ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Τρίτη 23, Οκτωβρίου 2001
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΣΤ'
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, 
2. Άδεια απουσίας των Βουλευτών Κ. Μητσοτάκη, Ν. Στρατηλάτη και Σ. Παπαδόπουλου, 
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, 
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, 
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Τετάρτης 14 Οκτωβρίου 2001, 
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: "Αναδιάρθρωση ΟΑΕΔ και άλλες διατάξεις", 
2. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα οικονομικών - δημοσιονομικών παραβάσεων και άλλων οικονομικών εγκλημάτων", 
3. Συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου, αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών: "Σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (Ε.Σ.Ε.Π.) και θέσης Μόνιμου Υπηρεσιακού Υφυπουργού στο Υπουργείο Εξωτερικών", 
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί της πρότασης νόμου:
ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ Λ., 
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., 
ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ Γ., 
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., 
ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ Σ., 
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., 
ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., 
ΚΑΨΗΣ Ι., 
ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ Ε., 
ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., 
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., 
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., 
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., 
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., 
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., 
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., 
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., 
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., 
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Ε., 
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., 
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ B΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΣΤ΄
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2001
Αθήνα, σήμερα στις 23 Οκτωβρίου 2001, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.25' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τη Γραμματέα της Βουλής κα Σοφία Καλαντζάκου, Βουλευτή Μεσσηνίας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Οι Βουλευτές κύριοι ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, διαμαρτύρεται για την αδικαιολόγητη εξαίρεση των χαμηλόμισθων υπαλλήλων της ΥΠΑ από τη χορήγηση του επιδόματος των 60.000 δρχ.
2) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Κίνηση Πολιτών Γαλατσίου Αττικής ζητεί να ενημερωθεί για την πορεία των χωροθετήσεων των διδακτηρίων του Δήμου Γαλατσίου που εκκρεμούν.
3) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Πανελλαδική Καπνεργατική Ομοσπονδία ζητεί την επίλυση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού προβλήματος των καπνεργατών.
4) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Πανελλαδική Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΤΕΒΕ ζητεί από την Πολιτεία να εκπληρώσει την υποχρέωσή της για την καταβολή του χρέους στον φορέα, ώστε να μην αντιμετωπίσει το Ταμείο αδυναμία καταβολής των συντάξεων.
5) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Πολιτικοί Υπάλληλοι του Υπ. Δημόσιας Τάξης που υπηρετούν σε υπηρεσίες της ΕΛΑΣ στον Πειραιά ζητούν να τους καταβληθεί το επίδομα των 60.000 δρχ. που δίδεται στους υπόλοιπους χαμηλόμισθους του Δημοσίου.
6) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 11ου Γυμνασίου Πειραιά διαμαρτύρεται για τη μείωση των τμημάτων του Σχολείου.
7) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αμφιλοχίας ζητεί την κατασκευή της παράκαμψης της Αμφιλοχίας ως τμήματος της Ιόνιας Οδού.
8) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Οινιάδων Αιτωλ/νίας ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας του τμήματος της Β' τάξης ηλεκτρολογικών συστημάτων αυτοκινήτου του ΤΕΕ Κατοχής Αιτωλ/νίας.
9) Ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εξωραϊστικός και Καλλωπιστικός Σύλλογος "Παναγία Φανερωμένη" διαμαρτύρεται για την εγκατάσταση αθίγγανων στην περιοχή των Νεοκτίστων Ασπροπύργου.
10) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Πετριάς Νομού Πέλλας ζητεί την κατασκευή νέου κτιρίου για τη στέγαση του σχολείου.
11) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Διευθυντής της τοπικής εφημερίδας "Δημόσιος Υπάλληλος" ζητεί να τροποποιηθεί ο ν. 2910/2001 για την απόκτηση από τους αλλοδαπούς της Ελληνικής Ιθαγένειας.
12) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων Διαμερισμάτων Πελοποννήσου Κυθήρων ζητεί νέες ρυθμίσεις ασφάλισης του κλάδου.
13) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Β' Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νομού Κορινθίας ζητεί την άμεση τοποθέτηση πρόσθετου διδακτικού προσωπικού στα σχολεία της περιοχής της.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 374/9-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 881/7-8-01 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 374/9-7-01 που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Π. Κοσιώνη και Σπ. Στριφτάρη, με θέμα "ελλείψεις προσωπικού και εξοπλισμού στο Νοσοκομείο Καλαμάτας", σας πληροφορούμε τα εξής:
Α. 1. Δεν υφίστανται στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου μας σε εκκρεμότητα αιτήματα του Νοσοκομείου για πρόσκτηση εξοπλισμού (σύστημα μαγνητικού συντονισμού κ.λπ.).
2. Στο Νοσοκομείο λειτουργεί Μονάδα Τεχνητού Νεφρού 21 θέσεων (η αρχική μελέτη του Νοσοκομείου προέβλεπε 10 θέσεις, οι οποίες μετά από τροποποίηση αυξήθηκαν κατά 11), με πληρότητα 100%. Μετά την έναρξη λειτουργίας, προ ημερών, της Μ.Τ.Ν. του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας δυναμικότητας 6 θέσεων, αναμένεται μείωση του φόρτου που δέχεται η Μ.Τ.Ν. του Νοσοκομείου Καλαμάτας.
3. Ως προς τους ισόπεδους κόμβους σύνδεση του χώρου του Νοσοκομείου με την Εθνική οδό Τριπόλεως - Καλαμάτας, σας πληροφορούμε ότι η σύνδεση έχει διαμορφωθεί με βάση εγκεκριμένες μελέτους του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (αριθ. Πρωτ. ΔΜΕΟ/στ-ζ/1946/24-9-99/Γ.Γ.Δ.Ε.) και έχει γίνει η Διοικητική Παραλαβή για χρήση από την αρμόδια ΔΕΣΕ Τριπόλεως.
Οι κόμβοι εισόδου - εξόδου διαθέτουν εγκατάσταση φωτεινής σηματοδότησης με επενέργεια από την κυκλοφορία και σε συντονισμό μεταξύ τους.
Τα προγράμματα λειτουργίας τους έχουν εγκριθεί από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (αριθ. Πρωτ. ΔΜΕΟ/ζ-στ/0175/24-2-00/Γ.Γ.Δ.Ε.).
Τα ατυχήματα στα οποία αναφέρεται η ερώτηση κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτά τα οποία συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας και τα οποία δεν οφείλονται σε αστοχία της μελέτης του κόμβου και κακή λειτουργικότητα. Το γεγονός συνέβη όταν ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο επέπεσε επί στύλου φωτεινού σηματοδότη τον οποίο κατακρήμνισε. Το σύστημα, αυτόματα, τέθηκε στη θέση λειτουργίας "προσοχή κίνδυνος" με διακοπτόμενες εκπομπές φωτεινού σήματος. Παρ' όλα αυτά δεύτερο αυτοκίνητο παραβίασε το προειδοποιητικό σήμα και χωρίς την οφειλόμενη προσοχή εξήλθε του χώρου του Νοσοκομείου και συνεκρούσθη με λεωφορείο το οποίο εκινείτο επί της εθνικής οδού. Η αποκατάσταση της βλάβης στο σύστημα σηματοδότησης έγινε εντός ολίγων ωρών.
Β. 1. Ολοκληρώθηκε σε α φάση η κατανομή των υφιστάμενων θέσεων ιατρικού προσωπικού στα νοσοκομεία της χώρας. Για το Ν.Γ.Ν. Καλαμάτας έχει εγκριθεί μία (1) θέση Επιμ. Α Ουρολογίας. Επίσης έχει ολοκληρωθεί η πρόσληψη ενός (1) ΩΡΛ Επιμ. Β που αυτή την περίοδο ολοκληρώνει την εκπαίδευσή του σε Νοσοκομείο της Γερμανίας. Εντός των επομένων μηνών θα αρχίσει η λειτουργία του Ω.Ρ.Λ. Τμήματος.
2. Μ την αρ. πρωτ. Υ10β/32996/11-4-01 Απόφαση με ΘΕΜΑ: "'Εγκριση προκήρυξης πλήρωσης θέσεων τακτικού προσωπικού στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα, Κέντρα Υγείας και Π.Π. Ιατρεία της Περιφέρειας Πελοποννήσου", εγκρίθηκε η προκήρυξη πλήρωσης θέσεων τακτικού προσωπικού, κατά κλάδο και ειδικότητα, μεταξή άλλων για το ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕIΟ Καλαμάτας, ως εξής:
- Πέντε (5) θέσεις του κλάδου ΠΕ Νοσηλευτών - τριών και σε περίπτωση έλλειψης υποψηφίων του κλάδου αυτού, πέντε (5) θέσεις του κλάδου ΤΕ Νοσηλευτών - τριών.
- Δύο (2) θέσεις του Κλάδου ΤΕ Ιατρικών Εργαστηρίων (Τεχνολόγων)
- Δύο (2) θέσεις του κλάδου ΤΕ Ραδιολογίας - Ακτινολογίας
- Πέντε (5) θέσεις του κλάδου ΥΕ Βοηθητικού Υγειονομικού Προσωπικού από τις οποίες: οι δύο (2) θέσεις με ειδικότητα Βοηθών Θαλάμου, οι δύο (2) θέσεις με ειδικότητα Νοσοκόμων, και μία (1) θέση με ειδικότητα Μεταφορέων Ασθενών.
3. Με την αριθ. Πρωτ. Υ10β/19816/11-6-01 Απόφαση με ΘΕΜΑ: "Προκήρυξη πλήρωσης θέσεων τακτικού προσωπικού", έχουν εγκριθεί για προκήρυξη μεταξύ άλλων για το ΝΟΜ. ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ:
- Μία (1) θέση του κλάδου ΠΕ Διοικητικού - Λογιστικού
- Μία (1) θέση του Κλάδου ΠΕ Πληροφορικής/Software
- Μία (1) θέση του κλάδου ΠΕ Μηχανικών, με ειδικότητα Πολιτικών Μηχανικών
- Μία (1) θέση του κλάδου ΤΕ Διοίκησης Νοσοκομείων
- Μία (1) θέση του κλάδου ΤΕ Λογιστικής
- Μία (1) θέση του κλάδου ΤΕ Φυσικοθεραπευτών
- Μία (1) θέση του κλάδου ΤΕ Τεχνολογικών Εφαρμογών, με ειδικότητα Ηλεκτρονικών-Τεχνικών
- Δύο (2) θέσεις του κλάδου ΔΕ Τεχνικού από τις οποίες: η μία (1) θέση με ειδικότητα Υδραυλικών και μία (1) θέση με ειδικότητα Ψυκτικών.
Το νέο οργανόγραμμα μελετάται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου.
Γ. Όσον αφορά στο θέμα ίδρυσης Βρεφονηπιακού Σταθμού, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
Από πλευράς του Υπουργείου μας, στην πόλη της Καλαμάτας έχουν ιδρυθεί επτά (7) Κρατικοί Παιδικοί Σταθμοί και ένας Κρατικός Βρεφονηπιακός Σταθμός.
Η ίδρυση και η λειτουργία των νέων Σταθμών για την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων γονέων εμπίπτει πλέον στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Επίσης υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού στο Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο με τις προϋποθέσεις της αριθμ. Π2β/οικ.2808/97 απόφασης, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα. Στην περίπτωση αυτή η πρόσληψη θα γίνει από το Σωματείο.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ"
2. Στην με αριθμό 379/9-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 880/7-8-01 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 379/9-7-01 που κατατέθηκε στη Βουλή από τη Βουλευτή κα Αικ. Παπακώστα με θέμα "Εργασιακή κατάσταση συμβασιούχων γιατρών ΙΚΑ", σας πληροφορούμε τα εξής:
Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί προς τους πολίτες να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα ενιαίο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας το οποίο θα λειτουργεί με αποτελεσματικό και σύγχρονο τρόπο προς όφελός τους.
Προς αυτή την κατεύθυνση οι πολιτικές ηγεσίες των δύο Υπουργείων (Εργασίας κα Υγείας) συνεργάζονται και το κοινό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας θα τεθεί υπόψη των εμπλεκομένων φορέων. Αυτή είναι δημόσια δέσμευσή μας.
Οι εργασιακές σχέσεις των γιατρών του ΙΚΑ θα αντιμετωπιστούν μέσα από στο πλαίσιο της συγκρότησης του συστήματος της δημόσιας πρωτοβάθμιας φροντίδας, μετά από εξαντλητικό και ουσιαστικό διάλογο μαζί τους με στόχο την καθολική αξιοποίησή τους μέσα στο νέο σύστημα.
Αναφορικά με τα υπόλοιπα θέματα της ερώτησης αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ"
3. Στην με αριθμό 385/9-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 1822/2-8-01 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 385/9.7.01 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Α .Λιάσκος για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα Πρόωρης Συνταξιοδότησης Αγροτών επισημαίνεται ότι, έχει ξεκινήσει από τις 18 Ιουνίου η υποβολή αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους αγρότες. Όσοι αγρότες επιθυμούν και έχουν τις προϋποθέσεις, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για ένταξη στο νέο πρόγραμμα στα κατά τόπους καταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας.
Σχετικά με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας (Ε.Π.ΑΛ.) 2000 - .
2006, αναφέρουμε τα ακόλουθα:
Το Ε.Π.ΑΛ 2000 -2006 της χώρας μας, εγκρίθηκε από την Επιτροπή της Ε.Ε. στις 28/3/01, ενώ το Συμπλήρωμα Προγραμματισμού του Προγράμματος, εγκρίθηκε από την Επιτροπή Παρακολούθησης του Ε.Π.ΑΛ., κατά την 1η Συνεδρίασή της, στις 8/6/2001.
Η έγκριση του Συμπληρώματος Προγραμματισμού, αφορά :
στην έγκριση των όρων και προϋποθέσεων ένταξης των πράξεων στα μέτρα του προγράμματος,
στην έγκριση των κριτηρίων αξιολόγησης και επιλογής των έργων καθώς και των κριτηρίων προτεραιότητας,
στην έγκριση της διαδικασίας εφαρμογής που θα ακολουθηθεί για κάθε ένα από τα μέτρα του Ε.Π.ΑΛ.2000 -2006.
Μετά την έγκριση του Συμπληρώματος Προγραμματισμού, η αρμόδια Υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας (Δ/νση Θαλ.Αλιείας) προώθησε με το (από 3/7/01 Υπηρεσιακό Σημείωμα προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Παρακολούθησης, ένα κατ΄. αρχήν σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την εφαρμογή των μέτρων 1.1."Διάλυση αλιευτικών σκαφών".και 1.2 "Μεταφορά σε Τρίτη Χώρα/άλλη προσαρμογή του Άξονα 1 του Ε.Π.ΑΛ. 2000 -2006.
Το αναφερόμενο σχέδιο Κοινής Υπ. Απόφασης διαβιβάστηκε στην Υπηρεσία Διαχείρισης του Ε.Π.ΑΛ., στον Τεχνικό Σύμβουλο του Ε.Π.ΑΛ., καθώς και στην Οικονομική Υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας, προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις και προτάσεις τους ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη σύνταξη του τελικού κειμένου της Απόφασης που θα προωθηθεί για υπογραφή.
Τέλος επισημαίνουμε ότι για την υλοποίηση του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας 2000 - 2006, έχει συσταθεί Ειδική Υπηρεσία (Διαχειριστική Αρχή ΕΠ.ΑΛ. 2000-2006), η οποία έχει επιφορτισθεί με την ευθύνη της παρακολούθησης και εφαρμογής του προγράμματος Αλιείας.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ"
4. Στην με αριθμό 387/10-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 29494/3-8-01 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 387/10-7-2001 του Βουλευτή κ Λευτέρη Ν. Παπαγεωργόπουλου που αναφέρεται στα προβλήματα που προέκυψαν στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις μετά τη δημοσίευση του Ν. 2817/2000 και την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στις Ν Α, τοπικού ενδιαφέροντος που αφορούν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με το Π.Δ 161/2000, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Για το χειρισμό των θεμάτων εκπαίδευσης που έχουν παραμείνει στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και τη στελέχωση των αρμοδίων υπηρεσιών, οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν τη δυνατότητα να προβούν σε προσλήψεις προσωπικού σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2190/94 όπως ισχύει και με βάσει τη διαδικασία που προβλέπεται από τις ΠΥΣ 55/98 και 35/2000
Με βάσει τα ανωτέρω η υπηρεσία μας συγκεντρώνει σχετικά αιτήματα των Νομαρχιακών Αυτ/σεων και προβαίνει σε ετήσιο προγραμματισμό προσλήψεων. Για το έτος 2001 και τηρουμένων των ανωτέρω διαδικασιών έχει προκηρυχθεί με τις υπ΄ αριθμ 4/3κ/2001, 5/4κ/2001, 6/5κ/2001 και 7/6κ/2001 προκηρύξεις του ΑΣΕΠ η πλήρωση 1695 θέσεων επιστημονικού προσωπικού Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης διαφόρων ειδικοτήτων (Μηχανικών, Οικονομικών, Γεωτεχνικών, Πληροφορικής κλπ). Ήδη στις περισσότερες περιπτώσεις το ΑΣΕΠ έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία επιλογής και έχουν ανακοινωθεί τα ονόματα των διοριστέων.
Επιπλέον η υπηρεσία μας έχει επεξεργαστεί και αποστείλει προς έγκριση στην προβλεπόμενη από την παρ, 3 του άρθρου 2 προαναφερόμενη ΠΥΣ 55/98 όπως ισχύει Επιτροπή Υπουργών, προκειμένου να παρασχεθεί η απαιτούμενη έγκριση, τα λοιπά αιτήματα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων ήτοι:
ΠΕ Διοικητικού 280 θέσεις
ΤΕ Διοικητικού 237 θέσεις
Π Ε Διαφόρων Ειδικοτήτων 802 θέσεις
ΤΕ Διαφόρων Ειδικοτήτων 511 θέσεις
Με την έγκριση και των ανωτέρω θέσεων οι Υπηρεσίες των Νομαρχιακών Αυτ/σεων στελεχώνονται σε ικανοποιητικό βαθμό ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις νέες τους αρμοδιότητες που σχετίζονται και με την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Πέραν τούτων οι Νομαρχιακές Αυτ/σεις έχουν τη δυνατότητα να αποσπάσουν έμπειρο προσωπικό από υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων βάσει των διατάξεων του άρθρου 19 παρ 2β του ν. 2344/95 όπως ισχύει.
Κατά τα λοιπά αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων προς το οποίο και κοινοποιούμε την παρούσα ερώτηση.
Ο Υφυπουργός
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ"
5. Στην με αριθμό 388/10.7.01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ.29460/3.8.01 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτηση 388/10.7.2001 του Βουλευτή Ε. Παπαγεωργόπουλου και αναφοράς για το αντικείμενο του θέματος και σύμφωνα με σχετικό έγγραφο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, σας πληροφορούμε ότι ο Δήμος Κύμης θα προβεί στη διάνοιξη γεώτρησης για ύδρευση των κατοίκων του, ακολουθώντας τη διαδικασία που ίσχυε πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1739/87, σύμφωνα με την αρ. 250/91 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας.
Ο Υφυπουργός
Κ. ΚΑΙΣΕΡΛΗΣ"
6. Στην με αριθμό 389/10.7.01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 882/7.8.01 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην με αριθμό 389/10.7.2001 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Π. Ψωμιάδη σχετικά με τους Γραμμικούς Επιταχυντές του ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης σας πληροφορούμε τα εξής:
Στο Νοσοκομείο υπάρχει Γραμμικός Επιταχυντής ο οποίος λειτουργεί περισσότερο από 17 χρόνια και συνεχίζει να λειτουργεί καθημερινά σε δύο βάρδιες, παρέχοντας θεραπεία σε καρκινοπαθείς ασθενείς.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο υπάρχων Γραμμικός Επιταχυντής μέχρι το 2000 ήταν ο μοναδικός που λειτουργούσε στη Β. Ελλάδα και κάλυπτε το σύνολο των αναγκών της περιοχής. Σήμερα υπάρχει και εργάζεται παράλληλα σε μια βάρδια και ο αντίστοιχος του Νοσοκομείου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ.
Η καλή λειτουργία του Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος του ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ Νοσοκομείου αποδεικνύεται από τη συνεχή λειτουργία των μηχανημάτων του τμήματος και την υψηλού επιπέδου παροχή ιατρικών υπηρεσιών. Για την απρόσκοπτη λειτουργία του τμήματος σχεδιάστηκε έγκαιρα η αγορά ενός νέου Γραμμικού Επιταχυντή 20 MeV που θα αντικαταστήσει τον υπάρχοντα και ενός 6 MeV ο οποίος θα αντικαταστήσει ένα μηχάνημα ακτινοθεραπείας κοβαλτίου.
Από την αρχή υπήρξαν τρεις προϋποθέσεις για την τοποθέτηση των νέων γραμμικών Επιταχυντών:
Η αντικατάσταση του υπάρχοντος θα γίνει χωρίς να σταματήσει ούτε για μια μέρα η θεραπεία των ασθενών.
Να διασφαλίζεται η στατική επάρκεια του κτιρίου και ταυτόχρονα η λειτουργία των τμημάτων που βρίσκονται σε αυτό.
Η τελική κατασκευή θα πρέπει να λάβει υπόψη της τις τελευταίες οδηγίες για ακτινοπροστασία τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, όσο και της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος των ασθενών και των εργαζομένων. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η κατασκευή προστατευτικών για ακτινοπροστασία στοιχείων θα επιβαρύνει την υπάρχουσα στατική δομή με αρκετούς τόνους βάρος.
Η διαδικασία για την προετοιμασία του χώρου υποδοχής του Επιταχυντή 20 MeV ξεκίνησε πριν ακόμη κατοχυρωθεί ο διαγωνισμός από το Υπουργείο Εμπορίου με την απομάκρυνση δύο παλιών ραδιενεργών πηγών, που με ειδικά μεταφορικά μέσα εστάλησαν στον Καναδά σε ειδικούς χώρους ταφής.
Μεταξύ των δύο πηγών υπήρχε ένα τοιχίο ακτινοπροστασίας πάχους 1,20 μ. που δεν αφορούσε την στατική επάρκεια του κτιρίου. Με την κατοχύρωση του διαγωνισμού και με τις υποδείξεις της κατασκευάστριας εταιρίας ξεκίνησε η μελέτη για τις κατασκευές στον χώρο υποδοχής του Γραμμικού Επιταχυντή των 20 MeV.
Μετά το σεισμό στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1999 η Τεχνική Υπηρεσία της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης ζήτησε άδεια κοπής του παραπάνω αναφερόμενου τοιχίου. Η άδεια εκδόθηκε από την Πολεοδομική Υπηρεσία στις 22.5.2000 και προκηρύχθηκε διαγωνισμός στις 25.7.2000.
Μετά τις προβλεπόμενες διαδικασίες με απόφαση της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης στις 27.4.2001 εγκαταστάθηκε η ανάδοχος Ε.Δ.Ε. και ξεκίνησε η αδιατάρακτη κοπή του παραπάνω αναφερόμενου τοιχίου. Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκαλύφθηκαν τα πέλματα του κτιρίου στη συγκεκριμένη περιοχή όπως προβλέπονταν από τη μελέτη, για να γίνει η στήριξη των επικατασκευών ακτινοπροστασίας σε αυτά. Τα πέλματα ήταν 40Χ40 cm και όχι 60Χ60 cm όπως έδειχναν τα σχέδια του Νοσοκομείου και στα οποία βασίστηκε η μελέτη κατασκευής. Ο επιβλέπων μηχανικός της Νομαρχίας σταμάτησε το έργο και ζήτησε να γίνει νέα μελέτη που δεν θα χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα πέλματα του κτιρίου. Μετά από εδαφολογική εξέταση έγινε νέα μελέτη με προσαρμογή στα νέα δεδομένα και οι εργασίες άρχισαν εκ νέου μετά από απόφαση της Νομαρχίας στις 24.5.2001.
Πράγματι τα μηχανήματα βρίσκονται αποθηκευμένα σε κλειστή φυλασσόμενη αποθήκη στον Ο.Λ.Θ. και είναι ασφαλισμένα για κάθε είδους βλάβη, καταστροφή, κ.λ.π. η οποία ανανεώνεται κάθε εξάμηνο μέχρι την τοποθέτησή τους. 
Τα μηχανήματα αγοράστηκαν για να λειτουργήσουν για περίπου 15 χρόνια που είναι ο μέσος χρόνος ζωής. Ακόμη από το 1960 που χρησιμοποιούνται οι αντίστοιχοι Γραμμικοί Επιταχυντές ουδεμία διαφοροποίηση έγινε στις αρχές λειτουργίας των Γραμμικών Επιταχυντών για θεραπεία, αλλά μηχανικές βελτιώσεις και βελτιώσεις του συστήματος πληροφορικής που χρησιμοποιούν.
Πιθανότατα οι εργασίες για την κατασκευή χώρου για την υποδοχή του Γραμμικού Επιταχυντή των 20 MeV θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος της χρονιάς, ενώ η κατασκευάστρια εταιρία έχει δηλώσει ότι απαιτείται χρόνος 2 μηνών για τη συναρμολόγησή του και ρύθμιση της παραγωγής ηλεκτρονίων και φωτονίων. Με τη λειτουργία του Γραμμικού Επιταχυντή των 20 MeV θα σταματήσει η λειτουργία του παλαιού 18 MeV, ο οποίος θα αποξηλωθεί και στη θέση του θα στηθεί αμέσως ο Γραμμικός Επιταχυντής των 6 MeV, διότι ο χώρος υπερπληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για ακτινοπροστασία.
Ενημερώνουμε επίσης ότι κανένα σχετικό αίτημα των Νοσοκομείων της Βορείου Ελλάδος δεν εκκρεμεί στην αρμόδια Υπηρεσία και πως οι δύο υπό εγκατάσταση γραμμικοί επιταχυντές στο νοσοκομείο "ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ" είναι ευνόητο (ως νέας τεχνολογίας) ότι θα διαθέτουν σύστημα εξομοίωσης.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ"
7. Στην με αριθμό 390/10-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1823/6-8-2001 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση: 
"Απαντώντας στην ερώτηση 390/10-7-2001 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ν. Τσιαρτσιώνης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σχετικά με τη δυνατότητα ικανοποίησης αιτήματος κληρούχων και ιδιοκτητών, κατά κύριο επάγγελμα γεωργών για ανταλλαγή, δεδομένου ότι εκτάσεις τους, από το άγρ/μα Πτολεμαΐδας, απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά, βάσει των διατάξεων του άρθρου 263 του Αγρ. Κώδικα, για εκτέλεση εγγειοβελτιωτικών έργων, επισημαίνουμε τα εξής:
Όπως διαπιστώθηκε από σχετική έρευνα, οι εκτάσεις του αγρ/τος Πτολεμαΐδας με την 3495/61 απόφαση του Νομάρχη Κοζάνης, έχουν μεταβιβασθεί στο Νομικό Πρόσωπο του ομώνυμου Δήμου.
Μετά από αυτά το αίτημα των ενδιαφερομένων δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
Κατά συνέπεια το θέμα της ανταλλαγής λόγω απαλλοτρίωσης εκτάσεων των ενδιαφερομένων, οφείλει να το αντιμετωπίσει ο φορέας εκείνος που είχε την ευθύνη της απαλλοτρίωσης των εκτάσεων.
Ο Υπουργός
Γ. ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ"
8. Στην με αριθμό 403/10-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 917/9-8-2001 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην με αριθμό 403/10-7-2001 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Στ. Μάνο αναφορικά με τη λειτουργία του ΕΚΑΒ, σας πληροφορούμε τα εξής:
1. Για τα ερωτήματα 1, 2 και 3:
Αποστέλλουμε αναλυτικό αριθμητικό πίνακα ανά περιοχή, ανά νησί, ανάλογα με το μέσο που χρησιμοποιήθηκε και συγκεντρωτικά.
2. Ερώτηση υπ' αριθμ. 4:
Αποστέλλουμε αναλυτικό πίνακα Ασθενοφόρων - Κινητών Μονάδων ανά Νομό.
3. Ερώτηση υπ' αριθμ. 5:
Αποστέλλουμε τεύχος Προδιαγραφών τυποποιημένων ασθενοφόρων, σύμφωνα με τα οριζόμενα από την Ε.Ε.
Επίσης, επισυνάπτουμε τεύχος Προδιαγραφών τυποποιημένων ασθενοφόρων τύπου Α2 για περιοχές με ιδιαιτερότητες (π.χ. στενοί δρόμοι). Προτάθηκε από το ΕΚΑΒ τα ασθενοφόρα τύπου Α2 να αποτελούν το 8% στα υπό προμήθεια 270 ασθενοφόρα.
4. Για τα ερωτήματα 6 και 8:
Το προσωπικό που επανδρώνει ένα ασθενοφόρο είναι 2 Πληρώματα Ασθενοφόρων. Στις Κινητές Μονάδες εκτός των 2 Πληρωμάτων Ασθενοφόρων υπάρχει και γιατρός. Τα Πληρώματα Ασθενοφόρων είναι απόφοιτοι Λυκείου. Στην πλειοψηφία τους είναι απόφοιτοι του ετήσιου Προγράμματος Εκπαίδευσης Πληρωμάτων Ασθενοφόρων (ΠΕΚΠΑ) που λειτούργησε την τετραετία 1989-1993. Πρόσφατα θεσμοθετήθηκε και ιδρύθηκε στο ΕΚΑΒ Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) διάρκειας τεσσάρων (4) εξαμήνων και οι πρώτοι σπουδαστές αποφοιτούν τον Ιανουάριο του 2002. Εξυπακούεται ότι στο εξής οι απόφοιτοι του Ι.Ε.Κ. Διασωστών - Πληρωμάτων Ασθενοφόρων, θα προσλαμβάνονται κατ' αποκλειστικότητα στις θέσεις του ΕΚΑΒ.
Επί πλέον και σύμφωνα με τον Οργανισμό του ΕΚΑΒ, τα Πληρώματα Ασθενοφόρων θα παρακολουθούν κατ' έτος προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης στην Επείγουσα Προνοσοκομειακή Φροντίδα.
5. Για το ερώτημα υπ' αριθμ. 7:
Στο ΕΚΑΒ υπηρετούν 48 γιατροί, εκ των οποίων 27 προσφέρουν υπηρεσία στην Κεντρική Υπηρεσία του ΕΚΑΒ. Επί πλέον, συνεργαζόμενοι με το ΕΚΑΒ και οι 10 γιατροί του Ε.Σ.Υ. που υπηρετούν στα Νοσοκομεία και παράλληλα εφημερεύουν και στο ΕΚΑΒ.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ"
9. Στην με αριθμό 409/10-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 867/7-8-2001 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση: 
"Απαντώντας στις με αριθμό 409/10-7-2001 ερώτηση και 5533/5-7-2001 αναφορά που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Α. Τζέκη, Γ. Χουρμουζιάδη και Α. Σκυλλάκο σχετικά με ελλείψεις προσωπικού και με χορήγηση πιστώσεων για εφημερίες γιατρών στο Νομ. Γεν. Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας "ΜΠΟΔΟΣΑΚΕΙΟ", σας πληροφορούμε τα εξής:
Το Υπουργείο μας έχει τη δυνατότητα να προκηρύσσει θέσεις που μένουν κενές για οποιονδήποτε λόγο το προηγούμενο και τρέχον έτος (ν. 2889/2001).
Η κατανομή των θέσεων αυτών γίνεται ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν κατά Νοσοκομείο - Κ.Υ. Με την υπ' αριθμ. 35/2000 ΠΥΣ δόθηκε η έγκριση για προκήρυξη των εξής θέσεων: Δ/ντή ΜΕΘ, Επιμ. Α' ΜΕΘ, Επιμ. Β' ΜΕΘ, Επιμ. Α. Ακτινοδιαγνωστικής.
Επίσης δόθηκαν: Επιμ. Α' Παιδιατρικής, Επιμ. Α' ή Β' Αιματολογίας και Δ/ντής ή Επιμ. Α' Νευρολογίας.
Σχετικά με την κατανομή των κονδυλίων ανά Νοσοκομείο έγινε λαμβάνοντας υπόψη όλα εκείνα τα δεδομένα, γενικά και ειδικά, όπως αριθμός κλινών, αριθμός υπηρετούντων γιατρών καθώς και νέων προσλήψεων, αριθμός προσερχόμενων ασθενών, περιοχή έδρας του Νοσοκομείου, καθώς και τη μέση ετήσια εφημεριακή αποζημίωση ανά γιατρό.
Η κατάρτιση προγράμματος εφημεριών του Νοσοκομείου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του ν. 2606/98 και όπως εξάλλου ορίζεται στις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, γίνεται με στόχο τις πραγματικές ανάγκες του Νοσοκομείου και τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας του, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, το Υπουργείο μας έκρινε ότι η διατεθείσα πίστωση επαρκεί για την αντιμετώπιση των πραγματικών αναγκών της εφημεριακής αποζημίωσης των γιατρών του Νοσοκομείου. Ωστόσο σημειώνεται ότι στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι προκύπτει ανάγκη για επιπλέον διάθεση πιστώσεων, για την κάλυψη πραγματικών αναγκών, θα ληφθεί για το σκοπό αυτό μέριμνα, για να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ"
10. Στην με αριθμό 411/10-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 930/3-8-01 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην αριθμ. 411/1 0-7-01 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Τσιπλάκη, σχετικά με τη δημιουργία παραρτήματος του ΣΔΟΕ στο Νομό Σερρών, σας γνωρίζουμε ότι:
1. Όπως προκύπτει από τα ετήσια απολογιστικά στοιχεία ελέγχων της δραστηριότητας του Σ.Δ.Ο.Ε κατά το έτος 2000, που περιλαμβάνονται στην Ετήσια Έκθεση αυτού έτους 2000, η Κεντρική Μακεδονία στην οποία περιλαμβάνεται και ο Νομός Σερρών, παρουσιάζει μικρό ποσοστό παραβάσεων σε θέματα Οικονομικού Εγκλήματος. 
Αν ληφθεί επίσης υπόψη ότι, στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. που υπάγεται στην αρμοδιότητα της Περιφερειακής Δ/νσης Σ .Δ.Ο.Ε Κεντρικής Μακεδονίας, περιλαμβάνεται και ο Νομός Θεσσαλονίκης στον οποίο εδρεύουν πολλές επιχειρήσεις, το ποσοστό παραβάσεων που αντιστοιχεί στο Νομό Σερρών εκτιμάται ότι είναι μικρό.
Τμήματα Περιφερειακών Διευθύνσεων του ΣΔΟΕ συστήθηκαν και λειτουργούν σε πέντε (5) πόλεις μόνον (Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Ηγουμενίτσα, Βόλο και Καλαμάτα). που είναι είσοδοι-έξοδοι της χώρας ή λιμάνια μεγάλου διαμετακομιστικού εμπορίου.
2. Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, σε συνδυασμό με τις υπηρεσιακές ανάγκες και δυνατότητες δεν θεωρούμε επιβεβλημένη τη σύσταση παραρτήματος Σ.Δ.Ο.Ε στο Νομό Σερρών και για το πρόσθετο λόγο ότι, ο Νομός Σερρών συνορεύει με το Νομό Θεσσαλονίκης, που εδρεύει η Περιφερειακή Δ/νση του Σ..Δ.Ο.Ε. και είναι εύκολη η κάλυψη ελέγχου του Νομού Σερρών από αυτήν. δεδομένου ότι διαθέτει προς τούτο αρκετό προσωπικό και μεταφορικά μέσα.
3. Σημειώνουμε επίσης ότι. η αρμόδια Υπηρεσία (το Σ.Δ.Ο.Ε) δεν προτείνει με το σχέδιο του νέου οργανισμού. τη σύσταση Παραρτήματος Σ.Δ.Ο.Ε στο Νομό Σερρών.
4. Σας επισυνάπτουμε για πληρέστερη ενημέρωσή σας, απόσπασμα της Ετήσιας Έκθεσης του Σ.Δ.Ο.Ε έτους 2.000, με στατιστικά στοιχεία και πίνακες ποσοστών παραβατών ανά τομέα ελέγχου και Περιφερειακή Διεύθυνση του ΣΔΟΕ.
Ο Υπουργός
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ"
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
11. Στην με αριθμό 416/11-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 1826/6-8-01 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 416/11-7-20001 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Τσίπρας, για τα θέματα της αρμοδιότητας μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η ηλεκτροδότηση οικισμού αποτελεί αρμοδιότητα της ΔΕΗ. Ως εκ τούτου αρμόδιο ν' απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπ. Ανάπτυξης. Το Υπουργείο Γεωργίας σύμφωνα με την ΚΥΑ 142196/10-11-87 εξετάζει σε συνεργασία με τη ΔΕΗ τις περιπτώσεις μόνο των ηλεκτροδοτήσεων των γεωργικών εκμεταλλεύσεων που καταναλώνουν ηλεκτρικό ρεύμα για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων και όχι οικιακών αναγκών. 
Ο Υπουργός
Γ. ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ"
12. Στην με αριθμό 420/11-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 4201/6-8-01 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην 420/11/7/2001 ερώτηση, την οποία κατέθεσε στην Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Τσούρνος, που διαβιβάστηκε στην Υπηρεσία μας από τη Διεύθυνση Επιθεώρησης Αθηνών, με την οποίαν ζητάει να πληροφορηθεί το πόρισμα της έρευνας του αρμοδίου Επιθεωρητή, σχετικά με τα υπάρχοντα χρέη προς το Δημόσιο του εκδότη της τοπικής Εφημερίδας με την επωνυμία ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΛΚΑΝΗΣ & ΣΙΑ (με δ.τ. "ΕΙΔΗΣΕΙΣ) κ. Καλκάνη Κυριάκου σε συνέχεια του πιο πάνω σχετικού, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
2. Όπως προκύπτει από την αριθ. 3419/29-6-2001 πορισματική έκθεση το Οικονομικού Επιθεωρητή κ. Πολυμενόπουλου Δημητρίου η Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου" ....εφαρμόζει σωστά τις φορολογικές και λοιπές διατάξεις χωρίς να επιδεικνύει προνομιακή μεταχείριση...." στον ανωτέρω φορολογούμενο" ...και χωρίς να εκτίθενται σε κίνδυνο τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου...".
3. Συγκεκριμένα κατά του κ. Κυριάκου Καλκάνη (ατομικών και ως μέλους της εταιρείας) έχουν ληφθεί τα προβλεπόμενα από τον Κ.Ε.Δ.Ε. (Ν.Δ. 356/74) και λοιπά νομοθετήματα εισπρακτικά μέτρα όπως αναφέρονται κατωτέρω:
α. Κατασχέσεις εις χείραν τρίτων
β. Εγγραφή Υποθήκης σε ακίνητο
γ. Αίτηση Ποινικής δίωξης
δ. Αίτηση Προσωποκράτησης
4. Κατά την άποψή μας, τα μέτρα αυτά κρίνονται επαρκή και ενδεδειγμένα.
Ο Υφυπουργός
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ"
13. Στην με αριθμό 422/11-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 920/10-8-01 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
Απαντώντας στην με αριθμό 422/11-7-01 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Ηλία Καλλιώρα με θέμα "παράνομη λειτουργία Εταιρείας Ακατέργαστων Δερμάτων στη Λαμία", σας πληροφορούμε για θέματα αρμοδιότητάς μας τα εξής:
Η αποθήκη Ακατέργαστων Δερμάτων της εταιρείας "Δέρματα Λαμίας Α.Ε." λειτουργεί νόμιμα και διαθέτει την προβλεπόμενη από το Νόμο άδεια. Επίσης όπως μας ενημέρωσε η Δ/νση Υγείας Φθιώτιδας δεν έχουν διατυπωθεί έγγραφες καταγγελίες πολιτών για δημιουργία ανθυγιεινών και οχληρών καταστάσεων σε βάρος των περιοίκων.
Ο Υφυπουργός
Δ. ΘΑΝΟΣ"
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Τετάρτης 24 Οκτωβρίου 2001.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ.2&3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 61/22-10-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με την επικίνδυνη για τη Δημόσια Υγεία τοξική ουσία, που χρησιμοποιείται για τη λεύκανση εισαγόμενου τυριού κλπ.
2. Η με αριθμό 59/22-10-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Δημητρίου Τσιόγκα προς τον Υπουργό Υγείας-Πρόνοιας, σχετικώς με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Λάρισας, την πρόσληψη του αναγκαίου ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού κλπ.
3. Η με αριθμό 56/22-10-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ .Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας, Ανάπτυξης, σχετικώς με το πρόσφατα εργατικό ατύχημα στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Σαλαμίνας, την άμεση δικαστική διαλεύκανση της υπόθεσης κλπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ.2&3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 62/22-10-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αφορά την περικοπή των επιδοτήσεων για τα καπνά.
Είναι αυτονόητο ότι επειδή ανακοινώθηκε σήμερα ότι συντελείται αύριο ο ανασχηματισμός, όσοι Υπουργοί είναι στη θέση τους, θα έρθουν να μας απαντήσουν.
Ο Πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο κ. Νίκος Στρατηλάτης, Βουλευτής Καβάλας, ζητούν την άδεια του Σώματος για ολιγοήμερη απουσία τους στο εξωτερικό. 
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τις ζητηθείσες άδειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: "Αναδιάρθρωση Ο.Α.Ε.Δ. και άλλες διατάξεις" σύμφωνα με τη συμπληρωματική ημερήσια διάταξη.
Κύριε Υπουργέ, έχετε κάνει κάποιες νομοτεχνικές παρατηρήσεις, οι οποίες έχουν δοθεί στους κυρίους εισηγητές.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Τις καταθέτω και για τα Πρακτικά, ώστε να δοθούν σε όλους τους κυρίους Βουλευτές.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Αναστάσιος Γιαννίτσης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές παρατηρήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής):
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο με τις φραστικές και νομοτεχνικές διορθώσεις του κυρίου Υπουργού;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κατά πλειοψηφία. 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο, με τις φραστικές και νομοτεχνικές διορθώσεις του κυρίου Υπουργού.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: "Αναδιάρθρωση ΟΑΕΔ και άλλες διατάξεις" έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Το κείμενο του ψηφισθέντος νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος του πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων, που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη. 
Υπουργείου Οικονομικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Κύρωση του Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Λαχεία".
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας".
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Κύρωση του Πρωτοκόλλου Διόρθωσης της Σύμβασης για την αμοιβαία βοήθεια και συνεργασία ανάμεσα στις τελωνειακές διοικήσεις".
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα οικονομικών-δημοσιονομικών παραβάσεων και άλλων οικονομικών εγκλημάτων".
Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό ομόφωνα στη Διαρκή Επιτροπή.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα οικονομικών-δημοσιονομικών παραβάσεων και άλλων οικονομικών εγκλημάτων" έγινε δεκτό ομοφώνως σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Το κείμενο του ψηφισθέντος νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Υπουργείου Ανάπτυξης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Βιώσιμη ανάπτυξη Αττικής και άλλες διατάξεις".
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Κύρωση της τροποποιημένης Σύμβασης σύστασης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δορυφορικών Επικοινωνιών "EUTELSAT".
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών "Σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (Ε.Σ.Ε.Π.) και θέσης Μόνιμου Υπηρεσιακού Υφυπουργού στο Υπουργείο Εξωτερικών".
Για τη συζήτηση αυτή ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου ορίζει ως ειδική αγορήτρια τη Βουλευτή κα Δαμανάκη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ορίζει ως ειδική αγορήτρια τη Βουλευτή κα Λιάνα Κανέλλη.
Ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, εισηγητής της Μειοψηφίας, έχει το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα ένα ιδιαίτερα σημαντικό πολιτικό γεγονός έλαβε χώρα, δηλαδή ο ανασχηματισμός της Κυβερνήσεως. Επιβάλλεται να ευχηθούμε στους νέους Υπουργούς να είναι καλορίζικοι και να έχουν τη σύνεση και την τόλμη να κάνουν εκείνο που επιτάσσει το καθήκον και το συμφέρον του τόπου.
Προσωπικώς, σαν παλιός Βουλευτής, θα ήθελα να εκφράσω και μια άλλη ευχή. Αυτή η θεωρουμένη ως καινοτόμος πρωτοβουλία του κυρίου Πρωθυπουργού να συστήσει εκείνη την επιτροπή που θα ασχοληθεί με τα θέματα της υπαίθρου, να ακολουθηθεί και από μια άλλη απόφαση, την οποία θεωρώ κατ' αρχήν στην περίοδο αυτή κυρίως αναγκαία, τη σύσταση, δηλαδή, ενός ειδικού οργάνου, πέραν του Υπουργείου Αιγαίου, που να έχει αρμοδιότητες και ισχύ -προπάντων ισχύ- παρομοία προς αυτήν την οποία η Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δίδει στη νεοσυσταθείσα διυπουργική επιτροπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μια προσθήκη στην πρόταση νόμου για το συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εκεί το πάω, κύριε Πρόεδρε. Και να ασχολείται αυτή με τα νησιωτικά θέματα, τα οποία κατ' αυτήν την περίοδο είναι ο κορμός του προβληματισμού των Ελλήνων. Και βεβαίως άπτονται και με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και αμύνης. Διότι η πρόταση νόμου που καταθέσαμε, έχει μακράν ιστορία. Δεν ενθυμούμαι άλλη πρόταση νόμου να έχει τόσο μακρά ιστορία όσο αυτή, δηλαδή της σύστασης Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. 
Το κόμμα μας είχε την πρωτοβουλία από το 1994 -ιδέα του τότε Αρχηγού, του του κ. Μιλτιάδη Έβερτ- να την παρουσιάσει ως πρόταση νόμου. Κατετέθη, συνεζητήθη και απερρίφθη "μετά πολλών επαίνων" υπό της κυβερνήσεως. Κυβέρνηση πάλι ΠΑΣΟΚ. Όμως όταν κάποιος πιστεύει σε κάποιες αρχές, έχουν γίνει πεποίθηση κάποιες ιδέες, δεν τις εγκαταλείπει. Δεν εγκαταλείψαμε την ιδέα της ανάγκης συστάσεως Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και αυτή που σήμερα θα παρουσιάσω είναι επανακατάθεση -τολμώ να πω βελτιωμένη, γιατί εν τω μεταξύ επήλθαν διάφορες μεταβολές και στο διεθνές περιβάλλον αλλά και στο εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον- και θα παρακαλέσω να παρακολουθήσετε το πώς προτείνουμε αυτό το συμβούλιο να συντεθεί, να πλαισιωθεί και να λειτουργήσει. 
Και γίνεται κατά μια περίοδο, η οποία ακολουθεί τη διαδικασία της Αναθεωρήσεως του Συντάγματος, εις τον οποίο Σύνταγμα φαίνεται ότι οι συντακτικοί νομοθέτες -εμείς, κύριοι συνάδελφοι- κατηνόησαν την ανάγκη υπάρξεως ενός οργάνου που να επιτελεί το έργο του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής γι' αυτό και το περιέλαβαν στο άρθρο 82 παράγραφος 4. 
Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής: Για ποιο λόγο να υπάρχει; Απεδείχθη πως είμεθα μια χώρα με μύρια εξωτερικά προβλήματα, χώρα με προβλήματα ατυχώς πάγια, που δεν έχει επιλυθεί κανένα εξ αυτών μέχρι στιγμής. Το Κυπριακό παραμένει πρόβλημα μέγα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- μέγα πρόβλημα, η κατάσταση στα βόρεια σύνορά μας επίσης μέγα πρόβλημα, όπως είναι η θέση μας μέσα σε μια αμυντική συμμαχία με σύμμαχο ο οποίος δηλώνει επίσημα πως το βλέμμα του είναι μονίμως εστραμμένο στη νησιωτική Ελλάδα. Γι' αυτό ανέφερα, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, προηγουμένως και την ανάγκη υπάρξεως μιας παρομοίας διυπουργικής επιτροπής σαν αυτή που σήμερα ανακοίνωσε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι θα συστήσει. Αυτή είναι η κατάσταση που οδηγεί στην ανάγκη καλυτέρας συνεννοήσεως μεταξύ των κομμάτων, ώστε να σχεδιασθεί με σαφήνεια η εξωτερική μας πολιτική, την οποία βεβαίως η Κυβέρνηση -να εξηγούμεθα- εκτελεί. Αποφάσεις παίρνει η Κυβέρνηση. Άρα είναι ανάγκη μέσα στην ατμόσφαιρα που περιέγραψα να ακούει και τη γνώμη της Αντιπολιτεύσεως και να την ακούει θεσμοθετημένα και εγγύτερα προς το αυτί της. 
Ο αντίλογος προς την ιδέα "σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής" ποιος είναι; Είναι ο κυβερνητικός αντίλογος αυτός ο οποίος παρουσιάστηκε κατά τη συζήτηση της ιδίας προτάσεως, όταν κατετέθη το 1994. "Μα, κύριε συνάδελφε", μου είπατε τότε "έχουμε τη μόνιμη κοινοβουλευτική επιτροπή, Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης. Αυτή επιτελεί το έργο και παίζει το ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής που εισηγείσθε". 
Κύριοι συνάδελφοι, οι περισσότεροι από τους ευρισκομένους σ' αυτήν την Αίθουσα είμεθα μέλη αυτής της επιτροπής, ορισμένοι εξ ημών, χρόνια πολλά. Δεν νομίζω ότι η Διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης είναι εκείνου του επιπέδου που αποτελούν οι περιστάσεις ή, εν πάση περιπτώσει, παίζει ρόλο σαν αυτόν που παίζουν παρόμοιες κοινοβουλευτικές επιτροπές σε άλλα κράτη.
Επικαλούμαι κάθε φορά τα συμβαίνοντα στις ΗΠΑ όσον αφορά τη λειτουργία των δύο νομοθετικών σωμάτων, διότι λειτουργούν με τρόπο ώστε πολλές από τις δραστηριότητές τους πρέπει να τις αντιγράψουμε. Η Επιτροπή Εξωτερικών είναι πανίσχυρη. Λέγουν ότι αν θέλει, "δένει" ακόμη και τα χέρια του Προέδρου. Μία χώρα σαν τη δική μας δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει έχουσα κοινοβουλευτικό όργανο τη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης στο επίπεδο που είναι σήμερα. Οφείλω να παραδεχθώ ότι είναι σε καλύτερο επίπεδο από ό,τι ήταν παλαιότερα, αλλά δεν είναι σ' εκείνο που επιβάλλεται από τις περιστάσεις.
Εμφανίζονται ο κύριος Υπουργός Εξωτερικών ή ο κύριος Υπουργός Αμύνης και κάνουν μία ενημέρωση παρόμοια με αυτή που έχουμε από τον ημερήσιο Τύπο ηλεκτρονικό ή έντυπο. Εμείς ζητάμε να δίδεται η δυνατότητα να μετέχουμε στη διαμόρφωση πολιτικής ή στον καθορισμό των "αξόνων" που είναι το μίνιμουμ της συνεννοήσεως. 
Τώρα, που τα δύο εν τη Βουλή κυβερνητικά κόμματα έχουν φθάσει σε ένα σημείο στο οποίο οι παλιές οξύτητες έχουν αμβλυνθεί και οι θέσεις του κυβερνώντος κόμματος έχουν προσεγγίσει τις δικές μας στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, -δηλαδή η στάση σας έναντι της Συμμαχίας και έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περίπου ταυτόσημες με τις δικές μας- είναι καιρός να αποφασίσουμε, να τολμήσουμε να συστήσουμε εκείνο το όργανο που η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι μπορεί να συμβάλει ώστε η χάραξη της εξωτερικής πολιτικής να έχει διαχρονική διάρκεια στους στόχους της. Βεβαίως οι τακτικοί ελιγμοί θα είναι στα χέρια της Κυβέρνησης. Πρέπει να είναι. Όμως είναι ανάγκη να έχει γνώμη και η Αντιπολίτευση. Δεν είναι δυνατόν τρία εκατομμύρια Έλληνες να έχουν ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία και τρία εκατομμύρια συν ολίγες χιλιάδες το ΠΑΣΟΚ και τουλάχιστον στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μην έχει την άνεση να μεταφέρει άποψη, ώστε ευρισκόμενη σε διαρκή διάλογο με την Κυβέρνηση να την πείσει να ακολουθήσει κάποια γραμμή, που τρία εκατομμύρια Ελλήνων την έχουν εξουσιοδοτήσει να μεταφέρει στο Κοινοβούλιο. Είναι αφύσικο.
Επιπλέον σήμερα έχει ανοιχθεί ένα κεφάλαιο που παλαιότερα δεν υπήρχε. Είναι το κεφάλαιο της ασφάλειας. Μια χώρα σαν τη δική μας, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπελόγιζε ότι σε αυτήν την οικογένεια θα είχε την άνεση να συμβάλει στη διαμόρφωση κοινής εξωτερικής πολιτική αμύνης και ασφαλείας. Δεν είναι δυνατόν στο εσωτερικό να μην έχει την ιδία άποψη, ότι δηλαδή η εξωτερική πολιτική συμβαδίζει προς την ασφάλεια. Γι' αυτό εμείς θέλουμε να πείσουμε την Κυβέρνηση να αποδεχθεί αυτήν την ιδέα και η χώρα μας να αποκτήσει το ταχύτερο αυτό που το Σύνταγμα προσδιορίζει. Ας το αποκτήσει με πρόταση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που η Κυβέρνηση δύναται να τη βελτιώσει τώρα.
Η πρόταση αυτή τεχνοκρατικά προβλέπει Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής υπό την προεδρία του Υπουργού των Εξωτερικών, στο οποίο θα μετέχει ο εκάστοτε πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Αμύνης και εκπρόσωποι των κομμάτων στη Βουλή, όπως ορίζει ο Κανονισμός. Κάθε εκπρόσωπος κόμματος, εάν το θεωρεί απαραίτητο, δύναται να συνοδεύεται κατά τις συνεδριάσεις από κάποιον εμπειρογνώμονα που θα γνωρίζει τα συζητούμενα θέματα. Συμμετέχουν επίσης ο Μόνιμος Υπηρεσιακός Υφυπουργός Εξωτερικών και ο Γενικός Γραμματέας. Αν τα θέματα είναι μείζονος σημασίας, τότε με πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών αυτό το Συμβούλιο αλλάζει σύνθεση. Τότε προεδρεύει του Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός. Συμμετέχουν οι Αρχηγοί των ευρισκομένων εν τη Βουλή κομμάτων. Αν ο κάθε Αρχηγός θεωρεί απαραίτητο να συνοδεύεται και με κάποιον εκ των Βουλευτών του, αυτό θα είναι στη διακριτική του ευχέρεια.
Αυτά είναι απλά πρακτικά βήματα τα οποία πιστεύουμε βάσιμα ότι θα βοηθήσουν την όποια κυβέρνηση να προσεγγίζει καλύτερα τα θέματα και να βρίσκει τις εθνικά συμφερότερες λύσεις. Ακόμη η πρότασή μας προβλέπει τη σύσταση ενός συμβουλίου εμπειρογνωμόνων. Δεν αναφέρομαι στους εμπειρογνώμονες που έχει το Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι αξιόλογοι επιστήμονες, οι οποίοι εκφράζουν γνώμη επί ορισμένων θεμάτων. Μιλώ για συμβούλιο νομοθετημένο και με αρμοδιότητες. Προβλέπεται ακόμη η σύσταση θέσεως Μονίμου Υπηρεσιακού Υφυπουργού Εξωτερικών. Αυτό μετά από αγώνες της Νέας Δημοκρατίας έγινε δεκτό από το συνταγματικό νομοθέτη και περιελήφθη στο άρθρο 81.1 όπως προβλέφθηκε η σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής στο 82.4. Αυτός ο Υπηρεσιακός Υφυπουργός μπορεί να προέρχεται από τις τάξεις των εν ενεργεία πρέσβεων ή από τους εν συντάξει.
Έτσι αξιοποιούμε όλο το δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας σε κάθε επίπεδο. Στο τεχνοκρατικό με τους εμπειρογνώμονες, στο υπηρεσιακό με τους πρέσβεις και στο πολιτικό με τους Βουλευτές μας. Το αξιοποιούμε με τη σκέψη ότι δεν μπορούμε μονίμως να αντιμαχόμεθα οι μεν τους δε όσον αφορά τις θέσεις της χώρας μας στο Κυπριακό στα Ελληνοτουρκικά ή στις σχέσεις μας με τα Σκόπια. Δεν το αντέχει η χώρα αυτό. Είναι επιβεβλημένη η συναίνεση. Δίδουμε στην Κυβέρνηση την ευκαιρία με αυτήν την πρόταση νόμου να κάμει πράξη αυτήν την αντίληψη περί συναινέσεως. 
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ) 
Για να φθάσουμε στο σημείο αυτό περάσαμε διάφορες φάσεις. Ο Πρόεδρος του κόμματός μας σε ομιλία του στις 15.3.2000 έκανε εκτενή αναφορά στην ιδέα, όταν ανεφέρθη στο πώς είναι δυνατόν να οργανωθεί η ισχυρή Ευρώπη και εμείς να γίνουμε πρωταγωνιστές στα Βαλκάνια. Συνιστώ στους συναδέλφους να την διαβάσουν και είμαι βέβαιος ότι κανένας δεν θα έχει αντίρρηση σε αυτές τις απόψεις. Εφόσον αυτό γίνει αποδεκτό, δηλαδή ότι αυτό το συμβούλιο αποτελεί ανάγκη ώστε στη γειτονιά μας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας να σχεδιάσουμε εν συναινέσει την πολιτική μας, τότε η πρότασή μας δεν πρέπει να απορριφθεί από την Κυβέρνηση.
Πολλά θέματα εξωτερικής πολιτικής έχει η χώρα μας και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Έχει μία μοναδικότητα σε σύγκριση με άλλες χώρες, μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καμία άλλη χώρα δεν έχει όχι καλές σχέσεις με γείτονα που συμμετέχει μάλιστα στην ίδια συμμαχία. Υπογραμμίζεται αυτό στην εισηγητική έκθεση της πρότασης νόμου. Το τονίζω δε, διότι αποτελεί το βασικό λόγο για τον οποίον είναι επιβεβλημένο να μην ακουσθεί και πάλι ο αντίλογος: "μα παρόμοιο σχήμα δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης". Χώρες με προβλήματα ατυχώς, όπως η πατρίδα μας, δεν μπορούν να αποκλείουν τουλάχιστον την έκφραση γνώμης μέσα σε θεσμοθετημένο κύκλο από ένα μεγάλο μέρος των εκπροσώπων του ελληνικού λαού.
Κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, συχνά-πυκνά εσείς κι εμείς μιλήσαμε για την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου. Είναι ανάγκη αυτό που διακηρύσσουμε λεκτικώς να αποδειχθεί ότι αποτελεί πεποίθησή μας, ότι το πιστεύουμε και ότι μπορούμε να το προσφέρουμε στον ελληνικό λαό.
Αποδεχόμενος την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, ασφαλώς, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, εφόσον αυτό το Συμβούλιο είναι ένα συμβούλιο αποτελούμενο από μέλη του Κοινοβουλίου, συμβάλλεται ώστε η αναβάθμιση να αποδειχθεί από την Κυβέρνηση και εν προκειμένω από τον Υπουργό των Εξωτερικών ότι είναι όχι απλώς τρόπος του λέγειν αλλά πεποίθησή της. Θα συμβάλει αυτό το Συμβούλιο, κύριε Υπουργέ, ώστε να μην επαναληφθούν εκείνα τα οποία κατ' αυτήν την στιγμή τα σχολιάζουν "φίλοι μας" εκτός Ελλάδος και τα προσάπτουν στο Υπουργείο των Εξωτερικών ως αποτυχημένους χειρισμούς επί μεγάλων εθνικών μας θεμάτων. 
Έχω την αίσθηση πως αν είχατε κοντά σας τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου που προσδιορίζεται από την πρότασή μας να είναι παραλλήλως και μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, μάλλον θα είχατε αποφύγει αποφάσεις σαν και αυτήν της εγκαταστάσεως των S - 300 στην Κύπρο, απόφαση στην οποία η συμμετοχή της Ελλάδος ήταν πολύ υψηλού ποσοστού. Μάλλον θα είχατε αποφύγει χειρισμούς ως εκείνους της απεριγράπτου κινήσεως περί την υπόθεση Οτσαλάν. 
Θα μπορούσα να απαριθμήσω και άλλες υποθέσεις, όχι για να σας κάνω και πάλι αντιπολίτευση, όπως έκαμα σε άλλες περιπτώσεις εκ καθήκοντος, αλλά για να σας τονίσω ένα και μόνο πράγμα, ότι δεν μπορεί σήμερον κυβέρνηση να αισθάνεται ότι μονοπωλεί τη γνώση, δεν μπορεί να αισθάνεται κυβέρνηση ότι μονοπωλεί την αντίληψη περί των αισθημάτων του λαού και να μονοπωλεί προπάντων την ικανότητα για το χειρισμό μεγάλων θεμάτων, όπως είναι τα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής. 
Γι' αυτούς τους λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανήλθαμε, καταθέσαμε την πρόταση, αισθανόμεθα ότι εδικαιώθημεν διά της διατάξεως που περιελήφθη στο αναθεωρηθέν Σύνταγμα και πιστεύουμε πως και η Κυβέρνηση δεν θα επαναλάβει το ατόπημα της προηγουμένης περιόδου, να απορρίψει και πάλι την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Αποστολίδης έχει το λόγο. 
ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, αναμφισβήτητα έχουμε περάσει σε μία ευαίσθητη περίοδο στα παγκόσμια πράγματα και εξελίξεις, βρισκόμαστε σε νέα δεδομένα και ασφαλώς μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στους πύργους στη Νέα Υόρκη και με τις επιχειρήσεις που ήδη έχουν ξεκινήσει στο Αφγανιστάν και αυτή η καινούρια διεθνής πραγματικότητα που ζούμε με τις επιρροές της και στο ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και στο εθνικό επίπεδο νομίζω ότι δημιουργούν νέες συνθήκες, όρους, προϋποθέσεις, για να επιδιώξουμε όλα τα κόμματα και όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας ένα κλίμα συναίνεσης και ομοψυχίας εθνικής και προπάντων να διαμορφώσουμε τους όρους για μια κοινή εθνική στρατηγική, η οποία θα προωθεί κατά το καλύτερο δυνατό τα εθνικά συμφέροντα. 
Δεν νομίζω ότι τίθεται το θέμα εάν έχουμε ή δεν έχουμε θεσμούς και το έλλειμμα για να πετύχουμε αυτήν την κοινή εθνική εξωτερική πολιτική ότι είναι θέμα θεσμικό. Πρωτίστως είναι θέμα συνεννόησης διακομματικής, θέμα συνεννόησης πολιτικής ανάμεσα στα κόμματα και στις πολιτικές παρατάξεις για να υπάρχει μια κοινή στρατηγική και τα ζητήματα των εθνικών μας συμφερόντων να μην αποτελούν αντικείμενο μικροκομματικών στρατηγικών.
Διότι τότε πραγματικά δεν εξυπηρετούμε τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά τα χρησιμοποιούμε για μικροκομματικές πολιτικές επιδιώξεις.
Έτσι, λοιπόν, το θέμα στο οποίο αναφέρθηκε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει αυτόν το νέο θεσμό που ζητάει η πρόταση νόμου, γιατί δήθεν δεν υπάρχει στις άλλες χώρες, είναι γεγονός. Η διεθνής πραγματικότητα δεν έχει τέτοιους θεσμούς. Αυτό όμως που θα πρέπει να κατανοήσουν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι η πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ, του κυβερνώντος κόμματος, είναι αποτυπωμένη στη συνταγματική διάταξη για τη δημιουργία ενός Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. 
Κι αν πραγματικά αυτό είναι το ζητούμενο από μέρους της Νέας Δημοκρατίας -και δεν είναι για να δημιουργούν κάποιο θόρυβο στο επίπεδο των εθνικών θεμάτων και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο τομέα της εξωτερικής πολιτικής- αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να ασκήσουν μία πίεση καλοπροαίρετα προς την Κυβέρνηση και προς τον Υπουργό Εξωτερικών να φέρει γρήγορα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως προβλέπεται από τη συνταγματική διάταξη, για να μπορέσουμε κάτω από μία διακομματική επεξεργασία σε μερικούς μήνες αυτό το νομοσχέδιο να γίνει πραγματικότητα και το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής να είναι πλέον ένας θεσμός, ο οποίος δεν θα δημιουργεί προβλήματα και ερωτηματικά, τα οποία τέθηκαν και στην προηγούμενη συζήτηση που έγινε. Είναι ερωτηματικά που έχουν για παράδειγμα σχέση με τη σύγκρουση του ρόλου της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας. Διότι αναμφισβήτητα θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι αυτός ο θεσμός, πέρα από τη νομοθετική επεξεργασία, έχει πραγματικά παίξει ένα σημαντικό ρόλο που συνεχώς αναβαθμίζεται σε ουσιαστικές συζητήσεις γύρω από τα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής. Νομίζω ότι πραγματικά είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. 
Από κει και πέρα θεωρώ ότι -και απευθύνομαι και προς τον κύριο Υπουργό- όπως είπα και στη δευτερολογία στη συζήτηση της πρότασης νόμου της Νέας Δημοκρατίας, από τη στιγμή που υπάρχει η συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη, η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει προς αυτήν την κατεύθυνση να κινηθεί. Έτσι θα μπορέσουμε να επεξεργαστούμε από κοινού ένα νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει επ' ακριβώς το ρόλο ενός Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.
Κι ασφαλώς αυτά τα συμβούλια των εμπειρογνωμόνων νομίζω ότι θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα απ' όσα θα λύσουν. Πρέπει να κοιτάζουμε μπροστά κι όχι να μιλάμε για την ιστορία και για τα περασμένα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι χρήσιμο για όλους μας να δούμε ότι σήμερα σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό είναι κοινές οι θέσεις στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, στα ζητήματα που αφορούν τα πρόσφατα γεγονότα, στις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε ζητήματα ολοκλήρωσης των θεσμών για την ΚΕΠΑ. Γιατί είναι ο βραχίονας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, έναν τομέα ο οποίος με τα πρόσφατα γεγονότα φάνηκε ότι θα πρέπει να επιταχυνθεί με γρήγορους ρυθμούς.
Από την άλλη πλευρά με την έναρξη και την ουσιαστική κυκλοφορία του ευρώ από τις αρχές του επόμενου χρόνου είναι πλέον κοινή πεποίθηση όλων ότι δεν μπορεί ένα νόμισμα να στηριχθεί, όταν τα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας δεν έχουν μία αυτονομία. Υπάρχουν, δηλαδή, ζητήματα για τα οποία σε μεγάλο βαθμό στη συντριπτική πλειοψηφία του ο πολιτικός κόσμος έχει την ίδια κατεύθυνση. Για παράδειγμα έγιναν αναφορές στο Κυπριακό που είναι στην ίδια κατεύθυνση και νομίζω ότι είναι κοινή η πορεία για την επίλυση του Κυπριακού και για την ένταξη της Κύπρου στην ευρωπαϊκή οικογένεια. 
Αυτά, λοιπόν, είναι ένας μείζων, πρωταρχικός, εθνικός στόχος και σ' αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε. Ακόμα, νομίζω ότι και στα ζητήματα της θέσης και του ρόλου της χώρας μας στο χώρο των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης οι θέσεις συμπλέουν, είναι σε μια κοινή πορεία με κοινούς στόχους, όπως και στα ζητήματα της προσέγγισης Ελλάδας και Τουρκίας.
Αν δούμε λοιπόν πραγματικά σε πόσα σημεία -κι εγώ θεωρώ ότι είναι πάρα πολλά- έχουμε κοινή προσέγγιση, νομίζω ότι πραγματικά ένας τέτοιος καινούριος θεσμός θα μπορούσε να δημιουργήσει ουσιαστικές προϋποθέσεις και για κλίμα συναίνεσης και ομοψυχία αλλά και για μια μονιμότερη κοινή στρατηγική γύρω από τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. 
Έτσι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ δεν ψάχνει να βρει την πατρότητα, δηλαδή αν στη συγκεκριμένη πρόταση έκανε κάποια αναφορά ο κ. Καραμανλής ή παλαιότερα ο Συνασπισμός ανέφερε κάποια ζητήματα. Υπάρχει μια προσέγγιση. Και ο Υπουργός Εξωτερικών έχει κάνει παλαιότερες δηλώσεις γύρω από αυτό το θέμα. Το ζητούμενο είναι πώς θα βρούμε τη διακομματική συναίνεση μέσα από μια ουσιαστική επεξεργασία γύρω από κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τα εθνικά μας θέματα.
Σε αυτή, λοιπόν, την προοπτική πιστεύω -και απευθύνομαι ιδιαίτερα προς τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας- ότι καλό θα είναι να μην υπάρξει ζήτημα ψηφοφορίας γύρω από τη συγκεκριμένη πρότασή τους αλλά να υπάρχει μια ομόφωνη απόφαση εδώ δική μας όλων των πτερύγων στο να προωθήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το Υπουργείο Εξωτερικών το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και να υπάρξει διακομματική επεξεργασία για να μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο μας ο οποίος νομίζω ότι είναι κοινός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η ειδική αγορήτρια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κα Κανέλλη έχει το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μια πρώτη ανάγνωση της πρότασης του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας για τη σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και θέση μονίμου υπηρεσιακού Υφυπουργού στο Υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε πολύ δύσκολα να απορριφθεί ως προς τις προθέσεις της. Μοιάζει μια αγαθών προθέσεων -και γιατί να αμφισβητηθεί ότι είναι- πρόταση, η οποία συνάδει και με το άρθρο 81 του Συντάγματος που προβλέπει ένα συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής. Όμως σε μια δεύτερη ουσιαστική πολιτική ανάγνωση κάποιος διακρίνει με την πρώτη ματιά, θα έλεγα, τεράστιες δυσκολίες που έχουν προκύψει -και μάλιστα όταν είχε συνταχθεί η πρόταση δεν είχαν προκύψει τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου- και ταυτόχρονα μια θέση από πλευράς Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το σκόπελο του άρθρου 81, τον οποίο ως γνωστόν το Κομμουνιστικό Κόμμα πάλεψε για να μην περάσει μέσα στο Σύνταγμα για λόγους που φαίνονται καθαρά και από τη σημερινή συζήτηση. Λέω σκόπελο για την Κυβέρνηση γιατί με βάση το άρθρο 81 του Συντάγματος αν και εφόσον υλοποιηθεί στη μορφή και στη συγκρότηση ενός συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής θα βρεθεί να μοιράζεται πληροφορίες, αποφάσεις και ευθύνες τις οποίες ενδεχομένως ούτε είναι σε θέση ούτε έχει την πολιτική πρόθεση να πραγματοποιήσει. 
Αγαπητοί συνάδελφοι, για πρώτη φορά από συστάσεως ΝΑΤΟ είχαμε την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ που προβλέπει ότι αυτήν τη στιγμή η χώρα μας βρίσκεται σε αμυντική πολεμική διάταξη απέναντι στα συμφέροντα χώρας -μέλους, η οποία υπέστη επίθεση από το εξωτερικό. Δεν είχαμε καμία ενημέρωση ως Κοινοβούλιο και δι' ημών κανένας από τον ελληνικό λαό. Καλώ λοιπόν τους συναδέλφους που πρότειναν τη σύσταση αυτού του συμβουλίου να μας πουν σε μια τέτοια εξόχως ιστορικά εξαιρετική στιγμή τι θα είχε συντελέσει το συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής. Θα είχε λειτουργήσει ως ανάχωμα ώστε να μην κατανοήσει καν ενδεχομένως τα συμφέροντά του διά του κοινοβουλίου του, διά των Βουλευτών του, διότι θα ίσχυε η απόρρητη ενημέρωση των λόγων των αιτίων των συμφερόντων αυτής της πολιτικής; Διότι ως γνωστόν με βάση την πρότασή σας, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει ένα αυστηρότατο απόρρητο των μελών που συμμετέχουν στην επιτροπή.
Οι εμπειρογνώμονες σε τι θα είχαν συντελέσει; Εδώ βρισκόμαστε προ μιας πολιτικής, η οποία ακόμη και όταν χαρακτηρίζεται εξωτερική πολιτική στην πραγματικότητα είναι εσωτερική νατοϊκή πολιτική στο στρατηγικό της, στο στρατιωτικό της σκέλος και θα έλεγε κανείς εσωτερική περιφερειακή πολιτική σε ό,τι αφορά την Ευρώπη.
Διότι αυτή τη στιγμή σε ζητήματα που αφορούν και άπτονται της εξωτερικής πολιτικής δεν υπάρχει, πλέον, μείζον θέμα του πολέμου. Το αν βρίσκεται μία χώρα σε πόλεμο ή δεν βρίσκεται, δεν υπάρχει άλλο μείζον θέμα εξωτερικής πολιτικής. Το οποιοδήποτε δόγμα καθορισμού στρατηγικής εξωτερικής πολιτικής οφείλει να παρέχει, το λιγότερο, την εγγύηση της αποφυγής του χειρότερου. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τον πόλεμο. Και όμως βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση αυτήν τη στιγμή και η Ευρώπη αμήχανη απέναντι σε νατοϊκές υποχρεώσεις, που έχει η πλειονότητα των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει άλλη εξωτερική πολιτική να καθορίσει, ακόμα και στο εσωτερικό της, από το να επιλέξει το μέταλλο και το χρώμα που θα έχουν οι χειροπέδες που πρέπει να μπουν σε κεκτημένα ευρωπαϊκά δικαιώματα, όπως είναι πληθώρα ατομικών ή άλλων δικαιωμάτων, τα οποία πλήττονται αυτήν τη στιγμή σε ένα επίπεδο αντιμετώπισης της άμυνας.
Έπειτα, όταν λέμε εξωτερική πολιτική, εννοούμε κατ' εξοχήν στρατηγικά ένα δόγμα ολόκληρο προσανατολισμού μιας χώρας, που βεβαίως αρχίζει και τελειώνει στην οικονομική πολιτική. Ίσως δεν είναι και καθόλου τυχαία η μεταφορά ενός οικονομικού αρχηγού σε ένα κατ' εξοχήν αμυντικό Υπουργείο, που γνωρίζουμε από σήμερα το μεσημέρι. Όταν, όμως, οι αποφάσεις και οι επιλογές είναι συγκεκριμένες, εδώ είναι προφανές ότι συμφωνούν τα δύο κόμματα σε αυτές τις θεμελιώδεις επιλογές, από τις οποίες όμως είναι προφανές ότι δεν επωφελούμεθα. Δεν επωφελούμεθα! Το βλέπουμε ότι δεν επωφελούμεθα στη βάση, στο λαό, στην πλειονότητά του. Απολαμβάνουμε μίας αστάθειας. Στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου της Νέας Δημοκρατίας ομολογείται μία αστάθεια και μία ανασφάλεια στην περιοχή μας. 
Ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής ενέχει και τους εξής ουσιαστικούς κινδύνους για μας στο Κομμουνιστικό Κόμμα και δεν θα μπορούσαμε να συναινέσουμε στη χρησιμοποίηση του κόμματος και εκπροσώπων του ή Βουλευτών σε ένα συμβούλιο με εμπειρογνώμονες, με κατάλληλους ανθρώπους, επιλεγμένους, καλών προθέσεων, ώστε συμμετέχοντας μέσα εκεί να μην μπορεί να καταγραφεί ούτε το είδος ούτε η ποιότητα ούτε το πολιτικό βάθος της αντίρρησης για κεντρικές επιλογές, όπως είναι το ΝΑΤΟ ή η Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι θα καλύπτονται, ακόμη και στην αιτιολόγησή τους, από το ουσιαστικώς απόρρητο. 
Είναι να αναρωτιέται κανείς σε μία χώρα σαν την Ελλάδα τη βραδιά των Ιμίων με τους Αμερικανούς να αποτρέπουν τον πόλεμο και τα προβλήματα να προκύπτουν από δύο νατοϊκές χώρες, τι θα μπορούσε να έχει προσφέρει ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, το οποίο μέσα σε ένα για την ιστορία ταπεινό και ασήμαντο χρονικό διάστημα μιας πενταετίας, εξαετίας, επταετίας, μπάζει τη χώρα σε έναν πόλεμο πολύ μακρύτερο του αναμενομένου, με απρόσωπο εχθρό, προσωποποιημένο κατά περίσταση. Είναι εσωτερικές αντιφάσεις της ίδιας κεντρικής επιλογής να ανήκουμε σε ένα ΝΑΤΟ, του οποίου προσυπογράψαμε τη μετάλλαξη για να αντιμετωπίσει τον 21ο αιώνα ως επιθετικός κατ' εξοχήν και όχι αμυντικός σχηματισμός. Με την ενεργοποίηση δε του άρθρου 5 μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι είναι επιθετικός και όχι αμυντικός ο χαρακτήρας του καινούριου δόγματος του ΝΑΤΟ. Είχαμε μία τυφλή Εθνική Αντιπροσωπία γι' αυτήν την επιλογή. Σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής πια και με την τρομοκρατική αντιτρομοκρατική διεθνή εκστρατεία δεν μπορεί να προχωρήσει κανένας ούτε τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας -τώρα πολιτικοποιούμενες εν όψει της Ολυμπιάδας, με τον καινούριο ανασχηματισμό να υπάγονται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης- ούτε καν αυτή καθεαυτή τη δημόσια τάξη. Διότι η Δημόσια Τάξη έχει πίσω της μία επαφή με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών και την υπαγόρευση του τρομονόμου, τον οποίο βρήκαμε μπροστά μας και μάλιστα σε κακομεταφρασμένα αγγλικά και τον περάσαμε με τις γνωστές διαδικασίες. 
Αν υπάρχουν, λοιπόν, ελληνικά ή ευρωπαϊκά ή διεθνή ή συνταγματικά ή δημοκρατικά κεκτημένα, για τα οποία έχουν δοθεί απίστευτες εθνικές μάχες -χωρίς να φοβάται κανείς την κουβέντα- από λαούς για να τα διεκδικήσουν, ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, το οποίο στην πραγματικότητα θα λειτουργεί σαν μαξιλαράκι ή σαν στυπόχαρτο απορρόφησης του μελανιού που περισσεύει από υπογραφές που μπαίνουν χωρίς να έχει ενημερωθεί ο ελληνικός λαός εκ των προτέρων για να είναι σε θέση να αποφασίσει, δεν θα λειτουργεί παρά μόνο ως άλλοθι σε επιλογές. Άλλοθι σε επιλογές! 
Και δεν είναι ζήτημα συσχετισμού κομματικών δυνάμεων ή κομματικής εκπροσώπησης, διότι πολύ συχνά σε κεντρικές επιλογές θα βρει κάποιος διαφωνίες ακόμα και εντός των δύο μεγάλων κομμάτων των εναλλασσομένων την εξουσία. Και είναι παράξενο που στην πρότασή της η Νέας Δημοκρατία δέχεται την κατάργηση του διπολισμού ως ιστορικό φαινόμενο, αλλά έχουμε την ανάγκη από ένα μονοπολικά διπολικό δικομματικό συμβούλιο στην πραγματικότητα, όπου απλώς θα καταγράφει τη διαφωνία των μικρότερων κομμάτων. Μόνο αυτό θα γίνεται στο Συμβούλιο. Δεν θα μπορεί να έχει παρά την έκφραση συμπερίληψης στη δημιουργία της πολιτικής. 
Δείτε πώς διαμορφώνεται η ουσία και η κατεύθυνση αυτού του νόμου που προτείνατε μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Η χώρα έχει αυτοπεριοριστεί σε αναγνώριση εχθρών και σε αναγνώριση συμμάχων αλλοτρίων όμως συμφερόντων. Και όμως το κλασικό που επικαλούμεθα, όταν αντιμετωπίζουμε ζητήματα συμμετοχής σε αγριότητες και ουσιαστικές βαρβαρότητες ανά την υφήλιο σε ένα παγκοσμιοποιημένο χωριό -το οποίο κανείς μας δεν κατανοεί, γιατί πρέπει ντε και καλά να μετατραπεί ταυτόχρονα και σε τσιφλίκι, σε πεδίο δράσης όπου σαράντα χώρες συνασπισμένες αντιμετωπίζουν εξήντα χώρες άτακτες- είναι ότι ανοίγονται συζητήσεις δραματικές, για τον καθορισμό του δόγματος της ύπαρξης αυτής καθαυτής, μιας χώρας στο 21ο αιώνα, ή το ποιος είναι ανώτερος και ποιος είναι κατώτερος πολιτισμός. 
Τι θα μπορεί να κάνει, αγαπητοί συνάδελφοι, ένα Συμβούλιο ταπεινό εξωτερικής πολιτικής με τις καλύτερες των προθέσεων και με πραγματογνώμονες, όταν επιστρατεύονται για μία διαδήλωση από φίλο σύμμαχο και συνεταίρο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χώρα γείτονα ως η Ιταλία, διακόσια στίγκερ εδάφους-εδάφους για να αντιμετωπιστούν οι διαδηλωτές; Και είναι ή δεν είναι ζήτημα εξωτερικής πολιτικής η προστασία των πολιτών αυτής της χώρας πρώτα εντός και μετά εκτός; 
Θα εξαρτηθεί, λοιπόν, από μια σειρά πιστοποιητικών πολιτικών εξωτερικών φρονημάτων, για να μπορεί να λειτουργεί αυτό το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Σε ένα επίπεδο Αρχηγών, σε μία έκτακτη περίσταση ή συνθήκη, σε μια συζήτηση στη Βουλή ή σε μια συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών Αρχηγών, θα μπορούσαν να είναι ορατές και καταγεγραμμένες οι πολιτικές διαφωνίες σε κεντρικές ή σε επί τόπου ή ad hoc επιλογές. Σε ένα τέτοιο Συμβούλιο όσο και σε βάθος να γίνεται η ενημέρωση για ανθρώπους και πολιτικούς που κανείς δεν θα θέλει να αμφισβητήσει, ούτε την εντιμότητά τους ούτε τον πατριωτισμό τους, θα προέχει η τήρηση του απορρήτου πληροφοριών που ενδεχομένως να δυσκολεύουν και την έκφραση πολιτικής αντίρρησης. Αυτές, λοιπόν, είναι κάποιες θεμελιώδεις διαφορές. 
Ας έλθουμε λίγο στη διαδικασία και όχι στην ουσία. Το περάσαμε στο Σύνταγμα. Περάσαμε στο Σύνταγμα τη σύσταση ενός τέτοιου Συμβουλίου Πολιτικής. Μήπως κάτω από αυτήν τη διαδικασία εξαιρούνται με συνταγματική κάλυψη νομιμότητας οι διαφωνούντες στις κεντρικές επιλογές; Διότι μη μου πείτε ότι οι θέσεις των κομμάτων δεν είναι γνωστές. Τουλάχιστον η θέση του δικού μας κόμματος δεν μπορεί να συγχυστεί με κανενός άλλου κόμματος τη θέση. Και αυτή η εκστρατεία εναντίον κάθε διαφωνούντα έχει επίσης την εσωτερική της αντίφαση, οψέποτε η Κυβέρνηση, ή αν αύριο το πρωί γίνει η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το κρίνουν. Αναφύεται δε κάθε φορά που τα πράγματα γίνονται δύσκολα, πάρα πολύ δύσκολα για τον τόπο. 
Και είναι η κλασική αντίφαση: "Έχουμε ανάγκη από διαφορετικές φωνές". Οψέποτε οι διαφορετικές φωνές είναι σε θέση έστω και ως αντίπαλο δέος, έστω και άλλου χρώματος λεκές σε μία ομοιομορφία πολιτικών και αποφάσεων, λειτουργούν ρίχνοντας νερό στο μύλο, στην άποψη του κυβερνώντος κόμματος και της Κυβέρνησης. Αλλά από την άλλη πλευρά οψέποτε είναι κεντρικές επιλογές και κυρίως δικαιωμένες στο αποτέλεσμά τους αυτές οι φωνές δεν είναι παρά "φωνές κομμάτων ή σχηματισμών ή ιδεολογικών που οδηγούνται σε αυτοαπομόνωση" και σε εξαίρεση από τον υπέροχο λαμπρό καινούριο μας κόσμο. 
Σαν να καμωνόμαστε ότι ούτε υπέροχος είναι ούτε λαμπρός. Το καινούριος και αυτό ελέγχεται, διότι στους καινούριους σχηματισμούς και στους καινούριους συσχετισμούς δυνάμεων ένα τέτοιο συμβούλιο θα μπορούσε να λειτουργεί κυριολεκτικά ως συμβούλιο διβανίου. Αλλά πάντα θα αναρωτιόμαστε, ποιος είναι ο βεζίρης. Χρησιμοποιώ ταυτόσημα την παρομοίωση που χρησιμοποίησα και στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. Ως συμβούλιο διβανίου του μεγάλου Πατισάχ. Αλλά αφού ξέρουμε ποιος είναι ο μεγάλος Πατισάχ, τι το θέλουμε το συμβούλιο; Για να κάνουμε μια σκαλέτα ακόμα; Αφού οι αποφάσεις είναι προφανές ότι λαμβάνονται και το καινούριο είναι ότι επιβάλλονται. Δεν μιλούμε για επίδραση, μιλούμε για διαδικασία πολιτικών διαταγών. Είναι πολιτική διαταγή το "ή μαζί μου ή εχθρός μου" . Είναι διαδικασία πολιτικού εκβιασμού προς τα έξω. 
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ομιλούμε για συνταγματική επιταγή και διαφάνεια, όταν βρισκόμαστε μπροστά στον Μπους. Και απορώ πώς ο κ. Παυλίδης μας συστήνει να αντιγράψουμε.
Ο Μπους στον καινούριο πόλεμο προανήγγειλε τρία πράγματα, αγαπητέ κύριε συνάδελφε. 
Πρώτον, την μυστικότητά του. "Δεν θα γνωρίζετε" λέει "ούτε τις επιτυχίες μας" . 
Δεύτερον, τη διάρκειά του. Άρχισε να λέει για δέκα χρόνια και προχθές ο κ. Τσέιν είπε ότι αυτός ο πόλεμος θα πάει έως την τελευτή του βίου τους. Και δεν εννοούσε του πολιτικού, εννοούσε του βιολογικού. 
Τρίτον και χειρότερο, απαγόρευσε την ενημέρωση των μελών του Κογκρέσου και την περιόρισε σε οκτώ. Αυτό το παράδειγμα να αντιγράψουμε για το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν αναφέρθηκα σε αυτό πάντως.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Όλοι οι λαοί, όλα τα συστήματα και όλες οι κυρίαρχες τάσεις ή τάξεις που κυβέρνησαν έχουν να συνεισφέρουν κάτι θετικό στον πολιτισμό. Δεν συνεισέφεραν μόνο αρνητικά. Είναι όμως ζήτημα επιλογής το τι επιλέγεις από τα θετικά και τι από τα αρνητικά. Είναι ζήτημα πολιτικής στάσης και θέσης αν επιλέγεις αυτά που σε βλάπτουν ή αυτά που σε ωφελούν, αυτά που έχουν μέλλον ή αυτά που έχουν μόνο παρελθόν ή ορατή σύγκρουση με το τίποτα. 
Αυτή τη στιγμή μιλάμε εδώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο για μια χώρα, η οποία συμμετέχει με ενεργοποιημένο το άρθρο σε έναν πόλεμο. Δεν θα σταθούμε τώρα στο αν τον χαρακτηρίσουμε αμυντικό ή έτσι ή αλλιώς. Αλλά είμαστε εν πολέμω, κύριοι. Ποιος ξέρει κάτι τέτοιο; Ποιος νιώθει κάτι τέτοιο; ΄Η θα αρχίσουμε διαφοροποιήσεις διά του Συμβουλίου και των πραγματογνωμόνων, αν θα είναι καλός ο πόλεμος ή κακός ο πόλεμος; Αν θα είναι καλή μια επίλυση του Μεσανατολικού ή μια κακή επίλυση του Μεσανατολικού; Και πώς θα τοποθετούμεθα απέναντι στην επίλυση για παράδειγμα του Μεσανατολικού; Εξετάζοντας από ποια σκοπιά; Από σκοπιά ταξική, από σκοπιά ιδεολογική, από σκοπιά ιστορικού βάθους, από σκοπιά εθνικών συμφερόντων θα εξετάζουμε τη μοίρα των Παλαιστινίων και τη μοίρα των Ισραηλινών στην περιοχή; Ή θα μας έρχεται ένας κατάλογος -όπως και τώρα έρχεται κατάλογος- εχθρικών κρατών; 
Και αν δεν κάνω λάθος στην εισήγησή σας και στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, επισημαινόταν ο εξ ανατολών κίνδυνος. Ποιος εξ ανατολών κίνδυνος; Από πού προέκυψε ο εξ ανατολών κίνδυνος; Από σύμμαχο εντός του ΝΑΤΟ; Από χώρα που πρωτοπορεί και πρωτοστατεί αυτήν τη στιγμή στη μεγάλη αμερικανική εκστρατεία στον πρώτο πόλεμο του 21ου αιώνα που θέλουν να κερδίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, λέγοντας απερίφραστα αγγλιστί , δηλαδή σε παγκοσμιοποιημένη γλώσσα, κάτι φρικώδες, που ακούστηκε προ εξήντα ετών και ουδείς θέλει να το ξανακούσει, το κλασσικό "ποια χώρα είναι υπεράνω των άλλων"; 
Και αρνούμαι από αυτού του Βήματος να χρησιμοποιήσω ακόμα και τη φράση, την οποία νομίζω ότι εμπειρικώς, ειδικά αυτός ο τόπος γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον και την έχει πληρώσει με ατελείωτους τάφους. 
Η πρόθεση, λοιπόν, για ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής προκύπτει από την ανάγκη με την οποία εσείς αισθάνεσθε ενδεχομένως ότι αντιμετωπίζετε τα εξωτερικά θέματα με τον τρόπο που τα χειρίστηκε η Κυβέρνηση. Έχουμε πίσω μας μείζονες εξωτερικές υποθέσεις, τις οποίες χειρίστηκαν άνθρωποι της Κυβέρνησης και η κυβέρνηση αυτή καθεαυτή βεβαίως με απόλυτη ευθύνη, έγκριση και πολιτική επιλογή του Πρωθυπουργού, του κ. Σημίτη, και ενδεχομένως, αισθάνεσθε την ανάγκη να έχετε βαθύτερη γνώση των γεγονότων και θεωρείτε ότι μπορείτε να συνεισφέρετε.
Αλλά θεωρεί ότι μπορείτε να συνεισφέρετε από την ακριβώς ίδια σκοπιά κεντρικών επιλογών, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, το σεβασμό κάθε υπογραφής που έχει μπει. Προσέξτε, όμως, μπήκαν υπογραφές σε διαφορετικές χρονικές περιόδους σ' αυτόν τον τόπο, με διαφορετικές συγκυρίες και με διαφορετικές λαϊκές ανάγκες. Είναι παράξενο να μιλούμε σήμερα για ουσιαστική άμυνα της χώρας, όταν η ουσιαστική άμυνα της χώρας και επομένως και η εξωτερική της πολιτική είναι εταιροκαθοριζόμενες.
Επί του πρακτέου. Αν δεν θέλετε να συμμετέχετε σε μία ουσιαστική ιδεολογική σε βάθος πολιτική συζήτηση για τον καθορισμό όντως εθνικού οράματος γι' αυτόν τον τόπο, τότε δείτε το στην τεχνική του μορφή. Ο κίνδυνος που επικαλείσθε είναι από νατοϊκό σύμμαχο. Ο αμυντικός εξοπλισμός και η θωράκιση της χώρας γίνεται μονόπαντα από μία πλευρά, η οποία καθορίζει τον τρόπο, το μέγεθος, την τιμή, τον τρόπο και τον εχθρό που θα τα χρησιμοποιήσεις. Οι διαφωνίες καταγράφονται, αλλά ουδέποτε απέτρεψαν τη χώρα από το να συμμετέχει, ακόμη και όταν ο λαός της είτε στο πεζοδρόμιο είτε δημοσκοπούμενος είτε ερωτώμενος, υπό την προϋπόθεση ότι γνωρίζει τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία ακόμη και το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής δεν θα του επιτρέπει να γνωρίζει, ακόμη και όταν τα διαισθάνεται και δεν τα γνωρίζει, παίρνει εκ διαμέτρου αντίθετη θέση και μετά ποδηγετείται και σύρεται να προσυπογράφει διά της ψήφου εν λευκώ μία πολιτική, την οποία δεν γνώριζε καν ότι θα έπαιρνε. Η ίδια Κυβέρνηση είπε ότι δεν θέλει διαμελισμό των Βαλκανίων. Πού καταντήσαμε; Σε κομματιασμένα Βαλκάνια. Η ίδια η Κυβέρνηση αντιμετώπισε ζητήματα αλλαγής απέναντι στην πολιτική που η ίδια η Αμερική ήθελε για το Κουρδικό, για το ένα, για το άλλο. Πού βρισκόμαστε σήμερα; Μπροστά στο ενδεχόμενο να στείλουμε φαντάρους στο Αφγανιστάν. Αυτό είναι μείζον ζήτημα εξωτερικής πολιτικής και για όλους αυτούς τους λόγους, όπως το είχαμε δηλώσει, όπως παλέψαμε και για το άρθρο 81 του Συντάγματος, δεν είναι δυνατόν να ψηφίσουμε μία πρόταση της οποίας αναγνωρίζουμε τα θετικά αποτελέσματα, αλλά ταυτόχρονα τη θετική πρόθεση και το πολιτικό μετερίζι, το ιδεολογικό μετερίζι, από το οποίο συνάδει, με όσα εμείς σήμερα παλεύουμε ως κυβερνητική πολιτική.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι ο συνάδελφος, Βουλευτής Δράμας, κ. Σταύρος Παπαδόπουλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας του στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει η ειδική αγορήτρια του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κα Δαμανάκη.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
Κύριοι Βουλευτές, είναι γεγονός ότι η ιδέα της συνεννόησης στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής κερδίζει έδαφος μέσα στην ελληνική κοινωνία. Γι' αυτόν το λόγο εξάλλου και κόμματα ή πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες που μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν υποστήριζαν αυτήν την ιδέα, σήμερα την υποστηρίζουν. Θέλω να σας θυμίσω ότι η ιδέα είναι πολύ παλιά. Όταν την είχα διατυπώσει για πρώτη φορά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εδώ στη Βουλή, είχε χαρακτηριστεί από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας ως παγκόσμια πρωτοτυπία. Χαίρομαι που σήμερα η Νέα Δημοκρατία την υιοθετεί και ελπίζω και η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Ήδη στο Σύνταγμα έχουμε ψηφίσει τη σχετική διάταξη -εννοώ στο Σύνταγμα που έχει αναθεωρηθεί- η οποία επιτρέπει τη συγκρότηση ενός τέτοιου παρόμοιου οργάνου, ενός συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής. 
Θα ήθελα περισσότερο στη σημερινή μου σύντομη παρέμβαση να αναφερθώ σε ορισμένα ζητήματα που έχουν σχέση με το ρόλο του, ποιος μπορεί να είναι και τις δυνατότητες που υπάρχουν, για να συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση ενός καλύτερου κλίματος στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής του τόπου.
Πρώτα-πρώτα θέλω να πω ότι είναι ανάγκη γύρω από τα θέματα εξωτερικής πολιτικής να μην υπάρχουν αυταπάτες. Η συνεννόηση για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής έχει συγκεκριμένα όρια. Τα λέω αυτά διότι ακούγεται συχνά στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό η ιδέα περί εθνικής στρατηγικής που θα ομογενοποιήσει όλους τους Έλληνες που θα δώσει ένα ενιαίο στίγμα και άλλα σχετικά. 
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ανάγκη πολύ ρεαλιστικά να δούμε ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής υπάρχουν σοβαρές πολιτικές διαφορές. Διαφορές απολύτως θεμιτές, απολύτως σοβαρές με επιχειρήματα, οι οποίες κατά τη γνώμη μου δεν επιτρέπουν τη συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου σε όλα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, έτσι ώστε να μιλούμε για εθνική στρατηγική. 
Ας δούμε λόγου χάρη τα θέματα των σχέσεων με την Τουρκία. Είναι φανερό ότι εδώ υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις και μέσα στο Κοινοβούλιο και μέσα στα ίδια τα κόμματα. Και δεν αναφέρομαι σε ακραίες μόνο απόψεις που έχουν ξεπεραστεί από τη ζωή, αλλά αναφέρομαι στο γεγονός ότι υποστηρίζονται διαφορετικές στρατηγικές και τακτικές με βάση απόψεις, ιδέες, με βάση τη θέση που έχουν συνάδελφοι, κόμματα κλπ., απέναντι στο μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων και με βάση κάθε φορά την κατά τη γνώμη τους εξυπηρέτηση των δικών μας συμφερόντων.
Επομένως, κύριοι Βουλευτές, θα έλεγα ότι είναι υπερβολή αυτό το οποίο σήμερα λέγεται στην πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας, στην εισηγητική έκθεση, ότι με τη συγκρότηση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής θα επιτευχθεί εθνική στρατηγική και άλλα παρόμοια.
Όταν είχα κάνει κατ' αρχήν την πρόταση και πιστεύω ότι και στην πορεία έγινε προφανές αυτό, είχε ένα συγκεκριμένο στόχο. Ο στόχος είναι να υπάρξει μια συνεχής αλληλοενημέρωση ανάμεσα στα κόμματα και μια συνεχής διαβούλευση, μια ενημέρωση σε βάθος ούτως ώστε και τα κόμματα να ανεβάσουν το επίπεδο του δικού τους πολιτικού λόγου και των δικών τους απόψεων στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτός είναι ο στόχος. Ο στόχος δηλαδή δεν είναι η ομογενοποίηση των απόψεων, αλλά η καλύτερη συνεννόηση. Και είναι προφανές ότι η καλύτερη συνεννόηση δεν μπορεί να γίνει σε περιόδους κρίσης, έντασης, όταν δηλαδή έχουμε μια κατάσταση η οποία απαιτεί η κυβέρνηση -που σύμφωνα με το Σύνταγμα κυβερνά- να ασκήσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ρόλο της. Απ' αυτήν την άποψη δεν συμφωνώ καθόλου με απόψεις που ακούστηκαν από τον κ. Έβερτ και άλλους συναδέλφους στην κοινοβουλευτική επιτροπή και που περίπου λένε ότι αν είχαμε Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων λόγου χάρη, όλα θα ήταν διαφορετικά.
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχει την ευθύνη και το ρόλο της άσκησης της εξωτερικής πολιτικής. Ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ απλό. Εάν τα κόμματα είχαν πρόσβαση σε όλες τις λεπτομέρειες και σε πλευρές που ενδεχομένως δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν της εξωτερικής πολιτικής, θα είχαν μια καλύτερη συνεννόηση μεταξύ τους και θα υπήρχε και ένα καλύτερο επίπεδο στο κλίμα διαλόγου με βάση ένα κοινό πλαίσιο εθνικών συμφερόντων, ώστε όταν έρχονται οι δύσκολες περίοδοι κρίσης, να μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη αντιμετώπιση και από την άποψη της κυβέρνησης, αλλά και από την άποψη της ελληνικής κοινωνίας. 
Πολλές φορές απέναντι σ' όλα αυτά έχει αντιπαρατεθεί το επιχείρημα ότι αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα από τη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας. Μετέχω, όπως και πολλοί από τους παρισταμένους και τις παριστάμενες, στην επιτροπή αυτή και νομίζω ότι έχουμε δει και τα όριά της και τις δυνατότητές της. Είναι μία επιτροπή πολυμελής, πολλοί μετέχουν, οι εργασίες της βρίσκονται κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τη συζήτηση σε βάθος, που είναι αναγκαία, ούτε τη συνεννόηση που πρέπει να γίνει με ενδελεχή μελέτη όλων των πλευρών, ούτε μπορεί με την πλήρη δημοσιότητα να δώσει την προοπτική που εμείς θέλουμε. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί αυτή η πολυμελής επιτροπή να παίξει ένα τέτοιο ρόλο.
Βεβαίως υπάρχει η ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου της επιτροπής. Οι συχνότερες συνεδριάσεις για θέματα ενημερωτικά και όχι μόνο για επεξεργασία νομοσχεδίων που γίνονται τα τελευταία χρόνια με πρωτοβουλία και παλιότερων Υπουργών Εξωτερικών -εννοώ πριν από το σημερινό κύριο Υπουργό- αλλά και του σημερινού Υπουργού, έχουν βοηθήσει την επιτροπή. Όμως δεν μπορεί αυτή η επιτροπή να παίξει το ρόλο στον οποίο αναφερόμαστε.
Μετά απ' αυτά, κύριοι Βουλευτές, θέλω να πω ότι εμείς ψηφίζουμε κατ' αρχήν την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας, διότι θεωρούμε ότι υπηρετεί αυτήν τη βασική ιδέα. 
Υπάρχουν όμως ορισμένα ζητήματα τα οποία, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να συζητηθούν στην ίδια την πρόταση. Πρώτα-πρώτα υπάρχει το γεγονός ότι πέρα από το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής με την πρόταση συνιστάται, κατά κάποιον τρόπο και ένα Συμβούλιο Αρχηγών Κομμάτων. Το Συμβούλιο αυτό χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσοχή και πολύ περισσότερο χρειάζεται πολύ καλύτερη σύνδεση με το Σύνταγμα και τα όρια τα οποία το ίδιο το Σύνταγμα θέτει. Και απ' αυτήν την άποψη θεωρώ ότι η μελέτη που έχει γίνει στην πρόταση της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι επαρκής. Το Συμβούλιο Αρχηγών των Πολιτικών Κομμάτων με την πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορεί να λειτουργεί σε συνεχή βάση, ούτε είναι εύκολη η σύγκλησή του. Χρειάζεται πάρα πολύ καλή προετοιμασία, ώστε να συμβάλει στην προώθηση των εθνικών θεμάτων. Ο κίνδυνος να δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα με τη σύγκλησή του είναι υπαρκτός και νομίζω ότι και στο παρελθόν, χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, υπάρχουν ορισμένα αντίστοιχα συμπεράσματα. Πάντως, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, ώστε αυτό το Συμβούλιο των Αρχηγών να μην αναιρεί -επιτρέψτε μου την έκφραση- την βασική κυβερνητική ευθύνη.
Ξέρετε ότι προέρχομαι από την Αριστερά και η Αριστερά πάντα υποστηρίζει ότι η Βουλή χρειάζεται να έχει περισσότερες δυνατότητες, αρμοδιότητες και ευκαιρίες. Όμως έτσι και αλλιώς το Σύνταγμα -δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπαίνω τώρα σ' αυτήν τη συζήτηση- δεν προβλέπει τη λειτουργία κυβερνώσας Βουλής. Αυτό είναι το Σύνταγμα με βάση το οποίο πορευόμαστε και κατά συνέπεια δεν νομίζω ότι μπορεί π.χ. να ισχύσει η διάταξη που υπάρχει στην πρόταση νόμου ότι το Συμβούλιο των Αρχηγών των Κομμάτων μπορεί να συγκαλείται και με πρωτοβουλία των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Καταλαβαίνετε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν αν πάμε σε μία τέτοια πρακτική. Ουσιαστικά αναιρείται η βασική κυβερνητική ευθύνη για τον υπεύθυνο χειρισμό της εξωτερικής πολιτικής από την εκλεγμένη Κυβέρνηση.
Επίσης, πιστεύω ότι οι διατάξεις που υπάρχουν για την ύπαρξη μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών χρειάζονται μία καλύτερη μελέτη, ώστε να εναρμονιστούν με το Σύνταγμα το οποίο πράγματι προβλέπει τη δυνατότητα να υπάρχουν μόνιμοι Υφυπουργοί. Πιστεύω όμως ότι είναι πρόωρο αυτήν τη στιγμή και με την κατάσταση που υπάρχει στο Υπουργείο Εξωτερικών αλλά και με τις προκλήσεις που υπάρχουν στο διεθνή χώρο να προχωρήσουμε σε μία τέτοια κατεύθυνση.
Κύριοι Βουλευτές, με βάση όλα αυτά, θα έλεγα ότι εμείς κατ' αρχήν ψηφίζουμε την πρόταση νόμου. Πιστεύουμε ότι και η Κυβέρνηση θα μπορούσε να μη βιαστεί να την απορρίψει. Είναι φανερό ότι υπάρχει ανάγκη συγκρότησης ενός τέτοιου οργάνου και ο παριστάμενος Υπουργός Εξωτερικών είχε αναφερθεί σ' αυτό παλαιότερα και στο Σύνταγμα προβλέπεται. Οπωσδήποτε όμως η πρόταση αυτή χρειάζεται μελέτη. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή όπως είναι στο σύνολό της. Θα μπορούσε ίσως να κρατηθεί και να υπάρξει μία αντίστοιχη προετοιμασία από το Υπουργείο Εξωτερικών ώστε να συζητήσουμε με ένα πιο συγκροτημένο τρόπο και στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας αυτήν την καλή ιδέα, την οποία και εμείς, όπως είπα, υποστηρίζουμε σήμερα, δηλαδή τη συγκρότηση ενός συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Παπανδρέου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα να χαιρετήσω τη συζήτηση για το νομοσχέδιο αυτό, γιατί νομίζω ότι τη σημασία ενός παρόμοιου συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής την έχουν εκφράσει σχεδόν όλα τα κόμματα. Νομίζω ότι μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει κατ' αρχήν αντίρρηση στο θέμα αυτό.
Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι από πλευράς του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εκείνη η οποία πρώτα απ' όλα νομοθέτησε παρόμοιο συμβούλιο το 1995, με τη σύσταση Εθνικών Διακομματικών Επιτροπών. Θα θυμόσαστε ότι ήταν για τρία Υπουργεία, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης και το Υπουργείο Παιδείας. Δεν προχώρησε όμως λόγω της άρνησης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θυμάμαι προσωπικά ως Υπουργός Παιδείας είχα συγκαλέσει την τότε επιτροπή και είχε αρνηθεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να συμμετάσχει. Τα άλλα κόμματα είχαν έρθει. Και σήμερα δεν είναι η βούληση, νομίζω, μόνο των κομμάτων που εκφράζεται, αλλά υπάρχει και επιταγή του Συντάγματος την οποία ψήφισε η Πλειοψηφία της Βουλής.
Είναι λοιπόν μία δέσμευση την οποία έχουμε και με ικανοποίηση μπορώ να σας τονίσω ότι αυτήν τη δέσμευση θα την κάνουμε πράξη. Θα φέρουμε ως Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εντός ολίγων μηνών ολοκληρωμένο νομοσχέδιο στη Βουλή και πριν το φέρουμε στη Βουλή θα το φέρουμε στα κόμματα για συζήτηση. 
Επί της αρχής λοιπόν και εγώ θα τονίσω ότι δεν θα μπορούσε να έχει κανείς αντίρρηση για την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας. 
Επί της ουσίας όμως θα ήθελα να τονίσω ότι υπήρξε πάντα η διάθεση αλλά και η πρακτική, πιστεύω, όλων των Υπουργών Εξωτερικών για συνεργασία. Ποτέ δεν είδαμε ως μονοπώλιο την εξωτερική πολιτική. Εγώ είχα συνεχείς συναντήσεις κατά καιρούς με τους Αρχηγούς όλων των κομμάτων αλλά και με εκπροσώπους των κομμάτων της Βουλής, όταν υπήρχε ιδιαίτερη ανάγκη, όπως είχα και πολλές συναντήσεις με την Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων.
Στις πρώτες συναντήσεις που είχα με τους Αρχηγούς των κομμάτων είχα θέσει και το ερώτημα κατά πόσο θεωρούν πρόσφορο να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής. Είχα μιλήσει με τη Νέα Δημοκρατία, το Συνασπισμό, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το ΔΗΚΚΙ, με τον κ. Σαμαρά και με τον κ. Μάνο. Οι απόψεις ήταν γενικότερα θετικές, με αρκετές όμως και διαφορετικές παραλλαγές από την πρόταση για συμβούλιο Αρχηγών και με την άποψη βεβαίως του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος που ήταν ενάντια σε ένα τέτοιο θεσμό.
Θέλω όμως να τονίσω κάποια κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία διεπίστωσα. Όλοι όσοι υποστήριξαν αυτόν το θεσμό θεωρούσαν ότι ήταν απαραίτητο πρώτα απ' όλα να υπάρχει η γνώμη των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, υπεύθυνα και συστηματικά, να υπάρχει η γνώση, να υπάρχει ουσιαστική και συστηματική ενημέρωση των κομμάτων για εξειδικευμένες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής. 
Όχι μόνο για τα γενικά, τα οποία εκ των πραγμάτων είναι και γνωστά, αλλά για πιο εξειδικευμένες πλευρές της εξωτερικής πολιτικής. Όχι για να υπάρξει μοίρασμα της ευθύνης, αλλά για να μπορεί να υπάρξει μια πιο ουσιαστική συζήτηση και πληροφόρηση επί των βασικών πτυχών και πράξεων της Κυβέρνησης. 
Ένα τρίτο σημαντικό στοιχείο ήταν επίσης η ανάγκη προβληματισμού. Πράγματι αλλάζουν οι συνθήκες. Το βλέπουμε και σήμερα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάει για το μέλλον της, αλλάζει το ρόλο της, προσπαθεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας αλλά και σε άλλα θέματα, όπως της ασφάλειας και της κοινωνικής πολιτικής. Στα Βαλκάνια έχουμε συνεχείς αλλαγές και κρίσεις, αν θέλετε, κατά καιρούς, αλλά και ευκαιρίες για την προώθηση μιας διαφορετικής βαλκανικής χερσονήσου ειρήνης και συνεργασίας. Στα Ελληνοτουρκικά επίσης έχουμε εξελίξεις. Στο θέμα της ασφάλειας, θα έλεγα, ότι είναι κοσμογονικές οι εξελίξεις, οι πολύ πρόσφατες, μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Από τη δική μου επίσκεψη στη Ρωσία μπορώ να σας τονίσω ότι θα δούμε με μεγάλη ταχύτητα τη στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ, αλλά και με την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Ρωσία σε μια κοινή ευρωπαϊκή ασφάλεια μέχρι του σημείου κάποια στιγμή να μιλούμε για την πιθανότητα συμμετοχής της σ' αυτόν το συνασπισμό. Αλλά οπωσδήποτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση παίζει ένα διαφορετικό και καινούριο ρόλο στο θέμα της ασφάλειας, ενώ το θέμα της τρομοκρατίας είναι ένα διεθνές φαινόμενο πια για το οποίο χρειάζεται στενή συνεργασία με πάρα πολλά κράτη, σε υπερεθνικό επίπεδο. 
Ένα άλλο τρίτο στοιχείο, όπως είπα, είναι η ανάγκη συνεχούς προβληματισμού για τις εξελίξεις, οι οποίες είναι ραγδαίες και δεν μπορούμε να μένουμε σε εύκολα συνθήματα του παρελθόντος, τα οποία μπορεί να είχαν τη χρήση τους ή, αν θέλετε, τη σημασία τους την εποχή που τα εκφράζαμε, αλλά δεν έχουν σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα. Αντιθέτως θα πρέπει να δούμε νομίζω ποιες είναι οι αρχές μας και πάνω σ' αυτές να δούμε ποιες είναι οι αλλαγές των συνθηκών, για να μπορούμε να προωθήσουμε ακριβώς αυτές τις αρχές. Θα μιλήσω γι' αυτές προς το τέλος. 
Επίσης, πολλά κόμματα, με τα οποία συζήτησα, μίλησαν για συμβουλευτικό όργανο. Νομίζω και η κα Δαμανάκη όπως και ο κ. Αποστολίδης, σωστά το τόνισαν. Ευθύνη έχει ο καθένας και το κάθε κόμμα έχει τις θέσεις του. Ευθύνη όμως για την άσκηση της πολιτικής έχει η Κυβέρνηση και νομίζω ότι αυτή η διάκριση πρέπει να είναι σαφής. 
Επίσης θέλω να τονίσω ότι βεβαίως υπάρχει και ο στόχος, να προχωρήσουμε όσο είναι δυνατόν τη συναίνεση στην εξωτερική πολιτική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπάρξει προσπάθεια επιβολής της συμφωνίας. Αντιθέτως, μια τέτοια επιτροπή, ένα τέτοιο συμβούλιο, δεν σημαίνει επιβολή ή εκβιασμό, όπως άκουσα από το Κ.Κ.Ε., για την υιοθέτηση μιας κυβερνητικής άποψης. Θα έλεγα αντιθέτως ότι επιτρέπει την ουσιαστική τεκμηριωμένη αντιπαράθεση και θα έλεγα ότι η άρνηση εδώ του Κ.Κ.Ε. δηλώνει περισσότερο το φόβο για έναν υπεύθυνο και τεκμηριωμένο πολιτικό διάλογο μακριά από εύκολες ρητορείες, με την ευθύνη που είναι πάντα της Κυβέρνησης -ευθύνη όμως που υπάρχει και στα κόμματα, θα πρέπει και το Κ.Κ.Ε. να αναλαμβάνει τις ευθύνες- για τις θέσεις της, για το πώς διαμορφώνει την κοινή γνώμη, για το πώς διαμορφώνει τη συνεργασία της με άλλα κόμματα στο διεθνές στερέωμα. Έχετε και εσείς ευθύνη στο μέτρο που σας αναλογεί βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης. 
Θέλω επίσης να τονίσω σε ό,τι αφορά στην κρίση: Μια κρίση, αν υπάρξει, είναι απαραίτητο πολλές φορές η Κυβέρνηση να προχωρά άμεσα, να λαμβάνει άμεσες αποφάσεις, χωρίς τη δυνατότητα άμεσης διαβούλευσης. Θα συμφωνήσω λοιπόν με την κα Δαμανάκη εδώ ότι δεν είναι στόχος ένα τέτοιο Συμβούλιο να διαχειρίζεται μια κρίση. Θεωρώ δε ότι συνήθως οι κρίσεις δεν είναι στιγμιαίες. Είναι φαινόμενα που εξελίσσονται. Άρα, λοιπόν, θα υπάρχει η δυνατότητα διαβούλευσης στην αντιμετώπιση νέων φαινομένων, όπως παραδείγματος χάρη, το πρόσφατο τρομοκρατικό επεισόδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μπορώ όμως να πω κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Αν έχει γίνει σοβαρή δουλειά συνεργασίας, διαβούλευσης, αλληλοπληροφόρησης, γνώσης σε βάθος των πτυχών της εξωτερικής πολιτικής, όταν έρθει κάποια κρίση θα είναι πολύ πιο εύκολο όλοι μας να αντιδράσουμε με έναν πιο αποτελεσματικό και συντονισμένο τρόπο.
Τέλος θα συμφωνήσω με τον κ. Παυλίδη ότι πράγματι τα μέλη του Εθνικού Κοινοβουλίου θα μπορούσαν να συμβάλουν και μέσα από το Εθνικό Συμβούλιο σε μια πιο ορθή εξωτερική πολιτική -ποτέ δεν θεώρησα ότι ο οποιοσδήποτε Υπουργός κατέχει την παντογνωσία- και ότι θα μπορούσαμε και μπορούμε να αποφύγουμε κακοτοπιές. Αυτό ισχύει βεβαίως για όλες τις κυβερνήσεις και οπωσδήποτε και για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία τότε δεν είχε προωθήσει τη νομοθέτηση αυτού του Συμβουλίου.
Θέλω όμως να τονίσω το εξής: Ότι ναι μεν είμαι σύμφωνος επί της αρχής για, την πρόταση νόμου αυτή αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία, τα οποία δεν μας επιτρέπουν να την αποδεχθούμε σήμερα.
Πρώτα απ΄ όλα, όπως ξέρετε, έχει ήδη ψηφιστεί το Σύνταγμα και προβλέπει συγκεκριμένες διατάξεις, αν θέλετε ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθεί το νομοσχέδιο. Θεωρώ ότι η δική σας πρόταση δεν έχει λάβει υπόψη, ίσως διότι είχε κατατεθεί προ των συνταγματικών αλλαγών, αυτό το πλαίσιο των συνταγματικών απαιτήσεων. 
Πιο συγκεκριμένα θα αναφερθώ σε δύο-τρεις τέτοιες, όχι λεπτομέρειες, αλλά εξειδικευμένες παρατηρήσεις: Προβλέπεται ρητά από τη συνταγματική διατύπωση του άρθρου 82, παράγραφος 4 του Συντάγματος ότι ο νόμος ορίζει -ο νόμος που θα ψηφίσουμε- τα σχετικά με τη συγκρότηση, λειτουργία, τις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κομμάτων της Βουλής και προσώπων με ειδικές γνώσεις ή εμπειρία. ΄Ετσι, λοιπόν, έχουμε δύο κατηγορίες συμμετεχόντων: εκπροσώπων των κομμάτων της Βουλής, αλλά και προσώπων με ειδικές γνώσεις και εμπειρία. 
Η δική σας πρόταση νόμου δεν βρίσκεται εντός αυτού του συνταγματικού πλαισίου, διότι δεν ορίζεται ρητά η συμμετοχή προσώπων με ειδικές γνώσεις και εμπειρία. Προτείνετε κάτι άλλο, προτείνετε την ανάθεση μελετών και ερευνών.
Δεύτερον, οι αρμοδιότητες του ΕΣΕΠ, του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής: Η δική σας πρόταση δεν εξειδικεύει επαρκώς το ρόλο σε ό,τι αφορά στη γενική πολιτική της χώρας. Δηλαδή πράγματι, όπως οι προλαλήσαντες έχουν τονίσει, μπορεί εύκολα να δημιουργηθεί μια σύγχυση μεταξύ των ευθυνών της Κυβέρνησης, των ευθυνών αυτού του Συμβουλίου και των ευθυνών των κομμάτων. Διότι εσείς τονίζετε, χρησιμοποιείτε όρους στην πρότασή σας, ότι το Σύνταγμα ορίζει και η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος. Και λέτε, παραδείγματος χάρη, για το συντονισμό ότι την αποφασισθείσα κοινή δράση των κομμάτων στα θέματα εθνικής εξωτερικής πολιτικής τη συντονίζει το Εθνικό Συμβούλιο. Έχει δηλαδή ένα ρόλο παρεμβατικό και συνυπεύθυνο, αν θέλετε, με την Κυβέρνηση, αλλά πιθανώς και παρεμβατικό εντός των κομματικών διαδικασιών, εφόσον συντονίζει και κατευθύνει τα κόμματα για τον τρόπο που θα χειριστούν την εξωτερική πολιτική. 
Θεωρώ ότι αυτό θα δημιουργούσε μια σύγχυση αρμοδιοτήτων, δεν θα βοηθούσε στη διάκριση των εξουσιών, που είναι ένα βασικό στοιχείο μιας ευνομούμενης δημοκρατίας κι έτσι, λοιπόν, πιστεύω ότι εδώ υπάρχει ένα σοβαρό έλλειμμα στην προταθείσα νομοθετική σας πρωτοβουλία. 
Επίσης σε ό,τι αφορά στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, δεν ορίζεται στην πρότασή σας η θητεία για τα μέλη αυτού του Συμβουλίου.
Δεν ορίζεται στο άρθρο 1 της πρότασης νόμου ποιο συγκεκριμένο πρόσωπο ορίζεται ως αναπληρωτής του Υπουργού Εξωτερικών. Η τακτική μηνιαία σύγκλιση του συμβουλίου φαίνεται υπερβολική σε σχέση με το ρόλο που επιφυλάσσεται στο συμβούλιο. 
Σε ό,τι αφορά τη θέση μονίμου υπηρεσιακού Υφυπουργού Εξωτερικών, εδώ υπάρχουν ίσως διαφορετικές απόψεις για το αν θα πρέπει να υπάρχει μόνιμος Υφυπουργός. Δική μας θέση είναι ότι αυτήν τη στιγμή μόνιμος Υφυπουργός. δεν χρειάζεται. Είναι ένας θεσμός που έχει δοκιμαστεί βεβαίως στο παρελθόν. Χρειάζεται βεβαίως να υπάρχουν υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά μόνιμος Υφυπουργός θεωρούμε ότι δεν είναι αυτήν τη στιγμή αναγκαίος. 
Για να βοηθήσω στον προβληματισμό, δεν καταθέτω σήμερα αντιπρόταση, αλλά ίσως μπορώ να συμβάλω στο να αναπτύξω τον προβληματισμό που και εμείς έχουμε και τα ερωτήματα, τα οποία θα διαπραγματευτούμε, θα συζητήσουμε, και στο Υπουργείο και βεβαίως αργότερα μαζί σας, όταν καταθέσουμε ως Κυβέρνηση νομοσχέδιο. 
Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής θα μπορούσε να είναι ειδικός επιστήμονας, θα μπορούσε να είναι ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής, αν θέλουμε να αναβαθμίσουμε ειδικότερα το Κοινοβούλιο. Μπορούσε επίσης να είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου ή και ο ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών, όπως εσείς προτείνετε. 
Θεωρώ όμως ότι, αν θέλουμε να είναι πράγματι συμβουλευτικό όργανο, είναι πολύ καλύτερα να μη συγχέονται οι αρμοδιότητες με την εκτελεστική εξουσία και άρα ο πρόεδρος να είναι ή ανεξάρτητο πρόσωπο ή κοινοβουλευτικό πρόσωπο, το οποίο θα ορίζεται από την κοινοβουλευτική επιτροπή ή θα είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής.
Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή εκπροσώπων των κομμάτων, θα μπορούσε να είναι είτε Βουλευτές, είτε εκπρόσωποι χωρίς προσδιορισμό ή περιορισμό στην ιδιότητά τους είτε και επιστήμονες με τους αναπληρωτές τους. 
Ο αριθμός των εκπροσώπων θα μπορούσε να είναι είτε ανάλογος με την κοινοβουλευτική δύναμη, αλλά τότε θα μεγαλώσει αρκετά το όργανο είτε ένας εκπρόσωπος από κάθε αναγνωρισμένο κόμμα, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής και βεβαίως και από τα κόμματα που εκπροσωπούνται στην Ευρωβουλή.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι χρήσιμο θα ήταν να βρούμε και έναν τρόπο συμμετοχής και των πρώην Υπουργών Εξωτερικών σε ένα παρόμοιο συμβούλιο.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη κατηγορία της συμμετοχής προσώπων με ειδικές γνώσεις ή εμπειρία. Βεβαίως θα μπορούσε να είναι ειδικοί επιστήμονες, αλλά και υπηρεσιακά πρόσωπα που έχουν συνταξιοδοτηθεί, αλλά έχουν σημαντική εμπειρία από τη δική τους δράση. Πιθανώς και πολιτικά πρόσωπα με εμπειρία ή και μέλη του Επιστημονικού Συμβουλίου και του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού του Υπουργείου Εξωτερικών.
Θα πρέπει επίσης να αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο φορέας που θα υποδεικνύει τα μέλη αυτά με ειδικές γνώσεις και εμπειρία. Σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες, νομίζω ότι εδώ θα πρέπει να είμαστε κάπως ξεκάθαροι. Είναι ένα θεσμικό αλλά συμβουλευτικό όργανο επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Μελετά και αναλύει όλα τα θέματα της εθνικής εξωτερικής πολιτικής, γνωμοδοτεί για κάθε θέμα που παραπέμπεται σε αυτό από τον Υπουργό. Εισηγείται επίσης προς αυτόν σχετικά μέτρα και ενέργειες για τη χάραξη και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της άσκησης εξωτερικής πολιτικής, αν θέλετε και πώς πιο ορθολογικά μπορεί να συντονιστούν οι σχετικές δράσεις και η τεκμηρίωσή τους. Θα μπορούσε να θεωρήσει επίσης ως επιπλέον αρμοδιότητες την οργάνωση του εθνικού διαλόγου για την εξωτερική ή την ευρωπαϊκή πολιτική, την υποβοήθηση της κοινοβουλευτικής ή διακομματικής διπλωματίας, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο νομίζω αγνοεί το Κομμουνιστικό Κόμμα. Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο στις μέρες μας η κοινοβουλευτική διπλωματία. Δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει σ΄ αυτήν, αλλά μπορεί να υποβοηθά, όπως επίσης και στη διατύπωση απόψεων για το συντονισμό των μη κυβερνητικών οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής.
Θέλω να τονίσω εδώ ότι δεν θα πρέπει να αποδυναμώσει την υπάρχουσα Επιτροπή Αμύνης και Εξωτερικών Υποθέσεων, άρα θα πρέπει να είναι αρκετά σαφής η διάκριση των δραστηριοτήτων και των ενεργειών, που έχει αυτό το συμβούλιο.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, νομίζω ότι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα του απορρήτου είναι μία καλή πρόταση. Μιλάει για τη διαφύλαξη του απορρήτου και τη δυνατότητα να υπάρχει ένα υπόμνημα, το οποίο θα δίδεται είτε προς τον Υπουργό Εξωτερικών, ή ίσως και τον Πρωθυπουργό.
Όλα αυτά, όπως είπα, θα μπορέσουμε πιστεύω να τα συζητήσουμε. Και μπορώ να δεσμευθώ ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχουμε τελειώσει εμείς την επεξεργασία και άρα αρχές του επόμενου έτους θα σας ενημερώσουμε, θα σας δώσουμε πλήρη πρόταση, για την οποία πριν την καταθέσουμε στη Βουλή, θα θέλαμε να έχουμε τις παρατηρήσεις σας.
Κλείνοντας θα ήθελα απλώς να τονίσω -διότι εθίγησαν κάποια γενικότερα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής- ότι ο προσανατολισμός της χώρας μας είναι δεδομένος. Λειτουργούμε μέσα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών θεσμών, προωθούμε την τήρηση και το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, σε ό,τι αφορά τα Βαλκάνια. Αυτό σημαίνει τη μη αλλαγή των συνόρων, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την -βεβαίως- τήρηση των αποφάσεων του ΟΗΕ και στο θέμα της Μέσης Ανατολής και στο θέμα της Κύπρου. Υποστηρίζουμε το ρόλο -και την ενδυνάμωση αυτού του ρόλου-των Ηνωμένων Εθνών και στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και γενικότερα στην επίλυση διεθνών προβλημάτων.
Σε ό,τι αφορά την τρομοκρατία η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Και καταδικάζουμε τα φαινόμενα τρομοκρατίας, θεωρούμε ότι είναι υπονομευτικά των δημοκρατικών μας θεσμών, πέραν της ανθρώπινης πλευράς της τραγωδίας που είδαμε και βλέπουμε, αλλά και συνεργαζόμαστε για την πάταξή της.
Παράλληλα, προωθούμε πολιτικές που θεωρούμε ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τα αίτια της τρομοκρατίας, όπως είναι η οικονομική δυσπραγία, η οικονομική ανισότητα σε διεθνές επίπεδο, οι εθνικιστικές συγκρούσεις, η έλλειψη δημοκρατικών θεσμών, περιβαλλοντικά προβλήματα, αλλά και περιφερειακά προβλήματα που εντείνουν τις συγκρούσεις και δημιουργούν εντάσεις όταν παραμένουν άλυτα, όπως είναι τα θέματα της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου ή των Βαλκανίων.
Τέλος, όπως σας είπα, νομίζω ότι σε ένα ρευστό περιβάλλον, σε ένα περιβάλλον που μεταλλάσσεται, δεν μπορούμε να μείνουμε στα συνθήματα. Πρέπει, όμως, να μείνουμε στις αξίες μας, πρέπει να μείνουμε στις αρχές μας. Αρχές όπως είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες, οι ευαισθησίες μας στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα θέματα της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Αυτές οι αρχές, αν θέλετε, μας διαφοροποιούν από τη βία, μας διαφοροποιούν από εκείνους οι οποίοι χρησιμοποιούν την τρομοκρατία ως μέσο άσκησης πολιτικής ή τον πόλεμο ως μέσο άσκησης πολιτικής. Και βεβαίως θεωρούμε ότι αυτές τις αξίες όσο τις αναδεικνύουμε -και αναλύουμε μέσα από τις αξίες αυτές, μέσα από αυτό το φίλτρο και την τρέχουσα κατάσταση, αλλά και τις πράξεις τις οποίες πρέπει να προωθήσουμε- τόσο πιο ουσιαστικά θα μπορέσουμε να ασκήσουμε σοβαρή και συστηματική εξωτερική πολιτική με κύρος τόσο περισσότερο θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο συναίνεσης και συνεργασίας που θα βασίζεται, όπως σας είπα, όχι σε μια ευκαιριακή πολιτική, αλλά σε μια μακροπρόθεσμη πολιτική, που προωθεί αυτές ακριβώς τις αξίες και που θα γίνεται ουσιαστικό κεκτημένο όλων των κομμάτων. 
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ.Σκυλλάκος.
Σας φτάνουν δέκα λεπτά, κύριε συνάδελφε;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε.
'Ενα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών ενός Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής είναι ότι είναι δυνατόν να πετύχουμε στη χώρα μας μια υπερκομματική εξωτερική πολιτική ή μια ενιαία εθνική πολιτική. Αυτή η άποψη, η ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια εθνική πολιτική που να συμφωνούν όλα τα κόμματα ή είναι ουτοπική, δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα ή είναι υποκριτική για εκείνους που καταλαβαίνουν τις θεμελιώδεις διαφορές όχι μόνο του δικού μας κόμματος, αλλά και άλλων κομμάτων σε κρίσιμα ζητήματα.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει το ζήτημα του πολέμου. Υπάρχουν τα δυο μεγαλύτερα κόμματα που λένε ναι στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Υπάρχουν και άλλα κόμματα μεταξύ των οποίων το δικό μας που λέει όχι στον πόλεμο. Είναι θεμελιακή η διαφορά και ανάλογα με τις γενικότερες αντιλήψεις για όλα τα σοβαρά ζητήματα τουλάχιστον το δικό μας κόμμα, έχει ριζικές διαφωνίες στα ζητήματα των Βαλκανίων, στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, εάν θα μπορεί δηλαδή το ΝΑΤΟ ή ορισμένες χώρες του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, Αγγλία κλπ, στο όνομα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο όνομα της δημοκρατίας, στο όνομα της διευθέτησης κρίσεων ή ακόμη και της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, -δέστε Κολομβία, που ετοιμάζονται και εκεί για το επόμενο χτύπημα να επεμβαίνουν. Η λογική είναι για την πάταξη του εμπορίου των ναρκωτικών. 
Στο όνομα όλων αυτών, του εξανθρωπισμού της ανθρωπότητας δήθεν, να μπορεί να γίνεται ιμπεριαλιστική επέμβαση σε οποιαδήποτε χώρα. Έχουμε εντελώς διαφορετική άποψη. Έχουμε διαφορετική άποψη και στα επιμέρους ζητήματα. 
Βεβαίως υπάρχει επεκτατική πολιτική από την πλευρά της Τουρκίας. Αυτό είναι όμως μόνο; Γιατί δεν λέτε καθαρά ποιοι κρύβονται πίσω, ποιοι τα ενθαρρύνουν; Και τα συζητούμε μεταξύ καφέ και τσιγάρου, βεβαίως και συμφωνούμε πολλές φορές, αλλά δημόσια οι ηγεσίες των δυο μεγαλύτερων κομμάτων κρύβουν το ρόλο των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων που ενθαρρύνουν τέτοιες πολιτικές. Κάνουν τα στραβά μάτια σε σχέση με την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα.
Όταν υπάρχουν τόσο ριζικές διαφορές η υπερκομματική έννοια, η εθνική πολιτική που λέτε ότι μπορεί να επιτευχθεί είναι για να χαϊδεύει αυτιά, επειδή υπάρχει ένα κομμάτι του ελληνικού λαού, που είναι αγανακτισμένο, που λέει "γιατί μαλώνετε δεν μπορείτε να τα βρείτε τουλάχιστον στην εξωτερική πολιτική ή στην παιδεία;" Είναι κόσμος που δεν καταλαβαίνει λόγω λειψής πολιτικής μόρφωσης τις ριζικές διαφορές, που υπάρχουν και υπάρχουν και αρκετές επιμέρους διαφορές, όχι μόνο με το δικό μας κόμμα, αλλά και μεταξύ των κομμάτων. 
Άρα, λοιπόν, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί ένα τέτοιο συμβούλιο να παίξει ρόλο ομογενοποίησης των απόψεων.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι το εξής. Υπάρχει ανάγκη καλύτερης ενημέρωσης των κομμάτων; Υπάρχει ανάγκη να ακουστούν οι γνώμες και η Κυβέρνηση που τελικώς αποφασίζει -γιατί δεν αποφασίζει αυτό το συμβούλιο- να πάρει ό,τι μπορεί απ΄ αυτές τις γνώμες των άλλων και των αντιπάλων της ακόμα. Αυτά υπάρχουν σαν ανάγκη και γνώμες να ακούγονται και καλύτερη ενημέρωση να υπάρχει. Αλλά θα μας το λύσει αυτό το πρόβλημα το Συμβούλιο Εθνικής Πολιτικής; Ποιος εμπόδισε σήμερα και τη σημερινή Κυβέρνηση και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις να ενημερώνουν την επιτροπή της Βουλής και τα κόμματα κατ' ιδίαν πλήρως; Εάν θα υπάρξει αυτό το συμβούλιο πιστεύουμε ότι θα λυθούν τα προβλήματα, επειδή θα μπει το απόρρητο; Δηλαδή, όταν δεν ενημερώνει για σοβαρότατα, για κρίσιμα ζητήματα όπως για τον πόλεμο -και τα ανέλυσε πολύ καλά η εισηγήτριά μας όλα αυτά για το πώς δεν ενημερώνεται το Κοινοβούλιο και τα κόμματα- για ποιο λόγο το κάνει; Από έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας; Τελικά είναι και έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας, αλλά το κάνει γιατί θέλει να έχει τη δυνατότητα τέτοιων χειρισμών, ώστε να μην προκαλείται πολιτικό κόστος, να προετοιμάζει την κοινή γνώμη και να περιορίζει όσο μπορεί τις αντιδράσεις είτε των κομμάτων της Αντιπολίτευσης είτε κυρίως τις λαϊκές αντιδράσεις. 
Εάν είχε πει στη Βουλή ή στα κόμματα ότι από καιρό έχει συνυπογράψει παραδείγματος χάρη τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και μάλιστα ήταν ενημερωμένη η ελληνική Κυβέρνηση και για τις βόμβες νετρονίου, που θα έπεφταν με όλες τις επιπτώσεις στην υγεία, θα είχε ξεσηκωθεί κίνημα στην Ελλάδα. Γι' αυτό δεν γίνεται ενημέρωση στο Κοινοβούλιο. Δεν είναι ότι υπάρχει έλλειψη κάποιου οργάνου. 
Για να ακούγονται γνώμες και η Κυβέρνηση να παίρνει από αυτές ό,τι μπορεί να δεχθεί, υπάρχει ένας διάλογος έτσι και αλλιώς και στα όργανα της Βουλής και στις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις και κυρίως διά του Τύπου με την καθημερινή τοποθέτηση και με ανακοινώσεις των Γραφείων Τύπου των Κομμάτων. Υπάρχουν εκεί και εμπειρογνώμονες. Κανένας δεν εμπόδισε το Υπουργείο να έχει εμπειρογνώμονες. Κανένας δεν εμποδίζει την επιτροπή της Βουλής να χρησιμοποιήσει εμπειρογνώμονες στο προσωπικό της, να τους καλεί και να ακούει γνώμες. ΄Αρα δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη να έχουμε ένα άλλο όργανο. Εάν υπάρξει ένα άλλο όργανο, ουσιαστικά αυτό θα οδηγήσει στον περιορισμό της ενημέρωσης της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, στην υποβάθμιση του ρόλου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Θα δημιουργήσει σοβαρότατα ζητήματα σε σχέση με το απόρρητο. Εμείς δηλώνουμε καθαρά ότι δεν θα υπάρχει για μας κανένα απόρρητο. Εάν δηλαδή είναι να στείλουμε στρατιώτες στο Αφγανιστάν, θα καλύπτεται η Κυβέρνηση πίσω από το απόρρητο; 
Βεβαίως και είμαστε πλήρως λογικοί και υπεύθυνοι και για ζητήματα ασφάλειας της χώρας μας είτε η ενημέρωση γίνει σ΄ ένα τέτοιο όργανο είτε γίνει στην Επιτροπή της Βουλής είτε γίνει υπεύθυνα στον Αρχηγό του Κόμματος ή στον εκπρόσωπο του κόμματος, μπορούμε να κρίνουμε ποια ζητήματα χρειάζονται πραγματικά να μη λέγονται δημόσια, αλλά για επιλογές, οι οποίες θα είναι ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα της χώρας, ενάντια στην ειρήνη, δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν απόρρητα. 
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) 
Επίσης αν υπάρξει ένα τέτοιο όργανο, θα χρησιμοποιείται σαν άλλοθι της Κυβέρνησης ότι ρώτησε τα κόμματα, θα δημιουργείται μία ομιχλώδης κατάσταση όσο μπορεί να το καταφέρει η Κυβέρνηση, ότι συναίνεσαν λίγο ή πολύ τα κόμματα το πολύ-πολύ να λέει ότι ήταν αντίθετο μόνο το Κ.Κ.Ε. και θα δημιουργείται τελικά μία συνευθύνη. Εμείς δεν δεχόμαστε να υπάρχει συνευθύνη του Κ.Κ.Ε. ούτε η παραμικρή μέσα από τέτοια όργανα με αδιαφανή λειτουργία και χωρίς να μπορούμε επισήμως να βγάλουμε τα Πρακτικά της συζήτησης προς τα έξω.
Θυμάμαι την περίπτωση της Συνόδου των Αρχηγών που μπήκε ζήτημα, αν συναίνεσαν όλα τα κόμματα για το αν θα χρησιμοποιείται το όνομα "Μακεδονία" από το γειτονικό κράτος. Για να ξεκαθαρισθεί η κατάσταση, επιμέναμε να δημοσιευθούν τα Πρακτικά. Δεν μπορείτε να παίζετε παιχνίδια όχι μόνο σε βάρος μας, αλλά σε βάρος κανενός κόμματος και κανενός εκπροσώπου κόμματος. 
Τώρα, που βρίσκεται η υπόθεση. Ενώ παλαιότερα ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μητσοτάκης, απέρριπτε αυτήν τη λογική και ο Ανδρέας Παπανδρέου απέρριπτε αυτήν τη λογική, στην πορεία επεκράτησε η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική να γινόμαστε αρεστοί, να κερδίσουμε ψαρεύοντας σε θολά νερά, ικανοποιώντας έναν κόσμο, γιατί νομίζω ότι μπορούμε να "τα βρούμε" όλα τα κόμματα στην εθνική πολιτική. Πρωτοστάτησε σε αυτό η Νέα Δημοκρατία, ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, έρχεται το Σύνταγμα και μαζί με το Συνασπισμό τα δύο κόμματα λένε "ναι" σ΄ ένα εθνικό συμβούλιο.
Τώρα, έχουμε το εξής πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Σας κάνει μία πρόταση η Νέα Δημοκρατία που στηρίζεται στο Σύνταγμα με κάποιες παραλλαγές, λέτε εσείς "συμφωνώ επί της αρχής", διαφωνώ όμως κυρίως στη σύνθεση αν θα είναι μέσα οι εμπειρογνώμονες ή όχι, αν θα είναι ο Πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής. Δεν είναι ουσιαστικές οι διαφωνίες σας; 
Προσθέσατε και κάτι που μας ανησυχεί ότι αυτό το Συμβούλιο σκέφτεσθε να οργανώνει και το διάλογο. Ποιον διάλογο; Στη Βουλή γίνεται διάλογος. Στην κοινωνία θα χρησιμοποιηθεί σαν μηχανισμός προπαγάνδισης της κυρίαρχης πολιτικής και με την ονομασία παράρτημα του Εθνικού Συμβουλίου "ελάτε να μας ακούσετε" θα γυρίζει σε πόλεις και σε χωριά; Δεν σας φθάνουν τα κανάλια που έχετε τα δύο μεγαλύτερα κόμματα; Θέλετε και ένα μηχανισμό επιπλέον; 
Επικίνδυνο είναι επίσης το "και για άλλες αρμοδιότητες", μεταξύ των οποίων αναφέρατε, αν πρόσεξα καλά, την κοινοβουλευτική διπλωματία.
Ε, δεν μας φθάνει το Υπουργείο Εξωτερικών, που λέει "ναι" σε ό,τι πουν οι Αμερικάνοι, που λέει "ναι" η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε ό,τι πουν οι Αμερικάνοι, θα έχουμε και τους Βουλευτές να τρέχουν να τα προπαγανδίζουν αυτά στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο; Και αυτό θα γίνεται και με τις ευλογίες ενός τέτοιου εθνικού συμβουλίου; Δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτά τα πράγματα.
Η δική μας άποψη είναι ότι υπάρχει ανάγκη πληρέστερης ενημέρωσης, η οποία να μην περιορίζεται σ' αυτό που χρειάζεται ή που συμφέρει την Κυβέρνηση. Αυτό λέγεται ενημέρωση και έκφραση γνώμης. Πάρτε από τις γνώμες, ακόμη και από την πολεμική που έχουμε εμείς για την πολιτική σας, πάρτε ό,τι νομίζετε ως θετικό. Αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνονται στο Κοινοβούλιο στα πλαίσια της αρμόδιας Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, η οποία θα πρέπει να αναβαθμιστεί και να λύνονται εκεί μέσα αυτά τα ζητήματα. Εκεί μπορούμε να συζητήσουμε "με τι τρόπο" και "πώς". Να ανοίξουμε μια συζήτηση στα πλαίσια του Κοινοβουλίου. 
Επειδή ειπώθηκε ότι τέτοιο ρόλο μπορεί να παίξει και η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων να σας πω τα εξής: Συμμετέχω από το 1991 σ΄ αυτήν την επιτροπή. Ε, λοιπόν, αν πραγματικά νομίζεται ότι γίνεται η παραμικρή ενημέρωση για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, κάνετε λάθος. Καμία ενημέρωση δεν γίνεται και αν γίνει αυτή θα είναι μόνο για ζητήματα θεσμικά, αλλαγών της Συνθήκης της Νίκαιας καθώς και για το ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων. Δεν έρχεται κάποιος Υπουργός να μας ενημερώσει για ουσιαστικά ζητήματα πολιτικής, για ζητήματα οικονομικά, για ζητήματα δημοκρατικών δικαιωμάτων. Πάνε να ανατραπούν τα δημοκρατικά δικαιώματα με έναν καινούγιο "ευρωτρομονόμο". Κάναμε αίτηση στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και στον αρμόδιο της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης για να έρθουν στην επιτροπή να μας ενημερώσουν. Εδώ εκφράζονται ανησυχίες από τους πάντες, ακόμη και πέρα από το κόμμα μας. Εμείς καταλαβαίνουμε που πάνε τα πράγματα. Μα, είναι δυνατόν να μην ενημερώνεται η Βουλή; Στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων δεν έχουμε ουσιαστική ενημέρωση. Στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης δεν έχουμε ουσιαστική ενημέρωση. Γιατί να πιστέψουμε ότι πρόθεση είναι η αναβάθμιση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων; Και σε αντιπαράθεση μ' αυτό, θέλετε ένα κλειστό όργανο, το οποίο θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε όπως θέλετε για το συμφέρον σας, για το συμφέρον της πολιτικής που υπηρετείτε.
Γι΄ αυτούς τους λόγους είμαστε εντελώς αντίθετοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Γιακουμάτος έχει το λόγο.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η πρώτη φορά από τότε που εξελέγη Βουλευτής, που μιλάω για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ούτε διεθνολόγος είμαι ούτε τα ξέρω καλά, διότι στην Ελλάδα είναι ο καθένας ό,τι δηλώσει. Πολλοί δεν αναγνωρίζουν και δεν καταλαβαίνουν ότι η εξωτερική πολιτική είναι εθνική υπόθεση, είναι υπόθεση χρέους και ευθύνης. Δεν μπορεί ο καθένας επιπόλαια και ευκαιριακά να τοποθετείται. 
΄Εχουμε πληρώσει ακριβά, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, αυτό που είπε παλαιότερα ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ότι σε αυτήν τηχώρα, εμείς οι 'Ελληνες, ό,τι κερδίζουμε στον πόλεμο, το χάνουμε στην ειρήνη. Πώς το χάνουμε στην ειρήνη; Το χάνουμε, κύριε Υπουργέ, με την ελλειμματική εξωτερική πολιτική ή αν θέλετε με τη λαθεμένη εξωτερική πολιτική, που πολλές φορές έχει μεγάλο έλλειμμα. Αυτό το πληρώνει πανάκριβα η χώρα. Και το λέω αυτό γιατί οι έντονες κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά όχι μόνο οι κομματικές, αλλά και οι ιδεολογικές και οι πολιτικές είναι το τίμημα που έχει πληρώσει αυτή η χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Θα θυμίσω την αντιπαράθεση "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ" πόσο ακριβά πληρώθηκε. Θα θυμίσω "η Ελλάδα ανήκει στη Δύση ή στην Ανατολή" κατά το δοκούν του καθενός. Θα έπρεπε να λέγαμε από τότε ότι δεν ανήκουμε, αλλά συμμετέχουμε στη Δύση. Όλες αυτές οι στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις έφεραν πράγματι την Ελλάδα πίσω στην εξωτερική πολιτική και όχι στη θέση που της αξίζει στο διεθνές στερέωμα. 
Μήπως κανένας εδώ μέσα δεν αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες στην Ευρώπη; Έχει το 5% περίπου του ΑΕΠ. Τρισεκατομμύρια δαπανά αυτός ο λαός, αυτή η χώρα για να εξοπλίζεται έναντι ενός και μόνο αντιπάλου, ο οποίος είναι μέλος του ΝΑΤΟ. 
Τι φταίει ο λαός; Ποιος φταίει που δισεκατομμύρια δραχμές αντί να πάνε στην ανάπτυξη, στα νοσοκομεία, στην υγεία, στο ημερομίσθιο πηγαίνουν για αμυντικές δαπάνες; Δεν είναι αυτό ένα έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής; Δεν θα έπρεπε το όραμα των μεγάλων πολιτικών ανδρών, του Ντε Γκολ, του Αντενάουερ, του Κωνσταντίνου Καραμανλή που μας ενέταξαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση να το κάνουμε πράξη;
Κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών ποιο είναι αυτό; Κοινά σύνορα, κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα. Αυτό το έχουμε παλέψει; Έχει γίνει τίποτα; Έχει αντιμετωπιστεί; Να, γιατί υπάρχει έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα μας πέρα από τις τεράστιες αμυντικές δαπάνες είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που αμφισβητούνται τα σύνορά της. Είναι η μοναδική χώρα που έχει γκρίζες ζώνες. Είναι η μοναδική χώρα που έχει μια "χάρτινη τίγρη" απέναντί της, που την απειλεί συνεχώς και μας αναγκάζει, συνεχώς αμυνόμενοι, να έχουμε υπερβολικές δαπάνες.
Να, λοιπόν, γιατί πρέπει πραγματικά να υπάρξει μία σύγκλιση, μία συναίνεση. Πρέπει σήμερα γι΄ αυτά τα μεγάλα εθνικά θέματα που είναι πρώτης προτεραιότητας να κάνουμε όλοι την υπέρβασή μας και τη στιγμή που υπάρχει κρίση να μπορούμε να τη διαχειριστούμε από κοινού και η Κυβέρνηση πάνω από όλα να αναλάβει την πολιτική ευθύνη.
Βέβαια σ΄ αυτήν την πρόταση, κύριε Υπουργέ, δεν θα κοιτάξουμε το νομοτεχνικό μέρος ή τις λεπτομέρειες. Ποια είναι η ουσία της; Ποια είναι η φιλοσοφία της; Ένα Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το άρθρο 92 του Συντάγματος, που πρόσφατα ψηφίσαμε το προβλέπει. Έρχεται τώρα η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας που επί της αρχής τη δέχεστε και λέει ότι για να εφαρμοστεί το άρθρο 92 του Συντάγματος πρέπει να υπάρξει νόμος. Να ο νόμος. Προσθέστε μέσα στους Βουλευτές να είναι και τεχνοκράτες. Δεν θα πει κανείς όχι. Η ουσία όμως αυτής της πρότασης και αυτό που λέμε εμείς είναι ότι πρέπει επιτέλους να υπάρξει συναίνεση, να υπάρξει σύγκλιση, να υπάρξει πανεθνική συστράτευση, να υπάρξει συνεκτίμηση των πραγμάτων και των γεγονότων και έτσι σε μία δύσκολη στιγμή για την πατρίδα να μπορούμε να αποφανθούμε και να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές.
Το λέω αυτό, γιατί σ΄ αυτήν τη μεγάλη πρόσφατη παγκόσμια κρίση, άκουσα τον εκπρόσωπο της Αριστεράς να λέει για τα κανάλια που ανήκουν στα δύο μεγάλα κόμματα. Μα, θα θυμίσω ότι η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που είχε 29% υπέρ των Αμερικανών, όταν οι άλλοι είχαν 72% και 80%, όπως η Γερμανία και η Αγγλία. Αυτό πού οφείλεται; Γι΄ αυτό ένα μέρος της ευθύνης έχουν και τα κανάλια, η τέταρτη εξουσία, που πρέπει να αντιληφθούν το χρέος και την ευθύνη, που έχουν απέναντι στην πατρίδα και να μην κάνουν μια τέτοια εξωτερική πολιτική μέσα από τα "παράθυρα", όπου δίνουν μεγάλο βήμα στην Αριστερά. Καλά έκαναν, αλλά να μην παραπονιέται όταν διαστρεβλώνονται βασικές αρχές και θέσεις της παγκόσμιας νομιμότητας και του παγκόσμιου δικαίου. Η Αριστερά έρχεται σήμερα να κατηγορήσει ότι η παρουσίαση των καναλιών ήταν ελλειμματική. Αυτό το λέω, γιατί όταν δεν υπάρχει υπεύθυνη ενημέρωση, όταν δεν υπάρχουν εκείνοι οι φορείς οι οποίοι πραγματικά θα δώσουν την απάντηση, η κοινωνία περιμένει από τα "παράθυρα" να ενημερωθεί για τόσο σημαντικά θέματα. 
Νομίζω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι ήρθε η ώρα στον 21ο αιώνα να δώσουμε όλοι τη συμμετοχή μας. Να προσφέρουμε όλοι σ΄ αυτήν την υπόθεση της εξωτερικής πολιτικής, ούτως ώστε αυτό το έλλειμμα να μπορέσει να καλυφθεί για να μπορέσει η πατρίδα μας να χαράξει αυτή την ενιαία στρατηγική εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας, που είναι πολύ σημαντική για την Ευρώπη. Όταν λέμε ότι ψηφίζουμε τη Σύμβαση του Σένγκεν, όταν λέμε ότι η Ακρόπολη και η Ομόνοια είναι χώρος Σένγκεν, να λέμε με υπερηφάνεια ότι και τα Ίμια και η Γαύδος είναι χώρος Σένγκεν. Αυτό σημαίνει κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας. 
Προς αυτήν την κατεύθυνση βλέπω ότι "ποιούμε λίγο τη νήσσα", κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών. Θα πρέπει πέρα από τα ευχαριστώ, πέρα από τις άλλες πολιτικές που μας έχετε συνηθίσει, να μας δώσετε σ΄ αυτά απάντηση. Να μας δώσετε απάντηση γιατί εγώ, ο πολίτης, να πληρώνω τρισεκατομμύρια για την "χάρτινη τίγρη", γιατί εγώ αφού είμαι μέλος του ΝΑΤΟ να απειλούμαι από μέλος του ΝΑΤΟ, γιατί η Κεφαλλονιά να μην είναι σήμερα Σένγκεν και να είναι απειλούμενη ζώνη.
Αυτά είναι τα ερωτήματα. Αυτές οι απαντήσεις χρειάζονται από αυτό το Εθνικό Συμβούλιο για να μπορούμε πράγματι να κάνουμε εθνική πολιτική και όχι κομματική μιζέρια και γκρίζα πολιτική, που ζημιώνει τον τόπο χάριν πρόσκαιρης δημοτικότητας ή πρόσκαιρων κομματικών οφελών.
Αυτό είναι το πρόβλημα, κύριε Υπουργέ και γι΄ αυτό ζητώ επί της φιλοσοφίας της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας, τώρα που έρχεται ο νόμος για να εφαρμοσθεί το άρθρο 92 του Συντάγματος, αυτήν τη πρόταση να τη λάβετε σοβαρά υπόψη και να προχωρήσουμε σε αυτό το πνεύμα στον 21ο αιώνα όλοι μαζί με μια αντίληψη περί χρέους και ευθύνης και όχι κομματικής εκμετάλλευσης για την εξωτερική πολιτική για να μπορεί και αυτή η ευλογημένη χώρα να αντέξει σήμερα σε αυτά τα μεγάλα προβλήματα .
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κα Σοφία Καλαντζάκου έχει το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, για να καταλάβω, συμφωνήσαμε αλλά το θέμα παίρνει πάλι αναβολή. Θα ξεκινήσω με αυτό. Νομίζω ότι η εκτελεστική εξουσία πρέπει να φροντίζει, ώστε να μπορούμε να ολοκληρώνουμε το έργο μας σε ένα θέμα, και όχι απλώς να αναλωνόμαστε σε ατελείωτες συζητήσεις, αφού υπάρχει μία συμφωνία επί της αρχής. Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα το χρόνο μας, έτσι ώστε να έχουμε την εφαρμογή του νέου συστήματος το συντομότερο δυνατόν. Και γι΄ αυτό θα ήταν καλό να βάζουμε και καταληκτικές ημερομηνίες, δηλαδή πόσους μήνες θα περιμένουμε. 
Θα δώσω μία εκδοχή δική μου, γιατί τελικά καθυστερούν όλα τα πράγματα. Δεν υπάρχει στη χώρα μας τελικά η έννοια της συλλογικότητας σε κανένα θέμα. Δύναμη, εξουσία, είναι το να κρατάει κάποιος τις πληροφορίες υπό περιορισμό, να τις κρατάει για τον εαυτό του. Η γνώση του ενός και η άγνοια των άλλων είναι αυτό που οριοθετεί το ποιος είναι μέσα στα πράγματα και ποιος δεν είναι. Για μένα από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα και ειδικά στα θέματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική. Η χώρα μας σήμερα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, είναι στο ΝΑΤΟ, είναι στη ζώνη του ευρώ. Λέμε ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα ισχυρή μέσα στην Ευρώπη, αλλά εφαρμόζει συστήματα επεξεργασίας θεμάτων εξωτερικής πολιτικής του προηγούμενου αιώνα.
Για να είμαι σαφής θα ήθελα να πω εξαρχής ότι ο Υπουργός με τον τρόπο του, με τη μεθοδικότητα και τη στρατηγική του έχει δώσει ένα νέο προφίλ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι νωρίς να κρίνουμε αν η στρατηγική του τελικά θα αποδώσει στα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Όμως έχω πει και προηγούμενα στην επιτροπή, την εξωτερική πολιτική σε μία χώρα, σαν τη δική μας, τη χαράσσει το Υπουργείο, τη μεταφέρει και την εφαρμόζει ο Υπουργός Εξωτερικών, αλλά χρειάζονται και τα μυαλά, οι επαφές, οι γνώσεις, οι διαφορετικές οπτικές γωνίες και η εμπειρία άλλων πολιτικών δυνάμεων και ειδικών. Χρειάζεται συλλογικότητα, χωρίς αυτό να τρομάζει την Κυβέρνηση, η οποία βεβαίως έχει την τελική ευθύνη, βεβαίως είναι αυτή υπεύθυνη και έχει το δικαίωμα να αποφασίζει. 
Δεν υπάρχει η παλιά οξύτητα στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Νομίζω πως όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κρατούμε τα εθνικά μας θέματα έξω από τις αντιπαραθέσεις της καθημερινότητας. Όμως είναι τώρα που χρειάζεται προετοιμασία, συνεργασία, σωστή ενημέρωση, στόχευση. 
Τι θέλουμε να πετύχουμε; Μπορεί να διαφωνούμε για το πώς πρέπει να αποκρατικοποιηθεί η Ολυμπιακή, αλλά ανεξάρτητα από τι πιστεύουμε πολιτικά, θέλουμε μία Ελλάδα με ισχυρή φωνή στους διεθνείς οργανισμούς με καλές σχέσεις με τους γείτονές μας, μία Ελλάδα που θα ζει σε περιβάλλον ειρήνης. Θέλουμε ασφάλεια για τους πολίτες μας.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να συνεννοηθούμε γιατί η 11η Σεπτεμβρίου άλλαξε πολλά πράγματα και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα σήμερα. Από τη μία έχουμε τον πολιτικό κόσμο, που καταδικάζει την τρομοκρατία και συμφωνεί -με κάποιες εξαιρέσεις- ότι μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας πρέπει να συμμετάσχουμε στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Όμως νομίζω ότι οι πολίτες -και αυτό με ανησυχεί περισσότερο από όλα- στο μεγαλύτερό τους μέρος δεν είχαν την ευκαιρία μέχρι σήμερα να αξιολογήσουν αντικειμενικά το γεγονός. Διάφορες φωνές συμβάλλουν στην επικράτηση συνδρόμου καταδίωξης, προκαταλήψεων, ιστορικών ανακριβειών και παραπληροφόρησης. Υπάρχει ανασφάλεια στους πολίτες και δεν πρέπει να κρίνουμε από αυτά που βλέπουμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, γιατί ο περισσότερος κόσμος δεν συνεντευξιάζεται. Θεωρώ πως αν είχαμε καταφέρει να συνεργαστούμε όπως έπρεπε, θα είχαμε όλοι αδράξει την ευκαιρία να εξηγήσουμε στους πολίτες τις υποχρεώσεις, τι σημαίνει να είσαι σύμμαχος, τις ευθύνες και τις επιλογές μας.
Σήμερα ο πολιτικός κόσμος στο μεγάλο του μέρος συμφωνεί, αν και δεν συνεργάζεται όσο στενά έπρεπε και οι πολίτες ζουν σ΄ ένα άλλο κεφάλαιο της ιστορίας μας με ελλιπή κατανόηση του τι συμβαίνει πραγματικά, γιατί κανείς μας δεν έχει καθίσει να τους το εξηγήσει, όπως πρέπει, υπεύθυνα, με στοιχεία και με ακρίβεια.
Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι όχι απλά στηρίζω την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θεωρώ ότι και η Επιτροπή Εξωτερικών πρέπει να αναβαθμιστεί. Χρειαζόμαστε καλύτερη και πιο υπεύθυνη πληροφόρηση. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας τοποθετήσεις όσοι συμμετέχουμε σε διεθνείς οργανισμούς, συζητάμε θέματα εξωτερικής πολιτικής και όλοι μπορούμε να προσθέσουμε ένα λιθαράκι. Ας εμμείνουμε στις απόψεις μας, αλλά τουλάχιστον αυτά που λέμε να είναι υπεύθυνα και σωστά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Στυλιανίδης έχει το λόγο.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, παρακολουθώ με προσοχή το τελευταίο διάστημα τη διαδρομή σας. Μου δημιουργείται συχνά η απορία μήπως είστε σε λάθος κόμμα. Δεν ξέρω αν δέχεσθε συμβουλές από νεότερους συναδέλφους, αλλά σε αυτό το κόμμα εδώ με τα άδεια έδρανα -ίσως λόγω ανασχημαστισμού- είναι καλό να μην ξεκόβει κανείς από το κοπάδι, γιατί τον τρώνε οι λύκοι. Σας καλωσορίζω στις θέσεις μας, βέβαια, αρκετά χρόνια μετά το 1994. 
Μέσα μου όμως παραμένει μία απορία που τη διατυπώνω ευθέως. Και άλλη φορά συμφωνήσατε μαζί μας αλλά ο Πρωθυπουργός ήταν αυτός που ανέτρεψε τη συμφωνία για το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Μήπως και τώρα συμβεί το ίδιο; Διασφαλίσατε ότι δεν θα συμβεί;
Για μας τρεις είναι οι αδυναμίες στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Η πρώτη είναι ο εθνοκεντρισμός, η δεύτερη η απουσία εθνικής στρατηγικής και η τρίτη η απουσία συνέχειας. Ας αρχίσω από την τελευταία.
Είναι βασικό στοιχείο στην αποτελεσματικότητα της εξωτερικής μας πολιτικής αν μελετήσει κανείς διαχρονικά τις εξελίξεις και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές. Σας θυμίζω: "Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο, Αμερικάνοι φονιάδες των λαών, έξω οι βάσεις του θανάτου, Μακεδονία το όνομά μας είναι η ψυχή μας, όχι στην Ε.Ο.Κ. των μονοπωλίων". Έχετε τη δύναμη ψυχής να επαναλάβετε τα ίδια συνθήματα; Και αν ήταν λάθος, ποιος πληρώνει το χαμένο χρόνο και ποιος θα έρθει να διορθώσει τις συνέπειες από μία πολιτική που φρενάρισε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη χώρα μας; 
Καλώς τα διορθώσατε, αλλά κάποιοι ευθύνονται γιατί δεν κατάλαβαν νωρίς ποιος ήταν ο σωστός προσανατολισμός. Εμάς μας δικαιώνετε, αλλά το θέμα είναι τι έχασε η Ελλάδα τα χρόνια που μεσολάβησαν σε διεθνή αξιοπιστία, σε διμερείς συμφωνίες και οφέλη, σε αποτελεσματικότητα και γενικώς. 
Το δεύτερο σημείο είναι ο εθνοκεντρισμός. Συχνά επισημαίνουμε ότι ομφαλοσκοπούμε και πιστεύουμε ότι όλες οι εξελίξεις γυρίζουν γύρω από τη χώρα μας. Εμείς λέμε ξεκάθαρα "όχι" στον εθνοκεντρισμό της εξωτερικής μας πολιτικής, αλλά "ναι" στη διεθνοποίηση της ελληνικής σκέψης, του ελληνικού πολιτισμού, της ελληνικής παιδείας, των ελληνικών αρχών και αξιών, όπως τις μάθαμε και όπως τις υπηρέτησαν γενεές γενεών. Από την πλευρά μας είναι διαπιστωμένο ότι στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν εχθροί και φίλοι. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα που είτε συγκρούονται είτε συνασπίζονται. Ρεαλιστική προσέγγιση για μία παράταξη ευθύνης, όπως είναι η Νέα Δημοκρατία, είναι να προσπαθούμε να πείσουμε το διεθνή περίγυρο ότι τα συμφέροντα των δυνατών είναι ταυτισμένα με τα δικά μας. Έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες η εθνική μας πολιτική να είναι αποτελεσματική και η Ελλάδα να βρίσκεται στο στρατόπεδο των νικητών, αλλά των νικητών που υπηρετούν αρχές και αξίες στις οποίες πιστεύει ο πολιτισμός μας και τις γέννησε. 
Δεν είναι αποτελεσματική η εξωτερική πολιτική για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Και βεβαίως, κύριε Υπουργέ, δεν είναι αποτελεσματική η εξωτερική πολιτική για λόγους προσωπικής ανάδειξης. Και υπάρχουν τέτοιου είδους αντιφάσεις στο Υπουργείο Εξωτερικών. 
Σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Συγκρίνετε το site στο INTERNET του Υπουργείου Εξωτερικών με το άριστο δικό σας site. Δεν θα έπρεπε η ποιότητα της παρουσίας μας στο διαδίκτυο, η αξιοπιστία της χώρας, η πειστικότητα των επιχειρημάτων μας, η εικόνα που εκπέμπουμε σήμερα στη διεθνή ηλεκτρονική κοινωνία να είναι ισχυρή, τουλάχιστον εξίσου ισχυρή με αυτήν που εκπέμπει ο Υπουργός των Εξωτερικών στο προσωπικό του site;
Δεύτερο σημείο είναι η απουσία εθνικής στρατηγικής την οποία καλούμαστε σήμερα να θεραπεύσουμε με αυτήν την πρόταση νόμου που η Νέα Δημοκρατία φρόντισε να καταθέσει από το 1994 και την οποία εσείς συνεχώς αρνείστε.
Η συναίνεση, η συνεργασία και η συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων ακόμα και αυτών που στρατηγικά διαφωνούν είναι απαραίτητη για να φτιάξουμε την καλύτερη εξωτερική πολιτική και να επιτύχουμε. Η συγκυρία σήμερα βοηθά στο να ψηφίσουμε κάτι τέτοιο. Διότι οι βασικοί προσανατολισμοί τουλάχιστον της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου είναι ενιαίοι. Όλοι θέλουμε να ενταχθεί η Κύπρος στην ευρωπαϊκή οικογένεια και βλέπουμε να προχωρά και θέλουμε να προχωρήσει η επίλυση του κυπριακού ζητήματος αποδεσμεύοντας βέβαια το ένα από το άλλο. Όλοι πιστεύουμε στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Όλοι κατακρίνουμε την τρομοκρατία και θέλουμε κοινή πολιτική ασφάλειας και εσωτερικά, αλλά και μαζί με τους συμμάχους. Όλοι πιστεύουμε στην ευρωατλαντική συνεργασία. Όλοι θέλουμε την ελληνοτουρκική προσέγγιση υπό όρους και προϋποθέσεις, με σεβασμό δηλαδή στο Διεθνές Δίκαιο, στα ανθρώπινα δικαιώματα, με σεβασμό στη δημοκρατία και στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Είναι, λοιπόν, η συγκυρία ενισχυτική της πρωτοβουλίας, που ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία. Και βεβαίως δεν ισχύει το επιχείρημα που αναφέρατε ότι αυτή η πρόταση νόμου έρχεται σε αντίθεση με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος. Ας κάνουμε στο κάτω-κάτω την απαραίτητη προσθήκη ή την απαραίτητη διόρθωση τώρα, για να περάσει η πρόταση νόμου. Αυτό θα πει άμεση ανταπόκριση στη συναίνεση και στη συνεργασία και όχι αναβολή. 
Νομίζω ότι το άρθρο 82, παράγραφος 4, του Συντάγματος είναι σαφές. Η πρόταση νόμου καλύπτει το μεγαλύτερο κομμάτι του περιεχομένου του άρθρου. Μια μικρή προσθήκη χρειάζεται. Μπορούμε νομοτεχνικά να την κάνουμε και να λύσουμε το ζήτημα. 
Εγώ είμαι αντίθετος στην άποψη που διατυπώθηκε από το ΠΑΣΟΚ στην επιτροπή ότι η Διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών και ΄Αμυνας είναι ένας θεσμός αρκετός για να γίνει αυτή η συνεργασία. Διότι εκεί βεβαίως γίνονται και αντιπαραθέσεις, βεβαίως κοινοποιούνται τα συμπεράσματα, οι εκτιμήσεις, τα επιχειρήματα προς τα έξω. Δεν είναι τίποτα τόσο απόρρητο όσο σ΄ αυτήν την επιτροπή. Αυτή η επιτροπή πρέπει να γίνει και να λειτουργήσει, διότι ουσιαστικά συζητά τη χάραξη μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής, την οποία όταν την ξέρουμε εξαρχής, σίγουρα μας βοηθά για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, σίγουρα βοηθά τα κόμματα να επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους σε τακτικούς και στρατηγικούς στόχους, σίγουρα βοηθά στο να ενώνονται οι δυνάμεις του ελληνικού πολιτικού κόσμου. Και είναι λάθος να την καθυστερούμε τώρα που η συγκυρία βοηθά. 
Θεωρώ όμως και ως αδυναμία και ένα άλλο στοιχείο που ανέφερα, τον εθνοκεντρισμό. Πιστεύω ότι θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτόν. Και αν κατά τη γνώμη μου η συνέχεια της πολιτικής διασφαλίζεται από το διορισμό ενός μόνιμου Υφυπουργού στον οποίο μπορούμε να προβλέψουμε θητεία, το σημαντικό είναι αυτός επειδή θα έχει τη γνώση των χειρισμών, αυτήν τη γνώση να τη μεταβιβάζει στην επόμενη κυβέρνηση. 
Το Εθνικό Συμβούλιο για την εξωτερική πολιτική μπορεί να διασφαλίσει την εθνική στρατηγική. Το θέμα όμως του εθνοκεντρισμού είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με τη νοοτροπία όλων μας, με τη νοοτροπία της Κυβέρνησης, αλλά και με τη νοοτροπία του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων που αντιπροσωπεύονται σε αυτό το Εθνικό Κοινοβούλιο. 
Θεωρώ, λοιπόν, ότι στο θέμα αυτό χρειάζεται μια διαφορετική πολιτική, μια πολιτική που να αναδεικνύει διεθνώς τις αρχές και τις αξίες του πολιτισμού μας, μια πολιτική που να μας καθιστά όχι ουραγούς αλλά συμπρωταγωνιστές στο διεθνές γίγνεσθαι, μια πολιτική που θα έρχεται να συμπληρώσει την ανάπηρη ανθρωπότητα η οποία έχει ένα υπερτροφικό πόδι που λέγεται τεχνολογία και ένα αδύναμο και ατροφικό πόδι που λέγεται αξίες και αρχές. Το δεύτερο πόδι της ανθρωπότητας αυτές τις μέρες με τα τρομοκρατικά κτυπήματα αποδείχτηκε δυστυχώς ότι η εξέλιξή του σταμάτησε εκεί που το έφτασε μεταξύ άλλων κυρίαρχα και ο δικός μας πολιτισμός. 
Δεν πρέπει να παραιτηθούμε από το ρόλο του διεθνούς πρωταγωνιστή. Και για να το πετύχουμε αυτό έξω από νομοσχέδια, προτάσεις νόμου ή άλλες πρωτοβουλίες, χρειάζεται μια διαφορετική πολιτική νοοτροπία, χρειάζεται με άλλα λόγια μια άλλη Κυβέρνηση, η οποία δεν θα στοχεύει στις επόμενες εκλογές όταν διαχειρίζεται τέτοια ζητήματα, αλλά θα στοχεύει στις επόμενες γενιές. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεμψιμοιρίες παράγουν και αυτές πολιτική. Αν θέλετε ερεθίζουν το πολιτικό μας σύστημα με την έννοια της παραγωγής της πολιτικής. Οδηγούν σε συνθέσεις, αφυπνίζουν. Ωστόσο όταν υπερβαίνουν τον κανόνα "μηδέν άγαν" τότε εισέρχονται σε χώρους είτε μικροκομματικής ψηφοθηρίας είτε πεπλανημένης και έξω από τα πράγματα τακτικής. Και τα δύο ζημιώνουν.
Η εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας αθροιστικά αξιολογούμενη για το σύνολο του αιώνα ήταν επιτυχής εξωτερική πολιτική και οφείλεται σε όλες τις κυβερνήσεις στο σύνολο του πολιτικού δυναμικού της πατρίδας μας στο σύνολο του λαού μας. 
Οι επιλογές του Α΄ και του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι επιλογές του δυτικού προσανατολισμού, τα μειονεκτήματα κάθε φορά που εκάστη επιλογή συνεπαγόταν αναμφισβητήτως, η επιλογή να γίνουμε και εμείς μέλος της οργανωμένης Ευρώπης, της ΕΟΚ χθες, της Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα, ήταν επιλογές του δυτικού συστήματος ζωής, οι επιλογές της δυτικής μορφής της οικονομίας. Ήταν επιλογές οι οποίες σφραγίστηκαν με επιτυχία. 
Η ανατολή του αιώνα που πέρασε, βρήκε την πατρίδα μας στα όρια της μελούνας, βρήκε συγκριτικά την πατρίδα μας στο ότι οι Βούλγαροι ήταν οι Πρώσοι της Βαλκανικής. Εκλιπαρούσαμε να μπούμε στην τετράδα του Βαλκανικού Συμφώνου, να πείσουμε τη Βουλγαρία για να μπούμε στο συνασπισμό εναντίον της Τουρκίας το 1910, το 1911 και έγινε το Μάιο αν θυμάμαι καλά του 1912 λίγο δηλαδή προ της ενάρξεως του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου.
Σήμερα πού είναι η πατρίδα και πού είναι οι γείτονές μας; Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι σαφώς και θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτερα. Αν θέλουμε όμως συγκριτικά και το σχετικό είναι κανόνας αν θέλετε είναι και η γοητεία της δημοκρατίας μπορούμε επαναλαμβάνω αθροίζοντες τη συνολική πολιτική να πούμε ότι η πατρίδα με τη δύση του αιώνα βρέθηκε σε πολύ πλεονεκτικότερη θέση απ' όλους εκείνους, που ήταν καλύτεροι από μας με την ανατολή του αιώνα. Πού πήγαν τα σύνορα; Σας είναι γνωστές οι φάσεις: Στο Στρυμόνα, στο Νέστο ποταμό, στην Τσατάτζα, στη Σμύρνη ευρέως νοούμενη παρέδωσε ο Βενιζέλος τη γραμμή αν θυμάμαι καλά Πίος -είναι παραθαλάσσιο- Προύσα Ουσάκ Μαίανδρος ποταμός. Στο Σαγκάριο Αύγοστος 1921, κατελήφθη η Τρίτη, αμυντική γραμμή του Κεμάλ Ατατούρκ, το Καλέ Γκρότο. Ηρωϊκές σελίδες. Κορυφαίες στιγμές.
Η πατρίδα θριάμβευσε σε φάσεις ιστορικής σημασίας με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την ομοψυχία, την ενότητα και πλήρωσε ακριβά τους διχασμούς. Είναι φυλετική αδυναμία η έρις. 
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Στον κ. Σημίτη και στον κ. Λαλιώτη να τα πείτε αυτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Ήταν από το Σόλωνα ακόμα. Ο Σόλων νομίζω καθιέρωσε την υποχρέωση να πας με τη μια ή την άλλη πλευρά και να μην είσαι ισορροπιστής κοιτάζοντας που γέρνει η πλάστιγγα, ποιος είναι ο νικητής για να πηδήσεις και να πας με το μέρος του. 
Η πατρίδα, λοιπόν, πήρε θέσεις δεν υπήρξε ισορροπίστρια, υπερασπίστηκε αρχές, υπερασπίστηκε τα εθνικά της δίκαια και βελτίωσε την εικόνα της στην αιματόβρεχτη πορεία από την ανατολή μέχρι τη δύση του αιώνα, κύριοι συνάδελφοι.
"Σοφοί δε προσιόντων" είναι ποίημα γνωστό του Καβάφη. Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα, τα μέλλοντα γνωρίζουν οι Θεοί μόνοι και πλήρεις κάτοχοι πάντων των φώτων. Έρχεται σ΄ ένα τρίτο στίχο να πει: "Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται εν ώραις σοβαρών σπουδών...". Είναι σημαντικό, λοιπόν, να καλλιεργείται η σοφία στην πολιτική. Και όσο περισσότερο συνδυάζονται οι παράγοντες και επιδιώκουμε τη σύνθεση των πραγμάτων τότε οδηγούμαστε στη σοφία που προβλέπει, προετοιμάζει, εκτιμά εγκαίρως και αντιδρά επικαίρως και αποτελεσματικώς.
Με την έννοια αυτή αναμφισβητήτως η πρόταση νόμου ερεθίζει ακριβώς αυτή την ανάγκη μιας σοφίας, ολοκληρωμένης σοφίας στην εξωτερική πολιτική. 
Ποιοι είναι οι παράγοντες μέσα στους οποίους πιστεύω ανεπτύχθη το σκεπτικό της προτάσεως. Και είναι παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν. Είναι οι γενικές συνθήκες, είναι η πρόοδος της δημοκρατίας στην πατρίδα μας, η απομάκρυνση από τις εμφυλιοπολεμικές γραμμές και εμφυλιοπολεμικές περιόδους, στις οποίες πληρώσαμε πολύ ακριβά με εθνικά ζητήματα με καθυστέρηση στην πρόοδο με πένθη, με καταστροφές, με ερείπια. Η ενδιαμέσως αποκτηθείσα εμπειρία από το διεθνές γίγνεσθαι. Το πλαίσιο του Συντάγματος. Το άρθρο 81 με την παράγραφο 1, με την παράγραφο 4. Το άρθρο 82 που πρέπει να συνδυαστεί με την έννοια ότι η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Η Κυβέρνηση επομένως έχουσα αποκλειστικά την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής είναι εκείνη που πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο είναι εκείνη που πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις είναι εκείνη που πρέπει να επιδιώκει την υλοποίηση των αποφάσεων με αποτελεσματικό τρόπο.
Και εδώ θέλω να απαντήσω στο συνάδελφο κ. Στυλιανίδη. Αν ήσασταν στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα βλέπατε τι δικαίωση εισέπραξε ο κύριος Υπουργός, ο κ. Παπανδρέου τον οποίο στηρίζω και εκτιμώ βαθύτατα γιατί έχει ένα συναινετικό ένα πολιτισμένο ύφος σαν Υπουργός Εξωτερικών και αυτό καλλιεργεί αυτό που επιδιώκεται με την πρόταση νόμου.
Και εγώ είμαι υπέρμαχος αυτής της συναινετικής διαδικασίας, γιατί, από τις λίγες γνώσεις ιστορίας που έχω, ξέρω πόσο ακριβά πλήρωσε ο τόπος το αντίθετο, τους διχασμούς, τους εμφυλίους πολέμους και τα λοιπά. Εισέπραξε, λοιπόν, μία πραγματική, ζηλευτή δικαίωση.
Θέλω να απαντήσω στον κ. Στυλιανίδη ότι η ικανότητα προσαρμογής στις καταστάσεις είναι ίδιον ζωντανού οργανισμού. Ελέχθη κάποτε "Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ" και υπήρχαν μερικά στοιχεία. Ήταν η επταετία, ήταν η τραγωδία της Κύπρου, η πίεση της συνείδησης του λαού, της εθνικής συνείδησης, εννοώ, τα εσωτερικά εμφυλιοπολεμικά μας περιθώρια. Ήταν ένα ξέσπασμα της κοινωνίας, ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας.
Έρχεται όμως η πολιτική, η οποία είναι ζων οργανισμός και προσαρμόζεται.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτά να τα πείτε στον κ. Σημίτη και στον κ. Λαλιώτη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Και τώρα εκδημοκρατίζεται και η C.I.A.!
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κάτι που σας λείπει και δεν το έχετε.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Έγινε δημοκρατικό όργανο η C.I.A.!
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Έχετε μείνει σε προγενέστερες εποχές.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Τις επόμενες να δείτε. Τις επόμενες που έρχονται.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Έχετε μείνει τόσο μακριά που δεν έχετε αντιληφθεί το θόρυβο της πτώσεως της Σοβιετικής Ένωσης, την οποία ακολουθούσατε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω. Θέλω να πω μόνο δυο κουβέντες.
Κύριε Υπουργέ, έχω μία προδιάθεση, μία προκατάληψη να ψηφίζω τις προτάσεις νόμων. Γιατί εναντιώνομαι στη μη τήρηση από τις κυβερνήσεις αυτής της συνταγματικής διατάξεως, ότι "προτάσεις νόμου, σχέδια νόμου η Κυβέρνηση, η Βουλή, οι Βουλευτές..." κλπ.
Με αυτήν την έννοια, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, που σας τιμώ ιδιαιτέρως, όπως και υμάς, παρά την πίστη μου στα λεχθέντα, στο περίγραμμα της ομιλίας του Υπουργού, ότι το θέμα είναι σοβαρότατο και χρήζει ευρύτερης, συναινετικής διαδικασίας, ώστε το σχήμα που τελικά θα πάρει η συγκρότηση αυτού του οργάνου να καλύπτει όλες τις πλευρές της προοπτικής για την οποία προορίζεται -παρά λοιπόν, λέγω, αυτήν την πίστη μου, από εναντίωση στο μονοπώλιο να ψηφίζουμε σχέδια νόμων μόνο της μιας πλευράς, ψηφίζω την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ζώης έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας περιέγραψε με σαφήνεια τόσο τους σκοπούς που επιβάλλουν τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής όσο και τη χρησιμότητά του μέσα σ΄ ένα νέο περιβάλλον όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.
Είναι σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κάνει τίποτε άλλο απ' το να ερμηνεύει και να αποκρυπτογραφεί χωρίς παραμορφωτικούς φακούς και χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας το αίτημα μιας κοινωνίας που απ΄ ό,τι φαίνεται είναι περισσότερο ώριμη από ποτέ να δεχθεί ομοψυχία, συναίνεση, συνεννόηση, τουλάχιστον στα ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής μας πολιτικής. Ομοψυχία, συναίνεση, συνεννόηση που δεν θα αποτυπώνονται μόνο στα Πρακτικά συζητήσεων χωρίς καμία άλλη συνέπεια, αλλά που θα προωθούν τη χάραξη μακροπρόθεσμης και ενιαίας εθνικής στρατηγικής.
Η Νέα Δημοκρατία με υπευθυνότητα και προτάσσοντας πάντοτε, του κομματικού, το εθνικό συμφέρον έχει προχωρήσει σε ορθή ανάλυση του διεθνούς περιβάλλοντος, μετά και τις εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας. Παράμετροι αυτής της ανάλυσης είναι η συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων εις ό,τι αφορά τουλάχιστον τους στρατηγικούς στόχους της χώρας και εις ό,τι αφορά τον προσανατολισμό της χώρας, το λεγόμενο "δυτικό προσανατολισμό".
΄Όταν, λοιπόν, μια μεγάλη πολιτική δύναμη, αυριανή κυβέρνηση του τόπου, αφ΄ ενός προβαίνει σε διαπιστώσεις για πράγματα αυτονόητα και δεδομένα και αφ΄ ετέρου δεσμεύεται με την πρότασή της να υλοποιήσει τα προταθέντα όταν γίνει κυβέρνηση, δικαίως στρέφεται και ο πιο καλόπιστος πολίτης αυτού του τόπου προς την κυβερνητική παράταξη και αναρωτιέται: Μήπως τελικά δεν είναι αυτονόητα όσα τέτοια θεωρούνται; Μήπως έχετε, κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, άλλους προσανατολισμούς; Μήπως δεν είναι αυτά τα δεδομένα της εξωτερικής μας πολιτικής μέσα σ' αυτό το παγκόσμιο περιβάλλον; Θέλετε συναίνεση, αλλά σε τι; Ψέγετε τη Νέα Δημοκρατία για έλλειψη συνεννόησης, αλλά την αποκρούετε όταν αυτή σας προσφέρεται. 
Η πρώτη κουβέντα που ακούει κανείς όταν μιλά με οποιοδήποτε κυβερνητικό στέλεχος, είναι ότι η Νέα Δημοκρατία μονίμως δεν προτείνει τίποτε, ότι είναι στείρα Αντιπολίτευση. Και παρ' όλο που αυτό δεν είναι παρά άθλια προπαγάνδα, όταν σας προτείνουμε λέτε: "ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε". Είναι καιρός πια να καταπέσει αυτός ο μύθος.
Η Νέα Δημοκρατία από το 1994 τρεις φορές έχει ζητήσει με ισάριθμες προτάσεις νόμου τη σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Βεβαίως η θετική συμβολή και του Συνασπισμού δεν πρέπει -παρ΄ όλο που δεν παρευρίσκεται κανείς συνάδελφος του Συνασπισμού αυτήν την ώρα στην Αίθουσα- ούτε να αγνοείται ούτε να αποσιωπάται ούτε να υποβαθμίζεται. ΄Ομως, το θετικό βήμα για το πολιτικό μας σύστημα και πολιτισμό γίνεται όταν ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας χωρίς ιδιοτέλεια και επιφυλάξεις, υιοθετεί μία άλλη, μία τέτοια προσέγγιση του τρόπου διαχείρισης και αντιμετώπισης των μεγάλων μας θεμάτων. Και αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται στη Νέα Δημοκρατία. 
Εάν, λοιπόν, δεν μπορεί κανείς να απαντήσει σ' αυτόν το καλόπιστο πολίτη ότι έχετε άλλο προσανατολισμό από τον λεγόμενο "ευρωπαϊκό δυτικό" ή ότι άλλες είναι οι εκτιμήσεις σας για το διεθνές περιβάλλον, τότε μπορεί αυτός ο πολίτης να καταλήξει σε ένα κυνικό συμπέρασμα -παρ' όλες τις δεσμεύσεις του κυρίου Υπουργού εδώ μέσα ότι σε λίγους μήνες θα φέρει σχέδιο νόμου- ότι φοβόσαστε μήπως μοιραστείτε την εξουσία σας. ΄Ομως, ένα τέτοιο συμπέρασμα δεν είναι μόνο κυνικό, είναι και απογοητευτικό γιατί έρχεται να αποδείξει την απόστασή σας από την κοινωνία και τα αιτήματά της.
Είναι σαφές ότι η πολιτική πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες, έπεται της κοινωνίας. ΄Ομως, μία τέτοια δυσαρμονία, δυσαρμονία που προκύπτει ακόμη και από τις δημοσκοπήσεις, ισοδυναμεί στην πραγματικότητα με γύρισμα της πλάτης σας στην κοινωνία και στην αλήθεια. Στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ακόμα μία φορά η αλαζονεία μιας κυβέρνησης, που θεωρεί ότι δεν έχει ανάγκη υποδείξεων και προτάσεων, ότι μόνο αυτή μπορεί να καταθέσει έναν άρτιο νόμο και βέβαια αυτά δεν είναι παρά απόδειξη των ψευδαισθήσεών της και της αλαζονείας της. Μη νομίζετε ότι βγαίνει άλλο συμπέρασμα στα μάτια εκείνων των Εφήβων Βουλευτών, που σημείωναν από αυτό εδώ το Βήμα, μόλις πριν από λίγο καιρό, ότι είναι ανάγκη να υπάρξει ενιαία εθνική στρατηγική, που να μην επηρεάζεται από την αλλαγή των κυβερνήσεων.
Μία τέτοια πολιτική θέλει και το κατάλληλο εργαλείο και τέτοιο είναι το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Είναι τόσο αυτονόητο πλέον στα μάτια μας, στα μάτια όλων των Ελλήνων, όσο και τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Είναι τόσο αυτονόητο, ώστε δεν μπορούσε ως εργαλείο πολιτικής παρά να προβλεφθεί και στο αναθεωρηθέν Σύνταγμα. Υποστηρίξαμε ενεργά αυτήν την πρόβλεψη. ΄Ομως, δεν πρόκειται να ανεχθούμε να κρύβεται κανείς πίσω απ΄ αυτήν, χωρίς να προχωρεί σε υλοποίησή της.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία προσφέρει σήμερα μία ευκαιρία στο πολιτικό μας σύστημα. Μέσα σ΄ ένα κλίμα αντιπαράθεσης και έντασης αδράξτε αυτήν την ευκαιρία -και απευθύνομαι κυρίως στους συναδέλφους της Πλειοψηφίας- για να αποδείξετε ότι πάνω από τη νομή της εξουσίας σας ενδιαφέρει η χώρα, για να αποδείξουμε όλοι, αν προτιμάτε, ότι ο πολιτικός κόσμος μπορεί να συμφωνεί σ' αυτά για τα οποία προ πολλού έχει συμφωνήσει η κοινωνία, σ' αυτά για τα οποία προ πολλού έχουν ήδη συμφωνήσει οι ΄Ελληνες μεταξύ τους. 
Δεν αρκεί η συνταγματική πρόβλεψη και το γνωρίζουμε όλοι. Η πρόταση νόμου είναι άρτια. Υιοθετήστε την, λοιπόν, εάν θέλετε, κύριε Υπουργέ, τώρα. Θα κερδίσει η πολιτική, θα κερδίσει η χώρα, πιθανώς, πολύ πιθανώς να κερδίσετε και εσείς. Πάντως, πέρα από όλα αυτά, θα έχουμε έτσι την ευκαιρία να στείλουμε ένα μήνυμα ισχυρό σε όσους μας παρακολουθούν απέξω ότι η Ελλάδα πλέον πιο ώριμη από ποτέ έχει αποφασίσει να γυρίσει σελίδα και να μην επιτρέψει σε κανένα να παίξει παιχνίδια ποντάροντας στην τροφοδότηση και ανάδειξη κομματικών αντιπαραθέσεων, με στόχο την αποδυνάμωση του εθνικού μετώπου.
Σε διαφορετική περίπτωση -λυπάμαι που θα το πω- δεν θα έχετε καταφέρει να καταγράψετε μια κοινοβουλευτική, τρόπον τινά, νίκη, αλλά μία κοινοβουλευτική μικροψυχία και αλαζονεία. Ό,τι εκφράζεται με τέτοια κοινωνική δυναμική μόνο πρόσκαιρα μπορεί να αποκρουστεί, αλλά, να μην έχετε καμία αυταπάτη, δεν μπορεί να ηττηθεί. 
Ο ανασχηματισμός -έτσι για να είμαστε και στο κλίμα της επικαιρότητας- έγινε, τελείωσε. Κανείς δεν είναι πια δέσμιος δεύτερων σκέψεων. Είναι ευτυχής συγκυρία η σημερινή συζήτηση να συμπίπτει με το τέλος μιας μακράς, αγωνιώδους διαδικασίας, που είχε δημιουργήσει και φαινόμενα ημιπαραλυσίας στην Kυβέρνηση. 
Ελπίζω ότι το τέλος της προσμονής θα λειτουργήσει απελευθερωτικά για αρκετούς συναδέλφους εδώ μέσα και με μια υπερβατική στάση όλοι μας θα αποδείξουμε ότι οι Βουλευτές έχουμε φωνή, έχουμε δύναμη και τη χρησιμοποιούμε ειδικά όταν η στάση μας έρχεται να υποστηρίξει συνταγματικές επιταγές. Γιατί η τήρηση του Συντάγματος δεν επαφίεται πρωτίστως στον πατριωτισμό των Ελλήνων, όπως λέει το άρθρο 120, αλλά στην τόλμη και στην πρωτοβουλία των κοινοβουλευτικών. 
Ευχαριστώ. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κα Παπαδημητρίου έχει το λόγο. 
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, έχω πολλές φορές ευχηθεί όσο είμαι Βουλευτής να παρουσιαστεί κάποια στιγμή η ευκαιρία να δω μια κυβέρνηση, έναν Υπουργό να δέχεται πρόταση νόμου από άλλο κόμμα. 
Κύριε Υπουργέ, σας διαβεβαιώ ότι στην αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η πρώτη μου πρόταση στον κ. Καραμανλή θα είναι να δεχθεί την πρώτη πρόταση που θα κάνετε εσείς από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Ξεχάσατε το 1990-1993. 
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πιστεύω ότι στην εξωτερική πολιτική θα είναι χρήσιμη, γιατί πιστεύω ότι απόψε χάνετε μια πολύ καλή ευκαιρία. 
Θα μπορούσατε, κυρίως εφόσον συμφωνείτε επί της αρχής, να συζητούσαμε και τη σωστή επισήμανσή σας για τη στελέχωση, μια που όντως η πρόβλεψη του Συντάγματος θέλει τους τεχνοκράτες εμπειρογνώμονες ανεξάρτητους των Βουλευτών-μελών. Και η πρότασή μας είναι για Βουλευτές συνεπικουρούμενους από ειδικό επιστήμονα. 
Οι καλοί μου συνάδελφοι, όλων των κομμάτων, ακούμπησαν όλες τις πτυχές της πρότασης. Θα ήθελα να επισημάνω όμως, κάτι επιπλέον. Πιστεύω ότι είμαστε σε λάθος δρόμο αν δούμε αυτό το Συμβούλιο μόνο ως συνδιαμορφωτή της εξωτερικής πολιτικής. Νομίζω ότι κάνουμε λάθος αν στο μυαλό μας έχουμε μόνο ζητήματα μεγίστης, ύψιστης σημασίας. Ακούστηκαν πάλι τα Ίμια, ακούστηκε και η Προύσα από τον κ. Σπυριούνη. Όλα κινήθηκαν σ΄ ένα επίπεδο υψηλότατης εξωτερικής πολιτικής. 
Νομίζω ότι σε τέτοιες σοβαρές εθνικές αποφάσεις, τουλάχιστον εσείς προσωπικά, κύριε Παπανδρέου, όπως πολύ πρόσφατα, ζητήσατε και υπήρξε συνεννόηση με τους Αρχηγούς των κομμάτων, με τέως Πρωθυπουργούς και είναι προς τιμήν σας αυτό. Αλλά εκεί που υπάρχει κολοσσιαίο πρόβλημα, τα οκτώ χρόνια που είμαι εγώ Βουλευτής, είναι στα μικρά της εξωτερικής πολιτικής, στα καθημερινά που κρίνω πάρα πολύ σημαντικά, ίσως σημαντικότερα της συνεννόησης στα μεγάλα, που χτίζουν όχι μόνο την αυτογνωσία μας, αλλά και την προς τα έξω εικόνα μας, και κοινοβουλευτικά και εθνικά ως ατόμων, ως Βουλευτών, ως εθνικών εκπροσώπων. Τα καθημερινά που μας οπλίζουν με δυνατότητες διείσδυσης, πειθούς, δημιουργίας φίλων, συμμαχιών, λόμπι κλπ. 
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ΄Εδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Πιστεύω ότι πέραν της αναποτελεσματικότητας του ισχύοντος καθεστώτος μη ενημέρωσης των Βουλευτών, μη συμμετοχής των Βουλευτών, θα πρέπει κανείς να μπορεί να ισχυριστεί ότι υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα. Το πρόβλημα, λοιπόν, σε σχέση με αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα στις μέρες μας, και για τα κράτη και για τα διεθνικά μορφώματα είναι ένα. Πόσο ταυτίζονται οι αποφάσεις των κρατών και των διεθνών οργανισμών με τη βούληση των λαών, δηλαδή των εντολέων λαών;
Αν συμφωνεί κανείς μ΄ αυτό, μία είναι η λύση. Η ενδυνάμωση του ρόλου των κοινοβουλευτικών και η παρουσία τους σε όλα τα επίπεδα συγκρότησης των αποφάσεων. Αυτό όμως απαιτεί ενημέρωση, εξοικείωση με τα θέματα, γνώση τελικά αντικειμενική και συνεργασία, συλλογικότητα.
Πρέπει, κύριε Υπουργέ, να βρεθεί τρόπος να ενημερωνόμαστε όλοι για όλα, να αποκτήσουμε δίαυλους επικοινωνίας μεταξύ μας και μεταξύ των συναδέλφων μας άλλων κρατών και να έχουμε άμεση τη δυνατότητα επικαιροποίησης της γνώσης μας ανά θέμα, ανά θεματικές ενότητες.
Οφείλω να καταθέσω την πεποίθησή μου ότι στους διεθνείς οργανισμούς δεν είμαστε μεταξύ των καλυτέρων. Πρέπει να σας πω ότι πάρα πολλές φορές έχω αισθανθεί τουλάχιστον αμήχανα. Πώς προετοιμαζόμαστε όσοι έχουμε την τιμή να εκπροσωπούμε τη χώρα μας, πώς συνεννοούμεθα μεταξύ μας; Συνήθως πάμε σε ένα ταξίδι με κάποιους, που την τελευταία στιγμή αντικατέστησαν κάποιους άλλους, οι περισσότεροι πολλές φορές δεν ομιλούν καν μια ξένη γλώσσα και δεν υπάρχει μετάφραση στη δική μας γλώσσα και λειτουργούμε από ανεξάρτητα μέχρι ανεύθυνα. Πρέπει να σας πω ότι στη διακοινοβουλευτική ήμασταν η μόνη γραφική αντιπροσωπεία, που ο ένας ακύρωνε την ψήφο του άλλου ή της άλλης.
Έχουμε μια εθνική γραμμή. Εγώ χαίρομαι που το κόμμα μου μας επιβάλλει τη συγκρότηση εθνικής γραμμής, όταν είμαστε στο εξωτερικό. Πρέπει να σιγουρευτεί και ο Πρόεδρος της Βουλής -το είπα στον κ. Κακλαμάνη- και βεβαίως το Υπουργείο Εξωτερικών και να υπάρξει αυτή η "εθνική γραμμή". Ανήκουμε σε γεωπολιτικές ενότητες, ανήκουμε στο "δώδεκα συν", ανήκουμε στην Ευρώπη. Προϋπάρχουν συσκέψεις, όπου παίρνονται αποφάσεις ευρωπαϊκές, μπαίνουμε στην ψηφοφορία και υπάρχουν κόμματα που θεωρούν ότι δικαιούνται, και μάλιστα χωρίς ανάλυση του τι ψηφίζουν, χωρίς γνώση του τι ψηφίζουν -το λέω με κάθε ευθύνη- να πηγαίνουν κόντρα, γιατί πρέπει να είναι κόντρα. Αυτό δημιουργεί τη χειρίστη εντύπωση και πολύ άδικη εντύπωση για το υπόλοιπο της αντιπροσωπείας και για τον τόπο μας.
Πρέπει, κύριε Υπουργέ, να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, για να ζητάμε συνδιαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής, την ανάγκη να πείσει την Κυβέρνηση ότι οι μέγιστες αποφάσεις δεν μπορεί να παίρνονται με ανάθεση σε τεχνοκράτες, χωρίς γνώση του Κοινοβουλίου. Σας πληροφορώ ότι όλη η προετοιμασία μεγάλων συνθηκών, π.χ. για τα περιβαλλοντικά, έχει ανατεθεί σε ιδιώτες και κάποια στιγμή θα έρθουν στη Βουλή ως εκθέσεις περιβάλλοντος, αλλά παραμένουμε και εκεί η μοναδική χώρα, που δεν έχει συζητήσει σ΄ αυτό το Κοινοβούλιο ούτε την ατζέντα 21 ούτε τη σύμβαση για την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Δηλαδή πώς θα πάμε εμείς στο Γιοχάνεσμπουργκ; Θα έρθει πάλι ο καθηγητής μετεωρολογίας, που πήγε στο Κιότο, όταν όλοι οι Βουλευτές της Ευρώπης συναντήθηκαν τρεις φορές, με μοναδική απουσία της Ελλάδας, σε κράτη της Ευρώπης και κατάφεραν οι Βουλευτές, δηλαδή διακοινοβουλευτικό μόρφωμα, να πείσουν τις κυβερνήσεις για την επίτευξη καλύτερου χρόνου για το πρωτόκολλο του Κιότο; 
Πιστεύω ότι υπάρχουν εξαιρετικοί Έλληνες Βουλευτές, εξαιρετικοί Έλληνες τεχνοκράτες, δυστυχώς υποδουλωμένοι σε μία ασυντόνιστη Κυβέρνηση και σε μια εποπτεία πολύ βασικών Υπουργείων, που εξαντλήθηκε για πολλά χρόνια μόνο στην "εξουσιαστική πολιτική" και τελευταίως και στις ύβρεις.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Νεράντζης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε σε μια εποχή μεταβολών, μια εποχή ανατροπών. Μια εποχή την οποία την χαρακτηρίζει μια ρευστότητα, κυριολεκτικά θα έλεγα υδραργυρική. Το τελευταίο τρομοκρατικό κτύπημα, το οποίο συνέβη στους διδύμους πύργους της Νέας Υόρκης είναι πολύ αφελές να θεωρηθεί ότι προκάλεσε μόνο την κατάρρευση των κτιρίων αυτών. Στην ουσία, κατεδάφισε πλήρως το γόητρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ως υπερδυνάμεως. Από την άλλη πλευρά, ακύρωσε και το δικαίωμα της αμεριμνησίας και της ασφαλείας του αθώου πολίτη, και αυτό δεν είναι λίγο. 
Ο χάρτης των Βαλκανίων, στην ουσία, ξαναϊχνογραφείται και η περιοχή ολόκληρη μοιάζει σαν ηφαίστειο, το οποίο είναι έτοιμο να εκραγεί. Ενώ η τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα κλιμακώνεται και η παράνομη κατοχή ενός σημαντικότατου τμήματος της Κύπρου εξακολουθεί να υφίσταται. Κάτω απ' αυτές τις συντεταγμένες, είναι φανερό ότι η Ελλάδα χρειάζεται σταθερές, η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούριο όραμα, η Ελλάδα χρειάζεται μια στρατηγική και μια εξωτερική πολιτική, η οποία περνώντας από το σήμερα να διασχίζει το μεσοπρόθεσμο και να καταλήγει στο μακροπρόθεσμο.
Αυτά είναι σημαντικά και πολυσήμαντα θέματα, αλλά έχουν σαν απαραίτητη προϋπόθεση την εξασφάλιση ενός μίνιμουμ συναινέσεως. Και ανακύπτει αυτόματα το ερώτημα: Μπορεί άραγε να υπάρξει διακομματική συναίνεση σ' αυτό το κρίσιμο σημείο της χάραξης και της τήρησης της εξωτερικής πολιτικής;
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς απόλυτη συναίνεση δεν είναι νοητή και δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορούν όμως να υπάρξουν, να δημιουργηθούν και να ευσταθήσουν ένα σωρό άλλα στοιχεία, τα οποία συγκροτούν την υπόσταση της συναίνεσης. Μπορεί και πρέπει να υπάρξει παραδείγματος χάρη προσέγγιση απόψεων, στρογγύλεμα των αιχμών, δυνατότητα να αντιληφθεί κανείς καλύτερα, με ένα γνήσιο διάλογο το βάθος και την ουσία των προτάσεων του άλλου. Μπορεί να υπάρξει ειλικρινής και απροκάλυπτη ψηλάφηση όλων εκείνων των πτυχών που συνθέτουν την εξωτερική πολιτική. Μπορεί τέλος να υπάρχει σμίλευση ενός ομόψυχου φρονήματος. Σ' αυτά αποσκοπεί η συζητούμενη πρόταση της Νέας Δημοκρατίας. Δι' αυτής δεν επιδιώκεται -άλλωστε θα ήταν ανόητο και συγχρόνως αδιανόητο- να υποκατασταθεί η επίσημη κυβέρνηση του κράτους. Δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Απλώς, εμείς προτείνουμε να δημιουργηθεί ένα γνωμοδοτικό όργανο. Την ευθύνη για τη χάραξη και για την τήρηση θα την έχει τελικά η Κυβέρνηση. Εσείς, όσο ακόμη είσθε, εμείς όταν θα έρθουμε μεθαύριο. 
Να πούμε λίγο για την ιστορία ότι την πρόταση την έθεσε πράγματι ο Συνασπισμός. Η Νέα Δημοκρατία το 1994 την ενσάρκωσε, την καλλιέργησε, την ολοκλήρωσε και υπέβαλε επίσημη πρόταση νόμου. Εσείς προσωπικά, κύριε Υπουργέ, και είναι προς τιμή σας, αποδεχθήκατε τότε την ουσία εκείνης της προτάσεως. Αλλά άνωθεν δυνάμεις -δεν ξέρω ποιες και πόσες, δεν ενδιαφέρει εδώ- σας φρενάρισαν. Τώρα που το Σύνταγμα ψηφίστηκε -υπάρχει ειδική διάταξη- είσθε υποχρεωμένοι να το πράξετε. Όμως, μην απεμπολείτε αυτήν την πρότασή μας. Έχετε κάνει, κύριε Υπουργέ, μια λάθος ανάγνωση του άρθρου του Συντάγματος. Επικαλεστήκατε εδώ ότι δεν είναι συμβατή η πρότασή μας με το άρθρο 82 του Συντάγματος που ψηφίσαμε. Και βεβαίως είχατε την καλοσύνη και την ευγένεια να αναγνωρίσετε ότι αυτό συνέβη επειδή εμείς όταν υποβάλαμε την πρόταση δεν είχε ψηφιστεί ακόμη η διάταξη αυτή.
Πέραν, όμως, αυτού του φληναφήματος η ουσία της συνταγματικής διατάξεως δεν βρίσκεται σε καμιά αντίφαση με την ίδια την πρότασή μας. Ας διαβάσω λίγο το άρθρο 82, παράγραφος 4.Αναφέρει επί λέξει: "Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη συγκρότηση, τη λειτουργία, τις αρμοδιότητες του ΕΣΕΠ, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κομμάτων της Βουλής και προσώπων με ειδικές γνώσεις ή εμπειρία". Όλες οι προϋποθέσεις, τις οποίες τάσσει η συνταγματική αυτή διάταξη, πληρούνται με την πρότασή μας. Το Σύνταγμα δεν λέει ποιο είναι το είδος της συμμετοχής των προσώπων, άρα και περί των προσώπων με ειδικές γνώσεις έχει προβλέψει η πρόταση αυτή. Το Σύνταγμα δεν απαιτεί να καθορίζεται η θητεία του οργάνου αυτού την οποία επικαλεστήκατε, γι' αυτό και δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτό. Καταλογίζετε στην πρόταση αυτή ότι δεν προσδιορίζει τον όρο της γενικής πολιτικής. Μα η γενική πολιτική είναι μια έννοια οριστή. Έχει κριθεί και από τα διεθνή έθιμα και από το Διεθνές Δίκαιο. Περιλαμβάνει την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική. Ούτε και σ' αυτό, λοιπόν, το σημείο υπάρχει αντίθεση της προτάσεώς μας προς τη συνταγματική διάταξη. Είπατε βέβαια, και αυτή είναι παρατήρηση ουσίας, ότι δεν συμφωνείτε με τον ορισμό μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών. Ανεξάρτητα από το ότι ο θεσμός έχει δοκιμασθεί στην πράξη και αλλού αλλά και εδώ και δεν απέτυχε, οφείλω να σας πω ότι αυτή η παρουσία του μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών, επί θητεία συγκεκριμένη, εξασφαλίζει το αδιαίρετο και τη συνέχεια της διπλωματικής υπηρεσίας. Κάποιοι αντέταξαν ότι υπάρχει ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου. Ο γενικός γραμματέας όμως του Υπουργείου είναι πρόσωπο το οποίο προέρχεται από τη ζώσα ιεραρχία του διπλωματικού σώματος. Ενώ ο Υφυπουργός Εξωτερικών, μπορεί να είναι πρέσβης επί τιμή, μπορεί να είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου, μπορεί να είναι και παλαιός πολιτικός ο οποίος να έχει ασχοληθεί με αυτό το αντικείμενο. Άρα, λοιπόν, δεν προσκρούει στο Σύνταγμα η συζητούμενη πρόταση νόμου και το επιχείρημα αυτό το οποίο προσκομίσατε κύριε Υπουργέ, δεν είναι πειστικό. Ουσιαστικά, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να υπήρχε αντίρρηση για την πρόταση του νόμου. Αλλά επειδή βιώνουμε στη χώρα της κρίσεως του αυτονόητου, η κρίση του αυτονόητου υπάρχει μόνο στην Ελλάδα σχεδόν, είναι προνόμιο, είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, γι' αυτό υπήρξαν αντιρρήσεις. 
Θα μου επιτρέψετε, επί τροχάδην, να κάνω μια κριτική προσέγγιση αυτών των αντιρρήσεων. Η πρώτη είναι ότι δεν υπάρχει παρόμοιος θεσμός σε άλλες χώρες, πλην της Κύπρου και υπό άλλη μορφή στην Αμερική. Μα δεν υπάρχει και άλλο προηγούμενο χώρας που να ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ και να αντιμετωπίσει πρόβλημα κινδύνου των συνόρων της. Άρα, λοιπόν δικαιολογείται η "πρωτοτυπία", δεν είναι πάντως απολύτως πρωτότυπη η ιδέα θεσπίσεως αυτού του οργάνου, εν όψει των ειδικών συνθηκών υπό τις οποίες τελεί η χώρα. Άλλο επιχείρημα είναι ότι υπάρχει η Διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής. Θαρρώ ότι και το επιχείρημα αυτό είναι άστοχο, θα έλεγα δε ότι είναι και αστόχαστο. Για τον εξής λόγο. Το άρθρο 31 του Κανονισμού της Βουλής ρητά προσδιορίζει ότι ο κύριος προσδιορισμός και αρμοδιότητα των επιτροπών είναι η επεξεργασία των διαταγμάτων που έρχονται. Υπάρχει βέβαια και η παράγραφος 6 στο άρθρο 32, που λέει ότι η επιτροπή μπορεί να συζητά και -το και σημαίνει επιπλέον- θέματα που είναι συναφούς αρμοδιότητός της. Αλλά αυτή η συζήτηση δεν προκαλείται ελευθέρως. Έχει προϋποθέσεις από τον ίδιο τον Κανονισμό. Και οι προϋποθέσεις είναι ότι μπορεί να ζητήσει τη συζήτηση αυτή είτε ο πρόεδρος της επιτροπής είτε τα 2/5 των μελών της. Απαιτείται επιπλέον γνώμη της επιτροπής για να συζητήσει τέτοιο θέμα και απαιτείται επιπλέον σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Βουλής. Ενώ αυτό το όργανο που προτείνουμε εμείς να ιδρυθεί είναι άνευ ορίων και άνευ όρων. Συζητά κάθε συναφές θέμα, το οποίο μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο βοήθημα, ακριβώς για την διαμόρφωση και τη χάραξη μιας συγκεκριμένης πολιτικής, με έντονο και αποκλειστικό το συμβουλευτικό της χαρακτήρα. Ούτε, λοιπόν, και αυτό το επιχείρημα ευσταθεί. 
Ένα άλλο επιχείρημα που ακούστηκε από το Κ.Κ.Ε. είναι ότι έτσι παρέχεται άλλοθι στον Υπουργό των Εξωτερικών. Θεωρώ ότι εδώ αυτό το επιχείρημα διαπράττει ένα λογικό ολίσθημα. Διότι εάν ο Υπουργός των Εξωτερικών υιοθετήσει την άποψη του συμβουλίου αυτού, τότε η άποψη αυτή προσλαμβάνει ιδιαίτερο κύρος και βαρύτητα. Αν δεν την υιοθετήσει και ακολουθήσει άλλη άποψη, τότε όχι μόνο άλλοθι υπέρ του Υπουργού και της Κυβέρνησης δεν αποτελεί η ύπαρξη συμβουλίου, αλλά αποτελεί "καταδιωκτικό μέσο" αφού τα κόμματα ή οι εκπρόσωποι που θα συμμετέχουν στην επιτροπή αυτή, θα εκδηλώνουν διαρκώς την αντίρρησή τους. Άρα το επιχείρημα δεν στέκει. 
Αλλά ακούστηκε και ένα άλλο αντιφατικό επιχείρημα εναντίον της προτάσεώς μας από το Κ.Κ.Ε., ότι τάχα εντός του ΝΑΤΟ η ύπαρξη ενός τέτοιου συμβουλίου δεν έχει κανένα νόημα. Μα, είναι γνωστό ότι μέσα στο ΝΑΤΟ συζητούνται ουσιαστικότατα προβλήματα και εκδηλώνονται σημαντικότατες διαφωνίες. Μην κοιτάτε τώρα που ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά το άρθρο 5 της συμβάσεως, λόγω του εκτάκτου και εξαιρετικού αυτού θέματος που λέγεται τρομοκρατία και επίθεση στους διδύμους πύργους. Άρα, λοιπόν, μέσα στο ΝΑΤΟ είναι ακριβώς η ανάγκη να λειτουργήσει αυτήν η ιστορία του συμβουλίου και της επιτροπής.
Τέλος αξίζει τον κόπο μετά από όλα αυτά να σταθεί κανείς στην αιτία για την οποία η Κυβέρνηση δεν δέχεται αυτή την πρόταση.
Η άρνησή σας έχει ως αιτία την κυβερνητική αυτάρκεια και την αυταρχία. 'Εχει τον ναρκισσισμό και το δογματισμό σας. Έχει την ιδεοληψία σας που συχνά καταλήγει σε κομματική ιδιοτέλεια. Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση, απορρίπτοντας αυτήν την πρόταση και επικαλούμενη ότι θα φέρει άλλη η οποία θα είναι πιο μελετημένη και η οποία δεν θα αντιφάσκει προς το Σύνταγμα, προς το οποίο δεν έχει καμία αντίθεση, θεωρεί ότι δεν παρήλθε η εποχή εκείνη που περιγράφει ο Διογένης ο Λαέρτιος και ο οποίος βάζει στο στόμα του Σόλωνα να λέει στους Αθηναίους ότι ενώ ο καθένας από σας χωριστά έχει μυαλό αλεπούς, όταν λειτουργείτε όλοι μαζί, τότε δείχνετε κούφιοι και επιπόλαιοι.
Ε, όχι λοιπόν! Αυτό το συμβούλιο, αυτός ο συγκερασμός πολλών γνωμών, αυτή η σύγκλιση θα δώσει τη δυνατότητα να εμπλουτισθούν οι προβληματισμοί και, αν το κρίνει σκόπιμο η Κυβέρνηση να αποτελέσουν συστατικά στοιχεία της υποστάσεως της πολιτικής της.
Η συζητούμενη, λοιπόν, πρότασή μας είναι δικαιολογημένη, εμπεριστατωμένη και χρήσιμη, η δε απόρριψή της είναι μικρόψυχη και αστήρικτη. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο. Απών, διαγράφεται.
Ο κ. Μπασιάκος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, μετά από όσα έχουν λεχθεί εγώ θα περιορισθώ σε ορισμένες βασικές παρατηρήσεις σε σχέση με την πρόταση νόμου που έφερε η Νέα Δημοκρατία και που αφορά τη σύσταση Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας. 
Θεωρώ ότι διαδικαστικά είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία η Κυβέρνηση να συμφωνήσει σε μία πρόταση που καταθέτει η Αντιπολίτευση, με την οποία συμφωνούν και άλλα κόμματα, όπως ο Συνασπισμός, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι που θα ήθελαν να στηρίξουν αυτές τις διατάξεις. 
Η πρότασή μας αναφέρεται σ΄ ένα σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, το οποίο θα απαιτούσε συναίνεση, ομοφωνία, όχι συναπόφαση απαραίτητα, αλλά συνεργασία, ανταλλαγή απόψεων για το καλό της χώρας. Για εθνικούς λόγους, λοιπό θα ήταν ανάγκη να υπάρχει ένας μόνιμος θεσμός, ο οποίος όχι ευκαιριακά, όχι αποσπασματικά, όχι κατά την εξέλιξη των γεγονότων, αλλά συστηματικα΄και θεσμοθετημένα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα όργανο, ένα πεδίο ανταλλαγής απόψεων, προτάσεων, ιδεών με την επικουρία μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων και επιστημόνων οι οποίοι θα κατέθεταν τις προτάσεις τους και ενδεχομένως κάποιες μελέτες και για την ενημέρωση των μελών του Συμβουλίου αυτού Εξωτερικής Πολιτικής, αλλά και για την ανταλλαγή απόψεων ευρύτερα, ώστε να συνεκτιμούμε εξελίξεις και νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στον περίγυρό μας.
Το λέγω αυτό -το είπαν και οι συνάδελφοι- ότι ειδικά τώρα που έχουν πέσει τα ιδεολογικά τείχη, έχουν περιοριστεί οι προκαταλήψεις και έχουν εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό οι αγκυλώσεις του παρελθόντος, είναι μία μοναδική περίοδος, κατά την οποία συμφωνούμε στα περισσότερα σημεία, ως προς την ανάγκη κοινής εκτίμησης, κοινής γνώσης, κοινής θέσης και θεώρησης των προβλημάτων και των ζητημάτων που αφορούν την εξωτερική μας πολιτική. 
Ο περίγυρός μας εξελίσσεται, διαμορφώνονται πράγματι νέες συνθήκες, αλλά από την άλλη πλευρά παρουσιάζονται γεγονότα και ειδικότερα τον τελευταίο καιρό, μετά τις 11 Σεπτεμβρίου, που απαιτούν μια κοινή, μια εθνική στρατηγική στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και νομίζω ότι καθιστούν αυτό το όργανο απολύτως αναγκαίο. Άλλωστε η Κυβέρνηση θα μπορούσε να κερδίσει από μια τέτοια πρωτοβουλία, από ένα τέτοιο όργανο ακριβώς γιατί θα άκουγε τις απόψεις της Αντιπολίτευσης. Είναι κατοχυρωμένο και το απόρρητο των συζητήσεων, άρα δεν υπάρχει θέμα κομματικής εκμετάλλευσης ή, αν θέλετε, κρίσης ως προς τα όσα λέγονται εκεί, θα υπάρχει μια ελεύθερη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων. Θα ήταν, λοιπόν, για καλό της Κυβέρνησης, διότι εκεί θα μπορούσε να πάρει ιδέες, αλλά και πρωτοβουλίες και να βάλει, αν θέλετε, στο παιχνίδι και την Αντιπολίτευση, να συμβάλει και αυτή με τις δυνάμεις της στην εξαγωγή των καλύτερων συμπερασμάτων για τη χάραξη και εφαρμογή μιας εθνικής στρατηγικής. 
Πιστεύω ότι αυτή η δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων σε ένα θεσμοθετημένο όργανο απουσιάζει από τη χώρα μας. Και το λέω αυτό γιατί η Κυβέρνηση επικαλείται τη λειτουργία της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας. Πράγματι είναι ένα όργανο, αλλά τελείως ευκαιριακά και πολλές φορές μετά από μεγάλη πίεση, που ασκεί η Αντιπολίτευση, έρχεται ο Υπουργός είτε Εξωτερικών είτε Εθνικής Άμυνας και ενημερώνει την επιτροπή. Αν αυτή η ενημέρωση δεν ήταν ευκαιριακή, η παρακολούθηση αυτών των θεμάτων σε διαρκή βάση και από υπεύθυνα πρόσωπα τα οποία θα μετέχουν ως μέλη σ' αυτήν την επιτροπή, θα οδηγούσε σε καλύτερα συμπεράσματα και σε εποικοδομητικότερη συζήτηση. 
Όσον αφορά τη θέση του μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών, είναι μια πολύ σωστή πρόταση, διότι εγγυάται τη συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής και την αμερόληπτη, αν θέλετε, τοποθέτηση του μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών, ο οποίος θα τυγχάνει της έγκρισης της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας και θα είναι μια πολύτιμη υπηρεσία την οποία θα παρέχει είτε το κατάλληλο πρόσωπο που προέρχεται από το διπλωματικό κλάδο ή θα είναι ένας ειδικός επιστήμονας, ο οποίος θα γνωρίζει και θα μελετά και θα είναι χρήσιμος στην κατάθεση των προτάσεών του. 
Εγώ θέλω να σας πω ένα παράδειγμα από την Αμερική, όπου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ συσκέπτεται και συζητεί μετά τα τελευταία γεγονότα, που αποτέλεσαν αν θέλετε και την αφορμή, με ετερόκλητους πολιτικούς από διάφορους πολιτικούς χώρους, με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και μάλιστα θεσμοθετείται ένας άτυπος "πρωινός καφές" κάθε Τρίτη πρωί. Κι όπως λέει το ρεπορτάζ, αγωνίζονται όλοι και επιθυμούν να μετέχουν σ' αυτό το όργανο, σ' αυτόν τον άτυπο "πρωινό καφέ", ώστε να ανταλλάσσουν απόψεις με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ για το καλό της εξωτερικής πολιτικής. Κάτι αντίστοιχο, κατ' αναλογία βέβαια, θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε και στη χώρα μας, αφού υπάρχουν προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, έχουμε εξελίξεις στα σύνορά μας, η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει ενεργότερο και πιο αποδοτικό ρόλο, αναβαθμισμένο στην περιοχή των Βαλκανίων, χωρίς όμως να αντιμετωπίζει στο εσωτερικό ιδιαίτερα προβλήματα σε σχέση με διάσταση απόψεων. 
Πιστεύω ότι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία κατατίθεται καλόπιστα και που είναι ακόμα πιο επίκαιρη και πιο σωστή όσο εξελίσσονται τα γεγονότα και ειδικότερα μετά τα τρομοκρατικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, δίνει μια μοναδική ευκαιρία στην Κυβέρνηση να αποδεχθεί αυτήν την πρόταση, να ιδρύσει και να λειτουργήσει αυτόν το θεσμό, προσαρμόζοντάς τον, αν θέλετε, με τη δική της πολιτική ως ένα συμβουλευτικό όργανο το οποίο θα βοηθήσει την Κυβέρνηση και γενικά τη χώρα ύστερα από τη διεξαγωγή μιας καλόπιστης συζήτησης, αλλά και την τεκμηρίωση των ζητημάτων και των προβλημάτων της εξωτερικής πολιτικής, ώστε να χαράξουμε και να στηρίξουμε μια εθνική στρατηγική στην εξωτερική μας πολιτική, που τόσο ανάγκη έχει η χώρα μας στα πλαίσια του νέου ρόλου που καλείται να παίξει στα Βαλκάνια, αλλά και γενικότερα διεθνώς.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριοι συνάδελφοι, οι περισσότεροι οι οποίοι προηγήθηκαν εμού του Βήματος αυτού, άδραξαν την ευκαιρία, μια και μιλάμε για μια πρόταση νόμου που έχει να κάνει με την εξωτερική πολιτική, να αναφερθούν γενικότερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Μάλιστα, ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως ανέφερε ορισμένα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία μας είχαν απασχολήσει στο παρελθόν. 
Δεν θα μπω σ΄ αυτόν τον πειρασμό γιατί θεωρώ ότι αυτή η πρόταση νόμου είναι πολύ σημαντική και θα μείνω μόνο σ' αυτήν.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται ποιο είναι; Υπάρχει λόγος ύπαρξης Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής όταν η Ελλάδα σήμερα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προσπαθεί να διαμορφώσει την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, όταν συμμετέχει στο ΝΑΤΟ, όταν συμμετέχει στον Οργανισμό Ασφάλειας Συνεργασίας Ευρώπης; Όταν συμμετέχεις σε τέτοιους οργανισμούς κατ΄ ανάγκη παραχωρείς ένα κομμάτι του δικού σου σχεδιασμού στους οργανισμούς αυτούς. Από τη στιγμή που κάνεις συμφωνητικό και συνυπογράφεις κάποια πράγματα, τα οποία πρέπει να σεβαστείς, κάνεις μια παραχώρηση. 
Άρα, λοιπόν, το ερώτημα παραμένει: Υπάρχει λόγος ύπαρξης Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής στη σημερινή περίοδο στην Ελλάδα; Εγώ νομίζω πως υπάρχει λόγος. Πρέπει να υπάρχει Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής πρώτον, διότι η χώρα μας είναι μια χώρα με ιδιαιτερότητες, οι οποίες έχουν να κάνουν με τη γεωπολιτική της θέση. Ας μην ξεχνάμε ότι τα Βαλκάνια, η γειτονική μας περιοχή, βρίσκονται σε συνεχή ρευστότητα, άρα πρέπει να έχουμε τις κεραίες μας στραμμένες προς τα εκεί, να έχουμε τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις και την άμεση αντίδραση σ' αυτήν τη ρευστότητα. 
Δεύτερον, η Τουρκία είναι μια χώρα υπό συνεχή αστάθεια και εφόσον υπάρχει μια αστάθεια μέσα στην Τουρκία είναι πάρα πολύ λογικό η Ελλάδα να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα προφύλαξης για μια οποιαδήποτε τυχόν επεκτατική τάση, η οποία για τους άλφα ή βήτα λόγους, εσωτερικούς κυρίως, θα εκδηλωθεί μέσα από την Τουρκία. 
Τρίτον έχουμε το Κυπριακό όπου, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, εκεί πραγματικά ο ελληνισμός ματώνει. Και ματώνει διότι το 40% της Κύπρου βρίσκεται κάτω από την κατοχή της Τουρκίας, των τουρκικών στρατευμάτων. Και κωφεύει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, κωφεύουν οι διεθνείς οργανισμοί γιατί έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες. 
Αλλά ακόμα και αυτοί οι λόγοι να μην συνέτρεχαν, ακόμα κι αυτός ο λόγος να μην υπήρχε για να έχουμε ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, το γεγονός ότι θα έπρεπε να σχεδιάσουμε τις προτάσεις μας μέσα στο ΝΑΤΟ, τις θέσεις μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, το ότι θα έπρεπε να σχεδιάσουμε τις θέσεις μας γενικότερα γύρω από ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μέλλον αυτών των οργανισμών όπου συμμετέχουμε, θα έπρεπε εκ των προτέρων να ήμασταν προετοιμασμένοι. 
Το δεύτερο ερώτημα που τίθεται ποιο είναι; Από τη στιγμή που έχει περιληφθεί στο άρθρο 82 η παράγραφος ότι με νόμο ορίζεται Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής από εμπειρογνώμονες αφ΄ενός και από εκπροσώπους κομμάτων αφ΄ ετέρου, από κει και πέρα δεν υπάρχει κάποιος λόγος, θα έλεγα, να δούμε τι συμβαίνει με το θέμα της συζήτησης της πρότασης νόμου που έφερε η Νέα Δημοκρατία. Θα έλεγα ότι και εκ του λόγου τούτου θα έπρεπε η πρόταση αυτή να συζητηθεί γιατί χρειαζόμαστε την ανταλλαγή απόψεων για να μπορέσουμε αυτόν το νόμο, τον οποίον θα φέρουμε, για την ίδρυση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής να τον επεξεργαστούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευρύτητα. 
'Ερχομαι στην ουσία, κύριοι συνάδελφοι: Η Ελλάδα παρά τα αντιθέτως φημολογούμενα, παρά τις για αντιπολιτευτικούς λόγους ένθεν κακείθεν, και από το ΠΑΣΟΚ και από τα υπόλοιπα κόμματα, αλληλοκατηγορίες ως προς το θέμα της πορείας της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνάς μας, θα έλεγα ότι έχει κάνει τα λιγότερα λάθη. Αυτό το 1974 μέχρι και σήμερα. Δεν θα βρισκόμασταν σ' αυτήν τη θέση στη διεθνή κατάταξη σε σχέση όλων των άλλων χωρών, αν πηγαίναμε από λάθος σε λάθος, όπως εμείς κατηγορούσαμε τη Νέα Δημοκρατία ή η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί εμάς.
Άρα, λοιπόν, παρά τα αντιθέτως φημολογούμενα, η πορεία μας είναι θετική. Όμως θα έλεγα ότι είναι περισσότερο από λόγους εμπειρικούς και λιγότερο από λόγους μεθοδικότητας. Οι ενέργειές μας θυμίζουν περισσότερο αντίδραση παρά δράση. Θέλει, λοιπόν, ένα περισσότερο προγραμματισμό. Ποιο είναι το ζητούμενο; Το ζητούμενο είναι η χάραξη εθνικής στρατηγικής. Αλλά όμως η εθνική στρατηγική κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να είναι μόνο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η εθνική στρατηγική άπτεται και θεμάτων άμυνας, άπτεται και θεμάτων εθνικής οικονομίας. Γιατί και η εθνική οικονομία εντάσσεται στην εθνική στρατηγική. 
Επέμενα όταν ψηφιζόταν η αναθεώρηση του άρθρου 82 του Συντάγματος, ότι δεν θα έπρεπε να ονομάσουμε Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, αλλά επέμενα ότι θα έπρεπε να ονομαστεί Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού. Έτσι δίνεται η ευρύτερη δυνατότητα να περιλάβουμε και άλλους τομείς μέσα στον εθνικό σχεδιασμό τον οποίο θέλουμε. Εγώ το βλέπω σαν ένα συντονιστικό όργανο παραγωγής στρατηγικού σχεδιασμού, διαχρονικό, χωρίς πολιτικούς χρωματισμούς που θα επεξεργάζεται διάφορα θέματα, θα προτείνει πολλαπλές λύσεις και θα επιλέγει η εκάστοτε κυβέρνηση μία λύση στο οποιοδήποτε πρόβλημα ανακύπτει γιατί έτσι δεν μπορεί να καταργηθεί η λαϊκή κυριαρχία. Δεν μπορεί η Κυβέρνηση η οποία επιλέγεται από το λαό, η κυβέρνηση η οποία έχει το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Άμυνας, να μην είναι αυτή που θα αποφασίσει από τις λύσεις τις οποίες προτείνει το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού σε κάποιο κρίσιμο ζήτημα να επιλέξει τη μία λύση που αυτή κρίνει ότι είναι η πιο συμφέρουσα, η πιο αποδοτική. 
Σήμερα θα πρέπει να παραδεχθούμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν λειτουργούν υπηρεσίες πολιτικού σχεδιασμού στα Υπουργεία. Και μάλιστα σε κρίσιμα Υπουργεία δεν λειτουργούν. Αντιθέτως λειτουργούν κάποιες δεξαμενές και σκέψεις κάποια think tanks είτε υπό την αιγίδα των Υπουργείων είτε από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Αλλά επιτρέψτε μου να σας πω, κύριε Υπουργέ -δεν ήσασταν προηγουμένως εδώ- ότι περισσότερο λειτουργούν ως μηχανισμοί απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων παρά παράγουν έργο. Είναι κάτι που θα πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη. Εγώ επρότεινα κάτω από το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού να υπάρχουν διευθύνσεις εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού στα Υπουργεία Εξωτερικών, 'Άμυνας και Εθνικής Οικονομίας που θα έχουν αμφίδρομη σχέση μεταξύ τους οι διευθύνσεις αυτές και θα έχουν αμφίδρομη σχέση με το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού. Το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού, δεν θα πρέπει να αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα, δηλαδή να κάνουμε μία από τα ίδια στην Επιτροπή Εξωτερικών και 'Αμυνας που ο καθένας λέει την άποψή του φανερά, δηλαδή θα τη λέμε κρυφά, απλώς να λέμε και να ανταλλάσσουμε απόψεις. Θα πρέπει να αποτελείται από εμπειρογνώμονες και θα πρέπει να συμμετέχουν τα κόμματα. Θα πρέπει να είναι υπάλληλοι μακράς καριέρας, μακράς θητείας κατά το 1/3 ανανεούμενες για να υπάρχει συνέχεια. Ο διευθυντής της διεύθυνσης στρατηγικού σχεδιασμού του κάθε Υπουργείου θα επιλέγεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Και είναι λογικό. Η κυβέρνηση η οποία κυβερνά θα πρέπει να επιλέγει το διευθυντή. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποψιλώσει όλα τα μέλη της επιτροπής γιατί θα πρέπει να βάλει άλλα. Για να υπάρχει συνέχεια, θα πρέπει να συνδέεται το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού με τα Ινστιτούτα ή με την Ακαδημαϊκή Κοινότητα και παράλληλα με το ΚΥΣΕΑ. 
Τα κόμματα πρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση και άμεση ενημέρωση μέσα από τους εκπροσώπους που θα συμμετέχουν. Παράλληλα, θα μπορούν να έχουν και άμεση ενημέρωση από τους υπεύθυνους Υπουργούς, οι οποίοι σαφώς θα έχουν όλο το υλικό που οι διευθύνσεις αυτές θα παράγουν. Και όλα αυτά θα γίνονται στη βάση του προνοείν .
'Αρα, λοιπόν, θα πρέπει να εξετάζονται σενάρια και επί των σεναρίων αυτών να δίνονται λύσεις. Και επί των λύσεων αυτών, όταν παρουσιάζονται, τα προβλήματα να επιλέγει η Κυβέρνηση τη λύση που κρίνει ως πιο σκόπιμη. 
Αυτή είναι μια απάντηση στη φίλτατη συνάδελφο κα Κανέλλη η οποία είπε: Καλά και αν είχαμε ένα Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού ή Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, τι θα κάναμε αν είχαμε το τρομοκρατικό χτύπημα, τι θα προλάβαινε; 
Μα, ούτως ή άλλως θεωρείται πως ένα τέτοιο συμβούλιο -όχι πολιτικό, αλλά ένα συμβούλιο στη βάση που το έθεσα- θα έχει ήδη σενάρια παρόμοια και θα υπάρχουν λύσεις. Αν γίνει αυτό, αυτές οι λύσεις προτείνονται. Τι επιλέγεις; 
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: 'Αρα, θα διαχειρίζεται κρίσεις.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν θα διαχειρίζεται. Θα προτείνει. Η Κυβέρνηση και ο λαός που έχει εκλέξει την Κυβέρνηση, αυτός αποφασίζει. 
Θα κλείσω με το εξής παράδειγμα, αγαπητοί συνάδελφοι: Πριν από πέντε χρόνια ψηφίσαμε το ν. 2397/1996 όπου αναγνωρίσαμε τη γενοκτονία των Αρμενίων. Θα μου πείτε, κάναμε κακό; Όχι. 'Ίσα-ίσα. Είχαμε κάποιες καλές σχέσεις με την Αρμενία και τις κάναμε καλύτερες. 'Όταν, όμως, η κοινοβουλευτική επιτροπή του Αρμενικού Κοινοβουλίου ήλθε εδώ και ζητήσαμε το αυτονόητο, το αντίστοιχο, την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, μας είπε τότε η πρεσβεία το εξής: Κοιτάξτε, εμείς δεν έχουμε πλήρη τεκμηρίωση και αυτήν την τεκμηρίωση την οποία δεν έχουμε, παρακαλώ να μας την στείλετε. 
Η τεκμηρίωση εστάλη, αλλά δυστυχώς ακόμα δεν έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ποντίων. 
Θα ρωτήσω το εξής: Εάν υπήρχε το Συμβούλιο Εθνικού Σχεδιασμού, δεν θα υπήρχε τουλάχιστον ένα ισοζύγιο πάνω σε αυτό;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Η διάταξη τι έγινε;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής): 'Όσο δε για το μόνιμο Υφυπουργό τον οποίο προτείνετε, τον βλέπω ως εξής και θα σας το φέρω παραδειγματικά και σχηματικά. Θυμάστε τις παλιές κοινότητες στα χωριά μας όπου υπήρχε ο γραμματέας και πού και πού εναλλασσόταν κάποιος πρόεδρος με το Κοινοτικό Συμβούλιο; Ποιος έκανε κουμάντο; Ο γραμματέας. Ποτέ δεν έκανε ο Πρόεδρος ο οποίος ήταν εκλεγμένος.
Άρα, λοιπόν, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να έχουμε μόνιμο Υφυπουργό Εξωτερικών. Γι' αυτό ακριβώς σας λέω, σωστός ο προβληματισμός, καλή η ανταλλαγή απόψεων...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ατυχές το παράδειγμα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Θα πρέπει, όμως, όλη αυτήν την ανταλλαγή απόψεων να την πάρει ο κύριος Υπουργός και να φέρει ένα νομοσχέδιο σημαντικό για να μπορέσουμε να δούμε γι' αυτό το ήδη σημαντικό θέμα, τι θα αποφασίσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν νεόκοπος Βουλευτής εισήλθα σε αυτήν την Αίθουσα, μια από τις πρώτες μου εμπειρίες ήταν μια πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας τότε, που είχε καταθέσει ο αείμνηστος Αθανάσιος Κανελλόπουλος και η οποία προέβλεπε τη μηχανοργάνωση της Βουλής. Ήταν ένα πρωτοποριακό νομοθέτημα με ουσιαστικό περιεχόμενο και δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει. Ήταν μάλλον μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς τους νέους Βουλευτές ότι υπήρχαν άνθρωποι, που κοσμούσαν επί σειρά ετών το δημόσιο βίο της χώρας, που είχαν τόσο πρωτοποριακές ιδέες. 
Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ ήταν ένας συνάδελφος -δεν είναι πια στη Βουλή- ο οποίος ωθούμενος από το πνεύμα της εποχής, θεώρησε σκόπιμο να κατακεραυνώσει και να ισοπεδώσει τον Αθανάσιο Κανελλόπουλο ως εκπρόσωπο της αντίδρασης, των μονοπωλίων και γενικώς των αντιλαϊκών δυνάμεων.
Ο αείμνηστος Ιωάννης Αλευράς με κάλεσε τότε στο Βήμα -κατείχε τη θέση που σήμερα εσείς κατέχετε, κύριε Πρόεδρε- και μου είπε: Θόδωρε, σε παρακαλώ πες δυο λόγια. Είναι κρίμα. Ο Θανάσης ο Κανελλόπουλος είναι φίλος μου. Ξέρω ότι τον είχες δάσκαλο. Τέλος πάντων, δεν είναι σωστό να τον έχουμε καθυβρίσει κατ' αυτόν τον τρόπο. 
Τον ερώτησα: Θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο; Μου λέει, όχι, αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν ψηφίζει η κυβερνητική πλειοψηφία νομοσχέδιο της Αντιπολίτευσης. Πες, όμως, δυο καλά λόγια.
Κατάφερα φαντάζομαι -και θα υπάρχει στα Πρακτικά της Βουλής- να επινοήσω μια ομιλία η οποία ενώ επαινούσε το νομοσχέδιο, τελικά οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να καταψηφισθεί.
Κάπως έτσι αισθάνομαι και σήμερα. Άκουσα καλά λόγια και από τον εισηγητή και από τον κύριο Υπουργό, ο οποίος από ό,τι αντιλαμβάνομαι υιοθετεί τις βασικές ιδέες, αλλά η θέση του κόμματός μας είναι να καταψηφιστεί.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είμαι σε πολύ ανετότερη θέση, διότι εγώ θα το καταψήφιζα το νομοσχέδιο αυτό ακόμα και αν το υπέγραφε το κόμμα μου και θα σας εξηγήσω γιατί. Δεν παραγνωρίζω την ανάγκη, ιδιαίτερα για μία χώρα που έχει μία ειδική θέση στον κόσμο και ειδικά προβλήματα, να υπάρχει ευρύτατη και ουσιαστική συνεννόηση και συναίνεση γύρω από τις μεγάλες κατευθύνσεις της εξωτερικής μας πολιτικής. 
Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να αποφύγουμε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να υπάρχει σύγχυση περί του ποιος κυβερνά και ποιος ελέγχει, να διαχέεται δηλαδή η κυβερνητική ευθύνη σε όργανα τα οποία έχουν υπερκομματικό χαρακτήρα και η κυβερνητική ευθύνη και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να παραμένει ακέραια. Και το δεύτερο που θέλω να αποφύγω είναι η δημιουργία περιττών θεσμών. Διότι αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η συναίνεση και η συνεννόηση μπορεί να επιτευχθεί και με δεδομένους τρόπους που είναι στη διάθεσή μας ήδη, όπως είναι οι επαφές με τα κόμματα σε πολλά επίπεδα και σε επίπεδο των Υπουργών και των αντιστοίχων στα κόμματα και στο επίπεδο ενδεχομένως των Αρχηγών των κομμάτων και του Πρωθυπουργού. Μπορούν να υπάρξουν και πρέπει να υπάρχουν τέτοιες επαφές. Δεύτερον, έχουμε όργανο για τη διαμόρφωση κοινής απόψεως μετά από ενδελεχείς συζητήσεις και είναι η επιτροπή μας, η Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. 
Τα επιχειρήματα που άκουσα, λυπούμαι, δεν με πείθουν. Ελέχθη ότι δεν έρχεται πολύ συχνά ο κύριος Υπουργός. Και θα ήθελα να τον παρακαλέσω να δεσμευθεί στο μέλλον ότι θα έρχεται συχνότερα, ότι θα έρχεται πάντα στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, εκτός βεβαίως εάν υπάρχει θέμα ειδικό που αφορά τους αποδήμους ή δεν ξέρω ποια άλλη ειδική αρμοδιότητα του Υπουργείου, όπου βεβαίως είναι περιττό να μετακινείται ο ίδιος. Άκουσα ότι δεν συνεδριάζει συχνά. Μα, να συνεδριάζει συχνά. Να προβλέψουμε ότι θα συνεδριάσει τακτικά, ότι θα συνεδριάζει κάθε εβδομάδα, κάθε δεκαήμερο, διότι θα συζητά όπως ήδη έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε, όχι μόνο τα θέματα που εισάγονται προς νομοθετική ρύθμιση, αλλά γενικότερα την κατάσταση της χώρας και τις διεθνείς της σχέσεις. Θα έλεγα ότι η επιτροπή αυτή θα μπορούσε να προβλεφθεί -μπορούμε στη συζήτηση που θα γίνει εδώ για τον Κανονισμό της Βουλής να τα προβλέψουμε αυτά τα πράγματα- να έχει και επαφές με άλλες αντίστοιχες επιτροπές. Να πηγαίνει ταξίδια, να φιλοξενεί κοινοβουλευτικούς από άλλες χώρες, να διατυπώνει εκθέσεις. 
Όλα αυτά τα πράγματα είναι τρόποι με τους οποίους και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι όπου έχω συμμετάσχει μέχρι τώρα, παραδείγματος χάρη στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ξέρω ότι και εσείς, κύριε Πρόεδρε, έχετε αφιερώσει συχνά τις ενασχολήσεις σας, επιτυγχάνεται η συναίνεση των κομμάτων Στο Συμβούλιο της Ευρώπης πάντα είχαμε τον τρόπο και να συνεννοούμεθα και να συμφωνούμε και να δρούμε από κοινού με τρόπο εξαιρετικά αποτελεσματικό΄ Νομίζω ότι αυτό καθιστά περιττή τη δημιουργία μιας νέας αρχής, ενός νέου θεσμού΄ Είμαι αλλεργικός στην κατά κόρον δημιουργία θεσμών, οργάνων, συμβουλίων ΄ Ας μου επιτρέψετε να σας πω ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους βαριούνται οι πολίτες την πολιτική είναι ότι αντί να ακούσουν πέντε ουσιαστικές κουβέντες, ακούνε συνεχώς "συνεδρίασε το τάδε συμβούλιο, το οποίο παρέπεμψε στη β' επιτροπή, η οποία θα κινήσει το ινστιτούτο το οποίο θα εισηγηθεί προς την αρμόδια αρχή κλπ.". Μη δημιουργήσουμε, λοιπόν, ένα άλλο συμβούλιο, δεν μας χρειάζεται. Αυτή είναι η άποψή μου. Θα το καταψήφιζα ως περιττό΄ Είναι χειρότερο από επιζήμιο, είναι περιττό.
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο θέμα για τον Υφυπουργό΄ Η ιδέα -και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτό δεν αποτελεί κανενός είδους κριτική για τον κ. Μολυβιάτη τον οποίο τιμώ και σέβομαι, αλλά για τους εμπνευστές του νομοσχεδίου από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- του υπηρεσιακού υφυπουργού είναι χουντικής προέλευσης. 
Υπάρχουν τρία σώματα της Δημόσιας Διοίκησης τα οποία θεωρούν ότι έχουν μία θέση ιδιαίτερη, ώστε να εξαιρούνται από τον πολιτικό έλεγχο΄ Αυτοί είναι οι στρατιωτικοί, είναι οι διπλωμάτες και οι δικαστικοί. Αυτά τα τρία σώματα επιδιώκουν ως σταθερό και πάγιο στόχο την αυτοδιοίκησή τους, να αποφύγουν τη διοίκηση από τους δημοκρατικούς εκλεγμένους εκπρόσωπους της πολιτείας που στηρίζονται στην εμπιστοσύνη της Βουλής. Δεν πρέπει να τους παράσχουμε αυτήν τη δυνατότητα. Δεν πρέπει να τους δώσουμε τη δυνατότητα να έχουν ένα μόνιμο υφυπουργό, ο οποίος θα γνωρίζει τα πάντα, ο οποίος θα κινεί τα νήματα και ο οποίος θα χειρίζεται τον υπουργό. 
Επιτρέψτε μου να λέω κάποιες ιστορίες, γιατί είμαι πια πολύ παλιός σ' αυτήν την Αίθουσα, όπως πολλοί νέοι συνάδελφοι στο κόμμα μου μου θύμισαν προσφάτως. Όταν πήγα στο Υπουργείο Εμπορίου έκανα μια προσπάθεια να κάνω κάτι και υπήρχε μια κυρία τμηματάρχης που με κοιτούσε με συμπάθεια και χαμογελούσε. Όταν τελείωσε η σύσκεψη της είπα "μπορείτε να μείνετε παρακαλώ; Γιατί χαμογελάτε, όταν μιλάω; Βρίσκετε ότι κάτι απ'αυτά που λέω είναι αστείο;" Μου είπε "σας χαμογελάω από συμπάθεια γιατί ξέρετε πόσοι έχουν περάσει από εδώ και έχουν προσπαθήσει να κάνουν αυτό που κάνετε εσείς; Αλλά δεν θα γίνει γιατί οι συνάδελφοι είναι εναντίον. Το Υπουργείο δεν επιθυμεί να γίνει αυτό που ζητάτε και δεν θα γίνει". Έφυγα από το Υπουργείο και δεν έγινε αυτό που η γραφειοκρατία του Υπουργείου απηύχετο και δεν ήθελε να αποδεχτεί. 
Για να μη δώσουμε τη δυνατότητα να υπάρξει στο Υπουργείο Εξωτερικών ένας τέτοιος θεσμός ο οποίος θα συσπειρώνει τους γραφειοκράτες και θα επιβάλει την άποψή τους επί του Υπουργού, νομίζω ότι αυτός ο υπηρεσιακός Υφυπουργός είναι περιττός. 
Υπάρχουν Υφυπουργοί ως τίτλος στην Τουρκία, στη Γερμανία αλλά στην Ελλάδα δεν υπήρχαν.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Και στην Αγγλία.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εάν θέλετε να ονομάσουμε κάποιους πρέσβεις, Υφυπουργούς ως τίτλο, ως θέση, να τους ονομάσουμε. Δεν έχω καμιά αντίρρηση. Θα μπορεί να είναι ας πούμε Υφυπουργός για ένα χρονικό διάστημα και μετά να πηγαίνει στον ΟΗΕ, στην Ουάσιγκτον ή κάπου αλλού και να συνεχίζει την καριέρα του. Όχι όμως υπηρεσιακό Υφυπουργό τον οποίο η Κυβέρνηση δεν θα μπορεί να απολύσει, δεν θα μπορεί να αλλάξει και ο οποίος θα είναι υπερκομματικός και θα εκφράζει τη δημοσιοϋπαλληλική γραφειοκρατία. Αυτό είναι αντίθετο με τους κανόνες της Προεδρευομένης Δημοκρατίας και το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος κατά την άποψή μου. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Ταλιαδούρος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η πρωτολογία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω συνεννοηθεί με τον κ. Ταλιαδούρο. Φαίνεται ότι παρανοήσαμε για τι μιλάμε. Και μάλιστα αυτό γίνεται από εκείνους που έχουν διατελέσει Υπουργοί Εξωτερικών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Έχετε ζητήσει να μιλήσετε για πέντε λεπτά στο τέλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορώ να έχω το λόγο παρακαλώ;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν θα είχα ζητήσει το λόγο αν δεν βρισκόμουν στη δυσάρεστη θέση να διορθώσω συναδέλφους, ακόμα και σε βασικές έννοιες του Συντάγματος. Και μάλιστα συναδέλφους οι οποίοι έχουν διατελέσει Υπουργοί Εξωτερικών. Αλλά φαίνεται ότι πέρασαν ανυποψίαστοι από αυτό το Υπουργείο. Δεν μπορεί να λέγονται αυτά τα πράγματα στην Αίθουσα. 
Πρώτα απ' όλα, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, μολονότι έχει κατατεθεί πριν από την ψήφιση του Συντάγματος, είναι πρόταση που, στην ουσία, αποτελεί εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος. Και συνάδει απολύτως προς το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος.
Αν παρατηρήσετε τη σχετική διάταξη, θα δείτε ότι το Σύνταγμα προβλέπει τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής με την ίδια ονομασία μάλιστα, που το φέρνει η Νέα Δημοκρατία και με τις αρμοδιότητες που προβλέπονται από τη Νέα Δημοκρατία στην πρόταση νόμου που έχει καταθέσει.
Εδώ θα ήθελα να διαφωνήσω με τον κύριο Υπουργό ο οποίος πρωτολογώντας και απαντώντας στον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας και τους λοιπούς εισηγητές είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι απολύτως σύμφωνη με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος για το λόγο ότι κατά τη γνώμη του ισοτίμως πρέπει να μετέχουν πολιτικά πρόσωπα, εκπρόσωποι των κομμάτων και εμπειρογνώμονες. Αυτό λέει το Σύνταγμα κατά τον κύριο Υπουργό. Και επειδή η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας προβλέπει πολιτικά πρόσωπα, εκπροσώπους των κομμάτων και εμπειρογνώμονες, μόνο επιβοηθητικά, δεν βρίσκεται, δήθεν, μέσα στη γραμμή του Συντάγματος. Έτσι είπε ο κύριος Υπουργός. Παρακαλώ πολύ να διαβάσει ξανά τη διατύπωση του Συντάγματος, να κοιτάξει τα Πρακτικά και μιας και είναι εδώ ο εισηγητής και νυν Υπουργός Πολιτισμού από πλευράς Πλειοψηφίας να τον ρωτήσει: Όταν συζητούσαμε εδώ για τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, αναφερόμασταν στην εκπροσώπηση των κομμάτων σε ισότιμη μοίρα με τους εμπειρογνώμονες; 
Γιατί η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας λέει "εκπρόσωποι των κομμάτων" και βεβαίως εφόσον χρειάζεται και στο μέτρο που χρειάζεται υποβοήθηση των εκπροσώπων από τους εμπειρογνώμονες. Είναι απόλυτα λογικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί αυτό το συμβούλιο είναι πολιτικό όργανο που σκοπό έχει να υποβοηθήσει την Κυβέρνηση.
Σκοπό έχει να υποβοηθήσει στη διαμόρφωση θέσεων που αφορούν μία μακροπρόθεσμη, ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική. Βεβαίως αυτή η συμβουλευτική αρμοδιότητα ανήκει κατά κύριο λόγο σε πολιτικά πρόσωπα. Οι εμπειρογνώμονες παρεμβαίνουν στο μέτρο που αυτό απαιτείται για να διαμορφωθεί αυτή η πολιτική. Αλλά η λήψη της σχετικής απόφασης -στο μέτρο πάντα που είναι συμβουλευτική η αρμοδιότητα- είναι αυτού του συμβουλίου. 
Κύριε Υπουργέ, πως αντιλαμβάνεσθε εσείς; Δηλαδή κατά τη γνώμη σας θα ερμηνεύατε το Σύνταγμα με έναν τρόπο που θα έλεγε, ότι ισοτίμως μετέχουν σ' αυτό το όργανο οι εμπειρογνώμονες και μέλη των κομμάτων και ισοτίμως μετράει η ψήφος τους; Μα τότε, τι όργανο είναι αυτό; Φαίνεται ότι έχετε αντίληψη μόνο από το Υπουργείο σας και από τον τρόπο που λειτουργεί το Υπουργείο σας, όπου όπως είναι γνωστό -και αυτό δεν είναι δική μου άποψη, παρισταμένων εδώ συναδέλφων σας και τέως συναδέλφων σας στην Κυβέρνηση είναι- έχετε εκχωρήσει τις πολιτικές αποφάσεις σε διαφόρους εμπειρογνώμονες οι οποίοι μάλιστα αγνοούν την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Αλλά το να μας λέτε εδώ ότι το Σύνταγμα πρέπει να ερμηνευθεί, έτσι ώστε στο όργανο αυτό να μετέχουν ισοτίμως και τα πολιτικά πρόσωπα και οι εμπειρογνώμονες, αυτή είναι μία πρωτόγνωρη ερμηνεία του Συντάγματος, η οποία φαλκιδεύει την ίδια την αρμοδιότητα του οργάνου αυτού, πολύ περισσότερο όμως τη λειτουργία της Κυβέρνησης. Αυτά σε ότι αφορά τις δικές σας απόψεις. 
Άρα, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο είναι επίκαιρη, αλλά στην ουσία, καθοδήγησε και τη σχετική διάταξη του Συντάγματος. Αν κοιτάξετε τα Πρακτικά θα αντιληφθείτε ότι στην ουσία αυτή η πρόταση ήταν πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία συμφώνησαν σχεδόν οι περισσότεροι σ' αυτήν την Αίθουσα. 
Έρχομαι σ' αυτά που λέχθηκαν προηγουμένως από τον προλαλήσαντα συνάδελφο από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Έμεινα κατάπληκτος. Πρώτα, πρώτα μας είπε ότι για τη γνώμη του έχει αλεργία ή περίπου κάθε φορά που βλέπει συλλογικά όργανα. Δεν ξέρω ποιες διαδρομές ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ, αν περάσατε την εποχή του 1981 που τα πάντα γίνονταν σε επίπεδο συλλογικών οργάνων και φθάσατε σιγά-σιγά σε μία εποχή όπου έχετε αναγάγει το ΠΑΣΟΚ και το κίνημα σε ενός ανδρός αρχή, αυτό είναι δικό σας θέμα. Αλλά για μας παρέμεινε πάντοτε η άποψη ότι οι μεγάλοι στόχοι σ' αυτόν τον Τόπο και ιδίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι ζητήματα που πρέπει να δούμε όλοι μαζί και ότι συλλογικά όργανα τα οποία τείνουν να βοηθήσουν να διαμορφωθούν εθνικές θέσεις από κοινού σε βασικά και καίρια σημασίας ζητήματα, υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Είναι πρωτοφανή πράγματα αυτά. Φαίνεται ότι περάσατε από τη μία άκρη του εκκρεμούς στην άλλη. Το να λέγεται σ' αυτήν την Αίθουσα ότι δεν είναι δυνατόν να διανοηθείτε την ύπαρξη συλλογικών οργάνων που υποβοηθούν -και θα μπω στη συνέχεια σ' αυτό- την Κυβέρνηση στο να διαμορφώσει θέσεις και στόχους πάνω σε βασικά θέματα όπως θέματα εξωτερικής πολιτικής, αυτά με συγχωρείτε πάρα πολύ είναι πράγματα τα οποία βρίσκονται εκτός λογικής Κοινοβουλίου, εκτός κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Από εκεί και πέρα είναι δικό σας ζήτημα ποια ολισθήματα σιγά-σιγά διαπράττετε αποκτώντας αυτού του είδους την καθεστωτική νοοτροπία. Γιατί καθεστωτική νοοτροπία είναι να λέγεται μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα πως δεν πρέπει να έχουμε συλλογικά όργανα αλλά πρέπει να έχουμε μονοπρόσωπα όργανα τα οποία αποφασίζουν. Και μια Κυβέρνηση η οποία αποφασίζει και διατάσσει. Αυτά σε ό,τι αφορά την πολιτική αντίληψη των πραγμάτων.
Έρχομαι και σ΄ ένα ζήτημα το οποίο σχετίζεται με θέματα τα οποία αφορούν την ερμηνεία του Συντάγματος και ιδίως του άρθρου 82. Φαίνεται ότι πάλι ο προλαλήσας συνάδελφος ούτε τον κόπο έκανε να διαβάσει το Σύνταγμα, αλλά ούτε τον κόπο έκανε να διαβάσει και την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε "μα τι όργανο είναι αυτό, θα υποκαταστήσει την Κυβέρνηση;". Του θυμίζω, λοιπόν, και ελπίζω ότι τα νομικά του είναι ακόμα καλά και σε επίπεδο προπτυχιακών και σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών, ότι στο άρθρο 82 του Συντάγματος τη γενική πολιτική -η οποία περιλαμβάνει και την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική- την καθορίζει η Κυβέρνηση. Αυτό ουδείς διανοείται να το αμφισβητήσει. Θα ήταν άφρων και βεβαίως θα ήταν κάποιος ο οποίος δεν θα γνώριζε ούτε καν την ερμηνεία του Συντάγματος. Δόξα να έχει ο Θεός αυτήν την αντίληψη τη διαθέτουμε, εκτός από εκείνους οι οποίοι έρχονται περιστασιακά και όταν έχουν κάτι να πουν για να διασκεδάσουν την αμηχανία τους στο Κοινοβούλιο. Θέλω επίσης να του πω ότι, αν διάβαζε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, θα έβλεπε κάτι απλό: Εντελώς συμβουλευτική είναι η παρέμβαση αυτού του οργάνου. Βοηθάει την Κυβέρνηση. Αν το θέλει η Κυβέρνηση, λαμβάνει υπόψη της τη γνώμη του. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
Ζητάμε από την Κυβέρνηση αυτό που λέει το Σύνταγμα στην ουσία. Να διαμορφώσουμε ένα όργανο το οποίο σε πολιτικό επίπεδο θα συμβουλεύει την Κυβέρνηση. Αν θέλει η Κυβέρνηση το λαμβάνει υπόψη, αν δεν θέλει υποθέτω αιτιολογημένα γιατί αυτό επιβάλλει η κοινοβουλευτική μας πρακτική, θα απορρίπτει τη σχετική απόφαση. 
Αλλά πρέπει να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδίως της Πλειοψηφίας, ότι είναι ένα ιδιαιτέρως χρήσιμο όργανο. Γιατί δεν έχετε φανταστεί πόσο μπορεί να χρησιμεύσει στην κυβέρνηση όταν θέλει να υιοθετήσει τις απόψεις του. Αυτό το όργανο θα τη βοηθήσει σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, στο να μην ενδίδει σε πιέσεις εξωτερικά. Αυτό το όργανο θα τη βοηθάει να μπορεί να αντισταθεί προς οποιεσδήποτε πιέσεις. 
Αυτήν τη νομιμοποιητική λειτουργία σε επίπεδο κυβερνητικής λήψης αποφάσεων δεν τη διανοείστε; Δεν τη σκέφτεται κανείς; Αυτή ήταν η λογική για την οποία την υιοθετήσαμε στο Σύνταγμα.
Άκουσα προηγουμένως να λέγεται περίπου να τα παρατήσουμε όλα αυτά, δηλαδή την αναθεώρηση που κάναμε. Το όργανο για το οποίο όλοι μαζί συμφωνήσαμε ή οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς, να το πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων, διότι πρέπει να αποφασίζει το Υπουργείο Εξωτερικών, ο Υπουργός Εξωτερικών και η Κυβέρνηση. Και ξέρουμε πώς αποφάσισε στο παρελθόν. Ξέρουμε τι συνέβη σε κρίσιμες στιγμές. Γνωρίσαμε ποιες ήταν οι αποφάσεις και πού λαμβάνονταν τη νύχτα των Ιμίων. Εάν χρειαστεί τριτολογώντας θα τα ξαναθυμήσω.
Για να μη συμβούν αυτά τα πράγματα, για να μην υπάρξουν Υπουργοί περιφερόμενοι από εδώ και από εκεί, γι' αυτό το λόγο ακριβώς θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχουν τέτοια όργανα, τα οποία μπορούν και πρέπει να βοηθούν στη λήψη αποφάσεων και στη διαμόρφωση πολιτικής, η οποία έχει ενιαίους άξονες.
Άκουσα τέλος για το Μόνιμο Υπηρεσιακό Υφυπουργό. Χουντικό κατάλοιπο δήθεν. Το Σύνταγμα δηλαδή το οποίο περιλαμβάνει το θεσμό, περιέχει χουντικά κατάλοιπα. Το αναθεωρήσαμε πρόσφατα και δεν το είδαμε. Το είδε μόνο ο προλαλήσας συνάδελφος, ο οποίος δεν έκανε τον κόπο να έρθει εδώ, όταν συζητάγαμε τα θέματα αυτά, αρμόδιος ων πριν από χρόνο, και να μας πει: "Ξέρετε, αυτός ο θεσμός είναι χουντικός. Δεν τον βγάζουμε έξω;" Τότε δεν το είπε. Τώρα μας το λέει. χουντικός ο θεσμός του Υπηρεσιακού Υφυπουργού Εξωτερικών! Κουτόφραγκοι τόσες χώρες στο εξωτερικό που έχουν το θεσμό και είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος.
Άκουσα δε και τούτο το περίφημο: Στερείται πολιτικής ευθύνης και εξαιρείται της πολιτικής ευθύνης ο μόνιμος υπηρεσιακός Υφυπουργός! Λες και δεν είναι ο μόνιμος υπηρεσιακός Υφυπουργός μέλος της Κυβέρνησης, που κατά το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα και κατά το ίδιο το Σύνταγμα έχει εξίσου την κοινοβουλευτική ευθύνη με την υπόλοιπη κυβέρνηση.
Ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ομολογώ ότι όταν έμπαινα σ' αυτήν την Αίθουσα νεαρός Βουλευτής πριν από μερικά χρόνια -όχι στην ηλικία, εννοώ σε ό,τι αφορά στη θητεία- δεν φανταζόμουν ότι θα χρειαζόταν απέναντι σε συναδέλφους που έχουν ασκήσει κυβερνητικά καθήκοντα, δηλαδή Υπουργούς Εξωτερικών εν ενεργεία και πρώην Υπουργούς Εξωτερικών, να κάνει κανείς στοιχειώδη μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου.
Εν πάση περιπτώσει, τα μαθήματα αυτά τα περιέχουν τα εγχειρίδια Συνταγματικού Δικαίου. Ένα καλό που το μοιράζουμε στο πανεπιστήμιο είναι και του παρισταμένου συναδέλφου, του κ. Βαγγέλη Βενιζέλου. Συνιστώ, λοιπόν, και στο νυν Υπουργό και στον πρώην να διαβάσουν καλά το εγχειρίδιο αυτό και να πάρουν τις απαντήσεις από εκεί, ώστε να μη χρειαστεί να χάνουμε το χρόνο μας σε αυτήν την Αίθουσα δίνοντας μαθήματα, δεδομένου ότι άλλη είναι η δουλειά μας, την οποία εμείς στη Νέα Δημοκρατία εννοούμε να την κάνουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από τη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, είναι λογικό ο κ. Παυλόπουλος σε μια συζήτηση όπου υπήρξε πολύ συναίνεση, ιδιαίτερη συναίνεση θα έλεγα...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Συναίνεση είναι μόνο όταν συμφωνούμε μαζί σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Με συγχωρείτε. Κατάλαβα βεβαίως ότι δεν θέλατε να συμφωνήσετε μαζί μας. Ο κ. Παυλόπουλος δεν ήθελε, παρά το ότι στην ίδια την πρόταση νόμου την οποία εσείς έχετε καταθέσει, λέτε ουσιαστικά ότι θέλετε να διαμορφώσετε ένα θεσμό που θα συμβάλει στη συναίνεση για την εξωτερική πολιτική. Βεβαίως η δική σας στάση αυτήν τη στιγμή δείχνει πόσο το πνεύμα αυτό της συναίνεσης πραγματικά το πιστεύετε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, δεν διακόπτουμε. Σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Με συγχωρείτε, κύριε Παυλόπουλε. 
Δείχνει πόσο πραγματικά εσείς πιστεύετε αυτό το πνεύμα, διότι είχαμε μια πολύ ήρεμη και ουσιαστική κουβέντα και έπρεπε να βρείτε οπωσδήποτε εσείς στοιχεία "τραβηγμένα από τα μαλλιά", θα έλεγα, να βρείτε λόγους διαφοροποίησης και αντιπαράθεσης σε αυτήν την Αίθουσα.
Βεβαίως υπάρχουν και κάποια ουσιαστικά προβλήματα. Σε ό,τι αφορά όμως στο θέμα της ισοτιμίας για το οποίο μιλήσατε, πρώτα από όλα δεν χρησιμοποιήσατε τον όρο "ισότιμος" -διαβάστε τα Πρακτικά. Διαβάζω όμως τα λόγια του κ. Βενιζέλου, ο οποίος πράγματι είχε μιλήσει γι' αυτό το θέμα. Μιλάει για τη δέκατη μεγάλη καινοτομία, που είναι η κατοχύρωση των συλλογικών συμβουλευτικών οργάνων κλπ. "Το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής όχι ως διακομματικό όργανο, αλλά ως όργανο εμπειρογνωμόνων με τη συμμετοχή και εκπροσώπων των κομμάτων". Αυτό είναι από τη συζήτηση. Άλλο εάν εσείς διαφωνείτε με αυτό, όμως αυτό λέει και αυτό αποτυπώνεται και στη συνταγματική διάταξη.
Πιστεύω, όμως, ότι και το επιχείρημά σας το οποίο αυτήν τη στιγμή αναδείξατε ως πρόβλημα -γιατί το αναδείξατε ως πρόβλημα- δείχνει ότι δεν είμαστε αυτή τη στιγμή έτοιμοι να ψηφίσουμε βιαστικά ένα παρόμοιο νομοσχέδιο. Πράγματι πρέπει να συζητήσουμε ποια θα είναι η πραγματική κομματική παρουσία των εκπροσώπων των κομμάτων, ποια θα είναι η αναλογία με εμπειρογνώμονες και ποια θα είναι η βαρύτητα του ενός και του άλλου σώματος που και τα δύο προβλέπονται σε ένα κοινό όργανο από το Σύνταγμα, το οποίο ψηφίστηκε.
Επίσης, θέλω να τονίσω σε ό,τι αφορά στην άποψη του κ. Πάγκαλου, ότι βεβαίως μπορεί να διαφωνεί και καλώς. Κάθε Βουλευτής έχει την άποψή του για τη λειτουργία ενός παρόμοιου οργάνου. Όμως, εσείς προσπαθήσατε να κάνετε μια διασταλτική ερμηνεία όσων είπε ο κ. Πάγκαλος, το οποίο νομίζω ότι είναι λάθος.
Δεν μίλησε για μονοπρόσωπα όργανα. Εν πάση περιπτώσει, ο Υπουργός δεν είναι μονοπρόσωπο όργανο αλλά είναι εκλεγμένος και επιλεγμένος από την Κυβέρνηση, η οποία εκλέγεται από τον ελληνικό λαό. Εκφράζει την πολιτική βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αλλά να μην αναφέρεστε σε κυβερνήσεις και σε Υπουργούς σαν να είναι δικτάτορες. Είναι εκλεγμένοι, πολύ περισσότερο από κάποια συμβούλια, τα οποία εμείς μπορούμε να έχουμε μέσα από κάποιους θεσμούς, τους οποίους εγώ τους θεωρώ χρήσιμους. 
Τέλος, θέλω να τονίσω ότι, σε ό,τι αφορά το μόνιμο Υφυπουργό, έκανε μια πολύ σωστή διάκριση ο κ. Πάγκαλος. Μίλησε για την δυνατότητα να ονομάσουμε Υφυπουργό έναν Πρέσβη για λόγους προώθησης, εκπροσώπησης της εξωτερικής πολιτικής, αλλά από εκεί και πέρα άλλο είναι αυτό και άλλο να έχεις το μόνιμο Υφυπουργό, ο οποίος, όπως εσείς το περιγράψατε, ουσιαστικά θα εγγυάται τη συνέχεια. Τι σημαίνει ότι θα εγγυάται τη συνέχεια; Ουσιαστικά σημαίνει ότι αυτός θα είναι η πηγή της εγγύησης της εξωτερικής πολιτικής. Πράγματι καταργείτε και την Κυβέρνηση, αλλά θα έλεγα ότι καταργείτε και το διπλωματικό σώμα, για το οποίο εσείς κόπτεστε. Γιατί, αν υπάρχει εγγύηση μιας συνέχειας, αυτή είναι η γραφειοκρατία, είναι οι διπλωμάτες, δεν είναι ο μόνιμος Υφυπουργός, όσο άξιος κι αν είναι αυτός, τον οποίο θα ορίσουμε. 
Άρα, λοιπόν, ο κ. Παυλόπουλος ήλθε βεβαίως για να κάνει ορισμένες παρατηρήσεις, θεωρώ όμως ότι το κλίμα της σημερινής συζήτησης είναι, ότι πράγματι θέλουμε να διαμορφώσουμε μια συναίνεση γύρω από τον σκοπό αυτό. Η συναίνεση θα υπάρξει όχι μέσα από το να βρούμε ευκαιρίες για αντιπολίτευση, αλλά μέσα από το να δούμε πώς αυτός ο θεσμός πράγματι θα στηριχθεί, θα ουσιαστικοποιηθεί και θέλει βεβαίως και κάποιον συγκεκριμένο χρόνο. 
Ευχαριστώ. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος έχει ζητήσει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, επειδή έτυχε να βρίσκομαι στην Αίθουσα και παρακολούθησα αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στην τελευταία της φάση, τις απόψεις του Υπουργού Εξωτερικών, του κ. Πάγκαλου και του κ. Παυλόπουλου, θα ήθελα να δώσω ορισμένες διευκρινίσεις χρήσιμες -θα ήθελα να πιστεύω- για το Σώμα σε σχέση με την αναθεωρημένη διάταξη του άρθρου 82, παρ. 4, για το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και για το άρθρο 81, παρ. 1, που ρυθμίζει τα σχετικά με το θεσμό των μονίμων υπηρεσιακών Υφυπουργών. 
Θεωρήσαμε όλα τα κόμματα ότι δύο νέα συμβουλευτικά όργανα εντεταγμένα στη δομή της εκτελεστικής εξουσίας, ότι η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή αφ΄ ενός και το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής αφ΄ετέρου μπορούν να συμβάλουν στην εμπέδωση μιας νέας αρχής που αναδεικνύεται μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος και είναι η αρχή της συναίνεσης ως μια ποιοτική αναβάθμιση της αρχής της δημοκρατίας που κακώς την ταυτίζουμε με την αρχή της πλειοψηφίας. Οι σύγχρονες δημοκρατίες απαιτούν κάτι περισσότερο από απλές πλειοψηφίες, απαιτούν σε ορισμένα κρίσιμα θέματα συναίνεση που υπερβαίνει τους αναγκαίους ελάχιστους αριθμούς. Δεν θέλαμε όμως με κανέναν τρόπο ούτε άμεσο ούτε έμμεσο να αλλοιώσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, δηλαδή την αρμοδιότητα της Κυβέρνησης να χαράσσει τη γενική πολιτική της χώρας, θεμελιώδες κεφάλαιο της οποίας είναι η εξωτερική πολιτική και όλα αυτά υπό τον έλεγχο της Βουλής, από την εμπιστοσύνη της οποίας εξαρτάται η Κυβέρνηση. 
Δεν θέλουμε, λοιπόν, το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής να υποκαθιστά άμεσα ή έμμεσα ούτε την Κυβέρνηση ούτε τη Βουλή και ιδίως τη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας. Για το λόγο αυτό χαρακτηρίσαμε το όργανο αυτό ως απλώς συμβουλευτικό και προβλέψαμε μια μεικτή σύνθεση, γιατί δεν θέλαμε το όργανο να είναι διακομματικό. Θέλαμε να μετέχουν και εκπρόσωποι των κομμάτων αλλά και εμπειρογνώμονες. Και οι εμπειρογνώμονες δεν είναι μόνο στελέχη της υπηρεσίας ή συνταξιούχοι διπλωμάτες αλλά είναι και οι ειδικοί επιστήμονες. Και το κάναμε αυτό σκοπίμως, γιατί θέλαμε το κύριο βάρος της συναίνεσης να εξακολουθεί να πέφτει στους ώμους της Διαρκούς Επιτροπής, όπως και της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, η οποία κατά το άρθρο 70, παρ. 8 του Συντάγματος αποκτά αυξημένες αρμοδιότητες για τα κανονιστικά θέματα που συζητούνται στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Άρα η σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, όπως την προδιαγράφει το Σύνταγμα, υπακούει σε μια λογική η οποία δεν συμπίπτει με τη λογική της πρότασης νόμου. 
Διότι η πρόταση νόμου θέλει ένα όργανο, το οποίο να είναι το επίκεντρο όλου αυτού του μηχανισμού, ενώ εμείς θέλαμε ένα θεσμό παραπληρωματικό, ο οποίος να μην παρεμποδίζει ούτε την Κυβέρνηση ούτε τη Βουλή, αλλά να συμβάλει στην παραγωγική συναίνεση. Και όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, μέσα στον κατάλογο των εκτελεστικών νόμων, που θεωρούμε επείγοντες, περιλαμβάνεται και ο νόμος που αφορά το άρθρο 82 και στο χρονοδιάγραμμα των εργασιών της Συνόδου αυτής θα περιληφθεί και η υποβολή του σχετικού σχεδίου νόμου. 
Τώρα ως προς το μόνιμο υπηρεσιακό Υφυπουργό. Ο μόνιμος υπηρεσιακός Υφυπουργός ως θεσμός και ως έννοια πράγματι προβλέπεται στο άρθρο 81. Διαφοροποιείται όμως από τους Υφυπουργούς, οι οποίοι μπορεί να είναι και μέλη της κυβέρνησης. Δεν είναι, κατά την ισχύουσα νομοθεσία περί Υπουργικού Συμβουλίου, μέλη της κυβέρνησης οι Υφυπουργοί, δεν είναι μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Βρίσκονται σε μία ιδιόρρυθμη κατάσταση. Θα μπορούσαν να είναι, εάν ο νόμος περί Υπουργικού Συμβουλίου το προέβλεπε. Δεν το προβλέπει. Αλλά αυτή η δυνατότητα σε καμία περίπτωση δεν παρέχεται για το μόνιμο υπηρεσιακό Υφυπουργό, ο οποίος ως εκ τούτου διαφοροποιείται από τους άλλους Υφυπουργούς. Αλλά διαφοροποιείται κατά τούτο, δεν διαφοροποιείται κατά τις διαδικασίες διορισμού και παύσεις.
Άλλο λέει η πρότασή σας, κύριε Παυλόπουλε. Η πρότασή σας λέει ότι υπάρχει ειδική διαδικασία διορισμού, ότι απαιτείται σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής, με πλειοψηφία 3/5, ενώ το πώς διορίζονται και παύονται οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί (κατά τούτο συμπεριλαμβανομένου και του μονίμου υπηρεσιακού Υφυπουργού όχι μόνον Εξωτερικών, αλλά Υγείας, Βιομηχανίας κλπ. δεν υπάρχει διαφοροποίηση). Το λέει το άρθρο 37. Θα ήταν και αντικοινοβουλευτικό, θα προσέκρουε σε θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματός μας, εάν είχαμε πρόσωπο καλούμενο "Υφυπουργό" που δεν διορίζεται και δεν παύεται, όπως προβλέπει το Σύνταγμα για όλους, δηλαδή από τον Πρωθυπουργό ουσιαστικά και τυπικά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αυτό που είπε ο κ. Πάγκαλος είναι τελείως διαφορετικό. Είναι μία νομιναλιστική αναβάθμιση κάποιων πρέσβεων. Δεν είναι τυχαίο ότι και στην παράδοση του διπλωματικού σώματος οι πρεσβευτικοί βαθμοί αρχίζουν από το βαθμό του πληρεξούσιου Υπουργού Β΄. Χρησιμοποιείται αυτό ούτως ή άλλως. Και πράγματι, θα μπορούσαν για λόγους εθιμοτυπίας και για διευκόλυνση της πολιτικής ηγεσίας κάποιοι να χαρακτηρίζονται βοηθοί Υφυπουργοί, βοηθοί Υπουργοί κλπ. 
Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι τα πράγματα είναι πολύ απλά. Δεν κατάλαβα γιατί επήλθε αυτή η οξύτητα των τελευταίων λεπτών. Υποτίθεται ότι αναζητούμε μια συναίνεση. Αναζητούμε μια συναίνεση η οποία είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα, να μην αλλοιώνει τα βασικά χαρακτηριστικά του πολιτεύματός μας και να συνιστά και μια θεσμική καινοτομία καθ΄ οδόν προς τις εξελίξεις, οι οποίες μας απειλούν ή μας κάνουν να ελπίζουμε, συνήθως μας απειλούν. Άρα, λοιπόν, εφόσον η Κυβέρνηση, όπως είπε και ο Υπουργός των Εξωτερικών, προτίθεται να αναλάβει τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, παρέλκει η συζήτηση για την πρόταση νόμου, η οποία είναι μια αξιέπαινη πλην όμως ατελής προσπάθεια. 
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Περιμένουμε τη δική σας ολοκληρωμένη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συμφωνεί το Σώμα ο κ. Πάγκαλος ως πρώην Υπουργός να δώσει κάποιες διευκρινίσεις;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, κύριε Πάγκαλε, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Εγώ θέλω να πω το εξής, κύριε Υπουργέ: Όπως είπε και ο κ. Βενιζέλος, το πνεύμα που κυριάρχησε ξαφνικά σ' αυτήν την Αίθουσα με την αγόρευση του κ. Παυλόπουλου, ο οποίος μας εξέτασε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά και μας απέρριψε χωρίς να έχουμε προσφύγει στις πανεπιστημιακές του ικανότητες, αλλά αυτοβούλως και αυτοκλήτως, είναι χαρακτηριστικό μιας ορισμένης συμπεριφοράς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί δεν είναι τυχαίο πρόσωπο ο κ. Παυλόπουλος. Είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
Αυτό που ήταν ακόμη χειρότερο, ήταν η επίκληση των Ιμίων εντός της Αιθούσης αυτής και σε σχέση με τελείως άσχετο θέμα. Η υπόθεση των Ιμίων εκρίθη από τη Βουλή επανειλημμένα, εκρίθη από το λαό και σε ό,τι αφορά το κόμμα μου και σε ό,τι αφορά εμένα προσωπικά και απορώ γιατί ήθελε να μας θυμίσει την ατμόσφαιρα εκείνης της Αιθούσης, όπου ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως τότε φώναζε "Στο Γουδί", "Στο Γουδί". Ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές που έχω ζήσει, τουλάχιστον από τότε που ήμουν εγώ Βουλευτής. 
Και έχω την οδυνηρότατη αυτήν εμπειρία όχι γιατί αισθανόμουνα ότι απειλούμουν να προσαχθώ στη Βουλή, αλλά για την κατάντια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό το κλίμα και αυτού του είδους οι άνθρωποι και αυτού του είδους ο λόγος δεν επιτρέπουν να ελπίζει κανείς ότι το όργανο που προτείνει η Νέα Δημοκρατία θα λειτουργήσει επωφελώς, γιατί θα επικρατήσουν απόψεις τέτοιες, τέτοιες συμπεριφορές, τέτοιοι άνθρωποι.
Είναι πολύ απλό. Ο κ. Παυλόπουλος μου έκανε μία επίθεση, ότι δεν συμφωνεί η άποψή μου με το Σύνταγμα. Εγώ δεν συμφωνώ με το Σύνταγμα, κύριε Παυλόπουλε. Έχω καταψηφίσει τη συγκεκριμένη διάταξη. Και τότε την καταψήφισα και τώρα θέλω να αποφύγω όσο γίνεται το σχετικό νόμο. Και κάθε φορά που εμφανίζεται ο σχετικός νόμος, θα τον καταψηφίζω -και το είπα- είτε προέρχεται από σας είτε προέρχεται απ' το κόμμα μου. Έχω δικαίωμα να έχω τις πεποιθήσεις μου.
Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί αυτός ο ολοκληρωτικός λόγος προσπαθεί να επικαλύψει όλους εδώ και να μας πει, ότι έχουμε ένα Σύνταγμα και όταν έρχονται οι νόμοι αυτομάτως καταργούνται οι προϋφιστάμενες αντιρρήσεις. Και πρέπει σώνει και καλά να πειθαρχούμε όλοι προς μία μηχανιστική και μεταφυσική αντίληψη του Συντάγματος;
Σε ό,τι αφορά τώρα τον μόνιμο υφυπουργό, είναι προφανές ότι δεν κατάλαβε ο κ. Παυλόπουλος τι είπα. Εγώ είπα ότι ο θεσμός αυτός είναι, πέραν των άλλων, και ανεφάρμοστος. Και θα του πω μία πολύ απλή αιτία για την οποία είναι ανεφάρμοστος. Ή αυτός ο υφυπουργός θα είναι εκεί είτε τον θέλει η Κυβέρνηση είτε δεν τον θέλει. Αυτό είναι το αίτημα των διπλωματικών. Και αυτό το αίτημα είναι χουντικής προέλευσης. Και δεν καταλαβαίνω γιατί εθίγη ο κ. Παυλόπουλος. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με τη χούντα, με τις χουντικές ιδέες ή τη χουντική ιστορία. Γιατί εθίγη; Είναι πράγματι αίτημα χουντικής προέλευσης η κυβέρνηση να μην μπορεί να αλλάζει τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπήρχε αυτό το αίτημα, να μην μπορεί να αλλάζει το μόνιμο υπηρεσιακό υφυπουργό η κυβέρνηση.
Ή λοιπόν θα κάνετε αυτό, οπότε αυτός ο Υφυπουργός θα είναι ανώτερος του Υπουργού ως εκ της διαρκείας του ή θα κάνετε έναν Υφυπουργό τον οποίο θα διορίζει και θα παύει ο Πρωθυπουργός, όπως είπε ο συνάδελφος κ. Βενιζέλος. Θέλω να σας ρωτήσω τότε ποιον θα βρείτε. Ποιον θα βρείτε ο οποίος θα εγκαταλείψει την καριέρα του και θα δεχθεί να είναι Υφυπουργός μέχρι την επόμενη εκλογή ή μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό.
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να βρει κανείς γενικό γραμματέα για το Υπουργείο Εξωτερικών; Θα σας το επιβεβαιώσει ο παριστάμενος Υπουργός. Διότι όταν ρωτάει κανείς τις κορυφές της διπλωματίας τι θέλουν, αν θέλουν τη θέση του Γενικού Γραμματέα, ελάχιστοι απαντούν "ναι". Οι άλλοι λένε "λίγο Λονδίνο, παρακαλώ, λίγο Παρίσι, λίγο Ουάσινγκτον". Και αυτό το ξέρει ο καθένας που κάνει βόλτες γύρω από την πλατεία Συντάγματος.
Πού θα τους βρείτε, λοιπόν, τους υπηρεσιακούς υφυπουργούς γι' αυτήν τη σωστή και σύμφωνη με την έννοια του Συντάγματος και με τη λογική του πολιτεύματος δουλειά;
Γι' αυτό εγώ λέω, εάν θέλετε και νομίζετε ότι πρέπει ορισμένοι από τους κορυφαίους διπλωμάτες μας να έχουν τον τίτλο του Υφυπουργού, δώστε τους τον τίτλο και κάποια συναφή αρμοδιότητα, η οποία όμως θα είναι συγκεκριμένη, θα αφορά τη θητεία τους και θα λήγει όταν οι ανάγκες της υπηρεσίας επιβάλλουν να λήξει.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Η κα Κανέλλη έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Γιατί δευτερολογεί, όταν δεν έχουν τελειώσει οι άλλοι Βουλευτές;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Καψή, δεν έχετε τώρα το λόγο. Καθίστε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν πρέπει να μιλήσουμε κι εμείς πρώτα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Καψή, δεν έχετε και πολύ άδικο, αλλά ξεκίνησε η δευτερολογία από τον κύριο Παυλόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Μία γυναίκα ή είναι παρθένος ή δεν είναι. Λίγο παρθένος δε γίνεται. Ή έχω δίκιο ή έχω άδικο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μερικές φορές υπάρχει και το γκρίζο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα ήθελα να επισημάνω ότι εάν κάποιος διαφωνεί με το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος, όπως διαφώνησε από την αρχή το Κομμουνιστικό Κόμμα, δεν τον φέρνει βεβαίως στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος, για να απαντήσω, κάνοντας, αν θέλετε, και λίγο πλάκα στο συνάδελφό μου και εν τη δημοσιογραφία κ. Καψή.
Όμως θα ήθελα να απαντήσω σε δύο σοβαρά ζητήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν, τουλάχιστον σε όσα είπε ο κύριος Υπουργός. Δεν θα αναφερθώ επί της ουσίας στα όσα είπαμε για τη θέση μας για τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά, κύριε Υπουργέ, εκφράσατε κάποιες αντιρρήσεις γι' αυτό το συμβούλιο και γι' αυτήν την πρόταση νόμου επί της διαδικασίας, όντας εσείς ο ίδιος οπαδός της μετακύλησης μεγάλων ζητημάτων της εξωτερικής πολιτικής σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι οι μη κυβερνητικές οργανώσεις θεωρούνται φορείς πολιτικής υπεράνω πάσης πολιτικής υποψίας. Δυστυχώς μία απ' αυτές είναι και μία από τις τραγικότερες μη κυβερνητικές οργανώσεις, για την οποία τώρα ολόκληρος ο κόσμος έχει γυρίσει σελίδα.
'Αρα, λοιπόν, δεν μπορεί συμβούλια, πραγματογνώμονες και Σύνταγμα να τα εξετάζει κάποιος από το πρίσμα των μη κυβερνητικών οργανώσεων, αγνοώντας ότι και η AL QUEDA σε πολλές χώρες του κόσμου μη κυβερνητική οργάνωση ήταν και φορέας αιματηρής εξωτερικής πολιτικής. 
Δεύτερον, νομίζω ότι ήταν ατόπημα να διαστρέψετε, κατά το προσφιλές αθηναιοϊμπεριαλιστικό, κατά Ρομιγύ, "πλην Λακεδαιμονίων" τη ρήση μου περί εκβιαστικής πολιτικής της παρούσας κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εχθρός μας". Και μεταφέρατε διαστρεβλωτικά αυτή τη θέση, κύριε Υπουργέ, ως θέση του Κομμουνιστικού κόμματος και ως επίκληση εκβιασμών για τη συμμετοχή σε ένα τέτοιο συμβούλιο.
Αδράχνω, λοιπόν, την ευκαιρία όχι για να σας κάνω συνταγματικό μάθημα ούτε, αν θέλετε, και μάθημα πολιτικού λόγου. Ούτε το επιθυμώ, ούτε και το μπορώ. Μπορώ όμως να σας πω πολιτικά και να σας γνωστοποιήσω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν εκβιάζεται. Δεν εκβιάστηκε, δεν εκβιάζεται και δεν πρόκειται να εκβιαστεί ποτέ. Η συμμετοχή σε ένα όργανο, θεσμοθετημένο οψέποτε το θεσμοθετήσετε κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντά σας, θα είναι στην απόλυτη κρίση του κόμματος, η απουσία του θα ερμηνεύεται απ' αυτούς που ενδεχομένως δεν τους συμφέρει καταλλήλως και θα απαντάται καταλλήλως, κύριε Υπουργέ. Αλλά να θεωρηθεί η πολιτική αντίρρηση, η οποία έχει διατυπωθεί και κατά τη συζήτηση του Συντάγματος σε αυτήν καθ' εαυτήν τη φύση ενός τέτοιου θεσμού, ως ερμηνεία φοβισμένου κόμματος, το οποίο υφίσταται πολιτικό εκβιασμό, από διαστρεβλωτική αναφορά στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, έχω την εντύπωση ότι απάδει μιας τέτοιας συζήτησης εδώ, που κανείς μας δεν ήθελε να οξύνει.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να αναρωτηθεί κάποιος αν υπάρχει και μια επικαιροποίηση αναγκών ή όχι. Διότι, δεν μπορεί να εκληφθεί ως εν λευκώ χειρισμός μόνο κρινόμενος από την ψήφο κάθε χειρισμός προς οποιαδήποτε κυβέρνηση στην οποιαδήποτε ευνομούμενη αστική δημοκρατία και κυρίως το δικαίωμα επί της ζωής ή του θανάτου, όπως είναι ο πόλεμος. Κανείς όταν ψηφίζει δεν εξουσιοδοτεί την Κυβέρνησή του να του παίρνει το κεφάλι όποτε το κρίνει σκόπιμο ή να του παίρνει τα δικαιώματα όποτε το κρίνει σκόπιμο και αυτό να θεωρείται δημοκρατική εν λευκώ επιταγή. 'Αρα, δεν κατάλαβα την αποστροφή σας. Γιατί η πολιτική αντίρρηση, η έκφραση πολιτικής αντίρρησης πρέπει να θεωρείται επίπεδο εκβιασμού, όταν η πολιτική εκτίμηση της θέσης που επιβάλλεται στη χώρα, μπορεί να είναι εκβιασμός αυτός καθ' εαυτός;
Εγώ δεν αναφέρθηκα στο κόμμα σας ούτε στην Κυβέρνηση, όταν μίλησα για πολιτικό εκβιασμό, έτσι όπως διατυπώθηκε, σ' ένα ζήτημα ζωής και θανάτου, όπως είναι ο πόλεμος. Και χαρακτήρισα τον πόλεμο το μείζον θέμα της εξωτερικής πολιτικής -δεν μπορεί να μην είναι μείζον θέμα της εξωτερικής πολιτικής- και αναφέρθηκα συγκεκριμένα στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών για έναν πολύ σοβαρό λόγο. Για εθνικό συμβούλιο δεν συζητάμε εδώ; Μέχρι και η χούντα ήλθε εδώ, αναβίωσε η χούντα, ακούσαμε διάφορες συζητήσεις. 'Εχει Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής η Κύπρος, παραμένει όμως εξαιτίας της αμερικάνικης πολιτικής τετμημένη και δεν ανήκει στη νέα τάξη πραγμάτων η αποχώρηση των ΝΑΤΟϊκών τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και δεν μπορεί κάποιος να το αρνηθεί αυτό. Και όταν μιλάμε για αναβάθμιση της Επιτροπής Εξωτερικών και 'Αμυνας του Κοινοβουλίου, η οποία ξέρετε πάρα πολύ καλά -μια και επικαλείται η Νέα Δημοκρατία την ανάγκη μυστικότητας σ' ένα τέτοιο συμβούλιο- ότι όποτε το ζήτημα κρίνεται σπουδαίο, συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών. 'Η μήπως δεν έχει αυτό το δικαίωμα;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: 'Ετσι είναι. 
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Αντιθέτως, επιβάλλεται κιόλας πολλές φορές.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Βεβαίως επιβάλλεται.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μιλάτε όμως για αναβάθμιση της ενημέρωσής μας, όταν έρχεστε στο ενδιάμεσο δύο Κυριακών στις εκλογές στην Αλβανία να μας ενημερώσετε για τα προβλήματα που προέκυψαν στην ελληνική μειονότητα; Πότε ήλθατε και μας ενημερώσατε για τις εκλογές; Πού ήταν η εθνική πολιτική για την οποία οφείλατε να ενημερώσετε την αναβαθμισμένη, κατά τη γνώμη σας, Επιτροπή Εξωτερικών και 'Αμυνας; Εδώ, η γειτονική μας Ιταλία έχει αναβαθμίσει την Επιτροπή Εξωτερικών και 'Αμυνας στο επίπεδο εγκρίσεως προϋπολογισμών των δύο Υπουργείων και ειδικών υπηρεσιών. Αν ήδη τώρα η Επιτροπή Εξωτερικών και 'Αμυνας έρχεται να λειτουργεί μέσα στον Κανονισμό, μέσα στο Σύνταγμα και μέσα στην καθεστωτική κυβερνητική πρακτική ως αποδέκτης της κατόπιν εορτής ασκηθείσης πολιτικής, όταν η χώρα υπογράφει συμβάσεις ή δεσμεύεται για μείζονα ζητήματα και οι Βουλευτές ενημερώνονται εκ των υστέρων, πολλές φορές και για να πάρει και το χαρακτήρα σπουδαιότητας κεκλεισμένων των θυρών και ανοικτών των τηλεοπτικών μπαλκονόπορτων, γιατί κάποιος θα πιστέψει ότι ένα τέτοιο συμβούλιο πολιτικής με μόνη την παρουσία εμπειρογνωμόνων ή άλλων -αυτή ήταν η αντίρρηση που είχαμε εκφράσει και στο Σύνταγμα- θα συνεπάγεται την παροχή συμβουλής;
Ή μήπως δεν γνωρίζετε ως Kυβέρνηση ότι η συμβουλή του συμμετέχοντος από πλευράς Κομμουνιστικού Κόμματος σε τέτοιο συμβούλιο ποια θα ήταν; Βγείτε από το ΝΑΤΟ θα ήταν η συμβουλή, βγείτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν η πολιτική συμβουλή ή μη στέλνετε στρατεύματα εκτός χώρας θα ήταν η συμβουλή. Μη στέλνετε στρατεύματα εκτός χώρας, μη στείλετε στρατιώτες στη Γιουγκοσλαβία, μη τους στείλετε στο Αφγανιστάν, αν χρειαστεί αύριο το πρωί. Μη χτυπήσετε παραδοσιακούς φίλους ιστορικά και ουσιαστικά της χώρας η οποία βρίσκεται δίπλα από τη φλεγόμενη επί τριάντα χρόνια τώρα Μέση Ανατολή χωρίς ποτέ να έχει υποστεί επιπτώσεις σε επίπεδο τρομοκρατίας από μία ιντιφάντα που κρατάει τριάντα πέντε χρόνια! 
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ ) 
Άλλωστε πού ζούμε; Ζούμε στη χώρα, αν δεν κάνω λάθος, που ο αείμνηστος Πρωθυπουργός και πατήρ σας ασκούσε διαφορετική πολιτική. Δεν ήταν εθνική αυτή η πολιτική; Χωρίς συμβούλια. Δεν μπορώ, λοιπόν, να καταλάβω γιατί χρησιμοποιείτε μονίμως για πολιτική διαφωνία εκσυγχρονισμένο σε επίπεδο 21ου αιώνα το "πλην Λακεδαιμονίων" ως μομφή. 
Αν έχουμε, λοιπόν, δημοκρατία μπορεί να αποφασίσουμε να είμαστε οι Λακεδαιμόνιοι όταν η επίθεση δεν είναι της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, αλλά της αθηναϊκής ιμπεριαλιστικής δημοκρατίας με στόχο ολόκληρο τον κόσμο, κύριε Πρόεδρε. Και αυτός είναι τίτλος τιμής και παρακαλώ πάρα πολύ να καταγραφεί στα Πρακτικά. Για μία ακόμη φορά όσο και να το διαστρεβλώσετε το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν εκβιάστηκε, δεν εκβιάζεται. Και εδώ που τα λέμε δεν εκβιάστηκε τον καιρό που δεν ήταν μέσα στη Βουλή να μιλάει νομίμως και να έχω την τιμή αυτήν τη στιγμή να το εκπροσωπώ, αλλά ήταν σε άλλες δημοκρατίες, πιο δημοκρατικές εποχές ενδεχομένως, Μακαρθισμού ή CIA! 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Ταλιαδούρος έχει το λόγο. 
Απών, διαγράφεται. 
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Με αυτά που είπατε είστε εναντίον των μη κυβερνητικών οργανώσεων; 
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Απολύτως. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Σιούφα. 
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Τότε, θα σας παρακαλούσα να διαβάσετε το άρθρο του Στέλιου Ράμφου την Κυριακή στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" για να αλλάξετε γνώμη. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Σιούφα! 
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι εσωτερικές διαμάχες...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Πάγκαλε, εσείς από το κέντρο τώρα προσπαθείτε να επιβάλλετε... 
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Όχι, κυρία Πρόεδρε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Καμμένος έχει το λόγο. 
Απών, διαγράφεται. 
Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κυρία Πρόεδρε....
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Τι συμβαίνει, κύριε Καψή; 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο προ υμών Προεδρεύων Αντιπρόεδρος μου είπε, δώσε τη θέση σου στον κ. Πάγκαλο για μία διευκρίνιση και μετά θα πάρεις εσύ το λόγο. Ακολούθησαν δευτερολογίες και ακόμη περιμένω στη σειρά. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Με συγχωρείτε, δεν είναι έτσι. Η σειρά σας είναι αμέσως μετά τον κ. Τσιπλάκη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν παραπονούμαι για σας, κυρία Πρόεδρε, αλλά συμβαίνει κάτι περίεργο. Παντού απωθούμαι. Εγώ πίστευα μέχρι τώρα ότι είμαι αρκετά ελκυστικός...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριε Καψή. Είναι πολύ συμπαθητικό αυτό που λέτε, αλλά δυστυχώς ως Πρόεδρος δεν μπορώ να δώσω συνέχεια! 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Με πιάνει το παράπονο! 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θα σας παρηγορήσουμε. Ο κ. Τσιπλάκης θα τελειώσει όσο γίνεται νωρίτερα για να σας δώσουμε το λόγο!
Ορίστε, κύριε Τσιπλάκη, έχετε το λόγο. 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έλεγα ότι και μετά τα όσα σήμερα ακούστηκαν επιβεβαιώθηκε ότι σε επίπεδο αρχής η χάραξη ενιαίας εθνικής στρατηγικής στον εξωτερικό τομέα δεν αμφισβητείται. Εκείνο το οποίο συνήθως αποτελεί αντικείμενο διαφωνιών και προέκυψε έτσι ακριβώς και σήμερα, είναι κάποιες ειδικότερες παράμετροι, διαδικασίες οι οποίες πρέπει να θεσπιστούν και να οδηγήσουν στην εξωτερίκευση αυτού του ζητούμενου, της ενιαίας δηλαδή εθνικής εξωτερικής στρατηγικής. Όμως το χρονικό σημείο κατά το οποίο γίνεται η συζήτηση έχει ένα συγκεκριμένο, ενισχυτικό αν θέλετε, στοιχείο: Ότι έχει προϋπάρξει η Αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία έχει προβλέψει τη θεσμοθέτηση αυτού του συγκεκριμένου με την πρόταση νόμου, προτεινομένου δηλαδή, Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, καθώς και τη θέση του μονίμου Υφυπουργού Εξωτερικών. Μάλιστα θα έλεγα ότι προέκυψε η συνταγματική διάταξη, κατόπιν συγκεκριμένης ιστορικής νομοθετικής πρωτοβουλίας της Νέας Δημοκρατίας. Και από το 1996, αλλά και προσφάτως τον Απρίλιο του 2001, όταν δεν είχε ολοκληρωθεί η συνταγματική διαδικασία, η Νέα Δημοκρατία διά της υπογραφής όλων των μελών της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας είχε αποτυπώσει στη συγκεκριμένη πρόταση νόμου όλα αυτά, τα οποία πλήρως αναφέρονται και απεδείχθησαν, ύστερα από την ψηφισθείσα συνταγματική διάταξη ότι δεν είναι εκτός γράμματος και πνεύματος αυτής της συγκεκριμένης συνταγματικής διάταξης. 
Και γιατί τα λέω αυτά; Διότι για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι σε μείζονα ζητήματα της πολιτικής, όπως είναι η εξωτερική μας πολιτική, η Νέα Δημοκρατία πρωτοστατεί, πρωτοπορεί, αποτυπώνει απόψεις και πολλές φορές τα κατ' αρχήν εμφανιζόμενα ως πολυσύνθετα ζητήματα τα απλουστεύει. Και δεν μπορεί παρά να απλούστευε και αυτό το συγκεκριμένο σήμερα συζητούμενο θέμα. 'Ότι, δηλαδή, δεν είναι ζήτημα μακροχρόνιας προσπάθειας, να αποτυπώσεις κάποιες συγκεκριμένες διατάξεις, οι οποίες θα θεσμοθετούν αυτό το συγκεκριμένο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής.
Και το λέω αυτό διότι η κυρία αιτίαση από πλευράς του Υπουργού Εξωτερικών ήταν ότι ναι, μεν συνταγματικά προβλέπεται να υπάρξει εκτελεστικός νόμος γι' αυτό το συγκεκριμένο θέμα, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι και χρειαζόμαστε χρονικά να εξειδικεύσουμε κάποια πράγματα και ύστερα θα έρθουμε εμείς ως κυβερνητική πλειοψηφία, να προτείνουμε συγκεκριμένο νομοθέτημα. Όμως θα έλεγα και για λόγους κοινοβουλευτικούς, αλλά και για λόγους ουσιαστικούς με την έννοια ότι τους επικαλείται το Υπουργείο Εξωτερικών που έχει, αν θέλετε, πολυπρόσωπους μηχανισμούς, που κατά καιρούς έχει πάρει τα ερεθίσματα και πιστεύω ότι τους γενικούς προβληματισμούς ήδη τους εκδηλώνει. Δε μπορώ, λοιπόν, και για τέτοιους λόγους ουσιαστικούς να πιστέψω ότι μήνες μετά την ψήφιση του Συντάγματος σε ένα καίριας σημασίας ζήτημα, όπως είναι το εξωτερικό ζήτημα -το ζήτημα, δηλαδή, της υλοποίησης ενιαίας εθνικής στρατηγικής εξωτερικής στρατηγικής- αυτήν τη στιγμή κυρίαρχες απόψεις δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι, αν θέλετε, μία πανηγυρική και για άλλη μια φορά υποδήλωση ότι σε πολλά πράγματα δεν έχουμε τις αναγκαίες προσεγγίσεις. Έχουμε ελλειμματικές προσεγγίσεις. Αυτό πρέπει να μας ανησυχεί.
Επανέρχομαι στη σκέψη μου. Για άλλη μια φορά απεδείχθη ότι διαχρονικά η Νέα Δημοκρατία στα καίριας σημασίας ζητήματα δεν ασκεί στείρα αντιπολίτευση. Αντίθετα, πέραν του κοινοβουλευτικού ελέγχου που μπορεί να κάνει, εκδηλώνει συγκεκριμένες προτάσεις, πλήρεις προτάσεις, αιτιολογημένες προτάσεις, στοιχειοθετημένες προτάσεις. Και θα σας έλεγα σε βασικά ζητήματα του δημόσιου βίου ανάλογες προτάσεις έχουμε κατά καιρούς φέρει εδώ στη Βουλή, οι οποίες βέβαια είχαν τη μόνιμη αντιμετώπιση της απόρριψης, κάτι το οποίο πάει να γίνει και σήμερα, παρ' ότι λεκτικά από την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, υπάρχει η συναίνεση γι' αυτήν τη θεσμοθέτηση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.
Θέλω να πω, κύριε Υπουργέ, ότι είναι συμβουλευτική καθαρά η παρέμβαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, ως επίσης και οι αρμοδιότητες, οι διαδικασίες υπό τις οποίες θα λειτουργήσει ο μόνιμος Υφυπουργός Εξωτερικών. Και θα έλεγα ότι δεν αντιστρατεύονται αυτά τα οποία επιδιώχθηκε από μέρους σας να ειπωθεί ότι αντιστρατεύονται. Είναι ξεκάθαρες αποτυπωμένες θέσεις στην πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες θα μπορούσαν να επιδέχονται από μέρους σας συμπληρωματική παρέμβαση, διόρθωση, προσθήκη. Και θα σας έλεγα ότι θα αναγάγαμε την κοινοβουλευτική διαδικασία στο πρέπον σημείο. Εάν σε ένα τέτοιο καίριας σημασίας ζήτημα σήμερα γίνονταν περισσότερες συνεδριάσεις, ερχόσασταν με συγκεκριμένες θέσεις και κάναμε έναν ουσιαστικό διάλογο, θα καταλήγαμε επιτέλους σε αυτά τα σημαντικής αξίας ζητήματα, τα οποία δεν επιδέχονται παραπέρα παραπομπές, διότι και οι γενικότερες γεωπολιτικές συνθήκες είναι τέτοιας φύσεως που δεν πρέπει να λειτουργούμε έτσι. Και θα σας έλεγα ότι αν υπήρχε από το παρελθόν η θεσμοθέτηση αυτού του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, πολλά ζητήματα θα είχαν αντιμετωπιστεί αλλιώς, έστω και αν επαναλαμβάνω, δεν αποπειρόμεθα εμείς ως Νέα Δημοκρατία να πούμε ότι θέλουμε να υποκαταστήσουμε στην ενάσκηση της εξωτερικής πολιτικής την Κυβέρνηση. Πάντως, πολλά ζητήματα θα είχαν αντιμετωπιστεί αλλιώς. 
Εγώ θα σας έλεγα ενδεικτικά, ότι η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου συγκεκριμένου συμβουλίου από τότε, με έγκαιρο προβληματισμό, πιστεύετε ότι δεν θα είχε αποτρέψει την υπογραφή της Συμφωνίας της Μαδρίτης, εν μία νυκτί γενομένης, με αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων στην Τουρκία, δηλαδή, την υπογραφή συνθήκης τέτοιου περιεχομένου; Ή πιστεύετε ότι η κατά καιρούς εξωτερική πολιτική που κάνετε, φοβούμαι για λόγους και μόνο προσωπικής ανάδειξης, δεν θα αποτρεπόταν; 
Λέω ενδεικτικά, αυτό το γενικότερο κλίμα που σε επίπεδο αρχής και από πλευράς Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν αντιστρατευόμενο, αυτό το κλίμα της φιλίας, της αλόγιστης όμως φιλίας που επιδείξατε έναντι της Τουρκίας, θεωρείτε ότι με την ύπαρξη θεσμοθετημένου οργάνου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής θα υπήρχε; 
Θέλω να τελειώσω, κύριε Υπουργέ, λέγοντας ότι οι ισχυρισμοί οι από μέρους της Νέας Δημοκρατίας εκφραζόμενοι βρήκαν σήμερα πανηγυρική επιβεβαίωση και από τον κ. Σπυριούνη, ο οποίος δεν αποδέχθηκε κοινοβουλευτικά, σε ένα ζήτημα καίριας σημασίας με πλήρως αποτυπωμένη, αιτιολογημένη άποψη της Νέας Δημοκρατίας, να πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Παρ' ότι κατ' αρχήν φάνηκε, συναινώντας στις προσπάθειες προσωπικής σας ανέλιξης να συμφωνεί, εν τούτοις δεν απέτρεψε αυτό το οποίο είναι κυρίαρχο στοιχείο της προτεινόμενης ρύθμισης, δεν απέτρεψε με τη συμπεριφορά του τη μη θεσμοθέτηση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. 
Είναι η ώρα, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, έστω και αν εκφράσατε αυτήn τη συγκεκριμένη άποψη, να δρομολογήσετε -διότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε περισσότερο κοινοβουλευτικά- ταχεία διαδικασία και να φέρετε αυτό το συγκεκριμένο εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο στη Βουλή, να συζητήσουμε για άλλη μια φορά όλες τις παραμέτρους των συγκεκριμένων θεσμοθετούμενων οργάνων και επιτέλους να μπούμε κάποτε στην υλοποίηση αυτού του προαπαιτούμενου για την πορεία μας ως έθνος, της ενωτικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία σε δύσκολες στιγμές δεν θα υποπίπτει ούτε σε λάθη ούτε θα αποτελεί αντικείμενο αλόγιστου ελέγχου, εξυπηρετούντος και μόνο μικροκομματικές πολιτικές σκοπιμότητες. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Καψής έχει το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν είναι τα αισθήματα όλων των συναδέλφων στη Βουλή ως αυτά που περιγράψατε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Μη βιάζεστε. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εμείς σας αγαπούμε, είμεθα φίλοι σας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Αγαπητέ, κύριε συνάδελφε, μου αρέσει να με αγαπούν, όταν πιστεύω ότι η αγάπη είναι ειλικρινής. Αλλιώς ντρέπομαι. 
Κύριοι συνάδελφοι -νόμιζα ότι θα φύγει ο κ. Τσιπλάκος και θα έλεγα, κύριε συνάδελφε- θα αρχίσουμε ένα μεταξύ μας διάλογο για να δείξουμε πόσο η Νέα Δημοκρατία στηρίζει το σχέδιο νόμου το οποίο έφερε.
Εν πάση περιπτώσει, το νομοσχέδιο που υποβάλλατε έχει πράγματι αρκετά γοητευτικά χαρακτηριστικά και κατά τούτο είναι επικίνδυνο, όπως συνήθως είναι κάθε γοητευτική γυναίκα. Προσελκύει αν και υποκρύπτει τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά της.
Εκείνο που θα μπορούσε να μας βάλει σε μία υποψία, είναι το γεγονός ότι αυτό το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής το έχουμε αναφέρει πολλές φορές σ' αυτήν την Αίθουσα, σε ομιλίες πολιτικών Αρχηγών, στην Επιτροπή του Συντάγματος, πάντοτε όμως από τα κόμματα που είναι στην Αντιπολίτευση. Ουδέποτε αυτά τα ίδια κόμματα φρόντισαν να το κάνουν όταν ήταν στη Συμπολίτευση.
Είπε η κυρία συνάδελφος προηγουμένως ότι το 1994 η Νέα Δημοκρατία υπέβαλε την πρώτη πρόταση. Γιατί δεν την ψήφισε το 1993, ένα χρόνο πριν; Κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι αλλεργικός εγώ έναντι ενός Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Δεν έχω αλλεργία όπως ο Θ. Πάγκαλος. 'Εχω κακή και οδυνηρή πείρα και αυτό σηκώθηκα να καταθέσω. Τα άλλα που όλοι οι αυτοσχέδιοι Μέτερνιχ εντεύθεν και εκείθεν ανέφεραν είναι επιπόλαια.
Κύριοι συνάδελφοι, όταν ήμουν στο Υπουργείο Εξωτερικών προσπάθησα de facto να κάνω αυτήν την επιτροπή συζητώντας μία φορά την εβδομάδα με εκπροσώπους των κομμάτων τους οποίους ενημέρωνα. Με εξαίρεση το σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον κ. Στεφανόπουλο. 'Οσοι έμπαιναν στο γραφείο μου διεστρεύλωναν την αλήθεια και ασκούσαν φθηνή κομματική πολιτική. Ακόμη την επομένη της κρίσεως του 87 που ήταν μια τεράστια διπλωματική επιτυχία της Ελλάδας, όταν ενημέρωσα τον αείμνηστο Αθανάσιο Τσαλδάρη και με συνεχάρη σε δύο ώρες τα αντιπολιτευτικά μηχανάκια έλεγαν άλλα πράγματα.
Κύριοι συνάδελφοι, έγινε πολύς λόγος για τη συναίνεση, αλλά ποιος μας είπε ότι συναίνεση σημαίνει και ορθός λόγος. 'Ακουσα και συνάδελφο του κόμματός μου να λέει ότι το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής πρέπει να καταστρώνει πέντε-έξι σενάρια και να επιλέγει κυβέρνηση. Αυτό μου θυμίζει το συνταγολόγιο του ΙΚΑ. Πρέπει να πάρεις μόνο αυτά τα φάρμακα. Μην ξεχνάτε ότι το Αγγλικό Κοινοβούλιο ψήφισε τη Συμφωνία του Μονάχου με μία μόνο ψήφο εξαίρεση, του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ποιος είχε δίκιο;
Ας προχωρήσω, όμως. Ελέχθη -και έχει δίκιο ο κ. Παυλόπουλος- ότι η πρόταση είναι κατ' επιταγήν του Συντάγματος, του αναφερθέντος προσφάτου Συντάγματος. Θα μπορούσα να πω -και θα δεχθώ με χαρά το μάθημά σας το νομικό- ότι εάν θεωρήσουμε αυτήν τη διάταξη ως νόμο, δεν πληροί την προϋπόθεση που πρέπει έχει κάθε σωστός νόμος. Να έχει γίνει αποδεκτός από το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης, του λαού στον οποίο απευθύνεται. Ξέρουμε -εγώ δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να το τονίσω- ότι η Αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε κατά τρόπο πρόχειρο και επιπόλαιο αμφοτέρωθεν και είναι εναντίον του Συντάγματος αυτή η κατ' επιταγή του Συντάγματος. Διότι υπονομεύει τη διπλωματική υπηρεσία, η οποία εκ του Συντάγματος και του Οργανισμού της φυσικά έχει την ευθύνη της άσκησης της εξωτερικής πολιτικής. 
Πάμε παρακάτω. Δημιουργείται ένα νέο όργανο το οποίο θα είναι συμβουλευτικό. Ας το δεχθούμε. Θα είναι μεταξύ ποιων; Του Υπουργού, της Διπλωματικής Υπηρεσίας και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. 'Ηδη, κύριοι συνάδελφοι, έχουμε φορτώσει το Υπουργείο των Εξωτερικών με σωρεία συμβούλων, οι οποίοι κατατρώγουν τις δομές του Υπουργείου δίκην τερμιτών. Και απορώ που ο νυν Υπουργός των Εξωτερικών δεν προχώρησε στην αναθεώρηση του Οργανισμού, όπου εάν θυμάμαι καλά, ήταν αντίθετος όταν ψηφίζετο, όπως και εγώ. 
Υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο, κύριοι συνάδελφοι, που με κάνει να καχυποπτώ και έναντι της προτάσεως, αλλά κυρίως έναντι των προθέσεων όσων εισηγήθηκαν ή όσων στήριξαν αυτήν την πρόταση. Γιατί; Διότι κατ' αρχήν υπάρχουν γραπτές προτάσεις της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, της οποίας ήμουν Πρόεδρος τότε για τη συνταγματική αναθεώρηση, που να επιβάλει στους Υπουργούς των Εξωτερικών να ενημέρωνουν τις δύο επιτροπές 'Αμυνας, Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, του τι πρόκειται να υποστηρίξουν στα διάφορα συμβούλια πριν μετάσχουν σ' αυτά και να τις ενημερώνουν μετά την συνεδρίαση. Τροποποίηση συνταγματική που έχει γίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, την Γερμανία, την Δανία και την Ολλανδία. Γιατί δεν την κάναμε; 
Γιατί κανένα κόμμα δεν ήθελε να δεχθεί τέτοιες δεσμεύσεις. Επαναλαμβάνω ότι τέτοιες αναθεωρήσεις έχει κάνει και η Γερμανία και η Δανία και η Ολλανδία. 
Εκανα συγκεκριμένες προτάσεις για την αναβάθμιση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Δεν χρειάζεται να δεσμευθεί ο Υπουργός ότι θα παρίσταται συγκεκριμένες ημέρες στην Επιτροπή. Η επιτροπή μπορεί να συνέρχεται και απόντος του Υπουργού ή με εκπρόσωπό του, με κάποιο διπλωμάτη υψηλόβαθμο. Μόνο, κύριοι συνάδελφοι, εάν μπορέσουμε να επιτύχουμε συνεργασία και διάλογο, όχι συναίνεση, στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, θα δημιουργήσουμε το κλίμα που ενδεχομένως θα επιτρέψει ένα τέτοιο συμβούλιο αργότερα. 
Δεύτερον, ο μόνιμος Υπουργός των Εξωτερικών. Θα ήθελα πολύ να τον στηρίξω. 'Εχει εφαρμοστεί στο παρελθόν από την ΕΡΕ και καταργήθηκε από την ΕΡΕ. Ο πρώτος και ο τελευταίος Υπουργός εάν δεν κάνω λάθος, μόνιμος Υφυπουργός Εξωτερικών ήταν ο Κύρος Κύρου. Και είχε υποκασταστήσει τον Υπουργό Εξωτερικών Στεφανόπουλο. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Στεφανόπουλο; Τέτοια μας λέτε;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε συνάδελφε, ήταν ηγετικό στέλεχος της παράταξης που σας εγαλούχησε. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Έχετε τέτοιους εσείς! 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν τον είχαμε ποτέ εμείς. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ κύριε Παυλίδη. Προκαλείτε το σχόλιο και μετά απαντάτε. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κύριε συνάδελφε, περιμένετε. Θα αγανακτήσετε στο τέλος.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Είμαι πανέτοιμος, θα ανταποκριθώ. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Ο Κύρος Κύρου εθεωρείτο κορυφαίος διπλωμάτης. Είχε υποκαταστήσει το Στεφανόπουλο. 
Κύριοι συνάδελφοι, επειδή είμαστε τόσο λίγοι επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μία πραγματική ιστορία. Περιμένουμε όλοι οι επαγγελματίες διπλωμάτες να έχουν την ορθή πολιτική κρίση. Λάθος. Οι επαγγελματίες διπλωμάτες έχουν την ορθή τεχνοκρατική κρίση. 
Ως νεαρός ανθυπολοχαγός τότε, υπηρετούσα στη Θράκη, του υπέβαλα μνημόνιο που του έλεγα ότι πρόκειται να γίνουν τα γεγονότα του '55 στην Κωνσταντινούπολη. Ο Στεφανόπουλος αναστατώθηκε. Ο Κύρου με απέπεμψε και μου είπε το χαρακτηριστικό -το θυμάμαι σαν και τώρα- "μην τα γράψετε αυτά κύριε, ο Μεντερές είναι φιλέλλην". Πρέπει να τον βοηθήσουμε να εκλεγεί. Μπορούμε να φθάσουμε σε τέτοιες διαστροφές της πολιτικής όταν δημιουργούμε Φραγκενστάιν . Και τελειώνω απαντώντας και σε υμάς και σε μερικούς από το κόμμα μας. Μπορεί να συζητάμε εάν θέλετε -εγώ διαφωνώ- για μία ενιαία τακτική. Αλλά ας μη μιλάμε για στρατηγική της Ελλάδος. Αυτή έχει καθοριστεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου με τις συντεταγμένες, ότι "δεν διαπραγματευόμεθα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν διεκδικούμε τίποτα και δεν παραχωρούμε τίποτα. Όποιος τολμά ας παραβεί αυτήν την εθνική στρατηγική της χώρας. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν μας εξαγριώσατε. 
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Όχι, κύριε Παυλόπουλε έχει δευτερολογήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Εσείς έχετε δικαίωμα τριτολογίας. Οι συνάδελφοι, δεν έχουν πρωτολογήσει καν. 
Ο κ. Καρατζαφέρης έχει το λόγο. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κατ' αρχήν, κυρία Πρόεδρε, αισθάνομαι ιδιαίτερα άσχημα που συζητάμε το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και μάλιστα όταν ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, όπως γράφουν οι εφημερίδες βρίσκεται ante portas και να έχουν προτιμήσει διακόσιοι ενενήντα πέντε συνάδελφοι τον Ολυμπιακό και να συζητάμε αυτό το θέμα πέντε άνθρωποι μέσα στην Αίθουσα και να ψηφίσουμε ή να απορρίψουμε αυτό το νομοσχέδιο το καθοριστικό και καταλυτικό για την πορεία της χώρας τέσσερις άνθρωποι. Νομίζω ότι αυτό τουλάχιστον δεν περιποιεί καμία τιμή για τον κοινοβουλευτισμό όπως μερικοί τον αισθάνονται. 
Έρχομαι βέβαια επί του θέματος. Άκουσα με πολύ σεβασμό τον κ. Καψή. Πρώτα από όλα, κύριε Καψή, ήταν τότε ο Συναγερμός του Παπάγου και όχι η ΕΡΕ το 1955, γιατί ο Στέφανος Στεφανόπουλος δεν υπήρξε ποτέ Υπουργός του Καραμανλή καθώς ο Καραμανλής του πήρε την καρέκλα μετά το θάνατο του Παπάγου. ΄Αρα μας πήγατε πάρα πολύ πίσω. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Μη μου δίνετε μαθήματα ιστορίας. Ο Στεφανόπουλος ήταν ένας από τους Υπουργούς του Καραμανλή..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Καψή, μην κάνετε διάλογο, έστω και αν είμαστε λίγοι εδώ. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: ΕΡΕ και Στέφανος Στεφανόπουλος δεν υπήρξαν ποτέ μαζί. Ήταν ο Συναγερμός του Παπάγου. 
Έρχομαι στην ουσία του θέματος. Μιλάμε για ένα εκ προοιμίου απαλλακτικό βούλευμα γι' αυτό που κάνει ο Υπουργός. Ερχόμαστε μέσα στην Αίθουσα και δημιουργούμε ανεξάρτητες αρχές. Με άλλα λόγια, δηλαδή, αλλοιώνουμε τη μορφή του πολιτεύματος. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αυτήν τη στιγμή ολόκληρη την ευθύνη να μην την έχει ο Υπουργός των Εξωτερικών αλλά θα πρέπει να του βάλουμε κάποιον ο οποίος θα λειτουργεί ως πέμπτη φάλαγγα ενδεχομένως και που θα έχει τον Υπουργό υπό ομηρία. Και εν πάση περιπτώσει δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο την τελική ευθύνη να μην την έχει ο ίδιος ο Υπουργός. 
Δεν καταλαβαίνω το Συμβούλιο για ποιο λόγο πρέπει να γίνει. Αν θέλουμε να προχωρήσουμε ένα βήμα προς τα εμπρός να ζητήσουμε μέσα από κανονισμούς να συνεδριάζει υποχρεωτικά τουλάχιστον μια φορά το χρόνο το Συμβούλιο των Αρχηγών. Επομένως εφόσον δεν ζητάμε να συνεδριάζει το Συμβούλιο των Αρχηγών το οποίο μπορεί να βγάλει μια γραμμή μιας εθνικής στρατηγικής, ζητάμε τώρα να βρούμε μερικούς από τους εμπειρογνώμονες, να τους πλαισιώσουμε με κάποια πρόσωπα κομματικά για να αποφασίσουν την πολιτική την οποία καλείται να εφαρμόσει μια κυβέρνηση η οποία ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα; 
Νομίζω ότι πραγματικά παραποιούμε και αλλάζουμε την έννοια του πολιτεύματος. Είμαι εναντίον όλων αυτών των αρχών. Στην επικοινωνία έχουμε ανεξάρτητη αρχή, ο Συνήγορος του Πολίτη είναι από την άλλη πλευρά, ο κ. Δαφέρμος με τα δεδομένα και όλοι αυτοί εφαρμόζουν πολιτική. Βγάλαμε τις ταυτότητες με μια απόφαση του κ. Δαφέρμου ο οποίος βεβαίως δεν ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό. Και ερχόμαστε τώρα να βάλουμε ένα μόνιμο Υφυπουργό ο οποίος θα αναλάβει τις ευθύνες τις οποίες πρέπει να έχει η Κυβέρνηση.
Άκουσα πριν από λίγο κάποια περίεργα πράγματα για χουντικά κατάλοιπα. Κατ΄αρχήν θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν πολλά από αυτά τα κατάλοιπα, κύριε Υπουργέ. Για είκοσι πέντε χρόνια είναι εν ισχύ ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών. Υπάρχουν ακόμα εκατό αναγκαστικοί νόμοι τους οποίους σήμερα χρησιμοποιεί η δημοκρατία με είκοσι επτά χρόνια δημοκρατικού βίου. Υπάρχουν αναγκαστικοί νόμοι, κύριε Υπουργέ, από την εποχή Μεταξά, από το 1936 και σας θυμίζω τον νόμο περί Τύπου. Και εν πάση περιπτώσει για τριάντα περίπου χρόνια σε αυτόν τον τόπο υπήρχε ένας αναγκαστικός νόμος με τον οποίο ο Σημίτης ο πατέρας έγινε καθηγητής επί Μεταξά. Χρειάστηκε ειδικός αναγκαστικός νόμος για τρεις μόνο ανθρώπους το Σπέντζα, το Σημίτη και τον ιδιαίτερο του Μεταξά για να γίνουν καθηγητές εκείνη την εποχή.
'Όταν, λοιπόν, μιλάμε για κατάλοιπα χουντικά να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την πλήρη καταγραφή όλων αυτών των υπολοίπων και καταλοίπων. 
Επίσης μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα ακούσαμε και για τα Ίμια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σχοινί. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αυτή η αυταρέσκεια να φτάσουμε στο δράμα των Ιμίων, να έχουμε τρεις νεκρούς και να έρχεται κάποιος να μας λοιδορεί γιατί κάποτε εμείς μέσα στην Αίθουσα μιλήσαμε όταν ακούσαμε εκείνο το τραγικό από τα χείλη του Πρωθυπουργού της μιας ώρας το "yes sheer" , το "ευχαριστώ τους Αμερικάνους" , κάτι το οποίο δεν ακούστηκε ποτέ. Και πως εναρμονίζεται η πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου για την οποία ακούσαμε πριν ολόκληρη έκκληση με την πολιτική εκείνη του ευχαριστώ τους Αμερικάνους. 
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι η επιλεκτική εξωτερική πολιτική είναι και επικίνδυνη. Ο κύριος Υπουργός πριν από δέκα ημέρες είδε όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς, όλα τα κόμματα και αποστεωμένων κομμάτων και θνησιγενών κομμάτων και όχι εν δυνάμει κομμάτων γιατί προφανώς δεν τον εξυπηρετούσε ή δεν τον βόλευε ή δεν ήθελε. Ακούσατε, λοιπόν, εκείνους οι οποίοι δεν υπάρχουν καν στον πολιτικό χάρτη έχουν σβήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα και όχι τις υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις. 
Αυτό ως προς τη δική σας επιλεκτική πολιτική. 
Τώρα βέβαια, κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός έχει μία ιδιαίτερη πολιτική συμπεριφορά, την οποία είδαμε. Είδαμε το Ελσίνκι, είδαμε τη Μαδρίτh, είδαμε το ζεϊμπέκικο, εκτός βεβαίως εάν χρειάζονται και σύμβουλοι για να του μάθουν καλύτερα το χορό. 
Κυρία Πρόεδρε, δεν έχω άλλο χρόνο και δεν μπορώ να συνεχίσω. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εισερχόμαστε στις δευτερολογίες. Έχει ζητήσει να δευτερολογήσει ο κ. Παυλίδης. Oρίστε, κύριε Παυλίδη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, χωρίς να διεκδικώ περγαμηνές συνταγματολόγου θα αναφερθώ σε συνταγματικά τα οποία πάρα πολλοί καθηγητές και μη καθηγητές παρουσίασαν. 
Απευθυνόμενος στον κύριο Υπουργό, θέλω να του πω το εξής. Κύριε Υπουργέ, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει η Βουλή ψήφισε τις αναθεωρητέες μέχρι προ καιρού διατάξεις του Συντάγματος. Το ποτήρι θα το πιείτε, αν προλάβετε. Αν δεν προλάβετε θα το πιούμε. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Αν είναι πικρό ...
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Και πικρό αν είναι θα το πιούμε. 
Αυτό το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής είναι η πιο συνταγματική επιταγή. Θα γίνει, κύριε Καψή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν θα γίνει. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ λέγω ότι θα γίνει. Υπάρχει το Σύνταγμα. Όποιος θέλει να λειτουργεί αντισυνταγματικά δεν θα το κάνει. Και εσείς, αλλά και οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι επί χρόνια την άλφα ή τη βήτα διάταξη, τον άλφα ή βήτα νόμο όταν ήταν στην Αντιπολίτευση τον κατηγορούσαν και τον κατήγγειλαν ως αντισυνταγματικό, πώς τώρα έρχεστε και συνηγορείτε υπέρ της σαφούς αντισυνταγματικής αντιλήψεως; Θα το πιούμε το ποτηράκι. Αφού, λοιπόν, θα το πιούμε, γιατί να μην το πιούμε γρήγορα; Και να το πιούμε μαζί, κύριε Υπουργέ.
Εγώ σήμερα τι ανέμενα; Στην ουσία, κύριε Υπουργέ, αυτά που μας είπατε αποτελούν, τροπολογίες επί της συζητουμένης προτάσεως νόμου. Τα σημείωσα μετά προσοχής. Δεν απορρίψατε την πρότασή μας. Αυτά που μας είπατε, λοιπόν, θα μπορούσαν να κατατεθούν ως τροπολογίες. Γνωστή κοινοβουλευτική διαδικασία. Θα εψηφίζοντο. Θα τα προτείνατε εσείς και θα τα αποδεχόμασταν εμείς. Πολλοί εκ των συναδέλφων της Συμπολιτεύσεως πιστεύω ότι θα συμφωνούσαν με τον Υπουργό που τον στηρίζουν με την ψήφο τους. Έτσι θα συνεπληρώνετο η πρότασή μας και αυτό το ποτήρι που λέγω πως θα το πιούμε κάποια στιγμή θα το πίναμε απόψε, δημόσια, κοινοβουλευτικά. Και θα το προσφέραμε στον ελληνικό λαό, μετέπειτα, λέγοντας πιέστε το και εσείς, σας παρουσιάζουμε το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, για το οποίο εγώ σαν εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως έχω να σας πω το εξής, κύριε Υπουργέ. 
Αν έχετε παρατηρήσει η πρώτη πρόταση του 1994 δεν φέρνει την υπογραφή μου. Ήμουν και τότε μέλος της λεγομένης ΟΚΕ Εξωτερικών του κόμματός μας. Έγινε συζήτηση. Τότε εγώ νόμιζα ότι δεν πρέπει να βιαστούμε. 
Τα πράγματα, κύριε Καψή, εξελίχθηκαν. Εσείς που καταγγέλλετε εμάς, διότι δεν κάναμε το 1993 όσα είπαμε στα 1994 και εγώ δεν σας ανταποδίδω, δηλαδή δεν είναι αμάρτημα αυτό το ότι δεν το κάναμε το 1993 και το κάναμε το 1994 ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν το είπα αμάρτημα. Καχυποψία.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Σύμφωνοι. Διότι θα έλεγα και εγώ ότι εσείς πια είστε ιδιαιτέρως αμαρτωλοί, διότι κάποια στιγμή αλλάξατε άποψη και εκεί που εσείς προσωπικώς λέγατε ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, σήμερα είστε πιο ΝΑΤΟϊκός από εμένα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Και σήμερα λέγω "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν αποτελεί, κυρία Πρόεδρε, αμάρτημα το ότι στα 1993 δεν έγινε κάτι και έγινε στα 1994.
Τότε, λοιπόν, εγώ δεν ήμουνα ακόμη, ας πούμε, ώριμος, να αποδεχθώ την ιδέα. Προϊόντος του χρόνου τα πράγματα μετεβλήθησαν, ωρίμασα εγώ, ωρίμασε και η ιδέα και συνυπέγραψα μαζί με όλους τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας τη σύσταση του Συμβουλίου, μάλιστα πριν γίνει συνταγματική διάταξη, την οποία ψηφίσατε και εσείς, κύριε Καψή. Την εψήφισε -για να μη βάζουν τώρα και σας και τον κ. Πάγκαλο που θυμήθηκε πότε απομακρύνεται και πότε πλησιάζει από το κόμμα του- η απόλυτη πλειοψηφία των μελών του ελληνικού Κοινοβουλίου. Συνταγματική διάταξη. Πώς να το κάνουμε; 
Θα έπρεπε, λοιπόν, σήμερα ο κύριος Υπουργός των Εξωτερικών που και εκείνος την εψήφισε και έχει και ιδέες και έχει και προτάσεις, να τις κατέθετε κυρία Πρόεδρε ως τροπολογίες και θα φεύγαμε για πρώτη φορά απ' αυτήν την Αίθουσα, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, με πρόταση της Αντιπολιτεύσεως, αποδεικνύοντες ότι συμφωνούμε και έχουμε αναπτύξει ένα πνεύμα συναινέσεως το οποίο μάλιστα, θα συμφωνήσω μαζί σας, δεν αφαιρεί τα δικαιώματα της Κυβερνήσεως. Και εγώ περιγράφων το ότι προτείνουμε και επιχειρώ να μεταφέρω και το πνεύμα που διέπει το κείμενό μας, τι είπα, τι βγαίνει από τα Πρακτικά: Βεβαίως η Κυβέρνηση αποφασίζει. Βεβαίως η Κυβέρνηση εκτελεί. Άρα δεν ζημιώνεται να ακούει εγγύτερα προς το αυτί της. Αυτό είπα.
Αναφέρθηκα στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, εγγύτερα προς το αυτί της, τη γνώμη τριών εκατομμυρίων Ελλήνων εκπροσωπουμένων δι' αριθμού τινός Βουλευτών. Τι ζημία έχει; Και μάλιστα κατά μία εποχή -δεν πιστεύω πάλι να ξαναλλάξετε στο ΠΑΣΟΚ- που φθάσαμε ο ένας κοντά στον άλλον, αποτάσσεσθε τον παλαιό εαυτόν σας, πάει το συνδικάτο, πάνε τα διάφορα παρόμοια και τώρα είμαστε μαζί. 
Αυτή, λοιπόν, η καλή περίσταση θα επέβαλε στον κύριο Υπουργό να κάνει αποδεκτή την πρόταση, να τη συμπληρώσει διά των απόψεων που εξέφρασε και από κει και πέρα να προχωρούσαμε στην παρουσίαση αυτού του συμβουλίου το οποίο, κύριε Υπουργέ, για λόγους ιστορίας σας λέω δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. 
Συνάδελφος ή μάλλον φίλος μου μου έστειλε ένα κείμενο κυρία Πρόεδρε. Είναι το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας της 3ης Ιουνίου 1927. Κεφάλαιο Α' άρθρο 35. Ακούστε τι προέβλεψαν οι του 1927 όταν είχαμε δύο νομοθετικά σώματα, Γερουσία και Βουλή και είναι απάντηση στο ερώτημά σας κύριε Καψή: "Εις την αρχήν εκάστης περιόδου συνιστάται μικτή μόνιμος επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων, δηλαδή, αποτελουμένη από μέλη και της Γερουσίας τότε και της Βουλής, η οποία λειτουργεί και κατά τις διακοπές των εργασιών των νομοθετικών Σωμάτων και μετά τη διάλυση της Βουλής". Και περιγράφει τι κάνει: "Εις την επιτροπήν αυτήν η οποία δύναται κατά τη διάρκεια της περιόδου να συμπληρώνεται, μετέχουν όσοι από τους Βουλευτές ή Γερουσιαστές διετέλεσαν Πρωθυπουργοί". Περιγράφει τη σύνθεσή της.
Δηλαδή, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, δεν εφηύραμε την πυρίτιδα εμείς. Κάποιοι άλλοι Έλληνες εις παλαιοτέραν εποχήν προέβλεψαν συνταγματική διάταξη η οποία αναφέρεται εις ό,τι σήμερα ζητούμε εμείς διά της προτάσεώς μας να το αποδεχτείτε, βάσει του ισχύοντος Συντάγματος. Δηλαδή, τι προέβλεψαν; Τη σύσταση Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Εμείς το συμπληρώνουμε σήμερα πλέον. Λέμε ότι θα είναι Συμβούλιο αποκαλούμενο Εξωτερικής Πολιτικής, άρα θα αντιμετωπίζει και θέματα ασφάλειας. Ανεμνήσθητε της τραγικής ημέρας της 11ης Σεπτεμβρίου, καλώς επράξατε, σας αντέγραψαν ή σας ακολούθησαν και άλλοι συνάδελφοι. Δεν μπορεί άλλωστε να λησμονηθεί αυτό το τραγικό γεγονός, η τρομοκρατία δηλαδή. Έτσι, λοιπόν, εξωτερική πολιτική και ασφάλεια μαζί.
Λυπούμαι, κύριε Υπουργέ, γιατί εχάθη μία ευκαιρία. Εχάθη η ευκαιρία για το Κοινοβούλιο. Και θα θεωρήσω εσάς ως υπεύθυνο. Ευκαιρία να γίνει αυτό που εσείς από του Βήματος παρουσιάσατε και εγώ επί χρόνια το τονίζω, μετέχων σε ελληνικές αντιπροσωπείες σε διεθνείς οργανισμούς, να αναδειχτεί και στη χώρα μας, στο εσωτερικό η αξία, γιατί στο εξωτερικό αναδεικνύεται, της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, κάτι το οποίο αξιοποιούν πάρα πολλές άλλες χώρες. Δεν είναι δυνατόν όλοι να είμεθα Υπουργοί, όλοι να γίνουμε Υφυπουργοί, αναφέρομαι στην κυβερνητική πλευρά. Αλλά είναι δυνατόν πολλοί συνάδελφοι να μετέχουν σε όργανα τέτοια τα οποία να προβάλουν θέσεις στο εξωτερικό σε συνεννόηση -και εν πολλοίς γίνεται αυτό- αλλά να προσφέρουν και υπηρεσίες στο εσωτερικό για τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής και χωρίς να δεσμεύουν την Κυβέρνηση.
Και αυτό το λέει σαφώς η πρότασή μας. Είναι συμβουλευτικό το όργανο. Ό,τι θεωρήσατε ότι δεν συνάδει προς το Σύνταγμα σας το εξήγησε ο κ. Παυλόπουλος. Και η εμπειρία των πρέσβεων αξιοποιείται και δεν είναι κανείς δέσμιος κανενός υπηρεσιακού παράγοντος ούτε του μονίμου υπηρεσιακού Υφυπουργού των Εξωτερικών, που το Σύνταγμα τον κατονομάζει, αν δεν είναι έτοιμος να τον δέσουν. Οι Υπουργοί αναδεικνύουν τα Υπουργεία και όχι τα Υπουργεία τους Υπουργούς. 'Αμα ο Υφυπουργός είναι πιο καπάτσος από τον Υπουργό, πάει, τον χάσαμε τον Υπουργό. Κουμάντο θα κάνει ο υπηρεσιακός και ας μην λέγεται Υφυπουργός και ας λέγεται πρέσβης και να του δώσουμε και συγχαρητήρια, αφού μπορεί να βάλει στο τσεπάκι του τον όποιο Υπουργό των Εξωτερικών.
'Αρα υποθέτει κανείς ότι τουλάχιστον εμείς οι πολιτικοί έχουμε μία ωριμότητα, γνώση, άποψη, πείρα, δεχόμεθα συμβουλές των υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά τις αποφάσεις τις παίρνετε εσείς, κύριε Υπουργέ. Κι εγώ ανέμενα απόψε να πάρετε απόφαση γενναία, να δεχθείτε την πρότασή μας, να τη συμπληρώσετε με τις παρατηρήσεις μας και να παρουσιάσουμε στον ελληνικό λαό εν συναινέσει -δεν είναι αμάρτημα η συναίνεση- το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Ατυχώς απόψε, εγώ τουλάχιστον, ελαφρώς απογοητεύθην. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλει κάποιος συνάδελφος να δευτερολογήσει;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Εγώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε δευτερολογία, κύριε Καψή; Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Δεν κατάλαβα καλά γιατί ο συνάδελφος κ. Παυλίδης έκανε τη δευτερολογία του διότι ουσιαστικά συμφώνησε μαζί μου. 
Ανεφέρθη σε μία παλιά διάταξη του παλαιού Συντάγματος, όταν είχαμε δύο Νομοθετικά Σώματα. Και πράγματι ήταν η σωστή λειτουργία και σύνθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Και αυτό υποστήριξε. Μπορούμε την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων να την αναβαθμίσουμε τόσο πολύ, ώστε να εξαφανίσει κάθε ανάγκη αυτού του Συμβουλίου, το οποίο κακώς μπήκε στο Σύνταγμα, εσπευσμένα και αμελέτητα, για τη δημιουργία εντυπώσεων μόνο. Γιατί ζούμε στην εποχή όπου θέλουμε να είμαστε όλοι συναινετικοί, προοδευτικοί, επαναστάτες. Δεν είναι έτσι. Χρειάζεται πολλά πράγματα για να επιτυγχάνεις συναίνεση, για να κάνεις την επανάστασή σου. Όχι λόγια.
Κύριοι συνάδελφοι, είπατε ακριβώς αυτό που υποστήριξα και σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. Θα ήθελα όμως να παρακαλέσω κάτι άλλο: Καταλαβαίνω το σαράκι που καίει πολλούς για την πολιτική και τα συνθήματα του κινήματός μας στην πρώτη οκταετία. Δεν θα ανταπαντήσω για τους υπαινιγμούς "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν ήταν υπαινιγμός, ήταν σαφής αναφορά. Σαφέστατη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Τη σαφή αναφορά. Θα τον παρακαλέσω να διαβάσει το άρθρο του κ. Κακλαμάνη. Είναι και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπός σας, δεν είναι έτσι;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τομεάρχης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Τομεάρχης, ο οποίος με την παρρησία και τη γνώση των πραγμάτων που τον διακρίνει παρεδέχθη ότι η ΕΟΚ, για την οποίαν είχαμε αντιρρήσεις συμμετοχής όπως έγινε τότε, διεμορφώθη χάρη στα Μεσογειακά Προγράμματα του Ανδρέα Παπανδρέου, τα οποία πώς λέγονται σήμερα, κύριε Υπουργέ;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, Ταμεία Συνοχής. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Ταμεία Συνοχής και δεν συμμαζεύεται. Τον ευχαριστώ, λοιπόν που μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία για να υπενθυμίσω....
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: 'Αρα δεν ήταν συνδικάτο η ΕΟΚ. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Όχι, εμείς το αλλάξαμε, κύριε συνάδελφε. Κάνετε λάθος. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μα δεν ήταν συνδικάτο. Το λέγατε συνδικάτο και μπήκατε μέσα στο συνδικάτο μέχρι τα μπούνια. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, όχι διάλογο μεταξύ σας. Κύριε Παυλίδη, σας παρακαλώ. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Το αλλάξαμε οικονομικά και πολιτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Καψή, προς το Προεδρείο σας παρακαλώ να απευθύνεστε. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε, έχετε δίκιο. Συγγνώμη. 
Κι επειδή έχει γίνει και στο παρελθόν, να πω τι αλλάξαμε: Αλλάξαμε στον οικονομικό τομέα αυτό κι έτσι έγινε σύμφορος, συμφέρουσα η συμμετοχή μας.Υπήρχε και ο πολιτικός τομέας. Κάποτε η Ελλάδα -και είχε προκαλέσει πολλά ειρωνικά σχόλια από την πλευρά της Aντιπολίτευσης- έλεγε όχι έστω και βάζοντας αστερίσκους. Και τότε μας επέκριναν. Σήμερα μας λένε γιατί δεν βάζουμε αστερίσκους. Ας αποφασίσουν πρώτα τι θέλουν και μετά να το συζητήσουμε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Είναι τριτολογία.
Κύριε Υπουργέ, να μιλήσει και ο κ. Παυλόπουλος και να κλείσετε εσείς. Έτσι;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Ναι, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτως ή άλλως, κυρία Πρόεδρε, είθισται να κλείνει ο Υπουργός πάντοτε. Αλλιώς να του παραχωρήσω τη σειρά μου και να κλείσω εγώ. Δεν έχω καμία αντίρρηση. Απλώς θα ήθελα να πω στον κύριο Υπουργό ότι εφαρμόζουμε τον Κανονισμό. Εάν ερχόταν συχνότερα στη Βουλή θα το ήξερε αυτό.
Σε ό,τι αφορά τα όσα ελέχθησαν μέχρι τώρα θέλω να τονίσω τα εξής: Φαντάζομαι ότι ορισμένοι σ' αυτήn την Αίθουσα, ιδίως από την πλευρά της Πλειοψηφίας όταν μίλησαν, μάλλον αγνοούν την ιδιομορφία της Ελλάδας και το γεγονός ότι αν το Σύνταγμα προέβλεψε ορισμένα πράγματα οφείλεται στο ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας διαμορφώνεται με βάση την ελληνική πραγματικότητα και τις ανάγκες τις ελληνικές. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα εάν η Ελλάδα ήταν στη θέση της Γαλλίας ή παραδείγματος χάρη στη θέση του Βελγίου ή της Ολλανδίας. Βρισκόμαστε, όμως, στην Ελλάδα, σε μια χώρα η οποία αντιμετωπίζει κινδύνους, υπονομεύσεις, ευθείες βολές κατά της εθνικής της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας. Και βεβαίως η εξωτερική πολιτική είναι ανάγκη να διαμορφώνεται ακριβώς με βάση αυτήν την ιδιομορφία.
Εάν αυτήν τη στιγμή επιζητούμε τη δημιουργία ενός τέτοιου συμβουλίου είναι ακριβώς γιατί η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει ανάγκη από δύο πράγματα. 
Το πρώτο είναι η συνέχεια. Χρειάζεται συνέχεια. Δεν μπορεί ως χώρα να έχουμε την πολυτέλεια της αλλαγής της εξωτερικής πολιτικής μεταξύ κυβερνήσεων και μεταξύ Υπουργών. Κύριε Υπουργέ, μην αστειευόμαστε. Το ξέρετε πολύ καλά. Ξέρω ότι θα μου το αρνηθείτε. Στο βάθος της ψυχής σας, όμως, το γνωρίζετε. Άλλη η πολιτική Πάγκαλου, άλλη η πολιτική η δική σας. Στην ίδια Κυβέρνηση δύο εξωτερικές πολιτικές. Είναι εικόνα Κυβέρνησης αυτή; Αυτό πρέπει να καταπολεμήσουμε. 
Η συνέχεια στην εξωτερική μας πολιτική είναι το μόνο όπλο που έχει η Ελλάδα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, όπως διαγράφονται από το Διεθνές Δίκαιο, με τρόπο καίριο και αποτελεσματικό.
Και υπάρχει και ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο επιβάλλει τη δημιουργία οργάνων όπως το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Είναι η ανάγκη νομιμοποίησης των αποφάσεων της εκάστοτε κυβέρνησης με βάση τη γνώμη και την άποψη της αντιπολίτευσης. Διότι είναι άλλη η διαπραγματευτική δύναμη της 
Κυβέρνησης όταν πηγαίνει στα διεθνή fora -είτε λέγονται Ευρωπαϊκή Ένωση είτε λέγεται παραδείγματος χάρη οποιοδήποτε άλλο διεθνές forum- εφόσον είναι μόνη της, όταν επιλέγει το δρόμο μόνη της και άλλη όταν υπάρχει μια ενότητα, ένα εσωτερικό μέτωπο το οποίο μπορεί να επικαλεστεί και να πει. Δεν μπορώ να τα κάνω αυτά διότι αυτά τα έχω συμφωνήσει και αποτελούν πάγιες πολιτικές οι οποίες εκπορεύονται και από την εσωτερική πραγματικότητα".
Να είστε βέβαιος, κύριε Υπουργέ, ότι αν είχατε ένα εθνικό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής δεν θα είχατε διαπράξει το ολίσθημα του Ελσίνκι το οποίο θα σας βαρύνει και ως Κυβέρνηση και ως Υπουργό στο μέλλον. Και εδώ είμαστε και θα το δείτε. Μακάρι να διαψευστώ. Μακάρι να μην το πληρώσει ο τόπος, γιατί στο κάτω-κάτω η δική μας κυβέρνηση μπορεί να το βρει μπροστά της. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι δυστυχώς θα το βρούμε.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Σε ποιο σημείο αναφέρεστε;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Σε πολλά. Από τη διακήρυξη αρχών της Μαδρίτης μέχρι το Ελσίνκι. Αν εξαιρέσετε κάπως το θέμα του Κυπριακού το οποίο γνωρίζετε ότι ίσως κάπως αντιμετωπίστηκε με κάποια επιτυχία, στα υπόλοιπα θέματα υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα.
Εάν υπήρχε εθνικό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής δεν θα είχατε αναγκαστεί να κάνετε αυτήν την υποχώρηση και την υπαναχώρηση. 
Άρα, λοιπόν, η συνέχεια και η νομιμοποίηση μέσα από ένα ευρύτερο μέτωπο εσωτερικών δυνάμεων, επιβάλλουν τη δημιουργία ενός τέτοιου οργάνου. Μόνο που το όργανο αυτό, κύριε Υπουργέ, δεν το θέλετε. Και φάνηκε. Με τη μια ή την άλλη αιτιολογία και εσείς και τα μέλη της Πλειοψηφίας το απέρριψαν. 
Με ρωτήσατε γιατί όξυνα, υποτίθεται, τα πνεύματα. Θα σας πω ευθέως. Δεν τα όξυνα. Απλά δεν ανέχομαι την υποκρισία. Και η υποκρισία έγκειται στο εξής: Μας είπατε ότι θέλετε να το κάνετε αλλά θα το κάνετε με τους όρους που εσείς νομίζετε. Δεν δεσμευτήκατε ούτε ως προς το χρόνο ούτε ως προς τον τρόπο που θα το κάνετε. Είναι η συνήθης σας τακτική. Θέλετε να έχετε αυτήν τη νοοτροπία. Να μειώνετε τους τόνους, να περνάτε την πολιτική σας για να κάνετε εκείνο που νομίζετε.
Όταν είστε Αντιπολίτευση ξηλώνετε πεζοδρόμια και καίτε νομαρχίες. Όταν όμως είστε Κυβέρνηση επιδιώκετε τη συναίνεση δήθεν για να κάνετε αυτό που νομίζετε, αλλά εν πάση περιπτώσει απορρίπτοντας οιαδήποτε πρόταση που έρχεται από την άλλη όχθη. Είναι η συνήθης τακτική σας. Και εσάς ιδίως ως Υπουργού σας διακρίνει αυτό το στοιχείο και είναι εκείνο που σας έχει επιβάλλει ενδεχομένως και την επικοινωνιακή σας πολιτική. Ε, δεν πρόκειται να στέρξουμε. Εδώ υπάρχει μια εθνική ανάγκη, υπάρχει μία συνταγματική επιταγή. 
Σας ρωτούμε ευθέως: Τώρα που θα τριτολογήσετε αυτήν τη στιγμή στην Αίθουσα, θέλουμε αφού απορρίπτετε την πρότασή μας, χρονοδιάγραμμα, πότε θα το φέρετε. Υπάρχει ένας χρόνος ακόμα και αν εξαντλήσετε την τετραετία. Πότε λέτε να το φέρετε; Θέλουμε χρόνο. 
Δεύτερον, ποιοι είναι οι άξονες τους οποίους εσείς θα υιοθετήσετε; Και μη μας πείτε ότι δεν ξέρετε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Γιατί αν δεν ξέρετε πότε θα το φέρετε, ποιοι είναι οι άξονες που θα ακολουθήσετε, τότε από κει και πέρα ψηφίσατε ως πλειοψηφία μια διάταξη για την τύχη της οποίας δεν δεσμεύεστε. Και είναι εκείνο το οποίο εμάς μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν είναι υπεύθυνη πολιτική αυτή την οποία υιοθετείτε. 
Παρακαλώ πολύ αν δεσμευτείτε και ως προς το χρόνο και ως προς το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθείτε, εγώ να αποσύρω όλα αυτά τα οποία είπα τώρα. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Πρώτα απ' όλα, απ' όσα άκουσα είναι ωσάν να θεωρεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι εμείς είμαστε εναντίον της θεσμοθέτησης. Σας είπα από την αρχή ότι είμαστε υπέρ της θεσμοθέτησης. Βεβαίως, υπάρχουν οι επιφυλάξεις που θα αναφερθώ σ' αυτές, αλλά ούτε επικοινωνιακή πολιτική ακολουθούν. Υπεύθυνα, με σοβαρό τρόπο εκφράζουμε και την κριτική απέναντι στην πρόταση νόμου την οποία καταθέσατε, αλλά και την επί της αρχής συμφωνία ότι θα πρέπει να θεσμοθετηθεί. 
Αυτή είναι μία απόφαση που και ο Πρωθυπουργός υποστηρίζει. Πρώτα απ' όλα υποστήριξε τη διάταξη στο Σύνταγμα και στο Υπουργικό Συμβούλιο ο ίδιος έβαλε χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση των συνταγματικών υποχρεώσεων που έχουμε για τη νομοθέτηση. Γι' αυτό αν θέλετε έχει δημοσιοποιηθεί ότι θα πρέπει να έχει ετοιμάσει το Υπουργείο Εξωτερικών την πρότασή του μέχρι το τέλος του 2001 και τότε αμέσως μετά, στις αρχές του χρόνου, μπορώ να σας παραδώσω την πρόταση για να τη συζητήσουμε. 
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα, το Γενάρη μιλάμε εδώ. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Υπουργός Εξωτερικών): Άρα, θα το έχουμε από τις αρχές του χρόνου. Εγώ δεν θα σας δώσω μια ημερομηνία 10 ή 15 του μήνα, αλλά στις αρχές του χρόνου -το οποίο όπως καταλαβαίνετε σας το λέω με κάθε υπευθυνότητα- θα είναι έτοιμο να σας το παραδώσω, για να μπορέσετε να κάνετε τις παρατηρήσεις σας και να προχωρήσουμε στη νομοθετική διαδικασία επικύρωσης αυτού του νομοσχεδίου. 
Θέλω να αναφερθώ -δεν είναι κανείς από το Κομμουνιστικό Κόμμα εδώ, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται- στο ότι δεν μιλάμε για ομογενοποίηση απόψε, μιλούμε για την αναζήτηση, για διερεύνηση σε βάθος των πολιτικών απόψεων. 
Η συναίνεση πράγματι που είπε ο κ. Καψής δεν είναι ο αυτοσκοπός. Είναι σημαντικό όμως όταν μέσα από το διάλογο προκύπτει η συναίνεση. Τότε πραγματικά η συναίνεση αυτή είναι πολύτιμη. 
Χρειάζεται νομίζω, όπως πολύ σωστά είπε η κ. Καλαντζάκου, σωστή πάντα ενημέρωση. Εγώ προσωπικά έχω προσπαθήσει στα πλαίσια των δυνατοτήτων -και των χρονικών- και πάντα ενημερώνω και τους Αρχηγούς και τους υπεύθυνους των κομμάτων, οι οποίοι έχουν οριστεί από τα κόμματα για να έρχονται στο Υπουργείο και βεβαίως την Επιτροπή όποτε χρειάζεται και είμαι εύκαιρος. 'Οποτε το θέλει η Επιτροπή μπορεί να έρθει και να συζητήσουμε τα θέματα τα οποία είναι επίκαιρα ή τα οποία θέλει η Επιτροπή να συζητήσει. 
Θέλω όμως να τονίσω ότι το Εθνικό Συμβούλιο θα έχει τη δυνατότητα συστηματικής ενημέρωσης. Άρα, λοιπόν, δεν θα είναι μόνο όταν έρχεται ο Υπουργός, ο οποίος θα ενημερώνει, αλλά θα υπάρχει μια προετοιμασία -θα έλεγα και τεχνοκρατική προετοιμασία- διότι και ο Υπουργός μέσα στα χρονικά πλαίσια που έχει δεν μπορεί να δώσει όλη την εικόνα, κάθε πτυχή και την τεχνοκρατική πλευρά σε θέματα τα οποία επεξεργαζόμαστε. 'Ενα τέτοιο συμβούλιο θα μπορεί να συμβάλλει ιδιαίτερα μέσα απ' αυτήν την προσπάθεια. 
Μίλησε ο κ. Καψής για διάλογο και όχι για απαραίτητη συμφωνία και μ' αυτό συμφωνώ. Το Κομμουνιστικό Κόμμα όμως είχε την περίεργη αντίληψη ότι δεν θα πρέπει ένα τέτοιο συμβούλιο να συμβάλει στον εθνικό διάλογο και μου φαίνεται ιδιαίτερα περίεργο όταν το ίδιο το Κ.Κ.Ε. φοβάται το διάλογο στον οποίο θεσμικά θα συμμετέχει.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη συνέχεια, πιστεύω ότι η συνέχεια δεν θα είναι μέσα από ένα μόνιμο Υφυπουργό, αλλά μέσα από τον υπεύθυνο και ολοκληρωμένο διάλογο. Διάλογος, ο οποίος επιτρέπει και την προσαρμογή των βασικών μας αρχών. 
Για παράδειγμα, αναφέρθηκε ο κ. Καψής σε μία βασική αρχή, που έχει μείνει και έχετε υιοθετήσει κι εσείς ως Νέα Δημοκρατία, στην αρχή του Ανδρέα Παπανδρέου, που είπε ότι δεν διαπραγματευόμαστε εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, ούτε διεκδικούμε. 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, η ιστορία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Θα μπούμε στην ιστορία, αν θέλετε.
Θέλω να τονίσω ότι αυτές τις αρχές της Eθνικής Aνεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης πρέπει να τις δει κανείς πώς προσαρμόζονται σε ένα νέο περιβάλλον εξωτερικής πολιτικής. Πώς προωθούμε το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών θεσμών σε μία νέα Ευρώπη, στα Βαλκάνια, σε μία νέα εποχή που δεν είναι ψυχρός πόλεμος. Είναι σημαντικές οι αλλαγές και πρέπει να δούμε πώς αυτές οι αρχές εφαρμόζονται σε ένα νέο πλαίσιο θεσμών, που δημιουργούνται εκ των πραγμάτων με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θέλω επίσης να τονίσω πως σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, πρώτα απ΄ όλα κατηγορούμαστε ως ΠΑΣΟΚ ότι εμείς δεν έχουμε στηρίξει μια τέτοια λογική, αλλά επί Κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου θεσμοθετήθηκε ένας θεσμός, ο οποίος απερρίφθη από τη Νέα Δημοκρατία που δεν ήθελε να συμμετάσχει. Όπως ανέφερα και στην πρωτολογία μου, ήταν το 1995 τρεις διακομματικές επιτροπές, η μία ήταν του Υπουργείου Εξωτερικών. Απερρίφθη για διάφορους λόγους από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Δεύτερον, όπως σας είπα η σημερινή Κυβέρνηση Σημίτη έχει προωθήσει το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση αυτού του νόμου. Μιλώντας για τον Πρωθυπουργό, κάτι ανέφερε ο κ. Καρατζαφέρης, δεν ξέρω τι στοιχεία είπε για τον πατέρα του Πρωθυπουργού, θεωρώ όμως ότι δεν έχει κοινοβουλευτική δεοντολογία το να αναφέρεται για ένα στοιχείο, το οποίο ουδείς γνωρίζει και που δεν μπορεί να υπάρξει μια υπεύθυνη απάντηση αυτήν τη στιγμή στη Βουλή.
Δεν είναι εδώ ο κ. Καρατζαφέρης, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να αποσύρει αυτήν την κατηγορία, αν δεν έχει τη δυνατότητα πραγματικής απάντησης από κάποιον, ο οποίος να γνωρίζει συγκεκριμένα στοιχεία, αν και θεωρώ ότι οι κατηγορίες αυτές είναι ανυπόστατες και δεν έχουν βάση. 
Σε ό,τι αφορά την πρόταση νόμου που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία, η συζήτηση έχει αναδείξει το εξής: Καταρχήν, έχουμε συμφωνήσει ότι πρέπει να προχωρήσει. Όμως δεν είναι αυτοσκοπός να ψηφίσουμε απόψε την πρόταση νόμου ή να δημιουργηθεί ένα συμβούλιο. Το συμβούλιο θα πρέπει μετά να λειτουργήσει και πιστεύω ότι μετά από πολλές σκέψεις πολλά θέματα χρήζουν κριτικής στην πρότασή σας. Ο κ. Καψής δεν μίλησε απλώς ως Βουλευτής, αλλά ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών, με ιδιαίτερη γνώση και εμπειρία. Επίσης ο κ. Πάγκαλος μίλησε όχι μόνο ως Βουλευτής, αλλά και ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Σημαντικές επιφυλάξεις υπάρχουν και για τον ίδιο το θεσμό, αλλά και για την πρόταση νόμου που κάνετε. Άρα, είναι πολύ σημαντικό να κατοχυρώσουμε την εύρυθμη λειτουργία αυτού του θεσμού και όχι να πούμε ότι το ψηφίσαμε και από εδώ και πέρα όλα καλά και άγια. 
Η επιτυχία της ψήφισης αυτού του νομοσχεδίου θα είναι να λειτουργήσει και όχι να ψηφιστεί. Γι' αυτό θα πρέπει να τονίσω κάποιες αντιρρήσεις, αντισυνταγματικές και μη, όσον αφορά το "γνωμοδοτικό" ή το "συνυπεύθυνο" χάραξης πολιτικής. Λέτε ότι δεν είναι συνυπεύθυνο χάραξης πολιτικής. 'Όμως το ότι εσείς προτείνετε να διαχερίζεστε κρίσεις, να επιλέγεται ο μόνιμος Υφυπουργός από τα 2/3 της κοινοβουλευτικής Επιτροπής, να υπάρχει έκτακτη σύγκλιση του συμβουλίου αρχηγών, όταν τρία μέλη από την επιτροπή αυτή το προτείνουν. Είναι συνυπεύθυνοι για τη χάραξη στρατηγικής και κατευθύνσεων. Αυτό δεν μου φαίνεται ως συμβουλευτικό όργανο, αλλά για ένα όργανο που έχει και εκτελεστική εξουσία. Αυτή η σύγχυση θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα και στο ποιος έχει την ευθύνη και στο πώς θα ασκείται η πολιτική.
Υπάρχει το θέμα των εμπειρογνωμόνων και των εκπροσώπων κομμάτων. Να δούμε ποια θα είναι η αναλογία και η σχέση τους μέσα σ' αυτήν την επιτροπή. Μιλήσαμε για το μόνιμο Υφυπουργό. Νέες προτάσεις κατατέθηκαν και σήμερα. Πρέπει επίσης να δούμε τη διεθνή εμπειρία και θα έλεγα ότι θα πρέπει να υπάρξει συστηματικότερη επεξεργασία, για να μπορέσουμε να λάβουμε υπόψη τις ενστάσεις ή τις επιφυλάξεις κάποιων Βουλευτών.
Κατ' αυτόν τον τρόπο θα έχουμε μια άρτια λειτουργία ενός νέου, πρωτοπόρου για την Ελλάδα θεσμού. 
Θέλω να τονίσω ότι επί της αρχής έχουμε πει ότι συμφωνούμε με την πρόταση νόμου. Χρειάζεται όμως σοβαρή επεξεργασία, την οποία είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μαζί με τα κόμματα.
Τέλος, να αναφερθώ σ' αυτά που είπαν οι κύριοι συνάδελφοι, όπως και ο κ. Καψής, για τις θέσεις μας. Οι θέσεις μας και τότε και σήμερα, είναι επίκαιρες. Είχαν βάθος και έχουν και συνέχεια. Όταν μιλούσαμε για την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, κάναμε μια κριτική. Πρώτα απ' όλα λέγαμε ότι η Ευρώπη δεν είναι ενωμένη και ότι θέλουμε μια ενωμένη Ευρώπη. Λέγαμε ότι δεν θέλουμε μια Ευρώπη η οποία είναι άκρως συγκεντρωτική. Και σήμερα ακόμη συζητούμε για το δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρώπης. Βεβαίως έχει προχωρήσει η Ευρώπη και με προτάσεις και της δικής μας Κυβέρνησης. Έχουμε στηρίξει με τις πλέον δυναμικές ενέργειές μας το Ευρωκοινοβούλιο. Επίσης, έχουμε πει ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να έχει ανισότητες μεταξύ του βορρά και του νότου. Αυτό το κάναμε πράξη με τον αγώνα μας για τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, για τα μεσογειακά προγράμματα και σήμερα έχουμε φτάσει στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Βεβαίως, από ένα σημείο και μετά είχαμε την υποστήριξη και άλλων χωρών, όπως της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, οι οποίες συνέβαλαν σε μια καλύτερη θέση διαπραγματεύσεων. 
Πράγματι έχει αλλάξει η ΕΟΚ, η Ευρωπαϊκή 'Ενωση πια. Έχουμε διεύρυνση. Έχουμε ενωμένη Ευρώπη, δεν είναι πια διαιρεμένη. Για τα νησιά, κύριε Παυλίδη, έχουμε μια πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Καμία μέχρι τώρα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Όσον αφορά την άμυνα, πρώτη φορά θεσπίζεται Ευρωπαϊκή Άμυνα. 'Όσον αφορά τα σύνορα, έχουμε κατοχύρωση στο Άμστερνταμ. Έχουμε Κοινή Εξωτερική Πολιτική. Διαμορφώνεται εξωτερική πολιτική και προωθείται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Στη Γάνδη...
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): 'Εχουμε πλέον Βαλκανική πολιτική. 'Εχουμε την ένταξη της Κύπρου. 'Εχουμε πλαίσιο ευρωπαϊκών αρχών που πρέπει να ακολουθήσει η Τουρκία. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το πλαίσιο.
Βεβαίως ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στο Ελσίνκι. Για το Ελσίνκι έχουν μιλήσει οι δικοί σας συνάδελφοι, όπως βεβαίως και ο Αρχηγός σας, όπως βεβαίως και η κ. Μπακογιάννη, όπως βεβαίως και ο κ. Μητσοτάκης. Τις περισσότερες φορές έχουν μιλήσει επαινετικά...
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πάλι κακά πληροφορημένος είστε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Είμαι πολύ καλά πληροφορημένος. Τα θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Θυμάμαι μάλιστα προ των εκλογών που ο κ. Καραμανλής στον προεκλογικό του λόγο, νομίζω στο Σύνταγμα, είπε "εγώ θα συνεχίζω να εφαρμόζω την πολιτική που ακολούθησε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ". 
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Λάθος, δεν τα είπε έτσι. Λάθος σας πληροφορούν οι σύμβουλοί σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Αυτή ήταν η φράση του κ. Καραμανλή και βεβαίως χαιρέτισε τη συμφωνία του Ελσίνκι. Απλώς δεν σας αρέσει ότι τους στόχους που θέσαμε, τους καταφέραμε, τους εκπληρώσαμε και θέλετε να υποβαθμίσετε αυτήν την επιτυχία. 
'Όσον αφορά τις αραβικές χώρες, τώρα άκουσα από συναδέλφους ότι πρέπει να προχωρήσουμε ώστε οι παραδοσιακές σχέσεις της Ελλάδας με αραβικές χώρες -βεβαίως το κάνουμε και θα το συνεχίσουμε...
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος ξεκίνησε; Ο κ. Καραμανλής. 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): 'Αρα την τότε κριτική για τη σχέση την οποία είχαμε αναπτύξει με τις αραβικές χώρες, νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή πρέπει να την αναθεωρήσετε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς την ξεκινήσατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι πράγματι έχουμε χαράξει μια σημαντική πολιτική. Και σήμερα, μετά το τρομοκρατικό κτύπημα, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια θέση πάρα πολύ στέρεη στην ευρωζώνη και μ' ένα σημαντικό κύρος, έξω από την αστάθεια που υπάρχει σε μια ευρύτερη περιοχή και με σημαντικά αποτελέσματα και προοπτικές για θέματα, όπως το Κυπριακό. Θέλω να κλείσω, λέγοντας ότι αυτό που προτείνουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, απόψε και στο οποίο συμφωνούμε καταρχήν τα περισσότερα κόμματα, δεν είναι η επιβολή μιας άποψης πάνω στην άλλη, αλλά είναι η αξιοποίηση όλων των διαφορετικών απόψεων στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αξιοποίηση όλων των πολιτικών δυνάμεων, όλων των επιστημονικών δυνάμεων που έχει η χώρα μας, για τη μεγιστοποίηση της επιτυχίας της εξωτερικής της πολιτικής.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών: "Σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (Ε.Σ.Ε.Π.) και θέσης Μόνιμου Υπηρεσιακού Υφυπουργού στο Υπουργείο Εξωτερικών".
Οι αποδεχόμενοι την πρόταση νόμου παρακαλώ να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι την πρόταση νόμου)
Προφανώς ηγέρθησαν οι ολιγότεροι.
Συνεπώς η πρόταση νόμου απορρίπτεται.
Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τετάρτης 10 Οκτωβρίου 2001 και ερωτάται το Σώμα εάν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τετάρτης 10 Οκτωβρίου 2001 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23.20', λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2001 και ώρα 10.30' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Κύρωση του Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Λαχεία". 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ