». Όμως, αυτό το σχέδιο νόμου δεν αφορά τουλάχιστον στον τομέα της ενημέρωσης μόνο τους ανήλικους, αλλά και τους μεγάλους. Το συζητάμε σε μια δύσκολη καμπή για τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Σήμερα οι νοσηλευτές κατέλαβαν το Υπουργείο Υγείας. Προβάλλεται σχεδόν ως νέα σημαία σωτηρίας από τον καπνό για να εξυπηρετήσει επικοινωνιακές σκοπιμότητες, ενώ υπάρχει πλήρες και θεσπισμένο πλαίσιο που δεν εφαρμόζεται. Είναι ένα νομοσχέδιο που, κατά τη γνώμη μου, δίνει περισσότερη βαρύτητα στην απαγόρευση, παρά στην ενημέρωση και την πρόληψη. Άρθρα 2, 3 και 4, «απαγορεύεται», «απαγορεύεται» και πάλι «απαγορεύεται». Ας μη λησμονούμε ότι οι δρακόντειοι νόμοι είναι συνήθως ανεφάρμοστοι και αναποτελεσματικοί και μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και σε ορισμένους κλάδους επαγγελματιών, όπως είναι οι εστιάτορες, οι καφετέριες κ.λπ., όπου εκεί θα μπορούσε να προβλεφθεί η λειτουργία ενός μικρού απομονωμένου χώρου για να καπνίζουν οι θαμώνες που το επιθυμούν. Θεωρώ, επίσης, ότι θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην αγωγή από τα σχολεία, στην ενημέρωση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στον περιορισμό της έμμεσης διαφήμισης από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και την προβολή προτύπων ανθρώπων που καπνίζουν. Προσεκτική, επίσης, κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να περιλαμβάνεται και αυτό στο νομοσχέδιο -ως μία επιθυμία, βέβαια, ως μία κατεύθυνση- και οι ταγοί, δηλαδή, οι οποίοι λειτουργούν ως παραδείγματα για τους άλλους και ιδιαίτερα για τους νέους. Κλείνοντας την παρέμβασή μου για τα πρώτα έξι άρθρα του πρώτου κεφαλαίου για τον καπνό και το αλκοόλ, επιτρέψτε μου να επισημάνω την απουσία του Ο.ΚΑ.ΝΑ. από τους φορείς προστασίας και ελέγχου για δύο ουσίες που προκαλούν εξάρτηση, όπως επίσης και η απουσία των Ο.Τ.Α. απ’ αυτή τα διαδικασία αφού αυτοί έχουν υπηρεσίες έκδοσης αδείας λειτουργίας των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Μιλάω για το άρθρο 5. Θα διευκόλυνε και αυτό την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων μιας και οι κεντρικές υπηρεσίες ή οι υπηρεσίες του Υπουργείου δεν μπορούν να ανταποκριθούν από πλευράς αριθμού υπαλλήλων σ’ αυτήν την υποχρέωση. Τα υπόλοιπα όμως άρθρα, οι λοιπές διατάξεις αποτελούν μνημείο προχειρότητας, ασυνέπειας, αποσπασματικότητας και παλινωδιών. Με αυτά επιχειρείτε να αντιμετωπίσετε επί μέρους ζητήματα και κάποιες φορές με αδιαφάνεια και ρουσφετολογικό τρόπο. Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελούν οι νέες ρυθμίσεις από το άρθρο 12 έως 16 όπου επιτείνεται αντί να αντιμετωπίζεται το αλαλούμ που κυριαρχεί στην πολιτική της Κυβέρνησης στο χώρο των φαρμάκων. Πρώτα καταργήσατε τη λίστα, μετά αυξήσατε τις τιμές των φαρμάκων προς όφελος των φαρμακοβιομηχάνων, ύστερα θεσπίσατε το ποσό ανάκτησης για την επιστροφή του από τις φαρμακευτικές εταιρείες στα ταμεία. Αποτέλεσμα; Αλματώδης και ανεξέλεγκτη άνοδος των φαρμακευτικών δαπανών που δεν αντιστοιχούν στις πραγματικές ανάγκες. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν επιστρέφουν στα ασφαλιστικά ταμεία το ποσοστό ανάκτησης. Έτσι, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων έφθασαν στο κόκκινο. Ακολούθησαν νέες κυβερνητικές ρυθμίσεις για να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα. Αλλά αυτές, αντί να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, προκαλούν συνέπειες στη χορήγηση απαραιτήτων φαρμάκων ακόμη σε περιπτώσεις ασθενών που τα έχουν απόλυτη ανάγκη. Ο νόμος του 2006 απαγορεύει τη συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός συγκεκριμένων ενδείξεων και της δοσολογίας που επίσης αναγράφεται σε αυτές τις ενδείξεις. Ο νόμος του 2008 επαναφέρει μία νέας μορφής λίστα μέσω του προσδιορισμού και της κατάρτισης θεραπευτικών ομάδων, καθώς και την ένταξη σε αυτές όλων των πρωτοτύπων και επωνύμων γενοσήμων φαρμάκων. Δεν συντάχθηκαν ακόμα αυτές οι θεραπευτικές ομάδες. Και οι γιατροί οι οποίοι θα πληρώσουν, όπως προειδοποιούνται, τη δαπάνη της συνταγογράφησης των απαραίτητων φαρμάκων με νέες ενδείξεις γιατί δεν είναι σταθερές οι ενδείξεις, αλλάζουν πολλές φορές από έρευνες, δεν ξέρουν τι να κάνουν. Γιατί μεταθέτετε σε αυτούς τη δική σας αδυναμία; Γιατί να την πληρώνουν οι ασθενείς που δεν φταίνε σε τίποτα, όπως την πληρώνουν εξάλλου και για την καθυστέρηση των οφειλομένων στα συμβεβλημένα φαρμακεία; Γιατί τους κοροϊδεύετε τους φαρμακοποιούς και τους γιατρούς που έχουν συμβάσεις με τα ταμεία; Πάλι χθες έβαλαν στους φαρμακοποιούς μόνο έναντι για ένα μήνα, το πρώτο μήνα, το Μάιο, από τα χρωστούμενα του Ο.Π.Α.Δ.. Τους είχατε υποσχεθεί ότι θα τους καταβάλετε για περισσότερους μήνες οφειλόμενα. Παλινωδία, επίσης, αποτελεί και το άρθρο για τα φαρμακευτικά προϊόντα από τα νοσοκομεία. Λάστιχο κάνατε την απόσταση για τα φαρμακεία. Το άρθρο 14 το αποδεικνύει. Παλινωδία και προχειρότητα δεν καταδεικνύει η επαναφορά της δωδεκάμηνης θητείας στους αγροτικούς γιατρούς μέσω του άρθρου 24; Σεις πριν από δύο χρόνια δεν το κατεβάζατε στους εννέα μήνες; Γιατί δεν μας ακούγατε τότε που σας είπαμε ότι αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα; Γιατί παραπέμπετε την πρωτοβάθμια υγεία στις καλένδες; Γιατί δεν δημιουργείτε πολυδύναμα αγροτικά ιατρεία όπου χρειάζεται; Γιατί δεν κάνετε δεκτές τις τεκμηριωμένες προτάσεις μου για τη Μεσοχώρα, που γνωρίζετε εξάλλου την περιοχή, τον Ασπροπόταμο και την Παναγία των Τρικάλων, που πληρούν τις προϋποθέσεις; Με ποια κριτήρια τα τελευταία χρόνια δεκάδες άλλα αγροτικά ιατρεία χαρακτηρίστηκαν πολυδύναμα; Δεν είναι ρουσφετολογική η αναδρομική παράταση της λειτουργίας των φαρμακείων στις ιδιωτικές κλινικές μέσω του άρθρου 16 και μόνο για μερικούς μήνες; Αν πρόκειται να κάνετε κάτι, κάντε το μετά από σχεδιασμό και τεκμηρίωση για μεγαλύτερο διάστημα. Όχι κάθε έξι μήνες να έρχονται να παρακαλάνε οι κλινικές, έτσι ώστε να εξασφαλίζουν τη συνέχιση της λειτουργίας των φαρμακείων. Κύριε Υπουργέ, τα προβλήματα στο χώρο των δημόσιων υπηρεσιών υγείας αυξάνουν και οξύνονται. Το Ε.Σ.Υ. καταρρέει, νοσοκομεία υπολειτουργούν –αναφέρω το «ΑΤΤΙΚΟ»- τμήματα κλείνουν, εντατικές παραμένουν σε αχρηστία, εργαστήρια αναστέλλουν την πραγματοποίηση εξετάσεων. Αυτά τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με περικοπές κονδυλίων ούτε με αποσπασματικές ρυθμίσεις. Χρειάζεται πίστη στο κοινωνικό κράτος, χρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ., σχεδιασμένες πολιτικές. Απ’ αυτές εσείς δεν έχετε, γι’ αυτό οι πολίτες δεν μπορούν να ελπίζουν επί των ημερών σας βελτίωση του Ε.Σ.Υ.. Εμείς μπορούμε, πιστεύουμε στο κοινωνικό κράτος, γι’ αυτό θα μας αναθέσουν πάλι να το ανορθώσουμε. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ηρακλείου κ. Ιωάννης Σκουλάς έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα ένα σημαντικό νομοσχέδιο, αυτό για την προστασία των ανηλίκων από τα αλκοολούχα ποτά και τον καπνό και ως συνήθως και ένα νομοσχέδιο μαζί, αυτό των άλλων διατάξεων. Και βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατάσταση σουρεαλιστική, σε μια κατάσταση d?j? vu, δηλαδή το έχω ξαναδεί, το έχω βιώσει παλαιότερα. Και εννοώ με αυτό ότι όπως προκύπτει από τις τοποθετήσεις χθες το βράδυ εδώ και σήμερα από συναδέλφους που πήραν το λόγο επί της αρχής, πληροφορήθηκε το Σώμα, οι νεότεροι συνάδελφοι Βουλευτές αλλά και η κοινωνία, οι πολίτες, ότι εδώ σε αυτή την Αίθουσα το 2003 είχε ψηφιστεί ένα ίδιο νομοσχέδιο. Είναι έτσι, κύριε Νασιώκα; ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Βεβαίως. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ: Ο καλόπιστος, λοιπόν, συνομιλητής ρωτά: Πρώτον, γιατί δεν εφαρμόστηκε ο νόμος του 2003; Έχουν αλλάξει οι συνθήκες στην κοινωνία τα τελευταία πέντε χρόνια που να χρειάζεται αναμόρφωση ο νόμος; Έχουν αλλάξει τα ιατρικά δεδομένα παγκοσμίως που απαιτούν προσθήκες ή αλλαγές στο νόμο αυτόν; Όχι, βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εξυπηρετεί μόνο την επικοινωνιακή τακτική του Υπουργείου που νομοθετεί για την επικοινωνία, για τα εύκολα και φτιασάρικα θέματα, ενώ τα σημαντικά παραπέμπονται στις καλένδες. Αλήθεια, σήμερα οι νοσηλευτές γιατί απέκλεισαν το Υπουργείο Υγείας στις 7.00΄η ώρα το πρωί; Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, για την υποσχεσιολογία, για την παραπλάνηση εκ μέρους της Κυβέρνησης και του Υπουργού, για τις χιλιάδες προσλήψεις-φάντασμα, που έχουμε χάσει πλέον το λογαριασμό. Και θα σας περιγράψω ένα προσωπικό μου περιστατικό, ιστορία του προηγούμενου Σαββάτου 7.30΄ το πρωί στο Ηράκλειο. Ζευγάρι γερόντων, στενοί μου συγγενείς, βρίσκονται ημιθανείς, ο ένας σε κώμα μετά από έκλυση μονοξειδίου του άνθρακα και αρχίζει η περιπέτεια της ανεύρεσης κλίνης Μ.Ε.Θ., που υπάρχουν εκατόν πενήντα κλειστές. Δεν υπήρχε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, δεν υπήρχε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου, δεν υπήρχε στο Ρέθυμνο, δεν υπήρχε στα Χανιά. Ευτυχώς που βρέθηκε στον Άγιο Νικόλαο. Σε ένα Ε.Σ.Υ. που ήδη έχει καταρρεύσει, ασχολείστε με ένα νομοσχέδιο που έχει ήδη ψηφιστεί. Αυτή είναι η συζήτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά θα πρέπει να ξέρει ο ελληνικός λαός, τον οποίο παραπλανάτε καθημερινά εσείς και ο Υπουργός. Το νομοσχέδιο αυτό που σήμερα συζητάμε δεν είναι καινούργιο νομοθετικό έργο. Είναι ουσιαστικά εφαρμογή των ήδη υπαρχόντων νόμων που η ελληνική Βουλή έχει ήδη ψηφίσει. Και είναι γνωστό βεβαίως ότι το κάπνισμα στην Ελλάδα με την ανοχή όλων μας επιτρέπεται δυστυχώς σε όλους τους δημοσίους χώρους, σε ιδιωτικούς χώρους, σε κλειστούς χώρους, σε σχολεία, σε πανεπιστήμια, σε εστιατόρια, σε κέντρα, ακόμα και σε νοσοκομεία, που όμως το 2003 και 2004 όταν ήμουν γιατρός, με το νόμο που είχε ψηφιστεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαγορευθεί και κανείς δεν κάπνιζε στα νοσοκομεία. Αυτή, λοιπόν, η εικόνα θα πρέπει να σταματήσει άμεσα και όχι το 2010 ή όπως βλέπω τον Ιούλιο του 2009. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας έχουμε τις χειρότερες εικόνες στην Ελλάδα. Δεν παρουσιάζουμε καμμία βελτίωση όσον αφορά το κάπνισμα. Παρακαλώ, είκοσι τέσσερις χιλιάδες θάνατοι στην Ελλάδα από καρκίνο, από καρδιοπάθειες, από προβλήματα του καπνού. Η Ελλάδα βρίσκεται στην ενδέκατη θέση στο παγκόσμιο επίπεδο από την τρίτη, όσον αφορά τον προσδόκιμο μέσο όρο ζωής, ενώ αρχίζουν να καπνίζουν μικρές ηλικίες από τα δεκατρία και δεκατριάμισι χρόνια τα αγόρια και τα κορίτσια. Το 42% των Ελλήνων καπνίζει, δηλαδή ένας στους δύο πολίτες, ενώ η τρίτη πρωτιά είναι τραγική, με την κατανάλωση τριών χιλιάδων τσιγάρων το χρόνο. Και εδώ θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το κάπνισμα δεν είναι υπεύθυνο μόνο για τον καρκίνο του πνεύμονα και του λάρυγγα ούτε για τις καρδιοπάθειες, αλλά είναι και για τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, για το βρογχικό άσθμα, αλλά κυρίως είναι για τις παραρινοκολπίτιδες, κάτι που ο κόσμος δεν ξέρει -το λέω ως λαρυγγολόγος- καθώς οι ιγμορίτιδες, όπως λέει ο λαός, αντιστοιχούν στη μισή κατανάλωση αντιβιοτικών στο δυτικό κόσμο και είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για τα ασφαλιστικά ταμεία. Με τα παραπάνω στοιχεία, λοιπόν, γίνεται κατανοητό ότι πρέπει να έχουμε μία ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντικαπνιστική πολιτική. Οι κατ’ επανάληψη εξαγγελίες της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Υγείας δεν έχουν μέχρι τώρα υλοποιηθεί, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει δύο και τρία χρόνια από τη στιγμή που έγιναν οι πρώτες εξαγγελίες. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει συνολικά το πρόβλημα που υπάρχει με το κάπνισμα στην Ελλάδα, ενώ δεν δίνει καμμία βάση στην πρόληψη κατά του καπνίσματος και την προαγωγή υγείας. Θα μπορούσαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το διαδίκτυο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι τοπικοί φορείς, οι κοινωνικές ομάδες, όλοι αυτοί μαζί να βρεθούν ενωμένοι στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας κατά του καπνίσματος. Το νομοσχέδιο αυτό, όμως, δεν λέει τίποτα γι’ αυτό το θέμα. Για να γίνουν βέβαια αυτά, χρειάζονται χρηματοδότηση και στελέχωση των υπηρεσιών που θα αναλάμβαναν τη δράση. Όσον αφορά το δεύτερο κεφάλαιο με τα 19 άρθρα, που είναι ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο, επιχειρείτε για μία ακόμη φορά να ρυθμίσετε αποσπασματικά και βιαστικά θέματα που άπτονται της φαρμακευτικής πολιτικής, της ειδίκευσης των γιατρών, της θητείας των αγροτικών γιατρών και άλλα. Αναφορικά με την πολιτική σας στα φάρμακα, πρέπει να σημειωθεί ότι οι προτεινόμενες διατάξεις δεν επιλύουν το μεγάλο πρόβλημα, που το Υπουργείο Υγείας το ίδιο δημιούργησε τα τελευταία πέντε χρόνια τόσο με τις συνεχείς αυξήσεις των φαρμάκων όσο και με το τεράστιο έλλειμμα που έχουν σήμερα τα νοσοκομεία με τις οφειλές προς τις φαρμακοβιομηχανίες. Είναι οι ίδιες πολιτικές που έχουν φέρει στο σημερινό αδιέξοδο τους ασφαλισμένους του Ο.Π.Α.Δ., του δημοσίου, που είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν με δικά τους έξοδα πλέον τα φάρμακα που αγοράζουν. Είναι η ίδια πολιτική που χαρίζει εδώ και καιρό στις φαρμακοβιομηχανίες εκατομμύρια ευρώ για να τα επανακτήσει το κράτος και ζητά πίσω το 4%, το οποίο δεν έχει δοθεί ακόμα. Όσον αφορά το άρθρο 23 για την ειδίκευση των γιατρών, θα ήθελα να πω ότι η ωμή παρέμβαση που γίνεται αποσκοπεί όχι στην εξυπηρέτηση του συνόλου, αλλά «ημετέρων». Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Αποδεκτή οφείλει να γίνει η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 2004, πρόταση που έχει περάσει ομόφωνα από την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής για την ειδίκευση και για τη διά βίου εκπαίδευση των γιατρών. Είναι αδιανόητο να μιλάμε το 2008 για άμισθους υπεράριθμους γιατρούς. Γυρνάτε την υγεία σαράντα χρόνια πίσω. Είναι απαράδεκτο να υπάρχει Έλληνας πολίτης που να παρέχει δωρεάν υπηρεσία. Υπάρχει κανείς άλλος εργαζόμενος που να παρέχει δωρεάν υπηρεσία και θα γυρίσουμε στους άμισθους γιατρούς; Μήπως να γυρίσουμε στους γιατρούς που ήταν οι βοηθοί και κουβαλούσαν τις τσάντες των καθηγητών πανεπιστημίου; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά που λέτε εδώ! Είναι ντροπή! Όσον αφορά την αύξηση του χρόνου θητείας των αγροτικών γιατρών από εννέα σε δώδεκα μήνες, τη στιγμή που πριν από ένα χρόνο η ίδια πολιτική ηγεσία είχε πράξει το ακριβώς αντίθετο και είχατε μειώσει τη θητεία από τους δώδεκα μήνες στους εννέα, δεν έχουμε τι να πούμε. Επιτέλους, θα πρέπει να καταλάβετε ότι δεν μπορεί να υπάρχουν αγροτικοί γιατροί στην Ελλάδα. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν τόσοι άνεργοι ειδικευμένοι γιατροί, που θα μπορούσαμε κάλλιστα να κάνουμε μια σοβαρή πολιτική, εάν θέλατε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χάσαμε πέντε πολύτιμα χρόνια που θα μπορούσαν να είχαν γίνει άλλα πράγματα. Θα μπορούσε, επιτέλους, να είχαν γίνει, με απόφαση όλων μας, μεγάλα πράγματα στην πρόληψη, στην προαγωγή της υγείας, όπως κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, παχυσαρκία, αλλαγή διατροφής, τροχαία ατυχήματα, ναρκωτικά, που αποτελούν τη σύγχρονη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας και απαιτούν συντονισμένες δράσεις, δράσεις που αρχίζουν από τη νηπιακή αγωγή, από το δημοτικό σχολείο, δράσεις πρόληψης που απαιτεί αλλαγή της νοοτροπίας στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην κοινωνία, δράσεις που αυτό το νομοσχέδιο δυστυχώς δεν προβλέπει. Η ουσία του προβλήματος για την αντιμετώπιση της βλαβερής συνήθειας του καπνίσματος και του αλκοόλ από ανηλίκους δεν βρίσκεται στη νομοθέτηση απαγορευτικών διατάξεων, βρίσκεται στην ουσιαστική εφαρμογή των νόμων και των κανόνων που εμείς οι ίδιοι έχουμε νομοθετήσει εδώ και χρόνια, βρίσκεται στην ουσιαστική λειτουργία των μηχανισμών πρόληψης και ελέγχου, όπως και στη δημιουργία συνείδησης από μικρή ηλικία ότι το κάπνισμα και το αλκοόλ είναι κάθε άλλο παρά ακίνδυνα. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Φθιώτιδας, Καθηγητής κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος, τέως Υφυπουργός Υγείας. Σας περιέγραψα πλήρως, ούτως ώστε να μη δημιουργείται καμμία αμφιβολία περί την ταυτότητά σας, κύριε Υπουργέ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι το θέμα του καπνίσματος το σχολιάσαμε όλοι και χθες και σήμερα. Για τα άρθρα, τα οποία περιέχονται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν θα ήθελα να κάνω σχόλιο και κριτική, έχω καλυφθεί απόλυτα. Βέβαια, θα εφαρμοστεί ο νόμος την 1.7.2009, θα δει κανείς τις ατέλειες που μπορεί να υπάρξουν και μπορεί να υπάρξουν και βελτιώσεις. Για το άρθρο 13, το οποίο σχολιάστηκε πολύ, θα ήθελα να πω ότι είναι σωστή η άποψη ότι θα πρέπει τα νοσοκομεία να είναι στη νοσοκομειακή τιμή και η αποπληρωμή από τα ασφαλιστικά ταμεία να είναι χονδρική συν 5%. Αυτό, κύριοι Υπουργοί, θα πρέπει να υπάρξει και στην πολιτική για τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το αλαλούμ που σήμερα επικρατεί. Θα είναι νοσοκομειακή χονδρική τιμή συν 5%. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η φαρμακευτική δαπάνη τα μεγάλα νοσηλευτικά ιδρύματα, κυρίως, απευθύνεται στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Δεν επιβαρύνεται το δημόσιο υπό τη μορφή των ασφαλιστικών ταμείων. Οι μικρές κλινικές -που το είχαμε συμπεριλάβει στη διάταξη νόμου- θα πρέπει να έχουν φαρμακεία τα οποία να είναι σε νοσοκομειακή τιμή χονδρική συν 5%. Βεβαίως, μπορεί να χρειαστεί κάποια ανάλυση, αλλά δεν μου δίνεται η ευκαιρία σήμερα που κάνουμε τη συζήτηση επί των άρθρων να κάνω σχόλιο, αλλά θα πρέπει να σας προβληματίσει. Επίσης, δεν δίνετε προθεσμία. Η προθεσμία μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου ουσιαστικά τελείωσε. Πώς θα υπογράψουν συμβάσεις με ασφαλιστικά ταμεία; Ξέρετε ότι το Ι.Κ.Α. έχει στείλει στις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές να υπογράψουν συμβάσεις με λιανική τιμή; Αυτό πώς θα το λύσετε; Η 31η Δεκεμβρίου έφθασε, σε είκοσι μέρες τελειώσαμε. Τι θα πείτε; Να, λοιπόν, το έλλειμμα το οποίο υπάρχει. Δώστε παράταση, διότι αλλιώς δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι κλινικές. Έρχομαι στο άρθρο 15. Κακώς το αποσύρατε. Εγώ ήμουν αυτός που εδώ και ενάμιση χρόνο είχα ασχοληθεί με το θέμα και είχα πει για τις φαρμακαποθήκες. Εφόσον διατηρείται το εύρυθμο της λειτουργίας, δηλαδή η διαθεσιμότητα του φαρμάκου στην ελληνική αγορά, δεν μπορούν να μπουν συντελεστές δυσκολίας ως προς το εξαγωγικό εμπόριο το οποίο κάνει η Ελλάδα. Και αυτό δημιουργεί μεγάλα προβλήματα. Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω ποιος σοφός σκέφθηκε, να αποσυρθεί δηλαδή το άρθρο 15. Τη μία μπαίνει το άρθρο 15, την άλλη αποσύρεται, την άλλη ξαναμπαίνει, την άλλη αποσύρεται. Ξέρετε τι μου θυμίζει αυτό; Θα θυμάστε το μετροπόντικα που πέρναγε κάτω από τη Χαριλάου Τρικούπη και έδειχνε η τηλεόραση αυτό το περίπτερο που τη μια έπεφτε και την άλλη σηκωνόταν. Αυτό, ακριβώς, μου θυμίζει το άρθρο 15. Για το άρθρο 16 έκανα το σχόλιό μου και θα έλεγα το εξής: Άκουσα ότι η φαρμακευτική δαπάνη, λέει, έχει εκτιναχθεί στα ύψη, διότι δεν υπήρξε έλεγχος από την Κυβέρνηση και εκτινάχθηκε στα ύψη, λόγω του ότι καταργήθηκε η λίστα των φαρμάκων. Για να τελειώσουμε με αυτό το θέμα, επειδή το έχουμε σχολιάσει πολλές φορές, καλό είναι να ξαναπούμε και πάλι ότι η λίστα των φαρμάκων, η κατάργηση, δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα στη φαρμακευτική δαπάνη. Η φαρμακευτική δαπάνη, η οποία πρέπει να δούμε ποια είναι στο δημόσιο τομέα, στα ασφαλιστικά ταμεία, ποια είναι στο εξαγωγικό εμπόριο. Και οι παράλληλες εξαγωγές μπαίνουν στη φαρμακευτική δαπάνη και πρέπει αυτές να απαλειφθούν. Διότι, όταν αυξάνονται οι παράλληλες εξαγωγές, μοιραίως εμφανίζεται ότι αυξήθηκε η φαρμακευτική δαπάνη. Άρα έγινε προκλητή ζήτηση φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, κάτι που δεν το λέτε. Όταν έγινε η λίστα των φαρμάκων, τι ήταν, αγαπητοί συνάδελφοι; Κάποιοι επιτήδειοι θέλησαν δι’ αποκλεισμού άλλων να ενθυλακώσουν αυτοί τα τότε εκατομμύρια και απέκλειαν κάποιους άλλους. Και ήρθε μετά το αναγκαίο και αναντικατάστατο και εσυνταγογραφούντο όλα τα φάρμακα. Απλούστατα, εταλαιπωρούντο κάποιοι ασθενείς που δεν είχαν τη δυνατότητα προσβασιμότητας στο σύστημα. Αυτή ήταν η λίστα φαρμάκων. Αν θέλετε να συζητήσουμε και για αρνητική λίστα, μπορούμε να το συζητήσουμε. Όχι όμως να λέμε ανακρίβειες εδώ, στη Βουλή. Προχωράω στο καινούργιο άρθρο, το αναριθμημένο, το άρθρο 20: Είχαμε κάνει σχόλιο. Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να νομιμοποιεί αμαρτίες των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Είναι σωστή η θέση σας της απόσυρσης της παραγράφου 2. Θα σας έλεγα όμως ότι πρέπει να δώσετε τη δυνατότητα και στους πρωτοβάθμιους καθηγητές, που δεν έχουν την ειδικότητα, να δώσουν εξετάσεις. Μπορούν να δώσουν εξετάσεις δυο-τρεις καθηγητές. Δεν θέλω να τους ονομάσω. Και ξέρετε γιατί θα πρέπει να γίνει αυτή η ρύθμιση; Διότι τους δίνεται το δικαίωμα και μετά την αφυπηρέτηση θα πάνε να εργαστούν οι συνάδελφοι, δεν θα μπορέσουν όμως να είναι υπεύθυνοι μονάδων εντατικής θεραπείας, εφόσον δεν έχουν τον τίτλο ειδικότητος, διότι δεν θα μπορούν να υπογράψουν συμβάσεις ή κλινικές, το αντίστοιχο τμήμα με το συγκεκριμένο συνάδελφο, ο οποίος δεν έχει τίτλο ειδικότητος. Άρα, λοιπόν, δεν νομιμοποιούμε την οποιαδήποτε αστοχία των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπου εκεί μπορεί να γίνει κάποιος πρωτοβάθμιος καθηγητής χωρίς ειδικότητα. Γίνεται, είναι άλλα τα κριτήρια εκεί. Η δέσμευση όμως στο Ε.Σ.Υ. είναι ότι πρέπει να έχεις τίτλο ειδικότητας για να είσαι διευθυντής. Πρέπει να τους δώσετε τη δυνατότητα, εάν το θέλουν, να δώσουν εξετάσεις. Και, βέβαια, δεν μπορεί να είναι υπεύθυνοι όσον αφορά τις επιτροπές για ειδικότητα. Στο άρθρο 23: Είναι σωστή η μακρά άδεια αποθεραπείας. Λέτε: «Σχολιάστηκε η πραγματοποίηση μεταπτυχιακών σπουδών και άδεια λοχείας». Σας είπα και στην επιτροπή ότι μπορεί κάποιος συνάδελφος να πάθει μια βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση και να είναι σε μακρό χρόνο αποθεραπείας. Γιατί αυτός ο συνάδελφος να μην έχει την ίδια ακριβώς συμπεριφορά και γι΄ αυτήν την περίπτωση; Δεν είναι τίποτα να προσθέσετε «μακρά άδεια αποθεραπείας». Μπορείτε να το βάλετε αυτό. Επίσης, οι γιατροί που οφείλουν από μία ημέρα έως έξι μήνες. Και απευθύνομαι στους αγαπητούς συναδέλφους εδώ, που έκαναν κριτική για την άμισθη εργασία. Δεν μπαίνει κανείς στη λογική της άμισθης εργασίας. Εμείς ήμασταν εκείνοι που την περίοδο μετά το 1974 πολεμήσαμε και έγινε το Ε.Σ.Υ. και στέριωσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή). Θα κάνω χρήση και της δευτερολογίας μου, κύριε Πρόεδρε, και της αγάπης, την οποία δείχνετε στο πρόσωπό μου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Εντάξει, κύριε συνάδελφε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς είμαστε αυτοί που στεριώσαμε το σύστημα κι εμείς είμαστε αυτοί που το υπηρετήσαμε, ενώ κάποιοι άλλοι που ανήκαν στις άλλες παρατάξεις έφυγαν από το σύστημα. Και να πω το εξής: Είναι κάποιοι γιατροί εδώ μέσα. Ξέρετε τι θα πει να χρωστάει ένας συνάδελφος χρόνο ειδικότητος τριάντα μέρες και για να μπορέσει να συμπληρώσει το χρόνο αυτό να περιμένει δύο χρόνια πότε θα ανοίξει η θέση του; Συμφωνούμε σε αυτό; Να, λοιπόν, γιατί είπαμε από ένα έως έξι μήνες. Δίνεται η δυνατότητα να καλυφθούν τα κενά αυτά, αλλά και παράλληλα χρόνος ειδικότητος που είναι έξι μήνες που υπάρχουν κάτι προαπαιτούμενα να καλυφθούν, οπότε έτσι εξαντλείται η ουρά της αναμονής και δίνεται η ευχέρεια να προχωρήσουμε μπροστά. Θα ήθελα να αναφέρω, κύριοι συνάδελφοι, ορισμένα θέματα όσον αφορά τις τροπολογίες. Κύριοι Υπουργοί, έχει γίνει -πιθανόν σε άλλα νομοσχέδια- χρήση ή κατάχρηση του θεσμού των τροπολογιών. Έμαθα ότι δεν θα κάνετε δεκτή καμμία τροπολογία. Τότε να μας πει και ο Πρόεδρος της Βουλής να μην καταθέτουμε καμμία τροπολογία και όλα νομοτεχνικά να μπαίνουν σε νομοσχέδια. Οι τροπολογίες είναι εργαλεία, τα οποία μας δίνουν τη δυνατότητα σε ένα νομοσχέδιο που έχει μια επεξεργασία μηνών και τη δεδομένη στιγμή κάτι συμβαίνει, να μπορούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο να προσθέσουμε κι εμείς την εμπειρία μας τεχνοκρατικά. Η τροπολογία όσον αφορά τον Ε.Ο.Φ. είναι πολύ σωστή. Δίνεται έτσι η δυνατότητα της ταχύρρυθμης και γρήγορης επεξεργασίας πολλών θεμάτων. Θα ήθελα να σας πω για μια τροπολογία, την οποία κατέθεσα. Είναι εκπρόθεσμη, αλλά είναι και επίκαιρη. Είναι η τροπολογία με αριθμό 421, που δίνει τη δυνατότητα να λύσουμε το θέμα της πρόσληψης προσωπικού στα νοσοκομεία. Είναι σύμφωνα και με τη δήλωση που έκανε ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευση κ. Παπανδρέου ότι «εάν φέρετε κάποια πρόταση, εμείς θα την υιοθετήσουμε». Είναι λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, μια πρόταση που δίνει τη δυνατότητα, με αύξηση του ποσοστού 1,5% επί του προϋπολογισμού των νοσοκομείων, να πάρουμε επικουρικό προσωπικό, αποκλειστικά νοσηλευτικό. Όχι το 1,5% -άλλο ποσοστό αυτό- που είναι για τις άλλες ειδικότητες -τραυματιοφορείς, εμφανιστές, παρασκευαστές κ.λπ.- αλλά το 1,5% επί του προϋπολογισμού των νοσοκομείων, από το ποσοστό ακριβώς της μισθοδοσίας και δίνει τη δυνατότητα του επικουρικού προσωπικού για δώδεκα μήνες. Μέσα στους δώδεκα μήνες προχωράνε και οι τακτικές προσλήψεις μέσω Α.Σ.Ε.Π., οπότε ταχύρρυθμα μπορούμε να καλύψουμε κενά. Λαϊκό Νοσοκομείο: Σύμφωνα με τη μισθοδοσία, χωρίς να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό, αλλά είναι από τα έσοδα του νοσοκομείου, δίνεται η δυνατότητα να προσλάβουμε μέσα σε ένα μήνα γύρω στους σαράντα πέντε νοσηλευτές ή νοσηλεύτριες. Μπορούν λοιπόν τα νοσοκομεία… ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Πώς θα προσλαμβάνονται αυτοί; Με ποιον τρόπο; ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Θα προσλαμβάνονται, όχι μέσω Α.Σ.Ε.Π., αλλά από τα νοσοκομεία, με κύριο χαρακτηριστικό και συστατικό την κάρτα ανεργίας, όπως ακριβώς γίνεται με το λοιπό επικουρικό προσωπικό. Υιοθετήστε το, τέλος πάντων. Δεν υπάρχει θέμα δεξιοί, αριστεροί, πασόκοι και λοιποί. Στις επιτροπές να είσαστε εσείς. Εμείς δεν ενδιαφερόμαστε. Δεν θέλουμε. Αν θέλετε να λύσουμε το θέμα του νοσηλευτικού προσωπικού -και βλέπω στα θεωρεία αρκετούς αγαπητούς λειτουργούς… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ, κύριε Γιαννόπουλε. Έχετε υπερβεί και το χρόνο της δευτερολογίας σας. Κινδυνεύω να κατηγορηθώ για ευνοιοκρατία. Τα αισθήματά μου απέναντί σας είναι γνωστά, αλλά υπάρχει και ο Κανονισμός. Σας παρακαλώ να τελειώνετε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να κατηγορηθείτε για μεροληψία όσον αφορά το θέμα της ισηγορίας. Αλλά, τέλος πάντων, ας με ανεχθείτε δύο λεπτά πάνω σε αυτό ακριβώς το θέμα του προσωπικού. Αγαπητοί συνάδελφοι, κάνω μία έκκληση: Αν δεχθεί ο Υπουργός την τροπολογία αυτή, η οποία είναι πολύ μελετημένη ή ακόμη και αν δεν τη δεχθεί, στο προσεχές νομοσχέδιο μπορούμε κάλλιστα να πάμε σε μία λύση του θέματος που θα δώσει πραγματικά ανακούφιση στα νοσοκομεία μας. Και, κύριοι Υπουργοί, αφού δεν πρόκειται να κάνετε δεκτή καμμιά τροπολογία από αυτές που έχω καταθέσει, τις εμπρόθεσμες, δείτε τέλος πάντων τα νοσοκομεία τα επαρχιακά, που είπαμε να συνδέονται με τα Πανεπιστημιακά και τα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου. Ας γίνει, τέλος πάντων, αυτό το «afiliation» και ας το περιλάβετε σε μιαν άλλη νομοθετική σας πρωτοβουλία. Επίσης, ένα μεγάλο θέμα που πρέπει να σας απασχολήσει και τώρα είναι η παράταση του 235 στις ιδιωτικές κλινικές διότι, εάν δεν παραταθεί η σύμβαση, ψυχιατρικοί ασθενείς θα βγουν στο πεζοδρόμιο. Δεν υπάρχουν συμβάσεις, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα καλύψουν, οπότε θα υπάρξει πρόβλημα. Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι ο Ο.Π.Α.Δ. μπορεί να προχωρήσει κάλλιστα με έναν αλληλόχρεο λογαριασμό, ο οποίος μπορεί να ανοιχθεί με την τράπεζα που είναι σε συνεργασία και κατ’ αυτόν τον τρόπο να γίνεται άμεσα η αποπληρωμή, μέσα σε εξήντα ημέρες, για να μην υπάρχει η συνεχής δίκαιη απειλή των φαρμακοποιών, επειδή χρηματοδοτούν το σύστημα με τις συχνές απεργίες και τις ταλαιπωρίες των αναξιοπαθούντων συνταξιούχων. Σας ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, Βουλευτής Β΄ Αθηνών, έχει το λόγο. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Καίτοι δεν είμαι ούτε καθηγητής ούτε τέως Υπουργός, ελπίζω να έχω την ίδια ανοχή όσον αφορά στη χρήση… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είστε η «άλλη» προσέγγιση, η μη υγειονομική, ενός νομοσχεδίου, που, κατά κύριο λόγο, γιατρούς απασχολεί, αλλά είναι ευχάριστη η παρέμβαση ενός οικονομολόγου. Ορίστε. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Θα ήθελα να ξεκινήσω κάνοντας μία πολιτική παρατήρηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θέλω και από αυτό το Βήμα να καταδικάσω απερίφραστα την κατάληψη του Υπουργείου Υγείας, η οποία συντελέστηκε σήμερα το πρωί από μια μικρή μειοψηφία συνδικαλιστών. Νομίζω ότι πρέπει πια και σε αυτήν την Αίθουσα και με διακομματική συναίνεση να προσδιορίσουμε με απόλυτη σαφήνεια ποια είναι τα όρια της θεμιτής και της νόμιμης διαμαρτυρίας. Τα δικαιώματα αυτών που διαμαρτύρονται σταματούν εκεί που θίγονται τα δικαιώματα των υπολοίπων και τέτοιου είδους συμπεριφορές σε μία οργανωμένη κοινωνία δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα, λοιπόν, να έρθω τώρα στο νομοσχέδιο. Όπως σωστά επισημάνατε, κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι γιατρός και οφείλω να σας πω εξαρχής ότι αντιμετωπίζω αυτό το νομοσχέδιο μεροληπτικά, διότι είμαι αντικαπνιστής, είμαι φανατικός αντικαπνιστής. Έχασα τον παππού μου σε ηλικία δέκα ετών από καλπάζοντα καρκίνο του πνεύμονα και λίγο πριν πεθάνει, με φώναξε μέσα στο δωμάτιό του και μου είπε μία πολύ απλή φράση: «Εμείς τότε δεν ξέραμε, εσείς σήμερα ξέρετε». Και πράγματι, σήμερα γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι το κάπνισμα είναι αποδεδειγμένα η πρώτη απειλή για τη δημόσια υγεία. Δεν χρειάζεται να αναφέρω τα στατιστικά ούτε να αναφερθώ στο μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Θα αναφέρω απλά, κατά την άποψή μου, το πιο τρανταχτό στατιστικό στοιχείο, ότι ένας στους δύο καπνιστές θα χάσει τη ζωή του από μία ασθένεια, από μία πάθηση, η οποία θα συνδέεται απευθείας με την κακή αυτή συνήθεια. Και θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, ότι τον πόλεμο κατά του καπνίσματος στη χώρα μας δεν τον κερδίζουμε, τον χάνουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτό λένε όλα τα στοιχεία. Έχουμε αριθμό καπνιστών που αυξάνεται, έχουμε αύξηση του καπνίσματος σε νεαρές ηλικίες και κατά συνέπεια θα πρέπει να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι οι πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει μέχρι σήμερα δεν είναι αρκετές. Άρα, ίσως θα πρέπει να επανεξετάσουμε εάν στην αντικαπνιστική μας πολιτική συνολικά θα πρέπει να κινηθούμε γραμμικά, ισορροπητικά στη λογική, αν θέλετε, προηγούμενων πρωτοβουλιών ή αν χρειάζεται εν προκειμένω μία πιο τολμηρή πολιτική από αυτήν την οποία ακολουθούμε. Δεν έχω καμμία αμφιβολία, κύριε Υπουργέ, ότι το νομοσχέδιο είναι στη σωστή κατεύθυνση. Σ’ αυτό νομίζω ότι συμφωνούν και όλοι οι συνάδελφοι οι οποίοι έλαβαν το λόγο και χαιρετίζω μάλιστα και την απόφαση να επισπευθεί η εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος κατά ένα εξάμηνο. Το ερώτημα το οποίο όμως πρέπει να θέσουμε εδώ πέρα είναι αν το νομοσχέδιο αυτό μπορούσε ή αν έπρεπε να είναι πιο τολμηρό. Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία παρουσιάστηκαν και σχετικά πρόσφατα, ένας στους δύο καπνιστές, οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αυτή τη συνήθεια συμφωνούν με την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους και πιστεύω ότι και ο ίδιος ο καπνιστής αναγνωρίζει ότι η συνήθεια αυτή είναι βλαβερή και πιστεύει ότι μία τέτοια πρωτοβουλία θα τον παρακινήσει τελικά να καπνίζει λιγότερο. Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να σταθώ και σε ένα άλλο σημείο, το οποίο δεν νομίζω ότι το έχουμε εξετάσει με την απαιτούμενη προσοχή. Η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους δεν επιβάλλεται μόνο για να προστατευθεί ο ίδιος ο καπνιστής, αλλά κυρίως ο μη καπνιστής. Έχουμε πάρα πολλές έρευνες και έχουμε και έγκριτους γιατρούς συναδέλφους οι οποίοι μπορούν να το πιστοποιήσουν, οι οποίες πια δείχνουν ότι το παθητικό κάπνισμα έχει πολύ πιο βλαβερές συνέπειες απ’ ό,τι πιστεύαμε. Υπολογίζεται ότι ο καθένας από εμάς ίσως εισπνέει μέχρι τρία έως τέσσερα τσιγάρα από αυτό το νέφος το οποίο προκαλείται όταν βρισκόμαστε σε χώρο καπνιζόντων. Κατά συνέπεια, τα δικαιώματα των καπνιστών, τα οποία οφείλουμε όλοι μας να τα αναγνωρίσουμε -πόσο μάλλον εγώ που είμαι από τη φύση μου, αν θέλετε, πολιτικά φιλελεύθερος- και τα οποία πρέπει να προστατευθούν, οφείλουν όμως να σταματούν εκεί που θίγονται τα δικαιώματα των μη καπνιστών. Και όταν συνυπάρχουν σε έναν χώρο καπνιστές και μη καπνιστές, τα δικαιώματα των μη καπνιστών παραβιάζονται. Και θα ήθελα τώρα να έρθω, κύριε Υπουργέ, στο άρθρο 3, το οποίο έγινε αντικείμενο αρκετής συζήτησης από τους υπόλοιπους συναδέλφους όσον αφορά την απαγόρευση του καπνίσματος στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και ειδικά στη διάταξη αυτήν στην τελευταία παράγραφο που αναφέρεται στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος κάτω των 70 τ.μ.. Να μην κοροϊδευόμαστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν υπάρχει ούτε ένας καταστηματάρχης ο οποίος να έχει ένα μικρό κατάστημα κάτω των 70 τ.μ., ο οποίος θα προσδιορίσει το κατάστημά του ως κατάστημα μη καπνιζόντων. Όλοι θα πουν ότι τα καταστήματά τους είναι καταστήματα καπνιζόντων. Αυτό λέει, αν θέλετε η επιχειρηματική λογική και αυτό θα γίνει και στην πράξη. Αυτό σημαίνει ότι επί της ουσίας, σε μία πολύ μεγάλη κατηγορία καταστημάτων, γιατί είναι πολλά τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος κάτω των 70τ.μ., δεν θα έχουμε κάνει τίποτα. Θα έχουμε κάνει μία τρύπα στο νερό και με το νόμο μάλιστα. Με τη βούλα του νόμου τα καταστήματα αυτά θα είναι καταστήματα καπνιζόντων. Εγώ προσωπικά είμαι της άποψης -μπορείτε να την χαρακτηρίσετε ακραία, αλλά την καταθέτω από αυτό το Βήμα- ότι πρέπει να απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή πάντως να απαγορεύεται στα μικρά καταστήματα. Και θα έρθω εδώ σε μία πρόταση την οποία έκανε ο κ. Νασιώκας, να απαγορεύεται στα μικρά καταστήματα και έστω στα μεγάλα να μπορούν να δημιουργούνται χώροι καπνιζόντων, για τους οποίους βέβαια έχω πολύ μεγάλη αμφιβολία πώς αυτοί οι χώροι μπορούν να διαρρυθμιστούν, πώς θα αδειοδοτηθούν και τελικά πόση αποτελεσματικότητα θα έχει αυτή η διάκριση των καπνιστών από τους μη καπνιστές. Εγώ αυτή την άποψή έχω, κύριε Υπουργέ. Γνωρίζω ότι το Υπουργείο έχει μία διαφορετική προσέγγιση, αλλά εγώ θα ήθελα πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα όσον αφορά την απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος, για να προστατευθούν ακριβώς τα δικαιώματα των μη καπνιστών. Επιτρέψτε μου να θίξω ένα θέμα ακόμα, κύριε Πρόεδρε, το οποίο ούτε αυτό πιστεύω ότι το έχουμε θίξει επαρκώς. Αν ο σκοπός μας είναι να δώσουμε αντικίνητρα για τη διάδοση του καπνίσματος, ένα πολύ σημαντικό αντικίνητρο, το οποίο δεν το έχουμε συζητήσει σε αυτήν την Αίθουσα, δεν είναι βέβαια της αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας, είναι το θέμα της τιμής των τσιγάρων. Το κράτος καθορίζει εν πολλοίς την τιμή των τσιγάρων με τη φορολογία την οποία επιβάλλει. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε ακόμα πολύ φτηνά τσιγάρα, όπως έχουμε και πολύ φτηνό αλκοόλ. Κατά συνέπεια, εάν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε μία τολμηρή πολιτική, οι μόνοι φόροι τους οποίους θα έπρεπε η Κυβέρνηση η δικιά μας -και πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν και πολλές πτέρυγες της Βουλής- να εξετάσει να αυξηθούν, οι μόνοι και το τονίζω, είναι οι φόροι οι οποίοι αφορούν στο τσιγάρο και στο αλκοόλ και διότι θα αποφέρει παραπάνω έσοδα, αλλά και διότι με αυτόν τον τρόπο θα λειτουργήσει ως ένα αντικίνητρο για δύο συνήθειες οι οποίες είναι αναγνωρισμένα πάρα πολύ κακές. Θα ήθελα όμως να γίνει αυτό υπό μία προϋπόθεση, ότι οι πόροι αυτοί, ένα τμήμα τουλάχιστον των πόρων, να διατεθούν, κύριε Πρόεδρε, και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση και πρόληψη. Να μην γελιόμαστε. Δεν πρόκειται να κερδίσουμε τη μάχη κατά του καπνίσματος και κατά του αλκοόλ μόνο κατασταλτικά. Δυσκολεύομαι και εγώ να δω πώς ο μαγαζάτορας, ειδικά σε ένα κέντρο νυχτερινής διασκέδασης, θα πηγαίνει από το ένα στο άλλο τραπέζι να υποχρεώνει τους θαμώνες να μην καπνίζουν. Δεν θα το κερδίσουμε εκεί το παιχνίδι. Θα το κερδίσουμε μόνο με πολύ πιο συστηματική ενημέρωση, με πολύ πιο συστηματική πρόληψη από αυτήν που υπάρχει σήμερα, ειδικά στις νέες γενιές, αυτές που εξακολουθούν ίσως να βλέπουν το κάπνισμα ως μία ενδιαφέρουσα μόδα και ως κάτι το οποίο θα τους επηρεάσει πολύ αργότερα στη ζωή τους. Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, θα κάνω πολύ μικρή κατάχρηση της ανοχής σας, να κλείσω με μία σύντομη παρατήρηση όσον αφορά το αλκοόλ, διότι ασχοληθήκαμε πολύ με το κάπνισμα, ασχοληθήκαμε όμως πολύ λιγότερο με τον αλκοολισμό που αποτελεί μια τεράστια μάστιγα, η οποία ταλαιπωρεί πάρα πολλές οικογένειες και η οποία πάρα πολύ συχνά δεν τυγχάνει και της σωστής διάγνωσης. Έχουμε λίγα στοιχεία για τον αλκοολισμό στη χώρα μας, αλλά τα λίγα αυτά είναι εξαιρετικά ανησυχητικά, ειδικά για τον αλκοολισμό στους νέους. Ένας στους τέσσερις έφηβους πίνουν έξι έως δέκα φορές το μήνα και αυξάνονται ανησυχητικά τα κρούσματα της κύρωσης του ήπατος, ειδικά σε νέους είκοσι πέντε έως τριάντα ετών. Και εκεί –επαναλαμβάνω- η μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στην πρόληψη και στην ενημέρωση. Θα πρέπει να στηριχθούν μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως παραδείγματος χάρη οι «ΝΗΦΑΛΙΟΙ» που κάνουν μία εξαιρετική δουλειά, με περιορισμένους πόρους στο κομμάτι της πρόληψης αλλά και της περίθαλψης των αλκοολικών και θα πρέπει να εξετάσουμε και πάλι -και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- κάποια στιγμή στο μέλλον το ζήτημα του πού πωλείται το αλκοόλ, το αν είναι λογικό να πωλείται το αλκοόλ παντού -έστω και το ελαφρύ αλκοόλ- ή αν θα πρέπει να πάμε σε μία διαδικασία αυστηρότερου ελέγχου όσον αφορά τη διάθεση του αλκοόλ. Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζοντας τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου, αλλά πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρέπει να πάμε πιο γρήγορα και πιο τολμηρά σε αυτήν την προσπάθεια την οποία οφείλουμε όλοι να κάνουμε. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής σαράντα οκτώ μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 2o Γυμνάσιο Καισαριανής. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Το λόγο έχει ένας ακόμη γιατρός, ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ευρυτανία, ο κ. Ηλίας Καρανίκας. ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε μέτρο το οποίο προστατεύει τη νεολαία μας από τον καπνό και από το αλκοόλ, ασφαλώς, είναι καλοδεχούμενο. Χαίρομαι, βέβαια, που άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να το χαρακτηρίζει άτολμο. Ασφαλώς και είναι άτολμο αυτό το νομοσχέδιο και επιπλέον, διακρίνει βέβαια, κύριε Υπουργέ, εσάς η αναβλητικότητα. Χθες αναφέρθηκε ο κ. Παπουτσής σε μία σειρά από ημερομηνίες που όλο μέτρα λαμβανόντουσαν και μέτρα δεν υπήρχαν. Η αναβλητικότητα της αναβλητικότητας! Και βέβαια, η ατολμία είναι γεγονός, γιατί δεν υπάρχει κανένα μέτρο τέτοιο που να οριοθετεί ακριβώς τη ζημιά που κάνει ο καπνός και να οριοθετεί ουσιαστικά τα δικαιώματα των μη καπνιστών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τσιγάρο, ο καπνός, αν δεν προκαλέσει καρκίνο σε έναν καπνιστή, αν δεν του προκαλέσει φυματίωση, αν δεν του προκαλέσει έλκος, σίγουρα θα τον εξασθενήσει. Δεν έχει ένα κέρδος πέρα από τη συνήθεια από την οποία δεν μπορεί να απαλλαγεί. Κατά συνέπεια, είναι μεμψίμοιρο και είναι άτολμο, όπως είπαν και οι προηγούμενοι συνάδελφοι, να πηγαίνεις με τον πήχη και με το μέτρο, τόσα μέτρα είναι για τους καπνιστές, τόσα για τους μη καπνιστές. Πρέπει να απαγορευτεί πλήρως και όποιος θέλει να έχει κατάστημα, γιατί υπάρχουν και τα δικαιώματα των καπνιστών, μπορεί να οριοθετήσει με ξεχωριστή είσοδο, ξεχωριστό χώρο πλήρως, να μην έχει καμμία επαφή. Βέβαια, δεν ακούσαμε και δεν βλέπουμε τίποτα στο νομοσχέδιο, όσον αφορά την πρόληψη, την αγωγή υγείας, αλλά και την πρόληψη από το αλκοόλ. Είναι σίγουρο και είναι γεγονός ότι υπάρχουν περιοχές αυξημένης ανεργίας, που ακριβώς έχουν και αυξημένο ποσοστό αλκοολισμού. Άρα, ένα μέτρο για την καταπολέμηση του αλκοόλ είναι η μείωση της ανεργίας, δηλαδή το να βρίσκουν οι νέοι μας δουλειά. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση δεν βλέπω κανένα μέτρο από πλευράς Κυβέρνησης. Θα σταθώ λίγο στα άρθρα. Έφυγε ο φίλος μου κ. Γιαννόπουλος… ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ είμαι, κύριε συνάδελφε. ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ: Εδώ είστε, κύριε Γιαννόπουλε; Τον είδα λάβρο, νωρίτερα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είστε υπό παρακολούθηση. Ο κ. Γιαννόπουλος τα παρακολουθεί όλα. ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ: Κατ’ αρχάς, διατελέσατε Υπουργός Υγείας και μπορούσατε κάλλιστα, κύριε Γιαννόπουλε, αντί να μπαίνουν με το Πρόγραμμα «STAGE» και με δωδεκάμηνες συμβάσεις οι νοσηλεύτριες, υπάρχουν καταστάσεις του Α.Σ.Ε.Π., να προχωρήσετε και να πάρετε τις επιλαχούσες. Άρα, να παίρνετε μόνιμο προσωπικό και όχι προσωπικό με δωδεκάμηνη θητεία που θα φεύγει στη συνέχεια. Και βέβαια, μόνιμο προσωπικό που να εγγράφεται στον προϋπολογισμό και όχι με τα έσοδα των νοσοκομείων, τα οποία καταργούνται με τον καινούργιο νόμο, όταν όλοι αυτοί οι κωδικοί υπάγονται πια στο Υπουργείο Οικονομικών. Βέβαια, μιλάμε για τα άρθρα 11 και 22, για θέσεις που μπορεί να μετατίθεται κάποιος συνάδελφος, ο οποίος έχει παιδί ανήλικο και με αναπηρία 100%. Κύριε Υπουργέ, θα μπορούσαν κάλλιστα αυτοί οι συνάδελφοι να μπαίνουν και σε προσωποπαγείς θέσεις, έστω με κάποιο ποσοστό. Να μην χρειάζεται να υπάρχει μόνο κενή οργανική θέση, γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι στις οικογένειες οι οποίες έχουν ένα παιδί ανάπηρο, πάσχει ουσιαστικά ολόκληρη η οικογένεια και είναι ένα πρόβλημα δια βίου. Δεν είναι μόνο προσωρινό πρόβλημα. Θα σταθώ στο άρθρο 20, όσον αφορά την εκπαίδευση. Θα πρέπει κάποτε -και εδώ είναι το μοναδικό που θα συμφωνήσω με τον κ. Γιαννόπουλο, είμαστε της ίδιας εποχής, τότε που αγωνιζόμασταν, κύριε συνάδελφε, για τον ν.123/1975- να σταματήσει η αμισθία στους γιατρούς και το θυμάστε. Βέβαια, διαφωνώ πλήρως με το να υπάρχουν άμισθοι συνάδελφοι οι οποίοι να εξειδικεύονται. Το θέμα της ειδικότητας είναι ένα τεράστιο θέμα. Θα μπορούσε να μπει σε άλλη βάση, με άλλο νομοσχέδιο. Θα μπορούσαν κάλλιστα, όπως είδα και μία τροπολογία για τους πολύτεκνους, να μπαίνουν και αυτοί εκτός σειράς. Μα, τότε καταστρατηγείται πια το επίπεδο εκπαίδευσης, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν μπορεί να διανοηθεί, όταν ο ν. 123/1975 προέβλεπε τέσσερις κλίνες ένας ειδικευόμενος και στις πανεπιστημιακές και στις κρατικές έξι κλίνες ένας ειδικευόμενος, για να μην πέσει ακριβώς το επίπεδο εκπαίδευσης σήμερα να θέλουν να βάλουν άμισθους ξανά. Υπάρχει μία τροπολογία. Δεν το συζητάμε. Αυτό πρέπει να καταργηθεί. Υπήρξε αγώνας ο οποίος καθιέρωσε τον ν. 123/1975 και δεν πρέπει να ξαναγυρίσουμε πριν το ’75. Αυτή είναι η απάντηση. Και βέβαια, θα μπορούσε κάλλιστα να μπουν εξετάσεις για την ειδικότητα. Εξετάσεις δίνουμε σε όλη μας τη ζωή. Και όχι μόνο αυτό. Κύριε Υπουργέ, θα έπρεπε να περνούν από κρίση και από ετήσιο έλεγχο και οι εκπαιδευτές, γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι που βγαίνουν από συγκεκριμένες κλινικές και κόβονται μία, δύο και τρεις φορές. Τι θα πεις στο συνάδελφο μετά από έξι χρόνια ειδικότητας; Ξαναγύρνα στο θρανίο για άλλους έξι μήνες, όταν θα έχει αποκτήσει οικογένεια; Άρα, θα έπρεπε να υπάρχει κρίση ανά έτος και εκεί όταν υπάρχουν δύο ή τρεις συνάδελφοι που απορρίπτονται στις εξετάσεις, να κρίνεται ο διευθυντής της κλινικής που έδωσε τα χαρτιά της ικανότητας. Πάμε στην τροπολογία για τον Ε.Ο.Φ. Ένας πολύ σωστός Οργανισμός, αλλά και πολύ φαύλος ταυτόχρονα. Εδώ θα σταθούμε στο ότι ο Ε.Ο.Φ. πρέπει να έχει πλήρη διαφάνεια, συμμετοχή και των κοινωνικών φορέων, γιατί ακριβώς κάθε φάρμακο που μπαίνει στην αγορά πρέπει να ξέρουμε και τον τρόπο που μπαίνει. Τη μεθοδολογία που μπαίνει. Εδώ θα διαφωνήσω ακριβώς με το θέμα της λίστας. Η κατάργηση της λίστας ωφέλησε μόνο τις «φασονίστικες» εταιρείες και βέβαια, έκανε τα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα πιο προβληματικά. Θα ήθελα να κλείσω με μία επισήμανση. Είχα ρωτήσει προχθές, την περασμένη Παρασκευή, τι έγιναν οι αποφάσεις που υπέγραψε ο ανακληθείς πια φυσικός από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Υπουργείο. Ανακλήθηκαν και οι υπογραφές του ή όχι; Περιμένουμε μία απάντηση. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ και εκτιμώ τη συντομία σας, κύριε Καρανίκα. Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Κορινθίας, κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας. Άλλος ένας μη ιατρός. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν για πρώτη φορά μπήκα στο εστιατόριο της Βουλής και ζήτησα να μου υποδείξουν το χώρο των μη καπνιζόντων, τελικώς μου υπέδειξαν ένα χώρο στην άκρη του εστιατορίου, όπου οι θέσεις των καπνιστών με τους μη καπνιστές απέχουν το πολύ ένα μέτρο. Αυτό βεβαίως είναι μία απάντηση στον αγαπητό συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Σκουλά, ο οποίος υποστήριξε απ’ αυτή εδώ τη θέση ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει θεσπίσει νόμους και έχει λύσει όλα τα προβλήματα και αυτό το νομοσχέδιο έρχεται εδώ χάριν των εντυπώσεων. Αυτή είναι η εικόνα στο εστιατόριο της Βουλής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και στον τελευταίο Ευρωπαίο πολίτη προκαλεί τουλάχιστον γέλια. Σήμερα συζητάμε για ένα νομοσχέδιο που αντιπροσωπεύει μία παρέμβαση ζωτικής σημασίας για τη δημόσια υγεία και την προστασία του μεγαλύτερου κεφαλαίου που διαθέτει η χώρα μας, τη νεολαία. Το νομοσχέδιο εντάσσεται σ’ ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την προστασία του συνόλου της κοινωνίας από καταχρήσεις και εξαρτήσεις. Η απαγόρευση της χρήσης του καπνού σε όλους σχεδόν τους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους από το 2010 είναι μία από τις ευεργετικές του διατάξεις. Θα ήθελα ωστόσο να επικεντρωθώ στα άρθρα που αφορούν τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βομβαρδίζονται καθημερινά από διαφημίσεις οι οποίες παρουσιάζουν τη χρήση του καπνού και του αλκοόλ ως θετικά πρότυπα συμπεριφοράς και τρόπου ζωής. Τα παιδιά μας μαθαίνουν να συνδέουν την κοινωνική καταξίωση και την αποδοχή, την επιτυχία και την κοινωνική αναγνώριση με το κάπνισμα και με το αλκοόλ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους όπου η κρίση περιορίζεται από την έλλειψη εμπειρίας και από την άγνοια κινδύνου που χαρίζει η ηλικία, τέτοια πρότυπα δυστυχώς βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε και την ευκολία με την οποία μπορεί ένα παιδί σήμερα να προμηθευτεί τσιγάρα ή αλκοόλ, τότε οι κίνδυνοι για την υγεία και τη ζωή του πολλαπλασιάζονται. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία στην οποία ζούμε δεν έχει αντιληφθεί ακόμα και μέχρι σήμερα ότι ο καπνός και το αλκοόλ δεν είναι αθώες απολαύσεις. Πρόκειται για εξαρτησιογόνες ουσίες με σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία διότι πέρα από τα προβλήματα που δημιουργούν στον οργανισμό, ενισχύουν μία ψυχολογική κατάσταση που ευνοεί εν γένει τις εξαρτήσεις, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πιο βλαβερές συνήθειες. Ο συσχετισμός της κρίσης ανάμεσα σε νόμιμες και παράνομες ουσίες είναι αποδεδειγμένος ιδιαίτερα σε νεαρά άτομα με ευαίσθητο ψυχισμό. Όπως ακριβώς και για τα ναρκωτικά, οφείλουμε να λάβουμε μέτρα πρόληψης ενάντια στη χρήση του καπνού και του αλκοόλ και πρέπει να ξεκινήσουμε πρώτα και κύρια από την προστασία των νέων μας. Η Κυβέρνηση μ’ αυτό το νομοσχέδιο θέτει τα θεσμικά θεμέλια. Με ειδική εποπτική αρχή και αυστηρά πρόστιμα επιδιώκει όχι να απαγορεύσει, αλλά να επιτύχει μία αλλαγή νοοτροπίας. Για να είναι αποτελεσματικά τα μέτρα απαιτείται και η δική μας συνεργασία. Βεβαίως, είναι ευτύχημα το ότι σ’ αυτήν την Αίθουσα έχει διαμορφωθεί κλίμα συναίνεσης και συνεργασίας. Από τους γονείς με επαγρύπνηση, αλλά και από την κοινωνία πρέπει να υπάρξει μεγάλη υπευθυνότητα. Στην Ελλάδα καπνίζουμε και πίνουμε πολύ. Στέλνουμε τα παιδιά μας στο περίπτερο να αγοράσουν τσιγάρα, ενώ την ίδια στιγμή τα νουθετούμε και προσπαθούμε να τα ενημερώσουμε για τους κινδύνους του καπνίσματος. Έχουμε συνδέσει σαν χώρα, σαν Έλληνες, τη διασκέδασή μας με το αλκοόλ. Πρέπει να δείξουμε αυστηρότητα, να αντιληφθούμε το μέγεθος των κινδύνων και να αλλάξουμε το παράδειγμα που δίνουμε εμείς οι ίδιοι στις νέες γενιές. Πρέπει με σοβαρότητα να συνεργαστούμε, ώστε στο μέτρο του δυνατού να περιορίσουμε αυτήν την απειλή και να χαρίσουμε στα παιδιά μας την ελευθερία μιας υγιούς ζωής. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως προανέφερα, θέλησα να επιμείνω στα έξι πρώτα άρθρα, διότι θεωρώ ότι αυτό είναι ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας. Στο νομοσχέδιο ωστόσο υπάρχει πρόβλεψη και για μία σειρά άλλων θεμάτων που αφορούν τις υπηρεσίες και το προσωπικό του ευαίσθητου τομέα της υγείας και τους αυστηρούς και ουσιαστικούς ελέγχους που θεσπίζονται. Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να κάνω μία αναφορά σε δύο τροπολογίες που έχω καταθέσει, με την παράκληση να ληφθούν υπ΄ όψιν τόσο από σας όσο και από το Σώμα. Η μία αφορά τον έλεγχο συμμόρφωσης των ιδιωτικών κλινικών σύμφωνα με τους προβλεπόμενους όρους και τις προϋποθέσεις για την ίδρυση και τη λειτουργία τους. Σήμερα οι προβλεπόμενοι έλεγχοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματοποιούνται από τις νομαρχίες. Έχω διατελέσει για αρκετά χρόνια αναπληρωτής νομάρχης με εκχωρημένες αρμοδιότητες στον έλεγχο των διοικητικών υπηρεσιών και θέλω, κύριε Υπουργέ, να σας επισημάνω ότι δυστυχώς, αν και θα έπρεπε, οι νομαρχίες σήμερα δεν διαθέτουν τη υποδομή, δεν διαθέτουν την τεχνογνωσία, δεν διαθέτουν το εξειδικευμένο προσωπικό που θα μπορεί να προβαίνει σε αυστηρούς ελέγχους που θα διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία, το δημόσιο συμφέρον, αλλά και την ορθή λειτουργία των κλινικών. Επειδή αυτοί οι έλεγχοι είναι το μόνο μέσο που μπορεί να διασφαλίσει τους πολίτες όχι μόνο από τις αυθαιρεσίες, αλλά και ενίοτε από τις διαπροσωπικές σχέσεις, πρότεινα την προσθήκη αυτής της διάταξης, με την οποία οι έλεγχοι θα γίνονται αδιάβλητα από εξειδικευμένα στελέχη του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Υγείας. Μία δεύτερη τροπολογία, κύριε Υπουργέ, αφορά τις κλινικές που λειτουργούν ή λειτουργούσαν και έχασαν ή ενδεχομένως θα χάσουν την άδεια λειτουργίας –το βλέπω και στο νομό μου- από υπαιτιότητα των υπηρεσιών του Δημοσίου ή απ’ αυτό το Δημόσιο. Αν πραγματικά υπάρξει τέτοια περίπτωση, όπου κλινικές έχασαν τις άδειες λειτουργίας με αποκλειστική υπευθυνότητα του Δημοσίου και αυτό προκύπτει και μέσα από τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, τότε νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτές οι κλινικές θα πρέπει να αποκτήσουν πάλι άδεια ίδρυσης και λειτουργίας, ώστε να λειτουργούν προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Πιστεύω ότι είναι δύο δίκαιες και ρεαλιστικές προσθήκες και ελπίζω να τις λάβετε υπ΄όψιν σας. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κι εμείς ευχαριστούμε. Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ιρανική αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων που επισκέπτεται τη χώρα μας στο πλαίσιο πολιτιστικών δρωμένων και αλληλοενημέρωσης παρακολουθεί τις συνεδριάσεις της Βουλής. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Όλως περιέργως, ένας άλλος γιατρός, ο Βουλευτής Χίου κ. Ιωάννης Κοσμίδης, έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε έντονη δεξιά απόκλιση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είχατε ζητήσει το λόγο; ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν πειράζει, θα πάρω μετά το λόγο… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ισχύει ο κατάλογος, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι, κύριε Μπαντουβά, παρακαλώ. Ο Κανονισμός λέει ότι ο Πρόεδρος της Βουλής δικαιούται να λαμβάνει το λόγο όποτε θέλει. Εγώ δεν τον είδα, είναι δική μου παράλειψη. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Κομμένος και ραμμένος… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Μπαντουβά, σας παρακαλώ. Αυτά είναι θέματα Κανονισμού. Κύριε Κακλαμάνη, λυπάμαι. Ευθύς αμέσως θα λάβετε το λόγο. Ορίστε, κύριε Κοσμίδη, έχετε το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Η τοποθέτησή μου, είναι σχετική με μία προσθήκη στο άρθρο 16, που αφορά την παράταση προθεσμιών προσαρμογής των ιδιωτικών φορέων παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας προς τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 84 του 2001. Αυτή η παράταση των προθεσμιών προσαρμογής αφορά συναδέλφους γιατρούς, κυρίως με κάποιες ειδικότητες όπως οι ακτινολόγοι ή οι εργαστηριακοί που είναι προς τη δύση της καριέρας τους. Θα μπορούσαμε να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτούς τους ανθρώπους να παραταθεί η προθεσμία προσαρμογής των ιατρείων τους στις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος, ούτως ώστε να μην επιβαρυνθούν στη δύση της καριέρας τους. Πιστεύω ότι επανειλημμένα αυτή η διάταξη έχει μπει σε διάφορα νομοσχέδια του Υπουργείου σας και νομίζω ότι και τώρα θα μπορούσαμε να τους διευκολύνουμε. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Κακλαμάνη, βλέπετε ότι η δικαίωση επήλθε εκ των πραγμάτων. Έχετε το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να μιλήσει ο κ. Μπαντουβάς. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι, κύριε Πρόεδρε, έχετε ζητήσει το λόγο. Το Προεδρείο υποχρεούται να δώσει σε σας το λόγο. Σας παρακαλώ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Του δίνω τη σειρά μου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μ΄ αυτήν την εκδοχή, το δέχομαι. Ορίστε, κύριε Μπαντουβά, έχετε το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ο κ. Σγουρίδης με υφίσταται είκοσι χρόνια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Με μεγάλη ευχαρίστηση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αυτό σημαίνει πολλά, κύριε Σγουρίδη. Μην το επαναλάβετε. Αυτό, αλγολαγνεία λέγεται, δεν είναι καν μαζοχισμός, είναι αλγολαγνεία. Ορίστε, κύριε Μπαντουβά. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με όλο το σεβασμό που τρέφω προς εσάς, πρέπει να πω ότι ο Κανονισμός που ψηφίστηκε από τον κ. Κακλαμάνη δεν έχει λάβει καμμία μέριμνα για τους Βουλευτές. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έπρεπε να το ξέρετε, κύριε Νασιώκα, αυτό. Πώς δεν το ξέρατε; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Δεν ήμουν εδώ τότε. Θα είχα διαμαρτυρηθεί, κύριε Πρόεδρε. Και είναι αμαρτία και ντροπή, μπορώ να πω… ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε συνάδελφε… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Να τελειώσω πρώτα, κύριε Κακλαμάνη και μετά. Κύριε Πρόεδρε, μη με διακόψετε. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Με την άδειά σας…. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Είναι ντροπή και αμαρτία να περιμένουμε πολλές φορές εδώ οι Βουλευτές δύο, τρεις και τέσσερις ώρες για να μιλήσουμε και να εμφανίζονται οι Kοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι σαν το «φάντη μπαστούνι», να παίρνουν το λόγο και να περιμένουμε άλλες δύο, τρεις ώρες εμείς. Γι’ αυτό διαμαρτυρήθηκα προηγουμένως και είπα αυτό που είπα, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπάρχει Κανονισμός, ο οποίος ρυθμίζει τα θέματα. Σας παρακαλώ πολύ, επί θεμάτων, που τέμνει ο Κανονισμός και τα καθορίζει σαφώς, δεν γεννάται καμμία συζήτηση. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Θα πρέπει να αλλάξει ο Κανονισμός… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, να μην επανέλθετε επί του θέματος, γιατί παρακωλύουμε τη συζήτηση. Σας παρακαλώ! ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Δεν παραπονούμαι μόνο εγώ, κύριε Πρόεδρε. Παραπονούνται όλοι οι συνάδελφοι και πρέπει να το λάβετε υπ΄όψιν σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ να προσπεράσουμε αυτό το θέμα. Υπάρχει Κανονισμός και το ρυθμίζει. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Με χαρά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποδέχομαι αυτό το νομοσχέδιο σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων σαν πρώην καπνιστής, που μετά από έξι πακέτα τσιγάρα, αποφάσισε να τα πετάξει από το παράθυρο το 1981 και να μην ξανακαπνίσει. Από τη μία στιγμή στην άλλη. Και ελπίζω το παρόν νομοσχέδιο να τύχει της απαιτούμενης σοβαρότητας κατά την εφαρμογή του από τα αρμόδια Όργανα, γιατί συνήθως στην Ελλάδα ένας νόμος εφαρμόζεται μόνο τους δύο, τρεις πρώτους μήνες και μετά τον ξεχνούμε. Το σχέδιο νόμου εκφράζει τη σαφή πολιτική βούληση της Κυβέρνησης κι αν το θελήσετε, σύσσωμου του πολιτικού κόσμου να προστατεύσει τα παιδιά των Ελλήνων, αλλά και όσους έχουν επιλέξει να απόσχουν από τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 3 απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους χώρους εργασίας, είτε ιδιωτικούς είτε δημόσιους, ενώ γενικότερα πρόκειται να ισχύσει η ίδια απαγόρευση στα διάφορα εδεσματοπωλεία και στους διάφορους χώρους διασκέδασης, με εξαίρεση τους εξωτερικούς χώρους και όσους χώρους θα έχουν διαμορφωθεί αυστηρά για καπνιστές με τα κατάλληλα εξαεριστικά συστήματα. Καλό θα ήταν, κύριε Υπουργέ, να απαγορευτεί γενικά το κάπνισμα, όπως στη Σιγκαπούρη, παραδείγματος χάριν. Το άρθρο 4 ορίζει ρητά την απαγόρευση στα κέντρα διασκεδάσεως και στα μπαρ της εισόδου όσων είναι ανήλικοι, καθώς και της κατανάλωσης ή της παροχής σε αυτούς αλκοόλ. Παράλληλα, οι ίδιες απαγορεύσεις, αλλά και η απαγόρευση της πώλησης προϊόντων καπνού, θα ισχύει και στα internet καφέ, τα οποία αποτελούν χώρους, όπου πολλοί νέοι περνούν αρκετό από το χρόνο τους σήμερα. Τέλος, προβλέπεται ακόμα να μην επιτρέπεται το κάπνισμα σε κανέναν χώρο αναμονής και σε κανένα μέσο μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων και των ταξί. Οι ρυθμίσεις, ωστόσο, δεν σταματούν στις απαγορεύσεις. Κατ’ αρχάς η συνολική βάση που θέτει το νομοσχέδιο είναι ρεαλιστική, διότι δίνει τον απαιτούμενο χρόνο, δηλαδή ένα έτος, σε όλες τις επιχειρήσεις, για να συμμορφωθούν με τις νέες διατάξεις. Ακόμα, στο πέμπτο άρθρο ορίζει τη σύσταση Τομέα Ελέγχου Καπνού και Αλκοόλ, ο οποίος θα είναι επιφορτισμένος με τον έλεγχο της εφαρμογής των μέτρων που προτείνει το νομοσχέδιο και ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να επιβάλει αυστηρότατα πρόστιμα κατά περίπτωση, ακόμα και να ανακαλεί οριστικά τις άδειες λειτουργίας των επιχειρήσεων εκείνων που δεν συμμορφώνονται με το νόμο. Και αυτό δείχνει ακριβώς την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να εφαρμόσει τις ευεργετικές αυτές διατάξεις και να μη μείνει μονάχα στο επίπεδο του προβληματισμού. Κύριε Υπουργέ, αν βρεθείτε σε ένα γλέντι γάμου, βάφτισης, χαράς εν πάση περιπτώσει στην Κρήτη ή οποιοδήποτε γλέντι που οι θαμώνες, οι καλεσμένοι, όπως λέμε, είναι από τριακόσιοι έως τρεις χιλιάδες, θα δείτε παιδιά από δύο μηνών, μέσα στο καρότσι, έως δεκαπέντε, δεκαέξι ετών. Θα δείτε παιδιά έξι ετών, πέντε ετών, σαράντα, πενήντα παιδιά να χοροπηδούν πάνω στην πίστα, τα οποία αναγκάζονται να εισπνέουν την κάπνα και τη μπόχα από τα χιλιάδες τσιγάρα των θαμώνων. Στη Γερμανία, κύριε Υπουργέ, να ξέρετε ότι οι γονείς θα είχαν συλληφθεί από την Ειδική Υπηρεσία Ανηλίκων, όχι διότι τα έχουν πάρει μαζί τους στο γλέντι, αλλά διότι δεν τα έχουν στο κρεβάτι. Στη χώρα μας, δυστυχώς, δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Θέλω, όμως, να προχωρήσω και να πω: Αυτός ο επιχειρηματίας, ο οποίος χρειάζεται το γλέντι αυτό για να βγάλει λεφτά, θα χάσει την άδειά του, επειδή είναι τα μικρά παιδιά εκεί μέσα; Ποιος είναι υπεύθυνος να απαγορεύσει το κάπνισμα; Ο επιχειρηματίας; Θεωρώ ότι θα πρέπει να το ξαναδείτε αυτό, κύριε Υπουργέ, γιατί είναι άδικο ένας επιχειρηματίας να χάσει την άδειά του, επειδή ο γονέας έχει πάρει το παιδί του μαζί στο γλέντι ή επειδή καπνίζουν οι καπνιστές. Δεν νομίζω ότι έχετε την απαίτηση να πάει να κάνει φασαρία ο επιχειρηματίας σε εκείνον που καπνίζει. Θα πρέπει, λοιπόν, να το ξαναδείτε αυτό. Αγαπητοί συνάδελφοι, τους λόγους που επιτάσσουν τις ρυθμίσεις αυτές τους γνωρίζουμε πολύ καλά. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε βρεθεί σε κάποιο μέρος για διασκέδαση και φεύγοντας, έχουμε μπουχτίσει κυριολεκτικά –συγγνώμη για την έκφραση- από την κάπνα. Για να μην αναφερθώ στις επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος. Είναι πια καιρός –και η χώρα μας έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά- να εφαρμόσουμε τις ρυθμίσεις εκείνες που θα προφυλάξουν όσους από τους συμπολίτες μας επιλέγουν να μην βλάπτουν τον εαυτό τους καπνίζοντας. Πολύ δε περισσότερο από την αποφυγή του παθητικού καπνίσματος, στέκομαι στις θλιβερές στατιστικές της χώρας μας, όσον αφορά το κάπνισμα και το αλκοόλ, καθώς όλο και περισσότερο παρατηρούμε νέους και νέες σήμερα να καπνίζουν και να πίνουν και μάλιστα από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Εμείς στην Κρήτη, δυστυχώς -παραγωγοί κρασιού- έχουμε καταντήσει οι μεγαλύτεροι καταναλωτές ουίσκι. Κάνουμε τους Σκωτσέζους πλούσιους και αδειάζουμε τις τσέπες μας και τις τσέπες των αγροτών μας. Δυστυχώς! Είναι δε αδιανόητο κάθε χρόνο να πεθαίνουν στη χώρα μας, με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που έχει, χιλιάδες άνθρωποι εξαιτίας του καρκίνου του πνεύμονα, ενώ κατέχουμε στην Ευρώπη και το θλιβερό ρεκόρ αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων, η πλειοψηφία των οποίων οφείλεται στην κατανάλωση αλκοόλ. Πολύ πάνω από το επιτρεπόμενο όριο, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη υψηλών ταχυτήτων. Στο σημείο αυτό, κύριε Υπουργέ, θέλω να τονίσω τη σημασία της πρόληψης, τη σημασία της διαπαιδαγώγησης. Είναι ακόμα πολλά τα παιδιά στην Ελλάδα –και αυτό είναι τουλάχιστον θλιβερό- που μυούνται στο τσιγάρο και το αλκοόλ από μικρή ηλικία, προσπαθώντας να αποδείξουν τα «κότσια» τους. Δυστυχώς, το να καπνίζει κάποιος σε μικρή ηλικία, όταν μάλιστα είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει τι προκαλεί το τσιγάρο και το αλκοόλ, αφού οργανικά βρίσκεται στην πιο ακμαία φάση της ζωής του, αποτελεί ακόμα και σήμερα απόδειξη «μαγκιάς» στις παρέες των νέων. Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει το τσιγάρο και το αλκοόλ. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Είμαστε, λοιπόν, υποχρεωμένοι να επενδύσουμε στην πρόληψη με κάθε δυνατό τρόπο μέσω των Μ.Μ.Ε. για μία ευρεία και διαρκή αντικαπνιστική καμπάνια και μέσω των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των βαθμίδων. Εάν είναι δυνατόν και με ενσωμάτωση, ανεξάρτητου αντικειμένου στο τακτικό πρόγραμμα μαθημάτων, με προβολή των κινδύνων του τσιγάρου και του αλκοόλ παντού στις πόλεις, στους δρόμους, στις πλατείες, όπου είναι δυνατόν. Είμαστε υποχρεωμένοι, τουλάχιστον όσον αφορά στους νέους μας, να τους εντυπώσουμε την εικόνα της ζημιάς και της βλάβης που προκαλεί το τσιγάρο, αλλά και να τους πείσουμε ότι αξία δεν έχει σε τι μπορεί ο εκάστοτε περίγυρος να μας ωθεί, αλλά να γνωρίζουμε τι μας βλάπτει και να έχουμε τα κότσια να μην το κάνουμε κάτω από οποιεσδήποτε περιπτώσεις. Θεωρώ, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι και με δεδομένη την πρόθεση του Υπουργού να απαγορεύσει τη διαφήμιση προϊόντων καπνού σε υπαίθριους και μη χώρους, ότι έχουμε μπροστά μας ένα νομοθετικό πλαίσιο που είναι ικανό, με τη σωστή εφαρμογή και την απαιτούμενη πολιτική βούληση, να πετύχει την αλλαγή της κατάστασης στη χώρα μας, να ανακόψει την άνοδο του πληθυσμού που αποκτά τις συνήθειες αυτές, αλλά και να προστατεύσει τους μη καπνιστές στην Ελλάδα, οι οποίοι πραγματικά υποφέρουν. (Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τελειώνοντας, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας παρακαλέσω για κάτι: Δεν είναι μόνο αυτοί που πεθαίνουν από το κάπνισμα ή το αλκοόλ. Έχουμε ένα σωρό νέα παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο από χρήση ναρκωτικών. Πρέπει να λάβουμε κι εδώ μέριμνα. Στο Ηράκλειο, παραδείγματος χάρη, έχουμε τσσερεσήμισι γνωστούς χρήστες ελαφρών ναρκωτικών. Οι κρυφοί δεν είναι γνωστοί. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Και αυτοί που καταναλώνουν βαριά ναρκωτικά, επίσης δεν είναι γνωστοί. ΟΚΑ.ΝΑ. δεν έχουμε. Σκεφτείτε το αυτό. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε κι εμείς. Με όλη την αγάπη που σας έχω, πρέπει να σας κάνω μία επισήμανση. Ενώ μάχεστε υπέρ της μη εφαρμογής του Κανονισμού, εν τούτοις εσείς τον παραβιάσατε κατά δύο λεπτά, παρά τις διαμαρτυρίες του Προεδρείου. Ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πριν τοποθετηθώ για το νομοσχέδιο θα ήθελα να πληροφορήσω όσους εκ των συναδέλφων δεν το γνωρίζουν ότι ο Κανονισμός της Βουλής προέβλεπε, πριν αναλάβω τα καθήκοντά μου, πως οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων είχαν χρόνο ομιλίας μιας ώρας. Απευθύνομαι στους συναδέλφους που θα θέλουν να με τιμήσουν, όπως τους ετίμησα και εγώ, ακούγοντας τους από το Βήμα, ότι είναι χρήσιμο να έχουν αυτή την ενημέρωση. Τον τελευταίο χρόνο, που ήμουν Βουλευτής της Αντιπολίτευσης, πριν επανέλθω ως Βουλευτής της Αντιπολίτευσης το 1989, στη συζήτηση του Προϋπολογισμού, κύριε Πρόεδρε, ήμουν ο μόνος από τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης που κατόρθωσα να πάρω το λόγο. Δεν μίλησε κανένας Βουλευτής. Μίλησαν μόνο οι τότε Υπουργοί, οι οποίοι μπορούσαν να μιλούν για δύο ώρες. Οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι μπορούσαν να μιλούν για μια ώρα. Επειδή υπήρχε μία διάταξη, σύμφωνα με την οποία όταν μιλούσε ο Πρωθυπουργός, ήταν απεριόριστος ο χρόνος στον οποίο ομιλούσαν οι Αρχηγοί των κομμάτων, αντιλαμβάνεστε γιατί δεν έμενε χρόνος ούτε καν πολλές φορές για τους Ειδικούς Αγορητές επί του προϋπολογισμού. Είναι καλό, κάτι το οποίο ζούμε εμείς πολλές φορές διότι φταίμε, μία εκδήλωση απαξίωσης από τους πολίτες, να μην το εφαρμόζουμε και για πράγματα τα οποία, εάν δεν γνωρίζουμε οφείλουμε να μάθουμε. Αυτό το Κοινοβούλιο διέθετε για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως μία μόνο από τις δύο αίθουσες που έχουν τώρα οι δημοσιογράφοι. Τα μικρότερα κόμματα συνωθούντο σε ένα δωμάτιο. Έγινε ένα τεράστιο έργο, για το οποίο είμαι υπερήφανος. Αυτά τα οποία λέγω εδώ, είναι αυτά τα οποία πιστεύω κάθε φορά, κύριε Πρόεδρε. Σε αυτήν την Αίθουσα δεν πρέπει να κρίνεται κανείς, ώστε να γίνεται συμπαθής ή αντιπαθής από τις απόψεις που διατυπώνει ασκώντας ευόρκως τα καθήκοντά του, αλλά από το εάν είναι συνεπής προς αυτήν την υποχρέωση. Θέλω να προσθέσω, κύριε Πρόεδρε, ότι η συγκεκριμένη διάταξη της οποίας κάνω και αυτήν τη στιγμή χρήση, είναι διάταξη την οποία αξιοποίησαν, ασκώντας ένα δικαίωμα εκ του Κανονισμού και οι προκάτοχοί μου –το γνωρίζετε- όπως και οι πρώην Πρωθυπουργοί. Ενθυμίστε όλοι με πόσο σεβασμό ακούγαμε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όσο και αν μας ενοχλούσαν οι απόψεις του, όση και αν ήταν η αντίθεσή μας. Δεν συνέβη ποτέ να αμφισβητηθεί το δικαίωμά του και η δυνατότητα όλων των άλλων να μιλούν. Σε ό,τι αφορά τους Εκπροσώπους, πρέπει να τους υπερασπιστώ. Φέρουν το βάρος να εκφράσουν την επίσημη θέση ενός κόμματος. Είναι προτιμότερο η θέση αυτή να διατυπώνεται «γεγονυϊα τη φωνή» και υπευθύνως από το να δίδεται υπογείως και να διαπιστώνουμε πολλές φορές ολόκληρες κοινοβουλευτικές ομάδες να «άγονται και να φέρονται» σαν ένας λόχος. Είναι μεγάλος λαϊκισμός, εάν το Κοινοβούλιο φτάσει στο σημείο να θέλει καθένας, αντί να βρίσκεται εδώ και να αναμένει να ακούσει και τους άλλους, να μεμψιμοιρεί, διότι θα προηγηθεί ένας διάλογος στον οποίο θα τοποθετηθούν τα κόμματα διά των Εκπροσώπων τους, των Αρχηγών τους και θα έχει τη δυνατότητα και αυτός στην συνέχεια να τοποθετηθεί. Αυτό που λέγω δεν έχει καμμία έννοια –προς Θεού!- δυσφορίας ή αρνητικής διάθεσης στον μόλις κατελθόντα από το Βήμα. Παριστάμενος εδώ, όπως γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, ή εντός της Αιθούσης ή στο γραφείο μου, από την αρχή μέχρι το τέλος των συνεδριάσεων -αν είναι δε και βραδινές συνεδριάσεις, γνωρίζουν οι συνεργάτες σας και εσείς όταν προεδρεύετε ότι φεύγω με τους τελευταίους- έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που συμμετέχουν, όπως ο συνάδελφος, ο οποίος δεν μου έδωσε τη δυνατότητα να του εξηγήσω αυτά από τη θέση μου –δεν πειράζει, δεν χάλασε ο κόσμος- οι οποίοι είναι εδώ παρόντες. Πρέπει αυτό να ενθαρρύνουμε, την παρουσία δηλαδή. Ένας Βουλευτής προ της τροποποιήσεως του Κανονισμού δεν είχε αυτήν τη δυνατότητα των πέντε έστω ή των οκτώ λεπτών. Είχε βέβαια τη δυνατότητα της μισής ώρας, των είκοσι λεπτών, αλλά ήταν δώρο άδωρο, διότι δεν έφτανε ποτέ η σειρά του να μιλήσει. Θα πρέπει, λοιπόν, να καταλάβουμε ότι οι ρυθμίσεις που έγιναν με τον Κανονισμό, έγιναν σε ένα πνεύμα ώστε τα μεν κόμματα πρέπει διά των εκπροσώπων τους να εκφράζονται με κάποιο περιορισμό. Εγώ δε θα έλεγα ότι είναι λάθος ο μεγάλος περιορισμός, όπως απεδείχθη. Θα μπορεί η συζήτηση με την ευθύνη του Προεδρείου να εξοικονομείται. Εδώ η Εκκλησία έχει έναν κανόνα. Λέει «κατ’ οικονομίαν». Μπορούμε. Αυτό προϋποθέτει, όμως, καλή πίστη. Και η καλή πίστη ήταν που με οδήγησε να σας πω «δώστε το λόγο», γιατί ακούγονταν πράγματι δύο-τρεις Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ που έλεγαν, να προηγηθούν από μένα συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι συμπεριφέρομαι, κύριε Πρόεδρε, εδώ πέρα, πάρα πολλές δεκαετίες, όπως ξέρετε. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να κλείσω τη συζήτηση αυτή για να μπούμε στο νομοσχέδιο. Προς Θεού, αυτά τα οποία ανέφερα δεν έχουν καμμία –για τρίτη φορά αναφέρομαι στο συνάδελφο που μου έδωσε την αφορμή να τα πω, ο οποίος πράγματι είναι εδώ, τον βλέπω και επί της αρχής και επί των άρθρων, μιλάει, τοποθετείται. Αυτό μακάρι να το έκαναν όλοι. Κύριε Πρόεδρε, επειδή αυτά που είπα ήταν κατά κάποιο τρόπο διαδικαστικά, ρωτήστε το Σώμα εάν θα μου επιτρέψει να μιλήσω επί του νομοσχεδίου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είπα να μην διακόψω τον «οίστρο» σας. Άλλωστε, αυτά είναι πιστοποιημένα από το Προεδρείο, οπότε δεν χρειαζόταν η αναφορά τους. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εγώ εύχομαι, αγαπητοί συνάδελφοι, σαράντα χρόνια εδώ… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Θα γίνει ίσως Πρόεδρος και ο κ. Μπαντουβάς κάποια στιγμή και θα έχει προβλήματα. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εύχομαι να φτάσετε εδώ και να έχετε ένα τέτοιο δικαίωμα. ΕΝΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: Κατάρα είναι αυτό. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, δεν είναι κατάρα. Η πολιτική, εάν μεν είσαι φιλόδοξος και όχι κενόδοξος, εάν έχεις όραμα, ιδέες, είναι η πεμπτουσία της ανθρώπινης δραστηριότητας. Δεν υπάρχει τίποτε παραπάνω από το να ασχολείται κάποιος με τα κοινά και να θητεύει σ’ αυτόν τον ιερό χώρο. Εάν την αισθάνεσαι ως βάρος, πράγματι είσαι ο δυστυχέστερος των ανθρώπων. Κύριε Πρόεδρε, επί του νομοσχεδίου τώρα. Έχουμε πολλές φορές συζητήσει. Λυπάμαι γιατί ο κ. Υπουργός απουσιάζει. Ελπίζω να μην έχει «καταληφθεί» και εκείνος. Υποθέτω ότι θα είναι ελεύθερος να κινηθεί. Πρέπει, όμως, να πω και εγώ ότι το ακρότατο αυτό μέσο της κατάληψης δημοσίων χώρων δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να το δεχθεί με άνεση και να το ευλογήσει. Πρέπει ταυτόχρονα να προσέξουμε –το είχα πει από τη θέση εκείνη, εν όψει της συζητήσεως κατά την οποία απεχώρησε η Νέα Δημοκρατία από τη διαδικασία απόφασης για τη σύσταση Προανακριτικής Εξεταστικής Επιτροπής ή όχι- να μην εξωθούμε, ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους, σε δράσεις, οι οποίες εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να βοηθήσουν τη δημοκρατία. Βλέπουμε κάθε μέρα τι γίνεται και το βλέπουμε και με τους εργαζόμενους. Αυτό επαναλαμβάνω ότι δεν είναι για μένα δικαιολογητικό για το σημερινό γεγονός, όμως πρέπει, αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Παπαγεωργίου, σας το έχω πει πολλές φορές, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας να αναλάβει τις ευθύνες που της ανήκουν και όχι τις ευθύνες που ανήκουν τους άλλους. Οι ευθύνες για τη χρηματοδότηση του τομέα της υγείας και των προνοιακών υποδομών και παροχών είναι υπόθεση και ευθύνη του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας που εισηγείται και του Πρωθυπουργού που τελικώς αποφασίζει. Επαναλαμβάνω, δεν είμεθα καθεστώς «ενός ανδρός αρχή», είμαστε κοινοβουλευτική δημοκρατία και οι ευθύνες του καθενός επιμερίζονται κατά λόγο της αρμοδιότητάς του και της σχετικής δραστηριότητάς του. Τι να πω, κύριε Πρόεδρε; Ήθελα να είναι εδώ ο κύριος Υπουργός, γιατί όντως όχι μόνο δεν είμαι σε θέση, αλλά ούτε καν θα διανοούμην να αμφισβητήσω την προσωπική του εντιμότητα. Να εξηγούμεθα καθαρά και ξάστερα. Άκουσα, όμως, σήμερα μία δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης της Κύπρου, ο οποίος διαψεύδει όλα όσα μέχρι τώρα ενόμιζε ο ελληνικός λαός, κατόπιν διαβεβαιώσεων της Κυβερνήσεως, ότι δηλαδή η Ελλάδα έχει ζητήσει να ανοιχθούν οι λογαριασμοί των δύο off shore εταιρειών του Βατοπεδίου στην Κύπρο. Από εκεί θα δούμε αυτό που ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο όλους μας, αν δηλαδή ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι ή Κόμματα, που απ’ αυτήν την ιστορία εισέπραξαν πολιτικό χρήμα. Θέλω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, να πω το εξής. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Κύριε Υπουργέ, όταν εδώ συζητούμε επανειλημμένως για την αδυναμία του Υπουργείου –και εξήγησα πού οφείλεται αυτή- να έχει οικονομικούς πόρους να κάνει το έργο του, δεν πρέπει να είστε περισσότερο προσεκτικοί; Διαβάζω επί μέρες τώρα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» την ιστορία του Νοσοκομείου Σαντορίνης και του «Ιπποκρατείου». Είναι δυνατόν εκεί που ο Πρόεδρος του Ιπποκρατείου ανακαίνιζε με 600 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, με ανάθεση τώρα να είναι 3.200 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο και μάλιστα με απευθείας ανάθεση, παρά τη διαφωνία μελών της Δ.ΕΠ.Α.ΝΟ.Μ.; Με την ευκαιρία, θα πρέπει να δείτε τη Δ.ΕΠ.Α.ΝΟ.Μ., διότι έχει από το παρελθόν –και επί των ημερών μας- αμαρτίες και πρέπει να είστε περισσότερο προσεκτικοί εκεί. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ) Κύριε Υπουργέ, επειδή οι εξηγήσεις που έχει δώσει ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου σας –τις οποίες έχω διαβάσει- δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, επαρκείς, θα πρέπει να απαντήσετε στον Τύπο συγκεκριμένα, ώστε να μην υπάρχει καμμία αχλύς που αδικεί σε τελική ανάλυση. Όταν τα πράγματα έχουν διαφάνεια, δεν υπάρχει κίνδυνος σε οποιονδήποτε κακόπιστο να σπιλώσει! Αυτή είναι μόνο η τοποθέτησή μου, διότι –επαναλαμβάνω- δεν έχω τίποτα, δεν το δικαιούμαι, δεν μπορώ να διανοηθώ κάτι που να αφορά –και αναφέρομαι προσωπικά- τον Υπουργό. Δεν αναφέρομαι γενικώς και αορίστως. Κύριε Πρόεδρε, είχα μία προσωπική εμπειρία. Πήγα, έπειτα από ένα βρογχόσπασμο που υπέστην νύχτα, τις πρωινές ώρες και δεν μπορούσα να αναπνεύσω, στο Λαϊκό Νοσοκομείο πριν από δέκα χρόνια. Εκεί, αφού πήραν μία ακτινογραφία πνευμόνων, μου είπαν: «Κύριε Πρόεδρε, να περιορίσετε το κάπνισμα». Τους είπα: «Εγώ το μόνο λάθος που κάνω είναι ότι βρίσκομαι από πολύ νεαρή ηλικία σε συνεδριάσεις, σε συσκέψεις, σε συγκεντρώσεις, σε κλειστούς χώρους, τίποτε άλλο, δεν κάπνισα ποτέ μου. Κάποτε που αποπειράθηκα, αμέσως κατάλαβα και δεν κάπνισα». Είναι προφανές ότι και εκεί ακόμα που κάθεται ο κ. Σούρλας –και καθόμουν εγώ- όταν κάπνιζαν εδώ πέρα –ο καπνός, όπως ξέρετε, ανεβαίνει επάνω- έφτανε ο καπνός και είναι προφανές ότι ήμουν θύμα παθητικού καπνίσματος. Εγώ πιστεύω ότι οι καπνιστές περισσότερο από τους μη καπνιστές αντιλαμβάνονται, κατανοούν το πρόβλημα και αντί να αρχίσει μία διαπάλη καπνιστών-μη καπνιστών, πρέπει η Πολιτεία να φροντίσει, ώστε με την ίδια τη διαπαιδαγώγηση που αρχίζει από το σχολείο και την οικογένεια, να συμβάλλουμε, ώστε σιγά-σιγά να περιοριστεί αυτό το πρόβλημα και να μην φτάσουμε, όπως συμβαίνει στην Αμερική ή την Αυστραλία, όπου όποιος καπνίζει είναι απόβλητος κοινωνικά. Όμως, αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει να υποχωρούμε στις αποφάσεις που παίρνουμε. Κύριε Πρόεδρε, πήραμε ομοφώνως εδώ προ ετών μία απόφαση, ότι στο Κοινοβούλιο δεν θα καπνίζουμε, θα έχουμε ένα δωμάτιο σε κάθε όροφο και όποιος θέλει θα πηγαίνει εκεί να καπνίσει. Διότι μας βλέπουν στην τηλεόραση και αυτό είναι το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε στους πολίτες και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Πρέπει, κύριε Πρόεδρε –και γνωρίζω ότι ο κ. Σιούφας ενστερνίζεται πλήρως αυτή την αντίληψη- να παρακαλέσουμε τους Προέδρους των επιτροπών, τους συναδέλφους μας, να σταματήσει αυτό εδώ. Θα είναι καλύτερα και από την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου, αυτό το μέτρο. Θέλω περαιτέρω να πω –και μου δίνει την αφορμή ο κ. Σούρλας που τον βλέπω στην Έδρα- ότι το πρόβλημα δεν είναι στην κατανάλωση. Πριν φτάσουμε στην κατανάλωση, προηγείται η παραγωγή, κύριε Υπουργέ. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν οι παραγωγοί καπνού, υπάρχουν οι μεγάλες βιομηχανίες καπνού. Το πρόβλημα δεν είναι στα περίπτερα, ούτε αν θα πάει κάποιος και θα μετράνε εάν είναι δεκαεπτά ή δεκαοκτώ χρονών, αν έχει πρόωρη ανάπτυξη κ.λπ.. Αυτά είναι ψευδεπίγραφα, αναποτελεσματικά μέτρα. Μην ξεχνάμε ότι στο Αφγανιστάν, ενώ είχε περιοριστεί από τους απαράδεκτους –να εξηγούμεθα- Ταλιμπάν –δεν τους επαινώ- η καλλιέργεια της παπαρούνας και η παραγωγή οπίου, έχει τώρα πολλαπλασιαστεί. Γιατί; Διότι το κακό από τη στρατιωτική επέμβαση και τις καταστροφές που επέφερε νομίζουν οι φίλοι μας του ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί και εμείς φαίνεται που συμμετέχουμε, ότι μπορούμε να το αμβλύνουμε αφήνοντάς τους να καλλιεργούν παπαρούνα και να παράγουν όπιο. Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν κάποιες περιοχές, στη Βόρεια Ελλάδα νομίζω –γιατί η Αιτωλοακαρνανία έχει πάψει πια να καλλιεργεί, όπως μου είπε ο κ. Βερελής- όπου πρέπει να δούμε σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα κάνουμε, ώστε να μην έχουμε κανένα πρόβλημα. Διότι, σε μία χώρα που και ο τελευταίος πολίτης θεωρεί ότι ο καπνός είναι εθνικό προϊόν, καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να εφαρμόσουμε μία τέτοια πολιτική. Θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε –επειδή ανεβήκατε πριν λίγο στην Έδρα, σας πληροφορώ ότι ο χρόνος δεν είναι ακριβώς αυτός, διότι προηγήθηκε μία τοποθέτηση επί του Κανονισμού και ενημέρωση των συνάδελφων μας- τονίζοντας, σχετικά με όλα αυτά τα μέτρα, τη δυσκολία που είχαμε στο παρελθόν και πρώτα-πρώτα τη δυσκολία για να περάσει η σχετική οδηγία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου δώσαμε μάχη και συμμετείχε ο συνάδελφός μας ο κ. Γείτονας ως Υπουργός Υγείας. Πέρασε τελικά αυτή η οδηγία, γιατί οι αγγλικές καπνοβιομηχανίες έβαζαν βέτο και δυναμίτιζαν κάθε προσπάθεια. Το ίδιο γινόταν, όταν θέλαμε –και ήμουν εγώ Υπουργός τότε- να βάλουμε την προειδοποίηση στις διαφημίσεις, «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία». Οι διαφημιστικές εταιρείες, οι καπνοβιομηχανίες πίεζαν και δεν θα πω εξεβίαζαν –δεν το λέγω, μπορείτε να εννοήσετε. Τέλος, θα αναφερθώ στον Υπουργό Στεφανή, που ξέρουμε καλά την προσωπική επίθεση που εδέχετο και από μέσα ενημέρωσης, τα οποία ένα σημαντικό μέρος των διαφημίσεων το έχουν από τις διαφημίσεις για το τσιγάρο και τα προϊόντα καπνού. Τέλος υπάρχει ένα ιστορικό στοιχείο, που καλό είναι να το ξέρουμε. Όταν πριν από πενήντα επτά χρόνια, το 1951, ο Γεώργιος Παπανδρέου ως Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της τότε κυβέρνησης Πλαστήρα πήγε στη Γερμανία για να ανοίξει την αγορά καπνού, την οποία, όμως, ενέμοντο οι Αμερικανοί με τα καπνά «Virginia», επιστρέφοντας εδώ, ξέρετε πώς τιμωρήθηκε από την αμερικανική οικονομική αποστολή; Δεν ενέκριναν τις τιμές σίτου που ανακοίνωσε και έτσι τον υποχρέωσαν σε παραίτηση. Έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με τεράστια συμφέροντα. Και πρέπει αυτό να το έχουμε υπ' όψιν μας, ώστε να δίνουμε τη μάχη, όσο μπορούμε και όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά. Δείτε, κύριε Υπουργέ, αυτές τις διατάξεις. Τονίζω και πάλι ότι δεν αμφισβητεί κανείς την εντιμότητά σας, αλλά όταν δίνετε τη δυνατότητα σε φαρμακοεισαγωγείς να επανεξάγουν, χωρίς να βεβαιώνεται ότι υπάρχει πλήρης επάρκεια ή να παίρνουν 5% παραπάνω στα φάρμακα που δίνουν στα νοσοκομεία, ενώ μέχρι τώρα είναι πλην 5%, καταλαβαίνετε ότι αυτοί κερδαίνουν και τα ασφαλιστικά ταμεία, το I.K.A., πρέπει να υποστούν ζημία, δαπάνη, επιβάρυνση τουλάχιστον 50.000.000 δραχμών. Αυτά πιστεύω ότι πρέπει να τα δείτε, ώστε τελειώνοντας αυτή η συζήτηση, να βγει κάτι καλύτερο απ’ αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο βέβαια θα ήταν πιο καλό, αν είχε πιο πολλά μέτρα και κυρίως αν αντιμετώπιζε –το είπε ο κ. Μπαντουβάς πριν- το ότι πίνουμε ουίσκι ή βότκα περισσότερο από το αγνό ελληνικό κρασάκι. Και το πίνει η νεολαία μας κατά κύριο λόγο και πρέπει να δώσουμε και εκεί ιδιαίτερη προσοχή. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε, για τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις. Είναι καιρός να συμπτύξουμε ένα αντικαπνιστικό πρόγραμμα και όχι αντικαπνικό, γιατί αν πούμε «αντικαπνικό», θα δυσκολευτούν όσοι πολιτεύονται σε τέτοιες περιοχές. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ενημερώσω το Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα οκτώ μαθήτριες και μαθητές και τέσσερις συνοδοί καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Νέας Σμύρνης. Η Βουλή τους καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Τους εύχεται καλές σπουδές και τους παρακαλεί, αν καπνίζουν, να εγκαταλείψουν το τσιγάρο και σε καμμία περίπτωση να μην το επιζητήσουν. Ούτε ανδρισμός μ’ αυτό προβάλλεται ούτε η προσωπικότητα προωθείται. Απλά, θα είναι και αυτοί θύματα συμφερόντων και υποψήφιοι για ασθένειες, τουλάχιστον του αναπνευστικού συστήματος. Επίσης, έχω να σας ανακοινώσω ότι από τα θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Βόλου, το οποίο βρίσκεται σήμερα εδώ στη Βουλή, γιατί η Βουλή μας αποφάσισε να τους τιμήσει επειδή το Εργατικό Κέντρο Βόλου συμπλήρωσε εκατό χρόνια. Συνεστήθη το 1908 και ήταν και παραμένει το πρώτο εργατικό κέντρο στην Ελλάδα, με μεγάλη προσφορά σε μία ιστορική διαδρομή, όπου κατάφεραν οι εργαζόμενοι και τα εργατικά κέντρα να ισορροπήσουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή. Τους καλωσορίζουμε και τους ευχόμαστε να συνεχίσουν τις αγωνιστικές τους προσπάθειες. (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω να σας ανακοινώσω ότι ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Ρήγας ζητεί ολιγοήμερα άδεια απουσίας του στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. Το λόγο έχει τώρα ο κ. Σγουρίδης, ο πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω από εκεί που ξεκίνησε και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, και θεωρώντας ότι το Προεδρείο σε μία συνεδρίαση έχει συνέχεια. Για έναν κοινοβουλευτικό άνδρα, όπως είναι ο Απόστολος Κακλαμάνης που πραγματικά εκσυγχρόνισε το Κοινοβούλιο και τον εκσυγχρονισμό του Κοινοβουλίου τον ζούμε σήμερα όλοι εμείς οι Βουλευτές που θητεύουμε σ’ αυτό, δεν μπορεί να έχεις «αλγολαγνεία». Μάλιστα, μιλάμε για έναν άνθρωπο οποίος υπηρέτησε και ήταν συνεργάτης του πρώην Προέδρου της Βουλής, του Απόστολου Κακλαμάνη, επί δώδεκα χρόνια. Διότι ειπώθηκε από τη θέση του προεδρεύοντος ότι πρέπει να είμαι «αλγολάγνος» για να ακούω τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής, τον Απόστολο Κακλαμάνη. Έτσι λοιπόν, θέλω να δηλώσω κατηγορηματικά ως ένας από τους συνεργάτες του επί δώδεκα χρόνια, που βάλανε και αυτοί ένα μικρό λιθαράκι σ’ αυτόν τον εκσυγχρονισμό, ότι τέτοιο αίσθημα δεν με διακατέχει. Με μεγάλη ευχαρίστηση ακούω όσα σημαντικά έχει να μας πει μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα. Επίσης, θα ήθελα να πω στον πρώην Προεδρεύοντα από εσάς τα εξής: Δεν θα πρέπει να κάνει τη διάκριση σε άλλους να τους αποδίδει τους πρώην τίτλους τους και σε άλλους όχι. Και αυτό προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Έρχομαι τώρα στο θέμα του νομοσχεδίου. Για τα πρώτα έξι άρθρα και στην τοποθέτησή μου επί της αρχής έχω δηλώσει ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση. Είναι αυτό που πρέπει να κάνει η Ελληνική Πολιτεία. Όμως, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα, κύριε Υφυπουργέ, στο θέμα της καταστολής και όχι στο θέμα της πρόληψης, όχι στο θέμα της εκπαίδευσης, όχι στο θέμα της ενημέρωσης. Θέλω να σας επισημάνω για τις υπαίθριες διαφημίσεις για την προώθηση των τσιγάρων και για τις καπνοβιομηχανίες οι οποίες έχουν αυτά τα τεράστια banners πηγαίνοντας προς το Αεροδρόμιο ή σε άλλους χώρους, ότι δεν τα απαγορεύει το νομοσχέδιο. Σας πληροφορώ ότι κάνει μεγαλύτερη αίσθηση στα μικρά παιδιά το λάσο που πετάει ο καουμπόι του Μάλμπορο ή η καμήλα με τα διάφορα σκετς που έχει η μάρκα «ΚΑΜΕΛ». Άρα, λοιπόν, καλό θα ήταν να απαγορευτούν και αυτές οι διαφημίσεις. Επίσης, θέλω να σας επισημάνω ότι πολλές φορές η υπερβολή οδηγεί σε λανθασμένη κατεύθυνση. Η υπερβολή δεν είναι χρήσιμη και μπορεί να γίνει κίνητρο για σκετς σε επιθεωρήσεις. Δεν θέλω να δω τον κ. Αβραμόπουλο σε κάποιο σκετς να είναι πατέρας παιδιού, που πρέπει να υπογράψει σημείωμα για να πάει το παιδί του να πάρει δύο μπίρες από την «ΕΒΓΑ» της γωνίας. Και θα σας θυμίσω ότι για τον κ. Παπαθεμελή, αυτόν τον αξιόλογο κοινοβουλευτικό, ο οποίος είχε απαγορεύσει στα νυχτερινά κέντρα να λειτουργούν πέραν της τρίτης πρωινής, έγινε επί μήνες σκετς σε επιθεωρήσεις. Θέλω να πω ότι η υπερβολή δεν είναι καλό πράγμα και ότι θα πρέπει να υπάρχει η χρυσή τομή σ’ αυτά τα πράγματα. Έρχομαι, λοιπόν, στα άρθρα και θέλω να με ακούσετε με προσοχή. Ακούσατε με προσοχή και βάλατε την προσθήκη στο άρθρο 2, παράγραφος 2, για την τοποθέτηση προϊόντων καπνού σε προθήκες και στα περίπτερα. Σωστά το κάνατε! Δεν μπορεί να είναι μόνο στα Duty Free και να μην είναι στα περίπτερα. Τα περίπτερα τι πουλάνε; Μόνο τσίχλες και καραμέλες; Το βάλατε για τα περίπτερα. Σας λέγω, λοιπόν, στο άρθρο 4 τα εξής: Στο θέμα της απαγόρευσης σε ανηλίκους να μπουν και να παραμείνουν σε οποιασδήποτε μορφής απασχόλησης, δηλαδή κέντρα διασκέδασης και αμιγή μπαρ, καθώς και καταναλώσεις αλκοολούχων ποτών σε δημόσια κέντρα, εξαιρουμένων των περιπτώσεων των ιδιωτικών εκδηλώσεων, θα πρέπει να προσθέσετε, «καθώς και των ανηλίκων που εργάζονται ή απασχολούνται νομίμως βάσει των διατάξεων του νόμου». Δηλαδή, κάποιος που τελείωσε το γυμνάσιο και δεν πήγε στο λύκειο και δεν πήγε σε επαγγελματική σχολή και κάποια στιγμή έπιασε δουλειά στο μαγαζί του πατέρα του, επειδή είναι κάτω από δεκαοκτώ χρονών δεν μπορεί να δουλέψει; Πρέπει να το βάλετε, διότι αυτή η γενική απαγόρευση οδηγεί σε υπερβολή. Δηλαδή ένα παιδί δεκαεπτά χρονών που νομίμως δηλώνεται στο I.K.A., δεν μπορεί να εργαστεί ως disc jokey κάπου, με το φόβο ότι θα καταναλώσει αλκοολούχα; Και σας είπα για τα αλκοολούχα. Αυτά που δημιουργούν αλκοολισμό, είναι τα σκληρά, αυτά που δεν παράγονται στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα παράγεται κρασί, όπως σας είπε και ο κ. Κακλαμάνης. Το κρασί δεν δημιούργησε ποτέ αλκοολικούς. Και θα σας πω ότι σ’ αυτό θα πρέπει να βάλετε μείωση του φόρου. Δεν μπορεί να είναι 19% ο Φ.Π.Α. στο ουίσκι, στη βότκα και να είναι 19% και στο κρασί ή στο τσίπουρο! Το άρθρο 5 που αφορά τους φορείς προστασίας και ελέγχου για τη χρήση καπνού και αλκοόλ πρέπει να παραμείνει. Όσον αφορά το άρθρο 5, κανονικά, «φορείς προστασίας και ελέγχου για τη χρήση καπνού και αλκοόλ» θα πρέπει να είναι όλοι οι φορείς του κράτους. Δεν μπορεί ένας νόμος να εφαρμόζεται από μία υπηρεσία. Έρχομαι τώρα να σας πω ότι θα πρέπει να απαλείψετε τελείως το άρθρο 6, που αφορά τις διοικητικές κυρώσεις. Χώρια από αυτό, θέλω να σας πω ότι έχει και αντιφάσεις στις διοικητικές κυρώσεις. Το άρθρο 6 πρέπει να φύγει, διότι όλοι πρέπει να συνδράμουν στην εφαρμογή του νόμου. Έρχομαι τώρα να σας πω για τις αντιφάσεις. Στην παράγραφο 2 λέτε ότι το πρόστιμο κυμαίνεται από 50 έως 500 ευρώ και προσδιορίζεται και επιβάλλεται με απόφαση του Τομέα Ελέγχου Καπνού και Αλκοόλ. Στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου λέτε ότι οι διαδικασίες ελέγχου πιστοποίησης των παραβάσεων και επιβολής των προβλεπομένων κυρώσεων, γίνονται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών. Δηλαδή, στην μεν παράγραφο 2 ήδη έχετε καθορίσει τον φορέα, αλλά στην παράγραφο 3 θα τον καθορίσετε με νόμο, με δικές σας κοινές υπουργικές αποφάσεις. Υπάρχει αντίφαση. Όσον αφορά το άρθρο 9, το ψηφίζουμε, κύριε Υφυπουργέ, αλλά θέλω να ρωτήσω το εξής: Πώς είναι δυνατόν να καλύφθηκαν θέσεις οι οποίες προκηρύχθηκαν με διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και να έχουν ήδη καταληφθεί με προσλαμβανόμενους από συμβάσεις; Δηλαδή, έγινε διαγωνισμός του ΑΣΕΠ και ακόμη ενώ εκκρεμούσε, κατέλαβαν τις θέσεις άνθρωποι και πολίτες οι οποίοι μπήκαν με συμβάσεις; Μου φαίνεται παράδοξο. Επίσης, ψηφίζουμε το άρθρο 13, γιατί είναι στη σωστή κατεύθυνση. Όμως, θα πρέπει να προσεχθεί πολύ, ώστε να εφαρμοστεί απολύτως. Το άρθρο 12 δεν το ψηφίζουμε, γιατί υπάρχει δυνατότητα μέσα από αυτό το άρθρο να γίνει και το ελληνικό κράτος, μέσω του Ι.Φ.Ε.Τ., αυτό που θα κάνει εξαγωγή φαρμάκου σε άλλες χώρες με διαφορετική τιμή. Να είναι δηλαδή ανταγωνίσιμο με τις εταιρείες που παράγουν τα φάρμακα. Όσον αφορά το άρθρο 17, αν δεν το καταργήσετε, θα είναι σαν να παίζετε στο παιχνίδι «κέντρο-περιφέρεια». Σήμερα ο Πρόεδρος του Πανελληνίου θα είναι από την Αθήνα και ο Πρόεδρος των Αθηναϊκών Συλλόγων θα είναι πάλι από την Αθήνα. Η Αθήνα θα τους εκλέγει όλους. Γι’ αυτό το άρθρο 17 θα πρέπει να παραμείνει, γιατί από το 1928 που ισχύει ο νόμος, σοφά εφαρμόστηκε. Όσον αφορά το άρθρο 23, την ώρα που μπήκε μία τάξη στο θέμα των ειδικευομένων, εσείς ανοίγετε μία πόρτα -όχι παράθυρο- για να μπούμε ξανά μέσα από τους άμισθους όσον αφορά το θέμα των επετηρίδων, για τους ειδικευόμενους. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ) Και θα κλείσω, λέγοντας ότι όσο σοφά κι αν νομοθετούμε, υπάρχει εδώ μέσα στην Αίθουσα, κύριε Υπουργέ, ένα έλλειμμα ανάμεσα στις υποσχέσεις τις οποίες δώσατε στον ελληνικό λαό ως προς τα θέματα της υγείας, αλλά και στους υπηρετούντες στο χώρο της υγείας. Γι’ αυτό και σήμερα εισπράττετε τα αποτελέσματα αυτής σας της πολιτικής. Γι’ αυτό σήμερα το Υπουργείο έχει καταληφθεί, όπως επίσης και εσείς δεν μπορείτε να βγείτε από το Κοινοβούλιο προς τα έξω, γιατί σας έχουν μπλοκάρει. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να εισηγηθώ στην Ολομέλεια την παράταση προθεσμίας με την οποία βρίσκονται απεσπασμένοι οι συνεργάτες των Βουλευτών -από τις δημόσιες επιχειρήσεις ή από επιχειρήσεις που έχει την πλειοψηφία των μετοχών το δημόσιο, όπως η Δ.Ε.Η., ο Ο.Λ.Π., το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και άλλοι φορείς- στα γραφεία των συναδέλφων Βουλευτών και των κομμάτων. Αυτή η προθεσμία απόσπασης λήγει στις 31/12/2008 και προτείνω να την παρατείνουμε –γιατί θα δημιουργηθεί πολύ μεγάλο ζήτημα με τους συνεργάτες των Βουλευτών και των κομμάτων- μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2011. Για την τροπολογία αυτή, έχω συνεννοηθεί με τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη και τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παυλόπουλο, οι οποίοι συμφώνησαν μαζί μου. Έχω συνεννοηθεί, επίσης, με τα κόμματα. Η σχετική ρύθμιση η οποία θα περαστεί, ως ίδιο άρθρο στο συζητούμενο σχέδιο νόμου έχει, ως εξής: «Η προθεσμία που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του ν. 3581/2007 (ΦΕΚ 140 Α΄) παρατείνεται μέχρι την 31/12/2011». Πιστεύω ότι θα έχουμε και στην Αίθουσα την ομόφωνη στήριξη των συναδέλφων Βουλευτών. Παρακαλώ πολύ, να μοιραστεί και στον Υπουργό και στους συναδέλφους Βουλευτές και να ενταχθεί ως ίδιο άρθρο. Ευχαριστώ πολύ. (Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτριος Σιούφας καταθέτει την προαναφερθείσα ρύθμιση, η οποία έχει ως εξής: (Να φωτογραφηθεί η σελίδα 172) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η κ. Μερεντίτη. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι όταν έρχεται ένα σχέδιο νόμου στη Βουλή που άπτεται τόσων σοβαρών και ευαίσθητων θεμάτων, όπως τα προβλήματα της αύξησης της βλαβερής συνέπειας του καπνίσματος και της υπερβολικής χρήσης αλκοόλ από τους νέους και τους εφήβους μας και μάλιστα όταν αυτά τα φαινόμενα έχουν πάρει τη μορφή κοινωνικής μάστιγας, δεν πρέπει με τίποτα να αντιμετωπίζονται καιροσκοπικά και για επικοινωνιακούς λόγους. Δεν πρέπει να αποτελούν αφορμή για να προωθήσει το Υπουργείο –κυρίως αυτό- άλλου είδους ρυθμίσεις και διευθετήσεις. Χρειάζεται περισσότερη σοβαρότητα όταν πρόκειται για τη θεραπεία και την πρόληψη φαινομένων κοινωνικής παθογένειας που αφορούν την υγεία και το μέλλον των παιδιών μας. Σε τέτοια ζητήματα θα έπρεπε όλοι μαζί, πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες, με τη στάση μας, τις προτάσεις μας και την πρακτική μας να αναγνωρίζουμε έμπρακτα την αναγκαιότητα θεραπείας τους και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια ώστε να υπάρχουν αποτελέσματα. Θα πρέπει να επιδιώκουμε τη συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος και όχι αποσπασματικά. Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τη διεθνή πρακτική, καθώς και τις δεσμεύσεις της χώρας μας. Η κοινωνία σήμερα αισθάνεται ανήμπορη και αμήχανη απέναντι σ’ αυτήν την έξαρση του καπνίσματος και του αλκοόλ στους νέους μας. Οι στατιστικές είναι αμείλικτες και οι γονείς περιμένουν από εμάς να λάβουμε μέτρα, διότι αυτή είναι η αποστολή μας, αυτό είναι το καθήκον μας. Όμως, επιτρέψτε μου για άλλη μία φορά να πω ότι το σχέδιο νόμου που φέρνετε δείχνει ότι είστε κατώτεροι των προσδοκιών. Μ’ αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να αναμασάει υποκριτικά ένα νομοθετικό πλαίσιο που ήδη υπάρχει. Τα μόνα μέτρα είναι η απαγόρευση πώλησης και η ειδική υπηρεσία προστασίας ανηλίκων από τον καπνό. Όλα τα άλλα ήταν εδώ νομοθετημένα από καιρό, δηλαδή οι δημόσιοι και ιδιωτικοί κλειστοί χώροι, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τα μέσα μεταφοράς. Υπήρχε δηλαδή, το θεσμικό πλαίσιο και έπρεπε να προσθέσετε αυτά που χρειάζονταν. Αυτά μπορούσαν να είναι μία τροπολογία, να συμπεριληφθούν σε άλλες διατάξεις του νόμου ή άλλου νόμου. Δεν είναι δηλαδή, τόσο θέμα απουσίας νομοθετικού πλαισίου, αλλά θέμα εφαρμογής των νόμων. Πού είναι, λοιπόν, το έργο σας, κύριε Υπουργέ; Τι κάνετε για την εφαρμογή του νόμου; Τα παιδιά μας έχουν μετατραπεί σε «φουγάρα» από τα δώδεκα και καταναλώνουν «μπόμπες». Εσείς τι κάνετε; Πριν από τρία χρόνια στην Επιτροπή Ισότητας είχα φέρει ένα θέμα για τις «μπόμπες» και την κατανάλωσή τους από τους νέους. Ο τότε παριστάμενος Υφυπουργός, αφού κάναμε πολύ κουβέντα –έχω τα Πρακτικά της Βουλής, κάτι που με ακολουθεί ακόμα- και κάτω από την επιμονή μας να πάρουμε μέτρα, είπε «ότι εγώ το έχω προτείνει. Όμως, η επίθεση που θα δεχθούμε από το νυχτερινό λόμπι θα είναι πολύ μεγάλη. Αν κάποιος πάρει τέτοιες αποφάσεις, δεν αποκλείεται την άλλη μέρα να τον βρουν σε κάποιο χαντάκι». Αν είμαστε εδώ μόνο και μόνο για να ακουμπάμε ό,τι ακουμπάμε «εξ απαλών ονύχων», τότε δεν υπηρετούμε σωστά το δημόσιο συμφέρον και κυρίως το μέλλον των παιδιών μας. Το καταθέτω αυτό για τα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Αθανασία Μερεντίτη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Αν δούμε τώρα, τέλος πάντων, ότι υπήρχε ένας λόγος για να φέρετε αυτό το νόμο, είναι ημιτελής και αναποτελεσματική αυτή η προσπάθεια, γιατί δεν κάνετε καμμία συζήτηση για την πρόληψη. Πώς θα αποδώσουν οι όποιες παρεμβάσεις του νομοσχεδίου, όταν αγνοεί τις αιτίες που προκαλούν όλα αυτά τα προβλήματα; Όταν δεν υπάρχει καμμία μέριμνα για την πρόληψή της; Και κάτι ακόμα. Δεν αγγίζει καθόλου το θέμα της διαφήμισης του καπνού. Οι διαφημίσεις του καπνού και ιδιαίτερα του αλκοόλ είναι πάρα πολύ ωραίες και γοητευτικές. Δεν λέτε τίποτα. Θα ταράζατε την ευδαιμονία της αγοράς για να προστατεύσετε τους νέους μας; Αλίμονο! Επίσης, δεν γίνεται καμμία αναφορά στις αιτίες που οδηγούν τους νέους μας σ’ αυτά τα προβλήματα και τι διεξόδους θα δώσουμε στους νέους μας για να μπορέσουν να ξεφύγουν. Οι μηχανισμοί ελέγχου που προτείνετε είναι ανεπαρκείς και φοβούμαι ότι θα είναι ανεφάρμοστοι. Ο έλεγχος των μέτρων κατά του καπνίσματος σε όλη την Ελλάδα παραπέμπεται σε τομέα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και δεν θέλετε ως εκ τούτου να αντιμετωπίσετε σοβαρά το πρόβλημα. Αλλιώς θα κάνετε αυτά που συμβαίνουν στα άλλα κράτη-μέλη της Ευρώπης. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ) Παντού η αστυνομία μαζί με τους άλλους ελεγκτικούς μηχανισμούς, Δημοτική Αστυνομία, διοικητές και προϊσταμένους υπηρεσιών, ιδιοκτήτες μονάδων και επιχειρήσεων, αναλαμβάνουν την πιστή τήρηση και εφαρμογή του νόμου. Θέλετε να αποδείξετε ότι σας νοιάζει; Θέλετε να δείξετε στην κοινωνία ότι προβληματίζεστε; Εφαρμόστε όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πείτε μας τελικά, εκτός από τις καλές προθέσεις σας και την αισιοδοξία σας, ποιες είναι οι διαπιστώσεις από την εφαρμογή των νόμων; Τι σας έκανε να φέρετε αυτές τις αλλαγές; Τα μόλις έξι από τα είκοσι τέσσερα άρθρα δεν πείθουν και δεν δικαιολογούν την επίσπευση. Αλλά επειδή έχουμε κουραστεί από την Κυβέρνησή σας να βλέπουμε νομοθετήματα που αλλιώς ξεκινούν και αλλιώς καταλήγουν, αν κάποιος καθίσει να διαβάσει προσεκτικά θα δει ότι τα μεν πρώτα άρθρα αναφέρονται στο ζήτημα του αλκοόλ, ενώ στη συνέχεια έχουμε άλλα θέματα και ερχόμαστε τώρα σε αυτά διότι ο κύριος Υπουργός που ήρθε τώρα δήλωσε ότι είναι παρών στην όποια διαδοχή όσον αφορά την παράταξή σας. Όμως, η κοινωνία θέλει να είναι παρών στα μεγάλα προβλήματα υγείας, στα νοσοκομεία μας, στους γιατρούς μας, στους νοσηλευτές μας, στα προβλήματα που δημιουργούνται καθημερινά, γιγαντώνονται και κινδυνεύουμε να μας πνίξουν όλους. Αντιθέτως βλέπουμε τα άρθρα 19 έως 24, που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει με τους ιδιοκτήτες των κλινικών δυναμικότητος πάνω από εκατόν πενήντα κλίνες να μπορούν να προμηθεύονται τα φάρμακα σε νοσοκομειακή τιμή και να βάζουν το 5%. Δηλαδή μια χαριστική ρύθμιση γι’ αυτούς που έχουν τέτοιας δυναμικότητος κλινικές, οι οποίοι πόσοι να είναι άραγε στην Ελλάδα και οι οποίοι θα έχουν μια ιδιαίτερη ευνοϊκή μεταχείριση. Αυτό σας το κατήγγειλε και η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακαποθηκών οι οποίοι έχουν πολύ μικρότερο κέρδος. Επειδή θέλω να σεβαστώ το χρόνο, κλείνοντας, θέλω να πω ότι πρέπει να προστατεύονται τα συμφέροντα του λαού και όχι των μεγάλων και ισχυρών. Πρέπει να δούμε τι γίνεται στα νοσοκομεία μας καθημερινά, να δούμε πώς παλεύουν οι πολίτες μας καθημερινά που έχουν την ανάγκη παροχής υπηρεσιών και όχι μόνο, να δούμε και τους νέους μας ειδικευόμενους, κύριε Υπουργέ, που με κάποια «παραθυράκια» ταλανίζετε κάποιους και ευνοείτε άλλους, αλλά τέλος πάντων η υγεία και η παροχή υπηρεσιών στον τομέα υγείας είναι αγαθό που το δικαιούνται οι Έλληνες και δεν παρακαλούν κανένα και δεν επιτρέπεται να παίζει κανείς μ' αυτό το αγαθό. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο τώρα έχει ο συνάδελφός μας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Λακωνίας, ο καθηγητής κύριος Γρηγοράκος, εκ των πλέον ειδικών στο θέμα, αφού ασχολείται με τη Μ.Ε.Θ.. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Θα κατηγορηθείτε για ευνοιοκρατία, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τέτοιες κατηγορίες είναι ευπρόσδεκτες. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μου δίνεται η ευκαιρία να συνεχίσω με το παράδειγμα του πρώην Προέδρου της Βουλής του κυρίου Κακλαμάνη και να μιλήσω για το παθητικό κάπνισμα για δυο λεπτά και στη συνέχεια να έρθω στα άρθρα. Υπολογίζεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πενήντα χιλιάδες καρδιακοί θάνατοι οφείλονται στις Η.Π.Α. στο παθητικό κάπνισμα. Η επίδραση του παθητικού καπνίσματος στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη γιατί σχεδόν οι Έλληνες είμαστε παθητικοί καπνιστές. Κατά συνέπεια χίλιοι πεντακόσιοι έως δύο χιλιάδες θάνατοι το χρόνο οφείλονται στο παθητικό κάπνισμα στην Ελλάδα. Έτσι, θα ήθελα να τονίσω δύο ιδιαιτερότητες και να το ακούσει και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Κακλαμάνης, μιας και μου έδωσε την ευκαιρία. Θα πω ότι όταν ένας παθητικός καπνιστής εισπνεύσει, κύριε Πρόεδρε, καπνό, αμέσως αυξάνεται η αδρεναλίνη του, η καρδιακή του συχνότητα και η αρτηριακή του πίεση. Αυτή η δυσλειτουργία διαρκεί για 24 ώρες. Επίσης, είναι σπουδαίο γεγονός επιστημονικά να πω ότι τα αρχέγονα κύτταρα τα οποία έχουν αυτή την επίδραση από τη νικοτίνη και μπορούν να επανορθώσουν κάποιες βλάβες σε κάποιο αγγείο που έχει τρωθεί ή έχει τραυματιστεί, δυσλειτουργούν για 24 ώρες από το παθητικό κάπνισμα. Και έτσι όλα αυτά καπνός, κάπνισμα, νικοτίνη, αλλαγές της καρδιακής λειτουργίας, των διαφόρων ορμονών που επιδρούν από το κάπνισμα και τη νικοτίνη, οδηγούν στην εμφάνιση θρομβώσεων, πνευμονικών εμβολών και καρδιακών επεισοδίων. Άρα, λοιπόν, το παθητικό κάπνισμα είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να μας απασχολήσει και να μας απασχολεί συνεχώς και νομίζω ότι αργήσαμε να πάρουμε στην Ελλάδα τα μέτρα για το κάπνισμα. Πιστεύω ότι υπάρχει χώρος για όλους και για τους καπνιστές και για τους μη καπνιστές. Αυτό μπορεί να γίνει όταν υπάρχουν καλές προθέσεις και είμαστε διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουμε τη μάστιγα του καπνίσματος, όπως και τη μάστιγα των ναρκωτικών στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι μπορούν να βρεθούν χώροι και για τους καπνιστές, διότι τίθενται θέματα ελευθερίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γι’ αυτούς οι οποίοι έχουν κάποια συνήθεια να καπνίζουν. Πρωταθλητές στο κάπνισμα και πρωταθλήτριες μάλιστα δυστυχώς είναι οι Ελληνίδες, κύριε Πρόεδρε. Ενώ το 1990 το ποσοστό των ανδρών μειώθηκε κατά 10%, αυξήθηκε κατά 20% από το 1990 έως σήμερα το ποσοστό στις γυναίκες στην Ελλάδα. Η ειδική μελέτη για το μονοξείδιο του άνθρακα έδειξε ότι είναι πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια, ενώ ένας στους δέκα καπνιστές το εισπνέει σε διπλάσιες ποσότητες από το όριο ασφαλείας. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Οι γυναίκες φαίνεται να αμύνονται ώστε να πέσει το ποσοστό στην κοινωνία, ώστε να είναι ίσες με τους άνδρες. Αυτή είναι η λογική. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Τέλος πάντων, εγώ θα ήθελα να συνεχίσω και να πω το εξής: ότι ο καρκίνος του πνεύμονα στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη μάστιγα και γι’ αυτό οι καπνοβιομηχανίες έπρεπε να λάβουν μία ειδική μέριμνα και έπρεπε να υπάρχει και στο νομοσχέδιο ένα ποσοστό από τα κέρδη τους να διατίθενται για τα ογκολογικά φάρμακα. Και πιστεύω ότι ο καρκίνος, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα παραμελημένο νόσημα και θα πρέπει να το χρηματοδοτήσουμε πολύ περισσότερο. Δύο στοιχεία για τους φοιτητές. Κάνει θραύση το αλκοόλ και μάλιστα στις ηλικίες από δεκαοκτώ έως είκοσι τριών χρονών. Πρώτο ποτό σε κατανάλωση στην Ελλάδα –μια τελευταία μελέτη- είναι η μπύρα, την οποία την προτιμά ένα 16,4%. Ακολουθεί το κρασί με 13,4% και τα αναψυκτικά με 11,6%. Τα σκήπτρα στη χρήση των οινοπνευματωδών ποτών τα έχουν τα αγόρια. Πάνε πιο νωρίς στα μπαρ και πίνουν πάρα πολύ, διότι πιθανόν να είναι και ένας τρόπος το να δείξει κανείς τον «ανδρισμό» του. Συγκρίνοντας τα δύο φύλα, η αναλογία των ποσοστών ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια είναι σήμερα δύο προς ένα. Τα παιδιά που πίνουν πάρα πολύ είναι των ηλικιών δεκαεννέα έως είκοσι ένας ετών. Δηλαδή είναι τα πρώτα έτη σπουδών στα πανεπιστήμια. Πρέπει να μας απασχολήσει, να δούμε τι γίνεται. Εκεί παραμένει πάλι πρώτο ποτό η μπύρα. Σε μια έρευνα των φοιτητών απεδείχθη ότι καπνίζει το 68%. Απ’ αυτούς το 50% των φοιτητών είναι αγόρια και 21% κορίτσια. Οι φοιτητές που καπνίζουν συστηματικά στην πλειονότητά τους έχουν μεγαλώσει κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής τους στην Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτό απέδειξε η μελέτη. Στο νομοσχέδιο τώρα. Θα ήθελα να πω δυο λόγια για το άρθρο 10. Με το άρθρο 10, κύριε Υπουργέ, σας το είπα και προηγουμένως, πιθανόν να παραχωρούνται τώρα τα λογιστήρια και στους ιδιώτες. Υπάρχουν νοσοκομεία στην Ελλάδα, κύριε Υπουργέ, που έχουν πάρα πολύ καλά οικονομικά τμήματα. Δεν θα πρέπει αυτά τα οικονομικά τμήματα να τα αποδυναμώσουμε και να βάλουμε ιδιώτες. Όπου υπάρχει πρόβλημα, καμία αντίρρηση, να δώσουμε τα λογιστικά μας και τα οικονομικά μας σε κάποιες ειδικές εταιρείες για να μας βοηθήσουν, αλλά αυτό όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη. Όμως, στα μεγάλα κρατικά νοσοκομεία που έχουν τεράστιες οικονομικές και τεχνικές υπηρεσίες δεν πρέπει να ισχύσει αυτό το άρθρο. Σχετικά με το άρθρο 16, όσον αφορά τις ιδιωτικές κλινικές. Πρέπει κάποια στιγμή αυτό να τελειώνει. Κάποια στιγμή δεν πρέπει να πάρουμε θέση τι θα γίνει τελικά με τις ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα; Κάθε λίγο και λιγάκι –το ίδιο κάναμε και εμείς, το ίδιο γίνεται και τώρα- δίνουμε παράταση. Πρέπει κάποια στιγμή να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι να λύσουμε αυτό το θέμα. Άρθρο 17. Ώσπου να δημοσιευτεί αυτός ο νόμος, ο κ. Λουράντος, θα είναι στους δρόμους ακόμη και θα φωνάζει και θα είναι Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, γιατί είναι γεγονός κύριε Υπουργέ και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο Φαρμακευτικός Σύλλογος των Αθηνών έχει τα περισσότερα μέλη. Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει περίπτωση αν καταργηθεί αυτό το άρθρο, το προηγούμενο, να υπάρχει άλλος Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου. Θα είναι πάλι ένας πρόεδρος από την Αθήνα. Άρα ήταν μία καλή ρύθμιση. Μην αφήνουμε τα πράγματα κάποιοι να τα μονοπωλούν. Έρχομαι στο άρθρο 23, το οποίο πραγματικά είναι κάτι που θέλει συζήτηση. Για εμένα, ως πανεπιστημιακό, δεν θέλει καμμία συζήτηση ειδικά η παράγραφος 1. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή είμαι στο χώρο και βλέπω τα της εκπαίδευσης των γιατρών, προεκλογικά, το 2004, μαζί με τον κ. Στεφανή, είχαμε φέρει το σχέδιο νόμου για την ιατρική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Το περάσαμε από την επιτροπή, προκηρύχθηκαν εκλογές, το νομοσχέδιο σταμάτησε. Τώρα πια έχουν περάσει πέντε χρόνια και εσείς έχετε το νομοσχέδιο στα αζήτητα, στο ντουλάπι. Ειδικότερα, η παράγραφος 1 του άρθρου 23 λύνει κάποια προβλήματα για τις ειδικότητες. Θα ήθελα να πω με ειλικρίνεια ότι είναι γεγονός ότι πρέπει να γίνουν αυτές οι παρεμβάσεις. Γιατί πρέπει να γίνουν; Υπάρχουν παιδιά τα οποία έχουν δώσει εξετάσεις, έχουν πάρει κάποιες υποτροφίες και βρίσκονται στο εξωτερικό σε μεγάλα πανεπιστήμια ή μεγάλα ερευνητικά κέντρα. Αυτά τα παιδιά, εάν δεν τελειώσουν την έρευνά τους και τη σύμβαση που έχουν σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια, ο φορέας που τους έχει δώσει την υποτροφία τους ζητά τα χρήματα πίσω. Θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι. Και η παράγραφος 1 είναι ευέλικτη. Όλοι θα πρέπει να είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένοι ως προς το θέμα της ειδικότητας των γιατρών. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν γιατροί σήμερα που περιμένουν δέκα και δώδεκα χρόνια. Για να πάρει κανείς ειδικότητα πλαστικής χειρουργικής στο Κ.Α.Τ., όπου είμαι, πρέπει να περιμένει δώδεκα χρόνια. Έχει τελειώσει την Ιατρική στα είκοσι τέσσερα, έχει πάει στρατιώτης στα είκοσι έξι και άλλα δώδεκα στην αναμονή έχει φθάσει στα τριάντα οκτώ. Πότε θα τελειώσει την ειδικότητα και πότε θα κάνει οτιδήποτε άλλο έχει όνειρο στη ζωή του; Κλείνοντας, θα ήθελα να πω δύο πράγματα για τις νοσηλεύτριες. Πρέπει με διακομματική συναίνεση, σύμφωνα και με την πρόταση του προέδρου μας, που έκανε την προηγούμενη Παρασκευή κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησής του για την υγεία και την οποία έκανε αποδεκτή ο Πρωθυπουργός, να φέρουμε ένα σχέδιο νόμου, να το ψηφίσουμε όλοι και να προχωρήσουμε, κύριε Υπουργέ, γρήγορα στην πρόσληψη του απαραίτητου νοσηλευτικού προσωπικού. Εγώ έχω την πρότασή μου. Την είπα και στον κ. Γιαννόπουλο. Μπορούμε να πάμε και με την επετηρίδα και με λίστες περιφερειακές και τοπικές, αρκεί να θέλουμε. Κύριε Υπουργέ, χρειάζονται χρήματα, πολιτική επιλογή, όπως είχατε κάνει πολιτική επιλογή για τους αγροφύλακες και τους πήρατε. Κάντε, λοιπόν, μία πολιτική επιλογή, να πάμε όλοι μαζί σε ένα σχέδιο νόμου ή σε μία διάταξη που θα προσαρτήσουμε σε ένα νομοσχέδιο τις προσεχείς ημέρες και να προσλάβουμε αμέσως δύο χιλιάδες έως τρεις χιλιάδες νοσηλευτές, για να λειτουργήσουν τα κρατικά νοσοκομεία. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Γρηγοράκο. Το λόγο έχει ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ιωάννης Μαγκριώτης. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Η βασική κατεύθυνση του νομοσχεδίου, το οποίο έγινε όχημα και μιας σειράς άλλων διατάξεων, είναι θετική. Άλλωστε, επαναλαμβάνει διατάξεις που ισχύουν από νομοθετήματα των προηγούμενων χρόνων των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Απλώς, τα συστηματοποιεί και βάζει και κάποιες οριστικές καταληκτικές ημερομηνίες. Το μεγάλο ζητούμενο, βέβαια, είναι στο κατά πόσο υπάρχει διάθεση από όλους τους συμμετέχοντες –για να μη πω τη λέξη εμπλεκόμενους, που είναι τις ημέρες αυτές πολύ παρεξηγήσιμη- στην οργάνωση αυτής της προσπάθειας να εφαρμοστεί. Χωρίς επιθετικότητα, τυχοδιωκτισμούς ή ρατσισμούς, πρέπει πρώτα-πρώτα η ίδια η πολιτεία να δώσει το παράδειγμα στους δημόσιους χώρους. Και εκεί, δυστυχώς, σε πολλές των περιπτώσεων δεν τηρείται, ακόμη και στα νοσοκομεία. Αυτό είναι το πρώτο που θα ήθελα να τονίσω. Βεβαίως, απαιτείται ενίσχυση των μηχανισμών που θα εποπτεύσουν και θα ελέγξουν την εφαρμογή αυτών των διατάξεων. Καταλαβαίνετε ότι, επειδή είναι ευαίσθητο θέμα, εδώ θα δημιουργηθούν πάρα πολλά προβλήματα, τα οποία μπορεί να είναι και ανυπέρβλητα. Ελπίζουμε η Κυβέρνηση να έχει κάνει την κατάλληλη προεργασία και να μη δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα ή να μην καταστήσει τελείως αναξιόπιστη την πολιτεία σε κάθε τι που νομοθετεί και αποφασίζει. Είναι πολύ σημαντικό και το θέμα των περιορισμών στην πώληση αλκοόλ και τσιγάρων, αλλά και στους περιορισμούς όσον αφορά το κάπνισμα. Άλλες χώρες το έχουν εφαρμόσει -μάλιστα πολύ πιο απείθαρχες χώρες, όπως η Ιταλία- με πολύ αυξημένο και ποιοτικό τουρισμό και φαίνεται πως λειτουργεί. Δεν βλέπω να έχει γίνει ανάλογη διεργασία και προετοιμασία. Υπήρξε άφθονη επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος τους προηγούμενους μήνες, ελπίζω όμως να μη μείνουμε εκεί. Η Κυβέρνηση, όμως, αυτή δεν μας έχει δώσει δείγματα συνέπειας, ακόμη και σε πολλά θετικά που νομοθετεί ή σε πολλές θετικές αποφάσεις. Καταναλώνεται μόνο στην επικοινωνιακή επένδυση και στη συνέχεια το αποτέλεσμα είναι μηδενικό. Ελπίζω πως και οι πολίτες και οι καταστηματάρχες, όλοι θα συμβάλλουν με αίσθημα ευθύνες είτε καπνίζοντες είτε μη καπνίζοντες, είτε πωλητές είτε καταναλωτές, σε αυτές τις μεγάλες επιλογές. Εμείς πάντως θα παρακολουθούμε, θα είμαστε θετικοί και θα προσπαθήσουμε να υποστηρίξουμε αυτή την προσπάθεια. Όμως, με την ευκαιρία αυτής της συζήτησης, θα ήθελα να πω προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, που την είδαμε το πρωί σε έναν πρωτότυπο δημόσιο διάλογο στα σκαλοπάτια του Υπουργείου απέναντι σε δικαιολογημένα αγανακτισμένους εργαζόμενους και ιδιαίτερα εκπροσώπους του νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία, ότι και πάλι ακούσαμε τον κύριο Υπουργό –με ψυχραιμία οφείλω να πω- να δηλώνει ότι «έχω δεσμευτεί και συμφωνώ μαζί σας». Στο εύλογο ερώτημα των εκπροσώπων των εργαζομένων ότι αυτές τις δεσμεύσεις πολλές φορές τις έχετε πάρει και εσείς και η Κυβέρνηση, αλλά δεν τις έχετε κάνει πράξη και τα πράγματα κάθε μέρα γίνονται χειρότερα, δεν είχε τίποτα να απαντήσει ο κύριος Υπουργός και δεν έχει δώσει καμμία απάντηση. Γιατί την απάντηση την έχει δώσει η Κυβέρνηση ήδη με τον προϋπολογισμό που έχει καταθέσει. Τα χρήματα που διαθέτει για προσλήψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν καλύπτουν ούτε το ένα τέταρτο των αποχωρήσεων, δηλαδή των συνταξιοδοτήσεων του τελευταίου χρόνου, και των κανονικών αλλά και των πρόωρων, λόγω του τελευταίου ασφαλιστικού νόμου που έχει ψηφίσει η Κυβέρνηση. Φεύγει σωρηδόν ο κόσμος από τα νοσοκομεία, για να μην προλάβει να τους πιάσει το νέο ασφαλιστικό νομοθέτημα. Δεν δίνετε πειστικές απαντήσεις σε ένα κρίσιμο και σημαντικό θέμα, αλλά και στην κριτική που σας ασκείται ότι συνειδητά, με την πολιτική σας, απαξιώνετε το Εθνικό Σύστημα Υγείας προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών. Μάλιστα, πρόσφατα απεκαλύφθη και το χρέος που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία προς τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Είναι 1.500.000.000 ευρώ, ένα πρόσθετο εντυπωσιακό χρέος κοντά στο συγκλονιστικό κατά 40% αυξημένο χρέος από την προηγούμενη τριετία που έγινε η ρύθμιση, το Μάρτιο του 2005, των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές αναλωσίμων, ορθοπεδικού υλικού και φαρμάκων. Αυτά είναι τραγικά. Μεγάλα τα αδιέξοδα. Αποκαλύπτει, βεβαίως, την εικονικότητα της δημοσιονομικής διαχείρισης της Κυβέρνησης και του προϋπολογισμού. Μόνο αυτά τα χρέη να προσθέσετε λογιστικά, αντιλαμβάνεστε ότι σε όλη τετραετία της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ πάνω από το 3% το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος, έστω και με τις προσαρμογές που έγιναν, με την αύξηση του Α.Ε.Π. κατά 10% τα τελευταία χρόνια, θα ξεπεράσει και πάλι το 100%. Να, γιατί ανεβαίνει συνεχώς το επιτόκιο δανεισμού του ελληνικού κράτους. Δεν υπάρχει ξένος δάκτυλος, όπως υπαινίχθηκε χθες ο κ. Αλογοσκούφης. Μπορεί με τη EUROSTAΤ και την Κομισιόν να επιτρέπεται το μαγείρεμα για πολιτικούς λόγους. Μια σας στέλνει προειδοποίηση, μια την κίτρινη κάρτα, μια τη ροζ κάρτα, μια την πορτοκαλί και γίνεται αυτό το παιχνίδι. Δεν θέλουν από τις Βρυξέλλες να αφήσουν απολύτως εκτεθειμένη την ελληνική οικονομία και το ξέρετε καλά. Οι τράπεζες, όμως, αυτοί που δανείζουν τη χώρα ξέρουν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα κρυφά χρέη, τα ελλείμματα, την εικονικότητα του προϋπολογισμού, την υπερχρέωση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στη χώρα μας, τα κρυφά χρέη με τις συμβάσεις παραχώρησης, με τα Σ.Δ.Ι.Τ.. Αυτά τα γνωρίζουν και ξέρουν ότι τα επόμενα χρόνια ακόμα πιο δύσκολα τόσο ο φορολογούμενος πολίτης όσο και το ελληνικό δημόσιο θα εξυπηρετεί αυτά τα πολλαπλά πλέον χρέη. Γιατί δίπλα στο εκρηκτικό δημόσιο χρέος έχουμε και πολλά άλλα χρέη πλέον, των νοικοκυριών, των πολιτών προς τις τράπεζες και φυσικά τις κοινοπραξίες που κατασκευάζουν ή θα κατασκευάζουν τα δημόσια έργα. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Άρα, λοιπόν, στην πρόταση του προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -που την επανέλαβε προηγουμένως και ο συνάδελφος κ. Γρηγοράκος- πρέπει να απαντήσετε, επιτέλους, θετικά. Αποφασίστε αυτές τις πέντε χιλιάδες, που συνεχώς λέτε, σε προσωπικό, νοσηλευτικό, υγειονομικό, ιατρικό και επιστημονικό και να βρεθεί ένας τρόπος με διαφάνεια και αξιοκρατία γρήγορα να γίνουν. Ξέρετε ότι αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε, διότι δεν το αντέχουν η οικονομική σας φιλοσοφία και πολιτική. Γι’ αυτό και απλώς επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά ομιλείτε. Να σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η εντατική του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης, το κεντρικό το μεγάλο νοσοκομείο το περιφερειακό της Θεσσαλονίκης. Όχι μόνο δεν άνοιξε η νέα πτέρυγα, που είχατε πει προεκλογικά το 2004 και είναι έτοιμη να ανοίξει, αλλά από τις δέκα κλίνες που είχε η εντατική, οι τρεις έχουν κλείσει. Και τώρα επειδή δεν υπάρχει νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, θα κλείσουν και άλλες τρεις. Δηλαδή το κεντρικό το μεγάλο «Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης» δεν θα έχει εντατική λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Και αυτοί που είναι εκεί εξοντώνονται κυριολεκτικά στη δουλεία. Το ίδιο και με τα αναλώσιμα και σε αυτό το νοσοκομείο, στο «Παπαγεωργίου», στο «Παπανικολάου» και φυσικά σε όλη την Ελλάδα. Αυτά που συμβαίνουν είναι πρωτοφανή. Δεν έχουν ξανασυμβεί και στις πιο δύσκολες και δραματικές περιόδους του Ε.Σ.Υ.. Ακόμα και προ Ε.Σ.Υ. δεν είχαμε τέτοια προβλήματα. Να σας πω κάτι ακόμα. Πρέπει να επέμβετε, γιατί είναι ενημερωμένη η πολιτική ηγεσία, τουλάχιστον οι «ΠεΣΥάρχες» της περιοχής. Γίνονται αναξιοκρατικές και παράτυπες τοποθετήσεις, μέχρι να γίνουν οι προκηρύξεις για οριστική τοποθέτηση διευθυντών σε κλινικές. Θα σας πω το παράδειγμα της παιδοχειρουργικής στο Ιπποκράτειο, πολύ χαρακτηριστικό και σας καλώ, κύριε Υπουργέ, να παρέμβετε διότι αυτά είναι πράγματα που δεν στέκονται με τίποτα. Όσο και αν θέλετε να πριμοδοτήσετε από τον χώρο σας κάποιους ανθρώπους δίνοντάς τους κάποιες ημέρες πλασματικής διοίκησης, μπας και κριθούν καλύτεροι στην οριστική προκήρυξη, δεν πρόκειται να γίνει. Και βεβαίως δεν λειτουργούν οι κλινικές. Έχουν που έχουν όλα τα προβλήματα, τις ελλείψεις, δημιουργείτε και άλλα προβλήματα. Με πολλή σοβαρότητα λοιπόν και υπευθυνότητα σας καλούμε να δώσετε απαντήσεις και λύσεις. Και εμείς θα βάλουμε πλάτη γιατί τα θέματα αυτά είναι κρίσιμα και μεγάλα και οι πολίτες δεν ζητούν από εμάς κοκορομαχίες. Λύσεις και σοβαρές επιλογές. Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε κύριε Μαγκριώτη. Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεώργιος Κασαπίδης. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, μετά από πολλά χρόνια και στη χώρα μας έρχεται προς ψήφιση μία νομοθετική ρύθμιση που αφορά ένα πρόβλημα που μέχρι πριν από λίγο καιρό, κάναμε ιδιαίτερη αναφορά στις χώρες του εξωτερικού ότι κατάφεραν να το αντιμετωπίσουν με δραστικά μέτρα, με την εθνική τους νομοθεσία και φέραμε παραδείγματα από την Γερμανία, από την Γαλλία ή από την Αγγλία του τι γίνεται σε εκείνες τις χώρες για να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα που άπτονται της υγείας των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων ανήλικων πολιτών που δεν γνωρίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή από τον εθισμό τους στο κάπνισμα. Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, που έστω και αργά έρχεται αυτό το νομοθέτημα και μάλιστα το παρακολουθούμε, το στηρίζουμε και θα παρακολουθούμε με ιδιαίτερη αγωνία ως προς την εφαρμογή του στη χώρα μας, όπου κατέχει πρωτεία ως προς την κατανάλωση αλκοόλ, ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες, αλλά και στο κάπνισμα. Από αυτό το φαινόμενο φαίνεται πόσο δύσκολο θα είναι στην εφαρμογή του, έστω και με τα πιο ήπια μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος ή καταστολής ή επιβολής κάποιων κυρώσεων σε όσους το παραβαίνουν. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει με πρωτοβουλία είτε της πολιτείας, είτε άλλων συλλογικών φορέων για τη διάχυση της επιστημονικής γνώσης για την τεκμηρίωση των συνεπειών που υπόκειται ο άνθρωπος είτε όταν είναι καπνιστής, είτε όταν είναι παθητικός καπνιστής. Και μπορούμε να πούμε ότι έχουμε καταφέρει σε σημαντικό βαθμό να καταστήσουμε γνωστό σε όλους ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά στην υγεία και δεν αποτυπώνεται αυτό μόνο στην αναγραφή πάνω στις συσκευασίες των τσιγάρων, αλλά είναι κτήμα σε όλους τους πολίτες. Τώρα το ότι συνεχίζουν να καπνίζουν ή δεν παραδέχονται το σφάλμα τους για να σταματήσουν το κάπνισμα, εδώ ίσως χρειάζεται περισσότερη μελέτη και εμβάθυνση από κάποιους ειδικότερους παιδαγωγούς, ίσως γιατρούς κάποιων ειδικοτήτων, για να μπορέσουμε να περάσουμε εμμέσως από την παιδεία αυτά τα μηνύματα, ώστε να προβλέψουμε οριστικά και από την αρχή, από την σχολική ηλικία, για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων να μην εθίζονται σε τέτοιου είδους καταστροφικές συνήθειες για την υγεία τους. Ιδιαίτερα για το νομό μου θα ήθελα να κάνω μία αναφορά όπου και εγώ σαν αντικαπνιστής, σε πολλές περιπτώσεις έξω, στα χωριά και στα καφενεία, όπου και εκεί είναι ένα πεδίο που θα πρέπει να το δούμε πώς θα εφαρμοστεί αυτό το νομοσχέδιο. Εκτιμώ ότι θα αντιμετωπίσουμε κάποιες δυσκολίες. Στο Νομό Κοζάνης λοιπόν, όπου πέρα από το παθητικό κάπνισμα μπορεί να υποβάλλονται κάποιοι πολίτες σε χώρους συνάθροισης, έχουμε και το φαινόμενο της αέριας ρύπανσης, εξαιτίας των δραστηριοτήτων της Δ.Ε.Η. όπου ακούγεται λίγο οξύμωρο να μας απαγορεύσετε να καπνίζουμε, αλλά τι θα κάνουμε για την αέρια ρύπανση που καθημερινά είτε οι καπνίζοντες, είτε οι μη καπνίζοντες αναπνέουμε και αυτά τα αιωρούμενα σωματίδια; Χαίρομαι ιδιαίτερα που στην πρόβλεψή σας, κύριε Υπουργέ, στο νομοσχέδιο υπάρχει και η δημιουργία ενός εθνικού συστήματος επιδημιολογικής παρακολούθησης κατανάλωσης του αλκοόλ και του καπνίσματος, όπου από εδώ θα βγουν σίγουρα επιπλέον χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία θα τεθούν στην υπηρεσία του αγώνα, για την προστασία λέω εγώ και όχι κατά του καπνίσματος, της υγείας των Ελλήνων πολιτών. Εύχομαι και στηρίζω και την προσπάθεια μέσω κάποιου άλλου Υπουργείου να γίνει κάτι ανάλογο και για τον Νομό Κοζάνης, να γίνουν οι επιδημιολογικές μελέτες που είναι αίτημα των πολιτών του νομού ως προς τις επιπτώσεις της αέριας ρύπανσης στην υγεία, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει, κύριε Υπουργέ, και νομίζω ότι είναι ίσως και στην συναρμοδιότητα του Υπουργείου σας, για να το δούμε πιο επισταμένα και για το Νομό Κοζάνης. Εδώ εκτιμώ ότι μπορούμε να βελτιώσουμε κατά πολύ την υπάρχουσα κατάσταση. Γενικά θα ήθελα να υποστηρίξω και εγώ τη σχετική νομοθεσία ως μία πρόκληση για τη χώρα μας και σαν ένα δείκτη πολιτισμού, μαζί με ένα σύνολο άλλων δεικτών, όπως είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, η ανακύκλωση των σκουπιδιών, ο έλεγχος των λυμάτων και η επεξεργασία τους, έτσι, λοιπόν, και η προστασία της υγείας των πολιτών, ιδιαίτερα των νέων, μέσα από την σωστή παιδεία, αλλά και την εφαρμογή της νομοθεσίας μπορεί να μας αποτυπώσει τον δείκτη πολιτισμού ως προς αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που σχετίζονται με την υγεία, με την προστασία του περιβάλλοντος για τη χώρα μας που μέχρι σήμερα ίσως να μην είμαστε και περήφανοι για τη θέση που κατακτούμε στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια κοινότητα. Αυτά ως προς το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, και θα ήθελα να υποστηρίξω και μια τροπολογία που έχω καταθέσει και σχετίζεται με ένα φαινόμενο που είναι έντονο στο νομό μου και σχετίζεται με τις ελλείψεις γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων στα νοσοκομεία του Νομού Κοζάνης. Αναφέρομαι κυρίως στην ειδικότητα του παιδιάτρου, όπου έχει δημιουργηθεί έντονο πρόβλημα το οποίο εντείνεται με την πάροδο των χρόνων, καθώς είναι φαινόμενο δεκαπενταετίας όπου προκυρήσσονται θέσεις παιδιάτρων είτε στο Νοσοκομείο της Πτολεμαίδας είτε στο Περιφερειακό Κέντρο του Τσοτυλίου της Σιάτιστας και δεν καλύπτονται γιατί δεν εκφράζουν ενδιαφέρον σχετικές ειδικότητες γιατρών. Είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να δοθούν κάποια κίνητρα και γνωρίζω πολύ καλά ότι κινείστε προς αυτήν την κατεύθυνση και εκτιμώ ότι μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα που μάλλον απασχολεί όλη την περιφέρεια. Με την συγκεκριμένη τροπολογία προτείνουμε την παρουσία αυξημένων κινήτρων, ώστε αν μια θέση που προκηρύσσεται σε τρεις διαδοχικές προκηρύξεις μένει κενή, τότε ο γιατρός που θα την επιλέξει, κατόπιν προκήρυξης σύμφωνα με την διαδικασία για την πρόσληψη των γιατρών στο Ε.Σ.Υ. αφού θα υπηρετήσει οκτώ χρόνια στη συγκεκριμένη θέση, να μπορεί να μετακινηθεί με το βαθμό που έχει τη συγκεκριμένη στιγμή σε όποιο νοσοκομείο επιθυμεί. Γνωρίζω ότι υπάρχει μια ανάλογη νομοθεσία, σχετικά με τις παραμεθόριες περιοχές, που όμως δεν καλύπτει το Νομό Κοζάνης, που δεν είμαστε παραμεθόρια περιοχή, αλλά σχετίζεται και συνδιάζεται και με τη διάταξη που έχετε στο άρθρο 11. Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, επειδή είναι φλέγον το πρόβλημα για το Νομό Κοζάνης που το γνωρίζω από πρώτο χέρι, να λάβετε ιδιαίτερη μέριμνα για το πρόβλημα αυτό. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και εμείς. Τώρα καλώ στο Βήμα τη Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ηλείας κ. Κρινιώ Κανελλοπούλου. ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι πάρα πολύ σύντομη. Θέλω να αναφερθώ κυρίως στην τροπολογία που έχω καταθέσει που αφορά στους πυρόπληκτους νομούς. Πριν, όμως, μπω στη συζήτηση της τροπολογίας, θα ήθελα να συγχαρώ το Υπουργείο Υγείας για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ) Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επαναλάβω και εγώ τους κινδύνους του καπνίσματος. Αυτό που θεωρώ ότι είναι βέβαιο, είναι ότι πραγματικά ήταν καιρός επιτέλους και η χώρα μας να συμμορφωθεί με τα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την απαγόρευση του καπνίσματος και στους δημόσιους χώρους και στους χώρους εργασίας και στα μέσα μαζικής μεταφοράς κ.λπ.. Είναι δείγμα πολιτισμού, όπως είπε προηγουμένως ο κύριος συνάδελφος. Νομίζω ότι για τέτοια ζητήματα δεν πρέπει καν να έχουμε ενδοιασμούς, γιατί θεωρώ ότι η πολιτεία έχει και την υποχρέωση να προστατεύει και την υγεία των πολιτών. Και βεβαίως, αυτή η υποχρέωση είναι ακόμα μεγαλύτερη, όταν ο κίνδυνος αφορά σε παιδιά και από τον καπνό και το αλκοόλ. Όσον, λοιπόν, αφορά το νομοσχέδιο, θεωρώ ότι όχι απλώς ήταν αναγκαίο, αλλά θα μπορούσε να γίνει ακόμα και αυστηρότερο σε ορισμένα ζητήματα. Έρχομαι τώρα στη συζήτηση της τροπολογίας, στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως. Η συγκεκριμένη τροπολογία αφορά σε νέους που είναι πτυχιούχοι ιατρικής και που περιμένουν να κάνουν ειδικότητα. Είναι γνωστή η πολύ μεγάλη αναμονή για την εισαγωγή στην ιατρική ειδικότητα σε τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια, και εγώ δεν συμφωνώ να υπάρχουν κατ’ αρχάς εξαιρέσεις. Εδώ, όμως, μιλάμε για μία ιδιάζουσα περίπτωση, μιλάμε για νομούς που έχουν πληγεί και από πυρκαγιά και από σεισμό, με δεδομένο ότι οι πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 και μετά οι σεισμοί δημιούργησαν πάρα πολλά προβλήματα και στον κοινωνικό και στον οικονομικό ιστό του νομού μου, αλλά και γενικότερα όλων των πυρόπληκτων περιοχών. Θα ήθελα, λοιπόν, να ζητήσω εδώ μία εξαίρεση και να ζητήσω την εξαίρεση σε αναμονή των κατόχων πτυχίων ιατρικής, βεβαίως μόνο όταν είναι κάτοικοι των πυρόπληκτων ή και σεισμόπληκτων περιοχών, όταν έχουν ολοκληρωτική καταστροφή της περιουσίας τους, όταν δηλαδή η κατοικία τους δεν είναι πια κατοικήσιμη, όταν είναι άνεργοι εδώ και καιρό και όταν βεβαίως δεν έχουν καμμία άλλη πηγή εισοδήματος. Θεωρώ ότι το αίτημα αυτό είναι κοινωνικό, είναι ευαίσθητο και νομίζω ότι σε τελική ανάλυση είναι και δίκαιο και τελικά πρέπει να πω ότι αφορά πάρα πολύ λίγες περιπτώσεις και γι’ αυτό και θα ήθελα να ζητήσω από το Υπουργείο να γίνει δεκτή η συγκεκριμένη τροπολογία. Σας ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Κανελλοπούλου. Το λόγο έχει ο κύριος Κατρίνης. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι δεν θα βρεθεί κανένας σε αυτήν την Αίθουσα ο οποίος να μην συμφωνήσει ότι ήταν απαραίτητη μία νομοθετική ρύθμιση που θα ρυθμίζει επιτέλους τη χρήση αλκοόλ και καπνού από ανήλικους συνανθρώπους μας, όπως επίσης που θα ρυθμίζει, θα απαγορεύει το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. Βέβαια από την άλλη, κύριε Υπουργέ, αυτό είναι κάτι το οποίο έχει ήδη ψηφιστεί πάλι. Νομίζω ότι απλώς επιβεβαιώνεται η εφαρμογή του. Δεν νομίζω να είναι κάτι καινοτόμο, κάτι πρωτοποριακό και αυτό γίνεται βέβαια σε μία χώρα που, όπως και εσείς πολύ καλά γνωρίζετε, κατέχει τα πρωτεία και στους καπνιστές και στον αριθμό των τσιγάρων που καταναλώνονται ανά κάτοικο. Βέβαια, την ίδια στιγμή σε Αίθουσες του Κοινοβουλίου, όπως τονίστηκε κατ’ επανάληψη, σε δημόσιους χώρους, στην τηλεόραση αρκετοί συνάδελφοι καπνίζουν και το λέω αυτό γιατί οι πολιτικοί, αν και δέχονται σήμερα έντονη κριτική, αποτελούν κατά μία μορφή πρότυπο, άρα θα πρέπει ίσως να είμαστε λίγο πιο αυστηροί και αυτό, όπως επίσης και σε χώρους υγείας. Έχετε και εσείς παρευρεθεί σε νοσοκομειακούς χώρους, σε χώρους υγείας ασφαλιστικών ταμείων, όπου συνάδελφοι με το ένα χέρι καπνίζουν και με το άλλο εξετάζουν ή συνταγογραφούν, μία εικόνα άθλια που προφανώς μας υποβιβάζει. Βεβαίως το σχέδιο νόμου αυτό, κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να πω ότι ρίχνει στάχτη στα μάτια των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα ο χώρος της υγείας και τα οποία το τελευταίο διάστημα έχουν καταλάβει πολύ μεγάλο χώρο και χρόνο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τα έχουμε θίξει κατ’ επανάληψη σε επερωτήσεις, σε επίκαιρες ερωτήσεις, σε γραπτές ερωτήσεις, σε ζωντανούς διαλόγους, στη Βουλή, τα θίξαμε την προηγούμενη Παρασκευή στην επερώτηση για τις προμήθειες και πριν από δύο εβδομάδες στην επερώτηση για τις μονάδες κοινωνικής φροντίδας. Είδαμε από το Υπουργείο τη στερεότυπη, μονότονη, καθησυχαστική πολιτική τακτική, μια πολιτική τακτική διαχείρισης που το αποκορύφωμά της ήταν η προχθεσινή θριαμβική ανακοίνωση της υπογραφής της συλλογικής σύμβασης με τον κομματικά ανερχόμενο πρόεδρο της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε., τον κ. Τσούκαλο, κάτι το οποίο προσπάθησε να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα της υγείας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν επικροτούμε, αλλά νομίζω ότι αυτό, όπως και η σημερινή εμφάνιση του Υπουργού και του Υφυπουργού στο Υπουργείο με τους εξαγριωμένους νοσηλευτές, που κανένας βέβαια δεν επικροτεί την τακτική του να κλείνεται το Υπουργείο, ειδικά σε άτομα τα οποία έχουν ανάγκη να μπουν και να εξυπηρετούν, δείχνει την αγανάκτηση των εργαζομένων στο χώρο της υγείας, ότι πρέπει επιτέλους να δώσετε μία σοβαρή και πάγια νομοθετική λύση. Δεν έχουμε δει εδώ και καιρό τίποτα για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Δεν ακούμε κάτι για την έκρηξη των δαπανών στον ιδιωτικό τομέα και την ταυτόχρονη υποβάθμιση του δημοσίου τομέα της υγείας. Θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω το μεγαλύτερο κομμάτι της παρέμβασής μου στις τροπολογίες και στα άρθρα που αφορούν τις ιατρικές ειδικότητες. Και το λέω αυτό, γιατί γνωρίζετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, ότι σήμερα ο ιατρικός κλάδος, οι νέοι συνάδελφοι υποαπασχολούνται, ετεροαπασχολούνται ή είναι και άνεργοι. Μετά από πολυετείς σπουδές, που φτάνουν πολλές φορές και τα είκοσι έτη και οι οποίες κοστίζουν και στους ίδιους και στις οικογένειές τους, σήμερα βρισκόμαστε σε δυσάρεστη θέση: Με τα επίσημα στοιχεία χίλιοι οκτακόσιοι γιατροί βρίσκονται σε αναμονή για ειδικότητα. Επισήμως, με βάση τις λίστες του Ο.Α.Ε.Δ. χίλιοι εξακόσιοι γιατροί ειδικευμένοι είναι άνεργοι, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει την ειδικότητά τους, την ίδια στιγμή που τρεισήμισι χιλιάδες γιατροί αποφοιτούν ετησίως από τις σχολές και πεντακόσιοι νέοι συνάδελφοι επίσημα, τουλάχιστον τετραπλάσιοι ανεπίσημα, αναγκάζονται πλέον για να μην ετεροαπασχολούνται να μετακινούνται στο εξωτερικό, είτε για να κάνουν ειδικότητα είτε για να δουλέψουν. Δουλεύουν, λοιπόν, όσοι περιμένουν ως γραμματείς, δουλεύουν ως τηλεφωνητές, δουλεύουν ως ντελίβερι, δουλεύουν σε οτιδήποτε άλλο για να μην μένουν άεργοι. Ποια είναι η πολιτική πρόθεση του Υπουργείου για να λύσει επιτέλους αυτό το ζήτημα; Κατά τη γνώμη μου καμμία, κύριε Υπουργέ. Ενώ θα περιμέναμε να δώσετε λύση στο θέμα με την αναβολή της ιατρικής ειδικότητας, την ιατρική εκπαίδευση και κατάρτιση, κάτι το οποίο όλοι έχουμε ιεραρχήσει ως πρώτιστο, εσείς έρχεστε σήμερα και φέρνετε μία συρραφή φωτογραφικών διατάξεων που ρυθμίζουν πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ανεβοκατεβάζετε το χρόνο που χρειάζεται για την υπηρεσία υπαίθρου, μία δώδεκα μήνες, μία εννιά μήνες, τώρα πάλι δώδεκα. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο, κύριε Υπουργέ, ότι έρχονται σήμερα στη συζήτησή μας τροπολογίες οι οποίες αφορούν τις κατ’ εξαίρεσην τοποθετήσεις γιατρών για λήψη ειδικότητας. Αυτό, λοιπόν, δεν είναι γιατί κάποιος συνάδελφος θέλει να κάνει προσωπική εξυπηρέτηση σε κάποιο γιατρό. Φαντάζομαι ότι και οι τριακόσιοι συνάδελφοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι ποια είναι η αναμονή και όλο αυτό το οποίο περνάνε οι νέοι γιατροί σήμερα. Κατ’ εξαίρεσην τοποθέτηση-τροπολογία για τους πολύτεκνους, κατ’ εξαίρεση τοποθέτηση-τροπολογία για τους γιατρούς που αποφοίτησαν με άριστα, κατ’ εξαίρεσην τοποθέτηση-τροπολογία για τους γιατρούς που προέρχονται από τις πυρόπληκτες περιοχές. Εγώ συμφωνώ με όλες τις τροπολογίες, όμως, δεν δίνουν -και το ξέρετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ- λύση και ρύθμιση οριστική σε ένα σοβαρό πρόβλημα που όσο περνάει ο καιρός γιγαντώνεται. Αντ’ αυτού, στο άρθρο 8 βλέπουμε μία ρύθμιση για τους φίλα προσκείμενους γιατρούς που έχουν θέσεις διοικητών και υποδιοικητών. Στο άρθρο 20 μία ρύθμιση για όσους προσλαμβάνονται με το γνωστό τρόπο -θα μου επιτρέψετε να πω ότι διαφανή- στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ευτυχώς που αποσύρατε το άρθρο 2. Στο άρθρο 23 βλέπουμε μία ρύθμιση για τη λήψη μεταπτυχιακών σπουδών και στο άρθρο 24 για το χρόνο υπηρεσίας υπαίθρου. Με αφορμή, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, τη χθεσινή μέρα των ατόμων με αναπηρία, νομίζω ότι η πολιτεία στο σύνολό της αισθάνεται την ανεπάρκεια και την αδυναμία να προσφέρει τα αυτονόητα. Αποκορύφωμα ήταν η πρόσφατη καταγγελία της Εθνικής Ομοσπονδίας ατόμων με αναπηρία για το γεγονός ότι η πολιτεία αδυνατεί να διασφαλίσει τη μεταφορά των μαθητών με αναπηρία στα σχολεία. Από το Υπουργείο και από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης που απουσιάζει έχουμε ακούσει μόνο ευχολόγια, διακηρύξεις και υποσχέσεις. Εδώ και πέντε χρόνια δεν έχουμε δει τίποτα. Το μόνο που έχουμε δει είναι η κατακεραύνωση του νόμου Θάνου το 2003 που ο κύριος Κωνσταντόπουλος αποκάλεσε «ταφόπλακα» της πρόνοιας. Δεν έχουμε δει καμμία πρόταση νόμου, καμμία προσπάθεια σ’ αυτόν τον ευαίσθητο χώρο να δοθεί λύση. Αντ’ αυτού βλέπουμε πολύ σοβαρά ζητήματα να αναγκάζονται συνάδελφοι να τα προτείνουν με τροπολογίες όπως είναι η ρύθμιση για το Κ.Ε.Α.Τ. και η τροπολογία του συναδέλφου κυρίου Μπούγα για τα κέντρα στήριξης ατόμων με αναπηρία. Την ίδια στιγμή θεωρώ ότι το άρθρο 9 ρυθμίζει πλέον τη στελέχωση των μονάδων κοινωνικής φροντίδας μ’ έναν πιο ευέλικτο τρόπο. Το λέω αυτό γιατί πρόσφατα στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών –το ξέρει ο κύριος Υφυπουργός- ενώ έφυγε η διοίκηση, φρόντισε να αποσπάσει και να μεταθέσει τέσσερα άτομα νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού, άρα, λοιπόν, πρέπει να γίνει μία ρύθμιση και είναι πολύ σωστή η ρύθμιση του άρθρου 9. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν βλέπουμε καμμία ουσιαστική νομοθετική πρωτοβουλία. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Θα μου δώσετε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να σχολιάσω την τροπολογία που κατέθεσε ο ίδιος ο Υπουργός –την ανακοίνωσε χθες- σε σχέση με την αντιμετώπιση των εργαζομένων στο Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. που εντάχθηκαν στον Ο.Π.Α.Δ., όχι γιατί διαφωνώ επί της ουσίας, αλλά γιατί, κύριε Υπουργέ, δεν μπορεί σ’ αυτήν τη χώρα να γίνονται επιμέρους ρυθμίσεις. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες εργαζομένων που με τις ενοποιήσεις ταμείων αδικούνται. Ξέρετε πολύ καλά ότι στο Ι.Κ.Α. υπάρχουν γιατροί που δουλεύουν κάτω από τις ίδιες εργασιακές συνθήκες και με τις ίδιες υποχρεώσεις και αμείβονται διαφορετικά και με διαφορετικά συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Δεν μπορεί να πηγαίνουμε σε αποσπασματικές προσωπικές ρυθμίσεις. Για το άρθρο 17 για τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο ο οποίος εξαιρείται, ενώ ο Ιατρικός Σύλλογος και η Οδοντιατρική Ομοσπονδία δεν αναφέρονται, είναι σαφές, κύριε Υπουργέ, ότι το κάνετε αυτό γιατί θέλετε να ξεφορτωθείτε τον κύριο Βαγιωνά, όπως έγινε και με την προεδρία του Ε.Ο.Φ.. Νομίζω ότι αυτό είναι σαφές. Θα ήθελα εν τέλει –για να μην καταχραστώ την καλοσύνη του Προεδρείου- να πω ότι αυτό το σχέδιο νόμου προς κατάπληξή μου ήλθε με πρωτοφανή νομοθετική και νομική προχειρότητα. Ήταν ένα σχέδιο νόμου που ξεκίνησε αλλιώς, άρθρα έμπαιναν, άρθρα έβγαιναν, άρθρα τροποποιούνταν, αποσύρονταν και ξαναέμπαιναν. Το αποκορύφωμα χθες ήταν ότι αιφνιδίως ανακοινώσατε εσείς την απόσυρση του άρθρου 14 παράγραφος 3, ενώ στην επιτροπή είχε γίνει συζήτηση… (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Κατρίνη, συντομεύετε, σας παρακαλώ πολύ. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Εδώ λοιπόν περιμένουμε επιτέλους, κύριε Υπουργέ, ένα σχέδιο νόμου που θα ρυθμίζει τα σοβαρά θέματα της υγείας που αφορούν την ιατρική εκπαίδευση, που αφορούν τις ειδικότητες, την πρωτοβάθμια φροντίδα και γενικά την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Θέλουμε επιτέλους και περιμένουμε από το συνάδελφό σας Υπουργό Πρόνοιας να φέρει ένα νομοθετικό πλαίσιο που να ρυθμίζει την πρόνοια. Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, να κάνω μια αναφορά με αφορμή τον αδόκητο θάνατο ενός νέου συνανθρώπου μας… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Κατρίνη, ο χρόνος έχει περάσει τα δέκα λεπτά. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Θέλω δέκα δευτερόλεπτα, κύριε Πρόεδρε, για μία προσωπική αναφορά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Εντάξει, δέκα δευτερόλεπτα. Ολοκληρώστε. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Κάνω μια αναφορά με αφορμή τον αδόκητο θάνατο ενός νέου παιδιού από το Ηράκλειο το οποίο κοσμούσε το χώρο της νεολαίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του κινήματός μας, του Κώστα Τριανταφυλλάκη, ο οποίος σε ηλικία είκοσι έξι ετών πέθανε από ανακοπή καρδιάς και αυτό είναι κάτι το οποίο μας προξενεί ιδιαίτερη θλίψη. Βέβαια η θύμησή του μας προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα γιατί ήταν από τους ανθρώπους που πραγματικά είναι ιδεολόγοι στην πολιτική. Μας σοκάρει όλους ο τόσο αδόκητος θάνατος ενός νέου ανθρώπου. Το λέω αυτό γιατί θα πρέπει επιτέλους σαν πολιτική ηγεσία σε θέματα αγωγής υγείας και σε θέματα πρόληψης να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να μην θρηνήσουμε άλλα παρόμοια θύματα. Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο Κατρίνη. Ο κύριος Σκουλάκης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω κι εγώ να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για το περιστατικό διότι έτυχε να είμαι ο άνθρωπος που επικοινώνησε με το γιατρό την ώρα που κατέληγε ο νέος και «ταρακουνήθηκα» λίγο παραπάνω από τους άλλους. Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγα χρόνια όλοι ήμασταν ικανοποιημένοι και περήφανοι για τη μακροζωία μας και καμαρώναμε. Ήμασταν τρίτοι στην επιβίωση στον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα υποχώρησε από την τρίτη θέση που βρισκόταν όσον αφορά την επιβίωση του πληθυσμού στην ενδέκατη. Αυτό, αν θέλετε, επιβεβαιώνει την οπισθοχώρηση των παρεμβάσεων της πολιτείας για την προστασία της δημόσιας υγείας, την πρόληψη, την αγωγή υγείας, την προαγωγή της υγείας. Η Κυβέρνηση νομίζω ότι αυτούς τους πενήντα επτά μήνες, πέρα από το να καταστρώνει σχέδια ο Υπουργός Υγείας, εθνικά σχέδια, όπως τα αποκαλεί, πέρα από το να τα αναρτά στο site του Υπουργείου, δεκατρία τον αριθμό εθνικά σχέδια δράσης –εδώ είναι, θα τα καταθέσω- σε δράσεις δεν προχωρεί. Τούτο εδώ το σχέδιο νόμου είναι το όγδοο –βλέπω τη σειρά- είναι ένα από τα δεκατρία, ψηφίζεται, αλλά δεν ξέρω αν θα εφαρμοστεί. Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα εφαρμοστεί. Να σας πω και κάτι; Και αν εφαρμοστεί, δεν πρόκειται το κράτος, η πολιτεία, να συμβάλει οικονομικά σε τίποτα όσον αφορά τα έξι πρώτα άρθρα του σχεδίου νόμου που αφορούν τις εξαρτησιογόνες ουσίες, τη νικοτίνη και το αλκοόλ, διότι είναι εξαρτησιογόνες ουσίες, γι’ αυτό επαναστάτησα και στην επιτροπή, γιατί δεν είχατε εντάξει αυτές τις ουσίες στις εξαρτησιογόνες και γιατί δεν είχατε εντάξει στην πρόληψη τουλάχιστον ούτε τον Ο.ΚΑ.ΝΑ., ούτε το ΚΕ.Θ.ΕΑ.. Είπα στην επιτροπή και το επαναλαμβάνω κι εδώ ότι δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου γι’ αυτά τα έξι άρθρα, ούτε για την πρόληψη, αγαπητέ Υπουργέ, ούτε για τη θεραπεία. Δεν ήταν ευκαιρία τώρα να φέρετε μία διάταξη για να δούμε τι θα κάνουμε με τις μονάδες απεξάρτησης από το αλκοόλ; Εμείς δημιουργήσαμε μία. Μία είναι όλη κι όλη στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν τελευταία προσετέθη και η δεύτερη που είχαμε προγραμματίσει στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι ήταν ευκαιρία. Δεν ήταν ευκαιρία να φέρετε μία διάταξη για τα κέντρα διακοπής του καπνίσματος σε κάθε νοσοκομείο από τα πνευμονολογικά τμήματα, να δώσουμε ειδικά κίνητρα να αναπτυχθούν αυτά τα κέντρα; Αυτά σας τα λέει ένας πρώην χρήστης. Ήμουν εξαρτημένος χρήστης. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Καπνού. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Μία διευκρίνιση. Καπνού, κύριε συνάδελφε. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Ναι, καπνού. Μια μέρα περνούσα έξω από ένα νοσοκομείο κι ένιωθα τόση δυσφορία που είπα «δεν πάει άλλο». Θα μου πεις: «Δεν ήξερες, Σκουλάκη, ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία;». Το ήξερα γιατί εγώ είχα φτιάξει την πρώτη οδηγία το 1988, όμως, δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Πέρασα, λοιπόν, από ένα εκπληκτικό τμήμα ενός μεγάλου νοσοκομείου των Αθηνών. Δεν με φόβισαν, δεν μου είπαν «απαγορεύεται». Μου είπαν άλλα πράγματα και συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από το να κόψω το τσιγάρο. Είναι δύο χρόνια που το έκοψα. Αγαπητέ κύριε Νασιώκα, θα γίνω κι εγώ φανατικός αντικαπνιστής σε λίγο. Έχω κάποιες φοβίες ακόμα, θέλω να τις ξεπεράσω και θα γίνω. Καλά κάνετε γιατί προσφέρετε στον τόπο, προσφέρετε σε μια χώρα που είναι πρώτη στους καπνιστές όλης της Ευρώπης με 42%, πρώτη στον κόσμο σε κατανάλωση τσιγάρων ανά κάτοικο με τρεις χιλιάδες τσιγάρα ετησίως. Να πω τα άλλα, ότι το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για το 30% όλων των θανάτων σε ηλικίες τριάντα πέντε έως εξήντα εννέα ετών, ότι οι καπνιστές ζουν δεκατρία με δεκατέσσερα χρόνια λιγότερο απ’ ό,τι οι μη καπνιστές, ότι ο καπνιστής, αν πάθει έμφραγμα, έχει δύο με τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει απ’ ό,τι ο μη καπνιστής; Ας στείλουμε αυτά τα μηνύματα από δω, καλό είναι, κάποιους αποδέκτες θα έχουν αυτά τα μηνύματα. Εν πάση περιπτώσει, με καθυστέρηση τεσσεράμισι χρόνων φέρνει ο Υπουργός αυτό το σχέδιο νόμου. Είναι ένα από τα δεκατρία εθνικά σχέδια δράσης και συγκεκριμένα το όγδοο, το οποίο θα καταθέσω μετά για να δείτε ότι δεν λέω λόγια. Υπάρχουν εδώ στοιχεία του Υπουργείου. Φέρνει, λοιπόν, το Υπουργείο το σχέδιο νόμου, φέρνει τα έξι άρθρα. Όμως, προσθέσατε και άλλα είκοσι, τι τα φέρνετε αυτά, κύριε Υπουργέ; Είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Μας φέρνετε αποσπασματικές διατάξεις για το φάρμακο και κάνετε άνω-κάτω τον κόσμο, φωτογραφικές διατάξεις. Και έρχεται ο κ. Γιαννόπουλος εδώ και μας λέει για τη λίστα ότι ήταν κακή, ότι δεν μπορούσαν οι ασθενείς να προμηθευτούν το φάρμακο και έπρεπε ο ασθενής να έχει πρόσβαση στο σύστημα. Είπε και διάφορα άλλα. Κατάργηση της λίστας. Πρώτον, είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουμε ούτε θετική ούτε αρνητική λίστα. Δεύτερον, η ανατιμολόγηση όλων των φαρμάκων βάσει του μέσου όρου των τριών φθηνότερων χωρών της Ευρώπης και τρίτον η μη επιστροφή του 4% από τη φαρμακοβιομηχανία στα ταμεία, όπως προεβλέπετο από το νόμο, η οποία στοίχισε στο δημόσιο, στα ταμεία, το 2006, το 2007 και το 2008 γύρω στα 500.000.000 ευρώ, οδήγησαν τις φαρμακευτικές δαπάνες στα ύψη. Εκτινάχθηκαν, αγαπητέ Υπουργέ, οι φαρμακευτικές δαπάνες στα ύψη και το 2008, σύμφωνα με στοιχεία που επιβεβαίωσε και ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, θα αγγίξουν τα 9.000.000.000 ευρώ. Είναι αστρονομικά τα ποσά. Είναι οι δεύτερες δαπάνες μετά τις αμυντικές. Εάν δεν πάρετε μέτρα κατεπειγόντως, θα καταρρεύσουν τελείως οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και δεν θα έχει ούτε ο Ο.Π.Α.Δ. ούτε το Ι.Κ.Α. ούτε ο Ο.Γ.Α. ούτε κανένα ταμείο να πληρώσει τα νοσήλια και τις εργαστηριακές εξετάσεις. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή). Δεν ήρθαν τυχαία αυτά τα πράγματα. Φέρατε και άλλες αποσπασματικές διατάξεις, μια διάταξη που τη φέρατε, την πήρατε πίσω και την ξαναφέρατε και την ξαναπήρατε πίσω σήμερα. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Για όνομα του Θεού, κύριε Υπουργέ! Θέλετε κάτι να φέρετε; Φέρτε τροπολογία του Υπουργείου. Μας είπατε προχθές «το ψηφίζετε αυτό; Εάν το ψηφίζετε, θα περάσει.» Μα εσείς είστε Κυβέρνηση. Αναλάβετε τις ευθύνες σας. Για όνομα του Θεού! Βλέπετε ότι ο χώρος δοκιμάζεται, ο χώρος καταρρέει. Σήμερα έγινε κατάληψη του Υπουργείου από τους εργαζόμενους. Προχθές πήγαν οι εργαζόμενοι εκεί και τους χτύπησαν τα ΜΑΤ. Σήμερα έγινε μια άλλη διαδικασία. (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή). Εγώ καταγγέλλω τα αίτια που οδηγούν τους εργαζόμενους να φτάσουν σε αυτό το σημείο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Σκουλάκη, έχετε υπερβεί και το χρόνο και την ανοχή μας. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μετά την παραδοχή σας με πολύ δόση χιούμορ της εξάρτησης από τον καπνό θα σας πω ότι έχετε εξάρτηση από το μικρόφωνο σήμερα. Politique reelle, αλλά είναι ακριβώς έτσι. Ολοκληρώστε για να συνεχίσουμε. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Τελείωσα χωρίς να το συνειδητοποιήσω. Κύριε Υπουργέ, θα σας κάνω μια πρόταση. Τώρα τη σκέφτηκα, δεν την έχω συζητήσει ούτε με τον εισηγητή… ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Σκουλάκη, σας παρακαλώ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Μπορεί να σώσουμε το σύστημα κατά το ήμισυ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Χαλάλι τότε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αν είναι για μια πρόταση, εντάξει. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κάθε μήνα φεύγουν λόγω σύνταξης κάποιοι νοσηλευτές, πέντε, δέκα, είκοσι, εκατό. Πάρτε μια απόφαση. Φέρτε τώρα την τροπολογία ότι προκηρύσσονται ανά μήνα μέσω ΑΣΕΠ οι θέσεις όλων εκείνων που εξέρχονται με συνταξιοδότηση. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Το Α.Σ.Ε.Π. θα μας βγάλει τα αποτελέσματα σε δύο μήνες, σε τρεις μήνες. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Σκουλάκη, έχετε ολοκληρώσει. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Αυτοί μπορεί να είναι και πεντακόσιοι και εξακόσιοι και χίλιοι το χρόνο. Να έχουμε μια προκήρυξη του Α.Σ.Ε.Π. κάθε μήνα με τον αριθμό των νοσηλευτών που φεύγουν με σύνταξη. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Εισακούστηκε η πρότασή σας. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Μέσα σε δύο μήνες, σε τρεις μήνες θα βγει θετικό αποτέλεσμα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν θα κάνουμε συζήτηση. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Αυτό είναι το ζητούμενο, κύριε Υπουργέ, να υλοποιούνται οι αποφάσεις. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε, κύριε Σκουλάκη. Τελειώσαμε για σήμερα. Εξαντλούμε τον χρόνο. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Έχω εδώ τον τελικό πίνακα του Νοσοκομείου «Νίκαιας». Από τον Ιούλιο του 2008 έχει σταλεί στο Υπουργείο και είκοσι τέσσερις νοσηλευτές δεν έχουν προσληφθεί ακόμη. Σας τον παραδίδω να δείτε πότε θα προσληφθούν. Ευχαριστώ πολύ. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κύριος Τσιάρας έχει το λόγο για οκτώ λεπτά. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Μετά την ομολογουμένως έντονη αναζήτηση σε ό,τι αφορά τη λύση των προβλημάτων από τον προλαλήσαντα κ. Σκουλάκη, θα μπορούσα να δώσω μια ενδεικτική απάντηση σε ό,τι αφορά την πρότασή του ότι τουλάχιστον απ’ ό,τι είναι γνωστό, όλες οι θέσεις του δημοσίου τομέα κατά τις οποίες καταγράφεται η συνταξιοδότηση του προηγούμενου που υπηρετεί στη συγκεκριμένη θέση, επαναπροκηρύσσονται. Οπότε δεν ξέρω αν η απάντηση είναι αυτή για το μεγάλο πρόβλημα στο χώρο της υγείας ή ενδεχομένως για κάποιες άλλες λύσεις περισσότερο τολμηρές, οι οποίες βεβαίως από την άλλη πλευρά πρέπει να μην έχουν την αναφορά τους σε λαϊκισμό ή σε παράβαση της κείμενης νομοθεσίας. Η αλήθεια είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η πρόθεσή μου ήταν απλά και μόνο να μιλήσω για μια, δυο τροπολογίες που αφορούν το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και να μην κάνω καμία επιπλέον κριτική γι’ αυτά τα οποία ακούστηκαν. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αποφύγει κανείς, όταν δυστυχώς με μια πάγια τακτική επαναλαμβάνονται, αν θέλετε, κακές πρακτικές. Πρακτικές που μάλλον δεν μας βοηθούν ούτε να λειτουργήσουμε μέσα από το ρόλο μας από τη μια πλευρά ούτε από την άλλη πλευρά να προάγουμε θέματα και ζητήματα, τα οποία θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι επιθυμούμε. Η σημερινή συζήτηση για άλλη μια φορά, όπως συνέβαινε και στο παρελθόν, εξελίχθηκε σε μια επίκαιρη επερώτηση επί παντός επιστητού. Έχω ξαναπεί, θα το επαναλάβω και τώρα, ότι εάν κάποια στιγμή θέλουμε να λειτουργήσουμε με ουσία και αποτέλεσμα μέσα από το ρόλο μας, θα πρέπει να μιλάμε για τα νομοσχέδια τα οποία συζητάμε. Να κάνουμε προτάσεις, παρατηρήσεις ή ενδεχομένως να βλέπουμε τις παραλείψεις των νομοσχεδίων και να μένουμε σε αυτό, σαφέστατα βέβαια σε σχέση με το τι συμβαίνει γύρω, γιατί κανένα νομοσχέδιο δεν είναι ξεκομμένο από το τι συμβαίνει γύρω. Ωστόσο, το να παρουσιάζεται η ευκαιρία σε οποιονδήποτε σε αυτήν την Αίθουσα να μιλά για οτιδήποτε έχει σχέση με την υγεία σε κάθε νομοσχέδιο που έρχεται από το Υπουργείο Υγείας, σας επαναλαμβάνω ότι μάλλον δεν μας τιμά ούτε μας κάνει αντάξιους στα μάτια των συμπολιτών μας, των πολιτών γενικότερα, σε σχέση με το ρόλο μας. Ακούστηκε από πάρα πολλούς συναδέλφους ότι ήταν άτολμο το νομοσχέδιο. Από κάποιους άλλους ακούστηκε ότι ήταν υπερβολικό. Δεν ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται κανείς, αλλά εγώ θα μείνω σε αυτό που είπε ο κ. Νασιώκας. Όταν γίνεται ένα θετικό βήμα προς μια κατεύθυνση δεν μπορεί παρά να το επικροτεί κανείς. Και αφού ήταν άτολμο το νομοσχέδιο -η ανυπαρξία ενός θεσμικού πλαισίου για το κάπνισμα, για την πώληση του καπνού ή του αλκοόλ ειδικά στους ανηλίκους, η οποία τουλάχιστον βλέπαμε να συμβαίνει στο παρελθόν- το γεγονός ότι ερχόμαστε σήμερα να νομοθετήσουμε, δεν σημαίνει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, δεν οριοθετεί μια πρόοδο για το συγκεκριμένο ζήτημα; Τελικά η τόλμη ή η ατολμία, η υπερβολή ή, αν θέλετε, το χαμηλό προφίλ από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι λίγο ή πολύ βρίσκονται στην κρίση του καθενός μας και εξαρτώνται από το πώς ο καθένας το βλέπει, από το πώς ο καθένας βάζει μια σειρά στις δικές τους σκέψεις, στις δικές του επιλογές και στις δικές του επιδιώξεις. Ένα ζήτημα που θα ήθελα να θίξω, αφορά ένα άρθρο του νομοσχεδίου για κάποιους ειδικευόμενους γιατρούς για τους οποίους προβλέπονται κάποιες θετικές ρυθμίσεις σε σχέση με διάφορα ζητήματα, είτε υγείας είτε οικογενειακά, που μπορεί να έχουν. Κύριε Υπουργέ, υπάρχει μια συζήτηση εδώ και περίπου δεκαεννέα χρόνια για τις εξετάσεις ειδικότητας. Πιθανόν να είναι αρκετά ώριμες οι συνθήκες να κάνουμε αυτό το τολμηρό βήμα, το οποίο ενδεχομένως θα δώσει απάντηση και λύση σε όλα αυτά. Για να μην φάσκουμε και αντιφάσκουμε, ούτε από τη μια πλευρά να παραμερίζουμε το μικρόκοσμο των γιατρών, των ειδικευομένων ή των ειδικών, βγάζοντάς τους από μια γκάμα ευεργετημάτων που μπορεί να τυγχάνουν όλοι οι άλλοι Έλληνες πολίτες πλην αυτών, ούτε από την άλλη πλευρά να δημιουργούμε αυτή τη χαώδη κατάσταση με τις υπερβολικές αναμονές, πιθανότατα πρέπει να μπούμε σε μια λογική αναζήτησης μιας συγκεκριμένης λύσης. Δύο παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά τα άρθρα του νομοσχεδίου. Άρθρο 6: Πιθανότατα οι κυρώσεις που επιβάλλονται στους καταστηματάρχες, όταν παραβαίνουν τη συγκεκριμένη διαδικασία και βλέπουμε να καπνίζουν διάφοροι θαμώνες μέσα σε αυτά τα μαγαζιά, θα έπρεπε να επεκταθούν και στους ιδίους τους καπνιστές. Υπάρχει η μέριμνα. Θέλω, όμως, να πω ότι πιθανότατα θα έπρεπε να είναι μικρότερο το ζήτημα για τους καταστηματάρχες και μεγαλύτερο για τους ίδιους τους καπνιστές. Αντιλαμβάνεστε ότι κανείς από αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν καταστήματα, δεν μπορεί να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα, περιορίζοντας ανθρώπους, οι οποίοι πιθανότατα πολλές φορές… ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έτσι είναι. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: …υπερβαίνουν τον ίδιο τον εαυτό τους ή τα ίδια τα δεδομένα, τα οποία υπάρχουν. Μία ακόμα παρατήρηση -ακούστηκε από τον κ. Ροντούλη, πιθανώς θα μας το εξηγήσετε- στο άρθρο 16. Καλώς εναρμονίσατε όλη τη διαδικασία και με τις ιδιωτικές κλινικές σε ό,τι αφορά τα φαρμακεία. Εγώ το θεωρώ εξαιρετικό βήμα μπροστά, για να τελειώνει αυτή η ιστορία με τις διαφορετικές χρεώσεις των φαρμάκων, που κανείς μας δεν ξέρει ποιος πραγματικά χάνει, αν το Δημόσιο ζημιώνεται, ενίοτε οι ίδιοι οι πολίτες, οι ασθενείς. Πρέπει να υπάρξει ένας εναρμονισμός, για να ξέρουμε ακριβώς τι γίνεται. Δεν ξέρω αν σε αυτό, θα πρέπει να προστεθεί πλέον Φ.Π.Α. ή νόμιμες επιβαρύνσεις. Έχω μία, αν θέλετε, διφορούμενη άποψη επ’ αυτού και θα ήθελα την εξήγησή σας. Έρχομαι στην τροπολογία, την οποία κατέθεσα προσωπικά. Υπήρχε ένα ζήτημα με έναν παλαιότερο νόμο, συγκεκριμένα με το ν. 2955/2001. Ιατροί παθολόγοι, οι οποίοι υπηρετούσαν ως επιμελητές του Ε.Σ.Υ. σε ογκολογικά τμήματα, μπορούσαν, αφού συμπλήρωναν τη σχετική 3ετία, να συμμετέχουν σε εξετάσεις για την απόκτηση του τίτλου της παθολογικής ογκολογίας. Και ναι μεν αυτός ο νόμος εφαρμόστηκε –επιτρέψτε μου, φωτογραφικά- για κάποια συγκεκριμένα νοσηλευτικά ιδρύματα, χαρακτηριστικά για κάποιο νοσοκομείο του ΙΚΑ εδώ στην Αθήνα, για το αντίστοιχο νοσοκομείο του ΙΚΑ στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε τέτοια μέριμνα του νόμου. Εγώ προσωπικά εκτιμώ ότι είναι μία σοβαρή αδικία απέναντι σε κάποιους ανθρώπους, όταν, δηλαδή, σε κάποιους δίνεται μία δυνατότητα και σε κάποιους άλλους, που έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά, να μη δίνεται. Και μόνο μέσα από αυτήν τη λογική, έχω καταθέσει τη σχετική τροπολογία, δίνοντας τη δυνατότητα σε αυτούς τους ανθρώπους όχι για κάτι τρομερό, όχι για κάτι το οποίο ενέχει οικονομικό κόστος, απλά τους δίνει τη δυνατότητα να δώσουν εξετάσεις απόκτησης του τίτλου της παθολογικής ογκολογίας. Επιπλέον, θα υποστηρίξω την τροπολογία του κ. Κασαπίδη, γιατί υπάρχει ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Σε πάρα πολλά μέρη της ελληνικής περιφέρειας –και δεν μιλάω για τις ακριτικές περιοχές- υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Ενώ προκηρύσσονται και επαναπροκηρύσσονται θέσεις πλήρωσης συγκεκριμένων ιατρικών ειδικοτήτων σε νοσοκομεία, σε κέντρα υγείας, δεν υπάρχει το ενδιαφέρον από πολλούς συναδέλφους γιατρούς. Και δεν υπάρχει γιατί, όπως γνωρίζετε, όλοι έχουν εστιάσει την αναζήτησή τους κυρίως στην Αθήνα και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη. Είναι καλό, λοιπόν, να αναζητήσουμε μία κινητροδότηση, πέραν, επαναλαμβάνω, του τι ισχύει για τις ακριτικές περιοχές, ούτως ώστε ενδεχομένως θέσεις οι οποίες προκηρύσσονται τρεις φορές, κηρύσσονται άγονες κλπ., να μπορούν να πληρούνται με γιατρούς, οι οποίοι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα έχουν τη δυνατότητα να πάνε στο μέρος της επιλογής τους, σε μία ακριβώς αντίστοιχη θέση. Εκτιμώ ότι μία τέτοια, αν θέλετε, δυνατότητα αποδοχής μιας τέτοιας συγκεκριμένης πρότασης θα έδινε τη δυνατότητα γενικότερα στο Σύστημα Υγείας να μην παρουσιάζει τόσο μεγάλα κενά, να βοηθήσουμε πολλούς γιατρούς να πάνε στην ελληνική περιφέρεια, δίνοντάς τους την προοπτική στο μέλλον να επιστρέψουν εκεί που θα ήθελαν. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τέλος –και ολοκληρώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε, σε λιγότερο από μισό λεπτό- υπάρχει μία τροπολογία, που κατατέθηκε από κάποιους συναδέλφους σε ό,τι αφορά την προσαύξηση των κλινών για τις ιδιωτικές κλινικές, αν θα πρέπει να μείνουν στο παλαιό καθεστώς του προεδρικού διατάγματος ή όχι. Προφανώς χρειάζεται κάποια προσοχή. Δηλαδή, και σε ό,τι αφορά το ποσοστό της αύξησης, από τη μία πλευρά και σε ό,τι αφορά, από την άλλη, το αν ήδη έχουν πάρει την αύξηση αυτές οι συγκεκριμένες κλινικές. Από εκεί και πέρα, όμως -είναι προς τη σωστή κατεύθυνση- εσείς θα κρίνετε πού ακριβώς θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό ένα τέτοιο αίτημα. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μπράβο, κύριε Τσιάρα. Ο συνάδελφος κ. Ηλίας Λαμπίρης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ο τελευταίος ομιλητής στο στάδιο των πρωτολογιών. Ορίστε, κύριε Λαμπίρη, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Αγαπητοί συνάδελφοι, πράγματι όταν ακούσει κανείς «δεκατρία Εθνικά Συστήματα Δράσης» διερωτάται τι έχει πετύχει. Έχει πετύχει ένα Σύστημα Υγείας που και οι χρήστες και οι λειτουργοί της Υγείας είναι ευχαριστημένοι; Έχουν σωστή περίθαλψη οι πολίτες; Και για να είναι σωστή η περίθαλψη, χρειάζεται, όπως ξέρετε, σωστή εκπαίδευση. Το ένα είναι στενά συνδεδεμένο με το άλλο. Πέτυχε, λοιπόν, το Υπουργείο Υγείας κάτι στο χώρο της εκπαίδευσης ή φέρνει σπασμωδικά, κάπου-κάπου, μία ρύθμιση για την άλφα ή τη βήτα ειδικότητα και με φωτογραφικές διατάξεις πολλές φορές; Έχουν δωρεάν περίθαλψη στο χώρο της Υγείας οι πολίτες; Υπάρχουν Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στη χώρα που να μην ψάχνουν μέσω των τηλεπαραθύρων για κάποιο κρεβάτι; Υπάρχουν Μονάδες Αποκατάστασης εκτός από το κέντρο, την Αθήνα δηλαδή, στην περιφέρεια; Οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, είναι ευχαριστημένοι; Οι προσλήψεις επαρκούν για τα δημόσια νοσοκομεία; Πόσο εμπιστεύεται ο Έλληνας πολίτης το Εθνικό Σύστημα Υγείας; Με τα δεκατρία αυτά Εθνικά Συστήματα Δράσης, όπως τα αναφέρετε, νομίζω ότι θα περίμενε κανείς κάτι περισσότερο. Συζητούμε εδώ και δύο μέρες ένα νομοσχέδιο που αφορά ένα πολύ σημαντικό θέμα, όπως είναι η προστασία των ανηλίκων από τον καπνό και το αλκοόλ. Αναρωτιέμαι πότε θα μας φέρει επιτέλους η Κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο για να διευκολύνουμε τις προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού και να διορθώσουμε όλα αυτά τα οποία αναφέρθηκαν. Είδαμε όλοι σήμερα στις τηλεοράσεις μας τους νοσηλευτές να κάνουν κατάληψη στο Υπουργείο Υγείας. Η κατάσταση έχει φτάσει πράγματι στο απροχώρητο. Δεν θα έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο των καταλήψεων, τις οποίες βέβαια και δεν μπορούμε να επικροτήσουμε. Έχουν, όμως, φτάσει στο απροχώρητο. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν τα βγάζει πέρα, αφού υπήρξαν ελάχιστες προσλήψεις. Μας λέγατε για εννιάμισυ χιλιάδες προσλήψεις. Θα το επαναλαμβάνουμε από αυτή τη θέση και θα σας ζητούμε επιμόνως να μας πείτε πότε προσελήφθησαν και πού πήγαν. Και μας απαντάτε, δεν υπάρχουν στοιχεία, θα σας τα δώσουμε αργότερα. Από το «αργότερα», όμως, έχουν περάσει, κύριε Υπουργέ, ήδη τέσσερις μήνες. Στοιχεία δεν είδαμε, πού προσλήφθηκαν και πότε προσλήφθηκαν. Έχουμε έλλειμμα είκοσι χιλιάδων νοσηλευτών. Και είναι αστεία η δικαιολογία ότι φταίει το Α.Σ.Ε.Π. που δεν γίνονται προσλήψεις. Για το ότι δεν γίνονται προσλήψεις επί πέντε χρόνια φταίει το Α.Σ.Ε.Π.; Φταίει το δικό σας κυβερνητικό πρόγραμμα, που δεν επενδύει χρήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τα αναφέρω όλα αυτά, γιατί τίθεται θέμα αξιοπιστίας. Και τα ακούσαμε χθες το βράδυ από τον κ. Παπουτσή. Πρέπει να βρούμε ποιο Υπουργείο και ποια κυβέρνηση εγγυάται την εφαρμογή ενός νόμου, όπως αυτός που σήμερα καλούμαστε να ψηφίσουμε. Κύριε Υπουργέ, οι εξαγγελίες, όταν δεν υλοποιούνται, δεν αποτελούν έργο και σίγουρα δεν συνιστούν αποτελεσματική πολιτική. Με το παρόν νομοσχέδιο η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να ξαναψηφίζει ένα νομοθετικό πλαίσιο, που ήδη υπάρχει στην Ελλάδα. Απλά δεν εφαρμόζεται. Πείτε μας, πού υπάρχουν κέντρα απεξάρτησης για τον αλκοολισμό; Στην Κρήτη, στη Μακεδονία, απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει κανένα. Έχω ζήσει πρόσφατα περιστατικά όπου αναγκάζεται ολόκληρη η οικογένεια να έρθει στην Αθήνα για ένα παιδί είκοσι, εικοσιπέντε ετών, δηλαδή νεαράς ηλικίας, γιατί δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα. Κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να αναφέρεται στο νομοσχέδιο; Καλύπτονται από τα ταμεία του δημοσίου τα φάρμακα για το κάπνισμα και τον αλκοολισμό; Γιατί, δεν μπορούσατε να το εντάξετε αυτό στο νομοσχέδιο; Νομίζω ότι δεν ήταν κάτι το τρομερό. Όμως, το παρόν νομοσχέδιο παραλείπει ένα σημαντικότερο κομμάτι που είναι η πρόληψη, η προαγωγή υγείας, η αγωγή υγείας στα σχολεία και η καθημερινή ενημέρωση των πολιτών. Κάθε χρόνος που περνά οδηγεί στο θάνατο εκατοντάδες άτομα και στη χώρα μας και εμείς όλοι εδώ μέσα έχουμε ευθύνες, αν μόνο νομοθετούμε και δεν είμαστε αποτελεσματικοί. Το νομοσχέδιο αυτό προσπαθεί με αποσπασματικό τρόπο να τακτοποιήσει εκκρεμότητες και αδυναμίες της διοίκησης με τρόπο ατελή, δημιουργώντας μάλιστα σε ορισμένα σημεία εύλογες υπόνοιες για φωτογραφικές ρυθμίσεις. Στα άρθρα 7, 8, 10, 14, 16, 17 και 20 λέμε «όχι». Για τα άρθρα 23 και 24 λέμε επίσης «όχι», γιατί θα προτιμούσαμε να φέρετε το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση και τη μετεκπαίδευση που λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα, τα οποία εσείς αποσπασματικά κατά καιρούς φέρνετε για διάφορα νοσοκομεία ή για διάφορες ειδικότητες. Στο άρθρο 22 παράγραφος 2 προβλέπεται η εξέλιξη συγκεκριμένης κατηγορίας ιατρών και οδοντιάτρων σε προσωποπαγείς θέσεις διευθυντών του Ε.Σ.Υ. χωρίς διοικητικές αρμοδιότητες με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Προτείνουμε από τη ρύθμιση αυτή να εξαιρεθούν τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία όλης της χώρας, τα νοσοκομεία της Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Σε ό,τι αφορά την υπηρεσία υπαίθρου, η θέση μας είναι σαφής. Να ισχύσει ό,τι αναφέρεται στο νομοσχέδιο που είχαμε ήδη ετοιμάσει για την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση, δηλαδή να είναι για έξι μήνες, αλλά να πηγαίνουν λίγο πριν ή μετά την ειδικότητα ώστε η προσφορά υγείας να είναι ουσιαστική. Τέλος, προτείνουμε από την ψήφιση του νόμου, αυτός να εφαρμοστεί άμεσα –και αυτό να έχει συμβολικό χαρακτήρα- στη Βουλή –ο κ. Μελάς το εφαρμόζει στην επιτροπή του, όμως δεν εφαρμόζεται παντού- στο Υπουργείο σας, στα νοσοκομεία και στα σχολεία τον Ιανουάριο και από 1η Ιουλίου, όπως εσείς προτείνετε, και στις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τελειώνω σε ένα λεπτό. Σε ό,τι αφορά την τροπολογία για τις πυρόπληκτες περιοχές, πρέπει να ξέρετε ότι πυρόπληκτες περιοχές δεν είναι μόνο στην Ηλεία. Είναι και σε πολλές άλλες περιοχές. Εάν υπάρξουν τέτοιες εξαιρέσεις δεν θα είχαμε αντίρρηση, αλλά πρέπει να εφαρμοστούν γενικότερα. Και, ξέρετε, ανοίγει μετά ο «ασκός του Αιόλου», παράθυρα και πόρτες μεγάλες και παρατυπίες, σε ό,τι αφορά την έναρξη ειδικότητας. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον συνάδελφο, κ. Λαμπίρη. Συνεχίζουμε με τις δευτερολογίες. Είναι εγγεγραμμένοι δύο συνάδελφοι. Ο κ. Μπούγας Ιωάννης έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά και ακολουθεί ο κ. Πλεύρης. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα το λόγο, προκειμένου να υποστηρίξω την τροπολογία που έχω καταθέσει με γενικό αριθμό 360 και ειδικό 22, στην Επιτροπή και αντιστοίχως 374 και 34 στην Ολομέλεια της Βουλής. Όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α. ήταν δομές προνοιακές, οι οποίες είχαν γίνει με χρήματα του Β’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Με χρήματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης προγραμματίστηκε να γίνουν δεκαπέντε Κέντρα Στήριξης, τα οποία επρόκειτο να παρέχουν τις ίδιες προς τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α. υπηρεσίες, δηλαδή υποστήριξη, προεπαγγελματική κατάρτιση Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, διάγνωση, θεραπεία κ.ο.κ. σε μικρότερη όμως κλίμακα. Ενώ είχε προγραμματιστεί, αν δεν κάνω λάθος, η κατασκευή και ο εξοπλισμός με χρήματα –επαναλαμβάνω- του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης δεκαπέντε τέτοιων Κέντρων, τελικώς κατασκευάστηκε και εξοπλίστηκε το Κέντρο Στήριξης Άμφισσας, στο οποίο έχει παραδοθεί και εξοπλισθεί ήδη από το τέλος του 2006. Όταν, όμως, ενημέρωσα το Υπουργείο Υγείας ότι έχει ολοκληρωθεί ο εξοπλισμός του Κέντρου, διαπιστώθηκε ότι δεν υφίσταται τα αναγκαίο νομοθετικό σχέδιο, προκειμένου να ξεκινήσει η λειτουργία του. Τρεις φορές έλαβα τις διαβεβαιώσεις του αρμόδιου Υφυπουργού, αλλά και πρόσφατα –τον περασμένο Ιούλιο- του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, του κ. Αβραμόπουλου, ότι θα έρθει νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να συμπληρώσει αυτό το κενό που διαπιστώθηκε, για να καταστεί εφικτή η λειτουργία του Κέντρου Στήριξης Άμφισσας. Την τελευταία μάλιστα φορά έσπευσα να μεταφέρω στην κοινωνία της Άμφισσας τη διαβεβαίωση του Υπουργού και δυστυχώς εκτέθηκα, διότι στο νομοσχέδιο, το οποίο ακολούθησε, δεν περιλαμβανόταν διάταξη! Δύο φορές, με δική μου πρωτοβουλία, κατέθεσα τροπολογία, η οποία ενώ αρχικώς έγινε δεκτή και από τον παριστάμενο Υφυπουργό, όταν ήρθε η ώρα της συζήτησης ενώπιον της Ολομέλειας, χωρίς να λεχθεί, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Επιτρέψτε μου, όμως, να πω, κύριε Πρόεδρε, για να προλάβω ενδεχόμενο ισχυρισμό, ο οποίος θα προβληθεί και στην παρούσα τροπολογία μου, ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό που διέπει τις εργασίες του Σώματος, οι τροπολογίες που κατατίθενται από τους Βουλευτές δεν είναι απαραίτητο να έχουν την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Παρά ταύτα, στις 18.11.2008 κατέθεσα με επιστολή μου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους την τροπολογία και τους ζήτησα να υποβάλουν στη Βουλή έκθεση, προκειμένου να συζητηθεί η τροπολογία αυτή, έχοντας υπ’ όψιν και την έκθεση αυτή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Όπως πληροφορούμαι, μέχρι σήμερα το Γενικό Λογιστήριο δεν έχει υποβάλει έκθεση. Δικαίωμά του. Δικαίωμα, όμως, δικό μου και της Εθνικής Αντιπροσωπείας είναι να προχωρήσουμε στην αντιμετώπιση ενός θέματος και χωρίς την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, διότι είναι θεμελιώδες δικαίωμα των Βουλευτών να προτείνουν τροπολογίες σε νομοσχέδια, προκειμένου να επιλύονται σημαντικά ζητήματα. Λάβετε δε υπ’ όψιν, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι για την τροπολογία, η οποία προτείνεται, έχουν υποβληθεί ερωτήσεις συναδέλφων από όλα τα Κόμματα και νομίζω ότι έχει εξασφαλιστεί η συναίνεση όλων των πτερύγων της Βουλής. Κατά συνέπεια, δεν νομίζω ότι υπάρχει καμμία απολύτως δικαιολογία, για να μην γίνει αποδεκτή η τροπολογία, την οποία εισηγούμαι –και νομίζω ότι όμοια εισηγούνται και Βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού- έτσι ώστε να καλυφθεί και αυτό το κενό και να μπορέσει να λειτουργήσει ένα Κέντρο, το οποίο έχει στοιχίσει περίπου 2.000.000 ευρώ με τον εξοπλισμό του και αυτήν τη στιγμή όχι μόνο δεν παρέχει τις υπηρεσίες που κατά προορισμό πρέπει να παρέχει στα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες της περιοχής, αλλά απαξιώνεται και κτιριακά και ο εξοπλισμός του και το ελληνικό δημόσιο καταβάλλει χρήματα, προκειμένου να φυλάσσεται το Κέντρο αυτό από ιδιωτική εταιρεία φύλαξης. Κύριε Υπουργέ, χθες γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, δεδομένου ότι το Κέντρο αυτό είναι το μοναδικό που υπάρχει στη Φωκίδα, περιμένουν εναγωνίως και με αγανάκτηση μπορώ να πω είτε να κάνετε δεκτή την τροπολογία –που είναι το έλασσον, το ελάχιστον- για να μπορέσει επιτέλους να λειτουργήσει αυτό το Κέντρο ή να εξηγήσετε –και να εξηγήσετε πειστικά- για ποιο λόγο παρά τις υποσχέσεις σας και τις υποσχέσεις του Υπουργού επί δύο χρόνια δεν καθίσταται δυνατή η δημιουργία του θεσμικού πλαισίου και αναγκάζουμε τους ανθρώπους αυτούς και τις οικογένειές τους να μετακινούνται σε απόσταση εκατόν σαράντα χιλιομέτρων –που είναι το πλησιέστερο Κέντρο- και να πληρώνουν για υπηρεσίες, τις οποίες μπορούν να έχουν στην πόλη τους δωρεάν. Διότι αν δεν μπούμε τουλάχιστον στη λογική να παρέξουμε εξηγήσεις πειστικές προς τους ανθρώπους αυτούς, τότε είμαστε αναγκασμένοι όλοι να τους πούμε από ποιους πρέπει να αναζητήσουν ευθύνες. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μπούγα. Ο κ. Αθανάσιος Πλεύρης από το ΛΑ.ΟΣ. έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, εμείς επειδή ήμασταν και στην εξεταστική δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε όλη τη συζήτηση που έγινε. Παίρνω το λόγο, κατ’ αρχάς απλώς για να τοποθετηθώ υπέρ των ρυθμίσεων που αναφέρονται στην προσπάθεια καταπολέμησης των φαινομένων και του αλκοολισμού και της διάδοσης του καπνίσματος σε διαφόρους χώρους. Βέβαια πρέπει εκτός από νομοθετικές ρυθμίσεις, να βλέπουμε και την ουσία και δυστυχώς και εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο παρατηρείται εντόνως στις επιτροπές να καπνίζουν κάποιοι συνάδελφοι και να μην υπάρχουν ουσιαστικά χώροι καπνιστών και μη καπνιστών. Πρέπει κάποια στιγμή να μην μένουμε στον τύπο, στο νομοθετικό κείμενο, πρέπει να βλέπουμε την ουσία. Πραγματικά αυτό το φαινόμενο στις επιτροπές, που λέμε απλώς μόνο και μόνο να μην είναι σε συνθήκες που μπορεί να παίρνει, να μην μας βλέπει η κάμερα της Βουλής, δηλαδή ένας πλήρης στρουθοκαμηλισμός, πρέπει κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσουμε. Κύριε Υπουργέ, το ίδιο είναι και το φαινόμενο διευθυντές κλινικών, που υπάγονται σε εσάς, να βγαίνουν σε τηλεοπτικές εκπομπές και να καπνίζουν. Και αυτό από μόνο του θεωρώ ότι προσβάλλει. Θεωρώ ότι η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων είναι χρήσιμη, ειδικά σε μια νεολαία την οποία δεν πρέπει να στρέφουμε προς το κάπνισμα, τον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά, πρέπει να την στρέφουμε προς τον αθλητισμό, προς ιδανικά και άλλα πολλά θέματα. Πήρα, όμως, το λόγο γιατί σας έχουμε καταθέσει βέβαια μια εκπρόθεσμη τροπολογία, αλλά από όσο γνωρίζω είχε απασχολήσει το Υπουργείο σας και θεωρώ ότι είναι ένα εύλογο αίτημα. Κάποιοι φοιτητές που έχουν τελειώσει αριστούχοι των ιατρικών σχολών είχαν θέσει το θέμα ότι κάποια στιγμή αυτοί που παίρνουν άριστα στις ιατρικές σχολές θα πρέπει να πριμοδοτούνται. Μάλιστα σε συζήτηση που έκανα μαζί τους -και δεν σας το κρύβω ότι πρόσκεινται και στη Δ.Α.Π., τη δική σας φοιτητική παράταξη, απλώς προσέκρουσε σε αντιδράσεις κάποιων παρατάξεων της Αριστεράς- λένε να γίνεται αυτό τουλάχιστον σε φοιτητές που είναι αριστούχοι και έχουν ορκιστεί και στην πρώτη ορκωμοσία του έτους, δηλαδή πρόκειται αποδεδειγμένα για αριστούχους φοιτητές που τέλειωσαν την ιατρική στα έξι χρόνια και ορκίστηκαν στην πρώτη ορκωμοσία. Αυτό το ανθρώπινο δυναμικό είναι πολύ μικρό, συνολικά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα είκοσι άτομα το χρόνο που τελειώνουν με άριστα και ορκίζονται στην πρώτη ορκωμοσία. Προκειμένου να μεταναστεύσουν και να φύγουν στο εξωτερικό για να κάνουν ειδικότητα και να χάσει η Ελλάδα ένα δυναμικό που αποδεδειγμένα είναι υψηλού επιπέδου, θα μπορούσατε να τους δώσετε τη δυνατότητα και ως υπεράριθμοι να μπαίνουν στις ειδικότητες. Είναι κάτι που είναι απόλυτα αξιοκρατικό. Δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει, εκτός αν μπούμε στη λογική να αμφισβητούμε το πώς κάποιος παίρνει βαθμούς στο πανεπιστήμιο, οπότε τότε καταλύεται όλο το σύστημα της βαθμολογίας. Τότε θα πρέπει να αμφισβητούμε και τα πτυχία που υπάρχουν. Είναι ένα απόλυτα αξιοκρατικό σύστημα και παράλληλα πριμοδοτεί τον αριστούχο και δίνει τη δυνατότητα στο Ε.Σ.Υ. να στελεχώνεται από ένα πολύ καλό προσωπικό. Επίσης δεν υπάρχει κανένα κόστος, ούτε σ’ αυτούς που περιμένουν γιατί θα είναι υπεράριθμοι. Κύριε Υπουργέ, δεν μιλάμε για διακόσια με τριακόσια άτομα που είναι το έτος, ώστε να μου λέγατε ότι είναι αδύνατον. Μιλούμε για ένα πολύ μικρό αριθμό που οπωσδήποτε θα είναι υπέρ του Ε.Σ.Υ.. Πιστεύω ότι και εσείς προσχωρείτε σ’ αυτήν την άποψη, απλώς αντιλαμβάνομαι τις πιέσεις που υπάρχουν. Φοβάστε ότι κάποιες παρατάξεις, που θέλουν μια ισοπέδωση μέσα στα πανεπιστήμια και απαξίωση των αριστούχων, θα σας κλείσουν τα πανεπιστήμια. Είναι ένα επιχείρημα που το σέβομαι, κάποια στιγμή, όμως, πρέπει σοβαρά να δείτε ότι έχει περάσει η εποχή που περιμένουμε με επετηρίδες και λίστες και πρέπει να πριμοδοτείται ο αξιοκρατικά καλύτερος. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Πλεύρη. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής έχει ζητήσει το λόγο. Πόσο χρόνο θέλετε, κύριε Παπουτσή; ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Λίγο χρόνο, εντός του πλαισίου που δικαιούμαι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Παπουτσή, έχετε το λόγο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Φτάνουμε στο τέλος μιας συζήτησης επί ενός νομοσχεδίου που έχει εξαιρετική σημασία για την υγεία και τις ζωές των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων. Είναι κρίμα βέβαια που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η κοινή γνώμη δεν παρακολουθούν τη συζήτηση και την εξέλιξή της μέσα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου. Φοβάμαι ότι ούτε η Κυβέρνηση παρακολουθεί τη συζήτηση, δεδομένου ότι είναι απασχολημένη με τις έγνοιες της, με τις αγωνίες της και κυρίως με τη σημερινή κατάσταση, όπου το Υπουργείο Υγείας τελεί υπό κατάληψη από το πρωί. Και για ποιο λόγο; Αφού ο Υπουργός μας διαβεβαίωσε και χθες, όπως και τις προηγούμενες μέρες ότι τα θέματα που αφορούν τους νοσηλευτές έχουν όλα λυθεί. Και όμως, αποδεικνύεται ότι δεν έχουν λυθεί. Το δεύτερο θέμα, το οποίο σκιάζει την πολιτική ζωή, είναι το θέμα με το οποίο ασχολείται η εξεταστική επιτροπή σε άλλη αίθουσα της Βουλής, το θέμα του Βατοπεδίου. Ξέρετε σήμερα, εν μέσω της δική μας συζήτησης -που επαναλαμβάνω είναι εξαιρετικής σημασίας θέμα για το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού και ιδιαίτερα των νέων- έχουμε μια νέα αποκάλυψη που δίνει μια νέα διάσταση και φέρνει την Κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Κύπρου ανακοίνωσε επισήμως ο ίδιος, διά ζώσης, σε συνέντευξη ότι ουδέποτε του ζητήθηκαν επίσημα στοιχεία, προκειμένου να ανοίξουν οι λογαριασμοί των δύο off shore εταιρειών που φέρονται εμπλεκόμενες στην υπόθεση του Βατοπεδίου. Αντιλαμβάνεστε, κύριε Πρόεδρε, τι σημαίνει αυτό σήμερα για τη δημόσια συζήτηση. Αντιλαμβάνεστε επίσης ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για μας, για το νομοσχέδιο, για την ουσία της συζήτησής μας σήμερα εδώ να τύχει της οποιασδήποτε προσοχής του οποιουδήποτε πολίτη, δεδομένου ότι όλοι στρέφονται προς το νέο σκάνδαλο. Γιατί αυτό είναι νέο σκάνδαλο. Είναι το σκάνδαλο του σκανδάλου. Όλος ο ελληνικός λαός, όλοι οι συνάδελφοι Βουλευτές που συμμετέχουν στην εξεταστική επιτροπή να περιμένουμε να δούμε ποια είναι η κίνηση αυτών των λογαριασμών και ποιοι συμμετέχουν σ’ αυτές τις εταιρείες και ξαφνικά, την τελευταία ημέρα, που ολοκληρώνεται η εξέταση των μαρτύρων, ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Κύπρου –το πλέον δηλαδή επίσημο πρόσωπο της Κυπριακής Δημοκρατίας- να δηλώνει ότι ουδέποτε ζητήθηκε από ελληνικές αρχές, από οποιαδήποτε αρχή επισήμως η οποιαδήποτε πληροφορία. Αυτό είναι το σκάνδαλο του σκανδάλου. Ο αξιότιμος συνάδελφος και αγαπητός σε μένα κ. Άκης Γεροντόπουλος, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας για τη σημερινή συζήτηση λείπει από την Αίθουσα. Ωστόσο χθες στην αγόρευσή του εξέφρασε την απορία γιατί άραγε η Κυβέρνηση φέρνει, εν μέσω όλης αυτής της κατάστασης, ένα νομοσχέδιο για να το συζητήσουμε τώρα στη Βουλή και δεν το είχε φέρει τόσο καιρό. Δεν υπάρχει σκοπιμότητα, είναι η καλή πρόθεση της Κυβέρνησης. Ελάτε, όμως, που ανατρέχοντας στα Πρακτικά και στη συζήτηση της επιτροπής κατά τη διάρκεια της ακρόασης των φορέων, ο κ. Μπεχράκης, ο εθνικός εκπρόσωπος της χώρας μας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δηλώνει ότι «Χρειαζόμουν αυτή την πρωτοβουλία, δεδομένου ότι στις 17.11.2008 δεν θα είχα τι να πω. Θα ντρεπόμουν να πάω στη Νότια Αφρική, όπου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα εξέταζε την πρόοδο και την εξέλιξη των κρατών-μελών, όσον αφορά την εφαρμογή των μέτρων για τη σύμβαση του πλαισίου που είχε συμφωνηθεί το 2003 στη Γενεύη». Του πλαισίου το οποίο ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία μέσα από τις πράξεις και τις πρωτοβουλίες του τότε Υπουργού, του κ. Νασιώκα και βεβαίως η Βουλή των Ελλήνων ενσωμάτωσε εκείνη την απόφαση με τη νομοθετική πρωτοβουλία που ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ερώτημα δεύτερο του αξιότιμου Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από του Βήματος της Βουλής του κ. Αβραμόπουλου χθες: «Γιατί μας κατηγορείτε; Υπάρχει κάποιο συμφέρον; Υπάρχει κάποιος ο οποίος κερδίζει από αυτό που εσείς –δηλαδή εμείς, η Αντιπολίτευση- ονομάζετε καθυστέρηση;». Ελάτε, όμως, που υπάρχει κάποιος που κερδίζει και αυτό επιθυμώ να φωτίσω σήμερα, ποιος και τι. Αυτοί, λοιπόν, που κερδίζουν δεν είναι μόνο οι καπνοβιομηχανίες, όπως θα νόμιζε κάποιος ο οποίος ψάχνει να βρει τα πράγματα. Πρέπει να σας πω μάλιστα ότι ορισμένες από τις μεγάλες καπνοβιομηχανίες επιμένουν στη γρήγορη εφαρμογή της πιο αυστηρής νομοθεσίας. Εκείνοι, όμως, που κερδίζουν είναι οι διαφημιστικές εταιρείες, είναι οι εταιρείες εκείνες που κάνουν χρήση των διαφημιστικών πινακίδων στους δρόμους. Έχω εδώ τα νούμερα όσον αφορά τον καπνό. Για τη διαφήμιση του καπνού το 2006 δαπανήθηκαν 73.663.000 ευρώ. Το 2007 δαπανήθηκαν 72.915.000 ευρώ. Το 2008 στο πρώτο εξάμηνο 34.000.000 ευρώ. Δεν μιλώ για τα προηγούμενα χρόνια της καθυστέρησης, μιλώ για τη μισή περίοδο της καθυστέρησης της Νέας Δημοκρατίας. Πού πηγαίνουν αυτά τα χρήματα; Δεν πηγαίνουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Δεν πηγαίνουν στις εφημερίδες. Στις εφημερίδες για να καταλάβετε, κύριε Πρόεδρε, πηγαίνουν μόνο 10.000 ευρώ το χρόνο. Τόσο πήγαν το 2006. Στα περιοδικά πήγαν 56.000 ευρώ. Πού πήγαν τα 73.000.000 ευρώ; Πήγαν στην εξωτερική διαφήμιση, στη διαφήμιση την οποία βλέπουμε παντού, σ’ όλους τους δρόμους, έξω από τα νοσοκομεία, έξω από τα σχολεία, στη διαφήμιση που, κατά τα άλλα, η Κυβέρνηση αρνείται να απαγορεύσει. Γι’ αυτό είναι έντονη η κριτική των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γιατί εμείς θεωρούμε ότι αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στο σκοπό και στο στόχο της απαγόρευσης του καπνίσματος, στην αποτροπή των νέων προκειμένου να κάνουν χρήση είτε των τσιγάρων είτε των ποτών, θα πρέπει να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτά τα ποσά να μπορούσαμε να τα δώσουμε σε μια διαφήμιση, σε μια επικοινωνιακή καταιγίδα, αν θέλετε, προκειμένου να διαμορφώσουμε νέες συνειδήσεις και μια νέα κουλτούρα στη χώρα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ποτά. Την ίδια περίοδο που η Κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει στη διαδικασία της απαγόρευσης των διαφημίσεων έχουμε για το 2006 68.000.000 ευρώ διαφημιστική δαπάνη, το 2007 73.000.000 ευρώ, το 2008, το πρώτο εξάμηνο, 46.000.000 ευρώ. Καταλαβαίνετε, κύριε Πρόεδρε, ότι πίσω απ’ αυτήν την ολιγωρία, την καθυστέρηση και, κυρίως, τη μη εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάποιοι κέρδισαν. Αυτήν την απάντηση όφειλα να τη δώσω και στον κύριο Υπουργό, ο οποίος μας κατακεραύνωσε χθες με τις ηθικοπλαστικές αγορεύσεις του, αλλά και σ’ όσους άλλους θεωρούν ότι η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πολιτική απλώς αντιπολίτευσης. Όχι. Είναι πολιτική ευθύνης, είναι πολιτική εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, είναι πολιτική η οποία αφορά το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων. Αυτά όσον αφορά το τμήμα του νομοσχεδίου που έχει σχέση με την προστασία των νέων από τα τσιγάρα και από το αλκοόλ. Όσον αφορά το υπόλοιπο μέρος του νομοσχεδίου, το οποίο αφορά διευθετήσεις –διότι περί διευθετήσεων πρόκειται- είτε αυτό αφορά την ενίσχυση των ιδιωτικών κλινικών και τη δυνατότητα που έχουν πλέον να αγοράζουν και να πωλούν φάρμακα, να κάνουν δηλαδή εμπόριο φαρμάκων ουσιαστικά, με πολύ επωφελείς όρους για τα ίδια και, κυρίως, για τις ιδιωτικές κλινικές, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο κ. Γιαννόπουλος προηγουμένως. Ή όσον αφορά τις ρυθμίσεις που αφορούν τα φάρμακα ή τον Ε.Ο.Φ., εμείς θεωρούμε ότι αυτές οι ρυθμίσεις υποκρύπτουν πάλι κάποιες σκοπιμότητες, στις οποίες αναφέρθηκαν όλοι οι συνάδελφοι προηγουμένως, και που σε κάθε περίπτωση εμάς δεν μας επιτρέπουν να τις ψηφίσουμε. Γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε, επιμένουμε στο βασικό σκοπό αυτού του νομοσχεδίου. Συμφωνούμε στην ιδέα, συμφωνούμε στην αρχή, θέλουμε όμως να δούμε πρώτα απ’ όλα τους ελεγκτικούς μηχανισμούς στη θέση τους, προκειμένου να μπορέσουν να λειτουργήσουν στην πράξη και να εφαρμόσουν τις διατάξεις αυτού του νόμου. Δεύτερον, θέλουμε να δούμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σχολικής αγωγής και κυρίως τη συνέργεια πολλών άλλων παραγόντων στη δημόσια και την κοινωνική ζωή της χώρας. Και εννοώ ότι θέλουμε να δούμε την Εκκλησία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τους πάντες, να συντονίζονται κάτω από ένα θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να λειτουργεί στα πλαίσια της κυβέρνησης. Και γι’ αυτό ασκούμε κριτική στην Κυβέρνηση, γιατί απεμπόλησε και ακύρωσε τη δομή συντονισμού τέτοιου είδους δραστηριοτήτων, που είχε εγκατασταθεί με το «νόμο Στεφανή» κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ως πιλοτικό πρόγραμμα, ως ένα πιλοτικό μοντέλο, αν θέλετε, του οποίου όμως η αξία πιστεύαμε ότι θα ήταν πλέον αποδεκτή και από την Κυβέρνηση και θα μπορούσαμε κάλλιστα να συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε ακριβώς την ίδια πρακτική. Το Υπουργείο Υγείας, αν θέλει, πράγματι, να λειτουργήσει σ’ αυτήν την κατεύθυνση, θα πρέπει να πάρει και αυτές τις αρμοδιότητες, δηλαδή τις αρμοδιότητες του συντονισμού όλων των άλλων δράσεων στον ευρύτερο κυβερνητικό χώρο αλλά, κατά τη γνώμη μου, και το συντονισμό των δράσεων και των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των άλλων φορέων της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω και ολοκληρώνω, εμείς είμαστε υπέρ της προσπάθειας, υπέρ του στόχου. Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν μπορούμε να συνεργήσουμε και να συναινέσουμε στις άλλες διευθετήσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται στα άλλα άρθρα του νομοσχεδίου. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ τον κ. Παπουτσή. Στο σημείο αυτό με την ομιλία του Υφυπουργού κ. Παπαγεωργίου θα ολοκληρωθεί η συζήτηση για το σχέδιο νόμου «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις». Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θέλετε να μιλήσετε αγαπητέ συνάδελφε, και μετά να μιλήσω εγώ; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Χαραλάμπους, έχετε ξεπεράσει κάθε χρόνο, απ’ ό,τι βλέπω. Δεν έχετε κατά τον Κανονισμό χρόνο, ούτε δευτερόλεπτο. Είναι δεκατέσσερα λεπτά, κύριε Χαραλάμπους. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να ολοκληρώσουμε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Θα μπω κατευθείαν στην ουσία των άρθρων. Δεν θα κάνω καμμία αναφορά στα γενικά, ούτε θα επιχειρήσω να απαντήσω σ’ όσα τέθηκαν από πάρα πολλούς συναδέλφους, από διάθεση να συμβάλλουν στην καλύτερη δυνατή διαμόρφωση του νομοσχεδίου κι, αν θέλετε, να αναδείξουν και να προτείνουν λύσεις για τα προβλήματα της υγείας που αναμφίβολα υπάρχουν κι είναι γνωστό αυτό. Και δεν θα το κάνω όχι μόνο γιατί δεν το επιτρέπει ο χρόνος κι η ώρα είναι περασμένη αλλά γιατί και χθες είπα ότι ναι, ο Βουλευτής έχει απεριόριστο το δικαίωμα της έκφρασης της γνώμης σ’ αυτήν την Αίθουσα γύρω από οποιοδήποτε θέμα, αλλά δεν μπορεί να παίρνουμε το χρόνο για να μιλήσουμε για ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο και το 110% του χρόνου να καταναλώνεται για οτιδήποτε άλλο εκτός από την ουσία. Δεκτό και υποχρεωτικό και από ένα Βουλευτή της περιφέρειας να προβάλλει μέσα απ’ αυτήν την ευκαιρία που του δίνεται το θέμα της περιφέρειάς του. Αλλά από εκεί και πέρα δεν μπορεί να γίνεται μόνον συζήτηση με το περιεχόμενο μιας γενικευμένης επερώτησης και καμμία αναφορά σε νομοσχέδιο και στο νομοσχέδιο αυτό, για το οποίο επιμένω και πάλι -το είπα και στη Βουλή και τώρα- και εκφράστηκε η άποψη ότι θα πρέπει να βγει μέσα από μια γενική ομοφωνία, ανεξάρτητα από την διαβάθμιση του καθενός από μας ως προς το αν είναι τολμηρό ή άτολμο ή αν άργησε, αν έπρεπε να έρθει πιο νωρίς. Αποδόθηκαν, κύριε Νασιώκα –και κάνω ιδιαίτερη αναφορά σ’ εσάς γιατί πιστεύω ότι είστε και η ψυχή του αντικαπνιστικού αγώνα στη σημερινή Βουλή- αυτά που έπρεπε να αποδοθούν σ’ όλους όσους έπαιξαν σημαντικό ρόλο σ’ αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια, από τον αείμνηστο Δοξιάδη, και μάλιστα σε εποχές όπου ήταν πολύ πιο δύσκολο να θέσεις αυτό το θέμα, στη συνέχεια από τους Υπουργούς που κατάφεραν με την καθοριστική τους ψήφο να περάσει αυτή η διαδικασία στον καθηγητή μου Στεφανή, που συνέβαλε στην υπογραφή αυτής της συμφωνίας, σύμβασης με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που απετέλεσε και αποτελεί το πλαίσιο για την εφαρμογή της όποιας αντικαπνιστικής πολιτικής θα πρέπει να εφαρμόσουμε, η οποία κάνει ένα ξεκίνημα, και στη συνέχεια σαφέστατα υπάρχει πεδίο λαμπρό να διορθωθεί, αφού και η κοινή γνώμη προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να αποδεχθεί αυτήξν τη νέα κατάσταση αλλά και οι εμπλεκόμενοι φορείς να σταθούν στο ύψος που επιβάλλουν οι περιστάσεις, ώστε να έχει την καλύτερη δυνατή απόδοση. Η άποψή μου είναι ότι, πράγματι, έγιναν μεγάλες προσπάθειες, πράγματι υπήρξαν νομοθετικές πρωτοβουλίες. Όμως δεν υπήρξε μια ολοκληρωμένη μορφή, μορφή νόμου που περιλαμβάνει συγκεκριμένα πράγματα, κατασταλτικούς μηχανισμούς, αν θέλετε, και καινοτόμες δράσεις γύρω από το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το όλο πρόβλημα από την πρόληψη, την αγωγή, μέχρι τη θεραπευτική αντιμετώπιση με τη δημιουργία, αν θέλετε, σε πρώτη φάση αυτής της ειδικής υπηρεσίας στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου, που θα εμπλουτιστεί με κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό, που θα γίνει ένα κέντρο παραγωγής ιδεών, επεξεργασίας απόψεων, εμπειριών, ώστε να διαμορφώσουμε τις καλύτερες, αν θέλετε, προτάσεις και να βρούμε τον αποτελεσματικότερο τρόπο για την προώθησή τους. Όλα αυτά είναι ένα ξεκίνημα το οποίο θα πρέπει να δεχθούμε και να στείλουμε από δω το μήνυμα αυτής της ομόφωνης άποψης του ελληνικού Κοινοβουλίου, και έτσι πιστεύω ότι είναι, με τις όποιες πιθανότατα διαφοροποιήσεις που καμιά φορά έχουν και ιδεολογικά στοιχεία. Δεν το καταλαβαίνω βέβαια αυτό το στοιχείο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κάποιες ακραίες περιπτώσεις ειπώθηκαν από ένα-δυο συναδέλφους -δεν είναι εδώ και δεν θα τις αναφέρω- ότι τα κρεβάτια της εντατικής στο «Ιπποκράτειο» Θεσσαλονίκης ήταν εφτά, πήγαν στα μισά και αύριο κλείνουν και τα άλλα. Ήταν εφτά. Τρία χρόνια -ξέρει κι ο κ. Γιαννόπουλος- πολλά χρόνια λειτουργούσαν, ήταν εξοπλισμένα και δεν λειτουργούσαν τρία. Ήδη λειτουργούν και τα υπόλοιπα. Γιατί τα λέτε; Υπάρχει και μια σειρά από άλλα πράγματα που είπα ότι δεν θέλω να αναφέρω γιατί και οι συνάδελφοι απουσιάζουν, αλλά δεν θέλω κι εγώ να δώσω δικαίωμα στο να μου πουν ότι παραβιάζω και τον Κανονισμό. Για τα επί μέρους άρθρα, πέραν των έξι πρώτων που αφορούν το αντικαπνιστικό, αν θέλετε, σκέλος του νομοσχεδίου, και για το οποίο και ο Υπουργός αναφέρθηκε και εγώ μ’ αυτήν τη σύντομη τοποθέτηση, νομίζω πως έθεσα και το στίγμα συνολικά του Υπουργείου αλλά και των προθέσεών μου. Και τα λέω ειλικρινά. Δεν κρύβομαι. Το είπα και στην επιτροπή της Βουλής. Τα λέει ένας πρώην καπνιστής ο οποίος για πάρα πολλά χρόνια κάπνιζε και εδώ και αρκετούς μήνες –δεκατρείς, δεκατέσσερις μήνες- έχει κόψει το τσιγάρο, αναπνέει και εργάζεται πιο ελεύθερα και κυρίως –το δηλώνω- δεν αισθάνεται ενοχές απέναντι στην οικογένειά του, στην κόρη του, στο κοινωνικό σύνολο. Ειλικρινά. Όσον αφορά το άρθρο 7, πιστεύω ότι η προσπάθεια η οποία γίνεται κινείται προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της οργανωτικής υποδομής του «ΜΗΤΕΡΑ» το οποίο έπαιζε, παίζει και θα παίζει σημαντικό ρόλο, όπως πιστεύω, σ’ αυτόν τον ευαίσθητο τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής φροντίδας που έχει να κάνει με τις υιοθεσίες, τις ανάδοχες οικογένειες. Δίνεται ένα επιπλέον κίνητρο, έτσι ώστε απερίσπαστα αυτοί που θα έχουν την ευθύνη, να μπορούν να προσφέρουν καλύτερα. Πιθανότατα, κάποιες παλινδρομήσεις στο παρελθόν να μην ήταν οι σωστές, να μην κινήθηκαν προς τη σωστή κατεύθυνση. Εδώ είμαστε, όμως, να αναγνωρίζουμε τα λάθη και τις παραλείψεις, να τα διορθώνουμε και να βλέπουμε τι μπορεί να αποδώσει καλύτερα. Και αυτό πιστεύουμε πως και εσείς θα κάνατε, εάν ήσασταν στη θέση μας. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να το ελέγξει το διοικητικό συμβούλιο διότι έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και υπάρχει η υποψία… ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έχετε απόλυτο δίκιο. Αυτά σαν απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να προχωρήσουμε στην όποια εφαρμογή της νέας οργανωτικής του δομής. Και είναι σωστές οι παρατηρήσεις, αλλά για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν θα ήθελα τώρα να ανοίξω το θέμα. Όσον αφορά το άρθρο 8, νομίζω πως υπήρξε σχεδόν απ’ όλες τις πλευρές η σύμφωνη γνώμη. Δίνεται η δυνατότητα ώστε να συνεχίσουν την άσκηση των καθηκόντων τους, να μη δημιουργούν προβλήματα στη σειρά της ειδικότητος άλλων συναδέλφων και στη συνέχεια να επανέρχονται έτσι ώστε να μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές. Νομίζω ότι είναι ένα δίκαιο μέτρο, όπως το διαβαθμίζει ο καθένας ως πρπς τη δικαιότητα. Για το άρθρο 9, υπήρξαν και δικές μου επιφυλάξεις, αλλά ερευνώντας το διαπίστωσα, πράγματι, ότι είναι ακέραιη η ευθύνη της διοίκησης η οποία προκήρυξε θέσεις οι οποίες είχαν δεσμευτεί. Στη συνέχεια μετέταξε ανθρώπους στις θέσεις αυτές, με αποτέλεσμα για όσους ήταν να προσληφθούν, να μην υπάρχουν θέσεις να προσληφθούν. Αυτή είναι η ιστορία. Αυτό, λοιπόν, το μεγαλείο της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης θα πρέπει να το πληρώσει ποιος; Αυτός ο οποίος δεν φέρνει καμμία ευθύνη; Και παρόμοιο θέμα άλλης μορφής είχαμε προχθές σε μια επίκαιρη ερώτηση για το «Αττικόν» Νοσοκομείο, όπου ζητούνται από κάποιους χρήματα, ενώ αυτοί δεν έφερναν ευθύνη αποδοχής των θέσεων. Ορθώς έπραξαν οι διοικήσεις, διότι γινόταν μια προσπάθεια για να αναπτυχθεί το νοσοκομείο και προσωπικό δεν υπήρχε. Δεν μπορούμε να ζητάμε από κανέναν ευθύνες. Και πάλι το μεγαλείο της ελληνικής διοίκησης! Και πάλι θα πρέπει να έρθουμε νομοθετικά να ρυθμίσουμε και να καλύψουμε αυτά τα θέματα. Για το άρθρο 10, νομίζω ότι υπάρχει μια υπερβολική καχυποψία γύρω από το φόβο μην τυχόν παραδοθεί η διαχείριση των οικονομικών, των λογιστικών σε φυσικά και νομικά πρόσωπα. Βλέπω ότι κάποιος συνάδελφος κουνάει το κεφάλι του. Θεωρώ ότι έρχεται ειλικρινά για να ενισχύσει με διαφάνεια την όλη διαδικασία. Έρχεται και προσαρμόζεται στο π.δ. 146/2003, δικό σας, ενώ ίσχυε πρώτα με το π.δ. 205/1998. Όλα γίνονται με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και τις βέλτιστες πρακτικές αντιμετώπισης των λογιστικών μονάδων υγείας. Θεωρώ, λοιπόν, ότι δεν δικαιολογείται αυτή η ανησυχία σας και νομίζω πως όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι η διαχείριση των οικονομικών, των λογιστικών, τώρα και με την εφαρμογή του διπλογραφικού συστήματος και την υποχρέωση σε ισολογισμούς στη συντριπτική πλειοψηφία των νοσοκομείων –και αυτό γίνεται τα τελευταία ένα, δύο χρόνια- νομίζω ότι χρειάζεται αυτή τη στήριξη. Για το άρθρο 1, υπήρξε απ’ όλες τις πλευρές σύμφωνη γνώμη και γι’ αυτό δεν κάνω καμμιά αναφορά για ορισμένους συναδέλφους που για σοβαρούς κοινωνικούς λόγους γίνεται αυτή η ρύθμιση. Για τη ρύθμιση που αφορά το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας, και πάλι δεν αντιλαμβάνομαι την άρνησή σας να συναινέσετε προς αυτήν την κατεύθυνση. Έρχεται το Ι.Φ.Ε.Τ. και εισάγει συγκεκριμένα φάρμακα τα οποία λείπουν από την αγορά –συγκεκριμένα φάρμακα- επειδή για τον άλφα ή βήτα λόγο χρειάζονται. Αυτά, λοιπόν, στη συνέχεια δεν διατίθενται όλα γιατί γίνεται καινούργια εισαγωγή φαρμάκων με αποτέλεσμα να παραμένουν στα ράφια και στις αποθήκες. Ξέρετε πόσα –και εδώ είναι ο κ. Γιαννόπουλος να μας πει- βρέθηκαν στις αποθήκες του Ι.Φ.Ε.Τ. όταν έγινε, αν θέλετε και η κυβερνητική αλλαγή; Δεν είναι έτσι, κύριε Γιαννόπουλε; Και μάλιστα χωρίς να φέρει καμμιά ευθύνη. Έκανε τις απαραίτητες προμήθειες, προκειμένου να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες και φάρμακα τα οποία δεν εισάγονται για κάποιους λόγους, είτε γιατί δεν ωφελούν τις εταιρείες είτε γιατί έτσι είτε γιατί αλλιώς. Ο συνάδελφος που είναι και φαρμακοποιός το γνωρίζει. Αυτά, λοιπόν, ζητάτε τώρα να εξαχθούν για να μην έχουμε πρόσθετη επιβάρυνση στο δημόσιο. Και τίποτα περισσότερο. Αλλά ξέρετε τι μου κάνει εντύπωση; Καλά μεν από τη δική μας πλευρά, αλλά υπάρχει και μία καχυποψία και από την πλευρά της Αριστεράς, ας πούμε. Δεν δίνει το δικαίωμα να εξάγει ένας κρατικός φορέας. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Υπάρχει και μία ιδεολογική σύγχυση εδώ, αγαπητέ συνάδελφε. Αν ήταν ιδιωτικός τομέας, θα έλεγα ότι έχετε την άποψή σας που είναι αντίθετη. Όμως, ένας κρατικός φορέας ο οποίος για το καλό του κοινωνικού συνόλου εισήγαγε τώρα, προκειμένου να μην επιβαρύνεται ακόμα το ελληνικό δημόσιο, τι ζητάει να γίνει; Έχετε την άποψή σας και τη σέβομαι, αλλά δεν τη δέχομαι, γι’ αυτό και τη σχολιάζω χωρίς να την κατακρίνω. Μη με παρεξηγήσετε. Εξάλλου, ξέρω το ήθος σας και σας γνωρίζω και με γνωρίζετε και δεν θέλω να συνεχίσω. Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση για το άρθρο 13, διότι πιστεύω ότι έγινε αρκετή συζήτηση. Κύριε Νασιώκα και κύριοι συνάδελφοι, νοσοκομειακή τιμή-αγορά, χονδρική τιμή συν 5% και εκεί τελειώνουν τα πράγματα. Στα πάντα. Έτσι ακριβώς διότι υπήρχε το πρόβλημα και ξεκίνησε με τα νοσοκομεία όπου οι ασφαλιστικοί οργανισμοί και κυρίως το Ι.Κ.Α. δεν θεωρούσαν στις λοιπές επιβαρύνσεις το Φ.Π.Α., με αποτέλεσμα να ζημιώνεται και το ελληνικό δημόσιο. Τώρα, λοιπόν, υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση και η κατάληξη είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ένα σημαντικό όφελος, αφού χρεώνεται πλέον σ’ αυτήν την τελική τιμή. Νομίζω πως υπήρξε η διευκρίνιση και συνεχίζουμε. Όσον αφορά το άρθρο 14, νομίζω πως μετά την απόσυρση της παραγράφου 3, καθώς είχε τεθεί η άρνηση από κάποιες πλευρές και από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, δηλαδή από τους φορείς αλλά και από διάφορες πλευρές, απεσύρθη. Με τη συμπλήρωση της παραγράφου 2, το χρονικό διάστημα παραμένει ως έχει, η δε παράγραφος 1 αποκαθιστά μια αδικία για τους καποδιστριακούς δήμους, όπου δεν άλλαξαν τα όρια και δινόταν στη μία κατηγορία η δυνατότητα να μπορούν να μεταφέρουν το φαρμακείο στα όρια, όμως στους νέους καποδιστριακούς δήμους αυτό δεν δινόταν. Έτσι ξεπερνιέται και αυτή η αδικία από την πλευρά της πολιτείας και νομίζω ότι το πρόβλημα παίρνει το δρόμο του. Επί του άρθρου 16 –καινούργιου 15, αλλά το ονομάζουμε 16 για να μην έχουμε πρόβλημα- να γίνει η εξής διόρθωση: Η προβλεπόμενη από τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 8 του προεδρικού διατάγματος υποχρέωση προσαρμογής των ιδιωτικών κλινικών παρατείνεται μέχρι την 30ή Ιουνίου 2009 και όλες οι αντίστοιχες ημερομηνίες στο ίδιο άρθρο. Ομοίως παρατείνεται μέχρι 30-6-2009 η υποχρέωση εφαρμογής των άρθρων 10 και 11 και από 1ης Ιουλίου του 2009 για τα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών κ.λπ.. Δίνεται έτσι ένα εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν όλες οι πλευρές σ’ αυτήν τη νέα κατάσταση και από εκεί και πέρα να ξέρουν πλέον ότι η πολιτεία δεν πρόκειται να ξανασυζητήσει άλλες παρατάσεις. Όσον αφορά στο άρθρο 17 που αφορά τη δυνατότητα του προέδρου, εμείς υποστηρίζουμε ότι θα πρέπει να παραμείνει ως έχει. Όσον αφορά στο άρθρο 18, ρυθμίζεται το θέμα που προέκυψε με την επιβολή από την πλευρά των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πρώτον, της καταδικαστικής απόφασης και δεύτερον, τον κίνδυνο του προστίμου για τον τρόπο με τον οποίο δινόταν η ειδικότητα της γενικής ιατρικής. Όλες οι πλευρές το αποδέχθηκαν και νομίζω ότι διευθετεί τα πράγματα, τουλάχιστον προς το παρόν και βλέπουμε στη συνέχεια. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε να αναφέρετε μόνο τα άρθρα που τροποποιούνται και όχι όλα τα άρθρα. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε. Όσον αφορά στο άρθρο 18, σύμφωνη γνώμη για το «Θριάσιο». ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Ως άρθρο 19 το θεωρούμε αυτό. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ναι, με συγχωρείτε. Άρθρο 19. Όσον αφορά στο άρθρο 19 για το «Θριάσιο». Είναι γνωστό. Όσον αφορά στο άρθρο 20, έχει αφαιρεθεί η επίμαχη. Τα υπόλοιπα εναρμονίζονται με το νόμο για τη δυνατότητα συμμετοχής στις εξετάσεις ειδικότητας. Δίνεται και στην εξειδίκευση. Ο κ. Γιαννόπουλος το γνωρίζει. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: …(δεν ακούστηκε) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σαφέστατα καλύπτονται. Όπως είναι διατυπωμένο και όπως το ζητήσατε, καλύπτονται, κύριε Γιαννόπουλε. Το είδα και, πράγματι, καλύπτονται. Όσον αφορά στο άρθρο 21, είναι γνωστή και η διόρθωση και η συμπλήρωση την οποία κάναμε και με την ανοσοανεπάρκεια. Όσον αφορά στο άρθρο 22, έχει και αυτό τη σύμφωνη γνώμη όλων των πλευρών. Πάμε στο άρθρο 23, όπου υπήρξαν και οι παρατηρήσεις, διευκρινήσεις και από τον κ. Γρηγοράκο. Υπάρχει και η κάλυψη και η δυνατότητα σ’ αυτούς που για τον οποιοδήποτε λόγο έχουν ένα μικρό χρονικό διάστημα. Τους δίνετε η ευκαιρία για μία μεταπτυχιακή σπουδή στο εξωτερικό ή οπουδήποτε αλλού, ώστε η πολιτεία να μην τους αδικήσει. Ερχόμαστε στο άρθρο 24 για το χρόνο των αγροτικών ιατρείων. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Υπουργέ, οι υπηρετούντες αγροτικοί ιατροί τους οποίους θα βρει η διάταξη, θα γίνουν δωδεκάμηνο ή όχι; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εδώ είναι ένα θέμα. Θεωρώ ότι όπως είναι διατυπωμένο, είναι για δώδεκα μήνες. Όμως, αυτό είναι ένα θέμα που θα δούμε. Εφόσον, λοιπόν, δημιουργεί πρόβλημα, θα δούμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: …(δεν ακούστηκε) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αυτό, όμως, που θέλω να πω είναι μία αναφορά για το θέμα της στελέχωσης των περιφερειακών ιατρειών και των πολυδύναμων. Κανείς δεν έχει αντίρρηση, κύριοι συνάδελφοι, τα περιφερειακά ιατρεία, τα πολυδύναμα ιατρεία, τα κέντρα υγείας να στελεχώνονται από γιατρούς που έχουν, αν όχι ολοκληρώσει την ειδικότητα, αλλά έχοντας κάνει ένα μεγάλο μέρος της ειδικότητας, ώστε να μπορούν αποτελεσματικότερα να παρέχουν τις υπηρεσίες υγείας. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία. Αυτό θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να το συζητήσουμε και στην επιτροπή. Όμως, και σε ερώτηση που έκανε ο συνάδελφος κ. Έκτορας Νασιώκας για το θέμα της εκπαίδευσης των γιατρών και των ειδικοτήτων, είπαμε ότι θα πρέπει να αποτελέσει μία από τις επόμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ήδη υπάρχει σε πολύ μεγάλο βαθμό επεξεργασμένο το νομοθετικό πλαίσιο από την προηγούμενη κυβέρνηση. Υπάρχουν σήμερα πολλά στοιχεία τα οποία θα πρέπει να συμπληρωθούν και να επικαιροποιηθούν και νομίζω πως μπορούμε να καταλήξουμε πλέον σ’ αυτό το νέο νομοθέτημα που θα καθορίζει τον τρόπο εισαγωγής, άσκησης, αλλά και όλα όσα αφορούν την εκπαίδευση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ πολύ να προχωρήσουμε στις τροπολογίες. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε. Όσον αφορά στις τροπολογίες, εκ των δύο υπουργικών, η μία αφορά, όπως όλοι γνωρίζετε, τη νέα διοικητική δομή του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που καθιστά τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων περισσότερο ευέλικτο. Και διασκεδάζω τις όποιες ανησυχίες των συναδέλφων για μία προσπάθεια ασφυκτικού εναγκαλισμού του Ε.Ο.Φ.. Δεν παρατηρείται από πουθενά αυτό. Ένα διοικητικό συμβούλιο εννέα -αν δεν κάνω λάθος- ατόμων, γίνεται πέντε, με έναν πρόεδρο, διοικητή, δύο αντιπροέδρους και δύο λοιπά μέλη. Θα υπάρχει ένα γενικό συμβούλιο, στο οποίο θα συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων των φορέων και των εμπλεκομένων και προπαντός το επιστημονικό κομμάτι του Ε.Ο.Φ. δεν πειράζεται καθόλου. Όλα αυτά, λοιπόν, συγκλίνουν στην άποψη που υποστηρίζει ότι και η νέα τάση είναι να γίνονται όσο το δυνατόν πιο μικρά και ευέλικτα τα διοικητικά συμβούλια, χωρίς βεβαίως να παραβλάπτεται και η συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων και χωρίς να δίνει την παραμικρή αμφιβολία για κακή δυνατότητα διαχείρισης, πιστεύω ότι προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται η τροπολογία. Η δεύτερη τροπολογία αφορά την απόδοση και στους εργαζόμενους στον Ο.Π.Α.Δ. και μετά τη συγχώνευση του επιδόματος, έτσι ώστε να μην υπάρχει αυτή η αδικία. Και εδώ θα πρέπει να γίνει μία προσθήκη στην τροπολογία με τη μορφή δεύτερης παραγράφου, ώστε να ρυθμιστεί το θέμα του νέου κτηρίου στο οποίο πρόκειται να μεταφερθεί το Υπουργείο Υγείας, για να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα υπάρχουν. Κάνω, λοιπόν, και ανάγνωση της δεύτερης παραγράφου, η οποία, όπως είπαμε, θα αποτελέσει δεύτερη παράγραφο στην τροπολογία για το επίδομα του Ο.Π.Α.Δ. και του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ.. «Μετά το άρθρο 21 του ν.3342/2005 προστίθεται άρθρο 21α ως εξής: «Στο κέντρο γραπτού Τύπου, όπως αυτό εμφανίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα, η υπ’ αριθμ. 12 της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 3342/2005, επιτρέπεται η χρήση διοίκηση και εξαιρείται από την ισχύουσα νομοθεσία σχετικά με τις απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης (ν. 960/1979, ως τροποποιήθηκε και ισχύει με το π.δ. 230/1993 και π.δ. 111/2004). Το καταθέτω και αυτό για τα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα τροπολογία, η οποία έχει ως εξής: (Να μπει η σελ. 261) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Από τις τροπολογίες των συναδέλφων Βουλευτών –και εγώ τουλάχιστον δεν άκουσα κάτι διαφορετικό… ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Αυτό που προσθέσατε, κύριε Υφυπουργέ, θέλουμε να το έχουμε γραπτά. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ναι, ναι, βεβαίως τώρα. Ως προς την τροπολογία που κατέθεσε ο συνάδελφος Βουλευτής Κεφαλληνίας κ. Παρίσης και αφορά το κληροδότημα Βεργωτή, ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την μη κερδοσκοπική εταιρεία που συμμετείχε στο σχήμα της διαχείρισης, γίνεται δεκτή. Όσον αφορά στην τροπολογία που κατετέθη από τους συναδέλφους Βουλευτές, τον κ. Μιχαλολιάκο, τον κ. Κοσμίδη, τον κ. Μελά, τον κ. Παπαδημάτο και αφορά τη δυνατότητα μετάταξης στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας στελεχών που κατέχουν σήμερα θέσεις διοικητών, υποδιοικητών στις μονάδες υγείας, αλλά υπηρετούν σ’ άλλα Υπουργεία, νομίζω πως είναι πολύ λογική και πολύ έξυπνη και τους ευχαριστούμε, διότι αυτά τα στελέχη τα θέλει η διοίκηση αύριο –όταν και αν θα φύγουν από τις θέσεις τους- για να τα χρησιμοποιήσει, διότι απέκτησαν μια εμπειρία. Πολύ σωστά την έχετε καταθέσει, κύριοι συνάδελφοι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Τι αριθμό έχει η τροπολογία, κύριε Υπουργέ; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Να αναφέρετε το νούμερο της τροπολογίας, κύριε Υπουργέ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Η τροπολογία αυτή έχει γενικό αριθμό 373 και ειδικό 33. Και η τροπολογία που αφορά το κληροδότημα για το Γενικό Νοσοκομείο Κεφαλληνίας έχει γενικό αριθμό 396 και ειδικό 41. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ποια ήταν η προηγούμενη τροπολογία, κύριε Υπουργέ; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Οι δύο πρώτες ήταν οι υπουργικές. Η πρώτη από τις βουλευτικές είναι η με γενικό αριθμό 396 και ειδικό 41 και αφορά το κληροδότημα Βεργωτή για το Νοσοκομείο Κεφαλληνίας. Η δεύτερη, η οποία έγινε αποδεκτή, είναι η με γενικό αριθμό 373 και ειδικό 33 που αφορά τη δυνατότητα μετάταξης στην κεντρική υπηρεσία των στελεχών που υπηρετούν σήμερα στη διοίκηση των μονάδων υγείας και αλληλεγγύης. Η τροπολογία με γενικό αριθμό 379 και ειδικό 35 που κατετέθη από τους Βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. την κ. Δήμητρα Αράπογλου και τον κ. Αστέριο Ροντούλη, αλλά και η τροπολογία με γενικό αριθμό 398 και ειδικό 43 από τους Βουλευτές του Κ.Κ.Ε. κ.κ. Γκιόκα Ιωάννη, Αχιλλέα Κανταρτζή, Λίλα Καφαντάρη κ.λπ. που αφορούν το Κέντρο Εκπαιδεύσεως και Αποκατάστασης Τυφλών το Κ.Ε.Α.Τ., όπου καταβάλλεται από 1-1-2009 από τον κρατικό προϋπολογισμό η μισθοδοσία … ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Είναι η ίδια και των δύο; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Είναι και των δύο ίδια, γι’ αυτό και το ανέφερα. Γίνονται αποδεκτές. Επίσης η τροπολογία με γενικό αριθμό 388 και ειδικό 39 που κατέθεσε ο συνάδελφος κ. Τσιάρας που αφορά την δυνατότητα συναδέλφων που υπηρετούν στο Ογκολογικό να συμμετέχουν στις εξετάσεις για την απόκτηση της ειδικότητας, κάτι που ίσχυσε για τα αντίστοιχα νοσοκομεία του Οίκου των Αθηνών, και γι αυτούς, για ανεξήγητο λόγο, δεν ίσχυσε, γίνεται δεκτή. Έρχομαι τώρα στην τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Μπούγας και για την οποία έχουμε ξανακουβεντιάσει ιδιαίτερα και στην επιτροπή, αλλά και σε προηγούμενη συνεδρίαση και η οποία μας βρίσκει όλους σύμφωνους. Δεν υπάρχει καμμία απολύτως αμφιβολία. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να την κάνω δεκτή με την αίρεση όμως τι θα υπάρξει από την πλευρά του Υπουργείου Οικονομίας όσον αφορά τη χρηματοδότηση, την έγκριση των θέσεων. Και θα έλεγα, κύριε συνάδελφε, μια και λείπει η έκθεση -δεν είναι αυτός ο λόγος- ότι θα μπορούσε να τροποποιηθεί όσον αφορά τον αριθμό των θέσεων, για να διευκολύνει και μπορούμε σε μια δεύτερη φάση αναμόρφωσης αυτού του οργανισμού να αυξήσουμε τις θέσεις ώστε να προχωρήσουν. Όλες οι πλευρές και η Κυβέρνηση εκφράζουμε την επιθυμία, την ευχή, την θέληση για να λειτουργήσει, πράγματι, διότι έχει ξεπεράσει κάθε όριο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κάντε την δεκτή . ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Να την κάνουμε δεκτή για να ικανοποιήσω εγώ τον συνάδελφο; Δεν θα το κάνω γι’ αυτό. Εγώ αυτό που θέλω είναι να δώσουμε μια λύση. Να μην διώξουμε από πάνω μας την ευθύνη. Να δώσουμε μια λύση διότι είναι υποχρέωση να λειτουργήσει. Εάν θέλει ο κ. Μπούγας να προσθέσει κάτι ή κάποιος άλλος για το συγκεκριμένο, για να δούμε τι δυνατότητες υπάρχουν, ευχαρίστως να ακούσουμε και μετά να συμπληρώσω εγώ, ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει ο κ. Μπούγας. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Θέλω να διευκρινίσω αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός. Στη παράγραφο 2 του άρθρου που προτείνεται αναφέρονται μεν εβδομήντα θέσεις, όμως αυτές πρόκειται να καλύψουν, κύριε Πρόεδρε, τις ανάγκες και για τα δεκαπέντε ή δεκαέξι κέντρα στήριξης τα οποία πρόκειται να δημιουργηθούν αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν δημιουργηθεί. Μόνο το Κέντρο Στήριξης Άμφισσας έχει ολοκληρωθεί και μπορεί να λειτουργήσει. Αυτές, λοιπόν, οι εβδομήντα οργανικές θέσεις αφορούν στα δεκαπέντε εάν ποτέ λειτουργούσαν. Για κάθε ένα από αυτά προβλέπεται παρακάτω ότι θα εκδίδεται κοινή υπουργική απόφαση έτσι ώστε να δημιουργούνται οι θέσεις οι οποίες είναι απαραίτητες για έκαστο των κέντρων προκειμένου να λειτουργήσει. Εάν όμως αυτό το οποίο είπα πριν και διευκρίνισα συνιστά ακόμα πρόβλημα για το Υπουργείο προκειμένου να κάνει δεκτή την τροπολογία, οι θέσεις, κύριε Υπουργέ, για τη λειτουργία του Κέντρου Στήριξης Άμφισσας δεν υπερβαίνουν τις οκτώ. Μπορούμε, λοιπόν, να τις περιορίσουμε και να μιλήσουμε μόνο γι’ αυτές τις οκτώ θέσεις. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Δεν διαφωνώ σ' αυτό. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Ας καταγραφεί, λοιπόν, στα πρακτικά, στη δεύτερη παράγραφο ότι για την κάλυψη των αναγκών στελέχωσης του Κέντρου Στήριξης Άμφισσας, του οποίου η κατασκευή έχει ολοκληρωθεί, συνιστώνται οκτώ θέσεις, οι οποίες είναι αρκετές για να μπορέσει να λειτουργήσει. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Καλώς. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ο κ. Νασιώκας έχει το λόγο. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ρώτησα τον Υπουργό και στην αρχή της ομιλίας μου ποιες τροπολογίες κάνει δεκτές, γιατί θα ήταν καλό να ξέραμε από τότε, κύριε Υπουργέ, γιατί θα τοποθετούμασταν και στις ομιλίες μας, θα μιλούσαν και οι συνάδελφοι και θα πλουτίζαμε και τον προβληματισμό. Τώρα ξέρουμε ποιες κάνετε δεκτές με αίρεση την τελευταία για τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. Εγώ δεν κατάλαβα εάν την κάνετε ή δεν την κάνετε δεκτή. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Δεκτή. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Θα σας πω σε λίγο. Καταψηφίζουμε την υπουργική για τον Ε.Ο.Φ. και δεν χρειάζεται να το αιτιολογήσουμε, γιατί το αιτιολογήσαμε. Ψηφίζουμε ΝΑΙ, για τους εργαζόμενους στον Ο.Π.Α.Δ.. Τη συμπλήρωση όμως θέλουμε να τη μελετήσουμε. Ξέρουμε τι συμβαίνει γενικώς στο θέμα, αλλά θέλουμε να τη μελετήσουμε. Δεν δίνουμε θετική ψήφο για τη συμπλήρωση αυτής της τροπολογίας. Επειδή είναι ένα άρθρο, είναι λίγο φλου. τι ψηφίζουμε. Ψηφίζουμε την μία παράγραφο και μάλιστα ρητώς. Άλλωστε ήταν υποχρέωση της πολιτείας αφού ψήφισε το νόμο περί εξίσωσης των αμοιβών να το κάνει. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε και άλλη τροπολογία. Όσον αφορά το Ίδρυμα «ΒΕΡΓΩΤΗ» ψηφίσαμε πριν λίγο καιρό εδώ αυτό το νομοσχέδιο και μάλιστα με μια έντονη, δεν θα έλεγα θριαμβολόγηση, αλλά πάντως θετικά ότι λύσαμε ένα μεγάλο θέμα και προχωρήσαμε. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει και κόλλησε. Αφού η πρόταση αυτή είναι από Βουλευτή, είναι βέβαιο ότι δεν έχει μελετηθεί από πλευράς υπηρεσιών, δηλαδή δεν έχει κοστολογηθεί κ.λπ.. Δεν δίδουμε θετική ψήφο. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν θέλουμε το ίδρυμα να λειτουργήσει. Θέλουμε όμως εάν είχε πρόβλημα, πραγματικά το Υπουργείο να φέρει μια διάταξη, να τη μελετήσει, να πει ότι εδώ δεν το σχεδίασα καλά, υπάρχει ένα πρόβλημα και τα αλλάζω και να αποφανθούμε. Καταψηφίζουμε το θέμα των μετατάξεων. Εδώ δε να πω και κάτι άλλο. Από τότε που άνοιξε αυτό το θέμα των μετατάξεων και δεν εννοώ τώρα των στελεχών που ζητάνε οι συνάδελφοι … ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Αφού δεν το ψηφίζετε. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Δεν το ψηφίζουμε γιατί θέλουμε να το μελετήσουμε. Αλλά εάν ανοίξετε και άλλα τέτοια, ήδη από επτακόσιους ογδόντα υπαλλήλους το Υπουργείο έχει χίλιους εκατό. Γίνονται μετατάξεις και από το «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και άλλα πράγματα. Όμως χωρίς να μελετηθεί, δεν μπορούμε να πούμε ΝΑΙ. Λέμε, λοιπόν, ΟΧΙ. Πάμε τώρα στο κέντρο τυφλών, στις δύο τροπολογίες. Όμως εδώ υπάρχει μια διαφορά, διότι ο ένας λέει δημόσιο και ο άλλος λέει κρατικό προϋπολογισμό. Και εμείς θέλουμε του κρατικού προϋπολογισμού. Θα την ψηφίσουμε , αλλά έχουμε μια έντονη αντίδραση. Είναι σοβαρό θέμα με οικονομική επιβάρυνση. Παίζετε πάλι στις πλάτες των εργαζομένων γιατί μόνο εάν το φέρνατε εσείς και υπέγραφε ο Υπουργός Οικονομικών θα ήταν εξασφαλισμένη η πορεία τους .Εμείς θα δώσουμε θετική ψήφο γιατί από 1-1-2009, θα διεκδικήσουν από καλύτερη θέση την τακτοποίησή τους. Δεν σημαίνει η σημερινή σας αποδοχή ότι τακτοποιήθηκε το θέμα. Και εδώ ως Κυβέρνηση κάνετε ένα λάθος. Η ίδια δε τοποθέτησή μου είναι όσον αφορά και τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. Για ένα τόσο μεγάλο θέμα, τόσο μεγάλο διάστημα, δεν θα φέρετε νομοθετικό πλαίσιο; Το νομοθετικό πλαίσιο δεν είναι το δύσκολο, κύριε Υπουργέ. Το δύσκολο είναι η υλοποίηση του νομοθετικού πλαισίου. Ούτε νομοθετικό πλαίσιο δεν φέρνετε, κύριε Υπουργέ. Ούτε και τώρα υπάρχει εξασφάλιση γιατί είμαι βέβαιος ότι και αυτό θα ξανακολλήσει στον κ. Αλογοσκούφη, στον προϋπολογισμό. Η δε σημερινή ψήφιση πιθανόν να είναι ένα καλύτερο βήμα για να ξαναφέρουμε το θέμα. Εμείς παρ’ όλο που η θέση μας ήταν να το καταψηφίσουμε, θα δώσουμε θετική ψήφο γιατί δεν μπορούν να μείνουν άλλο τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. και οι μονάδες πρόνοιας στην ίδια κατάσταση . Δεν δίνουμε θετική ψήφο, παρ’ όλο που εγώ είμαι ογκολόγος, για παράταση. Χωρίς να το απορρίπτουμε, δίνουμε ΠΑΡΩΝ στην πρόταση του κ. Τσιάρα, γιατί θέλουμε να το μελετήσουμε. Γνωρίζουμε τις παρατάσεις οι οποίες πρέπει κάποτε να σταματήσουν . ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Υπήρξαν πολλές. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Βεβαίως πολλές. Δεν θεωρώ όμως ότι δόθηκαν φωτογραφικά. Νομίζω ότι όσο θα επεκτείνονται θα υπάρξει θέμα φωτογραφικών. Σε κάθε περίπτωση από κάποια στιγμή και πέρα σταμάτησαν οι παρατάσεις και ακολουθείται μια διαδικασία από όλους μας, ή θα κάνουμε ειδίκευση ή θα κάνουμε προϋπηρεσία επειδή βρεθήκαμε να δουλεύουμε εκεί. Σας το λέω και σαν ογκολόγος-παθολόγος. Δεν είμαι αρνητικός. Δηλώνω ΠΑΡΩΝ γιατί θέλω να το μελετήσω παραπάνω. Εάν δεν το περάσετε σήμερα, στο άλλο νομοσχέδιο θα έχουμε ξεκάθαρη θέση, θα έχουμε μιλήσει και με τους ογκολόγους, αλλά και με την εταιρεία και τότε τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Θα πρότεινα και κάτι ακόμα, κύριε Υπουργέ. Να δέχεστε τροποποιήσεις-τροπολογίες και εκ μέρους των Βουλευτών. Όμως αυτό να γίνεται στην επιτροπή, αυτές που μπορούν να συζητηθούν στην επιτροπή, εκεί που έρχονται οι φορείς. Όχι αυτές που κατατίθενται στην Ολομέλεια, γιατί τότε δεν είναι μελετημένες. Αυτό βεβαίως ισχύει και για τις δικές σας τροπολογίες. Αυτά, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει ο κ. Γρηγοράκος για δύο λεπτά. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να στηρίξω τις τροπολογίες που έχουμε καταθέσει μαζί με τον κ. Γιαννόπουλο και τον κ. Σκανδαλάκη. Η μία είναι η τροπολογία για συνυπευθυνότητα των γιατρών-μελών Δ.Ε.Π.. Ενώ, δηλαδή, στα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. οι γιατροί του Ε.Σ.Υ. καλύπτονται για πράξεις αμέλειας, οι πανεπιστημιακοί γιατροί, οι οποίοι λειτουργούν και δουλεύουν στα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., δεν καλύπτονται. Νομίζω ότι αυτή είναι μία αδικία, κύριε Υπουργέ, και πρέπει κάποια στιγμή να αποκατασταθεί. Το δεύτερο είναι το 1,5% για επικουρικό προσωπικό στα νοσοκομεία. Κάντε δεκτή, κύριε Υπουργέ, αυτήν την τροπολογία. Θα έλυνε τα χέρια σ’ όλους και θα προσλαμβάναμε νοσηλευτικό προσωπικό. Θα ήταν μία ανάσα ειδικά για τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας αυτόν τον καιρό που ταλανίζονται από την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Έχει λογική, δεν έχει επιβάρυνση. Δεν ζητήσαμε να εγγραφεί τίποτα στον κρατικό προϋπολογισμό, ζητάμε από τα έσοδα των νοσοκομείων να μπορούν τα νοσοκομεία να παίρνουν νοσηλευτικό προσωπικό βάσει μίας κατάστασης, η οποία να είναι από τον Ο.Α.Ε.Δ.. Τα κριτήρια θα τα δούμε. Τρίτον, κύριε Υπουργέ, είχα καταθέσει μία τροπολογία στην οποία άκουσα τη λέξη «παραμάγαζο». Εάν δεχθώ αυτήν τη λέξη, η τροπολογία αυτή έλεγε το εξής, ότι ο κ. Δημόπουλος, ο καθηγητής Ουρολογίας, ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και τώρα πρόεδρος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου είχε παραμάγαζο το «Λαϊκό» Νοσοκομείο και το «Σισμανόγλειο», η κ. Γιαμαρέλου, έγκριτη καθηγήτρια, λειτουργούσε σαν παραμάγαζο το Σισμανόγλειο και το «Αττικόν» Νοσοκομείο, ο κ. Σουκάκος, ένας έγκριτος καθηγητής Ορθοπεδικής, είναι παραμάγαζο το Κ.Α.Τ. και το «Αττικό» Νοσοκομείο. Ο Γιώργος Μπαλτόπουλος, έγκριτος καθηγητής εντατικής θεραπείας, που αυτήν τη στιγμή που φτιάχνεται το Ογκολογικό Νοσοκομείο «ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ», έχει πάρα πολλές δράσεις στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ., το υπερβαρικό οξυγόνο, τα εργαστήρια της πανεπιστημιακής κλινικής, η ίδια η μονάδα εντατικής θεραπείας και ζητά βάσει του ν.2519/1997 -και έχουν λειτουργήσει όλα τα άλλα- να φτιαχτεί ένα ειδικό κέντρο, ούτως ώστε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, δηλαδή της μεταβατικής περιόδου, να μπορούν η κλινική και το πανεπιστήμιο να συλλειτουργούν. Δεν ζητάμε τίποτα παράλογο και νομίζω ότι ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσε να γίνει. Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ τον κ. Γρηγοράκο. Το λόγο έχει ο συνάδελφος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας κ. Χαράλαμπος Χαραλάμπους. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κύριε Πρόεδρε, εκ παραδρομής στην πρωτολογία μου για τα άρθρα δεν τοποθετήθηκα για το άρθρο 13, με το οποίο διαφωνούμε, γιατί αυξάνει το κόστος του φαρμακευτικού υλικού περίπου κατά 15% και αυτό μετακυλίεται στους ασφαλιστικούς οργανισμούς των εργαζομένων. Κύριε Πρόεδρε, εμείς, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, δώσαμε και άλλες δύο τροπολογίες. Η μία αφορά τα χαράτσια, στα οποία υποβάλλονται οι Έλληνες πολίτες, τα εισιτήρια στα εξωτερικά ιατρεία, στα Τ.Ε.Π., στα απογευματινά ιατρεία, στις εξετάσεις -και δεν είναι μόνο οι Έλληνες πολίτες, αλλά και οι μετανάστες και οι άνεργοι κ.λπ.-και θεωρούμε ότι θα έπρεπε να την κάνετε αποδεκτή. Όσον αφορά το Κ.Ε.Α.Τ., χρειάστηκε να γίνουν κινητοποιήσεις, καταλήψεις του, για να συγκατανεύσει επιτέλους το Υπουργείο. Βέβαια, ειπώθηκε η διαφορά. Μιλούμε για τον κρατικό προϋπολογισμό και θέλουμε από το Υπουργείο να διαθέσει και άλλα χρήματα και όχι μόνο τα χρήματα για τους μισθούς του προσωπικού. Για την τροπολογία με αύξοντα αριθμό 39 για το Ογκολογικό Χημικοθεραπευτικό Τμήμα, εμείς λέμε «ναι». Για την τροπολογία με αύξοντα αριθμό 33 που αναφέρεται στις Δ.Υ.ΠΕ., σε διοικητές και υποδιοικητές, λέμε «όχι». Δεν έχω το χρόνο, για να αναπτύξω το σκεπτικό μου. Με την τροπολογία για τις δωρεές κ.λπ., για το Νοσοκομείο της Κεφαλλονιάς, μας δόθηκε και άλλη ευκαιρία, με τις συμβάσεις για τον «Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό» ή με το Ογκολογικό Παιδιατρικό Νοσοκομείο, να αναπτύξουμε τις απόψεις μας. Λέμε «όχι», διότι διαφωνούμε με τον τρόπο που δίνονται οι δωρεές. Για την τροπολογία του κ. Μπούγα –εγώ την έχω με αύξοντα αριθμό 22, αλλά είναι ξανά κατατεθειμένη, είναι η ίδια- θεωρούμε ότι γίνεται μία διολίσθηση. Ενώ όλοι λέμε ότι τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. υπολειτουργούν, διότι δεν υπάρχουν υπάλληλοι, ξαφνικά αποσύρουμε τους εβδομήντα. Θα μπορούσαν αυτοί οι εβδομήντα να προσληφθούν, είναι παρεμφερείς, για να μην πω ίδιες ειδικότητες, και να τοποθετηθούν σε ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. μέχρι να λειτουργήσουν τα υπόλοιπα κέντρα. Κύριε Υπουργέ, χθες ήταν η ημέρα των ατόμων με αναπηρίες και ειπώθηκαν πολύ μεγάλα και βαρύγδουπα λόγια. Η πραγματικότητα είναι άλλη, ότι τα ΚΕ.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α.. εξυπηρετούν περίπου χίλια με χίλια διακόσια άτομα, όταν οι βαριά ανάπηροι είναι πεντακόσιες χιλιάδες. Αυτό, πραγματικά, πρέπει να μας προβληματίσει. Εμείς λέμε «ΝΑΙ», παρά το ότι οι εβδομήντα εργαζόμενοι έγιναν οκτώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. Το λόγο έχει από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο κ. Θεόδωρος Δρίτσας. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, το έχω πει, απλώς επαναλαμβάνω για τα Πρακτικά ότι η τροπολογία με γενικό αριθμό 397 και ειδικό αριθμό 42 για τον Ε.Ο.Φ. ζητούμε να αποσυρθεί ακόμα και αυτήν τη στιγμή. Εμείς λέμε «ΟΧΙ». Για την επόμενη υπουργική τροπολογία, την οποία θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε όπως ήταν διατυπωμένη μέχρι τώρα, διότι είναι μία λογική ρύθμιση, δυστυχώς το χαλάσατε, κύριε Υπουργέ. Γιατί βάζετε τη δεύτερη παράγραφο; Γεννά ένα μεγάλο ζήτημα. Δεν είναι απλό. Το κτήριο έχει ήδη λειτουργήσει και απορώ -το διαπίστωσα και ιδίοις όμμασι, όταν πήγα στο συνέδριο των φυσικοθεραπευτών- γιατί δεν υπάρχει χώρος παρκινγκ, μέσα στην οδό Κηφισίας, μέσα σ’ ένα Υπουργείο; Πώς θα το νομιμοποιήσουμε; Πώς υπήρχε και το κέντρο Τύπου χωρίς δεσμευτική πρόβλεψη; Αυτά δεν μπορεί να τα νομιμοποιεί η ελληνική πολιτεία και να ζητάμε μετά από ένα νυχτομάγαζο ή από μία επιχείρηση ή από οποιονδήποτε να εξασφαλίσει θέσεις πάρκινγκ. Νοσοκομεία και Υπουργεία χωρίς θέσεις στάθμευσης; Είναι αδιανόητο για την οργάνωση της πόλης και είναι πολύ βασικό ζήτημα για την πολεοδομική αρμονία. Απ’ αυτήν την άποψη, σας ζητούμε να αποσύρετε τη δεύτερη παράγραφο. Βρείτε λύση, έστω συμπληρωματική, έστω εμβαλωματική, αλλά, πραγματικά, λειτουργική για την κάλυψη των αναγκών στάθμευσης των αυτοκινήτων που συρρέουν στην περιοχή για το Υπουργείο, φέρτε την συμπληρωματικά μ’ αυτό και τότε να την ψηφίσουμε. Διαφορετικά, δεν μπορούμε εμείς να την ψηφίσουμε, γιατί θα είναι μία νομιμοποίηση μιας αυθαιρεσίας, που δεν πρέπει η πολιτεία να τη νομιμοποιεί απέναντι ουδενός και πολύ περισσότερο να δίνει αυτό το κακό παράδειγμα. Την τροπολογία με γενικό αριθμό 398 και ειδικό αριθμό 43 του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας την ψηφίζουμε και συμφωνούμε απολύτως. Με την τροπολογία με γενικό αριθμό 388 και ειδικό αριθμό 39, επίσης, συμφωνούμε. Είναι για το Ογκολογικό Νοσοκομείο Ι.Κ.Α. της Θεσσαλονίκης. Δεν θα ψηφίσουμε την τροπολογία με γενικό αριθμό 373 και ειδικό αριθμό 33 για τις μετατάξεις, γιατί θεωρούμε ότι τα ζητήματα των μετατάξεων πρέπει να υπακούουν σε ενιαίο σχεδιασμό και ενιαία λογική. Όσο και αν μπορεί να είναι θετικό, δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε αποσπασματική προσέγγιση. Τέλος, την τροπολογία με γενικό αριθμό 396 και ειδικό αριθμό 41 για το κληροδότημα Μαρία Βεργωτή, δεν ήταν δυνατόν να ενημερωθούμε για ένα θέμα τόσο ειδικό και λεπτομερές. Ψηφίζουμε «ΠΑΡΩΝ», δεν μπορούμε να πάρουμε θέση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ, κύριε Δρίτσα. Το λόγο έχει ο κ. Γιαννόπουλος Αθανάσιος. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ως προτασσόμενη δευτερολογία θα ήθελα να τοποθετηθώ πάνω στις τροπολογίες, γιατί δεν πρόλαβα στην πρωτολογία μου. Για την τροπολογία με γενικό αριθμό 367 και ειδικό αριθμό 27 είναι ακριβώς ένα θέμα, το οποίο έχει τη διαχρονικότητά του. Και θα έλεγα ότι σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε ένα μνημόσυνο στην μνήμη του Γιώργου Γεννηματά, που είχε αποφασίσει παλιά, ως Υπουργός Υγείας, την εξακτίνωση των πανεπιστημιακών κλινικών και τμημάτων στα περιφερειακά νοσοκομεία, όπως ήταν το Κρατικό Νίκαιας, το «Σισμανόγλειο», το Κ.Α.Τ., το «Σωτηρία», για να δοθεί η δυνατότητα της αναβάθμισης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων με τα πανεπιστήμια. Δεν υπάρχει δαπάνη γι’ αυτήν την τροπολογία, γιατί είναι απλούστατα μεταφορά ενός πανεπιστημιακού κέντρου, όπως το χαρακτήρισε και ο κ. Γρηγοράκος, οπότε παραμένει πανεπιστημιακό τμήμα, εντατική μονάδα θεραπείας, στο Κ.Α.Τ.. Δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα και επειδή πρόκειται να μετακινηθεί στους Αγίους Αναργύρους το συγκεκριμένο νοσηλευτικό τμήμα, νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι μπορεί κάλλιστα η Βουλή σήμερα να αποφασίσει και να δεχθεί την τροπολογία αυτή. Επίσης, τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην τροπολογία με γενικό αριθμό 371 και ειδικό 31. Είναι μία ρύθμιση πάνω στο τροποποιηθέν π.δ. 235/2007, που δίνει τη δυνατότητα επέκτασης των κλινικών σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα κατά 20% των κλινών και αυτό διότι υπάρχουν τεράστια προβλήματα ιδιαίτερα με τις ψυχιατρικές κλινικές. Έχουμε πάρα πολλούς ασθενείς των ασφαλιστικών ταμείων αυτήν τη στιγμή, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν ένα κρεβάτι και τα προβλήματα γνωρίζετε πολύ καλά πώς έχουν αθροιστεί. Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι μία συμπληρωματική ρύθμιση στο τροποποιηθέν π.δ. 235. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Γιαννόπουλε. Ο κ. Υπουργός έχει το λόγο για να κλείσουμε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θα κάνω μία ανάγνωση της τροποποίησης της τροπολογίας του κ. Μπούγα… ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Θα την κάνετε δεκτή; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ναι, όπως τροποποιήθηκε. Η πρώτη παράγραφος παραμένει ως έχει. Η παράγραφος 2 της τροπολογίας με γενικό αριθμό 360 και ειδικό 22, τροποποιείται ως εξής: «2) για την κάλυψη των αναγκών στελέχωσης του κέντρου στήριξης Α.ΜΕ.Α. Άμφισσας, το οποίο έχει ήδη αποπερατωθεί, συνιστώνται οκτώ θέσεις διαφόρων κατηγοριών και κλάδων. Η κατανομή των θέσεων στα λοιπά κέντρα στήριξης, μετά την αποπεράτωση αυτών, κατά υπηρεσία, κατηγορία και κλάδο γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Τα προσόντα διορισμού στα κέντρα στήριξης καθορίζονται με το προεδρικό διάταγμα παράγραφος 7, του άρθρου 6 του ν. 2646/1998», Φ.Ε.Κ. Τεύχος Α΄ 236. Μ’ αυτήν τη διατύπωση γίνεται δεκτή. Για την τοποθέτηση των κ.κ. Γρηγοράκου και Γιαννόπουλου όσον αφορά το κέντρο της εντατικής, και εμείς συμφωνούμε. Θέλουμε λίγο χρόνο να το επεξεργαστούμε και μαζί με άλλα, στο αμέσως επόμενο, μέσα από διάταξη, νομοσχέδιο να το φέρουμε, για τη δυνατότητα συνεργασίας, που από παλιά είχαμε καταθέσει και μαζί με τον κ. Γιαννόπουλο, των ιατρικών σχολών με τα περιφερειακά νοσοκομεία. Ήδη είμαστε σε επαφή με το Υπουργείο Παιδείας ώστε να διατυπώσουμε κοινή διάταξη έτσι ώστε να καθορίσουμε το πλαίσιο της συνεργασίας αγαπητέ συνάδελφε, όλων των πανεπιστημιακών νοσοκομείων και των περιφερειακών πανεπιστημίων, με τα διάφορα νομαρχιακά νοσοκομεία της χώρας έτσι ώστε να δώσουμε την ευκαιρία αναβάθμισης των νοσοκομείων όχι μόνο του κέντρου, αλλά και της περιφέρειας. Είναι πάρα πολύ σημαντική, πάρα πολύ θετική και θεωρούμε ότι θα είμαστε έτοιμοι στην επόμενη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου, από κοινού με το Υπουργείο Παιδείας, να δρομολογήσουμε αυτήν την κατάσταση. Όσον αφορά τη διατύπωση και ακριβώς το 20% ή 40% και με βάση το τι δόθηκε πριν, υπάρχει δέσμευση να έρθει για να γίνει και καλύτερη συζήτηση μέσα από διάταξη στο επόμενο νομοσχέδιο, ώστε να τελειώσει και αυτό το θέμα και να αντιμετωπιστεί πράγματι το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει κυρίως στις ψυχιατρικές κλινικές, αλλά και στις υπόλοιπες κλινικές και κυρίως στην περιφέρεια, διατυπωμένο έτσι ώστε να καλύπτει πλήρως, να μην αφήνει περιθώρια, διότι όλα αυτά τα θέματα έχουν και τα ιδιαίτερα στοιχεία τους. Θέλω μόνο να ρωτήσω το συνάδελφο κ. Γρηγοράκο πού αναφερόταν –προφανώς όχι σε εμάς- όταν είπε για το «παραμάγαζο». ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Όχι. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Το κατάλαβα, αλλά έπρεπε να διευκρινιστεί. Ευχαριστώ, πάρα πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον Υπουργό κ. Γεώργιο Παπαγεωργίου. Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και θα γίνει η ψήφισή τους κεχωρισμένως. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4, ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Όχι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Όχι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Παρών. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 15 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 15 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 16 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όχι. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 17 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 18 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 18 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 19 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 19 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 20 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 20 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 21 ως έχει; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει ομόφωνα. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 22 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κατά πλειοψηφία. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο 23 ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κατά πλειοψηφία. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο 23 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 394/40 τροπολογία όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 394/40 τροπολογία έγινε δεκτή όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 397/42 τροπολογία; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 397/42 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 373/33 τροπολογία; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κατά πλειοψηφία. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 373/33 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 388/39 τροπολογία; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 388/39 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 379/35 τροπολογία; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 379/35 τροπολογία έγινε δεκτή ομόφωνα και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 398/43 τροπολογία; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 398/43 τροπολογία έγινε δεκτή ομόφωνα και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 396/41 τροπολογία; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κατά πλειοψηφία. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Παρών. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 396/41 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η με αριθμό 374/34 τροπολογία όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς η με αριθμό 374/34 τροπολογία έγινε δεκτή ομόφωνα και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιον άρθρο. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νέο άρθρο σχετικά με την παράταση της προθεσμίας που ορίζεται στο α’ εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του ν. 3581/2007; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το νέο άρθρο σχετικά με την παράταση της προθεσμίας που ορίζεται στο α’ εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του ν. 3581/2007 έγινε δεκτό ομόφωνα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου του νομοσχεδίου. Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία. Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων και η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Τρίτης 18 Νοεμβρίου 2008 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει. ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς, τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Τρίτης 18 Νοεμβρίου 2008 επικυρώθηκαν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.16΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις, σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί και β) νομοθετική εργασία, ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τη συμπληρωματική ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ Τελευταία Αποθήκευση: 10/12/2008 12:34:00 μμ Από: K.arapi Εκτυπώθηκε: 9/12/2008 1:28:00 μμ