ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ'
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 1999
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ 
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 
1. Επικύρωση Πρακτικών, 
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 101ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας, το 14ο, 16ο 46ο και 48ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου 
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 
1) Κατάθεση αναφορών, 
2) Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, 
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 
1. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: "Κύρωσης: α) της από16.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Αναδόχου Κοινοπραξίας του ν. 98/1975, όπως αυτός ισχύει μέχρι σήμερα, β) της από 23.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΚΑΒΑΛΑ OIL ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και των παραρτημάτων Ι και ΙΙ αυτής και άλλες διατάξεις", 
2. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας: "Αμοιβαία Κεφάλαια Ακίνητης Περιουσίας - Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία και άλλες διατάξεις", 
3. Συζήτηση επί των σχεδίων νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: α) Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2000.
β) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 1998.
γ) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 1998, 
ΟΜΙΛΗΤΕΣ 
1. Επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών: 
ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ Χ., 
ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ Ε., 
ΔΗΜΑΣ Σ., 
ΖΗΣΗ Ρ., 
ΖΙΑΓΚΑΣ Ι., 
ΚΑΛΑΜΑΚΙΔΗΣ Ι., 
ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ., 
ΚΑΨΗΣ Ι., 
ΛΥΜΠΕΡΑΚΙΔΗΣ Λ., 
ΜΟΥΣΤΑΦΑ Μ., 
ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ Α., 
ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ Α., 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Σ., 
ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ Α., 
ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ Ν., 
ΣΜΥΡΛΗΣ - ΛΙΑΚΑΤΑΣ Χ., 
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., 
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., 
ΣΤΕΦΑΝΗΣ Κ., 
ΤΣΕΤΙΝΕΣ Δ., 
ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ Σ., 
ΧΥΤΗΡΗΣ Τ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ'
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 1999
---------
Αθήνα, σήμερα στις 20 Δεκεμβρίου 1999, ημέρα Δευτέρα και ώρα 101.15' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β'Αντιπροέδρου αυτής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΓΟΥΡΙΔΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Χαράλαμπο Αγγουράκη, Βουλευτή Α' Αθηνών, τα ακόλουθα: (Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ευχαριστούμε τον κ. Αγγουράκη. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Θα ξεκινήσουμε με την ψήφιση στο σύνολο των νομοσχεδίων που είναι εγγεγραμμένα στη συμπληρωματική ημερήσια διάταξη.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: "Κύρωση: α) της από 16.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Αναδόχου Κοινοπραξίας του ν.98/1975, όπως αυτός ισχύει μέχρι σήμερα, β) της από 23.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΚΑΒΑΛΑ  ΟΙL ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και των παραρτημάτων I και II αυτής και άλλες διατάξεις".
Κύριε Ζαφειρόπουλε, επ' αυτών υπάρχει καμία παρατήρηση; 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): 'Οχι, κύριε Πρόεδρε.
'Εχουν όλα ρυθμιστεί κατά την προηγούμενη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο στο σύνολο; 
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης "Κύρωση: α) της από 16.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Αναδόχου Κοινοπραξίας του ν.98/1975, όπως αυτός ισχύει μέχρι σήμερα, β) της από 23.11.1999 Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΚΑΒΑΛΑ  ΟΙL ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και των παραρτημάτων I και II αυτής και άλλες διατάξεις" έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση κατ' αρχήν, κατ' άρθρον και στο σύνολο και έχει ως εξής: (To κείμενο του ψηφισθέντος νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας: "Αμοιβαία Κεφάλαια Ακίνητης Περιουσίας - Εταιρίες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία και άλλες διατάξεις".
Κύριε Υπουργέ, επ' αυτών έχετε κάποια φραστική τροποποίηση κλπ; 
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας): 'Οχι, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο στο σύνολο; 
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας "Αμοιβαία Κεφάλαια Ακίνητης Περιουσίας Εταιρίες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία και άλλες διατάξεις" έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση, κατ' αρχήν, κατ' άρθρον και στο σύνολο και έχει ως εξής: (To κείμενο του ψηφισθέντος νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς τη ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Συνέχιση της συζήτησης επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών: α) Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2000. β) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 1998. γ) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 1998. Ο κ. Αγγουράκης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, αντίθετα απ' ό,τι πολλοί αυτές τις ημέρες μίλησαν στη Βουλή -και εννοώ όσους περιορίστηκαν ή εν πάση περιπτώσει αναφέρθηκαν στη σημαντικότητα αυτού του νομοσχεδίου λέγοντας ότι είναι ο πρώτος της νέας χιλιετίας- εμείς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας νομίζουμε ότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του προϋπολογισμού που τον κάνει και γι' αυτόν το λόγο να είναι ακόμα πιο αντιλαϊκός, πιο αντιδραστικός και θα έλεγα να αποτελεί και αυτός μια σημαντική συμβολή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα επεκτατικά και τα επεμβατικά και της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης αλλά και του ΝΑΤΟ, είναι ο Προϋπολογισμός ο οποίος συζητάμε σήμερα.
Θα προσπαθήσω να αναφερθώ σε ορισμένες μόνο πτυχές του Προϋπολογισμού αυτού, που αφορούν τις στρατιωτικές δαπάνες και τις δαπάνες που συνδέονται με τις 'Ενοπλες Δυνάμεις.
Θα πω προκαταβολικά ότι εμείς καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό και σε αυτό το σκέλος, όπως το τεκμηρίωσε πάρα πολύ καλά ο εισηγητής μας και συνολικά τον Προϋπολογισμό για το 2000. Τον καταψηφίζουμε γιατί, εκτός των άλλων, δεν θέλουμε να γίνουμε συνένοχοι σε αυτήν την ιμπεριαλιστική, επιθετική και επεμβατική πολιτική στην οποία αναφέρθηκα και πριν.
Πρέπει να σας πω ότι όχι μόνο σε μας, αλλά είμαι βέβαιος, συνολικά στον ελληνικό λαό και σε όσους από τους συμπατριώτες μας, μας παρακολουθούν, είτε μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης είτε μέσω του Ιnternet -με την ευκαιρία, να τους ευχηθούμε ό,τι καλύτερο για το νέο έτος- προκαλεί μεγάλη εντύπωση το ότι ενώ το γεγονός της χρονιάς που πέρασε ήταν αναμφίβολα ο βρώμικος πόλεμος ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, τον οποίο στήριξε η Κυβέρνηση και πήρε μέρος η χώρα μας, κανένας, μα κανένας δεν αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα αυτό.
'Ηθελα να σημειώσω ότι χαιρόμαστε για το γεγονός ότι και άλλες δυνάμεις, ακριβώς λόγω αυτού του πολέμου καταψηφίζουν αυτήν τη φορά τον Προϋπολογισμό στον τομέα των στρατιωτικών δαπανών.
Εισαγωγικά επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω την επισήμανση που είχαν κάνει έγκριτοι δικαστικοί και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, όσον αφορά το συγκεκριμένο πόλεμο, που σημειώσανε ότι πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ο επιθετικός πόλεμος με βάση τη βίαιη καταστροφή της ανθρώπινης ζωής, των πολιτιστικών μνημείων και ολόκληρων οικισμών.  Πρόκειται για το έγκλημα της γενοκτονίας με την εσκεμένη καταστροφή της υποδομής της σερβικής κοινωνίας, για έγκλημα με οικολογικές καταστροφές με τη χρήση τεχνολογίας πολέμου που προξενεί βλάβη στην υγεία και το φυσικό περιβάλλον.
Ακόμα να σημειώσουμε και τη δήλωση των είκοσι μελών του Συμβουλίου Επικρατείας που ξεκαθαρίζουν ότι η ελληνική Κυβέρνηση παραβίασε κατάφορα το Σύνταγμα, όταν διευκόλυνε τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα με τη διέλευσή τους από την ελληνική επικράτεια και όταν νέες αρμοδιότητες του ΝΑΤΟ που ψηφίστηκαν στη Σύνοδο Κορυφής της Ουάσιγκτον, ακόμα και εάν το καταστατικό κυρωθεί από τα κοινοβούλια των δεκαεννιά κρατών -πράγμα που δεν έγινε- θα επρόκειτο απλώς για προθέσεις των δεκαεννιά κρατών και όχι για απόφαση των εκατόν πενήντα οκτώ κρατών-μελών του Ο.Η.Ε.
'Ετσι ο μόνος έγκυρος διαχειριστής κρίσεων σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ήταν και παραμένει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οτιδήποτε άλλο γίνεται αντίθετα με την απόφαση και τη θέληση του Ο.Η.Ε. αποτελεί βαρύτατη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.
Φυσικά, το ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση συνολικά έχει μπει σε μία νέα κατάσταση όπως βεβαίως και το ΝΑΤΟ, το αντιληφθήκαμε όλοι μας με τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που έγινε τον Απρίλη για την οποία δεν πρέπει να κουραζόμαστε να λέμε ότι έχει πια νομιμοποιήσει την επιθετικότητα και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ εκτός ορίων και όχι μόνο αυτό, αλλά νομιμοποίησε για πρώτη φορά το λεγόμενο δικαίωμα στην επέμβαση, ακυρώνοντας έτσι εδαφική ακεραιότητα και εθνική ανεξαρτησία κρατών, κάτι που εξάλλου έπραξε στη Γιουγκοσλαβία και ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα δηλαδή, η εγκληματική συνδρομή της χώρας μας στον πόλεμο αυτό, ο οποίος εκτός των άλλων άλλαξε και τα σύνορα στα Βαλκάνια, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, αν δείτε τι έχει γίνει στο Κόσοβο και αν παρακολουθήσετε τι αποφάσισαν οι δεκαπέντε στο Ελσίνκι όσον αφορά την κατάσταση αυτή.  Δυστυχώς αυτές οι αρνητικές εξελίξεις συνεχίστηκαν παραπέρα με το γεγονός ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή 'Ενωση στις 25 Μαρτίου συμφώνησε με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη  Γιουγκοσλαβία και γι'αυτόν το λόγο δημαγωγούν  εκείνοι που βλέπουν άλλο ρόλο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης σε σχέση με το ΝΑΤΟ. Αυτές οι αρνητικές εξελίξεις παραπέρα κλιμακώθηκαν με την ψήφιση του περιβόητου πλέον Συμφώνου Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη το οποίο εκτός του ότι καθιερώνει τη συλλογική δικαιοδοσία διεθνών εκμεταλλευτικών οργανισμών, όπως είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα στα Βαλκάνια, προβλέπει ρητά την υποχρέωση των χωρών μελών να μην αδιαφορούν για τα εσωτερικά ζητήματα των άλλων χωρών, υπονοώντας ότι νομιμοποιείται η επέμβαση, κάτι εξάλλου που κατά κόρο ακούμε αυτές τις μέρες και έχουμε και τη συνδρομή της ελληνικής Κυβέρνησης σ'αυτό. Και αναφέρομαι βεβαίως στις "φιλότιμες" προσπάθειες που καταβάλλονται για την ανατροπή της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς.
Θα ήθελα σε όλα αυτά να προσθέσω ακόμη και τη δημιουργία της Βαλκανικής Ταξιαρχίας, να προσθέσω το γεγονός ότι η χώρα μας εξακολουθεί να στηρίζει την ύπαρξη πυρηνικών κεφαλών στον 'Αραξο, όπως και να τελειώσω με το αποκορύφωμα που είναι η πρόσφατη απόφαση του Ελσίνκι για τη δημιουργία του ευρωστρατού.
'Οσον αφορά αυτήν την τελευταία απόφαση, θα μου επιτρέψετε να καταθεσω στα Πρακτικά μία έκθεση της Δυτικοευρωπαϊκής 'Ενωσης, η οποία κατά λέξη λέει ότι τα τελευταία χρόνια οι διαδικασίες που έχουν σημειωθεί στις ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις είναι στην κατεύθυνση της "αύξησης της επαγγελματικότητάς τους με σκοπό να είναι πιο ευέλικτες και να μπορούν να αναπτύσσουν δραστηριότητες εκτός συνόρων". Γι'αυτόν το λόγο η Δυτικοευρωπαϊκή 'Ενωση επικαλείται την εμπειρία της Γαλλίας, "η οποία από το '62 έχει επέμβει είκοσι δύο φορές στην Αφρική και της Μεγάλης Βρετανίας στον πόλεμο των Φώκλαντς". Γι'αυτόν το λόγο και η Δυτικοευρωπαϊκή 'Ενωση θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές για τις οποίες μίλησα και πριν.
'Ετσι εξηγείται και η χθεσινή δήλωση του Υπουργού 'Αμυνας, του κ.               Τσοχατζόπουλου. Ελπίζω να έρθει στη Βουλή και να μας το διευκρινίσει.               Πάντως, αυτό που κρατήσαμε εμείς από τη δήλωσή του είναι ότι η Κυβέρνηση προβληματίζεται για την παραπέρα επέκταση του επαγγελματικού μισθοφορικού στρατού, άρα σε μία κατεύθυνση σαν αυτή που προβλέπει η Δυτικοευρωπαϊκή 'Ενωση και τα υπόλοιπα περί μείωσης της στρατιωτικής θητείας έμειναν μόνο στο θέμα των υποσχέσεων και στο να δούμε.
Γι'αυτούς τους λόγους πρέπει να σημειώσουμε ότι οι στρατιωτικές δαπάνες, οι οποίες κινούνται στο 10,4% περίπου του Κρατικού Προϋπολογισμού, ναι μεν προβλέπουν 51% αυτών των δαπανών για μισθούς και συντάξεις και βεβαίως υπάρχει μια αύξηση 8% για τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και 5% για τους συνταξιούχους, ωστόσο το τεράστιο πρόβλημα, το ταξικό πρόβλημα των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως συνολικότερα της ελληνικής κοινωνίας είναι το γεγονός ότι ο μισθός των φαντάρων παραμένει καθηλωμένος στο γελοίο ποσό του ενός χιλιάρικου το μήνα. Είναι απαράδεκτο. Ζητάμε η Κυβέρνηση να προχωρήσει στη γενναία αύξηση αυτού του μισθού, όπως επίσης θεωρούμε απαράδεκτο τον τρόπο που υπολογίζονται οι στρατιωτικές δαπάνες και τα εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία πρέπει να πούμε ότι δεν αναφέρονται πουθενά στον Προϋπολογισμό. Μόνο για φέτος είναι ένα ποσό, άλλο 1,3 τρισεκατομμύριο δραχμές που προέρχεται από έξοδα για το Eurofighter και για ξεχρέωση του εξοπλιστικού προγράμματος. Δεν με παίρνει ο χρόνος να μιλήσω περισσότερο. Απλώς θέλω να σημειώσω ότι αυτή η τακτική συνεχίζεται και τώρα. Βρισκόμαστε μπροστά στην έγκριση ενός νέου εξοπλιστικού προγράμματος για την επόμενη πενταετία ύψους τεσσάρων τρισεκατομμυρίων (4.000.000.000.000) δραχμών  και αυτή η κατάσταση συνεχίζεται.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι όσον αφορά το Ελσίνκι, βεβαίως πρόκειται περί σπουδαίας "επιτυχίας". Απλώς καταθέτω στα Πρακτικά τη γνωστή δήλωση της κυπριακής κυβέρνησης με την οποία καταγγέλλεται το γεγονός ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει θέσει τώρα πια και την Τουρκία ώστε να έχει λόγο για τα στρατεύματα του ΟΗΕ στην Κύπρο και με τον τρόπο αυτό να προωθείται η διχοτόμηση της Κύπρου. Ευχαριστώ. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χ. Αγγουράκης καταθέτει για τα Πρακτικά σχετικό έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).  
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Χυτήρης έχει το λόγο.  
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό δίνει την ευκαιρία να μπορεί να κάνει κανείς κάποιες πολιτικές σκέψεις, πολύ περισσότερο όταν βρισκόμαστε στο τέλος μιας ημερολογιακής εποχής μπροστά σε έναν καινούριο αιώνα.
Ποια είναι κατά την άποψή μου τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα που χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή και που θα χαρακτηρίσουν τα επόμενα χρόνια, τα γεγονότα τομές, τα ιστορικά γεγονότα ή η αλλαγή της σελίδας όπως έχει ειπωθεί; Το ένα είναι η επιτυχής σύγκλιση της χώρας με την Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση την οποία κανείς πλέον δεν αμφισβητεί, η οποία όμως για να επιτευχθεί έγινε μια υπερπροσπάθεια από την πλευρά της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μια επιτυχής υπερπροσπάθεια.
Στο γεγονός αυτό αναφέρεται συχνά η Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία, χωρίς η ίδια να έχει συμβάλει. Και αναφέρεται, θυμίζοντάς μας ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο παλιότερος είναι αυτός που έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ. Και είναι αλήθεια. Από τότε όμως  μέχρι σήμερα ποιος είναι αυτός ο οποίος πάλεψε μέσα στην ΕΟΚ για τα ελληνικά συμφέροντα; Ποιος είναι αυτός που πέτυχε αποφάσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση για τα ελληνικά συμφέροντα; Ποιός είναι αυτος που καθιέρωσε και αναβάθμισε το κύρος της Ελλάδος μέσα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση; Ποιος είναι αυτός που διεξήγαγε τρεις επιτυχημένες προεδρίες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης στην Ελλάδα; Προφανώς είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο από το 1981 και μετά με αίσθημα ευθύνης καθόρισε και πάλεψε μέσα στα πλαίσια της Ενωμένης Ευρώπης προκειμένου η Ελλάδα να φθάσει σήμερα εκεί που έχει φθάσει και να μπαίνει λίαν προσεχώς στη Νομισματική και Οικονομική 'Ενωση.
Το άλλο μεγάλο γεγονός, η αλλαγή της σελίδας στην εποχή, είναι οι αποφάσεις στο Ελσίνκι. Οι αποφάσεις στο Ελσίνκι που καθορίζουν την υποψηφιότητα της Τουρκίας ως μέλους της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης αλλάζουν το τοπίο έτσι όπως το ξέραμε σήμερα. Και το αλλάζουν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων τα οποία κατοχυρώνονται από την απόφαση του Ελσίνκι. Μπορεί να έχει κανείς τις αμφισβητήσεις του, μπορεί να έχει κανείς τις αμφιβολίες του όσον αφορά την Τουρκία και την πορεία της Τουρκίας. Είναι ένα άλλο θέμα. Για την Ελλάδα όμως, αυτό που μας ενδιαφέρει, το Ελσίνκι και οι αποφάσεις του είναι θετικές και σ' αυτήν την περίπτωση η Νέα Δημοκρατία νομίζω ότι υπολείπεται με τις θέσεις τις οποίες πήρε, θέσεις ουσιαστικά που ταυτίζονται με την πολιτική του ΔΗΚΚΙ ή του ΚΚΕ.
Μπροστά, λοιπόν, στο νέο αιώνα, μπροστά στα καινούρια γεγονότα, στην καινούρια εποχή, αυτό το οποίο βλέπουμε είναι από τη μια μεριά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ευθύνη να αντιμετωπίζει την πορεία αυτή και το μέλλον της χώρας και από την άλλη μεριά μέσα σε μια σύγχυση θα έλεγα πολιτικής, χωρίς πρόγραμμα και με θέσεις οι οποίες αλληλοσυγκρούονται, η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί ασθμένοντας.
Θα μπορούσα να προχωρήσω και σε άλλα θέματα παραδείγματος χάρη στον ίδιο τον Προϋπολογισμό, στα μέτρα ανακούφισης για τις ασθενέστερες τάξεις που ο Προϋπολογισμός αυτός κατοχυρώνει στα οποία μέτρα ποια ήταν η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Πρώτον, να κατηγορήσει την Κυβέρνηση ότι κάνει παροχές και αμέσως μετά να πει ότι πρέπει να δώσει περισσότερα και ότι αν ήταν η ίδια θα έδινε περισσότερα.
Ποιο άλλο θέμα πολιτικό της εποχής μπορούμε να συζητήσουμε στο οποίο η Νέα Δημοκρατία δεν έχει θέση ουσιαστικά ή ακολουθεί τα γεγονότα, μένοντας πολύ πίσω και στο χρόνο και στις θέσεις, ενώ θέλει να παρουσιάζεται ως ένα ανανεωμένο σύγχρονο κόμμα; Η ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας, παραδείγματος χάρη. Και σε αυτήν την περίπτωση -και είναι γνωστό σε όλους- η Νέα Δημοκρατία αδυνατεί και παλινδρομεί στο να πάρει μία ουσιαστική θέση, που κατοχυρώνει τα συμφέροντα της χώρας, κατοχυρώνει το πολίτευμα, τη δημοκρατία μας.
Ο νυν Πρόεδρος, ο Κωστής Στεφανόπουλος, αναγνωρίζεται απ'όλους για την επιτυχή του θέση και στάση ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η Νέα Δημοκρατία ενώ λέει και αυτή καλά λόγια για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εν τούτοις αδυνατεί να δηλώσει ότι τον ψηφίζει.
Για να μην πάμε μακριά όμως, χθεσινή είναι η ανακοίνωση ενός μέλους του Κοινοβουλίου, ανεξάρτητου τα τελευταία χρόνια, του Γιώργου του Σουφλιά, ο οποίος διακρίθηκε μέσα στο Κοινοβούλιο και διακρίνεται για την εντιμότητά του, για τον πολιτικό του λόγο και την πολιτική του στάση. Και αυτός όμως δυστυχώς από την ανακοίνωσή του φαίνεται ότι στις επόμενες εκλογές δεν συμμετέχει και επομένως δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή μέλος του Κοινοβουλίου και αυτό είναι λυπηρό φαινόμενο, όταν πρόκειται για τέτοια πρόσωπα όπως ο κ. Σουφλιάς. Και σε αυτό κάποιος ευθύνεται.
Αυτό που προσπαθώ να πω, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ από το 1981 και μετά, από τον Ανδρέα Παπανδρέου που ήταν ηγέτης του Κόμματος και όλη τη δεκαετία του '80 και από το 1994 και μετά ακολουθεί με συνέπεια μία πολιτική υπέρ της χώρας και υπέρ του λαού. Και την πολιτική αυτή την ακολουθεί και σήμερα και εμπρός στο 2000 με την Κυβέρνηση και με τον Πρωθυπουργό, τον Κώστα Σημίτη.
Ο Προϋπολογισμός και η ψήφισή του εντάσσεται μέσα στην πολιτική αυτή, που σημαίνει οικονομική σταθερότητα, που σημαίνει ασφάλεια της χώρας, ειρήνη, υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων, κοινωνική ευαισθησία. Και μην έρχεται εδώ η Νέα Δημοκρατία και κάνει συγκρίσεις απέναντι στην κοινωνική πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ και στη δική της. Τα γεγονότα είναι γνωστά και την ιστορία τη γνωρίζει κάθε 'Ελληνας. Επομένως, καλούμεθα να υπερψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό, διότι υπερψηφίζοντας τον Προϋπολογισμό, γινόμαστε θετικοί και δημιουργικοί απέναντι σε μία πορεία επιτυχή της χώρας μας και του λαού μας, μία πορεία που θα συνεχίσει την ανοδική της ακριβώς τάση και μέσα στον επόμενο αιώνα ο οποίος έρχεται.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Δήμας έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ: Κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Χυτήρης με πολύ γλαφυρό τρόπο δεν μας είπε τίποτα για τον Προϋπολογισμό.
Στα πολύ λίγα λεπτά τα οποία έχω, θα ήθελα να πω ορισμένα πράγματα για τον αγροτικό τομέα της οικονομίας, ο οποίος, όπως φαίνεται, δεν είναι στις ψηλές προτεραιότητες της Κυβέρνησης Σημίτη. Η Κυβέρνηση αυτή δεν αποδίδει σημασία στην ελληνική γεωργία. Δεν ξέρω, ίσως αυτό να οφείλεται σε μία αντιπάθεια την οποία έχει ο κ. Σημίτης, που διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας στην πιο κρίσιμη φάση αμέσως μετά την ένταξη το 1981 και κατά αυτόν τον τρόπο παραμελεί τον τομέα εκείνον στον οποίο τόσο παταγωδώς απέτυχε. Γιατί πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αγρότες ανάγονται σε εκείνη την περίοδο, που ενώ ήλθαν τόσοι πόροι στην ελληνική αγροτική οικονομία, δεν κατάφερε να τους αξιοποιήσει ο κ.  Σημίτης που ήταν τότε τριτοκοσμικός.
Η περιφρόνηση αυτή προς τον αγροτικό τομέα φαίνεται και από την εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού, στην οποία οι αναφορές στον αγροτικό τομέα είναι ελάχιστες και οι πιστώσεις για τα αναπτυξιακά έργα είναι περιορισμένες, είναι μειωμένες, ενώ για τις λειτουργικές δαπάνες είναι αυξημένες.
Επίσης, από τις πέντε εισηγητικές εκθέσεις των εισηγητών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι καίτοι είναι Βουλευτές επαρχίας, εν τούτοις βρισκόμενοι σε αμηχανία να υπερασπιστούν τον τομέα της κυβερνητικής δραστηριότητας, δεν αναφέρουν, στις δεκάδες σελίδες των γραπτών εισηγήσεών τους, ούτε μια παράγραφο στον αγροτικό τομέα. Από τις προφορικές εισηγήσεις, ένας μόνο εξ' αυτών είπε κάτι για το θέμα των αγροτικών συντάξεων, γιατί η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται συνήθως μόνο προεκλογικά και κάνει προεκλογικές εξαγγελίες με σκοπό να υφαρπάξει την ψήφο των Ελλήνων αγροτών, πράγμα το οποίο όμως, δεν θα το καταφέρει αυτήν τη φορά.
Ακόμη ήθελα να πω ότι ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, στην ομιλία του, δεν βρήκε κουβέντα να πει για τον αγροτικό τομέα. Η μόνη φορά που χρησιμοποίησε τη λέξη "αγρότης" ήταν όταν είπε ότι η οικονομική ανάπτυξη θα ωφελήσει μεταξύ άλλων και τους αγρότες. Δεν εξήγησε όμως, γιατί τα τελευταία χρόνια, ενώ είχαμε αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, εν τούτοις το αντίστοιχο εθνικό αγροτικό προϊόν, μειώθηκε κάθε μια από αυτές τις χρονιές.
Θα περίμενε κανείς ότι ίσως ο Υπουργός Γεωργίας στην ομιλία του θα μας έλεγε τις απαντήσεις για το πώς ο συζητούμενος Προϋπολογισμός βοηθάει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του αγροτικού τομέα, αλλά δυστυχώς ο κ. Ανωμερίτης δήλωσε ενώπιον της έκπληκτης Βουλής ότι δεν πρόκειται να αναφερθεί στο συζητούμενο Προϋπολογισμό, αλλά θα μιλήσει για τις αναγκαίες ρίξεις και τομές, για τα μακροπρόθεσμα προγράμματά του, την μακροπρόθεσμη, πολυσύνθετη ανάπτυξη της υπαίθρου, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και μια σειρά άλλων θεμάτων, τα οποία θα μπορούσε να ακούσει κανείς από οποιονδήποτε άλλον και έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα και έχουν γίνει άπειρες ομιλίες για το πώς πρέπει να βελτιωθεί μακροπρόθεσμα ο αγροτικός τομέας.
Ξεχνάει όμως, ο κ. Ανωμερίτης και οι Υπουργοί της Κυβέρνησης, ότι οι 'Ελληνες αγρότες, όπως και οι άλλοι 'Ελληνες, δεν τρώνε μακροπρόθεσμα, τρώνε καθημερινά. Και τα προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν οι αγρότες είναι σημερινά, τωρινά, παρόντα και αναμφίβολα θέλουν και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση, αλλά πρέπει κάτι να γίνει και τώρα για να μπορέσουν να καλύψουν οι 'Ελληνες αγρότες τις ανάγκες της καθημερινής ζωής.
Aυτό δήλωσε από τον υπουργικό του θώκο και το Υπουργείο Γεωργίας, στα υψηλά γραφεία  στα οποία είναι ο κ. Ανωμερίτης, δεν το αντιλαμβάνεται. Και μάλιστα είναι χαρακτηριστικό το ότι ο κ. Ανωμερίτης ον Υπουργός Γεωργίας, είπε το τι πρέπει να κάνει ο Υπουργός και το τι πρέπει να κάνει το Υπουργείο στον τομέα της γεωργίας. Εδώ μου θυμίζει παλαιότερο Υπουργό Γεωργίας, ο οποίος όταν έμαθε τη διαφορά μεταξύ κορινθιακής σταφίδας και σουλτανίνας θεώρησε τον εαυτό του ειδικό στα αγροτικά θέματα και απέκτησε και τη σχετική αυτοπεποίθηση του εμπειρογνώμονα και έτσι συμπεριφέρεται.  Μας είπε ο κ. Ανωμερίτης ότι πρέπει να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας. Ευχαριστούμε πολύ! Αυτό είναι κάτι το οποίο αναμφίβολα πρέπει να γίνει. Δεν μας είπε όμως πώς θα γίνει.
Η Νέα Δημοκρατία -και αυτό είναι απάντηση και στον κ. Χυτήρη και σε αυτά που κατ' επανάληψη ακούμε, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πρόγραμμα-έχει εμπεριστατωμένο πρόγραμμα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας. Το έχουμε πει κατ' επανάληψη όχι μόνο τώρα, αλλά από χρόνια και επαναλαμβάνουμε και το λέω για να θυμηθεί και ο αγροτικός κόσμος της χώρας.
Το πρώτο πράγμα το οποίο πρέπει να κάνει είναι η μείωση του κόστους της αγροτικής παραγωγής. Και έχουμε αναφέρει συγκεκριμένα μέτρα τα οποία είναι άμεσης εφαρμογής. Να μειωθεί η τιμή του ρεύματος της ΔΕΗ, να πληρώνει το 50% ο 'Ελληνας αγρότης, όπως γίνεται και στο εξωτερικό. Στην Ολλανδία παραδείγματος χάρη υπάρχουν τα θερμοκήπια, τα οποία θερμαίνονται με φυσικό αέριο που το παίρνουν σχεδόν τσάμπα γι' αυτό και μπορούν και παράγουν ντομάτες οι Ολλανδοί, οι οποίες ανταγωνίζονται τις δικές μας ντομάτες που έχουμε τον ήλιο αλλά δεν μπορούν να παραχθούν το χειμώνα, γιατί χρειάζονται πετρέλαιο.
'Εχουμε πει ότι πρέπει να καταργηθεί για τους αγρότες ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καυσίμων. Αυτό θα οδηγούσε σε μια μείωση των καυσίμων κατά 40% για τους αγρότες.
'Εχουμε πει ότι πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ για τα αγροτικά μηχανήματα από το 18% στο 8%. Μπορεί να γίνει και να έχει άμεση εφαρμογή. Δεν θα μειώσει δε τα φορολογικά έσοδα γιατί μπορεί να μειωθεί ο φόρος αλλά με τις περισσότερες πράξεις που θα γίνουν, περισσότερες αγορές θα αυξηθεί ουσιαστικά το φορολογικό έσοδο το οποίο θα έχει εξ' αυτής της πηγής η Κυβέρνηση.
'Εχουμε πει επίσης ότι πρέπει να καταργηθεί ή να μειωθεί δραστικά ο φόρος κληρονομιάς, γονικής παροχής, δωρεάς, μεταβίβασης γης προς τους αγρότες. Κατ' αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δίνουμε την ευκαιρία στον αγρότη να αποκτήσει μεγαλύτερο κλήρο, γιατί είναι γνωστό ότι το πρόβλημα του μικρού κλήρου είναι από τα βασικά που αντιμετωπίζουν οι 'Ελληνες αγρότες αλλά απαλλάσσεται και από ένα πρόσθετο κόστος.
Τέλος, κύριοι συνάδελφοι, επειδή δεν προλαβαίνω σ' αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα θα ήθελα να πω και μία λέξη για το τρικ που έκανε ο κ.  Ανωμερίτης σχετικά με το αγροτικό εισόδημα. Είπε ότι ναι μεν μειώθηκε το αγροτικό εισόδημα τα τελευταία χρόνια, την τελευταία δεκαετία του '90 κατά 1,3% αλλά μειώθηκε και στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Δεν αληθεύει αυτό.  Στις ευρωπαϊκές χώρες τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης το μέσο αγροτικό εισόδημα αυξήθηκε τη δεκαετία αυτή 10%. Αντίθετα στη χώρα μας ο κ. Ανωμερίτης είπε ότι τη δεκαετία του '90 μειώθηκε κατά 1,3% η πραγματικότητα όμως είναι -και την αποκρύπτει προσπαθώντας να δημιουργήσει σύγχυση- ότι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας το αγροτικό εισόδημα αυξήθηκε και αντίθετα μειώθηκε φραστικά τα τελευταία χρόνια, κατά 2,5% το 1996, 3,9% το 1997, 4,4% πέρυσι. Και αναμφίβολα θα μειωθεί και το 1999 και αν δεν αλλάξει η Κυβέρνηση και αν δεν έρθει η Νέα Δημοκρατία το αγροτικό εισόδημα δεν πρόκειται να βελτιωθεί.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση "Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο" είκοσι εφτά μαθητές και ένας συνοδός δάσκαλος από το 101ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει! (Χειροκροτήματα) Ο κ. Βλασσόπουλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι γνωστό ο Κρατικός Προϋπολογισμός είναι ο βασικός θεσμός μέσω του οποίου το κράτος επιτελεί τις λειτουργίες του. Αποτελεί εργαλείο προγραμματισμού ορθολογικής διαχείρισης του δημόσιου χρήματος και διαφάνειας. Επιτελεί όμως και καταγράφει τα οικονομικά επιτεύγματα του λαού όπως αυτά μεταφέρονται, καταγράφονται και απεικονίζονται με την ψυχρή αλήθεια των αριθμών.
Ο συζητούμενος Προϋπολογισμός του 2000 είναι πράγματι ένας ιστορικός Προϋπολογισμός γιατί είναι ο τελευταίος του τελευταίου χρόνου της δεύτερης μετά Χριστό χιλιετίας, ο τελευταίος που συντάσσεται σε δραχμές και ο τελευταίος που συντάσσει η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ο επόμενος που θα συντάξει επίσης η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γιατί είναι βέβαιο πως νικητής των επόμενων εκλογών του 1999 όποτε αυτές γίνουν, θα είναι πάλι το ΠΑΣΟΚ, θα είναι στο ευρωπαϊκό νόμισμα, σε ευρώ.
Ακόμη αυτός ο Προϋπολογισμός σηματοδοτεί την ασφαλή πορεία της χώρας μας προς την Οικονομική Νομισματική 'Ενωση και απεικονίζει την επώδυνη πορεία, τις δυσβάστακτες θυσίες και τη μεγαλιώδη ευτυχή προσπάθεια του ελληνικού λαού να κερδίσει με το σπαθί του αυτό το πολύτιμο "εισιτήριο", το πολυπόθητο εισιτήριο που δικαιώνει την Κυβέρνηση και το λαό για την ισότιμη συμμετοχή της χώρας στο υπερεθνικό, οικονομικό σύνολο των χωρών που συναποτελούν την Ευρωπαϊκή 'Ενωση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας αντιπαρέλθουμε με καλή προαίρεση και καλή πίστη τις καταστροφολογικές προσεγγίσεις της Αντιπολίτευσης, της μείζονος και της ελάσσονος που είδαν και σ' αυτόν τον Προϋπολογισμό, όπως συμβαίνει κάθε φορά, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια και φοβούμαι ότι θα συμβαίνει και τα επόμενα, κατακλυσμούς και συμφορές.
Kαι τι δεν είπαν και πώς δεν τον απεκάλεσαν! Δανείζομαι μερικές προσδιοριστικές εκφράσεις "εικονικός", "ψεύτικος", "έωλος", "αιωρούμενος", "αντιλαϊκός", "αντικοινωνκός", "ταξικός" κλπ. της Αντιπολιτεύσεως, που ξέχασε να πει ότι την καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας την αναγνωρίζουν όλοι οι καλοπροαίρετοι στη χώρα μας και την επιβεβαιώνουν διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή 'Ενωση που περιμένει την Ελλάδα να μπει ως ισότιμο μέλος στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις μεμψιμοιρίες και τις μίζερες αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες και ας δούμε τον Προϋπολογισμό στις πραγματικές και στις σωστές του διαστάσεις.
Πράγματι, με τον Προϋπολογισμό του 2000 η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ολοκληρώνει με επιτυχία την τιτάνια και συλλογική προσπάθεια της χώρας για ισότιμη ένταξή της στην ΟΝΕ και μάλιστα με όρους πραγματικής και όχι ονομαστικής σύγκλισης και βεβαίως με επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχτ και όχι με δεσμευτικές πολιτικές διαβουλεύσεις που υποχρεώνουν σε δουλεία και σε δεσμεύσεις.
Η προσπάθεια αυτή υπήρξε απόρροια, υπήρξε συνέπεια και αποτέλεσμα μιας μεθοδικής και ανένδοτης πολιτικής εμμονής της Κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, με αδιαπραγμάτευτους άξονες την ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη που αποτελεί προϋπόθεση και διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή.
Με την πολιτική αυτή έγινε εφικτό: Να αυξηθεί το μέσο βιοτικό επίπεδο  των Ελλήνων από το 58% του ευρωπαϊκού μέσου όρου το 1990, σε 70% το 1999.  Να επιτευχθεί με ταχύτερους ρυθμούς η δημιουργία θέσεων εργασίας απ' ό,τι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Να επιλεγεί ένας ισορροπημένος σχεδιασμός, που επιτυγχάνει τη δημοσιονομική εξυγίανση με ελάφρυνση των φορολογικών βαρών και ενίσχυση των δαπανών κοινωνικού, αμυντικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα.
Ο Προϋπολογισμός του 2000 που συζητούμε είναι προϋπολογισμός ένταξης, ανάπτυξης, αλληλεγγύης και θα έλεγα λελογισμένα αναδιανεμητικός.
Θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ με τις κοινωνικές δαπάνες, που είναι οι δαπάνες για την ασφάλιση, την υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση, τη στεγαστική στήριξη, την προστασία από την ανεργία κλπ., όπως αυτές καταγράφονται στον συζητούμενο Προϋπολογισμό. Πράγματι, αυτές οι δαπάνες του κοινωνικού κράτους, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., παρουσιάζουν συνεχή ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, τόσο κατά κατηγορία, όσο και στο σύνολο, ανοδική πορεία που προσεγγίζουν τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Το 1993 οι κοινωνικές δαπάνες ήταν μόνο 1,8 τρισεκατομμύρια δραχμές.  Το 2000 θα πλησιάσουν τα 4.000.000.000.000 δραχμές. Οι δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση αυξάνονται για φέτος κατά 12,1% σε ποσό 144.000.000.000. Οι δαπάνες για την υγεία, πρόνοια κατά 4,6% που σημαίνει 51.000.000.000 δραχμές περισσότερα.  Οι δαπάνες για την παιδεία κατά 7,4% σε ποσό 91.000.000.000 περισσότερα από το 1999.
Θα αναφέρω μερικά αριθμητικά στοιχεία που έχουν σχέση με την παιδεία, επειδή η παιδεία  βρίσκεται σε κρίσιμο πραγματικά σημείο τον τελευταίο καιρό, τα τελευταία χρόνια. Το 1993 το μερίδιο για την παιδεία ως ποσοστό του Α.Ε.Π. ήταν 3,1%. Το 2000 θα φθάσει το 3,5%. Το 1995 είχε χρηματοδοτηθεί η παιδεία με 836.000.000.000 δραχμές, το 2000 με 1.400 δισεκατομμύρια. Μέσα σε μία πενταετία παρατηρείται αύξηση κατά 72%.
Θα ήθελα επίσης να δώσω μερικά στοιχεία για την ανεργία και την κοινωνική πολιτική προώθησης της απασχόλησης. Πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε η εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την απασχόληση με έμφαση και αιχμή τους νέους, τις γυναίκες, τους μακροχρόνια ανέργους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
'Ετσι υλοποιούνται προγράμματα που δημιουργούν περίπου πέντε χιλιάδες θέσεις απασχόλησης το μήνα.
Επειδή δεν με παίρνει ο χρόνος, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω τελειώνοντας πως το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου και το 1996 ο Κώστας Σημίτης έδωσαν και δίνουν τη μάχη για τη νέα Ελλάδα. Τα βήματα υπήρξαν πράγματι γοργά και αποτελεσματικά.
Η Κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός κατόρθωσαν την ουσιαστική ανόρθωση της οικονομίας. Μπορούν τώρα βεβαίως να σκύψουν με μεγαλύτερη άνεση με το ίδιο όμως ενδιαφέρον στα προβλήματα των οικονομικά αδυνάτων.  Τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός πριν από τη Διεθνή 'Εκθεση Θεσσαλονίκης και κατά τη διάρκεια της Εκθέσεως, είναι γνωστά.
Ο Προϋπολογισμός του 2000 κινείται αποφασιστικά σ' αυτήν την κατεύθυνση ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στους αγρότες, στους χαμηλοσυνταξιούχους, στην παιδεία και υγεία. 'Ισως κάποιοι πουν πως δίνετε λίγα, δίνετε ψίχουλα. Τους απαντάμε είναι μόνο η αρχή.
Με αυτές τις σκέψεις κλείνω λέγοντας πως θα υπερψηφίσω τον Προϋπολογισμό του 2000.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Καψής έχει το λόγο.  
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, μιλάω κάθε χρόνο στον Προϋπολογισμό και είναι η πρώτη φορά που θα τολμήσω να μιλήσω χωρίς ειδική προετοιμασία. 'Οχι από τεμπελιά αλλά από αναγνώριση της ιδιομορφίας αυτής της ετήσιας συζήτησης.
Είναι αδύνατον, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, ένα τόσο βασικό νομοθέτημα να το μελετήσουμε σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα που μας δίνετε και κυρίως να εκφράσουμε συνολική άποψη μέσα σε οκτώ ή δέκα λεπτά.  Οι εισηγήσεις των εισηγητών των κομμάτων καθόλου δεν μας βοηθούν για τη διαμόρφωση γνώμης. Είναι διαμετρικά αντίθετες. Καταστροφή από τη μία, ευφορία από την άλλη. Σε γενικές γραμμές όλοι έχουν δίκιο και μη με ρωτήσει η κ. Μπενάκη πώς είναι δυνατόν να έχουν δίκιο όλοι, γιατί θα της απαντήσω όπως ο Νοστραντίν "και εσύ έχεις δίκιο". Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουμε ακόμα λύσει το φιλοσοφικό ερώτημα, αν το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Υπάρχει όμως μία δυσάρεστη για την Αντιπολίτευση πραγματικότητα ότι το ποτήρι φέτος έχει νερό. Είτε το λέμε μισοάδειο είτε μισογεμάτο, έχει νερό.
Εγώ, κύριε Υπουργέ, θα μείνω μόνο σε μία πτυχή του Προϋπολογισμού μας που την έθιξε χθες ο συνάδελφός μας κ. Οικονόμου. Πηγαίνουμε στον Ιούνιο του 2000 τη στιγμή κατά την οποία θα είμαστε μέσα στην ΟΝΕ, τη στιγμή που θα έχουμε εκχωρήσει το μεγάλο όπλο άσκησης οικονομικής πολιτικής, τη δημοσιονομική μας πολιτική στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, έχοντας πίσω μας πολλά άλυτα προβλήματα και κυρίως το θέμα της ανεργίας.
Σέβομαι, εκτιμώ και χειροκροτώ όλες τις προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Φοβάμαι όμως και -ακούστε τη γνώμη ενός μη ειδικού, μη οικονομολόγου- αλλά ενός ανθρώπου που ζει μέσα στην ανεργία. Οι κλασικές μέθοδοι αντιμετώπισής της, ειδικά για τη μορφή της ανεργίας που έχουμε στην Ελλάδα, δεν οδηγούν σε ταχεία επίλυση του προβλήματος.
Είπε χθες ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ότι γίνονται νέες επενδύσεις προσανατολισμένες στο νέο περιβάλλον και το νέο ρόλο της Ελλάδας στη βόρεια Ελλάδα. Ερωτώ, όσες επενδύσεις θα γίνουν στη βόρεια Ελλάδα, πώς θα αντιμετωπισθεί η τρομακτική ανεργία που φθάνει το 30% με 35% στη μείζονα περιοχή του Πειραιά; Υπάρχει το μεγάλο και το ειδικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας καθυστερημένα -άλλες χώρες το αντιμετώπισαν νωρίτερα και οξύτερα ίσως- της λεγόμενης μακροχρόνιας ανεργίας, ουσιαστικά της αποστράτευσης των άνω των πενήντα ετών. Αυτοί δεν έχουν ούτε το χρόνο να μετεκπαιδευτούν ούτε τη δυνατότητα να μετακομίσουν σε άλλες περιοχές αναπτυσσόμενες. Πώς θα αντιμετωπισθεί; Είμαστε έτοιμοι, κύριε Υπουργέ, να προσθέσουμε στην οικονομίστικη σκέψη μας και πολιτική μας θάρρος και φαντασία; Να αντιμετωπίσουμε το ειδικό αυτό πρόβλημα; Διάβαζα μέσα στον Προϋπολογισμό που μας δώσατε,  ένα άλλο ειδικό πρόβλημα. Οι γυναίκες έχουν ανεργία μεγαλύτερη των ανδρών, είναι περίπου 13% και κάτι.
Κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, η πραγματικότητα είναι ότι δεκάδες χιλιάδων γυναικών εργάζονται για εκατό, εκατόν πενήντα, διακόσιες χιλιάδες δραχμές και διαθέτουν το 70% με 80% του εισοδήματος αυτού εκ της εργασίας τους στο να αντιμετωπίσουν τη δαπάνη οικιακής βοηθού.
'Οταν, λοιπόν, δημιουργούμε τέτοιες θέσεις εργασίας, χρηματοδοτούμε μόνο κατά 30% την Ελληνίδα εργαζόμενη και συνήθως κατά 70% εργαζόμενες άλλων χωρών. 'Εχουμε το θάρρος και τη φαντασία να επιδοτήσουμε την εργαζόμενη μητέρα και να πάψει να είναι εργαζόμενη, διότι θα είναι εργαζόμενη στο σπίτι της και με άλλο τρόπο; Είπα ότι δεν είμαι ειδικός οικονομολόγος. Δεν χρειάζεται, όμως, οικονομική σκέψη για να δούμε ότι την ανεργία, την οποία πολεμάμε με τις επενδύσεις και με άλλα προγράμματα, ταυτόχρονα την υποβοηθούμε.
'Ενας τρόπος επενδύσεων είναι και του χρηματιστηρίου. Αλλά τα έσοδα του χρηματιστηρίου, αυτό που αποκαλέσατε λαϊκό καπιταλισμό, επενδύονται κατά 40% μόνο και είναι πολύ αμφίβολο αν στην πραγματικότητα υπερβαίνει το 20%.
Ξέρετε ποιο είναι το αποτέλεσμα, κύριοι συνάδελφοι; 'Οτι τα τεράστια ποσά που βλέπετε να παίζουν στο χρηματιστήριο, αφαιρούνται από την κατανάλωση, η οποία ευθέως οδηγεί στην αύξηση της παραγωγής και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Δεν αναφέρω θεωρητική τοποθέτηση ή κανένα τσιτάτο οικονομολόγου. Είδαν τα μάτια μου πέρσι τουριστική περιοχή, όπου άλλοτε αγωνιζόσουν να βρεις μια καρέκλα, να είναι άδεια. Και όταν ρώτησα γιατί, μου λένε "όλοι παίζουν στο Χρηματιστήριο, ακόμη και τα χρήματα του φαγητού που θα έτρωγαν στην ταβέρνα τα επένδυαν. Και οι ταβέρνες που έκλεισαν ή θα κλείσουν δημιουργούν νέους ανέργους.
Συνεπώς, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, αν είχαμε μία άλλη διαδικασία συζήτησης του Προϋπολογισμού θα σας ζητούσα να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα διαφορετικά, αυξάνοντας, δηλαδή ενισχύοντας την κατανάλωση.  Και μην κοροϊδευόμαστε, όχι με τη μείωση των τιμών του αυτοκινήτου. Προς  Θεού! Αυτό αυξάνει την κατανάλωση των χωρών που έχουν ξένες βιομηχανίες.  Αυτό μπορεί να γίνει μειώνοντας τους έμμεσους φόρους και αυξάνοντας τη λαϊκή κατανάλωση, που πηγαίνει στην ελληνική παραγωγική μηχανή.
Θα ήθελα να κάνω και μία τελευταία ακόμη παρατήρηση, όσο προλαβαίνω. Ορθώς η Κυβέρνηση προχώρησε σε ιδιωτικοποιήσεις, σε μετοχοποιήσεις, αλλά έχω φοβερές ανησυχίες. Υπάρχουν περιπτώσεις, που μπορούμε να βρούμε αμέσως χίλιες θέσεις εργασίας και αναφέρω κάτι που το ξέρει ο κύριος Υπουργός. Θα μπορούσαμε να δώσουμε αύριο στην πιο ταλαιπωρημένη από την ανεργία περιοχή την Σαλαμίνα και το Πέραμα, χίλιες περίπου θέσεις εργασίας, αν επανδρώναμε και δραστηριοποιούσαμε τον πολεμικό ναύσταθμο. Δεν το κάνουμε και μας στοιχίζει εννέα δισεκατομμύρια (9.000.000.000) δραχμές κατ' έτος παραπάνω ποσόν που πηγαίνει στην ιδιωτική πρωτοβουλία στο ιδιωτικό κέρδος.  Γι' αυτό άρχισα λέγοντας ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για τον Προϋπολογισμό μέσα σε οκτώ λεπτά και με την ειδική πολιτική σημασία που έχει ο Προϋπολογισμός. Διαφορετικά εγώ θα εξέφραζα αντιρρήσεις σε ορισμένα κονδύλια της άμυνας για να επισημάνω την αντίθεσή μου στην αντιμετώπισή τους.
Αλλά προς Θεού! Σαν σύνολο ο Προϋπολογισμός αντικατοπτρίζει την επιτυχία της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης και επειδή έχω το θάρρος να πω, πέρυσι τον ψήφισα με επιφυλάξεις, σήμερα θα τον ψηφίσω χωρίς καμία επιφύλαξη και κυρίως το άλμα προς τα εμπρός. Αν έκανα τις παρατηρήσεις μου είναι μήπως επηρεάσω τους οικονομικούς Υπουργούς και σκεφθούν κάπως διαφορετικά μακριά από τους πίνακες και τους ισολογισμούς και τις προσθαφαιρέσεις και κοντά στις πραγματικές ανάγκες. Ευχαριστώ.  (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Καψή.
Ο Βουλευτής Δράμας κ.Σταύρος Παπαδόπουλος έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπε χθες ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας τελειώνοντας το λόγο του ότι αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα των οραμάτων.
Εγώ όμως απ'ό,τι βλέπω και απ'ό,τι ξέρω από τα πολλά οράματα των τελευταίων ετών που χρόνια ακούει ο ελληνικός λαός από τον κ. Σημίτη και την Κυβέρνησή του έμειναν μόνο δύο, τα οράματα της λιτότητας και τα οράματα της ανεργίας του ελληνικού λαού που οδήγησαν στη φτώχεια και τη μιζέρια, στην απόγνωση και τη φοβία ωσάν να μην υπήρχε άλλος δρόμος για τη σύγκλιση της οικονομίας μας με τις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και επέκεινα την είσοδό μας στην ΟΝΕ.
Τα οράματα κοινωνικής δικαιοσύνης του κράτους-πρόνοιας, του κράτους δικαίου και αγάπης, του κράτους που υπόσχεται στους πάντες τα πάντα δια της κομματικής νομενκλατούρας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έγιναν οι εφιάλτες και τα όνειρα θερινής νυκτός και οδήγησαν στη φτώχεια και την εξαθλίωση τον ελληνικό λαό και έγιναν οράματα κοινωνικής απαξίωσης και αδικίας οδηγώντας ένα ΠΑ.ΣΟ.Κικό κράτος ολιγωρίας αδικίας και ρουσφετολογίας, σε ένα κράτος κοινωνικά άδικο και φοροεισπρακτικό, σε ένα κράτος που έγινε ο εχθρός του λαού εξοντώνοντας τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες, που μαζί με τους γεωργοκτηνοτρόφους είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, Αλλά και τους αστυνομικούς και τους στρατιωτικούς και τους πυροσβέστες και τους ιερωμένους της ορθοδοξίας και απ'όλο αυτό το φάσμα μόνον αυτούς. Και όλα αυτά γίνονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι με τον Προϋπολογισμό του 2000 που οδηγεί την Ελλάδα και τους 'Ελληνες στην τρίτη χιλιετηρίδα χωρίς προοπτική και ελπίδα, γιατί είναι πλαστός ως προς τα στοιχεία, κοινωνικά άδικος και ανάλγητος, που οδηγεί σε οικονομικά αδιέξοδα χωρίς προοπτική ανάπτυξης. Aπόδειξη η μεγάλη ανεργία στην οποία αναφέρθηκε προηγουμένως και ο κ. Καψής που μαστίζει τον τόπο, αναποτελεσματικός, που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους σκορπίζοντας απελπισία και δυστυχία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ.  Σημίτης με τον παρόντα Προϋπολογισμό δεν ασχολείται με το σκληρό πυρήνα του οικονομικού προβλήματος. Δεν επιχειρεί καμία διαρθρωτική αλλαγή για ριζική λύση του δημοσιονομικού και φορολογικού προβλήματος  και κατ'επέκταση του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας και ο σκληρά δοκιμαζόμενος ελληνικός λαός. Καμία αποκρατικοποίηση δεν προχωράει, όπως πρέπει στα βαθμό που πρέπει να γίνει για την Ελλάδα και καλείται ο ελληνικός λαός να πληρώσει όλους αυτούς τους κρατικοδίαιτους της κομματικής νομενκλατούρας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως είναι οι "Κολλάδες" της Αθήνας, όπως είναι οι του Ο.Σ.Ε., της Ολυμπιακής, με ποσά -παρακαλώ- που αγγίζουν τα τρία τρισεκατομμύρια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι εισηγητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναφέρουν ότι η ασκούμενη οικονομική πολιτική αποβλέπει στη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και στην εμπέδωση του κλίματος φορολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Και ερωτώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φορολογική δικαιοσύνη, όταν μένουν εκτός φορολογίας οι πραγματικά έχοντες και κατέχοντες, τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα προς τους οποίους χαρίζετε τρισεκατομμύρια και κλείνετε στις φυλακές φτωχούς και ανήμπορους και πολύτεκνους ακόμη, όταν οφείλουν λίγες εισφορές προς το ΙΚΑ και το ΤΕΒΕ;  Είναι φορολογική και κοινωνική δικαιοσύνη να χαρίζεις χρέη συγγενών Υπουργών και άλλων φίλων τέως Υπουργών, όπως στη Θεσπρωτία, με την αιτιολογία ότι είναι παραμεθόριες περιοχές; Σαν να μην υπάρχουν άλλες παραμεθόριες περιοχές στην Ελλάδα, σαν να μην υπάρχουν τα νησιά μας απέναντι απο την Τουρκία, σαν να μην υπάρχει η Ξάνθη, η Φλώρινα, η Καστοριά, ο 'Εβρος και, αν θέλετε, η απομονωμένη εντελώς ιδιαίτερη πατρίδα μου, η Δράμα.
Είναι κοινωνική δικαιοσύνη να αφαιρείτε από τους συνταξιούχους του ΟΓΑ που παίρνουν ψίχουλα -τριάντα χιλιάδες δραχμές το μήνα- το ποσό των δυόμισι χιλιάδων δραχμών για περίθαλψη, αντί να δώσετε και σ'αυτούς τους πιο χαμηλόμισθους, αν θέλετε, συνταξιούχους, το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως πολύ ορθά πρότεινε ο Αρχηγός μας, ο Κώστας ο Καραμανλής; Στον αγροτικό τομέα είναι γνωστό σε όλους μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι γεωργοκτηνοτρόφοι στη χώρα μας βρίσκονται σήμερα σε άθλια οικονομική κατάσταση. Τα χρέη τους προς την ΑΤΕ, που τα περισσότερα είναι πανωτόκια, ανέρχονται σε τέτοια ποσά, που είναι αδύνατο να εξοφληθούν με την αγροτική πολιτική που ακολουθείτε, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι γεωργοκτηνοτρόφοι της χώρας μας να χάσουν τα σπίτια τους από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Θεός μας έπλασε κατ'εικόνα και ομοίωση. Οι κτηνοτρόφοι έχουν μεν την εικόνα του Θεανθρώπου, εσείς όμως, κύριε Υπουργέ, με την αλόγιστη και ανάλγητη πολιτική σας όλα αυτά τα χρόνια, τους εξομοιώσατε με ζώα, τους καταντήσατε ανθρωπόμορφα ζώα. Και τα ζώα ακόμη που εκτρέφουν μέσα στους στάβλους περνούν καλύτερα από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους.
Αυτό, κύριε Υπουργέ, σημαίνει ότι χάσατε κάθε ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας. 'Ηρθε η ώρα, λοιπόν, όλοι εμείς, σαν άνθρωποι πλασμένοι κατ'εικόνα και ομοίωση του Θεανθρώπου, να δώσουμε την αγάπη μας στους τόσο αδικημένους αυτούς συνανθρώπους μας και να τους βοηθήσουμε για να τους βγάλουμε από τα αδιέξοδα που βρίσκονται στις δύσκολες αυτές στιγμές.  Δεν είναι ντροπή, κύριε Υπουργέ, να εφαρμόσετε το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, αυτό που εξήγγειλε πρόσφατα ο Αρχηγός μας, αν θέλετε, στα Γρεβενά ή χθες ακόμα στη Μαγνησία. Δεν είναι κακό να ρυθμίσετε τα χρέη τους καταργώντας όλα τα πανωτόκια και όλους τους τόκους ποινής και όλους τους τόκους υπερημερίας. Αυτά που μέχρι σήμερα πλήρωσαν προς την Αγροτική Τράπεζα οι γεωργοκτηνοτρόφοι είναι δεκαπλάσια ποσά από εκείνα τα οποία δανείστηκαν.
Δεν είναι ντροπή να μειώσετε το πετρέλαιο κίνησης και την τιμή του ρεύματος για την αγροτική χρήση, να μειώσετε το ΦΠΑ από 18% σε 8% για την αγορά αγροτικών εργαλείων. Δεν είναι ντροπή να χορηγήσετε προς τους κτηνοτρόφους το επίδομα των σαράντα χιλιάδων δραχμών, που πρόσφατα εξήγγειλε πάλι ο Αρχηγός μας, ο Κώστας ο Καραμανλής.
Ντροπή είναι, κύριε Υπουργέ, το γεγονός της απερήμωσης της επαρχίας και ιδιαίτερα των παραμεθίων περιοχών. Το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας είναι οξύ και χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και γενναία μέτρα για την ενίσχυση της υπαίθρου και των παραμεθόριων περιοχών. Χωρίς  την επαρχία και τους κτηνοτρόφους δεν ζει το έθνος, κύριε Υπουργέ.                  Ιδιαίτερα αυτό το χρονικό διάστημα, το χριστουγεννιάτικο τραπέζι του αγρότη, του κτηνοτρόφου, αλλά και των μικρομεσαίων συνταξιούχων του ΟΓΑ, του ΤΕΒΕ, του ΙΚΑ και του ΤΣΑ, καθώς και του μικρομεσαίου επαγγελματία, του βιοτέχνη και του εμπόρου, θα είναι αδειανό εξαιτίας της αδιαφορίας της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της μη έγκαιρης καταβολής των επιδοτήσεων και αποζημιώσεων των γεωργοκτηνοτρόφων.
Στην περιοχή της ιδιαίτερης πατρίδας μου, στη Δράμα και ιδιαίτερα στις περιοχές Προσοτσάνης, Παρανεστίου και Κάτω Νευροκοπίου, η οικονομική κατάσταση είναι απελπιστική και μπορώ να πω ότι αγγίζει τα όρια του τραγικού. Χρωστούν προς την ΑΤΕ πάνω από δέκα δισεκατομμύρια. Και όλη την κινητή και ακίνητη περιουσίας τους να πουλήσουν αυτήν τη στιγμή, δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους προς την  ΑΤΕ.
Πέραν αυτών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία στη Δράμα, αλλά νομίζω και σε όλες τις παραμεθόριες περιοχές της Ελλάδος, ξεπερνά το 25%.           Στη Δράμα τα τελευταία χρόνια έκλεισε το 95% των βιοτεχνιών φασόν ετοίμου ενδύματος, με αποτέλεσμα οκτώ χιλιάδες και πλέον γυναίκες αυτήν τη στιγμή να είναι άνεργες. 'Ενα εργοστάσιο έμεινε στη Δράμα, η "SΟFTEX", και εκείνο πουλήθηκε κάτω από το τραπέζι με μια λεόντειο σύμβαση, χαριστική μπορώ να πω, εις βάρος του δημοσίου και των Ελλήνων φορολογούμενων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) 'Ενα λεπτό μόνο, κύριε Πρόεδρε.
Και λέω χαριστική σύμβαση, γιατί πούλησε μεν το κράτος στην αγοράστρια  εταιρεία "ΛΟΚΡΙΤΣ" αντί όμως να πάρει τίμημα, έδωσε και από πάνω είκοσι δισεκατομμύρια.
Και το χειρότερο για τον 'Ελληνα φορολογούμενο είναι το εξής. Ενώ ο κ. Σημίτης είπε ότι όλες οι συμβάσεις που υπερβαίνουν τα πεντακόσια εκατομμύρια θα παραπέμπονται στο Ελεγκτικό Συνέδριο, στην προκειμένη περίπτωση κατάπιε τη γλώσσα του.
Πάνω από τριάντα έξι δισεκατομμύρια είναι η σύμβαση τη SOFTEX με την αγορά από την εταιρεία "ΛΟΚΡΙΤΣ" και αυτή δεν παραπέμφθηκε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Δράμα αλλά και σε όλες τις παθαμεθόριες περιοχές, αποτελεί η ανεργία τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την πατρίδα μας. Σε αυτές τις περιοχές δεν έμειναν πλέον άνθρωποι για να φυλάνε Θερμοπύλες και έτσι έγιναν ξέφραγο αμπέλι για τους λαθρομετανάστες. Σε αυτό το οξύ πρόβλημα της ανεργίας που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις στον τόπο μας, μπορεί να βρεθεί λύση μόνο με αγάπη και αληθινή συναίνεση του ελληνικού λαού.
Χρειάζεται αγάπη, κύριε Υπουργέ, προς τους μικρομεσαίους επαγγελματίες τους βιοτέχνες και τους εμπόρους και σεις με τη φοροεισπρακτική πολιτική σας τους προσφέρετε χολήν άμα και όξος, τους προσφέρετε προσβολή και μείωση της προσωπικότητας και τους έχετε υπό διαρκή διωγμό.
Υπάρχουν περίπου επτακόσιες πενήντα χιλιάδες ασφαλισμένοι στο ΤΕΒΕ και το ΤΑΕ. Εάν σε αυτούς δείξετε λίγη αγάπη και καταργήσετε τα αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία βαφτίζετε με άλλον τρόπο και καταργήσετε και το 35% που φορολογούνται οι προσωπικές εταιρείες, να είστε σίγουροι ότι τουλάχιστον οι τετρακόσιες χιλιάδες θα είχαν προσλάβει από ένα άτομο και τότε θα είχατε λύσει το πρόβλημα της ανεργίας. Να γιατί αυτή τη στιγμή είμαι υποχρεωμένος να κατηγορήσω την Κυβέρνησή σας, γιατί δείχνει ολιγωρία προς όλες τις τάξεις των Ελλήνων και γιατί δεν δίνει λύση στα πολύ δυνατά και αιχμηρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι τάξεις των Ελλήνων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Καλαμακίδης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΜΑΚΙΔΗΣ: Απολογούμενος ο Σωκράτης μετά από τις αγορεύσεις των κατηγόρων του ανεφώνησε, "κύριοι δικαστές, ακούγοντας τόσες ανακρίβειες και τόσες αναλήθειες από τους κατηγόρους μου λίγο έλειψε να ξεχάσω τον εαυτό μου".
Αυτό συμβαίνει, αγαπητοί συνάδελφοι της Αντίπολιτευσης, με τις αγορεύσεις σας  επί του Προϋπολογισμού. Δεν έχετε επιχειρήματα και καταφεύγετε σε πράγματα τα οποία περιέχουν ανακρίβειες και αναλήθειες. Ευτυχώς μας παρακλουθεί ο ελληνικός λαός και κρίνει.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι ο Κρατικός Προϋπολογισμός είναι βασικός δημοσιονομικός θεσμός μέσω του οποίου το κράτος επιτελεί τις λειτουργίες του. Είναι η κορυφαία οικονομική εκδήλωση της χρονιάς, είναι με άλλα λόγια ο καταστατικός χάρτης της οικονομίας μας. Οι πολίτες από τον Προϋπολογισμό πληροφορούνται κατά τον πλέον επίσημο τρόπο ποια θα είναι η συνεισφορά τους στις δημόσιες δαπάνες και με ποιον τρόπο πρόκειται η Κυβέρνηση να διαχειριστεί τα χρήματα, τα οποία θα εισπράξει από τους φορολογουμένους. Αποτελεί επίσης απαραίτητη προϋπόθεση για την ιεράρχηση των αναγκών και τον έλεγχο της δημοσιονομικής διαχείρισης. Διά του Προϋπολογισμού το Κοινοβούλιο και η κοινή γνώμη ενημερώνονται για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας.
Ο Προϋπολογισμός του 2000, που κατέθεσε στη Βουλή η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ξεκινά από ένα σημαντικό πλεονέκτημα αλλά και από μια βαριά ευθύνη. Αντιμετωπίζει, δηλαδή, αποτελεσματικά τη δημοσιονομική κρίση του παρελθόντος. Θέτει την οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά μειώνει τον πληθωρισμό, καθιστά την οικονομική μας πολιτική αξιόπιστη, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Παράλληλα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει την ιστορική ευθύνη να επιδιώξει την εκπλήρωση ορισμένων στόχων.
Η ανάπτυξη και η ευημερία για όλους, ανταγωνιστική οικονομία, κοινωνική δικαιοσύνη, δίκαιο επιμερισμό των βαρών, εκσυγχρονισμό του κράτους και των θεσμών, βελτίωση της ποιότητας ζωής, δυναμική και δημιουργική παρουσία στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων.  Η εκπλήρωση αυτών των επιδιώξεων είναι πλέον ορατή. 'Ηδη έχουν γίνει άλματα και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βαίνει προς την ορθή κατεύθυνση, προς την κατεύθυνση για την οριστική λύση όλων αυτών των προβλημάτων. Η ένταξή μας στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση θα συντελέσει στην πρόοδο της οικονομίας και θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ασθενεστέρων τάξεων και των επιχειρήσεων.
Η συμμετοχή μας στον κεντρικό πόλο εξουσίας πρέπει να θεωρηθεί ως ζήτημα εθνικής επιβίωσης και προοπτικής. Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί στη μεγάλη αυτή πρόκληση. Με τη σταθερή πολιτική διαμόρφωσε ένα οικονομικό περιβάλλον που ευνοεί τις επενδύσεις, κινητοποιεί το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, αυξάνει την απασχοληση και τελικά συμβάλλει στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Οι στόχοι της οικονομικής πολιτικής, όπως διαφαίνονται στον Προϋπολογισμό, συνοψίζονται στο τρίπτυχο "ανάπτυξη"-"ευρωπαϊκή σύγκλιση" -"κοινωνική συνοχή". Βασικές επιδιώξεις προς την κατεύθυνση αυτή είναι ο περιορισμός στις σπατάλες από τις δραστηριότητες του κράτους, δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, κατάργηση των φοροαπαλλαγών, διασφάλιση της αγοραστικής δύναμης των συντάξεων όλων των ταμείων, αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ, καθιέρωση του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης, επέκταση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας. Αυτά αποτελούν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ορισμένα μέτρα κοινωνικής πολιτικής που χρηματοδοτεί αυτός ο Προϋπολογισμός.
Το σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος αποτελεί βασική επιδίωξη του Προϋπολογισμού. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε πρωτοβουλίες στήριξης των πιο αδύναμων στρωμάτων. Τα μέτρα που λαμβάνονται της κοινωνικής ασφάλισης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ο Προϋπολογισμός αυτός προωθεί τη δημοσιονομική σταθερότητα, την οικονομική αποτελεσματικότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αποτελεί συνδυασμό ανάπτυξης και σταθερότητας και ταυτόχρονα διαφυλάσσει την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική ειρήνη.
Ο ελληνικός λαός απαιτεί γενναίες και υπεύθυνες πολιτικές που διασφαλίζουν τον ισότιμο ευρωπαϊκό ρόλο της χώρας μας και τον  εκσυγχρονισμό της οικονομίας μας. Αυτό προσδοκά από μας ο ελληνικός λαός.  Κύριοι συνάδελφοι, αφού κατορθώσαμε με τη σταθερή και αποτελεσματική οικονομική μας πολιτική να απαλλαγούμε από τα βάρη του παρελθόντος τώρα βρισκόμαστε στην περίοδο των φορολογικών ελαφρύνσεων. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι μπορούμε να έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα το πετύχουμε. Η Ελλάδα θα είναι μέλος της ΟΝΕ. Οι θυσίες του λαού μας έπιασαν τόπο.  Η υπερψήφιση του Προϋπολογισμού αποτελεί εθνική επιταγή. Η χώρα μας πρέπει να ανοίξει νέους ορίζοντες, αν θέλει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών.
Θα  ψηφίσω τον Προϋπολογισμό, γιατί απαντά με τόλμη και υπευθυνότητα στις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παπαφιλίππου έχει το λόγο. 
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε την ομιλία του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, των άλλων Υπουργών και πολλών συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ και διαπιστώσαμε, όπως διαπίστωσε και ο κάθε 'Ελληνας πολίτης την αγωνιώδη προσπάθεια για ωραιοποίηση της κατάστασης, για να μας πείσουν ότι τα πράγματα είναι ρόδινα στην  Ελλάδα.
Από αυτά φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει, κύριοι συνάδελφοι, συνειδητοποιήσει τη σκληρή πραγματικότητα που ζει και αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που συνδέεται με τη μεγάλη ανεργία, με τη μείωση του εισοδήματος σε μεγάλες επαγγελματικές τάξεις, με την κρίση σε διάφορους τομείς της οικονομίας και κυρίως στην παραγωγική βάση της χώρας, που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η βιομηχανία, η γεωργική οικονομία και η κτηνοτροφία.
Οι Υπουργοί και πολλοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ έκαναν αναδρομή στο παρελθόν και αναζήτησαν ορισμένα μόνο συγκριτικά πλεονεκτήματα, χωρίς όμως να αγγίξουν αυτά που χειροτέρεψαν.
Το ζητούμενο όμως, κύριε Υπουργέ, είναι πώς θα προχωρήσουμε γρήγορα μπροστά, για να μην είμαστε οι ουραγοί πίσω από την Πορτογαλία, πίσω από την Ιρλανδία και τις άλλες χώρες  που εντάχθηκαν πολύ αργότερα από εμάς στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Στις χώρες αυτές βέβαια, υπάρχει αποφασιστικότητα, υπάρχει βούληση, υπάρχει ικανότητα, που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν την έχει.
Θέλετε ένα απτό, πολύ μικρό και χαρακτηριστικό παράδειγμα; Στη Μαδρίτη, κύριοι συνάδελφοι, πρόσφατα κατασκεύασαν, ολοκλήρωσαν το μετρό σε μήκος τριάντα πέντε χιλιομέτρων μέσα σε τέσσερα χρόνια, με υποπολλαπλάσια χρήματα απ'αυτά που αναλογικά πληρώνει ο ελληνικός λαός για το μετρό της Αθήνας. Εδώ η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε ακόμη να παραλάβει ούτε το 1/2 του μετρό της  Αθήνας, μήκους δεκαεπτά χιλιομέτρων, μέσα σε δέκα περίπου χρόνια που κατασκευάζεται και με τριπλάσιο κόστος. Αυτό σημαίνει πολλά σαν παράδειγμα.
Θέλετε να προχωρήσουμε και παραπέρα; Η ΠΑΘΕ όλο κατασκευάζεται και ουδέποτε τελειώνει. Η Εγνατία χρόνια κατασκευάζεται και ουδέποτε τελειώνει. Το φυσικό αέριο, το ίδιο.
Πέραν αυτών, κύριοι συνάδελφοι, δεν ακούσαμε από τους αρμόδιους Υπουργούς και τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ για τις εξαγωγές μας, οι οποίες συνέχεια μειώνονται. Δεν ακούσαμε τίποτα για την αύξηση των εισαγωγών.  Ακόμη και από την  Τουρκία έχουμε αύξηση των εισαγωγών στη χώρα μας.  Καμία απολύτως μνεία δεν έγινε για την πτώση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας.
Αυτά, κύριε Πρόεδρε, αναγράφονται στην εισηγητική έκθεση και αποτελούν πραγματικότητα, αλλά δεν τα αγγίζουν οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, παρά το ότι είναι το κλειδί για την ανάπτυξη της χώρας μας.
Σε μια οικονομία, κύριοι συνάδελφοι, που είναι έντονα ανταγωνιστική, για να σταθεί μια παραγωγική μονάδα δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια για αύξηση της παραγωγικότητας  που ακούμε επί χρόνια και δεν την έχουμε πετύχει ακόμα.
Απαιτείται ένα φορολογικό σύστημα παρόμοιο ή καλύτερο από αυτό που έχουν οι ανταγωνιστές μας.
Στη χώρα μας με τη φορολογική πολιτική που εφάρμοσε η Κυβέρνηση, με τη φορολογική επιδρομή σε βάρος των παραγωγικών τάξεων, μπήκε φρένο και στην ανάπτυξη και στον εκσυγχρονισμό της χώρα μας. Δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν επέλεξε το δρόμο της ελάφρυνσης των φορολογικών δαπανών, που επιφέρει αύξηση της παραγωγής και, συνεπώς, μείωση της ανεργίας. Δεν επέλεξε το δρόμο της ταχύτερης αύξησης του ακαθάριστου κατά κεφαλήν εισοδήματος, που σαφώς επιφέρει περισσότερα έσοδα στον κρατικό κορβανά. Το επεσήμανε χθες ο δικός σας ο κ. Οικονόμου, κύριοι συνάδελφοι.
Η μικρή αύξηση για την οποία επαίρεται η Κυβέρνηση, ας μην αυταπατώμαστε, οφείλεται αποκλειστικά στις χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και μόνο.
Η Κυβέρνηση αγνοώντας τη διεθνή πρακτική θέλησε να διασφαλίσει τα έσοδα που προϋπολόγισε επιβαρύνοντας τον 'Ελληνα πολίτη με πρόσθετους φόρους και μάλιστα, ξεπερνώντας τα όρια αντοχής της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Επαίρεται ο κ. Παπαντωνίου ότι έχει δυνατότητα να αναδιανείμει τετρακόσια δισεκατομμύρια (400.000.000.000) δραχμές -το ακούσαμε σαράντα φορές εδώ μέσα, για να εξομαλύνει λέει, τα πράγματα.  Διερωτήθηκε όμως κανείς για την τεράστια ζημιά που έγινε με την υπερφορολόγηση, για τις χιλιάδες των επιχειρήσεων που έκλεισαν; Για τις χιλιάδες των πρόσθετων ανέργων που σήμερα λέει ότι θέλει να βοηθήσει η Κυβέρνηση δίνοντας ψίχουλα για την επιβίωσή τους; Γι' αυτήν την πολιτική που εφάρμοσε η Κυβέρνησ ευθύνεται, κύριοι συνάδελφοι. Ευθύνεται για το φρένο που επέβαλε στην ανάπτυξη του τόπου.             Ευθύνεται για θύματα αυτής της πολιτικής που είναι η οικονομία, οι άνεργοι για οι ογδόντα έξι χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν.
Αυτά που μας είπε ο κ. Γεωργακόπουλος προχθές, ότι έκλεισαν ογδόντα έξι χιλιάδες και άνοιξαν εκατόν σαράντα χιλιάδες είναι τελείως αβάσιμα και ασυμβίβαστα με την ολοένα αυξανόμενη ανεργία.
Στο Νομό Κοζάνης, κύριοι συνάδελφοι, και στην ευρύτερη ακριτική περιοχή της δυτικής Μακεδονίας έπερε κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα. Μειώθηκε κατά 25% περίπου, όπως απερίφραστα το δηλώνουν στελέχη.
Πριν από ένα χρόνο ο κ. Παπαντωνίου υποσχέθηκε να επαναθεσπίσει αναπτυξιακά κίνητρα για την περιοχή μας -εκείνα τα οποία ο ίδιος έκοψεγιατί είμαστε σε φθίνουσες περιοχές κ.ο.κ. Μέχρι σήμερα όμως πέρασε ένας χρόνος και ουδέν έγινε ούτε και έχει πρόθεση η Κυβέρνηση να κάνει κάτι.  Κύριε Υπουργέ, κάνατε σοβαρά λάθη και αναφέρομαι στο επιδοτούμενο από την ΕυρωπαΙκή 'Ενωση πρόγραμμα για την ενίσχυση των μικρομεσαίων. Αυτό δεν προχώρησε, γιατί θέσατε σαν υποχρεωτικό όρο τον τζίρο των εβδομήντα εκατομμυρίων (70.000.000) δραχμών που απέκλεισε το 98% των μικρομεσαίων  επιχειρήσεων και είπατε μάλιστα ψέματα ότι το επέβαλε η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Το διαπιστώσαμε ότι είναι ψέμα αυτό.
Χρειάστηκαν, κύριοι συνάδελφοι, τρία ολόκληρα χρόνια εδώ μέσα και έξω από εδώ, για να πείσουμε την Κυβέρνηση ότι ήταν λάθος. Και το έκανε ξέρετε πότε; Μετά από τρία χρόνια. Το εβδομήντα εκατομμύρια τζίρο τα έκανε τριάντα. 'Ομως χάθηκαν, κύριοι συνάδελφοι, τρία ολόκληρα χρόνια για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να μπορέσουν να προχωρήσουν.
Απ' όλα αυτά διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει πολιτική. Δεν υπάρχει πολιτική για την παραγωγή στον τόπο μας. Κατά συνέπεια εδώ πρέπει κάτι να γίνει. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αυτό πρέπει να απασχολήσει όλους μας και κυρίως τον ελληνικό λαό, που θα κληθεί σύντομα να αποφασίσει και με την ψήφο του να δώσει τη δυνατότητα μιας ταχείας ανάπτυξης στον τόπο μας, είναι η δυνατότητα αυτή, την οποία προσφέρει η Νέα Δημοκρατία. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Χρήστος Σμυρλής-Λιακατάς έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ: Ακούγοντας τον προηγούμενο αγαπητό συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και προηγούμενους, μου έρχονται στο μυαλό δύο παροιμίες. Η μία λέει "τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα". Και η παροιμία που απαντά στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας είναι "ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι". Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2000 είναι ο προϋπολογισμός της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Είναι προϋπολογισμός ένταξης στην ΟΝΕ και της έναρξης υλοποίησης του τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Είναι προϋπολογισμός μιας νέας αρχής, μιας μεγάλης αναπτυξιακής προσπάθειας, που θα μας οδηγήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, στην παγκόσμια αναγνώριση και τη διεθνή καταξίωση.
Η σύγκλιση της χώρας μας με τις προϋποθέσεις της ΟΝΕ είναι σχεδόν γεγονός, αγαπητοί συνάδελφοι. Σε δύο από τους βασικούς στόχους αυτής της προσπάθειας, την αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους και τη μείωση του ελλείμματος, η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητα της ελληνικής Κυβέρνησης κατάφερε να ξεπεράσει ακόμα και τις προβλέψεις και τους στόχους του προγράμματος σύγκλισης, ενώ η μάχη για την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού φαίνεται πως θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία στιγμή.
Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο τέλος του χρόνου στο 1,5% του Α.Ε.Π. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε την τελευταία τριετία σχεδόν 8%, ο πληθωρισμός άγγιξε το 2%.
Η Κυβέρνηση με επιμονή και πολλές φορές με πολιτικό κόστος κατάφερε να διαμορφώσει στη χώρα ένα πρωτοφανές κλίμα οικονομικής σταθερότητας και να θέσει τις στέρεες βάσεις μιας επιθετικής αναπτυξιακής πολιτικής σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Προϋπολογισμός του 2000 δίνει οντότητα στη βασική επιδίωξη της Κυβέρνησης να δημιουργήσει τις συνθήκες αναδιανομής του εθνικού πλούτου προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικά στρωμάτων των ανέργων, των αγροτών, των μικρομεσαίων συνταξιούχων, δίχως δυσβάσταχτες φορολογικές επιβαρύνσεις, ενώ η περαιτέρω ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων είναι γεγονός, ας μην κρυβόμαστε.
Επιδιώκει ταυτόχρονα να συμβάλει ενεργά στη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για την πρόοδο και την ευημερία του ελληνικού λαού, για τη βιώσιμη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της χώρας σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για την ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στο παγκόσμιο οικονομικό και τεχνολογικό επικοινωνιακό περιβάλλον.
'Ομως για μας, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση δεν είναι πανάκεια. Δεν είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολίτες. Η προοπτική της ΟΝΕ μας δίνει το πλαίσιο σταθερότητας για την ανάπτυξη της κοινωνίας μας, των επενδύσεων, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, τη σταθερή δομή που πάνω της θα οικοδομήσουμε την ανάπτυξη της χώρας, εν'όψει του 21ου αιώνα που μόλις ανατέλλει.
Ο Προϋπολογισμός του 2000, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι αναπτυξιακός προϋπολογισμός. Οι βασικές αναπτυξιακές του προτεραιότητες αφορούν τις υποδομές, τη βελτίωση του παραγωγικού περιβάλλοντος, τους ανθρώπινους πόρους, την ποιότητα ζωής, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τη δυναμική είσοδο της χώρας στην κοινωνία της πληροφορίας. Με τις δράσεις του ενισχύει τους ρυθμούς της οικονομικής ανάπτυξης, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή. Γιατί η εθνική, η περιφερειακή και η τοπική ανάπτυξη, η απασχόληση, η κοινωνική ευημερία, οι διαρθρωτικές αλλαγές στην υγεία και στην πρόνοια, η βελτίωση στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη, η προστασία του περιβάλλοντος, είναι οι προτεραιότητες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι προτεραιότητες απ' τις οποίες εξαρτάται η πρόοδος του ελληνικού λαού, η πρόοδος όλων μας.
Στο πλαίσιο αυτό μεγάλη βαρύτητα αποκτά η προσπάθεια για την ελληνική αγροτική ανάπτυξη, για τις βιώσιμες και ανταγωνιστικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για την προώθηση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, για την καταπολέμηση της ανεργίας και την εξάλειψη των κοινωνικών αποκλεισμών, για την κοινωνική συνοχή, για την αειφορία του φυσικού και του κτισμένου περιβάλλοντος, για το νεοελληνικό πολιτισμό, για τη δημοκρατία των πολιτών.
Προέρχομαι και εγώ όπως και πάρα πολλοί συνάδελφοι από μία κατά κύριο λόγο αγροτική περιοχή, από το Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Για την αγροτική ανάπτυξη οι συνολικές εισροές από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους προβλέπεται να φθάσουν το 2000 τα δύο τρισεκατομμύρια δραχμές, ποσό που αντιστοιχεί σε μία εκτίμηση περίπου δώδεκα τρισεκατομμυρίων (12.000.000.000.000) για την εξαετία 2000-2006.
Με τους πόρους αυτούς θα συνεχισθεί η προσπάθεια για την αντιμετώπιση  των προβλημάτων και των αδυναμιών του ελληνικού αγροτικού χώρου.                    Ιδιαίτερα, με τις συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και την ένταση του διεθνους ανταγωνισμού, τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρωπϊκής 'Ενωσης σχετικά με την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την δημοσιονομική πειθαρχία, την επικείμενη διεύρυνση προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, τα προβλήματα αυτά θα διογκωθουν ανησυχητικά. Εδώ πρέπει να μείνουμε.
Η αναγκαιότητα για αποτελεσματικές και βιώσιμες λύσεις είναι σήμερα επιτακτική, αγαπητοί συνάδελφοι. Η Κυβέρνηση αναγνωρίζει αυτούς τους κινδύνους, προωθεί την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου, τη βιώσιμη αγροτική ανάπτυξη, που δεν στηρίζεται αποκλειστικά στη γεωργία αλλά στην εφαρμογή ολοκληρωμένων και βιώσιμων τοπικών αγροτικών προγραμμάτων.
Με την εφαρμογή των πολιτικών της προωθεί τις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο πρωτογενής τομέας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, τη βιώσιμη και ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη, την εξασφάλιση της απαραίτητης κοινωνικής συνοχής.
Για τον αγρότη διασφαλίσαμε τους πόρους της δράσης και τις πολιτικές, τα βήματα για την προετοιμασία του για τις μεγάλες αλλαγές που φέρνει η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική επανάσταση.
Η εποχή των απλών εισοδηματικών ενισχύσεων και της τεχνητής συγκράτησης του πληθυσμού της υπαίθρου ανήκει στο παρελθόν αγαπητοί συνάδελφοι, και πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι, είτε ανήκουμε στην Κυβέρνηση και στο κόμμα της Συμπολίτευσης είτε ανήκουμε στην Αντιπολίτευση.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσω δύο ακόμα παραμέτρους που  πρέπει να μας απασχολήσουν, οι οποίες αφορούν την ανάπτυξη της αγροτικής κοινωνίας της χώρας και που μέχρι σήμερα δεν λάβαμε σοβαρά ίσως υπόψη μας. Το πρόβλημα της ανεργίας, καθώς και της διάδοσης των νέων υπηρεσιών, των επικοινωνιακών μέσων και δικτύων στον αγροτικό χώρο, η ποικιλία και το μέγεθος των προβλημάτων του ελληνικού αγροτικού χώρου μέσα στο διαρκώς μεταβαλλόμενο οικονομικό και τεχνολογικό πλαίσιο, που παρατηρείται στις ημέρες μας, της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και της επικοινωνιακής και πληροφορικής επανάστασης, επιβάλλει μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση στην έρευνα, στην ανάλυση και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Οι αγροτικές περιοχές εκπέμπουν σήμα κινδύνου οικοκονομικής, κοινωνικής και τεχνολογικής καθυστέρησης.
Η απασχόληση στη γεωργία μειώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και πρέπει να το παραδεχθούμε. Εξάλλου, σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε σε όλη τη χώρα από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, στη γεωργία σήμερα απασχολείται το 17,7% των Ελλήνων από το 33,2% που  ήταν το 1997, ενώ η τάση μείωσης είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αντίστοιχα οι αγρότες, που εργάζονται με μερική απασχόληση, φθάνουν στην Ελλάδα το 80% του συνολικού αγροτικού πληθυσμού.  Είναι φανερό, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι οι περιοχές αυτές, οι περιοχές μας, οι νομοί μας, οδηγούνται σε οικονομική και κοινωνική κρίση, σε κρίση απασχόλησης. Παράλληλα, οι αγροτικές περιοχές αντιδρούν, η κάθε μία με το δικό της τρόπο, στις νέες οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα μας.
Η απάντηση στο πρόβλημα της απασχόλησης και της ανεργίας γι' αυτές τις αγροτικές περιοχές δεν εξαρτάται μόνο από τις ενισχύσεις στον πρωτογενή τομέα. Εξαρτάται κατά κύριο λόγο απο το βαθμό ανάπτυξης των υπηρεσιών σε κάθε νομό, υπηρεσιών σύγχρονων, διοικητικών, τουριστικών, πολιτιστικών, τηλεματικής και ψηφιακής τεχνολογίας, αναψυχής, περιβάλλοντος και τόσες άλλες.
Η ανάπτυξη τέτοιων υψηλού επιπέδου υπηρεσιών συμβάλλει αποφασιστικά στην απασχόληση των αγροτών, στην καταπολέμηση της ανεργίας. Οι υπηρεσίες εξαρτώνται από την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τις νέες τεχνολογίες, την υγεία και την ασφάλειά τους.
Η προσπάθεια που ξεκίνησε στο Υπουργείο Γεωργίας με το πρόγραμμα "ΔΗΜΗΤΡΑ" πρέπει να αναχθεί σε ένα επόμενο στάδιο σε πιο αποτελεσματικό, πιο χρήσιμο και πιο ορατό σε όλους μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο στόχος των προσπαθειών μας είναι η ευημερία και η πρόοδος όλων των Ελλήνων, είναι το φωτεινό αύριο, είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον ελληνικό λαό. Είναι ο μεγάλος στόχος της ανάπτυξης με απασχόληση, με κοινωνικό πρόσωπο, με κοινωνική προοπτική στη νέα αναπτυγμένη, συνεκτική, αλληλέγγυα, πολιτισμένη, δημοκρατική, συμμετοχική ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα υπερψηφίσω τον Προϋπολογισμό του 2000 και καλώ όλους να κάνουν το ίδιο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παπαληγούρας έχει το λόγο. 
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ: Η όλη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό και κατ'επέκταση για την εθνική οικονομία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σε μεγάλο βαθμό πλασματική και προσχηματική. Ασχολούμαστε με την οικονομία των δεικτών, αλλά θέλουμε να αγνοούμε την πραγματική οικονομία της κοινωνίας, τα μεγέθη που δεν μετριώνται -είναι ακριβές- εύκολα, που όμως την απεικονίζουν κατά τον αυθεντικότερο και τον ακριβέστερο τρόπο.  Ενδεικτικά, την περιθοριοποίηση μεγάλων κοινωνικών ομάδων, τη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, τον αφανισμό των μικρομεσαίων, την απαξίωση της γεωργίας, τη βαθμιαία ερήμωση της υπαίθρου.
Θέλουμε ακόμη να αγνοούμε μια άλλη βασική οικονομική παράμετρο, την παραοικονομία της διαφθοράς. Μιλάμε για εθνική ανάπτυξη, εξυγίανση, μιλάμε για εκσυγχρονισμό, αλλά κλείνουμε τα μάτια μπροστά στο κυρίαρχο αυτό φαινόμενο της διαφθοράς που διαβρώνει το κράτος και την κοινωνία σε όλα τα επίπεδα. 'Η εννοούμε να το εξορκίζουμε θεωρητικά και πολύ βολικά, ως πρόβλημα ηθικοκοινωνικό.
'Ομως η διαφθορά αποτελεί και έναν καθαρά οικονομικό παράγοντα. Στην πραγματικότητα πέρα από φαινόμενο ηθικής παρακμής αποτελεί σήμερα το κατ' εξοχήν στοιχείο ανάσχεσης της εθνικής ανάπτυξης. Η διαφθορά αποτελεί σήμερα το κατ' εξοχήν αντιπαραγωγικό και αντιεκσυγχρονιστικό στοιχείο για την εθνική μας ζωή. Υποσκάπτει τη δημοσιονομική κατάσταση, καλλιεργεί την παρασιτική οικονομία, αποθαρρύνει τις υγιείς επενδύσεις, εξαρθρώνει την όλη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, δυσχεραίνει τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Με δύο λόγια διαβρώνει κάθε προοπτική υγιούς ανάπτυξης και καταδικάζει τον τόπο σε παρατεινόμενη δυσανάπτυξη, δηλαδή σε στρεβλή, σε σαθρή ανάπτυξη.
Δεν πρόκειται για θεωρητικές διαπιστώσεις. Πρόκειται για φαινόμενα που ο μέσος 'Ελληνας πολίτης βιώνει στο πετσί του καθημερινά. Η διαφθορά καθιστά τις σχέσεις των πολιτών με τις δημόσιες υπηρεσίες έναν καθημερινό γολγοθά. Στις εφορίες, στα τελωνεία, στην αστυνομία, στην πολεοδομία, στα ίδια τα δικαστήρια, ένα καθεστώς άνομης συναλλαγής πολλές φορές κυριαρχεί, υποσκάπτοντας κάθε έννοια κράτους-δικαίου και ναρκοθετώντας κάθε δυνατότητα να αποκτήσει επιτέλους ο τόπος μια Δημόσια Διοίκηση που στοιχειωδώς εξυπηρετεί τους πολίτες.
Η διαφθορά είναι το αποτέλεσμα της επικυριαρχίας μιας στενής ομάδας μεγάλων και ανεξέλεγκτων οικονομικών συμφερόντων, που έχει μερικώς υποκαταστήσει την πολιτική εξουσία και ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, δίκην μονοπωλίου, ποδηγετεί την κοινή γνώμη και φιλοδοξεί ακόμη να ελέγχει πλήρως τις πολιτικές εξελίξεις.
Η διαφάνεια, ο έλεγχος, η υγιής λειτουργία της δημοκρατίας -βασικές με άλλα λόγια προϋποθέσεις μιας ευνομούμενης και παραγωγικής πολιτείαςτείνουν στις μέρες μας να αναιρεθούν βαθμιαία αλλά ολοκληρωτικά.
Η διαφθορά είναι απόρροια της αδιάφανης νομής του όλου κυκλώματος δημοσίων έργων, κρατικών προμηθειών και μεγάλων κοινοτικών επιδοτήσεων από ολιγάριθμους "νονούς" της οικονομίας. 'Εχουμε να κάνουμε με μια ιδιότυπη "θεσμοποίηση" της διαφθοράς ως μέσου άσκησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η οποία καταρρακώνει την υγιή λειτουργία της οικονομίας και υπονομεύει τον εκσυγχρονισμό της, με συνέπεια μάλιστα να καταδικάζει μεγάλα στρώματα του πληθυσμού στον παρασιτισμό και στην ανέχεια.
Η διαφθορά έχει πλέον ξεπεράσει τα όρια της κεντρικής διοίκησης και επεκτείνεται ραγδαία και στην περιφέρεια, με όχημα τις ενισχυμένες αρμοδιότητες της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η πολυδιαφημισμένη αποκέντρωση τείνει ήδη να εκφυλιστεί σε αποκέντρωση της διαφθοράς.
Η διαφθορά κυριαρχεί πια και διέπει αυτές τούτες τις ανθρώπινες επαφές και σχέσεις στην κοινωνία μας. Και είναι βέβαια αυτό συνέπεια του καθοδηγητικού προτύπου, που αποτελεί το ύφος και το ήθος λειτουργίας της πολιτικής εξουσίας. Σε μία εποχή που όλα ιδιωτικοποιούνται, οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων κατάφεραν να "κοινωνικοποιήσουν" τη διαφθορά.
Πώς περιμένουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να επιτύχουμε τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό της πολιτείας, του κράτους, της κοινωνίας, κάτω από τέτοιες συνθήκες; Πώς περιμένουμε με διαβρωμένη Δημόσια Διοίκηση, με μία επιχειρηματική τάξη που έχει συνηθίσει να νέμεται παρασιτικά τον κρατικό κορβανά, με τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονται για την ανάπτυξη να εξανεμίζονται στις τσέπες ολίγων "ημετέρων", με ελλειμματικές -από το αλισιβερίσι των χαριστικών δημόσιων έργων- υποδομές, με μία παραοικονομία της "μίζας" και της "αρπαχτής", που αποσαθρώνει την παραγωγή και ακυρώνει τις δυνατότητες στέρεης ανάπτυξης πώς περιμένουμε να επιβιώσουμε ως τόπος στον καινούριο κόσμο της ΟΝΕ και της παγκοσπιοποίησης; Ακόμα, πώς περιμένουμε πρόοδο και ευημερία, όταν όλα αυτά τα φαινόμενα της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, κατά τον πιο άμεσο και καταλυτικό τρόπο επηρεάζουν τα κρατικά έσοδα και τα έξοδα, δηλαδή τα ελλείμματα, το δημόσιο χρέος, το ύψος των φόρων, το εισόδημα, τις επενδύσεις, την ανεργία, την παραγωγικότητα, την αγωνιστικότητα και την Ανάπτυξη.
Πώς περιμένουμε βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας, όταν έργα κατασκευάζονται, αγαθά παράγονται, υπηρεσίες παρέχονται σε καθεστώς προχωρημένης διάβρωσης, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις προδιαγραφές ποιότητας.
Και άρα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις βασικές σύγχρονες ανάγκες.
Ας αναγνωρίσουμε απερίφραστα ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ζήτημα εθνικής επιβίωσης, και προτεραιότητα πρώτης εθνικής ανάγκης. Γιατί η διαφθορά βρίσκεται στη ρίζα της πανθομολογούμενης εθνικής μας παρακμής.  Είναι βαριά η ευθύνη της Κυβέρνησης, γιατί επέτρεψε με την ανοχή της, αν  όχι με τη συνενοχή της, την ανάπτυξη μιας οικονομικής υπερεξουσίας, που τείνει να καταστήσει -να εκφυλίσει- τους πολιτικούς σε άβουλους υπαλλήλους της και τους πολίτες σε άνευρους τηλεθεατές των δικών της μέσων "ενημέρωσης και ψυχαγωγικής εκτόνωσης".
Ο Προϋπολογισμός που κατατέθηκε φέτος δεν είναι παρά το πλασματικό περίβλημα, η εύθραυστη βιτρίνα μιας βαθιά διαβρωμένης, στρεβλής και σαθρής οικονομίας. Γι' αυτό και τον καταψηφίζω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Στεφανής έχει το λόγο. 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παίρνω το λόγο για να υποδηλώσω την πρόθεσή μου, όχι μόνο να ψηφίσω τον Προϋπολογισμό αλλά και συγχρόνως να δώσω έμφαση σε αυτήν τη θετική ψήφο. (Σε αυτό το σημείο την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ) Παρακολουθώντας τις συνεδριάσεις διακατέχομαι από ένα αίσθημα μονοτονίας, γιατί με τον τρόπο με τον οποίον το Προεδρείο έχει διευθετήσει τα πράγματα, ανέρχεται στο Βήμα ένας ο οποίος υμνεί και άλλος που καταδικάζει.
Η διαδοχή αυτή φυσικά παρέχει την εικόνα συζήτησης, που ουσιαστικά δεν γίνεται. Αυτό είναι πάρα πολύ φυσικό, διότι ο Προϋπολογισμός είναι ένας νόμος τυπικός, ο οποίος έρχεται στη Βουλή και ψηφίζεται ή δεν ψηφίζεται. Η διαμόρφωσή του ανάγεται στο παρελθόν και εκεί ενδεχομένως θα έπρεπε να γίνονται ουσιαστικές συζητήσεις. Αλλά, όπως τώρα έχει διαμορφωθεί και πρέπει κανείς να σταθεί απέναντί του και να τον αξιολογήσει, πρέπει αντίστοιχα να διαμορφώσει την προσωπική του θέση. Και η προσωπική μου θέση είναι μία θέση θετική για πολλούς λόγους.  Αναφέρθηκαν τόσες πολλές φορές και αναλυτικά οι λόγοι για τους οποίους ο Προϋπολογισμός αυτός είναι θετικός. Εγώ θα περιορισθώ στο αποτέλεσμα, το οποίο προκύπτει από τους αριθμούς που έχουν αναφερθεί.  Είναι ένας Προϋπολογισμός, ο οποίος από τον προθάλαμο μας βάζει στο θάλαμο της Ενωμένης Ευρώπης σαν προέκταση και των προηγούμενων προϋπολογισμών. Δεν είναι αυτός ο Προϋπολογισμός που μας βάζει, αλλά είναι το τελευταίο βήμα, η τελευταία πόρτα που ο προϋπολογισμός αυτός ανοίγει. Μας βάζει πού; Στην ΟΝΕ. Δηλαδή σε μία Ευρώπη, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν είναι ο ιδανικότερος, αλλά είναι ο καλύτερος χώρος στο σύγχρονο κόσμο, που συνθλίβεται από δυνάμεις έντονου και ανεξέλεγχτου πολλές φορές ανταγωνισμού. Είναι ο μόνος χώρος που διασφαλίζεται ισόρροπα ένας βαθμός ελευθερίας, αξιοπρέπειας του ατόμου και κοινωνική ευαισθησία. Το γεγονός και μόνο αυτό νομίζω ότι είναι επαρκές για να κάνει εμένα -αλλά ελπίζω και όλους τους άλλους, όσους έχουν θετική αντίληψη αυτής της προοπτικής-. Να είναι θετικοί απέναντί του.
Θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα επί μέρους σημεία: 'Εχει ειπωθεί επανειλημμένως ότι υπάρχουν προβλήματα με την ανεργία και όλοι συμφωνούμε ότι για την ανεργία πρέπει να υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και για την ανάπτυξη πρέπει να υπάρχουν εκτός από τις επενδύσεις, ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, προσαρμογή στις νέες εξελίξεις, ιδιαίτερα τις τεχνολογικές. Εν πάση περιπτώσει, σε αυτό που λέμε δυναμική μετάβαση στην περιοχή της γνώσης.
Η γνώση, όμως, δεν είναι κάτι το οποίο παθητικά προσφέρεται, αλλά είναι κάτι το οποίο ενεργητικά το αποκτούμε. Το αποκτούμε με μηχανισμούς οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να τους αποκτήσει κανείς. Είναι φανερό ότι αναφέρομαι στην παιδεία. Αλλά εδώ θα ήθελα να κάνω μία παρένθεση.  Νομίζω ότι ποτέ για την παιδεία το ποσοστό στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν δεν θα είναι επαρκές για να καλύψει τις ανάγκες, ιδιαίτερα σήμερα. Θεωρώ, όμως, ότι κάποια μεταβολή η οποία καταγράφεται στον προϋπολογισμό, γύρω στο 7%, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι αυτή συμπίπτει με μία μεγάλη αλλαγή στο χώρο της μέσης εκπαίδευσης τουλάχιστον, είναι ένα θετικό σημείο. Εκείνο που δεν βρίσκω θετικό είναι οι δαπάνες για την έρευνα. Γιατί η γνώση, όπως είπα και πριν, δεν αρκεί να προσφέρεται αλλά πρέπει και να παράγεται. Σε καμία χώρα η γνώση δεν αφομοιώνεται, εάν συγχρόνως δεν υπάρχουν και οι μηχανισμοί εκείνοι που την παράγουν.
Εδώ θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της Κυβέρνησης στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί τα επί μέρους κονδύλια. Να δώσει ιδιαίτερα σημασία σ' αυτό τον χώρο. 'Οπως, επίσης, θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη, ότι πέρα από τους αριθμούς υπάρχει η ανάγκη σωστής διαχείρισης αυτών των αριθμών, των ποσών δηλαδή που αντιστοιχούν σ' αυτούς τους αριθμούς.
Αυτό σημαίνει σωστή διοίκηση. Σημαίνει μια προσαρμογή όλων των υπηρεσιών στις καινούριες συνθήκες. Αναφέρομαι ειδικότερα στο χώρο της υγείας και στο χώρο της παιδείας. Χρειάζεται μια εναρμόνιση με τις εξελίξεις στον κόσμο.
Η ψηφιακή εποχή, που κατά κόρον έχει τονιστεί, δεν είναι απλώς μία λέξη, είναι μία πραγματικότητα ανατρεπτική, όχι μόνο ορισμένων οικονομικών καταστάσεων, είναι ανατρεπτική του τρόπου με τον οποίον ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πλέον τη ζωή. Η προσαρμογή αυτή είναι απαραίτητη έτσι που να επιβάλλει όχι τις ποσοτικές επεκτάσεις αλλά την ποιοιτική αναβάθμιση στο χώρο της υγείας, της παιδείας και συνακόλουθα στους άλλους χώρους. 'Οχι περισσότερα φερ' ειπείν, νοσοκομεία, γιατί μπορεί να φτάσουμε στο σημείο με τις εξελίξεις να έχουμε νοσοκομεία χωρίς τοίχους, και διδασκαλία και μάθηση από μακρινές αποστάσεις. Σε μία τέτοια προοπτική πρέπει να προσαρμοστούμε, και να δημιουργήσουμε αφ' ενός αντίστοιχες δομές και αφ' ετέρου σύστημα προγραμματισμού και ελέγχου του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι διάφορες υπηρεσίες.
Θεωρώ πάρα πολύ θετικό ότι εισάγεται όπως βλέπω στον προϋπολογισμό -και νομίζω δεν έχει τονισθεί επαρκώς- το σύστημα ελέγχου και της δημοσίευσης της λειτουργικής απόδοσης των υπηρεσιών. Νομίζω ότι είναι ένα πάρα πολύ θετικό γεγονός, μία προοπτική η οποία επιτρέπει έναν ευρύτερο όχι μόνο τεχνικό, αλλά θα έλεγα και κοινωνικό έλεγχο στο τι γίνεται.
Θα ήθελα να τελειώσω λέγοντας ότι προσωπικά πιστεύω πως ο νέος Προϋπολογισμός, που είναι ο τελευταίος με τη δραχμή και ο προπομπός του Προϋπολογισμού με το ευρώ, θα είναι εκείνος ο οποίος θα εξασφαλίσει στη χώρα μας ανάπτυξη και ειρήνη.
Θα επαναλάβω εδώ την πάγια πρότασή μου, όταν πλέον θα συναλλασσόμαστε με το ευρώ και θα είμαστε μέλη της Ο.Ν.Ε., να ασκήσει η πολιτική μας ηγεσία θα έλεγα το σύνολο του πολιτικού μας κόσμου, την επιρροή και την πίεση στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, επικαλούμενη την κοινοτική αλληλεγγύη αλλά με σεβασμό στην εθνική μας ταυτότητα να στοχεύουμε στον ενιαίο ευρωπαϊκό στρατό, αλλά μέχρις ότου αυτό γίνει, να δημιουργηθεί το Κοινοτικό Ταμείο 'Αμυνας με συνεισφορές ανάλογες με το ύψος του ΑΕΠ του κάθε μέλους.
Αυτό θα ουσιαστικοποιεί την κοινοτική αλληλεγγύη αλλά και θα διατηρεί δικαιώματα και δυνατότητες αυτοτελούς για κάθε μέλος αμυντικής πολιτικής.  Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Ο κ. Μουσταφά έχει το λόγο. 
ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΜΟΥΣΤΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, πολλά λέχθηκαν, ακόμα θα λεχθούν κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού χαρακτηρισμοί όπως "ο τελευταίος του αιώνα", "ο τελευταίος σε δραχμές". Ακούσαμε τις θριαμβολογίες των κυρίων Υπουργών και των συναδέλφων της Συμπολίτευσης, τις καταστροφολογίες, τις μεμψιμοιρίες και τις μικροκομματικές προσεγγίσεις -θα έλεγα- των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης.
Η συζήτηση όμως του Προϋπολογισμού δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στους οικονομικούς δείκτες, σε επί μέρους αριθμολαγνείες, ούτε σε προεκλογικές στοχεύσεις του κάθε κόμματος. Ο Προϋπολογισμός αντιπροσωπεύει τη συνολική πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική εικόνα της χώρας μας, είναι καθρέφτης του πολιτικού μας συστήματος.
Παρά τις θεσμικές ελλείψεις για μια ουσιαστική συζήτηση του Προϋπολογισμού, πολιτικά τουλάχιστον, εμείς θα θέλαμε η συζήτηση αυτή να περιστραφεί γύρω στα υπαρκτά καυτά ανοικτά ζητήματα της κοινωνίας μας, να περιστραφεί η συζήτηση στα κοινωνικά ελλείμματα, στα δημοκρατικά ελλείμματα, στις αέναες ελλείψεις και λάθη του πολιτικού μας συστήματος, που τα κουβαλάμε σαν κοινωνία στην πλάτη μας στο κατώφλι του 21ου αιώνα.  Και ο 21ος αιώνας και η ένταξή μας στην ΟΝΕ θα κριθούν από τις πολιτικές που θα παράγουμε για μια κοινωνία ισχυρή, για μία κοινωνία με  συνοχή, μία κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς και με πραγματική αλληλεγγύη. Στη μετά ΟΝΕ εποχή που πολλές φορές προβάλλεται σαν πανάκεια, σαν φάρμακο για πάσα νόσο δεν πρόκειται να μας σώσει ούτε ο κάτω του 2% πληθωρισμός ούτε τα ποσοστά του ελλείμματος ούτε οι άλλοι δείκτες. Θα μας σώσουν πολιτικές που θα καλύπτουν τα χάσματα των κοινωνικών ελλειμμάτων, πολιτικές που θα κατανέμουν δίκαια τα κόστη της εισόδου στην ΟΝΕ, πολιτικές που θα καταπολεμούν τις διευρυμένες κοινωνικές ανισότητες, τις περιφερειακές ανισότητες, πολιτικές όχι μονοδρομικές όπως εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα, αλλά ενεργές και εναλλακτικές για μια πιο δίκαιη, πιο αναπτυξιακή ανθρωποκεντρική κοινωνία.
Επειδή δε τούτος ο Προϋπολογισμός είναι ο τελευταίος της παρούσης Βουλής θέλω να δηλώσω ότι ο Συνασπισμός επικέντρωσε την προσοχή του και τη δράση του στα θέματα που προανέφερα, προωθήσαμε σε πολιτικό επίπεδο, σε επίπεδο κοινωνίας προτάσεις και εναλλακτικές πολιτικές, που μπορούν να αξιοποιηθούν και από τις πολιτικές δυνάμεις και από την κοινωνία για μία σύγχρονη πολιτική, εναλλακτική πολιτική διεξόδων.
Σαν πρόσφατα παραδείγματα θα ήθελα να αναφέρω τις προτάσεις μας για το τριαντακοπεντάωρο και για τους άνεργους μακράς διαρκείας που απορρίφθηκαν μεν μετ' επαίνων, αλλά θα είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη της ζωής ή την πρότασή μας για το συνολικό αναπροσανατολισμό της πολιτικής της χώρας μας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, που εν μέρει υιοθετήθηκε από την Κυβέρνηση.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η χώρα μας έχει οκτώ περιφέρειες ανάμεσα στις είκοσι πέντε πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης. Αν σκεφθούμε ότι αρκετές από αυτές τις είκοσι πέντε περιφέρειες είναι αποικίες κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, η πραγματικότητα αυτή γίνεται πιο σκληρή για τη χώρα μας. Οι κυβερνήσεις της χώρας μας πρέπει να πρωτοστατήσουν στην  εντατικοποίηση των πολιτικών για την άρση των περιφερειακών ανισοτήτων. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί και με τη συνέχιση και παραγωγή νέων κεντρικών πολιτικών σε επίπεδο ένωσης, αλλά και σε εθνικό επίπεδο με αποδοτικές, ενεργές, ρεαλιστικές πολιτικές για τη γρήγορη κάλυψη των χασμάτων ανάμεσα στις περιφέρειες.
Η Θράκη είναι ανάμεσα στις πιο φτωχές περιφέρειες της χώρας μας και της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Ζούμε επί χρόνια την αδράνεια, την απραξία, την έλλειψη μιας επεξεργασμένης μακροχρόνιας στρατηγικής ανάπτυξης, στρατηγικής κοινωνικής πολιτικής. Δεν υπήρξαν επιμέρους πολιτικές, περιφερειακές, πολιτικές που θα έβγαζαν από το τέλμα την περιοχή. Υπήρξε ένα γενικότερο ενδιαφέρον για τη Θράκη στις αρχές της δεκαπενταετίας του '90.  Υπήρξε ενδιαφέρον και των κυβερνήσεων και της κοινής γνώμης. Χύθηκε πολύ μελάνη για τα διαχρονικά λάθη των διαφόρων κυβερνήσεων, για τις πληγές που ανοίχθηκαν στο σώμα της κοινωνίας της Θράκης, άλλοι το έκαναν από πραγματικό ενδιαφέρον, άλλοι για να κινδυνολογήσουν και να δαιμονολογήσουν, άλλοι για να εξασφαλίσουν ίδια οφέλη. Αιτία αυτού του ενδιαφέροντος για τη Θράκη δυστυχώς ήταν η ένταση που υπήρξε στην περιοχή μας στα τέλη της δεκαπενταετίας του '80 λόγω των ανυπόφορων μέτρων ενάντια στην μειονότητα. Την πορεία έκτοτε μέχρι σήμερα για την κατάσταση της μειονότητας, την αποτίμηση των διαφόρων μέτρων θα την καταθέσω στη συνέχεια.
Για τη γενικότερη κατάσταστη στη Θράκη θέλω να τονίσω ότι οι βασικοί δείκτες είναι καθοδικοί και οι διάφορες πρωτοβουλίες, αναπτυξιακά μέτρα και κίνητρα για τις ιδιωτικές επενδύσεις δεν φθάνουν να καλύψουν τα σοβαρά ελλείμματα που χάσκουν μπροστά μας. 'Οπως ανέφερε και ο γενικός εισηγητής του κόμματός μας από την εικοστή θέση από κάτω που ήταν η Θράκη πήγαμε στη δέκατη όγδοη θέση, δηλαδή, περισσότερο προς τον πάτο.
Το κοινό υπόμνημα των τριών Αρχηγών επί της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ζολώτα, τα πορίσματα της διακομματικής επιτροπής για τη Θράκη, το πόρισμα της Ακαδημίας Αθηνών μάλλον παραμένουν στα συρτάρια. Παρ' ότι απετέλεσαν τις πιο συγκροτημένες και συλλογικές προσπάθειες έχουν ξεχαστεί και τα συμπεράσματά τους δεν φαίνεται να δεσμεύουν επί της ουσίας τις πολιτικές που ακολουθούνται από τις κυβερνήσεις.
Στην περιοχή μας, αλλά και γενικά στα Βαλκάνια είναι αδύνατον να παραχθεί μία σοβαρή πολιτική ερήμην του ζητήματος της μειονότητας. Η χώρα μας έχει υποχρέωση να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και στην ευρύτερη περιοχή, ώστε να συνομολογηθούν και να εφαρμοστούν πολιτικές για τις μειονότητες που να τις καθιστούν γέφυρες ειρήνης, φιλίας και αλληλεγγύης όμορφες ψηφίδες του μωσαϊκού, της πολυπολιτισμικότητας της σύγχρονης εποχής, πολιτιστικό και ιστορικό πλούτο της χώρας. Και στο ζήτημα αυτό παρατηρούνται σοβαρά ελλείμματα. Η αδράνεια, η απραξία, ο στρουθοκαμηλισμός, οι αγκυλώσεις του παρελθόντος και τα στερεότυπα γίνονται τροχοπαίδες για την ανάπτυξη της περιοχής, δηλητηριάζουν τις σχέσεις των ανθρώπων της περιοχής, δημιουργούν κοινωνικό αποκλεισμό, συντηρούν φραγμούς ανάμεσα στους ανθρώπους.
Πρόσφατη είναι η καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα ζητήματα της μουφτίας, ένα πρόβλημα που πολλά χρόνια τώρα έπρεπε να είχε βρει τη λύση του και να μην αποτελεί σημείο τριβής. Τα σχόλια του κυβερνητικού εκπροσώπου γι' αυτήν την  καταδίκη είναι ενδεικτικά της στάσης απέναντι σ'αυτό το υπαρκτό πρόβλημα. Ε, δεν έγινε και τίποτα, δυόμισι εκατομμύρια είναι, θα τα πληρώσουμε.
Συζητείται αυτές τις μέρες η χορήγηση ιθαγενείας για εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς, που είναι πραγματικά αίτημα αυτών των ανθρώπων για την αποκατάστασή τους και την ένταξή τους. 'Ομως, στη Θράκη ζουν εκατοντάδες άνθρωποι σαν φαντάσματα που είναι θύματα της εφαρμογής του άρθρου 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας. Σε κοινωνικό επίπεδο η διαδικασία της εξασφάλισης της πλήρους ισοτιμίας και ισονομίας εξαντλήθηκε σε άρση διοικητικών μέτρων και κυρώσεων.
Ανοικτά ζητήματα, ανοικτές πληγές από δεκαετίας δεν επουλώνονται.  Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού σέρνεται ανάμεσα στο Εφετείο Θράκης και στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το ζήτημα της ανάδειξης θρησκευτικών ιδεατών σέρνεται στα δικαστήρια όλης της επικράτειας από τη Λαμία μέχρι το Αγρίνιο, από Θεσσαλονίκη μέχρι την Πάτρα.
Το ζήτημα της διαχείρισης των κοινωφελών ιδρυμάτων είναι βαλτωμένο και διεκπεραιώνεται με νόμους, που η ίδια η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής τους χαρακτηρίζει αντισυνταγματικούς.
Το μείζον ζήτημα της παιδείας ταλανίζει μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, όλη την κοινωνία. Τα μεγάλα ποσοστά διαρροής από την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, τα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας στα δημόσια και μειονοτικά γυμνάσια κάνουν επιτακτική την ανάγκη μιας γενναίας ριζοσπαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και σ'αυτό το χώρο βασισμένη στις αρχές της πολιτισμικότητας, του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων, της ειρηνικής συνύπαρξης των πληθυσμών.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τον Ιούνιο είχαμε απευθύνει μία έκκληση προς την πολιτική ηγεσία της χώρας για την κύρωση της σύμβασης πλαισίου για την προστασία των μειονοτήτων και ζητήσαμε την αναγνώριση του εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού. Τουλάχιστον από τη μεριά μου θέλω να δηλώσω ότι αυτή η έκκληση ανταποκρίνεται στην πραγματική κατάσταση της περιοχής και είναι ένα δίκαιο αίτημα στη συνείδηση όλου του πληθυσμού της περιοχής. Τότε οι Αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων συμφώνησαν να χειριστούν αυτά τα προβλήματα μεταξύ τους. Εμείς καλούμε τα δύο μεγάλα κόμματα να τα χειριστούν, αλλά να μην αφήνουν αυτά τα προβλήματα να σαπίζουν.
Εμείς σαν Συνασπισμός, σαν κοινωνία, έχουμε προτάσεις, έχουμε επεξεργαστεί τρόπους επίλυσης αυτών των προβλημάτων και πραγματικά υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για τα δύο μεγάλα κόμματα, αν το θεωρούν έτσι, για να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Κύριοι Βουλευτές, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση "Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο", είκοσι οκτώ μαθητές και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από τα δημοτικά σχολεία 14ο και 46ο Περιστερίου.  Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες) Ο κ. Κατσικόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, με το συζητούμενο προϋπολογισμό διασφαλίζεται η ένταξη της ελληνικής οικονομίας στην ΟΝΕ και συνεχίζεται ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης, που αφήνει ελπίδες για αντιμετώπιση χρονίων προβλημάτων.
Η Κυβέρνηση με τη συνεπή οικονομική πολιτική της τελευταίας πενταετίας, από το 1994 δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία, πέτυχε να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά, να μειώσει τον πληθωρισμό στα προ τριακοπενταετίας επίπεδα και να ανεβάσει το ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης στο επίπεδο του 3,5%, έναντι των μηδενικών ρυθμών που είχε παραλάβει από τη Νέα Δημοκρατία.
Η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, μαζί με την περιστολή της φοροδιαφυγής και την ανάδειξη νέων πηγών άντλησης δημοσίων εσόδων, επέτρεψαν στον Προϋπολογισμό του 2000 να ενσωματώσει ένα μεγάλο πακέτο κοινωνικών παροχών ύψους τετρακοσίων εβδομήντα δισεκατομμυρίων δραχμών, (470.000.000.000) που στο σύνολό τους αφορούν τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού, δηλαδή τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους και τους ανέργους. Και παρά τις παροχές αυτές, ο Προϋπολογισμός του 2000 μειώνοντας περαιτέρω το έλλειμμα του δημοσίου από 1,5% σε 1,2% του ΑΕΠ, διασφαλίζει την πρόκριση της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ ταυτόχρονα αφήνει σημαντικούς πόρους για τη χρηματοδότηση των δημοσίων επενδύσεων, ώστε το 2000 ο ρυθμός ανάπτυξης να πλησιάσει το 4%.
Η ταυτόχρονη επιτυχία και των τριών αυτών στόχων κατέστη δυνατή διότι παροχές, μείωση ελλείμματος και επενδύσεις χρηματοδούνται άνετα από τα πλεονάσματα εσόδων ύψους πεντακοσίων περίπου (500.000.000.000) δισεκατομμυρίων δραχμών που αντλήθηκαν σε αναλογία 1/3 από τις αυξημένες εισπράξεις ΦΠΑ, από τη φορολογία των επιχειρηματικών κερδών, που είναι σημαντικά αυξημένα και από τη φορολογία στις χρηματιστηριακές συναλλαγές.
Είναι η πρώτη αναδιανομή εισοδήματος στην Ελλαδα χωρίς την επιβολή κανενός είδους νέου φόρου, πάγιας φορολογίας και μεταφέρονται εισοδήματα από τους έχοντες και κατέχοντες στα ασθενέστερα οικονομικά στρώμματα του πληθυσμού.
Ο προϋπολογισμός του 2000 εξασφαλίζει την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιεί το κοινό, περί δικαίου, αίσθημα της ελληνικής κοινωνίας, μεταφέροντας πόρους από τα πιο εύπορα στα πιο αδύνατα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι ο Προϋπολογισμός αυτός δίνει ισχυρά επιχειρήματα στην Κυβέρνηση για να απαντήσει και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά.
Από τα δεξιά, όπως φάνηκε από τις πρώτες αντιδράσεις των αγορών, δηλαδή τις διεθνείς τράπεζες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Κυβέρνηση κατηγορείται ότι δεν ήταν όσο έπρεπε αυστηρή, γιατί δεν αξιοποίησε το σύνολο σχεδόν των πλεονασμάτων για να μειώσει περισσότερο το έλλειμμα, ώστε να είναι ασφαλής η πορεία στη μετά ΟΝΕ εποχή.
Η απάντηση είναι ότι οι δείκτες δεν είναι αυτοσκοποί ότι η οικονομία είναι μέσο για την κοινωνική ευημερία και ότι η Κυβέρνηση δεν μπορούσε να μην επιστρέψει στο λαό ένα τμήμα των ωφελειών, που προέκυψαν από τις δικές του θυσίες και προσπάθειες επί μια ολόκληρη πενταετία.
Από τα αριστερά, αντίθετα, η επίκριση είναι ότι οι μισθολογικές αναπροσαρμογές δεν αναπληρώνουν τις απώλειες των προηγούμενων ετών.
Ο αντίλογος εδώ είναι ότι η αναδιανομή εισοδήματος της έκτασης των τετρακοσίων εβδομήντα (470.000.000.000) δισεκατομμυρίων δραχμών, που προβλέπεται στον Προϋπολογισμό, γίνεται για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια και μάλιστα γίνεται με ασφάλεια, αφού αυτήν τη φορά η Κυβέρνηση δεν μοιράζει ακάλυπτες επιταγές, που θα τις εισπράξει την επόμενη των εκλογών με λιτότητα ή με μίνι φορολογικά νομοσχέδια.
Αντίθετα οι παροχές αντλούνται από περισσεύματα, από πραγματικό πλούτο, που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και θα έχουν συνέχεια και το 2001 με τη δεύτερη δόση φορολογικών ελαφρύνσεων, για τις οποίες η Κυβέρνηση είναι ήδη δεσμευμένη.
Πέραν όμως, των παροχών των τετρακοσίων εβδομήντα δισεκατομμυρίων (470.000.000.000) δραχμών υπέρ των μισθωτών, θα μετρήσει ασφαλώς και η εισοδηματική πολιτική που εξασφαλίζει αύξηση καθαρών αποδοχών 3,5% περίπου.
Στο φετινό Προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προβλέπονται περισσότερες δαπάνες σε σχέση με το 1999 και αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Εκπαίδευση, ενενήντα ένα δισεκατομμύρια (91.000.000.000) περισσότερα.  Στην άμυνα, πενήντα τέσσερα δισεκατομμύρια (54.000.000.000). Στην υγεία και την πρόνοια, πενήντα ένα δισεκατομμύρια (51.000.000.000).  Στην κοινωνική ασφάλιση, εκατόν σαράντα τέσσερα δισεκατομμύρια. Στη δημόσια τάξη, 13,5 δισεκατομμύρια.
Οι συνολικές εισροές στη γεωργία από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους προβλέπεται το 2000 να φθάσουν περίπου τα δύο δισεκατομμύρια (2.000.000.000).
Μέσω της διάθεσης των πόρων αυτών θα συνεχιστεί η προσπάθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και των αδυναμιών της ελληνικής γεωργίας, ιδιαίτερα μετά τις συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Στις ανακατατάξεις στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης όσο και στις εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, τα προβλήματα αυτά τείνουν να λάβουν οξύτερη μορφή και για το λόγο αυτό η αντιμετώπισή τους θεωρείται άμεση και επιτακτική.
Η διάθεση κονδυλίων από εθνικούς πόρους έχει στόχο την εφαρμογή μέτρων διαρθρωτικού χαρακτήρα τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, τα οποία σε συνδυσμό και με παρεμβάσεις του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ιδιόμορφων προβλημάτων της γεωργίας και στη σταθερή και ισόρροπη ανάπτυξή της.
Οι ενισχύσεις στη γεωργία από τους εθνικούς πόρους προβλέπεται να είναι οι εξής: Πρώτον, εθνικές ενισχύσεις προσανατολισμού διαρθρώσεων. Δεύτερον, οικονομικές ενισχύσεις με ευρωπαϊκή συμμετοχή.  Τρίτον, εθνική συμμετοχή προγραμμάτων που συγχρηματοδούνται από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση.
Τέταρτον, κάλυψη ελλείμματος ειδικού λογαριασμού εγγυήσεων γεωργικών προϊόντων.
Πέμπτον, επιδοτήσεις επιτοκίων αγροτικών στεγαστικών δανείων και επιδοτήσεις επιτοκίων χορηγήσεων της Αγροτικής Τραπέζης της Ελλάδος.  'Εκτον, δαπάνες  προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Τα κονδύλια αυτά αφορούν επενδύσεις στους τομείς γεωργία, δάση, αλιεία και εγγειοβελτιωτικά έργα.
'Εβδομον, δαπάνες αποζημιώσεων για ζημιές και συντάξεις αγροτών. Η κατηγορία αυτή αφορά δαπάνες αποζημιώσεως των αγροτών για ζημιές που θα υποστεί η παραγωγή τους.  Τα κονδύλια αυτά θα διατεθούν μέσω του ΕΛΓΑ.  Επίσης, στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται και δαπάνες για συντάξεις των αγροτών μέσω του ΟΓΑ. Για το έτος δε 2000 προβλέπεται να διατεθούν πεντακόσια ενενήντα πέντε δισεκατομμύρια (595.000.000.000) έναντι τετρακοσίων ογδόντα δυο δισεκατομμυρίων (482.000.000.000) του 1999.  Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα τονίσω ότι πρέπει να υπερψηφίσουμε το φετινό Προϋπολογισμό. Και δεν θα επιχειρηματολογήσω εγώ γι' αυτό, αλλά θα αφήσω άλλους να το κάνουν. Πριν από λίγες μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία απονέμει εύσημα για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας ακόμη και σε τομείς, όπου παραδοσιακά ασκούσε δριμία κριτική, όπως οι διαρθρωτικές αλλαγές.
Θα θυμίσω επίσης τι είπαν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Διαβάζω σήμερα στις εφημερίδες ότι ο κ. Μάνος λέει ότι "Ο κόσμος καταψηφίζει την Αντιπολίτευση." Χθες ο κ. Κοντογιαννόπουλος είπε " Ο πολιτικός λόγος της Νέας Δημοκρατίας είναι λαϊκίστικος, παλιομοδίτικος, δήθεν φιλολαϊκός, που δεν βρίσκει ανταπόκριση". Αυτά που είπε ο κ. Σουφλιάς,  είναι πολύ πρόσφατα και δε θα τα θυμίσω.
Κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Η κ. 'Αννα Ψαρούδα Μπενάκη έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ ΨΑΡΟΥΔΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό είναι συνήθως αφιερωμένη σε μια συνολική αποτίμηση του κυβερνητικού έργου και σε μια πρόβλεψη για την πορεία της χώρας το ερχόμενο έτος.
Θα μου επιτρέψετε να επικεντρώσω το ενδιαφέρον κάτω από αυτό το πρίσμα στο κεφάλαιο που λέγεται "παιδεία", το κεφάλαιο εκείνο, που δείχνει τις πιο πικρές διαπιστώσεις σε αριθμούς, αλλά και σε έργα.
Είναι γνωστός ο αποσυντονισμός και το χάος που δημιούργησε στην παιδεία η λεγομένη μεταρρύθμιση Αρσένη. Τώρα, διαβάζοντας τον Προϋπολογισμό, βλέπουμε σαν καθρέπτη μπροστά μας και με τον πιο εναργή τρόπο πόσο κυριολεκτικά στον αέρα σχεδιάστηκε αυτή η μεταρρύθμιση και πόσο μετά βεβαιότητας αναμένεται το ναυάγιο της μέσα στο 2000, όχι μόνο για λόγους ουσίας, αλλά και για λόγους αριθμών και δαπανών.
Πρώτα απ' όλα, να ξεκινήσω με ένα θλιβερότατο στοιχείο που προέκυψε μόλις τελευταία. Το καταθέτω στη Βουλή, γιατί είναι πραγματικά μνημείο.  Είναι από το βιβλίο του καθηγητή  Γιώργου Ψαχαρόπουλου "Η οικονομική της εκπαίδευσης", όπου περιέχεται ένας πίνακας των δαπανών ανά μαθητή φοιτητή σε δολάρια ετησίως για τα τρία στάδια της εκπαίδευσης, πρωτοβάθμια,  δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια και περιλαμβάνονται όλες οι ευρωπαϊκές χώρες σε σταθερή αγοραστική αξία, δηλαδή έχει ληφθεί υπόψη και το κόστος ζωής.
Κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα είναι τελευταία -και με απόσταση- με χίλια τετρακόσια ενενήντα (1490) δολάρια ετησίως για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή και δυο χιλιάδες εξακόσια ογδόντα (2680) δολάρια ετησίως ανά φοιτητή. Ξέρετε πού κινείται η επόμενη  από το τέλος χώρα, που είναι η Ισπανία; Κινείται στο διπλάσιο. Δίνει η Ισπανία τρεις χιλιάδες διακόσια εβδομήντα (3.270) δολάρια ανά μαθητή και τέσσερις χιλιάδες τριάντα (4.030) για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. 'Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Αυτά τα νούμερα δυστυχώς, που δείχνει η στατιστική επιβεβαιώνονται και από τον σημερινό Προϋπολογισμό. Το ποσοστό για την παιδεία κατ' αρχήν  δεν είναι 10,2% όπως αναφέρατε, διότι με το γνωστό κόλπο συνυπολογίζονται και τα τοκοχρεολύσια. Επομένως η πραγματική αύξηση δαπανών για την παιδεία το 2000 είναι ελαχίστη. Είναι μόλις 2,5% αν υπολογίσει κανείς ότι το υπόλοιπο είναι πληθωρισμός και μισθοδοσίες.
Το πιο τραγικό όμως είναι, κύριοι συνάδελφοι, αν μελετήσουμε, έστω και αυτόν το γλίσχρο συνολικό προϋπολογισμό για την παιδεία, πώς κατανέμεται στην πραγματικότητα.
Λοιπόν, το 81% του Προϋπολογισμού είναι μισθοδοσίες, δηλαδή ανελαστικές δαπάνες, και μόλις το 19% είναι για πραγματικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Αλλά τι να πρωτοκαλυφθεί απ' αυτό το 19%, όταν ειδικά με τη λεγόμενη "μεταρρύθμιση Αρσένη" έχει επέλθει μια σοβαρότατη επιβάρυνση του Προϋπολογισμού; Διότι σκεφθείτε, παραδείγματος χάριν, τι συμβαίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ειδικά ένεκα της λεγόμενης "μεταρρύθμισης" και του δημοκοπικού συνθήματος "όλοι να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση".
Τα τμήματα των πανεπιστημίων και ΤΕΙ αυξήθηκαν κατά εβδομήντα και ο αριθμός των εισακτέων αυξήθηκε κατά 30%. Πέστε μου, κύριοι συνάδελφοι απ' αυτό το 19%, που αφιερώνεται για τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες και με αυτήν την ελαχίστη αύξηση του Προϋπολογισμού, πώς θα καλυφθούν αυτές οι πρόσθετες δαπάνες; Ασφαλώς δεν καλύπτονται.
Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη ότι και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων σχεδόν εξαφανίζεται, οι πρυτάνεις εκλιπαρούν, "έχουν βγάλει δίσκο" για να πάρουν δίκην φιλοδωρημάτων κάποιες πιστώσεις για τις επενδύσεις, καταλαβαίνετε ότι κινούμαστε σε επίπεδα τριτοκοσμικά.
Βέβαια εδώ υπάρχει μια πολύ "αποστομωτική" -το λέω ειρωνικά- απάντηση του Υπουργείου Παιδείας. Αυτές οι δαπάνες -λέει- καλύπτονται από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Πρώτα απ' όλα, ας δούμε τι έγινε με το τρέχον και λήγον Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Η απορρόφηση υπήρξε δραματικά χαμηλή και μόλις τον τελευταίο καιρό έγινε μια αγωνιώδης προσπάθεια να απορροφηθούν τα κονδύλια. Και πώς απορροφήθηκαν; Δεν ξέρουμε, κύριοι συνάδελφοι, πώς απορροφήθηκαν. Ενάμιση μήνα και, δύο μήνες τώρα, έχω καταθέσει μια ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας και ζητάω να μου πει αναλυτικά με ποιους ενδιάμεσους φορείς, με ποιες συμβάσεις και με ποιες αναθέσεις ανέθεσε εκπαιδευτικά έργα και δράσεις σε διάφορους ιδιώτες. Και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Παιδείας δεν απαντά.
Δεν σας κάνει εντύπωση ότι ψήφισε μια, σε αδιαφάνεια ασύλληπτου περιεχομένου, διάταξη με ενδιάμεσους φορείς για να μπορεί να κάνει απευθείας αναθέσεις σε όποιον θέλει για τα εκπαιδευτικά έργα, προκειμένου να απορροφηθεί το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, και να μη δίνει απάντηση το Υπουργείο Παιδείας και να μην καταθέτει τα σχετικά έγγραφα; Αλλά ας δούμε, λοιπόν, το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για το οποίο μας μιλάει συνεχώς το Υπουργείο Παιδείας. Πόσα είναι αυτά, κύριοι συνάδελφοι; Είναι ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια (1.100.000.000.000) δραχμές.  Πόσα δηλαδή κατ' έτος; Είναι εκατό πενήντα δισεκατομμύρια (150.000.000.000) κατ' έτος από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για όλην την παιδεία.
Ελάτε, λοιπόν, να μου πείτε, πώς θα καλυφθούν όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, αύξησης τμημάτων, αύξηση εισακτέων; Κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο και τώρα αποδεικνύεται με νούμερα ότι αυτή η μεταρρύθμιση σχεδιάστηκε τελείως στον αέρα, εξελίσσεται στον αέρα και με τα παιδιά στους δρόμους.
Βέβαια τα παιδιά μας δεν βγαίνουν αμόρφωτα. 'Εχουμε επίπεδο πραγματικής εκπαίδευσης αρκετά υψηλό, αλλά ποιος την πληρώνει την παιδεία; Το κράτος την πληρώνει με αυτά τα νούμερα, που σας ανέφερα ή οι γονείς των παιδιών και οι φοιτητές που σπουδάζουν σε φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία και ξένα πανεπιστήμια; Αυτός είναι ο μύθος και η χρεοκοπία της δωρεάν παιδείας, για την οποία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υποτίθεται ότι κόπτεται.
Κύριοι συνάδελφοι, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και η Νέα Δημοκρατία μιλάει μόνο με αριθμούς. Μόνον αν πραγματοποιηθούν οι αριθμοί  τους οποίους υπόσχεται η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή 5,5% επί του ΑΕΠ για τις δαπάνες και 20% από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, που θα αναδιαπραγματευθούμε, μόνο τότε μπορούμε να πιστεύουμε και να ελπίζουμε για μια πραγματική αλλαγή και βελτίωση των εκπαιδευτικών μας θεμάτων.  Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Η Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Ροδούλα Ζήση έχει το λόγο.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κυρία Μπενάκη, τελικά θα πρέπει να δούμε αν η Νέα Δημοκρατία μιλάει και με αριθμούς ή χωρίς  αριθμούς, γιατί εδώ ακούστηκε πολύ έντονα η αντίθεσή της στους αριθμούς.  Ωστόσο η παιδεία και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση για να χωρέσει στο στενό κουτί μιας στείρας αντιπαράθεσης, με όλους αυτούς τους αριθμούς που καταθέσατε εδώ.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όποιοι και να είναι οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί για τον Προϋπολογισμό από την Αντιπολίτευση δεν μπορούν να αλλοιώσουν ή να αλλάξουν τις αλήθειες, που αποτυπώνονται με συγκεκριμένους αριθμούς, αλλά και με αναπτυξιακές και κοινωνικές πολιτικές και με ορατούς στόχους για την ευημερία και την ποιότητα ζωής των  Ελλήνων πολιτών.
Αυτές τις αλήθειες βιώνει ο 'Ελληνας και η Ελληνίδα, αυτές οι αλήθειες καθιστούν τον Προϋπολογισμό του 2000, προϋπολογισμό υπεύθυνης και σοβαρής πολιτικής, αφού συμπυκνώνονται σ'αυτόν η συνέπεια και η συνέχεια, η σταθερότητα, η ανάπτυξη και η σύγκλιση, αλλά κυρίως προσδιορίζεται η δυναμική, η ισχυρή παρουσία της Ελλάδας στον νέο αιώνα.  Ακουλουθείται πιστά η κατεύθυνση για την εξυγίανση των μακροοικονομικών μεγεθών και την πραγματική σύγκλιση με τις οικονομίες της Κοινότητας, ικανοποιώντας τα κριτήρια ένταξης και δικαιώνοντας την επιτυχημένη προσπάθεια της Κυβέρνησης και του ελληνικού λαού.
'Ολοι σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε την πιστή εφαρμογή του προηγούμενου προϋπολογισμού, όλοι σας αναγνωρίσατε το πλεόνασμα σαν προϊόν μιας αναπτυξιακής κατεύθυνσης που κατανέμεται δίκαια στην ίδια την ελληνική κοινωνία, που δίνει προτεραιότητα στους μη έχοντες και μη κατέχοντες, συμβάλλει στην απασχόληση και στην βελτίωση της ζωής του πολίτη.
Ο Προϋπολογισμός του 2000 είναι ρεαλιστικός, ειλικρινής, εφικτός, συνεπής με τις δεσμεύσεις της Κυβέρνησης προς την απαίτηση του ελληνικού λαού να ενταχθεί η χώρα μας στην οικονομική και νομισματική ευρωπαϊκή οικογένεια, προκειμένου να αποκτήσει την προωθητική κίνηση μιας πολυδιάστατης ανάπτυξης που θα περιλαμβάνει την απασχόληση, την ισόρροπη ανταγωνιστικότητα, την ισότητα στην πρόσβαση στη γνώση και στις υποδομές, την, με σεβασμό στο περιβάλλον, ορθολογική διαχείριση των φυσικών τουριστικών και πολιτιστικών μας πόρων.
Για μας η ένταξή μας στην ΟΝΕ, σημαίνει δημιουργία της κοινωνίας της ανάπτυξης και της εργασίας, που τελικά οδηγεί στην κοινωνία των πολιτών.  Βεβαίως είναι αναπτυξιακός ο χαρακτήρας του Προϋπολογισμού μέσω των διαρθρωτικών αλλαγών, με τις οποίες συνεχίζεται και ενισχύεται η υλοποίηση προγραμμάτων μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων, με περιορισμό των καταναλωτικών αναγκών του δημοσίου, με επέκταση των δημοσιονομικών ελέγχων στους επιδοτούμενους φορείς.
'Ολα αυτά τα μέτρα συμβάλλουν αποφασιστικά στη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας και στην αύξηση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, των παραγωγικών φορέων, των παραγωγών ενεργών πολιτών της χώρας μας και βεβαίως οδηγούν στη δημιουργία νέων, υγιών θέσεων εργασίας.
Η ένταξή μας στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση είναι το μεγάλο βήμα - επίτευγμα σε μια διαδικασία ολοκλήρωσης, που προϋποθέτει και τις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και τη σύγκλιση των υποδομών και της ανάπτυξης, την καταπολέμηση της ανεργίας και τις πρωτοβουλίες για την απασχόληση.
Σ' αυτόν τον κοινωνικό χαρακτήρα του Προϋπολογισμού μπορούμε να δούμε όλες τις νέες φορολογικές ρυθμίσεις, με τις οποίες επιτυγχάνεται η δικαιότερη κατανομή των βαρών και προστατεύεται το εισόδημα των ασθενέστερων κοινωνικά τάξεων, μέσω της μείωσης των φόρων οικογενειών με παιδιά και χαμηλά εισοδήματα.
Παράλληλα αυξάνονται οι παροχές κοινωνικού χαρακτήρα με την αύξηση των συντάξεων πάνω από τον πληθωρισμό και των συντάξεων του Ο.Γ.Α., καθώς και την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τέλος μειώνεται η φορολόγηση των κερδών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και καταργούνται τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών, ενώ παρέχονται πρόσθετα κίνητρα στις επιχειρήσεις, που προσλαμβάνουν νέο προσωπικό.
Υπάρχει μια ολόκληρη διαδικασία, μια ολόκληρη προσπάθεια απλούστευσης των διαδικασιών και όλων εκείνων των γραφειοκρατικών εκδηλώσεων μέσα από την υλοποίηση των φορολογικών αυτών διαδικασιών, που αποσκοπεί στην ταχεία εξυπηρέτηση του πολίτη.
Βεβαίως φάνηκε ξεκάθαρα -ακούστηκε εδώ άλλωστε- ότι η οικονομία μας είχε όλες εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες για να αντιμετωπίσει τα έκτακτα γεγονότα, τα θλιβερά γεγονότα των σεισμών, που ήταν πολύ θλιβερά για όλους μας. Η οικονομία μας άντεξε, η οικονομία μας αντέχει.
Kαι βεβαίως όπως αναφέρθηκε και από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας εδώ, υπάρχει η δυνατότητα, ακόμη και αν κάποια από τα κριτήρια είχαν κάποιο πρόβλημα -και αναφέρομαι στο έλλειμμα- να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της ένταξής μας.
Οι συνεχείς διεθνείς θετικές εκθέσεις όλων των διεθνών οικονομικών και χρηματοδοτικών οργανισμών αποδεικνύουν την ορθότητα της ακολουθούμενης πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σταθερή οικονομία μας, η ανάπτυξή της, οι πολιτικές που προβλέπονται και που ακολουθούνται μέσα απ' αυτήν την οικονομία, μας έχουν κάνει πραγματικά μια χώρα υπερήφανη στις διεθνείς οικονομικές μας σχέσεις. Μια χώρα εγγυήτρια για τις άλλες χώρες και αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες και ελάχιστα ανεπτυγμένες, σε μια πορεία αναδιάρθρωσης πλέον της οικονομίας τους αλλά και σε μία πορεία του διεθνούς παγκόσμιου εμπορίου.
Η επέκταση των επενδυτικών δραστηριότητων και των εξαγωγών των ελληνικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και όχι μόνον, πρέπει να πούμε ότι έχει αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων ετών.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σήμερα στα Βαλκάνια, κύριοι συνάδελφοι, ξεπερνούν τις τρεισήμισι χιλιάδες. 'Εχουν συνολικές επενδύσεις που υπερβαίνουν τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι εξαγωγές μας έχουν τριπλασιασθεί κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας.  Βεβαίως υπάρχει και μία πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, που δεν ξέρω αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει κάνει δηλώσεις γι αυτό , δεν έχω ακούσει, ξέρω όμως ότι η διεθνής κοινότητα οι ίδιες οι χώρες των Βαλκανίων, οι ίδιες οι χώρες, που έχουν υποστεί τα αποτελέσματα των κρίσεων, έχουν αποδεχθεί αυτήν την πρωτοβουλία της Ελλάδας, σαν δημοκρατική, αλλά και ηγετική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της περιοχής.  Αναφέρομαι στη συγκρότηση του σχεδίου ανασυγκρότησης της περιοχής των Βαλκανίων, που η Ελλάδα πρώτη έχει καταθέσει στη διεθνή κοινότητα. Αυτό το σχέδιο είναι αποτέλεσμα επεξεργασμένων προτάσεων, όλων των συμπερασμάτων, όλων των εμπειριών των σωστών διμερών οικονομικών μας σχέσεων, με πορίσματα πάρα πολύ θετικά, με ένα ύψος οικονομικό εκατόν ογδόντα δισεκατομμυρίων (180.000.000.000) δραχμών, για την επόμενη πενταετία, ένα σχέδιο όμως που ακουμπά στη δημοκρατική ευαισθησία, στην ισότιμη συνεργασία και στην προοπτική της ανάπτυξης της γειτονιάς μας.  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι τυχαίο ότι αυτήν τη στιγμή όλες οι χώρες και της γειτονιάς μας, αλλά και άλλες χώρες αναπτυγμένες, ζητούν τη δική μας τη γνώμη, τη δική μας συμβολή γι' αυτήν την ανασυγκρότηση της περιοχής, αφού εμείς, μέσα από την ιστορία μας και τις παραδόσεις μας, μέσα από τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με τους γειτονικούς λαούς, γνωρίζουμε και γεωγραφικά και πολιτικά και κοινωνικά τις περιοχές και μπορούμε να αποδώσουμε την καλύτερη πρόταση για την ευημερία των πολιτών αυτής της περιοχής.
Να και η δημοκρατική διάσταση. Η ανάπτυξη για μας δεν είναι παρέμβαση αποικιοκρατίας. Είναι ισότιμη συνεργασία. Θέλουμε την ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή, διότι θέλουμε την ειρήνη, θέλουμε την ευημερία των πολιτών, γιατί θέλουμε την ασφάλεια, γιατί θέλουμε η χώρα μας να ζει και να αναπτύσσεται μέσα σε μια περιοχή αναπτυγμένη.
Βεβαίως, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, κάνοντας κοινωνούς όλους τους παραγωγικούς φορείς της χώρας μας, μιλάει γι'αυτό το σχέδιο ανασυγκρότησης, έχει δημιουργήσει διάφορα κίνητρα, έχει αυξήσει το εγγυοδοτικό κεφάλαιο του οργανισμού ασφάλισης των εξαγωγικών πιστώσεων σε μια προσπάθεια να εξάγει η χώρα μας την περηφάνειά της, την ιστορία της, την εμπειρία της, την τεχνογνωσία της και βεβαίως τον πολιτισμό της. Και όχι αυτό που γίνεται εδώ, όπως άκουσα και για το Σιάτλ και για τις διακρατικές συμφωνίες από συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν έχει γίνει τίποτε. Απλώς, μ'αυτά που λέγατε για τριτοκοσμικές καταστάσεις, εξάγετε μια μιζέρια που δεν υπάρχει, γιατί ο ελληνικός λαός είναι υπερήφανος και η ελληνική Κυβέρνηση με ευαισθησία ακουμπά σ'αυτόν το λαό, με ευαισθησία αφουγκράζεται τους παλμούς του και καθοδηγεί τη χώρα σ'αυτό που της ανήκει σε ένα μέλλον ανάπτυξης, σε ένα μέλλον προοπτικής.  Βεβαίως, με τα κριτήρια που έχουν πληρωθεί μέχρι σήμερα, προχωρούμε στην ένταξή μας. Και βεβαίως, θα προχωρήσουμε στην προοπτική μετά την ένταξη που θέλει, τι; Μια πολυδιάστατη ανάπτυξη της χώρας μας σε όλους τους τομείς, με ένα σεβασμό σε όλες τις διαχρονικές αξίες και αρχές.
Δεν θα αναφερθώ σε στοιχεία, ούτε σε άλλους αριθμούς, διότι βλέπω ότι δεν έχω το χρόνο. Εκείνο που θέλω να πω, επιτρέψτε μου, είναι μερικές αναφορές στο εξωτερικό εμπόριο.
Από τα προσωρινά στοιχεία φαίνεται ότι οι εξαγωγές και οι εισαγωγές μας ακολούθησαν μια αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Για το 1998 ανέρχονται οι εξαγωγές σε τρία τρισεκατομμύρια εκατόν εξήντα δύο δισεκατομμύρια (3.162.000.000.000) δραχμές και παρουσιάζουν αύξηση κατά 4,4%, σε σχέση με τον 1997, όπου είχαν αυξηθεί πάλι σε μεγάλο ποσοστό κατά 6,7%, παράλληλα με το 1996. Οι εισαγωγές μας ανήλθαν στα επτά τρισεκατομμύρια τριακόσια ογδόντα πέντε δισεκατομμύρια (7.385.000.000.000) δραχμές, παρουσιάζοντας αύξηση 13,1%.
Από έρευνες που έχουν γίνει ξέρετε πολύ καλά ότι η εκτροπή των εξαγωγών που παρατηρήθηκε στις αρχές της δεκαετίας προς τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και τα Βαλκάνια, φαίνεται να έχει παγιωθεί. Ειδικότερα σ'αυτές τις ομάδες χωρών η εικόνα του εμπορικού ισοζυγίου είναι πάρα πολύ ενθαρρυντική. Η τάση που έχει διαμορφωθεί στις εμπορικές συναλλαγές με τις χώρες αυτές αν συνεχιστεί μ'αυτούς τους ρυθμούς, θα μετατρέψει το ισοζύγιο σε πλεονασματικό για τη χώρα μας μέσα στην επόμενη τριετία. 'Οσο για τα Βαλκάνια βεβαίως είναι η ευχάριστη πλευρά του ελληνικού εξωτερικού εμπορίου.
Πρέπει να πούμε ότι τρείς είναι οι τομείς της ελληνικής οικονομίας που αυτή τη στιγμή παίζουν ένα δραστήριο και ανταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Οι βιομηχανίες ειδών διατροφής, οι κλωστοϋφαντουργίες, οι κατασκευαστικές επιχειρήσεις, καθώς και οι επιχειρήσεις του τριτογενούς τομέα και βεβαίως οι τράπεζες. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουν, τη γνώση των συνθηκών αγοράς, το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο βοηθούμε να διαμορφωθούν εκείνες οι συνθήκες που θα επιτρέπουν στην ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα να αναπτυχθεί. Βεβαίως, στηρίζουμε τη συμμετοχή αυτής της ελληνικής δραστηριότητας σε συνεργασίες στην ευρύτερη περιοχή.
Βεβαίως η οικονομική μας πολιτική στον εξωτερικό τομέα είναι μια πολιτική που σέβεται τις αξίες που διαμορφώνονται ιστορικά για τη χώρα μας, αλλά και για τον κόσμο. Και σ'αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να αναφερθώ στη θέση της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και ως μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης καταθέτει τις απόψεις της μέσα στα αντίστοιχα συμβούλια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και καταθέτει τις θέσεις εκείνες, οι οποίες προέρχονται μέσα από τη συναίνεση, μέσα από το διάλογο και το δημοκρατικό προγραμματισμό, με τους αναπτυξιακούς και παραγωγικούς και οικονομικούς φορείς της χώρας μας.
Το Σιάτλ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έδειξε πάρα πολλά. 'Ενα, όμως, έδειξε πολύ σημαντικό: 'Οτι οι ευαισθησίες της χώρας μας που εντάχθηκαν στο κείμενο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, κυριάρχησαν. Η Ευρωπαϊκή 'Ενωση αντιστάθηκε σε αυτό που λέγεται άκρατη φιλελευθεροποίηση. Οι θέσεις της Ελλάδας ήταν, σε αυτό το νέο γύρω των διαπραγματεύσεων, να ακουστούν όλα τα προβλήματα, να ανοίξουν όλα τα θέματα για το περιβάλλον, για τον ανταγωνισμό, για τις επενδύσεις, για τα εργασιακά δικαιώματα. 'Ηταν πρώτη η χώρα μας που ζήτησε, στο νέο γύρο, να ανοίξει ο διάλογος για ευαίσθητα θέματα, και υιοθέτησε τελικά τη θέση μας και η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, όπως, για παράδειγμα τη δημιουργία ενός φόρουμ διαλόγου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου με το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας.
Και ήταν η Ελλάδα μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια που έδωσε εκείνα τα μηνύματα που λένε ότι ναι, το παγκόσμιο εμπόριο χρειάζεται να αναπτυχθεί, χρειάζεται να προχωρήσει, γιατί φέρνει πολλές χώρες στην ανάπτυξη από την υπανάπτυξη. 'Ομως, αυτό το παγκόσμιο εμπόριο πρέπει να έχει αρχές, πρέπει να έχει κανόνες, πρέπει να έχει θεσμούς.
Δεν ξέρω, κύριοι συνάδελφοι, ποιοι φοβούνται τους κανόνες, ποιοι φοβούνται τους θεσμούς. Γιατί άκουσα αυτές τις ημέρες εδώ να λέγεται κάτι για τη συντηρητική και προοδευτική άποψη. Προοδευτική είναι η άποψη που θέλει να βαδίζει ο κόσμος, η ανάπτυξη, η δημιουργία μέσα σε πλαίσια, σε κανόνες, σε αρχές, που σέβεται την ιστορία, που σέβεται το μέλλον. Αυτή είναι η προοδευτική αντίληψη. Αυτήν την αντίληψη διατυπώνουμε στην εξωτερική οικονομική μας πολιτική σε ό,τι αφορά το εμπόριο, τις επενδύσεις, στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Και δεν είναι τυχαίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και οι αναπτυγμένες χώρες ζητούν τη γνώμη μας, ζητούν την άποψή μας. Μας θέλουν σαν εγγυήτρια χώρα στις συνεργασίες, στις όποιες κινήσεις τους, προωθητικές και άλλες, κάνουν για την ανάπτυξή τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι  οι ενέργειες και οι δράσεις, που θα υλοποιηθούν μέσα από αυτόν τον Προϋπολογισμό, δείχνουν τελικά ότι βρισκόμαστε σε καλό βηματισμό. Βρισκόμαστε στην πορεία, που στο νέο αιώνα θα φέρει τη χώρα μας σε μία πολύ καλύτερη θέση, σε μία θέση δυναμική, σε μία θέση ηγετική, σε μία θέση δημιουργική. Είναι σημαντικός ο ρόλος που έχει κληθεί να παίξει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Και είναι σημαντική η θέση, γιατί μετά από τις κρίσεις στην ευρύτερη περιοχή, η ετοιμότητα της χώρας μας σε όλους τους τομείς έδειξε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε και να καθοδηγήσουμε. Και πρέπει να σας πω τη μεγάλη χαρά που νιώθω κάθε φορά, όταν, πηγαίνοντας, μέσα από τις διμερείς και διϋπουργικές μας συνεργασίες και συνόδους, στις χώρες της Ευρώπης, αλλά και στις χώρες του Ευξείνου Πόντου και στις χώρες των Βαλκανίων και στις χώρες της Νοτιανατολικής Ευρώπης, ακούω με πολύ συγκίνηση, τους Υπουργούς, τους Υφυπουργούς, τους Αντιπροέδρους της Κυβέρνησης, τους Πρωθυπουργούς, να ζητούν με σιγουριά, με αξιοπιστία τη δική μας παρέμβαση, τη δική μας στήριξη. Και το ξέρετε πολύ καλά ότι έχουμε βοηθήσει. Ο Πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Σημίτης, με μία πολύ δημοκρατική πολιτική, σε μία πάρα πολύ σημαντική πορεία για την ανάπτυξη όλων αυτών των χωρών, έχει δηλώσει αδιάλειπτα τη θέση της Ελλάδας για στήριξη της ενταξιακής πορείας όλων αυτών των χωρών στις ευρωπαϊκές δομές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να εξάγουμε την περηφάνεια μας. Δεν θα πρέπει να μένουμε σε αυτήν την εσωστρέφεια, σε αυτήν, αν θέλετε, απομείωση της ίδιας μας της οικονομικής και πολιτικής οντότητας.  Ερχόμαστε από πολύ μακριά σαν χώρα και δεν έχουμε το δικαίωμα να εμφανίζουμε αυτήν την εικόνα. Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι στην παγκόσμια πολιτική σκέψη, στην παγκόσμια οικονομική σκέψη η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή παίζει ένα ρόλο. Και είναι πολύ αποτελεσματικό εργαλείο αυτός ο Προϋπολογισμός της χώρας. Γιατί με αυτόν τον Προϋπολογισμό μπορούμε να κάνουμε τα βήματα εντός και εκτός της χώρας μας.
Και βεβαίως, επειδή ο χρόνος είναι πάρα πολύ λίγος και δεν θα μπορέσω να αναφερθώ σε άλλα νούμερα, θα πρέπει να αναφερθώ μόνο στο γεγονός ότι συνεχίζουμε μία στρατηγική που δεν φοβάται τη στείρα αντιπαράθεση, μια στρατηγική που έχει μέσα της τη δημοσιονομική μας προσαρμογή και όλα τα επιτεύγματα της προσπάθειάς μας και της προσπάθειας του ελληνικού λαού.  Συνεχίζουμε τη στρατηγική, που εμπεριέχει την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του λαού μας, μέσα σε μια πραγματικά αναβαθμισμένη και ανεπτυγμένη Ευρώπη, όπου η αναβάθμιση όλου του περιβάλλοντος, του φυσικού και του δομημένου, αλλά και του κοινωνικού θα ενδυναμώνει συνέχεια τον κοινωνικό ιστό με την εμπέδωση της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής και θα ορίζει την ποιότητα της ζωής μας.
Γι' αυτό η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με αυτόν τον Προϋπολογισμό καταθέτει ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης μιας ισχυρής χώρας και ενός ισχυρού λαού στο νέο αιώνα για μια βιώσιμη ανάπτυξη που αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της κοινωνικής προόδου, όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, αλλά και όλες τις ανθρώπινες αξίες.
Η πρόκληση για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς. Η πρόκληση για τη Νέα Δημοκρατία είναι αν θα συνεχίσει, όπως είχα πει και πέρυσι -γιατί και πέρυσι τα ίδιο άκουσα- στον ίδιο εθιμικό κυνισμό της στείρας άρνησης κάθε φορά στον προϋπολογισμό, αν θα συνεχίσει με αυτήν τη λογική και να πει επιτέλους αν μπορεί να καταθέσει το ρεαλισμό, την ευαισθησία και την πρόταση μιας πραγματικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο ελληνικός λαός, ζητά να ανταποκριθούμε όλοι σε αυτήν την πρόκληση.            Ζητά από όλους μας, από όλα τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας, να σεβαστούμε τους δικούς του αγώνες, τους αγώνες και τις θυσίες για ένα καλύτερο μέλλον.
Γι' αυτό σας καλώ, κύριοι συνάδελφοι, να στηρίξουμε την πρόοδο, να στηρίξουμε την ανάπτυξη, να στηρίξουμε την προοπτική της χώρας μας στο νέο αιώνα και βέβαια να στηρίξουμε τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Και αυτό θα γίνει αν όλοι μαζί, ομόφωνα δείξουμε το μεγαλείο της ψυχής της γενιάς μας ότι ξέρουμε να λέμε, ναι, σε ό,τι είναι σωστό, σε ό,τι είναι σημαντικό, σε ό,τι είναι σπουδαίο, σε ό,τι προάγει τη χώρα μας. Γι' αυτό σας καλώ να ψηφίσουμε όλοι μαζί τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Κύριοι Βουλευτές, ο ομιλητής που ακολουθεί στον κατάλογο συνάντησε κάποιες δυσκολίες στο δρόμο. Μας παρακάλεσε να υπάρξει κάποια αντικατάσταση, ώστε να έχει τη δυνατότητα να μιλήσει κατόπιν. Συμφωνεί το Σώμα; 
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Β. Κωστόπουλος): Το Σώμα συνεφώνησε ομοφώνως.
Ο κ. Σπηλιόπουλος έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στο τέλος της δεύτερης χιλιετίας και στο τέλος ενός πολυτάραχου αιώνα, του 20ού αιώνα. Ενός αιώνα που σημαδεύτηκε από πολέμους, γεγονότα και ανακαλύψεις που άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας, άλλαξαν τη ζωή των ανθρώπων, άλλαξαν το περιβάλλον, φυσικό και οικιστικό.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ.) Η πρόοδος και η ευημερία, όμως, δεν ήταν για όλους, αλλά για μια μικρή μερίδα των ανθρώπων. Για τους υπόλοιπους η πρόοδος και η ευημερία ήταν και είναι στόχος μακρινός, όνειρο της ζωής τους και ζητούμενο της νέας εποχής που ανατέλλει.
Ταυτόχρονα, η πρόοδος αυτή και η υπερεντατική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και αγαθών, δημιούργησαν τα τεράστια οικολογικά προβλήματα της εποχής μας, τα οποία απειλούν να αφανίσουν το ανθρώπινο είδος.
Ο νέος αιώνας που ξεκινά θα χαρακτηρισθεί από ένα μεγάλο στοίχημα. Θα εξακολουθήσουμε με την ίδια νοοτροπία και απερισκεψία την εξέλιξη και την ανάπτυξη ή θα αλλάξουμε κατεύθυνση με γνώμονα το συμφέρον και το μέλλον της ανθρωπότητας; Η παγκόσμια συνεργασία, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η ειρήνη, ο ουμανισμός, η προστασία και η επαναφορά του περιβάλλοντος, θα κυριαρχήσουν και με ποιο τρόπο στο νέο αιώνα και στη νέα χιλιετία που ανατέλλει; Μεγάλα και βασανιστικά ερωτήματα που χρειάζονται απαντήσεις.  Για τη χώρα μας στο τέλος του 20ού αιώνα κλείνει μια σελίδα, τελειώνει μια εποχή και ξεκινά μια καινούρια πιο αισιόδοξη και πιο ελπιδοφόρα.  Κλείνει ένας κύκλος μιζέριας, αστάθειας, ανασφάλειας και κοινωνικών ανισοτήτων και αρχίζει μια καινούρια περίοδος του ελληνικού έθνους.  'Ενας ενάρετος κύκλος που φέρνει τη χώρα μας και το λαό μας στο προσκήνιο με δυνατότητες και προοπτικές για την ενίσχυση του ρόλου της χώρας μας και τη βελτίωση της ζωής των Ελλήνων.
Η Ελλάδα είναι πλέον χώρα ισχυρή και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και στη γειτονιά της, αλλά και στην Ευρώπη. Είναι χώρα δημοκρατική, με σταθερό πολιτικό σύστημα και οικονομία τέτοια που μας οδηγεί, αφ'ενός μεν στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση της Ευρώπης και αφ'ετέρου, μπορεί να παράγει πλεόνασμα για να ενισχύει περισσότερο και καλύτερα την κοινωνική μας πολιτική.
'Ολα αυτά όμως δεν έγιναν αυτόματα. Αυτή η μεγάλη αλλαγή χρειάστηκε κόστος και θυσίες από τον ελληνικό λαό και τη μεγάλη βεβαίως προσπάθεια και επιμονή τους στόχους και κυρίως, την αξιοπιστία από την Κυβέρνηση.  Σήμερα ασφαλώς δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία της προσπάθειας ούτε το μέγεθος της επιτυχίας, γιατί ήδη είμαστε πολύ κοντά στην επιτυχία.
Πριν από λίγα χρόνια, το 1993 η αναφορά από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε στόχους τους οποίους θα κατακτούσαμε, δημιουργούσε καχυποψίες στους πολίτες, γιατί οι προηγούμενες προσπάθειες και οι στόχοι που είχαν τεθεί δεν πέτυχαν. 'Ημασταν οι ουραγοί της Ευρώπης στο περιθώριο των εξελίξεων και των αποφάσεων, το μαύρο πρόβατο που πάντα ζητούσε χωρίς να μπορεί να εφαρμόσει μια αξιόπιστη πολιτική σύγκλισης και εναρμόνισης με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Σήμερα όμως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι στρατηγικοί μας στόχοι έχουν επιτευχθεί. Η πολιτική που εφάρμοσε η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα, δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον για το νέο βήμα της χώρας μας στον 21ο αιώνα. Σε μια εποχή μάλιστα που η πολιτική περνά κρίση αξιοπιστίας και εκτίμησης από τους πολίτες, το επίτευγμα αυτό παίρνει και μια άλλη διάσταση και δημιουργεί ελπίδες στους πολίτες για το μέλλον τους και για το μέλλον της πατρίδας μας.
Η Κυβέρνητη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το 1993 και στη συνέχεια η Κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη το 1996 έθεσαν τους στόχους για τη δημιουργία της ισχυρής Ελλάδας. Με επιμονή και σταθερότητα και αποτελεσματικότητα πετύχαμε τους στόχους και δημιουργήσαμε ένα νέο περιβάλλον, νέες ευκαιρίες και δυνατότητες για το νέο άλμα στην αρχή του 2000. Για μια κοινωνία πιο δίκαιη, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, για βελτίωση της ποιότητας ζωής, για τη μείωση της ανεργίας, για την παγίωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών, για τον πολιτισμό. 'Εχουμε το όραμα, έχουμε τα μέσα, έχουμε την αξιοπιστία και τη γνώση για να το πετύχουμε.  Οι πολίτες μας εμπιστεύονται, το δείχνουν άλλωστε, σε πείσμα κάποιων βεβαίως που περίμεναν από τυχαία γεγονότα ή από λάθη μας να κερδίσουν την εξουσία.
Οι πολίτες αξιολογούν τις προσπάθειές μας και την επίτευξη των στόχων μας και αποδέχονται το όραμά μας για το μέλλον. Οι προσπάθειες που καταβάλαμε μέχρι σήμερα βρήκαν βεβαίως εμπόδια και αγκυλώσεις του παρελθόντος, κατεστημένα συμφέροντα και αντιλήψεις, καθώς και διεθνείς συγκυρίες. Ασφαλώς και στο μέλλον θα υπάρξουν εμπόδια και δυσκολίες.
Στην εποχή των ελεύθερων αγορών και του διεθνούς ανταγωνισμού, η επιτυχία των στόχων μας χρειάζεται προσπάθεια και συνειδητοποίηση των δυσκολιών, ώστε με τη γνώση και την εξειδίκευση, αλλά και την αξιοποίηση των πόρων, κυρίως του τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης να καταστήσουμε την οικονομία μας ανταγωνιστική.
Η προσπάθεια αυτή πρέπει να γίνει σε όλους τους τομείς, κυρίως όμως πρέπει να γίνει στο γεωργικό τομέα. Στη γεωργία μας, που φαίνεται ότι και αυτή κλείνει έναν κύκλο, τον κύκλο του προστατευτισμού αλλά και της απρογραμμάτισης εκμετάλλευσης. Χρειάζεται πλέον αλλαγή πολιτικής και αλλαγή νοοτροπίας, από την κορυφή μέχρι τον τελευταίο αγρότη. Χρειάζεται γνώση, ενημέρωση και αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της γεωργίας μας. Το κλίμα, η ποιότητα και η καθαρότητα των αγροτικών μας προϊόντων, είναι τα πλεονεκτήματα για την κατάκτηση των αγορών. Για να πετύχουμε, όμως, χρειάζεται πολιτική στα προϊόντα μας, χρειάζεται συνεργασία, συνεννόηση και προγραμματισμός. Χρειάζεται να φτιάξουμε τις διεπαγγελματικές οργανώσεις κατά προϊόν, σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο που ψηφίσαμε.
Πρέπει επιτέλους να έχουμε πολιτική για τα προϊόντα μας, να ξέρουμε τι παράγουμε, πόσο παράγουμε και κυρίως, τι ποιότητα παράγουμε και πώς θα το πουλήσουμε, αλλά και που θα το πουλήσουμε.
Μέχρι σήμερα γνωρίζουμε να παράγουμε ποσότητες, πολλές ποσότητες. Δεν μάθαμε, όμως, πως θα παράγουμε καλύτερης ποιότητας προϊόντα και κυρίως πώς θα τα διαθέσουμε.
Η Ελλάδα είναι ο κατάλληλος τόπος για να παράγουμε καθαρά και οικολογικά προϊόντα, προϊόντα του  μέλλοντος, τώρα μάλιστα καθώς νέες αντιλήψεις επικρατούν διεθνώς για τα προϊόντα, για την ποιότητα των προϊόντων διατροφής. Τα 9,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που εξασφάλισε η Κυβέρνηση από την "Ατζέντα 2000" για την επόμενη εξαετία από κοινοτικούς πόρους, θα αυξήσουν το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών με τις επιδοτήσεις και τις ενισχύσεις. 'Ομως, με τα χρήματα αυτά πρέπει να χρηματοδοτήσουμε και τις απαραίτητες παρεμβάσεις που θα δώσουν νέες προοπτικές στην ελληνική γεωργία.
Η αναδιάρθρωση των καλλιεργιών, το μάρκετινγκ και τα έργα υποδομής είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να πετύχουμε. Ιδιαίτερη προσοχή και μέριμνα πρέπει να δείξουμε στην αξιοποίηση των υδάτινων πόρων στη χώρα μας, σε μια εποχή που το φαινόμενο του θερμοκηπίου απειλή με αλλαγές τις κλιματολογικές συνθήκες και με ερήμωση ολόκληρες περιοχές. Το νερό δεν είναι μόνο ο απαραίτητος παράγων για τη γεωργική παραγωγή, αλλά είναι το αγαθό επιβίωσης και διατήρησης της ελληνικής γεωργίας.
Η έλλειψη ορθολογικού προγραμματισμού και αξιοποίησης καθώς και η υπερεκμετάλλευση που συνεπάγεται υφαλμύρωση του νερού, επιβάλλουν τη δημιουργία πολιτικής νερού στη χώρα μας.
Σήμερα καθώς κλείνει ο 20ος αιώνας, ο Προϋπολογισμός που συζητάμε κλείνει και αυτός ένα ιστορικό κύκλο. Είναι ο τελευταίος Προϋπολογισμός σε δραχμές, ο τελευταίος πριν την είσοδό μας στην ΟΝΕ. Κλείνει μια εποχή προσπαθειών της Κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια για τη δημιουργία της ισχυρής Ελλάδας, της Ελλάδας με φωνή και κύρος.
Ο Προϋπολογισμός αυτό περιέχει όμως και την ελπίδα, την προοπτική για το νέο μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ευημερίας, για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Γι' αυτό ψηφίζουμε τον πραγματικά ιστορικό Προϋπολογισμό του 2000. Ευχαριστώ.  (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Λυμπερακίδης έχει το λόγο. 
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΙΔΗΣ: Με θλίψη διαπιστώνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο Προϋπολογισμός του 2000 όχι μόνο δεν είναι βελτιωμένος, αλλά ίσως χειρότερος από τον περσινό. Η πρόβλεψή του, ο σχεδιασμός του, η προνοητικότητά του δεν αγγίζει καθόλου τη μετά ΟΝΕ εποχή. Δεν προβλέπει σχεδόν τίποτα για τις μεγάλες πληγές της χώρας μας, οι οποίες μαστίζουν το λαό και τον τόπο εδώ και χρόνια. Δεν ασχολείται με το δημογραφικό. Δεν φροντίζει για τα μεγάλα προβλήματα στη γεωργία και την κτηνοτροφία σε σχέση με την ερήμωση της περιφέρειας. Δεν αντιμετωπίζει την προκύπτουσα ανεργία. Δεν ενδιαφέρεται για την ουσιαστική ανάπτυξη των παραμεθόριων περιοχών σε συνδυασμό με την άρση των αντικινήτρων για την εθνική ανάγκη της συγκράτησης του πληθυσμού εκεί.
Αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι πρέπει να είναι οι κύριες επιλογές της κάθε κυβέρνησης και τα υπόλοιπα πρέπει να κινούνται γύρω απ' αυτές. Αυτές πρέπει να είναι οι εθνικές επιταγές και γνώμονες χάραξης πολιτικής από μια Κυβέρνηση η οποία ενδιαφέρεται για μια χώρα με όρια χαλύβδινα και ισχυρά, σκελετό ευθυτενή, υπερήφανο και ενασβεστιωμένο και περιεχόμενο πληθυσμού γεμάτο σφρίγος, οικονομικό και εθνικό.
Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα δεν είναι απλό.  Θεωρώ ότι η πέραν της Αθήνας χώρα δεν πάει καθόλου καλά και το παράξενο είναι ότι οι σημερινοί κυβερνώντες από τον Πρωθυπουργό μέχρι και τον τελευταίο παράγοντα, έχουν χάσει την επικοινωνία με το εθνικοκοινωνικό περιβάλλον, μια και παριστάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται γύρω τους και μαγεμένοι από τη βορά της εξουσίας, πορεύονται αναίσθητα. Ναι, αγαπητοί μου, θεωρώ ότι όταν εξετάζεται η διαχείριση των οικονομικών και αριθμητικών μεγεθών σαν πρόβλεψη και σαν αποτέλεσμα δεν πρέπει να αρκούμαστε στα στενά και στυγνά όρια του υλικού πλούτου και αυτό να αποτιμούμε μόνο. Αλλά τουλάχιστον παράλληλα να καταμετρούμε και να υπολογίζουμε τα κοινωνικά και τα εθνικά οφέλη και ζημιές που προκύπτουν από τις πολιτικές και τις πράξεις.
Πρωταρχικό μέλημα κάθε κυβερνητικού σχήματος από κάθε ενέργεια πρέπει να είναι το εθνικό, το πληθυσμιακό και το κοινωνικό κόστος και όφελος.  Γιατί τι να το κάνει ο αγρότης, κτηνοτρόφος, εθνοφύλακας του 'Εβρου αν πλουτίζει η Αττική, μαζεύει και συγκεντρώνει το μισό πληθυσμό της Ελλάδος ή εάν η οδός Σοφοκλέους, το Χρηματιστήριο ανεβαίνει ή κατεβαίνει αλλόγιστα, ορθόδοξα ή ανορθόδοξα, γιατί έτσι πρέπει να γίνει, ώστε να ξεπλυθούν χρήματα ή οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι, αφού τα εθνικά μας όρια στην 'Ηπειρο, στη Θράκη, στο Αιγαίο ξεθωργιάζουν; Αυτό είναι για μένα το ζήτημα και αναβλύζει το "καυτό" ερώτημα: Σε αυτούς τους τομείς, κύριοι της Κυβέρνησης, ποια είναι τα μεγέθη που μπορείτε να μας παρουσιάσετε για χθες, σήμερα και αύριο; Ποια είναι τελικά, τα κοινωνικά και εθνικά oφέλη και από αυτήν την ετήσια παραμονή σας στην εξουσία; Θα σας πω εγώ. Τίποτα, έως αρνητικά. Ζημιά.
Γιατί πώς θα μπορούσε να ονομάσει ένας πρόγονός μας τα γεγονότα των 'Ιμια, του Οτσαλάν, της Μαδρίτης και κυρίως φέτος, της Συμφωνίας του Ελσίνκι, όπου εγκαταλείψατε πάγιες και εθνικές αναμφισβήτητες θέσεις, με διεθνώς αποδεκτές νόμιμες συνθήκες και πρωτόκολλα και υπογράψατε, αποδεχόμενοι συνοριακές διαφορές; Πώς θα μπορούσαν να ονομάσουν oι 'Ελληνες εργαζόμενοι το γεγονός ότι πλέον του ενός εκατομμυρίου εργατικά χέρια, παρανόμως εισαχθέντα χαίρουν του στοργικού ενδιαφέροντος του σημερινού κράτους, ενώ οι γνήσιοι 'Ελληνες -από γεννήσεώς τους- βάναυσα και αλόγιστα φορολογούμενοι, άμεσα και έμμεσα, άνδρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, αδυνατούν να βρουν μεροκάματο; Πώς άραγε θα χαρακτήριζε ένας πατριώτης αγρότης της περιφέρειας την πολιτική αυτή για τη γεωργία, με το κόστος παραγωγής στα ύψη, το κόστος ζωής ψηλότερα, τις τιμές των αγροτικών προϊόντων μηδαμινές, την Αγροτική Τράπεζα να τοκίζει και να επανατοκίζει το δάνειο για τη σπορά και τη διαβίωση και τελικά να τον απειλεί με στραγγαλισμό και κατάσχεση; Πώς θα ονόμαζε κανείς το μεγάλο ζήλο με τον οποίο δολοφονήσατε το ζωϊκό κεφάλαιο του 'Εβρου, εξαιτίας του αυθώδους πυρετού  της ευλογιάς και τελευταία προσπαθήσατε να κάνετε το ίδιο με τον καταρροϊκό πυρετό, εξυπηρετώντας δυστυχώς φθηνά συμφέροντα. Δεν προσπαθήσατε ούτε διακρατικά ούτε με την ευκαιρία της τελωνειακής σύνδεσης της Τουρκίας με την Ευρώπη, αλλά ούτε και τώρα με την ευκαιρία της προένταξης της γείτονος στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση να προστατεύσετε την περιοχή από τις ενδημούσες ζωονόσους της Ανατολικής Θράκης.
Πρέπει να καταλάβετε πάντως και εσείς ότι δεν είναι σύμπτωση πως όλα καταλήγουν εις βάρος μας. Κάτι φταίει. 'Ολα τα κράτη-μέλη προστατεύουν τον εθνικό τους παραγωγικό πλούτο, διεκδικούν, ορίζουν "οροφές" εισαγωγών από τις τρίτες χώρες, ενώ εμείς τίποτα. Διαπραγματευτική ανικανότητα; Απουσία πολιτικής; Το τελικό αποτέλεσμα πάντως είναι ότι μένουν αδιάθετες και σαπίζουν οι παραγωγές των ευαίσθητων περιοχών του βορρά, ενώ οι κάτοικοί τους πεινασμένοι, χρεωμένοι και απελπισμένοι βλέπουν το δρόμο.
Τι να απαντήσω, λοιπόν, στον άνεργο πολίτη που προκύπτει από την πιο πάνω πολιτική; Να του πω ότι η ανεργία είναι στο 10%; Θα με φτύσει πάραυτα, γιατί γνωρίζει καλά ότι στην περιοχή του η ανεργία αγγίζει το 50%, αφού ούτε ο ίδιος ούτε η σύζυγός του δεν είναι δηλωμένοι στον ΟΑΕΔ ακόμα, αλλά ούτε και ο μισός πληθυσμός του χωριού του, που πρόσφατα έφυγε και εργάζεται στη Γερμανία. Προσμετρούνται άραγε και οι εργαζόμενοι του εξωτερικού στον ελληνικό δείκτη ανεργίας; Δεν αντιμετωπίζεται, κύριοι, η ανεργία με ασπιρίνες και τσιρότα με σεμηνάρια και προγράμματα εποχιακά. Η ανεργία αντιμετωπίζεται με ανάπτυξη και αυτή, δυστυχώς, ούτε καν ροδίζει σ'αυτόν τον ακρωτηριασμένο Προϋπολογισμό.
'Οπως φαίνεται, λοιπόν, στο 10% των δηλωμένων ανέργων της Κυβέρνησης είναι μόνο οι παλιννοστούντες από την πρώην Σοβιετική 'Ενωση, οι Αλβανοί  και οι λαθρομετανάστες οι οποίοι τελευταία απέκτησαν και πράσινη κάρτα.             Οι παραδοσιακοί κάτοικοι της Ελλάδας δεν χωρούν στον τόπο τους και όσων τα κότσια βαστούν ψάχνουν δουλειά στη Γερμανία.
Υπό αυτές τις συνθήκες, τι να απαντήσω στο μετανάστη στη Δυτική Ευρώπη που έφυγε από την πατρίδα μου και με αγωνία με ρωτά κάθε φορά που με βλέπει αν "έστρωσαν" τα πράγματα στην Ελλάδα, αν δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να γυρίσει, αν περίσσεψαν οι θέσεις εργασίας, αφού προοπτική δεν διαφαίνεται; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά τα επενδυτικά προγράμματα στη Θράκη, δυστυχώς οι περισσότερες επενδύσεις από τώρα χαροπαλεύουν, ενώ οι αετονύχηδες απολαμβάνουν τη λεία τους. Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες, γιατί δεν μου φθάνει ο χρόνος.
Το πραγματικό ενδιαφέρον της Κυβέρνησης για τις επενδύσεις στη Θράκη μπορεί να σκιαγραφηθεί απόλυτα σε δύο επίσημους πίνακες του Υπουργείου Ανάπτυξης, τους οποίους θα παραδώσω στα Πρακτικά. Οι πίνακες λένε ότι από το 1995 μέχρι σήμερα ενεκρίθησαν χίλιες τριακόσιες δεκατέσσερις επενδύσεις. Από αυτές οι χίλιες ογδόντα επτά είναι ειδικές επενδύσεις. Από τις ειδικές αυτές επενδύσεις οι δεκατρείς είναι της Θράκης, οι εξακόσιες επτά της υπόλοιπης χώρας και οι εξακόσιες ενενήντα τέσσερις της Αττικής.
'Οσον αφορά τον καινούριο ευεργετικό ν. 2601/98 ο οποίος "σκίζεται" για τη Θράκη και τα προβλήματά της, πόσο βοηθά; Ακούστε. Πάλι στις ειδικές επενδύσεις. Από τις τριακόσιες εβδομήντα έξι επενδύσεις που ενεκρίθησαν βάσει αυτού του νόμου, έχει ως εξής η κατανομή: Εβδομήντα δύο πήγαν στην περιοχή Θεσσαλονίκης, εκατόν δεκαοκτώ στην λοιπή επικράτεια πλην Αθηνών και Θράκης και -κρατηθείτε- εκατόν ογδόντα τρεις στην Αττική και τρεις στη Θράκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας μπορεί βέβαια να χαρακτηρίζεται ενταξιακός ο Προϋπολογισμός και γι'αυτό να αντιμετωπίζεται επιεικώς και από μας και από όλους. 'Ομως, για την εκλογική μου περιφέρεια, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, τον μικρομεσαίο, το μετανάστη που θέλει να επιστρέψει στον τόπο του και τον πολίτη που θέλει να μείνει εκεί, δεν είναι καθόλου εντάξει. Είναι ένας Προϋπολογισμός χωρίς έλεος, στείρος και ανθελληνικός. Δεν πιστεύει στην περιφέρεια, στην αγροτιά, στην ύπαιθρο. Η πρόθεσή του είναι πάλι φορομπηχτική και θέλει περισσότερα να πάρει και λιγότερα να δώσει. Ευχαριστώ (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Λ. Λυμπερακίδης καταθέτει για τα πρακτικά τους σχετικούς πίνακες οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): 'Οπως καταλαβαίνετε, κύριοι συνάδελφοι, δεν θα διαγράψω τον εαυτό μου. Θα δώσω το  λόγο στον κ.Σπυριούνη. Εγώ θα μιλήσω στο τέλος της συνεδριάσεως, έστω αργά.
Ο κ.Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ:  Κύριε Πρόεδρε, διακρίνεσθε για τα ιδιαίτερα συναδελφικά σας αισθήματα. Παρακολουθώ οκτώ-δέκα προϋπολογισμούς από τα έδρανα της Βουλής και μου έρχεται του Καβάφη το ποίημα "Η μονοτονία".  Την κάθε μονότονη ημέρα, άλλη -μονότονη απαράλλαχτη ακολουθεί- θα γίνουν Τα ίδια πράγματα θα ξαναγίνουν πάλι -  οι ίδιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφήνουν.
Αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο η συνολική Αντιπολίτευση, χθες εμείς κυρία Υπουργέ, σήμερα εσείς και οι λοιποί κλπ., η συνολική Αντιπολίτευση να μηδενίσει το σύνολο του έργου της Κυβέρνησης και η Συμπολίτευση να μην αντιστέκεται στον πειρασμό να ωραιοποιεί τα πάντα.  Και η αλήθεια, που έλεγε ο μεγάλος Βενιζέλος, πού είναι η αλήθεια; Ας δούμε τα πράγματα με ηρεμία.
'Ενα δεύτερο που θέλω να προσθέσω είναι συναφές και ενδιαφέρον του Παπαρηγόπουλου, που έλεγε ότι αν  υποστηρίζεις ότι εσύ είσαι αλάνθαστος και ότι οι άλλοι πταίουσι για όλα, τότε έχεις απωλέσει και την ελπίδα να πάψεις να κάνεις λάθη.
Και ένα τρίτο Του Γκρωντί του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας το 1970. Ωρυόταν λέγοντας και δικαιώθηκε βέβαια από τα πράγματα "αλίμονο να μείνουμε αυτοί που είμαστε. Πρέπει να γίνουμε καλύτεροι." Ο Προϋπολογισμός νομίζω ότι έχει δέκα κεφάλαια, διακόσιες είκοσι εννιά σελίδες, εκατόν τριάντα ένα πίνακες, πέντε παραρτήματα  και εξήντα ένα διαγράμματα. Κύριε Πρόεδρε, ούτε μία λέξη δεν ακούστηκε από τη συνολική Αντιπολίτευση για κάτι θετικό. Οπότε οδηγείσαι στο συμπέρασμα ότι η κριτική μηδένισε και μηδενίζει το σύνολο του κυβερνητικού έργου, όπως αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό με το συνδυασμό, τί έγινε μέχρι τώρα και τι προγραμματίζεται από πλευράς οικονομίας να γίνει. Στο σύνολο του προϋπολογισμού που απεικονίζεται η εικόνα και η πορεία της χώρας δεν άκουσα ακόμα ούτε  μία θετική λέξη.
Τα δέκα κεφάλαια του Προϋπολογισμού είναι σπουδαία και καλύπτουν όλα τα συναφή θέματα, από το οικονομικό διεθνές περιβάλλον και τις τάσεις τις δημοσιονομικές αυτού του περιβάλλοντος, μέχρι τα εγγενή προβλήματα που καλείται η οικονομία να υπερβεί στο εσωτερικό της χώρας.
Από αυτά θα αναφέρω μερικά, για να προσδιορίσω ποιo είναι αυτό το σύστημα των οικονομικών παραγόντων, που παλεύει η Κυβέρνηση να προσπεράσει.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο μεγάλος ηγέτης του Κομματός μου, λίγο προ των εκλογών του 1993 -το κραυγάζατε και εσείς επανειλημμένως και το κραυγάσατε, κύριε Επίτιμε Πρόεδρε της Νέας Δημοκρατίας και δεν διστάζω να σας το αναγνωρίσω- σε μία συνέντευξή του είπε, ότι το δημόσιο χρέος της πατρίδος έχει υπερβεί τα όρια της δυνατότητας να εξυπηρετεί και να αντιμετωπίζεται. Και η χώρα καλείται ή να νικήσει το δημόσιο χρέος ή να οδηγηθούμε στο -με άλλα λόγια το μεταφέρω- "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του 1893 του Τρικούπη. Με καλπάζοντες τους μακροοικονομικούς όρους, με πιέσεις, για να μπορέσουμε να πορευθούμε στις απαιτήσεις του Μάαστριχτ για την ΟΝΕ, με πιεστικές τις επιταγές της παγκοσμιότητας ενός πέτρινου ανταγωνισμού, που ούτως ή άλλως αναποτρέπτως η πατρίδα εκαλείτο να πορευθεί. Και επετεύχθη στην εξαετία ένα σοβαρά οικονομικά αποτελέσματα.  Αυτή είναι μία πραγματικότητα και πρέπει να έχουμε το θάρρος όλοι μας να την αντιμετωπίσουμε, να την παραδεχθούμε, να την επαινέσουμε.
Η δεύτερη πραγματικότητα είναι, ότι αναμφισβητήτως έχουν μείνει αρκετά προβλήματα που πρέπει να αντικρίσουμε και μάλιστα, θα έλεγα, κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να τα αντικρίσουμε με εκείνη την επίκληση πάλι του Καβάφη στο "για μερικούς ανθρώπους έρχεται μία μέρα, που πρέπει το μεγάλο "ναι" ή το μεγάλο "όχι" να πούνε και αυτό είναι το μέλλον. Και πρέπει να πούμε το μεγάλο "ναι" στο μέλλον με ένα αίσθημα εθνικής συνεννόησης, με μία ευθύνη εθνικής συνεννόησης, γιατί η πατρίδα έχει πολύ ακόμα χρόνο και από πλευράς οικονομίας και από πλευράς κοινωνικής δικαιοσύνης και από πλευράς ασφάλειας να διανύσει για να εξασφαλίσει τη δικαιούμενη στέγη μέσα στο παγκόσμιο σύστημα.
Θα πω μερικά πράγματα για τη Δημόσια Διοίκηση και την εθνική άμυνα.
Η εθνική άμυνα καλύπτεται φέτος στον Προϋπολογισμό του 2000 με περίπου ένα τρισεκατομμύριο τριάντα δύο  δισεκατομμύρια (1.032.000.000.000) δραχμές. Τα πεντακόσια είκοσι πέντε δισεκατομμύρια (525.000.000.000) δραχμές είναι οι μισθοί, είναι οι αποδοχές. Η Δημόσια Διοίκηση απορροφά σε μισθούς δύο τρισεκατομμύρια τετρακόσια πενήντα δισεκατομμύρια (2.450.000.000.000). Απορροφούν εννιακόσια πενήντα δισεκατομμύρια (950.000.000.000) δραχμές περίπου οι συντάξεις, που δίνει σε τριακόσιους πενήντα δύο χιλιάδες (352.000) ανθρώπους αν θυμάμαι καλά τους αριθμούς.  Υπάρχουν και κάτι άλλα ποσά. Θυμάμαι το ποσό των εξήντα ένός δισεκατομμυρίων (61.000.000.000) δραχμών, που είναι υπερωρίες, οι αποζημιώσεις κλπ. Δηλαδή, φαντάζεται κανείς ότι σχεδόν τα μισά φορολογικά έξοδα πάνε στη Δημόσια Διοίκηση.
Να πω έναν ακόμα αριθμό, για να δούμε πού είναι οι δυνατότητες για τις οποίες μιλάμε. Με ποιες δυνατότητες, δηλαδή, η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις πολλαπλές πιέσεις και τις πολλαπλές αντιξοότητες που παλεύει το όντι να φέρει τα πράγματα στην ευοίωνη σειρά της επικείμενης ΟΝΕ; Οι επιχορηγήσεις και οι αποδόσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, αν θυμάμαι καλά στον Προϋπολογισμό, είναι ένα τρισεκατομμύριο τριακόσια τριάντα τρία δισεκατομμύρια (1.333.000.000.000) δραχμές.
Βάλτε τα αυτά για να δείτε αν μένει τίποτα από τα φορολογικά έξοδα. Ο δανεισμός φέτος θα είναι έξι τρισεκατομμύρια είκοσι τρία δισεκατομμύρια (6.023.000.000.000) δραχμές. Από αυτά θα αφαιρεθούν τα χρεωλύσια και θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος στα σαράντα τέσσερα τρεις είκοσι τρία δις (44.023.000.000.000) δραχμές. Θα αυξηθεί δηλαδή περίπου κατά 2,5 τρισεκατομμύρια.
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι ο αγώνας είναι έντονος και η Κυβέρνηση αγωνίζεται συνδιάζουσα το στρατηγικό τρίγωνο που είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας η ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη. Η αγάπη και ο σεβασμός και η μέριμνα και η ευαισθησία για τον φτωχότερο άνθρωπο. Μέσα σε αυτούς τους συνδυασμούς προσπαθεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της οικονομίας και τις συγκλιτικές πιέσεις.
Σαν προβλήματα θα αναφέρω: Την ανεργία, τους αγρότες, τη νεολαία, την ανασφάλεια, τους οικονομικούς μετανάστες, τις ακριτικές περιοχές όπως ο 'Εβρος και τα νησιά. Την υγεία, τη Βόρεια Ελλάδα. Κύριε Πρόεδρε η Θεσσαλονίκη είναι μητροπολιτικό κέντρο και πρέπει να τύχει ειδικής μέριμνας. Πρέπει να σταματήσουν να παραπονούνται για δεκαετίες παραπονούνται οι Θεσσαλονικείς ότι δεν τους αποδίδεται εκείνο που τους οφείλουμε. Ναι, λοιπόν, στο μέλλον και ναι στην εθνική συνεννόηση και ναι  στην αλήθεια των πραγμάτων. Πολλά έγιναν και πολλά μέλλουν να γίνουν.       Ψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση "Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο" είκοσι πέντε μαθητές και ένας συνοδός δάσκαλος από το 16ο και 48ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου.
Η Βουλής τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Ο κ. Παπαδόγγονας έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι στο λίγο χρόνο ο οποίος παρέχεται θα προσπαθήσω να θίξω ένα θέμα το οποίο θεωρώ πρωταρχικής σημασίας και σπουδαιότητας για τη χώρα μας και αυτό είναι η άμυνα.
Δυστυχώς το περιβάλλον το οποίο διαμορφώθηκε μετά το Ελσίνκι δε νομίζω ότι παρέχει περιθώρια αισιοδοξίας γιατί ανεξάρτητα από τον τύπο των γραφομένων πριν αλέκτωρ φωνήσει είχαμε τις επιστολές Λιπόνεν-Ετσεβίτ όπου οι διευκρινήσεις που παρέχονται εκατέρωθεν κάθε άλλο παρά δημιουργούν ένα κλίμα ειρήνης στην περιοχή.
Πιστεύω, ότι η κατάληξη του Ελσίνκι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία σειρά συνεχών υποχωρήσεων εκ μέρους της χώρας μας και φυσικά προωθημένων θέσεων από πλευράς προκλητικότητος της Τουρκίας.
Ο κ. Πανταγιάς ο οποίος είναι σύμβουλος του κ. Πρωθυπουργού μίλησε προ ολίγων ημερών για έναν ισόρροπο αφοπλισμό στην περιοχή ούτως ώστε να υπάρξει η επιθυμητή ειρήνη. Βέβαια ο κ. Πανταγιάς αγνοεί βεβαίως τα προγράμματα της Τουρκίας. Η Τουρκία υλοποιεί ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα στο χώρο της άμυνας, το οποίο το 2004 θα έχει τα εξής αποτελέσματα ως προς την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ της Ελλάδας και Τουρκίας.
Στο στρατό η Τουρκία θα είναι 2,5 φορές ως προς τις διατιθέμενες δυνάμεις από τη χώρα μας που κυρίως εκφράζεται σε άρματα, θα έχει δύο φορές περισσότερο πυροβολικό και ανάλογη υπεροπλία σε όλους τους άλλους τομείς που αφορούν το στρατό.
Στο ναυτικό θα έχει περίπου διπλάσια πλοία και εκείνο που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι το 2004 η Τουρκία θα έχει όλες τις μονάδες στο ναυτικό καινούριες. Δεν θα υπάρχει καμία παλιά μονάδα στο τουρκικό ναυτικό.
Στην αεροπορία σε αεροσκάφη τρίτης γενεάς αλλά και τέταρτης σε πολύ μικρό αριθμό θα βρισκόμαστε σε αναλογία ένα προς δύο. 'Ολα αυτά τα λέω γιατί πολλοί εξ' υμών θεωρούν ότι μια εξωτερική πολιτική μπορεί να είναι επιτυχής αν τη χειρίζονται επιτυχώς κάποια πρόσωπα ή ακόμα και αν έχουμε και κάποιες διεθνείς προσβάσεις. Θα έλεγα για να είναι μια εξωτερική πολιτική επιτυχής θα πρέπει να βασίζεται στα σημεία ισχύος μιας χώρας αλλά και κυρίως στην ισχύ των ενόπλων δυνάμεων. Αν οι 'Ενοπλες Δυνάμεις δεν έχουν πραγματική ισχύ δεν μπορεί να υπάρξει εξωτερική πολιτική η οποία θα εξυπηρετήσει τα καλώς εννοούμενα εθνικά μας συμφέροντα.  Αυτή η ρήση που λέει ότι για να πετύχεις την ειρήνη πρέπει να ετοιμάζεσαι για πόλεμο νομίζω ότι ισχύει διαχρονικά.
Κάτι που άκουσα προχθές από την αγαπητή συνάδελφο την κυρία Δαμανάκη όταν μας επισκέφθηκε η σχολή πολέμου του ναυτικού, ότι για να επιτύχεις την ειρήνη πρέπει να προετοιμάζεσαι για την ειρήνη, εν προκειμένω νομίζω και σε ό,τι αφορά τη σχέση μας με την Τουρκία δεν είναι κάτι το οποίο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Δυστυχώς σε ό,τι αφορά τις 'Ενοπλες Δυνάμεις, αυτό το οποίο είχε πει ο Πρωθυπουργός στο παρελθόν ότι δηλαδή θα πρέπει να γίνει δραστική μείωση στα κονδύλια της αμύνης -το είχε πει ο κ. Σημίτης αυτό- επιβεβαιώνεται και από τον φετινό Προϋπολογισμό. Στον φετινό Προϋπολογισμό έχουμε 1178 δισεκατομμύρια, δηλαδή μείωση 4,28 σε σχέση με τον περσινό, έχουμε 53 δισεκατομμύρια, λιγότερα σε ό,τι αφορά τις δαπάνες για την άμυνα. Και πιο συγκεκριμένα έχουμε μείωση κατά 2,48% του Γενικού Επιτελείου Στρατού, του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού 1,32% και εκεί που τα πράγματα είναι κρισιμότερα δηλαδή στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας έχουμε πτώση κατά 15,26%.
'Ολα αυτά έχουν βασική επίπτωση στην εκπαίδευση. Μάλιστα μετά τους σεισμούς υπήρξε μια εξαγγελία, ότι θα ακυρώσουμε κάποιες ασκήσεις για να εξοικονομηθούν χρήματα για τους σεισμοπαθείς κλπ. Για τους σεισμοπαθείς αναμφισβήτητα χρειάζονται χρήματα, αλλά χωρίς καμία αμφιβολία οι ασκήσεις οι οποίες διατηρούν ακριβώς το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων επ' ουδενί λόγο πρέπει να συντέμνονται, να κόβονται. Και κυρίως διότι οι μονάδες του στρατού, ναυτικού και αεροπορίας που μετέχουν στις ασκήσεις και κυρίως σε ό,τι αφορά το χώρο του Αιγαίου είναι μια παρουσία απαραίτητη για το ηθικό των παραμεθόριων περιοχών.
Υπάρχουν και περαιτέρω μειώσεις σε ό,τι αφορά τα κονδύλια τα οποία παρήχοντο στο στεγαστικό οργανισμό για τους αξιωματικούς, τον ΑΟΑ, τα οποία από 120 εκατομμύρια -είναι πολύ μικρό το ποσό- φέτος έγιναν 23 εκατομμύρια καθ' ον χρόνο έχουμε σπατάλη κυριολεκτικά στο επιτελείο του Υπουργού Εθνικής Αμύνης και στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών, δηλαδή σε δυο άχρηστους θεσμούς. Διότι όπως επανειλημμένως έχουμε τονίσει οι φυσικοί σύμβουλοι του εκάστοτε Υπουργού Εθνικής Αμύνης, πρέπει να είναι το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης ο αρχηγός και τα επιμέρους γενικά επιτελεία. Αυτή η θεσμική αλλαγή η οποία έγινε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη δημιουργία ενός υπερυπουργείου στελεχωμένου κυρίως με πολιτικό προσωπικό το οποίο είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε ίσταται υπεράνω των επιτελείων είναι ένας θεσμός βλαπτικός και δημιουργεί οπωσδήποτε δυσλειτουργία στις 'Ενοπλες Δυνάμεις.
Γι' αυτούς τους δυο θεσμούς έχουμε συνεχή αύξηση των κονδυλίων.   Εφέτος η αύξηση αυτή είναι της τάξεως του 50%.
Επίσης στις δημόσιες επενδύσεις έχουμε συνεχή μείωση. Οι δημόσιες επενδύσεις για το χώρο της αμύνης το 1998 ήταν 1,5 δισεκατομμύρια και μόνο διακόσια δέκα τέσσερα εκατομμύρια (214.000.000.000) στον Προϋπολογισμό του 2000. Αν σκεφθεί κανείς ότι για να αναμορφώσεις ένα αεροδρόμιο χρειάζεσαι περίπου δέκα δισεκατομμύρια (10.000.000.000).
Αντιλαμβάνεστε ότι τα παρεχόμενα κονδύλια στις δημόσιες επενδύσεις είναι τελείως ανεπαρκή έστω για τη στοιχειώδη συντήρηση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
Και τελικά αυτό το οποίο παραμένει, είναι ότι οι 'Ενοπλές μας Δυνάμεις, μετά το Ελσίνκι, δεν πρέπει επ' ουδενί λόγω να περάσουν σε μία περίοδο συρρικνώσεως ή σε μία περίοδο κατά την οποία θα πιστέψουμε -διότι πλέον η πραγματικότης μας διαψεύδει- ότι υπάρχουν καλές προθέσεις από την άλλη πλευρά του Αιγαίου κι έτσι θα πρέπει κι εμείς να ανταποκριθούμε.  Τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να το δούμε στο ορατό μέλλον, συνεπώς θα πρέπει να παραμείνουμε στο να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο, για να επιτύχουμε την ειρήνη.
Για τους λόγους μειώσεως του προϋπολογισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν πρόκειται να ψηφίσω τα κονδύλια αυτά τα οποία θεωρώ ανεπαρκή και κυρίως υπό τις παρούσες συνθήκες.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ζιάγκας έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΑΓΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στην περίοδο όπου οι εξελίξεις στον κόσμο και στην Ευρώπη, καθώς και τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας έχουν αναδείξει το οικονομικό στοιχείο σε κυρίαρχο πεδίο δραστηριότητας της κυβερνητικής προσπάθειας.  Ο ρυθμός της πορείας της ευρωπαϊκής ενοποίησης, με κεντρικό στοιχείο την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής 'Ενωσης, σε συνδυασμό με την εξελικτική πορεία της ελληνικής οικονομίας στα δημοσιονομικά, στον πληθωρισμό, στην ανταγωνιστικότητα, μαζί με τα προβλήματα της ανεργίας, έχουν οδηγήσει την Κυβέρνηση να δώσει ιδιαίτερη προτεραιότητα στην οικονομική πολιτική.
Οι στόχοι αυτής της οικονομικής πολιτικής είναι, ως γνωστόν: Η εξυγίανση των δημοσιονομικών σχέσεων με τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους. Η καταπολέμηση των μηχανισμών που γεννούν τον πληθωρισμό. Η ενίσχυση των επενδύσεων της παραγωγής, της ανάπτυξης. Η αποκατάσταση των πιο δίκαιων κοινωνικά, πιο ισόρροπων, πιο ανθρώπινων σχέσεων στην κοινωνία μας. Η ισχυροποίηση συνολικά της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση προβάλλει στο διάστημα αυτό ως το μείζον ζητούμενο. Και το τι σημαίνει για τη χώρα μας η ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση, μέσα στις γνωστές παγκόσμιες σημερινές συνθήκες και αυτές που τείνουν να δημιουργηθούν στο μέλλον, έχει πολλαπλώς ειπωθεί, ενώ παράλληλα φάνηκε να γίνεται, όπως έδειξε το Ελσίνκι, ολοένα και περισσότερο η  σημαντικότερη  προϋπόθεση για να διασφαλιστούν τα εθνικά μας συμφέροντα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη δύσκολη αυτή πορεία της χώρας μας για τη συμμετοχή της στη διαδικασία της διαχρονικής στόχευσης, για την ισότιμη συμμετοχή μας στην ΟΝΕ, ολοκλήρωσε ο Προϋπολογισμός του 1999. Ο Προϋπολογισμός αυτός, ήταν Προϋπολογισμός ένταξης στην ΟΝΕ, ο οποίος επισφράγησε τη σειρά των προηγούμενων Προϋπολογισμών σύγκλισης.
Η πορεία εκτέλεσης αυτού του Προϋπολογισμού, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία είναι, όπως φαίνεται, ιδιαίτερα ικανοποιητική. 'Ετσι, η αξιόπιστη εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού αποδεικνύει ότι εμπεδώθηκε πλέον στη χώρα μας ένα μόνιμο κλίμα δημοσιονομικής σταθερότητας, για τη συστηματική και οριστική εξυγίανση των οικονομικών του κράτους.
Επίσης, φέτος επιτεύχθηκε η μείωση των μακροχρόνιων επιτοκίων σε επίπεδα αισθητά χαμηλότερα από τα κριτήρια σύγκλισης, ενώ θα συνεχισθεί η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού προς τα απαιτούμενα χαμηλά επίπεδα.  Ειδικότερα, όσον αφορά τους στόχους, την πραγματοποίηση ενός χαμηλού ελλείμματος και την κλιμάκωση του δημοσίου χρέους, η Κυβέρνηση πέτυχε καλύτερα αποτελέσματα τόσο από τις αρχικές προβλέψεις του Προϋπολογισμού, όσο και του προγράμματος σύγκλισης, ενώ το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης θα είναι μόλις 1,5% του ΑΕΠ του 1999, όπως και το δημόσιο χρέος τα τρία τελευταία χρόνια μειώθηκε δραστικά ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά οκτώ περίπου εκατοστιαίες μονάδες.
Τέλος, για τέταρτο συνεχιζόμενο έτος, ο ρυθμός ανάπτυξης που ήταν 3,5% το 1999, ξεπερνά το μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης κατά μια περίπου εκατοστιαία μονάδα, συμβάλλοντας στην πραγματική σύγκλιση προς το ευρωπαϊκό ποιοτικό επίπεδο που είναι ασφαλώς ο ουσιαστικότερος στόχος αυτής της δύσκολης πορείας για τη χώρα μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα βρισκόμαστε σε μια καμπή της ιστορίας μας καθοριστική για το μέλλον του τόπου. Πραγματοποιείται το τελικό βήμα για τη συμμετοχή στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση της Ευρώπης. Κλείνει μια εξαετία σημαντικών αλλαγών, με επίκεντρο την οικονομία.  Η εξυγίανση και ανόρθωση της ελληνικής οικομίας αποτέλεσε το κεντρικό επίτευγμα αυτής της περιόδου. Είναι τέτοιας σημασίας και τέτοια η ιστορική διάσταση της καμπής, που ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός σηματοδοτεί για την πορεία της οικονομίας, αλλά και γενικότερα της κοινωνικής ζωής της χώρας, που θα ήταν τουλάχιστον άδικο να μην αποδεχθεί κανείς την καταλητική σύγκριση του σήμερα με το χθές της ελληνικής οικονομίας.
Θα ήταν ασέβεια και αγνωμοσύνη αν δεν αναφερόμασταν στη θαυμαστή κοινωνική πειθαρχία που έδειξε ο λαός μας, αποδεχόμενος το μεγαλύτερο μέρος του κόστους που ήταν αναγκαίο να καταβληθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέχρι σήμερα, για να εξασφαλιστεί το άνοιγμα του δρόμου προς την ΟΝΕ. Ενός δρόμου, που φέρνει και τη χώρα μας στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας, ενός δρόμου που ξεπερνά με άλματα τις ιστορικές καθυστερήσεις και δυσμορφίες που μας κληρονόμησε η δύσκολη ιστορική πορεία του 'Εθνους μας στους τελευταίους αιώνες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προσπάθεια της ένταξης αυτής που σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο, ξετιλύχθηκε τα τελευταία χρόνια με υπομονή και σύνεση, με σταθερότητα και στόχο προσήλωσης μέσα στα πλαίσια της γενικότερης οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σήμερα, σε αυτήν την τελευταία φάση, που δεν έχει τελειώσει ακόμα συζητάμε τον τελευταίο δραχμικό Προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους. Ο Προϋπολογισμός αυτός του 2000 θέλει να εγγυηθεί όχι μόνον την ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξης, αλλά και τη συνέχεια μιας δυναμικής πορείας της οικονομίας.
Ο Προϋπολογισμός του 2000 θέλει να διατηρήσει και να ενισχύσει τον σταθεροποιητικό χαρακτήρα της δημοσιονομικής πολιτικής μέσω περαιτέρω μείωσης του ελλείμματος, ενώ παράλληλα προσπαθεί να προωθήσει την αναδιάρθρωση εσόδων και δαπανών με στόχο την δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών και παροχών, καθώς και ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών και της ανταγωνιστικότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Η κάλυψη των κριτηρίων που μας επιτρέπουν να μπούμε ισότιμα στην ΟΝΕ, δεν καλύπτουν φυσικά και το περιεχόμενο της γενικής και σε μεγάλο και ουσιαστικό βαθμό, σύγκλισης και δεν αρκούν για να ολοκληρωθεί το ανέβασμα της οικονομίας της χώρας μας στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα ο μέσος όρος των οικονομιών των λοιπών εταίρων μας.
Ο κύκλος των αλλαγών δεν έχει κλείσει. Αυτή είναι μια άλλη προσπάθεια που μας περιμένει. Υπάρχει πολύς δρόμος που πρέπει να διανυθεί μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, για να ολοκληρωθεί η μετάβαση στη σύγχρονη εποχή.
Τα προβλήματα και οι κίνδυνοι που θα αντιμετωπίσουμε μετά την ένταξη, είναι ιδιαίτερα σοβαρά και ίσως πιο δύσκολα από αυτά που αντιμετωπίσαμε στη διάρκεια της προσπάθειάς μας γι'αυτήν, παρ'όλο που θα κινούμαστε σε ένα καλά καθορισμένο και σταθερό θεσμικό περιβάλλον με ευρύτερο ορίζοντα.  Προβλήματα από τα πλέον σημαντικά, όπως της ανεργίας, της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας, της έρευνας και της τεχνολογικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα του συμφώνου σταθερότητας, της διεύρυνσης, αλλά και της παραοικονομίας μας, της διοίκησης, της αποκέντρωσης, της νοοτροπίας μας, των μεταρρυθμίσεων και των αναδιαρθρώσεων, για να λυθούν, θα απαιτήσουν τόλμη και αποφασιστικότητα σε συνδυασμό με κοινωνική ευαισθησία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δρόμος ολοκλήρωσης της πραγματικής σύγκλισης θα είναι μακρύς και δύσκολος. Με την ίδια σταθερότητα και επιμονή που δείξαμε για να κατακτήσουμε την είσοδό μας στην ΟΝΕ, με την ίδια στοχοπροσήλωση θα πρέπει να πορευθούμε και την πορεία για την ταχύρρυθμη σύγκλιση, μια πορεία που θα μετριέται πια με χειροπιαστά βήματα, επιτεύγματα πλησιάσματος του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής των άλλων περισσότερο αναπτυγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, μιας πορείας που με βάση τα σταθεροποιητικά επιτεύγματα της εξαετίας που πέρασε, θα συνεχίσει να γίνεται όλο και πιο ασφαλής, αλλά και περισσότερο ανθρώπινη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Τσιτουρίδης, έχει το λόγο. 
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι και κυρία Υπουργέ, ο Προϋπολογισμός του 2000 είναι ένας Προϋπολογισμός βιτρίνας, που έγινε για να μην εφαρμοστεί ποτέ, αφού προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ προεκλογικών παροχών και της ανάγκης να επιτευχθεί η είσοδος της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση. Είναι ένας Προϋπολογισμός στον αέρα, διότι υπερεκτιμά τα έσοδα και υποεκτιμά τις δαπάνες.
Παρουσιάζει λογιστικά έσοδα ύψους εξακοσίων εβδομήντα δισεκατομμυρίων (670.000.000.000) δραχμών, δηλαδή 1,65% του ΑΕΠ και κινείται έχοντας μεταξύ όλων των άλλων ανακριβειών και μη αληθινών δεδομένων  ως δεδομένο ότι ο κύκλος εργασιών στο χρηματιστήριο θα είναι περίπου τετρακόσια δισεκατομμύρια (400.000.000.000) δραχμές ημερησίως.  Αν το χρηματιστήριο, λοιπόν, μείνει στα σημερινά επίπεδα, τότε το έλλειμμα στα προβλεπόμενα έσοδα θα ξεπεράσει τα τριακόσια δισεκατομμύρια (300.000.000.000) δραχμές.  Είναι χαρακτηριστικό ότι με τον Προϋπολογισμό αυτό δεν προβλέπεται καμία συγκράτηση των πρωτογενών δημοσίων δαπανών. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται κατά πεντακόσια δισεκατομμύρια δραχμές περίπου, την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση εξαγγέλλει δήθεν φορολογικές ελαφρύνσεις, οι οποίες ανερμάτιστες και αποσπασματικές δεν εντάσσονται σε κανένα απολύτως ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης, έχοντας ως μόνο ορίζοντα τις προσεχείς εκλογές.
Δεν θέλω να μείνω σε αριθμούς, κύριοι συνάδελφοι, γιατί αυτοί που παρουσιάζονται σε αυτόν τον Προϋπολογισμό, έχουν ελάχιστη σημασία. Σε κάθε περίπτωση αυτό τον Προϋπολογισμό θα κληθεί να τον υλοποιήσει μία άλλη κυβέρνηση, αυτή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εκ των πραγμάτων θα είναι υποχρεωμένη να τον αλλάξει. Σημασία έχει η πραγματική κατάσταση της οικονομίας και αυτή δεν είναι καθόλου καλή.
Πολύ λίγο ενδιαφέρει όσους μας ακούνε, ειδικά τους νέους ανθρώπους, τους άνεργους, όσους μπαίνουν στην Ελλάδα του νέου αιώνα, για το ποιος έφταιξε περισσότερο ή λιγότερο σε προηγούμενες δεκαετίες. Εκείνο το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία, είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα.
Από εδώ και πέρα βάζετε με πολύ μεγάλη ευθύνη της Κυβέρνησης του κ.
Σημίτη μία Ελλάδα στην ΟΝΕ, μία Ελλάδα όμως της οποίας η πραγματική οικονομία βρίσκεται σε γυάλινα πόδια. Και το πολύ σημαντικό βεβαίως είναι, όχι το αν θα μπούμε στην ΟΝΕ, θα μπούμε, σημασία έχει τί οικονομία παραδίδουμε στο αύριο.
Το αύριο θα βρει μία Ελλάδα χωρίς τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταβολές, αφού η Ελλάδα ταλανίστηκε και ταλανίζεται ακόμα από δήθεν φιλελεύθερους ή δήθεν σοσιαλιστές παρωχημένους και αναποτελεσματικούς πολιτικούς. Θα βρει μία Ελλάδα στην οποία δεν λειτουργούν θεσμοί, στην οποία η πολιτική, με ευθύνη του κ. Σημίτη και της Κυβέρνησής του, δίνει τη βάσιμη αίσθηση ότι είναι καπελωμένη από συγκεκριμένους οικονομικούς και εξωθεσμικούς παράγοντες.
Η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη, με μεγαλύτερη ένταση από κάθε άλλη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, δίνει την εντύπωση ότι εξυπηρετεί πλήρως τους λίγους πρωταγωνιστές της οικονομικής ζωής αυτού του τόπου, οι οποίοι με τα ΜΜΕ που ελέγχουν επιχειρούν να σηματοδοτήσουν ή να επιβάλλουν πολιτικές εξελίξεις.
Ζούμε σε μία Ελλάδα στην οποία οι όποιες διαφοροποιήσεις, ακόμα και ως προς τη διατύπωση όχι ως την ουσία της πολιτικής, στελεχών του φιλελεύθερου χώρου αναδεικνύονται ως μείζονος σημασίας πολιτικές παρεμβάσεις και γίνονται πρώτο θέμα σε ειδήσεις ή σε εφημερίδες ενώ διαφοροποιήσεις επί της ουσίας στελεχών του σοσιαλιστικού κινήματος απαξιώνονται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας του κ. Σημίτη ως περιθωριακές δήθεν, παρεμβάσεις παρωχημένων πολιτικών και βεβαίως πνίγονται επικοινωνιακά.
Ζούμε σε μία Ελλάδα στην οποία η προπαγάνδα του κ. Σημίτη επιχειρεί να πείσει ότι η άνοδος του χρηματιστηρίου οφείλεται στην Κυβέρνηση και η πτώση του δείκτη στον κ. Καραμανλή! Ζούμε σε μία Ελλάδα στην οποία η άνευ ανταλλαγμάτων αποδοχή του ρόλου της Τουρκίας ως της σημαντικής και πρωταγωνιστικής δύναμης στο περιφερειακό σύστημα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, όπως αυτό διαμορφώνεται στα πλαίσια μιας νέας τάξης πραγμάτων, παρουσιάζεται ως σημαντική και ιστορική επιτυχία της Κυβέρνησης του κ. Σημίτη! Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα, η έννοια της Συμφωνίας του Ελσίνκι και αναρωτιέμαι τι θα λένε σε λίγο καιρό, όταν αυτή η πραγματικότητα θα γίνει προφανής σε όλους τους 'Ελληνες, όσοι πανηγυρίζουν σήμερα ή όσοι αφελώς ή ανοήτως ή στα πλαίσια δικών τους μικροσκοπιμοτήτων, σπεύδουν να σας συγχαρούν.
Κύριοι συνάδελφοι, σε καιρούς δύσκολους για τη λειτουργία των θεσμών το πολιτικό πρόσταγμα προσδιορίζεται από την ανάγκη για λειτουργία των θεσμών και ανεξαρτησία του κράτους και των παραδοσιακών μορφών εξουσίας τους από την εξουσία του χρήματος και των ΜΜΕ. Και αυτή η φιλελεύθερη πρόταση για μείωση του ρόλου του κράτους και την ξεκάθαρη διάκριση από τους χώρους της οικονομίας είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και επιτακτική.  Και η φιλελεύθερη αυτή πρότασή μας -για να αναφερθούμε και σε όσους αφελώς ή σκοπίμως δηλώνουν ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει προτάσεις-παίρνει συγκεκριμένη μορφή και παρουσιάζεται ως συγκεκριμένη και κοστολογημένη πρόταση κυβερνητικής δράσης.
Σε ό,τι αφορά την οικονομία προτείνουμε, πολύ σύντομα, μία πραγματική δημοσιονομική εξυγίανση με συγκράτηση των κρατικών δαπανών, με στόχο τη μετατροπή του σημερινού ελλείμματος σε πλεόνασμα στο τέλος του 2004.  Προτείνουμε μία φορολογική μεταρρύθμιση σταθερή με ορίζοντα τετραετίας. Προτείνουμε την ουσιαστική απελευθέρωση της οικονομίας από το κράτος. Προτείνουμε την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου με μία νέα αγροτική και περιφερειακή πολιτική.
Βεβαίως δεν θα απαντήσω στα όσα ανακριβή είπε ο κ. Ανωμερίτης εδώ πέρα ή στα όσα επαγγέλλεται ότι θα κάνει η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη στις λίγες εβδομάδες που εναπέμειναν για τον αγροτικό τομέα. Θα σας πω όμως, ως Βουλευτής της περιφέρειας, και συγκεκριμένα ενός παραμεθόριου και κατ' εξοχήν αγροτικού Νομού, του Κιλκίς, ότι η Νέα Δημοκρατία έχει μια πολύ συγκεκριμένη και κοστολογημένη, ολοκληρωμένη πρόταση για την ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου, με στόχο τη συγκράτηση του πληθυσμού στην περιφέρεια, μέσω μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της υπαίθρου της, οποίας η αγροτική πολιτική είναι ένας ιδιαιτέρως βασικός πυλώνας.
Θα καταθέσω για τα Πρακτικά την ολοκληρωμένη πρότασή μας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ.Τσιτουρίδης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα πρόταση η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) Κύριοι συνάδελφοι, ο πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός απαιτεί από τη μια πλευρά οικονομικούς παράγοντες που μέσα από τη λειτουργία των θεσμών και κανόνων δεν θα χρειάζονται την εύνοια των πολιτικών για να δημιουργήσουν κέρδη και πλούτο και από την άλλη πλευρά πολιτικούς και πολιτικές δυνάμεις που δεν θα στηρίζουν την εξουσία τους και τη δύναμή τους μέσα σε ένα δίκτυο αλληλοεξυπηρετήσεων, και επαγόμενων αλληλεξαρτήσεων, με τους οικονομικούς παράγοντες.
Στις προσεχείς εκλογές κύριοι συνάδελφοι, θα αναμετρηθεί μία ξεκάθαρη φιλελεύθερη πολιτική άποψη και πρόταση με το κατεστημένο και τη συντήρηση που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη. 'Οποιοι μπορούν, όσοι θέλουν και όσοι δεν έχουν εξαρτήσεις είναι ευπρόσδεκτοι σ' αυτόν τον αγώνα μας. Την ιστορία δεν την έγραψαν ποτέ οι απόντες. Η μάχη θα είναι μετωπική και θα διαρκέσει και μετά τη νίκη μας στις προσεχείς εκλογές. Η πρόσκληση και η ευθύνη όμως για όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που πιστεύουν ότι η Ελλάδα του κ. Σημίτη έχει κλείσει τον κύκλο της είναι μεγάλη.
Με όλα αυτά και επειδή ο προϋπολογισμός αυτός θα αλλάξει πολύ σύντομα από την επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι προφανές κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν μπορούμε να τον ψηφίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε να πω δυο λόγια σε κάποια πράγματα, στα οποία αναφέρθηκε ο κύριος συνάδελφος; 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ορίστε, κυρία Ζήση, αν και νομίζω δεν χρειάζεται.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ (Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας): Κύριε Τσιτουρίδη, επειδή παρουσιάσατε δύο μορφών οικονομίες, τη μία στο εσωτερικό και την άλλη στο εξωτερικό, εσείς που λέτε ότι βάλατε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, πιστεύετε ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση δεν έχει θεσμούς τέτοιους που να ελέγχει την ακρίβεια της στήριξης των προϋποθέσεων και της πλήρωσης των κριτηρίων; Σχετικά με το δεύτερο θέμα που βάλατε, σ' ό,τι αφορά τους εξωθεσμικούς παράγοντες και τα οικονομικά κέντρα και τη λειτουργία των θεσμών, ήθελα να ρωτήσω, μήπως ήταν η Νέα Δημοκρατία που έκανε θεσμούς; Το ΠΑΣΟΚ συνεχώς αυξάνει τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους θεσμούς ελέγχου, άρα υπάρχουν περισσότεροι θεσμοί, περισσότερη αντίσταση λοιπόν στους εξωθεσμικούς οικονομικούς παράγοντες.
Βεβαίως δεν θεωρώ ότι είναι ακριβή όλα αυτά τα στοιχεία που είπατε σ' ό,τι αφορά τους τομείς της γεωργίας και τους άλλους τομείς, διότι υπάρχουν και προγράμματα και νούμερα που άλλοτε τα επικαλείστε και άλλοτε τα αμφισβητείτε. Επιτέλους, μιλήστε, είτε με νούμερα είτε με αλήθειες που αυτά εκφράζουν.
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ: Αυτά να τα πείτε στον ελληνικό λαό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Τσετινές έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΤΙΝΕΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός που συζητούμε σήμερα είναι ο τελευταίος της θητείας της Κυβέρνησης και είναι Προϋπολογισμός ένταξης, ανάπτυξης και αλληλεγγύης.  Eίναι ένας ιστορικός Προϋπολογισμός, γιατί η πατρίδα μας εισέρχεται πλέον σε μια νέα εποχή με σημαντικές ευκαιρίες και δυνατότητες για την ίδια και τους πολίτες της.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Κυβέρνηση αισθάνονται υπερήφανοι και δικαιωμένοι, γιατί μετά από συστηματική και επίπονη προσπάθεια, μετέτρεψαν την παραπέουσα χώρα με τους καθοδικούς οικονομικούς δείκτες, τα ελλείμματα, την προβληματική οικονομία της περιόδου 1990-1993, στην ισχυρή σημερινή Ελλάδα, με την ανθηρή οικονομία, την αυξημένη αξιοπιστία, τη σταθερότητα που από το 2001 θα αποτελεί ισότιμο μέλος του κράτους των ισχυρών της Ευρώπης.
Αξιοσημείωτη και αξιέπαινη όμως ήταν και η προσπάθεια του ελληνικού λαού. Με πίστη, αισιοδοξία και θυσίες αντιμετώπισε τις αντιξοότητες, τον έντονο ανταγωνισμό στο διεθνές περιβάλλον και βοήθησε την Κυβέρνηση να προσεγγίσει τους στόχους της.
Παρά τα σοβαρότατα γεγονότα του πολέμου στο Κόσοβο και του πρόσφατου σεισμού που έπληξε την Αθήνα, η οικονομία μας δεν εκτροχιάστηκε, δεν οπισθοδρόμησε. 'Αντεξε, γιατί οι βάσεις και τα θεμέλια που έχουν τεθεί είναι βαθύτατα ισχυρά.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο. Η Κυβέρνηση έφθασε στην ευχάριστη θέση να μπορεί να αυξήσει τις κοινωνικές παροχές, τις συντάξεις, τα επιδόματα, να μειώνει τους έμμεσους φόρους.
'Ολα αυτά είναι αποτελέσματα του κοινωνικού πλούτου που δημιουργήθηκε χάρη στη συνετή διαχείριση. Η προσπάθεια που ξεκίνησε το 1994 για εξυγίανση της οικονομίας, ανάπτυξη, σταθερότητα, μείωση χρέους και ελλειμμάτων στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Αν κανείς κάνει μια σύγκριση της σημερινής οικονομικής κατάστασης με εκείνη της περιόδου 1990-1993 θα διαπιστώσει, ότι την τελευταία πενταετία συνετελέσθη μια αληθινή κοσμογονία. Ο πληθωρισμός από το 14% μειώθηκε στο 2,4%, τα επιτόκια ακολουθώντας την πορεία του πληθωρισμού αποκλιμακώνονται σταδιακά και συγκλίνουν προς τα ευρωπαϊκά.
Στην περίοδο 1990-1993 τα επιτόκια της τραπεζικής χρηματοδότησης έφθαναν μέχρι το 29%, ακυρώνοντας κάθε προσπάθεια επενδυτικής ανάκαμψης.  Οι ρυθμοί ανάπτυξης την περίοδο 1994-1999 είναι σταθερά ανοδικοί. Η ανάπτυξη ευνοεί φυσικά την απασχόληση. Ο ρυθμός που αυξήθηκε η απασχόληση την περίοδο 1994-1998 ήταν της τάξης του 1,3% και θεωρείται η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών. Εκτιμάται, όμως, ότι το ζήτημα της απασχόλησης είναι δύσκολο και τούτο, επειδή το εργατικό δυναμικό αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού του 2000 αναμένεται να ανέλθουν σε δεκατρείς χιλιάδες εννιακόσια πενήντα δισεκατομμύρια(13.950.000.000.000) δρχ. αυξημένα κατά 5,8%, σε σχέση με τα έσοδα του 1999, χωρίς την επιβολή νέων φόρων, αλλά με τη σωστή λειτουργία των φοροτεχνικών υπηρεσιών, τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, την ανάπτυξη της οικονομίας.
Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και μετοχοποιήσεων προχωρεί με διαφάνεια και ικανοποιητικούς ρυθμούς. Απέδειξε έτσι η Κυβέρνηση ότι μπορεί να διαχειριστεί μεγάλα ζητήματα οικονομικής κρίσης, χωρίς να υπάρξουν αμφιβολίες και υποψίες. Αυτή, λοιπόν, η μεγάλη προσπάθεια Κυβέρνησης και λαού απέφερε οικονομική σταθερότητα, αύξηση επενδύσεων, ανάπτυξη. Η οικονομία ανέκαμψε, οι εξαγωγές επεκτείνονται.
Το βασικό όμως στοιχείο που εντοπίζεται στο νέο Προϋπολογισμό είναι η ύπαρξη κοινωνικής χρειάς σ'αυτόν. Ο εθνικός πλούτος που δημιουργήθηκε με τις θυσίες του ελληνικού λαού την τελευταία πενταετία, αναδιανέμεται στις αδύναμες ιδιαίτερα κοινωικές ομάδες. Διπλασιάζεται το αφορολογητο όριο από ένα σε δύο εκατομμύρια με αποτέλεσμα οι χαμηλοσυνταξιούχοι....
(Στο σημείο αυτό χάνει τις αισθήσεις του ο επί του Βήματος ομιλών Βουλευτής κ. Δημήτριος Τσετινές) 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, λύεται η συνεδρίαση.
 O ΠΡΟΕΔΡΟΣ                            ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ