Σελίδα 8427 
Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α    Β Ο Υ Λ Η Σ
Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Β'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΕ'
Τετάρτη 20 Μαΐου 1998
Αθήνα, σήμερα στις 20 Μαΐου 1998, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.12' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ' Αντιπροέδρου αυτής κ. ΛΟΥΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Αχιλλέα Κανταρτζή, Βουλευτή Τρικάλων, τα ακόλουθα:
"Α' ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου "Αλεξάνδρα" ζητεί την εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου με επαρκές προσωπικό.
2) Ο Βουλευτής Αθήνας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο πρώην Βουλευτής Λασιθίου κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, ζητεί την παραχώρηση δημόσιου ακινήτου προς το Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Ιεράπετρας και Σητείας για την επίλυση του στεγαστικού του προβλήματος.
3) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κυκλαδική Ομοσπονδία Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων "Κυκλάδες" ζητεί την απόσυρση της προϋπόθεσης κατώτερης πληρότητας σα βασική προϋπόθεση για την ανανέωση των ειδικών σημάτων των επιχειρήσεων ενοικιαζομένων δωματίων.
4) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Βραγκιανών του Νομού Καρδίτσας ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας του γραφείου ΕΛΤΑ Βραγκιανών.
5) Ο Βουλευτής Αθήνας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο πρώην Βουλευτής Λασιθίου κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, ζητεί τη χρηματοδότηση της συντήρησης του επαρχιακού οδικού δικτύου του Νομού Λασιθίου.
6) Ο Βουλευτής Βοιωτίας κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας Α.Ε. ζητεί την αναβολή του διαγωνισμού προσλήψεων.
7) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΙΛΙΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο πρώην Βουλευτής Λασιθίου κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, ζητεί την επανεξέταση της επιβολής τεκμηρίου για την κατασκευή θερμοκηπίων από αγρότες που επιχορηγούνται από αναπτυξιακούς νόμους.
8) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων και Ξενώνων Νομού Μαγνησίας ζητεί την άμεση κατάργηση του κατώτατου ορίου πληρότητας που τέθηκε σε ισχύ με την 7.5.1998 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΕΟΤ.
9) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Σταύρος Στεφανόπουλος, κάτοικος Βόλου, ζητεί τη διευθέτηση της συνταξιοδότησής του.
10) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων ΟΤΕ ζητεί την επανασύνδεση της σύνταξης των μελών του με τους μισθούς των εργαζομένων.
11) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη ζητεί να μην καταργηθεί το ανθρωπομετρικό εργαστήριο που λειτουργεί στο Ιπποκράτειο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσ/νίκης.
12) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη ζητεί να μην καταργηθεί το ανθρωπομετρικό εργαστήριο που λειτουργεί στο Ιπποκράτειο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσ/νίκης.
13) Ο Βουλευτής Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη ζητεί να μην καταργηθεί το ανθρωπομετρικό εργαστήριο που λειτουργεί στο Ιπποκράτειο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσ/νίκης.
14) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Κοινότητες Ωρωπού, Σκάλας, Μαρκόπουλου επισημαίνουν τον σοβαρό κίνδυνο μόλυνσης των θαλασσίων περιοχών τους.
15) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ και ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Ηλείας ζητεί να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα στήριξης των ανέργων.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8428 
16) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Περαιώς και Νήσων προβάλλει αιτήματα των μελών του.
17) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Συνταξιούχοι Νομού Χίου ζητούν την ικανοποίηση των οικονομικών τους αιτημάτων.
18) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος ζητεί τη διευθέτηση της ασφάλισης των εικαστικών καλλιτεχνών στο ΤΕΒΕ.
19) Οι Βουλευτές κύριοι ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΣΚΟΥ και ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Νάουσας Νομού Ημαθίας ζητεί την άμεση αλλαγή κανονισμού του ΕΛΓΑ σχετικά με τις αποζημιώσεις των αγροτών.
20) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών και Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία ζητεί το διορισμό των εκπαιδευτικών μελών του άνευ εξετάσεων.
21) Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κέρκυρας ζητεί νομοθετική ρύθμιση ώστε να καταστεί εφικτός και εναλλακτικός τρόπος ψεκασμού της ελαιοπαραγωγής.
22) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ρεθύμνου ζητεί την ίδρυση Τοπικής Υπηρεσίας στο Πέραμα Μυλοποτάμου.
23) Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η 'Ενωση Αλιέων Μέσης και Παρακτίου Αλιείας "Ο Ποσειδών" ζητεί να απαγορεύεται σ' όλα τα βάθη η αλιεία της μηχανότρατας σε 1,5 ναυτικό μίλι.
24) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων Εκπαιδευομένων και Εκπαιδευθέντων στο Κ.Ψ.Υ. "'Αγιοι Ανάργυροι" ζητεί να μην ισχύσει η πρόσφατη λίστα φαρμάκων για τα μέλη του.
25) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Συνοικιακό Συμβούλιο Αγίας Παρασκευής Βόλου ζητεί την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των εργατοϋπαλλήλων.
26) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μολάων Λακωνίας ζητεί τη διάθεση της παραγωγής λεμονιών.
27) Ο Βουλευτής Χαλκιδικής κ. ΒΑΡΣΑΜΗΣ ΓΙΟΒΑΝΟΥΔΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Κρυοπηγής Χαλκιδικής ζητεί τη λειτουργία του κοινοτικού κάμπινγκ.
28) Οι Βουλευτές κύριοι ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ - ΛΙΑΚΑΤΑΣ και ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος των Απανταχού Παραμεγδοβίων ζητεί την κατασκευή του εθνικού δρόμου Αγρινίου - Καρδίτσας.
29) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Καματερού Αττικής ζητεί την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων του.
30) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Πρόεδροι Εφετών των Δ.Εφετείων Αθηνών και Πειραιώς ζητούν ρύθμιση θεμάτων της Διοικητικής Δικαιοσύνης με την ψήφιση του άρθρου του Συντάγματος.
31) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων ΟΤΕ ζητεί επίλυση των προβλημάτων του κλάδου του.
32) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Λιμενικό Ταμείο Νομού Μαγνησίας ζητεί την πρόσληψη μονίμου προσωπικού.
33) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ενοικιαζομένων Δωματίων και Ξενώνων Νομού Μαγνησίας αναφέρεται στον τρόπο ανανέωσης του ειδικού σήματος λειτουργίας τους.
34) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ και ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η 'Ενωση Κυκλαδικού Τύπου ζητεί την επιχορήγηση, την οποία δικαιούται ο περιφερειακός τύπος.
35) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με την χρήση ναρκωτικών στο λόφο του Στρέφη.
36) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Νομού Τρικάλων "Η ΣΤΑΝΗ" ζητεί τη ρύθμιση του ανατοκισμού των τραπεζικών τόκων των τραπεζών.
37) Ο Βουλευτής Πειραιώς κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων στις Ιαματικές Πηγές Μεθάνων ζητεί την αναβάθμιση των υπηρεσιών στις Ιαματικές Πηγές Μεθάνων.
38) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Ναυτικός Όμιλος Καλαμάτας ζητεί να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία του Κολυμβητηρίου Καλαμάτας.
39) Ο Βουλευτής Έβρου κ. ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΔΗΜΟΣΧΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Διδυμοτείχου ζητεί την οικονομική ενίσχυση για τους πολιτιστικούς σκοπούς του.
40) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας ζητεί την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων των μελών του.
Β' ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 5273/5-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1664/30-3-98 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της 5273/5-3-98 ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Κόρακας στη Βουλή των Ελλήνων σχετικά με τα μέτρα που προτίθεται να λάβει η Κυβέρνηση για την υλοποίηση της εξαγγελίας για την αύξηση της συμμετοχής του ποσοστού των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων από τις Ελληνικές Βιομηχανίες από 4% των συνολικών παραγγελιών σε 15%, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στα πλαίσια υλοποίησης του εγκεκριμένου από το ΚΥΣΕΑ Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΜΠΑΕ), η Κυβέρνηση επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Πιο συγκεκριμένα το Υπουργείο Εθνικής 'Αμυνας (ΥΠΕΘΑ), προκειμένου να αυξηθεί ο κύκλος εργασιών των Κρατικών Αμυντικών Βιομηχανιών, ώστε να εξασφαλισθεί η εξυγίανση και η βιωσιμότητά τους, ενημερώνει τις Βιομηχανίες αυτές για τα εξοπλιστικά προγράμματα του ΕΜΠΑΕ και συνεργάζεται μαζί τους για την εμπλοκή τους σε όσα από αυτά υπάρχει η απαραίτητη τεχνολογική υποδομή. 
Ουσιαστικός στόχος του ΥΠΕΘΑ είναι να καλυφθούν οι ανάγκες για εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και αναβάθμιση της τεχνολογικής της βάσης. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των αντισταθμιστικών ωφελημάτων από την ανάθεση σε αυτήν εξοπλιστικών προγραμμάτων 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8429 
του ΕΜΠΑΕ, ώστε να είναι σε θέση να εμπλακεί σε συμπαραγωγές, για τις οποίες δεν διέθετε μέχρι σήμερα την απαραίτητη τεχνογνωσία. Ακόμη, το ΥΠΕΘΑ υπογράφει προγραμματικές συμφωνίες (συμβάσεις πλαίσιο) με τις Κρατικές Βιομηχανίες για την παραγωγή υλικών, πυρομαχικών και ανταλλακτικών, για τα οποία υπάρχουν επαναλαμβανόμενες ανάγκες, ενώ επιδιώκει να εμπλέξει τις Ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες σε διεθνή ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα, συμμετέχοντας στη χρηματοδότηση αυτών. 
Ειδικότερα, στην παρούσα φάση η Ελληνική Βιομηχανία 'Οπλων βρίσκεται σε μία μεταβατική περίοδο, δεδομένου ότι ολοκληρώθηκαν δύο μεγάλα προγράμματά της, τα οποία απέφεραν στην εταιρεία ετήσια έσοδα ύψους 11 δισ. περίπου. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για το πρόγραμμα τροποποίησης της σύμβασης Α-30 για 60 Μονάδες Πυρός Πυροβόλων, καθώς και εκείνο της ετήσιας σύμβασης φορητού οπλισμού 7 62 της ενδεκαετούς Σύμβασης (1987-1997) Πλαίσιο μεταξύ ΕΒΟ και Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ).
Εντός του 1997 της ανατέθηκαν προγράμματα 6,750 δισ. Δρχ. ενω εντός του 1998 σχεδιάζεται να ανατεθούν προγράμματα όπως:
- όλμων 81 χιλ., 
- οπλισμού Βarret, 
- πυραμαχικών Carl-Custaf 
- προωθητικών γεμισμάτων 155χιλ., 
- και πυρομαχικών για ΑΡΑCSHΕ ύψους 24,630 δισ δρχ., μέσα στο 1998.
Ακόμη, σας ενημερώνουμε ότι έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία εκπόνησης Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδίου για την υπόψη βιομηχανία, το οποίο υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμο στο επόμενο τρίμηνο. 
Επιπροσθέτως, όσον αφορά στο εργοστάσιο της Μεταλλουργικής Βιομηχανίας Hπείρου, σας πληροφορούμε ότι ήδη έχουν διατεθεί σημαντικά χρηματικά ποσά από το πρόγραμμα Κοnver προκειμένου να εξασφαλισθεί ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού του. Πιο συγκεκριμένα, έχει εγκριθεί η παροχή τεχνικής Υποστήριξης σε τομείς ειρηνικών προϊόντων της εταιρίας συνολικής αξίας 21.800.000 δρχ., καθώς και η χρηματοδότηση των έργων ελέγχου και βελτίωσης της ποιότητας ειρηνικών προϊόντων της εταιρίας συνολικής αξίας 381.900.000 δρχ.. 
Τέλος, σχετικά με την ΠΥΡΚΑΛ σημειώνεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη δύο αναπτυξιακά προγράμματα. Αυτό που αφορά στα Πυρομαχικά 155mm- Βase Βleed - τύπου ΕRA με ποσό χρηματοδότησης 324 εκ. δρχ. και το αντίστοιχο για Πυρομαχικά 155mm - βομβιδοφόρο - GRΜ 49 με πόσο χρηματοδότησης 201,5 εκ. δρχ. Περαιτέρω, σας πληροφορούμε ότι η αξία των προγραμμάτων που είχαν ανατεθεί στην εν λόγω εταιρεία εντός του έτους 1997 ανέρχεται στο ποσό των 11.815.786.260 Δρχ., ενώ για το 1998 σχεδιάζεται η ανάθεση προγραμμάτων συνολικής αξίας 33.172.000.000 Δρχ., γεγονός από το οποίο επίσης προκύπτει η μέριμνα του ΥΠΕΘΑ προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό συμμετοχής των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων από τις Ελληνικές Βιομηχανίες και τελικά να ανέλθει στο 15%.
Ο Υφυπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ"
2. Στην με αριθμό 5288/5-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 19/27-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης 5288/5-3-98 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. ΜΕΛΑΣ, σε ό,τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Για την αντιμετώπιση των διαφόρων μορφών εγκληματικότητας στη χώρα μας, ασκείται από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου μας έντονο προληπτικό και κατασταλτικό έργο, με σύγχρονες μεθόδους και μέσα, σε συνεργασία με τις συναρμόδιες Υπηρεσίες των άλλων Υπουργείων και τις Υπηρεσίες άλλων χωρών.
Ιδιαίτερα, για την αντιμετώπιση της αυξητικής τάσης του φαινομένου αυτού, το τελευταίο χρονικό διάστημα, αποφασίσθηκε πρόσφατα η λήψη πρόσθετων μέτρων που βρίσκονται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης.
Αυτά συνίσταται κυρίως στον καλύτερο σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό των Αστυνομικών Υπηρεσιών, στην αύξηση του αριθμού των εποχούμενων και πεζών περιπολιών με επί πλέον διάθεση προσωπικού από τους εκτελούντες εσωτερική υπηρεσία αστυνομικούς και νέους αστυφύλακες καθώς και τεχνικών μέσων, την διαρκή επιτήρηση και φρούρηση των ευπαθών στόχων, και την μεγιστοποίηση και εντατικοποίηση των ελέγχων προσώπων και πραγμάτων, μέσω της αυξημένης επιχειρησιακής δράσης.
Οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας έχουν δραστηριοποιηθεί και παρακολουθούν με την επιβαλλόμενη σοβαρότητα και ευαισθησία και το θέμα των εγκληματικών πράξεων κατά των οδηγών ταξί και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την περιστολή του φαινομένου αυτού.
Στα πλαίσια αυτά για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και την εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας στους αναφερόμενους επαγγελματίες και γενικά στους πολίτες, οι Υπηρεσίες μας ασκούν σε 24ωρη βάση, έντονη αστυνόμευση με συνεχείς περιπολίες, συστηματικούς ελέγχους, έρευνες, ευρείες αναζητήσεις, επιτηρούν ευαίσθητα και ύποπτα διάπραξης τέτοιων αδικημάτων σημεία και συνεργάζονται στενά με τα συνδικαλιστικά σωματεία των οδηγών ταξί, όπως και με τα κέντρα επικοινωνίας των ραδιοταξί. 
'Εντονοι επίσης και συστηματικοί είναι και οι έλεγχοι για τη σύλληψη και απομάκρυνση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι διαμένουν παράνομα στη χώρα μας και λόγω στέρησης των μέσων επιβίωσης διαπράττουν ληστείες, κλοπές και άλλες αξιόποινες πράξεις.
Πέραν αυτού η νομοθετική ρύθμιση, για την νόμιμη απασχόληση των λαθρομεταναστών και την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων τους με την καθιέρωση κάρτας εργασίας, αξιολογείται εκ μέρους μας ως θετικός παράγοντας ο οποίος θα συμβάλλει στην μείωση της εγκληματικότητας των αλλοδαπών στη χώρα μας.
Η κινητοποίηση της Αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα πολλά από τα διαπραχθέντα αδικήματα να έχουν εξιχνιασθεί.
Ενδεικτικά σας πληροφορούμε ότι κατά το 1997 από Υπηρεσίες της Διεύθυνσης Αστυνομίας Δυτικής Αττικής εξιχνιάσθηκαν οι 24 από τις 34 τέτοιες ληστείες που διεπράχθηκαν στην περιοχή ευθύνης της.
Για την εξιχνίαση των διαπραχθέντων και μη εξιχνιασθέντων αδικημάτων οι ενέργειες των αρμοδίων Υπηρεσιών συνεχίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον.
Επισημαίνεται ότι προς το συνερωτώμενο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών έχει εκφρασθεί εγγράφως η άποψη του Υπουργείου μας για την τοποθέτηση διαχωριστικού πλαισίου ασφαλείας καμπίνας οδηγού και επιβατών στα επιβατικά δημόσιας χρήσεως αυτοκίνητα.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ"
3. Στην με αριθμό 5303/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 3/27-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης 5303/6-3-98 που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Γ. ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ και Ν. ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ, σας γνωρίζουμε τα εξής: 
Για την αντιμετώπιση των διαφόρων μορφών εγκληματικότητας στη χώρα μας, ασκείται από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου μας έντονο προληπτικό και κατασταλτικό έργο, με σύγχρονους μεθόδους και μέσα, σε συνεργασία με τις συναρμόδιες Υπηρεσίες των άλλων Υπουργείων και τις Υπηρεσίες άλλων χωρών. 
Ιδιαίτερα, για την αντιμετώπιση της αυξητικής τάσης του φαινομένου αυτού, το τελευταίο χρονικό διάστημα, τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και την εμπέδωση 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8430 
του αισθήματος ασφαλείας στους πολίτες, αποφασίσθηκε πρόσφατα η λήψη πρόσθετων μέτρων που βρίσκονται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης. 
Αυτά συνίσταται κυρίως στον καλύτερο σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό των Αστυνομικών Υπηρεσιών, στην αύξηση του αριθμού των εποχούμενων και πεζών περιπολιών με επί πλέον διάθεση προσωπικού από τους εκτελούντες εσωτερική υπηρεσία αστυνομικούς και νέους αστυφύλακες καθώς και τεχνικών μέσων, την διαρκή επιτήρηση και φρούρηση των ευπαθών στόχων, και την μεγιστοποίηση και εντατικοποίηση των ελέγχων προσώπων και πραγμάτων, μέσω της αυξημένης επιχειρησιακής δράσης. 
Όλες οι Υπηρεσίες μας έχουν δραστηριοποιηθεί στο έπακρο, ασκούν σε 24ΩΡΗ βάση έντονη αστυνόμευση με συνεχείς περιπολίες, συστηματικούς ελέγχους, έρευνες και αναζητήσεις και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την περιστολή του φαινομένου αυτού.
Έντονοι επίσης και συστηματικοί είναι και οι έλεγχοι για τη σύλληψη. και απομάκρυνση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι διαμένουν παράνομα στη χώρα μας και λόγω στέρησης των μέσων επιβίωσης διαπράττουν ληστείες, κλοπές και άλλες αξιόποινες πράξεις. 
Η νομοθετική ρύθμιση, για την νόμιμη απασχόληση των λαθρομεταναστών και την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων τους με την καθιέρωση κάρτας εργασίας, αξιολογείται εκ μέρους μας ως θετικός παράγοντας ο οποίος θα συμβάλλει στην μείωση της εγκληματικότητας των αλλοδαπών στη χώρα μας. 
Η κινητοποίηση της Αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα πολλά από τα διαπραχθέντα αδικήματα να έχουν εξιχνιασθεί. Για την εξιχνίαση των λοιπών οι προσπάθειες των αρμοδίων Υπηρεσιών συνεχίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον. 
Τέλος, επισημαίνεται ότι είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στα θέματα ρατσισμού και ξενοφοβίας και συνεπώς δεν θα επιτρέψουμε την ανάπτυξη κλίματος απρεπούς συμπεριφοράς ή ρατσιστικών φαινομένων.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ"
4. Στην με αριθμό 5304/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1001/27-3-98 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5304/6-3-98 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κύριοι Ν. Τσιαρτσιώνης και Γ. Καρασμάνης, σχετικά με δημοσίευμα, για την κατάσταση του ΟΣΕ, στο Οικονομικό Ταχυδρόμο σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αριθ. πρωτ. 143894/17-3-98 του Δ/ντος Συμβούλου του εν λόγω Οργανισμού.
Ο Υφυπουργός
ΕΜΜ. ΛΟΥΚΑΚΗΣ"
Σημ: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
5. Στην με αριθμό 5305/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1056/30-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5305/6-3-98 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κύριοι Ν. Τσιαρτσιώνης και Γ. Καρασμάνης σχετικά με δημοσίευμα για την COSMOTE στον Οικονομικό Ταχυδρόμο σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αριθ. πρωτ. 169.1/226525/19-3-98 του Δ/ντος Συμβούλου του εν λόγω Οργανισμού.
Ο Υπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ"
Σημ: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
6. Στην με αριθμό 5308/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 841/30-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 5308/6.3.98, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Δ. Κ. Σαρρής, σας πληροφορούμε ότι:
Η διαδικασία ένταξης στο Μητρώο Αγροτών εκείνων που για διαφόρους λόγους δεν υπέβαλαν ΔΗΛΩΣΗ - ΑΙΤΗΣΗ κατά το παρελθόν, ορίζεται στο άρθρο 2, παρ. 2 της Υπουργικής Απόφασης 373592/5.9.95.
Σύμφωνα με αυτή, τον Οκτώβριο εκάστου έτους υποβάλλουν ΔΗΛΩΣΗ εγγραφής όσοι δεν έχουν ενταχθεί στο Μητρώο και όσοι έχουν Μεταβολές που πρέπει να δηλωθούν για ενημέρωση του Μητρώου.
Επειδή, η διαδικασία της "αρχικής" δημιουργίας του Μητρώου ολοκληρώθηκε εντός του Ιανουαρίου 1998 (μετά την εξέταση των Ενστάσεων) θα πρέπει να αναμένουμε τον Οκτώβριο του 1998 για την υποβολή ΔΗΛΩΣΕΩΝ από τους ενδιαφερομένους.
Ο Υπουργός
ΣΤΕΦ. ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ"
7. Στην με αριθμό 5309/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 20/27-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης 5309/6-3-1998, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. ΤΑΤΟΥΛΗΣ, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το θέμα των εγκληματικών πράξεων κατά των οδηγών ταξί απασχολεί σοβαρά το Υπουργείο μας, το οποίο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την περιστολή του φαινομένου αυτού.
Οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας ασκούν σε 24ωρη βάση έντονη αστυνόμευση με συνεχείς περιπολίες, συστηματικούς ελέγχους, έρευνες, επιτηρούν ευαίσθητα και ύποπτα διάπραξης τέτοιων αδικημάτων σημεία και συνεργάζονται στενά με τα συνδικαλιστικά σωματεία των οδηγών ταξί.
Επισημαίνεται ότι μέχρι σήμερα δεν έχει καταγγελθεί στις Υπηρεσίες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αρκαδίας καμία τέτοια εγκληματική πράξη σε βάρος οδηγού ταξί.
Σε ό,τι αφορά το μέτρο της κατάσχεσης των δημοσίας χρήσεως αυτοκινήτων (ταξί) σας γνωρίζουμε ότι αυτό προβλέπεται από το άρθρο 33 του Ν. 1975/1995. Οι διατάξεις του ανωτέρω νόμου είναι σαφείς, εναρμονισμένες με τις νομοθεσίες των χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, θεσπίσθηκαν από την πολιτεία για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων και εφαρμόζονται από τις Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας με αμεροληψία και αντικειμενικότητα.
Οι προβλεπόμενες ποινικές και διοικητικές κυρώσεις επιβάλλονται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που αποδεδειγμένα εκ προθέσεως άτομα μεταφέρουν με τα οχήματά τους στο εσωτερικό της χώρας, ή διευκολύνουν τη μεταφορά ή προώθηση λαθρομεταναστών και ως εκ τούτου καμία ανησυχία δεν πρέπει να διακατέχει του νομοταγείς οδηγούς από την εφαρμογή του ανωτέρω νόμου.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ"
8. Στην με αριθμό 5312/6.3.98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1668/26.3.98 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής 'Αμυνας η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της 5312/6.3.98 ερώτησης που κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων οι Βουλευτές κ.κ. Σ. Κόρακας και Μ. Αγγουράκης, με θέμα τα μέτρα που προτίθεται να λάβει το Υπουργείο 'Εθνικής 'Αμυνας για την αντιμετώπιση του φαινομένου μαζικού εκβράσματος θαλασσίων κυτων λόγων της χρήσης ενός νέου χαμηλής συχνότητας ανιχνευτού συστήματος (LFAS) που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) επιδεικνύει ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8431 
Υπενθυμίζονται, για παράδειγμα, τα μέτρα που έλαβε κατά τη διάρκεια Στρατιωτικής άσκησης με την επωνυμία Dynamic MIX 1997 που έγινε εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και συγκεκριμένα στον Κυπαρισσιακό κόλπο. Σκοπός των μέτρων αυτών ήταν γενικά η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και ειδικότερα του προστατευομένου είδους της θαλάσιας χελώνας Καρέτα-Καρέτα που ζει στην περιοχή.
Όσον αφορά στο περιστατικό, στο οποίο αναφέρεται η παρούσα ερώτηση, σας πληροφορούμε ότι από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι το ερευνητικό πλοίο R/V ALLIANCE συμμετείχε στην άσκηση με την επωνυμία Dynamic MIX 1996 (αντίστοιχη της προαναφερθείσας), η οποία, όμως, διεξήχθη εκτός Ελληνικών Χωρικών υδάτων. Το προαναφερθέν πλοίο διέθετε συσκευή (LFAS) και παρ' όλο που έπλευσε στα διεθνή ύδατα του Ιονίου πελάγους, δεν έκανε χρήση της συγκερκιμένης συσκευής. Αυτή χρησιμοποιήθηκε μόνο σε περιοχή δυτικά της Σικελίας.
Περαιτέρω, σημειώνεται ότι το ΥΠΕΘΑ δεν είχε μέχρι σήμερα ενημερωθεί για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις που προκαλούνται από τη χρήση της εν λόγω συσκευής ή άλλων ηχοεντοπιστικών συσκευών χαμηλής συχνότητας. Παρ' όλα αυτά το ΥΠΕΘΑ έχει ευαισθητοποιηθεί και, εφόσον διαπιστωθεί κάτι τέτοιο, θα λάβει άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των θαλάσσιων φαλαινών και του θαλασσίου περιβάλλοντος γενικότερα.
Επιπλέον, σας πληροφορούμε ότι αντίστοιχα μέτρα θα προωθηθούν και σε επίπεδο ΝΑΤΟ, στα πλαίσια του οποίου το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος στις Στρατιωτικές του δραστηριότητες, έχει λάβει μία δυναμική ανάπτυξη με πρωτοβουλία και της χώρας μας. Επιπροσθέτως, σας ενημερώνουμε ότι ήδη σχετική μελέτη και υιοθέτηση των Εθνικών και Διεθνών περιορισμών για την προστασία του περιβάλλοντος στις Στρατωτικές δραστηριότητες προωθείται στην Στρατιωτική Επιτροπή ΝΑΤΟ και στην Επιτροπή τυποποίησης, η οποία και επεξεργάζεται το σχετικό κείμενο.
Ο Υφυπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ"
9. Στην με αριθμό 5313/6.3.98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 842/30.3.98 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση 5313/6.3.98 που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Σ. Δανέλλης, Σ. Αλφιέρη, Π. Κουναλάκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η κατασκευή της Λιμνοδεξαμενής Μήθυμνας έγινε μέσω του Προγράμματος Λιμνοδεξαμενών του Ι ΚΠΣ (1989-1993).
Στο Πρόγραμμα αυτό επειδή ήταν οι πρώτες λιμνοδεξαμενές που κατασκευάσθηκαν στον νησιωτικό χώρο, η Ευρωπαϊκή 'Ενωση δεν απαιτούσε μελέτη οικονομικής σκοπιμότητος για την κατασκευή της λιμνοδεξαμενής.
Η αναγνωριστική έκθεση για την κατασκευή της λιμνοδεξαμενής περιελάμβανε στοιχεία τα οποία αποδείκνυαν την σκοπιμότητα του έργου.
Σε ό,τι αφορά τη μελέτη των δικτύων της λιμνοδεξαμενής Μήθυμνας εκπονείται από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου και θα αποπερατωθεί εντός του Α' εξαμήνου του 1998.
Από το Υπουργείο Γεωργίας με την ΛΒ/C95/73.1/11.9.97 Απόφαση ανετέθη η μελέτη οικονομικής σκοπιμότητος για την κατασκευή της λιμνοδεξαμενής Μήθυμνας καθώς και για τα δίκτυα άρδευσης και ύδρευσης.
Η μελέτη εκπονείται και θα περατωθεί εντός του Α' εξαμήνου του 1998.
Μετά την περάτωση των μελετών θα ακολουθήσει η δημοπράτηση του έργου.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της μόλυνσης των υδάτων, η πλήρωση της λιμνοδεξαμενής Μήθυμνας γίνεται από τρεις υδροληψίες, από τις οποίες λειτουργούν σήμερα οι δύο.
Η τρίτη στην οποία καταλήγουν τα λύματα του οικισμού Βαφείου παραμένει κλειστή για την αποφυγή μολύνσεως των νερών της λιμνοδεξαμενής.
Για την οριστική αντιμετώπιση του θέματος η Επιτροπή Νομαρχιακού Συμβουλίου Λέσβου αποφάσισε την κατασκευή αγωγού μεταφοράς των λυμάτων κατάντι της υδροληψίας.
Ο Υπουργός
ΣΤ. ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ"
10. Στην με αριθμό 5315/6.3.98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 11523/30.3.98 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης 5315/6.3.98 που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από το Βουλευτή κ. Γ. Καρασμάνη και αναφέρεται στο πιο πάνω θέμα, σας πληροφορούμε ότι η διευθέτηση του ποταμού Λουδία ως Αθλητικού Κεντρου, η αποπεράτωση του Πνευματικού Κέντρου και η κατασκευή του Δημοτικού Μεγάρου, αποτελούν τμήμα της πρότασης χρηματοδότησης της Τεχνικής Επιτροπής Νομού Πέλλας από το Ειδικό Τοπικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του σχεδίου Ι.ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ.
Ο Υφυπουργός
Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ"
11. Στην με αριθμό 5317/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 945/30-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5317/6-3-98 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Μαν. Κεφαλογιάννης σχετικά με την πορεία της ανακριτικής και δικαστικής διαδικασίας επί των πορισμάτων του ΑΣΕΠ που αφορούσαν παραβάσεις νόμων για προσλήψεις προσωπικού στην Ο.Α., σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αριθ. πρωτ. ΠΔΣ και ΔΣ/126/13-3-98 του Δ/ντος Συμβούλου της εν λόγω Εταιρείας.
Ο Υπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ"
Σημ: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Διεύθυνσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
12. Στην με αριθμό 5317/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 660/18-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην ερώτηση, με αριθμό 5317/6-3-1998 που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης, σχετικά με πορίσματα Επιθεωρητών του ΑΣΕΠ που εστάλησαν στον Εισαγγελέα και αφορούν προσλήψεις σε Οργανισμούς, σας γνωρίζουμε ότι αντίγραφο της ερώτησης διαβιβάσαμε στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, και μόλις έχουμε στοιχεία και πληροφορίες, θα σας ενημερώσαμε.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ"
13. Στην με αριθμό 5324/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 7917/20-3-98 έγγραφο από τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
"Απαντώντας στην υπ' αριθμό 5324/6-3-98 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λ. Παπανικολάου σας γνωρίζουμε τα εξής:
Για την κάλυψη κενών οργανικών ιατρικών - παραϊατρικών θέσεων χρειάζεται έγκριση από την Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, για το λόγο αυτό έχουμε ζητήσει την κατ' εξαίρεση έγκριση 300 θέσεων ιατρικού προσωπικού και 3000 θέσεων παραϊατρικού - νοσηλευτικού - τεχνικού προσωπικού.
Η υπηρεσία μας προχωρά στην επαναπροκήρυξη των θέσεων, που απέβησαν άγονες, μετά από τις προτάσεις των Διοικητικών συμβουλίων των νοσοκομείων. Μέχρις ότου γίνουν οι διορισμοί αυτοί και για την κάλυψη των κενών, η υπηρεσία μας έχει προχωρήσει σε περιπτώσεις που υπάρχει επείγουσα 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8432 
ανάγκη κάλυψης θέσεων στην έγκριση για προκήρυξη θέσεων με σύμβαση ορισμένου χρόνου (6 μηνών, 1 χρόνου) σε εφαρμογή του άρθρου 23 του ν. 2519/97.
Με την υπ' αριθμ. 2/97 προκήρυξη προκηρύχθηκαν 475 θέσεις του κλάδου ΔΕ πληρωμάτων ασθενοφόρων για το ΕΚΑΒ και ήδη έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί οι διορισμοί, μετά τη δημοσίευση των πινάκων διοριστέων στο Φ.Ε.Κ.
Με την 3/97 προκηρύχθηκαν από το Α.Σ.Ε.Π. 1457 θέσεις νοσοκομειακού προσωπικού και μετά τη δημοσίευση των οριστικών πινάκων διοριστέων στο Φ.Ε.Κ. του Φεβρουαρίου τα νοσοκομεία τηρώντας την προβλεπόμενη διαδικασία προχωρούν στους διορισμούς.
Επίσης αναμένουμε από το Α.Σ.Ε.Π. την έκδοση των πρώτων πινάκων που προκύπτουν από την προκήρυξη 7/97 παραϊατρικού προσωπικού 426 θέσεις και την προκήρυξη 10/97 1043 θέσεις (μαίες, επισκέπτριες, βοηθητικό, Υγειονομικό, προσωπικό, τεχνικό κλπ).
Το σχέδιο νόμου που αναφέρεται στο νέο ιατρικό μισθολόγιο βρίσκεται στη Βουλή προς ψήφιση και θα βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό τις αποδοχές των γιατρών, επιλύοντας τα χρόνια οικονομικά προβλήματα, αυξάνοντας το βασικό μισθό και τα επιδόματα.
Ο Υπουργός
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ"
14. Στην με αριθμό 5325/6-3-98 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 1052/27-3-98 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 5325/6-3-98 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κύριοι Βαγ. Μπούτας, Αχιλ. Κανταρτζής και Νικ. Γκατζής, σχετικά με εκσυχρονισμό του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος, σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αρ. πρωτ. 659578/18-3-98 του Δ/ντος Συμβούλου του εν λόγω Οργανισμού.
Ο Υφυπουργός
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΟΥΚΑΚΗΣ"
Σημ: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Διεύθυνσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτησεων της Πέμπτης 21 Μαΐου 1998.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ πρώτου κύκλου ('Αρθρο 130 παρ. 4 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 1480/14.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεόδωρου Στάθη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την πρόσληψη του έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ).
2. Η με αριθμό 1479/14.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρέα Καραγκούνη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με την έλλειψη ασθενοφόρων στα Κέντρα Υγείας του Νομού Αιτωλοακαρνανίας κλπ.
3. Η με αριθμό 1496/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ευστρατίου Κόρακα προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικά με τη νομοθετική κατοχύρωση της αργίας της Κυριακής κλπ.
4. Η με αριθμό 1489/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ευάγγελου Αποστόλου προς τους Υπουργούς Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικά με την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος καταγραφής και ελέγχου αλιευμάτων των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών κλπ.
5. Η με αριθμό 1491/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Γεωργίου Τσαφούλια προς τους Υπουργούς Εσωτερικών-Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Περιβάλλοντος - Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την κατασκευή του δρόμου Κουρλαμπά-Χαλανδρίτσα Πατρών.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ δευτέρου κύκλου ('Αρθρο 130 παρ. 4 Καν.Βουλής)
1. Η με αριθμό 1483/14.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τον Υφυπουργό Πολιτισμού (αρμόδιο για θέματα Αθλητισμού) σχετικά με τα μέτρα εξυγίανσης του ποδοσφαίρου, εξάλειψη του φαινομένου των "στημένων" αγώνων κλπ.
2. Η με αριθμό 1486/15.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Λεωνίδα Κουρή προς τους Υπουργούς Εσωτερικών-Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος-Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την καταβολή των αποζημιώσεων στους δικαιούχους λόγω των απαλλοτριώσεων από την εγκατάσταση του δικτύου του φυσικού αερίου κλπ.
3. Η με αριθμό 1495/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σταύρου Παναγιώτου προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με τις καταστροφές που υπέστησαν οι αγρότες στην περιοχή της Πελοποννήσου απο τον παγετό, την έγκαιρη αποζημίωσή των κλπ.
4. Η με αριθμό 1490/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Πέτρου Κουναλάκη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους. 
5. Η με αριθμό 1494/18.5.98 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Βασιλικής Αράπη Καραγιάννη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών-Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Περιβάλλοντος - Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την παραχώρηση από το Υπουργείο Εσωτερικών χώρου στο Νέο Κόσμο για την κατασκευή πρασίνου, αθλοπαιδιών κλπ.
Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να προτείνω στη Βουλή, έπειτα και από ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων, τη μετάθεση του κοινοβουλευτικού ελέγχου της Δευτέρας 25 Μαϊου 1998, για την Τρίτη 26 Μαϊου 1998, όπου θα γίνει η συζήτηση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Κατόπιν τούτου τη Δευτέρα 25 Μαϊου θα έχουμε συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και στη συνέχεια νομοθετική εργασία.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε ομοφώνως την πρόταση.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8433 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΟΥΛΗΣ
Συνέχιση της συζήτησης και λήψη απόφασης επί των προτάσεων για αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με το άρθρο 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής.
Θα συζητηθεί η πέμπτη ενότητα: "Διοικητική οργάνωση του κράτους -Τοπική Αυτοδιοίκηση- ανεξάρτητες διοικητικές αρχές".
Ο γενικός εισηγητής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην πέμπτη, ουσιαστικά στην έκτη, αν κρίνουμε με θεματολογικά και όχι τυπικά κριτήρια, ενότητα των υπό αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος.
Η έκτη και τελευταία αυτή ενότητα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις διατάξεις περί δικαιοσύνης και στις διατάξεις περί Βουλής, περιλαμβάνει συνταγματικές ρυθμίσεις, οι οποίες αφήνουν μεγάλα περιθώρια πρωτοβουλίας και διαπλαστικότητας -ας το πω έτσι- στον κοινό νομοθέτη.
Σας θυμίζω ότι και στην αρχική αγόρευσή μου επί της αρχής της αναθεωρήσεως είχα προτείνει μια τριπλή διάκριση των συνταγματικών διατάξεων που συζητούνται ενώπιον της Βουλής. Οι προτάσεις αναθεώρησης άλλοτε κινούνται κατά τρόπο πρωτογενή και εισάγουν νέες ρυθμίσεις σε πεδία, στα οποία δεν μπορεί να παρέμβει ο κοινός νομοθέτης ή ο Κανονισμός της Βουλής, άλλοτε λειτουργούν κατά τρόπο συμπληρωματικό και δευτερεύοντα, αξιοποιώντας τη σπάνια και χρονοβόρα διαδικασία της αναθεώρησης και άλλοτε λειτουργούν επιβεβαιωτικά, επιστεγάζοντας και οριστικοποιώντας πολιτικά και ιστορικά πρωτοβουλίες, θεσμούς και ρυθμίσεις, που έχει θεσπίσει ο κοινός νομοθέτης.
Πρόκειται για την περίπτωση της ενότητος που συζητάμε. Γιατί ακριβώς το κεφάλαιο αυτό, όπου περιλαμβάνονται οι διατάξεις οι σχετικές με την διοικητική διάρθρωση του κράτους, οι διατάξεις οι σχετικές με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι διατάξεις οι σχετικές με τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, τη μέριμνά μας για τον απόδημο ελληνισμό, την αντιμετώπιση των κληροδοτημάτων και άλλα συναφή ζητήματα, ο κοινός νομοθέτης έχει ήδη εφαρμόσει με συνέπεια και συστηματικότητα μια ολοκληρωμένη θεσμική πολιτική, ιδίως τα τελευταία χρόνια.
Δύο είναι οι βασικές θεσμικές καινοτομίες, που έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει η αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι πρώτον, το πλέγμα των ρυθμίσεων για τη Δημόσια Διοίκηση που περιλαμβάνονται κατά βάση στο ν. 2190/94 και στους τροποποιητικούς του νόμους. Αναφέρομαι κυρίως στο σύστημα προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην επιβολή περιορισμών ως προς την εκ του πλαγίου εισαγωγή κάποιων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Και δεύτερη βασική καινοτομία: η νομοθετική καθιέρωση της δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης, της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, η οποία μετά από παλινωδίες και περιπέτειες έγινε, με τις πρώτες νομαρχιακές εκλογές του 1994, μια θεσμική πραγματικότητα, η οποία έχει επηρεάσει -όχι χωρίς προβλήματα, αντιθέτως με πολλά προβλήματα, αλλά πάντως μια θεσμική πραγματικότητα που έχει επηρεάσει- καταλυτικά τη θεσμική, την πολιτική, την οικονομική και την αναπτυξιακή τελικώς πραγματικότητα, σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.
Ο συντακτικός νομοθέτης, ο αναθεωρητικός νομοθέτης, έρχεται τώρα να απαντήσει σε μια εύλογη απορία, ορισμένες φορές και αγωνία της κοινής γνώμης, ιδίως σε ό,τι αφορά το ζήτημα του ν. 2190 και των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, που οφείλεται κατά βάση στον τότε Υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως, τον κ. Αναστάσιο Πεπονή.
Η απορία και η αγωνία της κοινής γνώμης είναι αν αυτοί οι περιορισμοί, που έχουν διευρύνει τις εγγυήσεις διαφάνειας σε όλη τη δημόσια ζωή, είναι ρυθμίσεις σταθερές, ή αν υπόκεινται σε μεταβολές ανάλογα με τη βούληση μιας μελλοντικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Το ΠΑΣΟΚ που πήρε αυτήν την πολύ σημαντική, την εξυγιαντική θεσμική πρωτοβουλία, επιμένει σε κάθε περίπτωση ότι οι τροποποιήσεις αυτές είναι οριστικές, ότι αλλάζουμε το νομοθετικό πλαίσιο και ταυτόχρονα επηρεάζουμε και αλλάζουμε τις κοινωνικές και πολιτικές νοοτροπίες. Και αυτό έχει γίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αλλά δεν αρκεί η βούληση του ΠΑΣΟΚ. Δεν αρκεί η βούληση της σημερινής κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας. Απαιτούνται συνταγματικού χαρακτήρα εγγυήσεις μη ανατρέψιμες από μια μελλοντική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα έχει άλλη σύνθεση ενδεχομένως, κάποτε, μετά από πολλά χρόνια, ή θα έχει άλλες αντιλήψεις.
Τώρα η αναθεώρηση του Συντάγματος μας επιτρέπει να καταστήσουμε το βασικό πλαίσιο και τον πυρήνα των ρυθμίσεων αυτών συνταγματική διάταξη, οπότε ο κοινός νομοθέτης μπορεί απλώς να διευθετεί επί μέρους ζητήματα, αλλά δεν μπορεί να μεταβάλει το βασικό θεσμικό πλαίσιο.
Πρόκειται για μια τεράστια καινοτομία, η οποία με πολιτικό κόστος και το τονίζω αυτό, αναλήφθηκε από το ΠΑΣΟΚ και η οποία μακροπροθέσμως δικαιώνεται στις συνειδήσεις της κοινής γνώμης. Αλλά για να γίνει αυτό, απαιτείται μία συνεπής και σταθερή στάση όλου του πολιτικού κόσμου.
Η δεύτερη μεγάλη θεσμική καινοτομία είναι -όπως είπαμε- η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Η ισχύουσα διάταξη του Συντάγματος μας επιτρέπει βεβαίως χωρίς περιορισμούς, με ευκολία να ολοκληρώσουμε το θεσμικό πλέγμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εισάγοντας, όπως κάναμε, το δεύτερο βαθμό, εισάγοντας αν θέλουμε και τον τρίτο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι όμως πολύ σημαντικό σε επίπεδο συνταγματικών διατάξεων να καταστήσουμε ρητή ρύθμιση τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και ταυτόχρονα να ενισχύσουμε κυρίως την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση όμως, κύριοι συνάδελφοι, είναι ένας θεσμός που χρειάζεται και πολιτική και νομική επεξεργασία πολύ μεγαλύτερη. Γιατί λειτουργεί ταυτόχρονα ως σημαντικός παράγων άσκησης της τοπικής πολιτικής εξουσίας, λειτουργεί ως πολιτικό όργανο, ως θεσμός άσκησης πολιτικής πίεσης, λειτουργεί όμως και πρέπει να λειτουργεί πρωτίστως ως τοπική διοίκηση, ως διοίκηση των τοπικών υποθέσεων. Δηλαδή ως μία από τις πολλές εκφάνσεις της κρατικής εξουσίας. Και καθώς αντιμετωπίζει τον πολίτη δημότη άλλοτε με πολιτικά κριτήρια ως πολίτη, σε τοπικό επίπεδο και άλλοτε με διοικητικά κριτήρια ως διοικούμενο σε τοπικό επίπεδο, πρέπει πάντοτε να γνωρίζει δηλαδή να γνωρίζουν οι άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης -ότι έχουν συνταγματική, πολιτική και δημοκρατική υποχρέωση να παρέχουν καλής ποιότητας διοίκηση προς τους πολίτες τους προς τους διοικούμενούς τους.
Καλής ποιότητος δε διοίκηση σημαίνει διοίκηση νόμιμη, που σέβεται την αρχή του κράτους δικαίου, την αρχή της νομιμότητας και βεβαίως διοίκηση οικονομικά διαφανής, γιατί αυτό που πρέπει να διέπει ολόκληρο το δημόσιο βίο, τα κόμματα, τα πολιτικά στελέχη, πρέπει να διέπει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών.
Όλα αυτά που λέγω τώρα δεν είναι αυτονόητα, διότι πολλές φορές υπερισχύει ο χαρακτήρας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως θεσμού άσκησης πολιτικής πίεσης, ενώ τελικά η ποιότητα του κράτους και η ποιότητα της δημοκρατίας μας σε τοπικό επίπεδο, στο οποίο διασφαλίζεται αποτελεσματικότερα και πρακτικότερα η συμμετοχή του πολίτη στα κοινά, κρίνεται από τη συμπεριφορά και από την αίσθηση νομιμότητας που έχουν και που πρέπει να έχουν οι ΟΤΑ.
Υπάρχει όμως και μία τρίτη πολύ σημαντική διάσταση. Οι ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού εξοπλίζονται σταδιακά και ήδη διαθέτουν πάρα πολλές κρατικές ως προς τη φύση τους αρμοδιότητες. Γιατί και οι δήμοι και οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις κινούνται ταυτοχρόνως σε δύο επίπεδα: σε ένα 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8434 
διασφαλισμένο εκ του Συντάγματος επίπεδο τοπικών υποθέσεων, που είναι το κατά κυριολεξία πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου ή δεύτερου βαθμού και σε ένα συμπληρωματικό πεδίο που ανήκει κατά τη φύση του στο κράτος. Πρόκειται συνεπώς για την άσκηση κρατικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται σε όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, όχι μόνο γιατί από εδώ απορρέουν μία σειρά από πρακτικές συνέπειες δικαστικά ελεγχόμενες, αλλά και γιατί ο πολίτης τελικά προσλαμβάνει στη συνείδησή του συνολικά το φαινόμενο που λέγεται κράτος, κρατική εξουσία, άρα πολιτικό σύστημα, δημοκρατία, ποιότητα του δημόσιου βίου. Και σ' αυτό, όπως εμείς έχουμε καθήκοντα, που κινούμαστε στο Εθνικό Κοινοβούλιο και άρα υποτίθεται στην εθνική πολιτική σκηνή, έτσι καθήκοντα έχει και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το στελεχιακό δυναμικό σ' όλες αυτές τις περιοχές του δημόσιου βίου, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό και στο οποίο πρέπει να επιμείνει η Εθνική Αντιπροσωπεία.
Περιττεύει επίσης να τονίσω ότι με την αναθεώρηση του Συντάγματος επιβεβαιώνονται -είναι αυτονόητες αλλά, εν πάση περιπτώσει, η ρητή αναφορά δεν βλάπτει- οι βασικές αρχές του αποκεντρωτικού συστήματος διοίκησης, της αποκεντρωμένης διάρθρωσης του κράτους.
Η διαμόρφωση της περιφέρειας ως θεσμού με συγκεκριμένες αρμοδιότητες όχι μόνο αναπτυξιακού αλλά και διοικητικού χαρακτήρα, δεν έχει γίνει όσο πρέπει αντιληπτή από την ευρύτερη κοινή γνώμη. Οι μετατοπίσεις αρμοδιοτήτων που γίνονται, οι μεταφορές αρμοδιοτήτων είναι εξαιρετικά σημαντικές. Πρέπει όμως να προσέξουμε έναν κίνδυνο που διατρέχουμε. Αυτού του είδους οι διοικητικές μεταβολές σε τοπική μικροκλίμακα ορισμένες φορές προκαλούν φαινόμενα συγκέντρωσης αντί για φαινόμενα αποκέντρωσης. Πρέπει η αποκέντρωσης να είναι μία διαρκής αρχή, όσον αφορά τις σχέσεις της πρωτεύουσας της περιφέρειας και της έδρας του γενικού γραμματέα της περιφέρειας με τις άλλες πόλεις και τις περιοχές της περιφέρειας με όλους τους νομούς. Και φυσικά αυτό αφορά και τη σχέση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, η αποσαφήνιση των σχέσεων και των αρμοδιοτήτων των οποίων είναι ένα πρόβλημα το οποίο σε μεγάλο βαθμό έχει αντιμετωπίσει ο κοινός νομοθέτης, αλλά χρειάζονται και συνταγματικά κριτήρια και συνεχής νομοθετική επεξεργασία. Διότι όπως εφαρμόζεται τώρα πια το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" με λίγους μεγάλους δήμους σε κάθε νομό, η σχέση μεταξύ Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι αυτονοήτως ισορροπημένη. Χρειάζεται ειδική προσοχή και ειδική επιμέλεια.
'Ολα δε όσα έχουμε πει στην προηγούμενη ενότητα για το εκλογικό σύστημα και τη Βουλή, για το ρόλο της Βουλής ως forum επί του οποίου διεξάγεται ο βασικός πολιτικός διάλογος, όσα έχουμε πει για τον πολιτικό ρόλο του Βουλευτή συνδέονται και με την ενότητα αυτή. Γιατί ο Βουλευτής είναι βεβαίως το στέλεχος που αναδεικνύει η περιφέρεια για να παίξει ρόλο στην εθνική πολιτική σκηνή και στο Εθνικό Κοινοβούλιο, δεν παύει όμως να έχει και μία ευθύνη σε τοπικό επίπεδο, η οποία πρέπει να είναι θεσμικά και πολιτικά εξισορροπημένη σε σχέση με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και την πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στην ίδια ενότητα περιλαμβάνονται δύο ακόμη σημαντικά προβλήματα. Πρώτον, η μέριμνά μας για τον απόδημο ελληνισμό. Στο πλαίσιο του άρθρου 108 του Συντάγματος η κοινοβουλευτική Πλειοψηφία και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήραν εδώ και πολύ καιρό την πρωτοβουλία να ιδρύσουν το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού είναι πλέον ο άξονας άσκησης της πολιτικής μας στον απανταχού ελληνισμό, στον απόδημο ελληνισμό. Και νομίζω ότι η σημερινή Βουλή και η επόμενη αναθεωρητική Βουλή, η Ζ' Αναθεωρητική Βουλή πρέπει να στείλουν ένα σαφές μήνυμα με τη μορφή διάταξης προς τους απόδημους 'Ελληνες και σε αυτό κατατείνει η προσθήκη κάποιων, διευκρινιστικού χαρακτήρα, ρυθμίσεων στο άρθρο 108.
Το τελευταίο ζήτημα στο οποίο θα αναφερθώ είναι το ζήτημα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. Χρειάζεται μία γενικού χαρακτήρα συνταγματική διάταξη. Αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας, όπως έχουμε τονίσει κατ' επανάληψη, ότι οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές είναι δημοκρατικά χρήσιμες και ανεκτές, όταν, ως θεσμικές εγγυήσεις, περιβάλλουν την προστασία ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία και ενισχύουν. 'Οπως συμβαίνει στο χώρο του ιδιωτικού βίου, του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών, της επεξεργασίας προσωπικών πληροφοριών, στο χώρο της ραδιοτηλεόρασης και της προστασίας του πολίτη κ.ο.κ. Αντιθέτως, όταν έχουμε ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, που δεν σχετίζονται με την άσκηση ατομικού δικαιώματος αλλά με την άσκηση πολιτικής εξουσίας, τότε πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η ίδρυση ανεξάρτητης διοικητικής αρχής αφαιρεί ύλη και αρμοδιότητα από την κυβέρνηση και τη Βουλή, αλλά τελικά αφαιρεί ύλη και από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που ασκεί η Βουλή και από τον πολιτικό έλεγχο που ασκεί το εκλογικό Σώμα. Και μπορεί εκεί να έχουμε μία παρέκκλιση, μία αλλοίωση σε σχέση με την ελεύθερη ροή του δημοκρατικού ελέγχου και της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Εκεί πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Τέλος, δύο συμπληρωματικές προτάσεις που τις έχουμε αποδεχθεί και τις έχουμε προσυπογράψει. Η μία για την αποσαφήνιση του κανονιστικού περιεχομένου του άρθρου 116 παράγραφος 2 για την ισότητα των δύο φύλων και για τις παρεκκλίσεις που είναι δυνατές, έτσι ώστε να συμμορφωθούμε με τις σημερινές αντιλήψεις, με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και με τις τάσεις που έχουν διαμορφωθεί στους διεθνείς οργανισμούς. Και δεύτερο σημείο είναι η ανάγκη να συμπληρωθεί η διάταξη για την αξιοποίηση δωρεών, κληρονομιών, διαθηκών και κωδικέλων, έτσι ώστε κυρίως στα κληροδοτήματα, ο νομοθέτης και η Δημόσια Διοίκηση να έχουν αμεσότερη και σαφέστερη ευθύνη για την ουσιαστική εκτέλεση της βούλησης του διαθέτη ή του ιδρυτή. Πρόκειται για μια εκσυγχρονιστικού χαρακτήρα διάταξη σε ένα θέμα το οποίο δεν έχει βεβαίως κρίσιμη πολιτειακή σημασία, έχει όμως κρίσιμη κοινωνική σημασία, εάν θέλουμε να αναβιώσουμε την παλαιά παράδοση της ευποιίας, η οποία δυστυχώς εδώ και πολλές δεκαετίες έχει χαθεί.
Χαίρομαι γιατί η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, με αυτήν την τυπικώς πέμπτη και ουσιαστικώς έκτη ενότητα, ολοκληρώνεται μέσα σε ένα κλίμα συναποδοχής και συναίνεσης. 'Οχι επειδή -επαναλαμβάνω- έχουν ακυρωθεί ή εκμηδενιστεί οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων. 'Οχι γιατί έχει καταργηθεί το πεδίο της πολιτικής, που είναι το πεδίο της δημοκρατίας, αλλά γιατί όλοι αντιλαμβανόμαστε, παρά τις επί μέρους αντιδικίες και συγκρούσεις, ότι το Σύνταγμα είναι ένα κοινό πολιτειακό, νομικό και ιστορικό αγαθό. 'Ενα ευρύ πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθούν επί μέρους κυβερνητικές πολιτικές, αλλά πρέπει να είναι ένα πλαίσιο σαφές, ασφαλές που να διασφαλίζει τη σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία και το κοινωνικό κράτος δικαίου. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Βαρβιτσιώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπήκαμε στην τελευταία ενότητα επεξεργασίας της αναθεωρητικής διαδικασίας, μία ενότητα η οποία θίγει, καλύπτει δύο μεγάλα θέματα. Το πρώτο θέμα είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, το δε δεύτερο είναι η Δημόσια Διοίκηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό, θα έλεγα το θανάσιμο εναγκαλισμό του κράτους, δεν απέδωσε μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η δε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση περνάει την πρώτη της ηλικία και έχει ως εκ τούτου τις παιδικές της ασθένειες.
Όλοι μας μιλάμε και από το Βήμα αυτό και από άλλα βήματα για την αναγκαιότητα της ανεξαρτησίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μιλάμε για τον περιορισμό του ελέγχου της κεντρικής διοικήσεως. Η πρόταση η δική μας αναφέρεται 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8435 
σαφώς στο ότι ο έλεγχος του κράτους πρέπει να περιορίζεται μόνο στη νομιμότητα των πράξεων της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως και όχι στη σκοπιμότητα. Και "χύνουμε" ποταμούς ομιλιών γι' αυτήν την ανεξαρτησία. Ανεξαρτησία όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και αυτοδιοίκητο χωρίς οικονομική βάση, αποτελεί φενάκη.
Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας έχει κάνει ένα σοβαρό βήμα στο θέμα αυτό. Με την πρόταση στο άρθρο 102 παράγραφος 6 αντικαθιστούμε τη φράση "το κράτος μεριμνά, ώστε να εξασφαλίζονται οι αναγκαίοι πόροι" με το επιτακτικό "το κράτος εξασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους". 'Ετσι δηλαδή, μεταβάλλουμε το ευχολόγιο το οποίο ίσχυε μέχρι σήμερα με το Σύνταγμά μας σε επιτακτική εντολή.
Βεβαίως αντιλαμβάνεσθε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η τροποποίηση αυτή είναι ανεπαρκής. Διότι πιστεύω -και νομίζω ότι το πιστεύουμε όλοι μας- ότι χωρίς πόρους και αρμοδιότητες δεν μπορεί να ανθίσει ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Θα πρέπει, λοιπόν, κάποτε η πολιτεία να αντιληφθεί ότι πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοικήσεως να επιβάλουν τοπικές φορολογίες. Οι τοπικοί άρχοντες θα αναλάβουν και τις ευθύνες, θα αναλάβουν και τις πρωτοβουλίες, θα αναλάβουν και την ωφέλεια και το κόστος για να επιβάλουν αυτούς τους τοπικούς φόρους, οι οποίοι θα τους δώσουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν την περιφέρειά τους.
'Ερχομαι τώρα στις αρμοδιότητες. Οι αρμοδιότητες κυρίως στο δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, αποτελούν θα έλεγα, εμπαιγμό της κεντρικής διοικήσεως προς το βαθμό αυτόν της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως. Μόλις προχθές ο υπερνομάρχης Αττικής, αλλά και άλλοι νομάρχες, και στο συνέδριο των νομαρχών, κατήγγειλαν ορισμένους εκ των Υπουργών της Κυβερνήσεως ότι κρατούν ασφυκτικά τις αρμοδιότητες τις οποίες πρέπει να μεταβιβάζουν και δεν τις μεταβιβάζουν.
Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε σοβαροί και να πούμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς πόρους και χωρίς αρμοδιότητες δεν θα επιτελέσει το σκοπό τον οποίο καλούνται να επιτελέσουν.
Έχει όμως και μια άλλη πρόταση -θα έλεγα σημαντική- η Νέα Δημοκρατία, την οποία δεν αποδέχθηκε η κυβερνητική Πλειοψηφία. 'Οτι μπορεί να προκηρυχθεί τοπικό δημοψήφισμα για να μπορούν οι κάτοικοι της περιοχής να αποφανθούν για τα μείζονος σημασίας τοπικά θέματα. Δεν λέμε να φθάσουμε στο βαθμό της άμεσης δημοκρατίας -γιατί και το τοπικό δημοψήφισμα, ανοίγω μια παρένθεση, είναι βαθμός άμεσης δημοκρατίας- της Ελβετίας όπου για το αν θα μπει το φανάρι της τροχαίας εδώ, ή η σηματοδότηση του τάδε δρόμου εκεί καλείται ο λαός να αποφανθεί.
Εμείς λέμε ότι η τοπική κοινωνία πρέπει να έχει τη δυνατότητα η ίδια να αποφασίζει για τα μείζονος σημασίας τοπικά θέματα. Αντιλαμβάνομαι, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τις ανησυχίες σας. Δεν τις συμμερίζομαι, όμως.
Είναι βέβαιο ότι θα περάσουμε τις πρώτες παιδικές ασθένεις, αν καθιερωθεί ο θεσμός του τοπικού δημοψηφίσματος. 'Ομως, πρέπει να σκεφθούμε το τελικό αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα θα είναι ότι θα καταστήσει τον πολίτη πιο υπεύθυνο.
Νομίζω ότι θα έχει και ένα διδακτικό χαρακτήρα η καθιέρωση του τοπικού δημοψηφίσματος.
Εσείς, όμως, ακολουθείτε μία άλλη τακτική. Και στην πρότασή μας για το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" σχετικά με τις συνενώσεις των κοινοτήτων, σας ζητήσαμε επανειλημμένα οι τοπικές κοινωνίες να αποφανθούν. Και θα ήταν σωστό να αποφανθούν. Εσείς, όμως, manus militari, αποφασίσατε: "'Οχι, έτσι θέλουμε, έτσι θα γίνει". Αγνοείτε, λοιπόν, θα έλεγα, μια ουσιώδη λειτουργία της δημοκρατίας, που είναι η άμεση δημοκρατία.
Τίθεται όμως τώρα και ένα γενικότερο θέμα. Και τίθεται το γενικότερο θέμα της άμεσης δημοκρατίας. Πρέπει να προχωρήσουμε στον τόπο μας σε αυτήν την αμεσότερη λειτουργία της δημοκρατίας; Εγώ πιστεύω, ναι. 'Εχω υποστηρίξει επανειλημμένα και το έχω γράψει σε ένα βιβλίο μου πρόσφατα κυκλοφόρησε, ότι είμαι υπέρ του θεσμού των δημοψηφισμάτων. Βεβαίως, πλην του Συνασπισμού, δεν νομίζω ότι κανείς άλλος υπεστήριξε την ίδια άποψη με εμένα. Βλέπω ότι σηκώνει ο κ. Σηφουνάκης το χέρι του. Χαίρομαι, κύριε Σηφουνάκη. Πάντως, αποτελούμε τη μειοψηφία στην Αίθουσα αυτή. Δεν δέχεται ούτε η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας, ούτε η παμψηφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είναι ναπολεόντειας προέλευσης το δημοψήφισμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Να λείπουν τα σχόλια, κύριοι συνάδελφοι! Και μάλιστα, εσείς οι παλαιοί κοινοβουλευτικοί, να μη διακόπτετε τον κύριο Αντιπρόεδρο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Τι υποστηρίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Με πενήντα χιλιάδες υπογραφές εκλογέων, θα μπορεί να γίνει πρόταση νόμου στη Βουλή. Με διακόσιες χιλιάδες υπογραφές εκλογέων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα υποχρεούται να αναπέμψει ψηφισμένο νόμο στη Βουλή.
Έχει το δικαίωμα και τώρα να αναπέμψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν το ήσκησε όμως ποτέ. Ούτε κανένας Πρόεδρος θα το ασκήσει. Γιατί είναι βέβαιο ότι, ασκούμενο αυτό το δικαίωμα, αν δεν απολήξει σε μεταβολή του νόμου, θα αποτελεί έναν κόλαφο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που το άσκησε.
Ενώ, με τη σκέψη τη δική μου, ότι διακόσιες χιλιάδες εκλογείς θα υποχρεώνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε αναπομπή νόμου, γίνεται ένα βήμα για την άμεση δημοκρατία.
Τέλος, πιστεύω ότι μπορεί ο Προέδρος της Δημοκρατίας να προκηρύσσει δημοψήφισμα για μείζονος σημασίας εθνικό θέμα, εφόσον το ζητήσουν διακόσιες χιλιάδες εκλογείς και εκατόν είκοσι Βουλευτές.
Κυρίες και κύριοι, μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω αυτές τις σκέψεις, οι οποίες δεν θα τύχουν της αποδοχής, είναι βέβαιο. 'Αλλωστε, δεν έχουν περιληφθεί στις προς αναθεώρηση διατάξεις. Αλλά το έπραξα, για να έχω ενώπιόν σας ξεκαθαρισμένη τη θέση μου. Πιστεύω, δηλαδή, ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την άμεση δημοκρατία.
Έρχομαι τώρα στο θέμα της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι γνωστή η παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία διακρίνεται από δυσλειτουργίες, αγκυλώσεις, από ευθυνοφοβία, από έλλειψη προσαρμοστικότητας, από έλλειψη φαντασίας. Και δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό η Δημόσια Διοίκηση είναι ανίκανη να παρακολουθήσει και να εξυπηρετήσει τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Έχουν γίνει αναμφισβήτητα πολλά λάθη στο παρελθόν. Η αναζήτηση προστασίας υπό τη σκέπη του κράτους και με έξοδα βεβαίως όλων των Ελλήνων πολιτών, η οποία εξεδηλούτο κυρίως στις προεκλογικές περιόδους, απετέλεσε και αποτελεί ένα από τα πιο παθογενή στοιχεία του δημόσιου βίου μας.
Έτσι, η Δημόσια Διοίκηση απετέλεσε τον αποδέκτη όλων αυτών των πολιτικών παρεμβάσεων, με αποτέλεσμα να έχει υπερστελεχωθεί και να μην έχει στελεχωθεί από τα ικανότερα πρόσωπα.
Ήρθε όμως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έδωσε ένα άλλο βαρύτατο πλήγμα κατά της Δημόσιας Διοίκησης. Η κατάργηση του θεσμού των γενικών διευθυντών αλλά και όλες οι άλλες μεταβολές, τις οποίες επέφερε στη δομή της Δημόσιας Διοικήσεως, κατέστησαν μια κακή διοίκηση ακόμα χειρότερη.
Αποτελεί θετικό βήμα, αναμφισβήτητα, η αναγόρευση σε συνταγματική διάταξη της αρχής της αξιοκρατίας και του πανελλήνιου διαγωνισμού για την είσοδο στο δημόσιο τομέα, όχι στο στενό, αλλά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένων και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως και των εταιρειών των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως.
Εμείς προχωρήσαμε και ένα βήμα παραπάνω, ένα βήμα το οποίο δεν έγινε δεκτό από την κυβερνητική Πλειοψηφία. Προτείναμε να συστηθεί το Ανώτατο Συμβούλιο Δημοσίας Διοικήσεως, ως ανεξάρτητη διοικητική αρχή, η οποία θα μπορεί να ελέγξει τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8436 
Συμφωνούμε βεβαίως -ήταν άλλωστε και δική μας η πρόταση αυτή- για το συνήγορο του πολίτη. Εμείς τον ονομάζουμε επίτροπο διοικήσεως. 'Ισως είναι πιο δόκιμος ο όρος του επιτρόπου διοικήσεως. Δεν πρόκειται όμως να διαφωνήσουμε για το πώς θα ονομάζεται το όργανο αυτό. Είναι ένα όργανο το οποίο έχει ήδη δείξει θετικά αποτελέσματα στις χώρες στις οποίες λειτουργεί. 'Εχει εισαχθεί και ως όργανο στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και νομίζω ότι μπορεί να αποδώσει και στη χώρα μας υπό μια και μόνο προϋπόθεση: 'Οτι θα είναι πράγματι ανεξάρτητο. Και για να είναι ανεξάρτητο, πρέπει να εκλέγεται από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία. Μόνο τότε θα έχει το κύρος και τη δυνατότητα να επιβάλει αδιάβλητες απόψεις. Αλλιώς είναι ενδεχόμενο να μεταβληθεί και αυτό σε ένα κομματικό όργανο, το οποίο δεν θα επιτελέσει το σκοπό του.
'Ερχομαι τώρα στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.
Πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας ότι με την είσοδο στο δημόσιο βίο του νομικού αυτού μορφώματος το οποίο πρώτη φορά βρήκε την έκφρασή του στη Μεγάλη Βρετανία, στερούμεθα αναμφισβήτητα μιας ύλης, τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Βουλή. Δεν με φοβίζει η στέρηση της ύλης. Με φοβίζει η απεριόριστη επέκταση των ανεξαρτήτων διοικητικών αρχών. Γι' αυτό πρέπει οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές να είναι περιορισμένου αριθμού και να αποφύγουμε τη συνεχή και απεριόριστη επέκτασή τους, διότι πράγματι θα υπάρξει αποκοπή του ομφάλιου λώρου μεταξύ λαού και εκπροσωπήσεώς του, αφού θα παρεμβληθούν οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, οι οποίες ενώ δεν απολαμβάνουν της λαϊκής εμπιστοσύνης, δεν θα λογοδοτούν πουθενά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω όμως ότι οι ανεξάρτητες αυτές διοικητικές αρχές για να επιτελέσουν τον προορισμό τους, πρέπει να απολαμβάνουν καθολικότερης αποδοχής. Δεν πρέπει να εκλέγονται με πλειοψηφίες συνήθεις, αλλά μόνο με αυξημένες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν δέχτηκε η πλειοψηφία την πλήρη αυτονομία της Τράπεζας της Ελλάδος, παρά το γεγονός ότι ισχύει ήδη σήμερα.
Διότι με νόμο έχει δοθεί η πλήρης αυτονομία της Τραπέζης Ελλάδος. Δεν θελήσατε όμως να το καθιερώσετε συνταγματικά και είναι λάθος σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κύριο βάρος της αναθεωρήσεως θα πέσει στην επόμενη Βουλή. Καθοριστικής όμως σημασίας είναι οι αποφάσεις που θα πάρει η παρούσα Βουλή, διότι αυτή θα καθορίσει ποιες διατάξεις θα αναθεωρηθούν. Κάνω μία έκκληση, να μη δούμε την αναθεώρηση με το μικροσκοπικό φακό της κομματικής σκοπιμότητας. Ας τη δούμε πλατιά και ας αφήσουμε την επόμενη Βουλή να διαμορφώσει το Σύνταγμα, όπως εκείνη νομίζει πως θα πρέπει να διαμορφωθεί ο μελλοντικός συνταγματικός χάρτης της χώρας μας. 
Θα ήθελα πριν τελειώσω να εκφράσω -δεν θα έλεγα παράπονο, γιατί δεν εκφράζει κανείς από το Βήμα της Βουλής παράπονα- ή καλύτερα να εκφράσω μία διαπίστωση: ότι η δουλειά, που έγινε στην Αίθουσα αυτή, δεν έτυχε της δεούσης προσοχής, ούτε από τους συναδέλφους ούτε από τον Τύπο.
Χθες, για παράδειγμα, έγινε μία θαυμάσια πολύωρη συζήτηση για τη δικαιοσύνη. Τι έχουν σήμερα οι εφημερίδες; Τι έχει σήμερα ο Τύπος; Τη διένεξη του επιτίμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας με τον Υπουργό της Δικαιοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι το θέμα αυτό. Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε κατορθώσει εμείς να πείσουμε το λαό για την αναγκαιότητα της αναθεωρήσεως και για τις απόψεις των κομμάτων πάνω σε αυτήν. Και αυτό είναι η δική μας ευθύνη. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι την επόμενη αναθεωρητική Βουλή θα έχουμε κάνει αυτό το καθήκον μας και αυτό το χρέος μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή ν' ανακοινώσω προς το Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις εκθέσεις της:
α. Σε αίτηση για την άρση ασυλίας του Βουλευτή κ.Φοίβου Ιωαννίδη.
β. Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: "Εφαρμογή των αποφάσεων 827/25.5.1993 και 955/8.11.1994 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με τις οποίες ιδρύθηκαν δύο Διεθνή Ποινικά Δικαστήρια για την εκδίκαση παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Ρουάντα".
Ο κ. Κανταρτζής έχει το λόγο.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, μπαίνουμε πλέον στη συζήτηση της τελευταίας ενότητας για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα ξεκινήσω από το πρώτο που αφορά τη διοικητική οργάνωση του κράτους.
Πολλή συζήτηση έγινε και γίνεται για τη Δημόσια Διοίκηση. Το πρόβλημα βέβαια στη Δημόσια Διοίκηση είναι γνωστό, ότι αυτή χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από την εκάστοτε εξουσία, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της κυβέρνησης και της εξουσίας γενικότερα. Στα πλαίσια αυτά βλέπουμε να κυριαρχεί ο κομματισμός, το ρουσφέτι, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον τρόπο πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και με τη γενικότερη υπηρεσιακή τους κατάσταση, καθώς και με ένα γενικότερο πλέγμα ρυθμίσεων, οι οποίες διατηρούν και συντηρούν το πελατειακό καθεστώς.
Ποια είναι η θέση του Κ.Κ.Ε σε σχέση με το Σύνταγμα και την αναθεώρησή του στο ζήτημα αυτό; 
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να επισημάνουμε αφορά τον τρόπο πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ότι θα πρέπει να καθιερωθεί η διαφάνεια, ώστε οι προσλήψεις να γίνονται με κριτήρια αντικειμενικά και μετρήσιμα, έτσι ώστε να μη χωρά η παραμικρή αμφιβολία, όσον αφορά την αξιολόγηση των υποψηφίων.
Ακούμε επανειλημμένα από την Κυβέρνηση και τους Βουλευτές της Πλειοψηφίας να λένε ότι με το ν. 2190, αλλά και με την επέκταση που έγινε φέτος το φθινόπωρο για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καταργήθηκαν δήθεν οι πελατειακές σχέσεις που ίσχυαν στον τρόπο πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μία γενικότερη παρατήρηση, ότι, πρώτον, εξακολουθούν να μένουν έξω από το νομοθετικό πλαίσιο μεγάλα στρώματα των εργαζομένων.
Και το δεύτερο είναι ότι με τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου καταργούνται αντικειμενικά κριτήρια που ίσχυαν για κατηγορίες εργαζομένων, όπως για παράδειγμα το ειδικό επιστημονικό προσωπικό. Δηλαδή έχουμε μία τροποποίηση προς ακόμα χειρότερη κατεύθυνση. Ενώ με το ν. 2190 υπήρχαν τα αντικειμενικά κριτήρια, γινόταν η κατάθεση του τίτλου σπουδών και υπήρχε μία ιεράρχηση, που δεν επέτρεπε παρεμβάσεις, στο θέμα του ειδικού επιστημονικού προσωπικού, με το νόμο που ψηφίσθηκε φέτος το φθινόπωρο, καταργούνται τα αντικειμενικά κριτήρια, μπαίνουν οι προφορικές εξετάσεις στο ΑΣΕΠ, που αφήνουν ανοικτές τις πόρτες για να τακτοποιούνται πάντα οι ημέτεροι.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά, γιατί κατ' επανάληψη ακούμε να γίνεται επίκληση των διαγωνισμών. Διαγωνισμοί μπορεί να γίνουν πολλοί, διαγωνισμοί με διαφάνεια και χωρίς διαφάνεια. Εάν πραγματικά θελετε να χτυπηθεί το ρουσφέτι, όσον αφορά τον τρόπο πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων, καθιερώστε τα αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, τέτοια κριτήρια που δεν θα επιτρέπουν κανενός είδους παρέμβαση. Κριτήρια αντικειμενικά και μετρήσιμα θα πρέπει να υπάρχουν και όσον αφορά την υπηρεσιακή κατάσταση των δημοσίων υπαλληλων.
Το τι γίνεται σήμερα με τα υπηρεσιακά συμβούλια, είναι γνωστό. Συγκροτούνται με πλειοψηφία της εκάστοτε κυβέρνησης και οι διορισμένοι είναι περισσότεροι από τους αιρετούς. Μέσα απ' αυτό το πλαίσιο προωθείται πάντα η τακτοποίηση των ημετέρων, το βόλεμα. Επίσης, χρησιμοποιούνται σαν μοχλός για την άσκηση αστυνόμευσης και ελέγχου στο φρόνημα και στη δράση των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο να εξοντώνεται κάθε εστία αντίστασης, κάθε φωνή που στέκεται εμπόδιο στην προώθηση των αντιλαϊκών μέτρων. 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8437 
Προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση στοχεύει και το σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που προωθείται από την Κυβέρνηση.
Η θέση μας είναι σαφής και την έχουμε διατυπώσει επανειλημμένα. Η υπηρεσιακή κατάσταση και η εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων θα πρέπει να ρυθμίζεται από υπηρεσιακά συμβούλια, που θα προβλέπονται και συνταγματικά. Υπηρεσιακά συμβούλια στα οποία να μην έχει την πλειοψηφία η κυβέρνηση και να είναι τουλάχιστον ίσος ο αριθμός των διορισμένων με τον αριθμό των αιρετών. Σ' αυτά να συμμετέχει δικαστικός αντιπρόσωπος, που θα επιλέγεται με κλήρωση. Πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι ένα βήμα που θα συμβάλει στον περιορισμό του ασφυκτικού ελέγχου που ασκείται σήμερα στους δημοσίους υπαλλήλους.
Υπάρχει η πρόταση για τον επίτροπο Δημόσιας Διοίκησης. Επαναλαμβάνουμε την αντίθεσή μας σ' αυτήν. Θα χρησιμοποιηθεί σαν ένας ακόμα μηχανισμός πιο ασφυκτικού ελέγχου των δημοσίων υπαλληλων, όχι βέβαια στην κατεύθυνση της διόρθωσης των προβλημάτων που υπάρχουν στη Δημόσια Διοίκηση, αλλά προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης αστυνόμευσης των δημοσίων υπαλλήλων.
Για τους εκτάκτους θα πρέπει να υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη ότι δεν πρέπει πάγιες ανάγκες να καλύπτονται από έκτακτους υπαλλήλους. Θα πρέπει να υπάρξει ταυτόχρονα μέριμνα για μεταβατική διάταξη, για όσους κρατούνται σήμερα σε καθεστώς ομηρίας.
Είμαστε αντίθετοι στην αναθεώρηση του 103, γιατί παίρνοντας υπόψη την πρακτική που ακολουθείται μέχρι σήμερα από την Κυβέρνηση, από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας, αλλά και το συσχετισμό που μπορεί να υπάρχει στην επόμενη Βουλή, φοβόμαστε ότι με την αναθεώρηση του άρθρου 103 μπορούμε να οδηγηθούμε σε ακόμα χειρότερες λύσεις. Πιο συγκεκριμένα μπορεί να οδηγηθούμε στην κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θέση του Κ.Κ.Ε. είναι ότι θα πρέπει να κατοχυρωθεί ο Β' βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, συνταγματικά, ώστε να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ταυτόχρονα να υπάρξει και κατοχύρωση της τριτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία κάποτε αποτελούσε και προεκλογική διακήρυξη της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, αλλά στη συνέχεια ξεχάστηκε για να πεταχθεί στο καλάθι των αχρήστων. Επιμένουμε στη θεσμοθέτηση της τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, η οποία θα προέρχεται από άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής. Αντί αυτού η Κυβέρνηση προωθεί τη συγκρότηση της περιφέρειας, όχι βεβαίως με στόχο την καθιέρωση της αυτοδιοίκησης, αλλά με στόχο τον πιο ασφυκτικό εναγκαλισμό της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού από την Κυβέρνηση.
Να καθιερωθεί η αρχή της επικουρικότητας υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε βάρος του δημοσίου, όταν έχουμε αμφισβήτηση ως προς τις αρμοδιότητες. Να υπάρχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και πόροι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι να γίνεται αυτό που συμβαίνει σήμερα, να μεταβιβάζονται δηλαδή τέτοιες αρμοδιότητες στα πλαίσια μιας πολιτικής που θέλει να περιορίσει τις κοινωνικές δαπάνες, που θέλει να μετατρέψει την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο μακρύ χέρι της Κυβέρνησης. Να υπάρχουν πόροι εξασφαλισμένοι από τον κρατικό προϋπολογισμό με συγκεκριμένο ποσοστό.
Το τι γίνεται σήμερα το βλέπουμε κάθε χρόνο και από τη σημερινή και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και της σημερινής Πλειοψηφίας αλλά και τις προηγούμενες της Νέας Δημοκρατίας. Συνεχής μείωση των πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από την άλλη μεριά η προώθηση της μετατροπής της σε ένα μηχανισμό επιβολής νέων φόρων και ανταποδοτικών τελών, για υπηρεσίες που μέχρι σήμερα παρέχονταν δωρεάν στους πολίτες από το κράτος. Μία πολιτική που εναρμονίζεται με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και του μεγάλου κεφαλαίου. Δείχνουν βέβαια πόσο υποκριτικές είναι και οι διακηρύξεις που ακούμε σήμερα στα πλαίσια της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος ότι θα πρέπει να καθιερωθεί η οικονομική αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Για το ζήτημα της εποπτείας μπαίνει ασφαλώς το ερώτημα, γιατί να έχει την εποπτεία η Κυβέρνηση. Μέσα απ' αυτές τις διαδικασίες προωθείται ο ασφυκτικός εναγκαλισμός από την εκάστοτε κυβέρνηση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης. Αν υπάρχουν παράνομες πράξεις, υπάρχουν παράνομες ενέργειες των ΟΤΑ, υπάρχουν τα διοικητικά δικαστήρια, ώστε ο καθένας που θεωρεί ότι αδικείται από αποφάσεις, από πράξεις ή από παραλείψεις, να μπορεί να προσφεύγει σ' αυτά και να δικαιωθεί. Αν μπαίνει και ζήτημα χρόνου, θα μπορούσαν να βρεθούν και οι διαδικασίες για να επισπεύδονται τέτοιου είδους αποφάσεις. Γιατί λοιπόν να γίνεται ο έλεγχος σκοπιμότητας και νομιμότητας; Τον βαφτίζετε έλεγχο νομικότητας, αλλά όλοι ξέρουν σ' αυτήν την Αίθουσα ότι πίσω απ' αυτόν κρύβεται η σκοπιμότητα. Η άποψή μας είναι ότι δεν χρειάζονται τέτοιοι έλεγχοι σκοπιμότητας και νομιμότητας. Δεν χρειάζονται μέτρα κατά των εκλεγμένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ποινές έκπτωσης και οποιεσδήποτε άλλες πειθαρχικές ποινές. Είναι διατάξεις που στοχεύουν στην υποταγή των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να συμμορφώνονται και να υλοποιούν τις επιλογές των κυρίαρχων σήμερα πολιτικών δυνάμεων, που -όπως ανέφερα-προωθούν τη μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μηχανισμό φορομπηχτικό και την ιδιωτικοποίηση μέσα και από το χώρο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει αναφερθεί στην ανάγκη να καθιερωθούν και δημοψηφίσματα τοπικά. Είναι ένας θεσμός που θα ενισχύσει τη λαϊκή συμμετοχή. 'Ακουσα προηγουμένως τον κ. Βαρβιτσιώτη να λέει ότι υποστηρίζει τη συνταγματική καθιέρωση, όχι μόνο τοπικών δημοψηφισμάτων αλλά και για γενικότερα θέματα. Μα, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας όλα αυτά τα χρόνια να αναφερόμαστε σε δημοψηφίσματα. Μάλλιασε η γλώσσα μας, όταν έρχονταν στη Βουλή για κύρωση συνθήκες, που παραχωρούσαν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, όπως αυτή του Μάαστριχτ. Μάλλιασε η γλώσσα μας να ζητάμε τη διενέργεια δημοψηφίσματος, αλλά σκοντάφταμε πάντα στο συμπαγές τείχος των κυρίαρχων εκείνων δυνάμεων που στήριξαν και ψήφισαν αυτήν τη συνθήκη που παραχωρούσε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας με όλες τις γνωστές συνέπειες.
Το έχουμε πει και θα το επαναλάβουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην καθιέρωση και θεσμοθέτηση του οικονομικού και κοινωνικού συμβουλίου, όπως προτείνεται από τη Νέα Δημοκρατία. Τα είπαμε στην αντίστοιχη διάταξη, όταν υπήρχε η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την οικονομική και κοινωνική επιτροπή. Είναι ένας μηχανισμός ενσωμάτωσης των εργαζομένων για την υλοποίηση αντεργατικών και αντιλαϊκών επιδιώξεων εναρμονισμένος με τα σχέδια της κυρίαρχης σήμερα τάξης.
Γίνεται πολλή συζήτηση για τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Θα το πούμε και πάλι: Τι είναι αυτές οι διοικητικές αρχές και πόσο ανεξάρτητες είναι, όταν διορίζονται από την εκάστοτε πλειοψηφία; Θα φέρουμε το παράδειγμα με το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. 'Οταν είχαμε οικουμενική κυβέρνηση δεν υπήρχε πλειοψηφία σ' αυτό. 
Έρχεται η Νέα Δημοκρατία, τροποποιεί το νόμο, αποκτά την πλειοψηφία η κυβέρνηση και στη συνέχεια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διατηρεί κάτω από τον έλεγχό του το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Πόσο ανεξάρτητες μπορεί να είναι οι αρχές που διορίζονται από την κυβέρνηση; Συνεπώς είναι ένα πρόσχημα για την απόσυρση κυβερνητικών ευθυνών για τα διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται, έτσι ώστε να μπορεί να καλύπτεται πίσω από το πρόσχημα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, οι οποίες σε κάθε περίπτωση βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο της κυβέρνησης, αλλά και των κομμάτων του δικομματισμού, αφού είναι γνωστή -στις πολλές περιπτώσεις που υπάρχουν σήμερα- η επιρροή των δύο μεγάλων κομμάτων στους χώρους αυτούς.
Επιπλέον θα πούμε και πάλι ότι πρόκειται για μία επικίνδυνη διάταξη, που στερεί τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, στερεί από 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8438 
το λαό μας το δικαίωμα να ελέγχει τις αρχές αυτές για πράξεις ή παραλείψεις, οι οποίες καλύπτονται πίσω από το πρόσχημα της ανεξάρτητης αρχής που μπορούν να αποφασίζουν σοβαρά θέματα χωρίς να λογοδοτούν πουθενά.
Από τη Νέα Δημοκρατία προτείνεται ακόμα η συνταγματική κατοχύρωση της δήθεν ανεξαρτησίας της Τράπεζας της Ελλάδος. Ψηφίσατε το νόμο Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση και προτείνεται τώρα και η συνταγματική κατοχύρωση. Μα, για ποια ανεξαρτησία μιλάτε; Καταργήσατε τον έλεγχο στην Τράπεζα της Ελλάδος και τη μετατρέψατε σε υποκατάστημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και θέλετε τώρα αυτήν τη ρύθμιση να την κατοχυρώσετε και συνταγματικά, τη στιγμή που γνωρίζουν καλά όλοι τη σημασία και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Τράπεζα της Ελλάδος στη γενικότερη οικονομική πορεία του τόπου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την εκχώρηση ενός ακόμα κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας με σοβαρότατες αρνητικές συνέπειες.
Το ΚΚΕ δεν διαφωνεί με τη δημιουργία Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, αν και έχουμε διαφορετική αντίληψη, όσον αφορά τον τρόπο συγκρότησής του. Είναι γνωστές οι θέσεις μας, τις έχουμε κατ' επανάληψη εκφράσει. Πιστεύουμε ότι ένα Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού θα έπρεπε πριν από όλα να ασχολείται με τα προβλήματα των μεταναστών, με τα προβλήματα του πραγματικά απόδημου ελληνισμού και όχι να συμβαίνει αυτό που συμβαίνει σήμερα, να προωθούνται άλλες σκοπιμότητες μέσα από τα διάφορα λόμπι, για να εξυπηρετούνται άλλα συμφέροντα. Θεωρούμε όμως ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη για τη συνταγματική κατοχύρωση αυτού του Συμβουλίου.
Επαναλαμβάνω και πάλι επιγραμματικά ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φέρνει ευθύνη για την απόσυρση της πρότασης που θα ρύθμιζε το θέμα της βασιλικής περιουσίας και θεωρούμε επίσης ότι θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη, όσον αφορά το γνωστό άρθρο 19 του ν. 1955, που αφορά την ιθαγένεια.
Βεβαίως υπάρχουν κυβερνητικές εξαγγελίες για την κατάργηση αυτού του άρθρου, θα έπρεπε όμως, κατά τη γνώμη μας, να υπάρχει και συνταγματική κατοχύρωση με στόχο πάντα την κατάργησή του.
Θα ήθελα, τέλος, να αναφερθώ επίσης στο θέμα των γενικών διακρίσεων. Υπάρχει το άρθρο 116, που δίνει τη δυνατότητα με τις παραγράφους 1 και 2 να διατηρούνται σε ισχύ νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες προβλέπουν διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Πιστεύουμε ότι αυτές οι διατάξεις πρέπει να καταργηθούν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και ότι θα πρέπει να υπάρχουν θετικά μέτρα. Δεν μπορεί σήμερα να αφαιρούνται τα κεκτημένα δικαιώματα στο όνομα της δήθεν ισότητας των δύο φύλων, όπως για παράδειγμα η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η άρση της απαγόρευσης για τη νυκτερινή εργασία, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης της γυναίκας μέσα στα πλαίσια του σημερινού κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που ζούμε.
Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρχουν θετικά μέτρα, με στόχο να απαλύνονται προβλήματα τα οποία πηγάζουν από τη σημερινή γενικότερη κοινωνική και οικονομική κατάσταση και θα συμβάλλουν στην παραπέρα προώθηση της ισοτιμίας της γυναίκας, αν και το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να βρει ριζική λύση στα πλαίσια του σημερινού συστήματος.
Συμφωνούμε με την πρόταση να υπάρξει ρύθμιση για την καλύτερη αξιοποίηση των κληροδοτημάτων με την ευθύνη του δημοσίου. Επαναλαμβάνουμε για μία ακόμα φορά την άποψή μας, για την ανάγκη να καταργηθούν οι διατάξεις του άρθρου 107, που έρχονται να κατοχυρώσουν και συνταγματικά τα προνόμια και την ασυδωσία του ξένου κεφαλαίου, του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Ολοκληρώνω, κύριοι συνάδελφοι, λέγοντας ότι μέσα από τις συζητήσεις που έγιναν για την αναθεώρηση του Συντάγματος και μέσα από τη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία φάνηκε ότι η πρόθεση των δύο μεγάλων κομμάτων που είχαν την πρωτοβουλία για τη συνταγματική αναθεώρηση είναι να καθιερωθούν διατάξεις σε ακόμα χειρότερη κατεύθυνση.
Αλλά οι διατάξεις που έχουν οριακό χαρακτήρα είναι ελάχιστες και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κατοχυρώσουν μία υπάρχουσα σήμερα κατάσταση, ενώ πολλές ακόμα διατάξεις έχουν καθαρά υποκριτικό χαρακτήρα, όπως φαίνεται από συγκεκριμένα άρθρα στα οποία έχουμε αναφερθεί, πράγμα που δείχνει ότι η συνολική τους πρόταση κινείται σε ακόμα χειρότερη κατεύθυνση από τη σημερινή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", δεκαεπτά μαθητές και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το Πολυκλαδικό Λύκειο Αγρινίου.
Τους καλωσορίζουμε στο εθνικό Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες)
Καθώς επίσης και σαράντα οκτώ μαθητές και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το 4ο Γυμνάσιο Αργυρουπόλεως Αθηνών.
Τους καλωσορίζουμε επίσης και αυτούς στο εθνικό Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες)
Ο συνάδελφος κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποστηρίξαμε από την πρώτη στιγμή ότι η αναθεώρηση θα είχε ουσιαστικό περιεχόμενο και θα ανταποκρινόταν στις δημοκρατικές διεκδικήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, αν συν τοις άλλοις εξασφάλιζε και τη μεταβίβαση εξουσιών και αρμοδιοτήτων από την εκτελεστική εξουσία στη Βουλή και σε άλλα αντιπροσωπευτικά όργανα της πολιτείας. Θα διαφοροποιούταν το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, αν είχαμε μεταφορά ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Κύριοι συνάδελφοι, ελάχιστος χρόνος απομένει για να εισέλθουμε στον καινούριο αιώνα. Τη χώρα μας την παρακολουθεί μία σύνθετη ευρωπαϊκή πραγματικότητα και ταυτόχρονα επαναπροσδιοριζόμενη έντονα και δεν είναι δυνατόν να πορευθούμε αποτελεσματικά στο μέλλον με μία χώρα, η οποία ασφυκτιά από υδροκέφαλες θεσμικές καταστάσεις και δεν έχει ακόμα εξασφαλίσει την περιφερειακή συγκρότησή της και αποκέντρωσή της. Αυτήν την περιφερειακή συγκρότηση και την αποκέντρωση μόνο η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι δυνατόν να την εκφράσει. Γι' αυτό και έχουμε τη γνώμη ότι ο πρώτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να αποκατασταθεί στις πραγματικές αρμοδιότητες και εξουσίες της, όπως πιστεύουμε ότι πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο η δευτεροβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι ο μόνος, είναι πολλοί που υποστηρίζουν ότι αν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν αποκτήσει εξουσίες, δεν αποκτήσει πόρους, δεν αποκτήσει οικονομική δυνατότητα να ανταποκρίνεται σ' εκείνα που καλείται να αντιμετωπίσει, οδηγείται σε ευτελισμό και αποκτά την παθολογία της κεντρική διοίκησης. Γι' αυτό είναι αναγκαίο και από το Σύνταγμα να υπάρξουν οι ρυθμίσεις εκείνες που θα καταστήσουν τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση αποτελεσματική και ικανή να ανταποκριθεί σε όλα εκείνα που καλείται να αντιμετωπίσει.
Πρέπει, κατά συνέπεια, κύριοι συνάδελφοι, το Σύνταγμα να κατοχυρώσει την πολυβάθμια αυτοδιοίκηση, να κατοχυρώσει τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, τη αυτοδιοίκηση δευτέρου βαθμού, καθώς και την αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση. 'Εχει βραδύνει η χώρα και δεν έχει θεσμοθετήσει την αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Και βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι, είναι αναγκαία η ανάδειξη των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αν έχετε επιφυλάξεις, κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αναφορικά με την καθιέρωση της απλής αναλογικής για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος για τη συγκρότηση της Βουλής, δεν πρέπει να έχετε την ελάχιστη αντίρρηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι το μεγαλείο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορεί να εξασφαλιστεί από τη γνήσια έκφραση όλων των δυνάμεων που την 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8439 
απαρτίζουν. Επιτέλους, κάντε δεκτή την πρόταση αυτή, έτσι ώστε τα αιρετά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εκλέγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής, αν θέλουμε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι πράγματι το κέντρο έκφρασης της εξουσίας των πολιτών.
Υποστηρίζουμε, κύριοι συνάδελφοι, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Συντάγματος, την κατοχύρωση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση να ρυθμίζει τα προβλήματα που άμεσα την αφορούν, αλλά και ζητήματα που κατ' ανάθεση θα τις δίδονται από την κεντρική διοίκηση, με την επισήμανση ότι η κεντρική διοίκηση θα πρέπει να περιοριστεί σε αυστηρά επιτελικά καθήκοντα. Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να ρυθμίζει κυριαρχικά και αποφασιστικά όλα εκείνα που την αφορούν.
Σ' ό,τι αφορά τη Δημόσια Διοίκηση:
Είναι σωστό αυτό που έχει ειπωθεί ότι η Δημόσια Διοίκηση αποτελεί το μεγάλο ασθενή αυτού του τόπου, μία Δημόσια Διοίκηση η οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις, μία Δημόσια Διοίκηση που απετέλεσε το κατ' εξοχήν πεδίο ανάπτυξης των πελατειακών σχέσεων, μία Δημόσια Διοίκηση η οποία καταγράφει την αναποτελεσματικότητά της σήμερα, με αποτέλεσμα η χώρα να μην έχει εκείνη την ικανότητα απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, επί παραδείγματι, που της χρειάζονται και της χρειάζονται πάρα πολύ. Γι' αυτό πρέπει να αλλάξει η Δημόσια Διοίκηση, να αντιστοιχηθεί προς τη σημερινή σύγχρονη πραγματικότητα, να αποκτήσει στελέχη άξια και ικανά και να διαμορφωθούν συνθήκες, για να αξιοποιηθούν τα ήδη υπηρετούνται στελέχη.
Κύριοι συνάδελφοι, ο λόγος για να είναι αποτελεσματικός οφείλει να είναι και ειλικρινής και αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να υποστηρίξω ότι ο ν. 2190 υπήρξε μία κατάκτηση, μία κατάκτηση που δεν αφορά μόνο σ' εκείνους που είχαν την πρωτοβουλία να την προωθήσουν, αφορά συνολικά τη Δημόσια Διοίκηση και τον τόπο. Και νομίζω ότι είναι αναγκαίο το πνεύμα του ν. 2190 να κατοχυρωθεί και συνταγματικά, έτσι ώστε η πρόσληψη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα να γίνεται μόνο με πανελλήνιο διαγωνισμό, με αντικειμενικά κριτήρια και με αντικειμενικό τρόπο διορισμού, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η αξιοκρατική πρόσληψη και η αξιολόγηση των διοριζομένων. Πρέπει το Σύνταγμα να εκφράσει το ν. 2190 και να μη μείνει ούτε μία σπιθαμή του ευρύτερου δημόσιου τομέα που να μην εφαρμόζεται ο νόμος αυτός, που επαναλαμβάνω πρέπει να αποτελέσει συνταγματική διάταξη.
Κύριοι συνάδελφοι, μία τέτοια ρύθμιση και τη Δημόσια Διοίκηση θα εξυπηρετήσει και θα την αναβαθμίσει, αλλά θα δώσει και ένα αποφασιστικό κτύπημα στις λεγόμενες πελατειακές σχέσεις, οι οποίες προσβάλλουν και τους νέους ανθρώπους που περίμεναν έξω από τους υπουργικούς προθαλάμους, αλλά και εκείνους που εξέφραζαν την εκτελεστική εξουσία.
Νομίζω ότι έχουν ωριμάσει τα πράγματα και δεν πρέπει να υπάρχει η ελάχιστη αντίρρηση ότι από το Σύνταγμα πρέπει, όταν θα αναθεωρηθεί, να προκύψει αυτή η ρύθμιση. Και βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι, να απαγορευθεί η πρόσληψη εκτάκτων υπαλλήλων για την κάλυψη πάγιων αναγκών, όπως επίσης το ίδιο το Σύνταγμα να απαγορεύει τη μονιμοποίηση του προσωπικού που προσελήφθη για κάλυψη απρόβλεπτων και επειγουσών αναγκών. Και για κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο να υπάρξει προσθήκη στο άρθρο 100.
Κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της Δημόσιας Διοίκησης -το έχει υποστηρίξει ο Συνασπισμός- είναι ένα μέγεθος εξαιρετικά σημαντικό για την ανάπτυξη της χώρας και δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο μίας στείρας πολιτικής διελκυνστίδας μεταξύ των κομμάτων. Ακριβώς και γι' αυτόν το λόγο είχαμε υποστηρίξει την ανάγκη θεσμοθέτησης εθνικής διακομματικής επιτροπής. Πράγματι υπήρξε νόμος και λειτουργεί η εθνική διακομματική επιτροπή, δεν λειτουργεί όμως με τον τρόπο που εμείς θα θέλαμε. Και είναι αναγκαίο, αυτό που ο σχετικός νόμος σήμερα εκφράζει για την εθνική διακομματική επιτροπή, η οποία -επαναλαμβάνω- λειτουργεί περίπου εδώ και οκτώ μήνες, ίσως και περισσότερο, αυτή η επιτροπή να προβλέπεται και από το Σύνταγμα και θα αποτελεί μία κατάκτηση. Θα αποτελεί την έκφραση ενός πολιτικού κονσέσους μεταξύ όλων των πολιτικών δυνάμεων. 'Ενα κονσέσους που πρέπει να το εκφράζει το Σύνταγμα για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο, όσο και χρήσιμο, μέγεθος, που είναι η Δημόσια Διοίκηση για τούτο τον τόπο.
Κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, είναι ακριβές αυτό που ακούστηκε, ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο στην ίδρυση ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. Αλλά και για να είναι πράγματι ανεξάρτητες αυτές οι διοικητικές αρχές, πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικές, να διορίζονται από τη Βουλή και προφανώς όχι με τις σημερινές πλειοψηφίες. Θα πρέπει να υπάρχουν αυξημένες πλειοψηφίες, έτσι ώστε να εκφράζεται γνησιότερα τούτο εδώ το Σώμα για το διορισμό των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών.
Συμφωνούμε, βεβαίως, μια και ο λόγος για ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, για την κατοχύρωση του θεσμού του συνηγόρου του πολίτη, ως ανεξάρτητης διοικητικής αρχής και χρειάζεται προσθήκη στο άρθρο 100 του Συντάγματος, επαναλαμβάνοντας και πάλι ότι οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές πρέπει να έχουν αντιπροσωπευτικότητα. Μόνο τότε θα είναι πράγματι ανεξάρτητες, μόνο τότε πράγματι μπορούν να ανταποκρίνονται στα καθήκοντα για τα οποία καλούνται και μόνο τότε θα γίνονται πράγματι ανεξάρτητες και θα πείθουν γι' αυτό το χαρακτήρα τους. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει το ζήτημα της ισότητας των δύο φύλων. Η πρόταση για την αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του άρθρου 116 ήρθε, και τούτο είναι θετικό, με πρωτοβουλία Βουλευτών -σημαντικό ρόλο στην πρωτοβουλία αυτή είχε η συνάδελφος κ.'Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη-προερχομένων από όλες τις πτέρυγες της Βουλής και το θεωρώ σημαντικό και πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει αντίρρηση να αναθεωρηθεί το άρθρο 116 και να οριστεί ότι δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων που είναι αναγκαία για την άμεση ή σταδιακή αποκατάσταση de facto ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Τα μέτρα αυτά -είναι προφανές- δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα και θα παύσουν να ισχύουν μόλις εξασφαλιστεί στην πράξη η πλήρης ισότητα των φύλων. Τα μέτρα -και αυτό επίσης είναι προφανές- που προστατεύουν τη μητρότητα, δεν αποτελούν -έτσι να ορίζεται από τη σχετική διάταξη- διακρίσεις λόγω φύλου και έχουν μόνιμο χαρακτήρα. 
Σε συνάφεια με την προηγούμενη αναφορά μου στην ισότητα των δύο φύλων, υποστηρίζω, κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 31 του Συντάγματος, προκειμένου να επαναδιατυπωθεί ως εξής:
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί να εκλεγεί όποιος ή όποια είναι 'Ελληνας ή Ελληνίδα πριν από πέντε τουλάχιστον έτη, έχει συμπληρώσει το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας του, ή της ηλικίας της και έχει τη νόμιμη ικανότητα να εκλεγεί.
Υποστηρίζουμε ακόμη, κύριοι συνάδελφοι, την κατάργηση του άρθρου 107 του Συντάγματος, που αναφέρεται στην προστασία του ξένου κεφαλαίου.
ΙΩΣΗΦ ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Το "όποια" περιλαμβάνεται στο "όποιος",γιατί το αρσενικό γένος έχει την προτεραιότητα στη γραμματική.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εάν το ζήτημα είναι γραμματικό, τότε καλό είναι να υπάρξει μια ερμηνευτική δήλωση,η οποία θα αποτυπώνεται στο Σύνταγμα για να αρθεί πάσα αμφισβήτηση και αμφιβολία ότι είναι έτσι, κύριοι συνάδελφοι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Επιτρέπετε μία διακοπή, κύριε συνάδελφε;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Παρακαλώ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Μιλώντας ακριβώς γι' αυτό το θέμα που θέσατε εσείς -και πολύ εύστοχα το θέσατε- για τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου την παγκοσμίως γνωστή "Declration des droits de l' homme" -τα δικαιώματα του ανδρός κατά λεκτική ακριβολογία στη γαλλική- ο Ζαν Ζάκ
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8440 
Σεβαλιέ, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στη Σορβόνη, είπε μια πολύ χαρακτηριστική και πολύ χαριτωμένη φράση και γι' αυτό επέτρεψα στον εαυτό μου να σας ζητήσω να σας διακόψω. Είπε λοιπόν: "En disant homme, j' embrasse la femme". Δηλαδή, λέγοντας "άνδρα" αγκαλιάζω, συμπεριλαμβάνω δηλαδή, τη γυναίκα". Αυτό ακριβώς είναι το νόημα και στη δική μας περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Δηλαδή είναι αυτό που λέει η θρησκεία μας ότι από την ωμοπλάτη μας ήρθε η γυναίκα, κύριε συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): 'Οπου λέει "Ελληνες", εννοούνται και οι "Ελληνίδες". Αυτό λέει το Σύνταγμα.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αν νοούνται, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης,και οι γυναίκες, αυτό πρέπει να αποτελέσει μια ερμηνευτική δήλωση. Εγώ πρέπει να σας πω ότι η διάταξη του άρθρου 31, όπως υποστηρίζεται, πρέπει να επαναδιατυπωθεί. Θα βοηθήσει πάρα πολύ στην άρση των οποιωνδήποτε αμφισβητήσεων ή και παρερμηνειών -εάν και εφόσον υπάρχουν-και φαίνεται ότι υπάρχουν.
Τελειώνοντας, κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνουμε ότι όσον αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος, ανεξάρτητα από τις έντονες αμφιβολίες μας για το κατά πόσο αυτή θα γίνει, εμείς πιστεύουμε, δυστυχώς, ότι δεν θα γίνει. Θα έπρεπε και πρέπει να διευρύνει τις εγγυήσεις του κράτους δικαίου. Θα έπρεπε και πρέπει να οδηγήσει σε εκδημοκρατισμό του πολιτικού μας συστήματος, με την επισήμανση ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι αναχρονιστικό και ανίκανο να υπηρετήσει τις σύγχρονες ανάγκες του τόπου, αλλά να εκφράσει και τις δημοκρατικές διεκδικήσεις των πολιτών.
Λυπάμαι, κύριοι συνάδελφοι, για τη διαπίστωση. Χάθηκε η ευκαιρία για μία σε βάθος αναθεώρηση για τη διαμόρφωση ενός Συντάγματος, που θα μπορούσε να αντιστοιχείται προς τις απαιτήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας, μιας πραγματικότητας σύνθετης όσο και δύσκολης.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Ιντζές έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην ενότητα που συζητάμε για την αναθεώρηση του Συντάγματος, αναφέρονται τα άρθρα που αφορούν τη Δημόσια Διοίκηση.
Εκ πρώτης όψεως η ενότητα αυτή δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον, θεωρητικό τουλάχιστον, αλλά έχει μείζον ενδιαφέρον πρακτικό, διότι η επαφή του Έλληνα πολίτη και κάθε πολίτη κάθε δομημένης εξουσίας είναι καθημερινή παντοιοτρόπως με την εξουσία μέσω της Δημόσιας Διοίκησης, μέσω των δημοσίων υπαλλήλων.
Εδώ υπάρχει αυτό το παράξενο, το παράλογο, ότι ενώ ο λαός, το σύνολο των Ελλήνων πολιτών, είναι η πηγή της εξουσίας, ο μεμονωμένος πολίτης αισθάνεται ανίσχυρος, άοπλος, χωρίς μέσα άμυνας σε κάθε παρανομία, σε κάθε αλαζονική του συμπεριφορά απέναντι στον πολίτη, διότι είναι πολύ καλό να μιλάμε για τη διάκριση των εξουσιών -και ενδιαφέρουν τα παιχνίδια της εξουσίας- αλλά η καθημερινή επαφή του 'Ελληνα πολίτη και η ευνομούμενη κοινωνία και το κράτος δικαίου πραγματώνονται και καθημερινά επιβεβαιώνονται με τη σχέση του 'Ελληνα πολίτη, με τη Δημόσια Δίοικηση, με το δημόσιο υπάλληλο.
'Οσο η Δημόσια Διοίκηση αποπροσωποποιείται, δηλαδή απομακρύνεται από την πηγή της, τη λαϊκή κυριαρχία, τόσο γίνεται απρόσωπη και τόσο γίνεται και ανεξέλεγκτη. Γι αυτό, από συστάσεως οργανωμένων κοινωνιών, δηλαδή από τότε που εμφανίστηκε το κράτος, η πολιτεία, δύο είναι τα κυρίαρχα συστήματα οργάνωσής τους, το συγκεντρωτικό και το αποκεντρωμένο.
Διακηρυκτικά το Σύνταγμα του 1975 αλλά και τα παλαιότερα έθεταν τη βάση οργάνωσης του κράτους μας στο αποκεντρωτικό σύστημα, αλλά μέχρι πρότινος, μέχρι το 1974, η μόνη αποκεντρωμένη εξουσία που υπήρχε στη χώρα μας ήταν ο πρώτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Από το 1994 και εντεύθεν καθιερώθηκε και ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης, η νομαρχιακή λεγόμενη αυτοδιοίκηση. Και πράγματι, όσο αποκεντρωμένη είναι η εξουσία,τόσο αυτή η εξουσία πλησιάζει στην πηγή από την οποία εκπορεύεται και τόσο ευκολότερος και αμεσότερος και καθημερινός είναι ο έλεγχος της πηγής της εξουσίας προς τα εξουσιοδοτημένα όργανα που ασκούν την εξουσία εν ονόματί του.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η διακήρυξη ότι το σύστημα διοίκησης στην Ελλάδα είναι το αποκεντρωμένο, για να συμπληρωθεί πρέπει να συσταθεί και τρίτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό σημαίνει αιρετά όργανα με καθολικές κατά περιφέρειες ψηφοφορίες.
Το σύστημα που ισχύει σήμερα είναι νόθο και δεν αποτελεί αποκέντρωση τρίτου βαθμού, αλλά αποσυγκέντρωση εξουσιών.
Εμείς, λοιπόν, προτείνουμε η διάταξη που αναφέρεται στην αποκέντρωση, να περιλάβει και τον τρίτο βαθμό αυτοδιοίκησης. Για να είναι ολοκληρωμένη η αποκέντρωση, η κάθε βαθμίδα, που είναι παράλληλη και όχι υπάλληλη, πρέπει να έχει δικούς της πόρους και να είναι καθορισμένες τοπικά οι αρμοδιότητές τους, για να μην υπάρχουν συγχύσεις και έτσι έμμεσες λαβές για νομοθετικές παρεμβάσεις και κάθε φορά συγκυριακά να προσδιορίζουν τις αρμοδιότητες κάθε βαθμού αυτοδιοίκησης.
Ένα άλλο θέμα που μας βρίσκει σύμφωνους αυτήν τη φορά είναι πράγματι ο τρόπος πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων.
Πιστεύουμε ότι ο ν. 2190/94 είναι πολύ καλός, αλλά η πλειοψηφία που τον ψήφισε δεν τον πιστεύει και έχει συμπαραστάτες-οπαδούς και από τη μειοψηφία και αυτό θα το εξηγήσω ευθύς αμέσως.
Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μέσα στο 1998 ψηφίσαμε δύο-τρεις νόμους, που επιτρέπουν παρεκκλίσεις από τον τρόπο πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων με το ν. 2190. Και αναφέρομαι...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πρέπει να γίνουν και άλλες, για να κινηθεί ο μηχανισμός ο κρατικός, που είναι δεμένος...
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κύριε Υπουργέ, αυτό είναι το ζητούμενο. Θα συμφωνήσουμε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): ...για τρεις υπαλλήλους επί τρία χρόνια.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Πρέπει κάπου να συμφωνήσουμε, λοιπόν. Πάντως, να μην υπάρχει ...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Στην περίπτωση του Δήμου Αθηναίων, εσείς σιωπήσατε. Το παίρνετε πελατειακά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ποιοι;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Kαι σαν κόμμα. Παρ' όλο που λέγεσθε νέο, το παίρνετε πελατειακά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριε Ιντζέ, επιτρέπετε να σας διακόψει ο κ. Κηπουρός;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Με το χρόνο μου όμως...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Εγώ δεν θα σας κρατήσω το χρόνο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Λέγετε, αγαπητέ κύριε Κηπουρέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Όπως έχω πει, έχουν υπάρξει απόπειρες ακύρωσης του νόμου Πεπονή, μάλιστα από εισήγηση της ίδιας της Κυβέρνησης.
Πρώτη ήταν με τη νομιμοποίηση των πελατειακών σχέσεων στους αθηναϊκούς δήμους και η δεύτερη ήταν, ως απόπειρα βέβαια, στο ζήτημα της Ολυμπιακής. 
Στην πρώτη περίπτωση για τη νομιμοποίηση των πελατειακών σχέσεων στους δήμους της Αθήνας, του λεκανοπεδίου εσείς σιωπήσατε, όπως και όλα τα κόμματα και περιμένατε να υπάρχει αυτή η νομιμοποίηση. Αυτό συνέβη, γιατί περιμένατε να υπάρχει σιωπή, έτσι ώστε αυτή η νομιμοποίηση να σας βγάλει κερδισμένους απέναντι σε μία πελατειακή λογική.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κύριε Κηπουρέ, αρκετά. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Το θυμάστε;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Μιλάτε για άσχετα θέματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Και ήμασταν εμείς, οι οποίοι είχαμε καταθέσει -δεκαπέντε Βουλευτές- πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας ...
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8441 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριε Κηπουρέ, παρακαλώ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Είστε εκτός θέματος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Ήμουν ο μόνος που το στήριξα και στην ψηφοφορία.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Υπάρχουν τα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Παρακαλώ, κύριε Κηπουρέ.
Ορίστε, κύριε Ιντζέ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Αν πιστεύουμε στις αρχές του ν. 2190 ότι πρέπει να γίνεται αξιοκρατικά η πρόσληψη, δεν δεχόμαστε κάθε παρέκκλιση από το νόμο αυτόν. Και αναφέρομαι στο νόμο της Τράπεζας της Ελλάδας, που η πρόσληψη του επιστημονικού προσωπικού θα γίνεται κατά παρέκκλιση του ν. 2190. Αναφέρομαι επίσης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, που πριν από δύο μήνες ψηφίσαμε το νόμο και εκεί υπάρχει παρέκκλιση. 'Ηδη ετοιμάζεται παρέκκλιση και για τη στελέχωση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου και ένα σωρό άλλες παρεκκλίσεις.
Το πρώτο θέμα είναι αν πιστεύουμε στην αξιοκρατία και αν ο ν. 2190 την εξασφαλίζει.
Το δεύτερο είναι εάν, κύριε Υπουργέ -και εδώ θέλω να μου απαντήσετε- θεωρείτε τη στελέχωση της Δημοσιας Διοίκησης ως πρωτεύων θέμα, διότι η Δημόσια Διοίκηση αποτελεί μοχλό ανάπτυξης, ή δεν τη θεωρείτε, οπότε ναι, η Τράπεζα της Ελλάδος θέλει εξειδικευμένο και ανώτερης μόρφωσης προσωπικό και η Δημόσια Διοίκηση δεν θέλει. Διαλέξτε.
Εμείς λέμε ότι η Δημόσια Διοίκηση πρέπει να είναι στελεχωμένη με ανωτάτου επιπέδου στελέχωση, όπως και η Τράπεζα της Ελλάδος που αποτελεί μέρος της γενικότερης έννοιας της διοίκησης και του χρηματιστηρίου, ανεξάρτητα με ποια μορφή νομική ανωνύμου εταιρείας και με ιδιωτικοοικονομικούς όρους λειτουργεί, αλλά το επίπεδο των υπαλλήλων πρέπει να είναι υψηλό.
Σε όποιο κράτος υπάρχει υψηλού επιπέδου διοίκηση, δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι, τότε η ανάπτυξη είναι θέμα λελυμένο και είναι θέμα χρόνου. Εάν εμείς εδώ δεν έχουμε οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, οφείλεται στο ότι είναι παθολογικά άρρωστη η Δημόσια Διοίκηση.
Ο κ. Κηπουρός, για να διασκεδάσει τις θέσεις του ΔΗ.Κ.ΚΙ. που είναι άτρωτες και αδαμάντινες στην περιγραφή του προσφεύγει στο τρόπο πρόσληψης βοηθητικού προσωπικού. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: 'Ολα τα κόμματα έχουν έναν ενδογενή αθηναϊσμό.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κύριε Κηπουρέ, γνωρίζετε ότι το θέμα, που θίξατε προηγούμενως, αναφερόταν στους οδοκαθαριστές. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: Το θυμάστε; 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Αν νομίζετε ότι το θέμα των οδοκαθαριστών είναι θέμα αξιοκρατίας και προσόντων ζείτε εκτός τόπου και χρόνου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ: 'Η ισχύει ο νόμος Πεπονή, ή δεν ισχύει. Είσθε υπέρ ή όχι; Εμείς τον στηρίξαμε το νόμο Πεπονή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κύριε Κηπουρέ, μη συνεχίζετε να διακόπτετε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ως προς τη συγκρότηση ανεξαρτήτων διοικητικών αρχών είπαμε επ' ευκαιρία και του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, ότι πρέπει όλες αυτές οι προτάσεις να εξαλειφθούν, να γίνει μια διάταξη που να λέει τα εξής: "Δύναται η Βουλη να συστήνει ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, των οποίων τις διοικήσεις θα διορίζει η Βουλή και όχι η Κυβέρνηση με αυξημένη πλειοψηφία". 
Έτσι και η Βουλή δεν αποποιείται, δεν απεκδύεται του ελεγκτικού της ρόλου και η Κυβέρνηση δεν έχει άλλοθι, ενώ ασκεί στην ουσία εξουσία. Εφόσον διορίζει αυτή τον επικεφαλής της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής είναι εκτός κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Τρίτον -θα τα πω επί τροχάδην- όσον αφορά το άρθρο που αναφέρεται στον ελληνισμό της διασποράς, πιστεύω ότι είναι λάθος ο όρος "απόδημος ελληνισμός". Απόδημος σημαίνει ότι είμαι εδώ, φεύγω και μπορώ να επανέλθω ή και να μείνω εκεί, αλλά διασπορά σημαίνει ότι εκεί που είμαι, είμαι από χιλιάδες χρόνια. Γνωρίζουμε όλοι ότι και οι Βορειοηπειρώτες και οι κάτοικοι του Ευξείνου Πόντου και οι 'Ιμβριοι και οι Τενέδιοι και οι Κωνσταντινουπολίτες και πολλοί άλλοι στη Νότιο Ιταλία, Αίγυπτο, παντού, είναι 'Ελληνες που γεννήθηκαν εκεί και έζησαν από πολλά χρόνια, από προ Χριστού.
Επομένως, δεν μπορούμε να μιλάμε για αποδήμους. Είναι λάθος. Να μιλάμε για διασπορά που είναι ελληνικότατη λέξη και ταυτόχρονα υιοθετημένη απ' όλες τις γλώσσες του κόσμου και είναι και διεθνής ορολογία.
Πράγματι, ψηφίζουμε το άρθρο αυτό. Πρέπει να γίνει η συνέλευση των Ελληνων της διασποράς ή των απανταχού Ελλήνων, διότι γνωρίζουμε, κυρίες και κύριοι, ότι αν υπάρχει σήμερα ελληνικό κράτος, αυτό συστήθηκε από τους εκτός ελλαδικής Ελλάδας 'Ελληνες. Να μην πω για τη Φιλική Εταιρεία, να μη πω για τον Υψηλάντη και τον Αλέξανδρο. 'Ολη η ηγεσία της Επανάστασης κατ' αρχήν ήταν από 'Ελληνες εκτός Ελλάδας.
Τέταρτον, είναι ντροπή, λήγοντος του 20ου αιώνα και της δεύτερης χιλιετίας να εξακολουθεί να υφίσταται το αρθρο 107, που προβλέπει τη συνταγματική προστασία των ξένων επενδύσεων.
Kαι πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν σήμερα η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Σε ένα κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, δηλαδή, να υπάρχει αποικιοκρατικό καθεστώς; Αυτό, αν το πείτε για το Βέλγιο, για τη Δανία, για το Λουξεμβούργο, θα σας δουν σαν ένα φαντασιακό πρόσωπο. Και στην Ελλάδα ακόμα επιμένουμε, μ' αυτόν τον τρόπο προστασίας των ξένων επενδύσεων, σε σημείο που προκαλεί ντροπή. Θυμίζει περασμένο αιώνα, θυμίζει καθεστώτα διομολογήσεων, θυμίζει καθεστώτα αποικιοκρατίας.
Η βασιλική περιουσία, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να ρυθμιστεί με το Σύνταγμα, διότι θα μας προκαλέσει προβλήματα. 'Ηδη υπάρχει μια δικαστική εξέλιξη. Εάν υποχρεωθεί η Ελλάδα να πληρώσει αποζημίωση, δεν βλάπτονται τα ελληνικά συμφέροντα; Ενώ αν γίνει μία συνταγματική ρύθμιση από τώρα, ότι ουδέποτε υπήρξε βασιλική περιουσία, αλλά ήταν περιουσία του θεσμού και όχι του προσώπου, του φορέα της βασιλικής εξουσίας, τότε το θέμα λύεται άπαξ δια παντός.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ: Τα συμβόλαια τι γίνονται; 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ποια συμβόλαια; Δεν υπάρχουν.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ: 'Α, δεν υπάρχουν;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ας τα προσκομίσει. 'Αλλωστε έτσι είχε δει το θέμα και το 1924 ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Αλλά τότε υπήρχε η βούληση ότι θέλουμε να τελειώνουμε δια παντός με το θεσμό αυτό τον απαρχαιωμένο και το βλαβερό για το ελληνικό 'Εθνος που λέγεται βασιλεία.
Είμαστε υπέρ της πρότασης που προβλέπει τη λύση του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας, διότι πράγματι πολλές περιοχές της επαρχίας έχουν ερημωθεί και όχι μόνο οι παραμεθόριες, της Βόρειας Ελλάδας και του Αιγαίου, αλλά και της Νότιας Ελλάδας. Η Λακωνία ερημώνεται. Το Καρπενήσι ερημώνεται.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Τι λέτε, κύριε συνάδελφε;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Τι λέω; Η Ευρυτανία.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Σωστά, σωστά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ναι, κυρία Μπενάκη. Αμφιβάλλετε; Και η Λακωνία. Εγώ πήγα στη Μάνη και είδα μόνο κτίρια. Ακατοίκητη είναι. Και οι κάτοικοι είναι ξένοι, είναι Γερμανοί.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Η Λακωνία, εντάξει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Πιστεύουμε, επίσης, ότι πρέπει να γίνει δεκτή η ρύθμιση της ισότητας των δύο φύλων, όπως πιστεύουμε ότι είναι επιτρεπτή η ευεργετική παρέκκλιση από την ισότητα προνομίων υπέρ των γυναικών, εκτός μιας εξαιρέσεως. Σε θέσεις αιρετές δεν επιτρέπονται προνόμια στις γυναίκες, δηλαδή ποσοστώσεις, όπως 50% Βουλευτές, 50% δήμαρχοι. Αυτά είναι αδιανόητα. Σε θέσεις διορισμών, ναι, να προβλέπονται τέτοιου είδους παρεκκλίσεις, αλλά σε θέσεις αιρετές είναι απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτές τις παρατηρήσεις 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8442 
-είχα και άλλες, αλλά δεν μου επιτρέπει ο χρόνος- θα ψηφίσουμε όσα άρθρα θεωρούμε ότι συμβάλλουν στην προετοιμασία της Ελλάδας, για να μπει στην τρίτη χιλιετία με σύγχρονο Σύνταγμα, ανοιχτό στις νέες ιδέες, που πάντα να διευρύνει και να εμβαθύνει τη δημοκρατία. 'Οσες ιδέες εξακολουθούν και επιμένουν να μένουν στο παρελθόν, θα τις καταψηφίσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Κατσιμπάρδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΡΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πολλοί συνάδελφοι στις διαδικασίες της Επιτροπής κι εδώ στην Ολομέλεια, αρκετοί πανεπιστημιακοί με τις αρθρογραφίες τους, δημοσιογράφοι αλλά και φορείς έχουν ερευνήσει, εάν υπάρχει κάποια ομοιότητα στις βασικές ρυθμίσεις, που έγιναν κατά την αναθεώρηση του 1985-1986 με την επιχειρούμενη σήμερα αναθεώρηση, που θα ολοκληρωθεί το 2000, με τη διαδικασία της επόμενης Αναθεωρητικής Βουλής.
Επιτρέψτε μου να καταθέσω, σαν εισαγωγή αυτής της τοποθέτησής μου, τη δική μου άποψη στο θέμα, που και σημαντικό είναι αλλά και το διάλογο διευκολύνει.
Το 1985 είχαμε συνταγματική ρύθμιση και κατοχύρωση μεταφοράς εξουσιών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προς άλλα όργανα συλλογικά, όπως είναι το Υπουργικό Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο, θα έλεγα και τα κόμματα. Σε σχέση με το κεφάλαιο και την ενότητα την οποία συζητάμε σήμερα κλείνοντας τις εργασίες, η ομοιότητα, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, βρίσκεται στο ότι διασφαλίζουμε με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις συνταγματικά και κατοχυρώνουμε μεταφορά αρμοδιοτήτων της κεντρικής εξουσίας προς την περιφέρεια και στους τρεις βαθμούς ή βαθμίδες αυτοδιοίκησης. Εδώ βρίσκεται όπως είπα και στην αρχή αυτή η ομοιότητα. 
Υπάρχει όμως ένα ερώτημα που προκύπτει σε σχέση με αυτές τις ρυθμίσεις, που έχουν να κάνουν με την αποκέντρωση και ως ένα βαθμό με την αποσυγκέντρωση εξουσιών. Το ερώτημα που τίθεται έχει ως εξής. Είναι πλήρης αυτή η συνταγματική παρέμβαση και κατοχύρωση και είναι πλήρης η μεταφορά των εξουσιών καταρχήν προς τα όργανα της περιφέρειας, προς τα όργανα της αυτοδιοίκησης;
Θα απαντούσα χωρίς κανένα δισταγμό ότι είναι μία γενναία ρύθμιση, αλλά δεν είναι πλήρης, υπάρχουν ακόμα και κενά και ασάφειες, και επομένως δεν έχουμε μία ολοκληρωμένη συνταγματική παρέμβαση κατοχύρωσης όλης της πορείας προς την αποκέντρωση. Αλλά πριν αναφερθώ ιδιαίτερα σε αυτό το θέμα θέλω να θυμίσω σε πολύ γενικές γραμμές, ποιοι είναι οι αρχικοί θεσμοί, πώς διαμορφώθηκαν και ποιοι είναι οι τελικοί θεσμοί, τους οποίους, με την πρόταση που γίνεται κατοχυρώνουμε συνταγματικά. Πιστεύω ότι αυτοί είναι και στις τρεις βαθμίδες όπως και στις τρεις βαθμίδες αυτοδιοίκησης ήταν οι παρεμβάσεις από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ιδιαίτερα, για να μην πω εξ ολοκλήρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1984 τουλάχιστον και μετά. Θυμίζω τη μεγάλη τομή που έκανε το 1984 ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς με το νόμο 1416, όπου για πρώτη φορά έδωσε αναπτυξιακή προοπτική και δυνατότητες στον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης. Θυμίζω το νόμο 1828 του 1988, του κ.Τσοχατζόπουλου ως Υπουργού Εσωτερικών που έλυσε το πρόβλημα, ως ένα μεγάλο βαθμό, της οικονομικής αυτοτέλειας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Και θυμίζω κάτι που είναι πολύ γνωστό σε όλους μας εδώ, τον πρόσφατα -πριν από λίγους μήνες- ψηφισθέντα νόμο του νυν Υπουργού Εσωτερικών κ.Παπαδόπουλου τον 2539 για τις συνενώσεις, το σχέδιο Καποδίστρια, με το οποίο δημιουργούνται λίγοι και ισχυροί δήμοι. Φύγαμε από τους έξι χιλιάδες οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ήρθαμε, να το πω έτσι απλά, στους εννιακόσιους δήμους και στις εκατόν τριάντα κοινότητες. Πρόκειται για μία μεγάλη τομή, μία σημαντικότατη ρύθμιση, που ισχυροποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση και πέρα από τις αναπτυξιακές και διοικητικές, δηλαδή λειτουργικού χαρακτήρα αρμοδιότητες, της παρέχει και σημαντική πολιτική εξουσία σε τοπικό επίπεδο, κάτι που ήταν όραμα και διεκδίκηση γενεών ολόκληρων.
Ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης είναι -και μπορεί κανείς πολιτικά να υπερηφανεύεται- ένα δημιούργημα του κινήματός μας. Η διεκδίκηση βεβαίως υπήρξε, τα κομματα της αριστεράς πάντοτε έθεταν το θέμα δεκαετίες ολόκληρες, αλλά ήρθαν τα πράγματα έτσι, ώστε με τον ν. 2218/94 να δημιουργηθεί καταρχήν και να διαμορφωθεί στη συνέχεια από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση, με εκλεγμένο νομάρχη. Και εκλεγμένο νομάρχη ας το τονίζουμε δεν υπάρχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Με το νόμο 1622 του αείμνηστου Μένιου Κουτσόγιωργα συγκροτήσαμε το 1986 για πρώτη φορά τις δεκατρείς περιφέρειες. Δεν υπήρχε μέχρι τότε περιφερειακή συγκρότηση. 'Ομως εδώ υπάρχει το κενό και το κενό πραγματικά πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να το παραδεχθούμε βρίσκεται στο ότι δεν έχουμε εκλεγμένη περιφερειακή αυτοδιοίκηση, εκλεγμένο περιφερειακό όργανο από το λαό και περιφερειάρχη κάτι που είναι κατάκτηση όλων των Ευρωπαϊκών χωρών, ή μάλλον των χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Και σε αυτό δεν μπορεί και δεν έχει διατυπωθεί σε καμία περίπτωση αντίλογος.
Βεβαίως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρόσφατα η Κυβέρνηση έκανε ένα σημαντικό βήμα για την περαιτέρω αποσυγκέντρωση εξουσιών, αφού εκχώρησε εξουσίες στις περιφέρειες, αλλά όμως το πρόβλημα υφίσταται.
Χαίρομαι ιδιαίτερα -δεν ξέρω αν το προσέξαμε όλοι, εγώ το σημείωσα με χαρά θα έλεγα- γι' αυτό που είπε -και περιμένω και από τον Υπουργό Δικαιοσύνης μία ανάλογη επιβεβαίωση- ο γενικός εισηγητής κ. Βενιζέλος στην ομιλία του προηγουμένως. Είπε ότι με τις ρυθμίσεις που κάνουμε, εννοώντας για την αποκέντρωση, μπορούμε να πάμε και στον τρίτο βαθμό. Δηλαδή, εννοούσε σαφέστατα ότι οι νέες ρυθμίσεις για την αυτοδιοίκηση και αν δεν αναφέρονται ρητά στην περιφερειακή συγκρότηση με την έννοια της αυτοδιοίκησης, δίνουν τη δυνατότητα στο νομοθέτη, στο μέλλον, όποτε θελήσει να παρέμβει και να συγκροτήσει την περιφερειακή αυτοδιοίκηση, την τρίτη βαθμίδα αυτοδιοίκησης που είναι η περιφέρεια, με εκλεγμένα όργανα, το περιφερειακό συμβούλιο και τον περιφερειάρχη.
Εγώ θα ήθελα -και θα μου επιτρέψετε να πω- αυτό να γίνει πιο σαφές. Να υπάρξει μία καλύτερη διατύπωση και δεν είναι κανένας που υποστηρίζει ότι αύριο, στις επόμενες νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές θα ήταν δυνατόν να επισπεύσουμε τα πράγματα. Θα ήταν λάθος μάλιστα αυτήν τη στιγμή να διαμορφώσουμε ένα νόμο και να πάμε σε περιφερειακή συγκρότηση τον Οκτώβρη της χρονιάς αυτής. Επιβάλλεται όμως να ανοίξουμε το δρόμο, γιατί χρειάζεται προετοιμασία, χρειάζεται και ψυχολογική και πολιτική και κοινωνική διεργασία, ώστε να πάμε οπωσδήποτε στις εκλογές του 2002 για εκλεγμένα από το λαό όργανα της περιφέρειας. Μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε αυτό.
Έχω διατυπώσει ως ειδικός εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ενότητα αυτή, και θα την επαναλάβω τη ρύθμιση που νομίζω ότι μπορεί να περιληφθεί σε σχέση με τις τρεις ενότητες που έχουν να κάνουν με τη συνταγματική κατοχύρωση και των τριών βαθμίδων αυτοδιοίκησης.
Όσον αφορά τον πρώτο βαθμό, η διατύπωση έχει ως εξής: Η πρώτη βαθμίδα συγκροτείται στο νομό από δήμους και κοινότητες. Οι δήμοι της χώρας δεν υπερβαίνουν τους χίλιους ούτε μπορεί να είναι λιγότεροι από τριακόσιους. Οι κοινότητες δεν μπορούν να υπερβούν τις εκατόν πενήντα.
Εδώ έχει διατυπωθεί μία ένσταση. Αν καθίσει κανείς να δει νομοτεχνικά μία διατύπωση και τελικά μία ρύθμιση, μπορεί να είναι βάσιμη αυτή η ένσταση, ότι δηλαδή το Σύνταγμα δεν είναι και τόσο κομψό να αναφέρεται σε αριθμούς ή σε ποσοστά. Αλλά θα θυμίσω την ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία στο άρθρο 88, παράγραφος 6, δίνουμε τη δυνατότητα με ποσοστό που θα οριστεί -ή θα είναι 10% ή 20% -τη μετακίνηση προέδρων εφετών, διοικητικών δικαστηρίων προς το Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτό είναι και σωστό και αναγκαίο να γίνει και πιστεύω ότι θα ψηφιστεί. Είναι όμως και ένα επιχείρημα ότι μπορεί το Σύνταγμα, όταν πρόκειται για 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8443 
κορυφαίες ρυθμίσεις και για να σιγουρέψει κάποια πράγματα, να αναφερθεί σε αριθμούς και σε ποσοστά.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Έτσι όταν αναφερόμαστε σε μέχρι χίλιους δήμους, κατοχυρώνουμε, αγαπητοί συνάδελφοι -και αυτό είναι το χαρακτηριστικό της πρότασης μου-κατοχυρώνουμε, επαναλαμβάνω, συνταγματικά και τον καινούριο θεσμό που προήρθε από το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" (ν.2539), που αναφέρεται στη δημιουργία λίγων αλλά ισχυρών δήμων, σ' αυτό το μεγάλο επίτευγμα της πολιτικής και της ελληνικής κοινωνίας.
Ως προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση η διατύπωση θα μπορούσε να είναι ως εξής: "Η δεύτερη βαθμίδα αυτοδιοίκησης συγκροτείται στην περιφέρεια από Nομαρχιακές Aυτοδιοικήσεις. Αυτές δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις πενήντα τέσσερις -αυτές δηλαδή που είναι σήμερα- ούτε μπορεί να είναι λιγότερες από τριάντα".
Tο Υπουργείο Εσωτερικών και γενικά η Κυβέρνηση έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα ισχυροποίησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων με τη συνένωση κάποιων νομαρχιών. Και αυτή η διατύπωση, με το πλαίσιο που ανέφερα, παρέχει τη δυνατότητα στο μέλλον, ο νομοθέτης να μπορέσει να διαμορφώσει έτσι τα πράγματα, ανάλογα, αν θέλετε, και με τη συγκυρία της ελληνικής υπαίθρου.
Και το τρίτο θέμα που έχει να κάνει με την περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Η διατύπωση έχει ως εξής: "Η τρίτη βαθμίδα αυτοδιοίκησης συγκροτείται στην επικράτεια από περιφερειακές αυτοδιοικήσεις. Αυτές δεν μπορούν να υπερβούν τις δεκατρείς ούτε μπορούν να είναι λιγότερες από επτά". Ανάλογα επιχειρήματα διατυπώνω και γι'αυτήν την πρόταση, η οποία παρέχει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση, στην πολιτεία να έχει ένα πλαίσιο που δεν θα είναι πάνω από δεκατρείς και μπορεί να φθάσει το λιγότερο μέχρι επτά, για να γίνουν πιο ισχυρές οι περιφερειακές αυτοδιοικήσεις, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σ'όλη την Ευρώπη περιφέρεια σημαίνει ό,τι πιο ισχυρό και οικονομικά και διοικητικά και λειτουργικά όσον αφορά την αυτοδιοίκηση.
Η τελευταία διατύπωση που αναφέρεται, όπως και οι προηγούμενες τρεις, στο άρθρο 101 του Συντάγματος, είναι αυτή που κατοχυρώνει όλα όσα είπα προηγούμενα με την τοποθέτησή μου. 'Εχει δε ως εξής: "Οι κοινοτάρχες και τα κοινοτικά συμβούλια, οι δήμαρχοι και τα δημοτικά συμβούλια, οι νομάρχες και τα νομαρχιακά συμβούλια, οι περιφερειάρχες και τα περιφερειακά συμβούλια εκλέγονται για τέσσερα χρόνια με άμεση και καθολική ψηφοφορία που διενεργείται ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια".
Επαναλαμβάνω, ότι η δική μου ερμηνεία ήταν ότι η Κυβέρνηση διά του γενικού εισηγητή ή αν θέλετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον κ. Βενιζέλο προηγούμενα προσήγγισε προς αυτήν την κατεύθυνση που συμφωνούμε όλοι. Μόλις προηγούμενα άκουσα το συνάδελφο, κ. Ιντζέ από το ΔΗ.Κ.ΚΙ., λίγο πριν τον κ. Κουβέλη του ΣΥΝ και λίγο νωρίτερα τον εισηγητή του Κ.Κ.Ε.. Πρόκειται για κοινή διεκδίκηση όλων μας, μιας ώριμης πλέον κατάστασης, που μπορεί να κατοχυρωθεί συνταγματικά, για να έχουμε την υπερηφάνεια να λέμε στην Ευρώπη ότι εμείς έχουμε και αυτοδιοικούμενη περιφέρεια, έχουμε και δεύτερο βαθμό με εκλεγμένο νομάρχη που δεν υπάρχει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και έχουμε ισχυροποιήσει, με τις συνενώσεις, με το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" τον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης.
Νομίζω, κύριοι συνάδελφοι, ότι αν κινηθεί κανείς μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο τώρα που υπάρχει ομοφωνία, που έχει επιτευχθεί και σε άλλες ρυθμίσεις και διατάξεις, τα αποτελέσματα θα είναι θετικά. Να τονίσω ότι δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ο δεύτερος βαθμός κατοχυρώθηκε στην οικουμενική κυβέρνηση και καταργήθηκε από την επόμενη κυβέρνηση. Δεν θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά. Και έχει αναγνωρισθεί από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ότι αυτό ήταν λάθος. Δεν θέλω να προχωρήσω σ'αυτό. Τώρα, έρχεται η Νέα Δημοκρατία με τον εισηγητή της τον κ. Βαρβιτσιώτη και λέγει ότι και εμείς ( η Ν.Δ., δηλαδή) συμφωνούμε στη συνταγματική κατοχύρωση της δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Επί της αρχής δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία αντίρρηση. Επί του τρόπου εφαρμογής υπήρχε διαφωνία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΡΔΗΣ: Εγώ μίλησα για το δεύτερο βαθμό, κύριε Πρόεδρε...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Γι'αυτόν ομιλώ και εγώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΡΔΗΣ: ...και είπα ότι δεν θέλω να ρίξω λάδι με την έννοια -και το θυμόσαστε πολύ καλά εσείς κύριε Μητσοτάκη, ότι ο δεύτερος βαθμός με Υπουργό Εσωτερικών τον κ. Κατριβάνο στην οικουμενική κυβέρνηση του κ. Ζολώτα κατοχυρώθηκε με νόμο και συμφωνήθηκε να γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο του 1990 για τη δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση. 'Ομως ο τότε Υπουργός σας ο κ. Κούβελας, ως Υπουργός των Εσωτερικών ανήρεσε δύο μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη δική σας κυβέρνηση, το θεσμό και ακύρωσε τις εκλογές.
Αυτό είναι ένα πραγματικό γεγονός, μπορεί να είχατε τους λόγους και τα επιχειρήματα -και ίσως τους είχατε- αλλά η πράξη απέδειξε ότι αυτό ήταν λάθος σας, κύριε Μητσοτάκη, και ότι πολύ σωστά η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1994, με το νόμο που προανέφερα, τον ν. 2218, δημιούργησε το δεύτερο βαθμό με τον εκλεγμένο νομάρχη. Και έρχεται σήμερα ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ.Βαρβιτσιώτης, ο οποίος όπως και στην επιτροπή και άλλοι συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία -γιατί από τα άλλα κόμματα δεν ετέθη ποτέ θέμα- οι οποίοι συμφωνούν. 'Εχουμε λοιπόν, ομοφωνία να κατοχυρώσουμε συνταγματικά το δεύτερο βαθμό.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πριν δώσω το λόγο στον κ.Νεράντζη, θέλω να ανακοινώσω ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", δεκατρείς μαθητές και ένας συνοδός τους του Γυμνασίου και Λυκείου της ελληνικής κοινότητας του Μόντρεαλ του Καναδά, που αποτελούν μια θεατρική ομάδα.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να κάνω μια ερώτηση επί της διαδικασίας;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ναι, κύριε Πρόεδρε, ορίστε.
ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Πότε θα γίνει ψηφοφορία το απόγευμα; Δεν θα έπρεπε να ενημερωθούν εγκαίρως οι κύριοι συνάδελφοι, ώστε να μπορεί πράγματι να ολοκληρωθεί μια δύσκολη ψηφοφορία στην οποία όλοι πρέπει να είμαστε παρόντες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Πρόεδρε, απ'ό,τι γνωρίζω, μετά το τέλος της συζήτησης της ενότητας αυτής -και υπολογίζουμε περίπου στις 16.00' θα έχουμε τελειώσει- θα ξεκινήσουμε την ψηφοφορία.
ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ωραία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Προέδρε, μήπως θα έπρεπε να ρωτήσετε το γραφείο του Προέδρου; Γιατί η πληροφόρηση που υπάρχει είναι ότι η ψηφοφορία θα γίνει στις 18.00'.
ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν μπορεί να γίνει στις 18.00' ώρα.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το ξέρω γιατί υπάρχουν και άλλα θέματα. Αρχικά είχε προγραμματιστεί για τις 18.00'. Για λόγους που αφορούν και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, είχε τεθεί το ζήτημα ότι πρέπει να γίνει λίγο νωρίτερα. Αλλά για να μη δώσετε αυτήν την πληροφορία, κύριε Πρόεδρε, που μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα, αν θέλετε ρωτήστε το γραφείο του Προέδρου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εγώ εκείνο το οποίο σας λέω, είναι ότι μόλις τελειώσουμε την ενότητα, σε πολύ εύλογο χρονικό διάστημα, θα αρχίσει η ψηφοφορία. 
ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Άρα, πάμε χωρίς διακοπή ίσαμε τότε.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8444 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Νεράντζη, έχετε το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Μια σημαντική και πολυσήμαντη ενότητα της οποίας όμως η διάσταση στο κείμενο παρουσιάζει μια εξαιρετική δυσαναλογία, ως προς την ουσιαστική έκταση και την έντασή της, έχω την τιμή να αναπτύξω σήμερα στο Σώμα. Είναι η ενότητα που αφορά τα άρθρα 101 έως και 106 του Συντάγματος.
Ας δούμε πρώτα εν συντομία την παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης. Ψηλαφώντας για λίγο τη Δημόσια Διοίκηση, τόσο στον τόπο μας, όσο και κάτω από το φάσμα της διεθνούς εμπειρίας, παρατηρούμε ότι συναντούμε μερικά στοιχεία τα οποία είναι αποφασιστικά. 
Θα αναφέρω μερικά από αυτά εν συντομία. Πρώτα-πρώτα, η εκπληκτική συγκέντρωση εξουσίας στο εκτελεστικό, σε βάρος όχι μόνο της λαϊκής αντιπροσωπείας, αλλά επίσης και μιας σειράς αντιπροσωπευτικών δικτύων, θεμελιωμένων στην καθολική ψηφοφορία, σε κεντρικό, τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Δεύτερον, η οργανική σύγχυση των τριών λειτουργιών (εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική) και η συνεχής καταπάτηση των ορίων δραστηριότητας και αρμοδιότητας των οργάνων ή κλάδων, που τους αντιστοιχούν,(παραδείγματος χάρη αστυνομία και δικαιοσύνη).
Τρίτον, ο επιταχυνόμενος ρυθμός συρρίκνωσης -συνήθως συγκεκαλυμμένης- των πολιτικών ελευθεριών του λαού απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, πράγμα που συνεπάγεται, αφ'ενός μεν μια ολόκληρη ιδεολογικοπολιτική αναστάτωση των παραδοσιακών ορίων μεταξύ του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αφ' ετέρου δε ουσιαστικές μεταβολές στην ίδια την έννοια του πολιτικού "ατόμου-προσώπου", που αναδομεί, με τον τρόπο αυτό, ένα καινούριο πεδίο.
Τέταρτον, η προϊούσα παρακμή του ρόλου των αστικών πολιτικών κομμάτων και η μετατόπιση των πολιτικο-οργανωτικών τους λειτουργιών -και μάλιστα θα έλεγα συγχρόνως και ως προς το μέτωπο εξουσίας και ως προς τις κυριαρχούμενες τάξεις- προς την κρατική διοίκηση και γραφειοκρατία. Διαδικασία που συνεπάγεται την άμεση κομματικοποίηση του προσωπικού των κρατικών μηχανισμών. Παραδείγματος χάρη στη Ελλάδα έχει καθιερωθεί να μιλάμε πια για το κράτος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κλπ.
Πέμπτον, η αναστάτωση του συστήματος δικαίου και της νομικής ιδεολογίας που αντιστοιχούσαν στο παραδοσιακό "κράτος-δικαίου", προκειμένου να προσαρμοστούν σ'αυτές τις θεσμικές αλλαγές.
Έκτον, η διάσπαση και διασπορά κάθε κλάδου και κρατικού μηχανισμού -στρατός, αστυνομία, διοίκηση και όχι σπάνια δικαιοσύνη-, αφ' ενός μεν σε φανερά και τυπικά δίκτυα, αφ' ετέρου δε σε άτυπους- αφανείς πυρήνες, ελεγχόμενους στενά από την κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας.
'Έβδομον, η εκπληκτική και χαρακτηριστική ασυνέπεια της σημερινής πολιτικής του κράτους, που ολοένα υποβιβάζεται και εκφυλίζεται σε σπασμωδικές μικροπολιτικές ενέργειες, συχνά αντανακλαστικές και αντιφατικές μεταξύ τους, αυτό που αποκαλείται "οδήγημα μέχρις εκεί που φθάνει η ορατότητα" ή πιο ευγενικά, απουσία ολοκληρωμένου κοινωνικού σχεδιασμού εκ μέρους του κράτους και των διαφόρων κυβερνητικών πλειοψηφιών.
Ας μιλήσουμε τώρα λίγο, για την κρίση του κράτους και των λειτουργιών του. Το διοικητικό μας σύστημα βρίσκεται σε κρίση. Περί αυτού οι πάντες ομονοούν, το στηρίζουν και το υποστηρίζουν. Σε κρίση όμως, υπό ποία έννοια; Δεν πρέπει να θεωρούμε την κρίση αυτή ως στιγμή "εκρυθμίας", που διασπά ξαφνικά, αν όχι μοιραία, την κατά τα άλλα αρμονική λειτουργία του συστήματος, στιγμή αναγκαστικά παροδική πάντοτε -μία δύσκολη στιγμή που θα περάσει- μέχρι την αναγκαία αποκατάσταση της "ισορροπίας".
Ουσιαστικώς, τα συστατικά στοιχεία της κρίσης είναι μονίμως παρόντα και ενεργά στην αναπαραγωγή των σχέσεων κράτους και πολίτη, ιδιαιτέρως μάλιστα στη σημερινή φάση. Δεν δομήθηκε σωστά το σύστημα της διοίκησής μας. Οι ρίζες της τετρακοσιόχρονης δουλείας του γένους και τα οθωμανικά κατάλοιπα, μπαξίσι, ρουσφέτι κλπ., εξακολουθούν και σήμερα να υπάρχουν και να καταλαμβάνουν σημαντικό κομμάτι της Δημόσιας Διοίκησης. Πρόκειται δηλαδή, στην ουσία περί αυτού που λέμε δομική κρίση.
Πολλοί είναι βεβαίως οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η κρίση αυτή και η ατελής ποιότητα του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας του κράτους και της διοικήσεως, η πλήρης έκθεση των οποίων δεν είναι βέβαια το άμεσο αντικείμενο του Συντάγματος και της παρούσας συζήτησης. Στην Ελλάδα πάντως περισσότερο από κάθε άλλη φορά και περισσότερο από παντού σχεδόν, παριστάμεθα καθημερινά μάρτυρες της αποτυχημένης, διαβλητής, πολλαπλώς δε βαλλόμενης και λοιδωρούμενης απόπειρας του κράτους να προσγειωθεί ομαλά στη διαχείριση της ιδίας του της κρίσης, της αποτυχίας δηλαδή αυτού που οι 'Αγγλοι ονομάζουν "crisis of the crisis management" ή "κρίση της διαχείρισης της κρίσης".
Το ερώτημα που εμφανίζεται επίκαιρο και σχεδόν δραματικό, συνοψίζεται στο εξής: Πρόκειται άραγε σήμερα για την κρίση του κράτους ή μήπως για μια προσαρμογή αυτού; "Μοντερνισμό" το έχει χαρακτηρίσει ο Ζισκάρ Ντ'Εστέν.
Όποια όμως, εκδοχή και αν εκληφθεί ως σωστή, ένα είναι βέβαιο. Η χώρα μας περνά μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης προς τους λειτουργικούς θεσμούς του πολιτεύματος, επί των οποίων στηρίχθηκε η μέχρι σήμερα αναπτυξιακή προσπάθεια. Το αίσθημα ότι περνούμε θεσμική κρίση απέβη γενικό, καθολικό, ομόφωνο, ιδιαίτερα όταν η απογοητευτική έκβαση του σοσιαλιστικού πειράματος διέψευσε τις ελπίδες για αλλαγή. Σήμερα η πολιτική υπόσχεση για αλλαγή εκφυλίστηκε σε φραστικές διαφοροποιήσεις του είδους "μετεξέλιξη", "υπέρβαση", "αναδόμηση", "ανανέωση" και τελευταίως "εκσυγχρονισμός", κλπ.
Είναι διάχυτο όμως, σε όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, το αίσθημα της λειτουργικής παραλυσίας και αναποτελεσματικότητας, της ανισοσκέλειας και της ανισορροπίας της κρατικής μηχανής. Και δυστυχώς, ακόμη δε χειρότερα, εξέλιπε η πίστη ότι υπάρχει ελπίδα σωτηρίας και διέξοδος.
Οι παραδοσιακές πολιτικές ιδεολογίες που υπόσχονταν παραδείσους, ύστερα από μερικά χρόνια θυσίας, έχασαν την αξιοπιστία τους, δεν συγκινούν πια. Ο λαϊκισμός αρχίζει να αποβάλλει και τα τελευταία κατάλοιπα επιχρισμάτων από το άλλοτε τρανό οικοδόμημά του, του οποίου η ανέγερση στοίχισε πάρα πολύ. Αποτελεί πια δυστυχώς συρμό, που επιφέρει, όμως, διασυρμό, να ομιλούμε εμείς οι ίδιοι για κρίση δυσπιστίας του κοινού προς τους πολιτικούς και για αποξένωση όλο και περισσότερο, πολιτών από την πολιτική. Και δυστυχώς τούτο είναι απόλυτα ακριβές.
Η πελατειακή σχέση και ο λαϊκισμός, σε όποια σοβαρά κατάλοιπα υφίστανται ακόμη, σαν άτυπο υποκατάστατο συντεταγμένων δημοκρατικών διαδικασιών λήψεως αποφάσεων, δίνουν απρόβλεπτα μεγάλες διαστάσεις στο κενό δημοκρατίας, που δημιουργεί ο πολιτικός και ο διοικητικός συγκεντρωτισμός.
Στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί ευρύτερη κοινωνική συναίνεση για το ρόλο του συγκεντρωτικού κράτους ως εργαλείου πελατειακής σχέσης, μεταξύ των πολιτικών και ιδιωτικών -πάντοτε, όμως, οργανωμένων- συμφερόντων.
Ο λαός δηλαδή -και εδώ είναι το περίεργο και το αντιφατικό- θέλει το κράτος να είναι παναρμόδιο, απλώς και μόνο για να είναι σε θέση να εξυπηρετεί και να ικανοποιεί την κάθε απαίτησή του, την κάθε ανάγκη του. Παράλληλα όμως, η ίδια κοινωνική ομοφωνία θέλει το κράτος να είναι και ενδοτικό και ανίσχυρο, για να μην αρνείται την εύνοια, όταν την εκλιπαρούν ή την αξιώνουν άτομα ή ομάδες.
Έτσι, ο πολιτικός και ο διοικητικός συγκεντρωτισμός, σε συνδυασμό με την πελατειακή σχέση, δημιουργούν ένα αναποτελεσματικό κράτος και γίνονται αιτία να λαμβάνονται πολλές πολιτικές αποφάσεις, όχι πάντα με γνώμονα το συμφέρον του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, αλλά συχνά την εξυπηρέτηση επί μέρους συμφερόντων. 
Η ανάγκη, λοιπόν, της συνταγματικής μεταρρύθμισης του πλαισίου της Δημόσιας Διοίκησης είναι πλέον προφανής. Γιατί 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8445 
η σχέση μεταξύ κράτους και πολίτη διαρκώς μεταβάλλεται, αλλάζει μορφή και περιεχόμενο. Τίποτε σχεδόν δεν θυμίζει το χθες. Η σύγχρονη διανόηση, στηριζόμενη στον πασίγνωστο ορισμό του Ηρακλείτου "πάντα χωρεί και ουδέν μένει", διατυπώνει εύστοχα αυτήν την κινητικότητα, με τις φράσεις "nothing stays the same for long, nothing repeats itself identically". Τα αιτήματα γίνονται επιτακτικότερα. Η ανάγκη απλούστευσης γίνεται άμεση. Ο περιορισμός της πολυνομίας και η τιθάσευση της γραφειοκρατίας επιβεβλημένοι.
Με ένα τέτοιο υπόστρωμα, λοιπόν, δεν μπορεί να υπάρχει η παραμικρή επιφύλαξη, ως προς την αναγκαιότητα της επεμβάσεως της συνταγματικής στο θεσμικό πλαίσιο της Δημόσιας Διοίκησης.
Όμως, επιβάλλεται στο σημείο αυτό να τονισθεί, ότι το πρόβλημα της δημοκρατίας μας σήμερα δεν είναι ούτε η εδραίωσή της ούτε η σταθεροποίησή της ούτε η βασικές συνθήκες έστω λειτουργίας της. Φρόντισαν για τα δύο πρώτα οι δύο μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή και για το τρίτο όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις στο βαθμό των οραμάτων τους, στο βαθμό των δυνατοτήτων τους, στο βαθμό του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζαν και της οπτικής γωνιάς από την οποία παρατηρούσαν τα δρώμενα στη Δημόσια Διοίκηση.
Εκείνο που απομένει δεν είναι απλώς αυτό που έλεγε η Αριστερά κάποτε, με τη γνωστή, έμμετρη πολλές φορές, αλλά συνήθως ξύλινη, συνθηματολογία της: "Το βάθεμα και το πλάτεμα". Εμείς θα λέγαμε ότι εκείνο που χρειάζεται αναθεώρηση στη Δημόσια Διοίκηση είναι η θωράκιση των τοιχωμάτων αυτής της δημοκρατίας, είναι ο εξωραϊσμός του βάθους και του πλάτους αυτής.
Εκείνο πάντως, που επιβάλλεται να εφελκύσει το άμεσο ενδιαφέρον του συνταγματικού νομοθέτη στην αναθεώρηση, είναι η ανασχεδίαση και η διορθωτική συμπληρωματική παρέμβασή του, στα κράσπεδα του 2000. 
Αυτά τα στοιχεία παρουσιάζει η πρόταση, η αναθεωρητική, της Νέας Δημοκρατίας πάνω στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης.
Ας δούμε τώρα επί τροχάδην τις κατ' ιδίαν προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Η πρακτική σημασία της παραγράφου 3, του άρθρου 101, την οποία εμείς εισηγούμεθα, έγκειται στο ότι έτσι εκδηλώνεται εμφαντικώς η εύλογη επιθυμία κατοχύρωσης του ελέγχου της νομιμότητας των οργάνων της περιφερειακής διοίκησης. Γιατί και σήμερα, βάσει της ισχύουσας συνταγματικής διατάξεως, μπορεί αυτό να θεσπισθεί με νόμο.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προβλέπει άσκηση ελέγχου νομιμότητας των πράξεων των περιφερειακών οργάνων από τα κεντρικά όργανα, χωρίς όμως να περιορίζονται οι αρμοδιότητες των αποκεντρωμένων οργάνων του κράτους.
Εμείς εισηγούμεθα τη διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων, μετά από την απόφαση των συλλογικών οργάνων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πάνω σε θέματα κοινωνικά τοπικής σημασίας. Το μέτρο, αναμφισβήτητα, αποτελεί γνήσια έκφραση άμεσης δημοκρατίας και συνιστά μια δίκαιη, αλλά πάντως γενναία παραχώρηση προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 'Ετσι, μετατρέπονται οι πολίτες, από απλοί παρατηρητές του κοινωνικού γίγνεσθαι, σε ουσιαστικούς μετόχους αυτού.
Με άλλη πρότασή μας, προσδιορίζουμε ρητώς τις διαστάσεις της εποπτείας, που θα ασκεί το κράτος με τα περιφερειακά του όργανα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία θα περιορίζεται αποκλειστικά σε έλεγχο νομιμότητας.
Με άλλη πρότασή μας, μετατρέπουμε την απλή, ρηματική θα έλεγα, υποχρέωση του κράτους προς απλή μέριμνα, σε υποχρέωση αυτού ενεργό προς εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων, για την εκπλήρωση της αποστολής των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η συνταγματική καθιέρωση-κατοχύρωση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δευτέρου βαθμού, δεν βρίσκει κανέναν κατ' αρχήν αντίθετο στην Αίθουσα αυτήν. Διατυπώνονται όμως, σοβαρές επιφυλάξεις και έντονοι προβληματισμοί όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε η πραγμάτωση αυτού του δεύτερου βαθμού. Και διατυπώνουμε τις αντιρρήσεις μας, για το ότι ο θεσμός αυτός, τελικά, απέβη ανάπηρος, χωρίς τον αναγκαίο εξοπλισμό, χωρίς τα μέσα και τα μέτρα εκείνα που θα έκαναν την παρουσία του αισθητή, γόνιμη και δόκιμη.
Σ' εκείνο όμως που θέλω να σταθώ περισσότερο, είναι η προσθήκη επί του άρθρου 103, παράγραφος 1 του Συντάγματος, που αναφέρεται στην αρχή της αξιοκρατίας και του συστήματος του πανελληνίου διαγωνισμού για το διορισμό στο δημόσιο, που εισηγείται η Νέα Δημοκρατία.
Το ισχύον Σύνταγμα κατοχυρώνει,εν μέρει άμεσα και εν μέρει έμμεσα τις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, οι οποίες σε ορισμένο βαθμό επικαλύπτονται και άλλοτε εκ πρώτης όψεως εμφανίζονται να συγκρούονται μεταξύ τους.
Όσον αφορά την αρχή της ισότητας, σήμερα μεν μπορεί να είναι αυτονόητος, ο δεσμευτικός χαρακτήρας του περιεχομένου της αρχής, αλλά κατά την προηγούμενη νομολογία των δικαστηρίων μας, κάθε άλλο παρά αυταπόδεικτος ήταν. Σε αυτήν, το Συμβούλιο της Επικρατείας προσέδιδε κατευθυντήριο περιεχόμενο. Η νομολογία αυτή όμως μετετράπη το 1947, όταν το Συμβούλιο Επικρατείας με την υπ' αριθμόν 2175/1947 απόφασή του αποφάνθηκε, ότι το άρθρο 3 παράγραφος 1 εδάφιο α του Συντάγματος του 1911 εισάγει κανόνα δικαίου αυξημένης τυπικής ισχύος, δεσμεύοντα το σύνολο των κρατικών οργάνων. Η αρχή αυτή συνδέεται, τόσο με την ισότητα ενώπιον του νόμου, δηλαδή, ο νόμος πρέπει να ισχύει για τον καθένα, όσο και με την ισότητα διά του νόμου, δηλαδή, όμοια μεταχείριση όμοιων καταστάσεων.
Εν' όψει του ότι η αρχή της αξιοκρατίας αναφέρεται κυρίως στο άτομο, συνδέθηκε με το ατομικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του άρθρου 5 παράγραφος 1, αλλά και την αρχή της ισότητας με την ουσιαστική-αναλογική μορφή της, άρθρο 4 παράγραφος 1.
Η νομολογία ωστόσο του Συμβουλίου της Επικρατείας συνδέει την αρχή αυτή με πάγιο τρόπο, όχι τόσο με τους συνταγματικούς κανόνες που προαναφέρθηκαν, αλλά με αυτήν την ίδια τη δημοκρατική αρχή. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 2778/1991. Η αξιοκρατία δηλαδή, αναδεικνύεται ως ουσιώδες στοιχείο της συνταγματικώς κατοχυρωμένης δημοκρατικής αρχής, χωρίς το οποίο η τελευταία δεν νοείται.
Η Νέα Δημοκρατία με την πρότασή της καθιερώνει πλέον ρητώς την αρχή της αξιοκρατικής ισότητας, υπό τη διπλή μορφή, δηλαδή, της ισότητας και της αξιοκρατίας, οι οποίες δεσμεύουν, τόσο το νομοθέτη, όσο και τη διοίκηση. Η αρχή αυτή της αξιοκρατικής ισότητας, σύμφωνα με την πρότασή μας, καταλαμβάνει στο ρυθμιστικό της πεδίο, όχι μόνο τη διαδικασία της επιλογής προσωπικού αλλά και την αντίστοιχη, λογικά και νομικά πρότερη, της συγκρότησης του υπαλληλικού σώματος. 
Με άλλες προτάσεις μας επίσης, ρητώς απαγορεύουμε την πρόσληψη εκτάκτων υπαλλήλων με σκοπό να μην ακυρώνεται το άρθρο 103 του Συντάγματος, δηλαδή, μία πρακτική η οποία κορυφώθηκε και γιγαντώθηκε από και επί ΠΑΣΟΚ και η οποία συμβάλλει στην απορύθμιση του υφισταμένου οργανωτικού συστήματος.
Προβλέπουμε επίσης, τη δημιουργία του ΑΣΔΥ, τον επίτροπο διοικήσεως, με τον οποίο διαφωνούμε ως προς την ονομασία την οποία δίνει το ΠΑΣΟΚ. Αναβαθμίζουμε τους ρόλους των διαρκών Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, Προτείνουμε τη σύσταση του οικονομικού και κοινωνικού συμβούλιου και τέλος, υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία της Τραπέζης της Ελλάδος, δηλαδή, να καταστεί αυτή ανεξάρτητη διοικητική αρχή.
Βεβαίως οι βασικές επιφυλάξεις μου, τις οποίες διετύπωσα επί της αρχής και οι οποίες χαρακτηρίζουν αυτήν την αναθεωρητική προσπάθεια, ως ανάπηρη, άτολμη, ανίκανη να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών, ισχύουν και καθίστανται ακόμα πιο έντονες, όσο προχωρεί η κατ' άρθρον συζήτηση ή η κατά ενότητα συζήτηση του Συντάγματος. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8446 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνηθίζουμε να υποτιμούμε το κομμάτι του Συντάγματος το οποίο αφορά τη δομή της Δημόσιας Διοίκησης. Και ξεχνάμε ότι ζούμε ακόμη, περί το τέλος του 20ου αιώνα, στον αστερισμό της εκτελεστικής εξουσίας. Θα σας θυμίσω κάτι που και άλλοτε, νομίζω σε αυτήν την Αίθουσα και από αυτό το Βήμα, είχα την ευκαιρία να πω: 'Ενας Γάλλος δικαστής είχε πει ότι ο 19ος αιώνας υπήρξε ο αιώνας του κοινοβουλίου, ο 20ος αιώνας, ο αιώνας της εκτελεστικής εξουσίας και ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας των δύο ανέλεγκτων εξουσιών, της δικαιοσύνης και του Τύπου.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ζούμε ακόμα και σήμερα, όπως τόνισα, στον αστερισμό της εκτελεστικής εξουσίας. Και αυτό το αποδεικνύει το ίδιο το σύστημά μας, το πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα με το οποίο συμβιώνουμε. Η Κυβέρνηση μαζί με τη Δημόσια Διοίκηση φέρουν το κύριο βάρος της κρατικής μηχανής και, αντίστοιχα, η Κυβέρνηση και η εκτελεστική εξουσία αποτελούν τον εν δυνάμει ή και υπαρκτό κίνδυνο σε ό,τι αφορά τα συνταγματικά δικαιώματα, ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Πρέπει, λοιπόν, να σκύψουμε με περισσότερη προσοχή πάνω σε αυτό το τμήμα, σε αυτήν την ενότητα του Συντάγματος που αφορά τη Δημόσια Διοίκηση. 
Έχω την εντύπωση -είναι προσωπική μου εκτίμηση αυτή- ότι το κυριότερο κομμάτι από πλευράς ουσίας, από πλευράς σημασίας -το είχα πει και το επαναλαμβάνω,- είναι αυτό που αφορά τα συνταγματικά δικαιώματα. Αλλά από πλευράς κρατικής μηχανής αναμφισβήτητο είναι ότι στο προκείμενο τμήμα μπορούν και πρέπει να γίνουν οι σημαντικότερες τομές.
Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω τέσσερις από αυτές οι οποίες περιλαμβάνονται περίπου και στις δύο προτάσεις, ήτοι εκείνων των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας. Θα αναφερθώ λοιπόν πολύ σύντομα στο θέμα της αυτοδιοίκησης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, στο ζήτημα της αξιοκρατίας ως προς το καθεστώς των δημόσιων υπαλλήλων, στο θέμα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και, ιδίως, στο θέμα του συνηγόρου του πολίτη -επιτρόπου διοίκησης όπως το θέλει η Ν.Δ.- και, τέλος, στο ζήτημα το οποίο σχετίζεται με το Οικονομικό και Κοινωνικό συμβούλιο και την Τράπεζα Ελλάδος.
Σε ό,τι αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αλήθεια ότι το Σύνταγμα του 1975 υπήρξε το πιο αναλυτικό, το πολυτελέστερο, με την καλή έννοια του όρου, στη συνταγματική μας ιστορία, μαζί με τα συντάγματα του 1925 και του 1927. Είναι ένα Σύνταγμα το οποίο περιέλαβε διατάξεις που αποτελούν πρότυπο και υπόδειγμα σε διεθνή κλίμακα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. 'Ομως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Διότι, πρώτον, η πράξη απέδειξε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αρκετές στρεβλώσεις. Δεν αγνοώ ότι το ζήτημα της βελτίωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι θέμα νόμων ούτε του συντάγματος πολλές φορές. Γιατί η πράξη είναι εκείνη που έχει μεγαλύτερη σημασία. 'Ομως το Σύνταγμα μπορεί να βελτιώσει ορισμένα πράγματα και να αποτελέσει ανάχωμα προς ορισμένες κατευθύνσεις.
Πρώτα πρέπει να διευκρινίσουμε το ζήτημα της εποπτείας επί των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας. Αυτή η εποπτεία προβλέπεται συνταγματικώς και δεν μπορεί να καταργηθεί, διότι αποτελεί τον ομφάλιο λώρο που εγγυάται την ενότητα και τη συνέχεια του κράτους. Όμως αυτή η εποπτεία δεν μπορεί παρά να είναι εποπτεία νομιμότητας και μάλιστα κατασταλτική. Αυτό πρέπει να λεχθεί ρητώς στο Σύνταγμα. Άρα είναι ευκαιρία, στο άρθρο 102 παράγραφος 5, να κατοχυρώσουμε την εποπτεία ως έλεγχο νομιμότητας και όχι σκοπιμότητα και ως έλεγχο κατασταλτικό και όχι προληπτικό. Με αυτόν τον τρόπο θα κατοχυρώσουμε και την εκτελεστότητα των αποφάσεων των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Εδώ πρέπει να αντιμετωπίσουμε και ένα άλλο θέμα το οποίο δεν αφορά το Σύνταγμα, αλλά με την ευκαιρία της αναθεώρησης πρέπει να το σκεφθούμε σοβαρά. Η εποπτεία επί των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η εποπτεία νομιμότητας που είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσει την ενότητα και τη συνέχεια του Κράτους, εμφανίζεται σήμερα ανύπαρκτη. Δεν υπάρχει εποπτεία νομιμότητας στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα φαινόμενα που όλοι γνωρίζουμε. 'Αρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκλεγμένα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει εποπτεία, οδηγούνται στις φυλακές κατηγορούμενοι. Αυτό το φαινόμενο θα επεκταθεί αφ' ενός όσο δεν υπάρχει κρατικός έλεγχος για τη νομιμότητα και αφ' ετέρου όσο υπάρχουν αρμοδιότητες, που παρέχονται μεν αφειδώς στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς όμως να τους παραχωρούνται και τα μέσα να τις ασκήσουν.'Ετσι οι τοπικοί άρχοντες είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν ακόμα και μεθόδους που βρίσκονται στο χώρο της παρανομίας ή, τουλάχιστον, στις παρυφές της νομιμότητας.
Πρέπει, λοιπόν, να σκεφθούμε σοβαρά το φαινόμενο της έλλειψης εποπτείας η οποία, σε ό,τι αφορά τον πρώτο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Και τούτο γιατί δεν υπάρχει ο αντίστοιχος πρώτος βαθμός αποκέντρωσης. Σε ό,τι δε αφορά το δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης -είχαμε την εμπειρία ορισμένοι από εμάς που ήμασταν εδώ να το δούμε χθες- ασκείται από μία τριμελή επιτροπή η οποία στην κυριολεξία είναι διοικητικά ως ανύπαρκτη και δεν μπορεί να φέρει σε πέρας αυτού του είδους τον έλεγχο. Αυτή είναι μία πραγματικότητα που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. 'Αρα πρέπει μέσα από το Σύνταγμα να οριοθετήσουμε σαφώς την εποπτεία επί των ΟΤΑ.
Επίσης υπάρχει ένα δεύτερο ζήτημα. Πρέπει να τροποποιήσουμε τη διατύπωση η οποία σχετίζεται με τα οικονομικά των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η διατύπωση αυτή ορίζει ότι μεριμνά το κράτος για τα οικονομικά των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε έκφραση κατά την όποια το κράτος πρέπει -όχι βεβαίως με την απόλυτη νομική έννοια και τη μορφή αγώγιμης αξίωσης- να μην αφήνει στην τύχη τους τους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ό,τι αφορά τα οικονομικά τους. Γιατί τα οικονομικά αποτελούν τη βάση με την οποία είναι δυνατόν να ασκηθούν οι οποιεσδήποτε αρμοδιότητες τους παραχωρούνται.
Συνοψίζω λοιπόν την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να οριοθετήσουμε την εποπτεία, να την κατοχυρώσουμε αλλά να της θέσουμε και τα όρια που πρέπει. Να είναι μία εποπτεία νομιμότητας και δη κατασταλτική. Ακόμη πρέπει να ενισχύσουμε τα οικονομικά των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για να μπορούν να ασκήσουν πράγματι τις αρμοδιότητές τους.
Δεύτερο σημείο είναι το ζήτημα του καθεστώτος των δημοσίων υπαλλήλων και των προσλήψεων. 'Ολοι αναγνωρίζουμε ότι παρά τις στρεβλώσεις που παρουσίασε, και κατά τη θέσπιση και κατά την εφαρμογή του, το καθεστώς του ν. 2190/94 για τις προσλήψεις, αποτελεί πλέον μία κατάκτηση την οποία όχι απλώς οφείλουμε να περιφρουρήσουμε αλλά έχουμε χρέος να την θωρακίσουμε ακόμα και συνταγματικά.
Πρέπει, όσον το ΑΣΕΠ, είτε με αυτήν τη μορφή είτε με άλλη, να κατοχυρωθεί συνταγματικά, η αρχή της διαφάνειας και της αξιοκρατίας σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις. Γι' αυτό προτείνουμε τη συνταγματική κατοχύρωση του ΑΣΕΠ.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, εδώ είναι δική σας η ευθύνη περαιτέρω. Πρέπει να σας πω ότι η αξιοκρατία στο χώρο των δημοσίων υπαλλήλων δεν διασφαλίζεται απλώς και μόνο, επειδή καθιερώνεται η διαφάνεια στις προσλήψεις. Γνωρίζετε ότι ο κομματικός νεποτισμός, η πολιτική παρέμβαση, που έχει τραυματίσει χρόνια το δημοσιοϋπαλληλικό Σώμα και τη Δημόσια Διοίκηση, οφείλεται όχι μόνο στο γεγονός των κομματικών και ρουσφετολογικών προσλήψεων, αλλά και στον κομματισμό, ο οποίος επικρατεί κατά την εξέλιξη της σταδιοδρομίας των δημοσίων υπαλλήλων.
Κάποτε το ΑΣΔΥ, το Ανώτατο Συμβούλιο της Υπηρεσιακής 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8447 
Κατάστασης των Δημοσίων Υπαλλήλων, έπαιξε ένα σπουδαίο ρόλο σε ό,τι αφορά την κατοχύρωση του καθεστώτος των υπαλλήλων. Κακώς καταργήθηκε στις αρχές του '80. Και, νομίζω, άφησε ένα πολύ σημαντικό κενό, το οποίο οφείλουμε αυτήν τη στιγμή να αναπληρώσουμε. Γι' αυτό πρέπει να συμπληρωθούν οι αρμοδιότητες του ΑΣΕΠ, ως αρμοδιότητες που αφορούν όχι μόνο την πρόσληψη αλλά και το καθεστώς και ιδίως την υπηρεσιακή εξέλιξη αλλά και την πειθαρχική δίωξη των υπαλλήλων.
Πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά αυτή η αρμοδιότητα. Γι' αυτό η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας είναι συνολική και δέχεται ότι το ΑΣΕΠ, που εμείς το προτείνουμε ως Ανώτατο Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης, πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά με μία διπλή αρμοδιότητα: Και τον έλεγχο των προσλήψεων, αλλά και τον έλεγχο του καθεστώτος των δημοσίων υπαλλήλων.
Εν πάση περιπτώσει, από τη στιγμή που προτείνουμε την αναθεώρηση της σχετικής διάταξης, η επόμενη Βουλή θα αποφασίσει κυριάρχως. 'Ομως και μία δήλωση και από τη πλευρά της πλειοψηφίας ότι τείνει προς αυτήν την κατεύθυνση, θα ήταν πολύ σημαντική για να δεσμεύσει πολιτικά την επόμενη Βουλή.
Ζήτημα τρίτο, είναι το θέμα του συνηγόρου του πολίτη όπως, κατά τη γνώμη μας τουλάχιστον, ατυχώς ονομάστηκε ο Επίτροπος Δημόσιας Διοίκησης. Ο όρος "Συνήγορος του Πολίτη" -το έχομε πει πολλές φορές- είναι πολλαπλώς αδόκιμος. Και γιατί το όργανο αυτό δεν αποτελεί συνήγορο και γιατί το όργανο αυτό δεν αφορά μόνο τον πολίτη, αφορά γενικά τον άνθρωπο.
Εμείς προτείνουμε τη συνταγματική κατοχύρωση αυτού ακριβώς του οργάνου, δηλαδή, του Eπιτρόπου Διοίκησης. Και οφείλω, κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, να πω και κάτι άλλο. Ψηφίστηκε πέρυσι τέτοιο καιρό ο νόμος του Συνηγόρου του Πολίτη. Ως αυτήν τη στιγμή που μιλάμε ο θεσμός αυτός είναι στα χαρτιά. Διορίστηκε και το πρόσωπο εκείνο που στελεχώνει το θεσμό, πλην όμως ο θεσμός αυτός δεν έχει αρχίσει να λειτουργεί ακόμα. Δεν υπάρχει παρά μόνο στα χαρτιά. Και αυτό το φαινόμενο πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.
Εν πάση περιπτώσει προτείνουμε τη συνταγματική θέσπιση του θεσμού αυτού, η οποία θα έχει ελεγκτικές αρμοδιότητες. Διότι ο θεσμός αυτός σήμερα, όπως κατοχυρώνεται νομοθετικά, έχει καθαρά συμβουλευτικές αρμοδιότητες. Είναι στην ουσία ένα διακοσμητικό όργανο, μία από τις πολλές ανεξάρτητες διοικητικές αρχές που οργανώσαμε στη Χώρα μας και τις οποίες δεν φροντίζουμε να θωρακίσουμε στη συνέχεια.
Λυπούμαι να το πω από αυτό το Βήμα, αλλά ακολουθούμε, λίγο ως πολύ, στο θέμα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών την τακτική του κούκου, που ξέρετε σε τι συνίσταται. Συνίσταται στο να αφήνει τα αυγά του να τα κλώσουν άλλα πουλιά. 'Ετσι και εμείς δημιουργούμε αυτές τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, αφήνοντάς τις στη τύχη τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και ο Συνήγορος του Πολίτη. 'Ισως η συνταγματική κατοχύρωση, να αποτελέσει ένα ισχυρό κίνητρο όχι μόνο γι' αυτήν την ανεξάρτητη διοικητική αρχή, αλλά και για άλλες, όπως για το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης που όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει επίσης να κατοχυρωθεί συνταγματικά.
Επίσης, στο πλαίσιο αυτό θέλω να επισημάνω την πρόταση ότι πρέπει να σκεφθούμε και την αναθεώρηση της διάταξης, γενικώς για τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, οι οποίες θα πρέπει να εκλέγονται από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία. Με δεδομένο το γεγονός ότι αν δεν προβλέπει το Σύνταγμα την αυξημένη πλειοψηφία δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά πως -αν θέλουμε παρέμβαση της Βουλής για την εκλογή οργάνου της εκτελεστικής εξουσίας και δη με αυξημένη πλειοψηφία- τούτο θα πρέπει να προβλεφθεί συνταγματικά κατά την αναθεώρηση των σχετικών διατάξεων που αφορούν και την αρμοδιότητα της Βουλής. 
Τέλος, δύο σύντομες παρατηρήσεις για δύο άλλους θεσμούς που η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά. Είναι, πρώτον, το Συμβούλιο Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής. 'Ενα όργανο στο οποίο θα εκπροσωπούνται, εκτός βεβαίως από τα πολιτικά κόμματα, και οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς και η αρμοδιότητα του οποίου -γνωμοδοτική μεν αλλά ιδιαίτερα σημαντική από πλευράς δημοκρατικής και κοινωνικής νομιμοποίησης- θα αναφέρεται σε όλα τα μεγάλα θέματα τα οποία αφορούν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, ήτοι στα αντίστοιχα προγράμματα, σε όλα τα ετήσια προγράμματα δημοσίων επενδύσεων και σε όλα εκείνα τα σημαντικά νομοσχέδια, τα οποία είτε η Κυβέρνηση φέρνει στο Συμβούλιο αυτό είτε το ίδιο το Συμβούλιο θέλει να επεξεργασθεί.
Μην υποτιμάμε τη σημασία αυτών των οργάνων που, όπως είπα προηγουμένως, έχουν μια ευρύτερη δημοκρατική και κοινωνική νομιμοποίηση και τα οποία επιτρέπουν τη λήψη σημαντικών αποφάσεων χωρίς να υπάρχουν, κατά μεγάλο μέρος, κοινωνικοί κραδασμοί.
Νομίζω ότι πρέπει αυτήν την πρόταση να τη σκεφθείτε πέρα και έξω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, από οποιαδήποτε κομματική σκοπιμότητα.
Τέλος, τίθεται το θέμα της Τράπεζας της Ελλάδος. Είναι γνωστό ότι και σήμερα, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, το καθεστώς της αυτοτέλειας της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν εξαρτάται από τον 'Ελληνα νομοθέτη. Η επιταγή για την ανεξαρτητοποίηση και την αυτοτέλεια της Κεντρικής Τράπεζας υπάρχει στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Με δεδομένο το γεγονός ότι, κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο υπερέχει του τυπικού νόμου αυτή η κατοχύρωση της αυτοτέλειας της Τράπεζας της Ελλάδος κατοχυρώνεται και μέσα από αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεις. Σήμερα δηλαδή η αυτοτέλεια της Τράπεζας είναι κατοχυρωμένη είτε το θέλουμε είτε όχι. Και ο κοινός νομοθέτης, η Βουλή, δεν μπορεί να τη θίξει. Γιατί να μην κάνουμε ένα βήμα παραπέρα και να μην κατοχυρωθεί και αυτή η αυτοτέλεια και η θητεία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, δηλαδή της Κεντρικής Τράπεζας, μέσα από το Σύνταγμα; Ας μη λησμονούμε ότι ο ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο όταν -και ευχόμαστε να έλθει σύντομα αυτή η στιγμή- θα μπει η ελληνική οικονομία, η Ελλάδα γενικότερα στη χορεία της Οικονομικής και Νομισματικής 'Ενωσης. Τότε αυτή η κατοχύρωση είναι ανάγκη να ενισχυθεί περισσότερο. Γιατί να μην κάνουμε αυτό το βήμα τώρα και γιατί να ακολουθήσουμε αργότερα αυτήν την τακτική ως επιμυθείς; Είναι καιρός να δώσουμε αυτό το στίγμα και στο πλαίσιο της προκείμενης αναθεώρησης του Συντάγματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε λίγες ώρες θα υπάρξει ψηφοφορία γι' αυτήν την πρώτη φάση. Μια φάση που αφορά απλώς και μόνο τις αναθεωρητέες διατάξεις. Δεν παύει όμως να έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί δείχνει και απέναντι της συνταγματικής μας ιστορίας και απέναντι των κοινοβουλευτικών θεσμών το στίγμα αυτής της Βουλής σε ό,τι αφορά την αναθεώρηση. 
Μπορεί να θεωρούν ορισμένοι ότι αυτή η αναθεώρηση είναι άνευρη. Και δεν έχει την τόλμη που θα ήθελαν. 'Ομως, θα πω για πολλοστή φορά, ότι το Σύνταγμα του 1975 είναι ένα πετυχημένο Σύνταγμα που απλώς και μόνο επιχειρούμε σήμερα να αναπροσαρμόσουμε ορισμένες διατάξεις του εν όψει των νέων δεδομένων του 21ου αιώνα. Δεν επιχειρούμε την ανατροπή του.
Ακόμα μην περιμένουμε απ' αυτό το Σύνταγμα να λύσει τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.'Οσο ζητάμε περισσότερο από ένα Σύνταγμα να περιλάβει διατάξεις, τόσο αναγνωρίζουμε την αποτυχία της κοινωνίας. Γιατί μόνο συγκεκριμένα δύσκολα ζητήματα ζητάμε να ρυθμισθούν συνταγματικώς. Άρα, εμμέσως, αναγνωρίζουμε την παθογένειά της κοινωνίας μας. Ακόμα δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι το Σύνταγμα μπορεί να λύσει όλα τα ζητήματα αυτού του Τόπου. Το Σύνταγμα αποτελεί το θεσμικό του θεμέλιο και οφείλουμε να το σεβαστούμε. Γιατί η συνέχειά του είναι εκείνη που εξασφαλίζει 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8448 
το κύρος του πολύ περισσότερο από την πολυπλοκότητα και, γενικά, τον αριθμό των διατάξεων που περιέχει. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" πενήντα εννέα μαθητές και δύο συνοδοί -καθηγητές από το 3ο Γυμνάσιο Μεταμόρφωσης Αττικής.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Παπαδημόπουλος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα πάρα πολλά για την αντικειμενική πρόσληψη των υπαλλήλων στο ελληνικό κράτος αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν έχουν έτσι όπως εκφράζονται από πολλούς συναδέλφους εδώ. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν πρέπει να μπει συνταγματική διάταξη όσον αφορά τις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 'Ισως θα μπορούσε να μπει μια γενική διάταξη, ότι οι προσλήψεις θα γίνονται με αξιοκρατικά και αντικειμενικά κριτήρια. Αυτό μάλιστα. Διαφορετικά όλη η Ελλάδα θα καταντήσει ένα μεγάλο εξεταστήριο, όπου δεκάδες χιλιάδες νέοι θα περιμένουν τον ετήσιο διαγωνισμό για μερικές θέσεις σε μία υπηρεσία, θα ξοδεύονται θα ταλαιπωρούνται και οι ελπίδες τους θα διαψεύδονται. Είδατε πουθενά στη Γαλλία ή στην Αυστρία ή στην Ελβετία ή στη Γερμανία να υπάρχει τέτοιο σύστημα; Θα μου πείτε, πώς θα βάλουμε εμπόδια στις πελατειακές σχέσεις.
Αυτό μπορεί να λυθεί. Αν πράγματι θέλουμε να λειτουργήσει ένα κράτος δικαίου, όλα τα άλλα λύνονται. Αν πραγματικά υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, αν η κάθε κυβέρνηση ή και η κάθε αντιπολίτευση ελέγχει σωστά και όλοι κατατείνουν ως προς το σύστημα των αντικειμενικών και των αξιοκρατικών κριτηρίων, φυσικά δεν θα υπάρχει πρόβλημα. 
Αλλά μη νομίζετε -όπως τελευταία υποστήριξε απερχόμενος από το Βήμα και ο κ. Παυλόπουλος πολύ σωστά- ότι με το Σύνταγμα θα λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα της χώρας. Αυτό είναι αστείο να το πιστεύει κανείς. Μπορεί να έχουμε ένα Σύνταγμα που να μην είναι τέλειο και να γίνονται όλα θαυμάσια σε μία χώρα ή να έχουμε ένα τέλειο Σύνταγμα και να μην εφαρμόζεται σωστά και να μην υπάρχει βούληση για να δοθούν οι πρέπουσες λύσεις στο κάθε πρόβλημα που ανακύπτει. 'Αρα, λοιπόν, δεν είναι το Σύνταγμα αυτό που θα φέρει πραγματικά δικαιοσύνη στη χώρα και αξιοκρατία.
Όσον αφορά τώρα το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γενικότερα, λέμε ότι η οργάνωση της χώρας στηρίζεται στο αποκεντρωτικό σύστημα και ότι ο πρώτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι οι δήμοι και οι κοινότητες, ενώ οι άλλες βαθμίδες καθορίζονται με νόμο.
Έχει γίνει εδώ μία πολύ μεγάλη, κατά την άποψή μου, σύγχυση στο όλο θέμα, διότι από μεν της πλευράς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υποστηρίζεται η άποψη ότι δεν έχουν σοβαρές αρμοδιότητες και ότι πρέπει το κράτος, η κεντρική εξουσία, να δώσει πάρα πολλές εξουσίες που κρατάει ακόμα και από την άλλη πλευρά, η κεντρική εξουσία υποστηρίζει, ότι δήθεν ό,τι είχε να δώσει και μάλιστα όσα έπρεπε να δώσει τα έχει δώσει όλα και συνεπώς κακώς διατυπώνονται παράπονα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ποια είναι η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αποκτήσει πάρα πολλές αρμοδιότητες. Μακάρι να έχει όρεξη και μεράκι να ανταποκριθεί στις αρμοδιότητες αυτές.
Τι είναι τέλος πάντων οι τοπικές υποθέσεις; 'Ολοι καταλαβαίνουμε ότι είναι αυτές που στοχεύουν στο να εξασφαλισθεί άφθονο, υγιεινό πόσιμο νερό στους δημότες, να γίνει μία σωστή αποκομιδή απορριμμάτων, να γίνουν οι δρόμοι, να γίνουν υπόνομοι, πεζοδρόμια, πλατείες, να φυτευθεί πράσινο, να υπάρξει φωτισμός. Νομίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι λίγες αυτές οι αρμοδιότητες, αν πράγματι ασκηθούν σωστά από τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Δεν θα είχαμε μία καλή εικόνα στην ύπαιθρο, σε όλη την περιφέρεια; Ασφαλώς ναι.
'Αρα, λοιπόν, το μυστικό της επιτυχίας εδώ δεν είναι να δίνουμε αρμοδιότητες τις οποίες δεν μπορούμε να ασκήσουμε, αλλά να αξιοποιήσουμε σωστά αυτές που έχουμε. Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει οπωσδήποτε ότι πρέπει να μείνουμε στα πρότυπα του συγκεντρωτικού κράτους. Το κράτος είπαμε να έχει την υψηλή εποπτεία, να έχει τον προγραμματισμό, το γενικό έλεγχο, αλλά θα έχει όμως και σοβαρές αρμοδιότητες. Διότι, αλίμονο αν πιστέψει κανείς, ότι η Ελλάδα θα πάει μπροστά ή η κάθε χώρα αν όλες τις αρμοδιότητες τις εκχωρήσει στα περιφερειακά όργανα. Τι θα γίνει; Απλούστατα θα αποδυναμωθεί το κράτος σε βαθμό διάλυσης.
Τι νομίζετε ότι έχει και η κεντρική εξουσία; Οι πιο σοβαρές αρμοδιότητες ασκούνται τώρα από τις Βριξέλες. Και οι τοπικές υποθέσεις οπωσδήποτε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τι απομένει ακόμα να κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Την ηλεκτροδότηση της σιδηροδρομικής γραμμής από την Αθήνα μέχρι τα σύνορα; Αφού ούτε καν η κεντρική εξουσία δεν έχει την δυνατότητα αυτή διότι υπάρχουν και άλλοι που ρυθμίζουν τα θέματα της ευρύτερης ανάπτυξης.
Συνεπώς, εδώ απαιτείται μία μεγαλύτερη αποσαφήνιση των διατάξεων των άρθρων 101 και 102 του Συντάγματος, όπου πράγματι οι αρμοδιότητες αυτές να οριοθετηθούν σε σημείο τέτοιο, ώστε κάθε φορά να μη γίνεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση διεκδίκηση αρμοδιοτήτων που δεν της ανήκουν ή που εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να τις ασκήσει.
'Οσον αφορά την οικονομική αυτοτέλεια, εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Νομίζετε, ότι αν αλλάξουμε τη λέξη "μεριμνά" και πούμε "διασφαλίζει" η πολιτεία τα έσοδα ή την οικονομική αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αυτό είναι το όλο;
Τελικά θα έχει στη διάθεσή της η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα έσοδα που απαιτούνται για να λειτουργήσει; Μέγα λάθος και ασφαλώς μεγάλη πλάνη. 'Εχει την ευχέρεια ο λαός να πληρώνει φόρους που επιβάλλει η κεντρική εξουσία, ώστε να επιβάλει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού; Είναι δυνατόν; Πού θα φθάσουμε; Εκτός αν θελήσουμε και πούμε εξ' υπαρχής ότι παραδείγματος χάρη το ήμισυ του φόρου μεταβίβασης θα πάει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση -να το θεσμοθετήσουμε έτσι- ή ότι όλες οι δικαιοπραξίες που συντελούνται στην περιφέρεια του νομού και αφορούν τη μεταβίβαση ακινήτων, να πάνε εκεί.
Αν μπορούμε να το ξεκαθαρίσουμε έτσι από την αρχή, άλλως νομίζω ότι θα πρέπει να μείνει μία γενικότερη διατύπωση, γιατί αν πούμε ότι εξασφαλίζει υποχρεωτικά, τότε η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν θα μεριμνά να βρει και εκείνη πόρους, αλλά θα ζητιανεύει διαρκώς από την κεντρική εξουσία πόρους τους οποίους η κεντρική εξουσία δεν θα έχει τη δυνατότητα να τους δίνει.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ευχαριστούμε τον κ. Παπαδημόπουλο.
Ο κ. Χρυσανθακόπουλος έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, τα συγκεκριμένα υπό αναθεώρηση άρθρα του Συντάγματος έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς θεσπίζεται επιτέλους και συνταγματικά ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης και έχουμε μία αναδιαμόρφωση της δομής των εξουσιών, καθώς οι πολίτες έχουν άμεση δυνατότητα με αιρετούς άρχοντες να αυτοδιοικούνται και σε επίπεδα μεγαλύτερων γεωγραφικών ενοτήτων απ' ότι στο παρελθόν, όπου οι αιρετοί άρχοντες ήταν απλά συμπληρώματα ενός συγκεντρωτικού κράτους.
Αυτή η μεγάλη μεταρρύθμιση, που περνάει στο Σύνταγμά μας, δίνει σημαντικές εξουσίες που μπορεί να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και στην εξισορρόπηση που έχει ανάγκη η πατρίδα μας μεταξύ των περιφερειών και του αθηναϊκού κέντρου.
Είναι σαφώς μία σημαντική κατάκτηση στην οποία κανείς δεν μπορεί να προβάλει σοβαρές αντιστάσεις, καθώς η πορεία των πραγμάτων οδηγεί στην ενεργοποίηση των πολιτών και στην κατοχύρωση σημαντικών δικαιωμάτων σε επίπεδο νομού.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8449 
Ένα όμως πολύ σημαντικό θέμα, το οποίο συζητούμε επίσης, είναι η αναθεώρηση του άρθρου 101 του Συντάγματος, σχετικά με τις ανεξάρτητες δημόσιες αρχές. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Είναι ανεπαρκής η πολιτεία να εγγυηθεί την ισοτιμία των πολιτών, την ευνομούμενη διαχείριση των κοινών; Γιατί οι Υπουργοί, γιατί η εκτελεστική εξουσία, αποποιούνται τις ευθύνες τους και θέλουν να τις μεταβιβάσουν σε όργανα τα οποία, εντελώς ανεξάρτητα, θα εφαρμόζουν τους νόμους για τους οποίους έχουν ιδρυθεί; Είναι αυτό μία ομολογία της αποτυχίας του κομματικού κράτους ή είναι από την άλλη πλευρά εκείνη η διάθεση να απομακρυθούν τα κόμματα από πολύ ευαίσθητες υποθέσεις και λειτουργίες, στις οποίες δεν έχουν το θάρρος, τη δύναμη ή ακόμη και την ηθική υπόσταση να εγγυηθούν τη λειτουργία τους;
Πιστεύω ότι ο φόβος των κομμάτων δημιουργεί ένα πλήγμα στους δημοκρατικούς θεσμούς γιατί οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές μόνο ως εκτελεστικό όργανο ενός σαφέστατου νομοθετικού πλαισίου θα μπορούσαν να υπάρξουν. Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν ως ανεξέλεγκτες, αυθαίρετες, αυτονομοθετούσες. Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν προχωρώντας στην κατάχρηση των εξουσιών τις οποίες αναλαμβάνουν, αλλά δεν υπάρχει και ο μηχανισμός αποκατάστασης των λαθών που κάνουν αυτές οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Για παράδειγμα, η στάση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίού δεν είναι τόσο δυναμική και πρέπουσα ώστε να αντιμετωπίσει πολύ σοβαρά προβλήματα που αφορούν το ζήτημα των μέσων ενημέρωσης. Και δεν πρόκειται περί δισταγμού, αλλά περί σκοπιμότητας εξυπηρέτησης ιδιαίτερων συμφερόντων.
Έτσι, λοιπόν, θα έλεγα ότι είμαστε μπροστά σε μια αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ανταπεξέλθει και μπροστά σε μια υπεκφυγή. 
Γι' αυτό διατηρώ σοβαρότατες επιφυλάξεις για το τι νόημα έχει να θεσπίζονται ανεξέλεγκτα δημόσιες ανεξάρτητες αρχές. Θα έπρεπε να προσδιοριστεί επακριβώς στη συγκεκριμένη αυτή αναθεώρηση του Συντάγματος, για ποιες αρχές μιλάμε και να αποφασίσουμε μόνο γι' αυτές. 
Θα ήταν μέγιστο λάθος να αφήσουμε τη δυνατότητα δημιουργίας ενός πόλου εξουσιών έξω από τις καθεστηκυίες δομές του πολιτικού μας συστήματος. Θα μπορούσαν να προξενηθούν σοβαροί κίνδυνοι για την ίδια την εικόνα της Δημοκρατίας, γιατί αν αυτοί αυτονομηθούν πλήρως, θα αποτελέσουν και αυτόνομες καλά οχυρωμένες, δικτατορικού τύπου και νοοτροπίας, διοικήσεις. 
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο προσδιορισμός των ανεξαρτήτων αρχών, το ποιες συγκεκριμένα θα πρέπει να θεσπιστούν και συνταγματικά να κατοχυρωθούν, πρέπει να γίνει για περιορισμένο αριθμό και να έχει σαφήνεια σε ό,τι αφορά το ρόλο τους. Για παράδειγμα, το σύστημα των προσλήψεων με αντικειμενικό πλαίσιο, με διαφάνεια, με κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία, είναι απαραίτητο να περάσει στο Σύνταγμα.
Δεν μπορώ να κατανοήσω την αντίσταση άλλων συναδέλφων, που φοβούνται ότι στη χώρα μας δεν θα ισχύει το προσωπικό φέουδο, ο παλαιοκομματισμός, η πελατειακή σχέση, η οποία στο παρελθόν είχε καταδικάσει τη χώρα στην κομματικοκρατία, στην αναξιοκρατία και τη Δημόσια Διοίκηση στην υπολειτουργία και στην ανικανότητα, στη διαφθορά στη συνέχεια, στην υπαγωγή σε μηχανισμούς.
Άρα, οφείλουμε να δώσουμε στη νέα γενιά το αίσθημα της βεβαιότητας, ότι αυτό το κράτος, δεν είναι κράτος που καταλαμβάνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι κράτος, το οποίο έχει σταθερούς κανόνες, μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, να προσδιορίσει τις επιλογές του και να πορευθεί μ' ένα σχεδιασμό ζωής, με φιλοδοξίες, οι οποίες θα μπορέσουν να αποβούν εφικτές και που τέλος πάντων, δεν θα υπάρχουν φραγμοί στην εξέλιξη των επιλογών του.
Γι' αυτό καλώ και τη Νέα Δημοκρατία να αποκηρύξει την τελευταία στιγμή έστω, ελέω της μέγιστης αυτής υποχρέωσης που έχει προς την ελληνική νεολαία, τη θέση της ότι θέλει να επανασυστήσει το πελατειακό συντεχνιακό κράτος των "ημετέρων" και να προχωρήσει στην ψήφιση του Συντάγματος, σ' αυτήν την αποδοχή της αναθεώρησης και της σύστασης της διοικητικής αυτής αρχής, που θα εγγυάται κατά αντικειμενικό τρόπο την επιλογή των παιδιών, που θα προσλαμβάνονται στο δημόσιο. Είναι, λοιπόν, μια ιστορική ευκαιρία να ξεπεράσετε τον εαυτό σας και να ενταχθείτε και σεις στην πρόοδο και στην εξέλιξη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):Ευχαριστούμε τον κ.Χρυσανθακόπουλο.
Το λόγο ζήτησε ο κ. Φοίβος Ιωαννίδης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.
Ορίστε, κύριε Ιωαννίδη.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, φτάνουμε στο τέλος μιας διαδικασίας, που είναι η κορυφαία διαδικασία της Βουλής κατά την άσκηση του συντακτικού της έργου. 
Η συζήτηση που προηγήθηκε όλες αυτές τις μέρες, έδωσε και το πνεύμα της συναίνεσης που υπάρχει σε ό,τι αφορά τις περισσότερες υπό αναθεώρηση διατάξεις. Κατά την έναρξη των συζητήσεων, είχαμε πει ότι η συναίνεση δεν είναι πανάκεια. Θα μπορούσε να είναι και αποτέλεσμα αμηχανίας ή ελλείψεως ιδεολογικών διαφορών.
Δεν είναι, όμως, αυτό που συμβαίνει σήμερα. Απλούστατα, η χώρα μας περνά μια περίοδο ομαλότητας πολιτικής, παρά τα μεγάλα προβλήματα που κυρίως προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες και από την παγκοσμιοποίηση πλέον των προβλημάτων.
Περνούμε όμως μία περίοδο ομαλότητας, η οποία αντανακλάται και στο γεγονός ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής χωρίς οξύτητα αντιμετώπισαν, έστω και εκεί που διαφωνούν, τα προβλήματα που έχει η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είχε την πρωτοβουλία για την πρόταση αναθεωρήσεως του Συντάγματος, όπως και η Νέα Δημοκρατία είχε αντίστοιχη πρωτοβουλία, προτείνει τελικά την αναθεώρηση ενενήντα διατάξεων του Συντάγματος. Μιλάμε, δηλαδή, για μία ευρύτατη αναθεώρηση που προτείνουμε και μεγάλο αριθμό διατάξεων προς αναθεώρηση προτείνει επίσης η Νέα Δημοκρατία. Αυτό δείχνει ότι η υπό συζήτηση αναθεώρηση είναι ουσιαστική και προς πολλές κατευθύνσεις. Ούτε άτολμη είναι, όπως την χαρακτήρισαν μερικοί ούτε δευτερευούσης σημασίας. Υπάρχουν τομείς, που είναι πολύ ουσιαστικής σημασίας οι διατάξεις που προτείνονται προς αναθεώρηση.
Εκείνο που πρέπει πάλι να τονίσω είναι -γιατί σήμερα οι περισσότεροι αγορητές ασχολήθηκαν με τη νομοτεχνική διατύπωση των διατάξεων που προτείνονται προς αναθεώρηση- ότι αυτό δεν είναι αρμοδιότητα αυτής της Βουλής. Ουσιαστικά εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να εκφράσουμε με τις ομιλίες μας τις κατευθύνσεις προς τις οποίες επιθυμούμε να ολοκληρωθεί η αναθεωρητική διαδικασία από την επόμενη Βουλή.
ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Και ευχές.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και ευχές. Αλλά θα είναι η νέα Βουλή, η οποία θα αποφασίσει τελικά. Θα έχει όμως -ελπίζω μετά και από τις ψηφοφορίες που θα ακολουθήσουν- την ευχέρεια και τη δυνατότητα να αναθεωρήσει πολλές διατάξεις του Συντάγματος. Συνεπώς θα έχει ένα πολύ σημαντικό έργο να επιτελέσει.
Σε ό,τι αφορά την τελευταία ενότητα που συζητούμε σήμερα -που είναι και η πιο περιορισμένη, αν θέλετε, σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αναθεωρητέων διατάξεων- το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτείνει στο άρθρο 101 παράγραφος 3 την αναθεώρηση προς την κατεύθυνση του ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων των περιφερειακών οργάνων από τα κεντρικά όργανα. 
Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που η ίδια η πράξη και η ίδια η ζωή απέδειξε ότι είναι σωστό να θεσμοθετηθεί.
Προτείνει, επίσης, στο άρθρο 101 εδάφιο α' τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Όλοι έχουμε συμφωνήσει ότι χρειάζονται ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Αλλά, πολύ ορθά επεσήμανε τους κινδύνους και ο γενικός εισηγητής μας ο κ. Βενιζέλος 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8450 
και άλλοι συνάδελφοι από την αλόγιστη επέκταση και θεσμοθέτηση ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. 
Επομένως, με πολλή σύνεση και προσοχή εκεί όπου η ζωή έχει αποδείξει ότι είναι αναγκαίο μόνον εκεί μπορούμε να θεσμοθετούμε ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.
Στο άρθρο 102 έρχεται το Σύνταγμα πλέον να κατοχυρώσει το δεύτερο βαθμό, το βαθμό Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Στο άρθρο 103 έχουμε τη συνταγματική εξασφάλιση -και αυτό είναι πολύ σημαντικό- της αξιοκρατίας για τις προσλήψεις στο δημόσιο. 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Της αντικειμενικότητας, όχι της αξιοκρατίας.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και της αντικειμενικότητας. Οτέ μεν της αξιοκρατίας -διότι προβλέπονται και διαγωνισμοί- ...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Δεν πάνε μαζί.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ...οτέ δε της αντικειμενικότητας. 
Πάντως δίδουμε οριστικό πλήγμα, κλείνουμε οριστικά την πόρτα στο πελατειακό σύστημα. Αυτό μία πολύ ουσιαστική μεταβολή που, πέραν του ότι την έχει ανάγκη ο τόπος, θα απελευθερώσει και την πολιτική ζωή και εμάς τους πολιτικούς από μία καταδυνάστευση που υφιστάμεθα όλα τα προηγούμενα χρόνια κάτω από την πίεση των αναγκών, αν θέλετε, των πολιτών. Αλλά θα μας επιτρέψει έτσι να λειτουργήσουμε και πιο ουσιαστικά και να αποδώσουμε καλύτερο έργο.
Επίσης, θεσμοθετείται ο Συνήγορος του Πολίτη. 'Εχει ήδη συσταθεί βεβαίως, αλλά η συνταγματική κατοχύρωσή του είναι μια πολύ θετική προσπάθεια.
Στο άρθρο 108 θεσπίζουμε τη συνέλευση του Ελληνισμού για τη σύσφιξη των δεσμών της χώρας μας με τους απανταχού 'Ελληνες, αλλά και για την αξιοποίηση της δύναμης και των δυνατοτήτων τους. Εμείς είμαστε μια χώρα που είχε πάντοτε έξοδο πληθυσμού. Βεβαίως, τελευταία έχουμε και εισροή από άλλες χώρες, αλλά πάντοτε είμαστε μια χώρα, που ακόμα και σήμερα έχει εξαγωγή πληθυσμού και δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο, που να μην υπάρχουν 'Ελληνες. Και στο ακρότατο σημείο του πλανήτη θα βρεθούν κάποιοι 'Ελληνες.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μια δυνατότητα -αξιοποιώντας και την ηυξημένη ευαισθησία προς την πατρίδα και την ηυξημένη αγάπη των εκτός Ελλάδος Ελλήνων- να αξιοποιήσουμε κι εκείνους τους 'Ελληνες προς όφελος της πατρίδας μας. Γι' αυτό και αυτό είναι μια σημαντική πρωτοβουλία, αν θέλετε, του ΠΑΣΟΚ.
Τέλος, έχουμε τη βασιλική περιουσία, ώστε να κλείσει πια το θέμα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα κανείς, που να υποστηρίξει το αντίθετο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν υπάρχει πρόταση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Ο κ. Παπαδόγγονας είπε ότι υπάρχουν συμβόλαια.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν το άκουσα, μου κάνει εντύπωση.
Αν διαβάσει κανείς τη νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας -ας μην πλατιάσουμε σ' αυτό- θα διαπιστώσει...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Της Ελλάδος.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Της Ελλάδος, της Ελλάδας...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: 'Οχι, γιατί το "Ελλάδας" παραπέμπει σε αγελάδα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Ανδρεουλάκο, ο χαρακτηρισμός είναι ατυχής.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και τα δυο είναι σωστά, αγαπητέ συνάδελφε, αλλά κι εγώ κατά κανόνα "της Ελλάδος" λέω.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Οι ξένοι τη λένε ακόμα "Ελλάς" την Ελλάδα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μη σπαταλάτε το χρόνο σε λογοπαίγνια.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κι εγώ κατά κανόνα "της Ελλάδος" λέω και το προτιμώ, αν θέλετε, αλλά δεν είναι λάθος και το άλλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Της Ελλάδας είναι.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: 'Οπως και να 'χει το πράγμα, κύριοι συνάδελφοι, ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία μας, από την απελευθέρωση και ύστερα ή από τότε που ήρθαν οι βασιλείς, μπορείτε να διαπιστώσετε ...
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ: Οι βασιλιάδες, όχι οι βασιλείς.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τώρα έχω την εντύπωση ότι δεν χρειάζεται να το σχολιάσω αυτό. Εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω, ευαισθησίες βασιλικές αναπτύσσονται τώρα; Μη με κάνετε να πω μερικά σκληρά πράγματα για τους απαισίας μνήμης βασιλείς.
Εν πάση περιπτώσει, είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι και στον καθαρά οικονομικό τομέα...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αυτό έχει τελειώσει από το 1974.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): 'Οχι, τέλειωσε με το νόμο για τη βασιλική περιουσία το 1994.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Μα, δεν πρόκειται μόνο γι' αυτό. Και στον καθαρά οικονομικό τομέα έχουν τόσο επιβαρύνει τη χώρα και έχουν φέρει τόσες οικονομικές καταστροφές...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κάντε μία εξαίρεση για το Γεώργιο τον Α', που έδωσε το αίμα του για την Μακεδονία και για το στρατηλάτη.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Για τους βασιλιάδες δεν κάνω καμιά εξαίρεση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς. Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, τελειώνουμε τώρα με αυτήν την ενότητα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πλατιάσω. Δεν θα εξαντλήσω το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Ιωαννίδη.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Μη με ευχαριστείτε προώρως. Δεν έχω πρόθεση να εξαντλήσω το χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Γι' αυτό σας ευχαριστώ, κύριε Ιωαννίδη, για να μην εξαντλήσετε το χρόνο.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Το ξέρω. Πήρατε φόρα από χθες το βράδυ, που ήσασταν λίαν ικανοποιημένος, που έκανα τόσο σημαντική περικοπή του χρόνου μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επτά λεπτά κιόλας.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κι εδώ θα τελειώσω αμέσως, με την ευχή, την ώρα της ψηφοφορίας όλοι μας και όσοι συμμετείχαμε στις συζητήσεις και όσοι δεν συμμετείχαμε, να ψηφίσουμε κατά τον τρόπο που επιβάλλει η συνείδησή μας και με την ελπίδα και τη βεβαιότητα από μέρους μου...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Η συνείδηση και η λογική μας.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ...η συνείδηση, λοιπόν, και η λογική μας και με την ελπίδα και τη βεβαιότητα από μέρους μου ότι θα είναι όντως πολλές οι προς αναθεώρηση διατάξεις, τουλάχιστον τόσες, όσες προτείνει το κόμμα μας, το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή ενενήντα τον αριθμό. 'Ετσι, στην επόμενη Βουλή, που κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει με απόλυτη βεβαιότητα την πλειοψηφία, που θα διαμορφώσει -αλλά που τα πράγματα δείχνουν ότι πάλι θα είναι περίπου στα ίδια επίπεδα πλειοψηφίας- θα υπάρχει η δυνατότητα να ολοκληρωθεί η αναθεωρητική διαδικασία, για να έχουμε από εκεί και ύστερα ένα Σύνταγμα πιο σύγχρονο, πιο συγκροτημένο, πιο επαρκές απ' αυτό του 1975, που αναθεωρούμε, που όλοι ομολογήσαμε πάντως ότι ήταν μία πρόοδος η θεσμοθέτησή του, σε σχέση με τα προηγηθέντα και που εξασφάλισε ένα ομαλό πολιτικό βίο για τη χώρα μας ή συνεισέφερε στο να υπάρξει ομαλός πολιτικός βίος για τη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια, από το 1975 μέχρι σήμερα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας ευχαριστούμε, κ. Ιωαννίδη.
Ο κ. Καρακώστας έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, θα μιλήσω για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επιτέλους, ήρθε ο καιρός να μεταφερθούν ορισμένες εξουσίες-αρμοδιότητες στην περιφέρεια. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι για τη 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8451 
δημοκρατία μας. Γιατί "η δημοκρατία χρειάζεται αδιάκοπο σφυροκόπημα, όπως κτυπάς τον πάσσαλο για να βυθιστεί πιο βαθιά στο χώμα", μας λέει ο Μπρέχτ.
Πράγματι στην πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος προβλέπεται η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ όλων των βαθμίδων.
Εκείνο που θέλω να σημειώσω, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, και θα ήθελα τη προσοχή σας εδώ ...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πάντα προσέχω, αλλά πρέπει να κοιτάζω και τα κιτάπια. 
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Μου αρέσει να με κοιτάζετε κατάματα, γιατί σας εκτιμώ, τίποτε άλλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εσείς δικαιούσθε να το λέτε, αλλά μερικοί που θέλουν να τους προσέχω είναι απόντες και κάθομαι και μένω μόνος μου στο τέλος. Να δω πόσοι θα μείνετε στο τέλος για να μιλήσει και ο Υπουργός. Το κόβετε λάσπη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Στην πρόταση, κύριε Υπουργέ, έχω να κάνω μια μικρή προσθήκη. Εκεί που το κείμενο λέει για τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, εγώ θα έλεγα, να προστεθεί το εξής: "Οι οργανισμοί αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική αυτοτέλεια, οικονομική αυτοδυναμία και πολιτική αυτονομία".
Τι εννοώ μ' αυτό, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης; Εννοώ ότι η κομματική παρέμβαση κάθε φορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για την ανάδειξη των τοπικών και νομαρχιακών αρχόντων αποτελεί ένα βαθύ πλήγμα για τη δημοκρατία μας. Και έχω τη γνώμη, ότι τα κόμματα λειτουργούν σε κεντρικό επίπεδο, ενώ οι τοπικές κοινωνίες είναι εκείνες, οι αρμοδιότερες, να υποδείξουν τους υποψηφίους δημάρχους, κοινοτάρχες ή νομάρχες, οι οποίοι θα είναι, κατά τη γνώμη και άποψη των τοπικών κοινωνιών, οι αρμοδιότεροι να επιλύσουν αυτά τα προβλήματα.
Γι' αυτό θα πρέπει το Σύνταγμά μας να αναγνωρίζει πολιτική αυτονομία στην Αυτοδιοίκηση, Τοπική και Νομαρχιακή.
Επίσης, θα πρέπει να μην έχουν δικαίωμα να θέτουν υποψηφιότητα σε βουλευτικές εκλογές και ευρωεκλογές οι νομάρχες και οι δήμαρχοι, αν δεν παρέλθει τουλάχιστον μια τετραετία από της λήξης της θητείας των, ως νομαρχών ή ως δημάρχων κλπ.
Θα πρέπει επίσης να έχουν τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες υποχρεώσεις και θα έλεγα και τα προνόμια εκείνα που έχουν οι Βουλευτές. Δηλαδή, να έχουν ασυλία, ώστε και κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων τους οι δήμαρχοι, οι νομάρχες και οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, να μη διώκονται στα δικαστήρια, να έχουν τη λεγόμενη ασυλία, όπως έχουν και οι Βουλευτές.
Διότι θα είδατε αυτό το φαινόμενο, όταν και όποτε οδηγήθησαν δήμαρχοι στα δικαστήρια. θα είδατε την έντονη αντίδραση της κοινωνίας μας, όταν οδηγείται ένας δήμαρχος, ένας νομάρχης στα δικαστήρια. Θα πρέπει και αυτός να έχει τα ίδια εξίσου προνόμια, σαν αιρετός και αυτός που είναι, με το Βουλευτή.
Εκείνο που ιδιαίτερα θα πρέπει να προσέξουμε στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα είναι η πολιτική αυτονομία, η οποία πρέπει να τεθεί ως συνταγματική επιταγή. Η πολιτική αυτονομία θα αποκλείει τον κομματικό παρεμβατισμό, τόσο στην άσκηση της εξουσίας των τοπικών αρχόντων, όσο και στην ανάδειξη των υποψηφιοτήτων για το δημαρχιακό ή νομαρχιακό λειτούργημα.
Επομένως η πρότασή μου είναι να προστεθεί ακόμα και αυτή η φράση "πολιτική αυτονομία" . Θα είναι μία κατάκτηση ενός αμεσότερου θεσμού, που δίνουμε στην περιφέρεια. 
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα τα πετάξουμε στον αέρα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Η δημοκρατία όπως ξέρετε καλύτερα από μένα, κύριε Υπουργέ...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η δημοκρατία δεν είναι για πάσαν νόσον.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Δεν ξέρω αν ξέρετε τι είπε ο Μπρεχτ: "Η δημοκρατία είναι σαν τον πάσσαλο που τον κτυπάς πιο βαθιά στο χώμα για να ριζώσει". Επομένως χρειάζεται διαρκές σφυροκόπημα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ο Μπρεχτ, κύριε συνάδελφε, λέει πολέμησα τις τίγρεις, πολέμησα τα λεοντάρια και με φάγανε οι κοριοί. Το ξέρετε αυτό;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: 'Εχει σχέση αυτό με τη δημοκρατία; 
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): 'Εχει μεγάλη σχέση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Γιατί να επικαλούμαστε τον Μπρεχτ και όχι τον Ηράκλειτο. Και ο Ηράκλειτος το είπε αυτό με τα καρφιά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Δεν έχω αντίρρηση. Αλλά εγώ επικαλούμαι τον Μπρεχτ που είναι πιο πρόσφατος από τον Ηράκλειτο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ας μείνουμε στις ρίζες μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ: Τελειώνοντας, θέλω να επισημάνω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πράγματι μπήκε σε ένα κανάλι και πολύ ορθά αντιμετωπίζει η πρόταση αναθεώρησης το θέμα αυτό το τόσο κολοσσιαίο, αλλά εγώ σας είπα ότι θα ήθελα να γίνει δεκτή η πρότασή μου για την πολιτική αυτονομία. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ο χρόνος είναι λίγος. Θα αναφερθώ σε δυο-τρία θέματα. 'Ενα από τα θέματα είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Είναι ένας καινούριος θεσμός, ο οποίος ακόμα δοκιμάζεται. Ακούγονται πολλά ότι συντελεί στην ανάπτυξη των πελατειακών σχέσεων, διαβάζω σε έγκυρα δημοσιογραφικά φύλλα από αξιόλογους δημοσιογράφους. Είναι, λοιπόν, ένας θεσμός υπό εξέλιξη. Ακόμη δε και εσείς που το καθιερώσατε, κύριε Υπουργέ, αυτόν το θεσμό προσδήλως δεν τον εμπιστεύεσθε, αφού ακόμη δεν του έχετε δώσει εκείνες τις αρμοδιότητες που έπρεπε να του δώσετε. Αφού, λοιπόν, είναι ένας υπό δοκιμασίαν θεσμός, ας μείνει στην αρμοδιότητα του κοινού νομοθέτη. Ας μη σπεύσουμε να τον θωρακίσουμε με τη συνταγματική ηυξημένη τυπική ισχύ, διότι μπορεί να αναγκασθούμε και εσείς και εμείς να κάνουμε δεύτερες σκέψεις. Κάποτε πρέπει να είμαστε προμηθείς και όχι επιμηθείς. Μια αναθεώρηση του Συντάγματος δεν γίνεται κάθε πέντε χρόνια. Συνήθως γίνεται κάθε δέκα είκοσι χρόνια και ίσως και περισσότερα.
'Ερχομαι στο θέμα των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πράγματι οι πελετειακές σχέσεις είναι ένα δυσβάστακτο βάρος, είναι εκείνες οι οποίες υποτιμούν το πολιτικό σύστημα και διασύρουν τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα και θα πρέπει πράγματι να τύχει συνταγματικής ρυθμίσεως. Εσείς προτείνετε αντικειμενικά και αξιολογικά κριτήρια πρόσληψης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Νομίζω ότι το προέχον δεν είναι τα αντικειμενικά, αλλά τα αξιοκρατικά κριτήρια. Διότι αυτό ενδιαφέρει τον 'Ελληνα πολίτη, τον συναλλασσόμενο με το ελληνικό δημόσιο, να έχει απέναντί του μια αξιόπιστη και αποτελεσματική διοίκηση. Και τον ενδιαφέρει, λοιπόν, να είναι προσοντούχος αυτός ο οποίος ασκεί τη διοίκηση του κράτους, η οποία επενεργεί και στον τελευταίο πολίτη. Γι'αυτό με βρίσκει σύμφωνο η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τον πανελλήνιο διαγωνισμό, όπως επίσης και αυτό που λέμε, ότι δεν πρέπει να πληρούνται θέσεις πάγιες, με εκτάκτους υπαλλήλους. Αυτό να απαγορεύεται και σε καμιά περίπτωση να μην επιτρέπεται η μονιμοποίηση των έκτακτων. 'Οποιος προσελήφθη ως έκτακτος υπάλληλος, σε καμιά περίπτωση να μην μπορεί να μετεξελιχθεί σε τακτικό υπάλληλο.
Σήμερα, το 95% και πλέον των δημοσίων υπαλλήλων, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι υπάλληλοι που δεν μπήκαν με διαγωνισμό, αλλά από το "παράθυρο". Και είναι ένας εκ των παραγόντων που μαζί με τη διάλυση της ιεραρχίας και με άλλους θεσμούς, τους οποίους εσείς με την πολυπραγμοσύνη και επαναστατικότητά σας φέρατε, οδήγησαν τη 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8452 
Δημόσια Διοίκηση στο χάλι, στο οποίο βρίσκεται σήμερα.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ στη Τράπεζα της Ελλάδος. Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ένας θεσμός που πρέπει να ενισχυθεί, να ενισχυθεί η ανεξαρτησία του, το κύρος του, διότι σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας και σε εποχές που θέλουμε να προλάβουμε το τραίνο της ΟΝΕ, θα πρέπει αυτός ο θεσμός να είναι θεσμός περιωπής, ανεξάρτητος, μακρά από κυβερνητικές χειραγωγίες και κομματικές επιρροές. Γι'αυτό πρέπει να θεσπιστεί ότι είναι ανεξάρτητη διοικητική αρχή, η οποία απολαύει πλήρους ανεξαρτησίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Βεζδρεβάνης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα η τελευταία ημέρα της συνεδριάσεως της αναθεωρητικής διαδικασίας του Συντάγματός μας, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες απόψεις για τη συζητουμένη ενότητα των άρθρων, που αφορούν τη διοικητική διαίρεση της χώρας, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.
Συγκεκριμένα, θα ήθελα να αναφερθώ, πρώτον, στη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, δεύτερον, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τρίτον, στους φορολογικούς νόμους και τέταρτον, στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.
'Ερχομαι στο πρώτο θέμα: Η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα είναι βέβαιον και το γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε όλοι, ότι νοσεί. Οι πολίτες έχουν τη χειρότερη γνώμη γι'αυτήν, ενώ η Δημόσια Διοίκηση είναι να υπηρετεί τον πολίτη, πολλές φορές γίνεται τύραννος του λαού. Αυτό το έχουμε διαπιστώσει κατ'επανάληψιν όταν ερχόμαστε σε επαφή με το λαό, αλλά και με τις ίδιες τις δημόσιες υπηρεσίες.
Πολλοί είναι οι λόγοι γι'αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, αλλά στη συνείδηση του λαού, πρώτος λόγος θεωρείται η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Από τις απαράδεκτες παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας και την πλατεία Κλαυθμώνος, μέχρι του Συντάγματος του 1911, φτάσαμε στην αντίθετη όχθη των σημερινών μικροτυράννων. Επειδή δυστυχώς, δεν έχει ούτε αυτή η Βουλή ούτε η επόμενη πιστεύω ότι θα έχει, το απαιτούμενο θάρρος να αποφασίσει την κατάργηση της νομιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, προτείνω μια ενδιάμεση λύση. Προτείνω να συμπεριληφθεί διάταξη στο Σύνταγμα που θα λέγει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που διορίζονται από της ισχύος του αναθεωρημένου Συντάγματος, δεν απολαμβάνουν μονιμότητας.
Γνωρίζω ότι η πρότασή μου θέλει πολύ θάρρος για να υλοποιηθεί, αλλά έτσι το αισθάνομαι και έτσι το κάνω από αυτήν τη θέση.
Το δεύτερο θέμα στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού, θα πρέπει να δοθούν όλες οι αρμοδιότητες για τα τοπικής μόνο σημασίας θέματα. Αλλά, θα πρέπει να δοθούν και οι αναγκαίοι πόροι. Διότι τι συνέβη τα τελευταία χρόνια; Δόθηκαν πλήθος αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά άνευ πόρων και γι'αυτό ακριβώς δεν μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να ανταπεξέλθει στην αποστολή της.
Παράλληλα, θα πρέπει να θωρακιστεί η ενότητα του κράτους, διότι ειδικώς η Ελλάδα δεν αντέχει την καντονοποίηση. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και δεν έχω το χρόνο να κάνω τις σχετικές αναλύσεις, πλην όμως είναι αυτονόητες. Κινδυνεύουμε να καταστεί η χώρα ένα πλήθος από καντόνια.
'Ελεγε μάλιστα προχθές, κύριε Υπουργέ, ο Υπουργός της Γεωργίας, στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου ότι Υπουργός Γεωργίας στους νομούς δεν είμαι εγώ, αλλά οι εκεί νομάρχες. Εγώ απλώς δίνω οδηγίες και χρήματα. Τα υπόλοιπα τα εφαρμόζουν οι εκεί νομάρχες. 
Γι' αυτό θα πρέπει, κύριοι συνάδελφοι, να θωρακίσουμε το Σύνταγμα έτσι, ώστε να αποφευχθεί η καντονοποίηση της χώρας.
'Ενα τρίτο θέμα, στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι αυτό που έχει σχέση με τους φορολογικούς νόμους. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ανάπτυξη. Πολλά χρειάζονται για να επιτευχθεί η ανάπτυξη. Αλλά, βασική τροχοπέδη στην ανάπτυξη είναι οι φορολογικοί νόμοι, οι οποίοι ψηφίζονται κατά τέτοια συχνότητα, που ειλικρινά κανείς δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει.
Γι' αυτό τηλεγραφικά προτείνω: Να καταργηθεί η αναδρομικότης των φορολογικών νόμων. Δεύτερον, να ισχύσει, τουλάχιστον για μία τετραετία, κάθε ψηφιζόμενος φορολογικός νόμος. Και τρίτον, να μην υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το 35% της φορολογητέας ύλης.
Τέταρτο θέμα και με το οποίο τελειώνω, έχει σχέση με τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Κατέστη πλέον αδήρητη ανάγκη η θέσπιση ανεξαρτήτων διοικητικών αρχών και όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Στα μεγάλα και οργανωμένα συμφέροντα, που επιβάλλουν και ασκούν εξουσία πλέον, χωρίς καμία λαϊκή εντολή, πρέπει να υπάρξουν αντιστάσεις. Αυτές τις αντιστάσεις μπορούν να τις ορθώσουν οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Και για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην αποστολή τους, θα πρέπει να στελεχωθούν με ανθρώπους ήθους, κύρους και γνώσεων. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να υπάρξει μία ευρύτερη συναίνεση του πολιτικού κόσμου, θα πρέπει να εκλέγονται με μια ηυξημένη πλειοψηφία της Βουλής. 
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ)
Αυτά θα ήθελα να καταθέσω, κύριοι συνάδελφοι, εν συντομία και επειδή δεν προτίθεμαι να λάβω το λόγο περαιτέρω, ούτε άλλωστε και προβλέπεται μέχρι τη λήξη της συνεδριάσεως και τη σχετική ψηφοφορία που θα ακολουθήσει, εύχομαι η επόμενη Βουλή, που κυρίαρχα θα αποφασίσει για τις αναθεωρητέες διατάξεις, να έχει την απαιτούμενη τόλμη και αποφασιστικότητα, αλλά και απέραντο σεβασμό στις ελευθερίες του λαού του ελληνικού και στο ελληνοχριστιανικό πνεύμα, το οποίο πρέπει να διέπει το Σύνταγμά μας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", σαράντα πέντε μαθητές και δύο συνοδοί -καθηγητές του 6ου Γυμνασίου Περιστερίου Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Σηφουνάκης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην τελευταία ενότητα για την αναθεώρηση του Συντάγματος, νομίζω ότι γίνεται η πιο ουσιαστική συζήτηση. Είναι ήρεμη ενότητα, χωρίς βεβαίως να απαλείψει κανείς το γεγονός ότι αναφέρεται και έχει μπροστά της σημαντικά και ουσιαστικά θέματα, αρχής γενομένης από τη νομιμοποίηση, ας το πούμε έτσι, συνταγματικά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Θέλω να θέσω μία άλλη διάσταση και στον Υπουργό, όσον αφορά το θέμα της αναθεώρησης του συγκεκριμένου άρθρου, προκειμένου να κατοχυρωθεί συνταγματικά η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν φανταζόταν πριν από αρκετό καιρό, ότι θα είχαμε περάσει στον αιρετό νομάρχη και στην αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι με το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ", νόμο πλέον του κράτους, όπου συντελείται επανάσταση προς την κατεύθυνση της ανακυττάρωσης των πρωτοβάθμιων οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Χωρίς αμφιβολία αλλάζουν ριζικά τα ισχύοντα δεδομένα σε σημαντικό βαθμό.
Εάν δούμε τι συμβαίνει στην Ευρώπη, στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι σιγά σιγά να συγκλίνουμε και στα θέματα των Ο.Τ.Α., τα δεκαπέντε κράτη ή τα είκοσι ή τα είκοσι πέντε που θα είναι αύριο μέλη της Ε. 'Ενωσης θα πρέπει να έχουν έναν κοινό παρονομαστή ως προς τη διοίκηση του ενιαίου και μεγάλου κράτους της Ευρώπης και βεβαίως αυτό πρέπει να ανταποκρίνεται και στις επιμέρους δομές, όπως και στις επιμέρους ενότητες, που είναι οι περιφέρειες και οι δήμοι.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι στη μεν πατρίδα μας η έννοια της 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8453 
επαρχίας που ήταν κατοχυρωμένη ουδέποτε έγινε συνείδηση στον πολίτη, γι' αυτό και ουδέποτε η έννοια της επαρχίας απέκτησε ποτέ διοικητική οντότητα, ούτε νομική. 
Από την άλλη πλευρά, με τα νέα δεδομένα, των συνενώσεων πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση συμπαρασύρεται σε αλλαγές. Όταν στο δικό μου το νομό, το Νομό Λέσβου υπήρχαν περίπου εκατόν πενήντα Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από την 1.1.1999 θα υπάρχουν περίπου είκοσι. Οι είκοσι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης σιγά - σιγά θα έρθουν και θα λιγοστέψουν επίσης, αφού νομοτελικά θα οδηγηθούν σε μεγαλύτερες ενότητες. Τότε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση θα είναι ίσως ένα περιττό γεγονός, προχωρώντας βεβαίως, όπως και στην Ευρώπη στην αναβάθμιση της περιφέρειας, όπου η περιφέρεια θα είναι αιρετή επίσης και ο περιφερειάρχης θα είναι αιρετό πρόσωπο. 'Αρα, δηλαδή, θα έχουμε και εμείς ως χώρα τον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης και τον τρίτο βαθμό αυτοδιοίκησης. Ο ενδιάμεσος βαθμός που είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, λογικά θα πρέπει μετά την πάροδο κάποιων χρόνων να καταργηθεί. '
Κύριε Υπουργέ, σε όλην την Ευρώπη υπάρχει πρώτος και τρίτος βαθμός αιρετός. Με τον "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ" οι εκατόν πενήντα κοινότητες στο νομό μου γίνονται δεκαέξι. Σιγά σιγά και αυτοί θα μειωθούν. Πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε αργότερα και θα καταργήσουμε και εμείς τον ενδιάμεσο βαθμό, ο οποίος δεν θα έχει πλέον να προσφέρει, διότι θα συγκρούεται; Δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.
Υπό αυτήν την έννοια, αν κατοχυρώσουμε συνταγματικά τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, τότε δεν θα μπορούμε και να την αλλάξουμε αν θα θέλουμε κάποια στιγμή. Και θα λέμε, δεν γίνεται, θα πάει όπως στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θα είναι δηλαδή συνταγματικά κατοχυρωμένο, άρα δεν θα καταργείται.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Να φέρουμε την Ευρώπη εδώ και όχι να πάμε εμείς εκεί.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Μα, εγώ δεν το λέω μόνο σε αντιδιαστολή για το τι υπάρχει στην Ευρώπη. Το λέω ως δεδομένο. Δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. 'Οσο θα προχωράει ο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ", δεν θα έχει πλέον λόγο ύπαρξης η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Υπό αυτήν την έννοια το λέω. Το κράτος θα έχει περιφερειακή δομή τελικώς.
Βεβαίως, δεν θα φθάσουμε στο σημείο που έχουν φθάσει οι άλλες χώρες της Ευρώπης. Ξέρετε πολύ καλά τα κινήματα τα μεγάλα τα αποσχιστικά που υπάρχουν και στη Ιταλία και στη Γαλλία, από την Κορσική και μέχρι την Αλσατία της Γαλλίας ή στην Ιταλία, όπου το μεγάλο κίνημα του BOSSI, έχει οδηγήσει σε ακραία κατάσταση την γειτονική χώρα. Οι Ιταλοί από την πλευρά τους τι κάνουν; Δίνουνε μεγάλη αυτονομία στις περιφέρειες. Τους δίνουν το δικαίωμα να νομοθετούν, τους δίνουν το δικαίωμα να ψηφίζουν φόρους, τους δίνουν το δικαίωμα να κάνουν τοπικά δημοψηφίσματα. Αυτό πιστεύω μέσα στα δεδομένα θα μπορούσε να είναι πράγματι ένα πάρα πολύ μεγάλο βήμα και για μας. Πιστεύω ότι είμαστε ώριμοι να κάνουμε αυτό το βήμα.
Τώρα έρχομαι σ' ένα άλλο θέμα. Είπε ο κ. Βαρβιτσιώτης την πρότασή του για τα δημοψηφίσματα γενικά. Διακόσιες χιλιάδες υπογραφές λέει και εκατόν είκοσι Βουλευτές προκειμένου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μπορεί να προκηρύσσει δημοψήφισμα. Μα, αυτό είναι μία προϋπόθεση που επιβάλλει να υπάρχει η μία για να υπάρχει και η άλλη. Γιατί να μη γίνει αυτό που ισχύει στις περισσότερες χώρες; Το 1/10 των υπογραφών όταν συγκεντρωθούν, τουτέστιν για την Ελλάδα είναι ένα εκατομμύριο, το 20% είναι για την Ιταλία και απ' ότι ξέρω και στην Ελβετία και στην Αυστρία. Αν θέλουμε να το κάνουμε δημοκρατικότερο, ας ορίσουμε όριο το 10%, ή ένα εκατομμύριο υπογραφές. 'Η να υπάρξει και η εναλλακτική λύση. 'Ητοι 180 Βουλευτές, ηυξημένη δηλαδή πλειοψηφία και όχι εκατόν είκοσι, διότι τότε κάθε κόμμα θα μεθοδεύει δημοψηφίσματα. Αυτή θα ήταν μία σωστή πρόταση και πιστεύω ότι εκεί κάποια στιγμή θα οδηγηθούμε, για να μην πω ότι θα εναρμονισθούμε.
Τώρα έρχομαι σ' ένα τελευταίο σημείο, στα θέματα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας ή Μαζικής Ενημέρωσης. Προτιμώ να τα λέω επικοινωνίας, γιατί πλέον επικοινωνούμε μέσω των μέσων, λέω εγώ, λέει ο άλλος από την τηλεόραση, απαντά ο κ. Γιαννόπουλος, απαντά ο κ. Μητσοτάκης, άρα είναι άλληλα μέσα επικοινωνίας και όχι μέσα ενημέρωσης δυστυχώς.
Πράγματι, δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εάν περιορίζεσθε στο Γιαννόπουλο και στο Μητσοτάκη, αυτά είναι "Μέσα Διδασκαλίας".
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Το έφερα ως παράδειγμα, γιατί είδατε σήμερα τι προβάλλεται.
Πιστεύω, όμως, ότι η ευθύνη για το τι προβάλλεται δεν είναι μόνο των μέσων. Εμείς βλέπουμε τη ροπή των μέσων. 'Ο,τι είναι γαργαλιστικό, αυτό πουλάει, αυτό προτάσσουν κι εμείς τους το δίνουμε . Εάν πάψει να είναι γαργαλιστική η Βουλή -και το εννοώ- τότε σίγουρα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Μισό λεπτό, τελειώνω. 
'Οσον αφορά το τελευταίο που ειπώθηκε επίσης, για τη Δημόσια Διοίκηση, συμφωνούμε όλοι σ'αυτήν την Αίθουσα, ότι η Δημόσια Διοίκηση υπήρξε δυστυχώς ένα πειραματόζωο. Ο καθένας ή το κάθε κόμμα, είχε τις καλές τους ιδέες και προχωρούσε βάσει αυτών. Δημιουργήθηκε κάποια εποχή ο θεσμός του γενικού διευθυντή, αλλά καταργήθηκε. Και κακώς καταργήθηκε γιατί είχε μπει σε μια δομή το κράτος.
Σε κάθε περίπτωση με τη διοίκηση έτσι όπως ασκείται σήμερα, με τους πολλαπλούς διευθυντές σε έναν οποιονδήποτε οργανισμό ή σε ένα Υπουργείο, εάν δεν έχουμε τα επαγγελματικά στελέχη, εάν αυτή η σχολή Δημόσιας Διοίκησης την οποία κάναμε και η οποία ουδέποτε αναβαθμίστηκε, η οποία ουδέποτε απέκτησε το ρόλο ή αν θέλετε το θεσμικό ρόλο, δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα ο σκοπός της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, όπως είναι στη Γαλλία, όπως είναι στην Αμερική, ίσως κάτω από τη σκέπη των πανεπιστημίων, άλλως δεν πρόκειται να δούμε προκοπή. Πρέπει να φτιάξουμε τη Δημόσια Διοίκηση και επαναλαμβάνω να κατοχυρώσουμε συνταγματικά αυτήν τη σχολή, ούτως ώστε οι διευθυντές, οι διοικητές των οργανισμών, οι διευθυντές των Υπουργείων και οι γενικοί διευθυντές, να είναι πραγματικά στελέχη που να δίνουν την αίσθηση και την ουσία συνέχεια της διοίκησης και να μην μπορεί το κάθε κόμμα να ψηφίζει κατά καιρούς στη Βουλή τους νόμους που θέλει και βεβαίως στη συνέχεια η κάθε διοίκηση, ο κάθε Υπουργός, να κάνει τις δικές του αλλαγές προσώπων κλπ.. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουμε σωστή διοίκηση.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Βλαχόπουλος, έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πέρασαν είκοσι τρία χρόνια από τότε που ισχύει το σημερινό Σύνταγμα, με την αναθεώρηση φυσικά του 1985 και ένα νέο διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον απαιτεί ανανέωση του θεσμικού εξοπλισμού της χώρας.
Ανάγκες που αναδεικνύει η ίδια η ζωή και η κίνηση της κοινωνίας, καθώς και η λειτουργία των οργάνων και των θεσμών του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, έρχεται να καλύψει η συζητούμενη πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Μεταξύ αυτών, δύο σημαντικά ζητήματα δομής και λειτουργίας του κράτους αναδείχθηκαν σε ζητήματα αιχμής από την ίδια την κοινωνία, αλλά και απ'αυτό καθ'αυτό το πολιτικό σύστημα διοίκησης της χώρας, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια. 'Οχι ότι προηγουμένως τα ίδια ζητήματα δεν ταλαιπωρούσαν και δεν κρατούσαν πεισματικά πίσω τη χώρα αγκυλωμένη και βραδυπορούσα σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Σήμερα όμως, αυτά τα ζητήματα ωρίμασαν. Επιζητούσαν επειγόντως λύση.
Ποια είναι τα ζητήματα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Είναι η ανάγκη για αποκέντρωση και η ισονομία και ισοπολιτεία 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8454 
στον τομέα προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων.
Το πρώτο μεγάλο ζήτημα που ανεδείχθη σε ζήτημα αιχμής και αναζητούσε λύση επειγόντως, ήταν ο τρόπος και τα κριτήρια διορισμού των δημοσίων υπαλλήλων.
Το άρθρο 103 του σημερινού Συντάγματος, ορίζει ότι τα προσόντα και ο τρόπος διορισμού των δημοσίων υπαλλήλων ορίζονται από νόμο. Πράγματι με νόμο που ψήφιζε η εκάστοτε κυβέρνηση ή χωρίς νόμο, ανάλογα με το τι εξυπηρετούσε κάθε φορά και πώς εξυπηρετούσε την κομματική της πελατεία ή την εκλογική της τακτική, συντηρούσε το πελατειακό σύστημα, εκμαύλιζε συνειδήσεις των νέων, κρατούσε ομήρους πολίτες και πολιτικούς, προς δόξαν της αναξιοκρατίας, της αδικίας, της έλλειψης ισοπολιτείας, της αναξιοπιστίας των πολιτικών και της πολιτικής. Μια κατάσταση δηλαδή, με τόσο πολλές αρνητικές προεκτάσεις στη διαμόρφωση της νοοτροπίας κυρίως των νέων, στη λειτουργία της κοινωνίας, στην ενίσχυση της αναξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος.
Σε αυτήν την κατάσταση και πάλι η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με Πρωθυπουργό τον αείμνηστο Πρόεδρό μας τότε Ανδρέα Παπανδρέου, έβαλε τέρμα με το ν. 2190/94, το γνωστό νόμο του συναδέλφου μας κ. Πεπονή.
Επειδή όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει συνέχεια, έρχεται η σημερινή Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και με την πρόταση της κατοχυρώνει και συνταγματικά αυτές τις μεγάλες θεσμικές κατακτήσεις του λαού μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι όσοι από εμάς στην προηγούμενη Βουλή ψήφισαν και στήριξαν το ν.2190 και την εφαρμογή του, όσοι από εμάς σε αυτήν τη Βουλή συνέβαλαν στη συμπλήρωση και επέκταση του νόμου. Ακόμη, πρέπει να αισθάνονται πολιτικά ευτυχείς οι Βουλευτές αυτής της Βουλής, που αυτή η Βουλή ανοίγει τις διαδικασίες για τη συνταγματική κατοχύρωση αυτής της μεγάλης, της μεγαλύτερης θεσμικής μεταρρύθμισης στη χώρα, στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης. Και γιατί λέω "της μεγαλύτερης θεσμικής μεταρρύθμισης";
Για φαντασθείτε, κύριοι συνάδελφοι, τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες θετικές προεκτάσεις στην κοινωνία, στην οικονομία, στην πολιτική: Αξιοκρατία, επιλογές άριστες και δίκαιες, απόδοση, παραγωγικότητα, αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης και κυρίως, αξιοπρέπεια των νέων ανθρώπων, που προσλαμβάνονται στο δημόσιο με την αξία τους, χωρίς τη διαμεσολάβηση κανενός. Αξιοπρέπεια, γιατί μπορούν να λένε ότι μόνοι τους, με τα προσόντα τους, με τους βαθμούς τους, κατέλαβαν αυτήν τη θέση. 
Επίσης, εξυγιαίνεται η σχέση πολίτη-κράτους, πολιτικού-ψηφοφόρου. Ο νέος και η νέα παύουν να είναι όμηροι των πολιτικών και των υποσχέσεών τους. Αλλά και ο πολιτικός παύει να είναι όμηρος των ψηφοφόρων του, που με τις πενήντα, εκατό ή διακόσιες ψήφους που υπόσχονται, πάντοτε τον κρατούν όμηρο. 'Ετσι, λοιπόν, και οι πολιτικοί μπορούν να λειτουργούν απερίσπαστα.
Εξυγιαίνεται και ομαλοποιείται το τοπίο του επαγγελματικού προσανατολισμού των νέων, οι οποίοι από νωρίς θα μπορούν να γνωρίζουν, να αξιολογούν τις δυνατότητές τους και να αποφασίζουν τη δική τους πορεία στις τέχνες, στο εμπόριο, στις επιστήμες, στο δημόσιο. Η νέα γενιά είναι περήφανη και αξιοπρεπής. Δικαιούται να γνωρίζει τους κανόνες του παιχνιδιού της ζωής. Απαιτεί, ιδιαίτερα από εμάς τους πολιτικούς, ειλικρίνεια.
Πιστεύω ότι η συνταγματική κατοχύρωση των αντικειμενικών και αξιοκρατικών κριτηρίων στις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ήταν κάτι που χρωστούσαν οι πολιτικοί στη νεολαία μας, στους νέους και στις νέες της πατρίδας μας, στην ίδια την πατρίδα μας. 'Ηταν ένα χρέος, το οποίο ξεπληρώνει αυτή η Βουλή και η επόμενη, που θα οριστικοποιήσει αυτήν τη συνταγματική κατοχύρωση.
Με την πρόταση, λοιπόν, για αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγματος προβλέπεται αυτή η συνταγματική κατοχύρωση. 
'Ενα δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι το θέμα της αποκέντρωσης. Πράγματι, ποιος από όλους εμάς και κυρίως από τους Βουλευτές της ελληνικής περιφέρειας δεν αναφέρθηκε και δεν καταδίκασε τις αναχρονιστικές δομές και λειτουργίες ενός συγκεντρωτικού, αδηφάγου και αναποτελεσματικού κράτους που, αντί να είναι στην υπηρεσία του πολίτη και της ανάπτυξης όλης της χώρας, είναι ο δυνάστης κάθε πολίτη και η ανασταλτική τροχοπέδη κάθε προσπάθειας για την ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας και του λαού; Ποιος, όχι μόνο σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά και από τους πολίτες, από τους ψηφοφόρους μας, που συναντάμε στα τελευταία και στα πιο μικρά χωριά των νομών μας, στο Νομό Κοζάνης, στο Νομό Γρεβενών, ακριβώς δεν μας μίλησε και δεν μας κατήγγειλε το αθηνοκεντρικό κράτος; 
Αυτήν την πραγματικότητα ήλθαν να ανατρέψουν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1993 και εντεύθεν, με νόμους που καθιέρωσαν τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας. Αυτήν τη νέα θεσμική μεταρρύθμιση έρχεται να κατοχυρώσει συνταγματικά η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την πρότασή της για την αναθεώρηση του άρθρου 102 του Συντάγματος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλώ όλους τους συναδέλφους από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, για τους λόγους που διεξοδικά και σύντομα λόγω του χρόνου ανέφερα, με την ψήφο μας για τη συνταγματική κατοχύρωση αυτών των δύο μεγάλων μεταρρυθμίσεων, να στείλουμε ένα μήνυμα στην κοινωνία και ιδιαίτερα στη νέα γενιά ότι: Η πορεία εκσυγχρονισμού της χώρας μας είναι μία μη αντιστρεπτή πορεία. Είναι μία πορεία μόνον προς τα εμπρός.
Ο λαός μας παρακολουθεί. Η ιστορία καταγράφει ιδιαίτερα τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, αλλά και τους μεταρρυθμιστές.
Οι δε νέοι μας πιστεύω ότι θα έχουν στο μέλλον και την ευκαιρία να μας κρίνουν και από το αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, πριν δώσω το λόγο στον κ. Κοντογιαννόπουλο θα ήθελα να πω τα εξής: 'Οπως βλέπω εδώ από τον αριθμό των συναδέλφων που θα μιλήσουν, θα μιλήσει και ο κύριος Υπουργός, θα μιλήσουν και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, ίσως ο κ. Κολοζώφ, γιατί δεν υπάρχουν άλλοι εκπρόσωποι ...
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ έχω μιλήσει, κύριε Πρόεδρε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Δεν θα δευτερολογήσουμε, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ακριβώς γι' αυτό ανέβηκα στην 'Εδρα, για να δούμε πώς θα προχωρήσουμε, γιατί αυτή η ψηφοφορία θα είναι βασαναστική για όλους μας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Παραιτούμαι της δευτερολογίας, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η ώρα είναι 13.30'...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Σιγά μην έχουμε και δευτερολογίες. Εδώ δεν είναι σίγουρο ότι θα τελειώσουν οι πρωτολογίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι ο χρόνος εδώ, κανονικά μπορούμε στις 15.00' με 15.15' το πολύ να κλείσουμε τη συζήτηση. Θα ακολουθήσει μία δοκιμή, μια εγκατάσταση των τεχνικών με τα σκάνερς και τα άλλα σύνεργα, για να αρχίσουμε ...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Μπήκαμε για καινούρια εποχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εγώ τις φοβάμαι τις καινούριες εποχές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Αυτό είναι αξιοσημείωτο. Παρά το φόβο σας προχωρείστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εγώ νομίζω ότι μπορούμε στις 15.15' το αργότερο να τελειώσουμε, για να μη μας πάρει όλο το απόγευμα εδώ πέρα. Θα είναι μία διαδικασία την οποία θα εξηγήσω σε όλους τους συναδέλφους όταν συγκεντρωθούν, για να τελειώσουμε σε δύο-τρεις ώρες το αργότερο. Κατά τις 18.00' θα έχουν τελειώσει όλα τα θέματα.
Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι, να τελειώσουμε στις 15.00' με 15.15' το αργότερο; 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8455 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΤΑΚΗΣ: Τι ώρα θα αρχίσουμε μετά; Τι ώρα θα ψηφίσουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σε μισή ώρα από την ώρα που θα διακόψουμε τη συζήτηση, θα αρχίσουμε την ψηφοφορία. 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Να πούμε στις 16.00', κύριε Πρόεδρε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να αρχίσουμε στις 16.00'.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): 'Οχι, γιατί θα αρχίσουν να έρχονται οι συνάδελφοι στις 16.00'. Πρέπει να είναι εδώ όλοι την ώρα που θα πούμε, γι' αυτό βάζω μισή ώρα, για να αρχίσουν να προσέρχονται οι συνάδελφοι. Δηλαδή στις 15.15' τελειώνει η συζήτηση, αν συμφωνήσετε ...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Μέχρι τις 15.45', κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): 'Οχι μέχρι τις 15.45', δεν με καταλάβατε. Πρέπει να είναι εδώ οι συνάδελφοι, στο ημίωρο αυτό να συγκεντρωθούν, διότι αν πούμε την τάδε ώρα, ξέρετε άριστα ότι από την τάδε ώρα θα αρχίσουν να έρχονται ορισμένοι συνάδελφοι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΤΑΚΗΣ: Τώρα λέμε για μας που είμαστε εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εσείς θα μείνετε εδώ, δεν θα φύγετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Κοντεύουμε να γίνουμε θαλαμοφύλακες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Στις 15.15' το αργότερο θα σταματήσει η συζήτηση και θα αρχίσουν τα σχετικά για την ψηφοφορία, για την οποία θα πρέπει από τις 15.15' να αρχίσουν να προσέρχονται οι συνάδελφοι.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β' ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Κωστόπουλε, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, μήπως δεν θα έχουμε τη δυνατότητα και εσείς και όλοι μας να ειδοποιήσουμε τους Βουλευτές για την τάδε ώρα να βρίσκονται εδώ; Δεν είναι όλοι ενημερωμένοι ότι θα αρχίσουμε στις 16.00'. Αυτήν την εντύπωση έχω σχηματίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): 'Ισα-ίσα που από το πρωί ειδοποιούνται από τα κόμματά τους όλοι, να προσέλθουν και να πάρουν τα ψηφοδέλτια τα οποία έχουν δοθεί στις θυρίδες όλων των Βουλευτών.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Για το πρώτο θέμα που έθεσα, λέτε ότι υπάρχει μία επικοινωνία.
Υπάρχει και ένα δεύτερο θέμα: Να είμαστε κάπως πιο ελαστικοί, γιατί πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να τελειώσουμε μέχρι τις 15.15' όπως λέτε. Και αν θέλει κάποιος να δευτερολογήσει, από τους εισηγητές μιλάω πάντα, να υπάρχει αυτή η δυνατότητα για κάποιες απαντήσεις ή κάποιες διευκρινίσεις. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς.
Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να γίνει σαφές και θα παρακαλέσω να δοθεί και από τους υπαλλήλους η πληροφορία αυτή στα γραφεία των κομμάτων, ότι στις 15.15' θα τελειώσουμε τη συζήτηση και θα αρχίσουμε τη διαδικασία της ψηφοφορίας.
'Αρα, οι Βουλευτές να ειδοποιηθούν από τώρα, όπου βρίσκονται, είναι 13.30' η ώρα, το αργότερο σε δύο ώρες σχεδόν, να είναι όλοι εδώ παρόντες για να αρχίσουμε.
Ο κ. Κοντογιαννόπουλος έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι παρήγορο ότι η συζήτηση του τελευταίου κεφαλαίου των αναθεωρητέων διατάξεων, που αναφέρονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη Δημόσια Διοίκηση, γίνεται σε ένα κλίμα ηρεμίας και θα έλεγα και γόνιμης συνεισφοράς ιδεών, προτάσεων και απόψεων από όλους τους συναδέλφους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ)
Και θέλω να ελπίζω ότι οι προτάσεις αυτές θα αποτελέσουν και την αφετηρία της συζήτησης για τον προσδιορισμό των αναγκαίων αλλαγών κατά την επόμενη Βουλή, την αναθεωρητική. Διότι πράγματι παρατηρούμε ότι σε αυτούς τους δύο κρίσιμους για την ανάπτυξη της χώρας και της κοινωνίας τομείς, τη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, υπάρχει μεγάλη σύγκλιση απόψεων σε θέματα μάλιστα που στο παρελθόν υπήρξε σφοδρή αντιπαράθεση. 
Με αυτό το πνεύμα θα μου επιτρέψετε να αναπτύξω ορισμένες από τις προσωπικές σκέψεις μου που έχω και στο παρελθόν παρουσιάσει, αλλά που το θεωρώ χρήσιμο να τις επαναλάβω. Γιατί πιστεύω ότι αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων μας ότι τα φαινόμενα της αναποτελεσματικότητας, τα κρούσματα της αδιαφάνειας, που εμφανίζονται στο πολιτικό μας σύστημα κάνουν έντονα την εμφάνισή τους και σε τοπικό επίπεδο, θα έλεγα, σε ακόμα χειρότερους βαθμούς. Γιατί αποτελεί πλέον κοινή παραδοχή ότι η κατάσταση που επικρατεί και σε επίπεδο δήμων και σε επίπεδο νομαρχιών και περιφέρειας και ακόμα περισσότερο σε επίπεδο της Δημόσιας Διοίκησης αποτελεί τον κυριότερο ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη της χώρας και στην προσπάθεια που οφείλουμε να καταβάλουμε σήμερα για τη σύγκλισή μας με τις άλλες προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Και ασφαλώς οι ευθύνες των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων για τα φαινόμενα που σήμερα όλοι μας καταγγέλλουμε, είναι αναμφισβήτητα μεγάλες. 'Ομως θα μου επιτρέψετε να πω ότι και των μικροτέρων κομμάτων οι ευθύνες δεν είναι μικρότερες. Γιατί, σε επίπεδο αυτοδιοίκησης όπου σ' ένα δήμο ή ένα νομό, έχει εκλεγεί κομματικός υποψήφιος του δικού τους χρώματος, δεν υπάρχει διαφορά όσον αφορά το επίπεδο διαχείρισης των τοπικών προβλημάτων ανάμεσα στους εκπροσώπους αυτών των κομμάτων και στους εκπροσώπους των μεγαλυτέρων κομμάτων. Διότι δυστυχώς όπως έχω πει επανειλημμένως, αφετηρία των περισσοτέρων κακοδαιμονιών και αρνητικών συμπτωμάτων της πολιτικής μας ζωής, είναι ότι η δημόσια ζωή της χώρας στηρίχθηκε πάνω στους κομματικούς μηχανισμούς με αποτέλεσμα τα φαινόμενα τα στρεβλά και όλα αυτά τα αρνητικά φαινόμενα, που καταγγέλλουμε, να αποτελούν πλέον γενικευμένα συμπτώματα, από τα οποία το ταχύτερο πρέπει να ξεφύγουμε.
Στο επίπεδο της αναδιοργάνωσης της δημοκρατικής συγκρότησης του κράτους με στόχο την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση, με την ιδιαίτερη έμφαση που προσλαμβάνουν σήμερα οι στόχοι αυτοί, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, πιστεύω ότι πρέπει να γίνει μία ριζική αναδιάρθρωση και ανακατανομή ευθυνών και αρμοδιοτήτων. 
Θεωρώ ότι η ανάδειξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης στο δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης και η στελέχωσή της με αιρετούς νομάρχες, είναι λάθος. Είναι λάθος και επέφερε καίριο πλήγμα στην ενιαία συγκρότηση του κράτους. Διότι, ας μην ξεγελιώμαστε, επειδή πολλοί νομάρχες δεν άσκησαν τις αρμοδιότητές τους σε βαθμό που αυτό να γίνει πιο εμφανές. 'Ηδη όμως τα συμπτώματα υπάρχουν. Και χαίρομαι διότι ο κ. Σηφουνάκης έκανε παρόμοιες παρατηρήσεις. Και πιστεύω ότι πρέπει η μεν κεντρική διοίκηση να αποκεντρώνεται και να περιλαμβάνει και νομάρχες που κατά το παρελθόν αποτελούσαν προέκταση της κεντρικής διοίκησης και είχαν σαφείς και συγκεκριμένες αρμοδιότητες, που δεν μπορεί η κεντρική διοίκηση να εκχωρήσει σε αιρετούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν μπορεί η κεντρική διοίκηση να εκχωρήσει "αστυνομικά" καθήκοντα σε τοπικούς νομάρχες ή σε θέματα ασφάλειας ή άμυνας ή σε θέματα γενικότερης πολιτικής τιμών, εισοδημάτων, μισθών, συντάξεων και πόρων.
Πρέπει η παρουσία του κράτους να είναι εμφανής μέχρι τον τελευταίο νομό. Και πρέπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να περιλάβει αφ' ενός μεν τους δήμους και αφ' ετέρου τις περιφέρειες, οι οποίες πρέπει να μειωθούν και να περιοριστούν το πολύ σε δέκα.
Έτσι θα μπορέσουν πράγματι να ανταποκριθούν πληρέστερα στον προγραμματισμό και στις άλλες τοπικές ευθύνες και αρμοδιότητές τους με μία σαφή και ξεκάθαρη κατανομή των 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8456 
αρμοδιοτήτων, αλλά και με συνταγματική πρόβλεψη για ίδιους πόρους χωρίς επιτέλους κρατικές επιχορηγήσεις. Αυτές οι τομές είναι επιβεβλημένο να γίνουν διότι διαφορετικά όλες οι προσπάθειες που όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης έγιναν από όλες τις κυβερνήσεις δεν οδήγησαν σε κανένα αποτέλεσμα.
Επίσης, πιστεύω ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να θέσουμε τις βάσεις για ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος. 'Εχουμε ανάγκη μιας σύγχρονης Δημόσιας Διοίκησης που να υπηρετεί αποτελεσματικά τον πολίτη. Γι' αυτό χρειάζεται λιγότερους υπαλλήλους αλλά περισσότερο εκπαιδευμένους και ειδικευμένους και καλύτερα αμειβόμενους.
Χαίρομαι γιατί γίνεται κοινά αποδεκτό ότι η είσοδος στη Δημόσια Διοίκηση πρέπει να γίνεται με αξιοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες. 'Ομως, αυτό δεν φθάνει. Τα ίδια κριτήρια πρέπει να παρακολουθούν την εξέλιξη του κρατικού λειτουργού μέχρι το τέλος της θητείας του. Γι' αυτό πρέπει να προβλεφθεί ανεξάρτητη αρχή με κύρος που θα αποκόψει τον ομφάλιο λώρο που συνδέει την εξέλιξη των διοικητικών υπαλλήλων από την οποιαδήποτε κυβέρνηση. 'Ετσι η Δημόσια Διοίκηση θα αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία. Πάντοτε όμως θα εκτελεί την πολιτική της εκάστοτε νόμιμα εκλεγμένης από το λαό κυβέρνησης.
Όσον αφορά τις ανεξάρτητες αρχές έχει γίνει της μόδας σε κάθε θέμα να προτείνουμε και μια ανεξάρτητη διοικητική αρχή. Χαίρομαι γιατί ο κ. Βενιζέλος έκανε την ξεκάθαρη τοποθέτηση ότι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να προβλέπονται εκεί όπου το απαιτεί η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Να λειτουργούν όμως ουσιαστικά. Αυτό σημαίνει στελέχωση για να λειτουργούν αποτελεσματικά, διότι παραδείγματος χάρη μια ανεξάρτητη αρχή όπως το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο υπό τις συνθήκες που έχει στελεχωθεί και λειτουργεί είναι αδύνατον να ανταπεξέλθει στις ευθύνες του.
Έρχομαι σε μία βασική παρατήρηση που έχει να κάνει με τη διαφάνεια. Προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, η θέσπιση μιας ανεξάρτητης διοικητικής αρχής. Αυτό είναι λάθος. Πρέπει να ενισχύσουμε τις ελεγκτικές αρμοδιότητες του Ελεγκτικού Συνεδρίου προβλέποντας πλέον τη δυνατότητα εμπλουτισμού του Ελεγκτικού Συνεδρίου με κατάλληλο προσωπικό και διαδικασίες έτσι ώστε να ελέγχει απολύτως και τις κρατικές συμβάσεις και την εκτέλεση των δημοσίων έργων. Διότι ας μη γελιόμαστε, με την αδυναμία ελέγχου -που έχει διαπιστωθεί- συμβάσεων και εκτέλεσης κρατικών έργων τα κρούσματα της αδιαφάνειας πλημμυρίζουν και δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Ροκόφυλλος έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ: Σ' αυτήν την τελευταία φαινομενικά μικρή ενότητα των άρθρων 101 έως το τέλος υπάρχει ένας ογκόλιθος. Αυτός είναι το άρθρο 103, δηλαδή η συνταγματική κατοχύρωση της ουσίας του ν. 2190, της αξιοκρατικής και αδιάβλητης πρόσληψης των πάντων στον ευρύτατο δημόσιο τομέα, έτσι ώστε να κοπούν πρόρριζα, όπως ήδη έχουν κοπεί, όλες οι πελατειακές σχέσεις και κάθε δυνατότητα εκμαυλισμού δια της μεθόδου της αθέμιτης διοικητικής εξυπηρέτησης του οποιουδήποτε.
Είναι μια μεγάλη πρόοδος για το δίκαιό μας και αυτό αρχίζει γίνεται αντιληπτό στα ευρύτερα στρώματα του λαού μας. Υπάρχει όμως μία μεγάλη δυσπιστία. Λένε πάρα πολλοί δικοί μας οπαδοί: "Ωραία, εσείς το θεσπίσατε και είναι δίκαιο και σωστό σύστημα, όμως, είστε αφελείς. Θα έρθουν οι άλλοι της Νέας Δημοκρατίας κάποια μέρα και με την παλιά ρουσφετολογική νοοτροπία που τους διείπε παλαιότερα θα τα ανατρέψουν όλα αυτά και θα ξαναρχίσουν πάλι τα σημειώματα, τους διορισμούς, το πιάσιμο από το αυτί του υποψήφιου για να διορίζεται πότε εδώ και πότε εκεί. Τι κάνετε";
Το γεγονός ότι και εμείς αλλά και η Νέα Δημοκρατία όπως και τα άλλα κόμματα μαζί, δεχόμαστε και προτείνουμε να καταστεί αυτή η αξιοκρατική και αδιάβλητη διαδικασία προσλήψεων σε όλον τον ευρύτερο δημόσιο τομέα συνταγματικός θεσμός, να θωρακισθεί συνταγματικά, έτσι ώστε να μην μπορεί καμιά Βουλή στο μέλλον και κανένα Υπουργικό Συμβούλιο να εκδίδουν πράξεις αποφάσεις ή νόμους που να το νοθεύουν, αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι η μεγαλύτερη πρόοδος που θα έχει επιτευχθεί στον τόπο ίσως από τη δημιουργία τουελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Είναι μια πραγματική ειρηνική επανάσταση. Επαναλαμβάνω και πάλι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι όλα τα κόμματα της Βουλής θέλουν, επιθυμούν, και συναποδέχονται αυτήν την εξέλιξη.
Δεύτερος ογκόλιθος που εμπεριέχεται σ' αυτά τα λίγα άρθρα είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η περιφερειακή άρθρωση του κράτους πρώτου και δεύτερου βαθμού. Είναι δική μας κατάκτηση, όπως είναι και ο ν. 2190. 'Εχει όμως αυτή την ανάγκη της συνταγματικής αναθεώρησης χωρίς να σημαίνει ότι ο νομοθέτης δεν θα μπορεί να κάνει μεταβολές ενισχυτικές του θεσμού ή τροποποιητικές των διαφόρων διατάξεων που διέπουν σήμερα αυτόν το θεσμό. Όμως είναι ουσιώδες να παραμείνει στην ουσία του απαρασάλευτος αυτός ο θεσμός και να μην ξαναγυρίζουμε πίσω σε άλλες μορφές γνωστές από το παρελθόν.
Πέρα από αυτά τα δύο σημαντικότατα θέματα υπάρχουν και μερικά άλλα μικρότερα αλλά μεγάλης σημασίας. Η ενδυνάμωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι απαραίτητη ώστε να γίνει αποτελεσματικός ο έλεγχος των δημοσιονομικών πραγμάτων και της οικονομικής διαχείρισης. Θέλει μια αναμόρφωση το Ελεγκτικό Συνέδριο έτσι ώστε να μπορεί να επιτελέσει αυτήν την αποστολή προς κάθε κατεύθυνση.
Υπάρχει η διάταξη που έχουμε προτείνει και ελπίζω να γίνει αποδεκτή με μεγάλη πλειοψηφία για τη συνταγματική κατοχύρωση και αναβάθμιση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Αν θέλουμε την τήρηση της νομιμότητας, αν θέλουμε την αποτελεσματική προάσπιση των συμφερόντων του δημοσίου και κατ' επέκταση του ελληνικού λαού θα πρέπει το Νομικό Συμβούλιο να ενισχυθεί να κατοχυρωθεί και να αποδώσει αυτά που αναμένει εύλογα ο ελληνικός λαός απ' αυτό.
Λυπάμαι που υπάρχει μια παράλειψη γιατί δεν έχει λεχθεί τίποτε για την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Είναι ο μόνος τρόπος για να εκλογικευθεί και να αναβαθμισθεί πραγματικά και να εκσυγχρονισθεί η Δημόσια Διοίκηση. 'Ολοι δέχονται ότι η δημόσια διοίκηση είναι ο μέγας ασθενής. Πράγματι είναι ο μέγας ασθενής. Κάποιοι λένε ότι η Ελλάδα έχει ένα κυρίως πρόβλημα, μερικοί μάλιστα λένε ότι είναι το μοναδικό και αυτό είναι η Δημόσια Διοίκηση. 'Ομως μπορεί να πάει μπροστά με αιχμή του δόρατος στην όλη προσπάθεια την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και το Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης. Μα θα μου πείτε ότι όλα πρέπει να περιληφθούν στο Σύνταγμα έστω και το αναθεωρημένο; 'Οχι βέβαια, αλλά μπορούμε μερικά πράγματα βασικά να τα κατοχυρώσουμε συνταγματικά για να μην έρχονται κάθε φορά κάποιες άστοχες τροποποιήσεις, όπως έγινε πρόσφατα, με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας που να υποβαθμίζουν τους αποφοίτους της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Να μην μπορούν λ.χ. άλλα Υπουργεία να δέχονται την αναγνώριση του χρόνου φοιτήσεως στη Σχολή ως χρόνο πραγματικής υπηρεσίας και άλλα όχι.
Για να μη γίνονται οι δολιχοδρομίες που εκπορεύονται από την καθεστηκυία δημοσιοϋπαλληλική τάξη η οποία ασχάλλει να βλέπει αυτούς τους νέους ανθρώπους τους ταλαντούχους που πέτυχαν σε πανελλήνιο διαγωνισμό και που μπόρεσαν μέσα στη σχολή με δύσκολες αξιοκρατικές διαδικασίες να αποφοιτήσουν και να αποτελέσουν, θα έλεγα αν μπορούσε να κάνει κανείς παραλληλισμό, τους ευέλπιδες της νέας διοίκησης σε σχέση με τους άλλους του στρατεύματος.
Πρέπει, λοιπόν, να το κατοχυρώσουμε συνταγματικά, γιατί αλλιώς κάθε φορά πείθονται κάποιοι επιμέρους Υπουργοί και όλο και στερούν τη δυνατότητα να πετάξουν αυτά τα παιδιά και να αποτελέσουν τους πραγματικούς ηγήτορες, τα νεύρα της Δημόσιας Διοίκησης, όπως έχει γίνει λόγου χάριν στη Γαλλία αλλά και σε άλλες χώρες, λ.χ. στην Αγγλία με το civil service. Είναι κρίμα που δεν υπάρχει τέτοια πρόταση αναθεώρησης.
Κατά τα άλλα, και η πρόταση για τον απόδημο ελληνισμό 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8457 
και η πρόταση για την πλήρη πια ισότητα των δύο φύλων, είναι διατάξεις που συγκεντρώνουν τη γενική κατάφαση και νομίζω ότι θα κοσμήσουν το νέο μας, το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 2001. Γιατί θα χρειασθεί βεβαίως και ένα χρόνο η καινούρια Βουλή του 2000, για να μπορέσει να κάνει αυτή με κυρίαρχο τρόπο την τελική κατάστρωση των διατάξεων που θα συμπεριλάβει στο αναθεωρημένο κείμενο του Συντάγματός μας.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, αφού σας ευχαριστήσω για τα λίγα δευτερόλεπτα που ασμένως μου παραχωρήσατε, με την πεποίθηση ότι αυτή η διαδικασία, η πολύ επώδυνη, η πολύ σχοινοτενής καμιά φορά -και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια της Βουλής- θα δικαιωθεί, ακριβώς γιατί προτείνονται σημαντικές τομές, τολμηρές προτάσεις, που όταν γίνουν αποδεκτές και καταστούν κείμενο συνταγματικό, θα προσφέρουν πάρα πολλά για την εξυγίανση των δημοσίων ηθών και για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, φθάνουμε στο τέλος με μία γεύση ικανοποίησης ότι προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις να συμβάλουμε με τις λιτές δυνατότητές μας στην καλύτερη εικόνα και της λειτουργίας του Κοινοβουλίου για το πελώριο αυτό θέμα και της προσπάθειας, της ευθύνης, απέναντι στη σοβαρότητα του προβλήματος να αναθεωρήσουμε το Σύνταγμα.
Εδώ επιτρέψτε μου, κύριοι συνάδελφοι, να τονίσω την ιδιαίτερη αξία που προσλαμβάνει το πνεύμα και το γράμμα του άρθρου 60 του Συντάγματος περί απεριορίστου δικαιώματος γνώμης και ψήφου των Βουλευτών. Η διεύρυνση της δημοκρατίας επιβάλλει υποχρεώσεις ατομικές, υποχρεώσεις αυτοσεβασμού, υποχρεώσεις ανεξάρτητης γνώμης και λειτουργίας αναμφισβητήτως μέσα στα πλαίσια των κομμάτων που ο καθένας ανήκει. Αλλά πάντοτε είναι υπέρτατο, είναι αλώβητο και αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου, εκτός από τις περιπτώσεις που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία. Γιατί ιδιαίτεροι λόγοι επιβάλλουν την απόδειξη της συνοχής. Είναι, λοιπόν, αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου. Το διεκδίκησα στο στρατόπεδο σε ό,τι με αφορά, το διεκδίκησα στο Κοινοβούλιο και θα το διεκδικώ μέχρι να κλείσω τα μάτια μου.
Η ενότητα αυτή των οκτώ προς αναθεώρηση άρθρων από το 101 μέχρι το 116 περιέχει σπουδαιότατα αντικείμενα, περιέχει το αντικείμενο της κατά το αποκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης του κράτους και δίνει τη διάσταση της ανεξαρτησίας των συντεταγμένων οργάνων, με τη συμπλήρωση ότι ο έλεγχος της νομιμότητας θα πρέπει να διατηρηθεί αλώβητος υπέρ του κράτους για τα όργανα αυτά.
Το δεύτερο, το άρθρο 102 του Συντάγματος, αναφέρεται στο σπουδαιότατο κεφάλαιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τη διεύρυνση που έχει κάνει μέχρι σήμερα. Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλά προβλήματα. Τα ζούμε καθημερινά. Είναι προβλήματα που μειώνουν την ελπίδα ότι η αποκέντρωση αυτή θα καταλήξει τελικά υπέρ των τοπικών κοινωνιών.
Τα προβλήματα αυτά πηγάζουν από μια αιωρούμενη και κληροδοτούμενη νοοτροπία, από μια πελατειακή αντίληψη, από ειδικά διαπλεκόμενα συμφέροντα και το λέω με πλήρη συνείδηση. Δεν είναι εύκολο να εξαλειφθούν αυτές οι ελκόμενες νοοτροπίες και χρειάζεται πολλή προσπάθεια. Η διεύρυνση και η υιοθέτηση του δεύτερου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι μια κατάκτηση που προωθεί την ευθύνη της ταχείας, ορθότερης και δικαιότερης αντιμετώπισης των τοπικών προβλημάτων από τα τοπικά εκλεγόμενα πρόσωπα.
Θα ήθελα να προσθέσω στο σημείο αυτό ότι "οι σοφοί δε προσιόντων" και στο θέμα αυτό απουσίασαν, δεν αφουγκράστηκαν τα επερχόμενα. Η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων δεν έφθασε στο βάθος της προσπάθειας αναθεώρησης. Δεν μπορούν να υπάρχουν πενήντα δύο Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις σ' ένα κράτος με δέκα εκατομμύρια πληθυσμό και έκταση εκατόν τριάντα δύο χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δεν μπορούν να υπάρχουν δεκατρείς περιφέρειες. 'Επρεπε ένας νέος κορυφής "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" να υιοθετηθεί στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν μπορούν να υπάρχουν τριακόσιοι Βουλευτές. Να μειώσουμε τον αριθμό των Βουλευτών και να προβλέψουμε από εκατόν ογδόντα έως διακόσιους πενήντα. Διότι σήμερα, τα μέσα και ο εμπλουτισμός των μέσων που γίνεται υπέρ των Βουλευτών, η τεχνολογία και όλα αυτά τα πράγματα, εξασφαλίζουν την κάλυψη του έργου των Βουλευτών. Θα ήταν και μια απόδειξη στο δοκιμαζόμενο λαό ότι περιορίζουμε τις δαπάνες για γονιμότερες διαθέσεις. Ιδιαίτερα συνηγορεί η αποκέντρωση.
Το άρθρο 103 του Συντάγματος καθιερώνει επιτέλους αντικειμενικό και αξιοκρατικό σύστημα τροφοδοσίας της Δημόσιας Διοίκησης. Καταργεί πλέον και συνταγματικά το πελατειακό σύστημα, που τόσα δεινά προκάλεσε και τόσο πλήγμα βαθύ στην αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου δημιούργησε. Φθάνει μέχρι το σημείο η πρόταση της επιτροπής να περιορίζει τις δυνατότητες μονιμοποίησης, ανανέωσης συμβάσεων κλπ. ορισμένου χρόνου. Καθιερώνεται και συνταγματικά πλέον ο υιοθετηθείς δια νόμου θεσμός του Συνήγορου του Πολίτη, με την προσπάθεια ότι η Δημόσια Διοίκηση θα αντιμετωπίσει την ευθύνη της υπέρ του λαού με περισσότερη ευλάβεια, με περισσότερο πνεύμα και συνείδηση και ευαισθησία για τον πολίτη στον οποίο είναι κατά το Σύνταγμα υπηρέτης.
'Εχουμε πληθώρα πτυχιούχων ανωτάτων σχολών. Πιστεύω ότι έπρεπε εδώ, για την ποιοτική αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, να προβλεφθεί μια διάταξη να στελεχώσουμε τη Δημόσια Διοίκηση ει δυνατόν με περισσότερους πτυχιούχους ανωτάτων σχολών.
Με το άρθρο 108 καθιερώνεται επιτέλους η συνέλευση του απόδημου ελληνισμού, της μεγάλης εθνικής δύναμης για την πατρίδα μας, της δύναμης που γεφυρώνει σ'ένα ενιαίο κλίμα δεσμών, επικοινωνίας και στρατηγικής τον απανταχού ελληνισμό προς τη μητρική πατρίδα για την από κοινού και με ενωμένη προσπάθεια αντιμετώπιση της πληθώρας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Τελειώνοντας, πιστεύω ότι με το ίδιο κλίμα της παρούσας Βουλής, που ολοκληρώνεται η προσπάθεια αναθεώρησης, και την ίδια ευθύνη η επόμενη Βουλή θα αποφασίσει για το περιεχόμενο αυτών των διατάξεων.
Εύχομαι το καλύτερο για την πατρίδα μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η κ. Μπενάκη έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, έχω ζητήσει το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Με συγχωρείτε, κυρία Μπενάκη, ο κύριος Υπουργός μου είχε ζητήσει το λόγο πριν από εσάς.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ: Μήπως θα ήταν καλύτερο, κύριε Υπουργέ, να με ακούγατε και εμένα και να μιλήσετε μετά;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θέλω να με ακούσετε, γιατί "το κόβετε λάσπη" ένας-ένας, όπως συνηθίζεται και στο τέλος θα μείνω μόνος μου. Να βρίσκεστε στη θέση σας εδώ, να παίρνω κι εγώ κουράγιο ότι παρακολουθούμαι από το σύνολο του ελληνικού λαού, δια των νομίμων εκπροσώπων του εδώ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ομολογήστε, κύριε Υπουργέ, ότι θέλετε να καθήσει ειδικά η κ. Μπενάκη να σας ακούσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Παρακαλώ αφήστε τον κύριο Υπουργό να μιλήσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η μεγάλη μου συμπάθεια θέλω να με παρακολουθήσει.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Πάντως η Βουλή θαύμασε την αντοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Μην ανοίγετε άλλα θέματα τώρα, κύριε Ιωαννίδη. Σας παρακαλώ.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8458 
στην τελευταία ενότητα των αναθεωρητέων διατάξεων, τις οποίες θα στείλουμε εμείς στην έβδομη αναθεωρητική Βουλή.
Θα προβώ σε διόρθωση ορισμένων λαθών που έγιναν στο κείμενο της επιτροπής που συνέταξε η υπηρεσία υπό τη προεδρία του Αντιπροέδρου κ. Κρητικού.
Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 4: Προτείνεται από την επιτροπή, κατά πλειοψηφία, η αναθεώρηση των παραγράφων 2 και 4 του άρθρου 17 προς την κατεύθυνση: Πρώτον, του προσδιορισμού της πλήρους αποζημίωσης, για τον στερούμενο την ιδιοκτησία του, με βάση την από τη νόμιμη χρήση και προορισμό προκύπτουσα αγοραία αξία του απαλλοτριωμένου ακινήτου, δεύτερον, της σύντμησης των χρονικών ορίων της απαλλοτρίωσης και τρίτον, της μεταφοράς των σχετικών ζητημάτων στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.
Άρθρο 54 παράγραφος 1: Προτείνεται από την επιτροπή, κατά ευρεία πλειοψηφία, η αναθεώρηση της παραγράφου 1 προς την κατεύθυνση: Πρώτον, της πρόβλεψης ότι το εκλογικό σύστημα, όταν τροποποιείται, ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές και δεύτερον, του σεβασμού των βασικών χαρακτηριστικών του αναλογικού εκλογικού συστήματος.
Άρθρο 88 παράγραφος 2: Προτείνεται από την επιτροπή, κατά ευρεία πλειοψηφία, η αναθεώρηση της παραγράφου 2 του άθρου 88 προς την κατεύθυνση: Πρώτον, διασφάλισης της προσήκουσας μισθολογικής μεταχείρισης των δικαστικών λειτουργών, δεύτερον καθορισμού ειδικής διαδικασίας για την εκδίκαση των υποθέσεων που αφορούν αποδοχές δικαστών και τρίτον κατοχύρωσης του "πόθεν έσχες" για τους δικαστικούς λειτουργούς.
Και συνεχίζεται η ενασχόλησή μου με κάποιες διατάξεις. Το άρθρο 14 παράγραφοι 1 και 2, όπως έχει διατυπωθεί, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 15 παράγραφος 1, αλλά με βεβαίωσε ο κ. Παυλόπουλος ότι οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 14 εγκαταλείφθησαν, πήγαν στο άρθρο 15.
Έρχομαι τώρα στο άρθρο 32, όπου μιλάμε για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Προτείνεται από την επιτροπή, κατά πλειοψηφία, η αναθεώρηση του άρθρου 32 με στόχο την αποσύνδεση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής, γιατί είχε την απειλή διάλυσης της Βουλής και αυτό δεν είναι δόκιμο.
Επίσης, στο άρθρο 51 παράγραφος 4: Προτείνεται από την επιτροπή κατά ευρεία πλειοψηφία η αναθεώρηση της παραγράφου 4 του άρθρου 51, ώστε να ορισθεί και σβήνεται το "διευκρινιστεί".
Επίσης, το άρθρο 88 παράγραφος 6, μετατάξεις δικαστικών λειτουργών: Προτείνεται από την επιτροπή κατά ευρεία πλειοψηφία η αναθεώρηση της παραγράφου 6 του άρθρου 88 με την προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης, για να καταστεί δυνατή η εξέλιξη περιορισμένου αριθμού τακτικών διοικητικών, προστίθεται "δικαστών" -που έλειπε- στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Επίσης, προτείνεται από την επιτροπή με ευρεία πλειοψηφία η αναθεώρηση των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 89, ώστε να απαγορευθεί η συμμετοχή δικαστικών λειτουργών σε διοικητικού χαρακτήρα συμβούλια και επιτροπές, πλην των νομοπαρασκευαστικών, καθώς και η ανάθεση διαιτησιών στους δικαστικούς λειτουργούς. Προτείνεται, επίσης, να απαγορευθεί η ανάθεση διοικητικών καθηκόντων σε δικαστικούς λειτουργούς. Αναφερόταν η λέξη "διοικητικούς", αυτή είναι η διόρθωση.
Τελειώνω με αυτά, για να μπω και στα άλλα θέματα της ενότητας.
Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να αναφέρω για την ιστορία του θέματος ότι, όσον αφορά το άρθρο 114 -που μια γενιά ολόκληρη πολέμησε γι' αυτό, αγωνίστηκε γι' αυτό εναντίον του τότε αυταρχικού καθεστώτος, της αυταρχικής νομοθεσίας και των αυταρχικών μέτρων- και το προσχέδιο και το σχέδιο και το μεταρρυθμισθέν σχέδιο και μέχρι που φθάσαμε ενώπιον πλέον της συντάξεως του τελευταίου σχεδίου ως σχεδίου πλέον του Συντάγματος, το οποίο ετέθη σε ψηφοφορία, ήταν μέχρι το άρθρο 112.
Εμείς είπαμε ότι αφού είναι 112, άντε να βάλουμε άλλα δύο άρθρα, να κόψουμε ένα άρθρο στη μέση, να πάει στο 114. Δεν βαριέστε! Για να μην μείνουν στο 112 -και αυτό δεν ήταν ευπρεπές- τράβηξαν, λοιπόν, την αρίθμηση και την πήγαν στο 120. Αυτά για την ιστορία του πράγματος.
Έρχομαι τώρα σε κάτι, που καθ' υπερβολή εδώ διετυπώθη, ότι το Σύνταγμα του 1975 ήταν το περιούσιο Σύνταγμα, το Σύνταγμα εκείνο που δεν επέτρεπε παραδείγματος χάρη καμία ανησυχία του ελληνικού λαού και επίσης στο γιατί εμείς προβήκαμε σε εκείνη την αναθεώρηση του 1986, ώστε το Σύνταγμα να λέγεται Σύνταγμα 1975/1986.
Υπήρχαν δύο βασικά θέματα: Το ένα θέμα ήταν το δικαίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας να παύει την Κυβέρνηση, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου της Δημοκρατίας και το άλλο ήταν το δικαίωμα του Προέδρου να διαλύει τη Βουλή, ύστερα από πρόταση επίσης του Συμβουλίου της Δημοκρατίας. Αυτά τα δύο ήταν εκείνα, τα οποία μας είχαν ανησυχήσει και βέβαια εκείθεν και η αναθεώρηση εκείνη. Αυτά τα λέω πάλι για την ιστορία του θεσμού.
Κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε τώρα στην κατ' ιδίαν συζήτηση των διατάξεων, που προτείνουμε την αναθεώρησή τους. Είναι η οργάνωση της διοίκησης. Οι διατάξεις που διέπουν την αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού, επιτρέπουν την απρόσκοπτη ανάπτυξή της. Η μεγαλύτερη συγκεκριμενοποίηση αυτών, είναι ωστόσο επιβεβλημένη, ώστε αφ' ενός να ενισχυθεί περισσότερο η Τοπική Αυτοδιοίκηση και αφ' ετέρου να καταστεί ευχερέστερη η οριοθέτησή της με την αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση, άρθρο 102.
Κύριοι συνάδελφοι, ο θεσμός της Νομαρχικής Αυτοδιοίκησης, της αυτοδιοίκησης του δευτέρου βαθμού, είναι θεσμός ο οποίος διατυπώθηκε σε πρόταση του ΕΑΜ, σε νόμο της Βουλής του βουνού ή της ΠΕΕΑ, της Πανελλήνιας Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης και της κυβέρνησης του βουνού στη Βίνιανη, της οποίας η επέτειος γιορτάστηκε προχθές και ο Υπουργός Δικαιοσύνης εκπροσώπησε εκεί την Κυβέρνηση.
Από τότε λοιπόν, από την κατεύθυνση που έδωσε τότε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) σχετικά με την αναμόρφωση των όλων συστημάτων, προκύπτει και η οργάνωση πλέον της λαϊκής -λεγόμενης τότε- αυτοδιοίκησης. Η λεγόμενη λαϊκή αυτοδιοίκηση λειτούργησε τότε πάρα πολύ καλά στις ελευθερωμένες περιοχές, όπως λειτούργησε εκεί και η λαϊκή δικαιοσύνη, η λαϊκή πολιτοφυλακή και διδάχθηκε και η λαϊκή εθνική παιδεία. Εκείθεν, λοιπόν, η πηγή.
Από εκεί και ύστερα, όταν ήρθε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία, έγιναν αυτοί οι νόμοι, τους οποίους ανέφερε ο κ. Κατσιμπάρδης εν εκτάσει το πρωί και προχωρούμε πλέον σε πιο οργανωμένη κατάσταση, ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να επιτελέσει το σκοπό της. 
Βεβαίως και εγώ είμαι υπέρ της άποψης εκείνης, που διετύπωσε ο κ. Κατσιμπάρδης, ότι στις δεκατρείς περιφέρειες οι οποίες έχουν οριστεί πλέον ως αποκεντρωμένες περιφερειακές διοικητικές υπηρεσίες, αυτές οι διαδικασίες πρέπει να πάρουν σάρκα και οστά.
Αυτό βέβαια είναι μέσα στα αναθεωρητέα άρθρα του Συντάγματος και η επόμενη Βουλή είναι εκείνη, η οποία μπορεί να αποφασίσει.
Κύριοι συνάδελφοι, η αναθεώρηση αυτή -η οποία έρχεται εν πορεία προς τις άλλες αναθεωρήσεις από την αρχή του Συντάγματος- δεν υπήρξε ούτε άνευρη, ούτε άτολμη. Αφορά, πρώτα-πρώτα, σωρεία αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος και η επόμενη Βουλή, η οποία θα ασχοληθεί με αυτά τα θέματα, νομίζω ότι θα μας δικαιώσει ή τουλάχιστον θα μας ακούσει...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αναφέρετε τις περιφέρειες ως δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης ή ως τρίτο;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν μπορεί να είναι δεύτερου βαθμού. Πάμε σε τρίτου βαθμού.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Δεν προβλέπεται τρίτος βαθμός.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Δεν αναφέρεται, κύριε Υπουργέ. Εμείς αυτό ζητάμε...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Nα το διαλευκάνετε.
 



Επιστροφή στην κορυφή








???? 8459 
????????? ???????????? (????????????: ??? ??????? ????????? ? ??? ?? ????? ??? ?????? ??? ?????????. ???? ?????????? ???. ???? ??? ????? ?????? ??????? ?????.
??? ? ?? ???????? ? ? ????????? ? ???.
?????? ????????. ? ????????????? ???, ???? ?? ???????, ? ? ????? ?????? ??????? ????? ??????????? ? ??? ??, ????? ? ??? ???, ? ???????? ? ??? ?????? ??
???? ?????, ??? ??? ??????, ?? ??? ? 2190, ???????????????????????? ????? ????????? ? ? 2190 ??? ???????
????? 2190 ????????? ??? ?? ?????.
? ? 2190 ??????? ??? ??????????? ??????????, ???? ???? ?????? ????????? ????? ?? ????? ???? ????? ????????????? -? ?????? ?????????? ???? ??????????????????, ?? ???????? ??? ?????? ????? ? ???? ??????? ?? ??????????????? ??.
?? ???????? ????? ??? ??????? ? ?????????? ?????????????? ?' ???? ?????.
????? ??? ?????????????????????????????? ???????? ????????????. ?? ???? ? ???? ???????? ?? ? ?????. ?? ???????? ??????????? ????? ???????????? ??? ????, ?? ?? ???????? ??? ?????????? ? ??? ??????????? ???????? ??? ???? ?????? ?? ????????.
?? ????????? ??????? ????????????? ?????????????????? ??, ??????? ??????? ???? ? ???? ? ??? ? ?????? ?????????? ????? ??????????? ??????????????????? ??????????? ??????? ? ?? ????? ???????? ??????? ? ??? ????? ????? ?? ??????? ??? ?? 2190 -???????????? ? ????? ??????? ???? ???? ????????? ???.
????? ? ??????? ??, ? ???????????????????. ????? ????
?? ??? ? ? ????? ????, ???????????? ? ??????, ??? ? ?? ????? ????.
???? ??????? ?? ???? ?????? ??? ????????? ????? ?????? ????? ??????? ?????????, ???????? ???? ???? ???? ????????.
????????, ?????? ? ??????? ? ?? ?? ??? ? ???????? ?????? ???, ??? ??? ????????.
(?? ?????? ???? ? ???? ??? ????? ???? ????? ?????)
?? ???? ? ? ????? ??????, ? ????????????. ???? ?? ????? ? ????? ??????, ???????? ??, ?? ??????? ????????? ??? ? "????? ?????" ???????????...
???????? ???????????: ??? ? ??????
????????? ???????????? (????????????: ??? ???? ???; ??? ??????? ?? ? ????? ???.
??????? ??????????????????????????? ??????? ?? 
???? ?????, ??????, ? ???????????. ???? ?????? ??????? ????????, ???? ???? ? ????? ????? ??.
?? ?????? ? ?? ????????? ?? ? ????????, ? ??? ?? ?????? ?????? ? ? ????? ? ? ??? ? ??? ?? ??? ?????, ? ????????????? ? ???? ??. ?? ? ???? ????????????????? ???????? ???? ??, ?? ? ? ???? ? ?????????????????? ??, ??? ?????? ???? ????? ??????????? ???????????? ? ?? ? ???.
?? ? ?????? ????? ??????????????? ???? ???????? ? ???? ? ??? ??? ????? ?????????? ? ?????????????????????? ???? ??? ????? ??? ?? ???????????????? ??????? ?? ????? ??.
(???????? ???????? ???????)
?????????? (??????????: ? ? ???? ???? ??.
???? ???????-???????: ????????, ? ??????? ? ?? ??? ?????????? ??? ?????? ? ?????????? ? ??????, ????????? ?????, ? ??? 116. 
???????? ???????????????????????????????????????? ?????? ???????? ?????? ?????????? ????? 
?? ? ??? ???? ???? ???? ??????? ?????????????? ??? ????? ???????.
???? ??????? ???????? ????? ???????? ????????, ??????????-????????? 8 ???- ? 1933/1998 ????1917 ?? 1929/1998 ???? ? ??? ?????????? ?? ???. ?????? ??????????? ? ????????? ??????? ?? ?? ???????? ??? ? ???? ??????
?????, ???, ?????????? ?????, ? ??? ??????? ??? 116 ????????????? ??????? ?????????????????? ???? ??????, ????????? ??? 4, ???????????? ??? ????????. ????? ????? -???? ?????????? ??????? ??????- ? ??? ????? ??? ?????? de facto ???? ?????? ??? ?????????????? ? ? ??? 4 ???????? ???? ???????? ????? ????? ??????????????????????????.
?? ????? ??, ???, ? ?????????????? ???????????? ????????? ????????? ???-???????? ????????????? ???????????? ?????????????? ? ??? 4 ???????? ??? ??? ???????????? ?????????"?????" ???????? ??? 116, ?? 2 ????????, ??? ???? ?????, ?? ? ??? 116 ?? 2, ????? ?????? ? ???????????? ????????????? ???????????? ? ????? ?????????????? ? ??????????
? ???????? ???????????? ???????? -??? ??????? ? ??? ?????????? ??? ?????? ?????, ???????? ????- ???? ?????????? ???????????????????? ?????? ???????????? ?????? ??? ???????? ??????? ?? ???? ?????? ??????????? ????? ???? ????????????????????? ?????? ??? ??? ?????? ???? ????? ???????????? ??? ?? ???? ????? ?????? ?? ????
?? ?? ?? ? ???? ???????????? ???? ??????????????????????' ??? ????????? 116 ?? ??? ?? ? ??????? ????? -?????? ??? ????? ?????? ??????- ???? ???? ??, ? ??????? ??? ?????? de facto ???? ??
 



????? ?? ???








Σελίδα 8460 
ισότητας είτε υπέρ των ανδρών είτε υπέρ των γυναικών.
Επίσης, επικαλούμαι και δύο ...
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και τι θα γίνει με τη δικαιοσύνη που είναι συντριπτική η πλειοψηφία των γυναικών;
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Να μπει ποσοστό, υπέρ των ανδρών. Εγώ σε λίγο προβλέπω ότι θα χρειασθεί μία ποσόστωση για τη de facto προώθηση της ισότητας υπέρ των ανδρών.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: 'Εχει φθάσει στο 70% τώρα.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Γι' αυτό να δεχθείτε να τροποποιήσουμε το Σύνταγμα, ώστε να είναι ανοικτή η λήψη θετικών μέτρων και η κατάργηση των αποκλίσεων βεβαίως. 
Επικαλούμαι, όμως και άλλα δύο στοιχεία, τα οποία είναι πραγματικά "σημαδιακά" θα έλεγα. Το ένα είναι ότι στις 11.5 -σημειώνω σε μας η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας βγήκε 8.5- έβγαλε όμοια απόφαση το conseil d' Etat, το γαλλικό δηλαδή συνταγματικό δικαστήριο, και έκρινε ακριβώς όμοια υπόθεση, όπου ετέθη ποσοστό εις βάρος των γυναικών για την είσοδο στο στρατό. Και έκρινε το conseil d' Etat ότι τέτοιες ποσοστώσεις που δεν δικαιολογούνται με ειδικούς λόγους είναι ασυμβίβαστες με το Σύνταγμα και όχι μόνο με το Σύνταγμα αλλά και με τη διεθνή σύμβαση του Ο.Η.Ε. και με τη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Το σπουδαιότερο είναι ότι η αυστριακή Βουλή τροποποίησε πρόσφατα το άρθρο 7 παράγραφος 2 του αυστριακού Συντάγματος και περιέλαβε -μεταφράζω πρόχειρα- την εξής διάταξη: Η ομοσπονδία, τα κράτη και οι κοινότητες τάσσονται υπέρ της de facto, δηλαδή πραγματικής, ισότητας ανδρών και γυναικών. Εν συνεχεία ορίζει ότι επιτρέπονται μέτρα για την ενίσχυση της πραγματικής ισότητας ανδρών και γυναικών και ιδίως εκείνα που αποβλέπουν στον παραμερισμό των πράγματι υφισταμένων ανισοτήτων. Ακόμη, το πορτογαλικό Σύνταγμα του 1997 με τις συνδυασμένες διατάξεις 9d, 9h και 109 καθιέρωσε ακριβώς αυτά τα οποία εισηγούμεθα.
Συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι το άρθρο 116 παράγραφος 2 έχει όλα τα εχέγγυα και τη συναίνεση του Σώματος για να τροποποιηθεί.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. 'Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα απόφαση της ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, το Υπουργείο συντάσσεται με την άποψη αυτή. Να γραφεί στα Πρακτικά!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η κ. Αράπη-Καραγιάννη έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, συμμερίζομαι όλες τις απόψεις της κ. Ψαρούδα-Μπενάκη και είμαστε ενάντια των ποσοστώσεων. Να καταργηθούν οι αποκλίσεις, όσον αφορά την ισότητα των δύο φύλων. Το ανθρωπιστικό ιδεώδες απαιτεί επίκεντρο κάθε δραστηριότητας να είναι ο άνθρωπος και να αντιμετωπίζεται πάντα σαν αξία και ποτέ σαν μέσο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται με διεθνείς διακηρύξεις περιέχουν βασικό δικαίωμα την ισότητα συμμετοχής στα αγαθά του πολιτισμού και την ισότητα των δύο φύλων.
Παρ' όλα αυτά η θέση της γυναίκας δεν ήταν ισότιμη και διεξήγαγε πάρα πολλούς αγώνες, για να πετύχει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μόλις το 1952 απόκτησε η Ελληνίδα το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Σημαντική κατάσταση στον εργασιακό τομέα αποτελεί η παροχή ίσης αμοιβής για την προσφορά εργασίας.
Η αναθεώρηση του οικογενειακού Δικαίου και η νομοθετική κατάργηση της προίκας επισημοποίησαν την εξίσωση. Η νομική εξίσωση των δύο φύλων είναι γεγονός για τη χώρα μας και βάσει του Συντάγματος η γυναίκα έχει ίσα δικαιώματα με τον άνδρα. 'Εχει δικαίωμα να διατηρεί το όνομά της, απέκτησε ελευθερία κινήσεων και απαλλάχθηκε από ταμπού και προκαταλήψεις. Η παρουσία της είναι έντονη σε όλα τα επίπεδα ζωής. Είναι, όμως, φορέας πολλών κοινωνικών ρόλων συχνά αλληλοσυγκρουομένων, γυναίκα - εργαζόμενη - νοικοκυρά.
Αν και η γυναίκα σημείωσε μία σειρά από κατακτήσεις, η κοινωνική αντίληψη συνεχίζει να διατυμπανίζει την υπεροχή του ανδρικού φύλου ιδιαίτερα σε σημεία της ελληνικής επικράτειας, όπου οι προκαταλήψεις είναι βαθιά ριζωμένες. Αυτές διαιωνίζονται ακόμη και σε μορφωμένα άτομα.
Πρώτον, η γυναίκα ανατρέφεται ως μελλοντική σύζυγος καταξιωμένη από πλευράς του άντρα. Περιβάλλεται με μια πουριτανική ηθική. Πράξεις κοινωνικά αποδεκτές από άνδρες, απαγορεύονται στις γυναίκες. Γίνεται συχνά θύμα ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Γνωρίζουμε τελευταία τις κακοποιήσεις που έγιναν στις γυναίκες, όπως έγραψε ο Τύπος.
Θεωρείται υπεύθυνη για τη φροντίδα του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών της και η εργαζόμενη αδυνατεί να ανταπεξέλθει στους πολλαπλούς κοινωνικούς της ρόλους. Θυσιάζουν οι γυναίκες την επαγγελματική τους σταδιοδρομία για να αφιερωθούν στο ρόλο της συζύγου, της μητέρας, της νοικοκυράς. Είναι δύσκολη, λοιπόν, η επαγγελματική ανέλιξη της γυναίκας, διότι θυσιάζει τον επαγγελματισμό της για το σπίτι και φυσικά και εδώ εξακολουθεί η προκατάληψη της κοινωνίας.
Τα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης αναπαράγουν το αναγχρονιστικό πρότυπο της αδύνατης και εξαρτημένης γυναίκας. Aντιμετωπίζεται ως καταναλωτικό ον. Το βλέπουμε σε πάρα πολλά σήριαλ και στην τηλεόραση. Καλλιεργείται, μέσω μηχανισμών, διαφήμισης, στη γυναίκα η ψυχολογία της κατωτερότητάς της. Η ουσιαστική εξίσωση της γυναίκας δεν επέρχεται μόνο με νόμους. Η παροχή σωστής ανθρωπιστικής παιδείας είναι το κυριότερο μέσο προώθησης της ισότητας. Η θέση της γυναίκας μέσα σε μία κοινωνία είναι δείκτης πολιτιστικής εξέλιξης. Εδραίωση, λοιπόν, της δημοκρατίας, εφαρμογή αρχών ισότητας και αξιοκρατίας, διαρκής βελτίωση των νόμων.
Η ισότητα γυναικών έναντι των ανδρών είναι θέμα ανθρώπινης αξίας. Πρέπει να ενισχυθούν οι θεσμοί που στηρίζουν κυρίως την εργαζόμενη μητέρα που στην ιδιωτική απασχόληση είναι θλιβερά τα αποτελέσματα.
Είμαστε λοιπόν σαν ΔΗ.Κ.ΚΙ. ενάντια στις ποσοστώσεις και θέλουμε την πραγματική ισότητα.
Επίσης, ήθελα να πω όσον αφορά τον απόδημο ελληνισμό ότι θα μπορούσε ο απόδημος ελληνισμός να είναι ο καλύτερος πρεσβευτής μας ανά τον κόσμο, του πολιτισμού μας, των ηθών, των εθίμων μας, της ιστορίας μας, επίσης και για τα μεγάλα εθνικά θέματα που απασχολούν τη χώρα μας αυτή τη στιγμή. Πρέπει να ενισχύονται οι οργανώσεις του απόδημου ελληνισμού, όμως, εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε καταργήσει και το Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, γνωρίζοντας πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, ότι στην αρχαία Ελλάδα με τις αποικίες που έκαναν στέλνανε ως πρώτους οικιστές τους καλύτερους, ανθρώπους των γραμμάτων, της πολιτικής για να οργανώσουν τις κοινωνίες εκεί. Και φυσικά οι εκτός Ελλάδας 'Ελληνες της αρχαιότητος ονομάζονταν μεγάλη Ελλάδα και προσέφεραν πάρα πολύ και στον πολιτισμό και στη διάδοση του πολιτισμού των Ελλήνων.
Εμείς όμως, τους έχουμε αφήσει στη μοίρα τους, δεν τους βοηθάμε, είναι θέμα κάποιων ανθρώπων που διακατέχονται από διακαή πόθο της αγάπης για την πατρίδα τους, για τη γλώσσα τους, για τις επιστήμες τους κλπ. και διοργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις. Και φυσικά οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν είναι δευτέρας και τρίτης κατηγορίας.
Θα πρέπει η μητέρα Ελλάδα να είναι ο αρωγός όλων αυτών των εκδηλώσεων και όχι να τους αφήνουμε στη δικιά τους πρωτοβουλία. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία σαράντα δύο μαθητές και δύο συνοδοί-καθηγητές του 6ου Γυμνασίου Περιστερίου Αττικής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ".
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες).
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8461 
Ο κ. Δημήτριος Κωστόπουλος έχει το λόγο
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία προτείνουν συμπλήρωση του άρθρου 103 που αναφέρεται στους δημοσίους υπαλλήλους και στα δικαιώματά τους. Πρέπει να το πούμε για να μην παρεξηγούνται οι τοποθετήσεις μας ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία, δεν προτείνουν αναθεώρηση στην κατεύθυνση κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων με ευθύ τρόπο.
Ωστόσο ανοίγουν τη συζήτηση για το άρθρο 103 και είμαστε μάρτυρες των απόψεων που ακούγονται σ' αυτήν την Αίθουσα και σήμερα, αλλά και παλαιότερα και από Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ότι πρέπει να πάρει τέλος η ασυλία των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει οι νέοι τουλάχιστον -μας κάνουν αυτήν τη χάρη όσοι προτείνουν τέτοιες σκέψεις και ερωτοτροπούν με τέτοια αντιδραστικά σενάρια- να μην έχουν την κατοχύρωση της μονιμότητας.
Βρισκόμαστε σ' ένα σύστημα, όπου τα πάντα κρίνονται, όπως έχουμε υποστηρίξει σε όλες μας τις παρεμβάσεις από το συσχετισμό δύναμης. Κανένας δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η επόμενη Βουλή θα έχει τη δύναμη να περάσει τέτοια σχέδια κτυπήματος των θεμελιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ωστόσο ξεκινώντας από το σήμερα θέλουμε να σας θυμίσουμε ότι τα σχέδια υπάρχουν, οι προσανατολισμοί υπάρχουν, οι ντερεκτίβες και οι κατευθύνσεις υπάρχουν. Θα σας διαβάσω τώρα δύο αποσπάσματα από τη Λευκή Βίβλο, σχετικά με τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων και των εργαζομένων στο δημόσιο: 
"Σε πολλές χώρες του Νότου η νομοθεσία που διέπει τους όρους απόλυσης των εργαζομένων με συμβάσεις απεριορίστου διαρκείας, πρέπει να χαλαρώσει."
Επίσης, σε άλλο σημείο η Λευκή Βίβλος λέει: "Χρειάζονται περισσότερο διαφοροποιημένες ετήσιες διάρκειας εργασίες, επέκταση των δυνατοτήτων μερικής απασχόλησης που ανταποκρίνεται σε πολλές περιπτώσεις τόσο στη ζήτηση των μισθωτών, όσο και στο συμφέρον των επιχειρήσεων οι οποίες ενδιαφέρονται για τη δυνατότητα παραγωγής. Αρκετά συχνά -υπογραμμίζει η Λευκή Βίβλος- ο τρόπος αυτός διευθέτησης του χρόνου εργασίας από τη βάση προσκρούει στη δυσκαμψία των ρυθμίσεων του ωραρίου στην Ευρώπη. Προκειμένου να εξαλειφθούν αυτά τα εμπόδια, πρέπει ανάλογα με τις διατάξεις που ισχύουν σε κάθε χώρα να αναθεωρηθεί η εργατική νομοθεσία." Η εργατική νομοθεσία δεν αφορά τους εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου. Αφορά, όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας. Η κατεύθυνση, η ρότα, το όχημα κινείται προς τα δεξιά σταθερά. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι αυτός που δεσπόζει ως Θεός στις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Επομένως, εφόσον ανοίγεις τη συζήτηση για το άρθρο 103 και εφόσον οι συσχετισμοί παραμένουν αρνητικοί ως την εποχή που θα γίνει η αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή εννοώ, έχουμε κάθε λόγο να υποστηρίξουμε ότι δεν πρέπει να γίνει αναθεώρηση του άρθρου 103. Γιατί μάλλον θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις πλατείας Κλαυθμώνος.
Θα πρέπει και επίσημα οι εκπρόσωποι των κομμάτων να κάνουν κάποιες δηλώσεις γύρω από το ζήτημα αυτό γιατί η ασάφεια και η αοριστία των προτάσεών τους δεν μας καλύπτει.
Δύο λόγια για τον ΟΤΑ θα πω τώρα, κύριε Πρόεδρε. Το άρθρο 102 προτείνεται για τροποποίηση. Υποστηρίζεται ότι θεμέλιο της δημοκρατίας, της κοινωνίας είναι οι ΟΤΑ, εμείς υποστηρίζουμε ότι οι ΟΤΑ αποτελούν όπλο στα χέρια του λαού ενάντια στην κεντρική εξουσία, στην αυθαιρεσία της κεντρικής εξουσίας, υποστηρίζουμε ότι οι ΟΤΑ μπορεί να αποτελέσουν το απάγκιο του λαού, αλλά δεν βλέπουμε οι πολιτικές που ασκούνται να υπηρετούν τέτοιους στόχους. Τα λόγια τα μεγάλα είναι κούφια λόγια και να σταματήσουν να τα λένε γιατί ζούμε μία πραγματικότητα, την πραγματικότητα του "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ".
Από την άποψη αυτή επιχειρούν οι κυρίαρχες δυνάμεις να μεταβάλλουν τους ΟΤΑ σε ιμάντα μεταβίβασης για το πέρασμα της εξουσίας τους, σε υπαλλήλους τους για την υλοποίηση των κεντρικών στόχων. 
Εμείς προτείνουμε με μία κουβέντα να ισχύσει η απλή ανόθευτη αναλογική στην εκλογή των οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να ισχύσει ο τρίτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να υπάρξει θεσμοθέτηση για τοπικά δημοψηφίσματα, να μην υπάρχουν πειθαρχικές ποινές για τους αυθαίρετους κλπ.
Για την ισοτιμία της γυναίκας μία κουβέντα θα πω μόνο. Μπορεί κανείς στα λόγια να συμφωνεί ότι είναι ανάγκη να πάρουμε αυτά τα μέτρα, αλλά η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα αποβάλλει αυτά τα μέτρα που επιχειρείς να πάρεις. 'Ετσι είναι η δομή αυτής της κοινωνίας που αποτρέπει την ισότητα και την ισοτιμία.
Από την άποψη αυτή μία φράση μόνο θα πω. 'Εχεις μαχαίρι; Τρως πεπόνι. Αυτό το μήνυμα στέλνουμε προς όλο το κίνημα και ειδικά προς τις γυναίκες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Ποττάκης έχει το λόγο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΤΑΚΗΣ: Η τελευταία ενότητα αναφέρεται στην οργάνωση της πολιτείας στη Δημόσια Διοίκηση και την αυτοδιοίκηση. Η στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης, κατά το προηγούμενο καθεστώς, συνετελείτο με μία πύλη εξόδου, τη σύνταξη ή το θάνατο, με φυσιολογική έξοδο 2,5% και με πολλές πύλες εισόδου. Πολλές, αφύλακτες, και με εισιτήριο το ρουσφέτι, είσοδο που επετρέπετο από τη διοίκηση και μερικές φορές από τη δικαιοσύνη. Αποτέλεσμα; Να είναι μεγαλύτερος ο ρυθμός αύξησης των υπαλλήλων της Δημόσιας Διοίκησης από τον ρυθμό αύξησης του ελληνικού πληθυσμού.
Σ' αυτά μπήκε μία τάξη. Τάξη και για τον προγραμματισμό και για την διαδικασία στελέχωσης της Δημόσιας Διοίκησης. Για μεν το θέμα του προγραμματισμού, θα ήθελα να πω ότι αυτές οι αναλογίες, προσλήψεων-αποχωρήσεων, που συνήθως ακούγονται, 1 προς 2, 1 προς 3, 1 προς 5, είναι αναλογίες άνευ νοήματος. Σημασία έχει κάθε φορά ποιοι και πόσοι λείπουν από κάθε ειδικότητα, ποιοι και πόσοι πλεονάζουν σε κάθε ειδικότητα ώστε να γίνεται η ορθή στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης.
Όσον αφορά τη διαδικασία στελέχωσης, καθιερώθηκε το σύστημα προσλήψεων του ν. 2190, όπως ισχύει σήμερα, και το ΑΣΕΠ. Ο νόμος αυτός αποκτά συνταγματική κατοχύρωση και είμαστε απόλυτα σύμφωνοι με αυτό. Πέτυχε ο νόμος και άντεξε στις επιθέσεις, γιατί είχε ηθική βάση: Αξιοκρατική κρίση, κατάργηση του ρουσφετιού, πολιτική ουδετερότητα του δημοσίου υπαλλήλου, πολιτική απελευθέρωση του δημοσίου υπαλλήλου. Ευχόμαστε ο υπάλληλος με τα κριτήρια που εισάγεται στη Δημόσια Διοίκηση, με τα κριτήρια αυτά της αξιοκρατίας, της αμεροληψίας και της ουδετερότητας, να κρίνει και ο ίδιος κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του. Πέτυχε ο νόμος στην εφαρμογή του και θα πετύχει ακόμα περισσότερο. Και οι λόγοι γι' αυτό, τους οποίους συνοψίζω περιληπτικά, είναι οι εξής:
Πρώτον, είπα προηγουμένως η ηθική του βάση. Δεύτερον, το κύρος και το σθένος του ΑΣΕΠ, να ανθίσταται και να επισημαίνει όλες τις παραβάσεις. Τρίτον, η επιτυχία του πρώτου διαγωνισμού και τέλος, η πολιτική αποδοχή του συστήματος από τα κόμματα σήμερα. Πρέπει γι αυτό να καλύψει το σύστημα επιλογής όλον τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όλες τις κατηγορίες των υπαλλήλων και τους εκτάκτους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Όπως είναι διαφανής, αντικειμενική και αξιοκρατική η στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης, έτσι πρέπει να είναι και η εξέλιξη των υπαλλήλων και η λειτουργία της Διοίκησης. Με σεβασμό στον πολίτη. Με παροχή υπηρεσιών που χαρακτηρίζονται από ποιότητα και αποτελεσματικότητα.
Όσον αφορά τώρα τη μορφή οργάνωσης της ελληνικής πολιτείας. Στηρίζεται στην αποκέντρωση και η περιφερειακή διοίκηση και στην αυτοδιοίκηση. Η αποκέντρωση φέρνει την εξουσία πιο κοντά στον πολίτη. Επιτυγχάνεται αμεσότερος έλεγχος με την περιφερειακή οργάνωση του κράτους. Προτείνουμε σ' αυτό το σημείο, τα όργανα της περιφερειακής 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8462 
οργάνωσης να είναι αιρετά, αλλά να είναι όργανα της ελληνικής πολιτείας και όχι των ευρωπαϊκών κοινοτήτων, της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί, και σε μεγάλο βαθμό έχει επιτύχει, την υπέρβαση της κεντρικής εξουσίας και τη μεταφορά αποφάσεων -το υπολογίζουμε σε 80%-οικονομικών αποφάσεων στις Βρυξέλλες. Επιδιώκει την παράκαμψη της Δημόσιας Διοίκησης, της ελληνικής πολιτείας και στα θέματα της περιφερειακής διοίκησης και ανάπτυξης, δηλαδή στην άμεση ανάμειξη στον προγραμματισμό, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των σχεδίων ανάπτυξης, στην περιφέρεια, με δικές της αποφάσεις. Θέλουμε περιφερειακή διάρθρωση και ανάπτυξη της ελληνικής πολιτείας και όχι περιφέρειες των ευρωπαϊκών κοινοτήτων.
Η δημόσια διοίκηση στο Κέντρο και την Περιφέρεια πρέπει να είναι δημιουργική, να επιλύει τα προβλήματα και τις ανάγκες των στελεχών της με εθελούσιες μεταθέσεις και μετατάξεις, να είναι ευλύγιστη, χωρίς στεγανά και γραφειοκρατία.
Αναφορικά με την αυτοδιοίκηση το σχήμα που πρέπει να ισχύει είναι, όχι μεταφορά εξουσίας από το λαό στην κυβέρνηση και από την κυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τρόπο ώστε η κυβέρνηση να μεταφέρει εξουσίες αν θέλει, όσες θέλει όποτε θέλει, και όταν το θέλει με ακρότατο όριο να μην μπορεί να πάρει πίσω τις εξουσίες που μετέφερε. Θέλουμε αυτοδιοίκηση πραγματική, όχι ετεροδιοίκηση, αυτοδιοίκηση που να εκλέγεται από το λαό, η εξουσία της να πηγάζει από το λαό και με το Σύνταγμα να δίνονται στην αυτοδιοίκηση εξουσία και αρμοδιότητες. Οι πόροι της να εξασφαλίζονται όχι μέσω της Κυβέρνησης και του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά κατευθείαν από το Σύνταγμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. 
Το πρόγραμμα ανάπτυξης της χώρας, πρέπει να καταλαμβάνει ολόκληρη την ελληνική πολιτεία και την κεντρική εξουσία και την περιφέρεια, και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Και πρέπει να είναι πρόγραμμα αποκεντρωμένου, δημοκρατικού, ενδεικτικού προγραμματισμού. Αποκεντρωμένου -όχι δηλαδή κεντρικού, όχι συγκεντρωτικού- δημοκρατικού, δηλαδή όχι μόνο τεχνοκρατικού, αλλά συμμετοχικού. Ενδεικτικού, όχι δηλαδή λεπτομερειακού και ολοκληρωτικού προγραμματισμού. Κάθε λέξη έχει το νόημά της. Δεν έχω το χρόνο να τα αναπτύξω.
Με τον τρόπο αυτόν, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, πρέπει να συντάσσουν πρόγραμμα τετραετίας. Είναι βέβαιο ότι αυτοί μένουν τέσσερα χρόνια. Η Βουλή δεν είναι βέβαιο και η Κυβέρνηση δεν είναι βέβαιο, ότι θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια. Γιατί δεν συντάσσουν πρόγραμμα τετραετίας, αλλά μόνον ένα ετήσιο πρόγραμμα, που και αυτό καμιά φορά απουσιάζει; Πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα τετραετίας, ετήσιος προϋπολογισμός και εξάμηνος απολογισμός, 
Είναι αναγκαίος ο έλεγχος της νομιμότητας, όχι της σκοπιμότητας, έλεγχος κατασταλτικός όχι προληπτικός, που εξασφαλίζει την ενότητα και την άρθρωση της ελληνικής πολιτείας και πρέπει να γίνει σαφής και σεβαστή η διάκριση ανάμεσα στην πολιτική και το νόμο. Η πολιτική έχει το δικαίωμα της στάθμισης. Ο νόμος όμως, πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και εφαρμογής. Και σε αυτό υπάγονται και η πολιτική ως λειτουργία και οι πολιτικοί ως πρόσωπα. Πρέπει να κινούνται εντός της νομιμότητας, να τη σέβονται, να την αλλάζουν, αλλά και πάλι, με τη νέα νομιμότητα, να κινούνται εντός της νομιμότητας.
Είμαι υπέρ της πολιτικής ουδετερότητας των δημοσίων υπαλλήλων και της Δημόσιας Διοίκησης. Φοβάμαι ότι υπάρχει μια ομόθυμη άποψη προς την αντίθετη κατεύθυνση. Νομίζω ότι αυτή η κατεύθυνση μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους.
Είμαι υπέρ του να μην υπάρχει αριθμός δήμων και κοινοτήτων στο Σύνταγμα. Σημασία έχει για το σχέδιο "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" αν θα επιτύχει, όχι μόνο μια διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας, αλλά μια ενότητα πολιτική, γεωγραφική, αναπτυξιακή, πολιτισμική. 
Θυμίζω πως, όταν ο Καποδίστριας κατήργησε το παλιό Σύνταγμα και εισήγαγε το καινούριο, ο λαός πανηγύριζε. Αλλά και όταν ο Βενιζέλος κατήργησε τον Καποδίστρια και εισήγαγε το νέο σύστημα το δικό του και πάλι ο λαός πανηγύρισε. Σημασία έχει, τι θα συμβεί στην πράξη.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω με την εξής παρατήρηση: Η συζήτηση τελείωσε. Η κοινή γνώμη έμεινε απαθής. Ο λαός, δεν παρακολούθησε τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν έδωσαν τον αναγκαίο χρόνο, την αναγκαία σημασία και την αναγκαία σπουδαιότητα. Η αναθεώρηση του Συντάγματος όμως δεν είναι επιστημονική ή τεχνοκρατική άσκηση. Είναι πολιτική πρωτοβουλία.
Από εδώ και πέρα, είναι ευθύνη και του Κοινοβουλίου να οργανώσει συζητήσεις ευρύτατες. Είναι όμως, ευθύνη και της Κυβέρνησης, να παρουσιάσει τις απόψεις των κομμάτων μπροστά στο λαό. Γιατί έχει μεγάλη σημασία η άμεση συμμετοχή του πολίτη, ώστε να μπορεί και ο ίδιος να προσδιορίσει τις εξελίξεις της κατανομής και του ελέγχου της εξουσίας στη χώρα μας με τη δική του ψήφο στις επόμενες εκλογές. Και επίσης, να γνωρίζει, για ποιες διατάξεις αξίζει να δίνει τον εαυτό του και να τις υπερασπίζεται.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Γεώργιος Σουφλιάς έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω και εγώ να επαναλάβω αυτό που είπε ο κ. Ποττάκης. Συζητούμε την αναθεώρηση του Συντάγματος. Συζητούμε όλοι και λέμε πράγματι, να φτιάξουμε το νέο καταστατικό χάρτη για να πάμε στο νέο αιώνα. Και τελικά, ο λαός μένει αμέτοχος. Και μένει αμέτοχος, όχι γιατί φταίει ο ίδιος, αλλά γιατί εμείς δεν καταφέραμε να τον ευαισθητοποιήσουμε. Εμείς, το μείγμα των πολιτικών και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Θέλω όμως να πιστεύω, κύριε Υπουργέ ότι, εκτός πιθανόν από ορισμένους κυρίους συναδέλφους, οι περισσότεροι εδώ κατάλαβαν ένα απλό πράγμα. Έγιναν προτάσεις από Βουλευτές πάρα πολύ σημαντικές και τολμηρές. Αλλά αυτές, δεν τις αγγίξαμε. Πάμε στα ρηχά, στα άτολμα, στα συνηθισμένα. Και χάνουμε μια ευκαιρία πραγματικά μεγάλη, να αναθερήσουμε τον καταστατικό χάρτη, για να φτιάξουμε έτσι ένα βάθρο σωστό, δυνατό, ένα εφαλτήριο για το μέλλον. Δεν το τολμήσαμε και δεν το τολμάμε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αυτή είναι η άποψή σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ: 'Ερχομαι τώρα στο θέμα της ενότητας της Δημόσιας Διοίκησης:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι συμφωνούμε ότι χωρίς αποτελεσματικό κράτος και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση -και όταν λέω "κράτος", εννοώ στην ευρύτερη έννοιά του που περιλαμβάνει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση- δεν μπορούμε να πάμε πουθενά, ιδιαίτερα μέσα σ'αυτόν τον σκληρό παγκόσμιο και ευρωπαϊκό ανταγωνισμό και στον καλπασμό της κοινωνίας της πληροφορίας.
Τι πρέπει να γίνει αλήθεια; Πρέπει να αποφασίσουμε όλοι με την αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά και πολιτικά να συνειδητοποιήσουμε, ότι πρέπει να φτιάξουμε τη δημόσια διοίκηση. Η δημόσια διοίκηση είναι διαβρωμένη, αναποτελεσματική και το ξέρουμε όλοι και κυρίως κομματικοποιημένη. Τα κόμματα θεωρούν τη δημόσια διοίκηση ως εργαλείο κομματικό, ιδιαίτερα δε όταν γίνονται κυβερνήσεις. Εάν δεν αποφασίσουμε ότι πρέπει να καταργήσουμε αυτήν τη νοοτροπία, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η Δημόσια Διοίκηση, δεν μπορούμε να έχουμε μοχλό ανάπτυξης και πορείας για το μέλλον. Πρέπει στη Δημόσια Διοίκηση να επικρατήσει η διαφάνεια, η αξιοκρατία και να γίνει πράξη η αποκομματικοποίησή της. 'Εγινε ένα βήμα και έρχομαι στις συγκεκριμένες προτάσεις. 'Εγινε ένα βήμα σημαντικό επί υπουργίας του κ. Πεπονή σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις. Είναι ένα πολύ καλό πλαίσιο. Βεβαίως θέλει βελτίωση, βεβαίως πρέπει να επεκταθεί παντού χωρίς εξαιρέσεις, και να περιληφθεί στο Σύνταγμα ότι όλες οι προσλήψεις θα γίνονται με πανελλήνιο διαγωνισμό και αντικειμενικά κριτήρια. Να είναι διάταξη με την ασφάλεια και τη δύναμη που δίνει το Σύνταγμα.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8463 
Θυμάμαι ότι από το 1987 -ήμουν υπεύθυνος τότε για το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας- ήταν βασική γραμμή του προγράμματος. Δεν έγινε πράξη, έγινε σ' ένα μεγάλο βαθμό επί κυβερνήσεως άλλης από τη Νέα Δημοκρατία. Είναι καιρός λοιπόν, να αποκτήσει τη δύναμη του Συντάγματος.
Δεύτερον, να αποφασίσουμε και να μπει συνταγματική διάταξη ότι δεν μπορεί να μονιμοποιούνται υπάλληλοι που προσλαμβάνονται για έκτακτες ανάγκες, για επείγουσες ανάγκες. Να είναι ρητή η διάταξη στο Σύνταγμα. Και ταυτόχρονα, για πάγιες ανάγκες που έχει το δημόσιο, να μην προσλαμβάνονται έκτακτοι.
Τρίτον, να γίνουν ορισμένες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Και εδώ θα συμφωνήσω με τον κ. Βενιζέλο ότι η χρήση των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών πρέπει να γίνεται με μέτρο. Δεν μπορούμε δηλαδή, για κάθε θέμα που έχουμε να κάνουμε μία ανεξάρτητη διοικητική αρχή. Προτείνω δύο ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Πρώτον, ανεξάρτητη διοικητική αρχή, η οποία θα επιβλέπει τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα και δεύτερον ανεξάρτητη διοικητική αρχή, η οποία θα επιβλέπει, θα παρακολουθεί, θα εποπτεύει όλα όσα αναφέρονται σε αναθέσεις έργων, σε αναθέσεις προμηθειών, σε μελέτες, όταν όλα αυτά είναι πάνω από ορισμένο ποσό, για να μην κατατριβόμαστε με λεπτομέρειες και μπλοκάρουμε τη μηχανή.
Αλλά όταν λέμε ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να έχουν τη σύνθεση, αλλά να δημιουργούνται και έτσι απ'αρχής, ώστε πράγματι να μπορούν να είναι ανεξάρτητες. Διότι αν είναι να δημιουργούνται με ορισμό των μελών από την κυβερνητική πλειοψηφία, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ανεξέρτητες διοικητικές αρχές. Εξαρτάται, λοιπόν, τι διάρθρωση θα έχουν. Θα πρέπει να αποφασίζεται η σύνθεσή τους από τη Βουλή και να είναι με αυξημένη πλειοψηφία. Μόνο τότε θα μπορούν να είναι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και θα μας εξασφαλίζουν. Τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα της αντικειμενικής και με πανελλήνιο διαγωνισμό πρόσληψης, ταυτόχρονα με την ανεξάρτητη διοικητική αρχή, που θα ωθήσουν να συνεργαστούν τα κόμματα στην αποκομματικοποίηση της Δημόσιας Διοίκησης, θα αυξηθούν πολύ περισσότερο, κύριοι συνάδελφοι, αν γίνει και το εξής: Δηλαδή να μην επιλέγονται οι διευθυντές, κύριε Υπουργέ -βάζουμε τους υπαλλήλους όλους σε ένα σακί, βάζει ο υπουργός το χέρι και βγάζει το διευθυντή που θέλει- αλλά ο διευθυντής να είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αξιολόγησης και επιλογής.
Ως Υπουργός Παιδείας είχα κάνει σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Καταργήθηκε, έφερε κάποιο καινούριο ο κ. Αρσένης, δεν θα κάνω τώρα κριτική. Αλλά αυτή η αξιολόγηση πρέπει να μπει σε όλο το χώρο της Δημόσιας Διοίκησης. 'Οταν ο δημόσιος υπάλληλος καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν κίνητρα ότι δεν υπάρχουν κυρώσεις αφού δεν υπάρχει έλεγχος και αξιολόγηση, μην περιμένουμε να γίνει Δημόσιο Διοίκηση.
Σε αυτό το κράτος, λοιπόν, που ζούμε λείπει παντελώς ο έλεγχος, η αξιολόγηση, η κύρωση και το κίνητρο το θετικό. Γιατί να είναι καλός ο άλλος;
Εάν αυτά συμβούν -και πρέπει να περιληφθεί και αυτό στο Σύνταγμα- τότε μπορούμε να αποκτήσουμε μία Δημόσια Διοίκηση αποτελεσματική. Και αφού βεβαίως δοθεί στη Δημόσια Διοίκηση ο σύγχρονος εξοπλισμός, ο οποίος καθυστερεί τόσο πολύ παντού και κυριότερα στο Υπουργείο Οικονομικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
'Ερχομαι για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, στο θέμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλει οικονομική αυτοδυναμία, διοικητική αυτοτέλεια και αρμοδιότητες. Εάν λείπει το ένα από τα τρία, δεν λειτουργεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εμείς δεν τους εχουμε δώσει αυτά τα στοιχεία.
Επειδή ο χρόνος δεν αρκεί να πω περισσότερα, λέω μόνο τούτο. 'Ακουσα ότι πρέπει να περιληφθεί στο Σύνταγμα ο Β' βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως εφαρμόζεται σήμερα. Εγώ διαφωνώ, κύριοι συνάδελφοι. Θεωρώ ότι έχει γίνει ένα μεγάλο λάθος στον τρόπο που καθιερώθηκε ο Β' βαθμός Τοπικής Αυτοδιοικήσεως. 'Επρεπε να καθιερωθεί. Πιστεύω, όμως, ότι στην Ελλάδα ταιριάζει το γαλλικό πρότυπο. Δηλαδή Β' βαθμός Τοπικής Αυτοδιοικήσεως είναι το εκλεγμένο νομαρχιακό συμβούλιο που θα εκλέγεται από το λαό και θα εκλέγεται ταυτόχρονα και ο πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου. Το νομαρχιακό συμβούλιο θα καταρτίζει το πρόγραμμα των έργων, θα κατανέμει τους πόρους και θα τα εκτελεί η Δημόσια Διοίκηση. Ο νομάρχης δηλαδή, δεν θα είναι εκλεγμένος. Θα είναι όργανο του κράτους. Εκλεγμένο θα είναι το νομαρχιακό συμβούλιο και ο πρόεδρος. Ο νομάρχης τι θα είναι; Το εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων του νομαρχιακού συμβουλίου. 
Τι συμβαίνει τώρα; Εκλέγεται ο νομάρχης, έχουμε υπηρεσίες, στη Νομαρχία έρχεται το κράτος στην περιφέρεια και κάνει αντίστοιχες υπηρεσίες, διπλή δαπάνη και ταυτόχρονα υπάρχει ασυνέχεια του κράτους. Ο Περιφερειάρχης, για παράδειγμα, Θεσσαλίας -και συμβαίνει παντού- κάνει έλεγχο νομιμότητας των αποφάσεων της Κοινότητας Τρίκερι του Βόλου. Γίνονται, δηλαδή, πράγματα αλλοπρόσαλλα και υπάρχει διακοπή της συνέχειας του κράτους.
Εγώ, λοιπόν, υποστηρίζω όχι εκλογή νομάρχου, αλλά εκλογή νομαρχιακού συμβουλίου και προέδρου κατά το γαλλικό πρότυπο.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολύ φοβάμαι ότι έγινε πολύ συζήτηση, πολλά πράγματα τα αντιλαμβανόμαστε όλοι, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η τόλμη να κάνουμε τις τομές που χρειάζονται και αυτή η αναθεώρηση ναι μεν θα έχει κάποια θετικά στοιχεία, αλλά δεν θα κάνει το άλμα που χρειάζεται αυτός ο λαός για τον καινούριο αιώνα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς τούτη η μεγάλη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε "κεκλεισμένων των θυρών" με περιορισμένες σελίδες στο Τύπο και θα έλεγα χωρίς "παράθυρα και μικρόφωνα" γι' αυτό και μικρή η συμμετοχή της κοινής γνώμης και των πολιτών. Και όταν υπήρξε η φιλοξενία, συνήθως ήταν οι διαξιφισμοί και οι φιλονικίες, η παρελθοντολογία και όχι οι απόψεις που αναδείκνυαν το περιεχόμενο της αναθεώρησης. Οι απόψεις που διατύπωναν προβληματισμούς για την οργάνωση της πολυφωνικής και πλουραλιστικής κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας. Ελπίζω στην επόμενη φάση, όταν θα συζητείται το περιεχόμενο πλέον της αναθεώρησης, στην επόμενη Βουλή, να είναι και πιο εκτενής η συζήτηση στο Κοινοβούλιο, αλλά και η συμμετοχή της κοινωνίας εντονότερη.
Κύριε Πρόεδρε, όλοι διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια ότι έχει διαμορφωθεί ένα τρίγωνο που οι κορυφές του είναι η Δημόσια Διοίκηση, το πολιτικό χρήμα και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Με αυτό το τρίγωνο αναπτύσσει τις σχέσεις του τα τελευταία χρόνια το πολιτικό μας σύστημα, το σύστημα της κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης. 'Οσο πιο αδιαφανής και γκρίζα είναι αυτή η σχέση, τόσο η απαξίωση και η αναποτελεσματικότητά του κλιμακώνεται. Θα έλεγα πως ηδονίζει το πολιτικό σύστημα αυτό το τρίγωνο, αλλά διαφθείρει τα πιο ανεπαρκή και ελλειμματικά του τμήματα, τα τμήματα του κοινωνικού και πολιτικού μας συστήματος.
Η Δημόσια Διοίκηση εάν δεν αποκεντρωθεί, εάν δεν τη διαπερνούν οι αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας και βεβαίως εάν δεν καταστεί αποτελεσματική, τότε όχι μόνο δεν θα είναι υπηρέτης του δημοσίου συμφέροντος και των πολιτών, αλλά θα είναι το μεγάλο βαρίδιο της μεγάλης εθνικής μας προσπάθειας. Εάν δεν παταχθεί και δεν χτυπηθεί η γραφειοκρατία και ο συγκεντρωτισμός της, τότε δεν μπορεί να καταστεί μοχλός ανάπτυξης σε μία τόσο κρίσιμη και ζωτική εποχή που ζούμε.
Η καθιέρωση του ν. 2190 και η οριστικοποίησή του με τη συνταγματική θωράκιση, είναι μία μεγάλη τομή.
Χτυπά θα έλεγα το κρίσιμο νεύρο της διαφθοράς και της ανάπτυξης και της υποστήριξης του πελατειακού μας συστήματος. Και είναι μεγάλη χαρά που σήμερα όλα τα πολιτικά κόμματα συμφωνούν σ' αυτήν τη μεγάλη τομή που νομοθετικά 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8464 
κατοχύρωσε το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια.
Βεβαίως ο νόμος 2190 δεν θα αφεθεί και μετά τη συνταγματική του κατοχύρωση να γίνει η τροχοπέδη για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της Δημόσιας Διοίκησης και του δημόσιου τομέα της οικονομίας.
'Ομως γι' αυτήν τη μεγάλη τομή πρέπει να πείσουμε την κοινή γνώμη και τους πολίτες, γιατί μόνο έτσι θα αποβάλουμε ένα μεγάλο κομμάτι της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος και του ελλείμματος της φερεγγυότητάς του που σήμερα έχουν οι πολίτες.
Κανείς ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει -είναι μικρό το ποσοστό- ότι ο νόμος 2190 λειτουργεί στο σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Το πολιτικό χρήμα, η διαπλοκή της οικονομίας με όλες τις εκφράσεις, σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, όλες τις κοινωνικές και πολιτικές εκφράσεις και εκπροσωπήσεις, είναι το κρίσιμο ερώτημα των ημερών μας και θα είναι ακόμη πιο κρίσιμο στα επόμενα χρόνια.
Η πορεία μέσα στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση, το κοινό νόμισμα, ο 21ος αιώνας δεν θα είναι φωτεινός και ελπιδοφόρος όπως περιμένουμε, αν δεν διαμορφώσουμε σταθερές συνθήκες και πλαίσια για τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος αλλά και για την επένδυση του ιδιωτικού χρήματος στο πολιτικό χρηματιστήριο.
Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας πολλές φορές επιλέγουν το προσωπικό τους με βάση την εμπορικότητα του προσώπου, του πολιτικού προσώπου και βεβαίως, με βάση τις αλληλοδεσμεύσεις του χθες, του σήμερα και του αύριο.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, το τρίγωνο αυτό της απαξίωσης και της αναποτελεσματικότητας του πολιτικού συστήματος, θα συνοδεύει την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή για πολλά χρόνια ακόμα και πιθανόν να την οδηγήσει σε κρίσιμα διλήμματα και αδιέξοδα αν όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις δεν αναλάβουν τις απόλυτες, τις καθολικές τους ευθύνες. Φυσικά, το κάθε πολιτικό και κοινωνικό στέλεχος έχει τις δικές του ατομικές και προσωπικές ευθύνες. Είναι δική του επιλογή η πολιτική και η κοινωνική του στάση κατ' αρχάς.
'Οσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η φιλοσοφία μέσα από την οποία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θεσμοθέτησαν, το δεύτερο βαθμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συγκρότησαν την περιφερειακή διοίκηση και όλες οι παρεμβάσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ήταν ορθή. Δυστυχώς ήταν αποσπασματική και δεν είχε την καθολικότητα που θα έπρεπε από την αρχή. Γι' αυτό και βλέπουμε αλληλοεπικαλύψεις, ένταση της γραφειοκρατίας και ανάπτυξη του πελατειακού συστήματος πλέον σε άλλες βαθμίδες της κοινωνικής και διοικητικής μας οργάνωσης.
Κύριε Πρόεδρε, για να οργανωθούν αποτελεσματικά οι φορείς της αυτοδιοίκησης, για να υποστηρίξουμε την περιφερειακή ανάπτυξη και αποκέντρωση, θα πρέπει να μιλήσουμε επιτέλους για τα κρίσιμα μεγέθη που μπορούν να υποστηρίξουν, να οργανώνουν την κοινωνική, την πολιτική και την οικονομική εξουσία τοπικά και περιφερειακά. Διαφορετικά ευτελίζουμε την πολιτική της τοπικής αποκέντρωσης και της περιφερειακής ανάπτυξης.
Γι' αυτό, λοιπόν, πρέπει να υποδιπλασιάσουμε μετά την εφαρμογή του σχεδίου "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" τον αριθμό των ΟΤΑ. Να υποτριπλασιάσουμε τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και βεβαίως να υποδιπλασιάσουμε τον αριθμό των περιφερειών. Τότε μόνο μπορούμε να μιλούμε για περιφερειακή αποκέντρωση, για περιφερειακή ανάπτυξη, για οργάνωση της τοπικής εξουσίας. Να δημιουργήσουμε μηχανισμούς ελέγχου της διαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος είτε προέρχεται από τους τοπικούς φόρους είτε είναι πόροι του κρατικού προϋπολογισμού, τους αυτοτελείς δηλαδή πόρους της Αυτοδιοίκησης, με τους οποίους πρέπει να ενισχύσουμε πλέον την τοπική και περιφερειακή αποκέντρωση.
Τέλος, πιστεύω πως η αναφορά στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, όπως και στην ΟΚΕ και η συνταγματική τους κατοχύρωση, είναι κρίσιμες και σημαντικές επιλογές. 
Η χώρα μας επιτέλους μπορεί να φύγει από τα στενά εθνικά της όρια, από τα εκατόν σαράντα δύο χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα να καταστεί πλανητική χώρα, γιατί έχει τις δυνάμεις σε όλο τον πλανήτη, τις δυνάμεις του Ελληνισμού της διασποράς για να αναπτύξει αυτό το χαρακτήρα, να αναπτύξει αυτή τη δυναμική της και να είναι η σύγχρονη απάντησή της στην παγκοσμιοποίηση και της οικονομίας, αλλά και στην αποδιάρθρωση του εθνικού κράτους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, τελειώνουμε τη συζήτηση της πρώτης Βουλής των προς αναθεώρηση διατάξεων και δεν νομίζω ότι ως Βουλή ακόμη και ως Κυβέρνηση μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι από την ανταπόκριση και τη συμμετοχή που είχε η ελληνική κοινωνία σ' αυτό το τόσο μεγάλο έργο, το οποίο θα επηρεάσει την πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε. H ελληνική κοινωνία σχεδόν δεν γνωρίζει ότι γίνεται αυτή η διαδικασία και αυτό δεν νομίζω ότι περιποιεί τιμή στο σύνολο του Κοινοβουλίου, της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης.
Δεύτερο στοιχείο, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι σε πολλούς συναδέλφους επικράτησε η άποψη ότι δεν μπορούν να ασχοληθούν με το Σύνταγμα, διότι ενδεχομένως -ακούστηκε και αυτή η άποψη- δεν είναι νομικοί. 'Ηθελα να προσθέσω και να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι δεν υπάρχουν ούτε έδρες Συνταγμάτων στα πανεπιστήμια ούτε συγγραφείς Συνταγμάτων ούτε υπάρχει κάποιο σύγγραμμα τύπου Συντάγματος. Τα Συντάγματα τα μελετάει, τα γράφει και τα καθιερώνει ο λαός, με τους αντιπροσώπους του και χωρίς να προβλέπεται καμία ειδική μόρφωση. Γι' αυτό άλλωστε και για την κατάληψη οιουδήποτε πολιτικού αξιώματος από του πρωθυπουργικού έως του τελευταίου, το Σύνταγμα ορθώς δεν προβλέπει κανένα προσόν, ούτε καν να ξέρει γράμματα, παρά μόνο να μην έχει στερηθεί των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Αυτό ως μία απάντηση σ' αυτούς, οι οποίοι νομίζουν ότι οι νομικοί μπορούν να ρυθμίζουν τα θέματα.
Τώρα μπήκαμε στις αναθεωρητέες διατάξεις. Απασχόλησε εξ όνυχος, αλλά στη βάση πολύ σοβαρά, το ζήτημα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας και διέλαθε παντελώς της προσοχής μας ότι υφίσταται για την Ελλάδα και γενικότερα για την Ορθοδοξία ένα μείζον ζήτημα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σε μία περίοδο που όλοι αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να έχει ελεύθερα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν μπορεί να εκλεγεί Πατριάρχης κάποιος, που δεν είναι προηγουμένως Τούρκος υπήκοος, όπου οι χριστιανοί είναι ελάχιστοι. Δεν μπορεί να εκλεγεί, αν είναι Ρώσος, αν είναι 'Ελληνας ή άλλου κράτους υπήκοος.
Αυτή, λοιπόν, η απελευθέρωση του Πατριαρχείου και σε μεγαλύτερο βαθμό η δημιουργία ανεξαρτήτου κράτους στο Φανάρι, έπρεπε να είναι βασικό θέμα για την απασχόληση της Ελληνικής Βουλής και για τον καταστατικό της χάρτη και κατ' επέκταση και οι σχέσεις με τις μητροπόλεις των νέων χωρών, με το Πατριαρχείο κλπ.
Θέλω να πιστεύω ότι χάρη και στις καλές σχέσεις του σημερινού Αρχιεπισκόπου με τον Πατριάρχη θα λυθεί άπαξ δια παντός αυτό το θέμα των μητροπόλεων των νέων και παλαιών χωρών. Αυτό, δεν απασχόλησε τη Βουλή κι όμως είναι μείζον ζήτημα του Ελληνισμού και μείζον ζήτημα της Ορθοδοξίας, η απελευθέρωση του Πατριαρχείου, η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους εκεί και η απαγκίστρωση, η απελευθέρωση παντελώς του Πατριάρχη από την υποχρέωση να είναι Τούρκος υπήκοος.
Ελέχθησαν πάρα πολλά και αξιόλογα από συναδέλφους, σχετικά με την είσοδο των δημοσίων υπαλλήλων και τη στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης. Δεν χωρεί καθόλου αμφιβολία. Δεν αρκεί μόνο η Δημόσια Διοίκηση. Θα έπρεπε να είναι πνεύμα και γράμμα του Συντάγματος ότι καμία στελέχωση καμιάς μονάδας λειτουργικής και παραγωγικής δεν πρέπει να γίνεται χωρίς αξιολογικά κριτήρια, έστω και αν είναι απολύτως ιδιωτική.
Ο ν. 2190 επέτυχε σε σημαντικό βαθμό -νομίζω ότι έχει 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8465 
περιθώρια σημαντικής βελτίωσης- αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να επεκταθεί και σε κάποιους άλλους οργανισμούς, οι οποίοι έχουν ευρύτερη ιδιοκτησία ή ευρύτερη επίδραση στο κοινωνικό σύνολο, όπως οι τράπεζες και άλλα παρόμοια.
Σήμερα έχει μεν επεκταθεί τρόπον τινά στις τράπεζες, αλλά πολύ περιοριστικώς. 
Έγινε μεγάλη συζήτηση για τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και παρουσιάστηκε ως πανάκεια. Είμαι κατ' εξοχήν αντίθετος. Ανεξάρτητη διοικητική αρχή, αγαπητοί συνάδελφοι, σημαίνει πηγή εξουσίας. Ανεξάρτητη διοικητική αρχή σημαίνει τόση εξουσία όση η Βουλή. Αυτό δεν το επιτρέπει ούτε το Σύνταγμα να το κάνουμε. Ανεξάρτητη διοικητική αρχή σημαίνει διαχρονική εξουσία, πολύ πέραν των τεσσάρων ετών, οκτώ, δέκα ή δια βίου. Ισοβιότητα, αγαπητοί μου, που θα είναι στην έννοια του συνήγορου του Πολίτη οτιδήποτε άλλο, μακράν και πέρα από τη Βουλή από την ημέρα που εξελέγη και μετά. Αντίκειται στη διάκριση των εξουσιών η ανεξάρτητη διοικητική αρχή και γι' αυτό είμαι παντελώς αντίθετος.
Τέλος γίνεται μεγάλη συζήτηση σχετικά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αναμφίβολα το άρθρο και πετυχημένο είναι και επέτρεψε το ρόλο λειτουργίας του δεύτερου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 'Ομως, νομίζω ότι δεν λειτουργεί κατά τρόπο πετυχημένο. 'Αλλο αυτοδιοίκηση και άλλο διοίκηση.
Δεν μπορεί, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, που παρίστασθε εδώ, για ένα έργο ευρυτέρου ενδιαφέροντος, επειδή ανήκει στα όρια ενός νομού, να έχει την εξουσία ο νομάρχης.
Αυτό δεν λέγεται Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό λέγεται υπακοή της κεντρικής διοίκησης και της Βουλής σε κάποιον, ο οποίος συνέβη να είναι και προϊστάμενος. Κατά ποίαν λογικήν λόγου χάριν, σχετικά με τις φυλακές της Χαλκίδας έχει την αρμοδιότητα ο νομάρχης και εσείς έχετε δεμένα τα χέρια. Λέει, κύριοι δεν εγκρίνω το ρυμοτομικό. Και πρόκειται για ένα έργο κρατικού ενδιαφέροντος. Ναι, λοιπόν, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά όχι Νομαρχία, όχι Νομάρχης. Μπορεί να υπάρχει πρόεδρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορεί άριστα να υπάρχει νομαρχιακό συμβούλιο, να είναι χωρισμένο σε τμήματα και να ασχολείται με τις υποθέσεις, να υπάρχει πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου αλλά όχι να είναι αυτός εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας.'Αλλο πράγμα είναι η εκτελεστική εξουσία που έχει τη δύναμη και τους φορείς και άλλο το συμβούλιο και αυτή η υποχρέωση. Αυτή έπρεπε να παραμείνει. 
Και βεβαίως, δεν νομίζω ότι η εποχή μας είναι για να έχουμε αυτόν τον αριθμό των νομαρχιών και αυτό τον αριθμό νομών. Αφού πάμε στις δεκατρείς περιφέρειες που κατά την άποψή μου, πρέπει να μειωθούν κατά δυο, τρεις τουλάχιστον, πρέπει να πάμε και σε μία αναδιάρθρωση των νομών του κράτους και σε μια άλλη λειτουργία. Να υπάρξουν εκεί εκπρόσωποι, αναπληρωτές περιφερειών και να λειτουργεί παράλληλα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, αλλά όχι με άρχοντα, με πόλο εξουσίας. 'Οπως είπε και ο κ. Σουφλιάς προηγουμένως, να υπάρχει νομαρχιακό συμβούλιο και πρόεδρος νομαρχιακού συμβουλίου ή ημιπεριφερειακού συμβουλίου, αν το ονομάσουμε αλλιώς, όπως έχει συμβεί σε όλες τις χώρες. Δεν ξέρω καμία χώρα στον κόσμο που να έχει αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με εξουσίες μικτές και εκτελεστικής εξουσίας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα και νομίζω ότι κατ'αυτό το σκέλος δεν είναι επιτυχημένος ο θεσμός.
Τέλος, εύχομαι η επόμενη Βουλή να λάβει υπόψη της όσα απασχόλησαν εδώ το Κοινοβούλιο, έστω στο μικρό βαθμό που έγινε αυτό. Επειδή όμως επίκειται η ψηφοφορία, οφείλουν οι συνάδελφοι να ξέρουν ότι η επόμενη Βουλή μπορεί να μη λάβει υπόψη της τίποτε από όσα είπαμε και να εφαρμόσει τη γνώμη της. Και αν δοθούν εκατόν ογδόντα ψήφοι από εδώ, με μια απλή πλειοψηφία εκατόν πενήντα μιας, με μια κομματική πλειοψηφία, μπορούμε να έχουμε ένα Σύνταγμα. Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα τώρα που μπαίνουμε στο χρόνο των ψηφοφοριών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Μπρατάκος έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΡΑΤΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η έκτη ενότητα την οποία συζητάμε σήμερα, αναφέρεται σε θέματα Δημόσιας Διοίκησης, θέματα ιδιαιτέρως σοβαρά για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας σ'αυτήν την περίοδο της παγκοσμιοποίησης και του έντονου ανταγωνισμού. Είναι θέματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της δημοκρατίας μας, δηλαδή με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των Ελλήνων πολιτών και της κοινωνίας και ευρύτερα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Ελληνισμού.
Είναι παραδεκτό από όλους πλέον ότι η δημόσια διοίκηση νοσεί και νοσεί βαριά. Τα αίτια της παθολογίας της δημόσιας διοίκησης έχουν προσδιοριστεί σε παλαιότερες συζητήσεις και σε συζητήσεις που έγιναν στο Κοινοβούλιο τώρα με θέμα την αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι οι πελατειακές σχέσεις, η κομματική ποδηγέτηση, οι συνεχείς παρεμβάσεις και οι ανασφάλειες των δημοσίων υπαλλήλων που τους οδηγούν σε εξαρτήσεις. Αυτές είναι μερικές από τις βασικές αιτίες της κακοδαιμονίας της διοίκησης.
Επομένως, οι προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος στο κεφάλαιο της Δημόσιας Διοίκησης πρέπει να κινηθούν προς δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, στη χάραξη ενός εκσυγχρονιστικού πλαισίου λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης που να αντέχει στο χρόνο και δεύτερον, στη συνταγματική κατοχύρωση της αξιοκρατίας και των αντικειμενικών κριτηρίων σε όλο το πλέγμα των υπηρεσιακών μεταβολών των δημοσίων υπαλλήλων και της κάλυψης των αναγκών του δημοσίου.
Οι προτάσεις που γίνονται από τα κόμματα μέχρι ενός σημείου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Εγώ, κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω περιορισμένες παρεμβάσεις και κυρίως στο άρθρο 103 του Συντάγματος.
Πρώτον, συμφωνώ με την πρόταση που έγινε για τροποποίηση, ώστε ο διορισμός των δημοσίων υπαλλήλων να γίνεται ύστερα από πανελλήνιο διαγωνισμό και νόμος να διασφαλίζει την αξιοκρατική πρόσληψη και αξιολόγηση των διοριζομένων στο δημόσιο. Εξάλλου, αυτή είναι και προγραμματική θέση -αναφέρθηκε και από τον κ. Σουφλιά- της Νέας Δημοκρατίας από το 1988.
Η δεύτερη παρατήρηση που θέλω να κάνω αναφέρεται στη θέσπιση του Συμβουλίου Δημόσιας Διοίκησης και στη συνταγματική κατοχύρωσή του. Πρέπει οπωσδήποτε η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, όπως συνολικά έχει διατυπωθεί, να γίνει αποδεκτή, γιατί βοηθά στην εφαρμογή της αξιοκρατίας και των αντικειμενικών κριτηρίων σε όλο το πλέγμα των εξελίξεων των υπαλλήλων μέσα στο δημόσιο. Εμένα με βρίσκει σύμφωνο.
Βέβαια, επειδή εδώ όλοι έχουμε πείρα πώς λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο, για να μπορεί το Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης να κάνει σωστά τη δουλειά του πρέπει να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα η κατοχύρωσή του και η ανεξαρτησία του. Βεβαίως, τα πρόσωπα τα οποία θα μετέχουν στο συμβούλιο αυτό, θα μετέχουν και θα λειτουργούν υπό ορισμένη προθεσμία, θα υπάρχει δηλαδή θητεία.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
Τελειώνοντας, θέλω να πω δύο λόγια, κύριε Πρόεδρε, και για τον Επίτροπο Διοίκησης κατά τη Νέα Δημοκρατία ή Συνήγορο του Πολίτη κατά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν θα μπω στις αντιδικίες των συνταγματολόγων για το ποιος τίτλος είναι καλύτερος. Εμένα με ενδιαφέρει η ουσία, που σημαίνει ότι το όργανο αυτό πρέπει να μπορεί να ενεργεί αυτεπάγγελτα ή κατόπιν αιτήσεως των πολιτών και για να μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του πρέπει αυτήν τη δυνατότητα να την παίρνει από το Σύνταγμα. Πρέπει, δηλαδή, ο θεσμός του Επιτρόπου Διοικήσεως να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος. Γι' αυτό το λόγο συμφωνώ με τις προτάσεις που έχουν γίνει. Βεβαίως και εδώ οπωσδήποτε θα υπάρχει θητεία.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω και εγώ δύο λόγια όσον αφορά τη διαδικασία της συζήτησης που έγινε εδώ. Φοβάμαι ότι η συζήτηση ήταν πολωμένη. Ήταν πολύ καλή αλλά έγιναν θεωρητικές τοποθετήσεις. 'Ηταν πολωμένη από τα κόμματα. Υπήρχε η πρόταση του ενός κόμματος, υπήρχε η πρόταση του άλλου κόμματος, 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8466 
συγχωνεύτηκαν ορισμένες προτάσεις. Διερωτώμαι: Εμάς εδώ τους Βουλευτές που κάναμε ομιλίες, που κάναμε αγορεύσεις, που εκφράσαμε τις απόψεις μας, τις θέσεις μας, ποιος μας άκουσε; Δηλαδή, ελήφθησαν υπόψη από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος κατά το Σύνταγμα έχει τη δυνατότητα να συγκεράσει τις απόψεις και να προτείνει στη Βουλή; Φοβάμαι ότι εδώ όλη η συζήτηση, η οποία ήταν πάρα πολύ καλή, εξελίχθηκε και περιορίσθηκε στο να ερμηνεύσουμε την ψήφο μας. Δεν κάναμε τίποτε άλλο παρά να ερμηνεύσουμε την ψήφο μας. 'Ηρθε, δηλαδή, το ψηφοδέλτιο εδώ με ένα "ναι", με ένα "όχι" και με ένα "παρών" και εμείς θα βάλουμε ένα Χ στο κουτάκι που θέλουμε και με τις αγορεύσεις μας απλώς είπαμε γιατί ψηφίζουμε κατ'αυτόν τον τρόπο.
Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, δεν ελήφθησαν υπόψη οι απόψεις των συναδέλφων, ώστε να γίνει μία συνολική πρόταση μετά από τη συζήτηση που έγινε εδώ στη Βουλή. Ελπίζω ότι στην επόμενη Βουλή θα πάει όλο αυτό το υλικό και θα το λάβει υπόψη της. 
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω το Προεδρείο που, τύχη καλή, μου έδωσε τη δυνατότητα να μιλήσω ως τελευταίος Βουλευτής σε αυτήν τη μεγάλη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης) : Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" ενενήντα εννέα μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί-καθηγητές από το Λύκειο Λεχαινών του Νομού Ηλείας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Ορέστης Κολοζώφ, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, έχει το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μια δήλωση εκ μέρους του κόμματός μας: "Τόσο οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας όσο και η μέχρι τώρα συζήτηση στη Βουλή επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος.
Πρόκειται για μια πιο συντηρητική, έως και αντιδραστική, αναθεώρηση ενός ήδη αυταρχικού και αντιδραστικού Συντάγματος με την οποία επιδιώκεται να θωρακιστούν και συνταγματικά οι βασικές επιλογές της άρχουσας τάξης του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων που βέβαια ήδη έχουν δρομολογηθεί και υλοποιούνται στην πράξη.
Πρόκειται για ένα σύνολο ρυθμίσεων που θα περιορίσουν δραστικά την εθνική ανεξαρτησία, θα συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο τη λαϊκή κυριαρχία, θα πλήξουν την ήδη περιορισμένη δημοκρατική λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος θα διευκολύνουν μια πιο γενικευμένη και πιο σκληρή επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων του λαού μας.
Με τις βασικές επιλογές που προωθούν οι εισηγητές της αναθεωρήσεως δίνεται η δυνατότητα στις υπερεθνικές ρυθμίσεις να υπερισχύσουν έναντι των εθνικών ακόμα και έναντι των επιταγών του ελληνικού Συντάγματος, παραχωρούνται χωρίς εμπόδια κυριαρχικά δικαιώματα σε υπερεθνικά όργανα, προσδένεται (κατά τρόπο συνταγματικά ρητό) η χώρα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση νομιμοποιείται με συνταγματική ισχύ η επιχειρούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, συρρικνώνονται τα ατομικά πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, υποβαθμίζεται ο ρόλος της Βουλής, δεν καθιερώνονται θεσμοί ενίσχυσης της λαϊκής πρωτοβουλίας και του λαϊκού ελέγχου, ανοίγει ο δρόμος για επικίνδυνες παρεμβάσεις στη λειτουργία των κομμάτων, παραμένει ουσιαστικά ο κυβερνητικός έλεγχος στη δικαιοσύνη και στη Δημόσια Διοίκηση και εξακολουθεί η άρνηση στο να προχωρήσει ο χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος.
Οι εκτιμήσεις αυτές του ΚΚΕ για το που οδηγεί η προτεινόμενη αναθεώρηση δεν μπορούν να ανατραπούν ούτε καν να "διασκεδαστούν" από ορισμένες επιμέρους μικρομεταρρυθμίσεις που έχουν οριακά θετικό χαρακτήρα και που αποτυπώνουν τις μέχρι σήμερα δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας. Σημειώνουμε ταυτόχρονα ότι αρκετές από τις αλλαγές αυτές είτε έχουν καθαρά υποκριτικό χαρακτήρα, μια και Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση κινούνται νομοθετικά και πρακτικά σε αντίθετη κατεύθυνση είτε γίνονται με προφανή στόχο να παρεμποδίσουν κοινωνικές διεργασίες διεύρυνσης των δικαιωμάτων.
Το ΚΚΕ λέει όχι σ' ένα πιο συντηρητικό Σύνταγμα, λέει όχι σε πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις σαν αυτές που προτείνονται.
Το Σύνταγμα της χώρας έχει ανάγκη από μια βαθιά προοδευτική δημοκρατική αναθεώρηση που θα κατοχυρώνει την εθνική ανεξαρτησία, θα διευρύνει τη λαϊκή κυριαρχία, θα κατοχυρώνει πλήρως τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, θα εξασφαλίζει και θα προωθεί τα κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
Το κόμμα μας κατέθεσε μια συγκεκριμένη δέσμη προτάσεων προς αυτή την κατεύθυνση που φυσικά δεν ήταν δυνατόν να γίνουν δεκτές με το σημερινό συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων.
Είμαστε όμως σίγουροι ότι ο λαός με την πάλη του θα επιβάλει στην πορεία ένα προοδευτικό και δημοκρατικό Σύνταγμα που έχει ανάγκη ο τόπος.
Για να μη νομιμοποιήσουμε μια αναθεώρηση που μας πάει προς τα πίσω και όχι προς τα μπροστά και για να υποδηλώσουμε με τον πιο έντονο τρόπο την αντίθεσή μας σε αυτή την αναθεώρηση, το ΚΚΕ δεν θα συμμετέχει στις διαδικασίες της ψηφοφορίας και θα αποχωρήσει. Με την αποχώρησή μας αυτή εκτός των άλλων επιδιώκουμε να σταλεί ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι πρέπει να ανησυχεί για το προς τα που πάει και που πραγματικά στοχεύει η επιχειρούμενη αναθεώρηση.
Τέλος, τονίζουμε για μία ακόμη φορά τις ιδιαίτερες ευθύνες που επωμίζεται η κυβερνητική πλειοψηφία για το κατά πόσο θα εξασφαλίσει την μη ψήφιση με εκατόν ογδόντα ψήφους μιας σειράς βασικών διατάξεων για να μην ανοίξει το δρόμο για μια ακόμη χειρότερη αναθεώρησή τους στη νέα Βουλή".
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση επί των πέντε ενοτήτων των προς αναθεώρηση προτεινομένων διατάξεων του Συντάγματος.
(Στο σημείο αυτό αποχωρούν της Αιθούσης οι Βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος)
Θα διακόψουμε για λίγο. Θα παρακαλέσω να μείνετε εντός Αιθούσης και θα ειδοποιηθούν να προσέλθουν και οι άλλοι συνάδελφοι. Στο μεταξύ θα γίνει η ανάλογη προετοιμασία από την πλευρά των συνεργατών μας, ώστε να αρχίσει η ψηφοφορία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Σε πόση ώρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μία θερμή παράκληση προς όλους είναι να μην απευθύνονται ερωτήσεις. Αν υπάρχει κάποια ερώτηση, θα απευθυνθεί δια του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου κάθε κόμματος.
Επειδή η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται για πρώτη φορά -δηλαδή σε μία ψηφοφορία ουσιαστικά συγχωνεύονται εκατόν είκοσι ψηφοφορίες- έχουν δοθεί οδηγίες με ειδικό έντυπο, που έχετε όλοι υπόψη σας, έχουν μοιραστεί τα ψηφοδέλτια στις θυρίδες όλων. Από εκεί και πέρα ό,τι είναι δυνατόν από την 'Εδρα θα διευκρινιστεί. Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι αν ο καθένας προσερχόμενος υποβάλλει και κάποια ερώτηση, δεν θα βρούμε άκρη.
Διακόπτεται η συνεδρίαση αυτή τη στιγμή και σ' ένα τέταρτο, ίσως και λίγο αργότερα, αφού εγκατασταθούν τα μηχανήματα, θα αρχίσουμε την ψηφοφορία.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
 



Επιστροφή στην κορυφή








???? 8467 
(???? ?? ???????)
???????? (????? ??????: ???? ????? ?????, ?????????????? ??????
?????? ? ??? 110 ???????? ??119 ???????? ?????? ???????????????? ???????? ????? ?????? ? ?????????????????????? ???? ????.
(???? ?? ?????
???????? ???????? ?????, ? ?????? ? ???????? ? ??????? ?? ? ?????? ? ??????? ?? ??. ?? ???? ??.
???????????? ??????????? ??? ? ?? ?????? ??? ???????? ????????????? ??????????????????, ?? ????????????? ?????????? ? "??, "??, ? "???, ?? ? ???? ? "???. ?????????? "?? ?? "?? ???????"???, ?????? ??????????"???. ???????????????????????, ????? ??????? ??
?????? ? ??? 119 ????? 6 ????????, ??????????????. '???????? ?? ? ?????? ?????? ? ? ???????????????? ?????????????????.
?????? ??????? ???? ????? ???????? ?????????? ?? ????? ?????????????????????????? ??? ????.??.?. ???????????? ??? ????? ?????? ????????? ????????? ?????? ??????
'??? ???? ????? ? ??????????? ??????????????????????????????????????????????????????? ??????? ??, ?? ???????????? ?????????? ?? ??????????? ????? ???????? ???? ?????, ?? ??????????????.
(????????????????????? ??????? ????.??.?. ? ??????????? ????????? ????? ?????? ? ???????????? ??? ? ???
1. "??.??.?.
?????????? ???????????? ??????
????????
????/P> 
??????????
???? ??????/P> 
???????/P> 
???, 20 ??? 1998
???. ???: 64
???? ?????
??????? ????????? ??????? ?????? ?????? ??????? ??????????? ????? ????????, ????????? ??????? ???????, ?? ???????????? ???????????? ????????? ???????? ?? ????? ??????
?????
2. "??? ??????????
? ????????
20 ??? 1998
?.?. 5909
????/P> 
??????????
???? 
?????????????/P> 
???????
???? ????,
??????? ????????? ??????? ?????? ?????? ??????? ??????????? ????? ????????, ????????? ??????? ????? ??????, ?? ???????????? ???????????? ????????? ???????? ?? ????? ??????
????
?????? ??. ??????????")
???????? (????? ??????: ??????, ???, ????????????????? ???????????????????????? ????? ???? ??????? ????????? ??????????? ??? ?????.
???????? ?????? ???????? ??????? ?? ??? ???????? ??????? ?????????????? ? ????? "?? ?? ????? ??? ?????????????????? ?? ????? ??? ? ????? "??.
?? ???? ????? ? ??? ??????? ?? ? ?????? ?????????????????????? ??? ??.??.?. ?????? ????? ??? ?????????
?????? ???? ????? ???? ??????????, ???? ????????? ???? ?????? ?? ??? ??? ???????????????????????????? ??? ??????? ??????? ???????.
????? ??? ? ????? ?? ? ???? ???? ? ?????, ??? ? ?????? ??? ????????????? ????????? ???? ? ???????? ???? ??????????? ???????? ??????????????.
?? ?? ??????????????????? ????? ??? ??????????? ????????????? ??? ????? ??? ??????????????? ? ??? ? ??????? ?????????????? ?????, ? ??????????? ?? ??? ???? ??? ??? ????, ? ???? ??? ???? ??????? ? ?????. ?? ??????? ??? ?????, ? ????? ????????
?????????????????????, ? ????????? ????? ? ?? ??????? ?????? ??? ?????????? ????. ???????????????, ? ??????????????? ??? ????????? ??????? ??????
?? ? ?? ?? ?????? ?? ?? ? ????????? ????????? ?????? ?????????? ?? ??????? ???????. ?? ??????? ???????????? ????????????? ? ??????????????????
????? ?? ???????? ????? ??? ????????????? ??? ????? ?????????????? ?????????
????? ? ?????????????????
(?????????)
(???? ??? ?? ??????? ???????? ??? ?????????)
???????? (????? ??????: ???? ??????? ????? ????????? ??? ?? ????
K??? ?????, ?????? ? ???? ??????? ????? ?????????????? ????:
"??????? ?. ?????????????
? ???????? ????????? ????????
?????????? 10 ??? ??????? ?.?. 10673 ?????
???. 3605655 3607917 3640028
???? ????/P> 
???????/P> 
? ??????????
????????????????? ????????????? ? ????? ?? ???? ??????????????????????? ??? ??????.
???? ??? ???? ??
??????? ?????????????
????????? ????????"
?????? ????? ???????????? ?? ????????? ? ?????? ??????????????????? ?????????.
 



????? ?? ???








???? 8468 
(???????????)
(???? ??? ???????????)
???????? (????? ??????: ???? ?????, ?? ???? ? ????? ????? ? ???????????????????????????
????????? ????? ???284 ?????.
???? ???16.
?? ?? ??????????? ????? ???
 



????? ?? ???








Σελίδα 8469 
Η σελίδα σε PDF 
 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8470 
Η σελίδα σε PDF 
 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8471 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Οι διατάξεις που συγκέντρωσαν 151 έως και 179 ψήφους είναι οι εξής:
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8472 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα σας διαβάσω και τις διατάξεις που συγκέντρωσαν 180 ψήφους και άνω. 
Όλες οι άλλες έχουν απορριφθεί.
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8473 
Η σελίδα σε PDF 
 
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8474 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Οι υπόλοιπες διατάξεις συγκέντρωσαν κάτω των 150 ψήφων. Όμως και αυτές οι διατάξεις θα καταχωρισθούν στα Πρακτικά.
(Οι διατάξεις που συγκέντρωσαν κάτω των 150 ψήφων είναι οι εξής:
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8475 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Επίσης θα καταχωρισθεί στα Πρακτικά το ψηφοδέλτιο του κάθε συναδέλφου.
(Τα ψηφοδέλτια των ψηφισάντων Βουλευτών έχουν ως εξής:
 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 8476-9525
Η σελίδα σε PDF 



Επιστροφή στην κορυφή








Σελίδα 9526 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σύμφωνα με το άρθρο 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού, θα επαναληφθούν οι ψηφοφορίες για τις διατάξεις που έχουν συγκεντρώσει πάνω από 151 ψήφους ή πάνω από 180, μετά ένα μήνα τουλάχιστον από της σημερινής συνεδριάσεως.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Παρασκευής 8 Μαϊου και της Δευτέρας 11 Μαϊου 1998 και παρακαλώ το Σώμα για την επικύρωσή τους.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ(Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Παρασκευής 8 Μαΐου 1998 και της Τετάρτης 11 Μαΐου 1998 επικυρώθηκαν.
Επίσης παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδριάσεως.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ(Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι στο σημείο αυτό δέχεσθε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 18.40' λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 21 Μαϊου 1998 και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β)νομοθετική εργασία, συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ