Τετάρτη 12 Μαΐου 2004
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΘ΄
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
      ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
      ΘΕΜΑΤΑ
      ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1.Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας του βουλευτή κ. Ε. Στρατάκη, σελ.
      3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Δημοτικό Σχολείο Βραχατίου Κορινθίας, το 2ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας, το Δημοτικό Σχολείο Αρχοντοχωρίου Αιτωλοακαρνανίας και φοιτητές από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 13 Μαίου 2004, σελ.
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Ρυθμίσεις για την οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, τη διοικητική διαδικασία και τους ΟΤΑ», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΒΕΡΓΙΝΗΣ Ξ., σελ.
      ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σ., σελ.
      ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
      ΖΩΗΣ Χ., σελ.
      ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σ., σελ.
      ΚΟΣΜΙΔΗΣ Σ., σελ.
      ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
      ΛΟΒΕΡΔΟΣ Α., σελ.
      ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ Α., σελ.
      ΜΠΕΝΟΣ Σ., σελ.
      ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ Λ. σελ.
      ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ., σελ.
      ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Ι., σελ.
      ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡ., σελ.
      ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ ΧΡ., σελ.
      ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ>
      ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ Ν., σελ.
      ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
      ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
      ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ.
      ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
      ΦΟΥΣΑΣ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      ΙΑ΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Α΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΙΘ΄
      Τετάρτη 12 Μαΐου 2004 (πρωί)
      
      Αθήνα, σήμερα στις 12 Μαΐου 2004, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.55΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Μαργαρίτη Τζίμα, Βουλευτή Δράμας, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα που αφορά στην κατασκευή του δρόμου της Μεσσαράς.
      2) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά εξαίρεση αγροτών από προγράμματα αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ.
      3) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Ν. Λέσβου και ο Δήμαρχος Πέτρας ζητούν την υλοποίηση προγράμματος ΕΠΤΑ για τις νησιώτικες περιοχές του Βόρειου Αιγαίου.
      4) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Πολιχνίτου ζητεί την υλοποίηση του έργου της κατασκευής του φράγματος Βασιλικών.
      5) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Λέσβου ζητεί την επίλυση του ενεργειακού  προβλήματος της Λέσβου.
      6) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Γέρας Λέσβου ζητεί τη δημιουργία Σώματος Εποχιακών Αγροφυλάκων για την αστυνόμευση των ελαιώνων της περιοχής.
      7) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Καταναλωτών Λέσβου ζητεί την επιβολή ανώτατης τιμής στα καύσιμα.
      8) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Σάμου και η Επιτροπή Αγώνα των 21 συμβασιούχων εργαζομένων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου Βαθέος ζητούν να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου η σχέση εργασίας των συγκεκριμένων εργαζομένων, επειδή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
      9) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Δημήτριος Αναγνώστου ζητεί την επίλυση προβλήματος εκδόσεως διαβατηρίων.
      10) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία Εργαζόμενοι στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου ζητούν να συμπεριληφθούν στις διατάξεις που θα αφορούν μονιμοποιήσεις στο άμεσο μέλλον.
      11) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας ζητεί την ικανοποίηση εργασιακών οικονομικών και ασφαλιστικών αιτημάτων των μελών του.
      12) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορές με τις οποίες οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στο ΤΕΙ Σερρών ζητούν τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας τους, από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
      13) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών ζητεί την πιστή και χωρίς εξαιρέσεις εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 99/70.
      14) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ και ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ κατέθεσαν  αναφορά με την οποία ο Δήμος Κορώνης ζητεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων.
      15) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία «Ο Παριλίσσιος» Σύλλογος για την προστασία των παριλισσίων περιοχών ζητεί την αποκατάσταση του συνόλου του Άλσους Ριζάρη καθώς και την επαναφορά του χώρου στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.
      16) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Συμβασιούχοι του ΕΘΙΑΓΕ Θεσσαλονίκης ζητούν την ένταξη όλων όσων μέχρι σήμερα υπηρετούν ως προσωπικό υποστήριξης στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας με ανανεώσιμες συμβάσεις, σε οργανικές θέσεις αορίστου χρόνου.
      17) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Άρτας ζητεί την επίλυση εργασιακών και τοπικών αιτημάτων.
      18) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ και ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας ζητεί την επίλυση εργασιακών και τοπικών προβλημάτων.
      19) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στην ανέγερση  νέου Δικαστικού Μεγάρου στο Ηράκλειο.
      20) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Αναπτυξιακός Σύλλογος Κριτσάς «ΛΑΤΩ» ζητεί τη λήψη άμεσα μέτρων για την προστασία και αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου της Λατούς.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 164/21-4-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανώλη Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 44/5-5-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Στρατάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Οι ζημιές που προξενήθηκαν από τον παγετό της 13ης – 15ης Φεβρουαρίου 2004 στο φυτικό κεφάλαιο των ελαιοδέντρων των Δήμων Καστελλίου, Θραψανού και Αρκαλοχωρίου, περιελήφθησαν στο πρόγραμμα χορήγησης Κρατικών ενισχύσεων (FROST), το οποίο υποβλήθηκε στην Ε.Ε. από τον ΕΛΓΑ, μέσω του Υπουργείου μας στις αρχές Μαρτίου 2004. Το πρόγραμμα προβλέπει καταβολή ενισχύσεων και για την απώλεια της μέλλουσας παραγωγής ελαιοκάρπου.
      Σύντομα θα κληθούν οι ζημιωθέντες παραγωγοί να υποβάλλουν σχετικές αιτήσεις στους κατά τόπους Ανταποκριτές του ΕΛΓΑ (φάκελο με απαιτούμενα δικαιολογητικά) και αμέσως μετά θα ακολουθήσει ο διοικητικός έλεγχος των παραπάνω αιτήσεων και η διενέργεια των εκτιμήσεων.
      Όταν εγκριθεί το πρόγραμμα από την Ε.Ε. και γίνουν οι εργασίες αποκατάστασης του φυτικού κεφαλαίου, θα καταβληθούν στους δικαιούχους παραγωγούς οι προβλεπόμενες οικονομικές ενισχύσεις.
      Ο Υπουργός
      Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
      2. Στην με αριθμό 158.21-4-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 43/5-5-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Στρατάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Για τη περίοδο 2002-2003 από το Υπουργείο μας καθορίσθηκαν τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου με την έκδοση των υπ’ αριθμ. 271063/9-10-03 και 282653/4-12-03 αποφάσεων. Σύμφωνα με τις εν λόγω αποφάσεις λαμβάνονται υπόψη πέραν των αποτελεσμάτων των θεσμοθετημένων ελέγχων, από τις εθνικές και κοινοτικές διατάξεις, τα αποτελέσματα των διασταυρωτικών μηχανογραφικών ελέγχων που διεξάγονται στα αρχεία των στοιχείων των ελαιοτριβείων, των αιτήσεων ενίσχυσης, των αποζημιώσεων από ΕΛΓΑ και ΠΣΕΑ, καθώς και των στοιχείων όπως καταγράφηκαν από το Σύστημα Γεωγραφικών Πληροφοριών στο Ελαιοκομικό Τομέα (ΣΓΠ-ΕΤ).
      Ειδικότερα, σε εφαρμογή των ως άνω αποφάσεων και μετά τη διεξαγωγή των διασταυρωτικών ελέγχων, έχουν εκδοθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι 28-4-2004 εντολές πληρωμής ύψους 497.898.246,77€ για 570.130 ελαιοπαραγωγούς.
      Σε όσους παραγωγούς δεν έχει καταβληθεί το 100% της ενίσχυσης, διότι εμπίπτουν σε κάποιο από τα καθορισμένα κριτήρια, δίνεται το δικαίωμα ένστασης σύμφωνα με την αριθμ. 216796/12-1-2004 απόφαση μας «Περί καθορισμού διαδικασίας εξέτασης των ενστάσεων για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου ελαιοκομικής περιόδου 2002-2003», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
      Οι διαδικασίες πληρωμής των ελαιοπαραγωγών όσο και η διαδικασία εξέτασης υλοποιούνται εκ παραλλήλου. Σημειώνεται ότι δίνεται προτεραιότητα στην ολοκλήρωση των πληρωμών των αρχικών υποβολών των δικαιούχων ελαιοπαραγωγών λόγω των χρονικών περιθωρίων που προβλέπονται στους κοινοτικούς κανονισμούς.
      Ο Υπουργός
      Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
      3. Στην με αριθμό 124/19-4-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νίκου Γκατζή και Τάκη Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 38/5-5-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας την παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Ν. Γκατζής, Τ. Τσιόγκας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Οι διαδικασίες που εφαρμόζονται για τη χορήγηση της ενίσχυσης στην παραγωγή ελαιολάδου, προβλέπονται από τους Κοινοτικούς Κανονισμούς 2261/84 και 2366/98 όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν καθώς και τις διατάξεις της αριθμ. 403567/16-10-01 ΚΥΑ όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, που διέπουν το καθεστώς ενίσχυσης ελαιολάδου.
      Βάσει αυτών οι πληρωμές πραγματοποιούνται μετά τη διενέργεια των προβλεπόμενων ελέγχων και την έγκριση των σχετικών ποσοτήτων, δεδομένου ότι εκ του Κοινοτικού Κανονισμού υπάρχει υποχρέωση για την καταβολή χορήγησης ενίσχυσης μόνο στη διαπιστούμενη πραγματική παραγωγή ελαιολάδου.
      Ειδικότερα, για την περίοδο 2002 - 2003 από το Υπουργείο μας καθορίσθηκαν τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου με την έκδοση των υπ. αρ. 271063/9-10-03 και 282653/4-12-03 αποφάσεών μας.
      Σε εφαρμογή των ως άνω αποφάσεων και μετά τη διεξαγωγή των διασταυρωτικών ελέγχων, για τον Νομό Μαγνησίας, μέχρι 26-4-04, έχουν εκδοθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ εντολές πληρωμής ύψους 5.345.398,80 € για 9.058 παραγωγούς με 4.827.853 κιλά ελαιολάδου.
      Σε όσους παραγωγούς δεν έχει καταβληθεί το 100% της ενίσχυσης, διότι εμπίπτουν σε κάποιο από τα καθορισμένα κριτήρια, δίνεται το δικαίωμα ένστασης, σύμφωνα με την αριθμ. 216796/12-1-04 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας «Περί καθορισμού διαδικασίας εξέτασης των ενστάσεων για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου ελαιοκομικής περιόδου 2002 2003», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
      Οι ενστάσεις βρίσκονται στο στάδιο της εξέτασης και όταν θα ολοκληρωθεί ο έλεγχος θα εκδοθεί σχετική απόφασή μας.
      Οι διαδικασίες πληρωμής των ελαιοπαραγωγών όσο και η διαδικασία εξέτασης των ενστάσεων υλοποιούνται εκ παραλλήλου.
      Σημειώνεται ότι, δίνεται προτεραιότητα στην ολοκλήρωση των πληρωμών των αρχικών υποβολών των δικαιούχων ελαιοπαραγωγών, λόγω των χρονικών περιθωρίων που προβλέπονται στους Κοινοτικούς Κανονισμούς.
      Ο Υπουργός
      Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 123/19-4-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σταύρου Σκοπελίτη και ΄Αγγελου Τζέκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 37/5-5-04 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Σ. Σκοπελίτης , Α. Τζέκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Οι διαδικασίες που εφαρμόζονται για τη χορήγηση της ενίσχυσης στην παραγωγή ελαιολάδου, προβλέπονται από τους Κοινοτικούς Κανονισμούς 2261/84 και 2366/98 όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν καθώς και τις διατάξεις της αριθμ. 403567/16-10-01 ΚΥΑ όπως επίσης τροποποιήθηκαν και ισχύουν, που διέπουν το καθεστώς ενίσχυσης ελαιολάδου.
      Βάσει αυτών οι πληρωμές πραγματοποιούνται μετά τη διενέργεια των προβλεπόμενων ελέγχων και την έγκριση των σχετικών ποσοτήτων, δεδομένου ότι εκ του Κοινοτικού Κανονισμού υπάρχει υποχρέωση για την καταβολή χορήγησης ενίσχυσης μόνο στη διαπιστούμενη πραγματική παραγωγή ελαιολάδου.
      Ειδικότερα για την περίοδο 2002 - 2003 από το Υπουργείο μας καθορίσθηκαν τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου με την έκδοση των υπ. αρ. 271063/9-10-03 και 282653/4-12-03 αποφάσεών μας.
      Σε εφαρμογή των ως άνω αποφάσεων και μετά τη διεξαγωγή των διασταυρωτικών ελέγχων, για τον Νομό Λέσβου, μέχρι 26-4-04, έχουν εκδοθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ εντολές πληρωμής ύψους 25.646.684,77 € για 20.191 παραγωγούς με 23.163.552 κιλά ελαιολάδου.
      Σε όσους παραγωγούς δεν έχει καταβληθεί το 100% της ενίσχυσης, διότι εμπίπτουν σε κάποιο από τα καθορισμένα κριτήρια, δίνεται το δικαίωμα ένστασης, σύμφωνα με την αριθμ. 216796/12-1-04 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας «Περί καθορισμού διαδικασίας εξέτασης των ενστάσεων για τον προσδιορισμό των αποδεκτών προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου ελαιοκομικής περιόδου 2002-2003», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
      Από το σύνολο των 5.370 υποβληθεισών ενστάσεων του Νομού Λέσβου, μέχρι 26-4-04 έχουν δικαιωθεί τα αιτήματα και έχει εκδοθεί εντολή πληρωμής ύψους 3.227.461,43 € για 2.248 παραγωγούς.
      Οι υπόλοιπες ενστάσεις βρίσκονται στο στάδιο της εξέτασης και όταν θα ολοκληρωθεί ο έλεγχος θα εκδοθεί σχετική απόφασή μας. Οι διαδικασίες πληρωμής των ελαιοπαραγωγών όσο και η διαδικασία εξέτασης των ενστάσεων υλοποιούνται εκ παραλλήλου.
      Σημειώνεται ότι, δίνεται προτεραιότητα στην ολοκλήρωση των πληρωμών των αρχικών υποβολών των δικαιούχων ελαιοπαραγωγών, λόγω των χρονικών περιθωρίων που προβλέπονται στους Κοινοτικούς Κανονισμούς.
      Ο Υπουργός
      Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
      5. Στην με αριθμό 115/16.4.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γιάννη Γιανέλλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 24174/6.5.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στο ανωτέρω σχετικό, με το οποίο μας διαβιβάστηκε η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γιάννης Γιανέλλης, σχετικά με το αντικείμενο του θέματος, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η Υπηρεσία μας, με έγγραφό της απευθύνθηκε στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου προκειμένου να μας ενημερώσει σχετικά με το θέμα.
      Όταν τα στοιχεία περιέλθουν στην υπηρεσία μας, θα σας ενημερώσουμε με νεότερο έγγραφό μας. 
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΝΑΚΟΣ»
      6. Στην με αριθμό 107/15.4.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7753/6.5.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ΄ αριθμ. 107/2004 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη, για τα θιγόμενα σ' αυτή θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), αμέσως μετά το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, και μετά από σχετικές Αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ξεκίνησε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα συνδρομής προς τους πληγέντες δικαιούχους του, που κινήθηκε σε δύο άξονες την εκτέλεση έργων επισκευής, με δαπάνη του Οργανισμού, στους φέροντες οργανισμούς και τους κοινόχρηστους χώρους των κτιρίων οικισμών της Αττικής που είχαν ανεγερθεί παλαιότερα από τον ΟΕΚ (παρόλο που οι κατοικίες αυτές έχουν από πολλά χρόνια ήδη περάσει στην αποκλειστική κυριότητα των κατοίκων τους) και τη δανειοδότηση των δικαιούχων του ΟΕΚ για επισκευές στο εσωτερικό των κατοικιών τους, παράλληλα με την αρωγή του ΥΠ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. και μετά από αυτοψία μηχανικών του Οργανισμού.
      Με το πρόγραμμα των επισκευών σε παλαιούς οικισμούς του Ν. Αττικής αποκαταστάθηκαν συνολικά 5.192 κατοικίες. Οι εργασίες, οι οποίες έχουν πλέον ολοκληρωθεί, δεν περιορίστηκαν στην απλή επισκευή των ζημιών του σεισμού, αλλά επεκτάθηκαν και στη βελτίωση της αντισεισμικής επάρκειας των κτιρίων, και τη γενικότερη αισθητική αναβάθμισή τους.
      Παράλληλα με τα προαναφερθέντα έργα των επισκευών εξελίχθηκε και το δανειοδοτικό πρόγραμμα, στο πλαίσιο του οποίου, μέχρι το τέλος του 2001 δανειοδοτήθηκαν 3.000 περίπου δικαιούχοι, με συνολικό ποσό που ξεπέρασε τα 6 δις δρχ.
      Ο ΟΕΚ κατέβαλε κάθε προσπάθεια για την ανακούφιση των πληγέντων δικαιούχων του. Ωστόσο, η κάθε μορφής συνδρομή του ΟΕΚ απευθύνεται, σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τον Οργανισμό, αποκλειστικά και μόνο σε δικαιούχους του, που καταβάλλουν εισφορές υπέρ ΟΕΚ και πληρούν τις υπόλοιπες προϋποθέσεις που κάθε πρόγραμμα προβλέπει και δεν είναι δυνατόν να επεκταθεί σε μη δικαιούχους, όσο υπαρκτά και σοβαρά προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν.
      Για το λόγο αυτό, οι κατοικίες του Ολυμπιακού Χωριού, που είναι ένας ακόμη μεγάλος οικισμός του ΟΕΚ, δεν είναι δυνατόν να καλύψουν ανάγκες κατηγοριών πολιτών που δεν είναι δικαιούχοι του ΟΕΚ (έμποροι, επαγγελματίες κ.λ.π.), ούτε είναι δυνατόν να δοθούν κατά προτεραιότητα σε κατηγορίες δικαιούχων που δεν προβλέπονται από τον Κανονισμό του Οργανισμού.
      Άλλωστε, η απογραφή δικαιούχων για την κλήρωση των κατοικιών του Ολυμπιακού Χωριού έχει ολοκληρωθεί ήδη από τον Μάιο του 2003 και οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν έχουν ελεγχθεί από τις Υπηρεσίες του ΟΕΚ και κατανεμηθεί στις κατηγορίες που προβλέπει ο Κανονισμός προκειμένου να διενεργηθεί η επικείμενη κλήρωση. Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν κάποιες από τις κατοικίες του Ολυμπιακού Χωριού να καλύψουν ανάγκες σεισμοπλήκτων που δεν συμπληρώνουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για υπαγωγή τους σε μια από τις κατηγορίες κατ' εξαίρεση παραχώρησης κατοικίας εκτός κλήρωσης.
      Τέλος, πρέπει να διευκρινισθεί ότι η στέγαση σεισμοπαθών σε οικισμούς παραπηγμάτων δεν είναι πρόγραμμα του Οργανισμού, αλλά του ΥΠ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., συνεπώς ο ΟΕΚ δεν έχει αρμοδιότητα για την παράταση της παραμονής των σεισμοπλήκτων στους καταυλισμούς αυτούς.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ»
      7. Στην με αριθμό 153/21.4.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7758/7.5.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ’ αριθμ. 153/2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Φ. Κουβέλη, σχετικά με την καταβολή των αποζημιώσεων των οικοπεδούχων του Ολυμπιακού Χωριού, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Με την αριθμ. 1111495/11703/0010/99 Κοινή Υπουργική Απόφαση, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 885/Δ/9-12-1999, κηρύχθηκε αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα, υπέρ και με δαπάνη του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (Ο.Ε.Κ), έκταση επιφάνειας 1.240.220 τ.μ, για την ανέγερση του Ολυμπιακού Χωριού.
      Μετά την έκδοση της αριθμ. 779/2000 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που καθόρισε τη προσωρινή τιμή μονάδας αποζημιώσεως, ο ΟΕΚ παρακατέθεσε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων την αναλογούσα αποζημίωση, δυνάμει του αριθμ. 5401/12-6-2000 γραμματίου συστάσεως παρακαταθήκης.
      Έκτοτε ο ΟΕΚ κατέστη κύριος της έκτασης και οι ιδιοκτήτες δικαιούνται να εισπράξουν την αναλογούσα αποζημίωση, αφού προηγουμένως αναγνωρισθούν με δικαστική απόφαση δικαιούχοι.
      Το Μονομελές Πρωτοδικείο με την αριθ. 1687/2002 απόφασή του απέσχε από την έκδοση απόφασης περί αναγνώρισης και παρέπεμψε την υπόθεση στην τακτική διαδικασία, εφαρμόζοντας τη διάταξη του άρθρου 26 παρ. 11 του ν. 2882/2001, που ορίζει ότι:
      «Το Δικαστήριο απέχει να εκδώσει απόφαση αναγνώρισης των δικαιούχων αποζημίωσης……. εάν η κυριότητα του απαλλοτριωμένου………. διεκδικείται από περισσότερους και είναι δυσχερής η διακρίβωση των δικαιούχων».
      Στην απόφαση αυτή κατέληξε το Δικαστήριο επειδή στη δίκη περί αναγνώρισης εμφανίσθηκαν καταπατητές που διεκδικούσαν το 1/5 περίπου της απαλλοτριωθείσας έκτασης, καθώς και επειδή αρκετοί συνιδιοκτήτες επεδίωκαν να αναγνωρισθούν ως συγκύριοι σε ποσοστά μεγαλύτερα των δικαιοπαρόχων τους, ή διεκδικούσαν κυριότητα επί αυτοτελούς τμήματος του ενιαίου κτήματος «ΠΑΤΗΜΑ ΔΗΜΟΓΛΗ», ενώ ανήκε στην εξ αδιαιρέτου συγκυριότητα όλων των εικαζομένων συνιδιοκτητών.
      Επειδή η δίκη περί αναγνώρισης κατά την τακτική διαδικασία αρκετών ετών θα είχε διάρκεια αρκετών ετών, ο ΟΕΚ έλαβε την πρωτοβουλία και μέσω της Νομικής υπηρεσίας της «Ολυμπιακό Χωριό 2004 Α.Ε.» εκπόνησε νομοσχέδιο, το οποίο παρέπεμπε την αναγνώριση σε «Διοικητική Επιτροπή», γεγονός που θα διευκόλυνε την αναγνώριση των δικαιούχων.
      Τα μέλη της «Διοικητικής Επιτροπής», αφού διορίσθηκαν με αποφάσεις των φορέων, όπως όριζε ο νόμος, άρχισαν τις εργασίες τους την 12-6-2003.
      Σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 39 παράγρ. 7 του ν. 3130/2003, η Επιτροπή έπρεπε να περαιώσει το έργο της σε διάστημα 6 μηνών με δικαίωμα παράτασης δυο μήνες ακόμη, συν επιπλέον 20 ημέρες, που προστέθηκαν με την παράγραφο 1 του άρθρου 28 του ν. 3227/2004, σύμφωνα με την οποία η διάρκεια λειτουργίας της Επιτροπής έληξε τυπικά την 3-3-2004, χωρίς να έχει περαιώσει το έργο της, κυρίως λόγω δυσχερειών που εμφανίσθηκαν κατά τη διάρκεια εφαρμογής του Νόμου.
      Για τους λόγους αυτούς, από το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προωθείται τροπολογία νόμου, η οποία θα ρυθμίζει: α) τα θέματα λειτουργίας της «Διοικητικής Επιτροπής» και β) θα βελτιώνει άλλες διατάξεις του ν. 3130/2003, προκειμένου να καταστεί το έργο της ως άνω Επιτροπής γρηγορότερο και αποτελεσματικότερο και να καταβληθεί η αποζημίωση στους οικοπεδούχους του Ολυμπιακού Χωριού.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ»
      8. Στην με αριθμό 188/21.4.04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Παναγιώτη Κοσιώνη και Ιωάννη Πατσιλινάκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/38996/6.5.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 188/21-4-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Π. Κοσιώνη και Γ. Πατσιλινάκο σχετικά με τις συνθήκες παρασκευής χημειοθεραπευτικών σχημάτων στα Νοσοκομεία ΠΠΓΝ Πάτρας και ΓΝ Αγ. Ανδρέα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ήδη επεξεργάζεται την έκδοση Υπουργικής Απόφασης που καθορίζει τις αρμοδιότητες της Ογκολογικής Επιτροπής Νοσοκομείου (ΟΕΝ).
      Σύμφωνα με σχετική γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ η ΟΕΝ έχει ως αρμοδιότητα να σχεδιάζει, να συντονίζει και να επιβλέπει όλες τις σχετιζόμενες με το αντικείμενο της ογκολογίας δραστηριότητες σε κάθε Νοσοκομείο.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      9. Στην με αριθμό 157/21.4.04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-302/7.5.04 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 157/21-4-02004, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Μανόλης Στρατάκης, σύμφωνα και με το έγγραφο αριθμ. ΥΠΑ/Δ13/Α/17309/660/3-5-2004 της Υ.Π.Α., σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
      1. Από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας είχε εκπονηθεί αρμοδίως μελέτη για την δυνατότητα δημιουργίας νέου αεροδρομίου. στην ευρύτερη περιοχή του Καστελλίου Κρήτης. Βάσει των συμπερασμάτων της εν λόγω μελέτης, εκπονήθηκε εν συνεχεία προκαταρκτική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία και υποβλήθηκε στο ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ προς έγκριση.
      2. Ρυθμίσεις που αφορούν έργα, όπως το προαναφερόμενο, αποτελούν θέματα ανοικτά που μελετώνται και αξιολογούνται προκειμένου, εντασσόμενα στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπ.Μ.Ε., να προωθηθούν, με βάση την προβλεπόμενη στις περιπτώσεις αυτές διαδικασία.
      Ο Υπουργός
      ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
      10. Στις με αριθμούς 197, 205, 207/2.4.04 και 392/3.4.04 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Ευαγγελίας Σχοιναράκη – Ηλιάκη, Μανόλη Στρατάκη, Βασίλειου Κεγκέρογλου και Αλέξανδρου Αλαβάνου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-312/7.5.04 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση των ερωτήσεων με αριθμ. πρωτ. 197,205,207/02-04-04 και 392/ 03-04-04 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κα Ευαγγελία Σχοιναράκη - Ηλιάκη και κ.κ. Μαν. Στρατάκης, Βασ. Κεγκέρογλου και Αλεξ. Αλαβάνος, κατά λόγο αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, σύμφωνα και με το αριθμ. πρωτ.: ΠΔΣ & Δ Σ/ 267 της «Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες» Α.Ε., σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
      Οι διαδικασίες έγκρισης πρόσληψης προσωπικού ορισμένου χρόνου για την Ο.Α ολοκληρώθηκαν την 30η Απριλίου 2004 με τις σχετικές εγκριτικές αποφάσεις.ΔIΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.17/84/7763/30/04/2004, ΔIΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.17/85/7761/30/04/2004 και ΔΙΠΠ/Φ/ΕΓΚΡ .17/86/7764/30/04/2004 Ήδη η Εταιρεία βρίσκεται σε διαδικασία υλοποίησης των παραπάνω εγκριτικών αποφάσεων σε εφαρμογή του άρθρου 21 του Ν. 2190/94, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα σύμφωνα με τις οδηγίες και εντολές του ΑΣΕΠ.
      Με τις προσλήψεις αυτές καλύπτονται οι ανάγκες της Εταιρείας σε εποχικό προσωπικό για την θερινή περίοδο και για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, και δεν υφίσταται πλέον ανάγκη μετακινήσεων του προσωπικού.
      Ο Υπουργός
      ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
      11. Στην με αριθμό 195/22.4.04 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ευαγγελίας Σχοιναράκη-Ηλιάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5/4.5.04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της από 22/04/2004 ερώτησης της Βουλευτού κ. Ευαγγελίας Σχοιναράκη – Ηλιάκη, σας γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 4 περ. β΄ του ΚΑΠ, η διοργανώτρια αρχή μπορεί και οφείλει να αναβάλλει αγώνες συγκεκριμένης αγωνιστικής ημέρας, εφ’ όσον σε αυτούς μετέχουν σε μία από τις διαγωνιζόμενες ομάδες τρεις (3) τουλάχιστον ποδοσφαιριστές - μέλη των Εθνικών Ολυμπιακών Ομάδων και επίκειται επίσημος αγώνας των ομάδων αυτών. Σε αυτή τη διάταξη εμπίπτει και η διεξαγωγή του αγώνα Β΄ Εθνικής Κατηγορίας ποδοσφαίρου Ατρόμητος - Καλαμαριά, ο οποίος και μόνο μετετέθη από την 25-04-2004 για την 28-04-2004 μετά από αίτημα της ΕΠΟ προς τη διοργανώτρια ΕΠΑΕ.
      Επομένως η τηρηθείσα διαδικασία είναι σύννομη και δεν παραβιάζει κανόνα δικαίου, ούτε καταστρατηγεί την αρχή του FAIR - PLAΥ. Σε κάθε περίπτωση η αρχή του FAIR - PLAΥ αποτελεί κανόνα της αθλητικής ηθικής και όχι της έννομης τάξης και η επίκλησή της πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, ώστε να μη συμβάλλει στην έμμεση κατάργηση της αυτονομίας του αθλητικού κινήματος.
      Ο Υφυπουργός
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ»
      12. Στην με αριθμό 249/23-4-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σταύρου Σκοπελίτη και Ιωάννη Πατσιλινάκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/39301/7-5-04  έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 249/23-4-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Σ. Σκοπελίτη και Γ. Πατσιλινάκο σχετικά με τη λειτουργία του Περιφερειακού Ιατρείου Καλλιμασιάς του Δήμου Ιωνίας Χίου, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η δεύτερη θέση ιατρού στο Περιφερειακό Ιατρείο Καλλιμασιάς, Ν. Χίου, έχει προκηρυχθεί και έχει καλυφθεί από την ιατρό Λιόβαρoυ Ειρήνη η οποία είναι υπόχρεη τρίμηνης εκπαίδευσης. Η ιατρός εκπαιδεύεται ήδη στο Νοσοκομείο Χίου και ολοκληρώνει την εκπαίδευσή της στις 3-6-2004. Στις 4-6-2004 θα αναλάβει τα καθήκοντά της στο Περιφερειακό Ιατρείο Καλλιμασιάς.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      13. Στην με αριθμό 106/15-4-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/37368/7-5-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 106/15-4-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Λ Γρηγοράκο σχετικά με την εφαρμογή της παρ. 8 του άρθρου 6 του Νόμου 3204/23-12-2003, σας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εξετάζει την επίλυση του θέματος με νομοθετική ρύθμιση.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      14. Στην με αριθμό 108/18-4-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νίκου Γκατζή και Τάκη Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/37383/7-5-04 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 108/18-4-2004 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Ν. Γκατζή και Τ. Τσιόγκα σχετικά με έντονη ανησυχία για μόλυνση του περιβάλλοντος στο Νομό Μαγνησίας, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
      Η εκπόνηση επιδημιολογικών ερευνών έχει ως προϋπόθεση τη συλλογή αξιόπιστων δεδομένων όσον αφορά τον αριθμό των νεοπλασιών που παρατηρούνται στη συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα.
      Στην κατεύθυνση αυτή το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο άρθρο 29 του Νόμου 3209/24-12-2003, συστήνει σε κάθε Νοσοκομείο του Δημόσιου Τομέα και σε κάθε ιδιωτική κλινική «Ογκολογική Επιτροπή Νοσοκομείου» (Ο.E.N.) με κύρια αρμοδιότητα την εφαρμογή της αντικαρκινικής πολιτικής του Υπουργείου.
      Επίσης, στην αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης συστήθηκε αυτοτελές γραφείο με την ονομασία «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (Ε.Α.Ν.). Το Ε.Α.Ν. είναι η υπηρεσία που σύμφωνα με τον παραπάνω Νόμο πρoβλέπεται να καταγράφει σε ετήσια βάση όλες τις νέες περιπτώσεις καρκίνου στην Ελλάδα, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καθώς και τα αποτελέσματα της θεραπείας και την έκβαση της νόσου.
      Για τα θέματα που αφορούν τη ΔΕΗ αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο Ανάπτυξης και στο οποίο διαβιβάζoυμε την ερώτηση.
      Ο Υφυπουργός
      Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      15. Στις με αριθμό 97/13-4-04 και 329/28-4-04 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Θεοδώρας Τζακρή και Ασημίνας Ξηροτύρη- Αικατερινάρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/37365/7-5-04  έγγραφο από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στις με αρ. 97/13-4-2004 και 329/28-4-2004 ερωτήσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίες Θεοδώρα Τζακρή και Ασημίνα Ξηροτύρη -Αικατερινάρη, σχετικά με τη λειτουργία του Κέντρου Υγείας (ΚΥ) Άρνισσας του Δήμου Βεγορίτιδας Πέλλας, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
      Στο ΚΥ Άρνισσας υπηρετούν τρεις ιατροί ΕΣΥ, δύο παθολόγοι γενικής ιατρικής και μία παιδίατρος, η οποία έχει άδεια εγκυμοσύνης. Η ανάληψη υπηρεσίας των δύο εξ αυτών (του Διευθυντή της γενικής ιατρικής και της παιδιάτρου) έγινε τον Oκτώβριo του 2003. Ως τότε υπηρετούσε μόνο μία Επιμελήτρια Β' Παθολογίας, συνεπώς δεν ήταν δυνατή ως τότε η εικοσιτετράωρη λειτουργία του KΥ. Από το Δεκέμβριo του 2003 το ΚΥ εφημερεύει σε συνεργασία με τους ιατρούς του ΚΥ Σκύδρας - οι μισές περίπου εφημερίες πραγματοποιούνται από ιατρό γενικής ιατρικής-παθολογίας του ΚΥ Σκύδρας.
      Έxoυν ήδη προκηρυχθεί δύο θέσεις Επιμελητών Α' ΕΣΥ, ενός γενικής ιατρικής-παθολογίας και ενός οδοντιάτρου. Η διαδικασία βρίσκεται ήδη στο στάδιο της κρίσής για τους υποψηφίους. Σημειώνουμε ότι η καθυστέρηση κάλυψης των ιατρικών θέσεων οφείλεται στην αναστολή των διαδικασιών λόγω εκλογών και στο ότι οι κατ' επανάληψη προκηρύξεις απoβαίνoυν άγονες.
      Από το Δεκέμβριo του 2003 έως το Μάρτιο του 2004 εφημέρευε καθημερινά ένας ιατρός υπόχρεος υπηρεσίας υπαίθρου στο KΥ. Το Απρίλιο του 2004 ορίστηκε από τη Διοίκηση του ΓΝ Έδεσσας εφημερία ιατρού υπόχρεου υπηρεσίας υπαίθρου από την Παρασκευή έως την Kυριακή. Η μείωση των εφημερευόντων έγινε καθώς στον προγραμματισμό του οικον. έτους 2004 δεν .είχαν πρoβλεφθεί τα απαραίτητα κονδύλια για τη συνέχισή τους. Για τη συνέχιση του προγράμματος εφημερίας στο ΓΝ Έδεσσας και στα Κέντρα Υγείας ευθύνης τoυ, έχει ζητηθεί με το αρ. πρωτ. 3969/26-4-04 έγγραφο του Β' ΠΕΣΥΠ Κεντρικής Μακεδονίας επιπλέον πίστωση ποσού 351.444 ευρώ.
      Έχουν προκηρυχθεί μέσω ΑΣΕΠ έξι (6) θέσεις: τρεις θέσεις νοσηλευτών (2 ΤΕ, 1 ΔΕ), μία διοικητικού και δύο βoηθητικoύ προσωπικού (επιμελητή και προσωπικού καθαριότητας).
      Είναι στη διαδικασία προκήρυξης από το ΑΣΕΠ τρεις (3) θέσεις: μία θέση ΤΕ ιατρικών εργαστηρίων, μία ΔΕ τεχνικών και μία ΔΕ πληρωμάτων ασθενοφόρων.
      Από το 2003 λειτουργεί το μικροβιολογικό εργαστήριο ενώ δεν λειτουργεί ακόμα το ακτινολογικό εργαστήριο και για το λόγο αυτό η ήδη διορισμένη βoηθός ακτινολόγου (ΔΕ χειριστών εμφανιστών) είναι μετακινημένη στο ΓΝ Έδεσσας. Με την εγκατάσταση του ακτινολογικού μηχανήματος, τον Ιούνιο του 2004, θα επιστρέψει άμεσα η υπάλληλος και επίσης θα ενισχυθεί το ΚΥ και με έναν ακόμη υπάλληλο κλάδου. ΤΕ ιατρικών εργαστηρίων από την αναμενόμενη προκήρυξη του ΑΣΕΠ.
      Ο διοικητικός υπάλληλος του ΚΥ πράγματι είναι μετακινημένος για τις τρεις από τις πέντε ημέρες της εβδομάδας στο ΓΝ Έδεσσας και όπως και για το νοσηλευτικό προσωπικό η διοίκηση του ΓΝ Έδεσσας, στην ευθύνη της οποίας υπάγεται, θα επανεκτιμήσει την απασχόλησή του με την πλήρη λειτουργία του ΚΥ.
      Από τον Ιούνιο του 2003 οπότε και ανέλαβε υπηρεσία ένας οδηγός ασθενοφόρου, κινείται το ασθενοφόρο του ΚΥ σε πρωινή βάρδια.
      Σύμφωνα με τα παραπάνω το ΚΥ Άρνισσας αναπτύσσει σταδιακό τη λειτουργία του. Με την παράδοση του συνόλου του πρoβλεπόμενoυ για το ΚΥ ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, την ολοκλήρωση των προαναφερόμενων προσλήψεων προσωπικού και την αναδιοργάνωση του συστήματος εφημεριών σε περιφερειακή βάση, το ΚΥ - το οποίο ως το Δεκέμβριo του 2003 πρακτικά λειτουργούσε ως Περιφερειακό Ιατρείο - θα λειτουργεί ικανοποιητικό.
      Ο Υπουργός
      Ν. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ»
      16. Στην με αριθμό 111/15-5-04 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ανδρέα Μακρυπίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 11/7-5-04 έγγραφο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή τα ακόλουθα:
      Μετά τα νέα κατολισθητικά φαινόμενα στο οδικό δίκτυο του Δήμου Παρακαμπυλίων (τμήμα της Ε.Ο Αγρινίου-Καρπενησίου) η ΔΕΣΕ Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έλαβε τα άμεσα αναγκαία μέτρα δηλαδή σήμανση, εκτροπή της κυκλοφορίας σε παρακαμπτήριο οδό.
      Επίσης λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος ανατέθηκε από τη Δ/νση Μελετών του Υπουργείου η εκπόνηση μελέτης αποκατάστασης των κατολισθήσεων στην περιοχή Αγ. Βλασίου (χ.θ.36+000) και στην περιοχή Χούνης (χ.θ. 41 +500) σε ειδικό μελετητικό γραφείο.
      Η μελέτη στην περιοχή Αγ. Βλασίου έχει ολοκληρωθεί και τελεί υπό έγκριση.
      Ήδη επίκειται η ολοκλήρωση της μελέτης για την περιοχή Χούνης.
      Μέχρι την υλοποίηση των οριστικών μέτρων αποκατάστασης της περιοχής, η ΔΕΣΕ της Περιφέρειας αντιμετωπίζει τις τυχόν επείγουσες καταστάσεις.
      Τέλος ως προς την επικινδυνότητα της υπάρχουσας γέφυρας που ευρίσκεται εκτός της κατολίσθησης θα εξετασθεί από την αρμόδια Υπηρεσία.
      Όσον αφορά την κατασκευή όλων των εργασιών που θα απαιτηθούν για τον ανωτέρω οδικό άξονα αρμόδια είναι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και κατά συνέπεια το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το οποίο είναι και συναποδέκτης της Ερώτησης.
      Ο Υπουργός
      Γ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω τη τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 13 Μαΐου 2004.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 97/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Αθανασίου Παπαγεωργίου  προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικώς με τις επιπτώσεις στους καπνοπαραγωγούς από τις τελευταίες αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης για την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.)
      2. Η με αριθμό 102/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τους Υπουργούς Δημόσιας Τάξης Δικαιοσύνης, σχετικώς με τη λήψη μέτρων προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων από την εγκατάσταση καμερών ηλεκτρονικής παρακολούθησης στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις κλπ.
      3. Η με αριθμό 90/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των καταναλωτών που συναλλάσσονται με τις Τράπεζες.
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 95/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ευσταθίου Κουτμερίδη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τις μετακινήσεις εφοριακών υπαλλήλων που εργάζονται στα Τοπικά Ελεγκτικά Κέντρα (Τ.Ε.Κ.) κλπ.
      2. Η με αριθμό 101/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ελπίδας Παντελάκη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τη λήψη μέτρων για την εξασφάλιση της παραγωγικής δραστηριότητας και των θέσεων εργασίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
      3. Η με αριθμό 99/10.5.2004 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Ακατερινάρη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, σχετικώς με τις επιπτώσεις στην εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, από τις καθυστερήσεις στην ένταξη έργων στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης κλπ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ρυθμίσεις για την οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, τη διοικητική διαδικασία και τους ΟΤΑ».
      Όπως γνωρίζετε το νομοσχέδιο ψηφίστηκε χθες επί της αρχής, απομένουν δύο συνεδριάσεις, σήμερα και αύριο για να συζητηθεί το σύνολο των άρθρων και οι τροπολογίες. Και πρέπει να αποφασίσουμε πως θα οργανωθεί η περαιτέρω συζήτηση. Κύριε Υπουργέ,  θα συζητηθεί σήμερα το σύνολο των άρθρων  και αύριο οι τροπολογίες ή  θα συζητηθεί μία από τις ενότητες των άρθρων και αύριο η άλλη με τις τροπολογίες;
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε,  –και αυτό θα είναι πάντοτε αρχή της Κυβέρνησης- για τα θέματα αυτά, επειδή αφορούν περισσότερο τη Βουλή, θα ήθελα να ακουστούν οι απόψεις των εισηγητών. Εγώ είμαι στη διάθεσή τους για οποιαδήποτε κατάστρωση της συζήτησης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ. Ζώης έχει το λόγο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μετά από συνεννόηση  και με τον εισηγητή της Μειοψηφίας τον κ. Σαλαγιάννη, αποφασίσαμε να σας εισηγηθούμε ότι θα μπορούσαμε για την οικονομία της συζήτησης και για να έχουμε αύριο χρόνο για τις τροπολογίες, η σημερινή συζήτηση επί των άρθρων να γίνει σε μία ενότητα στον προβλεπόμενο χρόνο. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Σαλαγιάννης έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Συμφωνώ και εγώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Άλλες απόψεις δεν υπάρχουν.
      ΄Αρα σήμερα συζητάμε το σύνολο των άρθρων και αύριο μένουν οι τροπολογίες. Φυσικά θα υπάρξει και μία άνεση χρόνου γιατί είναι πολλά τα άρθρα και για τους εισηγητές και για τους ομιλητές Βουλευτές.
      Έχουμε την υπ’αριθμ. 1/1/6.5.2004 τροπολογία η οποία προστίθεται ως παράγραφος 7 στο άρθρο 2 και συζητείται από κοινού με το άρθρο αυτό σύμφωνα με το άρθρο 121 παρ.3 του Κανονισμού της Βουλής.
      Ο κύριος Υπουργός θέλει το λόγο για παρέμβαση.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να σας έχει μοιρασθεί το σχετικό κείμενο  των διορθώσεων και θα ήθελα να τις αναγνώσω.
      Πρώτον, στο άρθρο 1 παράγραφος 1 η αρίθμηση «η» στην παράγραφο 1 του αντικαθιστώμενου άρθρου 3 του ν. 1558/1985 γίνεται «ζ». Είναι μία απλή αναρίθμηση.
      Δεύτερον, στο άρθρο 2 παράγραφος 4 διαγράφεται το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4. δηλαδή εκεί που λέει «για τη μεταφορά του προσωπικού από κάθε γενική γραμματεία εκδίδεται διαπιστωτική πράξη από τον Γενικό Γραμματέα της αντίστοιχης γενικής γραμματείας» διαγράφεται ως περιττή γιατί ούτως ή άλλως αυτό συμβαίνει.
      Στο άρθρο 2 παράγραφος 5 στίχος 2  οι λέξεις «οι οργανισμοί» αντικαθίστανται με τις λέξεις «ο οργανισμός». Βεβαίως αντί για «θεσπίζονται» γίνεται «θεσπίζεται» ο οργανισμός των παραπάνω γραμματειών.
      Στο άρθρο 6 παράγραφος 7 οι λέξεις «στο άρθρο 13» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στο άρθρο 14». Απλή διόρθωση που επιβάλλεται μετά από προηγούμενη αναρίθμηση. 
      Στο άρθρο 15, η εσφαλμένη αναφορά στο «ν.2127/1993» αντικαθίσταται με την ορθή «ν.2172/1993». Ήταν λάθος απλώς και μόνο στον αριθμό του νόμου. 
      Στο άρθρο 16  παράγραφος 2, στη διατύπωση πριν από το τελευταίο εδάφιο εκεί που λέει «συντάσσεται και δημοσιεύεται ενιαία ειδική έκθεση εκλογικών εσόδων και δαπανών και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις» μετά το «αναμετρήσεις» μπαίνει ένα κόμμα αντί της τελείας και προστίθεται η ακόλουθη φράση: «Το δε ποσοστό του άρθρου 13 υπολογίζεται στο διπλάσιο». Άρα η διατύπωση αυτού του εδαφίου έχει ως εξής: «Εάν εντός του ίδιου έτους διεξαχθούν περισσότερες από μια εκλογές, συμπεριλαμβανομένων και των εκλογών για την ανάδειξη των Ελλήνων αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε χρονικό διάστημα μικρότερο του τετραμήνου, συντάσσεται και δημοσιεύεται ενιαία ειδική έκθεση εκλογικών εσόδων και δαπανών και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το δε ποσοστό του άρθρου 13 υπολογίζεται στο διπλάσιο». Είναι διευκρινιστικό όσον αφορά το ποσοστό του άρθρου 13 διότι αν το αφήναμε έτσι ίσως θα μπορούσε να δημιουργηθεί ερμηνευτικό πρόβλημα.
      Τέλος, στο άρθρο 19 παράγραφος 1 μετά τη λέξη «κοινοτήτων», τίθεται κόμμα και προστίθεται η φράση «νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου των Ο.Τ.Α.»
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ.Ζώης έχει το λόγο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση επί της αρχής, είχαμε την ευκαιρία να καλέσουμε την Αξιωματική Αντιπολίτευση αλλά και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο να προσέλθουν σε μια γόνιμη συζήτηση και να μη σπεύσουν με τρόπο εντελώς ανακλαστικό να καταφύγουν σε μια άγονη αντιπολιτευτική γραμμή. 
      Δυστυχώς από τις παρεμβάσεις που ακολούθησαν διαπιστώθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, ούτε καν όταν συζητάμε το πρώτο σχέδιο νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση, ούτε καν ΄όταν αυτό που συζητάμε είναι κατά παραδοχή πολλών εκ των ομιλησάντων συναδέλφων εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, συνέχεια κάποιων νομοθετικών παρεμβάσεων της δικής τους κυβέρνησης. 
      Αυτό αποδεικνύει δυστυχώς ότι έχουμε να διανύσουμε πάρα πολύ δρόμο μέχρι να κατορθώσουμε να φθάσουμε σε εκείνο το επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης που θα προσφέρει στον πολίτη το καλύτερο δυνατό προϊόν. Το λέω αυτό γιατί δεν έχασε η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία την ευκαιρία χθες, αλλά την έχασε κατά την προσωπική μου γνώμη η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
      Ακούστηκαν πάρα πολλές αιτιάσεις για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει αρχή επανίδρυσης του κράτους και παρελήφθη σκοπίμως από πάρα πολλούς να επισημανθεί ότι κατά την εισήγησή μου δεν έγινε τίποτε άλλο παρά να προταχθεί ότι εδώ μπαίνουν οι πρώτες ψηφίδες σ΄ ένα μωσαϊκό που στο τέλος μιας κυβερνητικής θητείας θα καταλήξει στο να δίνει ορατό το αποτέλεσμα μιας επανίδρυσης του κράτους από το μέσο πολίτη. Γιατί ενοχλεί τόσο πολύ ο όρος  «επανίδρυση»; Το είπα στην επιτροπή θα το επαναλάβω και εδώ γιατί πιστεύω ότι ενοχλεί –το υπαινίχθη και ο κ. Μπένος χθες, τον οποίο δεν χειροκρότησα προσωπικά για να προβοκάρω την τοποθέτησή του, γιατί ήθελα να καταδείξω πως αν υπάρχει εποικοδομητική στάση μέσα στη Βουλή, οφείλουμε οι Βουλευτές να επικροτούμε και να χειροκροτούμε. Πάντως το υπαινίχθηκε και ο κ. Μπένος ότι υπάρχει μία τέτοια αντίδραση στον όρο «επανίδρυση του κράτους» ακριβώς γιατί προεκλογικά και καθ’ όλην τη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας για τη Δημόσια Διοίκηση, το ΠΑΣΟΚ τότε ως κυβέρνηση είχε εγκλωβισθεί και είχε παγιδευτεί σ΄ ένα ιδεολόγημα ότι η επανίδρυση του κράτους δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας καθαρός υπαινιγμός, ένα καθαρό σήμα της Νέας Δημοκρατίας ότι ως Κυβέρνηση θα έρθει για να βολέψει τα δικά της παιδιά. Τώρα διαψεύδεται και παραμένει εκτεθειμένη βαθιά η Αξιωματική Αντιπολίτευση όχι μόνο στους ψηφοφόρους της, αλλά στο σύνολο των Ελλήνων που παρακολουθούν αυτήν την καθαρή αργή πορεία που θα έχει ως τελικό στόχο και αποτέλεσμα την επανίδρυση του κράτους όπως εμείς από την παρουσίαση του προγράμματος την προσδιορίσαμε. 
      Υπήρξε μία τεράστια σειρά αντιφάσεων στις τοποθετήσεις των συναδέλφων. Ξεκινάει από τη διαπίστωση ότι στα πρώτα άρθρα δεν υπάρχει κάτι άξιο λόγου για να ασχοληθεί κανείς και αυτό για να καταδειχθεί ότι δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό το σχέδιο νόμου για τη Δημόσια Διοίκηση. Και καταλήγει μέσα από ένα βομβαρδισμό πολιτικών επισημάνσεων, ακριβώς γι’ αυτά τα τέσσερα πρώτα άρθρα στη διαπίστωση ότι, τελικώς, αυτή η πολυεπίπεδη έκφραση του αντιπολιτευτικού λόγου δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία απόδειξη της σύγχυσης με την οποία έχει αποφασίσει να πολιτεύεται τουλάχιστον τους πρώτους μήνες το ΠΑΣΟΚ.
      Δεν θα έμπαινα στον κόπο, ακολουθώντας την υπόδειξη του κ. Λοβέρδου χθες να αναφερθώ σ’ αυτά τα τέσσερα πρώτα άρθρα τα οποία δεν ήταν άξια λόγου για να μνημονευθούν σε μία επί της αρχής τοποθέτηση. 
      Όμως ο κ. Πετσάλνικος έκανε ολόκληρη διάλεξη πάνω σ’ αυτά τα άρθρα, προσπαθώντας να καταδείξει ότι όχι μόνο δεν υπάρχει πρώτο βήμα επανίδρυσης του κράτους, αλλά υπάρχει και μεγάλη απόσταση των προεκλογικά υπεσχημένων από τα πρώτα βήματα που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιδεικνύει. Και πως προσπάθησε να το αποδείξει αυτό; Αναφερόμενος στο πολυάριθμο των Υπουργείων…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Ζώη, επιτρέψτε μου μία διακοπή.
      Έχουμε ένα τεχνικό πρόβλημα. Δεν έγινε η εγγραφή των συναδέλφων που θέλουν να μιλήσουν. Τώρα τακτοποιήθηκε αυτό το πρόβλημα και παρακαλώ να αρχίσετε τις εγγραφές. 
      Συγνώμη για τη διακοπή αλλά ήταν απαραίτητο να γίνει γιατί μπορεί κάποιοι που νομίζουν ότι έχουν εγγραφεί να φύγουν από την Αίθουσα. 
      Ορίστε έχετε το λόγο, κύριε Ζώη.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Έλεγα, λοιπόν, ότι χθες ο κ. Πετσάλνικος προσπάθησε να αποδείξει το συλλογισμό του για το ότι δεν υπάρχει κανένα πρώτο βήμα επανίδρυσης του κράτους και συνέπειες του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας με την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία, πατώντας στη διαπίστωση ότι συνεχίζουμε να έχουμε πολλά Υπουργεία και ότι όχι απλώς έχουμε πολλά Υπουργεία, αλλά προστίθεται και ένα Υπουργείο, το Υπουργείο Τουρισμού. Μάλιστα κατέφυγε όχι μόνο στην τεχνική διαπίστωση για το ότι υπάρχει ακόμα ένα Υπουργείο, αλλά προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα και πηγαίνοντας στην πολιτική αξιολόγηση για το εάν θα έπρεπε να υπάρχει ένα Υπουργείο Τουρισμού στην Ελλάδα. 
      Κύριε Πρόεδρε, θέλω να θυμίσω, σε όλους τους αγαπητούς συναδέλφους της Αντιπολίτευσης ότι στο μεταξύ μεσολάβησε η λαϊκή επικύρωση του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας και σαφώς αναφέρεται στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας ότι θα πρέπει να συσταθεί Υπουργείο Τουρισμού το οποίο εν προκειμένω θα καλύψει όλα τα κενά και όλα τα προβλήματα στην ανάπτυξη του τουρισμού μας. Δεν είναι και πολύ δόκιμο να καταφεύγει κανείς στην παράθεση του παραδείγματος της Μάλτας η οποία μόνη από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχει Υπουργείο Τουρισμού, γιατί μιλώντας πολιτικά και όχι τεχνικά θα αντέτεινα ότι αυτό καταδεικνύει και τη χρεοκοπία των προηγούμενων κυβερνήσεων στο θέμα του τουρισμού, στην πολιτική για τον τουρισμό για το ότι εδώ πλέον διαπιστώνεται ότι χρειάζεται ένα Υπουργείο Τουρισμού για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα ζητήματα που άφησε η χρεοκοπημένη πολιτική των προηγούμενων ετών. 
      Μάλιστα επειδή μερικοί συνάδελφοι, λαμβάνοντας υπόψη ακριβώς αυτό το πρώτο νομοθέτημα, ανησύχησαν για το ότι δεν πρόκειται να υπάρξει επανίδρυση του κράτους, θα ξαναθυμίσω ότι η επανίδρυση του κράτους είναι μία μακρά διαδικασία, μια μακρά πορεία. Θα επαναλάβω τον ισχυρισμό μου ότι χρειάζεται μία διαρκής, ειρηνική επανάσταση με συνέπεια, συνέχεια και αυτοσυγκέντρωση στο στόχο μας. Δεν μπορεί η επανίδρυση του κράτους να είναι ένα νομοθέτημα μέσα σε δύο μήνες και να σπεύδουν όλοι να μας ελέγξουν γιατί μ΄ αυτό το ένα νομοθέτημα δεν ξεκινά και δεν ολοκληρώνεται ταυτόχρονα η επανίδρυση του κράτους.  
      Αναφερόμενος στα άρθρα 5, 6, 7 και 8 τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι ο πυρήνας γύρω από τον οποίο έχει δεθεί η νομοθετική πρωτοβουλία του αρμόδιου Υπουργείου, θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, ότι για πρώτη φορά στο άρθρο 5 τάσσεται τρίμηνη προθεσμία -όχι εύλογη, αλλά τρίμηνη- μέσα στην οποία η διοίκηση θα πρέπει αυτεπαγγέλτως να προβεί σ΄ όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να απαντήσει στο αίτημα του πολίτη και όχι μόνο αυτό, αλλά επιτρέπει στον πολίτη να είναι ήσυχος ακόμα και όταν λείπουν πολλά από τα δικαιολογητικά τα οποία θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στην αίτησή του. Του επιτρέπει να είναι ήσυχος ότι θα προσπαθήσει η υπηρεσία να καλύψει αυτά τα κενά, καθώς σαφώς παρέχει τη σχετική εξουσιοδότηση ώστε η διοίκηση να αναζητεί από τις οικείες υπηρεσίες του δημοσίου, των ΟΤΑ και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου αυτά που λείπουν. 
      Εγώ, όμως, θα ήθελα να επισημάνω στον κύριο Υπουργό ότι θα πρέπει με πολύ προσοχή να διασφαλιστεί η απολύτως εμπεριστατωμένη αιτιολογία της όποιας κατηγορίας δικαιολογητικών τα οποία από τη φύση τους δεν θα μπορούν να αναζητηθούν αυτεπαγγέλτως, γιατί σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να κατακλυστούμε από εξαιρέσεις του κανόνα που τελικά θα ακυρώσουν τον κανόνα. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό να παρέχεται αυτή η εμπεριστατωμένη αιτιολογία της κατηγορίας των δικαιολογητικών. 
      Σχετικά με το άρθρο 6, καθορίζεται η προθεσμία για τη διεκπεραίωση των υποθέσεων των πολιτών, αλλά και η αφετηρία αυτής της προθεσμίας που οριοθετείται από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης και την υποβολή ή τη συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών και όταν υπάρχει αδυναμία διεκπεραίωσης αντικειμενικώς διαπιστωμένη, ο πολίτης ενημερώνεται για το γεγονός και τα ακριβή αίτια αυτής της καθυστέρησης, καθώς και τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον υπάλληλο που χειρίζεται την υπόθεσή του. Υπέρβαση αυτών των προθεσμιών, έχει ως συνέπεια την καταβολή πλήρους αποζημίωσης που καταβάλλεται το αργότερο σ΄ ένα δίμηνο και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. 
      Όμως κι εδώ, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν θα πρέπει με αποφάσεις δικές σας και των συναρμοδίων Υπουργών να ορίζετε με σχετικά εύκολο τρόπο διαφορετική προθεσμία για τη διεκπεραίωση όσων υποθέσεων εσείς κρίνετε μαζί με τους συναρμόδιους Υπουργούς ότι θα πρέπει να εξαιρούνται αυτής της συγκεκριμένης προθεσμίας. 
      Είπε χθες ο κ. Λοβέρδος, αναφερόμενος στο παρελθόν, ότι και το 1991 υπήρξε μία προσπάθεια και δυστυχώς ήρθε η πράξη να ακυρώσει αυτήν την προσπάθεια. Επισημαίνω όμως ότι για πρώτη φορά θα πρέπει αυτό να το επιβάλλουν ειδικοί λόγοι. Και αυτό έχει την αξία του. Στο μέτρο που η εμπεριστατωμένη αιτιολογία για την εξαίρεση κάποιας κατηγορίας υποθέσεων για τη διεκπεραίωσή τους ξεφεύγει του γενικού κανόνα, έχει σημασία, διότι η εμπεριστατωμένη αιτιολογία εμπίπτει στο δικαστικό έλεγχο. Και βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε τη δυνατότητα που προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις για ανασύσταση του φακέλου, όταν αυτός χάνεται από υπαιτιότητα της διοίκησης, καθώς και η υποχρέωσή της να παραλαμβάνει και αιτήσεις που δεν συνοδεύονται από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά με ειδική περιγραφή όσων λείπουν. 
      Κύριε Υπουργέ, εγώ σας το είπα και στην αρμόδια επιτροπή, όταν συζητούσαμε και θέλω να το επαναλάβω κι εδώ, γιατί ακούστηκε από τον κ. Κουβέλη, ότι συμφωνώ ότι θα πρέπει τον Συνήγορο του Πολίτη να τον βάλουμε παντού. Θεωρώ ότι η παρότρυνση του κ. Καστανίδη να τον βάλουμε παντού έχει την αξία της, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτών που ξεκινούν κι έχουν ως αφετηρία εκκίνησης τις καλές προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα. Σας επεσήμανα το φόβο να διολισθήσουμε από ένα Συνήγορο του Πολίτη, που έχει ως σκοπό να λειτουργήσει συμφιλιωτικά μεταξύ πολίτη και Δημόσιας Διοίκησης σε ένα Συνήγορο του Πολίτη που μπορεί να καταστεί εν τοις πράγμασι αντίδικος του πολίτη, ακριβώς γιατί όταν τον βάζουμε στις επιτροπές που θα κρίνουν την αποζημίωση, το καταβλητέο χρηματικό ποσό, από την αδυναμία της διοίκησης να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, τότε φθάνουμε ίσως στο σημείο να καθιστούμε τον Συνήγορο του Πολίτη αντίδικο του πολίτη κι αυτό θα πρέπει να φυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. 
      Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι δεν κρίνω σκόπιμο να κάνω μία εκτενή αναφορά στα υπόλοιπα άρθρα που αναφέρονται σε ζητήματα ρύθμισης χρεών, οφειλών των ΟΤΑ, τόσο προς τα ασφαλιστικά ταμεία, όσο και αλλού. Γιατί θυμίζω ότι τη θετική στάση της ΚΕΔΚΕ αναίρεσε και αφαίρεσε από πολλούς το δικαίωμα και στην αρμόδια επιτροπή να ασκήσουν οποιαδήποτε κριτική στάση σε αυτήν την απόπειρα που έκανε το Υπουργείο Εσωτερικών να ρυθμίσει αυτά τα χρέη.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, το τεχνικό πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει. Δεν θεωρείται δεδομένη καμία εγγραφή και παρακαλούνται οι συνάδελφοι να προσέλθουν στο Προεδρείο προσωπικά για να εγγραφούν, διότι δεν κατέστη δυνατή η διόρθωση του προβλήματος.
      Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», εξήντα δύο μαθητές και έξι δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Βραχατίου Κορινθίας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Φαίνεται ότι τα δέκα λεπτά δεν επαρκούν για τους εισηγητές. Οπότε και ο κ. Σαλαγιάννης δικαιούται δεκαπέντε λεπτά. 
      Πριν πάρει το λόγο ο κ. Σαλαγιάννης, οι εισηγητές και οι άλλοι συνάδελφοι που θα μιλήσουν, να θυμίσω ότι η υπ’ αριθμόν 1/1/6-5-2004 τροπολογία προστίθεται ως παράγραφος 7 στο άρθρο 2 και συζητείται από κοινού με το άρθρο. Δεν πρόκειται δηλαδή να συζητηθεί αύριο αυτή η τροπολογία. 
      Ο κ. Σαλαγιάννης έχει το λόγο.
       ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν άρχισε να ομιλεί ο αγαπητός συνάδελφος της Πλειοψηφίας αναρωτιόμουν γιατί επανέρχεται σήμερα στην κουβέντα επί της αρχής. Τι τον αναγκάζει να το κάνει;  Τι είναι αυτό που πρέπει να επαναφέρει σήμερα; Τι να δικαιολογήσει δηλαδή; Κατανοητό είναι μόνο από την αίσθηση που μπορεί να έχει κάποιος ότι η χθεσινή κουβέντα αποδόμησε μία υπερφίαλη, κατά την άποψή μου, θέση που εξέφρασε η Κυβέρνηση δια των εκπροσωπών της σχετικά με το σημερινό νομοσχέδιο. Πρόκειται για ένα απλό νομοσχέδιο με συμμαζέματα και μικροδιευθετήσεις που θα μπορούσαν να έρθουν οποτεδήποτε. Έτσι το αντιμετωπίζουμε. Την αλαζονική στάση πάνω σε αυτό κρίναμε. Δεν κατανοώ, λοιπόν, γιατί επανήλθε σήμερα ο αγαπητός συνάδελφος. 
      Παρ’ όλα αυτά όμως,  επειδή το θέμα το ξανάθεσε, πρέπει να πούμε μερικά πράγματα. Κατ’ αρχάς μερικοί εδώ μέσα αρχίζουν να μας κάνουν μάθημα δημοκρατίας. Δεν το δεχόμαστε. Και μάλιστα μας κάνουν μάθημα ότι η δημοκρατία χρειάζεται και συναίνεση. Επί έντεκα χρόνια όσοι έχουν βιώσει εδώ μέσα τη λειτουργία του Κοινοβουλίου θα έχουν διαπιστώσει πως κάθε άλλο παρά συναινετική διαδικασία έχουμε γευθεί οι πάντες. 
      Πρώτον, η συναίνεση και σήμερα έχει μία προϋπόθεση: ότι σέβεσαι, ότι δεν υπερβάλλεις, ότι εκτιμάς μια δουλειά που έχει γίνει, ότι «ακουμπάς» πάνω σ΄ αυτήν ή κάνεις κάτι άλλο και το λες ευθέως και δημόσια. Λες δηλαδή: «Εγώ έχω μια άλλη άποψη, μια άλλη αντίληψη, την οριοθετώ, τη θεμελιώνω και προχωράω. Σέβομαι ό,τι έχει γίνει και πάνω σ΄ αυτό κτίζω τα δικά μου. Βέβαια, πάντα το κάνω με μια προστιθέμενη αξία και όχι με «πηδηματάκια», όπως γίνεται στο σημερινό νομοσχέδιο.» Αυτό έχει η συναίνεση. 
      Δεύτερον, συναίνεση σημαίνει ότι φέρνεις σ΄ αυτήν τη Βουλή κάποια σημαντικά νομοσχέδια επί της ουσίας. Μπορούμε να κουβεντιάσουμε επ’ αυτών, να ανταλλάξουμε απόψεις, να δούμε τη γραμμή μας, να δούμε τι συμφέρει στον τόπο μας, στην κοινωνία μας, στους πολίτες. 
      Ακούστε, λοιπόν, να σας πω πώς εννοεί η Νέα Δημοκρατία αυτό και μάλιστα με τη στάση του ίδιου του Πρόεδρου της. Θυμάμαι ότι μιλούσε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και έλεγε: «θέλουμε διαφάνεια στο δημόσιο βίο και γι’ αυτό πρέπει να φτιάξουμε θεσμούς διαφάνειας». Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του αντιτείνει στη δευτερολογία του λέγοντας: «Εμείς θα είμαστε εδώ. Φέρτε νόμους φέρτε θεσμούς και εμείς θα στηρίξουμε τη διαφάνεια. Την έχει ανάγκη ο τόπος μας.» Τι του απαντά, όμως, αργότερα; «Άμα θέλετε να στηρίξετε τη διαφάνεια, τότε καταψηφίστε τους νόμους της διαπλοκής.»
      Αυτή είναι η αίσθηση της συναίνεσης που έχει ο Πρόεδρος ενός Κόμματος και μάλιστα ο Πρωθυπουργός της χώρας. Αυτή είναι η απάντηση που δίνει στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που του λέει: «φέρτε θεσμούς και εμείς θα τους στηρίξουμε». Όταν μάλιστα αυτά λέγονται με χαμόγελο αλλά είναι τόσο σκληρά είναι ακόμη χειρότερα, γιατί είναι βαθιά υποκριτικά.
      Εν πάση περιπτώσει συναίνεση θέλετε. Την συναίνεση θα την έχετε επί των άρθρων. Θα την έχετε στα άρθρα αυτά όπου ακουμπάτε πάνω στη δουλειά που έχουμε κάνει, που την αναγνωρίζετε και που επίσης προσπαθήσαμε με αγωνία και εμείς να διορθώσουμε τα θέματα της Δημόσιας Διοίκησης. Αυτή η υπόθεση έχει μια αγωνία και θέλει μακρά πορεία. Μακάρι να μπορούσε κάποιος με ένα, με δύο ή με πέντε νόμους να αλλάξει αυτό το κορυφαίο θέμα που θέλει καθημερινά να είμαστε παρόντες και να αγρυπνούμε. 
      Πάνω λοιπόν σε αυτά ακουμπάτε και κάνετε μερικές διορθώσεις και μερεμέτια. Σε αυτά θα έχετε τη συναίνεσή μας, δηλαδή επί των άρθρων. Θα δούμε και τι λένε οι συνάδελφοί μας, τι προτείνουν, πώς τελικά το διαμορφώνετε. Είμαστε εδώ για να πούμε ναι σε όσα από αυτά τα άρθρα πιστεύουμε ότι κάτι μπορούμε να κάνουμε. 
      Να σας πω όμως κάτι, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, και θέλω να το ακούσετε αυτό, για να δείτε τι διαφορά έχει το να είστε στο γραφείο σας και να νομοθετείτε με το πως λειτουργεί σήμερα –τώρα που μιλάμε- η υπηρεσία σας. Έχω εδώ -και θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής- ένα έγγραφο, αγαπητοί συνάδελφοι, του ΕΛΓΑ, έγγραφο χθεσινό. 
      Ο ΕΛΓΑ, λοιπόν, για να αποζημιώσει για χαλάζι κλπ. ζητάει –άκουσον άκουσον- επτά δικαιολογητικά από τον κάθε αγρότη. Να πάνε ακόμα και προικοσύμφωνα τους ζητάμε, αντίγραφα! Τα έχω όλα εδώ και θα σας τα παρουσιάσω. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δικές σας διατάξεις είναι. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, ποτέ. Θα σας απαντήσω. Ποτέ μέχρι τώρα…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τη δική σας νομοθεσία εφαρμόζουμε ως τώρα κύριε Σαλαγιάννη!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, έχετε το δικαίωμα της παρέμβασης. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εδώ τα έχω. Κύριε Υπουργέ, ακούστε…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σαλαγιάννη, συνεχίστε. Ο Υπουργός έχει το δικαίωμα να πάρει το λόγο, όποτε θέλει, για τρία λεπτά. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μπορεί να πάρει το λόγο, αλλά όταν διακόπτει πρέπει να παίρνει απάντηση. 
      Κύριε Παυλόπουλε, ακούστε κάτι. Δέστε το θέμα. Μην αντιδράτε έτσι. Μπορεί να δείτε ότι έχω δίκιο. Εγώ είμαι από αγροτική περιοχή. Ξέρω τι στοιχεία ζητάει ο ΕΛΓΑ μέσα σε αυτά ζω. Τα στοιχεία αυτά τα έχει όλα ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν χρειάζεται να τα πάει ο κάθε αγρότης. Θέλετε να σας τα διαβάσω ένα-ένα; Αφού τα έχει ο ΟΠΕΚΕΠΕ μπορεί να τα πάρει ο ΕΛΓΑ και να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα.  Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει. Γι αυτό πρέπει να παρέμβετε, για να δείτε τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στα λόγια και στην πράξη. Γι αυτό σας μιλάω, δεν αναφέρθηκα σε κάτι άλλο. Θέλω ειλικρινά να το εξετάσετε το θέμα αυτό. 
      Στο λίγο χρόνο που μας μένει θα αναφερθώ στα άρθρα. Εμείς επανερχόμαστε και λέμε ότι τα άρθρα 1,2,3,4 και 5 είναι αχρείαστα. Θεωρούμε ότι δεν χρειάζονται, απλώς «φουσκώνουν» ένα νομοσχέδιο. Δεν τα ψηφίζουμε επειδή είναι άχρηστα. Δεν θεωρούμε ότι πρέπει να τα ψηφίσουμε, πέρα από το θέμα της ουσίας και το θέμα της κυβέρνησης την οποία αντί να την μειώσετε, την αυξάνετε και πέρα από το γεγονός ότι καταργείτε ένα Υπουργείο Τύπου και κάνετε Υπουργό Τύπου τον Πρωθυπουργό της χώρας. Εν πάση περιπτώσει, είναι δικό σας θέμα και εγώ απλά το αναφέρω.  
      Θα αναφερθώ τώρα στο άρθρο 5 που μιλάει για τις διοικητικές διαδικασίες. Επανέρχομαι να πω ότι ακουμπάτε πάνω σε σωστά πράγματα, καταθέτετε και εσείς –και το αποτυπώνετε μέσα- σωστές προθέσεις, όμως δεν κάνετε βήμα παραπέρα. 
      Συνεχίζετε να ζητάτε εξουσιοδοτήσεις, τις οποίες έχετε. Και εν πάση περιπτώσει αν θέλετε να έχετε μια προστιθέμενη αξία για τον πολίτη πάνω σε αυτά που γίνονται, πρέπει να μην ζητάτε τώρα την εξουσιοδότηση. Να βγάλετε απόφαση. Αυτό είναι. Χρωστάτε εδώ. Κάνετε πηδηματάκια επιτόπου. Αυτή είναι η αλήθεια. 
      Το ίδιο γίνεται και στο άρθρο 6. Λέτε αν μπορεί ή δεν μπορεί με αποφάσεις του Υπουργείου Εσωτερικών κ.λπ. Και στο άρθρο 10 αναφέρεται ότι στην παράγραφο 1 του ν. 3230 περιλαμβάνεται αυτή η εξουσιοδότηση. Μην τη ζητάτε πάλι. Χρόνο ζητάτε να αγοράσετε; Ο πολιτικός χρόνος κοστίζει πανάκριβα για τη χώρα! Έχετε χρόνο δεν χρειάζεται να ζητάτε άλλο. 
      Επαναλαμβάνω ότι στο άρθρο 7, όπου αναφέρεται σε ένα πολύ σοβαρό θέμα και πολύ θετικό, στην πλήρη αποζημίωση, κατά την άποψή μου την υπονομεύετε με τον τρόπο που μετράει κανείς την διάρκεια και την προθεσμία. Πιστεύω ότι τελικά κανένας πολίτης δεν θα μπορέσει να τεκμηριώσει αποζημίωση με τους όρους που βάζετε. 
      Αφήστε δε που θα υπάρξει και βιομηχανία δικαιολογητικών από τις υπηρεσίες, εγγράφων ότι: «ξέρετε δεν μπορέσαμε και θα δούμε πότε θα μπορέσουμε». Ως προς αυτό δεν έχω τι να σας προτείνω. Πάντως όμως με το ότι αρχίζει να μετράει η ημερομηνία και ο χρόνος μέχρι την ολοκλήρωση όλων των δικαιολογητικών, ενώ μέχρι τώρα ήταν την ώρα που κατέθεσε την αίτηση, κάθε υπηρεσία θα λέει: «ξέρετε, έχω χάσει ένα δικαιολογητικό, αφήστε καμιά δεκαπενταριά μέρες ακόμη περιθώριο».  
      Χθες είπε ο κ. Μπένος ότι υπάρχουν χαρτιά, υπάρχουν δικαιολογητικά και πιστοποιητικά για τα οποία απαιτούνται μόνο μία ή δύο μέρες. Δεν χρειάζονται πενήντα μέρες. Είναι πολλές. Αφού είναι πολλές οι πενήντα μέρες, αφαιρέστε όλα τα υπόλοιπα που υπονομεύουν την πρόθεσή σας.
      Το άρθρο 9 αναφέρεται στον περιορισμό συναρμοδιοτήτων. Σας είπα και την άλλη φορά ότι υπάρχει στο ν.1443/1991 το άρθρο 7. Υπάρχει η εξουσιοδότηση. Γιατί υπάρχει; Μα γιατί έγινε με προεδρικό διάταγμα του 2004 όπου είκοσι συναρμοδιότητες του Υπουργείου  Εσωτερικών με τα Υπουργεία Παιδείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχουν καταργηθεί. Τι θέλετε και το φέρνετε πάλι εδώ ως άρθρο; Είναι άχρηστο αφού υπάρχει εξουσιοδότηση και έχει γίνει και χρήση της εξουσιοδότησης με διάταγμα προεδρικό και δεν υπήρξε κανένα θέμα.
      Κεντρική Επιτροπή Απλούστευσης Διαδικασιών: Θεωρούμε ότι είναι μια ακόμη επιτροπή από τις τόσες που γίνονται στο ελληνικό δημόσιο. Δεν συμφωνούμε με αυτήν την Επιτροπή. Άχρηστη τη θεωρούμε.
      Σας είπα και πάλι ότι δεν έχουμε αντιρρήσεις για το θέμα του Συνηγόρου του Πολίτη –θεωρώ ότι τα συζητήσαμε- όπως επίσης για τους κώδικες, για όλα τα παρακάτω. 
      Αγαπητέ συνάδελφε, εισηγητά της Πλειοψηφίας, όσον αφορά το θέμα των δανείων των δήμων πρέπει να ξέρετε ότι ήταν μια από τις διευθετήσεις που κάναμε πριν από ένα εξάμηνο σε πλήρη συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ. Κάνετε τώρα μερικές παρεμβάσεις προς το θετικότερο, πάντως είναι κάτι που το κάναμε μαζί με την ΚΕΔΚΕ και εμείς συμφωνούμε και με τις διευθετήσεις που κάνατε.  Δεν έχουμε να κάνουμε παρατηρήσεις πάνω σ’ αυτό.
      Επαναλαμβάνω ότι εμείς και οι συνάδελφοί μας και η παράταξή μας θα δούμε όλα τα άρθρα, θα δούμε πώς θα διαμορφωθούν και είμαστε διατεθειμένοι πάρα πολλά από αυτά να τα ψηφίσουμε.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Σκυλλάκου θα προηγηθεί ο κ. Φώτης Κουβέλης του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, κι εσάς και τον κ. Σκυλλάκο. Δεν θα επαναλάβω τα όσα είπα χθες ομιλώντας επί της αρχής διότι εκ των πραγμάτων ήμουν αναγκασμένος να αναφερθώ και στα άρθρα. Θα κάνω όμως μερικές επισημάνσεις επειδή θεωρώ ότι πρέπει να γίνουν και έχουν ένα ενδιαφέρον.
      Κύριε Υπουργέ, θα επανέλθω στο άρθρο 7, για να σας ζητήσω να αποσύρετε ως στοιχείο προσδιοριστικό της καταβλητέας αποζημίωσης στον πολίτη το τυχόν υφιστάμενο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη. Εμπλέκετε το Συνήγορο του Πολίτη σε μια διαδικασία καθορισμού αποζημιώσεως και είναι βέβαιο ότι αν το σχετικό του πόρισμα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του πολίτη αμέσως θα προκληθεί μια αντιπαλότητα. Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει, όπως είπα και χθες, κατακτήσει μια συγκεκριμένη θέση στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη και πρέπει αυτό να το περιφρουρήσουμε όσο είναι δυνατόν.
      Η δεύτερη επισήμανσή μου αφορά και πάλι το άρθρο 10 για την Κεντρική Επιτροπή Απλούστευσης Διαδικασιών. Είμαι αντίθετος. Επαναλαμβάνω ότι δεν χρειάζεται ειδική επιτροπή για την απλούστευση των διαδικασιών και το έργο αυτής της επιτροπής περίφημα μπορεί να το διεκπεραιώσει μια διεύθυνση στο υπουργείο σας, η οποία σε συνεργασία με άλλες διευθύνσεις άλλων υπουργείων είναι δυνατόν να καταλήξει σε συγκεκριμένο πόρισμα το οποίο από την ώρα που θα υιοθετηθεί μπορεί να εξυπηρετήσει το ζητούμενο, που είναι πράγματι η απλούστευση των διαδικασιών.
      Επαναφέρω αυτό που σας είχα πει και στη Διαρκή Επιτροπή στο άρθρο 12, ότι δεν χρειάζεται η δυνατότητα προεπιλογής υποψηφίων από τον Συνήγορο του Πολίτη προκειμένης της στελεχώσεως του Συνηγόρου με διάφορο υπαλληλικό και επιστημονικό προσωπικό.
      Αυτές οι προεπιλογές, κύριοι συνάδελφοι, εγκυμονούν πάντοτε τον κίνδυνο της μονομερούς αξιολόγησης η οποία, γιατί όχι, δυνάμει μπορεί να γίνεται και ιδιοτελής. 
      Στο άρθρο 16 έχω τις αντιρρήσεις μου για την παράγραφο 1 και δεν θα επιμείνω περισσότερο διότι ό,τι είχα να πω τα είπα στη διαρκή επιτροπή. 
      Αναφορικά με το άρθρο 17 και την άρση του κωλύματος της εντοπιότητος για τους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής: συμμερίζομαι απόλυτα αυτό που είπατε, ότι η γενίκευση της άρσης του κωλύματος εντοπιότητος δεν είναι δυνατόν να γίνει διότι απομένουν ελάχιστες ημέρες μέχρι τις προσεχείς ευρωεκλογές, γι’ αυτό και περιορίσατε την άρση στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά. Μπορείτε περίφημα όμως από την ώρα που συνομολογείτε ότι συντρέχουν συνθήκες για τη γενικευμένη άρση του κωλύματος της εντοπιότητος να διαλάβετε στη συγκεκριμένη διάταξη ότι αίρεται το κώλυμα γενικώς αλλά ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές. Έτσι θα έχουμε μια ρύθμιση από σήμερα. Αν έχετε αντιρρήσεις να μας τις πείτε, αλλά από την ώρα που συνομολογείτε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη γενικευμένη άρση του κωλύματος να το κάνετε σήμερα και να κρατήσετε την εφαρμογή μόνο γι’ αυτές τις εκλογές σε ό,τι αφορά την Αθήνα, τη  Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά. 
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 19: πράγματι είναι αναγκαίες αυτές οι ρυθμίσεις διότι έχουν σχέση με την ρύθμιση των ληξιπροθέσμων οφειλών των δήμων και των κοινοτήτων, για τους οργανισμούς με άλλα λόγια Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι αντιμετωπίζουν φοβερά προβλήματα. Εγώ δυο φορές σας κάλεσα και σας καλώ και μια τρίτη να πείτε ευθέως στην Ολομέλεια τι θα κάνετε με τους πόρους που έχουν εισπραχθεί. Είναι οι πόροι τους οποίους δικαιούται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν απεδόθησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση και πρέπει να αποδοθούν. Σας καλώ, λοιπόν, ευθέως στην Ολομέλεια να πει η Κυβέρνηση τι θα πράξει αναφορικά με αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα. 
      Με αυτές τις παρατηρήσεις, κύριε Πρόεδρε, έχω ολοκληρώσει και σας ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ ευχαριστώ τον κ. Κουβέλη και για το σύντομο της αγόρευσης. 
      Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ κ. Αντώνης Σκυλλάκος. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Στο άρθρο 5 παράγραφος 2, στο άρθρο 8 παράγραφος 3 όπου εξουσιοδοτείται η υπηρεσία να βρει τα δικαιολογητικά και να μπει στα αρχεία άλλων υπηρεσιών, να γίνει διασταύρωση αρχείων όπως και στο άρθρο 7 παράγραφος 6 –υπάρχει περίπτωση να μην είναι το σωστό άρθρο- όσον αφορά την τηλεδιάσκεψη χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή και το επισημαίνουμε. Θα εκδοθούν κάποιες αποφάσεις υπουργικές που θα κάνουν πράξη τι περιλαμβάνουν πιο συγκεκριμένα αυτές οι διατάξεις. Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι θα πρέπει στην πράξη να υπάρξουν εγγυήσεις και ίσως και μέσα από τις υπουργικές αποφάσεις ώστε να μη γίνεται εκμετάλλευση προσωπικών δεδομένων. 
      Το δεύτερο: Όσον αφορά το άρθρο 6 παράγραφος 2 πράγματι υπάρχει ένα κενό διότι όταν στις πενήντα μέρες δεν μπορέσει η υπηρεσία να δώσει απάντηση ή να εκδώσει απόφαση μπορεί να ειδοποιηθεί ο ενδιαφερόμενος πολίτης ότι δεν κατέστη δυνατόν, αλλά νέα ημερομηνία δεν προστίθεται. Εντάξει, θα ειδοποιείται ο πολίτης ότι δεν κατέστη δυνατόν εντός πενήντα ημερών αλλά χρειάζεται μια ακόμη προθεσμία, δεν ξέρω πόση θα είναι αυτή και να υπάρχει η δέσμευση της υπηρεσίας ώστε θα τελειώσει η υπόθεσή σου και δεν προλάβαμε γι’ αυτούς τους λόγους εντός τόσου χρονικού διαστήματος. 
      Τρίτο ζήτημα που αφορά τους τόκους στην περίπτωση που δεν δοθεί η αποζημίωση όπως θα έπρεπε. Αναφέρομαι στο άρθρο 7.
      Εμείς όχι μόνο γι’ αυτήν την περίπτωση αλλά για κάθε περίπτωση που οφείλει το δημόσιο στον πολίτη θα πρέπει να έχουμε τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά όπως όταν χρωστά ο πολίτης στο δημόσιο. Είναι μια λογική να μπαίνουν οι τόκοι υπερημερίας. Νομίζω ότι αυτό είναι το σωστότερο.
      Στο άρθρο 10 μας ενδιαφέρει η παράγραφος 7 σχετικά με την Επιτροπή Απλούστευσης. Και δεν αφορά μόνο αυτήν την επιτροπή. Αφορά όλες τις Επιτροπές από εδώ και πέρα. Θα πρέπει να υπάρχει πλαφόν προς τα κάτω των αποζημιώσεων που παίρνουν τα μέλη αυτών των επιτροπών. 
      Στο άρθρο 12 δεν συμφωνούμε με την προεπιλογή και μάλιστα όταν την κάνει το ίδιο πρόσωπο που είναι και ο ενδιαφερόμενος για το τι συνεργάτες θα έχει και θα μπορούσε πράγματι να θεωρηθεί ότι δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, πολύ περισσότερο που σε τέτοια ζητήματα δεν πρέπει να είναι ένα πρόσωπο που αποφασίζει. Θα χρειαζόταν συλλογικότερες αποφάσεις. Νομίζω ότι η ισχύουσα διάταξη είναι καλύτερη.
      Στο άρθρο 13 παράγραφος 1 πρέπει να λυθεί επιτέλους το ζήτημα ποιος είναι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας. Το Σύνταγμα έχει λύσει το ζήτημα. Αφού είναι λυμένο από το Σύνταγμα, δεν ξέρω εάν θα πρέπει να νομοθετούμε κάθε φορά για να μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιον η Δημόσια Διοίκηση ή η Κυβέρνηση να πάρει κάποιον ως γραμματέα. Πρέπει να γίνει μια γενικότερη ρύθμιση και όσον αφορά την Κυβέρνηση και όσον αφορά τους Βουλευτές και τα κόμματα και όσον αφορά όλες τις ρυθμίσεις.
      Η γνώμη μας είναι ότι, πράγματι, υπάρχει ευρύτερος δημόσιος τομέας και δεν είναι μόνο όταν άμεσα ή έμμεσα διορίζει τη διοίκησή του αλλά όταν, πράγματι, παίζει σοβαρότατο λόγο, ούτε μόνο όταν χρηματοδοτείται ένας τέτοιος οργανισμός, αλλά όταν έχει ισχυρό ποσοστό μέσα το δημόσιο ή άλλοι κοινωνικοί φορείς, τότε θα πρέπει να θεωρούμε ότι άμεσα ή έμμεσα αποτελεί δημόσιο. Πρέπει, δηλαδή, να οριοθετεί το ζήτημα και όχι κατά περίπτωση πότε έτσι και πότε αλλιώς να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 
      Στο άρθρο 14 γίνεται πρόταση να συγκροτηθούν δύο επιτροπές, μία για το Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και μία για το Δημοτικό και τον Κοινοτικό Κώδικα. Βεβαίως έχει το δικαίωμα η Κυβέρνηση και επιτροπές να φτιάχνει και να νομοθετεί. Επειδή όμως γνωρίζουμε τι προσανατολισμοί υπάρχουν στους συγκεκριμένους Κώδικες με τους οποίους διαφωνούμε για το τι αλλαγές επίκεινται να γίνουν, γι’ αυτό και δεν θα ψηφίσουμε το άρθρο 14.
      Στο άρθρο 17 υποστηρίζουμε κι εμείς ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει κώλυμα εντοπιότητας για κανένα δικηγορικό σύλλογο της χώρας. Και εάν υπάρχει τεχνικό ζήτημα, όπως επικαλεστήκατε, για να το εφαρμόσουμε από τώρα, ας επεκτείνουμε όμως τη σχετική διάταξη τουλάχιστον για τους επαρχιακούς δικηγορικούς συλλόγους από τις επόμενες εκλογές, για να μη θεωρούν και οι σύλλογοι ότι το θέμα το παραπέμπουμε στις καλένδες.
      Για τα άρθρα 19 και 20 όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εμείς εξηγήσαμε και δεν θα επαναλάβω τους λόγους για τους οποίους δεν θα ψηφίσουμε αυτές τις διατάξεις. Θα ήθελα κι εγώ να ακούσω ποια είναι η πολιτική της Κυβέρνησης στο θέμα αυτών των χρημάτων που παρακρατήθηκαν από το δημόσιο και χρωστούνται –είναι δισεκατομμύρια ευρώ- στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. και τι θα γίνει συνολικότερα με τη χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον προϋπολογισμό τη στιγμή μάλιστα που μεταφέρονται –ήδη έχουν μεταφερθεί- αρμοδιότητες χωρίς τους αναγκαίους πόρους. Θα θέλαμε να έχουμε πιο συγκεκριμένη την πολιτική της Κυβέρνησης σ’ αυτό το ζήτημα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών Βουλευτών. Έχουμε αποφασίσει ότι ο χρόνος που διατίθεται είναι οκτώ λεπτά. Παράκληση να μην υπάρχει υπέρβαση, για να δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουν όλοι όσοι έχουν εγγραφεί. Επίσης να λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχει και η απογευματινή συνεδρίαση.
      Το λόγο έχει ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
      ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Χθες είχαμε ανεβάσει τους τόνους μιλώντας επί της αρχής, σήμερα που κατ’ ουσίαν ασκούμε το βασικότερο μέρος του νομοθετικού μας έργου, και έως τώρα, η συζήτηση έχει πάει καλά και ελπίζω πως έτσι θα συνεχιστεί, ούτως ώστε όταν θα τελειώσουμε να έχουμε διαμορφώσει έναν καλό, στο μέτρο των δυνάμεών μας, νόμο. 
      Όμως, παρ’ ότι το κλίμα σήμερα είναι πολύ διαφορετικό, εγώ θα πρέπει να θυμίσω στον κύριο Υπουργό αυτό που χθες και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος του είχε πει, ίσως στη ρύμη του λόγου του ή σε κάποια έντασή του, κύριε Πρόεδρε, μίλησε λίγο επιθετικά για τη Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής και νομίζω πως οφείλει σήμερα να αποκαταστήσει τα πράγματα.
      Όσον αφορά δε ένα ερώτημα που χθες διατύπωσε αν κατά τα προηγούμενα χρόνια η Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών είχε παρατηρήσει αντισυνταγματικότητες σε διατάξεις σχεδίων νόμων, θέλω να του θυμίσω ότι αυτό το είχε κάνει πάρα πολλές φορές. Πάρα πολλές φορές οι παρατηρήσεις της είτε λακωνικά διατυπωμένες είτε πιο αναλυτικά βοήθησαν τη Βουλή να κάνει καλύτερα το νομοθετικό της έργο και μας βοήθησε να αποφύγουμε δυσκολίες που, τελικώς, ο πολίτης θα τις έβρισκε μπροστά του. 
      Όσον αφορά τις διατάξεις του σχεδίου νόμου έχω να κάνω, κύριε Πρόεδρε, τις εξής παρατηρήσεις:
      Για το άρθρο 1 όσον αφορά τη συμμετοχή σε κυβερνητικό όργανο μη πολιτικώς νομιμοποιημένου προσώπου, το οποίο συμμετέχει όμως ακόμη και σε εκείνες τις λειτουργίες όπου, το ΚΥΣΕΑ εν προκειμένω, παίρνει πολιτικές αποφάσεις, όπως για τη μακροπρόθεσμη αμυντική πολιτική της χώρας, θεωρώ ότι θα πρέπει να προσεχθεί περισσότερο, αφού τώρα με σχέδιο νόμου –κακώς και με παράδοξο τρόπο κατά τη γνώμη μου, αλλά εν πάση περιπτώσει- εισάγεται αυτή η ρύθμιση. Ο κύριος Υπουργός χθες είπε ότι δεν συμφωνεί, ωστόσο οφείλω να επισημάνω ότι αυτή τη ρύθμιση, που μας επισημαίνεται από τη Διεύθυνση Μελετών ότι ενδεχομένως να έχει ένα πρόβλημα συνταγματικότητας, έχουμε ακόμα το χρόνο να την δούμε πιο προσεκτικά.
       Όσον αφορά στο άρθρο 10, κύριε Υπουργέ, θυμάμαι στη θητεία μου ως Γενικού Γραμματέα στο Υπουργείο Εσωτερικών την Επιτροπή αυτή απλούστευσης διαδικασιών να την προεδρεύει και μία αρίστη γενική διευθύντρια του Υπουργείου, πλην όμως, να μην μπορώ να θυμηθώ απολύτως καλά, να μην μπορώ να καταγράψω με ευχέρεια περιπτώσεις ανακουφιστικών για τον διοικούμενο μέτρων, που να προήλθαν από την απλούστευση των διαδικασιών που προέκυψε από τη δουλειά της αντίστοιχης αυτής Επιτροπής. Την νομοθετούμε εκ νέου, γιατί; Ποιος είναι ο λόγος της συνέχισης της ύπαρξής της; Τι ελπίζουμε ότι καινούργιο και καινοτομικό θα προκύψει στη λειτουργία της; Χρησιμοποιώντας την εμπειρία ως δεδομένο νομιμοποιούμαι να απορήσω. Και αυτό είναι μία καθ’ όλα σοβαρή πράξη, κύριε Φούσα, και δεν είναι μία επιπόλαιη προσέγγιση όπως χθες ενώ έλειπα εσείς επιλέξατε να πείτε. Νομίζω ότι ο καθένας εδώ έχει την ευθύνη των λόγων του, πρέπει να είναι τεκμηριωμένος και να αποφεύγει τους χαρακτηρισμούς όταν πρόκειται για συνάδελφό του. 
      Εκτιμώ ακόμη ότι το άρθρο 12 πρέπει να γίνει απ’ όλους μας δεκτό στο μέτρο που εισάγει ζητήματα που αφορούν το Συνήγορο του Πολίτη και πολλές φορές, αν όχι πάντα, οι ρυθμίσεις αυτές προέρχονται μετά από συζήτηση με το Συνήγορο του Πολίτη.
      Επί τη ευκαιρία αναρωτιέμαι, ο κύριος Υπουργός που αντιπολιτεύτηκε από τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με εντονότατο τρόπο το Συνήγορο του Πολίτη όταν αυτός το 1997 είχε νομοθετηθεί, το Συνήγορο του Πολίτη που λάμπρυναν μέσα από τη λειτουργία του και ο κ. Διαμαντούρος και ο κ. Καμίνης, έχει μετανιώσει για εκείνες του τις αιχμές, για εκείνες του τις αντιπολιτευτικές φράσεις; Ο θεσμός, εν τη λειτουργία του, κύριε Υπουργέ, δικαίωσε το όργανο αυτό και τη νομοθετική μας πρωτοβουλία τότε ή όχι; Δικαίωσε εσάς στις αντιπολιτευτικές σας αιχμές; Η ζωή κάποιον δικαιώνει. Κάποιος είχε δίκιο ή άδικο όταν ανταλλάξαμε επιχειρήματα τότε και αιχμές πολλές φορές. Ποιος δικαιώθηκε άραγε όπως αποδεικνύεται μέσα από την πορεία του χρόνου; 
      Τώρα έρχομαι στο άρθρο 9,  περιορισμός συναρμοδιοτήτων. Έξοχη πολιτική βούληση. Πανομοιότυπη, ακριβώς, είχαμε εκφράσει εμείς ασκώντας νομοθετική πρωτοβουλία. Ο κ. Σαλαγιάννης ανέδειξε αυτά τα θέματα, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνω τα ίδια. Επισήμανε μάλιστα, ότι το 2004 εκδόθηκε το τελευταίο προεδρικό διάταγμα όπου καταργούσε μία συναρμοδιότητα.
      Δεν έχουμε το σχέδιο προεδρικού διατάγματος που εξουσιοδοτεί το άρθρο 9 να εκδοθεί και αυτό, όπως επεσήμανα και χθες, δεν είναι καλό. Για τους Υπουργούς που ασκούν νομοθετική πρωτοβουλία, όταν εκδίδουν εξουσιοδοτήσεις, είχαμε καταφέρει εμείς ως κυβέρνηση να έχουμε δίπλα στο σχέδιο νόμου μας και τα σχέδια των κανονιστικών πράξεων. 
      Πού είναι λοιπόν το σχέδιο προεδρικού διατάγματος; Το προετοίμασε ο κύριος Υπουργός; Πώς θα τον κρίνουμε, εν όψει του ότι –όπως ο κύριος Σαλαγιάννης ανέδειξε- τέτοια εξουσιοδότηση ήδη υπάρχει και βάσει αυτής ήδη έχουν εκδοθεί κανονιστικές πράξεις περί κατάργησης συναρμοδιοτήτων; Γιατί τότε αυτή η διάταξη υπάρχει στο σχέδιο νόμου; Γιατί μας καλείτε να την ψηφίσουμε; Για να πούμε άραγε ότι πράγματι αυτός ο νόμος εμπεριέχει –όπως με πολύ φειδωλό τρόπο οι αξιότιμοι Βουλευτές της Συμπολίτευσης επεσήμαναν- «λιθαράκι»; 
      Κανένας δεν μίλησε για καινοτομία. Νομίζω ότι απάδει με τις διατάξεις του σχεδίου η έννοια της καινοτομίας. Οι συνάδελφοι με συστολή μίλησαν για «λιθαράκια». Είναι και αυτό ένα «λιθαράκι», όταν είναι εξ ολοκλήρου νομοθετημένο και ήδη εφαρμοζόμενο; Και εάν είναι ένα «λιθαράκι», ποια είναι η κανονιστική πράξη που θέλει να εξειδικεύσει το άρθρο 9; Θα δυσκολευτούμε να το ψηφίσουμε. Θέλουμε εξηγήσεις, τις οποίες δεν μας τις παρείχε η Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Διαρκή Επιτροπή και κατά την επεξεργασία. Πρέπει να τις παράσχει σήμερα. Έχει τη δυνατότητα ο κύριος Υπουργός όταν θα πάρει το λόγο.
      Επίσης υπάρχει παρόμοια επιφύλαξη δική μας για το άρθρο 8 για τις ολοκληρωμένες διοικητικές συναλλαγές. Όλη αυτή η διάταξη με τις πολλές παραγράφους, κύριε Πρόεδρε, θα κριθεί από την υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί σύμφωνα με την εξουσιοδότησή της. Πού είναι η υπουργική απόφαση για να κρίνουμε το εγχείρημα; Χρειαζόμαστε να δούμε πώς σκέφτεται ο Υπουργός των Εσωτερικών. Δεν το γνωρίζουμε. Είναι άραγε και αυτό «λιθαράκι»; Αμφισβητείται στην προκειμένη περίπτωση, κύριοι συνάδελφοι, της Συμπολίτευσης.
      Θα ήθελα να πω κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό. Κύριε Υπουργέ, το είπα και χθες και δεν φάνηκε να το αντιμετωπίζετε ως υπάρχον θέμα. Μακάρι να έχετε δίκιο. Οι προθεσμίες των άρθρων 6 και 7 πώς προκύπτει ότι είναι αποκλειστικές; Κατ’ αρχάς οι προθεσμίες είναι πάρα πολλές και διαφορετικής φύσης η κάθε μία. Πώς προκύπτει ότι πληρούται η προϋπόθεση της αποκλειστικής προθεσμίας που μπορεί να οδηγήσει σ΄ όλα τα υπόλοιπα; 
      Με πολλή αγωνία περιμένω αυτή την απάντηση, γιατί πολύ καλύτερα εξ όλων ο ίδιος ο κύριος Υπουργός γνωρίζει –και χθες μάλιστα το επικαλέστηκε όταν μίλησε για τις προθεσμίες που προβλέπουν οι κανονιστικές πράξεις- και είναι γνωστό σε όλους μας ότι όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη ρύθμιση, κύριε Πρόεδρε, περί αποκλειστικής προθεσμίας, όλες οι άλλες είναι ενδεικτικές.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για την ανοχή. Επιτρέψτε μου μόνο μία σκέψη για το άρθρο 6 του σχεδίου που κάνει αναφορά στη χρηματική ικανοποίηση του πολίτη από καθυστέρηση της διοικήσεως, λόγω παραβίασης των προθεσμιών. Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών ο κ. Ανδρονόπουλος, η ζωντανή μνήμη της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης και ένας άξιος υπάλληλος στο παρελθόν, όταν ήταν υπάλληλος στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση, γνωρίζει καλά πως αυτές οι χρηματικές ικανοποιήσεις προβλέπονταν ήδη από το 1991 με το ν. 1943 και πως η αρμόδια επιτροπή στο Υπουργείο Εσωτερικών προσπαθούσε να δικαιώσει τον πολίτη όταν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος.
      Κύριε Πρόεδρε, πέρασαν τα χρόνια. Από όλα αυτά τι προέκυψε για τον πολίτη; Η επιβάρυνση της διοικήσεως που πρέπει να καταβάλει ένα ποσό στον πολίτη είναι το πρόβλημα; Πώς λύσαμε τη γραφειοκρατία; Πώς υπερβήκαμε τα συγκεκριμένα εμπόδιά της; Αυτές οι διατάξεις είναι πραγματικό «λιθαράκι»; Δεν έχετε υπόψη τη δική μας αποτυχία; Δεν έχετε υπόψη σας την αποτυχία του νόμου της κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας του 1991 που εφαρμόσαμε; 
      (Στο σημείο αυτό ξανά κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Δεν έχετε υπόψη σας ότι όλα αυτά δείχνουν τον κακό μας εαυτό, δείχνουν ότι ναι μεν επιθυμούμε να υπερβούμε τη γραφειοκρατία, αλλά δεν τα καταφέρνουμε; Γιατί τα επανεισάγετε ως δήθεν καινοτομίες; Αυτή είναι μία πραγματική απορία.
      Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», τριάντα δύο μαθητές και τρεις δάσκαλοι από το Α΄ Δημοτικό Σχολείο Παραλίας Διστόμου Βοιωτίας και είκοσι τέσσερις μαθητές και δύο δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Στιρίου Βοιωτίας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο κ. Σταύρος Μπένος.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω γιατί, αλλά για μία ακόμα φορά αισθάνομαι πολύ ασύμβατος με την πολιτική ατμόσφαιρα και τη συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου. Στην καλύτερη εκδοχή, ακόμα και από την κυβερνητική πλευρά, αυτό το νομοσχέδιο φαίνεται ως ένα νομοσχέδιο που έχει κάποιες μικρές θετικές διευθετήσεις και αναρωτιέμαι όλες αυτές τις μέρες: Τι με καθιστά, άραγε, τόσο ασύμβατο; Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας, η πολιτική του κουλτούρα, αλλά και η κοινωνία των πολιτών έχουν προσλάβει την υπόθεση των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών μόνο ως μία απόπειρα εξυπηρέτησης των πολιτών.
      Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, πρόκειται για μια υπόθεση πολύ πιο σοβαρή. Θα ήθελα να σας πω ότι, επειδή, για δεκαετίες ολόκληρες μιλάμε σ΄ αυτήν τη χώρα για το ρόλο του κράτους, της Δημόσιας Διοίκησης και τη μεταρρύθμισή του, μόνο αν δούμε το πρόβλημα στις πραγματικές διαστάσεις και κάτω από το φως των τελευταίων γεγονότων, τότε μόνο θα μπορούμε να εντοπίσουμε την αξία αυτού του νομοθετήματος, αλλά και τη λειτουργία ξεχωριστά κάθε άρθρου.
      Εγώ αφιέρωσα τα τελευταία έξι -επτά χρόνια της ζωής μου σ’ αυτό το ζήτημα και συζήτησα σχεδόν με όλους τους σημαντικούς διανοούμενους σε όλον τον κόσμο, γι’ αυτό θα ήθελα να σας πω ότι τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών σε όλον τον κόσμο είναι το όχημα της διοικητικής μεταρρύθμισης της χώρας και ο οδηγός της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Αν η Κυβέρνηση δει κατ’ αυτόν τον τρόπο το θέμα, τότε πραγματικά θα κάνουμε μεγάλα βήματα στο μεγάλο ζήτημα που ανοίγει ο νέος ιστορικός κύκλος που είναι ένα κράτος το οποίο θα έχει τη σκέψη του και την καρδιά του στους πολίτες της χώρας. Γιατί το πρόβλημα αυτό ήταν τα τελευταία χρόνια, ότι είχαμε ξεχάσει ότι το κράτος ανήκει και υπάρχει μόνο χάριν των πολιτών. 
      Εμείς θέλουμε ένα κράτος, το οποίο επιτέλους θα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις, για να έχει στόχους και συγκεκριμένα αποτελέσματα, να έχει εισροές και εκροές. Μέχρι τώρα είχε μόνο εισροές, τους πολίτες της χώρας. Όπου πήγαιναν οι πολίτες, έπαιρναν αυτό το περίφημο πρωτόκολλο και, κυρίως, το έφερναν στα γραφεία των πολιτικών. Τώρα το κράτος μέσα από τα ΚΕΠ που είναι τα ενιαία υποκαταστήματά του που διαχειρίζονται όλα τα προϊόντα του, που είναι ένα εθνικό δίκτυο διανομής των προϊόντων του, καλείται να οργανώσει την παραγωγική αλυσίδα των προϊόντων του ηλεκτρονικά και να τα παρέξει στους πολίτες του μ΄ ένα συγκεκριμένο τρόπο.
      Τα άρθρα του δεύτερου κεφαλαίου δημιουργούν ένα διπλό ποιοτικό βήμα που η Κυβέρνηση το υπερασπίστηκε επαρκώς. 
      Πρώτο βήμα: Οι αποζημιώσεις. Είναι μεγάλη υπόθεση να λες στον πολίτη ότι το κράτος αναλαμβάνει απέναντί σου μια υποχρέωση και μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο πρέπει να σου απαντήσει, διαφορετικά θα πρέπει να σε αποζημιώσει. Υπήρχαν και παλαιότερα αυτές οι διατάξεις, αλλά δεν εφαρμόστηκαν σωστά και γι’ αυτό ήταν ατελέσφορες. Τώρα η διάταξη είναι πολύ θετική. 
      Η ένστασή μου, όμως, είναι –και τη διατύπωσα και χθες- ότι θα πρέπει να γίνει εξειδίκευση των υποθέσεων. Υπάρχουν υποθέσεις που μπορούν να εκπληρωθούν σε μία ημέρα, οι λεγόμενες μονοτμηματικές, όπως είναι υποθέσεις που έχουν σχέση με τα στρατολογικά γραφεία, τα δημοτολόγια, τα ποινικά μητρώα κλπ., ή σε διάστημα ολίγων ημερών και κατά συνέπεια οι προθεσμίες σ’ αυτές τις κατηγορίες πρέπει να είναι μικρές. 
      Έτσι, κύριοι συνάδελφοι, θα δώσουμε αξιοπιστία στο σύστημα. Δηλαδή πιστεύω ότι η εκκίνηση πρέπει να γίνει με μία κατάταξη των υποθέσεων και να επιλεγούν οι υποθέσεις που μπορούν να εξυπηρετηθούν σε μία ημέρα, σε τρεις ημέρες ή σε μία εβδομάδα. Για τις δύσκολες υποθέσεις, όπως είναι η σύνταξη του ΙΚΑ, μπορούμε να θέσουμε το όριο των πενήντα ημερών. Αυτό είναι το πρώτο θέμα. 
      Το κράτος είναι ένας παραγωγός υπηρεσιών για τον πολίτη. Όταν παράγει τις διοικητικές υποθέσεις και ο πολίτης είναι ικανοποιημένος από τον τρόπο που τις παίρνει αυτές τις υποθέσεις, αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση; Όλοι ξέρετε ότι έχουμε μία αυταρέσκεια, όταν μιλάμε για το ανθρώπινο δυναμικό και τις εσωτερικές δομές, αλλά αν καταφέρουμε τις υποθέσεις των πολιτών να τις δίνουμε με έναν τρόπο, όπως οι πολίτες προσδοκούν και θέλουν, αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση;
      Και για κοιτάξτε την αντίστροφη πορεία, γι αυτό λέω ότι είναι όχημα μεταρρύθμισης τα ΚΕΠ. Πείτε ότι μία υπόθεση έχει εκτροπή, ας πούμε οι πολεοδομικές άδειες. Η ηγεσία του Υπουργείου θα δει αν είναι καθολική εκπομπή σε εθνικό επίπεδο, είναι μερική σε ορισμένες πολεοδομίες; Μπορεί να επέμβει κεντρικά και να δει τι φταίει. Φταίει η διάταξη του ανθρώπινου δυναμικού, φταίνε κάπου οι δομές, φταίει συνολικά στη χώρα το πρόβλημα; Τι χρειάζεται για να το θεραπεύσουμε; Πρέπει να προσθέσουμε προσωπικό, πρέπει να αλλάξουμε τις λειτουργίες, πρέπει να αλλάξουμε το νόμο; Έχουμε δηλαδή μέσα από τα ΚΕΠ έναν οδηγό που μας καθοδηγεί που πρέπει να κάνουμε την εγχείρηση για να προχωρήσει η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας.
      Αλλά για να πάρουμε και ένα άλλο μεγάλο πράγμα που έχει προστεθεί ως προσθετική αξία στα ζητήματα της διοίκησης που είναι η ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Ξέρετε, στην αρχή το πρόγραμμα της κοινωνίας της πληροφορίας σχεδιάστηκε ασύμβατα μεταξύ των Υπουργείων και δεν είχε έξοδο. Υπήρχε μια εσωστρέφεια δηλαδή. Με τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών έπεσαν τα τείχη. Γιατί; Γιατί το πρόγραμμα της κοινωνίας της πληροφορίας, κυρίως, είναι προσανατολισμένο στην παραγωγή ηλεκτρονικών προϊόντων μέσω των ΚΕΠ. Αν προωθηθεί μεθοδικά αυτό το πρόγραμμα μπορεί να μας δώσει, το αργότερο σε δύο χρόνια, περί τα διακόσια ηλεκτρονικά προϊόντα μέσα από τα ΚΕΠ. Και μπορούν να εφοδιαστούν οι πολίτες με την πλαστική κάρτα, όπως είναι η κάρτα του χρήματος και να παίρνουμε συστήματα ΑΤΜ απευθείας, περίπου διακόσια προϊόντα σε εικοσιτετράωρη βάση. Αυτομάτως. Αλλά μπορούν να οργανώσουν και τις σύνθετες υποθέσεις μ΄ έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο. Να, λοιπόν, γιατί προσφέρει το σύστημα αυτών των πολλαπλών συναλλαγών, αλλά μας παραπλανεί ο τίτλος, δεν είναι δόκιμος. Και γιατί είναι επαναστατικό; Γιατί εκεί όπου οι υπηρεσίες πριν έλεγαν θέλω πιστοποιητικό γέννησης, θέλω πιστοποιητικό στρατολογικής κατάστασης και έπρεπε να πάει αυτούσιο το πιστοποιητικό, έστω και ηλεκτρονικά, τώρα δεν χρειάζεται αυτό σύμφωνα μ΄ αυτήν τη ρύθμιση. Ένα σήμα παίρνεις, ένα ναι ή ένα όχι, το οποίο καταγράφεται και αυτομάτως έχει διεκπεραιωθεί η διαδικασία για το συγκεκριμένο πιστοποιητικό. Και αυτό είναι μια πολύ σημαντική βελτίωση, αγαπητοί συνάδελφοι, που πρέπει να τη χειροκροτήσουμε όλοι. Αλλά που και αυτή πρέπει να γίνει με έναν τρόπο συστηματικό για να αποδώσει.
      Εγώ να πω μερικά παραδείγματα και να προτείνω στην Κυβέρνηση. Ξεκινήστε από ένα σκληρό κομμάτι που μας ντροπιάζει, τους μετανάστες, για τις άδειες παραμονής και εργασίας που θέλουν βεβαιώσεις και που είναι στο εσωτερικό του κράτους, συνήθως από τις εφορίες και από το ΙΚΑ. Γιατί να στοιβάζονται αυτοί οι άνθρωποι και να υπάρχουν του κόσμου τα νομικά γραφεία που τους εκμεταλλεύονται; Αυτό το πράγμα μπορείτε σε λίγους μήνες να το έχετε εφαρμόσει.
      Άλλο παράδειγμα, οι αγρότες μας. Όλο το λεγόμενο αγροτικό πακέτο. Ενώστε όλους τους φορείς που έχουν σχέση με τους αγρότες, τις επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις, τις συντάξεις τους, τα πάντα. Σε λίγους μήνες –γιατί έχει γίνει η προεργασία- μπορείτε να τα έχετε έτοιμα και αυτό θα προσδώσει αξιοπιστία στο σύστημα, γιατί; Διότι οι πολίτες σήμερα από τα στατιστικά στοιχεία στα ΚΕΠ κατά 70% με 80% πηγαίνουν για το γνήσιο της υπογραφής και για απλές υποθέσεις. Πρέπει να πείσουμε ότι τα ΚΕΠ είναι και για τις σκληρές υποθέσεις. Είναι και για τα βαριά πράγματα, για να μπορέσουμε πραγματικά να δώσουμε δυναμική και στις παρούσες νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά και σε αυτές που θα έρθουν μελλοντικά.
      Θα ολοκληρώσω, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλοντας να εκφράσω, όπως έκανα και χτες στη συζήτηση επί της αρχής την ικανοποίησή μου γιατί μια μεγάλη υπόθεση που προχώρησε η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχίζεται. Αλίμονο, αυτό δεν συμβαίνει παντού και δυστυχώς ένα αρνητικό δείγμα γραφής θα το έχουμε το απόγευμα, αλλά εμείς οι πολιτικοί για να είμαστε αξιόπιστοι πρέπει να λέμε το όχι μας όταν είναι όχι και το ναι μας όταν είναι ναι. Εγώ, λοιπόν, θέλω να πω ένα μεγάλο ναι σ΄ αυτήν την απόπειρα της Κυβέρνησης και να την ενθαρρύνω να προχωρήσει με πιο σημαντικά και πιο μεθοδικά βήματα για την εκπλήρωση αυτού του μεγάλου στόχου της διοικητικής μεταρρύθμισης της χώρας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):  Ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Ρόβλιας έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, θέλω να επανέλθω με τη σειρά μου στη ρύθμιση του άρθρου 1 του προβλέπει τη συμμετοχή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στο ΚΥΣΕΑ. Επειδή το θέμα είναι οριακά συνταγματικό ή οριακά αντισυνταγματικό, αν θέλετε και επειδή το επισημαίνει η Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής, νομίζω ότι χωρίς πρόβλημα θα μπορούσατε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ να τον περιλάβετε σ΄ αυτούς που συμμετέχουν στο ΚΥΣΕΑ, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Δε νομίζω ότι αλλάζει κάτι στη ρύθμιση την οποία θέλετε να κάνετε και ταυτόχρονα σεβόμαστε το ενδεχόμενο της έλλειψης συμβατότητας με το Σύνταγμα αυτής της διάταξης.
      Το δεύτερο θέμα το οποίο θέλω να θέσω αφορά το άρθρο 2 παράγραφος 1 του νομοσχεδίου. Λέει, λοιπόν το άρθρο 2 παρ. 1 (είναι σημαντικό το θέμα αυτό, το έθεσα στην επιτροπή, αλλά δεν καλύφθηκα από την απάντηση): Το Υπουργείο Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης καταργείται. ΄Οπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο Υπουργός Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στο εξής νοείται ο Πρωθυπουργός. 
      Να σας πω μια περίπτωση που στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο Υπουργός Τύπου. Είναι το άρθρο 5 παράγραφος 8 του ν. 2862/2000 περί Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Εκεί, λοιπόν, λέει ότι ένδικα βοηθήματα κατά των αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης μπορεί να ασκεί και ο Υπουργός Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αυτό στο εξής διαβάζεται ότι ένδικα βοηθήματα κατά των αποφάσεων του ΕΣΡ μπορεί να ασκεί και ο Πρωθυπουργός. Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι όταν ο Πρωθυπουργός έχει τη δυνατότητα να ασκεί ένδικα βοηθήματα, αιτήσεις ακυρώσεως, διοικητικές προσφυγές και ό,τι άλλο προβλέπει ο νόμος κατά των αποφάσεων του ΕΣΡ, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ ανεξαρτησία του ΕΣΡ, ακριβώς διότι είναι ο Πρωθυπουργός και δεν είναι ένας οποιοσδήποτε Υπουργός.
      Αν λάβουμε υπόψη δε ότι τους επόμενους μήνες θα έχουμε τις αδειοδοτήσεις για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, οι οποίες θα δοθούν από το ΕΣΡ, τις αποφάσεις του οποίου όμως θα μπορεί να προσβάλει ο Πρωθυπουργός με ένδικα βοηθήματα, τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμα σοβαρότερο διότι και το ίδιο το ΕΣΡ αν αντιλαμβάνεται διαφορετική πρόθεση του Πρωθυπουργού, αλλά και τα δικαστήρια αν κληθούν να κρίνουν κάποια ένδικα βοηθήματα του Πρωθυπουργού, νομίζω ότι δεν θα αντιμετωπίζουν το θέμα με τον ίδιο τρόπο σαν να ήταν οποιοσδήποτε Υπουργός. 
      Επειδή το θέμα το έθεσα νόμιζα ότι επρόκειτο περί παραλείψεως, αλλά βλέπω ότι εμμένετε. Θα αρχίσω να σκέφτομαι μήπως δεν πρόκειται για παράλειψη, αλλά ότι σκόπιμα θέλετε τον Πρωθυπουργό να ασκεί ουσιαστική εποπτεία στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Αν δεν είναι έτσι δεσμευθείτε, δηλώστε ότι αυτή η αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού θα μεταβιβαστεί σε κάποιον Υπουργό ή θα απαλειφθεί.
      Τηλεδιάσκεψη, άρθρο 6 παράγραφος 7. Γράφεται στο νομοσχέδιο ότι τα συλλογικά όργανα είναι δυνατό να συνεδριάζουν με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων έτσι ώστε να μην είναι όλοι μαζί, αλλά όπως αντιλαμβανόμαστε κάποιοι να παρακολουθούν από κάποια οθόνη τηλεόρασης. Ο νόμος για τη διοικητική διαδικασία αναφέρει ότι απαγορεύεται κατά τη συζήτηση και ψηφοφορία για τη λήψη απόφασης στα συλλογικά όργανα της διοίκησης, να παρίστανται πρόσωπα μη περιλαμβανόμενα στη νόμιμη συγκρότησή του και, αν παρίστανται, οι αποφάσεις των οργάνων είναι άκυρες. ΄Οταν έχουμε, λοιπόν, τηλεδιάσκεψη, μπορεί κάποιος τρίτος τον οποίο να μη τον συλλαμβάνει η κάμερα, να είναι δίπλα σ’ αυτόν ο οποίος δεν είναι παρών στο συλλογικό όργανο, αλλά βρίσκεται σε ένα άλλο σημείο της χώρας ή σε ένα άλλο κτήριο της ίδιας ή άλλης πόλης και να παρακολουθεί τις συνεδριάσεις και τις λήψεις αποφάσεων των συλλογικών οργάνων. 
      Η ρύθμισή σας είναι ατελής κατά τούτο, διότι δεν λαμβάνει πρόνοια γι’ αυτήν ακριβώς τη διάταξη η οποία υπάρχει στον κώδικα τον οποίο τροποποιείτε και, ναι μεν λέτε ότι με απόφαση του Υπουργού θα καθοριστεί και θα διασφαλιστεί η μυστικότητα της συνεδρίασης αλλά δεν νομίζω ότι με απόφαση Υπουργού μπορείτε να καταργήσετε την κείμενη διάταξη, η οποία απαγορεύει τη συμμετοχή τρίτων στη συζήτηση και στη λήψη απόφασης.
      Επειδή λοιπόν η τηλεδιάσκεψη αφορά τις νέες τεχνολογίες, είναι ένα ξεκίνημα πραγματικά εάν εφαρμοστεί στη διοίκηση, δείτε το, γιατί ξεκινάει λανθασμένα και ατελώς.
      Άρθρο 7: Αποζημιώσεις. Στο άρθρο 7 αναφέρονται τα εξής: «Για τον καθορισμό του ύψους καταβλητέας πλήρους αποζημίωσης λαμβάνονται υπόψη ιδίως το μέγεθος της περιουσιακής ζημίας –σωστά- και οι συνθήκες στις οποίες οφείλεται η καθυστέρηση». Διερωτώμαι: αν οι συνθήκες είναι καλές ή κακές, η αποζημίωση θα είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη; Μα, η αποζημίωση είναι ακριβώς ό,τι ζημιώθηκε, θετικές και αποθετικές ζημίες. Πώς μπορούμε να συναρτήσουμε τις συνθήκες της καθυστέρησης με το ύψος της αποζημίωσης; Νομίζω ότι δεν μπορούμε να το συναρτήσουμε και γι’ αυτό σε συνέχεια και των όσων είπε ο συνάδελφος κ. Κουβέλης για το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, ξαναδείτε και αναδιατυπώστε αυτό το άρθρο.
      Επίσης, διευκρινίστε κάτι: αν η επιτροπή επιδικάσει μία αποζημίωση, ο πολίτης προσφύγει στα δικαστήρια και του επιδικάσουν μικρότερη αποζημίωση από αυτή που επιδίκασε η επιτροπή, τι θα γίνει ως προς τη διαφορά; Την αναζητά πίσω το κράτος ή όχι; Ούτε αυτό αναφέρεται στο νόμο και νομίζω ότι δεν προκύπτει και από άλλες διατάξεις νόμου.
       Τέλος, θέλω να επανέλθω στο θέμα των υπουργικών αποφάσεων και των προεδρικών διαταγμάτων. Είναι επτά υπουργικές αποφάσεις και πέντε προεδρικά διατάγματα τα οποία προβλέπει το σχέδιο νόμου για να μπορέσει να αρχίσει να λειτουργεί. Είναι γνωστό ότι δεν είναι υποχρεωτικό να βάλετε προθεσμία εκδόσεώς τους, όμως, όταν τουλάχιστον για κάποια από αυτά είναι αδύνατο να λειτουργήσουν οι ρυθμίσεις σας αν δεν εκδοθούν τα προεδρικά διατάγματα, νομίζω ότι πολιτικά πρέπει να δεσμευθείτε. 
      Στη συζήτηση στην επιτροπή ο κύριος Υπουργός είπε: «Φιλοδοξούμε μέχρι το τέλος του 2004 να έχουν εκδοθεί αυτά τα προεδρικά διατάγματα και οι υπουργικές αποφάσεις». Επτά μήνες για να εκδοθούν τα προεδρικά διατάγματα και οι υπουργικές αποφάσεις από ένα κόμμα που ήταν έτοιμο να κυβερνήσει τον τόπο και να επανιδρύσει το κράτος; Επτά μήνες; Εν πάση περιπτώσει, θέλετε επτά μήνες; Δεσμευθείτε ότι εντός επτά μηνών θα εκδοθούν.
      Σας ευχαριστώ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η δική σας κυβέρνηση επί τέσσερα-πέντε χρόνια δεν εξέδωσε τα προεδρικά διατάγματα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Τη δική μας κυβέρνηση την έκρινε ο ελληνικός λαός, τώρα κρίνεστε εσείς και νομίζω ότι τα λογύδρια και οι λόγοι περί ηθικής δεν συνάδουν με τη συζήτηση που γίνεται επί των άρθρων, κύριε Υπουργέ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Φούσας έχει το λόγο.
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Παρά το γεγονός ότι συζητούμε για τα άρθρα, από μερικούς συναδέλφους γίνονται γενικότερες αναφορές. Δεν είχα πρόθεση και δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτές τις αναφορές, αλλά μου έκανε εντύπωση η αναφορά του κ. Μπένου, στην οποία και θα σταθώ ιδιαίτερα.
      Καταλάβαμε και καταλάβατε τι μας είπε ο κ. Μπένος; Ευτυχώς που έγιναν τα ΚΕΠ, γιατί αλλιώς η διοίκηση ήταν άχρηστη, διότι διαφορετικά είχαμε ένα μεγάλο πρόβλημα ή, αν θέλετε, για να χρησιμοποιήσω μία άλλη φράση, είχε μεγάλο πρόβλημα η διοίκηση. Αυτή είναι μία διαπίστωση από έναν πρώην κυβερνητικό Βουλευτή, από έναν άνθρωπο που υπηρέτησε τη Δημόσια Διοίκηση από πολλά υπουργικά καθήκοντα. Είναι, όμως, μία τρομερή διαπίστωση και μία αλήθεια που αφορά προεχόντως τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, που την περίοδο αυτή, μέσα σε δύο μήνες, σηκώνουν και τόσο υψηλούς τόνους εναντίον της Κυβέρνησης των δύο μηνών. 
      Βέβαια, κύριε Μπένο, εμείς αναγνωρίζουμε ότι τα ΚΕΠ ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση, μία καλή σας πρωτοβουλία, γι’ αυτό και το είπαμε σε όλους τους τόνους, αλλά είναι υπερβολικό να νομίζουμε πως είναι το «όχημα» της Δημόσιας Διοίκησης και το άπαν. Η Δημόσια Διοίκηση πρέπει στο σύνολο να λειτουργεί σωστά, γι’ αυτό και αυτό το νομοσχέδιο επιχειρεί, πέραν των ΚΕΠ, να λύσει και άλλα, ιδιαίτερα σοβαρά θέματα και βεβαίως θα λυθούν και άλλα ζητήματα στην πορεία με άλλα νομοσχέδια.
      Οφείλω να πω ότι δεν κατάλαβα γιατί ο κ. Λοβέρδος αναφέρθηκε στο όνομά μου. Είμαι πρόθυμος να σας εξηγήσω κατ’ ιδίαν, αν θέλετε, πάντως κάνετε λάθος να αναφέρεστε σε ονόματα που πριν από είκοσι πέντε χρόνια είχαν σχέση με τη Δημόσια Διοίκηση και την πολιτική.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Φούσα, σας παρακαλώ να απευθύνεστε στο Προεδρείο, γιατί ο διάλογος είναι εκτός Κανονισμού.
      ΑΝΤΏΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτή ήταν μία προσωπική αναφορά.
      Τώρα ας έλθουμε στο νομοσχέδιο. 
      Κύριε Υπουργέ, το άρθρο 1 αναφέρεται στα συμμετέχοντα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής. Σήμερα, το πρόβλημα της Ελλάδας μας, είναι η περιφέρεια. Το πρόβλημα της Ελλάδος είναι η ορεινή και η ακριτική περιφέρεια. Έχω τη γνώμη ότι θα μπορούσε να συμμετέχει στην Κυβερνητική Επιτροπή και ο Υπουργός πρώην Γεωργίας και νυν Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Νομίζω ότι θα ήταν μια προσφορά στον αγροτικό μας κόσμο, θα ήταν μια προσφορά προς την αγροτική ακριτική Ελλάδα, δεδομένου ότι συμμετέχουν άλλοι Υπουργοί που κατά τη γνώμη μου, είναι σπουδαίοι μεν, αλλά έχουν λιγότερες αρμοδιότητες απ’ ό,τι έχει σήμερα ο Υπουργός που προανέφερα, εν’ όψει μάλιστα αυτού που λέμε, και ορθώς, ότι πρέπει να πετύχουμε τη μεγάλη σύγκλιση μεταξύ περιφέρειας και κέντρου.
      Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι η εξής, αφού πρέπει πρώτα να σημειώσω ότι σε όσα άρθρα δεν αναφέρομαι, σημαίνει ότι συμφωνώ απολύτως.
      Και εγώ προβληματίζομαι γιατί πρέπει να έχει δικαίωμα ψήφου ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας στο ΚΥΣΕΑ, όταν είναι παρών ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και έχει ασφαλώς δικαίωμα ψήφου με την αρμοδιότητά του αυτή. Σε μερικά πράγματα ας είμαστε προσεκτικότεροι. Σε άλλες χώρες συμβαίνουν αυτά. Στη χώρα μας, την τόσο δημοκρατική χώρα και με τόσους σπουδαίους πολιτικούς, δεν ξέρω τι λόγο έχουμε να επιμένουμε σ’ αυτήν τη λύση. 
      Κατά τη δική μου λοιπόν άποψη, μάλλον ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας πρέπει να συμμετέχει, αλλά όχι με δικαίωμα ψήφου, αφού συμμετέχει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
      Η τρίτη παρατήρησή μου αφορά το άρθρο 5 παράγραφος 1. Προβλέπεται ορθώς προθεσμία ενέργειας των διοικητικών οργάνων τρεις μήνες. Έχω τη γνώμη ότι θα μπορούσαν να είναι πενήντα μέρες, κάτι που προβλέπεται στο άρθρο 6 του ιδίου νόμου. Να περιορίσουμε το χρόνο αυτό.
      Στο άρθρο 6 νομίζω ότι υπάρχει μια ασάφεια. Λέτε ότι τρέχει ο χρόνος των πενήντα ημερών –ενώ στο παραπάνω άρθρο λέμε τρεις μήνες- από τη συλλογή των πιστοποιητικών. Αυτό έχει μια αοριστία και μια δυσκολία. Νομίζω ότι αν γράφαμε «από την κατάθεση της αιτήσεως», θα ήταν αρκετό. Δεν χρειάζεται λοιπόν να δημιουργούμε προβλήματα στον πολίτη αν είναι έγκυρο ή πλαστό το πιστοποιητικό κλπ.
      Μια άλλη παρατήρηση που έχω είναι στην παράγραφο 3 του άρθρου 6. Λέτε «εκτός αν έχουμε ανωτέρα βία». Όπως ξέρετε, πράγματι η λέξη «ανωτέρα βία» είναι μια λέξη και παρεξηγημένη και δυσνόητη και που πολλές φορές τα δικαστήριά μας έχουν ασχοληθεί πολύ. 
      Νομίζω ότι αν εξαρτάται από τη λέξη «ανωτέρα βία» μάλλον θα δημιουργηθούν προβλήματα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όλες οι προθεσμίες κάμπτουν το γόνυ ενώπιον λόγων ανωτέρας βίας. 
      ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Το θέμα είναι όμως πως προσδιορίζουν την «ανωτέρα βία» . Αυτό ήθελα να πω. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι πιο συγκεκριμένο.
      Στο άρθρο 6 παράγραφος 5 λέτε «ανασύσταση φακέλων σε περίπτωση απώλειας εγγράφων μόνο με ευθύνη της διοίκησης». Αν απωλεσθεί ένας φάκελος και δεν είναι ευθύνη της διοίκησης αλλά είναι ευθύνη του δικαστηρίου ή ενός άλλου οργάνου, σ’ αυτήν την περίπτωση δεν πρέπει να ανασυσταθεί ο φάκελος; Έχω τη γνώμη πως θα μπορούσε να είναι σε κάθε περίπτωση η ανασύσταση φακέλου, όπως συμβαίνει στα δικαστήριά μας.
      Τώρα στο άρθρο 13 παράγραφος 3, λέει το νομοσχέδιο ότι η εντοπιότητα θα βεβαιώνεται –το είπα και στην επιτροπή- μόνο από το δήμαρχο. Ξέρετε πως για το θέμα αυτό έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλά προβλήματα. Ο δήμαρχος για λόγους δικούς του δίνει εύκολα βεβαιώσεις, με αποτέλεσμα να έχουμε προβλήματα με το ΑΣΕΠ κλπ. Μήπως θα μπορούσε -όπως είπα και στην επιτροπή- να είναι μία τριμελής επιτροπή η οποία να διαχειρίζεται αυτό το θέμα -το λέγω αυτό σαν προβληματισμό- αντί να έχει αυτήν την ευθύνη ο δήμαρχος;
      Τέλος, όσον αφορά την απιστία για την οποία έχω αναφερθεί πάρα πολύ –θα δώσω και σε σας ένα σημείωμα που είσαστε έγκριτος νομικός- έχω τη γνώμη ότι ήταν σωστή η προσθήκη σας ότι πράγματι μόνο άνω των 15.000 ευρώ θα είναι κακούργημα. Έχω, όμως, τη γνώμη ότι θα πρέπει να κάνετε και μία δεύτερη διαβάθμιση. Μέχρι 73.000 ευρώ, τουτέστιν 25.000.000 δραχμές για όποιον μετέρχεται και ιδιαίτερα τεχνάσματα και πάνω από αυτό το ποσό να είναι πάντοτε κακούργημα. Αυτό δέχονται όλες οι σχετικές διατάξεις, όπως για απάτη, πλαστογραφία. Τα ξέρετε πολύ καλά. Επαναλαμβάνω ότι πρέπει να γίνει αυτή η διαβάθμιση και θα σας δώσω σχετικό σημείωμα για να αντιμετωπίσετε αυτό το θέμα. Αυτές τις παρατηρήσεις είχα να κάνω, κύριε Πρόεδρε, και σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Καλαφάτης έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, το κύριο διακύβευμα αυτού του νομοσχεδίου που εντοπίζεται ειδικά στο κεφάλαιο Β’, είναι η επίτευξη της απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών, καθώς και η ταχύτερη διεκπεραίωση υποθέσεων πολιτών από τη διοίκηση. 
      Στα πλαίσια της ταχύτερης εξυπηρέτησης του πολίτη, λοιπόν, της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας και απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών εισάγονται συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και οργανωτικές αλλαγές.
      Θα αναφερθώ πάρα πολύ περιληπτικά σε κάποια σημαντικά άρθρα και στη χρησιμότητα αυτών των άρθρων όσον αφορά βέβαια την επίτευξη του στόχου που αποτελεί την ταχύτερη και ασφαλέστερη εξυπηρέτηση του πολίτη.
      Ειδικότερα, λοιπόν, με το άρθρο 5 οριοθετείται χρονικά η δράση των διοικητικών οργάνων όταν ενεργούν αυτεπαγγέλτως σε περίπτωση μη ύπαρξης σχετικής προθεσμίας. Ο χρόνος αυτός ορίζεται ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει το τρίμηνο. Έτσι, λοιπόν, ο εύλογος χρόνος που προβλεπόταν μέχρι σήμερα, χωρίς άλλο προσδιορισμό για τις αυτεπάγγελτες ενέργειες των διοικητικών οργάνων, δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το τρίμηνο.
      Το άρθρο 6 καθορίζει ρητά την προθεσμία διεκπεραίωσης υποθέσεων των πολιτών από τις δημόσιες υπηρεσίες, τους ΟΤΑ, τα ΝΠΔΔ σε πενήντα ημέρες, αν δεν προβλέπεται συντομότερη προθεσμία και προσδιορίζει με σαφήνεια την αφετηρία της, ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης και υποβολή ή συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών. Για τη μη διεκπεραίωση της υπόθεσης του πολίτη εντός της ανωτέρω προθεσμίας, απαιτείται πλέον αντικειμενική αδυναμία. Στην περίπτωση αυτή ο ενδιαφερόμενος θα ενημερώνεται πέντε ημέρες τουλάχιστον πριν την εκπνοή της προθεσμίας για τους λόγους της καθυστέρησης καθώς και για τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον υπάλληλο που χειρίζεται την υπόθεσή του.
      Το σύστημα της δεσμευτικής προθεσμίας ανταπόκρισης της διοίκησης στα αιτήματα των πολιτών ολοκληρώνεται και ισχυροποιείται σύμφωνα και με την προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας, με την υποχρέωση χρηματικής αποζημίωσης σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας και όταν αποδεικνύεται ότι η υπέρβαση προξένησε υλική ή ηθική βλάβη στον ενδιαφερόμενο. Πρόκειται δε για μια ουσιαστική ρύθμιση, η οποία προβλέπει πλήρη αποζημίωση, σε αντίθεση με την προηγούμενη ρύθμιση του ν. 1943/91 του άρθρου 5, παράγραφος 7 που προέβλεπε απλώς συμβολική αποζημίωση.
      Άλλες καινοτομίες που προβλέπονται στο άρθρο 6, συνιστούν τη δυνατότητα κατάργησης δικαιολογητικών, όταν αυτά ήδη έχουν κατατεθεί σε άλλη υπηρεσία ή ενέργειες οι οποίες αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση των επόμενων σταδίων της διοικητικής διαδικασίας, η κατάργηση της προσκόμισης δικαιολογητικών για ανανεώσεις αδειών, τα οποία είχαν κατατεθεί κατά την αρχική έκδοση όταν δεν πιθανολογείται η μεταγενέστερη μεταβολή στοιχείων.
      Τέλος, η θεσμοθέτηση της δυνατότητας τηλεδιάσκεψης των συλλογικών οργάνων, δηλαδή της συνεδρίασης με χρήση ηλεκτρονικών μέσων, χωρίς μετακίνηση και η συνάθροισή τους σε συγκεκριμένο χώρο, σηματοδοτεί την προσαρμογή της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης στα δεδομένα της νέας τεχνολογίας, εξασφαλίζοντας ευελιξία στα συλλογικά όργανα, με προφανή τα ευεργετικά αποτελέσματα για τον πολίτη.
      Μια πολύ σημαντική και ουσιαστική για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας ρύθμιση εισάγει το άρθρο 8 με εφαρμογή του θεσμού των υπηρεσιών μιας στάσης σύμφωνα και πάλι με προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για τις ολοκληρωμένες διοικητικές συναλλαγές με στόχο όχι μόνο τη συναλλαγή μιας στάσης αλλά και περαιτέρω την ουσιαστική κατάργηση των πιστοποιητικών, βεβαιώσεων ή άλλων δικαιολογητικών  που απαιτούνται κατά κανόνα για την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης.
      Ειδικότερα ο πολίτης δεν θα αναζητεί πλέον τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την έκδοση της ατομικής πράξης αλλά θα καταθέτει την αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία, παρέχοντας και τις πληροφορίες για τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Η υπηρεσία που είναι αρμόδια για την έκδοση της τελικής πράξης προβαίνει σε επαλήθευση με τη χρήση ηλεκτρονικών μεθόδων από τις οικείες για την έκδοση πιστοποιητικών υπηρεσίες, όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έκδοση της πράξης.
      Η νέα, λοιπόν, αντιγραφειοκρατική αντίληψη έγκειται ακριβώς σε αυτό το σημείο. Από τη μια πλευρά ο πολίτης δεν ταλαιπωρείται από υπηρεσία σε υπηρεσία για τη συλλογή των απαραίτητων δικαιολογητικών και από την άλλη η έκδοση αυτών των δικαιολογητικών δεν είναι πλέον απαραίτητη και αντικαθίσταται από την επαλήθευση διασυστήματος διαλειτουργικότητας ηλεκτρονικά, δηλαδή της συνδρομής των απαραίτητων γεγονότων ή εννόμων σχέσεων για την έκδοση της πράξης. Η διαδικασία αυτή προβλέπεται ρητά ότι μπορεί να γίνει και μέσω των ΚΕΠ. 
      Η ουσιαστική καταπολέμηση της γραφειοκρατίας σε βάρος της αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης επιδιώκεται με την πρόβλεψη έκδοσης προεδρικού διατάγματος για την αντιμετώπιση του προβλήματος της συναρμοδιότητας μεταξύ Υπουργείων στο άρθρο 9 και τέλος με τη σύσταση κεντρικής επιτροπής απλούστευσης διαδικασιών, με στόχο τη διαμόρφωση ενιαίας εθνικής πολιτικής για την απλούστευση των διαδικασιών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 10.
      Ένα σημαντικό βήμα για την εξασφάλιση της τήρησης της αρχής της νομιμότητας από τους δημόσιους λειτουργούς, καθώς και για την καλλιέργεια στη συνείδηση των πολιτών της ύπαρξης χρηστής διοίκησης, συνιστά υποχρέωση συμμόρφωσης της διοίκησης προς τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις καθώς και η εγκαθίδρυση της αστικής ευθύνης των υπαλλήλων, εφόσον προηγουμένως έχει κριθεί πειθαρχικά η ολιγωρία τους για τη συμμόρφωση προς δικαστική απόφαση.
      Είναι πολύ σημαντικές όμως και οι ρυθμίσεις που γίνονται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο άρθρο 19. Με το νέο νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα εξόφλησης με σύναψη δανείων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων των ληξιπρόθεσμων, μέχρι τη δημοσίευση του υπό ψήφιση νόμου, υποχρεώσεων των δήμων, κοινοτήτων και δημοτικών επιχειρήσεων προς τις ΔΕΚΟ, ιδιώτες, φυσικά ή νομικά πρόσωπα και κρατικά ή ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα, για οφειλές που προέκυψαν από την εκτέλεση έργων, διενέργεια απαλλοτριώσεων, εκτέλεση προμηθειών ή σύνταξη μελετών. Επισημαίνω την πολύ σημαντική εισαγωγή του όρου των απαλλοτριώσεων, πράγμα το οποίο αποτελούσε πάγια διεκδίκηση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ένα πάγιο αίτημα της ΚΕΔΚΕ, όπου με ομόφωνες αποφάσεις το ζητούσε επιτακτικά, δεν το επέλυσε η προηγούμενη Κυβέρνηση και έρχεται αυτή η Κυβέρνηση να δώσει πραγματικά μεγάλη ανάσα στους ΟΤΑ στα θέματα των απαλλοτριώσεων. Επίσης προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, προς τους εργαζόμενους στους οικείους ΟΤΑ, καθώς και από οποιαδήποτε αιτία, εφόσον έχουν επιδικαστεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση.
      Μεταξύ των σχετικών προβλέψεων καθορίζονται οι ΟΤΑ Α’ βαθμού στους οποίους δύναται να χορηγούνται τα δάνεια, που προαναφέρθηκαν, με βάση τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους και τα τακτικά τους έσοδα, που παρακρατούνται ετησίως από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για εξόφληση άλλων μακροπρόθεσμων υποχρεώσεών τους.
      Με το νέο νομοσχέδιο -και εδώ είναι επίσης κάτι πολύ σημαντικό- μειώνεται το ποσοστό των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε σχέση με τα ετήσια έσοδα των ΟΤΑ από 20% και 10% σε 10% και 5%, έτσι ώστε πολύ περισσότεροι δήμοι να μπορούν να υπαχθούν στη ρύθμιση, με φυσικά ευεργετικά αποτελέσματα για πάρα πολλούς Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
      Η Νέα Δημοκρατία, συνεπής προς τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο νόμου, τόσο από άποψης συνόλου ρυθμίσεων όσο και από άποψης συγκεκριμένων πρακτικών ρυθμίσεων, σταθερά προσανατολισμένων προς την εξυπηρέτηση των πολιτών, την εγκαθίδρυση αντιγραφειοκρατικής αντιλήψεως στη Δημόσια Διοίκηση.
      Η σημερινή Κυβέρνηση κτίζει την κυβερνητική εμπιστοσύνη με ένα ριζοσπαστικό νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης. Αποδεικνύει ότι η πεμπτουσία της πολιτικής της είναι και θα είναι ο άνθρωπος και ο σκοπός της να υπηρετεί τον πολίτη. Βάζει τέλος στη διοικητική κατάπτωση της χώρας, η οποία αποτελεί κύριο εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια για πρόοδο και ανάπτυξη.
      Οι δημόσιες υπηρεσίες παύουν να είναι πρωταγωνιστές στην ταλαιπωρία του Έλληνα πολίτη με γραφειοκρατία, αναποτελεσματικότητα, εχθρική αντιμετώπιση του πολίτη, μακρύ χρόνο αναμονής, αίσθημα αυξημένου αισθήματος ευθύνης, απρεπή συμπεριφορά, αδικία. Το νομοσχέδιο θέτει τέρμα στο απαράδεκτο αυτό πλαίσιο λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης. Η διοίκηση γίνεται φιλική προς τον πολίτη και το κράτος δεν διώχνει τον πολίτη από κοντά του, εκσυγχρονίζεται, εμπλουτίζεται με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, σέβεται τον πολίτη και ανακτά την εμπιστοσύνη του με τη θέσπιση χρηματικής εμπιστοσύνης του θιγόμενου πολίτη. Η Κυβέρνηση ανταποκρινόμενη στις ανάγκες μιας σύγχρονης κοινωνίας αλλά και στο αυτονόητο δικαίωμα των πολιτών να υπηρετούνται και όχι να καταδυναστεύονται από το κράτος προχωρά άμεσα και αποτελεσματικά με μια νομοθετική πρωτοβουλία-σταθμό, πρωτοβουλία που αποτελεί την απαρχή μιας προσπάθειας που στόχο έχει τη διαρκή εξυπηρέτηση του ανώνυμου μέσου πολίτη και την αναβάθμιση της ποιότητας της σχέσης του με τη Δημόσια Διοίκηση. Αυτό είναι ένα από τα πολλά στοιχήματα που έχει βάλει η νέα Κυβέρνηση και, όπως δείχνει, είναι αποφασισμένη να τα κερδίσει.
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», σαράντα ένας μαθητές και τρεις δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Γείτονας.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα τα άρθρα του νομοσχεδίου. Είχαμε την ευκαιρία χθες επί της αρχής να εκθέσουμε τις απόψεις μας. Δεν ήθελα να επανέλθω, αλλά άκουσα τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας και ιδιαίτερα τον εισηγητή να επανέρχεται επί της αρχής και ιδιαίτερα να ασκεί κριτική σ’ εμάς για τη στάση που έχουμε απέναντι σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Αναγκάζομαι να πω δυο λόγια.
      Θέλω πρώτα να πω στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας ότι θα πρέπει να μάθουν από τώρα να αντέχουν την κριτική, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν η στάση τους όλη αυτήν την οκταετία και όσον αφορά τη Δημόσια Διοίκηση ήταν μια στάση γενικής καταγγελίας, απαξίωσης της Δημόσιας Διοίκησης και του κράτους -πόσες φορές έχει ακουστεί η φράση «το διεφθαρμένο κράτος» σ’ αυτήν την Αίθουσα και ύβρεις ακόμα και για τους δημοσίους υπαλλήλους- στάση συνήθως μηδενισμού.
      Και όσον αφορά την πρόταση σας για τον τομέα, εδώ και τρία χρόνια κάπου ακούσαμε ως πρόταση το σλόγκαν «επανίδρυση του κράτους». Είπαμε και χθες γι’ αυτό το «θολό» τοπίο –τουλάχιστον έτσι το καταλαβαίνω εγώ- ότι θα περιμέναμε, αφού επέλεξε ύστερα από νομοθετική, και όχι μόνο, δυστοκία η Κυβέρνηση, αυτόν το χώρο, για την πρώτη της νομοθετική πρωτοβουλία, έστω και αν πρόκειται για οριακές ρυθμίσεις- βελτιώσεις -που κατά τη γνώμη μου, όπως είπα και χθες, δεν δίνουν προστιθέμενη αξία- τουλάχιστον να μας αναλύσει την πολιτική της ο κύριος Υπουργός, όπως διατυπώνεται στο «επανίδρυση του κράτους».
      Κύριε Υπουργέ, είναι απλά τα πράγματα. Η Δημόσια Διοίκηση, για να πάρω τέσσερις πυλώνες της, έχει δομή, εσωτερικές λειτουργίες, τα θέματα σχέσης με τον πολίτη και τα θέματα ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού. Αυτήν την επανίδρυση λοιπόν, που μας κατηγορείτε, ότι επικρίνουμε δεν την καταλαβαίνουμε; Να τη δούμε είπατε ως ειρηνική επανάσταση. Δεν έπρεπε να έχουμε τα πρώτα στοιχεία για την πολιτική, τη φιλοσοφία, την αντίληψή, τις ρυθμίσεις που σκοπεύετε να κάνετε, τα επιχειρησιακά σχέδια δράσης με τα οποία θέλετε να την υπηρετήσετε και προωθήσετε; Είναι πολύ αυτό που ζητάμε; Είναι εκτός του αντιπολιτευτικού μας ρόλου; Αυτή τη συναίνεση ζητάτε να πούμε «ναι», «σωστά» σ’ όλα; Πώς θα κρίνουμε ακόμα και τις ρυθμίσεις των άρθρων, αν δεν μας εξηγήσετε τη δική σας τη φιλοσοφία, τη δική σας την πολιτική που, όπως λέγατε, ως ειρηνική επανάσταση θα αλλάξει τα πράγματα στη Δημόσια Διοίκηση; Εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι η Διοίκηση έχει την καλύτερη εικόνα, ποτέ δεν είπαμε ότι δεν είναι ένας συνεχής στόχος η αναβάθμισή της.
      Εμείς τι κάναμε όλο αυτόν τον καιρό, όλα αυτά τα χρόνια; Προχωρήσαμε σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, στις οποίες εσείς σταθήκατε απέναντι, με πολεμική διάθεση. Και κάνω εδώ μια παρένθεση, για να πω ότι όσοι μιλούν για συναίνεση ακόμα και από το χώρο μας, θα πρέπει να απευθυνθούν πρώτα σ’ εσάς για αυτοκριτική.
      Πολεμήσατε όλες τις μεταρρυθμίσεις και κυρίως εκείνες  που απάλλαξαν τη Δημόσια Διοίκηση από δουλείες του παρελθόντος όπως το ΑΣΕΠ ή τα θέματα του συγκεντρωτισμού με την αποκέντρωση και με έμφαση στον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» ή άλλες ρυθμίσεις που οδήγησαν τη Δημόσια Διοίκηση σε μία νέα τροχιά. Δεν είπαμε ότι λύσαμε όλα τα προβλήματα. Είναι μεγάλο πεδίο όπου είναι λογικό να υπάρχουν και συγκρούσεις και συναινέσεις στις απόψεις. Αλλά να ακούσουμε επιτέλους την πολιτική σας για να δούμε αν συμφωνούμε, πού συμφωνούμε και πού διαφωνούμε. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα.
      Έρχομαι στις ρυθμίσεις. Στο άρθρο 2 έχετε τίτλο επικεφαλίδα «κατάργηση του Υπουργείου Τύπου». Ουσιαστικά το περιεχόμενο είναι διατήρηση. Το μεταφέρεται αυτούσιο με τις γενικές γραμματείες στον Πρωθυπουργό. Είναι αυτό αναβάθμιση Δημόσιας Διοίκησης εκτός αν μετράτε την «αναβάθμιση» του Πρωθυπουργού σε Υπουργό Τύπου;
      Έρχομαι σε άλλα άρθρα στα οποία αναφέρθηκα και χθες. Θα μείνω στο άρθρο 7. Σας ενόχλησαν τα ερωτήματα που θέτει η Έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Και προσπαθήσατε, κύριε Υπουργέ, εσείς ο κ. Παυλόπουλος, ο έμπειρος κοινοβουλευτικός και καθηγητής να αφήσετε αιχμές για την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Γιατί είπατε τοποθετήθηκε τώρα σε σχέση με το ΚΥΣΕΑ , με τη συμμετοχή του Αρχηγού του ΓΕΕΘΑ στο ΚΥΣΕΑ, όταν γνωρίζετε πολύ καλά ότι τοποθετήθηκε γιατί πρόκειται για νομοσχέδιο και όχι για πράξη υπουργικού συμβουλίου, βάσει της οποίας μετείχε παλαιότερα. Τις πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου δεν κρίνει η Επιστημονική Επιτροπή. Δεν έχουν βάση τα ερωτηματικά για το άρθρο 7; Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι σωστή η άποψη για την αποζημίωση, που εκφράστηκε από πολλούς συναδέλφους, γιατί να εμπλέξουμε τον Συνήγορο του Πολίτη με τα πορίσματα σε αυτά; Ποιος είναι ο ρόλος του Συνηγόρου του Πολίτη; Είναι διαμεσολαβητικός, είναι φιλικός προς τον πολίτη. Δεν πρέπει να φέρουμε σε αντιδικία το Συνήγορο του Πολίτη με τον πολίτη.
      Να έρθω στο άρθρο 10 για την επιτροπή απλούστευσης των διαδικασιών. Λυπάμαι που έφυγε ο κ. Παυλόπουλος γιατί χθες πρόσεξα πολύ τα όσα είπε γι’ αυτό και παραλίγο να με πείσει. Είπε «κάνω αυτήν την επιτροπή γιατί δεν θα μπορούσε μία υπηρεσία να κρίνει και τον ίδιο τον Υπουργό». Και θα μπορούσε να πει κανείς, πέραν του τι θα προσφέρει αυτή η επιτροπή, ότι έχει μία λογική. Μα, από ποιους αποτελείται αυτή η επιτροπή; Ουσιαστικά από υφισταμένους του Υπουργού στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Δεν βρίσκω ρόλο σε αυτή την επιτροπή. Θέλετε να κάνετε ένα ινστιτούτο να μελετήσει τα προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης και της απλούστευσης των διαδικασιών; Θέλετε να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια εντονότερα; Κάνετε ένα επιχειρησιακό σχέδιο δράσης με συγκεκριμένους στόχους, πόρους και μέσα ελέγχου προόδου. Τι λέτε για την επιτροπή; Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι, αρμοδιότητες της επιτροπής στην παράγραφο 3 στοιχείο δ΄: «Γνωμοδότηση για το βαθμό αναγκαιότητας οικονομικότητας και φιλικότητας νέων νομοθετικών και κανονιστικών ρυθμίσεων…»
      Αυτά είναι θέματα της πολιτικής ευθύνης της ηγεσίας ή άλλων κοινωνικών φορέων όπως η ΟΚΕ. Νομίζω ότι κάνατε την επιτροπή για να κερδίσετε χρόνο. Δεν θα ήταν προς θάνατο. Δεν προσφέρει τίποτε. Δεν θα μπορούσα να το ψηφίσω. Θα μπορούσα να ψηφίσω μία άλλη ρύθμιση, ενδεχόμενα στο μέλλον, που μέσω ενός θεσμού θα έδινε ώθηση στα ζητήματα που θέλετε να αντιμετωπίσετε.
      Είπαμε τις απόψεις μας, είπαμε πού συμφωνούμε και τι θα ψηφίσουμε. Η διαφωνία μας παραμένει επί της αρχής. Χάσατε την ευκαιρία να έρθετε σήμερα με την πολιτική σας θέση, με τη φιλοσοφία σας, την αντίληψή σας, με το πρόγραμμά σας το πραγματικό και όχι με το θολό τοπίο της επανίδρυσης ώστε να κάνουμε μία συζήτηση σε βάθος  προς όφελος της Δημόσιας Διοίκησης, της χώρας μας και του ελληνικού λαού.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο για μία παρέμβαση;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Θα ήθελα να απαντήσω πολύ σύντομα στον κ. Γείτονα ότι εάν ήταν εδώ και είχε ακούσει στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης, ποιος είναι ο προγραμματισμός μας, θα είχε αντιληφθεί πολύ εύκολα ποια είναι η σειρά των νομοσχεδίων τα οποία θα φέρναμε για την επανίδρυση του κράτους. Ξέρω ότι δεν τους αρέσει ο όρος. Πλην, όμως, θα θυμίσω ότι ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «επανίδρυση του κράτους» μόλις πρωτοανέλαβε τα καθήκοντά του ως Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ήταν ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος. Δεν ξέρω γιατί τότε ήταν καλός ο όρος και σήμερα δεν είναι. Ομολογούσε όμως και τότε ότι χρειάζεται επανίδρυση. Δεν την έκανε, θέλουμε να την κάνουμε εμείς, δεν αρέσει.
      Τότε, όμως, είχα ξεκινήσει και είχα πει: το πρώτο νομοσχέδιο θα αφορά απλούστευση διαδικασιών και πάταξη της γραφειοκρατίας σε ορισμένα θέματα. Είχα τονίσει ότι στο νομοσχέδιο αυτό θα περιλαμβάνονται οι δύο εξουσιοδοτήσετε για κώδικες, δηλαδή για τον Υπαλληλικό Κώδικα και τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, καθώς και θέματα που αφορούν τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, για να προχωρήσουμε από εκεί και πέρα μέσα στο 2004, αρχές του 2005, στα ζητήματα που αφορούν την αναβάθμιση των υπαλλήλων και του προσωπικού της Κεντρικής Διοίκησης με το προσοντολόγιο εκείνο, αλλά και τις διατάξεις που αφορούν την αξιοποίηση του υπαλλήλου και την αύξηση της παραγωγικότητας του υπαλληλικού δυναμικού.
      Είχα τονίσει και στην ΚΕΔΚΕ και παντού, αλλά και μέσα στη Βουλή στις Προγραμματικές Δηλώσεις, τι φιλοδοξούμε να κάνουμε με το Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα, τι φιλοδοξούμε να κάνουμε ακόμη με την Επιτροπή Κωδικοποίησης της Νομοθεσίας, που τώρα είναι ελλιπής και τι σκοπεύουμε να κάνουμε επίσης και με τα θέματα διαφάνειας σε ό,τι αφορά το νόμο για το σύνολο των διατάξεων που αφορούν τη διαφάνεια και σε ό,τι αφορά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και σε ό,τι αφορά τις μεγάλες συμβάσεις. Και είχα πει τότε ακριβώς ποιοι είναι οι στόχοι μας.
      Φέραμε τον πρώτο. Σταδιακά θα γίνουν όλα αυτά. Σταδιακά, όπως ακριβώς προβλέπει το πρόγραμμά μας. Εξήγησα, όμως, ποιο είναι το πρόγραμμά μας. Και φαίνεται και από αυτόν το νόμο όπου ακριβώς προβλέπουμε και τις επιτροπές που θα δουλέψουν για τους δύο κώδικες.
      Τώρα, από εκεί και πέρα να κατηγορείται η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση την εποχή εκείνη ότι ήταν στείρα αντιπολίτευση και έλεγε «όχι» όταν όλοι σας γνωρίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ιδίως όσοι θητεύσατε στην προηγούμενη Βουλή, ότι το σύνολο των εκτελεστικών νόμων του Συντάγματος και πολλών άλλων νόμων το ψηφίσαμε μαζί, όταν θυμάστε, παραδείγματος χάρη, ότι το νόμο για την ολοκλήρωση των αρμοδιοτήτων του ΑΣΕΠ τον ψηφίσαμε μαζί μέσα σε αυτήν την Αίθουσα το 1997, όταν, παραδείγματος χάρη, το νόμο για την πάταξη της τρομοκρατίας ξέρετε πολύ καλά ότι αν δεν υπήρχε η Νέα Δημοκρατία μέσα σε αυτήν την Αίθουσα δεν θα ψηφιζόταν από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία, ε, με συγχωρείτε πολύ αλλά, εν πάση περιπτώσει, είναι πράγματα τα οποία καλύτερα θα ήταν να τα είχατε ξανακοιτάξει πάλι και να γυρίσετε τη μνήμη πίσω.
      Τώρα για τα θέματα του Υπουργείου Τύπου, που ελέχθησαν προηγουμένως: Θα το ξαναπώ. Από κυβερνήσεις και κόμματα που θέσπισαν το Υπουργείο Τύπου ως αρνητική πρωτοτυπία στο χώρο των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άντε να δώσεις να καταλάβει κανείς τι σημαίνει καταργώ το Υπουργείο και υπάγω κάποιες αναγκαίες υπηρεσίες στον Πρωθυπουργό με τη δυνατότητά του να παραχωρεί την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών σε έναν Υπουργό ή στον Υπουργό Επικρατείας. Αν αυτό σημαίνει ότι κάνεις τον Πρωθυπουργό, Υπουργό Τύπου, τότε αφήνω στην κρίση καθενός να σκεφτεί οτιδήποτε θέλει.
      Κάτι, για την απλούστευση των διαδικασιών, επειδή άκουσα χθες «γιατί δεν το δίνετε σε μία υπηρεσία του Υπουργείου αυτό», θέλω να πω τα εξής: Είναι απλό. Θέλω την επιτροπή από εμπειρογνώμονες για να μπορεί ακριβώς να είναι εκεί και να τονίζει κάθε φορά που υπάρχει μία απραξία, ένα κενό, ότι πρέπει να προχωρήσουμε γρηγορότερα. Θέλουμε την ανεξαρτησία να μπορεί να πει στον Υπουργό ότι καθυστέρησε, όπως επίσης να μπορεί να του δώσει και σημαντική πληροφόρηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα εκδοθούν οι κανονιστικές πράξεις στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
      Αυτές είναι οι προθέσεις της Κυβέρνησης στα θέματα αυτά. Αυτή είναι η πραγματικότητα γύρω από αυτές τις διατάξεις. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτό το αναγνωρίζω. Από το να μην είναι, όμως, κανείς τέλειος και να χρειάζονται ορισμένες βελτιώσεις, για τις οποίες κουβεντιάσαμε, μέχρι να κατηγορείται η σημερινή Κυβέρνηση ότι δεν έχει εξαγγείλει το πρόγραμμά της και ότι δεν είναι συνεπής με τις εξαγγελίες της, νομίζω ότι βρισκόμαστε πάρα πολύ μακριά.
      Το ξαναλέω, κανείς δεν είναι τέλειος. Για να γίνει, όμως, καλύτερος χρειάζεται εποικοδομητική κριτική την οποία εμείς ασκήσαμε όλο το χρονικό διάστημα που ήμασταν αντιπολίτευση. Και όταν θα χρειασθεί θα υπενθυμίζουμε ποια νομοσχέδια -και πόσο συμβάλαμε εμείς- είναι εκείνα τα οποία αποδεικνύουν ποιος είναι συνεπής σχετικά με τη στάση του στο παρελθόν αλλά και τώρα.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Σωκράτης Κοσμίδης έχει το λόγο.
      ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το άρθρο 1 του πρώτου νομοσχεδίου που εισάγει στη Βουλή για ψήφιση η Κυβέρνηση είναι ένα παντελώς αχρείαστο άρθρο.  Και είμαι βέβαιος ότι ο κ. Παυλόπουλος με την ιδιότητά του ως καθηγητού του Διοικητικού Δικαίου συμφωνεί με την άποψη αυτή.
      Ο ν. 1558/1985 για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα διασφαλίζει στην Κυβέρνηση πλήρως την απαιτούμενη και αναγκαία ευελιξία να ρυθμίζει τα της εσωτερικής της λειτουργίας κατά το δοκούν. Στα άρθρα 8 και 23 του ν. 1558 περιέχονται ευρείες εξουσιοδοτήσεις στην Κυβέρνηση να μετονομάζει Υπουργεία, να συνιστά νέα κυβερνητικά όργανα, να τροποποιεί τις συνθέσεις των κυβερνητικών οργάνων κλπ. Αυτής της εξουσιοδοτικής ευχέρειας έχουν κάνει χρήση όλες οι κυβερνήσεις και μάλιστα πρόσφατα έκανε και ο σημερινός Πρωθυπουργός, τρεις μέρες μόλις μετά την ορκωμοσία του. Με την υπ’ αριθμόν 1 απόφασή του της 10ης Μαρτίου 2004 ο κ. Καραμανλής μετονόμασε Υπουργεία και άλλαξε το προβάδισμα, χωρίς να έρθει στη Βουλή διότι δεν όφειλε να έρθει στη Βουλή.
      Επομένως, αφού είναι αχρείαστη αυτή η διάταξη, είναι αχρείαστη και η διάταξη του άρθρου 3 που προβλέπει την κωδικοποίηση ενός νόμου, του 1558, ο οποίος ουδέποτε τροποποιήθηκε παρά μόνο με πράξη Υπουργικού Συμβουλίου και αποφάσεις του Πρωθυπουργού που τροποποιούσαν συνθέσεις κυβερνητικών οργάνων.
      Άρθρο 2. Συμφωνώ με την κατάργηση του Υπουργείου Τύπου. Το είπα και χθες μιλώντας επί της αρχής. Όμως θα ανέμενε κανείς στο άρθρο 2 να ρυθμίζονται τα της κατάργησης του Υπουργείου Τύπου. Δεν συμβαίνει αυτό. Αντιθέτως αυτά που ρυθμίζονται είναι τα της διατήρησης του Υπουργείου Τύπου: τι γίνεται το διατηρούμενο Υπουργείο Τύπου, τι γίνονται οι δομές και οι αρμοδιότητές του. Οι μοναδικές του δομές, που είναι οι δύο Γενικές Γραμματείες Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, αντί να υπάγονται στον τέως Υπουργό Τύπου, υπάγονται στον Πρωθυπουργό ασκώντας τις αρμοδιότητες που είχαν ως δομές του τέως Υπουργείου Τύπου. Και ο Πρωθυπουργός με την παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου έχει τη δυνατότητα να μεταβιβάζει αρμοδιότητες του τέως Υπουργού Τύπου και ήδη δικές του σε διάφορους Υπουργούς. Και μπορεί να δούμε το φαινόμενο να μεταβιβάσει ο Πρωθυπουργός την αρμοδιότητα που ανέφερε ο κ. Ρόβλιας για άσκηση ενδίκων μέσων κατά διαφόρων αποφάσεων στον Υπουργό Επικρατείας, τα διοικητικά θέματα που αφορούν το προσωπικό των δύο Γενικών Γραμματειών να τα μεταβιβάσει στον ΥΠΕΣΔΑ και ούτω καθεξής.
      Τρίτη παρατήρηση, άρθρο 10, για τη σύσταση της Κεντρικής Επιτροπής Απλούστευσης Διαδικασιών.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε όλα τα Υπουργεία υπάρχουν διευθύνσεις απλούστευσης διαδικασιών. Άνετα θα μπορούσε ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΣΔΑ να συλλέγει προτάσεις, παρατηρήσεις, σχόλια των διευθύνσεων αυτών και να εισηγείται στον Υπουργό του την έκδοση των απαιτούμενων αποφάσεων προς απλούστευση των διαδικασιών. Δεν χρειάζεται αυτή η επιτροπή.
      Άρθρο 11. Με την προβλεπόμενη προϋπόθεση της πειθαρχικής καταδίκης ενός υπαλλήλου προκειμένου ο ζημιωθείς πολίτης να αναζητήσει αστική ευθύνη, περιάγεται ο πολίτης σε δυσμενή θέση. Είναι αυτονόητο αυτό. Διότι ο πολίτης  δεν έχει καμία εμπλοκή ή δυνατότητα παρέμβασης στην κίνηση της πειθαρχικής διαδικασίας. Επομένως εξαρτάται από κάτι με το οποίο αυτός δεν έχει καμία επαφή.
      Το άρθρο 14 προβλέπει τις δύο επιτροπές για την αναθεώρηση του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα και του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Αυτό που έχω να παρακαλέσω είναι ο Υπουργός, έστω και προφορικά, να δώσει ένα χρονοδιάγραμμα περαίωσης των εργασιών των δύο αυτών επιτροπών και να μπορούμε να ελέγχουμε τη συνέπεια λόγων και πράξεων.
      Το ίδιο θα παρακαλούσα και για όλες τις κανονιστικές πράξεις που προβλέπονται στις διάφορες διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού, να λέμε για μία μία ξεχωριστά και όχι συλλήβδην για όλες στο τέλος του χρόνου. Να πει το Υπουργείο για κάθε μία ξεχωριστά πότε εκτιμά ότι θα μπορεί να εκδώσει αυτές τις υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», εξήντα εννιά μαθητές και έξι δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Βασιλικών Ευβοίας. 
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χρήστος Πρωτόπαπας.
      ΧΡΗΣΤΟΣ  ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Όσον αφορά τα γενικότερα θέματα του νομοσχεδίου, η επανίδρυση του κράτους φυσικά δε συντελείται έτσι. Λέμε μεγάλα λόγια καμιά φορά, αλλά φοβάμαι ότι οι πράξεις είναι πολύ κατώτερες, τουλάχιστον όσον αφορά αυτό το νομοσχέδιο, το πρώτο που έφερε η σημερινή Κυβέρνηση. 
      Θέλω όμως να τοποθετηθώ στο άρθρο 2 ειδικά. Ο κ. Παυλόπουλος με την ιδιότητα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας είχε αποκαλέσει -ίσως ορθώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τις προβλέψεις του Συντάγματός μας- το Υπουργείο Τύπου ως αναχρονισμό και είχε πει ότι είμαστε πλέον η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία κρατά ένα τέτοιο Υπουργείο.
      Βεβαίως, το Υπουργείο αυτό πήρε τη μορφή Υπουργείου επί δικών μας κυβερνήσεων παλαιότερα, το 1993. Ίσως όμως τότε ήταν αντικειμενικό, τότε δεν υπήρχε η ανεξάρτητη αρχή που σήμερα εκφράζεται διά του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, έπρεπε δε, λόγω των ραγδαίων αλλαγών οι οποίες συντελούντο τότε στα οπτικοακουστικά μέσα, να υπάρχει μία πλήρης αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, μια προσαρμογή και ένας εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αυτό δικαιολογούσε την αναβάθμιση των τότε Γενικών Γραμματειών, στις οποίες προΐστατο ο Υφυπουργός, εις Υπουργείο Τύπου. 
      Αυτή η πορεία συνετελέσθη όμως. Επί Ευαγγέλου Βενιζέλου και Δημητρίου Ρέππα και με τις τελικές πινελιές που θέσαμε με την τελευταία Κυβέρνηση η δημιουργία αυτού του νέου θεσμικού πλαισίου συνετελέσθη. Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης είναι πλέον ανεξάρτητη αρχή, έχει σταθεί στα πόδια του, λειτουργεί κανονικά, έχει αναλάβει τις ευθύνες του και ελπίζω πολύ σύντομα να μπορέσει να δώσει και τις τηλεοπτικές άδειες. Θα είναι μία μεγάλη τομή, η οποία θα συντελεστεί στον τομέα αυτό, πλήρως ανεξάρτητα, με τις δικές του αποφάσεις και με την προκήρυξη και περαίωση διαγωνισμού, τον οποίο το ίδιο διεξάγει.
      Έχουμε λοιπόν μία τελείως διαφορετική εικόνα, όπως και μία τελείως διαφορετική εικόνα έχουμε και γύρω από τα Γραφεία Τύπου Εξωτερικού. Με νόμο που ψήφισε η Βουλή υπάρχει πλέον οργανισμός, υπάρχει ένας πλήρης κανονισμός για τη λειτουργία των Γραφείων Τύπου Εξωτερικού, ο οποίος έχει συμβάλει τόσο στην αξιοκρατία και στη διαφάνεια στη λειτουργία τους όσο και στην αναβάθμιση των υπηρετούντων υπαλλήλων. Επομένως περαιώθη το θεσμικό πλαίσιο και έπαυε πράγματι να υπάρχει η αναγκαιότητα της ύπαρξης Υπουργείου Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
      Περιμέναμε, λοιπόν, από τη στιγμή που υπήρχε και αυτή η εξαγγελία από την παρούσα Κυβέρνηση και ειδικά από τον σημερινό Υπουργό, τον κ. Παυλόπουλο, με την ιδιότητα τότε του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, σε ένα από τα πρώτα νομοσχέδια να υπάρχει και η τυπική πράξη της κατάργησης του Υπουργείου Τύπου. Και θα πω και με ποιον τρόπο θα μπορούσε να γίνει στη συνέχεια. Αντ’ αυτού βλέπουμε ότι το Υπουργείο Τύπου και ζει και βασιλεύει. 
      Εγώ, ο οποίος είχα την –αν θέλετε- εντύπωση ότι θα είμαι ο τελευταίος Υπουργός Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ο οποίος πέρασε από τη χώρα, διαπιστώνω -μετά λύπης μου βεβαίως- ότι αντικαθίσταμαι από τον Πρωθυπουργό της χώρας και εκτιμώ -κατ’ εξουσιοδότηση- μετά από τον Υπουργό Επικρατείας τον κ. Θεόδωρο Ρουσόπουλο. Αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. 
      Δεν καταργείται το Υπουργείο Τύπου, κύριε Υπουργέ.  Το Υπουργείο Τύπου διατηρείται πλήρως. Ας μην κοροϊδευόμαστε και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε. Ποιος είναι ο λόγος που δεν το καταργείτε; Τι φοβάστε; Ρουσφέτια στους υπαλλήλους γίνονται; Μα, δε χάνουν την ιδιότητά τους. Θα πήγαιναν κάπου αλλού, σε μια δημόσια υπηρεσία. Δεν επρόκειτο να θιγεί κανένας. Δεν υπήρχε κανένα εργασιακό πρόβλημα. Τι μας εμποδίζει να καταργήσουμε το Υπουργείο Τύπου; Μήπως το ότι μας αρέσει να υπάρχουν υπηρεσίες οι οποίες κανονικώς δεν έπρεπε να υπάρχουν και των οποίων στόχος ήταν -αλλά τότε δεν υπήρχε η ανεξάρτητη αρχή- να ασκούν τον έλεγχο της νομιμότητας και να παρεμβαίνουν στη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης;
      Αυτός είναι ο στόχος μας; Μήπως πρέπει κάποιος να θυμίσει ότι υπάρχει ανεξάρτητη αρχή και ότι αυτές οι υπηρεσίες και αυτή η λειτουργία έχει καταστεί πλέον βαθύς αναχρονισμός και παρελθόν; Κάποιος μπορεί να πει, γιατί δεν προλάβατε να το καταργήσετε; Διότι θέλαμε να κλείσουμε το θεσμικό μας πλαίσιο και διότι θέλαμε να ολοκληρώσουμε το θεσμικό πλαίσιο που θα επέτρεπε τη λειτουργία των διαγωνισμών. Αυτό εγένετο. Ουδείς επικαλείται αυτήν τη στιγμή θεσμικό κενό. Αλλά και αν επικαλεστεί, έχει όλη τη δυνατότητα να φέρει ένα νόμο και να τροποποιήσει κάποιον δικό μας.
      Ποιος είναι, λοιπόν, ο λόγος να ζει και να βασιλεύει αυτό το Υπουργείο; Διότι με το να κρατήσουμε τις δύο Γενικές Γραμματείες και να αλλάξουμε απλώς όνομα –και αυτό είναι και λίγο ειρωνικό- σε μία απ’ αυτές, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι κατά τον τρανότερο τρόπο να πιστοποιήσουμε την αδυναμία μας να πάρουμε αποφάσεις, την αδυναμία μας να κάνουμε τομές, κύριε Υπουργέ, κι εννοώ τη δική σας. Και, βεβαίως, παραμένει τώρα ο κύριος Πρωθυπουργός ως Υπουργός Τύπου, ο οποίος φαντάζομαι ότι θα σπεύσει να υπογράψει εξουσιοδοτική πράξη για τον κ. Ρουσόπουλο. 
      Λοιπόν, μία ακόμη ένδειξη κυβερνητικής ανεπάρκειας, μία ακόμα ένδειξη ατολμίας, αδυναμίας να προχωρήσει σε τομές και μεταρρυθμίσεις. Και αυτό για να μη στενοχωρήσουμε κανέναν. Μην τυχόν και σπάσει κανένα αυγό, μην τυχόν και αλλάξει τίποτα. Ναι, αλλά έτσι δεν μπορεί να προχωρήσει αυτή η χώρα. Και σε ορισμένα ζητήματα που γνωρίζετε πολύ καλά ότι θα μπορούσατε να είχατε και συναίνεση. Θα μπορούσαμε κι εμείς να είχαμε σταθεί κοντά σας και να ψηφίσουμε την αλλαγή η οποία θα γινόταν. Δεν είναι κακό αυτό. 
      Τα Γραφεία Τύπου του εξωτερικού είναι πλέον έτοιμα, έχουν το δικό τους οργανισμό, σύγχρονο οργανισμό, τον οποίο και χωρίς ιδιαίτερες αντιρρήσεις ψήφισε η Βουλή σε ειδικό νομοσχέδιο. Θα μπορούσαν να πάνε ολοκληρωμένα στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπως και τότε νομίζω από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου είχε προταθεί κι εμείς δεν το είχαμε αρνηθεί. Ήταν μέσα σε ένα πλαίσιο συζήτησης το οποίο διεξήγετο. 
      Η δε άλλη Γραμματεία θα μπορούσε να χωριστεί στα δύο. Ένα κομμάτι της, το δημοσιογραφικό, να βοηθά τον κύριο Κυβερνητικό Εκπρόσωπο στο έργο του. Κι έχει ανθρώπους που μπορούν πράγματι –και είναι καλοί υπάλληλοι και καλοί δημοσιογράφοι- να συμβάλουν σ’ αυτό. Και ένα άλλο κομμάτι, όπως συμβαίνει σε όλες πια τις ευρωπαϊκές χώρες, να είναι το κομμάτι που ασχολείται με τα οπτικοακουστικά και να ενταχθεί ως Γενική Γραμματεία στον ευρύτερο χώρο του Υπουργείου Πολιτισμού. Αυτό συμβαίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 
      Αν θέλουμε, κύριε Υπουργέ, να λειτουργήσουμε με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό θα πρέπει να κάνουμε. Γνωρίζετε ότι, όταν είχατε πει ότι θα καταργήσετε το Υπουργείο, δεν είχαμε διαφωνήσει μαζί σας. Κι είχα πει σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι μπορεί κι εγώ προσωπικά να έχω ανάλογες απόψεις. Τώρα που ήρθε η ώρα να δείξετε αν έχετε τη δυνατότητα να κάνετε τις τομές, αποδεικνύεται ότι δεν μπορείτε. Κι απορώ γιατί. Ε, τουλάχιστον μη μας κοροϊδεύετε. Ας μην το φέρνατε καθόλου. Όχι το καταργώ και το κάνω δύο Γραμματείες και βάζω Υπουργό τον Πρωθυπουργό και κατ’ εξουσιοδότηση τον Υπουργό Επικρατείας.
      Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα στερούν τη σοβαρότητα απ’ αυτό το νομοσχέδιο. Λυπούμαι πραγματικά που το λέω αυτό. Περιμένω τουλάχιστον σ’ αυτό το θέμα να υπάρξει διόρθωση. Εμείς είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, αν χρειάζεται να γίνει μία σωστή τομή, μια σωστή αλλαγή προς το καλό και της χώρας μας και όλων. 
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι πραγματικά μερικές φορές να απορεί κανείς με την έλλειψη κατανόησης πολύ σαφών διατάξεων αλλά και με την έλλειψη μνήμης που διακρίνει ορισμένους σ’ αυτήν την Αίθουσα. 
      Σ’ ό,τι αφορά την κατάργηση του Υπουργείου Τύπου, θα μου επιτρέψετε να πω τι συνέβη σε δύο άλλες περιπτώσεις με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Τάχατες κατήργησαν, παραδείγματος χάρη, τα δύο Υπουργεία Εσωτερικών και Προεδρίας και έφτιαξαν το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, για να μειωθεί ο όγκος του κράτους. Ή κατήργησαν το Υπουργείο Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας και το Υπουργείο Εμπορίου, τα συνέπτυξαν και έφτιαξαν ένα Υπουργείο. 
      Εκεί, λοιπόν, πρέπει να δείτε, κύριοι συνάδελφοι, και ιδίως όσοι από σας για πρώτη φορά έρχεσθε σ’ αυτήν την Αίθουσα, ότι ούτε οι οργανισμοί των Υπουργείων για την ενοποίηση των σχετικών υπηρεσιών όλα αυτά τα χρόνια που κυβερνά το ΠΑΣΟΚ δεν βγήκαν. Υποτίθεται ότι ενοποιούσαν για να γίνει λιγότερος ο όγκος του κράτους. Φυσικά δεν έγινε απολύτως τίποτα.
      Και κατηγορούν την Κυβέρνηση. Για ποιο λόγο; Διότι καταργεί το Υπουργείο Τύπου και η κατάργηση είναι και συμβολική και ουσιαστική. Και ξανατονίζω, για να το θυμούνται, ότι όταν φτιάχτηκε το Υπουργείο Τύπου -και είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα η οποία έκανε Υπουργείο Τύπου- φτιάχτηκε για συγκεκριμένους στόχους.
      Δεν είναι τυχαίο ότι φτιάχτηκε όταν δεν είχαμε επί Δημοκρατίας ποτέ Υπουργείο Τύπου. Όμως αυτές τις υπηρεσίες που πάνε τώρα στον Πρωθυπουργό και που θα υπάρξει αναμόρφωσή τους μέσα από τον οργανισμό που θα εκδοθεί, τις είχαμε προηγουμένως, αλλά δεν είχαμε Υπουργείο Τύπου. Το ερώτημα είναι απλό προς εκείνους που κατηγορούν τώρα εμάς: Αφού τις είχαμε αυτές τις υπηρεσίες τις οποίες και διατηρούμε, γιατί είναι απαραίτητες, εκείνοι γιατί έφτιαξαν χωριστό Υπουργείο Τύπου; Τι επεδίωκαν; Επεδίωκαν εκείνο που καταργείται τώρα. Γιατί, ξεχνούν πως όταν θεσμικά δημιουργείς Υπουργείο, όταν θεσμικά βάζεις ειδικό άνθρωπο να ασχολείται με αυτά τα πράγματα, στην ουσία φτιάχνεις έναν Υπουργό προπαγάνδας.
      Ξέρουμε καλά πώς λειτούργησε αυτός ο θεσμός όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ποιες ήταν οι σχέσεις του Υπουργού με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Όταν θελήσαμε να φτιάξουμε μια ανεξάρτητη διοικητική αρχή οδηγήθηκαν τρεις πρόεδροι σε παραίτηση μέσα από τις διαμάχες που είχαν με τον εκάστοτε Υπουργό και τις οποίες ζήσαμε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, μέσα από συγκεκριμένες ομολογίες προέδρων του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Ε, λοιπόν, αυτό καταργούμε! Τη νοοτροπία και τα μέσα με τα οποία ήταν δυνατόν ένας Υπουργός να επιχειρεί παρεμβάσεις και στην ενημέρωση και στη λειτουργία της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, που λέγεται Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.
      Ξέρω καλά ότι και τότε μέσα στο κυβερνών κόμμα υπήρχε διάσταση απόψεων. Να μην αναγκαστώ να αναφέρω όνομα. Κάποιοι ήθελαν να καταργηθεί και κάποιοι δεν ήθελαν, γιατί εάν καταργείτο θα έπαυαν να είναι Υπουργοί. Τώρα μας κατηγορούν γι’ αυτό που και εκείνοι σχεδίαζαν να κάνουν, αλλά δεν είχαν την πολιτική βούληση να το πράξουν. Την απάντηση θα τη δουν στην πορεία. Γιατί μέσα από τις εξουσιοδοτικές διατάξεις θα προκύψει και η απλούστευση όλου του οικοδομήματος, δεδομένου πώς όταν καταργείς ένα Υπουργείο πρέπει να λαμβάνεις πρόνοια για το τι θα γίνουν οι άνθρωποι που εργάζονται τόσα χρόνια. Διότι οι μεταβολές αυτές προϋποθέτουν πρόνοια γι’ αυτούς τους ανθρώπους, εκτός αν οι κύριοι από την πλευρά της Μείζονος Αντιπολίτευσης θα ήθελαν να καταργηθούν και οι υπηρεσίες και να πάνε οι άνθρωποι στα σπίτια τους. Εμείς δεν έχουμε αυτήν τη νοοτροπία. Είναι υπάλληλοι, οι οποίοι πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται, γιατί δεν οφείλουν τίποτα στο γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι παλινωδίες από ανθρώπους που κυβέρνησαν τόσα χρόνια τον Τόπο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ο κύριος Υπουργός δεν άκουσε καθόλου την τοποθέτησή μου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, διαβάζοντας το νομοσχέδιο το οποίο καταθέσατε στη Βουλή δεν μπορώ να μην πω ότι εσείς ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας πολλές φορές όταν κατατίθεντο νομοσχέδια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λέγατε ότι πρόκειται για νομοσχέδια χωρίς αρχή, ότι πρόκειται για συνονθύλευμα διατάξεων, ότι πρόκειται για νομοσχέδια «φρουτιέρες» κατά το ρωμαϊκό δίκαιο. Αυτό δεν είναι κακό κατ’ ανάγκη, δηλαδή να υπάρχουν τέτοια νομοσχέδια χωρίς αρχή, διότι η ίδια η ζωή δημιουργεί προβλήματα, τα οποία πρέπει να λυθούν νομοθετικά. Άρα μπορούν να έλθουν διατάξεις άσχετες μεταξύ τους σε ένα νομοσχέδιο, αλλά αναγκαίες γιατί πρέπει να λύσουν κάποια προβλήματα. Ακόμη η εφαρμογή των νόμων πολλές φορές στην πράξη δεν αποδίδει τα αναμενόμενα και γι’ αυτό πρέπει να τροποποιηθούν. Άρα υπάρχουν τέτοια νομοσχέδια «φρουτιέρες» όπως τα αποκαλούσατε, κύριε Παυλόπουλε.
      Δεν μπορώ, όμως, να μην επισημάνω ότι το πρώτο νομοσχέδιο το οποίο φέρνετε είναι νομοσχέδιο «φρουτιέρα». Τα περιέχει όλα και από λίγο. Και μάλιστα έχει ένα βαρύγδουπο τίτλο για αναδόμηση και επανίδρυση του κράτους. Μετά τα μαζέψατε λίγο και είπατε ότι πρόκειται για την αρχή της επανίδρυσης του κράτους. Ήρθε και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, ο κ. Πολύδωρας, και είπε ότι κατεβάζετε τον πήχυ, ότι πρόκειται για μικρότερου ενδιαφέροντος νομοσχέδιο και ότι θα ακολουθήσουν και άλλα για την επανίδρυση του κράτους.
      Όμως, κύριοι συνάδελφοι, οι περισσότερες διατάξεις του νομοσχεδίου είναι κανονιστικού χαρακτήρα και, όπως και ο εισηγητής μας κ. Σαλαγιάννης καθώς και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος κ. Καστανίδης είπαν, πολλές απ’ αυτές θα τις ψηφίσουμε. 
      Όμως θέλω να υπενθυμίσω για την ιστορία ότι:
      Πρώτον για την απλούστευση των διαδικασιών της Δημόσιας Διοίκησης ήδη από το 1999 στο Υπουργείο Εσωτερικών λειτουργεί μια τέτοια υπηρεσία. Με το ν. 2880/01, το πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ήδη συστήνονται τέτοιες υπηρεσίες στα Υπουργεία, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, αλλά και στους οργανισμούς.
      Δεύτερον, για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας. Ήδη με το ν. 3130/03 έχει συσταθεί η κεντρική υπηρεσία της κωδικοποίησης. Στο θέμα αυτό είναι βελτιωτικό το νομοσχέδιο, όμως είναι ένα βήμα που είναι συνέχεια κάποιων άλλων βημάτων που έχουν γίνει για τη Δημόσια Διοίκηση από πλευράς κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ.
      Τρίτον, για την υποχρέωση της Δημόσιας Διοίκησης για εξυπηρέτηση του πολίτη στην Αναθεώρηση του Συντάγματος στο άρθρο 10 είναι υποχρεωμένη η πολιτεία μέσα σε εξήντα μέρες να τον εξυπηρετήσει. Αυτό στο άρθρο 10 του Συντάγματος. Ήδη από το 1998 λειτουργούν επιτροπές αποζημίωσης για ολιγωρία της διοίκησης στο Υπουργείο Εσωτερικών.
      Επειδή άκουσα τον εισηγητή της Πλειοψηφίας κ. Ζώη να επανέρχεται στην τοποθέτησή του επί των άρθρων για την επανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, θέλω να πω ότι δε θα πρέπει η αναδόμηση του κράτους να βασίζεται στη δημιουργία Υπουργείων και μάλιστα, όταν είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που θα έχουμε Υπουργείο Τουρισμού. Μάλιστα δεν μπορεί να ψέγει τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που κατήργησαν το Υπουργείο αυτό, γιατί ο τουρισμός ως δράση είναι οριζόντιος και τέμνει και τον πολιτισμό και τη χωροταξία και το περιβάλλον, την οικονομία, τη ναυτιλία, την ανάπτυξη και, αν θέλετε, και τη γεωργία.
      Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει ένα διυπουργικό όργανο που να επιβλέπει τον τουρισμό και όχι να δημιουργούμε Υπουργείο Τουρισμού. Θέλω να ξέρω, θα εκχωρήσουν αρμοδιότητες τα άλλα Υπουργεία ως προς το θέμα της χωροθέτησης στο Υπουργείο Τουρισμού; Θα έλθει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και θα εκχωρήσει τη χωροθέτηση των τουριστικών εγκαταστάσεων στο Υπουργείο Τουρισμού; Θα δοθούν τέτοιες αρμοδιότητες;
      Επιτέλους, μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα ας συμφωνήσουμε για κάτι. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε τον πολίτη, ας μην προχωράμε σε πομπώδεις τίτλους όπως περί επανίδρυσης του κράτους. Και η μεν επανίδρυση για σας είναι η ίδρυση του Υπουργείου Τουρισμού και για μας θα είναι με την επανίδρυση του Υπουργείου Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
      Πρέπει να υπάρξει ένα σχήμα ολιγομελές και θα πρέπει να είσθε ακόλουθοι και όχι ανακόλουθοι, υπουργικό σχήμα που να απαρτίζεται το πολύ από έντεκα Υπουργεία. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να σας πω ποια Υπουργεία κατά την άποψή μου πρέπει να καταργηθούν.
      Έρχομαι σε κάποιες παρατηρήσεις επί των άρθρων. Στο άρθρο 6, θα έλεγα ότι στην παράγραφο 1 είναι θολό το τοπίο, ότι σε πενήντα μέρες θα μπορούν οι πολίτες να λύνουν τις υποθέσεις τους, γιατί αυτό που βάζετε για τη συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών και στοιχείων και πιστοποιητικών αφήνει ανοιχτό το θέμα.
      Θα έλεγα, λοιπόν, να διαγραφεί από την παράγραφο 1 η φράση «η συγκέντρωση του συνόλου των απαιτούμενων δικαιολογητικών, πιστοποιητικών και στοιχείων». 
      Επίσης, στο άρθρο 12 δεν μπορώ να καταλάβω στην παράγραφο 3 πώς ο Συνήγορος του Πολίτη μπορεί να κάνει υποδείξεις προσλήψεων. Υπάρχει άλλη Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή για το θέμα των προσλήψεων που είναι το ΑΣΕΠ. Επομένως θεωρώ ότι είναι λάθος να μπορεί ο Συνήγορος του Πολίτη βάσει αυτής της παραγράφου να κάνει και προεπιλογή για προσλήψεις.
      Έρχομαι τώρα στο άρθρο 9 «Περιορισμός συναρμοδιοτήτων μεταξύ των Υπουργείων». Δείτε, λοιπόν, πώς στο σημείο αυτό αφήνουμε πάλι ανοιχτό το θέμα. Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει: «…μπορεί να περιορίζονται…οι συναρμοδιότητες μεταξύ των Υπουργείων». Γιατί, κύριε Παυλόπουλε, δεν αφαιρείτε τη φράση «μπορεί να περιορίζονται» και δε λέτε κατευθείαν ότι καταργούνται οι συναρμοδιότητες; Μόνο έτσι θα χτυπήσουμε τη γραφειοκρατία, βάζοντας δηλαδή τη φράση «καταργούνται οι συναρμοδιότητες» τις οποίες θα μπορούσατε και να απαριθμήσετε λέγοντας μία, δύο, τρεις συναρμοδιότητες υπάρχουν στα διάφορα Υπουργεία, αυτές τις καταργούμε και ασκούνται από το τάδε Υπουργείο. Γιατί «δύναται»;
      Στο άρθρο 6 και όσον αφορά το θέμα της τηλεδιάσκεψης, θα έλεγα ότι εκεί πάσχει νομικά το θέμα. Στο θέμα της τηλεδιάσκεψης, κύριε Υπουργέ, έχουμε ένα πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να δείτε.
      Θα κλείσω με δύο πολιτικές παρατηρήσεις. Η πρώτη πολιτική παρατήρηση αφορά την προσπάθειά μας να χτυπήσουμε τη γραφειοκρατία. Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι όταν ψηφίσουμε το νόμο, δεν έρχεται αμέσως σε εφαρμογή από τη Δημόσια Διοίκηση. Πρέπει να βγει πρώτα η ερμηνευτική εγκύκλιος. Πάει, λοιπόν, ο πολίτης στην υπηρεσία λέγοντας ότι ψηφίστηκε ο τάδε νόμος και συναντάει την άρνηση του υπαλλήλου προς εξυπηρέτηση, διότι δεν έχει εκδοθεί η ερμηνευτική εγκύκλιος. Αν θέλετε να κάνετε τομή σ’ αυτό το θέμα, θα σας έλεγα να προχωρήσετε και να πείτε ότι μετά την ψήφιση του οποιουδήποτε νόμου οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι εκδίδονται σε δέκα μέρες. Αυτό θα αποτελούσε μία πραγματική τομή.
      Η δεύτερη πολιτική μου παρατήρηση αφορά την αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης. Εάν, λοιπόν, ενδιαφερόμαστε πραγματικά για την αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης ως εργαλείο εξυπηρέτησης του πολίτη, θα σας έλεγα ότι η πληροφορική μας δίνει αυτήν τη δυνατότητα, διότι έχει δύο σημαντικές ιδιότητες. Η πρώτη είναι ότι αντικειμενικοποιεί τα στοιχεία και τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να χάνεται το προνόμιο του ρουσφετιού ανάμεσα στους συνδιαλλασσομένους, υπάλληλο και πολίτη, ενώ εάν υπάρξει κάτι τέτοιο αυτομάτως καταγράφεται διά της ηλεκτρονικής επιστήμης. Η δεύτερη ιδιότητα είναι η ταχύτητα επεξεργασίας που μας δίνει η πληροφορική. Η τεχνολογία, λοιπόν, μας δίνει αποτελεσματικότητα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει να την προωθήσουμε για μια ανώδυνη επανίδρυση του κράτους, γιατί η επώδυνη επανίδρυση του κράτους θα γίνει με διωγμούς.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Λάμπρος Παπαδήμας.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κύριε Υπουργέ, προεκλογικά και για πολλούς μήνες είχατε σαν παντιέρα της παράταξής σας αυτήν την περιβόητη επανίδρυση του κράτους. Βέβαια, επανιδρύεται κάτι όταν έχει καταργηθεί ή όταν έχει διαλυθεί, και εγώ ομολογώ ότι θα ήσασταν απόλυτα συνεπής στη στάση που είχατε τηρήσει σαν παράταξη όλα αυτά τα χρόνια μέσα στη Βουλή, αλλά και έξω από τη Βουλή, πάνω στις μεταρρυθμίσεις που έκανε στη Δημόσια Διοίκηση, πάνω στη συγκεκριμένη προσπάθεια που είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ για να επανιδρύσει το κράτος και να φτάσει σ’ αυτό το μοντέλο του κράτους που έχουμε σήμερα.
      Όταν, λοιπόν, εσείς μιλούσατε για επανίδρυση, δικαιολογημένα θα έπρεπε ο καθένας να θεωρήσει ότι θα προσπαθούσατε να τα κατεδαφίσετε όλα αυτά, όπως άλλωστε είχατε τάξει επανειλημμένως μέσα στη Βουλή και όταν ψηφιζόταν ο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» και ο Β΄ βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης και διαχωρίστηκε τότε το κράτος από τη νομαρχία.
      Για το λόγο αυτόν πιστεύω ότι με αυτό το νομοσχέδιο το οποίο φέρατε σήμερα στη Βουλή -και πραγματικά ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια αυτό που είπε ένας συνάδελφος «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»- εσείς ικανοποιείτε τη δική μας παράταξη γιατί δεν θίγετε τίποτα από όλα αυτά που είχαμε κάνει. Αντίθετα, σ’ αυτό το νομοσχέδιο έχετε συρράψει μία σειρά διατάξεων, τις οποίες εμείς φέραμε στη Βουλή και τις ψήφισε και οι οποίες ισχύουν μέχρι σήμερα και προσπαθήσατε να βάλετε και μία δική σας σφραγίδα επεκτείνοντας ή βελτιώνοντας αυτές τις διατάξεις.
      Εμείς τη στηρίζουμε και πιστεύουμε ότι έτσι πρέπει να είναι η προσπάθεια των κομμάτων όταν διαδέχονται το ένα το άλλο στην κυβέρνηση. Αυτό λοιπόν σε εμάς, όπως είπα, μόνο ικανοποίηση μπορεί να φέρει. Στη δική σας την παράταξη ασφαλώς φέρνει απογοήτευση. Έβλεπα πριν που μιλούσατε με έναν συνάδελφό μας, παλιό Βουλευτή, ο οποίος επανειλημμένως είχε εκφράσει αυτές τις θέσεις που είπα πιο πριν, ότι κάποια στιγμή η Νέα Δημοκρατία  πρέπει να ανασυντάξει, να επανιδρύσει το κράτος. Και είναι πάρα πολλοί στην παράταξη σας που εννοούν ότι πρέπει να γίνουν τέτοιες τομές και ρήξεις.
       Αυτά βέβαια επί της αρχής της ανύπαρκτης του νομοσχεδίου, διότι δεν ανταποκρίνεται ούτε κατά κεραία σε αυτήν τη γενική εξαγγελία σας για επανίδρυση του κράτους.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα  καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
      Στην κατ’ άρθρον συζήτηση εγώ θα ήθελα αποσπασματικά να κάνω κάποιες παρατηρήσεις σε άρθρα που μέχρι στιγμής ίσως δεν έχουν απασχολήσει τόσο την Ολομέλεια με τοποθετήσεις συναδέλφων.
      Στο άρθρο 1 δικαίωμά σας είναι να το φέρετε με νόμο, ενώ μπορούσατε να λύσετε το πρόβλημα αυτό ή με απόφαση του Πρωθυπουργού ή με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Όμως από τη στιγμή που ένας έγκριτος νομικός φέρνετε με νόμο στη Βουλή το σημερινό κυβερνητικό σχήμα, θέλω να ρωτήσω για πολλοστή φορά αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχουμε, κύριε Παυλόπουλε, έναν καινούργιο νόμο από εσάς το Σεπτέμβριο, δηλαδή δεν θα υλοποιήσει ο Πρωθυπουργός αυτήν την εξαγγελία του, ότι θα πάει σε ένα ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα και ότι μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν αυτοί που τον υποχρέωσαν αυτή τη στιγμή να έχει αυτή τη πολυμελή Κυβέρνηση;
      Θα ήθελα στο άρθρο 14 για τη σύσταση των Επιτροπών Κωδίκων να υπάρξει μία δέσμευσή σας, επειδή ξέρω ότι έχει γίνει μία πολύ σοβαρή δουλειά, επίπονη δουλειά από την προηγούμενη επιτροπή του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα, μια συνεργασία με την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων που κράτησε γύρω στον ένα χρόνο. Και πιστεύω ότι, εάν τη δική σας πολιτική, όπως είπατε, θέλετε να την αποτυπώσετε μέσα στον καινούργιο κώδικα, αυτό θα ήταν πολύ εύκολο σε πολύ λίγο χρόνο εφόσον εξηγούσατε και στην ΚΕΔΚΕ ποιες ήταν οι αλλαγές που θέλετε να επιφέρετε, για να μπορέσετε να το κάνετε. Θα περιμέναμε λοιπόν εύλογα από εσάς μία δέσμευση χρονική για το πότε θα προωθηθεί ο νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας στη Βουλή.
      Η τελευταία παρατήρηση που έχω να κάνω είναι στο άρθρο 19 για τις ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών των δήμων. Ξέρετε πολύ καλά ότι η διάταξη την οποία έχετε φέρει είναι διάταξη ενός νομοσχεδίου το οποίο ψήφισε η Βουλή πριν από έξι μήνες. Και εκεί αλλάζετε κάποια πράγματα. Το νομοσχέδιο αυτό έδινε τη δυνατότητα στο δήμο μέσα σε ένα εξάμηνο να προσφύγει με αίτησή του στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να προχωρήσει στη ρύθμιση των οφειλών με δάνειο το οποίο θα σύναπτε με το Ταμείο Παρακαταθηκών.
      Εσείς τώρα αυτήν την εξάμηνη προθεσμία ουσιαστικά την κάνετε δεκαεξάμηνη, γιατί τους δίνετε δέκα μήνες από τη στιγμή που θα δημοσιευθεί ο νόμος και επειδή θα δημοσιευθεί περίπου στη λήξη του εξαμήνου, δίνετε για δεκαέξι ουσιαστικά μήνες από τότε που ψηφίστηκε η διάταξη προθεσμία να εκδηλώσει ενδιαφέρον ο δήμος για ρύθμιση. Πέραν αυτού λέτε ότι μπορεί να πάει σε περίοδο χάριτος είκοσι τεσσάρων μηνών.
      Όλα αυτά δεν ξέρω αν έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνουν, ότι οι δήμαρχοι οι σημερινοί θα φθάσουν σε ρυθμίσεις για τις οποίες ούτε ένα τοκοχρεολύσιο δεν θα πληρώσουν οι ίδιοι.
      Θα το πληρώσει ο επόμενος δήμαρχος, γιατί στο τέλος του χρόνου έχουν συμπληρώσει τη διετία και τους δίνετε άλλα δύο χρόνια περίοδο χάριτος. Επομένως από την καινούργια θητεία η όποια δημοτική αρχή θα αρχίσει να ξοφλάει.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτή είναι άποψη του ΠΑΣΟΚ ιστορικά ή δική σας προσωπικά;
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Ξέρετε πολύ καλά ότι όταν φέραμε αυτήν τη ρύθμιση, υπήρξε μια πάρα πολύ σκληρή συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Επομένως είναι άποψη του ΠΑΣΟΚ.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Βεβαίως είναι άποψη του ΠΑΣΟΚ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το λαμβάνω πολύ σοβαρά υπόψη μου.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Είναι άποψη του ΠΑΣΟΚ, όταν το ΠΑΣΟΚ έφερε το νομοσχέδιο στη Βουλή και η Βουλή ψήφισε το νομοσχέδιο. Τότε ξέρετε πολύ καλά ότι και εσείς είχατε κάνει κριτική και λέγατε γιατί δε επεκτείνετε, δεν αυξάνετε, γιατί δεν πάτε και σε δημοτικές επιχειρήσεις, γιατί δεν ρίχνετε πιο κάτω το πλαφόν που είχαμε βάλει, για να μπορέσει να προσφύγει στο Ταμείο Παρακαταθηκών ένας δήμος. Είχαμε πει το σύνολο των οφειλών του να είναι τουλάχιστον το 10%-20% των ετήσιων εσόδων του. Αυτά, λοιπόν, ζητούσατε να πέσουν και εδώ μέσα τα τροποποιείτε και τα ρίχνετε. Ξέρετε τι κάνετε μ’ αυτό;
      Όλοι οι δήμοι δεν είναι χρεωμένοι ή υπερχρεωμένοι. Ξέρετε ότι οι δήμοι παίρνουν τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, όχι όπως αποφασίζει η κεντρική εξουσία να τους διανείμει, αλλά όπως η ΚΕΔΚΕ εισηγείται να διανεμηθούν. Η ΚΕΔΚΕ ομόφωνα εισηγείται να γίνεται αυτή η κατανομή και ποτέ δεν έχει καταστρατηγηθεί από την κεντρική εξουσία αυτό. Επομένως οι μισοί δήμοι είναι χρεωμένοι και οι άλλοι μισοί είναι σωστοί, δηλαδή δεν έχουν χρέη και μάλιστα έχουν περίσσευμα. Βλέπω τον κ. Τζίμα -έναν πραγματικά αξιολογότατο δήμαρχο- ο οποίος έφθασε να υποκαθιστά το κράτος σε κοινωνική πολιτική, να έχει λεφτά, για να δίνει και να καλύπτει μισθώματα ενοικίων σε δημότες του.
      Ξέρετε τι κάνετε εσείς τώρα μ’ αυτό; Παρακινείτε όλους τους δημάρχους να γίνουν «μπαταξήδες». Παρακινείτε όλους τους δημάρχους να είναι σπάταλοι, διότι θα ξέρουν ότι στην επόμενη θητεία τους -αν εσείς εξαντλήσετε την τετραετία, θα είστε εσείς Κυβέρνηση- θα σας έρθουν υπερχρεωμένοι ξανά οι καινούργιοι δήμαρχοι και θα σας ζητήσουν να επαναλάβετε αυτήν τη διάταξη που έχετε εδώ. Δεν σημαίνει ότι είναι καλός Υπουργός εκείνος ο Υπουργός ο οποίος υποκύπτει σε οποιαδήποτε πίεση του γίνει από το φορέα τον οποίο υποτίθεται ότι εξυπηρετεί.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μια παρέμβαση θα ήθελα να κάνω. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Πρώτα-πρώτα, θα ήθελα να καταγραφεί στα Πρακτικά ότι η ρύθμιση αυτή καταψηφίζεται από το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ και δεν είναι προσωπική άποψη του κ. Παπαδήμα. 
      Δεύτερον, για ποιο λόγο φέρνουμε τη ρύθμιση αυτή; Γιατί εάν κατάντησαν οι δήμοι εδώ που κατάντησαν, δεν οφείλεται σ’ αυτό που υπονοούσε ο κ. Παπαδήμας προηγουμένως, δηλαδή στην κακή πολιτική των δημάρχων αλλά στην πολιτική των προηγούμενων Κυβερνήσεων, που μετέθεταν αρμοδιότητες χωρίς να δίνουν τους πόρους. Τούτο ανάγκασε δημάρχους, προκειμένου να επιβιώσουν οι δήμοι, να φθάσουν σε σημείο υπερβολικού δανεισμού.
      Τι προτείνει, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ;
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Οι μισοί δήμοι έφθασαν…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Υπάρχουν βεβαίως και δήμοι που τα κατάφεραν. Έτσι οι δήμοι αυτοί έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες. Όταν, όμως, ξέρετε πολύ καλά εσείς, ως Κυβέρνηση, πού καταντήσατε το ΕΠΤΑ -το Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης- πώς εγκαταλείψατε τους καποδιστριακούς δήμους, που εσείς δημιουργήσατε, χωρίς πόρους, ενώ τους φορτώσατε τις αρμοδιότητες που τους φορτώσατε, για να δείξετε δήθεν ότι ενισχύετε τους δήμους, από εκεί και πέρα μη ζητάτε εμείς, ως Κυβέρνηση, να εγκαταλείψουμε τους δήμους αυτούς στην τύχη τους.
      Η ρύθμιση την οποία κάνουμε, είναι για να επιτρέψουμε στους δήμους να λειτουργήσουν. Το ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ –ιδίως όσοι είστε από επαρχία- ότι υπάρχουν δήμοι που είναι έτοιμοι να κλείσουν, εάν δεν υπάρξουν αυτές οι ρυθμίσεις και που σέρνουν πίσω τις αμαρτίες οι οποίες οφείλονται περισσότερο στην κυβερνητική αβελτηρία και όχι σε δικούς τους, αν θέλετε, προβληματισμούς ή σε δικές τους πράξεις ή παραλείψεις. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε, για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι δήμοι και να ξεκινήσουν μια νέα αρχή μέσα από έναν κώδικα ο οποίος θα δημιουργηθεί και θα ψηφισθεί.
      Το συμφωνήσαμε και με την ΚΕΔΚΕ, ότι χρειαζόταν ένα χρονικό διάστημα για να προσαρμοσθεί ο κώδικας αυτός στις τομές που πρέπει να γίνουν, με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα -για το οποίο με ρωτούσε προηγουμένως ο κ. Γείτονας ποιο είναι- της Νέας Δημοκρατίας. Το συμφώνησε η ΚΕΔΚΕ και γι’ αυτόν το λόγο είπαμε ότι πρέπει να συσταθεί η επιτροπή, ώστε να βελτιώσει το σχέδιο που υπάρχει.
      Και τότε λαμβάνεται πρόνοια, για να μη συμβούν αυτά τα πράγματα και για τους δήμους και για τις δημοτικές επιχειρήσεις, όπως επίσης δημοσιεύεται σε σύντομο χρονικό διάστημα και το διάταγμα που αφορά την οικονομική διαχείριση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεδομένου ότι άλλη μια παλιά αμαρτία -λόγω της οποίας υπάρχει η σημερινή κατάσταση- είναι ότι αφήσατε τόσα χρόνια τους δήμους χωρίς να υπάρχει το αναγκαίο λογιστικό σύστημα για τη διαφάνεια της διαχείρισής τους και χωρίς να τους έχετε δώσει τα κατάλληλα πρόσωπα, που θα μπορούσαν να κάνουν ακριβώς τη λογιστική δουλειά γι’ αυτό το πράγμα.
      Και η πρώτη δουλειά που έκανα στο Υπουργείο, ήταν να προωθήσω αμέσως το σχετικό διάταγμα και στο Ελεγκτικό Συνέδριο, για να είναι έτοιμο και να φύγει την επόμενη εβδομάδα προς επεξεργασία στο Συμβούλιο Επικρατείας.
      Αυτή είναι η φιλοσοφία αυτής της διάταξης. Αν εσείς πιστεύετε ότι πρέπει να αφήσουμε τους δήμους να κλείσουν, για να επιβεβαιώσετε την προηγούμενη πολιτική σας και μετά να χύνετε εδώ κροκοδείλια δάκρυα, ότι κλείνουν οι δήμοι λόγω της κακής πολιτικής της Κυβέρνησης, τα τερτίπια αυτά, τα πολιτικάντικα και μικροκομματικά τα μάθαμε.
      Χαίρομαι, όμως, γιατί θα γνωρίζουν οι δήμοι, οι κοινότητες, γενικότερα οι δημοτικές επιχειρήσεις ποια υπήρξε -σε μια κρίσιμη στιγμή για τους δήμους και σε μια τέτοια διάταξη, που εξήγησα τι αφορά- η συνολική στάση του ΠΑΣΟΚ μέσα σ΄ αυτήν την Αίθουσα απέναντι στο πάλαι ποτέ, για το ΠΑΣΟΚ, «κύτταρο» ή «βάθρο της δημοκρατίας».
      Φαίνεται ότι αυτό που ήταν κάποτε κύτταρο και βάθρο της δημοκρατίας, σήμερα για σας δεν εκφράζει απολύτως τίποτε, αφού αυτή είναι η συλλογιστική, με βάση την οποία καταψηφίζετε τη διάταξη που εμείς φέρνουμε και η οποία ισχύει για όλους ανεξαιρέτως τους δήμους. Γιατί για μας η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει ούτε χρώμα ούτε κομματική ταυτότητα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», τριάντα τέσσερις φοιτητές και ένας συνοδός - καθηγητής από το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
      Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Μαργαρίτης Τζίμας.
      ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είμαι νέος στη Βουλή, αλλά παλαιός στην πολιτική και ήμουν ένας από τους αποδέκτες της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης στο χώρο της Αυτοδιοίκησης αρκετά χρόνια.
      Θα υποστηρίξω δύο άρθρα του νομοσχεδίου, τα άρθρα 14 και 19, όχι με δικά μου λόγια, αλλά με τα λόγια της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας, που είναι αποτυπωμένα σ’ ένα υπόμνημα, το οποίο κατέθεσε στο νέο Υπουργό Εσωτερικών πριν από ενάμιση μήνα. Αυτό το υπόμνημα είναι αποτέλεσμα ομόφωνης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΚΕ. Σημειωτέον ότι στην ΚΕΔΚΕ, Πρόεδρος είναι σημαίνον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που συμμετέχει στο Εκτελεστικό του Γραφείο.
      Γιατί το άρθρο 14 προβλέπει τη σύσταση επιτροπών κωδίκων για τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και τον Υπαλληλικό Κώδικα; Λέει, λοιπόν, το υπόμνημα της ΚΕΔΚΕ, που παρεδόθη στο νέο Υπουργό Εσωτερικών, ότι ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων μπορεί άμεσα να ετοιμαστεί έχοντας σαν βάση το σχέδιο νόμου της προηγούμενης κυβέρνησης.
      Πράγματι έγινε μια ευρύτατη κουβέντα με την προηγούμενη κυβέρνηση και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΚΕ, συμπυκνώθηκαν οι απόψεις των φορέων, αλλά εκείνος ο Κώδικας είχε ένα μειονέκτημα, κύριε Πρόεδρε. Στηριζόταν στη δεδομένη διοικητική δομή της χώρας. Από την κουβέντα που γίνεται στην Αίθουσα αυτή, αλλά και από τις επιτροπές, διαπιστώθηκε η ανάγκη να προχωρήσουμε σε νέα διοικητική δομή στην Ελλάδα και φυσικά σε νέα μεταρρύθμιση.
      Επομένως αποτελεί αναγκαιότητα να συνταχθεί ένας καινούργιος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, ο οποίος θα στηρίζεται σε ένα νέο μοντέλο. Γιατί συνεχίζει η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων στο υπόμνημα, λέγοντας: «Το σχέδιο του Κώδικα με την προηγούμενη κυβέρνηση απέχει πολύ από τις προσδοκίες της Αυτοδιοίκησης, αφού απαντά μόνο στη σημερινή πραγματικότητα».
      Έρχεται, λοιπόν, ο Υπουργός και λέει ότι αφού ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων απέχει από τις προσδοκίες της Αυτοδιοίκησης, αυτό το θεωρούμε σαν μια βάση και εντάσσουμε τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας στο νέο σχέδιο.
      Γιατί; Διότι στο νέο Κώδικα δεν μπορούμε, κύριε Πρόεδρε, να αφήσουμε έξω το εκλογικό σύστημα, τη νέα μορφή του «Καποδίστρια». Δεν μπορεί στο νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων να συνεχίσει να είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση προσκολλημένη στην κεντρική εξουσία και οικονομικά και διοικητικά. Θα πρέπει να προβλεφθεί -και το ξέρει πολύ καλά και ο κ. Παπαδήμας που διετέλεσε χρόνια Υπουργός- να δοθεί με το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων η δυνατότητα φορολογικής εξουσίας στους ΟΤΑ, για να μη φθάνουμε κάθε τόσο από την πλευρά της Κυβέρνησης και την πλευρά της Αυτοδιοίκησης να ερίζουμε για τα χρέη ή για τα ποσοστά χρηματοδότησης. Θα πρέπει μέσα στο νέο Κώδικα να δούμε και το θέμα των προσλήψεων. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, είναι σωστή η απόφαση του Υπουργού στο άρθρο 14, που προβλέπει τη σύσταση επιτροπής για την επεξεργασία του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.
      Λέει η ΚΕΔΚΕ: «Όπως, επίσης, είναι απαραίτητο να ψηφιστεί και να ολοκληρωθεί άμεσα ένας νέος, σύγχρονος Υπαλληλικός Κώδικας για τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ». Είκοσι χρόνια δεν κυβερνούσαμε εμείς. Το συλλογικό, λοιπόν, αυτό όργανο λέει ότι πρέπει να ψηφιστεί ένας καινούριος υπαλληλικός Κώδικας. Γι’ αυτό, λοιπόν και στο άρθρο 14 προβλέπεται η σύσταση επιτροπής κώδικα, που θα ασχοληθεί και με τα θέματα των υπαλλήλων.
      Όσον αφορά στη διάταξη του άρθρου 19 για τα χρέη των δήμων και των δημοτικών επιχειρήσεων, κοιτάξτε εδώ τι γίνεται. Το Ταμείο Συνοχής 1 προέβλεπε ότι για να μπει κάποιος δήμος στο Ταμείο Συνοχής, έπρεπε να έχει ίδια συμμετοχή 50%. Για έργα, λοιπόν, ενός δισεκατομμυρίου έπρεπε ο δήμος ή η δημοτική επιχείρηση να βάλει ίδια συμμετοχή 50%. Αν οι δήμοι εκείνη την εποχή δεν προχωρούσαν σε δανεισμό, δε θα εκτελείτο κανένα απολύτως έργο  από το Ταμείο Συνοχής στην ελληνική περιφέρεια. Οδηγήθηκαν, λοιπόν, στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, συνήψαν δάνεια με επιτόκια, την εποχή εκείνη, 18% με 20% -μειώθηκαν στη συνέχεια- για να μπορέσουν να εκτελέσουν οι δήμαρχοι και οι πρόεδροι των επιχειρήσεων έργα, όπως οι βιολογικοί καθαρισμοί, έργα αποχέτευσης, υδρεύσεως, δηλαδή έργα ποιότητας ζωής. Και αυτό αποτελεί ένα σημαντικό μειονέκτημα σήμερα της Αυτοδιοίκησης, που εμφανίζεται υπερχρεωμένη.
      Έρχεται, λοιπόν, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΚΕ, παραδίδοντας το υπόμνημα στον Υπουργό και λέει: «Ζητούμε βελτίωση των διατάξεων για τα  χρέη και μια νέα χρονική παράταση της ρύθμισης των χρεών των ΟΤΑ». Αυτό κάνει το άρθρο 19. Δίνει μια νέα χρονική παράταση και ρυθμίζει τον τρόπο καταβολής των χρεών. Δεν μπορεί στην καινούργια εποχή, δεν μπορεί με τον καινούργιο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων να έχουμε μία Αυτοδιοίκηση που μόνο οι δημοτικές επιχειρήσεις, κατά τους μετριότατους προϋπολογισμούς, χρωστάνε πάνω από 7 τρισεκατομμύρια δραχμές.
      Θα μου πείτε: Τι είναι η ρύθμιση των χρεών; Είναι μεγάλη υπόθεση, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ένα δήμο ο οποίος αρχικά χρωστούσε 500 εκατομμύρια και με τα επιπλέον χρήματα, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, αυτό το χρέος των 500 εκατομμυρίων σήμερα είναι 1,5 και 2 δισεκατομμύρια δραχμές. Είναι μεγάλη οικονομική ανάσα και το ξεκίνημα, αν θέλετε, της οικονομικής εξυγίανσης των ΟΤΑ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με τη διάταξη αυτή ολοκληρώνεται η διαδικασία οικονομικής εξυγίανσης. Διότι εδώ ακούστηκε και το εξής παράλογο: δεν παραδέχθηκε επίσημα η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι χρωστά το κράτος στην Αυτοδιοίκηση χρήματα. Χρωστάει, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, ή δεν χρωστάει;
      Η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων, λοιπόν, λέει το εξής. ζητά από το νέο Υπουργό την άμεση απόδοση των παρακρατηθέντων των παρελθόντων οικονομικών ετών σε βάθος πενταετίας. Αυτή, λοιπόν, τη δέσμευση, την υπόσχεση προσπαθεί να υλοποιήσει η Κυβέρνηση, γιατί ενέταξε στο προεκλογικό της πρόγραμμα ότι τα χρήματα αυτά, που είναι περίπου 1 τρισεκατομμύριο δραχμές, θα αποδοθούν στην Αυτοδιοίκηση. Όταν, λοιπόν, η ίδια η Αυτοδιοίκηση λέει ότι «το κράτος δεν εφάρμοζε τους νόμους και δώστε μας τα χρήματα που μας χρωστάτε», αντιλαμβάνεστε ότι εδώ άλλα σκεφτόμαστε πολλές φορές και άλλα λέμε.
      Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι στο παρελθόν έγιναν βήματα διάχυσης της εξυπηρέτησης πολιτών στην ελληνική περιφέρεια. Όμως αυτά τα βήματα δεν κατόρθωσαν να φέρουν τον πολίτη κοντά στην εξουσία και κοντά στη διοίκηση.
      Το παρόν νομοσχέδιο, λοιπόν, βάζει τις βάσεις προσέγγισης της ελληνικής πολιτείας με τον άνθρωπο της ελληνικής περιφέρειας. Βάζει τις βάσεις ενός καλύτερου κράτους. Το αν θα είναι περισσότερο ή λιγότερο, δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι με πολλά νομοσχέδια, με πολλά μέτρα και πολιτικές να δημιουργήσουμε ένα κράτος που θα σέβεται τον πολίτη, θα είναι φίλος του πολίτη, θα ολοκληρώνει τις διαδικασίες του σύντομα και όχι να χρειαζόμαστε για άδεια ενός λατομείου εκατό δικαιολογητικά, για άδεια ενός καφενείου δεκαεννιά δικαιολογητικά και για να πάρει σύνταξη ο Έλληνας αγρότης, να καταθέτει τα χαρτιά του σήμερα και να του έρχεται η σύνταξη μετά από ενάμιση χρόνο!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Εμμανουήλ Στρατάκης.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαίνεται από τη διαδικασία της συνεδρίασής μας εδώ ότι η Κυβέρνηση, από την πλήρη ετοιμότητα που διατεινόταν ότι είχε ως Αντιπολίτευση, έχει περιπέσει σε μια πλήρη αδυναμία για να υλοποιήσει ακόμα και αυτά τα οποία με πολλή έμφαση η ίδια είχε τονίσει όλο το προηγούμενο διάστημα, όπως επανίδρυση του κράτους, κατάργηση των νόμων της διαπλοκής. Και αντί να βλέπουμε κάτι απ’ όλα αυτά να γίνεται εδώ σήμερα, παρακολουθούμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο είναι ένας συνδυασμός διαφόρων επιμέρους προτάσεων και θέσεων.
      Η ίδια η Κυβέρνηση το χαρακτηρίζει -κατά τον εισηγητή της- ως ψηφιδωτό σε μωσαϊκό, που από τώρα προσδιορίζει ότι το ψηφιδωτό που θέλει να κάνει, θα είναι το γεφύρι της Άρτας. Όλα αυτά δείχνουν ότι δεν ακολουθείται μια λογική και δεν υπάρχει μια συνέχεια στο πώς πραγματικά θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια Δημόσια Διοίκηση ικανή να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις και στις ανάγκες που διαμορφώνει η νέα εποχή.
      Παρατηρούμε δε ταυτόχρονα ότι γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να ακολουθηθούν παλιές συνταγές των αρχών της περασμένης δεκαετίας που δεν είναι ικανές -και αποδείχθηκε στα χρόνια που πέρασαν ότι δεν είναι ικανές- να λύσουν τα σύγχρονα προβλήματα. Αντί να προχωρούμε στο πώς θα ενεργοποιήσουμε ακόμα περισσότερο τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών που έχουν δείξει αυτό το λίγο διάστημα που λειτουργούν ότι μπορούν να προσφέρουν ένα πολύ σημαντικό έργο, προσπαθούμε με άλλους τρόπους να δώσουμε την αίσθηση -γιατί δεν πρόκειται να το πετύχουμε- ότι ναι, θέλουμε να λειτουργήσουμε καλύτερα τη Δημόσια Διοίκηση. Αυτά ως γενικές παρατηρήσεις, επειδή και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας έκανε λόγο για τέτοια ζητήματα.
      Όμως θέλω να έλθω στα άρθρα και να πω ότι τα όσα παρακολουθούμε να καταγράφονται στην εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, είναι πάρα πολύ θετικά και σωστά. Νομίζω ότι ιδιαίτερα για εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 1, εάν πράγματι θέλουμε να  υπηρετήσουμε σωστά την κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως την κατανοούμε, όπως τη βλέπουμε και την υποστηρίζουμε εδώ, θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτήν την πρόταση του Επιστημονικού Συμβουλίου και όντως ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ να μη συμμετέχει στο ΚΥΣΕΑ με ψήφο, όπως ακριβώς τονίζεται.
      Όσον αφορά στο άρθρο 6 που αναφέρεται στη διεκπεραίωση των υποθέσεων από τη διοίκηση, είναι στην πράξη ένα νέο ευχολόγιο. Και ευχολόγια δυστυχώς έχουμε πάρα πολλά στην ελληνική νομοθεσία. Λέγεται από πολλούς, μικρούς και μεγάλους, ότι εκείνο που λείπει από την ελληνική νομοθεσία είναι ο ένας νόμος που θα μας υποχρεώνει να εφαρμόσουμε τους υφιστάμενους νόμους. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα καινούργιο ευχολόγιο, γιατί δεν κάνει καμία εκ των προτέρων πρόβλεψη για το ποιες θα είναι οι επιπτώσεις σε περίπτωση που αυτά δε θα τηρηθούν.
      Σε τελευταία ανάλυση δε συστήνεται κάποια επιθεώρηση, ένα ελεγκτικό όργανο που πρέπει να υπάρχει και στη διοίκηση, όπως υπάρχει στις τράπεζες. Δεν ακολουθούμε, δηλαδή, σε καμία περίπτωση αυτήν τη λογική και αυτήν τη διαδικασία και αυτήν την οργανωτική δομή που έχουν οι τράπεζες, που στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι αυτή η δομή αποδίδει: να υπάρχει έλεγχος, επιθεώρηση, όχι μόνο, εάν υπάρχει καταγγελία, αλλά σε κάθε περίπτωση που η Δημόσια Διοίκηση ασκεί εξουσία και βέβαια ο επιθεωρητής-ελεγκτής να έχει τη δυνατότητα να κάνει διερεύνηση στο παρελθόν, να εξετάζει περιπτώσεις και με βάση αυτά να κρίνεται -και όχι μόνο από τους προϊσταμένους- και ο κάθε υπάλληλος. Γιατί εάν δεν πάμε σ’ αυτές τις λογικές, εάν δεν πάμε σε μια τέτοια διαδικασία, είναι γεγονός ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φτιάξουμε Δημόσια Διοίκηση, γιατί θα υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι κάνουμε, αλλά στην πράξη δε θα γίνεται τίποτα.
      Αυτό προκύπτει από το ίδιο το άρθρο 6 στην παράγραφο 3. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε «παράθυρα», τροποποιώντας τον προηγούμενο νόμο που έλεγε ότι δικαιολογείται να παραβιαστούν οι προθεσμίες, όταν υπάρχει ανωτέρα βία. Εμείς προσθέτουμε τώρα: «και όταν υπάρχουν γνωστά προβλήματα που τα γνωρίζει η υπηρεσία». Άρα δημιουργούμε ένα επιπλέον «παράθυρο», ενώ θα έπρεπε στην πράξη αυτό να μην υπάρχει καν γιατί είναι γνωστό ότι με τους υφιστάμενους νόμους μπορούμε να δούμε αν και πότε υπάρχει δίκιο και πού υπάρχει το δίκιο.
      Έρχομαι στην ανασύσταση των φακέλων, στην παράγραφο 5 του ιδίου άρθρου. Μιλάει για υπαιτιότητα της υπηρεσίας γενικώς και αορίστως. Μα, κάθε φορά θα έχουμε τέτοια προβλήματα, εάν οι ευθύνες είναι γενικές και αόριστες. Νομίζω ότι έπρεπε αυτή η διατύπωση να είναι λίγο διαφορετική και να προβλέπεται και διαδικασία και ποινές, αν με υπαιτιότητα υπαλλήλου δημιουργούνται προβλήματα.
      Όσον αφορά στο άρθρο 7, πραγματικά πρέπει να πει κανείς ότι είναι ευχάριστο που και η Κυβέρνηση, παρά τα όσα έλεγε ως Αντιπολίτευση, αποδέχεται το θεσμό του Συνηγόρου του Πολίτη. Όμως στην πράξη με τις διατυπώσεις και με τις νέες αρμοδιότητες που του δίνει, προσπαθεί να υποβαθμίσει το θεσμό. Και είναι υποβάθμιση του θεσμού, όταν τον βάζουμε να επιβάλλει ποινές ή να κάνει λειτουργίες που είναι πέρα και έξω από το ρόλο τον οποίο προσδιορίζει ο νόμος που ίδρυσε αυτόν το θεσμό. Οι παρατηρήσεις -και σ’ αυτήν την περίπτωση- του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής είναι σωστές και νομίζω ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να ληφθούν υπόψη, γιατί ο Συνήγορος του Πολίτη πρέπει να είναι και πάνω από τους υπαλλήλους και πάνω από τους επιθεωρητές και ασφαλώς να είναι το όργανο εκείνο στο οποίο ο πολίτης θα έχει πλήρη εμπιστοσύνη.
      Όσον αφορά στο άρθρο 10, έχω την αίσθηση ότι αυτό το άρθρο δεν έπρεπε να υπάρχει καν γιατί, όπως σωστά χαρακτηρίζεται, μόνο μια πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση δημιουργεί, της τάξεως των 150.000 ευρώ και στην ουσία δε λύνει κανένα πρόβλημα, ενώ θα έπρεπε στην πράξη, αν θέλουμε όντως να λύσουμε προβλήματα γραφειοκρατίας και απλούστευσης των διαδικασιών, να ενισχύσουμε το νέο θεσμό που έχει να κάνει με την κωδικοποίηση. Εάν ολοκληρωθεί η κωδικοποίηση, τότε είναι σίγουρο ότι τα αποτελέσματα που θα έχουμε στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης, μπορεί να είναι θεαματικά. 
      Όσον αφορά στο άρθρο 13, για τη μόνιμη κατοικία που είναι υποχρεωμένος κάθε φορά να δηλώνει ο πρόεδρος, είναι μια διαδικασία δύσκολη, αλλά και οι προϋποθέσεις που βάζει είναι διαβλητές, γιατί ο καθένας θα μπορούσε στην οποιαδήποτε περιοχή της χώρας να ενοικιάσει ένα σπίτι, να παρουσιάσει ένα λογαριασμό ΔΕΚΟ και να πει μ’ αυτό ότι είναι μόνιμος κάτοικος. Βάζουμε δε και τους δημάρχους σε μια διαδικασία που μόνοι μας ερχόμαστε στην πράξη να την αμφισβητούμε στη συνέχεια, πέραν του ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που αυτές οι βεβαιώσεις των δημάρχων δεν γίνονται αποδεκτές από τη Δημόσια Διοίκηση. Άρα εδώ υπάρχει ένα κενό και νομίζω ότι θα πρέπει να το ξαναδεί η Κυβέρνηση.
      Όσον αφορά στο άρθρο 19 για τις ρυθμίσεις των ληξιπροθέσμων οφειλών, νομίζω ότι θα πρέπει να ληφθούν κάποια επιπλέον πράγματα γιατί κι αυτά δημιουργούν πρόβλημα. Εκείνο που νομίζω ότι πρέπει να γίνει, είναι στην παράγραφο 2α΄ να προστεθούν και οι ΔΕΚΟ, που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να εξαιρούνται αυτές οι ΔΕΚΟ. Τουλάχιστον η απαίτηση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων …
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αποφασίστε τι θέλετε ως ΠΑΣΟΚ, κύριε συνάδελφε. Ακούσατε τι έλεγε ο κ. Παπαδήμας. Αποφασίστε τι θέλετε ως ΠΑΣΟΚ πάντως.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ: Μα, αυτά τα έχει ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ. Όλα αυτά, που σας λέει το νομοσχέδιο, που είχα φέρει εγώ στη Βουλή, τα έχει μέσα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, μη συνεχίσουμε έτσι το διάλογο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αποφασίστε γι’ αυτά που λέει ο κ. Παπαδήμας και αυτά που λέτε εσείς …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, η παράκλησή μου είναι να ζητάτε το λόγο, όταν τον θέλετε.
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, είναι άλλο αυτό το οποίο είπε ο κ. Παπαδήμας και άλλο το ποιες θα είναι οι περιπτώσεις που θα διασφαλιστούν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και το τι προέβλεπε το προηγούμενο νομοσχέδιο.
      Επίσης να συμπεριληφθεί ως παράγραφος 2ε΄ στο άρθρο 19 η πρόταση: «υποχρεώσεις που προκύπτουν από τα πρακτικά συμβιβασμού ελληνικών δικαστηρίων και διαταγές πληρωμών», διότι κι αυτά καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος οφειλών των δήμων και κοινοτήτων.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Στρατάκη.
      Το λόγο έχει ο κ. Γεώργιος Φλωρίδης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, ο κ. Παυλόπουλος πριν από λίγες μέρες έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ».
      Λέει, λοιπόν, εκεί ότι στόχοι, όπως είναι η μείωση του κράτους, μπορούν να γίνουν σε επίπεδο τετραετίας, οκταετίας ή δωδεκαετίας. Σωστό είναι αυτό.
      Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς από τον κύριο Υπουργό και την Κυβέρνηση να φέρουν στη Βουλή ένα σχέδιο-πλαίσιο, το οποίο θα περιγράφει ακριβώς αυτό το σχέδιο της τετραετίας ή, αν δεν θέλει να το φέρει με τη μορφή του νομοσχεδίου, θα μπορούσε να προβεί στην ανακοίνωση ενός τέτοιου σχεδίου και στη συνέχεια, αφού γνωρίζουμε το σχέδιο, να συζητήσουμε τα ανάλογα και τα αναγκαία νομοθετήματα στη Βουλή.
      Τι έχουμε, λοιπόν, τώρα εδώ; Έχω την εντύπωση ότι όλη αυτή η πίεση προς την Κυβέρνηση να αναλάβει επιτέλους μία νομοθετική πρωτοβουλία οδήγησε γρήγορα-γρήγορα στην κατάρτιση ενός σχεδίου νόμου περί πολλών πραγμάτων –θα έλεγα και εκεί ως έτυχε- το οποίο βεβαίως δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία περίπτωση σε μία τέτοια στρατηγική, όπως την περιγράφει στη συνέντευξή του. Είναι απλώς για να έχει δουλειά η Βουλή αυτές τις ημέρες.
      Θα έλεγε κανείς ότι η Νέα Δημοκρατία, ερχόμενη στην Κυβέρνηση μετά από τόσα χρόνια και δηλώνοντας όλα τα προηγούμενα χρόνια ότι είναι έτοιμη να κυβερνήσει, πραγματικά θα μπορούσε να δείξει με κάποιο τρόπο ότι είναι έτοιμη να κυβερνήσει. «Είμαι έτοιμος να κυβερνήσω», σημαίνει ότι θέλοντας να αντιμετωπίσω το πρόβλημα της επανίδρυσης του κράτους, το οποίο φαντάζομαι ότι εστιάζεται κυρίως στο ότι αυτό το κράτος όπως λειτουργεί ταλαιπωρεί τους πολίτες, θα ξεκινήσω από διαδικασίες τέτοιες, οι οποίες θα διευκολύνουν τη λειτουργία του κράτους έτσι ώστε να ωφελείται και ο πολίτης.
      Ακολουθήθηκε εδώ μια παλιομοδίτικη αντίληψη που θεωρεί τους υπαλλήλους ως απολύτως ακατάλληλους να κάνουν τη δουλειά τους μέσα στο σωστό χρόνο και επομένως από κάποια πρόθεση, δόλο ή ανεπάρκεια φροντίζουν να τυραννούν τους πολίτες και να μην εκδίδουν τις αντίστοιχες διοικητικές πράξεις μέσα στους προβλεπόμενους χρόνους. Αυτό, λοιπόν, θα το θεραπεύσουμε με την απειλή ποινών. 
      Εδώ επιχειρείται να μπει το κάρο μπροστά από τα άλογα με έναν απλό τρόπο. Φτάνουμε στις επαπειλούμενες ποινές στους υπαλλήλους ή αν θέλετε στο δικαίωμα αποζημίωσης για τους πολίτες, χωρίς προηγουμένως να έχουμε βάλει ένα σχέδιο για να αρχίσουμε σιγά-σιγά να βγάζουμε από τη δουλειά των υπαλλήλων όλα εκείνα τα εμπόδια, τα οποία θα τους επιτρέψουν να είναι πιο γρήγοροι και πιο αποτελεσματικοί. Εμείς πήγαμε κατευθείαν στις ποινές.
      Δεν λάβατε κάτι υπόψη σας. Επειδή ακριβώς διατυμπανίσατε πάρα πολύ αυτό το οποίο ακούγεται πολύ καλά στα αυτιά των πολιτών, ότι εδώ εισάγουμε διαδικασίες για να τιμωρούμε τους υπαλλήλους και διαδικασίες για να αποζημιώνονται οι πολίτες, έχω την εντύπωση ότι σε λίγο καιρό –μια εκτίμηση είναι, μπορεί να υπάρχει λάθος, μακάρι να κάνω λάθος- οι δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις παραπόνων προς το Συνήγορο του Πολίτη θα μετατραπούν αυτομάτως σε αιτήσεις αποζημίωσης. Θα είναι δεκάδες χιλιάδες. 
      Δεν σας προβληματίζει μάλιστα το γεγονός ότι οι υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται ο Συνήγορος του Πολίτη αυξάνονται αλματωδώς; Δεν σας προβληματίζει το γεγονός επίσης ότι αυτές οι αιτήσεις είναι πολύ εύκολο από πολλούς δικομανείς να μετατραπούν σε αιτήσεις αποζημίωσης; Τότε, ερωτάται ποια διαδικασία, ποιο κράτος και ποιες επιτροπές θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σ’ αυτόν τον όγκο των αιτήσεων. 
      Βέβαια επειδή είμαστε νομικοί και μπορούμε να καταλάβουμε, ξέρετε πολύ καλά πόσο δυσχερής είναι η απόδειξη της ζημίας, τι είναι ζημία τελικά και πως αυτή θα προσδιοριστεί μ’ έναν επαρκή τρόπο που να μην δημιουργεί προβλήματα στον πολίτη που προσφεύγει, αλλά και στο κράτος που καλείται να πληρώσει κάτι.
      Έχω την εντύπωση, λοιπόν, ότι ανοίγετε μια διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει σε μια ατέρμονη αντιδικία πολιτών και κράτους περί του αν δικαιούνται ή όχι αποζημίωση, το πώς αυτή θα κρίνεται και από ποιους, όταν θα υπάρξουν χιλιάδες αιτήσεις και πότε θα προλάβουν οι περίφημες επιτροπές να ασχοληθούν μέσα στους δύο μήνες. Όλα αυτά είναι αυτό που σας λέω, ότι το κάρο είναι μπροστά από τα άλογα.
      Αντίθετα θα ήμασταν έτοιμοι να συζητήσουμε εδώ μια πρώτη προσπάθεια η οποία θα έλεγε «ξέρετε, είχε πέντε δυσκολίες κάπου, αυτές τις βγάζουμε από τη λειτουργία της διοίκησης», έτσι ώστε ο ίδιος ο υπάλληλος που θέλει, να μπορεί να είναι αποτελεσματικός. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Τι σημαίνει ότι ο νομάρχης θα πρέπει να εκδώσει την άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας μιας επιχείρησης σ’ ένα χρονικό διάστημα που λέμε, όταν για να την εκδώσει θα πρέπει προηγουμένως πολλές υπηρεσίες –δασαρχείο, αρχαιολογία κλπ.- να κάνουν μήνες επί μηνών; 
      Μάλιστα ξέρετε ότι δεν μπορείτε να πείτε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία: «γνωμοδότησε σε δύο μήνες». Θα σου πει: «σε δύο χρόνια θα γνωμοδοτήσω», γιατί έχει την προστασία από το Σύνταγμα ο αρχαιολόγος και δεν μπορείτε να του πείτε τίποτα. Τίποτα δεν μπορείτε να του πείτε όσον αφορά τη δυνατότητά του να κινηθεί γρήγορα.
      Από πότε, λοιπόν, αρχίζει η υποχρέωση του νομάρχη για το δίμηνο; Μπορεί να κάνει κάτι αυτός για τον πολίτη; Βλέπετε, λοιπόν, ότι κάποια πράγματα θα άξιζε τον κόπο να τα δείτε πριν φέρετε τη διάταξη. 
      Είναι αλήθεια ότι ο κύριος Υπουργός έκανε χθες και ο ίδιος –δεν ξέρω κατά πόσο το κατάλαβε αυτό- μία αξιολόγηση του νομοσχεδίου που συζητούμε. Είπε, λοιπόν, απευθυνόμενος σ’ εμάς ότι: «Εσείς, όταν αναλάβατε το 1993, τι φέρατε; Φέρατε ένα νομοσχέδιο για την επαναφορά των αποστράτων και ένα για τον ΟΟΣΑ.» 
      Κύριε Υπουργέ, καταλάβατε τι είπατε; Δηλαδή κάνατε την αντιστοίχηση, λέγοντας ότι αυτό που συζητάμε, είναι περίπου ίσης αξίας με τότε και επομένως δεν δικαιούμαστε να μιλάμε εμείς. Γιατί να μιλάμε; Αφού και εμείς τότε φέραμε ένα νομοσχέδιο για τους αποστράτους. Ε, φέρατε και εσείς ένα νομοσχέδιο με κάποιες «διαταξούλες», για να πούμε ότι εδώ ξεκίνησε μία προσπάθεια επανίδρυσης του κράτους, αλλά δεν είναι έτσι.
      Επίσης θα ήθελα να πω ότι παρακολούθησα αυτήν την άγονη συζήτηση περί καταργήσεως ή μη του Υπουργείου Τύπου. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, γιατί νομίζω ότι τα πράγματα τα ανακοινώνετε σωστά. Λέτε, λοιπόν, στην ανακοίνωση που βγάλατε για το νομοσχέδιο, όταν το δώσατε στη δημοσιότητα, ότι «αυτό που έχει να κάνει με το Υπουργείο Τύπου είναι ότι περαιτέρω ιδρύονται δύο γενικές γραμματείες στον Πρωθυπουργό, η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, στις οποίες μεταφέρονται οι αρμοδιότητες του καταργουμένου Υπουργείου Τύπου και ΜΜΕ, το προσωπικό και οι θέσεις».
      Τι καταργείτε, λοιπόν, τώρα; Καταργείτε μία νομική προσωπικότητα και αυτές τις αρμοδιότητες τις μεταφέρετε στον Πρωθυπουργό.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης):  Δεν έχει νομική προσωπικότητα το Υπουργείο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Δεν είναι μία νομική οντότητα το Υπουργείο; Τι είναι;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Άλλο νομική οντότητα και άλλο νομική προσωπικότητα.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Ωραία, νομική οντότητα λοιπόν.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τώρα το είπατε σωστά.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Θα ήθελα να μου πείτε, εσείς πότε το είπατε σωστά; Το είπατε σωστά στην ανακοίνωσή σας που λέτε ότι αυτή η κατάργηση είναι μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων στον Πρωθυπουργό. Τελικά αυτόν τον Πρωθυπουργό τον έχετε κάνει ένα σημείο υποδοχής διαφόρων αρμοδιοτήτων Υπουργών. Δηλαδή ο Πρωθυπουργός αυτήν τη στιγμή είναι τρία σε ένα. Είναι Πρωθυπουργός, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Τύπου, εφόσον του μεταφέρετε όλες τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Τύπου. Έτσι, τουλάχιστον, λέτε.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της απιστίας, αν και φοβάμαι ότι δεν έχω χρόνο. Θα ήθελα να σας βοηθήσω πάνω σ’ αυτό το θέμα, γιατί φοβάμαι ότι εδώ κάνατε ένα λάθος. Στην προσπάθειά σας να πείτε κάτι που ακούγεται καλά στα αυτιά του κόσμου, επαναφέρατε το ζήτημα της μετατροπής του αδικήματος της απιστίας περί την υπηρεσία σε κακούργημα. Όταν καταλάβατε ότι αυτό το αδίκημα είναι κακούργημα, πήγατε στην απλή απιστία. Η απλή απιστία του ν. 390, από τότε που ισχύει ο Ποινικός Κώδικας, είναι πλημμέλημα.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, θα μου δώσετε λίγο ακόμα χρόνο, γιατί ίσως η Κυβέρνηση εδώ θα χρειαστεί να διορθώσει κάτι που ενδεχομένως θέλει να το κάνει, αλλά δεν το κάνει σωστά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε συνάδελφε, επειδή συζητούνται όλα τα άρθρα σε μία ενότητα, υπάρχει μία μικρή ανοχή, αλλά δεν θα πρέπει να ξεπεράσουμε το δεκάλεπτο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Θα ήθελα να σας πω το εξής: Η διάταξη του ν.390 ήταν συνδεδεμένη με το ν. 1608/1950, όπου καθιστούσε κακουργηματική την απιστία στο βαθμό που υπήρχε βλάβη των συμφερόντων του δημοσίου από οποιονδήποτε είτε από υπάλληλο είτε από ιδιώτη. Αυτή  η διάταξη καταργήθηκε το 1993 και ο ενδεχόμενος δόλος μετατράπηκε σε ευθύ δόλο.
      Εσείς τώρα τι κάνετε; Αντί να πάτε στο αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία που είναι κακούργημα και δεν μπορούσατε να κάνετε κάτι εκεί,  επιλαμβάνεστε -ενώ δεν θα έπρεπε- του αδικήματος της κοινής απιστίας, το οποίο ρυθμίζει σχέσεις του ιδιωτικού τομέα και κατ’ επέκταση του δημόσιου τομέα, με αποτέλεσμα να έχετε σε λίγο στην αγορά το εξής αποτέλεσμα: Όλες οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα είτε δεν είναι στο Χρηματιστήριο είτε είναι –και αφορά κυρίως τις δεύτερες- κάθε μέρα συνάπτουν πολλές συμβάσεις για τη δουλειά τους. Ο κάθε μέτοχος είτε έχει μία, δύο ή τρεις μετοχές, στο βαθμό που διακρίνει ότι μπορεί το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας να έχει κάνει κάτι που δεν του αρέσει και αυτό ξεπερνά τις 15.000 ευρώ, θα μπορεί να προσφεύγει με μήνυση και να κατηγορεί το συμβούλιο της ιδιωτικής εταιρίας ότι έχει διαπράξει απιστία σε βαθμό κακουργήματος. 
      Εγώ φαντάζομαι ότι η πρόθεσή σας δεν ήταν αυτή. Εφόσον θέλετε να συνδέσετε το αδίκημα της απιστίας του ν. 390 με το δημόσιο, δηλαδή με τη βλάβη των συμφερόντων του δημοσίου και τα πιθανά αδικήματα των υπαλλήλων, θα ήταν ορθότερο να επαναφέρετε τη διάταξη ως ίσχυε το 1993. Δηλαδή αφήστε το ν. 390, όπως ισχύει από το 1950, από τότε που ισχύει ο Κώδικας, ως πλημμέλημα και επαναφέρετε το ν. 390 στις διατάξεις του ν. 1608 και τελειώσατε.
      Αλλιώς –και σκεφθείτε αυτό που σας λέω μέχρι να τελειώσει η συζήτηση στη Βουλή- από την επομένη της ψήφισης του νόμου, ο ιδιωτικός τομέας, οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες θα έχουν να αντιμετωπίσουν την αδυναμία των στελεχών τους, να πάρουν οποιαδήποτε απόφαση έναντι των μετόχων, έναντι του οποιουδήποτε. 
      Άρα εφ’ όσον θέλετε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση –και μπορούμε να συζητήσουμε και εμείς τη θέση μας- ξαναγυρίστε τη διάταξη, η οποία αφορά το δημόσιο, το ν. 1608 και στον ιδιωτικό τομέα ελπίζω να δεχθείτε ότι ό,τι ισχύει επί πενήντα τέσσερα χρόνια σωστά ισχύει και δεν υπάρχει λόγος αυτήν τη στιγμή σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών να τροποποιούμε διατάξεις οι οποίες ισχύουν επιτυχώς πενήντα τέσσερα χρόνια. Τα υπόλοιπα θα δημιουργήσουν προβλήματα σε σας. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Τελειώσατε, κύριε συνάδελφε. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μια διευκρίνιση για τον κ. Φλωρίδη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Να σας δώσω τρία λεπτά, κύριε Υπουργέ; 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Λιγότερο, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Στο πρώτο, για το Συνήγορο του Πολίτη που ανέφερε ο κύριος Φλωρίδης, άκουσα την παράδοξη αντίληψη την εξής: «Έτσι που βάζετε», λέει, «την αποζημίωση και με την αύξηση της δουλειάς του Συνηγόρου του Πολίτη, αυτά θα μετατρέπονται σε λίγο σε αγωγές». Έτσι, τι θα γίνει; Μα, γιατί αυξάνεται η δουλειά του Συνηγόρου του Πολίτη μέχρι τώρα; Λόγω της κακής πολιτικής της κυβέρνησης και της κακής λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών. Δηλαδή φταίνε οι πολίτες και είναι δικομανείς; Αυτό είναι το πρόβλημα ή η κακή λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης; Μεταφέρουμε, δηλαδή, στους πολίτες τις ευθύνες του κράτους; Αυτή είναι η αντίληψη που έχετε; 
      Μα, γι’ αυτό ακριβώς θέλουμε να καταστήσουμε περισσότερο υπεύθυνη τη διοίκηση και όπου ευθύνεται, ευθύνεται. Τα δικαστήρια ξέρουν να κρίνουν πότε συντρέχει η παρανομία, πότε δεν συντρέχει η παρανομία. Ξέρουμε και άλλες περιπτώσεις δικομανών. Δεν έπεται ότι τα δικαστήρια υποκύπτουν στις ορέξεις των δικομανών ή ότι η επιτροπή η οποία θα αποφαίνεται, θα υποκύπτει στις ορέξεις των δικομανών. 
      Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι αυτό δείχνει πόσο στρεβλή αντίληψη είχατε, χρόνια ολόκληρα, του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Δημόσια Διοίκηση και γι’ αυτό καταλαβαίνουμε πώς φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. 
      Στο δεύτερο, ο κ. Φλωρίδης πάλι δεν κατάλαβε, που ρώταγε, τι θα γίνει στην περίπτωση κατά την οποία δεν προλαβαίνει η διοίκηση να αποφασίσει μέσα στην προθεσμία. Δεν είδε κάτι πολύ απλό στο άρθρο 6 παράγραφος 1. Δεν είδε ότι οι πενήντα μέρες που τίθενται, όταν απαιτούνται περισσότερα πιστοποιητικά, αυτές οι πενήντα μέρες, η αφετηρία δηλαδή για την προθεσμία, αρχίζει από την κατάθεση της αίτησης στην αρμόδια υπηρεσία και την υποβολή ή συγκέντρωση του συνόλου των απαιτούμενων δικαιολογητικών, πιστοποιητικών, ή στοιχείων. Και παρακάτω….
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Άρα πέντε χρόνια!
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Φλωρίδη, έτσι τα βλέπετε. Πρώτα απ’ όλα δεν έχετε διαβάσει το νόμο και κάνετε κριτική και όταν σας απαντώ, μου λέτε «πέντε χρόνια». Διαλέξτε και πάρτε. Ή είναι μικρή η προθεσμία των πενήντα ημερών ή δεν είναι. Αλλά δεν μπορείτε να τα λέτε αυτά τα πράγματα. Γιατί  έχω καταλάβει και από τον τρόπο που ορισμένοι από σας μιλήσατε εδώ, ότι έχετε πάρει έναν μπούσουλα και λέτε τα ίδια πράγματα. Το κείμενο δεν το έχετε διαβάσει οι περισσότεροι που κάνετε κριτική. 
      Και σε ό,τι αφορά το ζήτημα που σχετίζεται με τα θέματα τα οποία αναφέρατε τελευταία με την απιστία  περί την υπηρεσία, πάλι δεν καταλάβατε ότι εκεί απαιτείται γνώση. Και όλοι αυτοί οι φόβοι τους οποίους έχετε για τον ιδιωτικό τομέα, δεν υπάρχουν. Και δεν υπάρχουν γιατί ο καθένας γνωρίζει πραγματικά στο χώρο ότι για να υπάρχει αυτή η απιστία, απαιτείται γνώση. Επομένως κανένας δεν πρόκειται να κατεβάσει τα μολύβια του κάτω γιατί καθένας γνωρίζει ότι για να φθάσει σ’ αυτό το ποσό της απιστίας που υπερβαίνει τα 15000 ευρώ, θα πρέπει να το κάνει με γνώση. Μα, αν δεν το κάνει με γνώση, γιατί να φοβάται; Γιατί έτσι που το είπατε, είναι εντελώς αντιφατικό. Ή φοβάται μην του τύχει τίποτε, άρα δεν το ξέρει ο άνθρωπος, άρα δεν έχει γνώση -τι φοβάται, λοιπόν, από την ποινική δίωξη- ή το ξέρει. Αλλά καλύτερα τότε, στην περίπτωση αυτή, να υπάρχει η δαμόκλειος σπάθη της προληπτικής λειτουργίας της σχετικής γενικής ποινικής διάταξης. Γι’ αυτό η διάταξη θα μείνει έτσι. 
      Απλώς στο τέλος για να μπορέσει να είναι το άρθρο 390 ενιαίο και να μη φαίνεται εδώ ότι είναι η δεύτερη παράγραφος και μόνο, σας προτείνω τη διατύπωση όλου του 390 για να μείνει στο κείμενο έτσι. Για να βοηθηθεί η μεταφορά του στον Ποινικό Κώδικα. Έτσι πρέπει να κάνουμε ιδίως με διατάξεις που αφορούν τον Ποινικό Κώδικα και που δεν μπορεί να είναι παράγραφοι-παράγραφοι. Για λόγους νομοτεχνικούς θα την αναδιατυπώσω στο τέλος όπως θα πρέπει να έχει το άρθρο 390 στο σύνολό του. 
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», είκοσι μαθητές και μαθήτριες και τρεις δάσκαλοι του Δημοτικού Σχολείου Αρχοντοχωρίου Αιτωλοακαρνανίας.
      Η Βουλή τους καλοσωρίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Βούλτεψη.
      ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, μετά από εικοσιπενταετή θητεία σ’ αυτό που στη δημοκρατία ονομάζεται λόγος και αντίλογος, παίρνω για πρώτη φορά το λόγο μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα και παρακαλώ να συγχωρήσετε τη συγκίνησή μου, αν τελικώς φανεί.
      Οι καλοί και χρήσιμοι δημοσιογράφοι διαθέτουν μία αυτόματη διαδικασία, κατά την οποία πετούν τα άχρηστα και κρατούν τα χρήσιμα. Και μπορώ να πω ότι σ’ αυτήν τη συζήτηση βρήκα πάρα πολλά χρήσιμα να ακούσω, τόσο από την πλευρά των συναδέλφων μου της Νέας Δημοκρατίας όσο και από την πλευρά των συναδέλφων μου της Αντιπολίτευσης, μείζονος και μη. 
      Πίστευα πάντοτε και πιστεύω ότι στη Δημοκρατία σημασία δεν έχει η Κυβέρνηση, αλλά ο σεβασμός προς την Αντιπολίτευση. Και πράγματι υπό αυτήν την έννοια θα δεχθώ ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να δεχόμαστε την κριτική είτε είμαστε στην Κυβέρνηση είτε είμαστε στην Αντιπολίτευση. Άλλωστε απ’ αυτά τα χρήσιμα που άκουσα από πολλούς συναδέλφους μου της Αντιπολίτευσης, μπορώ να πω ότι κάποιοι από εμάς δικαιωνόμαστε όταν λέγαμε πως η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία στη Δημοκρατία κάνει πιο χρήσιμους τους πολιτικούς.
      Θέλω να σας πω για το θέμα της γραφειοκρατίας, κάτι το οποίο πιστεύω πάρα πολύ. Η γραφειοκρατία είναι ένα σύστημα εξουσίας. Δεν αποτελεί τίποτε άλλο εκτός από σύστημα εξουσίας που αποσκοπεί στην ισοπέδωση των πολιτών και στην εξουδετέρωσή τους. Γι’ αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία η βούληση να παταχθεί αυτό το σύστημα, παρά αυτές καθεαυτές οι ρυθμίσεις. Και χαίρομαι, διότι αυτό το πρώτο νομοσχέδιο που έρχεται σε αυτή την περίοδο της Βουλής, αναφέρεται στην πάταξη της γραφειοκρατίας, άρα υπάρχει αυτή η βούληση.
      Από εκεί και πέρα, θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω τίποτε άλλο εγώ. Ακριβώς επειδή η ρήση του Πρωταγόρα, δασκάλου των γιων του Περικλέους, είναι Ευαγγέλιο για εμάς τους δημοσιογράφους -σε κάθε λόγο υπάρχει ο αντίλογος και νομίζω ότι και ο λόγος και ο αντίλογος μπορούν να λέγονται πολύ σύντομα- θα περίμενε ίσως κανείς ότι μιλώντας για πρώτη φορά και ειδικά γι’ αυτό το νομοσχέδιο, θα έπαιρνα το λόγο για τη ρύθμιση σχετικώς με το Υπουργείο Τύπου. Δεν θα το κάνω, έχω ασχοληθεί πάρα πολύ με το θέμα της προπαγάνδας και με τον τρόπο που αυτή ασκείται με σκοπό τη χειραγώγηση των μαζών και θα χρειαζόταν να μιλώ πολλές ώρες πάνω σ’ αυτό το θέμα.
      Αυτό, όμως, που θέλω να επισημάνω και να συμφωνήσω με όσους συναδέλφους μου το έθεσαν είτε από τη Συμπολίτευση είτε από την Αντιπολίτευση είναι το θέμα της συμμετοχής του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στο ΚΥΣΕΑ. Θεωρώ και εγώ ότι πρέπει να συμμετέχει χωρίς ψήφο. Στη χώρα μας δεν υπάρχει βαθύ κράτος και επομένως δεν χρειάζεται να εμφανίζεται ούτε στα χαρτιά. Και με αυτό, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ευχαριστήσω που μπροστά σας αυτό το τρίλεπτο μονόστηλο σε εμένα φάνταξε οκτάστηλο!
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε και εμείς την κ. Βούλτεψη που στην παρθενική της εδώ στην Ολομέλεια ομιλία, εκτός όλων των άλλων, επέτυχε και σημαντικότατη εξοικονόμηση χρόνου –ολόκληρα πέντε λεπτά- για τους συναδέλφους της που έχουν σειρά να ομιλήσουν. 
      Τώρα το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ιωάννης Παρασκευάς.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Αγαπητοί, κύριοι συνάδελφοι, ίσως είναι η σειρά των νέων να μιλήσουν και είναι η πρώτη φορά που παίρνω το λόγο. Στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, λοιπόν, υπάρχουν τρία κεφάλαια. Οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, απλούστευση διαδικασιών και ειδικές ρυθμίσεις.
      Η οποιαδήποτε προσπάθεια αξιολόγησης του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα μπορούσε να γίνει σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο σε σχέση ουσιαστικά με τις προεκλογικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης, εάν και κατά πόσον το προτεινόμενο νομοσχέδιο ταυτίζεται με αυτές τις προεκλογικές εξαγγελίες και το δεύτερο, εάν τα άρθρα του νομοσχεδίου και αυτά που προσπαθεί να ρυθμίσει, επιτυγχάνουν τους στόχους. 
      Στο πρώτο κεφάλαιο, στην οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, βλέπουμε ουσιαστικά δύο πράγματα: τη μεταφορά των Γενικών Γραμματειών και την κατάργηση του Υπουργείου Τύπου στην ευθύνη του Πρωθυπουργού, που στο τέλος θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν υπάρχει κατάργηση. Γίνεται μία μεταφορά των ήδη υφιστάμενων υπηρεσιών κάτω από άλλο πολιτικό πρόσωπο, κάτω από άλλο πολιτικό προϊστάμενο.
      Ένα άλλο το οποίο έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις προεκλογικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης, είναι όχι η δημιουργία του Υπουργείου Τουρισμού -κι εδώ θα ήθελα μία επεξήγηση- αλλά το εάν και κατά πόσο η δημιουργία του Υπουργείου Τουρισμού οδηγεί ουσιαστικά την Κυβέρνηση στην επανασυγκέντρωση αρμοδιοτήτων, οι οποίες είχαν εκχωρηθεί σε περιφερειακά όργανα, εάν και κατά πόσο οι Διευθύνσεις Τουρισμού, οι οποίες λειτουργούν σε περιφερειακό επίπεδο, θα εξακολουθήσουν να έχουν τις αρμοδιότητες που έχουν ή εάν όλες αυτές οι αρμοδιότητες επαναφερθούν ουσιαστικά στο κράτος των Αθηνών. 
      Γιατί, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, πιστεύουμε ότι –κι έχει σχέση με αυτά που προσπαθεί να ρυθμίσει το δεύτερο κεφάλαιο, τη γραφειοκρατία- η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων μας οδηγεί και στην πάταξη της γραφειοκρατίας. Όσο περισσότερο οι αρμοδιότητες συγκεντρώνονται στην Αθήνα και στα διάφορα Υπουργεία, τόσο η ταλαιπωρία του πολίτη είναι μεγαλύτερη. 
      Είναι κοινά αποδεκτό –και το έχουν πει όλες οι πτέρυγες της Βουλής- ότι η Δημόσια Διοίκηση είναι ο μεγάλος ασθενής. Δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, πιστεύω ότι με αυτές τις ρυθμίσεις δεν φαίνεται η οποιαδήποτε προσπάθεια, η οποιαδήποτε τομή για την θεραπεία του μεγάλου ασθενούς. Και το λέω σε προσωπικό επίπεδο. Μην το χρεώσετε στο ΠΑΣΟΚ, είναι η προσωπική μου άποψη, την οποία είχα καταθέσει ευθύς με την εξαγγελία του μέτρου των Κέντρων Εξυπηρέτησης του Πολίτη. Γιατί έγιναν εκείνα τα Κέντρα κι έρχεται τώρα η Νέα Δημοκρατία, τα στηρίζει και λέει ότι θα τους δώσει ίσως και μεγαλύτερες αρμοδιότητες; Εκείνα τα Κέντρα έγιναν, γιατί αποδεχθήκαμε όλοι μας ότι είναι δύσκολη η θεραπεία των ασθενειών, οι οποίες υπάρχουν στη Δημόσια Διοίκηση και φέραμε δίπλα και στήσαμε ένα μικρό περίπτερο, ούτως ώστε να εξυπηρετηθούν οι αδυναμίες της κεντρικής διοίκησης. Δεν νομίζω τελικά ότι με ασπιρίνες είναι δυνατόν να θεραπευτεί ο οποιοσδήποτε καρκινοπαθής.
      Αυτό το οποίο θα συμβεί σε λίγο, κύριε Υπουργέ, τι θα είναι; Οδηγούμεθα ουσιαστικά στη μονιμοποίηση των υπαλλήλων των ΚΕΠ. Εάν οδηγηθούμε στη μονιμοποίησή τους, τότε τα ΚΕΠ θα αποτελέσουν κομμάτι της Δημόσιας Διοίκησης. Από τη στιγμή που θα αποτελέσουν πια κομμάτι της Δημόσιας Διοίκησης, οι παθογένειες της λειτουργίας της διοίκησης θα μεταφερθούν και σ’ αυτό το τμήμα. Ποιος μας εγγυάται ότι στα ΚΕΠ από τη στιγμή που θα αποκτήσουν όλα τα χαρακτηριστικά της Δημόσιας Διοίκησης, δεν θα μεταφερθούν αυτόματα και οι παθογένειες, τις οποίες όλοι αναγνωρίζουμε;
      Όλα τα υπόλοιπα, τα οποία αναφέρονται στο Κεφάλαιο Β΄ για την απλούστευση των διαδικασιών, όπως το θέμα των υπογραφών, το θέμα των προθεσμιών, το θέμα της αποζημίωσης, γι’ αυτά τα τρία, εκτός από την αποζημίωση, θεωρώ ότι είχαν καταβληθεί προσπάθειες και από την προηγούμενη κυβέρνηση και από άλλες κυβερνήσεις να αντιμετωπιστούν. Έχουν ψηφιστεί διατάξεις που αναφέρονται σε προθεσμίες, αναφέρονται στη μείωση των υπογραφών ή αναφέρονται ακόμη και στη μείωση των δικαιολογητικών. 
      Τι συνέβη μέχρι σήμερα; Δεν πετύχαμε τίποτα. Δεν πέτυχε ο πολίτης να εξυπηρετείται από τη Δημόσια Διοίκηση. Γιατί, τουλάχιστον προσωπικά, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το ανάλωσα σαν πολίτης, σαν ελεύθερος επαγγελματίας συναλλασσόμενος με τις υπηρεσίες, μπορώ να σας μεταφέρω μία πολύ απλή εμπειρία. Ο πολίτης αντιμετωπίζεται απαξιωτικά από  τις υπηρεσίες και αντιμετωπίζεται απαξιωτικά όχι γιατί φταίνε μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν αποκτήσει μια συγκεκριμένη νοοτροπία, αλλά γιατί πατάνε στο κατά το δοκούν και στην υποκειμενική ερμηνεία των υφιστάμενων διατάξεων. Είναι πάρα πολλές οι φορές που ο πολίτης εμπλέκεται μέσα σε μία δαιδαλώδη διαδικασία και δεν μπορεί ουσιαστικά να ξεπεράσει το πρόβλημά του.
      Εδώ, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να καταθέσετε και τη δική σας μαρτυρία, ότι τα περισσότερα παράπονα πολιτών στο πολιτικό σας γραφείο είναι παράπονα που έχουν σχέση με το ξεπέρασμα των διάφορων διαδικασιών που αντιμετωπίζει ο πολίτης στη Δημόσια Διοίκηση. Καταθέτω την προσωπική μου άποψη. Δεν με απασχολεί αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, γιατί ουσιαστικά θα ψηφιστεί από την Πλειοψηφία της Βουλής και δεν έχει καμία σχέση αυτό που αναφέρθηκε από πολλούς συναδέλφους, δηλαδή η επιζητούμενη συναίνεση από τη μεριά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης –της ελάσσονος ή της μείζονος- στη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου. 
      Αυτό που έχει σημασία, είναι ένα: Αν και κατά πόσο μ’ αυτές τις διατάξεις του νομοσχεδίου βοηθάμε τον πολίτη, αν και κατά πόσο μ’ αυτές τις διατάξεις βοηθούμε τη Δημόσια Διοίκηση να λειτουργήσει καλύτερα.
      Προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να οδηγηθούμε σε μία μεγαλύτερη περιφερειακή αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και σε μία απλούστευση των διαδικασιών.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, θα αναφέρω ένα εκπληκτικό παράδειγμα το οποίο συνέβη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων πριν από δύο χρόνια. Η κ. Παπανδρέου είχε κάνει μία επιτροπή απλούστευσης –δήθεν- των διαδικασιών για την έκδοση των αδειών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εκεί που πριν από την απλούστευση απαιτούνταν είκοσι επτά υπογραφές, μετά τη διαδικασία απλούστευσης οι υπογραφές έγιναν τριάντα πέντε και για να βγει μία άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χρειαζόμαστε από δύο μέχρι πέντε χρόνια. Από κει και πέρα, μ’ αυτού του είδους τις διαδικασίες δεν μπορούμε να πούμε ότι βοηθάμε τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
      Κύριε Υπουργέ, θα πω μόνο μία άποψη όσον αφορά την Κεντρική Επιτροπή Απλούστευσης Διαδικασιών. Είναι μία επιτροπή η οποία υπήρχε. Την επαναφέρουμε με υπηρεσιακούς παράγοντες. Δεν είναι εις γνώση σας, κύριε Υπουργέ, ότι σε κάθε Υπουργείο υπάρχουν διάφορα «μαγαζάκια»; Εγώ το βίωνα αυτό. Δεν το βιώνετε; Το ξέρετε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ..
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Δεν είναι θέμα κυβερνήσεων, κύριε Υπουργέ, γιατί πριν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ υπήρχαν «μαγαζάκια»…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό πάμε να καταπολεμήσουμε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Πριν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, υπήρχαν «μαγαζάκια» τα οποία ήταν πάρα πολύ «κλειστά». Με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πιθανόν να υπήρχαν «μαγαζάκια» και υπήρχαν. Εγώ το αποδέχομαι γιατί το έχω βιώσει. Είναι διακομματικά τα «μαγαζάκια» στα Υπουργεία. 
      Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι οποιαδήποτε προσπάθεια απλούστευσης διαδικασιών και αν κάνετε, με συνθέσεις τέτοιου είδους δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα. Εσείς θα νομοθετείτε, εμείς θα νομοθετούμε και οι υπάλληλοι θα λειτουργούν κατά το δοκούν γιατί ο κάθε γενικός διευθυντής και καθένας που συμμετέχει σ’ αυτήν την επιτροπή θα κάνει μόνο ένα πράγμα, θα προσπαθεί να διασφαλίζει την ισχύ και την επιρροή του δικού του Υπουργείου στο υπό συζήτηση θέμα.
      Ποιο θέμα θέλετε να συζητήσουμε; Να συζητήσουμε, παραδείγματος χάρη το πρόβλημα των περιβαλλοντικών μελετών που ανέφερα προηγουμένως; Η αρχαιολογική υπηρεσία θα θέλει το δικό της βέτο, το δασαρχείο θα θέλει το δικό του βέτο, το Υπουργείο Χωροταξίας θα θέλει το δικό του βέτο, ο καθένας θα προσπαθεί να διατηρεί το δικό του βέτο και να ζητάει τα δικά του δικαιολογητικά και δεν πρόκειται να υπάρξει καμία βελτίωση. 
      Κύριε Υπουργέ, θα κάνω μία πρόταση. Δείτε την άλλη φορά. Εγώ πιστεύω ότι κατά Υπουργείο θα πρέπει να γίνουν μικτές επιτροπές με έναν υπηρεσιακό παράγοντα, με έναν πολίτη συναλλασσόμενο και δεν ξέρω με ποια άλλη σύνθεση, ούτως ώστε σ’ αυτές τις επιτροπές απλούστευσης διαδικασιών να κατατίθενται όλες οι απόψεις και η άποψη του πολίτη ο οποίος ταλαιπωρείται. 
      Κύριε Πρόεδρε, κλείνω με ένα παράδειγμα πάνω σ’ αυτό που ανέφερα και προηγουμένως. Για να εκδοθεί μία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, έχει τρία στάδια που περνούν από τρεις διαφορετικές υπηρεσίες. Θα πρέπει να γνωματεύσουν περίπου δεκατέσσερις υπηρεσίες και τα δικαιολογητικά τα οποία απαιτούνται, τα ζητάνε σε όλα τα στάδια και είναι ακριβώς τα ίδια. Αυτό γίνεται μετά την προσπάθεια απλούστευσης των διαδικασιών που έκανε η κ. Παπανδρέου στο Υπουργείο Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων.
      Θα κλείσω με τη ρύθμιση χρεών των δήμων και των δημοτικών επιχειρήσεων.
      Δεν θα έλεγα ούτε ναι ούτε όχι σ’ αυτό το θέμα, κύριε Υπουργέ, γιατί έχω την εμπειρία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Α΄ και του Β΄ Βαθμού. Αλλά πιστεύω ότι ένα στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να ζητά το νομοσχέδιο, θα ήταν ένα πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης γι’ αυτούς οι οποίοι ζητούν το δάνειο, ούτως ώστε να μας λένε οι δήμοι πώς τελικά θα καταφέρουν να εξυγιανθούν και με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να αποπληρώσουν ουσιαστικά το δάνειο, το οποίο θα πάρουν από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κ. Ξενοφών Βεργίνης έχει το λόγο.
      ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα επαναλάβω ό,τι είπαν οι τελευταίοι ομιλήσαντες, ότι είναι η παρθενική τους ομιλία. Δεν το δικαιούμαι ίσως ως πανεπιστημιακός. 
      Το νομοσχέδιο που έφερε η Κυβέρνηση, πράγματι είναι εκσυγχρονιστικό. Και θα έλεγα μάλιστα ότι είναι και ριζοσπαστικό, αφού τελικά με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση θεσμοθετεί με συγκεκριμένες πλέον τοποθετήσεις διατάξεις την ευθύνη της πολιτείας έναντι του πολίτη.
      Και από αυτήν την πλευρά, κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε από οποιαδήποτε πλευρά και βεβαίως περισσότερο από την Αντιπολίτευση, η οποία μόλις πριν από δύο μήνες εγκατέλειψε την εξουσία, να διαμαρτυρόμαστε, λέω, για τέτοιου είδους προτάσεις που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο. Βεβαίως, θα μπορούσε σ' ένα νομοσχέδιο που προβλέπει την ανασυγκρότηση του κράτους να είχαμε ακόμα πιο ριζοσπαστικές τομές. Αυτές, όμως, έχουν και κόστος και πρέπει όταν κανένας νομοθετεί και θεσμοθετεί, να υπολογίζει όχι μόνο αυτό που θεσμοθετεί, αλλά και τις συνέπειές του. Και από αυτή την πλευρά θεωρώ ότι η Κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο Υπουργός Εσωτερικών υπολόγισε πάρα πολύ και το δεύτερο αυτό στοιχείο. Δηλαδή, τις συνέπειες που θα προκύψουν από ριζοσπαστικές τομές.
      Ζούμε σε μία κοινωνία που βεβαίως θέλουμε να διορθώνουμε, αλλά δεν μπορούμε να φέρνουμε και τα άνω-κάτω.
      Από αυτήν την πλευρά θεωρώ, επίσης, ότι η Κυβέρνηση εκπληροί και το καθήκον της στο ακέραιο, αφού, κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο αυτό ανταποκρίνεται πλήρως και στον προγραμματικό της λόγο, αλλά και στο σύνολο του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας με τις θέσεις του οποίου άλλωστε κέρδισε τις εκλογές και έχει και τη λαϊκή στήριξη.
      Το επόμενο σημείο μου είναι ότι πρέπει πράγματι να δει κανείς αυτό το νομοσχέδιο, όχι με τον τύπο, αλλά με την ουσία, αν και κατά πόσο πράγματι κάνει τομές στην πράξη, στις διαδικασίες που καθημερινά ακολουθούνται στη λειτουργία του κράτους. Και εδώ πρέπει να προσθέσω κάτι, γιατί έχω τεράστια εμπειρία στη Δημόσια Διοίκηση.
      Δεν είναι εύκολο να θεσμοθετηθούν όλες οι πράξεις της Δημόσιας Διοίκησης. Απαιτείται από αυτήν την πλευρά να τονίσει κανείς το κύρος του προσωπικού που στελεχώνει τη Δημόσια Διοίκηση. Επομένως, πρέπει να ανατρέξουμε και σ’ ένα άλλο ρόλο της Δημόσιας Διοίκησης, που υπεύθυνη πάλι είναι η κυβερνητική εξουσία, και αυτός είναι η επιλογή προσώπων για τη στελέχωση των ειδικών θέσεων που ασκούν τη διοίκηση. Έτσι τελικά πάμε στην εφαρμογή του νόμου, και όχι τύποις, αλλά ουσία. Και από αυτή την πλευρά θεωρώ ότι το νομοσχέδιο δίνει και σ’ αυτό απάντηση. Ο νομοθέτης αφήνει πολλά περιθώρια στη ζώσα και λειτουργούσα διοίκηση να πάρει πρωτοβουλία. Αυτό σημαίνει ότι πράγματι το νομοσχέδιο ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα και όχι μόνο στον τύπο.
      Όσον αφορά το ότι είναι το πρώτο νομοσχέδιο που συζητείται στην Ολομέλεια, οφείλω να σας συγχαρώ, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Κυβέρνηση έφερε ως πρώτο νομοσχέδιο αυτό το συγκεκριμένο και μάλιστα με πρωτοβουλία δική σας. Θεωρώ ότι η Δημόσια Διοίκηση με το ρόλο της διατρέχει ολόκληρη την οικονομία και τη λειτουργία της αγοράς, όπως διατρέχει και όλες τις συναρμοδιότητες Υπουργείων και Δημόσιας, υπό στενή και ευρεία έννοια, Διοίκησης. Και αν αυτά δεν θεσμοθετηθούν καλά, αν αυτά δεν επιλυθούν, οι οικονομικές σχέσεις δεν μπορούν να αποδώσουν, δεν μπορούν να προχωρήσουν.
      Απ’ αυτήν την πλευρά, κύριε Υπουργέ, πράγματι σας συγχαίρω, καθώς και την Κυβέρνηση γιατί έτσι δίνει προτεραιότητα στη βάση επίλυσης των προβλημάτων των πολιτών, αλλά στη λειτουργία της οικονομίας.
      Πάμε τώρα σε συγκεκριμένα σημεία του νομοσχεδίου. Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ πράγματι ότι η απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών στη διοίκηση ήταν και αναγκαία και επιβεβλημένη. Επιτυχώς, αναφέρεται και στο άρθρο 5 και στο άρθρο 6 η ευθύνη της διοίκησης στη λύση των προβλημάτων των πολιτών και ο αριθμός των πενήντα ημερών που αναφέρθηκε, δεν είναι τελικά πενήντα. Είναι πενήντα συν τρεις, αν τελικά δεν είναι αρμόδια η υπηρεσία, οπότε πάμε στις πενήντα τρεις και με δέκα τελικά, αν είναι άλλες συναρμόδιες, πάμε στις 63 μέρες. Υπάρχει όμως και το εδάφιο β΄ που λέει ότι υπάρχει μια κατά περίπτωση διαφορετική προθεσμία για την διεκπεραίωση υποθέσεων, εφόσον το επιβάλλουν ειδικοί λόγοι. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
      Άρα, λοιπόν, για όλα αυτά για τα οποία η Αντιπολίτευση έκανε κριτική σ’ αυτό το σημείο, αφήνεται το περιθώριο –έτσι προβλέπει το νομοσχέδιο- έτσι ώστε να υπάρξει μια διασταλτική, αν θέλετε, ερμηνεία των προθεσμιών επίλυσης των ζητημάτων στον πρέποντα χρόνο. Επιβάλλεται αυτό, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν ευθύνεται πάντοτε ο αιτών για τη λύση του προβλήματός του. Υπάρχουν συναρμόδιες υπηρεσίες, τις οποίες αναφέρετε άλλωστε μέσα στα άρθρα, των οποίων ο συντονισμός κυρίως θα επιβάλει τον οριστικό χρόνο επίλυσης του προβλήματος. Και απ’ αυτήν την πλευρά θεωρώ ότι πράγματι η διοίκηση πρέπει οπωσδήποτε να λειτουργήσει στο σύνολό της. Τμηματική  λειτουργία διοίκησης δεν σημαίνει καλυτέρευση της διοίκησης. Πρέπει στο σύνολό της να λειτουργήσει.
      Θα έλθω τώρα στο άρθρο 19 παράγραφος 11. Αυτό, κύριε Υπουργέ, θεωρώ ότι μπορεί να καταστρατηγήσει μια βασική αρχή της ανοικτής διαδικασίας του διαγωνισμού, δηλαδή της ίσης μεταχείρισης όταν οι δήμοι και οι κοινότητες έχουν κατ’ αρχήν το δικαίωμα να κάνουν κατάτμηση ενός έργου που μπορεί να υλοποιηθεί είτε σε διάφορες φάσεις του έργου ή σε διάφορες χρονικές περιόδους ώστε να φαλκιδεύεται το οικονομικό αποτέλεσμα. Αν έτσι είναι, τότε για κάθε 45.000 ευρώ θα έχουμε υλοποίηση από ένα μέρος του έργου και συνεπώς οι δήμοι και οι κοινότητες συνεχώς θα αναθέτουν στις δικές τους εταιρείες, και έτσι πιθανώς θα καταστρατηγείται ο νόμος της αγοράς και η αρχή της ανοικτής διαδικασίας, άρα της διαφάνειας.
      Θεωρώ, κύριε Πρόεδρε, ότι θα πρέπει εδώ αυτό να συμπληρωθεί, με την προσθήκη ότι το έργο ολοκληρώνεται και είναι λειτουργικό. Διαφορετικά θα κάνουμε κατάτμηση ενός συνολικού έργου σε επιμέρους μικρά έργα και τελικά θα τα διαχειριζόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο.
      Θεωρώ επίσης σωστό ότι πρέπει να γίνει κάποια ρύθμιση των χρεών των Δήμων και Κοινοτήτων, πλην, όμως, θα πρέπει να είμαστε εξειδικευμένοι, σε ό,τι αφορά το χρέος της Πολιτείας προς τους Δήμους και τις Κοινότητες. Μήπως θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτό το σημείο να εξεταστεί και το διαχειριστικό μέρος; Μήπως, δηλαδή, θα πρέπει και ο τρόπος διαχείρισης να μπει στην έννοια της εκτίμησης του ύψους του χρέους, διότι καμιά φορά το χρέος διογκώνεται –και το ξέρετε πολύ καλά- από την κακοδιαχείριση ή και από την καθυστέρηση που πολλές φορές προκαλούν οι υπηρεσίες των Δήμων και Κοινοτήτων λόγω έλλειψης προσωπικού και μέσων και ιδιαίτερα με τον κατακερματισμό που κάνουν στην ανάθεση των έργων.
      Θα ήθελα, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, αυτό το σημείο να το προσέξετε ιδιαίτερα. 
      Με αυτές τις παρατηρήσεις θα ήθελα μια φορά ακόμα να σας συγχαρώ γι’ αυτό το νομοσχέδιο, αλλά και να πω ότι ποτέ με ένα νομοσχέδιο δεν υπάρχει και η οριστική λύση των προβλημάτων, γιατί τα προβλήματα συνεχώς ανανεώνονται και η ζωή προχωράει. 
      Ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.
      Κύριοι συνάδελφοι, ο συνάδελφος Βουλευτής Ηρακλείου Μανώλης Στρατάκης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. 
      Εγκρίνει η Βουλή; 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Ο κ. Παπαγεωργίου έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, δεν θέλω να επαναλάβω τα όσα αρκούντως ανέπτυξα και εγώ και πολλοί συνάδελφοί μου στην επιτροπή, ότι τελικά αυτό το νομοσχέδιο απεδείχθη κατώτερο των εξαγγελθεισών προσδοκιών στις οποίες εστόχευε.
      Η συζήτηση απέδειξε ότι αν δεν είναι ένα άχρηστο νομοσχέδιο και περιττό, απλώς είναι ένα νομοσχέδιο σύνηθες, όπου απλώς επαναλαμβάνει και φαίνεται ότι τάχατες τακτοποιεί νομικά κάποια ζητήματα. Πλην, όμως, για τα περισσότερα από τα ζητήματα τα οποία θίγει, επαναλαμβάνει παλαιότερες διατάξεις ή διαφοροποιείται ελάχιστα. 
      Είναι προφανές ότι υπό την πίεση των μεγαλόπνοων προεκλογικών εξαγγελιών αλλά και από την καθυστέρηση στην προώθηση του κοινοβουλευτικού έργου, ήλθε αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο, όμως, το ξανατονίζω, απεδείχθη κατώτερο των προσδοκιών.
      Θέλω να αναφερθώ στα εξής: Γραφειοκρατία, διαπλοκή, διαφθορά. Είναι ζητήματα που πραγματικά απασχολούν την κοινωνία μας. Πολύ καλά κάνετε που αγωνίζεστε να τα αντιμετωπίσετε. Αλλά νομίζω ότι όλοι πρέπει να παραδεχθούμε σε αυτήν την Αίθουσα, αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στους πολίτες οι οποίοι μας έδωσαν την εντολή να χρησιμοποιούμε αυτό το Βήμα, ότι όλα αυτά τα φαινόμενα, νοσηρά βεβαίως, είναι και παγκόσμια πιστεύω, άσχετα από την έκτασή τους, αλλά αν θέλετε και πανάρχαια. Ιδιαίτερα το ζήτημα της διαπλοκής και της διαφθοράς και στο βαθμό που το υποβοηθά και η γραφειοκρατία, έχω την εντύπωση ότι θα υπάρχει όσο το χρήμα, το κάθε φύσεως χρήμα, θα προσπαθεί να ελέγξει την πολιτική ζωή. Και αυτό είναι ένα ζήτημα, που πρέπει όλοι να το παραδεχθούμε.
      Δεν ξέρω και απλώς απευθύνω μία έκκληση στον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων, ήλθε η ώρα επιτέλους να κάνουμε μία στροφή. Μία στροφή από τη νοοτροπία –το έθιξαν και άλλοι συνάδελφοί μου και νομίζω κανείς δεν διαφωνεί σ’ αυτήν την Αίθουσα- η οποία λέει ότι είναι πλέον ή βέβαιο ότι τελικώς οι αλλεπάλληλοι νόμοι, που μάλιστα στο άγχος να παταχθούν αυτά τα φαινόμενα, γίνονται όλο και αυστηρότεροι. Δεν λέω ότι δεν βοηθούν αλλά δεν είναι, συγχωρέστε με για τη φράση, το μόνο φάρμακο.
      Νομίζω ότι πρέπει να στραφούμε κάποτε, να δημιουργήσουμε εκείνες τις υποδομές ώστε να εφαρμόζονται αυτοί οι νόμοι, να γίνεται εύρυθμη η κρατική μηχανή. Και αν θέλετε, κύριε Υπουργέ –και κλείνω αυτή τη γενική μου παρατήρηση και νομίζω ότι ούτε εσείς διαφωνείτε- να αλλάξουν κάποτε νοοτροπία και αυτοί που υπηρετούν τη Δημόσια Διοίκηση. Δεν λέω ότι όλοι δεν εμφορούνται από ευσυνειδησία αλλά υπάρχει και ένα μεγάλο κομμάτι το οποίο ενώ αγωνίστηκε τις οίδε με ποιους τρόπους και παλιότερα αλλά αν θέλετε και τώρα και αγωνιά να βρει μια προστασία επαγγελματική και οικονομική κάτω από την ομπρέλα που λέγεται δημόσιο ή δημόσιος φορέας, όταν μπαίνει κάτω από αυτήν την ομπρέλα στο δικαίωμα της εργασίας και επιβίωσης που είχε σε αυτήν τη ζωή, δεν νομίζω ότι ανταποκρίνεται με το δέοντα ζήλο σ’ αυτό το καθήκον. Διότι είναι καθήκον, είναι λειτούργημα να υπηρετείς τη Δημόσια Διοίκηση, να υπηρετείς τον πολίτη, να υπηρετείς την πατρίδα σου.
      Τώρα έρχομαι σε ορισμένα ζητήματα. Σας είχα πει στην επιτροπή και το ξανατονίζω ότι τελικώς όλες αυτές οι διατάξεις ενδεχομένως, να κινδυνεύουν να εκφυλιστούν, διότι αν η αποζημίωση του πολίτη τελικώς επιπίπτει όταν παρελκύονται οι προθεσμίες απάντησης και ικανοποίησης ενός αιτήματος επί της ισχυρής οικονομικής πλάτης –να το πω έτσι- του δημοσίου, πώς, δηλαδή, σώνει και καλά εσείς θα συγκινήσετε τον υπάλληλο ότι θα υποστεί το δημόσιο να δώσει μία αποζημίωση; Δεν λέω ότι δεν είναι χρήσιμες οι διατάξεις, απλώς κάνω κάποιες σκέψεις και ιδιαίτερα όταν υπάρχει εκείνο το ζήτημα της ανώτερης βίας ή είναι γνωστά στο δημόσιο. 
      Πότε θα τελειώνουν επί ανωτέρας βίας ή είναι αδύνατες για αντικειμενικούς λόγους οι προθεσμίες, κύριε Υπουργέ; Είναι ένα ζήτημα το οποίο θα το δούμε, διότι μπορεί αυτό αενάως να συνεχίζεται.
      Ύστερα ένα άλλο ζήτημα το οποίο θέλω να θίξω είναι το άρθρο 11. Θέλω να εγκαταλείψω, διότι εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι το από εδώ και εμπρός και τι είναι χρήσιμο, εκείνη τη διαφοροποίηση κατά πόσο και παλαιότερα είχε ο πολίτης, όταν όργανα του δημοσίου τον ζημίωσαν, τη δυνατότητα να στραφεί και αστικώς εναντίον αυτών των οργάνων. Να πάω λοιπόν στη περίπτωση όπου έχουμε μία παρανομία του υπαλλήλου, ο οποίος αρνείται να συμμορφωθεί,το δημόσιο με μία απόφαση εξαιτίας του ρόλου που έχει ως υπάλληλος της Δημόσιας Διοίκησης που πρέπει να την υλοποιήσει. Σας λέω λοιπόν το εξής, ότι έχουμε καθαρά μια αστική διαφορά ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, τον υπάλληλο που δεν εφαρμόζει αυτήν την απόφαση και τον πολίτη που θέλει να ικανοποιηθεί ύστερα από την ταλάνισή του επί έτη στα δικαστήρια τις περισσότερες φορές από αυτήν την απόφαση. Γιατί βάζετε, σας παρακαλώ πολύ, σαν προϋπόθεση  σώνει και καλά να έχει τιμωρηθεί πειθαρχικώς; Αν θέλετε να δώσετε τη δυνατότητα στον πολίτη να μπορεί να στραφεί και κατά του υπαλλήλου, απαλείψτε όλη αυτή τη  διάταξη περί πειθαρχικής ευθύνης, ειδεμή φαίνεται ότι η απονομή της δικαιοσύνης αύριο στα δικαστήρια, πράγμα απαράδεκτο από την ανεξαρτησία των δικαστικών αρχών μεταξύ τους, θα πρέπει να εξαρτάται από το εάν τον έχει τιμωρήσει πειθαρχικώς. Και εγώ να μην μπορώ να προσφύγω. Αν μπορώ, να μου το πείτε μετά, κύριε Υπουργέ, και να το καταλάβω. Σας το ξαναλέω: Αν είναι έτσι, βάλτε το ρητά, να παράσχουμε εκείνη την προστασία που πρέπει στον πολίτη, απέραντα. Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση. 
      Διότι σκέφτομαι, κύριε Υπουργέ, και ένα πρακτικό ζήτημα. Μπορεί να είναι προχωρημένα λίγο και φαντασιόπληκτα αυτά που λέω και το δέχομαι αλλά νομίζω ότι νομοθετούμε για να καλύψουμε τα απίθανα, τα απίστευτα, τα οποία έρχονται εξαιρετικά. Και σας λέω λοιπόν: Ένας επίορκος  υπάλληλος που θα θέλει να παρανομεί και να μην εφαρμόζει μια απόφαση που θα ευνοήσει κάποιον άλλον πολίτη σε βάρος κάποιου άλλου, θα φροντίσει να μην έχει περιουσιακά στοιχεία. Ή να σας το πω πιο γενικά και να μη λεπτολογώ, η φερεγγυότητα είναι υπέρ του δημοσίου, δεν είναι υπέρ του πολίτη. Ποιος θα κυνηγά έναν ταλαίπωρο δημόσιο υπάλληλο; Θα κυνηγούν όλοι αστικά το δημόσιο. Αν  θέλουμε λοιπόν ρητά και απερίφραστα να πούμε ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός και να εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη στον πολίτη ότι οι υπάλληλοι εφαρμόζουν τις αποφάσεις της δικαιοσύνης, πείτε το ξεκάθαρα ότι «ναι» θα μπορεί παράλληλα να προσφεύγει κατά του υπαλλήλου χωρίς αυτήν την για εμένα απαράδεκτη και όχι πολύ ορθή νομικά προϋπόθεση. 
      Τέλος όσον αφορά το άρθρο 15 για την απιστία, θέλω να επαναλάβω ότι πραγματικά εμένα με βρίσκει σύμφωνο, ασχέτως αν θα μπορούσε να υπάρξει μια καλύτερη διατύπωση ή βελτίωση την οποία κάνατε. Σας ξαναλέω, όμως, ότι δεν είναι εκείνη που θα θεραπεύσει τη διαφθορά στο δημόσιο τομέα. Υπήρχε απεριόριστο οπλοστάσιο. Υπήρχε το 256, υπήρχε ο 1640, υπάρχουν μια σειρά αδικήματα τα οποία τιμωρούν με την παρατήρηση βέβαια στην οποία θα συμφωνείτε, ότι η απιστία είναι ένα αδίκημα του οποίου τελικώς η διαφοροποίηση από τα άλλα οικονομικά αδικήματα έγκειται στο ότι δεν προκύπτει η ζημιά ότι ο καταδιωκόμενος για απιστία έχει σώνει και καλά νοσφιστεί το προϊόν της οικονομικής παρανομίας το οποίο έκανε.
       Με αυτές τις σκέψεις σας λέω -και κλείνω- ότι με ενόχλησε, κύριε Υπουργέ, και θα το πω, το ότι μιλάμε εδώ όλοι του ΠΑΣΟΚ με μπούσουλα. Αυτό είναι λιγάκι αντιφατικό. Νομίζω ότι πρέπει να το διαφυλάξουμε και το κάνουμε εδώ. Και καλά κάνουμε πολλοί Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και διαφοροποιούμαστε και λέμε τη γνώμη μας, γιατί δεν είμαστε εδώ πέρα μια αγέλη. Εν πάση περιπτώσει, όταν πρέπει να έχουμε συγκροτημένη φωνή, την έχουμε και νομίζω πως έχουμε και εισηγητή να εκφραστεί σε αυτό το νομοσχέδιο και πως από αυτό και μόνο φαίνονται οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Και νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε εσάς να σας χαροποιεί, το ότι πρέπει να έχουμε και διαφορετικές φωνές. Διότι δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι ερχόμαστε εδώ πέρα χωρίς να έχουμε διαβάσει το νομοσχέδιο και ότι μιλούμε με μπούσουλα. Μπούσουλάς μας είναι να πούμε ελεύθερα τη γνώμη μας και να υπηρετήσουμε το λαό που μας έστειλε εδώ, βεβαίως, πάντοτε μέσα στην έντονη συνείδηση ότι ανήκουμε σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, ο οποίος, έστω και εάν κρίθηκε και είναι στην Αντιπολίτευση, εκπροσωπεί το 40% και κάτι του ελληνικού λαού και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Μανούσου έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά.
      ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για εμάς τους κατοίκους του Νομού Κυκλάδων οι διατάξεις του Β’ Κεφαλαίου του νομοσχεδίου αυτού είναι καθοριστικές. 
      Η Δημόσια Διοίκηση σήμερα είναι άτονη, ατροφική, ανεπαρκής. Στη συνείδηση του πολίτη εμφανίζεται διαβρωμένη και αναποτελεσματική. Η Δημόσια Διοίκηση θεωρείται αναξιόπιστη και ανίκανη, πραγματικά ανίκανη να αντεπεξέλθει στην αποστολή της. Με τη διογκούμενη γραφειοκρατία έχει εκφύγει πια της αποστολής της και έχει καταστεί τροχοπέδη σε κάθε εξέλιξη και κυρίως της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Το ρουσφέτι έχει εκτραφεί και διογκωθεί, λόγω, της μεγάλης γραφειοκρατίας και κατά συνέπεια, της δυσλειτουργίας των υπηρεσιών. Ο ανθρώπινος παράγοντας έχει παραγκωνιστεί. 
      Ο πολίτης σήμερα θέλει και απαιτεί να δει μία Δημόσια Διοίκηση να λειτουργεί, να αποδίδει, να παράγει έργο, να του προσφέρει επιτέλους υπηρεσίες.
      Η θέσπιση των διατάξεων του σημερινού νομοσχεδίου για την απλούστευση διοικητικών διαδικασιών με τις αυτεπάγγελτες ενέργειες της διοίκησης, τη διεκπεραίωση υποθέσεων από αυτή, τη δυνατότητα αποζημίωσης των πολιτών για τη μη τήρηση προθεσμιών και τη σύσταση της κεντρικής επιτροπής απλούστευσης διαδικασιών πιστεύω ότι θα βοηθήσει στην ταχύτερη και πληρέστερη εξυπηρέτηση του πολίτη. Η χρονική οριοθέτηση δράσης των οργάνων της διοίκησης, με παράλληλη ουσιαστική κατάργηση της πληθώρας των πιστοποιητικών και βεβαιώσεων που απαιτούνται αλλά και η δυνατότητα αναζήτησης αυτών όχι από τον πολίτη αλλά από την αρμόδια υπηρεσία, βοηθάει στο να έλθει το κράτος πιο κοντά στον πολίτη. 
      Επιτέλους έχουμε προσφορά υπηρεσιών προς τον πολίτη, που πληρώνει από το υστέρημά του για να λειτουργούν οι υπηρεσίες και όχι μόνο δεν απολάμβανε μέχρι σήμερα των υπηρεσιών αλλά πάρα πολλές φορές, μπορούμε να πούμε πάντα, έβρισκε εχθρικές αυτές τις υπηρεσίες απέναντί του.
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Νομός Κυκλάδων, όπου σαν εκπρόσωπός του βρίσκομαι αυτή τη στιγμή εδώ, έχει έντονες ιδιαιτερότητες. Έχουμε είκοσι τέσσερα διάσπαρτα νησιά με ελλιπή ή ανύπαρκτη, μερικές φορές, μεταξύ τους επικοινωνία. Η πραγματική αδυναμία των κατοίκων να έρθουν σε άμεση επαφή με τη διοίκηση, η διασπορά των υπηρεσιών σε διάφορα νησιά έχουν καταντήσει την επαφή του πολίτη με τη διοίκηση εφιαλτική. Για παράδειγμα ο κάτοικος της Κύθνου από άλλο νησί θα ζητήσει τη φορολογική ενημερότητα, από άλλο το ποινικό μητρώο και από άλλα δύο, τρία νησιά διάφορα άλλα πιστοποιητικά που φτάνουν μερικές φορές και τα τέσσερα, πέντε ή έξι νησιά. 
      Δεν πιστεύω ότι οι διατάξεις αυτές είναι πανάκεια για την πάταξη της γραφειοκρατίας και ότι αυτομάτως θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Είναι, όμως, ένα μεγάλο βήμα, άλμα θα μπορούσα να πω. Αποδεικνύει ότι υπάρχει σοβαρότατη κυβερνητική βούληση να βοηθήσει και να προστατεύσει τον πολίτη. Και είναι το πρώτο βήμα για αλλαγή νοοτροπίας. 
      Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ευαισθητοποιήσω τον κάθε ένα από εσάς στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των Κυκλάδων και να κατανοηθεί από όλους ότι οι Κυκλάδες μας σε όλους τους τομείς χρειάζονται ιδιαίτερη αντιμετώπιση. 
      Πιστεύω ότι οι διατάξεις αυτές του νομοσχεδίου θα διευκολύνουν και θα λύσουν τα προβλήματα όλων των πολιτών. Και αν πραγματικά για όλους τους πολίτες είναι μία φορά σε ανταπόκριση, για τους κατοίκους των Κυκλάδων είναι πραγματικά ευεργετικές.
      Θέλω να σας ευχαριστήσω και να παρακαλέσω και στα επόμενα νομοσχέδια να δείξετε την ίδια ευαισθησία και μία ιδιαίτερη, ακόμη μεγαλύτερη, ευαισθησία για τις Κυκλάδες μας.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εμείς σας ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.
       Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός. Πείτε κάτι και για τις Κυκλάδες.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Να ευχηθώ πρώτα πρώτα καλορίζικοι οι καινούριοι συνάδελφοι και να επισημάνω το γεγονός -κάτι που είναι καινούριο και νομίζω ότι εκφράζει όλους μας, όσους έχουμε θητεύσει κάπως περισσότερο σε αυτήν την Αίθουσα- ότι ήδη από το πρώτο νομοσχέδιο είχαν την πρωτοβουλία να μετάσχουν στη συζήτηση. Είναι πολύ θετικό και νομίζω ότι θα πρέπει όλοι μας -και όσοι μετέχουν στην Κυβέρνηση αλλά και γενικότερα όσοι έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο στο χώρο των κομμάτων- να βοηθήσουν τους νέους συναδέλφους να συμμετάσχουν περισσότερο. Ίσως η φρεσκάδα των ιδεών, την οποία φέρνουν μέσα από τη συμμετοχή τους στην κοινωνία, μπορεί να βοηθήσει ακόμη περισσότερο, δεδομένου ότι ακριβώς εκείνο είναι το οποίο μπορεί να συνεισφέρει ακόμη περισσότερο σε ό,τι αφορά και το νομοθετικό έργο αλλά και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. 
      Θα ήθελα να ευχαριστήσω, επίσης, για τη συμμετοχή σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο το ίδιο. Για μένα, -το ξαναλέω για δεύτερη φορά- είναι μεγάλη τιμή η όποια κριτική, όσο σκληρή και αν είναι. Και αν απήντησα και απαντώ κάποτε σε υψηλούς τόνους είναι γιατί προτιμώ να είναι ανθρώπινες οι αντιδράσεις και να είναι ειλικρινείς από το να μετερχόμαστε την τακτική των κατά συνθήκη ψευδών μέσα σε αυτήν την Αίθουσα. Νομίζω πως αυτή η Κυβέρνηση θα αποδείξει και στην πορεία ότι θα αποφύγει τις οξύτητες. Αλλά και όταν ανεβαίνουν οι τόνοι, ανεβαίνουν όχι εσκεμμένα, όχι μέσα από μια προσπάθεια εντυπωσιασμού αλλά γιατί καμιά φορά η συζήτηση και η αντιπαράθεση οδηγούν και εκεί, υπό τον όρο ότι είναι ειλικρινείς.
      Θα ξεκινήσω από μια βασική παρατήρηση. Μου είπε συνάδελφος στην Αίθουσα: «Μα γυρνάτε στο 1993, για να μας πείτε ότι αφού αυτά κάναμε εμείς την εποχή εκείνη, τότε από εκεί και πέρα και εσείς φέρνετε ένα νομοσχέδιο για την τιμή των όπλων;». Κάθε άλλο. Έκανα αντιπαραβολή συμπεριφορών των δύο Κυβερνήσεων. Τι έγινε το 1993, αφού άφησε και η τότε Κυβέρνηση να περάσει ένα παρεμφερές χρονικό διάστημα με αυτό της σημερινής; Έφερε νομοσχέδια με τα οποία ξεθεμέλιωνε εκείνα που γίνονταν προηγουμένως. 
      Έφερε, λοιπόν, εκείνη η Κυβέρνηση την εποχή εκείνη ένα νομοσχέδιο για την αποκατάσταση αποστράτων, δηλαδή, να επαναφέρει στο στράτευμα ανθρώπους που, δήθεν, είχαν διωχθεί από την προηγούμενη κατάσταση. Και ψάχνεται το ΠΑΣΟΚ τώρα και μιλάει για τη Νέα Δημοκρατία, για τα «δικά της παιδιά». Αυτό δεν μπορεί να μην το επισημάνει κανείς. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Γιατί επανέρχεστε συνέχεια στο ίδιο θέμα;
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το πρώτο δείγμα δικής σας γραφής, για σας κατηγορήσατε τη Νέα Δημοκρατία προεκλογικά για τα «δικά της παιδιά», ε, «τα δικά της παιδιά» στο χώρο των αποστράτων πήγε να βολέψει την εποχή εκείνη, κύριε Σαλαγιάννη η Κυβέρνησή σας. Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι αυτό δείγμα πολιτικής νοοτροπίας; 
      Δεύτερος νόμος, η μερική κατάργηση της απιστίας περί την υπηρεσία. Τρίτος νόμος, η «ανασυγκρότηση» του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, γιατί δεν άρεσε η σύνθεση της εποχής εκείνης. Τέταρτον, ο νόμος με την αποσύνθεση των αστικών συγκοινωνιών, γιατί δεν σας άρεσε το καθεστώς. Και ας μην γυρίσω να θυμάμαι τι γινόταν στην οδό Ακαδημίας με τα επεισόδια. 
      Ποια ήταν τα τέσσερα πρώτα βήματα γραφής; Αυτά. Ποιο είναι το πρώτο δείγμα γραφής της Κυβέρνησης Καραμανλή, της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Μπορεί να μην σας αρέσει, αλλά είναι ένα νομοσχέδιο που συνεχίζει ό,τι καλό βρήκε και θεμελιώνει. Δεν ξεθεμελιώνει. Αυτή τη διαφορά θέλησα να επισημάνω. Και αυτή δεν είναι λίγη, έστω και σε επίπεδο προθέσεων. Δείχνει ότι έχουμε έναν διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό και ελπίζω να είναι κοινός από εδώ και πέρα, να μην αφορά μόνο την δική μας Κυβέρνηση. Γατί οι οξύτητες του παρελθόντος δεν οδήγησαν πουθενά και το ξέρουμε όλοι και το πληρώσαμε όλοι. Όπως ξέρουμε ότι ό,τι σημαντικό κάναμε σε αυτόν τον Τόπο, το κάναμε σε στιγμές που καταβάλαμε όλοι τις προσπάθειές μας και τον οβολό μας, τον πολιτικό μας οβολό, ώστε να είναι ένα κοινό κτήμα όλων και όχι βεβαίως, όταν μέσα από πολιτικές αντιπαραθέσεις υψώσαμε τις κομματικές σημαίες κάτω από στείρες –το τονίζω- διαδικασίες. 
      Σε ό,τι αφορά τώρα την ουσία του νομοσχεδίου. Στο πρώτο μέρος άκουσα: «Γιατί φέρατε διατάξεις που είναι άχρηστες;» Το τόνισε ο κ. Κοσμίδης. Να σας πω κάτι; Πρώτον, δεν είναι άχρηστες. Για πολλά πράγματα, βεβαίως και σε εκείνα που νομίζει ο κ. Κοσμίδης ότι είναι άχρηστα -που και αυτά είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα- φαίνεται στην πράξη γιατί ορθώς ήρθαν έτσι.
      Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε ότι με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ μετείχε μετά ψήφου στο ΚΥΣΕΑ; Εάν δεν φέρναμε τη διάταξη αυτή ολοκληρωμένη, για να φαίνεται μέσα στο νομοσχέδιο, θα το είχατε αντιληφθεί αυτό για το οποίο σήμερα ζητάτε την αλλαγή; Κανένας δεν το έχει αντιληφθεί. 
      Άρα, λοιπόν, κάτι για το οποίο κάνετε την αυτοκριτική σας το καταλάβατε. Γιατί εμείς νομοτεχνικά, έντιμα, φέραμε τη διάταξη όπως έπρεπε να τη φέρουμε, ολοκληρωμένη και φαίνεται τι νομοθετούμε. Και για να αποδείξω του λόγου το ασφαλές και επειδή δεν είμαστε δογματικοί, εγώ αντιλαμβάνομαι την ανησυχία που εκφράσατε -και η κα Βούλτεψη και οι συνάδελφοι από το ΠΑΣΟΚ- ότι δεν ταιριάζει παραδείγματος χάρη στο επίπεδο της δημοκρατίας μας να έχουμε μια τέτοια διάταξη. Τότε, όμως, γιατί τη φέρατε το 2000; Γιατί με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου την καθιερώσατε; Κάντε και την αυτοκριτική σας, ότι κακώς τη φέρατε. Εμείς τη βρήκαμε και την αναδείξαμε σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις της. 
      Δεν θέτω, βεβαίως, θέμα συνταγματικότητας. Και αυτή είναι η διαφοροποίησή μου από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Και δεν είναι αντιπαράθεση, είναι διαφοροποίηση. Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής είπε ότι εκφράζει συνταγματικές επιφυλάξεις, αν η συμμετοχή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ σε κυβερνητικό όργανο είναι συνταγματικώς επιτρεπτή. Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, τέτοιο συνταγματικό θέμα. Συνταγματικό ζήτημα δεν υπάρχει. Είναι άλλο το πολιτικό ζήτημα, στο οποίο -αν θέλετε- θα συμφωνήσουμε. Και γι’ αυτό σας προτείνω την εξής αναδιατύπωση, όχι -το τονίζω- για λόγους συνταγματικούς. Γιατί αν ήταν για λόγους συνταγματικούς, θα έπρεπε να ψάξετε να βρείτε σε πόσες περιπτώσεις μετέσχε στο ΚΥΣΕΑ ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και να ψάχνουμε και για εγκυρότητες διοικητικών πράξεων. Πράγμα που, όπως αντιλαμβάνεσθε, μάλλον δεν ταιριάζει στη σοβαρότητα, με την οποίαν συζητάμε εδώ. Δεν είναι συνταγματικό το θέμα. Δεν πάσχει από παρανομία ή αντισυνταγματικότητα η σύνθεση, η συγκρότηση του ΚΥΣΕΑ, επειδή μετέχει ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Τονίζω ότι η συμμετοχή του μπορεί να προβλέπεται, αλλά θα πρέπει να είναι χωρίς ψήφο. 
      Κατόπιν τούτου, σας προτείνω την εξής αναδιατύπωση του άρθρου 1, παράγραφος 1, στίχος ια΄: «Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, όταν λαμβάνονται αποφάσεις για θέματα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας,…,χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου». Θα μου πείτε, γιατί να μην το βγάλω από εκεί που υπάρχει το ια΄  και να το προσθέσω στην παρακάτω παράγραφο που μιλάει για το ποιοι μετέχουν στο ΚΥΣΕΑ χωρίς δικαίωμα ψήφου; Διότι εκεί μετέχουν πάντοτε στο ΚΥΣΕΑ, ενώ ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ μετέχει μόνο στα θέματα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Έτσι θα μπορούσε να δημιουργηθεί τεράστιο ερμηνευτικό πρόβλημα. Άρα, το αφήνω στην ίδια διατύπωση την οποίαν έχει ήδη το άρθρο αυτό αλλά προσθέτω το «χωρίς δικαίωμα ψήφου». 
      Τώρα να πούμε και την ουσία: Στην πράξη ποτέ δεν είχε δικαίωμα ψήφου ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Μετείχε αλλά μην φανταστείτε ποτέ ότι είχε καμία ψήφο που ήταν καθοριστική. Σε Δημοκρατία ζούμε, προηγμένη Δημοκρατία στα θέματα αυτά και δεν είναι δυνατόν να φανταζόμαστε ότι η συμμετοχή του και με ψήφο θα μπορούμε να επηρεάσει οτιδήποτε. Εγώ, όμως, αντιλαμβάνομαι την ευαισθησία σας. Ακριβώς επειδή έχουμε περάσει πια σε άλλες εποχές, ακόμα και οι συμβολισμοί έχουν την ουσία τους. Ναι στο να μετέχει ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στο ΚΥΣΕΑ για θέματα Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όχι όμως, με δικαίωμα ψήφου με την έννοια ότι δεν ψηφίζει ως προς την εξειδίκευση της κυβερνητικής πολιτικής και στα θέματα αυτά αλλά μπορεί να εκφράζει τη γνώμη του. 
      Κατά τούτο, λοιπόν, κάνω δεκτή αυτή την άποψη και κάνω αυτή τη διόρθωση της σχετικής διάταξης. Όχι, όμως, για λόγους συνταγματικότητας αλλά για λόγους συμβολισμού και ουσίας σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του ΚΥΣΕΑ και το τι θέλουμε να εκφράσουμε με τη σύνθεσή του. Το επαναλαμβάνω όμως: Αν δεν είχαμε φέρει αυτή την κατά κάποιους περιττή διάταξη, η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Σημίτη, θα εξακολουθούσε να υπάρχει και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ θα μετείχε μέσα ακριβώς στο ΚΥΣΕΑ με δικαίωμα ψήφου, πράγμα που τι αποδεικνύει, κύριοι συνάδελφοι; Καλύτερα να φέρνουμε ολοκληρωμένες διατάξεις μέσα στη Βουλή για να μπορεί να ξέρει τι ψηφίζει, από το να ψηφίζει διατάξεις που τροποποιούνται με πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου ή με υπουργικές αποφάσεις και βέβαια, να φαλκιδεύεται έτσι το δικαίωμα της Βουλής να θεσπίζει τις ψηφίδες, από τις οποίες αποτελείται η έννομη τάξη μας. 
      Θέμα δεύτερο: Θα επανέλθω και στο θέμα του Υπουργείου Τουρισμού. 
      Διευκρινίζω όμως πριν κάτι: Αν κάποιοι δεν θέλουν να καταλάβουν τι τεράστια σημασία έχει να καταργείς ένα Υπουργείο, να παίρνεις τις υπηρεσίες και να τις πηγαίνεις κάπου αλλού, τότε είναι δικό τους θέμα. Τους ρωτώ, όμως, για μια ακόμη φορά το εξής. Οι υπηρεσίες που διατηρούμε υπήρχαν και πριν δημιουργηθεί το Υπουργείο Τύπου. Τότε γιατί έφτιαξαν το Υπουργείο Τύπου;
      Ξέρετε γιατί το έφτιαξαν. Η ύπαρξη ενός Υπουργού, και μάλιστα Υπουργού Τύπου, συμβολίζει πολλά, διαμορφώνει ολόκληρη νοοτροπία, την οποία είδαμε στην πράξη. Παρεμβάσεις σε ό,τι αφορά τα θέματα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, απίστευτες κωλυσιεργίες σε ό,τι αφορά την αδειοδότηση, ζητήματα σε ό,τι αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος ως προς την έννοια του βασικού μετόχου κ.α. Με παρεμβάσεις τίνων έγιναν αυτά τα πράγματα εδώ; Αν δεν υπήρχε Υπουργείο Τύπου που να εκφράζει μια συγκεκριμένη πολιτική θα είχαμε φτάσει σε αυτό που έχουμε φτάσει τώρα; Αυτό καταργούμε. 
      Καταργούμε το Υπουργείο και τη νοοτροπία. Διατηρούμε συγκεκριμένες υπηρεσίες χωρίς βέβαια να κάνουμε τον Πρωθυπουργό Υπουργό Τύπου, όπως κάποιοι θέλησαν να πουν.
      Όσον αφορά το θέμα του Υπουργείου Τουρισμού, γιατί επανασυνιστάται το Υπουργείο Τουρισμού; Υπάρχει κανένας λόγος; Βεβαίως και υπάρχει. Ο λόγος είναι απλός. Όταν το Υπουργείο Τουρισμού πήγε στο Υπουργείο Ανάπτυξης οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έκαναν τεχνητές συγκολλήσεις, πολιτικές οξυγονοκολλήσεις Υπουργείων για να δείξουν ότι μειώνουν τον αριθμό των Υπουργείων. Έτσι έγινε το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με δύο διαφορετικά Υπουργεία. Έτσι έγινε το Υπουργείο Ανάπτυξης μέσα από το Υπουργείο Βιομηχανίας, το Υπουργείο Τουρισμού και το Υπουργείο Εμπορίου. 
      Στον τουρισμό, όμως, συνέβη κάτι χειρότερο. Αυτή η ναυαρχίδα της πολιτικής μας, σε ό,τι αφορά την οικονομική ζωή αλλά και το κύρος του Τόπου, στην κυριολεξία διαλύθηκε. Δεν είναι μόνο ότι καταργήθηκε το Υπουργείο –θα μπορούσε να το καταλάβει κανείς αυτό και θα ήταν απόλυτα θεμιτό- αλλά σας διαβεβαιώ ότι καταργήθηκε στην ουσία ο ΕΟΤ. Έπαψε να υπάρχει ο ΕΟΤ. Μεταφέρθηκε στις περιφέρειες ανύπαρκτη τουριστική πολιτική. Υπήρχε ένας Υπουργός με έναν Υφυπουργό, χωρίς υπηρεσίες. 
      Μέχρις ότου δημιουργηθεί και πάλι η υποδομή χρειάζεται να υπάρξει ένα Υπουργείο, για να μπορέσουμε να ξαναγυρίσουμε στη δυνατότητα χάραξης τουριστικής πολιτικής. Όταν αποκατασταθεί ο ΕΟΤ και οι υπηρεσίες του σε σωστές διαστάσεις τότε από εκεί και πέρα μπορούμε να ξαναδούμε αν το Υπουργείο αυτό θα μπορεί να εκλείψει. 
      Αλλά ξέρετε ποια ήταν η συνεισφορά της προηγούμενης Κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τον τουρισμό; Η δημιουργία της αμαρτωλής εταιρείας των Τουριστικών Ακινήτων. Αυτό ήταν όλο. Γι αυτό πρέπει να ιδρυθεί Υπουργείο Τουρισμού τώρα, για να υπάρξει αναδιάρθρωση της αναγκαίας υποδομής, χάραξη πολιτικής και όχι να είναι απλώς και μόνο η όλη τουριστική πολιτική το αποπαίδι του Υπουργείου Ανάπτυξης μέσα από έναν Υφυπουργό, ο οποίος μάλιστα δεν μπορούσε να συμμετάσχει στη χάραξη οποιασδήποτε πολιτικής και απλώς εκπροσωπούσε την κυβέρνηση στα διάφορα πάνελ των τηλεοράσεων ή γενικότερα όταν χρειαζόταν κάπου να πάει κανείς τελετουργικά. Αυτός ήταν ο ρόλος του εκάστοτε Υφυπουργού Τουρισμού. Αυτό θέλουμε να αποφύγουμε. Αποκαθιστούμε τα πράγματα μέχρις ότου δημιουργηθούν οι διοικητικές δομές για τη χάραξη τουριστικής πολιτικής σε αυτό τον Τόπο. 
      Το τι έγινε βέβαια και ποια ήταν η απόδοση του τουρισμού, το ξέρετε και δεν χρειάζεται να επανέλθω. Το ξέρουν όλοι εκείνοι, το ξέρουν τα άδεια ξενοδοχεία, το ξέρουν γενικότερα οι τουριστικές περιοχές, οι οποίες ζουν υπό μαρασμό. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε, κύριοι συνάδελφοι, της μείζονος Αντιπολίτευσης γιατί φτιάχνεται το Υπουργείο Τουρισμού, αυτό είναι δικό σας θέμα. Πηγαίνετε, όμως, να ρωτήσετε τους ανθρώπους εκείνους που αγωνιούν τούτη την ώρα μέσα στην αρχή της τουριστικής περιόδου, η οποία και αυτή θυσιάστηκε στο βωμό μικροκομματικών και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. 
      Θα είμαι εξαιρετικά σύντομος στα υπόλοιπα θέματα γιατί ελέχθησαν πολλά.
      Σε ό,τι αφορά το θέμα της πάταξης της γραφειοκρατίας, που είναι η καρδιά του νομοσχεδίου, είτε το θέλετε είτε όχι αυτό είναι μια σημαντική κατά τη γνώμη μας τομή, η οποία, όμως, θα καταδειχθεί, σε ό,τι αφορά την απόδοσή της, στην πράξη. 
      Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι οι μεγάλες τομές γίνονται με νόμους. Είναι αναγκαίες οι θεσμικές μεταβολές αλλά η πολιτική εφαρμογής είναι εκείνη που πολλές φορές δείχνει τι κοστίζει μια Κυβέρνηση στην πράξη. Και εκεί ήταν η μεγάλη αποτυχία των δικών σας κυβερνήσεων. 
      Φτιάξατε νόμους τους οποίους ψηφίσαμε και εμείς. Τι απέδωσε, όμως, η εφαρμογή των νόμων; 
      Ισχύει για τον Τόπο μας αυτό που είχε πει ο μακαρίτης Εμμανουήλ Ροΐδης: «Εν Ελλάδι ενός νόμου χρείαν έχουν, περί εφαρμογής των κειμένων νόμων». 
      Πρέπει, τέλος, να κάνει κανείς αυτές τις θεσμικές τομές, να ενισχύσει ένα θεσμό που βρήκε μπροστά του, το θεσμό των ΚΕΠ, να τον εμπεδώσει, γιατί από τον καιρό που έφυγε ο Σταύρος Μπένος εγκαταλείφθηκε και ο θεσμός στο πλαίσιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Να βάλουμε συγκεκριμένες προθεσμίες απάντησης της διοίκησης, τις οποίες πρέπει να τηρεί. Και δεν φοβάμαι την ευθύνη της διοίκησης και του δημοσίου από τις πολλές αγωγές που μπορεί να γίνουν, γιατί ίσα-ίσα οι διατάξεις πρέπει να λειτουργούν παιδευτικά, προληπτικά. Και ακριβώς με αυτό τον τρόπο πρέπει να λειτουργούν. 
      Όπως, επίσης, θέσαμε συγκεκριμένες ρυθμίσεις όσον αφορά τις κυρώσεις. Άκουσα προηγουμένως την καλόπιστη κριτική του κ. Παπαγεωργίου. Είπε «όταν βάζετε ως προϋπόθεση για την αστική ευθύνη των υπαλλήλων, σε περίπτωση μη  εκτέλεσης των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων, την πειθαρχική καταδίκη, δεν φαλκιδεύετε το δικαίωμα του άλλου να προσφύγει;». ‘Οχι, κύριε συνάδελφε, διότι ούτως ή άλλως υπάρχει το σήμερα υφιστάμενο και μη καταργούμενο δικαίωμα του ιδιώτη να προσφύγει κατά του νομικού προσώπου του δημοσίου ή του νομικού προσώπου του δημοσίου δικαίου ή του ιδιωτικού τομέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 
      Τί κάνουμε; Βάζουμε αυτή την προϋπόφθεση μόνο για την περίπτωση που στρέφεται κάποιος κατά του υπαλλήλου, για να μπορεί ο υπάλληλος να έχει μια στοιχειώδη προστασία στην περίπτωση αυτή αλλά και για να υποβοηθεί το δικαστήριο να διακρίνει αν υπάρχει και η αντίστοιχη ευθύνη. Γιατί όταν κινείς πειθαρχική διαδικασία, τα στοιχεία είναι σημαντικά που βοηθούν το δικαστήριο, αν πράγματι ευθύνεται ο υπάλληλος γι’ αυτό που έγινε Το λέω στον κ. Παπαγεωργίου που είναι νομικός. Η διαφορά του άρθρου 914 του Αστικού Κώδικα. και του 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα είναι και η εξής: Ότι το άρθρο 914 προϋποθέτει, για την περίπτωση της αδικοπραξίας, υποκειμενική αστική ευθύνη. Θέλει δόλο ή αμέλεια. Ενώ το άρθρο 105 καθιερώνει αντικειμενική αστική ευθύνη. Επομένως θα ήταν πολύ δύσκολο να διαπιστώσει ο δικαστής χωρίς την προηγούμενη πειθαρχική δίωξη, αν και κατά πόσο συντρέχει ευθύνη και για τον υπάλληλο, ο οποίος δεν μπορεί να είναι αντικειμενικά υπεύθυνος. Αν δηλαδή υπάρχει παρανομία αλλά δεν ευθύνεται π.χ.εκείνος για τίποτε απ’ όλα αυτά που συνέβησαν γιατί δεν γνώριζε κάτι. Δεν μπορείς να τον καταδικάσεις χωρίς να υπάρχει προηγουμένως στοιχείο που αποδεικνύει την υπαιτιότητα του υπαλλήλου. Γιατί η ευθύνη του υπαλλήλου προϋποθέτει την υπαιτιότητα από την πλευρά του. Αυτό κάνει η διάταξη, χωρίς να φαλκιδεύει το δικαίωμα του ιδιώτη να προσφύγει  π.χ. κατά του δημοσίου. Όσο δεν είναι αντισυνταγματική η διάταξη σήμερα, η οποία απαγορεύει να στραφείς κατά του υπαλλήλου αλλά στρέφεσαι κατά του δημοσίου, a fortiori, κατά μείζονα λόγο, δεν μπορεί να είναι αντισυνταγματική εκείνη που προβλέπει ήδη την ευθύνη του υπαλλήλου αλλά βάζει μία μικρή προϋπόθεση και για τη διευκόλυνση  των δικαστηρίων και για την προστασία του υπαλλήλου, και εξ αιτίας της διαφορετικής νομικής φύσης  της αστικής ευθύνης του δημοσίου σε σχέση με την αστική ευθύνη των ιδιωτών, του άρθρου 914 του Αστικού .Κώδικα.
      Σε ότι αφορά το θέμα της απιστίας, θα μου επιτρέψετε –και αυτό το αποδείξαμε και με το πρώτο κομμάτι του νομοσχεδίου για να μείνει ολόκληρη η διάταξη γιατί δεν μου αρέσει ποινικές διατάξεις να τροποποιούνται παράγραφοι παράγραφοι- να αναδιατυπώσω απλώς και μόνο την αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 390 του Ποινικού μας Κώδικα βάζοντας στο κείμενο που θα ψηφίσουμε ολόκληρη τη διάταξη. Τη διαβάζω: «Το άρθρο 15 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως: Η διάταξη του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα, όπως έχει αντικατασταθεί με την παράγραφο 2 του άρθρου 36 του ν.2172/1993 (ΦΕΚ 207Α’) αντικαθίσταται ως εξής: «Όποιος με γνώση ζημιώνει την περιουσία άλλου, της οποίας βάσει του νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Εάν η περιουσιακή ζημία υπερβαίνει το ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ, ο δράστης τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών».
      Το λέω αυτό διότι με τον τρόπο αυτό έχουμε ολοκληρωμένη τη διάταξη, δεν υπάρχει μόνο η δεύτερη παράγραφος και επιπλέον, για να είμαι απόλυτα σαφής, η μόνη παρέμβαση που γίνεται στο ν.390 είναι ότι μπαίνει και για την περίπτωση του πλημμελήματος το κατώτατο όριο τουλάχιστον των τριών μηνών. Γιατί θα ήταν αστείο να έχουμε ποινή για απιστία παραδείγματος χάρη 10 μέρες. Τουλάχιστον τρεις μήνες πρέπει να είναι.
      Επομένως, διατυπώνουμε τη διάταξη έτσι ώστε να αποκαθιστά τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση, δηλαδή, πριν το ’93. Και τελειώνω λέγοντάς σας ότι δεν φοβάμαι την επιρροή αυτή της διάταξης στην πράξη. Απαιτεί γνώση. Ο λειτουργός ή ο απλός ιδιώτης που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος γνωρίζει το περιεχόμενο της διάταξης αυτής, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Διότι ή ξέρει ότι κάνει πραγματικά σωστά τη δουλειά του και δεν φοβάται τίποτα, ή όχι. Αλλά στην περίπτωση αυτή, καλύτερα να υπάρχει αυτή η προληπτική λειτουργία ή ειδική ποινική πρόληψη που είναι και η πεμπτουσία της ποινικής λειτουργίας των διατάξεων αυτών. Ευχαριστώ πολύ και ζητώ συγγνώμη για την κατάχρηση του χρόνου που έκανα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κύριος Σαλαγιάννης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι από το άρθρο 1 έως και 4 τα καταψηφίζουμε, όπως επίσης και τα άρθρα 9 και 10 και όλα τα άλλα τα υπερψηφίζουμε. 
      Θέλω ακόμα να διευκρινίσω ότι για τις οφειλές των δήμων η θέση μας είναι σαφώς υπέρ της ψήφισης του άρθρου. Και βέβαια, οι συνάδελφοί μας, έχουν δικαίωμα ο καθένας να έχει την άποψή του.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ.Σκυλλάκος έχει το λόγο.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να καταγραφεί το εξής: Τα άρθρα 4, 14, 19 και 20 τα καταψηφίζουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων  1 έως και 22 και της υπ’ αριθμόν 1/1 τροπολογίας και η ψήφισή τους θα γίνει χωριστά.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και με ενσωματωμένη την υπ’ αριθμόν 1/1 τροπολογία;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και με ενσωματωμένη την υπ’ αριθμόν 1/1 τροπολογία, κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ : Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ  ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10  ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό  ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει, κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 21, έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει ομοφώνως.
      Επομένως έγιναν δεκτά τα άρθρα του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ρυθμίσεις για την οργάνωση και λειτουργία της Κυβέρνησης, τη διοικητική διαδικασία και τους ΟΤΑ» και αύριο θα συνεχίσουμε τη συζήτηση και ψήφιση των τροπολογιών.
      Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διαμενηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 29 Απριλίου 2004 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
      ΟΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Πέμπτης 29 Απριλίου 2004 επικυρώθηκαν.
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.10΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα Τετάρτη 12 Μαΐου 2004 και ώρα 18.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα: «Η κατάσταση της Οικονομίας και οι πολιτικές της Κυβέρνησης για την Οικονομία και την Ανάπτυξη», σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
      
      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                         ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 12/5/04                      ΣΕΛ.1