ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΘ'
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 1999 (απόγευμα)
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ 
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 
1. Επικύρωση Πρακτικών.
2. Απόφαση της Βουλής για εμβόλιμη συνεδρίαση την Πέμπτη 16.12.1999. 
3. Συζήτηση επί της εκθέσεως της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων "για τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου (ΞΥΣΤΟ)". 
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 
1. Κατάθεση αναφορών.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ 
1. Επί της εκθέσεως της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων: 
ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ Χ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Ε.
ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ Η.
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Α.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Θ.
ΔΡΥΣ Γ.
ΙΝΤΖΕΣ Α.
ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ Γ.
ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.
ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ε.
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν. Δ.
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Ν.
ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ Α.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΘ'
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 1999
-------------
Αθήνα, σήμερα στις 14 Δεκεμβρίου 1999, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.38' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε  ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Δημήτριο Κατσικόπουλο, Βουλευτή Αχαϊας, τα ακόλουθα: (Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής) 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ την έγκρισή σας για εμβόλιμη συνεδρίαση την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 1999 στις τέσσερις η ώρα αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συζητήσεως για την εξεταστική επιτροπή για να ολοκληρωθεί με ψηφοφορία, που έχει ζητηθεί, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, όπως είπαμε, προ των διακοπών.
Συμφωνεί το Σώμα; 
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το Σώμα συμφώνησε με την παραπάνω πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Συζήτηση, σύμφωνα με τα άρθρα 41α και 148 του Κανονισμού της Βουλής, επί της εκθέσεως της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων "Για τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου (ΞΥΣΤΟ)".
Η Διαρκής Επιτροπή υπέβαλε στις 7 Δεκεμβρίου 1999 την έκθεσή της, η οποία έχει καταχωρισθεί στα Πρακτικά της Βουλής.
Θέτω υπόψη σας την ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων για την οργάνωση της συζήτησης. Η συζήτηση θα ολοκληρωθεί σήμερα και θα ακολουθήσουμε διαδικασία ανάλογη εκείνης που ορίζει το άρθρο 148 για συζήτηση πορισμάτων των εξεταστικών επιτροπών σε συνδυασμό με το άρθρο 137 για τη γενικευμένη συζήτηση επερωτήσεων.
Την ίδια διαδικασία τηρήσαμε στη συζήτηση της έκθεσης για την Λιγνιτική Μονάδα της Φλώρινας αν ενθυμείσθε.
Προτείνω, λοιπόν, στο Σώμα να ακολουθήσουμε αυτήν τη διαδικασία.   Εκτός από τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και τους εκπροσώπους τους, θα μιλήσουν εναλλάξ τρεις Βουλευτές από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και τρείς Βουλευτές από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ένας συνάδελφος από τα άλλα τρία κόμματα και τους ανεξαρτήτους. Μπορούν να εγγραφούν όσοι συνάδελφοι επιθυμούν. Θα μιλήσουν σύμφωνα με το άρθρο 137, παράγραφος 2, για πέντε λεπτά μετά τους ομιλητές που έχει καθορισθεί ότι θα δώσουν τα κόμματα.
Ο πρώτος κύκλος των ομιλητών θα έχει δεκαπέντε λεπτά, ένας από κάθε κόμμα και οι άλλοι τέσσερις, δύο από τη Νέα Δημοκρατία και δύο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δέκα λεπτά. Οι άλλοι που θα εγγραφούν εκτός του πίνακα αυτού, θα έχουν πέντε λεπτά όπως ορίζει ο Κανονισμός. Οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, οι Υπουργοί κλπ., έχουν το χρόνο που ορίζει το άρθρο 97 του Κανονισμού.
Επίσης προτείνω να μην υπάρξουν δευτερολογίες και υπολογίζω κατά τις 00.30' να τελειώσουμε γι' αυτό και σας προτείνω απώτερο χρόνο τις 00.30' μετά τα μεσάνυχτα, να ολοκληρώσουμε τη συζήτηση. Μπορεί να τελειώσουμε νωρίτερα, δεν βλέπω άλλωστε και παρουσία και προφανώς και ενδιαφέρον.  Συμφωνεί το Σώμα; 
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα συμφώνησε.
Ο κ. Δημήτριος Κωστόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι καθήκον της Αντιπολιτεύσεως είναι να ελέγχει την Κυβέρνηση και αυτό κάνουμε απόψε. Πρέπει να θυμίσω ότι η σημερινή συζήτηση για το ΞΥΣΤΟ, είναι επακόλουθο της συζήτησης, που είχαμε κάνει στην Διαρκή Επιτροπή των Οικονομικών Υποθέσεων στις 17 και 18 Ιουνίου 1998, η οποία συνεχίστηκε στις 10 και 30 Νοεμβρίου 1999 και την οποία συζήτηση συνεχίζουμε εδώ πλέον με το δικαίωμα, που μας δίνει ο Κανονισμός της Βουλής με το άρθρο 41α, παράγραφος 8. Η επιτροπή αυτή δεν συνήλθε επί 17 περίπου μήνες υπαιτιότητι της Κυβέρνησης παρά τις συνεχείς οχλήσεις των Βουλευτών της Ν.Δ. διότι η Κυβέρνηση όπως απεδείχθη ήθελε να αποφύγει την συζήτηση για να αποκρύψει τις παραλείψεις της και τα αδικήματα που διέπραξε.
Πιστεύω ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπέγραψε τη σύμβαση αυτή το 1993 στις 8 Σεπτεμβρίου, μία ημέρα δηλαδή πριν από τις εκλογές και γι'αυτό κατηγορούμεθα. Η απάντηση ήταν ότι η Κυβέρνηση βεβαίως δεν γνώριζε ότι θα πέσει, όπως επίσης ότι η σύμβαση αυτή, η οποία υπεγράφη ήταν απόρροια δύο διαγωνισμών, ο ένας ο οποίος είχε γίνει στις 19.12.91, ο οποίος κατέστη άγονος, διότι ήταν μικρή η εισφορά την οποία έκανε ο πλειοδότης και ο δεύτερος, ο οποίος έγινε στις 21.12.92 και επικυρώθηκε στις 13.2.1993. Το χρονικό διάστημα που πέρασε μεταξύ επικυρώσεως και υπογραφής ήταν απόρροια των διαπραγματεύσεων που έγιναν μεταξύ των αντιπροσωπειών του αναδόχου και του δημοσίου.
Πρέπει να θυμίσω εδώ ότι στο δεύτερο διαγωνισμό το δημόσιο θα εισέπραττε 32,6 δραχμές για κάθε εκατό (100) δραχμές, εν αντιθέσει με τα έσοδα από τα λαχεία της εποχής εκείνης που ήταν 17% έως 19%. Πιστεύω ότι η σύμβαση εκείνη ουσιαστικά ήταν άρτια παρ'όλο ότι ήταν πρωτόγνωρο τότε το θέμα για την ελληνική πραγματικότητα. Ειδικότερα αναφέρεται: στο άρθρο 19 ότι το δημόσιο είχε τη δυνατότητα να ελέγχει πλήρως την λειτουργία του Στιγμιαίου Λαχείου αλλά και την επιχείρηση του αναδόχου.
Το άρθρο 21 της σύμβασης λέει: Ο ανάδοχος προ πάσης κυκλοφορίας γραμματίων Στιγμιαίου Λαχείου υποχρεούται δαπάναις του να εγκαταστήσει εις τόπον κατάλληλον, υποδειχθεισόμενον σε αυτόν υπό του εργοδότου πληροφορικό σύστημα μέσω επικοινωνίας on line, το οποίο θα επιτρέπει στον εργοδότη να παρακολουθεί ούτως απροσκόπτως τις λειτουργίες της εισαγωγής, παραλαβής, υποθηκεύσεως, διακινήσεως, τις πωλήσεις και εν γένει τη διαχείριση και λειτουργία του στιγμιαίου κρατικού λαχείου κλπ.". Και μόνο αυτό το άρθρο εάν εφάρμοζε η Κυβέρνηση, θα μπορούσε να ελέγξει τα διαφυγόντα κέρδη.
Το πρόβλημα όμως αρχίζει όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο δεν επέβλεψε την υλοποίηση όλων των όρων της σύμβασης σε βάρος του δημοσίου και σε όφελος του αναδόχου, παρ'όλο ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ προεκλογικά, είχε πει ότι δεν θα αναγνωρίσει τη σύμβαση και ότι θα ακύρωνε το διαγωνισμό και την υπογραφείσα σύμβαση.
Από τις πρώτες ημέρες διαπιστώθηκε ότι κάτι δεν πάει καλά με την υλοποίηση της σύμβασης και έτσι το Υπουργείο έστειλε υπαλλήλους στην Ολλανδία και στην Αγγλία για να δουν ακριβώς τι γίνεται στα αντίστοιχα ΞΥΣΤΟ. Οι υπάλληλοι διαπίστωσαν όταν γύρισαν στην Ελλάδα ότι το σύστημα πάσχει από διαφάνεια στην παραγωγή, στη διαχείριση και στην προβολή του στιγμιαίου κρατικού λαχείου. 'Εκαναν κάποιες προτάσεις. Η μία από αυτές ήταν τα κερδίζοντα λαχεία, πρέπει να ελέγχονται ηλεκτρονικά. Επίσης αποφασίστηκε να κληθεί τότε η "SCIENTIFIC GAMES", η οποία είναι παραγωγός των γραμματίων του λαχείου, να αναλάβει να κάνει αυτή τον έλεγχο και να υποδείξει τον τρόπο, αφού αυτό άλλωστε έκανε και στην Αγγλία, πράγμα που δεν δέχθηκε γιατί ήταν κατά ποσοστό 30% συμμετοχής της κοινοπραξίας που είχε αναλάβει το ΞΥΣΤΟ και συνεπώς δεν θα πήγαινε κόντρα στα συμφέροντά της.
Η ομάδα εργασίας που συνεστήθη από τον Υπουργό Οικονομικών στις 24.10.95 στην έκθεση της 8.3.96 κατέληξε σε συμπεράσματα. 'Ενα από αυτά ήταν ότι δεν είναι δυνατή η εξαγωγή ασφαλών εκτιμήσεων για το ποσοστό, που πράγματι διανεμήθηκε στους τυχερούς στις ελεγχθείσες εκδόσεις και διάφορα άλλα.
Στη συνέχεια η ομάδα εργασίας υπέβαλε και κάποιες άλλες προτάσεις, όπως να διερευνηθεί κατά πόσον το υπάρχον πληροφορικό σύστημα που χρησιμοποιεί η "ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ ΛΑΧΕΙΟ Α.Ε." ανταποκρίνεται στο προδιαγραφόμενο στη σύμβαση και στην τεχνική προσφορά του αναδόχου, το οποίο φαίνεται ότι καλύπτει πλήρως τη δυνατότητα διαχειρίσεως και ελέγχου του στιγμιαίου κρατικού λαχείου.
Κατόπιν όλων αυτών ο κύριος Υφυπουργός γνώριζε ότι το ΞΥΣΤΟ εστερείτο αξιοπιστίας και ουδείς μπορούσε να διασφαλίσει ότι το προοριζόμενο για τους νικητές του λαχείου ποσοστό 45% επί των ακαθαρίστων εισπράξεων κατέληγε σε αυτούς ή διενέμετο με περαιτέρω συνέπεια την απώλεια προσθέτων φορολογικών εσόδων. Εάν δε ληφθεί υπόψη ότι το σύνολο των πωλήσεων του ΞΥΣΤΟ δεν ήταν όπως προεβλέπετο κατά την πενταετία κάποια ογδόντα ή εκατό δισεκατομμύρια, αλλά ένα σύνολο ποσού γύρω στα πεντακόσια δισεκατομμύρια (500.000.000.000), η συμμετοχή του αναδόχου ήταν πάνω από διακόσια δισεκατομμύρια (200.000.000.000). Και αντιλαμβάνεσθε τι σημαίνει απόκρυψη ακόμη και ενός μικρού ποσοστού εις όφελος πάντοτε του αναδόχου και εις βάρος και των παικτών και του ελληνικού δημοσίου.
Ο Υφυπουργός των Οικονομικών κ. Δρυς υπέβαλε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ένα ερώτημα, εάν ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των κερδιζόντων γραμματίων συνιστά συμβατική υποχρέωση του αναδόχου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ομοφώνως απεφάνθη  ότι ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των κερδιζόντων γραμματίων συνιστά συμβατική υποχρέωση του αναδόχου και προς διασφάλιση των δικαιωμάτων του δημοσίου πρέπει να προσφύγει στη διαιτησία.
Παρά το γεγονός ότι ο Υφυπουργός έκανε αποδεκτή τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όχι μόνο δεν προέβη σε καμία ενέργεια, αλλά αρνήθηκε την προσφυγή στη διαιτησία, διότι κατά δήλωση του η διαδικασία της διαιτησίας είναι χρονοβόρος και απαιτεί δαπάνες.  Απαντώντας δε σε ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη, είπε ότι η διαιτησία δεν θα απέβαινε υπέρ του ελληνικού δημοσίου, λόγω της ανυπαρξίας υποχρεώσεως του αναδόχου να εγκαταστήσει πανελλαδικό on line σύστημα όλων των κερδιζόντων λαχείων, αγνοώντας την 406/2-7-96 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπως και το άρθρο 21 της συμβάσεως, αλλά και την τεχνική προσφορά του ανάδοχου που υπέβαλε στις 18-12-92 και η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συμβάσεως σύμφωνα με το άρθρο 45 αυτής.
Κατ'αυτόν τον τρόπο ο κύριος Υφυπουργός επέτρεψε στον ανάδοχο να διαχειρίζεται με αδιαφάνεια το Σ.Κ.Λ. εις βάρος του δημοσίου και των παικτών του λαχείου.
Ο κύριος Υφυπουργός και η Kυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν θέλησαν να προσδώσουν ευρύτερη διάσταση της διαφοράς με τον ανάδοχο, ώστε ανενόχλητα να προχωρήσουν στην ανανέωση της συμβάσεως.
Ο ανάδοχος στις 30-7-97 υποβάλλει αίτηση για ανανέωση της από 8-9-93 συμβάσεως και οι διαπραγματεύσεις έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 8-3-98.
Η διαπίστωση συνδρομής των προϋποθέσεων για την ανενέωση της συμβάσεως είναι έργο της Επιτροπής Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων, ο δε Υφυπουργός Οικονομικών μπορεί να προχωρήσει στην ανανέωση της συμβάσεως κατόπιν συμφώνου γνώμης της ως άνω επιτροπής.
Η Επιτροπή Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων στη συνεδρίαση της 26-8-97 απεφάσισε τα ακόλουθα: "Η Επιτροπή Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων μετά την εισήγηση της Υπηρεσίας διαπιστώνει ότι η παλιά σύμβαση του ΞΥΣΤΟ δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα, ούτε των παικτών ούτε του δημοσίου. Κατόπιν τούτου εισηγείται τη μη ανανέωση της υπάρχουσας σύμβασης και ή την κατάρτιση εξ υπαρχής νέας σύμβασης με τον ανάδοχο ή την ανάληψη της διαχείρισης του Σ.Κ.Λ.  από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων και τη συγκρότηση επιτροπής που θα ερευνήσει την δυνατότητα της Δ.Κ.Λ. να αναλάβει τη διαχείριση αυτή." Ο πρόεδρος της Επιτροπής Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων ιδιοχείρως προσθέτει: "Πρέπει να υπάρξει εξ υπαρχής νέα σύμβαση, άλλως θα αναλάβει το κράτος τη διαχείριση του λαχείου." Το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Οικονομικών εισηγήθηκε τη μη ανανέωση της υπαρχούσης συμβάσεως και με τη διατύπωση του της καταρτίσεως νέας εξ υπαρχής συμβάσεως πρότεινε ουσιαστικά τη διεξαγωγή διεθνούς διαγωνισμού για την επιλογή νέου αναδόχου. Η διεξαγωγή νέου διαγωνισμού θα οδηγούσε στην εξασφάλιση βελτιωμένων όρων για το δημόσιο, αφού ήδη εκ των πραγμάτων είχαν αλλάξει τα μεγέθη, δηλαδή αντί δεκαπέντε δισεκατομμυρίων (15.000.000.000) δραχμών τζίρο ετησίως είχαμε πέντε και έξι φορές μεγαλύτερο, αλλά το πλέον σημαντικό θα υπήρχε αξιοπιστία του λαχείου.
Η Κυβέρνηση και ο αναφερόμενος Υφυπουργός αγνοούν προκλητικά την εισήγηση της Επιτροπής Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων και τη γνωμοδότηση της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, απεμπολούν τα δικαιώματα του δημοσίου να αξιώσει αποζημίωση από τον ανάδοχο, αφήνουν απροστάτευτους τους παίκτες του λαχείου, ενώ κλονίζουν την αξιοπιστία του κράτους ενισχύοντας την κοινή πεποίθηση περί "διαπλεκομένων".
Ο αναφερόμενος Υφυπουργός παρανόμως απεδέχθη το αίτημα του αναδόχου για ανανέωση της συμβάσεως, λαμβανομένου υπ'όψιν ότι ο ανάδοχος δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις της συμβάσεως και του προεδρικού διατάγματος 245/1992.
Ο κύριος Υφυπουργός, παρά το ότι ευρίσκετο ενώπιον αρνητικών εισηγήσεων της Ε.Δ.Κ.Λ. και του Ν.Σ.Κ. περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως, των συνεχών ερωτήσεων των Βουλευτών όλων των κομμάτων, της επερωτήσεως των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, της συζητήσεως του θέματος στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του άρθρου 41α του Κανονισμού της Βουλής και της αδικαιολόγητης διακοπής της όπου απεδείχθη ότι όλα τα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως ήταν αντίθετα με την ανανέωση της συμβάσεως, της αρνητικής θέσεως για την ανανέωση της συμβάσεως όλων σχεδόν των ΜΜΕ, του γεγονότος ότι άλλαξαν τα πραγματικά περιστατικά και τα οικονομικά μεγέθη, που δημιούργησαν την αρχική σύμβαση, της δήλωσης του ίδιου του Υφυπουργού προς τον κ. Κόρακα ότι "θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι ο ομιλών δεν θα υπογράψει σε καμία περίπτωση σύμβαση, εάν η σύμβαση δεν είναι σύμφωνη με το νόμο. Θα γίνει σε κάθε περίπτωση ό,τι προβλέπει ο νόμος και για τελική κρίση θα θέσω τη σύμβαση ενώπιον της Βουλής", προέβη μόλις δεκατρείς μέρες μετά τη διακοπείσα συνεδρίαση της επιτροπής του άρθρου 41Α στην ανανέωση της συμβάσεως, ενώ αυτό ήταν ανεπίτρεπτο, τύποις και ουσία, και είναι ζημιογόνος τόσον για το ελληνικό δημόσιο όσο και για τους παίκτες, διότι περιλαμβάνει περισσότερο αρνητικούς όρους από την αρχική σύμβαση.  Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο τρόπος εφαρμογής της συμβάσεως της 8ης Σεπτεμβρίου 1993 μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της κοινοπραξίας "Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο" για το ΞΥΣΤΟ λαχείο συνιστά σκάνδαλο, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ και υπεύθυνο χειριστή τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Δρυ και η ανανέωση της συμβάσεως εμπίπτει πλέον στις διατάξεις του ποινικού νόμου.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο αναφερόμενος Υφυπουργός εν γνώσει τους ότι υφίσταται ζημίες στο ελληνικό δημόσιο ως και οι παίκτες του Σ.Κ.Λ., γνωστού ως ΞΥΣΤΟ, ανανέωσαν τη ζημιογόνο αυτή σύμβαση, παρά το γεγονός ότι τόσο οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Οικονομικών όσο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχουν διαπιστώσει παράβαση εκ μέρους της αναδόχου κοινοπραξίας των συμβατικών της υποχρεώσεων.
Καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση και τον εκπρόσωπο της, Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Δρυ και συμπερασματικά καταλήγουμε: 1. Η Κυβέρνηση Σημίτη και ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Δρυς με συγκεκριμένες ενέργειες και παραλείψεις τους επέβαλαν την αδιαφάνεια του Σ.Κ.Λ. και επέτρεψαν στον ανάδοχο να μην ανταποκριθεί στις συμβατικές του υποχρεώσεις.
2. Οι ανωτέρω εν γνώσει τους ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο και τους νικητές του λαχείου, παρά το γεγονός ότι είχαν στη διάθεσή τους όλο τον απαιτούμενο χρόνο για την ορθή εφαρμογή της συμβάσεως, καθυστέρησαν σημαντικά τόσο στην εκκίνηση όσο και στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την ανάδοχο εταιρεία, με αποτέλεσμα την αυτόματη και εκτός προθεσμιών ανανέωση της συμβάσεως.
3. Οι κατ'επίφαση αποκαλούμενες "διαπραγματεύσεις" συνιστούν ουσιαστικά "επαιτεία" του παραδοθέντος αμαχητί δημοσίου στην ανάδοχο του Σ.Κ.Λ., ώστε αυτή να εμφανίσει κάποια πρόθεση για αύξηση των εσόδων του δημοσίου, έναντι άλλων πολύ περισσότερο σημαντικών ανταλλαγμάτων, τα οποία η Κυβέρνηση επιθυμεί να εμφανίσει ως επιτυχία της.
4. Παρά το γεγονός ότι στη σύμβαση του ΞΥΣΤΟ, που συνέταξε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προεβλέπετο ρητά η υποχρέωση του αναδόχου να εγκαταστήσει πληροφορικό σύστημα, που να επιτρέπει την άσκηση του ελεγκτικού δικαιώματος του δημοσίου, η ανάδοχος εταιρεία, με την πλήρη συμπαιγνία της Κυβέρνησης, αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις συμβατικές υποχρεώσεις της, ώστε να καρπούται τα οφέλη της μη διενέργειας ελέγχου επί της διαχειρίσεως του λαχείου επί πέντε συναπτά έτη.
5. Ο Υφυπουργός Οικονομικών παρέλειψε να υπηρετήσει τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και δεν προσέφυγε στη διαιτησία, παρά την ομόφωνη υπόδειξη της ολομέλειας Ν.Σ.Κ., επικαλούμενος για να δικαιολογήσει την παράλειψη του αυτή ανυπόστατα επιχειρήματα.
6. Ο Υφυπουργός Οικονομικών απεδέχθη το αίτημα του αναδόχου για ανανέωση της συμβάσεως, κατά παράβαση των ρητών όρων, που τίθενται για  την ανανέωση της σύμβασης από τις διατάξεις του άρθρου 7.2.α του π.δ. 245/1992 (ΦΕΚ 135 Α'). Τούτο διότι είχε εγκαίρως ενημερωθεί εγγράφως από το μόνο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου του ότι δεν συνέτρεχαν οι κατά νόμον προϋποθέσεις.
7. Ο Υφυπουργός Οικονομικών απεδέχθη τους όρους του από 6-3-1998 "πρακτικού διαπραγματεύσεως" με την ανάδοχο εταιρεία, που ζημιώνουν τα συμφέροντα του δημοσίου και συνιστούν περαιτέρω παραχωρήσεις υπέρ της αναδόχου.
8. Ο Υφυπουργός Οικονομικών εμφανίζεται να αγνοεί επιδεικτικά νόμους, προεδρικά διατάγματα, εκθέσεις υπηρεσιακών παραγόντων, πορίσματα ομάδων εργασίας, γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ., την κοινή γνώμη και τον Τύπο και προχωρεί σε μία ανανέωση, η οποία βλάπτει τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και των παικτών του λαχείου και συγχρόνως καταρρακώνει την αξιοπιστία του κράτους και την περί διαφάνειας αντίληψη.
9. Ο Υφυπουργός Οικονομικών με τις αναφερόμενες αναλυτικά στο πόρισμα ενέργειες και παραλείψεις του βλάπτει εκ προθέσεως και κατ'εξακολούθηση τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και των Ελλήνων πολιτών-παικτών του Σ.Κ.Λ. και επομένως υπέχει ομού μετά των συνεργών του τις ποινικές ευθύνες περί παραβάσεως καθήκοντος, κλπ., αδικήματα που προβλέπονται και τιμωρούνται από τα σχετικά άρθρα του Ποινικού Κώδικα, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 85 και 86 του Συντάγματος και του ν. 2509/1997 (ΦΕΚ 126 Α') περί "ποινικής ευθύνης των Υπουργών".
10. Ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Δρυς φέρει ευθύνες όχι μόνο για τις παραλείψεις του, ως προς την εφαρμογή της παλαιάς συμβάσεως, αλλά και για τις ενέργειες, στις οποίες προέβη για τη σύναψη της νέας συμβάσεως που τροποποίησε την παλαιά με δυσμενείς για το ελληνικό δημόσιο όρους. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Δημήτριος Κατσικόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με απόφαση του τότε Υφυπουργού Οικονομικών κ. Δούκα στις 18/2/93 προκηρύχθηκε πλειοδοτικός διαγωνισμός, με διακήρυξή του, για την ανάθεση του έργου παραγωγής, διαχείρισης, λειτουργίας και προβολής του στιγμιαίου κρατικού λαχείου, η οποία κατακυρώθηκε στην κοινοπραξία των εταιρειών SCIENTIFICINTRALOT-ΑΤΡΟΠΟΣ.
Προηγούμενα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είχε φροντίσει να δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου με δύο νόμους που έκανε το 1991 και δύο προεδρικά διατάγματα που υπογράφηκαν το 1992, ώστε να γίνει δυνατή η από ιδιώτη ανάληψη της έκδοσης διαχείρισης και λειτουργίας του, που ήταν αποκλειστικό προνόμιο του δημοσίου κατά την ισχύουσα μέχρι τότε νομοθεσία.
Μετά από την απόφαση αυτή του Υφυπουργού κ. Δούκα καταρτίσθηκε και υπογράφηκε στις 8/9/1993, δηλαδή ένα μόλις μήνα πριν από τις εθνικές εκλογές, σύμβαση μεταξύ του δημοσίου και της κοινοπραξίας, καθώς και της εταιρείας που ιδρύθηκε από τα μέλη της κοινοπραξίας κατ'εφαρμογή των όρων της διακήρυξης του τότε Υπουργού Οικονομικών και της προσφοράς που υποβλήθηκε από την παραπάνω κοινοπραξία στο διαγωνισμό, δηλαδή της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "Ανώνυμη Εταιρεία Παραγωγής Διαχείρισης και Λειτουργίας Στιγμιαίου Λαχείου".
Με τη σύμβαση αυτή το ελληνικό δημόσιο ως εργοδότης, ανέθεσε στις εταιρείες αυτές κατ'αποκλειστικότητα την παραγωγή, λειτουργία και προβολή του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου στην Ελλάδα για πέντε συνεχή χρόνια, από την υπογραφή της σύμβασης. 'Ηταν τόση η σπουδή της απερχόμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να υπογράψει αυτήν την σύμβαση πριν εγκαταλείψει την εξουσία -και δεν συμφωνώ με τον κ. Κωστόπουλο που ανέφερε ότι δεν γνώριζε η Νέα Δημοκρατία, ότι θα χάσει την εξουσία- που υπέγραψε στις 8/10/1993, τις παραμονές κυριολεκτικά των εθνικών εκλογών το άρθρο 60 της σύμβασης που πρόβλεπε ότι η ισχύς της σύμβασης εξαρτιόταν από τη μεταγενέστερη της υπογραφής κατάθεση των εγγυητικών επιστολών και άλλων εξασφαλιστικών εγγράφων. Και αυτό με διαλυτική αίρεση.
Οι εγγυητικές επιστολές και τα έγγραφα αυτά δεν είχαν κατατεθεί κατά την υπογραφή της σύμβασης. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι οι θέσεις των μοναδικών αριθμών που εξατομίκευαν τις εγγυητικές επιστολές και άλλα έγγραφα, στη διάταξη του άρθρου 43 της σύμβασης, παρέμειναν κενές.
Στις 8/10/1993, λοιπόν, βεβαιώθηκε από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων η εμπρόθεσμη κατάθεση των εγγυητικών επιστολών, ώστε να αρθεί στο "παρά πέντε" η σοβαρή αυτή εκκρεμότητα. Συνεπώς όταν οι πάντες ετοίμαζαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια για τις εκλογές, βεβαιωνόταν ανεπιφύλακτα η κατάθεση των εγγυητικών επιστολών κλπ. στη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων και δινόταν το "καλώς έχειν" στον ανάδοχο.
Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, υποβλήθηκε αμέσως ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στις 8/11/1993, αναφορικά με το εάν έγκυρα είχε συνομολογηθεί το άρθρο 60 της σύμβασης σχετικά με τις εγγυητικές επιστολές και εκδόθηκε γι'αυτόν τον λόγο γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που έκρινε ότι το άρθρο 60 της σύμβασης ήταν νόμιμο.
Φυσικά, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους δεν υπεισήλθε -και δεν είχε αρμοδιότητα  βέβαια να υπεισέλθει- στο τεράστιο θέμα δεοντολογίας που υπήρχε, πώς δηλαδή ο αρμόδιος Υφυπουργός Οικονομικών υπογράφει σύμβαση παραμονές των εκλογών και δεν περιμένει να κατατεθούν πρώτα οι εγγυήσεις και οι ασφάλειες του δημοσίου ή δεν το αφήνει αυτό στον διάδοχό του.
Στις 6/12/1993 ρωτήθηκε από τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αν η καθυστέρηση έγκρισης της πρώτης έκδοσης του λαχείου, μπορούσε να έχει συνέπειες για το δημόσιο. Και εκδόθηκε ατομική γνωμοδότηση που έκρινε ότι η καθυστέρηση αυτή ήταν αδικαιολόγητη και μπορούσε να εκθέσει το δημόσιο στον κίνδυνο αποζημίωσης του αναδόχου.
Συνεπώς και πάλι κρίθηκε έμμεσα ότι η Σύμβαση ήταν δεσμευτική για το δημόσιο.
Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι εκείνη που έφερε το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο στην Ελλάδα και δεν δίστασε, ενώ γνώριζε ότι μετά τον Οκτώβριο του 1993 δεν θα ήταν κυβέρνηση, να υπογράψει με περισσή σπουδή και προχειρότητα μια σύμβαση οι όροι της οποίας θα δέσμευαν την επόμενη κυβέρνηση για πέντε χρόνια.
Αποτελεί, λοιπόν, υποκρισία από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να κατηγορεί σήμερα την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί δήθεν δεν κατήγγειλε τη Σύμβαση, ενώ κάτι τέτοιο κρίθηκε ότι ήταν ανέφικτο και θα είχε εκθέσει βέβαια το δημόσιο σε πληρωμή αποζημιώσεων προς τον ανάδοχο για άκαιρη καταχρηστική και παράνομη καταγγελία της Σύμβασης.  Κατά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 2 της Σύμβασης "η ανάθεση του πιο πάνω έργου (στην ανάδοχο), γίνεται με την έννοια ότι ο εργοδότης δεν θα αναθέσει στο μέλλον, κατά τη διάρκεια της Σύμβασης το αυτό έργο σε άλλον".
Κατά την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου, η διάρκεια της Σύμβασης "δύναται να ανανεώνεται κατά τον τρόπο και με τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 7 του π.δ. 247/1992 κατόπιν αίτησης του αναδόχου που πρέπει να υποβληθεί και η βούληση του εργοδότη" -του δημοσίου δηλαδή"για τον αυτόν σκοπό, πρέπει να κοινοποιηθεί στον ανάδοχο δώδεκα μήνες πριν από τη λήξη του χρόνου ισχύος της Σύμβασης και οι διαπραγματεύσεις πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε έξι μήνες πριν από τον χρόνο αυτόν".  Εξάλλου κατά τους όρους της Σύμβασης, ο ανάδοχος: Πρώτον, ανέλαβε την υποχρέωση να διανέμει στους τυχερούς του λαχείου αυτού το 45% των ακαθαρίστων εισπράξεών του από την πώληση του λαχείου.  Δεύτερον, ανέλαβε την υποχρέωση ότι "εντός είκοσι ημερών από της χρονολογίας συμπληρώσεως της παραγραφής των αξιώσεων από κέρδη εκάστης εκδόσεως του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, να καταβάλει στο δημόσιο κατά ποσοστό 100% τα χρηματικά ποσά κερδών γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου τα οποία αν και επωλήθησαν από αυτόν είτε δεν προσκομίστηκαν από τους δικαιούχους προς εξόφληση μέχρι του χρόνου συμπλήρωσης της παραγραφής της αξιώσεώς του αυτής είτε δεν επεστράφησαν από τον ανάδοχο στη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων".
Τρίτον, να παρέχει, καθ'όλην τη διάρκεια ισχύος της Σύμβασης, τη δυνατότητα στο δημόσιο να ασκεί έλεγχο για τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, με την εγκατάσταση και λειτουργία του αναγκαίου μηχανογραφικού εξοπλισμού.
Και πάλι, λοιπόν, είναι φανερό ότι το βασικό πλαίσιο των οικονομικών δεδομένων της σύμβασης, συμφωνήθηκε από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ή δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να συμφωνήσει μεγαλύτερα ποσοστά, παραδείγματος χάριν, διανομής στους τυχερούς, πέρα από τις ελλείψεις και τα κενά που άφησε η τότε υπεύθυνη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα της ηλεκτρονικής πανελλαδικής επικύρωσης των λαχείων για το οποίο θα κάνουμε και λόγο παρακάτω.
'Οσον αφορά τις αμφισβητήσεις περί την ερμηνεία των όρων της σύμβασης, το φαινόμενο δημιουργίας αντιθέσεων και αμφισβητήσεων στην ερμηνεία και εφαρμογή μιας συγκεκριμένης σύμβασης μεταξύ των συμβαλλομένων μερών, είναι σύνηθες. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφάνηκαν διαφωνίες, οι οποίες λύθηκαν. 'Αλλες λύθηκαν από τη διαιτησία. Για παράδειγμα, ενώ το δημόσιο ισχυριζόταν ότι ο χρόνος απόδοσης έπρεπε να είναι σαράντα πέντε ημέρες από την έκδοση του σχετικού τιμολογίου, ο ανάδοχος ισχυριζόταν ότι ο χρόνος αυτός, έπρεπε να είναι εβδομήντα πέντε ημέρες.  Και η διαιτησία έδωσε τη σολομώντεια λύση, καθορίζοντας το σχετικό χρόνο στις εξήντα ημέρες.
Πέρα όμως από την πιο πάνω αμφισβήτηση, που λύθηκε διαιτητικά, τρεις ήταν οι σημαντικότερες αμφισβητήσεις που αναφάνηκαν μεταξύ Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων και αναδόχου. Οι αμφισβητήσεις αυτές επισημαίνονται από ομάδα εργασίας που συνεστήθη από το Υπουργείο Οικονομικών με την από 8/3/1996 αναφορά της και είναι η εξής: Πρώτον, αμφισβήτηση καθ'όσον αφορά τη δυνατότητα το διανεμόμενο στους τυχερούς ποσοστό επί των ακαθαρίστων από την πώληση των γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου εισπράξεων του αναδόχου να υπερβαίνει ή να υπολείπεται του συμβατικά προσδιοριζόμενου ποσοστού του 45% αυτών.  Δεύτερον, αμφισβήτηση στον τρόπο υπολογισμού των αποδιδόμενων στο δημόσιο ποσών των παραγραφομένων κερδών του Στιγμαίου Κρατικού Λαχείου. Και τρίτον, αμφισβήτηση ως προς το εάν ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου συνιστά συμβατική υποχρέωση του αναδόχου.
Ειδικότερα κατά την εκτέλεση της προκείμενης Σύμβασης η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων, θεωρώντας ότι το διανεμόμενο στους τυχερούς ποσοστό είναι το συμβατικά οριζόμενο και δεδομένου ότι από τα στοιχεία των εκδόσεων που είχαν ήδη παραγραφεί, δεν προέκυπταν ενδείξεις για το αντίθετο, αποδέχθηκε τον τρόπο υπολογισμού των παραγραφών από τον ανάδοχο, με βάση το ποσοστό του 45% επί των ακαθαρίστων εισπράξεων από τις πωλήσεις γραμματίων Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου κάθε έκδοσης.
Κατά την κατάθεση όμως των παραγραφών της ένατης ειδικής έκδοσης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, οι αξιώσεις για τα κέρδη της οποίας παραγράφηκαν στις 16/8/1995, διαπιστώθηκε από την υπηρεσία ότι τα κέρδη που τελικά διανεμήθηκαν στους τυχερούς στην έκδοση αυτή ανέρχονταν σε ποσοστό μεγαλύτερο του συμβατικά οριζόμενου, δηλαδή του 45%. Σημειώνεται ότι το ποσό των παραγραφών που κατατέθηκε υπέρ του ελληνικού δημοσίου στην ένατη έκδοση ήταν πολύ μικρότερο από το μέσο όρο των ποσών των παραγραφών των προηγουμένων εκδόσεων.
Μετά τις διαπιστώσεις αυτές της υπηρεσίας κλήθηκε ο ανάδοχος να αιτιολογήσει τη θετική απόκλιση στο διανεμόμενο ποσοστό και να προσδιορίσει επακριβώς το ποσό κερδών που περιείχαν τα λαχεία της έκδοσης.
Με την από 13.10.1995 επιστολή του ο ανάδοχος δεν αμφισβήτησε κατ'αρχήν το βάσιμο των ισχυρισμών της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων περί θετικής απόκλισης στα κέρδη της ένατης έκδοσης, ισχυρίστηκε όμως ότι οι αποκλίσεις αυτές είναι προβλεπόμενες στη σύμβαση, επικαλούμενος το άρθρο 8 το οποίο αναφέρει ότι "πάσα έκδοση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου θα έχει απαραιτήτως ίδια προσδιοριστικά χαρακτηριστικά στοιχεία και καθορισμένο αριθμό γραμματίων, με τις διεθνώς παραδεδεγμένες συν ή πλην αποκλίσεις" και ότι είναι τεχνικά αδύνατον να επιτευχθεί ακριβές ποσοστό κερδών, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι αυτό ισχύει διεθνώς.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ) Με τη διαπίστωση αποκλίσεων και στη δωδέκατη έκδοση, για την οποία σημειωτέον κανένα ποσόν παραγραφών δεν κατατέθηκε υπέρ του ελληνικού δημοσίου, η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων επεσήμανε στον ανάδοχο τη μη  τήρηση της συμβατικής του υποχρέωσης για διανομή στους τυχερούς του 45%.  Του ζήτησε να της προσδιορίσει επακριβώς το ποσό των κερδών που περιείχετο στην έκδοση και να καταθέσει το πραγματικό υπέρ του ελληνικού δημοσίου ποσό παραγραφών, τονίζοντας ότι η γνώση του ακριβούς ποσοστού των διανεμομένων κερδών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοπιστία και φερεγγυότητα του στιγμιαίου λαχείου και για τη διαμόρφωση κλίματος εμπιστοσύνης στην αγορά και γενικότερα στις σχέσεις πολίτη-κράτους.
Ο ανάδοχος με την από 5/3/1996 επιστολή του δήλωσε ότι έχει εκπληρώσει πλήρως τις συμβατικές του υποχρεώσεις και ισχυρίστηκε ότι οι αποκλίσεις είναι αποτέλεσμα της παραγωγικής διαδικασίας.
Επειδή ο χρόνος δεν θα φθάσει, θα έρθω στην ηλεκτρονική επικύρωση των γραμματίων.
Γι'αυτό το θέμα η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ερμηνεύοντας τεχνικά στοιχεία της προσφοράς του αναδόχου, αποφάνθηκε τα εξής: "ο ανάδοχος έχει υποχρέωση επικυρώσεως ηλεκτρονικώς διά της χρήσεως του υπ'αυτού εγκατεστημένου ηλεκτρονικού συστήματος όλων των γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου. Η άρνηση ηλεκτρονικής επικυρώσεως όλων και του μικρού και του μεσαίου κέρδους των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου εκ μέρους του αναδόχου, στερεί το δημόσιο του δικαιώματος άσκησης του ελεγκτικού επί της διαχειρίσεως του Λαχείου δικαιώματός του και αποτελεί παράβαση εκ μέρους του αναδόχου  συμβατικών και εκ του κανονισμού του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου υποχρεώσεών του, συνεπαγομένη τις κατά τα άρθρα 50 και 46 της προκειμένης συμβάσεως κυρώσεις".
Καταλήγει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους: "Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι η επί του ως άνω ερωτήματος διδόμενη ως άνω απάντηση, επιστηριζόμενη σε ερμηνεία της μεταξύ του αναδόχου και του δημοσίου συμβάσεως, προφανώς μη αποδεκτής από την ανάδοχο, όπως συνάγεται από την μέχρι σήμερα μεταξύ αυτού και της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων αλληλογραφία, δημιουργεί αμφισβήτηση που μόνο διαιτητικά μπορεί να επιλυθεί".
Συνεπώς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προέβη σε ερμηνεία των όρων της σύμβασης και των τεχνικών προσφορών του αναδόχου. Υιοθέτησε την ευνοϊκότερη για το δημόσιο εκδοχή και υπέδειξε τη δυνατότητα προσφυγής στη διαιτησία, διαπίστωσε όμως παράλληλα την αντίθεση του αναδόχου στην ερμηνεία που έδινε το δημόσιο. Η αντίθεση αυτή του αναδόχου που στηριζόταν εν μέρει, όπως θα φανεί παρακάτω, σε άλλη ρύθμιση της σύμβασης που είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δημιουργούσε αβεβαιότητα ως προς την έκβαση της διαιτητικής διαδικασίας, αν αποφασιζόταν τελικά η προσφυγή σε αυτήν.
Εδώ πρέπει πάλι να επαναλάβω ότι η μονομερής καταγγελία της σύμβασης στο χρονικό εκείνο σημείο από το δημόσιο, δεν αποτελούσε λύση, αφού είναι βέβαιο ότι ο ανάδοχος θα ισχυριζόταν την ακυρότητα της καταγγελίας και θα διεκδικούσε, διαιτητικά ή δικαστικά, αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη.
'Εγινε, λοιπόν, προσπάθεια φιλικού διακανονισμού της διαφοράς σύμφωνα με συμβατική υποχρέωση των συμβαλλομένων μερών, με βάση το άρθρο 53 της σύμβασης που επιβάλλει την προσπάθεια φιλικού διακανονισμού κάθε αμφισβήτησης μεταξύ των συμβαλλομένων πριν από την προσφυγή στη διαιτησία. Εξάλλου, θα πρέπει να δούμε ότι η εμπειρία έχει αποδείξει ότι όταν τα συμβαλλόμενα μέρη προσφεύγουν στη διαιτησία και από τη μία μεριά είναι το κράτος και από την άλλη ο ιδιώτης, τις περισσότερες φορές ο διαιτητής και ο επιδιαιτητής δίνουν το δίκιο στον ιδιώτη.
Σχετικά με την αναμόρφωση της σύμβασης εν όψει της διαπιστωθείσης ανάγκης βελτιώσεως της υφιστάμενης σύμβασης μεταξύ του δημοσίου και του αναδόχου, μετά από απόφαση του Υπουργού Οικονομικών συνεστήθη επιτροπή για τη μελέτη και αναμόρφωση της σύμβασης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, με πρόεδρο το νομικό σύμβουλο κ. Τσεκούρα.
Η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων με βάση το αίτημα αυτό εισηγήθηκε στην Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων στις 26/8/1997 τα ακόλουθα: 1. Η όλη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου μέχρι σήμερα από την κοινοπραξία υπήρξε άκρως ικανοποιητική για το δημόσιο.
2. Κατά τη διάρκεια της σύμβασης και μέχρι σήμερα ο ανάδοχος εξεπλήρωσε τις συμβατικές του υποχρεώσεις, πλην ορισμένων για τις οποίες υπάρχουν αμφισβητήσεις.
3. "Πρέπει να απαιτηθούν μέσω των προβλεπομένων διαπραγματεύσεων για την ανανέωση της σύμβασης, οι ρυθμίσεις εκείνες που κρίνονται απαραίτητες για την απρόσκοπτη και αποτελεσματική από πλευράς ελέγχου της υπηρεσίας διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου".
'Ερχομαι τώρα στη σύμβαση, όπως ανανεώθηκε. Εξάλλου, πριν την ανανέωση όπως ήδη αναφέρθηκε, προηγήθηκαν: 1. Η εισήγηση της Επιτροπής Διαχείρισης Κρατικών Λαχείων που πρότεινε την υπογραφή νέας σύμβασης με τον ανάδοχο. Η θέση αυτή της Επιτροπής Διαχείρισης Κρατικών Λαχείων ερμηνεύθηκε από την Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με γνωμοδότηση, ως πρόταση τροποποίησης της υφιστάμενης σύμβασης με τον ανάδοχο.
2. Η αποδοχή από τον ανάδοχο όλων των αλλαγών που πρότεινε το δημόσιο, όπως αυτές συμφωνήθηκαν με το πρακτικό διαπραγμάτευσης και 3. Η θετική γνωμοδότηση της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με μεγάλη πλειοψηφία, είκοσι επτά έναντι επτά.
'Οπως προκύπτει, λοιπόν, από το προπαρατιθέμενο ιστορικό, αλλά και από την ανάγνωση του κειμένου της τροποποιημένης σύμβασης, αυτή καλύπτει όλα τα κενά και τις ελλείψεις που είχαν επισημανθεί στη σύμβαση του 1993, αλλά και περιέχει νέες σημαντικότατες δεσμεύσεις για τον ανάδοχο που δεν υπήρχαν στη σύμβαση του 1993.
Να αναφέρω μερικές χαρακτηριστικές τροποποιήσεις: 1. Το ποσοστό υπέρ του δημοσίου αυξάνεται σταδιακά από 32,6% για ακαθάριστες εισπράξεις μέχρι εβδομήντα δισεκατομμύρια (70.000.000.000) δραχμές σε 35% για ακαθάριστες εισπράξεις πάνω από εκατό δισεκατομμύρια (100.000.000.000). Στη σύμβαση του 1993 το ποσοστό ήταν σταθερό, 32,6%.  2. Ο ανάδοχος υποχρεώνεται να εγκαταστήσει και να λειτουργήσει εντός δώδεκα μηνών από την υπογραφή της σύμβασης, με διαλυτική ρήτρα καταγγελίας της σύμβασης, on line πανελλαδικό δίκτυο τερματικών για την ηλεκτρονική επικύρωση όλων των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, έτσι ώστε να παρακολουθείται κάθε στιγμή το ποσοστό των διανεμομένων κερδών.
3. Τα ελάχιστα εγγυημένα έσοδα του δημοσίου αυξάνονται από πέντε δισεκατομμύρια (5.000.000.000) σε δέκα δισεκατομμύρια (10.000.000.000) ετησίως.
4. Το επίπεδο πωλήσεων κάτω του οποίου ο ανάδοχος εκπίπτει αυξάνεται από δεκαπέντε δισεκατομμύρια (15.000.000.000) σε τριάντα δισεκατομμύρια (30.000.000.000).
Δηλαδή από τις δύο παραπάνω αλλαγές προκύπτει ότι ο ανάδοχος εγγυάται ότι το δημόσιο θα εισπράττει κάθε χρόνο τουλάχιστον δέκα δισεκατομμύρια (10.000.000.000) δραχμές.
5. Η εγγυητική επιστολή με την οποία ο ανάδοχος εγγυάται την κάλυψη των ελαχίστων εσόδων του δημοσίου αυξάνεται από δύο δισεκατομμύρια (2.000.000.000) σε 3,5 δισεκατομμύρια. Επίσης, σύμφωνα με την τροποποιημένη σύμβαση, η εγγυητική επιστολή δεν καλύπτει μόνο το ελάχιστο εγγυημένο έσοδο του δημοσίου, όπως προβλεπόταν στην αρχική σύμβαση, αλλά και την απόδοση στο δημόσιο του αναλογούντος ποσοστού 32,6% έως 35% επί των πωλήσεων των γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου κάθε έκδοσης.  6. Για την τόνωση των πωλήσεων καθιερώνεται η δυνατότητα κυκλοφορίας έως τριών το πολύ εκδόσεων με διανεμόμενα κέρδη άνω του 45% και έως 50%, με συμμετοχή και του αναδόχου στην αύξηση του ποσοστού, κατ'αναλογία των εσόδων του.
Συνοψίζοντας, θα πρέπει να πούμε τα εξής: 1. Η αρχική σύμβαση για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο καταρτίσθηκε πρόχειρα, βιαστικά και με σημαντικές ελλείψεις από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): 'Εχετε ήδη ξεπεράσει το χρόνο σας.
Βλέπετε πόσα λεπτά έχετε πάρει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχουμε δευτερολογία. Και ο κύριος Πρόεδρος έδωσε στον κ. Κωστόπουλο όσο χρόνο ήθελε στην αρχή. Θα ήθελα άλλα δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Θα τα έχετε, αλλά αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δημιουργεί προηγούμενο που ισχύει και για τους άλλους.  
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
2. Το νομικό πλαίσιο και οι βασικές ρυθμίσεις της σύμβασης του 1993, σχετικά με τα ποσοστά κερδών των παικτών, τα ποσοστά του δημοσίου κλπ., κρίθηκε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ότι ήταν δεσμευτικά για την επόμενη κυβέρνηση.
Τρίτον, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ κατέγραψε τα προβλήματα και τις αμφισβητήσεις, που προέκυψαν κατά τη λειτουργία της Σύμβασης -αποκλίσεις σε ποσοστά κερδών των παικτών, τρόπος υπολογισμού παραγραφών κλπ.- και προσπάθησε να τα επιλύσει.
Τέταρτον, ο αρμόδιος Υφυπουργός ζήτησε τη γνώμη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ως προς τα αμφισβητούμενα σημεία της Σύμβασης. Οι δύο πρώτες αμφισβητήσεις επιλύθηκαν με διαπραγματεύσεις και ο ανάδοχος αποδέχθηκε τις θέσεις του δημοσίου ποσοστά κερδών και παραγραφές.  Πέμπτον, ο αρμόδιος Υφυπουργός εκτιμώντας το περιεχόμενο της τεχνικής προσφοράς του αναδόχου, την υποχρέωση για διαπραγματεύσεις από τη Σύμβαση του άρθρου 53, αλλά και το ότι τα άλλα δύο σημεία είχαν επιλυθεί με διαπραγματεύσεις, αποδέχθηκε την πρόταση του αναδόχου για φιλικό διακανονισμό της τρίτης αμφισβήτησης, που αφορά την ηλεκτρονική επικύρωση.
'Εκτον, στην πορεία των διαπραγματεύσεων διαπιστώθηκε ότι με ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η σύμβαση του 1993 δεν καθιέρωνε υποχρέωση, αλλά δικαίωμα του αναδόχου για πανελλαδική εγκατάσταση τερματικών. Η επισήμανση αυτή μαζί με τις παραπάνω εκτιμήσεις καθιστούσε τη θέση του δημοσίου σε πιθανή διαιτησία εξαιρετικά επισφαλή. Εξάλλου η τυχόν καταγγελία της σύμβασης από πλευράς του δημοσίου θα κατέληγε σε υποχρέωση αστικών αποζημιώσεων του αναδόχου για τεράστια ποσά, αν κρινόταν άκαιρη, αδικαιολόγητη και καταχρηστική.
'Εβδομο, ορθά και σε προάσπιση των συμφερόντων του δημοσίου ο αρμόδιος Υφυπουργός δεν παρήγγειλε να γίνει προσφυγή στη διαιτησία, αφού το ζήτημα μπορούσε να λυθεί με διαπραγματεύσεις, ενώ η διαιτησία θα απέβαινε κατά του δημοσίου.
'Ογδοον, οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν απέφεραν καρπούς, αφού ο ανάδοχος υποχρεώθηκε να αποδεχθεί την εγκατάσταση πανελλαδικού συστήματος επικύρωσης με τερματικά, υποχρέωση που συμφωνήθηκε να αναλυθεί στο κείμενο τροποποιήσεως της σύμβασης.
'Ενατον, για όσα γραμμάτια δεν είχαν επικυρωθεί ηλεκτρονικά -χαμηλού κέρδους- συμφωνήθηκε να εφαρμοστεί η δοκιμασμένη δειγματοληπτική μέθοδος των καθηγητών κ.κ. Δονάτου, Κάκκουλου. 'Ετσι και πάλι στο σημείο αυτό τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών διασφάλιστηκαν πλήρως.
Είχα να πω και άλλα, κύριε Πρόεδρε, αλλά καταλήγω λέγοντας ότι με όλα αυτά που εξέθεσα διαπιστώνεται η σύννομη και συμφέρουσα για το ελληνικό δημόσιο και τους παίκτες διοίκηση, διαχείριση και λειτουργία του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου εκπροσωπούμενο από τον αρμόδιο Υφυπουργό Οικονομικών, καθώς επίσης κρίνεται σύννομη και συμφέρουσα για το δημόσιο και τους παίκτες η τροποποίηση ανανέωση της σύμβασης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Αγγουράκης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριοι Βουλευτές, σήμερα αφιερώνουμε ακόμα μια συνεδρίαση σε ένα θέμα που έχει ταλαιπωρήσει τη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής πέρυσι και φέτος.
Θα έλεγα ότι μόνο το γεγονός ότι η Βουλή και η κοινή γνώμη της χώρας μας έχει ασχοληθεί τόσο πολύ με το θέμα αυτό, θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε μια άλλη συμπεριφορά εκ μέρους της Κυβέρνησης. Ας ελπίσουμε ότι η σημερινή συνεδρίαση θα βοηθήσει, ώστε να φωτιστούν πολύ σοβαρά ερωτηματικά και προβληματισμοί, που όσον αφορά εμάς τουλάχιστον, δεν στάθηκε δυνατόν να ξεκαθαριστούν στις πολλές συνεδριάσεις, που μέχρι τώρα έχουμε αφιερώσει στο θέμα της Σύμβασης, της διαχείρισης και της κυβερνητικής πολιτικής για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο.
Κατά την άποψή μας, οι μέχρι τώρα συζητήσεις ανέδειξαν τρία βασικά ζητήματα. Το πρώτο και πιο σημαντικό ήταν ότι φάνηκε πόσο επιζήμια είναι η πολιτική της επέκτασης του τζόγου είτε αυτό γίνεται με το στιγμιαίο λαχείο είτε με άλλους τρόπους. Είναι ένας επιπλέον τρόπος φορολόγησης των πολιτών της χώρας με τις τεράστιες κοινωνικές συνέπειες που έχει κατ' αρχήν αυτή η πλευρά του ζητήματος, όσον αφορά καλλιέργεια συγκεκριμένων προτύπων, κυνήγι του εύκολου κέρδους κλπ.
Το δεύτερο που βγαίνει από τη συγκεκριμένη ενασχόληση με τη Σύμβαση αυτή είναι τα διάφορα σκάνδαλα μεγαλύτερα ή μικρότερα στα οποία είναι  εκτεθειμένο το δημόσιο συμφέρον από τη δράση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.  Θα αναφερθώ στη συνέχεια πιο συγκεκριμένα στις ευθύνες και στα προβλήματα που υπάρχουν.
Εμείς θεωρούμε ότι οι ευθύνες για το θέμα που συζητάμε ασφαλώς υπάρχουν κατ' αρχήν στη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τον τρόπο που έκανε τη συγκεκριμένη σύμβαση και έδωσε τη δυνατότητα στη συνέχεια στον ανάδοχο να συμπεριφερθεί με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε και να αποκομίσει όφελος από τη σύμβαση αυτή, ενώ οι συνθήκες είχαν αλλάξει και ήταν τελείως διαφορετικές στην πράξη απ' ό,τι αρχικά φαίνονταν. Βεβαίως υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στο Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο ανέχθηκε -είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε- μια κατάσταση που φαινόταν από την αρχή -τουλάχιστον από το Δεκέμβριο του 1993- ότι θα επιφέρει προβλήματα, όσον αφορά τη συγκεκριμένη σύμβαση. Και έφτασε περισσότερο ακόμα, στην ανανέωση αυτής της σύμβασης με το συγκεκριμένο ανάδοχο.
Οι ευθύνες που επιρρίπτουμε στη Νέα Δημοκρατία δεν είναι γενικές και δεν είναι αφηρημένες. Είναι πολύ συγκεκριμένες, αφορούν παραδείγματος χάρη τις διατάξεις του άρθρου 60 που έδωσε τη δυνατότητα αμφισβήτησης αργότερα, αφορούν τις αμφισβητήσεις σχετικά με το χρόνο εξόφλησης των γραμματίων από τον ανάδοχο προς το δημόσιο, αφορούν και μια σειρά άλλα ζητήματα, ακόμα και το ίδιο το πολυσυζητημένο και πράγματι ένα από τα ουσιαστικά άρθρα της σύμβασης που έχει να κάνει με την ηλεκτρονική επικύρωση των γραμματίων που κερδίζουν.
Επίσης, ένα άλλο θέμα που ήταν αντικείμενο  αμφισβήτησης και διαπραγμάτευσης είναι το περιβόητο θέμα του 45% του τζίρου ως απόδοση στα κέρδη των παικτών.
Αυτά τα θέματα βαραίνουν και τη Νέα Δημοκρατία και αυτό είναι σαφές.  Επικαλούμαι τις αποφάσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο τουλάχιστον στο θέμα της ηλεκτρονικής επικύρωσης βεβαίως επισήμανε την υποχρέωση και την ευθύνη του ανάδοχου να έχει ένα τέτοιο σύστημα on line κάλυψης σε όλην την επικράτεια της χώρας, όμως δεν μου διαφεύγει εμένα ότι το θέμα αυτό θα έπρεπε να λυθεί με διαιτησία.
Εκεί που το πράγμα ήταν ολοφάνερο, ήταν το θέμα του 45% όπου στη προκειμένη περίπτωση και από την ακρόαση που είχαμε στην επιτροπή και από τις εκθέσεις φάνηκε η κακή πίστη του ανάδοχου. Ο ανάδοχος ισχυρίστηκε ότι δήθεν βάσει της διεθνούς πρακτικής επιτρέπονται διακυμάνσεις στο ποσοστό αυτό πάνω κάτω και εν πάση περιπτώσει εφόσον η διεθνής πρακτική το επιτρέπει εκείνος δεν έχει καμιά υποχρέωση.
Βεβαίως από τις εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών στο εξωτερικό φάνηκε όχι μόνο ότι υπάρχει μια τελείως διαφορετική διεθνής πρακτική και προσωπικά πιστεύω ότι ο ανάδοχος το ήξερε αυτό το πράγμα, αλλά και κάτι πιο σημαντικό ότι οι αντίστοιχοι οργανισμοί στην Ολλανδία και στην Μεγάλη Βρετανία, ήταν σε θέση να καθορίζουν με ακρίβεια το ποσοστό κέρδους της κάθε σειράς με κάθε έκδοση που κυκλοφορούσε, κάτι δηλαδή που ο ανάδοχος ισχυριζόταν ότι δεν ήταν σε θέση να κάνει.
Εν πάση περιπτώσει, όσον αφορά τις συγκεκριμένες ευθύνες και τα συγκεκριμένα προβλήματα που απορρέουν από την πολιτική του Υπουργείου Οικονομικών, οι ενστάσεις μας είναι οι εξής συγκεκριμένες:  Επαναλαμβάνουμε ότι από το Δεκέμβριο του 1993 φάνηκε ότι θα υπάρχουν προβλήματα με τη λειτουργία και τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου. Ακριβώς επειδή υπήρχαν αυτά τα προβλήματα, ορίστηκαν και υπήρχαν οι ομάδες μελέτης, οι ομάδες εμπειρογνωμόνων. Ακριβώς επειδή διαπιστώθηκαν αυτά τα προβλήματα, υπήρχαν οι διάφορες διαβουλεύσεις, αν θέλετε, διαπραγματεύσεις με τον ανάδοχο μέχρι που βεβαίως τέθηκε το ζήτημα της ηλεκτρονικής επικύρωσης των δελτίων που κερδίζουν στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Η απάντηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους βεβαίως είναι καταπέλτης. Είναι γνωστή η απάντηση της γνωμάτευσης 406/2.2.96. Η γνωμάτευση λέει ότι είναι υποχρέωση του ανάδοχου η εγκατάσταση του συγκεκριμένου συστήματος ότι χωρίς αυτό το σύστημα δεν μπορεί να ασκήσει το dημόσιο τον απόλυτο έλεγχο επί της διαχείρισης του λαχείου και ότι η μη συμμόρφωση του ανάδοχου στη συγκεκριμένη υποχρέωση μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες κυρώσεις, μέχρι και στην καταγγελία της σύμβασης. Εδώ είναι ακριβώς το πρόβλημα που θέτουμε εμείς.
Εμείς θεωρούμε ότι στα χέρια του Υπουργείου Οικονομικών υπήρχαν πολλά στοιχεία όπου σε μερικά αναφέρθηκα και πριν. Υπήρχε και αυτή η πολύ συγκεκριμένη ρητή αναφορά του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. 'Επρεπε τουλάχιστον από τη στιγμή που είχε τη συγκεκριμένη γνωμάτευση η Κυβέρνηση, να προχωρήσει στην καταγγελία της σύμβασης. Δεν το έπραξα αυτό, αλλά δεν έκανα και το άλλο. Δεν προχώρησε η κυβέρνηση και στη διαιτησία για το συγκεκριμένο ζήτημα με επιχειρήματα που δεν στέκουν φυσικά. Δεν στέκει το επιχείρημα ότι δήθεν θα ήταν μεγάλα τα έξοδα παράστασης του δημοσίου, όπως δεν στέκουν διαφόρων ειδών οικονομικά επιχειρήματα αν σκεφθεί κανείς τα μεγάλα πραγματικά ποσά που συνδέονταν και συνδέονται με τη συγκεκριμένη σύμβαση.
Το πρόβλημα οξύνεται ακόμη περισσότερο, κύριοι Βουλευτές, από το γεγονός ότι ενώ υπάρχει η γνωμάτευση της επιτροπής διοίκησης κρατικών λαχείων, η οποία ήταν συγκεκριμένη τον Αύγουστο του 1997 όσον αφορά το γεγονός ότι η σύμβαση δεν είναι συμφέρουσα για το δημόσιο, παρ' όλα αυτά η Κυβέρνηση όχι απλά προχώρησε στη διαπραγμάτευση της σύμβασης με τον ανάδοχο, αλλά -και αυτό είναι το πιο σημαντικό για μας- είχε ξεκινήσει ήδη από τον Απρίλη του 1997 πριν καν να έχει τη γνωμάτευση της επιτροπής διοίκησης κρατικών λαχείων, στη συγκρότηση επιτροπής για την αναμόρφωση της σύμβασης. Σε λίγο χρονικό διάστημα βεβαίως στις 6.3.98 -από τον Αύγουστο επτά, οκτώ μήνες- έχουμε τη σύνταξη του γνωστού πρακτικού μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και του ανάδοχου για τη νέα σύμβαση. Και εδώ υπάρχει ένα τεράστιο θέμα, όπως είχα πει και πριν, όσον αφορά την πλήρη αγνόηση εκ μέρους της Κυβέρνησης, της γνωμάτευσης της επιτροπής διοίκησης κρατικών λαχείων, που εκτός των άλλων ήταν και νομική της υποχρέωση με  βάση το αντίστοιχο προεδρικό διάταγμα που ρύθμιζε τις διαδικασίες αυτές. Αναφέρομαι στο προεδρικό διάταγμα 245/92.
Βέβαια η επιτροπή διοίκησης κρατικών λαχείων είχε κάνει μια συγκεκριμένη πρόταση. Δεν συνηγορούσε υπέρ της ανανέωσης της σύμβασης γιατί την θεωρούσε ζημιογόνα για το δημόσιο. Ζητούσε μια νέα σύμβαση από την αρχή με τον ίδιο ανάδοχο -αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τόσο πολύ- ή αλλιώς να περάσει η διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου στη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων. Το επιχείρημα του να περάσει η διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου στη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων απορρίφθηκε με το πολύ "σοβαρό" επιχείρημα ότι μια τέτοια ενέργεια θα οδηγούσε στην κρατικοποίηση, όπως ειπώθηκε του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου. Και προκειμένου να μην έχουμε κρατικοποίηση, προτιμήθηκε όλη αυτή η ιστορία και αυτή η κατάσταση, η οποία διαιωνίζονταν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.  Βεβαίως η Κυβέρνηση προχώρησε τελικά στην τροποποίηση και στη σύναψη μιας νέας σύμβασης με τον ίδιο ανάδοχο. Υπάρχει η καινούρια σύμβαση.  Υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα της προηγούμενης.
Εγώ θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να πω ότι εμείς τουλάχιστον δεν θεωρούμε ότι η συζήτηση που γίνεται σήμερα και έγινε και στην προηγούμενη συνεδρίαση της επιτροπής, απαλλάσσει τη Βουλή από μια πιο εμπεριστατωμένη συζήτηση για τη νέα σύμβαση. Δεν μπορεί να θεωρηθεί δηλαδή ότι με τον τρόπο αυτό, ανταποκρίθηκε και ο κύριος Υπουργός σε μια δέσμευση που είχε αναλάβει απέναντι στη Βουλή να καταθέσει το σχέδιο της νέας σύμβασης στη Βουλή πριν προχωρήσει, κάτι που δεν έγινε. Γιατί πραγματικά ο χρόνος δεν είναι αρκετός για να μπορέσει κανείς να εκφράσει και να εκφέρει όλες τις αντιρρήσεις και τις απόψεις, που μπορεί να υπάρχουν, όσον αφορά τη νέα σύμβαση.
Με αυτήν την έννοια και κλείνοντας, θεωρούμε ότι υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά γύρω από το θέμα αυτό. Εστιάζω τον προβληματισμό, τα ερωτηματικά, την κριτική μας στα ζητήματα του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών την υπόθεση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου από τη στιγμή που είχε τη σύμβαση στα χέρια της. Εστιάζομαι ακόμη περισσότερο στο γεγονός ότι, ενώ είχε συγκεκριμένη γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και συγκεκριμένα περιστατικά, δεν προχώρησε στην καταγγελία της σύμβασης, όπως επίσης δεν προχώρησε ούτε καν στη διαδικασία της διαιτησίας. Με ό,τι ακολουθήθηκε έδωσε και συνεχίζει να δίνει σημαντικά πλεονεκτήματα στον ανάδοχο. Τα προβλήματα μπορεί με τη νέα σύμβαση να περιορίζονται, αν και δεν μπορούμε να πούμε 100% ότι αντιμετωπίζονται. Παραδείγματος χάρη το ηλεκτρονικό σύστημα θα εγκατασταθεί μεν και θα ελέγχει όλα τα δελτία που κερδίζουν, αλλά αυτό γίνεται σε σημεία που επιλέγει ο ανάδοχος, με το επιχείρημα ότι είναι δική του υποχρέωση η εγκατάσταση των τερματικών και απλώς η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων ξέρει που είναι αυτά τα τερματικά και τίποτα παραπάνω. Eίναι ένα από τα σημεία που δημιουργούν προβλήματα, όπως επίσης και άλλα σημεία στη νέα σύμβαση, όπως παραδείγματος χάρη το υψηλό για μας ποσοστό για λειτουργικά έξοδα που παρέχει η νέα σύμβαση στον ανάδοχο και μια σειρά από άλλες τέτοιες πλευρές.
Κατά συνέπεια τα ερωτήματα και η κριτική μας παραμένει. Θέλουμε να ακούσουμε τον κύριο Υπουργό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Αποστόλου έχει το λόγο. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: Αγαπητοί συνάδελφοι, για μας δύο είναι τα ουσιασικά ερωτήματα, στα οποία πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Το πρώτο είναι γιατί παρά την όντως τεκμηριωμένη και αποδεδειγμένη αντισυμβατική συμπεριφορά του αναδόχου στους όρους και τις υποχρεώσεις της αρχικής σύμβασης η Κυβέρνηση προχώρησε στην ανανέωσή της. Το δεύτερο είναι, αν η νέα σύμβαση, η ανανεωμένη, αντιμετωπίζει τις αμαρτίες, θα έλεγα, της αρχικής σύμβασης.
Το σίγουρο, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ότι υπάρχει πρόβλημα στη συγκεκριμένη σύμβαση από τη γέννησή της. Η Νέα Δημοκρατία είχε τα χρονικά περιθώρια από το Γενάρη του 1993, που κατακύρωσε το διαγωνισμό, μέχρι το Σεπτέμβρη που υπέγραψε τη σύμβαση, να δει κατά πόσο πολλά από αυτά που παρέπεμπε στο μέλλον μπορούσαν να αντιμετωπιστούν. Δυστυχώς, φαινόταν από τότε ότι δεν μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Επομένως υπάρχει ευθύνη και από πλευράς Νέας Δημοκρατίας για την αρχική σύμβαση.
'Ομως, αγαπητοί συνάδελφοι, το ουσιαστικό είναι ότι το Δεκέμβρη του 1993 μόλις ανέλαβε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απευθύνει ερώτημα μέσω του Υφυπουργού Οικονομικών στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για το αν μπορεί να ακυρώσει αυτήν την αμαρτωλή σύμβαση. Ο πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, πρέπει να προχωρήσει η σύμβαση και στην πορεία, εφόσον δεν τηρηθούν οι συμβατικές υποχρεώσεις, να γίνουν οι ανάλογες κινήσεις προς την κατεύθυνση μη ανανέωσης της σύμβασης. Δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα.
Από το Δεκέμβρη του 1995 αρχίζει η σχετική διαδικασία στο Υπουργείο Οικονομικών. Δημιουργούνται ομάδες εργασίας με αποκλειστικό σκοπό να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, πάντα βέβαια προς την κατεύθυνση μη ανανέωσης της συγκεκριμένης σύμβασης. Εκείνο που διαπιστώθηκε από τις σχετικές έρευνες, είναι ότι δεν γινόταν αξιόπιστη διαχείριση στο συγκεκριμένο λαχείο.
Ο Υφυπουργός Οικονομικών γνωρίζει ότι προϋπόθεση για την ανανέωση της σύμβασης αποτελεί η θετική εισήγηση της επιτροπής κρατικών λαχείων και βέβαια η τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων του αναδόχου. 'Ομως, όπως αποφάνθηκε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με την αριθμό 406/96 γνωμοδότησή του, ο ανάδοχος δεν τηρούσε τις συμβατικές του υποχρεώσεις και σύμφωνα με τα άρθρα 46 και 50 της συγκεκριμένης σύμβασης έπρεπε να υποστεί τις προβλεπόμενες κυρώσεις, οι οποίες φθάνουν μέχρι την καταγγελία της συγκεκριμένης σύμβασης. Δυστυχώς, δεν έγινε και τότε τίποτε.
Στις 30 Ιουλίου 1997 η ανάδοχος υποβάλλει αίτημα στη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων για ανανέωση της σύμβασης και τον Αύγουστο η επιτροπή διοίκησης των κρατικών λαχείων εισηγείται τη μη ανανέωση της σύμβασης, με αιτιολογικό ότι δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών. Παρά το γεγονός ότι ο Υφυπουργός των Οικονομικών είχε δεχθεί την απόφαση του Νομικού Συμβουλίου, έρχεται ένα χρόνο μετά και επικαλούμενος πρώτον, τη μη συμφωνία του αναδόχου, όσον αφορά τη συμβατική του υποχρέωση για εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος επικύρωσης των κερδιζόντων λαχείων και δεύτερον, την άποψη ότι αν πήγαινε στη διαιτησία η διαφορά θα ήταν μια διαδικασία χρονοβόρα και το αποτέλεσμα δεν θα ξέραμε εκ των προτέρων αν ήταν θετικό ή όχι για το δημόσιο, απάντησε στις 3 Σεπτεμβρίου 1999 θετικά στο αίτημα της κοινοπραξίας για την έναρξη διαπραγματεύσεων, με σκοπό την ανανέωση της σύμβασης.
Είναι ένα κρίσιμο σημείο για μας η διαδικασία της διαιτησίας. 'Ηταν αναγκαία και έπρεπε να ακολουθηθεί, δεδομένου ότι αυτό που πρώτιστα έπρεπε να διασφαλιστεί ήταν η διαφάνεια, όταν μάλιστα διανύουμε μία περίοδο, που υπάρχει μια δυσάρεστη ατμόσφαιρα γύρω από τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Εξάλλου, υπήρχε και ο απαραίτητος χρόνος, γιατί έγινε και η επίκληση της άποψης ότι είναι μια διαδικασία χρονοβόρα.
Από εκεί και πέρα ξεκινάει μια διαδικασία προς την κατεύθυνση ανανέωσης της συγκεκριμένης σύμβασης, η οποία βέβαια παρουσιάζεται ως ανανέωση τροποποίησης. Η άποψη της ανανέωσης είναι ότι έπρεπε να ξεχάσουμε τις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις, δεν γινόταν, δεν μπορούσε βέβαια να έχουμε τροποποίηση, γιατί τότε αυτό θα σήμαινε καινούριο διαγωνισμό.
'Ετσι στις 6 Μαρτίου του 1998 έρχεται το Υπουργείο Οικονομικών σε μια κατ' αρχήν συμφωνία ανανέωσης-τροποποίησης και μάλιστα για να αποφύγει τις προηγούμενες διαπιστώσεις ζητά την κάλυψη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, υποβάλλοντας ερώτημα για το κατά πόσο οι επιμέρους τροποποιήσεις που συμφωνήθηκαν είναι επιτρεπτές ή αποτελούν νέα σύμβαση, αγνοώντας βέβαια ότι και μόνο η μη συμμόρφωση προς τις συμβατικές υποχρεώσεις ήταν αρκετή για να μην ανανεωθεί η συγκεκριμένη σύμβαση.
Σ' αυτό το ερώτημα η πλειοψηφία της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου αποφαίνεται με την υπ' αριθμό 378/98 απόφασή της θετικά και έτσι στις 31 Ιουλίου 1998 ο Υφυπουργός Οικονομικών ανανεώνει τη σύμβαση, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει τη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών, όπως είχε για το συγκεκριμένο θέμα δεσμευτεί.
Μετά από δεκαπέντε μήνες από την ανανέωση και την πρωτοβουλία του Υφυπουργού Οικονομικών η Βουλή δεν έχει ενημερωθεί πρώτον, αν οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο ανάδοχος, ειδικά αυτές που ήταν ο βασικός λόγος για να μην ανανεωθεί η αρχική σύμβαση έχουν υλοποιηθεί και δεύτερον, αν το Υπουργείο Οικονομικών έχει σήμερα την πλήρη εικόνα της κυκλοφορίας του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, αν έχει πλήρη εικόνα της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος και των παικτών, αλλά και γενικότερα όλων των όρων λειτουργίας του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
Επειδή στην έκθεσή μου είχα υποβάλει ανάλογα ερωτήματα, μου απήντησε ο κ. Δρυς ότι όλες οι δεσμεύσεις έχουν υλοποιηθεί και το Υπουργείο Οικονομικών έχει πλήρη εικόνα.
'Ομως, αγαπητοί συνάδελφοι, μερικά από τα προβλήματα, που υπήρχαν στην αρχική σύμβαση, έχουν αντιμετωπιστεί με τη νέα σύμβαση. Βέβαια αυτό δεν δικαιολογεί την άποψη ότι έπρεπε η Κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην καταγγελία της αρχικής σύμβασης.
Υπάρχουν όμως ερωτήματα αναπάντητα. Πώς είναι δυνατόν να έχει πλήρη εικόνα το Υπουργείο Οικονομικών σήμερα, όταν έχουν εγκατασταθεί μόνο διακόσια έξι τερματικά -μιλάμε για δεκαπέντε, δεκαέξι μήνες- μετά την ανανέωση της σύμβασης σε εκατόν ογδόντα εφτά κεντρικά πρακτορεία, ενώ υπάρχει η υποχρέωση για τριακόσια κεντρικά και βέβαια για μας, για να υπάρχει πλήρης ηλεκτρονικός έλεγχος, θα πρέπει να εγκατασταθούν τερματικά σε όλα τα πρακτορεία. Πέντε χιλιάδες πρακτορεία είναι και σε όλα πρέπει να υπάρχουν τα τερματικά, γιατί μόνο έτσι διασφαλίζεται ο ηλεκτρονικός έλεγχος. Βέβαια όσον αφορά τη διατήρηση του ίδιου ποσοστού στον ανάδοχο, 12%, δεδομένου ότι μέσα σ' αυτό περιλαμβάνεται και η διαφήμιση.
Εμείς πιστεύουμε ότι από τη στιγμή που τουλάχιστον τα κόστη έχουν μειωθεί μετά την πρώτη λειτουργία με την αρχική σύμβαση, έπρεπε αυτό το ποσοστό να είναι πολύ χαμηλότερο. Αναφέραμε το παράδειγμα της Βρετανίας το 5%. Η Κυβέρνηση είπε ότι είναι άλλες οι συνθήκες. Οπωσδήποτε είναι άλλες οι συνθήκες, αλλά το 5% μέχρι το 12% είναι μεγάλη διαφορά.
Επίσης, δεν μας απάντησε ο κύριος Υπουργός για το τεράστιο θέμα της ανάθεσης της διαφημιστικής καμπάνιας. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, γιατί γνωρίζουμε ότι υπάρχει μία κατευθυνόμενη διαχείριση της συγκεκριμένης διαφήμισης και θα πρέπει να μας δοθούν αναλυτικά από την πλευρά της Κυβέρνησης όλες οι αναθέσεις.
Θέλω να τονίσω ότι εξακολουθούν να παραμένουν για μας ανοιχτά κρίσιμα και ουσιαστικά ζητήματα, που αφορούν τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, που αφορούν γενικότερα την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και η Κυβέρνηση οφείλει να δώσει πειστικές απαντήσεις σε όλες τις πτυχές του προβλήματος. Από εκεί και πέρα όμως, κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα σχετικά με τη δημιουργία της τζογαδόρικης αντίληψης στην ελληνική κοινωνία.
Για μας επιβάλλεται άμεσα η επανεξέταση του τζόγου από μηδενική βάση και με άλλη νοοτροπία, όχι αυτή που επικρατεί τώρα, μια νοοτροπία καθαρά εισπρακτική και διαχειριστική μόνο και μόνο για να καλύπτουν τα ελλείμματα. Οφείλουμε ως Κοινοβούλιο να γνωρίζουμε ταυτόχρονα και τις επιπτώσεις που υπάρχουν, κοινωνικές, οικονομικές, επιπτώσεις σε εθνικό, σε τοπικό και σε οικογενειακό επίπεδο από την όλη λειτουργία του τζόγου στη χώρα μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι από τον Γενικό Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός της Εκπρόσωπος στη σημερινή συζήτηση ο Βουλευτής Επικρατείας κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης.
Ο κ. Ιντζές έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερθώ στο ιστορικό -έχει εκτεθεί από τους προλαλήσαντες συναδέλφους- αλλά θα αναφέρω μόνο ορισμένες κρίσιμες ημερομηνίες.
Στις 23.10.92 γίνεται η προκήρυξη του διαγωνισμού, αφού έχει εν τω μεταξύ νομοθετηθεί το νομικό πλαίσιο. Στις 18.2.99 με απόφασή του ο Υπουργός κατακυρώνει τον διαγωνισμό και στις 8.9.93 υπογράφεται μία μέρα προ της διάλυσης της Βουλής το 1993. Αυτό είναι ένα πρώτο μεμπτό σημείο, όσον αφορά την ιστορία της σύμβασης και αφορά και βαρύνει τη Νέα Δημοκρατία.
Το δεύτερο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι η σύμβαση που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία είναι ανεπαρκέστατη, ατελέστατη, έχει πολλά κενά, τα οποία από έναν κοινό νομικό θα μπορούσαν να καλυφθούν, πέρα από το γεγονός ότι έπρεπε η Νέα Δημοκρατία, εφόσον πρώτη αυτή έθετε σε λειτουργία αυτού του είδους το λαχνό στην Ελλάδα, να κάνει μία έρευνα στην Ευρώπη όπου, εν πάση περιπτώσει, κυκλοφορεί αυτό το λαχείο, για να έχει ορισμένες εμπειρίες, κάτι που δεν το έκανε. 'Η αν το έκανε, τα κενά που διαπιστώθηκαν στη σύμβαση κατά τη λειτουργία της ήταν εσκεμμένα. Αυτό όσον αφορά την ιστορία της σύμβασης.
Ερχόμαστε τώρα στις ευθύνες των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε υποσχεθεί ότι αν γινόταν κυβέρνηση το 1993, θα κατήγγειλε τη σύμβαση. Από το ιστορικό των συναδέλφων φαίνεται ότι έκανε κάποιες προσπάθειες και συμβούλευσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου δηλαδή ότι δεν συμφέρει να γίνει η καταγγελία της σύμβασης, διότι θα αποβεί εις βάρος του δημοσίου, δηλαδή θα υποχρεωθεί σε αποζημίωση του αναδόχου.
Με την έναρξη της λειτουργίας της σύμβασης διαπιστώνονται πολλές ατέλειες. Θα αναφέρω μερικές: Πρώτον, διαπιστώνεται αμφισβήτηση όσον αφορά στη δυνατότητα του διανεμομένου στους τυχερούς ποσοστού επί των ακαθαρίστων εισπράξεων του αναδόχου από την πώληση των γραμματίων του στιγμιαίου κρατικού λαχείου να υπερβαίνει ή να υπολείπεται του συμβατικού προσδιοριζομένου ποσοστού του 45% αυτών.
Δεύτερον, αμφισβήτηση όσον αφορά τον τρόπο υπολογισμού των αποδιδομένων στο δημόσιο ποσών των παραγραφομένων κερδών του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
Τρίτον, αμφισβήτηση ως προς το εάν ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου συνιστά συμβατική υποχρέωση του αναδόχου.
Τέταρτον, απόδοση στο δημόσιο του ποσοστού στα κέρδη του λαχείου προβλεπομένη στη σύμβαση διαιτησία εντός σαράντα πέντε ή εβδομήντα πέντε ημερών.
Πέμπτον, απόδοση του 45% επί των ακαθαρίστων κερδών στους παίκτες του λαχείου.
Ποιο είναι το ποσοστό των παραγραφομένων λαχνών μεσαίων και μικρών κερδών; Αυτές οι τριβές άρχισαν αμέσως σχεδόν με τη λειτουργία του λαχείου. Στην πορεία η μία μετά την άλλη διευθετούντο με διαπραγματεύσεις. Αυτό το γεγονός και μόνο οδηγεί το ελληνικό δημόσιο στη διαπίστωση ότι ο αντισυμβαλλόμενος, ο ανάδοχος στην προκειμένη περίπτωση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου εφέρετο εναντίον της καλής πίστεως στη  συμβατική του υποχρέωση και εναντίον των χρηστών και συναλλακτικών ηθών. Από το γεγονός αυτό και μόνο μπορούσε να προβεί στην καταγγελία της σύμβασης, διότι έκανε κατάχρηση της ερμηνείας της σύμβασης.
Θα πω ένα παράδειγμα: 'Οταν η σύμβαση καθιερώνει τον ηλεκτρονικό έλεγχο όλων των γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, προφανώς ο έλεγχος των γραμματίων στη συγκεκριμένη σύμβαση τίθεται υπέρ του εργοδότη, υπέρ του δημοσίου και όχι υπέρ του αναδόχου, διότι το δημόσιο, από τη θέση των συμβαλλομένων, είναι αυτό που έχει δικαίωμα ελέγχου.  Επομένως εάν στη σύμβαση, που όπως εδώ κάπου αναφέρεται, είναι δικαίωμα του αναδόχου να τοποθετήσει ηλεκτρονικό τρόπο ελέγχου των γραμματίων, αυτό είναι αδιανόητο. Γιατί να έχει τον έλεγχο ο ανάδοχος πόσα γραμμάτια κυκλοφορούν, όταν δεν έχει κανένα συμφέρον από τον αριθμό των κυκλοφορούντων γραμματίων να προσδιορίσει τα κέρδη του, ενώ το δημόσιο και οι παίκτες από τον αριθμό των κυκλοφορούντων γραμματίων μπορούν να προσδιορίσουν το μεν δημόσιο το ποσοστό επί των ακαθαρίστων κερδών, οι δε παίκτες επί του ποσοστού των ακαθαρίστων κερδών που είναι το 45%. 'Αρα και αυτό το γενικό πνεύμα, οι γενικές αρχές των συμβάσεων μας οδηγούν σε μία ερμηνεία.
Και αν έτσι ήταν η διατύπωση της σύμβασης -που αμφιβάλλω, δεν την έχω υπόψη μου- ήταν εναντίον των γενικών αρχών των συμβάσεων, διότι δεν μπορούσε να τεθεί όρος που εκ των πραγμάτων, από τη φύση των συμβάσεων τιθεται υπέρ του εργοδότου, υπέρ εκείνου που παραχωρεί στον ανάδοχο το δικαίωμα εκμετάλλευσης στη συγκεκριμένη περίπτωση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
Πάμε τώρα στην ανανέωση. 'Ολες αυτές οι αμφισβητήσεις συν τω χρόνω και αφού κυλά ο χρόνος της πενταετίας διευθετούνται και φθάνουμε περίπου στο τελευταίο έτος, το 1998 και δέχεται η ανάδοχος εταιρεία να εγκαταστήσει ηλεκτρονικό τρόπο ελέγχου των κυκλοφορούντων γραμματίων του Ξυστού λαχείου εν όψει του ότι λήγει η σύμβαση και επίκειται ανανέωση ή μη.
Και τι γίνεται; Κοιτάξτε τη μεθόδευση. Γίνεται πρακτικό τροποποίησης του συγκεκριμένου άρθρου της σύμβασης. Βέβαια αυτό γίνεται αφού ερωτάται το Νομικό Συμβούλιο και λέει ότι ναι, επιτρέπεται και από την κειμένη νομοθεσία και από τη σύμβαση της οποίας επιχειρείται η τροποποίηση, ενώ λειτουργεί η σύμβαση. Και όταν καταλήγει στην αναμόρφωση αυτού του άρθρου γίνεται αμέσως και ανανέωση.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι: γιατί αυτή η αναμόρφωση του συγκεκριμένου άρθρου της πρώτης σύμβασης δεν έχει αναδρομική ισχύ; Για να δούμε πόσα κέρδη διέφυγαν από το δημόσιο και εισήλθαν στις τσέπες, στα ταμεία της αναδόχου εταιρείας. Αναφέρομαι στις παραγραφές των λαχνών των μικρών και μεσαίων κερδών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε μία διακοπή; 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Αν σας το επιτρέπει ο κ. Ιντζές. 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ:  Δέχομαι τη διακοπή, κύριε Υφυπουργέ, γιατί είμαι καλόπιστος και θα πω και για τα καλά για σας που γνωρίζω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Ιντζέ, σας ευχαριστώ πολύ για το ερώτημα. Η απάντηση είναι άμεση. Μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί εβδομήντα επτά εκδόσεις που κυκλοφόρησαν από το 1993 μέχρι τον Ιανουάριο του 1999. Η απόκλιση από το θεωρητικώς προσδιοριζόμενο κέρδος του συνόλου των παικτών είναι ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες (1.100.000) δραχμές σε σύνολο κερδισάντων ποσών εκατόν πενήντα πέντε δισεκατομμυρίων (155.000.000.000) δραχμών.  Ποσοστό απόκλισης 0,0007%. Για όνομα του Θεού! 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κύριε Υφυπουργέ, δέχομαι την απάντηση. Το ερώτημα είναι: 'Οταν επεχειρήθη από την Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων να γίνει ο έλεγχος αυτός κατέστη αδύνατος με τα μέσα τα παλιά, δηλαδή με τα χέρια και με τα μάτια γιατί δεν υπήρχε ο ηλεκτρονικός έλεγχος. Εσείς πότε διενεργήσατε αυτόν τον έλεγχο; Με ποια στοιχεία; Ηλεκτρονικά κάνατε αυτόν τον έλεγχο ή με το παλιό σύστημα; Εάν είναι με το παλιό σύστημα είπατε ότι μόνο μία σειρά δεν μπορέσατε να ελέγξετε. Αν είναι με το ηλεκτρονικό, πότε τροφοδοτήθηκαν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και έγινε αυτός ο έλεγχος; Εδώ θα ήθελα μία απάντηση. Εγώ δέχομαι πολλές διακοπές.
Γιατί δεν έχει αναδρομική ισχύ αυτή η τροποποίηση της σύμβασης και μετά να ισχύσει με την ανανέωση; Δεύτερον, αφού γνωρίσαμε τον αντισυμβαλλόμενο ανάδοχο ότι είναι κακόπιστος, γιατί ανανεώνετε τη σύμβαση; Τρίτον, εφόσον είδαμε πώς λειτουργεί ένας θεσμός και καταλήξαμε στο συμπέρασμα -όχι τριάντα δισεκατομμύρια (30.000.000.000) τζίρο δεν έκανε, αλλά έφθασε τα διακόσια δισεκατομμύρια (200.000.000.000)- δεν μπορούσε να γίνει διαγωνισμός να επιλέξουμε άλλον πλειοδότη με δεδομένα πλέον; Η πρώτη προκήρυξη που έκανε τότε η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση έχει ένα ελαφρυντικό ότι τα ποσά που έβαλε ως μίνιμουμ διασφάλισης ήταν εύλογα γιατί για πρώτη φορά ξεκινούσε αυτός ο θεσμός αυτού του είδους του λαχείου. Τώρα, πλέον, έχουμε μία πενταετία.  Αν προκηρύσσετο ο νέος διαγωνισμός ενδεχομένως -εγώ πιστεύω σφόδρα πιθανά- τα οφέλη του δημοσίου να ήταν διπλάσια και τριπλάσια απ'όσα εξασφαλίζει η ανανεωμένη σύμβαση.  Τρίτον, λέει η έκθεση της Πλειοψηφίας -και εκπλήσσομαι- ότι στις τρεις προτάσεις που έκανε η επιτροπή διοίκησης κρατικών λαχείων ήταν η  καταγγελία της σύμβασης, η ανανέωση και η προκήρυξη και η κρατικοποίηση.  Δηλαδή, η διαχείριση του λαχείου από το Υπουργείο Οικονομικών. Στη λύση αυτή, λέει, δεν πήγαμε γιατί θα είχαμε κρατικοποίηση του λαχείου, λες και ήταν κακό. Μακάρι να γίνει. Στην Ολλανδία, που είναι η μητέρα των ιδιωτικοποιήσεων, τα πάντα είναι ιδιωτικά, το λαχείο αυτό είναι κρατικό.  Στην Αγγλία που γεννήθηκε ο Θατσερισμός, είναι υπό την αυστηρά εποπτεία του κράτους. Στην Αγγλία τα ποσοστά διαφήμισης είναι πολύ χαμηλότερα. Τα ποσοστά δαπάνης έκδοσης είναι στο ήμισυ. Δηλαδή έχουμε παραδείγματα τέτοια που θα μπορούσε η σύμβαση να ήταν πάρα πολύ βελτιωμένη και τα κέρδη του δημοσίου διπλάσια ή και τριπλάσια απ'ό,τι εξασφαλίζει η παρούσα ανανεωμένη σύμβαση.
Να πω τώρα και τα θετικά του κυρίου Υπουργού. 'Οταν διεκόπη η συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων που εξέταζε την υπόθεση αυτή κατά τις 20 Ιουνίου, αν θυμάμαι καλά, μας κάλεσε ο κύριος Υφυπουργός και μας ενεχείρισε το σχέδιο της σύμβασης. Την πήραμε όλοι, φαντάζομαι και όλα τα κόμματα και περιμέναμε να γίνει κάποια συζήτηση.  Μέσα σε δέκα μέρες από την ημέρα που μας παρέδωσε το σχέδιο υπεγράφη η σύμβαση, ενώ είχε πει -και τον συγχαίρω- "προτού υπογράψω τη σύμβαση, αν ανανεωθεί, θα την φέρω στην επιτροπή για συζήτηση". Δεν έγινε.
Αυτά είναι ερωτήματα και γι'αυτό εμείς πιστεύουμε ότι η υπόθεση χρήζει περαιτέρω έρευνας σε βάθος, γιατί ούτε ο φάκελος είναι πλήρης. Πρώτα-πρώτα δεν έχουμε τη νέα σύμβαση και δεν έχουμε και ένα αιτιολογικό γιατί υπεγράφη, γιατί δεν έγινε νέα προκήρυξη να έχουμε περισσότερες προσφορές και να επιλέξουμε, αφού είχαμε την εμπειρία μιας πενταετίας του πώς λειτουργεί αυτού του είδους το λαχείο. Είχαμε και δεδομένα που μπορούσαμε να ξεκινήσουμε. Επαναλαμβάνω το 1993 η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε από το μηδέν ένα άγνωστο πράγμα. Εμείς είχαμε εμπειρία.
'Ολα αυτά, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα τα λαμβάνει υπόψη και νομίζω ότι είναι ανάγκη η περαιτέρω έρευνα αυτής της υπόθεσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, χαίρομαι ιδιαίτερα που με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής της συμβάσεως για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο, θα δοθεί η δυνατότητα για άλλη μια φορά να λάμψει η αλήθεια και να κατανοήσει, πιστεύω σήμερα, ο ελληνικός λαός αλλά και όλοι οι Βουλευτές, το παιχνίδι διαστρέβλωσης της αλήθειας, της σπίλωσης μελών της Κυβέρνησης και της κατασυκοφάντησης των προσπαθειών της Κυβέρνησής μας, για να λυθούν τα προβλήματα, τα οποία είχε μία κακή σύμβαση, όπως αυτή που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το Σεπτέμβριο του 1993.
Η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας, όπως αυτή αναπτύχθηκε σήμερα, αλλά και στην έκθεση την οποία κατέθεσε στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, βασίζεται στην εξής παραδοχή. 'Οτι η σύμβαση ανάθεσης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου στην κοινοπραξία INTRALOT-SCIENTIFIC GAMES- ΑΤΡΟΠΟΣ που υπέγραψε στις 8-9-1993 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, διασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών, ενώ ο τρόπος εφαρμογής της σύμβασης αυτής από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αποτελεί σκάνδαλο.
Δηλαδή η Νέα Δημοκρατία με τη θέση αυτή παραδέχεται ότι ήταν επωφελής και διασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών μια σύμβαση -ακούστε- η οποία: pρώτον, υπεγράφη ένα μήνα πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 1993, με συγκεκριμένες αδυναμίες τις οποίες παρουσίασε ο πρώτος των εισηγητών μας ο κ. Κατσικόπουλος.
Δεύτερον, οι εγγυητικές επιστολές που κατετέθησαν τρεις εβδομάδες μετά την υπογραφή της σύμβασης και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαίωσε "το καλώς έχειν" στον Ανάδοχο την τελευταία εργάσιμη ημέρα προ των βουλευτικών εκλογών του 1993, ημέρα Παρασκευή, 8.10.1993.
Στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που έγινε στις 25 Νοεμβρίου 1999 για τη διαφάνεια, ακούστε, παρακαλώ ένα απόσπασμα από τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής: "Κύριε Σημίτη να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Σας έχω πει πολλές φορές ότι η Κυβέρνηση εκείνης της περιόδου έκανε μια πολύ σοβαρή προσπάθεια να βάλει τη χώρα σε μια πορεία ανόρθωσης. Και έκανε και μια πολύ σοβαρή προσπάθεια να αντιμετωπίσει τα ζητήματα αδιαφάνειας και διαφθοράς. Σε κάθε περίπτωση όμως εκείνο που σίγουρα ξέρετε είναι ότι εκείνη την κυβέρνηση την έριξαν τα οργανωμένα διαπλεκόμενα συμφέροντα, αυτά που σας στηρίζουν".
Τάδε ποίος έφη; Τάδε έφη ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αρχηγός σήμερα της Νέας Δημοκρατίας. Και το ερώτημα βεβαίως είναι: Αφού τα διαπλεκόμενα συμφέροντα ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το Σεπτέμβριο του 1993,  γιατί στις 8 Οκτωβρίου δύο  ημέρες προ των εκλογών, η Νέα Δημοκρατία επιβεβαίωσε το "καλώς έχειν" στον ανάδοχο;  Αυτό βεβαίως είναι ένα από τα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει η Νέα Δημοκρατία και βεβαίως πρέπει, η Βουλή θα βγάλει τα δικά της συμπεράσματα.
Διαβάζω ένα άλλο κομμάτι από την ανακοίνωση της Πολιτικής 'Ανοιξης: "Θα ήταν χρήσιμο, λοιπόν, για την αξιοπιστία του πολιτικού λόγου να δηλώσει ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κ.  Κωνσταντίνος Καραμανλής -που φάνηκε στη συζήτηση να υιοθετεί τη γραμμή Μητσοτάκη- αν θεωρεί νόμιμη και διάφανη την αρχική αυτή σύμβαση. Και το κυριότερο να εξηγήσει με λογικά επιχειρήματα πώς είναι δυνατόν ο τότε πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης από τη μια να θεωρεί τον κ.  Κόκκαλη ως υπαίτιο για την πτώση του και από την άλλη να τον επιβραβεύει, ύστερα από λίγες μέρες, χαρίζοντάς του -με απευθείας μάλιστα ανάθεση- μια σύμβαση την οποία υπέγραψε ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών κ. Πέτρος Δούκας".
Καταθέτω και τα δύο αυτά έγγραφα στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω όμως και εγώ τώρα να ρωτήσω τη Νέα Δημοκρατία: Ποιοι λόγοι επέβαλαν στον τότε Υπουργό Οικονομικών να υπογράψει μια σύμβαση δισεκατομμυρίων χωρίς να έχουν κατατεθεί  οι απαιτούμενες εγγυητικές επιστολές; Μήπως άραγε σήμερα πλέον η Νέα Δημοκρατία αποκαλύπτει τις ευθύνες του τότε Υφυπουργού Οικονομικών, του κ.  Πέτρου Δούκα; Ερώτηση υποβάλλω και θα απαντήσετε, φαντάζομαι, μετά.  Και αν ναι, γιατί δεν ζητάει η Νέα Δημοκρατία την ποινική του δίωξη για παράβαση καθήκοντος; Είναι άραγε η συμπεριφορά αυτή συνεπής με την επίδειξη πολιτικής ευαισθησίας, την οποία έχει κάνει σημαία της η Νέα Δημοκρατία, για θέματα διαφάνειας και για θέματα πολιτικής ηθικής;  
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μου επιτρέπετε μια διακοπή; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Στη σύμβαση που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία αναφέρεται ότι ο ανάδοχος έχει υποχρέωση να διανέμει στους παίκτες το 45% των ακαθαρίστων εισπράξεων του λαχείου. Αποδέχτηκε όμως η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποκλίσεις από το ποσό αυτό, οι οποίες δεν προσδιορίστηκαν με σαφήνεια αλλά, ακούστε, κύριοι Βουλευτές, με μια ασαφή διατύπωση "σύμφωνα με τις διεθνώς παραδεδεγμένες αποκλίσεις".
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μου επιτρέπετε μια διακοπή; 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριε Κεφαλογιάννη, προφανώς δεν σας επιτρέπει. Σας παρακαλώ! Δεν έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι με ποιο τρόπο μπορούσε ...
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Επιτρέπετε μια διακοπή; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριοι συνάδελφοι, να δέχεστε το διάλογο.
'Οταν θα έλθει η σειρά σας, κύριε Κεφαλογιάννη, θα μιλήσετε. Εξάλλου είσθε από τους αρχιτέκτονες του πολέμου αυτού προς το ΠΑΣΟΚ.
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι απλό: Με ποιο τρόπο το δημόσιο μπορούσε να ελέγξει αν ο ανάδοχος πράγματι μοίραζε στους παίκτες το ποσοστό που τους αναλογούσε, αφού η αόριστη αναφορά σε αποκλίσεις που ισχύουν διεθνώς μπορούσε να δημιουργήσει αμφισβητήσεις σχετικά με το ύψος τους; Δηλαδή αυτό το διεθνώς παραδεκτό που λέει η σύμβαση είναι 5%, είναι 4%, είναι 3%, είναι 2%, είναι 1%; Επιτέλους πόσο είναι στη σύμβαση; Δεν υπάρχει τίποτα. Υπάρχει μόνο μια γενικόλογη διατύπωση "διεθνώς παραδεδεγμένες αποκλίσεις".
Στα τρία χρόνια  -ακούστε γιατί τώρα γίνονται τα αποκαλυπτήρια της σύμβασης Νέας Δημοκρατίας- που ασχολείτο η Νέα Δημοκρατία με τη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου μερίμνησε τουλάχιστον να ενημερωθεί ποιο είναι το ποσοστό αποκλίσεων σε χώρες στις οποίες λειτουργούσαν αντίστοιχα λαχεία, ώστε να προσδιορίσει επακριβώς τα όρια των αποκλίσεων; Απάντηση: 'Οχι.  Παρ' όλα αυτά η Νέα Δημοκρατία με τη σύμβαση την οποία υπέγραψε θεωρεί ότι ήταν άψογη και ότι διασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντα των παικτών και του δημοσίου. Συγχαρητήρια, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας.
Μας λέει λοιπόν η Νέα Δημοκρατία ότι αν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τηρούσε τους όρους που αυτή υπέγραψε και υποχρέωνε τον ανάδοχο να επικυρώνει ηλεκτρονικά ΟΛΑ -με κεφαλαία και θα εξηγήσω γιατί- τα κερδίζοντα γραμμάτια, τότε θα μπορούσε να γίνει ασφαλής έλεγχος για τα ακριβή ποσοστά που διανέμει ο ανάδοχος στους παίκτες. Με το ότι ο ηλεκτρονικός  έλεγχος είναι αναγκαίος, δεν πιστεύω να διαφωνεί κανείς λογικός άνθρωπος.  Ρωτάω όμως: Μπορούσε το Δημόσιο να υποχρεώσει τον ανάδοχο να επικυρώσει ΟΛΑ τα κερδίζοντα γραμμάτια; Η απάντηση είναι "ΟΧΙ".  Αυτό δεν  το λέω εγώ, προκύπτει από τη σύμβαση που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία. Διότι: Πρώτον, στη σύμβαση ορίζεται ρητά -το τονίζω- στο άρθρο 18 παράγραφος 2, ότι ο ανάδοχος δεν έχει υποχρέωση αλλά δυνατότητα ανάπτυξης πανελλαδικού συστήματος on line τερματικών συσκευών επικύρωσης των κερδιζόντων γραμματίων.
Δηλαδή, κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία που σήμερα κόπτεται για τη διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου και των παικτών, στη σύμβαση που υπέγραψε, άφησε στη διακριτική ευχέρεια του αναδόχου την ανάπτυξη του συστήματος αυτού. Ο ανάδοχος όμως δεν ανέπτυξε το σύστημα αυτό, αφού από κανένα όρο της σύμβασης δεν προέκυπτε τέτοια υποχρέωσή του.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη Νέα Δημοκρατία η παράλειψη της ρητής αυτής αναφοράς για υποχρέωση  του αναδόχου, διασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντα του Δημοσίου και των παικτών. Συγχαρητήρια, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας!  Δεύτερον, λέει η Νέα Δημοκρατία: O ανάδοχος είχε υποχρέωση να επικυρώνει ηλεκτρονικώς ΟΛΑ τα κερδίζοντα γραμμάτια στο μηχανογραφικό σύστημα που είχε εγκαταστήσει στην έδρα του και ότι αυτό το ηλεκτρονικό σύστημα παρείχε τη δυνατότητα αυτή. Αποκρύπτει όμως η Νέα Δημοκρατία, ότι στην τεχνική προσφορά του αναδόχου, η οποία αποτελεί συμβατικό κείμενο αναφέρεται ρητά η υποχρέωση του αναδόχου να επικυρώνει ΜΟΝΟ τα  λαχεία υψηλών κερδών, ενώ τα υπόλοιπα -λέει η σύμβασή σας- θα φυλάσσονται σε αποθήκες για να ελεγχθούν από το δημόσιο με καταμέτρηση.
Αυτό το θέμα γνώριζε -φαντάζομαι- ο τότε Yφυπουργός δηλαδή ότι ήταν πρακτικά ανέφικτος ο έλεγχος,  αφού απαιτούσε χιλιάδες υπαλλήλους, να ελέγχουν εκατοντάδες εκατομμύρια κερδίζοντα γραμμάτια χαμηλών και μεσαίων κερδών. Για να γνωρίζετε ακριβώς τον αριθμό αυτό, είναι πεντακόσια τριάντα εκατομμύρια κερδίζοντα λαχεία χαμηλών και μεσαίων κερδών. Δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία με τη σύμβαση που υπέγραψε αποδέχθηκε η ίδια την ηλεκτρονική επικύρωση μόνο των υψηλών κερδών και άφηνε στο δημόσιο να βρει τρόπους ελέγχου των υπολοίπων κερδιζόντων λαχείων.
Αυτή, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, η διαδικασία ελέγχου, σύμφωνα με εσάς, ήταν η άρτια που διασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών. Συγχαρητήρια της Νέας Δημοκρατίας! Μπράβο! Δεύτερον, η Νέα Δημοκρατία στην έκθεσή της επαναλαμβάνει κατά κόρον ότι ο τρόπος εφαρμογής της σύμβασης, που αυτή υπέγραψε, από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ συνιστά σκάνδαλο. Τι σημαίνει όμως η θέση αυτή;  Πρώτον, σύμφωνα με τη Νέα Δημοκρατία οι ενστάσεις που είχε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διά του αρμόδιου τότε Υπουργού Οικονομικών, σχετικά με τη νομιμότητα της αρχικής σύμβασης και το ερώτημα που απηύθυνε προς τον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τη μη υλοποίηση της σύμβασης αποτελεί σκάνδαλο. 'Ηδη όμως σας ανέφερα παραπάνω πως είχε συναφθεί η σύμβαση του 1993.
Δεύτερον, η απόφαση της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να αποστείλει για πρώτη φορά στο εξωτερικό ειδικές ομάδες εργασίας προκειμένου να μελετήσουν τον τρόπο οργάνωσης λειτουργίας και ελέγχου των αντίστοιχων λαχείων, αποτελεί σκάνδαλο για τη Νέα Δημοκρατία. Είπα όμως ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν είχε κάνει καμια προετοιμασία πριν υπογράψει τη σύμβαση του 1993.
Τρίτον, η αξιοποίηση των πορισμάτων των ομάδων αυτών παρέσχε στο δημόσιο και στην Κυβέρνησή μας το οπλοστάσιο να απαιτήσουμε από τον ανάδοχο τη λήψη μέτρων πλήρους διασφάλισης των συμφερόντων του και των παικτών. Οι ενέργειες αυτές αποτελούν σκάνδαλο για τη Νέα Δημοκρατία; Ας τοποθετηθεί επιτέλους. 'Αραγε αν η Νέα Δημοκρατία είχε παραμείνει στη Κυβέρνηση, θα είχε πάρει ανάλογα μέτρα σαν αυτά που πήραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή θα υπέγραφε την ανανέωση της σύμβασης, αφού τη θεωρούσε άψογη και συμφέρουσα για το δημόσιο; 
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Εσείς γιατί την υπογράψατε; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Η απαίτηση του δημοσίου να προσδιοριστεί επακριβώς ο τρόπος υπολογισμού των παραγραφών και των αποκλίσεων στα διανεμόνα κέρδη αποτελεί σκάνδαλο για τη Νέα Δημοκρατία; Η υποβολή ερωτημάτων και μάλιστα διαδοχικών στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ώστε να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις αμφισβητήσεις  που προέκυψαν από τις ασάφειες και τα κενά της αρχικής σύμβασης αποτελεί σκάνδαλο και αυτό; Η διαπραγμάτευση με τον ανάδοχο και η αποδοχή τελικώς όλων των απαιτήσεων του δημοσίου εκ μέρους του αναδόχου αποτελεί σκάνδαλο και αυτό; (Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ) Το πόρισμα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών του 1997 σύμφωνα με το οποίο δεν διαπιστώθηκαν αξιόποινες πράξεις στη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου αποτελεί σκάνδαλο και αυτό; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διαστρέβλωση της αλήθειας από τη Νέα Δημοκρατία και η προσπάθεια σπίλωσης μελών της Κυβέρνησής μας, με ταυτόχρονη απόκρυψη των δικών της πραγματικών ευθυνών για την υπογραφή της σύμβασης του 1993, δεν σταματάει εδώ. Η Νέα Δημοκρατία με τις  ενέργειές της αυτές μετατρέπεται σήμερα από κατήγορος σε κατηγορούμενο. Μας κατηγορεί η Νέα Δημοκρατία ότι ενώ κάναμε δεκτή την υπ' αριθμόν 406/96 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν προσφύγαμε στην διεθνή διαιτησία ώστε να επιλυθούν οι διαφορές που υπήρχαν.  Αποκρύπτει όμως η Νέα Δημοκρατία το γεγονός ότι η σύμβαση την οποία υπέγραψε η ίδια προβλέπει ότι οι όποιες αμφισβητήσεις εμφανιστούν -ακούστε το, κύριοι συνάδελφοι- δύνανται να επιλυθούν με τη διαδικασία του φιλικού διακανονισμού (άρθρο 53 της συμβάσεως που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία το Σεπτέμβριο του 1993). Εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό -λέει η σύμβαση- τότε οι όποιες διαφορές μπορούν να παραπεμφθούν στην προβλεπόμενη από τη σύμβαση διεθνή διαιτησία.
'Αρα λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, που είσθε σήμερα κατηγορούμενοι, είχατε δώσει το 1993 προτεραιότητα με τη σύμβαση που υπογράψατε στην διά διαπραγματεύσεων επίλυση των όποιων διαφορών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το Υπουργείο Οικονομικών ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις οι οποίες είχαν ως τελικό αποτέλεσμα να γίνουν πλήρως αποδεκτές από τον ανάδοχο οι θέσεις του δημοσίου σε δύο από τα τρια θέματα που έθιγε η γνωμοδότηση 406/96. Δικαιώθηκε, λοιπόν, πλήρως το δημόσιο στα θέματα αυτά.
'Οσον αφορά τώρα το τριτο θέμα που αναφέρεται στη γνωμοδότηση 406/96 δηλαδή, αν ο ανάδοχος είχε την υποχρέωση να αναπτύξει πανελλαδικό on line σύστημα τερματικών συσκευών για την εγκυροποίηση ΟΛΩΝ των κερδιζόντων γραμματίων, ο ανάδοχος ισχυρίστηκε ότι από καμια αναφορά τόσο στη σύμβαση όσο και στη προσφορά δεν προκύπτει υποχρέωσή του για ηλεκτρονικό έλεγχο ΟΛΩΝ -το τονίζω- των κερδιζόντων γραμματίων, εκτός των γραμματίων υψηλού κέρδους, πράγμα το οποίο βεβαίως και έκανε. Τη θέση του αναδόχου δυστυχώς υπεστήριζε και η τεχνική προσφορά που είχε κατατεθεί και την οποία αγνοούσε, δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία και εξακολουθεί να αγνοεί ή προσποιείται την άγνοιά της για να αποκρύψει τις δικές της ευθύνες.
Το Υπουργείο Οικονομικών, αφού έκρινε ότι δεν ήταν δυνατό να τεκμηριωθεί τεχνικά στο διαιτητικό δικαστήριο η θέση που διετύπωσε η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων με το έγγραφό της αριθμός 5497/12.6.96, στο οποίο βασίστηκε και η 406/96 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αποφάσισε τη μη προσφυγή στη διεθνή διαιτησία.
Και τώρα θέλω να πω κάτι. Αγαπητοί συνάδελφοι, γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν χρησιμοποιείτε ένα κείμενο, θα πρέπει να διαβάζετε το σύνολο του κειμένου αυτού.
Λυπάμαι, κύριε Κωστόπουλε, που αναφέρομαι σε εσάς. Θέλω να σας πω μόνο τούτο: Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από ένα ψέμα. Εσείς, λοιπόν, δυστυχώς πέσατε σε αυτό το παράπτωμα.
Επειδή δεν θέλω να τα επαναλάβω τώρα, καταθέτω για άλλη μια φορά στα Πρακτικά, την γνωμοδότηση 406/96, την εισήγηση, της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων προς την Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων και απόφαση της ανανέωσης της σύμβασης του ΞΥΣΤΟΥ Λαχείου από την Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και το εισηγητικό σημείωμα προς την Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνησης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Είναι στη διάθεσή σας. Καλόν είναι να τα διαβάσετε πλήρως, έτσι ώστε να μη λέτε ημιψεύδη ή ημιαλήθειες στο Κοινοβούλιο.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά απόσπασμα Πρακτικών της συνεδρίασης της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων το οποίο έχει ως εξής: "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                   Αθήνα, 28.8.1997 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ                 Αρ. Πρωτ:7398 ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΛΑΧΕΙΩΝ ΤΜΗΜΑ: ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΡΟΣ Διεύθυνση: Πειραιώς 68 Ταχ. Κωδ.L 104 36 Πληροφορίες: Τηλέφωνο: 5249493 FAX: 5237743 Telex: 226799 Απόσπασμα Πρακτικών Συνεδρίαση της 26ης Αυγούστου 1997 ΘΕΜΑ: 4ο. Ανανέωση Σύμβασης του ΣΚΛ.
Η Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων μετά την εισήγηση της Υπηρεσίας, διαπιστώνει ότι, η παλιά σύμβαση του ΣΚΛ δε διασφαλίζει τα συμφέροντα ούτε των παικτών ούτε του Δημοσίου. Κατόπιν τούτου εισηγείται τη μη ανανέωση της υπάρχουσα σύμβασης και ή την κατάρτιση εξυπαρχής νέας σύμβασης με τον ανάδοχο ή την ανάληψη της διαχείρισης του ΣΚΛ από τη Δ/νση Κρατικών Λαχείων και τη συγκρότηση επιτροπής που θα ερευνήσει τη δυνατότητα της ΔΚΛ να αναλάβει τη διαχείριση αυτή.
Η παραπάνω απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία, μειοψηφούντος του εκπροσώπου των εργαζομένων τη ς ΔΚΛ και Δ. Δημόπουλου, ο οποίος υποστήριξε την άποψη ότι η διαχείριση του ΣΚΛ πρέπει να αναληφθεί από τη ΔΚΛ.
Ο Πρόεδρος        Η Γραμματέας     Τα Μέλη Χ. Αλαμάνος       Π. ΔαφνιάΔ. Ασπρογέρακας Ο ΠροϊστάμενοςΑ. Μαντζιώκας Μ. ΜαργαρίτηςΠ. Πιλάτης Δ. Καραπάνος Κ. Κωτσής Α. Ασημακόπουλος Δ. Δημόπουλος Ο Εισηγητής Ι. Παππάς ") 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Συνοψίζω ότι η απόφαση αυτή υπαγορεύθηκε πρώτον: Πρώτον,  από την εκτίμηση ότι η τεχνική έκθεση που στηρίχθηκε η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ήταν ελλιπής.  Δεύτερον, από τη ρητή διάταξη της σύμβασης του άρθρου 53 για την προσφυγή σε φιλικές διαπραγματεύσεις πριν από τη διαιτησία. Τρίτον, από την πρόβλεψη στη σύμβαση του 1993 για απλό δικαίωμα του αναδόχου εγκατάστασης πανελλαδικού συστήματος επικύρωσης  με τερματικά και όχι για υποχρέωσή του. Η μη προσφυγή του δημοσίου -ακούστε το αυτό- στη Διεθνή Διαιτησία, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ορθή, διότι διαπιστώθηκε αργότερα από το μέλος της επιτροπής αναδιαπραγμάτευσης της σύμβασης καθηγητή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου κ. Ιωάννη Βασιλείου ότι πράγματι έχρηζαν αντικατάστασης όλες οι διατάξεις οι σχετικές με την υποχρέωση εγκατάστασης μηχανογραφικού εξοπλισμού από τον ανάδοχο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η on line πανελλαδική επικύρωση όλων των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικου Λαχείου, πράγμα το οποίο έγινε στη νέα τροποποιημένη σύμβαση που υπογράψαμε εμείς τον Ιούλιο του 1998.
Προκύπτει συνεπώς ότι η θέση του δημοσίου, αν είχε  προσφύγει στη Διαιτησία, θα ήταν εξαιρετικά επισφαλής, και η τυχόν δυσμενής απόφαση θα έδινε ακαταμάχητο πλεονέκτημα στον Ανάδοχο.
Η Νέα Δημοκρατία μας κατηγορεί ότι προχωρήσαμε στη διαδικασία ανανέωσης της σύμβασης, παρά τη διαπίστωση της Επιτροπής Διοίκησης Κρατικών Λαχείων. Λέει λοιπόν η Ν. Δ., ότι η Ε.Δ.Κ.Λ. διεπίστωσε ότι η σύμβαση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου δεν εξασφαλίζει κ.λπ. Δεν λέει μόνο αυτό, η Ε.Δ.Κ.Λ., λέει και κάτι άλλο. Εσείς παραβλέπετε μια λέξη.  Λέει η ΕΔΚΛ: "Η παλιά σύμβαση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, δεν εξσφαλίζει τα συμφέροντα ούτε των παικτών ούτε του δημοσίου. Κατόπιν τούτου εισηγείται τη μη ανανέωση της υπάρχουσας σύμβασης και ή την κατάρτιση εξ υπαρχής νέας σύμβασης με τον ανάδοχο , ή την ανάληψη της διαχείρισης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων". Αυτό λέει, κύριε Κωστόπουλε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. KΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν με παρακολουθούσατε, θα το ακούγατε. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Υπάρχουν τα Πρακτικά.
Ποια όμως σύμβαση, κύριοι συνάδελφοι,ανανεώσαμε εμείς και τι λέει η απόφαση αυτή της Επιτροπής Διοίκησης Κρατικών Λαχείων; Πρώτον, λέει σαφέστατα ότι η παλιά σύμβαση, αυτή δηλαδή που υπέγραψε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα ούτε των παικτών, ούτε του δημοσίου. Επισημαίνει δηλαδή κάτι το οποίο ήταν γνωστό και αποδεικνύει την προχειρότητα και τη βλαπτικότητα της Σύμβασης που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία.
Δεύτερον: Δεν λέει πουθενά η Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων, ενώ εσείς είπατε ακριβώς το αντίθετο, κύριε Κωστόπουλε, ότι ο ανάδοχος δεν τήρησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις, γεγονός που όπως γνωρίζετε και δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείτε με ανακρίβειες τη Βουλή, αν έλεγε κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να υπογράψει τη σύμβαση αυτή.  Αντιθέτως, η Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων αναγνωρίζει ότι ο ανάδοχος τήρησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις, αφού προτείνει να υπάρξει νέα τροποποιημένη σύμβαση με τον ίδιο ανάδοχο. 
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Το καταθέτετε αυτό; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Είναι όλα γραπτά. Προς επίρρωση αυτής της θέσεώς είναι και η ερμηνεία την οποία έδωσε, κατά πλειοψηφία βεβαίως η ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με την υπ'αριθμόν 378/98 γνωμοδότησή του.
Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι πουθενά στην εισήγηση της Επιτροπής Διοίκησης Κρατικών Λαχείων δεν αναφέρεται η πρόταση διεξαγωγής νέου διεθνούς διαγωνισμού. Οι αιτιάσεις της Νέας Δημοκρατίας για τη μη διεξαγωγή διεθνούς διαγωνισμού, πίπτουν στο κενό, αφού τέτοιο θέμα δεν τέθηκε όχι μόνο από την Επιτροπή Διοίκησης Κρατικού Λαχείου, αλλά από κανένα αρμόδιο όργανο.
Θα πρέπει επιτέλους, κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία να μας δηλώσει εδώ σήμερα  αν είναι, για κάθε περίπτωση, υπέρ της διεξαγωγής διεθνών διαγωνισμών. Ας το πει σήμερα. Μη βιαστείτε ν'απαντήσετε, κύριοι της Ν.Δ.  Αν είσθε υπέρ των διεθνών διαγωνισμών, σε κάθε περίπτωση, γιατί σαν κυβέρνηση το 1993 περιελάβατε στο προεδρικό διάταγμα και στη σύμβαση, διαδικασία ανανέωσης της σύμβασης με διαπραγματεύσεις;  Δεν μπορεί να θέλετε και το σκύλο χορτάτο και το πιάτο γεμάτο. Είστε αντιφατικοί και αυτό σας εκθέτει.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν εφεύρε μόνη της τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων περιέχει η σύμβαση του 1993. Αν πάλι η Νέα Δημοκρατία είναι κατά της διεξαγωγής των διεθνών διαγωνισμών, σε κάθε περίπτωση, γιατί άραγε διαμαρτύρεται σήμερα; Γιατί ο κ. Καραμανλής τα έχει βάλει προσωπικά με τον Υφυπουργό Οικονομικών; Αγνοεί ότι ο Υφυπουργός δεν είναι η μοναδική ηγεσία στο Υπουργείου Οικονομικών; Γιατί άραγε ο Αρχηγός του κόμματος σας δεν βρίσκει άλλη αιτία παρά τον Υφυπουργό Οικονομικών, για να αντιπαρατεθεί με την Κυβέρνηση; Αποδέχομαι την αντιπαράθεση. Aπών όμως είναι σήμερα ο κ. Καραμανλής για να ακούσει τον αντίλογο και να διαπιστώσει ότι η άγνοιά του σε θέματα Δημόσιας Διοικήσεως  τον οδήγησε σ'αυτά τα ολισθήματα.  Διότι, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να σας πω ότι και ως απλός Γενικός Γραμματέας Υπουργείου να είχε θητεύσει ο κ. Καραμανλής, η ως Υφυπουργός ή ως Υπουργός, δεν θα έκανε όλα αυτά τα λάθη. Θα γνώριζε ποια είναι η πολιτική ευθύνη και ποια είναι η διαδικασία με την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις στα Υπουργεία και γενικότερα στον δημόσιο τομέα. Η πλήρης όμως άγνοιά του, τον οδηγεί δυστυχώς σ'αυτά τα ολισθήματα τα οποία κοστίζουν ακριβά στη Νέα Δημοκρατία.
Δεν κατανοεί άραγε η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και ειδικά ο κ. Καραμανλής ότι με τη στάση της αυτή  εκθέτει την τότε ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας; Ποιος ήτο επικεφαλής της Κυβερνήσεως τότε; Ο κ. Μητσοτάκης. Για ποιον τα λέει άραγε; Για τον Υφυπουργό Οικονομικών, ή τα λέει ουσιαστικά για τον κ. Μητσοτάκη; Σ'αυτά πρέπει να απαντήσει ο κ. Καραμανλής. Δυστυχώς δεν είναι εδώ, λείπει, είναι μονίμως απών.             Απευθύνει μονολόγους στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας ή μιλάει από τα μπαλκόνια, χωρίς όμως να είναι παρών στη Βουλή για να συμμετάσχει στο διάλογο  που απαιτεί η κοινοβουλευτική δεοντολογία.  Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τροποποίησε τη Σύμβαση του 1993 επί το επωφελέστερο, ώστε να διορθώσει τις παραλείψεις, να συμπληρώσει τα κενά και να διασφαλίσει πλήρως τα συμφέροντα του δημοσίου και των παικτών.  Στις 6/3/98, υπεγράφη Πρακτικό συμφωνίας με τον Ανάδοχο για τα σημεία εκείνα της ισχύουσας σύμβασης που έχρηζαν τροποποίησης. Ο ανάδοχος τελικά δέχθηκε όλους τους όρους που ζήτησε το δημόσιο.
Και έρχομαι τώρα, στο τελευταίο μέρος της τοποθέτησής σας. Η Νέα Δημοκρατία επιμένει να μας κατηγορεί γιατί υπογράψαμε την τροποποιουμένη σύμβαση τον Ιούλιο του 1998. Εδώ πρέπει να πω ότι μόνο μετά την αποδοχή από τον ανάδοχο ΟΛΩΝ των όρων του Υπουργείου Οικονομικών, τη θετική Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και τη νεότερη γνώμη της Επιτροπής Διοίκησης Κρατικών Λαχείων, η οποία εισηγήθηκε την υπογραφή της νέας σύμβασης με τον ανάδοχο, στις 31/7/98 υπεγράφη η ανανέωση του χρόνου ισχύος της τροποποιουμένης σύμβασης για το Στιγμιαίο  Κρατικού Λαχείο.  Είχα δηλώσει τον Ιούλιο του 1998 στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων -άκουσα πάλι  τη Νέα Δημοκρατία να ομιλεί εκθέτοντας τον εαυτό της-ότι δεν θα υπογράψω τη νέα τροποποιημένη σύμβαση, εάν δεν ενημερώσω τους εκπροσώπους των Κομμάτων. Και βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι, κάλεσα όλα τα κόμματα στο γραφείο μου.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πότε; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τον Ιούλιο του 1998.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Από το Μάρτιο...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. Δεν μπορείτε να κάνετε διάλογο κατ'αυτόν τον τρόπο. Θα παρακαλέσω να μη γίνεται καμιά καταχώρηση διακοπών του κυρίου συναδέλφου στα Πρακτικά. Παρεμβαίνετε αυθαιρέτως.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ, επιτέλους, κύριε συνάδελφε, σταματήστε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Κεφαλογιάννη... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριε Υπουργέ, μην απαντάτε. 
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Επιτέλους, κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ. Δεν θα καταδυναστεύετε την Αίθουσα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Κεφαλογιάννη, είσθε κυρίως εσείς που έχετε παρασύρει τη Νέα Δημοκρατία σ' αυτόν τον κατήφορο και αισθάνεσθε ένοχος απέναντι στην παράταξή σας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ. Επιτέλους, δεν έχετε την υπομονή να ακούσετε τον κύριο Υφυπουργό; Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τι έκανε, λοιπόν, ο Υφυπουργός Οικονομικών; Προ της υπογραφής της σύμβασης κάλεσε στο γραφείο του τους εκπροσώπους και των πέντε πολιτικών κομμάτων.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: 'Ετσι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ο κ. Ιντζές το επιβεβαιώνει. Το είπε όμως και  ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού.
Εκ των κομμάτων της Αντιπολιτεύσεως προσήλθε μόνο στο γραφείο μου ο εκπρόσωπος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. και ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού. Η Νέα Δημοκρατία δυστυχώς δεν προσήλθε. Δεν είναι δυνατόν, όταν η Νέα Δημοκρατία δεν προσέρχεται, να περιμένω εγώ να προσέλθει, για να υπογράψω τη σύμβαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι έτσι, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
Είσθε εισηγητής. Κρατείστε σημειώσεις για να κάνετε τις παρατηρήσεις σας.  Σας παρακαλώ. Βομβαρδίστηκε ο κύριος Υπουργός με καταιγισμό πυρών. Δεν δικαιούται να απαντήσει; Επιτέλους, τι αντίληψη είναι αυτή που κατέχει ορισμένους από σας; 
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα, ψεύδεται ασυστόλως, κύριε Πρόεδρε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Με συγχωρείτε πολύ. Δεν θα το κρίνετε εσείς αν ψεύδεται ή δεν ψεύδεται.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα Πρακτικά της Βουλής το λένε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Το κρίνουν τρίτοι. Και εν πάση περιπτώσει, έχει δικαίωμα να απαντήσει ο κύριος Υπουργός.
Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, δεν αντέχει η Νέα Δημοκρατία στο διάλογο.
Η τροποποιημένη σύμβαση είναι πολλαπλώς επωφελέστερη για το ελληνικό δημόσιο και για τους παίκτες. Περιέχει νέες δεσμεύσεις για τον ανάδοχο οι οποίες δεν υπήρχαν στην αρχική σύμβαση. Ειδικότερα, το ποσοστό υπέρ του δημοσίου αυξάνεται σταδιακά από 32,6%, που ήτο επί Νέας Δημοκρατίας, σε 35%. Στην αρχική σύμβαση ήταν 32,6% για οποιοδήποτε τζίρο είχε το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο.
Ο ανάδοχος τώρα υποχρεώθηκε, ενώ εσείς του δίνατε τη δυνατότητα. Εγώ του έθεσα υποχρέωση. Αυτή είναι η διαφορά μας. Ο ανάδοχος λοιπόν υποχρεώθηκε να εγκαταστήσει και να λειτουργήσει εντός δώδεκα μηνών από την υπογραφή της σύμβασης, on-line πανελλαδικό δίκτυο τερματικών για την ηλεκτρονική επικύρωση ΟΛΩΝ των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, έτσι ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων κάθε στιγμή το ποσοστό των διανεμομένων κερδών με ακρίβεια και να επιβεβαιώνεται η κατανομή των κερδών.
Το έργο αυτό κόστους δύο δισεκατομμυρίων (2.000.000.000) δραχμών έχει ήδη υλοποιηθεί και λειτουργεί από τις αρχές Αυγούστου 1999.
Το ηλεκτρονικό σύστημα επικύρωσης το οποίο εγκατέστησε ο Ανάδοχος, ελέχθηκε από το Δημόσιο σε όλες τις φάσεις όπως αυτές προβλέπονται στη σύμβαση από ειδικές Επιτροπές που συγκροτήθηκαν για το σκοπό αυτό και ήδη λειτουργεί πλήρως. Το πανελλαδικό δίκτυο επικύρωσης εγκαταστάθηκε από τον ανάδοχο μέσα στις συμβατικές προθεσμίες της τροποποιημένης σύμβασης σε εκατόν ογδόντα επτά κεντρικά σημεία πώλησης του λαχείου.
Παρακαλώ τώρα τον κ. Αποστόλου να προσέξει την απάντηση στην ερώτηση την οποία έθεσε.
Τα εκατόν ογδόντα επτά σημεία και τα διακόσια έξι τερματικά που έχουν ήδη τοποθετηθεί ικανοποιούν πλήρως την περιφερειακή και πανελλαδική λειτουργία του λαχείου και διασφαλίζουν την επικύρωση όλων των κερδιζόντων γραμματίων.
Τονίζεται εδώ πως τα πρακτορεία των Κρατικών Λαχείων είναι διακόσια είκοσι σε ολόκληρη τη χώρα. Από αυτά τα διακόσια είκοσι, μόνο.  εκατόν ογδόντα επτά έχουν σύμβαση με το Ξυστό Λαχείο.  Τα διακόσια έξι τερματικά καλύπτουν πλήρως και τα εκατόν ογδόντα επτά σημεία πώλησης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου. Αυτά συγκεντρώνουν το σύνολο των κερδιζόντων γραμματίων του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
Επομένως, κύριε Αποστόλου, νομίζω από λάθος πληροφόρηση συγχέετε τον αριθμό των πρακτορείων του ΠΡΟ-ΠΟ με τα πρακτορεία των Κρατικών Λαχείων. Επειδή είσθε έντιμος και καλοπροαίρετος, θα δεχθείτε αυτήν την απάντηση που δεν είναι δικιά μου. Είναι της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: Θα το εξετάσω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Το εγκατασταθέν ηλεκτρονικό σύστημα παρέχει τη δυνατότητα ενημέρωσης του δημοσίου σε πραγματικό χρόνο για τα θέματα που σχετίζονται με την εν γένει διαχείριση του λαχείου.  Μπορούμε  έτσι  να παρακολουθήσουμε τις πωλήσεις, τα αποθέματα αποθήκης, τα στοιχεία έκδοσης, τα στοιχεία των δεσμίδων, την αναφορά των νικητών υψηλών κερδών και οποιαδήποτε πληροφόρηση θέλει σήμερα η Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων.
Επίσης, στην τροποποιημένη σύμβαση προβλέπεται ότι τα κερδίζοντα λαχεία χαμηλών κερδών τα οποία δεν είχαν ελεγχθεί μέχρι την εγκατάσταση του συστήματος ηλεκτρονικής επικύρωσης θα ελέγχοντο με βάση τη συμφωνηθείσα από εμάς επιστημονική μέθοδο δειγματοληπτικού ελέγχου των καθηγητών στατιστικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρίων Κάκουλου και Δονάτου.
Δεν μπόρεσα να βρω ειδικότερους από αυτούς ούτε βέβαια η Νέα Δημοκρατία μου υπέδειξε άλλον εκτός αυτών. Αυτό ισχύει αναδρομικά. Από την πρώτη έκδοση μέχρι και την εκατοστή ένατη σειρά.
Σ'αυτά δηλαδή περιλαμβάνονται και όσα δεν ελέγχθησαν ηλεκτρονικά από την υπογραφή της τροποποιημένης σύμβασης τον Ιούλιο του 1998 μέχρι την εγκατάσταση του συστήματος ηλεκτρονικής επικύρωσης (Αύγουστος 1998-Αύγουστος 1999.) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Μιλάτε ακόμα και για το 1994; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): 'Ολα τα λαχεία από την πρώτη έκδοση μέχρι την ημέρα που λειτούργησε το ηλεκτρονικό σύστημα επικύρωσης.  Ακούστε τώρα τι προέκυψε. Ο έλεγχος διεξήχθη και διεπιστώθη ότι ο ανάδοχος ανταποκρίθηκε στη συμβατική του υποχρέωση για διανομή του 45% στους παίκτες συνυπολογιζομένων και των παραγραφών που περιήλθαν στο δημόσιο, αφού η απόκλιση υπέρ του δημοσίου για τις εβδομήντα επτά εκδόσεις που κυκλοφόρησαν από τον Ιούνιο του 1993 μέχρι τον Ιανουάριο του 1999 ανήλθε σε 1,1 εκατομμύριο δραχμές, δηλαδή μόλις 0,0007% του συνόλου των εκατόν πενήντα πέντε δισεκατομμυρίων (155.000.000.000 δραχμών) που είχαν μοιρασθεί. Αυτή είναι η "τρομακτική" απόκλιση και ο θόρυβος για τον οποίον κόπτεσθε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Τα άμεσα έσοδα του ελληνικού δημοσίου μέχρι 31/12/1999 υπολογίζεται ότι θα ανέλθουν σε εκατόν εβδομήντα δισεκατομμύρια (170.000.000.000) δραχμές. Επιπλέον, τα έσοδα του δημοσίου από τις παραγραφές θα υπερβούν τα τέσσερα δισεκατομμύρια (4.000.000.000) δραχμές. 'Εχουμε, σύνολο: εκατόν εβδομήντα τέσσερα  δισεκατομμύρια (174.000.000.000) δραχμές.
Στα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνονται τα έμμεσα έσοδα του δημοσίου, φορολογία εισοδήματος, ΦΠΑ και γενικότερα από την εν γένει λειτουργία του λαχείου και τους εμπλεκόμενους φορείς, όπως είναι η Εταιρεία Διαχείρισης, το Δίκτυο Πωλήσεων, διαφημίσεις κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, τελειώνετε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, με βάση τα στοιχεία των δημοσιευμένων ισολογισμών του αναδόχου από την έναρξη της λειτουργίας, τα συνολικά κέρδη του αναδόχου από τον Οκτώβριο του 1993 μέχρι και την 31/12/1998 ανήλθαν σε 11,9 δισ. δραχμές, προς φόρων 21 δισ. δρχ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι τόσο οι κινήσεις όσο και η επιχειρηματολογία που το κόμμα και ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής χρησιμοποιούν θέτοντας ζήτημα νομιμότητος σύμβασης για το λαχείο, αναπαράγουν βλαπτικές συνέπειες για τον πολιτικό βίο της χώρας και βεβαίως αναπαράγουν τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Στην προσπάθειά της όμως αυτή το μόνο που καταφέρνει η Νέα Δημοκρατία είναι να πετύχει την αυτοκαταδίκη της. "Φωνάζει, δηλαδή, ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης".
Αυτήν τη στιγμή η Νέα Δημοκρατία δεν θα έπρεπε να προσπαθεί απεγνωσμένα να δώσει προεκτάσεις στις σκανδαλολογικές της επιλογές εφευρίσκοντας την υπόθεση του ΞΥΣΤΟ. Θα έπρεπε να απολογείται η Νέα Δημοκρατία ακριβώς γι' αυτήν την υπόθεση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού) 'Ενα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, και τελειώνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριε Υφυπουργέ, στη δευτερολογία σας, Θα παρακαλέσω να ολοκληρώσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): 'Ενα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): 'Ενα λεπτό ακόμη να σας δώσω ευχαρίστως. Βλέπω όμως ότι έχετε υπερβεί το χρόνο κατά πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Θα έπρεπε να απολογείται η Νέα Δημοκρατία για την ίδια υπόθεση. Η υπογραφή της  αρχικής σύμβασης με τον Ανάδοχο είναι δικό της έργο και είναι δικές της οι ευθύνες. 'Οπως δικό της έργο επίσης είναι και το περιεχόμενο αυτής της σύμβασης από το οποίο απουσίαζαν βασικές πρόνοιες για την αποτελεσματική προστασία του δημοσίου και των παικτών.
Χρειάστηκε η σκληρή προσπάθεια των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης και όλες αυτές οι ενέργειες οι οποίες έγιναν, ώστε αυτήν τη στιγμή να κατοχυρώνονται πλήρως τα συμφέροντα των παικτών και βέβαια να υπάρχει σήμερα μια απολύτως κρυστάλινη διαχείριση του ΞΥΣΤΟ.
Ειλικρινά θέλω να εκφράσω την ανησυχία μου, για το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η ηθελημένη τακτική διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που έχει επιλέξει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, για να εξυπηρετήσει τη δική της πολιτική επιβίωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, κύριε Υφυπουργέ. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, τελείωσα. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Μα, κύριε Υφυπουργε, αυτό λέτε συνεχώς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Πέντε ομιλητές, κύριε Πρόεδρε, προυπήρξαν εμού και πρέπει να απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κατανοητή η ανάγκη να απαντήσετε, αλλά μέσα σε εύλογα χρονικά πλαίσια. 'Εχετε φθάσει ήδη στα σαράντα δύο λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Και η ανησυχία μου αυτή, κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι είναι δικαιολογημένη, γιατί κανένας πολίτης σε αυτήν τη χώρα δεν μπορεί να μείνει απαθής, βλέποντας το θεσμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αλλοιώνεται μέσα από επικίνδυνα ολισθήματα της σημερινής της ηγεσίας. Εκτός αν είναι τόσο πια αποφασισμένη η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να εξυπηρετήσει εξωθεσμικά συμφέροντα, ώστε να αδιαφορεί για τις βλάβες που προκαλεί στην παράταξή της και για τις βλάβες που δύναται να προκαλέσει στους πολιτικούς μας θεσμούς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Τελείωσα με μία παράγραφο, κύριε Πρόεδρε.
Απεύχομαι την επιβεβαίωση αυτού του ενδεχομένου. Διότι τότε οι ανησυχίες μας θα έπρεπε  να γίνουν ακόμη μεγαλύτερες, εν όψει μάλιστα της προεκλογικής περιόδου, αλλά και των κρισίμων ζητημάτων που πρέπει κατά την περίοδο αυτήν να αντιμετωπισθούν και για τα οποία χρειάζεται η επίδειξη της μέγιστης δυνατής υπευθυνότητας και σοβαρότητας σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας και εκπροσώπησης του πολιτικού  μας συστήματος.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για το χρόνο που μου δώσατε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κυρίες και  κύριοι συνάδελφοι, παρά τη μεγάλη υπέρβαση του χρόνου κατά 50%, η απολογία του κυρίου Υφυπουργού υπήρξε ανεπιτυχέστατη. Αντιλαμβάνομαι, σε κάποιο βαθμό, τον εκνευρισμό τον οποίο επέδειξε στην απολογία αυτή, γιατί αντιλαμβάνομαι τη δυσχέρεια της θέσης στην οποία βρίσκεται. Εγκαταλελειμμένος από την υπόλοιπη Κυβέρνηση εδώ στη Βουλή, μόνος του προσπαθεί να απολογηθεί για ευθύνες που στην ουσία είναι κυβερνητικές ευθύνες. Ούτε ο προϊστάμενος Υπουργός του, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δεν βρίσκεται εδώ για να τον καλύψει. Αφέθηκε μόνος του.
Και μίλησε για απουσία του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.  Και είχε την απαίτηση ο κύριος Υφυπουργός να έρθει εδώ ο ίδιος ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για να τον εγκαλέσει! Και δεν βρίσκεται καν στην Αίθουσα, τη στιγμή που ομιλεί ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
'Εκανε μία ανεπιτυχή αναφορά ο κύριος Υφυπουργός και μια ανεπιτυχή προσπάθεια να μετατοπίσει το βάρος από τις δικές του ευθύνες, που τεκμηριωμένα ανέλυσε ο εισηγητής μας κ. Κωστόπουλος, στην αρχική σύμβαση.  Δεν τον τιμά αυτή η προσπάθεια τον κύριο Υφυπουργό. Γιατί αν είχε κάνει αυτά τα οποία είχαν γίνει πριν καταρτισθεί η αρχική σύμβαση, σήμερα δεν θα βρισκόταν σε αυτήν τη θέση. Δεν θα ήταν ανάγκη να μας μιλάει επί σαράντα πέντε λεπτά, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Γιατί η αρχική σύμβαση έγινε με προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού. Ενός διαγωνισμού, που ανακοινώθηκε στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας τότε, για την επιλογή του αναδόχου στις  19.12.1991. Σε αυτόν το διαγωνισμό, η καλύτερη προσφορά ήταν είκοσι τρεις (23) δραχμές για κάθε εκατό (100) δραχμές τιμή λιανικής πώλησης του λαχείου. Και επειδή κρίθηκε ιδιαίτερα χαμηλή αυτή η προσφορά, ο διαγωνισμός στις 2.4.1992 κρίθηκε άγονος.
Και αναφέρομαι στην αρχική σύμβαση, γιατί περίπου το 1/3 της απολογίας του κυρίου Υφυπουργού αναλώθηκε σε μία επίθεση κατά της αρχικής σύμβασης, αντί να μιλήσει για τις δικές του ευθύνες, για το πώς δεν υλοποίησε την αρχική σύμβαση.
Αφού, λοιπόν, κρίθηκε άγονος εκείνος ο διαγωνισμός, στις 21.12.1992 έγινε δεύτερη προκήρυξη, η οποία δημοσιεύθηκε στις 26.12.1992 στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας εκείνη την εποχή. Ο διαγωνισμός πήρε δημοσιότητα και όλοι οι ενδιαφερόμενοι είχαν την απαραίτητη πληροφόρηση. Ο τελικός δε πλειοδότης προσέφερε 32,6 δραχμές έσοδα στο δημόσιο για κάθε εκατό (100) δραχμές λιανικών πωλήσεων.
Για να μην υπάρξει καν η υποψία ότι στους όρους διαγωνισμού φωτογραφίζονται ή έστω ευνοούνται κάποιοι από τους υποψηφίους αναδόχους, τα συστήματα αφέθηκαν ελεύθερα. Αφέθηκε, δηλαδή, στους υποψηφίους να αναπτύξουν τη δική τους τεχνολογία για το ΞΥΣΤΟ, που όμως θα διασφάλιζε την εύρυθμη και αξιόπιστη λειτουργία και διαχείριση του στιγμιαίου λαχείου.
Ομιλώ αναλυτικά για το πώς έγινε η διαδικασία του διαγωνισμού, γιατί το θέμα της μη διενέργειας διαγωνισμού για την ανανέωση του λαχείου, είναι κρίσιμο και είναι η βασική ίσως ευθύνη που έχει ο κύριος Υφυπουργός και η Κυβέρνηση βέβαια.
Η κατακύρωση εκείνου του διαγωνισμού έγινε στις 13.2.1993. Η δε σύμβαση υπογράφηκε στις 8.9.1993.
Εξακολουθώ και βλέπω ότι ο κύριος Υφυπουργός δεν βρίσκεται καν στην Αίθουσα. Αυτός είναι που δεν αντέχει το διάλογο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριε συνάδελφε, θα μου επιτρέψετε. Ο κύριος Υφυπουργός εζήτησε να αποχωρήσει για δύο λεπτά.  
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Μα, ήδη ομιλώ τέσσερα λεπτά, κύριε Πρόεδρε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ζήτησε να αποχωρήσει για δύο λεπτά και θα επανέλθει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Ε, τότε να σταματήσω και να τον περιμένουμε... 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): 'Οχι, κύριε συνάδελφε. Υπάρχει Κυβέρνηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Δεν μπορεί να μην βρίσκεται εδώ ο κύριος Υφυπουργός. Εγκαλείται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Πρέπει να υπάρχει κατανόηση μεταξύ μας. Ο κύριος Υφυπουργός είναι στην Αίθουσα από την αρχή της συνεδριάσεως. Μου ζήτησε να απουσιάσει για δύο λεπτά από την Αίθουσα.  
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Να διακόψουμε τότε, κύριε Πρόεδρε, γιατί ο κύριος Υφυπουργός πρέπει να τα ακούσει αυτά. Γιατί ούτε στην επιτροπή βρισκόταν μέσα στην Αίθουσα όταν τον εγκαλούσαμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Υπάρχει Κυβέρνηση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Νέους κανονισμούς θα επιβάλλετε εσείς, κύριε συνάδελφε; 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, κύριε Υφυπουργέ, μην παρεμβαίνετε εσείς.
Κύριε Αλογοσκούφη, συμβαίνει αυτό στην κοινοβουλευτική πρακτική. Για ένα-δύο λεπτά μπορούμε να αποχωρήσουμε και εσείς και άλλοι συνάδελφοι, αλλά και σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν διακόπτεται η συνεδρίαση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Θα τον ενημερώσω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κύριος Υφυπουργός θα ενημερωθεί. Θα διαβάσει τα Πρακτικά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Θα προχωρήσω, κύριε Πρόεδρε, παρ'ότι θεωρώ ότι είναι απρεπέστατο αυτό που κάνει ο κύριος Υφυπουργός.
Η σύμβαση υπογράφηκε στις 8.9.1993 και όχι στις 8.10.1993, όπως ψευδέστατα ανέφερε ο κύριος Υφυπουργός από αυτό εδώ το Βήμα πριν από λίγα λεπτά. Και το ψεύδος είναι ένδειξη ενοχής, όταν αναγκάζεσαι να καταφεύγεις σε ψευδείς ισχυρισμούς. Υπογράφηκε, επαναλαμβάνω, στις 8.9.1993. Πράγματι δύο ημέρες πριν από την πτώση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. 'Οχι πριν από τις εκλογές, όπως ψευδέστατα ισχυρίσθηκε από αυτό εδώ το Βήμα. Και ουδείς εγνώριζε στις 8.9.1993 ότι επρόκειτο, δύο ημέρες μετά, να υπάρξει αυτή η εξέλιξη. Κανένας δεν το εγνώριζε.
Ο διαγωνισμός είχε κατακυρωθεί από τις 13 Φεβρουαρίου 1993, δηλαδή επτά μήνες νωρίτερα. Και υπήρξε ένα χρονικό διάστημα από τις 13 Φεβρουαρίου μέχρι το Σεπτέμβριο, όπου έγιναν διαπραγματεύσεις μεταξύ των αρμοδίων επιτροπών και από τις δύο πλευρές -γιατί είχε υπάρξει πλειοδότης σε διεθνή διαγωνισμό- για τις λεπτομέρειες της σύμβασης, για το ακριβές περιεχόμενο των εγγυητικών επιστολών, των εξασφαλίσεων κλπ.
Δηλαδή, όχι μόνο δεν έγινε απευθείας ανάθεση το 1993, αλλά η αξιολόγηση των προσφορών και η ανάδειξη της καλύτερης προσφοράς έγινε με όλους τους κανόνες διαφάνειας, με όλους τους κανόνες διεθνών διαγωνισμών από επταμελή επιτροπή. Τέσσερις καθηγητές πανεπιστημίου, ανάμεσα στα μέλη, με γνώσεις και τεχνολογίας και οικονομικών, εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδος, ανώτερο στέλεχος της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων κλπ.
Και ταυτόχρονα με απόφαση του Υπουργείου των Οικονομικών συστήθηκε ειδικό γραφείο εποπτείας και ελέγχου της διαχείρισης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου που είχε αρμοδιότητα την παρακολούθηση, τον έλεγχο, την εποπτεία ακόμη και της παραμικρής λεπτομέρειας αναφορικά με την τήρηση της σύμβασης και τη διαχείριση του λαχείου.
Εάν υπάρχουν προβλήματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά ήταν προβλήματα που είχαν να κάνουν με τη διαχείριση του λαχείου, η οποία διαχείριση έγινε από την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επί των ημερών της οποίας πρωτοκυκλοφόρησε το λαχείο, τρεις μήνες μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης. Και όλα τα προβλήματα τα οποία τεκμηριώθηκαν εδώ, αναφέρονται στη διαχείριση του λαχείου, δεν αναφέρονται στη σύμβαση.
Η σύμβαση έγινε με όλους τους κανόνες διαφάνειας και δεν έχει κανένα δικαίωμα ο Υφυπουργός, ο οποίος δεν μερίμνησε να προστατεύσει ακόμα και τον εαυτό του σε τελική ανάλυση, προκηρύσσοντας έναν καινούριο διεθνή διαγωνισμό, να μιλά για εκείνη τη σύμβαση. Διότι όποιες ατέλειες και αν υπήρχαν, οι ατέλειες ήταν αποτέλεσμα ενός διεθνούς διαγωνισμού, ο οποίος έγινε με πλήρη διαφάνεια.
Το ότι η διαδικασία ήταν απόλυτα διαφανής -και εξακολουθώ και μιλώ γι'αυτό το θέμα γιατί ανάλωσε το 1/3 της ομιλίας του ο κύριος Υφυπουργός πάνω σε αυτό το θέμα- φάνηκε από το γεγονός ότι κανένας δεν εμφανίστηκε  να δηλώσει ότι είχε κάνει πιο συμφέρουσα για το δημόσιο προσφορά. Κανένας. Δεν υπήρξε καμία αμφισβήτηση του αποτελέσματος του διαγωνισμού, από κανέναν. Εάν υπήρξε κάτι που καταγγέλθηκε, να μας το πει ο κύριος Υφυπουργός. Ούτε καλύτερη προσφορά υπήρξε ούτε επίσημη καταγγελία έγινε από κανένα. Στη δε ανάδοχη κοινοπραξία είναι γνωστό ότι συμμετείχε και η γνωστή Καναδική Scientitic Games που είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κλάδο αυτό στον κόσμο.
'Ολοι οι υποψήφιοι είχαν λάβει έγκαιρα γνώση για τις τεχνικές προσφορές των αντιπάλων τους για να θεμελιώσουν τυχόν ενστάσεις αν υπήρχαν και δεν έγινε καμία ένσταση.
Πού αρχίζουν τα προβλήματα; Τα προβλήματα όπως πολύ σωστά ανέφερε ο κ. Κωστόπουλος άρχισαν από την εφαρμογή της σύμβασης. Και ο κύριος Υφυπουργός τα αγνόησε όλα αυτά τα προβλήματα. Δεν θα επανέλθω στις  λεπτομέρειες γιατί πραγματικά έκανε μια προσπάθεια συσκότισης εδώ.                  Υπήρξαν προβλήματα στην εφαρμογή της σύμβασης και υπήρξαν και προειδοποιήσεις στον κύριο Υφυπουργό. Υπήρξαν προειδοποιήσεις και αρνητικές εισηγήσεις από τη Διεύθυνση του Κρατικού Λαχείου, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για να μην ανανεωθεί η σύμβαση. Τον προειδοποίησαν να μην ανανεώσει τη σύμβαση. Η δική σας επιτροπή κρατικών λαχείων στη συνεδρίαση της 26.8.1997 αποφάσισε -και θα το διαβάσω ολόκληρο- ότι "μετά την εισήγηση της υπηρεσίας διαπιστώνει ότι η παλιά σύμβαση του ΞΥΣΤΟ δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα ούτε των παικτών ούτε του δημοσίου". Αυτό σαν αποτέλεσμα της εφαρμογής της σύμβασης.  "Κατόπιν τούτου, εισηγείται τη μη ανανέωση της υπάρχουσας σύμβασης ή την κατάρτιση εξ υπαρχής νέας σύμβασης με τον ανάδοχο ή την ανάληψη της διαχείρισης του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων και τη συγκρότηση επιτροπής που θα διερευνήσει τη δυνατότητα της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων να αναλάβει τη διαχείριση αυτή".
Ουσιαστικά εισηγήθηκε το αρμόδιο όργανο δυο λύσεις: 'Η καινούργιο διαγωνισμό, για καινούρια σύμβαση -γιατί αυτός θα ήταν ο σωστός τρόπος για να γίνει καινούρια σύμβαση- ή ανάληψη από το δημόσιο. Ούτε το ένα έγινε ούτε το άλλο.
Είπε ο κύριος Υφυπουργός εδώ, γιατί να κάνουμε διεθνή διαγωνισμό. Μα, συμφωνούμε ή δεν συμφωνούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι διεθνείς διαγωνισμοί είναι ο καλύτερος και ο πιο διαφανής τρόπος για να ανατίθενται μεγάλες συμβάσεις του δημοσίου; Πώς θα κάνουμε, δηλαδή, την ανάθεση αυτών των συμβάσεων; Με απ' ευθείας διαπραγματεύσεις Υπουργών ή Υφυπουργών με τους ενδιαφερομένους; Αυτό είναι διαφάνεια ή είναι οι διεθνείς διαγωνισμοί; 'Αλλαξαν ή δεν άλλαξαν τα δεδομένα από το 1993 μέχρι το 1998; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η αρχική πρόβλεψη ήταν για δεκαπέντε δισεκατομμύρια έσοδα, ετήσιο τζίρο και στην πραγματικότητα είχαμε πέντε και έξι φορές αυτόν το τζίρο, γιατί ακριβώς η αρχική πρόβλεψη αποδείχθηκε συντηρητική; Αποδείχθηκε ότι είχαμε ένα αντικείμενο πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που αρχικά είχε εκτιμηθεί.
Αυτό και μόνο το γεγονός, ότι στην ουσία εξαπλασιάστηκε ο τζίρος του λαχείου ήταν επαρκής λόγος για να γίνει καινούργιος διαγωνισμός.  Διότι είναι γνωστό ότι το 32,6% που έπαιρνε το ελληνικό δημόσιο με βάση τον αρχικό διαγωνισμό -διαγωνισμός είχε γίνει- ήταν πολύ χαμηλότερο από το  μέσο όρο ανάλογων περιπτώσεων στο εξωτερικό όπου πλησιάζει το 50%.                  Δεδομένου ότι το αντικείμενο ήταν πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι αρχικά εκτιμήθηκε, ποιός μας λέει ότι δεν θα βρισκόταν ενδιαφερόμενος που θα ερχόταν να δώσει 45% και 50% ; Είναι ή δεν είναι βλάβη του ελληνικού δημοσίου το γεγονός ότι δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός, ανεξάρτητα από τα θέματα της διαχείρισης στα οποία θα επανέλθω βεβαίως και στα οποία αναφέρθηκε αναλυτικά ο κ. Κωστόπουλος; Ποιος μας λέει ότι η απ' ευθείας διαπραγμάτευση μεταξύ μιας κυβέρνησης, η οποία έχει απεμπολήσει το δικαίωμα στην ουσία, καταγγελίας της σύμβασης και προκήρυξης διαγωνισμού, θα δώσει καλύτερο αποτέλεσμα από την καταγγελία και προκήρυξη νεόυ διαγωνισμού; Αυτό είναι το βασικό πολιτικό ζήτημα, κύριε Υφυπουργέ, στο οποίο δεν αναφερθήκατε καθόλου ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε ότι απεμπολήσατε το δικαίωμα του δημοσίου να κάνει καινούριο διαγωνισμό, να εξασφαλίσει καλύτερους όρους για το ίδιο το δημόσιο, για τους παίκτες, για όλους. Διότι ο καινούριος διαγωνισμός, δεδομένου του αντικειμένου του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου θα είχε πολύ περισσότερους ενδιαφερομένους. Και αν θέλαμε να ευνοήσουμε τον ανάδοχο -γιατί δεν έχει κανένας λόγο να μην ευνοήσει τον ανάδοχο σε τέτοιες περιπτώσεις- ας φροντίζαμε σε εκείνο το διαγωνισμό να υπάρχουν ορισμένοι όροι που να ευνοούν τον ανάδοχο. Αλλά θα αφήσουμε τη δυνατότητα που είχαμε -και αυτό κάναμε- να κάνουμε καινούριο διεθνή διαγωνισμό και να προτιμήσουμε να κάνουμε απ' ευθείας διαπραγματεύσεις; Εάν είναι δυνατόν! Να μιλάμε για διαφάνεια και να έρχεστε εδώ πέρα με ύφος εισαγγελέα, ενώ είστε κατηγορούμενος, να εγκαλείτε τη Νέα Δημοκρατία; Δεν ντρέπεστε λιγάκι; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Εσείς είστε κατηγορούμενος. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Εσείς είστε κατηγορούμενος, κύριε Υπουργέ. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ  (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Θα παρακαλέσω, κύριε Υφυπουργέ, να μη διακόπτετε. Θα απαντήσετε μετά στον κύριο συνάδελφο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Εσείς είστε κατηγορούμενος που βάλατε την υπογραφή σας και που κάνατε αυτές τις απ' ευθείας διαπραγματεύσεις και που δεν φροντίσατε να διασφαλίσετε τα συμφέροντα του δημοσίου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αυτή είναι η άποψή σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Εδώ είχαμε αρνητικές εισηγήσεις από την Ειδική Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δώστε μου το κείμενο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σας το διάβασα το κείμενο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): 'Οχι λέτε ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριε Υφυπουργέ, θα παρακαλέσω να μη διακόπτετε και σεις όπως δεν θέλετε να διακόπτουν και εσας.Θα απαντήσετε μετά κύριε Υφυπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Είχαμε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Λέτε ψέματα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Είχαμε συνεχείς ερωτήσεις Βουλευτών όλων των κομμάτων. Είχαμε επερώτηση Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Είχαμε συζήτηση του θέματος στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του άρθρου 41α του Κανονισμού της Βουλής, η οποία διεκόπη αδικαιολόγητα και στην οποία αποδείχθηκε ότι όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ήταν αντίθετα με την ανανέωση της σύμβασης. Και είχαμε αρνητική θέση για την ανανέωση της σύμβασης απ' όλα σχεδόν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είχαμε το γεγονός ότι άλλαξαν και τα πραγματικά περιστατικά και τα οικονομικά μεγέθη σε σχέση με το τι προέβλεπε η αρχική σύμβαση. Και είχαμε και την ίδια σας τη δήλωση στον κ. Κόρακα που είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά της επιτροπής ότι "θέλω να σας διαβεβαιώσω" -εδώ είναι το άκρον άωτον της υποκρισίας-"ότι ο ομιλών δεν θα υπογράψει σε καμία περίπτωση, σύμβαση αν η σύμβαση δεν είναι σύμφωνη με το νόμο. Θα δίνει σε κάθε περίπτωση ό,τι προβλέπει ο νόμος και για τελική κρίση θα φέρω τη σύμβαση ενώπιον της Βουλής".
Πότε; Μετά την υπογραφή της θα τη φέρετε ενώπιον της Βουλής; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Προ της υπογραφής.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Τη θέσατε ενώπιον της Βουλής; Τη φέρατε τη σύμβαση στην επιτροπή; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δεν προσήλθατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Βουλή είναι να καλέσετε στο γραφείο σας εκπροσώπους κομμάτων; Η Βουλή είναι εδώ, κύριε Υφυπουργέ! Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι η Βουλή είναι στο γραφείο σας.  Εδώ μέσα είναι η Βουλή!  Δεκατρείς μόνο μέρες μετά τη διακοπείσα συνεδρίαση της επιτροπής του άρθρου 41α, προχωρήσατε στην ανανέωση της σύμβασης. Μέσα σε δεκατρείς μέρες μόνο, σας έπιασε βιασύνη, μέσα στο καλοκαίρι, ενώ και τύποις και ουσίας αυτό ήταν ανεπίτρεπτο. Είναι μια σύμβαση η οποία σε σχέση με το τι θα προέκυπτε από ένα διεθνή διαγωνισμό, εγώ είμαι βέβαιος και όλοι είμαστε βέβαιοι ότι είναι ζημιογόνος για το ελληνικό δημόσιο και για τους παίκτες.
'Εχετε, λοιπόν, μεγάλες ευθύνες. 'Εχετε ευθύνες και στη διαχείριση που είναι ευθύνες ειδικές και τις οποίες τις τεκμηρίωσε ο κ. Κωστόπουλος, αλλά έχετε κυρίως πολιτική ευθύνη ότι σε μια περίπτωση ενός αντικειμένου τεράστιου για τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου, που έπρεπε να γίνει διεθνής διαγωνισμός, εσείς προχωρήσατε στο δρόμο της απ' ευθείας διαπραγμάτευσης, στον ολισθηρό αυτό δρόμο.
'Εχετε μείνει ακάλυπτος από τον ίδιον τον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος δεν βρίσκεται εδώ για να σας καλύπτει ενώ θα έπρεπε και από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν βρίσκεται εδώ, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται για να σας καλύψει. Πού είναι η Κυβέρνηση; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δεν έχω ανάγκη κάλυψης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: 'Εχετε μεγάλη ανάγκη κάλυψης. Λυπάμαι μόνο που δεν καταλαβαίνετε τη δύσκολη θέση στην οποία έχετε βάλει τον εαυτό σας κάνοντας αυτές τις ενέργειες. Λυπάμαι που δεν έχετε την πολιτική ευθιξία, διότι ο πολιτικός και ο Υπουργός δεν αρκεί μόνο να είναι τίμιος, αλλά πρέπει να φαίνεται και τίμιος.
Είχατε τρόπους να φανείτε τίμιος. Μπορούσατε να κάνετε διαγωνισμό με οποιουσδήποτε όρους θέλατε. Ούτε τα προσχήματα δεν τηρήσατε και έρχεστε εδώ και μιλάτε για την αρχική σύμβαση του 1993 που έγινε σύμφωνα με όλους τους κανόνες διεθνών διαγωνισμών. Ποιος εφάρμοσε αυτήν τη σύμβαση; Ποιος έχει τις ευθύνες του και αγνόησε όλες τις εισηγήσεις που του έγιναν ή προσπαθούσε να εκμαιεύσει εισηγήσεις που να τον βολεύουν για να κάνει αυτό που ήθελε τελικά; Και έρχεστε εδώ και μεταβάλλεστε σε κατήγορο; Είναι δυνατόν; Είσαστε απολογούμενος και η απολογία σας εδώ υπήρξε θλιβερή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Θλιβερός είσαστε εσείς. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ χρησιμοποιείστε άλλες λέξεις και άλλους όρους. Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια. Ευτυχώς. Δεν είναι ανάγκη να οξύνουμε τη συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σε απλά λόγια τι μας λέτε; "Δεν θα κάνω διεθνείς διαγωνισμούς γιατί έτσι το γουστάρω". Αυτό μας είπατε στην ουσία. "Μου δίνει το δικαίωμα η σύμβαση; Θα κάνω ό,τι θέλω". Δεν είναι όμως αυτή η δεοντολογία. Αλίμονο αν όλες τις μεγάλες συμβάσεις του δημοσίου τις κάναμε με τον τρόπο που κάνατε εσείς την ανανέωση αυτής της σύμβασης. Και δεν καταλαβαίνετε ακόμη και τη δυσχέρεια της θέσης σας;  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι εμφανέστατο και πασιφανέστατο ότι εδώ υπήρξε τεράστια ευθύνη της Κυβέρνησης. Δεν έχει σημασία ότι προσωπικά εγκαλείται ο κύριος Υφυπουργός. Η ευθύνη είναι κυβερνητική. Δεν ενεργεί από μόνος του, δεν ενεργεί στο κενό, ενεργεί με την κάλυψη ολόκληρης της Κυβέρνησης, παρ' ότι η υπόλοιπη Κυβέρνηση σήμερα δεν βρίσκεται εδώ, οι άμεσοι προϊστάμενοι που θα έπρεπε να τον καλύψουν.  Εγκαλείται ο κύριος Υφυπουργός και για τις παραλείψεις του ως προς την εφαρμογή της παλαιάς σύμβασης και για τις ενέργειες στις οποίες προέβη για τη σύνταξη της νέας σύμβασης που τροποποίησε την παλαιά με όρους που είναι δυσμενείς για το ελληνικό δημόσιο, σε σχέση με το τι θα γινόταν αν είχαμε διεθνή διαγωνισμό. Γι'αυτόν το λόγο η έντιμη οδός είναι η οδός της παραίτησης, κύριε Υφυπουργέ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Νικολόπουλος έχει το λόγο. 
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρ' ό,τι έχει γίνει μεγάλη συζήτηση, παρ' ό,τι ασχολήθηκαν εδώ και καιρό όλες οι εφημερίδες της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης, ο κύριος Υφυπουργός έκανε ότι δεν γνώριζε ποια ήταν τα βασικά επιχειρήματα όπου η Αντιπολίτευση σύσσωμη κατέγραψε, προειδοποίησε την Κυβέρνηση και θέλησε με όλους τους κοινοβουλευτικούς τρόπους να αποτρέψει από μία νέα τέτοια λεόντεια σύμβαση που θα επέτρεπε σε δημοσιογράφους, σε πολίτες, σε σχολιογράφους, σε πολιτικούς να υποδεικνύουν και να καταδεικνύουν στις επόμενες γενιές πώς μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση εννοεί το δημόσιο συμφέρον, αλλά και πώς μπορεί με έναν τρόπο πολύ καθαρό να αποδεικνύεται ενώπιον των πολιτών ότι μπορεί μία κυβέρνηση να ευνοεί συγκεκριμένα συμφέροντα και μέσα από τέτοιου είδους συμβάσεις μπορούν να προσφέρονται χρήσιμες υπηρεσίες προς την Κυβέρνηση, αλλά και πολιτικό χρήμα σε ορισμένους, σε ειδικά επιλεγμένα πρόσωπα.
Θα ήθελα όμως ευθύς εξ αρχής να διαβάσω για να ακούσει -αν θέλει να το ακούσει- ο κύριος Υφυπουργός Οικονομικών, τι είπε η Επιτροπή Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων την ώρα που διέκοπτε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας τον κ. Αλογοσκούφη. Κύριε Υφυπουργέ, λέει τα ακόλουθα, στις 26.8.97:  "H Επιτροπή Διοικήσεως Κρατικών Λαχείων μετά την εισήγηση της υπηρεσίας διαπιστώνει ότι η παλαιά σύμβαση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα ούτε των παικτών, ούτε του Δημοσίου. Κατόπιν τούτου, εισηγείται τη μη ανανέωση της υπάρχουσας σύμβασης και την κατάρτιση εξ υπαρχής νέας σύμβασης με τον ανάδοχο ή την ανάληψη της διαχείρισης του στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων και τη συγκρότηση επιτροπής που θα ερευνήσει τη δυνατότητα να αναλάβει τη διαχείριση αυτή". Εισηγείται, λοιπόν, τη μη ανανέωση της υπάρχουσας σύμβασης.
Ο κ. Δρυς λίγα λεπτά μόλις πριν, διέκοπτε τον μόλις κατελθόντα του Βήματος συνάδελφό μας, λέγοντάς του ότι λέει ψέματα. Εγώ δεν θέλω να πω ποιος λέει ψέματα, αλλά φαντάζομαι ότι στη δευτερολογία του ή όποια στιγμή εκείνος νιώσει την ανάγκη, θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από σας, κύριοι συνάδελφοι, διότι εσάς ήθελε να παραπλανήσει και κυρίως τους συναδέλφους της Πλειοψηφίας.
Επέμεινε πολύ ο κ. Δρυς, μη δίνοντας όμως τη δυνατότητα σε έναν άλλο συνάδελφο που του ζητούσε την άδεια, να τον διακόψει, στο Μανώλη τον Κεφαλογιάννη, για να του υπενθυμίσει αυτό που τον παρακαλώ να ακούσει τώρα, ότι το άρθρο 60 εκείνης της σύμβασης επέτρεπε στην Κυβέρνηση αν νόμιζε ότι έπασχαν οι εγγυητικές επιστολές, είτε οποιεσδήποτε άλλες διαδικασίες δεν ετηρήθησαν, να μην εφαρμόσει τη σύμβαση. Το αγνοεί αυτό ο κ. Δρυς, ο οποίος μάλιστα ενεφανήσθη εδώ λέγοντας ότι είναι σημαντικό πολιτικό προσόν για εκείνους τους πολιτικούς άνδρες που έχουν μία μακρά κυβερνητική θητεία, να τους εμπιστευόμαστε και πως τάχα είναι αδυναμία για τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που δεν κατάφερε ακόμη να μπει στη διαπλοκή, που δεν κατάφερε ακόμη να "τα βρει" με εκείνους που "τα έχουν βρει" κάποιοι άλλοι. Το θεώρησε μειονέκτημα.
Εμείς και ο ελληνικός λαός το θεωρούμε πλεονέκτημα αυτό και παρακαλούμε να το επαναλαμβάνει συχνά ο κ. Δρυς για να το ακούνε οι 'Ελληνες πολίτες, πως είναι μειονέκτημα για τους άφθαρτους, για τους νέους, για τους ικανούς, το γεγονός ότι δεν έχουν "λερώσει τα χέρια τους" ότι δεν έχουν βάλει υπογραφή σε καμία κατάπτυστη σύμβαση, σαν και αυτή ότι δεν χρειάζεται να απολογούνται ότι δεν έχουν ενοχές. Γιατί είμαι σίγουρος πως όλοι οι πολίτες που θα παρακολουθήσουν την απολογητική παρουσία της Κυβέρνησης δια του εκπροσώπου της, θα καταλάβουν πως πράγματι η ενοχή ήταν εκείνη που πλάκωνε και γέμιζε με αυτές τις απαράδεκτες εκφράσεις και τον οξύ τρόπο, την επιχειρηματολογία, τη φτωχή και πλανεμένη του κυρίου Υφυπουργού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ) Κύριοι συνάδελφοι, δεν χωράει καμία δικαιολογία ότι ίσως ο ανάδοχος είχε καλύτερη τεχνοκρατική υποστήριξη και έτσι έπεισε τον αρμόδιο Υφυπουργό και την Κυβέρνηση.
Δεν χωρά αυτή η δικαιολογία γιατί όλα τα όργανα του κράτους, όλες οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών προειδοποιούσαν την Κυβέρνηση και έλεγαν πως δεν θα πρέπει να προχωρήσετε στην ανανέωση.
Νιώθω την ανάγκη να υπενθυμίσω σε όλους μας ότι δεν είναι μία ιδιωτική υπόθεση. Αυτό το Στιγμαίο Λαχείο επάνω έχει τον εξής προσδιορισμό: "Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο". Δίνει την εγγύησή του, δηλαδή, το κράτος και ο παίχτης νιώθει πως πράγματι το κράτος δεν είναι αόρατο και το κράτος είναι εκεί για να υπερασπιστεί τα κέρδη που τυχόν προκύψουν από τη συνεργία της τύχης. Και όμως και η Κυβέρνηση δεν νιώθει ότι έχει καμιά τέτοια υποχρέωση. Και εδώ στη Βουλή κάναμε ερωτήσεις, επερωτήσεις, αναφορές και της καταδείξαμε ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος, ούτε ηλεκτρονική επικύρωση, μα ούτε και οι άλλες στατιστικές. Και είχαμε την ευκαιρία στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών να ακούσουμε να μιλούν και να υποδεικνύουν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου της Αθήνας και άλλες στατιστικές που θα μπορούσε με χειρογραφικά συστήματα και πεπαλαιωμένους τρόπους να εφαρμόσει η Κυβέρνηση.
Ο ανάδοχος, οφείλω να σας υπενθυμίσω, τι είπε στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών: Ελάτε να μετρήσετε τα λαχεία. Ναι, κύριοι συνάδελφοι, όσοι δεν είσαστε στην επιτροπή, μας θεωρεί καταμετρητές. Αυτό μας είπε. Και μας είπε ότι μας κάνει και χάρη γιατί πληρώνει ενοίκια, λέει, για να αποθηκεύει αυτά τα αποκόμματα των κερδιζόντων λαχείων. Υπεστήριξαν, όμως, οι αρμόδιοι ενώπιον της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών ότι σίγουρα κάποια κέρδη δεν εισπράττονται και κάποια λαχεία, όχι τα ποσοστά, δεν εξαργυρώνονται συνήθως της μικρής αξίας. Πολλά, όμως, μικρά τέτοια λαχεία δίνουν κάποια εκατομμύρια παραπάνω στον ανάδοχο. Και κοιτάξτε την ειρωνία: Η κύρια ενασχόληση του αναδόχου είναι με όλα τα μοντέρνα συστήματα της πληροφόρησης και των ηλεκτρονικών μέσων. Kαι ο ανάδοχος αυτός, που θα όφειλε -πρώτος αυτός- όπως άλλωστε έλεγε η σύμβαση, να εφαρμόσει στη δική του την επιχείρηση αυτά τα συστήματα της ηλεκτρονικής επικύρωσης, αυτός που αυτό κατά κανόνα υποτίθεται ότι επαγγέλεται και εμπορεύεται στην ελληνική κοινωνία και εκτός αυτής, δεν το έκανε. Δεν το μπορούσε. 'Ερχεται τώρα και λέει, θα το κάνει στο μέλλον, που σημαίνει ότι δεν ήταν αδύνατον.
Τέλος, κύριοι συνάδελφοι, το μείζον ήθελε να αποφύγει η Νέα Δημοκρατία. 'Ηθελε να αποφύγει την ανανέωση της συμβάσεως. Με όλες αυτές τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, ήθελε να προφυλάξει την Κυβέρνηση και ήθελε πράγματι και ο κ. Δρυς να μην απολογείται δια βίου.
Γιατί, για τους πολιτικούς υπάρχει ένα διαρκές δικαστήριο. Είναι αυτό το δικαστήριο, όχι μόνο κάθε τέσσερα χρόνια, στις εκλογές, που το γνωρίζουμε όλοι όσοι πολιτευόμαστε, αλλά και όταν μας κοιτάνε στα μάτια οι ψηφοφόροι και θέλουν να μπουν στην ψυχή μας και πάντα θα θέλουν να μάθουν.
Ο κ. Δρυς κατάλαβε τι έκανε με την ανανέωση της συμβάσεως; Αν κατάλαβε, γιατί το έκανε; Και δεν απάντησε σήμερα. Και δεν απάντησε, γιατί δεν έχει τρόπους πειστικούς να απαντήσει η Κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, εμείς αυτό θέλαμε: Να μην προχωρήσετε στην ανανέωση της συμβάσεως. Να κάνετε ένα διεθνή διαγωνισμό. Αυτό έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί όλες οι παραδοχές προπαντός -όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Αλογοσκούφης και το επαναλαμβάνω για να το υπογραμμίσω και να κλείσω μ' αυτήν την παρατήρηση- είχαν αλλάξει. Εκατό δισεκατομμύρια το χρόνο έφθασε ο τζίρος αυτού του λαχείου. Κι εμείς εξακολουθούσαμε να συζητούμε με την υπόθεση και την παραδοχή ενός δεύτερου διαγωνισμού, που ακολούθησε έναν πρώτο αποτυχημένο, γιατί κανείς δεν πίστευε ότι στην Ελλάδα θα μπορούσε να έχει τέτοια κέρδη και να δημιουργεί τέτοιους τζίρους.
Γι' αυτό, λοιπόν, ο Κώστας ο Καραμανλής θεωρεί ότι είναι μείζον ηθικό πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Γι' αυτό ζήτησε ή την παραίτησή σας ή την απομάκρυνσή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Βούλγαρης έχει το λόγο. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο γίνεται σήμερα κάτω από ένα συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα, το οποίο έχει διαμορφώσει τόσο η πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Ελσίνκι, των δεκαπέντε ηγετών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, που δικαιώνει την πολιτική της Κυβέρνησης για την κατοχύρωση των κυριαρχικών θεμάτων της χώρας, όσο ταυτόχρονα και η επιτυχημένη πορεία της ελληνικής οικονομίας, που έβαλε τη χώρα -όπως τονίζει και η πρόσφατη ανακοίνωση του ΟΟΣΑ- σε έναν εκρηκτικό ρυθμό ανάπτυξης και στο κατώφλι βέβαια της ένταξής της στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση.
Βέβαια αυτή η πολιτική, κύριοι συνάδελφοι, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνέπεια, την αποφασιστικότητα και την αποτελεσματικότητα στη διεκδίκηση και την κατοχύρωση των εθνικών μας θεμάτων και που υιοθετήθηκε από τους άλλους εταίρους της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, προσδίδει στη χώρα μας ένα σημαντικό κύρος και έναν ιδιαίτερο ρόλο στα Βαλκάνια, στις Παρευξείνιες χώρες, αλλά και στο χώρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Κάτω, λοιπόν, από αυτό το διαμορφωμένο πολιτικό κλίμα, ερχόμαστε σήμερα στη Βουλή με την Αντιπολίτευση και συγκεκριμένα τη Νέα Δημοκρατία, να συζητήσουμε για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο, το ΞΥΣΤΟ. Γιατί η Νέα Δημοκρατία επέλεξε για λόγους "μη πολιτικής αντιπαράθεσης" στο επιτυχημένο και σημαντικό αυτό έργο που έχει επιτελεσθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, να συντηρήσει το κλίμα της σκανδαλολογίας, που εύκολα βέβαια -όπως τονίζουν και πολλοί έμπειροι κοινωνιολόγοι- περνά στην κοινή γνώμη. Αυτό είναι το θέμα, κύριοι συνάδελφοι.
Γιατί αυτά τα ζητήματα, όπως γνωρίζετε οι σκανδαλολογίες, οι σεισμοί, τα μεγάλα ατυχήματα, οι φωτιές, όλα αυτά αποτελούν την πρώτη είδηση στα μέσα ενημέρωσης και όχι ό,τι καλό γίνεται σ' αυτήν τη χώρα.
'Ετσι, λοιπόν, στη Βουλή σήμερα και την επόμενη Πέμπτη, θα πρέπει να συζητήσουμε το ΞΥΣΤΟ και το προκαθορισμένο στοίχημα. Και ποιος ξέρει, μπαίνοντας βέβαια στο 2000, ποιο θα είναι το επόμενο μεγάλο σκάνδαλο με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος, τα μέσα ενημέρωσης και ολόκληρη η κοινωνία, ενώ βέβαια, σ' αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να ασχοληθεί η δικαιοσύνη.
Αναφέρομαι, κύριοι συνάδελφοι, στη δικαιοσύνη, γιατί είναι ανεπίτρεπτο να επιθυμούν κάποιοι η πολιτική να αντικαταστήσει τη  δικαιοσύνη και ακόμη χειρότερο η δικαιοσύνη να αντικαθιστά την πολιτική.  Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα σε μια χρονική περίοδο στην οποία η χώρα μας χειρίζεται μεγάλα και σημαντικά ζητήματα, κυρίως οικονομικής, κοινωνικής και εξωτερικής πολιτικής.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα που συζητούμε σήμερα, για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο, γνωστό ως ΞΥΣΤΟ, θέλω να αναφεθρώ σε ορισμένα συγκεκριμένα γεγονότα: Πρώτον, ότι η σύμβαση για την παραγωγή και λειτουργία του ΞΥΣΤΟΥ υπεγράφη από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 1993. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πολιτικό ζήτημα. Δεν το χαρακτηρίζω ως ζήτημα διοικητικής φύσης ή λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά το χαρακτηρίζω σαν ένα μεγάλο πολιτικό ζήτημα, να υπογράφεται μία τέταοια σύμβαση λίγες μέρες πριν γίνουν οι εκλογές.  Δεύτερον, στη σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν ελήφθη καμία μέριμνα για την υποχρέωση του αναδόχου να εγκαταστήσει πανελλαδικό δίκτυο τερματικών για ON LINE σύνδεση των πρακτορείων πώλησης του ΞΥΣΤΟ με τη διεύθυνση κρατικών λαχείων, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να γίνεται άμεσος έλεγχος των ποσών που διανεμήθηκαν στους παίκτες του ΞΥΣΤΟ.
Τρίτον, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έγιναν δειγματοληπτικοί έλεγχοι, που πραγματοποιήθηκαν μετά από τροποποίηση της αρχικής σύμβασης και με την εφαρμογή της μεθοδολογίας των καθηγητών Κάκκουλου και Δονάτου, οπότε και διαπιστώθηκε ότι ο ανάδοχος ανταποκρίθηκε στις συμβατικές του υποχρεώσεις, δηλαδή, στη διανομή του 45% στους παίκτες συνυπολογίζοντας και το ποσοστό που περιήλθε στο δημόσιο.
Τέταρτον, η τροποποίηση της αρχικής σύμβασης από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έγινε μετά από τη θετική γνωμοδότηση της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που διασφαλίζει πλήρως τα συμφέροντα των παικτών και του δημοσίου. Πρέπει να πω ότι έχω διατελέσει και γενικός γραμματέας και γνωρίζω πώς λειτουργεί η Δημόσια Διοίκηση και πώς ένα πολιτικό πρόσωπο μπορεί να είναι κατοχυρωμένο με διοικητικές πράξεις μεγάλου οικονομικού ύψους, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το να κάνεις αποδεκτή την ομόφωνη ή πλειοψηφούσα άποψη του Νομικού Συμβουλίου, σαφώς αυτό είναι ένα ζήτημα που κατοχυρώνει τη διοικητική πράξη σε περίπτωση νομικής αμφισβήτησης της. Εδώ έχουμε όλες τις πράξεις του Υπουργείου Οικονομικών και της διοίκησης να είναι σύμφωνες με τις γνωμοδοτήσεις της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου. Δεν μπορούμε κάποιες φορές να αποδεχόμαστε πράξεις που γίνονται σύμφωνα με τη γνωμοδότηση και άλλες φορές να τις αμφισβητούμε. 'Η θα πάμε με τη μία ή θα πάμε με την άλλη περίπτωση.  Πέμπτον, ο ανάδοχος έχει ήδη θέσει σε λειτουργία διακόσια έξι τερματικά σε εκατόν ογδόντα επτά σημεία πώλησης του λαχείου του ΞΥΣΤΟ σε όλη την Ελλάδα, εκπληρώνοντας την προβλεπόμενη από τη σύμβαση προθεσμία των δώδεκα μηνών από την υπογραφή της τροποποιημένης σύμβασης.
'Εκτον, όλες οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο ανάδοχος με τη νέα σύμβαση έχουν εκτελεστεί. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει σήμερα μια πλήρη εικόνα της κυκλοφορίας του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου.
Κύριοι συνάδελφοι, για να καταλήξει σε μία επωφελή για το δημόσιο σύμβαση, η Κυβέρνηση μετά τις εκλογές του 1993, και συγκεκριμένα το φθινόπωρο του 1993, με το Υπουργείο Οικονομικών απηύθυνε ερώτημα προς τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τη δυνατότητα μη υλοποίησης της σύμβασης. Εκείνος απάντησε ότι το δημόσιο δεν είχε τέτοια δυνατότητα και ώφειλε να εφαρμόσει τη σύμβαση.
Επισημαίνεται επίσης ότι οι σημαντικότερες αμφισβητήσεις που απέρρεαν από τη διαφορετική ερμηνεία των όρων της υπάρχουσας σύμβασης μεταξύ του δημοσίου και του αναδόχου αφορούσαν το χρόνο απόδοσης του αναλογούντος ποσοστού του δημοσίου, τη δυνατότητα του ποσοστού που διανέμεται στους τυχερούς από τις ακαθάριστες εισπράξεις του λαχείου που να υπερβαίνει ή να υπολείπεται του ποσοστού του 45% που ώριζε η σύμβαση, τον τρόπο υπολογισμού των αποδιδόμενων στο δημόσιο ποσών από τα παραγραφόμενα κέρδη του ΞΥΣΤΟ και ακόμη αν ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των κερδιζόντων γραμματίων του ΞΥΣΤΟ συνιστούσε συμβατική υποχρέωση του αναδόχου.
Για την επίλυση της πρώτης αμφισβήτησης, υποβλήθηκε ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο έκανε δεκτή τη θέση του Υπουργείου Οικονομικών για απόδοση των οφειλομένων ποσών σε χρόνο τριάντα έως σαράντα πέντε ημερών. Ο ανάδοχος δεν απεδέχθη την από του δημοσίου υιοθετηθείσα αυτή γνωμοδότηση και προσέφυγε στη διεθνή διαιτησία που προβλέπεται από το άρθρο 53 της σύμβασης. Η διεθνής διαιτησία με απόφασή της προσδιόρισε το χρόνο απόδοσης μεταξύ σαράντα πέντε και εξήντα ημερών.  Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι άλλες τρεις αμφισβητήσεις το Υπουργείο Οικονομικών στις 8 Μαϊου 1996 ζήτησε τη γνώμη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο με την υπ'αριθ. 406/96 γνωμοδότησή του που έκανε δεκτή ο Υφυπουργός και ρυθμίστηκαν όλα τα άλλα ζητήματα.
'Ετσι το Υπουργείο και η Κυβέρνηση αποφάσισαν: Πρώτον, να μην προχωρήσει στην ανανέωση της παλιάς σύμβασης, δεύτερον, να ξεκινήσει διαδικασία διαπραγμάτευσης με τον ανάδοχο για την κατάρτιση νέας σύμβασης σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 της σύμβασης και τρίτον να μην αποδεχθεί την άποψη της Επιτροπής Διοίκησης Κρατικών Λαχείων για κρατικοποίηση του ΞΥΣΤΟ.
Αυτή η απόφαση της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Οικονομικών ωφέλησε το δημόσιο και τους παίκτες. Θα αναφερθώ σε ορισμένα οφέλη, λόγω ελλείψεως χρόνου, όπως είναι το ποσοστό του δημοσίου που αυξάνεται σταδιακά από 32,6% σε 35% για τζίρο πάνω από εκατό δισεκατομμύρια ενώ στην αρχική σύμβαση το ποσοστό ήταν σταθερό 32,6%. Τα ελάχιστα εγγυημένα  έσοδα του δημοσίου αυξήθηκαν από πέντε σε δέκα δισεκατομμύρια ετησίως. Το επίπεδο των πωλήσεων, κάτω του οποίου ο ανάδοχος εκπίπτει αυξήθηκε από δεκαπέντε σε τριάντα δισεκατομμύρια. Η εγγυητική επιστολή με την οποία ο ανάδοχος εγγυάται την κάλυψη των ελαχίστων εσόδων του δημοσίου αυξήθηκε από δύο σε τριάμισι δισεκατομμύρια.
Για την τόνωση των πωλήσεων καθιερώθηκε η δυνατότητα κυκλοφορίας έως τριών το πολύ εκδόσεων με διανεμόμενα κέρδη άνω του 45% των υπολοίπων εκδόσεων και ως 50% με συμμετοχή και του αναδόχου στην αύξηση του ποσοστού κατ'αναλογία των εσόδων του. Η καταβολή των εσόδων του δημοσίου, σύμφωνα με σχετική απόφαση της διαιτησίας, προβλέπεται πλέον να γίνεται δεκαπέντε ημέρες νωρίτερα.
Πρέπει να επισημανθεί επίσης ότι από την υπογραφή της τροποποιημένης σύμβασης μέχρι σήμερα η κοινοπραξία έχει τηρήσει πλήρως τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τις νέες ρυθμίσεις της τροποποιημένης σύμβασης.
Τα θετικά αυτά αποτελέσματα που έχει για το δημόσιο αλλά και για τους παίκτες η τροποποιημένη σύμβαση, δικαιώνει την Κυβέρνηση και προσωπικά τον κ. Δρυ, που είχε και την ευθύνη χειρισμού του συγκεκριμένου θέματος που συζητάμε.
Κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το ΞΥΣΤΟ δεν προσφέρεται πλέον για περαιτέρω πολιτική συζήτηση και δημιουργία εντυπώσεων στο αναγνωστικό κοινό. Εν πάση περιπτώσει δεν αποτελεί την καλύτερη δυνατή επιλογή για γόνιμη πολιτική αντιπαράθεση, αυτό που χρειάζεται η σημερινή κοινωνία και κυρίως οι νέοι που μας έχουν γυρίσει την πλάτη.
Προσπαθήστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, να ακολουθήσετε τους ρυθμούς και τα τεκταινόμενα της σημερινής σύγχρονης εποχής, δίνοντας νόημα στο όραμα της κοινωνικής συνοχής και όχι να αναδεικνύετε τα θέματα που διαμελίζουν την κοινωνία, παραβλέποντας τα θέματα που την ενώνουν και την ισχυροποιούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Καλαντζής έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, για μια ακόμη φορά βρισκόμαστε σε ένα γεγονός που χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ πάντα προσπαθεί να κάνει το άσπρο, μαύρο και να αποπροσανατολίσει από την πραγματικότητα την κοινή γνώμη. Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, ποιος κυβερνάει; Η Νέα Δημοκρατία ή εσείς; Μήπως ξεχνάτε ότι είσαστε έξι χρόνια στην εξουσία αφότου έπεσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και έχετε την ευθύνη τώρα των πράξεων και των λόγων σας; Λέτε ότι υπογράψαμε τη σύμβαση μια μέρα πριν πέσει η κυβέρνησή μας.             Αυτό το ξέρετε καλύτερα εσείς, γιατί αυτός που είναι σήμερα ανάδοχος του έργου, συνέβαλε τα μέγιστα για την πτώση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. 'Ισως τότε η αμφίδρομη σχέση που υπήρχε μεταξύ σας σας ανάγκασε -και αυτό ξεπληρώνετε σήμερα- να ξέρετε καλύτερα από μας πότε θα έπεφτε η κυβέρνηση.
Γι'αυτό και ίσως ξέρατε τότε πότε θα υπογραφεί και τι θα συμβεί μετά.  Εμείς πού ξέραμε πού είχε ο κ. Γεροντόπουλος ή ο κ. Συμπιλίδης την απόφαση της παραίτησής του; Γιατί, όπως γνωρίζετε, δύο έγγραφα είχε στην τσέπη του ο κ. Συμπιλίδης, μία της παραίτησής του και μία της αποστασιοποίησής του, της ανεξαρτητοποίησής του από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. 'Αρα, μη μας λέτε εμάς ότι η Νέα Δημοκρατία φταίει και βιάστηκε να υπογράψει μία σύμβαση. Και αν βιάστηκε και υπέγραψε μία σύμβαση κακή, εσείς ήσαστε Κυβέρνηση, ας τη διορθώνατε. Ποιος σας το απαγόρευε; Πλειοψηφία είχατε. Αν διαπιστώνατε, ως διεπιστώθη, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και από τη Διεύθυνση Κρατικών Λαχείων τα κακώς κείμενα αυτής της σύμβασης, είχατε κάθε δικαίωμα να κηρύξετε έκπτωτο τον ανάδοχο και να προχωρήσετε στη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού.  Γι'αυτό κατηγορείσθε, κύριε Υπουργέ, δεν κατηγορείσθε για τίποτε άλλο.  Είχατε όλα τα στοιχεία να διορθώσετε, αν θέλατε, τα κακώς κείμενα που η επιτροπή διεπίστωσε ότι δεν εξεπλήρωσε ο ανάδοχος εκ των  συμβατικών του υποχρεώσεων και να προχωρήσετε στη προκήρυξη διαγωνισμού.  Δεν θα είχε τελειώσει το θέμα; Θα σας κατηγορούσε κανείς; Τι φοβηθήκατε; Τι υποχρεώσεις σας έβαλαν κάποιοι άλλοι από την Κυβέρνηση ή το κυβερνών κόμμα; Γι'αυτό, λοιπόν, μην μπαίνετε σε τέτοια θέματα στα οποία δυστυχώς δεν μπορείτε να απαντήσετε.
Κατά την εξέταση των όρων που προέβλεπε η πρώτη σύμβαση με τον ανάδοχο από την αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου Οικονομικών, διαπιστώθηκε πλήρης ανεπάρκεια στον ηλεκτρονικό έλεγχο του λαχείου και κυρίως στην απόδοση του 45% των ακαθαρίστων εισπράξεων στους παίκτες, ενώ στις εκθέσεις που συντάχθηκαν αναφέρεται η άρνηση της κοινοπραξίας να συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές για τον καθορισμό ελεγκτικής διαδικασίας που θα διασφαλίσει τη διαφάνεια του λαχείου.
Το θέμα της σύμβασης του "ΞΥΣΤΟ", λόγω της σοβαρότητάς του, απασχόλησε την Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο με γνωμοδότησή του προς τον Υπουργό Οικονομικών ανέφερε ότι η έλλειψη ελέγχου του δημοσίου στη διαχείριση του λαχείου αποτελεί παράβαση εκ μέρους του αναδόχου. Ταυτόχρονα, το Νομικό Συμβούλιο εισηγήθηκε την επιβολή κυρώσεων, η οποία συνεπάγεται επιβολή προστίμου, κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών και καταγγελία της συμβάσεως. Η αρμόδια Επιτροπή Διοίκησης Κρατικού Λαχείου προέβη σε ανάλογες διαπιστώσεις και παρατηρήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανάδοχος κοινοπραξία, βάσει των συνολικών εσόδων από την πώληση αποκομίζει καθαρά κέρδη ύψους οκτώ και πλέον δισεκατομμυρίων ετησίως. Δεν περιορίζεται, όμως, σε αυτά τα κέρδη, τα οποία φορολογούνται, αλλά υπολογίζεται ότι καταλήγουν σε αυτή ποσά της τάξεως του 50% από τα κέρδη που έπρεπε να διατίθενται στους παίκτες. Το ποσό αυτό υπολογίζεται στα είκοσι πέντε δισεκατομμύρια περίπου ετησίως αφορολόγητα.
Για τα όσα αποκαλυπτικά διαπίστωσαν οι έλεγχοι που έγιναν, στην εφαρμογή της πρώτης σύμβασης, δεν επεβλήθη καμία κύρωση, αντίθετα προωθήθηκε η ανανέωσή της.
Η πρώτη σύμβαση αναφέρει ρητά ότι η "σύμβαση δύναται να ανανεωθεί, εφόσον ο ανάδοχος έχει τηρήσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις και αιτιολογημένα από την Επιτροπή Διοίκησης Κρατικών Λαχείων κρίνεται ότι τα αποτελέσματα της εφαρμογής είναι ικανοποιητικά για το δημόσιο". 'Οπως προαναφέρθηκε η εν λόγω επιτροπή, όχι μόνο δεν προέβη σε κάτι τέτοιο, αλλά εισηγήθηκε ξεκάθαρα τη μη ανανέωσή της.
Τι φοβηθήκατε λοιπόν; Τι είχατε να χάσετε; Γιατί δεν κάνατε διαγωνισμό; Γι' αυτό σας είπα ότι κατηγορείσθε. Παρά, λοιπόν, το ότι είχατε στη διάθεσή σας όλα αυτά τα στοιχεία για τη μη ορθή τήρηση της συμβάσεως και των συμβατικών υποχρεώσεων εκ μέρους του αναδόχου, καθυστερήσατε συστηματικά, με αποτέλεσμα την αυτόματη και εκτός προθεσμίας ανανέωσης της σύμβασής σας.
Γιατί, αλήθεια από το 1996 το Υπουργείο Οικονομικών γνώριζε πως εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος κερδιζόντων λαχείων δεν υπήρχε, δεν προχωρήσατε σε μία επισήμανση και σε μια διόρθωση και σε επιβολή κυρώσεων; Γιατί η Scientific Games που τυπώνει τα γραμμάτια του Σ.Κ.Λ. στις ΗΠΑ και παρέχει εγγυήσεις αξιοπιστίας στη βρετανική εταιρεία CAMELOT S.A., που τυπώνει σ'αυτήν τα γραμμάτια της για τη Βρετανία, δεν δίνει τις ίδιες εγγυήσεις αξιοπιστίας στο ελληνικό ΞΥΣΤΟ; Γιατί μετά την αποχώρηση της Scientific Games, που υπήρχε και ήταν στην κοινοπραξία, αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει άλλη κατασκευαστική εταιρεία όπως προβλέπεται εκ των συμβατικών υποχρεώσεων; Πώς δικαιολογείται ότι η CAMELOT S.A. εισπράττει το 4% επί των ακαθαρίστων εσόδων για λειτουργικά έξοδα και το αντίστοιχο συνολικό ποσό που παίρνει ο ανάδοχος στην Ελλάδα είναι 12% για λειτουργικά του έξοδα; Είναι χαρακτηριστικό ότι στις σαράντα μία περιπτώσεις αμερικανικών στιγμιαίων λαχείων, ο μέσος όρος του ποσοστού επί των ακαθαρίστων εισπράξεων που διανέμεται στους νικητές είναι 57,3% έναντι 45% που δίνεται στο αντίστοιχο ελληνικό.
Βλέπετε παντού και πάντα οτιδήποτε γίνεται στην Ελλάδα είναι υπέρ του αναδόχου. Πάντα έχει να κάνει προς όφελος του αναδόχου. Τίποτα δεν είναι εις βάρος του σε σχέση με τα άλλα αντίστοιχα στιγμιαία λαχεία που λειτουργούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Η σύμβαση που υπογράφηκε στις 31 Ιουλίου 1998 από τον ανάδοχο για μία νέα πενταετία, εξασφάλισε πλήρως τα συμφέροντα του αναδόχου σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και του έδωσε άφεση αμαρτιών για την πρώτη πενταετία.  Θα αναφέρω τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις πώς έδωσε άφεση αμαρτιών: Συμφωνείται από την καινούρια σύμβαση ότι ακόμα για θέματα τεχνικά και εμπορικά θα κατισχύει η σύμβαση της προσφοράς (σημείο 38 του Πρακτικού).
Με αυτόν τον τρόπο ο ανάδοχος επιτυγχάνει να νομιμοποιήσει τις παραλείψεις των υποχρέωσεών του από την προηγούμενη σύμβαση που του επέβαλε την εγκατάσταση και λειτουργία του Συστήματος Διοικήσεως και Επικυρώσεως Σ.Κ.Λ. που παρέχει ορθή διανομή του ΞΥΣΤΟ, επικύρωση και λογιστικό έλεγχο, όπως τούτου περιεγράφετο στην τεχνική προσφορά του αναδόχου.
Η νέα σύμβαση θα προσφέρει και την απαραίτητη άφεση αμαρτιών στον ανάδοχο για τις ήδη παραγεγραμμένες εκδόσεις καθώς και εκείνες που θα κυκλοφορήσουν μέχρι την έναρξη λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου. Ενώ θα μπορούσε να γίνει πλήρης έλεγχος του παρελθόντος, αφού ο ανάδοχος εκδήλωσε ότι διαθέτει όλα τα στοιχεία για το Υπουργείο Οικονομικών και αδυνατεί να τον πραγματοποιήσει, περιορίζεται σε κάποιο δειγματοληπτικό έλεγχο, ενώ θα μπορούσαν να ελεγχθούν τα πάντα με την εγκατάσταση του νέου ηλεκτρονικού συστήματος.
Βασίμως ως εκ τούτου πιστεύεται ότι οι τροποποιήσεις αυτές συνιστούν νέα εξ υπαρχής πλέον σύμβαση διαφόρου της αρχικής με επαχθείς όρους εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Διαβάζοντας την ανακοίνωση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου Α.Ε. θα μπορούσαμε να θυμηθούμε τις δηλώσεις του αναδόχου στην επιτροπή σύμφωνα με τις οποίες όπως έλεγε τότε ο ανάδοχος στην επιτροπή, επειδή υπήρχε αμφισβήτηση για το αν αυτά τα κέρδη αποδίδονται ή όχι, πρέπει να σας πω -έλεγε- ότι φυλάσσονται όλα αυτά τα λαχεία με πλήρη ασφάλεια από την πρώτη μέρας λειτουργίας του ΞΥΣΤΟΥ λαχείου. Είπε ο ανάδοχος ότι τετρακόσια πενήντα εκατομμύρια λαχνοί βρίσκονται στη διάθεση οποιουδήποτε θέλει να ελέγξει τους λαχνούς. Και συνεχίζει: "Η Κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ελέγξει όλα τα λαχεία που είναι αποθηκευμένα, τετρακόσια πενήντα εκατομμύρια λαχεία. Η φύλαξη βέβαια αυτών των λαχείων στοιχίζει χρήματα. Δεν είμαστε βέβαια υποχρεωμένοι να τα κρατάμε. Παρ' όλα αυτά μέχρι σήμερα υπάρχουν τα λαχεία και η Κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει στη διαδικασία".
Ας θυμηθούμε τι είπε το μέλος της επιτροπής του κ. Δημόπουλου που πήγε να κάνει τον έλεγχο: "Εμείς το πρώτο που κάναμε εκτός της διοικούσας επιτροπής ήταν ότι προσπαθήσαμε να κάνουμε κάποιον έλεγχο. Στην πρώτη ή στη δεύτερη έκδοση διαπιστώσαμε κάποιες διαφορές. Είδαμε τον όγκο του λαχείου που έπρεπε να ελέγξουμε και υπολογίσαμε ότι για να κάνουμε τον έλεγχο ως υπηρεσία θέλουμε για δεκαπέντε ημέρες τετρακόσιους πενήντα υπαλλήλους. Δεν παραλάβαμε, λοιπόν, τίποτα και από τότε μέχρι σήμερα παραμένει το θέμα ως έχει, δηλαδή, ελέγχουμε μόνο τους μεσαίους και τους μεγάλους λαχνούς. Τους μικρούς λαχνούς είναι αδύνατον να τους ελέγξουμε".  Εδώ έχω ένα λαχείο στιγμιαίο απ' αυτά που καθημερινά κυκλοφορούν.   Αυτό αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη κλήρωση. Τα λαχεία που κυκλοφόρησαν είναι δέκα εκατομμύρια ογδόντα χιλιάδες. Τα κερδίζοντα λαχεία είναι των εκατό δραχμών ένα εκατομμύριο τετρακόσιες ενενήντα μία χιλιάδες, των διακοσίων δραχμών τετρακόσιες ογδόντα οκτώ χιλιάδες, των πεντακοσίων δραχμών εκατό χιλιάδες, των δύο χιλιάδων δραχμών εξήντα χιλιάδες, των σαράντα χιλιάδων δραχμών διακόσια ογδόντα δύο λαχεία, του ενός εκατομμυρίου οκτώ λαχεία, των τεσσάρων εκατομμυρίων τέσσερα λαχεία. Εμείς ελέγχουμε τα τέσσερα, τα οκτώ άντε και τα διακόσια ογδόντα δύο άντε να πούμε και τα εξήντα χιλιάδες, δηλαδή, ελέγχουμε εξήντα μία χιλιάδες περίπου λαχεία και αφήνουμε δύο εκατομμύρια λαχεία χωρίς έλεγχο. Δύο εκατομμύρια λαχεία σε άθροισμα είναι διακόσια πενήντα συν ογδόντα, τριακόσια πενήντα εκατομμύρια. Από το ένα μόνο λαχείο, από τη μια έκδοση λαχείου δεν δίνονται και δεν ελέγχονται και δε λέω το 100% αλλά το 50% όμως είναι βέβαιο ότι πάει στην τσέπη του αναδόχου χωρίς να αποδίδει το φόρο.
Είναι βέβαιο ότι και μόνο γι' αυτό θα επέμβει ο εισαγγελέας διότι αυτό δεν θα το αφήσουμε έτσι. Δεν θα αφήσουμε κάποιον να νέμεται εις βάρος του ελληνικού δημοσίου, τα χρήματα του 'Ελληνα φορολογούμενου, χρήματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από το Υπουργείο Οικονομικών για άλλες δουλειές και για να μπορέσει να επιδείξει κοινωνικό πρόσωπο καλύτερο από το σημερινό. Μ' αυτά τα χρήματα θα μπορουσατε να δώσετε αν θέλατε και τις υπόλοιπες πενήντα χιλιάδες απ' αυτές που λέμε ότι πρέπει να δοθούν -όπως λέει ο κ. Καραμανλής- για να γίνει η κατώτερη σύνταξη εκατόν πενήντα χιλιάδες δραχμές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως σας είπα -και μ' αυτό τελειώνω- εκείνο που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι θα έπρεπε να καταργηθεί η παραχώρηση του 1% επί των ακαθαρίστων εσόδων για διαφήμιση που γίνεται μέσα από τη σύμβαση στον ανάδοχο.
Η παραχώρηση αυτή, κύριε Υπουργέ, επιτρέπει στον ανάδοχο να χρησιμοποιεί τα χρήματα του λαχείου ανεξέλεγκτα και να επηρεάζει μέσω αυτών τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ομάδες, και την κοινή γνώμη υπέρ των γενικοτέρων συμφερόντων του.
Θυμίζουμε τη δήλωση του εκπροσώπου του αναδόχου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών ότι η διαφημιστική προβολή ανήλθε στο 2,3% των ακαθαρίστων εσόδων των λαχείων αντί των προβλεπομένων 1% και κατενεμήθησαν ως εξής: Μόνο για το 1996  και για το 1997 θα σας πω πόσα δισεκατομμύρια διετέθησαν. Διετέθησαν 1,8 δισεκατομμύρια το 1996 για διαφήμιση και για όλους τους άλλους λόγους και 2,3 δισεκατομμύρια δραχμές το 1997.  Συνολικά την πρώτη πενταετία από την πρώτη σύμβαση 7,6 δισεκατομμύρια δραχμές διετέθησαν για να κάνουν κάποιους ανθρώπους να μην ακολουθήσουν αυτό που λέει η συνείδησή τους αν θέλετε να παραβούν τους κανόνες ηθικής τους. Το γεγονός, λοιπόν, ότι διετέθησαν 7,6 δισεκατομμύρια δραχμές είναι καθοριστικό. Είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων που έχει ο ανάδοχος για να επηρεάσει την κοινή γνώμη.
Επίσης, ο ανάδοχος έλεγε στην επιτροπή μας: Η εγκατάσταση του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης σε όλη τη χώρα εν όψει και της επόμενης πενταετίας αν υπογράψουμε τη σύμβαση είναι μια σύμβαση η οποία μπορεί να υλοποιηθεί. Είναι μια επένδυση ύψους 1,5 δισεκατομμυρίου δραχμών. Δηλαδή, τη στιγμή που αμφισβητείται έντονα και βάσει στοιχείων η αξιοπιστία...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
...του λαχείου όταν υπάρχουν δικαιολογημένοι προϋπολογισμοί για την ορθή διανομή του ποσού της τάξεως των διακοσίων είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων δραχμών στους νικητές του λαχείου, όταν ο ανάδοχος νομίμως εξασφαλίζει κέρδη άνω των πενήντα δισεκατομμυρίων δραχμών κατά τη διάρκεια της πενταετίας και όταν κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών διατίθενται για διαφημιστικούς και άλλους λόγους και σκοπούς 7,6 δισεκατομμύρια δραχμές από τον ανάδοχο, ο ανάδοχος αρνείτο να πραγματοποιήσει την επένδυση αυτή.  Γι' αυτό, λοιπόν, προτείναμε και εμμέναμε ότι τη διαχείριση -και ήταν προς το συμφέρον σας αν δεν θέλατε να προχωρήσετε σε διεθνή διαγωνισμότου Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου μπορούσατε και έπρεπε να την αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Γεωργιάδης έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στην εξουσία από το 1981 με ένα διάλειμμα μόνο τριών ετών. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός έχει πλέον πειστεί ότι το ΠΑΣΟΚ πράγματι εκφράζει τα όνειρα και τις ελπίδες της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. 'Οτι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα το οποίο για πρώτη φορά στα πολιτικά δεδομένα της ελληνικής ζωής παρουσιάστηκε και παρουσιάζεται με πρόγραμμα, με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για το τι πρέπει να γίνει ώστε η Ελλάδα να ξεφύγει από τη φτώχεια και τη μιζέρια. 'Ετσι όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ σιγά σιγά αλλά σταθερά, με βάση αυτά τα προγράμματα, άλλαξαν πραγματικά την εικόνα της Ελλάδας. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια χώρα με ισχυρή οικονομία και δική της φωνή και διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο τόσο στα Βαλκάνια και την Ευρώπη όσο και διεθνώς.
Απέναντι σ' αυτήν την επιτυχημένη πορεία και τη σωστή πολιτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ κύρια η Αξιωματική Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία δηλαδή, επεχείρησε και επιχειρεί κατά καιρούς να χρησιμοποιήσει διάφορες απαράδεκτες αντιπολιτευτικές πρακτικές για να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό, να τον πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις τόσο του Ανδρέα Παπανδρέου, όσο και τώρα του Κωνσταντίνου Σημίτη είναι επιζήμιες για την Ελλάδα. Δυστυχώς γι' αυτήν και ευτυχώς για τον ελληνικό λαό αυτή η πρακτική της Νέας Δημοκρατίας δεν απέδωσε ούτε αποδίδει.
'Ετσι λοιπόν, μέσα στα πλαίσια αυτής της πρακτικής και λαθεμένης τακτικής η Νέα Δημοκρατία, όταν ο Κωνσταντίνος Σημίτης κέρδισε τις εκλογές του 1993, άρχισε να κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι ακολουθεί λάθος πολιτική για την ένταξη της Ελλάδος στην ΟΝΕ ότι από υπαιτιότητα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα δεν πρόκειται να ενταχθεί στην ΟΝΕ ότι από υπαιτιότητα δική μας χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι ήδη στην ΟΝΕ εάν ακολουθούσε την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και ας ήταν αυτή η πολιτική που έστειλε ουσιαστικά την Ελλάδα τέσσερα χρόνια πίσω στη προσπάθειά της να πετύχει την ένταξη στην ΟΝΕ. 'Οταν όμως, η Κυβέρνηση του Σημίτη κατάφερε το, κατά πολλούς και μεταξύ των οποίων και η Νέα Δημοκρατία, ακατόρθωτο και πέτυχε σε όλους τους στόχους και τις προϋποθέσεις που τίθενται ως προϋπόθεση για την ένταξη της Ελλάδος στην ΟΝΕ και αυτό το γεγονός της εισόδου της Ελλάδος στην ΟΝΕ ήταν σχεδόν γεγονός και είναι σχεδόν γεγονός, η Νέα Δημοκρατία άλλαξε τακτική και άρχισε να κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι θα βάλει την Ελλάδα στην ΟΝΕ απροετοίμαστη. 'Οταν και αυτή η τακτική, τέλος πάντων αντελήφθη ότι δεν περπατά στο λαό και ότι η Κυβέρνηση του Σημίτη οδηγεί την Ελλάδα από επιτυχία σε επιτυχία, άρχισε να θυμάται το 1998 και να καταφεύγει σε κινήσεις και επιχειρηματολογίες που βλάπτουν τον πολιτικό βίο της χώρας και μας γυρίζουν πίσω.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση αντί να προσπαθήσει να παρουσιάσει ένα σωστό πολιτικό λόγο, αντί να προσπαθήσει να παρουσιάσει ένα συνολικό πρόγραμμα, αντί να προσπαθήσει να πείσει τους 'Ελληνες ότι  σαν Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει εποικοδομητικό λόγο και ρόλο, καταφεύγει σε κινήσεις απελπισμένες που αποδεικνύουν τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει.  'Ετσι, στη λαθεμένη αυτή τακτική της εντάσσεται και η προσπάθειά της να θέσει ζήτημα νομιμότητας της σύμβασης για το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο, το ΞΥΣΤΟ, όπως καθιερώθηκε πλέον να λέγεται.
'Ομως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και στην περίπτωση αυτή η Νέα Δημοκρατία προσήλθε στο στίβο χωρίς στοιχεία και μάλιστα απεδείχθη από τη μέχρι τώρα πορεία της όλης υπόθεσης του ΞΥΣΤΟ ότι η Νέα Δημοκρατία θα έπρεπε σήμερα να απολογείται στον ελληνικό λαό για μια σύμβαση που έλαβε σάρκα και οστά επί των ημερών της.
Ας δούμε λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι ακριβώς συνέβη και ποια είναι η πορεία της όλης αυτής υπόθεσης. Στις 8.9.93 επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας υπεγράφη μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της κοινοπραξίας εταιρειών σύμβασης με την οποία το ελληνικό δημόσιο ανέθεσε στις εταιρείες αυτές INTRALOT-ΑΤΡΟΠΟΣ και SCIENTIFIC κατ' αποκλειστικότητα την παραγωγή ή διαχείριση λειτουργία και προβολή του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, του γνωστού πλέον όπως είπα "ΞΥΣΤΟ", στην Ελλάδα για πέντε έτη από την υπογραφή της σύμβασης υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Οικονομικών μέσω της Διεύθυνσης Κρατικών Λαχείων με δικαίωμα ανανέωσης για άλλα πέντε χρόνια.
Η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία τώρα έρχεται και μας ζητάει το λόγο, ήδη με διάφορους νόμους -δεν θα τους αναφέρω- και με προεδρικά διατάγματα, είχε δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου ώστε να μπορεί και ιδιώτης να αναλάβει γενικά την έκδοση, διαχείριση και λειτουργία του που μέχρι τότε από το νομικό καθεστώς που ίσχυε, αυτό ήταν προνόμιο του κράτους.
Η σύμβαση αυτή υπογράφηκε όπως ανέφερα πιο πάνω στις 8.9.93 ένα, δηλαδή, μήνα πριν από τις εκλογές.
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, αν ένας διαβάσει τη σύμβαση που υπέγραψε στις 8.9.93 η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και διαβάσει τα όσα τώρα μας καταμαρτυρεί, λογικά και αντικειμενικά βγάζει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να απολογείται για τα όσα εμείς, δήθεν μας καταμαρτυρεί, ότι δεν κάναμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί τα λέω αυτά; Διότι οι ασάφειες και όλες οι αμφισβητήσεις που απέρρεαν από τη διαφορετική ερμηνεία των όρων της σύμβασης ήταν απόρροια της αρχικής σύμβασης που ανέφερα. Και ποιες ήταν αυτές οι αμφισβητήσεις και σε τι αναφέρονταν; Πρώτον, στο χρόνο απόδοσης του αναλογούντος ποσοστού του δημοσίου δηλαδή, του 32,6% επί των ακαθαρίστων εισπράξεων. Δηλαδή, ο ανάδοχος ισχυριζόταν ότι, κατά το άρθρο 12 της σύμβασης, είχε υποχρέωση να αποδίδει το ποσοστό αυτό μέσα σε διάστημα εξήντα έως εβδομήντα πέντε ημέρες, ενώ το δημόσιο υποστήριζε ότι πρέπει αυτό το ποσό να καταβάλεται μέσα σε διάστημα τριάντα έως σαράντα πέντε ημερών.
Δεύτερον, το ποσοστό που διανέμεται στους τυχερούς από τις ακαθάριστες εισπράξεις του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου να υπερβαίνει ή να υπολείπεται του ποσοστού, που όριζε η σύμβαση, δηλαδή 45%.
Τρίτον, στον τρόπο που θα υπολογίζονταν τα αποδιδόμενα στο δημόσιο από τα αζήτητα και συνεπώς παραγραφόμενα κέρδη του λαχείου.
Και τέταρτον, στο εάν ο ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των λαχείων που κέρδιζαν ήταν συμβατική υποχρέωση του αναδόχου.
Αυτά τα ερωτηματικά υπήρχαν στη σύμβαση, που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία και αντί να δώσει εξηγήσεις γιατί άφησε αυτά τα καίρια σημεία της σύμβασης διφορούμενα, έρχεται τώρα και μας εγκαλεί. Αλήθεια, η Νέα Δημοκρατία όταν διατύπωνε το άρθρο 18 παράγραφος 2 της σύμβασης, το οποίο αναφέρει επί λέξει "ο ανάδοχος δικαιούται να αναπτύξει πανελλαδικώς δίκτυο τερματικών συσκευών εγκατεστημένων στα σημεία πωλήσεως του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου δυναμένων να συνδεθούν μέσω τηλεπικοιωνιακού δικτύου άλλων μέσων με το κεντρικό μηχανογραφικό σύστημα", δεν γνώριζε ποια ήταν η έννοια της λέξης "δικαιούται" κι έρχεται τώρα να μας ζητήσει και τα ρέστα; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αναφέρω και το άλλο σημείο, στο οποίο αναφέρθηκε ο συνάδελφος κ. Καλαντζής, ότι από το σύνολο των λαχείων ελεγχόταν -τώρα ελέγχονται όλα- ένας μικρός αριθμός. Αυτό δεν το γνώριζε η Νέα Δημοκρατία, όταν υπέγραφε τη σύμβαση; Η Νέα Δημοκρατία γνώριζε πολύ καλά τι έκανε και μάταια προσπαθεί να ρίξει ευθύνες στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Ας έρθουμε και στο πώς ενήργησε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές του 1993. Αμέσως μετά τις εκλογές και εξαντλώντας κάθε μέσον και ενέργεια διαφάνειας, απηύθυνε ερώτημα προς τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους -δεν καταλαβαίνω τι άλλο έπρεπε να κάνει- για το αν πρέπει και είναι δυνατή ή μη η υλοποίηση της σύμβασης. Ο πρόεδρος απήντησε ότι το δημόσιο δεν είχε τέτοια δυνατότητα και είχε υποχρέωση να εφαρμόσει τη σύμβαση. Γιατί η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έθεσε το θέμα της υλοποίησης ή μη της σύμβασης; Γιατί, όπως ανέφερα και λίγο πριν, υπήρχαν τα τέσσερα παραπάνω σημεία, τα οποία δεν ήταν ξεκαθαρισμένα και δημιουργούσαν ερωτηματικά και διαφορετική ερμηνεία. Αφού, λοιπόν, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ότι έπρεπε η σύμβαση να εφαρμοστεί, η Κυβέρνηση ζήτησε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να γνωμοδοτήσει για το ακριβές νόημα αυτών των τεσσάρων αμφισβητουμένων σημείων. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με την υπ' αριθμ. 406/1996 γνωμοδότησή του έδωσε την ερμηνεία, την οποία αποδέχθηκε και το Υπουργείο Οικονομικών.
Στη συνέχεια -να μην αναφέρω πολλές λεπτομέρειες, έχουν ήδη αναφερθεί- η Κυβέρνηση προχώρησε σε μία ανανέωση-τροποποίηση της σύμβασης, εξασφαλίζοντας κατά τον καλύτερο τρόπο και με διαφανείς διαδικασίες τα συμφέροντα του κράτους. Παρέλαβε μία σύμβαση με πολλά, όπως ανέφερα, αμφισβητούμενα σημεία και τελικώς σήμερα χάρη στις ενέργειες της Κυβέρνησης ισχύει μία καθαρή σύμβαση, που δεν αφήνει κανένα ασαφές σημείο και εξασφαλίζει κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του κράτους. Και αυτή η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας πέφτει στο κενό. Ο λαός γνωρίζει ότι η Κυβέρνηση Σημίτη με συνέπεια, σταθερότητα και διαφάνεια προχωράει στην υλοποίηση του οικονομικού προγράμματός της, το οποίο αποδίδει καρπούς. Ο λαός γνωρίζει ότι το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης διαχειρίζεται τα οικονομικά της χώρας με τρόπο διαφανή, σταθερό, έντιμο και συμφέροντα για τον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας αναγνωρίζονται από όλους τους σοβαρούς οικονομικούς παράγονες και μέσα και έξω από την Ελλάδα. Δυστυχώς, μόνο η Νέα Δημοκρατία δεν βλέπει τίποτα θετικό και πιστεύει ατυχώς ότι με τέτοιες απεγνωσμένες ενέργειες, όπως η σημερινή, θα παρασύρει τον ελληνικό λαό. 'Ομως, ο ελληνικός λαός έχει πεισθεί ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εγγύηση για την ευημερία του. Γι' αυτό και είμαστε σίγουροι ότι στις επερχόμενες εκλογές ο λαός θα ψηφίσει τον Κώστα Σημίτη, γιατί έχει πεισθεί ότι είναι ένας πολιτικός με ευθύ, ειλικρινή και δυναμικό λόγο, γιατί έχει πεισθεί ότι το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης διαχειρίζεται τα οικονομικά της χώρας, όπως ανέφερα πριν, με τον καλύτερο και συμφερότερο γι' αυτόν τρόπο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας λέω ότι το ΠΑΣΟΚ, ο Κώστας Σημίτης και η Κυβέρνησή μας έχουν να διαδραματίσουν για αρκετά ακόμη χρόνια πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Ευχαριστώ.  
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, είσθε ο τελευταίος που μπορεί να ομιλεί για κοινοβουλευτική τάξη, όταν εσείς ήσασταν απών σε μία διαδικασία στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, που σας αφορούσε άμεσα και μάλιστα για πράξεις και παραλείψεις, που σας αγγίζουν προσωπικά.
Μια και είμαστε οι τελευταίοι ομιλητές, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Η σύμβαση, κύριε Υπουργέ, κατοχυρώθηκε το Φεβρουάριο του 1993. Και μάλιστα, για να μην υπάρχει ούτε μία υποψία για φωτογραφική διάταξη, οι υποψήφιοι αφέθηκαν ελεύθεροι να αναπτύξουν δική τους τεχνολογία, κάτι που  δεν έγινε, το οποίο θα συζητήσουμε την Πέμπτη, το προκαθορισμένο σύστημα.  Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Το Σεπτέμβριο του 1993 όντως υπεγράφη η σύμβαση, αλλά κανείς δεν ήξερε ότι θα γίνουν εκλογές. Και ορθώς ζητήθηκαν από τον ανάδοχο να καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά και όλες τις εγγυήσεις, γιατί με βάση το άρθρο 60, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, καταληκτική ημερομηνία της συμβάσεως ήταν η 27η Σεπτεμβρίου. Αν, δηλαδή, δεν είχαν κατατεθεί τα απαραίτητα δικαιολογητικά μέχρι τότε, η σύμβαση ήταν άκυρη. Τυχαίο γεγονός είναι η εμπλοκή. Το μεγάλο σας επιχείρημα της εμπλοκής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν τυχαίο γεγονός. Κανείς δεν ήξερε ότι η Κυβέρνηση θα έπεφτε κάτω από το βάρος των ολίγων εχόντων και κατεχόντων, που εμείς υποστηρίζουμε σήμερα ότι στηρίζουν τη δική σας Κυβέρνηση.
'Ομως εσείς τρεις μήνες μετά, το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ξεκινήσατε την έναρξη λειτουργίας του συγκεκριμένου στοιχήματος. Είχατε τρεις μήνες σαν Κυβέρνηση, για να εξασφαλίσετε αν τηρούνται οι όροι της σύμβασης και σε αντίθετη περίπτωση, με βάση τα δρακόντια άρθρα, θα τα έλεγα έτσι, 46 και 50, θα μπορούσατε να καταγγείλετε τη σύμβαση. Δεν το κάνατε όμως.
Η σύμβαση της Νέας Δημοκρατίας κατοχυρώνει το δημόσιο και αυτή η κατοχύρωση ήταν πλήρης. Υπήρχε ένα άρτιο πληροφοριακό σύστημα, που επέτρεπε στο δημόσιο να παρακολουθεί απρόσκοπτα, όπως λέει το συγκεκριμένο άρθρο 21 που αναφέρεται η σύμβαση, την όλη λειτουργία του συγκεκριμένου στοιχήματος. Αν θέλετε να σας το διαβάσω. 'Ομως το γνωρίζετε πολύ καλά. 'Εδινε τη δυνατότητα επίσης επιβολής αυστηρών ποινών. Το δημόσιο είχε το δικαίωμα, αν ο ανάδοχος δεν τηρούσε τις υποχρεώσεις του, να καταγγείλει τη σύμβαση, να επιβάλει πρόστιμο δέκα εκατομμύρια (10.000.000) για κάθε παράβαση, να ζητήσει αποζημιώσεις. Αυτά τα λένε τα άρθρα 46 και 50. 'Ηταν, λοιπόν, μία καλή σύμβαση. Μία σύμβαση, που δυστυχώς εσείς δεν εφαρμόσατε και αντ' αυτού, όταν η ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους εξέδωσε τη γνωστή γνωμοδότηση του '96, στην οποία αναφέρθηκαν οι συνάδελφοι, που ρητά καταγγέλλει ότι ο ανάδοχος του ΞΥΣΤΟ αρνήθηκε να εφαρμόσει τη σύμβαση όσον αφορά την εγκατάσταση του πληροφορικού συστήματος, εσείς κωφεύσατε και αντίθετα επιβραβεύσατε το συγκεκριμένο ανάδοχο με ανανέωση της συμβάσεως. Η ανανέωση αυτή έγινε κατά παράβαση, όπως γνωρίζετε, του προεδρικού διατάγματος του 1992, που ορίζει ότι εσείς σαν Υφυπουργός θα μπορούσατε να ανανεώσετε τη σύμβαση, αφού θα έχετε πρώτα πάρει τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης κρατικών λαχείων και αφού ο ανάδοχος είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, που δεν είχε εκπληρώσει. Και τι σας είπε η επιτροπή διαχείρισης κρατικών λαχείων τον Αύγουστο το 1997; Σας είπε -σας το διάβασε ο κ. Νικολόπουλος- να μην προχωρήσετε στην ανανέωση της σύμβασης. Και μάλιστα ιδιοχείρως ο πρόεδρος της επιτροπής σας το υπενθυμίζει δίπλα στην υπογραφή του. Εσείς ξεκινήσατε τις διαδικασίες λίγες μέρες αργότερα. Προχωρήσατε τις συζητήσεις αυτές και μάλιστα πέρασαν και οι ημερομηνίες και ουσιαστικά μιλάμε ότι για να μην υπάρχει καμιά διέξοδος του ελληνικού δημοσίου, η σύμβαση ανανεώθηκε ουσιαστικά αυτοδίκαια.
Συζητούσαμε στην επιτροπή της Βουλής το Μάρτιο του 1998 -είχε περάσει η 8η Μαρτίου του 1998 που ήταν η τελευταία ημερομηνία για την ανανέωση της συμβάσεως- και σεις αποκρύψατε από τη Βουλή τότε ότι είχε ανανεωθεί η σύμβαση. Τι συμβαίνει; Αφήσατε να περάσει η ημερομηνία και να ανανεωθεί αυτοδίκαια η σύμβαση, όπως ορίζει το άρθρο 2 παράγραφος 2 της Συμβάσεως.  (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να μου δώσετε ένα λεπτό.
Επειδή δεν προλαβαίνω, θα ήθελα να πω στον Υπουργό ότι η ανανέωση της συμβάσεως του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, δεν είναι ουσιαστικά ανανέωση, αλλά μιλάμε για νέα σύμβαση.
Αλλάξατε πρώτα απ'όλα τη μετοχική σύνθεση των εταιρειών της κοινοπραξίας. Γνωρίζετε  ότι ήταν η ΙΝΤRALOT, η SCIENTIFIC GAMES και με μικρό ποσοστό η ΑΤΡΟΠΟΣ Α.Ε. και με τη νέα σύμβαση -γιατί καλά τη λένε νέα σύμβαση οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ- είναι η INTRACOM, η ΙNTRALOT και δύο OFF SHORE εταιρείες που έχουν ποσοστό 30% και η SCIENTIFIC GAMES δεν μετέχει. Αυτή, δηλαδή, που έχει την τεχνογνωσία, δεν μετέχει στη μετοχική σύνθεση.
Αλλάξατε τα δίκτυα πωλήσεων, παρακάμψατε τους μικροπωλητές, τους μη προνομιούχους 'Ελληνες προς όφελος του αναδόχου, το πληροφορικό σύστημα, δηλαδή, που το παρουσιάσατε σαν μια μεγάλη επιτυχία.
Επιτρέψατε στον ανάδοχο να έχει μόνο μηχανογραφικό σύστημα σε κεντρικά σημεία δικής του επιλογής -αυτό λέει το άρθρο 18 παράγραφος 2ενώ στην προηγούμενη σύμβαση οι συσκευές ελέγχου θα έπρεπε να εγκατασταθούν σε όλα τα σημεία και σεις μας είπατε ότι ο ανάδοχος δεν μπορούσε να ακολουθήσει αυτό το σκληρό πραγματικά σύστημα.
Σας είπε ο κ. Καλαντζής τι συνέβη με τις αποθήκες που ήταν αποθηκευμένα τα σαράντα πέντε εκατομμύρια λαχεία.
Με το άρθρο 21 επιτρέψατε πληροφοριακό σύστημα on line επιλογής του αναδόχου, δικιάς του επιλογής, ενώ στην παλιά σύμβαση υπήρχε περιγραφή συγκεκριμένων προδιαγραφών πληροφορικών συστημάτων on line, το ΙLMVS που είχαμε πει και στην επιτροπή κ.ο.κ., με πληροφοριακό σύστημα ελέγχου κ.ο.κ.
Στο άρθρο 51 επιτρέψατε σειρά εξαιρέσεων προς όφελος του αναδόχου, ενώ στην προηγούμενη σύμβαση δεν υπήρχε καμία.
Λοιπόν, μην κατηγορείτε τη Νέα Δημοκρατία, μην παρουσιάζεστε εδώ ως κατήγορος.
Εδώ προκύπτουν και άλλα θέματα, κύριε Υπουργέ, με τη νέα σύμβαση.
Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Δεν σας κατηγορεί κανείς για χρηματισμό. Αυτό πρέπει να το καταστήσουμε σαφές στην Αίθουσα. 'Ομως οφείλουμε να σας πούμε ότι εδώ είναι μια αυτοδίκαιη, μια αυταπόδεικτη υπόθεση παράβασης καθήκοντος, διότι εσείς και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πράξεις και παραλείψεις σας εκ προθέσεως, θα έλεγε κανείς, ζημιώσατε τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου. Ανανεώσατε αυτήν τη σύμβαση, δεν υπολογίσατε κανένα πολιτικό κόστος και αυτό για να εξυπηρετήσετε τα συμφέροντα ενός και μόνο ιδιώτη. Γι' αυτό εγκαλείσθε και γι'αυτό γίνεται η σημερινή συζήτηση. Δυστυχώς, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά και με αυτή τη σύμβαση ότι εσείς εξυπηρετείτε τα συμφέροντα των ολίγων εχόντων και κατεχόντων, τους οποίους στηρίζετε για να κερδίσετε τις επόμενες εκλογές, αλλά θα πάρετε σκληρή απάντηση από τον ελληνικό λαό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Ρεγκούζας έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Η ΜRB σας έδωσε το μήνυμα σήμερα.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Απαντήστε επί της ουσίας και τα υπόλοιπα θα τα βρούμε.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, εκτιμώ πως βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα φαινόμενο πολιτικού παραλογισμού και σχιζοφρένειας και αυτό το λέω από το γεγονός ότι βλέπω να γίνεται μια προσπάθεια τον τελευταίο καιρό να ανατραπούν οι βασικοί κανόνες της ανθρώπινης λογικής και να βγάλουμε συμπεράσματα σύμφωνα με τη βούληση κάποιων χωρίς όμως να ακολουθούμε αυτούς τους κανόνες της λογικής.  Γιατί το λέω αυτό. Γιατί παρακολουθώντας και τον κύριο Υφυπουργό από το Βήμα, αλλά και γενικότερα τη στάση της Κυβέρνησης όλο αυτό τον καιρό και όχι μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα για το ΞΥΣΤΟ, αλλά και σε άλλα πολιτικά ζητήματα, είδα ότι προσπαθεί να μας πείσει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα σκέφτεται ο απλός άνθρωπος, αλλά όπως του τα προσδιορίζουν κάποια εξωθεσμικά κέντρα.
Στην περίπτωση εδώ του ΞΥΣΤΟ, είδαμε να αναπτύσσεται μια παραφιλολογία από τον κύριο Υφυπουργό επί τριάντα λεπτά της ομιλίας του προσπαθώντας να αποτινάξει όλες τις ευθύνες από την Κυβέρνηση μετακυλύοντάς τες στην Αντιπολίτευση, λες και η Αντιπολίτευση κυβερνάει.  Και βέβαια τα υπόλοιπα 7, 8 λεπτά, ο κύριος Υφυπουργός αισθάνθηκε την ανάγκη να μπει επί της ουσίας. Αυτό κατ' αρχήν υποδηλώνει ενοχές αν μη τι άλλο. 'Ετσι εγώ τουλάχιστον μπορώ να το ερμηνεύσω. Και η ένταση, η αγωνία, η έλλειψη ψυχραιμίας στην εντόπιση όλου αυτού του ζητήματος, μου δίνει την εντύπωση ότι αυτές οι ενοχές γίνονται ακόμα πιο έντονες, αποκαλύπτονται με μεγαλύτερο τρόπο ακριβώς και μόνο απ'αυτήν την αντίδραση. Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Θα έλεγα επίσης και κάτι άλλο. Πώς μπορεί να ανατραπεί η απλή ανθρώπινη λογική, όταν τα πράγματα είναι βαλμένα από μόνα τους στη θέση τους; Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατακύρωσε ένα διαγωνισμό, υπέγραψε μια σύμβαση. Σταματάμε βέβαια στο χρόνο της υπογραφής. Υπήρχαν κάποιες προϋποθέσεις που έδιναν τη δυνατότητα ουσιαστικά αναστολής της σύμβασης, αζημίως για το δημόσιο. Η Κυβέρνηση ούτε το ένα χρησιμοποίησε ούτε το άλλο. Και λέω ότι το ένα ήταν οι εγγυητικές επιστολές και το δεύτερο ήταν, κατά την έναρξη εφαρμογής της σύμβασης, ο όρος που δεν είχε εκπληρωθεί.
Αντί λοιπόν, κύριε Υφυπουργέ, να έρχεστε εδώ πέρα και να κατακρίνετε τη Νέα Δημοκρατία για την εμβαλωματική, κατά την άποψή σας, σύμβαση θα πρέπει να έλθετε εδώ και να απολογηθείτε με την πολιτική έννοια του όρου. Γιατί δεν καταγγείλατε αζημίως για το δημόσιο αυτήν τη σύμβαση, αυτή που το κόμμα σας όταν γίνονταν οι διαδικασίες πριν την κατακύρωση, την επέκρινε; Γιατί την θέσατε σε εφαρμογή; Αλλά ας πούμε ότι λόγοι δεοντολογίας δεν σας επέτρεπαν να κάνετε κάτι τέτοιο. Στην πορεία διαπιστώνετε συνεχώς -και αν δεν το διαπιστώσατε, κακώς δεν το διαπιστώσατε, είχατε την ευθύνη να το κάνετε- ότι δεν εφαρμοζόντουσαν οι όροι της σύμβασης. Μπορούσατε και τότε ενδιαμέσως να την καταγγείλετε αζημίως για το δημόσιο και να μην την αφήσετε να εφαρμοστεί. Εσείς δεν το κάνατε.
Ερχόμαστε τώρα στις προθεσμίες για την ανανέωση αυτής της σύμβασης.   Οι αρχικές εκτιμήσεις κατ'αρχήν που είχαν γίνει για την απόδοση του λαχείου, ήταν πολύ μικρότερες από αυτές που καταγράφηκαν.
Οι προθεσμίες για τη διαπραγμάτευση τηρήθηκαν από την ανάδοχο εταιρεία, αλλά εσείς πριν έλθουμε στο τελευταίο εξάμηνο, δεν είχατε ολοκληρώσει αυτές τις διαπραγματεύσεις και παρά τις επισημάνσεις της Αντιπολίτευσης ότι πρέπει να το κάνετε, εσείς δεν το κάνατε.
Και σας είπε ο κ. Κεφαλογιάννης πριν από λίγο ότι αυτοδικαίως είχε ανανεωθεί η σύμβαση.
Τώρα, οι αιτιάσεις σας και οι δικαιολογίες, το κερασάκι, δηλαδή, της τούρτας ότι εσείς πετύχατε βελτίωση και όλα αυτά, δεν πείθουν κανένα λογικό άνθρωπο και τουλάχιστον δεν πείθουν εδώ μέσα σε αυτήν την Αίθουσα.  Γεννάται το θέμα αν πραγματικά ακόμα στον πολιτικό κόσμο υπάρχει πολιτική ευαισθησία. Γιατί εγώ δεν θα σας έλεγα έστω να παραιτηθείτε, θα έλεγα ότι θα ήταν πιο γενναίο να αναλάβετε κάποιες ευθύνες για κάποιες παραλείψεις τις οποίες έχετε κάνει και όχι να προσπαθείτε να τις μετακυλύσετε ή να τις ελαττώσετε προς την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή των υπολοίπων κομμάτων.
Σημασία έχει ότι, ενώ τα οικονομικά στοιχεία ήταν διαφορετικά, ενώ ορισμένες προϋποθέσεις δεν τηρήθηκαν κατά την πρώτη εφαρμογή της σύμβασης, εσείς προχωρήσατε στην ανανέωση της σύμβασης παρά τις επισημάνσεις τις δικές μας κατά περίεργο τρόπο.
Και λέω κατά περίεργο τρόπο, για τον εξής λόγο: 'Οταν παραδείγματος χάριν, με τους εσφαλμένους ίσως υπολογισμούς στη διάρκεια της πρώτης πενταετίας, η ανάδοχος εταιρεία καρπώθηκε περίπου εκατόν δέκα δισεκατομμύρια δραχμές και άλλα τόσα με την ίδια λογική θα πρέπει να καρπωθεί και την επόμενη πενταετία και βέβαια με διαφυγόντα κέρδη για το δημόσιο συμφέρον, ποιος μπορεί να σας πιστέψει ότι πράγματι εσείς υπογράψατε μια τέτοια σύμβαση, όχι με την έννοια ότι αμφισβητούμε το ήθος σας, αλλά ότι εν πάση περιπτώσει, δεν εξυπηρετήθηκαν κάποια εξωθεσμικά συμφέροντα που κυρίως δεν είναι συμφέροντα του ελληνικού λαού. Ποιος μπορεί να μας πείσει; Μ' ένα μπλάνκο μπορούμε να σβήσουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι.
Η προσπάθεια ακριβώς που κάνατε σήμερα στη Βουλή έδειχνε ότι θέλατε να απολογηθείτε αλλά επιτιθέμενος, γιατί η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα. Εγώ θα μπορούσα να σας δώσω και ένα ελαφρυντικό σ'αυτήν τη στάση σας, γιατί αν νιώθετε κατηγορούμενος, ο κατηγορούμενος μπορεί να λέει ό,τι θέλει στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την υπόληψή του και την τιμή του.
Αλλά όμως τέτοιες στάσεις πολιτικές, υπευθύνων πολιτικών ανδρών όπως πιστεύω ότι είστε και σεις, τραυματίζουν, εκτιμώ το πολιτικό κλίμα και ζημιώνουν την πολιτική ζωή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Βεζδρεβάνης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ' όλα, κύριε συνάδελφε, κάνατε ένα λάθος η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα και όχι αντίστροφα όπως το είπατε εν τη ρήμη του λόγου σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Αυτή είναι αλληλεγγύη.
ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν ασχολούμαι με αυτά τα θέματα, θα το έχετε διαπιστώσει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ίσως εκ χαρακτήρος, ίσως και διότι δεν έχω τέτοιες δυνατότητες, εν πάση περιπτώσει δεν ασχολούμαι. Και δεν είχα την πρόθεση καν να ζητήσω το λόγο, γι' αυτό και είμαι και τελευταίος στον κατάλογο, αλλιώς θα ήμουν ως συνήθως πρώτος.
Ο κύριος Υφυπουργός όμως μου έδωσε ένα έναυσμα για να πάρω το λόγο.  Μοίρασε έγκαιρα την ομιλία του στους δημοσιογράφους και είχα την ευχέρεια να τη διαβάσω και επομένως εγνώριζα τι θα πει ο κύριος Υφυπουργός από του Βήματος.
Από την ανάγνωση και όπως επιβεβαιώθηκε και από την ομιλία ο κύριος Υπουργός αφιέρωσε πολύ χρόνο, για να μιλήσει για τη σύμβαση που έκανε η Νέα Δημοκρατία.
Κύριε Υφυπουργέ, η Νέα Δημοκρατία έκανε μια σύμβαση. Την έκανε με διεθνή διαγωνισμό, με απόλυτη διαφάνεια. 'Εδωσε τις προσφορές σε εκείνους που είχαν λάβει μέρος στη διαδικασία. Τις ήλεγξαν. 'Ενσταση δεν υπήρξε. Η δική σας η θέση ήταν εδώ αρνητική, ως Αντιπολίτευση. Δικαίωμά σας. Και κάποιοι είχαν μιλήσει λέγοντες ότι αυτήν τη σύμβαση εμείς δεν τη δεχόμαστε και θα την ανατρέψουμε όταν έρθουμε στην εξουσία. 'Ηρθατε στην εξουσία. Γιατί δεν ανατρέψατε αυτήν τη σύμβαση; Και επιμένετε να προσδιορίζετε το χρόνο ως επιλήψιμο ότι εμείς ολίγον πριν απέλθουμε υπογράψαμε τη σύμβαση.
Και θα σας πω, κύριε Υπουργέ, και το λέω, κύριε Πρόεδρε, σε όλους τους συναδέλφους το κράτος έχει συνέχεια και τέτοιες ευαισθησίες πολλές φορές βλάπτουν. Θα σας πω ένα παράδειγμα πώς βλάπτουν αυτές οι ευαισθησίες.
Η κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη είχε στα χέρια της όλες τις αξιολογήσεις για το Ριο και επειδή ο κ. Ράλλης έβλεπε ότι τις εκλογές θα τις χάσει τον Οκτώβριο του 1981 απέφυγε να υπογράψει τη σύμβαση. Επειδή δεν την υπέγραψε τότε, δεν έχουμε ακόμη τη γέφυρα του Ρίο. Αν την είχε υπογράψει θα είχαμε ήδη από χρόνια τη γέφυρα του Ρίο φτιαγμένη. Δεν είναι θέμα λοιπόν, υπερευαισθησιών. Το κράτος έχει συνέχεια και η κάθε Κυβέρνηση πρέπει να κάνει τη δουλειά της όσο η λαϊκή κυριαρχία της δίνει το δικαίωμα να το κάνει.
'Αρα λοιπόν, κύριε Υπουργέ, εμένα μου δίδετε το δικαίωμα να κάνω δυο ερωτήσεις. Δεσμευμένοι ήσασταν να ανατρέψετε τη σύμβαση, από τις αγορεύσεις των συναδέλφων μας τότε Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Αντιπολίτευση. Δεν την ανατρέψατε. Γιατί δεν την ανατρέψατε.
'Ενα δεύτερο ερώτημα. Είμαστε σε μια εποχή που ο πολιτικός κόσμος βάλλεται για εμένα 99% αδίκως, αλλά εν πάση περιπτώσει βάλλεται. Και ζητάει ο ελληνικός λαός περισσότερη διαφάνεια. Δηλαδή θα πρέπει να αποδείξουμε 101% ότι κάνουμε σωστά τη δουλειά μας σαν πολιτικοί.  Είχατε την ευχέρεια να κάνετε διαγωνισμό. Εγώ δεν αφήνω κανένα υπονοούμενο, κύριε Υπουργέ. Προκειμένου να προστατευθεί η τιμή του πολιτικού κόσμου και προ παντός η δική σας που είστε Κυβέρνηση -κάνω το ερώτημα- γιατί δεν κάνατε διεθνή διαγωνισμό.
Σ' αυτά τα δύο ερωτήματα, κύριε Υφυπουργέ, θα ήθελα μια απάντηση. Και σας είπα ότι δεν είχα καμία πρόθεση να λάβω το λόγο, εάν δεν είχα διαβάσει, πριν ομιλήσετε, την ομιλία σας, που μοιράσατε στους δημοσιογράφους.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριε Υπουργέ, θέλετε να λάβετε το λόγο; 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): 'Οχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση, σύμφωνα με τα άρθρα 41α' και 148 του Κανονισμού της Βουλής επί της εκθέσεως της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων "Για τη διαχείριση του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου (ΞΥΣΤΟ)".
'Εχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι διενεμήθησαν τα Πρακτικά της Τετάρτης, 1 Δεκεμβρίου 1999 και παρακαλώ για την επικύρωσή τους.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τετάρτης, 1 Δεκεμβρίου 1999 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; 
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.28' λύεται η συνεδρίαση για αύριο, ημέρα Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 1999 και ώρα 18.30', με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ.  Δημητρίου Τσοβόλα, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα "Εξωτερική πολιτική".
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ