΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΕ΄
      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Δ
      Τετάρτη, 7 Ιανουαρίου 2004
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Ανακοινώνεται ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διεβίβασε στη Βουλή μηνυτήριες αναφορές κατά των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού, σελ.
      B΄ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής –αντικειμενικοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      (Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών)
      ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
      ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ Η., σελ.
      ΒΡΕΝΤΖΟΣ Σ., σελ.
      ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
      ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Π., σελ.
      ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
      ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
      ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
      ΦΩΤΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Δ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΝΕ΄
      Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2004
      Αθήνα, σήμερα στις 7 Ιανουαρίου 2004, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.33΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΓΟΥΡΙΔΗ.
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής –αντικειμενικοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις.
      Το νομοσχέδιο έχει πενήντα άρθρα και ψηφίστηκε  επί της αρχής. Τα άρθρα θα πρέπει να τα συζητήσουμε μάλλον σε δύο ενότητες. Ακούω τις προτάσεις των εισηγητών.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Σε δύο ενότητες πότε, κύριε Υπουργέ; Σήμερα;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τη μια ενότητα σήμερα και τη δεύτερη αύριο μαζί με τις τροπολογίες, αν υπάρχουν.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Πάρτε υπόψη σας, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι και η σύμβαση της TVX που είναι ολόκληρο νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Βλαχόπουλε, έχετε το λόγο.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ:  Κύριε Πρόεδρε και εγώ συμφωνώ με την πρότασή τη δική σας να συζητήσουμε τα άρθρα σε δύο ενότητες. Η πρώτη ενότητα θα έλεγα να περιλαμβάνει τα κεφάλαια Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ και Ε΄ μέχρι το άρθρο 34, που είναι η είσπραξη δημοσίων εσόδων και η δεύτερη ενότητα τα κεφάλαια ΣΤ’ και Ζ’, που αφορούν θέματα φορολογικού κεφαλαίου και άλλες διατάξεις. Νομίζω ότι μπορούμε και σήμερα να τελειώσουμε, κύριε Πρόεδρε, διότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι αύριο εμείς έχουμε Κοινοβουλευτική Ομάδα και Κεντρική Επιτροπή, που είναι ένα σημαντικό για μας ζήτημα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αυτό είναι ανεξάρτητο των εργασιών του Κοινοβουλίου.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρω ότι είναι ανεξάρτητο, αλλά πάντα τίθεται. Αν μπορέσουμε σήμερα να τελειώσουμε τις δύο ενότητες δεν θα ήταν κακό να έχουμε μια διευκόλυνση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Νικολόπουλος έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κανονικά θα έπρεπε να συζητήσουμε τα άρθρα σε τρεις ενότητες. Είναι πάρα πολλά.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Και ετερόκλητα. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν ακόμα μια πολιτική δύναμη συνηγορήσει στην πρόταση που κάνουμε για τρεις ενότητες θα ήταν το πρέπον. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε δύο ενότητες σήμερα και μία αύριο, μαζί με τις τροπολογίες. Αυτή είναι η δική μας πρόταση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αν υπάρξει σ’ αυτήν την πρότασή σας μια συμπληρωματική, που να λέει ότι μπορούμε να συζητήσουμε με άνεση, όσο χρόνο χρειαστεί, τα άρθρα σε μια ενότητα δεν θα ήταν αυτό πρέπον, αντί να έχουμε δύο ενότητες, να ψηφίσουμε τη μια ενότητα και μετά να μπούμε στην άλλη κ.ο.κ.;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν φταίμε εμείς αν μια τροπολογία είναι ολόκληρο νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η τροπολογία είπαμε ότι θα πάει αύριο. Δεν μιλάμε για την τροπολογία τώρα.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ας ακούσουμε και την άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τζέκης έχει το λόγο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είχαμε τονίσει και στη συζήτηση επί της αρχής, γιατί ήταν πολύ ασφυκτικά τα πλαίσια που μας έβαλε το Προεδρείο, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε στην ουσία με τρία νομοσχέδια. Συμπεριλαμβανομένης και της τροπολογίας για τα μεταλλεία Κασσάνδρας, καταλαβαίνουμε πλέον ότι είναι πολύ ασφυκτικό το πλαίσιο.
      Εμείς επιμένουμε και λέμε ότι πρέπει να γίνουν άλλες δύο συνεδριάσεις γι’ αυτό το νομοσχέδιο, συμπεριλαμβανομένης και της τροπολογίας. Είναι ουσιαστικό. 
      Άκουσα τον κύριο συνάδελφο. Κατανοητό είναι αυτό που λέει, οι εξελίξεις τρέχουν, από κει και πέρα όμως δεν μπορούμε να δεχθούμε να γίνει κάτι σε βάρος του συγκεκριμένου νομοσχεδίου που είναι και πάρα πολύ σοβαρό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην ουσία η πρόταση του κ. Νικολόπουλου και η δική μας είναι μια παραλλαγή της δικής σας. Απλώς η συζήτηση σήμερα λέμε να γίνει σε δύο ενότητες, να πάμε δηλαδή παραπάνω απ’ ό,τι αν συζητούσαμε μόνο μια ενότητα και να αφήσουμε την τελευταία ενότητα που είναι διάφορες άσχετες τροπολογίες, οι οποίες έχουν ενσωματωθεί στο νομοσχέδιο, μαζί με την τροπολογία για τα μεταλλεία να συζητηθούν αύριο. 
      Δηλαδή μπορούμε να συζητήσουμε σήμερα δύο ενότητες και να τελειώσουμε αύριο κανονικά. Εγώ συμφωνώ ότι τα περιθώρια είναι πάρα πολύ ασφυκτικά, αλλά πρέπει να επισημάνουμε ότι το νομοσχέδιο έχει πενήντα άρθρα. Δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε πενήντα άρθρα σε μία συνεδρίαση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε συνάδελφε, δεν είπαμε σε καμία περίπτωση όλα τα άρθρα να συζητηθούν σε μία συνεδρίαση. Σήμερα μπορούμε να συζητήσουμε δύο ενότητες.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σύμφωνοι, κύριε Πρόεδρε, να συζητήσουμε δύο ενότητες σήμερα και να φθάσουμε μέχρι το κεφάλαιο Δ΄ του νομοσχεδίου. Τα κεφάλαια Ε΄, ΣΤ΄ και Ζ΄ μπορούν να συζητηθούν αύριο μαζί με την τροπολογία. Και αύριο η συζήτηση μπορεί να γίνει πάλι σε δύο ενότητες.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Μπορούμε να συζητήσουμε σήμερα και το κεφάλαιο Ε΄ του νομοσχεδίου.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Σύμφωνοι να συζητηθεί και το κεφάλαιο Ε΄ σήμερα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Άρα, λοιπόν, σήμερα θα συζητήσουμε μέχρι τα κεφάλαια Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ και Ε΄ σε δύο ενότητες. Αφήνουμε τα κεφάλαια ΣΤ΄, Ζ΄ και τις τροπολογίες για αύριο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η πρώτη ενότητα θα περιλαμβάνει τα κεφάλαια Α΄, Β΄ και Γ΄, ενώ τα κεφάλαια Δ΄ και Ε΄ θα συζητηθούν στη δεύτερη ενότητα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Άρα, αυτήν τη στιγμή συζητούμε την πρώτη ενότητα που περιλαμβάνει τα κεφάλαια Α΄, Β΄ και Γ΄, δηλαδή μέχρι το άρθρο 28. Στη συνέχεια θα συζητήσουμε σε μία ενότητα τα δύο επόμενα κεφάλαια Δ΄ και Ε΄, δηλαδή μέχρι και το άρθρο 34.
      Το λόγο έχει ο κ. Βλαχόπουλος.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω προηγουμένως κάποιες νομοτεχνικές διορθώσεις.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Στο άρθρο 2 το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 11 αναδιατυπώνεται ως εξής: «Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι οποίες μέσα στη χρήση 2003 έχουν πραγματοποιήσει επενδύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, δικαιούνται για τις επενδύσεις αυτές να σχηματίσουν ισόποσο αφορολόγητο αποθεματικό, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί το τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) των συνολικών αδιανέμητων κερδών της χρήσης 2003.»
      Στο άρθρο 9 στην παράγραφο 1 και στον τέταρτο στίχο της περίπτωσης α΄ της παραγράφου που αντικαθίσταται αντί των λέξεων «γονείς ή αδελφοί» τίθενται οι λέξεις «γονείς, αδελφοί ή εγγονοί».
      Στο άρθρο 10 στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 2 και στον τρίτο-τέταρτο στίχο αντί των λέξεων «δύο τρίτων» τίθενται οι λέξεις «στα μισά».
      Επίσης στο άρθρο 10 στην περίπτωση γ΄ της παραγράφου 2, στο τέλος του πρώτου εδαφίου, δηλαδή μετά τη λέξη «ευρώ» προστίθενται οι λέξεις «προσαυξανόμενο κατά τρεις χιλιάδες ευρώ για κάθε προστατευόμενο παιδί πέραν του ενός».
      Στο άρθρο 17 στην παράγραφο 4 και στο δεύτερο πίνακα της περίπτωσης δ΄ που προστίθεται στον τίτλο έναντι των κωδικών αριθμών 200103, 201103, 202103, 203103, 204103 και 206103 αντί των λέξεων «του άρθρου 13α του Κ.Β.Σ.» τίθενται οι λέξεις «του Κ.Β.Σ. ή υπουργικών αποφάσεων».
      Στο άρθρο 17 στην παράγραφο 4 και στο τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης ε΄ που προστίθεται, αντί του αριθμού «202108» τίθεται ο αριθμός «202107», αντί του αριθμού «204120» τίθεται ο αριθμός «204199», αντί του αριθμού «206108» τίθεται ο αριθμός «206107».
      Στο άρθρο 25 η τελευταία παράγραφος αριθμείται ως 3 αντί 2.
      Κύριε Πρόεδρε, καταθέτω για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές διορθώσεις.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Απόστολος Φωτιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές διορθώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
      «Διορθώσεις
      Στο Σχέδιο Νόμου
      «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής – αντικειμενικοποίηση του
      φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις»
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
      Άρθρο 2
      Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 11 αναδιατυπώνεται ως εξής: «Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι οποίες μέσα στη χρήση 2003 έχουν πραγματοποιήσει επενδύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, δικαιούνται για τις επενδύσεις αυτές να σχηματίσουν ισόποσο αφορολόγητο αποθεματικό, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί το τριανταπέντε τοις εκατό (35%) των συνολικών αδιανεμήτων κερδών της χρήσης 2003.»
      Άρθρο 9 
      Στην παράγραφο 1 και στον τέταρτο στίχο της περίπτωσης α της παραγράφου που αντικαθίσταται αντί των λέξεων «γονείς ή αδελφοί» τίθενται οι λέξεις «γονείς, αδελφοί ή εγγονοί».
      Άρθρο 10
      - Στην περίπτωση β της παραγράφου 2 και στον τρίτο – τέταρτο στίχο αντί των λέξεων «δύο τρίτων» τίθενται οι λέξεις «στα μισά».
      - Στην περίπτωση γ της παραγράφου 2, στο τέλος του πρώτου εδαφίου, δηλαδή μετά τη λέξη «ευρώ» προστίθενται οι λέξεις «προσαυξανόμενο κατά τρεις χιλιάδες ευρώ για κάθε προστατευόμενο παιδί πέραν του ενός».
      
      Διορθώσεις
      Στο Σχέδιο Νόμου
      «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής – αντικειμενικοποίηση του
      φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις»
      ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
      Άρθρο 17
      - Στην παράγραφο 4 και στον δεύτερο πίνακα της περίπτωσης δ που προστίθεται, στον τίτλο έναντι των κωδικών αριθμών 200103, 201103, 202103, 203103, 204103 και 206103 αντί των λέξεων «του άρθρου 13 α  του Κ.Β.Σ.» τίθενται οι λέξεις «του Κ.Β.Σ. ή Υπουργικών αποφάσεων».
      - Στην παράγραφο 4 και στο τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης ε που προστίθεται αντί των αριθμών:
      «202108» τίθεται «202107»
      «204120» τίθεται «204199»
      «206108» τίθεται «206107».
      Άρθρο 25
      Η τελευταία παράγραφος αριθμείται ως 3 αντί 2.»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, οι τροποποιήσεις και νομοτεχνικές παρατηρήσεις που διάβασε ο κύριος Υπουργός θα κατατεθούν στα Πρακτικά, θα φωτοτυπηθούν και θα σας διανεμηθούν.
      Το λόγο έχει ο κ. Βλαχόπουλος.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξεκινώ από το πρώτο κεφάλαιο το οποίο αναφέρεται σε μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής. Εκεί αναφέρονται φορολογικές ρυθμίσεις για παραγωγικές επενδύσεις.
      Έτσι, λοιπόν, στο άρθρο 1 προβλέπεται η μείωση του συντελεστή φορολογίας για μεγάλες επενδύσεις άνω των 30 εκατομμυρίων ευρώ και από 35% θα πάει στο 25%. Αυτή είναι η πρόβλεψη αυτής της ρύθμισης.
      Κύριε Υπουργέ, εγώ θα ήθελα να προτείνω, όπως πρότεινα στην επιτροπή και στην πρωτολογία μου σήμερα το πρωί, αλλά και όπως άκουσα από άλλους συναδέλφους, αυτή η μείωση να κλιμακωθεί και να φθάσει μέχρι το 10% στις υστερούσες περιοχές. Εάν θέλουμε να διαφοροποιήσουμε την κατανομή των επενδύσεων υπέρ της περιφέρειας και υπέρ των υστερουσών περιοχών, πρέπει να διαφοροποιήσουμε και αυτήν τη μείωση της φορολογίας.
      Άμα θέλουμε να αναπτύξουμε την περιφέρεια, δεν μπορεί να υπάρχει η ίδια φορολογία για την περιφέρεια και για μία επένδυση που πραγματοποιείται στο λεκανοπέδιο Αττικής ή στο συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. 
      Νομίζω ότι αυτές οι προτάσεις είναι σημαντικές. Επαναλαμβάνω ότι θα πρέπει να υπάρχει μία κλιμάκωση αυτής της μείωσης και να φτάσει η φορολόγηση αυτών των επενδύσεων μέχρι και 10% για τις θιγείσες περιοχές, για να ελπίζουμε ότι θα μπορούμε να έχουμε επενδύσεις και στην ελληνική περιφέρεια, αλλιώς θα συνεχιστεί η συγκέντρωση των επενδύσεων στο λεκανοπέδιο της Αττικής και η διαφορά μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας θα μεγαλώνει αντί να μικραίνει.
      	Το άρθρο 2 αναφέρεται στο σχηματισμό ειδικού αφορολόγητου αποθεματικού επενδύσεων. Εδώ προβλέπεται ότι υπάρχει η δυνατότητα ένα ποσοστό από τα αδιανέμητα κέρδη μέχρι 35% να διατίθεται για επένδυση, επομένως αυτά να μη φορολογούνται και να μένουν στην επιχείρηση. Αυτά θα επενδύονται μέσα σε τρία χρόνια. 
      Εδώ πάλι η πρότασή μου είναι να κλιμακωθεί αυτό το ποσοστό προς τα πάνω -όχι προς τα κάτω- για την περιφέρεια και να φτάσει για τις περιοχές που υστερούν μέχρι και 60%, δηλαδή να πούμε στις επιχειρήσεις που κάνουν επενδύσεις στην περιφέρεια να κρατήσουν 60% των κερδών τους και να τα κάνουν επενδύσεις. 
      	Κύριε Υπουργέ, τι κόστος θα έχουμε αν το δείτε αυτό; Ειδικά για την πρώτη περίπτωση, φαντάζεστε ότι θα γίνουν πολλές και μεγάλες επενδύσεις πάνω από δέκα δισεκατομμύρια δραχμές και ότι η πολιτεία θα χάσει κάποιους φόρους; Τουλάχιστον ας δώσουμε τη δυνατότητα και αν βρεθεί κάποιος, ας την αξιοποιήσει. 
      Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τα αφορολόγητα αποθεματικά. Για τις περιοχές που υστερούν αυτά να είναι 60%, δηλαδή το ποσοστό των αδιανέμητων κερδών το οποίο θα διατίθεται για επενδύσεις. Πρέπει να δώσουν τέτοια κίνητρα που φαίνονται τολμηρά. Κύριε Υπουργέ, στην ουσία μη νομίζετε ότι αυτά θα έχουν μεγάλο δημοσιονομικό κόστος. 
      	Επίσης θα αναφερθώ στο άρθρο 9 που αναφέρεται στην απαλλαγή αγροτών από το χώρο κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών. Κύριε Υπουργέ, αυτό μπορεί να ισχύσει και για τα εγγόνια, δηλαδή να μην υπάρχει απαλλαγή προς τα παιδιά και στη συνέχεια από τα παιδιά προς τα εγγόνια. Νομίζω ότι αυτό είναι μία πρόσθετη γραφειοκρατία. Νομίζω ότι αυτό μπορείτε να το δεχθείτε.
      	Το άρθρο 12 αναφέρεται στη ρύθμιση που αφορά τους πολύτεκνους. Εδώ δίνεται η δυνατότητα της απαλλαγής από τον ειδικό φόρο για αγορά επιβατικού αυτοκινήτου μέχρι δύο χιλιάδες κυβικά. Νομίζω ότι εδώ θα πρέπει να προβλέψουμε ότι αυτό θα πρέπει να ισχύσει και για την αντικατάσταση του επιβατικού αυτοκινήτου για τους πολύτεκνους, μία αντικατάσταση που μπορεί να γίνει και λόγω καταστροφής του αυτοκινήτου. Μπορεί σε ένα χρόνο να καταστραφεί το αυτοκίνητο και να μην υπάρχει. Δε νομίζω ότι κάποιος επίτηδες μπορεί να καταστρέψει το αυτοκίνητό του. 
      Επομένως πρέπει να προβλέψουμε αυτήν την απαλλαγή και για την αντικατάσταση του επιβατικού αυτοκινήτου λόγω καταστροφής ή λόγω παλαιότητας τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά την πρώτη αγορά του. Μπορούμε να βάλουμε ένα όριο δέκα ετών, στα οποία το αυτοκίνητο θα κάνει από δεκαπέντε χιλιάδες το χρόνο δηλ. εκατόν πενήντα χιλιάδες χιλιόμετρα σε δέκα χρόνια και θα υπάρχει η φθορά του χρόνου, ώστε να μπορεί ο πολύτεκνος να το αντικαταστήσει. Εφόσον υπάρχει η βούληση της Κυβέρνησης να εξυπηρετήσουμε τους πολύτεκνους γι’ αυτόν το στόχο, νομίζω ότι πρέπει να δούμε και την αντικατάσταση. 
      	Για τα υπόλοιπα άρθρα εισηγούμαι όπως περιέχονται μέσα στο νομοσχέδιο, όπως καταλαβαίνετε, κύριε Υπουργέ.
      	Πηγαίνω τώρα στο άρθρο 13. Το άρθρο 13 αναφέρεται στην απαλλαγή από το φόρο επιχειρήσεων σε μικρά χωριά. Συμφωνούμε μ’ αυτήν τη ρύθμιση, γιατί πρέπει να δώσουμε τέτοια κίνητρα, ώστε κάποιοι άνθρωποι να μείνουν εκεί. Εγώ λέω ότι πολλές φορές πρέπει να πληρώνουμε αυτούς τους ανθρώπους για να μένουν εκεί.
      	ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Υπάρχουν και τουριστικά χωριά; Όλα τα χωριά είναι τουριστικά σήμερα.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι όλα τουριστικά. Αφού ξέρετε ότι και εσείς στην Εύβοια και εμείς στην Κοζάνη έχουμε χωριά τα οποία όχι μόνο τουριστικά δεν είναι, αλλά κρατούν και φυλάγουν Θερμοπύλες οι άνθρωποι εκεί. 
      Θα πρότεινα, κύριε Υπουργέ, εκεί που λέτε «οι μικρές ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις» να τεθεί μεταξύ των λέξεων «ατομικές εμπορικές» οι λέξεις «και ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες». Διότι υπάρχουν εταιρείες οι οποίες έχουν γίνει από τον πατέρα και τον υιό, πήραν την επιδότηση για παράδειγμα από τον ΟΑΕΔ από 4 εκατομμύρια, έκαναν αναγκαστικά μια εταιρεία και αυτούς τώρα δεν τους απαλλάσσουμε, ενώ είναι στην ίδια κατάσταση, με τα ίδια κέρδη κλπ.
      Ξέχασα να πω για το άρθρο 10 που αναφέρεται στο στεγαστικό επίδομα των φοιτητών. Νομίζω ότι για πρώτη φορά θα πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα αυτού του στεγαστικού επιδόματος να το καρπωθούν όλες οι οικογένειες των φοιτητών, ανεξάρτητα από το αν πέρασαν τα 2/3 των μαθημάτων. Και το επιχείρημά μου είναι ότι αφ΄ενός μεν είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται και κανείς δεν ήξερε για να προσπαθήσει περισσότερο και αφ΄ετέρου φέτος τουλάχιστον στην αρχή της περιόδου υπήρχαν απεργίες σε όλα τα πανεπιστήμια και πολλά μαθήματα χάθηκαν όχι με ευθύνη των φοιτητών, αλλά των καθηγητών.
      Θα πρέπει, λοιπόν, να δώσουμε τη δυνατότητα χωρίς την προϋπόθεση των 2/3 των μαθημάτων, να δοθεί αυτό το στεγαστικό επίδομα.
      Επίσης, το πλαφόν των 30 χιλιάδων ευρώ που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να δοθεί σε μία οικογένεια αυτό το επίδομα να κλιμακωθεί προς τα πάνω, προσθέτοντας για κάθε παιδί 3 χιλιάδες ευρώ. Να γίνει δηλαδή κάτι αντίστοιχο που γίνεται στη φορολογία εισοδήματος.
      Με το άρθρο 15 συμφωνώ.
      Έρχομαι στο κεφάλαιο Β΄ που αναφέρεται στο φορολογικό έλεγχο. Δεν νομίζω να έχει αντίρρηση κανείς με τις ρυθμίσεις που γίνονται και που κινούνται σε μια πιο αντικειμενική εξέλιξη. Νομίζω ότι είναι πολύ θετικό και επομένως λέγω ότι με τις διατάξεις του άρθρου 16 καθιερώνεται ένα νέο σύστημα επιλογής υποθέσεων για τακτικό έλεγχο. Μέχρι τώρα η επιλογή των υποθέσεων γινόταν με κάποιο τρόπο που δεν ήταν αντικειμενικός. Τώρα θα γίνει με το νέο σύστημα και θα βασίζεται σε μία κλίμακα μορίων, τα οποία θα προκύπτουν από τις φορολογικές παραβάσεις και από τη φορολογική συμπεριφορά του φορολογούμενου.
      Επομένως νομίζω ότι είναι πιο αντικειμενική η εξέλιξη αυτή και είναι αποδεκτή πιστεύω από τους αντίστοιχους φορείς που εκφράζουν τους επαγγελματίες.
      Στο άρθρο 17 έχουμε τον προσδιορισμό ακαθάριστου εισοδήματος εμπορικών επιχειρήσεων. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων παύει πλέον να γίνεται εξωλογιστικά για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων, όπως γινόταν μέχρι σήμερα γινόταν. Μόνο για τις μη υπαγόμενες επιχειρήσεις το νέο σύστημα ελέγχου παραμένει ο εξωλογιστικός προσδιορισμός. Φυσικά και οι άλλες διατάξεις νομίζω ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν χρειάζεται να τις σχολιάσω.
      Έρχομαι στο άρθρο 19 το οποίο αναφέρεται στη μεταφορά ζημιάς μιας επιχείρησης, όπου με τις διατάξεις αυτού του άρθρου φαίνεται ότι δεν χάνεται το δικαίωμα μεταφοράς της ζημιάς ανεξάρτητα αν έχουν υποπέσει σε παραβάσεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων για όλες τις επιχειρήσεις που υπάγονται στο νέο αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού του καθαρού εισοδήματος. Δίνεται, λοιπόν, η δυνατότητα αυτής της μεταφοράς της ζημιάς έτσι ώστε να μπορεί να συμψηφισθεί ίσως με άλλη χρονιά που θα υπάρχουν κέρδη κλπ. 
      Το άρθρο 21 αναφέρεται στο ακαθάριστο, καθαρό εισόδημα και τεκμαρτός προσδιορισμός του εισοδήματος από υπηρεσίες ελευθερίων επαγγελμάτων. Σκοπός της διάταξης αυτής είναι η επέκταση του αντικειμενικού τρόπου και στους ελεύθερους επαγγελματίες προκειμένου να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση τόσο των εμπορικών επιχειρήσεων όσο και των ελευθέρων επαγγελματιών.
      Κύριε Υπουργέ, στην επιτροπή σας είχα αναφέρει ότι υπάρχει μία κατηγορία ελευθέρων επαγγελματιών, όπως είναι οι σύμβουλοι των ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίοι αμείβονται μέσω της εταιρείας. Δεν κάνουν άλλες πράξεις και άλλες συναλλαγές. Επομένως είναι γνωστό το ποια είναι τα εισοδήματά τους και νομίζω ότι κανονικά δεν πρέπει να υπάρχουν και βιβλία τα οποία τηρούν.
      Οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι αμείβονται από τις εταιρείες τους. Δεν έχουν άλλες συναλλαγές, τουλάχιστον απ’ αυτό το επάγγελμα, εκτός αν έχουν και κάτι άλλο. Γι’ αυτό μιλούμε. Επομένως, γιατί να τηρούν βιβλία; Τα έσοδά τους είναι γνωστά. Να τους δώσετε και μία δυνατότητα ενός ποσοστού των δαπανών που μπορεί να εκτιμηθεί και από σας και από τους φορείς και να μην μπαίνουν σ’ αυτήν τη διαδικασία. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Στην άλλη κυβέρνηση.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί στην άλλη κυβέρνηση; Και η άλλη κυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αλλά να την απαλλάξουμε από ρυθμίσεις που μπορεί να γίνουν σήμερα. Θα έχει πιο σοβαρά ζητήματα να αντιμετωπίσει. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Γιατί οι θεσμοί εκδικούνται. 
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Προχωρούμε, κύριε Πρόεδρε, στη διοικητική επίλυση της διαφοράς και στο δικαστικό συμβιβασμό. Είναι το άρθρο 24. Με τις προτεινόμενες διατάξεις επέρχονται μεταβολές ως προς τη διοικητική επίλυση της διαφοράς λόγω της εφαρμογής του νέου συστήματος ελέγχου. Και νομίζω ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, δεδομένου ότι στην προτεινόμενη επιτροπή, η οποία θα διαχειρίζεται αυτές τις διαφορές, δεν συμμετέχει ούτε ο προϊστάμενος της αρμόδιας ελεγκτικής υπηρεσίας ούτε ο αρμόδιος οικονομικός διευθυντής.
      Έρχομαι στο άρθρο 25, που αναφέρεται στις παραβάσεις και στα πρόστιμα. Με τις διατάξεις αυτού του άρθρου, προβλέπεται ότι λόγω της δημιουργίας της κλίμακας μορίων για την εφαρμογή του νέου συστήματος φορολογικού ελέγχου, ορίζεται ότι ο εννοιολογικός προσδιορισμός των παραβάσεων συνεχίζει να είναι ο ίδιος, όπως έχει οριστεί από τις διατάξεις του ν. 2523/97 και προκειμένου για τελωνειακές παραβάσεις από τις οικείες τελωνειακές διατάξεις. Και αυτό νομίζω πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. 
      Ερχόμαστε στο Κεφάλαιο Γ΄, όπου το άρθρο 25 αναφέρεται στην απλοποίηση των διαδικασιών, το άρθρο 26 στην κατάργηση των πιστοποιητικών. Δεν υπάρχει νομίζω αντίρρηση από καμία πλευρά. Το άρθρο 27 αναφέρεται στην είσπραξη τέλους αδείας και τέλους μεταβίβασης αυτοκινήτων. Με αυτές τις διατάξεις, όπως τουλάχιστον προκύπτει, αυτά τα τέλη θα εισπράττονται υπέρ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης σε λογαριασμό μιας τράπεζας που επιλέγεται και θα συσταθεί αυτός ο λογαριασμός από τις νομαρχίες. Έτσι νομίζω ότι εξυπηρετούνται καλύτερα οι φορολογούμενοι, διότι θα έχουν σχέση με μία υπηρεσία που θα είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, εννοώ δηλαδή η αντίστοιχη υπηρεσία του Υπουργείου Μεταφορών. Έτσι δεν θα έχουν το πήγαινε – έλα.
      Με αυτές τις παρατηρήσεις κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Νικολόπουλος έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επέμεινε για άλλη μια φορά ο συνάδελφος εισηγητής της Πλειοψηφίας, όπως και άλλοι Βουλευτές που το έκαναν στην επιτροπή, το έκαναν πάλι σήμερα στην πρωινή συνεδρίαση, αναφορικά με τον τρόπο που θα έπρεπε να ασκηθεί η περιφερειακή ανάπτυξη.
      Προκλήθηκε ο Υπουργός αναφορικά με το άρθρο 1, έγιναν συγκεκριμένες προτάσεις και δεν έχουμε πάρει απάντηση, γιατί αρνείται η Κυβέρνηση να υιοθετήσει αυτές τις συγκεκριμένες προτάσεις, που ακούστηκαν απ’ όλες τις πλευρές. 
      Ταυτόχρονα όμως, αναφορικά με το άρθρο 1, για τα κίνητρα των μεγάλων επενδύσεων, θα ήθελα συμπληρωματικά, στα όσα είπαμε το πρωί γι’ αυτήν την ανισότητα που παρατηρείται και δημιουργείται μεταξύ των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των πολύ μεγάλων που φιλοδοξεί η Κυβέρνηση να προσελκύσει εδώ για επενδύσεις, να πούμε ακόμα ότι οι μεγάλες επενδύσεις άνω των 30 εκατομμυρίων ευρώ -επειδή για τις υφιστάμενες παλιές επιχειρήσεις απαιτούν σαν επιπλέον προϋπόθεση η αξία της νέας επένδυσης να είναι μεγαλύτερη από την αξία του υφιστάμενου πάγιου ενεργητικού της επιχείρησης- απ’ αυτήν την άποψη θα μπορούσαν να κριθούν ως αντιαναπτυξιακές. Και ακόμα θα επαναλάβουμε αυτό που είπαμε, πώς δηλαδή θα αντιμετωπισθεί η ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που θα έχουν δέκα ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη φορολογία από τη μεγάλη επιχείρηση, ιδιαίτερα του ίδιου αντικειμένου.
      Για τα κίνητρα συγχώνευσης σε κατασκευαστικές εταιρείες, ακούστηκε αυτή η φωτογραφική διάταξη και μονομερώς ευνοϊκή υπέρ ορισμένων μεγαλοεργολάβων από πολλούς συναδέλφους γιατί έρχεται προς ψήφιση. Γιατί το κίνητρο αυτό δεν λειτουργεί προς την κατεύθυνση της συγχώνευσης ομοειδών επιχειρήσεων και άρα δημιουργίας μεγάλων ανταγωνιστικών διεθνώς κατασκευαστικών ομίλων και εδώ δεν πήραμε καμία απάντηση. 
      Νιώθω την ανάγκη, λοιπόν, να το υπογραμμίσω ότι από όλους τους ομιλητές ζητήθηκαν εξηγήσεις από την Κυβέρνηση αλλά δυστυχώς δεν τις πήραμε. Είναι προφανές γιατί φαίνεται αποδέχεται η Κυβέρνηση την εξήγηση που έδωσαν όλοι οι ομιλητές που τοποθετήθηκαν πάνω σε αυτήν τη διάταξη. Και βέβαια θα αποδειχθεί για ποιους έρχεται αυτή η διάταξη. Για όλους εκείνους που αυτές τις μέρες ανακάλυψαν ότι τα προβλήματα του κόσμου, τα προβλήματα του ελληνικού λαού έχουν πάει στην άκρη, αφού το μόνο φαίνεται που νομίζουν ότι τον ενδιαφέρει είναι μια στημένη παράσταση, ένα στημένο πολιτικό θέατρο.
      Για τη φοροαπαλλαγή επιχειρήσεων σε μικρά χωριά είπαμε και στην επιτροπή ότι οι χορηγούμενες κοινωνικές παροχές είναι μια δήθεν απαλλαγή από το φόρο επιχειρήσεων σε μικρά χωριά. Γιατί σαν εμπαιγμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, των φτωχών βιοπαλαιστών, αφού δεν θεσπίζεται γενική φορολογική τους απαλλαγή αλλά απλώς η μετάταξή τους από τη φορολογική κλίμακα εμπόρων, να φορολογείται το όριο 8.400 ευρώ στη φορολογική κλίμακα μισθωτών. Δηλαδή αφορολόγητο όριο 10.000 ευρώ. Η δε προσδοκώμενη ωφέλειά τους στην καλύτερη περίπτωση, δεν ξεπερνάει τα 240 ευρώ ετησίως. Αν αυτό, λοιπόν το μέτρο δεν είναι ένα μέτρο προεκλογικής στόχευσης, τότε  τι είναι; Είπαμε και το πρωί ότι η απάντησή μας βεβαίως είναι θετική σε κάθε τι που έρχεται να ανακουφίσει και να άρει βάρη που δεν μπορούν να σηκώσουν οι συμπατριώτες μας. Αλλά τι θέλετε τώρα; Να έλθουμε και να συνδράμουμε και εμείς σε αυτήν την κοροϊδία που έστησε ο δήθεν σοβαρός κ. Σημίτης, έξι μήνες τώρα; Και να λέμε ότι ναι, ξέρετε κάτι συμβαίνει και κάτι γίνεται; 
      Και βέβαια για άλλη μια φορά το ακούσατε από τον καλό συνάδελφο της Πλειοψηφίας. Ακούσατε ότι με αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχετε θέσει σε όλα αυτά τα μέτρα που περιγράφονται εδώ και μας εξήγγειλε πριν πολλούς-πολλούς μήνες ο εκσυγχρονιστής Πρωθυπουργός κ. Σημίτης, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που το βάζετε, αφορούν ελαχίστους των Ελλήνων. Δεν σας το είπαν; Τουλάχιστον μέτρησα εγώ πέντε συναδέλφους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που σας είπαν ότι το επίδομα για τους φοιτητές θα το πάρουν μερικές χιλιάδες φοιτητών. 
      Σας είπαν, κύριοι της Κυβέρνησης, δεν είσαστε εδώ τον προηγούμενο χρόνο, που τα πανεπιστήμια ήταν κάτω από την απεργία των εκπαιδευτικών και άρα δεν θα έχουν να προσκομίσουν τέτοιο πιστοποιητικό τέτοιας απόδοσης οι σπουδαστές και οι φοιτητές; Και σας είπαν έστω και φέτος, εξαιρέστε το. Αλλά εσείς –γιατί δεν νοιάζεστε τελικά ποιος θα το πάρει και πόσους θα διευκολύνετε- θέλετε απλά και μόνο να βγείτε και να πείτε, εμείς καθιερώσαμε αυτό το επίδομα. Και γι’ αυτό όταν το εξαγγέλλετε, είναι χωρίς προϋποθέσεις. Και βέβαια, έρχεται τώρα ο συνάδελφος, γιατί θέλει να πάει στην εκλογική του περιφέρεια, γιατί ξέρει ότι τον βλέπει όλη η Ελλάδα τον κ. Βλαχόπουλο και τον ενδιαφέρει η προσωπική του αξιοπρέπεια και λέει, μα είναι δυνατόν, βάλτε τρεις χιλιάδες για το κάθε παιδί. 
      Έρχεται ο άλλος συνάδελφος, ο κ. Κουρουμπλής, πριν από πολλές μέρες και λέει: «Δώσαμε ένα αμάξι στους πολύτεκνους και στους ανάπηρους». Μα για κοιτάξτε για πόσα χρόνια θα είναι αυτό το αμάξι, να το δείτε, γιατί μετά από πολλά χρόνια είναι δώρον άδωρον. Αφήστε που είναι κινητή νεκροφόρα μετά από τόσα χρόνια ένα αμάξι στα χέρια ενός ανθρώπου που θέλουμε εμείς η ευνομούμενη πολιτεία να πούμε ότι κάτι κάνει γι’ αυτόν.
      Γι’ αυτό τα είπαμε το πρωί. Δεν τα είπαμε με καμιά άλλη διάθεση. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ έκανε ότι δεν κατάλαβε όσα είπε ο κ. Αλογοσκούφης. Όμως λέμε ότι δεν μπορούμε να μας κοροϊδεύετε. Έλεος! Επειδή εσείς νομίζετε ότι με χρώματα και αρώματα μπορείτε να κοροϊδεύετε τον κόσμο, θα αποφύγετε τη ζέουσα πραγματικότητα; Ε, όχι!
      Και όσον αφορά το φορολογικό έλεγχο, το περίφημο point system, σας τα είπαμε και την προηγούμενη φορά. Επιχειρείται η δήθεν αντικειμενικοποίηση των φορολογικών ελέγχων και το ξέρετε. Μας είπε ο Υπουργός στην επιτροπή ότι μέχρι σήμερα οι φορολογικοί έλεγχοι –σας διαβάζω ακριβώς από τα Πρακτικά- «ήταν πεδίο πειρασμών» και ότι «τώρα υλοποιείται η μεγάλη αλλαγή». Δηλαδή, ανακάλυψε η Κυβέρνηση και ο κύριος Υπουργός οψίμως την ύπαρξη της διάβρωσης και της διαφθοράς που εμείς χρόνια τώρα καταγγέλλουμε, αλλά κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε, όταν σας λέμε ότι αυτό δεν είναι ΣΔΟΕ αλλά ο χωροφύλακας του 2004, ότι είναι ο μεγάλος βραχνάς των μικρομεσαίων και ότι εντελώς τυχαία όλοι αυτοί έχουν και μια ιδιότυπη ασυλία από εσάς. Με τις διατάξεις όμως αυτού του νομοσχεδίου δεν επιλύεται η ουσία του προβλήματος που είναι η διαφάνεια και το αδιάβλητο των φορολογικών ελέγχων. Είναι απολύτως ψευδές ότι αντικειμενικοποιείται ο τρόπος διενέργειας των φορολογικών ελέγχων.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, με το νέο σύστημα κριτήριο επιλογής των προς έλεγχο υποθέσεων αποτελούν τα μόρια που συγκεντρώνει κάθε επιχείρηση. Τα μόρια, όμως, είναι κυρίως συνάρτηση των παραβάσεων που διαπιστώνονται κατά τους προληπτικούς ελέγχους. Η επιλογή όμως των υποθέσεων του προληπτικού ελέγχου εξακολουθεί να είναι αυθαίρετη. Επομένως, ενδεχόμενη επιλεκτική παράλειψη διενέργειας προληπτικού ελέγχου σε ορισμένες επιχειρήσεις θα έχει σαν συνέπεια αυτές να μην επιλέγονται ποτέ για τακτικό έλεγχο, αφού δεν θα έχουν και κανένα μόριο. Επιπλέον εισάγονται νέες διατάξεις ως προς τις φορολογικές κυρώσεις, point system, καθώς πλέον δεν τιμωρούνται αυτοτελώς οι φορολογικές παραβάσεις, αλλά χρησιμοποιούνται σαν βάση για την αναμόρφωση του εισοδήματος ανάλογα με τα μόρια. 
      Ωστόσο, και εδώ ανακύπτουν μια σειρά από κρίσιμα στοιχεία:
       Πρώτον, κύριε Υπουργέ, μπορείτε να μας απαντήσετε πώς θα εφαρμοστεί αυτό το νέο σύστημα, όταν ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ προβλεπόταν να γίνει από το 1997 η εφαρμογή του υποσυστήματος του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων του ΤΑΧΙS και εξακολουθούν να παρακολουθούνται χειρόγραφα οι παραβάσεις, οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε πλαστά και εικονικά, καθώς και αυτές από τις οποίες έχουν κατασχεθεί φορολογικά στοιχεία; 
      Δεύτερον, η εφαρμογή του νέου συστήματος λόγω της κατάργησης των προστίμων θα συνεπάγεται την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος από τη διαπίστωση της παράβασης μέχρι τον κολασμό. Αυτό τι θα σημαίνει; Θα αμβλύνει την αποτρεπτική επίδραση που πρέπει να έχει οποιαδήποτε κύρωση, ενώ θα οδηγήσει και στη μείωση των εσόδων τουλάχιστον στην πρώτη φάση εφαρμογής του, μέχρι οι παραβάτες να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό μορίων για την αναμόρφωση των αποτελεσμάτων τους.
      Τρίτον, στην περίπτωση σοβαρών φορολογικών παραβάσεων η μεσολάβηση μεγάλου χρονικού διαστήματος μεταξύ διαπίστωσης της παράβασης και του κολασμού της θα έχει σαν συνέπεια την αδυναμία είσπραξης των ποσών που βεβαιώνονται, καθώς και οι παραβάτες θα διευκολύνονται με τον τρόπο αυτό να εκποιούν εν τω μεταξύ τα περιουσιακά τους στοιχεία.
      Εκεί πάντως που η Κυβέρνηση αντιγράφει τον κακό εαυτό της είναι στις φωτογραφικές διατάξεις, που εξυπηρετούν τα γνωστά συμφέροντα που τη στηρίζουν.
      Όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης καταγγείλαμε στην επιτροπή ότι η διάταξη του άρθρου 4, που παρέχει φορολογική ασυλία στην απορρόφηση από κατασκευαστικές ανώνυμες εταιρείες άλλων, άσχετων με το αντικείμενό τους, επιχειρήσεων και μάλιστα, κατά την αιτιολογική έκθεση, για τη διευκόλυνση της δημιουργίας μεγάλων οικονομικών μονάδων στην εκμετάλλευση γενικά των ακινήτων, φωτογραφίζει τους γνωστούς μεγαλοεργολάβους που στηρίζουν την Κυβέρνηση. Ωστόσο καμία απάντηση δεν λάβαμε για τη σκοπιμότητά της. 
      Ποιος υπαγόρευσε αυτήν τη χαριστική διάταξη; Θα μας το εξηγήσετε τουλάχιστον σήμερα, κύριε Υπουργέ; Είναι ή όχι φωτογραφική η διάταξη του άρθρου 40 παράγραφος 16 που αποποινικοποιεί τη μη καταβολή του ειδικού φόρου που επιβάλλεται στις διαφημίσεις που προβάλλονται στην τηλεόραση; Αυτό, αλήθεια, ποια σκοπιμότητα υποκρύπτει και ποιους καναλάρχες φωτογραφίζει;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Έχει διαγραφεί η 16…
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Διαγράφηκε.
      Το λόγο έχει ο κ. Τζέκης.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι πολύ λίγος ο χρόνος, κύριε Πρόεδρε. Είναι πολλά τα άρθρα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κανονικά οκτώ λεπτά είναι ο χρόνος.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όχι οκτώ λεπτά, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Οκτώ λεπτά βάσει του Κανονισμού.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Αν πάμε με τον Κανονισμό της Βουλής, η συζήτηση γίνεται κατ’ άρθρο και έχουμε το δικαίωμα τρία με τέσσερα λεπτά.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Πόσοι Βουλευτές έχουν γραφεί για να μιλήσουν, κύριε Πρόεδρε;
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Όσο θέλει ο Πρόεδρος είναι ο χρόνος. Αν ήταν ο Κακλαμάνης θα έδινε μισή ώρα. Αλλά δεν είναι ο Κακλαμάνης.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπαίνουμε στην πρώτη ενότητα, στο κεφάλαιο Α΄ που αφορά τα μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής πολιτικής. 
      Η Κυβέρνηση βέβαια με χαρακτηρισμούς πομπώδεις προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι τα σχετικά άρθρα του πρώτου κεφαλαίου ευνοούν τη διαδικασία της ανάπτυξης και παραπέρα επιτρέπουν να παίρνονται μέτρα κοινωνικής πολιτικής. 
      Για τα μέτρα ανάπτυξης είπαμε και στην Επιτροπή, είπαμε και επί της αρχής. Πιστεύουμε ότι και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας όταν είναι να κάνουν μεγάλες φοροαπαλλαγές προς τους επιχειρηματίες, προς το κεφάλαιο πάντα φέρνουν ως πρόσχημα την ανάπτυξη. 
      Εμείς λέμε βέβαια ότι όλα αυτά εντάσσονται μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λέει, κατεβάστε όλους τους ανώτατους φορολογικούς συντελεστές σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, επιχειρήσεις, προκειμένου να γίνουν αυτές πιο ανταγωνιστικές στην αναμέτρησή τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες και με άλλα κέντρα ιμπεριαλιστικά. 
      Έτσι, λοιπόν, έρχεται και το παρόν άρθρο 1 και λέει ότι θα πρέπει για δέκα χρόνια να κατέβει ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής από το 35% στο 25% για μεγάλες επενδύσεις.
      Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα πλέον που θα πρέπει να συζητηθεί και να ανοιχτεί και μέσα στη Βουλή, αλλά και στους κοινωνικούς φορείς. Θα πρέπει να γίνει μία συζήτηση για τα περίφημα κίνητρα που έδωσαν οι κατ’ επανάληψη αναπτυξιακοί νόμοι και της μιας και της άλλης κυβέρνησης και τα αποτελέσματά τους. Γιατί τα αποτελέσματα είναι γνωστά και τα βιώνουν και οι συγκεκριμένες περιοχές. 
      Και ακούσαμε προηγουμένως τον εισηγητή της Πλειοψηφίας να λέει προς την Κυβέρνηση, για ιδιαίτερα ευπαθείς περιοχές κατεβάστε ακόμη περισσότερο το όριο αυτό. Ναι, σε αυτές τις περιοχές ίσχυε η Δ’ Ζώνη με ιδιαίτερα φορολογικά μέτρα. Τα αποτελέσματά τους; Να πάρουμε την Κοζάνη απ’ όπου κατάγεται ο εισηγητής της Πλειοψηφίας. Ανεργία. Πολύ μεγάλη ανεργία. Συγκεκριμένα στη Σιάτιστα, Κοζάνη κλπ. που ήταν και η επεξεργασία γούνας έχει τελειώσει αυτός ο κλάδος.
      Δεν υπήρχε ανάπτυξη του κλάδου ή υπήρχε με άλλες προϋποθέσεις; Ναι, αλλά αυτό έσβησε. Έσβησαν οι οικοτεχνίες και δύο χιλιάδες πεντακόσιοι εργαζόμενοι πετάχτηκαν στην ανεργία. Το ίδιο για τη Φλώρινα, για την Καστοριά, που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν. Άρα το ζήτημα δεν είναι να θεσπίσουμε ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους για τις επιχειρήσεις. Είναι τι επιλέγεις ως κράτος για να κάνεις τις επενδύσεις μέσα από έναν κεντρικό σχεδιασμό, ποιους τομείς θα αναπτύξεις, σε ποιες περιοχές για να δώσεις ώθηση στην περιφερειακή ανάπτυξη. Γιατί και τώρα υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός, αλλά μία μόνη διαφορά: ότι αυτόν το σχεδιασμό τον επιβάλλουν τα μεγάλα συμφέροντα. 
      Οι ρυθμίσεις, λοιπόν, του άρθρου 1 και του άρθρου 2, που αναφέρει για το ειδικό αφορολόγητο αποθεματικό που δημιουργείται από το 2004 μέχρι το 2008 για τις μεγάλες επιχειρήσεις, είναι ακριβώς σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Και εδώ έχουμε, αν θέλετε, και το υπόμνημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που λέει γιατί δεν ισχύει το ίδιο και γι’ αυτούς από το 2003, όπως κάνετε για τις μεγάλες επιχειρήσεις. 
      Σ’ αυτά τα άρθρα βλέπουμε την προτίμηση ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων σε βάρος των μικρών. Έχουν ένα πάγιο αίτημα για τους συνεταιρισμούς, ο φορολογικός συντελεστής που είναι 35% να κατέβει στο 25%. Γιατί δεν γίνεται; Τόσα χρόνια είναι αίτημα αυτό, το οποίο θα δώσει μία ανάσα στις μικρές επιχειρήσεις για να δημιουργήσουν συνεταιρισμούς, για να αντέξουν τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών και μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Δεν είναι, λοιπόν, αυτό ταξική επιλογή της Κυβέρνησης να ευνοήσει τους επιχειρηματίες και να επιτρέψει έτσι τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση σε κάθε κλάδο; Μάλιστα στο άρθρο 2 η απώλεια των εσόδων είναι 200 εκατομμύρια ευρώ. Για το πρώτο ζήτημα είναι ανυπολόγιστα τα έσοδα που χάνει το κράτος. Κι έρχεστε τώρα εδώ και μας λέτε ότι για την κοινωνική σας πολιτική δίνετε πολλά εκατομμύρια ευρώ.
      Το άρθρο 3 επεκτείνει τις χαριστικές ρυθμίσεις του σχηματισμού ειδικού αποθεματικού αφορολόγητου για τις επενδύσεις και στις εταιρείες παροχής αερίου, ακόμη και σε εταιρείες που χρησιμοποιούν φυσικό αέριο. Και αυτά πραγματικά είναι κίνητρα προς τις συγκεκριμένες εταιρείες που είναι στα χέρια τους το φυσικό αέριο. Σε συγκεκριμένα συμφέροντα είναι το φυσικό αέριο και είναι αίτημά τους και αυτό το αίτημα τρέχετε να το ικανοποιήσετε. Και εδώ πάλι είναι ανυπολόγιστα τα έσοδα που χάνει το κράτος.
      Στο άρθρο 4. Είναι σοβαρό άρθρο για τις συγχωνεύσεις εταιρειών και κυρίως γι’ αυτές που εκμεταλλεύονται ακίνητα διατηρώντας όλες τις ευεργετικές διατάξεις στο νόμο μεταβίβασης. Και σ’ αυτό το άρθρο είναι ακαθόριστη η απώλεια των εσόδων του δημοσίου. Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είναι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, εταιρείες που είναι φίλα προσκείμενες προς την Κυβέρνηση κι έχουν και στα χέρια τους Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να πιέζουν για τέτοιου είδους χαριστικές ρυθμίσεις.
      Στο άρθρο 5. Απαλλάσσει τα κέρδη από το φόρο στις επιχειρήσεις ανακύκλωσης προϊόντων -και όχι μόνο- και εξασφαλίζει για σειρά ετών το συμψηφισμό των ζημιών, αν σχηματίσει αποθεματικό. Είναι και εδώ φοροαπαλλαγή. Και μάλιστα γι’ αυτές τις εταιρίες ανακύκλωσης προϊόντων είναι συγκεκριμένο το παράδειγμα στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όπου πραγματικά έχει δώσει μία τεράστια δημοτική έκταση -έχουν ξεσηκωθεί οι κάτοικοι- για να στηθεί μια τέτοια επιχείρηση από ιδιωτικά συμφέροντα, από επιχειρηματίες που καθορίζουν, αν θέλετε, και το καταναλωτικό πρότυπο όλης της περιοχής της Θεσσαλονίκης. Και ύστερα έχουμε την ανάγκη τέτοιων επιχειρήσεων για να γίνεται η ανακύκλωση των προϊόντων. Βλέπουμε δηλαδή πάλι χαριστική φοροαπαλλαγή. 
      Στο άρθρο 6. Απαλλαγή και από την υπεραξία των ακινήτων του μεγάλου κεφαλαίου και των τουριστικών επιχειρήσεων και μάλιστα με αναδρομικότητα από 1-1-2003. Και εδώ η απώλεια είναι 32 εκατομμύρια ευρώ. Συνεχώς βλέπουμε να χαρίζετε εκατομμύρια ευρώ, λες και είναι δική σας υπόθεση να χαρίζετε όλα αυτά τα έσοδα που έχει ανάγκη το κράτος, για να κάνει πραγματική κοινωνική πολιτική και να αυξήσει την εισοδηματική πολιτική προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
      Έρχομαι τώρα στο άρθρο 7 και στα υπόλοιπα, που έχουν σχέση με την περίφημη κοινωνική πολιτική σας. Λέτε ότι αυξάνετε τις συντάξεις του ΟΓΑ. Επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά ότι το επίδομα είναι προνοιακό, δεν είναι σύνταξη. Είναι άλλου είδους η σύνταξη. Είναι ένα προνοιακό επίδομα που δόθηκε πριν από δεκαετίες μέσα από αγώνες του αγροτικού κινήματος, δεν τους το χάρισε κανείς.
      Έρχεστε τώρα και λέτε ότι θα δώσετε 10.000 δραχμές αύξηση, δηλαδή ένα ευρώ την ημέρα. Έτσι σώζεται η κατάσταση για το φτωχό μικρομεσαίο αγρότη που παίρνει τις 65.000 δραχμές και για τον οποίο λέτε, ότι πρέπει να είναι και ευχαριστημένος και να υμνολογεί την Κυβέρνηση; Εμείς λέμε ότι αυτό είναι μια σκέτη κοροϊδία. Δεν υπάρχει κοινωνική ευαισθησία. Απεναντίας!
      Έχουμε κάνει συγκεκριμένη πρόταση, την οποία διεκδικεί το αγροτικό κίνημα. Η κατώτερη σύνταξη στον αγροτικό τομέα πρέπει να διαμορφωθεί σύμφωνα με την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ και να είναι και ανεβασμένη. Αυτό δεν το πραγματοποιείτε και λέτε την ελεημοσύνη κοινωνική πολιτική.
      Το άρθρο 8, όπως και το άρθρο 9, απαλλάσσουν τους αγρότες από το φόρο μεταβίβασης γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων και διευρύνουν την απαλλαγή από φόρο κληρονομιάς, δωρεάς γονικής παροχής κ.λπ. Μάλιστα εδώ δεν βάζει πλαφόν, γιατί μέχρι τώρα ίσχυε και ένα πλαφόν. Ήταν δεκάδες εκατομμύρια δραχμές. Τώρα δεν έχετε όριο και έρχεστε εδώ και μας λέτε ότι αυτό είναι προς όφελος των αγροτών. Είναι προς όφελος των μεγάλων αγροτών και των επιχειρηματιών που ασχολούνται πλέον με τον αγροτικό τομέα, προκειμένου να αγοράσουν τεράστιες εκτάσεις από τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες που πουλάνε τη γη τους.
      Αυτό εσείς το ονομάζετε κοινωνική πολιτική. Όχι! Είναι μέσα στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων αγροτικής γης, προϊόντος και εισοδήματος από τον αγροτικό τομέα σε λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες και αγρότες.
      Το άρθρο 10 μιλά για τα 1000 ευρώ για τους φοιτητές. Σας είπαμε και στην πρωτολογία μας ότι εμείς έχουμε διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της παιδείας. Αυτό έχει σχέση και με το άρθρο 11, όπου δίνετε 150 ευρώ στους γονείς αν είναι άνεργοι, για τους μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Διαφορετικά πρέπει να δούμε τα πράγματα. Αν θέλετε, αυτό είναι και μια έμμεση ομολογία ότι μέσα από την πολιτική σας η λαϊκή οικογένεια πλέον δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και να σπουδάσει τα παιδιά της.
      Έρχεστε τώρα αυτό το επίδομα να το δώσετε με τυμπανοκρουσία. Και εμείς σας ρωτάμε: Γιατί λείπει η φοιτητική στέγη; Πού είναι η φοιτητική στέγη; Πού είναι οι φοιτητικές λέσχες, που μπορούν πραγματικά να δώσουν βοήθεια στις λαϊκές οικογένειες, για να μπορούν απερίσπαστα τα παιδιά τους να σπουδάζουν;
      Μην ξεχνάτε, κύριε Υπουργέ, ότι είναι χιλιάδες οι φοιτητές που αναγκάζονται να εργάζονται και να σπουδάζουν συγχρόνως, γιατί η οικογένειά τους δεν έχει να τους δώσει ούτε αυτά τα οποία πρέπει να πάρουν για να σπουδάσουν. Επιπλέον, είναι μια ομολογία της κατάστασης που έχουν περιέλθει οι λαϊκές οικογένειες.
      Άρα, και αυτά εντάσσονται στη διαχείριση της απόλυτης φτώχειας που έχουν φτάσει τα λαϊκά στρώματα.
      Όσον αφορά στο άρθρο 12 που απαλλάσσει τους πολύτεκνους από τα τέλη κυκλοφορίας για αυτοκίνητο δύο χιλιάδων κυβικών, πιστεύουμε ότι είναι κοροϊδία. Μάλιστα λέει η εισηγητική έκθεση ότι με αυτό τον τρόπο θα χτυπηθεί η υπογεννητικότητα. Μα, αυτό είναι το πρόβλημα; Άλλα προβλήματα έχει η πολύτεκνη οικογένεια, που πρέπει να τα δει η Κυβέρνηση αν θέλει πραγματικά να ασκήσει κοινωνική πολιτική. Είναι η εξασφάλιση εισοδήματος, είναι η εξασφάλιση εργασίας και για τους γονείς και για τα παιδιά. Το ζήτημα είναι συνολικότερο και δεν είναι αυτή πρόταση για να χτυπηθεί η υπογεννητικότητα. Μην κοροϊδεύετε τους άλλους. Δεν είναι τόσο χαζοί, επιτρέψτε μου την έκφραση. Εσείς τους νομίζετε χαζούς. Είναι σκέτη κοροϊδία.
      Για το μέτρο του άρθρου 13 δεν έχουμε αντίρρηση, αλλά είναι αυτό το μέτρο που θα σώσει την απερήμωση της υπαίθρου και των μικρών χωριών; Πρέπει να είναι συνολικότερη η περιφερειακή πολιτική αν θέλουμε πραγματικά να κρατηθούν οι κάτοικοι στις εστίες τους και να μη γίνεται αυτή η αστυφιλία, η εσωτερική μετανάστευση.
      Κύριε Υπουργέ, για την περιοχή σας υπάρχουν στοιχεία –τα έχω μαζί μου- που λένε ότι πλέον φεύγουν από τον Έβρο για εξωτερική μετανάστευση. Εάν αυτός ο παράδεισος που εσείς δημιουργήσατε, είχε δουλειές στην περιοχή σας, δεν θα καθόταν εκεί ο πληθυσμός; Γιατί να αναγκαζόταν να φύγει και πάλι για τη Γερμανία; 
      Άρα, λοιπόν, και αυτό το μέτρο που δεν έχουμε αντίρρηση να το δεχτούμε, δεν λύνει το βασικό πρόβλημα.
      Το άρθρο 14 καταργεί το τεκμήριο δαπανών διαβίωσης για τα παλαιά αυτοκίνητα. Εδώ πάλι λέτε και το τεκμήριο για όλα τα αυτοκίνητα μέχρι εργοστασιακής τιμολογικής αξίας 50.000 ευρώ. Δεν ξέρω ποιος και με ποιο εισόδημα θα πάρει 50.000 ευρώ αυτοκίνητο. Αυτά αφορούν στα μεσαία στρώματα και προς τα πάνω. Έχουμε, δηλαδή, και εδώ ένα μέτρο που δεν είναι λαϊκό.
      Στο άρθρο 15 καταργείται η εισφορά του 35% των εσόδων των ιερών ναών από 1.1.2004. Μα, μέχρι τώρα δεν είχε γίνει και κανένας έλεγχος και δεν είχαν αποδοθεί και τίποτα έσοδα. Μια τυπική διαδικασία είναι.
      Έρχομαι τώρα στο άρθρο 16. Στο άρθρο 66 του ν. 2238/94 που αφορά τον έλεγχο των επιχειρήσεων προσθέτει νέες παραγράφους που ορίζουν ποιες επιχειρήσεις θα επιλέγονται για έλεγχο και πώς, επαναφέρει το δείγμα που θα ορίζεται με απόφαση Υπουργού και επιβάλλει τακτικό έλεγχο σε επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 30.000.000 ευρώ και στις επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και σε άλλα χρηματιστήρια.
      Με αυτά τα κριτήρια που επιβάλλει, κύριε Πρόεδρε, περιορίζει τον έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων και περιορίζεται -αν θέλετε- και ο αριθμός των ελεγκτικών κέντρων, που τόσο πολύ έχει διαφημιστεί από την Κυβέρνηση. Όπως λέει ο κύριος Υπουργός εισηγητικά, ο έλεγχος θα γίνεται πλέον κεντρικά και όχι περιφερειακά, για να περιορίσει το διοικητικό κόστος. Εμείς λέμε ότι, μαζεύοντας το Υπουργείο συνέχεια κεντρικά για τέτοιους μεγάλους ελέγχους, είναι και στη διάθεσή σας λόγω μείωσης του κόστους και αυτός ο έλεγχος να φύγει προς ιδιωτικές υπηρεσίες. Είναι άλλωστε και αίτημα των μεγάλων επιχειρήσεων: «Δεν θέλουμε έλεγχο. Θέλουμε λυμένα τα χέρια μας». Αυτό κάνετε.
      Αναφέρομαι τώρα στο point system, κύριε Πρόεδρε. Είναι αυτός ο έλεγχος που δημιουργείται. Είχαμε πει και στην επιτροπή ότι τα μόρια είναι διαφορετικά και αλλάζουν σε κάθε περίπτωση. Εδώ έχουμε εντοπίσει ότι υπάρχουν παραβάσεις που δεν είναι ισάξιες με άλλες σοβαρότερες και σε εκείνες ακριβώς είναι που μπαίνουν μεγαλύτερα πρόστιμα. Είπαμε αυτό να το δείτε. Δώστε μας μια εξήγηση σε αυτό.
      Στο άρθρο 19 μεταφέρεται η ζημιά στα β΄ και γ΄ κατηγορίας βιβλία, ανεξάρτητα αν έχουν παράβαση ανεπάρκειας ή ανακρίβειας και δεν μεταφέρεται η ζημιά μόνο στον εξωλογιστικό προσδιορισμό. Η διαφορά είναι ότι η ζημιά στα β΄ κατηγορίας βιβλία μεταφέρεται στα επόμενα πέντε χρόνια, στα δε βιβλία γ’ κατηγορίας στα επόμενα τρία. Και εδώ ακριβώς είναι ακαθόριστη η ετήσια μείωση των εσόδων από τη μεταφορά της ζημιάς στα επόμενα χρόνια.
      Στο άρθρο 23 αναφέρεται το δικαίωμα αναγνώρισης του φορολογικού ελέγχου των δαπανών των επιχειρήσεων που κάθε φορά θα θεσπίζονται ανάλογα με την απόφαση Υπουργού. Καταλαβαίνετε τώρα με απόφαση Υπουργού και με τις παρεμβάσεις που έχουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και τον τρόπο που έχουν να παρεμβαίνουν στις αποφάσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων ότι εδώ πραγματικά θα υπάρχει κίνδυνος να μειώνονται, έτσι όπως εσείς το κάνετε, φίλα προσκείμενες επιχειρήσεις προς την Κυβέρνηση. Είναι δηλαδή ένα άρθρο που πρέπει να το ξαναδεί η Κυβέρνηση.
      Το άρθρο 26, κύριε Πρόεδρε, δεν απλουστεύει διαδικασίες μόνο, αλλά τις μεταφέρει στην ευθύνη και ιδιωτών, όπως στους συμβολαιογράφους. Επίσης, με τα άρθρο 27 και 28 μεταφέρονται αρμοδιότητες του δημοσίου των ΔΟΥ στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Είναι ένα ζήτημα τώρα ότι διακόσιες ογδόντα τρεις ΔΟΥ υπάρχουν σε όλη την περιφέρεια. Λιγοστεύοντας και παίρνοντας συνεχώς αρμοδιότητες από τις ΔΟΥ είναι επόμενο να περισσεύει και κόσμος. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τι θα κάνουμε με αυτόν τον κόσμο. Αλλά και για τις αρμοδιότητες, κύριε Πρόεδρε, και κλείνω με αυτό, που δίνονται προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση υπάρχει άρθρο παρακάτω και θα το πούμε, ότι με απόφαση του Υπουργού μπορεί να παίρνει αρμοδιότητες και να τις δίνει στην περιφέρεια.
      Αυτό είναι λογικό γιατί μέσα στη διοικητική μεταρρύθμιση που γίνεται ο β΄ βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα υπάρχει. Θα υπάρχει ο α΄ και είναι η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, όπως δημοσιεύματα της Κυβέρνησης πλέον λέγουν  ότι πηγαίνουμε προς τα εκεί, άρα δηλαδή και αυτή η μεταφορά των αρμοδιοτήτων γίνεται πρόχειρα και θα έρθει μετά πάλι νόμος που να λέει ότι αυτές οι αρμοδιότητες θα πάνε σε κάποιο όργανο.
      Πιστεύουμε δηλαδή ότι είναι πρόχειρα και αυτά τα μέτρα και δεν δίνουν πραγματικά στην περιφέρεια αρμοδιότητες. Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε  και με το προσωπικό των ΔΟΥ το οποίο σιγά σιγά με την πολιτική σας στα πλαίσια του νόμου περί πολιτείας αλλά και το πόρισμα Γεωργακόπουλου οδεύετε στο να δώσετε υπηρεσίες των ΔΟΥ σε ιδιώτες και εδώ ακριβώς είναι το ζήτημα για εμάς, ότι πηγαίνοντας ο έλεγχος στους ιδιώτες δεν θα υπάρξει κανένας έλεγχος.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδλεφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διεβίβασε στη Βουλή μηνυτήριες αναφορές κατά των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού, σύμφωνα με το άρθρο 86 παράγραφος 1 του Συντάγματος και το ν. 3126/2003 «Ποινική ευθύνη των Υπουργών».
      Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα επιχειρήσω μια κατ’ άρθρο τοποθέτηση όσο είναι δυνατόν μέσα στα πλαίσια του χρόνου που μας δίδεται.
      Κατ’ αρχάς όσον αφορά το άρθρο 1 έχουμε κάνει επανειλημμένη συζήτηση και στην επιτροπή αλλά και στη συζήτηση επί της αρχής. Το άρθρο 1 αναφέρει ότι όταν γίνονται μεγάλες επενδύσεις είτε από παλιές είτε από νέες επιχειρήσεις που είναι του ύψους των 30 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή 10 δισεκατομμυρίων δραχμών και πάνω, σ’ αυτές τις επιχειρήσεις ο συντελεστής φορολόγησης των κερδών τους μειώνεται κατά δέκα ολόκληρες μονάδες, από 35% σε 25% και παραμένει σταθερός για δέκα χρόνια εκτός αν υπάρξει ευμενέστερη φορολογική μεταχείριση. Και η ευμενέστερη φορολογική μεταχείριση βεβαίως θα εφαρμοστεί και σ’ αυτές τις επιχειρήσεις.
      Το ερώτημα είναι το εξής: Αυτό είναι το μέτρο που έλειπε για να προσελκυστούν μεγάλες ξένες ή εγχώριες επενδύσεις μέχρι σήμερα στη χώρα; Δηλαδή όταν σας έλεγαν «αν μας μειώσετε κατά δέκα μονάδες το συντελεστή φορολόγησης των κερδών θα έρθουμε σωρηδόν να επενδύουμε στην Ελλάδα» αυτό περίμεναν; Γι’ αυτό δεν έχουμε καμία σχεδόν καμία ξένη επένδυση σ’ αυτή τη χώρα; Είναι νεκροταφείο για τις ξένες επενδύσεις αυτή η χώρα. Γι’ αυτό το λόγο δεν υπάρχουν ξένες επενδύσεις;
      Καμία αιτιολόγηση, καμία επιχειρηματολογία, κανένα συμπέρασμα. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα για τις ξένες επενδύσεις ή για τις εγχώριες επενδύσεις. Δεν είναι της ώρας να αναλύσω ποια είναι τα ουσιαστικά προβλήματα που οφείλετε να αντιμετωπίσετε. Κατ’ αρχάς είναι προβλήματα υποδομών, ανθρώπινου δυναμικού και εξειδίκευσής του. Είναι προβλήματα γραφειοκρατίας, τα οποία δεν αντιμετωπίστηκαν, δεν τα αντιμετωπίζετε και ούτε πρόκειται να τα αντιμετωπίσετε ως Κυβέρνηση. Αντ’ αυτού λέτε ότι το πρόβλημα είναι να ρίξετε δέκα μονάδες τον συντελεστή φορολόγησης ειδικά γ’ αυτές τις επενδύσεις.
      Αυτό που επιχειρείτε ανομολόγητα βεβαίως με αυτό το άρθρο είναι πως δίνετε το μήνυμα ότι επειδή αυτό δεν θα σταθεί μόνο γι’ αυτές τις επιχειρήσεις θα το επεκτείνετε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό που κάνετε, λοιπόν, είναι η μείωση γενικά του συντελεστή φορολόγησης των κερδών για όλες τις μεγάλες ανώνυμες επιχειρήσεις στη χώρα μας. Και το άρθρο 1 είναι μόνο η εισαγωγή προς αυτήν την κατεύθυνση. Δηλαδή την ώρα που επιβαρύνονται υπέρμετρα και όλο και περισσότερο τα μικρομεσαία και μεσαία εισοδήματα σ’ αυτή τη χώρα φορολογικά έρχεσθε να δώσετε άλλον ένα φορολογικό μποναμά υπό το πέπλο και το άλλοθι της προσέλκυσης επενδύσεων στα μεγάλα επιχειρηματικά συγκροτήματα. Αυτό είναι μόνιμη και πάγια τακτική της Κυβέρνήσης Σημίτη και τώρα της κυβέρνησης Σημίτη-Παπανδρέου. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Της διακυβέρνησης.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κυβέρνηση είχαμε ήδη Σημίτη-Παπανδρέου. Ήταν δίδυμο αλλά δεν το γνωρίζαμε. Τώρα επισημοποιείται. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Άποψή σας.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μας λένε μάλιστα ότι αυτός θα είναι και ο καινούργιος Πρωθυπουργός της χώρας, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ.
      Κοιτάζουμε ποιες θα είναι οι απώλειες από το άρθρο 1 για τα δημόσια έσοδα. Είναι λέει αδιευκρίνιστες. 
      Άρθρο 2, σχηματισμός ειδικού αφορολόγητου αποθεματικού επενδύσεων. Άλλη μια χαριστική πράξη προς τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό το μέτρο ίσχυε παλιότερα και το αποσύρατε. ‘Όταν το αποσύρατε το αιτιολογικό που προβάλλατε ήταν ότι μέσω αυτού του αφορολόγητου αποθεματικού αυτό που έκαναν οι επιχειρήσεις ήταν να μη φορολογούν τα κέρδη τους, να υπερτιμολογούν και να μην κάνουν ούτε και επενδύσεις.
      Αφού εσείς το αποσύρατε μετά από ένα δύο χρόνια, επαναφέρετε το μέτρο του αφορολόγητου αποθεματικού. Άλλος ένας τρόπος φορολογικής ασυλίας των μεγάλων επιχειρήσεων, διότι θα βάζουν στο αφορολόγητο αποθεματικό, μετά από ανάλογες μεθοδεύσεις θα εμφανίζουν υπερτιμολογημένες επενδύσεις κάθε μορφής και έτσι θα γλιτώνουν τη φορολογία, εφόσον το επιθυμούν, εφόσον θέλουν να μη φορολογούν κέρδη και να μην εμφανίζουν κέρδη προς φορολόγηση. Διότι ο μηχανισμός ελέγχου του κατά πόσο αυτό το αφορολόγητο θα μετατραπεί σε επενδύσεις, είναι ανύπαρκτο. Στην ουσία αυτό που θα εμφανίζουν οι επιχειρήσεις ως επενδύσεις τα επόμενα χρόνια, θα είναι δεκτό. Δεν θα είναι στην ουσία καινούργιες επενδύσεις ή δεν θα είναι στο ύψος που θα πρέπει, ώστε να γλιτώνουν τη φορολογία.
      Βλέπω ότι οι απώλειες του δημοσίου από αυτό και μόνο το μέτρο, είναι 200 εκατομμύρια ευρώ, 68 δισεκατομμύρια δραχμές το ελάχιστο. Από αυτό το μέτρο, τέτοιες απώλειες θα έχουμε για το δημόσιο. Τα μέτρα που έχετε λάβει κατά κατηγορία, φθάνουν σε τέτοια ύψη, των 68 δισεκατομμυρίων δραχμών; Αν προσθέσουμε και τις απώλειες του δημοσίου από το άρθρο 1, αντιλαμβανόμεθα περί τίνος πρόκειται. 
      Στο άρθρο 2 βάζετε και τις εμπορικές επιχειρήσεις. Δηλαδή τι λέτε; Θεωρείτε και την εμπορική επιχείρηση ένα σούπερ μάρκετ, που θα μπορεί να σχηματίζει αφορολόγητο αποθεματικό για να κάνει επενδύσεις. Αυτό δεν υπήρχε και δε νοείται κάποιος μία εμπορική επιχείρηση να την εντάξει σε ειδικά προνόμια, προκειμένου να εξασφαλίσει επενδύσεις. Το αντίθετο θα έλεγα. Θα έπρεπε να προστατεύσει την εγχώρια αγορά από την ασύδοτη και με ειδικά προνομιακά κίνητρα εισαγωγή των πολυεθνικών αλυσίδων αντί να την ευνοεί με τέτοια μέτρα. Και οφείλω να πω ότι το 25% ως φορολογικός συντελεστής για τις μεγάλες επενδύσεις, είναι ακριβώς ο φορολογικός συντελεστής με τον οποίο φορολογούνται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι συνεταιρισμοί θα έχουν μεγαλύτερο φορολογικό συντελεστή από αυτόν που θα επενδύει από 30 εκατομμύρια ευρώ και άνω. Δεν ξέρω αν αυτή η σύλληψη υπάρχει πουθενά αλλού, αλλά εγχωρίως πάτε να την κατασκευάσετε και να την εγκαθιδρύσετε, δηλαδή ο συνεταιρισμός να έχει μεγαλύτερο φορολογικό συντελεστή από μία μεγάλη επένδυση εγχώριας βιομηχανίας, εγχώριου επιχειρηματικού ομίλου.
      Με το άρθρο 3, δίνετε αυτές τις διευκολύνσεις και στις εταιρείες παροχής αερίου. Δηλαδή στις εταιρείες αυτές που δώσατε τσάμπα αέριο, πάτε να δώσετε και ειδικά κίνητρα για να επενδύσουν υποτίθεται.
      Άρθρο 4. Λέτε «κατασκευή, εκμετάλλευση ακινήτων από ανώνυμη εταιρεία που έχει κατά κύριο λόγο κάποιο από τα πιο πάνω αντικείμενα εργασιών….». Δηλαδή μία κατασκευαστική εταιρεία μπορεί να απορροφάει οποιαδήποτε άλλη ανώνυμη εταιρεία και κατ’ αυτό τον τρόπο δεν φορολογείτε την υπεραξία που προκύπτει. Αυτό είναι μία ειδική χαριστική πράξη προς τις κατασκευαστικές εταιρείες που θα εμφανίσουν συγχωνεύσεις, ακόμη και με εταιρείες μαϊμού. Προφανώς έχουν γίνει τέτοιου είδους καταστάσεις  και έρχεστε να τις νομιμοποιήσετε εκ των υστέρων.
      Εδώ βλέπω αφορολόγητα κέρδη στο άρθρο 5 σε ειδικό αποθεματικό ακόμη και για τις επιχειρήσεις ανακύκλωσης προϊόντων συσκευασίας. Και εδώ προφανώς έχουν γίνει αυτές οι καταστάσεις και έρχεστε εκ των υστέρων να τις νομιμοποιήσετε.
      Με το άρθρο 6 πάλι δίνετε απλόχερα κίνητρα σε εταιρείες που πωλούν τα ακίνητά τους, αποκτούν ρευστότητα, τα επαναμισθώνουν με χρηματοδοτική μίσθωση και λέτε ότι δεν φορολογείται μαζί με τη μεταβίβαση που έχετε θεσπίσει, η σχετική υπεραξία που προκύπτει από την πώληση.
      Συνεχώς απολύτως χαριστικές ρυθμίσεις. Έχουμε φτάσει στο άρθρο 6 και σας ανέφερα σωρεία τέτοιων απαράδεκτων ευνοϊκών διατάξεων οι οποίες ευνοούν μονομερώς επιχειρηματικές μονάδες και ορισμένες φορές νομιμοποιούν ήδη τελεσθείσες καταστάσεις τις οποίες έρχεται ο νόμος να επιβραβεύσει. 
      Όσον αφορά το άρθρο 7 το οποίο αφορά τις συντάξεις του ΟΓΑ, πιστεύουμε ότι αυτές οι συντάξεις -οι οποίες βέβαια δεν είναι συντάξεις αλλά ένα προνοιακό επίδομα- είναι πάρα πολύ χαμηλές. Αυτές τις συντάξεις με τις οποίες δεν επιβιώνει ο γέροντας αγρότης ή η γερόντισσα αγρότισσα, έρχεστε να τις αυξήσετε κατά ένα ευρώ την ημέρα. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μία πενιχρότατα αύξηση. Η ακρίβεια έχει καταφάει αυτές τις συντάξεις και δεν έχουν πλέον καμία αγοραστική δύναμη. Μάλιστα, με τα σημερινά επίπεδα του ευρώ, αυτή η αύξηση δεν πρόκειται να σημάνει καμία ουσιαστική ανακούφιση για τους συνταξιούχους αυτής της κατηγορίας.
      Με το άρθρο 8 βεβαίως επιχειρείτε τη γενίκευση της απαλλαγής του φόρου μεταβίβασης από τον κατά κύριο επάγγελμα αγρότη σε αγρότη, ανεξαρτήτως του ύψους των περιουσιακών στοιχείων που μεταβιβάζονται. Πιστεύουμε ότι αυτό το μέτρο θα ευνοεί μόνο τους μεγάλους αγρότες, διότι η απαλλαγή υπήρχε σε μεγάλο βαθμό στις μεταβιβάσεις μικρότερης μέχρι και μεσαίας έκτασης. Επομένως δεν χρειαζόταν αυτή η γενικευμένη απελευθέρωση των φοροαπαλλαγών στις μεταβιβάσεις. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ευνοείτε τις μεγάλες συγκεντρώσεις αγροτικής γης και μόνο.
      Στο άρθρο 10 έχουμε το στεγαστικό επίδομα, όπως το ονομάζετε, των φοιτητών. Αντί να αντιμετωπίσετε ευθέως το εκρηκτικό πια πρόβλημα της στέγασης των φοιτητών των οποίων οι οικογένειες διαμένουν σε άλλη πόλη από αυτή στην οποία φοιτούν, κάνοντας επενδύσεις για φοιτητικές εστίες προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες αυτών των φοιτητών, έρχεστε και δίνετε ένα επίδομα της τάξης των 1000 ευρώ για το οποίο θέτετε τέτοιες προϋποθέσεις οι οποίες στην ουσία το καθιστούν σπάνιο και εξαιρετικό είδος το οποίο θα καταλήξουν να παίρνουν μόνο ορισμένες οικογένειες και φυσικά όχι οι πενήντα χιλιάδες που αναφέρετε στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου. Οι προϋποθέσεις που θέτετε είναι σκληρές, να μην υπάρχουν 200 τ.μ κτλ. Δεν θα επεκταθώ.
      Το επίδομα ανέργων γονέων με παιδιά στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση είναι για γέλια, διότι δεν είναι δυνατόν να μας λέτε, ότι θα δώσετε 150 ευρώ σε μια οικογένεια που έχει έναν άνεργο και το συνολικό της ετήσιο εισόδημα είναι 1.700.000. Μα, αυτή η οικογένεια όχι απλώς δεν επιβιώνει και είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά αυτή η οικογένεια λιμοκτονεί και δεν μπορεί να ζήσει όταν έχει εισόδημα 1.700.000 το χρόνο. Και λέτε ότι θα δώσετε 150 ευρώ ως επίδομα; Ποιον κοροϊδεύετε; Αυτά είναι ντροπή να τα φέρνετε!
      Έπρεπε να πάρετε μέτρα γι’ αυτές τις οικογένειες στις οποίες υπάρχει ένας άνεργος και έχουν τόσο μικρό εισόδημα, προκειμένου να μπορέσει το παιδί τους να φάει και όχι να πάει σχολείο, γιατί περί αυτού πρόκειται στη συγκεκριμένη περίπτωση.
      Και η ρύθμιση την οποία θεσπίζετε με το άρθρο 13 και η οποία αφορά τα μικρά χωριά και τους επαγγελματίες είναι για γέλια. Αυτή η ρύθμιση είναι για κλάματα για μια Κυβέρνηση η οποία εμπαίζει εαυτόν και προσπαθεί να εμπαίξει και τους επαγγελματίες σε μη τουριστικά χωριά κάτω από χίλιους κατοίκους, διότι, κύριε Υπουργέ, αυτοί οι άνθρωποι είχαν αφορολόγητο μέχρι 8.400 ευρώ, και έρχεστε τώρα να κάνετε το αφορολόγητο από 8.400 ευρώ σε 10.000 ευρώ. Αυτό είναι το μέτρο που παίρνετε για επαγγελματία σε μη τουριστικό χωριό κάτω από χίλιους κατοίκους, αντί να τον απαλλάξετε πλήρως από κάθε είδους φορολογία και να απαλλάξετε και τις φορολογικές αρχές από τον κόπο να ασχολούνται με αυτούς τους ανθρώπους;
      Σε ποια αγορά ένας επαγγελματίας θα απευθυνθεί όταν είναι χίλιοι κάτοικοι σε ένα χωριό; Τι θα βγάλει αυτός; Γιατί παιδευόμαστε; Αλλά κάνετε μέτρα εμπαιγμού ευτελούς επικοινωνιακής πολιτικής τα οποία δεν έχουν κανένα αντίκρισμα. Και βεβαίως ερχόμαστε εδώ στην κατάργηση της εισφοράς. Είναι ντροπή αυτό το οποίο γίνεται. Λυπάμαι που δεν το θίγει ούτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση αυτό το θέμα. Άκουσα με έκπληξη να λέει ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ ότι είναι τυπική διαδικασία. Πρόσφατα επισκέφτηκα μοναστήρι. Επιχειρηματίες έχουν γίνει, κύριε Υπουργέ, αλλά δεν ακούτε ορισμένα πράγματα. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Για τους ναούς.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν έχουν ναούς τα μοναστήρια; 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Άλλο μονή και άλλο ναός. Ο ναός είναι νομικό πρόσωπο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν είναι το ίδιο. Ας κάνετε τη διευκρίνιση. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Λαφαζάνη, είναι προτιμότερο να πείτε τις απόψεις σας παρά να επικρίνετε τους άλλους συναδέλφους ή τα άλλα κόμματα αν παίρνουν θέση ή δεν παίρνουν θέση. Πείτε την άποψή σας με γεια σας με χαρά σας. Από εκεί και πέρα τώρα ανοίγετε συζήτηση και έχετε ξεπεράσει το χρόνο σας.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Πολύ καλά κάνει. Πρέπει να ακολουθούμε ορισμένους κώδικες. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Θα μου πείτε εσείς, κύριε Πρόεδρε, ότι δεν θα επικρίνω; Έλεος! Θα επικρίνω και δριμύτατα κιόλας διότι υπάρχουν ναοί οι οποίοι έχουν τεράστια έσοδα επιχειρήσεις ολόκληρες. Δεν έχετε κάνει κανένα έλεγχο σ’ αυτούς τους ναούς. Κανένα έλεγχο δεν κάνουν οι φορολογικές αρχές και έρχεστε εδώ και τους απαλλάσσετε πλήρως. Γιατί; Ξέρετε τι γίνεται στους γάμους, στα βαπτίσια, στα τρισάγια, τι εισπράξεις υπάρχουν; Με ποιο δικαίωμα το κάνετε αυτό; 
      Καταλαβαίνω τις πελατειακές σχέσεις που θέλετε να αναπτύξετε προεκλογικά μάλιστα. Αλλά είναι ορισμένα πράγματα τα οποία ξεφεύγουν από κάθε λογική και να ξέρετε ότι οδηγούν αλλού αυτές οι καταστάσεις σε ομηρία της πολιτικής από τα διάφορα εξωπολιτικά κέντρα κάθε φορά. Η φορολογία σε όποιον έχει έσοδα πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να τηρούνται τα βιβλία του, να ελέγχονται και δεν υπάρχει ασυλία για κανέναν. 
      Επίσης εδώ με το τεκμήριο διαβίωσης των αυτοκινήτων παρατηρώ ότι καταργείται το τεκμήριο…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Λαφαζάνη, δεν έχετε απεριόριστο χρόνο. Σας παρακαλώ τελειώνετε!
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Καταργούνται τα τεκμήρια μέχρι 50.000 ευρώ εργοστασιακή τιμή, δηλαδή αυτοκίνητα πάνω των 20.000.000 δραχμών. Γιατί το κάνετε αυτό; Δηλαδή ένας που αγοράζει αυτοκίνητο πάνω από 20.000.000 δραχμές μπορεί να έχει φορολογική δήλωση 2.000.000 και 3.000.000 δραχμών και να κοροϊδεύει; Δεν είναι τεκμήριο αυτό; Το καταλαβαίνω μέχρι δύο χιλιάδες κυβικά, αλλά γιατί αυτή η επέκταση; Ή μήπως κατασκευάζουμε αυτοκίνητα; Εισαγόμενα είναι όλα. Μέχρι και τα ανταλλακτικά τα εισάγουμε. Γιατί διευκολύνετε έτσι την επέκταση πολυτελών αυτοκινήτων και μάλιστα με φοροδιαφυγή χωρίς να θεωρείται τεκμήριο καθόλου αυτή η αγορά; Είναι απαράδεκτο μέτρο και από την άποψη της ελληνικής οικονομίας και από την άποψη των φορολογικών εσόδων και ευνοεί ορισμένες κατηγορίες οι οποίες θα έπρεπε με την αγορά αυτή να πληρώσουν και κάτι, γιατί είναι υπέρ του δέοντος να αγοράζεις τέτοιου είδους αυτοκίνητα. Δεν ξέρω ποιος σας επιβάλει αυτή την πολιτική, αλλά είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη.
      Τελειώνω με τα μέτρα φορολογικού ελέγχου. Απ’ αυτά το συνολικό αποτέλεσμα που προκύπτει δεν είναι φοροελάφρυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά πολύ φοβάμαι ότι με όλες τις διατάξεις που περιέχονται, αυτό το τελικό αποτέλεσμα που θα προκύψει, θα είναι φοροεπιβάρυνση.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Βρέντζος έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα συμβάλλει αποφασιστικά στην ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Οι ελληνικές επιχειρήσεις ενισχύονται καθότι αποκτούν πλέον τη δυνατότητα να σχηματίζουν αφορολόγητο αποθεματικό μέχρι 35% των ακαθάριστων κερδών τους για την πραγματοποίηση επενδύσεων. Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ισχύουν για τα έτη 2004 – 2008 οικονομικά έτη 2005 - 2009 ενώ κάποιες θα ισχύσουν και για το τρέχον οικονομικό έτος. 
      Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, έχω να κάνω μια παρατήρηση σχετικά με την παράγραφο 11 του άρθρου 2 του σχεδίου νόμου. Εκεί προβλέπεται ότι οι ευνοϊκές διατάξεις του άρθρου 2 εφαρμόζονται και για τα κέρδη της χρήσης του 2003 -οικονομικό έτος 2004- έως το 50% της διαφοράς των κερδών της χρήσης του 2002 από τα κέρδη της χρήσης του 2003. 
      Όπως ίσως γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, οι εκπρόσωποι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων διαμαρτύρονται και υποστηρίζουν ότι η διάταξη αφορά μόνο μερικές πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που παρουσιάζουν μεγάλα κέρδη. Γι’ αυτό το λόγο ζητούν τη διατύπωση μιας πιο καθαρής και ρεαλιστικής πρότασης, χωρίς τη ρήτρα διαφοράς κερδών. Έχουν, όμως, δίκιο; 
      Ως ένα σημείο πιστεύω, κύριε Υπουργέ, πως ναι. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαμαρτύρονται ότι τα αφορολόγητα που δίνει το Υπουργείο στο άρθρο 2 παράγραφος 11 πρέπει να μοιραστούν με τρόπο που να ενισχύει το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων. 
      Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, δείτε το εξής παράδειγμα: Η επιχείρηση «χι» ήταν κερδοφόρα το 2002 με κέρδος 100 ευρώ. Το 2003 αυτή η επιχείρηση ήταν και πάλι κερδοφόρα, αλλά τα κέρδη της ήταν κάπως μειωμένα. Παραδείγματος χάρη τα κέρδη της ήταν 90 ευρώ. Με βάση το άρθρο 2 παράγραφος 11 αυτή η επιχείρηση δεν δικαιούται κανένα αφορολόγητο αποθεματικό για το οικονομικό έτος 2004. 
      Ας δούμε τώρα την επιχείρηση «ψι», η οποία για πολλά χρόνια έχανε χρήματα και για πρώτη φορά το 2003 αποκόμισε κέρδη. Αυτή η επιχείρηση, κύριε Υπουργέ, αν και έχει μικρότερη ή και μηδαμινή διαχρονική κερδοφορία, ευνοείται από το άρθρο 2 παράγραφος 11, σε βάρος της πρώτης επιχείρησης. Τέτοια παραδείγματα δείχνουν ότι η ρύθμιση του άρθρου 2 παράγραφος 11 δεν εξυπηρετεί σωστά το σκοπό που επιδιώκει το νομοσχέδιο. 
      Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι η ενίσχυση των παραγωγικών επενδύσεων από τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, έτσι ώστε να υπάρξει αύξηση της κερδοφορίας τους και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια η αυξημένη κερδοφορία νοείται ως αποτέλεσμα των αναπτυξιακών κινήτρων του νομοσχεδίου, μεταξύ των οποίων και το αφορολόγητο αποθεματικό. Πρώτα δίνουμε τα κίνητρα στις επιχειρήσεις και έπειτα αυτές πραγματοποιούν τις παραγωγικές επενδύσεις που θα τους αποφέρουν αυξημένα κέρδη.
      Αυτήν τη λογική, κύριε Υπουργέ, ακολουθεί το σχέδιο νόμου και το άρθρο 2 παράγραφος 11 δεν πρέπει να αποτελεί εξαίρεση. Γι’ αυτόν το λόγο πιστεύω ότι η ρήτρα διαφοράς κερδών δεν προωθεί το σκοπό αυτό και θα σας καλούσα, κύριε Υπουργέ, να το επανεξετάσετε. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Κεδίκογλου. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αγαπητοί συνάδελφοι, στο πρώτο άρθρο έχουμε μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής, φορολογικές ρυθμίσεις και παραγωγικές επενδύσεις.
      Σήμερα, λοιπόν, η αυτού εξοχότης, ο απερχόμενος και μη έχων πλέον πολιτική ψυχή εντιμότατος κύριος Πρωθυπουργός, μεταξύ των πολλών «εγώ», μας είπε: «Εγώ μειώνω και τους φορολογικούς συντελεστές για παραγωγικές επενδύσεις μεγάλων επιχειρήσεων και αναμένω επενδύσεις». Είναι και αυτό μέσα στα κατορθώματά του.
      Όμως, κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι και κύριε Υπουργέ, στην Ελλάδα από τη δεκαετία του εβδομήντα και μετά υπήρχε ο πολιτικός όρος «οικονομική ολιγαρχία». 
      Αυτήν την οικονομική ολιγαρχία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου διέλυσαν. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τις κρατικοποιήσεις που έκανε τότε της Εμπορικής Τράπεζας, των Ναυπηγείων κλπ, και μάλιστα χωρίς καταβολή αποζημίωσης, με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και στη συνέχεια ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη μετοχοποίηση όλων των δανείων εξαπέστειλε όλες τις «οικογένειες». Από τότε δεν υπάρχει οικογένεια, το όνομα Τσάτσος ή κάποιο άλλο. Δεν υπάρχει οικονομική ολιγαρχία «Ωνάσης» ή κάτι άλλο. Είτε έγιναν ιδρύματα είτε εξαφανίστηκαν από τον ορίζοντα.
      Σήμερα όμως δεν μας είπε ο απερχόμενος και άνευ ψυχής –δεν θα έπρεπε να ασχοληθούμε, αφού δεν έχει πλέον πολιτική ψυχή, αλλά για την ιστορία είμαστε αναγκασμένοι να πούμε κάτι- ο απερχόμενος και αποπεμπόμενος, λοιπόν, δεν μας είπε ότι δημιούργησε οικονομική ολιγαρχία, που δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Η διακυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε οικονομική ολιγαρχία. Και είναι προς τιμήν της Κοινοβουλευτικής Ομάδας –και πρέπει, κύριε Πρόεδρε, να πούμε και για το σπίτι μας κάποτε, γιατί αν δεν το τιμήσεις, θα πέσει να σε πλακώσει- που απεπέμφθη σήμερα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ο άνευ πολιτικής ψυχής πλέον Κωνσταντίνος Σημίτης. Η βουή, το βουητό, η εκδίκηση των θεσμών, όπως είπα το πρωί –αν μιλήσουμε με όρους τραγωδίας- τον απέπεμψε, τον εξαπέστειλε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επί του νομοσχεδίου παρακαλώ.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Επί του νομοσχεδίου, είμαι.
      Είπε σήμερα το πρωί ότι στις επενδύσεις που θα γίνουν περιλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις υγείας και τα ιδιωτικά νοσοκομεία κλπ. Δεν είπε όμως ότι αυτή η ιδιωτική υγεία, επιχορηγείται από τους φτωχούς. Γιατί, κύριε Πρόεδρε, προκειμένου να αποδοθεί η περίθαλψη και η υγεία, υπάρχουν πάγια έξοδα. Είναι πάγιο έξοδο η εκπαίδευση των ιατρών. Είναι πάγιο έξοδο η λήψη και συντήρηση του αίματος. Είναι πάγια έξοδα πολλά άλλα. Δεν μας είπε όμως ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν υποχρεούνται να εκπαιδεύουν ιατρούς, δεν υποχρεούνται να συντηρούν αίμα, δεν υποχρεούνται σε εφημερίες, δεν υποχρεούνται να έχουν τα πάγια αυτά έξοδα, να κάνουν έρευνα. Αυτό δεν το είπε. Δεν μας είπε σήμερα ότι «εγώ φρόντισα ώστε οι φτωχοί να επιχορηγούν τους πλούσιους στην παροχή της ιδιωτικής υγείας».
      Τέλος, δεν μας είπε κάτι που αναφέρει το νομοσχέδιο αυτό, κύριε Πρόεδρε. Δεν μας είπε ότι «εγώ διέλυσα την ελληνική γεωργία». Παρά το γεγονός ότι σ’ αυτήν τη χώρα υπάρχουν δεκαπέντε εκατομμύρια τουρίστες, 50% περισσότεροι από τους κατοίκους, από το Μάιο έως το Νοέμβριο τουλάχιστον, οι οποίοι δημιουργούν μια ενεργό ζήτηση αγροτικών προϊόντων, δεν είπε ότι «εγώ φρόντισα να διαλύσω τη γεωργία». Ουδείς θέλει σήμερα να γίνει γεωργός, ουδείς θέλει σήμερα να γίνει αγρότης.
      Και έθεσε στο στόμα του Προέδρου της Δημοκρατίας λέξεις και νοήματα που αντιβαίνουν στο Σύνταγμα, όπως «να προσέχουμε τι λέμε, πως εκφραζόμαστε αλλά και οι πράξεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, που υποτίθεται ότι πρέπει να υπηρετεί το αντικειμενικώς ωφέλιμο για την πατρίδα, για τη χώρα δεν ωφελούν. Δεν έκανε ποτέ, μια φορά, μία χειρονομία που να τονώνει τη χειρονακτική, την πρωτογενή εργασία. Βλέπουμε στο Προεδρικό Μέγαρο κάθε άλλου είδους συγκεντρώσεις, από διάφορες καταστάσεις και δεν θα μπω σε λεπτομέρειες και φανεί διαφορετικά. Πάντως, οι πράξεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, διά του οποίου εκδηλώνεται η βούληση της χώρας, η βούληση του λαού, η βούληση της Κυβέρνησης, ουδέποτε τόνισαν τα ζητήματα που αφορούν την ελληνική παραγωγή.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, θα έχετε παρακολουθήσει ασφαλώς μια πολύ καλή εκπομπή τώρα τελευταία, που υπάρχει από πολύ παλιά, την εκπομπή «Επί του πιεστηρίου». Και διερωτώντο οι δημοσιογράφοι της εκπομπής, ο κ. Κουρής και ο κ. Μπουζάκης, σχετικώς με την πολιτική συνέπεια. Με ό,τι είχε πολιτική συνέπεια, δεν είχε καμία σχέση πειθαρχίας και σεβασμού η αυτού εξοχότης, ο Πρωθυπουργός δι ο και απεπέμφθη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Οφείλεται, λοιπόν, κατ’ αρχήν έπαινος μέγας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και οφείλεται να πληροφορηθούν ότι στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα η εξουσία είναι εκ του λαού στους βουλευτές, σ’ αυτούς που νομιμοποιούνται απ’ ευθείας εκ του λαού. Θέλουμε, δεν θέλουμε, η εξουσία είναι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Σ’ αυτούς που ίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ και σ’ αυτούς που υποστήριζαν την εξουσία της Κεντρικής Επιτροπής, στέλλεται ένα μήνυμα. Απαιτεί ίσως πολύ υψηλότερη μορφή δημοκρατίας για να πάει εκεί η εξουσία, στην Κεντρική Επιτροπή.
      Προσωπικώς υπεστήριξα την εξουσία της Κεντρικής Επιτροπής, η ιστορία και η εμπειρία απέδειξαν ότι ήταν λάθος. Είδαμε με πόση ευκολία, απέπεμψε ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Κόμματος το γραμματέα της.
      Η εξουσία στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα είναι στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες, κύριε Πρόεδρε.
      Προχωρούμε τώρα στα επιμέρους ζητήματα, με τα οποία ασχολήθηκαν άλλοι συνάδελφοι. Να πάμε στο ζήτημα της απαλλαγής αγροτών από το φόρο μεταβίβασης. Το πρόβλημα είναι αυτό, κύριε Πρόεδρε, ή η ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής; Πείτε μου, κύριε Πρόεδρε, ποιο είναι το πρόβλημα; Η ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής ή η απαλλαγή από τη φορολογία; Έχετε εδώ κάποια ρύθμιση που να λέει σαν κίνητρο, να συνενώσω το κτήμα μου με το διπλανό και με το πιο πέρα και να αυξήσω την παραγωγή μου; Αυτό είναι το πρόβλημα της οικονομίας.
      Η Τράπεζα της Ελλάδας σας στέλνει τα γεωργικά ισοζύγια και βλέπετε σε τι κατάσταση βρισκόμαστε. Έχετε εδώ ένα κίνητρο να γίνει η συνένωση του κλήρου, που είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα της χώρας είναι ο μικρός κλήρος. Το πρόβλημα της χώρας είναι οι συνενώσεις των μικρών ιδιοκτησιών σε μεγαλύτερες για να πάμε στην οικονομικώς ωφέλιμη εκμετάλλευση. Καλώς σας είπε το ΚΚΕ. Τα μέτρα είναι διαρθρώσεις για να πάνε και οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, οι πρωτογενείς, στο μεγάλο κεφάλαιο.
      Εγώ δεν είμαι αντίθετος στο μεγάλο κεφάλαιο, ούτε αρνούμαι ότι αυτό είναι απαραίτητο σήμερα για τη χώρα ούτε αν θέλετε αρνούμαι την οικονομία της αγοράς. Αλλά πρέπει να κοιτάζουμε πώς είναι αντικειμενικώς τα πράγματα. Όπως επίσης στις υποθέσεις των κερδών, κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι αντίθετος εγώ να μη διανέμονται κέρδη. Δεν με απασχολεί πολύ αυτό. Η οικονομία της αγοράς όμως απαιτεί Κράτος Δικαίου και θεσμούς.
      Αλλά όταν βλέπω και υπάρχουν διαμαρτυρίες, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, ότι ο φορολογικός συντελεστής στην ουσία από 35 γίνεται 60 –57% μάλιστα σας ανέφερε με ειδικό δελτίο τύπου ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών και απάντηση δεν δώσατε- όταν δεν υπάρχει διοίκηση –άλλη ασέβεια της αυτού Εξοχότητας του αποπεμφθέντος Πρωθυπουργού προς τη διοίκηση, την οποία διέλυσε με τα Σώματα Επιθεωρητών, με προϊσταμένους πολιτικά πρόσωπα- όταν σας λέει «Κύριοι, δεν είναι δυνατόν να μην εμφανίζετε σήμερα εδώ φορολογικό νομοσχέδιο χωρίς έσοδα και από την άλλη μεριά να μου γράφετε στον προϋπολογισμό έσοδα παρελθόντων ετών 1604 εκατομμύρια ευρώ», τότε αυτό τι σημαίνει;
      Αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε διοίκηση. Σημαίνει αυτό εμπιστοσύνη των μετόχων προς τον ισολογισμό που δημοσιεύει η επιχείρησή τους; Σημαίνει ότι έχετε αντικειμενικές δυνατότητες; Το πρόβλημα είναι εκεί. Θέλετε 35% συντελεστή; Δεν σας λένε όχι οι επιχειρηματίες. 
      Εγώ δεν έχω αντίρρηση να το κατεβάσετε πολύ, εφόσον τα κέρδη είναι αδιανέμητα. Στα αδιανέμητα κατεβάστε το πολύ, αλλά βρείτε έναν τρόπο με τον οποίο επιτέλους ο επιχειρηματίας να ξέρει ποιο είναι το δικό του και τι σας οφείλει. Εδώ σας λένε κατάμουτρα «δεν μπορείτε να οφείλετε». 
      Πέραν τούτου προσπαθείτε με κάποια άλλα έσοδα, όπως είπα και το πρωί, να τακτοποιήσετε τα έσοδά σας, πουλώντας τον εθνικό πλούτο, πουλώντας την ΔΕΠΑ σε τιμή κάτω από το μισό -και θρηνείτε γιατί οι Ισπανοί σας έδωσαν κάτω από το μισό- της καθαρής αξίας της περιουσίας αυτής της εταιρείας, που είναι μια επιχείρηση νέα, σύγχρονη, με πολλές ελπίδες, αφού το αέριο είναι η σημερινή και η αυριανή πηγή της ενέργειας. 
      Αυτά είναι τα προβλήματα. Με αυτό, κύριε Πρόεδρε, κλείνω για να σας διευκολύνω, έστω και αν σας στενοχώρησα λίγο. Το κατανοώ, αλλά κατανοώ και τους ψηφοφόρους σας που τείνουν ευήκοον ους σε σας και ελπίζω ότι θα σας τιμήσουν και πάλι …
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Τόσα χρόνια, εννιά χρόνια ως Προεδρεύων δεν στενοχωριέμαι. Έχει σπάσει η χολή μου!
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Θα τελειώσω, λοιπόν, με αυτό. 
      Αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει καμία σχέση με οικονομική πολιτική. Αυτό το νομοσχέδιο επαναβεβαιώνει την αλαζονεία του αποπεμφθέντος Πρωθυπουργού. Ευτυχώς σήμερα μπορούμε να τονίσουμε την παρουσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και το μέγα έργο που συνετέλεσε, να αποπεμφθεί ένας Πρωθυπουργός που δεν υπήρχε προηγούμενός του. Τέτοια αλαζονεία ουδείς άλλος πρωθυπουργός στην ιστορία από την εποχή του Τζουμπέ και του Κωλέττη επέδειξε ποτέ.
      Επίσης κάτι ακόμα, κύριε Πρόεδρε, που είναι αναγκαίο να το πούμε για τις αγροτικές συντάξεις. Όταν με εισήγηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής –αυτοί οι μεγάλοι άνδρες που πέρασαν- έδωσε τις συντάξεις των 300 δραχμών -φανταστείτε μετά από τόσα χρόνια που ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο, αν κάνετε μια αναγωγή σε μονάδες αγοραστικής δύναμης και επιπέδου διαβίωσης- δεν φανταζόταν ότι οι συντάξεις σήμερα θα ήταν μικρότερες από ότι ήταν τότε, σε μια εποχή που αυτοί οι μεγάλοι άνδρες ετόλμησαν να δώσουν δωρεάν περίθαλψη σε όλο τον ελληνικό πληθυσμό με τα αγροτικά ιατρεία την δωρεά ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη και όλα αυτά.
       Συνεπώς κοντά στα άλλα σημερινά «εγώ», που απήλθε η πολιτική ψυχή του Πρωθυπουργού, μπορούμε να προσθέσουμε και αυτά που δεν κατονομάστηκαν το πρωί. Επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου για περισσότερα. 
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κουρουμπλής έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζούμε τη στιγμή αυτή την πρώτη μέρα συνεδρίασης για το 2004 και θα ήθελα από το Βήμα αυτό να ευχηθώ σε όλους τους συναδέλφους όλων των παρατάξεων και σ’ εσάς βεβαίως να  ζήσουμε ένα έτος δημιουργικό και ειρηνικό για τον τόπο μας, έναν τόπο που όλοι  αγαπούμε, για τον οποίο όλοι ενδιαφερόμαστε και όλοι οραματιζόμαστε να βρίσκεται σε ένα συνεχή βηματισμό θετικής εξέλιξης. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κι εμείς αντευχόμαστε, κύριε Κουρουμπλή και για σας.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Ζούμε, κύριε Πρόεδρε, παράλληλα μεγάλες πολιτικές εξελίξεις, που φαίνεται πως έχουν δημιουργήσει έναν πολιτικό εκνευρισμό στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, ένα πολιτικό άγχος, όπως διαφαίνεται από τις δηλώσεις των αξιότιμων συναδέλφων και του εισηγητού του σημερινού νομοσχεδίου, όπως τον άκουσα το πρωί. Πρόκειται για πολιτικό εκνευρισμό που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε πολιτική θρόμβωση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όταν θα δοθεί και το πολιτικό στίγμα του νέου Προέδρου της δημοκρατικής παράταξης, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δείχνει πως είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ικανός να προσαρμόζεται στην πολιτική συγκυρία. Έχει αποδείξει για άλλη μια φορά πως διαθέτει αποθέματα στελεχών που δεν είναι απλοί θεατές ή χειροκροτητές των εξελίξεων, αλλά πυροκροτητές των εξελίξεων ικανοί να διαμορφώνουν τους νέους πολιτικούς όρους.
      Με το νομοσχέδιο αυτό, κύριε Πρόεδρε, επιχειρούνται μια σειρά παρεμβάσεις που πιστεύω ότι έχουν θετικό χαρακτήρα, θα μπορούσαν όμως να είναι πιο αποφασιστικές. Και εξηγούμαι. Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 1, κύριε Υπουργέ, τα δέκα δισεκατομμύρια όριο ως επένδυση για να εξασφαλίσουν οι εταιρίες αυτές αυτήν την χαμηλότερη φορολόγηση νομίζω ότι αδικεί την προσπάθεια των Ελλήνων. Γιατί είναι δεκτό από όλους ότι η ελληνική οικονομία στηρίζεται στις μικρομεσαίες και κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, τις οποίες οφείλουμε να αγκαλιάσουμε, να στηρίξουμε και να απελευθερώσουμε από τα συμπλέγματα της γραφειοκρατίας που τις βασανίζουν. Διότι φθάνει ένας μικρός επιχειρηματίας να ζητήσει ένα δάνειο, κύριε Πρόεδρε, και πρέπει να δώσει ως εγγύηση ολόκληρη την περιουσία του! Αυτά τα ζητήματα οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε. Και θα έπρεπε αυτή η φορολόγηση, ιδιαίτερα στις υστερούσες περιοχές, κύριε Υπουργέ, να φθάνει και σε επίπεδο επενδύσεων σε χαμηλότερα ποσά, διότι δεν είναι δυνατόν τώρα σε περιοχές όπως είναι και η πατρίδα μου η Αιτωλοακαρνανία, να γίνουν επενδύσεις  τόσο μεγάλες. Ξέρουμε πολύ καλά για πολλούς και διαφόρους λόγους πού θα γίνουν τέτοιες επενδύσεις. Κατά την προσωπική μου άποψη, θα πρέπει να υπάρχει ένα όριο. Δεν θα πρέπει, δηλαδή, καθένας που θα κάνει μια επένδυση δέκα δισεκατομμυρίων, όποιο χαρακτήρα και να έχει αυτή η επένδυση, να τύχει αυτής της απαλλαγής, κύριε Υπουργέ, γιατί στο τέλος θα μετατρέψουμε τη χώρα σε επιχειρήσεις με επενδύσεις τύπου σούπερ μάρκετ ή ιατρικών κέντρων ή άλλες μονάδες που δεν ξέρω πόσο παραγωγικές είναι.
      Σε ό,τι αφορά το άρθρο 5: Κάποτε, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει αυτές οι επιχειρήσεις που διακινούν προϊόντα που τα περιτυλίγματά τους επιβαρύνουν το περιβάλλον, όπως είναι οι επιχειρήσεις διακίνησης του εμφιαλωμένου νερού και άλλων προϊόντων, με πλαστικά είδη ιδιαίτερα, να υφίστανται ένα φόρο ο οποίος θα συγκεντρώνεται και θα τροφοδοτεί προσπάθειες αναβάθμισης του περιβάλλοντος. Κάποτε, δηλαδή, θα πρέπει να υπάρξουν και τέτοια μέτρα, τα οποία πραγματικά να προστατεύουν πιο αποφασιστικά το περιβάλλον, διότι ξέρετε πολύ καλά τι σημαίνει πλαστικό και τι επιβάρυνση έχει στο περιβάλλον. Διότι διευκολύνονται, παραδείγματος χάρη, αυτές οι επιχειρήσεις αντί να  χρησιμοποιούν γυάλινα μπουκάλια να χρησιμοποιούν πλαστικά μπουκάλια. Λέω μια περίπτωση.
      Είναι θετικό το ότι έχετε δεχθεί τις παρεμβάσεις που είχαμε κάνει στην επιτροπή και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, ο κ. Βλαχόπουλος και εγώ και άλλοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά την επέκταση των απαλλαγών όχι μόνο στα παιδιά των αγροτών, όταν υπάρχει μεταβίβαση, αλλά και στα εγγόνια, γιατί ακριβώς λύνει ένα ουσιαστικό πρόβλημα.
      Και πολύ θετικό θα έλεγα είναι το μέτρο που εξασφαλίζει πλέον μια καλύτερη συνθήκη για το στεγαστικό επίδομα των φοιτητών. Κατά την προσωπική μου άποψη, κύριε Υπουργέ, θα μπορούσατε να προχωρήσετε πιο πολύ γιατί τα διοικητικά έξοδα αυτής της διαδικασίας θα είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτό που προσπαθείτε να προστατεύσετε ή να κερδίσετε με το να υπάρχουν κάποια μέτρα. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα όριο και να πείτε, στα τέσσερα χρόνια επιδότηση. Πέραν των τεσσάρων χρόνων δεν υπάρχει επιδότηση στεγαστική. Και έτσι να λήξει το θέμα. Τώρα βάζετε κάποιες δικλίδες πάλι και φοβούμαι ότι θα έχουμε διαδικαστικά και διοικητικά ζητήματα πάλι τα οποία περισσότερο πρόβλημα θα φέρουν και κόστος μεγαλύτερο πιστεύω ειλικρινά ότι θα προσκομίσουν. Το ότι αυξάνεται βέβαια για κάθε παιδί στα 3000 ευρώ το όριο, είναι και αυτό θετικό γιατί πρέπει να ομολογήσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι από μια μεριά βεβαίως η αύξηση των πανεπιστημίων και των νέων σχολών δίνει τη δυνατότητα να σπουδάσουν πολύ περισσότερα παιδιά και αυτό είναι θετικό, αλλά από την άλλη μεριά όλοι γνωρίζουμε το καθεστώς των μετεγγραφών, το καθεστώς το οποίο δεν διευκολύνει μια οικογένεια μισθοσυντήρητη η οποία μπορεί να έχει δυο και τρία παιδιά σε διαφορετικές περιοχές και δεν υπάρχει αυτόματη μετεγγραφή όλων αυτών των παιδιών. Αυτό θα έπρεπε να έχει λυθεί ήδη από τη στιγμή που δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε φοιτητικές εστίες σε όλα τα παιδιά και δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε αξιόπιστα επιδόματα ενοικίων.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ) Αγωνίστηκε αυτή η μεγάλη δημοκρατική παράταξη από το Γεώργιο Παπανδρέου για τη δωρεάν παιδεία και δυστυχώς αυτήν τη στιγμή υπάρχει αποκλεισμός παιδιών που μπαίνουν στα πανεπιστήμια και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν γιατί δεν αντέχουν οικογένειές τους να συντηρούν δυο και τρία σπίτια. Έπρεπε, λοιπόν, να είμαστε πιο γενναίοι. Αυτές οι παροχές, είναι πραγματικές παροχές και δεν χάνονται, είναι επένδυση και θα έπρεπε, κύριε Υπουργέ, με μεγαλύτερη γενναιότητα να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα.
      Και τώρα σε ότι αφορά το άρθρο για τους πολυτέκνους: Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά σας έχω συναντήσει πολλές φορές και έχουμε συζητήσει αυτό το θέμα. Μιλάμε για υπογεννητικότητα. Ε, όχι είναι εμπαιγμός όταν μιλάμε για υπογεννητικότητα. Η υπογεννητικότητα δεν λύνεται με το θέμα των πολυτέκνων. Η πολύτεκνη οικογένεια θέλει μια στήριξη γιατί και οι άνθρωποι αυτοί, συμβάλλουν σε ένα βαθμό στον περιορισμό του δημογραφικού προβλήματος. Είναι άλλο το δημογραφικό πρόβλημα και η υπογεννητικότητα έχει άλλα χαρακτηριστικά και αλλιώς πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε αλλά υπάρχει μια άνιση μεταχείριση.
      Εγώ ήμουν εκείνος που διεκδίκησα ως συνδικαλιστής το δικαίωμα αδασμολόγητου αυτοκινήτου για τους αναπήρους. Σήμερα, λοιπόν, οι ανάπηροι  παίρνουν το αυτοκίνητο αυτό και σε πέντε χρόνια έχουν δικαίωμα να το αντικαταστήσουν. Ε, μια πολύτεκνη οικογένεια, κύριε Υπουργέ, που πήρε το δικαίωμα αυτό το 1988 δεν πρέπει να έχει το δικαίωμα σε πέντε, επτά, οκτώ χρόνια να αντικαταστήσει αυτό το αυτοκίνητο; Έλεος! Από εκεί θα σώσετε την οικονομία; Απ’ αυτό θα σωθεί; Πόσες οικογένειες θα το κάνουν αυτό; Πόσες φαντάζεστε ότι είναι οι οικογένειες αυτές; Χιλιάδες; Για όνομα του Θεού! Σε τελική ανάλυση το δικαίωμα αυτό είναι κάτι που δημιουργεί και μια ανισότητα σε σχέση με το Σύνταγμα της πολύτεκνης οικογένειας, απέναντι σε άλλες ευπαθείς ομάδες που το έχουν. Επιτέλους αντιμετωπίστε το. Δίνετε τώρα, λοιπόν, το δικαίωμα έτσι, στον κ. Νικολόπουλο να υπερθεματίζει όταν δεν έχει κάνει ποτέ τίποτε για τους πολύτεκνους η Αξιωματική Αντιπολίτευση παρά μόνο λόγια. Και αυτά τα μέτρα που έλαβε στην περίοδο 1990-1993 ήταν μέτρα νόμων που δεν τηρήθηκαν ποτέ και δεν υλοποιήθηκαν. Εκεί φθάσαμε. Να δίνουμε το δικαίωμα τώρα στη Νέα Δημοκρατία να μιλάει για τους φτωχούς!
      Νομίζω, λοιπόν, ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε. Αν δεν το αντιμετωπίσετε εγώ δεν θα ψηφίσω τη διάταξη αυτή.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο Υφυπουργός Οικονομίας κ. Απόστολος Φωτιάδης έχει το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, με το άρθρο 1 για τις φορολογικές ρυθμίσεις για παραγωγικές επενδύσεις γίνεται μία προσπάθεια για την προσέγγιση μεγάλων επενδύσεων, μεγαλύτερων των 30 εκατομμυρίων ευρώ με τη δημιουργία ενός σταθερού φορολογικού καθεστώτος, όπου για δέκα τουλάχιστον χρόνια θα γνωρίζει η επιχείρηση ότι θα έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση όπως κατά την έναρξη λειτουργίας της. Θα φορολογείται δε με μειωμένο συντελεστή 25%.
      Θέλω να διευκρινίσω ότι σε αυτές τις επενδύσεις δεν υπάγονται οι εμπορικές επιχειρήσεις όπως σημείωσαν με επιφύλαξη ορισμένοι συνάδελφοι Βουλευτές. Επομένως, ο φόβος ότι θα υπαχθούν τα σούπερ μάρκετ είναι φόβος ανύπαρκτος, γιατί ρητά στη συγκεκριμένη παράγραφο 1 μνημονεύεται ότι εξαιρούνται εμπορικές επιχειρήσεις και επομένως εξαιρούνται και τα σούπερ μάρκετ.
      Με το άρθρο 2 προβλέπεται η δημιουργία ειδικού αφορολόγητου αποθεματικού επενδύσεων. Είναι ένα μέτρο ιδιαίτερα θετικό, που το διεκδικούσαν οι φορείς με πολύ μεγάλη επιμονή. Υπάγονται σε αυτό το μέτρο και οι εμπορικές επιχειρήσεις. Δηλαδή περίπου πεντακόσιες πενήντα χιλιάδες επιχειρήσεις μπορούν να κάνουν χρήση του ευεργετικού μέτρου του σχηματισμού του ειδικού αφορολόγητου αποθεματικού για δραστηριότητες όμως οι οποίες εμπίπτουν στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου.
      Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μία φραστική διατύπωση για να υπάρχει ταύτιση της συγκεκριμένης διάταξης με τον αναπτυξιακό νόμο. Έτσι, κύριε Πρόεδρε, στο άρθρο 2, παράγραφος 2, εδάφιο β΄, όπου αναφέρεται «η αγορά καινούργιων ηλεκτρονικών υπολογιστών» βάζουμε κόμμα, προσθέτουμε «του αναγκαίου λογισμικού» και συνεχίζουμε ως έχει. Δηλαδή μαζί με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές πηγαίνει και το αναγκαίο λογισμικό.
      Όσον αφορά ζητήματα τα οποία αφορούν την κοινωνική χάρτα θα πρέπει να πούμε ότι η Κυβέρνηση έχει εξαγγείλει αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα και τα μέτρα αυτά ήδη εφαρμόζονται. Πολλά από αυτά είναι στην εξέλιξη εφαρμογής τους, όπως για παράδειγμα τα φθηνότερα αυτοκίνητα με τη μείωση του τέλους ταξινόμησης, που ισχύει από τις 3 Σεπτεμβρίου, το φτηνό αγροτικό πετρέλαιο από τις 16 Οκτωβρίου και από την 1η Ιανουαρίου τα υπόλοιπα μέτρα τα οποία ψηφίζονται σήμερα.
      Θα πρέπει να πούμε ότι μέτρα τα οποία ελαφρύνουν τους Έλληνες πολίτες, μέτρα τα οποία ενισχύουν τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, ενισχύουν τον αγρότη, τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο, την άνεργη γυναίκα, μέτρα τα οποία τελικώς αναδιανέμουν τον εθνικό πλούτο και υλοποιούν τη δέσμευσή μας για κατανομή του κοινωνικού μερίσματος σε αυτούς που το δικαιούνται, σε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Η χώρα μας έχει κάνει βήματα σημαντικότατα οικονομικής προόδου και έχει αυξήσει ιδιαίτερα σημαντικά τους ρυθμούς ανάπτυξής της τα τελευταία οκτώ χρόνια. Δημιούργησε ένα πλεόνασμα πλούτου το οποίο μετατρέπεται πια σε κοινωνικό μέρισμα για τους πολίτες αυτής της χώρας. Έτσι η αύξηση των βασικών συντάξεων του ΟΓΑ κατά 30 ευρώ σαν συνέχεια της αύξησης των προηγούμενων τεσσάρων χρόνων –όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε αύξηση των συντάξεων- είναι μία ενίσχυση για την αδύναμη ομάδα των συνταξιούχων αγροτών μας.
      Πρέπει να επαναλάβω ότι πριν από λίγα χρόνια όλη η σύνταξη του ΟΓΑ ήταν μόλις 30 ευρώ. Επομένως, ο ισχυρισμός ειδικότερα της Νέας Δημοκρατίας ότι είναι μικρή η συγκεκριμένη αύξηση, θα έλεγα ότι θα ήταν καλύτερα να μη διατυπώνονταν, τουλάχιστον από την ίδια. Θέλω να θυμίσω επίσης ότι οι αγρότες έχουν ασφαλιστική κάλυψη με ασφαλιστικό φορέα από το 1997. Και θα συμφωνήσω με τον συνάδελφο του ΚΚΕ ότι πριν από το 1997 ο παλιός ΟΓΑ ήταν ένας  οργανισμός διαχείρισης επιδομάτων πρόνοιας.
      Σ’ αυτό το πράγμα συμφωνούμε απόλυτα, αλλά από το 1997 αυτή η Κυβέρνηση είναι που δημιούργησε το νέο ΟΓΑ που είναι ασφαλιστικός φορέας και μάλιστα με αναδρομική ισχύ των δικαιωμάτων από το 1988. 
      Σήμερα, ένας αγρότης ο οποίος θα βγει στη σύνταξη και είναι ασφαλισμένος στην ανώτερη κλίμακα, στην πρώτη κλάση ασφάλισης, θα δικαιούται μηνιαίας σύνταξης που ανέρχεται περίπου στις εκατόν σαράντα χιλιάδες δραχμές, δηλαδή, το ανδρόγυνο των δύο αγροτών θα δικαιούται διακόσιες ογδόντα χιλιάδες δραχμές.
      Η απαλλαγή από το φόρο μεταβίβασης αγροτικής γης σε αγρότες είναι ένα μέτρο ιδιαίτερα ευεργετικό για όλους τους αγρότες. Θα πρέπει να δώσουμε κίνητρα, ώστε η αγροτική γη να επιστρέψει στους αγρότες. Σε περίπτωση κληρονομιάς θα μπορούν οι μη αγρότες κληρονόμοι να μεταβιβάσουν το ποσοστό που τους ανήκει ή τα χωράφια τα οποία κληρονομούν στον αδελφό που είναι αγρότης, χωρίς να καταβάλουν αυτοί ούτε φόρο κληρονομίας αλλά ούτε φόρο μεταβίβασης για τη δεύτερη μεταβίβαση.
      Όσον αφορά στα επιδόματα ανέργων γονέων με παιδιά στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση και στο στεγαστικό επίδομα για τους φοιτητές, αποδέχτηκα ήδη την πρόταση του συναδέλφου εισηγητή της Πλειοψηφίας για την αύξηση του οικογενειακού επιδόματος κατά τρεις χιλιάδες για το δεύτερο και επέκεινα παιδί, ώστε να υπάρξει πραγματικά μία πιο δίκαιη αντιμετώπιση των οικογενειών με περισσότερα παιδιά.
      Ταυτόχρονα, από το πρωί έχω τονίσει ότι αποδέχομαι εν μέρει, θα έλεγα, το αίτημα ώστε ο αριθμός των μαθημάτων που θα περνάει κάποιος για να δικαιούται το επίδομα, να είναι το ένα δεύτερο των προβλεπόμενων μαθημάτων και όχι τα δύο τρίτα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Γιατί όμως αυτό; Υποβιβάζετε το επίπεδο. Αυτό δεν είναι καλό, κύριε Υπουργέ. Κατεβάζετε διαρκώς το επίπεδο της παιδείας.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας Οικονομικών): Όσον αφορά στο θέμα της απαλλαγής από το φόρο εισοδήματος για τα μικρά χωριά, πιστεύω ότι συμφωνούμε. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι μιλούμε για 10.000 ευρώ φορολογητέο εισόδημα που στην πράξη σημαίνει ότι ο τζίρος θα πρέπει να ξεπερνάει τις 100.000 ευρώ, τα 35 εκατομμύρια δραχμές και θα έλεγα ότι κάτι τέτοιο ούτε πιθανό είναι να συμβαίνει αλλά ούτε και πρέπον είναι σ’ αυτήν την περίπτωση να απαλλάσσεται κάποιος από τη φορολογία.
      Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι επειδή πρόκειται για αφορολόγητο όριο, αφορά φυσικά μόνο πρόσωπα και όχι εταιρείες. Επομένως, η συγκεκριμένη διάταξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί στις εμπορικές εταιρείες. Θα έχει πάλι εφαρμογή στις προσωπικές εταιρείες αφού το 50% των κερδών των προσωπικών εταιρειών λογίζεται ως επιχειρηματική αμοιβή των εταίρων.
      Ταυτόχρονα θα πρέπει να πούμε ότι έχουμε προχωρήσει σε απλοποιήσεις πάρα πολύ σημαντικές. Ήδη το 80% των περιπτώσεων κατά τις οποίες χρειαζόταν κάποιος να πάει στην εφορία, έχει καταργηθεί.
      Το point system, ο τρόπος αντικειμενικού προσδιορισμού του εισοδήματος ήταν ένα σύστημα το οποίο έτυχε της θετικής -θα έλεγα- αποδοχής από την πλευρά όλων των φορέων, αλλά και από την πλευρά της οικονομικής και κοινωνικής επιτροπής, στην οποία τέθηκε υπόψη το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
      Πολλές φορές μου δημιουργεί κατάπληξη γιατί στελέχη των κομμάτων στη Βουλή που δραστηριοποιούνται στο συνδικαλιστικό χώρο, έχουν σταθεί πολύ θετικά σ’ αυτές τις ρυθμίσεις, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ίδιου χώρου εδώ, παρ’ ότι δεν είναι καθ’ ύλην αρμόδια για να κρίνει αν είναι συμφέρον ή όχι.
      Το συμφέρον, κύριε Πρόεδρε, το βλέπει ο ίδιος που τον αφορά. Δεν το βλέπει ο εκπρόσωπος αυτού που το αφορά. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Παίρνετε σαν δεδομένο ότι εγκύρως εκφράζει η συνδικαλιστική ηγεσία, κάτι που δεν είναι πάντοτε ακριβές.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πάντως, θα πρέπει να θυμίσω –και αυτό έχει σημασία- ότι στην ΟΚΕ συμμετέχουν οι οργανώσεις των εργαζομένων, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, των Εργοδοτικών Οργανώσεων, ΓΕΣΕΒΕ, η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, ΠΑΣΕΓΕΣ, το Οικονομικό Επιμελητήριο, δηλαδή, όλοι οι φορείς που εκπροσωπούν το σύνολο της εθνικής μας οικονομίας.
      Έτσι, λοιπόν, η ΟΚΕ έχει σταθεί πολύ θετικά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και θεωρεί ότι εισάγεται μια πολύ σημαντική καινοτομία με το νομοσχέδιο για το point system. Καταργούνται παντελώς τα πρόστιμα και αντί για τα πρόστιμα μπαίνουν μόρια, τα οποία προσδιορίζουν κατ’ αρχήν τον τρόπο επιλογής των επιχειρήσεων που θα ελεγχθούν, αλλά προσδιορίζουν και το φορολογητέο εισόδημα εντέλει. Δίνεται η δυνατότητα ο ίδιος ο φορολογούμενος να κάνει τον έλεγχό του, διαδικασία δηλαδή αυτοελέγχου, ώστε το αποτέλεσμα το οποίο θα εξάγεται με αυτόν τον απόλυτα αντικειμενικό τρόπο, να είναι το ίδιο αποτέλεσμα το οποίο θα βγάλει οποιοσδήποτε έλεγχος σε οποιοδήποτε επίπεδο ελεγκτικού μηχανισμού.
      Αίρεται κατά τη δήλωση των ίδιων των φορέων το άγχος των επιχειρήσεων, το οποίο προέρχονταν από τη διακριτική ευχέρεια των ελεγχόντων υπαλλήλων. Σήμερα δεν υπάρχει διακριτική ευχέρεια στους ελέγχοντες υπαλλήλους να απορρίπτουν βιβλία, να επιβάλουν διαφορετικούς φόρους ή να προσδιορίζουν κατά άλλον τρόπο το φορολογητέο εισόδημα. Πιστεύουμε ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος και για την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη και φορολογικών αρχών, όπως επί λέξει αναφέρεται στο κείμενο της συναίνεσης της θετικής γνώμης της ΟΚΕ. Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κάναμε την κριτική μας επί του συνόλου της πολιτικής και επί των στόχων αυτού του νομοσχεδίου το πρωί και σαφώς κανείς δεν έχει αντίρρηση για μέτρα τα οποία ανακουφίζουν κάποιους από τους συμπολίτες μας ή για μέτρα που, έστω και αποσπασματικά, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν κάποια ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις επιχειρήσεις και με την ανάπτυξη της χώρας, όπως τα άρθρα τα οποία συζητούμε.
      Αυτό όμως που είναι σαφές είναι ότι η πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης είναι αυτή που ευθύνεται και για τα προβλήματα πολύ μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού και για τα ζητήματα της ανεργίας και για τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κακοδαιμονία των επιχειρήσεων. Όσους και αν ευνοούν κάποια από τα μέτρα τα οποία συζητούμε, το γεγονός παραμένει ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι τίποτα, παρά μια προσπάθεια της Κυβέρνησης να καθησυχάσει κάποιες ομάδες του πληθυσμού και κάποια τμήματα του ελληνικού λαού, τα οποία έχουν κακοπάθει από τις πράξεις και τις παραλείψεις της δικής σας πολιτικής.
      Είπα το πρωί ότι είναι η πολιτική του «να σε κάψω Γιάννη μου, να σ’ αλείψω λάδι». Αυτό προσπαθεί να κάνει αυτό το νομοσχέδιο. Ήταν ενταγμένο σε μια επικοινωνιακή προσπάθεια του κυβερνώντος κόμματος που εκδηλώθηκε το Σεπτέμβριο να αλλάξει δήθεν το πολιτικό κλίμα. Είναι μια προσπάθεια η οποία απέτυχε. Πέρασαν τόσοι μήνες από τότε, ήρθε αυτό το νομοσχέδιο, αλλά σε καμιά περίπτωση οι ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου δεν αλλάζουν, ούτε την κατάσταση στην οποία έχει φέρει το φορολογικό σύστημα η σημερινή Κυβέρνηση ούτε την κατάσταση στην οποία έχει φέρει την κοινωνία η πολιτική της. Δεν μπορούν αυτά τα λίγα, δεξιά και αριστερά, οι μικροπαροχές από εδώ, οι μικροπαροχές από εκεί, τα μικροκίνητρα από εδώ και τα μικροκίνητρα από εκεί να αλλάξουν την πολιτική και την εικόνα.
      Αναφορικά με τη φορολογική μεταρρύθμιση είναι ένα ακόμα επεισόδιο σε μια διαρκή αναστάτωση του φορολογικού συστήματος που επί δέκα χρόνια τώρα επιδίδεται η Κυβέρνηση.
      Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του φορολογικού συστήματος, αν πραγματικά θέλουμε να μιλάμε για ανάπτυξη, για δικαιοσύνη, για σταθερότητα σε σχέση με το φορολογικό σύστημα, είναι ότι δεν πρέπει να αλλάζουν οι όροι, οι κανόνες και οι προϋποθέσεις κάθε τρις και λίγο. Εδώ έχουμε την Κυβέρνηση κάθε τρίμηνο, αν όχι και συχνότερα, να φέρνει ένα φορολογικό νομοσχέδιο, να αλλάζει τα πάντα ή, τουλάχιστον, πολλά στοιχεία του φορολογικού συστήματος, από τον τρόπο που γίνονται οι έλεγχοι μέχρι τους φορολογικούς συντελεστές κα μέχρι τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των επιχειρήσεων. Αυτό το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα, είναι ένα ακόμα επεισόδιο. 
      Κύριοι συνάδελφοι, αυτό που χρειάζεται η χώρα, είναι ένα σταθερό και απλό φορολογικό σύστημα, ένα σύστημα που η σημερινή Κυβέρνηση δεν μπόρεσε επί δέκα χρόνια να το εμπεδώσει. Θα το εμπεδώσει η επόμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή που θα αναδειχθεί από τις εκλογές. Έχουμε δεσμευτεί ότι θα φέρουμε ένα απλό σταθερό φορολογικό σύστημα στην αρχή της τετραετίας, το οποίο θα ισχύσει για ολόκληρη την τετραετία, θα απλοποιήσει αυτά τα ζητήματα και θα ενισχύσει τη μηχανοργάνωση, γιατί εδώ και δέκα χρόνια κακοποιείτε το TAXIS, το οποίο ακόμα δεν έχει λειτουργήσει. Γι’ αυτόν το λόγο δεν μπορεί να εφαρμοστεί και το point system που προβλέπει αυτό το νομοσχέδιο. 
      Εμείς θα αλλάξουμε τον τρόπο, με τον οποίο γίνονται οι φορολογικοί έλεγχοι. Δεν είναι δυνατόν αυτό το άθλιο διεφθαρμένο σημερινό σύστημα να συνεχίσει να διαιωνίζεται εις βάρος της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων στη χώρα, εις βάρος της ανάπτυξης της χώρας, εις βάρος των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων που κάθε τρις και λίγο η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται τις ασάφειες του συστήματος και έρχεται και τις επιβαρύνει με επιπλέον ρυθμίσεις και επιβαρύνσεις, για να κλείσουν τα βιβλία τους, όπως είχαμε φέτος τρομακτικές επιβαρύνσεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. 
      Κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία περίπτωση το point system, με την ασάφεια που το χαρακτηρίζει, καθώς και εξαιτίας των αδυναμιών του TAXIS, να εφαρμοστεί. Χρειάζεται ριζική αλλαγή της φιλοσοφίας των ελέγχων. Όσο έχουμε καταστήσει τους ελεγκτές ανεξέλεγκτους, ουσιαστικά επιδρομείς των επιχειρήσεων, δεν πρόκειται να ενισχύσουμε τις επιχειρήσεις, την ανάπτυξη της χώρας μας και να έχουμε ένα αξιόπιστο και σοβαρό φορολογικό σύστημα. 
      Σήμερα κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Οι φόροι πέφτουν επί δικαίων και αδίκων και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι οι τελευταίες ρυθμίσεις. Δεν ήταν αυτοί που κλήθηκαν να πληρώσουν για να κλείσουν τα βιβλία της εξαετίας, αυτοί που έκαναν φοροδιαφυγή. Όλοι κλήθηκαν, δίκαιοι και άδικοι. Όλοι όσοι ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, έπρεπε, για να κλείσουν τα βιβλία τους, να πληρώσουν επιπλέον φόρους, χώρια δε η αβεβαιότητα που δημιουργείται απ’ όλη αυτήν την κατάσταση.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Και όσοι δεν πλήρωσαν, απηλλάγησαν, διότι παραγράφηκαν οι οφειλές.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Έχετε δίκιο. Πολλοί απηλλάγησαν, διότι παρεγράφησαν οι οφειλές.
      Κύριοι συνάδελφοι, το πρωί παρουσίασα τα στοιχεία, που αφορούν την πολύ μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης και δεν άκουσα τον κύριο Υφυπουργό να προσπαθεί να δώσει έστω και μία εξήγηση για αυτό. 
      Κύριε Υφυπουργέ, πώς είναι δυνατόν από το 4,2% του δηλωθέντος εισοδήματος το 1993 στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων να πάμε στο 8,4%; Πώς είναι δυνατόν οι μισθωτοί που πλήρωναν το 3,6% του δηλωθέντος εισοδήματος, τώρα να πληρώνουν το 8,3%; Πώς είναι δυνατόν οι συνταξιούχοι να καλούνται να πληρώσουν παραπάνω φόρο σε σχέση με το 1993 και εσείς να μας λέτε ότι κάνατε φορολογικές ελαφρύνσεις; Σοβαρολογείτε; 
      Κύριε Υφυπουργέ, εσείς διπλασιάσατε τη φορολογική επιβάρυνση όλων των κατηγοριών: των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ελευθέρων επαγγελματιών. Όλες οι μεγάλες κατηγορίες που συνεισφέρουν στα φορολογικά έσοδα με το δηλωθέν τους εισόδημα, κλήθηκαν και πλήρωσαν τα τελευταία χρόνια διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό φόρου επί του εισοδήματός τους.
      Κάποιους, λοιπόν, κοροϊδεύετε. Βγείτε να δώσετε μία εξήγηση. Όχι να μας λέτε ξαφνικά ότι δεν πληρώνουν φόρο οι Έλληνες. Πώς δεν πληρώνουν φόρο οι Έλληνες; Πληρώνουν διπλάσιους άμεσους φόρους απ’ ό,τι πλήρωναν το 1993. Αυτή είναι η πολιτική σας. Αυτό θα το εξηγήσετε κάποτε; Θα ζητήσετε συγγνώμη, γιατί δεν μπορέσατε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της σπατάλης του κράτους; Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα.
      Αναφορικά με την ανάπτυξη της χώρας, ασφαλώς η ανάπτυξη της χώρας δε γίνεται ούτε με φορολογικά κίνητρα ούτε με διαταγές ούτε μόνο με τις δημόσιες επενδύσεις.
      Το σημερινό νομοσχέδιο, ιδιαίτερα στα αναπτυξιακά που περιλαμβάνει, κάνει απαράδεκτες διακρίσεις. Δεν είναι δυνατόν να επιβαρύνουμε και να τιμωρούμε τις ήδη λειτουργούσες επιχειρήσεις, να μην τους δίνουμε τη δυνατότητα να αναπτυχθούν και να κάνουν οι ίδιες μεγάλες επενδύσεις για να αναπτύξουν τη χώρα με μία λογική όπως αυτή που περιλαμβάνεται στα άρθρα του νομοσχεδίου «ότι εμείς θα δώσουμε φορολογικά κίνητρα μόνο στις καινούργιες επενδύσεις που θα γίνουν από καινούργιες επιχειρήσεις». Επιμένετε να διατηρείτε αυτήν τη διάκριση παλαιών και νέων επιχειρήσεων, την οποία είχατε ενσωματώσει και στον αναπτυξιακό νόμο του ’98 , που ήταν κατ’ επίφαση αναπτυξιακός, γιατί δεν ήταν πραγματικά αναπτυξιακός νόμος, γιατί αποδείχθηκε ότι αυτός ο νόμος δε λειτούργησε καθόλου. Χρειαζόμαστε φορολογικά κίνητρα που θα αφορούν το σύνολο των επιχειρήσεων. 
      Αν κάπου πρέπει να κάνουμε διακρίσεις, είναι για τις μικρές επιχειρήσεις, όχι για τις μεγάλες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν πολλές δυνατότητες, αρκεί να έχουν ένα σταθερό περιβάλλον. Αυτό είναι που εμποδίζει τις ξένες επενδύσεις στη χώρα. Αυτό που εμποδίζει τις ξένες επενδύσεις στη χώρα είναι η πολιτική που ακολουθείτε της διακριτικής μεταχείρισης υπέρ των υμετέρων, μία πολιτική που εκφράστηκε και στην περίπτωση μιας μεγάλης επένδυσης που πήγε να γίνει στη Χαλκιδική και η οποία κατέρρευσε, που ήταν για το κακό της χώρας και την οποία έρχεστε τώρα άρον-άρον, χρησιμοποιώντας τα χρήματα του ελληνικού λαού, να περισώσετε. Είναι μία πολιτική που εκδηλώθηκε και στην αποτυχημένη δήθεν αποκρατικοποίηση που έγινε στη «Softex».
      Τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε πάλι από τα χρήματα του ελληνικού λαού. Σωστά θα πληρώσουμε τους εργαζόμενους γιατί δε φταίνε αυτοί, αλλά ερχόμαστε την αποτυχία της δικής σας πολιτικής να τη φορτώσουμε πάλι στις πλάτες του ελληνικού λαού.
      Αυτή είναι η πολιτική σας, αυτή είναι η πολιτική που απέτυχε και αυτή είναι η πολιτική που θα καταδικασθεί από τον ελληνικό λαό στις εκλογές που έρχονται, ο οποίος δεν παραπλανάται ούτε από επικοινωνιακά τεχνάσματα ούτε από τη «βιτρίνα» του καθεστώτος που αλλάζει, όταν στα πίσω μέρη του «μαγαζιού» βρίσκονται τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα, οι ίδιες φθαρμένες πολιτικές ή τα ίδια αδιέξοδα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Εισερχόμαστε τώρα στις δευτερολογίες. Έχουν ζητήσει δευτερολογίες ο κ. Κεδίκογλου, ο κ. Τζέκης κλπ.
      Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσω μερικά σημεία της πρωτολογίας μου και να τα συμπληρώσω. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της δευτερολογίας.
      Δεν έχει κανείς αντίρρηση στο να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, φθάνει όμως να υπάρχει ένα σύστημα διοίκησης που να είναι αντικειμενικό και όπου ο επιχειρηματίας ξέρει, κάνει κάποιον ισολογισμό, τηρεί τις διαδικασίες και το τέλος αυτό είναι. Αυτό κατά κανόνα δε συμβαίνει. Τίποτα δε συμβαίνει από αυτά που η ίδια η Κυβέρνηση δηλώνει στον προϋπολογισμό της, ότι δηλαδή περιμένει από φορολόγηση παρελθόντων ετών να εισπράξει 1.600 εκατομμύρια δραχμές. Αυτό είναι που δε λέγεται, αλλά ούτε έχει κανείς αντίρρηση να δοθούν απαλλαγές επειδή τα κέρδη δεν διανέμονται, όμως πρέπει να αφαιρεθούν κάποια άλλα προνόμια.
      Ανέφερα προηγουμένως το παράδειγμα των επιχειρήσεων των ιδιωτικών νοσοκομείων. Το δημόσιο νοσοκομείο, προκειμένου να παράσχει υγεία, έχει κάποια πάγια έξοδα. Αυτά τα πάγια έξοδα είναι έξοδα για ειδίκευση γιατρών, είναι έξοδα εφημερίας, είναι έξοδα για τη λήψη και διατήρηση του αίματος, είναι έξοδα για έρευνα. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία είναι απηλλαγμένα από όλα αυτά.
      Ένας ασφαλισμένος του ΙΚΑ πάει στον «Ευαγγελισμό» και εισπράττει από το ΙΚΑ εκατό δραχμές. Πάει στο ιδιωτικό νοσοκομείο –δεν θέλω να αναφέρω ονόματα- και πάλι εισπράττει εκατό δραχμές. Αυτό τι σημαίνει; Ότι οι φτωχοί επιδοτούν τους πλούσιους στην παροχή της υγείας. Εγώ δεν έχω αντίρρηση. Όχι στο 35%, αλλά στο 25% κατεβάστε το φορολογικό συντελεστή, αλλά δώστε ίσους κανόνες αγοράς. Δεν μπορείτε να χρεοκοπείτε το δημόσιο τομέα. Δεν μπορείτε, δηλαδή, να κοινωνικοποιείτε το κόστος και να ιδιωτικοποιείτε το όφελος και να έρχεται σήμερα ο αποπεμφθείς Πρωθυπουργός και να λέει «Εγώ έκανα και παραδίδω» και ούτε καν να αναφέρει του όνομα του Γεωργίου Παπανδρέου υιού Ανδρέα, τουλάχιστον από σεβασμό.
      Ο Γεώργιος Παπανδρέου με εισήγησή του και με πράξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή έδωσαν συντάξεις το 1956-1957 που αναλογικά σήμερα αν το αναγάγετε με τον πληθωρισμό, το βιοτικό επίπεδο και την αγοραστική δύναμη είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που δίδονται σήμερα.
      Δεύτερον. Έρχεται εδώ και λέει για κάποιες παροχές που επιτρέπονται στις μεταβιβάσεις των αγροτών. Το θέμα δεν είναι να απαλλάξει κανείς τους αγρότες αλλά να δώσετε κίνητρα για να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή. Το ανέλυσα αυτό αρκετά προηγουμένως.
      Τρίτον. Σήμερα πρέπει να δούμε –το ανέφερα και προηγουμένως αυτό- τη μεγάλη προσφορά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, τη μεγάλη σημασία των Κοινοβουλευτικών Ομάδων στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα. Και αναφέρθηκα σε δύο εκλεκτούς δημοσιογράφους, τον κ. Κουρή και τον κ. Μουζάκη όταν προχθές διερωτώντο «μα, αυτός ο Πρωθυπουργός ήρθε και είπε είναι δυνατόν να έχουμε ένα κόμμα μηχανισμό; Έχουμε ανάγκη παραγωγής πολιτικής και στελεχών, στο τρίτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ», ανέπτυξε αυτό και παρασύρθηκα και εγώ και έγινα οπαδός του.
      Είπε τότε, έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από ένα κόμμα παραγωγής πολιτικής, ιδεών, ιδεολογίας κλπ. Και σήμερα διερωτάται ο κ. Μουζάκης γιατί τα καταργεί όλα αυτά με τη διαδικασία εκλογής προέδρου φορώντας ένα καπέλο και χωρίς να υπάρχει καμιά διαδικασία και προφανώς στο όνομα κάποιου εκβιασμού. Διότι τι τον εμπόδιζε να δώσει τη μάχη των εκλογών; Αυτά είναι ζητήματα θεσμικά. Είναι μαθήματα στους επιγενόμενους.
      Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον οποίον αναφέρθηκα είχε φύγει από το κόμμα του ως Αρχηγός. Όταν προκηρύχθηκαν εκλογές ήρθε, έδωσε τη μάχη και την έχασε. Αυτό σημαίνει πολιτικοί άνδρες, να βλέπουν το θρίαμβο ή την ήττα με το ίδιο πρόσωπο.
      Κύριε Υπουργέ, δίνετε στους φοιτητές κάπου επίδομα στεγαστικό. Κατ’ αρχήν, είναι ένα γενικότερο πρόβλημα το στεγαστικό πρόβλημα. Αλλά ρωτώ γιατί αυτό δεν το αναθέτετε στα πανεπιστήμια; Δώστε τα λεφτά στα πανεπιστήμια και ας κάνουν καλά με τους φοιτητές τους. Εκεί ο φοιτητής έχει το σύλλογό του, έχει τη συνδικαλιστική του πίεση και το θέμα θα λύνεται πιο εύκολα. Γιατί να το μπλέξετε εδώ με τη γραφειοκρατία που όπως σωστά σας είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας θα κάνει χρόνια για να δει τα πιστοποιητικά;
      Τα πανεπιστήμια δεν είναι μονάδες που πρέπει να έχουν μια συνεχή οντότητα; Δώστε τα χρήματα σε αυτούς ώστε να υπάρχει η από κάτω πίεση και ο έλεγχος.
      Κοντολογίς, κυρία Πρόεδρε, είναι νομοσχέδιο το οποίο υπηρετεί την αλαζονεία που επέδειξε ο προηγούμενος αλλά εγώ σας ρωτώ: Μπορεί να είναι ίδια η αλαζονεία; Ρωτώ σήμερα έχουμε κυβέρνηση; Η σημερινή κοινοβουλευτική ισορροπία είναι ίδια με χθες; Υπάρχει σ’ αυτήν την Κυβέρνηση οπωσδήποτε εμπιστοσύνη; Εγώ διερωτώμαι για να μη σας πω ότι αμφιβάλλω. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο κ. Τζέκης έχει το λόγο.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ακούσαμε και πάλι τον κύριο Υφυπουργό να προσπαθεί να πείσει ότι εδώ έχουμε αναπτυξιακή πολιτική και βοηθά την ανάπτυξη. Ακούσαμε βέβαια και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο να αντεπιτίθεται στην Κυβέρνηση. Εμείς ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος λέμε, ότι αναπτυξιακοί νόμοι ψηφίστηκαν κατ’ επανάληψη σ’ αυτήν τη Βουλή και από κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και μετά τη Μεταπολίτευση. Το πρόβλημα δηλαδή πρέπει να το δει κανείς συνολικότερα. Γιατί δεν έχουμε αυτήν την πολυπόθητη ανάπτυξη που θα εξαφανίσει την ανεργία, θα ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο της χώρας ώστε να ζουν με άνεση τα πλατιά λαϊκά στρώματα;
      Εμείς, δεν συμφωνούμε ότι δημιουργείται μια κλίκα επιχειρηματικών ομίλων. Μέσα σ’ αυτό το κοινωνικό πολιτικό σύστημα πάντοτε υπήρχαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ωθούσαν τις κυβερνήσεις στο να παίρνονται σκληρές αποφάσεις. Θα αναφέρω ότι από τη Μεταπολίτευση και μετά δόθηκε πακτωλός χρημάτων μέσω αναπτυξιακών νόμων, αλλά όμως στα τέλη της δεκαετίας του ’70 δεκάδες επιχειρήσεις έγιναν προβληματικές. Και δεν πλήρωσαν βέβαια οι ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων. Αυτές τις ανέλαβε ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης του δημοσίου και με λεφτά του ελληνικού λαού αναπτύχθηκαν για να επιστρέψουν πάλι στους ίδιους ιδιώτες.
      Δηλαδή το παιχνίδι που παίζεται όλο αυτό το χρονικό διάστημα μεταξύ των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στο ποιος ευθύνεται και γιατί και για ποια ανάπτυξη. Και εδώ πρέπει να δώσουν απαντήσεις πειστικές στον ελληνικό λαό που μας ακούει και η Νέα Δημοκρατία και η Κυβέρνηση.
      Άρα, λοιπόν, συνολικότερη είναι η πολιτική που ακολουθείται εδώ και χρόνια και έχει τα σημερινά αποτελέσματα.
      Ακούστηκε, ότι πρέπει να κατεβάσουμε τους φορολογικούς συντελεστές, να τους κάνουμε και μηδέν. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει ανάπτυξη; Όχι. Γιατί το κεφάλαιο και το δικό μας και το πολυεθνικό ιδίως, οι άμεσες ξένες επενδύσεις δεν έρχονται έτσι. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις που έχουν σχέση με πολυεθνικά συμφέροντα πηγαίνουν εκεί που βλέπουν ότι θα βγάλουν το μεγαλύτερο κέρδος. Δεν είναι δηλαδή τυχαίο που σήμερα η Νότια Ασία μαζεύει όλο αυτό το ποσοστό των ξένων άμεσων επενδύσεων. Είναι γιατί εκεί πραγματικά πιστεύουν ότι είναι και μεγάλες οι αγορές αλλά και διότι προσδοκούν μεγαλύτερα κέρδη για τις επιχειρήσεις τους. Αύριο μπορεί να φύγουν από εκεί και να πάνε αλλού. Έτσι δεν έγινε και στην Λατινική Αμερική. Ξεχάσαμε τα επίπεδα ανάπτυξης εκείνων των χωρών και πώς μέσα εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα είχαμε επιχειρήματα από τη Κυβέρνηση και από την Αντιπολίτευση για το τι γινόταν σε εκείνες τις χώρες; Τώρα όμως που εκεί ο κόσμος ζει πραγματικά στα όρια της φτώχειας και που δεν υπάρχει ανάπτυξη, τι λένε. Έτσι έγινε και στις ασιατικές χώρες πριν από μερικά χρόνια. Και εκεί μεγάλη ανάπτυξη αλλά και στη συνέχεια κατάρρευση. Έτσι είναι το πολυεθνικό κεφάλαιο. Πηγαίνει εκεί που θα βγάλει και το μεγαλύτερο κέρδος.
      Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, βλέπουμε ότι η Κυβέρνηση στηρίζει αυτήν την πολιτική να μειώνει συνέχεια τα ανώτατους φορολογικούς συντελεστές. Ε, δεν μπορεί συνέχεια τα υποζύγια να είναι τα μέσα στρώματα, μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικροεπιχειρηματίες. Και εδώ ακριβώς γίνεται αυτή η αντιπαράθεση. Τα μέτρα, είναι ενίσχυση προς το μεγάλο κεφάλαιο και χτύπημα στα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.
      Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι έγινε με τη συνάφεια και δεν μπορείτε να λέτε ότι ήταν αίτημα των φορέων, γιατί όταν συζητιόταν το σχετικό νομοσχέδιο, εδώ μέσα σας έφερα υπόμνημα και του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης που είναι το 90% των μικρών και μεσαίων της χώρας μας.
      Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι θα υπάρξει έλεγχος σε αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν μπορεί να υπάρξει. Κοιτάξτε τι γίνεται στην Ιταλία με την «PARMALAT». Και εκεί υπήρχαν ουσιαστικοί έλεγχοι. Δεν είδατε τι έγινε; Κοιτάξτε τι γίνεται και μέσα σε φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει αδιαφάνεια. Κοιτάξτε τι έγινε στις ΗΠΑ, στην Ιταλία, στη Γαλλία και στη Μεγάλη Βρετανία. Δεν μπορεί να υπάρξει μηχανισμός απόλυτου ελέγχου των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων γιατί αυτές οι κυβερνήσεις που είναι είτε σοσιαλδημοκρατικές είτε και χριστιανοδημοκρατικές, έχουν ως κύριο στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και το κεφάλαιο θέλει να έχει λυμένα τα χέρια του. Τελεία και παύλα. Αυτό αποδεικνύει η ίδια η ζωή.
      Και βέβαια, κυρία Πρόεδρε –και κλείνω με αυτό- δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι υπάρχει κοινωνικό μέρισμα από πλευράς της Κυβέρνησης. Είναι κάτι που ήταν και στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού που μιλούσε για μέρισμα ειρήνης, ότι ξέρετε μειώνουμε τις στρατιωτικές δαπάνες και από εκεί θα κάνουμε κοινωνική πολιτική. Αλλά ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομίας ο κ. Χριστοδουλάκης, παραδέχθηκε στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, ότι από το δημόσιο χρέος που είναι στο 105%, το 25% είναι εξαιτίας των στρατιωτικών δαπανών. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει μέρισμα ούτε κοινωνικό αλλά ούτε και ειρήνης. Υπάρχει μέρισμα αντικοινωνικής πολιτικής και μέρισμα στρατιωτικού εξοπλισμού στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό λέμε, ότι βάζοντας στη ζυγαριά τα εκατομμύρια των λαϊκών στρωμάτων που έχουν ανάγκη από τη μια μεριά και τα λίγα επιχειρηματικά συμφέροντα από την άλλη, βλέπουμε ότι μέσα από το νομοσχέδιο η ζυγαριά γέρνει και πάλι προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Και εξάλλου αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησης που εξυπηρετεί εδώ και αλλεπάλληλα χρόνια τώρα τους συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους για να αυξάνουν περισσότερο τα κέρδη τους.
      Και βέβαια, η Νέα Δημοκρατία λέει, ότι θα είναι Κυβέρνηση τις επόμενες εκλογές με Πρωθυπουργό τον κ. Καραμανλή. Αλλά γνωρίζουμε όμως την τριετία 1990-1993 που προηγήθηκε και εδώ λέμε στον ελληνικό λαό να καταψηφίσει και τον ένα και τον άλλο, να πάρει ο ίδιος τις τύχες στα χέρια του για να κανονίσει και το μέλλον του. Και το μέλλον του είναι, μέσα από κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, να αποκτήσει όλα όσα του κλέβει και η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και η αυριανή.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Φαίνεται, ότι η Κυβέρνηση εμμένει σταθερά στις διατάξεις τις οποίες φέρνει στα συζητούμενα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου. Και δυστυχώς, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχει ουσιαστικά αντίλογο σε πολύ συγκεκριμένα επιχειρήματά μας να μας αντιπαραβάλει, έτσι ώστε, τουλάχιστον, να κατανοήσουμε ότι έχει μια κάποια, στοιχειώδη, επιχειρηματολογία.
      Σας είπαμε ότι το πρόβλημα των επενδύσεων στη χώρα μας δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή από 35% σε 25% για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Σας είπαμε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο η επενδυτική άπνοια, η οποία κυριαρχεί στη χώρα μας, σε μεγάλες στρατηγικής σημασίας επενδύσεις και ιδιαίτερα από ξένες εταιρείες δεν πρόκειται να αντιμετωπισθεί.
      Αυτό το οποίο κάνετε αυτήν τη στιγμή είναι να ανοίγετε ένα παράθυρο για τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων, κάτι το οποίο υπάρχει μέσα στη Χάρτα Σύγκλισης ως υπόσχεση. Και αυτήν τη στιγμή ανοίγετε αυτόν το δρόμο, ώστε να καταρρεύσουν οι φορολογικοί συντελεστές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βεβαίως, δεν θα έχουμε αύξηση των επενδύσεων, αλλά περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής ασυλίας των μεγάλων επιχειρηματικών συγκροτημάτων.
      Αυτό δε, γίνεται σε μια περίοδο, όπου τα κέρδη των επιχειρήσεων καλπάζουν. Εδώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόβλημα κερδών. Τα κέρδη στην Ελλάδα έχουν τα πρωτεία σ’ όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν σπάσει ρεκόρ επί Κυβερνήσεως του κ. Σημίτη. Έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ. Μπορεί να είμαστε κάτω από τα επίπεδα φτώχειας, να έχουμε ανεργία και από τους χαμηλότερους δείκτες στα κοινωνικά δεδομένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουμε όμως υπερσυγκλίνει και έχουμε σπάσει όλα τα ρεκόρ και έχουμε ξεπεράσει όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε κέρδη του κεφαλαίου.
      Επομένως το πρόβλημα της αντιμετώπισης των επενδύσεων στη χώρα μας δεν είναι πρόβλημα κερδών ή προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο. Υπερπρονόμια έχουν και υπερκέρδη έχουν. Αυτά τα μέτρα τα οποία επιχειρείτε εδώ και με τα οποία ανοίγετε δρόμους για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, στην ουσία αποτελούν προεκλογικά δώρα προς τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα, τα οποία θα αξιοποιήσουν ασφαλώς, προκειμένου να μειώσουν τη φορολογία, αλλά όχι τόσο για να κάνουν επενδύσεις.
      Και είναι απαράδεκτο το γεγονός, ότι διατηρείτε φορολογικό συντελεστή για πολύ μεγάλες επενδύσεις, άνω των 10 δισεκατομμυρίων δραχμών, τον ίδιο με το φορολογικό συντελεστή με τον οποίο φορολογούνται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και δεν είναι δυνατόν, όπως σας είπα και προηγουμένως, να έχουμε τους συνεταιρισμούς να φορολογούνται με 35% και μια εγχώρια επένδυση εγχώριου -έστω- επιχειρηματικού μπλοκ, άνω των 30 εκατομμυρίων ευρώ, να τη φορολογείτε με 25%, δηλαδή 10% μειωμένο φορολογικό συντελεστή έναντι του συνεταιρισμού, όταν ο συνεταιρισμός είναι μια προσπάθεια να συμπτυχθούν μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, προκειμένου να επιβιώσουν και να ανοίξουν έναν καλύτερο δρόμο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια ανισότιμη μεταχείριση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βλέπουμε, ότι καταστρέφετε τη λογική ανάπτυξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
      Φυσικά και τα άλλα κίνητρα, τα οποία δίνετε συνεχώς προς το μεγάλο κεφάλαιο, προς τα μεγάλα συγκροτήματα, είτε με το σχηματισμό ειδικού αφορολόγητου αποθεματικού είτε με αυτό το οποίο κάνετε και είναι τρομακτικό, συγκλονιστικό για μας, να λέτε ότι μια εταιρεία ακινήτων να διαμορφώνει υπεραξίες που δεν θα φορολογούνται και να απορροφά οποιαδήποτε εταιρεία, όλα αυτά είναι από τα άγραφα.
      Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να υπεραξιώνουν οι κατασκευές τα ακίνητά τους και να μην έχουν καμία φορολογική επίπτωση. Το άρθρο 4 με το οποίο επιχειρείται είναι εντελώς και απολύτως χαριστικό προς ορισμένου είδους εταιρείες με τις οποίες προφανώς θέλετε να αναπτύξετε ιδιόμορφες πελατειακές σχέσεις και να τις βοηθήσετε. Βεβαίως το αίτημα ήταν όλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να φορολογούνται με βάση τα βιβλία με ένα δίκαιο τρόπο ο οποίος να μην τις επιβαρύνει υπέρμετρα και να μην τους κλείνει το δρόμο προς το αύριο. Να μη δημιουργεί πρόβλημα στην επιβίωσή τους. Με αυτό το σύστημα το οποίο εσείς ονομάζετε αντικειμενικό, πολύ φοβούμαστε και με τους συντελεστές που μπαίνουν και με τα πρόστιμα και με τις διάφορες ρήτρες σε περίπτωση παραβάσεων, αυτό που επιτυγχάνεται, τελικώς, θα είναι θετικότερο φορολογικό αποτέλεσμα για το δημόσιο και δυσμενέστερη φορολογική μεταχείριση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. 
      Δυστυχώς, για άλλη μια φορά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντί να τύχουν της στήριξης της Κυβέρνησης, διότι είναι αυτές που προωθούν και αναπτύσσουν και απασχόληση, για άλλη μια φορά βρίσκονται στο στόχαστρο των φορολογικών ελέγχων, όταν είναι γνωστό, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τη συνάφεια και την περαίωση γδύσατε κυριολεκτικά τον κόσμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να καλύψετε τα έσοδα των προϋπολογισμών. Έτσι καλύψατε τα έσοδα των προϋπολογισμών. Με τη συνάφεια και την περαίωση προηγούμενων ετών εισπράξατε ετησίως δισεκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε μία επιδρομική επιχείρηση κυριολεκτικά, στην οποία γονάτισαν μεν οι πιο αδύνατες εξ αυτών, αλλά έτυχαν για άλλη μια φορά της άνισης μεταχείρισης της Κυβέρνησης, έναντι των μεγάλων επιχειρηματικών συγκροτημάτων και ομίλων. Πιστεύουμε, ότι ο τόπος χρειάζεται μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση σε άλλη λογική απ’ αυτήν που προωθείτε εσείς, η οποία κάθε χρόνο επιβαρύνει μικρομεσαία και μεσαία εισοδήματα και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μία άλλη φορολογική λογική, λοιπόν, η οποία να αποκαταστήσει επιτέλους τη φορολογική δικαιοσύνη στη χώρα μας. 
      Για όλους αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε όλα τα σχετικά άρθρα. Και γι’ άλλη μια φορά τονίζουμε το σκανδαλώδες που κάνετε της φορολογικής ασυλίας για τους ναούς. Αυτό το οποίο δεν τόλμησε να κάνει καμία συντηρητική κυβέρνηση, ερχόσαστε αυτήν τη στιγμή να το κάνετε ως προεκλογικό δώρο στο εκκλησιαστικό κατεστημένο. Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο κ. Νικολόπουλος έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στην επιτροπή, θα το επαναλάβω, ήταν χαρακτηριστικές οι παρατηρήσεις των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ. Και αξίζει κανένας να δει τα πρακτικά. Γιατί εκεί πραγματικά με τα όσα βελτιωτικά πρότειναν για τις κοινωνικές παροχές, που καμώνεται σήμερα η Κυβέρνηση ότι φέρνει με αυτό το νομοσχέδιο, θα διαπιστώσει ο καθένας ποια ήταν η βοή που υπήρχε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, που έδιωξε τον κ. Σημίτη. Μα, δεν πήρε ένας το λόγο, μα ούτε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας και να μην έχει να κάνει κάποιες παρατηρήσεις. Και θα περίμενε κανένας, αφού μιλούν για την αλλαγή στην αλλαγή και ότι θα βελτιώσουν αυτήν την πολιτική τους στις πολύ συγκεκριμένες παρατηρήσεις που έγιναν από όλους τους συναδέλφους, της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης, σήμερα να μας έδειχναν έμπρακτα ότι δεν τους ενδιαφέρει απλά ποιος θα είναι ο επικεφαλής ή ότι δεν τους απασχολεί εν πάση περιπτώσει μόνο το τι μπορεί να δείχνουν ως αμπαλάζ μέσω της τηλεόρασης.
      Να έδειχναν ότι σήμερα τέλος πάντων υπάρχουν και κάποιοι Έλληνες που ακούνε συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ και σήμερα εδώ στην Αίθουσα να θέτουν συγκεκριμένα καίρια ερωτήματα στον κύριο Υπουργό, να μεταφέρουν αιτήματα και ζητήματα του λαού για τις συγκεκριμένες διατάξεις. Και όχι η Kυβέρνηση να απουσιάζει μεν διά του Υπουργού αλλά και ο παριστάμενος Υφυπουργός να μην απαντά σε τίποτα, σε κανέναν, στον κ. Κουρουμπλή που του λέει «επιτρέπετε στον κύριο Νικολόπουλο να μιλάει για τους πολυτέκνους». Προφανώς αγνοεί ο κ. Κουρουμπλής, ότι εγώ έχω τέσσερα παιδιά και έχω χρόνια μπροστά μου να κάνω και περισσότερα. 
      Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, τόσα σημαντικά κατετέθησαν σήμερα. Μα τίποτα δεν ακούσατε; Δεν έχετε δυνατότητα να υιοθετήσετε καμιά από τις σημαντικές προτάσεις; Αφήστε εμάς. Του εισηγητού της Πλειοψηφίας του κ. Βλαχόπουλου. Μα, υπήρξε μια διάταξη την οποία δεν βελτίωσε; Δεν σας είπε για το ένα για το άλλο; Τότε γιατί βρισκόμαστε εδώ; Γιατί κουβεντιάζουμε; Δεν σας το επιτρέπουν; Και πώς θα μας πείσετε ότι από σήμερα έγινε αλλαγή της αλλαγής και ότι κάτι άλλαξε και πήρατε το μήνυμα; Τελικά δεν έχετε πάρει κανένα μήνυμα; Δεν είδατε ότι όλους αυτούς τους μήνες μ’ αυτά τα μέτρα -τα οποία τότε δεν παρουσιάσατε και κουτσουρεμένα στο λαό- ο λαός απάντησε, όπως απαντούσε στις δημοσκοπήσεις που σήμερα επικαλείσθε και έλεγε «εμένα δεν με αγγίζει αυτό»; Ακούσατε πριν τον κ. Κεδίκογλου για το στεγαστικό επίδομα των φοιτητών. Από πότε έχετε να φτιάξετε μια φοιτητική εστία; Γίνονται καινούργιες σχολές μπαίνουν περισσότερα παιδιά και δεν φτιάχνετε ένα δωμάτιο, για να μείνουν φοιτητές. Νομίζετε, λοιπόν, ότι όλος αυτός ο κόσμος πείθεται με αυτά που λέτε σήμερα;
      Για τούτο θα ήθελα να παρακαλέσω έστω και την τελευταία στιγμή να κάνετε δεκτές μερικές από τις συγκεκριμένες προτάσεις που σας έγιναν, κύριε Υπουργέ, να συνεννοηθείτε και μέχρι να το ψηφίσουμε, να κοιτάξετε τις προτάσεις που σας κάνουμε και να μην οχυρώνεστε πίσω απ’ αυτήν την εύκολη αλλά φτηνή δικαιολογία ότι ό,τι φέρνετε εδώ λέμε ότι είναι κακό ή ότι δεν μιλάμε επί των συγκεκριμένων διατάξεων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υφυπουργέ, θέλετε το λόγο;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ναι, κυρία Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Τα όσα ακούσαμε στις δευτερολογίες των αγαπητών συναδέλφων της Αντιπολίτευσης είναι χιλιοειπωμένα, είναι τουλάχιστον τρεις φορές τα ίδια επαναλαμβανόμενα πράγματα. Έχουν γίνει, βεβαίως, αποδεκτές προτάσεις των συναδέλφων και στην επιτροπή αλλά και εδώ πέρα, όπως η πρόταση του συναδέλφου της Συμπολίτευσης, του αγαπητού κ. Βλαχόπουλου.
      Θα έλεγα, ότι μόνος σας απαντήσατε ότι σ’ όλα έχετε πάντοτε αντιρρήσεις. Δεν σας είδα ποτέ, κύριε Νικολόπουλε, να συμφωνήσετε σε κανένα άρθρο. Ειδικότερα στα μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής πάντοτε διαφωνούσατε με διαφορετική πάντοτε δικαιολογία. Ξεκινήσατε από την άρνησή τους λέγοντας ότι θα καταστρέψουν την οικονομία μας, γιατί είναι τόσο δαπανηρά ότι δίνουμε πολλά χρήματα, το γυρίσατε στην άλλη πλευρά ότι είναι ψίχουλα τα χίλια δισεκατομμύρια δραχμές που διατίθενται για το 2004 σαν επιπλέον ποσό απ’ ό,τι δαπανούμε το 2003, κάπου ψελλίσατε, ότι σας κλέψαμε το μη κοινοποιηθέν και μη γνωστοποιηθέν ακόμα πρόγραμμά σας και ότι αυτά αποτελούν αντιγραφή και μετά είπατε ότι θα τα εφαρμόσετε ως καλά.
      Σήμερα δεν κατάλαβα τελικώς το τι είπατε, διότι δεν είναι σαφής η θέση σας. Το αν είστε υπέρ ή κατά δεν είναι απόλυτα σαφές. Θα πρέπει, τελικώς, όχι με τόσο περισσό θράσος να επικαλείστε ότι η Κυβέρνηση δεν ακούει τις προτάσεις της Βουλής. Το αντίθετο. Και τις ακούει και έχει κάνει πολλές προτάσεις αποδεκτές. Τουλάχιστον ο υποφαινόμενος έχει κατηγορηθεί για το ακριβώς αντίθετο, ότι έχει αποδεχθεί πολλές και σημαντικές προτάσεις.
      Από εκεί και πέρα, βέβαια, αν ορισμένα άρθρα ή αν ορισμένες διατάξεις των φορολογικών νόμων δεν είναι απόλυτα κατανοητά από εσάς, αυτό το καταλαβαίνω γιατί όπως είπατε –και θα συμφωνήσω- είναι πολύπλοκο το φορολογικό σύστημα.
      Έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να πούμε ότι στις διατάξεις αυτές, οι οποίες αποτελούν τροποποιήσεις προηγούμενων ρυθμίσεων, προβλέπονται όλα όσα εσείς είπατε. Ειδικότερα θα έλεγα για το άρθρο 4, που έγινε πολύς λόγος, ότι  ασφαλώς και υπάρχει παρανόηση και άγνοια του τι ακριβώς ισχύει μέχρι σήμερα.
      Θα πρέπει, λοιπόν, να σας πω ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2166/1993 αν η απορρόφηση της ανώνυμης εταιρείας γίνεται με αυτές τις διατάξεις δεν προκύπτει καμία απολύτως υπεραξία αφού όπως προβλέπεται από το συγκεκριμένο νόμο, δεν γίνεται εκτίμηση των ακινήτων και γενικά των παγίων. Αν πάλι η απορρόφηση της ανώνυμης εταιρείας γίνει με τις διατάξεις του ν.δ. 1297/1972 τότε γίνεται εκτίμηση μόνο της περιουσιακής κατάστασης της απορροφώμενης και όχι της απορροφώσας που είναι εταιρεία ακινήτων και δεν εκτιμάται η αξία της περιουσίας της απορροφώσας και επομένως δεν προκύπτει θέμα συγκεκριμένης υπεραξίας.
      Το ζήτημα είναι, ότι αυτές οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για την απορρόφηση, που αποσκοπούν στη δημιουργία ισχυρών επιχειρήσεων, εξαιρούσαν –και ορθώς εξαιρούσαν- τις κατασκευαστικές εταιρείες ώστε να μην υπάρξει από τα ακίνητα των κατασκευαστικών επιχειρήσεων αποφυγή φορολογίας της υπεραξίας. Κρίθηκε, όμως, άδικο από τις υπηρεσίες μία κατασκευαστική εταιρεία η οποία απορροφά μία άλλη άσχετη, όχι κατασκευαστική εταιρεία, να μην έχει τα ίδια πλεονεκτήματα. Αν απορροφήσει δηλαδή ένα super market ή οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση να μην έχει τα ίδια πλεονεκτήματα. Πρέπει να τονίσω, όμως, ότι αν η κατασκευαστική εταιρεία, εταιρεία ακινήτων, απορροφήσει όμοια εταιρεία τότε δεν ισχύει η συγκεκριμένη διάταξη. Ή αν απορροφήσει, ούτως ή άλλως η απορροφώμενη εταιρεία δεν πρέπει να έχει ακίνητα πλην των ακινήτων –πρέπει να το τονίσω- που ιδιοχρησιμοποιούνται. Μόνο τα ακίνητα που ίδιο χρησιμοποιεί μία εταιρεία. Και μπορεί να απορροφηθεί αυτή εταιρεία από την κατασκευαστική εταιρεία και να έχει τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης ρύθμισης.
      Έτσι, λοιπόν, πιστεύω, ότι τα άρθρα τα οποία συζητήσαμε είναι άρθρα πολύ σημαντικά και θα πρέπει να τύχουν της υπερψήφισης από τη Βουλή.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν θα έπαιρνα το λόγο αλλά άκουσα τον κύριο Υφυπουργό για μία ακόμη φορά να δηλώνει πράγματα τα οποία βρίσκονται πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Και για λόγους καταγραφής της αλήθειας, στα Πρακτικά τουλάχιστον, θα ήθελα να του διευκρινίσω να είναι πολύ προσεκτικός όταν μιλάει, διότι είναι σαφές, ότι τα άρθρα που αφορούν την ενίσχυση των αγροτών είναι αντιγραμμένα ένα προς ένα από το αγροτικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας το οποίο έχει κατατεθεί εδώ και χρόνια. Εδώ και χρόνια έχουν αυτά τα μέτρα προταθεί από τη Νέα Δημοκρατία.
      Μας λέγατε, ότι αυτά τα μέτρα δεν τα αντέχει η οικονομία, μας λέγατε, ότι πολλά από αυτά είναι σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Το τι δεν λέγατε γι’ αυτά τα μέτρα. Ήρθε η ώρα της κάλπης και το Σεπτέμβριο αποφασίσατε να τα υιοθετήσετε.
       Το αγροτικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, θα σας θυμίσω, παρουσιάστηκε το καλοκαίρι. Συγκεκριμένο πρόγραμμα. Παρουσιάστηκε στη Λάρισα. Έτυχε πλήρους δημοσιότητας. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κανένα κρυφό πρόγραμμα το οποίο δήθεν σας κατηγορήσαμε ότι υποκλέψατε. 
      Δεν υποκλέψατε κανένα κρυφό πρόγραμμα. Αντιγράψατε ένα φανερότατο πρόγραμμα σ’ αυτά τα ζητήματα. Γι’ αυτό, τα συγκεκριμένα άρθρα είναι άρθρα στα οποία συμφωνούμε.
      Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. 
      Κύριε Υφυπουργέ, όσο και να προσπαθήσετε να μας πείσετε για τη σοβαρότητα και τη σπουδαιότητα των άρθρων και του νομοσχεδίου, η ίδια η απουσία του προϊσταμένου σας Υπουργού από την όλη συζήτηση του νομοσχεδίου υποδηλώνει, ότι αφού αυτές οι συγκεκριμένες εξαγγελίες εξάντλησαν τον επικοινωνιακό τους λόγο ύπαρξης ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Κυβέρνηση δεν δίνει πια ιδιαίτερη σημασία στην ψήφιση αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Διότι αν έδινε σημασία, θα ήταν εδώ και ο κ. Χριστοδουλάκης να πάρει και τη δόξα στο κάτω-κάτω από όλη αυτήν την «επιτυχή» πολιτική. Βλέπουμε, ότι ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλάκης απουσιάζει επιδεικτικά. Έχουμε κλείσει πάνω από επτά ώρες συζήτηση και ο κ. Χριστοδουλάκης δεν βρήκε ούτε πέντε λεπτά να έρθει εδώ να μιλήσει για το νομοσχέδιο. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ) 
      Για ποιο σοβαρό νομοσχέδιο, λοιπόν, συζητούμε τώρα; Εσείς, προφανώς, δεν είστε σε θέση να κάνετε καμία αλλαγή. Διότι έχουν γίνει προτάσεις από συναδέλφους και της Πλειοψηφίας και της Μειοψηφίας για βελτίωση συγκεκριμένων άρθρων κι εσείς κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, διότι προφανώς δεν έχετε την εξουσιοδότηση να αλλάξετε αυτά τα άρθρα. Και όπως ο Πρωθυπουργός υποβάθμισε το πρωί το Κοινοβούλιο, με το να ανακοινώσει την προκήρυξη των εκλογών μόνο για την τηλεόραση, λες κι έχουμε τηλεοπτική δημοκρατία και όχι κοινοβουλευτική, έτσι και ο Υπουργός απουσιάζει επιδεικτικά από τη συζήτηση ενός –υποτίθεται- για την Κυβέρνηση σοβαρού νομοσχεδίου. Κι έχουμε εδώ έναν Υφυπουργό, τον οποίον τιμούμε –όλα τα μέλη της Κυβέρνησης τα τιμούμε- ο οποίος, προφανώς, δεν είναι σε θέση να αλλάξει κάτι στο νομοσχέδιο, να βελτιώσει κάτι. Και συζητάμε για να συζητήσουμε;
      Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση υποβαθμίζει και τη σημασία του νομοσχεδίου, αλλά και τον ίδιο τον κοινοβουλευτικό θεσμό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Τζέκης για δύο λεπτά.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δύο λόγους θα αναφέρω.
      Πρώτον, να διευκρινίσω στο άρθρο 15, γιατί ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού αναφέρθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Το άρθρο 15 μιλάει για την κατάργηση εισφοράς ναών.
      Εμείς δεν είπαμε, ότι αυτό το άρθρο είναι τυπική διαδικασία. Είναι τυπική διαδικασία από την πλευρά της Κυβέρνησης, η οποία μέχρι τώρα δεν έχει ασκήσει κανέναν έλεγχο σε κανένα ναό για την καταβολή της εισφοράς του 35% των εσόδων. Είναι ξεκάθαρο αυτό, το διευκρινίζω, γιατί είναι γνωστή η θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά για επιλεγμένους ναούς τι έσοδα έχουν. Και επιμένουμε, ότι θα πρέπει η εισφορά αυτή να δίνεται, όπως άλλωστε δίνουν τις εισφορές τους μέσω της φορολογίας τα λαϊκά στρώματα, οι μικρομεσαίοι, κλπ. Αυτήν τη διευκρίνιση ήθελα να κάνω απέναντι στην τοποθέτηση του εκπροσώπου του Συνασπισμού, που βρήκε βέβαια την ευκαιρία για μια αντιπαράθεση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
      Η δεύτερη επισήμανση: Έχει δίκιο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ότι κατακλέψατε το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Εφόσον όμως κινείστε στις ράγες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, είναι επόμενο πλέον, ο ένας να λέει στον άλλον «μου κλέβεις τα προγράμματα».
      Εδώ, ακριβώς, τονίσαμε εμείς και επί της αρχής ότι άλλα είναι τα μέτρα που θα δώσουν ώθηση στους αγρότες. Είναι η κατάργηση της ενδιάμεσης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Είναι πραγματικά το επόμενο βήμα που θα εξοντώσει τη μικρομεσαία αγροτιά γιατί προβλέπει μείωση της παραγωγής, μείωση του εισοδήματος, με σκοπό να προχωρήσουν τα διαρθρωτικά μέσα. Να μαζευτεί δηλαδή η γη, το εισόδημα και η παραγωγή σε χέρια μεγαλοαγροτών και επιχειρήσεων. 
      Και είναι σαφέστατο –και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε,- ότι μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα παίζεται ένα παιχνίδι σε βάρος όχι μόνο των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά του ελληνικού λαού συνολικά γιατί είναι χαραγμένη η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων της αστικής εξουσίας. Και ακριβώς εδώ είναι και η πολιτική πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Έχει πρόταση εξουσίας. Λαϊκής εξουσίας όμως για λαϊκή οικονομία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 28 και προχωράμε στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28 ως έχει;
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση της ενότητας των άρθρων 29 έως και 34.
      Ο κ. Ηλίας Βλαχόπουλος, εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, έχει το λόγο.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πράγματι εισερχόμαστε στα άρθρα του Δ΄ και Ε΄ Κεφαλαίου. 
      Το άρθρο 29 αναφέρεται στα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης και μεταξύ των άλλων ρυθμίσεων που γίνονται με το άρθρο αυτό έχουμε και την επέκταση της απαλλαγής από το τεκμήριο απόσβεσης δανείων ή πιστώσεων που ίσχυε μόνο για την τοκοχρεολυτική απόσβεση δανείου που είχε ληφθεί για την αγορά αρδευτικού εξοπλισμού γεωργικής εκμετάλλευσης. Αυτό τώρα θα ισχύει και για την απόσβεση δανείου για την αγορά οποιουδήποτε εξοπλισμού γεωργικής εκμετάλλευσης. 
      Ο σκοπός αυτής της ρύθμισης είναι φυσικά να διευκολυνθεί ο αγρότης για την απόκτηση κεφαλαιουχικού εξοπλισμού με δανεισμό, έτσι ώστε να εκσυγχρονίσει την εκμετάλλευσή του.
      Το άρθρο 30 αναφέρεται στον προσδιορισμό καθαρού εισοδήματος.
      Το άρθρο 31 ρυθμίζει την καταβολή φόρου εισοδήματος. Με τις διατάξεις που προτείνονται μ’ αυτό το άρθρο αυξάνεται από πέντε σε οκτώ ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων με τις οποίες καταβάλλεται ο φόρος εισοδήματος, η προκαταβολή φόρου και τα λοιπά ποσά που βεβαιώνονται από τα νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού ΑΕ, ΕΠΕ, συνεταιρισμοί και άλλα.
      Στο άρθρο 32 γίνεται ρύθμιση για την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων. Φυσικά υπήρχε η δυνατότητα τέτοιας επιστροφής χωρίς την έγκριση του Υπουργού Οικονομικών, αλλά αυτό αφορούσε ποσά μέχρι 29.347 ευρώ. Αυξάνεται αυτό το όριο, περίπου δεκαπλασιάζεται και γίνεται 300.000 ευρώ, που σημαίνει, δηλαδή, ότι αν αχρεωστήτως έχουν καταβληθεί κάποιοι φόροι μέχρι 300.000 ευρώ, είναι δυνατόν να επιστρέφονται αυτά με την ευθύνη του προϊσταμένου της ΔΟΥ, ο οποίος γνωρίζει και τα του φορολογούμενου. Νομίζω, ότι αυτό εξυπηρετεί τους φορολογούμενους και δεν καθυστερεί η επιστροφή των αχρεωστήτων καταβληθέντων φόρων.
      Στο άρθρο 33 είναι θετική η ρύθμιση. Αυξάνεται το κατώτατο ποσό της ληξιπρόθεσμης οφειλής άνω του οποίου επιτρέπεται η λήψη του μέτρου της προσωπικής κράτησης σε 30.000 ευρώ για όλα τα χρέη, από 3.000 ευρώ που ήταν μέχρι σήμερα. Νομίζω ότι και εδώ έχουμε ένα δεκαπλασιασμό αυτού του ανωτάτου ορίου του χρέους πάνω από το οποίο μπορεί να ληφθεί το μέτρο της προσωπικής κράτησης.
      Και στο άρθρο 34 έχουμε μία αύξηση αντίστοιχων ορίων ληξιπρόθεσμων χρεών πάνω από τα οποία γίνεται η κίνηση για ποινική δίωξη των οφειλετών. Και αυτή είναι μία θετική ρύθμιση και με την έννοια αυτή ψηφίζω αυτές τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από τα άρθρα 29 μέχρι και 34.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικολόπουλος.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΟΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στο άρθρο 29 θα ήθελα μόνο να ρωτήσω γιατί το είχε καταργήσει με το ν. 3091,  άρθρο 4 παράγραφος 10 και μάλιστα είχε θεωρηθεί σκανδαλώδης η διάταξη για την κάλυψη του πόθεν έσχες. Τώρα επαναφέρεται το τεκμήριο για τα δάνεια μεταξύ ιδιωτών. Είχε απασχολήσει τότε αρκετά, όπως θυμάστε, κύριοι συνάδελφοι, και το Κοινοβούλιο και την επικαιρότητα.
      Στο άρθρο 30 γίνεται ρύθμιση μη ουσιωδών φορολογικών θεμάτων. Δεν έχω να κάνω σημαντικές παρατηρήσεις.
      Για το άρθρο 31 και οι εξωκοινοβουλευτικοί συνεργάτες μας τόνισαν ότι αυτή η πατέντα των προκαταβολών είναι ελληνική. Θα θέλαμε να ακούσουμε πώς το αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση. Γιατί δεν συμβαίνει αλλού; Σκέφτεται να προχωρήσει στη σταδιακή εξάλειψη αυτού του τρόπου καταβολής;
      Στο άρθρο 32 μια φυσιολογική εξέλιξη είναι αυτή της αύξησης του ορίου ποσού από τα 29.000 ευρώ σε 300.000 ευρώ. Θετική κρίνεται αυτή η διάταξη, όπως και η επόμενη από τις 9.000 ευρώ που πάει στα 30.000 ευρώ.
      Αυτά, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Τζέκης εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Με το άρθρο 29 καταργεί τα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης και αναφερόμαστε σε εκείνα που έχουν σχέση με τη στήριξη της επιχειρηματικότητας αυτών που ασχολούνται με την ανέγερση και πώληση οικοδομών. Είναι ακαθόριστη η απώλεια εισοδήματος και δεν μας εκπλήσσει αυτό το πράγμα. Εδώ, όταν μιλάνε για ανέγερση και πώληση οικοδομών, είναι επιχειρηματική δραστηριότητα και βέβαια έχουμε μια αμφιβολία αν ισχύει για τους μικροεπαγγελματίες εργολάβους. 
      Βέβαια, βάζετε εκεί και την αγορά εξοπλισμού γεωργικής εκμετάλλευσης. Γεωργική εκμετάλλευση έχουν στα χέρια τους και μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις και εργοστάσια, παραδείγματος χάρη ο Τσάνταλης, ο οποίος είναι επιχειρηματίας και έχει κάτω από τη δική του κατοχή χιλιάδες στρέμματα ή και άλλοι τέτοιοι μεταποιητές βιομήχανοι. Τι σημαίνει αυτό;
      Το άρθρο 30 διευκολύνει τις ασφαλιστικές εταιρείες χωρίς εμπόδια γραφειοκρατικά πια να εκπίπτουν οι δαπάνες από τα ακαθάριστα έσοδα των αποζημιώσεων. Βέβαια, όχι ότι δεν τους τα αναγνώριζε, αλλά απλά τώρα απλουστεύονται οι διαδικασίες. Η ουσία είναι ότι η έμμεση αυτή φοροαπαλλαγή διαιωνίζεται χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και αν εκκρεμούν υποθέσεις που ο έλεγχος δεν αναγνώρισε αυτές τις δαπάνες και δεν έχουν οριστικοποιηθεί, έρχεται αυτή η διάταξη να τις αναγνωρίσει ως εκπιπτόμενες διατάξεις.
      Η έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων ειδικά στις αποσβέσεις των επισφαλών απαιτήσεων των τραπεζών και των συνεταιριστικών τραπεζών που ισχύει για ισολογισμούς που κλείνουν τη χρήση  μέχρι 31.12.99, επεκτείνεται και σε εκείνες που κλείνουν ισολογισμούς μετά τις 30.12.92 και ειδικά τακτοποιεί αυτές που εκκρεμούν φορολογικά και αφορούν πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν με τη μορφή αμιγούς πιστωτικού συνεταιρισμού.
      Η παράγραφος 9 αναφέρει ότι η έκπτωση του παρακρατηθέντος φόρου και των τόκων που προέρχονται από ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες που λειτουργούν στην Ελλάδα, από το φόρο εισοδήματος αυτών των εταιρειών που καταβάλλονται από 1.1.2000 μέχρι 31.12.2002, επεκτείνεται και στους τόκους από ομόλογα ελληνικού δημοσίου για τη χρήση 1.1.2003 μέχρι 31.12.2004 μέχρι και οικονομικού έτους 2005. Και εδώ έχουμε φοροαπαλλαγή.
      Γι’ αυτά τα ζητήματα πρέπει να μας δώσετε κάποιες εξηγήσεις.  
      Συμφωνούμε με την παράγραφο 10 του άρθρου 30 όπου από 1.1.2003 και μετά δηλαδή το οικονομικό έτος 2004 η δαπάνη για την αγορά, την εγκατάσταση και τη σύνδεση φορολογικού μηχανισμού αποσβένεται είτε εφάπαξ είτε σε τρεις διαχειριστικές χρήσεις κατά ίσα ποσά. Εδώ συμπεριλαμβάνεται και η δαπάνη για την αντικατάσταση μηχανικών αντλιών πετρελαίου πρατηρίων υγρών καυσίμων. Είχαμε κάνει συζήτηση και στο παρελθόν γι’ αυτό το ζήτημα. 
      Η επόμενη παράγραφος αφορά το φόρο υπεραξίας των αυτοκινήτων σαν εμπόρευμα που καταβάλει ο επαγγελματίας, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όταν πουλά το επαγγελματικό αυτοκίνητο. Καταργεί την υπεραξία στα τρίτης κατηγορίας βιβλία, δηλαδή στις μεγάλες επιχειρήσεις. ‘Όμως ο φόρος υπεραξίας παραμένει στους μικροεπαγγελματίες, μικροβιοτέχνες, που τηρούν Α΄ ή Β΄ κατηγορίας βιβλία ή δεν τηρούν καθόλου. Αυτό ισχύει από το οικονομικό έτος 2005. 
      Επίσης, μειώνεται η παρακράτηση φόρου από 15% σε 10% για τις παροχές για έμμισθες υπηρεσίες από τους εκμεταλλευτές επιβατικών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης και για τις αμοιβές που καταβάλλονται από 1.1.2004 και μετά, δηλαδή για το οικονομικό έτος 2005. Δώστε μας μια εξήγηση και γι’ αυτό. 
      Το άρθρο 31 αυξάνει τις δόσεις του φόρου των εταιρειών από πέντε μηνιαίες δόσεις σε οκτώ. Είναι γεγονός, ότι υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας χρήματος ειδικά στους μικροεπαγγελματίες. Είναι μια αν θέλετε προεκλογική ρύθμιση με την οποία, κυρίως, θα ωφεληθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις. 
      Το άρθρο 32 απλουστεύει τη διαδικασία επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων και από 30.000 ευρώ το πάει 300.000 ευρώ. Συμφωνούμε με αυτό.
      Επίσης συμφωνούμε και με το άρθρο 33 όπου αυξάνεται το κατώτερο ποσό χρεών για προσωπική κράτηση στο δημόσιο από 3.000 ευρώ σε 30.000 ευρώ για οφειλόμενα δάνεια και σε 9.000 ευρώ για φορολογικά έσοδα. 
      Το ζήτημα της προσωπικής κράτησης πρέπει να το δούμε με προσοχή. Να σας αναφέρω, ότι από πρόσφατη επίσκεψή μου στο Νομό Κοζάνης στους επαγγελματοβιοτέχνες γούνας είδα, ότι δεν έχουν να πληρώσουν και το ΤΕΒΕ. Ξέρετε, ότι είχαν πολλές περιπτώσεις προσωποκράτησης για οφειλές προς το ΤΕΒΕ. Πρέπει να δούμε συνολικότερα το ζήτημα της προσωποκράτησης για οφειλές είτε στο δημόσιο είτε και στα ασφαλιστικά ταμεία. Πραγματικά γίνεται δύσκολη η κατάσταση επαναλαμβάνω για τους μικρούς επαγγελματίες. 
      Το άρθρο 34 αυξάνει το όριο των ληξιπρόθεσμων χρεών. Συμφωνούμε και με αυτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κεδίκογλου, απ’ ό,τι με ενημερώνουν έχετε ζητήσει και σ’ αυτήν την ενότητα το λόγο.
      Ορίστε, έχετε το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Να κάνω δύο παρατηρήσεις  στο προηγούμενο θέμα, σχετικά με τη διάταξη που μπήκε για την απαλλαγή των ναών από τις εισφορές. Γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε, οφείλω να πω από την πολυετή πείρα μου στο θέμα αυτό, υπάρχει μία αντίδραση του χριστεπωνύμου πληρώματος. Οι ίδιοι αρνούνται να υπάρχει μία παρακράτηση υπέρ του δημοσίου. Πέραν τούτου όμως υπάρχουν και κάποιες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων που θεωρούν τον οβολό στους ναούς ως δωρεά και έτσι δεν φορολογείται. Το θέμα δεν είναι αν ο ναός πληρώνει κάποια εισφορά στο δημόσιο. Το θέμα είναι πού πάνε τα λεφτά αυτά, αν αντικειμενικώς ερευνώνται. Αν πηγαίνουν για επενδύσεις που κάνει ο ναός ή για κάποιο κοινωνικό έργο, με γειά του με χαρά του, να μην πληρώσει, δεν έχει κανείς αντίρρηση. 
      Δεύτερον, θέλω να κάνω μία γενική παρατήρηση, για κάτι που ακούγεται στην Αίθουσα και ειδικά από το ΚΚΕ για όλους τους αγώνες του και για την αντίρρησή του για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πολύ θετικό για τη χώρα ότι υπάρχει ένα κόμμα που σθεναρώς έχει μία άλλη άποψη. Όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι η πολιτική που θα εφαρμόζεται από δω και μπρος θα είναι αυτή που θα μπορεί να επιτύχει κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι κυβερνήσεις είναι περισσότερο κυβερνήσεις διαχείρισης και αν θέλετε και εντίμου διαχείρισης. Και μπορώ να χρησιμοποιήσω το «εντίμου διαχείρισης» από την ώρα που ο Γραμματέας του Κόμματος, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είπε ότι η αυτού εξοχότης, αποπεμφθείς Πρωθυπουργός ήταν πολιτικός υψηλού ήθους. Δηλαδή η προϋπόθεση γίνεται προσόν.
      Αγαπητέ κύριε Τζέκη, και αγαπητοί φίλοι του ΚΚΕ να λέτε ευθέως ότι δεν μπορείτε να κάνετε άλλη πολιτική απ’ αυτήν που υπάρχει στις Βρυξέλλες. Και είναι η καλύτερη κυβέρνηση αυτή που μπορεί να διεκδικήσει εκεί, να διαπραγματευτεί εκεί και να δημιουργήσει ευκαιρίες όπου θα είναι αναγκαία η ψήφος της για την εν γένει πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Έρχομαι στα άρθρα. Αρχίζω από το άρθρο 29. Κύριε Υφυπουργέ, πιο πολύ απευθύνομαι στις υπηρεσίες σας, που είναι όπισθεν υμών, που είναι εκλεκτοί υπάλληλοι και οι οποίοι έχουν την ευθύνη αυτών των θεμάτων.
      Έρχομαι στο άρθρο 33 «αύξηση οφειλομένων και εκπροθέσμων χρεών για προσωπική κράτηση οφειλετών του δημοσίου». Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει έναν οφειλέτη του δημοσίου. Αλλά, αγαπητοί κύριοι του Γενικού Λογιστηρίου και του Υπουργείου Οικονομικών –ιδιαιτέρως σας τιμώ για τις προσπάθειές σας, το Υπουργείο Οικονομικών έχει εκλεκτό προσωπικό- πολλά από τα χρέη αυτά έχουν δημιουργηθεί από δάνεια μικροβιοτεχνών που δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα. Αυτό φαίνεται γιατί διαλύθηκαν οι επιχειρήσεις και οι ίδιοι κατέληξαν να μην μπορούν καλά – καλά να πάρουν ένα ημερομίσθιο. Σκεφθείτε πάντως, κάτι, κάποια αντικειμενικοποίηση, κάποια προσφυγή σε ειδικό δικαστήριο που να μελετήσει και αν είναι εξ αντικειμένου αυτή η αδυναμία, δεν μπορούν να ζητούνται τα χρήματα αυτά. Να δούμε αν στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων, αφού θέλουμε να χρησιμοποιούμε οικονομία της αγοράς -και επικαλούμαι εσάς, κύριε Πρόεδρε, που είστε υποψήφιος Βουλευτής της Β΄ Περιφέρειας και σας τιμά ιδιαίτερα ο κόσμος- υπάρχουν επισφαλείς απαιτήσεις. Κάθε μία επιχείρηση κάνει μία απόσβεση αυτών των επισφαλών απαιτήσεων. Θεωρώ υποχρέωσή μου να το τονίσω. Οφείλει να αντιληφθεί και το Δημόσια ότι υπάρχουν επισφαλείς απαιτήσεις.
      Έρχομαι σε κάτι που είναι ιδιαιτέρως ενοχλητικό, αν όχι «βγάζει μάτι», αυτό το «απαλλαγή από τέλη χαρτοσήμου τραπεζικών δανείων και πιστώσεων». Θέλετε να το κάνετε; Με γεια σας, με χαρά σας. Γιατί όμως ο δανειζόμενος από τη συνεταιριστική τράπεζα της Ευβοίας που την έκαναν κάποιοι αποταμιευτές, να υποχρεούται να πληρώσει τέλη χαρτοσήμου 2% επί του στεγαστικού δανείου που θα συνάψει; Πώς θα βγει ανταγωνιστική σε σχέση με μία άλλη εμπορική τράπεζα; Γιατί ένας πιστωτικός συνεταιρισμός που δανείζει στο μέλος του κάποια λεφτά, θα πρέπει να πληρώσει ο δανειζόμενος τέλος χαρτοσήμου 2% κι όχι η τράπεζα; Γιατί στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων –γνωρίζουμε την προσφορά του στην οικονομία και το ρόλο του- οι δανειολήπτες θα πρέπει να πληρώσουν αυτό το τέλος, όταν οι δανιζόμενοι είναι ιδιαίτερα κατώτερα στρώματα, δημόσιοι υπάλληλοι; 
      Με ποια λογική; Θέλετε να επικρατεί η οικονομία της αγοράς; Πού είναι οι ίσοι όροι ανταγωνισμού; Πού είναι η απελευθέρωση της αγοράς, τέλος πάντων; Για να καταλάβουμε και περί τίνος ομιλούμε! Ποιον χρεοκοπούμε εδώ; Ακόμα και για τα δάνεια που δίνονται από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας –δεν το έχω διασταυρώσει- οι δανειολήπτες πληρώνουν τέλος χαρτοσήμου. Για όνομα του Θεού! Ενώ δεν πληρώνω τέλος χαρτοσήμου αν δανειστώ από μία εμπορική τράπεζα. Αυτό νομίζω ότι δεν στέκει, κύριε Υπουργέ, και θα πρέπει να περιλάβετε και τους άλλους πιστωτικούς οργανισμούς στην απαλλαγή. Αυτό μπορείτε να το κάνετε σήμερα.
      Τέλος, έχετε και μία διάταξη για την ΕΡΤ, η οποία δεν είναι αρνητική. Είναι μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής διαχείρισης.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Αυτή η διάταξη δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτήν την ενότητα των άρθρων.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Έχει δίκιο ο συνάδελφος.
      Όσον αφορά την είσπραξη προστίμων από ιδιωτικές επιχειρήσεις, έχω μία επιφύλαξη, αγαπητοί συνάδελφοι. 
      Κύριε Πρόεδρε, θα κλείσω με το εξής. Τώρα που απεπέμφθη πλέον και αυτός ο αλαζών Πρωθυπουργός με τις ενέργειες και τους τρόπους συμπεριφοράς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας -διότι όπως προ ολίγου απέδειξα η Κοινοβουλευτική Ομάδα τον απέπεμψε- θα πρέπει να υπάρξει από τους Υπουργούς μία μεγαλύτερη προσωπική ευθύνη, διότι σήμερα δεν υπάρχει κυβέρνηση. Εγώ, κύριε Αλογοσκούφη, δεν ξέρω αν η σημερινή κοινοβουλευτική ισορροπία είναι η ίδια με χθες. Δεν το γνωρίζω. Εσείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση θα πρέπει να το λύσετε. Είναι δυνατόν να είναι η ίδια κυβέρνηση με χθες; Με ποια λογική; Αυτή η Κοινοβουλευτική Ομάδα απέπεμψε έναν πρωθυπουργό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Επί των άρθρων, κύριε Κεδίκογλου.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Μπορεί να υπάρχει αυτή η κυβέρνηση; Πώς υπάρχει;
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κύριος Υφυπουργός.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να απαντήσω σε μερικές ερωτήσεις που μου τέθηκαν.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όσο μπορείτε πιο σύντομα, κύριε Υπουργέ.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ολοκληρώσω σε δεκαπέντε με είκοσι δευτερόλεπτα.
      Όσον αφορά τη χορήγηση δανείων, το είχαμε συζητήσει από την πρώτη στιγμή και είχαμε πει ότι δεν ισχύει η απαλλαγή του πόθεν έσχες γι’ αυτά τα δάνεια, επειδή ακριβώς υπήρξε, έντονη κριτική και επειδή η αληθινή μας πρόθεση, όπως διατυπώθηκε και κατά τη συζήτηση του προηγούμενου άρθρου αλλά και με τις διευκρινιστικές εγκυκλίους, ήταν ακριβώς σ’ αυτό το πνεύμα, για να μην υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία για την ερμηνεία ότι επαναλαμβάνεται κατά τρόπο πανηγυρικό και μάλιστα με αναδρομική ισχύ. Δηλαδή, δεν καταργήθηκε ποτέ το πόθεν έσχες για τα δάνεια προς οποιονδήποτε, εκτός από τις εταιρείες και κοινοπραξίες.
      Επίσης, θέλω να πω, ότι η απαλλαγή από το τεκμήριο των τόκων δανείου για την αγορά του αγροτικού εξοπλισμού, αλλά και της αγοράς του ακινήτου από κατασκευαστές, αφορά κυρίως τους μικρούς, γιατί οι μεγάλοι δεν είχαν ποτέ, μα ποτέ, την υποχρέωση να αποδείξουν τεκμήριο του πόθεν έσχες. Έγινε, λοιπόν, για τους μικρούς. Και ενώ οι τόκοι των δανείων για την κατασκευή της πολυκατοικίας δεν αποτελούσε τεκμήριο, εξαιτίας του ότι δεν το είχαν προσέξει οι υπηρεσίες παλαιότερα –λόγω αμέλειας- συνέπεσε ώστε να απαλλάσσονται μεν από τεκμήριο όλα τα δάνεια για την κατασκευή των κατοικιών, αλλά επειδή δεν υπήρχε ρητή αναφορά για την αγορά των ακινήτων, αυτή εθεωρείτο τεκμήριο. Έτσι, λοιπόν, λύνουμε αυτό το συγκεκριμένο θέμα και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
      Όσον αφορά τα ομόλογα και τους τόκους, όχι μόνο δεν μιλάμε για απαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, αλλά αντίθετα αποτελούν φοροεπιβαρύνσεις για τις τράπεζες. Λέμε, δηλαδή, ότι οι τόκοι των ομολόγων δεν είναι αυτοτελής φορολογία, αλλά εντάσσονται στην κανονική φορολογία. Δηλαδή, οι τράπεζες αντί για 10% θα πληρώνουν 35%, αλλά ασφαλώς θα αφαιρούν το 10% που προκατέβαλαν ως φόρο. Άρα, φορολογούμε τους τόκους των ομολόγων για τις τράπεζες, αντί του 10% στο 35%. 
      Πιστεύω οι διευκρινίσεις μου να σας κάλυψαν. 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν υπάρχει κανείς άλλος ομιλητής.
      Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 29 έως και 34 και θα γίνει η ψηφοφορία τους κεχωρισμένως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29 ως έχει; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30 ως έχει; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 31 ως έχει; 
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 31 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 32 ως έχει; 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 32 έγινε δεκτό ως έχει, ομοφώνως.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 33 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 33 έγινε δεκτό ως έχει, κατά πλειοψηφία.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 34 ως έχει;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς το άρθρο 34 έγινε δεκτό ως έχει, κατά πλειοψηφία.
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε σ’ αυτό το σημείο να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ  ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 21.36΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2004 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής - αντικειμενικοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις».
      
      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 7/1/04                          ΣΕΛ.2