ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ƒΕ' Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2000 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1. Επικύρωση Πρακτικών, 2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού, Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1) Κατάθεση αναφορών, 2) Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, 3) Ανακοίνωση του δελτίου αναφορών και ερωτήσεων της Τρίτης 29 Φεβρουαρίου 2000, 4) Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων: α) Προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την καλύτερη αστυνόμευση της υπαίθρου, β) Προς τον Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τη συμμετοχή της χώρας μας στα προγράμματα ανοικοδόμησης των Βαλκανίων κλπ., γ) Προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας, δ) Προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την αστυνόμευση των υπογείων διαβάσεων του μετρό στην Πλατεία Ομονοίας, 5) Συζήτηση επερώτησης προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, σχετικά με την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης για την καταπολέμηση της ανεργίας, ΟΜΙΛΗΤΕΣ Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων: ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ Χ., ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ Β., ΚΑΤΣΑΡΟΣ Ν., ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., ΜΑΝΤΕΛΗΣ Α., ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ Χ., ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ Μ., Β. Επί της επερωτήσεως: ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., ΑΛΦΙΕΡΗ Σ., ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ Γ., ΙΝΤΖΕΣ Α., ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν. Δ., ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ Ε., ΠΑΧΤΑΣ Χ., ΤΖΩΑΝΝΟΣ Ι. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΣΥΝΟΔΟΣ Δ' ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ƒΕ' Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2000 ----------------------- Αθήνα, σήμερα στις 28 Φεβρουαρίου 2000, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18.17' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την Προεδρία του Α' Αντιπροέδρου αυτής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΥ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα: Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Βασιλική Αράπη-Καραγιάννη, Βουλευτή Α' Αθηνών, τα ακόλουθα: (Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής). ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο αναφορών και ερωτήσεων της Τρίτης 29 Φεβρουαρίου 2000. Α. ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ. 5 Καν. Βουλής) 1. Η με αριθμό 4981/20.1.00 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Πέτρου Κατσιλιέρη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τη χορήγηση της αναγκαίας χρηματοδότησης για την ολοκλήρωση των εργασιών στο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Στούπας του Δήμου Λεύκτρου Μεσσηνίας. 2. Η με αριθμό 4030/30.11.99 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Καλού προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ίδρυση νέου ιατρικού τμήματος και την εγκατάστασή του, στο Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής. 3. Η με αριθμό 2945/24.1.00 αναφορά του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χαράλαμπου Αγγουράκη προς τον Υπουργό Εθνικής 'Αμυνας, σχετικά με την κατάργηση του θεσμού της επίταξης υπηρεσιών των ναυτικών από το Πολεμικό Ναυτικό καιτην αξιοποίηση αυτών ως επαγγελματιών, με σχέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. 4. Η με αριθμό 5013/21.1.00 ερώτηση του Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Ιωάννη Αράπη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αναβάθμιση της κτιριακής υποδομής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στη Λάρισα. Β. ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (άρθρο 130 παρ. 5 Καν. Βουλής) 1. Η με αριθμό 4935/18.1.00 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Μπεντενιώτη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την ίδρυση και λειτουργία ενός Κέντρου Τεχνολογικής 'Ερευνας, για το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό 'Ιδρυμα (ΤΕΙ) Πειραιά. 2. Η με αριθμό 3936/25.11.99 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αναστασίου Παπαληγούρα προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την επίσπευση αποπεράτωσης των κατασκευαζόμενων δύο (2) νηπιαγωγείων στο Δήμο Νεμέας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαθε στη συζήτηση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου: Πρώτη είναι η με αριθμό 681/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και Δ' Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Νικολάου Κατσαρού προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την καλύτερη αστυνόμευση της υπαίθρου. Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής: "Μέρες τρόμου και οργής και αγανάκτησης ζει η κοινωνία των κατοίκων του Δήμου Γόννων αλλά και ολόκληρου του Νομού Λαρίσης. Το στυγερό έγκλημα με θύμα το δεκανέα Αστ. Ντάσιο και σοβαρά τραυματία τον Κων. Σιόντα φέρνει στη μνήμη τους και άλλα ψυχρά εγκήματα που συνέβησαν στο γειτονικό Αργυροπούλι και σε άλλα σημεία της περιοχής και της υπόλοιπης πατρίδας μας. Η ανύπαρκτη σχεδόν αστυνόμευση της υπαίθρου, η επιείκεια που επιδεικνύεται στην αντιμετώπιση των κακοποιών, το "ξέφραγο αμπέλι" που κατάντησε η χώρα μας στη δυνατότητα εισόδου και άνετης κυκλοφορίας μέσα σ'αυτήν κάθε κακοποιού, η πλήρης αδυναμία δίωξης και σύλληψης των εγκληματιών, οι διώξεις αντίθετα των αστυνομικών οργάνων όταν επιτελούν το χρέος τους, δικαιολογούν τη διαφαινόμενη πρόθεση των κατοίκων της ελληνικής υπαίθρου να περιφρουρήσουν με δικές τους δυνάμεις τη ζωή και την περιουσία τους. Η κατάσταση "δεν πάει άλλο"!! Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει την πλαδαρή και επιδερμική αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού προβλήματος, όπως είναι η τρομοκρατία στην Ελλάδα. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Ποια μέτρα θα λάβει η Κυβέρνηση για τη μη επανάληψη στυγερών δολοφονιών, όπως αυτή που σημειώθηκε στους Γόννους Λαρίσης". Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, στους Γόννους της Λάρισας πριν από δέκα μέρες περίπου συνέβη ένα τραγικό περιστατικό με τη δολοφονία ενός νέου παιδιού και τον τραυματισμό ενός άλλου. Θεωρώ ότι αυτό -και έτσι πρέπει να το θεωρούμε- είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, το οποίο πραγματικά στιγμάτισε τις ημέρες εκείνες και την επικαιρότητα με την απώλεια του παιδιού αυτού. Θα ήθελα, όμως, να τονίσω ότι ιδιαίτερα η συγκεκριμένη περιοχή είναι μία περιοχή με μηδενική εγκληματικότητα. Δεν αντιμετώπιζε μέχρι τώρα ιδιαίτερα προβλήματα και βεβαίως είναι καθαρό ότι τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας με συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία ελήφθησαν και τα αποτελέσματα τα οποία έχουν. Ιδιαίτερα θέλω να τονίσω ότι αυτήν τη στιγμή σε όλη τη χώρα η ύπαιθρος καθημερινά καλύπτεται από εποχούμενη αστυνόμευση, η οποία περνά καθημερινά από όλους τους οικισμούς της χώρας με συγκεκριμένη εντολή, η οποία έχει απευθυνθεί από την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας. 'Ετσι, λοιπόν, καθημερινά όλοι οι κάτοικοι των οικισμών στην ύπαιθρο βλέπουν την Αστυνομία. Η Αστυνομία είναι παρούσα στην περιφέρεια. 'Εχουμε οργανώσει και έχουμε εμπεδώσει σε μόνιμη βάση τις πεζές περιπολίες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, αλλά είναι ένα μέτρο το οποίο έχει αποδώσει ιδιαίτερα σημαντικά αποτελέσματα. Τη συγκρότηση και τη λειτουργία των ομάδων πρόληψης και καταστολής εγκληματικότητας σε κάθε νομό της χώρας, σε κάθε αστυνομική διεύθυνση της χώρας, όπου οργανωμένη ομάδα αστυνομικών, περίπου από δεκαπέντε άτομα, οργώνουν στην κυριολεξία και σαρώνουν την ύπαιθρο προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα εγκληματικότητας και να διασφαλίσουν και το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη αλλά και την ίδια την ασφάλεια. 'Ολα αυτά, λοιπόν, μαζί με την εγκατάσταση των συνοριοφυλάκων, των συνοριακών φρουρών στα σύνορα με την Αλβανία, αλλά και την υπόλοιπη πια μεθόριο, έχουν διαμορφώσει ένα θετικό αποτέλεσμα με τη μείωση της εγκληματικότητας, η οποία είναι εμφανής πια σε όλη τη χώρα. Δεν υποστηρίζουμε ότι έχουμε επιλύσει το πρόβλημα πλήρως, αλλά έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου, τα οποία πρέπει να κατοχυρώσουμε και να εμπεδώσουμε. Να προχωρήσουμε σε μια σειρά από θεσμικά μέτρα αναδιάρθρωσης και ανασύνταξης της Αστυνομίας. 'Ηδη, όπως ξέρετε, πριν από λίγες μέρες ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο για το Αρχηγείο και πλέον προχωρούμε σε μία συνολική ανασύνταξη των αστυνομικών δυνάμεων προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την τελευταία δεκαετία τον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Θέλω να τονίσω ακόμη ότι η συγκεριμένη περιοχή των Γόννων έχει αστυνομικό σταθμό, ο οποίος έχει επιπλέον προσωπικό από αυτό που προβλέπεται. Είναι προφανές ότι πρέπει να επιχειρήσουμε -και πρέπει να επιχειρηθεί αμέσως μετά τις εκλογές- την ανασύνταξη των αστυνομικών δυνάμεων, με βάση τον "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ" πια και την οργάνωση της χώρας στους δήμους με βάση αυτό το νέο σχέδιο που έχει οργανωθεί η περιφέρεια. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) Συνεπώς νομίζω ότι η πρώτη μας προτεραιότητα αμέσως μετά είναι η ίδρυση ισχυρών αστυνομικών τμημάτων στην ύπαιθρο. Θα επανέλθω μετά, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο Αντιπρόεδρος κ. Κατσαρός έχει το λόγο. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ (Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά με απογοήτευσε η απάντηση του κυρίου Υπουργού. Αν πραγματικά πιστεύει ο κύριος Υπουργός ότι όλα όσα ανέφερε ως ληφθέντα μέτρα, κατά κάποιον τρόπο αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της τρομοκρατίας της υπαίθρου, τότε καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά γιατί δεν λύνεται αυτό το πρόβλημα και γιατί δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί. Αναφέρθηκε στο περιστατικό των Γόννων και το χαρακτήρισε μεμονωμένο γεγονός σ' αυτήν την περιοχή. Συμβαίνει, κύριε Υπουργέ, να κατάγομαι από το διπλανό χωριό, από το Αργυροπούλι. Θα θυμάσθε παλαιότερα τη δολοφονία δύο νεαρών συγχωριανών μου και τον τραυματισμό μερικών άλλων. Επίσης και ένα σωρό άλλα περιστατικά στην ίδια περιοχή. Είναι η περιοχή του Κάτω Ολύμπου, η οποία πρέπει να έχει μια έκταση εξήντα-εβδομήντα χιλιάδες στρέμματα, τα μισά από αυτά καλύπτονται από το Δήμο Γόννων και λέτε εσείς ότι με τους τρεις αστυνομικούς που είναι στον Αστυνομικό Σταθμό Γόννων λύσατε το πρόβλημα, ή με την εποχούμενη Αστυνομία ή με τις ομάδες που οργώνουν την ύπαιθρο! Μα, κύριε Υπουργέ, πού βρίσκεσθε; Ξέρετε ότι αυτά απέχουν από την πραγματικότητα και η ύπαιθρος δεν καταλαβαίνει τίποτα από την παρουσία της Αστυνομίας; Πράγματι, οι άνθρωποι της υπαίθρου είναι έρμαια των στυγερών δολοφόνων, των εγκληματιών οι οποίοι έχουν ξεχυθεί σε όλη την ελληνική ύπαιθρο και οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορούν να σκοτώνουν χωρίς να συλλαμβάνονται, ότι μπορούν να ληστεύουν ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε σημείο, χωρίς να τους διώκει κανείς και να τους συλλαμβάνει. Δεν είναι μόνο αυτό το περιστατικό. Θα σας πω και κάποιο άλλο. Δύο-τρεις μέρες αργότερα στο χωριό Κουτσόχερο, πάλι και εκεί έφραξαν το δρόμο με πέτρες και ευτυχώς οι άνθρωποι κατάφεραν να αντιληφθούν εγκαίρως τα εμπόδια και να αποφευχθεί ίσως άλλη μία στυγερή δολοφονία. Κύριε Υπουργέ, προς Θεού, μην πιστεύετε ότι αντιμετωπίσατε το πρόβλημα, μην πιστεύετε ότι με τους συνοριακούς φρουρούς, που δεν αντιστοιχεί ούτε ένας για κάθε χιλιόμετρο των ελληνικών συνόρων, λύσατε το πρόβλημα ή ακόμη λύσατε το πρόβλημα έστω και με το αν κυκλοφορεί και κανένα αυτοκίνητο. Πιστεύω ότι βρίσκεσθε στα σύννεφα αν πιστεύετε ότι αντιμετωπίσατε το πρόβλημα. Και καταλαβαίνω, επαναλαμβάνω, γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα. Διότι είσθε έξω από αυτά που στην πραγματικότητα συμβαίνουν. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοϊδης έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, δεν υποστηρίζουμε ότι λύσαμε το όλον του θέματος. Θα το επαναλάβω και πάλι. Είπα ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου. Και τα σημαντικά βήματα προόδου έχουν καταγραφεί στην καθημερινότητα του πολίτη με τη σημαντική μείωση της εγκληματικότητας, η οποία εμφανίζεται στη χώρα μας το 1999 και συνεχίζεται τους δύο πρώτους μήνες του 2000. Θέλουμε ακόμη πολύ μεγάλη προσπάθεια και αυτό κάνουμε. Θα συνεχίσουμε δε ενεργά την προσπάθειά μας, έτσι ώστε πράγματι να καταστήσουμε τους 'Ελληνες να αισθάνονται ασφαλείς και να μη συμβαίνουν όλα αυτά τα γεγονότα. 'Ομως δεν πρέπει από την άλλη μεριά να περιγράφουμε μια Ελλάδα η οποία δεν υπάρχει, όπως η Ελλάδα "ξέφραγο αμπέλι", όπως η Ελλάδα που είναι ο παράδεισος των εγκληματιών και άλλα. Αυτά τα πράγματα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γιατί φοβούμαι ότι όσοι τα υποστηρίζουν αυτά φαίνεται ότι ή εν όψει εκλογών θέλουν να δημιουργήσουν ένα τέτοιο κλίμα, αλλά ασκόπως, διότι έχουν καταγραφεί, επαναλαμβάνω, τα σημαντικά βήματα προόδου στη συνείδηση του κόσμου ή, εν πάση περιπτώσει, είναι κλεισμένοι στο κλουβί και δεν βλέπουν τι συμβαίνει στην ευρύτερη περιοχή, στην Ευρώπη ποια είναι τα μεγάλα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι λαοί και οι χώρες της Ευρώπης. Πρέπει, λοιπόν, όλοι μαζί ένα θέμα, που είναι ζήτημα εσωτερικής ασφάλειας της χώρας, να το αντιμετωπισουμε από κοινού με συναίνεση και κυρίως να μην αποδομήσουμε τα βήματα τα οποία έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Δεύτερη είναι η με αριθμό 694/23-2-2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ορέστη Κολοζώφ, προς τον Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τη συμμετοχή της χώρας μας στα προγράμματα ανοικοδόμησης των Βαλκανίων κλπ. Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Κολοζώφ έχει ως εξής: "Τα συγχαρητήρια των Αμερικανών επισήμων εισπράττει η ελληνική Κυβέρνηση για τη βοήθεια που προσφέρει για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε βάρος των λαών των Βαλκανίων. 'Ετσι πρόσφατα ο Αμερικανός Υφυπουργός Εξωτερικών T.R. Pickering σε ομιλία του στην Αθήνα, καθώς και ο Αμερικανός πρεσβευτής σε ομιλία του στη Λάρισα, επαίνεσαν την ελληνική Κυβέρνηση για τα τριακόσια είκοσι οκτώ εκατομμύρια δολάρια που διαθέτει η χώρα μας για την ανοικοδόμηση των Βαλκανίων, όπως και για τα άλλα διακόσια εκατομμύρια δολάρια τα οποία θα διατεθούν, εφόσον υπάρξει μία "δημοκρατική" Σερβία, δηλαδή αν θα ανατραπεί η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας αυτής. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: 1. Εκτιμά η Κυβέρνηση ότι αυτή της η πρακτική συνάδει με τα αντινατοϊκά-αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας που εκφράστηκαν εντονότατα, όταν το ΝΑΤΟ μακέλευε το σερβικό λαό; 2. Για ποιον ακριβώς λόγο και σε ποια συγκεκριμένα προγράμματα ανοικοδόμησης των Βαλκανίων διέθεσε η ελληνική Κυβέρνηση τα τριακόσια είκοσι οκτώ εκατομμύρια δολάρια και από πού αντλεί το δικαίωμα να υπόσχεται στο σερβικό λαό τη διάθεση άλλων διακοσίων εκατομμυρίων δολαρίων με την προϋπόθεση να ανατρέψει τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνησή του;" Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεώργιος Παπανδρέου έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, κύριε Κολοζώφ, η Ελλάδα κινείται με απόλυτη συνέπεια προωθώντας τα εθνικά της συμφέροντα. Αλλά τα εθνικά της συμφέροντα ταυτίζονται με τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Στόχος μας επιτέλους είναι να δούμε μία Βαλκανική που θα είναι κυρίαρχη η ίδια της δικής της τύχης. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα θέλαμε να δούμε να εκφράζονται συλλογικά οι λαοί των Βαλκανίων προωθώντας τη δική τους ισχυρή βαλκανική φωνή. Αν θέλετε, ένα σύνθημα παλαιό, που εμείς χρησιμοποιούσαμε, "η Ελλάδα στους 'Ελληνες", θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε σήμερα "τα Βαλκάνια στους ίδιους τους Βαλκάνιους". Αυτή όμως η προοπτική απαιτεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τις οποίες και η Ελλάδα συστηματικά υποστηρίζει σε κάθε βήμα και σε κάθε διαδικασία γύρω από τα Βαλκάνια. Πρώτα απ'όλα, προωθεί τη λογική ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να υιοθετήσει μία κοινή στάση υποστήριξης μιας οικονομικής και δημοκρατικής ανάπτυξης στην περιοχή. Δεύτερον, ότι η συλλογική αυτή παρουσία των βαλκανικών λαών και κρατών πρέπει να βασιστεί σε κοινές αρχές, αρχές που διασφαλίζουν τη συνεργασία και την καλή γειτονία. Αυτό σημαίνει αρχές όπως η μη αλλαγή συνόρων, σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας, εμβάθυνση των δημοκρατικών αρχών. Θέλουμε δημοκρατικές κοινωνίες που δεν δημιουργούν προβλήματα, που δημιουργούν ένα κράτος δικαίου και που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Βεβαίως, θέλουμε και μία συνολική πολιτική -αυτό ήταν που προτείναμε και υιοθετήθηκε με το σύμφωνο σταθερότητας από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση- που θα στηρίξει μία διαδικασία ενσωμάτωσης της βαλκανικής χερσονήσου σταδιακά, αλλά σταθερά, στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Μέσα σε αυτήν τη λογική έμπρακτα εκδηλώσαμε το δικό μας ενδιαφέρον για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων, μία ανασυγκρότηση για την οποία το ελληνικό πρόγραμμα -όπως λέγεται- για την οικονομική ανασυγκρότηση των Βαλκανίων, πενταετούς διάρκειας, έχει καταρτισθεί και έχει χειροκροτηθεί -και αυτό το αποσιωπήσατε από την ερώτησή σας, κύριε Κολοζώφ- από όλους τους Βαλκάνιους. Αυτοί το χειροκρότησαν πρώτοι. Και, βεβαίως, αυτή η πολιτική έχει μία ουσιαστική σημασία για την προώθηση σημαντικών τομέων, όπως είναι επισκευές σε νοσοκομεία, οικιστικά προγράμματα, μεταφορές, επικοινωνίες, ενέργεια. Σημαντικότατα για τους βαλκανικούς λαούς και βεβαίως για την οικονομική ανάπτυξη και της ελληνικής οικονομίας. Είναι, λοιπόν, μετά τον πόλεμο που υπήρξε, μία εκδήλωση έμπρακτης συμπαράστασης και ευαισθησίας σε εκείνους ειδικότερα που υπέστησαν τραγικές συνέπειες από τον πόλεμο αυτόν. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού) Κύριε Πρόεδρε, θέλω απλώς να τονίσω ότι το πρόγραμμα αυτό συνάδει ακριβώς με τα πλαίσια... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ολοκληρώστε τη σκέψη σας. 'Εχουμε άνεση χρόνου. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. ...με τα πλαίσια τα οποία είχε καθορίσει ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης και κατά τη διάρκεια της κρίσης, δηλαδή ένα τρίπτυχο του Πρωθυπουργού, μη συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και βομβαρδισμούς, αντιστρόφως, συμμετοχή στην αποστολή των Ηνωμένων Εθνών στο Κόσοβο και στο Κέι Φορ και, βεβαίως, στους διεθνείς οργανισμούς για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και σε όλες τις ανθρωπιστικές βοήθειες, στις οποίες εμείς είχαμε πρωτοστατήσει. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Κολοζώφ έχει το λόγο. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, για άλλη μιά φορά είμαι υποχρεωμένος να διαμαρτυρηθώ για τον τρόπο που η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις ερωτήσεις που κάνουμε. Εγώ εδώ ρωτάω συγκεκριμένα πράγματα, για τα οποία ο κύριος Υπουργός ούτε καν αναφέρεται. Κύριε Υπουργέ, ξέρουμε ποια πολιτική λέτε ότι εφαρμόζετε στα Βαλκάνια. Δεν ρωτάω αυτό το πράγμα. Είχαμε προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα. Εγώ ζητάω συγκεκριμένα ζητήματα. Και εδώ θα ήθελα να καταθέσω στα Πρακτικά την ομιλία του κ. Πίκερινγκ. Και διαβάζω δύο αποσπάσματα από αυτήν την ομιλία, από τα οποία προκύπτουν και τα ερωτήματα που εμείς βάζουμε: Επαίνεσε ο κύριος αυτός, ο Πίκερινγκ, τη δέσμευση της ελληνικής Κυβέρνησης (328.000.000 δολαρίων) για την ανοικοδόμηση των Βαλκανίων και υπογράμμισε επίσης την υπό όρους ελληνική προσφορά 200.000.000 δολαρίων για την ανοικοδόμηση σε "μία μελλοντική δημοκρατική Σερβία". Και πιο κάτω, το κάνει ακόμα πιο καθαρό ο κ. Πίκερινγκ: "Η ελληνική Κυβέρνηση έχει κάνει εντυπωσιακά βήματα στην ανταπόκριση στις ανάγκες της περιοχής. Η δέσμευσή της (328.000.000 δολαρίων) για την ανοικοδόμηση είναι φανερό σημάδι ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται να κυριαρχήσει. Η υπό όρους προσφορά της άλλων 200.000.000 δολαρίων για ανοικοδόμηση σε μία μελλοντική και δημοκρατική Σερβία δείχνει πόσα έχει να κερδίσει η Σερβία. Η Ελλάδα έχει παίξει έναν ισχυρό εποικοδομητικό ρόλο στη συνεργασία για πρωτοβουλία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στο "Royaumont", (το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη), όπου η Ελλάδα είναι υπεύθυνη". Και από εδώ προκύπτει το ερώτημα, κύριε Υπουργέ, που θέτουμε εμείς εδώ: Εσείς υπόσχεστε να δώσετε διακοσια εκατομμύρια αν ανατραπεί ο Μιλόσεβιτς, για να το κάνουμε έτσι λιανά; Αυτό είναι το ερώτημα που προκύπτει και αυτό το ερώτημα προκύπτει και από άλλες ενημερώσεις που εσείς μας κάνετε, όπως οι προτάσεις που μας είπατε ότι κάνατε σχετικά με το να ενισχυθούν να αρθεί το εμπράγκο από τις περιοχές όπου είναι η αντιπολίτευση και να συνεχιστεί το εμπάργκο στη Σερβία ουσιαστικά. Αυτό ρωτάμε. Αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησης, να ανατραπεί τελικά ο Μιλόσεβιτς και τότε να δώσετε βοήθεια; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ! ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Τελικά ο Μιλόσεβιτς έχει ανακηρυχθεί Πρόεδρος αυτής της χώρας με κανονικές διαδικασίες; Τις αμφισβητείτε; Αυτές τις διαδικασίες δεν τις έχει αμφισβητήσει ούτε ο ΟΟΣΑ, ούτε οι παρατηρητές που στείλαμε όταν γίνονταν οι εκλογές. Σε αυτά σας ρωτάμε και σε αυτά θέλουμε μία απάντηση. 'Εχει αλλάξει η πολιτική σας ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ, δεν έχετε άλλο χρόνο, κύριε Κολοζώφ. Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για να δευτερολογήσει. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Καταλαβαίνω τον εκνευρισμό του κ. Κολοζώφ, αλλά προσπαθεί να κατηγορήσει την Κυβέρνηση για πράγματα τα οποία δεν έχει πει. Και, βεβαίως, είναι σταθερή η ελληνική θέση. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Να τον διαψεύσετε! ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Σας παρακαλώ, σας άκουσα... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, όχι διακοπές, κύριε Κολοζώφ. Ακουστήκατε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Εγώ μιλώ εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης. Εσείς μπορείτε να μου φέρετε το τι έχει δηλώσει ο οποιοσδήποτε Υπουργός οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης. ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Χαίρομαι που το διαψεύετε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Σας παρακαλώ, κύριε Κολοζώφ! ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Δεν είναι δικό μου θέμα, κύριε Κολοζώφ. Εγώ μιλώ εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης. Και η Ελληνική Κυβέρνηση έχει τονίσει συστηματικά πρώτα από όλα ότι, μετά ιδιαίτερα από τον πόλεμο, πρέπει να αρθούν οι κυρώσεις, το έχουμε πει σε κάθε συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Και μάλιστα έχουμε δώσει τις δικές μας μάχες για να στείλουμε ένα μήνυμα στη Σερβία, ειδικότερα στον σερβικό λαό, ότι θέλουμε να συμμετάσχουν στις διαδικασίες και της ανασυγκρότησης και τις ευρωπαϊκές. Και καταφέραμε, με δικές μας πρωτοβουλίες, να αρθεί και το εμπάργκο των πτήσεων. Θέλω βεβαίως να τονίσω ότι η πολιτική μας είναι μία πολιτική αρχών και έχουμε επίσης τονίσει ότι, στο πλαίσιο του Κοσσυφοπεδίου μετά από προτάσεις δικές μας, υιοθετήθηκε και στο Συμβούλιο Ασφαλείας το ψήφισμα 1244, το οποίο μιλάει για πολυεθνοτική κοινωνία στο Κόσοβο και καλούμε συνεχώς είτε τον κ. Ρόμπερτσον είτε και σήμερα με τον κ. Γκουτιέρες και όλους τους συμμάχους μας να στηρίξουν αυτήν την απόφαση που μιλάει για τη συνεργασία όλων των εθνοτήτων εντός του Κοσσυφοπεδίου μέσα στα πλαίσια... ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Δεν ρωτάμε αυτά στην ερώτησή μας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριε Κολοζώφ, θα υποδείξετε πως θα απαντήσει ο Υπουργός; ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Κολοζώφ, νομίζω ότι θέλετε για προεκλογικούς λόγους και μόνο να δημιουργήσετε ένταση. Δεν υπάρχει λόγος έντασης. Η Ελλάδα προχωρά μία πολιτική που διασφαλίζει τη σταθερότητα, τις αρχές της δημοκρατίας και της διασφάλισης των συνόρων στα Βαλκάνια. Και βεβαίως παίζει ένα σημαντικότατο ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη. Και βεβαίως θέλει να εμβαθύνει τους δημοκρατικούς θεσμούς σε όλες τις χώρες και ειδικότερα στη Σερβία. Ευχαριστώ. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ορέστης Κολοζώφ καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα ομιλία, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Τρίτη είναι η με αριθμό 685/22.2.2000 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Βασιλικής Αράπη-Καραγιάννη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας. Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Αράπη-Καραγιάννη έχει ως εξής: "Το φάσμα της ανεργίας τυραννά τους 'Ελληνες περισσότερο από κάθε άλλον Ευρωπαίο πολίτη, καθώς ή πλειοψηφία των Ελλήνων εκτιμά ότι η ανεργία θα αυξηθεί κατά πολύ. Είναι ενδεικτικό, άλλωστε, ότι μόνο το 31% των Ελλήνων εργάζονται σε θέσεις πλήρους απασχόλησης, ενώ το 57% των συμπατριωτών μας δεν εργάζονται καθόλου, σύμφωνα με την τελευταία στατιστική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Στο κλίμα αυτό οι 'Ελληνες δικαιλογημένα αισθάνονται ανασφαλείς στην εργασία τους, αφού υπάρχει ο κίνδυνος να τη χάσουν, με το δεδομένο ότι η ανεργία στη χώρα μας πρόκειται να αυξηθεί. Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Ποια μέτρα πρόκειται να ληφθούν για την καταπολέμηση της ανεργίας. Αποτελεί απάντηση στο πρόβλημα αυτό η ίδρυση και λειτουργία εξήντα τεσσάρων νέων γραφείων ενημέρωσης ανέργων και επιχειρήσεων; Η εφαρμογή του τριανταπεντάωρου βρίσκεται στα σχέδια της πολιτικής σας;" Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, σκέφτηκα πάρα πολύ αν θα πρέπει να απαντήσω ή όχι σε αυτήν την ερώτηση. 'Ομως μετά σκέφτηκα ότι ένας λόγος που πρέπει να έρθω να απαντήσω είναι διότι η κυρία συνάδελφος αναγνωρίζει ότι θα είμαστε Κυβέρνηση μετά τις εκλογές και με ρωτάει να τις αναλύσω μέσα σε τρία λεπτά το σύνολο της πολιτικής μας. Αν μας αντιμετωπίσετε σαν Κυβέρνηση και είσθε τόσο βεβαία ότι θα είμαστε και στη συνέχεια, ευχαριστούμε πολύ, όμως θέλω να σας πω ότι λέτε κάποια πράγματα μέσα στην ερώτησή σας, που δεν στέκουν με τίποτα. Ακούστε. Λέτε ότι μόνο το 31% των Ελλήνων εργάζονται σε θέσεις πλήρους απασχόλησης. Δηλαδή οι υπόλοιποι εργάζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Είναι σοβαρό τώρα αυτό το στοιχείο; Χρειάζεται απάντηση αυτό; Επίσης, λέτε ότι το 57% των συμπατριωτών μας δεν εργάζονται καθόλου. Από πού βγαίνει αυτό; Δεν ξέρω πώς βγαίνουν αυτά τα νούμερα. Εγώ ξέρω ότι η μερική απασχόληση στην Ελλάδα είναι 4% και ότι η ανεργία είναι 10,8%. Εν πάση περιπτώσει, θέλετε να πείτε ότι είναι παραπάνω ή παρακάτω; 'Οχι όμως 57%. Εκτός αν αυτό είναι κάποιο άλλο δεδομένο. Μήπως θεωρούνται οι αγρότες ότι δεν δουλεύουν; Δεν ξέρω πώς βγαίνει αυτό το νούμερο. Δεν θα σας αναλύσω τα μέτρα μας για την καταπολέμηση της ανεργίας. Σας παραπέμπω να τα δείτε αναλυτικά -γιατί δεν έχω χρόνο, όχι τίποτε άλλο- στο εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση. Περιγράφονται σε έναν τόμο αρκετά μεγάλο. Είναι μία από τις απαντήσεις και η ίδρυση των γραφείων ενημέρωσης ανέργων και εργοδοτών και θέλω να θυμίσω ότι και για το τριανταπεντάωρο πρόσφατα εξαγγείλαμε μέτρα ενίσχυσής του, μέτρα ειδικής επιδότησης για τη διευκόλυνση εκείνων των επιχειρήσεων, οι οποίες το εφαρμόζουν και τη διευκόλυνση των σχετικών προσλήψεων από επιχειρήσεις, που προκύπτει η αναγκαιότητα προσλήψεων λόγω εφαρμογής των συστημάτων μείωσης του χρόνου εργασίας. Θα παρακαλούσα πολύ όμως, επειδή δεν θέλω να υποβαθμίσω αυτό το μείζον θέμα και επειδή το θέμα της ανεργίας πραγματικά είναι ιδιαίτερα σοβαρό και πρέπει να μας ανησυχεί όλους, να κάνετε μία επερώτηση και με όλον το χρόνο και ως τωρινή και ως μέλλουσα κυβέρνηση να σας αναλύσουμε την πολιτική μας. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Η κ. Αράπη-Καραγιάννη έχει το λόγο. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, φαίνεται ο κύριος Υπουργός δεν έρχεται σε επικοινωνία με τους ανθρώπους και δεν ξέρει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ανεργία. Εγώ σας λέω, κύριε Υπουργέ, μόνο τούτο. Οι πτυχιούχοι άνεργοι είναι εκατόν πενήντα χιλιάδες και είδατε τι έγινε το Σάββατο με τους αδιόριστους καθηγητές, που πέρασαν στο ΑΣΕΠ. Μου λέτε να κάνω επερώτηση. Το γνωρίζω το θέμα, και βέβαια είναι πολύ μεγάλα τα ποσοστά. Μην κοιτάτε τα στοιχεία που λένε ότι είναι 10,8% οι άνεργοι. Για τους νέους, κύριε Υπουργέ, είναι πάρα πολύ υψηλό το ποσοστό και για τους ηλικιωμένους και για τις γυναίκες. Για τις γυναίκες είναι 65% το ποσοστό και για τους νέους 30%. Είναι οι ευπαθείς ομάδες, όπου υφίστανται τη μεγαλύτερη πίεση και όμως η κοινωνική αυτή απειλή διογκούται και δεν λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα, παρά μέτρα διαχείρισης. Τα τετρακόσια εξήντα τέσσερα δισεκατομμύρια δραχμές, που έχουν ήδη απορροφηθεί για το σκοπό αυτόν από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, καθώς και τα δύο τρισεκατομμύρια που πρόκειται να απορροφηθούν από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, χρηματοδοτούν, το Υπουργείο Παιδείας για προγράμματα εκπαίδευσης και το Υπουργείο Εργασίας για προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης. 'Ομως αυτά τα μέτρα δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας, αφού δεν βοηθούν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ναι, κύριε Υπουργέ, μπορεί να μη γνωρίζετε εσείς, εγώ γνωρίζω πάρα πολλούς νέους που δουλεύουν ενισχυτική διδασκαλία δέκα ώρες ή επτά ώρες και δουλεύουν σε τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα, να ζήσουν τα παιδιά τους και την οικογένειά τους. Φαίνεται εσείς δεν τα βλέπετε αυτά, εγώ όμως τα ζω καθημερινά με τους ανθρώπους που έρχονται στο γραφείο μου. Το πρόβλημα αυτό δεν αντιμετωπίζεται με τη δημιουργία νέων γραφείων ενημέρωσης ανέργων και επιχειρήσεων, αλλά ούτε και με τη διαφημισμένη διά βίου μάθηση. Με το πρόσφατο μέτρο περί ελαστικοποίησης του οκτάωρου στην ουσία στη θέση του ενός εργαζομένου, τοποθετούνται τρεις υποαπασχολούμενοι και υποαμειβόμενοι, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να ψάξουν για δεύτερη και τρίτη δουλειά, όπως σας είπα προηγουμένως, προκειμένου να επιβιώσουν. Γι' αυτό άμεσο μέτρο θα ήταν να εφαρμοστεί το τριανταπεντάωρο. Το μέτρο αυτό το έχουν πάρει και άλλες χώρες, νομίζω και η Ιταλία. Αρκεί, κύριε Υπουργέ, να υπάρχει βούληση. Για μας το τριανταπεντάωρο αποτελεί προϋπόθεση αντιμετώπισης της ανεργίας, όπως και άλλα μέτρα που θα κατοχυρώσουν τις ίσες ευκαιρίες της γυναίκας με τον άνδρα, γιατί στις νέες γυναίκες υπάρχει 65% ανεργία. Μέτρα για την ενίσχυση ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, όπως οι ηλικιωμένοι. Δεν είναι δυνατόν, κύριε Υπουργέ, να ζουν με τριάντα χιλιάδες σύνταξη οι αγρότες σήμερα. Μέτρα για την ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην παραγωγή και στην κοινωνία. Είναι μέτρα τα οποία θα αποτελούσαν το αντίδοτο απέναντι στην ανεργία που υφίσταται η χώρα μας σήμερα. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού) Οι νέοι, κύριε Υπουργέ, είναι πεντακόσιες χιλιάδες. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Εργάζεσθε "υπερωριακώς". Παρακαλώ, τελειώνετε. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Είναι εκατόν πενήντα χιλιάδες οι πτυχιούχοι, διακόσιες πενήντα χιλιάδες είναι από τα λύκεια και οι υπόλοιποι είναι από το γυμνάσιο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, η κυρία συνάδελφος δεν μπόρεσε να κρατήσει το χρόνο της και σας ανάγκασε να τη διακόψετε, δείγμα της σοβαρότητας του θέματος και της έλλειψης σοβαρότητας με την οποία, ας μου συγχωρέσει να της πω ότι το αντιμετώπισε σήμερα. Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό, για να το αντιμετωπίσουμε με γενικόλογες αναφορές. Θέλω να θυμίσω στην κυρία συνάδελφο ότι η επίκαιρη ερώτηση περιλαμβάνει συγκεκριμένα πράγματα. Ρωτάω κάτι το οποίο είναι επίκαιρο και ελέγχω την Κυβέρνηση για κάτι που δεν έκανε ή για κάτι που έκανε στραβά. 'Οταν το ερώτημά σας αφορά το σύνολο μιας πολιτικής, παρακαλώ πολύ να κάνετε μια επερώτηση να το συζητήσουμε σοβαρά, γιατί τέτοια θέματα σοβαρά πρέπει να συζητούνται. Είναι σοβαρά θέματα και πρέπει να τα προσεγγίζουμε με ευθύνη. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Εισερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου. Θα συζητηθεί η με αριθμό 693/23.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χαράλαμπου Αγγουράκη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Δημόσιας Τάξης, σχετικά με την αστυνόμευση των υπογείων διαβάσεων του μετρό στην Πλατεία Ομονοίας. Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου εχει ως εξής: "Ιδιόκτητο ιδιωτικό χώρο της θεωρεί τις υπόγειες διαβάσεις της Πλατείας Ομονοίας η "ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε." και απαγορεύει στους χώρους αυτούς την πώληση λαχείων από τους λαχειοπώλες! Ο αυθαίρετος ισχυρισμός της εταιρείας γίνεται αποδεκτός από την Ελληνική Αστυνομία και δυνάμεις της σπεύδουν και διώχνουν τους λαχειοπώλες από το υπόγειο της Ομόνοιας, απειλώντας τους ότι θα κινηθεί δίωξη εναντίον τους για αυτοδικία και διατάραξη οικιακής ειρήνης. Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί, που στηρίζεται ο αυθαίρετος ισχυρισμός της "ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε." ότι πέρασαν στην ιδιοκτησία της οι υπόγειες διαβάσεις της Πλατείας Ομονοίας και πώς σκέπτεται η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την αυθαιρεσία αυτή; Γιατί η Ελληνική Αστυνομία βιάστηκε να υιοθετήσει τους αστήρικτους ισχυρισμούς μιας ιδιωτικής εταιρείας και έσπευσε να στείλει δυνάμεις του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας, για να εκδιώξει τους λαχειοπώλες που προσπαθούν να εξοικονομήσουν ένα μεροκάματο από τις υπόγειες διαβάσεις της Πλατείας Ομονοίας;" Στην ερώτηση αυτή θα απαντήσει ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Μαντέλης ο οποίος έχει το λόγο. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ναι, κύριε Πρόεδρε, γιατί ο Υπουργός Μεταφορών πλέον εποπτεύει τη λειτουργία του ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, όπως γνωρίζετε. Τελείωσε η περίοδος που ήταν μόνο δημόσιο έργο, είναι πλέον και μεταφορές, συγκοινωνίες. Θα πρέπει να απαντήσω στον κύριο συνάδελφο και να του εξηγήσω πρώτα απ' όλα ότι η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ εμφανίζεται εδώ στην ερώτηση ως ιδιωτική επιχείρηση και μάλιστα ότι λειτουργεί ως κάτι έξω από την κοινή ωφέλεια των συγκοινωνιών. Είναι δημόσια επιχείρηση, ανήκει 100% στο ελληνικό δημόσιο και λειτουργεί ως συγκοινωνιακή επιχείρηση και βέβαια ως κατ' εξοχήν επιχείρηση κοινής ωφέλειας. Οι εγκαταστάσεις μέσα από τις οποίες εξυπηρετείται η λειτουργία της είναι εγκαταστάσεις, οι οποίες έχουν απαλλοτριωθεί από το ελληνικό δημόσιο, έχουν διατεθεί και ανήκουν στην εταιρεία αυτή. Και βέβαια οι σταθμοί και οι λοιποί χώροι είναι χώροι στην περιοχή ευθύνης της. Αυτό είναι βέβαια μια τυπική απάντηση. Το ερώτημα που βάζει ο κύριος συνάδελφος είναι γενικότερο. Συμμερίζομαι τον προβληματισμό του, όσον αφορά διάφορες συμπαθείς ομάδες μικροεπαγγελματιών, όπως οι λαχειοπώλες που αναφέρει, αλλά είναι ένα γενικότερο ζήτημα αν στη φιλοσοφία λειτουργίας του ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ των σταθμών κλπ., θα δώσουμε μια εικόνα στην οποία διάφορα επαγγέλματα θα μπορούν να ασκούνται και μικροί συμπαθείς επαγγελματίες, αλλά και άλλου είδους επαγγελματικές και οικονομικές δραστηριότητες να αναπτύσσονται στους χώρους του. Είναι μια αντίληψη που θέλει το ΜΕΤΡΟ να λειτουργεί σαν χώρος παζαριού, όπου θα διακινούνται τα πάντα. Υπάρχει και η άλλη αντίληψη της πολιτισμικής αλλά και της γενικότερης αναβάθμισης που θέλει αυτούς τους χώρους καθαρούς, ώστε να εξυπηρετούν τον πολίτη. Η επιλογή είναι υπέρ της δεύτερης λύσης. 'Εχουμε κάνει την επιλογή να αναβαθμίσουμε προς όφελος του πολίτη, τις υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρουμε με τις συγκοινωνιακές επιχειρήσεις προς αυτόν. Αυτό επιβάλλει να τηρηθούν ορισμένοι κανόνες αστυνόμευσης αυτών των χώρων, ώστε να κρατηθεί το υψηλό επίπεδο, το οποίο παρουσιάζουν κατά το χρόνο έναρξης της λειτουργίας τους. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Αγγουράκης έχει το λόγο. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Κατ'αρχήν, έχω ένα έγγραφο του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας που θα το καταθέσω και στα Πρακτικά. Στο έγγραφο αυτό, δικαιολογεί την ενέργειά του με το επιχείρημα ότι τόσο η παραμονή τρίτων όσο και η πραγματοποίηση ξένων δραστηριοτήτων απαγορεύεται χωρίς την έγκριση των νόμιμων ιδιοκτητών αυτών. Δηλαδή, εδώ η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης του χώρου. Δεν ξέρω τι λέει ο κύριος Υπουργός αλλά οι διατάξεις βάσει των οποίων ο λαχειοπώλης κλήθηκε στο Τμήμα, αφορούν διατάραξη ιδιωτικής ιδιοκτησίας. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χ. Αγγουράκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Το πρόβλημα, στο οποίο αναφέρομαι σήμερα, δεν αφορά μόνο τους λαχειοπώλες, οι οποίοι σημειωτέον δεν είναι μικροπωλητές. Υπάρχουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις τις οποίες πρέπει να σεβασθείτε και εσείς και η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Τα όσα είπατε περί καθαριότητος και περί αντιλήψεων για επαγγελματικούς χώρους κλπ. ούτε εσείς ούτε εγώ θα τα λύσουμε. Τα λύνουν οι νόμοι του ελληνικού κράτους. Είστε υποχρεωμένοι ως Κυβέρνηση να τους σεβασθείτε, εκτός και αν χρησιμοποιώντας την πλειοψηφία της Βουλής, τους αλλάξετε. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι οι διώξεις που έχουν γίνει από τους φρουρούς της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ σε πολίτες οι οποίοι ετόλμησαν να διακινήσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους σε χώρους στάθμευσης, όπως έγινε δύο μέρες μετά το συμβάν της Ομόνοιας σε κάποιο σταθμό του ΜΕΤΡΟ. Από πού κι ως πού αντλεί η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ το δικαίωμα να απαγορεύει τη διακίνηση ιδεών σε δημόσιους χώρους; Είναι αυτό στις προθέσεις της Κυβέρνησης; Θα γενικεύσετε αυτό το μέτρο; Με ποιο δικαίωμα παραβιάζετε μ'αυτόν τον τρόπο το Σύνταγμα; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κύριε συνάδελφε, αυτά τα οποία εκφράσατε δεν στέκουν. Οι συλλογισμοί σας πάσχουν γενικά. Πάσχει και η αντίληψή σας. Εν πάση περιπτώσει, επειδή βάζετε συγκεκριμένα ζητήματα, πρέπει να σας πω ότι μπορεί ο καθένας να διακινήσει τις ιδέες του και το υλικό του και να πουλήσει τα εμπορεύματά του εκτός των χώρων του ΜΕΤΡΟ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Ποιος το καθορίζει αυτό; ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Εσείς το καθορίζετε, κύριε Αγγουράκη. Θα πρέπει να διαβάσετε λίγο σε ποιον ανήκουν αυτοί οι χώροι. Θα δείτε αν είναι δημόσιοι ή αν είναι ιδιωτικοί, αν είναι χώροι της επιχείρησης. Δεν είναι χώροι στους οποίους μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Είναι χώροι που απευθύνονται στο κοινό. Πρέπει να υπάρχουν υπηρεσίες ποιότητας προς το κοινό. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν όλοι ότι ο πολίτης αυτής της χώρας απαιτεί σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δεν θα τα παραβιάσουμε αυτά έναντι οποιουδήποτε λαϊκισμού. Αυτή είναι η απάντησή μου. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Λαϊκισμός είναι να πουλάνε λαχεία, για να βγάλουν το ψωμί τους, κύριε Υπουργέ; ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Τότε λαϊκισμός είναι και το Σύνταγμα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, δεν έχετε το λόγο. Να μη γίνεται καμία καταχώρηση της παρεμβληθείσης συζητήσεως των κυρίων συναδέλφων. Εξαντλήθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ Θα συζητηθεί η υπ' αριθμ. 33/25-2-2000 επερώτηση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας κυρίων Γ. Αλογοσκούφη, Ε. Παπαγεωργόπουλου, Ι. Τζωάννου, Γ. Γιακουμάτου, Η. Καλλιώρα, Σ. Κούβελα, Γ. Παναγιωτόπουλου, Ν. Νικολόπουλου, Π. Τατούλη, Θ. Σκρέκα και Σ. Δήμα προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, σχετικά με την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης για την καταπολέμηση της ανεργίας. 'Εχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Δήμας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Δημήτριο Κωστόπουλο για τη συζήτηση της επερώτησης αυτής. Από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου ορίζεται Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος η κ. Στέλλα Αλφιέρη. Από το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα ορίζεται Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Αναστάσιος Ιντζές. Ο κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η περίοδος που διανύουμε βεβαίως δεν είναι η καλύτερη για να γίνεται κοινοβουλευτικός έλεγχος για ένα τόσο μείζον θέμα, όπως είναι η ανεργία, αλλά από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τη λειτουργία της Βουλής. Η Βουλή είναι εδώ για να συζητούνται αυτά τα ζητήματα. Η ανεργία κατά γενική ομολογία όλων των Ελλήνων πολιτών αποτελεί το υπ' αριθμόν ένα κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για τη χώρα μας, διότι μετά από πολλά χρόνια έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 10%. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία βρίσκεται στο 11,3% για το 1998. Αν είχαμε τα στοιχεία για το 1999, πολύ φοβάμαι ότι θα βλέπαμε πολύ μεγαλύτερη επιδείνωση και απορώ γιατί η Κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμη τα επίσημα στοιχεία για το 1999. Θα έπρεπε να τα είχαμε. Σε κάθε περίπτωση όμως εκτός από το πάρα πολύ υψηλό ποσοστό έχουμε και το θλιβερό προνόμιο να είμαστε οι μόνοι από τις χώρες της λεγόμενης Συνοχής την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, όπου σημειώνεται επιδείνωση του προβλήματος. Πρόβλημα ανεργίας έχουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, αλλά η ανεργία στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση κατά μέσο όρο πέφτει τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται ήδη κάτω από το 10%, στο 9,9% μετά από πολλά χρόνια, ενώ στην Ελλάδα η ανεργία ανεβαίνει. Επίσης ανεβαίνει την ίδια ώρα που στους ανταγωνιστές μας, όπως είναι η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και στις άλλες χώρες της συνοχής πέφτει η ανεργία θεαματικά. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα το 1993 η ανεργία στην Ελλάδα ήταν 9,7% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Σήμερα είναι 11,3%. 'Εχει ανέβει δηλαδή 1,5 έως 2 εκατοστιαίες μονάδες. Στην Ισπανία που τα τελευταία είκοσι χρόνια είχε ένα υπερβολικό ποσοστό ανεργίας δισεξήγητο το ποσοστό αυτό μειώθηκε και από 22% έχει πάει στο 18,8%. 'Οσον αφορά τις άλλες δύο χώρες, που είχαν λογικά ποσοστά ανεργίας στη μεν Ιρλανδία την τελευταία πενταετία η ανεργία μειώθηκε από το 15,7% στο 7,6% του εργατικού δυναμικού και στη δε Πορτογαλία έπεσε από το 5,6% στο 5%. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι άλλες χώρες της συνοχής σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και στις ίδιες συνθήκες που έχουμε και εμείς -δηλαδή σε συνθήκες σύγκλισης των οικονομιών, ονομαστικής, περιορισμού των ελλειμμάτων- έχουν σημειώσει θεαματική βελτίωση στο ζήτημα της καταπολέμησης της ανεργίας. Είμαστε η μόνη χώρα που ούτε την ένταξη στην Ο.Ν.Ε. πετύχαμε έγκαιρα το 1998, αλλά ούτε και μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε το μείζον ζήτημα της πραγματικής σύγκλισης που είναι η ανεργία. Και εδώ κάτι πρέπει να φταίει. Δεν μπορεί η Κυβέρνηση να νίπτει τας χείρας της και να λέει "εγώ ακολουθώ μια σωστή οικονομική πολιτική", για την οποία συχνά επαίρεται η ίδια, την ώρα που ο κυριότερος δείκτης της υγείας μιας οικονομίας, της επάρκειας, του ρυθμού ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, η ανεργία χειροτερεύει. Και για μας, την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που εδώ και πολύ καιρό στηλιτεύουμε τη μονομέρεια της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, η κατάσταση δεν είναι ανεξήγητη. Οι ευθύνες της Κυβέρνησης για την κατάσταση στον τομέα της ανεργίας είναι μεγάλες, διότι η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων χρόνων περιορίστηκε σε μία συνεχή αύξηση της φορολογίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το 1993 η κάθε ελληνική οικογένεια πλήρωνε σε φόρους ένα εκατομμύριο διακόσιες πενήντα χιλιάδες, σήμερα πληρώνει πάνω από δυόμισι εκατομμύρια το χρόνο, δύο εκατομμύρια εξακόσιες πενήντα χιλιάδες περίπου, αν δούμε τα στοιχεία του προϋπολογισμού. Βλέπουμε, λοιπόν, μία συνεχή αύξηση της φορολογίας, η οποία δεν μπήκε και με ανώδυνο τρόπο. Γιατί ποτέ η φορολογία όπως και η μεγάλη της αύξηση, δεν είναι ανώδυνη. Χτύπησε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, χτύπησε τους ελεύθερους επαγγελματίες, χτύπησε, αν θέλετε, τη ραχοκοκαλιά της παραγωγικής δομής της οικονομίας μας, τη ραχοκοκαλιά του παραγωγικού μηχανισμού, που είναι η μικρομεσαία επιχείρηση και οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Πώς θα δημιουργήσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις καινούριες θέσεις εργασίας αρκετές όταν πλήττονται με αυτόν τον τρόπο από τη φορολογία και τα υπόλοιπα στοιχεία της πολιτικής της Κυβέρνησης; Γιατί δεν είναι μόνο η φορολογία. Εκτός απ'αυτό όμως, η εισπρακτική πολιτική της Κυβέρνησης δεν περιορίστηκε στην αύξηση της φορολογίας, είχαμε και τις μετοχοποιήσεις. Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία έκρηξη απελευθέρωσης της οικονομίας, μία έκρηξη ανταγωνισμού, μία έκρηξη δημιουργίας καινούριων επιχειρήσεων, σε τομείς που μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν αποκλειστικό προνόμιο του κράτους, στην Ελλάδα δεν τολμήσαμε. Δεν απελευθερώσαμε την οικονομία, δεν καταργήσαμε τα κρατικά μονοπώλια. Ζητήσαμε παράταση για τις τηλεπικοινωνίες, παράταση για την ηλεκτρική ενέργεια. Ακολουθήσαμε μία πολιτική δημοσίων μονοπωλίων στις μεταφορές. Κάναμε πολύ δειλά βήματα απελευθέρωσης, όπου ήμασταν υποχρεωμένοι να τα κάνουμε. Κατά συνέπεια δεν δημιουργήθηκαν οι συνθήκες εκείνες που σε τομείς δυναμικούς, σε τομείς παραγωγικούς, σε τομείς με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, θα δημιουργούσαν και καινούριες θέσεις εργασίας. Ούτε στις τηλεπικοινωνίες ούτε στις μεταφορές ούτε στην ηλεκτρική ενέργεια δημιουργήθηκαν καινούριες θέσεις εργασίας στο βαθμό που θα έπρεπε και που έγινε στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Γενικότερα, είχαμε μία μεγάλη καθυστέρηση στην οικονομική πολιτική και μία απουσία, θα έλεγα, διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Διότι οι μετοχοποιήσεις δεν είναι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν αλλάζουν τη φύση της παραγωγής. Την ίδια στιγμή που χτυπάς τη μικρομεσαία επιχείρηση, την ίδια στιγμή που ο αγροτικός τομέας συρρικνώνεται με μεγάλη ευθύνη και της Κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που δεν δημιουργούνται καινούριες θέσεις εργασίας -εκεί που παραδοσιακά η ελληνική οικονομία δημιουργούσε θέσεις εργασίας, στον κατασκευαστικό τομέα για παράδειγμα- δεν είχαμε ούτε και την απελευθέρωση της οικονομίας, που θα μπορούσε να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Να αναφέρω εδώ ένα παράδειγμα. 'Οταν το 1992 η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε στη μερική απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών με τη αδειοδότηση των δύο εταιρειών για την κινητή τηλεφωνία, η αντιπολίτευση τότε και σημερινή Κυβέρνηση μας κατηγορούσε ότι πήραμε τα προνόμια από τον Ο.Τ.Ε., ότι ο Ο.Τ.Ε. θα πάθαινε ζημιά απ' αυτήν την ιστορία, ότι θα υπήρχε μεγάλη ζημιά για την ελληνική οικονομία. Είδαμε ότι αυτό το δειλό -γιατί δειλό ήταν σε σχέση με τα προαπαιτούμενα- βήμα απελευθέρωσης δημιούργησε σε ένα συγκεκριμένο κλάδο μία έκρηξη καινούριων θέσεων εργασίας, εισοδημάτων, ενός καινούριου προϊόντος ανταγωνιστικού και χρήσιμου, το οποίο αγκάλιασε τελικά και ο 'Ελληνας καταναλωτής και που δημιουργήθηκε στην έρημο των ελληνικών τηλεπικοινωνιών εκείνην την εποχή μία αλυσίδα ανάπτυξης. Και αντίστοιχες αλυσίδες ανάπτυξης θα έπρεπε να υπήρχαν σε όλους τους τομείς, ώστε να μπορέσει όλη η Ελλάδα να έχει μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτή είναι η βασική μας αιτίαση για την οικονομική πολιτική. Δεν είναι σκοπός, κύριοι της Κυβέρνησης και κύριε Υφυπουργέ, η μείωση των ελλειμμάτων με οποιοδήποτε μέσο. Η μείωση των ελλειμμάτων πρέπει να γίνεται με τρόπους που δεν θα τραυματίζουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, με τρόπους που δεν θα τραυματίζουν τον παραγωγικό ιστό. Και αυτός ο τρόπος είναι ένας: Η συγκράτηση των δημοσίων δαπανών, η συγκράτηση της σπατάλης στο δημόσιο, ώστε να μπορεί και ο Ελληνας πολίτης να απολαμβάνει τους καρπούς από χαμηλότερη φορολογία, να απολαμβάνει τους καρπούς από γρηγορότερη ανάπτυξη στην οικονομία, να μπορεί να βλέπει να δημιουργούνται καινούριες θέσεις εργασίας. 'Ο,τι έγινε, έγινε, κύριοι συνάδελφοι. Το ζήτημα της ανεργίας δεν αντιμετωπίστηκε από αυτήν την Κυβέρνηση, οι κοινωνικές συνέπειες είναι πάρα πολύ δυσάρεστες διότι η ανεργία δυστυχώς δεν πλήττει όλους με τον ίδιο τρόπο. Πλήττει κατ'αρχάς τους νέους, κατά μεγάλη πλειοψηφία. 'Εχουμε έναν στους τρεις νέους να μην μπορεί να βρει -και σε ορισμένες περιοχές έναν στους δυο νέους- δουλειά. Αυτό για την οικονομία είναι υπονόμευση των θεμελίων της. Γιατί όταν ο νέος δεν μπορεί να βρει δουλειά, δεν μπορεί να αποκτήσει ορισμένες δεξιότητες, που θα του είναι χρήσιμος, για να είναι παραγωγικός πολίτης, για να βοηθησει και αυτός την παραγωγή και αργότερα όταν θα βρει δουλειά, θα είναι πολύ πιο αντιπαραγωγικός σε σχέση με τον ομόλογό του στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, που δουλεύει για πολλά χρόνια και που έχει αποκτήσει και μία εργασιακή εμπειρία και βεβαίως εισόδημα σ' αυτήν την περίοδο. Δεύτερον, δημιουργείται κοινωνικό πρόβλημα, γιατί στρέφονται οι νέοι σε άλλες ασχολίες που ελάχιστα παραδεκτές είναι και πολλές φορές είναι και αντικοινωνικές. Και τρίτον βεβαίως δημιουργείται και πρόβλημα οικογενειακής συνοχής. Επιβαρύνονται οι ήδη επιβαρημένοι οικογενειακοί προϋπολογισμοί, διότι το σύστημα στήριξης των ανέργων στη χώρα μας δεν είναι και το πιο γενναιόδωρο στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση -το αντίθετο μάλιστα- και πάρα πολλές οικογένειες με χαμηλές συντάξεις, με χαμηλούς μισθούς αναγκάζονται να στηρίζουν και κάποιον άνεργο. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι τεράστιο και θα πρέπει να αποτελέσει η καταπολέμηση της ανεργίας -και για μας αποτελεί η καταπολέμηση της ανεργίας- τον κεντρικό στόχο της οικονομικής πολιτικής. Ολόκληρο το οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι προσανατολισμένο ακριβως σ' αυτόν το στόχο: Το στόχο της καταπολέμησης της ανεργίας και μέσω της επιτάχυνσης των ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης, που είναι δεδομένο ότι δεν επαρκούν οι σημερινοί ρυθμοί για να καταπολεμηθεί η ανεργία, αλλά και με άλλους τρόπους που θα βοηθήσουν στο να προωθήσει η οικονομική ανάπτυξη, όχι μόνο την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και τα κέρδη τους, αλλά και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σε αντίθεση με το κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο περιορίζεται σε ασαφείς εξαγγελίες περί εκμετάλλευσης των πόρων από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, για μας η αντιμετώπιση της ανεργίας απαιτεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που έχει τουλάχιστον τέσσερις άξονες και αυτό είναι και το πρόγραμμά μας. Ο πρώτος άξονας έχει να κάνει με την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης. Η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι μια απλή διαδικασία ούτε διατάζεται ούτε επιβάλλεται. Υπάρχουν όμως προϋποθέσεις και συνθήκες που μπορεί να δημιουργήσει μία κυβέρνηση για να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη. Και ποιες είναι αυτές; Πρώτα απ' όλα να απέχει από αντιπαραγωγικές πρωτοβουλίες. Θα πρέπει να βοηθήσει και με ενεργητικούς τρόπους, αλλά και με την άρση των αντικινήτρων στην ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων γενικότερα, ώστε να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης απαιτεί και μείωση της φορολογίας και σταθερότητα στην οικονομική πολιτική, όχι τις παλινωδίες που είδαμε τα τελευταία χρόνια, τη μια να υποτιμάμε τη δραχμή και την άλλη την ανατιμούμε, τη μία να βάζουμε καινούριους φόρους και την άλλη να βγάζουμε μερικούς φόρους, επειδή δεν βολεύει τον πληθωρισμό. Αυτές οι παλινωδίες πρέπει να σταματήσουν. Χρειάζεται ένα σταθερό μέσο οικονομικής πολιτικής, που να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη. Αν είναι δυνατόν να έχουμε μέσα σε μία πενταετία δεκαέξι φορολογικά νομοσχέδια και να έχουν επιβληθεί ογδόντα πέντε νέες φορολογίες στην ουσία ή να έχουν αυξηθεί ογδόντα πέντε φόροι! Αυτά είναι πρωτοβουλίες, που πνίγουν τελικά την παραγωγή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώντης Ν. Κρητικός): Κύριε Αλογοσκούφη, με συγχωρείτε για μισό λεπτό, επειδή αποχωρούν οι μαθητές, οι οποίοι ήλθαν κατά τη διάρκεια της αγόρευσής σας. Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" για τα "Πεντακόσια Χρόνια 'Εντυπης Παράδοσης του Νεοελληνισμού", τριάντα εννιά μαθητές και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού. Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο. (Χειροκροτήματα απ'όλες τις πτέρυγες) Ορίστε, κύριε Αλογοσκούφη, συνεχίστε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Θα πρέπει, λοιπόν, να αποφύγουμε κάθε πρωτοβουλία και κάθε πολιτική, η οποία κατατείνει στο να περιορίζει την παραγωγικότητα και την παραγωγική μηχανή αυτής της χώρας. 'Εχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό. Η προώθηση, λοιπόν, της οικονομικής ανάπτυξης θα πρέπει να γίνει κατ' αρχάς με ενεργητικούς τρόπους, που θα βοηθήσουν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, τη μικρομεσαία επιχείρηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επτά στις δέκα καινούριες θέσεις εργασίας δημιουργούνται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πώς αλλιώς προωθείται η οικονομική ανάπτυξη; Με την παραπέρα απελευθέρωση της οικονομίας. Η οικονομία έχει τεράστια αναπτυξιακά περιθώρια σε τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια και οι μεταφορές, όπου αν αφεθεί να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, θα δημιουργηθούν εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, θέσεις που θα είναι και καλοπληρωμένες, θέσεις που θα βοηθήσουν να αυξηθεί η παραγωγικότητα στη χώρα, θέσεις που θα παρασύρουν και τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας σε μια διαδικασία αναπτυξιακή. 'Eχουμε, λοιπόν, το δεύτερο στόχο, που είναι η απελευθέρωση της οικονομίας, κάτι που δεν κάνατε, δεν προσπαθήσατε να κάνετε. Η μόνη αποκρατικοποίηση τα τελευταία χρόνια έγινε μετά την αναγκαστική υποτίμηση της δραχμής το 1998, όταν η Κυβέρνηση πιεζόμενη από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση αναγκάστηκε να ιδιωτικοποιήσει την Ιονική Τράπεζα. Κατά τα άλλα η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης ήταν μια διαδικασία ουσιαστικά εισαγωγής εταιρειών στο Χρηματιστήριο και πολλές απ' αυτές τις διαδικασίες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πρώτη τουλάχιστον φάση απέτυχαν. Διότι η Κυβέρνηση αυτή σε πολλά από τα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής έχει το σύνδρομο του μεταξεταστέου. Με τη δεύτερη ιδιωτικοποιήθηκε ο Ο.Τ.Ε. Με τη δεύτερη ιδιωτικοποιήθηκε η Ιονική Τράπεζα. Με την τέταρτη ιδιωτικοποιήθηκαν τα Κ.Α.Ε., αλλά και πάλι δεν ιδιωτικοποιήθηκαν, διότι πουλήθηκαν στην ουσία στην Αγροτική Τράπεζα. Επίσης με τη δεύτερη θα μπούμε στην ΟΝΕ, όπως όλοι ελπίζουμε, σε μερικούς μήνες. Και είναι η πρώτη φορά που βλέπω μεταξεταστέο να πανηγυρίζει και μάλιστα ιδιαίτερα αυτάρεσκα! ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Και τα έργα στην παράταση! ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Βεβαίως και τα έργα. Τα έργα δεν ολοκληρώθηκαν. Εκεί δεν μιλάμε πια για μεταξεταστέο, εκεί μιλάμε για τον αποτυχημένο! Διότι και το μετρό, για παράδειγμα, ένα έργο που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί, ένα πολύ σημαντικό έργο που ξεκινήσαμε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη δική μας Κυβέρνηση κι αυτό παραδόθηκε ημιτελές και καθυστερημένο. Τέλος πάντων, ας πάει στο καλό. Είναι σημαντικό έστω και αυτό το ημιτελές έργο. Τουλάχιστον στο κέντρο της Αθήνας εξυπηρετεί τους 'Ελληνες πολίτες. Αυτός, όμως, δεν είναι βεβαίως λόγος πανηγυρισμού, να παίζουμε με τρενάκια. Το σύνολο, λοιπόν, αυτό του μεταξεταστέου, το οποίο κατατρέχει αυτήν την Κυβέρνηση, έχει μεγάλο κόστος για τον 'Ελληνα πολίτη. Θα δώσω μόνο ένα παράδειγμα, το γεγονός ότι η ένταξη στην ΟΝΕ επιτυγχάνεται με δύο χρόνια καθυστέρηση, σημαίνει ότι για δύο τουλάχιστον χρόνια ο 'Ελληνας πολίτης υπέστη ένα κόστος και από την επιβράδυνση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης, που θα είχαν αυξηθεί αν είχαν πέσει τα επιτόκια νωρίτερα με την ένταξη στην ΟΝΕ, αλλά και με το δημοσιονομικό κόστος από το γεγονός ότι έχουμε υψηλά επιτόκια, που πλησιάζουν το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές. Aυτό το ένα τρισεκατομμύριο εάν το μοιράσουμε στις ελληνικές οικογένειες, στην ουσία πρόκειται για τριακόσιες χιλιάδες ανά ελληνική οικογένεια. Τόσο στοίχισε η απλή καθυστέρηση της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ που θα μπορούσε να είχε γίνει το 1998 εάν ο κύριος Σημίτης το 1996 δεν είχε προβεί σε ένα όργιο προεκλογικών παροχών που τότε τίναξαν στον αέρα το πρόγραμμα σύγκλισης που ακολουθούσε η Κυβέρνηση και αναγκάστηκε μετά τις εκλογές να μιλήσει για ένταξη το 2000. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ είναι για μας μία ευκαιρία. Είναι μία ευκαιρία με μία καινούρια κυβέρνηση -και πιστεύω ότι θα προέλθει μία καινούρια κυβέρνηση με τις εκλογές που έχουμε μπροστά μας- να προχωρήσουμε στην υλοποίηση ενός διαφορετικού προγράμματος για την οικονομία, ενός προγράμματος που θα βάλει ως πρώτο στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας, ως πρώτο στόχο την ανάπτυξη της χώρας, να μπούμε σε μία καινούρια εποχή να μπορέσουμε να πλησιάσουμε το βιοτικό επίπεδο των υπολοίπων Ευρωπαίων, διότι τελικά αυτό είναι και το ζητούμενο. Το ζητούμενο δεν είναι απλώς να βάλουμε ευρώ στην τσέπη μας. 'Ολοι οι Ευρωπαίοι έχουν αυτήν τη στιγμή ευρώ στην τσέπη τους ή θα έχουν το 2002, αλλά το ζητούμενο είναι τα ευρώ που θα έχουμε στην τσέπη μας να είναι ίδια ποσότητα με αυτήν των υπολοίπων Ευρωπαίων, διότι τώρα οι μεν υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα έχουν κατά μέσο όρο εκατό ευρώ στην τσέπη τους και οι 'Ελληνες θα έχουν εξήντα ευρώ. Το ζητούμενο είναι λοιπόν σε πέντε-δέκα χρόνια από σήμερα να έχουμε φθάσει το βιοτικό επίπεδο των υπολοίπων και να μην έχουμε απλώς το ευρώ, αλλά να έχουμε αρκετά ευρώ, να έχουμε αρκετές θέσεις εργασίας, για τα παιδιά μας, για το μέλλον αυτής της χώρας. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Ελευθέριος Παπαγεωργόπουλος, Βουλευτής Εύβοιας έχει το λόγο. ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Ελπίζω, κύριε Υπουργέ, να αποφύγετε στην απάντηση που θα ακολουθήσει -και καθ'υποφοράν αναφέρομαι για να προλάβω- το κλισέ μιας έξυπνης απάντησης που δίνουν τελευταία οι συνάδελφοί σας. Το είδαμε και πριν λίγο στις επίκαιρες ερωτήσεις που βολεμένοι, θα έλεγα, γαντζωμένοι στις καρέκλες τις κυβερνητικές δεν μπορούν να αποφύγουν την αλαζονεία της εξουσίας. Για λίγο θα είναι ακόμα ας τη χαρούν. Αυτό το έξυπνο κλισέ είναι, γιατί ρωτάτε την Κυβέρνηση, προφανώς θα είμαστε και αύριο κυβέρνηση γι'αυτό περιμένετε να μάθετε τι σκοπεύουμε να κάνουμε. 'Οχι, κύριε Υπουργέ - και απευθύνεται και σε σας και στους συναδέλφους σας- σκοπός της επερώτησης αυτής δεν είναι να διερευνήσουμε την όποια κυβερνητική πολιτική, γιατί είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει. Σκοπός της επερώτησης αυτής δεν είναι να αναζητήσουμε λύσεις, γιατί είναι δεδομένο ότι δεν έχετε. Είναι δεδομένο ότι έχετε αποτύχει οριστικά να σχεδιάσετε αποτελεσματική πολιτική, πολύ περισσότερο να εφαρμόσετε αποτελεσματική πολιτική. Τι να εφαρμόσετε, αφού δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εφηρμοσμένη πολιτική χωρίς σχέδιο, έστω και στα βασικά; Επομένως δεν περιμένουμε τίποτα από σας, δεν διερευνούμε τις προθέσεις σας, για την οικονομία της συζήτησης κατατέθησαν τα ερωτήματα. Ratio της επερώτησης αυτής είναι η καταγραφή των ευθυνών, για όσα κακώς έγιναν και για όσα -και αυτά είναι τα περισσότερα- δεν έγιναν καθόλου. Αυτό, λοιπόν, είναι το ζητούμενο της σημερινής συζήτησης και έχουμε να πούμε ότι ο λόγος της σημερινής επερώτησης κυρίως αφορά τους άλλους δείκτες και όχι αυτούς τους φιλοτεχνημένους και εξωραϊσμένους με την ευθύνη όλων μας, γιατί πρέπει να επιτευχθεί η ονομαστική σύγκλιση και να μπούμε στην ΟΝΕ, έστω και με τη δεύτερη ταχύτητα, έστω και ανεξεταστέοι. Αλλά δεν μπορείτε βέβαια να επαίρεστε και να πανηγυρίζετε γι'αυτό γιατί πιστέψατε το ψέμα σας. Από εκεί και πέρα, όμως, η κουβέντα είναι σήμερα για τους άλλους δείκτες, τους δείκτες της κοινωνίας, που όχι μόνο δεν συγκλίνουν, αλλά αποκλίνουν κατά δραματικό τρόπο, τους δείκτες της φτώχειας και της ανασφάλειας. Και εδώ η απουσία πολιτικής είναι δεδομένη. Δεν κατορθώσατε τα μεγαθέματα της κοινωνίας μας στοιχειωδώς να τα αγγίξετε, όχι να τα αντιμετωπίσετε! Μετά από τόσα χρόνια δεν έχετε πολιτική για το ασφαλιστικό και σας ξεσκεπάζουν οι άνθρωποί σας, χθεσινοί Υπουργοί, ότι ψεύδεται ο κ. Σημίτης για το ασφαλιστικό και ψεύδονται και οι Υπουργοί του, γιατί ο κ. Σημίτης στις προγραμματικές δηλώσεις -αν έχουν κάποια αξία για εσάς, εμείς τις έχουμε- τον Οκτώβριο του 1996, είπε επί λέξει:"Αύριο κιόλας ξεκινάμε την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού". Ο κ. Παπαϊωάννου πριν ένα χρόνο, στον κ. Παπανδρόπουλο, στον "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ", είπε ότι το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα πάει στα εξήντα πέντε χρόνια και θα υπάρξει αύξηση εισφορών και ορίων. Σήμερα, εν όψει του πολιτικού κόστους προσπαθείτε να ρίξετε μελάνι, προσπαθείτε να αποπροσανατολίσετε τον ελληνικό λαό. Βέβαια δεν ήσασταν συνεννοημένοι με την κ. Διαμαντοπούλου, την Επίτροπό σας, η οποία σας ξεσκέπασε και κάθιδροι προσπαθείτε να στήσετε άλλο ένα ψέμα. Πείτε την αλήθεια, κύριε Υπουργέ. Δεν έχετε δικαίωμα να κοροϊδεύετε. Είναι συσσωρευμένα τα ψεύδη αυτής της Κυβέρνησης τόσα χρόνια. Δεν έχετε δικαίωμα μετά από δεκαεπτά χρόνια ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά από έξι χρόνια κυβέρνησης Σημίτη, να αναθέτετε σε ξένους μελετητικούς οίκους να σας προτείνουν πολιτική για το ασφαλιστικό. Πιστεύω ότι στοιχειώδης φιλότιμο θα ώφειλε να σας υποδείξει να συνομολογήσετε την αποτυχία σας. 'Οσον αφορά την ανεργία, ο ελληνικός λαός πληρώνει τα αποτελέσματα της απουσίας πολιτικής. Τα σχέδια δράσης και το φετεινό και περσινό, απερρίφθησαν από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 'Ηταν τα σχέδια δράσης που είχαν τις πιο πολλές δυσμενείς παρατηρήσεις και διαπιστώθηκε από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση η απουσία πολιτικής και η απουσία δράσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; 'Οτι το κοινωνικό κεκτημένο του δήθεν κοινωνικού ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι η Ελλάδα έχει τους περισσότερους φτωχούς στην Ευρώπη. Δεν τους είχε όμως, πάντοτε. Οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί ήταν πιο φτωχοί. Τώρα πεντακόσιες χιλιάδες είναι κάτω από τα όρια της απόλυτης φτώχειας. Δυόμισι εκατομμύρια είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας και ταυτόχρονα η προσφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι η Ελλάδα είναι πρώτη σε νεόπλουτους. Καταστρέφεται, συμπιέζεται και διαλύεται η μεσαία τάξη. Αυτή είναι η συνεισφορά και σε αυτόν τον τομέα του αποτυχημένου ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν μπορεί, λίγες μέρες μόνο σας έμειναν, θα πρέπει να πάτε να ενημερωθείτε, μήπως και μπορέσετε να έρθετε μελετημένοι μετά από κάποιες δεκαετίες, γιατί θα κάνει πολλά χρόνια ο ελληνικός λαός να ξεχάσει τις αποτυχημένες πολιτικές σας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Γιακουμάτος έχει το λόγο. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, βρίσκονται σε απόγνωση οι ελληνικές οικογένειες που κάθε χρόνο και κάθε μέρα διαπιστώνουν ότι συρρικνώνεται το εισόδημά τους και δεν επαρκεί για να καλύψει βασικές ζωτικές ανάγκες. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες οδηγούνται σε εξόντωση και εξαθλίωση. Στη χώρα μας, δυστυχώς, το 24%, δυόμισι εκατομμύρια περίπου συμπατριώτες μας βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Είναι οι νεόπτωχοι. Και δεν μας έφτανε η δυστυχία και η εξαθλίωση, αλλά έχουμε, κύριε Πρόεδρε, τους τελευταίους τρείς μήνες, με την προτροπή του Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, όπου στην έκθεση της Θεσσαλονίκης στις 1 Σεπτεμβρίου, είπε: "Να ποντάρετε φτωχοί, νεόπτωχοι στο Χρηματιστήριο", πεντακόσιες χιλιάδες εγκλωβισμένους, λες και ήλθαν οι αλβανικές πυραμίδες να επιπέσουν ως άλλος Μπερίσα πάνω στο φτωχό κομπόδεμα του μικροεπενδυτή και να χάσουν τα λεφτά τους. Το λέω αυτό, κύριε Πρόεδρε, γιατί πέρα από την ανεργία όλα είναι για τη φτώχεια. 'Οταν μιλάμε για ανεργία και φτώχεια είναι ένα και το αυτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Δεν είναι το αντικείμενό μας αυτό, κύριε συνάδελφε. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Είναι όλα μαζί, κύριε Πρόεδρε. Είναι πεντακόσιες χιλιάδες φτωχοί, άνεργοι που πήγαν και πούλησαν το αμπελάκι τους ένα εκατομμύριο και τους φάγατε τα λεφτά. Σας το λέω ευθέως. Ο Πρωθυπουργός, το ξαναλέω, στην έκθεση της Θεσσαλονίκης υπεσχέθη καλό χρηματιστήριο για να φάνε πεντακόσιων χιλιάδων φτωχών τα λεφτά. Ούτε οι αλβανικές πυραμίδες των περασμένων ετών δεν ήταν έτσι. Λέω, κύριε Πρόεδρε, ότι η ανεργία είναι ένα από τα οξύτερα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα μας, γιατί ένας στους τρείς νέους, δεκαεπτά με είκοσι τεσσάρων ετών, είναι άνεργος. Αυτό το ζει κάθε οικογένεια καθημερινά στο πετσί της. Είναι 62,5% το ποσοστό για τις γυναίκες και ενώ στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση βλέπουμε μια πτωτική τάση, στην Ελλάδα έχουμε μια ανοδική τάση. Και ο Θεός να φυλάξει τον τόπο. Επτά χρόνια τον οδηγήσατε στην ανεργία. Αν, ο μη γένοιτο, ξαναρθείτε στην Κυβέρνηση, το 14% θα φθάσει στο 20%. Εμείς οφείλουμε να προειδοποιήσουμε τον ελληνικό λαό ότι αυτή η Κυβέρνηση οδηγεί στην ανεργία με ανοδική τάση. Και το λέω αυτό, γιατί έχετε αποκλείσει τους νέους από το να έχουν δικαίωμα στην εργασία. Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν θα μιλήσω για στοιχεία και νούμερα. Μιλάνε μόνα τους. Θα ρωτήσω όμως: Επιτέλους, κύριε Πρόεδρε, υπάρχει λύση στην ανεργία; Υπάρχει. Κύριε Υπουργέ, μια που το παίζετε και ευρωπαϊστής και πάτε στα σαλόνια τα ευρωπαϊκά με τον "καμπανίτη" και κάνετε δεξιώσεις, πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχει από το 1961 στη Γερμανία το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Είναι μια παλιά, αν θέλετε, προνοιακή αντιμετώπιση ενός κράτους-πρόνοιας. Τι θα γίνει με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα; Θα υπάρξει ποτέ στην Ελλάδα; Είκοσι χρόνια, περίπου, κυβερνάτε και έχετε αφήσει πραγματικά στην εξαθλίωση και στον αποκλεισμό όλους αυτούς τους φουκαράδες. Η δεύτερη πρόταση, μετά από πίεση της Νέας Δημοκρατίας, το Μάϊο του 1998 σε ημερίδα στο Βόλο, ήταν για την πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη. Και ήρθατε, ως συνήθως, να αποτυπώσετε και να μιμηθείτε αυτήν την πρόταση και να την εφαρμόσετε από την 1.1.2000. Αλλά πώς; Πλήρη ιατρική, αλλά και νοσοκομειακή περίθαλψη. Και με ποιες δαπάνες; Με δαπάνες από τα χρήματα των ασφαλισμένων ή από τον κρατικό προϋπολογισμό; Εδώ είναι το ερώτημα. Το τρίτο, κύριε Υπουργέ, είναι το εξής: Είναι δυνατόν να παίρνει το 50% από τον ΟΑΕΔ ο άνεργος σαν επίδομα; Αυτή η επιδοματική πολιτική είναι φιλοδώρημα, είναι πουρμπουάρ. Θα πρέπει, πράγματι, αυτά τα επιδόματα να αυξηθούν. Δεν είναι δυνατόν να δίνονται το μάξιμουμ για δώδεκα μήνες και να είναι το μισό απ' ό,τι είναι το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, δηλαδή να είναι το 50%. Ποιοι είναι οι μισθοί στην Ελλάδα, κύριε Υπουργέ; Τι δίνετε, όταν στην Αγγλία οι χίλιες πεντακόσιες λίρες του ανειδίκευτου εργάτη είναι οκτακόσιες είκοσι πέντε χιλιάδες (825.000) δραχμές; Εδώ δίνετε εκατόν σαράντα χιλιάδες (140.000) δραχμές. Και τι λέει, κύριε Υπουργέ, ανάλγητε; Λέει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, κρατική πράσινη υπηρεσία, ότι το ελάχιστο κόστος επιβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας, χωρίς το ενοίκιο, είναι τετρακόσιες είκοσι πέντε χιλιάδες (425.000) δραχμές. Και δίνετε εκατόν σαράντα πέντε χιλιάδες (145.000) δραχμές. Θαυμάστε τον κόσμο με τα οράματα που φτιάξατε, όταν θα πάρετε την απάντηση στις 9 Απριλίου από τον ελληνικό λαό. Τρίτη πρόταση: Πρέπει επιτέλους, κύριε Πρόεδρε, να δούμε σ'αυτήν τη χώρα πώς μπορούμε να εκσυγχρονίσουμε τον Ο.Α.Ε.Δ., έναν Ο.Α.Ε.Δ. που ακόμη είναι με τον αραμπά, όπου πραγματικά είναι καταγεγραμμένο το 1% περίπου της ανεργίας. Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι δεν μπορεί να υπάρξει θέση εργασίας, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη. Καταφέρατε στα επτά χρόνια με τον κ. Σημίτη, από το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες που ήταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να κλείσετε, να πτωχεύσετε, να στείλετε στη φυλακή με τα πανωτόκια και με τα αντικειμενικά κριτήρια και να λειτουργούν μόνο πεντακόσιες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Να, τι λέει η Νέα Δημοκρατία: Εμείς προτείνουμε, μέσα από τη μικρομεσαία επιχείρηση, με κίνητρα ασφαλιστικά, τραπεζικά και φορολογικά, να μπορέσουμε έναν εργαζόμενο να πάρει μια μικρομεσαία επιχείρηση, ούτως ώστε να υπάρχουν θέσεις εργασίας. Αυτού του προνομίου αν κάνουν χρήση διακόσιες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τότε είναι διακόσιες χιλιάδες θέσεις δουλειάς. Να, κύριε Πρόεδρε, γιατί ο κόσμος πραγματικά μας οικτίρει, γιατί σήμερα δεν κοιτάμε τα νιάτα, δεν κοιτάμε το δικαίωμα στην εργασία, παρά το μόνο που κοιτάμε, είναι να κάνουμε ακόμη πλουσιότερες τις είκοσι μεγάλες οικογένειες, με τρισεκατομμύρια. Χάσαμε την έννοια των μηδενικών και αυτή η κοινωνία μηδενίζεται σιγά-σιγά και δεν το καταλαβαίνετε. Θα το καταλάβετε στις 9 Απριλίου, όταν ο λαός θα δώσει την απάντησή του. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Τζωάννος έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΖΩΑΝΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ενώ η Κυβέρνηση θριαμβολογεί για δήθεν επιτυχίες στον οικονομικό τομέα, έχουμε ένα κρίσιμο δείκτη σύγκρισης της πραγματικής οικονομίας με τις οικονομίες τις πραγματικές των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών, που είναι ο δείκτης της ανεργίας. 'Ο,τι και να πει η Κυβέρνηση για τα ποσοστά, ακόμα και τα δημοσιευμένα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας ή άλλων φορέων, αποδεικνύουν ότι στην Ελλάδα έχουμε ανοδικές τάσεις την ίδια ώρα που σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε σταθεροποίηση και πτωτικές τάσεις σε πολλές χώρες. Παρά, λοιπόν, τις θριαμβολογίες της Κυβέρνησης, έχουμε μία ουσιαστική απόκλιση από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, το οποίο δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι και το καλύτερο επιθυμητό, αλλά τουλάχιστον εκεί σταθεροποιείται η κατάσταση. Στην Ελλάδα αυτός ο δείκτης απόκλισης αποτελεί κόλαφο για την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, μία πολιτική η οποία μονομερώς στηρίχθηκε σε νομισματικά μέτρα, χωρίς να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, χωρίς να αντιμετωπίσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, γιατί το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι δεν παράγει πλούτο, δεν δημιουργεί προστιθέμενη αξία κάτω απο ανταγωνιστικές συνθήκες, διότι δεν έχουν ληφθεί σωστά μέτρα με ένα συγκροτημένο πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής και με πολιτική βούληση εφαρμογής του, ώστε να δημιουργηθεί πραγματική ανάπτυξη. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι μπροστά σ' αυτό το φαινόμενο θα έπρεπε η Κυβέρνηση τουλάχιστον εδώ να έρθει και να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα, έστω και στο παραπέντε για το τι θα μπορούσε να κάνει εάν -στην απίθανη περίπτωση- συνέχιζε να κυβερνά τον τόπο. Αντιθέτως -και εδώ αποτελεί ντροπή- έρχεται η Κυβέρνηση και τι λέει; Λέει ότι δήθεν κινδυνεύει ο τόπος, εάν εκλεγεί η Νέα Δημοκρατία. Αυτό ήταν και το τελευταίο τέχνασμα, ότι δήθεν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα θέσει σε κίνδυνο την πορεία σύγκλισης. Αν είναι δυνατόν! Η Κυβέρνηση που είναι υπεύθυνη όχι για τη σύγκλιση, αλλά για την απόκλιση της ελληνικής οικονομίας από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, έρχεται και ομιλεί για τη μελλοντική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι θα δημιουργήσει κίνδυνο. Τεχνητά διλήμματα, απλώς καπνός για να καλύπτεται η πραγματική αποτυχία στο μέτωπο είτε του γεωργικού τομέα είτε του τουρισμού είτε των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είτε του εμπορίου είτε και της παιδείας, διότι και η κατάρρευση του εκπαιδευτικού συστήματος έχει άμεση σχέση και με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και με τη γενικότερη πορεία προς το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Είναι γνωστό παγκοσμίως ότι, χωρίς ανάπτυξη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το θέμα της ανεργίας. Και στο μέτωπο της ανάπτυξης έχουμε επανειλημμένως παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης πολύ μεγαλύτερους από τους σημερινούς για να μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε το επίπεδο της ανεργίας και να αρχίσουμε να το μειώνουμε. Ο ίδιος ο κ. Παπαντωνίου έχει δημοσίως ομολογήσει ότι για να αντιμετωπίσουμε το πραγματικό πρόβλημα της ανεργίας θα έπρεπε να είχαμε ποσοστό ανάπτυξης τουλάχιστον 5%. Εμείς έχουμε προτείνει μέτρα που μπορούμε να το πετύχουμε. Αλλά θα σας θυμίσω το απλό μέτωπο του γεωργικού τομέα με τις καταστροφικές πολιτικές για το γεωργικο τομέα. 'Ηδη έχει δημιουργηθεί επιπλέον ανεργία και μάλιστα σε περιοχές εθνικά ευαίσθητες που ενθαρρύνουν την αποψίλωση την πληθυσμιακή και θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την εθνική άμυνα. Θυμίζω ότι στην ιδιαίτερή μου πατρίδα τη Λέσβο το ποσοστό ανεργίας, με επίσημα στοιχεία, έχει ανέβει στο 28% και δεν γίνεται τίποτα και είναι ιδιαίτερα υψηλό ανάμεσα στους νέους. Αλλά θέλετε να μιλήσουμε και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες κλείνουν η μία μετά την άλλη, ιδιαίτερα με το δυσβάστακτο γραφειοκρατικό, φορολογικό σύστημα και με τα αντικίνητρα των αντικειμενικών κινήτρων; Επίσης, στο θέμα της ανεργίας παίζει σημαντικό ρόλο η πληθώρα των αντικινήτρων για το οικονομικό γίγνεσθαι. Ξέρετε πόσες άδειες χρειάζεται μια μικρή επιχείρηση για να μπορέσει να ιδρυθεί και να λειτουργήσει; Χρειάζεται στην καλύτερη περίπτωση δεκαεπτά άδειες. Αυτό είναι ένα σημαντικό αντικίνητρο. Ας αφήσουμε πλέον το θέμα της έλλειψης υποδομών, όπως συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες κ.ο.κ., που δημιουργούν επιπλέον κόστος και ιδίως στις γεωργικές και κτηνοτροφικές περιοχές. Αν, λοιπόν, δεν υπάρξει, όπως έχουμε προτείνει εμείς, μια συγκροτημένη πολιτική σε όλα τα μέτωπα, ώσπου να δημιουργηθεί ανάπτυξη, οικονομική δραστηριότητα, προστιθέμενη αξία, δεν θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της ανεργίας. Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω και κάτι άλλο, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Θα παρακαλέσω να ολοκληρώσετε. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΖΩΑΝΝΟΣ: Οι καθυστερήσεις των δημοσίων έργων, αλλά της Ολυμπιάδος έχουν κοστίσει χιλιάδες θέσεις εργασίας. Και μόνο στην απλή διαχείριση της υπόθεσης των Oλυμπιακών Aγώνων να μπορούσαν να δουλέψουν σωστά, θα είχαμε ήδη δημιουργήσει πάνω από πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτές χάθηκαν από την ανικανότητα αυτής της Κυβέρνησης. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Καλλιώρας, Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Κύριε Υπουργέ, για να μπορέσω να υποστηρίξω όλα αυτά που θα πω στη συνέχεια, θα αρχίσω με πέντε βασικά επιχειρήματα. Το πρώτο βασικό μου επιχείρημα ή διαπίστωση αν θέλετε, είναι ότι η δική σας οικονομική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Ο καθείς θα μπορούσε να σας αποκαλέσει πλέον ως την κυβέρνηση της ανεργίας. 'Ενα νούμερο θα πω μόνο. 'Οταν αναλάβατε το 1981, η ανεργία ήταν εκατόν σαράντα οκτώ χιλιάδες πεντακόσιοι άνεργοι και σήμερα περνά τις εξακόσιες χιλιάδες. Πως αλλιώς θα μπορούσαμε λοιπόν, να σας αποκαλέσουμε; Δεύτερο επιχείρημα. Κύριε Υπουργέ, για πολλά χρόνια ακολουθείτε, ασκείτε λάθος οικονομική πολιτική, λάθος μείγμα, αν θέλετε, οικονομικής πολιτικής, όπου οι αριθμοί ευημερούν, εσείς μας τα λέτε όπως θέλετε, αλλά η ελληνική περιφέρεια κυρίως στενάζει. Τρίτο βασικό επιχείρημα που μπορώ να σας μεταφέρω. Υπάρχει και ένα άλλο ψεύδος. Για οτιδήποτε κακό ή αρνητικό στοιχείο επικαλείσθε ότι φταίει πάντα η Νέα Δημοκρατία. Θα δείτε ότι όλοι οι συνάδελφοί σας Υπουργοί στις τοποθετήσεις σας κάνετε το ίδιο σφάλμα. Λέτε ότι τα δεινά της οικονομίας τα συσσώρευσε η Νέα Δημοκρατία τα τριάμιση χρόνια που κυβέρνησε στην αρχή της δεκαετίας του 1990. Θα σας αποδείξω στη συνέχεια ότι ψεύδεστε. Τέταρτο επιχείρημα, κύριε Υπουργέ, είναι ότι η περιφέρεια, η ελληνική ύπαιθρος, αν μπορείτε να δείτε την πραγματική εικόνα της, βρίσκεται στα όρια της επιβίωσης. Η Ελλάδα πριν λίγα χρόνια -θα αναφερθώ σε αυτό ειδικότερα- είχε τα καλύτερα μακροοικονομικά στοιχεία ως πλεονεκτήματα, για να είχαμε την Ελλάδα του 2000 που μας ταίριαζε και που δυστυχώς δεν την έχουμε. Πέμπτο και τελευταίο επιχείρημα -όλα αυτά θα τα υποστηρίξω στη συνέχεια με σκέψεις και αριθμούς- είναι το εξής: Φαίνεται, κύριε Υπουργέ, ότι στέρεψαν τα οράματα που είχατε ή σας συνέθλιψαν τα συνδικάτα. Αναλυτικότερα θα είχα να πω ότι φταίτε εσείς, κύριε Υπουργέ, και η Κυβέρνηση και όχι η Νέα Δημοκρατία, γιατί πολύ δύσκολα λέτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανατίμηση και η υποτίμηση της δραχμής. Και στις δύο περιπτώσεις περιχαρείς όλοι λέγατε και μεταφέρατε από τις εφημερίδες, τον Τύπο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι η Κυβέρνηση τα πήγε θαυμάσια. Διαλέξτε, κύριε Υπουργέ, ποια από τις δύο περιπτώσεις είναι αυτή στην οποία λέτε ψέμματα. Γιατί η υποτίμηση και η ανατίμηση είναι αντίθετα στοιχεία το ένα του άλλου, σε ό,τι αφορά τη μακροοικονομία και καταλαβαίνετε πολύ καλά τι εννοώ. Δυστυχώς βρίσκετε πάντα το σωσίβιο, όπως προανέφερα, και αυτό σε ένα βαθμό είναι εθνική ντροπή. Πάντα κάνετε το λάθος της σύνθεσης. Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να διαβάσω κάτι που ο κ. Πετσάλνικος, εισηγητής στον προϋπολογισμό είπε: "Η επισκόπηση της πορείας της εθνικής μας οικονομίας στη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, οδηγεί στη διαπίστωση ότι η πορεία αυτή και η θετική εξέλιξη των βασικών μακροοικονομικών μεγεθών δεν ήταν ενιαία δυστυχώς, για όλη αυτήν την περίοδο". Και συνεχιζει ο κ. Πετσάλνικος: "Στο διάστημα αυτό διακρίνονται ευκρινώς δύο διαφορετικές περίοδοι. Η πρώτη τετραετία 1990-1993 χαρακτηρίζεται εν πολλοίς από στάσιμη και σε πολλές περιπτώσεις αρνητική, δυστυχώς, εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών που αντανακλούν χαμηλές επιδόσεις της εθνικής μας οικονομίας". Κατέθεσε τον πίνακα 1 με αναγραφή πάνω "Εξελίξεις βασικών μακροοικονομικών μεγεθών-Περίοδος '90-'99". Και με αυτόν τον πίνακα, όπως συνέχισε στη διάρκεια της βασικής του τοποθέτησης και ομιλίας στον προϋπολογισμό, όπως προανέφερα, είπε με δύο λόγια ότι η Νέα Δημοκρατία είναι αυτή που μας οδήγησε εκεί όπου έχουμε φθάσει αυτήν τη στιγμή και με δυσκολία έφθασε συμπερασματικά να πει ότι σε αυτές τις δύο περιόδους, η μία ήταν η τραγική περίοδος και η άλλη είναι η λαμπρή, η δική σας. Εγώ, λοιπόν, σας λέω, κύριε Υπουργέ, ότι δεν ήταν δύο περίοδοι, ήταν μία και κακή. Και επιτρέψτε μου να σας πω στη συνέχεια, γιατί είναι έτσι. Ρωτήστε οποιονδήποτε πρωτοετή φοιτητή, κύριε Υπουργέ. 'Ολοι τους γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ Ιουλιανού και οικονομικού έτους. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή). Κύριε Πρόεδρε, μήπως μπορώ να έχω τη δευτερολογία μου; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ναι, αλλά μόνο αυτή. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Ναι, για οκτώ λεπτά. Ευχαριστώ. Σε αυτά τα τρία χρόνια και τους πέντε μήνες, λοιπόν, οι φοιτητές γνωρίζουν ότι από την ημέρα που η Κυβέρνηση ακολουθεί αποφασίζοντας την πολιτική "άλφα" σε μακροοικονομικό μέγεθος και μεγέθη γενικότερα, περνάει ένας χρόνος μέχρι να δούμε τα πρακτικά αποτελέσματα. 'Ολοι επίσης γνωρίζουν από την πολιτική επιστήμη και όλοι συζητάμε τις εκατόν μέρες, κύριε Υπουργέ, που σημαίνει ότι ο κάθε Πρωθυπουργός με την Κυβέρνησή του θέλει περίπου ένα εξάμηνο για να μπορεί να καταλάβει τη διάσταση των θέσεων που κατέχουν ως κυβερνητικό σχήμα. Ως εκ τούτου, και πάλι χάνονται άλλοι έξι επιπλέον μήνες. Δηλαδή από τρία χρόνια και πέντε μήνες που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία αφαιρούμε τον ενάμιση. Δηλαδή χρόνια παραμένουν ως ουσιαστική πολιτική. Μέσα δηλαδή στα είκοσι χρόνια, μόνο τα δύο είναι δικά μας και δεν πιστεύω ότι το 10% έχει φέρει σε τέτοια τραγική θέση την Ελλάδα με τα δύο χρόνια διακυβέρνησης. Εξάλλου, ο ίδιος ο προϊστάμενος Υπουργός σας μιλά για χαμένη δεκαετία σε πολλές περιπτώσεις. Δυστυχώς, και ο νόμος Κουτσόγιωργα, για να καταλάβετε ότι η δεκαετία αυτή δεν χάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά φταίτε συνολικά εσείς για όλη την εικοσαετία, με το εκλογομαγείρεμα της τότε εποχής, δεν επέτρεψε στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τον εκλογικό νόμο να κυβερνήσει την Ελλάδα σωστά ή λάθος, αν θέλετε, όπως αυτή νόμιζε. Επιπλέον το 1990-1993 η Νέα Δημοκρατία έχασε τις εκλογές με τη σκληρή πολιτική που εφάρμοσε. 'Αρα, λοιπόν, δεν υπάρχει το 1990-1993 ως δικό σας άλλοθι και, ως εκ τούτου, νομίζω ότι το χάπι που πιπιλίζετε συνέχεια -και με συγχωρείτε για την έκφραση- ότι η Νέα Δημοκρατία φταίει, συνεχώς, για τα δεινά της χώρας, πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή. Ειδικότερα τώρα, κύριε Υπουργέ. Το μίγμα της πολιτικής που εφαρμόζετε... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ να ολοκληρώσετε μέσα σε δευτερόλεπτα. 'Ηδη εξαντλήσατε και το χρόνο της δευτερολογίας σας. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Ο πληθωρισμός είναι τετραπλάσιος από το μέσο ευρωπαϊκό. Το φανερό χρέος περνά τα πενήντα τρισεκατομμύρια. 'Ενα στα δύο παιδιά είναι άνεργο. Τέσσερις χιλιάδες νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου είναι άχρηστα, επιζήμια. Ογδόντα έξι χιλιάδες από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδηγήθηκαν σε κλείσιμο. Οι αγρότες βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης και η Ελλάδα στη μετά ΟΝΕ εποχή βρίσκει τον ίδιο τον Υπουργό να θέλει να είναι Υπουργός Εθνικής Αμύνης και όχι Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, όπως λέγεται καθημερινά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που σημαίνει στη μετά ΟΝΕ εποχή ότι ο ίδιος ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δεν θέλει να είναι στο τιμόνι της εθνικής μας οικονομίας με ό,τι αυτό εννοεί ή συνεπάγεται, κύριε Υπουργέ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Δεν υπάρχει άλλος κύριος συνάδελφος να μιλήσει επί της επερωτήσεως. Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Χρήστος Πάχτας. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, εδώ και έξι χρόνια, συντελείται μία τεράστια αναπτυξιακή προσπάθεια εδώ στη χώρα μας, της οποίας καθοριστικό στοιχείο ήταν η κοινωνική πολιτική. Το κοινωνικό στοιχείο εμπεριέχεται ουσιαστικά σε όλες μας τις πολιτικές. Το τρίπτυχό μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν σταθεροποίηση, ανάπτυξη, κοινωνική προστασία. Με την αναδιανομή των εισοδημάτων και του πλούτου κινούμαστε στην κατεύθυνση μίας ισόρροπης και δίκαιης κοινωνίας. 'Εχουν τεθεί πλέον οι βάσεις για υψηλότερη κοινωνική προστασία στη χώρα μας. Και αυτό είναι πραγματικό επίτευγμα, αν σκεφθεί κανείς ότι πετύχαμε πραγματική σύγκλιση, ενώ παράλληλα χρηματοδοτήσαμε γενναία την κοινωνική πολιτική με αύξηση του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω τα εξής: Αυξήθηκαν οι κοινωνικές δαπάνες παρουσιάζοντας συνεχή ανοδική πορεία και συγκλίνοντας προς το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Η Ελλάδα θα ενταχθεί στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και θα είναι η μόνη χώρα που το πετυχαίνει με αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Διασφαλίσαμε τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων, την αγοραστική δύναμη του μισθωτού, του συνταξιούχου, της νοικοκυράς, αναστρέφοντας τη νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας. Μια νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας που με πληθωρισμό 14% και 19% κατασπάραζε τους πραγματικούς μισθούς. Χτυπήσαμε το σαράκι που κατέτρωγε μισθούς και συντάξεις. Καταφέραμε να αυξήσουμε τόσο τις πραγματικές αμοιβές μεταξύ 1994-1999 κατά 11,6% όσο και να συρρικνώσουμε τον πληθωρισμό στο 2,2% σταθεροποιώντας την αγοραστική δύναμη του μέσου νοικοκυριού. Προχωρήσαμε σε μία φορολογική μεταρρύθμιση που στοχεύει στην ελάφρυνση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, αυξάνοντας το αφορολόγητο όριο από ένα εκατομμύριο για τα εισοδήματα του 1998 σε 2,3 εκατομμύρια για τα εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων του 2000. Διαμορφώσαμε και υλοποιούμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στην κατεύθυνση της δικαιότερης διανομής του εθνικού εισοδήματος μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής και της επιβολής φόρων στο χρηματιστήριο και στα κέρδη των επιχειρήσεων. Αναδιανέμουμε τετρακόσια εβδομήντα δισεκατομμύρια δραχμές, το γνωστό πακέτο ένταξης της Ελλάδος στην ΟΝΕ, το γνωστό πακέτο Σημίτη. Αυτοί οι πόροι μεταφέρονται στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, στους χαμηλοσυνταξιούχους, στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες και επαγγελματίες, στους αγρότες. Σοβαρή αναδιανομή του εισοδήματος επιτεύχθηκε με τις μειώσεις στους εμμέσους φόρους. Να θυμίσουμε τις μειώσεις φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, στη βενζίνη, στις μειώσεις του ΦΠΑ στη ΔΕΗ, στο φόρο κατανάλωσης για τα αυτοκίνητα. Σημαντικές είναι οι εισοδηματικές ενισχύσεις των συνταξιούχων και ανέργων. Η αύξηση των δέκα χιλιάδων δραχμών στη σύνταξη του ΟΓΑ, πέρα από τις νέες δέκα χιλιάδες που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός μας για την επόμενη διετία. Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις του δημοσίου και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων, επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, που θα επεκταθεί, όπως είπε ο Πρωθυπουργός και στους συνταξιούχους του ΟΓΑ. Αυξήσαμε το μερίδιο της εργασίας στο εθνικό εισόδημα από 36% το 1993 σε 40% το 1999. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι κερδίζουν και αναλογικά περισσότερα. Κύριοι συνάδελφοι, η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησής μας επιδιώκει μέσω της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και των διαρθρωτικών μέτρων, να οδηγήσει στην αύξηση της απασχόλησης και της μείωσης της ανεργίας. Για την εκπλήρωση του στόχου αυτού χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο 1994-2000 είναι 2,9% έναντι 0,5% της περιόδου 1990-1993, δηλαδή εξαπλάσιος. Επιπλέον οι βάσεις που έχουν τεθεί για τη συνέχιση της ανάπτυξης με ρυθμούς μεγαλύτερους από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την πραγματική σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας και τη μείωση της ανεργίας στα προσεχή χρόνια. Και θα έχουμε για πρώτη φορά από το 2000 μείωση της ανεργίας μετά από πάροδο περίπου δέκα - δεκαπέντε ετών. Με σημείο εκκίνησης το 1994 η διαδικασία αναπτυξιακής υστέρησης ανατράπηκε και η χώρα διανύει πλέον το 6ο συνεχόμενο έτος με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τα τελευταία δε τέσσερα χρόνια οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν σαφώς υψηλότεροι ακόμα και από τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Το ποσοστό ανεργίας το οποίο ήταν και είναι αρκετά υψηλό συγκρατήθηκε από την εκτόξευσή του όπως συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εφήρμοσαν προγράμματα σύγκλισης. Ακόμη όμως και σε σύγκριση με το ποσοστό ανεργίας της περιόδου 1990-1993 που αυξήθηκε κατά 2,8 εκατοστιαίες μονάδες, την περίοδο 1994-2000 συγκρατήθηκε και αυξήθηκε μόνο κατά 1,4 εκατοστιαίες μονάδες, δηλαδή κατά το ήμισυ. Ανεργία όμως δεν παύει να θεωρείται και δεν είναι στόχος άμεσης προτεραιότητας για την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και για τα επόμενα χρόνια. 'Εχουμε ανοικτό μέτωπο με την ανεργία. Για πρώτη φορά στη χώρα μας ασκείται ενεργός πολιτική εναντίον της ανεργίας με βάση το εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση στο οποίο εξειδικεύουμε βεβαίως καινοτόμες δράσεις για συγκεκριμένες ομάδες. Την περίοδο 1998-2000 δαπανώνται πεντακόσια δισεκατομμύρια (500.000.000.000) δραχμές για προγράμματα απασχόλησης που εξασφαλίζουν ευκαιρίες δουλειάς σε περίπου τετρακόσιες χιλιάδες πολίτες της χώρας. Από την επιταχυνόμενη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας κατά τη διάρκεια του προγράμματος σύγκλισης δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας και στην ειδική απασχόληση αυξήθηκε την πενταετία 1994-1998 κατά διακόσιες πενήντα χιλιάδες διακόσια άτομα. Τη μεγαλύτερη αύξηση τριακόσιες είκοσι τρεις χιλιάδες εκατό άτομα συνολικά παρουσίασαν οι υπηρεσίες, ενώ η απασχόληση στη μεταποίηση παρέμεινε στάσιμη στις πεντακόσιες ογδόντα χιλιάδες περίπου άτομα. Αντίθετα, άνοδο κατά είκοσι ένα χιλιάδες τριακόσια άτομα είχαν απασχόληση στον τομέα των κατασκευών όχι όπως λαθεμένα αναφέρθηκε ότι είχαμε μείωση ύστερα από την έντονη κατασκευαστική δραστηριότητα που σημείωσε ο κλάδος. Τέλος, ο αριθμός των απασχολουμένων στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας μειώθηκε κατά ογδόντα έξι χιλιάδες οκτακόσια άτομα. Η ταχύτερη όμως αύξηση του εργατικού δυναμικού λόγω της εισόδου κυρίως οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας κατά 1,8% ετησίως είχε σαν αποτέλεσμα αύξηση του ποσοστού ανεργία 0,4% ετησίως. 'Ετσι, η ανεργία διαμορφώθηκε στο 10,8% στο τέλος του 1998. Η άνοδος του εργατικού δυναμικού τα τελευταία χρόνια ήταν τριπλάσια από τη μέση ετήσια άνοδο τη δεκαετία 1984-1993, που ήταν 0,6% και τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη αύξηση που παρατηρήθηκε στις χώρες της ζώνης του ευρώ 0,4% ετησίως. Στη ζώνη του ευρώ την πενταετία 1994-1998 η αύξηση του προϊόντος με ρυθμό 2,3% ετησίως προκάλεσε μικρή αύξηση στην απασχόληση, 0,4% ετησίως. Αντίθετα στη χώρα μας η ταχύτερη ανάκαμψη 2,7% ετησίως και η σημαντική βελτίωση της παραγωγικότητας από 0,7% μέση ετήσια άνοδο τη δεκαετία 1984-1993 σε 1,6% την πενταετία 1994-1998, δηλαδή υπερδιπλάσια, δημιούργησε όπως προαναφέρθηκε περισσότερες θέσεις εργασίας και η απασχόληση αυξήθηκε ταχύτερα, 1,1% ετησίως έναντι 0,6% την προηγούμενη δεκαετία. Η επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας τα επόμενα χρόνια πάνω από 3,5% ετησίως σε συνδυασμό με τις ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση που ήδη βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης και η εφαρμογή των εθνικών σχεδίων δράσης απασχόλησης βάσει και των κατευθύνσεων που καθορίζονται από τα συμβούλια των Υπουργών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης θα συμβάλουν ουσιαστικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στη σημαντική μείωση του ποσοστού ανεργίας τα επόμενα χρόνια. Είναι χρήσιμο να καταθέσω κάποιους πίνακες που αναδεικνύουν πράγματι το πώς προχωρά το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν στη χώρα μας, η παραγωγικότητα στη χώρα μας, οι επενδύσεις στη χώρα μας και η απασχόληση. Και στα τέσσερα αυτά μέτωπα τα στοιχεία είναι συγκριτικά υπέρ της χώρας σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Ο αυξητικός ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που φθάνει κατά το 1999 το 3,5% έναντι του 2,1% της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και η σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας των επενδύσεων και της απασχόλησης σε σχέση με τους αντίστοιχους μέσους κοινοτικούς δείκτες αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε πλέον σε μία συνεχή πορεία πραγματικής σύγκλισης με τις πλούσιες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 'Ερχομαι τώρα στη δεύτερη ερώτηση των συναδέλφων σε σχέση με τη σημερινή επερώτηση και αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές. Οι διαρθρωτικές αλλαγές, αγαπητοί συνάδελφοι, στις οποίες έχει προχωρήσει η χώρα μας, η Κυβέρνησή μας, είναι πολλές και σημαντικές, σε σύγκριση πάντα με αντίστοιχες χώρες, που ήταν στο ίδιο στάδιο ανάπτυξης. Στον τομέα του τραπεζικού συστήματος και των χρηματαγορών, οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες, ώστε πλέον να μπορούμε να μιλάμε για σχεδόν πλήρη απελευθέρωση του συστήματος. Στον τομέα της προσαρμοστικότητας της αγοράς εργασίας έγιναν επίσης σημαντικά βήματα, με γνώμονα πάντα το συμφέρον των εργαζομένων και οδηγό τον κοινωνικό διάλογο. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε σχετικό νομοσχέδιο, που προβλέπει διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση, προκειμένου να επιτραπεί η αποτελεσματικότερη χρήση των ωρών εργασίας. Εισαγωγή μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Ενίσχυση της αποκέντρωσης στις διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών σε τοπικό επίπεδο, αντί σε κλαδικό. Κατάργηση ορισμένων περιοριστικών και καταχρηστικών πρακτικών απασχόλησης στις δημόσιες επιχειρήσεις, προκειμένου να ενισχυθεί η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα. Νομιμοποίηση των ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας. Υπενθυμίζεται επίσης ότι η νομιμοποίηση των μη νομίμων ξένων εργατών και η πληρωμή των ασφαλιστικών τους εισφορών έχει ήδη θεσμοθετηθεί. Σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις μετοχοποιήσεις. Οι μετοχοποιήσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν για μας κεντρικό σημείο της οικονομικής πολιτικής και του στόχου της μείωσης του ρόλου του δημόσιου τομέα και της κρατικής ιδιοκτησίας στη συνολική οικονομική δραστηριότητα. Από το Μάρτιο του 1998, που εξαγγέλθηκαν, υλοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς και έχουν ήδη δημιουργήσει ένα νέο αναπτυξιακό περιβάλλον στη χώρα μας. Τα συνολικά έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις έφτασαν στο 3% περίπου του ΑΕΠ το 1998, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ενώ μεγάλο μέρος τους, 1,9% του ΑΕΠ, χρησιμοποιήθηκε για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους. Τους τελευταίους είκοσι μήνες, τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων υπερβαίνουν το ένα τρισεκατομμύριο (1.000.000.000.000) δραχμές. Μέχρι το Νοέμβριο του 1999 είχαν πωληθεί ή μετοχοποιηθεί δεκαπέντε κρατικές επιχειρήσεις. Η προοπτική των μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων ενισχύθηκε και από τη διάθεση των προμετόχων σε εγχώριους και διεθνείς επενδυτές. Το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων προβλέπεται να συνεχιστεί και μετά το 1999 και θα περιλαμβάνει περισσότερες δημόσιες επιχειρήσεις, οι οποίες σήμερα βρίσκονται στη διαδικασία αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης. 'Ολες οι ζημιογόνες επιχειρήσεις, που ιδιωτικοποιήθηκαν, παρουσίασαν υψηλή κερδοφορία, αύξηση των επενδύσεων και αύξηση της απασχόλησης. Μέσα στους επόμενους μήνες θα ολοκληρωθούν άλλες επτά μετοχοποιήσεις και πωλήσεις κρατικών επιχειρήσεων. Ειδικότερα στο χώρο των ΔΕΚΟ, σημείο αναφοράς αυτής της πολιτικής είναι η τμηματική μετοχοποίηση του ΟΤΕ, η οποία σε πρώτη φάση το 1996 απέφερε 31,8 δισεκατομμύρια δραχμές στο ελληνικό δημόσιο από μεταβίβαση μετοχών, στη δεύτερη φάση το 1997 απέφερε τριακόσια επτά δισεκατομμύρια δραχμές και στην τρίτη φάση το 1998 άλλα πεντακόσια είκοσι τρία δισεκατομμύρια δραχμές. Συνολικά το ελληνικό δημόσιο έχει εισπράξει οκτακόσια εξήντα δύο δισεκατομμύρια (862.000.000.000) δραχμές και έχει πλέον ποσοστό 65% των μετοχών. 'Ηδη προχώρησε και η τέταρτη φάση της διάθεσης επιπλέον 14% των μετοχών του δημοσίου, που απέφερε τετρακόσια τριάντα επτά δισεκατομμύρια (437.000.000.000) δραχμές. Στόχος της μερικές μετοχοποίησης των ΔΕΚΟ είναι αφ' ενός η άντληση υγιών κεφαλαίων για την πραγματοποίηση των επενδυτικών προγραμμάτων τους και αφ' ετέρου η αύξηση της αποτελεσματικότητας και της διαφάνειας της λειτουργίας τους μέσω συμμετοχής των ιδιωτών μετόχων στα διοικητικά συμβούλια. Με τις μετοχοποιήσεις επετεύχθη διασπορά των μετοχών και η συμμετοχή χιλιάδων μικροεπενδυτών στο εγχείρημα του εκσυγχρονισμού. Πρόσφατα ιδιωτικοποιήθηκε και η Ιονική Τράπεζα, η τέταρτη σε μέγεθος ελληνική τράπεζα, έναντι του ποσού των διακοσίων εβδομήντα δισεκατομμυρίων (270.000.000.000) δραχμών. Προηγουμένως είχαν σημειωθεί άλλες συγχωνεύσεις και εξαγορές στον τραπεζικό τομέα, όπως η συγχώνευση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος με την Εθνική Κτηματική, η εξαγορά της Τράπεζας Μακεδονίας-Θράκης από την Τράπεζα Πειραιώς και η εξαγορά της ΙΝΤΕRBANK και της Τράπεζας Αθηνών EUROBANK. Επίσης, έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί η Τράπεζα Μακεδονίας-Θράκης, έχουν μερικώς μετοχοποιηθεί η Γενική Τράπεζα και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και η Τράπεζα Κρήτης. Το 1999 έχουν ολοκληρωθεί και για το 2000 έχουν προγραμματιστεί να μετοχοποιηθούν εκτός από τον ΟΤΕ και άλλες δημόσιες επιχειρήσεις. Το κράτος στατιστικά θα αποσυρθεί από την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και θα αποτελέσει το κράτος-στρατηγό, που θα διαμορφώνει το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Κύριος στόχος του θα είναι η διασφάλιση κανόνων ίσου ανταγωνισμού μεταξύ των παραγωγικών μονάδων. Η αποτελεσματικότητα του κράτους θα κριθεί από το εάν και κατά πόσο θα μπορέσει να διασφαλίσει τη διαφάνεια, την ελεύθερη πρόσβαση στην παραγωγή και διάθεση αγαθών και υπηρεσιών των επιχειρήσεων, που πληρούν τις προϋποθέσεις που ο νόμος ορίζει. Να θυμίσω επίσης ότι σε ό,τι αφορά τη μείωση του δημοσίου τομέα, o στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι η δημιουργία ενός μικρότερου και πιο αποτελεσματικού κράτους, η εξοικονόμηση πόρων, η βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχονται στους πολίτες, η προσαρμογή φορέων του δημοσίου στη σημερινή πραγματικότητα, το διαρκώς και με ταχείς ρυθμούς μεταβαλλόμενο περιβάλλον και η απαλλαγή του κράτους από ξεπερασμένους και αναχρονιστικούς φορείς και υπηρεσίες, η λειτουργία των οποίων δεν εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Ειδικότερα έχουν ήδη καταργηθεί εκατόν είκοσι φορείς και υπηρεσίες. 'Εχουν συγχωνευθεί τριάντα έξι φορείς. 'Εχουν μεταφερθεί οι αρμοδιότητες επτακοσίων τριάντα ενός φορέων. 'Εχουν αλλάξει νομική μορφή οκτώ φορείς. 'Εχει καταργηθεί η κρατική επιχορήγηση πέντε φορέων. Αυτή η παράθεση των διαρθρωτικών παρεμβάσεων της Κυβέρνησης ήταν απολύτως αναγκαία για να γνωρίζουν οι πάντες -και ο ελληνικός λαός- ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο ούτε δεδομένο. Για να κερδηθεί η σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας χρειάστηκαν πάρα πολλές παρεμβάσεις προκειμένου να απελευθερωθούν οι δυνάμεις της αγοράς και να επικρατήσουν συνθήκες ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων, κεφαλαίου και χρήματος. Και επειδή γίνεται πολύς λόγος για το ότι ενώ πετύχαμε στο τομέα της ονομαστικής σύγκλισης, αγνοήσαμε τον πραγματικό τομέα της οικονομίας και αυξήσαμε την ανεργία, είναι απαραίτητο να αναφέρω κάποια στοιχεία έτσι ώστε να αναδειχθεί η πραγματική εικόνα της οικονομίας μας. Οι συγκρίσεις, κύριοι συνάδελφοι, αφορούν τις περιόδους 1990-1993 και 1994-2000 αντίστοιχα και οι αριθμοί που θα αναφέρω είναι οι αντίστοιχοι μέσοι ετήσιοι ρυθμοί σε αυτές τις περιόδους. Θα ήθελα να καταθέσω τους πίνακες για να διευκολύνω ίσως και από την ανάγνωση των Πρακτικών τους κυρίους συναδέλφους και όσους ενδιαφέρονται. 'Ετσι δεν θα περιδιαβώ τον πίνακα. (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Χρήστος Πάχτας καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι έχουν ως εξής: (Οι σχετικοί πίνακες υπάρχουν στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής). ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα σταθώ, όμως, σε δύο μόνο αριθμούς, σε αυτόν της συνολικής απασχόλησης και σε αυτόν του ποσοστού της ανεργίας. Την περίοδο 1990-1993 η ετήσια αύξηση ήταν της τάξεως του 0,4%. Την περίοδο 1994-2000 η ετήσια αύξηση της απασχόλησης ήταν της τάξης του 1,1%, δηλαδή σχεδόν τριπλάσια. Συνέπεια αυτού του ρυθμού, το σύνολο των απασχολουμένων το 1998 ήταν τρία εκατομμύρια ενιακόσια εξήντα επτά χιλιάδες διακόσια άτομα και σε σύγκριση με το 1993 ήταν αυξημένο κατά διακόσια πεντήντα ένα χιλιάδες διακόσια άτομα. Επειδή, όμως, την ίδια περίοδο είχαμε ταχύτερη αύξηση του εργατικού δυναμικού από την αύξηση της απασχόλησης -αυξήθηκε το εργατικό δυναμικό κατά τριακόσια εβδομήντα εννέα χιλιάδες επτακόσια άτομα- στην ίδια περίοδο είχαμε αύξηση του αριθμού των ανέργων κατά εκατόν είκοσι οκτώ χιλιάδες πεντακόσια άτομα. Γι' αυτό και λέμε ότι το μέτωπο της ανεργίας για μας παραμένει ανοικτό. Και δεν χρειάζεται κανείς να υπενθυμίσει στην Κυβέρνηση με τόνους αντιπολιτευτικούς, τη σοβαρότητα του προβλήματος. Είμαστε οι πρώτοι που το αναγνωρίζουμε και που το θέτουμε ως τον κύριο μεσοπρόθεσμο στόχο της πολιτικής μας. Γνωρίζουμε ότι τα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής είναι ανοικτά. Στο σύγχρονο κόσμο η ανεργία είναι φαινόμενο σύνθετο και πολυδιάστατο. Δημιουργία και διασφάλιση θέσεων εργασίας σημαίνει ισχυρή, ανταγωνιστική, παραγωγική βάση. Σημαίνει σύγχρονες υποδομές ικανές να μειώσουν το κόστος παραγωγής και διάθεσης προϊόντων. Σημαίνει υγιές μακροοικονομικό περιβάλλον, ικανό να δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας στους επενδυτές. Σημαίνει ολοένα και υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτά, δηλαδή, που έχουμε πετύχει ήδη, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι. Παρ' όλα αυτά δεν εφησυχάζουμε. Πρέπει, όμως, να τονίσω ότι για μια διαρκή και μόνιμη λύση του προβλήματος της ανεργίας προηγείται η εξυγίανση της οικονομίας και η τοποθέτησή της σε μια μη πληθωριστική, ισόρροπο και αναπτυξιακή τροχιά. Και αυτό ήδη το έχουμε πετύχει. Η συνέχεια είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα είναι ακόμα καλύτερη. Αναμένουμε από φέτος, για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία και πλέον, ανατροπή της αυξητικής τάσης με μείωση των ποσοστών της ανεργίας, η οποία θα συνεχίσει και τα επόμενα έτη να μειώνεται, έτσι ώστε στο τέλος της νέας προγραμματικής περιόδου 2000-2006 το ποσοστό ανεργίας να πέσει κάτω από το 7% και να κυμανθεί στα επίπεδα του 6% περίπου. Θα ήθελα να αναφερθώ τώρα στην πολιτική που υλοποιήσαμε όλο αυτό τον καιρό για την απασχόληση των νέων, των εργαζόμενων. Μέσα σ'αυτό το σταθερό γενικό πλαίσιο επιλογών, θα ήθελα να σταθώ ειδικότερα στις πολιτικές μας για την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, την πολιτική μας για την απασχόληση και την καταπολέμηση της ανεργίας. Στο διάστημα της διακυβέρνησής μας η πολιτική αυτή στηρίχθηκε σε οκτώ άξονες δράσης. 1. Με τη βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών και τη σταθεροποίηση δημιουργήσαμε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για πρωτοβουλίες, επενδύσεις, ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Αναφέρθηκα προηγουμένως σ'αυτά. 2. Αναμορφώσαμε το νόμο για τα επενδυτικά κίνητρα, δίνοντας στο κριτήριο των νέων θέσεων εργασίας βαρύνουσα σημασία. Επενδύσεις με θετική επίδραση στην απασχόληση ενισχύονται με υψηλότερα ποσοστά. Από το 1996 μέχρι το 1999 μέσω του αναπτυξιακού νόμου καταβλήθηκαν τριακόσια εβδομήντα δισεκατομμύρια δραχμές για επενδυτικά κίνητρα, για επενδύσεις που εκτιμάται ότι δημιούργησαν πάνω από τριάντα χιλιάδες νέες θέσεις απασχόλησης. 3. Προωθήσαμε ειδικές μεγάλες πρωτοβουλίες για περιοχές θύλακες ανεργίας. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τοπικά σύμφωνα απασχόλησης με την Κοζάνη, τη Φλώρινα, τη Δυτική Αθήνα, τον Πειραιά, την Αχαϊα, τη Μεσσηνία, τη Δράμα, την Ημαθία, τη Βοιωτία, μεταξύ των άλλων και οι παρεμβάσεις στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος. 4. Εφαρμόσαμε μια πολιτική νομιμοποίησης των μεταναστών, ώστε αφ'ενός να τεθεί τέρμα στον αθέμιτο ανταγωνισμό σε θέματα εργασίας, να σταματήσει η εκμετάλλευση των ξένων εργαζομένων και αφ'ετέρου η αγορά εργασίας να αποβάλει τον άναρχο χαρακτήρα. 5. Εισάγαμε νέους θεσμούς για την ενίσχυση της απασχολησης, όπως τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, τα ιδιωτικά γραφεία συμβούλων εργασίας, τη δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας και αναμορφώσαμε θεσμούς που προϋπήρχαν, ώστε να γίνουν πιο σύγχρονοι και αποτελεσματικοί,όπως οι επιθεωρήσεις εργασίας. 6. Στις μετοχοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις που κάναμε, δώσαμε ιδιαίτερο βάρος στον παράγοντα εργαζόμενο. Συχνά θεσπίσαμε ειδικά και πολύ σημαντικά μέτρα προστασίας και στήριξης, που δεν έχουν προηγούμενο στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ώστε η κοινωνική αλληλεγγύη, να κάνει αισθητή την παρουσία της. Εδώ υπήρξε μια πολιτική που διαφέρει όπως η μέρα με τη νύχτα σε σχέση μ' αυτήν που ακολουθήθηκε προ του 1994. Θυμίζω τα μέτρα στις περιπτώσεις των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας, της Σύρου, καθώς και τις ολοκληρωμένες παρεμβάσεις στην περίπτωση της GOOD YEAR, της Βαμβακουργίας Βόλου, της SOFTEX, της ΑΙΒΑΛ, της CERAMICA και της BALKAN EXPOR όπως και για τα μεταλλεία Χαλκιδικής. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ) 7. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που έχει ως κεντρική επιδίωξή της να κάνει τους νέους πιο ικανούς να διεκδικήσουν απασχόληση, εισόδημα, ευημερία, να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα που επικρατεί στην αγορά εργασίας σήμερα, ακριβώς γιατί πιστεύουμε ότι το μέλλον της νεολαίας έχει κρίσιμη σημασία. Προχωρήσαμε σε σημαντικές αλλαγές, όπως στη θέσπιση του Ενιαίου Λυκείου, την κατάργηση της επετηρίδας και την προώθηση της δια βίου μάθησης, μέσα από τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, τα προγράμματα σπουδών επιλογής, το Ανοικτό Πανεπιστήμιο. 8. Στα πλαίσια του δεύτερου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, διαθέσαμε σχεδόν 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές για την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού. Επίσης, διαμορφώσαμε ετήσια σχέδια δράσης για την προώθηση της απασχόλησης. Στα εθνικά σχέδια δράσης για το '98 και το '99 υλοποιήσαμε δράσεις, ώστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες για τους νέους κάτω των είκοσι εννέα ετών τους μακροχρόνια ανέργους γενικότερα, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τους μαθητευόμενους, για να αναφέρω τις πιο σημαντικές περιπτώσεις. Λάβαμε ορισμένα ειδικότερα μέτρα για την υλοποίηση των πολιτικών μας, για την τόνωση της απασχόλησης και τη στήριξη ομάδων εκεί όπου υπήρχε ανάγκη. Ενεργοποιήσαμε ειδικά προγράμματα περίπου εξι χλιάδων οκτακοσίων συνολικά θέσεων εργασίας, για τη φύλαξη σχολείων, για την κοινωνική εργασία στα κέντρα κοινωνικής μέριμνας, για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας στα νοσοκομεία. Πήραμε μέτρα για τους εργαζομένους που πέρασαν στην ανεργία λόγω του σεισμού στην Αθήνα. Δώσαμε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σ' όλους τους ανέργους, παρέχοντας μια ουσιαστική κοινωνική στήριξη σε μια δύσκολη φάση της ζωής τους. Θεσπίσαμε έκπτωση από τα κέρδη, το 50% της ασφαλιστικής εισφοράς του εργοδότη, όταν συνδέεται με νέες προσλήψεις. Λάβαμε μέτρα για να στηρίξουμε την απασχόληση των νέων αγροτών. Μείωση των εισφορών κατά 50%. Ενισχύσαμε την κοινωνικοοικονομική ένταξη και λάβαμε μέτρα για να προστατεύσουμε ή να ενισχύσουμε ευαίσθητες ομάδες. Ειδικότερα λάβαμε μέτρα για τη βελτίωση της ικανότητάς τους για επαγγελματική ένταξη. Ενισχύσαμε την επιχειρηματικότητα των γυναικών. Δημιουργήσαμε νέες υποδομές και ενισχύσαμε υπάρχουσες για τη φύλαξη παιδιών αλλά και ηλικιωμένων ατόμων. Εκσυγχρονίσαμε το θεσμικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά στην απασχόληση προσωπικού ειδικών κατηγοριών. Αυξήσαμε τα επιδόματα ανεργίας ώστε να στηρίξουμε και σε οικονομικό επίπεδο μια ομάδα του ελληνικού πληθυσμού που βρίσκεται σε δυσμενή κατάσταση. Μέχρι το καλοκαίρι ολοκληρώνεται σε όλη την Ελλάδα ένα δίκτυο πενήντα δύο κέντρων πρώτης απασχόλησης που θα στηρίξουν τον άνεργο στην εξεύρεση απασχόλησης. Και όλα αυτά γίνονται τώρα, την περίοδο που διανύουμε για πρώτη φορά. Τι πετύχαμε, όμως, με όλα αυτά; Πετύχαμε κατ' αρχήν τη δημιουργία διακοσίων δεκαπέντε χιλιάδων νέων θέσεων απασχόλησης την περίοδο 1996-2000. Συγκριτικά να αναφέρω τη δημιουργία ογδόντα δύο χιλιάδων θέσεων την περίοδο 1994-1996 του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και χιλίων εκατό θέσεων την περίοδο 1990-1993 της Νέας Δημοκρατίας. Οι χίλιες εκατό θέσεις της περιόδου 1990-1993 έγιναν ογδόντα δύο χιλιάδες την περίοδο 1994-1996 και έγιναν διακόσιες δεκαπέντε χιλιάδες την περίοδο 1996-2000. Πετύχαμε να έχουμε το 1996-1999 τον πιο υψηλό ρυθμό δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε σχέση με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Προσφέραμε ευκαιρίες απασχόλησης και κατάρτισης σε περίπου εξακόσιους χιλιάδες εργαζομένους και ανέργους κατά την περίοδο 1994-1999. Από τη μέχρι τώρα εφαρμογή νέων προγραμμάτων στα σχέδια δράσης το 1998 και το 1999 και τη βελτίωση των υπηρεσιών απασχόλησης και κατάρτισης, πετύχαμε να συμμετέχουν οι άνεργες γυναίκες στα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης κατά 60% από 45% που ήταν πριν. Πετύχαμε τη μεγάλη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα προγράμματα κατάρτισης εργαζομένων που έφθασε το 65%. Πετύχαμε την αύξηση της συμμετοχής των νέων στα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης κατά 55% από το 40% που ήταν πριν από λίγα χρόνια. Πετύχαμε τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ατόμων με ειδικές ανάγκες στα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης. Από 1% που ήταν η συμμετοχή το 1997 έφθασε το 5% στο τέλος του 1999. Στόχο έχουμε να φθάσει το 7% το 2000. 'Ετσι αγαπητοί συνάδελφοι, με βασικούς μοχλούς από εδώ και πέρα την εμπειρία της περιόδου που διανύσαμε αλλά και το πρόγραμμα ανάπτυξης 2000-2006 -που στη δευτερολογία μου θα προσπαθήσω να αναπτύξω τις περισσότερες πτυχές του σε ό,τι αφορά το θέμα της απασχόλησης για τους νέους μας- όπως και με τη μακροοικονομική εξυγίανση που ολοκληρώνεται αλλά και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η εικόνα της χώρας θα αλλάξει αποφασιστικά στο 2006. Καθώς θα ολοκληρώνεται το πρόγραμμα περιφερειακής ανάπτυξης 2000-2006, το χάσμα που μας χωρίζει από τις άλλες χώρες θα έχει περιοριστεί αποφασιστικά. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα αναμένεται πλέον να ξεπεράσει το 80% του μέσου όρου των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης από το 69% που βρισκόμαστε σήμερα. Που στηρίζουμε αυτήν την ιδιότητα: Στην επίτευξη υψηλών ρυθμών μεγέθυνσης, που αποτελεί την πιο ισχυρή και υγιή πηγή απασχόλησης. Η αύξηση της απασχόλησης την τριετία 2000-2002 προβλέπεται να είναι αθροιστικά σχεδόν εκατόν εβδομήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Στις επενδύσεις και δράσεις του αναπτυξιακού προγράμματος 2000-2006 με πόρους που θα αγγίζουν τα δεκαέξι τρισεκατομμύρια (16.000.000.000.000) δραχμές για την επόμενη επταετία. Αυτό αποτελεί μια αναπτυξιακή παρέμβαση αντίστοιχη με αυτήν που δέχθηκε η χώρα μας την τελευταία τριακονταετία και που όχι μόνο δημιουργεί άμεσα πολλές χιλιάδες θέσεις, αλλά επιπλέον μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της δημιουργίας νέων παραγωγικών δομών, δημιουργεί πολλές χιλιάδες σταθερές θέσεις εργασίας. Στην αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές λόγω της κατασκευής των έργων που έχουν προγραμματισθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, που αποτελούν έναν ασφαλή μηχανισμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και σημαντικό εργαλείο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 αφορούν τον κάθε 'Ελληνα πολίτη όπου και αν εργάζεται, όπου και αν κατοικεί σε όποια ελληνική γωνιά. Στην περιφερειακή πολιτική μας. Το 80% των πόρων του τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και το 100% των πόρων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, θα τονώσει την οικονομία της ελληνικής περιφέρειας. Για τους σκοπούς αυτούς έχουμε προβλέψει ότι θα διαθέσουμε από το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ενιακόσια πενήντα δισεκατομμύρια (950.000.000.000) δραχμές για την κατάρτιση και απασχόληση και ένα τρισεκατομμύριο εκατό δισεκατομμύρια (1.100.000.000.000) δραχμές για την εκπαίδευση, δηλαδή συνολικά πάνω από δυο τρισεκατομμύρια (2.000.000.000.000) δραχμές, δηλαδή πόρους αυξημένους κατά 40% με 45% σε σχέση με το δεύτερο Πακέτο Ντελόρ, που αποτελεί τη μεγαλύτερη παρέμβαση που έγινε ποτέ στο θέμα της απασχόλησης και της κατάρτισης. Βεβαίως η επίδραση στην απασχόληση θα προκύψει από το σύνολο της δαπάνης, που όπως ανέφερα, θα αγγίξει τα δεκαέξι τρισεκατομμύρια (16.000.000.000.000) δραχμές. Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να τονίσω ότι στόχος μας είναι η επόμενη τετραετία της Κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη να καταγραφεί, ως η τετραετία πορείας προς την πλήρη απασχόληση για τους 'Ελληνες και τις Ελληνίδες, όπως χαρακτηριστικά έχει τονίσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Θέλω να τονίσω επίσης ότι σε αυτήν την πορεία χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπίες, προσεγγίσεις, ίσως και κουλτούρα, γιατί δεν είναι μόνο το νέο περιβάλλον που φτιάξαμε, το οποίο δημιουργεί αυτές τις νέες θέσεις απασχόλησης, αλλά και η κάλυψη των νέων θέσεων από τους ανέργους σημαίνει κατάρτισή τους με βάση τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς, απόρριψη αδιέξοδων συντεχνιακών πρακτικών και υπηρεσίες που να εξασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση των νέων, των γυναικών, των παλιννοστούντων στην αγορά εργασίας. Να, γιατί η ανεργία δεν λύνεται, αγαπητοί συνάδελφοι, με μαγικές συνταγές, με εξορκισμούς και αοριστολογίες σαν και αυτές που ακούσαμε προηγουμένως. Η μείωση της ανεργίας δεν διατάσσεται από το Βήμα της Βουλής. Ο σχεδιασμός μας περιλαμβάνει όλες τις μεταβλητές που ανέφερα προηγουμένως, από τις οποίες εξαρτάται η ανεργία. Στην Ελλάδα η ανεργία υποχωρεί από το 2000 και θα συνεχίσει να υποχωρεί τα επόμενα χρόνια. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά με την Κυβέρνηση, την Κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Κωστόπουλος έχει το λόγο. Κύριε συνάδελφε, η Αρκαδία είναι κοντά, ούτως ώστε μπορείτε να κάνετε βήματα! ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η Αρκαδία δεν είναι μόνο κοντά, αλλά είναι πανταχού παρούσα! Θα θέλατε όλοι να είχατε γεννηθεί στην Αρκαδία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Θα ήταν απορίας άξιον, αν η Πελοπόννησος ... ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν μπω στην ουσία του θέματος της επερωτήσεως, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ρωτήσω: Είναι πράγματι τα θέματα όπως τα έθεσε ο κύριος Υφυπουργός; Εγώ εντυπωσιάστηκα. Αν δεν ζούσε κανείς σε αυτήν τη χώρα θα νόμιζε ότι είναι στην Καλιφόρνια. 'Ολοι οι αριθμοί είναι ανθηροί, τα πάντα επελύθησαν και το μόνο που δεν ακούσαμε είναι τι γίνεται με τους εξακόσιες χιλιάδες ανέργους, ένα σε κάθε ελληνική οικογένεια. 'Οχι μόνο δεν έχουν δουλειά, αλλά δεν έχουν και ελπίδα να βρουν δουλειά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δυστύχημα. Οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο δεν έχουν μέλλον προσωπικό και αυτό είναι κατάντημα και για την προσωπικότητά τους και για την οικογένειά τους και για την κοινωνία, αλλά κυρίως είναι και εθνικό το θέμα, διότι οι άνεργοι δεν παντρεύονται και αν παντρευτούν δεν κάνουν παιδιά. 'Ακουσα απόψε ότι κάποιες εκατοντάδες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν, ότι τα προσεχή χρόνια δεν θα υπάρχει κανένας άνεργος και το μόνο που γνωρίζουμε όλοι, είναι ότι σε τούτη εδώ τη χώρα έχουμε κάνει ρεκόρ Γκίνες. Είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ανεβαίνει η ανεργία, ενώ σε όλες τις χώρες το ποσοστό της ανεργίας κατεβαίνει. Πριν από μερικούς μήνες έσπασε και το φράγμα του 10% με καθοδική πορεία -9,8% αν δεν απατώμαι- ενώ η δική μας χώρα, με βάση τα δικά μας στοιχεία που καθυστερήσαμε να τα δώσουμε ένα χρόνο, έφτασε στο 11,3% και όχι 11,18%. Αν πάρουμε τα στοιχεία της 31.12.99 φοβάμαι ότι έχουμε περάσει κατά πολύ το 13% και αν πάρουμε τα στοιχεία της EUROSTAT γνωρίζετε κάλλιον εμού, ότι προ πολλών μηνών -προ έτους- η ανεργία στην Ελλάδα ήταν περίπου 14,5%. Αν υπολογίσουμε και την υποαπασχόληση το 1/4 του ελληνικού λαού που μπορεί να εργάζεται είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Τι κάνατε; Κυβερνάτε επί δύο τετραετίες. Επτά χρόνια στην Ελλάδα κάθε τριάντα έξι μήνες γίνονται κατά μέσο όρο εκλογές. Τον επόμενο μήνα τελειώνετε τις δύο τετραετίες και ρωτάω σαν 'Ελληνας πολίτης και πολιτικός: Τί κάνατε για το μέλλον αυτών των παιδιών και σε ποιους τομείς; Δεν θα μπω ακόμη στις μικροαναδιαρθρώσεις που κάνατε. Θα πάω σε κάθε τομέα ξεχωριστά. 'Οσον αφορά την αγροτιά τι κάνατε; Tί δυνατότητες δώσατε στους νέους ανθρώπους, για να μείνουν στα χωριά τους, για να κάνουν μία αγροτική καλλιέργεια, για να κάνουν μία επιχείρηση αγροτική και να παραμείνουν, εκτός από το γεγονός και μόνο ότι τις τελευταίες μέρες τρέχετε πίσω από τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος με παρρησία λέει χρόνια τώρα το πρόγραμμά μας, μήπως δώσετε καμία μικρή υπόσχεση σε αυτά που λέει ο Καραμανλής, μήπως πάρετε κανένα σταυρό που τον έχετε τόσο ανάγκη από τους αγρότες, που ξέρετε ότι σας έχουν εγκαταλείψει σχεδόν στο σύνολό τους. Δεν είναι αλήθεια ότι στην αγροτιά τα τελευταία τέσσερα χρόνια χάθηκε το 12% του πραγματικού εισοδήματος; Δικά σας είναι τα στοιχεία, δεν είναι δικά μας. Δεν είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα, εκτός από τους δύο τελευταίους, τρεις μήνες και από προχθές, αναγγείλατε μείωση επιτοκίων, ότι οι αγρότες μας, οι κτηνοτρόφοι μας δανείζονταν με επιτόκιο μεγαλύτερο κατά δύο τουλάχιστον μονάδες από το επιτόκιο που δανείζονταν οι βιομήχανοι, οι έμποροι και οι άλλες κατηγορίες; Δεν είναι δεδομένο ότι σήμερα το κόστος παραγωγής των αγροτικών μας προϊόντων είναι πολύ μεγαλύτερο ή ισάξιο των τιμών των αγροτικών προϊόντων; 'Ημουν προχθές στο Στενό Αρκαδίας και τους είπα ότι οι τιμές πωλήσεώς τους είναι οι ίδιες τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Και με διέκοψαν και μου είπαν "τα μήλα τα delice πριν από δεκαπέντε-είκοσι χρόνια, διακόσιες δραχμές τα πουλάγαμε και τα πουλάμε και σήμερα διακόσιες δραχμές, ίσως και λιγότερο". Οι τιμές λόγω της διεθνοποίησης του ανταγωνισμού, της ελεύθερης αγοράς μικραίνουν, το κόστος παραγωγής ανεβαίνει, τα επιτόκια ήταν υψηλά και τους κατέστρεψαν. Με αποτέλεσμα όπως πολύ σωστά λέμε όλοι μας, τα αγροτόπαιδα να μην θέλουν να μείνουν στο χωριό τους, με αποτέλεσμα τα νέα παιδιά που είναι αναγκαίο να μείνουν και να καλλιεργήσουν τις περιουσίες των γονιών τους, των παππούδων τους και που πρέπει να παράγουν το εθνικό προϊόν, να ζητάνε να φύγουν από το χωριό. 'Η και αυτοί που θέλουν να μείνουν, γιατι είναι γνωστό σε μας που πολιτευόμαστε στην επαρχία, σε νομούς αγροτικούς, ότι ναι μεν μένουν, αλλά λένε "κύριε Βουλευτά, βρείτε μου και μία πρωϊνή δουλειά". Και δεν είναι δικό μου το εφεύρημα. Νομίζω ότι είναι πανελλήνιο. 'Αρα από τον τομέα της αγροτιάς δεν κάνουμε τίποτα άλλο πέρα από το ότι η ίδια αγροτιά, όπως προείπα πάει από το κακό στο χειρότερο και τα νιάτα να μένουν άνεργα. Στον τομέα των μικρομεσαίων τι κάνατε; Δεν αυξάνει από εκεί η ανεργία και κατά τρόπο ραγδαίο; Τι προσφέρατε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Τις διαλύσατε, τις κλείσατε με τα αντικειμενικά κριτήρια που εφαρμόσατε από το 1993, παρά το ότι σας φωνάζαμε, ότι θα είναι καταστροφικό για το μέλλον του τόπου. Και έπρεπε να φθάσουμε παραμονές εκλογών, να τους κοροϊδέψετε, κύριε Υφυπουργέ, για άλλη μια φορά και να πείτε ότι καταργείτε τα αντικειμενικά κριτήρια και να τα κάνετε δυσμενέστερα. Πιο μαύρα είναι τα κριτήρια που βάλατε τώρα από τα προηγούμενα. Αλλά μέχρι σήμερα είχαμε και μία διάλυση της μικρομεσαίας επιχείρησης. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι η μικρομεσαία επιχείρηση δίνει στην ανεργία τους επτά στους δέκα ανέργους, όχι μόνο στα ελληνικά δεδομένα, αλλά και στα διεθνή. Εάν από τις επτακόσιες πενήντα στις οκτακόσιες χιλιάδες μικρομεσαίες υπήρχε μία δυνατότητα απορρόφησης ενός ανέργου στο 1/3 από αυτούς, θα είχαμε επιτύχει να έχουμε ουσιαστικά απορροφήσει την οργανική ανεργία. 'Οχι μόνο αυτό δεν κάνατε, δεν επιδιώξατε, δεν θελήσατε, δεν προσπαθήσατε, αλλά απεναντίας με τον τρόπο σας και κυρίως με τα αντικειμενικά κριτήρια, με το επιβαρημένο κόστος των χρημάτων και με τα πανωτόκια συν το γεγονός ότι δεν μπορούν να μπουν εύκολα στην τραπεζική αγορά, τις κλείσατε. Παράδειγμα: Βρήκα προ ημερών μικρομεσαίους στη βιομηχανική παραγωγή της Τρίπολης, που δεν μπορούν να δανειοδοτηθούν, να πάρουν κεφάλαιο κίνησης από τις τράπεζες. Και είναι γνωστό στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, στους ανθρώπους που ασχολούνται με τα επιχειρηματικά και τα οικονομικά, ότι χωρίς κεφάλαιο κινήσεως, μία επιχείρηση όσο μικρή και αν είναι δεν μπορεί να επιβιώσει, είναι το οξυγόνο της επιβίωσής της. Κατορθώσατε λοιπόν, με την τακτική σας, μέχρι σήμερα να έχετε κλείσει όπως και κάθε χρόνο περίπου εκατό χιλιάδες επιχειρήσεις. Υψηλά επιτόκια, μεγάλη φορομπηχτική πολιτική, όχι δυνατότητα χρηματοδότησης από τα ευρωπαϊκά κεφάλαια. Και από εκεί αυξήθηκε κατά κόρον η ανεργία. Πρέπει να θυμίσω εδώ -είχα κάνει και μία ερώτηση, στην οποία δεν πήρα ικανοποιητική απάντηση- ότι όλα τα κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι εκατόν ένα δισεκατομμύρια (101.000.000.000). Επί έξι συναπτά έτη δεν τα δώσατε πουθενά. Το τελευταίο οκτάμηνο τα δώσατε σε μερικούς δικούς σας επιχειρηματίες, "ημετέρους". Με ποια κριτήρια; Για τη μικρομεσαία επιχείρηση; Τα δώσατε για δεξιώσεις, για λογισμικό, για μελέτες. Είναι ντροπή, κύριε Υφυπουργέ. Το λέω από το Βήμα της Βουλής. Είναι ντροπή για τα ελληνικά δεδομένα τα ευρωπαϊκά κεφάλαια να πηγαίνουν σε "ημετέρους" και μάλιστα σε δαπάνες που δεν υπάρχουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Σαν αποτέλεσμα της γενικότερης πολιτικής σας επιτύχατε σε αυτούς τους δύο τομείς, όχι την αύξηση της απασχόλησης, αλλά συνεχή αύξηση της ανεργίας. Κι έτσι κυκλοφορούν στο δρόμο τα παιδιά μας χωρίς δουλειά και χωρίς καμία ελπίδα εξεύρεσης απασχόλησης. Τι κάνατε, κύριε Υφυπουργέ, για τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα, για να μπορέσουν ο αγρότης και η μικρομεσαία επιχείρηση να ακουμπήσουν κάπου και να βρουν το δίκιο τους; Δεν κάνατε τίποτα. Για να ανοίξει οποιαδήποτε μικρομεσαία επιχείρηση απαιτούνται δεκαεπτά χαρτιά. Με τη γραφειοκρατία που υπάρχει σήμερα στη Δημόσια Διοίκηση για να ανοίξει μία ΕΠΕ ή μία ΑΕ απαιτούνται κάποιοι μήνες. Για να πάρεις ένα χαρτί από την εφορία θέλεις και ενάμιση μήνα. Μιλάω με συγκεκριμένα στοιχεία και όχι με αοριστίες. Τι κάνατε με το φορολογικό νομοσχέδιο; Καταστρέψατε τη μικρομεσαία επιχείρηση. Είπατε ότι δεν βάλατε νέες φορολογίες. Θα σας θυμίσω ότι τα τελευταία χρόνια που κυβερνάτε φέρατε σ' αυτήν τη Βουλή δεκαεπτά φορολογικά νομοσχέδια. Ακόμη φέρατε ογδόντα πέντε φορολογικές επιβαρύνσεις. Και επειδή κάποιος μπορεί να με διαψεύσει σ' αυτά τα νούμερα, πρέπει να πω ότι κανένας δεν μπορεί να με διαψεύσει ως προς το ύψος των φορολογικών εσόδων του κράτους. Θα σας μιλήσω βάσει των στοιχείων που μας δίνει ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών. Λέει ότι το 1994 εισπράξαμε πέντε τρισεκατομμύρια τετρακόσια δισεκατομμύρια (5.400.000.000.000) και ότι το 2000 προβλέπει ότι θα εισπράξουν έντεκα τρισεκατομμύρια παρά πενήντα πέντε δισεκατομμύρια, δηλαδή μια αύξηση 110% τα τελευταία πέντε χρόνια. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι το ονομαστικό ΑΕΠ ανέβηκε 80%, τότε το υπόλοιπο 30% είναι αφαίμαξη από τις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων όλων των επιπέδων. Κάπου κάπου λέτε ότι φορολογήσατε το μεγάλο κεφάλαιο. Να ρωτήσετε τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους και τους αγρότες, για να σας πουν ποιο κεφάλαιο φορολογήσατε. Το ότι φορολογήσατε τις πράξεις στο χρηματιστήριο σημαίνει ότι φορολογήσατε το κεφάλαιο; Φέρατε το φόρο της Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και "κοκορεύεστε" γι' αυτόν όταν ξέρετε ότι το κόστος για την είσπραξη κάποιων χρημάτων είναι πολύ μεγαλύτερο από τις ίδιες τις εισπράξεις; 'Ετσι φορολογείτε το κεφάλαιο; Μακάρι να το είχατε φορολογήσει. Ας έλθω τώρα στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών. 'Ακουσα τον Πρωθυπουργό σας και τους καθ' ύλην αρμόδιους Υπουργούς να λένε, όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές, ότι άλλαξαν τα πάντα. Εγώ θα θυμίσω μόνον ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση μας έστειλε το μήνυμα ότι πρώτον, πρέπει να γίνουν βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές στο άμεσο μέλλον και δεύτερον ότι απαιτείται αυστηρότατη δημοσιονομική πολιτική. Τρίτον, απαιτείται συνδυασμός της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής με τον πληθωρισμό. Σας άκουσα προηγουμένως και μιλούσατε για πληθωρισμό 2,2%, κύριε Υφυπουργέ. Εγώ τον πληθωρισμό τους τελευταίους μήνες τον βλέπω να ανέρχεται! ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Το μέσο όρο δωδεκαμήνου. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: 'Οσον αφορά το μέσο όρο, έχουμε τριών ειδών πληθωρισμούς. 'Οπου βολευόμαστε και όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε! Αυτά είναι τερτίπια πολύ καλά, για να μπορέσουμε να πάμε στην Ο.Ν.Ε.. 'Ολοι τα δεχόμαστε και δεν μιλά κανείς! Ο πληρωρισμός, δυστυχώς, άρχισε να ανεβαίνει. Παρά τα συνεχή τεχνητά μέσα που πήρατε, παρά τις συνεχείς βεντούζες και αφαιμάζεις που κάνατε με τους ειδικούς φόρους, ο πληθωρισμός είχε πάρει την ανιούσα. Ας ελπίσουμε ότι εντός των ημερών θα είμαστε στο μέσο πληθωρισμό, κύριε Υφυπουργέ, τέτοιον που να μας δίνεται η δυνατότητα να μπούμε στην Ο.Ν.Ε. Κι ελπίζω ότι θα μπούμε, για να μην έχουμε άλλα προβλήματα! Θα προχωρήσω. Μας είπατε ότι κάνατε βαθιά διαρθρωτικές αλλαγές. Εγώ το μόνο που ξέρω από τις διαρθρωτικές αλλαγές είναι, πρώτον, ότι κάνατε δεκαπέντε μετοχοποιήσεις. Εάν θεωρήσουμε ότι οι μετοχοποιήσεις είναι διαρθρωτική αλλαγή, σας την χαρίζω. Γιατί; Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι το μόνο που κάνουμε είναι να εισπράττουμε ορισμένα χρήματα, να ρευστοποιούμε την περιουσία του δημοσίου υπέρ του δημοσίου για μείωση του δημόσιου χρέους. 'Αλλο πολύ μεγάλο πρόβλημα! Δεν είναι όμως να το συζητάμε σε τούτη τη Βουλή, γιατί πρέπει να είμαστε ολίγον σιωπηλοί. Πάντως ένα θα θυμίσω στους συναδέλφους και στον ελληνικό λαό, ότι το δημόσιο χρέος το εμφανές και το αφανές, έχει γίνει μαμούθ και είναι ένα από τα βασικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση του άμεσου μέλλοντος, δηλαδή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Προχωρώ. Ποια αποκρατικοποίηση κάνατε; Μια, την Ιονική Τράπεζα. 'Ηταν κρατική τράπεζα και μπράβο σας, την δώσατε στον ιδιωτικό τομέα μετά από πολλές προσπάθειες. Κι ευτυχώς βεβαίως είχε πάρει τα πάνω του ο τραπεζικός χώρος, γιατί αλίμονό μας, γνωρίζουμε όλοι τι προσφορές είχαν δοθεί την πρώτη φορά. Τα υπόλοιπα είναι μετοχοποιήσεις. Εισπράξαμε χρήματα μόνο και μόνο για τη μείωση του δημόσιου χρέους, χωρίς καμία ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό στις επιχειρήσεις οι οποίες μετοχοποιήθηκαν. Και είναι και επικίνδυνο αυτές οι μετοχοποιήσεις στο μέλλον να θέλουν να γυρίσουν μπούμερανγκ και το δημόσιο χρέος να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Διότι αφού παραμένουν οι διοικήσεις οι κομματικές, οι ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση, αυτές το μόνο που θα επιτύχουν και πάλι είναι αύξηση του δημόσιου χρέους και όχι τη μείωσή του. Και εκεί αποτύχατε! Τέλος, κύριε Υφυπουργέ, υπάρχουν και οι κοινοτικοί πόροι, για τους οποίους επερωτάσθε. Σας ακούω με καμάρι. Και βλέπω τον Πρωθυπουργό ανά την Ελλάδα και λέει "τελέσαμε νέα έργα!". Ποια έργα, κύριε Υφυπουργέ; 'Ολοι γυρίζουμε την Ελλάδα. Τα πενήντα επτά χιλιόμετρα -πόσα είναι- της Εγνατίας Οδού; Εγώ σας λέω ότι στην Πελοπόννησο όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει ούτε ένα χιλιόμετρο δρόμος. Στην Αρκαδία δεν έγιναν ούτε εκατό μέτρα. Για ποια έργα μιλάτε; Να θυμίσω, όμως, ότι λέγαμε όλοι μας, ότι τα έργα αυτά, τα μεγάλα έργα υποδομής θα έπρεπε να είχαν τελειώσει το 1999 και είναι βέβαιο ότι τα περισσότερα από αυτά ακόμα βρίσκονται στην αρχή. Και μάλιστα μας τα παρουσιάζετε με μακέτες και με φανταστικές προοπτικές, ότι κυκλοφορούμε στο Ρίο-Αντίρριο! Μου έλεγε και κάποιος συνάδελφος προχθές ότι το ανέκδοτο που ρωτάνε στην 'Ηπειρο είναι: "Από τη γέφυρα πέρασες;". Αυτό σημαίνει έργα; Αυτό σημαίνουν δικές σας αποδόσεις και απολογισμοί των δημοσίων έργων με τζάμπα λεφτά, με λεφτά τα οποία παίρνουμε από την Ευρώπη και τα οποία θα έπρεπε να τα έχουμε αξιοποιήσει και να έχουμε αυξήσει το ΑΕΠ κατά πολύ περισσότερο, ώστε να μπορούμε να απορροφήσουμε και την ανεργία; Τίποτα απ'όλα αυτά. 'Ακουσα τον δικό σας Υπουργό Εθνικής Οικονομίας να λέει από αυτό εδώ το Βήμα στον προϋπολογισμό, ότι απορρόφησαν 80%. Οι πληροφορίες οι δικές μας, κύριε Υφυπουργέ -και θέλω μία απάντηση- είναι ότι από τα στοιχεία που υπάρχουν από το Σεπτέμβριο η απορρόφηση κινείται γύρω στο 63%. Και αν λάβουμε υπόψη μας ότι από αυτά ένα μεγάλο τμήμα αποτελεί προκαταβολές έργων, που είναι ακόμα στα χαρτιά και στα ταμεία -και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχουν, για να μην αρχίσω τις καταγγελίες- δεν μπορέσατε ούτε το 50% να υλοποιήσετε! Και γνωρίζετε ότι ένα τμήμα εξ'αυτών πάει, όπως λέτε κι εσείς και οι δικοί σας άνθρωποι και οι παλιοί σας Υπουργοί και ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου και ο Αντιπρόεδρος, ο κ. Σαβίδης και φίλος της Κυβέρνησης, σε άλλους δρόμους, σε άλλες πόρτες. Και επ' ευκαιρία πρέπει να απαντήσω -μια και εγώ δεν έχω την άνεση τα χρήματα και την εξουσία για να περνάω σε όλες τις εφημερίδες- και στον κύριο Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ ο οποίος μου λέει σήμερα ότι εκώφευσα μετά το πόρισμα του εισαγγελέα. Πρώτα-πρώτα πρέπει να του πω μέσω της Βουλής, ότι είχα τη λεβεντιά να πω σε εφημερίδα πρωτοσέλιδο και να πω αυτά που έχω σαν πληροφορίες και σαν στοιχεία. Δεύτερον όταν βγήκε το πόρισμα του εισαγγελέα που έβαλε στο αρχείο την υπόθεσή των καταγγελιών μου εγώ βγήκα την επομένη ημέρα και είπα ότι έπρεπε να ασκηθεί ποινική δίωξη, γιατί υπήρχε υποχρέωση έστω και υπόνοιες αν υπήρχαν. Και είπα ακόμη ότι για μένα το πρόβλημα παραμένει ανοικτό για μελλοντικό έλεγχο και για κάθαρση της διαφθοράς που υπάρχει στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Ο κύριος Υπουργός ή ψεύδεται ή είναι αμελέτητος και ανημέρωτος. Τρίτον, είπε ότι δεν έχω τη λεβεντιά να παραιτηθώ της ασυλίας μου. Οι καταγγελίες ήταν δικές μου και κατηγορούμενος μελλοντικώς είναι ο Υπουργός. Αν έπρεπε κάποιος να παραιτηθεί ήταν αυτός και απο την υπουργική του θέση και απο την ασυλία του και όχι εγώ. Και πρέπει να του θυμίσω ότι εγώ ούτε κρύβομαι ούτε ντρέπομαι. Πρέπει να κρύβεται και να ντρέπεται αυτός διότι επί των ημερών του το Υπουργείο έγινε το κέντρο της διαφθοράς. Και αν θέλει, να ρωτήσει τους συναδέλφους πρώτα και τους εργολάβους και όχι τους φίλους του. Αυτοί θα μιλήσουν όταν θα πάψει να είναι Υπουργός. Τους άλλους εργολάβους να ρωτήσει. Φθάσατε λοιπόν στο σημείο με τα δημόσια έργα να φέρετε τη διαφθορά στη χώρα να μην υπάρχει πράξη οικονομική μικρή ή μεγάλη που να γινεται και να μην υπάρχει μίζα και διαφθορά ! Τελειώνοντας κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω ότι η Κυβέρνηση με τον απολογισμό των δύο τετραετιών το μόνο που πέτυχε σε αυτόν τον τόπο είναι να φέρει την ανεργία και τη δυστυχία στα νιάτα μας, να φέρει τη φτώχεια στον ελληνικό λαό αφού το 1/4 του ελληνικού λαού είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, να φέρει γενικά τη δυστυχία και ενώ θα έπρεπε το 2000 να ζούμε ως σύγχρονοι ευρωπαίοι, είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη. Το μόνο που θα πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός είναι, κύριε Υπουργέ, να σας δώσει τη θέση που σας αξίζει, να σας τιμωρήσει να σας βάλει στην αντιπολίτευση, ώστε να καταλάβαιτε την καταστροφή που επιφέρατε σ' αυτόν τον τόπο! Είναι δεδομένο ότι σε σαράντα πέντε ημέρες νέος άνεμος θα πνεύσει στον τόπο. Η Νέα Δημοκρατία με το φιλελεύθερο πρόγραμμά της που θα εφαρμόσει θα φέρει την ελπίδα, θα φέρει την αναγέννηση, θα φέρει τον εκσυγχρονισμό και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στο επίπεδο των Ευρωπαίων που τους ταιριάζει και τους αρμόζει και όχι να είναι οι τελευταίοι στην Ευρώπη. Είμαστε ο εξυπνότερος λαός και είμαστε οι πλέον εργατικοί άνθρωποι. Εμείς διδάξαμε τους Ευρωπαίους και τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να τους βλέπουμε από κάτω προς τα επάνω. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Η κ. Αλφιέρη έχει το λόγο. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΑΛΦΙΕΡΗ: Κύριοι συνάδελφοι το θέμα της ανεργίας και πάλι στο προσκήνιο. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα στοιχεία που κατατίθενται στο ελληνικό Κοινοβούλιο είναι πραγματικά. Η ανεργία πραγματικά καλπάζει στη χώρα μας και άκουσα με προσοχή τον κύριο Υπουργό που είπε για τον Πειραιά -επειδή είναι ο χώρος που κατάγομαι και ζώ- ότι εφαρμόστηκαν προγράμματα στο χώρο του Πειραιά και στην επισκευαστική βάση Περάματος που αντιμετωπίστηκε η ανεργία. Πάντως, κύριε Υπουργέ, μια χθεσινή καταγραφή εμφανίζει τον Πειραιά να έχει ανεργία 19,5% η δε επισκευαστική βάση Περάματος 80% . Φαίνεται ότι τα προγράμματα που δημιούργησε η Κυβέρνηση δεν είχαν στόχο την ανεργία αλλά είχαν κάποιους άλλους τομείς. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα πηγαίναμε σε μεγαλύτερο ποσοστό. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΑΛΦΙΕΡΗ: Θα φθάναμε στο 100%, κύριε Υπουργέ; Εντάξει! Εγώ επιμένω ότι στα τρία τελευταία χρόνια που βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο η ανεργία επιμένει από τα 16% να φθάνει στο 20% στον Πειραιά και απο το 75% στο 80% στην επισκευαστική βάση Περάματος. Πάντως, εγώ θα ευχηθώ αυτά που λέγονται και κατατίθενται εδώ με μια έπαρση, να γίνουν πραγματικές πολιτικές. Με το θέμα της ανεργίας, νομίζω πως δεν μπορούμε να παίξουμε, γιατί δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και πιστεύω πως δεν είναι χαρακτηριστικό της χώρας μας η φτώχεια, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός. Δυναμιτίζουν τα θεμέλια της δημοκρατίας μας αυτά τα φαινόμενα και πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτά τα φαινόμενα ξεκινούν από την έλλειψη πολιτικής που έχει η Κυβέρνηση Σημίτη για τα θέματα της ανεργίας. Πρέπει να δούμε -αυτό βέβαια είναι και ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα- το γεγονός ότι ο ρόλος της περίφημης επιτροπής απασχόλησης και οι πολιτικές για την απασχόληση είναι εντελώς συμβουλευτικές και δεν είναι υποχρεωτικές. Εμείς, το έχουμε επισημάνει πολλές φορές στο ελληνικό Κοινοβούλιο και έχουμε προτείνει μια σειρά μέτρων για το πως πραγματικά αντιμετωπίζεται η ανεργία. Είναι γεγονός όμως, ότι και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν υιοθέτησαν αυτές τις προτάσεις του Συνασπισμού ή δεν τις έκαναν ποτέ αποδεκτές ή, αν θέλετε, το πιο δημοκρατικό, δεν εμπλουτίστηκαν από όλα τα άλλα κόμματα για να γίνουν προτάσεις και νόμοι του κράτους για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία. Θυμάμαι, όταν μιλούσαμε για το εθνικό σχέδιο δράσης, για την απασχόληση, το 1999, ότι είχαμε επισημάνει πως η ανεργία αυξήθηκε στο 11,5%, όταν ο μέσος κοινοτικός όρος κατέβηκε στο 10,1%. Είχαμε επισημάνει ότι οι απολύσεις το 1998 αυξήθηκαν κατά 50% σε σχέση με το 1997. Ενώ η Κυβέρνηση είχε υποσχεθεί τη δημιουργία σαράντα οκτώ χιλιάδων θέσεων εργασίας, οι θέσεις που δημιουργήθηκαν τότε ήταν δέκα επτά χιλιάδες. Εσείς, κύριε Υπουργέ, μιλήσατε εδώ και αναφερθήκατε σε πολλά νούμερα, αλλά πρέπει να σας πούμε ότι οι πηγές που έχουν σχέση με αυτά, δεν υπάρχουν. Δηλαδή, μιλήσατε με άνεση για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για χρήματα, για κονδύλια, για ανάπτυξη κλπ., αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα λέει άλλα. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Είναι τα επίσημα στοιχεία της χώρας που έχουν γίνει αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΑΛΦΙΕΡΗ: Απάντηση όμως στα επίσημα στοιχεία της χώρας και σ'αυτούς τους αριθμούς, είναι ότι έχουμε αυτήν τη στιγμή εξακόσιες χιλιάδες άνεργους. Πού απευθύνονται αυτά τα επίσημα στοιχεία και τι θεραπεύουν στο θέμα της ανεργίας; 'Ηταν ένα εκατομμύριο άνεργοι και έγιναν εξακόσιες πενήντα χιλιάδες, ή ήταν τριακόσιες πενήντα χιλιάδες οι άνεργοι και έγιναν εξακόσιες πενήντα χιλιάδες; Τι θεραπεύουν οι αριθμοί, αυτοί που είναι χρήσιμα στοιχεία και δεν το αμφιβάλω; Τι θεραπεύουν, κύριε Υπουργέ; Γιατί, το ζήτημα δεν είναι τα στοιχεία και οι αριθμοί που θα κατατεθούν, αλλά είναι και το τι προλαβαίνουμε και τι πολιτικές εφαρμόζονται, οι οποίες θα έχουν αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή του πολίτη ή αν θέλετε, θα έχουν ένα αντίκτυπο στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Και η ανεργία αυτήν τη στιγμή περιθωριοποιεί χιλιάδες νέους και νέες. Είναι ένα κοινωνικό θέμα που δεν είναι πλέον προσωπικό του καθενός και της καθεμιάς, αλλά είναι ένα μεγάλο κοινωνικό φαινόμενο. Ο Συνασπιμός εκεί θα ήθελε μια απάντηση, κύριε Υπουργέ, γιατί πρέπει να σας πούμε -το έχουμε πει πολλές φορές σ'αυτήν την Αίθουσα- ότι υπάρχει μια ευμάρεια στους αριθμούς. 'Ολοι οι πολιτικοί επισημαίνουμε την κατάσταση που επικρατεί, μιλάμε με τους αριθμούς, μιλάμε για το ένα, μιλάμε για το άλλο, αλλά δεν μιλάμε, κύριε Υπουργέ, και ειδικά η Κυβέρνηση, για τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ανεργίας. Η επερώτηση αυτή αυτά τα χαρακτηριστικά και αυτό το στοιχείο έχει. Ποιες είναι αυτές οι πολιτικές που προλαμβάνουν την ανεργία και λύνουν το πρόβλημα της απασχόλησης. Μέσα στο χρόνο που έχω, θα ήθελα να καταθέσω και να υπενθυμίσω στο Κοινοβούλιο και στον ελληνικό λαό, τι έκανε και τι πρότεινε ο Συνασπισμός για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Εμείς, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, προτείναμε με πρόταση νόμου την καθιέρωση της τριανταπεντάωρης εβδομαδιαίας εργασίας, γιατί πιστεύουμε ότι η καθιέρωση της τριανταπεντάωρης εβδομαδιαίας εργασίας, χωρίς μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, αποτελεί επίκαιρο αίτημα και πρέπει να σας πούμε ότι βρήκαμε σύμφωνους και τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος και το Ινστιτούτο Εργασίας και πολλούς κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς. Αυτό συζητήθηκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο και δυστυχώς δεν έγινε αποδεκτό. Θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό, γιατί και η Κυβέρνηση κατά κόρον χρησιμοποιεί ότι θα χρησιμοποιήσει την τριανταπεντάωρη εργασία, το σκέφτεται, θα το δει, θα το κάνει κλπ. Το σίγουρο είναι, ότι δεν είναι μέσα στις πολιτικές της επιλογές. Εμείς, πιστεύουμε, ότι η καθιέρωση της τριανταπεντάωρης εβδομαδιαίας εργασίας θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανεργίας, η οποία πιστεύουμε ότι είναι το κυρίαρχο πρόβλημα στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι αν γίνει δεκτή η πρότασή μας, όμως με την προϋπόθεση της γενικευμένης εφαρμογής του τριανταπενταώρου, είναι δυνατό να δημιουργηθούν περίπου εκατόν τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας και να διασωθούν πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτή η πρότασή μας είναι πολύ σημαντική, γιατί εκατόν τριάντα χιλιάδες νέες και νέοι θα μπορούν να βρουν δουλειά και θα σωθούν πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτό τεκμηριώνεται με αναλυτικά στοιχεία, που είχαμε καταθέσει τότε στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να συζητηθεί σοβαρά από τη μεριά της Κυβέρνησης, γιατί είναι γεγονός ότι τις αποφάσεις υλοποίησης αυτών των πολιτικών τις παίρνει η Κυβέρνηση και κανείς άλλος. Πρέπει να πούμε και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ, ότι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση ήδη το τριανταπεντάωρο αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα, παρ' όλο που υπήρχαν έντονες αντιδράσεις και στη Γαλλία και στη Γερμανία από τη μεριά των βιομηχάνων. 'Ομως, στη δική μας χώρα, φαίνεται ότι για να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση τα πράγματα, είναι ο δρόμος μακρύς και δύσκολος. Εγώ θα καταθέσω κάποια στοιχεία που δείχνουν πόσο μπορεί να γίνει το τριανταπεντάωρο πραγματικότητα. Από τη μελέτη και τα επίσημα στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, γιατί συνήθως η Κυβέρνηση λέει, ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το τριανταπεντάωρο, γιατί θα υπάρξει ένα ισχυρό κόστος στην παραγωγή, προκύπτει ότι η αύξηση του συνολικού κόστους παραγωγής από αυτήν τη μείωση του ωραρίου, αν το τριανταπεντάωρο εφαρμοστεί με το συνδυασμό και του εξορθολογισμού των κινήτρων του αναπτυξιακού νόμου, ώστε να ενισχύονται οι επενδύσεις που συνοδεύονται από μείωση του χρόνου εργασίας που δημιουργούν ή διασώζουν θέσεις εργασίας, θα είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, θα είναι 1% έως 2%. Αυτή η μικρή αύξηση του κόστους παραγωγής θα μπορούσε ταχύτατα και πλήρως να καλυφθεί από την αύξηση της παραγωγικότητας με τεχνολογικές και οργανωτικές αναδιαρθρώσεις. Τελειώνοντας την πρότασή μου για το τριανταπεντάωρο, πιστεύω ότι είναι ακόμα καιρός στο δεκαήμερο που μένει, στο μήνα που μένει, η Κυβέρνηση να αποφασίσει να υιοθετήσει και να φέρει εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τη θέσπιση του τριανταπενταώρου, που αυτό θα δείξει τι; 'Οτι η πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να αναπτύξει πραγματικά πολιτικές που αντιμετωπίζουν την ανεργία και όχι να βγάζει κάποιους προεκλογικούς λόγους, τώρα που ξέρετε ότι είναι και η εποχή, οι οποίοι πολλές φορές ή αρκετές φορές δεν έχουν καμία φερεγγυότητα, γιατί είναι γεγονός ότι είναι έτσι η προεκλογική κατάσταση στη χώρα μας και από τη μεριά της Κυβέρνησης και των μεγάλων κομμάτων εξαγγέλλονται τα πάντα και την επόμενη μέρα τα πάντα ξεχνιούνται και μένουν στο τραπέζι. Μία άλλη πρόταση που κατέθεσε ο Συνασπισμός ήταν για την προστασία των ηλικιωμένων, των ανέργων μακράς διαρκείας με την επιμήκυνση της επιδότησης ανεργίας και για την εξασφάλιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Εμείς προτείνουμε τέσσερις προνομιακές πολιτικές, που θα χρηματοδοτήσει ο λογαριασμός και εν τάχει αναφέρω: Η παροχή του συνταξιοδοτικού επιδόματος στους μακράς διαρκείας άνεργους που συμπληρώνουν το όριο ηλικίας των εξήντα πέντε ετών οι άνδρες και των εξήντα ετών οι γυναίκες, που δεν έχουν συμπληρώσει κατά περίπτωση τις προβλεπόμενες μέρες ασφάλισης. Υπάρχει πρόβλημα και με το ασφαλιστικό, κύριε Υπουργέ. Βεβαίως, δεν ξέρω αν εσάς σας πέφτει λόγος ή όχι. Αυτές τις μέρες είναι έντονη η συζήτηση ότι θα αυξηθεί το όριο ηλικίας και στους άνδρες και στις γυναίκες. Εντάξει, θα αυξηθεί το όριο ηλικίας. 'Εχουμε σκεφτεί τις επιπτώσεις που θα έχουμε στους άνδρες και στις γυναίκες αυξάνοντας το όριο ηλικίας και τι επιπτώσεις θα έχουμε στις θέσεις εργασίας; Είναι σημαντικό θέμα, που πρέπει να τεθεί στο τραπέζι. Σήμερα η Κυβέρνηση αρνείται να συζητήσει απευθείας για το ασφαλιστικό. Ταυτόχρονα δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια σε εξήντα χιλιάδες εργαζόμενους και ταυτόχρονα δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για το τι ανεργία θα προκαλέσει η αύξηση του ορίου εργασίας. Πιστεύω ότι αυτή η επερώτηση της Νέας Δημοκρατίας βάζει στο τραπέζι τα ζητήματα της ανεργίας. Τα βάζει για άλλη μία φορά από θεωρητικής άποψης. Ο Υπουργός απήντησε θεωρητικά και πιστεύω ότι απήντησε άψογα θεωρητικά, αλλά από τη μεριά της Κυβέρνησης δεν κατατέθηκαν ούτε οι προθέσεις, αλλά ούτε η διάθεση να υπάρξουν υποχρεωτικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Ινζτές έχει το λόγο. Βλέπετε ότι βρισκόμαστε να είμαστε αποκλειστικά μόνοι, κύριε Ιντζέ. Ακόμη και οι επερωτώντες έρχονται, φεύγουν... ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Θα κάνω του Δημοσθένη την άσκηση ενώπιον της θαλάσσης. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Δεν ξέρω αν αισθάνεται ευχάριστα ο κύριος Υπουργός, που βλέπει τους επερωτώντες να μην είναι στην Αίθουσα. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Μια χαρά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Αισθάνεστε καλά, εντάξει. Ορίστε, κύριε Ιντζέ, έχετε το λόγο. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπε ο κύριος Υπουργός ότι από το 1993 η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανέτρεψε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και απόδειξη αυτής της ανατροπής είναι η μείωση των επιτοκίων, η μείωση των ελλειμμάτων και η μείωση του δημοσίου χρέους. Αυτή είναι η διαφορά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της σοσιαλιστικής; Η μείωση των επιτοκίων ή η μείωση των ελλειμμάτων, κύριε Υπουργέ; Τουλάχιστον ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας είχε τη λεβεντιά να πει ναι, εμείς θα εφαρμόσουμε νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και ξέρουμε τον αντίπαλο, το θεωρητικό και τον πρακτικό. Τι να πούμε για το ΠΑΣΟΚ; Τι πολιτική εφαρμόζει; Σοσιαλιστική, νεοφιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική; Δεν μπορώ να διαλέξω. Αλλά με όσα είπε προχθές ο κύριος Υπουργός προφανώς δεν θα ξέρει τη διαφορά μεταξύ μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και μιας σοσιαλιστικής. Εγώ θα δώσω έναν ορισμό. 'Οταν λέμε νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική εννοούμε τη διαμόρφωση των τιμών στην αγορά που γίνεται από την προσφορά και από τη ζήτηση και προϋποθέτει πλήρη ανταγωνισμό, κάτι το οποίο δεν γίνεται, κύριε Υπουργέ. 'Εχουμε προσφορά και ζήτηση, δεν έχουμε πλήρη ανταγωνισμό -αν και είναι έννοια θεωρητική, ποτέ δεν υπήρξε- αλλά εμείς έχουμε και μονοπωλιακές καταστάσεις. 'Εχετε την εντύπωση, κύριε Υπουργέ, ότι στον τομέα της πληροφορικής υπάρχει πλήρης ανταγωνισμός; 'Η δύο-τρεις εταιρείες (Πουλιάδης, Λαμπράκης, Δέλτα) μονοπωλούν τον τομέα της πληροφορικής; 'Η έχετε την εντύπωση ότι οι τιμές των τροφίμων -να πω ένα παράδειγμα- διαμορφώνονται σε σχέση με την προσφορά και τη ζήτηση; Αφού όλοι γνωρίζουμε από καταγγελίες των βιομηχάνων, ότι μία αλυσίδα σούπερ μάρκετ για να βάλει προϊόντα στα ράφια της θέλει προμήθεια. Διαμορφώνει την τιμή ο καταναλωτής δηλαδή, ανάλογα με την προσφορά ή άλλες δυνάμεις εκτός αγοράς ανεξέλεγκτες; Για ποια ελεύθερη αγορά μιλάμε και για ποιο πλήρη ανταγωνισμό; Μιλάμε για μία στρεβλή αγορά που άλλες δυνάμεις εκτός αγοράς ρυθμίζουν τις τιμές. Δεν υπάρχει ελεύθερη αγορά στην τιμή της εργασίας. Εκεί η Κυβέρνηση παρεμβαίνει και μπορεί στον ιδιωτικό τομέα να υπάρχει διαμόρφωση της αγοράς με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά στο δημόσιο τομέα η Κυβέρνηση παρεμβαίνει και επιβάλλει και την εισοδηματική πολιτική. Πού είναι η ελεύθερη αγορά; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Υπάρχει πράγματι -και συμφωνώ με τις διαπιστώσεις όλων των συναδέλφων που ομίλησαν από όλα τα κόμματα- ότι στην Ελλάδα η ανεργία χρόνο με το χρόνο αυξάνει. 'Ηδη έχει φτάσει στο τέλος του 1999 στο 11,5%. Ποιες είναι οι αιτίες της ανεργίας; Μιλάμε για την επίσημη, την καταγεγραμμένη ανεργία. Η ανεπίσημη ανεργία φτάνει σε πολλές περιοχές στο 20%, στο 25% και στο 30%. Θέλω να προσθέσω ακόμα ότι η πραγματική ανεργία με την καταγεγραμμένη έχει διαφορά πέντε έως οκτώ μονάδες. 'Αλλωστε στοιχεία που προέρχονται από την Eurostat δείχνουν την ανεργία στην Ελλάδα αυξημένη κατά τέσσερις με πέντε μονάδες σε σχέση με το ποσοστό ανεργίας που δίνει η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία. Η ανεργία, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, οφείλεται κυρίως στην αποδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας. Ο αγροτικός τομέας είναι μία πηγή που τροφοδοτεί κάθε χρόνο την ανεργία στην Ελλάδα. Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση, τηρώντας πιστά τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, καταλήγει στη μείωση του αγροτικού πληθυσμού, στη μείωση των αγροτικών επιχειρήσεων, στη μείωση των αγροτικών νοικοκυριών. Και ξέρουμε ότι, όταν κλείνει μια αγροτική επιχείρηση, ο εργαζόμενος αυτός θα πάει να απασχοληθεί στις αστικές περιοχές, δηλαδή, θα γίνει άνεργος και ανειδίκευτος των μεγάλων πόλεων ή των μικρότερων. Μόνο από τα στοιχεία που έχουμε για τον αγροτικό τομέα ότι, δηλαδή, ο αγροτικός πληθυσμός μειώθηκε από το 1994 ως το 2000 κατά πέντε μονάδες -από 25% το 1993, σήμερα έχουμε γύρω στο 20% αγροτικό πληθυσμό- σημαίνει ότι ένα ποσοστό 5% προσετέθη στην προϋπάρχουσα ανεργία. Αυτή η ανεργία έχει πολλαπλές δυσμενείς συνέπειες και στην εθνική οικονομία και στην κοινωνία και στα εθνικά μας θέματα. Δεύτερη πηγή ανεργίας είναι το κλείσιμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα και πρέπει να γνωρίζει ο κύριος Υπουργός ότι το 80% με 85% της απασχόλησης στην Ελλάδα γίνεται από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. 'Οταν, λοιπόν, κλείνει μια μικρή ή μια μεσαία επιχείρηση συνεπάγεται απόλυση εργαζομένων. Το κλείσιμο εκατόν είκοσι χιλιάδων περίπου μικρομεσαίων επιχειρήσεων σημαίνει ανεργία περίπου τριακοσίων χιλιάδων ατόμων. Η τρίτη πηγή ανεργίας είναι η ασκούμενη οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα οι ιδιωτικοποιήσεις, οι αποκρατικοποιήσεις, οι μετοχοποιήσεις και οι σκανδαλώδεις πωλήσεις επιχειρήσεων που ανήκαν στο κράτος. Θα πω ένα παράδειγμα. Η ΣΟΦΤΕΞ είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. 'Οταν κυρώσαμε τη σύμβαση της ΣΟΦΤΕΞ με τον υποψήφιο τότε αγοραστή έλεγε η κυρία Υπουργός που σήμερα είναι επίτροπος, αναληθώς -είναι ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός που μπορώ να δώσω- ότι απαγορεύονται επί δύο χρόνια οι απολύσεις. 'Οταν της υποδείξαμε και ο Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. κ. Τσοβόλας και εγώ από το σχέδιο της σύμβασης που μας είχε δώσει ότι επιτρέπονται οι απολύσεις, ορισμένοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ εδώ ωρύοντο. Σήμερα έχουν ήδη γίνει περίπου τριακόσιες απολύσεις στη Δράμα και πάει να κλείσει το εργοστάσιο της Δράμας και να μείνει μόνο το εργοστάσιο της Αθήνας. Μια άλλη πηγή ανεργίας είναι η έλευση των οικονομικών μεταναστών. Αν επομένως στον τομέα αυτό είχαμε μια πολιτική υποδοχής μεταναστών, θα είχαμε τόσους οικονομικούς μετανάστες, όσοι θα ήταν αναγκαίοι για την ελληνική οικονομία. 'Οταν, όμως, τα σύνορά μας είναι ξέφραγο αμπέλι, τότε η ανεργία επιτείνεται, γιατί γίνεται αγορά μαύρης εργασίας. Οι οικονομικοί μετανάστες πουλάνε δωρεάν την εργασία τους και έχουμε πολλαπλές επιπτώσεις. 'Εχουν φθηνή εργασία οι εργοδότες και χάνουν πολλά έσοδα τα ασφαλιστικά ταμεία. Γι'αυτό και δεν έχουν ληφθεί μέτρα τέτοια που να περιορίζουν την εισροή οικονομικών μεταναστών στην πατρίδα μας. Και ενώ έτσι έχουν τα πράγματα η Κυβέρνηση επαίρεται, αντί να ντρέπεται και λέει ότι έλαβαν διάφορα μέτρα για να μειώσει την ανεργία. Αυτό είναι ψευδέστατο, αναληθέστατο. Με τη μερική απασχόληση, με τη διακεκομμένη εργασία, με το να δουλεύει κανείς δυο ώρες το πρωϊ, μια το μεσημέρι και μισή το βράδυ, ο εργαζόμενος περιέρχεται στην εποχή της δουλείας, γιατί για τέσσερις ώρες εργασίας είναι σε επιφυλακή όλο το εικοσιτετράωρο. Τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης είναι ντροπή για την Ελλάδα. Διότι, όπου έχουν εφαρμοσθεί, όλες οι προσλήψεις γίνονται με επίκληση των τοπικών συμφώνων απασχόλησης και είναι λογικότατο το εξής: Ποια επιχείρηση θα έλεγε ότι παίρνει εργαζόμενο για να διευκολύνει την απασχόληση και να μην εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του δίνουν τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης όταν προσλαμβάνει εργάτες; Εάν ο κύριος Υπουργός μου πει μια επιχείρηση στις περιοχές που ισχύουν τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης που προσέλαβε εργαζόμενο με τη συλλογική σύμβαση εργασίας χωρίς να κάνει επίκληση του τοπικού συμφώνου απασχόλησης, τότε εγώ θα ανακαλέσω όσα έχω πει μέχρι τώρα. Αλλά δεν υπάρχει. Θα ήταν αφελής ο εργοδότης να κάνει τέτοια παραχώρηση. 'Αρα, εκεί που δήθεν ελήφθησαν μερικά μέτρα για να αντιμετωπίσουν ειδικές περιπτώσεις, ας πούμε στην Πτολεμαϊδα, στην Κοζάνη, στην Αχαϊα, στο Λαύριο, στη Θεσσαλονίκη, εκεί που έχει γίνει αποβιομηχανοποίηση και οι άνεργοι είναι χιλιάδες, έχουμε τέτοιες καταστάσεις. Ο κύριος Υπουργός, όμως, είπε και μερικά ανακριβή. Είπε ότι οι απολυθέντες από την GOOD YEAR έχουν προσληφθεί. 'Ετσι σας λένε οι υπηρεσίες σας, κύριε Υπουργέ; Να σας πω εγώ τι έγινε. Μέχρι πριν από έξι μήνες ήταν κατασκηνωμένοι στην πλατεία Αριστοτέλους, στο Βενιζέλο που λέμε. Τι έγινε, λοιπόν; Προσλαμβάνουν τα διοικητικά συμβούλια αυτών των σωματείων και μετά ο αγώνας μένει ακέφαλος και έρχονται και λένε, τακτοποιήσαμε τους απολυμένους της GOOD YEAR. 'Ετσι έγινε. Τακτοποιήθηκαν ορισμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, έμεινε ακέφαλο το υπόλοιπο σωματείο και έρχονται εδώ μετά και λένε ότι οι απολυμένοι της GOOD YEAR τακτοποιήθηκαν. Δεν είναι έτσι, κύριε Υπουργέ. Για τη SOFTEX είπα, αυτή είναι η κατάσταση της ανεργίας, στα όσα μπόρεσα να πω στον πολύ περιορισμένο χρόνο. Ξεκαθαρίστε τι είσθε. Φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές; Εδώ είναι οι φιλελεύθεροι και έχουν μια πολιτική. Διαφωνώ ριζικά, το λένε. Εσείς άλλα λέτε και άλλα εφαρμόζετε. Και έχετε και τις δυσμενείς επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και το δυσμενές από πολιτικής πλευράς των λεγομένων σας. Επαγγέλλετε σοσιαλισμό και εφαρμόζετε σκληρό καπιταλισμό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. Κοιτάζετε αριστερά, λέει ο κ. Ιντζές αλλά παίρνετε και από τα δεξιά. Γελάτε εσείς, κύριε Κωστόπουλε. 'Αμα συμβαίνει όμως αυτό, τι θα μείνει για σας; ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: 'Ολα όσα κάνετε είναι ιμιτασιόν. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά, αλλά εάν θέλετε, μπορώ να σας δώσω και δεκαπέντε λεπτά. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΑΛΦΙΕΡΗ: Πολύ γενναιόδωρος ο κύριος Πρόεδρος. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Δικαιούται ο κύριος Υπουργός δεκαπέντε λεπτά, αλλά προσπαθώ να τον περιορίσω στα δέκα. Αν όμως χρειασθεί και τα δεκαπέντε, θα του τα δώσουμε. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Και είκοσι. Εμείς συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα τα χρειασθούμε, κύριε Πρόεδρε, για να μπορέσουμε να απαντήσουμε και να γίνει ουσιαστική και η συζήτηση, παρ'όλο ότι οι κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, έχουν τραπεί εις φυγήν, απ'ό,τι βλέπω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): 'Ο,τι πείτε, κύριε Υπουργέ. 'Ηδη σας έβαλα τα δεκαπέντε λεπτά που δικαιούσθε. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Φαίνεται ότι έχουν συνεδητοποιήσει ότι γίνεται μια επερώτηση όχι στη σημερινή Κυβέρνηση, αλλά στην Κυβέρνηση της επόμενης τετραετίας. Το έχουν πάρει απόφαση, αλλά ας μείνουμε σε αυτό, αυτήν τη στιγμή. 'Ηθελα σιγά σιγά να απαντήσω στα θέματα που τέθηκαν, για να δώσω κάποιες απαντήσεις και στον κύριο συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας και στους αγαπητούς συναδέλφους του Συνασπισμού και του ΔΗ.Κ.ΚΙ. Ξεκινώντας τις απαντήσεις μου θέλω να πω ότι στο πλαίσιο του οικονομικού μας προγράμματος πρώτη προτεραιότητά μας είναι οι ανθρώπινοι πόροι και μιλήσαμε για πολιτικές, θα μιλήσω για στρατηγική στο σημείο αυτό. Πρώτη προτεραιότητα, λοιπόν, στη νέα προγραμματική περίοδο είναι οι ανθρώπινοι πόροι. Είναι το έμψυχο υλικό, είναι η παιδεία, η κατάρτιση, η αγορά εργασίας. Οι συνθήκες εργασίας, η απασχόληση. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι μια χώρα που ξέρει να επενδύει στους ανθρώπινους πόρους δεν χρειάζεται να επενδύσει σε τίποτε άλλο. Θέλουμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε με το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης -που θέλω να πιστεύω ότι θα είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα και τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα γίνουμε δότες και εμείς όχι δέκτες από τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά αυτό σημαίνει ότι έχουμε δημιουργήσει ρυθμούς αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης για να γίνουν όλα αυτά- θέλουμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε τους πόρους του επόμενου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στη σύγχρονη Ελλάδα που δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο ανθρώπινο δυναμικό της. Μέσα στο επόμενο διάστημα είμαι βέβαιος ότι με το σχεδιασμό που έχει γίνει θα ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις που χρειάζονται, έτσι ώστε να παρέχονται στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας οι απαιτούμενες επαγγελματικές δεξιότητες ενώ ταυτόχρονα να μπορεί να προσαρμόζεται ευκολότερα στα νέα τεχνολογικά δεδομένα ο 'Ελληνας πολίτης. Η ίδια παραγωγικότητα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τις επιτυχημένες και δύσκολες διαρθρωτικές προσαρμογές σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό. Απαιτείται, λοιπόν, μια σύνθετη και αποτελεσματική πολιτική στα κρίσιμα θέματα της παιδείας, τη διαδικασία συνεχούς κατάρτισης και εκπαίδευσης προκειμένου να ανταποκριθεί το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας στις νέες μεταβαλόμενες συνθήκες της αγοράς εργασίας. Γι' αυτό και επενδύουμε στο ανθρώπινο δυναμικό και πιστεύουμε ότι η απασχόληση ιδιαίτερα θα ενισχυθεί και από τις δημόσιες επενδύσεις οι οποίες πραγματοποιούνται και έχουμε υπερτριπλασιασμό των επενδύσεων τα τελευταία τέσσερα χρόνια αλλά και από τις θετικές επενδύσεις καθώς και από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Θέλω να παρατηρήσω επίσης εδώ ότι καμία επένδυση η οποία πραγματοποιείται σε έναν τομέα δεν έχει αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο στον τομέα αυτόν. Διαπλέκεται με όλους τους τομείς και έχει επιπτώσεις σε όλους και η καταπολέμηση της ανεργίας, δηλαδή, δεν αντιμετωπίζεται μόνο με ειδικούς πόρους τους οποίους διαθέτουμε για την κατάρτιση. Αντιμετωπίζεται επίσης με τους πόρους που διαθέτουμε για τις επενδύσεις. Από την άλλη μεριά οι υποδομές και το παραγωγικό περιβάλλον, δηλαδή, τα έργα και οι επιδοτήσεις προς τις επιχειρήσεις δεν έχουν λειτουργικό χαρακτήρα, δηλαδή, ουσιαστικό αποτέλεσμα, αν δεν υπάρχει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να τις αξιοποιήσει. Η επέκταση, λοιπόν, των ενεργών πολιτικών απασχόλησης όχι να δίνουμε απλά επιδοτήσεις ανεργίας, επιδόματα ανεργίας, αλλά να πάρουμε τον άνεργο και να τον οδηγήσουμε στη θέση εργασίας, να πάρουμε τον άνεργο από το περιθώριο και το πεζοδρόμιο και να τον οδηγήσουμε στην καρδιά της επένδυσης και της απασχόλησης. Αυτή, λοιπόν, η επέκταση των ενεργών πολιτικών απασχόλησης και οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας πάνω από 4% ετησίως τα επόμενα χρόνια, δηλαδή, διπλάσιοι από το μέσο όρο της εξαετίας που διανύσαμε την περίοδο '94-'99 με το Β' Πακέτο Ντελόρ και οκταπλάσιοι της περιόδου της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία οδηγούν σε ταχεία αποκλιμάκωση της ανεργίας και επιμένω ότι στο τέλος της προγραμματικής περιόδου θα φθάσουμε κάτω από το 7% την ανεργία στην πατρίδα μας. Κύριο μέλημά μας είναι η εργασία, είναι η μάχη κατά της ανεργίας. Θέλουμε καλύτερες συνθήκες για τον άνθρωπο, περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες. Και μια που είμαστε στα σημεία αυτά για τους αριθμούς θέλω να καταθέσω τον πίνακα για να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της ανεργίας στη χώρα μας, από το '90 μέχρι το 2002 όπως είναι το πρόγραμμα σύγκλισης που έχουμε δεσμευτεί απέναντι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Να πω, λοιπόν, ότι οι νέες πολιτικές απασχόλησης μαζί με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι η βάση, η εγγύηση ότι από τις αρχές του 2000 αρχίζει πλέον η δραστική μείωση της ανεργίας. Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Πάχτας καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα ο οποίος έχει ως εξής: (Ο σχετικός πίνακας υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής). ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θέλω να τονίσω το εξής ότι το 2000 θα κλείσουμε με ένα ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα περίπου 10,1%. Το 2001 θα φθάσουμε στο 9,5%, το 2002 στο 8,7% άρα μεσοπρόθεσμα, δηλαδή, μέχρι το 2002 για κάθε χρόνο επιδιώκουμε τη δημιουργία πενήντα πέντε χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας ώστε να μειωθεί η ανεργία σταδιακά στα επίπεδα του 8,7% στο 2000. Και θέλουμε στο τέλος του 2006 να πέσει η ανεργία κάτω από το 7%. Είναι ο σχεδιασμός που έχουμε κάνει για το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΑΛΦΙΕΡΗ: Με ποιες πολιτικές; ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα φθάσω αμέσως κυρία συνάδελφε. Τα εργαλεία μας για το στόχο αυτό είναι οι μεγάλες μας πολιτικές που έχουμε εξειδικεύσει εν όψει του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και ειδικά μέτρα που θα πάρουμε. Θα αναφερθώ, λοιπόν, πρώτα στις μεγάλες δομές της πολιτικής μας. Κατ' αρχήν η επίτευξη υψηλών ρυθμών μεγέθυνσης αποτελούν την πιο ισχυρή πηγή απασχόλησης. Χωρίς επενδύσεις, χωρίς αύξηση του ΑΕΠ και των ρυθμών μεγέθυνσης της οικονομίας μας δεν μπορεί να υπάρχει απασχόληση. Αυτό θα φέρει την απασχόληση. Η αύξηση της απασχόλησης στην τριετία που προβλέπουμε, όπως είπα και προηγουμένως, θα αποφέρει γύρω στις εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Δεύτερη μεγάλη πολιτική μας επιλογή. Είναι επενδύσεις και δράσεις ύψους άνω των δεκαέξι τρισεκατομμυρίων δραχμών που έχει διασφαλίσει ο Πρωθυπουργός της χώρας μας στη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου για την επόμενη δεκαετία. Αυτές όχι μόνο δημιουργούν άμεσα πολλές χιλιάδες σταθερές θέσεις εργασίας, αλλά επιπλέον μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της δημιουργίας νέων δομών παραγωγικών δημιουργούν πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας. Να αναφέρω μια άλλη, την αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές λόγω της κατασκευής των έργων που έχουν προγραμματιστεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αυτές αποτελούν έναν ασφαλή μηχανισμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και σημαντικό εργαλείο για τη μείωση της ανεργίας. Και όπως είπα και στην πρωτολογία μου η Ολυμπιάδα του 2004 δεν αφορά την Αθήνα, αφορά όλη την Ελλάδα. Θα γίνουν έργα παντού. Η κάθε πύλη της χώρας θα αναγεννηθεί και ελπίζω ότι θα αλλάξουμε την εικόνα και του Λεκανοπεδίου και της χώρας γενικότερα. 'Αλλη πολιτική μας επιλογή είναι η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με τη μείωση του κόστους των επιτοκίων, και με το νέο οικονομικό τοπίο και περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει, με τη δημιουργία ενός πλέγματος ταυτόχρονα υποστηρικτικών υποδομών και υπηρεσιών για την καλύτερη στήριξή τους και τη συμμετοχή τους στις προοπτικές που διανοίγονται από την κοινωνία της πληροφορίας. Για πρώτη φορά η Ελλάδα θα έχει ένα ξεχωριστό ειδικό πρόγραμμα για την κοινωνία της πληροφορίας που θα ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο σε ό,τι αφορά το συνολικό κόστος. Δημόσια δαπάνη θα είναι γύρω στα εφτακόσια πενήντα δισεκατομμύρια και διακόσια πενήντα δισεκατομμύρια θα είναι η ιδιωτική συμμετοχή και παραπάνω. Η τέταρτη μεγάλη μας κοινωνική επιλογή είναι η προώθηση ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες πρώτα μέσα από την ισόρροπη συμμετοχή τους στο σύνολο των δράσεων μας, δεύτερον, τον περιορισμό των εμποδίων που αποθαρύνουν ή αποκλείουν τις γυναίκες από δυνατοτήτες και ευκαιρίες επαγγελματικής ένταξης και τρίτον, τη συμμετοχή τους στην κοινωνία της πληροφορίας. Και υπάρχουν ειδικές δράσεις στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κοινωνίας-πληροφορίας ακριβώς για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Μια άλλη πολιτική μας είναι η επέκταση των μέτρων μας ώστε να ικανοποιηθούν όσοι από τις μειονεκτούσες ομάδες του πληθυσμού επιθυμούν να οφεληθούν από τις πολιτικές κατάρτισης και απασχόλησης. Αλλά υπάρχει και η πολιτική μας για τη σύνδεση των νέων τεχνολογιών της εκπαίδευσης και των τομέων της απασχόλησης. Να τονίσω επίσης, όπως είπα και στην πρωτολογία μου ότι το 80% των προγραμμάτων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης κατευθύνεται στην περιφέρεια. 'Εχει να κάνει, δηλαδή, με την περιφερειακή αντιμετώπιση των προβλημάτων, για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων. Η οικονομία της ελληνικής περιφέρειας θα τονωθεί ιδιαίτερα από τις παρεμβάσεις που κάνουμε. Ανέφερα αυτές τις πολιτικές για να τονίσω ότι είναι σε εξέλιξη όλες αυτές οι δράσεις και έχουν σχεδιαστεί. Αυτή είναι η προγραμματική μας διάταξη που έχουμε βάλει μπροστά. Δεν θέλω να μείνω στα επιμέρους ζητήματα. Θα έλεγα μόνο ότι μέσα από τα προγράμματα που είναι σε εξέλιξη, για την επόμενη τετραετία υπάρχει ένα πρόγραμμα οκτακοσίων εξήντα δισεκατομμυρίων δραχμών που θα διατεθούν για την εκπαίδευση και απασχόληση συνολικά πεντακοσίων εξήντα χιλιάδων ανέργων. Υπάρχουν και μια σειρά από δράσεις που δεν θέλω αυτήν τη στιγμή να τις αναφέρω, γιατί νομίζω ότι πρέπει να μείνουμε κυρίως στις πολιτικές. Μια και μιλάμε για πολιτικές, είναι χρήσιμο να τονίσουμε το περιεχόμενο της επιστολής του κ. Σημίτη προς τον ομόλογό του της Πορτογαλίας γιατί νομίζω ότι η διαμόρφωση μιας εξειδικευμένης στρατηγικής από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση θα βοηθήσει όλους μας έτσι ώστε να κινηθούμε πιο αποτελεσματικά στο μέγα θέμα της απασχόλησης. Και νομίζω ότι αυτή η συγκεκριμένη στρατηγική η οποία λαμβάνει υπόψη της το τρίπτυχο απασχόληση, τεχνογνωσία, τεχνολογία και γνώση, ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, είναι τα κρίσιμα στοιχεία που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός όπως ήδη το έχει βάλει στην επιστολή του, θα κινηθεί στη Σύνοδο Κορυφής με κάποιες κατευθύνσεις. Θέλω δε να επαναλάβω κάποιες απ' αυτές. Θέλουμε η Ελλάδα να κινηθεί προς τα μπρος, να πείσει τους ομολόγους του Ευρωπαίους ο Πρωθυπουργός μας για τη διαμόρφωση ενός νέου στρατηγικού στόχου για την Ευρώπη για το επόμενο διάστημα μέχρι το 2010. Ο στόχος της απασχόλησης είναι αλληλένδετος πιστεύω με την ευημερία, τη μείωση των ανισοτήτων και την κοινωνική ισορροπία σε μια κοινωνία, όπως επίσης και η ισχυρή κοινωνική διάσταση που υπάρχει στο ευρωπαϊκό αναπτυξιακό μοντέλο, πρέπει να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί. Η επίτευξη υψηλών ρυθμών μεγέθυνσης στην Ευρώπη πρέπει να συνδεθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση των νέων παραγόντων που δημιουργούν ανταγωνιστικότητα και νέες ευκαιρίες παραγωγής. Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και των χωρών-μελών, πρέπει να εμπνέουν εμπιστοσύνη, να δίνουν προοπτική και να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή στα οφέλη της ανάπτυξης για τους εργαζομένους και μια σειρά από πολιτικές που πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη το τρίπτυχο απασχόλησης -κοινωνικός αποκλεισμός -ισότητα ευκαιριών, νομίζω ότι πρέπει να διέπουν τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης για τα επόμενα χρόνια και αυτό είναι μια άλλη διάσταση που πρέπει να διαμορφώσουμε ενιαία στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Θέλω τώρα να περάσω, αγαπητοί συνάδελφοι, σε κάποια επιμέρους ζητήματα που έθεσαν οι αγαπητοί συνάδελφοι που τοποθετήθηκαν προηγουμένως. Να αναφερθώ κατ'αρχήν στο συνάδελφο κ. Κωστόπουλο για τον πληθωρισμό. Κύριε συνάδελφε, θέλω να τονίσω ότι μιλάμε για τον εναρμονισμένο δωδεκάμηνο πληθωρισμό μέσο όρο 1η Μαρτίου 1999 και 29 Φλεβάρη 2000. Μ'αυτό το κριτήριο θα κριθούμε. Αυτός θα είναι λοιπόν 2,2%, θα είναι μικρότερος από το μέσο όρο των τριών καλύτερων χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, το άθροισμα, δηλαδή, της Γερμανίας, Αυστρίας και Γαλλίας προστιθεμένου του 1,5% βεβαίως. Τώρα, επειδή μιλήσατε επίσης, κύριε συνάδελφε, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μιλήσατε για σπατάλη και διαφάνεια, θέλω να υπενθυμίσω και σε σας και στο Σώμα ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο εκπόνισε ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πρόγραμμα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ποτέ η Ελλάδα πριν δεν είχε ξαναεκπονίσει ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πρόγραμμα υπέρ των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που είναι σε πλήρη εξέλιξη τα τελευταία τρία χρόνια. Θέλω να τονίσω ότι το σύνολο των πόρων, τα εκατόν έναν δισεκατομμύρια που αναφέρατε προηγουμένως, δεν διαχειρίζονται από εμάς, κύριε συνάδελφε. Διαχειρίζονται από ενδιάμεσους φορείς διαχείρισης, επτά ανά την Ελλάδα που για πρώτη φορά σχεδιάστηκε στη χώρα μας, με μια συντονισμένη προσπάθεια του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και του Υπουργείου Ανάπτυξης. Συμμετέχουν σ'αυτούς τους ενδιάμεσους φορείς διαχείρισης οι τράπεζες, τα επιμελητήρια, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος, οι παραγωγικές τάξεις, οι εταιρείες ανάπτυξης και ο ΕΟΜΜΕΧ. Και θέλω να τονίσω επίσης ότι αυτό το πρόγραμμα είναι πρόγραμμα πιλότος για την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Δεχθήκαμε τα συγχαρητήρια, κύριε συνάδελφε, σε όλες τις επιτροπές παρακολούθησης, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για αυτήν ακριβώς τη δράση που προωθήσαμε ως βάση πρότυπο στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Επίσης, μιλήσατε για τις απορροφήσεις. Και θέλω να επισημάνω, κύριε συνάδελφε της Νέας Δημοκρατίας, ότι αρκετά ταλαιπώρησε τη χώρα και το Κοινοβούλιο αυτή η καραμέλα. 'Οπως γνωρίζετε, η προγραμματική περίοδος έληξε το 1999, άρα είναι ορατά τα αποτελέσματα της χώρας μας. Και θέλω να τονίσω για μια ακόμα φορά αυτό που λέγαμε επί τέσσερα χρόνια απ'αυτή την Αίθουσα, όταν εσείς λέγατε τα αντίθετα πράγματα επί τέσσερα χρόνια. Συνεχώς βομβαρδίζατε το Ελληνικό Κοινοβούλιο ότι η Ελλάδα θα χάσει πόρους ότι η Ελλάδα δεν παράγει προϊόν, δεν παράγει ανάπτυξη. Και θέλω εδώ να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι κλείνοντας το 1999 η Ελλάδα δέσμευσε το σύνολο των κοινοτικών πόρων από τον κοινοτικό προϋπολογισμό που δικαιούται ως χώρα. Δηλαδή, το 100% των πόρων έχουν δεσμευθεί στον Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Προϋπολογισμό. Δεν χάσαμε ούτε μια δραχμή ούτε ένα ευρώ ούτε ένα ECU. Οι δαπάνες τώρα, γιατί πρέπει να γνωρίζετε αν δεν το γνωρίζετε, λήγουν το 2001. Υπάρχει μια μεταβατική περίοδος δύο ετών μετά το 1999. Οι δαπάνες, λοιπόν, το 1999 έκλεισαν το Δεκέμβριο του 1999 στο 80% και πρακτικά η ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, η Κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, θα έχει ολοκληρώσει τα προγράμματα, το Β' Πακέτο Ντελόρ το 2000. Το 100% πρακτικά το 2000 θα έχει οριστικά απορροφηθεί ένα χρόνο πριν από το 2001 που είναι καταληκτική ημερομηνία για την απορρόφηση των πόρων του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Τώρα, ο συνάδελφος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. κ. Ιντζές, ανέφερε το θέμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της λιτότητας, το τέλος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας που έβαλε το ΠΑΣΟΚ από το 1994 και μετά. Και θέλω να έλθω σε κάποια στοιχεία, κύριε συνάδελφε, από τον πίνακα που σας κατέθεσα, ακριβώς για να μπορεί να υπάρξει ένας ουσιαστικός διάλογος και μια ουσιαστική επικοινωνία, τον πίνακα που κατέθεσα στην πρωτολογία μου. Μίλησα για τέλος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας. Εάν πάρετε μπροστά σας τον πίνακα που σας έχω καταθέσει, θα δείτε πολύ απλά το εξής. Στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, έχουμε ρυθμούς αύξησης την περίοδο 1994-2000 3% μέσο όρο ετήσιο να μην επαναλάβω την επεξήγηση που έκανα στην πρωτολογία μου, ενώ το 1990-1993, έχουμε 0,5%. Η ιδιωτική κατανάλωση από το 1,7%, την περίοδο της Νέας Δημοκρατίας, πέρασε στο 2,5% σε ετήσιους ρυθμούς. Αυτό σημαίνει περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερες αναψυχές, καλύτερη ποιότητα ζωής και περισσότερη ευημερία. Δεν υπάρχει λιτότητα, υπάρχουν δείκτες ευημερίας, οι οποίοι συνεχώς προωθούνται προς τα εμπρός. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού) Να πάμε στις επενδύσεις. Οι επενδύσεις από 0,7% πήγαν στο 6,7%, μέσο όρο της περιόδου 1994-2000, κύριοι συνάδελφοι. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη, σημαίνει επενδύσεις, σημαίνει απασχόληση. Δημιουργούμε εθνικό πλούτο, σωρεύουμε κεφάλαια, δεν χάνουμε πλέον κεφάλαια. Δημιουργούμε εθνικό πλούτο, τον οποίο μπορούμε να διανείμουμε στη συνέχεια για άσκηση κοινωνικής πολιτικής και για άσκηση αναπτυξιακής πολιτικής. Παραγωγικότητα: 0,1% την περίοδο 1990-1993 και 1,8% ο μέσος ρυθμός την περίοδο 1994-2000. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει μία επιβράβευση, αν θέλετε, της πολιτικής μας, ότι κινούμαστε προς τα εμπρός, δεν υπάρχει στασιμότητα, οι πολιτικές μας αποδίδουν. (Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού) Για το μέσο πραγματικό μισθό θέλω να τονίσω ότι από το μείον 2,4% μέσο ετήσιο ρυθμό -και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε, μαζί με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ- περάσαμε στο 1,9% μέσο ρυθμό αύξησης κάθε χρόνο. 'Ηταν αρνητικός και βελτιώνουμε συνεχώς τα εισοδήματα του 'Ελληνα πολίτη. Και βεβαίως το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας, αυξήθηκε κατά 28% αυτήν την περίοδο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Σας παρακαλώ ολοκληρώστε, κύριε Υφυπουργέ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να απαντήσω στα θέματα της κυρίας συναδέλφου, που αναφέρθηκε στην ανεργία. Κατέθεσα έναν πίνακα. Στην τριτολογία μου θα πω δύο λόγια και γι' αυτό. Και κατέθεσα τον πίνακα, κύριοι συνάδελφοι, για να δούμε τη διακύμανση της ανεργίας και να συζητήσουμε κάποια θέματα πάνω σε αυτό στη συνέχεια. Θέλω ένα σημείο μόνο, κύριε Πρόεδρε, να τονίσω γιατί είναι κρίσιμο για όλους εμάς, αλλά και για όλους όσους μας ακούνε. 'Ενας από τους βασικούς λόγους που συνέβαλε στην αύξηση της ανεργίας στη χώρα μας, πέρα από το ότι έχουμε παλιννοστούντες, πέρα από το ότι η Ελλάδα δεν διώχνει τα παιδιά της στο εξωτερικό, για να λύσει τα θέματα της ανεργίας, αλλά αγκαλιάζει και παιδιά άλλων λαών, πέρα από το ότι οι γυναίκες μπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία, πέρα από το ότι έχουμε περίπου ογδόντα χιλιάδες ανέργους από την περιφέρεια, επαρχία που πηγαίνουν στα αστικά και ημιαστικά κέντρα -το οποίο είναι ένα φαινόμενο πανευρωπαϊκό και την τελευταία εικοσαετία, τριακονταετία παρατηρείται και στη χώρα μας- είναι η πολιτική προσλήψεων στο δημόσιο τομέα. Να θυμίσω κύριε Πρόεδρε -και θα κλείσω με αυτά τα στοιχεία- ότι το 1981 είχαμε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα πεντακόσιους είκοσι χιλιάδες εργαζόμενους. Το 1990 είχαμε εξακόσια εξήντα χιλιάδες άτομα. Στη δεκαετία του '80 είχαμε μία αύξηση κατά εκατόν σαράντα χιλιάδες θέσεις στο δημόσιο τομέα. Από το 1990 και μετά άρχισε μία αντίστροφη πορεία, η οποία πιστεύω ότι ήταν θετική. Το 1999 ο αριθμός απασχολουμένων στο δημόσιο τομέα υπολογίζεται -προσέξτε- στα εξακόσια πενήντα χιλιάδες διακόσια άτομα, δηλαδή δέκα χιλιάδες λιγότερα από το 1990. 'Αρα, ουσιαστικά έχουμε μία ανατροπή της κατάστασης. Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι η δημοσιονομική πολιτική εξυγίανσης και περιορισμού των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα συνέβαλε αποφασιστικά στη μείωση των ελλειμμάτων του δημοσίου. Λόγω, όμως, των δυσκαμψιών και της ανελαστικότητας, που παρουσιάζει η αγορά εργασίας στη χώρα μας, δεν κατέστη δυνατή η απορρόφηση αυτού του πλεονάσματος του εργατικού δυναμικού από τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας μας. Είναι ένας άλλος λόγος, που πρέπει να τον συνυπολογίσουμε. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε γιατί, ενώ αυξάνουμε σημαντικά τις θέσεις απασχόλησης στη χώρα μας, έχουμε τσίμπημα της ανεργίας προς τα πάνω τα τελευταία χρόνια, που όμως αρχίζει και αλλάζει από το 2000. Με όλα τα μέτρα, που έχουμε πάρει, η ανεργία θα υποχωρήσει. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Οι πολιτικές ενεργητικής απασχόλησης, που έχουμε δημιουργήσει, πιάνουν τόπο. Τα προγράμματα πιάνουν τόπο. Υπάρχει αποτέλεσμα και αυτό νομίζω ότι σιγά-σιγά θα το κρίνουμε όλοι μαζί. Διότι πράγματι, αλλάζουμε και στον τομέα αυτόν την εικόνα της χώρας. Από το 2000 θα έχουμε μείωση της ανεργίας, για να προχωρήσουμε ουσιαστικά στην καταπολέμηση αυτού του βραχνά του ελληνικού λαού, της περιθωριοποίησης και της φτώχειας του 'Ελληνα πολίτη και του νέου, κυρίως, πολίτη. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Κωστόπουλος έχει το λόγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα αρχίσω από το τελευταίο. Τη δεκαετία '81-'89, μας είπε ο κύριος Υφυπουργός, κάπου διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι διορίστηκαν στο δημόσιο, με αποτέλεσμα να δημιουργήσετε αυτό το χάλι, το οποίο επικρατεί σήμερα στο δημόσιο τομέα. Διορισμοί ανεξέλεγκτοι, διορισμοί πενηντάρηδων, διορισμοί απόφοιτων του δημοτικού, κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας. Και θα προσπαθήσουμε τα επόμενα τρία, πέντε χρόνια να φέρουμε, σε κάποιο μέτρο, ποιοτική προσφορά υπηρεσιών του δημόσιου τομέα. Καμία αξιοκρατία. Την καταργήσατε και αυτή. Ισοπεδώσατε τα πάντα και περιμένετε να δουλέψει ο δημόσιος τομέας. Κύριε Υφυπουργέ, μιλήσατε για παραγωγικότητα. Μήπως θα πρέπει να τη δούμε με αριθμούς; Παραγωγικότητα σημαίνει ανταγωνιστικότητα. Ακούστε την. Οι εξαγωγές από το 1992 μέχρι το 1999 ήταν δέκα δισεκατομμύρια δολάρια, grosso modo, 9.800, 10.100, 10.200, 9.700. 'Ηταν δηλαδή δέκα δισεκατομμύρια δολάρια από το 1992 μέχρι σήμερα οι εξαγωγές. Να ακούσετε και τις εισαγωγές. 'Ηταν 22,6 δισεκατομμύρια δολάρια το 1992, 27,5 δισεκατομμύρια μέχρι τέλους του 1998. Πιστεύω ότι μέχρι το 1999 θα είμαστε γύρω στα 28,5 με 29 δισεκατομμύρια. Είχαμε μηδενική αύξηση εξαγωγών, 30% και πλέον αύξηση των εισαγωγών. Δηλαδή, η σχέση είναι ένα προς τρία. Σας ακούω, κύριε Υφυπουργέ και ενώ επερωτάσθε για το παρελθόν σας, για τα έργα σας, γιατί φτάσαμε στις εκλογές -σε δέκα ημέρες μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο- δεν απαντάτε, αλλά μας λέτε "θα" προεκλογικά. Μάλιστα, ακούω για πολλοστή φορά και από εσάς και από άλλους ότι πέτυχε ο κ. Σημίτης να πάρει 16,5 τρισεκατομμύρια από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Κάπου πρέπει να σοβαρευτούμε. Ούτε ο κ. Σημίτης τα πέτυχε ούτε κανένας άλλος. Τα δικαιούμαστε και τα παίρνουμε. Και φοβάμαι ότι πήρατε πολύ λιγότερα από ό,τι δικαιούμαστε. Το πρόβλημα, κύριε Υφυπουργέ, είναι σαφώς, το τι πράξατε μέχρι σήμερα. Γι'αυτό επερωτάσθε, γι'αυτό καταγγέλλεσθε και σ' αυτό θα έπρεπε να απαντήσετε. 'Οσον αφορά την ανεργία καταφέρατε, όπως λένε όλοι οι 'Ελληνες, να μην έχουμε δουλειά για τα παιδιά μας. 'Ολες οι οικογένειες και οι δικές μας έχουν ανέργους. Και όχι μόνο έχουν ανέργους, αλλά δεν έχουν και ελπίδα ανεύρεσης εργασίας. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας οικονομικής πολιτικής, ενός μείγματος οικονομικής πολιτικής την οποία εφαρμόσατε και η οποία δεν είχε κανέναν προγραμματισμό. Το μόνο που κάνατε ήταν να τρέχετε πίσω από τα καθημερινά προβλήματα. Το μόνο που επιτύχατε με τη λιτότητα, τη φορομπηχτική πολιτική, με τη μηδενική εισοδηματική πολιτική ήταν να επιτύχουμε τους δείκτες σύγκλισης στην Ο.Ν.Ε. Πρέπει να θυμίσω εδώ, κύριε Υφυπουργέ -και να μην αστειευόμαστε- ότι αυτοί οι δείκτες είχαν επιτευχθεί στην οικονομία του 1981. Μετά από είκοσι χρόνια φορομπηχτικής πολιτικής, φτώχειας, μηδενικής εισοδηματικής πολιτικής και ανεργίας, φτάσατε σήμερα πού; Να μας λέτε μόνο "θα", να μας λέτε μόνο ότι αυτά θα κάνουμε με το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αυτά θα κάνουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το παρελθόν κοιτάξτε, κύριε Υφυπουργέ. Ο ελληνικός λαός δεν θα σας κρίνει με τα υποτιθέμενα προγράμματα. Με αυτά θα κρίνει εμάς και τα άλλα κόμματα. Εσάς θα σας κρίνει με το έργο σας. Και το έργο σας είναι απογοητευτικό. Είναι ένα έργο, το οποίο οδήγησε την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλί της Ευρώπης, ενώ ήμασταν πολύ πιο ψηλά. Οδήγησε την Ελλάδα από πλευράς βιοτικού επιπέδου να είναι τελευταία. Οδήγησε την Ελλάδα καθυστερημένα δύο τουλάχιστον χρόνια, να μπούμε στην Ο.Ν.Ε. Οδήγησε στην Ελλάδα της ανεργίας, στην Ελλάδα της φτώχειας. Πείτε μου κάτι, ένα από όλα που κάνατε, από τους αριθμούς που δείξατε, σε ποιον τομέα επιτύχατε. 'Οσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές -το είπα και προηγουμένως, να το εξειδικεύσω- καμία διαρθρωτική αλλαγή δεν έγινε στον τομέα της ενέργειας. 'Ηδη οι επόμενοι μήνες είναι μήνες απελευθέρωσης της ενέργειας. Τι κάνατε μέχρι σήμερα; Διαβάζω ένα σημείωμα που έχω, που λέει ότι το 1991 ανετέθη στη Δ.Ε.Η. της Γαλλίας έναντι δυόμισι δισεκατομμυρίων δραχμών η μελέτη εκσυγχρονισμού και απελευθέρωσης της ενέργειας στην Ελλάδα. Με διακόσια στελέχη της Δ.Ε.Η. συνεργάστηκε, έγινε η μελέτη, την πήρατε το 1993 και τη βάλατε στο συρτάρι. Συνεχίζει -για να δείτε που λέτε για διαφθορά- και αναθέτει η καινούρια διοίκηση της Δ.Ε.Η. κανούρια μελέτη με άλλα δισεκατομμύρια. Τελείωσε και αυτή και μπήκε στο έτερο συρτάρι. Και τώρα αναθέτετε με κάποια άλλα δισεκατομμύρια καινούρια μελέτη για το ίδιο πράγμα. Και μάλιστα, κομμάτια να γίνει, την παραμονή της απελευθέρωσης της ενέργειας κάνετε καινούριες μελέτες, με σκοπιμότητα μόνο και μόνο να εξυπηρετηθούν οι φίλοι; 'Οσον αφορά την απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, τι απελευθέρωση κάνατε; Το 1993 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε να κάνει την ιδιωτικοποίηση, εν μέρει, του ΟΤΕ. 'Ηρθατε εδώ και είπατε "καμία μετοχή στον ιδιωτικό τομέα". Κάνατε πάλι ημίμετρα. Θα σας έλεγα συγχαρητήρια, αν τουλάχιστον είχατε το θάρρος να τον αποκρατικοποιήσετε. Μέρα με τη μέρα μετοχοποίηση, "να τα οικονομάμε". Δεν πάει καλά το χρηματιστήριο και θα πω δύο λόγια. Περάσαμε σ' αυτήν τη Βουλή το δικαίωμα στον ΟΤΕ να εξαγοράζει τις μετοχές του και σήμερα αν δεν υπήρχε ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΤΒΑ, η Εθνική, οι εταιρείες οι οποίες αγοράζουν τις μετοχές τους, το χρηματιστήριο που το καταντήσατε δυστυχώς τον τάφο των ελληνικών οικογενειών, θα είχε βέβαια δείκτη εμφανώς πολύ χαμηλότερο, αλλά η πραγματική κατάσταση θα ήταν η ίδια. Είπατε ότι το εκσυγχρονίσατε. Πρέπει να καταγγείλλω ότι όχι μόνο δεν το εκσυγχρονίσατε, παρά το ότι σας βοηθήσαμε, αφού ψηφίσαμε σχεδόν όλα τα νομοσχέδια. Ούτε εποπτεία κάνατε ούτε εκσυγχρονισμό κάνατε και κάνατε το εγκληματικό λάθος να κάνετε παρεμβάσεις και με δηλώσεις αλλά και με αγορές μετοχών εταιρειών. Φθάσαμε στο σημείο παραμονές εκλογών να κλαίει όλος ο ελληνικός λαός. Ξέρετε ότι βοηθήσαμε πάντα το χρηματιστήριο. Σταθήκαμε δίπλα σας γιατί το θεωρούμε μοχλό ανάπτυξης και παρ'όλα αυτά, το ότι σταθήκαμε δίπλα σας, προσπαθήσατε να το εκμεταλλευθείτε κομματικά. Αυτό κατά τη γνώμη μου έγινε και ο τάφος σας. Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτή είναι η τελευταία επερώτηση, η τελευταία καταγγελία προς την Κυβέρνηση. Πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση απέτυχε. 'Ηταν ένα συνονθύλευμα ανθρώπων που δεν είχαν καμία επικοινωνία μεταξύ τους, κανένα πρόγραμμα, κανένα συντονισμό. Επιτύχατε να φθάσετε την Ελλάδα στο 2000 σε επίπεδα που ζήσαμε πριν από είκοσι χρόνια. Επιτύχατε, μία σύγχρονη Ελλάδα που φιλοδοξούσαμε όλοι να είναι ευρωπαϊκή χώρα απο πλευράς εκσυγχρονισμού και οικονομικής ανάπτυξης, να είναι ουραγός. Φιλοδοξείτε με τα υποτιθέμενα μελλοντικά προγράμματα κάτι να κάνετε. Κύριοι, αποτύχατε. Και είσαστε εσείς που θα το δείτε αυτό αύριο το πρωί στην κάλπη από την ψήφο του ελληνικου λαού. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο τελευταίος λόγος είναι στο λαό, βέβαια. Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για πέντε λεπτά -αν και έχετε καταναλώσει το χρόνο σας- με κάθε ευαισθησία από μέρους του Προεδρείου. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα προσπαθήσω να απαντήσω στον αγαπητό συνάδελφο, Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας. Κατ' αρχήν, θα ήθελα να του επισημάνω ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τις έννοιες στο Κοινοβούλιο, ιδιαίτερα όταν συζητάμε τέτοια θέματα, γιατί μπορεί να προσανατολίσουν και εμάς και τον πολίτη που μας ακούει. Προσπαθήσατε να κάνετε κάποια ανάπτυξη για την παραγωγικότητα και είπατε κάτι που δεν το πολυκατάλαβα. Υπάρχει μία σύγχυση όμως σε ό,τι αφορά την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Δεν είναι ανταγωνιστικότητα η παραγωγικότητα. Η παραγωγικότητα είναι μία θα έλεγα απόλυτη έννοια, ενώ η ανταγωνιστικότητα είναι μία σχετική έννοια. Η παραγωγικότητα είναι η αύξηση του προϊόντος ανά μονάδα εργασίας. Είναι μία απόλυτη έννοια. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι τμήμα της ανταγωνιστικότητας, η παραγωγικότητα; ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω, κύριε συνάδελφε. Δεν είναι. Ακούστε λίγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι να ακούσω; Αυτά τα έχω σπουδάσει. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Πάντα μαθαίνουμε, όποια ηλικία και αν έχουμε. Η ανταγωνιστικότητα είνα μία σχετική έννοια και εξαρτάται από τη μεταβολή της παραγωγικότητας σε δύο χώρες οι οποίες έχουν μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές. Στη διαμόρφωση της ανταγωνιστικότητας συμβάλλει η συναλλαγματική ισοτιμία και βεβαίως η εξέλιξη του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος. Αυτά για τα Πρακτικά και για μας. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μου επιτρέπετε; ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Θα πάω τώρα στο επόμενο θέμα. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλετε απάντηση, γιατί δεν σας βολεύει. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Μιλήσατε για τις εξαγωγές και τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Σας κατέθεσα έναν πίνακα, στον οποίο αναφέρονται τα επίσημα στοιχεία της χώρας, αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, μιας διαχρονικής εξέλιξης, με βασικά μακροοικονομικά μεγέθη και δείκτη της εθνικής οικονομίας. Εάν είχατε κάνει τον κόπο, κύριε συνάδελφε, να δείτε τον πίνακα, θα διαπιστώνατε το εξής: Ο μέσος ετήσιος ρυθμός εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών την τετραετία που διακυβερνήσατε τη χώρα, 1990-1993, ήταν 1,5%. Ο αντίστοιχος μέσος ρυθμός την περίοδο 1994-2000 -φρέσκα κουλουράκια, λοιπόν, κύριε συνάδελφε- είναι 5%, δηλαδή είναι υπερτριπλάσιος. Επίσης, οι εισαγωγές από 4% πήγαν στο 5,7%. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά είναι θεωρίες. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Η δε παραγωγικότητα, που είναι η συνέπεια της πολιτικής μας -αυτό που εξήγησα προηγουμένως ότι, δηλαδή, δεν έχει στασιμότητα πλέον- έχει μέσο ετήσιο ρυθμό 1,8%. Εσείς είχατε μηδέν παραγωγικότητα, κύριε συνάδελφε. Θέλω να κλείσω με δύο σημεία. Είπατε, "μα, τα πέτυχε ο κ. Σημίτης, τα δεκαέξι τρισεκατομμύρια στο Βερολίνο;" Και λέω, ναι, κύριε συνάδελφε. Θα σας πω γιατί. Θυμάστε τι λέγατε εσείς ένα χρόνο πριν; Ποιος 'Ελληνας πολίτης, ποιος 'Ελληνας πολιτικός πίστευε ένα ή δύο χρόνια πριν ότι κατ' αρχήν θα υπάρξει Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και ότι αυτό το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που θα υπάρξει, θα είναι αυτού του μεγέθους; Η ένταση ανάπτυξης που θα δεχθούμε ως χώρα, είναι η ίδια με αυτήν που δέχθηκε αθροιστικά η Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια, κύριε συνάδελφε. Εσείς λέγατε ότι θα αποτύχουμε στο Βερολίνο ότι δεν θα υπάρξει Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Eσείς κάνατε το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε συνάδελφε, γνωρίζαμε ότι η αυστριακή προεδρία ότι η γερμανική προεδρία, μιλούσαν για σημαντικές περικοπές στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Παρ' όλα αυτά η Ελλάδα κατάφερε όχι μόνο να αυξήσει τους πόρους, αλλά να τους αυξήσει κατά περίπου 60% σε σχέση με το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Η Ελλάδα, λοιπόν, πάει μπροστά. Και επειδή η Ελλάδα πάει μπροστά, θα ήθελα να αναφερθώ στο σημείο που αναφέρθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Δεν θα χαριστούμε σήμερα, θα απαντήσω σε όλα. Η Ελλάδα δεν πάει πίσω. Ο πίνακας που σας κατέθεσα λέει πολύ απλά το εξής: Ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη χώρα μας την περίοδο 1990-93 ήταν 8,9 χιλιάδες δολάρια ΗΠΑ και τώρα είναι 11,4. 'Εχουμε μία αύξηση κατά 28% σε δολάρια και κατά μέσο όρο αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ του πολίτη στην πατρίδα μας σε σχέση με την περίοδο της δικής σας διακυβέρνησης. Θα κλείσω, κάνοντας μία γενική παρατήρηση, που θα παρακαλούσα, κύριε συνάδελφε της Νέας Δημοκρατίας, να την ακούσετε προσεκτικά. 'Ολα αυτά που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα, δεν είναι αυτόματα, όπως θέλετε ορισμένοι να τα αντιμετωπίζετε. Δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, ούτε ισχυρή οικονομία ούτε η πραγματική σύγκλιση της χώρας μας με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν προέκυψε αυτόματα μια κοινωνική πολιτική, που βοηθάει περισσότερο τους ασθενέστερους, τους φτωχούς και τους φτωχότερους. Δεν είναι αποτέλεσμα τύχης η ισχυρή παρουσία μας στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Αυτονόητα, κύριε συνάδελφε, δεν υπάρχουν. Αυτόματοι πιλότοι δεν υπάρχουν. Πετυχαίνουμε, γιατί παλεύουμε. Και παλεύουμε καθημερινά, με όραμα, πρόγραμμα και αποφασιστικότητα, για να υπηρετήσουμε σωστά τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και κυρίως τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις των καιρών. 'Ολες αυτές τις φωνές, τις έχουμε ακούσει πολλές φορές. Μας είπατε ότι δεν θα πετύχουμε στο Ελσίνκι, δεν θα απορροφήσουμε τους πόρους του Β' Πακέτου Ντελόρ, δεν θα υπάρχουν πολλοί πόροι στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Μας είπατε ότι θα αποτύχουμε σε μια σειρά από άλλα θέματα ότι δεν θα έχουμε ρυθμούς ανάπτυξης υψηλούς. Δυστυχώς για σας η πραγματικότητα δεν αλλάζει και θα πρέπει να συμβιώσουμε μ' αυτήν. Το ζήτημα μοιάζει, κύριε συνάδελφε, με την ανατολή του ήλιου. 'Αλλους μπορεί να τους γοητεύει και άλλους, δυστυχώς εθισμένους στο σκότος και στην περιθωριοποίηση, να τους ενοχλεί. Αυτός ο ήλιος θα ανατέλει κάθε πρωί, ανεξάρτητα από τις θελήσεις των ανθρώπων της Νέας Δημοκρατίας. Kι εμείς θα είμαστε εκεί με την ανατολή του ήλιου, κύριε συνάδελφε, και τώρα και στο μέλλον. Ευχαριστώ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ήλιος θα ανατείλει, ούτως ή άλλως είτε το θέλετε είτε όχι. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Επειδή το έχουμε, είναι δική μας πατέντα, γι'αυτό. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει να σας πω ότι κατ'αρχήν κάνατε ένα μάθημα περί παραγωγικότητας και ανταποδοτικότητας. Πιστεύω ότι σας το έγραψαν και δεν το ξέρετε καλά. Τρίτον, τούτος εδώ ο τόπος βρίσκεται στο 2000. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Τούτος ο τόπος είναι δικός μας και δικός σας. Κάπως έτσι το λέει το τραγούδι. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: 'Ολοι οι 'Ελληνες περιμέναμε το 2000 για να ζήσουμε καλά, ανθρώπινα. Εσείς η μόνη δικαιολογία που έχετε για να δικαιολογήσετε τις δύο τετραετίες που κυβερνάτε τον τόπο είναι κάποια στατιστικά στοιχεία που μας δίνετε για το 1990-1993. Πρέπει να σας θυμίσω ότι το '90 παραλάβαμε διακυβέρνηση από σας, κατεστραμμένη οικονομία. Αυτά λέει ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ότι ήταν καταστροφή για τον τόπο το '81-'89 και το λέει και ο συνάδελφός σας ο Υφυπουργός Οικονομικών στο βιβλίο του. Μην προσπαθήσετε, λοιπόν, να μας πείσετε ότι εσείς επιτύχατε θαύματα. Αυτό το ξέρει ο ελληνικός λαός στην κατάντια που είναι. 'Οπως μην προσπαθείτε να μας πείσετε ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση που είναι δικό μας επίτευγμα, την εποχή που μιλούσατε για λάκο των λεόντων και ότι το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης το αποφάσισε ο Σημίτης. Και εν πάση περιπτώσει μη λέτε μεγάλες κουβέντες. Ούτε 16,5 τρισεκατομμύρια είναι. Είναι λιγότερο. Ας αφήσουμε τους αριθμούς που λέτε ότι συμπεριλαμβάνεται, για συμμετοχές των ιδιωτών, για κρατική συμμετοχή κλπ. Γιατί εάν πολλαπλασιάσετε αυτά που θα πάρουμε επί την τιμή του ECU, θα διαπιστώσετε ότι τα νούμερα είναι στο 55%, 60% αυτών που λέτε. Αλλά δεν είναι δικό σας επίτευγμα και αυτό. Περισσότερα περιμέναμε. Είναι επίτευγμα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης γιατί αυτή εκ του εσωτερικού της επιδιώκει την ενίσχυση των χωρών που υπολείπονται οικονομικά. Και μία από αυτές είναι και η Ελλάδα. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Τελευταία. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: 'Ενα πράγμα πρέπει να ξέρετε, κύριε Υφυπουργέ, πέραν του ότι ο ελληνικός λαός ξέρει τι θα αποφασίσει, για τη δική μου ψυχολογία χωρίς κραυγές και φωνές: Πιστεύω ότι ως Κυβέρνηση αποτύχατε. Πιστεύω όπως προείπα ότι δεν είχατε πρόγραμμα και συντονισμό. Απλώς ησχολείστο με τα μικροπροβλήματα και τίποτα περισσότερο. Παραγωγικότητα, ανταποδοτικότητα και επενδύσεις για τις οποίες μιλάτε έχετε πάρει μηδέν. Και θα το δείτε στην κάλπη. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω τον τελευταίο λόγο ως Κυβέρνηση; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνήθως τον έχουν οι επερωτώντες. Αλλά τώρα είπατε τόσα πολλά που ο κ. Κωστόπουλος, είναι έτοιμος να φύγει. Ας μην τον καθυστερούμε άλλο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Μία μικρή απάντηση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Oρίστε, έχετε το λόγο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε Κωστόπουλε, θα συμφωνήσω στο εξής μαζί σας. Η μάχη του Βερολίνου ήταν μία διπλή επιτυχία. Πρώτον, μία επιτυχία για τη χώρα γιατί πήρε πολλούς πόρους, περισσότερους απ'ό,τι πίστευε κανείς, αλλά ήταν ένα σχέδιο τριών ετών. 'Ηταν ένα πρόγραμμα και ένας σχεδιασμός τριετής που ξεκίνησε εδώ με τους ομολόγους μου στον Αστέρα Βουλιαγμένης το καλοκαίρι του 1997 και κατέληξε τα ξημερώματα στις 6.00' στις 23 Μαρτίου σε σύσκεψη του Γάλλου Πρωθυπουργού με τον 'Ελληνα Πρωθυπουργό και τον Ισπανό Πρωθυπουργό. Δεύτερον, είναι μία επιτυχία της Ευρώπης. Σωστά το επισημάνατε. Μία επιτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη συνοχή και την αλληλεγγύη των περιφερειών της και τη μείωση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων. 'Ετσι κλείνοντας εδώ και μένοντας στο πνεύμα που ο αγαπητός συνάδελφος έθεσε προηγουμένως, θεωρώ πως αν οι γονείς μας αγωνίστηκαν για να έχουμε σήμερα την ελευθερία και τη δημοκρατία σε αυτήν την πατρίδα εμείς ειλικρινά εργαζόμαστε και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να φυτρώσει σε κάθε γωνιά αυτής της γης η ομόνοια, η αγάπη, η προκοπή, η φροντίδα, η ανάπτυξη και η προοπτική. Και το κάνουμε αυτό, αγωνιζόμαστε -και θα αγωνιστούμε και σήμερα και αύριο- για να ανθίσει σε κάθε γωνιά της γης η προοπτική για μία καλύτερη και μια χαρούμενη ζωή. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση της με αριθμό 33/25.2.2000 επερώτησης προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, με τα χαμόγελα που και ο κύριος Υπουργός και οι συνάδελφοι μοίρασαν εδώ. 'Εχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 10 Φεβρουαρίου 2000, της Παρασκευής 11 Φεβρουαρίου 2000 και της Δευτέρας 14 Φεβρουαρίου 2000 και ερωτάται το Σώμα εάν τα επικυρώνει. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Πέμπτης 10 Φεβρουαρίου 2000, της Παρασκευής 11 Φεβρουαρίου 2000 και της Δευτέρας 14 Φεβρουαρίου 2000 επικυρώθηκαν. Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 21.48' λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τρίτη 29 Φεβρουαρίου 2000 και ώρα 18.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ