ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΑ'
6 Μαρτίου 2001 (απόγευμα)
Π Ι Ν Α Κ Α Σ Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Ω Ν
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 9ο
Γυμνάσιο Αθηνών.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Τετάρτης 7 Μαρτίου 2001.
4. Συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικα με τις προθέσεις της
Κυβέρνησης για την ίδρυση νέου εφετείου στον άξονα Θεσσαλονίκης-Θράκης. β) Προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας: i) σχετικά με τη λήψη μέτρων
για την εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου στο Θριάσιο Πεδίο.
ii) σχετικά με τη λήψη μέτρων για την επίλυση των προβλημάτων από τη λειτουργία του Κέντρου Μεθαδόνης στην περιοχή Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης. 
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής του σχεδίου νόμου του
Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: "Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην ελληνική επικράτεια, κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση".
2. Αίτηση ονομαστική ψηφοφορίας Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας επί
της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
3. Κατάθεση σχεδίων νόμων:
α. Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: "Προσαρμογή στις διατάξεις της οδηγίας 94/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη θέσπιση βασικών αρχών που διέπουν τις έρευνες ατυχημάτων και συμβάντων Πολιτικής Αεροπορίας - Ενίσχυση της κρατικής εποπτείας επί των Προτύπων Ασφάλειας Πτήσεων και ρύθμιση συναφών οργανωτικων θεμάτων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.)", σελ. 
β) Οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών,
Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Γεωργίας, Υγείας και Πρόνοιας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μεταφορών και Επικοινωνιών, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για οικονομική συνεργασία". 
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των αναφορών και ερωτήσεων:
ΚΟΣΙΩΝΗΣ Π.
ΞΗΡΟΤΥΡΗ Α.
ΣΠΥΡΑΚΗ Χ.
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Μ.
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ.
Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας
Διοίκησης και Αποκέντρωσης:
ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ Α.
ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Π.
ΒΑΘΕΙΑΣ Ι.
ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Γ.
ΖΩΗΣ Χ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ.
ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ι.
ΚΟΛΟΖΩΦ Ο.
ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Β.
ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ Ε.
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ Ι.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π.
ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ Σ-Α.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Β.
ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ Ι.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ.
ΤΖΑΝΗΣ Λ.
ΤΣΟΥΡΗ Ε.
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ Π.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ζ' ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
Ι' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΑ'
Τρίτη 6 Μαρτίου 2001 (απόγευμα)
----------------
Αθήνα, σήμερα στις 6 Μαρτίου 2001, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.24' συνήλθε
στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για
να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α' Αντιπροέδρου αυτής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το
Σώμα.
Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Κωνσταντίνο Τσιπλάκη, Βουλευτή
Σερρών, τα ακόλουθα:
(Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της
Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της
Τετάρτης 7 Μαρτίου 2001.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.2&3 Καν.Βουλής)
1. Η με αριθμό 686/5-3-2001 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του
Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κας Μαρίας Αρσένη προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με την τροποποίηση διάταξης, του Κανονισμού για τους νέους αγρότες, με την οποία αποκλείονται από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις οι γυναίκες-σύζυγοι για την ένταξή τους στο αγροτικό επάγγελμα.
2. Η με αριθμό 683/5-3-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Βασιλείου Βύζα προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας,

σχετικώς με την ένταξη σε αναπτυξιακό πρόγραμμα επενδύσεων, ιδιωτικών φοιτητικών εστιών.
3. Η με αριθμό 681/5-3-2001 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με την πρόσφατη απόφαση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), να διακόψει την παροχή ρεύματος, στους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων, στη Μεταμόρφωση Αττικής κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε
στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Αναφορές-ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Θα ξεκινήσουμε με τη δεύτερη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Τσιπλάκη, που έχει αριθμό 4173/23.11.2000, προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικώς με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την ίδρυση νέου Εφετείου στον άξονα Θεσσαλονίκης-Θράκης.
Η ερώτηση έχει ως εξής:
"Ανακοινώθηκε προσφάτως η πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στην ίδρυση δέκα νέων εφετείων. Στην ανακοίνωση δεν αναφέρθηκε η χωροταξική κατανομή των υπό ίδρυση εφετείων, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα πιθανόν δεν εχει ληφθεί η απόφαση που θα προσδιορίζει τις θέσεις στις οποίες θα ιδρυθεί εφετείο. Σας υπενθυμίζω ότι μεταξύ των πόλεων Θεσσαλονίκης και Κομοτηνής δεν υπάρχει εφετείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους κατοίκους των Νομών Σερρών, Ξάνθης και Καβάλας.
Ερωτάται ο Υπουργός: Προβλέπεται με τη σύσταση των δέκα νέων εφετείων η ίδρυση νέου εφετείου στον άξονα Θεσσαλονίκης Θράκης, αν ναι, σε ποια πόλη προσανατολίζεσθε να το ιδρύσετε; Θα λάβετε υπόψη σας το μέγεθος της πόλης, τη θέση της σε σχέση με τις πόλεις Θεσσαλονίκης και Κομοτηνής, τον όγκο των εκδικαζομένων υποθέσεων; Είναι η πόλη των Σερρών, μιας και πληροί τις πιο πάνω προϋποθέσεις, ανάμεσα στις υποψήφιες πόλεις για την ίδρυση εφετείου;".

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σταθόπουλος έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν υπάρχει απόφαση να ιδρυθούν δέκα νέα εφετεία στη χώρα. Υπάρχουν απλώς πολλά αιτήματα από πολλές πόλεις της χώρας μας για ίδρυση νέων δικαστηρίων και κυρίως νέων εφετείων πολιτικών και διοικητικών.
Ανάμεσα στα αιτήματα αυτά είναι και ένα αίτημα από το Νομό Δράμας και το Νομό Καβάλας. Από τις Σέρρες πρώτη φορά ακούω αυτό το αίτημα.
Επειδή όμως δεν θα ήθελα και δεν ήταν σωστό να πάρω αποσπασματικά
θέσεις πάνω σ' αυτά τα αιτήματα, σε συνεννόηση και με τον κύριο Πρωθυπουργό, συνέστησα μια επιτροπή από τον Οκτώβριο, η οποία προεδρεύεται από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου κ. Ασημιάδη για να λάβει υπόψη όλα τα αντικειμενικά κριτήρια.
Πρέπει πρώτα απ' όλα να γίνει ένας χωροταξικός σχεδιασμός, μια
γεωγραφική κατανομή, σε όλη τη χώρα, ισομερής κατανομή των εφετείων ώστε να μην υπάρχουν περιοχές που δεν θα εκπροσωπούνται με επάρκεια ή άλλες περιοχές που να έχουν περισσότερα από ένα εφετείο, με την εξαίρεση βέβαια του Λεκανοπεδίου που έχει το 1/3 σχεδόν του πληθυσμού της χώρας και δικαιολογείται να υπάρχουν και στην Αθήνα και στον Πειραιά εφετεία. 
Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η κίνηση των δικαστηρίων -είναι ένα
σημαντικό κριτήριο- τα συγκοινωνιακά δεδομένα, η συγκοινωνιακή υποδομή, το κόστος το οποίο απαιτείται για την ίδρυση ενός νέου δικαστηρίου. 'Ολα αυτά τα κριτήρια θα πρέπει να συγκεντρωθούν ώστε τεκμηριωμένα να πάρουμε τις αποφάσεις μας.
Η επιτροπή αυτή επρόκειτο να τελειώσει πριν από ένα μήνα, αλλά ζήτησε κάποια παράταση, γιατί δεν είναι ευχερές το έργο και η τελευταία προθεσμία, την οποία πήρε είναι 15 Μαρτίου. Ως τότε θα είναι έτοιμη και 
θα επιβάλει την έκθεσή της και με βάση αυτή θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις. Τώρα ειδικά για τις Σέρρες και την ανατολική Μακεδονία πράγματι μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κομοτηνής δεν υπάρχει εφετείο. Γι' αυτό ακριβώς έχουν ζητήσει οι δύο άλλες πόλεις η Καβάλα και η Δράμα την ίδρυση εφετείου. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολη απόφαση, γιατί πρέπει να συνεκτιμήσουμε και κάποιο άλλο κριτήριο. Αυτοί οι δύο νομοί υπάγονται στο Εφετείο Κομοτηνής. Η ίδρυση λοιπόν νέου εφετείου σε μία απ' αυτές τις δύο πόλεις θα σήμαινε να αφαιρέσουμε από την περιφέρεια του Εφετείου Κομοτηνής ένα μεγάλο μέρος, δηλαδή να αποδυναμώσουμε το εκεί εφετείο. Γι' αυτό ακριβώς υπάρχουν και αντιδράσεις από τις άλλες πλευρές. Ειδικά οι Σέρρες εξυπηρετούνται με τη Θεσσαλονίκη. Δεν νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλη η απόσταση των ογδόντα χιλιομέτρων από την Θεσσαλονίκη. Οι υποθέσεις είναι περίπου διακόσιες με διακόσιες πενήντα το έτος του Πρωτοδικείου Σερρών.
Σας λέγω μερικά στοιχεία χωρίς ακόμη να παίρνω θέση. 'Ολα αυτά
πάντως θα συνεκτιμηθούν αντικειμενικά, χωρίς να πρέπει να λάβουμε υπόψη τοπικιστικής φύσεως επιθυμίες, αλλά την ισότιμη και ισόρροπη δικαστηριακή ανάπτυξη όλης της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, θα έλεγα ότι

και εγώ είμαι υπέρ του βάσιμου και με επιχειρηματολογία πολιτικού λόγου. Και αναγνωρίζω πράγματι με βάση τα επιχειρήματά σας τις εγγενείς ως ένα σημείο αδυναμίες και επιφυλάξεις που μπορεί να υπάρχουν από πλευράς Υπουργείου. Και, βέβαια, για πρώτη φορά ακούω -και είναι πολύ σημαντικό για μένα και για το νομό μου- ότι τελικώς ο Νομός Σερρών διά των αρμοδίων αν θέλετε "οργάνων" του, δεν ζήτησε έως τώρα ίδρυση εφετείου. 'Ισως διότι πράγματι εμφιλοχώρησε η σκέψη ότι η Θεσσαλονίκη είναι κοντά. 'Ομως θέλω
να σας πω -και εκφράζω για άλλη μια φορά την ευαισθησία μου την οποία λίγο-πολύ γνωρίζετε- ότι, ως υπηρετήσας τη μάχιμη δικηγορία, πολλές φορές απευθυνόμενος σε σας και με έγγραφες ερωτήσεις προσπάθησα να είμαι ως ένα σημείο και εγώ πιεστικός προς την κατεύθυνση των διαρθρωτικών αλλαγών που αναγκαίως πρέπει να υπάρξουν στη δικαιοσύνη. Και χρόνια τώρα τις επικαλούμεθα. Δυστυχώς όμως δεν φτάνουμε στο πρέπον σημείο. Μεταξύ λοιπόν αυτών των διαρθρωτικών αλλαγών ίσως είναι και η σκέψη σας περί ίδρυσης νέων εφετείων ορθά και ισόνομα αν θέλετε και ισότιμα κατανεμημένα.

Από εκεί και πέρα είναι επίσης βάσιμο ότι στον άξονα Θεσσαλονίκης-Κομοτηνής δεν υπάρχει, όπως είπατε και εσείς, εφετείο. Εάν
υπάρξει λοιπόν σκέψη για Εφετείο Ανατολικής Μακεδονίας, υπαρχόντων μάλιστα των αιτημάτων για τους όμορους Νομούς Δράμας και Καβάλας, εγώ -και είμαι αν θέλετε ευχαριστημένος που παρεμβαίνω σε κρίσιμη στιγμή- σας λέγω αυτό το οποίο λέγει κυρίως και ο Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών -και σήμερα επισήμως για πρώτη φορά προκύπτει και σας το καταθέτω- ότι τα κριτήρια βεβαίως πιθανολογούμε ότι μπορεί να είναι πληθυσμιακά, αλλά μπορεί να είναι και αριθμού εκδικαζομένων υποθέσεων.
Στην περίπτωση λοιπόν πραγματικού προβληματισμού για έδρα εφετείου στη Δράμα και την Καβάλα, χωρίς να εκδηλώνω τοπικιστική διάθεση, σας λέω ότι ο Νομός Σερρών είναι ο καταλληλότερος για ίδρυση εφετείου, με την εξής απλή έννοια, σκεπτικό και συλλογισμό: ότι η απόσταση Σερρών-Θεσσαλονίκης είναι συγκεκριμένη και πράγματι υπάρχει εύκολη πρόσβαση των Σερραίων στη Θεσσαλονίκη. Η πρόσβαση όμως των Δραμινών και των Καβαλιωτών στο Εφετείο Θράκης συνεπάγεται από πλευράς απόστασης και μορφολογίας εδάφους μία πρόσθετη ταλαιπωρία.
Στην περίπτωση λοιπόν ιδρύσεως Εφετείου Ανατολικής Μακεδονίας αυτοί
οι δύο νομοί θα καλύπτονται πολύ καλύτερα από πλευράς απόστασης και μορφολογίας εδάφους από το υπό ίδρυση -αν αποφασίσετε- εφετείο στις Σέρρες, το οποίο εκτιμούμε ότι από χωροταξικής πλευράς θα είναι η καταλληλότερη λύση.
Καταθέτοντας λοιπόν το υπόμνημα του Δικηγορικού Συλλόγου που αναφέρεται και σε άλλα προβλήματα που και δι' ερωτήσεων σας έφερα στο παρελθόν, σας παρακαλώ ιδιαίτερα, στα πλαίσια αυτής της μελέτης και έρευνας, αν διαπιστώσετε ότι τα επικαλούμενα από μέρους μας στοιχεία είναι πράγματι βάσιμα, στην περίπτωση απόφασης ιδρύσεως εφετείου, αυτό να ιδρυθεί στις Σέρρες.

Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τσιπλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν υπόμνημα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Τσιπλάκη, θα ήθελα
να σας διαβεβαιώσω ότι θα λάβω υπόψη το υπόμνημα και τα στοιχεία τα οποία περιέχονται μέσα σ' αυτό, πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις.
Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι ένα εφετείο, το οποίο συνεπάγεται

κάποιο σημαντικό κόστος, πρέπει να έχει μία ευρύτερη περιφέρεια. Να ξέρετε ότι τελευταία ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η ίδρυση του Εφετείου Λαμίας, διότι δεν είχε δικαιολογηθεί -έτσι λέει το Συμβούλιο Επικρατείας- επαρκώς η απόκλιση της διοίκησης από τη γνώμη του Αρείου Πάγου που χρειάζεται -γνώμη απλή, όχι σύμφωνη γνώμη- για τη διαδικασία της ίδρυσης νέου εφετείου. Ο 'Αρειος Πάγος είχε πει ότι με τρεις νομούς δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα εφετείο, διότι είναι μικρή η περιφέρεια του εφετείου.
Βλέπετε λοιπόν ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη και αυτά τα κριτήρια

για να μη δημιουργήσουμε εφετείο το οποίο τελικά θα υπολειτουργεί. Μια ενδιάμεση λύση είναι άλλωστε να μην ιδρυθεί καινούριο εφετείο, που συνεπάγεται μεγάλη δαπάνη, αλλά να είναι δυνατή η συνεδρίαση άλλου εφετείου με μεταβατική έδρα, όπως λέγεται, σε άλλη πόλη. 'Ολ' αυτά θα συνεκτιμηθούν και πολύ σύντομα θα μπορούμε να παρουσιάσουμε τις αποφάσεις μας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Εάν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, εγώ
συμφωνώ με το τελευταίο. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν επιτρέπεται, κύριε Τσιπλάκη, και το γνωρίζετε. Να μην ανοίξουμε παράθυρα στον Κανονισμό. Πολύ ευχαρίστως αν επιτρεπόταν. 'Αλλωστε μπορείτε να τα πείτε κατ' ιδίαν με

τον κύριο Υπουργό.
Η πρώτη με αριθμό 1964/18.12.2000 αναφορά του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Κρητικού προς τον Υπουργό Εθνικής 'Αμυνας, σχετικώς με την ικανοποίηση των αιτημάτων του Συλλόγου Εργαζομένων για τις δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Η.Π.Α.) δεν θα συζητηθεί κατόπιν συνεννοήσεως του Βουλευτού και του κυρίου Υπουργού και διαγράφεται.
Επόμενη είναι η τρίτη με αριθμό 4611/13.12.2000 ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Παναγιώτη Κοσιώνη προς τον Υπουργό Υγείας Πρόνοιας, σχετικώς με τη λήψη μέτρων για την εύρυθμη λειτουργία
του Νοσοκομείο στο Θριάσιο Πεδίο.
Η ερώτηση του κ. Κοσιώνη έχει ως εξής:
"Το Νοσοκομείο του Θριάσιου αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στη
λειτουργία του:
Τεράστια έλλειψη προσωπικού (πάνω από διακόσιες οι κενές θέσεις), ιδιαίτερα νοσηλευτικού, παραϊατρικού και βοηθητικού, με αποτέλεσμα την υπερεντατικοποίηση των εργαζομένων, αλλά και τη μη σωστή λειτουργία και πλήρη ανάπτυξη βασικών τμημάτων, όπως η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού που δεν υπάρχει, η Μ.Ε.Θ. όπου λειτουργούν τα έξι από τα οκτώ κρεβάτια, η Καρδιολογική Μονάδα που δεν λειτουργεί και το Τμήμα Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης που υπολειτουργεί.
Mετά την πρόσφατη είσοδο του νοσοκομείου στο σύστημα εφημερίας η
εντατικοποίηση για το υπάρχον προσωπικό έφτασε στο απροχώρητο.
Τα δύο Κέντρα Υγείας Ελευσίνας και Μεγάρων έχουν σημαντικές ελλείψεις σε βασικές ιατρικές ειδικότητες, αλλά και νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από το Κέντρο Υγείας Ελευσίνας είναι κενές οι εκατό οργανικές θέσεις σε σύνολο εκατόν σαράντα. 
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός, αν θα προχωρήσει άμεσα σε κάλυψη των κενών θέσεων προσωπικού τόσο στο Νοσοκομείο όσο και στα Κέντρα Υγείας Ελευσίνας και Μεγάρων."
Η Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας κ. Σπυράκη έχει το λόγο.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Από την ενημέρωση την οποία έχω, τόσο απο τις υπηρεσίες όσο και απο το νοσοκομείο,
πρόσφατη, η μεν κάλυψη του νοσοκομείου σε ιατρικό προσωπικό και νοσηλευτικο προσωπικό δεν είναι κακή είναι αρκετά καλή, ενώ είναι ακριβές ότι στα δύο κέντρα υγείας Ελευσίνας και Μεγάρων υπολείπεται.
Το ποσοστό κάλυψης στο νοσοκομείο αυτό καθαυτό, στο Θριάσιο,
ανέρχεται, ανάλογα με τους τομείς για τους οποίους μιλάμε ανάμεσα στο 80% και 93%. Το 2000 είχε ξεκινήσει και αναμένεται η διαδικασία τώρα πρόσληψης διορισμού δεκαοκτώ ατόμων, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού. Δεν έχει ακόμα εκδοθεί σχετική απόφαση διορισμού από τον αρμόδιο Γενικό Γραμματέα. Για το 2001, απο την κατανομή των θέσεων, προβλέπεται να δοθούν σαράντα τέσσερις θέσεις νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού. Επίσης έχουν δοθεί έντεκα θέσεις γιατρών ΕΣΥ σε διάφορες ειδικότητες, αναισθησιολογίας, γυναικολογίας, μαιευτικής, παιδιατρικής, ακτινοδιαγνωστικής, από το χρόνο που πέρασε και βρίσκονται στη διαδικασία επιλογής.
Οπως γνωρίζετε βέβαια, η κατανομή του προσωπικού το οποίο προσλαμβάνεται στο νοσοκομείο, υπόκειται στη διακριτική ικανότητα -που πιστεύουμε πάντα ότι γίνεται με κάποια κριτήρια- από το διοικητικό συμβούλιο.
Επίσης, επειδή στο Κέντρο Υγείας Ελευσίνας οι προβλεπόμενες θέσεις ήταν πάρα πολλές -γύρω στις ενενήντα οκτώ- με πολύ μικρή κάλυψη βέβαια, έχει προωθηθεί προς το Υπουργείο Εσωτερικών μια τροποποίηση του οργανισμού του νοσοκομείου, ούτως ώστε θέσεις από το Κέντρο Υγείας Ελευσίνας να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Και αυτές είναι περίπου είκοσι και έτσι θα έχουμε τη δυνατότητα να αυξήσουμε τις προσλήψεις στο νοσοκομείο.
Για τον Ασπρόπυργο που αναφέρετε, δεν υπάρχει σε κανέναν οργανισμό κέντρο υγείας, υπάρχει ένα περιφερειακό ιατρείο, το οποίο λειτουργεί. 
'Οσον φορά τη μονάδα τεχνητού νεφρού, υπάρχει κάποιο αίτημα το οποίο
θα εξετασθεί μέσα στο νέο χάρτη υγείας και από το ΠΕΣΥ, το οποίο δημιουργείται στην περιοχή, ούτως ώστε να δούμε αν θα χρειάζεται εκεί και θα δημιουργηθεί. Μάλλον χρειάζεται, αλλά έχουμε δεσμευθεί να μην πάρουμε αποφάσεις. Η μονάδα εντατικής θεραπείας πράγματι χρειάζεται άλλα δύο κρεβάτια και έχει δοθεί εντολή με το νοσηλευτικό προσωπικό που θα πάει να στελεχώσει τη μονάδα εντατικής θεραπείας κατά προτεραιότητα, ώστε να λειτουργήσουν άλλα δύο κρεβάτια. Είχε επίσης προκηρυχθεί και μια θέση 
γιατρού στη ΜΕΘ. Στην καρδιολογική κλινική υπηρετούν αυτήν τη στιγμή επτά γιατροί και έχουν προκηρυχθεί και για άλλους θέσεις και εκπαιδεύεται προσωπικό το οποίο θα τις στελεχώσει.
Σε γενικές γραμμές πιστεύουμε ότι μπορεί η εφημερία αυτήν τη

στιγμή, όπως έχει προγραμματισθεί, να λειτουργήσει, σίγουρα υπάρχουν μέτρα για καλύτερη στελέχωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Παναγιώτης Κοσιώνης εχει το λόγο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι αυτό που έγινε χθες το βράδυ εδώ, με ευθύνη δική μου, από όχι σωστή ερμηνεία του Κανονισμού της Βουλής, φάνηκε να φέρνει σε δύσκολη θέση τον κ. Θάνο, ο οποίος κατά τη γνώμη μου, το λιγότερο- λιγότερο αδικήθηκε απο τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες. Είναι ευθύνη δική μου λοιπόν.
Τώρα για το Θριάσιο, κυρία Υφυπουργέ. Κατ' αρχήν δεν υπογράφω τίποτα αν δεν έχω άμεση γνώση. Πήγα λοιπόν και το είδα, δεν πάει ούτε ένας μήνας. Και η αντίφαση ήταν ανάμεσα στη κτιριακή υποδομή, την υλικοτεχνική υποδομή και στις ελλείψεις προσωπικού. Κυρίως αυτό το τμήμα φυσικής και ιατρικής αποκατάστασης, εγώ δεν το έχω δει σε άλλο νοσοκομείο. Και είναι κρίμα ένα τέτοιο πράγμα που έχει φτιαχτεί και άλλες μονάδες να μη λειτουργούν σωστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Και ξέρετε πάρα πολύ ότι τα κέντρα υγείας που υπάρχουν δεν είναι μόνο ότι υπολειτουργούν, με την έννοια ότι δεν έχουν προσωπικό. Αφαιρείται και προσωπικό εξειδικευμένο, μεταφέρεται στο Θριάσιο Νοσοκομείο για να λειτουργεί εκείνο καλύτερα. Αλλά γνωρίζετε ότι όταν τα αντίστοιχα κέντρα υγείας δεν λειτουργούν σωστά, έχουμε μια συρροή ασθενών, που δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα και με τις εφημερίες επιδεινώνεται ακόμα η κατάσταση. Επειδή είναι σε μια περιοχή που έχει ορισμένα μειονεκτήματα πολύ μεγάλα, δηλαδή πυκνή δόμηση, δεύτερον κυκλοφοριακή φόρτιση και, τρίτον, περιβαλλοντική επιβάρυνση, καταλαβαίνετε ότι εκείνο το νοσοκομείο τουλάχιστον χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, την οποία δεν την εχουμε δει μέχρι τώρα.
Δεν είναι δυνατόν να γίνουν προσλήψεις προσωπικού με κάπως γρηγορότερους ρυθμούς -όχι με αποσπάσεις- για να μπορέσει να λειτουργήσει αυτό το νοσοκομείο, το οποίο έχει κτιστεί με καλές προϋποθέσεις;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κ. Σπυράκη έχει το λόγο. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): 'Οπως ξέρετε,
κύριε συνάδελφε, δεν έχουμε δυνατότητα να προσλαμβάνουμε προσωπικό με διαφορετικό τρόπο. 'Οπως είπα, όμως, η κάλυψη είναι αρκετά υψηλή.
Εκεί βέβαια υπάρχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες. Επειδή αυτό το
νοσοκομείο ξεκίνησε πρόσφατα, έχει πάρει στελεχιακό δυναμικό της παραγωγικής ηλικίας και είναι πάρα πολύς ο κόσμος που βρίσκεται σε άδεια κύησης. 'Εχουμε, όμως, φροντίσει ούτως ώστε με τετράμηνα είτε με οκτάμηνα να γίνονται αυτές οι αναπληρώσεις.
'Οσον αφορά το θέμα της φυσιοθεραπείας, πράγματι υπάρχει αυτή η αντίκρουση στην εικόνα που βλέπετε και στα στελέχη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν λειτουργεί σαν μονάδα. Διότι οι γιατροί οι οποίοι στελεχώνουν αυτήν τη μονάδα απορροφώνται στις μονάδες που κυρίως χρειάζονται είτε στην καρδιολογική είτε στη Μ.Ε.Θ. και εκεί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Επομένως έχουμε παροχή υπηρεσιών φυσικής ιατρικής. 
Πραγματικά, όμως, έχετε δίκιο. Μόλις στελεχωθεί πλήρως, θα
λειτουργήσει αυτόνομα η μονάδα αυτή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Τέταρτη είναι η με αριθμό 4280/28.11.2000 ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κας Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερίνη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τη λήψη μέτρων για την επίλυση των προβλημάτων από τη λειτουργία του Κέντρου Μεθαδόνης στην περιοχή Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης.
Η ερώτηση της κας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη έχει ως εξής:
"Είναι γνωστή η αντίθεση της δημοτικής αρχής Σταυρούπολης στη λειτουργία του Κέντρου του ΟΚΑΝΑ στην πόλη. Αντίθεση την οποία, όπως έχουμε ενημερωθεί, ο δήμαρχος έκανε γνωστή με την υποβολή μήνυσης κατά του Οργανισμού και με κινητοποίηση δημοτών. Η αιτία, όπως η δημοτική αρχή υποστηρίζει, είναι ότι δημιουργείται εστία εμπορίας και παράγεται βία στην περιοχή.
Το πρόβλημα, όπως εμφανίζεται, είναι σοβαρό δεδομένου ότι η αποκέντρωση των δομών πρόληψης, αποτοξίνωσης, υποκατάστασης και θεραπείας πρέπει να στηριχθεί στην ενεργητική συμπαράσταση των δημοτικών αρχών και των τοπικών κοινωνιών.
Εάν δεν πρόκειται για ένα ακόμη δείγμα υπερβάλλοντος ζήλου και
δυσανεξίας στη διαφορετικότητα εκ μέρους δημοτικού άρχοντα και ορισμένων κύκλων στις τοπικές κοινωνίες, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Ποια είναι η πραγματική εικόνα της λειτουργίας του Κέντρου Μεθαδόνης
στην περιοχή και τι μέτρα ελήφθησαν για την περιφρούρηση της μονάδας στο πλαίσιο της επίλυσης και όχι της αύξησης των προβλημάτων;
Τι μέτρα σκέφτεται να πάρει το Υπουργείο στην κατεύθυνση της
ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών και των υπευθύνων φορέων στην περιφέρεια, προκειμένου να επιτύχει το πρόγραμμα της περιφερειακής δικτύωσης των δομών του Οργανισμού;"
Η Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας κα Σπυράκη έχει το λόγο.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι γνωστό ότι η λειτουργία εξειδικευμένων μονάδων υποκατάστασης με μεθαδόνη μόνο σε αυτήν τη φάση, αλλά αργότερα και με βουπρενορφίνη, συνεπάγεται συγκέντρωση ατόμων με συμπεριφορές συχνά -όπως τουλάχιστον περιγράφονται- αντικοινωνικές -και που πάντως δεν γίνονται κοινωνικά αποδεκτές- ατόμων που και μόνο η παρουσία τους ενεργοποιεί αμυντικά, συμπιεστικά αντανακλαστικά στο μέσο πολίτη.
Τα άτομα αυτά αποτελούν μια κοινωνική πραγματικότητα. Υπάρχουν και λειτουργούν ανεξάρτητα από την ύπαρξη της μονάδας υποκατάστασης. Είναι ορατά σε κάθε ενεργό πολίτη. Απλώς διαχέονται σε όλη την πόλη, ενώ η συγκέντρωσή τους μέσα σε μια μονάδα τα κάνει ορατά σε κάθε πολίτη, ο οποίος ίσως έχει εφησυχάσει.
Στην κατανόηση τώρα και την ανεκτικότητα απέναντι σε αυτήν την κοινωνική πραγματικότητα, δοκιμάζεται το επίπεδο ενημέρωσης και κοινωνικής αλληλεγγύης της κάθε κοινωνίας, η οποία ή θα είναι της άποψης ότι οι εξαρτημένοι χρήστες της θα πρέπει να έχουν τη βοήθεια και τον έλεγχο -αυτό που μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια ενός ανοικτού προγράμματος, όπως είναι η μεθαδόνη, ο κόσμος μπαίνει και βγαίνει- ενός θεραπευτικού προγράμματος και άρα αυτά τα προγράμματα κάπου πρέπει να εγκατασταθούν ή θα ενστερνιστεί την άποψη ότι οι χρήστες ουσιών θα πρέπει να αφεθούν στη μοίρα τους. Διότι με δεδομένο ότι κανείς δεν μπορεί να αποβάλει το πρόβλημα από τον ιστό της πόλης, δεν μπορεί να προβάλλεται ως λύση η μεταφορά μιας μονάδας από τη δική μας γειτονιά στη διπλανή. 
Ωστόσο, μέσα στους χώρους της μονάδας αλλά και στο δρόμο μπροστά από
αυτήν, δεν έχουν δημιουργηθεί μέχρι στιγμής αξιόλογα προβλήματα παρ'ότι υπάρχουν εκατόν πενήντα άτομα τα οποία σ'αυτόν το χώρο διακινούνται καθημερινά. Πρόβλημα φαίνεται να δημιουργείται στην περιφέρεια της μονάδας και σε χώρους που δεν μπορεί να ελέγξει η ίδια η μονάδα. 
Επισημαίνεται ότι έχει ήδη υπάρξει μία πολύ στενή συνεργασία με το
Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με το δήμαρχο, τον αστυνομικό διευθυντή της Θεσσαλονίκης και τους αστυνομικούς διοικητές των τμημάτων Τούμπας και Σταυρούπολης, με θέμα την καλύτερη αστυνόμευση των περιοχών στις οποίες είναι εγκατεστημένες οι μονάδες υποκατάστασης, όχι γι'αυτούς που μπαίνουν και βγαίνουν εκεί, αλλά για τυχόν άτομα τα οποία διακινούν ναρκωτικά στην ευρύτερη περιοχή. 
Επιπρόσθετα, η φύλαξη του περιβάλλοντος χώρου των μονάδων από τις 27 Δεκεμβρίου του 2000 έχει ανατεθεί σε μία εταιρεία σεκιούριτι με την επωνυμία "ΖΕΥΣ". Συμπληρωματικά αναφέρουμε ότι ο οργανισμός καταπολέμησης κατά των ναρκωτικών έχει προετοιμάσει μία καμπάνια ενημέρωσης-στήριξης, για το πρόγραμμα μεθαδόνης, ούτως ώστε να μειωθούν οι αντιδράσεις του κόσμου. Και η πολιτική του οργανισμού κατά των ναρκωτικών, προκειμένου να πετύχει το πρόγραμμα περιφερικής δικτύωσης των δομών θα ακολουθήσει τα εξής βήματα: Θα ενισχύσει και θα επεκτείνει αριθμητικά και γεωγραφικά τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα και όχι τόσο της μεθαδόνης αλλά και της μεθαδόνης. Και δεύτερον, θα επεκτείνει αριθμητικά και γεωγραφικά άλλου τύπου παρεμβάσεις, όπως είναι οι υπηρεσίες εύκολης πρόσβασης, η δουλειά στο δρόμο, πρόγραμμα ανταλλαγής συρίγγων κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κ. Ασημίνα Ξηροτύρη έχει το
λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η ερώτησή μου η οποία είχε γίνει το Νοέμβριο, αλλά δεν πήρα απάντηση γι'αυτή, αφορούσε βέβαια την όξυνση που είχε δημιουργηθεί την περίοδο εκείνη στην περιοχή και τις αντιδράσεις του Δήμου Σταυρούπολης.

Η ερώτησή μου δεν είχε την έννοια να υποστηρίξω το Δήμο Σταυρούπολης και να επιχειρηματολογήσω για μία μετακίνηση της μονάδας. 'Ηταν ακριβώς το αντίθετο. 'Ηταν αυτό ακριβώς που γράφω στο κείμενό μου ότι δηλαδή πιστεύουμε ότι μέσα από τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών και των
δημοτικών αρχών, θα πρέπει να δημιουργηθούν πολλαπλά τέτοια κέντρα, ούτως ώστε να συγκεντρώνονται λιγότερα άτομα και να αποδίδουν καλύτερα. Με το να δημιουργούμε μόνο ένα κέντρο, και αυτό να μην το περιφρουρούμε σωστά, πολλές φορές δημιουργούμε αντιδράσεις στην περιοχή. Και γενικότερα, το έργο του ΟΚΑΝΑ, που εμείς το θεωρούμε πολύ σημαντικό, μπορεί να δυσκολευτεί και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ακυρωθεί για την περιοχή ή στην προκειμένη περίπτωση για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Επομένως εμείς πιστεύουμε ότι δεν λήφθηκαν εκείνα τα μέτρα, που από
το 1998 με συνεχείς επιστολές του ο Δήμος Σταυρούπολης ζητούσε περιφρούρηση. Ο Δήμος έδειξε τη στήριξή του σε αυτήν την κατεύθυνση για την περιοχή. Δεν έχετε ξεκινήσει ακόμα τις ενέργειες για τη δημιουργία δύο κέντρων, που σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή κ. Σκουλάκη το Νοέμβριο είχατε υποσχεθεί ότι θα ξεκινήσετε για τη Θεσσαλονίκη.
Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πλέον των οκτώ χιλιάδων χρηστών. Κάθε χρόνο νοσούν σχεδόν δύο χιλιάδες. 'Αρα, τα κέντρα αυτά πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα. Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα οι θάνατοι από τη χρήση ναρκωτικών στη χώρα μας έφθασαν για το 2000 τους τριακόσιους τρεις. Αυτή τη στιγμή, τους δύο τελευταίους μήνες δυστυχώς έχουμε ήδη φθάσει σε μεγάλους αριθμούς.
Για όλα αυτά εμείς δεν βλέπουμε συγκεκριμένα δείγματα όλων αυτών των προσπαθειών ή για τις καμπάνιες που έχετε ξεκινήσει για να επιλυθεί αυτό το τόσο σοβαρό πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κ. Σπυράκη έχει το λόγο. 

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ (Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας): Το πρόβλημα είναι παραδεκτά ιδιαίτερα έντονο, πολύ μεγάλο και σε επανειλημμένες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου έχουμε απαντήσει και έχουμε εντοπίσει πού
ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Συγκεκριμένα, όμως, για τη Θεσσαλονίκη θα ήθελα να πω ότι αυτό για το οποίο δεσμευθήκαμε το Νοέμβριο έχει γίνει. Δηλαδή επιτέλους, βρέθηκε ένα κτίριο το οποίο αγοράστηκε. Χθες υπογράφτηκε από τον Υπουργό. Εκπαιδεύεται τώρα το προσωπικό και θα λειτουργήσει. Τώρα είμαστε σε μία διαδικασία εξεύρεσης ενός δεύτερου κτιρίου. 
Γνωρίζετε, όμως, ότι υπάρχει μία δυσκολία στο να αγοράζονται κτίρια σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή λόγω των γνωστών αντιδράσεων. Επίσης υπάρχει πρόβλημα και με την ενοικίαση χώρων. Προσπάθειες έχουν γίνει. 
Παρακαλώ πολύ και εσάς που έχετε μία τέτοια ευαισθησία ως προς το
θέμα, εάν τυχόν πέσει στην αντίληψή σας ότι κάπου υπάρχει ένας κατάλληλος χώρος, να μας ενημερώσετε, ώστε να μπορέσουμε να τον νοικιάσουμε ή να τον αγοράσουμε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αναφορές και ερωτήσεις δεύτερου κύκλου:
Η με αριθμό 4944/11.1.2001 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας του κ. Γεράσιμου Γιακουμάτου προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικώς με τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα του Ιονίου από το απεμπλουτισμένο ουράνιο διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Βουλευτή, 
παρ' όλο που ο Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας είναι εδώ για να απαντήσει. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών
και ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε
στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του
σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: "Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια. Κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση".
Το λόγο έχει ο κ. Τσιπλάκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο σχέδιο νόμου επιγράφεται "Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην ελληνική επικράτεια. Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με το σύστημα της πολιτογράφησης" και επιδιώχθηκε απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής να επισημανθούν οι αιτίες που το τελευταίο δέκατο κυρίως του 20ού αιώνα οδήγησαν σ' αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα των μεταναστών αλλοδαπής καταγωγής, που ιδιαίτερα για μας τους καταγομένους και εκλεγομένους στη Βόρεια Ελλάδα έχει σημαντικότατη αξία.
Εκείνο το οποίο επισημάνθηκε γενικότερα απ' όλους και που εντοπίστηκε
ως αιτία η γεωπολιτική θέση της χώρας, καθώς επίσης και η

πολιτικοοικονομική κατάσταση των χωρών προέλευσης των συγκεκριμένων μεταναστών, αλλά απεφεύχθη να αναφερθεί από κυβερνητικής πλευράς είναι ότι ένα σημαντικό αίτιο είναι η ύπαρξη ή όχι του πρέποντος συστήματος εθνικής ασφάλειας, φύλαξης των συνόρων. Βεβαίως, κατά καιρούς ακούγεται ότι υπάρχει ευρύτητα στα ελληνικά σύνορα και υπάρχουν δυσχέρειες φύλαξης των συνόρων. Αυτές οι επισημάνσεις μπορεί να είναι βάσιμες, σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν να υποδηλώσουν απραξία από πλευράς οιασδήποτε κυβέρνησης στη χώρα.
Τα λέω αυτά διότι ενθυμούμαι χαρακτηριστικά εν έτει 1998 επί
συγκεκριμένων τότε αφορμών είτε λεωφορείων που κατέλαβαν Αλβανοί είτε άλλων γεγονότων, αξιοποίνων δηλαδή πράξεων από διαφόρου καταγωγής μεταναστών, ήταν άμεση και επείγουσα προτιθέμενη η κατάθεση νομοσχεδίου μεταναστευτικής πολιτικής.
Εγώ τότε δεν ήμουν Βουλευτής. 'Εχω τη χαρά, βέβαια, τώρα να είμαι
Βουλευτής και να συζητάμε αυτή την από πολλών ετών εξαγγελθείσα μεταναστευτική πολιτική. Η χαρά και η δική μου, θα έλεγα και όλων των παρευρισκομένων σ'αυτήν την Αίθουσα θα ήταν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να είχε πληρότητα, να μην είχε αποσπασματικότητα. 'Αλλωστε στα νομοσχέδια των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί διαχρονικής αξίας ζητημάτων και επί υπαρχουσών αντικειμενικών απόψεων, τελικώς όταν έρχεται η ώρα της νομοθετικής αποτύπωσης, δεν υπάρχει η πρέπουσα νομοθετική αποτύπωση. 
Ακούγονται, βέβαια, θεωρητικές κατασκευές πολλές φορές, θα τολμήσω να
πω ανούσιες ως ένα σημείο, αναιτιολόγητες και αναιτίως ακουγόμενες μάλιστα είτε περί εχθρότητας έναντι των μεταναστών, που έρχονται από άλλες χώρες, είτε περί ξενοφοβίας είτε περί υπό άλλη έννοια προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ.
Αυτές οι ρήτρες, που έχουν θεωρητική αξία, μπορούν να έχουν πρακτική αξία, αν αποδεικνύεται σε μια ευνομούμενη, δημοκρατική, δικαιοκρατούμενη πολιτεία ότι εφαρμόζονται. Πιστέψτε -σας μεταφέρω την προσωπική μου άποψη που πρωτευόντως είναι άποψη της Νέας Δημοκρατίας- ότι εάν η
κυβερνητική Πλειοψηφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κυβερνάει χρόνια τώρα είχε αντιληφθεί τις ακριβείς παραμέτρους του προβλήματος και τις είχε ιεραρχήσει κατά τον πρέποντα τρόπο, είναι βέβαιο ότι νομοθετικά θα έφτιαχνε πάντα εκείνες τις παρεμβάσεις, οι οποίες θα απεδεικνύοντο στην πράξη ότι είναι αποτελεσματικές.
Τι βιώνουμε χρόνια τώρα και κυρίως, εγώ θα τολμήσω να πω, μετά το
1993; Μια κατάσταση ομηρίας -για να μη χρησιμοποιήσω πιο αυστηρές φράσεις, γιατί πρέπει να αποτυπώσω την πραγματική κατάσταση- από συμμορίες πολλές φορές δυστυχώς ρακένδυτων και πεινασμένων μεταναστών που λυμαίνονται κυρίως τη βόρεια Ελλάδα αλλά αυτό έχει μεταφερθεί και στις παροικίες, θα έλεγα, της Αθήνας αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. 
Βιώνουμε, λοιπόν, μια αρνητική κατάσταση διαμόρφωσης συγκεκριμένων
αρνητικών καταστάσεων οι οποίες οδηγούν σε αξιόποινες συμπεριφορές και όχι μόνο, προσβολής δηλαδή εννόμων αγαθών της ελληνικής πολιτείας, των πολιτών της ελλαδικής επικράτειας που θα έπρεπε να προστατεύονται. 
Εκείνο το οποίο θα πρέπει διαχρονικά να είχαμε ως αποτέλεσμα -εφόσον
έχουμε επισημάνει και βιώνουμε αυτό το πρόβλημα- είναι ο περιορισμός, η ανακοπή, η ανάσχεση αυτού του συγκεκριμένου προβλήματος. Και πως θα επέλθει ο περιορισμός, η ανακοπή, η ανάσχεση αυτού του προβλήματος; Εάν η επίσημη πολιτεία διά των θεσμοθετημένων οργάνων προβαίνει σε λήψη κάποιων συγκεκριμένων μέτρων, τα οποία στην πράξη αποδεικνύονται πρόσφορα και αποτελεσματικά.
Επομένως επικαλούμενος κυρίως αυτήν την πραγματική, τη βιούμενη απ'
όλους κατάσταση, θέλω να πιστεύω ότι αυθεντικά ερμηνεύω ότι οι κατά καιρούς παρεμβάσεις της κυβερνητικής Πλειοψηφίας δεν είναι οι πρέπουσες. 
Σε συνέχεια, εάν θέλετε, όλων αυτών των ολιγωριών που χαρακτηριστικά
επισήμανα, από το 1998 και μετά, ερχόμαστε και συζητούμε αυτό το νομοσχέδιο και πιθανολογούμε κατά πόσο αυτό θα επιφέρει πρόσφορα αποτελέσματα στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Εγώ δεν θα αποφύγω, αν θέλετε, τον πειρασμό -και θα με ακούτε συνεχώς σ' αυτήν την Αίθουσα- να κάνω μία συγκριτική προσέγγιση του συγκεκριμένου προβλήματος υπό τις διάφορες μέχρι τώρα κυβερνητικές εκδοχές.

Κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία το 1990-1993. Κυβερνά μετέπειτα το
ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το πρόβλημα είναι στην τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα και

εκείνο που πάλι ακούστηκε στην Αίθουσα είναι ότι αν οξύνθηκε το πρόβλημα φταίει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή λοιπόν η συγκριτική προσέγγιση στο θέμα τι υποδηλώνει σαφέστατα και αναμφισβήτητα; Εγώ προκαλώ με την καλή του όρου έννοια, να υπάρξει διάλογος επί αυτού του οποίου θα επικαλεστώ.
Νόμος υπ' αριθμόν 1975/91 ψηφισθείς από τη Νέα Δημοκρατία, όταν ένα πρόβλημα ήταν εν τη γενέσει του, εν τη αναπτύξει του. Το 1991 λοιπόν η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει νόμο και μεταξύ των άλλων θεσμοθετεί ελέγχους σε διαβάσεις καθώς και άλλους αστυνομικούς ελέγχους και θεσμοθετεί και ένα σώμα δίωξης των λαθρομεταναστών και προχωρεί, αν θέλετε, και σε εξυγίανση κάποιων μηχανισμών θεώρησης των εισόδων στη χώρα, παραμονής και εργασίας. Αυτά, προσέξτε, εν έτει 1991.
Τι προηγήθηκε πριν το 1990: Η υπουργική απόφαση 24755, αν δεν κάνω
λάθος, επί Οικουμενικής Κυβέρνησης, αποτύπωνε κάποιες προϋποθέσεις για τη λήψη της ελληνικής ιθαγένειας, γιατί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αφορά και στη λήψη της ελληνικής ιθαγένειας. Αυτές λοιπόν οι προϋποθέσεις που αποτυπώθηκαν ύστερα στο ν. 2130/93 και που ουσιαστική εφαρμογή τους υπήρξε από εκεί και ύστερα, οδήγησαν πέραν των άλλων και σε λήψη απονομής ιθαγενείας σε έναν κύκλο προσώπων που δεν είχαν καμία σχέση με τον ελληνισμό. Μάλιστα πολλά εξ αυτών των προσώπων είχαν σχέση -και αναγνωρίζεται νομίζω απ' όλους- με εγκληματικές πράξεις, θα έλεγα, μεγίστης απαξίας, όπως λέμε εμείς στα νομικά.
Παρά το νομοθετικό πλαίσιο θεσπισθέν από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας και που προκύπτει στην πράξη ότι δεν οδήγησε σε διόγκωση του προβλήματος, τι έχουμε μετά από το 1993; 'Εχουμε αυτήν την κατάσταση, θα έλεγα χαρακτηριστικά, των στοιβαγμένων μεταφερομένων ατόμων με κίνδυνο της ζωής τους σε καράβια και σε άλλα μέσα μεταφοράς και την αποδοχή από πλευράς της επίσημης πολιτείας ότι "καλώς ή κακώς μπήκαν, εμείς δεν μπορούμε και να τους μαζέψουμε, να τους κάνουμε απέλαση, διότι προσβάλλουμε κανόνες του διεθνούς δικαίου".
Προ ημερών, επ' αφορμή της αναθεώρησης του Συντάγματος, τι είπαμε;
'Οτι το νομικό πλαίσιο το συνταγματικό είναι υπέρτερο κάθε άλλου πλαισίου, κάθε άλλης έννομης τάξης και μάλιστα διεθνούς ισχύος. Και τι λέει λοιπόν το Σύνταγμα; 'Οτι πρέπει να περιφρουρήσουμε πρώτα τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.
Με την επιφύλαξη βεβαίως μη βλάβης των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, μπορούμε να προβούμε σε λήψεις συγκεκριμένων μέτρων. Προϋπόθεση μέτρου αποτελεσματικού, σύννομου για μια πολιτεία, όπως είναι η ελληνική, είναι να φυλάει τα σύνορά της.
Θέλω, λοιπόν, να καταλήξω ότι η μη ανάσχεση αυτού του προβλήματος,
διότι ελήφθησαν κατά καιρούς αποσπασματικά μέτρα φύλαξης των συνόρων υπό την ώθηση, αν θέλετε, της Νέας Δημοκρατίας, αυτή η μη ανακοπτόμενη κατάσταση οδηγεί τη Νέα Δημοκρατία -γιατί δεν υπάρχει και πάλι μια προσέγγιση σ' αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο- να μη διάκειται ευνοϊκά σ' αυτό το νομοσχέδιο.
'Ενα άλλο, επίσης, ζήτημα που ήταν επίκαιρο και ανέκυψε και με την αφορμή της αναθεώρησης του Συντάγματος, είναι ότι έχουμε διαπιστωμένη σωρεία παράνομης απονομής ιθαγενείας σε πάμπολλους και δεν θεσπίζεται με αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ένα ελεγκτικό πλαίσιο από συγκεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα επανελέγξουν αυτές τις διαπιστωμένες και διοικητικά παράνομες απονομές ιθαγένειας.
Νομίζω ότι κυρίως αυτά τα δύο σημεία είναι σημεία σημαντικής αξίας,
καίριας σημασίας που η Νέα Δημοκρατία, παρ'ότι κατά καιρούς έχει εκφραστεί και έχει προτείνει συγκεκριμένα μέτρα, ελλείψει αυτών των συγκεκριμένων μέτρων δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί στην επί της αρχής καταψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Παπαθεμελής έχει το λόγο. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στο μέτρο που το
νοοσχέδιο αυτό μπορεί να καλύψει ένα κομμάτι του προβλήματος στο οποίο αναφέρεται, θα έλεγα ευθέως ότι οι ρυθμίσεις του διακρίνονται από μια ισορροπημένη διατύπωση.
Αυτό, όμως, είναι η μια πλευρά του θέματος. Η άλλη, η σοβαρή πλευρά, δηλαδή φύλαξη των συνόρων, προηγούμενη μελέτη και έρευνα πόσους ξένους χρειάζεται η Ελλάδα, πότε τους χρειάζεται και πού τους χρειάζεται, αυτά τα δύο "πρωθύστερα δεν έχουν καλυφθεί. Δεν θίγονται καν με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Επιτρέψτε μου τώρα να επισημάνω μια υφέρπουσα ιδέα του νομοσχεδίου. Η "ιδέα" αυτή είναι ότι η Ελλάδα, την οποία έχουμε γνωρίσει ως κατ' εξοχήν μονοεθνικό κράτος, αφού το 98% των πολιτών της έχει την ίδια εθνοφυλετική προέλευση, εδώ τείνει να αντιμετωπιστεί ως μέλλουσα να γίνει η ήδη γενόμενη πολυεθνική πολιτεία. Εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί από τη μια μέρα στην άλλη μπορούμε από μονοεθνικό κράτος να γίνουμε πολυεθνική πολιτεία. Γιατί να συμβεί αυτό;
Φαίνεται ότι έχουμε ανάγκη, η οποία υπαγορεύεται από τη δημογραφική γήρανση του πληθυσμού μας. Αλλά το δημογραφικό είναι το κύριο πρόβλημά μας, είναι αυτό το οποίο υπάρχει ως πρωθύστερο σε σχέση με αυτό που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τώρα.
Υπενθυμίζω ότι, εάν σήμερα υπάρχει πρόβλημα στο Κοσσυφοπέδιο, το δημιούργησε η γονιμότητα των Αλβανίδων γυναικών του Κοσσυφοπεδίου. Χωρίς αυτήν την γονιμότητα δεν θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα. 'Ο,τι και να ήθελαν να κάνουν στην περιοχή, δεν θα μπορούσαν να το κάνουν.
Να προσθέσω ακόμη ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι στα νώτα μας και βορείως έχουμε μια καινούρια Τουρκία, μιαν άλλη Τουρκία. Δηλαδή μια χώρα η οποία συνδέεται στενά στις πολιτικές της επιλογές με την Τουρκία, με όσα βλέπουμε και παρακολουθούμε: Με τη μία Αλβανία, με τη δεύτερη Αλβανία του Κοσόβου, με την τρίτη Αλβανία του Τετόβου, με την τέταρτη Αλβανία τώρα του Πρεσέβου. Πάμε σε μια μετεξέλιξη, η οποία πάλι έχει σχέση με το δημογραφικό πρόβλημα της περιοχής.
Κύριε Πρόεδρε, θα επισημάνω και κάτι άλλο. Εμείς έχουμε μία μειονότητα, η οποία είναι αναγνώριση της Διεθνούς Συνθήκης της Λοζάνης. 
'Εχουμε υποφέρει από αυτό το γεγονός, διότι η γειτονική Τουρκία
επιθυμεί να χειραγωγήσει αυτήν τη μειονότητα. Επιθυμεί να τη χρησιμοποιήσει ως στρατηγική μειονότητα. Η χρησιμοποίηση της μειονότητας από τη γειτονική χώρα ως στρατηγικής και η συνεχής και επίμονη προσπάθεια να της προσδώσει εκ των υστέρων χαρακτηριστικά εθνικής μειονότητας, πρέπει να μας καταστήσει προσεκτικούς. Δεν μπορώ να πω ότι αυτά τα χρόνια ήμασταν ιδιαιτέρως προσεκτικοί.
Θα κάνουμε λοιπόν εισαγωγή μειονοτήτων; Οι Σκοπιανοί φίλοι μας, αν και έχουν φοβερό υπαρκτικό πρόβλημα -άγνωστο πού θα καταλήξει, διότι αν αναβληθεί τώρα η εξέλιξή του σε επτά ή σε οκτώ χρόνια θα έχουμε αυτό που τώρα τυχόν θα αναβληθεί- μας υπενθυμίζουν τα περί σκοπιανής μειονότητας στην Ελλάδα. Εάν κάνουν και μία "εξαγωγή" διότι εμείς θα είμαστε ανοικτοί, τότε θα έχουμε τη διαμόρφωση ενός δευτέρου μειονοτικού πόλου μετά τον μουσουλμανικό. Βεβαίως, κανείς δεν παραβλέπει ότι ο τρίτος πόλος ήδη υπάρχει. Αυτός είναι η λεγόμενη αλβανική μειονότητα.
Η αλβανική ηγεσία κάνει προσπάθεια συντηρώντας μονίμως το θέμα των Τσάμηδων να διατηρεί και τις επεκτατικές της διαθέσεις, οι οποίες μετά τη δημιουργία της επιδιωκόμενης μεγάλης Αλβανίας θα ενταθούν. Η επιδιωκόμενη μεγάλη Αλβανία έχει την πλήρη κάλυψη του διεθνούς παράγοντος και ιδιαιτέρως της υπερατλαντικής υπερδυνάμεως. Χωρίς την κάλυψη της 
υπερδυνάμεως, ούτε "κιχ" δεν θα ακουγόταν αυτήν την περίοδο στα Βαλκάνια. Αυτοί τους εξοπλίζουν, τους εμπνέουν και τους ενθαρρύνουν να κάνουν όσα κάνουν. Με τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις παρούσες και εξοπλισμένες ως αστακούς. Η αποσταθεροποίηση της περιοχής προωθείται καθημερινά ολοένα και περισσότερο.
Στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση υπάρχει ανάλογο δημογραφικό πρόβλημα με το δικό
μας. 'Ομως εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας. Αυτές οι χώρες είναι μεγάλες. Η Γερμανία έχει ογδόντα δύο εκατομμύρια πληθυσμό. Το γεγονός ότι έχει τρία εκατομμύρια Τούρκους και ένα εκατομμύριο κάποιος άλλος, περιλαμβανομένων και Ελλήνων, δεν ανησυχεί τη γερμανική κυβέρνηση. Αισθάνεται κυρία της καταστάσεως, αφού το μέγεθός της είναι μεγάλο.

Η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή έχει ένα εκατομμύριο μετανάστες από τους
οποίους μόνο οι διακόσιες χιλιάδες είναι γνωστής ταυτότητας. Οι υπόλοιπες οκτακόσιες χιλιάδες...
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες σύμφωνα με την απογραφή του 1998.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες είναι αυτοί που δηλώθηκαν και πήραν λευκή κάρτα. Αυτοί που πήραν πράσινη κάρτα είναι μόνον οι μισοί από τους τριακόσιους εβδομήντα χιλιάδες. Τα ξέρω, μην ανησυχείτε. Αυτοί που πήραν πράσινη κάρτα λογικά είναι ειλικρινείς,
δηλαδή φέρουν το όνομα το οποίο δηλώνουν. Οι άλλοι που απλώς επί τη δηλώσει πήραν λευκή κάρτα δεν προσεκόμισαν δικαιολογητικά ούτε ποινικό μητρώο. Δεν γνωρίζουμε ποια προέλευση έχουν.
Και το συνολικό πρόβλημα είναι ότι γι'αυτές τις διακόσιες χιλιάδες
ας πούμε ότι υπάρχουν ως ένα σημείο ασφαλή στοιχεία, αλλά για τις υπόλοιπες οκτακόσιες χιλιάδες δεν υπάρχουν. Και αν καθ'οιονδήποτε τρόπο πράγματι υπάρχουν στο νομοσχέδιο ρυθμίσεις οι οποίες διακρίνονται από επιβεβλημένην αυστηρότητα, πρέπει να το πιστώσω στο νομοσχέδιο αυτό. Γι'αυτό και το χαρακτήρισα εξαρχής ισορροπημένο στις διατυπώσεις. Αλλά από τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει θα εξαρτηθεί αν θα γίνει το τελικό ξεκαθάρισμα της λαθρομετανάστευσης στη χώρα. Αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο.
Το δεύτερο κεφάλαιο είναι ότι το αν χρειαζόμαστε και πόσους ξένους και επίσης από πού και πώς θα τους πάρουμε. Θα τους πάρουμε από κάποιες χώρες οι οποίες δεν έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την πρόθεση να στήσουν μειονότητα στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για Σκοπιανούς είτε πρόκειται για Βουλγάρους είτε για Αλβανούς ή αν θέλετε για Τούρκους; Θα τους πάρουμε από χώρες όπως ας πούμε από την Ινδία για παράδειγμα. Οι Γερμανοί δεν φοβούνται αυτήν τη στιγμή, όσο φοβούνται οι Γάλλοι. Οι τελευταίοι είναι εξήντα ένα εκατομμύρια και έχουν πέντε εκατομμύρια μουσουλμάνους, οι οποίοι προέρχονται από τις παλιές γαλλικές κτήσεις και σήμερα είναι βαθύτατα ανήσυχοι, διότι επέρχεται εκεί ραγδαία αλλαγή στην πολιτισμική εικόνα της Γαλλίας διότι η νεολαία της, από το πανεπιστήμιο μέχρι και τους νέους επιστήμονες, συσσωματώνεται συνεχώς στις νεοφανείς αιρέσεις. Γι'αυτό η Γαλλίδα Υπουργός Δικαιοσύνης, κατέθεσε προ μηνών ένα πολύ σοβαρό και αυστηρότατο νομοσχέδιο εναντίον των αιρέσεων και των προσηλυτισμών. Αυτά όλα τα προβλήματα δεν τα αντιμετωπίζει και δεν μπορεί βέβαια με τις διατυπώσεις του να τα αντιμετωπίσει αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.'Ομως αυτά είναι τα προβλήματα ουσίας.
Πρώτο πρόβλημα η ασφάλεια των συνόρων. Δεύτερο πρόβλημα, πόσους
πράγματι ξένους χρειαζόμαστε και αν χρειαζόμαστε. Τρίτο πρόβλημα από πού θα τους πάρουμε. Υπάρχουν ελληνικής καταγωγής και μπορούσαμε να ενσωματώσουμε ελληνικής καταγωγής, αποδεδειγμένα όμως, από τις πρώην χώρες της ΕΣΣΔ
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Να τα δούμε ένα προς ένα για να
μπορούμε να έχουμε μιαν αποτελεσματική και ουσιαστική απάντηση στο οξύ πρόβλημα. Μαζί με τη δημογραφική της γήρανση, οδηγούμαστε σε μια καταφυγή, σε ημίμετρα και ασπιρίνες. Διότι για ένα μικρό χρονικό διάστημα οι ξένοι μπορούν να "λύσουν" κάποια προβλήματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. 
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Μην τον διακόπτετε, κύριε Πρόεδρε, ομιλεί ως
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος!
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Τελειώνω.
Αυτά τα μέτρα δεν μπορούν για περισσότερο χρονικό διάστημα να αποδώσουν. 'Ηδη οι Γερμανοί κινούνται με το σύνθημα "γεννήστε παιδιά, μη φέρνετε Ινδούς!"
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κα Φουντουκίδου έχει το λόγο. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, θα
μπορούσα να αναπτύξω το θέμα χρησιμοποιώντας την ίδια επιχειρηματολογία
και να υποστηρίξω τους συλλογισμούς του συναδέλφου κ. Παπαθεμελή και
φυσικά θα κατέληγα ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σύμπλευση βλέπω!
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ:...με τη λογική συνέπεια των λόγων ότι δεν μπορώ να ψηφίσω αυτό το νομοσχέδιο. 'Ενα νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε στο Κοινοβούλιο ως ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική της Κυβέρνησης. Ο τρόπος όμως που παρουσιάστηκε, με λεονταρισμούς, πυροτεχνήματα φραστικά, δεν μας πείθει ότι έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης. 
Κατ'αρχάς η καθυστέρηση με την οποία φέρανε το νομοσχέδιο, δεν τους
απαλλάσσει σε καμία περίπτωση από τις ευθυνες τους. Ενώ το πρόβλημα διογκωνόνταν, ενώ οι αντιδράσεις στην ελληνική κοινωνία έπαιρναν

εκρηκτικές διαστάσεις, έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν τίποτα. Υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, την ώρα που χορηγούσαν είκοσι τέσσερις χιλιάδες
μέχρι τριάντα πέντε χιλιάδες άδειες σε αλλοδαπούς. Η πίεση της κοινής γνώμης τους έσυρε, ώστε να καταθέσουν ένα νομοσχέδιο, λύση όμως που δημιούργησε και κοινωνικές συμπιέσεις και ανασφάλειες και φυσικά αθέμιτο ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας.
Δεν μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική, όταν δεν έχουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οργανωμένη υποδοχή μεταναστών και καταγραφή των πραγματικών αναγκών σε εργατικό δυναμικό.
'Οταν λοιπόν η Κυβέρνηση σήμερα δεν έχει χαρτογράφηση της αγοράς
εργασίας και γεωργαφική κατανομή, δεν είναι δυνατό να μπορεί να προσδιορίσει ποιες ανάγκες έχουμε. Οι όποιες ανάγκες καλύπτονται αποσπασματικά.
Εγώ θα έλεγα, μια κυβέρνηση η οποία καλείται να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα της απασχόλησης, θα έπρεπε να πάρει μέτρα ενθάρρυνσης της ελληνικής κινητικότητας των εργαζομένων, να ενισχύσει την κινητικότητα του 'Ελληνα εργάτη από τη μια περιοχή στην άλλη με επιδόματα, με επίδομα ενοικίου ή ό,τι άλλες παροχές και μετά να καταφύγει στους ξένους. 
Αναφώνησε έκπληκτη η κυρία Υπουργός: "Μα τι θέλετε να κάνουμε; Είναι
παγκόσμιο φαινόμενο". Ασφαλώς είναι παγκόσμιο φαινόμενο καθώς και οι κοινωνικές ανισότητες και η διευρυμένη φτώχεια θα το επιτείνει και οι ενδείξεις και τα καμπανάκια από παντού λένε ότι στο μέλλον θα έχουμε διόγκωση του προβλήματος. Αυτός είναι ένας λόγος για να πάρουμε αυστηρότερα μέτρα και στο μέτρο που μας αναλογεί.
Ασφαλώς αυτό συνδυάζεται με την ανάπτυξη των γειτονικών κρατών, ώστε να αναπτυχθούν και να κρατήσουν τους πολίτες στον τόπο τους. Αυτό όμως σημαίνει ότι χρειαζόμαστε και ενίσχυση των συνεργασιών με άλλες χώρες. Στενότερη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση -και αργήσαμε πάρα πολύ να ζητήσουμε τη συνδρομή- αλλά στο μέτρο που μας αναλογεί, κύριε Υπουργέ. 
Δεν θα πρέπει να ενισχύσουμε τα σύνορά μας; Και εδώ η τεχνολογία,
δόξα τω Θεώ, έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Δεν βλέπω λοιπόν στο νομοσχέδιο μέτρα ενίσχυσης φύλαξης των συνόρων.
'Ηδη χθες διάβαζα, κύριε Υπουργέ, ότι οι συνοριακοί φύλακες συνοδεύουν χωρίς οπλισμό, τελείως ακάλυπτοι, τους αλλοδαπούς στην απέλαση. Καταγγέλθηκαν περιστατικά χρηματισμού μέσα στο λεωφορείο, πριν τους απελάσουν. Πού στηρίζεστε λοιπόν, όταν δεν προχωράτε στην ενίσχυση των συνόρων, όταν δεν έχετε την αδιάφθορη Δημόσια Διοίκηση και την αποτελεσματική, ώστε να αντιμετωπίσετε αυτά τα φαινόμενα και μιλάτε για οργανωμένη είσοδο μεταναστών στην Ελλάδα; 
Ας πάμε λοιπόν και στις συνθήκες, γιατί περίσσεψε και η υποκρισία για ρατσισμό κλπ., και στην οργανωμένη προστασία των αλλοδαπών όταν είναι εδώ, στην Ελλάδα. 
Σε τι συνθήκες τους κρατάτε πριν τους απελάσετε; Στοιβαγμένους, με άθλιες, απάνθρωπες συνθήκες που δεν ταιριάζουν καθόλου στην εικόνα της πολιτισμένης αντίληψης που θέλετε να δώσετε προς τα έξω. Και δεν έχετε τέτοια κέντρα ενισχυμένα, που θα έπρεπε να προβλέπετε στο νομοσχέδιο, αφού είναι βέβαιο ότι θα ενισχυθούν τα φαινόμενα της μετανάστευσης τα επόμενα χρόνια. Θα έπρεπε λοιπόν να φροντίσετε για την ποιότητα ζωής τους. 
Συμφωνώ ότι θα πρέπει να έχουν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,
συμφωνώ ότι θα πρέπει να απολαμβάνουν παιδεία όλοι, τα παιδιά των αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα. Αυτά είναι θετικά βήματα, όμως, κύριε Υπουργέ, αυτά γίνονται και στα πλαίσια της αμοιβαιότητος. Εδώ έχουμε τριάντα επτά χιλιάδες Αλβανόπουλα που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, που επιβαρύνουν τον 'Ελληνα φορολογούμενο πολίτη και δεν υψώσατε φωνή να διεκδικήσετε αμοιβαιότητα για τα παιδιά της Βορείου Ηπείρου. Δεν έχουν σχολεία. Τα Ελληνόπουλα στη Χειμάρρα δεν απολαμβάνουν το αγαθό της εκπαίδευσης και της ελληνικής παιδείας. 
'Εχετε ευθύνες και είναι χρήσιμο σε αυτήν την Αίθουσα να συζητάμε μεταξύ μας και να καταλήγουμε κάπου, που ξέρουμε όλοι ότι έχουμε δίκιο, γιατί άκουσα από εδώ ότι θα συμφωνήσουμε.
Ο κ. Παπαθεμελής έθεσε ένα θέμα, κύριε Υπουργέ. 'Εχουμε ιστορικές
μνήμες, ζούμε σε μια περιοχή, ζούμε σήμερα και ξέρουμε και αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται γύρω μας, στην περιοχή μας. Αν θέλετε, λίγο υπερβολικά, μπορεί να έχουμε και ιστορικά δικαιολογημένες φοβίες, αλλά πάντως εθνική αφέλεια δεν δικαιολογείται και θα πρέπει να προλάβουμε κάποια πράγματα και να τα προβλέψουμε και να λάβουμε τα μέτρα μας.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, λοιπόν, θα πρότεινα να ενισχύσετε τις διακρατικές συμφωνίες με άλλες χώρες, ώστε να γινόμαστε χώρα υποδοχής μεταναστών από χώρες που δεν έχουμε ιστορικά προβλήματα, που δεν θα έχουμε στο μέλλον προβλήματα. Είναι χρήσιμο και είναι μια πρωτοβουλία που πρέπει άμεσα να την αναπτύξετε και αυτό σημαίνει ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική κατά την άποψή μου.
Ας πάμε τώρα και στην οργανωμένη αποχώρηση, κύριε Υπουργέ. Πώς εξασφαλίζεται η αποχώρηση, όταν πια δεν τον χρειάζεσθε τον εργαζόμενο; 'Εχετε την αντίληψη ότι θα πρέπει να τον κρατήσουμε εδώ για να αντιμετωπίσουμε τη γήρανση του πληθυσμού ή για να σώσουμε τα ασφαλιστικά ταμεία; 
Είναι συλλογισμοί οι οποίοι δεν είναι αποδεκτοί σε καμία περίπτωση από την ελληνική κοινωνία και, αν θέλετε να την εκφράζετε, όπως λέτε και να την εκπροσωπείτε, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιχειρηματολογείτε με αυτά τα στοιχεία.
'Ηδη και η έκθεση από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής λέει ότι η ρύθμιση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι χειρότερη από την προηγούμενη, η οποία τουλάχιστον εξασφάλιζε με την εγγύηση που κατέθεταν ότι θα γίνει η απόληψή της μετά την αποχώρηση του εργαζόμενου. Σήμερα καταργείται και αυτό το ατού που έχετε.
'Εχουμε λοιπόν σήμερα οκτακόσιες χιλιάδες λαθρομετανάστες, όπως είπε ο κ. Πρωτόπαπας, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 7% του ελληνικού
πληθυσμού. Αντιπροσωπεύουν, κύριε Υπουργέ, το 12% του εργατικού δυναμικού. 
Να σας υπενθυμίσω το εξής, ότι το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία είχαν επί χρόνια αναπτύξει μία πολιτική προσέλκυσης μεταναστών και σήμερα δεν καταγράφουν ποσοστό αλλοδαπών στο εργατικό τους δυναμικό περισσότερο από 7% ή 9%. Η Ελλάδα, χωρίς ποτέ να έχει τέτοια πολιτική προσέλκυσης, σήμερα μιλάει με ένα νούμερο 12% του εργατικού δυναμικού.
Λένε οι μελέτες ότι το 2025 ένας στους τρεις θα είναι 'Ελληνας στην Ελλάδα. Νομίζετε ότι αυτό αρέσει στους 'Ελληνες πολίτες; 'Οχι γιατί είναι ξενόφοβοι και ρατσιστές, αλλά γιατί καθήκον της Ελλάδας είναι πρώτα απ' όλα να προστατεύσει την ποιότητα ζωής, την ασφάλεια, το αγαθό της εργασίας πρώτα για τους 'Ελληνες πολίτες και αν της περισσεύει, ας το δώσει και στους άλλους.
'Ομως αυτό δεν έχετε τη δυνατότητα να το πραγματοποιήσετε. Μην υποκρίνεσθε ότι σώθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και ότι στην ανάπτυξη συνετέλεσαν και οι αλλοδαποί. Συνετέλεσαν στον αθέμιτο ανταγωνισμό, στη 
μαύρη εκμετάλλευση, στη μαύρη αγορά, στην αύξηση της εγκληματικότητας. Πρωτοφανούς αγριότητας εγκλήματα γνώρισε η ελληνική κοινωνία, που

οφειλόταν σε αλλοδαπούς και συνετέλεσε στην ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος.
Μη χαμογελάτε, κύριε Υπουργέ. Το δουλεμπόριο ανθεί. 
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είσθε υπέρ ή κατά των μεταναστών; Δεν το κατάλαβα. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Να απευθύνεσθε στο Προεδρείο,
κυρία συνάδελφε. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι θα πρέπει να απευθύνεσθε στο Προεδρείο, οπότε θα αποφεύγετε και τέτοιες αψιμαχίες με τον κύριο
Υπουργό. 
Σας παρακαλώ, συνεχίστε.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Καλοπροαίρετες είναι οι αψιμαχίες και χρήσιμες καμιά φορά.
Ανθεί το δουλεμπόριο, κύριε Πρόεδρε, αφού θέλετε να απευθυνθώ σε σας
και στατιστικά μάλλον ο ίδιος ο ΟΗΕ λέει ότι ο αριθμός των δούλων παγκοσμίως είναι μεγαλύτερος από το 1800, που χαρακτήριζε την εποχή εκείνη. Και αυτό σημαίνει ότι κάποιες χώρες δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής. Δεν αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της εποχής.
Εγώ θα έλεγα ότι επειδή έχει δύο σκέλη το νομοσχέδιο, ως προς αυτούς
που είναι ήδη εδώ να συνδεθεί η παραμονή τους με το είδος της εργασίας
που προσφέρουν. Δηλαδή αν είναι τελείως αναγκαίοι, τελείως απαραίτητοι,
αν έχουν παραγωγική ενασχόληση, να πάρουμε μέτρα, ώστε να τους
κρατήσουμε. Αλλά θα πρέπει να μπουν περιορισμοί ως προς την κινητικότητά τους, κύριε Υπουργέ. Δεν μπορούν να μετακινούνται, τουλάχιστον μέχρις

ότου αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, ανεξέλεγκτα και να αλλάζουν εργοδότη. Αυτό πρέπει να γίνεται κάτω από σαφείς περιορισμούς και κάτω από έλεγχο.
Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει η ενσωμάτωση, που είναι και αρχή μας. Θα πρέπει να διαφυλάξουμε και να προστατεύσουμε πρώτα την ελληνική
κοινωνία, αλλά και τους ίδιους από την περιθωριοποίηση. Σήμερα -και είναι

συνέχεια αυτού που αναφέρατε προηγουμένως στον κ. Παπαθεμελή- στον ΟΑΕΔ υπάρχουν εκατόν πενήντα χιλιάδες αιτήσεις μόνο. Οι υπόλοιποι πού είναι; Είναι στο περιθώριο; Είναι στα νοσοκομεία; Είναι άρρωστοι;
'Ολα αυτά είναι ερωτήματα, κύριε Υπουργέ, που πρέπει να τα
απαντήσετε, αν σοβαρά θέλετε να αντιμετωπίσετε το φαινόμενο και δεν είναι μία πράξη πίεσης κάτω από το βάρος και την απαίτηση της κοινής γνώμης. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία
παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην

έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", για τα ογδόντα χρόνια ενσωμάτωσης της Θράκης στην Ελλάδα, σαράντα οκτώ μαθητές και τέσσερις συνοδοί -καθηγητές από το 9ο Γυμνάσιο Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο κ. Βαθειάς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κουβεντιάζουμε το θέμα το μεταναστευτικό σε ένα νομοσχέδιο από τα σημαντικότερα που έρχονται στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Μπορεί να πει κανείς ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως μια δημοκρατική κυβέρνηση 
διαμόρφωσε μια πολιτική σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μία πολιτική η οποία διαμορφώνει τους όρους ενός δημοκρατικού πολιτεύματος, με απόλυτο σεβασμό στον παράγοντα άνθρωπο.
Η πολιτική που ασκήθηκε όλα αυτά τα χρόνια μπορεί να πει κανείς ότι
έχει σήμερα αποτελέσματα. Με ένα στοιχείο μπορούμε αυτό να το προσεγγίσουμε. Πριν δύο χρόνια η κοινή γνώμη έθετε ως πρώτο θέμα στη χώρα, για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις, το ζήτημα των οικονομικά μεταναστών στην Ελλάδα και είχαν αρχίσει να φαίνονται φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού.
Σήμερα η καταγραφή είναι τελείως διαφορετική. Και είναι τελείως διαφορετική, διότι υπήρξε μια πολιτική συγκεκριμένη, για να έχουμε τη δυνατότητα και να δώσουμε διέξοδο στο πρόβλημα που κληρονομήσαμε από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, την περίοδο που δημιούργησε το μεταναστευτικό στη χώρα και παράλληλα, με το παρόν νομοσχέδιο να δημιουργήσουμε τη διαχρονική μας πολιτική, όσον αφορά την αγορά εργασίας και να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο σε σχέση με τους λαθρομετανάστες αλλά και αυτούς οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν μόνιμα στη χώρα.
Γιατί έρχονται οι ξένοι μετανάστες στην Ελλάδα; 'Ερχονται γιατί η
χώρα έχει τις δυνατότητες σήμερα να δώσει εργασία όσον αφορά το εργατικό επίπεδο και στον αγροτικό τομέα, κάτι που δεν το είχε σε παλιότερες εποχές. Και αυτό γιατί; Το μεταναστευτικό ζήτημα έχει καταγραφεί στη χώρα, σε μια παλιότερη εποχή, ως ζήτημα εξαγωγής. Δηλαδή 'Ελληνες έφευγαν για να γίνουν εργάτες σε άλλες, προηγμένες χώρες. Ουσιαστικά αυτό καταγράφηκε στην ελληνική κοινωνία. Σήμερα έχουμε την εσωτερική μετανάστευση, αυτούς που έρχονται στην Ελλάδα.

'Ετσι, λοιπόν, αυτό το ζήτημα το προσεγγίσαμε με την αντίστοιχη και με την ανάλογη ευαισθησία, την ευαισθησία την οποία θέλουμε να έχουμε, διότι οι άνθρωποι αυτοί δεν παύει να έρχονται σε μια χώρα, να έχουν τις οικογένειες τους, τα παιδιά τους και να προσπαθούν να στηρίξουν αυτό το οποίο δεν μπόρεσαν στις χώρες τους.
Γιατί δημιουργήθηκαν προβλήματα ξενοφοβίας ή ρατσισμού; Το ότι
δεν υπήρχε μεταναστευτική πολιτική, το ότι δεν υπήρχαν οι κανόνες για να προστατεύσουν συγκεκριμένες λειτουργίες, οι οποίες έπρεπε να είχαν προϋπάρξει, έφεραν τα φαινόμενα τα οποία όλοι είδαμε τα προηγούμενα χρόνια. 'Ομως σήμερα και η διαδικασία νομιμοποίησης με την πράσινη κάρτα και οι πρωτοβουλίες που έχει πάρει η Κυβέρνηση σ'αυτό το επίπεδο
αλλάζουν σε τελείως διαφορετικό επίπεδο το κλίμα που υπήρχε και το οποίο είχαμε όλοι αντιμετωπίσει.
Με το παρόν νομοσχέδιο λύνονται πάρα πολλές εκκρεμότητες. Πολλά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπιζόντουσαν από τις κρατικές υπηρεσίες αλλά και στον τομέα της αγοράς εργασίας φαίνεται ότι επιλύονται. 
Μπήκαν κάποια ζητήματα εδώ, όπως: Αυτό το νομοσχέδιο είναι επαρκές; Η απάντηση πιστεύω ότι είναι απλή. 'Ενα νομοσχέδιο που θα είναι νόμος του

κράτους δεν είναι πάντα επαρκές. 'Ομως αυτό το νομοσχέδιο έχει πάρει την εμπειρία και λύνει τα προβλήματα τουλάχιστον σε ένα επίπεδο 90%. Μετά την εφαρμογή αυτού του νόμου φυσικά θα υπάρχει η δυνατότητα και με ένα νέο νομοσχέδιο να καλυφθούν και ζητήματα τα οποία πιθανά να μην έχουν προβλεφθεί ή και ζητήματα που με τις παρενέργειες αυτού του νόμου να χρειάζονται άλλου είδους βελτιώσεις.
'Ενα στοιχείο που πιστεύω ότι πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα είναι να μη δημιουργήσουμε μία γκετοποίηση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή, όσοι εργάζονται στην Ελλάδα να αισθάνονται ότι πραγματικά συμμετέχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, ότι πραγματικά συμμετέχουν σε όλες τις συνοικίες της Αθήνας και σε όλη την περιφέρεια και ότι μπορούν να λειτουργήσουν με τους 'Ελληνες πολίτες.
'Ενα δεύτερο στοιχείο που μπαίνει είναι το ζήτημα των αρμοδιοτήτων στην περιφέρεια. Ως στοιχείο αποκέντρωσης είναι πάρα πολύ σημαντικό. 'Ομως σήμερα υπάρχει υποδομή τέτοια στις περιφέρειες ή εξέλιξη για να μπορέσουν να καλύψουν αυτές τις σοβαρές ανάγκες και γιατί; Διότι πάρα πολλά ζητήματα τα μεταφέρουμε στις περιφέρειες. 'Οχι μόνο με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά και με άλλα νομοσχέδια που συζητήσαμε μεταφέρουμε αρμοδιότητες στην περιφέρεια. 'Ομως οι περιφέρειες, όπως είναι σήμερα δομημένες, δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα. Αυτό πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα, διότι χρειάζεται ένα στελεχιακό δυναμικό για να ανταποκριθεί στις συγκεκριμένες συνθήκες και ανάγκες.
Ως Βουλευτής περιφέρειας, από το Νομό Φθιώτιδας, αλλά πιστεύω και
όλοι οι συνάδελφοι από τους άλλους νομούς, έχουμε καταγράψει συγκεκριμένα ζητήματα για τον αγροτικό τομέα ή για το πώς έχουν συμπεριφερθεί οι μετανάστες, οι οποίοι ήρθαν στην ελληνική επαρχία για τη δουλειά. Τα προβλήματα καταγράφηκαν. 'Ομως αν οι καταγραφές σε εποχιακό εργατικό δυναμικό είναι σωστά προσανατολισμένες, τότε έχουμε τη δυνατότητα να υπάρχει και εργατικό δυναμικό που να προσφέρει υπηρεσίες και εργασία και εργατικό δυναμικό, το οποίο μπορούμε να το προσανατολίσουμε εκεί όπου χρειάζεται και έτσι να μην έχουμε το πρόβλημα, όταν τελειώνουν οι εποχιακές εργασίες, αυτό το εργατικό δυναμικό να μην έχει τη δυνατότητα προς το ζην και κάποιοι να προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε σχέση με το πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα των αλλοδαπών εργατών.
Μπήκε και ένα άλλο θέμα: Εάν δημιουργούμε κάποιους "καταδότες" -κύρια με την ευαισθησία που έβαλε το Κομμουνιστικό Κόμμα- διότι θα πρέπει να καταγγέλλουν αυτούς που είναι παράνομα στη χώρα. Εδώ θα πρέπει να πούμε όλα τα πράγματα με το όνομά τους. 'Εάν κάποιος είναι λαθρομετανάστης σημαίνει ότι αυτοί που δεν λένε ότι είναι λαθρομετανάστες, οι ίδιοι τον εκμεταλλεύονται. 'Αρα, η διαδικασία του νόμου είναι να προστατεύσει αυτούς, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα ...
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Στέλνοντάς τον στην Αστυνομία και διώχνοντάς τον; Λογική τετράγωνη!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: ... και να τους προστατεύσει από αυτούς που θέλουν να τους εκμεταλλευτούν και να είναι υπεύθυνος ο καθένας απέναντι στο νόμο. Αν ο καθένας είναι υπεύθυνος απέναντι στο νόμο, δεν θα έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Και μη βάζουμε ζητήματα σε σχέση με την παρανομία των πολιτικών στελεχών άλλων εποχών που έχουμε βιώσει και ορισμένοι από μας έχουμε ζήσει και να μη δημιουργούμε τέτοιους συνειρμούς στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αυτό που κάνει το παρόν νομοσχέδιο είναι να βάζει τις ευθύνες και των εργοδοτών και όλων απέναντι στο νόμο, για να φτιάξουμε μια πολιτική η οποία θα είναι προς το συμφέρον του τόπου και φυσικά η ελληνική Κυβέρνηση δείχνει ότι είναι μια σοβαρή Κυβέρνηση απέναντι στον ελληνικό λαό, απέναντι στους 'Ελληνες πολίτες, αλλά και απέναντι σ' αυτούς οι οποίοι προσδοκούν να στηρίξουν το μέλλον των οικογενειών τους στην Ελλάδα. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Κοντογιαννόπουλος έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο του
Υπουργείου Εσωτερικών που συζητούμε αποτελεί πολιτική παρέμβαση υψηλής ποιότητας. Νομίζω ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να απονείμουμε και στην πολιτική ηγεσία ενός Υπουργείου εύσημα για ένα νομοσχέδιο άρτιο, τόσο από πλευράς περιεχομένου όσο και από πλευράς νομοτεχνικής διατύπωσης.
Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, να ανοίξω μία παρένθεση που αφορά
το Προεδρείο της Βουλής. 'Επειτα από πάρα πολύ καιρό βλέπουμε ένα νομοσχέδιο δομημένο, όπως πρέπει να είναι τα νομοσχέδια, και άρθρα τα οποία μπορούν να συζητηθούν μέσα στα χρονικά πλαίσια που ο Κανονισμός της Βουλής επιτρέπει. Αποτελεί ευθύνη του Προεδρείου να ελέγχει το απαράδεκτο φαινόμενο, το οποίο σε λίγο καιρό πάλι θα αντιμετωπίσουμε, όταν με τη μορφή άρθρων διατυπώνονται ολόκληρα νομοσχέδια, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει βούληση για οποιαδήποτε επεξεργασία από τη Βουλή.
Θα συζητήσουμε τις επόμενες μέρες νομοσχέδιο που είδα ότι ένα και
μόνο άρθρο επεκτείνεται σε τέσσερις σελίδες του τυπογραφείου. Θα παρακαλούσα, κύριε Πρόεδρε, τέτοια νομοσχέδια να τα επιστρέφετε στους υπογράφοντες Υπουργούς, διότι αποτελούν ύβρη για το Κοινοβούλιο και προδίδουν πρόθεση να μη γίνεται ουσιαστική επεξεργασία.
Επανέρχομαι κλείνοντας την παρένθεση, κύριε Πρόεδρε, στην παρατήρηση που όλοι γνωρίζουμε -διότι ζήσαμε, βιώσαμε αυτές τις συνθήκες που προκάλεσαν η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και το άνοιγμα των συνόρων των τέως σοσιαλιστικών χωρών, σε συνδυασμό βεβαίως και με την άνοδο του βιoτικού επιπέδου του λαού μας και την απροθυμία πολλών Ελλήνων πολιτών να καταπιάνονται με δουλειές χειρωνακτικού χαρακτήρα. Οι συνθήκες αυτές προκάλεσαν ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο στην εποχή μας. Η πατρίδα μας από χώρα εξαγωγής μεταναστών μετετράπη σε χώρα υποδοχής μεταναστών. 'Οπως έχουν επισημάνει πολλές μελέτες, αλλά και όλοι εμείς, βιώνοντας την καθημερινή πράξη και την καθημερινή πραγματικότητα, αυτοί οι μετανάστες έχουν συμβάλει ουσιαστικά στην αύξηση της παραγωγής, ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα και τις κατασκευές, αλλά και καλύπτουν τα δημογραφικά κενά που δημιουργεί το μεγάλο πρόβλημα της υπογεννητικότητας του λαού μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει η Δ' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κα ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
Είναι φανερό και θα έλεγα ότι και αναπόφευκτο, η χώρα μας να
αιφνιδιαστεί στην πρώτη εμφάνιση αυτού του μεταναστευτικού κύματος. Οι μετανάστες τον πρώτο καιρό εισέρχονταν σωρηδόν και ανεξέλεγκτα. Πολλοί απ' αυτούς, επωφελούμενοι και τις ανώμαλες καταστάσεις της πατρίδας τους, ασφαλώς δεν ήρθαν με τις καλύτερες προθέσεις στη χώρα μας. Επεδίωκαν το εύκολο και πολλές φορές το παράνομο κέρδος. Εξάλλου η κρατική μηχανή βρέθηκε απροετοίμαστη και δεν ήταν σε θέση να εξασφαλίσει στους νεοεισερχόμενους συνθήκες στέγασης, κοινωνική ασφάλιση, λογικές αποδοχές, εκπαίδευση, προοπτικές μιας κοινωνικής ένταξης και εξέλιξης.
Για όλα αυτά τα θέματα δεν υπήρξε ούτε η αναγκαία οργανωτική υποδομή και ούτε οι κατασταλαγμένες πρακτικά και τεκμηριωμένες απόψεις. Ο νόμος ν. 1975/91 συντάχθηκε τότε για να αντιμετωπίσει εκ των ενόντων μια κατάσταση και αποτυπώνει αυτές τις ελλείψεις εκείνης της εποχής.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο διοικητικός μηχανισμός έμαθε
πολλά. Προβληματίστηκε, δοκίμασε πολλά, αναζήτησε τα ζητούμενα από τους 'Ελληνες αλλά και από τους μετανάστες, μελέτησε τις λύσεις που εφαρμόζονται στο εξωτερικό και αποτέλεσμα αυτής της συνθετικής διεργασίας είναι η διαμόρφωση μέσα από τα πλαίσια αυτού του νομοσχεδίου για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας, μιας σαφούς μεταναστευτικής πολιτικής, μιας πολιτικής που βασίζεται στην αποδοχή και ρύθμιση του μεταναστευτικού φαινομένου, στη μέριμνα για τα δικαιώματα των μεταναστών και την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία, χωρίς φυλετικές προκαταλήψεις. Στο σημείο αυτό έγκειται και η διαφορά της φιλοσοφίας ανάμεσα στη μεταναστευτική πολιτική που αποτυπώνεται στο νομοσχέδιο και τις ετερόκλητες φωνές που αντιδρούν στην ψήφισή του, υπό το προπέτασμα της αγωνίας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία, που είναι υπαρκτά. Εκφράζονται πολλές φορές αντιρρήσεις που παίρνουν το χαρακτήρα της ξενοφοβίας. Επιρρίπτουν την ευθύνη για την εγκληματικότητα στους μετανάστες. Και το σημαντικότερο εμφανίζουν και ως κίνδυνο αφελληνισμού τη μόνιμη ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία μας. Πιστεύω ότι είναι ανιστόρητο και δεν λαμβάνει κανένας υπόψη του, εκείνος που διατυπώνει τέτοιου είδους αντιρρήσεις ότι ιστορικά η διατήρηση της ελληνικότητας και η ενσωμάτωση σε αυτήν των μεσαιωνικών μεταναστεύσεων απέδειξαν στην πράξη
το αβάσιμο των θεωριών του Φαλμεράιερ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική της κοινωνικής ένταξης των
μεταναστών συνάδει απόλυτα με τις αρχές του ΟΗΕ, της ΔΑΣΕ και της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 'Εχει χαρακτήρα κατ'εξοχήν ανθρωπιστικό, αλλά και ταυτόχρονα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας. Και αυτήν την πολιτική εκφράζει το νομοσχέδιο που συζητούμε. Ρυθμίζει κατά τρόπο δημοκρατικό αλλά και θετικό για τη δημόσια ασφάλεια, την είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα μας για οποιοδήποτε λόγο. Κωδικοποιεί τους όρους και τις διαδικασίες παραμονής και εργασίας των αλλοδαπών, χρησιμοποιώντας κριτήρια όχι απλά αστυνομικά αλλά κυρίως κοινωνικά. Και μεριμνά για την ένταξή τους στην κοινωνία μας από κάθε πλευρά, από την επαφή με τις αρχές μέχρι την ακώλυτη άσκηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ασφαλιστική και υγειονομική περίθαλψη και την ένταξή τους των παιδιών των μεταναστών σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Τέλος, προσδιορίζει τους όρους και τις διαδικασίες για την πολιτογράφηση των αλλοδαπών ως Ελλήνων, λαμβάνοντας ιδιαίτερη μέριμνα για τους ανιθαγενείς και τους πρόσφυγες. Λαμβάνει έτσι υπόψη του στοιχεία αντικειμενικά και όχι φυλετικά. Και αυτή είναι η διαφορά της κυβερνητικής πολιτικής, με τις αντιλήψεις που εκφράζονται από ορισμένες πλευρές σε αυτήν την Αίθουσα. Και ακριβώς σηματοδοτεί τους πολιτικούς και κοινωνικούς όρους με τους οποίους αντιμετωπίζεται το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Ασφαλώς κυρία Πρόεδρε, οι διατάξεις του νομοσχεδίου δεν είναι
τέλειες. 'Αλλωστε η κοινωνική δυναμική μεταβάλλεται και πάντα υπάρχουν περιθώρια για το καλύτερο.
'Ομως το νομοσχέδιο με τα σημερινά δεδομένα είναι πραγματικά άρτιο
και πιστεύω ότι από τη συζήτηση της Βουλης μπορούν να γίνουν και θα γίνουν εποικοδομητικές παρατηρήσεις, ώστε ορισμένες διατάξεις σαν αυτές που επισημαίνονται από το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής να λάβουν ένα αρτιότερο χαρακτήρα.
Και είμαι βέβαιος ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών θα ανταποκριθεί στις εποικοδομητικές παρατηρήσεις που ασφαλώς θα γίνουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης.
Πιστεύω ότι αυτά τα θετικά αποτελέσματα θα διευρυνθούν και θα εμβαθυνθούν από την εφαρμογή του νομοσχεδίου. Και πιστεύω ότι ακριβώς ο στόχος του νομοσχεδίου δικαιολογεί μια ευρύτερη συναίνεση από όλες τις πτέρυγες και όχι μια μικρόψυχη μικροκομματική αντιμετώπιση.
Ως τέως χώρα εξαγωγής μεταναστών η Ελλάδα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο χειρισμό του μεταναστευτικού προβλήματος. Ως λαός με τρισχιλιετή πολιτισμό και αφοσίωση στα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είμαστε πάντα ανοικτοί στην αρχή του Ισοκράτη ότι 'Ελληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας".
Ως περιοχή με δημογραφική κάμψη και σημαντικό πρόβλημα κόστους
παραγωγής και διεθνούς ανταγωνιστικότητας για τα προϊόντα μας χρειαζόμαστε τους μετανάστες νόμιμους, απασχολούμενους, ασφαλισμένους, εκπαιδευόμενους και ασκούντες όλα τα δικαιώματα των ανθρώπων και των πολιτών. Αυτόν τον στόχο επιδιώκει το νομοσχέδιο και γι' αυτό πρέπει να στηριχθεί απ' όλους.
(Χειροκροτήματα απο την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ορέστης Κολοζώφ έχει το λόγο. 
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο που
συζητάμε σήμερα είναι όντως επίκαιρο όχι μόνο γιατί σήμερα υπάρχουν μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα, που απασχολούν ολόκληρες ηπείρους αλλά γιατί στη χώρα μας έχει διαμορφωθεί μια τέτοια κατάσταση που είναι αναγκαία η ρύθμισή της. Αφορά τους μετανάστες που έχουν έρθει και ζουν στην πατρίδα μας και ουσιαστικά πρόκειται για την ομαλοποίηση μιας ανώμαλης κατάστασης, που έχει δημιουργηθεί με αυτόν τον πληθυσμό.

Πριν όμως μπω στην ουσία του νομοσχεδίου, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι όταν άρχισε αυτό το φαινόμενο με τις αλλαγές που είχαμε στις βαλκανικές χώρες, με το άνοιγμα των συνόρων της Αλβανίας και με τον ανεξέλεγκτο τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά η τότε ελληνική κυβέρνηση ενεθάρρυνε αυτήν την είσοδο ήμασταν ίσως το μοναδικό κόμμα -και μας εμπαίζατε τότε, πολλοί γελούσαν μαζί μας- το οποίο είχε θέσει θέμα ελέγχου των συνόρων και εξασφάλιση των μεταναστών, που έρχονταν στη χώρα
μας, γιατί βλέπαμε τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο οι μετανάστες γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης και από τους δικούς μας, αλλά και από εκείνους τους επιτήδειους που πάντα υπάρχουν σε τέτοιες ανώμαλες περιπτώσεις είτε ήταν 'Ελληνες είτε ήταν αλλοδαποί είτε ήταν ομοεθνείς με τους μετανάστες.
Επομένως για εμάς δεν υπάρχει ερωτηματικό κατά πόσο θα πρέπει να υφίστανται ρυθμίσεις αυτού του φαινομένου. Εκείνο το οποίο εμείς ζητούμε είναι αυτές οι ρυθμίσεις να βρίσκονται σε αρμονία με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τα δικαιώματα που έχει ο άνθρωπος απ' τη γέννησή του σαν ανθρώπινη φύση και που κανένας νόμος, κανένας περιορισμός, δεν μπορεί να αφαιρέσει.
Σήμερα η κατάσταση στην πατρίδα μας είναι ανεξέλεγκτη σχετικά με
αυτόν τον πληθυσμό. Στη χώρα μας μαζεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Μερικοί θεωρούν ότι ο αριθμός τους έχει ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο.
Η μεγάλη πλειοψηφία απ'αυτούς βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας σύμφωνα με τους νόμους της χώρα μας. Οι λόγοι για τους οποίους ήρθαν εδώ είναι γνωστοί λίγο πολύ. Τους ανέπτυξε και η κυρία Υπουργός στο εισηγητικό μέρος της ομιλίας της.
Και εδώ θα πρέπει να ανοίξω μια παρένθεση, ότι όσο δεν ασκείται μια πολιτική ανάπτυξης των χωρών, που βρίσκονται στην πορεία ανάπτυξης, αυτά τα φαινόμενα και θα αυξάνονται και θα πολλαπλασιάζονται. Και όσο θα εντείνεται αυτή η πορεία -την ονομάζετε παγκοσμιοποίηση- κυριαρχίας των πολυεθνικών πάνω σε όλες τις χώρες του κόσμου με τον τρόπο που αυτή γίνεται, αυτά τα φαινόμενα και θα αυξάνονται και θα πληθαίνουν και μάλιστα θα έλεγα ότι εκείνες οι χώρες που έχουν ένα επίπεδο κάπως υψηλότερο, θα αισθάνονται αυτήν την πίεση των μεταναστών. 'Ετσι γινόταν πάντοτε και έτσι θα γίνεται και στο μέλλον, εάν η ανθρωπότητα δεν συλλάβει ένα σχέδιο ανάπτυξης όλων των περιοχών και ανάληψης και του κόστους που έχει μια τέτοια ανάπτυξη.
Στα δικά μας τώρα: Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στη χώρα μας για να βρουν μια θέση στον ήλιο. Ανεξάρτητα αν βρίσκονται εδώ αναγκαστικά, αν οι συγκυρίες τους ανάγκασαν να βρεθούν εδώ στην πατρίδα μας, εξακολουθούν να είναι άνθρωποι και σαν άνθρωποι έχουν μια σειρά από δικαιώματα, που, όπως είπα προηγουμένως, κανένας δεν μπορεί να τους τα αφαιρέσει ούτε και να τα περιορίσει.
'Οπου έγινε προσπάθεια να αγνοηθούν αυτά τα δικαιώματα, οι συνέπειες ήταν μεγάλες, είχαμε μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις χωρίς ποτέ να γίνει κατορθωτό ο περιορισμός αυτών των δικαιωμάτων. Αντίθετα στο τέλος 
νομιμοποιήθηκαν αυτά τα δικαιώματα. Αυτό λέγει η πορεία της ανθρωπότητας. Η κυρία Υπουργός ισχυρίστηκε πως αυτό το νομοσχέδιο ρυθμίζει διάφορα
θέματα σεβόμενο ακριβώς αυτά τα δικαιώματα.
Ας δούμε, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο. Ας αρχίσουμε από εκεί που βρισκόμαστε σήμερα. Είπατε ότι υπάρχουν τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες πράσινες κάρτες; 
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και
Αποκέντρωσης): Αιτήσεις προσωρινής παραμονής.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Μάλιστα.
Προοπτική του νομοσχεδίου ποια είναι; Υπάρχουν περίπου οκτακόσιες χιλιάδες παράνομοι. Να νομιμοποιηθούν -το πιο ίσως θετικό- οι μισοί. Οι άλλοι μισοί; Θα εξακολουθήσουν -και πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους- να παραμένουν, να ζουν, να δραστηριοποιούνται, να παράγουν, παράνομα σ'αυτήν τη χώρα.
Η παραμονή αυτών των χιλιάδων ανθρώπων στην παρανομία θα εξακολουθεί
να υπάρχει και να οξύνεται χρόνο με το χρόνο και θα διατηρεί στην
ημερήσια διάταξη το πρόβλημα που υποτίθεται ότι αυτό το νομοσχέδιο θέλει να λύσει.
'Οσες "σκούπες" και να γίνουν σ'αυτό το διάστημα μετά την ψήφιση αυτού του νόμου, όσα πλοία και αν νοικιάσουμε για να μεταφέρουμε μαζικά τους παράνομους που θα μαζεύουμε με το δίχτυ, τις σκούπες ή με διάφορα άλλα μέσα, των καταγγελιών στην Αστυνομία που θα κάνουν οι πολίτες για να τους διώξουμε, δεν θα φτάνουν για να αδειάσουν αυτήν τη χώρα από τους παράνομους. Οι παράνομοι μετανάστες θα είναι παρόντες.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Γιατί θα έρχονται και άλλοι.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Σε λίγο θα αναφερθώ στα ζητήματα της ρύθμισης. 'Ομως από τώρα θέλω να πω ότι αυτό το νομοσχέδιο, στη ζωή έτσι όπως

εξελίσσονται τα πράγματα, είναι ανεφάρμοστο. Δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί. Και πολύ γρήγορα θα αναγκαστούμε σ'αυτήν εδώ την Αίθουσα να ψάχνουμε να βρούμε λύσεις πάνω σε κρίσιμα ζητήματα, που θα βρίσκονται σε όξυνση.
Θα ασχοληθώ παραπέρα με τα ζητήματα ρύθμισης, βίζας, άδειας παραμονής, διαβίωσης των μεταναστών κλπ. Θα ασχοληθούμε όμως πολύ περισσότερο στις λεπτομέρειες κατά τη συζήτηση των άρθρων και θα κάνουμε ορισμένες προτάσεις με την ελπίδα να μπορέσει κάτι να περάσει.
Πριν όμως, θα ήθελα να σας διαβάσω τον επίλογο του εγγράφου που κατέθεσε ο Συνήγορος του Πολίτη, ανεξάρτητη διοικητική αρχή, όπου οι εκτιμήσεις για το ανεφάρμοστο αυτού του νόμου, όπως είπα και προηγουμένως, μας βρίσκουν σύμφωνους. 
Λέει, λοιπόν, στην κατακλείδα, στα συμπεράσματά του: "Ο Συνήγορος του Πολίτη δεν μπορεί να κρύψει την ανησυχία του απέναντι στο ενδεχόμενο, οι πραγματικές περιστάσεις αυτές στο πλαίσιο των οποίων θα επιχειρηθεί η εφαρμογή των προτεινομένων ρυθμίσεων, να ακυρώσουν στην πράξη, όπως και στην περίπτωση παλαιοτέρων νομοθετικών και κανονιστικών πρωτοβουλιών, την υλοποίηση αυτής της συγκεκριμένης μακροπρόθεσμης πολιτικής, μιας πολιτικής η ορθότητα της οποίας εν όψει της κρισιμότητας τόσο των προκλήσεων που αντιμετωπίζει διεθνώς η χώρα όσο και των καθημερινών
πλέον προβλημάτων με τα οποία συνδέεται, αναμένεται οπωσδήποτε να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρών αντιρρήσεων.
Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα τυχόν αποτυχίας και αυτής της
πρωτοβουλίας είναι πάντως ήδη ορατό. Χιλιάδες άνθρωποι, πιεζόμενοι από το φάσμα της εξαθλίωσης, θα εξακολουθήσουν να συρρέουν στη χώρα μας για να συναντήσουν, όχι μία καλύτερη βιοτική προοπτική, αλλά την πλήρη κοινωνική περιθωριοποίηση, την καθημερινή εκμετάλλευση και τη διαρκή αβεβαιότητα, εύκολα θύματα Ελλήνων και αλλοδαπών επιτήδειων, μόνιμος πληθυσμός φυλακών και κρατητηρίων και ιδανικός αποδιοπομπαίος τράγος των αισθημάτων ανασφάλειας που κατατρύχουν την κοινωνία μας μπροστά στις αλλεπάλληλες ανατροπές που μας επιφυλλάσσει το μέλλον.
Η προοπτική βέβαια αυτή οπωσδήποτε ικανοποιεί τα ημεδαπά ή αλλοδαπά δίκτυα εκμετάλλευσης της ανάγκης ή της ευπιστίας των αλλοδαπών, τα οποία διατρέχουν δυστυχώς την κοινωνία μας, εγγίζοντας μερικές φορές και τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό. Τέτοια προοπτική, όμως, καθιστά ταυτόχρονα σαφές ότι η επιτυχία μιας πολιτικής για τη μετανάστευση, δεν αποτελεί μόνο ζήτημα πολιτικό, αλλά και προεχόντως ηθικό και νομικό, στο βαθμό που έτσι τίθεται εν αμφιβόλω η απόλυτη προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που τα άρθρα 2 παράγραφος 1 και 5 παράγραφος 2 του Συντάγματός μας επιφυλλάσσουν σε κάθε πρόσωπο που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων.
Ο Συνήγορος του Πολίτη είναι βέβαιος ότι την ανησυχία του αυτή συμμερίζονται απολύτως και οι ίδιοι οι συντάκτες των προτεινομένων ρυθμίσεων, γι'αυτό άλλωστε συνέταξε την ανά χείρας έκθεση".
Μας βρίσκει σύμφωνους, έτσι είναι τα πράγματα. Δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί και γι'αυτούς τους λόγους που λέει ο Συνήγορος του Πολίτη
αυτό το νομοθέτημα και στην κατ'άρθρο συζήτηση θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε αυτά τα ζητήματα, έτσι ώστε ό,τι μπορεί να περισωθεί, να περισωθεί.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η νομιμοποίηση της παραμονής των μεταναστών είναι η αναγκαία προϋπόθεση για την παροχή ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στον εργασιακό τομέα, στις κοινωνικές παροχές, στην κοινωνική ζωή αυτής της χώρας. Μια τέτοια λύση ανθρωπισμού και δικαιοσύνης για τους μετανάστες, πιστεύουμε πως θα συνέβαλε στη βελτίωση των σχέσεων κατ'αρχήν Ελλήνων και μεταναστών. Θα βοηθούσε την υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων, θα επιτάχυνε την ενιαιοποίηση των διεκδικητικών δυνατοτήτων των συνδικάτων και των μαζικών φορέων. 'Η μήπως, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν νομιμοποιούνται όσοι σήμερα βρίσκονται στη χώρα μας; 'Η μήπως δεν νομιμοποιούνται ακριβώς για να προστατευθεί η μαύρη εργασία, η πηγή αυτή, η παρόνομη, πλουτισμού μιας σειράς επιτήδειων εργοδοτών;
Η νομιμοποίησή τους, κατά τη γνώμη μας, θα συνέβαλε στην αναζωογόνηση της κοινωνικής ασφάλισης, θα έδινε ώθηση στην αγορά, που θα τονωθεί από τις προσπάθειες χιλιάδων ατόμων στον αγώνα για την οργάνωση των εστιών,
των νοικοκυριών τους και των ενδιαφερόντων τους, που σήμερα, κάτω από συνθήκες παρανομίας και ανασφάλειας αντικειμενικά περιορίζονται. 
Σχετικά με τα ζητήματα ρύθμισης της παραμονής των μεταναστών πρέπει
να διαπιστώσουμε πως όλο το νομοσχέδιο, δυστυχώς, είναι εμποτισμένο από μια νοοτροπία αστυνομικού κράτους, όπου ο όποιος πολίτης είναι ύποπτος και επομένως ανάλογα με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα βρεθεί υποψήφιος ένοχος. Είναι διάχυτο αυτό που είδαμε όταν συζητούσαμε τη Συμφωνία του Σένγκεν. Είναι διάχυτο το πνεύμα της Συμφωνίας του Σένγκεν. Και αναμφίβολα είναι ένα στήριγμα σ' αυτήν ακριβώς την πολιτική που θέλει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση ν' ασκείται μέσω αυτού του μηχανισμού που έφτιαξε με το ηλεκτρονικό σύστημα και τη Συμφωνία του Σένγκεν.

Υπάρχουν διατάξεις που ανατρέπουν την ουσία του κράτους δικαίου. Παραδείγματος χάρη αναφέρεται στο άρθρο 7: "Ο πρόξενος μπορεί να αρνηθεί
χωρίς αιτιολογία τη χορήγηση θεώρησης βίζας". Πέρα από το επικίνδυνο της υπόθεσης, πέρα από ζητήματα χρηματισμού ή όποιας προσωπικής εμπάθειας, που μπορούν να υπεισέλθουν σε μια τέτοια ρύθμιση θα ήθελα να δούμε τι σημαίνει "απόρριψη χωρίς αιτιολόγηση". Δεν είναι ο πρόξενος μέλος της συντεταγμένης πολιτείας, στην οποία ζούμε; Δεν ελέγχεται ο πρόξενος από τους ανωτέρους, από τις υπηρεσίες του Υπουργείου;
Σας ρωτάω: Αν ένας αλλοδαπός που έχει όλες τις προϋποθέσεις να πάρει βίζα, δεν την πάρει και προσφύγει στην ελληνική δικαιοσύνη θα γίνει αποδεκτό το επιχείρημα: "'Ετσι θέλω και δεν δίνω βίζα"; Δεν πρέπει κάτι να πει όποιος θα εκπροσωπεί το ελληνικό κράτος σ' αυτήν τη διαμάχη; Θα πει αναιτιολόγητα: "'Ετσι θέλω, το προβλέπει ο νόμος"; Και μπορεί να περάσει αυτό σ' ένα κράτος δικαίου;
Σας ρωτάω ακόμα: Αν ο Υπουργός των Εξωτερικών για οποιονδήποτε λόγο εθνικής σημασίας -το λέω γιατί κάπως σας συγκινεί ο όρος- ζητήσει από μια προξενική αρχή να εκδοθεί βίζα σε κάποιον πολίτη αλλοδαπό για δικούς μας λόγους εθνικής σημασίας, ο πρόξενος μπορεί να πει όχι; Και αν πει, δεν έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει; Μπορεί δηλαδή ο πρόξενος για τους δικούς του λόγους, για όποιους λόγους, αν θέλετε και για πολιτικούς λόγους, αν θέλετε και για άλλους λόγους, τους οποίους μπορείτε να φανταστείτε, υπονόμευσης μιας συγκεκριμένης ενέργειας του Υπουργείου, να πει: "'Οχι, δεν δίνω"; Και θα τον ρωτάει ο Υπουργός γιατί και θα του λέει: "Δεν σου δίνω το λόγο, έτσι θέλω"; Αυτά είναι επικίνδυνα, πρωτάκουστα πράγματα. 
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η
νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας με νόμο για κανέναν υπάλληλο του ελληνικού κράτους. 'Ολες οι αποφάσεις πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Αν υπάρχει κάποια σκοπιμότητα, πράγμα που εμείς δεν αποδεχόμαστε, αλλά για να συνεννοηθούμε, αυτή η σκοπιμότητα θα πρέπει να είναι και η αιτιολόγηση της όποιας πράξης ενός δημοσίου υπαλλήλου. Και αν θέλετε μην ανακοινώνετε τους λόγους σκοπιμότητας, εάν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Αλλά δεν μπορεί χωρίς αιτιολόγηση να υπάρξει πράξη δημοσίου υπαλλήλου. Κάθε πράξη θα πρέπει να ελέγχεται.
Θα συνεχίσω με τις ρυθμίσεις που γίνονται από το νομοσχέδιο στην
προσπάθειά του να συλλάβει τους παράνομους, να τους εντοπίσει και ενδεχομένως να τους απελάσει.
Θα ήθελα πολύ σύντομα -ο χρόνος μου είναι περιορισμένος- να αναφερθώ στο θέμα της παιδείας, που κάπως δώσατε μία λύση. Υπάρχει και ένα άλλο σκέλος. Βεβαίως θα πηγαίνουν στα ελληνικά σχολεία. Εγώ ξέρω ότι εμείς δίνουμε μάχη σαν ελληνικό κράτος, τα παιδιά μας που βρίσκονται σε άλλα κράτη -των Ελλήνων μεταναστών- στα σχολεία που πηγαίνουν να υπάρχει η ελληνική γλώσσα. Και το παλεύουμε αυτό. 'Αλλο αν δεν έγινε ή στο βαθμό που έγινε. 'Ηταν αίτημα δικό μας. Το αισθανόμασταν σαν αναγκαίο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
'Οταν ανατρέπουμε την κατάσταση και γινόμαστε εμείς αυτοί που υποδέχονται τους μετανάστες, τότε δεν προβλέπουμε τίποτα σε ένα νομοσχέδιο μεταναστών, κάτι ανάλογο κοινοτήτων που μπορεί να είναι πολυπληθείς και να θέλουν οι ίδιοι κάποιες ώρες να προσφέρουν. Εν πάση περιπτώσει, είναι ένα θέμα, το οποίο θα το δούμε στην κατ' άρθρο συζήτηση, επειδή τελειώνει ο χρόνος.
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται να υπάρχουν κυρώσεις σε μια σειρά από υπαλλήλους που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αλλοδαπούς, οι οποίοι δεν
έχουν άδεια παραμονής. Εξαιρούνται τα έκτακτα περιστατικά στα νοσοκομεία και ευτυχώς. 
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας
του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. 'Ενα λεπτό.
Δηλαδή, ένας παράνομος μετανάστης που για διάφορους λόγους δεν
κατόρθωσε στις προθεσμίες που προβλέπονται να νομιμοποιηθεί, δεν έχει το δικαίωμα να κάνει ούτε συμβολαιογραφικές πράξεις ούτε άλλες τέτοιες πράξεις. Δεν έχει το δικαίωμα να καθορίσει τα της περιουσίας του, αν έχει εκκρεμότητες από τη χώρα από την οποία προέρχεται, δεν μπορεί ούτε τη διαθήκη του να κάνει, αν είναι αναγκαίο να κάνει μία τέτοια πράξη.
Από πού αντλούμε εμείς ένα τέτοιο δικαίωμα και πώς το θεμελιώνουμε
αυτό το δικαίωμα, το οποίο πηγάζει από τα ανθρώπινα δικαιώματα; Δεν μπορείς να το αρνηθείς σε κανέναν.
Ο νόμος, όμως, δεν περιορίζεται σε αυτό. Προβλέπει κυρώσεις σε όποιον συμβολαιογράφο δεν καταγγείλει στις αρχές την παρουσία του παρανόμου. Ο νόμος πάει και παρακάτω. 'Οποιος πολίτης νοικιάσει ή με οποιοδήποτε τρόπο παρέχει στέγη σε αλλοδαπό, πρέπει να ενημερώνει την Αστυνομία.
Είναι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η γνωστή φασιστική και ναζιστική πρακτική μετατροπής του λαού σε έναν απέραντο στρατό χαφιέδων. 
Και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε: Αυτός ο νόμος δεν θα βρει
εφαρμογή στη χώρα μας. Κανένας επιστήμονας -ιδιαίτερα σε αυτά τα σημείαγιατρός ή άλλος, δεν θα προσφέρει τέτοιου είδους υπηρεσίες. Για το γιατρό ιδιαίτερα μπαίνει και το ζήτημα του όρκου του Ιπποκράτη. Γνωρίζετε καλά πως πολύ λίγοι γιατροί θα παραβιάσουν αυτόν τον όρκο.
Ποια από τις κυρίες ή ποιος από τους κυρίους Βουλευτές θα ενημέρωνε την Αστυνομία εάν κάποιος γνωστός του αλλοδαπός, πιθανά συνάδελφός του, που οι συγκυρίες τον έφεραν μετανάστη εδώ στη χώρα μας, ζητούσε καταφύγιο μέχρι να μπορέσει να λύσει το πρόβλημά του στο σπίτι του; 
Και ενώ εξαντλείται η αυστηρότητα σε αυτά τα ζητήματα -και θα το
δούμε στην κατ' άρθρο συζήτηση- προς όλους, υπάρχει ειδικό κεφάλαιο -που κατά τη γνώμη μας μπορούσε να μην υπάρχει- που ρυθμίζει τα των καλλιτέχνιδων στα σκυλάδικα.
Σας ευχαριστώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στα πολιτιστικά κέντρα!

ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Στα πολιτιστικά κέντρα! 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Δασκαλάκης. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία
αμφιβολία ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο απαντάει σε πάρα πολλά προβλήματα που έχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια και δίνει λύσεις σε ζητήματα και κοινωνικού και διοικητικού χαρακτήρα και στην αναγνώριση φυσικά βασικών δικαιωμάτων των μεταναστών.
Περιλαμβάνονται ρυθμίσεις που βελτιώνουν το ισχύον νομικό καθεστώς, αναθέτει συγκεκριμένες ευθύνες σε περιφερειακά όργανα και βέβαια αναδεικνύει το Υπουργείο Εσωτερικών -και πώς αλλιώς θα γινόταν- σε συντονιστή όλης αυτής της πολιτικής αντιμετώπισης, θα έλεγα, του μεταναστευτικού ζητήματος.
Με την ευκαιρία που είναι και η κυρία Υπουργός εδώ, η οποία είναι βασικό στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σε αρκετές περιπτώσεις συνδιαμορφωτής των επιμέρους πολιτικών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα ήθελα να πω μερικά ζητήματα, κατά την άποψή μου -και δεν κριτικάρω το νομοσχέδιο, γενικότερα ζητήματα βάζω- που συνθέτουν ή και επηρεάζουν αποφασιστικά αυτό που θα ονομάζαμε μεταναστευτική πολιτική.
Κατ'αρχήν είναι η αναπτυξιακή πορεία και πολιτική μιας χώρας. Είναι γνωστό ότι στις αναπτυσσόμενες οικονομίες η φθηνή εργασία και η "μαύρη" πολλές φορές, αποτελεί έναν παράγοντα, που σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν, αξιοποιήθηκε, προκειμένου να επιτευχθούν περισσότερο γρήγορα οι αναπτυξιακοί στόχοι.
Το ερώτημα λοιπόν, που προκύπτει, είναι σε ποιο βαθμό ο σχεδιασμός
της Κυβέρνησης -αναφέρομαι στην αναπτυξιακή πολιτική- έχει προσμετρήσει και αυτήν τη βασική παράμετρο στο σχεδιασμό μιας ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής. Παράλληλα η αναπτυξιακή πολιτική και οι αναπτυξιακοί ρυθμοί επηρεάζουν την απασχόληση.
Είναι γνωστό επίσης ότι ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα, που μας απασχολεί στη χώρα μας, είναι η ανεργία και είναι η κάλυψη από τις νέες θέσεις εργασίας που παράγονται, των θέσεων εργασίας που χάνονται στο

δρόμο είτε από μικρή παραγωγικότητα είτε από κλείσιμο αντιπαραγωγικών μονάδων.
Ποια, λοιπόν, είναι σε συνδυασμό και με την απασχόληση, η επιτρεπόμενη για τη χώρα μας ροή μεταναστευτικού ρεύματος και ακόμα σε ποιους παραγωγικούς κλάδους, σε ποιες παραγωγικές μονάδες, έτσι ώστε και να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της χώρας, αλλά και να μην επηρεαστεί φυσικά η εγχώρια προσφορά εργασίας;
'Αλλος ένας βασικός παράγοντας -γιατί ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να
μακρηγορήσω- στο πακέτο που συνθέτει το παζλ της μεταναστευτικής πολιτικής αφορά το ρατσισμό, την ξενοφοβία και την ασφάλεια. Είναι δύο παράγοντες, ο ρατσισμός και η ασφάλεια, που τα τελευταία χρόνια έχουν 
αναδειχθεί και ο ένας επηρεάζει δυστυχώς τον άλλον. Δε νομίζω ότι είναι κάτι άγνωστο και να αναρωτηθεί κανείς ποια είναι η γενεσιουργός αιτία -και

αυτό δεν αφορά απόλυτα τη χώρα μας- της εισόδου μεταναστών στη χώρα μας και της εισαγόμενης σε κάποιο βαθμό εγκληματικότητας. Εξάλλου ήταν πάρα πολύ αυτοκριτικός το πρωί ο κ. Πολύδωρας όταν ομολόγησε ότι με νομοθετικά μέτρα η Νέα Δημοκρατία απεδέχθη και την είσοδο αποφυλακισμένων ή δραπετών από τις φυλακές της Αλβανίας ή γενικότερα των βαλκανικών χωρών. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, με τον πανάρχαιο πολιτισμό της, με ένα
προηγούμενο μεταναστών Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, που αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα, δεν είναι δυνατόν να καλλιεργείται από κάποιους μια ρατσιστική, ξενοφοβική μανία, με όλες τις συνέπειες και τους κινδύνους που μπορεί αυτή να δημιουργήσει για μια ομαλή πορεία. Ακόμα σε έναν κόσμο, όπως διαμορφώνεται ο νέος κόσμος χωρίς φραγμούς, χωρίς σύνορα πέρα και έξω από ένα βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να μας διακρίνει, της ανθρωπιάς θα ήταν και ουτοπία να επιδιώκεται από μερικούς με κινδυνολογίες, με μέτρα και πρωτοβουλίες απαράδεκτες η εκμετάλλευση της ανέχειας χιλιάδων οικογενειών και μεταναστών.
Θα ήταν ουτοπία να επιδιώκεται ο παραμερισμός, ο εξοβελισμός, η περιθωριοποίηση, η απομόνωση χιλιάδων ανθρώπων, που το μόνο που μας διακρίνει είναι το χρώμα και η καταγωγή, τίποτα άλλο.
Αναφέρθηκα στην ευτυχή για μένα παρουσία της κ. Παπανδρέου εδώ, όχι γιατί έπρεπε να περιλαμβάνονται όλα αυτά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο απαντά σε πάρα πολλά ζητήματα, αλλά σε ποιο βαθμό αυτό το νομοσχέδιο είναι προσαρμοσμένο ή υπακούει σε μια σειρά γενικότερων βασικών πολιτικών, που ασκούνται ή σχεδιάζονται να ασκηθούν από την ελληνική Κυβέρνηση και από την ελληνική πολιτεία και που επηρεάζουν άμεσα ή που διαμορφώνουν καθοριστικά το κρίσιμο ζήτημα που δεν τελειώνει αύριο ή μεθαύριο -θα το βρίσκουμε σε βάθος χρόνου- της μεταναστευτικής πολιτικής.
Αυτά ήθελα να σημειώσω σήμερα εδώ. Θέλω να ελπίζω ότι υπάρχουν τέτοιες πολιτικές κι αν δεν υπάρχουν, είμαι επίσης βέβαιος ότι έχει τη δύναμη και τη θέληση η κυρία Υπουργός να πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες, για να συγκεντρωθεί όλο αυτό το επεξεργασμένο υλικό, προκειμένου να προσδιορίσει τις επιμέρους αποφάσεις και την αποτελεσματική υλοποίηση των διατάξεων που αυτές τις μέρες πρόκειται να ψηφίσουμε και να τις κάνουμε νόμο του κράτους.
Θέλω, κλείνοντας, να πω με μια κουβέντα ότι ενδεικτικά αναφέρθηκα σ'αυτά τα μεγάλα ζητήματα: Ανάπτυξη, απασχόληση, ασφάλεια, ρατσισμός. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα τη μεταναστευτική μας πολιτική, που δεν ολοκληρώνεται με τον τρόπο εισόδου ενός μετανάστη στη χώρα. Ολοκληρώνεται βασικά με τον τρόπο ένταξης στην κοινωνία, μη εκμετάλλευσης και αυτό έχει να κάνει επομένως με πολιτικές, που αφορούν το θρήσκευμα, την εκπαίδευση και μια σειρά άλλες παραμέτρους, που δεν κομίζω γλαύκα, αλλά απλώς τις επισημαίνω για την ιστορία και για το ερέθισμα που ήθελα να δώσω και θα ήμουν ευτυχής αν υπήρχε η διαβεβαίωση από την κυρία Υπουργό ότι αυτό το σύνολο των πολιτικών ελήφθη υπόψη, προκειμένου αυτό το θετικό νομοσχέδιο να διαμορφωθεί και να είναι υλοποιήσιμο και αποτελεσματικό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Μητσοτάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω πρώτα είναι ότι το νομοσχέδιο αυτό, που είναι όντως ένα νομοσχέδιο που φιλοδοξεί να λύσει συνολικά το πρόβλημα της μετανάστευσης,
ένα μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας, που απασχολεί και την Ελλάδα, έρχεται στη χώρα μας καθυστερημένο. Ουσιαστικά το πρόβλημα της μετανάστευσης, ιδιαίτερα της παράνομης μετανάστευσης, άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πέρασαν έκτοτε παραπάνω από δέκα χρόνια, χωρίς να καταβληθεί μια προσπάθεια, που σήμερα όντως γίνεται, να αντιμετωπιστεί συνολικά, να φτιάξουμε ένα πλαίσιο για την αντιμετώπισή του.
'Οταν το πρόβλημα ανέκυψε -και το λέω διότι συνέβη να είμαστε εμείς
τότε στην κυβέρνηση- ήταν ένα καινούριο πρόβλημα, δεν το ξέραμε, δεν ξέραμε τις διαστάσεις του ούτε μπορούσαμε να προβλέψουμε και τις διαστάσεις που θα πάρει.
Επισημαίνω δύο πτυχές του προβλήματος εκείνης της εποχής: Η μία ήταν ότι εις ό,τι αφορά την Αλβανία είχαμε το πρόβλημα των Βορειοηπειρωτών. Οι Βορειοηπειρώτες μόλις ελευθερώθηκαν, ύστερα από σκλαβιά βαριά και επώδυνη μισού αιώνα, έσπευσαν να φύγουν προς την Ελλάδα. 'Επρεπε να τους δεχθούμε χωρίς καμία αμφιβολία. Και έπρεπε να διαμορφώσουμε μια πολιτική -η οποία καθυστέρησε να υλοποιηθεί, αλλά νομίζω ότι τελικά υλοποιήθηκε και ήταν η δική μας πολιτική- ώστε οι Βορειοηπειρώτες να έρχονται, να μπαίνουν και να βγαίνουν ελεύθερα στην Ελλάδα για να μπορούν να μείνουν στην πατρίδα τους, στην Βόρειο 'Ηπειρο, στην περιοχή της Αλβανίας. Διότι η ελληνική πολιτική δεν ήταν ποτέ να προσελκύσουμε όλους τους 'Ελληνες που έζησαν επί αιώνες εκτός των ορίων της Ελλάδας, να τους φέρουμε μέσα. 'Ηταν να τους βοηθήσουμε να ζήσουν καλύτερα στη γη όπου ζούσαν επί αιώνες.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τότε είναι πώς θα
ελέγξουμε τα σύνορα. Και το συμπέρασμα στο οποίο ταχύτατα καταλήξαμε είναι ότι δεν μπορεί να ελέγξει η Ελλάς μοναχή της τα σύνορα αν δεν βοηθήσουν οι γειτονικές χώρες. Χωρίς τη βοήθεια της Αλβανίας, χωρίς τη βοήθεια της Δημοκρατίας των Σκοπίων ή της Βουλγαρίας ή της Τουρκίας από 
την άλλη μεριά, δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν αποτελεσματικά τα σύνορα. 'Αρα ήταν ένα πρόβλημα συνεννόησης με τις χώρες αυτές.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή και η Ελλάς γεωγραφικά ήταν σε σημείο
τέτοιο που ήταν πρόσφορη και εύκολη η πρόσβαση λαθρομεταναστών, όχι μόνο από τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη, αλλά και τη Μέση Ανατολή και παραπέρα μέχρι το Πακιστάν και τις Ινδίες, κατεκλήσθη από
λαθρομετανάστες. Και αργήσαμε πολύ να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Τώρα γίνεται μια προσπάθεια η οποία έχει δύο σκέλη: Το ένα είναι από
δω και πέρα τι κάνουμε για αυτούς που θα έρθουν ενδεχομένως από το εξωτερικό, πώς θα τους αντιμετωπίσουμε. Αλλά το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι τι κάνουμε με αυτούς που υπάρχουν σήμερα και πώς θα τους αντιμετωπίσουμε. Εκεί επέμενε πολύ η Νέα Δημοκρατία και δικαιολογημένα, διότι αυτό είναι το πρόβλημα, αυτό είναι το αγκάθι. Τι θα κάνουμε από δω και πέρα είναι ευκολότερο, διότι περίπου εκεί δεν βλέπω να υπάρχουν διαφορές στις πολιτικές που προτείνονται.
Εγώ θέλω να κάνω και μια άλλη δήλωση: Πιστεύω βαθύτατα, κυρία
Πρόεδρε, ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι ρατσιστής και δεν επιτρέπεται εδώ μεταξύ μας να αλληλοκατηγορούμεθα. Διότι ρατσιστής δεν είναι ούτε ο κομμουνιστής ούτε ο δεξιός ούτε ο κεντρώος ούτε ο σοσιαλιστής. Κανένας 'Ελληνας από τη φύση του δεν είναι ρατσιστής. 'Εχουμε όμως ένα πρόβλημα, γιατί είμαστε μια χώρα συνοριακή, η οποία εύκολα κατακλύζεται από μετανάστες.
Εγώ πρόσεξα κατά τη διάρκεια και της δικής μας κυβερνήσεως και στη συνέχεια, την ευαισθησία την οποία είχαν "ευαίσθητοι" λαοί της Δυτικής Ευρώπης όταν πήγαιναν σ' αυτούς οι λαθρομετανάστες. Πρόσφατα πήγαν εννιακόσιοι Πακιστανοί, αν δεν κάνω λάθος, στη Νότια Γαλλία -έφθασε το καράβι μέχρι εκεί- και χάλασε ο κόσμος. 'Ηταν το μεγάλο θέμα των τηλεοράσεων και του Τύπου για μια βδομάδα, διότι δεν πηγαίνουν εκεί. Στην Ελλάδα, όμως, η οποία κατακλύζεται καθημερινά από μετανάστες λαθραίους, οι οποίοι έρχονται μέχρι και από το Πακιστάν που είπα πρωτύτερα, το πρόβλημα είναι πιο σκληρό και η Ελλάς πρέπει να προστατεύει τα συμφέροντα του λαού της.
Είπα πρωτύτερα κάνοντας μια διακοπή στον κ. Ακριβάκη όταν μιλούσε,
ότι πρωτεύει το εθνικό συμφέρον στην αντιμετώπιση και των μεταναστών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάς πρέπει να ανταποκριθεί στο χρέος της να είναι στην πρωτοπορία των πολιτισμένων χωρών σε ό,τι αφορά τη

μεταναστευτική της πολιτική.
Αλλά δεν υπάρχει επίσης καμιά αμφιβολία ότι άλλες χώρες μπορεί να αντέχουν πολύ περισσότερο, διότι η απόσταση είναι μεγαλύτερη, διότι δεν έχουν το πρόβλημα τόσο πιεστικό και διότι έχουν μεγαλύτερα οικονομικά περιθώρια, μιας και είναι μεγαλύτερες και πλουσιότερες χώρες. Δεν είναι πουθενά γραμμένο ότι καλά και σώνει εμείς για λόγους ιδεολογικούς και για λόγους αρχών πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε την ακραία πρωτοπορία των μέτρων, τα οποία καλό είναι να ληφθούν και πρέπει να ληφθούν στο μέτρο του δυνατού, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τα δικά μας ιδιαίτερα συμφέροντα. Με αυτές τις παρατηρήσεις νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη συζήτηση του νομοσχεδίου.
Θα ήθελα, όμως, να θέσω ένα μόνο ερώτημα και να κάνω και μια
τοποθέτηση:
Κυρία Υπουργέ, έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό ότι, ενώ πρόκειται να ξανασυζητηθεί το καθεστώς των ανθρώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα κατά κάποιον τρόπο σε όλες αυτές τις κατηγορίες που αναφέρονται στις μεταβατικές διατάξεις, παράλληλα έχουν οι άνθρωποι αυτοί μια απόλυτη ανασφάλεια και γίνονται επιλεκτικές απελάσεις, οι οποίες πολλές φορές οφείλονται σε αντιδικίες, σε προσωπικά ζητήματα, σε συμφέροντα ή ακόμα και σε καταχρήσεις οργάνων κρατικών. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδες να συνεννοηθείτε με το συναδελφό σας Υπουργό Δημόσιας Τάξης εφόσον προχωρούμε σε αυτήν τη ρύθμιση να σταματήσουν οι απελάσεις, εκτός αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος.
Το λέω αυτό, κυρία Πρόεδρε, μετά λόγου γνώσεως, διότι συμβαίνει στην περιφέρειά μου να έχω ζήσει τέτοιες περιπτώσεις όπου κατά το κέφι ή κατά την επιθυμία ή διότι υπάρχει κάποιος δάκτυλος ή κάποιο συμφέρον, άνθρωποι απευλάνονται την ώρα που θα μπορούσαν να απολαύσουν της δυνατότητος επί ίσοις όροις να κριθούν εν όψει μιας γενικής ρύθμισης.
Ακόμα θα ήθελα να πω, κυρία Πρόεδρε, ότι βεβαίως έχουμε τις γνωστές αδυναμίες της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Από τη μια πλευρά είπαμε ότι η Ελλάς είναι μια χώρα εκτεθειμένη σε αυτό το πρόβλημα λόγω γεωγραφικής θέσεως. Από την άλλη πλευρά έχουμε και πάρα πολύ χτυπητές αδυναμίες στη Δημόσια Διοίκηση. Πρέπει να το λάβουμε αυτό υπόψη μας στην αντιμετώπιση του προβλήματος κυρίως των ανθρώπων, που υπάρχουν σήμερα στην Ελλαδα και τους οποίους πρέπει να μπορέσουμε να ξεκαθαρίσουμε.
Πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου θα γίνει ο έλεγχος των συνόρων, όχι διότι επέτυχαν τα μέτρα που το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως έλαβε, γιατί δεν ξέρω εάν αυτοί οι συνοριακοί φρουροί ήταν πολύ πετυχημένη υπόθεση, αλλά γιατί αποκαθίσταται σιγά σιγά το καθεστώς της τάξης στις χώρες
αυτές και κυρίως στην Αλβανία και μπορούμε κατά κάποιο τρόπο να συνεννοηθούμε για το τι θα γίνει από εκεί και πέρα. Η αντιμετώπιση, όμως, του προβλήματος των μεταναστών, που υπάρχουν σήμερα και οι οποίοι δεν ξέρω πόσοι είναι -η Κυβέρνηση λέει ότι είναι επτακόσιες χιλιάδες, η Νέα Δημοκρατία λέει ότι είναι περισσότεροι, εγώ νομίζω ότι είναι ασφαλώς περισσότεροι από επτακόσιες χιλιάδες χωρίς να ξέρω πόσοι είναι- πρέπει να γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο με βάση το νόμο τον οποίο θα ψηφίσουμε και στις λεπτομέρειες του οποίου θα μπούμε στα άρθρα.
Πρέπει, όμως, να φροντίσουμε η Δημόσια Διοίκηση να ανταποκριθεί εις αυτό το βαρύ χρέος. Λέω ότι είναι βαρύ το χρέος γιατί πράγματι ζήσαμε πολλά δυσάρεστα στην αντιμετώπιση των ανθρώπων αυτών. Υπάρχουν πολλές ανθρώπινες τραγωδίες, οι οποίες μας συγκινούν όλους. Πρέπει η ελληνική διοίκηση στο μέτρο του δυνατού -αναφέρομαι και στην πολιτική διοίκηση, αλλά και στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης- να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σωστά, ανθρώπινα, με βάση το νόμο, με βάση την αρχή της ισότητας και κατά το δυνατόν να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι να ξεφύγει η πολιτική προς κατευθύνσεις ανεπιθύμητες.
Αυτές τις γενικές παρατηρήσεις θεώρησα χρέος μου να κάνω, κυρία Πρόεδρε, αυτήν την ώρα και επιφυλάσσομαι στα άρθρα να πω περισσότερα. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη -Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. 
Αντωνακόπουλος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εισαγωγή του υπό συζήτηση νομοσχεδίου πιστεύω ότι εξυπηρετεί τις ανάγκες που έχουν διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία μετά τις ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές της μετανάστευσης στην πατρίδα μας.
Αυτές οι αλλαγές αφορούν τον ευρύτερο χώρο της Ευρώπης, μέρος του οποίου είμαστε, όπου έχει αλλάξει και η ένταση και η κατεύθυνση των μεταναστευτικών ρευμάτων. 'Ετσι η κλασική μετακίνηση οικονομικών κυρίως μεταναστών από το βορά προς τις αποικίες έχει αντιστραφεί από το φτωχό νότο προς το βορά. Ακόμη έχουμε και ποσοτικές αλλαγές. Είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού και της άλλης κατανομής, της παραγόμενης προστιθέμενης αξίας. Οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Εάν συμμετέχουμε σε μια τέτοια κατανομή παγκόσμιας προστιθέμενης αξίας, πρέπει να πάρουμε αγόγγυστα το κόστος αυτής της συμμετοχής μας.
Σήμερα καλούμαστε να απαντήσουμε, αν αντιμετωπίζουμε τη μεταναστευτική πολιτική ως γενετιστές ή ως κοινωνιολόγοι. Πιστεύω ως κοινωνιολόγοι. Γι' αυτό, λοιπόν, κορώνες περί φυλετικής καθαρότητας και περί μονοεθνικής σύστασης της χώρας μας δεν είναι σύγχρονες και μπορεί να μας οδηγήσουν και σε παρεξηγήσεις. Δυστυχώς αυτές οι αντιλήψεις, που ακούγονται και μέσα στο Κοινοβούλιο, έχουν παρουσιαστεί και στην τελευταία έκδοση του ευρωβαρόμετρου, που φέρνει τη χώρα μας μεταξύ δεκαπέντε συγκρινόμενων ευρωπαϊκών χωρών ως πρώτη στην ξενοφοβία και στην εθνική υπερηφάνεια των κατοίκων της. Βέβαια το δεύτερο δεν είναι κακό, αρκεί να μη συγχέεται με τον εθνικισμό. 'Ομως η ξενοφοβία πολλές φορές είναι η επί τω ευγενέστερον διατύπωση του ρατσισμού.
Υπάρχουν στατιστικά στοιχεία περί του αριθμού των ξένων στη χώρα μας, που μιλούν για επτακόσιες χιλιάδες. Είναι τριακόσιες πενήντα δύο χιλιάδες όσοι προσέφυγαν στον ΟΑΕΔ το 1998, για να νομιμοποιηθούν εργασιακά. Από αυτούς το 65% προέρχονται από την Αλβανία, ενώ τα υπόλοιπα δεύτερα, τρίτα και τέταρτα ποσοστά προέρχονται από τα Βαλκάνια. Αυτό δείχνει ότι ως χώρα πρέπει να έχουμε λόγο στις εξελίξεις στα Βαλκάνια, διότι υφιστάμεθα το μεγαλύτερο κόστος από την κατάσταση που επικρατεί σ' αυτές τις χώρες. 
Υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι οι μετανάστες έχουν συμβάλει στην
επίτευξη των κριτηρίων για την είσοδο της χώρας μας στην ΟΝΕ. Αυτό δεν είναι δημοσιογραφικές παρατηρήσεις, αλλά είναι μελέτη του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, που ανακοινώθηκε από την Πρόεδρό του κα Λούκα Κατσέλη. Μισή μονάδα του παραγόμενου εθνικού προϊόντος, σύμφωνα με τη μελέτη, οφείλεται στους μετανάστες. Επιπλέον η συμβολή τους στην πτώση του πληθωρισμού είναι καθοριστική, διότι το χαμηλό κόστος εργασίας συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα, ωφελεί τις επενδύσεις. Οι μετανάστες δεν αυξάνουν τη ζήτηση, αφού τα έσοδα από την εργασία τους τα στέλνουν στις πατρίδες τους, από όπου προέρχονται.

'Οσον αφορά την ανεργία, είναι ψέμα ότι οι οικονομικοί μετανάστες
παίρνουν τις θέσεις εργασίας των Ελλήνων. Οι θέσεις ανειδίκευτων
εργαζομένων στη χώρα μας δεν έχουν καθόλου ζήτηση από τους 'Ελληνες. 'Εχουμε το φαινόμενο της αταίριαστης ανεργίας, όσον αφορά στη ζήτηση

εξειδικευμένων στελεχών. Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, σε μελέτη του, ομολογεί ότι οι οικονομικοί μετανάστες δεν επιβάρυναν την ανεργία στους ανειδίκευτους εργάτες.
Το 20% του παγκόσμιου μεταναστευτικού ρεύματος κυκλοφορεί στον ενιαίο 
ευρωπαϊκό χώρο. Είναι ένα φαινόμενο, που απαιτεί θεσμική αντιμετώπιση. Γι' αυτό τον τελευταίο καιρό σε ευρωπαϊκό επίπεδο διαμορφώνονται νέες

πολιτικές, που εξειδικεύονται και στη χώρα μας με αυτές τις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Η Συνθήκη του 'Αμστερνταμ, που ισχύει από την 1η Μαϊου 1999 βάζει στόχο σε μία πενταετία να υπάρχει ενιαίος ευρωπαϊκός χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης για τους μετανάστες. Το έκτακτο συμβούλιο κορυφής στο Τάμπερε της Φιλανδίας πρόσφατα διαμόρφωσε πολιτικές πρωτοβουλίες για τη μετανάστευση, όπως την κατοχύρωση του δικαιώματος του ασύλου, όπως αυτό προκύπτει από τη Συνθήκη της Γενεύης του 1951.
Ακόμα το δικαίωμα για δίκαιη και ίση μεταχείριση των μεταναστών σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο και μάλιστα εδώ μιλαμε για μετανάστες από τρίτες χώρες, έξω από την Ευρώπη και η Ελλάδα έχει να επιδείξει πρωτοβουλίες σ'αυτόν το χώρο πανευρωπαϊκά, με πρωτοβουλία της κας Διαμαντοπούλου, της Επιτρόπου, με δημιουργία δύο οδηγιών και ένα πρόγραμμα δράσης. Μάλιστα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσον αφορά την οικογενειακή επανένωση, ομόφωνα πήρε απόφαση και αυτά τα στοιχεία της απόφασης πιστεύω συμπεριλαμβάνονται
και μέσα στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Επίσης στο Τάμπερε συζητήθηκε και η συνεργασία με χώρες καταγωγής των μεταναστών και μια από τις έξι χώρες με τις οποίες έχει θεσμοθετηθεί μια τέτοια σχέση είναι και η Αλβανία. Αυτό μας ενδιαφέρει πάρα πολύ γιατί το 60%-65% των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας είναι από την Αλβανία.
Βεβαίως η χώρα μας έχει πάρει πρωτοβουλίες, όπως πρόσφατα με την Ουκρανία έγιναν διακρατικές συναντήσεις και βέβαια και στη Διαρκή Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εσωτερικών, είχαμε συνάντηση για να αντιμετωπιστούν εγκλήματα, που έχουν να κάνουν κυρίως με εκδιδόμενα άτομα, που προέρχονται από τη χώρα αυτή.

'Ενα πέμπτο στοιχείο είναι η διαχείριση μεταναστευτικών ρευμάτων. Μέσα, λοιπόν, στις πολιτικές αυτές πρέπει και εμείς να λειτουργήσουμε ως
χώρα και αυτό γίνεται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. 'Ομως υπάρχουν
πολλοί μύθοι και πραγματικότητες γύρω από τη μεταναστευτική πολιτική. 

Στις μέρες μας, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι θεμελιώδεις ελευθερίες του ατόμου, αποτελούν δείκτη πολιτισμού κάθε χώρας, πιστεύω ότι εμείς δεν μπορούμε να εισηγούμαστε ή να συζητάμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο για παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων.
Είναι μύθος ότι οι μετανάστες κλέβουν τις δουλειές των Ελλήνων και σας είπα γιατί. Είναι μύθος ότι αφελληνίζουν τα χωριά μας. Σας πληροφορώ ότι η κοινωνική συνοχή στην ύπαιθρο θα είχε διαταραχθεί πάρα πολύ αν δεν υπήρχαν οικονομικοί μετανάστες. Είναι μύθος ότι αυξάνουν την κατανάλωση και τον πληθωρισμό. Τα εμβάσματα που κάποτε ερχόντουσαν στη χώρα μας σήμερα φεύγουν απ'την Ελλάδα και πηγαίνουν στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Είναι μύθος ότι είναι αμόρφωτοι οι οικονομικοί μετανάστες. Το 50% έχουν τελειώσει μέση εκπαίδευση στη χώρα τους. Είναι μύθος ότι κινδυνεύει η Ελλάδα από την πολυπολιτισμική κοινωνία. Είναι πρόκληση των καιρών η πολυπολιτισμική κοινωνία και εκεί θα πρέπει να σταθούμε. Σε μια εποχή όπου όλοι μιλούμε για δημοκρατία, ελευθερία και αυτοδιάθεση του ατόμου, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις θρησκευτικές νεόκοπες μισαλλοδοξίες, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και εθνικισμούς και νοοτροπίες μεσαιωνικού χαρακτήρα, που, δυστυχώς, παράγουμε και εξάγουμε τέτοιες 
εικόνες ως χώρα. Θα πρέπει όμως να επικρατήσει το καλό, το οικουμενικό. Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο που συζητάμε, είναι στην κατεύθυνση που

αντιμετωπίζει αυτά τα συμπτώματα. Πιστεύω ότι η χώρα μας ωφελήθηκε και έχει να ωφεληθεί απ'αυτούς. Οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας, δημιουργούν θέσεις εργασίας στην αγροτική οικονομία, στον κατασκευαστικό τομέα, στην κλωστοϋφαντουργία, σε υπηρεσίες όπως ο τουρισμός, ακόμα και σε υπηρεσίες οικιακής υφής, αν θέλετε, οι οικονομικοί μετανάστες προσφέρουν πάρα πολλά. Το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει αντέξει τα τελευταία χρόνια χάρη σε αυτούς, που εργασιακά έχουν νομιμοποιηθεί και έχουμε συγκρατήσει τη σχέση εργαζομένων προς ασφαλισμένους σε 2,2.
Ο ΟΗΕ σε πρόσφατη μελέτη του καταγράφει ως αναγκαία την ύπαρξη εκατόν πενήντα εκατομμυρίων οικονομικών μεταναστών σε ηλικία εργασίας στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια έως το 2025, για να μπορέσει να αντέξει το ασφαλιστικό σύστημα της Ευρώπης.

Θα έλεγα ότι είναι απαραίτητοι τελικά οι οικονομικοί μετανάστες. Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε είναι η δημιουργία όρων αφομοίωσης, όρων
αγαστής συνύπαρξης, δημιουργία ενός νέου πολιτισμού που βεβαίως θα

κεντρωθεί με τον υπάρχοντα ελληνικό πολιτισμό, που βεβαίως αυτός ο πολιτισμός στηρίζεται στους αραβικούς αριθμούς, στο φοινικικό αλφάβητο, στον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, στον ελληνισμό του Πόντου που κάποτε και αυτός ο ελληνισμός όταν ήλθε στην Ελλάδα αντιμετώπισε εκδοχές ρατσισμού. 
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η κ. Κούρκουλα έχει το λόγο. ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κοσμοϊστορικές
αλλαγές στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και οι δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, που επικρατούν σε πολλές απ'τις χώρες αυτές στο σημερινό στάδιο της μετάβασής τους από την οικονομία της αγοράς προς την κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν αυξήσει κατακόρυφα τη μεταναστευτική πίεση. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε από την αστάθεια και τις συγκρούσεις σε πολλές περιοχές των
Βαλκανίων και της πρώην Σοβιετικής 'Ενωσης.
Παράλληλα ο πόλεμος στον Περσικό Κόλπο, η συνεχιζόμενη επιβολή
εμπάργκο κατά του Ιράκ έχουν εξαθλιώσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού της περιοχής, κυρίως Κούρδους και έχουν εντείνει την πίεση για μετανάστευση. Η δραματική κρίση στη Μέση Ανατολή τους τελευταίους μήνες και η επαπειλούμενη πολεμική σύρραξη στην περιοχή, θα δημιουργήσουν για τη χώρα μας και νέες μεταναστευτικές πιέσεις.
Αυτές οι διαπιστώσεις βοηθούν, νομίζω, όλους μας στο να συμφωνήσουμε
ότι κανένας μετανάστης δεν έρχεται στη χώρα μας για να κάνει ανέμελες διακοπές. Αυτά που συμβαίνουν στην Κεντρική, Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή έχουν κάνει την Ελλάδα ιδιαίτερα ελκυστική χώρα για τους μετανάστες, αφού τις τελευταίες δεκαετίες, ευτυχώς για μας, έχει κατορθώσει να αναπτυχθεί σημαντικά.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το

1998 σε σύνολο εκατόν εβδομήντα τέσσερα χωρών, η χώρα μας είναι εικοστή πέμπτη από άποψη ανθρώπινης ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα σύνθετο δείκτη ανάπτυξης που λαμβάνει υπόψη του το κατά κεφαλήν εισόδημα, την παιδεία, την υγεία, τον μέσο όρο ζωής και άλλα.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η μετανάστευση θα είναι ένα φαινόμενο που θα μας απασχολεί ολοένα και περισσότερο και εμάς εδώ στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση γενικότερα. 
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του υπό συζήτηση σημερινού σχέδιου
νόμου είναι ότι δημιουργεί το θεσμικό πλαίσιο που απαιτείται, ώστε η μετανάστευση και η ενδεχόμενη ενσωμάτωσή τους, να αντιμετωπιστεί σαν ένα σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα και όχι σαν ένα πρόβλημα αστυνομικό. Γι'αυτό άλλωστε, κυρίες και κύριοι, οι περισσότερες αρμοδιότητες μεταφέρονται σήμερα από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στο Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο αποκτά το βασικό συντονισμό στο σχεδιασμό της μεταναστευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Η χώρα μας διαθέτει, όπως και σεις γνωρίζετε, το πιο μεγάλο μήκος
ακτών στην Ευρώπη και ίσως και από τις μεγαλύτερες του κόσμου και γι'αυτό 
εκτός των άλλων, αποτελεί συχνά την εύκολη πρόσβαση παράνομων μεταναστών. Η ύπαρξη αυτού του μεγάλου αριθμού των μεταναστών, δημιουργεί ανεξέλεγκτα
προβλήματα στην αγορά εργασίας, ζητήματα εγκληματικότητας πολλές φορές,

και γενικότερα αυξάνει την πίεση στον κοινωνικό ιστό, ενώ απ'την άλλη, αποκλείει αυτές τις ομάδες από θεμελιώδη δικαιώματά τους και τους καθιστά ευάλωτους σε κυκλώματα προστασίας και διακίνησης αλλοδαπών. Η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση, δημιουργεί ένα επαρκές πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων για τους μετανάστες, ώστε να υποβοηθά την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία.
Η δημιουργία αυτού του πλαισίου, σε συνδυασμό με μια ενημερωτική
προσπάθεια που θα απευθύνεται σε αλλοδαπούς αλλά και ημεδαπούς, θα συμβάλει στην αποτροπή ανεπιθύμητων καταστάσεων ξενοφοβίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού των μεταναστών. 
Γνωρίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι σε μια δημοσκόπηση ευρωπαϊκού
επιπέδου οι 'Ελληνες χαρακτηρίστηκαν ο πιο ξενόφοβος λαός της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης; Και εν μέρει, είναι φυσικό, γιατί δεν μάθαμε ποτέ να είμαστε μια χώρα υποδοχής των μεταναστών, μάθαμε να είμαστε μόνο μετανάστες και οι μετανάστες σε μας μπήκαν και ξαφνικά και ατάκτως στη χώρα μας.
Πρέπει, λοιπόν, να χαιρετίσουμε το σημερινό σχέδιο νόμου που
εμπνέεται από την αρχή της ελεγχόμενης νόμιμης μετανάστευσης, την αρχή της κατοχύρωσης των στοιχειωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μεταναστών, καθορίζει τρόπο νόμιμης εισόδου και παραμονής και νόμιμης εργασίας και εκπαίδευσης και προβλέπει τον τρόπο πολιτογράφησης αλλογενών αλλά και ομογενών.
Παράλληλα θα έλεγα ότι αποτελεί ένα εξέχον δείγμα αποκέντρωσης, καθώς τμήμα της διαδικασίας πολιτογράφησης αναλαμβάνει πλέον η περιφερειακή διοίκηση. Θεωρώ πολύ σημαντική την ύπαρξη ειδικού κεφαλαίου για τα δικαιώματα των αλλοδαπών, που διαμένουν νόμιμα στη χώρα μας με σημαντικότερα αυτά που αφορούν την πρόσβαση αλλοδαπών στη στοιχειώδη εκπαίδευση και την υποχρέωση για ασφαλιστική κάλυψη. Καμία πολιτική κοινωνικής ενσωμάτωσης των αλλοδαπών δεν θα έχει καμία προοπτική ευδοκίμησης αν δεν συνοδεύεται και απ'την υπαγωγή των ανήλικων παιδιών στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Είναι βέβαια προφανές ότι η υλοποίηση αυτής της διάταξης θα συναντήσει δυσκολίες που θα προέρχονται και από τις
νοοτροπίες των αλλοδαπών γονιών, αλλά και των γονιών των δικών μας παιδιών.
Γι'αυτό το λόγο, θα πρέπει αφ'ενός να υπάρξει από εμάς η κατάλληλη ενημέρωση και από τους κοινωνικούς φορείς και αφ'ετέρου να υλοποιηθεί η σχετική διάταξη για πρωτοβουλίες προαιρετικής διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας και του πολιτισμού των αλλοδαπών, εκεί που υπάρχει ικανός αριθμός μαθητών που ενδιαφέρονται. 
Σε ό,τι αφορά την υποχρέωση των αλλοδαπών γονιών για εκπαίδευση των παιδιών τους, αυτή θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να ενισχυθεί με την απειλή της ανάκλησης της άδειας εισόδου και παραμονής, σε περίπτωση παραμέλησης της υποχρέωσης αυτής. Μια τέτοια απειλή μπορεί να έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα. 
Ιδιαίτερα σημαντικό κεφάλαιο, κυρίες και κύριοι, είναι αυτό που
προβλέπει τις διαδικασίες πολιτογράφησης. Θεωρώ ότι έχουμε χρέος προς τον ελληνισμό που βρίσκεται εκτός ορίων ελληνικού κράτους, να χορηγούμε την ελληνική υπηκοότητα. Ας μην ξεχνάμε, πως τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας της Ελλάδας, εκπροσωπούνταν σε εθνοσυνελεύσεις και οι 'Ελληνες της διασποράς. Βεβαίως πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να προληφθούν παρανομίες και να κατοχυρωθεί με τρόπο αναμφισβήτητο η ιδιότητα του ομογενούς.
Απ'τη στιγμή όμως που οποιοσδήποτε πολιτογραφηθεί 'Ελληνας ομογενής ή αλλογενής, είναι ισότιμος των υπολοίπων Ελλήνων. Δεν υπάρχουν 'Ελληνες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, γιατί πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες στη Βουλή, για το θέμα των ελληνοποιήσεων.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβουμε ότι η λαθρομετανάστευση είναι ένα μέγα πρόβλημα. Η νόμιμη μετανάστευση όμως, είναι φαινόμενο. Αν το αντιμετωπίσουμε με σωστό τρόπο, θα είναι επωφελές και η μετανάστευση από πηγή δεινών για τους αλλοδαπούς και για τη χώρα μας, θα γίνει μια πολιτική που θα δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη της Ελλάδας, αλλά και φιλόξενη γη στους μετανάστες. Η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, δυστυχώς, δεν έχει αντιμετωπίσει συνολικά το πρόβλημα. Θα είναι σημαντικό η ελληνική Κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε να αναλάβει μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική. Οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, έχουν ολοκληρωμένο μεταναστευτικό σχέδιο και με τρόπο συντεταγμένο και νόμιμο, επωφελούνται, αλλά και προσφέρουν. Πιστεύω ότι με το σημερινό νομοσχέδιο, η Ελλάδα αποκτά ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο και γι'αυτό και η ελληνική Βουλή οφείλει να το στηρίξει. Ευχαριστώ.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ )

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Λαμπρόπουλος. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ: Kυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
συζητάμε σήμερα το 2001 ένα σημαντικό νομοσχέδιο, που αφορά την είσοδο

και παραμονή των αλλοδαπών στην ελληνική επικράτεια, αλλά και την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση.
Δέκα χρόνια πέρασαν από τότε που κατέρρευσαν τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού και οι πολίτες τους πεινασμένοι αναζήτησαν μεροκάματο για επιβίωση στα ελεύθερα κράτη. 'Οπως ήταν φυσικό, η χώρα μας, λόγω της γειτνίασής της με πολλά απ'αυτά τα κράτη, τα πρώην σοσιαλιστικά, κατακλείστηκε από λαθρομετανάστες. Βρεθήκαμε απροετοίμαστοι για ένα τέτοιο φαινόμενο. Τα σύνορά μας ήταν σχεδόν ελεύθερα και η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου φανερή. Από την άλλη πλευρά, οι κυβερνήσεις των κρατών αυτών, ενθάρρυναν τη λαθρομετανάστευση για να επιβιώσουν οι λαοί τους. Και δεν πρέπει να κρύβουμε την πραγματικότητα. Η Αλβανία επιβίωσε από το μεροκόματο που εξασφάλιζαν οι εδώ λαθρομετανάστες, άσχετα αν δεν το αναγνωρίζουν οι ηγέτες τους ή δεν τους το υπενθυμίζουμε εμείς. 
Η Ελλάδα όλη αυτήν τη δεκαετία έγινε ξέφραγο αμπέλι. Αυτή είναι η
φράση που λέει ο λαός μας. Μαζί με τους καλούς και οικογενειάρχες λαθρομετανάστες που ήρθαν πράγματι για μεροκάματο ήρθαν εδώ και χιλιάδες ποινικοί κατάδικοι. Είναι γνωστό ότι άνοιξε τις φυλακές ο Μπερίσα και τους έστειλε όλους εδώ. Αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί κατακόρυφα η εγκληματικότητα και κανένας 'Ελληνας να μη νιώθει σήμερα ασφαλής μέσα στη χώρα του. Στην πραγματικότητα δέκα χρόνια τώρα υπήρξε ασυδοσία και αδυναμία του ελληνικού κράτους να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Η προσπάθεια για τις πράσινες κάρτες απέτυχε. 'Εγινε σαν αυτό που λέμε, "πράσινα άλογα" Οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι τεράστιες. Γιατί

έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να φέρει ένα νομοθέτημα σήμερα και αυτό γραφειοκρατικό, λειψό και σε ορισμένες διατάξεις του επικίνδυνο; Γιατί να έρθει σήμερα, όταν πλέον εδώ στην Ελλάδα πάνω από το 10% του πληθυσμού είναι λαθρομετανάστες; Και τι έρχεστε σήμερα να κάνετε; Να νομιμοποιήσετε όλους όσους βρίσκονται παράνομα εδώ και τους εγκληματίες που έστειλε ο Μπερίσα από τις φυλακές;
"Εδώ η κατάσταση από απόψεως μαφιών, ιταλικής, αλβανικής, ρώσικης,
βράζει". Ποιος είπε αυτές τις κουβέντες; Μα, η κ. Μαραγκοπούλου-Γιωτοπούλου στην επιτροπή στη Βουλή. Και το εμπόριο των άτυχων γυναικών που τις έφεραν εδώ και έχουν γεμίσει όλα τα παράνομα στέκια για να θησαυρίζουν ορισμένοι ασυνείδητοι και αυτές θα τις ονομάζετε με το συζητούμενο νομοσχέδιο ως καλλιτέχνηδες για νυκτερινά κέντρα;
Στο υπόμνημά της που σας κατέθεσε η κ. Μαραγκοπούλου, Πρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου σας κατηγορεί για έλλειψη συνειδητοποίησης του οξύτατου προβλήματος της σεξουαλικής εκμετάλλευσης αλλοδαπών γυναικών υπό το μανδύα της καλλιτέχνιδος.

Ακόμη στις παρατηρήσεις του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για το
συζητούμενο νομοσχέδιο που υπογράφει η ίδια ως πρόεδρός του αναφέρονται
επί λέξει: "Δεν είναι δυνατόν κατά τη γνώμη μας να δέχεται και να
νομιμοποιεί η Ελλάδα μετανάστες οποιουδήποτε μη προκαθορισμένου αριθμού
και μάλιστα κατά τρόπο κραυγαλέα άνισο μεταξύ των χωρών προέλευσης. Κάποιες όμορες μάλιστα χώρες που προβάλλουν και απαιτήσεις αναγνώρισης

μειονοτήτων τους στο ελληνικό έδαφος αντιπροσωπεύονται με ασυγκρίτως μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών από τις άλλες". 'Εχει άδικο η κ. Μαραγκοπούλου; Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι Αλβανοί στη χώρα μας. 
Συνεχίζοντας η κ. Μαραγκοπούλου υπενθυμίζει ότι στην τελευταία έκθεσή
της για την Ελλάδα, Νοέμβριος 1999, Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών αναφέρεται ρητώς στη θέση των μειονετικών Αλβανίδων στην 'Ηπειρο. Και παρά τα επανειλημμένα διαβήματα της μόνιμης αντιπροσωπείας στον Ο.Η.Ε., η εν λόγω επιτροπή δεν δέχθηκε να απαλείψει την αναφορά της σε αλβανική μειονότητα. Και καταλήγει: "Αυτό σημαίνει ότι η αύξηση και μάλιστα κατά μεγάλο και ανεξέλεγκτο αριθμό των Αλβανών στην Ελλάδα δεν είναι άμοιρη εθνικών κινδύνων". Η κ. Μαραγκοπούλου-Γιωτοπούλου τα λέει αυτά, κύριοι συνάδελφοι και συνεχίζει: "Και οι εξελίξεις στην Κύπρο με την κατάσταση που δημιούργησε η εγκατάσταση πολυάριθμων Τούρκων στο κατεχόμενο τμήμα θα έπρεπε να είναι διδακτική για μας".
Αυτά, λοιπόν, από την κα Μαραγκοπούλου, γνωστή για τους αγώνες της
για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φαίνεται πως τα είπε όμως σε ώτα μη ακουόντων.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΡΕΤΤΟΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω πως κανένα πρόβλημα δεν θα λυθεί και με αυτό το νομοσχέδιο, αφού προβλέπει άκρως γραφειοκρατικές διαδικασίες που εξ αντικειμένου δεν μπορούν να λειτουργήσουν, από διαλυμένα κράτη, όπως η Αλβανία που για να αποδώσουν τα μέτρα, πρέπει να συνεισφέρουν και οι Αλβανοί, ακόμη και από μία δική μας Δημόσια Διοίκηση, που δεν είναι ακέραιη όλες τις φορές. Αλλά και από τη φύση της απασχόλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαθρομεταναστών, που κυρίως απασχολούνται σε εποχιακές εργασίες και σε διαφορετικούς μέρα με την ημέρα εργοδότες, κυρίως αγρότες. 
Το πρόβλημα της εισόδου και παραμονής των αλλοδαπών στη χώρα μας
είναι μεγάλο, είναι εθνικό. Πρέπει να τύχει σωστής ρύθμισης για να προφτάσει δυσάρεστες καταστάσεις, για να μην οδηγήσει το λαό μας στην ξενοφοβία και στη συνέχεια στο ρατσισμό. Να βρούμε τον ενδεδειγμένο τρόπο να απασχολούνται εποχιακά, κυρίως στις αγροτικές εργασίες αυτοί που θα χρειαζόμαστε και που θα γνωρίζουμε την προέλευσή τους, τη διαμονή τους εδώ, αλλά και τη συμπεριφορά τους. Και κυρίως με συνολικό ανώτατο όριο μεταναστών στη χώρα μας και επ' αυτού ανώτατο όριο ποσοστού για κάθε χώρα προέλευσης ίσο για όλες τις χώρες, για να αποτρέψουμε τη δημιουργία μειονοτικών ζητημάτων.
Το σύστημα ανώτατου επιτρεπόμενου συνολικού αριθμού μεταναστών σε μία χώρα έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά στην Αυστραλία, στον Καναδά, στις Η.Π.Α. και στην Ελβετία. 
Εύχομαι, κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα να δώσει
κάποιες λύσεις. Το εύχομαι μέσα από την ψυχή μου και νομίζω ότι το

θέλουμε και το επιζητούμε όλοι. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν θα δώσει καμία λύση. Θα συνεχιστεί και θα συρθεί η σημερινή κατάσταση και τότε θα φτάσουμε σε ακόμα περισσότερο ανεξέλεγκτες καταστάσεις. 
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα τα εξής:
Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εσωτερικών, Δημόσιας
Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: "Προσαρμογή στις διατάξεις της οδηγίας 94/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη θέσπιση βασικών αρχών που διέπουν τις έρευνες ατυχημάτων και συμβάντων Πολιτικής Αεροπορίας - Ενίσχυση της κρατικής εποπτείας επί των Προτύπων Ασφάλειας Πτήσεων και ρύθμιση συναφών οργανωτικών θεμάτων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.)."

Οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Γεωργίας, Υγείας και Πρόνοιας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μεταφορών και Επικοινωνιών, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για οικονομική συνεργασία." 
Παραπέμπονται στις αρμόδιες Διαρκείς Επιτροπές.
Ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου με το οποίο ρυθμίζονται τα προβλήματα που προέκυψαν από τη λαθραία μετανάστευση έρχεται πολύ αργά, δυστυχώς, στη Βουλή των Ελλήνων. Και άργησε να έρθει, διότι η δεκαετία του 1990 και ιδιαίτερα το δεύτερο ήμισύ της, η πενταετία 1995-2000, 2001, χαρακτηρίζεται από μία έντονη μετακίνηση λαθραίων μεταναστών από βορρά προς νότον, από ανατολάς προς δυσμάς, η οποία μετατρέπει την Ελλάδα τόσο σε καταφύγιο όσο και σε διάδρομο.
Είναι πολλές οι ανθρώπινες τραγωδίες οι οποίες διαδραματίστηκαν στα ελληνικά σύνορα. Ταυτόχρονα όμως είναι μεγάλο και σύνθετο το πρόβλημα, το οποίο δημιουργήθηκε στη χώρα μας. Μπορεί κανείς να απαριθμήσει την ανεξέλεγκτη είσοδο εγκληματικών στοιχείων.
Για το όνομα του Θεού! Δεν ισχυρίζεται κανείς, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάθε άτυχος μετανάστης, ο οποίος ήλθε λαθραία στην Ελλάδα για να αναζητήσει μία καλύτερη στέγη, ένα αξιοπρεπές μεροκάματο για να ζήσει την οικογένειά του, είναι κακοποιό στοιχείο. Για το όνομα του Θεού! 'Ισα ίσα η σύγχυση που δημιουργήθηκε από την ανυπαρξία πολιτικής οδήγησε στο να τοποθετούνται δίκαιοι και άδικοι στο ίδιο τσουβάλι. 
Πρώτον, λοιπόν, σύμπτωμα είναι η ανεξέλεγκτη είσοδος εγκληματικών στοιχείων στη χώρα. Δεύτερο σύμπτωμα, οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην αγορά εργασίας. Τρίτο σύμπτωμα, η υπονόμευση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.
Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση, ενώ εισέπραξε μία κατάσταση για την οποία δεν προετοίμασε τη χώρα, προσπάθησε να επωφεληθεί. Σε τι επίπεδο; Στο επίπεδο της προσαρμογής της χώρας στις προδιαγραφές της ΟΝΕ. Με τι τρόπο; Η Κυβέρνηση κατάλαβε εκ των υστέρων ότι αργώντας να νομιμοποιήσει τη μαύρη εργασία, ουσιαστικά μπορούσε να κρατήσει χαμηλά το κόστος εργασίας και έτσι εκ των πραγμάτων και χωρίς βεβαίως αυτήν να ευθύνεται για την εισβολή των προσφύγων, για το όνομα του Θεού, προσάρμοσε αυτή την κατάσταση στα δικά της ζητούμενα.
Τώρα όμως που μπήκαμε στην ΟΝΕ, ήλθε η ώρα να ληφθούν μεγάλες αποφάσεις. Αλλά, δυστυχώς, χάσαμε προς το παρόν το τρένο. Θα μου πείτε "δεν μπορούμε να παρέμβουμε νομοθετικά και να ανατάξουμε τη σημερινή κατάσταση;". Η απάντηση είναι "ναι". 
Αλλά μιας εξαρχής θέλω να πω ότι, όπως τονίστηκε και από τον εισηγητή μας και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο και από άλλους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μπορεί να έχει ορισμένες διατάξεις που είναι θετικές, αλλά συνολικά δεν καταγράφει μία πολιτική που να ανταποκρίνεται σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Είναι ένα πρόβλημα, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το οποίο προσβάλλει τον κοινωνικό και πολιτικό ανθρωπισμό της χώρας μας και μας εκθέτει. Μας εκθέτει σε κινδύνους ως ελληνική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα μας εκθέτει και για φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού, που τροφοδοτούνται από την ανυπαρξία πολιτικής.
Πρέπει να πω επίσης ότι αυτή η σύγχυση στο χώρο της πολιτικής, αυτή
η ανυπαρξία ουσιαστικής πολιτικής ήλθε να τροφοδοτήσει εν τοις πράγμασι και φαινόμενα διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φαινόμενα διαφθοράς στη διοίκηση, φαινόμενα διαφθοράς στην Αστυνομία.
Αλίμονο εάν κατηγορήσουμε για τα φαινόμενα αυτά λειτουργούς της Δημόσιας Διοίκησης, χωρίς να σημαίνει ότι δεν φταίνε και αυτοί. Αλίμονο εάν πούμε ότι για τις παράνομες ελληνοποιήσεις και για το όργιο το οποίο έγινε σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, ευθύνονται μόνο αστυνομικά όργανα. Οι ευθύνες ανήκουν πολύ υψηλότερα και είναι πολιτικές.
Να θυμίσω ορισμένα ονόματα αστέρων του διεθνούς εγκλήματος που
έλαμψαν διά της παρουσίας τους στην Ελλάδα και ελληνοποιήθηκαν; Σολόνικ, Ταταρένκοφ, Μπαζάρεβιτς και τόσοι άλλοι. Και αναρωτιέται κανείς "ουδείς γνώριζε; Ουδείς ήξερε γι'αυτό το όργιο των ελληνοποιήσεων, ένα όργιο το οποίο απέβη σε βάρος και εκείνων που εδικαιούντο την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας;".
Γιατί, κύριε Πρόεδρε, δεν μπορεί κανείς να μην απορήσει σε αυτό το σημείο για το πώς διακεκριμένα στελέχη του διεθνούς υποκόσμου μπόρεσαν και απέκτησαν ελληνικά χαρτιά, ακόμα και εκλογικά βιβλιάρια και δεν μπόρεσε να αποδοθεί η ιθαγένεια σε 'Ελληνες Χειμαριώτες. Δεν μπόρεσε να αντιμετωπισθεί με μια σωστή πολιτική ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός. Δεν μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε με στοργή και φροντίδα, όπως τους έπρεπε, αδελφούς μας από τον Πόντο.
Ανυπαρξία, λοιπόν, πολιτικής, σύγχυση στην πολιτική με την οποία οι κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας ιδιαιτέρως αντιμετώπισαν το θέμα και βεβαίως όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί προβλήματα.
Είδαμε, φίλες και φίλοι, κοινοτάρχες σε περιοχές της νοτίου Ελλάδος, της Κορινθίας, είδαμε δημάρχους σε περιοχές της κεντρικής και βορείου Ελλάδος να βγάζουν φιρμάνια και να απαγορεύουν να σερβίρονται οινοπνευματώδη ποτά στους Αλβανούς μετά τη δύση του ηλίου. Είδαμε κοινοτάρχη στην Κορινθία να απαγορεύει την κυκλοφορία ξένων μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου στην περιοχή διοικητικής ευθύνης του δήμου ή της κοινότητάς του. Θλιβερά φαινόμενα, από την άλλη όμως φαινόμενα που ενώ δεν μπορούμε να τα δικαιολογήσουμε ηθικά, φαινόμενα στα οποία οδηγηθήκαμε εν τοις πράγμασι. Γιατί; Διότι δεν υπήρχε πολιτική.
Λέω, λοιπόν, από αυτήν τη θέση, κύριε Πρόεδρε, χωρίς καμία διάθεση, αν θέλετε, ακραίας αντιπολίτευσης ότι η ανυπαρξία πολιτικής στην πράξη, παρά το ότι καταδικάζει -και το ακούμε από πολλούς Υπουργούς και δικαίως και το λέμε και εμείς- τα συναισθήματα του φόβου, καταδικάζει τα φοβικά σύνδρομα, καταδικάζει τα φαινόμενα ρατσισμού που είναι ακραία στην ελληνική κοινωνία και ευτυχώς περιθωριακά, στην ουσία όμως η ανυπαρξία πολιτικής και ανεξάρτητα από την πρόθεση της Κυβέρνησης -δεν ισχυρίζομαι ότι έχει αρνητική πρόθεση- έρχεται να τροφοδοτήσει στην πράξη τα φαινόμενα ξενοφοβίας και τα φοβικά σύνδρομα, διότι δημιουργεί μια λογική στον απλό πολίτη ότι ο καθένας θα καταφεύγει σε διαδικασίες αυτοδικίας -αν είναι δυνατόν σε ένα κράτος δικαίου!- ή ο κάθε πρόεδρος κοινότητος ή ο δήμαρχος θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, που είναι ξένες προς τον κοινωνικό πολιτισμό και τον πολιτικό πολιτισμό αυτής της χώρας.
Θέλω να απαντήσω και σε ορισμένες φωνές, που μιλάνε για ρατσισμό στην Ελλάδα. 'Οχι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα. Δεν υπήρξε ποτέ ρατσισμός στην Ελλάδα ως κυρίαρχο ιδεολόγημα, ακόμη και τις πιο μαύρες εποχές του πολιτικού μας βίου. Εάν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα μεμονωμένα είτε οφείλονται σε ψυχοπαθολογικά φαινόμενα των δραστών -και αυτό αποδεικνύει και η δικαστική και η αστυνομική πραγματικότητα- είτε, κύριε Πρόεδρε, τροφοδοτούνται από την ανυπαρξία πολιτικής.
Και καταλήγω: 'Οπως είπα και πριν, ευχόμαστε επιτέλους να υπάρξει
μια παρέμβαση της πολιτείας. Το συζητούμενο νομοσχέδιο έχει και θετικές διατάξεις και θα ήταν κανείς εκτός πραγμάτων, εάν το αρνείτο. Ωστόσο
στην ουσία του δεν αποτελεί μια συγκροτημένη πρόταση νομικού πλαισίου, για να έρθει η χώρα να αντιμετωπίσει το θέμα. Αναρωτιέμαι, κύριε Πρόεδρε, δεν θα επανακριθούν οι αποδόσεις ιθαγένειας που έγιναν -και μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες, ορισμένοι μιλούν για εκατοντάδες χιλιάδες- σε πρόσωπα τα οποία δεν εδικαιούντο; Θα αφήσουμε μόνο τη δικαιοσύνη να επιληφθεί; Η

διοικητική διαδικασία σε ποιο βαθμό θα προχωρήσει; Αυτό είναι το ένα ερώτημα.
Δεύτερον: Δεν θα προχωρήσει η χώρα μας στην αξιοποίηση των δεσμών που έχει με γειτονικά μας κράτη, όπως η Αλβανία; Επιτέλους δεν θα στέρξει η αλβανική κυβέρνηση να μας δώσει τα αντίγραφα των ποινικών μητρώων των κακοποιών στοιχείων, που απέδρασαν από τις φυλακές της γείτονος χώρας, όταν τα πράγματα βρέθηκαν σε κατάσταση διάλυσης και ρευστότητας στην γειτονική μας Αλβανία; Απλώς αναφέρω ένα παράδειγμα για να δούμε, κύριε Πρόεδρε, ότι έχουμε έδαφος κινήσεων. Λυπάμαι που το λέω, όμως δεν ξέρω γιατί η Κυβέρνηση δεν επωφελείται, δεν παίρνει τις σχετικές πρωτοβουλίες. 
Καταλήγω λέγοντας ότι νομίζω πως είναι ευχή του κάθε συναδέλφου σε
αυτή την Αίθουσα, από οποιαδήποτε πολιτική παράταξη και αν προέρχεται: Θέλουμε μια σύγχρονη, ανθρώπινη, ουμανιστική αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθραίας μετανάστευσης, η οποία όμως δεν θα βάζει στην άκρη τα αιτήματα και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία. Και, δυστυχώς, το συζητούμενο σχέδιο νόμου δεν το πράττει. Λυπούμαι πολύ! Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
συζητούμε ένα κρίσιμο νομοσχέδιο, το οποίο αναπτύσσεται με μια αλληλουχία και συνέχεια και συνοχή μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πραγματικότητας και έρχεται να εναρμονίσει αυτήν την πραγματικότητα με την εν τω μεταξύ αποκτηθείσα πλούσια εμπειρία, δική μας και ξένων.
Ποια είναι αυτή η πραγματικότητα; Το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης μέσα στο οποίο είναι αναγκασμένη η πατρίδα μας να ζήσει. Εκεί υπάρχουν υψηλές θεωρίες περί ατομικών δικαιωμάτων, περί υπερανθρώπινων αξιών, περί του ενός και του άλλου, αλλά ωστόσο δεν ακούμε καμία φωνή ως 'Ελληνες. Τι γίνεται με την τραγωδία της Κύπρου είκοσι έξι χρόνια; Τι γίνεται με το Κουρδικό, που σφάζονται κάθε μέρα; Δεν υπάρχουν εκεί ατομικά δικαιώματα;

Η Ελλάδα έχει μειωμένο πλαίσιο προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων; Μέχρι χθες, κύριοι συνάδελφοι, ακούγαμε ότι πενήντα πέντε χρόνια το
σκοπιανό μόρφωμα, για την "Εγκέϊσκα Μακεντόνια", γιατί στο πνεύμα, το αρρωστημένο, του Τίτο που είχε μια ιστορική συνέχεια την υιοθέτηση της απόψης της Κομιντέρ το 1919 μέχρι τις διευρύνσεις που
δεν είναι του παρόντος -για να
μην ανασύρω από την ιστορία καταστάσεις- εκτός από τον αλυτρωτισμό στήριζαν και την ύπαρξη έντονης εξογκωμένης μακεδονικής μειονότητας. Το ξεκίνησε το Εξαρχείο του 1870. "Εάν τα παρεληλυθότα μνημονεύης, άμεινον περί των μελλόντων βουλεύει", κύριοι συνάδελφοι. 'Εχουμε δηλαδή και την αρμονία της ιστορίας που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε.
Μέσα, λοιπόν, σ' αυτό το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, να μη
γίνουμε ευρωλιγούρηδες όλοι στο τέλος. Το κράτος δικαίου που πρέπει να το υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις και να το αναπτύσσουμε και να το βελτιώνουμε καθημερινά χωρίς διακρίσεις φυλετικές, χρωματικές, γλώσσας, προέλευσης, φυλής κλπ. 'Εχουμε την ιστορία και έχουμε και την εμπειρία. Η ευφυϊα του 'Ελληνα, ο υψηλός του πολιτισμός. Αναπτύχθηκαν εδώ οι πανανθρώπινες αξίες.
Κύριοι συνάδελφοι, λίγη ανάταση δεν βλάπτει στην πατρίδα μας. Λίγη αυτογνωσία δεν αποδυναμώνει το κράτος ούτε καλλιεργεί εθνικισμούς. Χρειαζόμαστε την αυτογνωσία. Σε αυτόν τον τόπο όταν άλλοι ζούσαν στις τρώγλες, ίσχυε το "πάντων χρημάτων εστί άνθρωπος". Ας μας πει και μια άλλη χώρα ένα ανάλογο των σοφιστών, ο Ιππίας, ο Πρωταγόρας κλπ. Ας μας πουν κάποιοι άλλοι την ανάλογη εποχή ότι έχουν αυτή την πανανθρώπινη αξία, αυτήν τη δημοκρατική ιστορία που έχουν οι 'Ελληνες.
Εδώ, λοιπόν, δεν υπάρχει, κύριοι συνάδελφοι, ρατσισμός και αδικούμε
και βρίζουμε και προκαλούμε τα αισθήματα του ελληνικού λαού, όταν μιλούμε ότι στην πατρίδα μας έχει αναπτυχθεί ή αναπτύσσεται ρατσισμός κλπ. Τα πλούσια αισθήματα του 'Ελληνα δεν επιτρέπουν τέτοιες μικρότητες. 'Εχει γενναιότητα ο 'Ελληνας για να υπερβαίνει ακόμα και τις συναισθηματικές του φορτίσεις.
'Ερχομαι στο νομοσχέδιο. Είχα αμφιβολίες. Κάθησα και το διάβασα,
αγαπητοί μου συνάδελφοι, μέχρι τελευταίας λεπτομερείας. Το νομοσχέδιο σε μια συνέχεια εβδομήντα έξι άρθρων είναι και πλήρες και λεπτομερειακό και
καθολικό, με την έννοια ότι αντικρύζει όλες τις καταστάσεις, που έχουν διαμορφωθεί. Είναι ένα νομοσχέδιο με προοπτική, ένα νομοσχέδιο που αν συνοδευτεί και με ανάλογη συνέπεια εφαρμογής, κύριε Υπουργέ, θα έχει -είμαι σίγουρος- θετικά αποτελέσματα. Χωρίζεται σε δεκαπέντε κεφάλαια και σε εβδομήντα έξι άρθρα. Αν θέλουμε να κάνουμε μια πρακτική ομαδοποίηση για τη διευκόλυνση του λόγου, θα πούμε ότι τα πρώτα σαράντα άρθρα χωρίζονται σε εννέα, νομίζω, κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στους ορισμούς και στο πεδίο εφαρμογής.
Το δεύτερο αναφέρεται σε αστυνομικό έλεγχο των διαβάσεων. 
Τα υπόλοιπα επτά κεφάλαια αναπτύσσουν λεπτομερειακά την πρόνοια για
την είσοδο και παραμονή των αλλοδαπών στην πατρίδα μας με τις εξής κατηγορίες:
Πρώτον, καθορίζουμε σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο λεπτομερειακώς τις
προυποθέσεις εισόδου και παραμονής στην πατρίδα μας.
Δεύτερον, προβλέπουν την είσοδο και παραμονή για εκπαιδευτικούς
λόγους, για λόγους σπουδών με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες.
Τρίτον, προβλέπουν είσοδο και παραμονή για παροχή εξαρτημένης
εργασίας.
Τέταρτον, αναλύουν και προβλέπουν τις προϋποθέσεις για προσφορά ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας. Καλύπτουν μεταξύ των άλλων περιπτώσεις και καλλιτεχνών. Εδώ πρέπει λίγο να το προσέξουμε το θέμα. Καλύπτουν περιπτώσεις λοιπών λόγων, όπως είναι η είσοδος προπονητών και λοιπών άλλων κατηγοριών. 
Και τελειώνει αυτό το μεγάλο κεφάλαιο μέχρι τα σαράντα άρθρα, που επαναλαμβάνω ότι καλύπτει πλήρως τις λεπτομέρειες, την οργάνωση, την πρόνοια και τις προβλεπόμενες διαδικασίες της εισόδου και παραμονής αλλοδαπών στην πατρίδα μας.
Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει μία σειρά από άρθρα και κεφάλαια που
προβλέπουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, ανάκληση αδειών παραμονής, προβλέπουν απέλαση κάποιων κατηγοριών ειδικών περιπτώσεων, προβλέπουν δηλαδή μια αρμονία προϋποθέσεων ένταξης και θα επιβληθούν ανάλογες κυρώσεις για εκείνους που δεν θα ήθελαν να αρμονιστούν σε δικαιώματα και υποχρεώσεις και να σεβαστούν τη νόμιμη τάξη στην πατρίδα μας.
Η τρίτη ομάδα λύνει το θέμα της απονομής ιθαγένειας διά πολιτογραφήσεως. Στην ομάδα αυτή μπορούμε, για πρακτικούς, επαναλαμβάνω, λόγους, να συμπεριλάβουμε τις μεταβατικές διατάξεις και τις τελικές διατάξεις που λύνουν ανάλογα θέματα.
Συμπέρασμα. Επανέρχομαι στην εκτίμηση ότι θα πρέπει και το δεύτερο σκέλος, το σκέλος δηλαδή της εφαρμογής να τύχει αναλόγου μερίμνης. Και είναι ένα πελώριο θέμα στην πατρίδα μας. Στις 'Ενοπλες Δυνάμεις από τις οποίες προέρχομαι ίσχυε ο κανόνας: Είναι καλύτερη μια όχι πολύ καλή διαταγή ή έστω μια μη καλή διαταγή, αλλά που εκτελείται, από την καλύτερη διαταγή που δεν εκτελείται. 'Ενας νόμος σχετικά καλός φέρει καλύτερα αποτελέσματα όταν εκτελείται, εφαρμόζεται, από έναν άριστο νόμο που δεν εφαρμόζεται. 'Οθεν το αίτημα και η παράλληλη ευθύνη για την εφαρμογή του νόμου πρέπει να διακριθεί από αποχρώσεις μέριμνας και ευθύνης, ίδιες με αυτές που συνέτειναν στη συγκρότηση, στην ύφανση και στην αρμονία της πραγματικότητας, της εμπειρίας του κράτους δικαίου, της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, της ιστορίας, λόγοι που απαιτούν να συναρμονιστούν για να λυθεί ένα κρίσιμο θέμα που βασανίζει την πατρίδα μας.
Ευελπιστώ πως τα αποτελέσματα μιας μεσομακροπρόθεσμης μεταναστευτικής πολιτικής, όπως αποτυπώνεται στο συζητούμενο νομοσχέδιο, θα είναι
γόνιμα και θα αποτρέψουν δυσάρεστες εξελίξεις.
Κύριοι τις μειονότητες τις έχει πληρώσει πολύ ακριβά η πατρίδα. Από την εξαρχία του 1870 μέχρι το πραξικόπημα του 1885 που χάθηκε η Ανατολική Ρωμυλία, μέχρι το το Μακεδονικό και το Θρακικό. Ο Βενιζέλος είπε, τα σύνορα της Συνθήκης της Λωζάνης -και τάσσομαι απολύτως σ' αυτή τη ρήση, την προφητεία- επαρκούν να διαθρέψουν δεκαπέντε εκατομμύρια Ελλήνων άριστα. Δεν ζητούμε τίποτα από κανέναν. Απαντούμε όμως ότι με το ίδιο σθένος αυτήν την ωραία πατριδούλα που λέγεται Ελλάδα, την υπερασπιζόμαστε τόσο όσο ο σεβασμός και προς τα άλλα κράτη να υπερασπιστούν τις δικές τους χώρες. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανέβηκα στο
Βήμα για να υπάρξει κάποια ησυχία, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά

τους, όχι για τίποτε άλλο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Για να σας βλέπουμε και να σας ακούμε καλύτερα. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Και να με βλέπετε και να με ακούτε καλύτερα. 
Διότι ο θόρυβος όταν έρχεται εκ των όπισθεν εμποδίζει τον ομιλητή. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το συζητούμενο νομοσχέδιο αντιμετωπίζουμε ένα πολύ σημαντικό φαινόμενο, το οποίο μας έχει προκύψει

εδώ και δέκα χρόνια. Δυστυχώς για μια εισέτι φορά εμείς οι 'Ελληνες φανήκαμε ότι είμαστε επιμηθείς και όχι προμηθείς. Δεν είδαμε από την πρώτη στιγμή ότι εδώ θα έχουμε μεταναστεύσεις των λαών. Και η ιστορία διδάσκει πως με τις μεταναστεύσεις των λαών κατελήφθη το δυτικό ρωμαϊκό κράτος, αλλά και πως με την πάροδο του χρόνου απ' αυτές τις μεταναστεύσεις των λαών υπέκυψε και το ανατολικό ρωμαϊκό κράτος, η βυζαντική αυτοκρατορία.
Σήμερα η Ευρώπη και κυρίως η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από μία μεταναστευτική πίεση και λυπάμαι που κάνω τη διαπίστωση ότι εδώ μέσα αντί να είμαστε όλοι άκρως προβληματισμένοι, ακούω κορώνες. Δηλαδή εδώ γίνεται μία πλειοδοσία, ποιος θα φανεί λιγότερο ξενόφοβος, μία πλειοδοσία ποιος θα στιγματίσει περισσότερο φαινόμενα ανυπάρκτου ρατσισμού στην Ελλάδα, δηλαδή βλέπω μία νοοτροπία και μία ψυχολογία και μία ψυχοσύνθεση που φανερώνει ότι είμαστε μακριά από το πρόβλημα. Μας προέκυψαν εδώ εκατοντάδες χιλιάδες και το τραγικό είναι ότι ενώ με καθυστέρηση δέκα ετών έρχεται -εγώ θα το πω- ένα σοβαρό νομοθέτημα, γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια για χάραξη κάποιας μεταναστευτικής πολιτικής -αυτό πρέπει να το συνομολογούμε- δεν γνωρίζουμε πόσοι ξένοι, πόσοι αλλοδαποί, είναι εδώ νόμιμα ή παράνομα προερχόμενοι από τις χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού, μας προέκυψαν από την Αφρική, από τις χώρες του τρίτου κόσμου και από τις χώρες, αν θέλετε, του κάτω κόσμου. Δεν ξέρουμε λοιπόν πόσοι είναι!
Επίσης το σημαντικό που πρέπει να τονίσω είναι πόσους μπορεί να
αντέξει αυτή η μικρή Ελλάδα που δέχεται κυρίως την μεταναστευτική πίεση και όχι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, διότι γεωγραφικά εμείς είμαστε γειτονιά με τις χθεσινές χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Εμείς είμαστε κοντά στις χώρες επίσης του τρίτου κόσμου και εμείς βεβαίως δεχόμαστε λόγω και των εκτεταμένων συνόρων μας αυτήν τη φοβερή μεταναστευτική πίεση. Και για πρώτη φορά στην ιστορία μας από λαός και έθνος αποδημίας γινόμεθα χώρα υποδοχής μεταναστών. Και δεν γνωρίζουμε αυτήν τη στιγμή που μιλάμε πόσους αλλοδαπούς έχουμε εδώ.
Επίσης δεν καθορίσαμε πόσο ποσοστό επί του πληθυσμού μπορούμε να
αντέξουμε. Μπορούμε να αντέξουμε 10%, 15%, 8%, 5%;
Μπορούμε,κύριοι συνάδελφοι, να χαράξουμε με το νομοθέτημα αυτό μία εθνωφελή και κοινωφελή μεταναστευτική πολιτική, χωρίς να προσδιορίζουμε πιο είναι το ποσοστό επί του συνόλου του πληθυσμού που μπορούμε να αντέξουμε και να δεχθούμε εδώ ξένους μετανάστες, οικονομικούς πρόσφυγες, ώστε να βρουν δουλειά, να ενταχθούν κοινωνικά και να μην είναι πρόβλημα για την Ελλάδα, πρόβλημα κοινωνικό, και εθνικό.
Πόσοι είναι, κυρία Υπουργέ, οι αλλοδαποί στην Ελλάδα σήμερα; Απ' ότι διαβάζουμε ανέρχονται στο 1.200.000 περίπου και λέγεται ότι το 88% αυτών των ξένων είναι Αλβανοί.
Σε μιά εποχή, κύριοι συνάδελφοι, που έχουμε έξαρση του αλβανικού εθνικισμού και βλέπουμε ότι παράγων αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια δεν είναι πλέον ο Μιλόσεβιτς, οι Σέρβοι. Εδώ βλέπουμε ανωμαλία στο Κόσοβο, ανωμαλία στη Νότια Σερβία, ανωμαλία στα Σκόπια με ευθύνη των Αλβάνων εθνικιστιών.
Ποιος μας εγγυάται ότι αύριο αυτοί οι Αλβανοί που είναι στην Ελλάδα δεν θα αποτελέσουν το μοχλό άσκησης πίεσης και προκλήσεως ανωμαλίας μέσα στην ελληνική πατρίδα από το εθνικό τους κέντρο τα Τίρανα;
Αν αυτήν τη στιγμή πράγματι βρίσκονται εδώ οκτακόσιες χιλιάδες
Αλβανοί, μέσα σε δέκα ή είκοσι χρόνια -και να σταματήσει ακόμη το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης- αυτοί θα έχον γίνει δύο εκατομμύρια τουλάχιστον.
'Εχουμε φθίνοντα τον ελληνικό πληθυσμό. Η υπογεννητικότητα είναι δραματική. Στην Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια υπερέβησαν οι θάνατοι τις γεννήσεις, αλλά και οι γεννήσεις δεν είναι γεννήσεις ελληνοπαίδων. Τα μισά παιδιά που γεννιώνται στο "ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ" και στα άλλα μαιευτήρια δεν είναι 'Ελληνες πολίτες. Είναι παιδιά αλλοδαπών.
Το λέω αυτό, κύριοι συνάδελφοι, για να τονίσω τη μεγάλη εθνική

σημασία που έχει αυτό το φαινόμενο της ασύδοτης λαθρομετανάστευσης. Εγώ θα έλεγα ότι εν πολλοίς συμφωνώ με τις ρυθμίσεις, με το νομικό
καθεστώς που εισάγεται. Υπάρχουν σημεία στα καθέκαστα άρθρα, στα οποία διαφωνώ, μπορεί όμως να γίνει μία γόνιμη συζήτηση και να δεχθεί η κυρία Υπουργός ορισμένες βελτιώσεις. 'Ομως θα σταματήσει το φαινόμενο της 
λαθρομετανάστευσης; Διότι το νομοθέτημα είναι καλό γι' αυτούς όμως που θα έρθουν νόμιμα. Πράγματι για πρώτη φορά, γι' αυτούς που ζητάνε καλύτερη τύχη στην Ελλάδα, προκειμένου να εργαστούν σε θέσεις εξηρτημένης εργασίας, θα υπάρχει στο τέλος του έτους η οικεία έκθεση του ΟΑΕΔ που θα καταγράφει ελλείψεις σε συγκεκριμένες ειδικότητες και σε συγκεκριμένες περιφέρειες. Και επί τη βάση αυτής της έκθεσης θα μπορούμε να έρθουν εδώ από διάφορες χώρες αλλοδαποί για να εργαστούν. Αυτά όμως αφορούν σ' αυτούς που θέλουν να ρθουν νόμιμα. Γιατί πράγματι σ' αυτήν την περίπτωση διασφαλίζουμε και το συμφέρον το δικό μας και το συμφέρον των αλλοδαπών που θέλουν να εργαστούν. 'Οπου όμως το συμφέρον το δικό μας θα έρχεται σε αντίθεση με το συμφέρον των αλλοδαπών. διότι δεν θα δώσουμε άδειες για εξηρτημένη εργασία εκεί, γιατί δεν υπάρχουν κενά, τι θα γίνει;
Αυτός ο οποίος πεινά στην Αλβανία, πεινά στη Βουλγαρία ή στα Σκόπια ή στη Ουκρανία, ή στην Τσετσενία ή στο Πακιστάν και όπου αλλού υπάρχει πείνα, θα σεβαστεί το νομοθέτημα της κυρίας Υπουργού; 'Οχι βέβαια. 'Οταν εδώ το μεροκάματο είναι διπλάσιο από το μηνιαίο μισθό στη χώρα
του, θα φροντίσει να έρθει παράνομα.
Τι μεταναστευτική πολιτική, κύριε Τζανή, κάνουμε, αν δεν σφραγίσουμε τα σύνορα; Διότι αν σφραγίσουμε τα σύνορα είναι άριστο το νομοσχέδιο. Αν όμως τα σύνορα είναι "μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δώσετε" αυτό το νομοθέτημα πλέον είναι φενακισμός νομοσχεδίου, είναι, θα λέγαμε, κατ' επίφασιν νομοσχέδιο εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, δηλαδή στα χαρτιά νομοσχέδιο.
Δηλαδή στα χαρτιά νομοσχέδιο. Αυτό είναι το καίριο ζήτημα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για μεταναστευτική πολιτική που υπηρετεί την
κοινωνία και την πατρίδα, εάν δεν σφραγίσουμε τα σύνορά μας. Και τα σύνορα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι έμειναν δυστυχώς αφύλακτα επί δέκα χρόνια. Είναι ντροπή για οποιαδήποτε πατρίδα εάν δεν μπορεί εν καιρώ πολέμου και εν καιρώ ειρήνης να διαφυλάξει το απαραβίαστο των συνόρων. Κατά συνέπεια, λοιπον, θεωρητική και μόνο αξία έχει το νομοσχέδιο. Πρόκειται πρακτικά για νομοσχέδιο νομιμοποίησης αυθαιρέτων. 'Οπως δεν χάραξε ποτέ αυτή η πατρίδα σοβαρή οικιστική πολιτική και άφησε ελεύθερη την άτακτη δόμηση, έτσι δεν χαράξαμε σοβαρή, τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη ελληνική μεταναστευτική πολιτική και κάνουμε κάθε τρεις και δύο νομιμοποίηση αυθαιρέτων αλλοδαπών, αφού δεν διαφυλάττομε το απαραβίαστο των συνόρων.

Θα δείτε σύντομα ότι πρακτικά δεν εισφέρει τίποτε το νομοσχέδιο αυτό. Λέμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι νομιμοποιούνται αυτοί που, μέχρι και 15-11-2000 έχουν συμπληρώσει δυο χρόνια παραμονής στην Ελλάδα. Δηλαδή για όσους δεν έχουν συμπληρώσει δυο χρόνια ή για όσους ήρθαν πρόσφατα διότι πέρασαν εν τω μεταξύ τέσσερις μήνες, θα έρθει αναπόφευκτα άλλο νομοσχέδιο νομιμοποιήσεως αυθαιρέτων αλλοδαπών.
Ε, λοιπόν, εγώ σ' αυτήν τη λογική νομιμοποίησης αυθαιρέτων και με τη λογική ότι η Ελλάς είναι μπάτε σκύλοι αλέτε και αλεστικά μη δίνετε και ακόμη ότι είναι ξέφραγο αμπέλι, δεν συμβιβάζομαι και γι' αυτό καταψηφίζω το νομοσχέδιο, στο οποίο κατά τα άλλα θεωρητικώς βρίσκω αρετές. 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο είναι σημαντικό, γιατί ασχολείται με το τεράστιο πρόβλημα της μετανάστευσης στη χώρα μας, που η Κυβέρνηση με καθυστέρηση ετών προσπαθεί να επιλύσει σήμερα. 
Η κυρία Υπουργός μιλώντας το πρωϊ στη Βουλή κατά την προσφιλή εξάλλου μέθοδο της κυβέρνησης να μετατοπίζει τις ευθύνες της, είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότιν για το τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα που υπάρχει στην Ελλάδα την ευθύνη την έχει η Νέα Δημοκρατία. Είναι ειλικρινά απαράδεκτο να μετατοπιζετε τα λάθη και τις παραλείψεις σας σε μια μεταβατική περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, που πράγματι το μεγάλο

μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας μας προέκυψε τότε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Και παρά το ότι δεν είχαμε τη δυνατότητα τότε να συλλάβουμε την έκταση του προβλήματος, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πήρε την πρωτοβουλία και ψήφισε το ν. 1975/91, που προέβλεπε και θέσπισε δυνατότητες φύλαξης των συνόρων και προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορούσαν να έρθουν ορισμένοι μετανάστες από γειτονικές χώρες για να ενταχθούν μέσα στο δικό μας κοινωνικό πλαίσιο.
'Ομως, θα ήθελα, σαν απάντηση, να πω στην κυρία Υπουργό, ότι είσαστε στην Κυβέρνηση οκτώ χρόνια. 'Οντας οκτώ χρόνια στην Κυβέρνηση και ζώντας το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα που πήρε αυτές τις τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια έπρεπε από μακρού να είχατε καθορίσει μια μεταναστευτική πολιτική αντιμετώπισεη του προβλήματος. Διότι με τον τροπο αυτό θα είχαν νομιμοποιηθεί όλοι όσοι εισήλθαν στη χώρα μας και θα μπορούσαν να είχαν ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία, απολαμβάνοντας όλων των προνομίων και των δικαιωμάτων που έχουν 'Ελληνες πολίτες και θα αποφεύγαμε τα μεγάλα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τη λαθρομετανάστευση.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη μιας μεταναστευτικής πολιτικής. Και το νομοσχέδιο το οποίο φέρνετε, κύριε Υπουργέ, αυτήν τη μεταναστευτική πολιτική δεν τη χαράσσει. Και θα πρέπει, επιτέλους, σε αυτήν την Αίθουσα να συνεννοηθούμε γιατί θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε σε ορισμένα σοβαρά θέματα αποδοχές που θα διευκόλυναν το έργο της Βουλής και το έργο το δικό σας. Γιατί το πρόβλημα της μετανάστευσης έχει πολλές παραμέτρους κοινωνικούς, οικονομικούς, αλλά και εθνικούς. Εδώ, με το υπό κρίσιν νομοσχέδιο τι κάνετε; Ουσιαστικά νομιμοποιείτε όλους τους μετανάστες που είναι στη χώρα μας ανεξάρτητα από τον αριθμό, την εθνότητα και το ποιόν τους. Και το ερώτημα που προκύπτει την ίδια στιγμή είναι: Πόσοι είναι οι μετανάστες αυτοί; Από που προέρχονται; Σε ποια μέρη της χώρας μας είναι εγκαταστημένοι; Πόσοι εξ αυτών είναι νόμιμοι και πόσοι είναι παράνομοι; Ισχυρίζεστε ότι οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι επτακόσιες χιλιάδες. Γράφεται και πιστεύουμε ότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ότι
ότι οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι πάνω από ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες. Εάν αυτό συμβαίνει και αν πρόθεσή σας είναι να νομιμοποιήσετε αυτούς τους μετανάστες, ουσιαστικά αλλοιώνετε την πληθυσμιακή σύνθεση της χώρας. Και σε αυτά τα ερωτήματα που τέθηκαν και από άλλους ομιλητές, από το επίσημο αυτό Βήμα, οφείλετε να δώσετε μια απάντηση.
Το άλλο τεράστιο πρόβλημα, το οποίο προκύπτει, είναι τι ποσοστό εξ
αυτών των μεταναστών ανήκει σε ορισμένες εθνότητες που έχουν
δημιουργήσει προβλήματα στη χώρα μας. 
Εντυπωσιάστηκα από την εισήγηση της κας Μαραγκοπούλου στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης και από την έκθεση που μας μοίρασε αλλά και από τις απαντήσεις που μας έδωσε, γιατί η κα Μαραγκοπούλου τονίζει ότι είναι εθνικά επικίνδυνο για τη χώρα μας μια οποιαδήποτε εθνικότητα να υπερβαίνει σε ποσοστό το 20% του συνόλου των μεταναστών, λόγω του μεγάλου κινδύνου δημιουργίας μειονοτικών προβλημάτων. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην έκθεση του ΟΗΕ το Νοέμβριο του 1999, όπου αναφέρει ότι υπάρχει μειονοτικό πρόβλημα Αλβανών στην 'Ηπειρο. Και παρά την παρέμβαση της μόνιμης αντιπροσωπείας μας, δεν δέχθηκε ο ΟΗΕ να απαλείψει αυτήν την αναφορά. Και το ερώτημα κυρία Υπουργός είναι, ακριβώς πόσοι Αλβανοί σήμερα βρίσκονται στη χώρα μας; 'Οταν δέχεται ο ΟΗΕ ότι υπάρχει μειονοτικό πρόβλημα στην 'Ηπειρο, είναι δυνατόν εσείς και όλοι μας σε αυτήν την Αίθουσα, νομοθετούντες, να μη λάβουμε υπόψη μας αυτές τις σοβαρές καταγγελίες που μας επισημαίνεται από το πιο επίσημο όργανο όπως είναι ο ΟΗΕ;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Ε' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ)
Και μήπως δεν έχουμε την εμπειρία των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν εξαιτίας αυτής της εθνότητος στο Κόσοβο, σήμερα στη Νότιο Σερβία, στα Σκόπια και όταν έχουμε επίσημη ομολογία από την κυβέρνηση των Τιράνων αλλά και από τα επίσημα μέσα ενημέρωσης, ότι υπάρχουν μειονοτικά προβλήματα και πρόβλημα Τσάμηδων στην 'Ηπειρο; Σε αυτά τι απάντηση δίνουμε; Και είναι δυνατόν αυτή η σημαντική, η εθνική διαπίστωση που γίνεται μέσα στην Εθνική Αντιπροσωπεία να μην προβληματίσει εμάς τους
ίδιους τους Βουλευτές;
Υποστήριξε η κα Μαραγκοπούλου -και το επαναλαμβάνω- ότι ακριβώς για ν' αποφύγουμε παρόμοια φαινόμενα δεν θα πρέπει ο αριθμός, το ποσοστό των μεταναστών μιας εθνότητος να υπερβαίνει το 20% του συνόλου των μεταναστών στη χώρα μας γιατί έχουμε και κακή εμπειρία όπως, αναφέρει επίσης στην έκθεσή της η κα Μαραγκοπούλου. 'Εχουμε το πρόβλημα της εγκατάστασης Τούρκων σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Κύπρου με τα επακόλουθα που συνέβησαν και το δράμα, το οποίο ζει σήμερα η χώρα αυτή.
Δεν θα πρέπει αυτά τα παραδείγματα να μας προβληματίσουν και να προσπαθήσουμε πραγματικά να πάρουμε όλα εκείνα τα κατάλληλα μέτρα, ούτως ώστε να διαφυλάξουμε την καθαρότητα του ελληνικού λαού; Από επίσημα στατιστικά στοιχεία διαφόρων οργανισμών προκύπτει ότι ο ελληνικός λαός είναι ο πιο καθαρός λαός στην Ευρώπη από φυλετική άποψη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργός, εγώ θα επανέλθω στο ερώτημα, το οποίο σας έθεσα. Και πριν ολοκληρωθεί η συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου έχετε χρέος και οφείλετε να το κάνετε να φέρετε μέσα στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία σας ζητούμε: Δηλαδή, πόσος είναι ο αριθμός των μεταναστών σήμερα στη χώρα μας. Πόσοι εξ αυτών είναι λαθραίοι. Πόσοι έχουν νομιμοποιηθεί. Σε ποιες περιφέρειες ζουν.
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): 'Αμα τους ξέραμε, κύριε Κεφαλογιάννη, δεν θα ήταν παράνομοι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτό όμως σημαίνει ανικανότητα, κυρία
Υπουργός. Και λυπούμαι που το ομολογείται.
Εγώ σας λέω ένα πράγμα: Στο νομό το δικό μου μου λένε -δεν τους έχω
ελέγξει ότι ζουν πάνω από πέντε χιλιάδες μετανάστες σ' ένα νομό εβδομήντα χιλιάδων κατοίκων. Για τους λαθρομετανάστες κάνατε ποτέ...
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): 'Αμα μου φέρετε στοιχεία για το νομό σας, θα σας φέρω κι εγώ για όλη την Ελλάδα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Υπουργός, θα έρθουμε σύντομα στη θέση 
σας ως κυβέρνηση και τότε εμείς θα το μπορέσουμε έχουμε αυτά τα στοιχεία. Εάν δεν έχετε τη δυνατότητα, κυρία Υπουργός, να ελέγξετε τον αριθμό των μεταναστών, πού κατοικούν και παραμένουν στη χώρα μας, είστε ανίκανοι να βρίσκεστε στη διακυβέρνηση της χώρας.
Είναι δυνατόν να μου λέτε ότι η Αστυνομία δεν μπορεί σε κάθε νομό να ελέγξει και να καταγράψει τους μετανάστες; 'Εχω περάσει και από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και σας διαβεβαιώ ότι έχει τη δυνατότητα η Αστυνομία να μπορεί να καταγράψει τους μετανάστες σε κάθε νομό. Αλλά δεν θέλετε να τους μάθετε. Δεν θέλετε να τους καταγράψετε γιατί ακριβώς δεν θέλετε τη νομιμότητα των πράξεων, όπως συμβαίνει και με το θέμα των παράνομων ελληνοποιήσεων. Εδώ συγκροτείται μία επιτροπή σε κάθε

περιφέρεια για να ελέγχει και να νομιμοποιεί τους μετανάστες στην περιφέρεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Τελειώνετε, κύριε Κεφαλογιάννη. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Μία λέξη ακόμα. Γιατί σ'αυτήν την Επιτροπή δεν δίνετε και το δικαίωμα -το έχουμε
ζητήσει κατ'επανάληψη εμείς σαν κόμμα να κάνει και τον έλεγχον όλων των ελληνοποιήσεων, όλων των ιθαγενειών που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια για να πληροφορηθούμε επιτέλους κι εμείς ποιοι μπορούν και δικαιούνται να έχουν την ελληνική ιθαγένεια και ποιοι την απέκτησαν παράνομα
για να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα; 
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Ο κ. Ζώης έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι σίγουρο ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο δεν αφορά την ελληνική κοινωνία μόνο στο μέτρο που έρχεται να ρυθμίσει τις επιπτώσεις από το μεταναστευτικό ρεύμα που παρακολουθείται στη χώρα μας, ένα μεταναστευτικό ρεύμα, το οποίο υπερδιογκώνεται τα τελευταία χρόνια και το οποίο τείνει να γίνει ανεξέλεγκτο. Ενδιαφέρει την ελληνική κοινωνία ιδιαίτερα στο μέτρο που το φαινόμενο αυτό της μετανάστευσης συνδέεται λόγω του όγκου των μεταναστών με όλες τις πτυχές της καθημερινής της ζωής.
Θέλω να πω ότι οφείλουμε να κάνουμε κάθε φορά που ασχολούμαστε με το
εν λόγω θέμα δύο σκέψεις ταυτόχρονα. Οφείλουμε από τη μια να ρίχνουμε τη ματιά μας σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που είχαν την κακή τύχη να γεννηθούν σε μια φτωχή χώρα, που είχαν την κακή τύχη αυτή η χώρα να μην μπορεί να τους παρέξει εκείνες τις δυνατότητες που όλοι αναζητούμε, αποζητούμε στη ζωή μας, που είχαν την κακή τύχη να φύγουν από την πατρίδα τους και να αναζητήσουν μια δεύτερη πατρίδα ελπίζοντας ότι στη δική μας θα βρουν αυτήν τη δεύτερη πατρίδα.
Θα πρέπει, λοιπόν, να αισθανόμαστε, με μέτρο τις δικές μας ανάγκες,
φόβους και ελπίδες, τις δικές τους δυσκολίες, τις αγωνίες τους, την απελπισία τους και έτσι να αποδεχόμαστε ό,τι επιβάλλεται από τον ανθρώπινο πολιτισμό μας για τα δικαιώματά τους ως ανθρώπων.
Οφείλουμε, όμως, να ρίχνουμε παράλληλα και μια ματιά στον 'Ελληνα
πολίτη που ασυνήθιστος στα όσα τώρα ζει και αντιμετωπίζει, μεταβάλλεται από φιλόξενο, ήσυχο πολίτη σε πολίτη ανήσυχο, ίσως και φοβισμένο και πάντως εντελώς προβληματισμένο για όσα παρακολουθεί.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε τη σύγχυση και τα συναισθήματά του ιδίως όταν διαπιστώνει κανείς ότι ούτε η ιστορία έχει σταματήσει να γράφεται, ούτε φαίνεται να ησυχάζει η Βαλκανική γειτονιά μας. Και ούτε μπορεί και πρέπει να κατηγορηθεί ο πολίτης αυτός για τα συναισθήματά του, γιατί αυτά δυστυχώς έχουν καλλιεργηθεί στο χωράφι της αδράνειας, της αναποτελεσματικότητας και της απουσίας λήψης μέτρων εκ μέρους της υπεύθυνης πολιτείας.
Για να δούμε, λοιπόν, κατ' αρχήν υπήρξε αδράνεια εκ μέρους της Κυβερνήσεως; Σε ένα δεύτερο βήμα, ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού του μεταναστευτικού φαινομένου για τη χώρα μας; Και τέλος τι πρέπει να γίνει ώστε και σύμφωνοι με τις διεθνείς υποχρεώσεις μας να είμαστε, αλλά και στους 'Ελληνες πολίτες να μην αφήσουμε την αίσθηση ότι αδικούνται, αυτούς τους 'Ελληνες πολίτες που σε τελική ανάλυση όλοι εμείς εδώ εκπροσωπούμε; 
Ο ν. 1975/1991, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, αποδείχτηκε ανεπαρκής.
Το νομοθετικό του πλαίσιο στάθηκε, λέει, αδύνατο να προβλέψει, να ρυθμίσει και να αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Αφήνω ασχολίαστη την κατηγορία αυτή, παρ' όλο που είναι εύκολο να απαντήσει κανείς ότι τότε, όταν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος και εφαρμόστηκε, ερχόταν να αντιμετωπίσει το σύμπτωμα ενός φαινομένου και όχι το φαινόμενο το οποίο ζούμε τώρα στην έξαρση την οποία το ζούμε. Και βέβαια πρόκειται για ένα φαινόμενο που αποδείχθηκε ότι κατέλαβε απροετοίμαστη ψυχολογικά, τεχνικά μια πολιτεία και μια κοινωνία που στερούνταν υποδομών, που στερούνταν εμπειριών. 
Μπορεί να εξηγήσει, όμως, η Κυβέρνηση γιατί αυτή η αδυναμία του νόμου
του 1991 δεν διαπιστώθηκε κατά τη νομοθετική πρωτοβουλία πού είχε πάρει 
το 1996; Δύο επιλογές έχουμε για να εξηγήσουμε τη στάση της κατά το 1996. 'Η ότι ο νόμος του 1991 ήταν ένας καλός νόμος που ήθελε απλώς συμπλήρωμα εν όψει των νέων συνθηκών που τότε διαπιστώνονταν ή ότι η Κυβέρνηση δεν ήξερε -λυπάμαι για τη φράση- τι της γινόταν και αντιμετώπιζε με μια σχετική επιπολαιότητα την καταιγίδα που σήμερα όλοι διαπιστώνουμε. 
Πάντως, ό,τι κι αν υποθέσει κανείς το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Η
Κυβέρνηση παρ' όλο που κυβερνά τα τελευταία οκτώ χρόνια, από το 1993 έως το 2001, αδυνατεί να ελέγξει μια κατάσταση που φούντωσε τόσο ώστε να έχει χαθεί η εμπιστοσύνη και στην ικανότητα και στη δυνατότητά της.
Δεν αρκεί ένα κείμενο, ακόμα κι αν υποθέσει κανείς ότι νομοτεχνικά είναι αποδεκτό και είναι άρτιο, για να πεισθεί κανείς 'Ελληνας πολίτης

ότι μπορεί να βρεθεί και ουσιαστική λύση στο πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Και οι δύο προηγούμενες πρωτοβουλίες του νομοθέτη είχαν καλές προθέσεις, στόχους και τη σιγουριά ότι θα πετύχουν εκεί που σήμερα διαπιστώνεται αποτυχία.
Δεν αρκεί, λοιπόν, να ψηφίσει κανείς ένα νόμο για να πιστέψουμε όλοι οι ενδιαφερόμενοι ότι αντιμετωπίζεται αυτή η πρόκληση της εποχής μας. Και οι μεν μετανάστες και λαθρομετανάστες μπορούν -και δικαίως- να συνεχίσουν να ζητούν και άλλα, πάντοτε με την επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, οι δε 'Ελληνες μπορούν να συνεχίσουν να διερωτώνται τι άραγε θα αλλάξει με το νέο νόμο. Μήπως οι υπηρεσίες θα συντονίζονται καλύτερα απ' ό,τι μέχρι σήμερα; Τα σύνορα, χερσαία και θαλάσσια, θα φυλάσσονται αποτελεσματικότερα; Η δημόσια ασφάλεια θα πάψει να είναι η αχίλλειος πτέρνα της Κυβέρνησης; Θα γνωρίζουμε ποιος ζει και ποιος κινείται
καθημερινά κοντά μας, δίπλα μας; Τέλος, θα πάψει η Κυβέρνηση μπροστά στις ομολογημένες αδυναμίες της, να απαντά με εκ των υστέρων κάθε φορά νομιμοποίηση των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας;
Πόσο σοβαρό είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα κράτος, το οποίο στέλνει ένα τέτοιο μήνυμα, ότι στην Ελλάδα το παν είναι να παγιώσεις την παρανομία σου και μπορείς να είσαι τελικά σίγουρος, ότι θα έρθει η ώρα που θα δικαιωθείς; Πού είναι η αυτοκριτική της Κυβέρνησης για την κατάσταση αυτή; Πού είναι η συγγνώμη; Πού είναι ο καταλογισμός των όποιων ευθυνών; Τι είναι τελικά εκσυγχρονισμός; Να διαπιστώνεις το πρόβλημα, που εξαιτίας σου γιγαντώθηκε ή από αδυναμία σου διέφυγε κάθε ελέγχου και απλώς έρχεσαι να προτείνεις εκ των υστέρων λύσεις;
'Εχω την αίσθηση ότι υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες, που κακώς δεν αναλαμβάνονται. Και με τη σημερινή πρωτοβουλία επιχειρείται απλώς μία φυγή προς τα εμπρός και ένα άλλοθι έναντι των μεγάλων ευθυνών σας, κύριοι της Κυβέρνησης. Από το '96 έως σήμερα μεσολάβησαν πέντε χρόνια. Δικαιούμαστε να είμαστε επιφυλακτικοί και να αναρωτιόμαστε μήπως μετά από πέντε χρόνια ξανακάνουμε την ίδια συζήτηση εδώ μέσα.
'Ολα αυτά τα βλέπει ο 'Ελληνας πολίτης. Και επειδή ακριβώς δεν του επιτρέπεται να νιώθει ασφαλής, σίγουρος ότι η Κυβέρνηση της χώρας του ξέρει να κρατά το τιμόνι, αντιδρά με ενστικτώδη τρόπο. Αφήνει τους φόβους τους να τον καταλαμβάνουν, χάνει την εμπιστοσύνη του και βλέπει με καχυποψία κάθε προσπάθεια ανθρώπινης αντιμετώπισης και αποκατάστασης των μεταναστών στα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Δεν υπάρχει εξάλλου καμία δημοσκόπηση το τελευταίο διάστημα, που να μην αποδέχεται αυτές τις απλές αλήθειες. Φταίνε, λοιπόν, οι 'Ελληνες πολίτες, αν νιώθουν έτσι; Πώς οι τιμονιέρηδες αυτής της χώρας θα τους απαλλάξουν από αυτά τα συναισθήματα, πού είναι δυσάρεστα και μεταλλάσσσουν τη φυσιογνωμία του 'Ελληνα;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλουμε να χτυπήσουμε την ξενοφοβία;
Θέλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών μας και ταυτόχρονα να είμαστε συνεπείς στις διεθνείς μας υποχρεώσεις; Ας μετρήσουμε τον αριθμό των μεταναστών στη χώρα μας και ας τον ανακοινώσουμε. Ουδείς γνωρίζει, όπως είπαν και οι προλαλήσαντες συνάδελφοι, εάν είναι επτακόσιες χιλιάδες, ένα εκατομμύριο, ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ή όπως λένε κάποιες ακραίες, ίσως και υπερβολικές φωνές, δύο εκατομμύρια. Αλλά θα ήθελα να επισημάνω ότι γι' αυτές τις υπερβολικές ή ακραίες φωνές, ευθύνεται η άγνοια των αρμοδίων. Και έρχονται να αποδείξουν αυτές οι υπερβολικές και ακραίες φωνές αυτήν την άγνοια. Ξέρουμε πού ζουν αυτοί οι μετανάστες; Πόσοι έχουν μόνιμη κατοικία και πόσοι πηγαινοέρχονται σε καλύβια, αχυρώνες, παραθεριστικά κέντρα κατά τους χειμερινούς μήνες ή σε σπίτια ακατοίκητων χωριών; Γνωρίζουμε τα ποσοστά της εθνικής τους προέλευσης;
Σας ρώτησε ο κ. Πολύδωρας εάν υπάρχουν διακρατικές συμφωνίες, που να διέπουν τους οικονομικούς μετανάστες. Τι επιτυχίες έχουν καταγραφεί από το σώμα των συνοριακών φυλάκων; Εάν υπάρξουν απαντήσεις σ' αυτά τα πρώτα ερωτήματα, μπορούμε να αισθανόμαστε ότι υπάρχει και μία πρώτη απόπειρα προσέγγισης, πραγματικής προσέγγισης για τη σωστή αντιμετώπιση αυτού του θέματος. Μέχρι τότε όμως δικαιούμαστε να είμαστε επιφυλακτικοί σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα του συζητούμενου νομοσχεδίου. Και μέχρι τότε θα βρίσκουν εύφορο έδαφος μεταξύ των πολιτών, ιδέες και απόψεις που αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό, δυστυχώς με άλλα κριτήρια, ξενοφοβικά. 
Εξηγήστε στους πολίτες γιατί δεν προβλέπετε επί παραδείγματι ανώτατο
αριθμό μεταναστών. Ποιος σας εμποδίζει να προβλέψετε μία τέτοια ρήτρα ή καλύτερα ποιος σας επιβάλλει να την αρνείσθε, ενώ τη ζητάμε.
Είχαμε όλοι όσοι μετείχαμε στη Διαρκή Επιτροπή την ευκαιρία να
ακούσουμε την κα Μαραγκοπούλου, η οποία είναι βαθύς γνώστης του θέματος. Και μας είπε ότι υπάρχουν χώρες, οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ελβετία, που έχουν αυτό το σύστημα αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης. Και θέλετε να πάμε και παραπέρα; Ποιος μας εμποδίζει...
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και
Αποκέντρωσης): Υπάρχει...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κυρία Υπουργέ, μη με διακόπτετε, έχω ένα λεπτό ακόμη και θα ζητήσω ακόμη ένα, με την ανοχή του Προεδρείου.

ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Απλώς σας λέω ότι στις βελτιώσεις που κατέθεσα σήμερα, υπάρχουν αυτά που λέτε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Εγώ δεν τις είδα ακόμη αυτές τις βελτιώσεις. Εξάλλου είναι μία πάγια τακτική. 
Είχαμε πέντε συνεδριάσεις στη Διαρκή Επιτροπή. Πήραμε κατ' εξαίρεση ακόμα μία από τον Πρόεδρο, για να μπορέσουμε να απαντήσουμε σε αυτά τα θέματα και μας λέτε, ότι σήμερα φέρατε κάποιες αλλαγές. Εν πάση περιπτώσει, είναι καλοδεχούμενες.
Θέλω να πω και κάτι παραπέρα. Ποιος μας εμποδίζει ακόμη να προσδιορίσουμε και με ποιο ποσοστό θα συμμετέχει στον αριθμό των μεταναστών το μεταναστευτικό σώμα συγεκριμένης εθνικότητας.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την ανοχή σας για ένα λεπτό.
Δυστυχώς στη χώρα μας ερχόμαστε να πούμε ότι η αγορά θα νομιμοποιήσει τους μετανάστες. Η ευθύνη της πολιτείας έπεται. Και παραπέρα είναι δυνατόν να μην τολμούμε να αποφασίσουμε τη χώρα προέλευσης του μετανάστη, από την οποία θα γίνει δεκτός;
'Ενα ποσοστό μεταναστών μέχρι 20% μπορεί να προσδιορίζεται στο υπό σηζήτηση νομοσχέδιο. Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές αυτό που σας είπε ο κ. Κεφαλογιάννης την αναφορά της Επιτροπής CEDAW, που είναι Επιτροπή του Ο.Η.Ε, η οποία αναφέρεται ρητά στη μειονότητα των Αλβανίδων της Ηπείρου. Τι έχετε να πείτε γι'αυτό; Δεν είναι ενοχλητικό να μαθαίνει 
κανείς ότι στα διαβήματα της μόνιμης αντιπροσωπείας μας στον Ο.Η.Ε. υπήρξε άρνηση απάλειψης αυτής της αναφοράς; 
Τέλος αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε τους μετανάστες στα ανθρώπινα

δικαιώματά τους και να τους επιτρέψουμε να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτούς και τις οικογένειές τους, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε και γι' αυτούς μια κοινωνία και όχι μια ζούγκλα. Μια κοινωνία 
περιορισμένων δυνατοτήτων δεν μπορεί να δέχεται απεριόριστους μετανάστες. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα μόνο στους 'Ελληνες και στην Ελλάδα, αλλά
και στο μετανάστη, αυτόν που θέλουμε να ευεργετήσουμε και να βοηθήσουμε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Τελειώστε, κύριε Ζώη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
'Εχετε λάβει υπόψην αυτήν την παράμετρο; Θα πρέπει να επικαλεστώ ότι
η παρουσία μεταναστών είχε μέχρι τώρα κάποιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες ευεργετικές. Βοήθησαν στην πτώση του πληθωρισμού, βοήθησαν εμμέσως ή αμέσως την είσοδο της χώρας στην Ο.Ν.Ε. Δεν πρέπει, όμως, να διαφεύγει της προσοχής κανενός ότι υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, ότι το 37% των πολιτών στη χώρα μας -επικαλούμαι χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", που καταθέτω στα Πρακτικά- είδαν τη θέση τους χειρότερη εξαιτίας της λαθρομετανάστευσης.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρ. Ζώης καταθέτει για τα Πρακτικά το
προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Κύριε Ζώη, έχετε πάρει περισσότερο
χρόνο από όλους τους άλλους ομιλητές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Δεν πρέπει αυτό να μας απασχολεί; Δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτή η διαπίστωση; Λένε οι καθηγητές Σαρρής και

Ζωγραφάκης, που αναφέρονται στο δημοσίευμα της "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" "σε μια οικονομία που βρίσκεται υπό καθεστώς προσαρμογής και αντιμετωπίζει προβλήματα ανεργίας, όπως η ελληνική, αυτές οι αναδιανεμητικές επιπτώσεις...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Κύριε Ζώη τελειώνετε παρακαλώ πολύ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): 'Ολο αναπτύσσετε το θέμα και δεν
τελειώνετε ποτέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Θα έχουν πολύ μεγαλύτερη πολιτική σημασία σε σχέση με
οποιεσδήποτε άλλες. Να γιατί εκτός των άλλων θα πρέπει η Κυβέρνηση,

κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να δει και να ξαναδεί τη νομοθετική της πρωτοβουλία. Χωρίς την αποδοχή αυτών των επισημάνσεων, αυτών των προτάσεων είναι αδύνατον να υπάρξει σοβαρή αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος στη χώρα μας.
Φοβάμαι ότι ίσως χρειαστεί η χώρα να περιμένει άλλα πέντε χρόνια με ευκαιρία άλλων διαπιστώσεων, να έρθει εδώ να συζητήσει ένα άλλο

νομοσχέδιο που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα για τους μετανάστες. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Η κα Τσουρή έχει το λόγο. ΕΛΠΙΔΑ ΤΣΟΥΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι
γεγονός που θεωρώ ότι δεν έχει αμφισβητηθεί στην Αίθουσα αυτή ότι οι εξελίξεις στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 έχουν διαμορφώσει ένα εντελώς νέο τοπίο όσον αφορά θέματα μετανάστευσης και παραμονής αλλοδαπών εργαζομένων ή μη στη χώρα μας. 
Ως αιτίες του φαινομένου μπορεί να αναφερθούν τόσο η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, όσο και η αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας που οδηγεί μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και μεταναστών, για ποικίλους λόγους, να αναζητήσουν ως τελικό προορισμό τη χώρα μας.
Δεν πρέπει, όμως, από την άλλη πλευρά να παραγνωρίζουμε τη συμβολή του παράγοντα των μεταναστών στην οικονομική δραστηριότητα και στην επίτευξη των οικονομικών στόχων που είχε θέσει και τελικά πέτυχε η χώρα μας τη δεκαετία του '90. Ταυτόχρονα, όμως, η μετανάστευση επηρεάζει ευρύτερα την κοινωνική πραγματικότητα τις ίδιες τις συμπεριφορές και τις νοοτροπίες μας. Η παρουσία του ξένου, η ένταξη στην καθημερινή ζωή και στην ελληνική πραγματικότητα, αποτελούν σύγχρονες προκλήσεις για όλους μας.
Με βάση τις εξελίξεις αυτές, αναδεικνύεται η ανάγκη ριζικής αλλαγής του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, όπως αυτό καθορίζεται κυρίως από τον ν.1975/91 πλαισίου που εν πολλοίς έχει αποδειχθεί ανεπαρκές για την αντιμετώπιση του σημερινού μεταναστευτικού ρεύματος και των ζητημάτων που αυτό δημιουργεί, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα παράνομης εισόδου και παραμονής των αλλοδαπών, εργαζομένων ή μη.
'Αρα είναι αναγκαίος ο συνολικός σχεδιασμός μιας πολιτικής της
ελληνικής πολιτείας σχετικής με τη μετανάστευση, μιας πολιτικής που θα καθορίζει το πλαίσιο εισόδου και παραμονής στη χώρα μας, τους τρόπους διερεύνησης της νομιμότητάς της, αλλά και τους τρόπους ομαλής ένταξης του αλλοδαπού στην ελληνική κοινωνία. Αυτό είναι το ζητούμενο και σ' αυτό ανταποκρίνεται το συζητούμενο σήμερα σχέδιο νόμου.
Το κυρίαρχο σημείο, ο συνδετικός ιστός του νομοσχεδίου είναι, κατά
την άποψή μου, η αντιμετώπιση της μετανάστευσης ως ενός συνολικού φαινομένου με τον καθορισμό του πλέγματος προϋποθέσεων για την νόμιμη είσοδο, παραμονή και εργασία των αλλοδαπών από τη μια πλευρά και από την άλλη η κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στην ελληνική κοινωνία και τη δημιουργία προϋποθέσεων για την ομαλή ένταξή τους σ' αυτήν.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες που εισάγονται με το συζητούμενο νομοσχέδιο, είναι η ανάθεση της αρμοδιότητας χορήγησης άδειας παραμονής στις πολιτικές αρχές της διοίκησης, αντί για τις αστυνομικές όπως ισχύει σήμερα. Η συμβολική, αλλά κυρίως η ουσιαστική σημασία της ρύθμισης γίνεται, πιστεύω, κατανοητή απ' όλους. Η είσοδος και παραμονή του αλλοδαπού στην πατρίδα μας παύει να είναι μία αστυνομική υπόθεση. Την ίδια στιγμή, η σαφής περιγραφή και υπόδειξη της ακολουθητέας διαδικασίας -και μιλάω εδώ για την πραγματοποίηση της προφορικής συνέντευξης με τον αιτούντα την άδεια παραμονής- εισάγει ένα ουσιαστικό στοιχείο στην τελική απόφαση. Η χορήγηση της άδειας παραμονής παύει να είναι μία λίγο ή πολύ γραφειοκρατική διαδικασία και προσλαμβάνει το στοιχείο της άμεσης επαφής με τον ενδιαφερόμενο και της εκτίμησης από τις υπεύθυνες αρχές της ελληνικής πολιτείας της ιδιαιτερότητας κάθε περίπτωσης.
Μια δεύτερη πλευρά του συζητουμένου σχεδίου νόμου είναι η αναλυτική
καταγραφή και πρόβλεψη όλων των περιπτώσεων, όλων των κινήτρων, θα λέγαμε, που οδηγούν κάποιον αλλοδαπό στη χώρα μας. Είναι απαραίτητη αυτή η περιγραφή, ακριβώς για να αντιμετωπίσουμε τη μετανάστευση ως ένα σύνθετο φαινόμενο και να προσαρμόσουμε τη νομοθεσία στο σύνολο των σχετικών περιπτώσεων. Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά με τρόπο τόσο αναλυτικό περιγράφονται οι υποχρεώσεις των εργοδοτών, των υπαλλήλων, των ιδιωτών, των μεταφορέων και όσων με οποιονδήποτε τρόπο εμπλέκονται σε θέματα μετανάστευσης, ενώ την ίδια στιγμή προβλέπονται και κυρώσεις για τους παραβάτες των διατάξεων του νόμου.
Μία άλλη διάσταση που εισάγεται μέσω των διατάξεων του συζητουμένου
νομοσχεδίου αναφέρεται στο συνολικό σχεδιασμό και στην προσπάθεια να ενταχθεί η μεταναστευτική ροή στο πλαίσο ενός δικτύου διακρατικών συμφωνιών στις οποίες μετέχει ως συμβαλλομένη και η χώρα μας. Η δυνατότητα ίδρυσης γραφείων εύρεσης εργασίας στις ελληνικές προξενικές αρχές μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη ως φυσικός αποδέκτης της επιθυμίας του ξένου εργαζόμενου να εργασθεί στην Ελλάδα και να αποτρέψει ή τουλάχιστον να περιορίσει την παράνομη είσοδο αλλοδαπών για παράνομη εργασία.
Την ίδια στιγμή η κατάρτιση των εκθέσεων με τις ανάγκες για εργασία
κάθε περιφέρειας από τον ΟΑΕΔ, όπως προβλέπεται από το άρθρο 19 του νομοσχεδίου, μπορεί να συμβάλει στον εξορθολογισμό του μεταναστευτικού ρεύματος με βάση τις υπαρκτές πια ανάγες της χώρας στο κέντρο και στην περιφέρεια.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω επιπρόσθετα μία ιδιαιτερότητα της πατρίδας μας, που πρέπει να μας απασχολήσει, αυτή της ύπαρξης ενός εκτεταμένου θαλάσσιου συνόρου. Αν στα χερσαία σύνορα της Ελλάδος καταπολεμήθηκε αποτελεσματικά η παράνομη μετανάστευση, με το σώμα συνοριακών φρουρών, στα θαλάσσια σύνορα είναι πολύ δυσκολότερο να το πετύχουμε. H περιφρούρηση ολόκληρης της ελληνικής ακτογραμμής από τις δυνάμεις του 
Λιμενικού Σώματος -το οποίο, όπως γνωρίζετε, έχει και άλλα καθήκοντα- δεν είναι δυνατή. Θα πρέπει, λοιπόν, να δούμε την αντίστοιχη ίδρυση ή
επέκταση του σώματος συνοριακών φρουρών και στα θαλάσσσια σύνορα, με την ανάλογη βέβαια εκπαίδευση και εξοπλισμό.
'Ενα ακόμα ζήτημα αναφέρεται στη διαχείριση έκτακτων περιστατικών που
έχουν να κάνουν με την άφιξη ομάδων προσφύγων, οι οποίοι σαφώς διαχωρίζονται ως έννοια από τους αλλοδαπούς σύμφωνα και με τις

αντίστοιχες νομικές δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις της χώρας μας στα νησιά μας.
Πρόσφατα στη Χίο αντιμετωπίσαμε την άφιξη εξακοσίων εξήντα πέντε περίπου λαθρομεταναστών, από έντεκα συνολικά εθνικότητες, ένας αριθμός ο οποίος είναι πρωτοφανής για τα μέχρι τώρα δεδομένα.
Εδώ πρέπει να σημειώσω γιατί κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται, ότι ο κρατικός μηχανισμός απέδωσε τα μέγιστα και η διαχείριση της κρίσης υπήρξε επιτυχής ενώ αποφύγαμε και τραγικά περιστατικά που είναι πολύ εύκολο να συμβούν σε αυτές τις περιπτώσεις. Επειδή, όμως, αυτή η κρίση δεν είναι σίγουρα η τελευταία θα πρέπει να αξιοποιηθεί η εμπειρία που υπάρχει για μονιμότερη διευθέτηση τέτοιων περιστατικών. Σε συνεργασία με ανθρωπιστικές οργανώσεις και με υπηρεσίες του ΟΗΕ θα πρέπει να υπάρξει ένας "μηχανισμός" που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
Η πολιτική ουσία του συζητούμενου σήμερα σχεδίου νόμου δεν περιορίζεται σε μία σειρά κανονιστικών ρυθμίσεων, αλλα συνδέεται με την κοινωνία την οποία θέλουμε να οικοδομήσουμε. Συνδέεται με την αντίληψη των δικαιωμάτων που προσφέρει αυτή η κοινωνία, με το ποιοι έχουν πρόσβαση σε αυτά καθώς και με το πλαίσιο άσκησής τους.
Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω καταληκτικά μία βασική αρχή. Η ισχυρή
Ελλάδα για την οποία εργαζόμαστε, η ανοικτή κοινωνία, την οποία οραματιζόμαστε θα είναι αναπόφευκτα μία ελκυστική κοινωνία, μια
κοινωνία που το στοιχείο του ξένου εργαζόμενου θα είναι στοιχείο αναπόσπαστο της φυσιογνωμίας της. Οι βασικές μας επιλογές για ένα κοινωνικό κράτος δικαίου δεν μπορούν να περιοριστούν, αλλα πρέπει να αγκαλιάσουν όλο το σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή είναι κατά την άποψή μου και η πολιτική στόχευση του συζητουμένου σχεδίου νόμου. Δηλαδή είναι ο καθορισμός του πλαισίου άσκησης της πολιτικής για τη μετανάστευση και η πρόσβαση του αλλοδαπού στο σύνολο των δικαιωμάτων, αλλά και συμμόρφωση του με τις υποχρεώσεις που διέπουν την ελληνική κοινωνία. Με αυτήν την έννοια πρόκειται για ένα τολμηρό και καινοτόμο βήμα εκσυγχρονισμού, για ένα βήμα αναγκαίο, αλλά και σύμφωνο με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ενός σύγχρονου και δημοκρατικού κράτους δικαίου για όλους το οποίο η κοινωνία μας έχει επιλέξει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Χατζηγάκης έχει το λόγο. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι
σήμερα ζούμε σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπου τα εθνικά σύνορα
πέφτουν, όπου τα εθνικά κράτη υποχωρούν ή καταρρέουν, όπου οι μετακινήσεις των λαών από χώρα σε χώρα είναι συνεχείς. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατάσταση στην οποία ολόκληροι λαοί εξαθλιώνονται από την πείνα, από την ανεργία, απο την ανέχεια. Είναι κυρίως οι λαοί του τρίτου κόσμου, οι χώρες του Νότου.
Τελικά οι πιο πλούσιες χώρες συχνά στρέφουν την πλάτη τους ή κλείνουν τα μάτια τους μπροστά σε αυτές τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φτωχές χώρες. Σε μία τέτοια κατάσταση η μετανάστευση αποτελεί σανίδα σωτηρίας για τους αδύναμους λαούς οι οποίοι πλήττονται από αντιξοότητες και αδιέξοδα. Συγχρόνως, όμως, η μετανάστευση συνιστά και μια εν δυνάμει απειλή για τις πλούσιες χώρες του Βορρά στις οποίες σήμερα συγκαταλέγεται και η πατρίδα μας.
Οι πλουσιότερες χώρες, λοιπόν, είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένες να καθορίσουν νομοθετικά μία συγκεκριμένη και σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική, που θα κινείται σε δυο άξονες με δύο κατευθύνσεις.
Πρώτα πρώτα θα πρέπει να είναι σε θέση να υποδεχθεί και να απορροφήσει ένα ικανό αριθμό μεταναστών. Και δεύτερον η ενταξη αυτή των μεταναστών στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τους σύστημα δεν θα πρέπει να αποτελεί απειλή ούτε για την πολιτιστική τους συγκρότηση, δηλαδή την πολιτιστική τους ταυτότητα αλλά και ούτε για τον εθνικισμό τους. Και επίσης δεν θα πρέπει να απειλεί την οικονομική ισορροπία των πολιτών της χώρας της υποδοχής.
Παράλληλα η υποδοχή του μεταναστευτικού κόσμου θα πρέπει να έχει ως βασική προϋπόθεση την ύπαρξη ασφαλιστικών δικλείδων, για τη μη διαταραχή της εννόμου τάξης της χώρας υποδοχής. Και συγχρόνως οφείλει να διαθέτει ένα ικανό και κατάλληλο διοικητικό μηχανισμό που θα μπορεί να ελέγχει και να παρακολουθεί αυτούς που εισέρχονται. Σήμερα κανένας δεν ξέρει πόσοι μετανάστες υπάρχουν στη χώρα μας και σωστά το επεσήμανε ο κ. Κεφαλογιάννης.
Οι παραπάνω προβληματικές είναι ευθέως ανάλογες με δύο καίρια ερωτήματα. Πρώτον αν ο αριθμός των μεταναστών θα πρέπει να έχει κάποια αναλογία με το συνολικό πληθυσμό της χώρας της υποδοχής. Και δεύτερον αν υπάρχει σήμερα το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και οι κατάλληλοι διοικητικοί μηχανισμοί που θα είναι σε θέση να ρυθμίσουν χωρίς κινδύνους, για το γηγενή πληθυσμό την είσοδο την εγκατάσταση τον έλεγχο των εισερχομένων μεταναστών. Εμείς εδώ διερωτόμεθα και κρατούμε διάφορες επιφυλάξεις απέναντι σε αυτές τις δυνατότητες.Ελπίζουμε και ευχόμαστε να πέφτουμε έξω. Αλλά δυστυχώς δεν θα πέσουμε έξω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απέναντι σε αυτά τα ερωτήματά μας, το παρόν νομοσχέδιο θα μπορούσαμε να πούμε πως καταρχάς και σε γενικές γραμμές κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Γίνεται δηλαδή μια απόπειρα επιβολής κάποιας τάξης με τη θέσπιση κανόνων και προϋποθέσεων σχετικών με την είσοδο την παραμονή και την εργασία αλλοδαπών, καθώς και με την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας δια της πολιτογραφήσεως. Οι ρυθμίσεις όμως αυτές είναι ελλιπείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και δεν καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα του τεράστιου σήμερα ζητήματος της μετανάσευσης και της μεταναστευτικής μας πολιτικής. Γι' αυτό αλλά και για άλλους λόγους που θα αναπτύξω αμέσως παρακάτω θα καταψηφίσω το νομοσχέδιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δημιουργούνται κατ' αρχήν δύο ερωτηματικά και δύο προβληματισμοί όπως:
Πρώτα πρώτα δεν διαμορφώνεται μια ολοκληρωμένη και χωρίς κενά μεταναστευτική πολιτική. Απλά η αντιμετώπιση που γίνεται στο θέμα από το νομοσχέδιο είναι πρόχειρη και αποσπασματική.
Και δεύτερον δεν διαφαίνεται να υπάρχει σήμερα η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για την αποτελεσματική εφαρμογή των σχετικών διατάξεων.
Πιο συγκεκριμένα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προβώ σε τέσσερις παρατηρήσεις. Παρατήρηση πρώτη: Δεν έχει εκτιμηθεί και δεν έχει καθορισθεί τρόπος υπολογισμού των αντοχών και των αναγκών της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με την έκταση της εισόδου και της παραμονής ξένων εργαζομένων μεταναστών. Θεωρούμε ότι είναι ανάγκη να μπει ένα πλαφόν εισόδου ξένων σε σχέση με το γηγενή πληθυσμό. Χωρίς πλαφόν η χώρα θα είναι, μπάτε σκύλοι και αλέστε. Το γεγονός αυτό μπορεί να συνεπαχθεί κινδύνους αλλοιώσεων της σύνθεσης του ελληνικού πληθυσμού.
Δεύτερον δεν αντιμετωπίζεται καν η περίπτωση ενθάρρυνσης εισόδου αλλοδαπών εργαζομένων συγγενούς και συμβατού πολιτισμικού χαρακτήρα. Στις περιπτώσεις αυτές η συνύπαρξη με τον ντόπιο πληθυσμό θα ήταν πιο αρμονική πιο εύκολη και ίσως πιο ειρηνική.
Δεν αντιμετωπίζεται εξάλλου, από την άλλη πλευρά, η αποθάρρυνση
εισόδου φανατικών μελών και εξτρεμιστικών πολιτικών θρησκευτικών ομάδων. Οι ομάδες αυτές μπορεί να διάκεινται εχθρικά προς πολλές εκφάνσεις της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και αυτής της ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Τέτοια άτομα θα μπορούσαν να είναι για παράδειγμα πρόσωπα επηρεαζόμενα από σωβινιστικούς τουρκικούς, αλβανικούς κλπ. κύκλους, αλλά και από ισλαμιστές, φονταμενταλιστές κλπ.
Παρατήρηση τρίτη. Το πνεύμα του νομοσχεδίου και η γενικότερη
φιλοσοφία του δεν αγγίζει καθόλου την ιδέα της εξασφάλισης και διατήρησης της εθνικής και πολιτισμικής φυσιογνωμίας του τόπου. Συγκεκριμένα μένει αδιευκρίνιστος ο στόχος της μεταναστευτικής πολιτικής. 
Αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι σκοπεύει αυτό το νομοσχέδιο; Σκοπεύει τελικά στην ενσωμάτωση και αφομοίωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία; 'Εχει δηλαδή ως στόχο ένα melding pot, κατά την αμερικανική ορολογία και την αμερικανική πολιτική ή μήπως σκοπεύει στη διατήρηση από κάθε ομάδα των ιδιαίτερων πολιτιστικών, πνευματικών, γλωσσικών κλπ. χαρακτηριστικών, οπότε οδηγούμαστε σε μία κοινωνία μωσαϊκού; 
Σε αυτήn την τελευταία όμως περίπτωση μπαίνουν μία σειρά ερωτημάτων
και προβληματισμών. Πώς δηλαδή θα αποτραπεί η ενσωμάτωση των διαφόρων μελών κάθε πολιτιστικής ομάδος και η δημιουργία εθνικών, πνευματικών και γεωγραφικών γκέτο; Και πώς σε αυτήν την περίπτωση θα μπορεί να αποφευχθεί μία εξέλιξη που θα συνεπάγεται έντονους ανταγωνισμούς και εκρηκτικές αντιπαλότητες μεταξύ αυτών των ομάδων και μάλιστα μέσα στη χώρα μας; 
Παρατήρηση τετάρτη. Στο συζητούμενο νομοσχέδιο τα κριτήρια και οι
προϋποθέσεις για την είσοδο αλλοδαπών στη χώρα μας, είναι γενικά και αόριστα. Αν μάλιστα προχωρήσουμε στην εξέταση χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας δια πολιτογραφήσεως, τότε τα κριτήρια καθίστανται ανεπαρκή

και κατά συνέπεια είναι και επικίνδυνα. 'Ετσι ο κάθε αλλοδαπός που διαμένει στην Ελλάδα πέντε, δέκα χρόνια, που ξέρει λίγα ελληνικά, που δεν θα έχει σε βάρος του καταδικαστική απόφαση, θα μπορεί αυτόματα να αποκτά την ελληνική ιθαγένεια και τα όποια δικαιώματα και προνόμια συνεπάγεται. 
Σημειώνουμε πως αυτές οι πολιτογραφήσεις θα στηρίζονται σε
πιστοποιητικά που θα εκδίδουν οι δικές τους χώρες, δηλαδή χώρες αμφίβολης αξιοπιστίας. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τέτοιες διαδικασίες έχει πολιτογραφηθεί μέχρι σήμερα μεγάλος αριθμός υπόπτων αλλοδαπών. Τελευταία μάλιστα συνελήφθησαν στη Μασσαλία Ρώσοι μαφιόζοι με ελληνικά διαβατήρια. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κλείσω την αποψινή παρέμβασή
μου με μία γενικότερη παρατήρηση. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στις διεθνείς συνομωσίες, ούτε είμαι από εκείνους που συνεχώς φαντάζονται κινδύνους απ' έξω ή που αισθάνονται ανασφάλεια από
παρεμβάσεις από δυνάμεις του εξωτερικού. Ωστόσο, πιστεύω ακράδαντα πως η παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν κινείται από μόνη της, έτσι δηλαδή αυτόματα

ή ντετερμινιστικά. Πιστεύω πως υπάρχουν παγκόσμια συμφέροντα που διαμορφώνουν ή επιδιώκουν τη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. 
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αυτή η σημερινή νέα τάξη πραγμάτων είναι προφανές πως επιδιώκει και στοχεύει σε μία παγκόσμια κοινωνία χωρίς εμπόδια για την ίδια και για τον σχεδιασμό της. Αυτό σημαίνει ιδιαίτερα στα Βαλκάνια και βλέπετε το παράδειγμα της Σερβίας, πως οι κοινωνίες που επιδιώκονται να διαμορφωθούν, είναι κοινωνίες χυλός, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς εθνικά χαρακτηριστικά, χωρίς τελικές αντιστάσεις, χωρίς σπονδυλική στήλη. Σε μία τέτοια περίπτωση ευκολότερα μπορεί να επιβληθεί το μοντέλο που θέλουν, "πολιτισμός" δηλαδή που επιδιώκουν. Τον πολιτισμό αυτόν τον ονομάζουν πολιτισμικότητα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου
ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Παρακαλώ την ανοχή σας.

Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένας και μοναδικός πολιτισμός,
στυγνός και μονοπολιτισμός, ένας πολιτισμός της μιας παγκόσμιας δύναμης
που έχει συμφέροντα από την επιβολή ενός τέτοιου μοντέλου. Γιατί η
πολιτική αυτή απέναντι στον πολιτισμό μεταφράζεται σήμερα σε
τρισεκατομμύρια δολάρια.
Απέναντι λοιπόν σε μια τέτοια δήθεν πολιτισμική πολιτική η Ελλάδα αποτελεί στόχο λόγω της συμπαγούς κοσμοθεωρητικής σταθερότητας, της doc trinal srability, όπως την ονομάζουν στη χώρα του πολυπολιτισμικού μοντέλου.
Συνεπώς, η χώρα μας, γι'αυτούς τους κύκλους...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τελειώνετε, κύριε Χατζηγάκη.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε την ανοχή σας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας άφησα δύο λεπτά εξ'αρχής. Πάμε
στα δεκαπέντε λεπτά. Αν είναι δυνατόν! Είσθε έμπειρος κοινοβουλευτικός. Νομίζετε ότι έχετε κέρδος μέσα από αυτόν το διαπληκτισμό με το
Προεδρείο;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Σας παρακαλώ μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, λοιπόν, και εγώ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Είναι προφανές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως στόχος είναι να

γίνει η χώρα μας μια πολυπολιτισμική κοινωνία χωρίς αμιγή πληθυσμιακή σύνθεση, χωρίς στέρεα σπονδυλική στήλη, χωρίς ταυτότητα, χωρίς γαλβανισμένο τον πολιτισμό μας με πολλούς πολιτισμούς και πολλές μειονότητες και πολλές ταυτότητες.
Τώρα έχουμε μπροστά μας ένα αδύναμο νομοσχέδιο, το οποίο εξυπηρετεί αυτήν τη σκοπιμότητα. Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς θα το καταψηφίσουμε, γιατί το θεωρούμε εκτός των άλλων και επικίνδυνο νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πριν δώσω το λόγο στον κύριο
Υπουργό, ζητώ την κατανόηση του Σώματος και την ομόφωνη απόφασή του για να δώσω το λόγο στον κ. Σκουλαρίκη και τον κ. Καρατζαφέρη για πέντε λεπτά.
Εγκρίνει το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το Σώμα ενέκρινε.
Ο κ.Σκουλαρίκης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, διαμαρτύρομαι γιατί είμαι
γραμμένος στον κατάλογο...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Σκουλαρίκη, δεν είσθε γραμμένος. Τον κατάλογο τον έχω κλείσει εγώ και ξέρω ποιοι είναι εγγεγραμμένοι.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ: Επιτρέψτε μου να τελειώσω και μετά θα μου πείτε. Δεν ξέρω αν κάθε Προεδρεύων ασκεί προσωπική πολιτική, για το πως θα
γίνεται η συζήτηση. Εφόσον με έχει γράψει ο προηγούμενος από εσάς Προεδρεύων, δεν ξέρω ποιος ήταν, δεν μπορείτε να μου αφαιρέσετε το λόγο και να μου πείτε ότι κατά παραχώρηση μου δίνετε πέντε λεπτά. Το θεωρώ απαράδεκτο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επιτρέψτε μου να εφαρμόσω τον
Κανονισμό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ: Παραβίασε τον Κανονισμό ο Αντιπρόεδρος; Αυτό
λέτε; Και εσείς έρχεσθε να τον ελέγξετε; Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε κύριε Σκουλαρίκη, έχετε το
λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η μετανάστευση είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως πρώην
Υπουργός σε κρίσιμα Υπουργεία, όπως είναι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Εργασίας έχω μια άμεση γνώση του προβλήματος και θα σας μεταφέρω μερικές σκέψεις, οι οποίες προήλθαν από αυτή τη γνώση.
Κατ'αρχήν το παρόν νομοσχέδιο αντιμετωπίζει το θέμα της ρύθμισης των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας. Είναι θετικό και συνεπώς δεν βλέπω γιατί δεν πρέπει να ψηφιστεί εκ του γεγονότος που κάποιοι συνάδελφοι επικαλούνται, ότι έπρεπε να έχει και κάτι άλλο.
Δε νομίζω ότι είναι αυτός ο λόγος ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε μια αρνητική ψήφο. Εάν είχε κάποιες διατάξεις οι οποίες ήταν αντίθετες από

εκείνες τις οποίες πιστεύει ο καθένας, τότε νομίζω ότι έχει λόγο να καταψηφίσει το νομοσχέδιο.
Αλλά έρχομαι τώρα στο θέμα. Δεν αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της λαθρομετανάστευσης, αλλά ούτε και θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει. Το θέμα της λαθρομετανάστευσης είναι ένα διεθνές πρόβλημα, απασχολεί όλες τις χώρες και είναι κάτι που νομίζω ότι δύσκολα θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί.
Είναι πάρα πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται ότι σε λίγες δεκαετίες τα έθνη θα έχουν πλέον χάσει τη φυσιογνωμία που είχαν, διότι η μετακίνηση των πληθυσμών, η οποία γίνεται σήμερα με τη μορφή της λαθρομετανάστευσης είναι τόσο μεγάλη, ώστε δεν μπορεί κανείς με οποιαδήποτε αστυνομικά μέτρα να την αντιμετωπίσει.
Παλαιότερα, στην πρώτη χιλιετία παραδείγματος χάριν γινόταν οργανωμένα με στρατούς που πήγαιναν και κατελάμβαναν κάποιες χώρες και εκαρπούντο τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των χωρών. Σήμερα γίνεται υπό τη μορφή λαθρομετανάστευσης, η οποία, όπως είπα, κατακλύζει ολόκληρη την οικουμένη και ειδικότερα είναι ένας κόσμος που φεύγει από τον τρίτο κόσμο και πηγαίνει στις πλούσιες χώρες για να μπορέσει να ζήσει.
Γιατί πηγαίνει αυτός ο κόσμος; Το πρόβλημα είναι απλό. Φεύγει,
αγαπητοί συνάδελφοι, από τις τρίτες χώρες γιατί είναι αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης από τις πλούσιες χώρες, με συνέπεια και αυτοί μην έχοντας τρόπο ζωής αναζητούν μια καλύτερη τύχη εκεί όπου πράγματι υπάρχει πλούτος και εργασία.
'Ενας Γάλλος κοινωνιολόγος -δεν θυμάμαι το όνομά του αυτή τη
στιγμή- έγραφε πριν δύο χρόνια στη "MONDE DIPLOMATIQUE" ότι ο τρίτος κόσμος δεν προσδιορίζεται πια από τη γεωγραφία, αλλά από το επίπεδο φτώχειας του πληθυσμού που ζει στις διάφορες χώρες του κόσμου. Τρίτος κόσμος υπάρχει στην εποχή μας όχι μόνο στη Νότιο Αφρική, στην Ασία και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Υπάρχει και στο κέντρο των πλουσίων μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, στο κέντρο του Παρισιού, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης. Εκεί ζουν υπό άθλιες συνθήκες άνθρωποι που έχουν μεταναστεύσει. Σήμερα τα μεμονωμένα άτομα που έρχονται δεν μπορεί, όπως είπα, να αντιμετωπισθούν με το θέμα της αστυνομίας, πολύ περισσότερο στη χώρα μας.
Το 1995, σε μία συνάντηση που είχαμε οι Υπουργοί Εργασίας στις
Βρυξέλλες, ετέθη το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Ο Γερμανός υπουργός μας είπε το εξής: "Εμείς γκρεμίσαμε το τείχος του Βερολίνου, αλλά φτιάξαμε ένα άλλο τείχος στα σύνορα με την Πολωνία". Διότι χιλιάδες Πολωνοί έμπαιναν μέσα στη Γερμανία. "Αλλά τι γίνεται, -λέει- δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε". Κατεβαίνουν στην Ελλάδα, στην Ιταλία και έρχονται από την άλλη πλευρά μέσα στη Γερμανία. Και παρεδέχθησαν όλοι ότι στη χώρα μας είναι αδύνατον να αντιμετωπισθεί το θέμα της λαθρομετανάστευσης, όχι γιατί δεν λαμβάνουμε αστυνομικά μέτρα, αλλά διότι έχουμε μεγάλα σύνορα νησιωτικά και δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο αυτό. Κάποια μέτρα θα παίρνονται, αλλά νομίζω ότι θα είναι ελάχιστα και συνεπώς δεν είναι θέμα Αστυνομίας των συνόρων, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα. Θα το αντιμετωπίσουμε στο πλαίσιο, όπως όλος ο κόσμος που αντιμετωπίζει σήμερα το θέμα της μετανάστευσης.
Θα πρέπει να δεχθούμε, όμως, ότι οι μετανάστες δεν αποτελούν μόνον
οικονομικό βάρος για μας, αλλά συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη και αυτό είναι γνωστό. Kαι το θέμα του πληθωρισμού στη χώρα μας εν πολλοίς οφείλεται και στο θέμα των λαθρομεταναστών και συνεπώς, νομίζω ότι θα πρέπει να το δούμε και σ' αυτήν την πλευρά του. Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι όσοι έχουμε επαφή με την επαρχία ότι καμία γεωργική εργασία δεν γίνεται από 'Ελληνες και γίνεται μόνον από τους ξένους. Για φαντασθείτε, λοιπόν, να μην υπήρχαν και αυτοί τι θα γινόταν στη χώρα μας. Δεν υπάρχει 'Ελληνας που να θέλει να εργαστεί στην ύπαιθρο και δεν μπορείς να βρεις έναν οποιοδήποτε εργάτη να μαζέψεις τη σταφίδα, να μαζέψεις τη ντομάτα, να μαζέψεις την ελιά.
Κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας δυστυχώς λόγω του ορίου που μου έθεσε ο κύριος Πρόεδρος, θέλω να πω, ότι το νομοσχέδιο είναι θετικό στις πλευρές τις οποίες ρυθμίζει με τις διατάξεις του και νομίζω ότι πρέπει όλοι να το ψηφίσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Καρατζαφέρης έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θα σας πω κάτι που αν ήταν
ανέκδοτο θα ήταν ιδιαίτερα χαριτωμένο, αλλά επειδή είναι αληθινό και αυθεντικό, είναι τραγικό. 'Ενας κούριερ πριν από δέκα ημέρες, από αυτά τα παιδιά που μοιράζουν γράμματα, μου έφερε κάποιο γράμμα και του έπεσε ένα λεξικό, ένα αλβανοελληνικό λεξικό. Του λέω: "Τι το θέλεις αυτό"; "Για να συνεννοούμαι τη νύχτα, να βρίσκω τους δρόμους" μου είπε, κύριε Υπουργέ. Για να βρίσκω τους δρόμους. Επειδή δεν μπορώ να συνεννοηθώ, έχω πάρει να μάθω αλβανικά. Πού; Στην Αθήνα! Και είναι τραγικό αυτό, κύριε Υπουργέ. 
Θα ήθελα να σας θυμίσω ένα ιστορικό περιστατικό πριν από τριάντα
χρόνια. "'Εντεμπε": Ξέρετε γιατί είχε επιτυχία η επιχείρηση "'Εντεμπε"; Γιατί είχε κατασκευαστεί από Ισραηλίτες, από μετανάστες, οι οποίοι ήξεραν το αεροδρόμιο, έδωσαν τα σχέδια και έγινε εκείνη η επιχείρηση.
Και για να σας πάω και ιστορικά: Η Τροία δέκα χρόνια δεν έπεσε. 'Επεσε, όμως, από μία έστω και βραχύβια εσωτερική μετανάστευση, με το "Δούρειο 'Ιππο". Αυτό, λοιπόν, θα συμβεί και σε αυτόν τον τόπο, όταν έχουμε ένα εκατομμύριο -ελαφρά τη καρδία- μετανάστες Ισλαμιστές, που τους δίνετε και ιθαγένεια και που σε οκτώ χρόνια θα ψηφίσουν, κύριε Υπουργέ, και θα βγει ένα ισλαμικό κόμμα στην Ελλάδα με 10%.
Και τότε δεν θα γελάτε, θα κλαίτε, αν είσαστε σ' αυτή την Αίθουσα. Θα κλαίμε όλοι μαζί και αυτό είναι το επικίνδυνο. Και αν θέλετε να ρωτήσουμε τον οποιοδήποτε πολίτη σ' αυτήν τη χώρα. Στη Νέα Ιωνία, αν θέλετε, του Βόλου είναι ευτυχέστεροι σήμερα το 2001 απ' ό,τι ήταν το 1981; Αισθάνονται ασφαλέστεροι σήμερα απ' ό,τι το 1981 με τους λαθρομετανάστες; Να ρωτήσουμε τους πολίτες της χώρας. Δημοκρατία δεν έχουμε; Ας κάνουμε ένα δημοψήφισμα. Τους θέλουν; Τους χρειάζονται; Γιατί τους τους επιβάλλουμε επιτέλους; 
Δεν ξέρετε πόσοι είναι, δεν ξέρετε που είναι, δεν ξέρετε ποιοι είναι, τι κάνουν σ' αυτήν τη χώρα. Το μόνο σημείο αναφοράς το οποίο έχουμε είναι τα ιδιαίτερα πετυχημένα ταχύρρυθμα σεμινάρια εγκληματικότητας. Το 1981 που πήρατε εσείς την κυβέρνηση δεν ξέραμε να υπάρχει μαφία. Τώρα ξέρουμε τη ρώσικη μαφία η οποία έχει πιάσει την παραλία, ξέρουμε τη ρουμάνικη μαφία που έχει πιάσει τα βόρεια, ξέρουμε την αλβανική μαφία. Και τους κάνατε και χώρο εσείς οι ίδιοι. Με το να διαλύσετε τα αστυνομικά τμήματα, δώσατε το χώρο στις μαφίες αυτές, αυτούς τους οποίους αύριο το πρωί θα νομιμοποιήσετε. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, κύριε Υπουργέ. 
'Ερχεται ένα άλλο θέμα. Είδα ένα περιοδικό στα αραβικά, το "ΠΑΝΟΡΑΜΑ"
και έχει καταχώριση -θα σας το στείλω, κύριε Υπουργέ- που λέει: "Κι αν έχει απορριφθεί η αίτησή σας, ελάτε σε εμάς έχουμε τον πλάγιο τρόπο να σας πάρουμε και σε απορριπτική απόφαση πράσινη κάρτα". Μας δουλεύουν, δηλαδή. Σας εγκαλούν ότι μπορούν από το "παράθυρο". Ελάτε να σας πούμε τα τερτίπια του νόμου που θα ψηφιστεί. Αυτό που δεν ξέρει ο Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, που το έμαθε προχθές στην επιτροπή, υπάρχει σε αγγελία εδώ και ένα μήνα. Το νόμο που φέρατε, τον ξέρουν αυτοί οι μεσάζοντες, οι οποίοι νομιμοποιούν από το "παράθυρο" και εκείνους των οποίων έχει απορριφθεί σε πρώτη φάση η αίτηση.
Χρειαζόμαστε χέρια για τα πορτοκάλια, τα αγγούρια, τις ντομάτες κλπ.; Ας πάρουμε χέρια από χώρες με τις οποίες έχουμε συνεργασία. Ας πάρουμε άνεργους από την Ευρώπη, αφού εξασφαλίσουμε δουλειά στους 'Ελληνες. 'Οχι εφτακόσιες χιλιάδες άνεργοι 'Ελληνες και ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες! Σας ικανοποιεί αυτό; 
Θα πάτε στη Μαγνησία αύριο, κύριε Υπουργέ, και θα πω έχουν πληροφορηθεί ότι δεν έχουν δουλειά γιατί ο κ. Τζανής νομιμοποίησε τους λαθρομετανάστες. Σας αρέσει αυτό, κύριε Υπουργέ; Είναι ψέματα; Δεν τα λέμε στον ελληνικό λαό. Γιατί φοβόμαστε να τα πούμε; Κι αν θέλετε να εφαρμόσετε ένα νόμο, εφαρμόστε το νόμο του Ισραήλ που λέει, ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στη χώρα αρκεί να εγγυηθεί ένας πολίτης του Ισραήλ για τα αστικά και ποινικά αδικήματα που θα κάνει. Αν θέλετε Αλβανούς, εγγυηθείτε εσείς για έναν Αλβανό και ό,τι προκύψει εις βάρος του, αναλάβετε τις ευθύνες. 'Εχουμε αφήσει τη χώρα, την έχουμε κάνει σουρωτήρι, ο οποιοσδήποτε έρχεται, φεύγει, ξαναμπαίνει, δεν δίνει λογαριασμό. 'Εχουμε τα περισσότερα εγκλήματα, γίναμε Σικάγο και δεν λέμε την αλήθεια, δεν λέμε την πραγματικότητα. Κινδυνεύει η πατρίδα, πώς να 
το κάνουμε; Κινδυνεύει απ' αυτήν την αλόγιστη πολιτική, την οποία έχετε. Μπήκαμε όλοι μέσα στα σπίτια μας και έχουμε βάλει κάγκελα. Οι μόνοι

ευτυχείς πολίτες στην Ελλάδα είναι οι κλειδαράδες -έχουν βάλει πέντε και έξι κλειδαριές σε ένα σπίτι- και οι σιδεράδες που έβαλαν κάγκελα. Είναι δυνατό να το συζητάμε; Δεν βλέπετε τι συμβαίνει; Για να αγανακτείτε;
Θα σας πω ένα άλλο περιστατικό. Μια Μολδαβή σε ένα μπαρ εκεί κάτω στο Παλαιό Φάληρο χάνεται ξαφνικά από ένα μπαράκι. Και τι έγινε; Παντρεύεται έναν στρατηγό σε ΚΑΠΗ νοτίου προαστίου και χάνεται. Υστερα από δύο χρόνια πεθαίνει ο στρατηγός. Αυτή η Μολδαβή των είκοσι δύο ετών για ογδόντα χρόνια -ζουν και πολλά- θα παίρνει σύνταξη από το ελληνικό δημόσιο, τη σύνταξη του στρατηγού, όταν εσείς δεν μπορείτε να εξασφαλίσετε τα υποσχεθέντα εκατόν πενήντα δύο χιλιάρικα στο φτωχό 'Ελληνα που δουλεύει τριάντα και τριάντα πέντε χρόνια. 
Επιτέλους, ζητώ σ' αυτήν την Αίθουσα ισότητα εις βάρος εκείνων οι οποίοι τόσα χρόνια την έχουν χάσει, εις βάρος των Ελλήνων. Λοιπόν, ισότητα επιτέλους!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω ειλικρινά να σας ευχαριστήσω γιατί η επί της αρχής συζήτηση του νομοσχεδίου έδωσε την ευκαιρία σε όλους -ή μάλλον σχεδόν σε όλους- να καταθέσουν τις εκ βαθέων απόψεις τους, τις ανησυχίες τους προβληματισμούς τους γύρω από ένα πραγματικά σοβαρό, μεγάλο θέμα, όπως είναι το θέμα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, δηλαδή το κύμα των λαθρομεταναστών, των οικονομικών μεταναστών που έχουν κατακλύσει ιδιαίτερα το εσωτερικό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Ανάμεσα στις φωνές αυτές υπήρξαν βεβαίως και ορισμένες που -θα έλεγα ότι- επιτηδευμένα προσέγγισαν το θέμα, προσπαθώντας να κερδίσουν, κατά το κοινώς λεγόμενο να ψαρέψουν στα θολά νερά, από εκείνους τους πολίτες που δικαιολογημένα ή όχι ανησυχούν για την έκταση του φαινομένου, για τις διαστάσεις του και για την προοπτική του.
Κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι πολίτες συχνά ανησυχούν αδικαιολόγητα για τα φαινόμενα και για τις προεκτάσεις της λαθρομετανάστευσης, όχι μόνο στη χώρα μας.
Θα επιχειρήσω, για να αξιοποιήσω το χρόνο μου όσο πιο ουσιαστικά
μπορώ, να δώσω ορισμένες απαντήσεις σε κάποιους από τους προβληματισμούς σας. Σίγουρα δεν θα προσεγγίσω το θέμα από πλευράς εθνολογικής. Δεν είμαι εθνολόγος. 'Αλλωστε δεν ξέρω αν υπάρχει ειδικότητα εθνολόγου, ούτε γνωρίζω αν κανείς μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της ιστορίας. 
Ακούστηκε από συνάδελφο ότι η Θεσσαλονίκη σε κάποια χρόνια θα έχει
δυόμισυ εκατομμύρια κατοίκους, θα είναι μια πολυεθνική πόλη. Πιστέψτε με ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποιες θα είναι οι εξελίξεις, κανείς δεν μπορεί να ξέρει, όπως είπε ο κ. Χατζηγάκης, τι θα φέρει η πορεία της παγκοσμιοποίησης, αλλά και κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει σε μια κυβέρνηση πρόθεση συμβολής της σε αλλοίωση του εθνικού της στοιχείου, και στην απεμπόληση δικαιωμάτων του λαού και του έθνους και ασφαλώς κανείς πιστεύω από σας, -ή τουλάχιστον από τους εχέφρονες εξ ημών- δεν υιοθετεί το σύνθημα του κ. Καραμανλή για το "ΠΑΣΟΚ πασών των μαφιών" που πρόσφατα ακούστηκε σ' αυτήν την Αίθουσα.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Υπάρχει και η βαριά αμέλεια.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εμείς δεν μιλούμε για τη Νέα Δημοκρατία του ρατσισμού ή της ξενοφοβίας. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει τέτοια Νέα Δημοκρατία, δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει πολιτικό κόμμα που προσεγγίζει το θέμα των οικονομικών μεταναστών και τα ζητήματα που αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο με ξενοφοβικές ή ρατσιστικές διαθέσεις. Αποδείχτηκε πραγματικά και από τη μεστή προσέγγιση του κ. Ανδρεουλάκου και από την ιδιαίτερα προσεγμένη τοποθέτηση του κ. Σπυριούνη, αλλά θα έλεγα κυρίως από την ενδελεχή και άξια μιμήσεως και διδασκαλίας προσέγγιση του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος με ψύχραιμο και καθαρό τρόπο είπε, ότι είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Τα πράγματα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι όντως πάρα πολύ απλά. Το 
φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης δεν είναι μόνο ελληνικό. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο, το οποίο πρέπει να έχουμε διαρκώς στο νου

μας. Το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης αρχίζει να αντιμετωπίζεται από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση -και επιτρέψτε μου να αναφέρω ορισμένα συγκριτικά και επιγραμματικά στοιχεία- θα έλεγα με έναν
αιφνιδιασμό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, λόγω και του αιφνιδιαστικού τρόπου με τον οποίο κατέρρευσε και διαλύθηκε η πρώην Σοβιετική 'Ενωση, από το 1985. 
Θα πρέπει να τονίσουμε βέβαια ότι το πρόβλημα των οικονομικών
μεταναστών στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση δεν αντιμετωπίζεται με τον αρνητικό

τρόπο που πολλοί συνάδελφοι προσέγγισαν το θέμα. Η Ευρωπαϊκή 'Ενωση εξαιτίας του σοβαρού δημογραφικού της προβλήματος, δηλαδή της γήρανσης και της μείωσης του πληθυσμού της, για να εξασφαλίσει σταθερή βιωσιμότητα στην κοινωνική της ασφάλιση έχει την ανάγκη να αποδέχεται 1,4 εκατομμύρια μετανάστες το χρόνο ώστε να κρατήσει το εργατικό της δυναμικό στα εκατόν εβδομήνατα εκατομμύρια ανθρώπων, που σήμερα αυτό ανέρχεται. Ωστόσο το ανέλεγκτο του φαινομένου και η κοινωνική αποσταθεροποίηση που προκλήθηκαν στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης δεν είναι άνευ κοινωνικής σημασίας. 
Θέλω να θυμίσω αυτό που είπε ο Ρομάνο Πρόντι, ότι δηλαδή η Ευρωπαϊκή
'Ενωση χρειάζεται μετανάστες και ότι σύντομα θα αρχίσει η μείωση του αριθμού των παράνομων μεταναστών που υπολογίζονται στα τριάμισι εκατομμύρια το χρόνο για την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, με ρυθμό αύξησης κατά 500 χιλιάδες το χρόνο.
Είναι γεγονός, λοιπόν, ότι η μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής
'Ενωσης αρχίζει να παίρνει μια άλλη διάσταση. Ενώ μέχρι το 1985 περιορίζεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της γενιάς των μεταναστών της περιόδου 1950-1960, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων δηλαδή που υπάρχουν εδώ και πενήντα χρόνια στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, από το 1985, και μετά την περεστρόϊκα και τον Γκορμπατσόφ, αρχίζει η μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης να στρέφεται προς άλλες κοινές κατευθυντήριες αρχές για τα μέλη της, αρχές δηλαδή για κοινοτική πολιτική στη μετανάστευση.
Το 1987 σας θυμίζω ότι αποφασίζεται η κατάργηση των εσωτερικών
εθνικών συνόρων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης που υλοποιείται το 1992. Η Ευρώπη συνειδητοποιεί τότε την ανάγκη για μια κοινή πολιτική βίζας απέναντι στους μη κοινοτικούς πολίτες. Το 1990 υπογράφεται η Συνθήκη Σένγκεν αρχικά από τη Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο και την Ολλλανδία και στη συνέχεια ως το 1996 προσχωρούν και άλλες χώρες-μέλη. Μ' αυτήν καταργείται ο συνοριακός έλεγχος μεταξύ των χωρών που την υπέγραψαν και καθιερώνονται κοινοί κανόνες προστασίας των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Το 1990 υπογράφεται η συμφωνία του Δουβλίνου που επικυρώνεται από την Ελλάδα το 1991 και καθιστά τη χώρα υποδοχής του πρόσφυγα που ζητεί άσυλο υπεύθυνη για την τύχη του. Η συμφωνία εξωτερικών συνόρων εγκρίνει για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης μια κοινή λίστα των κρατών για τα οποία επιτρέπεται η χορήγηση βίζας διάρκειας έως τριών μηνών. Το 1990 το Συμβούλιο της Μαδρίτης επικυρώνει την PALMA DOCUMENT μία αναφορά δηλαδή που περιλαμβάνει προτεινόμενους τρόπους μείωσης της παράνομης μετανάστευσης με τη δημιουργία ειδικών συνοριακών αστυνομικών σταθμών και την εναρμόνιση όλων των νομοθεσιών των κρατών-μελών για τη μετανάστευση. 
Το 1991 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το μεταναστευτικό ζήτημα
εντάσσεται στο πρώτο πιλώνα της διαίρεσης της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και όλα τα θέματα πολιτικής βίζας υπάγονται στην επιτροπή. 
Το 1997, εποχή διεύρυνσης, η Συνθήκη του 'Αμστερνταμ παρουσιάζει κοινές δομές μεταναστευτικής πολιτικής και επιχειρεί την καθιέρωση κανόνων αναβάθμισης των τρίτων χωρών που προσφέρουν πολύτιμο με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση νόμιμο ή παράνομο εργατικό δυναμικό. Επικρατεί πια στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση η αντίληψη ότι έπρεπε να βοηθηθούν οι τρίτες χώρες στο εσωτερικό τους ώστε να αποφευχθεί η ανέλεγκτη εκκένωσή τους με μαζική μετανάστευση των πληθυσμών προς την Ευρωπαϊκή 'Ενωση.
Το Μάϊο του 2000 ο Αντόνιο Βιτορίνο επίτροπος για τη δικαιοσύνη και
τις εσωτερικές υποθέσεις δηλώνει, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκαινιάσει μία νέα νομοθεσία σε επίπεδο κρατών-μελών με κοινούς κανόνες για την παραχώρηση βίζας, ασύλου για τη μετανάστευση, την εκπαίδευση, την κοινωνική ασφάλιση των νόμιμων μεταναστών και θα καθιερώσει κριτήρια για την εναρμόνισή της της μεταναστευτικής πολιτικής των
δεκαπέντε κρατών-μελών. Και φθάνουμε στο Τάμπερε. Με βάση τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Τάμπερε τον Οκτώβριο του 1999, το δεύτερο εξάμηνο του 2001 θα γίνει υπό τη Βελγική προεδρία διάσκεψη, για τη
μελέτη των συμπερασμάτων από την εφαρμογή του προγράμματος του Τάμπερε. Στο Τάμπερε τίθεται επί τάπητος πλέον το θέμα της αναζήτησης και της εύρεσης κοινών κανόνων για την άσκηση μεταναστευτικής πολιτικής από τις χώρες-μέλη της 'Ενωσης. Θυμίζουμε ότι το Ευρωπαϊκό συμβούλιο του Τάμπερε κατέληξε στη διαπίστωση της ανάγκης για την προσέγγιση των εθνικών, νομοθεσιών περί των προϋποθέσεων εισδοχής και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών, που θα βασίζονται -οι κανόνες αυτοί- στην από κοινού αξιολόγηση των οικονομικών και δημογραφικών εξελίξεων στην ένωση, καθώς και της κατάστασης στις χώρες καταγωγής.
Η επιτροπή υπέβαλε σχετικές προτάσεις για θέματα που σχετίζονται με
την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Και θα ήθελα να απαντήσω στον αγαπητό μου κ. Κουβέλη για την έννοια της μεταναστευτικής πολιτικής έναν όρο που τον ακούσαμε και θεωρώ ότι κάποια στιγμή αυτοί που τον επικαλούνται πρέπει να προσδιορίσουν, τι περιεχόμενο του δίνουν, και άρα για ποιο λόγο απορρίπτουν το νομοσχέδιο διότι δήθεν δεν αντιμετωπίζει συνολικά το θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής, καθώς και τους άξονες που πρέπει να σηματοδοτούν την χάραξη εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής. 'Αραγε, δεν αποτελεί στοιχείο στρατηγικής για τη μεταναστευτική πολιτική η ίδρυση με το άρθρο 73, αν θυμάμαι καλά, του Κέντρου 'Ερευνας για τη Μετανάστευση όπου προβλέπεται και καθορίζεται ως σκοπός του κέντρου αυτού η αναζήτηση κανόνων για τον τρόπο που η χώρα μέσα από μία διακομματική λειτουργία, μέσα από μία συναινετική διαδικασία θα αναζητήσει τη μεταναστευτική της πολιτική για το μέλλον;
Η επιτροπή του Τάμπερε υπέβαλε επίσης σχετικές προτάσεις με τις
χώρες καταγωγής και διέλευσης, δηλαδή πως θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στις χώρες καταγωγής. Σας θυμίζω τα προγράμματα ΤΑΧΙS και PHARE της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, που έχουν ως αντικείμενο με την ενίσχυση των τρίτων χωρών προέλευσης μεταναστών, με τα οποία προγράμματα η Ευρωπαϊκή 'Ενωση προσπαθεί να κρατήσει τους πληθυσμούς στις χώρες προέλευσης. Επίσης η επιτροπή υπέβαλε προτάσεις που αφορούν την ανθρωπιστική διάσταση του προβλήματος, την πολιτική ασύλου, την ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής ένταξης των πληθυσμών που μετακινούνται, την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, την ανάπτυξη στραγητικών στήριξης των χωρών προέλευσης των οικονομικών μεταναστών. Αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, σε γενικές γραμμές για την πολιτική της 'Ενωσης.
Πολύ λίγα λόγια θα πω για το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 'Ολα αυτά τα λέω γιατί λυπάμαι -ειλικρινά λυπάμαι όταν το ακούω από νέους συναδέλφους- όταν κατά την άσκηση του νομοθετικού μας έργου θεωρούμε ότι είμαστε ο ομφαλός της γης ή ότι είμαστε μια χώρα που άλλοτε θα θυμόμαστε ότι κινούμαστε στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, άρα ότι είμαστε υποχρεωμένοι να εναρμονίζουμε τη νομοθεσία μας προς τις κοινοτικές οδηγίες και άλλοτε οι εθνικές μας ανησυχίες, υπερβολικές ή μη, βάσιμες ή αβάσιμες θα μας οδηγούν στο να λησμονούμε ότι είμαστε πλέον ένα κράτος μέλος μιας ευρύτερης κοινότητας, τους κανόνες και τις κατευθύνσεις της οποίας ούτε χρήσιμο ούτε καλό, αλλά ούτε και δυνατό είναι να αγνοούμε.
Σας θυμίζω, όμως, τη διάσταση του προβλήματος στο εσωτερικό των
κρατών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Μεγάλος αριθμός μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική κατέκλυσε τη Γαλλία στην πορεία του 20ού αιώνα. 'Ενας στους τέσσερις Γάλλους έχει ξένες ρίζες και υπολογίζεται ότι το 6,4% του 
πληθυσμού της είναι οι νόμιμοι μετανάστες που υπάρχουν σήμερα στη Γαλλία. Η αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος είναι γνωστό ότι αναζωπύρωσε τον εθνικισμό, ενίσχυσε τις θέσεις του εθνικού μετώπου και του Λεπέν,
αφού εμφανίζεται περίπου το 69% του γαλλικού πληθυσμού να κάνει αποδεκτές τις θέσεις ενός δεδηλωμένα ακροδεξιού. Τα τέσσερα με πέντε εκατομμύρια εγχρώμων της Γαλλίας δεν είναι στις καλύτερες μέρες τους σήμερα. Το Μάιο του 2000 η γαλλική Βουλή ενέκρινε πρόταση των οικολόγων να ψηφίσουν στις επικείμενες δημοτικές εκλογές του 2001 και όλοι οι μη Ευρωπαίοι ξένοι κάτοικοι της Γαλλίας, πράγμα όμως που φαίνεται δύσκολο να περάσει από τη Γαλλική Γερουσία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θεωρείτε πρότυπο τη Γαλλία;
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και

Αποκέντρωσης): Σας αναφέρω απλά τι συμβαίνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε μας και για το φαινόμενο Λεπέν στη
Γαλλία.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εδώ αναφέρατε πριν ότι υπάρχει μια χώρα που είναι ξέφραγο αμπέλι και άρα δεν υπάρχει το μεταναστευτικό φαινόμενο στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Δεν είναι έτσι, λοιπόν, όπως τα λέτε.
Στην Ιταλία που έχει το χαμηλότερο ποσοστό γεννήσεων στον κόσμο, όπου κάθε γυναίκα γεννά 1,3 παιδιά το χρόνο και εμφανίζει μεγάλο ποσοστό γήρανσης, υπολογίζεται ότι μέχρι το 2050 από τα πενήντα επτά εκατομμύρια κατοίκους θα πέσει στα σαράντα ένα εκατομμύρια κατοίκους, αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Εκεί, λοιπόν, είναι υπαρξιακή η ανάγκη της ενίσχυσης του εργατικού δυναμικού της Ιταλίας με εισαγωγή μεταναστών. Υπολογίζεται ότι οι μετανάστες ανέρχονται στο ενάμισι εκατομμύριο με δύο εκατομμύρια. Και λέω αυτούς τους αριθμούς γιατί είναι δύσκολος και για τους Ιταλούς ο προσδιορισμός των λαθρομεταναστών. Και η λέξη "λάθρα" απαντά και στον προβληματισμό του κ. Κεφαλογιάννη. 'Ο,τι είναι κρυφό δεν το καταγράφεις. 
Το 10% απ'τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Ιταλία είναι
Αλβανοί, το 10% Μαροκινοί, το 5% Φιλιππινέζοι, το 5% Γιουγκοσλάβοι, το 4% Ρουμάνοι, ενώ το 36% είναι Μουσουλμάνοι, κάτι που ενοχλεί την καθολική εκκλησία. 
Το 1999 η Ιταλία αποφάσισε να νομιμοποιήσει πενήντα έξι χιλιάδες πεντακόσιους παράνομους μετανάστες. Το 2000 ο αριθμός αυξήθηκε στους εξήντα τρεις χιλιάδες και αναμένεται να προστεθούν άλλες τριάντα χιλιάδες λόγω πιέσεων από επιχειρήσεις της Βόρειας Ιταλίας. Είναι γνωστό ότι ο Μπερλουσκόνι αποδίδει την αύξηση της εγκληματικότητας στους μετανάστες. Θυμίζω δε ότι το Φεβρουάριο του 1992 με νομοθετική πράξη αυξήθηκε ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός για την απόκτηση της ιταλικής υπηκοότητας, χρόνος διαμονής του αλλοδαπού και το 1997 η Βουλή ψήφισε νόμο για την αντιμετώπιση της εισαγόμενης πορνείας.
Στην Ισπανία, ο Πρωθυπουργός Αθνάρ τον Αύγουστο του 2000 υιοθέτησε τη νέα μεταναστευτική νομοθεσία που δίνει κίνητρα στους αλλοδαπούς, για τη νομιμοποίηση της παραμονής τους. 'Εως τον Ιούνιο διακόσιες χιλιάδες αιτήσεις νομιμοποίησης υποβλήθηκαν, οι περισσότερες από Μαροκινούς και ταυτόχρονα προωθήθηκε πρόγραμμα διμερούς συνεργασίας, το γνωστό πρόγραμμα "PAIDAR" μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου.
Στην Πορτογαλία ανακοινώθηκε το Σεπτέμβριο του 2000 σχέδιο νομιμοποίησης των παράνομων αλλοδαπών από χώρες της Αφρικής.
Στην Αυστρία το 1999 πολιτογραφήθηκαν είκοσι τέσσερις
χιλιάδες πεντακόσιοι αλλοδαποί, κατά 39% περισσότεροι σε σχέση με το 1998. Το 1/3 από αυτούς είχαν γεννηθεί στην Αυστρία και κατάγονται κυρίως από την Τουρκία. Και στη Γερμανία, όπου τα φαινόμενα τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά οδήγησαν και στο πρόσφατο επεισόδιο σε βάρος 'Ελληνα μετανάστη στο Μόναχο -και είναι χαρακτηριστικο ότι έγινε στο Μόναχο, 22 χιλιόμετρα από το Νταχάου- η αντιπολίτευση "παίζει" κυρίως με το θέμα των οικονομικών μεταναστών, παρά το γεγονός ότι η γερμανική παλινόρθωση οφείλεται στους οικονομικούς μετανάστες.
Αγαπητοί συνάδελφοι, την αναφορά αυτών των στοιχείων τη θεώρησα σκόπιμη, και πιστεύω να είναι χρήσιμη, για να καταλήξω στο συμπέρασμα που εξ' αρχής τόνισα. Καταρχήν το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης δεν ελέγχεται ως φαινόμενο, γιατί οφείλεται στο ένστικτο της πείνας. Και το ένστικτο σπρώχνει ανθρώπους ασυγκράτητα προς ό,τι βρουν μπροστά τους. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ανοικτά τα σύνορα. 'Οπως είπε και ο κ. Σκουλαρίκης, από κάθε γωνιά της Ελλάδος μπορεί να εισβάλει το κύμα των λαθρομεταναστών. Το φαινόμενο είναι λοιπόν πανευρωπαϊκό. Η αντιμετώπισή του επιχειρείται από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση με τη χάραξη κοινών πολιτικών και το νομοσχέδιο το οποίο φέρνουμε σήμερα είναι εναρμονισμένο, ως επί το πλείστον στις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, λαμβάνοντας υπόψη και την εθνική διάσταση του ζητήματος. Και τούτο φαίνεται μέσα από διατάξεις που παραπέμπουν σε θέματα δημόσιας τάξης και ασφάλειας, και από τις διατάξεις του που δεν αποτελούν αντιγραφή του κοινοτικού δικαίου αλλά αποτελούν αξιοποίηση των διδαγμάτων της κοινής πείρας που έχουμε αποκομίσει σε εθνικό επίπεδο, αποτελούν αξιοποίηση των συμπερασμάτων που
είχαμε από τη νομιμοποίηση μεταναστών, των τριακοσίων εβδομήντα χιλιάδων ανθρώπων κατά το πρώτο πεντάμηνο του 1998.
Τελειώνοντας απαντώ και στην ανησυχία κάποιων συναδέλφων, που μάλλον οφείλεται στο ότι ίσως δεν πρόσεξαν τις διορθώσεις που έγιναν κατά την έναρξη της συζήτησης, σε ό,τι αφορά την καθιέρωση ανωτάτου αριθμού αλλοδαπών, θυμίζοντάς τους ότι το άρθρο 19 του νομοσχεδίου έχει ήδη αναδιατυπωθεί και προβλέπεται εκεί ότι: Ο ΟΑΕΔ καταρτίζει το τελευταίο τρίμηνο κάθε χρόνου έκθεση στην οποία καταχωρούνται οι υπάρχουσες ανάγκες σε εργατικό δυναμικό στην επικράτεια, οι κενές θέσεις κατά ειδικότητα κλπ. Με βάση δε αυτήν την έκθεση καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Εξωτερικών: ο ανώτατος αριθμός αδειών εργασίας που χορηγούνται κάθε χρόνο σε αλλοδαπούς, κατά ιθαγένεια -γιατί τέθηκε το θέμα, κατά νομό στον οποίο θα διασπαρούν, κατ' είδος και διάρκεια απασχόλησης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Θα πρέπει να καθοριστεί και το ποσοστό σε σχέση με τον πληθυσμό της Ελλάδος, αλλά και σε σχέση με τη θεσμική δυνατότητα που έχει διοικητικά η χώρα μας, αλλά και τοπικά όσον αφορά ευαίσθητες περιοχές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καθορίζεται ανάλογα με τις
ανάγκες, γι αυτό γίνεται και πίνακας, κύριε Χατζηγάκη.
Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριοι συνάδελφοι, οι κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης περιλαμβάνουν -και θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, κάποια από αυτά τα πράγματα να μην γραφούν, αλλά δεν είναι και τίποτα- κάποιες υποχρεώσεις για τη χώρα μας, της πλήρους ελεύθερης μετακίνησης των μεταναστών στο εσωτερικό της χώρας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Δηλαδή εάν σας έρθουν πεντακόσιες χιλιάδες
Τούρκοι στη Θράκη θα τους δεχθείτε;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε Χατζηγάκη, μη διακόπτετε. Θα παρακαλέσω δε στο εξής να μην καταγράφεται καμία διακοπή που γίνεται από τον κ. Χατζηγάκη.
Συνεχίστε, κύριε Υπουργέ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Παρ' όλα αυτά -και θα παρακαλούσα να με ακούσετε- στο νομοσχέδιο υπάρχει αναφορά ότι για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας επιτρέπεται ο περιορισμός αυτού του δικαιώματος. Γι αυτό είπα λίγο πριν -και πολύ σωστά το είπαν κάποιοι συνάδελφοι- ότι είναι ένα ισορροπημένο νομοσχέδιο που προσπαθεί να ισορροπήσει τις ρυθμίσεις του ανάμεσα στις υποχρεώσεις που έχουμε σαν χώρα απέναντι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ανάμεσα στις εθνικές μας ανάγκες και τέλος ανάμεσα στο πρόβλημα και στο εφικτό μέρος αντιμετώπισης του προβλήματος.
Θεωρώ ότι, αν τελικά αποφασίσει κάποια στιγμή η Νέα Δημοκρατία να ξεφύγει από τις κραυγές, που επιτρέψτε μου να πω ότι πολιτικά -αν σωστά καταγράφω και τις αποψεις του κόσμου- ουδόλως την ωφελούν, θα έχουμε τη δυνατότητα και εποικοδομητικό έργο να επιτελέσουμε στη Βουλή, αλλά και η 
Νέα Δημοκρατία να ελπίζει κάποτε ότι ο λαός θα την πάρει στα σοβαρά. Μέχρι όμως να αλλάξετε πολιτική, κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστούμε
γιατί εξακολουθείτε να τρέφετε την παραμονή μας στην εξουσία. Σας
ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση.
επί της αρχής του σχεδίου νόμου: "Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην

Ελληνική Επικράτεια. Κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση". 'Εχει κατατεθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας εκ μέρους Βουλευτών της
Νέας Δημοκρατίας, της οποίας το κείμενο έχει ως εξής:
"Προς το Προεδρείο της Βουλής
Οι υπογράφοντες Βουλευτές έχομε την τιμή να ζητήσουμε τη διεξαγωγή
ονομαστικής ψηφοφορίας επί της αρχής του νομοσχεδίου: "Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην ελληνική επικράτεια. Κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση".
Αθήνα, 6-3-01
Β. Γ. Πολύδωρας
Γ. Κεφαλογιάννης

Α. Δαβάκης
Ε. Χαϊτίδης
Ν. Κατσαρός
Γ. Δεικτάκης
Θ. Αναγνωστόπουλος
Κ. Τσιπλάκης 
Ε. Πολύζος
Κ. Τασούλας
Γ. Τσούρνος
Β. Βύζας
Α. Ρεγκούζας
Π. Φουντουκίδου
Λ. Λυμπερακίδης
Π. Παυλόπουλος
Λ. Παπαγεωργόπουλος
Α. Τσιπλάκος
Χ. Ζώης
Σ. Χατζηγάκης"
Κύριοι συνάδελφοι, από ό,τι βλέπω είναι παρόντες όλοι σχεδόν οι υπογράφοντες, άρα υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός υπογραφόντων Βουλευτών την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας. 

Συνεπώς διακόπτουμε τη συνεδρίαση για δέκα (10) λεπτά, σύμφωνα με τον Κανονισμό.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα
συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τετάρτης 21
Φεβρουαρίου 2001 (απόγευμα). Επικυρούνται;
ΠΟΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τα Πρακτικά της Τετάρτης 21
Φεβρουαρίου 2001 (απόγευμα) επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, το Προεδρείο εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, συμφωνα με τον Κανονισμό (άρθρο 72 παρ.3) θα λύσει τη συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 7 Μαρτίου 2001 και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό ελέγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) αποφάσεις Βουλής συνέχιση της συζήτησης επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής (άρθρα 88, 89, 90, 92, 93, 94, 95, 97, 98 και 100).
Λύεται η συνεδρίαση: 
Ωρα λήξεως: 23.00'
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ