Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α  Β Ο Υ Λ Η Σ

 

 

Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)

ΣΥΝΟΔΟΣ Γ'

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΚΘ'

Τετάρτη 19 Μαΐου 1999

 

 

Αθήνα, σήμερα στις 19 Μαΐου 1999, ημέρα Τετάρτη και ώρα 19.39', συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. 

Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα. 

(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Παναγιώτη Καμμένο, Βουλευτή Β' Αθηνών, τα ακόλουθα: 

"Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ 

1) Ο Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Βοιωτίας κ. ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος ζητεί τη χρηματοδότηση της υλοποίησης της μελέτης κατασκευής του. 

2) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος ζητεί τη χρηματοδότηση της υλοποίησης της μελέτης κατασκευής του. 

3) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος ζητεί τη χρηματοδότηση της υλοποίησης της μελέτης κατασκευής του. 

4) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Κουλούκωνα Ρεθύμνου ζητεί να ενταχθούν τα έργα ανάπλασης, επισκευής και συντήρησης παραδοσιακών κτισμάτων του Νομού Ρεθύμνου στο πρόγραμμα τουρισμός - πολιτισμός. 

5) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Ερέτρειας Εύβοιας ζητεί την άμεση κατασκευή του κόμβου σύνδεσης της εθνικής οδού Χαλκίδας - Λεπούρων με την Ερέτρεια Εύβοιας. 

6) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Διαμέρισμα Κρεμαστού Κονιστρών Εύβοιας ζητεί την επισκευή του τηλεφωνικού δικτύου της περιοχής του. 

7) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΑΠΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Εμπόρων Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών υποβάλλει προτάσεις για τη μετατροπή του Οργανισμού της Κεντρικής Αγοράς Αθηνών σε Ανώνυμη Εταιρεία. 

8) Οι Βουλευτές κύριοι ΙΩΣΗΦ ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων ζητεί να ληφθούν μέτρα για την πλήρη στελέχωση των υπηρεσιών του Πρωτοδικείου Χανίων και του Υποθηκοφυλακείου Χανίων. 

9) Οι Βουλευτές κύριοι ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ και ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο κ. Ε. Μανιάδης, που διατηρεί κατάστημα πώλησης οικοδομικών υλικών στα Λινοπεράματα Ηρακλείου Κρήτης ζητεί την αναστολή εφαρμογής του Ν. 2465/97 και την κατ' εξαίρεση ταξινόμηση του αυτοκινήτου του. 

10) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΙΩΣΗΦ ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΑΒ Ν. Χανίων ζητεί την ανάκληση απόφασης για απόσπαση μελών του. 

11) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΙΩΣΗΦ ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Μονίμων Υπαλλήλων Πεδίου Βολής Κρήτης ζητεί την επίσπευση των διαδικασιών σχετικά με τις προσλήψεις πολιτικού προσωπικού τεχνικών ειδικοτήτων της Μονάδας. 

12) Ο Βουλευτής Θεσ/νίκης κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσ/νίκης ζητεί τη λειτουργία Ειρηνοδικείου στη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής. 

13) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Επιτροπή Ελλήνων φοιτητών Ν. Γιουγκοσλαβίας ζητεί να απορροφηθούν οι έλληνες φοιτητές της Γιουγκοσλαβίας στα αντίστοιχα ελληνικά πανεπιστήμια. 

14) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Επιτροπή Ελλήνων φοιτητών Ν. Γιουγκοσλαβίας ζητεί να απορροφηθούν οι έλληνες φοιτητές της Γιουγκοσλαβίας στα αντίστοιχα ελληνικά πανεπιστήμια. 

15) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Υπερ/κων Λ/ρειων Νομού Ηρακλείου ζητεί σε κάθε Νομό της Κρήτης να εδρεύει και να λειτουργεί ένα ξεχωριστό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου ΚΤΕΛ. 

16) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Λήμνου ζητεί να λειτουργήσει Κέντρο Εξομοίωσης στη Λήμνο. 

17) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΟΥΤΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Μανταμάδου Λέσβου ζητεί να ληφθούν μέτρα προστασίας της περιοχής του από τις πυρκαγιές. 

18) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ και ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΣΚΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μουσικού Γυμνασίου Θεσ/νίκης ζητεί να παραδοθεί άμεσα το νεόκτιστο διδακτήριο του Μουσικού Σχολείου θεσ/νίκης. 

19) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ και ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Νομαρχιακού Γενικού Νοσοκομείου Ν.Ιωνίας "Η ΑΓ.ΟΛΓΑ" ζητεί την ανάκληση της απόλυσης 25 εργαζομένων μελών του νοσηλευτικού προσωπικού που απολύονται μετά από 4 χρόνια από το Νοσοκομείο λόγω παρανομιών που διέπραξαν οι υπεύθυνοι του Νοσοκομείου και η Προϊσταμένη Αρχή. 

20) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Δωδεκανήσου ζητεί την ανέγερση κτιρίου για τη στέγαση του Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης Ρόδου. 

21) Οι Βουλευτές κύριοι ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΟΥΤΑΣ και ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Πανθεσσαλικός Σύλλογος ζητεί τη ρύθμιση των χρεών των μελών του προς την ΑΤΕ. 

22) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ και ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΣΚΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μαυροθάλασσας Σερρών επισημαίνει την έλλειψη βαμβακοσυλλεκτικών μηχανών στην περιοχή του. 

23) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ - ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Επαρχιακό Συμβούλιο, οι Δήμαρχοι, ο Κοινοτάρχης Αγ. Ευστρατίου, οι Παραγωγικοί Φορείς, τα Σωματεία Εργαζομένων και οι Σύλλογοι νήσου Λήμνου ζητούν την πύκνωση των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών του νησιού. 

24) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο ζητεί την πύκνωση των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών της νήσου Λήμνου. 

25) Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Επιτροπή Λασιθίου των επιτυχόντων του Πανελλήνιου Γραπτού Διαγωνισμού του ΑΣΕΠ το Φεβρουάριο του 1998 ζητεί να απορροφηθούν οι επιτυχόντες στο Δημόσιο. 

26) Ο Βουλευτής Αττικής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΑΣΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής ζητεί να σταματήσει η παράνομη λειτουργία των φαρμακείων των Αεροδρομίων Αττικής. 

27) Ο Βουλευτής 'Αρτας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Αδελφότητα Αστροχωριτών 'Αρτας ζητεί την ίδρυση Λυκείου στο 'Ανω Ραδοβύζι 'Αρτας. 

28) Οι Βουλευτές κύριοι ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ - ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Συντονιστική Επιτροπή Συμβασιούχων Ιατρών Νομού 'Εβρου ζητεί τη μετατροπή των συμβάσεων των μελών της σε αορίστου χρόνου ή τη μονιμοποίησή τους. 

29) Ο Βουλευτής 'Εβρου κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σαμοθράκης ζητεί τη λειτουργία του πλοίου "Αρσινόη". 

30) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προσωπικού Δημοσίας Επιχείρησης Πετρελαίου ζητεί τη διατήρηση του γραφείου ΕΛΠΕ στην Καβάλα. 

Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ 

1. Στην με αριθμό 9008/6-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 5075/7-4-99 έγγραφο από τον Υπουργό Αιγαίου η ακόλουθη απάντηση: 

"Απαντώντας στην ερώτηση 9008/6-4-99 του Βουλευτή κ. Σπύρου Δανέλλη, σας γνωρίζουμε: 

Τα θέματα στελέχωσης των Ταχυδρομικών Γραφείων ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Μετά από σχετική για το θέμα ενημέρωσή μας το Ταχυδρομικό Γραφείο του Κορθίου θα λειτουργεί και η όποια μεταβολή θα προέκυπτε θα ήταν αφ' ενός προς την κατεύθυνση της περιστολής των άσκοπων δαπανών, της μείωσης των εξόδων και της αύξησης των εσόδων των Ταχυδρομικών Γραφείων και αφ' ετέρου της απρόσκοπτης εξυπηρέτησης των πολιτών της 'Ανδρου σε συνάρτηση με τις ανάγκες του εκάστοτε Γραφείου. 

Ο Υπουργός 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ" 

2. Στην με αριθμό 9057/7-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 8664/23-4-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 9057/7-4-1999 που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κ. Βασιλική Αράπη - Καραγιάννη και αναφορικά με το θέμα της τακτοποίησης των εργαζομένων του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, σας πληροφορούμε τα εξής: 

Οι διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 2190/94 που διέπουν το προσωπικό ορισμένου χρόνου προς κάλυψη παροδικών αναγκών (εποχικών ή άλλων περιοδικών ή πρόσκαιρων) δεν δίνουν τη δυνατότητα μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. 

Ενδεχόμενη τέτοια, λοιπόν, προώθηση νομοθετικής ρύθμισης μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου - προσκρούει στη φιλοσοφία των σχετικών διατάξεων του ν. 2190/94. Το θέμα της τέτοιας μετατροπής συμβάσεων έργου ή ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου είναι γενικότερο και αφορά όλους τους εργαζομένους με τέτοια σχέση στο Δημόσιο, τα ν.π.δ.δ. και τους Ο.Τ.Α. 

Με αυτή, λοιπόν, τη λογική και φιλοσοφία αντιμετωπίζεται και το συγκεκριμένο αίτημα. 

Ως προς το θέμα της κάλυψης των σχετικών αναγκών του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς και συγκεκριμένα στοιχεία για τους υπηρετούντες συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο είναι και συναποδέκτης της ερώτησης. 

Ο Υφυπουργός 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΤΖΑΝΗΣ" 

3. Στην με αριθμό 9087/13-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 953/7-4-99 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης 9087/13.4.99 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γ. Καρατζαφέρης σχετικά με ανανέωση θητείας της Διοίκησης της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας κλπ., σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αρ. πρωτ. Δ13/18716/693/6.5.99 του Διοικητή της εν λόγω Υπηρεσίας. 

Ο Υπουργός 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ" 

Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 

4. Στην με αριθμό 9089/13-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 209/3-5-99 έγγραφο από τον Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης 9089 από 13.4.99 του Βουλευτή κ. Αντ. Φούσα, σας γνωρίζουμε τα εξής: 

Τη διανομή της ελληνικής ανθρωπιστικής βοήθειας στην Αλβανία έχει αναλάβει η Ελληνική στρατιωτική δύναμη που βρίσκεται εκεί (ΕΛΔΑΛ), εξασφαλίζοντας έτσι τις καλύτερες προϋποθέσεις για την έγκαιρη και ασφαλή διανομή της. 

Οι ελληνικές Αρχές στην Αλβανία, η Πρεσβεία στα Τίρανα και τα Γενικά Προξενεία Αργυροκάστρου και Κορυτσάς, συνδράμουν, στο μέτρο του εφικτού, τους 'Ελληνες δημοσιογράφους, όπως άλλωστε και όλους τους 'Ελληνες πολίτες που βρίσκονται στην Αλβανία. 

Ο Υπουργός 

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ" 

5. Στην με αριθμό 9091/13-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 216/3-5-99 έγγραφο από τον Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης 9091 από 13.4.99 του Βουλευτή κ. Λ. Παπανικολάου, σας γνωρίζουμε τα εξής: 

Τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στην ερώτηση, διαψεύσθηκαν από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Δεν υπήρχε καμία συμφωνία για συζήτηση του θέματος του ονόματος της ΠΓΔΜ κατά την, από καιρού προγραμματισμένη, συνάντηση του κ. Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της χώρας αυτής. 'Οπως γνωρίζετε, κατά την πραγματοποιηθείσα συνάντηση στην Ουάσιγκτον στις 26 4.99, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, καμία αναφορά δεν έγινε στο θέμα αυτό. 

Ο Υπουργός 

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ" 

6. Στην με αριθμό 9102/14-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 3836/4-5-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση του από 14/4/1999 έγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάστηκε η 9102/14-4-99 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή Αποστόλη Τασούλα και η οποία αναφέρεται σε διαμαρτυρίες αγροτών και Δήμων του Νοτιοανατολικού Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων για προβλήματα που τους δημιουργεί η διέλευση της Εγνατίας Οδού και ιδιαίτερα στο τμήμα Πεδινή - Δροσοχώρι, σας γνωρίζουμε τα εξής: 

Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παραπάνω ερώτηση, τα προβλήματα αυτά διακρίνονται σε περιβαλλοντικά και οικονομικά, στα τελευταία δε περιλαμβάνεται και η μείωση της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους δικαιούχους για την απαλλοτρίωση ακινήτων τους, λόγω του υψηλού ποσοστού που παρακρατείται για λογαριασμό του δικηγορικού συλλόγου, σε εκτέλεση απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης. 

Επειδή: 1) τόσο η σύνταξη και η έγκριση των περιβαλλοντικών μελετών, όσο και η καταβολή των αποζημιώσεων ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ και 2) η παρακράτηση ποσοστού των αποζημιώσεων αυτών υπέρ του δικηγορικού συλλόγου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αρμόδια να σας ενημερώσουν σχετικά είναι τα Υπουργεία αυτά, στα οποία επίσης απευθύνεται η ερώτηση. 

Ο Υφυπουργός 

Γ. ΔΡΥΣ" 

7. Στην με αριθμό 9102/14-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 807/7-5-99 έγγραφο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων η ακόλουθη απάντηση: 

"Απαντώντας στην ερώτηση 9102/14-4-99 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Απόστολος Τασούλας, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της Εγνατίας Οδού ΑΕ και σε θέματα της αρμοδιότητάς μας τα εξής: 

Κατά μήκος της χάραξης του άξονα της Εγνατίας Οδού στην περιοχή Πεδινή - Δροσοχώρι, παρουσιάζεται υπερύψωση του άξονα της οδού περίπου 12 μέτρων μόνο στην θέση του Ανισόπεδου Κόμβου σύνδεσης με την Εθνική Οδό Ιωαννίνων - 'Αρτας. 

Το μέσο ύψος του επιχώματος που κατασκευάζεται είναι της τάξης των 4 περίπου μέτρων, και υπάρχουν τοπικές ανυψώσεις έως περίπου 7 μέτρα. Οι ανυψώσεις αυτές είναι απαραίτητες για την δημιουργία διαβάσεων με στόχο να υπάρξει πλήρης αποκατάσταση επικοινωνίας μεταξύ των περιοχών δεξιά και αριστερά του αυτοκινητόδρομου. 

Σημειώνεται ότι πολλές από τις διαβάσεις αυτές δεν υπήρχαν στον αρχικό σχεδιασμό και υλοποιούνται μετά από αιτήματα των Δήμων και Κοινοτήτων της περιοχής. 

Επίσης αναφέρεται ότι, για τεχνικούς λόγους, και λόγω του υψηλού υδροφόρου ορίζοντα στο Λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων, υπερυψώσεις της οδού είναι αναγκαίες στην περιοχή προκειμένου να επιτευχθεί η ικανοποιητική αποστράγγισή της. 

2. Η διαδικασία απαλλοτριώσεων υλοποιείται σύμφωνα με τους Νόμους 797/71, 653/77, 2052/92 και τις σχετικές εγκυκλίους Δ12/0/35572/23-7-92, 30/89, Α151/72 του ΥΠΕΧΩΔΕ. Την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για την κήρυξη τη συντέλεση και τη συνολική διαχείριση κάθε απαλλοτρίωσης, έχει το Ελληνικό Δημόσιο. 

α. Γενικά η διαδικασία των απαλλοτριώσεων που αναφέρεται στην υπόψη ερώτηση και αφορά στον Νομό Ιωαννίνων πραγματοποιείται με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Νόμο 653/1977 ο οποίος καθιέρωσε την έννοια της αυτό - αποζημίωσης στις περιπτώσεις διάνοιξης εθνικού δικτύου. 

Η ικανοποίηση του αιτήματος αυτού μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μετά από σχετική τροποποίηση του Νόμου 653/1977 ειδικά στην περίπτωση κλειστού αυτοκινητόδρομου και με αναδρομική ισχύ για να συμπεριλάβει και την παραπάνω αναφερόμενη περιοχή. 

β. Ειδικά οι αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση των εκτάσεων που απαιτούνται για την κατασκευή της Εγνατίας Οδού, στο τμήμα Πεδινή-Δροσοχώρι έχουν ήδη κατατεθεί στο Ταμείο Παρακαταθηκών. Σε εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες κτηματογράφησης των περιοχών απαλλοτρίωσης (Σύνταξη κτηματογραφικών πινάκων και διαγραμμάτων). 'Οταν ολοκληρωθούν οι εργασίες αυτές, θα κατατεθούν στην Γραμματεία Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, για την έκδοση αναγνωριστικής απόφασης των δικαιούχων, ώστε να αποδοθούν οι αποζημιώσεις στους νόμιμους ιδιοκτήτες των απαλλοτριούμενων ακινήτων. 

Η κήρυξη της απαλλοτρίωσης και η σύνταξη των Κτηματολογικών Πινάκων, πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την ισχύουσα Νομοθεσία, (ν. 653/77 άρθρο 1), που προβλέπει "υποχρεώσεις των παροδίων ιδιοκτητών δια την διάνοιξη Εθνικών οδών (δηλ. αυτοαποζημίωση). 

Ο Υπουργός 

Κ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ" 

8. Στην με αριθμό 9104/14.4.99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 489/3.5.99 έγγραφο από την Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 9104/14.4.1999 ερώτησης του Βουλευτή κ. Αποστόλη Τασούλα, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω: 

Από την αρμόδια 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχει εγκριθεί η μελέτη στερέωσης της στέγης του Ι. Ν. Ταξιαρχών Λάιστας Ζαγορίου. Οι εργασίες πρόκειται να αρχίσουν σύντομα με την επίβλεψη της παραπάνω Εφορείας και με χρηματοδότηση από εγκεκριμένο κονδύλιο της Νομαρχίας Ιωαννίνων. 

Η Υπουργός 

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΖΩΗ" 

9. Στην με αριθμό 9105/14.4.99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 12661/5.5.99 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης 9105/14.4.1999 που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Δημήτρης Σιούφας, σας γνωστοποιούμε τα κατωτέρω: 

Ο ΟΤΕ από 1.3.1999 προχώρησε σε αλλαγή του τρόπου χρέωσης των αστικών τηλεφωνικών συνδιαλέξων από χρέωση ανά 3λεπτο σε χρέωση ανά λεπτό. 

'Οπως είναι φυσικό από μόνη της η αλλαγή αυτή δεν θα έχει αρνητικό οικονομικό αποτέλεσμα για τους πελάτες του ΟΤΕ, αφού σημαντικό ρόλο πέραν της τιμής ανά 3λεπτό και της αντίστοιχης τιμής ανά λεπτό, παίζει η κατανομή των αστικών κλήσεων ανάλογα με της διάρκειάς τους. 

Εάν ληφθούν υπόψη και οι δύο αυτοί παράγοντες, τότε το οικονομικό αποτέλεσμα της αλλαγής αυτής δεν είναι αύξηση αλλά μεσοσταθμική μείωση 4,6% για την αστική τηλεφωνία αφού το μεγάλο ποσοστό των αστικών κλήσεων (70%) έχουν διάρκεια μέχρι δύο (2) λεπτά, και με τον νέο τρόπο χρέωσης θα έχουν σημαντικά μειωμένη χρέωση. 

Πέραν όμως της αστικής τηλεφωνίας ο ΟΤΕ μείωσε δραστικά τα τιμολόγια της υπεραστικής καθώς και της διεθνούς τηλεφωνίας και οι τιμολογιακές αυτές μεταβολές σε συνδυασμό με την αύξηση των μηνιαίων παγίων τελών τηελφωνίας δίνουν για τον μέσο καταναλωτή πράγματι μείωση του λογαριασμού του κατά 3,8% όπως και η ΕΣΥΕ έχει δημοσιεύσει. 

Ωστόσο ο Οργανισμός περιμένει αύξηση των εσόδων του, από την πρόοδο της ψηφιακοποίησης, την βελτίωσης της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, την παροχή νέων υπηρεσιών και γενικότερα τη νέα εμπορική πολιτική της εταιρείας. 

Ο Υπουργός 

ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ" 

10. Στην με αριθμό 9108/14.4.99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 15826/5.5.99 έγγραφο από την Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της 9108/14.4.99 ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Ο. Κολοζώφ και Μπ. Αγγουράκης, σχετικά με τη λειτουργία του Ειδικού Γυμνασίου-Λυκείου Ιλίου, σας πληροφορούμε ότι, όπως μας εγνώρισε ο Δήμος Ιλίου κατά την τελευταία τετραετία το ανωτέρω Γυμνάσιο-Λύκειο επιχορηγήθηκε με το ποσό των 26.099.518 δρχ. για λειτουργικές δαπάνες. 

Επίσης από τον ίδιο δήμο διατέθηκε ποσό 5.000.000 δρχ. για έργα συντήρησης. 

Τέλος, για τα υπόλοιπα θέματα που αναφέρονται στην εν λόγω ερώτηση αρμόδιο είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. 

Η Υπουργός 

ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ" 

11. Στην με αριθμό 9109/14-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 190/4-5-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση: 

"Απαντώντας στην ερώτηση, 9109/14-4-99 τον Βουλευτή κ. Γ. Καρατζαφέρη όσον αφορά στην χρήση του όρου "Μακεδονία" για την Π.Γ.Δ.Μ. από τον Αμερικανό Πρέσβυ κ. Ν. Burns, θέλω να επισημάνω ότι οι Η.Π.Α. έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια υπό την διεθνώς παραδεκτή ονομασία FYROM, στις 9-2-1994. 

Τόσο ο ίδιος ο κ. Burns όσο και εν γένει η αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα, τηρούν απαρεγκλίτως την ονομασία FYROM σε όλες τις επίσημες επαφές τους με 'Ελληνες αξιωματούχους ή στα επίσημα έγγραφα τα οποία απευθύνουν προς τις αρμόδιες Ελληνικές Αρχές. 

Ο Υφυπουργός 

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ" 

12. Στην με αριθμό 9109/99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 328/6-5-99 έγγραφο από τον Υπουργό Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης η ακόλουθη απάντηση: 

"Απαντώντας στην ερώτηση 9109/99, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γ. Καρατζαφέρης, σας γνωρίζουμε: 

Στην Ελλάδα, ο Τύπος είναι ελεύθερος όπως προβλέπει και το Σύνταγμα (άρθρο 14). Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύεται. 

Στο πλαίσιο αυτό, κάθε πολίτης μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του, ενώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης οφείλουν να φιλοξενούν τις απόψεις όλων των πλευρών παρέχοντας πλουραλιστική και αντικειμενική ενημέρωση. 

Η Κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στο έργο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ούτε επιχειρεί να επιβάλει περιορισμούς ή αποκλεισμούς απόψεων. 

Η Κυβέρνηση εκφράζει τις απόψεις της και διατυπώνει τις θέσεις της. Το ίδιο δικαιούνται όλα τα πολιτικά κόμματα και όλοι οι πολίτες. 

Ο κ Μπερνς με την ιδιότητά του εκφράζει τις θέσεις και τις απόψεις της Κυβέρνησής του. Ουδείς μπορεί να του στερήσει το δικαίωμα αυτό, όπως άλλωστε, είναι αναφαίρετο δικαίωμα των άλλων φορέων και προσώπων να κρίνουν αυτές τις απόψεις και θέσεις. Αντιλήψεις που οδηγούν στην επιβολή λογοκρισίας και απαγορεύσεων μας βρίσκουν αντίθετους. 

Τις θέσεις της Κυβέρνησης για το αγαθό της ελευθεροτυπίας και το ρόλο των ΜΜΕ έχουμε εκφράσει κατ' επανάληψη. Αλλά και πρόσφατα, στο πλαίσιο της καθημερινής πολιτικής ενημέρωσης έχουμε διατυπώσει τη θέση μας. Συγκεκριμένα, την Τρίτη, 27 Απριλίου 1999, απαντώντας σε σχετική ερώτηση επισήμανα τα εξής: 

ΡΕΠΠΑΣ: "Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι ελεύθερα να λειτουργούν χωρίς περιορισμούς, χωρίς επιβολή μέτρων λογοκρισίας. Το μέτρο ευθύνης των λειτουργών των Μ.Μ.Ε. θα πρέπει, ιδιαίτερα σε τέτοιες περιπτώσεις να βρίσκεται σε πολύ υψηλή στάθμη. Αυτό το αναμένουμε από τα Μ.Μ.Ε.. Το έργο τους θα το κρίνουν οι πολίτες, οι αναγνώστες των εφημερίδων, οι ακροατές των ραδιοφωνικών σταθμών, οι θεατές των τηλεοπτικών προγραμμάτων......... Επιθυμούμε να υπάρχει αντικειμενική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών από τα Μ.Μ.Ε., γιατί η αλήθεια σώζει. Και πιστεύουμε ότι οι 'Ελληνες πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν όλες τις εκδοχές, όλες τις απόψεις για την κρίση στο Κοσσυφοπέδιο". 

'Οσον αφορά τα γενικότερα θέματα της κυβερνητικής πολιτικής, η Κυβέρνηση κάνει τις επιλογές της με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και δεν καθορίζει τη στάση της με άλλα κριτήρια παρά μόνο με όσα διασφαλίζουν την προοπτική της χώρας και του λαού. 

Ο Υπουργός 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ" 

13. Στην με αριθμό 9112/14-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ'αριθμ. 877/7-4-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Mεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση: 

"Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό πρωτ. 9112/14-4-99 που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κ. Αράπη - Καραγιάννη Βασιλική, σχετικά με τη χρήση των κερδών του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος, λόγω της μονοπωλιακής του θέσης κ.λπ., σας διαβιβάζουμε το σχετικό έγγραφο με αρ. πρωτ. 821/468666/22-4-99 του Δ/ντος Συμβούλου του εν λόγω Οργανισμού. 

Ο Υφυπουργός 

ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ" 

Σημ.: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων). 

14. Στην με αριθμό 9121/15-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 15947/6-5-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση: 

"Σχετικά με την ερώτηση 9121/15-4-99, που κατατέθηκε από το Βουλευτή κ. Λ. Κουρή, όπως μας γνώρισε ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής με το 19348/29-4-99 έγγραφό του, σας πληροφορούμε τα εξής: 

Με το Ν.Δ. 17/18-10-1923 παραχωρήθηκαν Πευκοδάση για ρητίνευση στις περιοχές των Δήμων Μάνδρας και Μεγάρων. 

Με το άρθρο 64 του ν. 998/79 ορίστηκε η διαδικασία που αφορά την αναγνώριση των αρχικών παραχωρήσεων. 

Οι αιτήσεις των πολιτών της περιοχής του Δήμου Μάνδρας ανέρχονται σε 420, ενώ του Δήμου Μεγάρων σε 260. 

Από το σύνολο των 680 παραχωρητηρίων (για τα οποία έχουν περίπου 2.500 αιτήσεις ενδιαφερομένων, ειδικών καθολικών διαδόχων) αναγνωρίστηκαν με τη διαδικασία του άρθρου 64 του ν. 998/79 είκοσι έως εικοσιπέντε αιτήσεις για τις δύο περιοχές. 

Επειδή η διαδικασία αναγνώρισης των παραχωρητηρίων είναι πολύπλοκη και χρονοβόρα βάσει των ανωτέρω διατάξεων και επειδή οι ειδικοί καθολικοί διάδοχοι ξεπερνούν τους 2.500 είναι πολύ δύσκολο αυτοί σήμερα να εξευρεθούν και να αποδεχθούν τα όρια των παραχωρητηρίων. 

Το πρόβλημα έχει απασχολήσει πολλές φορές το Υπουργείο Γεωργίας και έγινε προσπάθεια να δοθεί λύση με νέα νομοθετική ρύθμιση, αλά δεν έχει καταστεί δυαντό μέχρι σήμερα 

Το θέμα όμως παραμένει εισέτι σε εκκρεμότητα στο Υπουργείο Γεωργίας και ελπίζεται ότι θα γίνει προσπάθεια επίλυσης με τη σύνταξη των δασικών χαρτών που προβλέπονται από τα άρθρα 27 και 28 του ν. 2664/1998 που ακόμη δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή λόγω καθυστέρησης έκδοσης του προβλεπόμενου από το νόμο αυτό Προεδρικού Διατάγματος. 

Ο Υφυπουργός 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ" 

15. Στην με αριθμό 9125/15-4-99 ερώτηση δόθηκε με το υπ' αριθμ. 894/6-5-99 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση: 

"Απαντώντας στην ερώτηση 9125/15-4-99 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γ. Τζιτζικώστας, σας πληροφορούμε τα εξής: 

Τα δικαιολογητικά των καλλιεργητών ρυζιού του Ν. Θεσσαλονίκης για την καταβολή στρεμματικής επιδότησης διαβιβάστηκαν στην αρμόδια υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας (Δ/νση ΔΑΓΕΠ) εκπρόθεσμα. Η εντολή πληρωμής αναμένεται να εκδοθεί εντός των προσεχών ημερών. 

Ο Υφυπουργός 

ΝΤ. ΒΡΕΤΤΟΣ"). 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 20 Μαϊου 1999. 

Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.4 Καν. Βουλής) 

1. Η με αριθμό 1063/13-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Οικονομικών, σχετικά με την κατάργηση του άρθρου 2 του ν.2465/97 για τις προϋποθέσεις ταξινόμησης στη χώρα μας, μεταχειρισμένων επαγγελματικών φορτηγών αυτοκινήτων κλπ. 

2. Η με αριθμό 1058/12-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Καρασμάνη προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με την αποζημίωση των δενδροκαλλιεργητών του Νομού Πέλλας, για τις ζημιές που υπέστησαν από χαλαζόπτωση. 

3. Η με αριθμό 1072/17-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ευστρατίου Κόρακα προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με τις δικαστικές διώξεις των κατοίκων της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής, από τις κινητοποιήσεις κατά της εγκατάστασης της πολυεθνικής TVX GOLD στην περιοχή τους. 

4. Η με αριθμό 1070/17-5-99 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ανδριανής Λουλέ προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με τα προβλήματα στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, λόγω του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. 

5. Η με αριθμό 1065/14-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Ιωάννη Αράπη προς τον Υπουργό Τύπου και Μέσων Μαζικής ενημέρωσης, σχετικά με την ενίσχυση του περιφερειακού Τύπου κλπ. 

Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.4 Καν. Βουλής) 

1. Η με αριθμό 1062/13-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Λουκά Αποστολίδη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την ένταξη της Λιβαδειάς στο σχεδιασμό του προαστικού σιδηρόδρομου. 

2. Η με αριθμό 1054/12-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Βασιλείου Πάππα προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Γεωργίας, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των πανεπιστημιακών δασών στο όρος Χολομώντα κλπ. 

3. Η με αριθμό 1073/17-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Δημητρίου Κωστόπουλου προς τον Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τη στάση της Ελλάδος στο σχέδιο της γερμανικής προεδρίας "Σύμφωνο Σταθερότητος για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη". 

4. Η με αριθμό 1071/17-5-99 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Στέλλας Αλφιέρη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη Βόρεια Ελλάδα, από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. 

5. Η με αριθμό 1060/12-5-99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Γεωργίου Ρόκου προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών, σχετικά με τη ρύθμιση των χρεών, της Δημοτικής Επιχείρησης 'Υδρευσης Καστοριάς. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι εισερχόμαστε στην 

ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα: "Πορεία της χώρας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση". 

Ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης έχει το λόγο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτησή μας για την ευρωπαϊκή πολιτική είναι διπλά επίκαιρη. Πρώτα απ' όλα, γιατί οι ευρωεκλογές του Ιουνίου είναι σημαντικές για την πορεία της χώρας. Δεύτερον, γιατί οι ευρωεκλογές είναι επίσης σημαντικές για την πορεία της Ευρώπης, για τις εξελίξεις, οι οποίες θα υπάρξουν στα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη. 

Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία έδειξε ότι είναι ακόμα μακρύς και δύσκολος ο δρόμος, για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Ο σημερινός κόσμος χρειάζεται μια πολιτικά ισχυρή Ευρώπη, ένα δυνατό συνομιλητή με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η ισχυρή Ευρώπη, η Ευρώπη με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα θα ήταν σε θέση να παρεμβαίνει εγκαίρως σε εξελίξεις, θα ήταν σε θέση να αποτρέπει κρίσεις. Θα δρούσε προληπτικά στην περίπτωση του Κοσόβου. Θα είχε μια έγκαιρη παρέμβαση και άλλοτε και τώρα και θα μπορούσε να δρομολογήσει λύσεις. Αυτό είναι ένα πρώτο κρίσιμο ζήτημα, το οποίο έθεσαν οι εξελίξεις. 

Αρκεί η σημερινή πορεία; Μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι ή χρειάζεται μια αποφασιστική στροφή; Η ελληνική Κυβέρνηση είναι της άποψης ότι χρειάζεται μια αποφασιστική στροφή, ότι δεν μπορούν τα πράγματα να συνεχίσουν να είναι με την αυτή αντίληψη. 

Με αφορμή την εξέλιξη στη Γιουγκοσλαβία ακούστηκαν έμμεσα φωνές, αλλά με σαφήνεια, οι οποίες ζητούν την αποστασιοποίησή μας από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, την απομάκρυνσή μας. Η Κυβέρνηση πιστεύει ότι ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις 13 Ιουνίου πρέπει να ενισχύσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Πετύχαμε ήδη πολλά. Είμαστε ένα βήμα πριν από την ολοκλήρωση των στόχων μας. Αν συνεχίσουμε αταλάντευτα και αδιαπραγμάτευτα την πορεία μας, την 1.1.2001 η Ελλάδα θα είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης με το σπαθί της. Οι κόποι και οι θυσίες του ελληνικού λαού, όπως έχουμε τονίσει, πιάνουν τόπο. 

Αυτή η πορεία την οποία ξεκινήσαμε από το 1993 και μετά, δεν πρέπει να ανακοπεί. Δεν είναι εποχή για τυχοδιωκτικές πολιτικές, δεν είναι εποχή για βερμπαλισμούς και προπαντός δεν είναι εποχή για εξυπνάδες. Δεν είναι εποχή για να γίνουν πειραματισμοί μαθητευομένων μάγων. Χρειάζεται σταθερή και υπεύθυνη πολιτική, χρειάζεται σύνεση και σωφροσύνη. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να σταθμίζουμε ποια είναι τα συμφέροντα της χώρας και σύμφωνα μ' αυτά να χαράζουμε την πορεία μας. 

Η πολιτική μας έχει εξασφαλίσει το γεγονός να είναι η Ελλάδα σήμερα στα Βαλκάνια μία όαση ειρήνης και σταθερότητας. 'Εχουμε δρομολογήσει με ασφάλεια την ισότιμη ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 'Οταν το 1993 το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είχε οδηγήσει την Ελλάδα στην απομόνωση, στο περιθώριο της 'Ενωσης. 

(Γέλωτες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Μάλιστα, ακριβώς. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτό είναι γελοίο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Μια ματιά στα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου εκείνης της περιόδου, πείθει και τον πλέον δύσπιστο για την επικίνδυνη θέση, στην οποία είχε περιέλθει η χώρα. 

Η Ελλάδα περιγραφόταν ως ο ασθενής της Ευρώπης και η ιδέα ήταν ότι δεν μπορεί να μετέχει πια στην 'Ενωση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ... 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Απλώς δεν ήταν υποτελής, όπως είναι σήμερα. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Καθόλου, κύριε Μητσοτάκη. Σήμερα δεν είναι υποτελής. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μη διακόπτετε σας παρακαλώ, σεβαστείτε τον Πρωθυπουργό ή τον οποιονδήποτε αγορητή επί του Βήματος. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Μητσοτάκη, ήσασταν Πρωθυπουργός τότε και δεν θέλετε να αναγνωρίσετε ότι οδηγήσατε τη χώρα σε μια αποτυχία. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ : Δεν έχω δυστυχώς το δικαίωμα να μιλήσω. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Διότι όσον αφορά το Πρόγραμμα Σύγκλισης για παράδειγμα το οποίο ήταν μια απόδειξη της πορείας της οικονομίας, η πορεία της οικονομίας ήταν αρνητικότατη. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) 

Και θα τα πούμε αυτά. 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε δύο προγράμματα. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Δύο προγράμματα ακριβώς, κύριε συνάδελφε. 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν ανέλαβε το 1993, έθεσε ως πρώτο στόχο την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας. Να εφαρμόσουμε μια πολιτική που θα ισχυροποιούσε το ρόλο και τη φωνή μας, γιατί κανένας δεν είναι δυνατός, εάν η οικονομία του καταβαραθρώνεται. Εκείνος ο οποίος έχει μια οικονομία, η οποία είναι αδύνατη και ζει από δανεισμό και ζει από τις εγκρίσεις και την εύνοια των άλλων, εκείνος δεν μπορεί να επιβάλει ο,τιδήποτε και να προβάλει ο,τιδήποτε. Αυτή ήταν η κατάσταση της Ελλάδας τότε. 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ: Της δεκαετίας του 1980. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Κονταξή, σας παρακαλώ. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Με την πολιτική που ακολουθήσαμε επιτύχαμε από το 1994 ως το 1999 όλους τους στόχους μας. Το 1993 όταν άρχισε η διαδικασία εγκαθίδρυσης του ενιαίου νομίσματος του Ευρώ, όλοι θεωρούσαν ότι η Ελλάδα δεν είχε καμιά προοπτική εισόδου. Η Νέα Δημοκρατία είχε αποτύχει σε δύο Προγράμματα Σύγκλισης, τα οποία μόνη της συνέταξε και μόνη της οδήγησε σε αποτυχία. 

Ο πληθωρισμός και τα ελλείμματα ήταν σε διψήφια νούμερα. Μη το ξεχνάτε. 'Ησασταν τρία χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας και ο πληθωρισμός ήταν στο 14% και τα ελλείμματα ήταν επίσης στο 14%. Είναι μήπως αριθμοί οι οποίοι δεν έχουν σημασία; Το δημόσιο χρέος αυξανόταν σε σχέση με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Οι διαρθρωτικές αγκυλώσεις της οικονομίας ήταν τεράστιες. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν αρνητικοί, ήταν πλην οι ρυθμοί ανάπτυξης. Μειωνόταν το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της χώρας. Μπορείτε να το αμφισβητήσετε αυτό; Τα επιτόκια ήταν στα ύψη, γύρω στο 20%. Το Χρηματιστήριο ήταν ουσιαστικά χωρίς αναπτυξιακή λειτουργία. 'Ετσι η Ελλάδα είχε διαγραφεί από τον κατάλογο των υποψηφίων μελών για το ενιαίο νόμισμα. 

Στα χρόνια που πέρασαν άλλαξε ριζικά η πορεία της χώρας. Η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο πληθωρισμό τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας. 'Εχει τα χαμηλότερα επιτόκια, το μικρότερο χρέος και το μικρότερο έλλειμμα των τελευταίων δεκαετιών. Και τα οφέλη από την βελτίωση της οικονομίας είναι απτά και συγκεκριμένα για τον κάθε πολίτη. Μέσα σ' αυτήν τη δύσκολη συγκυρία αυξήσαμε τα εισοδήματα των εργαζομένων και αυξήσαμε τις κοινωνικές δαπάνες. 

Ξέρουμε όλοι ότι η προσπάθεια για την ένταξη της χώρας στη ζώνη του Ευρώ δεν έχει ολοκληρωθεί και θα ολοκληρωθεί με την επίτευξη όλων των απαιτουμένων κριτηρίων σύγκλισης και την εφαρμογή όλων των ρυθμίσεων των συνθηκών για την είσοδο της χώρας στο χώρο του ενιαίου νομίσματος. Και αυτό το τονίζω, γιατί θέλω να πω και να το ξέρουμε ότι η Ελλάδα θα μπει στην ΟΝΕ με το σπαθί της. 

Θα μπούμε, ως αποτέλεσμα των θυσιών που κατέβαλε ο ελληνικός λαός. Θα μπούμε, ως αποτέλεσμα της επιτυχίας της πολιτικής που ακολούθησε η χώρα και όχι με πολιτικά κριτήρια. Ούτε θέλουμε ούτε πρέπει να επιδιώκουμε άλλα κριτήρια. Το έχουμε πει επανειλημμένα. Δεν πρέπει και δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούμε να τεθούμε σε μια διαδικασία πολιτικής διαπραγμάτευσης. 

Οφείλουμε να κατακτήσουμε τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και θα την κατακτήσουμε, χωρίς παζάρια. Δεν χρειάζονται παζάρια. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

'Ετσι, η Ελλάδα, αν συνεχιστεί αταλάντευτα -τονίζω και πάλι- η πολιτική που χαράξαμε και εφαρμόζουμε, θα αποτελέσει την 1.1.2001 βέβαιο μέλος της ζώνης του EΥΡΩ. Και κάτι περισσότερο. Σήμερα η Ελλάδα θεωρείται ως μια σοβαρή, ισχυρή, αξιόπιστη, υπολογίσιμη χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, η οποία έχει φωνή για τα προβλήματα της 'Ενωσης και της περιοχής. 

Η είσοδος στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση αποτελεί εθνικό στόχο, για να διασφαλίσουμε την προοπτική ευημερίας, ανάπτυξης και προόδου του ελληνικού λαού. Πιστεύω ότι με την είσοδό μας θα εξασφαλίσουμε οπωσδήποτε και καλύτερες συνθήκες ασφάλειας για τη χώρα. Θα εμπεδώσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία εξασφαλίζουν την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια για την Ελλάδα. 

Πέρα από αυτά, βεβαίως, θα έχουμε θέση στη βάση για περισσότερες θέσεις εργασίας, χαμηλότερες τιμές, χαμηλότερα επιτόκια, καλύτερη ποιότητα ζωής. Αυτό θα είναι σε όφελος κυρίως των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν τα χαμηλότερα εισοδήματα. 

Σε μια τόσο ταραγμένη εποχή, πιστεύω ότι όλοι είμαστε σύμφωνοι ότι η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο των αποφάσεων, να συμμετέχει σε αυτές τις διαδικασίες. Αυτό ακριβώς στοχεύουμε και αυτό θα πραγματοποιήσουμε. 

Εμείς, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανατρέψαμε όλες τις δυσμενείς προοπτικές και τάσεις και φέραμε την Ελλάδα ένα βήμα πριν από την είσοδο στο ΕΥΡΩ. Με την ψήφο του λαού στις 13 Ιουνίου θα διασφαλίσουμε την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, ακολουθώντας αδιαπραγμάτευτα και αταλάντευτα την πολιτική μας. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανόρθωση του κύρους και η ισχυροποίηση της θέσης μας, επέτρεψε στην Κυβέρνηση να προωθήσει και έναν άλλο εθνικό στόχο, ο οποίος ήταν η ενταξιακή προοπτική της Κύπρου. Η προσπάθειά μας ξεκίνησε πολύ νωρίς, εδώ και δέκα περίπου χρόνια, αλλά προωθήθηκε αποτελεσματικά από τον Ιούνιο του 1994 και μετά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κέρκυρας, αφού επί τρία χρόνια που ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, το θέμα είχε ουσιαστικά αγνοηθεί. 'Ηδη σήμερα βρισκόμαστε στο στάδιο της ενταξιακής διαπραγμάτευσης... 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Λάθος και αυτό. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Μητσοτάκη, είναι γεγονός ότι τον Ιούνιο του 1994 πάρθηκε η απόφαση. Αυτό είναι ορατό σε όλους. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν είναι έτσι. Εμείς θέσαμε το θέμα για πρώτη φορά. Δυστυχώς δεν έχω δικαίωμα να μιλήσω. Ο κύριος Πρόεδρος μου απαγορεύει. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Η Κύπρος περιλαμβάνεται στην πρώτη ομάδα των χωρών που θα μπούν στην 'Ενωση μόλις ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις. Ελπίζουμε ότι η προοπτική της 'Ενωσης θα λειτουργήσει ως συντελεστής και για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, η οποία πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις αρχές και τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. 

Ελπίζουμε ότι και η τουρκοκυπριακή πλευρά θα αντιληφθεί ότι την συμφέρει να συμμετάσχει σ' αυτήν τη διαδικασία και να συμβάλει σ' αυτήν τη διαδικασία. 'Αλλωστε, τα οφέλη τα οποία θα αντληθούν δεν θα είναι μόνο για τη μια πλευρά, αλλά θα ωφελούν το σύνολο του πληθυσμού του νησιού. 

Γι' αυτό, το σύνολο του πληθυσμού του νησιού οφείλει να συνεργαστεί σ' αυτήν τη διαδικασία. 

Εάν η τουρκοκυπριακή πλευρά και η 'Αγκυρα συνεχίσουν την αρνητική στάση που έχουν σήμερα, η Ελλάδα θα αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που έχει για να διασφαλίσει την ένταξη της Κύπρου. Αυτό θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους. Η επίλυση του πολιτικού προβλήματος δεν είναι προϋπόθεση της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 

Στο σημείο αυτό χρειάζεται να πούμε και δυο λόγια για την Τουρκία. 

Η Ελλάδα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι στηρίζει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας, με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία προχωρεί στην αποδοχή των βασικών αρχών και προϋποθέσεων, τις οποίες πρέπει να ασπάζεται μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο και στη Διεθνή Κοινότητα μία ευρωπαϊκή χώρα, δηλαδή την αναγνώριση του Διεθνούς Δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου. Εάν υπάρξει αυτή η εξέλιξη, η Ελλάδα θα στηρίξει την προσπάθεια της Τουρκίας για μια στενότερη σχέση με την 'Ενωση. Γιατί εμείς θέλουμε μια Τουρκία ευρωπαϊκή, δημοκρατική, μια Τουρκία η οποία θα συνεργάζεται με τους άλλους λαούς και λύνει τα προβλήματα με βάση αυτούς τους κανόνες που επικρατούν στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και στη Διεθνή Κοινότητα. Αλλιώς, πρέπει να καταλάβει η Τουρκία ότι παίζει εν ου παικτοίς. Τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα. 

Οι θέσεις μας αυτές έχουν αναπτυχθεί στην 'Ενωση, έχουν γίνει αποδεκτές από την 'Ενωση. Το δείχνουν τα συμπεράσματα των Συμβουλίων του Λουξεμβούργου και του Κάρντιφ και οι εταίροι βλέπουν το απαράδεκτο των τουρκικών επιβουλών. Προτάσσουν και αυτοί το Διεθνές Δίκαιο και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τρίτο κεφάλαιο, στο οποίο θέλω να αφιερώσω την προσοχή μου, αφορά τις διαπραγματεύσεις οι οποίες διεξήχθησαν στους περασμένους μήνες, τον περασμένο χρόνο, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Δύο ήταν οι διαπραγματεύσεις αυτές, ιδιαίτερα κρίσιμες: 

Η πρώτη ήταν η διαπραγμάτευση για τη Συνθήκη του 'Αμστερνταμ. 

Η δεύτερη ήταν η διαπραγμάτευση για την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της διαρθρωτικής πολιτικής στα πλαίσια της "ΑTZENTA 2000". 

Συζητήσαμε εκτενέστατα εδώ στη Βουλή το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για τη Συνθήκη του 'Αμστερνταμ. Θέλω να υπενθυμίσω μόνο επιγραμματικά ορισμένα σημεία τα οποία θεωρούμε εμείς σημαντικά και μπορούμε να πούμε ότι ήταν επιτυχίες και της ελληνικής πλευράς αλλά και άλλων χωρών, οι οποίες είχαν τις ίδιες απόψεις με την Ελλάδα. 

Πρώτο θέμα ήταν η προώθηση της πολιτικής για την απασχόληση και για την καταπολέμηση της ανεργίας. 

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας, που θα συνέλθει στις αρχές του Ιουνίου, θα υπογραφεί για πρώτη φορά το Σύμφωνο Απασχόλησης για την Ευρώπη ως ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στον ευρωπαϊκό χώρο. Αυτό βασίζεται στην προεργασία που έγινε στο 'Αμστερνταμ και στο περιεχόμενο, στις ρυθμίσεις της Συνθήκης του 'Αμστερνταμ. 

Το δεύτερο είναι ότι εξετάστηκαν τα θέματα των θεσμών, δόθηκαν περισσότερες εξουσίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με τις περισσότερες αυτές εξουσίες η όλη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση έγινε πιο δημοκρατική και περιορίστηκε το δημοκρατικό έλλειμμα. Υπάρχει όμως πάντα. Και αυτό πρέπει να είναι ένα θέμα το οποίο να μας απασχολεί και θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. Αλλά είχαμε μία βελτίωση της δημοκρατικής λειτουργίας της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

'Ενα τρίτο σημείο ήταν ότι όλα τα θέματα τα οποία αφορούν τη δικαιοσύνη, την ασφάλεια, την ελευθερία των πολιτών, ρυθμίστηκαν μέσα σε ένα συνολικό κεφάλαιο. Υπήρξε μία προώθηση του λεγόμενου τρίτου πυλώνα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Αποτελούν στοιχεία τα οποία θα απασχολούν την Ευρωπαϊκή 'Ενωση τα περισσότερα χρόνια. Θέλουμε περισσότερη ασφάλεια για τους πολίτες, θέλουμε κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους, θέλουμε οι πολίτες να έχουν περισσότερα δικαιώματα. 

Τέλος, θα αναφέρω το θέμα της κοινής εξωτερικής πολιτικής. 'Εχουμε πει επανειλημμένα ότι δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε. 'Ομως υπήρχε μία στροφή στο 'Αμστερνταμ. Αυτό το οποίο παλιά ήταν, ας το εκφράσω έτσι, μια αχνή ρύθμιση, διαμορφώθηκε πολύ πιο λεπτομερειακά και υπάρχει τώρα η βάση να γίνει αυτή η κοινή εξωτερική πολιτική. Χρειαζόμαστε μονάχα να εφαρμόσουμε αυτές τις ρυθμίσεις και να εφαρμόσουμε βεβαίως, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά όλες οι άλλες χώρες πρέπει να συνεργαστούν και εκείνο το οποίο παρατηρούμε είναι ότι από μερικές δεν υπάρχει η επιθυμία εκείνη, η προθυμία εκείνη, η οποία θα έπρεπε να διακρίνει ιδίως τις μεγάλες χώρες. 

Μία επιτυχία της πολιτικής μας ήταν ότι ανατρέψαμε και ορισμένες ρυθμίσεις τις οποίες επεδίωκαν ορισμένες χώρες, οι μεγάλες χώρες, παραδείγματος χάρη, ο περιορισμός των επιτρόπων εις βάρος των μικρών χωρών. Δεν το δεχθήκαμε, δεν πέρασε. 'Οπως δεν πέρασε και ο περιορισμός της δυνατότητας προβολής βέτο από όλες τις χώρες, όταν θίγονται τα εθνικά συμφέροντα. Διατηρήσαμε το δικαίωμα να προβάλουμετο βέτο, όταν πιστεύουμε ότι θίγονται τα εθνικά μας συμφέροντα. 

Θέλω να θυμίσω ότι αυτές οι ρυθμίσεις, η μη αλλαγή μάλλον των ρυθμίσεων αυτών, οι οποίες υπάρχουν στη Συνθήκη, θεωρήθηκαν τότε ότι ήταν μια αποτυχία της διαπραγμάτευσης. 'Ισως ήταν αποτυχία για κάποιους άλλους. Για μας ήταν επιτυχία και γι'αυτό θεωρούμε ότι η διαπραγμάτευση στο 'Αμστερνταμ για την Ελλάδα ήταν θετική. 

'Ερχομαι τώρα στη διαπραγμάτευση για την "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000". Τι διασφαλίσαμε τον περασμένο Μάρτη στο Βερολίνο; Διασφαλίσαμε ουσιαστικά την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας από το 2000 μέχρι το 2006. Εξασφαλίσαμε τους πόρους εκείνους για να υπάρχουν γοργοί ρυθμοί ανάπτυξης για να αλλάξει μορφή η χώρα. Και ήλπιζα τουλάχιστον ότι μετά τη διαπραγμάτευση αυτή θα αναγνώριζε η Αντιπολίτευση αυτήν την πρόοδο η οποία σημειώθηκε. Αλλά έχω προσέξει ότι όσο πιο ωφέλιμη είναι η πολιτική μας για τον ελληνικό λαό, τόσο πιο κακόπιστη γίνεται η Νέα Δημοκρατία. 

Η αλήθεια είναι ότι με τη συμφωνία που επιτύχαμε η Ελλάδα εξασφάλισε από την 'Ενωση πόρους εννέα τρισεκατομμυρίων (9.000.000.000.000) δραχμών για το διάστημα αυτό 2000-2006. 'Ετσι το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με τους εθνικούς πόρους θα φτάσει τα δεκαπέντε τρισεκατομμύρια (15.000.000.000.000) δραχμές που είναι ένα ποσό που ποτέ δεν αφιερώθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα για επενδύσεις και για έργα. Είναι ένα πρωτόγνωρο ποσό για τη χώρα. Και αν προσθέσουμε σ'αυτό το ποσό το ποσό των εννιάμισι τρισεκατομμυρίων (9.500.000.000.000) δραχμών για τις αγροτικές επιδοτήσεις, τα αγροτικά έργα, την πολιτική υπαίθρου, φτάνουμε πόρους των είκοσι τεσσεράμισι τρισεκατομμυρίων (24.500.000.000.000) δραχμών, πόρους οι οποίοι θα δώσουν μια αναπτυξιακή ώθηση γιγαντιαία στην Ελλάδα κατά την περίοδο αυτή. Θα πάψουμε να είμαστε αναπτυσσόμενη χώρα. Θα έχουμε εισόδημα που θα πλησιάζει όλο και περισσότερο το μέσο εισόδημα των χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Η ποιότητα ζωής θα βελτιωθεί με τις αυξανόμενες επενδύσεις στην υγεία, στην παιδεία με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. 

Θα υπάρξουν πολιτικές για τα ευπαθή άτομα, για τις ευπαθείς ομάδες. Μήνα με το μήνα θα αλλάζει απλά η καθημερινότητά μας, η καθημερινότητα που διακρίνει την Ελλάδα. Τα χρόνια που πέρασαν έχουμε κάνει μεγάλα βήματα, αλλά με το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα επιταχύνουμε όλους αυτούς τους ρυθμούς και θα διαμορφώσουμε μία χώρα, η οποία λίγα γνωρίσματα θα έχει σε σχέση με τη χώρα η οποία υπήρχε πριν το 1994. 

Θέλω και πάλι να τονίσω ότι εξασφαλίσαμε και το μέλλον της ελληνικής γεωργίας, διασφαλίσαμε αυξημένες κοινοτικές ενισχύσεις, προστατεύσαμε τα μεσογειακά προϊόντα, αυξήσαμε ποσότητες και δικαιώματα για μία σειρά από προϊόντα και ο ευρωπαϊκός Τύπος αναγνώρισε ότι η Ελλάδα σ' αυτήν τη διαπραγμάτευση πέτυχε τα καλύτερα αποτελέσματα. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε τώρα στο τέλος μιας περιόδου και έρχεται μία νέα περίοδος η οποία ανοίγει με το Συμβούλιο της Κολωνίας στις αρχές του Ιούνη. Υπάρχουν ακόμα κρίσιμες διαπραγματεύσεις μπροστά μας. 'Εχουν ξεκινήσει συζητήσεις για θέματα τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τη χώρα μας. Σας ανέφερα ήδη την πολιτική απασχόλησης. Και εμείς θέλουμε να υπάρχει μία πολιτική απασχόλησης, η οποία θα ενισχύσει και τις επενδύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να δημιουργηθούν από ευρωπαϊκά προγράμματα θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη. 

Πρώτο θέμα, λοιπόν, η απασχόληση. 

'Ενα δεύτερο θέμα, το οποίο συνεχίζεται από παλιά, είναι η διεύρυνση, η ένταξη της Κύπρου, η ένταξη των άλλων χωρών, οι ρυθμίσεις σχετικά με τη διεύρυνση. Εμείς εκεί υποστηρίζουμε, όπως ξέρετε, ότι θα πρέπει η διεύρυνση αυτή, εφόσον γίνει, να έχει βέβαια εξασφαλισμένους πόρους, να αγκαλιάσει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες, γιατί μόνο έτσι η Ευρώπη θα είναι σταθερή και θα μπορεί να έχει κύρος, φωνή σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. 

Στο πλαίσιο αυτό θα συζητηθεί και το σύμφωνο σταθερότητας για τα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η σκέψη αυτή βασίζεται σε προτάσεις της Γερμανίας και της Ελλάδας. 'Εχουμε υποστηρίξει, ιδίως μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, ότι πρέπει να υπάρξει μία κοινή αντιμετώπιση από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση των προβλημάτων των Βαλκανίων, πρέπει να πάψουν οι τριβές και οι κρίσεις και να υπάρξει ένα σύμφωνο σταθερότητας για την περιοχή. 

Αυτό εντάσσεται στην προσπάθεια που ανέφερα στην αρχή, ότι πρέπει επιτέλους να γίνει πραγματικότητα η κοινή εξωτερική πολιτική. 'Εχουν θέσει ορισμένες χώρες -και θα συζητηθεί και στην Κολωνία- το θέμα της νέας διακυβερνητικής διάσκεψης, μία νέα συνθήκη. Εμείς συμφωνούμε να υπάρχει διαπραγμάτευση, αλλά δεν μπορεί η διαπραγμάτευση αυτή να περιορισθεί μονάχα στα θέματα που δεν λύθηκαν κατά ορισμένους στο 'Αμστερνταμ, πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα θέματα, τα οποία αφορούν τις χώρες-μέλη, τους πολίτες, τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Θέλω να υπενθυμίσω επίσης ότι θα αρχίσει ο γύρος των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων, που αφορούν τα αγροτικά προϊόντα και την κοινή γεωργική πολιτική. Θα πρέπει να συνεχισθεί η συζήτηση και να πάρει επιτέλους σάρκα και οστά η κοινή μεσογειακή πολιτική της 'Ενωσης. Μας συμφέρει, μας ενδιαφέρει και πρέπει να υπάρχει μία κοινή άποψη για την ανάπτυξη όλου του χώρου της Μεσογείου. 

Και θέλω επίσης να αναφέρω ότι η 'Ενωση θα ξεκινήσει στην Κολωνία με γερμανική πρωτοβουλία, τη σύνταξη ενός χάρτη για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Πιστεύουμε ότι και αυτό είναι απαραίτητο. Χρειάζονται εκεί διευκρινίσεις και χρειάζεται να κατοχυρώσουμε ακόμη περισσότερο τη θέση του πολίτη στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 

Θα σταθώ σε ορισμένες κρίσιμες πτυχές των αγώνων και των προκλήσεων που έχουμε μπροστά μας. 

Πρωταρχικός μας στόχος είναι να προωθήσουμε τη σταθερότητα, την ειρήνη και τη συνεργασία στην περιοχή μας. Η Ελλάδα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο μετά το τέλος των εχρθοπραξιών στην ανοικοδόμηση της περιοχής, αλλά και για να εφαρμόσει η 'Ενωση ένα συνολικό σχέδιο για την ανάπτυξη της περιοχής, την ενσωμάτωση των Βαλκανίων στην 'Ενωση και τη σταθερότητα των Βαλκανίων. 

Το σύμφωνο σταθερότητας είναι ένας κεντρικός στόχος, μία κεντρική επιδίωξή μας τους επόμενους μήνες και θα εργασθούμε για να διασφαλίσουμε στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση την πρόοδο αυτού του θέματος και την ένταξη όσων χωρών το επιθυμούν. 

Στην κρίση αυτή δίπλα μας -και θα αναφερθώ λίγο στο γιουγκοσλαβικό θέμα- προασπίσαμε αποτελεσματικά τα εθνικά συμφέροντά μας, τα συμφέροντα της χώρας. Μέσα από τις γραμμές των συμμαχιών μας, μέσα από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση και το ΝΑΤΟ η Ελλάδα είχε μία καθαρή σχέση και στάση. 

'Εχουμε διακριτές θέσεις και τις προασπίζουμε με υπευθυνότητα. 

Από την αρχή είπαμε ότι οι βομβαρδισμοί και ο πόλεμος δεν είναι λύση. Τονίσαμε εξ αρχής ότι χρειάζεται πολιτική λύση. Μας ζητήθηκε η συμμετοχή μας στην στρατιωτική εμπλοκή και είπαμε ξεκάθαρα "όχι, δεν συμμετέχουμε". Επιμένουμε σταθερά στη συνέχιση των πολιτικών και διπλωματικών πρωτοβουλιών για τη διευθέτηση των προβλημάτων και την πολιτική λύση της κρίσης τώρα. Και ήδη πληθαίνουν οι φωνές σ' αυτήν την κατεύθυνση που είχαμε υποστηρίξει εξ αρχής. 

Επιτύχαμε να είμαστε αξιόπιστοι σύμμαχοι στους οργανισμούς στους οποίους συμμετέχουμε, αλλά είμαστε και αξιόπιστοι συνομιλητές με όλες τις Βαλκανικές χώρες. 'Οπως ξέρετε, πριν μερικές ημέρες, συναντήθηκα και με τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας και με τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων στη Θεσσαλονίκη και συζητήσαμε τα θέματα της περιοχής. Οι Υπουργοί Εξωτερικών και Εθνικής 'Αμυνας έχουν επισκεφθεί επανειλημμένα την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και έχουν συζητήσει με τις χώρες αυτές θέματα στρατιωτικά, συνεργασίας, ασφάλειας μέχρι και ανθρωπιστικά και βρισκόμαστε, όπως θα αναφέρω στη συνέχεια, σε συνεχή επαφή με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, για να υπάρξει λύση του προβλήματος. 

Η Ελλάδα έχει κύρος, έχει φωνή, έχει λόγο στις εξελίξεις. Επιτύχαμε να είμαστε μέρος της διαδικασίας λύσης και δεν είμαστε μέρος του προβλήματος. Αν ακούγαμε τα όσα μας συνιστά η Αντιπολίτευση με κραυγές πολλές φορές, εμείς η Ελλάδα θα ήμασταν μέρος του προβλήματος. Και αυτό ήταν που έπρεπε να αποφύγουμε. Και το αποφύγαμε, παραμένοντας μία όαση σταθερότητας στην περιοχή. 

Με την πολιτική που ακολουθήσαμε, συμβάλλουμε στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Αυτήν τη στιγμή ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Παπανδρεου, βρίσκεται στο Ελσίνκι. 'Οπως ξέρετε, ο Πρόεδρος της Φιλανδίας, κ. Αχτισάρι, συναντήθηκε χθες με τον κ. Τσερνομίντιν και τον κ. Τάλμποτ. Ο κ. Παπανδρέου συνάντησε και τον κ. Αχτισάρι και τον κ. Τάλμποτ και συζήτησαν για το πώς μπορεί να προωθηθεί η εφαρμογή της συμφωνίας των οκτώ. Ο κ. Τσερνομίντιν σήμερα το βράδυ θα επισκεφθεί το Βελιγράδι, αύριο θα επιστρέψει στη Μόσχα και θα συναντήσει εκεί πάλι τον Φιλανδό Πρόεδρο και τον κ. Τάλμποτ για να συζητήσουν τα αποτελέσματα της επίσκεψής του στο Βελιγράδι και να εξετάσουν από κοινού ποια άλλα βήματα πρέπει να κάνουν. Μία κοινή επίσκεψη, μία επίσκεψη ενός εξ αυτών στο Βελιγράδι ή όπου αλλού, για να προχωρήσει η εφαρμογή της συμφωνίας των οκτώ. 

Εμείς συμφωνούμε ότι η συμφωνία των οκτώ αποτελεί τη βάση για την άμεση λύση του προβλήματος. Και θέλω να τονίσω για πολλοστή φορά εδώ πως εμείς πιστεύουμε, ότι χρειάζεται κάθε προσπάθεια από όλους που συμμετέχουν, για να υπάρξει τερματισμός των εχθροπραξιών το δυνατόν ταχύτερο, ειρήνη το δυνατόν ταχύτερο. 

Επειδή αυτήν τη στιγμή από τις συννενοήσεις τις οποίες ανέφερα, έχει προχωρήσει ένα σχέδιο αντιμετώπισης του όλου θέματος, νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε ακριβώς αυτές τις διαπραγματεύσεις και να μην προβάλουμενέες προτάσεις, νέες ιδέες γιατί αυτό μπορεί να δυσκολέψει την όλη διαδικασία. Και σ' αυτό είμαι σύμφωνος με το Γερμανό Καγκελάριο κ. Σρέντερ, με τον οποίο μίλησα πριν από λίγο και τον Ιταλό Πρωθυπουργό κ. Ντ' Αλέμα, με τον οποίο μίλησα χθες. Είναι και οι δύο της άποψης ότι η συμφωνία των οκτώ είναι η βάση για τη λύση του προβλήματος και γι' αυτό πρέπει να στηριχθεί αυτή η συμφωνία. 

Νομίζω ότι όποια θέματα υπάρχουν, τα οποία εμφανίζονται ως εμπλοκές, όπως μορφή της ειρηνευτικής δύναμης, χρόνος τερματισμού των βομβαρδισμών, χρόνος αποχώρησης των σερβικών στρατευμάτων απο το Κόσοβο ή και επιστροφή των προσφύγων, μπορούν να λυθούν εύκολα, θα έλεγα, εαν υπάρχει καλή θέληση από τους ενδιαφερόμενους και υπάρχει και επιθυμία να προωθηθεί η ειρήνη. 

Εμείς στηρίζουμε αυτές τις προσπάθειες και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε ολόπλευρα κάθε ενέργεια η οποία θα οδηγήσει στην ειρήνευση της περιοχής. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω και ελπίζω ότι από τις διαδικασίες που έχουν ξεκινήσει μπορεί να προκύψει και πρέπει να προκύψει μια λύση μέσα στον επόμενο χρόνο. Και βεβαίως η όποια λύση πρέπει να πάρει τη μορφή μιας απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για να είναι δεσμευτική, για να αποτελεί το υποχρεωτικό πλαίσιο, να είναι ο δρόμος τον οποίο θα ακολουθήσουν όλοι στη τακτοποίηση των προβλημάτων τα οποία προέκυψαν και στη τελική ρύθμιση της κρίσης, ώστε να μην υπάρξει πάλι νέα έξαρση ή νέες εμπλοκές. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα θέμα το οποίο μας απασχολεί και θα μας απασχολήσει και για τους επόμενους μήνες και για πολύ καιρό, είναι το θέμα της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας, το θέμα της γιουγκοσλαβικής κρίσης, αλλά και το θέμα της εξωτερικής πολιτικής της 'Ενωσης και πώς μπορούμε να προωθήσουμε τέτοιες διαδικασίες, ώστε η Ευρώπη να έχει αποφασιστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα. 

'Ενα δεύτερο θέμα το οποίο μας απασχολεί είναι η ολοκλήρωση του σχεδιασμού στην εκτέλεση του τρίτον Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. 'Ηδη έχουμε ξεκινήσει μια διαδικασια. Υπάρχουν προτάσεις, συζητούνται στα περιφερειακά συμβούλια, σε περιφερειακό επίπεδο οι ανάγκες της κοινωνίας μας, καταγράφονται τα έργα τα οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και πρέπει μέχρι το Σεπτέμβρη ή τον Οκτώβρη να διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα υποβάλουμε στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση για να εγκριθεί ώστε να αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2000. 

Είναι μια διαδικασία η οποία αφορά ζωτικά συμφέροντα της χώρας και πρέπει να ακολουθήσει δρόμους οι οποίοι εγγυώνται αποτελεσματικότητα, υπευθυνότητα, σωστή ιεράρχηση, σωστό προγραμματισμό και αποφυγή όποιων λύσεων ή ρυθμίσεων που θα οδηγήσουν σε χρονοτριβές ή θα οδηγήσουν στη μη ταχύτατη αξιοποίηση των πόρων. 

Θέλω να επαναλάβω ότι έχουμε ορισμένες προτεραιότητες, τις οποίες έχουμε ήδη εκφράσει δημόσια. Είναι η παιδεία, η κοινωνία της γνώσης, η υγεία, το περιβάλλον, οι μεταφορές, ο πολιτισμός. Και βεβαίως όλα τα έργα τα οποία έχουν ξεκινήσει και πρέπει να προχωρήσουν και να επεκταθούν θα προχωρήσουν και θα επεκταθούν. 

Το τρίτο θέμα το οποίο μας απασχολεί είναι το θέμα της διαμόρφωσης της νέας Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Σας ανέφερα ότι αρχίζει μια συζήτηση. 

Στόχος μας είναι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση να αποτελέσει μία πολιτική ένωση με μέσα, πολιτικές, πόρους και θεσμούς, που θα ανταποκρίνονται στα αιτήματα, προβλήματα και προσδοκίες της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών. Θέλουμε, επιδιώκουμε μία Ευρώπη των πολιτών. 

Και βεβαίως η διαδικασία για την πραγματοποίηση αυτής της Ευρώπης των πολιτών είναι αργή. Χρειάζεται να ρυθμιστούν πολλά θέματα. Χρειάζεται να γίνουν πολλές προσπάθειες, αλλά πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι ένας σταθερός στόχος η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Οι μηχανισμοί της δεν μπορεί να είναι απόμακροι. Πρέπει να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στους πολίτες, να έχουν οι πολίτες όσες περισσότερες δυνατότητες. Και αυτό πρέπει να το εξασφαλίσουμε. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ένα ραγδαίο αλληλοεξαρτώμενο σύστημα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ενίσχυσης των διεθνών οργανισμών και συμμαχιών, αλλά και πολλών κινδύνων που υπάρχουν στον περίγυρό μας, η επιλογή της χώρας μας -πιστεύω η επιλογή όλων- είναι και πρέπει να είναι η ενεργός συμμετοχή στη διεθνή κοινωνία και στους θεσμούς αυτής της διεθνούς κοινωνίας. 

Επιλογή της Ελλάδας είναι η ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Είναι μία επιλογή, την οποία ακολουθούμε με στόχους, με όραμα, με σχέδια. Και έχουμε αποτελέσματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Οι εξελίξεις δικαιώνουν τις επιλογές μας. 

Ο λαός μας ζει στην ασφάλεια και στη σταθερότητα, την ώρα που αβεβαιότητα και κρίση μαστίζει όλη την περιοχή. Και αυτό είναι ένα επίτευγμα και δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ένα επίτευγμα του λαού μας, ένα επίτευγμα της πολιτικής που ακολούθησαν πολλές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό το επίτευγμα πρέπει να το κρατάμε, να το διασφαλίζουμε, να το προσέχουμε και να μη το θέτουμε σε κίνδυνο για λόγους, οι οποίοι σχετίζονται με εφήμερες πολιτικές επιδιώξεις ή εντυπώσεις της στιγμής. 

Το σύνθημά μας "πρώτα η Ελλάδα" γίνεται πραγματικότητα. Το σύνθημά μας γίνεται πραγματικότητα μέσα από μία πιο ισχυρή Ελλάδα, μέσα από μία Ελλάδα, η οποία παίζει ρόλο, έχει φωνή. Με την πολιτική μας αυτή θα διασφαλίσουμε τη θέση της Ελλάδας στη ζώνη σταθερότητας και στο ευρωπαϊκό σύστημα ισχύος, στο οποίο ανήκουμε. Ανήκουμε γιατί είμαστε τμήμα της Ευρώπης. Και σε αυτό το σύστημα εντασσόμαστε και με αυτό το σύστημα πρέπει να ζήσουμε. Και πρέπει να το διαμορφώσουμε έτσι, ώστε να ανταποκρίνεται στα δικά μας συμφέροντα. 

Η Ελλάδα είναι στην Ευρώπη μία χώρα δημοκρατίας, ανάπτυξης, κοινωνικής προόδου, συνεργασίας και ειρήνης. Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα η Ελλάδα, χώρα αναπτυγμένη, δημοκρατική, η Ελλάδα δύναμη ειρήνης, σταθερότητας και πολιτισμού, η Ελλάδα των ιστορικών οραματισμών του Χαρίλαου Τρικούπη, του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Γεωργίου Παπανδρέου, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η Ελλάδα των οραματισμών του Ανδρέα Παπανδρέου γίνεται πραγματικότητα. Και γίνεται πραγματικότητα τώρα. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

Το καθήκον μας απέναντι στις νέες γενιές, η υποχρέωσή μας απέναντι στης νεολαία μας είναι να οδηγήσουμε την Ελλάδα στην πρώτη θέση των αναπτυγμένων χωρών, στην πρώτη ομάδα των αναπτυγμένων χωρών. Είμαστε ήδη ανάμεσα στις είκοσι πέντε περισσότερο αναπτυγμένες χώρες, αναπτυγμένες οικονομίες της υφηλίου. 

'Εχουμε τις προϋποθέσεις πια να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο, διασφαλίζοντας συνθήκες ευημερίας για όλους, κοινωνική συνοχή και προκοπή, διασφαλίζοντας την εθνική μας ακεραιότητα και την πολιτιστική μας ταυτότητα. Οι ευκαιρίες που έχουμε μπροστά μας, είναι μοναδικές και δεν πρέπει να τις χάσουμε. Δεν θα τις χάσουμε. Θα μπούμε στον 21ο αιώνα με νέες προοπτικές, νέα αισιοδοξία, νέες μορφές αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής. 

Θα μπούμε στο νέο αιώνα με νέα δυναμική. Και αυτή την προοπτική, την προοπτική της ισχυρής Ελλάδας, την προοπτική μιας Ελλάδας η οποία παίζει ρόλο, μιας Ελλάδας υπερήφανης, θα στεριώσει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις 13 Ιουνίου. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", δώδεκα σπουδαστές του Ινστιτούτου Διεθνών Σπουδών τoυ Πάντειου Πανεπιστημίου. 

Η Βουλή τους καλωσορίζει. 

(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες) 

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά την προσφιλή του τακτική ο Πρωθυπουργός κατέφυγε και πάλι σε ανακρίβειες και μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, χονδροειδείς ανακρίβειες. 

Αφού αρέσκεσθε να μιλάμε τόσο πολύ για το παρελθόν, γιατί ξεχνάτε τη δεκαετία του '80, τη χαμένη δεκαετία του '80; 

Και αυτά είναι λόγια του κ. Παπαντωνίου, που κάθεται στην παραδίπλα θέση από εσάς. Τη δεκαετία που υπερχρέωσε τη χώρα, που την έκανε βαρύτατα ελλειμματική, που αποσάθρωσε τον παραγωγικό της ιστό και διέλυσε τον κρατικό μηχανισμό. Αυτή είναι η αλήθεια. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Στην περίοδο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια να σταματήσει αυτός ο κατήφορος. 'Εγινε προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης. Δεν ολοκληρώθηκε, γιατί ανεκόπη πρόωρα ο βίος αυτής της κυβέρνησης. Είμαι σίγουρος όμως ότι, αν δεν είχε επέλθει η κυβερνητική αλλαγή, θα ήμασταν παρόντες στο ραντεβού της ΟΝΕ την ώρα που έπρεπε. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Με εσάς όμως -και αυτό σάς βαρύνει- είμαστε τελευταίοι, λαχανιασμένοι, καταϊδρωμένοι. Τρέχουμε να μπούμε εκ των υστέρων, παρ'ότι το αρχικό πρόγραμμα σύγκλισης, το δικό σας, προέβλεπε ότι θα είμαστε παρόντες τη συγκεκριμένη ώρα του 1999. 

Το δεύτερο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω αφορά στην περίφημη συζήτηση για το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα. 'Ισως η τελευταία μεγάλη ευκαιρία. 

'Ομως, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω δύο διορθωτικές παρατηρήσεις. 

Πρώτον, δεν είναι εννέα, είναι οκτώ τρισεκατομμύρια βάσει της τρέχουσας ισοτιμίας, εκτός αν υπολογίζετε την υποτίμηση που θα γίνει, όταν θα μπούμε στην ΟΝΕ. 

Δεύτερον, στην ουσία τα χρήματα που εξασφαλίστηκαν -και μένει να επισημοποιηθούν- είναι όσα κατ' έτος προβλέπονταν και για το δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης την τελευταία χρονιά, το 1999, με τη διαφορά ότι είναι ένα χρόνο παραπάνω. 

Εγώ δεν σας είπα ποτέ ότι είναι η μεγάλη αποτυχία. Είναι μια πολιτική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, είμαστε τελευταίοι και μεταξύ των Χωρών της Συνοχής και θα πάρουμε ένα σημαντικό κονδύλι. Αλλά αισθάνομαι τουλάχιστον ότι επιχειρείτε να εξαπατήσετε τον ελληνικό λαό, προσπαθώντας να δημιουργήσετε την εντύπωση ότι είναι κάποια τεράστια επιτυχία. 

Θα σας πω και κάτι ακόμα: ότι κατά κεφαλήν παίρνουμε λιγότερα από την Πορτογαλία, αν εξαιρέσει κανείς την περιοχή της Λισαβόνας, που δεν είναι πλέον στις χώρες που ενισχύονται από τα κοινοτικά ταμεία, διότι ξεπέρασε το όριο. 

'Ομως, μια και βρισκόμαστε σε συζήτηση για το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δεν έχει τόσο σημασία να διαφωνούμε για το οκτώ ή το εννέα. Μεγάλη σημασία έχει το τι αξιοποίηση θα γίνει αυτού του ποσού στα χρόνια που έρχονται. 

Οι επιδόσεις σας στο δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είναι απαράδεκτες, είναι τραγικές και το ξέρετε και εσείς. Και με αυτές τις επιδόσεις, αυτό το προηγούμενο, επιχειρείτε μόνοι σας τώρα να δεσμεύσετε τη χώρα στο σχεδιασμό, στις επιλογές έργων, στις κατανομές για μια περίοδο, που δεν θα είσθε Κυβέρνηση της χώρας. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Εάν λοιπόν συμφωνούμε ότι είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία, τουλάχιστον δεχθείτε να γίνει ένας εθνικός σχεδιασμός γι' αυτήν τη μείζονα υπόθεση. 

Τρίτη παρατήρηση. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούω τον Πρωθυπουργό να λέει -και δεν είναι η πρώτη φορά- πόσο ευχαριστημένοι, πόσο ευτυχισμένοι, πόσο χαρούμενοι είναι ή πρέπει να είναι όλοι οι 'Ελληνες. 'Ολοι οι 'Ελληνες, λέει, κερδίζουν από την πολιτική που εφαρμόζει. 

Ποιον ρωτήσατε, κύριε Σημίτη; Ρωτήσατε κανέναν 'Ελληνα πολίτη, κανέναν αγρότη, κανέναν εργαζόμενο, κανένα μικρομεσαίο, κανέναν ελεύθερο επαγγελματία, κανένα νέο, κανέναν άνεργο; Γιατί η εκτίμηση που έχει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας είναι ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι ήταν πέρυσι και ακόμα χειρότερα απ' ό,τι ήταν πρόπερσι. 

Αυτό σημαίνει, είτε ότι εν γνώσει σας λέτε ανακριβή πράγματα -αλλά μην νομίζετε ότι θα πείσετε κανένα- είτε -και αυτό είναι επικινδυνωδέστερο- ότι τα πιστεύετε αυτά που λέτε και απλώς αποδεικνύετε ότι είστε απόλυτα ξεκομμένος από την κοινωνική πραγματικότητα, από τη ζώσα ελληνική κοινωνία, που έχει μεγάλα και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και της υπαίθρου και των πόλεων. 

Και επειδή για μια ακόμα φορά καταφύγατε στο προσφιλές σας σύνθημα "πρώτα η Ελλάδα", θα ρωτήσω: "Ποιος μπορεί να διαφωνήσει μ' αυτό;" Μόνο που με την πολιτική σας την κάνατε τελευταία την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση στο Κοινοβούλιο ξεφεύγει από τα συνήθη όρια ανάλογων συζητήσεων, γιατί διεξάγεται λιγότερο από ένα μήνα, πριν από μια καθοριστική εκλογική αναμέτρηση, πριν από τις εκλογές της 13ης Ιουνίου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και είναι καθοριστική για την πορεία της χώρας προς το 2000, καθοριστική για τη δυναμική των πολιτικών εξελίξεων στον τόπο μας. 

'Ολοι μας κατανοούμε την τεράστια πολιτική σημασία της αναμέτρησης αυτής, όπου θα κριθεί το σύνολο των επιλογών της Κυβέρνησης Σημίτη, μιας αναμέτρησης που εκ των πραγμάτων αποτελεί πρόκριμα και των εθνικών εκλογών. 

Ο μόνος που δεν εμφανίζεται να κατανοεί τη σημασία αυτήν των Ευρωεκλογών είναι ο Πρωθυπουργός, παρά το ότι, πάνω από όλα, κρίνεται και θα κριθεί η δική του πολιτική. 

Ειδικά στο τελευταίο διάστημα, ο Πρωθυπουργός, κάθε μέρα που περνάει, κάνει δύο πράγματα. Πρώτον, υποβαθμίζει τη σημασία των εκλογών και δεύτερον, όλο και σπανιότερα, όλο και λιγότερο λέει ότι το κόμμα του θα έρθει πρώτο κόμμα. 

Τον ερωτώ ξεκάθαρα, εδώ και τώρα. Αν το κόμμα σας έρθει δεύτερο κόμμα κύριε Σημίτη, αυτό θα αποτελεί ήττα για σας, ναι ή όχι; Απαντήστε μας καθαρά, ξεκάθαρα και όχι με μισόλογα. 

Εμείς λέμε καθαρά ότι για μας, μόνο αν έρθουμε -και θα έρθουμε- πρώτο κόμμα θα αποτελεί νίκη. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέα Δημοκρατίας) 

Είναι βεβαίως πολύ κατανοητό, γιατί υποβαθμίζετε τη σημασία των εκλογών. Το κάνετε, γιατί αρχίζετε να μην πιστεύετε τους ισχυρισμούς, ακόμα και της δικής σας προπαγάνδας. Περιμένετε πλέον την ήττα και ετοιμάζετε το έδαφος, για να πείτε πως η ήττα σας ήταν ασήμαντη. Βεβαίως, ασήμαντες θα είναι οποιεσδήποτε παρόμοιες δικαιολογίες και προφανώς σημαντική η ήττα που σας περιμένει. 

Με δεδομένο λοιπόν ότι η σημερινή συζήτηση γίνεται λίγο πριν τις Ευρωεκλογές, όπου, το ξανατονίζω, κρίνεται η συνολική πολιτική της Κυβέρνησης Σημίτη, δεν είναι νοητό να περιορίσουμε το εύρος αυτής της συζήτησης. Είναι ανάγκη να αγγίξουμε τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που περικλείονται, έτσι και αλλιώς, στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ζητήματα όχι αφηρημένα, αλλά που άπτονται άμεσα της ζωής των συμπολιτών μας και ταυτόχρονα ξεκαθαρίζουν τις μεγάλες επιλογές, που κρίνονται σ' αυτές τις εκλογές, αυτές τις εκλογές που σας τρομάζουν τόσο πολύ. 

Πρώτον, η σημερινή συζήτηση αφορά κατ' εξοχήν στο ποια Ελλάδα θέλουμε στην ΟΝΕ, όχι σε επίπεδο γενικολογίας και δεικτολογίας, δηλαδή στα προσφιλή σας επίπεδα, αλλά σε επίπεδο ζώσας πραγματικότητας, καθημερινότητας, με βάση αυτά που βιώνουν όλες οι Ελληνίδες και οι 'Ελληνες. 

Δεύτερον, η συζήτηση επίσης αφορά το ποια Ελλάδα θέλουμε στην ευρωπαϊκή σκηνή, αλλά και στη διεθνή σκηνή γενικότερα. Αν θέλουμε μία Ελλάδα που δηλώνει μικρή, χωρίς φωνή, πειθήνιος καλός μαθητής, μια Ελλάδα που ψυθιρίζει, που υποχωρεί στην πρώτη πίεση, μια Ελλάδα χωρίς ανάστημα, ή αν θέλουμε μια Ελλάδα ασφαλώς ρεαλιστική και προσγειωμένη, αλλά με αυτοπεποίθηση και παρρησία, ικανή να διεκδικεί και να ανθίσταται. Μια Ελλάδα με υπεύθυνη, αλλά και καθαρή φωνή. Μια Ελλάδα με ανάστημα. 

Τρίτον η συζήτηση αφορά και στο για ποια Ευρώπη αγωνιζόμαστε στο πλαίσιο μιας κοινής πορείας με τους εταίρους μας. Ποιες μάχες πρέπει να δίνουμε καθημερινά μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και με ποιο στόχο και για τα εθνικά μας δίκαια και για το ευρωπαϊκό μας όραμα. 

Τέταρτον και τελευταίο. Η συζήτηση αφορά σε κάτι ευρύτερο. Το δικό μας όραμα ως κοινωνίας, ως μιας κοινωνίας που πορεύεται μεν μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά έχει συγκεκριμένους στόχους για το πώς θα γίνει ανταγωνιστική, ευημερούσα και, πάνω από όλα, πώς θα γίνει ανθρώπινη. Για το πώς εκείνοι που αναλαμβάνουν τις τύχες της χώρας θα βρίσκονται δίπλα στον πολίτη, θα σκύβουν πάνω από τις αγωνίες του, αντί να ζουν απόμακροι, παγεροί και ξεκομμένοι σε δικούς τους απομονωμένους κόσμους. 

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ξεκάθαρη άποψη για το ποια Ελλάδα θέλουμε στην ΟΝΕ. 'Αλλωστε ως παράταξη, δεν θα κουραστώ να το θυμίζω αυτό στον Πρωθυπουργό, ανοίξαμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Η ένταξη υπήρξε η μεγαλύτερη μεταπολεμική επιτυχία της Ελλάδος. Την ίδια ώρα μάλιστα που η δική σας πλευρά πολεμούσε την προοπτική αυτή. Η παρούσα Κυβέρνηση έχει βαρύτατη ευθύνη, γιατί μείναμε έξω από την πρώτη φάση, από την πρώτη ταχύτητα, όπως είθισται να λέγεται, διότι καταντήσαμε ουραγοί, γιατί λαχανιασμένα τρέχουμε τώρα να μπούμε τελευταίοι, γιατί επιδιώκεται πάντα η ονομαστική και όχι η πραγματική σύγκλιση, γιατί η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την εικονική πραγματικότητα και όχι για τη ζωντανή κοινωνία. Γιατί έτσι πορευόμαστε προς την ΟΝΕ, με μια οικονομία που πατάει πάνω σε γυάλινα πόδια. Γιατί ουσιαστικά χάθηκαν τρία χρόνια από την Κυβέρνησή σας. Γιατί αυτά τα χρόνια χάθηκαν σε βάρος των τεράστιων θυσιών του ελληνικού λαού. Γιατί επελέγη μια πορεία και επιμένετε σε μία πορεία. όπου το σπάταλο, ανίκανο κράτος, ο διογκωμένος δημόσιος τομέας παραμένει ο μεγάλος ασθενής της κοινωνίας μας. Γιατί η Κυβέρνηση δεν προχώρησε και δεν προχωρεί στις μεγάλες, υπεραναγκαίες και τόσο πια καθυστερημένες διαρθρωτικές αλλαγές. Και ο 'Ελληνας πολίτης, ο μέσος 'Ελληνας, ο οικονομικά ευάλωτος, φορτώνεται όλα τα οικονομικά βάρη. Γι' αυτό η πολιτική της Κυβέρνησης Σημίτη είναι και αναποτελεσματική και αδιέξοδη και τελικά και κοινωνικά ανάλγητη. Συντηρεί τις στρεβλώσεις στην οικονομία και κυρίως τον υπερτροφικό και σπάταλο δημόσιο τομέα και από την άλλη πλευρά τραβάει το χαλί της κοινωνικής προστασίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής αποτελεσματικότητας κάτω από τα πόδια των οικονομικά ασθενεστέρων, κάτω από τα πόδια του μέσου 'Ελληνα. Δηλαδή, με άλλα λόγια, κάτω από τα πόδια όλων εκείνων των πολιτών, με τις θυσίες των οποίων φτάσαμε κοντά στην ΟΝΕ. Με δύο λόγια υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια. Εκείνοι, στους οποίους θα οφείλεται η έστω και καθυστερημένη ένταξη στην ΟΝΕ, είναι εκείνοι, τους οποίους η Κυβέρνηση έχει επιλέξει με την ανικανότητά της να πλήττει, να τιμωρεί καθημερινά. 

Μία σειρά από αμείλικτα ερωτήματα ξεπροβάλλουν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ποια Ελλάδα οδεύει στην ΟΝΕ; Τι θα αντιμετωπίσουμε μετά την ΟΝΕ; Ποια είναι η πραγματικότητα της σημερινής Ελλάδος; Ποια είναι η καθημερινότητα που ζει, που βιώνει ο 'Ελληνας πολίτης; 

Φοβούμαι -και αυτό είναι το χειρότερο- ότι τα ερωτήματα αυτά που αφορούν άμεσα το μέσο πολίτη αφήνουν αδιάφορους μόνο τους πολύ εύπορους και τον Πρωθυπουργό. Η σημερινή Ελλάδα είναι η Ελλάδα της ανεργίας παρά τις ωραιολογίες που ακούσαμε πριν από λίγα λεπτά, με τους ανέργους να ξεπερνούν κατά το ΕυρώSTAT το 11,5%, κατά το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Απασχόλησης το 13,5%. Μη σας κουράζω με αριθμούς. Σημασία έχει ότι, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, έχει ανέβει κατά μία ποσοστιαία μονάδα τον τελευταίο χρόνο. Σε μια εποχή, λοιπόν, που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος, μολονότι και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πρόβλημα απασχόλησης, αλλά ο ευρωπαϊκός μέσος όρος έχει πια πτωτική πορεία, ο δείκτης στην Ελλαδα είναι ανοδικός, με έναν στους δύο νέους σχεδόν άνεργο, με μια ανεργία που τείνει να γίνει δομική, δηλαδή μη αναστρέψιμη για όσους έχουν εγκατελειφθεί στην τύχη τους. Και αυτό συμβαίνει, γιατί έχουν αυξηθεί ποσοστιαία οι μακροχρόνια άνεργοι. 

'Εχουμε γίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ευθύνη της Κυβέρνησης, μια κοινωνία που σπρώχνει στο περιθώριο τους νέους ανθρώπους. Αυτή είναι η αλήθεια. Η σημερινή Ελλάδα είναι η Ελλάδα της βαρύτατης, της κραυγαλέας, της άδικης φορολόγησης του μέσου πολίτη. 'Οσα πλήρωσαν σε φόρους οι 'Ελληνες μέσα στα τρία τελευταία χρόνια δεν τα πλήρωσαν δεκαετίες. Και τους φόρους δεν τους πλήρωσαν οι λίγοι εύποροι, αλλά οι πολλοί, οι ασθενέστεροι. Σε τρία χρόνια υπήρξαν πάνω από εβδομήντα νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, που στοίχισαν επιπρόσθετη φορολογική επιβάρυνση συνολική στους πολίτες πάνω από δυόμισι τρισεκατομμύρια δραχμές και μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, φόροι άδικοι, αιφνιδιαστιακοί, αναδρομικοί, θα έλεγα ακόμα και ανήθικοι, αν λάβει κανείς υπόψη του τα αντικειμενικά κριτήρια. Και τους πλήρωσαν οι πολίτες, γιατί η Κυβέρνηση αποδείχτηκε ανίκανη από τη μια να περιορίσει τη σπατάλη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και από την άλλη επιτέλους να ολοκληρώσει τη μηχανοργάνωση του Υπουργείου Οικονομικών, το περίφημο πρόγραμμα TAXIS, που πάει από αναβολή σε αναβολή. Και σας εκθέτουν, κύριε Πρωθυπουργέ, όταν σας πηγαίνουν εκεί να το επισκέπτεσθε. 

Η σημερινή Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η Ελλάδα της εγκληματικότητας και της κρατικής αποσύνθεσης. Τα σύνορά μας είναι ξέφραγο αμπέλι. Η αστυνομία απουσιάζει και κυρίως απουσιάζει από τη γειτονιά, εκεί που την έχει ανάγκη ο μέσος πολίτης. Τα όργανα της τάξης είναι πλημμελώς εκπαιδευμένα. Δεν υπάρχει πολιτική κατά του εγκλήματος, ενώ θα χρειαζόταν σταυροφορία τουλάχιστον, τα τελευταία χρόνια. Και ο πολίτης αισθάνεται πιο ανασφαλής, πιο εκτεθειμένος από ποτέ. 

Και ερωτώ: Τρεις Υπουργούς αλλάξατε, αλλά η τραγική κατάσταση καθημερινά επιδεινώνεται. Πόσους πρέπει να αλλάξετε, για να καταλάβετε επιτέλους το μέγεθος του προβλήματος και πώς το ζουν οι Ελληνίδες και οι 'Ελληνες και στις πόλεις και στα χωριά, πάνω απ'όλα στις παραμεθόριες περιοχές; 

Πριν από λίγες μέρες, πριν από ελάχιστα εικοσιτετράωρα σ' ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, είδαμε δύο σκηνές. Πρώτα το πώς, τυχαία, επειδή κάποιος επίσημος θα επισκέπτονταν νοσοκομείο, ανακαλύφθηκε μετά από πολλές μέρες, το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν τρομοκράτες για το χτύπημά τους σε ξένη τράπεζα, ενώ το αυτοκίνητο αυτό ήταν σε κοινή θέα επί ημέρες και ουδείς ενδιαφέρθηκε. 'Οπως κανενός το αυτί δεν ίδρωσε και απ'όσα γίνονταν στην αμέσως επόμενη σκηνή, όταν στην κεντρική πλατεία, μπροστά στις κάμερες μια γυναίκα πουλούσε ναρκωτικά σε νέα παιδιά. Και αυτά πάλι μπροστά στην κάμερα έπαιρναν τη δόση τους. Ποιος αρμόδιος ενδιαφέρθηκε, ποιος αρμοδιος κινητοποιήθηκε, ποια αποτελεσματική αντίδραση υπήρξε, ποιος έκανε έστω κάτι; Ουδείς. 

Το μόνο που κάνατε είναι, πριν από ελάχιστες μέρες, να ψηφίσετε νόμο, που στην ουσία διευκολύνει τους εμπόρους των ναρκωτικών. Γιατί η αποσύνθεση απλώνεται παντού. Και όσοι σήμερα δυστυχώς εκπροσωπούν το κράτος, βρίσκονται πολύ μακριά από τη ζωή του πολίτη. 

Να σας θυμίσω και άλλα δυσάρεστα; Ποιος ξεχνάει το διασυρμό, τον τραγέλαφο, τη διάλυση με την υπόθεση Σορίν Ματέι; Ποιος ευθύνεται ότι στο Ρώσο αρχιμαφιόζο, το Σολόνικ, το μακαρίτη Σολόνικ, δυο φορές δόθηκε ελληνική ιθαγένεια και ακόμα δεν έχει απαντηθεί η ερώτηση, που έχει κατατεθεί; Κοινοβουλευτική ερώτηση εδώ στο Κοινοβούλιο, παραμένει αναπάντητη. 

Και ερωτώ: Αυτή την Ελλάδα θέλουμε στην ΟΝΕ; Αυτή είναι η Ελλάδα του αύριο; Αυτή είναι η Ελλάδα που μας αξίζει; 

Η σημερινή Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η Ελλάδα της κατάρρευσης της κρατικής υγείας. 'Ολοι έχουμε δει, είμαι βέβαιος, τις άθλιες σκηνές των νοσοκομείων, όπου οι ασθενείς παίζουν καθημερινά τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, με τους κατοίκους μάλιστα των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών να είναι παρατημένοι στο έλεος του Θεού. Πρόσφατα είδαμε την απίστευτη σκηνή, συγγενούς να γίνεται τραυματιοφορέας και να μεταφέρει το δικό του άνθρωπο σε φορείο με ταξί. Και βεβαίως, και εδώ πάλι τα θύματα είναι οι ασθενέστεροι, οι κοινωνικά ασθενέστεροι, οι πιο ευάλωτοι, αυτούς που ξεχνάει η Κυβέρνησή σας. Και προκαλεί θυμηδία μεν από τη μια, αλλά και τη νοημοσύνη όλων των Ελλήνων από την άλλη, όταν σας πηγαίνουν -σας πήγαν πριν από ένα χρόνο περίπου- να εγκαινιάσετε το νοσοκομείο δυτικής Θεσσαλονίκης. Ε, εγώ πήγα πριν από ελάχιστες ημέρες και δεν λειτουργεί. Είναι τρία χρόνια έτοιμο, υπερσύγχρονο, μπορεί να καλύψει, τουλάχιστον στη μονάδα εντατικής θεραπείας, όσες κλίνες έχουν όλα τα άλλα νοσοκομεία της περιοχής μαζί και δεν λειτουργεί. Ελπίζω να μη σας οδηγήσουν σε κάποια ανάλογη γκάφα και σας δούμε ξανά να κόβετε κορδέλες στο νοσοκομείο της δυτικής Θεσσαλονίκης! 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Η σημερινή Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η Ελλάδα που δεν διαθέτει στρατηγική παιδείας, εθνική μακρόπνοη στρατηγική, όπως επίμονα σας έχουμε ζητήσει -και σας έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου. Τα συστήματα αλλάζουν σαν πουκάμισα, αλλάζουν και οι Υπουργοί και ο καθένας πειραματίζεται πάνω στους νέους. Διπλασιάσατε το κόστος της μέσης οικογένειας, επειδή προστρέχουν όλοι στα φροντιστήρια και από την άλλη πλευρά, σε επίπεδο υποδομών, η υστέρηση είναι τρομακτική. Θα χρειαστούν περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια να κτιστούν οι ελλείπουσες σχολικές αίθουσες με τους ρυθμούς που πηγαίνετε. Και δεν θέλω να επαναλαμβάνω τους αριθμούς που μας κατατάσσουν σε τριτοκοσμικό επίπεδο, σε ό,τι αφορά την επένδυση στις Νέες Τεχνολογίες και την πρόσβαση των νέων μαθητών και φοιτητών στην Πληροφορική. Το μόνο που σας έχει μείνει από αυτήν την υπόθεση είναι η ιδεοληπτική σας άρνηση, η τελείως εκτός εποχής και ξεπερασμένη άρνησή σας, επιτέλους να επιτραπεί η λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. 

Τους νέους όμως αυτούς, που αδυνατούμε να τους δώσουμε τα εφόδια να σταθούν στον ολοένα και πιο δύσκολο, πιο ανταγωνιστικό κόσμο του αύριο, στην ουσία τους σπρώχνουμε πάλι στο περιθώριο. Αυτούς τους νέους, που είναι -και αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα, θα είναι και στα επόμενα χρόνια- τα θύματα της ανεργίας. Με αυτήν τη θλιβερή κατάσταση στην Παιδεία και στην Υγεία πορευόμαστε προς την ΟΝΕ. 

Η σημερινή Ελλάδα είναι η Ελλάδα, όπου το κράτος, ο δημόσιος τομέας παραμένει διογκωμένος, σπάταλος, αυθαίρετος και διεφθαρμένος. Το καταγγέλλει ο Γενικός Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Το καταγγέλλουν όλες οι έρευνες από το εξωτερικό, από την Ευρώπη. Το καταγγέλλει το Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο σκοπίμως έχετε παροπλίσει, έχετε νεκρώσει. 

Το έχω πει, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, και θα το ξαναπώ: Ο μεγάλος ασθενής της κοινωνίας μας είναι το κράτος. 'Ενα κράτος, που και εγκαταλείπει τον πολίτη, και αυθαιρετεί σε βάρος του, και τον ταλαιπωρεί καθημερινά. Και χωρίς κυρώσεις, χωρίς καμιά συνέπεια για τους υπεύθυνους. Το κράτος είναι άτρωτο και ο πολίτης το θύμα του. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ) 

Τις τελευταίες μέρες είδαμε απίστευτες σκηνές έξω από τις εφορίες. Ποιος ενδιαφέρθηκε για τους πολίτες αυτούς; Ποιος απασχολήθηκε με την και για την ταλαιπωρία τους; Ποιος οργίστηκε, γιατί αυτοί οι πολίτες με τους βαρύτατους φόρους που πληρώνουν συντηρούν άθλιες κρατικές υπηρεσίες, που τους ταλαιπωρούν; 

Με αυτό το κράτος, με αυτό το τριτοκοσμικού τύπου κράτος, με αυτήν τη σχέση κράτους - πολίτη, οδεύουμε προς την ΟΝΕ. 

Η σημερινή, όμως, Ελλάδα είναι και η Ελλάδα που κάνει κάτι άλλο. Περιθωριοποιεί ολόκληρες ομάδες του πληθυσμού. Τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εργαζόμενους, τους νέους πάνω απ' όλα που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να χειροτερεύει -γιατί αυτή είναι η αλήθεια- που φορτώνονται φόρους, που δεν έχουν τη στήριξη της πολιτείας και έτσι υπονομεύεται η κοινωνική συνοχή. 

Και για να χρησιμοποιήσω δική σας προσφιλή έκφραση, οι μη έχοντες και οι μη κατέχοντες γίνονται ολοένα και περισσότεροι. 'Ετσι, με ραγισμένη την ουσιαστική κοινωνική συνοχή, πορευόμαστε προς την ΟΝΕ. 

Θα το πω λοιπόν ξεκάθαρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουμε στην ΟΝΕ. Αυτό μπορεί να το θέλετε οι της Κυβέρνησης, μπορεί να το θέλει ο Πρωθυπουργός. Δεν το θέλουν, όμως, οι 'Ελληνες πολίτες. Αυτή η Ελλάδα δεν μας αξίζει. 

Περνάω τώρα στο επόμενο κρίσιμο κεφάλαιο. Ποια Ελλάδα θέλουμε στο διεθνές επίπεδο και μέσα στην Ευρώπη; Σίγουρα δεν θέλουμε τη σημερινή Ελλάδα, χωρίς φωνή, χωρίς ανάστημα, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς εθνική στρατηγική. 

Ζητήσαμε και ζητάμε επίμονα τη χάραξη εθνικής στρατηγικής μέσα από ένα Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Η Κυβέρνηση Σημίτη, παρά την αντίθετη γνώμη του Υπουργού Εξωτερικών, θέλει να πορεύεται μόνη της. 'Εχει άλλωστε επιλέξει και την πόλωση εν όψει ευρωεκλογών. Ο κ. Σημίτης αρνείται να κάτσει στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσει με όλη την Αντιπολίτευση στην προσπάθεια αναζήτησης στοιχειωδώς κοινών τόπων για την εθνική μας πορεία. Απορρίπτει συστηματικά την ιδέα του εθνικού συμβουλίου, άρα και την προοπτική της εθνικής συνεννόησης. 

Θέλω εδώ να κάνω μια παρένθεση. Είναι προφανές ότι σας προκαλεί αλλεργία ο διάλογος. Και θέλω να επικαλεστώ δύο πρόσφατα γεγονότα. Πρώτον, επίμονα σας ζητώ, επιτέλους, τουλάχιστον με προοπτική τις ευρωεκλογές, να γίνουν συζητήσεις μεταξύ όλων των πολιτικών Αρχηγών σε τηλεοπτικό επίπεδο. Να ανταλλάξουμε απόψεις, να αντιπαραθέσουμε επιχειρήματα, να συγκρίνουν οι πολίτες τι λέμε. Δεύτερον, μαθαίνω ότι επιχειρείτε να αποφύγετε την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που έχουμε κοινοβουλευτικό δικαίωμα να προκαλέσουμε και προσπαθείτε είτε να τη ματαιώσετε είτε να τη συμπτύξετε με άλλη. Αυτό είναι άρνηση κοινοβουλευτικού διαλόγου. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απορρίπτει, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. 'Ετσι, χωρίς εθνική στρατηγική, το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο. Αντί να προβλέπουμε, να προγραμματίζουμε, να σχεδιάζουμε, συρόμαστε πίσω από γεγονότα πέφτοντας από γκάφα σε γκάφα. Διότι αυτή είναι η αλήθεια. 

Πρόσφατα, σε σχέση με τη γιουγκοσλαβική κρίση, οι όλοι χειρισμοί ήταν -επιεικώς θα το πω- κατώτεροι των περιστάσεων. Στις διεθνείς διασκέψεις ή σιωπούσαμε ή ψιθυρίζαμε. Στην ουσία η χώρα δεν είχε φωνή. Ταυτόχρονα με τη νοοτροπία της "μικρής Ελλάδας", που χαρακτηρίζει τον Πρωθυπουργό, δεν αποτολμήθηκαν πρωτοβουλίες, δεν ακούστηκε η φωνή μας, αλλά, όποτε το ζητήσαμε, χαρακτηριστήκαμε "Δον Κιχώτες". Ενώ βεβαίως, το πιο αυτονόητο πράγμα θα ήταν η χώρα μας, χώρα των Βαλκανίων, επαναλαμβάνω η μόνη χώρα που ζει και θα ζήσει με όλους τους λαούς της περιοχής και με τις συνέπειες των λαθών των άλλων, μέλος της συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, θα ήταν εύλογο, αναμενόμενο, στην ουσία χρέος μας, να παίρνει πρωτοβουλίες. 'Οταν όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπερτονίζεις ότι είσαι μικρός και αδύναμος, πώς να τολμήσεις να πάρεις ουσιαστικές πρωτοβουλίες; 

Μόλις πριν από λίγες ημέρες ο Πρωθυπουργός, μπροστά στη δυσφορία της ελληνικής κοινής γνώμης, αποφάσισε να υψώσει τη φωνή του. Και όχι βέβαια στο εξωτερικό, όχι στις διεθνείς συναντήσεις και διασκέψεις, όπου παραμένετε άφωνος, κύριε Πρωθυπουργέ, αλλά στο εσωτερικό. Ε, λοιπόν, η φωνή, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν υψώνεται, για να την ακούσουμε εμείς. Υψώνεται, για να την ακούσουν εκείνοι, οι σύμμαχοι, οι εταίροι, όλοι οι εκπρόσωποι της διεθνούς κοινότητας. Και αυτό δεν το κάνετε. 

Θα κλείσω αυτήν την ενότητα, φροντίζοντας όμως να μη σας απογοητεύσω. Θα αναφερθώ, λοιπόν, στην εξωτερική πολιτική, που δεν ταιριάζει στην Ελλάδα. Μια εξωτερική πολιτική φιάσκων και υποχωρήσεων: Από τα 'Ιμια, στους S-300 και στο φιάσκο Οτσαλάν. Γιατί βέβαια, αν δεν είχαν γίνει παντού τραγικά, ολέθρια λάθη, δεν θα ενοχλείτο ο Πρωθυπουργός στο άκουσμα των τριών αυτών λέξεων. Λυπάμαι, αλλά αυτές οι τρεις λέξεις θα σας καταδιώκουν εσαεί, κύριε Πρωθυπουργέ! 

Και μάλιστα -όπως είχα χθες την ευκαιρία να τονίσω εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα- καταντήσατε παρωδία και την υπόθεση της Εξεταστικής Επιτροπής για το φιάσκο Οτσαλάν. Στην ουσία, στήθηκε μία ενορχηστρωμένη επιχείρηση συγκάλυψης. Η κυβερνητική πλειοψηφία εξασφάλισε να μην καταθέσει κύριος μάρτυρας, παρ' ότι υπέπεσε στο αδίκημα της ψευδορκίας. 'Αλλοι κύριοι μάρτυρες, όπως ο κ. Σγουρίδης, που είχε συναντήσει τον Οτσαλάν εκτός Ελλάδος, ο αερολιμενάρχης της Κέρκυρας, ο κ. Τζοβάρας, που έδωσε την εντολή "πετάξτε τον έξω από την πρεσβευτική κατοικία" δεν εκλήθησαν και στην ουσία... 

(Θόρυβος στην Αίθουσα) 

Σας παρακαλώ, κύριοι! 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι! 

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δε ζητάτε να γίνει προανακριτική επιτροπή; 

ΑΝΕΣΤΗΣ ΣΑΑΤΣΟΓΛΟΥ: Μπορείτε να ζητήσετε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, μη διακόπτετε. Σας παρακαλώ! 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Είναι, λοιπόν, ανάγκη να σας πω το εξής: στην υπόθεση ο κύριος Πρωθυπουργός έκανε τον Πόντιο Πιλάτο. 'Ενιψε τας χείρας του. Αποκεφαλίστηκαν τρεις Υπουργοί ως υπεύθυνοι. 'Ερχεται το πόρισμα και λέει ότι δεν φταίει κανένας. Τι να συμπεράνουμε εμείς; 'Οτι κακώς τους απομακρύνατε; Γιατί προς τα εκεί προσπαθείτε να μας πάτε. Ε, σας λέμε, λοιπόν, πως, παρ'ότι ο χειρισμός ήταν κακός, πέραν της προσπάθειας συγκάλυψης -γιατί στη συγκεκριμένη συγκυρία μπορεί να γίνει και κακή χρήση ορισμένων στοιχείων του πορίσματος στην επικείμενη δίκη Οτσαλάν- για μας η υπόθεση Οταλάν δεν έχει κλείσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Και ακόμη, αυτή η πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας μόνο συνετή δεν είναι, όπως ακούμε συνέχεια τον ισχυρισμό. Γιατί η απουσία αυτοπεποίθησης και αποφασιστικότητας φέρνει πιο κοντά την κρίση, φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα σύγκρουσης και όχι την ειρήνη. Ουδέποτε ήταν τόσο επιθετική η Τουρκία. Ουδέποτε είχαμε τόσες αλληλοδιάδοχες κρίσεις και προκλήσεις. 'Αλλωστε, μήπως με τους χειρισμούς στην υπόθεση Οτσαλάν δεν ενισχύθηκαν τα πιο ακραία στοιχεία στην Τουρκία, ο Πρωθυπουργός της εισβολής και οι Γκρίζοι Λύκοι, τα πιο αδιάλλακτα εθνικιστικά στοιχεία της Τουρκίας; 

Γι'αυτό εμείς επιμένουμε ότι η πολιτική της Κυβέρνησης είναι μια πολιτική υποχωρήσεων και κρίσεων σε έναν τραγικό και αέναο φαύλο κύκλο. 

'Ερχομαι τώρα σε ένα άλλο κεφάλαιο, στο κεφάλαιο Ευρώπη. 

Είναι γνωστό ότι η παράταξή μας είναι το κατ' εξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα. Ο ιδρυτής της, άλλωστε, επέτυχε την ένταξη. Και εμείς υπερασπισθήκαμε μόνοι μας τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, όταν άλλοι, μεταξύ των οποίων και εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, τον λοιδορούσατε. 

Θα το ξαναπώ όμως: Η εικόνα της σημερινής Ευρώπης δεν μας εμπνέει. Μας προβληματίζει και μας απογοητεύει. Γιατί είναι μια Ευρώπη με νοοτροπία μικρολογιστών, μια Ευρώπη χωρίς όραμα, με έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας. 

'Αλλωστε, αν κατάλαβα καλά από την ομιλία σας, το παραδεχθήκατε και εσείς αυτό. Μια Ευρώπη χωρίς τη δική της φωνή, χωρίς δική της πρωτοβουλία, ούτε καν για θέματα της ηπείρου μας ούτε καν όταν γίνεται πόλεμος στη γειτονιά μας. Μια Ευρώπη χωρίς ενιαία άμυνα, χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική, χωρίς εγγυημένα σύνορα. Μια Ευρώπη χωρίς ξεκάθαρες αρχές, αλλά, όπως φαίνεται στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, δυστυχώς με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Μια Ευρώπη που, μεταξύ των άλλων, καλείται επίσης να επιτύχει το αναγκαίο ανθρώπινο πρόσωπο. 

Για μας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πορεία μέσα στην Ευρώπη σημαίνει και τον αγώνα να ξαναβρούμε τα οράματα των ιδρυτών της. Είμαστε κομμάτι της Ευρώπης, πιστεύουμε στην Ευρώπη, γι' αυτό θέλουμε μια άλλη Ευρώπη. Μια Ευρώπη με ολοκληρωμένο περιεχόμενο, που προχωρεί αποφασιστικά στην κατεύθυνση της πολιτικής της ενοποίησης με όλα όσα αυτό περιλαμβάνει. Αυτήν την Ευρώπη πιστεύουμε, γι' αυτήν αγωνιστήκαμε και γι' αυτή θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και πριν και μετά τις ευρωεκλογές. 

'Ερχομαι τώρα στο τέταρτο ζήτημα. Πορευόμαστε προς την ΟΝΕ, αποζητούμε τη σύγκλιση με τους εταίρους μας. Σας θυμίζω ότι αποζητούμε, δυστυχώς, την ονομαστική σύγκλιση με πολλή συμμετοχή της δημιουργικής λογιστικής. Και θα επαναλάβω και πάλι ότι, μέχρι ενός σημείου, το συναποδεχόμαστε, αλλά μην τυχόν και πιστέψετε ή επιχειρήσετε να πείσετε κι άλλους ότι έχει επιτευχθεί η ουσιαστική δημοσιονομική εξυγίανση, με ελαστικές ερμηνείες και με πολιτική εύνοια, παρά το ότι το αρνείστε. 

Πραγματική σύγκλιση θα σήμαινε διαφορετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, θα σήμαινε να μη μας έχει περάσει και η Πορτογαλία σε κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως μετριέται σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, θα σήμαινε να μην είμαστε ουραγοί στην παραγωγικότητα και στην ανταγωνιστικότητα, θα σήμαινε να έχουμε αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτήν τη δυναμική της ανεργίας. Θα σήμαινε αξιοποίηση του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, θα σήμαινε ουσιαστικές και βαθιές διαρθρωτικές τομές. 

Ποιο είναι όμως το όραμά μας για την πατρίδα μας; Ποια κοινωνία επιδιώκουμε να κτίσουμε μέσα από την ευρωπαϊκή πορεία για την Ελλάδα; Σίγουρα όχι τη σημερινή, των απόμακρων πολιτικών και των παγερών επιλογών, της αδιαφορίας για την καθημερινή ζωή του πολίτη. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ) 

Η κοινωνία της ανάπτυξης, της ευημερίας, η κοινωνία της φροντίδας είναι και πρέπει να είναι ο στόχος μας. Μια κοινωνία που σκύβει πάνω από τα προβλήματα, τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη. Μια κοινωνία, πάνω απ' όλα με ανθρώπινο πρόσωπο, που νοιάζεται για το μέσο 'Ελληνα. Μια κοινωνία με γοργή οικονομική ανάπτυξη, ανταγωνιστική οικονομία, αλλά και στήριξη των πολιτών της, ιδίως αυτών που έχουν ανάγκη. Μια κοινωνία που προσφέρει στους πολίτες της ασφάλεια και σιγουριά, με κράτος δικαίου και νόμου, που κατανοεί πως τα μεγάλα προβλήματα του 'Ελληνα πολίτη είναι τελικά, τα καθημερινά, από την ανεργία ως την εγκληματικότητα, από την Υγεία ως την Παιδεία, από τη μείωση των φόρων ως τη στήριξη εκείνων που σπρώχνονται προς το περιθώριο. 

'Εχουμε ξεκαθαρίσει, πολύ καιρό τώρα, τις βασικές μας επιλογές και προτεραιότητες, αυτές που αφορούν στην πορεία της χώρας, αλλά και τα ζωντανά, τα καθημερινά προβλήματα της Ελληνίδας και του 'Ελληνα. Και με αυτές ως άξονα θα κληθούμε σύντομα να αναλάβουμε τις τύχες του τόπου. Και αυτό το μήνυμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκάθαρα θα το στείλουν τα αποτελέσματα των εκλογών της 13ης Ιουνίου. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Είναι ακόμη φανερό ότι η χώρα μας πορεύεται προς τις Ευρωεκλογές, έχοντας να επιλέξει ανάμεσα κυρίως σε δυο δρόμους. Η Κυβέρνηση περιορίζεται σε ένα επιφανειακό κυνήγι δεικτών, αφήνοντας την καθημερινότητα του πολίτη να επιδεινώνεται, να χειροτερεύει. Εμείς στοχεύουμε στην πραγματική οικονομική σύγκλιση, με προτεραιότητα να βελτιώσουμε τη ζώσα καθημερινότητα του 'Ελληνα. 

Η Κυβέρνηση στη διεθνή σκηνή αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως μικρή, αδύναμη, μίζερη, μια χώρα χωρίς αυτοπεποίθηση, που ψιθυρίζει και υποχωρεί. 

Εμείς θέλουμε μία Ελλάδα με υπεύθυνη συμπεριφορά μέσα στις συμμαχίες της, αλλά με φωνή, με παρρησία, με ανάστημα, μία χώρα που και τα όριά της βάζει, αλλά και πρωτοβουλίες τολμά να παίρνει. 

Η Κυβέρνηση Σημίτη, όπως στο εσωτερικό έχει συμβιβαστεί με την παρακμή, έτσι και στο ευρωπαϊκό επίπεδο έχει συμβιβαστεί με τη νοοτροπία της μικρολογιστικής, που δυστυχώς διακρίνει την εποχή που ζούμε. 

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συμβιβαζόμαστε με αυτήν την Ευρώπη. Κρατάμε πάντα ζωντανό το όραμα μιας Ευρώπης με δική της άποψη, μίας Ευρώπης με κοινά σύνορα, κοινή εξωτερική πολιτική, κοινή αμυντική πολιτική, μιας Ευρώπης δυναμικής, αναπτυσσόμενης και συνάμα ανθρώπινης. 

Τέλος, η Κυβέρνηση εκφράζει το απόμακρο και παγερό πρόσωπο της εξουσίας, που αδιαφορεί για τον πολίτη -και ιδίως τον πιο ευάλωτο πολίτη. Εμείς εκφράζουμε μία νέα νοοτροπία, μιας άλλης γενιάς, που πιστεύει σε μία κοινωνία ανθρώπινη και ζεστή, μία κοινωνία που να φροντίζει τον πολίτη, που να σκύβει πάνω από τις αγωνίες του. 

Αυτοί οι δύο δρόμοι είναι διαμετρικά αντίθετοι και θα κριθούν ως συνολικές επιλογές και κατευθύνσεις στις επικείμενες ευρωεκλογές, που είτε σας αρέσει είτε δεν σας αρέσει, κύριε Πρωθυπουργέ, αποτελούν πρόκριμα των εθνικών εκλογών. Στις ευρωεκλογές, όπου, είτε σας αρέσει είτε δεν σας αρέσει, κρίνεται το σύνολο της πολιτικής της Κυβέρνησης. Στις ευρωεκλογές που εμείς ξεκάθαρα ζητάμε από τους πολίτες να στηρίξουν το νέο ξεκίνημα που προτείνουμε. 

'Ενας, που θα ήταν ευτυχής να μην υπήρχε αυτή η λαϊκή ετυμηγορία, είναι φυσικά ο κ. Σημίτης. Γι'αυτό άλλωστε επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σημασία της εκλογικής μάχης. Γι'αυτό όλο και λιγότερο ακούγεται ότι το κυβερνητικό κόμμα θα κερδίσει. Γι'αυτό ο Πρωθυπουργός διατείνεται ότι στις εκλογές αυτές δεν κρίνεται το σύνολο της πολιτικής του. 

Αν δεν κρίνεται το σύνολο της πολιτικής σας, τότε τι κρίνεται, κύριε Σημίτη; Κρίνονται μήπως εξώκοσμα πράγματα, που δεν αφορούν στη ζωή της Ελληνίδας και του 'Ελληνα; 

Εδώ, κύριε Πρωθυπουργέ, είτε σας αρέσει είτε όχι, τελειώνουν τα ψέματα και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την εξουσία σας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτή η πραγματικότητα δεν θα εξαφανιστεί, επειδή εσείς μπορεί να εύχεστε να εξαφανιστεί. Είτε αρνείστε να την αντικρίσετε είτε όχι, η πραγματικότητα είναι εδώ και το σύνολο της πολιτικής σας θα κριθεί στις ευρωεκλογές, γιατί οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα για την πολιτική σας και το σύνολο της πολιτικής σας θα αποδοκιμαστεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Ελλάδα στις 13 Ιουνίου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αποκτήσει το νέο ξεκίνημα που της αξίζει. 

(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει το λόγο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα τον κ. Καραμανλή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θέλω να θυμίσω, ότι η συζήτηση αυτή προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής, ο οποίος ορίζει ότι θα γίνει μία συζήτηση με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για τα ευρωπαϊκά θέματα, την ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτή η απόφαση πάρθηκε και κατοχυρώθηκε στον Κανονισμό, διότι η ευρωπαϊκή πολιτική κατά την άποψη της Βουλής έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα, για το τι συμβαίνει στη χώρα. Η Ελλάδα είναι τμήμα της Ευρώπης, μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, άρα, το τι συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση πρέπει να ακούγεται και να συζητιέται στη Βουλή. 

Ο κ. Καραμανλής από τα σαράντα πέντε λεπτά που μίλησε περίπου, τα τριάντα πέντε λεπτά και πλέον τα κατανάλωσε για να μιλήσει περί όλων των δυνατών, αλλά όχι περί Ευρώπης. Ακούσαμε το αστυνομικό δελτίο για το Σορίν, για το Ρώσο γκάγκστερ, ακούσαμε την επανάληψη ατεκμηρίωτων ή ελλιπών ισχυρισμών για τους συνταξιούχους, ότι δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε και διάφορα άλλα τέτοια. 

Επανήλθε στην αγαπητή του ιδέα του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, όπως το φαντάζεται για να μην υπάρξει πια εξωτερική πολιτική στη χώρα, αλλά ένας δημόσιος διαπληκτισμός των διαφόρων κομμάτων, γύρω από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Το γνωστό τροπάριο "'Ιμια-S-300-Oτσαλάν". Και τον απασχόλησε πολύ, όπως ακούσατε, ποιο κόμμα θα είναι στις εκλογές πρώτο. 

Κύριε Καραμανλή, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Επιτρέψτε μου όμως να κάνω και το εξής σχόλιο ... 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Και αν δεν είναι, τι θα σημαίνει αυτό; 

(Κωδωνοκρουσίες) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Επιτρέψτε μου να κάνω και το εξής σχόλιο. Πιστεύω, ότι δεν είναι σοβαρή συζήτηση στη Βουλή, η συζήτηση ποιος θα έρθει ή ποιος δεν θα έρθει πρώτο κόμμα. Αυτή είναι συζήτηση καφενείου. 

(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αν δεν είναι αυτό σοβαρό, τότε τι είναι σοβαρό; 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Ε, αυτήν την αντίληψη έχω, κύριε. Νομίζω ότι όταν λέμε ότι θα συζητήσουμε την ευρωπαϊκή πολιτική, συζητάμε την ευρωπαϊκή πολιτική, τις επιδιώξεις της Ελλάδος και τα "το πρώτο κόμμα" ή "το δεύτερο κόμμα", τα συζητάμε δημόσια, στα μπαλκόνια, όπου θέλετε, αλλά δεν είναι το θέμα αυτής της συζήτησης, εάν θέλουμε να έχουμε σοβαρότητα. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Θέλω να σας επαναλάβω τη θέση την οποία έχουν στηρίξει. Οι ευρωεκλογές δεν είναι δημοψήφισμα. Οι επιλογές του ελληνικού λαού σε σχέση με την κυβερνητική πολιτική, σε σχέση με την Κυβέρνηση, είναι επιλογές που θα γίνουν στις εθνικές εκλογές του 2000. Και εκεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι πρώτο κόμμα. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Είπατε επίσης χωρίς να έχει καμία σχέση με τη συζήτηση εδώ, ότι εγώ δήθεν αρνούμαι τη συζήτηση μαζί σας στην τηλεόραση. Εγώ πολύ πριν από σας έχω πει να συζητήσουμε στην τηλεόραση. Και έχω πει βεβαίως να ακολουθήσουμε τους ίδιους κανόνες, οι οποίοι συμφωνήθηκαν με τον κ. 'Εβερτ το 1996. Εσείς δεν τους θέλετε. Λοιπόν, μη ρωτάτε εμένα. Εσείς να συμφωνήσετε στους ίδιους κανόνες και να κανονίσουμε την ημέρα που θα γίνει συζήτηση. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Πότε το είπατε και δεν το ακούσαμε; 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Το έχω πει εδώ και πολύ καιρό, κύριε Καραμανλή. 

Ας έρθουμε και σε μερικά από αυτά που είπατε. 

Ξεκινήσατε με τη δεκαετία του '80. Σας είπα και άλλοτε, κύριε Καραμανλή, σ' αυτήν την Αίθουσα ότι το 1981 υπήρχε ένα τεράστιο κοινωνικό έλλειμμα στην Ελλάδα. Διότι πριν από το 1981, υπήρχε μία μικρή ομάδα του πληθυσμού η οποία νεμόταν την εξουσία και την οικονομία και η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν στη γωνιά. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έθεσε τέρμα σ' αυτήν την κατάσταση. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

Η δεκαετία του '80 ήταν η δεκαετία της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής αλληλεγγύης και είμαστε περήφανοι γι' αυτό. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

Μπορεί να είχαμε μεταξύ μας διαφορές για το πώς θα γίνει η πολιτική, αλλά δεν είχαμε βεβαίως καμία διαφορά ότι αυτό που ήταν το κράτος της Δεξιάς, θα έπρεπε να σταματήσει. Και σταμάτησε. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

(Κωδωνοκρουσίες) 

'Οσον αφορά διάφορα που είπατε. Προσπαθήσατε να αμφισβητήσετε, ότι η διαπραγμάτευση ήταν επιτυχής και είπατε ότι οι Πορτογάλοι πήραν περισσότερα από μας, γιατί δεν θα πρέπει να υπολογίσουμε τη Λισαβόνα κλπ. 

Θέλω πρώτα να σας πω, ότι έχετε βαθύτατη άγνοια, κύριε Καραμανλή. Και σας καταθέτω έναν πίνακα για να μελετήσετε και εσείς τους αριθμούς. 

(Στο σημείο αυτό ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής: 

Σελίδα 7148 
Η σελίδα σε PDF  


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Η Ελλάδα είναι πρώτη κατά κεφαλή στα διαρθρωτικά ταμεία, δεύτερη είναι η Πορτογαλία, τρίτη η Ισπανία και τέταρτη είναι η Ιρλανδία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 

'Οσον αφορά την Πορτογαλία, ο κ. Γκουντέρας που είναι Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας έχει διαφορετική άποψη από σας. Διότι και τελευταία στη Θεσσαλονίκη που συναντηθήκαμε, μου είπε ότι για τη Λισαβόνα, η οποία ήταν μία χωριστή περίπτωση και δεν συμπεριελήφθη στο στόχο Ι -όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στην απόφαση- υπάρχει μία ειδική αναφορά για διακόσια πενήντα, αν θυμάμαι, δισεκατομμύρια ECU σε σχέση με τον τερματισμό των κοινοτικών ενισχύσεων. 

'Αρα άλλη είναι η ρύθμιση η οποία υπάρχει από εκείνη την οποία εσείς αναφέρατε. 'Οπως πολλά άλλα τα οποία αναφέρατε δεν είναι ακριβή. 

Προσπαθήσατε να αμφισβητήσετε τον αριθμό. Μα, με τι θα υπολογίζουμε τα λεφτά που παίρνουμε; Κάθε μέρα θα παίρνουμε την τιμή του Χρηματιστηρίου για τα ευρώ; Εμείς το υπολογίζουμε και αυτό είναι σαφές, κάθε 'Ελληνας το ξέρει, με βάση την κεντρική ισοτιμία με την οποία θα ενταχθεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ. Αυτό είναι το σταθερό κριτήριο και αυτό πρέπει να λάβουμε όλοι υπόψη μας. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπατε ότι η Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη ζωντανή κοινωνία. Αυτή είναι μία παλιά συζήτηση την οποία κάνουμε. Εσείς λέτε "η πτώση του πληθωρισμού είναι ένας αριθμός, δεν μας ενδιαφέρει". Γι' αυτό προφανώς είχατε οδηγήσει και τον πληθωρισμό στο 14% το 1993, όταν αναλάβαμε την Κυβέρνηση. 

Επειδή εσείς δεν θέλετε να το καταλάβετε, διότι εδώ το θέμα δεν είναι άγνοια, είναι κακοπιστία, εγώ θέλω να πω στον ελληνικό λαό το εξής: 'Οταν έχει μία οικονομία πληθωρισμό 14%, τι συμβαίνει; Μειώνεται το εισόδημα των εργαζομένων. Γιατί, όποιες και αν είναι οι αυξήσεις, με καλπάζοντα, τρέχοντα πληθωρισμό, ο πληθωρισμός κατατρώει το εισόδημα των εργαζομένων. Η μείωση του πληθωρισμού, λοιπόν, εξασφαλίζει το εισόδημα των εργαζομένων και γι' αυτό αυξήσαμε, με την τακτική μας, με την οικονομική μας πολιτική σε πραγματικούς όρους τα εισοδήματα των εργαζομένων την τελευταία τριετία. Μειώνεται η αξία των αποταμιεύσεων και έχει κάθε συμφέρον ο μικρός αποταμιευτής, ο εργαζόμενος, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να μην υπάρχει πληθωρισμός, διότι εξανεμίζονται οι αποταμιεύσεις. Ποιων οι αποταμιεύσεις δεν εξανεμίζονται; Δεν εξανεμίζονται εκείνων οι οποίοι έχουν περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας, ακίνητα, βιομηχανίες, μετοχές κλπ., δηλαδή αυτών που κατέχουν οικονομική εξουσία. Αυτοί κερδίζουν με τον πληθωρισμό. Προφανώς αυτούς θέλετε να βοηθήσετε! Ε, εμείς δεν θέλουμε να τους βοηθήσουμε αυτούς! 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

Με τα ελλείμματα: 'Οταν αυξάνουν τα ελλείμματα, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυξάνεται ο δανεισμός. 'Οταν αυξάνεται ο δανεισμός, ποιοι κερδίζουν; Κερδίζουν οι ραντιέρηδες, κερδίζουν εκείνοι που δεν δουλεύουν και εισπράττουν τόκους. Ε, δεν θέλουμε να κερδίζουν αυτοί! Εμείς θέλουμε χαμηλά τα ελλείμματα, διότι αποδείξαμε με τη δική μας πολιτική ότι μειώνοντας τα ελλείμματα, μειώνουμε τα επιτόκια και αυξάνουμε τις δαπάνες για την υγεία, για την παιδεία, για τις υποδομές, αυξάνουμε τις δαπάνες που βοηθούν την ευημερία όλων των Ελλήνων. 

Θέσατε το ερώτημα "ποια Ελλάδα θα αντιμετωπίσουμε μετά την ένταξη στην ΟΝΕ". Θα αντιμετωπίσουμε, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας μία Ελλάδα η οποία έχει ανώτερο βιοτικό επίπεδο, μια Ελλάδα η οποία έχει περισσότερες υποδομές, μια Ελλάδα η οποία έχει πιο ανεπτυγμένες λειτουργίες και μια Ελλάδα βεβαίως -διότι εμείς λέμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό- η οποία έχει πολλά προβλήματα να λύσει ακόμα. Δεν είπαμε ποτέ ότι ως δια μαγείας, με την ένταξη στην ΟΝΕ διαλύονται όλα τα νέφη και μπαίνουμε σ' έναν παράδεισο. Αυτή είναι η δική σας παρουσίαση των προβλημάτων, διότι διαστρέφετε την πραγματικότητα. Εμείς λέμε όμως ότι θέτουμε μία ισχυρή βάση για να είναι μία Ελλάδα της ανάπτυξης, μια Ελλάδα της ευημερίας, μια Ελλάδα η οποία οδηγείται προς τα εμπρός, μία Ελλάδα η οποία δίνει δυνατότητες και ευκαιρίες σ' όλους τους πολίτες της. Αυτή είναι η αλήθεια. 

Τέλος θέλω να εκφράσω την άποψη ότι αυτός ο τρόπος παρουσίασης των προβλημάτων είναι ένας τρόπος ο οποίος δείχνει άγνοια, το δείχνουν τα στοιχεία, δείχνει κακοπιστία, δείχνει μία διαστρέβλωση. Δεν συζητάμε πώς να λύσουμε προβλήματα. Συζητάμε πάντα εδώ καταγγελτικά, για να εισπράξουμε ψήφους, για να τεκμηριώσουμε ισχυρισμούς τους οποίους προβάλουμεαλλού, αλλά δεν συμβάλλουμε ποτέ σε ουσιαστική συζήτηση. Και αυτό είναι πολύ λυπηρό. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Καραμανλής έχει το λόγο. 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.): Ανοίγει νέος κύκλος; 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Δύο λέξεις μόνο, κυρία Παπαρήγα. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εκ του Κανονισμού προβλέπονται αυτά. 

Ορίστε, κύριε Πρόεδρε. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Ακούσαμε τα γνώριμα. Κύριε Σημίτη, όταν μιλάμε για Ευρώπη θα μιλάμε περί ανέμων και υδάτων; Δεν θα συζητήσουμε για τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας; Το τι παιδεία έχουμε στην Ελλάδα, το τι υγεία, το αν έχουμε φορολογικό σύστημα σύγχρονο ή το χάλι που υπάρχει σήμερα, το αν απορροφάται και αξιοποιείται το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ή όχι; Δεν έχουν σχέση όλα αυτά με την πορεία της χώρας προς την Ευρώπη; 

Εμείς πιστεύουμε ότι αυτά κατ' εξοχήν είναι τα χαρακτηριστικά, οι δείκτες οι ιδιότητες, από τους οποίους πρέπει να κρίνεται αν μια χώρα προσεγγίζει την Ευρώπη ή όχι. Εσείς να μας το πείτε ανοικτά. 'Οταν θέλετε να μιλάμε για Ευρώπη, να συζητάμε για μη ελληνικά θέματα, για θέματα που δεν αφορούν τους 'Ελληνες πολίτες; 

Μας λέτε ότι με την πολιτική σας όλοι οι 'Ελληνες έχουν βγει ωφελημένοι. Μας είπατε ότι αυξάνεται το εισόδημα των εργαζομένων. Τους ρωτήσατε; Βλέπετε κανέναν ευχαριστημένο; Εγώ σας πληροφορώ, κύριε Σημίτη, ότι δεν έχω δει κανέναν εργαζόμενο ευχαριστημένο, κανέναν αγρότη ευχαριστημένο. 

Δεν λέω ότι οι δείκτες δεν έχουν την αξία τους. Αλλά δεν θα τους χρησιμοποιείτε επιλεκτικά, γιατί επιλεκτικά τούς χρησιμοποιείτε. Την ανεργία γιατί δεν τη συζητάτε ποτέ ή το αφήνετε μόνο σε επίπεδο προθέσεων μιας ατελείωτης σειράς από "θα"; Είμαστε ή δεν είμαστε η χώρα που έχουμε τη χειρότερη παιδεία, αλλά και περίπου το μισό του ευρωπαϊκού μέσου όρου από τον προϋπολογισμό μας και το ΑΕΠ μας να κατευθύνεται προς αυτόν τον τόσο ευαίσθητο χώρο; 

Είπατε ότι το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, εάν ποτέ γίνει, θα είναι, για να μην υπάρχει εξωτερική πολιτική. Εδώ διαφωνούμε απόλυτα. Σε κάθε περίπτωση, μια και θέλετε τέτοιου είδους συζήτηση, σας λέω ότι αυτό θα προϋπέθετε να υπάρχει εξωτερική πολιτική. Μα πηγαίνοντας από το φιάσκο στη γκάφα είναι φανερό ότι δεν έχετε εξωτερική πολιτική. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Αυτούς τους υπαινιγμούς ότι εμείς προτείνουμε πολιτικές, με τις οποίες θα ωφεληθούν οι ραντιέρηδες και οι οικονομικά ισχυροί, να τους αφήσετε, γιατί όλοι στην Ελλάδα ξέρουμε ποιος είναι ο ευνοούμενος αυτών των ευτυχώς ολιγάριθμων ανθρώπων. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία και την πολιτική αδυναμία, αλλά και τον πανικό σας εν όψει των Ευρωεκλογών. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη που νομίζετε ότι έχετε να επιτύχετε την πόλωση. 'Ομως, επιτρέψτε μου να σας πω ότι εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να σας ακολουθήσουμε, γιατί δεν έχουμε κανένα λόγο ανησυχίας. Και θα σας έλεγα μάλιστα, επειδή θα χάσετε τις εκλογές, δεν υπάρχει κανένας λόγος να λέτε πράγματα, με τα οποία είναι προφανές ότι χάνει το αξίωμα του Πρωθυπουργού της χώρας. Το λέω αυτό, γιατί όχι μόνο σήμερα αλλά τις τελευταίες ημέρες εσείς ο ίδιος -και μάλιστα με εκφράσεις που δεν σας ταιριάζουν- αλλά και μια σειρά από φερέφωνά σας έχετε εξαπολύσει ένα είδος πολεμικής που, κακά τα ψέματα, όχι σπάνια καταφεύγει ή φθάνει στις ύβρεις. 

Η μόνη παρατήρηση που θέλω να σας κάνω στο συγκεκριμένο σημείο είναι ότι, πρώτον, δεν έχουμε κανένα λόγο να ακολουθήσουμε. Δεύτερον, δεν μας ταιριάζει να ακολουθήσουμε. Τρίτον, είναι προφανές ότι στον πανικό απλώς αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο. Πέφτουν οι εκσυγχρονιστικές μάσκες. 

Τέλος, θα κλείσω λέγοντας το εξής: Τα ψέματα και οι αυταπάτες τελειώνουν. Η αλήθεια έρχεται και θα είναι εκκωφαντική, γιατί είναι προφανές ότι το μήνυμα των εκλογών για την αυτοδιοίκηση δεν το πήρατε. Τώρα θα είναι ηχηρότερο. 'Οσο και να κλείνετε τα μάτια σας και τα αυτιά σας, την αλήθεια αυτή δεν θα την αποφύγετε, κύριε Πρωθυπουργέ. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει το λόγο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Καραμανλής χρησιμοποίησε μία έκφραση την οποία θα χρησιμοποιήσω και εγώ. Μίλησε περί ανέμων και υδάτων. Αυτή ήταν η ομιλία του, διότι είπε να μη συζητάμε περί ανέμων και υδάτων. 

Αλλά το φορολογικό σύστημα, μας είπε είναι σε ένα χάλι, χωρίς όμως να τεκμηριώσει γιατί και πώς και χωρίς να αναφερθεί συγκεκριμένα στο σύστημα "ΤΑΧΙS". Υπάρχει αυτήν τη στιγμή μία πρόοδος στο σύστημα "ΤΑΧΙS" και εκατόν εξήντα εφορίες έχουν εισαγάγει το σύστημα αυτό. Το 70% των εσόδων περνάει μέσα από αυτές τις εφορίες και πρόκειται μέχρι το τέλος του χρόνου να υπαχθούν διακόσιες τριάντα μία συνολικά στο σύστημα "ΤΑΧΙS". 

Να έλθετε, λοιπόν, να αμφισβητήσετε αυτούς τους αριθμούς και όχι να λέτε ότι συζητάμε σοβαρά με τον ισχυρισμό ότι το σύστημα είναι χάλια. Να πείτε γιατί και πώς, για να βγάλουμε τη σύνθεση. 

(Θόρυβος στην Αίθουσα) 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ μη διακόπτετε. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Η δεύτερη λέξη που χρησιμοποιήσατε ήταν η σύνθεση. Και εγώ θέλω να σας ρωτήσω, σύνθεση είναι η γκρίζα διαφήμιση; Αυτό είναι σύνθεση; 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

Και θέλω να ρωτήσω, σύνθεση και θάρρος είναι να μην υπογράφετε τη διαφήμιση την οποία εσείς κάνετε; Αυτό δείχνει έλλειψη θάρρους και έλλειψη ευθύνης. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει το λόγο. 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.): Μήπως πρέπει να φύγουμε οι υπόλοιποι, κύριε Πρόεδρε; 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Καθήστε, έχει ενδιαφέρον τώρα. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Kύριε Πρόεδρε, κατ'αρχήν να σας δώσω το λόγο και κάπου να κλείσουμε. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Θα είμαι πολύ σύντομος, κύριε Πρόεδρε. 

Επειδή για δεύτερη φορά μιλήσατε για έργο, θέλω να σας ρωτήσω: για ποιο έργο μιλάτε; Πάρτε μόνο το ΚΠΣ, το χαμηλότατο ποσοστό απορροφητικότητας. Πάρτε όλα τα μεγάλα έργα, που είναι τελματωμένα. Πάρτε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που δύο χρόνια δεν έχετε κάνει τίποτα απολύτως. Είναι αλήθεια αυτό ή δεν είναι; Εσείς σχεδόν το αναγνωρίσατε. Ακόμα έχετε αποδυθεί σε μία νέα τακτική, που θυμίζει πολύ μικροπολιτική νοοτροπία. Τελευταίες ημέρες τώρα, πριν τις εκλογές, στέλνετε κυβερνητικά κλιμάκια, για να εξαγγείλουν έργα. Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, επισκέφθηκα ένα μικρό χωριό του Νομού Ηλείας, όπου είχαν γίνει καθιζήσεις. Επί πολλούς μήνες απούσα η πολιτεία, την ημέρα που θα πήγαινα, κονδύλι υπεγράφη για το χωριό αυτό και για τις καθιζήσεις. Την ημέρα που θα πήγαινα στην Πάτρα, μαθαίνω ότι κυβερνητικό κλιμάκιο πηγαίνει να εξαγγείλει την περιφερειακή οδό. Τουλάχιστον, αν είναι να σας διευκολύνω έτσι, να γυρνάω την Ελλάδα πιο συχνά, μπας και σας παρακινήσω να κάνετε έργα. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Θέλω μόνο να σας πω κάτι, επειδή αναφερθήκατε σε διαφήμιση. Σας λέω ότι δεν είναι η διαφήμιση γκρίζα, γκρίζα είναι η πολιτική σας, γκρίζα είναι η πολιτική της Κυβέρνησής σας. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

Θα σας έλεγα μάλιστα αυτό το θέμα μην το ακουμπάτε, γιατί ενέχεστε, πρώτον, για το ότι κατασπαταλάτε μέχρι τις τελευταίες ημέρες κοινοτικούς πόρους, για να διαφημίσετε ανύπαρκτο έργο και όταν ήδη είχαμε μπει σε προεκλογική περίοδο. Δεύτερον, έχετε εξακοντίσει μία κομματική διαφήμιση πολλών μηνών, από το Πάσχα. Σας κάναμε μία πρόταση, την απορρίψατε. Εμείς τη θεωρούμε τουλάχιστον σοβαρό βήμα στην εξυγίανση και τη διαφάνεια. Είναι η πρόταση νόμου που κατετέθη. Είναι μία πρόταση, βάσει της οποίας η πολιτεία θα αναλάμβανε να κατανείμει το χρόνο και των πολιτικών μηνυμάτων και της παρουσίασης των κομμάτων και των θέσεων, αλλά και της πολιτικής διαφήμισης. Την αρνηθήκατε. Προτιμάτε ένα παιγνίδι, στο οποίο αισθάνεσθε ισχυροί, όπου πακτωλοί χρημάτων τρέχουν. 

Και τέλος, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι μπορεί να αρέσκεσθε να κάνετε τέτοιου είδους σχόλια, γιατί αισθάνεσθε ασφαλείς. 'Ομως η ασφάλεια της διαφήμισης, που σας προσφέρει η θέση σας και τα κρατικά ιδίως μέσα επικοινωνίας, π.χ. τις τελευταίες ημέρες ανοίγουμε την τηλεόραση να δούμε ειδήσεις και βλέπουμε είκοσι πέντε λεπτά Σημίτη, στις ειδήσεις των κρατικών καναλιών, αυτή η περιποίηση απλώς θέλω να σας πω ότι δεν σας σώζει. 'Ολη τη νύχτα να σας παίζουν, το ίδιο θα είναι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών: Θα τις χάσετε. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Πρωθυπουργέ, και ελπίζω ότι θα κλείσουμε σε αυτό το σημείο. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Αν δεν κλείσει η αντιπαράθεση, δεν μπορεί να κλείσει ο διάλογος. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, υποθέτω ότι ο Πρωθυπουργός πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο σε μία συζήτηση τέτοια. Από εκεί και πέρα θα δώσω το λόγο στην κ. Παπαρήγα. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνω ότι ο κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύουν την άγνοιά τους. 

Εδώ θα καταθέσω δύο πίνακες σχετικά με την κατανομή των πιστώσεων από το δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, την απορρόφηση των πιστώσεων. Ο ένας είναι για την κατανομή των πληρωμών, την εκτέλεση των πληρωμών και ο άλλος για την εκτέλεση των δεσμεύσεων. 

'Οσον αφορά την εκτέλεση των δεσμεύσεων, το ποσοστό υλοποίησης στο τέλος του 1998 ήταν 82,7%. 'Oσον αφορά την εκτέλεση των πληρωμών στο τέλος του 1998 ήταν 61,49%. 

Απλά, λοιπόν, η Ελλάδα είναι τέταρτη όσον αφορά τις δεσμεύσεις και πέμπτη όσον αφορά τις πληρωμές στις δεκαπέντε χώρες και θα απορροφηθούν όλα τα κονδύλια από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μέχρι το 2000 και τελειώνει αυτή η διαδικασία. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Θα απορροφηθούν γιατί θα πέσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.! 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Είναι λογικό όταν χτίζεις ένα σπίτι, τα δύο-τρία πρώτα χρόνια να μην απορροφάς τους πόρους. Η απορρόφηση των πόρων γίνεται με αυξημένους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Αυτό σημαίνει και εδώ ότι όλοι οι πόροι θα απορροφηθούν. Είναι το γνωστό παραμύθι, το οποίο επαναλαμβάνει συνεχώς η Νέα Δημοκρατία, αλλά και σε αυτό, όπως και σε πολλά άλλα, έχει λάθος! 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ) 

(Στο σημείο αυτό ο Πρωθυπουργός, κ. Κωνσταντίνος Σημίτης, καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι έχουν ως εξής: 


Σελίδα 7152 
Η σελίδα σε PDF

Σελίδα 7153 
Η σελίδα σε PDF


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε; 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε): 

Εμείς τότε να φύγουμε, κύριε Πρόεδρε! 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, απλώς τα στοιχεία κατέθεσε ο κύριος Πρωθυπουργός! 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας): Απλώς ήθελα να πω ότι, όταν είμαστε τέταρτοι στους τέσσερις, είμαστε τελευταίοι! 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος έχει το λόγο. 

Το θέμα, όμως, κυρία Παπαρήγα, είναι να καθήσουν να σας ακούσουν κιόλας! 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Βουλευτές, τουλάχιστον εμένα δεν μου αρέσει να κάνω μια δουλειά αγγαρεία. Και νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλους μας. 'Ετσι, όμως, όπως εξελίσσονται οι προ ημερησίας διάταξης συζητήσεις στη Βουλή, όταν αρχίζουν μία ώρα αργότερα και γίνεται ένας ατελείωτος διάλογος, κινδυνεύουν να μετατραπούν σε συζητήσεις αγγαρείας. Και δεν είναι καλό πράγμα για κανέναν από εμάς. 

Τους τελευταίους μήνες, ιδιαίτερα μετά από την υπόθεση Οτσαλάν, με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας αλλά και με τα οξυμένα προβλήματα που ζει ο λαός μας, βλέπω ότι και η Κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης αρχίζουν με έναν τρόπο να διαφοροποιούν κάπως την τοποθέτησή τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, χωρίς βεβαίως να υπάρχει εγκατάλειψη της λογικής των μονοδρόμων. Αρχίζει και γίνεται και ένα σύνθημα. Δεν ονειρευτήκαμε αυτήν την Ευρώπη, θέλουμε μία άλλη Ευρώπη. 

Το ερώτημα είναι το εξής: Αυτή η Ευρώπη όπως εξελίσσεται σήμερα, η συγκεκριμένη, τι το διαφορετικό έχει από την Ευρώπη αν θέλετε της ίδρυσής της; Βεβαίως εξελίχθηκε, δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αλλά επί της ουσίας η φύση και ο χαρακτήρας της παραμένουν ίδια. Και εξελίσσεται. Και τα αντιλαϊκά και αντιδραστικά πράγματα εξελίσσονται. Και τα καλά εξελίσσονται και πρέπει να εξελίσσονται. Τι άλλαξε δηλαδή; Και για ποια άλλη Ευρώπη μιλάτε; Γιατί εμείς τουλάχιστον έχουμε μιλήσει καθαρά, ότι θέλουμε μία Ευρώπη που δεν θα έχει την Ευρωπαϊκή 'Ενωση ή δεν θα έχει μια άλλη μορφή της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Με ποια έννοια: Δεν θα έχει αυτήν την πολιτική που λέει, ότι η 'Ενωση υπηρετεί έναν και μοναδικό στόχο, τα κέρδη και τα κεφάλαια των λίγων. Είμαστε σαφείς. Δεν μιλάμε μόνο για μια άλλης μορφής Ενωμένη Ευρώπη, αλλά για μια Ευρώπη που συγκρούεται και αποκλείει τελικά να υπηρετεί τα κέρδη και τα κεφάλαια. Επομένως, αυτή η άλλη Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, είτε αποτελείται από έξι χώρες είτε αποτελείται από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Ο κύριος Πρωθυπουργός είπε για άλλη μια φορά ότι η Ελλάδα δεν είναι μέρος του γιουγκοσλαβικού προβλήματος. Πέρα από το ότι είναι και λίγο πρωτοφανής αυτή η τοποθέτηση και περίεργη, εμείς αυτό που ξέρουμε είναι ότι η Ελλάδα συμμετείχε στην κήρυξη πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας. Τώρα πώς δεν είναι μέρος του προβλήματος; Δηλαδή αδιαφορεί για ένα πρόβλημα που το προκάλεσε η ίδια, όχι ως πρωταγωνιστής, αλλά οπωσδήποτε ως συνοδοιπόρος. 

Δεύτερον, λέει ο Πρωθυπουργός ότι εμείς ζούμε σε μια Ελλάδα σταθερότητας, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για τα Βαλκάνια. Βεβαίως, κύριε Πρωθυπουργέ, διότι το τίμημα αυτής της σταθερότητας της Ελλάδας είναι η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Εμείς πάντως τέτοιου τύπου σταθερή Ελλάδα δεν τη θέλαμε. Εμείς θέλουμε μια σταθερή Ελλάδα βεβαίως με άλλο περιεχόμενο, σε σταθερά Βαλκάνια. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ) 

Τρίτον, είπατε ότι η Ελλάδα κατέχει την εικοστή πέμπτη θέση στην κλίμακα της μέτρησης, εν πάση περιπτώσει της ανάπτυξης των χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο. Είχαμε την εντύπωση ότι ήταν λίγο παρακάτω. Πιθανόν να έχετε τελευταίες μετρήσεις και να είναι στην εικοστή πέμπτη θέση. 'Ομως αυτή η κλίμακα που διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο διαμορφώνεται με κάποια κριτήρια. Δεν γίνεται ούτε με τον ήλιο ούτε με τη θάλασσα ούτε με το γαλάζιο του ουρανού και τις ακτές. Τα κριτήρια για να διαμορφωθεί αυτή η κλίμακα βασίζονται στο βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αν θέλετε και στο βαθμό συμμετοχής μιας χώρας στην εθνική καταπίεση άλλων χωρών. 'Οσο, λοιπόν, η Ελλάδα ανεβαίνει αυτήν την κλίμακα σημαίνει ότι κατεβαίνει η κλίμακα του βιοτικού επιπέδου των λαών. Και από αυτήν την άποψη εμείς δεν χαιρόμαστε καθόλου να ανεβαίνει σε κλίμακα η Ελλάδα στο βαθμό συσσώρευσης κερδών, στο βαθμό συγκέντρωσης κεφαλαίων. Βλέπετε έχουμε άλλα κριτήρια και θα προτιμούσαμε στο ζήτημα αυτό η Ελλάδα να ήταν σε κατώτερη κλίμακα, αλλά να ανέβαινε στην κλίμακα της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού και σε αυτήν την κλίμακα δεν ανεβαίνει. Γιατί στη μέτρηση που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπαίνει σε καμία περίπτωση το κριτήριο βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων. Είναι αδιανόητο πραγματικά να μιλάμε για πορεία της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης χωρίς να συνυπολογίζουμε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Και η Ευρωπαϊκή 'Ενωση δεν είναι απλώς η κοινότητα που συμμετέχει στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι και γενεσιουργός παράγοντας του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας. Φανερά αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι οι χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης με το καπέλο του ΝΑΤΟ αποφάσισαν και κήρυξαν αυτόν τον πόλεμο πριν γίνουν οι συζητήσεις στο Ραμπουγιέ και στο Παρίσι και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. 

Δεύτερον, υπάρχει όμως πολύ πιο ουσιαστική σχέση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση άρα και στην Ελλάδα και στον πόλεμο που γίνεται στη Γιουγκοσλαβία. Και αυτή η ουσιαστική σχέση αφορά την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και την υπόλοιπη Ευρώπη, αφορά τη σχέση της ΚΕΠΑ όπως λέγεται με το ΝΑΤΟ. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι αποφασισμένο και νομιμοποιημένο ότι ο στρατιωτικός βραχίονας να το πω έτσι της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι το ΝΑΤΟ που βεβαίως είναι παγκόσμιος οργανισμός και ο στρατός, το προκεχωρημένο φυλάκιο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, είναι το ΝΑΤΟ. Αυτά είναι αποφασισμένα. Αλλά μπορείτε να μου πείτε ότι στο μέλλον μπορεί να υπάρξει ένας καθαρά ευρωπαϊκός στρατός και μια καθαρά ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική και ασφάλεια. Και μάλιστα εδώ δυστυχώς και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχουν αυταπάτες, άρα το λένε συνειδητά ότι κάποτε μπορούμε να φτάσουμε το σημείο και να έχουμε μια Ευρωπαϊκή 'Ενωση με δική της αυτόνομη πολιτική και παρουσία στα θέματα αυτά χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το αμφισβητούμε ότι θα γίνει, αλλά ας το πούμε θεωρητικά, δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε. 

Μα το θέμα δεν είναι αυτό. Διότι αν πάρουμε υπόψη τις θέσεις που έχει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση στα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας και ειδικά την ΚΕΠΑ, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα -και αυτό δεν είναι υποθετικό ή αυθαίρετο συμπέρασμα του ΚΚΕ, το λένε τα χαρτιά- ότι η λογική της και η φιλοσοφία της δεν είναι διαφορετική. 

Αυτό, δηλαδή, που το ΝΑΤΟ θεωρεί κίνδυνο, κρίση και αντίπαλο του οργανισμού, στο ίδιο πράγμα αναφέρεται και η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Η Ευρωπαϊκή 'Ενωση λέει: Από πού προέρχονται οι κρίσεις; Από τους λαούς της Ευρώπης. Και μάλιστα η Ευρωπαϊκή 'Ενωση λέει σαφώς ότι η διεύρυνση της Ευρώπης συνεπάγεται και νέες κρίσεις. 

Το ΝΑΤΟ δεν έχει αυστηρά προσδιορισμένο αντίπαλο, έχει παντού τους λαούς και όπου υπάρχει κίνημα και σκίρτημα εθνικής ανεξαρτησίας. Το ίδιο πράγμα αναγράφει στα ντοκουμέντα της η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Επομένως είναι άμεση η σχέση της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης με τον πόλεμο και με τη ΝΑΤΟϊκή πολιτική, είτε μιλάμε για Ευρώπη χωρίς την αμερικάνικη παρουσία είτε μιλάμε για Ευρώπη και με αμερικάνικη παρουσία. 

Αυτό το ζήτημα είναι πάρα πολύ σημαντικό και σοβαρό και είναι κριτήριο, κατά τη γνώμη μας, για τη στάση του κάθε κόμματος απέναντι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και για την εκτίμηση αυτής της στάσης. 

Ο κύριος Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην κινητικότητα της Ελλάδας και ιδιαίτερα του Υπουργού Εξωτερικών στα θέματα του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας. Από κινητικότητα πάτε πάρα πολύ καλά. Πραγματικά δεν έχει σταυρώσει μέρα ο κ. Παπανδρέου στην Ελλάδα. Το θέμα είναι τι είδους κινητικότητα είναι αυτή. 

Μάλιστα, με την ευκαιρία μαθαίνω ότι όλοι οι Υπουργοί 'Αμυνας και οι Πρωθυπουργοί των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ συμμορφώνονται προς τις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ και μάλιστα όταν βρεθούν έξω από τις χώρες τους, προς τις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται οι ίδιοι γεράκια. 'Ολως περιέργως οι Υπουργοί Εξωτερικών μιλάνε για ειρήνη και κάνουν πάρα πολλά ταξίδια. 

Με την ευκαιρία εγώ θα ήθελα για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσω τις θέσεις του κόμματός μας, οι οποίες είναι πάγιες και δεν υπόκεινται σε προεκλογική μεταμόρφωση. 

Πραγματικά μελετάμε αυτές τις περίφημες ειρηνευτικές πρωτοβουλίες που κατατίθενται, με επικεφαλής την ομάδα των οκτώ. Καλογραμμένες είναι, γενικόλογες είναι, αόριστες είναι, αλλά και ταυτόχρονα σε ορισμένα ζητήματα είναι πάρα πολύ συγκεκριμένες. 

Πολύ φοβόμαστε ότι οι προτάσεις που γίνονται και ιδιαίτερα η πρόταση των οκτώ που υιοθετεί και ο Πρωθυπουργός -μάλιστα είπε να μη γίνουν άλλες προτάσεις για να μη χαθεί η μοναδικότητά της- έχουν φύγει και από τη λογική Κόσοβο-προτεκτοράτο. 'Εχουν φύγει και απ'αυτήν τη λογική και πάμε πια για ένα Κόσσοβο που κυριολεκτικά θα είναι μία τρύπα στα πλαίσια της Γιουγιοσλαβίας. 'Ενα Κόσσοβο που βγαίνει από τη Σερβία, όχι αυτόνομο Κόσοβο εντός Σερβίας, αλλά αυτόνομο Κόσοβο, δίκην Μαυροβουνίου, εντός Γιουγκοσλαβίας, το οποίο θα είναι κυριολεκτικά μία μαύρη τρύπα. Με ποια έννοια; Γιουγκοσλαβικός στρατός δεν θα υπάρχει, γιουγκοσλαβική αστυνομία δεν θα υπάρχει και τώρα γίνεται λόγος να μην υπάρχουν και πολιτικές λειτουργίες στα πλαίσια του Κόσοβο, τις οποίες θα καλύψει το ΝΑΤΟ. Δηλαδή πάμε γι'αυτό το κατασκεύασμα της Βοσνίας, σαν το Σερβοβοσνιακό κράτος, όπου έρχεται το ΝΑΤΟ και λέει: "Καταργώ τον Πρωθυπουργό, έτσι μου αρέσει, αναστέλλω το Σύνταγμα, απαγορεύω την κυκλοφορία στους δρόμους". Αυτά λέει το ΝΑΤΟ, ούτε καν το εθνικό -ας το πούμε έτσι- προτεκτοράτο. 

'Ολες οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες -και εμάς δεν μας ενδιαφέρει ποιοι τις υπογράφουν, εμάς μας ενδιαφέρει αν είναι πραγματικά ειρηνευτικές-εκεί κινούνται. Απ'αυτήν την άποψη εμείς δεν υποστηρίζουμε απλώς το οπωσδήποτε καίριο και δίκαιο αίτημα να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί, αλλά μας ενδιαφέρει και τι θα γίνει μετά. Διότι αν έχουν εγκατασταθεί ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στα Βαλκάνια, τότε μιλάμε για ένα διάλειμμα ειρήνευσης, όπως έγινε και με τη Συμφωνία του Ντέϊτον, όπου οι πάντες εντός Βουλής χειροκρότησαν. 

Είπατε για τη διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Κύπρος στα δύο μας είπατε. Μας είπατε για δύο τμήματα της Κύπρου που θα μπουν στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Αν σας αρέσει αυτή η ένταξη, εντάξει, μπορείτε να τη διακηρύξετε. 

Επίσης, με την ευκαιρία αυτή θέλω απλώς να υπογραμμίσω ότι ισχύει το ίδιο για Αιγαίο στα δύο υπό την αμερικάνικη επιδιαιτησία. 

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να πω ότι τις τελευταίες μέρες, με αφορμή -αν θέλετε- τεχνητά γεγονότα ή γεγονότα που δεν έπρεπε να πάρουν έναν τέτοιο χαρακτήρα, ζήσαμε το εξής: Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ντεμιρέλ να βγαίνει και να λέει ότι υπάρχουν γκρίζες περιοχές στο Αιγαίο. Δεν αναφέρομαι στο κοσμικό γεγονός ή στο περίεργο γεγονός, που προκάλεσε αυτές τις δηλώσεις. Αυτό το αποσυνδέω. Τοποθετούμαι όμως στο ζήτημα ότι οι δηλώσεις έγιναν από τον πρόεδρο της Τουρκίας και όχι από κάποιους δημοσιογράφους. 

Η ανταπάντηση της ελληνικής Κυβέρνησης ήταν "Μα, δεν πρόκειται για εκείνο το νησί. Πρόκειται για ένα άλλο νησί". Δεν λέω ότι η ελληνική Κυβέρνηση έπρεπε να οξύνει την παρέμβασή της σ' αυτές τις συνθήκες. Αναφέρω απλώς ότι με κάποιες ευκαιρίες τεχνητές και με προβοκάτσιες ακόμα το πρόβλημα υπάρχει. Και η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, δεν είδα να καλύπτει την Ελλάδα, που είναι χώρα-μέλος της. 

Δυστυχώς, το κυριότερο επιχείρημα που ακούμε αυτήν την περίοδο -κι εδώ πρέπει να πούμε ότι το ακούμε με πολύ ισχυρή φωνή από την Κυβέρνηση, με πιο προσεγμένη και ασθενική από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά το ακούμε- είναι ότι εν πάση περιπτώσει η Ελλάδα δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πολιτική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και επίσης και του ΝΑΤΟ. Δεν έχει δικαίωμα να την αμφισβητήσει, διότι κινδυνεύουμε. 

Και ερωτώ: Από ποιους κινδυνεύουμε; Από ένα συνασπισμό, στον οποίο ανήκουμε και ανήκουμε, όπως λέτε εσείς, γιατί έτσι μας συμφέρει; Γιατί, δηλαδή, κινδυνεύουμε; Επομένως, πρέπει να γίνει παραδεκτή μία αρχή, η οποία διαμορφώθηκε ύστερα από δύο παγκόσμιους πολέμους στον 20ο αιώνα, που έλεγε ότι ένας λαός μπορεί να επιλέγει το δρόμο του, ακόμα αν θέλετε, να επιλέγει και ένα δρόμο, που ενδεχομένως δεν τον συμφέρει, αλλά τον επιλέγει. Αυτό πρέπει να το κάνει. Γιατί, δηλαδή, αυτό πρέπει να το εγκρίνει η οποιαδήποτε συμμαχία, στην οποία συμμετέχει; 

Μπορεί ένας λαός να αποφασίσει ενδεχομένως και να αυτοκτονήσει, αν και έχει αποφασιστεί ότι την αυτοκτονία την αποφασίζουν τα κόμματα που κυβερνούν και σέρνουν το λαό στην αυτοκτονία. Ποτέ ένας λαός, που αφέθηκε ελεύθερος, δεν αυτοκτόνησε. Μπορεί να ακολούθησε δρόμους πιο μακρινούς, πιο δύσκολους, μπορεί να έκανε και λάθη, σαφώς, αλλά το δρόμο της αυτοκτονίας συνειδητά δεν τον επέλεξε. 

Εν πάση περιπτώσει, εμείς βάζουμε αυτό το ζήτημα. 'Εχει δικαίωμα ένας λαός να επιλέγει; Αναφερόμαστε στο επιχείρημα, που λέει ότι δεν έχεις δικαίωμα να αμφισβητείς. Εμείς λέμε ότι ένας λαός έχει δικαίωμα να αμφισβητεί. Εθελοντικά μπαίνει σε μία συμμαχία, που δεν έχει γίνει έτσι, εθελοντικά μπορεί να αποφασίσει να βγει. 

Βεβαίως, έχουμε συναίσθηση πλήρη ότι δεν μιλάμε για κάτι, που μπορεί να γίνει σήμερα λόγω συσχετισμών. Ερωτάμε όμως αν, σαν θέση, σαν αρχή, απαγορεύεται ένας λαός να αποφασίσει κάποτε να κάνει κάτι το διαφορετικό. Εδώ η φιλολογία η οποία υπάρχει και οι δεσμεύσεις, που έχουν υπογράψει κυβέρνηση και κόμματα, οδηγούν στην αναίρεση του δικαιώματος. Δεν μιλάμε για το πώς πρέπει να ασκήσει το δικαίωμά του ένας λαός. Αυτό είναι ένα δεύτερο ζήτημα. 

'Ενα δεύτερο θέμα είναι το εξής: Η Ελλάδα, λέει ο Πρωθυπουργός, πρέπει να συμμετέχει παντού, για να κερδίζει. Και βάζουμε την εξής απλή ερώτηση, που βεβαίως εμείς την έχουμε απαντήσει: Τι κέρδος, δηλαδή, έχει ο ελληνικός λαός, όταν παραδείγματος χάρη, οι ισχυροί επιχειρηματίες της χώρας μας, οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις, οι καπιταλιστές που λέμε εμείς, κάνουν εξαγωγή κεφαλαίων στα Βαλκάνια, στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στις χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και αλλού; Δηλαδή τι κερδίζει ο ελληνικός λαός; 

Διότι όλη η πολιτική της Κυβέρνησης και η συμμετοχή στις διεθνείς αγορές αποβλέπει κυρίως σ' αυτό. Βλέπετε ότι έχει κάνει ουρά η Κυβέρνηση. Τώρα θα αρχίσει να μοιράζει και αριθμό στους επιχειρηματίες. Κάθε μέρα πηγαίνουν στα Υπουργεία και λένε "δώσε κι εμένα μπάρμπα, για να πάρω μέρος στην ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας". 

'Αλλο πράγμα είναι και η ανάπτυξη και ανοικοδόμηση πάνω στο αίμα, όχι μόνο πάνω στον ιδρώτα και στις θυσίες των λαών, που τους εκμεταλλεύονται αυτοί οι επιχειρηματίες, αλλά και πάνω στο πραγματικό αίμα. Αλλά τι έχει να κερδίσει ο ελληνικός λαός, αν κάνουν επενδύσεις αυτοί οι κεφαλαιοκράτες στο εξωτερικό; Μήπως θα τα μοιράσουν στην Ελλάδα ή μήπως θα γυρίσουν τα κεφάλαιά τους πίσω και θα τα δώσουν στον ελληνικό λαό μέσω αμοιβής, μέσω αύξησης των μεροκάματων; Η τάση είναι εντελώς αντίθετη και στην Ευρώπη και παγκόσμια. Τι κέρδος θα έχει ο ελληνικός λαός; 

Θα πρέπει να έχουμε άγχος αν μπορούν οι επιχειρηματίες να βγάλουν τα λεφτά τους έξω από την Ελλάδα. Αυτό που κάνουν είναι ότι προκειμένου να εξασφαλίσουν τα κεφάλαιά τους να τα βγάλουν στο εξωτερικό, κλείνουν και δυναμικές επιχειρήσεις και πετάνε τους εργαζόμενους στο δρόμο. Αυτό βεβαίως το γνωρίζουμε όλοι. Γι'αυτό λέμε ότι για το τι συμφέρει την Ελλάδα πρέπει το κάθε κόμμα να πάρει θέση. 

Η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση και αν θέλετε και αυτά που μας ανέπτυξε και ο κ. Καραμανλής προηγουμένως, πασπαλισμένα βέβαια με προεκλογική οπωσδήποτε μορφή, λένε το εξής:'Οτι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση αναμφισβήτητα είναι συμφέρουσα για την Ελλάδα των λίγων, όχι για την Ελλάδα των πολλών. Υπάρχει η Ελλάδα των λίγων και η Ελλάδα των πολλών. Δεν είναι η Ελλάδα ενιαία. Μιλάμε για μία ταξική κοινωνία, καθαρά πράγματα. 

Με την ευκαιρία αυτή βάζουμε και ένα άλλο ερώτημα: 'Εχασε ο ελληνικός λαός ιστορικά όταν πήγε κόντρα στο ρεύμα, όταν αντιστάθηκε; Ας πάρουμε όλη την ιστορία του τόπου. 'Εχανε όταν δεν παρενέβαινε, όταν ακολουθούσε τα κελεύσματα ή τα συνθήματα της ηττοπάθειας. Ποτέ δεν έχασε, όταν πήγε κόντρα στο ρεύμα. Ξαναλέω ότι λάθη μπορεί να έγιναν -και ο δρόμος της αντίστασης δεν είναι στρωμένος με ρόδα- αλλά δεν έχασε ποτέ ο ελληνικός λαός. 

Και ένα άλλο ερώτημα. 'Ολα αυτά τα χρόνια και όχι μόνο προεκλογικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος μιλάει οπωσδήποτε για μία άλλη Ευρώπη που θα χτισθεί όχι με συνθήματα και διακηρύξεις, αλλά με τη συμβολή του κάθε κινήματος σε εθνικό επίπεδο. Αυτή η άλλη Ευρώπη δεν θα πέσει από το κεφάλι μας, θα χτισθεί με τη συνεισφορά του κάθε κινήματος και με πολιτική ριζικής αντίθεσης στην Ευρώπη. Οπωσδήποτε χρειάζεται και τακτική και στρατηγική σε αυτά τα βήματα, με πολιτική αμφισβήτησης και τελικά και στην πορεία με πολιτική συνολικής ρήξης. 'Ετσι θα χτίζεται η Ευρώπη. Δεν θα χτισθεί σε ένα βράδυ. Και δεν θα χτισθεί με αλλαγές μέσα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ούτε με τις αποφάσεις των κυβερνήσεών της. 

Ζημίωσε η Ελλάδα και το ελληνικό κίνημα από αυτήν τη θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος; Απευθύνεται αυτό το ερώτημα και σε αυτούς που διαφωνούν μαζί μας για τη συνολική ρήξη. Δηλαδή, έκανε κακό αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα αυτή η θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας; Μας εμπόδισε αυτή η θέση μας να έχουμε συνθήματα, στόχους πάλης, προτάσεις και μέσα στο λαϊκό κίνημα που αφορούν άμεσα αιτήματα των εργαζομένων; Μας εμπόδισε αυτή η θέση μας για τη συνολική ρήξη να υιοθετήσουμε άμεσες, δίκαιες και ώριμες διεκδικήσεις των εργαζομένων, να αναπτυχθούν επιμέρους και γενικότερα μέτωπα πάλης; Δηλαδή, εμπόδισε τον ελληνικό λαό σε τίποτα η θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που έλεγε ούτε μία μετοχή στους ιδιώτες σε επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, κοινής ωφέλειας και γενικότερα στρατηγικής σημασίας; Εμποδίζει τον ελληνικό λαό η θέση μας ότι δεν πρέπει να πουλήσουμε λιμάνια και αεροδρόμια; 

Η Κυβέρνηση -ο κύριος Πρωθυπουργός- σήμερα αλλά και όλο τον προηγούμενο καιρό και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα μπροστά στις εκλογές κάνει έναν απολογισμό για τις αναπτυξιακές της επιδόσεις. 

Εμείς κατ' αρχήν δεν πρόκειται να κάνουμε ειδική συζήτηση και να αμφισβητήσουμε τα διάφορα στοιχεία που δίνει η Κυβέρνηση, τους ρυθμούς ανάπτυξης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, τον πληθωρισμό κλπ. 

Βεβαίως, πολλά στοιχεία τα ανεβάζει λίγο πάνω, τα κατεβάζει λίγο κάτω, τα ωραιοποιεί. Εκείνα που σίγουρα μαγειρεύει είναι όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στο εισόδημα των εργαζομένων, στους μισθούς, στην κοινωνική πολιτική. Εδώ πρόκειται για καθαρό μαγείρεμα. Στους δείκτες της σύγκλισης και της ΟΝΕ δεν μπορεί να κάνει μαγείρεμα. Τους αναφέρει περίπου ή εκφράζει την τάση που αυτοί έχουν. Επομένως, δεν θα δώσουμε τη μάχη εμείς για τα στοιχεία. 

'Ομως, θέλουμε να απαντήσουμε συγκεκριμένα σε ορισμένα ζητήματα, τα οποία δείχνουν το χαρακτήρα της ανάπτυξης και της αναπτυξιακής πορείας που εσείς επιδιώκετε. 

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τους ρυθμούς αύξησης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Την τελευταία τριετία και ιδιαίτερα το 1998 είναι καλοί για τους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρώπης. Σας λέμε όμως ότι είναι αναιμικοί και προσωρινοί και καταγράφουμε αυτήν την εκτίμησή μας. Δεν μπορεί βέβαια αυτή να κριθεί μέσα σε ένα μήνα, σε δύο μήνες, σε ένα χρόνο. 

Θα κριθεί μέσα στην επόμενη τριετία και πενταετία. Είναι εξαιρετικά αναιμική. Δεν σας διασφαλίζουν τη δυνατότητα να κάνετε ακόμα και ελιγμούς απέναντι στη πίεση του λαϊκού κινήματος και να κάνετε παροχές. Αυτό το ξέρετε. Τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο σφικτά τα επόμενα χρόνια. 

Κοιτάξτε πώς κατανέμεται αυτή η αύξηση του εθνικού προϊόντος. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Παραδείγματος χάρη, από τους είκοσι έναν κλάδους που έχει η Ελλαδα στη μεταποίηση και γενικότερα στη βιομηχανική παραγωγή, υπάρχουν κλάδοι που έχουν ανάπτυξη και υπάρχουν κλάδοι που έχουν κάθετη πτώση. 

Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί οι κλάδοι; Είναι οι κλάδοι που πόνταρε η Ελλάδα, ας το πω έτσι, σε εξαγωγές. Οι κλάδοι που συρρικνώνονται είναι οι κλάδοι από τους οποίους η Ελλάδα έκανε εξαγωγές. Είναι ασήμαντο αυτό; Είναι κλάδοι που έχουμε ανάπτυξη της παραγωγικότητας και παρά την αύξηση της παραγωγικότητας έχουμε μείωση των μισθών, αλλά δεν έχουμε ανταγωνιστικότητα. Και δεν έχουμε ανταγωνιστικότητα, γιατί η κούρσα αυτή της ανταγωνιστικότητας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι τέτοια. 'Ο,τι και να κάνουν οι εργαζόμενοι, όποιο τίμημα και να καταβάλουν, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν πρόκειται να αυξηθεί σε σύγκριση με τις άλλες χώρες, διότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ενυπάρχει η ανισομετρία από τη φύση της. Γι' αυτό θα υπάρχει και η πολιτική ανισότητα. 

Δεύτερο στοιχείο πάρα πολύ βασικό. Και εκεί που έχουμε ανάπτυξη σχετική, αναιμική, ισχνή, προσωρινή και πάντα με το ζωνάρι των εργαζομένων να σφίγγεται, η ανάπτυξη δεν αγκαλιάζει ολόκληρο τον κλάδο. Είναι η οριζόντια ανάπτυξη, που και σεις πάρα πολλές φορες έχετε πει. Αφορά ισχυροποίηση επιχειρήσεων και μάλιστα ενδιαμέσων προϊόντων και όχι τελικών. 

Και επειδή είσθε επιστήμονας και οικονομολόγος, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι έχει διαφορά η κλαδική ανάπτυξη από την ανάπτυξη ορισμένων επιχειρήσεων και έχει σημασία αν παράγεις ενδιάμεσα προϊόντα και όχι τελικά. 

Για να μη λέτε ότι είμαστε καταστροφολόγοι, θα αναφέρω αντίστοιχο απόσπασμα από την προτελευταία έκθεση του διοικητική της Τράπεζας της Ελλάδος ο οποίος ομολογεί -και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς- ότι είναι μύθος η περίφημη δυναμικότητα της ελληνικής οικονομίας. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν αυτά για το λαό και τα λαϊκά στρώματα. Ποιος θα πληρώσει αυτήν την περιορισμένη και αναιμική δυναμικότητα, η οποία θα εκφυλιστεί τα επόμενα χρόνια; Θα την πληρώσει πάλι ο εργάτης, ο υπάλληλος, και στη συνέχεια ο μικρομεσαίος αγρότης και ο μικρός επιχειρηματίας. 

Λέει ο κ. Παπαδήμος: "Πληθαίνουν οι ενδείξεις για τη διαμόρφωση ενός δυισμού στην ελληνική μεταποίηση, όπου η διαφοροποίηση δεν είναι κατ' ανάγκην διακλαδική, αλλά κυρίως ενδοκλαδική μεταξύ δυναμικών και φθινουσών μονάδων. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΣΕΒ μεταξύ 1992-1996, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ζημιογόνων επιχειρήσεων -το 1996 αυξήθηκε και ως ποσοστό επί του συνόλου- ταυτόχρονα όμως βελτιώνονται σημαντικά τα αποτελέσματα των κερδοφόρων μονάδων, γεγονός που υποδηλώνει ότι διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα στις κερδοφόρες και ζημιογόνες επιχειρήσεις". 

Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά συγκέντρωση δύναμης στα χέρια λίγων επιχειρήσεων, των μονοπωλιακών επιχειρήσεων. Αυτό έχει και πολιτικές συνέπειες. Σημαίνει και όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και ακόμα μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου. 

Πάμε παρακάτω σε εκτιμήσεις και ελληνικών επιτελείων του ΣΕΒ και διεθνών οικονομικών επιτελείων. Λένε: "Αν και οι δυναμικοί κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας από τον Οκτώβριο του 1998 ως το Φλεβάρη του 1999 σημειώνουν επιβράδυνση ανάπτυξης, εν τούτοις" και καταλήγουν τα ελληνικά και διεθνή ινστιτούτα σε αισιόδοξες προβλέψεις ότι θα υπάρξει αύξηση των πωλήσεων και της κερδοφορίας των βιομηχανικών επιχειρήσεων. 

Το θέμα λοιπόν δεν είναι αντιφατικό. Συνυπάρχουν και τα δύο φαινόμενα. Κέρδη, συγκέντρωση δύναμης σε λίγες επιχειρήσεις, κερδοφόρες και ζημιογόνες επιχειρήσεις και το πράγμα οδηγεί στο εξής. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι. Μιλάμε λοιπόν για μια ταξική πολιτική που ασκείται. 

Βεβαίως εδώ πρέπει να αναγνωρίσουμε -όχι για να αθωώσουμε την ελληνική Κυβέρνηση, αλλά για να πούμε την αλήθεια- ότι αυτές οι γενικές τάσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα, θετικές για την πλουτοκρατία και αρνητικές για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, είναι πανομοιότυπες με τις τάσεις όλων των χωρών -μελών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης αυτό το παραλείπουν, γιατί για δικούς τους λόγους, για γνωστούς λόγους, συγκεντρώνουν την κριτική μόνο απέναντι στην ελληνική Κυβέρνηση. Εμείς, λέγοντας αυτό, δεν αθωώνουμε την ελληνική Κυβέρνηση, αντίθετα την επιβαρύνουμε με την εκτίμηση ότι ακολουθεί μία πολιτική η οποία πιστοποιείται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και μάλιστα και στις πιο ισχυρές, ότι έχει εξαιρετικά αρνητικές τάσεις για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Κι εδώ πιστοποιείται ότι η πολιτική της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι από τη φύση της ταξική και δεν διορθώνεται. Αντιμετωπίζεται με όρους αντίστασης και πάλης και τελικά ανατρέπεται στην πορεία και όταν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Οι τάσεις είναι ίδιες. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε χειρότερη ούτε καλύτερη. Μπορεί τα στοιχεία και τα διαλαμβάνει διαφορετικά, γιατί κάθε χώρα ξεκινά από ένα διαφορετικό επίπεδο αφετηρίας, οι τάσεις όμως είναι ακριβώς οι ίδιες σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Γι' αυτό εμείς δεν πέφτουμε σ' αυτόν τον άχαρο ρόλο να σας πούμε, η Ισπανία έκανε εκείνο, η Πορτογαλία έκανε το άλλο, η Γερμανία έκανε το άλλο. Οι τάσεις είναι αρνητικές για τους λαούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και ακριβώς οι αναδιαρθρώσεις που γίνονται στα πλαίσια της βιομηχανίας είναι αναδιαρθρώσεις οι οποίες οδηγούν στη συγκέντρωση του πλούτου, στα λίγα χέρια και στην όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων. 

Αν θέλετε μία άλλη εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε και που την κάνουν και άλλοι εκτός από εμάς, που κάθε άλλο παρά κομμουνιστές είναι, είναι ότι στην Ελλάδα υποβόσκει συνεχώς η κρίση. Αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι ότι ο κύκλος της κρίσης εκφράζεται πιο συχνά στην Ελλάδα απ' ότι σε άλλες χώρες. Και είναι πολύ φυσικό, γιατί η Ελλάδα είναι υποδεέστερη, εξαρτημένη χώρα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και μ' αυτήν την έννοια δεν πρόκειται ούτε σε πορεία σύγκλισης να βρεθεί και όση προσπάθεια γίνεται να βρεθεί σε πορεία σύγκλισης, τόσο θα οξύνονται οι παράγοντες της κρίσης και οι αντιθέσεις και η φτώχεια. 

Και υπάρχει και ένα επιπλέον στοιχείο, ότι η πολιτική προσαρμογής στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης αφαιρεί από την Κυβέρνηση -από την οποιαδήποτε κυβέρνηση, είτε είναι της Νέας Δημοκρατίας είτε είναι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε είναι η κεντροαριστερά, τη στιγμή που κινούνται στη λογική του μονοδρόμου- τη δυνατότητα να κάνει αυτό που έκανε τα προηγούμενα χρόνια, αν θέλετε στην πρώτη τετραετία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριε Πρωθυπουργέ, που είχατε τη δυνατότητα να κάνετε μία θετική αναδιανομή προσωρινή, είχατε τη δυνατότητα να κάνετε ορισμένες παρεμβάσεις, για να αμβλύνετε την οξύτητα της κρίσης ή να ρυθμίζετε πότε θα εκδηλωθεί ο κύκλος της κρίσης. Αυτά τώρα τέλειωσαν, αυτού του τύπου οι ρυθμίσεις για την Ελλάδα και επομένως στην Ελλάδα θα πρέπει να αναμένουμε τα επόμενα χρόνια όξυνση της κρίσης. Και όλη αυτή η ανάπτυξη του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και οι βελτιωτικοί δείκτες με τα δικά σας κριτήρια, θα πάνε περίπατο και δεν πρόκειται να αναστείλουν και την επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων και την κρίση στην Ελλάδα. Βεβαίως υπάρχει δυνατότητα αναστολής μόνο αν το λαϊκό κίνημα παρέμβει, χειραφετημένο από τη λογική των μονοδρόμων και δημιουργηθούν άλλες καταστάσεις και άλλοι συσχετισμοί, όχι γιατί θα αλλάξουν τα πράγματα άρδην, αλλά γιατί οπωσδήποτε θα δημιουργηθούν προϋπόθεσεις, να μη χάσουν οι εργαζόμενοι τα πάντα. 

Βεβαίως, ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτά που λέμε για τον κύκλο της κρίσης, για την αναιμική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με κριτήρια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, συναντούν, ας το πούμε, τους γέλωτες, πάλι το Κ.Κ.Ε. τα ίδια πράγματα λέει. Κοιτάξτε, εμείς κατ' αρχήν δεν τα λέμε για να πείσουμε όλους σήμερα. Πρώτα πρώτα δεν τα λέμε για να πείσουμε αυτούς που έχουν συμφέρον από την πολιτική που ακολουθείτε. Δεν τα λέμε, αν θέλετε, για να πείσουμε στελέχη ηγετικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα οποία πια έχουν εγκαταλείψει οριστικά συγκεκριμένες θέσεις που είχαν στο παρελθόν και που σε τελευταία ανάλυση δεν τους ενδιαφέρει ποιος γίνεται φτωχός, τους ενδιαφέρει ποιος γίνεται πιο πλούσιος. 

Τα λέμε όμως για όλους εκείνους που καλοπροαίρετα σκέπτονται, προβληματίζονται -και πιστεύουμε ότι είναι πολλοί, είναι και σε όλα τα κόμματα και ακόμη περισσότεροι μέσα στην ελληνική κοινωνία- και που, εν πάση περιπτώσει, θέλουν να ακούσουν και μία άλλη άποψη, δεν την απορρίπτουν προκαταβολικά. Γιατί αυτή είναι μια άλλη άποψη, γιατί όντως έχουμε μια βασική άλλη άποψη. 

Υπάρχουν βεβαίως και άλλες προτάσεις από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης που ακούμε αυτήν την περίοδο και προηγουμένως και που πατάνε, αν θέλετε, σε μία προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σ' αυτήν την ογκούμενη δυσαρέσκεια. Με αυτές τις προτάσεις δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, όχι γιατί θέλουμε να διαφωνούμε οπωσδήποτε με τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά γιατί αυτές οι προτάσεις το λιγότερο που μπορώ να πω είναι εξαιρετικά ουτοπικές. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή να κάνουμε διαχωρισμό προθέσεων και ουτοπίες. 

Ξεκινάμε με το τι είναι ουτοπικές. Ακούγεται για παράδειγμα η πρόταση να γίνει πρώτα η πολιτική ένωση της Ευρώπης, ή τα πράγματα είναι προβληματικά, γιατί δεν έχει προηγηθεί η πολιτική ένωση της Ευρώπης, δεν είναι πλήρης, εξακολουθούν και υπάρχουν αντιθέσεις πολιτικές στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Πρώτα λοιπόν να γίνει η πολιτική ολοκλήρωση και μετά η οικονομική. Αυτή η άποψη είναι ουτοπική, διότι παρακάμπτει το κύριο γεγονός ότι από τη στιγμή που συγκροτήθηκε, όχι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, αλλά από τη στιγμή που συγκροτήθηκε η Ε.Ο.Κ., υπήρχε πολιτική συμφωνία για το ποια οικονομική πολιτική θα προωθείται. Και αυτά είναι γραμμένα και στα χαρτιά, αλλά, αν θέλετε, πενήντα χρόνια τώρα υλοποιούνται. Βεβαίως με αντιφάσεις, με δυσκολίες, οι στόχοι δεν υλοποιούνται, γίνονται πισωγυρίσματα, αλλά η πολιτική συμφωνία συγκρότησης της Ε.Ο.Κ. και η πολιτική συμφωνία ένταξης στην Ε.Ο.Κ. προϋποθέτει κατ' αρχήν και μία βασική συμφωνία στη στρατηγική. Διότι τότε δεν θα υπήρχε η Ε.Ο.Κ., θα είχε διαλυθεί. Αν δεν υπήρχε ενιαία πολιτική αντίληψη και αν δεν υπήρχαν κοινοί οικονομικοί στόχοι, δεν θα υπήρχε η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Μη, λοιπόν, βρίσκουμε αιτίες που δεν είναι κυρίαρχες. 

Και βεβαίως δεν πρόκειται να υπάρξει πλήρης πολιτική συμφωνία ανάμεσα στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, ανάμεσα στις κυβερνήσεις. Και δεν πρόκειται να υπάρξει, διότι αυτή η ένωση είναι μία ένωση η οποία δεν καταργεί τους ανταγωνισμούς. Φασαρίες και διαφορές θα υπάρχουν. Η Γερμανία, παραδείγματος χάρη, θα παλεύει να καταβάλλει λιγότερα στα κοινοτικά ταμεία, γιατί θέλει να κρατήσει τα δικά της ταμεία πιο γεμάτα. Η Μεγάλη Βρετανία το ίδιο. Η Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση, όποια κυβέρνηση και αν είναι αυτή, Νέας Δημοκρατίας ή ΠΑ.ΣΟ.Κ. -μιλάω και λέω όποια κυβέρνηση με τη λογική των μονοδρόμων, διότι θα υπάρξουν και κυβερνήσεις και εξουσίες έξω από τους μονοδρόμους- θα παλεύει επίσης να έχει λιγότερη ζημιά, για να μπορεί να ελίσσεται και να κάνει, αν θέλετε, και μία πολιτική έστω ψεύτικων και παραπλανητικών παροχών στο λαό της. 

Εμείς πιστεύουμε ότι όλες οι κυβερνήσεις οι ελληνικές αντέδρασαν και αντιδρούν σε ορισμένα θέματα, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, όχι για να αλλάξουν την πολιτική της, αλλά για να κρατήσουν και κανένα πακέτο, για να μπορούν να ρυθμίζουν και αν θέλετε και προεκλογικά ορισμένες καταστάσεις. 

Είναι ουτοπία να λέμε, λοιπόν, να γίνει η πολιτική ολοκλήρωση. Αντιθέτως, αν φτάσουμε στο σημείο -που δεν θα φτάσουμε- να συμφωνήσουν οι πάντες και σε όλα, τότε η οικονομική πολιτική θα είναι ακόμη πιο δύσκολη και αυστηρή. 

Επίσης ακούγεται η άποψη ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση είναι κακή, διότι προτάσσει τους οικονομικούς δείκτες στους κοινωνικούς ή στους πολιτικούς. Εδώ θα συμφωνήσουμε με τον Πρωθυπουργό, από άλλη αφετηρία, σ' αυτό που λέει. Οι οικονομικοί δείκτες αναφέρονται στην πραγματική οικονομία. Πραγματικά, όταν κόβει το "κουστούμι" του πληθωρισμού, του ρυθμού αύξησης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, των ελλειμμάτων κλπ., κόβει το "κουστούμι" και της κοινωνικής πολιτικής και της γενικότερης πολιτικής. Τα έχουν μετρήσει οι άνθρωποι. Αριθμοποιούν την αντικοινωνική και αντιλαϊκή πολιτική τους. 

Το λέμε αυτό, γιατί δεν μπορεί να ξεφεύγει κανείς και να λέει ότι αν προτάξουμε κοινωνικούς δείκτες, τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Οι οικονομικοί δείκτες προτάσσσονται ακριβώς διότι αυτοί καθορίζουν και τους κοινωνικούς. Επομένως πρέπει να αντιπαλέψεις την κατεύθυνση, τους στόχους και τους σκοπούς για τους οποίους υπάρχει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή 'Ενωση υπηρετεί καθαρά την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, δηλαδή από τη στιγμή που υπηρετεί το κέρδος το μονοπωλιακό, δεν μπορεί να περιμένει κανείς άλλη κατεύθυνση στην πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί οι λαοί να έχουν κατακτήσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Βεβαίως μπορούν, αλλά με τη λογική και την ιδέα ότι πρέπει τελικά να την αμφισβητήσουν στην πορεία. 

Θα φέρω ένα συγκεκριμένο και πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και έχουν ζήσει αυτήν τη λογική του "ναι μεν αλλά", εντός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Πάρτε την περίπτωση της μερικής απασχόλησης και της διανομής της ανεργίας. 

Η ίδια η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και πολιτικές δυνάμεις που σιγοντάριζαν αυτήν τη λογική αντίθεση χωρίς να αμφισβητούν τα γενικά πλαίσια, τελικά βρέθηκαν να διαχειρίζονται την ανεργία και να ενσωματώνονται σε όλες τις επιλογές της Κυβέρνησης, ανεξάρτητα, αν το έκαναν με την καρδιά τους ή όχι. 

Και με αυτήν την έννοια ας αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία, τα οποία είναι χαρακτηριστικά. 

Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι βελτιώθηκε το εισόδημα των εργαζομένων. Εμείς ξέρουμε πολύ καλά με βάση επίσημα στοιχεία ότι η μέση αμοιβή στο σύνολο της οικονομίας είναι στα επίπεδα των ετών 1985-1989. Το ωρομίσθιο στη μεταποίηση δηλαδή το εργατικό ωρομίσθιο είναι κατά τι λιγότερο του 1984. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ) 

Ο μέσος μισθός στη μεταποίηση βεβαίως είναι ο μεγαλύτερος της εικοσαετίας. Γιατί όμως; Γιατί εδώ ανακατεύονται οι μισθοί των διευθυντικών στελεχών με τους απλούς υπαλλήλους, οι μισθοί της υπαλληλικής ελίτ που διαμορφώνεται στο χώρο της μεταποίησης. Και ξέρουμε ένα πιο πολύ χαρακτηριστικό που το αναφέρει και η Τράπεζα της Ελλάδος, ότι δηλαδή η εμφανέστερη επιδείνωση στο εισόδημα των εργαζομένων έγινε το 1998, τη χρονιά δηλαδή που έχουμε τη μεγαλύτερη σχετικά ανάπτυξη της οικονομίας και της παραγωγικότητας με βάση τα κριτήρια και τους στόχους που έχει βάλει η Κυβέρνηση. Το 1998 προχώρησε σε βάθος και σε έκταση η πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. 

Να πούμε και ένα άλλο. Το 1998, όπου έχουμε αύξηση των επενδύσεων και νέες επιχειρήσεις και δραστηριότητες, έχουμε δέκα χιλιάδες περισσότερους ανέργους, που αποδεικνύει ότι το ζεύγος επενδύσεις και θέσεις εργασίας, πηγαίνει αντιστρόφως ανάλογα. 

Βεβαίως υπάρχουν και τα γνωστά στοιχεία, ότι το 1997 είχαμε απόλυτη αύξηση των καθαρών κερδών στη βιομηχανία, τετρακόσια δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δραχμές και το 1998 είναι το καλύτερο έτος για τις βιομηχανίες. Σκεφθείτε που θα πάει το 1999. Και τα επίσημα κέρδη τους οι βιομήχανοι τα αύξησαν την ίδια χρονιά σε σχέση με το 1991 κατά 3.414%. Η παραγωγικότητα ανέβηκε, οι μισθοί έπεσαν. 

Είπε επίσης ο κύριος Πρωθυπουργός ότι έχουμε κέρδη από την τελευταία διαπραγμάτευση που εγινε στα πλαίσια της "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000". Τουλάχιστον εμείς δεν έχουμε αναλυτικά στοιχεία σχετικά με το τι συμφωνήθηκε, γιατί δεν ξέρω αν υπάρχουν και αν αυτά τα ποσά, που σας λενε ότι θα πάρετε, θα τα πάρετε τελικά. Μάλιστα μας ενδιαφέρει και η εσωτερική διάθεση των ποσών, διότι μπορεί να πάρετε αυτά τα ποσά, τα εννέα τρισεκατομμύρια όπως λέγονται, αλλά το θέμα είναι πού θα πάνε. Και το έχουμε εντελώς βέβαιο ότι θα επωφεληθούν αυτοί που γίνονται συνεχώς πλουσιότεροι, οι μονοπωλιακές, οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει αναλυτικός πίνακας τουλάχιστον στα χέρια μας. 'Ομως σας θυμίζουμε το εξής, ότι στη δεκαετία 1987-1997 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας αυξήθηκε κατά 154%. Εάν δε υπολογίσουμε τα κοινοτικά ποσά που εισρέουν στην Ελλάδα και που δεν είναι ευκαταφρόνητα, -είναι αλήθεια ότι είναι αρκετά -και το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου η Ελλάδα έχασε εννέα τρισεκατομμύρια από το δούναι και λαβείν με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Δηλαδή μέσα σε μια δεκαετία αυξήθηκε το εμπορικό έλλειμμα κατά 154% και μέσα σε τρία χρόνια, είναι η τελευταία τριετία, έχουμε εννέα τρισεκατομμύρια ζημιά. Και αυτή είναι φανερή ζημία. Δεν μιλάμε για τις άδηλες ζημιές. Επομένως υπάρχει ένα δούναι και λαβείν με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Αν το δούμε δε από την πλευρά των κερδών και των μονοπωλίων, είναι θετικό. Αν το δούμε από την πλευρά του λαού, είναι αρνητικό. Και όλα αυτά τα προβλήματα δεν είναι θέμα συγκυριακής διαχείρισης. Αυτό που κάνει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να λέει ότι όλα τα κακά της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης οφείλονται στις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και τα καλά, που πάνε να γίνουν στις σοσιαλδημοκρατικές, είναι μύθος. 

Αν παρακολουθήσουμε την τελευταία εικοσιπενταετία την πορεία της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, θα δούμε -οι συγκρίσεις δεν μπορεί να γίνονται μέσα σε ένα ή δύο χρόνια- ότι σοσιαλδημοκρατικά και νεοφιλελεύθερα κόμματα ακολούθησαν την ίδια πολιτική και αν θέλετε να το πω έτσι, σταδιακά ταυτίστηκαν. Για να μη φθάσουμε στο σημείο στον πόλεμο, που είναι η πλευρά της ευρωπαϊκής πολιτικής, η κεντροαριστερά πια και η σοσιαλδημοκρατία, έδωσαν εξετάσεις. Και αναφέρομαι στον πόλεμο, όχι μόνο στις τραγικές ανθρωπιστικές πλευρές που μας ενδιαφέρουν, αλλά και σαν στοιχείο της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Και απ' αυτήν την άποψη, λοιπόν, αυτό το "πρώτα η Ελλάδα" αφορά τους λίγους και όχι τους πολλούς. 

Το συμπέρασμα λοιπόν το δικό μας είναι ότι η νέα εποχή θα είναι τραγική για το λαό. Δεν είναι ό,τι έδωσε έδωσε για να μπούμε στην ΟΝΕ και πολύ πιθανόν να μπούμε, αλλά θα είναι τραγική. Θα είναι τραγική, διότι θα έχουμε και κύκλο κρίσης οικονομικής και γενικότερης στην Ελλάδα και τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά άσχημα. Και επομένως ο ελληνικός λαός πρέπει να κάνει τις επιλογές του, εκτιμώντας, αν θέλετε, όλη την πορεία της δεκαετίας, για να πάρουμε την τελευταία δεκαετία. 

Εμείς ως κόμμα προεκλογικά λέμε αυτά που λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και μάλιστα τα λέμε με πιο δυνατή φωνή, γιατί δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε. Και εμείς θα επιμένουμε σ' αυτήν τη λογική, δηλαδή στην ανάγκη να γίνει καθαρό στον ελληνικό λαό ότι θα πρέπει να ονειρεύεται μια Ελλάδα, που δεν θα είναι ούτε ΝΑΤΟϊκή ούτε Ελλάδα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Βεβαίως δεν μπορεί να έχει ξεκομμένα οράματα της Ελλάδας, σε σχέση με την Ευρώπη. Και αναμφισβήτητα πρέπει να συντονίσει τον αγώνα του, ούτως ώστε η Ευρωπαϊκή 'Ενωση να δέχεται παράλληλα κτυπήματα από τα λαϊκά κινήματα και των άλλων χωρών, γιατί βεβαίως μόνη της η Ελλάδα δεν μπορεί να βαδίζει σε μια Ευρώπη, όπου όλοι σκύβουν το κεφάλι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Σαφώς όμως η αντίσταση που πρέπει να εκδηλωθεί στην Ελλάδα εναντίον της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, όχι σε επί μέρους σημεία, αλλά συνολικά εναντίον της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και της πολιτικής της, θα είναι μια αντίσταση που θα έχει σίγουρα συνοδοιπόρους σε όλην την Ευρώπη. 

Επομένως θα έρθει η ώρα που θα πάρει σάρκα και οστά αυτό που ονειρεύομαστε, μια Ευρώπη ενωμένη χωρίς την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, μια Ευρώπη που θα έχει, αν θέλετε, κατακτήσει και δημιουργήσει μέσα από την πείρα της και άλλες μορφές συνεργασίας με κυβερνήσεις που θα υπηρετούν, αν θέλετε, το σοσιαλισμό, με κυβερνήσεις που θα πρεσβεύουν προοδευτικές και ριζοσπαστικές πολιτικές, οπωσδήποτε όμως μια Ευρώπη που δεν θα είναι εγκλωβισμένη σ' αυτούς τους μονόδρομους που ακυρώνουν κάθε θετικό όραμα. Και σ' αυτόν το δρόμο γι' αυτήν την άλλη Ευρώπη, που είναι συγκεκριμένη για μας, είναι αντιμονοπωλιακή, είναι αντιιμπεριαλιστική, είναι στην πορεία σοσιαλιστική, σ' αυτόν το δρόμο της άλλης Ευρώπης θα υπάρχουν και κατακτήσεις στους λαούς. Θα υπάρχουν και αποτελέσματα στους αγώνες, για να βάλουμε εμπόδια, για να μείνει και κάτι όρθιο σ' αυτήν την Ευρώπη. Γιατί, αν γκρεμιστεί το παν, τότε για ποια άλλη Ευρώπη μπορούμε να μιλάμε στο ορατό μέλλον. 

Η δική μου λοιπόν πολιτική είναι η πολιτική της αντίθεσης, των μετώπων πάλης, των επί μέρους κατακτήσεων, της αποτροπής του χειρότερου, αλλά οπωσδήποτε έχει μέλλον, διότι εντάσσεται σε μια Ευρώπη άλλη και μάλιστα αρχίζουμε να αισθανόμαστε ότι αυτή η άλλη Ευρώπη και η άλλη Ελλάδα δεν θα είναι πάρα πολύ μακριά, γιατί βλέπουμε ότι η συνείδηση που αρχίζει να κατακτά ο ελληνικός λαός, ότι μπορεί να τα βάλει με τους ισχυρούς της Ευρώπης -δεν είναι αδύναμος, μπορεί να τα βάλει βαδίζοντας βεβαίως με άλλους λαούς- αυτή η συνείδηση αρχίζει και γίνεται τόσο δυνατή, που τώρα όλα τα κόμματα της Βουλής ακόμη και η Κυβέρνηση λέει δεν είναι η Ευρώπη που ονειρευόμαστε, είναι μια άλλη Ευρώπη. 

Επομένως στάδιο δόξης λαμπρό να σκεφτεί πολύ σοβαρά ο ελληνικός λαός γι' αυτήν την άλλη Ευρώπη, φροντίζοντας όμως να καταλάβει ότι όταν τα ριζοσπαστικά αιτήματα τα υιοθετούν και κόμματα συντηρητικά ή διστακτικά, πρέπει να προσέχει, γιατί πολλές φορές τα συνθήματά του τα κλέβουν και όταν του κλέβουν τα συνθήματά του, του κλέβουν και τα αιτήματά του. Ευχαριστώ. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την 'Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: "Κύρωση της Σύμβασης για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φιλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας στη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις καθώς και στο Πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκαν από τη σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, από τη σύμβαση για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και από τη σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας". 

Επίσης, ο Βουλευτής κ. Μουσταφά Μουσταφά και ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Τζιτζικώστας ζητούν την άδεια του Σώματος για ολιγοήμερη απουσία τους στο εξωτερικό. 

Η Βουλή εγκρίνει; 

ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια. 

Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Νικόλαος Κωνσταντόπουλος έχει το λόγο. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, έξω από τα χρονικά όρια της παρεμβάσεώς μου να διατυπώσω μία πρόταση, ώστε η Βουλή των Ελλήνων, η οποία σχετίζεται με τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία και τις οδυνηρές συνθήκες που βιώνουν όλοι οι λαοί σήμερα. 

'Ολοι λέμε ότι ο πόλεμος αυτός είναι ακατανόητος. Ο ελληνικός λαός ομόθυμα λέει όχι στον πόλεμο. Η ελληνική Βουλή δεν έχει τοποθετηθεί ως σύνολο, ως αντιπροσωπευτικός θεσμός αυτής της λαϊκής θέλησης και λαϊκής κυριαρχίας. Σήμερα υπάρχει μία αχτίδα φωτός για ειρήνευση. 'Εστω και αυτήν την ώρα που είναι εξίσου κρίσιμη. Πιστεύω ότι η ελληνική Βουλή μπορεί να παρέμβει. Πρέπει να παρέμβει και να δώσει τη δική της ώθηση. Γι'αυτό προτείνω, κύριε Πρόεδρε, να εκδώσει η Βουλή ένα ομόφωνο ψήφισμα -σας έχω υποβάλει σχετική επιστολή- με αίτημα να σταματήσουν αμέσως οι βομβαρδισμοί. Να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για να δοθεί λύση στη γιουγκοσλαβική τραγωδία, ώστε να τεθεί τέρμα στη βία από όλες τις πλευρές και να επανέλθουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε μία διακοπή, σας παρακαλώ. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Παρακαλώ, βεβαίως. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Πήρα πράγματι την επιστολή σας με το ένα σχέδιο ψηφίσματος. Πρέπει να επαναλάβω από τη θέση αυτή ότι ανεξαρτήτως των γνωστών αισθημάτων ολοκλήρου του Σώματος και ολόκληρου του ελληνικού λαού, ο οποίος πράγματι θέλει να τελειώσει ο πόλεμος, να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί, όλα όσα αναφέρετε, ο Κανονισμός της Βουλής δεν προβλέπει την έκδοση ψηφισμάτων. Η σχετική διάταξη που υπήρχε στο παρελθόν, λόγω καταχρήσεως που είχε γίνει στο παρελθόν, κατηργήθη το 1987. Σε μία περίπτωση εκτός Κανονισμού και ύστερα από διαβούλευση των κομμάτων δόθηκε ένα ψήφισμα για το θέμα της Μακεδονίας. 

Εάν γίνει διαβούλευση των κομμάτων και συμφωνήσετε σε κάποιο ψήφισμα, εγώ, ως Πρόεδρος του Σώμματος, δεν έχω καμία αντίρρηση να αποσταλεί όπου δει. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό αυτή η διαδικασία και αυτό δεν σημαίνει ότι η Βουλή και ο ελληνικός λαός τον οποίον εκπροσωπεί, δεν έχει αυτά τα συναισθήματα και αυτές τις διαθέσεις για το μεγάλο αυτό πρόβλημα που εξελίσσεται στη γειτονιά μας. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Κύριε Πρόεδρε, εγώ σημειώνω αυτήν την παρατήρηση, την οποία κάνετε. Εγώ από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου θα επιχειρήσω αυτήν τη διαβούλευση μεταξύ των κομμάτων. Συμφωνείτε και εσείς φαντάζομαι, όπως ο κάθε 'Ελληνας, ότι δεν είναι θέμα Κανονισμού, είναι θέμα πολιτικής ουσίας και ιστορικής ευθύνης και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο η ελληνική Βουλή να έχει αυτό το αρνητικό προνόμιο, ότι δεν έχει τοποθετηθεί πάνω στο θέμα της παύσης των βομβαρδισμών, της άμεσης. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, δεν έχει αυτό να κάνει με τη Βουλή... 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Καλώς. 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ... και τα αισθήματα των Βουλευτών και του ελληνικού λαού που εκπροσωπούν εδώ. 

Το ότι συζητούμε αυτά τα θέματα επανειλημμένως και έχουν εκφραστεί αυτές οι σκέψεις και αυτά τα αισθήματα, δεν είναι εις βάρος της Βουλής... 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Κύριε Πρόεδρε, είναι και θέμα πολιτικής ουσίας. Εν πάση περιπτώσει, εσείς υποδεικνύετε τη διαδικασία της διαβούλευσης των κομμάτων, εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου θα την επιχειρήσουμε. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά ο κύριος Πρωθυπουργός στη σημερινή συζήτηση έκανε μία κυβερνητική εξίσωση ευτυχίας. Είπε, "θετική η κυβερνητική πολιτική, θετικά τα οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα, θετικές οι προδιαγραφές της Κυβέρνησης. Διά ταύτα, αγαλλιάσθε και ευφραίνεσθε". 

Δεν είναι έτσι. 

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ναι, αλλά έφυγε ο κύριος Πρωθυπουργός. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου): Δικαίωμα του κυρίου Πρωθυπουργού το να φεύγει. 

Δεν είναι, όμως, αυτή η πραγματικότητα. Η Κυβέρνηση και ο κ.Σημίτης έχουν βρει τον τρόπο να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα, η οποία δεν υποκύπτει στα παραγγέλματά τους. 'Οταν η πραγματικότητα αντιστέκεται και φωνάζει, φταίει η πραγματικότητα. 'Οταν η Αντιπολίτευση διαμαρτύρεται και διαφωνεί, η Αντιπολίτευση κινδυνολογεί και μηδενίζει. 'Οταν η κοινωνία διαμαρτύρεται, όταν η κοινωνία δεν αντέχει, η κοινωνία δεν καταλαβαίνει το καλό της. Και όταν η διεθνής συγκυρία αλλάζει με τρόπο ραγδαίο, τότε, κατά την Κυβέρνηση, δεν γίνεται αλλιώς παρά να αποδεχθούμε ό,τι μας λένε οι άλλοι. 

Με αυτήν τη λογική ο κ. Σημίτης είναι ο Πρωθυπουργός του "δεν γίνεται αλλιώς" . Δεν γίνεται αλλιώς παρά μονάχα με τη μονόδρομη λιτότητα των οικονομικών και νομισματικών δεικτών. Δεν γίνεται αλλιώς παρά μονάχα με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ και όποιες επιλογές γίνονται στα πλαίσια της Ατλαντικής Συμμαχίας. Δεν γίνεται αλλιώς παρά μονάχα με την κυβέρνηση του κ. Σημίτη γιατί χωρίς αυτήν την Κυβέρνηση και χωρίς τον κ. Σημίτη ως Πρωθυπουργό επέρχεται η καταστροφή και η διάλυση. 

Τα όσα και σήμερα είπε ο κ. Σημίτης αποδεικνύουν το πόσο λίγο έχει αντιληφθεί η ηγεσία της Κυβέρνησης και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη σημασία των αλλαγών που σήμερα συντελούνται στην Ευρώπη, τη σημασία των διαδικασιών που οδήγησαν στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, κυρίως τα νέα δεδομένα που δημιούργησε ο πόλεμος αυτός, τις νέες τάσεις και δυναμικές που έφερε αυτός ο πόλεμος στην επιφάνεια. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ευρώπη μετά τον πόλεμο δεν θα είναι η ίδια με την Ευρώπη πριν από τον πόλεμο. Οι ενδοευρωπαϊκές ισορροπίες έχουν αλλάξει. Ο ρόλος και η πορεία της Ρωσίας θα είναι από εδώ και μπρος διαφορετικά, όπως επίσης διαφορετικές θα είναι οι σχέσεις της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. 

Πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει ως χώρα να μελετήσουμε είναι αυτές οι νέες ισορροπίες. Να εξετάσουμε το πώς αυτές θα επιδράσουν στη διαδικασία και το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε τραγουδώντας αμέριμνα τον ίδιο μονόδρομο των σημερινών πολιτικών, που κυριαρχούν και στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρώπης. 

Τα προβλήματα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της αυτόνομης πολιτικής για την άμυνα και την ασφάλεια της Ευρώπης έχουν τεθεί επί τάπητος και αποτελούν τα μείζονα προβλήματα της επόμενης περιόδου. 

Με δύο λόγια πιστεύω ότι ο πόλεμος εναντίον της Γιουγκοσλαβίας έχει ανοίξει μια νέα σελίδα στη διαδρομή της Ευρώπης, όπου θα κυριαρχήσουν πια τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα σε αντίθεση με την προηγούμενη περίοδο που κυριαρχούσαν τα οικονομικά και νομισματικά. Εκ των πραγμάτων αλλάζουν οι προτεραιότητες, οι ανάγκες, οι απαιτήσεις. Αλλάζει η μορφή της πολιτικής, αλλάζει ο χαρακτήρας των ηγεσιών, που πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές για την Ευρώπη του 21ου αιώνα, αν θέλουμε πραγματικά να προχωρήσει μια Ενωμένη Ευρώπη των λαών και των κοινωνιών. Η περίοδος των λογιστών έχει περάσει, ή, για να το πω αλλιώς, αν δεν τελειώσει η περίοδος των λογιστών, η Ευρώπη δεν έχει μέλλον. Η Ευρώπη του 21ου αιώνα δεν έχει ανάγκη από κομματάρχες, όπως επίσης δεν έχει ανάγκη από διεκπεραιωτές οι οποίοι διαχειρίζονται τις σημερινές πολιτικές, ψάχνοντας να βρουν τα διάφορα προσχήματα και άλλοθι. 

Γι' αυτό νομίζω ότι πρέπει και εμείς ως χώρα να προσεγγίσουμε αυτά τα ευρωπαϊκά προβλήματα με διαφορετικό τρόπο.'Εχει η Ελλάδα δυνατότητες, εάν συνετά εκτιμήσει τη διαμόρφωση των ενδοευρωπαϊκών συσχετισμών, εάν επενδύσει σε μια συγκεκριμένη πολιτική προοπτική και εάν στη βάση αυτής κάνει σαφή επιλογή συμμαχιών και στηριγμάτων. Βεβαίως είναι δύσκολα τα προβλήματα, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται σε προεκλογικές συζητήσεις ή δεν λύνονται με τις ασκούμενες πολιτικές, προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται με τη λογική που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα η κυβέρνηση του κ. Σημίτη. 

Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία έφερε στην επιφάνεια με δραματικό, με τραγικό τρόπο, όλες τις αδυναμίες, τις αντιφάσεις, τις ανεπάρκειες, τις ενοχές της σημερινής Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Είπε ο κ. Σημίτης ότι αυτός ο πόλεμος έδειξε πως είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για την ενοποίηση της Ευρώπης. Τι δεν είπε όμως; Δεν είπε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι τον κάνουν μακρύ και δύσκολο αυτόν το δρόμο οι ασκούμενες πολιτικές, οι επιλογές των κυβερνήσεων και οι συμπεριφορές των πολιτικών ηγετών που διαχειρίζονται αυτές τις συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές. 

Τον κάνουν μακρύ και δύσκολο αυτόν το δρόμο οι επιλογές και της δικής σας Κυβέρνησης. Οι λογικές και οι πρακτικές και της δικής σας Κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στα πλαίσια της λειτουργίας των ευρωπαϊκών οργάνων. 

Είπε ο κ. Σημίτης επίσης ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, με τον ίδιο τρόπο. Αλλά την ίδια ώρα είπε ότι θα συνεχίσει στον ίδιο μονόδρομο, στα πλαίσια της Συνθήκης του 'Αμστερνταμ. Και δεν είπε πού και πώς διαφοροποιείται η πολιτική του, έτσι ώστε αυτά τα τραγικά ελλείμματα στον κοινωνικό τομέα, στον τομέα του οικονομικού σχεδιασμού, στον τομέα της οικολογικής και περιβαλλοντικής πολιτικής, στον τομέα των κοινωνικών δικαιωμάτων, στον τομέα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, θα καλυφθούν και θα διορθωθούν. 

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι σήμερα δεν μιλάμε σε έναν ουδέτερο χρόνο. Είναι συγκεντρωμένες γύρω μας, πάνω μας, οδυνηρές εμπειρίες από αυτόν το δρόμο προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση, προς την Ενωμένη Ευρώπη των λαών και των κοινωνιών, προς την Ευρώπη της συνοχής και της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της δημοκρατίας, της οικολογίας και της ποιότητας στην καθημερινότητα της ζωής των πολιτών. 

Αποδείχθηκε, μέχρι σήμερα, ότι οι πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στην Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση, αυτές οι πολιτικές παράγουν τα μεγάλα οικονομικά ελλείμματα. Οι πολιτικές οι οποίες δίνουν έμφαση στα ονομαστικά κριτήρια και στους δείκτες μιας ονομαστικής σύγκλισης, αυτές οι πολιτικές είναι που δεν δημιουργούν κοινωνική συνοχή, αλλά διασπούν στο εσωτερικό τους τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και τους λαούς της Ευρώπης. 

'Εχει αποδειχθεί επίσης ότι η λογική της ανεξέλεγκτης αγοράς δεν ενοποιεί, αλλά κατακερματίζει. Δεν λύνει ούτε τα προβλήματα της αγοράς. Και δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να λύσει τα προβλήματα της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Είναι δεδομένο -και αποτελεί οδυνηρή διαπίστωση- ότι η ανεργία, οι αποκλεισμοί, η ξενοφοβία, η ανέχεια, η περιθωριοποίηση, η ανασφάλεια δεν δημιουργούν κοινωνική σταθερότητα. Και χωρίς κοινωνική σταθερότητα, δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική σταθερότητα και μεγέθυνση αναπτυξιακή. 

Είναι φανερό ακόμη ότι η απουσία της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα οδήγησε σε έναν πολιτικό νανισμό της Ευρώπης, οδήγησε σε μια δορυφοροποίηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. 

Και είναι φανερό ότι χωρίς ασφάλεια στην Ευρώπη αυτόνομη, χωρίς δομές για τη διαχείριση κρίσεων, χωρίς πολιτική άμυνας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και απεξαρτημένη πολιτική από την πολιτική των ευρωατλαντικών δομών, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή. Χωρίς αυτήν την πολιτική, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να μείνει στη μέση του δρόμου, αλλά μπορεί και να αρχίσει να αποδομείται. 

Ακόμη, είναι φανερό ότι σήμερα που μιλάμε η Ευρώπη δεν μπορεί να σεμνύνεται, να υπερηφανεύεται και να θεωρεί τον εαυτό της αυτάρκη σε πολιτικές δομές, σε δημοκρατικές δομές. Κυριαρχεί κυρίως η διακυβερνητική διαχείριση και απόφαση, χωρίς δημοκρατικούς ελέγχους μέσα από τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς είτε αυτοί είναι τα εθνικά κοινοβούλια είτε είναι το Ευρωκοινοβούλιο. 

Υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό έλλειμμα στη σημερινή Ευρωπαϊκή 'Ενωση, μια δημοκρατική ανεπάρκεια, με αποτέλεσμα να παρατηρείται σε όλους τους τομείς το φαινόμενο ότι εκτελεστικά διεκπεραιώνουν οι πρωθυπουργοί και τα συμβούλια των Υπουργών ή τεχνοκρατικές ομάδες, χωρίς τη δυνατότητα του πολιτικού και του κοινωνικού ελέγχου μέσα, από αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. 

Δεν εξήγησε ο κ. Σημίτης ποιά πολιτική εφάρμοσε, προκειμένου να αντιμετωπισθούν αυτά τα αρνητικά δεδομένα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, τι έκανε για να προωθηθούν οι πολιτικοί θεσμοί, τους οποίους προβλέπει διακηρυκτικά η Συνθήκη του 'Αμστερνταμ. Δεν εξήγησε ο κύριος Πρωθυπουργός, πού διαφοροποιήθηκε η πολιτική του, πού διαφώνησε, πού προώθησε εναλλακτικές προτάσεις. 

Και έτσι αποφεύγοντας την πολιτική ουσία των προβλημάτων, εύκολα αναλώθηκε για μία ακόμη φορά σε έκθεση ιδεών περί του πώς θα ήθελε να είναι η Ενωμένη Ευρώπη, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η δική του κυβερνητική πολιτική είναι ο αποφασιστικός συντελεστής για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας τούτη την ώρα διαμορφώνει τις σχέσεις της με το ευρωπαϊκό παρόν και το ευρωπαϊκό μέλλον. 

Δεν είναι όμως μονάχα οι πολιτικές αυτές, οι οποίες έχουν δημιουργήσει τα τραγικά και μεγάλα ελλείμματα στη σημερινή Ευρωπαϊκή 'Ενωση, είναι και οι συμπεριφορές των πολιτικών ηγεσιών των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. 'Ολες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη στην αντιμετώπιση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων και αποδείχθηκαν ανίκανες να χειριστούν με ιστορική ευθύνη τα κρίσιμα προβλήματα που αναδεικνύει ο πόλεμος εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Ενδιαφέρονται όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις περισσότερο να είναι συνεταίροι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής εντός του ΝΑΤΟ και λιγότερο να διαμορφώνουν πολιτικές ως ισότιμοι εταίροι για ένα κοινό και αλληλέγγυο ευρωπαϊκό μέλλον μιας ειρηνικής, δημοκρατικής, κοινωνικής και οικολογικής Ευρώπης. 

Δεν είναι τρίτη η Κυβέρνηση της Ελλάδας, είναι συμμέτοχος και συνεργός όλων των πολιτικών που εφαρμόζονται και όλων των επιλογών που έγιναν και επεφύλαξαν αυτήν την οδυνηρή δοκιμασία του πολέμου. Και ο Ευρωπαίος πολίτης και στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες ενοχλείται. Ενοχλείται και οργίζεται, αν δεν αηδιάζει, όταν βλέπει παλιούς ιδεολόγους, ριζοσπάστες, ακτιβιστές της ειρήνης, της οικολογίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, σήμερα να γίνονται ιεροδιάκονοι και καντηλανάφτες του πολέμου του ΝΑΤΟ και των επιλογών της Αντλαντικής Συμμαχίας. 

Αηδιάζει ο 'Ελληνας πολίτης αλλά και ο Ευρωπαίος πολίτης, όταν βλέπει όλους αυτούς τους βαρύγδουπους τεχνοκράτες που θεωρητικολογούν και συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις με βαρύγδουπες εκθέσεις για το πώς πρέπει να είναι η πολυπολιτισμική Ευρώπη, η Ευρώπη του πλουραλισμού, η Ευρώπη των δικαιωμάτων, η Ευρώπη της ειρήνης, να καταπίνουν τη γλώσσα τους σήμερα, που στην πράξη τους κρίνεται το ποια ηθική αξία έχουν αυτές οι διακηρυκτικές απόψεις, το ποια πολιτική δεσμευτικότητα έχουν αυτές οι θεωρητικές προσεγγίσεις. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το "μπλάνκο" της εξουσίας δεν σβήνεται η ιστορική μνήμη των λαών, ούτε κανείς με το "μπλάνκο" της εξουσίας μπορεί να μακιγιάρει την εικόνα του, ανάλογα με τις περιπτώσεις. 

Δεν θα ξεχάσει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα στο σύνολό της, η ιστορία δεν θα ξεχάσει την εικόνα της πρώτης μέρας που άρχιζαν οι βομβαρδισμοί. Μία χώρα δεχόταν τον καταιγισμό των βομβών, ένας λαός διαμελιζόταν και οι Αλβανοί ξεριζωνόντουσαν από το Κόσοβο και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήσαν σκυμμένες στο μπακαλοτέφτερο των λογαριασμών και των πόρων, ασχολούμενοι με τους κοινοτικούς πόρους της επόμενης περιόδου. 

Βεβαίως έχουν και την αξία τους οι κοινοτικοί πόροι, βεβαίως έχουν και την προτεραιότητά τους, αλλά υπάρχουν μείζονος σημασίας θέματα, που όταν πέφτουν έτσι, με τη βροχή των βομβαρδισμών στην καρδιά της Ευρώπης, ε, τότε πρέπει κάποιοι να σηκώνουν το κεφάλι τους και να κοιτάζουν κατάματα την ιστορία. 

Δεν θα ξεχάσει επίσης κανείς ποτέ την εικόνα που παρακολουθούμε όλοι μέχρι σήμερα και η ιστορία την έχει καταγράψει, κάθε φορά που γίνεται μια προσπάθεια ειρηνικής, διπλωματικής προσέγγισης για πολιτική λύση, σπεύδει το ΝΑΤΟ να κλιμακώνει τους βομβαρδισμούς, σπεύδει η ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεν να απορρίπτει κάθε προσέγγιση, σπεύδουν οι εκπρόσωποι της στρατιωτικοπολιτικής μηχανής του ΝΑΤΟ να βομβαρδίζουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, με αποτέλεσμα στο εσωτερικό των χωρών τους οι διάφορες κυβερνήσεις να λένε πολλά και ενδιαφέροντα για εσωτερική κατανάλωση ή για τη σωτηρία της ψυχής τους ή για κάποιο ψήγμα υστεροφημίας, αλλά στην ουσία να συμπεριφέρονται ως η φωνή τους να είναι η φωνή του κ. Κλίντον και της κ. Ολμπράιτ και ως τα χέρια τους να είναι οι χείρες του κ. Κλαρκ ή των οποιωνδήποτε άλλων στρατηγών. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα που μιλάμε, σε όλη την Ευρώπη οι λαοί και οι κοινωνίες, οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών ζουν τις οδυνηρές επιπτώσεις αυτών των κοινωνικών ελλειμμάτων. 

Ζουν τα έντονα αδιέξοδα αυτών των πολιτικών αναπηριών, ζουν τη μεγάλη αγωνία αυτών των δημοκρατικών ελλειμμάτων. Γι' αυτό αναδεικνύεται σήμερα με μεγαλύτερη ενάργεια και αυστηρότητα το ερώτημα: Ποια Ευρώπη θέλουμε; Ναι, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε ποια Ευρώπη θέλουμε, με ποιες πολιτικές θα την πραγματοποιήσουμε, γιατί οι πολιτικές που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα δεν πραγματοποιούν αυτήν την Ευρώπη που οραματίζονται οι λαοί, οι κοινωνίες και οι πολίτες. Επίσης, ποια θέση θέλουμε να έχει η χώρα μας, ποιο ρόλο, ποιο παρόν, ποιο μέλλον μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει η Ελλάδα σε αυτήν την Ευρώπη της κοινωνικής, πολιτικής, δημοκρατικής και ιδεολογικής ολοκλήρωσης. 

Η Κυβέρνηση δηλώνει ικανοποιημένη. Αυτήν την Ευρώπη θέλει, τη σημερινή, αυτήν την πολιτική επιλέγει για να την οικοδομήσει μέσα στα πλαίσια της Συνθήκης του 'Αμστερνταμ. Εκεί κινείται και με αυτές τις ιεραρχήσεις πορεύεται. Ούτε καν σκέπτεται να βάλει θέμα ριζικής αναθεώρησης της Συνθήκης του 'Αμστερνταμ, που είναι πια ηλίου φαεινότερον ότι θα τεθεί από τα πράγματα. Αυτή η Συνθήκη είναι που δεν λειτούργησε. Αυτή η Συνθήκη είναι που δεν εξασφάλισε τίποτε άλλο παρά μόνο ένα κοινό νόμισμα και μία πορεία προς την Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση και μία ανύπαρκτη, απούσα Ευρώπη σε όλα τα άλλα κρίσιμα και ενδιαφέροντα πεδία της κοινωνίας, της πολιτικής και της ειρήνης. 

Επιμένει ο κ. Σημίτης στην πεπατημένη. Θα πορευτούμε στα χνάρια του μονόδρομου. Δεν αισθάνεται καν ότι άλλαξαν οι συνθήκες και ότι πρέπει να προβληματιστεί, να συζητήσει με τον ελληνικό λαό με διαφορετικό τρόπο από εκείνον που μέχρι σήμερα έχει υιοθετήσει ως πολιτική του για την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ότι η Κυβέρνηση εξακολουθεί να βρίσκεται επίμονα, μονότονα, κουραστικά και σκόπιμα στον ίδιο μονόδρομο είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το διορισμό του νέου επιτρόπου στην Ευρώπη. Ο επίτροπος είναι επίτροπος της Ελλάδας και όχι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Κυβέρνησης. Ο επίτροπος θα χειριστεί για τα πέντε επόμενα χρόνια τα μεγάλα προβλήματα της χώρας στην Ευρώπη και τις μεγάλες εκκρεμότητες της ίδιας της Ευρώπης για μια ευρωπαϊκή ενοποίηση. Θα χειριστεί τα κοινά προβλήματα των λαών και των κοινωνιών της Ευρώπης. 

Συζήτησε ο κύριος Πρωθυπουργός στη Βουλή με τα κόμματα, με τους φορείς, το ποιος θα εκπροσωπήσει τη χώρα; Αναζητάει να βρει τον επίτροπο από τα αδιάθετα ή τα διαθέσιμα της κυβερνητικής περιουσίας. Φίλος, κάποιος να κλείσει κάποια κομματική τρύπα, κάποιος να εξασφαλίσει κάποια κυβερνητική ισορροπία, κριτήρια κομματικής σκοπιμότητας, επικαιρικά και ευκαιριακά κριτήρια και όχι κριτήρια εθνικής συνεννόησης. 

'Ενα άλλο κρίσιμο και σοβαρό θέμα, στο οποίο ακολουθεί επίσης η Κυβέρνηση την πεπατημένη, είναι το πρόβλημα της διαχείρισης του τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. 'Ολα τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης η Κυβέρνηση, οι κυβερνήσεις, τα χειρίστηκαν με τη στενή κομματική και νεοπελατειακή λογική. Απέφυγαν την αναγκαία πολιτική μεταρρύθμιση του νομικού και θεσμικού πλαισίου, με το οποίο γίνεται η διαχείριση αυτών των πόρων. Και στο τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης η ίδια λογική. Περιφέρει η Κυβέρνηση ως λάφυρο προς διάθεση τους πόρους που εξασφάλισε από την κατανομή στα πλαίσια της "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000". Δεν είναι διατεθημένη όμως σε καμία περίπτωση να αλλάξει το θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο διαχείρισης αυτών των πόρων. 

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δεν διδάχθηκε τίποτα από την αρνητική εμπειρία των πρώτων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Με το πρώτο κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης σεμιναριάστηκε όλη η Ελλάδα και δεν δημιουργήθηκε καμία υποδομή ανάπτυξης και κοινωνικής στήριξης και με το δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης οργίασε και πάλι ο πελατειακός και ο νεοκομματικός παραγοντισμός για την προώθηση όχι με αναπτυξιακή και κοινωνική προτεραιότητα των απορροφήσεων, αλλά με λογική έργων βιτρίνας και σκοπιμότητας. 

Μέσα στα δεκαοκτώ χρόνια η Ελλάδα είχε τον περισσότερο χρόνο, τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση, τις πιο πολλές θυσίες, για να μπορέσει να κάνει τις προσαρμογές και να πετύχει υποδομές ανάπτυξης και κοινωνικής στήριξης. 

Αλλά, διαχειρίστηκε τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους με αυτό το διαβλητό πλαίσιο, στο οποίο επιμένει και σήμερα η Κυβέρνηση. Δεν θέλει θεσμούς διαφάνειας, δεν θέλει θεσμούς ορθολογικής αξιοποίησης. Αντίθετα, για να ωραιοποιήσει το θέμα εφευρίσκει παλαιοκομματικού τύπου συνθήματα. Την παλαιοπολιτική ή τον παλαιοπολιτικό όρο "παροχολογία" τον αντικαθιστά με τον εκσυγχρονιστικό όρο "πακετολογία". Μιλάμε τώρα για πακέτα Σημίτη, μιλάμε τώρα για πακέτα τα οποία έρχονται. Και με την πολιτική των πακέτων θα λύσουμε τα προβλήματα των κοινωνικών προβλημάτων. 

Πανηγυρίζει ο κύριος Πρωθυπουργός και σήμερα ακόμη ότι η χώρα θα μπει με το σπαθί της στην ΟΝΕ. Αλλά παραβλέπει τα ρήγματα που έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνική δομή. Παραβλέπει τα τραύματα που έχουν ανοίξει με αυτήν την πολιτική στο κοινωνικό σώμα. Παραβλέπει τις μεγάλες οικονομικές εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες στο εσωτερικό του ελληνικού λαού. Ανισότητες ανάμεσα σε ευνοημένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας από τη μια και σε στρώματα που βιώνουν μία δραματική πραγματικότητα στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής από την άλλη. 

Η Ελλάδα του χρηματιστηρίου και η Ελλάδα της ανεργίας είναι οι δύο όψεις της Ελλάδας που έρχεται. Η Κυβέρνηση επικαλείται την πρώτη, παραβλέπει τη δεύτερη. Είναι άραγε τυχαίο ότι το εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση είναι το σχέδιο που αξιολογήθηκε ως το πιο αρνητικό στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης; 

Εντασσόμενοι στην ΟΝΕ, κυρίες και κύριοι συναδελφοι, δεν περνάμε από τη δοκιμασία στη λύτρωση, δεν περνάμε από την κόλαση στον παράδεισο. Μπαίνουμε σε μία νομισματική ένωση με εγγενή προβλήματα, που θα παρέχει δυνατότητες βεβαίως, αλλά και θα δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες με δική μας ευθύνη να τις αντιμετωπίσουμε. Και η Κυβέρνηση δεν λέει τίποτα για το μετά, για το τι θα γίνει μετά, για το πώς θα εξασφαλισθούν όλες αυτές οι μεγάλες κοινωνικές αναστατώσεις, οι κοινωνικές ανισορροπίες, οι οικονομικές μονομέρειες, οι διαχειριστικές σπατάλες, η διάβρωση, η διαφθορά και όλο αυτό το πικρό και οδυνηρό αίσθημα αδικίας που φωλιάζει στη συνείδηση του 'Ελληνα πολίτη. 

Αλήθεια, εμπόδισε κανείς την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την ανεργία; Να δώσει λοιπόν μία εξήγηση ο κύριος Πρωθυπουργός αντί να ωραιοποιεί το πρόβλημα της ανεργίας, γιατί η ανεργία στην Ελλάδα διαρκώς αυξάνεται και έχει φθάσει σήμερα στο 11,5%. 

Να δώσει μία εξήγηση και να απαντήσει ποιος τον εμπόδισε να βελτιώσει τα επιδόματα ανεργίας, έτσι ώστε να μην είναι τα χαμηλότερα της Ευρώπης. 

Να δώσει μία εξήγηση επίσης, γιατί σήμερα η ελληνική οικογένεια περισσότερο από ποτέ άλλοτε δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, αφού τα οικογενειακά επιδόματα είναι επίσης τα μικρότερα της Ευρώπης. 

Να δώσει μία εξήγηση, γιατί με τη δική του πολιτική οι κοινωνικές δαπάνες είναι οι μικρότερες στη χώρα μας μαζί με την Πορτογαλία. 

Ταυτόχρονα να απαντήσει γιατί το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι μαζί με την Πορτογαλία το μικρότερο, ενώ τα επιχειρηματικά κέρδη έχουν εκτοξευθεί σε πρωτοφανή επίπεδα. 

Εμπόδισε κανείς την Κυβέρνηση στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής προσαρμογής να σχεδιάσει αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, να κάνει μια ουσιαστική φορολογική μεταρρύθμιση; 

Εμπόδισε κανείς την Κυβέρνηση να ολοκληρώσει μία πολιτική φορολογικής δικαιοσύνης και δημοσιονομικής εξυγίανσης; 

'Ολο για τις προθέσεις του μιλάει ο κύριος Πρωθυπουργός και κάθε προεκλογική περίοδο βρίσκει την ευκαιρία να κάνει κάποιες εξαγγελίες για φορολογικές ελαφρύνσεις, ξεκινώντας πάντοτε μία παρωδία κοινωνικού διαλόγου. 

Εμπόδισε κανείς την Κυβέρνηση και την κυβερνητική πολιτική να αναπτύξουν ουσιαστικές διαδικασίες πολιτικής συνεννόησης και διαλόγου; 

Ποιος εμπόδισε την Κυβέρνηση και την κυβερνητική πολιτική να έχει στον προγραμματισμό της ή στις προτεραιότητές της το θέμα της παιδείας πρώτο πρόβλημα της χώρας; Ποιος την εμπόδισε ώστε οι δαπάνες για την παιδεία να είναι οι χαμηλότερες στην Ευρώπη και οι δομές του εκπαιδευτικού συστήματος παρωχημένες; 

Ποιος εμπόδισε την Κυβέρνηση να εξασφαλίσει έναν ουσιαστικό διάλογο για μία πλήρη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Και ποιος της επέβαλε, αλήθεια, να ανοίξει ένα μέτωπο με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και όλους τους φορείς της εκπαίδευσης, δίνοντας έναν αγώνα γοήτρου και μονομερούς επιβολής των δικών της επιλογών, που έχουν οδηγήσει στο σημερινό κατάντημα της δημόσιας παιδείας; 

Για τη χρηματοδότηση της παιδείας κατά προτεραιότητα, εμπόδισε κανείς την Κυβέρνηση; Γιατί αν πράγματι η παιδεία είναι πρώτη σε προτεραιότητα φραστικά, όπως φραστικά λέει ο κύριος Πρωθυπουργός, δεν έχει εξασφαλίσει και την αντίστοιχη προτεραιότητα στη χρηματοδότηση; 

Και για το σύστημα υγείας, ποιος οδήγησε στη σημερινή νοσηρότητά του; Αν σήμερα το ΕΣΥ νοσεί, ποιος είναι εκείνος που οφείλει εξηγήσεις; Αν όχι η Κυβέρνηση, που είχε στη διάθεσή της και πόρους εθνικούς και πόρους κοινοτικούς για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο επίπεδο και μία άλλη ποιότητα στη δημόσια υγεία; 

Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να επαίρεται ο κύριος Πρωθυπουργός, διότι λέει "σήμερα έχουμε και ορθολογική απορρόφηση και υψηλούς ρυθμούς αξιοποίησης των πόρων". Δυστυχώς σε ένα χρόνο πριν από τη λήξη αυτής της συγκεκριμένης περιόδου, μόλις το 56% είναι στο εθνικό σκέλος η απορρόφηση και η αξιοποίηση και στο περιφερειακό σκέλος κατά 57%. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα άξιζε τον κόπο να συζητήσουμε περισσότερα προβλήματα από τη στιγμή που ο κύριος Πρωθυπουργός αποφεύγει την πολιτική συζήτηση, τη συζήτηση επί των εφαρμοζομένων πολιτικών, τη συζήτηση επί των επιλογών που κάνει. Αν κάνουμε συζήτηση αναπτύσσοντας ο καθένας μία συγκεκριμένη διάλεξη, τότε πράγματι και κουράζουμε τον ελληνικό λαό και δεν είμαστε αντάξιοι των περιστάσεων. 

Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι επιβάλλεται στις καινούριες συνθήκες να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η ειρήνη στην Ευρώπη, γιατί καμία ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν μπορεί να γίνει μέσα από διαδικασίες πολέμου. Πρέπει να γίνει, είπε ο κύριος Πρωθυπουργός, ο τερματισμός του πολέμου, ο τερματισμός των εχθροπραξιών, το ταχύτερο. Χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σήμερα ο κύριος Πρωθυπουργός δεν μιλάει για παύση των βομβαρδισμών, μιλάει για εχθροπραξίες. Δεν λέει να πάψουν οι βομβαρδισμοί και όλες οι άλλες επιχειρήσεις. Λέει οι στρατιωτικές παρεμβάσεις, οι εχθροπραξίες. 

Αν αυτό πράγματι πιστεύει ο κύριος Πρωθυπουργός, τότε επί της πολιτικής ουσίας να πει ότι αποδοκιμάζει τους βομβαρδισμούς, ότι πρέπει οι βομβαρδισμοί να σταματήσουν, ότι θα βάλει βέτο αν επιχειρηθεί απόφαση για χερσαίες επιχειρήσεις, ότι δεν θα δώσει διευκολύνσεις για χερσαίες επιχειρήσεις και ότι θα διακόψει τις διευκολύνσεις που δίνει μέχρι τώρα και ότι ζητάει αμέσως τώρα όχι το συντομότερο δυνατό, όχι με ανακωχές, τη διακοπή των βομβαρδισμών. Αφού πρέπει να σταματήσουν το συντομότερο! Το συντομότερο είναι τώρα. Και αφού το πιστεύει ο κύριος Πρωθυπουργός, να το πει. 'Οχι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, στην Πάτρα, στο Περιστέρι, στον Πύργο, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα. Να το πει στις διαβουλεύσεις, στις συνόδους κορυφής, στις διαδικασίες του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Ο κύριος Πρωθυπουργός είπε ότι επιβάλλεται ειρήνη το ταχύτερο. Αλλά ούτε τώρα δίνει απάντηση. Απάντηση συγκεκριμένη: Γιατί, κύριε Σημίτη, όταν τέθηκε στη Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ και στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής 'Ενωση το δίλημμα "Συνεχιση των διπλωματικών χειρισμών ή πολεμική επιδρομή", είπατε "πολεμική επιδρομή"; Να απαντήσετε. 'Οταν τέθηκε αυτό το ερώτημα "Συνέχιση των διπλωματικών προσεγγίσεων ή τελεσίγραφο πολεμικής επιδρομής", προσυπογράψατε την πολεμική επιδρομή; Και μάλιστα βγήκατε την πρώτη ημέρα έναρξης των βομβαρδισμών από τη Διάσκεψη Κορυφής της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και είπατε "αναγκαίοι οι βομβαρδισμοί, για να καμφθεί η αδιαλλαξία του Μιλόσεβιτς". Δώστε μια απάντηση στον ελληνικό λαό, επίσης, για τον πολιτικό παραλογισμό ο οποίος διακατέχει τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Εγκρίνετε τον πόλεμο, λέτε ναι, σε όλες τις εξουσιοδοτήσεις για επιβολή κυρώσεων με οποιαδήποτε κλιμάκωση και ταυτόχρονα εύχεσθε την ειρήνη. Μοιάζετε με εκείνον που συνεργεί στο να μπει η φωτιά και εύχεται κάποια στιγμή η φωτιά να σβήσει. 

Τώρα θα πείτε στον ελληνικό λαό αλλά και στις διεθνείς διασκέψεις ότι αυτός ο πόλεμος είναι οδυνηρός, είναι τυχοδιωκτικός, είναι πόλεμος εναντίον της ανθρωπότητας, είναι πόλεμος που ξεκοιλιάζει τα Βαλκάνια, είναι πόλεμος που ακρωτηριάζει την Ευρώπη, είναι πόλεμος που διαλύει τη Ρωσία, είναι πόλεμος που ανατρέπει τη στρατηγική ισορροπία, είναι πόλεμος που οδηγεί στη νέα βαρβαρότητα, είναι πόλεμος που ποδοπατάει όλες τις εγγυήσεις του Διεθνούς Δικαίου. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ) 

Είναι πόλεμος ο οποίος περιθωριοποιεί τον Ο.Η.Ε., είναι πόλεμος που καταργεί όλες εκείνες τις συμβάσεις και τις εγγυήσεις που θεωρήθηκαν κατάκτηση πολιτισμού. 

Είπε ο κ. Σημίτης ότι η Ελλάδα σήμερα έχει φωνή, έχει κύρος, έχει το λόγο. 'Ετσι είναι, κύριε Σημίτη; Nα ακούσω τη φωνή της Ελλάδας στις διεθνείς διασκέψεις. Να δω το κύρος της Ελλάδας εκεί που παίρνονται αυτές οι οδυνηρές αποφάσεις. Να δω την παρέμβαση της Ελλάδας εκεί που κρίνεται η κλιμάκωση ή όχι των βομβαρδισμών, ο ναυτικός αποκλεισμός, οι χερσαίες διευκολύνσεις, εκεί που κρίνονται οι εξουθενωτικές και ιταμές πιέσεις σε βάρος ενός λαού, να υποκύψει κάτω από τα τελεσίγραφα το ΝΑΤΟ, η καταστροφή. Εκεί, αφού έχετε λόγο, αφού έχετε κύρος, να τα ασκήσετε. Πώς, λοιπόν, προβλήθηκε αυτός ο λόγος; Πού ασκήθηκε αυτό το κύρος; Πού ακούστηκε η φωνή της Ελλάδας; 

Με το να λέτε διαρκώς ναι σε όλα και να έρχεσθε μετά εδώ και να επικαλείσθε την ειρηνιστική σας αντίληψη και τη φιλολογία περί της ανάγκης τερματισμού του πολέμου; 

Είπε επίσης ο κ. Σημίτης ότι η Κυβέρνησή του είναι μέρος της λύσης του προβλήματος, δεν είναι μέρος του προβλήματος. Ούτε σήμερα απαντά ο κύριος Πρωθυπουργός για το ότι η Ελλάδα δεν λέει την αλήθεια, δεν λέει ποια είναι η πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι μέσα στον κύκλο του πολέμου. Δεν είναι στεγανοποιημένη από τον πόλεμο. Δεν είναι έξω από τον ορυμαγδό αυτών των αναστατώσεων και των επιδρομών που ουσιαστικά ρημάζουν ολόκληρη την περιοχή και τη σπρώχνουν συνολικά και ενιαία ολόκληρες δεκαετίες πίσω. Υψώσαμε ξαφνικά τείχη και η Ελλάδα απομονώθηκε και έγινε όαση μέσα στην έρημο; 

Βεβαίως λειτουργεί θετικά το στοιχείο του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και των δημοκρατικών και οικονομικών εγγυήσεων που υπάρχουν στην Ελλάδα. Αλλά δεν είμαστε απομονωμένοι και περιχαρακωμένοι. Ο πόλεμος δεν δρα στατικά, δεν δρα περιορισμένα. 'Ηδη έχουν εγκατασταθεί και στην Ελλάδα τρεις τουλάχιστον ορατές άμεσες συνέπειες. 

Οι οικονομικές επιπτώσεις. Αποκόπτεται η Ελλάδα από τις προσβάσεις της προς την Κεντρική Ευρώπη. Απομονώνεται ο τουρισμός, η μεταφορά των αγροτικών προϊόντων. Το κόστος μετακίνησης αγαθών και προσώπων αυξάνεται. Οι γέφυρες που κόβονται δεν είναι γέφυρες που απλώς εμποδίζουν τους Σέρβους να επικοινωνούν μεταξύ τους ή να πηγαίνουν προς το Κόσοβο. Απομονώνουν τη FΥROM και την Ελλάδα. Θα αργήσουμε να συνέλθουμε από αυτές τις αναστατώσεις. 

Πέραν, όμως, από τις οικονομικές επιπτώσεις που είναι άμεσες, δεν είναι άμεσο και το πρόβλημα των προσφύγων; Εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων περιφέρονται στα σύνορα των βαλκανικών χωρών και θα είναι μόνιμη εστία τριβής συνοριακών επεισοδίων και αποστραθεροποιητικών παρεμβάσεων για την ασφάλεια των χωρών αλλά και για την εσωτερική πολιτική ομαλότητα. 'Οταν δίπλα απ'αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων υπάρχει ένας μισθοφορικός στρατός, τον οποίο για πρώτη φορά η Διεθνής Κοινότητα νομιμοποιεί, ελέγχει, χρηματοδοτεί και χρησιμοποιεί χωρίς να ανήκει σε καμία κρατική οντότητα, ας μου πείτε εσείς ως μεγάλοι θεωρητικοί της πολιτικής ή οι θεωρητικοί διεθνολόγοι σύμβουλοί σας, πότε στην ιστορία ένας μισθοφορικός στρατός χρησιμοποιήθηκε από τη Διεθνή Κοινότητα, χωρίς να ανήκει σε καμία κρατική οντότητα; 

Αποδοκιμάστε λοιπόν αυτήν την τακτική ως Κυβέρνηση με λόγο, με κύρος, με φωνή και πείτε ότι δεν συμφωνείτε, διότι υπονομεύεται η προοπτική των βαλκανικών χωρών. 

Μήπως δεν είναι μόνιμο το πρόβλημα των οικολογικών επιπτώσεων της μόλυνσης του περιβάλλοντος, των τοξικών αποβλήτων, των ραδιενεργών καταλοίπων, της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα, του κορεσμού της ατμόσφαιρας και όλων αυτών των επιβαρύνσεων που περνάνε στο διατροφικό κύκλο με απρόβλεπτες συνέπειες; Μπορείτε και κοιμάσθε ήσυχοι ότι όσο συνεχίζεται ο πόλεμος, εσείς είσθε στο στεγανό της όασης και ότι τίποτε δεν σας αγγίζει; 

Μιλάει επίσης ο κύριος Πρωθυπουργός με έμφαση για την επόμενη ημέρα. Η Ελλάδα είναι μέρος της λύσης. Επιτρέψτε μου να θεωρώ μακάβρια αυτήν τη συζήτηση. Τη θεωρώ ενοχλητική. Και θα το πω ευθέως ακούγοντας τον ψίθυρο κάποιου Υπουργού. Είναι μακάβριο και ενοχλητικό να περιμένεις τα λείψανα μιας καταστροφής για τη μοιρασιά τους. 

Και θα απαντήσω λοιπόν ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ευκολία να μιλάει εύγλωττα ο κύριος Πρωθυπουργός για την επόμενη μέρα, χάνοντας όμως τη φωνή του για τη σημερινή μέρα. Η επόμενη μέρα έχει αξία όταν τελειώσει η σημερινή μέρα. Γι' αυτό λοιπόν πρέπει να τελειώσει αμέσως η σημερινή μέρα, για να πάμε στην επόμενη, για να δούμε από εκεί και πέρα το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής και τις πραγματικές διαστάσεις και την πραγματική έκταση των προβλημάτων. 

Μιλάει ο κύριος Πρωθυπουργός και παρενέβη και κάποιος Υπουργός να σχολιάσει κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου για το σύμφωνο σταθερότητας. Γιατί δεν λέτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό; Ποιο σύμφωνο σταθερότητας; Το σύμφωνο σταθερότητας είναι αυτό που προτείνει η Γερμανία, το σύμφωνο σταθερότητας προβλέπει ειδική σύνδεση με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση ορισμένων χωρών που έχουν τις συνέπειες του πολέμου και μέσα σ' αυτές τις χώρες δεν είναι η Σερβία. Είναι η Κροατία, είναι η Βοσνία, είναι το Μαυροβούνιο, είναι το Κόσοβο, είναι η FYROM και η Αλβανία. Δεν είναι η Σερβία. Και αυτό που εσείς εμφανίζετε ως πρόγραμμα σταθερότητας, είναι μια ακόμη οικονομική πίεση διακρίσεων σε βάρος της Σερβίας. Υπάρχει ρήτρα και όποια άλλη χώρα τηρεί τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις, αλλά το πρόγραμμα σταθερότητας που επικαλείσθε, δεν περιλαμβάνει τη Σερβία. Απεναντίας περιλαμβάνει άλλες χώρες, η συμπερίληψη των οποίων θα δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα διχασμού και αμφισβήτησης των συνόρων της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή να πείτε στον ελληνικό λαό. Και είναι πρόγραμμα το οποίο εισηγείται ο κ. Βάν Ντερ Μπρουκ με σχεδιασμό από την πλευρά της Γερμανίας, με αυτό το πλαίσιο. Είναι ή δεν είναι έτσι; Περιλαμβάνεται η Σερβία; Ποιο ρόλο λοιπόν την επόμενη μέρα θα παίξετε εσείς στη Σερβία μοιράζοντας τα λείψανα της καταστροφής. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα σήμερα για μια ακόμη φορά τα ίδια πράγματα, εν όψει ευρωεκλογών, ποιος θα είναι πρώτος, ποιος θα είναι δεύτερος, ποιος ο χειρότερος από τον άλλον, πώς θα μονομαχήσουν μεταξύ τους οι δυο Αρχηγοί των δυο κομμάτων. Ειλικρινά δεν κουραστήκατε σ' αυτό το κάτεργο της πόλωσης; Σας αρέσει βεβαίως να είστε ισοβίτες σ' αυτό το κάτεργο, γιατί είναι γλυκό το κάτεργο, είναι το κάτεργο της εξουσίας. Αλλά, ξέρετε, δεν είστε μονάχοι σας σ' αυτόν τον τόπο, δεν ζείτε μονάχοι σας σε αυτήν τη χώρα, δεν είστε ιδιοκτήτες του κράτους, ιδιοκτήτες της κοινωνίας, ιδιοκτήτες αποκλειστικοί της εξουσίας, ιδιοκτήτες όλων των διαδικασιών διαμεσολάβησης των θεσμών προς την κοινωνία. Επειδή ακριβώς φέρνετε την Ελλάδα στα μέτρα σας, γι' αυτό τη μικραίνετε και την τεμαχίζετε. 

Ακουσα τώρα και ότι θα συνεννοηθείτε μεταξύ σας πότε θα μονομαχήσετε. Εγώ σας κάνω ανοικτή πρόκληση. Εσείς είστε Πρωθυπουργός, κύριε Σημίτη, ανοικτή την πρόκληση-πρόταση. Αποδεχθείτε εσείς ως Πρωθυπουργός ισότιμο τηλεοπτικό διάλογο με όλους τους Αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής και της Ευρωβουλής. Αποδεχθείτε με ισότιμους όρους, κάνοντας χρήση της υπεροχής σας ως Πρωθυπουργού, ισότιμο τηλεοπτικό διάλογο. Ιδού η πρόκληση. Ιδού ο πειρασμός, να εγκαταλείψετε την πεπατημένη και να συμπεριφερθείτε με ανοικτή διάθεση. Με όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς, όλοι με όλους! Μπροστά στην ελληνική κοινωνία, πέραν της λειτουργίας της Βουλής. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημασία των ευρωεκλογών βεβαίως και είναι μεγάλη. Το Ευρωκοινοβούλιο που θα βγει είναι το πρώτο του 21ου αιώνα και θα χειριστεί αυτά τα σοβαρά προβλήματα και ελλείμματα που έχουν διαμορφωθεί στη σημερινή Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Τη σημασία των ευρωεκλογών την ξέρει ο 'Ελληνας πολίτης. Και πηγαίνοντας προς τις ευρωεκλογές θα αξιολογήσει και την κυβερνητική πολιτική και την ευρωπαϊκή πολιτική όλων των κομμάτων. Θα αξιολογήσει το ποια είναι η συγκεκριμένη θέση κομμάτων και ποιες είναι οι συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτοί οι οποίοι θέλουν μια Ευρώπη ως έχει, δεν πρέπει να ενισχυθούν, απεναντίας θα αποδοκιμαστούν. 

Αυτοί οι οποίοι θέλουν να εφαρμόσουν τον ίδιο μονόδρομο αλλά με το δικό τους τρόπο, δεν λένε τίποτα καινούριο για μια Ευρώπη ενωμένη, με τα δημοκρατικά, οικολογικά, κοινωνικά και φιλειρηνικά χαρακτηριστικά. Αυτοί που θέλουν μια Ευρώπη μονάχα απλή κοινή αγορά, δεν θα ενισχυθούν, αλλά θα αποδοκιμαστούν. Θα ενισχυθούν οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες θέλουν πραγματική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μια Ενωμένη Ευρώπη η οποία θα αλλάζει τις σημερινές πολιτικές και θα αλλάζει τους σημερινούς συσχετισμούς. Εκείνοι οι οποίοι ικανοποιούνται και θεωρούν τον εαυτό τους ευτυχή, διότι εφαρμόζουν την πολιτική που σήμερα ισχύει με τη Συνθήκη του 'Αμστερνταμ, θα αποδοκιμαστούν, δεν θα ενισχυθούν. Θα ενισχυθούν οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες θέλουν ριζική αναθεώρηση της Συνθήκης του 'Αμστερνταμ. 

'Οπως επίσης ο ελληνικός λαός ξέρει, ότι το μέλλον των λαών και των κοινωνιών είναι ενιαίο και αλληλέγγυο και πρέπει να παλέψουμε γι' αυτό με δεσμούς κοινής δράσης και παρέμβασης. Ο καθένας στο χαράκωμά του κλεισμένος στο καβούκι του να ντουφεκάει κάθε πουλί πετούμενο που περνάει, για να μην του ενοχλήσει τον εφησυχασμό του, αυτό δεν είναι η πολιτική προοπτική για μια Ενωμένη Ευρώπη. 

Εμείς λέμε να αλλάξουν σήμερα αυτά που επικρατούν από πλευράς πολιτικών διαμορφώσεων στην Ευρώπη, να αλλάξει η Ελλάδα. Γι' αυτό ζητάμε οι Ευρωπαίοι πολίτες όχι να αποσυρθούν, όχι να αδιαφορήσουν, όχι να μουντζώσουν, αλλά να αντισταθούν για να αλλάξει η Ευρώπη, για να αλλάξει η Ελλάδα, να ενεργοποιηθούν για να αλλάξει η σημερινή ενοχλητική ευρωπαϊκή πραγματικότητα και να διαμορφωθεί η αισιοδοξία μιας Ενωμένης Ευρώπης, που θα χωράει τα οράματα και τους αγώνες των κοινωνιών και των λαών τόσων δεκαετιών. 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Τσοβόλας έχει το λόγο. 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της σημερινής ημερήσιας διάταξης ήταν η πορεία της Ελλάδας και του λαού προς την Οικονομική και Νομισματική 'Ενωση, προς την ΟΝΕ. 

Νομίζω ότι απογοητεύτηκε ο ελληνικός λαός για πολλοστή φορά, ακούγοντας και τον κύριο Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μιλάνε ουσιαστικά περί παντός ετέρου επιστητού, εκτός και μόνο από το σοβαρό αυτό θέμα για το οποίο θα έπρεπε -ειδικά μετά απ'αυτά που συνέβησαν με τη συνυπογραφή των δεκαπέντε αρχηγών των κρατών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης- να γίνει τουλάχιστον επαναπροσδιορισμός των θέσεων και της Κυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. 

Δυστυχώς και πάλι, ο κ. Καραμανλής και ο κ. Σημίτης επιδόθηκαν σε εμπαικτικούς λόγους, σε αντιφατικούς λόγους, σε σχέση με την καθημερινή πολιτική κυβερνητική πρακτική, η δε Νέα Δημοκρατία σε τελείως αντιφατική ρηματολογία σε σχέση με την πολιτική που εφάρμοσε το 1990 και το 1993 που κυβέρνησε και πάλι την Ελλάδα, αλλά και την πολιτική που είχε εφαρμόσει δεκαετίες πριν από το 1981. 

Επιτέλους, κύριε Πρωθυπουργέ, σεβαστείτε έστω αυτήν τη στιγμή τον ελληνικό λαό, μην παίζετε με τον πόνο ούτε του αγρότη ούτε του εργάτη ούτε του μισθωτού ούτε του συνταξιούχου ούτε ακόμα αυτών των παιδιών -που δεν πήρατε καμία ουσιαστική θέση, παρ'όλο που σας το έβαλα το θέμα στην τελευταία συζήτηση- που σπούδαζαν στη Γιουγκοσλαβία, που μετά τους βομβαρδισμούς που έγιναν τελικά είναι μετέωρα. Και πολλά απ'αυτά τα παιδιά ήταν στο πτυχίο. Υπάρχει καμία υπαιτιότητά τους; 

'Ακουσα με πραγματικά μεγάλη έκπληξη -αλήθεια υποτιμάτε τόσο πολύ τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού- ότι συναντηθήκατε με τον Υπουργό Παιδείας και είπε ότι εύχεται ότι οι πρυτάνεις θα δώσουν λύσεις! 

Τελικά προκαταλαμβάνετε τη θέληση του ελληνικού λαού. 

Κύριε Πρωθυπουργέ, με όλο το σεβασμό και την εκτίμηση στην ιδιότητά σας, στο θεσμό που εκφράζετε και στο πρόσωπο -γιατί όχι;- διαφωνούμε έντονα πολιτικά. Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα έξω στο λαό. Πάτε χωρίς αστυνομικούς, πάτε χωρίς τα λεωφορεία και εσείς και η Νέα Δημοκρατία στα χωριά, στις κωμοπόλεις που έχουν ερημώσει λόγω αυτής της πολιτικής της πετυχημένης όπως την είπατε, ωραιοποιώντας τα πράγματα, οικονομικής σας πολιτικής! Πάτε να δείτε θα σας αφήσουν να μιλήσετε; Κακώς βέβαια δεν θα σας αφήσουν γιατί είναι θέμα πολιτισμού ελληνικού. 

'Οταν τους είπατε πριν από ένα χρόνο ότι προχωράτε στις αναγκαστικές συνενώσεις δήμων και κοινοτήτων του λεγόμενου νόμου Καποδίστρία και τελικά όπως είχα προβλέψει ομιλώντας επί της αρχής του νομοσχεδίου τότε, ανταπάντησα στον Υπουργό Εσωτερικών τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο, που έλεγε ότι θα δώσει έκτακτη μεγάλη οικονομική ενίσχυση -πέρα από αυτά που οφείλει γιατί απέδωσε παράνομα με το νόμο το δικό μου του προοδευτικού τότε ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον 1828- ότι θα έδινε πόρους ουσιαστικούς τουλάχιστον στο πρώτο βήμα αυτού του θεσμού που είναι αντιδημοκρατικός -εν πάση περιπτώσει, εσείς το κάνατε, εσείς το υποσχεθήκατε, εσείς είπατε ότι θα δώσετε χρήματα- τώρα πέντε μήνες σε όποιον καποδιστρίακό δήμο και αν πας, όποιας κομματικής απόχρωσης και αν είναι ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο, ακούς μονότονα την εξής φράση -Θέλετε να τα ακούσετε; Καλώς. Δεν θέλετε; Με γεια σας με χαρά σας, θα πάρετε απάντηση από τον ίδιο το λαό-: 

Τα ίδια χρήματα το πεντάμηνο, με εκείνα που είχαν δοθεί πριν το νόμο των συγχωνεύσεων στις κοινότητες που συγχωνεύθηκαν και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις παρέλαβαν οι καποδιστρίακοί δήμοι και χρέη των κοινοτήτων και δεν μπορούν να πληρώσουν. Αυτά είναι αλήθειες. Αλλά πού να πάτε κοντά στο λαό, όταν πάτε με τέτοια ασκέρια ολόκληρα! Δεν μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς των κοινοτικών γραμματέων που με βάση το νόμο, εντάχθηκαν στον καποδιστρίακό δήμο. 

Παρακαλώ δείτε το, κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν κάνω αντιπολίτευση αυτήν τη στιγμή. Εσείς κάνατε υποκριτική ομιλία προεκλογική. Αυτά είναι υπαρκτά προβλήματα που πηγάζουν από αυτή σας τη λαθεμένη πολιτική της βελτίωσης των αριθμών που ούτε αυτοί οι περισσότεροι βελτιώνονται, των δημοσιονομικών ελλειμμάτων στο όνομα της ένταξης αντί οποιασδήποτε εθνικής οικονομικής και κοινωνικής θυσίας στη ζώνη του ευρώ. 

Θα πω παρακάτω γι' αυτό για να δείτε πόσο επιβεβαιώθηκαν πριν αλέκτωρ λαλήσει, οι αναλύσεις οι βαθιές που κάναμε, οι σοβαρές αναλύσεις επί τρία χρόνια εδώ. 

Αλλά καλό είναι να πάρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, και εσείς κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των άλλων κομμάτων, την ανάλυση που έκανα που κατέληγα και σε θέσεις συγκεκριμένες για την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ένα μήνα μετά από τότε που εσείς πανηγυρίζετε γιατί εντάχθηκε η δραχμή στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών που είχε ενταχθεί στις 2 Μαϊου του 1998. Προκάλεσα εγώ ως Αρχηγός κόμματος, εξαντλώντας τη μία φορά που είχα δικαίωμα να προκαλέσω συζήτηση σε επίπεδο Αρχηγών με αυτό, στις 2 Ιουνίου του 1998. Πάρτε την παρακαλώ αλλά ξέρω πετάτε τα πάντα, σας διακατέχει μια αλαζονεία μεγάλη. 'Οπως έκανα και για την παιδεία, όπως έκανα για τον πολιτισμό, όπως έκανα για την οικονομία, όπως έκανα για την εξωτερική πολιτική, για την εθνική στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα ως τη συνισταμένη όχι μόνο της ευρωπαϊκής πολιτικής, αφού είδαμε πού πάει η Ευρώπη και τι έκανε με τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, αλλά ως τη συνισταμένη της ευρωπαϊκής ναι, αλλά ταυτοχρόνως της Βαλκανικής και Μεσογειακής πολιτικής που αν ακούγατε, θα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Βέβαια και εφόσον θα είχατε αποφασίσει να αποκτήσει πράγματι η Ελλάδα φωνή, και εσείς ως Πρωθυπουργός να αποκτήσετε φωνή και να μην ακολουθείτε την πολιτική που ακολουθείτε, της βήμα προς βήμα προσέγγισης από το Γενάρη του 1996 μέχρι σήμερα, που στην ουσία εξελίχθηκε σε βήμα προς βήμα υποχώρηση. 

Γνωστές οι τέσσερις περιπτώσεις και τελευταίες οι S-300 στην Κύπρο, ο Οτσαλάν και τώρα η τελευταία με τη συμφωνία-υπογραφή της ΝΑΤΟϊκής απόφασης, της παράνομης εξ ολοκλήρου, εξ υπαρχής, της έξω από το διεθνές δίκαιο και από τις διαδικασίες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, επίθεσης με τη συνυπογραφή και των άλλων δεκατεσσάρων αρχηγών κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

Αλήθεια, κύριε Πρωθυπουργέ -το τονίζω και το εννοώ με όλο το σεβασμό και προς τη Βουλή και προς τα κόμματα και προς τα πρόσωπα και τους θεσμούς- σοβαρά μετά απ'αυτό που ζήσατε και αναγκαστήκατε και συνυπογράψατε όπως λέτε την απόφαση με τους άλλους δεκαοκτώ για τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, μετά επίσης από την υπογραφή από την πλευρά σας, των δεκαπέντε της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, τάχα σοσιαλοδημοκρατών για να παγιδεύετε τον αγωνιζόμενο προοδευτικό λαό, στις 23 και 24 Απριλίου του 1999 στην Ουάσινγκτον, της διακήρυξης που σας διάβασα εδώ και κατέθεσα για το νέο ρόλο, επιθετικό ρόλο του ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για τη θέση της Ενωμένης Ευρώπης -εσείς διακηρύσατε, όχι εγώ, αντιθέτως εγώ ως Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. εκφράζοντας τις απόψεις του ΔΗΚΚΙ, τρία χρόνια κατ' επανάληψη μάλλιασε η γλώσσα μου να σας λέω ότι η Ενωμένη Ευρώπη και μετά την υπογραφή της Σύμβασης του 'Αμστερνταμ και ασφαλώς του Μάαστριχτ πριν, το έβαλε στις καλένδες, το λέει η Σύμβαση και εν τούτοις εσείς πηγαίνατε να πείτε ανακρίβειες στον ελληνικό λαό, βλέπετε είμαι προσεκτικός στις εκφράσεις μου- πιστεύετε ότι διασφαλίζονται τα σύνορά μας; 

Λέγατε εδώ -και υπάρχουν τα Πρακτικά- όταν συζητήθηκε η Σύμβαση του 'Αμστερνταμ ότι μετά τη Συμφωνία του 'Αμστερνταμ που συζητήθηκε πριν τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς ότι τάχα διασφαλίζει και θα διασφαλίσει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση τα σύνορά μας, όπως αυτά πηγάζουν και προκύπτουν από τις διεθνείς συμβάσεις, αλλά και από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, Λωζάνη, Μοντρέ, Παρίσι. Τα Πρακτικά τα βλέπετε. 'Οταν, κύριε Πρωθυπουργέ, διαβεβαιώνατε τη Βουλή και τον ελληνικό λαό, εν γνώσει σας ανακριβώς ότι τάχα διασφαλίζονται τα σύνορα, είστε υπεύθυνη κυβέρνηση; 

Μετά από αυτή τη διακήρυξη του Πρωθυπουργού, είδαμε ότι οι δεκαπέντε χώρες και η ίδια η Ελλάδα αποδέχτηκαν να γίνουν οι βομβαρδισμοί και να γίνει το νέο ΝΑΤΟ με επιθετικούς ρόλους, με ρόλο διεθνούς χωροφύλακα και διεθνούς τρομοκράτη, χωρίς να σέβονται οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις -η τρόϊκα κυρίως- της Ευρώπης, την ανεξαρτησία των χωρών, όπως έγινε στη Γιουγκοσλαβία, χωρίς να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να τα παραβιάζουν και των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου και των Σέρβων και των άλλων εθνικοτήτων εν ονόματι τάχα του εκδημοκρατισμού και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είσθε υπεύθυνη Κυβέρνηση και Πρωθυπουργός εσείς όταν γίνονται αυτά τα πράγματα, που χρειάζονταν βαθιά ανάλυση; Γιατί νιώθει μεγάλη ανασφάλεια ο ελληνικός λαός. Πού να τη δείτε εσείς; Εσείς έχετε τους συμβούλους που σας λένε, "όλα πήγαν καλά". Θα συνέλθετε στις 13 Ιουνίου το βράδυ, κύριοι συνάδελφοι και κύριοι της Κυβέρνησης. Θα συνέλθετε! 

Και το ΔΗ.Κ.ΚΙ. λέει καθαρές κουβέντες και ας είμαστε είκοσι μέρες πριν τις εκλογές: Αν έχετε τη συνέχιση αυτού του εμπαιγμού και αυτής της επικίνδυνης πολιτικής που τη λέει δήθεν συνετή ο κύριος Πρωθυπουργός όταν έρθει ο καιρός -όχι μακριά- θα δούμε πού θα κρυφτείς κύριε Πρωθυπουργέ, και πού θα κρυφτείτε, κύριοι της Κυβέρνησης! 

Γιατί ακριβώς τι είπατε και σήμερα; Ποια ήταν η βάση της Ελλάδος δεκαετίες και επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με Ανδρέα Παπανδρέου όμως; Τον πιάσατε και σήμερα στο στόμα σας! 

Αφήστε τον άνθρωπο ήσυχο, να ηρεμήσει εκεί που πήγε. Δεν φθάνει που κάνατε αυτά που κάνατε, τον θυμάσθε λίγο πριν απο τις εκλογές.'Ετσι και το 1996, έτσι και σήμερα και στο Συνέδριο. Αυτό τι δείχνει; 'Οτι είσθε μαθημένοι πάντα να επιβιώνετε με ξένες πλάτες και όχι με τις δικές σας πλάτες. 

(Σήμερα ο 'Ελληνας Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση μπορεί να επιμένει στη θέση που είχε πριν τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, στη θέση που είχε πριν υπογραφεί πριν από ένα μήνα η συμφωνία στην Ουάσινγκτον η διακήρυξη για το ΝΑΤΟ; Μπορεί να επιμένει στην άποψη ότι ο πρώτος τους εθνικός στόχος είναι η ΟΝΕ, γιατί διασφαλίζει δήθεν τα σύνορα και τα εθνικά συμφέροντα; Είσθε σοβαροί; Είσθε, κύριοι, ανεύθυνοι. Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η καρέκλα. 'Εχετε γίνει καθεστώς πλέον. Ξεχάσατε ιδέες προοδευτικές, ξεχάσατε τους αγώνες αυτού του λαού, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ήταν, ξεχάσατε τους απλούς ανθρώπους και τελικά φθάσαμε στο παράδοξο, κύριοι συνάδελφοι -σε επίπεδο ηγεσίας όχι μεσαίων στελεχών ή μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ που τους σέβομαι τους τιμώ και τους τιμά όλο το ΔΗ.Κ.ΚΙ. και πράγματι εκπλήσσεται ο ΠΑΣΟΚτσής του 1974, του 1978, του 1981, του 1985, του 1989, του 1993- η ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ, όλοι μηδενός εξαιρουμένου, να υπεραμύνεται, όπως την ακούσαμε και σήμερα, αλλά και πριν λίγες ημέρες του ΝΑΤΟ, του επιθετικού ρόλου επίσης του ΝΑΤΟ, για να υπηρετήσει συμφέροντα των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, της άποψης που υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα ότι τάχα υπάρχει πρόβλημα εκδημοκρατισμού της Γιουγκοσλαβίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων μόνο των Αλβανοφώνων, ενώ δεν είπε κουβέντα ο κύριος Πρωθυπουργός και περιμένω εδώ και τώρα να πάρετε θέση. 'Εχετε υποχρέωση. Δεν μπορεί να φυγομαχείτε. Δεν μπορεί να εμπαίζετε τον ελληνικό λαό και να τον οδηγείτε σε τέτοιες ατραπούς. Ποια είναι η θέση σας;) Λέγατε, για να παραδώσετε τον Οτσαλάν στους Αμερικανούς και στους Τούρκους, τους αντιπάλους της Ελλάδος και αντιπάλους του Κουρδικού λαού και έθνους, με τη λογική σας yes men, ευχαριστούμε τις ΗΠΑ, ότι το PKK, που είναι εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, που αγωνίζονται χρόνια οι άνθρωποι για πατρίδα, για εστία για τα ανθρώπινα δικαιώματα που τους έχουν πετσοκόψει οι Τούρκοι, το στρατιωτικοκρατικό καθεστώς, εκεί επειδή σας είπαν οι Αμερικανοί οι Γερμανοί και οι 'Αγγλοι βγήκατε και πήρατε θέση -υπάρχουν τα Πρακτικά της Βουλής- είναι τρομοκρατικός. Εδώ ο UCK, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι ένοπλος στρατός και μάλιστα που τον εφοδιάζουν με εξοπλισμό οι ΗΠΑ, οι ξένες μυστικές υπηρεσίες, η Αγγλία και οι άλλες χώρες; Και περιμένετε, αλήθεια, εσείς να έχετε φωνή που να υπηρετήσει τα εθνικά μας συμφέροντα, όταν εμείς δεκαετίες τώρα σωστά και αποτελεσματικά, με όποιες κυβερνήσεις πέρασαν, είχαμε ως βασική θέση, που προστατεύαμε τα σύνορά μας προς Τουρκία και τα εθνικά μας συμφέροντα, ότι πρέπει να εφαρμοσθεί το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς συμβάσεις; Γιατί αποδέχονταν οι ελληνικές κυβερνήσεις και ο κύριος Πρωθυπουργός, που τώρα κατάπιε τη γλώσσα του ότι αν παραβιασθεί η διαδικασία του ΟΗΕ, αλλά και των θεσμικών διεθνών οργάνων και ξεφύγουμε κατά συνέπεια από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις, μας τελείωσαν οι Τούρκοι και οι ΗΠΑ, κύριοι. Ακούτε 'Ελληνες πολίτες; Ακούτε κύριοι συνάδελφοι που θεωρείτε ότι τάχα αυτή είναι συνετή πολιτική, που μας οδηγεί κάθε μέρα βήμα προς βήμα με αυτήν την υποτέλεια και την εξάρτηση σε ανώμαλους δρόμους; Και μάλιστα αυτή η πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε θερμά επεισόδια που όλοι τα απευχόμαστε. 

Ερωτώ: Πήρατε ποτέ θέση μέχρι σήμερα; Εγώ δόξα τω Θεώ παρακολουθώ όλες τις συνεδριάσεις και όλα τα δελτία Τύπου. Τοποθετηθήκατε άδικα εναντίον εκείνων των ανθρώπων που σφυροκοπούν επί δεκαπέντε χρόνια οι Αμερικανοί και οι Τούρκοι, οι ίδιοι που σφυροκόπησαν τους Πόντιους πατριώτες, τα αδέρφια μας, αυτοί που έκαναν γενοκτονία επίσης των Αρμενίων. Γι' αυτούς αυτή είναι δημοκρατική κυβέρνηση και ας έχει στα μπουντρούμια χιλιάδες δημοσιογράφους, πολιτικούς αντιπάλους κλπ. 

Δεν είπατε καμία κουβέντα για τον UCK, γιατί είστε η φωνή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και των άλλων και ζημιώνετε με αυτή σας τη θέση σαφώς -και παρακαλώ να καταχωρισθεί στα Πρακτικά, γιατί είναι ιστορικές στιγμές- τα εθνικά μας συμφέροντα και θέτετε σε κίνδυνο μελλοντικά τα σύνορα της Ελλάδας. Γιατί; Διότι ακριβώς με το να υπογράψετε τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς που έγιναν χωρίς προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, άρα κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη, με το να υπογράψετε επίσης αυτήν την απόφαση για βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ μαζί με τις άλλες δεκαεννέα χώρες για συνέχιση της έντασης, για παροχή που παρέχετε μετατρέποντας σε ξέφραγο αμπέλι την Ελλάδα, τη βόρεια Ελλάδα και την Κέρκυρα, που είναι εξ ολοκλήρου παράνομη απόφαση, πέρα και από το καταστατικό του ΝΑΤΟ, γιατί αυτό προβλέπει ότι μπορείς να κάνεις στρατιωτική επέμβαση μόνο όταν μία τρίτη χώρα κηρύξει πόλεμο εναντίον κάποιας χώρας-μέλος του ΝΑΤΟ, διακυβεύονται σε αυτήν την περίπτωση τα συμφέροντα ασφάλειας μίας χώρας. 

Εδώ δεν είχαμε τέτοια περίπτωση. 'Αρα με το να δέχεστε την παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών θεσμικών οργάνων, ανοίξατε, κύριε Σημίτη και κύριοι της Κυβέρνησης, διάπλατα το δρόμο, πέρα από την ουσιαστική διευκόλυνση αυτών των μεγάλων δυνάμεων, να καθαρίσουν με τη Γιουγκοσλαβία, αφού τους διευκολύνατε προηγουμένως και δεν ήταν τυχαίο, με το να συλλάβουν τον Οτσαλάν να χτυπηθεί το κουρδικό έθνος. Τους διευκολύνατε, λοιπόν, τώρα και στη Γιουγκοσλαβία που είναι η άλλη χώρα και η συλλογική ηγεσία που αντιστέκεται σε αυτή τη σκληρή, απάνθρωπη, βάρβαρη παγκοσμιοποίηση που υπηρετεί τα συμφέροντα των Αμερικανών κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως της Γερμανίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας. 

'Ετσι θα σας πουν αύριο: Τι επικαλείσθε, κύριε Σημίτη και κύριε Κρανιδιώτη, και στην Κύπρο και στο Αιγαίο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και διεθνείς συμβάσεις, αφού εσείς συνυπογράψατε γι' αυτήν την παραβίαση σε μια άλλη γειτονική σας χώρα; 

Λέει ο κύριος Πρωθυπουργός: "Τι θα έκανα; Είναι μονόδρομος". Σοβαρά μιλάτε; Δηλαδή είναι μονόδρομος προς την καταστροφή; Βγείτε και πείτε το ευθέως στον ελληνικό λαό και στον Ελληνισμό, βγείτε και πείτε το και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Δηλαδή αδιαφορείτε για την τραγική λογική, την οποία θα βρούμε μπροστά μας έντονα. Γι'αυτό θα φέρετε πολύ μεγάλες ευθύνες που πάτε να περάσετε στη χώρα, στο λαό και στη νεολαία μας ότι είμαστε μικρή χώρα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. 

Ξέρετε πού οδηγεί αυτή η λογική; Αν αύριο ζητήσουν οι ίδιες μεγάλες χώρες -που θα ζητήσουν, θυμηθείτε το, αν καθαρίσουν, που εγώ πιστεύω ότι δεν θα καθαρίσουν, με τον περήφανο γιουγκοσλαβικό λαό, με τη Γιουγκοσλαβία-να επεκτείνουν την ίδια λογική και πρακτική που εσείς εγκρίνατε, τι θα τους πείτε; 

Μη μου πείτε το Διεθνές Δίκαιο, μη μου πείτε ότι είναι άλλο το θέμα της Ελλάδος, γιατί εδώ τους επιτρέψατε να βαπτίζουν αυτοί μειονότητα όποια θέλουν είτε είναι θρησκευτική είτε είναι εθνική είτε οτιδήποτε άλλο, να βαπτίζουν κυβερνήσεις που εκλέγονται από λαούς, όπως στη Γιουγκοσλαβία, ως μη πληρούσες τους δημοκρατικούς όρους και άρα μπορούν να παραβιάζουν την ανεξαρτησία οποιασδήποτε χώρας και της Ελλάδας και να χτυπάνε και να θερίζουν, όπως στη Γιουγκοσλαβία, άμαχο πληθυσμό και να κατεδαφίζουν και να ισοπεδώνουν την κοινωνική και οικονομική υποδομή. 

Εσείς βγάζετε κροκοδείλια δάκρυα, ντροπή και αίσχος, ενώ υπογράψατε πρώτα και την αρχική απόφαση και την ένταση των βομβαρδισμών που προκάλεσαν τη δολοφονία, γιατί πρόκειται περί δολοφονίας, με τη στενή έννοια του νομικού όρου, των αμάχων. Και κάνετε ότι κλαίτε. 

Και σας ερωτώ: Αν κλαίτε, γιατί δεν ξεκαθαρίζετε αμέσως τη θέση σας; Να καταδικάσετε ευθέως τους βομβαρδισμούς, να το ζητήσετε από τα όργανα της Ευρώπης, αλλά και από τα όργανα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, κάνοντας συμμαχίες με άλλες χώρες της Ευρώπης, που εμφανίζονται ότι θέλουν να υπάρξει πολιτική λύση, ώστε να αναγκαστούν να το κάνουν, αφού οι δεκαπέντε υποτίθεται ότι είναι χώρες της Ευρώπης. 

Και το λένε φραστικά, γιατί βλέπουν την αναστροφή των λαών μετά την προπαγάνδα που έκαναν, ότι θέλουν τάχα πολιτική λύση. Γιατί δεν προχωρείτε; Πού να προχωρήσετε όμως εσείς; Εσείς πράγματι είσθε τρομαγμένοι διαχειριστές, οι οποίοι κάνετε μεγάλη ζημιά στη χώρα. Γι' αυτό είσθε και επικίνδυνοι. 

Είπα και σε άλλη συζήτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γι' αυτά που γίνονται στη Γιουγκοσλαβία και στο Κουρδιστάν, στην Τουρκία, στο Ιράκ, στην Αρμενία. Θέλετε να κάνουμε σοβαρές συζητήσεις, βαθιές; Θα δώσω αυτήν τη στιγμή για να κατατεθούν στα Πρακτικά τις συνολικές αναλύσεις και θέσεις, τις δεκαοκτώ θέσεις του ΔΗ.Κ.ΚΙ., που είναι το απαύγασμα της συνολικής δουλειάς ειδικών επιστημόνων, που επικυρώθηκε τελικά από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή για την Ευρώπη και για την εθνική στρατηγική. 

(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. κ. Δημήτριος Τσοβόλας καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες θέσεις του ΔΗ.Κ.ΚΙ., οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής). 

Σας ερωτώ: Αυτήν τη στιγμή, αυτά που γίνονται στα Βαλκάνια και στην Τουρκία, δεν είναι ευκαιριακά γεγονότα. Είναι ενταγμένα σε ένα μακρόπνοο σχέδιο, που προωθείται μελετημένα και σταδιακά. Ξεκίνησε με τον Οτσαλάν και τον κουρδικό λαό, που τον βομβαρδίζουν επί δεκαπέντε χρόνια. Αφού παραδόθηκε με τους δικούς σας ισχυρισμούς στις ίδιες δυνάμεις, τώρα με τους δικούς σας ισχυρισμούς και τη συναίνεση, πάνε να καθαρίσουν και με τη Γιουγκοσλαβία. 

Γιατί; Γιατί και οι δύο αυτές χώρες -και όχι μόνο- προβάλλουν αντιστάσεις στην παγκοσμιοποιημένη νέα τάξη, που στην ουσία είναι αταξία πραγμάτων στην περιοχή, με τελικό στόχο να πετύχουν οι ΗΠΑ και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις, Γερμανία, Βρετανία και Γαλλία, τον περιορισμό του μελλοντικού ρόλου, του αναβαθμισμένου ρόλου μετά από είκοσι-τριάντα χρόνια της Ρωσίας, που έχει την τελευταία χώρα συνεργάτιδα στην περιοχή, τη Γιουγκοσλαβία. Γι' αυτό και ξεκίνησαν να την ξηλώνουν από το 1991 με τη Νέα Δημοκρατία και γι' αυτό είναι και κροκοδείλια τα δάκρυα που χύνει και η Νέα Δημοκρατία και συνεχίσατε εσείς. 

Επίσης το ίδιο θέλουν, για να πετύχουν τον έλεγχο για τον περιορισμό της επιρροής της Ρωσίας στα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κασπία, αλλά και στους άλλους υδάτινους πόρους, αέριο, χρυσό και άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές που υπάρχουν σε όλη την περιοχή. 

Ταυτόχρονα, με τον γεωπολιτικό έλεγχο στην περιοχή, με τον οικονομικό έλεγχο στην περιοχή, επειδή τους πιέζουν οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαιοειδών, κυρίως οι αμερικανικές, θέλουν να διασφαλίσουν -εξουδετερώνοντας κάθε αντίσταση που θα προκύψει στο μέλλον ή σήμερα- την ακώλυτη, την ασφαλή και τώρα και στο μέλλον διέλευση των πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου από την Κασπία μέσω του Κουρδιστάν στη Μεσόγειο. 

Εσείς είσθε ο καλύτερος υπηρέτης αυτών των σχεδίων των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Αγγλίας, κύριε Πρωθυπουργέ της χώρας, που δεν αντέχετε σε σοβαρές συζητήσεις. Πάντα το κάνετε αυτό, γιατί είσθε υποχρεωμένος να απαντήσετε. Δεν πειράζει, ο λαός παρακολουθεί και βγάζει συμπεράσματα γι' αυτήν την περιφρόνηση, που δείχνετε προς αυτόν. 

Αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εσείς διευκολύνατε, όπως είπα πριν, την εκκαθάριση ή το πλήγμα σε πρώτη φάση στο κουρδικό έθνος με την παράδοση Οτσαλάν, πλήγμα επίσης στην οικονομία και στην κοινωνία της Γιουγκοσλαβίας. Σήμερα με τα δεδομένα που υπάρχουν -μιλάμε ρεαλιστικά, εσείς δεν μιλάτε ρεαλιστικά, γιατί θέλετε να κρύψετε τις πραγματικές πολιτικές σας αμαρτίες και προθέσεις που είναι η υπηρέτηση άλλων σχεδίων, αυτών που ανέφερα πριν, που σας εγγυώνται την παραμονή στην εξουσία κάνοντας λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο λαό- εμείς αν θέλαμε πράγματι να αποφύγουμε τον πόλεμο και αν εννοούσαμε την ειρήνη, τι θα έπρεπε να κάνουμε; Αφού ξέρουμε επί χρόνια τώρα και τα τελευταία χρόνια πολύ πιο έντονα με τον κ. Σημίτη και την Κυβέρνησή του ότι οι ίδιες μεγάλες δυνάμεις που πήραν την απόφαση για βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, οι ίδιες δυνάμεις στηρίζουν από την άλλη μεριά την Τουρκία στις παράνομες, στις έξω από κάθε κανόνα Διεθνούς Δικαίου και διεθνών συμβάσεων απαιτήσεις. Και δεν τόλμησε καμία Κυβέρνηση, ακόμα και η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και της ΕΡΕ που ήταν γνωστή στο λαό ότι ήταν φιλοαμερικανική, να δώσει τέτοιου είδους ακραίες μάλιστα, ξετσίπωτες, διευκολύνσεις στους Αμερικανούς και στους Τούρκους. Και αυτό που δεν μπορούσαν να πετύχουν με τους βομβαρδισμούς δεκαπέντε ετών που χαλούσαν δισεκατομύρια δολλάρια, τους το κάνατε εσείς χατίρι πάλι στη λογική τάχα της μη απομόνωσης και τελικά χτυπήσατε το κουρδικό έθνος, που θα έπρεπε να είναι αυτήν τη στιγμή, όπως είναι τα πράγματα στην περιοχή, ο φυσικός μας και αποτελεσματικός σύμμαχος για να μη σκεφτούν ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο κ. Μπλερ, η Τουρκία να κάνουν οποιοδήποτε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ή στην Κύπρο, γιατί είχαν μέσα στη χώρα τους το "μαξιλάρι" των δεκαπέντε εκατομμυρίων Κούρδων Τούρκων και είχαν δίπλα τους στις άλλες χώρες Ιράκ, Συρία, Αρμενία και αλλού άλλα είκοσι εκατομμύρια. Γι' αυτό το λόγο είχαμε ασφάλεια στην περιοχή και εσείς αυτούς τους όρους ασφάλειας τους θυσιάσατε χωρίς κανένα έστω αντίκρισμα ακόμη και στη δική σας πολιτική, όπως το ίδιο κάνατε για την Γιουγκοσλαβία. 

Πρέπει να σας πω κλείνοντας ότι αν συνεχίσετε αυτήν την πολιτική του "υπέρτατος εθνικός στόχος είναι η ένταξη στην ΟΝΕ" με αυτές τις θυσίες που κάνετε σε εθνικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, θα λογοδοτήσετε απέναντι στο λαό όσο κι αν κρυφτείτε, όσο κι αν σας κρύψουν οι μεγάλες αυτές δυνάμεις, γιατί η ιστορία έχει διδάξει ότι αυτές οι μεγάλες δυνάμεις αξιοποιούν ηγεσίες που είναι επιρρεπείς στην υλοποίηση δικών τους σχεδίων και όταν προχωρήσουν τα σχέδιά τους μέχρι κάποιο σημείο μετά τους εγκαταλείπουν και κάνουν ότι δεν τους ξέρουν καθόλου. Και αυτό βέβαια το σκηνικό ετοιμάζεται. 

Γι' αυτό ακριβώς το λόγο μπαίνει χρέος από τον ελληνικό λαό σε όποιο κόμμα κι αν ανήκει, να μην κάνει επιλογές στις εκλογές που έρχονται στις 13 Ιουνίου μεταξύ των πολιτικών εκφραστών των εκμεταλλευτών του λαού. Δεν πρέπει να κάνει επιλογές μεταξύ των πολιτικών κομμάτων που εκφράζουν τα συμφέροντα αυτών των εκμεταλλευτών του λαού. Γιατί το πρόβλημα του απλού 'Ελληνα πολίτη είναι ότι καταποντίζεται επί δέκα χρόνια στο όνομα της δήθεν ένταξης στη ζώνη του ευρώ. Πραγματικά έτσι όπως γίνονται τα πράγματα δημιουργούνται προϋποθέσεις, οι οποίες κάθε άλλο παρά μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δικά μας συμφέροντα στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. 

Γι' αυτό η θέση μας είναι η εξής. Αυτήν τη στιγμή μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη υπάρχουν δύο στρατηγικές και αποκαλύφθηκαν πλήρως τώρα με τους βομβαρδισμούς στα Βαλκάνια. Η μία στρατηγική -θυμάστε πόσες φορές σας το έχω πει εδώ στη Βουλή και το έχει ακούσει ο ελληνικός λαός- που δεν θέλει πολιτική ένωση της Ευρώπης, προωθείται από τη Μεγάλη Βρετανία που είναι το ατλαντικό βάθος της Ευρώπης, που είναι με άλλα λόγια η προσπάθεια αμερικανοποίησης της Ευρώπης, που τη δεχθήκατε εσείς τώρα με το να υπογράψετε το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ και να μετατρέψετε την Ευρώπη και τη ΔΕΕ σε ευρωπαϊκό βραχίονα του ΝΑΤΟ. 

Αυτή, λοιπόν, τη στρατηγική την προωθεί η Αμερική μέσω της Μεγάλης Βρετανίας, με δορυφορικές χώρες τη Σουηδία και τη Δανία. Γι'αυτό δεν μπήκαν, παρ'ότι είχαν τα οικονομικά κριτήρια, στη ζώνη του ευρώ το Μάιο του 1998. 

Αυτή η στρατηγική, όπως είπα προηγουμένως, δεν θέλει στο μέλλον Ευρώπη πολιτικά ενωμένη, Ευρώπη των λαών, των πολιτών, Ευρώπη της σύγκλισης, των πραγματικών επιπέδων ανάπτυξης και ευημερίας των λαών, Ευρώπη της ειρήνης, Ευρώπη που θα γίνει αντίβαρο και θα εξασφαλίσει την ισορροπία -έστω μελλοντικά- σ'αυτήν την παντοκρατορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. 

Από την άλλη μεριά υπάρχει άλλη στρατηγική για το μέλλον της Ευρώπης, που έχει ως άξονα τη Γερμανία και αυτήν τη στιγμή -προσωρινά όμως, όχι μόνιμα- τη Γαλλία, με το γνωστό γαλλογερμανικό άξονα. Μέσα από αυτήν, η Γερμανία θέλει από την πλευρά της, όχι να εξευρωπαϊστεί, αλλά να γερμανοποιήσει την Ευρώπη και να επεκταθεί προς τα Βαλκάνια. 

Απλά πράγματα είναι, αρκεί να θέλεις να τα δεις, αρκεί να μην έχεις δεσμεύσεις απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις. 

Γι'αυτό και το Δεκέμβριο του 1991, στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη -που τάχα η Νέα Δημοκρατία κόπτεται- με Υπουργό Εξωτερικών -θα θυμάστε- τον κ. Σαμαρά, το σημερινό Αρχηγό της Πολιτικής 'Ανοιξης, επιτελώντας τότε τελεσίγραφα της Γερμανίας προς άλλες χώρες και προς την ελληνική, δέχθηκαν και άρχισε πλέον το ξήλωμα της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας, ώστε να ελέγξει όπως ήλεγξε έκτοτε οικονομικά και γεωπολιτικά τη Σλοβενία και την Κροατία, να επεκταθεί στη συνέχεια αυτή η σαλαμοποίηση στη Βοσνία και μετά στη Γιουγκοσλαβία και στο Κόσοβο. Αυτή είναι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτή είναι η σημερινή μορφή της Ενωμένης Ευρώπης που είναι αβέβαιη. 

Εδώ θα κάνω μία πρόβλεψη και σημειώστε την. Αν πετύχουν οι Αμερικανοί στους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και νικήσουν, τότε θα δείτε ότι υπογράφτηκε οριστικά και αμετάκλητα η ληξιαρχική πράξη θανάτου της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, ακόμη και με αυτήν τη μορφή του Μάαστριχτ και του 'Αμστερνταμ, την απαράδεκτη και την αδιέξοδη. 

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) 

Αν όμως βοηθούσαμε οι χώρες της Ευρώπης και η ελληνική Κυβέρνηση, έστω με διπλωματικό και έμμεσο τρόπο, ώστε να μη νικήσουν οι Αμερικανοί με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, τότε αναστέλλεται τουλάχιστον η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, όπως τη θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οπότε τότε πράγματι θα πάμε σε πολυκεντρικό πλανήτη, με πολλά κέντρα και όχι ένα, την παντοδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και κατά συνέπεια και πάλι δεν θα έχουμε Ενωμένη Ευρώπη. Γιατί η Μεγάλη Βρετανία, με τις δορυφορικές χώρες στην Ευρώπη θα πάει με την Αμερική. Θα έχουμε μία Ευρώπη περιορισμένη, σε σχέση με το σήμερα και ασφαλώς είναι αβέβαιο, αν αυτή θα μπορεί να λειτουργήσει, γιατί θα της έχουν αποκόψει και την επέκταση μέχρι τα Ουράλια. 

Αυτά χρειάζονται αντιπαράθεση. Εγώ σας κάνω βαθιές αναλύσεις που ανταποκρίνονται στη διεθνή πραγματικότητα, την ευρωπαϊκή και την ελληνική και εσείς εδώ μαλώνετε, σ'αυτόν τον κορυφαίο θεσμό που λέγεται Κοινοβούλιο, μπροστά στα μάτια του ελληνικού λαού, για το ποιος θα βγει πρώτος στις εκλογές και ποιος τελευταίος. 

Ξέρετε ότι ανησυχεί όλος ο λαός και σωστά ανησυχεί, όταν βλέπει ότι εσείς, ως Κυβέρνηση, κοιτάζετε μόνο την άνοδο των μετοχών του Χρηματιστηρίου, δηλαδή τον αέρα κοπανιστό, με τον οποίο γίνονται πάμπλουτοι οι κορυφαίοι διεθνείς και Ευρωπαίοι χρηματιστές σε βάρος του μόχθου και του ιδρώτα του απλού 'Ελληνα πολίτη και του Ευρωπαίου πολίτη, τον οποίο στέλνετε όλο και περισσότερο στην ανεργία, σε βάρος του αγρότη που συνεχώς τον εξαθλιώνετε και αδιαφορείτε. Kαι εσείς συνέχεια λέτε για την ΟΝΕ. 

Και τι έγινε αν μπούμε στην ΟΝΕ μ' αυτήν την πολιτική που εφαρμόζετε, που έχει αποδιοργανώσει και την κοινωνία μας και την παραγωγή, αλλά και ταυτόχρονα έχει ανθελληνίσει, στο όνομα της ένταξης στη ζώνη του ευρώ, παραγωγικές μεγάλες δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις; 

Κύριε Πρωθυπουργέ, που λείπετε, η φυγομαχία είναι χαρακτηριστικό σας γνώρισμα, δεν αντέχετε σε σοβαρή αντιπαράθεση, θα μπούμε, σας λέω στην ΟΝΕ με πολιτικά κριτήρια, όχι με οικονομικά κριτήρια και γι' αυτό χρησιμοποιούνται αλχημείες, για να εμφανίσουν χαμηλό τον πληθωρισμό. Θα σας τα πω άλλη φορά για το 0,75, τον αναθεωρητικό συντελεστή και κάποια άλλα πράγματα. Δεν είναι η ώρα, γιατί δυστυχώς σε μένα τυχαίνει -δεν παραπονούμαι γι' αυτό, έτσι είναι η σειρά- να ομιλώ πολύ αργά αλλά πέστε ότι μπήκατε. Συζητάτε σοβαρά ότι την επόμενη μέρα οι αγρότες, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι νέοι θα πάρουν κάτι που δεν το πήραν αλήθεια, επί πέντε μήνες οι αντίστοιχες κατηγορίες πολιτών στις έντεκα χώρες της Ευρώπης, που εδώ και πέντε χρόνια εντάχθηκαν στο ζώνη του ευρώ και λειτουργεί γι' αυτούς το ευρώ, όταν ξέρουμε ότι πριν γίνουν οι βομβαρδισμοί -για να μην τα κολλάτε μόνο στους βομβαρδισμούς που και εκεί εσείς είσθε υπεύθυνοι, το ευρώ που λέγατε ότι είναι σταθερό νόμισμα, τελικά σωθήκαμε που η δραχμή συνδέθηκε με το ευρώ και μεθαύριο που θα πάμε- πριν γίνουν οι βομβαρδισμοί το ευρώ είχε υποτιμηθεί έναντι του δολαρίου κατά 8% και μετά τους βομβαρδισμούς στο 11%; Σε ποιον τα λέτε αυτά; Πέστε τα σε εκείνους, που δεν ξέρουν οι άνθρωποι, γιατί δεν έχουν οικονομικές γνώσεις. Αυτό εκμεταλλεύεσθε με την προπαγάνδα που κάνετε μέσα από πολιτική συναλλαγή με τα γνωστά κανάλια το MEGA, τον ΑΝΤ1, που έχουν πανελλαδική εμβέλεια. Δεν θα σταματήσω εγω να τους αναφέρω με το όνομά τους, γιατί δεν θα αφήσω να εμπαίζετε συνεχώς τον ελληνικό λαό και να βγάζετε κορκοδείλια δάκρυα ότι σας ενδιαφέρει η εξαθλίωση του αγρότη, των νέων. 'Ενας στους τρεις νέους στην Ελλάδα είναι άνεργος και ένας στους πέντε νέους στην Ευρώπη είναι άνεργος. 

Δεν θα σας αφήσουμε επίσης με τέτοιες άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος προεκλογικές υποσχέσεις να αποπροσανατολίσετε και πάλι τον ελληνικό λαό και κυρίως τον αγρότη και τους άλλους πολίτες εκμεταλλευόμενοι τον πόνο τους, τη δυστυχία τους, να τους εξαγγέλλετε για μετά τις εκλογές -γνωστό το παραμύθι και στις προηγούμενες εθνικές εκλογές- φορολογικές ελαφρύνσεις ή μείωση κατά 50% που άκουγα σήμερα, εσείς οι εκσυγχρονιστές των εργοδοτικών εισφορών τάχα. Γιατί δεν το κάνετε τώρα; 'Εχουμε Βουλή αύριο, μεθαύριο, εμείς θα το δεχθούμε και θα το ψηφίσουμε και όλα τα κόμματα φαντάζομαι της Αντιπολίτευσης. Είμαι βέβαιος. 

Με τέτοιες πολιτικές, κύριε Πρωθυπουργέ και κύριοι της Κυβέρνησης, θα πάτε στον πάτο στις 13 Ιουνίου το βράδυ. Αλλά δεν θα πάτε και εσείς της Νέας Δημοκρατίας καλύτερα κατά την ταπεινή μου άποψη, όπως νομίζω, γυρίζοντας συνεχώς σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. 

Ακούστε με, από τις προβλέψεις που έχω κάνει, γιατί εγώ δεν είμαι πολιτικός στο γραφείο της Αθήνας, είμαι συνεχώς έξω, οι προβλέψεις που έχω κάνει πάντα έχουν επαληθευτεί, όπως επαληθεύτηκαν και στις νομαρχιακές εκλογές και στις εκλογές της αυτοδιοίκησης. 'Ενα μεγάλο κομματι αυτών των λαϊκών στρωμάτων πλέον έχει οργιστεί, τόσο πολύ από τον εμπαιγμό που του κάνετε εναλλασσόμενοι στην κυβέρνηση, αλλά και μετά με τις αριστερές κορώνες όταν είσαστε στην Αντιπολίτευση έχει τόσο εκνευριστεί, που πραγματικά θα καταψηφίσει και το ένα κόμμα και το άλλο. 

Εγώ δεν θέλω να ακολουθήσω τη γραμμή το τι θα κάνει το ΔΗΚΚΙ. Αυτό είναι στην κρίση του λαού, ο οποίος έχει κρίνει τριάμισι χρόνια και ξέρει αν κάνουμε καθαρό αγώνα, αν τα είπαμε τα πράγματα όλα με το όνομά τους, αδιαφορώντας για τις προσωπικές μας συνέπειες και ως ΔΗ.Κ.ΚΙ. και πριν από το ΔΗΚΚΙ και ασφαλώς δεν πρόκειται να παγιδευτεί απ' αυτό που άκουσε και απόψε τόσο από τον κ. Καραμανλή όσο και από τον κύριο Πρωθυπουργό. 

Ο κ. Καραμανλής μίλησε για χαμένη δεκαετία του 1980. Για σας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και για το συντηρητικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως μετεξελίχθηκε, πράγματι το να δίνεις χρήματα στον απλό άνθρωπο, πράγματι το να δίνεις χρήματα, όπως δόθηκαν το 1981 και έφαγαν ψωμάκι οι ξεχασμένοι επί δεκαετίες αγρότες και μισθωτοί και όπου η ανεργία είχε φθάσει στο 10%, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη ήταν 7%, είναι χαμένη δεκαετία. Επίσης το να κάνεις αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος στα λαϊκά στρώματα, αλλά και τα υπερκέρδη των μεγάλων το θεωρείτε χαμένη δεκαετία. Θυμηθείτε τις ρυθμίσεις που έκανα ως Υπουργός των Οικονομικών για τις πολυεθνικές εταιρείες πετρελαιοειδών,συγκροτήματα και για όλες τις επιχειρήσεις που είχαν τζίρο πάνω από ένα δισεκατομμύριο. Αυτό για σας πράγματι είναι χαμένη πολιτική, διότι αυτό πράγματι ανακατανέμει δίκαια το εθνικό εισόδημα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Παράλληλα δε μέσα απ' αυτήν την ανακατανομή, αλλά και την προώθηση του κοινωνικού κράτους και την κοινωνική προστασία, που επέρχεται μέσα και από την ανάπτυξη που παράγει απασχόληση και όχι ανεργία, όπως διαπιστώνουμε ότι γίνεται τα τελευταία χρόνια, πράγματι οι πλούσιοι έχασαν κάποια χρήματα. Γι' αυτό άλλωστε και παραπέμφθηκαν. 

Θυμάσθε το άρθρο σε κυριακάτικη εφημερίδα -δεν χρειάζεται να την πω, τα γνωρίζει ο ελληνικός λαός- που το μόνο ελάττωμα που μου βρήκαν στα οκτώ χρόνια που ήμουν σ' αυτό το νευραλγικό Υπουργείο, ήταν ότι ήμουν "ο γιος του αγωγιάτη". 'Ομως τότε έφαγε ψωμάκι ο κόσμος στα πλαίσια της προοδευτικής πράγματι πολιτικής, την οποία πολλές των Βαλκανίων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. 

Η πρότασή μας αυτή, μαζί με άλλες ανάλογες προτάσεις, αποτελεί τη βάση για την επεξεργασία ενός συμφώνου σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Το σύμφωνο σταθερότητας είναι ανοικτό σε όλες τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Γιουγκοσλαβίας, εφόσον ολοκληρωθεί και τερματιστεί η κρίση. 

Η Ελλάδα έχει συμβάλει και συμβάλλει συνεχώς με τις ιδέες της για τη διαμόρφωση αυτού του συμφώνου σταθερότητος. 'Εχουμε προτείνει με δική μας πρωτοβουλία την προώθηση του συμβατικού, του θεσμικού καθεστώτος των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης για να έλθουν πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, πιστεύοντας ότι η ενσωμάτωση των χωρών αυτών στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, στην ευρωπαϊκή οικογένεια ευρύτερα, αποτελεί εγγύηση για τη σταθερότητα, την ειρήνη και την πρόοδο στην περιοχή. Αυτό μάλιστα, το είχαμε πει από την αρχή και δυστυχώς, δεν εισακουστήκαμε όταν έπρεπε να εισακουστούμε και η Ευρώπη έχασε πολύτιμο χρόνο. 

Προσβλέπουμε σε μία λύση στο Κοσσυφοπέδιο, η οποία θα τηρεί τις αρχές του σεβασμού των συνόρων, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, που θα προσφέρει μία ευρεία αυτονομία στο Κόσοβο μέσα στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας. 

Πιστεύουμε ότι προς αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να αναπτυχθεί μια διεθνής δύναμη, αλλά νομιμοποιημένη με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει να αποχωρήσουν τα στρατεύματα, να τερματιστούν οι βομβαρδισμοί, να επιστρέψουν οι πρόσφυγες, να αφοπλιστεί ο UCK και να προχωρήσουμε σε μία κατάσταση όπου η διεθνής κοινότητα να μην εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά. 

Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, τις ειρηνευτικές μας πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα. 

Στη διαδικασία αυτή θέλουμε την άμεση συμμετοχή του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και άλλων χωρών, ιδιαίτερα της Ρωσίας, η οποία μπορεί να παίξει κεντρικό ρόλο. Και βέβαια, θέλουμε έναν ισχυρότερο ρόλο από πλευράς Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. 

'Οπως, όμως, ανέφερε ο Πρωθυπουργός, η 'Ενωση δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να αρθρώσει την πολιτική και τις πρωτοβουλίες που θα συνέβαλαν αποτελεσματικά και αποφασιστικά στη σταθεροποίηση των Βαλκανίων. Τα "ελλείμματα"της 'Ενωσης έγιναν ορατά. Είναι ελλείμματα που μας ανησυχούν και θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να βοηθήσουμε στο ξεπέρασμά τους. 

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας, που πρόκειται να γίνει σε λίγες ημέρες, θα παρθούν ορισμένες σημαντικές, πιστεύω, αποφάσεις προς την κατεύθυνση αυτή, όπως απόφαση για την προώθηση και την ανάπτυξη ευρωπαϊκής αμυντικής ταυτότητας. Η Ελλάδα έχει ήδη υποβάλει υπόμνημα με θέσεις και προτάσεις για την ανάπτυξη της αμυντικής πολιτικής της 'Ενωσης σε αυτόνομη βάση έξω από το πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αλλά όχι αναγκαία αντίθετα και ανταγωνιστικά με το ΝΑΤΟ. 

Η 'Ενωση για να παίξει σταθεροποιητικό, ειρηνευτικό ρόλο, θα πρέπει να έχει τα μέσα, να διαθέτει τις σχετικές πολιτικές και λειτουργικές ικανότητες. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται η ελληνική πρόταση. Και νομίζω ότι έχουν ενισχυθεί σημαντικά οι δυνατότητες για την 'Ενωση, να διαμορφώσει τη δική της αμυντική ταυτότητα. 

Υποστηρίζουμε, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, ενεργά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης με τις χώρες της περιοχής. Το σύνολο των Βαλκανικών χωρών θα πρέπει να ενσωματωθούν στην 'Ενωση, με την προϋπόθεση φυσικά ότι εκπληρώνουν τις σχετικές προϋποθέσεις που θέτει η 'Ενωση. 

Αναφερόμενος στη διεύρυνση, δεν μπορώ παρά να πω και δυο λόγια για την Κύπρο. Δεν θα αναφερθώ στις πάγιες θέσεις μας, που είναι λίγο-πολύ γνωστές. Θα τονίσω μόνον ότι η διαπραγματευτική διαδικασία εξελίσσεται ομαλά. Τα προβλήματα που ανακύπτουν επιλύονται μετά από συστηματική διαπραγματευτική προσπάθεια, σε στενή συνεργασία Αθήνας και Λευκωσίας. 

Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι το σύνολο των χωρών της 'Ενωσης κατανοεί τώρα ότι η Κύπρος θα πρέπει να ενταχθεί στην 'Ενωση. 'Οτι δεν μπορεί να είναι ξανά θύμα της τουρκικής ή τουρκοκυπριακής αδιαλλαξίας. Εάν οι δύο αυτές πλευρές δεν συμπράξουν στην επίλυση του Κυπριακού, με την ελπίδα ότι έτσι θα ματαιώσουν την ένταξη, πλανώνται. Η Κύπρος θα ενταχθεί στην 'Ενωση ολόκληρη. Δεν υπάρχει δύναμη που θα μπορούσε να σταματήσει τη διεύρυνση. Διεύρυνση, που αποτελεί ιστορική επιλογή για την Ευρώπη. 

Η Ελλάδα θα αξιοποιήσει όλα τα θεσμικά και νομικά μέσα, που διαθέτει από τις Συνθήκες, προκειμένου να διασφαλίσει την ένταξη της Κύπρου, μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και των σχετικών διαδικασιών. 

Η Τουρκία οφείλει να το καταλάβει αυτό. Και οφείλει να συνειδητοποιήσει τη σημασία του ευρωπαϊκού προσανατολισμού για το σύνολο της περιοχής. Εάν η Τουρκία κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτήν και αν προχωρήσει στη διαδικασία εκπλήρωσης των σχετικών προϋποθέσεων, τότε η Ελλάδα θα στήριζε ενεργά τη στενότερη σύνδεσή της με το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. 

Η νέα διεύρυνση της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης όμως, επιβάλλει μια νέα αντίληψη για τη θεσμική συγκρότηση της 'Ενωσης. Υπάρχουν θεσμικά θέματα που δεν λύθηκαν -όπως αναφέρθηκε εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα- από τη Συνθήκη του 'Αμστερνταμ. 'Ετσι μια νέα διαδικασία αναθεώρησης πρόκειται να ξεκινήσει, μια νέα αναθεώρηση της Συνθήκης. Η Ελλάδα θα εργαστεί στα πλαίσια αυτά, ώστε να καταστεί η 'Ενωση πιο δημοκρατική, πιο αποτελεσματική, πιο ευαίσθητη στα προβλήματα της κοινωνίας, στα προβλήματα των πολιτών της, για να καταστεί σε τελευταία ανάλυση η Ευρώπη ένωση πολιτών. 

Η ένωση θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ριζοσπαστικές λύσεις τα πραγματικά προβλήματα της ευρωπαϊκής κοινωνίας, τα προβλήματα της ανεργίας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης, της οικολογικής επιβάρυνσης, της κοινωνίας της γνώσης, της εκπαίδευσης, τα προβλήματα συνοχής και ανάπτυξης. Θα πρέπει να καταστεί η ατμομηχανή για την προσαρμογή της ένωσης στις ανάγκες, προκλήσεις και αιτήματα του 21ου αιώνα, αλλά και στις νέες ανάγκες του διεθνούς συστήματος. Αυτό είναι που πρέπει να κάνει η ένωση για την Ευρώπη. 

Με τη δημιουργία του ενιαίου νομίσματος, του ευρώ, η Ευρωπαϊκή 'Ενωση έκανε ένα μεγάλο βήμα, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζονται σε αυτήν τη φάση. Μακροπρόθεσμα όμως, το ευρώ θα αναδείξει την Ευρώπη ως οικονομική και νομισματική υπερδύναμη. Η διαδικασία αυτή θα πρέπει γρήγορα να συμπληρωθεί με την ανάδειξη της ένωσης σε αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική δύναμη στο διεθνές σύστημα. 

Η κυριαρχία μιας μόνον υπερδύναμης στο διεθνές σύστημα δεν συνιστά υγιές φαινόμενο. 

Η ισχυρή θέση μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση επιβάλλει βεβαίως την είσοδό μας στη Νομισματική 'Ενωση, στο ευρώ. Και η Ελλάδα -όπως δήλωσε και ο κύριος Πρωθυπουργός- θα ενταχθεί στην ΟΝΕ το 2001, αφού έχει ουσιαστικά εκπληρώσει όλα τα κριτήρια σύγκλισης. 

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε ήδη μπει από την πρώτη φάση στην ΟΝΕ και ότι σ' αυτό φταίει η Κυβέρνηση. Ξεχνά όμως η Νέα Δημοκρατία ότι εξαιτίας της πολιτικής της, αναγκάσθηκε η χώρα να τροποποιήσει δύο φορές το πρόγραμμα σύγκλισης. Δεν χρειάζεται να κάνω και σήμερα εδώ τις συγκρίσεις των οικονομικών μεγεθών του τότε και του σήμερα και του τι παραλάβαμε το 1993. Εάν δεν είχε μεσολαβήσει η τριετία 1990-1993 ασφαλώς θα καρπωνόμασταν σήμερα τα οφέλη της ένταξής μας στην ΟΝΕ. 

'Ενα άλλο θέμα, το οποίο έθιξε η Νέα Δημοκρατία σχετικά με την πολιτική μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση είναι το θέμα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Εδώ θέλω να σημειώσω το εξής: Το πρώτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που διαχειρίσθηκε η Νέα Δημοκρατία από το 1989 μέχρι το 1993 είχε συνολικό ύψος 7,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Με το τέλος της περιόδου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την περίοδο που στην κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία, είχε αναληφθεί το 72% των πόρων. Αλλά δεν είναι αυτό μόνο το πρόβλημα. Δυστυχώς από το 1989 μέχρι το 1993 κατασπαταλήθηκαν οι πόροι σε μικρά και ασυντόνιστα έργα. 

Εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα μεγάλων έργων που αλλάζουν τη φυσιογνωμία της Ελλάδος και μέχρι το τέλος της περιόδου θα απορροφήσουμε όλους τους πόρους. 

'Ενα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που απαντά στην κριτική που μας έχει ασκηθεί είναι το εξής: Στην περίοδο 1994-1999 πραγματοποιήθηκε πραγματική σύγκλιση. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έφθασε από το 64% το 1993 στο 61,1% του μέσου κοινοτικού ΑΕΠ σήμερα. 

'Οσον αφορά δεν την απορρόφηση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία, θα ήθελα να αναφέρω τα εξής στοιχεία: Σύμφωνα με τα μόνο έγκυρα και επίσημα στοιχεία που δίνονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης για το έτος 1997 -τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν στοιχεία από το Ελεγκτικό Συνέδριο- η Ελλάδα ξεπέρασε σε απορρόφηση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία, το ποσόν που είχε δεσμευθεί. Είχε δηλαδή μεγαλύτερη απορρόφηση από αυτήν που της αναλογούσε. Ενώ είχαν δεσμευθεί οι υποχρεώσεις από την 'Ενωση πόροι ύψους χίλια πεντακόσια ενενήντα εκατομμύρια ECU oι πραγματικές πληρωμές έφθασαν τα χίλια επτακόσια πενήντα επτά εκατομμύρια ECU. 

Θα ήθελα αυτά τα στοιχεία να τα παραδώσω για να κρατηθούν. 

(Στο σημείο αυτό ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Κρανιδιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα στοιχεία, τα οποία έχουν ως εξής: 

Σελίδα 7172 
Η σελίδα σε PDF 

"Απορρόφηση Πόρων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ε.Ε. 

Σύμφωνα με τα μόνα έγκυρα και επίσημα στοιχεία που δίνονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το έτος 1997 (τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν στοιχεία), η Ελλάδα ξεπέρασε σε απορρόφηση πόρων από τα Δ. Ταμεία, το ποσό που είχε δεσμευθεί. Είχε δηλαδή απορρόφηση πάνω από τα 100% (110%). 

Ενώ είχαν δεσμευθεί (υποχρεώσεις) από την Ενωση πόροι ύψους 1590 ECU για την Ελλάδα, οι πραγματικές πληρωμές έφθασαν τα 1757 εκ. ECU. 'Ετσι η Ελλάδα είναι η πρώτη ανάμεσα στις χώρες μέλη συνοχής σε αναλήψεις πόρων. Ειδικότερα (1997): 

 
 Υποχρεώσεις
 Πληρωμές
 
Ελλάδα
 1.590,0
 1.757,4
 
Ισπανία
 5.499,4
 4.855,8
 
Ιρλανδία
 1.181,3
 938,9
 
Πορτογαλία
 2.968,0
 2.481,3
 

Πηγή: Ελεγκτικό Συνέδριο") 

ΓΙΑΝΝΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Κύριοι Βουλευτές, παρά τα προβλήματα, τα ελλείμματα και τις αδυναμίες, η Ευρωπαϊκή 'Ενωση κινείται μπροστά και κινείται με δυναμικούς ρυθμούς. 

Η Ελλάδα έχοντας εξασφαλίσει την οικονομική της προοπτική με τις αποφάσεις της διαπραγμάτευσης για την "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000" θα βρίσκεται στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων ως μία χώρα με ισχυρή, με δυνατή φωνή. Γιατί τελικά, το συμπέρασμα από τη συζήτηση αυτή είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει μία ολοκληρωμένη πολιτική, έχει ένα σχεδιασμό, ένα όραμα για την Ευρώπη. Μπορεί να εγγυηθεί την είσοδο της χώρας στο ευρώ, τα οικονομικά οφέλη για τους πολίτες, τα οφέλη από την Κοινή Αγροτική Πολιτική για τους εργαζόμενους, τα πλεονεκτήματα της ένταξης για τους νέους, για τους φοιτητές, τα ευπαθή άτομα της κοινωνίας. 

Στους άμεσους επόμενους μήνες και χρόνια, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία σειρά από κρίσιμες διαπραγματεύσεις. Κρίσιμες διαπραγματεύσεις που θα διαμορφώσουν τη φυσιογνωμία της Ευρώπης στον 21ο αιώνα. Διαπραγματεύσεις για την διεύρυνση, τη θεσμική αναμόρφωση όπως είπαμε της Ευρώπης με τη νέα διακυβερνητική, η οποία ετοιμάζεται. Τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής άμυνας. Πολιτική για τη Μεσόγειο, πρόταση που ήταν ελληνική. Στις διαπραγματεύσεις αυτές θα κριθούν πολλά και σημαντικά για τη χώρα μας, για την Ελλάδα. Αλλά έχουμε διαμορφώσει τη στρατηγική, τις θέσεις, τις προτάσεις για την προώθηση των ελληνικών συμφερόντων, για την προώθηση των ελληνικών ιδεών για την προώθηση των ελληνικών απόψεων. 

Η Ελλάδα θα είναι ενεργά παρούσα στις διαπραγματεύσεις αυτές. 

Θέλω να τονίσω κλείνοντας ότι το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο πρόκειται να αποφασιστεί στις προσεχείς ευρωεκλογές θα έχει σημαντικές εξουσίες. 'Εχει σημασία, λοιπόν, να δώσουμε και εκεί τις μάχες που χρειάζονται και θα πρέπει να δοθούν οι μάχες από τις δυνάμεις που γνωρίζουν την Ευρώπη. Το νέο αυτό κοινοβούλιο θα λαμβάνει αποφάσεις ως συνομοθέτης με το Συμβούλιο της 'Ενωσης, που θα αφορούν όλους μας, όλη την κοινωνία, όλους τους πολίτες. Γι'αυτό και η συμμετοχή στις εκλογές θα πρέπει να είναι μαζική. 

Πιστεύω ότι η πολιτική μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση είναι μία πολιτική ολοκληρωμένη, μία πολιτική με προοπτική και όραμα, μία πολιτική που εντάσσεται μέσα στην ευρύτερη προσπάθεια που καταβάλλει η Κυβέρνηση να ισχυροποιήσει τη χώρα μέσα στην Ευρώπη, να ισχυροποιήσει τη χώρα μέσα στην περιοχή στην οποία βρίσκεται γεωγραφικά. 

Αυτό μπορεί να γίνει με την πορεία που έχουμε χαράξει. Πρέπει να υπάρξει η εσωτερική, κοινωνική, οικονομική συνοχή και ανάπτυξη, έτσι ώστε και η εξωτερική πολιτική να είναι μία πολιτική αξιόπιστη. 

Ευχαριστώ. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Δευτέρας 10 Μαϊου 1999 και ερωτάται το Σώμα αν επικυρούνται. 

ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Δευτέρας 10 Μαΐου 1999 επικυρώθηκαν. 

Στο σημείο αυτό κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση; 

ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. 

Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.20' λύεται η συνεδρίαση για σήμερα Πέμπτη 20 Μαϊου 1999 και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων, β) νομοθετική εργασία: Ι) ψήφιση στο σύνολο του νομοσχεδίου του Υπουργείου Πολιτισμού, ΙΙ) συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ΙΙΙ) συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Εθνικής 'Αμυνας και του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και γ) συζήτηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος για τις αιτήσεις άρσεως ασυλίας των Βουλευτών: Βαρσάμη Γιοβανούδα, Κωνσταντίνου Μπαντουβά και Αθανασίου Νάκου, σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη. 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                         ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ