ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ν΄
      Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2003
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κύρωση του κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών του οικονομικού έτους 2004», σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών
      α) Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής, αντικειμενοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις», σελ.
      β) Η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και άλλες διατάξεις», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών 
      ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ Γ. σελ.
      ΒΑΡΔΙΚΟΣ Π., σελ.
      ΒΑΙΝΑΣ Ι. σελ.
      ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ. ,σελ.
      ΒΕΡΕΛΗΣ Χ. σελ.
      ΒΕΡΥΒΑΚΗΣ Ε., σελ.
      ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Α., σελ.
      ΒΡΕΝΤΖΟΣ Σ. σελ.
      ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ Λ. σελ.
      ΔΑΙΛΑΚΗΣ Σ., σελ.
      ΔΗΜΑΣ Ι. σελ.
      ΔΡΥΣ Γ., σελ.
      ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ Ι., σελ.
      ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ Σ., σελ.
      ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., σελ.
      ΚΑΛΟΣ Γ., σελ.
      ΚΑΝΕΛΛΗ Λ. σελ.
      ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ι. σελ.
      ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ. σελ.
      ΛΕΒΟΓΙΑΝΝΗΣ Ν. σελ.
      ΜΑΚΡΗ Ζ. σελ.
      ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Χ. σελ.
      ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ ΣΤ., σελ.
      ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., σελ.
      ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ Ι. σελ.
      ΞΗΡΟΤΥΡΗ Α., σελ.
      ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ Β. σελ.
      ΡΕΠΠΑΣ Δ., σελ.
      ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΣΜΥΡΛΗΣ ΛΙΑΚΑΤΑΣ X., σελ.
      ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Σ. σελ.
      ΣΤΕΡΓΙΟΥ Ι., σελ.
      ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ Ν., σελ.
      ΣΤΥΛΙΑΝΝΙΔΗΣ Ε., σελ.
      ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ ΗΛΙΑΚΗ Ε., Σελ.
      ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Σ., σελ.
      ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ Ι., σελ.
      ΧΑΙΤΙΔΗΣ Ε., σελ.
      ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Ν. σελ.
      ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Δ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  Ν΄
      Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2003
      Αθήνα, σήμερα στις 19 Δεκεμβρίου 2003, ημέρα Παρασκευή και ώρα 16.14΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ.  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας):  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Χρήστο Σμυρλή-Λιακατά Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Λέσχη Μοτοσικλετιστών Αγίου Νικολάου, ζητεί να της δοθεί η εποπτεία και οργάνωση των μοτοσικλετιστικών αγώνων.
      2) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης – Αποχέτευσης Σητείας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την κατασκευή δεξαμενής ύδρευσης της περιοχής της.
      3) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΙΩΣΗΦ ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το ΚΤΕΛ Χανίων – Ρεθύμνου ζητεί να του καταβληθούν τα χρήματα που του οφείλονται από μεταφορά μαθητών.
      4) Ο Βουλευτής Αχαίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η εγκατάσταση στην Πάτρα του Οργανισμού Προστασίας Δικτύων και Πληροφοριακών Συστημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      5) Ο Βουλευτής Έβρου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ωρομισθίων και Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών ΟΑΕΔ ΤΕΕ Ορεστιάδας Β. Έβρου ζητεί την εφαρμογή του Ν. 3144/2003 για την επαγγελματική τακτοποίηση των μελών του.
      6) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΧΑΪΤΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων ζητεί την ικανοποίηση οικονομικών αιτημάτων των μελών της.
      7) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΧΑΪΤΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΤΣΑ – ΝΑΤ – ΕΛΤΑ – ΤΑΕ – ΟΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ ζητούν την ικανοποίηση οικονομικών και ασφαλιστικών αιτημάτων των συνταξιούχων.
      8) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται να κατοχυρωθεί η κατάταξη των τουριστικών Σχολών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
      9) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η διάσωση και επισκευή της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου στα Ξερά Ξύλα Νεάπολης Λασιθίου.
      10) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Τουρλωτής Λασιθίου ζητεί την άμεση τοποθέτηση καθηγητή πληροφορικής στην κενή θέση του Γυμνασίου.
      11) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γεώργιος Γαβαλάς, ζητεί το διορισμό του, ως τέκνο πολύτεκνης οικογένειας στο Υπ. Οικονομίας.
      12) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κων/νος Μαμολίδης, κάτοικος Βρυσών Λασιθίου ζητεί να αναγνωρισθεί ως συντάξιμος  χρόνος από το ΙΚΑ, ο χρόνος εργασίας των  απολυθέντων της ΕΔΕΔΕΔ.
      13) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Καλλιόπη Καπαράκη ζητεί να κατασκευασθούν επιχωματικά έργα στη θέση Ξηροκάμπου Ιεράπετρας, για την προστασία των θερμοκηπίων.   
      14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, Γονέων και Φίλων Ιεράπετρας ζητεί τη στελέχωση του ΕΕΕΕΚ Ιεράπετρας με το κατάλληλο προσωπικό για την κάλυψη των αναγκών φοίτησης στα ΑμΕΑ.
      15) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των νοσηλευόμενων παιδιών στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Παιδιών Αθηνών  – ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ «ΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» ζητεί την αναβάθμιση της παρεχόμενης περίθαλψης στα παιδιά τους και τη λήψη μέτρων για την εύρυθμη λειτουργία του πιο πάνω Θεραπευτηρίου.
      16) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία κάτοικοι της περιοχής Μορτερού Ν. Ερυθραίας διαμαρτύρονται για το πρόβλημα της αποχέτευσης ομβρίων στην περιοχή.
      17) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Εγκαταστατών Υδραυλικών – Θερμικών και Κλιματιστικών Έργων Ν. Καστοριάς διαμαρτύρεται για την μεθόδευση αποκλεισμού των αδειούχων υδραυλικών από την κατασκευή Δημόσιων και Ιδιωτικών Έργων και ζητεί τη συμμετοχή τους στο Μητρώο Κατασκευαστών ιδιωτικών έργων κ.α.
      18) Οι Βουλευτές κύριοι  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας του πρώην Σωματείου ΤΑΤ και των πρώην Εργαζομένων στη «ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.» ζητεί την επίλυση του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ σήμερα, που ήταν ασφαλισμένοι στο ΤΑΤ – ΜΓΤ, εξαιτίας του τρόπου υπολογισμού των συντάξεών τους από το ΙΚΑ.
      19) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος «ΓΥΑΡΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ» διαμαρτύρεται για τη συνεχιζόμενη καταπάτηση του Δημοσίου Κτήματος της Γυάρου από ιδιώτες, που προσβάλλει τη μνήμη και τους αγώνες όσων φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν στο νησί.
      20) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΔΕΗ ζητεί η ενσωμάτωση της ΑΤΑ στη βασική σύνταξη των συνταξιούχων των ΔΕΚΟ που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο να γίνει σε διάστημα 2 ετών.
      21) Ο Βουλευτής Φωκίδας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων, ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΤΣΑ – ΝΑΤ – ΕΛΤΑ – ΤΑΕ – ΟΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ ζητούν την ικανοποίηση οικονομικών και ασφαλιστικών αιτημάτων των συνταξιούχων.
      22) Ο Βουλευτής Φωκίδας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Νικόλαος Αλεξανδρόπουλος, κάτοικος Άμφισσας, ζητεί τη σύσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Άμφισσας Β/θμιας Επιτροπής, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
      23) Ο Βουλευτής Φωκίδας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Επαγγελματικών – Βιοτεχνικών και Εμπορικών Σωματείων Νομού Φωκίδας ζητεί την προστασία του κλάδου των επαγγελματιών.
      24) Ο Βουλευτής Φωκίδας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Φωκίδας ζητεί την τροποποίηση της Προμελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Βελτίωση Ε.Ο. Μπράλλου – Άμφισσας».
      25) Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Κέρκυρας ζητεί να συμπεριληφθεί η ΣΕΕΔΔΕ στα επιχορηγούμενα από τα έσοδα των Επιμελητηρίων, τριτοβάθμια σωματεία.
      26) Ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων Βοήθεια στο Σπίτι ζητεί τη θεσμοθέτηση του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι, την ένταξή του στις Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων και την τακτοποίηση των εργαζομένων σ’ αυτό.
      27) Ο Βουλευτής Ρεθύμνης κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΟΥΚΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Παναγιώτης Λουκάκης ζητεί την άμεση λειτουργία των έργων ηλεκτροφωτισμού του κόμβου Σκαλέτας – Σταυρωμένου και Μπαλί στο Βόρειο οδικό άξονα Κρήτης.
      28) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΤΣΑ – ΝΑΤ – ΕΛΤΑ – ΤΑΕ – ΟΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ ζητούν αύξηση 10% για το 2004, πάγωμα των τιμών και πάταξη της κερδοσκοπίας.
      29) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΤΣΑ – ΝΑΤ – ΕΛΤΑ – ΤΑΕ – ΟΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ ζητούν αύξηση 10% για το 2004, πάγωμα των τιμών και πάταξη της κερδοσκοπίας.
      30) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε έγγραφα της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής Λάρισας τα οποία αποδεικνύουν την ύπαρξη μεταδοτικής σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας στο κοπάδι αιγοπροβάτων του κ. Κων/νου Τσάπου, κατοίκου Αγιάς Λάρισας.
      31) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νομού Λάρισας ζητεί να δοθεί στους εποχιακά εργαζόμενους που το 2003 δεν πήραν επίδομα από το ταμείο ανεργίας, επειδή δεν συμπλήρωσαν τα απαιτούμενα ένσημα και το επί πλέον βοήθημα πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων. 
      32) Η Εκτελεστική Επιτροπή της Ανώτατης Διοίκησης Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων με ψήφισμά της το οποίο επέδωσε στον κύριο Πρόεδρο της Βουλής ζητεί την πρόβλεψη ανάλογων κονδυλίων για τη χρηματοδότηση του νέου μισθολογίου, την καταβολή των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος, την αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών κ.λπ.
      Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 2356/1-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικόλαου Αγγελόπουλου δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 323/21-10-03 έγγραφο από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση 2356/1.9.2003 που μας διαβιβάστηκε με το με υπ'αρ. 41254/23.9.2003 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σε θέματα της αρμοδιότητάς μας και σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΕ/ΟΑΠ, της ΕΥΔΕ/ΜΕΔΕ και της ΕΥΔΕ/ΟΣΥΕ του ΥΠΕΧΩΔΕ τα εξής:
      1. Βόρειο τμήμα του Δυτικού Άξονα (Ιόνια Οδός)
      Το ΥΠΕΧΩΔΕ προγραμματίζει την κατασκευή ενός νέου, σύγχρονου αυτοκινητόδρομου από το Αντίρριο έως τα Ιωάννινα, το οποίο αποτελεί το Βόρειο Τμήμα του Δυτικού Άξονα (Ιόνια Οδός).
      Ο εν λόγω Άξονας πλην των εργολαβιών «Τμήμα Αγγελόκαστρο-Κουβαράς της ευρείας Παράκαμψης Αγρινίου» και «Τμήμα Αγ.Δημήτριος-Σελ/άδες παράκαμψης Αρτας-Φιλιππιάδας» των οποίων οι διαγωνισμοί ανάθεσης βρίσκονται σε εξέλιξη, θα κατασκευασθεί με σύμβαση Παραχώρησης σε συνδυασμό με το υφιστάμενο Αυτοκινητόδρομο Αθήνα - Λαμία.
      Έχει ήδη ολοκληρωθεί η Α΄ φάση του σχετικού διεθνούς διαγωνισμού με την προεπιλογή τεσσάρων (4) ομίλων που περιλαμβάνουν Ελληνικές και Αλλοδαπές εξειδικευμένες επιχειρήσεις που καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις που απαιτείται για τον σχεδιασμό, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία και συντήρηση ενός τέτοιου μεγέθους έργου.
      Ήδη η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ για τους Οδικούς Άξονες Παραχώρησης προωθεί την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για εξασφάλιση της ωριμότητας, την σύνταξη των τευχών δημοπράτησης της Β' φάσης του διαγωνισμού για την υποβολή προσφορών από τους προεπιλεγέντες ομίλους, ώστε αμέσως μετά να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την ανάδειξη του αναδόχου και την υπογραφή της Σύμβασης Παραχώρησης με στόχο την έναρξη υλοποίησης του έργου εντός του 2004, με ελεγχόμενο χρονοδιάγραμμα και ποιότητα, προσαρμοσμένα στις τοπικές ιδιαιτερότητες.
      2. Το έργο «Τμήμα Αγγελόκαστρο-Κουβαράς της ευρείας Παράκαμψης Αγρινίου»
      Το έργο αυτό μήκους 21 χλμ που είναι η συνέχεια του 1ου Τμήματος της Παράκαμψης Αγρινίου «Τμήμα Κεφαλόβρυσο-Αγγελόκαστρο Παράκαμψης Αγρινίου» που έχει ήδη κατασκευαστεί, με προηγούμενη σύμβαση, συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής 11 με συνολικό ποσό εργολαβίας 102.700.000 ευρώ, βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία διαγωνισμού του και συγκεκριμένα στις 23.9.2003 παρεδόθησαν οι οικονομικές προσφορές στην αρμόδια Επιτροπή Εισήγησης για Ανάθεση, προκειμένου να εισηγηθεί την ανάθεση του έργου. .
      Η ανάδειξη αναδόχου και η υπογραφή της σύμβασης για το έργο αναμένεται να γίνει εντός του 2003.
      Παράλληλα συντάσσονται τα τεύχη για τη δημοπράτηση υπολειπόμενων εργασιών του 1°U Τμήματος Κεφαλόβρυσο-Αγγελόκαστρο προϋπολογισμού 13.500.000 ευρώ το οποίο συγχρηματοδοτείται από το 3° ΚΠΣ ΣΑΕ 071/3.
      3. Έργο της Παράκαμψης Ναυπάκτου
      Με την εν ενεργεία εργολαβία της οποίας η σύμβαση υπεγράφη την 2615/2003 ολοκληρώνεται το έργο της Παράκαμψης Ναυπάκτου από τον Πλατανίτη μέχρι Ξηροπήγαδο. Η συμβατική προθεσμία περαίωσης είναι η 26/1/2006.
      Η Υπουργός
      ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
      2. Στην με αριθμό 2790/10-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανάσιου Μπούρα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. Β-4591/17-10-03 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 2790/10-9-03 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Θανάσης Μπούρας και μας διαβιβάστηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ και από το ΥΠΕΣΔΔΑ με τα αριθμ. 276/3-10-03 και 40676/29-9-03-03 αντίστοιχα έγγραφα, σχετικά με τα έργα ανισόπεδου κόμβου στη Λεωφόρο Καραμανλή και σύμφωνα με το αριθμ. 51318/195Α113-10-03 έγγραφο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος, σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
      Η κατασκευή της ανισόπεδης διάβασης στην διασταύρωση της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών- Θεσ/κης με την λεωφόρο Καραμανλή, όπως και η αντίστοιχη με την λεωφόρο Δεκέλειας, είχε προγραμματισθεί να υλοποιηθεί με την Σύμβαση 158/99 «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΥΟ ΑΝΩ ΔΙΑΒΑΣΕΩΝ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΘΗΝΑ-ΟΙΝΟΗ (ΟΔΟΙ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΚΑΙ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ» , η οποία υπεγράφη στις 21-7-1999 μεταξύ της ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε. και της εργοληπτικής επιχείρησης «ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ Α.Ε.», στα πλαίσια του χρηματοδοτικού προγράμματος του Β' και Γ ΚΠΣ, με συμβατικό χρόνο κατασκευής 24 μήνες.
      Για την κατασκευή των δύο Ανισόπεδων Διαβάσεων (Α. Δ.) απαιτείτο απαλλοτρίωση κάποιων ιδιοκτησιών για την οποία η ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε. είχε εγκεκριμένους πόρους ύψους 2,5 δις δρχ. Μέχρι δε την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων η κατασκευή των έργων προβλεπόταν να προχωρήσει είτε με επιτάξεις είτε με ενοικιάσεις των απαραιτήτων ιδιοκτησιών.
      Η διαδικασία των επιτάξεων προχώρησε για ένα μέρος των ιδιοκτησιών, αλλά η άρνηση των ιδιοκτητών για ενοικίαση των υπολοίπων χώρων μέχρι την συντέλεση των απαλλοτριώσεων, οδήγησε τις εργασίες της σύμβασης 158/99 σε διακοπή. Παράλληλα η απόφαση καθορισμού υψηλής προσωρινής τιμής μονάδας απαλλοτριώσεων από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, τον Αύγουστο 2001, με την οποία το κόστος των απαλλοτριώσεων αυξήθηκε σε 8 δις δρχ., ανάγκασε την ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε. να προσφύγει στο Εφετείο. Μετά από διαδοχικές αναβολές, οι οποίες δόθηκαν .από το Δικαστήριο, αποδεχόμενο τούτο αιτήματα των καθών η απαλλοτρίωση, η οριστική τιμή απαλλοτρίωσης καθορίστηκε τον Δεκέμβριο του 2002 σε 4,6 δις δρχ σημαντικά μειωμένη, σε σύγκριση με την απόφαση του Πρωτοδικείου. Ήδη, όμως, είχε παρέλθει και ο συμβατικός χρόνος της εργολαβίας 158/99, και η οριακή προθεσμία της, με συνέπεια η σύμβαση αυτή να διαλυθεί.
      Με την διακοπείσα Σύμβαση οι εκτελεσθείσες εργασίες στην Α.Δ. Δεκελείας είναι περιορισμένες και δεν έχουν καμία επίπτωση στην κυκλοφορία της περιοχής ενώ στην Α.Δ. Πάρνηθας κατασκευάσθηκαν επί της Λεωφ. Καραμανλή οι τοίχοι αντιστήριξης.
      Λόγω των κυκλοφοριακών προβλημάτων από τις ημιτελείς εργασίες στην Λεωφ. Καραμανλή, η ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε. ενέταξε άμεσα τη συνέχιση του έργου στο χρηματοδοτικό προγραμματισμό του Γ΄ ΚΠΣ και προχώρησε το ταχύτερο δυνατόν μετά την άρση των εμπλοκών στη διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού. Τον Μάρτιο 2003 προκηρύχθηκε η νέα εργολαβία «ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΩ ΔΙΑΒΑΣΕΩΝ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΘΗΝΑ-ΟΙΝΟΗ (ΟΔΟΙ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΚΑΙ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ».
      Στις 28-8-2003 υπεγράφη η 280/03 σύμβαση μεταξύ της ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε. και της εργοληπτικής επιχείρησης «ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ Α.Τ.Ε.», η οποία ανεδείχθη μειοδότης με τη διαδικασία του ν.2576/98 και ήδη άρχισαν οι εργασίες ολοκλήρωσης των ανισόπεδων διαβάσεων. Η ολοκλήρωση της ανισόπεδης διάβασης της λεωφόρου Καραμανλή προβλέπεται τον lούνιο του 2004, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.
      Ο Υπουργός
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ»
      3. Στην με αριθμό 3158/17-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ηλία Φωτιάδη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 312/21-10-03 έγγραφο από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση 3158/17.9.2003 που μας διαβιβάστηκε με το με υπ΄αρ. 8-4388/22.9.2003 έγγραφο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.» τα εξής:
      1. Η «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.» εκτιμώντας τη σημασία και την αναγκαιότητα της εγκατάστασης Χώρων Στάθμευσης και Αναψυχής (ΧΣΑ) και Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) σε ένα σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, προχώρησε στην εκπόνηση μελέτης χωροθέτησης των εν λόγω εγκαταστάσεων.
      Η μελέτη αυτή ολοκληρώθηκε το 2001 και προσδιόρισε κατά μήκος της Εγνατίας Οδού δέκα επτά (17) θέσεις Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών, εξ αυτών οι περισσότερες είναι δίδυμες και για εννέα (9) προχώρησαν ήδη οι εργασίες εξασφάλισης του χώρου, δηλαδή τοπογραφική αποτύπωση, σύνταξη κτηματολογίου, κήρυξη απαλλοτρίωσης, προεγκρίσεις απαραίτητες για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
      Επίσης με την προαναφερόμενη μελέτη καθορίσθηκαν και είκοσι τρεις (23) θέσεις Χώρων Στάθμευσης και Αναψυχής.
      2. Για το τμήμα Κλειδί-Βέροια προβλέπεται μία θέση εγκατάστασης Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών και μία θέση δημιουργίας Χώρου Στάθμευσης και Αναψυχής αμφίπλευρης διαμόρφωσης, η μελέτη του οποίου εκπονήθηκε και προωθείται για έγκριση.
      3. Σημειώνεται ότι η στρατηγική της Εταιρείας προβλέπει χώρους στάθμευσης πολύ αναβαθμισμένους σε σχέση με τους υπάρχοντες στις άλλες Εθνικές οδούς, για το λόγο αυτό από τις σχετικές μελέτες προβλέπεται η ύπαρξη W.C, κατάλληλη διαμόρφωση του περιβάλλοντος, χώροι αναψυχής κλπ.
      Η Υπουργός
      ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
      4. Στην με αριθμό 3324/22-9-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Τσιπλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 102845/ΙΗ΄/15-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 3324/22-9-03 την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κων. Τσιπλάκης και η οποία αναφέρεται στη διαχείριση Ειδικού λογαριασμού του Παντείου Πανεπιστημίου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Α) Σύμφωνα με την παραγρ. 4 του άρθρου 8 της με αριθμ. ΚΑ/679/22-8-96 (ΦΕΚ 826/96 τ.Β΄) Κοινής απόφασης ο τακτικός έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης των ειδικών λογαριασμών κονδυλίων έρευνας, που λειτουργούν στα Πανεπιστήμια (Ν.Π.Δ.Δ.) γίνεται υποχρεωτικά κάθε χρόνο από ορκωτούς ελεγκτές, οι οποίοι στη συνέχεια υποβάλλουν τη σχετική έκθεση στους εποπτεύοντες Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Ανάπτυξης, Οικονομίας και Οικονομικών και το Ελεγκτικό Συνέδριο.
      Β) Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών (ΓΛΚ) σύμφωνα με τις παρακάτω αναφερόμενες εγκυκλίους:
      1) τις αριθμ. 39793/0094/20-5-1999, και 2/14059/0094/26-2-99 κρίνει απαραίτητη α) την καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας που πρέπει να τηρείται για την πραγματοποίηση των ελέγχων από τους Ορκωτούς Ελεγκτές, β) την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των εν λόγω ελέγχων και γ) τη λήψη των ενδεικνυομένων κάθε φορά διοικητικών και κατασταλτικών μέτρων.
      2) Την αριθμ. 2/53912/0094/21-9-01, με την οποία προβλέπεται ότι οι υπηρεσίες του ως άνω Υπουργείου, αξιολογούν τους προϋπολογισμούς και απολογισμούς των ειδικών λογαριασμών (σύμφωνα με ης διατάξεις του Ν.2771/99) ελέγχουν τη συμμόρφωση των ειδικών λογαριασμών στις υποδείξεις των Ορκωτών Ελεγκτών και ΓΑ Κ. και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης δεν εκδίδουν την προβλεπόμενη βεβαίωση, με άμεση συνέπεια την αναστολή της χρηματοδότησής τους.
      Επιπρόσθετα η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ έχει ζητήσει από τη Γραμματεία Επιτροπής Ερευνών του Παντείου Πανεπιστημίου τα σχετικά στοιχεία προκειμένου να σας ενημερώσουμε συμπληρωματικά.
      Τέλος για περιπτώσεις κακοδιαχείρισης σε άλλους Ειδικούς λογαριασμούς Πανεπιστημίων, σας γνωρίζουμε ότι αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
      Ο Υπουργός
      ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ»
      5. Στην με αριθμό 3371/22-9-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6477/17-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην αριθμ. 3371/2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Π. Λαφαζάνη τα θιγόμενα σ' αυτή θέματα αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      1. Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με το Π.Δ. 81/2003 (ΦΕΚ 77/Α/2003) «Ρυθμίσεις για τους εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου», ενσωμάτωσε στην Ελληνική Νομοθεσία την Κοινοτική Οδηγία 99/70 ΕΚ, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία διαγράφει ευρείες γενικές Αρχές και ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την εργασία ορισμένου χρόνου αναγνωρίζοντας ότι για τις λεπτομέρειες της εφαρμογής πρέπει να ληφθούν υπόψη τα πραγματικά στοιχεία των συγκεκριμένων εθνικών, τομεακών και εποχιακών καταστάσεων» .
      2. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Π.Δ. 81/2003, το οριζόμενο Πεδίο εφαρμογής ταυτίζεται με το Πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας.
      3. Η Αρχή της μη διάκρισης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 4 του Π.Δ. ταυτίζεται με το περιεχόμενο της Οδηγίας.
      4. Με το άρθρο 5 του Π.Δ. ορίζονται κανόνες προστασίας των εργαζομένων και αποφυγής καταχρήσεων σε βάρος τους. Ορίζεται ρητά ότι η ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου είναι επιτρεπτή αν δικαιολογείται από αντικειμενικό λόγο και αναφέρονται ενδεικτικά περιπτώσεις συνδρομής αντικειμενικού λόγου.
      Δεν περικλείεται στο Π.Δ. οποιαδήποτε εξαίρεση εργαζομένων με κριτήριο την εργασία τους στο Δημόσιο ή τον Ιδιωτικό Τομέα.
      Σημειώνεται ότι είναι θέμα δικαστικής εκτίμησης και ελέγχου των δικαστηρίων η συνδρομή περιπτώσεων καταστρατήγησης. Με το διάταγμα ορίζονται τεκμήρια δεκτικά ανταπόδειξης.
      5. Σημειώνεται ότι, της έκδοσης του Διατάγματος προηγήθηκε η γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία εναρμονίστηκε απόλυτα το περιεχόμενό του, καθώς και η γνώμη της ΟΚΕ, επί του αρχικού σχεδίου, η οποία προηγήθηκε της γνωμοδότησης του Συμβουλίου της Επικρατείας και ελήφθη υπόψη κατά την κατάρτιση του τελικού Σχεδίου του Διατάγματoς.
      Για τα λοιπά θέματα αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, προς το οποίο κοινοποιούμε φωτοαντίγραφο της Ερώτησης και τα κατά περίπτωση καθύλην αρμόδια Υπουργεία.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      6. Στην με αριθμό 3373/22-9-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευάγγελου Πολύζου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6478/17-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην αριθμ. ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Ε. Πολύζο, για τα θιγόμενα σ΄ αυτή θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ν.Δ. 2656/53 «Περί οργανώσεως και ελέγχου αγοράς εργασίας», οι αναζητούντες εργασία (νέοι άνεργοι, απολυμένοι, κ.λ.π.) προσέρχονται στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) του τόπου κατοικίας τους, εγγράφονται στα μητρώα ανέργων των Υπηρεσιών του Οργανισμού και στη συνέχεια τους χορηγείται κάρτα ανεργίας.
      Επίσης, σύμφωνα με την εγκύκλιο 59/2-9-1976 του ΟΑΕΔ «περί της λειτουργίας των Γραφείων Απασχόλησης» (της οποίας οι διατάξεις εξακολουθούν μέχρι σήμερα), η κάρτα ανεργίας ή το δελτίο ανεργίας ισχύει για ένα μήνα.
      Το τελευταίο 10ήμερο της ισχύος του, εφόσον δεν έχει εν τω μεταξύ πραγματοποιηθεί η τοποθέτησή του, θα πρέπει να προσέλθει στο Γραφείο για ανανέωση της εγγραφής του, εάν εξακολουθεί να αναζητά και να είναι διαθέσιμος προς εργασία.
      Σε περίπτωση παράλειψης εμφάνισής του, ο άνεργος διαγράφεται από το μητρώο των εγγεγραμμένων ανέργων.
      Μετά την εγγραφή τους οι ενδιαφερόμενοι άνεργοι έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν στο εξειδικευμένο προσωπικό των Υπηρεσιών (Εργασιακούς Συμβούλους), προκειμένου να κάνουν χρήση των προσφερόμενων υπηρεσιών της Εξατομικευμένης Προσέγγισης/Υποστήριξης. Μέσω της διαδικασίας αυτής, η οποία βασίζεται στη μοναδικότητα κάθε ατόμου, που απευθύνεται στο Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ) ή τις υπόλοιπες Υπηρεσίες Απασχόλησης, γίνεται ουσιαστική διάγνωση των προσωπικών χαρακτηριστικών του ατόμου, των ικανοτήτων, γνώσεων, αναγκών και επιθυμιών του μέσα από συνέντευξη και με τη χρήση υποστηρικτικών εργαλείων, του Εντύπου Εξατομικευμένης Προσέγγισης/Υποστήριξης και του Εντύπου Διάγνωσης για Ένταξη σε Πρόγραμμα Κατάρτισης. Παράλληλα, ο ενδιαφερόμενος άνεργος πληροφορείται ως προς τις παρεχόμενες δυνατότητες/υπηρεσίες από τον ΟΑΕΔ.
      Στη συνέχεια εκπονείται Ατομικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο περιέχει δράσεις στις οποίες δύναται να ενταχθεί ο άνεργος και μπορούν να αφορούν κατάρτιση, τοποθέτηση σε θέση απασχόλησης ή αυτοαπασχόλησης (με τη χρήση ή μη επιδοτούμενων προγραμμάτων), απόκτηση εργασιακής εμπειρίας (stage) ή περαιτέρω συμβουλευτική, σχετικά με την αναζήτηση εργασίας ή την ανάληψη επιχειρηματικής δράσης και καταγράφονται εκείνες, που έχουν επιλεγεί να υλοποιηθούν με βάση τις ανάγκες και επιθυμίες του συγκεκριμένου ανέργου. Η υλοποίηση του Ατομικού Σχεδίου Δράσης συνδέεται με τακτική παρακολούθηση, ώστε να ελέγχεται η επίτευξη των συμφωνημένων στόχων/ενεργειών και με βάση τα αποτελέσματα που θα προκύπτουν, να τροποποιείται κατάλληλα, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο, το Σχέδιο Δράσης.
      Πρέπει να σημειωθεί ότι, οι παραπάνω περιγραφόμενες υπηρεσίες είναι καίριας σημασίας και παρέχονται σε όλους τους ενδιαφερόμενους ανέργους μέσω των ΚΠΑ και στοχεύουν στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτησή τους μέσω των υπηρεσιών αυτών.
      Τελικός επιδιωκόμενος σκοπός όλης της διαδικασίας παροχής εξατομικευμένων υπηρεσιών είναι η κατά το δυνατό συντομότερη ένταξη ή και επανένταξη του ανέργου στην αγορά εργασίας και η παραμονή του σε αυτή.
      Κατά συνέπεια η προσέλευση και η εγγραφή των ανέργων στις Υπηρεσίες του Οργανισμού είναι επιβεβλημένη και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρονοβόρα.
      Σημειώνεται ότι ο ΟΑΕΔ θα παρέχει στο εξής αναβαθμισμένες υπηρεσίες, τόσο στον άνεργο (με ατομικό σχέδιο, που θα εκπονεί Εργασιακός Σύμβουλος στα 73 Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης) και στις επιχειρήσεις, ενώ μέχρι το τέλος του 2004 το σύνολο των υπηρεσιών θα παρέχεται on line. Στο πλαίσιο της Πολιτικής Στήριξης των Ανέργων, θα αυξηθεί από 1-1-2004 το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ κατά 10%.
      Τέλος, σειρά νομοθετικών μέτρων τα οποία εντάσσονται στις κατευθύνσεις του ΕΣΔΑ 2004, το οποίο παρουσιάσθηκε και ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, συμπεριλαμβάνονται σε νομοσχέδιο του Υπουργείου μας, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      7. Στην με αριθμό 3419/23.9.2003 ερώτηση της Βουλευτού κ. Αικατερίνης Παπακώστα-Σιδηροπούλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6483/17.10.03 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      Απαντώντας στην αρίθμ. 3419/2003 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από τη Βουλευτή κ. Αικ. Παπακώστα - Σιδηροπούλου, για τα θιγόμενα σ’ αυτή θέματα αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Εάν οι ιδιοκτήτες των απαλλοτριωμένων εκτάσεων των Αγίων Αναργύρων είναι δικαιούχοι του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), δηλαδή παρέχουν εξαρτημένη εργασία, καταβάλλουν εισφορές υπέρ ΟΕΚ και έχουν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας στην ασφάλιση για την κατηγορία τους, η οποία καθορίζεται ανάλογα με τα μέλη της οικογενείας τους, τότε μπορούν να συμμετάσχουν στα Στεγαστικά Προγράμματα του ΟΕΚ, τα οποία αυτή την στιγμή είναι:
      1. Δανειοδοτικό πρόγραμμα επιδότησης επιτοκίου, για το οποίο ο ΟΕΚ θα δέχεται αιτήσεις μέχρι 15-3-04.
      2. Πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου έτους 2003, για το οποίο θα δέχεται αιτήσεις μέχρι 31-12-03.
      3. Διαρκές Πρόγραμμα πολυτέκνων και δικαιούχων που προστατεύουν ανάπηρα μέλη.
      4. Διαρκές Πρόγραμμα επισκευής κατοικίας.
      Για τα υπόλοιπα θέματα αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      8. Στην με αριθμό 3428/23.9.2003 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη και Γεωργίου Σαλαγκούδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 18210/15.10.03 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ’ αριθμ 3428/23.9.03 ερώτησης που κατατέθηκε στη Βουλή από τους ως άνω Βουλευτές, σας διαβιβάζουμε συνημμένα, το υπ αριθ. 12555/06.10.03 έγγραφο της ΡΑΕ, και το υπ' αριθμ.64541/15.10.03 έγγραφο των ΕΛΠΕ, τα οποία καλύπτουν αναλυτικά το θέμα που μας αφορά.
      Ο Υπουργός
      Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
      Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων)
      9. Στην με αριθμό 3447/23.9.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 90022/23210/572/10.2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ' αριθ. 3447/23-9-03 ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γ. Καρασμάνης αναφορικά με συνταξιοδοτική υπόθεση του κ. Τζάλη Ιωάννη του Νικολάου κατοίκου Ν. Πέλλας ,από τον ΟΓΑ σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Ο ανωτέρω είναι συνταξιούχος Γερμανικού Φορέα από 1-6-2000, παρόλα αυτά συνέχιζε να είναι ασφαλισμένος στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης του ΟΓΑ μέχρι το τέλος του έτους 2001.
      Μετά τη διαγραφή του από τα Μητρώα Ασφαλισμένων του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης από την ημερομηνία συνταξιοδότησης από τη Γερμανία, θα χορηγηθεί σε αυτόν σύνταξη και από τον ΟΓΑ από τη συμπλήρωση του 6s0U έτους της ηλικίας του, δηλαδή από την 1-7-2002.
      Ο Υφυπουργός
      Ρ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
      10. Στην με αριθμό 3464/23.9.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Σπυριούνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Δ13/Β/Φ525/18179/15.10.03 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Κ. Σπυριούνης, σας διαβιβάζουμε το υπ' αριθμ. ΓΔΝΣ/3413/15-10-03 έγγραφο της Δημοσίας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ Α.Ε.), με το οποίο δίδεται απάντηση στο θιγόμενο στην ανωτέρω ερώτηση θέμα.
      Ο Υπουργός
      Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
      Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων)
      11. Στην με αριθμό 3478/23.9.2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6487/17.10.03 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην αριθμ. 3478 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ Σ. Σπηλιωτόπουλo, για τα θιγόμενα σ' αυτή θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Η Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση Πάτρας (ΑΔΕΠ) εντάχθηκε μέσω της Τοπικής Υπηρεσίας - Κέντρου Προώθησης Απασχόλησης Πάτρας (ΚΠΑ) του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) , στα κάτωθι προγράμματα:
      1. Με την 10296/21-12-1999 απόφαση της ως άνω Υπηρεσίας του ΟΑΕΔ, στο ειδικό πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων, που λειτουργούν σε περιοχές που έχουν συσταθεί Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, με σκοπό την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας και την απασχόληση ανέργων, σύμφωνα με τις 33019 και 33021/21-1-1999 αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Με το εν λόγω πρόγραμμα προσελήφθησαν την 17-3-2000, εβδομήντα πέντε (75) άνεργοι, οι οποίοι επιδοτήθηκαν με 5.000 δρχ. ή 14,67 € ημερησίως, για χρονικό διάστημα 30 μηνών.
      2. Σύμφωνα με την 30730/24-5-2001 απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εντάχθηκε στο Ειδικό Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμβασης για πρόσληψη ανέργων ηλικίας 18 - 64 ετών, απολυμένων από την επιχείρηση "Χ. Γ. ΚΡΗΤΙΚΟΣ Α.Ε". Για την υλοποίηση του Προγράμματος εκδόθηκαν από την ως άνω Υπηρεσία του ΟΑΕΔ οι αριθμ. 15525/19-10-2001,18450113-12-2001,01517/15-2-2002 και 03589/10-4-2002 εγκριτικές αποφάσεις, για 135 συνολικά θέσεις εργασίας.
      Ο ΟΑΕΔ εξετάζει το θέμα για την παράταση της επιδότησης μέσω του Λογαριασμού Απασχόλησης και Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΠΑΕΚ) 142 απολυμένων της ΑΔΕΠ.
      3. Κατά συνέπεια μετά την ολοκλήρωση των ως άνω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν έχει πλέον δυνατότητα χρηματοδότησης για την κάλυψη δαπανών μισθοδοσίας.
      Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι στο πλαίσιο των μέτρων που λαμβάνονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στα πλαίσια του σχεδίου ΕΣΔΑ 2003-2006, για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την αύξηση της απασχόλησης, εντάσσεται και η συμμετοχή των επιχειρήσεων των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού στα προγράμματα νέων θέσεων εργασίας. Με πρόσφατη ΚΥΑ 33054/25.8.2003 (ΦΕΚ 1249/Β/2.9.2003) των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δόθηκε το δικαίωμα στις δημοτικές επιχειρήσεις και τις αναπτυξιακές εταιρείες των Νομαρχιών να συμμετέχουν στο πρόγραμμα (που χρηματοδοτείται από το Γ΄ ΚΠΣ) της επιδότησης θέσεων εργασίας για την πρόσληψη και υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα» δίνεται προτεραιότητα για πρόσληψη με μερική απασχόληση για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα ατόμων, που καθίστανται άνεργα συνεπεία ομαδικών απολύσεων, κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      12. Στην με αριθμό 3545/24-9-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχαήλ Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6507/17-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην αριθμ. 3545/2003 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Μ. Καρχιμάκη, για τα θιγόμενα σ' αυτή θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) (ν.δ. 2963/1954) σκοπός του Οργανισμού είναι η στεγαστική συνδρομή των δικαιούχων του, υπό μορφή δανείων ή παραχώρηση κατοικιών, ιδίως από οικισμούς που ανεγείρει επί ιδιόκτητων οικοπέδων του. Εξ άλλου σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 2336/1995, ο ΟΕΚ μπορεί να αποκτά οικόπεδα για τον παραπάνω σκοπό με σύμβαση πώλησης, δωρεάς, ανταλλαγής από Δήμους, Κοινότητες ή την Εκκλησιαστική περιουσία. Ομοία ευχέρεια δίδεται και από το άρθρο 28 του ν. 2224/1994, κατά το οποίο ο ΟΕΚ μπορεί να αγοράζει μικρά οικόπεδα για ανέγερση κατοικιών. Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 715/1979 ο ΟΕΚ έχει την ευχέρεια με την διαγραφόμενη διαδικασία (δημοπρασία κλπ) να εκποιεί ακίνητά του, που κρίνονται ακατάλληλα για ανέγερση κατοικιών.
      Ο Οργανισμός επομένως, για την εκπλήρωση των σκοπών του, την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των δικαιούχων του, προσφεύγει στην απόκτηση οικοπέδων, ουδέποτε όμως επιτρέπεται από τις ως άνω νομοθετικές διατάξεις και ιδίως από το σκοπό του, να προβαίνει σε δωρεές ακινήτων του, είτε σε Δήμους, είτε σε ιδιώτες, αφού έτσι απεμπολεί τα στεγαστικά δικαιώματα των δικαιούχων του που έχει υποχρέωση να εξασφαλίζει.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      13. Στην με αριθμό 3581/25-9-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Δ6/938/οικ.Β5322 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση θέτουμε υπόψη σας ότι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου που βρίσκει και συγκεκριμένη έκφραση με τις διατάξεις του άρθρου 20 παρ. 4 του ν. 2690/1999 «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α 45) είναι ότι δεν μπορεί να παρεμποδίζεται επ’ αόριστο η έκδοση πράξης εάν το γνωμοδοτούν όργανο απέχει από του να διατυπώσει θετική ή αρνητική γνώμη. Στην περίπτωση των αιτημάτων εταιριών με βασικό μέτοχο τη UNICE WIND PARK Holdings (Hellas) Ltd για τη λήψη αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα σε διάφορες περιοχές της χώρας η προθεσμία που τίθεται στο άρθρο 10 του Κανονισμού Αδειών Παραγωγής και Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας (υπουργική απόφαση 17951/2000, ΦΕΚ Β 1498) παρήλθε χωρίς η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να διατυπώσει γνώμη έστω και μετά παρέλευση εύλογου χρόνου από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας. Κατόπιν αυτού σύννομα προήλθαμε στην έκδοση των αδειών παραγωγής που αποτελούν το αντικείμενο της ερώτησης.
      Περαιτέρω τα στοιχεία τεκμηρίωσης της τεχνικής, οικονομικής και χρηματοδοτικής ικανότητας των αιτουσών εταιριών εξετάστηκαν από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης σύμφωνα με τις σχετικές απαιτήσεις του άρθρου 28 του ν. 2773/1999 «Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας-Ρύθμιση θεμάτων ενεργειακής πολιτικής και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ Α 286) όπως επαναλαμβάνονται στο άρθρο 9 του προαναφερόμενου Κανονισμού. Τα στοιχεία αυτά κρίθηκαν ικανοποιητικά στα πλαίσια των γενικώς ισχυόντων κατά την εξέταση αιτημάτων για έκδοση αδειών παραγωγής που εκφράζουν το επιτρεπτό της αιτούμενης επέμβασης κατά τρόπο συμβατό με τους στόχους της ευρύτερης ενεργειακής πολιτικής χωρίς να είναι αναγκαία εξονυχιστική τεκμηρίωση των ανωτέρω στοιχείων που προσιδιάζει στις περιπτώσεις που ζητείται δημόσια ενίσχυση για την υλοποίηση των έργων.
      Ο Υπουργός
      Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
      14. Στις με αριθμό 3587/468/25-9-2003, 3874/30-9-2003, 3967/1-10-03 των Βουλευτών κυρίων Βασιλείου Μιχαλολιάκου, Παναγιώτη Μελά και Πέτρου Μαντούβαλου,  δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 45702/15-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 3587/468/25-9-2003 ερώτησης και ΑΚΕ, καθώς και των υπ' αριθμ. 3874/30-9-2003 και 3967/1-10-2003 Ερωτήσεων, που κατέθεσαν οι βουλευτές κ.κ. Β. Μιχαλολιάκος, Π. Μελάς και Π. Μαντούβαλος αντίστοιχα, σχετικά με την καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στούς δικαιούχους από το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Πειραιά, σας γνωρίζουμε κατά λόγο αρμοδιότητας του Υπουργείου μας, όσον αφορά στην κάλυψη αυτών από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, τα ακόλουθα:
      	Τα έσοδα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων από τους ΚΑΠ που εγγράφονται στον προϋπολογισμό του Υπουργείου μας κατανέμονται με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας και Οικονομικών, ύστερα από πρόταση της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας.
      	Σύμφωνα με τον ν. 2672/98, η απόδοση των ΚΑΠ στις Ν.Α γίνεται για την κάλυψη κατά προτεραιότητα των δαπανών:
      α) βοηθημάτων υγειονομικής περίθαλψης και επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας
      β) επενδύσεων που χρηματοδοτούνται από εθνικούς πόρους
      γ) λοιπών πάσης φύσεως λειτουργικών δαπανών
      Ειδικότερα για το έτος 2003, με την αριθμ. 30606/10-7-2003 Κοινή Υπουργική
      Απόφαση, προβλέφθηκε η διάθεση στις Ν.Α.-Ν.Δ. της χώρας και την Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας από τους ΚΑΠ, συνολικού ποσού 420.000.000 € έναντι ποσού 401.079.442 € το έτος 2002, το οποίο από την παραπάνω Ένωση κρίθηκε ικανοποιητικό, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των Ν.Α της χώρας.
      Επισημαίνεται ότι στο συνολικό ποσό που διατέθηκε στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και Νομαρχιακά Διαμερίσματα της χώρας για το έτος 2002, συμπεριλαμβάνεται και ποσό 13.205.000 € το οποίο αποδόθηκε επιπλέον σε αυτές με την αριθμ. 10553/7-3-2003 ΚΥΑ, με σκοπό την κάλυψη υποχρεώσεών τους προς καταβολή προνοιακών επιδομάτων σε δικαιούχους.
      Στον προσδιορισμό του συνολικού ποσού που αποδίδεται στις Ν.Α.-Ν.Δ. της χώρας από τους ΚΑΠ για το έτος 2003, υπολογίσθηκε ποσοστιαία αύξηση 4% επί του ποσού που διατέθηκε το έτος 2002 για την κάλυψη των προνοιακών επιδομάτων αυτών.
      Στα πλαίσια αυτά, για το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Πειραιά προβλέφθηκε η διάθεση κατά το τρέχον έτος συνολικού ποσού 28.728.00 ευρώ έναντι ποσού 27.850.000 ευρώ το έτος 2002.
      Επισημαίνεται ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο τρέχοντος έτους, η μηνιαία τακτική επιχορήγηση των Ν.Α.-Ν.Δ. της χώρας γίνονται εγκαίρως βάσει των πιστώσεων του προηγούμενου, ενώ από τον Οκτώβριο, μετά την απόδοση από το Γ.Λ.Κ. των διαφορών που προκύπτουν σύμφωνα με την αριθμ. 30606/10-7-2003 ΚΥΑ, διατίθενται σε αυτές ανά μήνα τα αυξημένα ποσά που καθορίσθηκαν στην ανωτέρω απόφαση, συμπεριλαβανομένων και των διαφορών των προηγουμένων μηνών. (Επισηνάπτονται σχετικές χρηματικές εντολές του Υπουργείου μας).
      Τέλος προκειμένου να καλυφθούν υποχρεώσεις τους για την καταβολή των εν λόγω επιδομάτων, με την αριθμ. 43321/6-10-2003 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας και Οικονομικών διατέθηκε σε Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και Νομαρχιακά Διαμερίσματα της χώρας συμπληρωματικό ποσό 30.000.000 ευρώ σύμφωνα με πρόταση της ΕΝΑΕ, εκ του οποίου ποσό 6.000.000 ευρώ στο Νομαρχιακό Διαμέρισμα Πειραιά, αποκλειστικά και μόνο για την κάλυψη των υυποχρεώσεών τους προς καταβολή των προνοιακών επιδομάτων.
      Ο Υπουργός
      ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ»
      15. Στην με αριθμό 3658/25-9-203 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σαλαγκούδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Δ15/Γ/18261/17-10-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής κ. Γιώργος Σαλαγκoύδης, σας διαβιβάζουμε συνημμένα στοιχεία που αφορούν το θιγόμενο  θέμα.
      Ο Υπουργός
      Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      16. Στην με αριθμό 3673/26-9-2003 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Δαμανάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ90022/22915/1501/17-10-2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής κ. Μ. Δαμανάκη, και σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Με τις διατάξεις του ν.δ. 172/74 δόθηκε η δυνατότητα στους ασφαλισμένους που εκτοπίσθηκαν ή φυλακίσθηκαν κατά τη χρονική περίοδο 21/4/67 - 24/7/74 για αδίκημα αναφερόμενο στο π.δ. 519/74 «περί χορηγήσεως αμνηστίας» να αναγνωρίσουν ως συντάξιμο τον χρόνο φυλάκισης ή εκτόπισης. Το δικαίωμα αυτό επεκτάθηκε με αποφάσεις του ΣτΕ (2288/77, 3380/82) και στους ασφαλισμένους που διώχθηκαν (π.χ. με παραπεμπτικό βούλευμα του Έκτακτου Στρατοδικείου ή ένταλμα σύλληψης) από στρατιωτική ή δικαστική αρχή για πράξεις που αμνηστεύθηκαν από το π.δ. 519/74, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεδειγμένα διέκοψαν την άσκηση του επαγγέλματός τους για να αποφύγουν τη σύλληψη, έστω και αν δεν επετεύχθη η σύλληψή τους.
      Το ανωτέρω δικαίωμα αναγνώρισης του χρόνου εκτόπισης ή φυλάκισης παρατάθηκε πολλές φορές (άρθρο 8 του ν. 825/78, άρθρο 14 του ν. 1276/82, άρθρο 27 του ν 1469/84, άρθρο 27 του ν. 1654/86, άρθρο 2 του ν. 1759/88, άρθρο 14 του ν.2217/94). Η τελευταία παράταση προθεσμίας αναγνώρισης του ως άνω χρόνου δόθηκε με το ν. 2676/99 και έληξε την 4/1/2000. Ήδη, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μελετά τη δυνατότητα χορήγησης νέας παράτασης προθεσμίας και ένταξης της στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο.
      Όλες οι παραπάνω διατάξεις αφορούν όλους τους οργανισμούς κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων χωρίς εξαίρεση.
      Ο Υφυπουργός
      ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
      17. Στην με αριθμό 3687/26-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Τσιπλάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΓΠ/94905/21-10-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 3687/26-9-2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Κ. Τσιπλάκη σχετικά με προβλήματα ανακύψαντα με την κατάργηση του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 3106/03, τα Κέντρα Φροντίδας Οικογένειας (ΚΕΦΟ) του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας (ΕΟΠ) μεταβιβάζονται στους ΟΤΑ και λειτουργούν στο εξής ως δημοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή υπηρεσίες αυτών.
      Από το ν. 3146/03 προβλέπεται ότι οι δαπάνες λειτουργίας και μισθοδοσίας του προσωπικού των δημοτικών νομικών προσώπων ή υπηρεσιών αυτών καλύπτονται στο εξής από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΥΠΕΣΔΔΑ). Κατά το έτος της μεταβίβασης, οι πιστώσεις ενισχύονται με τα αντίστοιχα ποσά που είχαν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.
      Με την αρ. 2/48890/3-9-03 απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, μεταφέρθηκαν στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΣΔΔΑ οι αντίστοιχες πιστώσεις για τις δαπάνες λειτουργίας και μισθοδοσίας του προσωπικού των Κέντρων Φροντίδας Οικογένειας και για τις δαπάνες μισθοδοσίας των Κεντρικών Υπηρεσιών τους, για το χρονικό διάστημα από 1-9-03 μέχρι 31-12-03.
      Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας επιχορήγησε ήδη τις αποκεντρωμένες Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας των ΠεΣΥΠ, στις οποίες μεταφέρθηκε προσωπικό των Κεντρικών Υπηρεσιών των Τομέων ΚΕΦΟ, για το ίδιο χρονικό διάστημα.
      Ο Υφυπουργός
      Β. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      18. Στην με αριθμό 3694/26-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ελευθέριου Παπανικολάου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 363/21-10-03 έγγραφο από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της Δ/νσης Μελετών Έργων Οδοποιίας (ΔΜΕΟ) του ΥΠΕΧΩΔΕ τα εξής:
      Σύμφωνα με τη γεωλογική αναγνώριση και την γεωτεχνική έρευνα στην περιοχή της μεγάλης κατολίσθησης στη θέση Τσακώνα (χ.θ. 16+250 έως χ.θ. 16+650) της Ε.Ο. Τρίπολης -Καλαμάτας, από την διεξοδική εξέταση μεγάλου εύρους λύσεων επελέγει η διέλευση με γέφυρα.
      Ήδη μελετάται η προμελέτη της γέφυρας και εκτιμάται ότι θα υποβληθεί στην Υπηρεσία στο τέλος του έτους.
      Η Υπουργός
      ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
      19. Στην με αριθμό 3701/26-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασίλειου Πάππα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 94913/21-10-03 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 3701/26.9.03 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. B. Πάππα, σχετικά με την προμήθεια υγειονομικού υλικού του Γ.Ν. Χαλκιδικής, σας επισυνάπτουμε το με Α.Π. 1021/ΣΔ/7.10.2003 έγγραφο του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκιδικής με στοιχεία για την εν λόγω Ερώτηση.
      Η Υφυπουργός
      Ε. ΤΣΟΥΡΗ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      20. Στην με αριθμό 3728/26-9-03 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Δαμανάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ 1500/22889/535/6-10-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση ερώτησης της Βουλευτή κ. Mαρίας Δαμανάκη σχετικά με την αλλαγή νομοθετικού πλαισίου για την έγκαιρη και χωρίς οικονομικές απώλειες συνταξιοδότηση των ασφαλισμένων με διαδοχική ασφάλιση, που κατατέθηκε στη Βουλή με το Α.Π. 3728/26-9-2003, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      Σε περιπτώσεις συνταξιοδότησης με διαδοχική ασφάλιση εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν.δ. 4202/61, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν με τους νόμους 1405/83, 1539/85, 1902/90, 2079/92 και 2084/92.
      Ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση των παραπάνω συνταξιοδοτικών υποθέσεων είναι μεγαλύτερος γιατί πρέπει να γίνει η σχετική αλληλογραφία μεταξύ των ασφαλιστικών οργανισμών που έχουν υπαχθεί οι ενδιαφερόμενοι, τόσο για τον καθορισμό του αρμοδίου φορέα για την απονομή της σύνταξης (άρθρο 9 του ν. 1405/83, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν. 1902/90), όσο και για τον τρόπο υπολογισμού του ποσού της σύνταξης (άρθρο 11 του ν. 1405/83, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 15 του ν. 1902/90 και το άρθρο 69 του ν. 2084/92).
      Το Υπουργείο μας έχει ήδη εντοπίσει τις χρονοβόρες διαδικασίες στις παραπάνω συνταξιοδοτικές υποθέσεις, προκειμένου να ελεγχθεί εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και να καθοριστεί ο αρμόδιος φορέας για την απονομή της σύνταξης, καθώς και τις ανισότητες που δημιουργεί ο τρόπος υπολογισμού του ποσού βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 του ν. 1902/90 (τμηματικός τρόπος υπολογισμού της σύνταξης ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης που διανύθηκε σε κάθε φορέα).
      Για την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων μελετά τρόπους ελαχιστοποίησης του χρόνου διεκπεραίωσης, στα πλαίσια της πάγιας τακτικής μας για περιορισμό της γραφειοκρατίας, καθώς και την βελτίωση των ποσών που προκύπτουν από την εφαρμoγή των παραπάνω διατάξεων με κατάρτιση και ψήφιση νέου νομοσχεδίου, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο μας.
      Ο Υφυπουργός
      ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
      21. Στην με αριθμό 3794/29-9-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 90022/2291/550/21-10-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ'αριθ3796/29-9-03 Ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γ. Καρασμάνης αναφορικά με συνταξιοδοτική υπόθεση της κ. Καρατσαλιώτη Πασχαλίνας του Ευσταθίου κατοίκου Γαλατάδων Ν. Πέλλας, από τον ΟΓΑ σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Με το αριθ. 26/11-8-03 υπηρεσιακό σημείωμα του Υποκαταστήματος του ΟΓΑ Θεσσαλονίκης διαβιβάστηκε στον Κλάδο Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων του Οργανισμού η αίτηση της ανωτέρω, επειδή επικαλείτο και χρόνο ασφάλισής της στη Γερμανία.
      Από έρευνα που έγινε, προέκυψε ότι έχουν επιστραφεί στην ανωτέρω οι ασφαλιστικές της εισφορές από τη Γερμανία και δεν ανέθρεψε παιδιά στη χώρα αυτή και κατά συνέπεια η υπόθεσή της θα εξετασθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία του ΟΓΑ. Κατόπιν αυτού με πρόσφατο έγγραφο μας διαβιβάστηκε η αίτησή της για σύνταξη γήρατος στο Περιφερειακό Υποκατάστημα Θεσσαλονίκης το οποίο και θα εκδώσει απόφαση για τη συνταξιοδότησή της.
      Ο Υφυπουργός
      ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της 
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2004».
      Ο κ. Χρυσανθακόπουλος έχει το λόγο.
      Παρακαλώ να τηρηθεί αυστηρά ο χρόνος ομιλίας σας.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση στην ελληνική Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2004 συμπίπτει με μία σημαντική πολιτική συγκυρία και γίνεται στην ουσία ένας πολιτικός απολογισμός της Κυβέρνησης και ένας σχεδιασμός του μέλλοντος. 
      Σαφώς ο πολιτικός μας στόχος, που είχαμε θέσει την προηγούμενη τετραετία για την ένταξη στην ΟΝΕ και τη συμμετοχή στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σταθεροποίηση της χώρας μας στα πλαίσια αυτά έχει επιτευχθεί.  Και τώρα έχουν τεθεί νέοι στόχοι, που αποσκοπούν στο να πετύχουμε την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι βέβαια  στη λογική ότι πρόκειται για κάποιο ανώτερο πρότυπο, αλλά στην κατεύθυνση να αποκτήσουμε μέρος της ευημερίας των άλλων κρατών, αναπτύσσοντας τις δικές μας πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις.
      Στο διάλογο που ξεκίνησε για τον Προϋπολογισμό, η Αντιπολίτευση εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας  κινείται μηδενιστικά και ισχυρίζεται ότι επειδή το ΠΑΣΟΚ κυβερνά πολλά χρόνια, αυτό έχει κουράσει τους Έλληνες πολίτες και κατά συνέπεια το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να σταματήσει. 
      Αγαπητοί συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, η δημοκρατία και η ελευθερία, η πρόοδος και η ευημερία, η ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός δεν κουράζουν, αλλά ικανοποιούν πάγια αιτήματα του ελληνικού λαού  και προσδοκίες για μία θετική εξέλιξη, μια και η ειρήνη και η ασφάλεια της χώρας μας είναι εξασφαλισμένη και καθώς έχουμε μία κατεύθυνση καθ’ όλα θετική. Εσείς ισχυρίζεστε ότι μέχρι το 1980 τα πράγματα ήταν καλύτερα, γιατί ο δείκτης της ανεργίας ήταν πολύ χαμηλός.  Αυτό είναι τεράστιο σφάλμα, γιατί ξεχνάτε ότι μέχρι το 1980 οι ρυθμοί της μετανάστευσης ήταν τεράστιοι. Είχαμε τετρακόσιους χιλιάδες ανέργους που πήγαν στη Γερμανία, πεντακόσιες χιλιάδες που πήγαν στην Αυστραλία, εκατοντάδες χιλιάδες που πήγαν στις ΗΠΑ, ογδόντα χιλιάδες στο Βέλγιο και εβδομήντα χιλιάδες φοιτητές που ξενιτεύτηκαν για να σπουδάσουν στην Ιταλία. Όλο αυτό το δυναμικό στην πιο παραγωγική και από πλευράς ικανότητας δυναμική παρουσία, εκδιώχθηκε από τη χώρα μας. Και σαφώς αυτή η εξωτερική αιμορραγία άλλαξε κάποιο συντελεστή.
       Μετά έχουμε να κάνουμε και άλλου είδους συγκρίσεις. Τα τελευταία χρόνια μειώνεται η ανεργία στην Ελλάδα σε σχέση με ένα ποσοστό που είχε φθάσει πριν μία δεκαετία. Θα πρέπει να δούμε επίσης ότι υπάρχει και ένα εκατομμύριο από ξένους μετανάστες, οι οποίοι συμβάλλουν στο ΑΕΠ και έχουν καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας μας. Δηλαδή έχουμε εισάγει εργατικό δυναμικό. Άρα είναι άστοχο να κάνετε συγκρίσεις με το παρελθόν, δεν σας συμφέρει άλλωστε .
      Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι εισηγητές της Νέας Δημοκρατίας ως μαθητευόμενοι λογιστές, έρχονται να αμφισβητήσουν, αριθμολογώντας αστόχως, δεδομένα που είναι αναμφισβήτητα. Όταν έχουμε αυτήν τη στιγμή την Ελλάδα να είναι πρώτη σε ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό γιατί το εκλαμβάνετε στην αρνητική του διάσταση και λέτε: «Κοιτάξτε, αυτό θα ισχύει μέχρι το 2004. 
      Μετά θα επέλθει μια περίοδος που όλα θα είναι διαλυμένα.» 
      Αυτό είναι τελείως άτοπο.  Γινόμαστε παγκόσμιο επίκεντρο, γινόμαστε η χώρα που θα προσελκύσει τουρισμό, επενδύσεις. Γινόμαστε ένα σύστημα αναφοράς. Δεν καταλαβαίνω από πού και ως που εσείς θέλετε να μηδενίσετε αυτήν την πορεία. 
      Εάν κάποιοι από σας θεωρούν ότι τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών μπορούν να παρέχουν πτυχία ίσης αξίας με αυτά των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, τότε σφάλουν κατάφωρα. Θα τιμωρηθείτε γι’ αυτό από την ελληνική νεολαία η οποία θα αποστραφεί από τη δική σας πρότασης που είναι μια πρόταση υποβάθμισης της αξίας των πτυχίων και εγκλωβισμένη στη λογική ότι όποιος έχει χρήματα μπορεί να αγοράζει τίτλους. Εμείς είχαμε ανακοινώσει τη σπουδαστική συνδρομή δηλαδή τα 1.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια που έχει εισόδημα μέχρι 30. 000 και σπουδάζει το παιδί της σε άλλη πόλη. Αυτή η ενίσχυση αρχίζει να καταβάλλεται άμεσα. Η δική μας απάντηση είναι η ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης,  είναι η ενίσχυση της πολιτικής που ξεκινά με άλλα κριτήρια. 
      Θα ήθελα να απαντήσω απέναντι σε αυτούς που αμφισβητούν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ ότι σε αυτήν τη χρονική περίοδο η Νέα Δημοκρατία οχυρωμένη πίσω από το ασαφές τής πολιτικής της, χωρίς να ανοίγει τα χαρτιά της χωρίς πρόγραμμα, εξαπολύει μύδρους καταγγελιών ενάντια στο δικό μας έργο, ένα έργο που έχει δρομολογήσει εξελίξεις στη χώρα.  Εμείς ξεκινάμε την πολιτική μας από μια αφετηρία. Ξεκινάμε από τα λαϊκά στρώματα και αντιστοιχίζουμε με βάση τις ιδέες μας σε αυτές τις κοινωνικές τάξεις. Εσείς με τις νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις σας έχετε σημείο συμβιβασμού πάντοτε σε βάρος των εργαζομένων. Δεν μπορείτε να εγγυηθείτε εργασιακή ειρήνη ή να βρείτε ένα σημείο συμβιβασμού όταν υπάρχει μία σύγκρουση συμφερόντων. Και αυτό γιατί είσαστε ετεροβαρείς. Αυτό δεν θέλετε να το αποκαλύψετε και γι’ αυτό δεν εκφέρετε πολιτικό λόγο με προτάσεις, αλλά πολιτικό λόγο εντελώς μηδενιστικό που αποκρύπτει την ουσία των εργασιακών σχέσεων. 
      Και σε μας υπάρχουν σημεία συμβιβασμών που σαφώς είναι οδυνηρά, αλλά για σας η αγορά είναι ιδεολογία, όπως  ιδεολογία είναι για σας και η αγορά εργασίας. Εάν βάλουμε κάτω τις πολιτικές μας για να δούμε πως υλοποιούνται θα δούμε ότι εσείς δεν θυμάστε ποτέ το χαμηλοσυνταξιούχο . Εμείς, όμως, σιγά-σιγά δίνουμε στο ΕΚΑΣ μια αύξηση και φθάνουμε στα 552 ευρώ την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ. Αυτή είναι η δική μας δυναμική, η οποία είναι εξελικτική σε μια κατεύθυνση, χρόνο με το χρόνο να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.  Εσείς προχωράτε σ’ ένα δρόμο καθαρά σκληρό απέναντι σε αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις. 
      Εμείς απέναντι στους αγρότες λέμε ότι δίνουμε 30 ευρώ αύξηση φέτος όσο ήταν όλη η σύνταξη πριν από δέκα χρόνια.  Λέμε με σαφήνεια ότι απαλλάσσουμε τους αγρότες από τους φόρους μεταβίβασης γονικής παροχής, αγοράς κληρονομιάς όταν πρόκειται για χρήση γης για αγροτική κατεύθυνση. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά των πολιτικών μας.  Εσείς δεν μπορείτε να μιλάτε με δύο γλώσσες και να λέτε παροχές ίσον φόροι. Από ποιους θα αντληθούν οι φόροι; Εμείς στην πράξη μειώνουμε τους συντελεστές φορολόγησης στα χαμηλά εισοδήματα. 
      Μέσα από αυτήν την ασάφειά σας προσδοκάτε να εγκλωβίσετε τις εξελίξεις. Αυτό όμως δεν θα επέλθει στο προσεχές μέλλον γιατί ο ελληνικός λαός δεν θα σας χαρίσει την εξουσία για να κατασπαταλήσετε το μόχθο του και τους κόπους του όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό θα εμπιστευθεί ξανά το σύγχρονο, ανανεωμένο και συνεπές Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το οποίο έχει την εσωτερική δυναμική να βρίσκει το δρόμο του και να ανταποκρίνεται στις λαϊκές προσδοκίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Στυλιανίδης. 
      ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μετά από δέκα απανωτούς Προϋπολογισμούς, η Κυβέρνηση με τις διαπιστώσεις της έρχεται να δικαιώσει την πρόβλεψη του Κώστα Καραμανλή περί εικονικής σύγκλισης και πραγματικής απόκλισης της εθνικής μας οικονομίας από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. 
      Ωστόσο στην ψήφιση του φετινού Προϋπολογισμού υπάρχει μία ξεχωριστή ιδιομορφία, η οποία προσδίδει πλεονέκτημα στους κυβερνώντες. Έχουν την άνεση να υποσχεθούν ό,τι θέλουν πέρα από κάθε λογική, γιατί γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν θα είναι αυτοί που θα εφαρμόσουν τον Προϋπολογισμό την επομένη των εκλογών. 
      Η Κυβέρνηση νιώθει ένδεια επιχειρημάτων και την αδυναμία της πολιτικής της έναντι της συγκεκριμένης σύγχρονης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και αδυνατώντας να αντιπαρατεθεί στα δικά μας επιχειρήματα, προσπαθεί επιτηδευμένα να τα αλλοιώνει. Επιχειρεί σκόπιμα να μας χρεώνει άλλες πολιτικές από αυτές που πιστεύουμε και εξαγγέλλουμε και αντιπαρατίθεται για λόγους εντυπώσεων με προτάσεις, που δεν έχουμε ποτέ διατυπώσει, επιρρίπτοντας μας την κατηγορία του «μυστικού προγράμματος». 
      Για να δούμε, όμως, ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας ποιος έχει «μυστικό πρόγραμμα». Η Κυβέρνηση Σημίτη δεν ήταν αυτή που πριν τις εκλογές παρότρυνε τους Έλληνες να παίζουν στο Χρηματιστήριο με αφίσα, οδηγώντας ενάμισι εκατομμύριο ελληνικά νοικοκυριά στην καταστροφή και συσσωρεύοντας μετεκλογικά τις οικονομίες του ελληνικού λαού στα χέρια ορισμένων διαπλεκομένων εκλεκτών, οι οποίοι αντάλλαξαν αυτήν την παροχή με υποστήριξη προς την Κυβέρνηση; Τότε είχε «μυστικό πρόγραμμα» η Κυβέρνηση για το Χρηματιστήριο ή απέτυχε παταγωδώς; 
      Πριν τις εκλογές η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διακήρυττε τη δημιουργία τριακοσίων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Σήμερα η κάθε ελληνική οικογένεια έχει έναν άνεργο χωρίς προοπτική. Καταθέτω το τεκμήριο της δημαγωγίας και ρωτώ: Είναι μυστικό πρόγραμμα ή κυβερνητική αποτυχία; 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
      Πριν από τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν κατώτερη σύνταξη 150.000 δραχμές. Μετά τις εκλογές, οι συντάξεις παραμένουν καθηλωμένες και οι συνταξιούχοι τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ έξω από του Μαξίμου. Καταθέτω το τεκμήριο και ρωτώ: Αυτό είναι μυστικό πρόγραμμα ή κυβερνητική αποτυχία; 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Πριν τις εκλογές, η Κυβέρνηση διακήρυττε ότι από το Β’ Πακέτο δεν πρόκειται να χαθεί ούτε μία δραχμή. Καταθέτω το φυλλάδιο της προεκλογικής τους δέσμευσης. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Μετά τις εκλογές, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ζητήθηκε από την κ. Διαμαντοπούλου στις 11/9/2003 πιστοποιείται ότι έχουν χαθεί 600 εκατομμύρια ευρώ από το Β’ Πακέτο και θα χαθούν άλλα 700. Καταθέτω τη σχετική έκθεση της Επιτροπής και ρωτώ: Αυτό είναι τεκμήριο κυβερνητικής αποτυχίας ή μυστικό πρόγραμμα; 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Στην τελευταία του επίσκεψη στο Νομό Ροδόπης, ο Πρωθυπουργός παρουσίασε το πρόγραμμά του για τη Θράκη. Το καταθέτω ως μνημείο ασυνέπειας, διαπιστώνοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υποσχέσεων παρέμειναν ανεκπλήρωτες. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Οι κάθετοι άξονες δεν έγιναν, όπως και η σιδηροδρομική γραμμή. Η Πανεπιστημιούπολη δεν ολοκληρώθηκε, οι φοιτητές δέκα χρόνια κάνουν μαθήματα σε προκάτ στο Δημοκρίτειο, αναδασμοί, Κτηματολόγιο και διαχείριση υδάτινων πόρων παραμένουν ανολοκλήρωτα, το Νοσοκομείο Κομοτηνής είναι διαλυμένο, τα βιομηχανικά πάρκα Σαππών και Ιάσμου είναι ανύπαρκτα, οι αρχαιολογικοί χώροι της Μαρώνειας και του Σώστεια απροστάτευτοι και ανεκμετάλλευτοι, οι καπνοπαραγωγοί και οι βαμβακοπαραγωγοί είναι εγκαταλελειμμένοι, το φράγμα του Κομψάτου που εξήγγειλε το ΠΑΣΟΚ έντεκα φορές δεν έχει υπαχθεί σε κανένα πρόγραμμα και ο αναπτυξιακός νόμος αποτελεί τη χαριστική βολή στη βιομηχανία της περιοχής μου. 
      Πριν από τις εκλογές η Κυβέρνηση αποσιωπούσε το θέμα των ταυτοτήτων. Μετά τις εκλογές, αφαίρεσε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Αυτό δεν είναι μυστικό πρόγραμμα; Ο κ. Πάγκαλος, αρχιστράτηγος της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ, μίλησε για στράτευση των γυναικών. Ο κ. Παπαντωνίου τον διέψευσε. 
      Ποιος αποτυπώνει το μυστικό και ποιος το φανερό πρόγραμμα της Κυβέρνησης; 
      Ο κ. Παπανδρέου στα «ΝΕΑ» το 1998 αρθρογραφώντας τάχθηκε υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και υπέρ της αναγνώρισης των κέντρων ελευθέρων σπουδών. Ο κ. Ευθυμίου αντιτάχθηκε στη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και κατήγγειλε την τροπολογία Χατζηδάκη. Ωστόσο ο Υπουργός Παιδείας έστειλε το παιδί του να σπουδάσει στο αμερικάνικο ιδιωτικό πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ποιος εκπροσωπεί το φανερό ή το μυστικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης; 
      Ο κ. Παπανδρέου προεκλογικά δήλωνε στις Σάππες της Ροδόπης ότι σε τέσσερα χρόνια θα αποκατασταθούν στεγαστικά και επαγγελματικά όλοι οι ομογενείς Πόντιοι. Πρόσφατα αναδείχθηκε ότι ογδόντα οικογένειες ομογενών στις Σάππες και άλλες τόσες στη Φαρκαδόνα Τρικάλων σαπίζουν σε κοντέινερ επί δέκα χρόνια. Χιλιάδες είναι αυτοί που είναι στο δρόμο χωρίς σπίτι και δουλειά και τους οποίους θυμάται η Κυβέρνηση, κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές. Είναι αυτό κυβερνητική αποτυχία ή μυστικό πρόγραμμα; 
      Η Κυβέρνηση κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία ότι ζητά την κατάργηση του ΑΣΕΠ, ενώ γνωρίζει ότι εμείς προτείναμε στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος τη συνταγματική του κατοχύρωση. Δείτε δύο εικόνες από την πραγματικότητα: Εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Ροδόπη έπρεπε εδώ και χρόνια να προσλάβει διακόσιους είκοσι εργαζόμενους από την περιοχή. Αντ’ αυτού η Κυβέρνηση έχει παγώσει τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ και προσλαμβάνει μέσω εργολάβων προεκλογικά με κομματικά κριτήρια όποιους θέλει πουλώντας ελπίδες για μονιμοποίηση. Αυτό δεν είναι στην πράξη κατάργηση του ΑΣΕΠ; Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. 
      Δεύτερο παράδειγμα: Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Παπανδρέου αποδεικνύοντας την προσήλωσή του στην αξιοκρατία και την ορθή εφαρμογή των κριτηρίων του ΑΣΕΠ προκηρύσσει φωτογραφικά στο Υπουργείο Εξωτερικών πρόσφατα δεκαεπτά θέσεις εμπειρογνωμόνων, για να βολέψει τους συμβούλους του που τον βοήθησαν τα τελευταία χρόνια να περιθωριοποιήσει τους επαγγελματίες διπλωμάτες. Καταθέτω τη φωτογραφική προκήρυξη μαζί με τη σχετική ερώτηση που έχω υποβάλει, ως απόδειξη της de facto  κατάργησης του ΑΣΕΠ από τον επίδοξο νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Και ρωτώ: Είναι αυτό κυβερνητική ασυνέπεια ή μυστικό πρόγραμμα; 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, ο Προϋπολογισμός αυτός είναι το όχημα που σας οδηγεί στην Αντιπολίτευση. Αν κοιτάξετε τι αφήνετε πίσω σας, θα διαπιστώσετε και εσείς ότι αναδιανείματε το χρήμα των πολλών υπέρ των πολύ λίγων. Σε κάθε νομό φτιάξατε δέκα ζάπλουτους, που τον πλουτισμό τους τον βάσισαν κατ’ αρχήν στο εμπόριο ελπίδας που ασκήθηκε σε βάρος χιλιάδων Ελλήνων που έκαναν το λάθος να σας πιστέψουν. Είναι η συμπεριφορά κάποιων στελεχών σας που δηλώνουν επάγγελμα ΠΑΣΟΚ και λειτούργησαν ως μεσίτες της κρατικής εξουσίας, κερδοσκοπώντας αθέμιτα σε βάρος των πολιτών. Γι’ αυτό τα περισσότερα πλούσια στελέχη σας είναι διοικητές οργανισμών, διευθυντές δημοσίων υπηρεσιών και γενικώς άνθρωποι που άσκησαν δημόσια εξουσία. 
      Στην Ελλάδα που εμείς οραματιζόμαστε να κτίσουμε αυτές οι νοοτροπίες δεν έχουν θέση. Στόχος μας είναι να συνθλίψουμε τον πάγκο του ΔΙΚΑΤΣΑ, να κάψουμε το φακελάκι των δημοσίων υπηρεσιών, να σχίσουμε τις κόκκινες κάρτες των πανωτοκίων της Αγροτικής Τράπεζας. Στο δικό μας όραμα οι νέοι δεν θα χρειάζεται να στοιβάζονται σε πολιτικούς προθαλάμους. Οι αγρότες δεν θα απαιτούν να εισπράξουν τον κόπο μιας ζωής. Οι μικρομεσαίοι δεν θα διώκονται από το κράτος. Οι άξιοι και έντιμοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα πρέπει να προσκυνούν τους διαπλεκόμενους κομματάρχες. 
      Στο μυστικό σας πρόγραμμα εμείς αντιπαραθέτουμε νέες ξεκάθαρες, φρέσκιες θέσεις και αντιλήψεις, μια καινούργια νοοτροπία και φρέσκους ανθρώπους που έχουν στόχο να ξαναφέρουν στην Ελλάδα τη χαμένη αξιοπρέπεια και στους Έλληνες να αποκαταστήσουν την πληγωμένη υπερηφάνεια. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει η κ. Κανέλλη. Μέχρις ότου, όμως, ανεβείτε στο Βήμα να κάνω δυο ανακοινώσεις προς το Σώμα, για να μη χάνουμε χρόνο. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι, πρώτον, η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής, αντικειμενοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις».
      Δεύτερον, η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και άλλες διατάξεις».
      Ορίστε, κ. Κανέλλη. Έχετε το λόγο.
      ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, για μια ακόμη φορά είμαστε εδώ να κουβεντιάσουμε τον Προϋπολογισμό. 
      Και αναρωτιέμαι αν θα καταφέρναμε ποτέ να δώσουμε τα στοιχεία που διαβάζει ο καθένας Βουλευτής και κυρίως και πάνω απ’ όλα τα κόμματα, χωρίς γυαλιά μυωπίας, πρεσβυωπίας, κιάλια, ειδικά νυκτός γυαλιά, για να μπορέσει ο λαός να καταλάβει πού πηγαίνει η αξία και η υπεραξία, οι εφιάλτες και τα όνειρά του της σκληρής δουλειάς. Πού πηγαίνουν και πώς κατανέμονται, ποιες είναι οι κεντρικές στρατηγικές επιλογές της Κυβέρνησης, τις περισσότερες από τις οποίες καταφέρνει να τις περνάει από τούτο δω το Σώμα και να τις εφαρμόζει ως πολιτική με τη βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας.
      Έχουμε έναν προϋπολογισμό – εγώ θα σας μιλήσω μόνο για ζητήματα ουσίας, τάξης ασφάλειας και άμυνας. Αναρωτιέμαι δηλαδή πόσο ασφαλείς θα αισθάνονταν οι πολίτες αν μπορούσαμε σήμερα να τους πούμε τι υπάρχει πέρα από τη γκλαμουριά ή τις ανάγκες, τεχνητά διογκωμένες, της ασφάλειας, για παράδειγμα, των Ολυμπιακών Αγώνων, με απίστευτες διαφημίσεις, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εισάγουν την καινοφανή δημοκρατική αντίληψη ότι αν εισέλθει και στο τελευταίο σπίτι και στην τελευταία γειτονιά, στο τελευταίο σωματείο, στην τελευταία κινητοποίηση και στην τελευταία διαδήλωση τουλάχιστον δυάδα αστυνομικών, τότε η χώρα δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής. Το βλέπουμε και το διαφημίζουμε. Για να βγεις απ’ το σπίτι πρέπει να έχεις μια δυάδα αστυνομικών να παρακολουθούν.
      Στην πραγματικότητα τι κοστίζει αυτή η τεχνητή ανασφάλεια και κατατρομοκράτηση των πολιτών ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων και όχι μόνο; Τι κοστίζει; Αναρωτιέται κανείς ότι υπάρχει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης με αυξημένες δαπάνες; Τα είπαν οι σύντροφοι εισηγητές χτες. Έχει περίπου 13% αυξημένες δαπάνες. Αναρωτήθηκε κανείς τι χρήματα έφυγαν για να διασφαλίσουμε, με τα γνωστά αποτελέσματα, την Ελληνική Προεδρία εδώ και τους επίσημους που πηγαινοέρχονταν; Τι διασφαλίσαμε; Τι πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Πλήρωσε 18 εκατομμύρια ευρώ μόνο μέσα σ’ ένα εξάμηνο! Για να καταλήξουμε στις δίκες, στις συλλήψεις, στις συζητήσεις που έγιναν για την ασφάλεια.
      Η Κυβέρνηση έχει επιλέξει το ρόλο που έφερε αυτή τη στιγμή στρατηγικά τη χώρα στο να έχει το μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που εργάζονται στα Σώματα Ασφαλείας, ειδικευμένα και εξειδικευμένα, προσδιορίζοντας επιτέλους, και μέσα από αυτά τα κονδύλια, ποιος είναι ο εχθρός. Ο εχθρός ήταν, είναι και θα είναι ο λαός και κανένας άλλος! Και έτσι είμαστε εκσυγχρονισμένοι, με της τελευταίας λέξης και μόδας μηχανήματα, τα οποία φέρνουμε για την Ολυμπιάδα και θα μας μείνουν προίκα και περιουσία για να παρακολουθούμε όσους διαφωνούν με την κεντρική πολιτική μέσα σε μία τοπική ενσωμάτωση του δόγματος «όποιος δεν είναι με τη συγκεκριμένη τάξη και τα συμφέροντά της, δηλαδή την αστική τάξη αυτήν τη στιγμή, με τους δυτικού τύπου τάχα μου ανθρωπιστικούς, ειρηνευτικούς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το ΝΑΤΟ και κυρίως όπως η εφαρμογή και η στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτός είναι ο εχθρός».
      Έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στα Σώματα Ασφαλείας. Μας λείπουν τρεις χιλιάδες πυροσβέστες σ’ αυτόν το δύστυχο τόπο, αλλά παίρνουμε και χίλιους πεντακόσιους πυροσβέστες. Γιατί γι’ αυτούς δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν υπάρχουν χρήματα να προσθέσουμε τους τρεις χιλιάδες πυροσβέστες που μας χρειάζονται, γιατί ακόμα και αυτό το Σώμα πρέπει να ενταχθεί στο βασικό κατασταλτικό μηχανισμό. Θα πάρουμε, λοιπόν, χίλιους πεντακόσιους και θα τους προσθέσουμε στις Ειδικές Δυνάμεις που πρέπει να φυλάνε την Ολυμπιάδα.
      Δεν έχουμε καταλάβει τι θα μας μείνει μετά την Ολυμπιάδα. Και δεν είναι ο κούκος που στοιχίζει αηδόνι. Είναι το αηδόνι, το οποίο θα πυροβοληθεί και θα πληρώσουμε και την κηδεία! Την κηδεία των δημοκρατικών, ουσιαστικών ελευθεριών αυτού του λαού! Τα ίδια συμβαίνουν και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι χειρότερα τα πράγματα.
      Έχουμε και το πρόσχημα των Ολυμπιακών Αγώνων εσωτερικά, αλλά και τη συμμετοχή μας στους σφαγιαστικούς αυτούς μηχανισμούς, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να χρησιμοποιούν κάθε μέσο τεχνολογικό, κάθε αναδιάρθρωση, κάθε ιδεολογία τάχα μου ειρηνευτική, για να διευρύνουν τα συμφέροντα τους στην παγκόσμια αγορά, θυσιάζοντας λαούς ολόκληρους, φυσικές πηγές, αυξάνοντας ακόμα και την παραγωγή ναρκωτικών στο Αφγανιστάν! Αυτό πετύχανε!
      Και αυτούς τους σχηματισμούς παίρνουμε εμείς και αλλοιώνουμε πλήρως την έννοια της πατρίδας. Αποκτούμε Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες έχουμε δύο βασικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, να αφήσουν τη χώρα. Ειδικά στο βορρά δεν χρειάζονται Ένοπλες Δυνάμεις! Και στην πραγματικότητα, αν αθροίσουμε όλες τις δαπάνες, όλων των Υπουργείων, δίνουμε για τις Ένοπλες Δυνάμεις σε αυτόν τον Προϋπολογισμό περίπου το 9,55% του. Και αυτό για να υπερασπιστούμε τι; Τη χώρα; Εδώ –ρωτήστε αξιωματικούς- στο βορρά της Ελλάδας έχουν διαλυθεί μονάδες με την «αναδιάρθρωση». Και είναι αναδιάρθρωση υπαγορευμένη από τα στρατιωτικά και πολιτικά μας αφεντικά: από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Και αφού διαλύσατε αυτές τις μονάδες και τις συρρικνώσατε, λέτε και καυχάστε ότι θα φτάσετε στο 2,7% του Προϋπολογισμού. Πότε; Μετά από δέκα, μετά από πέντε, μετά από τρία χρόνια; 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μετά από τέσσερα χρόνια.
      ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ούτως ή άλλως λέτε μόνοι σας ότι αυξάνεται το ΑΕΠ. Άρα πάλι το ποσό θα είναι μεγάλο. Δεν μας μιλάτε καθόλου για τα μετακυλιόμενα των ήδη ξοδευθέντων χρημάτων. Τι θα μειώσετε; Θα αρχίσετε σε λίγο να μιλάτε για προσαρμογές στις συμμαχικές ανάγκες για τον καινούργιο ρόλο. Από την ώρα που η χώρα αποδέχθηκε, αγαπητοί συνάδελφοι, καινούργιο ρόλο για τις Ένοπλες Δυνάμεις και όχι αυτόν που λέει το ΚΚΕ- το Κομμουνιστικό Κόμμα επιμένει, οι Κομμουνιστές επιμένουν- οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας πρέπει  φυλάνε τα σύνορα στον αέρα, στη στεριά και στη θάλασσα και τα Σώματα Ασφαλείας πρέπει να είναι προσανατολισμένα δημοκρατικά στην προάσπιση των πολιτών από το έγκλημα με ό,τι ειδική υπηρεσία χρειάζεται. Αντ’ αυτού ο ελληνικός λαός έχει ξοδέψει την τελευταία ετπαετία 27 δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτά είναι μόνο τα φανερά, γιατί έχετε και απόρρητα κονδύλια, όπως έχετε και για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Για τις ειδικές δράσεις του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, έχει φτάσει να ξοδεύει χρήματα για να στέλνει τα παιδιά του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα να φυλάξουν αλλότρια συμφέροντα, συμμετέχων σε μια πίτα μιας καινούργιας αυτοκρατορικής δύναμης, που είναι τόσο παλιά όσο και ο κόσμος εισπράττοντας ψίχουλα κύρους. Δεν είναι κύρος να στέλνεις τα παιδιά σου να φυλάνε Θερμοπύλες άλλων συμφερόντων.
      Έχει μείνει η χώρα ουσιαστικά και πρακτικά ακάλυπτη, φεύγει περίπου το 10% της παραγόμενης από τον λαό αυτής δύναμης, για να βλέπουν οι Ελληνίδες μανάδες, με προγράμματα επιχειρηματικότητας γυναικών και προγράμματα εκπαίδευσης των μικρών παιδιών στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, επιχειρηματικότητα παιδική. Μόνο διεστραμμένο μυαλό μπορούσε να ζητάει να παίζουν τα παιδιά «Μονόπολη» και «Σκρούτζ Μακ Ντακ», πριν τελειώσουν το δημοτικό. Φτιάχνετε τα παιδιά «Σκρούτζ» με την επιχειρηματικότητα. Έχετε φτιάξει την ιδεολογία ενός σκυλίσιου ανταγωνισμού από την κούνια, για να καταλήξουν τα μεν νιάτα της Ελλάδας να έχουν μοναδική προοπτική στην πάταξη της ανεργίας την εισαγωγή τους σε μισθοφορικό διεθνή στρατό και τα μεν κορίτσια σε εκσυγχρονισμένους οίκους ανοχής, σαν και αυτούς που τολμήσατε να φέρετε εδώ, ίσως καλύπτοντας τις ανάγκες μιας γυναικείας επιχειρηματικότητας αυτού του είδους.
      Ένας τέτοιος προϋπολογισμός είναι, νομίζω, αποκαλυπτικός όταν οι Έλληνες συνειδητοποιήσουν με τι αριθμούς από τον κόπο και τον ιδρώτα τους και με τι  φάσμα εφιαλτικό καλούνται σήμερα να κατανοήσουν πού θα πάει ο μόχθος τους. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κ. Ιωάννα Στεργίου έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός Κρατικός Προϋπολογισμός επιχειρεί για μια ακόμα φορά να εξωραΐσει τα κοινωνικά ελλείμματα της χώρας μας, να κρύψει τα μεγάλα και εκρηκτικά προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής ανασφάλειας και παρουσιάζει με τυμπανοκρουσίες τις ανεπαρκείς και προεκλογικές εξαγγελίες του λεγόμενου κοινωνικού πακέτου και της Χάρτας Σύγκλισης, που επί της ουσίας συνεχίζει την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική. 
      Ο φετινός Κρατικός Προϋπολογισμός κινείται στην ίδια αναξιόπιστη λογική των προηγούμενων και αποκαλύπτει το κοινωνικό προσωπείο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. 
      Ο φετινός Κρατικός Προϋπολογισμός, θεωρούμε, διευρύνει τα κοινωνικά ελλείμματα, καθηλώνει σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα τις δαπάνες για την παιδεία, υγεία και κοινωνική πολιτική και συνεχίζει να προωθεί την αναδιανομή του πλούτου σε όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών, εντείνοντας παραπέρα τις κοινωνικές ανασφάλειες.
      Όσον αφορά τα θέματα της υγείας, δεν φτάνει, αγαπητοί κύριοι της Κυβέρνησης, με σποτάκια και με διαφημιστικά τρικ στην τηλεόραση να διαφημίζετε τα μεγάλα νοσοκομεία που κτίζετε στην επαρχία. 
      Τα νοσοκομεία δε φτάνει μόνο να τα χτίσετε, πρέπει να λειτουργήσουν κιόλας. Τα νοσοκομεία στη χώρα για να λειτουργήσουν χρειάζονται προσωπικό, χρειάζεται να καλυφθούν τα κενά. Σήμερα τα νοσοκομεία και όλη η τριτοβάθμια περίθαλψη έχει μια κάλυψη 60-70%. Υπάρχουν ελλείψεις στο 30% έως 40% των θέσεων νοσηλευτικού, ιατρικού και βοηθητικού προσωπικού, οι οποίες δεν καλύπτονται. Το 50% των δαπανών της υγείας πηγαίνει στον ιδιωτικό τομέα. Υπάρχει μία τάση απαξίωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με παραπέρα γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. 
      Χρειάζεται, λοιπόν, πρώτον να καλυφθούν τα κενά της υγείας. Δεύτερον, χρειάζεται να εφαρμοστεί το σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στη χώρα μας, πράγμα το οποίο σαφώς και δεν το βλέπουμε μπροστά μας, όπως δεν το βλέπουμε να το προωθείτε και μέσα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Το δημόσιο σύστημα υγείας να γίνει πραγματικά δημόσιο και να αφορά όλο το λαό και όλους τους πολίτες. 
      Είναι γεγονός ότι προσπαθείτε με την εκποίηση και τη ρευστοποίηση της περιουσίας της πρόνοιας -την οποία διαλύσατε και την κάνατε φύλλο και φτερό- να καλύψετε ελλείμματα του Κρατικού Προϋπολογισμού, τα ελλείμματα των νοσοκομείων και ό,τι άλλο σας προκύψει. 
      Αναφορικά με την ανεργία, τι να πούμε; Σαφώς λέμε ότι είναι πλασματικά τα στοιχεία τα οποία φέρνετε στον Προϋπολογισμό σας. Το 8,9 που αναφέρετε, ότι δηλαδή από τους πεντακόσιες είκοσι τρεις ανέργους έχουμε φτάσει στους τριακόσιες ενενήντα δύο χιλιάδες, είναι σίγουρο ότι είναι πλασματικό νούμερο. Μέσα σε αυτό το νούμερο δεν υπάρχουν οι εκατόν δέκα χιλιάδες άνεργοι, οι οποίοι βρίσκονται σε προγράμματα κατάρτισης και οι εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδες άνεργοι άνεργοι, οι οποίοι συμμετέχουν σε προγράμματα νέων θέσεων εργασίας. Και οι δύο αυτές κατηγορίες είναι εν δυνάμει άνεργοι. 
      Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια είχαμε μια γενίκευση των ελαστικών και υποβαθμισμένων μορφών απασχόλησης, που σκοπό έχουν το μοίρασμα μια θέσης εργασίας σε δύο, τρεις ή και περισσότερους ανέργους. Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες για την απασχόληση και την προστασία της ανεργίας, το 3% του ΑΕΠ είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη χώρα μας είναι μόνο το 0,95% του ΑΕΠ. 
      Το επίδομα ανεργίας είναι το χαμηλότερο στην Ευρώπη και αποκλείονται από τη χορήγησή του όλοι οι μακροχρόνιοι άνεργοι. Είναι γεγονός ότι με νόμο του 1994 έχει θεσμοθετηθεί στα 2/3 του βασικού κατώτατου μισθού, δηλαδή περίπου 370 ευρώ. Σήμερα το επίδομα ανεργίας είναι 299 ευρώ, κάτω και από αυτό που η ίδια η Κυβέρνηση έχει θεσμοθετήσει. 
      Οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, που εφάρμοσε μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση, βασίστηκαν σε επιδοτήσεις για σεμινάρια κατάρτισης, για προγράμματα stage, για θέσεις μερικής απασχόλησης, που σαν αποτέλεσμα είχαν να ροκανιστούν 2 τρισεκατομμύρια ευρώ από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο, χωρίς να γίνει έλεγχος που πήγαν αυτά τα χρήματα και χωρίς να γίνει έλεγχος αν πράγματι δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας μέσα από αυτά τα σεμινάρια κατάρτισης. 
      Σήμερα η Κυβέρνηση έρχεται στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας να δώσει νέες παροχές στην εργοδοσία. Θα αναφερθώ και πάλι στα σποτάκια της Κυβέρνησης. Από χθες που τελείωσε η επιτροπή, στην οποία περάσατε εκείνο το βαρύγδουπο νομοσχέδιο που παρουσίαζε μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, άρχισε η αναμετάδοση των σποτ που λένε: «Νέες θέσεις απασχόλησης για τις γυναίκες, νέες επιδοτήσεις για τους εργοδότες». Αμέσως από χθες το απόγευμα, άρχισε η προεκλογική αξιοποίηση της χθεσινής ρύθμισης. 
      Κοινωνική ασφάλιση: Η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων παίρνει συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε όλη την Ευρώπη σε ποσοστό ανασφάλιστων, το οποίο ανέρχεται στο 20%. Με το νόμο που πέρασε πέρυσι η Κυβέρνηση για το ασφαλιστικό, προωθείται μια σε βάθος χειροτέρευση των όρων της κοινωνικής ασφάλισης. Δεν αντιμετωπίζεται σοβαρά το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης, που είναι η χρηματοδότηση. 
      Η Κυβέρνηση δεν δίνει στο ΙΚΑ ούτε το ποσοστό της συμμετοχής, το οποίο η ίδια έχει θεσμοθετήσει. Το 1% του ΑΕΠ αρκεί για τη χρηματοδοτική κάλυψη του ΙΚΑ. Δεν δίνετε ούτε αυτό. Στο σημερινό Προϋπολογισμό δίνετε 1.450 εκατομμύρια ευρώ, που είναι το 0,845 του ΑΕΠ, δηλαδή λιγότερο από αυτό που η ίδια η Κυβέρνηση θεώρησε ότι χρειάζεται για να επιδοτήσει το ΙΚΑ. 
      Παραπέρα η προοπτική και η τάση είναι σιγά σιγά να απαξιωθούν ο δημόσιος τομέας ασφάλισης και όλα αυτά προς όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου. Και δεν είναι τυχαίο ότι πριν από λίγο καιρό ο πρόεδρος των ασφαλιστικών εταιρειών χειροκροτούσε τη θέση που είχε εκφράσει ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος είπε ότι θα μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Και χειροκροτούσε αυτήν την απόφαση λέγοντας ότι αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στον ασφαλισμένο, αφού θα μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές προς τα κρατικά ασφαλιστικά ταμεία, να πάει στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δηλαδή στις ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα αντικαταστήσουν την ασφάλεια για τη σύνταξη, την ασφάλεια για την υγεία. Και φυσικά πάμε σε μια τέτοια πορεία, που είναι το όραμα της Κυβέρνησης. 
      Όσον αφορά το εισόδημα η χώρα μας φιγουράρει στις πρώτες θέσεις μεταξύ των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ, σε ό,τι αφορά την οικονομική ανισότητα. Έρχεται πρώτη στα ποσοστά του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας με 22% πριν και 21% μετά τη χορήγηση των κοινωνικών επιδομάτων. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν έχει θεσπίσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, υπολογιζόμενος σε ευρώ, είναι από τους μικρότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγαλύτερος μόνο από αυτόν της Πορτογαλίας. Δεν νομίζουμε ότι αυτοί οι δείκτες μπορούν να μας κάνουν να πανηγυρίζουμε και ούτε η Κυβέρνηση θα πρέπει να πανηγυρίζει γι’ αυτά τα κατορθώματά της. 
      Στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2004 προβλέπεται συνολική αύξηση των αποδοχών της τάξης του 7,7%.  Την αύξηση αυτή η Κυβέρνηση την θεωρεί μεγάλη, υπερβολική. Αναφέρει ότι το ποσοστό αυτό θα προέλθει από τις αυξήσεις που θα πάρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και από τις συντάξεις που θα πάρουν οι συνταξιούχοι του δημοσίου από την αύξηση του ΕΚΑΣ. Βέβαια όλα αυτά εμείς θεωρούμε ότι είναι μισθοί πείνας, θεωρούμε ότι δεν κλείνει η ψαλίδα και η ανισότητα που υπάρχει ανάμεσα στους φτωχούς και στους πλούσιους και θεωρούμε επίσης ότι ούτε και η εξαγγελία σας όπου προβλέπετε ότι σε δέκα χρόνια θα γίνει η σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πετύχει. Με τους ρυθμούς που πάτε θα χρειαστείτε περισσότερο από είκοσι χρόνια.
      Η θέση του Συνασπισμού είναι να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, έτσι ώστε σε πέντε χρόνια να μπορέσουμε να έχουμε σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Παπανικόλας έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον ελάχιστο χρόνο που διατίθεται στους Βουλευτές θεωρώ ότι δεν πρέπει να μπω στη λογική των αριθμών. Επειδή πάρα πολλά ακούγονται σ’ αυτήν την Αίθουσα και επειδή οφείλουμε κάποιες εξηγήσεις, μιας και η συζήτηση αυτή της Εθνικής Αντιπροσωπείας μεταδίδεται και τη βλέπει ο ελληνικός λαός, θα ήθελα να κάνω ακριβώς αυτή την τοποθέτηση.
      Χθες ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, σε μια προσπάθεια ευθείας διαστρέβλωσης της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας αλλά και ιστορίας, επεχείρησε να κάνει δύο πράγματα: Πρώτον, να υποτιμήσει τη νοημοσύνη, αλλά και τη μνήμη των Ελλήνων συγκρίνοντας τη σημερινή Ελλάδα με την Ελλάδα του 1980, την Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας του 1980 και δεύτερον, να διαγράψει τελείως, αποκηρύσσοντας σαν ουδέποτε να υπήρξε την τετραετία 1989-1993, της κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, περιοριζόμενος να συγκρίνει δήθεν οικονομικά μεγέθη του 1980 με αυτά του 2003. Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, αν ήταν τόσο επιτυχημένη η τότε διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, πώς σηκώθηκε το 1981 εκείνο το πρωτόγνωρο κύμα αλλαγής από τον ελληνικό λαό, που την έβαλε στο περιθώριο από τότε σχεδόν μέχρι σήμερα; Και λέω «σχεδόν» γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία του 1989-1993, της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που αυτοί μεν μπορεί να μη θέλουν να θυμούνται ή να επιθυμούν διακαώς να την ξεχάσει και ο ελληνικός λαός, πλην όμως εμείς θα επιμείνουμε να τους θυμίζουμε το τότε και το τώρα. 
      Και αυτό, γιατί πρέπει να υπάρχει ο αντίλογος στα κροκοδείλια δάκρυα στους ποταμούς των δακρύων που υποκριτικά εξακολουθούν να χύνουν αυτοί που μιλάνε για εξαθλιωμένη χώρα, με μια καταχρεωμένη δήθεν οικονομία. Μια χώρα, που σήμερα έχει ρυθμό ανάπτυξης 4,5%, που στην εποχή της η Νέα Δημοκρατία το είχε στο μείον 1,6%. Μια χώρα που έχει πληθωρισμό 3,2% και δεν ξεχνάμε το 14,5% του 1993. Μια χώρα με επιτόκια 2% μέχρι 2,5%. Γιατί όμως να θυμόμαστε τα επιτόκια του 24% του 1993; Μιλάνε απαξιωτικά για μια χώρα που  βρίσκεται μέσα στις είκοσι πέντε πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Μια Ελλάδα που βρίσκεται μέσα στο σκληρό πυρήνα των αποφάσεων για το μέλλον της Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής, μια Ελλάδα που καθημερινά τονίζει την παρουσία της σε όλα τα διεθνή επίπεδα. 
      Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία ισχυριζόμενη διαχρονικά την ύπαρξη μιας δήθεν ζοφερής πραγματικότητας για τη χώρα, παρουσιάζοντας δηλαδή εδώ και χρόνια μια Ελλάδα που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής και είναι χειρότερη δήθεν από κάποιες υποανάπτυκτες χώρες της Ασίας και της Αφρικής πετυχαίνει ουσιαστικά δύο πράγματα. 
      Πρώτον, αναδεικνύεται σαν ο ψεύτης βοσκός της πολιτικής. Θυμάστε όλοι τι έλεγε για το μετρό, τι έλεγε για το αεροδρόμιο των Σπάτων, τι έλεγε για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, ότι τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να γίνουν είτε γιατί απλά το ΠΑΣΟΚ έδειχνε μακέτες στον ελληνικό λαό είτε γιατί η οικονομία της χώρας ήταν μια οικονομία «τραβεστί». 
      Για όλες αυτές βέβαια τις ενσυνειδητές τις ανακρίβειες ουδέποτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τον παραπλανητικό της λόγο. Θα μου πείτε, εδώ η Νέα Δημοκρατία δεν ζήτησε συγγνώμη που επί δεκαετίες με δημόσιες δηλώσεις επωνύμων στελεχών της ενέπλεκε και συνέδεε το ΠΑΣΟΚ με την εγχώρια τρομοκρατία και με τη «17 Νοέμβρη» και θα ζητήσει συγγνώμη επειδή υποστήριζε ότι δεν θα γίνει ποτέ το αεροδρόμιο ή το μετρό; 
      Δεύτερον, με την τακτική της αυτή η Νέα Δημοκρατία πλήττει ευθέως την εθνική αυτοπεποίθηση των Ελλήνων. Οι Έλληνες σήμερα που μετά από δεκαετίες με τη σκληρή τους προσπάθεια μετέτρεψαν τη ψωροκώσταινα σε μια ισχυρή και σύγχρονη χώρα θέλουν και δικαιούνται να αισθάνονται υπερήφανοι για τη χώρα τους. Αυτό δεν σας βολεύει βέβαια εσάς, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και δεν σας βολεύει, γιατί ο ελληνικός λαός που έχει εθνική αυτοπεποίθηση θέλει αφ’ ενός μεν να διατηρήσει αυτά που κατέκτησε αφ’ ετέρου δε να διαμορφώσει και ένα μέλλον καλύτερο να πάει δηλαδή μπροστά. Και πώς θα πάει μπροστά; Με τα κρυφά οικονομικά σας προγράμματα ή με τους γενικούς και αόριστους τίτλους χωρίς περιεχόμενο και κυρίως χωρίς κοστολόγηση που εξαγγέλλετε;
      ‘Ηταν καλύτερη η προσπάθεια προηγουμένως του συναδέλφου της Νέας Δημοκρατίας να αποκηρύξει δήθεν αυτό το κρυφό πρόγραμμα. Όμως, τι άλλο είναι κύριοι συνάδελφοι; Εκτός από τίτλους ακόμη και χθες δεν ακούσαμε τίποτα απολύτως. Εμείς παρουσιάσαμε στο λαό τη Χάρτα Σύγκλισης αναλυτικά και κοστολογημένα. Εσείς γιατί δε λέτε τι θα κάνετε; Σκοπεύετε μήπως να συγκυβερνήσετε με τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων που σας υποκαθιστά ζητώντας ακόμη και εκλογές; Θα κάνετε απολύσεις; Θα αλλάξετε το ασφαλιστικό; Γιατί δεν λέτε εξειδικευμένα τι θα κάνετε; 
      Γιατί θέλετε μια Ελλάδα κακόμοιρη, χωρίς ηθικό και αυτοπεποίθηση; Γιατί θέλετε να δημιουργήσετε την εντύπωση στους ‘Έλληνες ότι ζουν στη χειρότερη και την πιο φτωχή χώρα; Το κάνετε για να δημιουργήσετε το κλίμα αποδοχής και ανοχής από την ελληνική κοινωνία, ώστε να αρκεστεί στα ψίχουλα της κοινωνίας της αγοράς, την οποία πρεσβεύετε. Τόσο απλά. 
      Ο λαός όμως δεν πρόκειται να σας το επιτρέψει. Δεν θα σας δώσει την ευκαιρία που με μανία ομολογουμένως επιζητάτε. Θα σας επιστρέψει το όραμα της κακομοιριάς και του σφιχτού ζωναριού που του προσφέρετε. Θα σας αφήσει ξανά, κύριοι συνάδελφοι, διψασμένους, μέσα στην πολιτική έρημο που μόνοι σας δημιουργείτε, παρέα με τις ψευδαισθήσεις σας, παρέα με τον αντικατοπτρισμό των γκάλοπ και με το όνειρο ότι μπορεί κάποτε να γίνετε κυβέρνηση. 
      Σας ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      	ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κ. Ζωή Μακρή έχει το λόγο. 
      	ΖΩΗ ΜΑΚΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. 
      	Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μελετώντας τα στοιχεία του Προϋπολογισμού του 2004, αυθόρμητα θυμήθηκα αυτό που έλεγε ο γνωστός καλλιτέχνες Γούντι ΄Αλεν: «Αν θέλεις να κάνεις το Θεό να γελάσει πες του τα σχέδιά σου». Γιατί πράγματι για τη σύνταξη του Προϋπολογισμού έχουν επιστρατευθεί τόσες και τέτοιες δόσεις παραπλανητικών πληροφοριών, που η  μόνη δικαιολογία εξαγνισμού του ακουμπάει σε ερείσματα αβίαστου χιούμορ. 
      	Βασικό στοιχείο αυτής της εικόνας είναι ότι το κάθε μέγεθος του Προϋπολογισμού έχει απέναντι του ένα αντίστοιχο μέγεθος που απολογισμού, γεγονός που λειτουργεί αποκαλυπτικά για τη σχέση μεταξύ δύο βασικών δυνάμεων. Της δύναμης του θέλω και της δύναμης του μπορώ.  Και δυστυχώς η σημερινή Κυβέρνηση είναι πολύ μακριά από την ελληνική πραγματικότητα και εξαιρετικά γερασμένη από το θερμοκηπιακό καθεστωτικό περιβάλλον, στο οποίο αναπαύεται για να μπορεί αυτό που θέλει. 
      	Παρουσιάζεται στην εισηγητική έκθεση με ενοχλητικά επαναλαμβανόμενο τρόπο ότι, αφού ο ρυθμός ανάπτυξης  του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος βαίνει ανοδικά, η ελληνική οικονομία διάγει ένα παρατεταμένο μήνα του μέλιτος. Ωστόσο ακόμα και τα ίδια τα στοιχεία του Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης αποδυναμώνουν αυτό το επιχείρημα. 
      	Και εξηγούμαι: Πρώτον, πώς είναι δυνατόν μια τόσο έντονα αναπτυσσόμενη οικονομία να παρουσιάζει ένα συνεχώς διευρυνόμενο έλλειμμα στο ισοζύγιο των εξωτερικών της συναλλαγών;  Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στην τελευταία του έκθεση για τη νομισματική πολιτική αναφέρει σαφέστατα ότι η ανάπτυξη της οικονομίας έχει περιορισμένη βάση. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι όλη η ανάπτυξη προέρχεται από το εσωτερικό και για να διατηρηθούν οι υψηλοί ρυθμοί της θα πρέπει να ενισχυθεί η εξωστρέφεια της οικονομίας. 
      	Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία συντηρείται από πόρους που δεν παράγονται ενδογενώς και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται δεν μπορεί να αναστρέψει την πορεία συνεχούς μείωσης της ανταγωνιστικότητάς της. 
      	 Στην πρόσφατη διεθνή έρευνα του «World Economic Forum» για το 2003, η θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη ως προς το δείκτη ανταγωνιστικότητας για την προώθηση της ανάπτυξης στο μέλλον χειροτέρευσε κατά δύο θέσεις. Είναι μία θέση κάτω από την Ιορδανία και μία πάνω από την Μποτσουάνα. Είναι αδιανόητο το πώς συμβαδίζει η κατάσταση αυτή με την κυβερνητική άποψη ότι ανήκουμε στο σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα. Μόνο με αρκετή δόση χιούμορ αυτό μπορεί να εξηγηθεί. 
      	Δεύτερον, πώς είναι δυνατόν μια τόσο έντονα αναπτυσσόμενη οικονομία, που φυσιολογικά θα έπρεπε να αποτελεί ισχυρό πόλο προσέλκυσης άμεσων ξένων μεγάλων επενδύσεων, τελικά να καταφέρνει να καρπώνεται σχεδόν το απόλυτο μηδέν του διεθνούς καταμερισμού του επενδυτικού κεφαλαίου;
      	 Η εισηγητική έκθεση δεν είναι καθόλου διαφωτιστική. Αντίθετα η έρευνα του «World Economic Forum» αναφέρει δύο πολύ βασικούς λόγους, για τους οποίους οι ξένοι επενδυτές αγνοούν τη χώρα μας. Ο πρώτος είναι ότι οι επενδύσεις των επιχειρήσεων παρεμποδίζονται από τον κρατικό παρεμβατισμό και ο δεύτερος ότι οι επιλογές των κυβερνητικών ιθυνόντων σε πολιτικές και αποφάσεις είναι σε όφελος των εταιρειών και των ιδιωτών με καλές γνωριμίες. 
      Με άλλα λόγια, έχουν καταλάβει για τα καλά και οι ξένοι επενδυτές ότι οι ημέτεροι αλωνίζουν σε βάρος της ανάπτυξης του μέλλοντος της χώρας και μόνον ο κύριος Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία την προωθούν οικονομικά συμφέροντα. Η λαϊκή σοφία, βεβαίως, έχει απαντήσει για το σπίτι του κρεμασμένου, όπου αποφεύγουν να μιλάνε για σκοινί.
      Τρίτον, πώς είναι δυνατόν αυτό που ο κάθε απλός πολίτης κάνει με τα οικονομικά του, δηλαδή να ξεχρεώνει τις υποχρεώσεις του –είτε φροντίζοντας να αυξήσει τα έσοδά του είτε περιορίζοντας τις ανάγκες του- να είναι τελείως άγνωστο στη διαχειριστική λογική της Κυβέρνησης; Η σχέση χρέους προς ΑΕΠ εξακολουθεί να βρίσκεται πάνω από το 100% στο ΑΕΠ και θα συνεχίσει να παρουσιάζεται σ’ αυτήν την οικτρή κατάσταση όσο ο Προϋπολογισμός σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης θα είναι ελλειμματικός.
      Βέβαια, δεν μας έχει συνηθίσει σε κάτι καλύτερο η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια και γι’ αυτό, ίσως, δεν μας φαίνεται καθόλου παράξενο. Είναι, όμως, καταστροφικό το γεγονός ότι η ανικανότητά της έχει σπρώξει στην ανέχεια ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού, με αποτέλεσμα να χρεώνεται πάνω από τις δυνατότητές του για να εξυπηρετήσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις.
      Η εισηγητική έκθεση είναι σαφής: Συνεχίστηκε ο δανεισμός των νοικοκυριών με υψηλό ρυθμό, παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια των καταναλωτικών δανείων βρίσκονται ακόμα σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με τα αντίστοιχα των ευρωπαϊκών χωρών. Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει προαγωγή σε υπερδανεισμό που συνεπικουρείται από αφαίμαξη.
      Η κατάσταση αυτή χρειάζεται μεγάλο πολιτικό θάρρος –για να μην πω θράσος- ή «ελεφάντεια» αδιαφορία, για να χαρακτηριστεί ότι προσιδιάζει σε σύγχρονο οργανωμένο κράτος, όπου η προστασία του καταναλωτή και η λειτουργία του ανταγωνισμού διαμορφώνουν το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας. Μόνο τα μέλη της Κυβέρνησης έχουν άλλη άποψη.
      Τέταρτον, πώς εξηγείται το γεγονός ότι μία χώρα όπως η Ελλάδα, με τόσο μεγάλες περιφερειακές ανισότητες, μοναδικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεχίζει να τις διατηρεί χωρίς να εφαρμόζει ολοκληρωμένες παρεμβάσεις ανάπτυξης προσαρμοσμένες στις ανάγκες της κάθε περιοχής και εμμένει να θεωρεί ως πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης ανερμάτιστα μέτρα οριζόντιων πολιτικών;
      Είναι εντυπωσιακό ότι στην εισηγητική έκθεση δίνεται έμφαση σε δύο εργαλεία στήριξης των επιχειρήσεων στην ελληνική περιφέρεια. Το πρώτο είναι τα Κέντρα Υποδοχής Επενδύσεων, τα οποία δημιουργήθηκαν για να υποδέχονται νέους επενδυτές. Αν αυτό δεν αποτελεί αποκορύφωμα πολιτικής ειρωνείας, τότε η εξήγηση θα πρέπει να αναζητηθεί σε αδυναμίες αντίληψης της πραγματικότητας, γιατί όλες αυτές οι δομές είναι χρήσιμες όταν βρισκόμαστε μπροστά σε μία εκρηκτική επενδυτική κατάσταση. Όταν όμως οι νέες επενδύσεις είναι ανύπαρκτες, η παρουσία ανάλογων δομών αποτελεί μόνο μηχανισμό βολέματος ημετέρων και τίποτα άλλο.
      Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας να μας δώσει απολογιστικά στοιχεία των επενδύσεων, όπως τα έχουν προωθήσει μέχρι σήμερα αυτά τα κέντρα.
      Το δεύτερο εργαλείο είναι ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Δεν θα μεταφέρω την άποψη της αγοράς ότι το ΥΠΕΘΟ «ώδινεν όρος και έτεκε μυν». Άλλη είναι η δική μου απορία: Πώς είναι δυνατόν ένα μέσο περιφερειακής πολιτικής να ευνοεί σκανδαλωδώς τις ευνοημένες περιοχές της χώρας σε βάρος των λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών; Αυτό μόνο η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας το γνωρίζει, αφού αυτή σχεδιάζει αυτά τα επενδυτικά καθεστώτα. 
      Αν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, θα παρακαλούσα τον κύριο Υπουργό να μας παρουσιάσει στοιχεία των όποιων επενδύσεων χρηματοδοτήθηκαν από αναπτυξιακούς νόμους τα τελευταία χρόνια, για να αποδείξει το αντίθετο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό αποτελεί τον κλασικό ορισμό του «τρίτου δρόμου» στην περιφερειακή ανάπτυξη.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 μόνο με μία χαλαρή προσέγγιση θα άντεχε σε μία υποφερτή κριτική. Ωστόσο αυτά τα παρελκυστικά χαρακτηριστικά του αποδεικνύουν ότι είναι γνήσιο τέκνο της παρούσας Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση, όμως, έχει ένα πρόσθετο ισχυρό ελαφρυντικό, ότι δηλαδή κανείς δεν πρόκειται να την ελέγξει του χρόνου τον ίδιο καιρό για να αναγκαστεί να απολογηθεί, γιατί πολύ απλά θα βρίσκεται στη θέση της Αντιπολίτευσης και θα κάνει την αυτοκριτική της.
      Πάντως, επειδή δεν είναι στις προθέσεις μου να αδικήσω την Κυβέρνηση, θα θυμηθώ το διάσημο Πάμπλο Πικάσο ο οποίος έλεγε: «Κάθε πράξη δημιουργίας είναι πρώτα απ’ όλα μία πράξη καταστροφής». Το κακό με εσάς είναι ότι εδώ και τόσα χρόνια έχετε εξαιρετικές αποδόσεις στην καταστροφή και αποστρέφεστε τη δημιουργία, επειδή αυτό δεν βρίσκεται στις καταβολές σας.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Γρηγοράκος.
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα τον Προϋπολογισμό του 2004, έναν προϋπολογισμό που έρχεται να συζητηθεί στη Βουλή των Ελλήνων, μετά από την πάροδο ενός χρόνου γεμάτου από πολιτικά γεγονότα και εκδηλώσεις που λάμπρυναν την πατρίδα μας. 
      Οι προσπάθειες του Έλληνα Πρωθυπουργού, του Κώστα Σημίτη και της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για ευρύτερη επαφή του Έλληνα πολίτη με το διεθνές στερέωμα, η επιτυχής Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι άριστοι χειρισμοί στον πόλεμο του Ιράκ, η διεθνής αναγνώριση της χώρας μας ως δύναμη ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, η πάταξη και εξάρθρωση της τρομοκρατίας, που την τιμωρία αυτών των ανθρώπων την είδαμε αυτές τις μέρες από την ελληνική δικαιοσύνη, ήταν τα μεγάλα γεγονότα που γέμισαν την καθημερινότητά μας και έδωσαν νόημα και δύναμη για περισσότερη δουλειά, για στήριξη με περισσότερο πάθος και ανάδειξη της Ελλάδας μας με όλα τα παραπάνω, αλλά και μέσω της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας του 2004 σαν μια ιστορική χώρα, της οποίας η στήριξη της εθνικής αξιοπρέπειας αποτελεί ένα διαχρονικό ζητούμενο.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι ο μεγάλος κερδισμένος του στοιχήματος της οικονομίας, αν και το 2003 οι διεθνείς συγκυρίες ήταν αρνητικές σαν αποτέλεσμα όλων των προαναφερθέντων μεγάλων γεγονότων. 
      Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα κρατήθηκε όρθια και υπερήφανη, χωρίς τραύματα και σήμερα εδώ συνετά συζητούμε για το μέλλον του Έλληνα πολίτη, του πολίτη του 2004, του Ευρωπαίου πολίτη, για το μέλλον της νεολαίας μας, το δικό μας μέλλον, αλλά και το μέλλον των γονιών μας. 
      Η συζήτηση του Προϋπολογισμού κάθε χρόνο, αλλά πολύ περισσότερο φέτος, που είναι και προεκλογική χρονιά, προκαλεί πάντα το ενδιαφέρον των πολιτών, των οικονομικών, πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων του τόπου. Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε τους καλύτερους τρόπους επίλυσης όλων των προβλημάτων του τόπου μας και να δημιουργήσουμε στέρεες σχέσεις για μία καλύτερη επικοινωνία με τους πολίτες σε συνθήκες αλληλοεκτίμησης και διαφάνειας. 
      Εμείς, στο ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνουμε κάθε μέρα και κάθε χρόνο αυτά που προγραμματίσαμε και τάξαμε στον Έλληνα πολίτη και προχωράμε μπροστά, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Εξάλλου τίποτα δεν είναι εύκολο. Εμείς προχωρούμε μπροστά, σε αντίθεση με τη βραδέως αναπτυσσόμενη παγκόσμια οικονομία. Οι περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά και τα περισσότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως μας διαβεβαιώνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σημείωσαν χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης το 2003, ενώ περιμένουν μία σχετική επιτάχυνση το 2004.
      Όμως, εμείς προχωράμε μπροστά, έχοντας τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού είχαμε 4% για το 2003 και προβλέπεται να πάμε στο 4,2% για το 2004, χωρίς να σταματάμε, γιατί εμείς πάντα εντείνουμε τις προσπάθειές μας για μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
      Η ανεργία στην Ευρώπη διαμορφώθηκε για το 2002 στο 8,4%, το 2003 στο 9,1%, σε αντίθεση με τη δική μας χώρα, όπου κατέβηκε από το 12% στο 9% και υπολογίζουμε να περιοριστεί κάτω από το 8% το 2004. 
      Ο πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση προβλέπεται το 2004 να υποχωρήσει στο 1,8% έναντι του 2,3% που ήταν το 2002. Εμείς υπολογίζουμε ότι το 2004 ο πληθωρισμός θα είναι κάτω από 3%. 
      Η ελληνική οικονομία έχει θετικές επιδόσεις σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ρυθμός ανάπτυξης από το 2% το 1995, φτάνει στο 4,4% το 2002 και το έλλειμμα του δημοσίου τομέα μειώνεται κατά 8,1 εκατοστιαίες μονάδες ως προς το ΑΕΠ. 
      Η ελληνική οικονομία δεν ακολούθησε την υποχώρηση των ρυθμών ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Διατήρησε υψηλό καταναλωτικό εμπόριο και αύξησε τις εσωτερικές επενδύσεις. Το χρέος της γενικής κυβέρνησης, όπως φαίνεται στον Προϋπολογισμό, σημειώνει σταθερή πτωτική πορεία.
      Προχωρούμε, λοιπόν, προσεκτικά και συνετά στη μείωση των αρνητικών δεικτών της οικονομίας μας, παρά τα υπαρκτά προβλήματα από τη μετάβασή της στην εποχή του ευρώ.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουμε πραγματικά ελλείμματα, γιατί έχουμε υψηλές δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εάν δεν υπήρχαν οι αγώνες που προσφέρουν πολλαπλά στο έθνος, ο Προϋπολογισμός θα ήταν ισοσκελισμένος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες προσφέρουν σε πολλαπλά επίπεδα στον Έλληνα πολίτη. Προσφέρουν στην ψυχοσύνθεσή του, την υπερηφάνειά του, τον εθνικό του εγωισμό και την αξιοπρέπειά του. Μας βγάζουν από την εσωστρέφεια και δεν μπορεί να γκρινιάζουμε συνέχεια. Οφείλουμε να επιτύχουμε, να κάνουμε αρκετές θυσίες. Δεν μπορείς να τα έχεις πάντα όλα ή να προσπαθείς για τα πάντα, για μια καλύτερη ζωή, χωρίς να προσφέρεις και χωρίς να κοπιάζεις. Δεν μπορεί να έχουμε το καρβέλι άκοπο και το σκύλο χορτάτο. Αυτά είναι ουτοπία Και σ’ αυτά εμείς στο ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύουμε. Πιστεύουμε σε ό,τι προγραμματίζουμε, βλέπουμε και ό,τι αποκτάμε με κόπο. Δεν είναι όλα γκρίζα, δεν είναι όλα μαύρα, δεν είναι μελαγχολικά. Βλέπουμε με αισιοδοξία το μέλλον, γι’ αυτό προχωράμε διορθώνοντας τα λάθη μας, ακούγοντας τα προβλήματα του λαού, κάνοντας την αυτοκριτική μας και προσπαθώντας κάθε μέρα για το καλύτερο. Δεν είμαστε μίζεροι και αυτοκαταστροφικοί. Προγραμματίζουμε το μέλλον  και παλεύουμε γι’ αυτό με όλες μας τις δυνάμεις. 
      Η ζωή του Έλληνα πολίτη δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται κάθε μέρα στα κανάλια. Δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται στο ραδιόφωνο και στον Τύπο. Προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι ζούμε σε μια άλλη χώρα. Μιλούν συνέχεια επί παντός επιστητού, με  μοναδικό επίλογο μια συγκεκριμένη φρασεολογία καταστροφολογίας και απαξίωσης για όλους και για όλα. 
      Όλοι οι κινδυνολογούντες κάνουν κακό στον τόπο και στην εθνική οικονομία. Δυσφημίζουν τη χώρα, τους πολίτες, τους θεσμούς και υποστηρίζουν ότι εάν έρθουν στην κυβέρνηση, αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει στις εκλογές, όλα θα λυθούν διά μαγείας. Και όλα αυτά δίχως πρόγραμμα για την οικονομία, δίχως πρόγραμμα για την παιδεία, δίχως πρόγραμμα για τη Δημόσια Διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τη δημόσια τάξη, την κοινωνική πολιτική, την υγεία και την εξωτερική πολιτική. 
      Η εξωτερική μας πολιτική τα τελευταία χρόνια είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ελλάδα. Το κύρος της είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Πρωθυπουργός με το μεγάλο του αγώνα και το ήθος του και ο Υπουργός Εξωτερικών κατάφεραν να βγάλουν τη χώρα από τα αδιέξοδα της εξωτερικής μας πολιτικής. Σήμερα πια μπορούμε να μιλάμε για μια δύναμη ειρήνης στην περιοχή και στα Βαλκάνια. Σήμερα μπορούμε να μειώσουμε τις αμυντικές μας δαπάνες από 5,5% του ΑΕΠ στο 3,5% το 2004. Μπορούμε, λοιπόν, να προγραμματίσουμε τη Χάρτα Σύγκλισης, το κοινωνικό μας πακέτο. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα άλλαξε τα τελευταία δέκα χρόνια και θα συνεχίζει να αλλάζει, να αλλάζει μεθοδικά προς το μέλλον και τον εκσυγχρονισμό. Η Ελλάδα του 2004 θα ξεπεράσει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε κοινωνικές δαπάνες με ποσοστό του ΑΕΠ συνεχίζοντας μια δεκαετία συστηματικής ανόδου. Η Ελλάδα το 2000 δαπάνησε για πολιτικές κοινωνικής προστασίας το 26,3% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα έχουμε φθάσει στο 28% του ΑΕΠ. 
      Θα ήθελα να πω δυο λόγια για αυτά που είπε ο συνάδελφος κ. Στυλιανίδης. Εγώ δέχομαι μία αντιπαράθεση πολιτική στη Βουλή και για τοπικά θέματα, για προβλήματα των νομών. Θα παρακαλούσα τους συναδέλφους μου από το νομό σας, κύριε Στυλιανίδη, να σας απαντήσουν. Αυτό που θα ήθελα εγώ από την πλευρά του Νομού Λακωνίας είναι το εξής: Θα ήθελα να απαριθμήσω τα μεγάλα έργα τα οποία έχουν γίνει την τελευταία εικοσαετία. 
      Να δούμε τι έγινε από το 1989 μέχρι το 2004  στο Νομό Λακωνίας και θα παρακαλούσα τους συναδέλφους μου από τη Νέα Δημοκρατία να έρθουν εδώ να απαντήσουν σ’ αυτά που θα πω. Από το 1989 μέχρι το 1993 κανένα έργο στο Νομό Λακωνίας, κανένα έργο υποδομής. Δύο Υπουργοί, αξιόλογοι άνθρωποι από το Νομό Λακωνίας έχασαν τις εκλογές το 1993, διότι δεν έγινε κανένα έργο στο Νομό Λακωνίας. 
      Θα σας απαριθμήσω, λοιπόν, τα έργα που έχουν γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια στο Νομό Λακωνίας. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με έδρα τη Σπάρτη. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, κύριε Γρηγοράκο, δεν έχετε άλλο χρόνο. 
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ:  Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ… 
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Δικαστικό Μέγαρο, δρόμοι, το μεγάλο έργο….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε μέσα σε δευτερόλεπτα παρακαλώ. 
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: ….650 εκατομμύρια ευρώ. Έργα υποδομής, βιολογικοί καθαρισμοί, έργα σε όλους και παντού στο Νομό Λακωνίας τα τελευταία χρόνια. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Τόσα έργα είναι εύκολο μέσα σε δέκα δευτερόλεπτα; Πενήντα έργα στο Νομό Λακωνίας. 
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Θέλω να ευχαριστήσω την Κυβέρνηση, όλους τους Υπουργούς, όλους τους υπηρεσιακούς παράγοντες και το ΠΑΣΟΚ για τα μεγάλα έργα υποδομής που έχουν προγραμματίσει για το Νομό Λακωνίας και τον έχουν βγάλει από την τελευταία θέση που κρατούσε για πολλά χρόνια στην ανάπτυξη της Ελλάδος. Ευχαριστώ πάρα πολύ και θα παρακαλούσα πάρα πολύ, ο Προϋπολογισμός….
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Για τη Λακωνία ήθελε φαίνεται να ακούσει ο κ. Κρητικός, γι’ αυτό σας υποστήριξε να συνεχίσετε να μιλάτε πέρα από τον καθορισμένο χρόνο... 
      Ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Βερελής έχει το λόγο. 
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από πολύ λίγα χρόνια –λιγότερο από μία δεκαετία- η Ελλάδα ήταν μία αδύναμη περιφερειακή χώρα, περιορισμένη στα Βαλκάνια.
      Σήμερα η Ελλάδα έχει λόγο και ρόλο. Η Ελλάδα είναι η Ευρώπη αυτής της γειτονιάς. Εξασφαλίζει σταθερότητα, ειρήνη και ανάπτυξη σε μία πολύ δύσκολη περιοχή αυτού του κόσμου, σε μία περιοχή που αναφερόταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ως Βαλκάνια και σήμερα ακόμα και η ονομασία της έχει αλλάξει. Αναφέρεται ως Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ουδείς την αναφέρει ως Βαλκάνια και το μέγιστο ρόλο σ’ αυτήν τη διαφοροποίηση τον παίζει αναμφισβήτητα η Ελλάδα…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Χάρη στον Καραμανλή.
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών):… μία Ελλάδα, η οποία σταθερά μετά το 1993 κατάφερε και δίνει δυνατότητες. Περίπου εκατοντάδες χιλιάδες, περίπου εξακόσιες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες σ’ αυτήν την περιοχή κερδίζουν εδώ το ψωμί τους και στηρίζουν οικονομικά τις χώρες τους.
      Πριν από λίγα χρόνια, στη δεκαετία του 1960, την περίοδο που ανέφερε προηγουμένως ο κύριος συνάδελφος, συνωστίζονταν στην περιοχή της πλατείας Κάνιγγος οι υποψήφιοι μετανάστες, προκειμένου να εξεταστούν από τις ιατρικές επιτροπές για να πάνε στη Γερμανία. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά που επήλθε μέσα σε τριάντα χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Τότε θεμελιώθηκε η καινούργια Ελλάδα.
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Η οικονομία μας πριν από δέκα χρόνια είχε πληθωρισμό γύρω στο 17% και παρέπαιε. Οι υποτιμήσεις της δραχμής ήταν ένα διαρκές απειλητικό σενάριο, η ανάπτυξη ανύπαρκτη, ο πολίτης αδύναμος, υπήρχε ένα κράτος άκαμπτο, τα νοσοκομεία –ιδιαίτερα της επαρχίας- ήταν ερείπια, τα αεροδρόμια άθλια, οι οδικοί άξονες ανύπαρκτοι, το δημόσιο έλλειμμα δυσθεώρητο, οι συνθήκες στο στρατό δύσκολες, η θητεία δύο χρόνια, οι θέσεις στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα οι μισές απ’ ό,τι είναι σήμερα.
      Σήμερα οι Έλληνες γνωρίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η χώρα έχει αποκτήσει ένα δρόμο και η τύχη της οικονομίας μας είναι ταυτισμένη με μία μικρή ομάδα χωρών, που τυχαίνει να είναι οι πιο ισχυρές οικονομικά χώρες του κόσμου. Ήμασταν ουραγοί και σήμερα είμαστε η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία της Ευρώπης. 
      Έχουμε τετραπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης απ’ ό,τι ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πληθωρισμός έχει σταθεροποιηθεί, οι πραγματικοί μισθοί μέσα σε δέκα χρόνια αυξήθηκαν κατά 22%, όταν στις αρχές της δεκαετίας, μέσα σε τρία χρόνια, από το 1990 ως το 1993, είχαμε μείωση των πραγματικών μισθών.
      Η ανεργία, παρ’ ότι παραμένει το κυριότερο κοινωνικό πρόβλημα, μειώθηκε για τέταρτη συνεχή χρονιά. Οι δαπάνες για την υγεία διπλασιάστηκαν. Ένα εκατομμύριο τετραγωνικά μέτρα προστέθηκαν σε νοσοκομεία μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια. Εφαρμόσαμε το ΑΣΕΠ, κάναμε τον «Καποδίστρια», μηχανοργανώσαμε το δημόσιο, μηχανοργανώσαμε τις υπηρεσίες του ΙΚΑ και η Ελλάδα έχει μετατραπεί σ’ ένα μεγάλο εργοτάξιο και έχει αλλάξει πρόσωπο.
      Σήμερα έχουμε μία ξεχωριστή και διακριτή θέση στην Ευρώπη. Συνομιλούμε πλέον με εταίρους από θέση ισχύος. Η πολιτική σταθεροποίησης και ανάπτυξης που ακολουθούμε εδώ και οκτώ χρόνια, έχει αποδώσει καρπούς. Μία στρατιωτική ήττα πριν από τριάντα χρόνια, στο πολιτικό και διπλωματικό πεδίο και στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, μετετράπη σε νίκη. 
      Η Κύπρος έχει πια ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε προσαρμοστεί πλήρως στις ταχύτητες των διεθνών οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων. Συμμετέχουμε ενεργά στη διαμόρφωση και αυτό φάνηκε από το ρόλο της Ελλάδας σαν προεδρεύουσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Υπάρχει κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει την πρόοδο που έχει κάνει η Ελλάδα μέσα σ’ αυτά τα δέκα χρόνια; Η Ελλάδα του 1993 είναι ίδια με την Ελλάδα του 2003;
      Άκουσα προηγουμένως μία συνάδελφο να κάνει ένα λογοπαίγνιο και να λέει για κάτι που είπε ο Γούντι Άλεν ότι αν θέλεις να κάνεις το Θεό να γελάσει, πες του τι σχεδιάζεις. Εγώ πρέπει να σας πω ότι, αν θέλεις να κάνεις το Θεό να κλάψει, δείξε του αυτά, τα οποία έλεγε η Νέα Δημοκρατία συστηματικά επί πέντε-έξι χρόνια. Ένα μέρος απ’ αυτά έχω να σας παρουσιάσω εδώ σήμερα, ειδικά και μόνο για το έργο του Υπουργείου Μεταφορών.
      Τι έλεγε η Νέα Δημοκρατία όταν αναγγέλλαμε ότι θα απελευθερώσουμε την αγορά των επικοινωνιών; Έλεγε ότι αυτό δεν θα γίνει. Έλεγε ότι θα οδηγήσει σε «σμπαράλια» ότι θα διαλυθεί ο ΟΤΕ, ότι θα ανέβουν τα τιμολόγια, ότι θα λείψουν θέσεις εργασίας.
      Ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πραγματικότητα σήμερα είναι ότι τα τιμολόγια μειώθηκαν κατά 30% στην κινητή τηλεφωνία, μειώθηκαν κατά 30% στη σταθερή τηλεφωνία, αυξήθηκαν κατά χιλιάδες οι θέσεις εργασίας στις νέες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και στις εταιρείες που δίνουν υπηρεσίες σ’ αυτές τις εταιρείες. 
      Ως δημόσιο τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε εισπράξει από τις άδειες που δώσαμε πάνω από 800 εκατομμύρια ευρώ. Βάλαμε κανόνες στην αγορά, ρυθμίσαμε την τηλεπικοινωνιακή αγορά και δεν υπάρχουν πια αυθαίρετες αυξήσεις τιμολογίων.
      Η Ελλάδα έχει δορυφόρο. Παλιά κανείς από τη Νέα Δημοκρατία δεν πίστευε ότι αυτό θα γίνει. Είχε γίνει πλήθος ερωτήσεων γιατί χάνουμε τα δικαιώματά μας στο διάστημα, γιατί δεν έχουμε διαστημικό πρόγραμμα, γιατί δεν έχουμε δορυφόρους.
      Έχουμε δορυφόρο αυτήν τη στιγμή και ετοιμάζουμε και δεύτερο. Λυπάμαι που το λέω και στενοχωρώ έτσι τη Νέα Δημοκρατία. Είναι στα σκαριά η διαγωνιστική διαδικασία για το δεύτερο δορυφόρο. Και έτσι ευαίσθητες κρατικές υπηρεσίες επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς να υπάρχει καμιά δυνατότητα παρενόχλησης.
      Η Θεσσαλονίκη έχει μια νέα συμφωνία για τις αστικές συγκοινωνίες. Εκατό και πλέον λεωφορεία εντάχθηκαν στις υπηρεσίες των πολιτών της Θεσσαλονίκης. Επεκτάθηκε η αστική συγκοινωνία σε δεκαπέντε περίπου δήμους στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Αποκεντρώσαμε πλήρως τις αρμοδιότητες για τις συγκοινωνίες στη Θεσσαλονίκη ιδρύοντας το Συμβούλιο των Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης.
      Η Ελλάδα πέραν των πολυτελών μεταφορών που προσφέρουν τα αεροπλάνα έχει και μια άλλη πραγματικότητα. Έχει εκατόν πενήντα εκατομμύρια επιβάτες στα ΚΤΕΛ κάθε χρόνο. Είναι οι επιβάτες της άλλης Ελλάδας. Είναι αυτοί με τους οποίους ουδέποτε ασχολήθηκε η Νέα Δημοκρατία. Είναι αυτοί που είχαν αφεθεί σε τριτοκοσμικές λειτουργίες των λεγόμενων ΚΤΕΛ, τα οποία σήμερα έχουν κάνει ανώνυμες εταιρείες και προσφέρουν σύγχρονες υπηρεσίες. Έχουν δρομολογηθεί χίλια καινούργια ΚΤΕΛ. Μέχρι το τέλος του 2004 θα είναι δυόμισι χιλιάδες τα καινούργια ΚΤΕΛ. Τα γνωρίζουν οι άνθρωποι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτήν την υπηρεσία και έχουν γίνει μια σειρά από νέους σταθμούς ΚΤΕΛ σε όλη τη χώρα όπως στην Τρίπολη, στον Πύργο, στη Θεσσαλονίκη, στην Κοζάνη, στη Σπάρτη, στη Λιβαδειά, στη Λάρισα, στο Βόλο, στην Κατερίνη, στην Άρτα, στην Πρέβεζα. Και κατασκευάζονται στη Χαλκίδα, στα Τρίκαλα, στα Χανιά. Είναι έτοιμα να ξεκινήσουν στη Δράμα, στην Έδεσσα, στο Αγρίνιο, στην Αργολίδα, στην Πάτρα, στη Λευκάδα. 
      Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος που έχει ηλικία εκατόν είκοσι ετών ήταν ο φτωχός συγγενής του μετρό. Σήμερα έχετε δει τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο; Έχετε δει τους νέους σταθμούς του; Έχετε δει τα νέα προγράμματά του; Έχετε δει τα τρένα του που αυξήθηκε η δυνατότητα μεταφοράς από τετρακόσιες χιλιάδες σε εξακόσιες τριάντα χιλιάδες; Έχετε δει την καθαριότητα και την ασφάλεια που προσφέρουν οι σταθμοί; Έχετε δει το Αττικό Μετρό το οποίο δεν έχει υποστεί ούτε κατά μία κεραία την ποιοτική προσφορά υπηρεσιών που κάνει τα τελευταία τρία χρόνια; Έχετε δει ότι από δεκατρία χιλιόμετρα λεωφορειοδρόμων έχουμε φθάσει τα σαράντα πέντε παρά το ότι στενοχωρήσαμε μερικούς λάτρεις του Ι.Χ.; Αλλά τι να κάνουμε; Σε μία πόλη τεσσάρων εκατομμυρίων θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
      Έχετε δει, κύριοι συνάδελφοι, το στόλο των λεωφορείων που είναι από τους πιο σύγχρονους στην Ευρώπη; Έχετε δει το μεγαλύτερο στόλο λεωφορείων φυσικού αερίου που υπάρχει  με διακόσια ενενήντα πέντε λεωφορεία, στα οποία θα προσθέσουμε άλλα εκατόν είκοσι μέσα στους επόμενους μήνες; Έχετε δει τα πιο σύγχρονα τρόλεϊ της Ευρώπης, που σήμερα εντάσσουμε άλλα εβδομήντα; Έχετε δει τους νέους αεροσταθμούς, στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», στη Λήμνο, στη Σκιάθο, στα Κύθηρα, στο Άκτιο, στη Σάμο, στη Σαντορίνη, στη Μύκονο, στη Σητεία, στην Καστοριά; Και ακολουθούν η Ζάκυνθος, η Κάλυμνος, η Πάρος, η Χίος.
      Έχετε δει ότι τα ΕΛΤΑ από μία παθητική εταιρεία με ελλείμματα 25 δισεκατομμύρια το χρόνο που τα πλήρωνε ο Έλληνας φορολογούμενος, έχουν γίνει κερδοφόρα και βγάζουν κάθε χρόνο σταθερά πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ και φέτος θα πάνε στα 30 εκατομμύρια ευρώ, με εκατόν πενήντα ανακαινισμένα γραφεία και με διαρκή βελτίωση των υπηρεσιών τους; 
      Έχετε δει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που από μία αποκεντρωμένη υπηρεσία του δημοσίου έχει γίνει μία κερδοφόρα τραπεζική επιχείρηση με 280 εκατομμύρια ευρώ κέρδος το 2002 και 300 εκατομμύρια ευρώ κέρδος το 2003; Είναι μια τράπεζα της γειτονιάς και του χωριού που διατηρεί τον αυξημένο κοινωνικό της χαρακτήρα και δημιουργεί συνεχώς σημαντικότατες υπηρεσίες για το μέτοχό της, το ελληνικό δημόσιο. 
      Πριν από σαράντα χρόνια έγινε ένα μεγάλο σφάλμα σ’ αυτή την πόλη. Καταργήθηκε το τραμ, ένα μέσο το οποίο διατήρησαν τετρακόσιες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Εμείς το καταργήσαμε τότε και κάναμε μια τεράστια προσπάθεια προκειμένου να το ξαναβάλουμε στη ζωή αυτής της πόλης. Μια πόλη τεσσάρων εκατομμυρίων πρέπει να έχει μέσα σταθερής τροχιάς. Και σε αυτή μας την προσπάθεια βρήκαμε, δυστυχώς, και ανέλπιστα αντιπάλους. Οι αντίπαλοι ήταν οι εκλεκτοί της Νέας Δημοκρατίας υποψήφιοι δήμαρχοι, οι οποίοι ενέπλεξαν ως μη όφειλαν το τραμ στην προεκλογική τους  διελκυστίνδα και συνεπικουρήθηκαν σε αυτό από Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Πού είναι η ευθύνη, λοιπόν, απέναντι στο κοινωνικό σύνολο; Και γινόταν ερωτήσεις στη Βουλή και υπήρχαν άπειρα δημοσιεύματα ότι το τραμ δεν πρόκειται να γίνει. Θυμάστε τι έγραφαν. «Στο κόκκινο το τραμ», «καταρρέει το τραμ», «πάτησε το τραμ τον Βερελή» κ.λπ. ..
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Υπερβολικό είναι αυτό. ..
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεν θα μπορούσε να με πατήσει λόγω μεγέθους. Εσάς δεν θα μπορούσε να σας πατήσει ούτε ο προαστιακός σιδηρόδρομος, κύριε Πάγκαλε, ο οποίος εξυπηρετεί ακόμα και τη δική σας εκλογική περιφέρεια. Είναι πλέον μια πραγματικότητα που τη βλέπουν εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μέρα Αθηναίων που περνούν και πηγαίνουν στη δουλειά τους ή πηγαίνουν στο αεροδρόμιο. Είναι ένα έργο, το οποίο θα συνδέσει μετά από πολύ λίγους μήνες και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες την Αθήνα με την Κόρινθο σε σαράντα οκτώ λεπτά, όταν σήμερα αυτή η σύνδεση απαιτεί δύο ώρες;
      Αναφέρεστε στους σιδηροδρόμους που γίνεται ένα τεράστιο έργο για πρώτη φορά μετά από εκατό χρόνια, ένα έργο που έχει ήδη ανακαινίσει και έχει κάνει διπλή γραμμή σε τριακόσια ογδόντα χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου από την Αθήνα μέχρι τη Θεσσαλονίκη; Και αν προσθέσω και το κομμάτι από τα Παλαιοφάρσαλα μέχρι την Καλαμπάκα είναι τετρακόσια πενήντα εννέα χιλιόμετρα νέας σιδηροδρομικής γραμμής; Και τι αποτέλεσμα έχει αυτό όπως σας είπα; Η διαδρομή Αθήνα-Κόρινθος θα γίνεται σε σαράντα οκτώ λεπτά. 
      Έχετε δει ότι ανακαινίζουμε πλήρως την σιδηροδρομική Εγνατία από τη Φλώρινα και την Κοζάνη μέχρι την Αλεξανδρούπολη και την Ορεστειάδα; Και η διαδρομή Θεσσαλονίκη-Φλώρινα που γινόταν σε τρεις ώρες και σαράντα πέντε λεπτά θα γίνεται πλέον σε δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά από τον Απρίλιο; Και η διαδρομή Θεσσαλονίκη-Έδεσσα που γινόταν σε δύο ώρες, γίνεται σε μία ώρα και ένα τέταρτο ήδη εδώ και ένα μήνα με καινούργια τρένα; Έχετε δει όλες τις δυνατότητες τις οποίες έχουμε πλέον και από τέλος Ιανουαρίου του 2004 το κομμάτι Δομοκός-Θεσσαλονίκη, απόσταση διακόσίων τριάντα χιλιομέτρων θα γίνεται σε μία ώρα και τριάντα πέντε λεπτά από τρεις ώρες που ήταν μέχρι πριν από τρία χρόνια; Έχετε δει ότι ο οδικός άξονας Αθήνα-Θεσσαλονίκη πεντακόσια δέκα χιλιόμετρα που γινόταν το 1994 σε εξίμισι ώρες, θα γίνεται τώρα σε τέσσερις ώρες και πενήντα επτά λεπτά και τον Ιανουάριο του 2004, σε λιγότερο από ένα μήνα, θα γίνεται σε τέσσερις ώρες και τριάντα πέντε λεπτά που δίνουμε σε χρήση την σήραγγα του Πλαταμώνα και τη σήραγγα των Τεμπών; 
      Έχετε κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να δημιουργήσετε μια στραβή εικόνα στον ελληνικό λαό και αυτή η προσπάθεια δεν έφτασε μέχρι εκεί. Υπάρχουν δημοσιεύματα τα οποία θέλω να σας τα θυμίσω. Τα δημοσιεύματα αυτά μιλούν για κακοδιαχειρίσεις στα τρένα, μιλούν για κονδύλια, τα οποία χάθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πού είναι αυτά τα κονδύλια που χάθηκαν; Μπορείτε να μου τα πείτε; Μπορείτε να μου πείτε από πού τα συμπεραίνετε όταν στις ερωτήσεις σας διαρκώς λέτε ότι ο κ. Μπαρνέ καταδίκασε τους Έλληνες ότι χάθηκαν πεντακόσια εξήντα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ, ότι εδώ η ΕΡΓΟΣΕ είναι φωλιά διαφθοράς, την οποία ανακάλυψε η Κομισιόν; Πού είναι, λοιπόν, σήμερα αυτά τα πράγματα; Ότι είναι κανόνας οι κλειστοί διαγωνισμοί και οι απευθείας αναθέσεις; Και όταν μετά από μεγάλη προσπάθεια εντάξαμε στα προγράμματα προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δυτικό σιδηροδρομικό άξονα και ξεκίνησαν προκειμένου αυτό το έργο να μπορεί να προχωρήσει στην ώρα του οι διαγωνισμοί προκειμένου να ανατεθούν οι μελέτες, βγήκατε και είπατε κάποιοι από σας –ευτυχώς, όχι πολλοί- «μεγάλο φαγοπότι με μελέτες», «σκανδαλώδεις αναθέσεις μελετών στον ΟΣΕ». Και όταν ερωτήθηκα από Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας σε ποιους αναθέσαμε αυτές τις μελέτες και να δώσω ονοματεπώνυμα και τα νομικά πρόσωπα που πήραν τις μελέτες, του απάντησα ότι αυτό δεν έχει γίνει ακόμα. Τους διαγωνισμούς προκηρύξαμε, κύριοι. Με ποιο; Με το ισχύον καθεστώς περί μελετών που ισχύει στην Ελλάδα. Αλλά οι τίτλοι έμειναν στις εφημερίδες και ουδείς ζήτησε συγγνώμη γι’ αυτό.
      Βελτιώνουμε τη λειτουργία των ΚΤΕΟ. Δημιουργούμε ιδιωτικά ΚΤΕΟ σε όλη τη χώρα. Τον Ιανουάριο θα λειτουργήσουν τα πρώτα ιδιωτικά ΚΤΕΟ και με αυτά τελεσίδικα θα μπει τέρμα στην ταλαιπωρία των Ελλήνων πολιτών. Έχουμε δώσει ήδη δεκαπέντε άδειες ιδιωτικών ΚΤΕΟ. 
      Είχαμε μια πετυχημένη πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τρία από τα είκοσι εννέα έργα προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναφορά στην Ελλάδα. 
      Το πρώτο είναι σημαντικό -και θέλω να το πω από το Βήμα αυτό- και είναι ο άξονας Θεσσαλονίκης-Σόφιας-Βιντίν Καλαφάτ στη Ρουμανία. Είναι και οδικός και σιδηροδρομικός άξονας, ένα έργο το οποίο αναβιβάζει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στο κυριότερο πραγματικά λιμάνι και κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όχι των Βαλκανίων. Τέρμα τα Βαλκάνια. Ξεχάστε τη λέξη «Βαλκάνια» από τη στιγμή που η Ελλάδα πήρε αυτήν τη δυνατότητα και αποτελεί την Ευρώπη αυτής της γειτονιάς.
      Το δεύτερο είναι ο θαλάσσιος διάδρομος Αδριατικής-Ιονίου-Κρήτης-Κύπρου, ένα μεγάλο έργο, το οποίο αναβαθμίζει όλες τις δυνατότητες επικοινωνίας.
      Και το τρίτο είναι η ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, μια ολοκλήρωση η οποία το γραμμικό δίκτυο το κάνει πλέον δίκτυο πραγματικό. Και αυτό το πραγματικό δίκτυο γίνεται με τη σύνδεση από την Κοζάνη μέχρι την Καλαμπάκα, με τα Γιάννενα και την Ηγουμενίτσα και από εκεί όλο το δυτικό σιδηροδρομικό άξονα μέσω Άρτας μέσω Αγρινίου, μέχρι την Καλαμάτα, ένα σημαντικότατο έργο, το οποίο έχει πλέον τις δυνατότητες να δώσει στη χώρα μια πραγματική ανάπτυξη σε μια περιοχή που ζουν ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες.
      Και τέλος, έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση περί της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Θέλω να σας θυμίσω ότι στη δύσκολη φάση που περάσαμε έκλεισαν παγκοσμίως εβδομήντα αεροπορικές εταιρείες και έχασαν τη δουλειά τους διακόσιες τριάντα χιλιάδες άνθρωποι. Πήραμε μια σειρά από αποφάσεις και μεταλλάξαμε την Ολυμπιακή Αεροπορία και κάναμε εν λειτουργία, χωρίς να σταματήσει μια ώρα η εταιρεία, μια καινούργια εταιρεία, τις Ολυμπιακές Αερογραμμές. Και θυμάστε ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις η «Swiss Air» και η «Sabena» έκλεισαν για μήνες και απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι. Εδώ είχαμε κάνει ένα πρόγραμμα μεγάλης οικονομίας και καταφέραμε και διατηρήσαμε εν ζωή την εταιρεία και σήμερα ελπίζουμε πως σύντομα θα μπορέσει να ιδιωτικοποιηθεί. Εμείς θέλαμε την αλλαγή και πραγματοποιούμε μια μετάβαση, που είναι σημαντική και την αντιλαμβάνονται οι Έλληνες. 
      Είμαστε πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση. Έτσι καταφέραμε να δώσουμε σωστές απαντήσεις σε διαφορετικά ερωτήματα που έθεταν οι εποχές η μία μετά την άλλη τα τελευταία χρόνια που η χώρα κυβερνάται από το ΠΑΣΟΚ. Οφείλουμε να οδηγήσουμε τώρα τη χώρα σ’ ένα μέλλον που εγγυάται ευημερία και ασφάλεια, για να εξασφαλίζουμε διαρκώς στην Ελλάδα τη θέση που πρέπει να έχει στην Κοινότητα. Είναι μια σημαντική αποστολή και είναι ένας από τους λόγους για τον οποίους ζητάμε την εντολή του ελληνικού λαού.
      Πρέπει όμως να τονίσουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να υπονομεύσει το κοινωνικό κράτος σ’ αυτήν τη χώρα, κάτι για το οποίο πολεμήσαμε επί δεκαετίες. Κάνουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Δεν θα ιδιωτικοποιήσουμε, όμως, την κοινωνική ευθύνη. Θέλουμε την κοινωνία της αλληλεγγύης. Το ΠΑΣΟΚ θέλει την κοινωνία της αλληλεγγύης. Και η αλληλεγγύη έχει δύο όψεις. Η μία όψη είναι η ευθύνη που έχει το κοινωνικό σύνολο έναντι του ενός και η άλλη η ευθύνη του καθενός μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Δεν πρέπει, λοιπόν, να πάψουμε να μοιράζουμε τα βάρη όσο πιο δίκαια γίνεται.
      Η Νέα Δημοκρατία τι κράτος θέλει; Θέλει να περιορίσει τον έλεγχο του κράτους όσο γίνεται σε περισσότερους τομείς. Εμείς αντίθετα επιθυμούμε την ύπαρξη ενός ισχυρού κράτους όχι ογκώδους και πλαδαρού, αλλά αποφασιστικού και ευέλικτου. Χωρίς την ύπαρξη ελέγχου από τη μεριά του κράτους οι πολίτες βρίσκονται εκτεθειμένοι στο έλεος των συμφερόντων των δυνάμεων της αγοράς.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι έχει να πει η Νέα Δημοκρατία; Ποιο είναι το πρόγραμμά της στην οικονομία; Δεν το έχουμε μάθει ακόμη. Προσπαθούμε να το καταλάβουμε μέσα από δηλώσεις, μέσα από υπαινικτικό λόγο, μέσα από ένα κλίμα σύγχυσης για τις πραγματικές υποθέσεις. Αποκαλύπτεται όμως σιγά σιγά. Αποκαλύπτεται όταν εξαγγέλλει ότι θα καταργήσει το ΑΣΕΠ. Αποκαλύπτεται, όταν εξαγγέλλει ότι θα καταργήσει το ΣΔΟΕ, για να μην ελέγχονται οι δικοί της άνθρωποι υποθέτω. Αποκαλύπτεται, όταν επιφανή στελέχη ομολογούν ότι η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται δύσκολους καιρούς. Αποκαλύπτεται όταν προαναγγέλλεται μια περίοδος λιτότητας, σφικτής οικονομικής πολιτικής, απολύσεων, κατάργησης κοινωνικών κατακτήσεων, μια περίοδος κατεδάφισης του κράτους της πρόνοιας. Αποκαλύπτεται, όταν Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τάσσονται στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και ζητάνε την αναγνώριση Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών παρά τα όσα επισήμως λέει η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα δώσουμε μια μάχη, για να μη γυρίσουμε πίσω σ’ αυτές τις εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑΣΟΚ δεύτερο κόμμα εδώ και πέντε χρόνια και το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί και κυβερνά αυτήν τη χώρα. Οι δημοσκοπήσεις αναντίρρητα στέλνουν ένα μήνυμα διαμαρτυρίας από τους Έλληνες πολίτες. Όμως, οι πολίτες την ώρα της κάλπης ξέρουν τη διαφορά και ξέρουν να ξεχωρίζουν ότι η επόμενη μέρα θα έρθει για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος και όχι για τη Νέα Δημοκρατία του παρελθόντος.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Δαϊλάκης έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζω από τον Υπουργό Μεταφορών, γιατί έβαλε πολλά θέματα. Θέλω να του θυμίσω ότι, όταν ο αείμνηστος Κώστας Καραμανλής μάς έβαζε στην τότε ΕΟΚ, εσείς ήσασταν, κύριε Υπουργέ, που φωνάζατε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):
      Εγώ;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Και όταν ήλθε το θέμα στη Βουλή για κύρωση της Συνθήκης είχατε αποχωρήσει.
      Ακούσαμε και έχουμε δει πολλά. Έχουμε δει, κύριε Υπουργέ, ότι στα τρία τρένα για Πελοπόννησο φτάνει το ένα. Τα δύο εκτροχιάζονται. Έχουμε δει στα αεροδρόμια να κοιμούνται ταξιδιώτες τεσσάρων και πέντε ημερών. Και ξέρετε πόσο στοίχισε η «Ολυμπιακή» που έγινε «Νέα Ολυμπιακή»; Τόσο που θα μπορούσαμε να δωρίσουμε σε κάθε οικογένεια από ένα καινούριο αυτοκίνητο. 
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Πού το ξέρετε, κύριε συνάδελφε;
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εσείς τα ξέρετε καλύτερα.
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Έχετε στοιχεία ή θέλετε να δημιουργήσετε εντυπώσεις; Στις εντυπώσεις είστε καλοί… 
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εσείς, κύριε Υπουργέ, τα ξέρετε καλύτερα.
      Μαζί με τον Υπουργό έχουμε σήμερα και τον Πρωθυπουργό ο οποίος εξερχόμενος από το Προεδρικό Μέγαρο, στις δηλώσεις του, χαρακτήρισε τον Προϋπολογισμό του 2004 ως ορόσημο. Παρατήρησε ότι αρχίζει μία περίοδος όπου ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι αυτός που θα χτίσουμε πάνω του όσα δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Δηλαδή σε απλά ελληνικά, θα χτίσουμε στην άμμο παλάτια. 
      Κάθε χρόνο, όμως, τέτοια εποχή έχουμε τα ίδια με διαφορετικά λόγια. Έτσι, ενώ ο Προϋπολογισμός αποτελεί το κορυφαίο κοινοβουλευτικό γεγονός, όπου διαγράφονται οι οικονομικές προοπτικές του επόμενου έτους, πολύ περισσότερο όταν το 2004 αποτελεί ένα σημαδιακό για την Ελλάδα έτος λόγω της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα και πολύ πιο μακριά από το μύθο. Στη συζήτηση, όμως, των πέντε ημερών θα έχουμε μία πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Το μεν μύθο θα τον εκπροσωπήσει, όπως κάθε χρόνο, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη δε πραγματικότητα η επόμενη κυβέρνηση, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία.
      Ως γνωστόν, ο μύθος βασίζεται στο ψέμα και στην αληθοφάνεια, ενώ η πραγματικότητα στην αλήθεια. Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. 
      Το μύθο τον ζήσαμε πολύ καλά εμείς στη Δράμα με τις εκλογές του 2000. Τότε το προεκλογικό σποτ του ΠΑΣΟΚ είχε μετατρέψει το Νομό Δράμας σε ένα απέραντο καταπράσινο περιβόλι όπου το νερό έρεε άφθονο με πάσης φύσεως παραγωγές. Και όλοι πιστέψαμε ότι είμαστε παιδιά του Μπάρμπα Στάθη. Αντ’ αυτού, δηλαδή στην πραγματικότητα, το έργο που έγινε είναι μία τρύπα στο νερό. Και κυριολεκτώ. Δηλαδή στο φράγμα του Θησαυρού, όπου παράγεται ηλεκτρική ενέργεια, εδώ και πολλά χρόνια μία χοάνη, δηλαδή μία τρύπα, περιμένει την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να εκτελέσει το υπόλοιπο έργο για την άρδευση του κάμπου. Μέχρι τότε ο μύθος λέει ότι θα ποτιζόμαστε από το τηλεοπτικό σποτ.
      Οι ταχυδακτυλουργοί του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης μαγείρεψαν έναν εντελώς παραπλανητικό, δήθεν πλεονασματικό Προϋπολογισμό κατά τις συνήθειες του παρελθόντος. Βεβαίως, αυτός είναι και ο αποχαιρετιστήριος ή, αν θέλετε, ο επικήδειος Προϋπολογισμός της σημερινής Κυβέρνησης. Εξ ου και τα πολλά κεράσματα. 
      Από τέτοιους προϋπολογισμούς έχουμε φτάσει στο σημερινό μαύρο χάλι σε όλους τους τομείς, διότι με δήθεν πλεόνασμα έχουμε ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας, με δήθεν πλεόνασμα χρεοκόπησαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με δήθεν πλεόνασμα εξαφανίστηκαν οι περισσότερες κοινωνικές τάξεις. Έχουμε, όμως, αληθινό πλεόνασμα για τους ολίγους, αυτούς που κατ’ επάγγελμα είναι ΠΑΣΟΚ.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 γυρίζει την πλάτη τόσο στα προϊόντα όσο και στον κόσμο της αγροτιάς, που ούτως ή άλλως φυτοζωεί από αυτά. Ακόμα και το πράσινο σκουλήκι που εμφανίστηκε στα βαμβάκια ούτε με πέντε ραντίσματα φεύγει.
      Για εσάς, κύριε Υπουργέ, άνεργοι νέοι και νέες, αγρότες και εργάτες, χαμηλοσυνταξιούχοι, έμποροι, βιοτέχνες και επαγγελματίες αποτελούν προφανέστατα ορολογίες άγνωστες. Με το εικονικό πλεόνασμα, όπως παρουσιάζεται στον Προϋπολογισμό, είναι σίγουρο ότι το 2004 θα έχουμε αύξηση της ανεργίας, αύξηση της φορολογίας, άμεσης και έμμεσης, αύξηση της κάθε μορφής δανεισμού κράτους και λαού, αύξηση των πλειστηριασμών και της χρεοκοπίας και φυσικά νέες στρατιές ανέργων πτυχιούχων που όταν και αν βρουν εργασία, έχουν ξεχάσει τι σπούδασαν. Εξάλλου είμαστε η μόνη χώρα που η απόκτηση πτυχίου οδηγεί στα γραφεία του ΟΑΕΔ για κάρτα ανεργίας. Έχουμε βιοτέχνες που θυμούνται ότι κάποτε είχαν και προσωπικό και παραγωγή. Έχουμε εμπόρους που ψάχνουν για πελάτες ακόμα και τις ημέρες των εορτών.
      Επαγγελματίες που πρέπει να συμπληρώσουν το 65ο έτος της ηλικίας τους για να πάρουν τη σύνταξη που αντιστοιχεί να ζήσουν για δέκα ημέρες το μήνα και μετά «έχει ο Θεός». Έχουμε μία υγεία που αργοπεθαίνει, έχουμε μία παιδεία που είναι μόνιμα σε εκδρομή.
      Επομένως, και αυτόν τον Προϋπολογισμό ένας Βουλευτής με ευσυνειδησία, που εκπροσωπεί τον απλό Έλληνα πολίτη, δεν τον ψηφίζει. Εγώ θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος θα θωράκιζε τα σύνορα, με στρατό μη στρατιωτικό, δηλαδή με σχολές ΑΕΙ ή ΤΕΙ στους ακριτικούς νομούς μας. Θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό που θα έσκυβε στο πρόβλημα των ανέργων. Θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό όπου το εισόδημα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα θα αρκούσε για να ζούνε ευπρεπώς. Θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό όπου τα επιδόματα για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες ή άλλα προβλήματα θα ήταν επιδόματα και όχι εμπαιγμός. Θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό όπου οι αγροτικές συντάξεις θα θεωρούνταν συντάξεις και που θα έδινε το επίδομα ΕΚΑΣ και στους συνταξιούχους του ΟΓΑ. Θα ψήφιζα έναν Προϋπολογισμό που θα είχε σαν στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. 
      Αυτός όμως, ο Προϋπολογισμός εντείνει το φαινόμενο του οικονομικού δυαδισμού με πλούσια κέντρα και φτωχή περιφέρεια, με αποτέλεσμα την ερήμωση της υπαίθρου, τη μετανάστευση και την αποδυνάμωση των συνόρων. 
      Τα φαινόμενα αυτά υπάρχουν και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τη Δράμα. Με τρεις λέξεις θα μεταφέρω το κλίμα του τι γίνεται εκεί.
      Δεν κινείται τίποτα. Τρεις λέξεις. Εξαιρείται φυσικά η καφέ αρκούδα. Και το μοναδικό έργο που γίνεται είναι το τούνελ στα σύνορα με τη Βουλγαρία, που θα εξυπηρετεί την καφέ αρκούδα και που γίνεται φυσικά με παρέμβαση του «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ». Δυστυχώς όμως έχουμε μόνο μία καφέ αρκούδα στη Δράμα. Αν χρειαστεί, θα βάψουμε ίσως τις υπόλοιπες.
      Μόλις πριν λίγες ημέρες θεμελιώθηκαν οι φυλακές του Νικηφόρου. Το πρόγραμμα «κάθε νομός και φυλακή» για τους αγρότες, εμπόρους, βιοτέχνες, που λόγω χρεών θα γεμίσουν τις φυλακές, δείχνει το κοινωνικό πρόσωπο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. 
      Είναι από τους λίγους νομούς που δεν έχει σχολεία ούτε αυτόνομο ΤΕΙ. Ένας ακριτικός νομός με πολύ καλά στρατόπεδα, αλλά λίγους στρατιώτες, έλλειμμα επενδύσεων, αποκλεισμό από τα μεγάλα δίκτυα -ΕΓΝΑΤΙΑ, φυσικό αέριο-  και απουσιάζει η παρέμβαση του κράτους για την απορρόφηση του μοναδικού παραγόμενου αγροτικού προϊόντος στο Λεκανοπέδιο Νευροκοπίου, της γνωστής πατάτας, σε μια περιοχή όπου επικρατεί πολικό ψύχος και οι κάτοικοι φυλάνε τα σύνορα. Τελευταία μπήκε στο στόχαστρο του κ. Κουλούρη κι ενώ ο μαϊντανός και ο άνηθος πωλούνται σε τιμές ινδικής κάνναβης, ο κ. Κουλούρης ασχολείται με την πατάτα.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
      Αθηναϊκή Χαρτοποιία: Είναι γνωστή η σκανδαλώδης πώληση της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας, γνωστής ως «SOFTEX». Γνωστό είναι και το δράμα των εργαζομένων που δεν έχει τελειωμό. Μόλις προχθές ήρθε μία τροπολογία για την ένταξη μόνο εκατόν ενενήντα απολυθέντων –και όχι όλων- σε πρόγραμμα προς συνταξιοδότηση του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, για να συμπληρώσουν τα ένσημα και να έχουν τη δυνατότητα να πάρουν τη σύνταξή τους. Με έκπληξη όμως είδαμε ότι δεν κολλιούνται ένσημα.
      Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να το δείτε αυτό -είστε συναρμόδιος Υπουργός- γιατί τους απολυθέντες από μία πρώην εταιρεία που ήταν στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης θα έπρεπε να τους εντάξουμε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όχι να καταρτίζονται. Και κατάρτιση έχουν και όρεξη για δουλειά έχουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν έχετε άλλο χρόνο, κύριε συνάδελφε.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Δυστυχώς, δεν δώσατε και δεν δίνετε απαντήσεις…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν έχετε άλλο χρόνο. Παρακαλώ, κλείστε.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Κλείνω. Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν μπορώ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΙΛΑΚΗΣ: Μερικά δευτερόλεπτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κλείστε τη σκέψη σας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΙΛΑΚΗΣ: Αν ψήφιζα τον Προϋπολογισμό του 2004, θα καθιστούσα τον εαυτό μου συνένοχο σε μία μεγάλη αποτυχία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Σμυρλής-Λιακατάς έχει το λόγο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι γεγονός ότι έχει προσανατολισμό αναπτυξιακό και κοινωνικό. Επιταχύνει την πραγματική σύγκλιση της οικονομίας μας με τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών, ενισχύει το κοινωνικό κράτος και δημιουργεί ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσωπο επιδιώκοντας τη συμμετοχή και των μη προνομιούχων σ’ αυτήν, γιατί από την ανάπτυξη –για μας τουλάχιστον, του ΠΑΣΟΚ- πιστεύουμε ότι πρέπει να ωφελούνται όλοι.
      Οι βασικοί στόχοι του Προϋπολογισμού είναι η συγκράτηση του ελλείμματος γενικής κυβέρνησης, η περαιτέρω αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους, η διατήρηση των συνθηκών ανάπτυξης, η ενίσχυση της περιφερειακής σύγκλισης, η βελτίωση της ποιότητας ζωής των Ελλήνων, η ενίσχυση των αγροτών και των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, η στήριξη της οικογένειας, η άρτια και ασφαλής διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς πολύ υψηλότερους από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι κάτι που φαντάζομαι ότι δεν αμφισβητείτε. Βέβαια η Νέα Δημοκρατία δίνει τη δική της ερμηνεία. Η ιδιαίτερα θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια επιτρέπει πλέον το σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών που στοχεύουν όχι μόνο στην οικονομική δραστηριότητα και ανταγωνιστικότητα αλλά και στην περαιτέρω ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής. 
      Γι’ αυτό και τώρα το κοινωνικό πακέτο, γι’ αυτό και τώρα οι προτάσεις για την Κοινωνική Χάρτα Σύγκλισης, γι’ αυτό και τώρα μια σειρά από ενέργειες οι οποίες δεν εντάσσονται σε προεκλογικό κλίμα, αλλά είναι κάτι που έπρεπε να γίνει τώρα, γιατί τώρα μπορεί η ελληνική οικονομία.
      Θα ήθελα να αναφερθώ σε τρεις τομείς που κατά τη γνώμη μου δίνουν το στίγμα του κοινωνικού χαρακτήρα του φετινού Προϋπολογισμού, δηλαδή στην παιδεία, στην υγεία και πρόνοια και στην απασχόληση.
      Ας μιλήσω πρώτα από όλα για την παιδεία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός και το Πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων προβλέπει αύξηση των δαπανών για την παιδεία κατά 8% σε σχέση με τον περασμένο χρόνο. Με την αύξηση αυτή θα χρηματοδοτηθούν, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα στο πρόγραμμα, η αναβάθμιση και η κατασκευή των σχολείων με στόχο όλα τα σχολεία να είναι ημερήσια, πρωινά, η λειτουργία νέων προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών –πενταπλασιάστηκαν τα μεταπτυχιακά προγράμματα τα τελευταία δέκα χρόνια- η δημιουργία σχολικών εργαστηρίων, κέντρων περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης μονάδων ειδικής αγωγής, κάτι που για εσάς είναι ίσως «ψιλά γράμματα».
      Να διευκρινίσω ότι όλα αυτά αφορούν στη δημόσια παιδεία και όχι την παιδεία με σύστημα franchising, που ακούσαμε έκπληκτοι να προωθείται από τη Νέα Δημοκρατία πριν από λίγες ημέρες.
      Στον τομέα της υγείας και της πρόνοιας η Ελλάδα κατάφερε την πενταετία 1995-2000 να είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη αύξηση των κοινωνικών της δαπανών. Σημείωσε  αύξηση 42,6% μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, ξεπερνώντας το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Με το νέο Προϋπολογισμό και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, οι πιστώσεις για δαπάνες υγείας και πρόνοιας θα αυξηθούν και πάλι σημαντικά με ρυθμό 7,2%.
      Αυτά τα στοιχεία, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν αμφισβητούνται. Πού θα πάνε αυτές οι αυξήσεις; Πρώτα από όλα στην πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, στην ενίσχυση του ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ και στη δημιουργία παραρτημάτων σε όλη την περιφέρεια της χώρας. 
      Πρέπει να σας πω ότι στην πατρίδα μου, στο Αγρίνιο, λειτουργεί εδώ και μερικούς μήνες μονάδα απεξάρτησης στο κεντρικό νοσοκομείο του Αγρινίου, που έχει εξήντα άτομα αυτή τη στιγμή. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για την τοπική κοινωνία.
      Επίσης, θα πάνε στην ανάπτυξη των επιδομάτων των ατόμων με αναπηρίες, στην αποπεράτωση, κατασκευή και εξοπλισμό νοσοκομείων, παιδικών σταθμών και γηροκομείων. Έχουμε στο Αγρίνιο ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ και ΚΑΦΚΑ για άτομα τα οποία έχουν ειδικά προβλήματα.
      Πού βασίζονται, λοιπόν, οι ισχυρισμοί της Νέας Δημοκρατίας; Μήπως κάποιοι συκοφαντούν το δημόσιο σύστημα υγείας, προκειμένου να κάνουν και το αγαθό της υγείας εμπόρευμα, αποστερώντας το από το δημόσιο χαρακτήρα του; 
      Άκουσα κάποιο συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας να προσπαθεί να αποδελτοποιήσει και να απομειώσει το ενδιαφέρον για τα μεγάλα, καινούρια νοσοκομειακά συγκροτήματα που γίνονται στη χώρα. Είναι ψέματα το νέο νοσοκομείο στο Αγρίνιο 15,5 δισεκατομμυρίων από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων; Είναι ψέματα τα νοσοκομεία στις Σέρρες, στη Θήβα, στον Πύργο που σύντομα εγκαινιάζονται;
      Ο Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση των δαπανών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατά 12,1% σε σχέση με το έτος 2003. Εάν αυτά προβλέπονται από το δικό μας Προϋπολογισμό, ποιο είναι το πρόγραμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για την υγεία, την παιδεία και την απασχόληση;
      Ποιο είναι το σχέδιο της κοινωνικής της πολιτικής; Τι αφήνει να εννοηθεί ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, όταν πρόσφατα ανέφερε ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να εφαρμόσει επώδυνη οικονομική πολιτική; Μήπως προαναγγέλλετε νέα μέτρα λιτότητας, πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις και απολύσεις σε περίπτωση νίκης της Νέας Δημοκρατίας; Και πώς αυτές οι δηλώσεις συμβιβάζονται με τις απλόχερες και μη κοστολογημένες προεκλογικές υποσχέσεις της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας; Αρχίζει, αγαπητοί συνάδελφοι, να αποκαλύπτεται αυτό που λέμε «κρυφό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας» και δεν είναι πλέον ψέματα. Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε; 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Βρεττός)
      Και μια σύντομη αναφορά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι αποτελούν σταθμό στη δημιουργία της ισχυρής Ελλάδας. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δίνουν ώθηση στην ελληνική οικονομία. Οι Αγώνες αυξάνουν ήδη το ΑΕΠ της χώρας κατά 0,5% το χρόνο μέχρι το 2004, κατά 1,3% το 2004 και κατά 0,4% το χρόνο μέχρι το 2010. Είναι μελέτη, έρευνα -και πλέον το ζούμε- από την πλευρά του ΕΚΕ. Είναι επιστήμονες οι οποίοι δεν αμφισβητούνται από καμία παράταξη.
      Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν συγκεκριμένο προϋπολογισμό. Το λέω αυτό γιατί τον τελευταίο καιρό φωνάζει η Νέα Δημοκρατία ότι δεν υπάρχει προϋπολογισμός. Μα είναι δυνατόν να μην το γνωρίζετε, αγαπητοί συνάδελφοι; Είχαμε και μια συζήτηση πριν από δύο μέρες εδώ στη Βουλή σε ένα σχετικό νομοσχέδιο. Ο Προϋπολογισμός του δημοσίου για την Ολυμπιάδα είναι πλέον συγκεκριμένος: 4 τρισεκατομμύρια, 585 δισεκατομμύρια, 33 εκατομμύρια ευρώ. Για την ιστορία θα ήθελα να καταθέσω τις συνολικές δαπάνες του Προϋπολογισμού της Ολυμπιάδας κατά κλάδο. Φαντάζομαι ότι θα τα πει και ο αρμόδιος Υπουργός.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σμυρλής-Λιακατάς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ:  Καλύτερα να μην εκτίθεστε.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ: Ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υποστηρίζει στις τελευταίες του εμφανίσεις ότι οι Προϋπολογισμοί των τελευταίων ετών είναι πλασματικοί. Τα έργα που πραγματοποιούνται και ολοκληρώνονται από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι πλασματικά; Στην πατρίδα μου η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου είναι μακέτα; Η Αττική Οδός για να βγούμε από την Αθήνα προς την πλευρά της Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας είναι ψέματα; Για να μην πούμε και προς την άλλη πλευρά. Η Εγνατία Οδός είναι μαϊμού; Το Αεροδρόμιο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ είναι ψέματα; Η ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας για εμάς που ζούμε σε εκείνη την Ελλάδα –απέκει- είναι ψέματα; Το νέο διεθνές αεροδρόμιο του Ακτίου είναι ψέματα; 
      Αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω ότι οι υπερδιπλάσιοι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και να ειπωθεί ότι είναι πλασματικοί. Δεν είναι πλασματική η σταθερή πτωτική πορεία του δημόσιου χρέους. Το κοινωνικό πακέτο δεν είναι πλασματικό, θα το ζήσουν, θα το βιώσουν οι συμπατριώτες μας, οι συμπολίτες μας από 1.1.2004. Η Ελλάδα του 2004 κοιτάζει το αύριο με μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση. Η Ελλάδα γίνεται μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ο προϋπολογισμός του 2004 που η Αξιωματική Αντιπολίτευση απαξιωτικά χαρακτηρίζει προεκλογικό αποτελεί για την Κυβέρνησή μας υποχρέωση και οφειλή προς το λαό. 
      Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι το κόμμα των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, όπως με επικοινωνιακά φτασίδια προσπαθεί να μας πείσει. Η αρνητική της στάση απέναντι σε κάθε εξαγγελία κοινωνικού χαρακτήρα ξεσκεπάζει το πραγματικό της πρόσωπο. Πρώτα το κοινωνικό πακέτο, τώρα ο Προϋπολογισμός. Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε, δεν έχει, δεν πρόκειται να αποκτήσει τώρα κοινωνικό πρόσωπο. Το ΠΑΣΟΚ υπερψηφίζει έναν Προϋπολογισμό κοινωνικής ευαισθησίας, ανάπτυξης και σταθερότητας στη χώρα μας.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει η κ. Σοφία Καλαντζάκου.
      ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός αποτελεί ένα συμβόλαιο αξιών. Εκεί φαίνεται ξεκάθαρα το πώς η Κυβέρνηση κατανέμει τους πόρους, πού δίνει προτεραιότητα. Ο Προϋπολογισμός πρέπει να βασίζεται σε μία βασική αρχή, την αρχή της αξιοπιστίας. Σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία των προϋπολογισμών του ΠΑΣΟΚ, αυτοί έχουν ήδη κριθεί. Κάθε χρόνο αποδεικνύεται εμπράκτως η αναξιοπιστία τους.
      Θα ήθελα συνεπώς να δώσω έμφαση στο κομμάτι που λέγεται «επιλογή προτεραιοτήτων». Η Κυβέρνηση επαίρεται ότι έφτιαξε μία ισχυρή ελληνική οικονομία, μια ισχυρή οικονομία με δείκτη ανάπτυξης 4% το 2003. Τι σημαίνει όμως ανάπτυξη όταν δεν συνοδεύεται από σημαντική αύξηση της απασχόλησης; Η ανεργία κυμαίνεται στο 9%. Το δεύτερο τρίμηνο του 2003 τριακόσιες ενενήντα δύο χιλιάδες συμπολίτες μας δεν είχαν εργασία.
      Η ανεργία στερεί από τους πολίτες την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, την ελπίδα για αξιοπρεπή διαβίωση. 
      Η ανεργία των γυναικών το 2002 ήταν στην Ελλάδα 15% έναντι 8,6% στην Ευρώπη των δεκαπέντε. Η ανεργία των νέων προσέγγιζε το 30% το 2002. Αλλά οι άνεργοι  έχουν ονοματεπώνυμο παρ’ όλο που η Κυβέρνηση δεν το βλέπει. Και αυτοί οι άνθρωποι διαπιστώνουν πως σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουν προοπτική. 
      Ο Πρωθυπουργός συμβουλεύει τους πολίτες να μην απογοητεύονται. Μας είπε πρόσφατα στη Βουλή πως με μια ακόμη τετραετία ΠΑΣΟΚ θα αυξηθεί περαιτέρω η απασχόληση. Είναι όμως αυτό δυνατόν; Μπορεί να αυξηθεί πραγματικά η απασχόληση με μια ακόμη τετραετία ΠΑΣΟΚ; Σας διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Και εξηγούμαι: 
      Τι χρειάζεται για να υπάρξει ανάπτυξη; Χρειάζεται υγιής ιδιωτικός τομέας. Χρειάζεται να λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Χρειάζεται οι εξαγωγές να είναι περισσότερες από τις εισαγωγές, να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα, να ενισχυθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να υπάρχει σταθερό και ξεκάθαρο φορολογικό σύστημα, να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις, να λειτουργεί πιο παραγωγικά ο δημόσιος τομέας, να εξαλειφθεί η γραφειοκρατία, να υπάρχει διαφάνεια, πάταξη της διαφθοράς και να εφαρμόζονται κανόνες και νόμοι, να υπάρχει ευελιξία της αγοράς εργασίας, τεχνολογικός εκσυγχρονισμός. Και φυσικά δεν υπάρχει καμία ανάπτυξη χωρίς την εισροή ξένων κεφαλαίων, χωρίς ξένες επενδύσεις. 
      Ισχύουν οι παραπάνω προϋποθέσεις σήμερα; Ξεκάθαρα όχι. Ας δούμε, λοιπόν, το επενδυτικό κλίμα.
      Φθάνουν τα ελληνικά κεφάλαια για την ανάπτυξη της οικονομίας μας; Είναι η Ελλάδα ένα νησί έξω από την παγκόσμια αγορά διακίνησης κεφαλαίου; Προφανώς δεν είναι. Δεν πρέπει να είναι αλλά φέρεται σαν να θέλει να είναι βάζοντας ταφόπλακα στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων που στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη αγορά καθορίζουν τελικά ποιες χώρες θα αναπτυχθούν και ποιες χώρες θα μείνουν στάσιμες. 
      Ενδεικτικά σας λέω πως το 2002 εισέρρευσαν περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ από ξένα κεφάλαια για επενδύσεις στην Ελλάδα. Και για να καταλάβουμε λίγο το μέγεθος του αριθμού αυτού, τα 50 εκατομμύρια ευρώ ισοδυναμούν με την αξία τριών άντε τεσσάρων πολυκατοικιών στο Κολωνάκι σαν αυτή στην οποία διαμένει ο κύριος Πρωθυπουργός. ‘Η για να το καταλάβει και ο απλός πολίτης, ισοδυναμούν περίπου με δέκα πολυκατοικίες στην Κυψέλη. Μπορεί το ποσό να είναι επαρκές για ένα οικοδομικό τετράγωνο αλλά όταν μιλάμε για μια ολόκληρη χώρα το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον αστείο.
      Η αλήθεια είναι πως δεν επενδύονται ξένα κεφάλαια στην ελληνική οικονομία και ούτε πρόκειται με αυτήν την Κυβέρνηση. Με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, χωρίς επενδύσεις και χωρίς να πάρουμε τους Ολυμπιακούς  του 2008 και χωρίς να πάρουμε ένα ισόποσο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ξεχάστε την ανάπτυξη, ξεχάστε τις νέες θέσεις απασχόλησης. Συνεπώς, οι πολίτες δεν αποκτούν καμία καινούργια προοπτική. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. 
      Τι άλλο μας δείχνει ο Προϋπολογισμός του 2004 της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ: Δείχνει πως τα μεγάλα λόγια για την επένδυση στη γνώση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι φετινοί αριθμοί επιβεβαιώνουν πως η επένδυση στην παιδεία έπεσε σαν ποσοστό του ΑΕΠ από το 3,5% το 2003 στο 3,4% το 2004. Οι ανάγκες όμως έχουν αυξηθεί αλματωδώς. Ενδεικτικά θα αναφέρω τα εξής:
      Τα τελευταία έτη διπλασιάστηκε ο αριθμός των εισακτέων φοιτητών στα ΑΕΙ, ιδρύθηκαν νέα ΑΕΙ και νέα τμήματα ΑΕΙ. Η επιχορήγηση όμως στα ΑΕΙ και οι πιστώσεις για σίτιση δεν αυξήθηκαν ανάλογα. Οι δαπάνες για τις υποτροφίες για το ΙΚΥ έχουν καθηλωθεί με συνέπεια ο θεσμός των υποτροφιών να υποβαθμίζεται. 
      Η Κυβέρνηση επέκτεινε -χωρίς υποδομές και πόρους- το ολοήμερο σχολείο, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο να υπάρχει. Αλλά για προίκα υποσχέθηκε στους διευθυντές των σχολείων 3.000 ευρώ για οικοσκευή, για φούρνο μικροκυμάτων και για ψυγείο. Τα προμηθεύτηκαν αυτά οι διευθυντές και ακόμη τα χρήματα δεν έχουν καταβληθεί. 
      Εγώ ρωτώ: Αυτά τα λίγα παραδείγματα δεν δείχνουν πώς εννοείτε εσείς επένδυση στη γνώση, επένδυση στον 21ο αιώνα; 
      Δύο λόγια για την περιφερειακή ανάπτυξη. Δεν υπάρχει περιφερειακή ανάπτυξη. 
      Η Πελοπόννησος -κάποτε μία από τις πιο δυναμικές περιφέρειες της Ελλάδας- κατέχει μία από τις τελευταίες θέσεις ανάπτυξης και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Και δυστυχώς, αν εξετάσουμε τις πληρωμές που έχουν γίνει έναντι του ΠΕΠ Πελοποννήσου από το Γ΄ πακέτο, τον προηγούμενο μήνα έφθαναν μόνο στο 14%. Έτσι στηρίζεται η περιφερειακή ανάπτυξη; 
      Επανερχόμενη στη λεγόμενη ισχυρή οικονομία που χτίσατε, αλλά δεν αποδεικνύεται, η Κυβέρνησή σας έχει γυρίσει την πλάτη στην αγροτική οικονομία που συμβάλλει το 8% του ΑΕΠ. Το Υπουργείο Γεωργίας έχει αποτύχει στη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από το πρόσφατο κομφούζιο που επικρατεί στην καταβολή των επιδοτήσεων του ελαιολάδου που έχει πραγματικά οδηγήσει σε ξεσηκωμό τους ελαιοπαραγωγούς όλης της χώρας. Χιλιάδες μένουν απλήρωτοι λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Το Υπουργείο Γεωργίας δεν έχει προσλάβει κανένα αναπτυξιακό χαρακτήρα σε μία εποχή που όλα αλλάζουν. Η οικονομία παγκοσμιοποιείται και προσαρμοζόμαστε στις επιταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. 
      Κλείνοντας, συνοψίζω τα εξής. Ο Προϋπολογισμός σας δεν δίνει προοπτική στους πολίτες, δεν ανοίγει δρόμους για το μέλλον. Οι προτεραιότητές σας ξεκάθαρα δεν καλύπτουν τις ανάγκες των Ελλήνων. Όλα αυτά τα χρόνια οι πράξεις από τα λόγια απέχουν πολύ. Γι’ αυτό απευθυνόμενη στους πολίτες που παρακολουθούν τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό λέω το εξής: Είναι καιρός να ανατείλει μία νέα μέρα για την Ελλάδα, όπου δεν θα μιλάμε μόνο με νούμερα αλλά και με έργα.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Ματζαπετάκης έχει το λόγο.
      ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ:  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Ελληνισμός δεν είναι μονάχα αυτός που βρίσκεται και κατοικεί εντός συνόρων, αλλά απαρτίζεται και από τους απόδημους Έλληνες. Γι’ αυτό το λόγο η συζήτηση για τον προϋπολογισμό δε νομίζω ότι πρέπει να περιορίζεται σε ό,τι αφορά μονάχα τα έντεκα εκατομμύρια των Ελλήνων, των ελλαδιτών, αλλά και σε θέματα του εκτός Ελλάδος Ελληνισμού. 
      Βασικό εμπόδιο για οποιοδήποτε σχεδιασμό γι’ αυτούς, είναι η αδυναμία μας να έχουμε σαφή εικόνα του αριθμού τους. Σε αντίθεση με τους Έλληνες της Ελλάδας, για τους οποίους γνωρίζουμε όλες τις πληροφορίες που μας χρειάζονται, με τις ανά δεκαετία απογραφές, τούτο δεν συμβαίνει με τους Έλληνες της διασποράς. 
      Ποτέ δυστυχώς δεν ασχοληθήκαμε συστηματικά με τον εντοπισμό, την καταγραφή, τον τόπο κατοικίας τους και τα άλλα χαρακτηριστικά που τους αφορούν. Και ο αριθμός που σε κάθε ευκαιρία ακούγεται, όπως πρόσφατα στο ΣΑΕ, ότι είναι πέντε εκατομμύρια, ότι είναι τέσσερα ή επτά εκατομμύρια στηρίζεται σε απλές εικασίες. Πώς αλήθεια, είναι δυνατόν να ενεργήσουμε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και να εφαρμόσουμε το οποιοδήποτε πρόγραμμα για τους απόδημους  μας όταν δεν ξέρουμε πού μένουν, πόσοι είναι, ποιας γενιάς είναι, να γνωρίζουμε κάτι γι’ αυτούς; Θεωρώ πρωταρχικής σημασίας θέμα και αδήριτη ανάγκη να γίνει άμεσα αυτή η απογραφή. Γνωρίζω ότι το έργο είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι με τη βοήθεια του κράτους, της Εκκλησίας, των κοινοτήτων και των τοπικών συλλόγων, καθώς και της αξιοποίησης της εμπειρίας άλλων κρατών, όπως της Ιταλίας και της Κύπρου, που έχουν προχωρήσει αρκετά, θα τα καταφέρουμε. Έστω να ξεκινήσουμε. Ας βάλουμε κάποια αρχή. 
      Ολοκληρώνοντας το πρωταρχικό αυτό έργο, μπορούμε πιο συγκεκριμένα πλέον να ασχοληθούμε και να συμβάλουμε στην επίλυση πολλών και ποικίλων προβλημάτων του Ελληνισμού μας. Το εκπαιδευτικό ζήτημα είναι το πιο σημαντικό και οι εγγενείς δυσκολίες μεγαλύτερες, λόγω της διασποράς των Ελλήνων, όχι μόνο στα αστικά κέντρα του εξωτερικού, αλλά και σε απομακρυσμένες περιοχές. 
      Για το λόγο τούτο, είναι εξαιρετικά δυσχερής πολλές φορές η δημιουργία σχολείων αλλά και η στελέχωσή τους από εκπαιδευτικούς. Ήδη τα περισσότερα παιδιά είναι τρίτης ή τέταρτης γενιάς και αρχίζουν να χάνουν την αίσθηση της καταγωγής τους, αφού η εκπαίδευσή τους δεν γίνεται συστηματικά και δεν έχουν σχέση με τη γλώσσα των γονιών τους. 
      Θα αναφερθώ χαρακτηριστικά σε μία εμπειρία μου από πρόσφατο ταξίδι στο Μόντρεαλ, όπου ρωτώντας μία κοπέλα αν έχει σχέση με την Ελλάδα, μου απήντησε «όχι» για να έλθει λίγο αργότερα να μου πει «ναι, ίσως, γιατί η γιαγιά μου ήταν Ελληνίδα». 
      Δεν μου είπε αμέσως ότι εκείνη είναι Ελληνίδα αλλά βεβαίως δεν μπορούσε να μου το πει γιατί δεν αισθανόταν Ελληνίδα. Δείτε τι κινδύνους μπορεί να έχει η εξέλιξη και η πορεία του ελληνισμού της διασποράς σε διάστημα μόνο δύο γενεών και πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη μας ώστε να συμβάλουμε για να κρατηθεί και να μεταλαμπαδευτεί η ελληνικότητα στους νέους. Και δεν είναι μόνο η γλώσσα που χρόνο με το χρόνο ξεχνιέται, αλλά είναι η θρησκεία και τα έθιμα. Γιατί, πώς μπορεί να κρατηθεί η θρησκεία όταν στερούμαστε όχι τόσο εκκλησιών, αλλά κυρίως ιερέων. Στο Σαντιάγκο υπάρχει εκκλησία αλλά δεν έχει λειτουργήσει εδώ και δώδεκα χρόνια γιατί δεν υπάρχει παπάς. Έτσι αναγκάζονται να πηγαίνουν εκατόν πενήντα χιλιόμετρα μακριά στο Βαλπαράιζο ή σε εκκλησίες άλλων δογμάτων.
      Βέβαια για όλα αυτά τα κράτος δεν αδρανεί. Αντιθέτως καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες ιδίως τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, το αρμόδιο Υφυπουργείο, το ΣΑΕ, συμπαρίστανται ουσιαστικά χωρίς να φείδονται κόπων και χρημάτων. Δυστυχώς όμως οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες και απαιτούν άμεση και ριζική κάλυψη. Βρισκόμαστε βλέπετε, σε μια χρονική συγκυρία που ενώ επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπιση των πιο πάνω προβλημάτων την ίδια ώρα η χώρα μας είναι αναγκασμένη να δαπανά υπέρογκα ποσά για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της, ενώ παράλληλα έχει αναλάβει και την τεράστια ευθύνη της διενέργειας των Ολυμπιακών Αγώνων.  Είναι αυτονόητο ότι σ’ αυτή τη φάση είναι εξαιρετικά δυσχερής η παράλληλη εκταμίευση μεγαλυτέρων κονδυλίων για τις ανάγκες των εκτός Ελλάδος Ελλήνων. 
      Είμαστε σε αδιέξοδο; Νομίζω πως όχι. Η χώρα μας ανέκαθεν φημιζόταν για μεγάλο αριθμό φιλοπάτριδων και πλουσίων ευεργετών. Είναι γνωστές οι προσφορές τους κατά τον 19ο και κατά τον 20ό αιώνα. Να είσθε σίγουροι ότι τέτοιοι Έλληνες υπάρχουν και τώρα. Η διάθεση προσφοράς τους θα μπορούσε να διοχετευθεί όχι ίσως στο χτίσιμο ενός Ζαππείου ή ενός Καλλιμάρμαρου, αλλά σε κάτι που να το χρειάζεται περισσότερο το έθνος, δηλαδή στη σωτηρία του κινδυνεύοντος να χαθεί Ελληνισμού της διασποράς. Είναι πολλοί αυτοί που με προθυμία  θα μπορούσαν να αναλάβουν αυτό το τεράστιο έργο.
      Όμως, έτσι διάσπαρτος που είναι ο Ελληνισμός δεν θα έπρεπε ο καθένας εξ αυτών να δρα αυτοβούλως και απρογραμμάτιστα. Θα ήταν χρήσιμο να υπάρξει ένα εθνικό προσκλητήριο από τα υψηλότερα κλιμάκια και να ζητηθεί η συστράτευση όλων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα και την έφεση για προσφορά. Θα μπορούσε να ανατεθεί στον καθένα ένα συγκεκριμένο έργο υπό την καθοδήγηση των αρμοδίων Υπουργείων. Έτσι θα μπορούσε ο καθένας χωριστά να αναλάβει την ευθύνη κάλυψης των δαπανών σε διαφορετικούς γεωγραφικούς χώρους. Για παράδειγμα κάποιος θα αναλάμβανε τον Ελληνισμό της Ουκρανίας, άλλος της Αλβανίας, άλλος της Αργεντινής κ.ο.κ. για να φέρουν εις πέρας τα πολλά και σημαντικά θέματα όπως είναι: Η δημιουργία σχολείων, η εξασφάλιση αναγκαίων πόρων για το εκπαιδευτικό προσωπικό, τα κέντρα ελληνικών σπουδών. Η επιμόρφωση δασκάλων που θα κληθούν να διδάξουν τα Ελληνόπουλα του εξωτερικού. Την υποδοχή και φιλοξενία κατ’ έτος χιλιάδων νέων από τη χώρα ευθύνης τους στην Ελλάδα έτσι ώστε να μπορέσουν τα παιδιά των επόμενων γενεών να έχουν προσωπικές βιωματικές εμπειρίες που αυτές θα τους κάνουν να αγαπήσουν τη χώρα τους και όχι η παρότρυνση των γονιών τους. 
      Είναι πολλά τα θέματα που ενδιαφέρουν ένα Βουλευτή και σ’ αυτό το λίγο χρόνο δεν μπορούν να εκτεθούν. Όμως η αγωνία μου για τον Ελληνισμό της διασποράς και η παρότρυνση της Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα με οδήγησαν να προτιμήσω να αφιερώσω όλο το χρόνο μου σ’ αυτό. Αλήθεια όμως πόσο χρήσιμο θα ήταν αν μέχρι την ώρα που θα ωριμάσει η σκέψη να ψηφίζουν οι απόδημοι και να στέλνουν στην Αίθουσα αυτή εκπροσώπους τους, εμείς εδώ τα αδέλφια τους στην Ελλάδα να αφιερώναμε περισσότερο χρόνο συζητώντας θέματα που τους απασχολούν. 
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Νεράντζης έχει το λόγο. 
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μακάρι οι ευαισθησίες του κ. Ματζαπετάκη να είχαν περάσει, έστω και υπό σμικρυντική κλίμακα, στον Προϋπολογισμό. Για τους αποδήμους, τα κονδύλια που διατίθενται είναι από ελάχιστα έως δυσδιάκριτα και δυστυχώς τίποτα δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς αυτά. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Κρατικός Προϋπολογισμός δεν είναι ένα ψυχρό κείμενο, στο οποίο, με μία αντίληψη μηχανιστική, παρατίθενται αριθμοί που εκπροσωπούν μεγέθη. Είναι ένας ύψιστος δημοσιονομικός θεσμός, είναι ένα εργαλείο χρηστικό ορθολογικής διαχείρισης, διαφάνειας και προγραμματισμού. Αλλά έτσι όπως καταρτίζεται και έτσι όπως, επί σειρά ετών, συζητείται, με αυτήν την αφόρητη δηλ. αλγολαγνεία, η οποία έχει αριθμητικό χαρακτήρα αυτή τη φορά, και με τις ατέλειωτες αναγνώσεις μακροσκελών εισηγήσεων, που οδηγούνται άτεγκτα σε διαλόγους κουφών, ο Προϋπολογισμός αυτός αφυδατώνεται, αφαιμάσεται, απονευρούται. Όμως δεν πρέπει να παραλείπουμε να τονίζουμε με έμφαση, ότι ο Προϋπολογισμός είναι, αφ’ ενός δημοσιονομικό κείμενο και από την άλλη είναι και ύψιστη πολιτική πράξη, γιατί εκφράζει τη στρατηγική μιας κυβέρνησης και την εκ μέρους της, καταγραφή των οικονομικών προοπτικών του τόπου. 
      Μια, λοιπόν που κατά τον Αριστοτέλη «ο άνθρωπος ου μόνον πολιτικόν και οικονομικόν ζώον» θα επιχειρήσω, μακριά από πυκνή επίκληση αριθμών, να προσεγγίσω πολιτικά τον Προϋπολογισμό αυτό. 
      Πρώτα-πρώτα με αυτό τον Προϋπολογισμό επικυρώνεται η ασωτία της ελληνικής οικονομίας. Παρά την οικτρή κατάσταση την οποία παρουσιάζει παρά ταύτα προβλέπει αύξηση των δαπανών κατά 7,7%. Δεύτερον, αυτός ο Προϋπολογισμός επιβάλλει αυξήσεις φορολογίας στους ήδη δυσβάσταχτους φόρους τους οποίους έχει φορτώσει η Κυβέρνηση στον ελληνικό λαό. Θα αναφέρω ότι προβλέπει αύξηση του φόρου εισοδήματος, των μεν φυσικών προσώπων κατά 7,8%, των δε νομικών προσώπων κατά 8%. Προβλέπεται δε και αύξηση των λοιπών αμέσων φόρων κατά 8,5%. Περαιτέρω, προκειμένου περί των εμμέσων φόρων και εκεί προβλέπεται αύξηση εσόδων από τα τέλη ταξινόμησης των οχημάτων κατά 2,1% και από την κατανάλωση των υγρών καυσίμων κατά 3,9%.
      Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση δεν μελετά και δεν αξιοποιεί την πείρα του παρελθόντος, έστω και απώτατου. Ο Ξενοφών αποθησαυρίζει ότι ο αρχηγός των Μήδων συνέστησε στον Κύρο, τον βασιλιά των Περσών, ότι «το να εισπράττεις σήμερα χρήματα δεν παράγει πολύχρονο πλούτο». Η φράση είναι αυτούσια και περαιτέρω υποδεικνύει τις πηγές από τις οποίες προκύπτει ο πλούτος. Τέτοιο πράγμα όμως δεν είδαμε πουθενά. 
      Ο Προϋπολογισμός αυτός περαιτέρω συνεχίζει αμετανόητα την πλαστογραφία της ελληνικής οικονομίας. Δεν μας έφθανε το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο σε 2,4% το ανεβάζει η έκθεση, η φθινοπωρινή, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και 1,2%, φειδωλά αλλά προς το συμφέρον της, το παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Έχουμε ακόμα και την ανεργία, που η ίδια η εκτιμητική έκθεση την ανεβάζει στο 9,5% και εννοεί μόνο την απογεγραμμένη ανεργία (γιατί η πραγματική είναι ακόμα μεγαλύτερη), ενώ η Κυβέρνηση την υπολογίζει στο 8%. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι δεν πρόκειται περί μίας συγκεκριμένης, μεμονωμένης απλώς παραβάσεως, περί ενός λάθους, που θα μπορούσε ενδεχομένως να διορθωθεί. Σημαίνει ότι όλες αυτές οι αλχημείες αφορούν περιπτώσεις με τις οποίες βάσει συγκεκριμένου σχεδίου επιχειρείται το «φτιασίδωμα», η βελτίωση, ο εξωραϊσμός της ελληνικής οικονομίας, με άλλα λόγια η διαμόρφωση μιας εικονικής πραγματικότητας. 
      Επίσης ο Προϋπολογισμός επικυρώνει και την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παθολογία της εθνικής μας οικονομίας, η οποία, παρά τον υψηλό δείκτη αναπτύξεως, (που οφείλεται κυρίως στα μεγάλα ολυμπιακά έργα, από τη μία, και στις εκροές των κοινοτικών κονδυλίων από την άλλη), εντούτοις διαγράφει με σαφήνεια τις μεγάλες και καθοριστικές αβεβαιότητες που χαρακτηρίζουν και σκιαγραφούν την ελληνική οικονομία. 
      Η πρώτη αβεβαιότητα είναι οι μετολυμπιακοί ρυθμοί. Τα μεγάλα έργα τελειώνουν το 2004. Το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο εξανεμίζεται, περατώνει τον προορισμό του το 2006. Κανένας, όμως, προϋπολογισμός, καμία πρόβλεψη και κανένας οικονομικός εγκέφαλος της Κυβέρνησης δεν έχει φροντίσει να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, αν ο ίδιος έχει καταλήξει, ποιες θα είναι εκείνες οι πηγές που θα αντικαταστήσουν αυτές τις δύο. 
      Μια άλλη αβεβαιότητα είναι η πορεία της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Προ ολίγων ημερών το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ του Νταβός έδειξε, ότι ναι μεν οι ελληνικές επιχειρήσεις χάρη στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και την εξεύρεση πόρων, από εδώ και από αλλού, καταφέρνουν να έχουν μία σταθερή πορεία, η ελληνική όμως, οικονομία, στο σύνολό της, χάνει θέσεις και ένας κύριος λόγος για την απώλεια των θέσεων αυτών είναι ο φαύλος, ο αμαρτωλός, ο δυσλειτουργικός, ο αδιαφανής, ο διαπεπλεγμένος δημόσιος τομέας. 
      Ανεξάρτητα όμως από την έκταση αποδοχής αυτής της οικονομικής εκθέσεως του Νταβός υπάρχουν και άλλα προβλήματα που δημιουργούνται, διότι ανεβαίνει ταχύτερα το κόστος εργασίας, ανά προϊόν και έτσι το 2004 προϋπολογίζεται ότι εδώ θα ανέβει κατά 3,5%, ενώ στην Ισπανία ανεβαίνει κατά 2,9% και στην Ιρλανδία κατά 2,2%. Αυτό σημαίνει αναμφισβήτητα ότι η χώρα μας θα έχει πρόβλημα στην προώθηση των εξαγωγών της. 
      Τέλος, η άλλη αβεβαιότητα, είναι η πορεία της ανεργίας, ιδιαιτέρως μεταξύ των νέων και γυναικών, που αποδεικνύει ότι δεν μειώνεται ικανοποιητικά, λόγω και της ακαμψίας, της διαρθρωτικής, της ελληνικής αγοράς. 
      Όμως ο Προϋπολογισμός αυτός συγχρόνως είναι παραπλανητικός και απατηλός. Αυτοτιτλοφορείται φιλάρεσκα ως κοινωνικός και ως αναπτυξιακός. Πώς, όμως, μπορούμε να μιλάμε για αναπτυξιακό, όταν ο αμέσως προηγούμενος, δηλαδή ο φετινός, εμφανίζει περικοπή του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων κατά 318 εκατομμύρια ευρώ, έναντι των προϋπλογισθέντων και η αύξηση για το 2004 είναι 7,6% έναντι 22% εφέτος; 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  πρέπει να μιλήσω λίγο για τους ΟΤΑ, οι οποίοι αντί να απολαύσουν των θεσμοθετηθέντων πόρων, είδαν τους εκπροσώπους τους να κακοποιούνται έξω από τη Βουλή. Αυτό είναι το ενδιαφέρον της Κυβερνήσεως γι’ αυτούς; 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πίσω και πέρα από τα νούμερα και τις παραθέσεις, υπάρχει το θολό τοπίο και η κακή κατάσταση της οικονομίας που μου θυμίζουν τον Ισοκράτη του 4ου π.Χ. αιώνα, ο οποίος έλεγε ότι είναι πλήθος «οι καθ’ εκάστην ημέραν των αναγκαίων ενδεείς», «οι εις τα δεινότατας ανάγκας αφιγμένοι», «οι χρημάτων δεόμενοι» και «οι αναγκαίων απορούντες». Στην αγορά, υπάρχει κατήφεια, δεν υπάρχει καθόλου αγοραστική δύναμη. Το μόνο εύθυμο στοιχείο είναι οι επισκέψεις του κ. Κουλούρη, οι ανακοινώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου και οι σκιαμαχίες του κ. Πάγκαλου. Οι Έλληνες γιορτάζουν τις γιορτές αυτές εν νηστεία και προσευχή και βεβαίως εν μετανοία, κύριε Πάγκαλε. Και τέλος όσον αφορά τους κυβερνητικούς Βουλευτές τους οποίους άκουσα να επαινούν αυτό τον Προϋπολογισμό, θυμάμαι εξαιτίας αυτών των επαίνων, το ψήφισμα που εξέδωσε η Σύγκλητος επί Τιβερίου, όπως μας το διέσωσε ο Τάκιτος, ότι δηλ. «σε μας απομένει μόνον η δόξα να υμνολογούμε». Ε, λοιπόν, αυτό το προνόμιο σας το αναγνωρίζουμε. Εμείς καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό, ο οποίος ούτως ή άλλως, από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, θα είναι και ο τελευταίος που κατέθεσε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τη χώρα μας. Αρκετά! 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας).
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Χαίρε Καίσαρα!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Θωμόπουλος έχει το λόγο. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν κάνετε τίποτα καινούργιο κύριε συνάδελφε, όλα αυτά τα χρόνια καταψηφίζετε και κατακρίνετε την ελληνική οικονομία. Όμως, η ελληνική οικονομία σε αντίθεση με τα πρωτοσέλιδα συγκεκριμένων εφημερίδων, σε αντίθεση με τους μόνιμους οικονομολογούντες των τηλεοπτικών παραθύρων αντέχει ακόμα. 
      Αντέχει και χαμογελά στον κ. Μητσοτάκη, τον επίτιμο Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας που πρόσφατα διατύπωσε την ανησυχία του γιατί η οικονομία στην Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει. 
      Πώς όμως είναι δυνατόν μία διαλυμένη οικονομία, όπως ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία, να μπορεί να επιτυγχάνει ρυθμό ανάπτυξης 5% το τελευταίο τρίμηνο, όταν ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης των χωρών της Ευρωζώνης δεν υπερβαίνει το 1,8% του ΑΕΠ; 
      Ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία ανησυχούν γιατί ενώ το 1993 ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας ήταν αρνητικός –1,6% του ΑΕΠ, σήμερα είναι ο ανώτερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 4,2%. 
      Ενώ το 1993 ο πληθωρισμός ήταν 14,5%, σήμερα βρίσκεται στο 3,5%. Ανησυχούν γιατί ενώ το δημόσιο έλλειμμα το 1993 βρισκόταν στο 14,2% του ΑΕΠ, σήμερα βρίσκεται στο 1,4% και μάλιστα σε μία περίοδο που οι ισχυρές οικονομικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν υπερβεί το όριο του 3% που προβλέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. 
      Πώς να μην χρεοκοπήσει η χώρα μας όταν το δημόσιο χρέος μας με συνεχή πτωτική τάση την τελευταία επταετία έχει πέσει κάτω από το 100% του ΑΕΠ, ενώ το 1993 υπερέβαινε το 115%; 
      Πώς να μην ανησυχεί η Νέα Δημοκρατία και ο επίτιμος Αρχηγός της, όταν ο ρυθμός αύξησης των επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, ανέρχεται περίπου στο 8% τα τελευταία εφτά χρόνια, ενώ κατά το 1993 είχαμε αποεπένδυση, δηλαδή μείωση των επενδύσεων κατά 0,5%; Πώς μπορούν να είναι ήσυχοι η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης, όταν βλέπουν τα επιτόκια που το 1993 τα άφησαν στο 23,5%, σήμερα να έχουν καταρρεύσει στο 2,3%; Πώς να μην ανησυχούν, όταν βλέπουν ότι η μέση σύνταξη το 1993 είχε υποστεί μείωση σε πραγματικές τιμές κατά 11%, ενώ σήμερα η αύξηση φτάνει το 27% τα τελευταία χρόνια; Όταν βλέπουν τα πραγματικά εισοδήματα που κατά το 1991-1993 είχαν υποστεί μείωση κατά 7,5% να αυξάνονται τα τελευταία δέκα χρόνια κατά 21,2%; 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική που εφάρμοσε η Κυβέρνηση την τελευταία δεκαετία έχει απτά και ορατά αποτελέσματα. Η χώρα μας πέτυχε την οικονομική σύγκλιση, εξασφαλίζοντας μία θέση στην ομάδα των χωρών της Ευρωζώνης. 
      Ταυτόχρονα, όμως, έκανε σημαντικά βήματα προς την πορεία της πραγματικής σύγκλισης. Εδώ και αρκετά χρόνια, αναπτύσσεται με ρυθμούς ταχύτερους από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ για το 2003 είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη χώρα ανάμεσα στους δεκαπέντε, με αντίστοιχη πρόβλεψη και για το έτος 2004. 
      Για την περίοδο του 1994-2003, η Ελλάδα παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξέλιξη που επέτρεψε ταχύτερη αύξηση των μισθών και των εισοδημάτων με ταυτόχρονη αποκλιμάκωση του πληθωρισμού. 
      Την ίδια στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα αναβάθμισης των υποδομών που μαζί με τα έργα που γίνονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε μία σύγχρονη χώρα, ενώ οι δαπάνες για κοινωνική προστασία αυξάνονται συνεχώς, ώστε να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα η κοινωνική συνοχή. 
      Αυτή η σημαντική πρόοδος αποτελεί το εφαλτήριο για την επιτάχυνση της πραγματικής σύγκλισης που αποτελεί το στόχο της Κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια, στόχο που αποτυπώνεται στη Χάρτα Σύγκλισης την οποία κατέθεσε η Κυβέρνηση στον ελληνικό λαό. Είναι η επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης της Ελλάδας με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 
      Η σύγκλιση αφορά την απασχόληση, τους μισθούς, τα εισοδήματα, τις κοινωνικές παροχές, την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την υγεία, την εκπαίδευση και τις σωστές δημόσιες υπηρεσίες. 
      Η Χάρτα Σύγκλισης αποτελεί το πλαίσιο δέσμευσης της Κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια. Ο βασικός στόχος της πολιτικής που περιγράφεται στη Χάρτα Σύγκλισης είναι το κατά κεφαλή εισόδημα στην Ελλάδα στα μέσα της επόμενης δεκαετίας να φτάσει το μέσο εισόδημα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μειώνοντας ταυτόχρονα τις διαπεριφερειακές ανισότητες. 
      Οι προτάσεις που κάνει η Κυβέρνηση μέσα από τη Χάρτα Σύγκλισης είναι μετρήσιμες, συγκεκριμένες και ρεαλιστικές. Θα περίμενα και από τη Νέα Δημοκρατία να καταθέσει τις προτάσεις της για όλα τα θέματα που απασχολούν την οικονομία και την κοινωνία γενικότερα και μάλιστα στην κορυφαία αυτή διαδικασία του Κοινοβουλίου που αποτελεί η σημερινή συζήτηση του Προϋπολογισμού. 
      Αντί προτάσεων, όμως, παρακολουθήσαμε τον κ. Αλογοσκούφη να αποκαλεί «ψίχουλα» το κοινωνικό πακέτο που ψήφισε η Κυβέρνηση και αφορά σχεδόν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, όπου προβλέπονται αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις, στο ΕΚΑΣ, επίδομα 1.000 ευρώ σε φοιτητές που φοιτούν σε πόλεις έξω από τον τόπο κατοικίας τους, πλήρως αφορολόγητες μεταβιβάσεις αγροτικών ακινήτων προς τους αγρότες, αφορολόγητο πετρέλαιο για τους αγρότες και τις επιχειρήσεις, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, προλήψεις μακροχρονίως ανέργων για μερική απασχόληση στο δημόσιο και μια σειρά άλλων κοινωνικών μέτρων. Και ενώ ο κύριος εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας χαρακτηρίζει «ψίχουλα» το κοινωνικό πακέτο, την ίδια στιγμή ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δηλώνει ότι οι παροχές αυτές θα οδηγήσουν τη χώρα στη χρεοκοπία. 
      Χαρακτήρισε ο κ. Αλογοσκούφης τη χώρα μας ως το πλέον διεφθαρμένο κράτος σχεδόν του κόσμου ολόκληρου με στοιχεία τα οποία πήρε από υποκατάστημα της Ρηγίλλης. Και, βέβαια, υπάρχει διαφθορά στη χώρα μας. Αυτό όλοι το λέμε καθημερινά. Όμως, υπάρχει και στη χώρα μας, υπάρχει και σε ολόκληρη την Ευρώπη. 
      Δεν είναι, όμως, η Κυβέρνηση αυτή που συνεχώς προσπαθεί με θεσμούς που δημιουργεί να πατάξει τα φαινόμενα της διαφθοράς; Ο Συνήγορος του Πολίτη, οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, οι ελεγκτές δημοσίων έργων, το Σώμα των Αδιάφθορων στην Ελληνική Αστυνομία, τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, η αντικειμενικοποίηση του φορολογικού συστήματος, ώστε να πάψουν οι εφορίες να αποτελούν εστίες διαφθοράς, ο έλεγχος όλων των μεγάλων συμβάσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ο νόμος που ψηφίστηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ τελευταία για τις οικοδομικές άδειες, για να πάψουν και οι πολεοδομίες να αποτελούν εστίες διαφθοράς. Όλα αυτά δεν αποδεικνύουν την εργώδη προσπάθεια της Κυβέρνησης για την πάταξη της διαφθοράς; 
      Η Νέα Δημοκρατία, παρ’ ότι ολοκληρώνεται ο πολιτικός κύκλος και σύντομα θα μπούμε σε προεκλογική περίοδο, κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό το πρόγραμμά της και τις θέσεις της, εμφανιζόμενη να εμφορείται πότε από αριστερές, πότε από κεντρώες, πότε από δεξιές και ενίοτε από ακροδεξιές αντιλήψεις. Αρέσκεται να χαμογελά και να κλείνει το μάτι προς όλες τις κοινωνικές ομάδες. Και με τους βιομήχανους, τα συμφέροντα των οποίων έχει εργολαβικά αναλάβει να υπηρετεί, και με τους ανέργους. «Ψαρεύει» -κατά το κοινώς λεγόμενο- «σε θολά νερά». Ζητά από τον ελληνικό λαό να την εξουσιοδοτήσει εν λευκώ να κυβερνήσει τον τόπο. Ένα είναι βέβαιο: ότι και σε αυτές τις εκλογές ο ελληνικός λαός επιφυλάσσει για τη Νέα Δημοκρατία και τον Αρχηγό της αντί της λευκής εξουσιοδότησης «μαύρο» στην κάλπη. 
      Ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Υπουργός Εργασίας κ. Δημήτρης Ρέππας έχει το λόγο. Θα ακολουθήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού. 
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Έχετε το λόγο για είκοσι λεπτά. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα άλλαξε κατηγορία. Αναβαθμίστηκε. Παραλάβαμε μια βαλκανική χώρα στην Ευρώπη και δημιουργήσαμε με τη στήριξη του λαού μια ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα της υπανάπτυξης και των ελλειμμάτων, η Ελλάδα της απόκλισης και της αναξιοπιστίας, η Ελλάδα της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης έδωσε τη θέση της στην Ελλάδα της ανάπτυξης, της σταθερότητας, του διεθνούς κύρους, στην Ελλάδα της ΟΝΕ. 
      Συμμετέχουμε σήμερα στα πιο ισχυρά κέντρα και συγκρινόμαστε με τις πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, έχοντας διανύσει σε συμπυκνωμένο πολιτικό χρόνο, τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική απόσταση από οποιαδήποτε άλλη χώρα, αφού ξεκινήσαμε από τη δυσμενέστερη αφετηρία. Χώρες με τις οποίες άλλοτε συγκρινόμασταν μας βλέπουν πλέον ως πρότυπο, ως παράδειγμα, ως τη δική τους επιθυμητή εκδοχή για το μέλλον. 
      Γι’ αυτήν την Ελλάδα, την Ελλάδα που κινείται ψηλά και μπροστά, έχουμε χρέος να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, χωρίς επιζήμιες και περιττές οπισθοδρομήσεις. Γιατί ο κίνδυνος του υποβιβασμού ελλοχεύει πάντα. 
      Η Ελλάδα που εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια σε κάθε πολίτη είναι μια υπόθεση κερδισμένη σήμερα χάρη στην πολιτική μας. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί και μια διαρκή πρόκληση που δεν επιτρέπει ούτε συμβιβασμό ούτε επανάπαυση ούτε άστοχες και αδιέξοδες πολιτικές επιλογές, με κίνδυνο να καταρρεύσει αυτό που έπλασε και έκτισε με το μόχθο του ο ελληνικός λαός. Γιατί το να κτίζεις είναι δύσκολο και απαιτεί χρόνο. Απαιτεί πρόγραμμα και σχέδιο. Το να γκρεμίζεις είναι εύκολο και συντελείται αμέσως. 
      Είμαστε δύναμη δημιουργικών αλλαγών, με όραμα, με πρόγραμμα, για την Ελλάδα στη νέα εποχή. Το όραμά μας είναι ξεκάθαρο: ισχυρή πατρίδα, ισχυρή κοινωνία, ισχυρός πολίτης. Γνώμονας των πολιτικών μας είναι ο ισχυρός πολίτης. Μια χώρα είναι ισχυρή, όταν η οικονομία της είναι ισχυρή. Μια οικονομία είναι ισχυρή, όταν είναι ισχυρή η κοινωνία. Και ισχυρή κοινωνία είναι η δίκαιη κοινωνία.
      Το τετράπτυχο που συμπυκνώνει την πολιτική μας, προκειμένου να πραγματοποιήσουμε αυτό το όραμα είναι: πρώτον, ανάπτυξη και διάχυση της ευημερίας σε όλους, δεύτερον, δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους, τρίτον, διεύρυνση λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, τέταρτον, ενδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας.
      Ασκώντας τη διακυβέρνηση σε μια περιοχή που οι γεωπολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές ισορροπίες είναι εύθραυστες, πετυχαίνουμε ισχυρή ανάπτυξη με ταυτόχρονη βελτίωση του κοινωνικού κράτους και με μεταρρυθμίσεις που καθιστούν την Ελλάδα μια θεσμικά προηγμένη χώρα. Ακόμη ουδέποτε η Ελλάδα είχε πιο ισχυρή θέση στη διεθνή σκηνή απ’ ό,τι σήμερα. Και επειδή «έξω» δείχνεις τη δύναμη που έχεις «μέσα», οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας μας στα επιτεύγματα στο εσωτερικό μέτωπο, στο θεσμικό, το οικονομικό και το κοινωνικό πεδίο. Γιατί κανείς δεν δέχεται ως ισότιμο εταίρο και συνομιλητή του μια χώρα επαίτη, μια χώρα υπανάπτυκτη, μια χώρα αναξιόπιστη. Η Ελλάδα σήμερα πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και στην Ευρώπη.
      Μπροστά στη νέα εποχή πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας της πληροφορίας, που πρέπει να παραμείνει δημοκρατική και ανθρωποκεντρική. Σ’ έναν κόσμο αυξανόμενης αυτοματοποίησης και ο κόσμος της εργασίας αλλάζει γοργά. Αναζητούμε μια νέα ισορροπία, που δεν μπορεί παρά να διαπνέεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και του ουμανισμού. Η πολιτική και η κοινωνία έχουν για μας τον πρώτο λόγο, αφού η αγορά και ο αγοραίος αυτοματισμός, που αποτελούν τη σημαία του νεοφιλελευθερισμού, δεν έχουν νου, δεν έχουν ψυχή, δεν έχουν ευαισθησίες.
      Η οικονομία της αλληλεγγύης επιβάλλει ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που πρωτίστως είναι κοινωνική ανάπτυξη. Κινούμενοι σε αυτό το πλαίσιο, δημιουργούμε ένα νέο, σύγχρονο κοινωνικό κεκτημένο με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τη φορολογική μεταρρύθμιση και ένα δίκτυο αλληλεγγύης, που εμπλουτίζεται συνεχώς με μέτρα κοινωνικής αντισταθμιστικής πολιτικής, με έντονα αναδιανεμητικό χαρακτήρα υπέρ των χαμηλόμισθων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των ανέργων, των σπουδαστών, των ατόμων με αναπηρίες. Και όλα αυτά γίνονται, γιατί τώρα πια η οικονομία μπορεί και πρέπει να χρηματοδοτεί κοινωνικές δράσεις, που μόλις δέκα χρόνια πριν δεν ήταν απλώς ανέφικτες, ήταν παντελώς αδιανόητες.
      Ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Αυτό είναι το ισόπλευρο τρίγωνο της πολιτικής μας. Κάθε πλευρά τροφοδοτεί και τροφοδοτείται, βρισκόμενη σε αμφίδρομη σχέση με τις άλλες. Αλλιώς, κάθε ανισορροπία, κάθε έλλειμμα μπορεί να μετατρέψει το τρίγωνο αυτό σ’ ένα οιονεί τρίγωνο των Βερμούδων, όπου χάνονται μερίδια ευημερίας και εξαφανίζονται δικαιώματα.
      Η απασχόληση αποτελεί τον ασφαλέστερο θώρακα προστασίας απέναντι στον κίνδυνο περιθωριοποίησης και αποκλεισμού, αλλά και το κλειδί για την ολοκλήρωση του πολίτη και τη συμμετοχή του στην κοινωνική εξέλιξη. Η Ελλάδα, η χώρα αυτή που κάποια χρόνια πριν έκανε κυριολεκτικά εξαγωγή ανεργίας, αποστέλλοντας ανθρώπινο εργατικό δυναμικό στα τέσσερα σημεία του πλανήτη, έγινε χώρα που δέχτηκε μεγάλο αριθμό οικονομικών μεταναστών, τους οποίους εντάσσει στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία, χάρη στο αναπτυξιακό θαύμα που έχουμε πετύχει.
      Παρά το ότι κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το νέο φαινόμενο, καθώς επίσης και την αλλαγή στερεοτύπων, που συνεπάγονται την αυξανόμενη διάθεση συμμετοχής στην αγορά εργασίας των γυναικών και των νέων, η επίδοσή μας όσον αφορά την ανεργία και την απασχόληση βελτιώνεται σταθερά. Η ανεργία ακολουθεί σταθερά πτωτική πορεία. Κινείται στο 8,9%, δηλαδή στο μέσο όρο της Ευρωζώνης. Σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2000, έχουμε βελτιώσει την επίδοσή μας κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Το 2004 εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στο 8%. Το ποσοστό της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται αρνητικά, έχει δηλαδή ανοδική πορεία και αναμένεται το 2004 να ξεπεράσει το 9% κατά μέσο όρο. Ήδη σε ορισμένες από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, στη Γαλλία, στη Γερμανία, το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται στο 9,5%-10%.
      Αντιστοίχως, η απασχόληση από το 55,4% αυξήθηκε στο 57,9%-58%, με φανερή την υστέρηση της μερικής απασχόλησης στην Ελλάδα, που κυμαίνεται στο 4%, όταν κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται στο 18%. Η μέτρηση των επιδόσεων των κρατών-μελών με βάση το ποσοστό του ισοδύναμου πλήρους απασχόλησης –αν δηλαδή αντί να μετρήσουμε απασχολούμενους πολίτες, μετρήσουμε διαθέσιμες ώρες απασχόλησης- θέτει την Ελλάδα στο ίδιο επίπεδο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Στην Ελλάδα έχουμε πολύ  μεγάλο ποσοστό πλήρους απασχόλησης και αυτό είναι θετικό. Αυτό είναι το μοντέλο που προκρίνουμε, χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία της μερικής απασχόλησης για την ένταξη στην αγορά εργασίας ειδικών ομάδων του πληθυσμού που αντιμετωπίζουν παράλληλες υποχρεώσεις. Γι’ αυτό ακριβώς και από το σύνολο των θέσεων της μερικής απασχόλησης στις κοινωνικές υπηρεσίες, τουλάχιστον το 60% θα καλυφθεί από γυναίκες.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ)
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαντικοί παράγοντες που δεν πρέπει να υποτιμώνται για την εξαγωγή των σωστών συμπερασμάτων, σχετικά με την κατάσταση της ανεργίας και της απασχόλησης στην πατρίδα μας, είναι: 
      Πρώτον, ο εκτεταμένος γεωργικός τομέας που μετασχηματίζεται και η εκροή ανθρώπινου δυναμικού με την αποχώρηση αγροτών και των συμβοηθούντων μελών επηρεάζει την απασχόληση και πιέζει το ποσοστό ανεργίας στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα. 
      Δεύτερον, οι οικονομικοί μετανάστες, που βρίσκονται στη χώρα μας όχι για τουρισμό, αλλά για εργασία και έχουν πετύχει πολύ υψηλό ποσοστό απασχόλησης που ξεπερνά το 70%. 
      Σε σχέση με τα παραπάνω δύο στοιχεία πρέπει να εκτιμηθεί και το μεγάλο ποσοστό αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας που παρατηρείται στη χώρα μας. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι περίπου το 17% των ανέργων δήλωσε ότι απέρριψε πρόταση για εργασία που έγινε για διάφορους λόγους.
      Η δική μας πολιτική πρόταση αποτυπώνεται στο εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση που συζητήθηκε και συνδιαμορφώθηκε με το σύνολο των κοινωνικών εταίρων στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης.
      Τρεις είναι οι βασικοί πυλώνες στον τομέα της απασχόλησης:
      Η διασύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με τις ανάγκες αγοράς εργασίας, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας και οι πολιτικές επιδότησης για τη μείωση του κόστους πρόσληψης και απασχόλησης απασχόλησης ατόμων ορισμένων κατηγοριών που έχουν δυσκολία προς ένταξη στην αγορά εργασίας.
      Όσον αφορά το πρώτο, η Ελλάδα πρέπει να κερδίσει τη θέση της στο διεθνή ανταγωνισμό, όχι με βάση τη φθηνή και υποβαθμισμένη εργασία, όπως θα προέβλεπε μία νεοφιλελεύθερη πολιτική, αλλά με βάση το τρίπτυχο υψηλή εκπαίδευση-κατάρτιση, υψηλή παραγωγικότητα, υψηλές αμοιβές. Θέτουμε σε λειτουργία για το σκοπό αυτό το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση.(ΕΣΣΕΕΚΑ).
      Όσον αφορά το δεύτερο, με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο τομεακών και περιφερειακών προγραμμάτων και με εθνικούς πόρους μέσω του ΟΑΕΔ, εφαρμόζουμε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Μέχρι τώρα σε σχέση με τις εξαγγελίες μας και σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του παρελθόντος Σεπτεμβρίου έχουμε προσφέρει τριακόσιες είκοσι τέσσερις χιλιάδες τριακόσιες εξήντα επτά ευκαιρίες απασχόλησης από το σύνολο των επιχειρησιακών προγραμμάτων και ακόμα τριακόσιες ενενήντα τέσσερις χιλιάδες τετρακόσιες πενήντα μία θέσεις κατάρτισης ανέργων και τριακόσιες εξήντα εννέα χιλιάδες εξακόσιες ογδόντα τέσσερις θέσεις κατάρτισης εργαζομένων.
      Όσον αφορά το τρίτο, τα κίνητρα επιδότησης της απασχόλησης, πέραν των ισχυόντων μέτρων με νέα νομοθετική πρωτοβουλία μας που συζητείται αυτήν την περίοδο στη Βουλή εγκαθιδρύουμε ένα σύγχρονο πλαίσιο για τη διευκόλυνση της ένταξης στην αγορά εργασίας των γυναικών, των νέων έως ηλικίας είκοσι πέντε ετών και των άνω των πενήντα πέντε ετών ατόμων που είναι άνεργοι. Με το σχέδιο νόμου που προωθούμε γίνεται μία σημαντική τομή. Με τη θέσπιση συγκεκριμένων κινήτρων, ιδίως για την κάλυψη των εργοδοτικών εισφορών εκείνων που προσλαμβάνουν και απασχολούν γυναίκες, άνεργες μητέρες τουλάχιστον δύο παιδιών, νέους έως είκοσι πέντε ετών και μακροχρονίους ανέργους ηλικίας άνω των πενήντα πέντε ετών. Και βέβαια σε όλες τις περιπτώσεις λαμβάνεται μέριμνα, ώστε η πρόσληψη προσωπικού μέσω αυτής της νέας διαδικασίας να μη συνεπάγεται απολύσεις και μείωση του ήδη απασχολούμενου προσωπικού. 
      Σε αυτήν την κατεύθυνση σημαντικός είναι ο ρόλος του ΟΑΕΔ. Η αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ είναι μία πραγματικότητα. Τόσο ο ΟΑΕΔ όσο και οι θυγατρικές εταιρείες του με τα εβδομήντα Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ) με τους περίπου πεντακόσιους εργασιακούς συμβούλους, με τη μέθοδο της εξατομικευμένης προσέγγισης της περίπτωσης κάθε ανέργου διαμορφώνουν καλύτερες προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου προβλήματος.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η λειτουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους επιβάλλει να προτάξουμε την αξία της αλληλεγγύης και την περιφρούρηση της κοινωνικής συνοχής, ώστε να είναι αντιληπτά τα αγαθά της ανάπτυξης σε όλους ανεξαιρέτως. Αντίθετα προς τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που θεωρεί την άσκηση κοινωνικής πολιτικής ως ενδεχόμενη δυνατότητα μετά την ολοκλήρωση ενός κύκλου –και αν υπάρξει- αναπτυξιακής διαδικασίας, εμείς πιστεύουμε ότι η πολιτική κοινωνικής συνοχής είναι συστατικό στοιχείο της αναπτυξιακής διαδικασίας και όχι παρακολούθημά της. Γι’ αυτό οι δαπάνες για κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα αυξήθηκαν θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Από το 22% του ΑΕΠ που εκινούντο το 1993, ξεπέρασαν το 27,7% το 2002. Με την εφαρμογή του λεγόμενου κοινωνικού πακέτου ξεπερνάμε το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κινούμαστε πάνω από το 28%, όταν το 1993 η Ελλάδα υπολείπετο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά επτά ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες.
      Για την τελευταία πενταετία, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι δαπάνες για πολιτικές κοινωνικής προστασίας αυξήθηκαν κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε ποσοστό 8,7%. Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα αυξήθηκαν σε ποσοστό 42,6%.
      Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κατά γενική ομολογία και παραδοχή βελτιώνεται σημαντικά. Επανέρχεται βεβαίως συχνά το θέμα του κινδύνου αποκλεισμού και της φτώχειας στην Ελλάδα. Ας αποκωδικοποιήσουμε λοιπόν τους στατιστικούς δείκτες, αφού πρόκειται για μέτρηση της κατανομής του εισοδήματος και στη μέτρηση αυτή δεν λαμβάνονται υπόψη καθοριστικοί παράγοντες για τη χώρα μας, όπως είναι η ιδιοκτησία στέγης.
      Αξίζει να επισημάνουμε ότι οι συνταξιούχοι, που έχουν χαμηλά εισοδήματα στην Ελλάδα κατά μέσο όρο, έχουν σε ποσοστό 90,3% δικό τους σπίτι. Ακόμη οι άνεργοι στην Ελλάδα έχουν δικό τους σπίτι σε ποσοστό 73,2%, όταν στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι άνεργοι κατά μέσο όρο έχουν δικό τους σπίτι σε μειοψηφικό ποσοστό που εγγίζει το 40%.
      Γνωρίζουμε ότι αυτός που έχει δική του στέγη, έχει και κατά 30% αυξημένη αγοραστική δύναμη και όμως ο παράγοντας αυτός, ο τόσο καθοριστικός για την καθημερινή ζωή των πολιτών στην Ελλάδα μας, δεν συνεκτιμάται στις μετρήσεις αυτές για τις οποίες γίνεται λόγος. Επίσης στην Ελλάδα, λόγω του εκτεταμένου γεωργικού τομέα, μεγάλο ποσοστό πολιτών ιδιοπαράγουν και ιδιοκαταναλώνουν. Ούτε αυτό το μέγεθος μπορεί να προσμετρηθεί.
      Τέλος είναι χαρακτηριστική η επιλογή μας να ανατρέψουμε το καθεστώς των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ, που σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου 2084/92 θα έπρεπε να κυμαίνονται στο επίπεδο των περίπου 50.000 δραχμών, πράγμα που κάναμε με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση για να υποστηρίξουμε αυτήν την κατηγορία των αδύναμων συμπολιτών μας.
      Χτυπητό παράδειγμα, χειροπιαστό, πραγματοποιήσιμη πολιτική είναι οι συντάξεις αναπηρίας νέο-ασφαλισμένων μετά την 1-1-1993. Με τον ν. 2084 της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να λάβουν σύνταξη ύψους 82 ευρώ, δηλαδή 28.000 δραχμών. Τώρα, χάρη στην πολιτική μας, χάρη στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η ομάδα αυτή των συνταξιούχων παίρνει ήδη σύνταξη 400 ευρώ, 136.402 δραχμών, δηλαδή αύξηση κατά 385%.
      Οι προνοιακές συντάξεις του ΟΓΑ, που το 1993 εκινούντο στα 44 ευρώ, στις 15.000 δραχμές, από την 1-1-2004 φτάνουν τα 200 ευρώ, τις 68.000 δραχμές, αύξηση δηλαδή κατά 355%. Το μέτρο αυτό αφορά οκτακόσιες τριάντα επτά χιλιάδες πολίτες. Το ΕΚΑΣ, όταν πρωτοκαθιερώθηκε το 1996 κυμαινόταν στα 33,5 ευρώ. Το 2004 φτάνει τα 112 ευρώ, ενώ το ΕΚΑΣ μαζί με την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ φτάνει τα 552 ευρώ, δηλαδή τις 188.000 δραχμές. Το μέτρο αυτό αφορά περίπου τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες πολίτες.
      Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 1991-1993 οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 11%. Την περίοδο 1994-2003 η μέση σύνταξη έχει σημειώσει αύξηση κατά 27%. Το μέσο εισόδημα την περίοδο 1991-1993 μειώθηκε κατά 7,5%. Την περίοδο που εμείς κυβερνούμε αυξήθηκε κατά 21,2%. Και όλα αυτά, με πληθωρισμό τότε της τάξης του 15%, 17% και 20% και τώρα με πληθωρισμό και επιτόκια της τάξης του 3% και 4%.
      Η εφαρμογή του ν. 3029, της γνωστής ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, διαμορφώνει ένα νέο τοπίο στην κοινωνική ασφάλιση. Αντιμετωπίσαμε με συναινετικό και αποτελεσματικό τρόπο ένα μεγάλο πρόβλημα. Σήμερα περίπου ενάμιση χρόνο μετά, είναι ορατά τα πρώτα θεαματικά αποτελέσματα.
      Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΙΚΑ, που άλλα χρόνια κάθε τέτοια εποχή προχωρούσε σε δανεισμό για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, στο τέλος αυτού του χρόνου παρουσιάζει πλεόνασμα χρήσης 350.000.000 ευρώ και διαθέτει συνολικό απόθεμα περίπου 3.000.000.000 ευρώ, δηλαδή 1.000.000.000.000 δραχμών.
      Οι θετικές εξελίξεις στον κοινωνικό τομέα όχι μόνο δεν μας οδηγούν στο να εκφράσουμε αυταρέσκεια και ικανοποίηση, ίσα-ίσα μας κάνουν να εντείνουμε την προσπάθειά μας, προκειμένου να γίνουν απτά για κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη τα αποτελέσματα της πολιτικής μας.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε πολιτική δύναμη ορίζεται από τον πολιτικό ορίζοντα των επιλογών και των φιλοδοξιών της. Ο δικός μας ορίζοντας δεν σταματά στις εκλογές του 2004. Η φιλοδοξία μας δεν είναι μόνο να κερδίσουμε τις εκλογές. Η Ελλάδα του 2008 είναι η φιλοδοξία μας, μια χώρα με στέρεα ανάπτυξη και ευημερία για όλους.
      Αυτός είναι ο σκοπός μας. Επειδή δεν αρκεί να επιθυμούμε ένα μέλλον ή απλά να το φανταζόμαστε, αλλά έχουμε χρέος να το διαμορφώνουμε, θέτουμε τώρα στόχους που είναι και τα στοιχεία ταυτότητας αυτής της Ελλάδας, της Ελλάδας του 2008.
      Ξέρουμε που θέλουμε να πάμε και ξέρουμε πώς θα πάμε. Για αυτό επιλέγουμε αυτό το σχέδιο.
      Άλλωστε αν δεν ξέρεις πού θέλεις να πας τότε δεν έχει σημασία ποιον δρόμο διαλέγεις γιατί όλοι οι δρόμοι σε οδηγούν εκεί, στο άγνωστο. Αυτή είναι η περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, που στόχο της έχει μόνο την κατάληψη της εξουσίας γιατί βλέπει την εξουσία σαν αυτοσκοπό. Επιθυμεί να περιορίσει και να υπαγάγει το μέλλον της χώρας στα στενά όρια του δικού της κομματικού μέλλοντος.
      Εμείς θέτουμε τον πήχη στο ύψος των προσδοκιών των πολιτών και θέτουμε και ποσοτικούς στόχους, ώστε να είναι μετρήσιμο το αποτέλεσμα της πολιτικής προσπάθειάς μας. Προωθούμε στοχευμένες πολιτικές για τη μείωση της ανεργίας, την αύξηση της απασχόλησης, για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
      Αυτός ο Προϋπολογισμός έχει αναπτυξιακό και έντονο κοινωνικό χαρακτήρα. Αποτυπώνει και αναδεικνύει τον δυναμισμό μιας χώρας που αναπτύσσεται, αλλά και τις ιεραρχήσεις  ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.
      Η Νέα Δημοκρατία είναι παγιδευμένη στις αντιφάσεις της. Θεωρεί ότι ο Προϋπολογισμός έχει κοινωνικό έλλειμμα; Ας μας πει ποια μέτρα επιθυμεί να προστεθούν και ας προσδιορίσει και την πηγή χρηματοδότησής τους. Θεωρεί ότι ο Προϋπολογισμός είναι υπερβολικά απλόχερος ενόψει εκλογών; Ας μας πει ποια μέτρα και δράσεις θεωρεί ότι πρέπει να ανακληθούν και να αφαιρεθούν από το νέο Προϋπολογισμό. Επιχειρεί μ’ ένα παραπλανητικό προσωπείο να παγιδεύσει τους πολίτες. Αρκείται σε μια μηδενιστική κριτική, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις. Προγραμματική ένδεια ή μήπως ηθελημένη συγκάλυψη των πραγματικών προθέσεών της;
      Τα ερωτήματα παραμένουν. Τα κοινωνικά μέτρα είναι ψίχουλα ή έγκλημα σε βάρος της οικονομίας; Αν είναι ψίχουλα τι περισσότερο θα έδινε η Νέα Δημοκρατία; Αν είναι οικονομικό έγκλημα ποια μέτρα θα αναιρούσε; Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι σπάταλο ή αντίθετα περιοριστικό; Η ίδια τι θα πρότεινε για τα όρια ηλικίας προς συνταξιοδότηση, για το ποσοστό αναπλήρωσης, για τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης; Γιατί  αποχώρησε από τη Βουλή και δεν έμεινε για να αναπτύξει το πρόγραμμά της που, κατά τα άλλα, ισχυρίζεται πως διαθέτει; Στην αγορά εργασίας πρεσβεύει την ανάγκη περαιτέρω ευελιξίας ή θεωρεί πως τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι πρέπει να διατηρήσουν τον ισχυρό παρεμβατικό ρόλο τους; Τι προτείνει για τις απολύσεις, για τις αποζημιώσεις; Τι προτείνει για τον κοινωνικό ρόλο των συνδικάτων; Τι προτείνει για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και για τη διασφαλιστική λειτουργία της διαιτησίας;
      Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει υιοθετήσει ένα αριστοκρατικό δόγμα: «η σιωπή μου προς απάντησή σας». Αυτή η σιωπή, όμως, φανερώνει πως η Νέα Δημοκρατία είτε δεν έχει θέσεις είτε έχει θέσεις αλλά τις κρύβει από το λαό, πράγμα που δεν προοιωνίζεται καλά για τον λαό. Επειδή, όμως, πιστεύω ότι ούτε στην πολιτική υπάρχει τέλειο έγκλημα η Δεξιά δεν θα αποφύγει να παρουσιάσει το πραγματικό της πρόσωπο καθώς πλησιάζουμε προς τις εκλογές. Ο λαός δεν πρόκειται να δεχθεί σαν μέλλον του ένα καταδικασμένο παρελθόν, γιατί τα κηρύγματα για λιτότητα και σφίξιμο του ζωναριού παραπέμπουν στη νεοφιλελεύθερη αριθμητική του «0+0=14».
      Απέναντι στη δική μας προγραμματική πρόταση ουδείς αντίλογος, ουδεμία εναλλακτική πρόταση. Η Νέα Δημοκρατία με τεχνάσματα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους πολίτες.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:…το 1974 με 1981…
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Γιατί ενοχλείστε; Αυτή η μετριοπάθεια, η σεμνότητα, η ταπεινότητα που διακηρύσσει ο Αρχηγός σας είναι αυτή που σας οδηγεί ενοχλούμενος να με διακόπτετε;
      Απέναντι λοιπόν σ’ αυτήν την πρόταση δεν υπάρχει εναλλακτική προσέγγιση.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μην διακόπτετε και να μην γράφονται οι διακοπές.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Η Νέα Δημοκρατία με τεχνάσματα προσπαθεί να παγιδεύσει το λαό. Ισχυρίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι καθεστώς που πρέπει να ανατραπεί.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ μην διακόπτετε.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Έτσι προσβάλλει τους θεσμούς, υποτιμά τους πολίτες και την ελεύθερη επιλογή τους. Κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ που προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις για να δώσει δύναμη σε κάθε πολίτη, για να διασφαλίσει την προσωπική αξιοπρέπεια και την προσωπική αυτοτέλεια καθενός. Το ΠΑΣΟΚ του ΑΣΕΠ, των ανεξάρτητων αρχών, των ελεγκτικών μηχανισμών, της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, των θεσμών συνεννόησης και κοινωνικής εμπιστοσύνης. Και το κατηγορεί η Νέα Δημοκρατία, που αντέδρασε λυσσαλέα σε κάθε προοδευτική μεταρρύθμιση, προσκολλημένη στις πολιτικές του «κατόπιν ενεργειών μου», του «δεν μιλώ με απεργούς», του «το κράτος είστε εσείς», δηλαδή η Αστυνομία, «των δικών μας παιδιών», του «0+0=14».
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Πρέπει να κλείσετε, κύριε Υπουργέ. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων):  Μπροστά μας οι προκλήσεις είναι πολλές και ο ελληνικός λαός καλείται να κάνει τις επιλογές του. Ποιος Πρωθυπουργός και ποια παράταξη μπορούν να ολοκληρώσουν αυτό το σημαντικό έργο με επιτυχία; Ποιος Πρωθυπουργός και ποια παράταξη μπορούν να αναβαθμίσουν ακόμη περισσότερο τη θέση της χώρας;
      Η απάντηση σε όλα αυτά είναι συνυφασμένη με την υποχρέωση κάθε κόμματος να πάρει συγκεκριμένη και σαφή θέση για τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Η Νέα Δημοκρατία επιδίδεται σε ένα στείρο αντι-πασοκισμό. Και αυτή είναι η διαφορά μας.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Υπουργέ, πρέπει να κλείσετε. Λυπάμαι πολύ!
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Είναι η τελευταία μου φράση, κύριε Πρόεδρε.
      Η Νέα Δημοκρατία ασχολείται με το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ ασχολείται με την Ελλάδα και το μέλλον. Η Νέα Δημοκρατία έχει στόχο να αποδείξει ότι δεν αξίζει το ΠΑΣΟΚ. Το  ΠΑΣΟΚ έχει στόχο να δείξει τι αξίζει η Ελλάδα. Γι’ αυτήν τη χώρα, γι’ αυτό το λαό αξίζει και πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε περισσότερα, για να είναι η Ελλάδα μπροστά, να είναι η Ελλάδα ψηλά. Γιατί ξέρουμε, γιατί θέλουμε και μπορούμε. Και πάνω από όλα και καλύτερα από όλους ξέρει ο ελληνικός λαός, τον οποίο εμπιστευόμαστε όσο μας εμπιστεύεται και εκείνος και γι’ αυτό τον ευχαριστούμε.
      (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Φώτης Κουβέλης έχει το λόγο.
      ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ο Κρατικός Προϋπολογισμός του έτους 2004 επιβεβαιώνει και αυτός το γεγονός ότι η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης είναι βαθύτατα συντηρητική. Οι ίδιοι οι αριθμοί μαρτυρούν ότι η ελληνική κοινωνία είναι η κοινωνία των μεγάλων ανισοτήτων. Μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας έχουν μετατοπιστεί, υπολογίζεται σε ποσοστό 21% και πλέον του πληθυσμού, κάτω από τα όρια της βιωσιμότητας και ζουν στη φτώχεια. Το ποσοστό ανεργίας βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, παρά τις περί του αντιθέτου προσπάθειες που καταβάλλονται από την Κυβέρνηση να εμφανιστεί ως μικρότερο, με τραγικούς πρωταγωνιστές τους νέους άντρες και τις νέες γυναίκες της χώρας. Και μάλιστα χωρίς ελπίδα ότι αυτό το ποσοστό θα μειωθεί.
      Το 1/10, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του πληθυσμού έχει εισόδημα ίσο με αυτό που έχει ο μισός πληθυσμός της χώρας, ενώ το εισόδημα του 20% των πιο εύπορων Ελλήνων είναι 6,2 φορές υψηλότερο από το εισόδημα του 20% των ολιγότερο ευπόρων Ελλήνων. Ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας μειώθηκε -σε πραγματικούς όρους η αναφορά- συνολικά κατά την τελευταία δεκαετία σε ποσοστό 5% και πλέον και η αγοραστική του δύναμη είναι η μικρότερη σε ολόκληρη την Ευρώπη με εξαίρεση βέβαια την Πορτογαλία.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας δεν έχει καθιερώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Ο καθένας πρέπει να έχει δικαίωμα, ο κάθε πολίτης, για ένα ελάχιστο εισόδημα και πέραν αυτού να έχει δικαίωμα για μια αξιοπρεπή διαβίωση και κοινωνική ασφάλιση.
      Η θέση μας η θέση του Συνασπισμού είναι σαφής. Όσοι επιθυμούν πράγματι μια πολιτική προσανατολισμένη στην ουσιαστική καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού πρέπει να διεκδικήσουν και να υποστηρίξουν ευθέως την κατοχύρωση ενός πραγματικού κοινωνικού δικαιώματος που θα αποβλέπει στη διασφάλιση ενός στοιχειωδώς αποδεκτού ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αριθμοί δεν είναι δικοί μας. Οι αριθμοί προκύπτουν ανάγλυφοι από τα ίδια τα στοιχεία που περιέχονται στον Προϋπολογισμό. Η συμμετοχή των εργαζομένων στο εθνικό εισόδημα μειώθηκε τα τελευταία επτά χρόνια από 69% σε 63%, ενώ το μερίδιο του κεφαλαίου αυξήθηκε στο ίδιο χρονικό διάστημα από 31% σε 37%. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι θα είναι και πάλι τα θύματα και για το 2004. Οι πενιχρές παροχές στους μισθούς και τις συντάξεις και η δημοσιονομική πολιτική δεν αφήνουν κανένα περιθώριο διαφυγής από τη μακροχρόνια πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας και της άδικης φορολογίας. 
      ( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ ) 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ο πρόσφατος νόμος για τις μισθολογικές ρυθμίσεις για το έτος 2004, αλλά και τα όσα προβλέπονται για την αναμόρφωση των συντάξεων ανέτρεψαν και ακύρωσαν τις προσδοκίες που καλλιεργούσε η Κυβέρνηση για βελτίωση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων. Οι ρυθμίσεις του συζητούμενου Προϋπολογισμού που αναφέρονται στους μισθούς και τις συντάξεις δεν συνιστούν βελτίωση της θέσης των μισθωτών. Αντίθετα συνεχίζουν την απαράδεκτη αντιμετώπισή τους και συντηρούν το καθεστώς μιας άδικης και αντιλαϊκής εισοδηματικής πολιτικής. Θα επιδεινωθεί η θέση των μισθωτών. Τα φορολογικά έσοδα του κράτους θα αυξηθούν κατά 600 εκατομμύρια ευρώ με τη φορολόγηση, κύριοι συνάδελφοι, των φυσικών προσώπων που είναι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
      Στην πραγματικότητα,  οι εισοδηματικές αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων θα είναι για την πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο κάτω ή στα όρια του αναμενόμενου πληθωρισμού. Τα επιδόματα στο μέγιστο μέρος τους θα παραμείνουν στα ίδια επίπεδα. 
      Τι θα γίνει, κύριε Υπουργέ, με το οικογενειακό επίδομα, το οποίο εκκρεμεί ως καθολική ρύθμιση;
      Τα επιδόματα, λοιπόν, θα παραμείνουν στο ίδιο επίπεδο για τους περισσότερους μισθωτούς και θα παραμείνουν στο ίδιο επίπεδο επίσης για τους περισσότερους συνταξιούχους οι συντάξεις τους. Οι δε συντάξιμες αποδοχές των μισθωτών είναι βέβαιο ότι δεν θα βελτιωθούν.
      Η ίδια σκληρή εισοδηματική πολιτική θα δοκιμάσει για άλλη μία φορά και τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν επιπλέον και την απειλή της ανεργίας.
      Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα λίγο πριν τον Υπουργό Εργασίας, τον κ. Ρέππα, να αναφέρεται στο κοινωνικό κράτος. Όμως, για ποιο κοινωνικό κράτος μπορεί να μιλάει η Κυβέρνηση, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων παίρνει συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας και όταν το ποσοστό της ανασφάλιστης εργασίας ανέρχεται στο 20%, με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι η πρώτη στην Ευρώπη σε ποσοστό ανασφαλίστων;
      Σε ποιο κοινωνικό κράτος μπορεί να αναφέρεται η Κυβέρνηση, όταν οι δαπάνες για την παιδεία, την υγεία και την πρόνοια –ως ποσοστό βεβαίως του ΑΕΠ- μειώνονται σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια;
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μικρομεσαία επιχείρηση αντιμετωπίζει δύσκολες ώρες, πλήττεται. Πλήττεται από μία άνιση και δυσβάσταχτη φορολογική επιβάρυνση. Η Κυβέρνηση, με το σύστημα της συνάφειας και της περαίωσης με το εξωλογιστικό κλείσιμο των βιβλίων της περιόδου 1993-1996, θα εισπράξει από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για τα έτη 2002, 2003 και 2004 περισσότερο από έξι δισεκατομμύρια ευρώ.
      Σε μία επιδεινούμενη ανακατανομή της αγοράς υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και των πολυεθνικών αλυσίδων, με εξαιρετικά δύσκολη την πρόσβαση στη χρηματοδότηση και το πιστωτικό σύστημα, έχουμε το μικρότερο όρο από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα αυτό και με ελάχιστη συμμετοχή στα κοινοτικά προγράμματα που τα καρπούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις, η μικρομεσαία επιχείρηση παρωθείται στο περιθώριο και απειλείται η βιωσιμότητά της, την ώρα που θα έπρεπε να ενισχύεται και να στηρίζεται για να συντελέσει στην ανάπτυξη, στη σύγκλιση και στη διεύρυνση της απασχόλησης, με την επισήμανση –νομίζω- και την κοινή παραδοχή ότι η μικρομεσαία επιχείρηση είναι εκείνη που μπορεί να μεταφέρει προσωπικό από το χώρο της ανεργίας στο χώρο της απασχόλησης και να το εντάσσει στην εργασία.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα όσα προαναφέρθηκαν δεν προέκυψαν σε πολιτικό κενό. Είναι τα αποτελέσματα μίας συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής που προώθησε και προωθεί η Κυβέρνηση και έχει σαφή και συγκεκριμένα τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά μίας συνολικά συντηρητικής πολιτικής. Η μεγάλη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια ολίγων είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. 
      Εξάλλου, το μεγάλο δημόσιο χρέος, η καταγραφόμενη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η έλλειψη αποφασιστικών θεσμών και ελεγκτικών μηχανισμών στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος είναι μεγέθη μίας οικονομικής πολιτικής όχι προς όφελος των πολλών, αλλά των ολίγων σ’ αυτήν τη χώρα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αντιθέσεις μας με την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης δεν είναι διαχειριστικού χαρακτήρα, χωρίς βέβαια να υποτιμώ και το ζήτημα αυτό που εξάλλου έχει και έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Αυτές τις αντιθέσεις, αυτές τις διαφορές η Κυβέρνηση ας τις αναζητήσει στην αντιπαράθεσή της με τη Νέα Δημοκρατία.
      Οι δικές μας διαφορές με την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης είναι δομικού χαρακτήρα. Είναι διαφορές που αφορούν στις ιεραρχήσεις, στις προτεραιότητες, στο   μοντέλο ανάπτυξης της χώρας. Είναι διαφορές που αφορούν στην ουσία της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, που εμείς τη θέλουμε όχι κατ’ όνομα, αλλά επί της ουσίας προοδευτική. Τη θέλουμε και τη διεκδικούμε να ασκείται για να ανακατανέμει το εισόδημα, να περιορίζει δραστικά τις κοινωνικές ανισότητες, να στηρίζει το κοινωνικό κράτος, να προωθεί την ανάπτυξη με όρους που το παραγόμενο οικονομικό αποτέλεσμά της θα το καρπούνται οι πολλοί και όχι οι λίγοι. 
      Για να συμβούν όμως όλα αυτά, κύριοι συνάδελφοι, για να προκύψει επί της ουσίας αυτή η οικονομική και κοινωνική πολιτική χρειάζεται ο ανακαθορισμός των πολιτικών συσχετισμών, έτσι ώστε ανακαθοριζόμενοι οι πολιτικοί συσχετισμοί να πλήξουν αυτήν τη μονοπολιτική που είναι συντηρητική και που παράγεται και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία.
      Σας ευχαριστώ.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ μια παρέμβαση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού αναφέρθηκε με ιδιαίτερη ένταση στην πορεία των εισοδημάτων των εργαζομένων την τελευταία περίοδο. 
      Πιστεύω ότι είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα η συστηματική προσπάθεια της Κυβέρνησης, ακόμα και τα πιο δύσκολα χρόνια της σύγκλισης τα οποία μας έφεραν μέσα στην ΟΝΕ, διαρκώς να ενισχύει τις αμοιβές των εργαζομένων, συστηματικά, κάθε χρόνο πάνω από τον πληθωρισμό, ακόμα και όταν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι δυνατότητες αυτές δεν υπήρχαν. 
      Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι τα τελευταία δέκα χρόνια, τη δεκαετία των διακυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, οι εργατικοί μισθοί στη χώρα μας αυξήθηκαν σωρευτικά πάνω από 20% επιπλέον του πληθωρισμού σε πραγματικούς όρους της αγοραστικής δύναμης, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έφθασαν ούτε το 1% πάνω από τον πληθωρισμό. Περιττό δε να θυμίσω ότι τα χρόνια πριν απ’ αυτήν τη δεκαετία διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, οι εργατικοί μισθοί στη χώρα μας είχαν κατρακυλήσει 7,5 μονάδες κάτω, μειώνοντας την αγοραστική δύναμη, συρρικνώνοντας το πραγματικό εισόδημα, όταν στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση ανέβαιναν σημαντικά περίπου 5% την ίδια περίοδο.
      Αυτό δείχνει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο ότι ο κόσμος της εργασίας στη χώρα μας συμμετέχει όλο και περισσότερο στη διανομή του προϊόντος και δείχνει έτσι την τρομερή διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις δικές μας πολιτικές και στις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, τις οποίες πολλές φορές ταυτίζουν ορισμένοι αδικαιολόγητα, ανιστόρητα και επικίνδυνα.
      Εάν δε συνδυάσει κανείς τη μεγάλη φορολογική αλλαγή που έγινε, που είχε ως αποτέλεσμα η χώρα μας φέτος να έχει το μεγαλύτερο αφορολόγητο όριο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των μισθωτών και υπέρ των συνταξιούχων, δείχνει ακριβώς ότι η υπεράσπιση των συμφερόντων της εργασίας δεν είναι μονοπώλιο καμιάς ιδεολογίας, αλλά αντίθετα αποτελεί ένα κομμάτι και μια προτεραιότητα συστηματικής πολιτικής των διακυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την τελευταία δεκαετία.
      Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο ο εργατικός μισθός στη χώρα μας κατά μέσο όρο βρίσκεται πολύ πιο πάνω σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μισθό, απ’ ό,τι βρίσκεται το μέσο εθνικό εισόδημα σε σχέση με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Οι μισθοί των εργαζομένων στη χώρα μας προοδεύουν ταχύτερα στην προσπάθεια σύγκλισης και βρίσκονται στο 80% και ίσως και λίγο παραπάνω του ευρωπαϊκού κατά μέσο όρο.
      Πιστεύω ότι αυτό δείχνει με έναν τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης ότι παρά τις δυσκολίες, παρά τις στενότητες τις οποίες αντιμετωπίσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια, όχι μόνο δεν ξεχάσαμε ποτέ τον κόσμο της εργασίας, αλλά αντίθετα τον θεωρήσαμε, τον θεωρούμε και θα είναι ακριβώς η μεγάλη προτεραιότητα της πολιτικής μας. 
      Σας ευχαριστώ πολύ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Βερυβάκης.
      ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΡΥΒΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποτέ στο παρελθόν οι συζητήσεις για τους προϋπολογισμούς, οι οποίες διεξήγοντο σ’ αυτήν την Αίθουσα, δεν αρκούνταν μόνο σε δημοσιολογιστικές αντιπαραθέσεις. Αγκάλιαζαν και εξαντλούσαν την οικονομία. Απ’ αυτήν την πλευρά κάθε συζήτηση προϋπολογισμού είναι έτσι ή αλλιώς μία συζήτηση σε πολλά επίπεδα.
      Όμως, φέτος, αυτήν τη φορά, η συζήτηση για την οικονομία δεν μπορεί να εξαντλήσει τη συγκυρία. Αυτή η συζήτηση που πρέπει να γίνει, είναι προεχόντως πολιτική και όχι οικονομική. Γιατί; Για διάφορους λόγους. Η συγκυρία, πλέον, κατά τη γνώμη μου, αλλάζει. Από τώρα και μετά θα έχουμε πιο άμεσα και πιο ωμά μερικά διλήμματα, τα οποία μέχρι σήμερα διεφαίνοντο, αλλά δεν είχαν τόσο πολύ εμφανιστεί.
      Συνεπώς οι λόγοι, οι οποίοι σήμερα κάνουν τη συζήτηση προεχόντως πολιτική και όχι οικονομική, είναι αρκετοί. Ο πρώτος λόγος είναι ευρωπαϊκός, ο δεύτερος ελληνικός και ο τρίτος είναι ένας γενικότερος παγκόσμιος λόγος, ο οποίος συνδέεται με την παγκόσμια συγκυρία.
      Ο ευρωπαϊκός λόγος φάνηκε καθαρά πριν από λίγο καιρό στο ECOFIN, όταν οι δείκτες του Μάαστριχτ δεν μπορούσαν πλέον να αποκρύψουν μία κρίση, η οποία φαινόταν από πολύ καιρό ότι αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει. Τελικά αυτή η κρίση εμφανίστηκε. Ήταν η κρίση, σύμφωνα με την οποία όλοι κατάλαβαν ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί οι δείκτες να δεσπόζουν όλων των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων οικονομιών, δεδομένου ότι κρίση υπάρχει όταν δείκτες, στους οποίους πρέπει όλοι να υπακούουν, παραβιάζονται ιδιαίτερα από τους αρχιτέκτονές τους.
      Κατά τη γνώμη μου, κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο εμφανίζεται και ο ελληνικός λόγος. Αυτός ο λόγος σχετίζεται με το ότι καθημερινά έχουμε τριβές που εμφανίζονται τόσο στην ελληνική οικονομία όσο ανάμεσα στις οργανωμένες τάξεις και στους κοινωνικούς εταίρους που σήμερα τις εκπροσωπούν. 
      Υπάρχει και ένας άλλος λόγος που θα μπορούσε να θεωρηθεί οικουμενικός, ο οποίος από τη δεκαετία του ’90 είχε εμφανιστεί με τις αμφισβητήσεις γύρω από το θέμα της παγκοσμιοποίησης. Τότε πολλοί οικονομολόγοι, όταν πρωτοεκδηλώθηκαν οι κρίσεις στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Ιαπωνία, στη Ρωσία και στη Νότια Αμερική είχαν μιλήσει, προλέγοντας την επανεμφάνιση του οικονομικού κύκλου. Έλεγαν τότε ότι αυτός δεν μπορεί να ανακάμψει πλήρως πριν από το 2006. Στην Ευρώπη ίσως καθυστέρησε, αλλά εμφανίστηκε. Όποιος δεν το βλέπει ή δεν το ομολογεί ουσιαστικά αποστρέφει το πρόσωπό του από την πραγματικότητα. 
      Εγώ δεν θα ήθελα να μείνω σ’ αυτήν την πτυχή, δεδομένου ότι κάποια μομπέλ την είχαν προβλέψει, αλλά κανείς δεν την πρόσεξε. Και δεν τα πρόσεξε κανείς ιδιαίτερα από τις μικρές εξουσίες στις μικρές χώρες, γιατί η μέθη της παγκοσμιοποίησης δεν τους άφηνε να δουν την πραγματικότητα. Εγώ θα αρκεστώ στους δύο λόγους, στον ευρωπαϊκό και στον ελληνικό.
      Κύριοι συνάδελφοι, το Σύμφωνο Σταθερότητας σήμερα νομίζω πως όλοι ξέρουν πολύ καλά ότι βρίσκεται υπό αναθεώρηση. Αυτό μπορεί να μην ομολογείται, αλλά είναι βέβαιο ότι όλοι το έχουν αποδεχθεί.
      Η Γαλλία και η Γερμανία εξάλλου τρία χρόνια παρέβαιναν αυτό το Σύμφωνο, ενώ και άλλες χώρες, οι οποίες απλώς είχαν υποστεί πρόστιμο, δεν το τηρούσαν. Ίσως γι’ αυτό η μεταρρύθμισή του αργά ή γρήγορα θα έρθει. Ενόψει αυτού, η πολιτική, η οικονομική και η κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη και στον πλανήτη κατά προέκταση είναι τέτοια, ώστε όλοι οι οικονομικοί υπολογισμοί θα πρέπει του λοιπού να γίνονται με αυτό το δεδομένο. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που η Κυβέρνηση Μπους και η αμερικανική πολιτική, ιδιαίτερα μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι ακραία νεοφιλελεύθερη για τους άλλους σε ολόκληρη την εμφύλιο, αλλά παρεμβατική για τον εαυτό της και τις ΗΠΑ. Αυτό είναι ήδη ένα δίδαγμα, το οποίο νομίζω ότι παντού λέει ακριβώς το τι συμβαίνει σήμερα στη σημερινή πραγματικότητα, για να βγουν μερικοί από μερικά όνειρα τα οποία βλέπουν και τα οποία δεν έχουν κανένα αντίκρισμα στην πραγματικότητα.
      Ενόψει αυτών των πραγμάτων, σήμερα δεκαπέντε χρόνια μετά τη νέα περίοδο, τις νέες εποχές, δεν νομίζω ότι είναι κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει ότι επανεμφανίστηκε ο οικονομικός κύκλος των κρίσεων και ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη σοβαρά σε κάθε σχεδιασμό οικονομικής πολιτικής αυτό το  γεγονός. Επίσης, όμως, σοβαρά πρέπει να ληφθεί υπόψη και κάθε εγχώριος λόγος, ο οποίος δείχνει ότι σήμερα ενώ πράγματι ο προϋπολογισμός, και αν θέλετε η κουβέντα γύρω από τον προϋπολογισμό, μπορεί να δείχνει ότι δεν είναι κακή η οικονομική διαχείριση, εάν τη δείτε σαν ένα ενσταντανέ σε μία περίοδο και όχι αν τη δείτε στο βάθος, θα διαπιστώσετε ότι έχουμε προβλήματα, τα οποία τα βλέπει πρώτα ο απλός άνθρωπος, ο απλός λαός, ο οποίος υφίσταται και το κόστος απ’ αυτήν την προσαρμογή. Γι’ αυτό οι διαμαρτυρίες οι οποίες σημειώνονται στη βάση των κοινωνιών και στη βάση της ελληνικής κοινωνίας, είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτες.
      Ήδη αυτές τις ημέρες έχουμε και οργανωμένες διαμαρτυρίες, οι οποίες προβάλλονται τόσο από το ΣΕΒ, όσο και από τη ΓΣΕΕ κατά έναν τρόπο ο οποίος νομίζω ότι μπορεί σε όλους να είναι εύγλωττος, εάν τυχόν θελήσουν να καταλάβουν την ουσία. Αυτός ο τρόπος είναι ότι ήδη βρισκόμαστε σε πρόθυρα –αυτό λένε τουλάχιστον οι επίσημοι φορείς- που είναι δυνατόν να εξελιχθούν σε τριβές και σε συγκρούσεις. Έχω εδώ στα χέρια μου και το χθεσινό «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ», μετά βέβαια από το πρόγραμμα, το σχόλιο, αν θέλετε, για την ελληνική οικονομία που έχει βγάλει το ΙΟΒΕ, ο ΣΕΒ, σύμφωνα με το οποίο η πολιτική την οποία ζητά να εφαρμόσει η ελληνική Κυβέρνηση, είναι μία περιοριστική πολιτική, η οποία δεν θα διαταράξει την πορεία για τη σταθεροποίηση.
      Συνεπώς εδώ ενόψει του γεγονότος –δηλαδή έχουμε δεδομένα- έχουμε ένα δίλημμα, το οποίο πολύ απλά λέει: Η σταθεροποίηση θα είναι για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή ή μήπως φτάσαμε σ’ εκείνο το σημείο όπου η ανάπτυξη με την κοινωνική συνοχή θα μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά τη συνολική οικονομική προοπτική, ακόμη και τη σταθεροποίηση. Το δίλημμα είναι απλό, αλλά είναι άμεσο και πρέπει να το αντιμετωπίσουν οι πολιτικές δυνάμεις από τώρα. Δεν μπορούν να το αφήσουν να αναπτυχθεί. Εγώ δεν έχω καμία δυσκολία να σας πω ότι νομίζω πλέον πως ξαναγυρίσαμε, αφήνοντας στην άκρη τα δόγματα της Σχολής Σικάγου στην ανάγκη ενός νέου Κεϊνσιανισμού, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα επικρατήσει και εκεί όπου αυτήν τη στιγμή θεωρείται ότι είναι καταραμένη υπόθεση, γιατί τάχα δεν πάει στην παγκοσμιοποίηση ή στις μεγάλες οικονομικές, περιφερειακές ομαδοποιήσεις.
      Ενόψει αυτών των δεδομένων, αυτό που εγώ έχω να πω είναι ότι και ο σημερινός Προϋπολογισμός στο δημοσιολογιστικό σκέλος είναι λεπτομέρεια, ενώ στο οικονομικό σκέλος έπρεπε και πρέπει να υπακούσει στις νέες αντιλήψεις, που τώρα στη νέα περίοδο έχουν καλύτερο στάδιο δόξης ανάπτυξης, γιατί χωρίς αυτές δεν θα υπάρξει ανάπτυξη και δεν θα υπάρξει οικονομία, ιδιαίτερα σε χώρες σαν την Ελλάδα.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Χαϊτίδης έχει το λόγο.
      ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΧΑΪΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας αυτές τις μέρες τους Υπουργούς και τα λοιπά κυβερνητικά στελέχη να μας αναλύουν την οικονομική κατάσταση της χώρας, με θλίψη διαπιστώνουμε –και εξηγούμε- γιατί αυξάνει η αναξιοπιστία των πολιτικών στα μάτια του ελληνικού λαού, η όποια αναξιοπιστία μετράται και την οποία συναντούμε κι εμείς καθημερινά.
      Αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τα όσα ακούστηκαν χθες και τα όσα ακούγονται σήμερα, φοβούμαι και τα όσα θα ακουστούν τις προσεχείς ημέρες, θα πρέπει να δεχθούμε ότι ζούμε στη γη της επαγγελίας. Κανένα πρόβλημα σε καμία κοινωνική τάξη. Παντού έχουμε πρόοδο, παντού είμαστε μεταξύ των πρώτων στην Ευρώπη και στον κόσμο.
      Όμως, ο ελληνικός λαός, ο κάθε συμπολίτης μας, δε χρειάζεται να ακούσει αυτά τα ανακριβή που ακούγονται εδώ μέσα από την πλευρά της Κυβέρνησης, η οποία με άγχος και με αγωνία προσπαθεί να κάνει «το άσπρο, μαύρο». 
      Ο καθένας μετράει την οικονομία της Ελλάδας συγκρίνοντας ή παίρνοντας παραδείγματα και διδάγματα από την προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική του οικονομία, ο κάθε Έλληνας, ο οποίος σήμερα υποφέρει, ο κάθε Έλληνας, ο οποίος σήμερα προβληματίζεται πώς σε λίγες μέρες θα κληθεί να κάνει γιορτές αυτήν την παραδοσιακή ελληνική περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και του νέου έτους.
      Η Κυβέρνηση, βέβαια, και σ’ αυτόν τον τομέα βρήκε μία λύση, την εύκολη, την επικίνδυνη, την καταστροφική για το Λαό λύση. Προφανώς παρότρυνε τις τράπεζες να δώσουν αφειδώς χρήμα δανεικό, χρήμα «εύκολο», χρήμα το οποίο θα ξεγελάσει για ένα χρονικό διάστημα και μετά θα πικράνει ή θα καταστρέψει ακόμη περισσότερους Έλληνες. Με εορτοδάνεια, με καταναλωτικά δάνεια θα κινηθεί η αγορά και θα περάσουν οι συντριπτικά περισσότεροι των Ελλήνων αυτές τις μέρες.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, δε θέλω να περιοριστώ εδώ γιατί δεν μου αρέσουν αυτές οι γενικόλογες αναφορές οι οποίες μπορούν με την ίδια ευκολία να αναφέρονται σε «άσπρο» ή σε «μαύρο».
      Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα, όσα θα μου επιτρέψει ο χρόνος, για να καταθέσω και στα Πρακτικά κάποια στοιχεία, τα οποία δυστυχώς είναι αναμφισβήτητα.
      Ας πάρουμε τους αγρότες. Το χειμώνα του 2001 είχαμε τη γνωστή καταστροφική περίοδο του μεγάλου παγετού. Ξέρετε ότι από τότε έχουν να αποζημιωθούν αρκετοί αγρότες, των οποίων έχει καταστραφεί εντελώς όλο το φυτικό και το ζωικό κεφάλαιο; Διερωτήθηκε κανείς πώς αυτοί μπορούν και διαβιούν, πώς αυτοί μπορούν και επιβιώνουν και μετά απορούμε γιατί ερημώνει η ύπαιθρος; 
      Θα αναφέρω ένα παράδειγμα που το ζω στο Νομό Σερρών. Φέτος ήταν μία χρονιά με φοβερό πλήγμα στην παραγωγή τριών βασικών προϊόντων, των τεύτλων, του βαμβακιού και του ρυζιού.
      Κρούσαμε από τον Ιούλιο τον κώδωνα γιατί ήταν εμφανείς οι ενδείξεις για όσα θα ακολουθούσαν. Για όσα διαπιστώσαμε αυτές τις μέρες, με τη συλλογή της παραγωγής. Εγκαίρως, λοιπόν, ενημερώσαμε την Κυβέρνηση και ζητήσαμε να λάβει μέτρα. Δεν έλαβε όμως κανένα μέτρο. Και το αποτέλεσμα; Δεν είναι γνωστό αν θα πάρουν οι παραγωγοί έστω και ένα ευρώ αποζημίωση, αν και είναι ασφαλισμένοι στον ΕΛΓΑ, γιατί ακόμα δεν άρχισαν οι απαραίτητες συνεννοήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν θα ενταχθούν στην α΄ ή β΄ κατηγορία ή αν θα ενταχθούν καν σε ποια κατηγορία αποζημιώσεων ή ενισχύσεων, όπως αποκαλούνται στην κοινοτική ορολογία.
      Έχουμε όμως και την Κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι ασκεί κοινωνική πολιτική. Θα σας πω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ο κάθε συνταξιούχος του ΟΓΑ - όταν ένα μέλος μιας αγροτικής οικογένειας για πρώτη φορά παίρνει σύνταξη - λαμβάνει ένα οικογενειακό επίδομα 33,86 ευρώ. Αν και ο δεύτερος σύζυγος στην οικογένεια πάρει σύνταξη, τότε καταργείται εντελώς αυτό το επίδομα. 
      Καταθέτω στα Πρακτικά το σχετικό πειστήριο. Αυτή είναι η κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης. Φαίνεται ότι δύο φορές από 33 ευρώ το μήνα, είναι δυσβάσταχτα για να μπορέσει να τα καταναλώσει, η αγροτική οικογένεια!!
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ε. Χαϊτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το  οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      θα προχωρήσω τώρα σε μια άλλη μορφή «κοινωνικού ενδιαφέροντος». Έχω εδώ τη σύμβαση των τευτλοπαραγωγών με την κρατική βιομηχανία ζάχαρης. Είναι μια σύμβαση που θα τη ζήλευε ο μεγαλύτερος αποικιοκράτης. Αν θα τη διαβάσει κανείς θα δει ότι αναφέρεται μόνο σε υποχρεώσεις του παραγωγού. Τα πάντα, περνούν από τον ασφυκτικό έλεγχο της βιομηχανίας. Οι προμήθειες του σπόρου, τα ραντίσματα, οι υποδείξεις της καλλιέργειας κ.λπ. είναι όλα στα χέρια της βιομηχανίας με την απειλή μη παραλαβής του προϊόντος. Και ξέρετε πώς καταλήγει αυτή η Λεόντιας σύμβαση; Καταλήγει με τον όρο ότι αν υπάρξουν ζημιές στην παραγωγή ή μειωμένη απόδοση, η βιομηχανία δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη και καμία υποχρέωση αποζημίωσης του παραγωγού. Θα το καταθέσω και αυτό στα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ε. Χαϊτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
      Έρχομαι τώρα σ’ ένα άλλο γεγονός. Δεν δίνει η ΑΤΕ στους δανειολήπτες αγρότες αντίγραφο της καρτέλας χρεοπιστώσεων για να μη φανούν τα πανωτόκια, οι παράνομες χρεώσεις τόκων. Αναγκάστηκε αγρότης να πληρώσει 75 ευρώ για να του δώσουν ένα φωτοαντίγραφο της καρτέλας κινήσεως του λογαριασμού του, το οποίο επίσης θα καταθέσω στα Πρακτικά. Όταν του το έδωσαν είδε ότι στη στήλη «αιτιολογία» είχε κωδικούς αριθμούς που σημαίνει ότι ούτε και μ’ αυτό τον τρόπο, τον απαράδεκτο, μπορούσε να βγάλει άκρη για τις υποχρεώσεις και τις χρεώσεις που του έγιναν.
      Επίσης, έχω στα χέρια μου και μια σειρά αντίγραφα αγροτικών πλειστηριασμών –σαράντα αγροτικά ακίνητα- στην ακριτική περιοχή του Σιδηροκάστρου Σιντικής του Νομού Σερρών. Και αυτό θα το καταθέσω στα Πρακτικά.
      Ανάλογα είναι τα φαινόμενα που απασχολούν τους επαγγελματίες, τους εμπόρους και τους κάθε είδους επενδυτές. Γιατί αυξάνει η ανεργία, μειώνεται το πραγματικό εισόδημα της ελληνικής οικογένειας, αυξάνει ο αθέμιτος ανταγωνισμός με την εισαγωγή κάθε είδους ευτελών ξένων προϊόντων, τα οποία ανταγωνίζονται τα ομοειδή ελληνικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν σήμερα να αντέξει η αγορά. Μια βόλτα στην οδό Ερμού ή στην οδό Σταδίου, θα μας πείσει ότι και οι γιορτές αυτές θα περάσουν χωρίς οι καταστηματάρχες να μπορέσουν να βγάλουν ούτε τα έξοδά τους. Δεν θα μπορέσουν αν βγάλουν ούτε τα έξοδα λειτουργίας των καταστημάτων τους.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ε. Χαϊτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Το συμπέρασμα, λοιπόν, για το καλό της χώρας, για το καλό του τόπου, αλλά και για το καλό της Κυβερνήσεως είναι να κάνετε εκλογές.
      Δώστε, με την εντολή του ελληνικού λαού, τη διακυβέρνηση της χώρας στη Νέα Δημοκρατία. Διαφορετικά κάθε μέρα που περνάει επιδεινώνει την ήδη βεβαρημένη οικονομική και εν γένει κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και τη δεινή θέση της Κυβερνήσεως η οποία κυριολεκτικά διαλύεται. Αφήστε τη Νέα Δημοκρατία να ξαναχτίσει πάνω στα συντρίμμια τα οποία έχετε δημιουργήσει. Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Να υπενθυμίσω ότι κάθε λεπτό που περνάει επιβαρύνει τους υπολοίπους συναδέλφους. 
      Το λόγο έχει ο κ. Τσεκούρας.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λίγο πριν μας αφήσει το 2003, καλούμεθα, σύμφωνα με τα ισχύοντα, να συζητήσουμε τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2004.
      Η ολιγόλεπτη συμμετοχή μου στη συζήτηση θα περιοριστεί κατ’ ανάγκη σε μερικό και αποσπασματικό σχολιασμό βασικών μακροοικονομικών στόχων του Προϋπολογισμού και των μέσων με τα οποία επιδιώκεται η επιτυχία αυτών των στόχων.
      Ξεκινώντας από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις, αυτές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σοβαρών διεθνών οργανισμών, θα είναι αρκετά καλύτερες από εκείνες του 2003, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης. Παγκόσμιο ΑΕΠ 4,1% το 2004 από 3,3% το 2003. Ευρωζώνη 1,8% από 0,4%. Υπό ένταξη χώρες 3,8% από 3,1%. ΗΠΑ 3,8% από 2,8%.
      Κίνδυνο μπορεί να αποτελέσει μια περαιτέρω και εντονότερη εξασθένηση του δολαρίου η οποία θα συντελέσει στην επιβράδυνση της ανάκαμψης στην Ευρώπη με συνέπεια την ένταση των ανισορροπιών στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών, την αύξηση των επιτοκίων, οπότε θα δυσκολευθεί και η αποπληρωμή του υψηλού δημόσιου χρέους μας και ο σημαντικός περιορισμός της ανεργίας. Γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ίσως αποφασίσει να ασχοληθεί, όχι μόνο με τον πληθωρισμό, αλλά και με το θέμα της ανάπτυξης, π.χ. μέσω της μείωσης του επιτοκίου και της στήριξης του δολαρίου. Όμως μια ενδεικνυόμενη για τις αναπτυξιακές ανάγκες της ευρωζώνης μείωση του επιτοκίου, με συνέπεια την διασταλτική νομισματική πολιτική, δεν ενδείκνυται για τη σχετικά ταχέως αναπτυσσόμενη ελληνική οικονομία, γιατί θα την υπερθέρμανε, ενώ βέβαια από την άλλη πλευρά θα ελάφρυνε τα τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους μας.
      Σε σχέση με τον συζητούμενο Προϋπολογισμό, θα ήθελα σε γενικές γραμμές να συμφωνήσω με τις εκτιμήσεις – προβλέψεις της Κυβέρνησης. Έτσι είναι πολύ θετικό το ότι η ελληνική οικονομία θα αυξηθεί το 2004 κατά τέσσερις και πλέον ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από κάθε άλλη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα υπερτερεί του μέσου όρου μεγέθυνσης των δεκαπέντε χωρών, το οποίο εκτιμάται στο 2%, κατά περισσότερο από 2 ποσοστιαίες μονάδες. 
      Αν αυτή η διαφορά διατηρηθεί και μάλιστα αν διευρυνθεί -πράγμα που απαιτεί η ανάπτυξη να στηρίζεται κυρίως σε δυνάμεις της προσφοράς και της εξωτερικής ζήτησης- και όχι τόσο στην εσωτερική ζήτηση- τότε σε λιγότερο από δεκατέσσερα χρόνια το κατά κεφαλή εισόδημά μας, που σήμερα βρίσκεται στο 71% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έχει φθάσει τον ενωσιακό μέσο όρο, ο οποίος βέβαια τότε θα είναι αθροιστικά παραπάνω από 25% υψηλότερος του σημερινού μέσου όρου.
      Το δημοσιονομικό έλλειμμα του 1,2% του ΑΕΠ, έστω και αν αυτό προσεγγίσει το 1,6%, όπως προβλέπει ο ΟΟΣΑ, δεν θα αποτελούσε σοβαρό για το δημόσιο χρέος πρόβλημα, υπό τον όρο βέβαια ότι με αυτό θα υποστηριζόταν το επενδυτικό και όχι το καταναλωτικό σκέλος της ανάπτυξης, καθ’ ότι η πολιτεία δεν έχει την ευθύνη να στηρίζει μόνο αντιπληθωριστικά μέτρα, αλλά και να προωθεί την απασχόληση.
      Σε σχέση με το ποσοστό του πληθωρισμού 3,3% ή έστω 3,5%, που είναι το δεύτερο μετά την Ιρλανδία, και 1,3 ή 1,8 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για τη μείωσή του, μολονότι αυτό το ποσοστό δεν έχει καμιά σχέση με το ποσοστό του 20% ή έστω 14% και πλέον τα προηγούμενα χρόνια. Όμως επιβαρύνει και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, αφού δυσχεραίνει τις εξαγωγές μας και μαζί με τη μη συνειδητοποίηση εκ μέρους των πολιτών της αξίας του νέου νομίσματος του ευρώ, τα εισοδήματα των φτωχότερων κυρίως νοικοκυριών.
      Οι προσπάθειες αυτές αφορούν και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ΔΕΚΟ, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και σε όλους τους ιδιώτες επιχειρηματίες, εμπόρους, επαγγελματίες, οι οποίοι, αντί να κάνουν ό,τι απαραίτητο για να περιορίσουν το κόστος εισροών στην παραγωγή τους -με εξαίρεση το κόστος εργασίας το οποίο ως ωριαίο είναι το δεύτερο μετά την Πορτογαλία χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15- και έτσι να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους, σεβόμενοι τον υγιή ανταγωνισμό, καταφεύγουν στην εύκολη λύση της αύξησης της τιμής του τελικού δέκτη-αγοραστή των προϊόντων και των υπηρεσιών τους. Έχουμε ήδη φθάσει το 80% του ευρωπαϊκού μέσου όρου των τιμών των προϊόντων, ενώ το ελληνικό εισόδημα βρίσκεται στο 71%. Αυτό οδηγεί στη στρέβλωση του ανταγωνισμού και χαρακτηρίζει συμπεριφορές λειψής κοινωνικής ευθύνης. 
      Αρκετά ικανοποιητική πρέπει να χαρακτηριστεί και η αύξηση της στατιστικής παραγωγικότητας της εργασίας, 2,5% έναντι 0,6% στην ευρωζώνη το 2003 σε σταθερές τιμές. Η μεγάλη προσπάθεια όμως πρέπει να στραφεί στην αύξηση της κατ΄ αξίαν παραγωγικότητας, πράγμα που απαιτεί πάταξη της γραφειοκρατίας και επιχειρηματίες ανοικτούς στο διαρκή οργανωτικό εκσυγχρονισμό και την τεχνολογική καινοτομία, τουτέστιν στον εξοπλισμό των εργαζομένων με σύγχρονα μέσα παραγωγής, ορθολογική οργάνωση του εργασιακού χώρου και όλης της επιχείρησης και προπαντός εκπαίδευση, εξειδίκευση και κατάρτιση των εργαζομένων τόσο από το εκπαιδευτικό μας  σύστημα, το οποίο πρέπει να συνδεθεί καλύτερα με την παραγωγή, όσο και από την ιδιωτική επιχείρηση, η οποία στο  θέμα αυτό παραμένει αρκετά αναχρονιστική. Η αύξηση της κατ’ αξίαν και όχι τόσο της στατιστικής παραγωγικότητας θα βελτιώσει και την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και υπηρεσιών μας και δι’ αυτής και το εμπορικό μας ισοζύγιο. Περαιτέρω θα συμβάλει αποφασιστικά στην αύξηση των αμοιβών των Ελλήνων εργαζομένων, άρα στην εξίσωσή τους με τις μέσες αμοιβές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδάλλως υπάρχει ο ορατός κίνδυνος οι τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα να εξισωθούν με αυτές τις Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι αμοιβές να εξακολουθούν να υστερούν.
      Προσπάθειες μεγάλες πρέπει να καταβληθούν για την περαιτέρω και συνεχή αποκλιμάκωση της ανεργίας τόσο μέσω των διαρθρωτικών μεταβολών όσο και μέσω της δημιουργίας όλων των προϋποθέσεων, όπως το αντιγραφειοκρατικό θεσμικό πλαίσιο και τα διαφοροποιημένα κίνητρα προσέλκυσης παραγωγικών επενδύσεων σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, ιδίως τις περισσότερο μειονεκτούσες-υστερούσες.
      Σε σχέση με την εξέλιξη του λόγου έμμεσων προς άμεσους φόρους, αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί θετική, αφού ο λόγος αυτός την τελευταία δεκαετία μειώθηκε από 1,95 στο 1,45. Αυτή η αναλογία πρέπει να βελτιωθεί περαιτέρω, ώστε το φορολογικό σύστημα να γίνει δικαιότερο, προφανώς με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και όχι με την αύξηση των έμμεσων φόρων που επιβαρύνουν ως γνωστόν τους έχοντες χαμηλότερα εισοδήματα.
      Εδώ έχοντας κατά νου, ότι για την οικονομία τα σημαντικά πράγματα είναι η παραγωγικότητα, τουτέστιν η ανάπτυξη, η απασχόληση και η διανομή του εισοδήματος οφείλω να παρατηρήσω ότι η διανομή του εισοδήματος στη χώρα μας συγκρινόμενη με τη διανομή σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με βάση το δείκτη Gini είναι περισσότερο άνιση. Μικρότερη είναι η ανισότητα μεταξύ των περιφερειών της χώρας μας, όμως οι ενδοπεριφερειακές εισοδηματικές ανισότητες είναι σχετικά μεγάλες.
      Ο διαπεριφερειακός δείκτης Gini, με βάση την ισοδύναμη καταναλωτική δαπάνη κατά περιφέρεια, κινείται από 0,275, ο καλύτερος για τα Ιόνια νησιά, στο 0,343, ο χειρότερος για την Κρήτη και 0,322 για την Αττική και την Ήπειρο, όταν για το σύνολο της χώρας είναι 0,328 ενώ της Δανίας είναι 0,280.
      Γι’ αυτό, η εκ της πολιτείας εκπορευόμενη κοινωνική δικαιοσύνη πρέπει να αντιμετωπίζει τις άνισες περιφέρειες όχι με βάση την ίση μεταχείριση, γιατί αυτό είναι αδικία, αλλά με βάση την αναλογούσα σε κάθε περιφέρεια διαφορετική μεταχείριση, ώστε αυτές να συγκλίνουν στον εθνικό πρώτα και ύστερα στον ευρωπαϊκό μέσο όρο του βιοτικού επιπέδου.
      Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η χώρα μας σημειώνει πρόοδο και μάλιστα σημαντική σε πολλούς τομείς. Υπάρχουν, όμως, ενδογενείς, συστημικές αδυναμίες, όπως ο περιορισμένος και ελλιπής επαγγελματισμός, η ανορθολογική οργάνωσή μας, η συνεπαγόμενη γραφειοκρατία, η διαφθορά, οι οποίες περιορίζουν τους γρηγορότερους ρυθμούς προόδου και δυσκολεύουν τη ζωή των πολιτών.
      Είναι καιρός να εξορθολογιστεί η οργάνωση της διοίκησης και της χώρας με το να περιορίσει την πολυνομία και τα επίπεδά της από επτά στα απαραίτητα τρία, ήτοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον ισχυρό δήμο, ο οποίος θα λύνει όλα τα προβλήματα του πολίτη, με την ισχυρή περιφέρεια, η οποία θα προγραμματίζει και θα προωθεί την περιφερειακή ανάπτυξη και με την ολιγομελή επιτελική κεντρική κυβέρνηση.
      Όλα τα άλλα είναι περιττά και βλαβερά. Με την ορθολογική αναδιοργάνωση τους απελευθερώνεται η πρόοδος της χώρας και της κοινωνίας από τα βαρίδιά τους και εξοικονομούνται πλέον των 300 δισεκατομμυρίων δραχμών ετησίως τα οποία μπορούν κάλλιστα να διατεθούν για την παιδεία, την υγεία, τις συντάξεις και άλλα. Χρειάζεται  ισχυρή πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Δήμας έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα διαφωνήσω σε πολλά από αυτά, τα οποία είπε ο προηγούμενος ομιλητής και για τις ανισότητες και για τις αμοιβές και για την προσπάθεια που πρέπει να γίνει. Θα διαφωνήσω, όμως, με τους προλαλήσαντες Υπουργούς, τον κ. Ρέππα, τον κ. Χριστοδουλάκη.
      Και μια και είναι εδώ, θα μιλήσω πρώτα για τον κ. Ρέππα, ο οποίος μας μίλησε για κοινωνικό κράτος. Κοινωνικό κράτος το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει διαβρωθεί, έχει περιοριστεί και οι κοινωνικές ανισότητες, οι εισοδηματικές ανισότητες, οι περιφερειακές ανισότητες έχουν μεγαλώσει, έχουν αυξηθεί.
      Υπερηφανεύτηκε ο κ. Ρέππας για το ότι το επίπεδο των κοινωνικών δαπανών στη χώρα μας φτάνει το 27%, που είναι περίπου στο επίπεδο της μέσης ευρωπαϊκής δαπάνης, η οποία είναι 27,5%.
      Αυτά τα οποία δεν είπε ο κ. Ρέππας είναι δύο πράγματα. 
      Το ένα ότι το ποσό αυτό αν το πάρουμε σε ευρώ, σε πραγματικό ποσό, μας φέρνει στην προτελευταία θέση, για τον προφανή λόγο ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα μας είναι χαμηλότερο από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, το πραγματικό ποσό είναι 2.460 ευρώ και μας φέρνει στην προτελευταία θέση, με την Πορτογαλία να έχει 2.269 ευρώ και την Ισπανία 2.702 ευρώ. Από εκεί και πέρα οι άλλες χώρες έχουν πάνω από 3.000 ευρώ. Σημειωτέον –και προσέξτε το αυτό- αυτά είναι τα στοιχεία για το 2001, τα τελευταία που έχει η EUROSTAT.
      Το 1991, δέκα χρόνια πριν, το αντίστοιχο ποσό ήταν 2.470 ευρώ. Δηλαδή, έχουμε μείωση της κοινωνικής κατά κεφαλήν δαπάνης κατά 10 ευρώ τη δεκαετία αυτή.
      Και για να επιβεβαιώσω αυτά τα οποία λέω, στην αριστερή μου τσέπη έχω τη σχετική φωτοτυπία από τη στατιστική της EUROSTAT, η οποία έχει δημοσιευθεί και σε όλες τις εφημερίδες. Την καταθέτω για τα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σταύρος Δήμας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Μετά θέλω να πω για το δεύτερο στοιχείο το οποίο επίσης δεν ανέφερε ο κ. Ρέππας. Αυτή η κοινωνική δαπάνη σπαταλάται, γιατί όπως ελέχθη και προηγουμένως –άκουσα τον κ. Κουβέλη να το λέει- από το 22% οι φτωχοί, μετά την κοινωνική δαπάνη του 27% του ΑΕΠ, περιορίζονται στο 21%. Δηλαδή, μόνο 1% περνάει πάνω από τα όρια της φτώχιας. Επομένως, υπάρχει κακή διαχείριση αυτής της μεγάλης, κατά τα λεγόμενα του κ. Ρέππα, κοινωνικής δαπάνης. 
      Και στα δύο αυτά στοιχεία δεν μας απήντησε ο κ. Ρέππας, αλλά περιορίστηκε σε ορισμένα βερμπαλιστικά πυροτεχνήματα, τα οποία καμία σημασία δεν έχουν, δεδομένου ότι οι Έλληνες πολίτες ξέρουν ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι υποβαθμισμένες, κακής ποιότητας και περιορισμένες.
      Ο κ. Χριστοδουλάκης προηγουμένως, αλλά και χθες, με υπερηφάνεια μας είπε ότι σύμφωνα με υπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επί τη βάσει προσωρινών στοιχείων της EUROSTAT, το 2002 το μέσο ακαθάριστο κατά κεφαλήν προϊόν των Ευρωπαίων έχει προσεγγιστεί από την ελληνική πλευρά. Το ελληνικό ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι το 71% του αντίστοιχου ευρωπαϊκού. Αυτό όμως, δεν διαφέρει σε πολύ απ’ αυτά, τα οποία λέμε κι εμείς. Λέμε, δηλαδή, ότι μετά από τόσα χρόνια τα εισοδήματα στη χώρα μας, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, είναι εκεί που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στο 70% ήταν τότε το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα μας, περίπου στα ίδια επίπεδα είναι και σήμερα, μετά από είκοσι τρία χρόνια. Πού είναι η πρόοδος;
      Και μάλιστα θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η αύξηση του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια οφείλεται, όπως είναι γνωστό, σε δύο παράγοντες: Ο ένας παράγων είναι τα έργα που γίνονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο δεύτερος η μεγάλη εισροή πόρων από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Και εκφράζονται επιφυλάξεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά πόσον μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης με την ίδια πολιτική. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής. Αυτό είπαμε και εμείς. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, υψηλότερους από τώρα, εάν δώσουμε έμφαση και μπορέσουμε να προσελκύσουμε ιδιωτικές επενδύσεις. Για να έχουμε όμως ιδιωτικές επενδύσεις, χρειάζεται να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, όχι μειώνοντας τους μισθούς, οι οποίοι, όπως είπε και ο κ. Τσεκούρας προηγουμένως, είναι σημαντικά χαμηλότεροι από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς, αλλά με άλλες διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες όλοι ξέρουμε, για τις οποίες όλοι μιλάμε, αλλά όμως δεν πραγματοποιούνται.
      Χρειάζεται απλοποίηση και σταθεροποίηση του φορολογικού συστήματος. Χρειάζεται το κράτος να είναι πιο αποτελεσματικό. Να περιοριστεί η γραφειοκρατία, να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες γρηγορότερα στον πολίτη. Χρειάζεται να δώσουμε έμφαση στις νέες τεχνολογίες, στην πληροφορική. Με όλα αυτά θα μπορέσουμε να πετύχουμε –σύμφωνα με το πρόγραμμά μας- υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να έχουμε καλύτερη κοινωνική διαχείριση και μείωση των ανισοτήτων. Και αυτές οι ανισότητες, για τις οποίες μίλησα προηγουμένως, είναι και περιφερειακές και εισοδηματικές.
      Η αύξηση του ΑΕΠ, για την οποίαν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία από την EUROSTAT, μεταξύ 1995-2001 ήταν κατά μέσον ετήσιο όρο 3,5%. Οι πραγματικές αυξήσεις των μισθών ενώ οι ονομαστικές ήταν αρκετά σημαντικές, λόγω της μεγάλης αύξησης του κόστους ζωής, ήταν συνολικά όλη αυτήν την εξαετία μόνο 1%, τη στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η πραγματική αύξηση των μισθών ήταν από 6% και πάνω: 6% είχε το Βέλγιο, 7% είχε η Ολλανδία και όλες οι άλλες χώρες είχαν μεγαλύτερες πραγματικές αυξήσεις.
      Και σε επαλήθευση και επιβεβαίωση αυτών που λέω, καταθέτω για τα Πρακτικά άλλη μία φωτοτυπία -από τη δεξιά τσέπη- για τον κ. Χριστοδουλάκη, που δείχνει ακριβώς αυτό που είπα.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σταύρος Δήμας καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα φωτοτυπία, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Τι έγινε αυτός ο πλούτος που παρήχθη από την εισροή των κοινοτικών πόρων και την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος; Πού πήγε; Εάν εφαρμόζαμε την αρχή, που λέει η Κυβέρνηση ότι θα εφαρμόσει στο μέλλον με τη Χάρτα Κοινωνικής Σύγκλισης για το 2004-2008, σύμφωνα με την οποία θα δίνονται αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίοι θα είναι ο πληθωρισμός συν το ήμισυ του ΑΕΠ, τότε θα έπρεπε την εξαετία 1995-2001 οι πραγματικές αυξήσεις να ήταν 9%, ενώ ήταν μόνο 1%.
      Τι έγινε το υπόλοιπο; Πήγε στους ολίγους. Λίγοι ήσαν οι ωφελημένοι από την αύξηση του ακαθάριστου προϊόντος. Γιατί το ΠΑΣΟΚ πράγματι μιλάει για τους πολλούς, αλλά πράττει για τους λίγους. Λίγους ωφέλησε όλη αυτήν την περίοδο της διακυβέρνησης και γι’ αυτό είχαμε και την αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, γι’ αυτό είχαμε και την αύξηση των περιφερειακών ανισοτήτων.
      Η αύξηση του ΑΕΠ, ουσιαστικά δεν είναι αύξηση του ΑΕΠ της χώρας μας, αλλά είναι αύξηση του ΑΕΠ της Αττικής, γιατί εδώ γίνονται τα έργα. Θα μου πείτε ότι υπάρχει η δικαιολογία των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά αυτό δεν αναιρεί την πραγματικότητα, δηλαδή ότι έχει εγκαταλειφθεί η περιφέρεια.
      Στην περιφέρεια υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, το οποίο άλλωστε ομολογεί και η Κυβέρνηση, λέγοντας ότι στο μέλλον θα κάνει έργα στην περιφέρεια και θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση. Όμως, οι κυβερνήσεις κρίνονται απ’ αυτά που έχουν πράξει και όχι απ’ αυτά που υπόσχονται.
      Είναι αξιοσημείωτο ότι στις σημερινές εφημερίδες δημοσιεύονται τα ποσοστά της απορρόφησης των κονδυλίων για έργα ανάπτυξης στη χώρα μας. Φαίνεται ότι στην Αττική το ποσοστό της απορρόφησης των κονδυλίων είναι υπερδιπλάσιο από αυτό της περιφέρειας. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πόσο μεγαλώνει η περιφερειακή ανισότητα. Σημειωτέον ότι σε περιφέρειες όπως η Ήπειρος ή η Πελοπόννησος το ποσοστό είναι μόλις 16%.
      Γι’ αυτό το λόγο επαναλαμβάνω ότι χρειάζεται καινούργια πολιτική. Νέα πολιτική, που θα βασίζεται στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Να παράγουμε πλούτο, ο οποίος θα κατανέμεται σωστά και δίκαια μεταξύ όλων των κοινωνικών ομάδων, όλων των κοινωνικών δυνάμεων, με ιδιαίτερη έμφαση στα χαμηλά και στα μεσαία εισοδήματα.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρυς έχει το λόγο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υπουργός Γεωργίας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση επί του Προϋπολογισμού μου δίνει την ευκαιρία να σας παρουσιάσω ένα περίγραμμα της πολιτικής και του έργου μας στον τομέα της Γεωργίας, των στόχων που θέσαμε για τα επόμενα χρόνια και του τρόπου με τον οποίο θα χρηματοδοτηθούν οι πολιτικές μας.
      Το 2003, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι θα σφραγίσει την πορεία της αγροτικής μας οικονομίας, καθώς οι σημαντικές αποφάσεις που λάβαμε, έχοντας την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2003, για τη Μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, θα επηρεάσουν καταλυτικά την πορεία ανάπτυξης της αγροτιάς μας την επόμενη δεκαετία.
      Η Μεταρρύθμιση που αποφασίστηκε είναι πολύ σημαντική και εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι κάτι πολύ σημαντικό θα προκύψει για τη Γεωργία της χώρας μας και τους Έλληνες αγρότες από το νέο μοντέλο χρηματοδότησης του αγροτικού τομέα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα πράγμα πρέπει να γίνει κατανοητό. Η ισχύουσα μέχρι σήμερα αντίληψη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, μπορεί να έφερνε στη χώρα μας σημαντικότατους οικονομικούς πόρους, δεν προήγαγε όμως ένα μοντέλο ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, που να είναι κοντά σε αυτό που η ελληνική Γεωργία είχε ανάγκη και που θα μπορούσε να αναδείξει τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
      Η εφαρμοζόμενη μέχρι σήμερα Κοινή Αγροτική Πολιτική χρηματοδοτούσε και ενίσχυε την ποσότητα, βοηθούσε τους μεγάλους παραγωγούς, έδινε χρήματα αφειδώς σε όσους εμφάνιζαν υψηλούς όγκους παραγωγής, πραγματικούς ή μη.
      Η ελληνική Γεωργία από τη δομή και τη φύση της δεν μπορούσε να είναι ανταγωνιστική με ένα τέτοιο μοντέλο, αφού η χώρα μας δεν διαθέτει ούτε τις αχανείς εκτάσεις των Βορείων χωρών, ούτε τους μεγαλοαγρότες της Βόρειας Ευρώπης, που παράγουν πολλαπλάσιες ποσότητες από αυτές που είναι σε θέση να παράγουν οι Έλληνες αγρότες. Σήμερα με την εφαρμοζόμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική το 80% των πόρων απορροφάται από το 20% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε όλοι ότι η ελληνική γη, το κλίμα και η οικογενειακή μορφή των αγροτικών μας εκμεταλλεύσεων, εγγυώνται την υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας. Επειδή πολλοί μιλούν συχνά για αναδιάρθρωση στον τομέα της Γεωργίας, θα πρέπει να σας πω ότι τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα και προς αυτή την κατεύθυνση. Η μορφή του ελληνικού ελαιώνα αλλάζει ραγδαίως, όπως επίσης αλλάζει ταχέως και η μορφή του ελληνικού αμπελώνα με τις φυτεύσεις νέων ποικιλιών και στη σωστή αξιοποίηση των εγχώριων ποικιλιών.
      Σοβαρή δουλειά στον τομέα των αναδιαρθρώσεων έχει γίνει και στα εσπεριδοειδή, αφού πλέον υπάρχουν ποικιλίες που παράγουν λεμόνια και πορτοκάλια ολόκληρο το χρόνο. Θεαματικές είναι οι αλλαγές που έχουν γίνει και στις εκτατικές καλλιέργειες, όπου οι αποδόσεις και η ποιότητα των παραγομένων προϊόντων έχει βελτιωθεί σημαντικά.
      Είναι βέβαιο, κύριοι συνάδελφοι, ότι το καινούργιο πνεύμα ενισχύσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής διευκολύνει την ανάπτυξη της ελληνικής ποιοτικής Γεωργίας, αφού βγάζει τον Έλληνα αγρότη από το «λήθαργο», στο οποίο τον είχε ρίξει το καθεστώς των επιδοτήσεων.
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      
      Με τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής όχι μόνο δεν μειώνονται οι πόροι, όπως λένε ορισμένοι, αλλά θα αυξηθούν μετά το 2007 με ρυθμό 1% ετησίως και θα φθάσουν στα 48,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 2013.
      «Τι προσφέρει ο νέος τρόπος καταβολής των ενισχύσεων στους αγρότες;» θα ρωτήσει ένας συνάδελφος.  Η καθιέρωση της ενιαίας αποδεσμευμένης ενίσχυσης αφ’ ενός μεν προσφέρει μια σταθερή εισοδηματική βάση στον παραγωγό, δηλαδή ένα εγγυημένο εισόδημα, αφ’ ετέρου δε παρέχει ιδιαίτερα περιθώρια επιλογών στον αγρότη, ώστε να προσανατολίζει την παραγωγή του προς προϊόντα που έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά. Σταθμίζοντας τα οφέλη και το κόστος της αποσύνδεσης και προκειμένου να αποφευχθεί κάθε κίνδυνος μείωσης της γεωργικής παραγωγής ή εγκατάλειψης της αγροτικής γης, το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας αποφάσισε την εφαρμογή ενός ευέλικτου συστήματος μερικής αποσύνδεσης.
      Στο πλαίσιο των αποφάσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής εξασφαλίσαμε επίσης μία πρόσθετη ποσόστωση εκατόν είκοσι χιλιάδων τόνων γάλακτος ετησίως. Ποια είναι η σημασία της απόφασης αυτής; Η σημασία είναι ότι θα δημιουργήσει τρεις χιλιάδες νέες βιώσιμες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις Νέων κυρίως αγροτών. Εντάξαμε, παράλληλα, τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους με λιγότερους από εκατό χιλιάδες κατοίκους στο προνομιακό καθεστώς των Υπερπόντιων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Έρχομαι τώρα στα Μεσογειακά προϊόντα. Στα πλαίσια των αποφάσεων του Λουξεμβούργου και των δεσμεύσεων για τα Μεσογειακά προϊόντα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ανακοίνωσή της προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρουσίασε τις απόψεις της για τη Μεταρρύθμιση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς του καπνού, του λαδιού, του βάμβακος, της ζάχαρης και του λυκίσκου, ενώ πρόσφατα υπέβαλε και τα σχετικά νομικά κείμενα. Εκτιμούμε ότι, η Μεταρρύθμιση των Μεσογειακών προϊόντων θα κλείσει το πρώτο εξάμηνο του 2004. Η Μεταρρύθμιση των Κοινών Οργανισμών Αγοράς για τα Μεσογειακά προϊόντα έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας, δεδομένου ότι τα τρία αυτά προϊόντα αντιπροσωπεύουν το 26% της συνολικής αξίας της γεωργικής μας παραγωγής και απορροφούν ετησίως περίπου το 55% των συνολικών επιδοτήσεων του FEOGA - Εγγυήσεις.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εφαρμογή του πλαισίου που οριοθετεί η νέα ΚΑΠ αποτελεί το μέσο που εγγυάται τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού μοντέλου γεωργίας και μπορεί να αναδείξει και να εξισορροπήσει τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές της βιώσιμης ανάπτυξης. 
      Στον τομέα -τώρα- της διαχείρισης, η δουλειά που έγινε τα τελευταία χρόνια στο Υπουργείο Γεωργίας και τους Οργανισμούς, όπως παραδείγματος χάρη τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον Οργανισμό Πληρωμών δηλαδή, και τον ΕΛΓΑ, είναι επίσης πολύ σημαντική. Πώς συνοψίζεται όμως όλη αυτή η προσπάθεια; Ο αγρότης μας ξέρει σήμερα, κύριοι συνάδελφοι, ότι η δουλειά που κάνει δεν ανήκει στην κατηγορία του «ξεσκέπαστου μαγαζιού». Γνωρίζει ότι υπάρχει πάντα δίπλα του η πολιτεία με τους κατάλληλους μηχανισμούς, να τον προφυλάξει από κάθε στραβοπάτημα, πολύ δε περισσότερο από ακραία καιρικά φαινόμενα και θεομηνίες που επιδρούν καταστρεπτικά στην παραγωγή του.
      Για την ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους διετέθησαν κονδύλια συνολικού ύψους 591,1 εκατομμυρίων ευρώ, τα υψηλότερα από την ίδρυση του ΕΛΓΑ. Αδικεί τον εαυτό του ο συνάδελφος κ. Χαϊτίδης, όταν ανέφερε προηγουμένως ότι δεν έχουν καταβληθεί εγκαίρως οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ. Ο ΕΛΓΑ το 2003 κατέβαλε αποζημιώσεις ύψους 395,1 εκατομμυρίων ευρώ για ζημιές ασφαλιστικά καλυπτόμενες μόνο από τον ΕΛΓΑ, έναντι 162,8 εκατομυρίων ευρώ που κατέβαλε το 2002. ΄Ητοι, αύξηση 242%.
      Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας δώσω έναν πίνακα από τον οποίο φαίνεται η πορεία με την οποία προχώρησε το 2003 η καταβολή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ. Φαίνονται εδώ ότι οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ το 2003, το 2002 και το 2001. Παρακαλώ να δοθεί για τα Πρακτικά ο σχετικός πίνακας.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος της Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Επίσης, κύριοι συνάδελφοι, σας έχω ετοιμάσει έναν πίνακα σχετικά με τα 395,1 εκατομμύρια ευρώ, πού έχουν κατανεμηθεί. Έχουν κατανεμηθεί στο σύνολο των Νομών της χώρας, αλλά κυρίως πέντε νομοί είναι αυτοί που απολαμβάνουν το 50% των συνολικών ενισχύσεων. Ο Νομός Πέλλης είναι πρώτος με 17,87% και 70,6 εκατομμύρια ευρώ. Ο Νομός Ημαθίας είναι δεύτερος με 63,7 εκατομμύρια ευρώ και 16,13% ποσοστό. Ο Νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι τρίτος με 29 εκατομμύρια ευρώ και 7,33%. Ο Νομός Ηρακλείου είναι τέταρτος με 22 εκατομμύρια ευρώ και 5,58% και ο Νομός Αργολίδος είναι πέμπτος με 15 εκατομμύρια και 3,78%. Παρακαλώ να δοθεί και ο πίνακας αυτός για τα Πρακτικά.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος της Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Σε ό,τι αφορά τώρα την καταβολή των κοινοτικών ενισχύσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο αγρότης της χώρας μας αντιλαμβάνεται πλέον πως οι πληρωμές γίνονται στους χρόνους που ορίζονται από τους κανονισμούς και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρόπο ακριβοδίκαιο και χωρίς τις γνωστές δημοσιονομικές διορθώσεις, οι οποίες τόσο επιβάρυναν κάθε χρόνο τη χώρα μας.
      Όσον αφορά τις ενισχύσεις των διαφόρων αγροτικών προϊόντων, από την έναρξη του έτους FEOGA-Εγγυήσεις δηλαδή, από 16 Οκτωβρίου 2002 έως 18 Δεκεμβρίου 2003 ο ΟΠΕΚΕΠΕ έχει εκδώσει εντολές πληρωμών –ακούστε κύριοι συνάδελφοι- 3,85 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα σχετικά στοιχεία είναι στη διάθεσή σας και σας τα δίδω για να τα μελετήσετε.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα στοιχεία, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Οι παραγωγοί ελαιολάδου για πρώτη φορά από φέτος λαμβάνουν την επιδότηση μετά τον έλεγχο συμβατότητας με τις εθνικές και κοινοτικές διατάξεις και το ελαιοκομικό Μητρώο. Ο Οργανισμός Πληρωμών καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε όλοι οι συμβατοί παραγωγοί να εισπράξουν την επιδότηση του ελαιολάδου τους πριν από τα Χριστούγεννα. Και τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι ολόκληρη η ποσότητα του πραγματικά παρθένου ελαιολάδου θα επιδοτηθεί. 
      Οι ενισχύσεις που καταβάλλονται με το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχους (ΟΣΔΕ) πραγματοποιούνται με ηλεκτρονικό σύστημα καταχώρησης των αιτήσεων με σκοπό την εξάλειψη των ατασθαλιών, τον περιορισμό των λαθών και την εμπρόθεσμη καταβολή των επιδοτήσεων.
      Στα πλαίσια ολοκλήρωσης του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου για την ταχύτερη πληρωμή των ενισχύσεων με αντικειμενικά κριτήρια, εντάσσεται η δημιουργία και η εφαρμογή του Ελαιοκομικού και Αμπελουργικού Μητρώου. Η σύνταξη των δύο αυτών μητρώων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Επομένως, μία μεγάλη έλλειψη την οποία από το 1989 έχει υποχρέωση η χώρα να εκπληρώσει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γίνεται πραγματικότητα από 1.1.2004.
      Έρχομαι τώρα στην πορεία των προγραμμάτων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Πολλοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει καθυστέρηση. Λυπάμαι για την έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης.
      Κύριοι συνάδελφοι, σε καινούργιο δρόμο και σε διαφορετική βάση έχει τεθεί και η πορεία υλοποίησης των διαφόρων προγραμμάτων και ειδικότερα ο τρόπος διαχείρισης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Έχουμε ξεφύγει πλέον από το βραχνά της απορρόφησης των κοινοτικών πόρων και η προσπάθεια επικεντρώνεται στην ποιότητα των προωθούμενων δράσεων και την αποτελεσματικότητα των έργων. 
      Κεντρικοί μας στόχοι παραμένουν βέβαια η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής Γεωργίας και Αλιείας και η στήριξη της Υπαίθρου. Πιο ειδικά:
      Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης Ανασυγκρότησης της Υπαίθρου, το οποίο είναι τέταρτο σε εθνικό επίπεδο. Όσον αφορά την απορρόφηση, μέχρι σήμερα έχει ενεργοποιηθεί το σύνολο των μέτρων του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης ενώ έχει προκηρυχθεί το 92% της δημόσιας δαπάνης.
      Κύριοι συνάδελφοι, σας έχω ετοιμάσει ένα διάγραμμα όπου φαίνεται ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου, η δημόσια δαπάνη, οι προκηρύξεις. Και τελικά φαίνεται ακριβώς ποιος είναι ο ρυθμός απορρόφησης σήμερα.
      Παρακαλώ και αυτό να διανεμηθεί στους κυρίους Βουλευτές.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος κ. Δρύς καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν διάγραμμα το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) 
      Σχετικά με το επιχειρησιακό πρόγραμμα της Αλιείας. Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας 2000-2006, το ΕΠΑΛ όπως ονομάζεται, συγκαταλέγεται και αυτό ανάμεσα στα πλέον ανταγωνιστικά εθνικά προγράμματα. Σας καταθέτω σχετικό πίνακα για το ΕΠΑΛ.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρύς καταθέτει για τα Πρακτικά προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής:
      (Να φωτογραφηθούν οι  πίνακες σελ. 165, 166)
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υπουργός Γεωργίας): Είναι ήδη ενεργοποιημένα με προσκλήσεις προς τους τελικούς δικαιούχους όλα τα μέτρα του Επιχειρησιακού Προγράμματος της Αλιείας, τα οποία στοχεύουν:
      Στην προστασία των αλιευτικών πόρων με μείωση της αλιευτικής προσπάθειας του στόλου μας.
      * Στον εκσυγχρονισμό του αλιευτικού μας στόλου με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας παρέχοντας υψηλότερη ασφάλεια και υγιεινή στους εργαζόμενους. 
      * Στον εκσυγχρονισμό και την αναδιοργάνωση των επιχειρήσεων του δυναμικού κλάδου των υδατοκαλλιεργειών.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) 
      Σας τονίζω εδώ και μόνο για ενημέρωσή σας, ότι οι ελληνικές υδατοκαλλιέργειες κατέχουν την πρώτη θέση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Περισσότερο από 60.000 τόνους αλιευμάτων εξάγονται κάθε χρόνο.
      * Επίσης στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας εφοδιασμού της αγοράς και στην αξιοποίηση των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. 
      * Στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων μεταποίησης και εμπορίας αλιευτικών προϊόντων.
      Κύριοι συνάδελφοι, μεγάλη βαρύτητα δίνεται στα κοινωνικοοικονομικά μέτρα του ΕΠΑΛ που για πρώτη φορά εφαρμόζονται το 2003 και ιδιαίτερα στο μέτρο της πρόωρης συνταξιοδότησης των επαγγελματιών αλιέων.
      Μέχρι τώρα, όπως ξέρετε, η πρόωρη συνταξιοδότηση δεν εφαρμόζονταν στον τομέα της Αλιείας. Ήδη έχουν ενταχθεί στο μέτρο 104 αλιείς.
      Επίσης, θα επιταχυνθεί τόσο η υλοποίηση και η ολοκλήρωση των έργων που εντάχθηκαν το 2003 όσο και η ένταξη νέων έργων που αφορούν την κατασκευή αλιευτικών καταφυγίων, τον εκσυγχρονισμό αλιευτικών λιμένων και την κατασκευή βελτιωτικών έργων στις λιμνοθάλασσες της χώρας.
      Οι ρυθμοί απορρόφησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας είναι διαρκώς επιταχυνόμενοι. Μέχρι τώρα έχει δεσμευθεί το 66,5% της δημόσιας δαπάνης του προγράμματος ενώ έχουν ενταχθεί εκατόν δέκα τρία έργα με δύο χιλιάδες τετρακόσιες εβδομήντα επενδυτικά σχέδια, δημόσιας δαπάνης 214 εκατ. ευρώ. Οι πληρωμές του προγράμματος αυτού ανέρχονται ήδη σε 66 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 20,47% της δημόσιας δαπάνης. Για να κατανοήσετε πόσο γρήγορα τρέχουμε το 2003, πέρυσι οι πληρωμές ανήρχοντο σε 17,1 εκατομμύρια ευρώ, με ποσοστό απορρόφησης μόλις 5,3% της δημόσιας δαπάνης.
      Προβλέπεται δε για το 2004 ότι θα συνεχισθεί ο ρυθμός εξέλιξης του προγράμματος  και θα απορροφηθούν στο τέλος του 2004 140 εκατομμύρια ευρώ ή το 40% περίπου της δημόσιας δαπάνης. Σας δίνω τον σχετικό πίνακα  και για το επιχειρησιακό αυτό πρόγραμμα.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Γι’ αυτό το λόγο, κύριοι συνάδελφοι, το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας είναι το έκτο πρόγραμμα σε επίπεδο εθνικής κλίμακας, όσον αφορά την απορρόφηση.
      Σχετικά με το πρόγραμμα Leader +, το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα κοινοτικής Πρωτοβουλίας, αποσκοπεί στην προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής μας κληρονομιάς και προσφέρει τεχνική και οικονομική στήριξη στις Ομάδες Τοπικής Δράσης. Παρόλο που το Leader + ξεκίνησε μόλις τον Ιανουάριο του 2003, έχει επιδείξει  σημαντική πρόοδο. Επελέγησαν ήδη σαράντα Ομάδες Τοπικής Δράσης που θα υλοποιήσουν τα σαράντα τοπικά προγράμματα Leader +. Προκήρυξαν τα προγράμματά τους οι τριάντα εννέα από τις σαράντα Τοπικές Ομάδες Δράσεις. Προκηρύχθηκαν έργα δημόσιας δαπάνης διακοσίων είκοσι πέντε εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή το 89% του προγράμματος. Αξιολογήθηκε ένας μεγάλος αριθμός έργων. Έτσι εντάχθηκαν 473 έργα, συνολικού ύψους 221 εκατομμυρίων ευρώ και έχει αρχίσει ήδη η υλοποίησή τους. 
      Παρακαλώ, θα σας δώσω και τον αντίστοιχο πίνακα για να δείτε και την πρόοδο που έχει το Leader+.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Γεώργιος Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά σχετικό πίνακα, ο οποίος έχει ως εξής:
      (Να φωτογραφηθεί ο πίνακας σελ. 171)
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Σχετικά με το Έγγραφο Προγραμματισμού Αγροτικής Ανάπτυξης. Πρώτο μέτρο: η πρόωρη συνταξιοδότηση των αγροτών. Συνεχίζονται οι πληρωμές των σαράντα έξι χιλιάδων εννιακοσίων ενενήντα παλαιών και νέων δικαιούχων της Πρόωρης Συνταξιοδότησης. Κατά την τρίτη προγραμματική περίοδο εντάχθηκαν 18.000 νέοι δικαιούχοι και οι εντάξεις συνεχίζονται μέχρι το 2006. Το ποσό της μηνιαίας αποζημίωσης καταβάλλεται από φέτος για πρώτη φορά στους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων και ανέρχεται για τις δύο κατηγορίες των δικαιούχων σε 311 ευρώ και 366 ευρώ αντίστοιχα. Μέχρι σήμερα έχουν καταβληθεί 534 εκατομμύρια ευρώ στους αγρότες και για το έτος 2004 η προβλεπόμενη πίστωση του Προϋπολογισμού είναι 185 εκατομμύρια ευρώ. 
      Το δεύτερο μέρος του εγγράφου αυτού είναι η λεγόμενη εξισωτική αποζημίωση. Από το 2000 έως και σήμερα στο μέτρο της εξισωτικής αποζημίωσης των ορεινών  και μειονεκτικών περιοχών της χώρας έχει καταβληθεί αποζημίωση ύψους 416 εκατομμυρίων ευρώ σε τριακόσιες πενήντα εννέα χιλιάδες οκτακόσιες εξήντα πέντε δικαιούχους. Για το έτος 2004, αυξάνουμε την εξισωτική αποζημίωση των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών κατά 10% στηρίζοντας το εισόδημα των αγροτών αυτών που ζουν εκεί.
      Στον προϋπολογισμό του 2004 υπάρχει σχετική πίστωση 120 εκατομμυρίων ευρώ. Σας δίνω σχετικό πίνακα, στον οποίον εμφανίζεται η κατανομή των πόρων αυτών.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Γεωργίας κ. Δρυς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Προχωρώ στο μέτρο «δάσωση γεωργικών εκτάσεων». Η διαμορφωμένη ήδη παγκόσμια συνείδηση για τη σπουδαιότητα του δάσους στο περιβάλλον, την οικονομία, τον πολιτισμό αλλά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, και οι εξελίξεις και οι προοπτικές που διαγράφονται τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο, κατέστησαν αναγκαία τη διαμόρφωση της δασικής μας πολιτικής, που θέτει υπό νέα θεώρηση το δάσος και τις αξίες του. Κύριος στόχος αυτής της πολιτικής μας είναι η ανάπτυξη των δασών, η μεγιστοποίηση του πολυλειτουργικού ρόλου τους διαχρονικά και διαπεριφερειακά και η διεύρυνση της έννοιας αειφορική διαχείριση ώστε να περιλάβει και τις άλλες, πέραν της ξυλοπαραγωγής, προσφορές και λειτουργίες του δάσους. Αναγνωρίζοντας τον πολλαπλό ρόλο των δασών για την ανάπτυξη και την περιβαλλοντική προστασία, με κύριες χρήσεις  την παραγωγή ξύλου και συμπληρωματικών προϊόντων, τις περιβαλλοντικές λειτουργίες  και την προστασία του εδάφους, της βιοποικιλότητας και των γενετικών πόρων, τον ορεινό Τουρισμό και την αναψυχή, χρηματοδοτούμε τις παρακάτω δράσεις:
      Πρώτον, κατάρτιση των δασικών χαρτών, το λεγόμενο δασολόγιο. Δεύτερον, την δάσωση των γεωργικών εκτάσεων. Τρίτον, τη διάνοιξη δασικών δρόμων, οδών πυροπροστασίας και τη συντήρησή τους. Τέταρτον, τη βελτίωση της παραγωγής των δασικών προϊόντων και πέμπτον, τη δημιουργία δασικών χωριών.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορούμε σήμερα να μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό τοπίο στην ελληνική Ύπαιθρο από αυτό που ήταν μέχρι χθες. Τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθήσαμε γίνονται πλέον αισθητά σε όλους τους αγρότες. Έτσι εξασφαλίσαμε στους αγρότες μας το υψηλότερο ποσό δημοσιονομικής στήριξης ανά στρέμμα καλλιεργούμενης γης μεταξύ όλων των Κρατών-Μελών Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πετύχαμε την αύξηση του εισοδήματος ανά μονάδα εργασίας στη χώρα μας κατά 13,8% σε πραγματικούς όρους στην τελευταία τριετία 2000-2002, ποσοστό που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξασφαλίσαμε μία ισχυρή στήριξη στον αγροτικό μας τομέα, που δεν παρέχεται σε κανένα άλλο τομέα της ελληνικής οικονομίας, αφού η προστιθέμενη αξία της γεωργικής παραγωγής επιδοτείται κατά 60%. Δημιουργούμε τις νέες συνθήκες για τη δυναμική ανάπτυξη της Υπαίθρου, γεγονός που εξασφαλίζει νέες εναλλακτικές ευκαιρίες απασχόλησης και εισοδήματος στους κατοίκους της Υπαίθρου.
      Ταυτόχρονα, με εξασφαλισμένους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους για την υλοποίηση των στόχων μας, δεν μιλάμε απλώς για ένα πρόγραμμα, αλλά για ένα καλώς μελετημένο στρατηγικό σχέδιο, με ιεραρχημένους στόχους, η υλοποίηση του οποίου έχει ξεκινήσει με χρονικό ορίζοντα υλοποίησης το 2008. 
      Στα εθνικά μέτρα στήριξης του αγροτικού εισοδήματος, προσθέστε τα μέτρα που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση το Σεπτέμβριο του 2003, όπως τη χορήγηση του φθηνού πετρελαίου στους αγρότες, την αύξηση της σύνταξης του ΟΓΑ, την κατάργηση του φόρου μεταβίβασης των αγροτικών ακινήτων σε αγρότες, τη δέσμευσή μας για μείωση του συντελεστή ΦΠΑ από 18% σε 8% για όλες τις εισροές των αγροτών, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ανταλλακτικά μηχανήματα. Η απόφαση αυτή θα ληφθεί στο ECOFIN τους επόμενους μήνες. Τέλος, η αύξηση της εξισωτικής αποζημίωσης κατά 10%
      Έχουμε ένα νέο όραμα για την ελληνική γεωργία και διαθέτουμε τους πόρους που είναι αναγκαίοι για την επίτευξη των στόχων μας. Ο Προϋπολογισμός των δαπανών για τη Γεωργία αυξάνεται κατά 7,8% σε σχέση με το 2003 και οι πόροι αυτοί αποβλέπουν στην χρηματοδότηση των δράσεων αγροτικής ανάπτυξης και τη στήριξη του γεωργικού εισοδήματος. Συνολικά, το 2004 θα διατεθούν 960 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 890 εκατομμυρίων ευρώ που διετέθησαν το 2003.
      Κύριοι συνάδελφοι, οι αγρότες μας έχουν και γνώση και κρίση και μνήμη. Γνωρίζουν τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ στον αγροτικό τομέα, γνωρίζουν τις μάχες μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη διασφάλιση του εισοδήματός τους, κατανοούν τις δυσκολίες που έχει ολόκληρη η ευρωπαϊκή Γεωργία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αλλά οι αγρότες μας επιδεικνύουν εμπιστοσύνη στη διαπραγμάτευση που κάνουμε για την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Οι αγρότες μας δεν ξέχασαν τη μιζέρια και τη ανέχεια της δεξιάς πολιτικής στον αγροτικό τομέα. θυμούνται τα  λόγια τα παχιά και τα μεγάλα της Νέας Δημοκρατίας, που καλοπιάνει τους αγρότες όταν είναι στην Αντιπολίτευση, ενώ τους αγνοεί όταν είναι στην Κυβέρνηση. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είκοσι χρόνια τι κάνατε;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υπουργός Γεωργίας): Κύριε Κεφαλογιάννη  να είστε περισσότερον κοινοβουλευτικός. 
      Γι αυτό η αγροτιά της πατρίδας μας, για άλλη μια φορά, θα δώσει τη μάχη της ανάπτυξης, της προκοπής και της ευημερίας μαζί με την Κυβέρνησή μας, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που έχει στέρεους, οργανικούς δεσμούς με τους αγρότες και τις αγρότισσες της χώρας μας.
      Το ΠΑΣΟΚ έχει ισχυρότατους δεσμούς με το Αγροτικό Συνεταιριστικό και Συνδικαλιστικό κίνημα της πατρίδας μας.  Οι αγρότες μας γνωρίζουν καλώς ότι η Ελλάδα του 2003 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 1993. Η Ελλάδα  έχει μία εθνική αυτοπεποίθηση και αυτό κάνει περήφανους τους αγρότες μας.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
      Θέλω ίση μεταχείριση με τους Βουλευτές.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κανένας Βουλευτής δεν πήρε ούτε ένα λεπτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Τι θέλετε; Να κατεβάζω τα μικρόφωνα;
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ ( Υπουργός Γεωργίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να υπερψηφίσετε τον Προϋπολογισμό που αξιοποιεί τις δυνατότητες της αγροτικής μας Οικονομίας και ταυτόχρονα υλοποιεί τα οράματα και τις ελπίδες της αγροτιάς μας, για ισότιμη συμμετοχή στη νέα εθνική πραγματικότητα.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Λεβογιάννης έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΒΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, σε έναν κόσμο που γνωρίζει όλο και λιγότερα σύνορα, σε έναν κόσμο που η γνώση και η ικανότητα προσαρμογής αποτελούν τα στοιχεία που καθορίζουν τη θέση που θα πάρει μια χώρα στο νέο διεθνή καταμερισμό εργασίας, είναι ανάγκη να ξέρουμε ότι τη θέση μας θα την κατακτήσουμε εμείς ως λαός με τις δικές μας επιλογές και με τη δική μας σκληρή δουλειά. Η Ελλάδα χάρη στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια κάποιος «απέξω», αλλά συγκατοικεί στο κοινό ευρωπαϊκό σπίτι και συμμετέχει ισότιμα στην κοινή ευρωπαϊκή δημιουργία.
      Τα οικονομικά του κράτους έχουν νοικοκυρευτεί. Η Ελλάδα δεν είναι πια χώρα υψηλού πληθωρισμού. Το 1991 ο πληθωρισμός ήταν στο επίπεδο του 19%. Σήμερα βρίσκεται στο 3,5%. ‘Οσο υπήρχε υψηλός πληθωρισμός το εισόδημα του πολίτη έχανε την αξία του χρόνο με το χρόνο. 
      Ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας είναι ο υψηλότερος αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη. Φέτος για όγδοη συνεχή χρονικά η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται πιο γρήγορα από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ο δείκτης που εκφράζει τη δυναμική και την προοπτική κάθε οικονομίας. Μετράει καλύτερα από άλλους δείκτες την ευημερία των πολιτών, γιατί επηρεάζει την καθημερινότητα του εργαζόμενου. Συμβάλλει στη διαμόρφωση σταθερά αυξανόμενων αμοιβών. Το 1993 ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν μείον 1,6%. Τι έφταιγε τότε; Υπήρχε και σήμερα Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Οι εισφορές ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν υψηλότερες από ό,τι είναι σήμερα. Δεν υπήρχε όμως σωστή οικονομική πολιτική, δεν υπήρχε αξιοπιστία, δεν υπήρχε πρόγραμμα. Υπήρχε κακή διαχείριση αναποτελεσματικότητα και σπατάλη.
      Σήμερα το δημόσιο χρέος μειώθηκε. Τα επιτόκια έπεσαν δραματικά. Η ανάπτυξη της οικονομίας δεν εξαρτάται μόνον από τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, όπως υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία, και γι’ αυτό θα συνεχιστεί και όταν αυτές εκλείψουν.
      Η ανάπτυξη της οικονομίας φέρνει και νέες θέσεις εργασίας. Η απασχόληση σημείωσε αύξηση τα τελευταία χρόνια, ενώ από το 1999 η ανεργία μειώθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Η μεγάλη αύξηση της απασχόλησης αναμένεται να έρθει την επόμενη τετραετία, καθώς η θετική επίδραση των επενδύσεων στην απασχόληση γίνεται με υστέρηση ετών.
      Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια η ανεργία θα μειωθεί στο 6%. Ποια είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για την αύξηση της απασχόλησης; Τι εννοεί όταν μιλάει για μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας; Θα καταργήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων; Θα καταργήσει την αποζημίωση του υπαλλήλου, όταν απολύεται; 
      Σε όλα αυτά τα θέματα η Νέα Δημοκρατία δεν απαντά και συχνά φάσκει, αντιφάσκει, λαϊκίζει.
      Τα έργα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης επιταχύνονται. Το μετρό, ο ΠΑΘΕ, η Εγνατία, το Ρίο-Αντίρριο, το «Ελευθέριος Βενιζέλος», λιμάνια όπως της Ηγουμενίτσας, οι υπόγειες συνδέσεις όπως αυτή του Άκτιο-Πρέβεζα, το φυσικό αέριο και άλλα έργα σπουδαία, έργα αναπτυξιακά, αλλάζουν τη χώρα.
      Στη δεκαετία 1994-2003 οι μισθοί στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 21% πάνω από τον πληθωρισμό, όταν η αντίστοιχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μόλις 0,7%. Γι’ αυτό και ο μέσος ακαθάριστος μισθός ανέβηκε από το 68% που ήταν το 1993, στο 81% του μέσου κοινοτικού όρου το 2002. Την περίοδο 1991-1993 οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 7,5%, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκαν κατά 4,5%. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της EUROSTAT για το κατά κεφαλή διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν πέντε κράτη μέλη με χαμηλότερο διαθέσιμο εισόδημα από την Ελλάδα.
      Την ίδια δεκαετία 1994-2003, η μέση σύνταξη έχει σημειώσει πραγματική αύξηση, πάνω από τον πληθωρισμό 27%, τη στιγμή που την περίοδο 18991-1993, είχε υποστεί μείωση 11%. Το 1993 η κατώτατη σύνταξη του αγρότη ήταν 38 ευρώ δηλαδή, 13.000 δραχμές.
      Την 1.1.2004 γίνεται για ένα ζευγάρι αγροτών 400 ευρώ δηλαδή 136.000 δραχμές. Επιπλέον, ο αγρότης σήμερα μπορεί και ασφαλίζεται.
      Το 1993, η κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ ήταν 223 ευρώ, δηλαδή, 76.000 δραχμές. Την 1.1.2004 γίνεται 552 ευρώ, δηλαδή, 188.000 δραχμές μαζί με το ΕΚΑΣ.
      Το 80% των κοινοτικών πόρων κατευθύνεται στην ελληνική περιφέρεια. Ο αναπτυξιακός νόμος ωφελεί κυρίως την περιφέρεια. Στα περιφερειακά προγράμματα που αφορούν την ανάπτυξη της υπαίθρου, η αύξηση των πόρων φθάνει το 19,4% ενώ στα νομαρχιακά το 31,4%.
      Στη δεκαετία του 1980 τα καράβια δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν πολλά από τα νησιά του Αιγαίου, υπήρχε η λεγόμενη άγονη γραμμή, υπήρχε η ξεχασμένη Ελλάδα, τα νησιά της απομόνωσης και της εγκατάλειψης.
      Σήμερα έχουμε πάνω από χίλια λιμάνια, μαρίνες, αλιευτικά καταφύγια και λιμενίσκους. Το 1993 μόνο πέντε ελικοδρόμια ήταν υπό κατασκευή. Σήμερα λειτουργούν τριάντα δύο. Τα δεκαεννέα ακόμα βρίσκονται σε φάση ολοκλήρωσης και οκτώ υπό κατασκευή, τα περισσότερα στα μικρά νησιά.
      Ο ακτοπλοϊκός στόλος βελτιώνεται συνεχώς, τώρα τα πλοία είναι περισσότερα, ταχύτερα και νεότερα. Με αυτόν τον τρόπο μικραίνουν οι αποστάσεις προς τα νησιά και καλλιεργείται το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς. Έτσι σπάει η απομόνωση και έχουμε πολύπλευρη ανάπτυξη και άνοδο και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Δεν υπάρχουν πλέον νησιά απομονωμένα, άγονα και εγκαταλειμμένα. Ανάπτυξη υπάρχει παντού και στη Θηρασιά και στην Ανάφη και στη Δονούσα, ανάπτυξη που απαιτεί συνεχή προσπάθεια σε όλους τους τομείς, στη διοίκηση, στην αποκέντρωση, στην ενίσχυση κάθε πρωτοβουλίας και ιδιαίτερα υπάρχει ανάγκη για πολιτική κινήτρων για τους νέους που θέλουν να μείνουν σε αυτά τα μέρη και να δημιουργήσουν. Δεν θέλουν την Αθήνα, δεν θέλουν τα αστικά κέντρα.
      Η Κυβέρνηση πέτυχε παρά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δέκα νέες χώρες να μη μειωθούν οι επιδοτήσεις έως το 2013 για τους μικρούς και μεσαίους Έλληνες παραγωγούς, δηλαδή για το 90% του συνόλου των αγροτών μας. Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι μία ακόμα απόδειξη των επιτυχημένων αγώνων της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τα συμφέροντα των αγροτών.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι αναπτυξιακός, αφού ο ρυθμός ανάπτυξης θα φθάσει το 4,2% κατακτώντας έτσι για μία ακόμα φορά την πρώτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επίσης Προϋπολογισμός απασχόλησης αφού το 2004 η ανεργία θα διαμορφωθεί στο 8%. Είναι κοινωνικός Προϋπολογισμός, γιατί περιλαμβάνει κοινωνικά μέτρα συνολικού κόστους 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η κοινωνική διάσταση του νέου Προϋπολογισμού αποτυπώνεται στην αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, με την υιοθέτηση από την Κυβέρνηση μέτρων συνολικού ύψους 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, που οδηγούν τις κοινωνικές δαπάνες στο 28% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη δεν ξεπερνά το 27,3 του ΑΕΠ.
      Είναι Προϋπολογισμός δικαιότερης διανομής του εισοδήματος, γιατί οι αυξήσεις που θα δοθούν στους μισθούς θα είναι 3,4% πάνω από τον πληθωρισμό. Άλλωστε οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα ωφεληθούν με ένα ποσό 480 εκατομμυρίων ευρώ από την ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Η φορολογική επιβάρυνση προβλέπεται να μειωθεί το 2004 από το 25,6% στο 25,2% του ΑΕΠ.
      Είναι Προϋπολογισμός Ολυμπιακών Αγώνων που περιέχει με αξιόπιστο τρόπο τα ποσά που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση των ολυμπιακών υποδομών. Δίπλα στα μεγάλα έργα υποδομών εξελίσσονται χιλιάδες έργα μικρότερων προϋπολογισμών, που αναζοωγονούν τις τοπικές κοινωνίες και προσφέρουν νέα ποιότητα ζωής στους πληθυσμούς.
      Άλλος μεγάλος τομέας παρέμβασης είναι αυτός της προστασίας της υγείας και της βελτίωσης της ποιότητας ζωής. Με την ολοκλήρωση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης το 70% του πληθυσμού θα διασυνδέεται με σύστημα αποχέτευσης, το 75% θα εξυπηρετείται από βιολογικό καθαρισμό και 95% θα έχει παροχή πόσιμου νερού. Στα νησιά γίνονται πολύ μεγάλα έργα σχετικά με τις αφαλατώσεις.
      Οι κοινωνικές δαπάνες από 23% το 1996 αυξήθηκαν στο 27,3% το 2001, φθάνοντας το μέσο κοινοτικό όρο, ενώ σήμερα τον ξεπερνούν. Από το 1995 μέχρι σήμερα οι δημόσιες δαπάνες υγείας έχουν τριπλασιαστεί. Φέτος διατίθενται πάνω από 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο αριθμός των γιατρών στο ΕΣΥ αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. 
      Δημιουργήθηκαν τα ΠΕΣΥ, θεσμός αποκεντρωτικός που λύνει προβλήματα της καθημερινότητας, που ιεραρχεί, προγραμματίζει και σχεδιάζει το τοπικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ιδιαίτερα για τις νησιωτικές περιοχές, μπορούμε σήμερα να μιλάμε για το νησιωτικό ΕΣΥ και θα πρέπει η Νέα Δημοκρατία να επανεξετάσει τη θέση, αν δεν την έχει ήδη αλλάξει όπως τόσες άλλες φορές, ότι δηλαδή θα καταργήσει το θεσμό των ΠΕΣΥ.
      Οι δαπάνες για την εκπαίδευση αυξάνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια. Δημιουργήσαμε το ολοήμερο σχολείο, που αγκαλιάζει τριακόσιες χιλιάδες μαθητές. Δεν είναι χώρος στάθμευσης μαθητών, όπως απαξιωτικά ισχυρίστηκε η Νέα Δημοκρατία. Καθιερώσαμε την ενισχυτική διδασκαλία στο γυμνάσιο για πενήντα χιλιάδες μαθητές και την πρόσθετη διδακτική στήριξη στα λύκεια για εκατό χιλιάδες μαθητές. Αυξήσαμε τα τμήματα των ΑΕΙ από τριακόσια επτά το 1993, σε τετρακόσια δέκα τρία το 2002. Δημιουργήσαμε επτακόσια Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ξεκινήσαμε προγράμματα όπως το «Βοήθεια στο σπίτι» -και σήμερα λειτουργούν σ’ όλους Καποδιστριακούς δήμους πάνω από χίλια προγράμματα για πάσχοντες συνανθρώπους και μοναχικά άτομα- και επίσης τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών με αναπηρίες, οι νέοι παιδικοί σταθμοί και τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και για τους ανήμπορους συμπολίτες μας. Συνεχίζουμε την οικοδόμηση του δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης, που χρηματοδοτείται με πόρους ύψους 900 εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο μέχρι το 2008. Για τα άτομα με αναπηρία δρομολογούμε ειδικό πρόγραμμα προϋπολογισμού 110 εκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2004-2008.
      Τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, αγαπητοί συνάδελφοι, πραγματοποιήθηκαν παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας δαπανούμε τα μεγαλύτερα ποσά για την άμυνα ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα από το 1995 και μετά η Ελλάδα είναι το κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη μεγαλύτερη αύξηση των κατά κεφαλή δαπανών για την άμυνα. 
      Η Νέα Δημοκρατία έχει μετατραπεί σε σημαία πολιτικής και ιδεολογικής ευκαιρίας. Όλα«κόβονται» και «ράβονται» κατά περίσταση χωρίς πρόγραμμα και χωρίς αρχές. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι αυτή που θέλει να φαίνεται ότι είναι. Είναι αυτή που ήταν πάντα και σε κάθε ευκαιρία το επιβεβαιώνει. 
      Ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει γίνει ακόμα Κυβέρνηση!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Καλλιώρας.
      ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      Σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων συζητάμε το σημαντικότερο νόμο, τον Προϋπολογισμό. Κύριε Πρόεδρε, η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλάκης χαρακτηρίζουν αυτόν τον Προϋπολογισμό ως αναπτυξιακό. Με άλλα λόγια, ο κ. Χριστοδουλάκης έρχεται να διαφοροποιηθεί από μια ιστορική αλήθεια την οποία αποκαλύπτουν τα ίδια τα στοιχεία. Το 1981 απ’ αυτό εδώ το Βήμα ο κ. Δρεττάκης, τότε Υπουργός Οικονομικών, κατέθεσε τον πρώτο προϋπολογισμό επί Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Πριν από λίγες μέρες ο κ. Δρεττάκης στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είπε απλά ότι η Ελλάδα στα είκοσι χρόνια του ΠΑΣΟΚ απέκλινε τέσσερις μονάδες. Αυτή, λοιπόν, είναι η ανάπτυξη. Επίσης, τα ίδια τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστοποιούν πάλι τέσσερις μονάδες απόκλιση, από το 70% στο 66%.
      Κύριε Πρόεδρε, εάν συγκλίναμε πραγματικά, δεν θα είχαμε εκατόν σαράντα οκτώ χιλιάες ανέργους το 1981 και πάνω από εξακόσιους χιλιάδες ανέργους σήμερα. Αυτό το νούμερο είναι συγκλονιστικό! Να πούμε και κάτι άλλο. Εάν το ΠΑΣΟΚ έμενε άλλα είκοσι χρόνια στην εξουσία, θα αποκλίναμε –έτσι θα έλεγε ένας πρωτοετής φοιτητής κάνοντας μία πρόβλεψη- άλλες τέσσερις μονάδες. Αυτός, λοιπόν, είναι ο αναπτυξιακός σας νόμος!
      Επίσης λέτε ότι είναι σταθεροποιητικός. Εγώ θα τον διάβαζα ως φτώχεια και, αν θέλετε, ως ερήμωση της υπαίθρου και ντροπή για την Κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών.
      Εάν αυτήν τη στιγμή ήταν στο Βήμα ένας αγρότης, θα σας έλεγε για τις αποζημιώσεις που δεν πήρε, τα λιπάσματα των οποίων οι τιμές αυξήθηκαν υπέρμετρα, για τις τιμές που ήταν καθηλωμένες κοκ. Αν σας μιλούσε ο κτηνοτρόφος, θα σας έλεγε ότι δεν πήρε τις εξισωτικές αποζημιώσεις. Αν σας μιλούσαν οι μικρομεσαίοι, θα σας έλεγαν ότι πέρυσι τους «στολίσατε», κύριε Υπουργέ, τέσσερις φορές με το να τους φορολογήσετε την πρώτη φορά με την τακτική φορολογία και τη δεύτερη με τη γνωστή αντικειμενική δραστηριότητα του νόμου, δηλαδή με την αντικειμενικότητα. Επίσης δύο φορές ακόμα, μία με τη συνάφεια και μία με την εξαετία. Δηλαδή οι μικρομεσαίοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες φορολογήθηκαν τέσσερις φορές. Αυτό ήταν το δώρο των σοσιαλιστών! Επιπλέον, εάν ήταν στο Βήμα οι άνεργοι και οι γυναίκες και οι άνεργοι οι οποίοι είναι πτυχιούχοι και ξεπερνούν τις εκατόν πενήντα χιλιάδες, δεν ξέρω τι θα σας έλεγαν γι’ αυτόν το σταθεροποιητικό νόμο ή Προϋπολογισμό.
      Επίσης λέτε ότι αυξάνει το ΑΕΠ κατά 4% και θα συμφωνήσουμε μ’ αυτό. Εκείνο, όμως, που δεν μας λέτε είναι ότι από τη μία μεριά υπάρχει ο δανεισμός και από την άλλη υπάρχουν τα κονδύλια που παίρνουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον μας κρύβετε πού πάει αυτό το χρήμα, πού πάνε, δηλαδή, αυτοί οι αναπτυξιακοί πόροι. 
      Πολλές φορές, λοιπόν, αναρωτιέμαι το εξής: Υπάρχουν έξι χιλιάδες εργοληπτικές επιχειρήσεις. Από αυτές, οι δεκαπέντε –για να γνωρίζει η Κυβέρνηση- παίρνουν το 85% των έργων. Μάλιστα πρώην Υπουργός της Κυβέρνησης είπε ότι σε ό,τι έχει σχέση και αφορά την Αττική Οδό, 800 δισεκατομμύρια έβαλαν οι Έλληνες πολίτες, 200 δισεκατομμύρια έβαλαν κάποιοι άλλοι και ο δρόμος θα είναι ιδιωτικός για τριάντα χρόνια και στη συνέχεια θα πληρώνουμε 2,5 και 3 ευρώ κάθε μέρα για να διασχίζουμε αυτόν το δρόμο.
      Στο σημείο αυτό και δεδομένου ότι λέτε ότι αυξάνει το ΑΕΠ, θα ήθελα να σας ρωτήσω και κάτι άλλο: Πώς εξηγείτε, κύριε Υπουργέ, ότι πέρυσι, το 2002, 6% των ακινήτων αγοράστηκαν στο Λονδίνο;
      Πώς εξηγείται ότι η Ελλάδα είναι τρίτη χώρα σε καταθέσεις στην Ελβετία; Οι συνειρμοί ξέρετε πού πάνε.
      Επίσης μας λέει η Κυβέρνηση ότι ο Προϋπολογισμός είναι εξισορροπητικός. Όχι, δεν είναι. Είναι και προεκλογικός αλλά και αναξιόπιστος. Υπάρχουν συνεχείς παραβιάσεις και συνεχή ψευδή στοιχεία, τα οποία δεν μπορούμε να κρύψουμε. Θυμάμαι όλα τα χρόνια από το 1996 και εξής, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, ότι όταν λέγαμε ότι παρουσιάζετε ψευδή στοιχεία, υπομειδιούσατε. Και ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλάκης, όταν ήρθε πέρυσι η Ευρωπαϊκή Ένωση και μας φόρτωσε μαζί με το Ελεγκτικό Συνέδριο 5 τρισεκατομμύρια πάνω στον προϋπολογισμό, βρήκατε πάλι το επικοινωνιακό τρικ και είπατε ότι κάναμε αναταξινόμηση. Δηλαδή –ω, του θαύματος!- η αναταξινόμηση μας έφερε το χρέος προς τα πάνω. Δεν είχαμε τύχη –βλέπετε- ως έθνος να μειωθεί προς τα κάτω το χρέος με την αναταξινόμηση αυτή. 
      Επίσης ζήτησα, κύριε Υπουργέ, και έμαθα -και θα καταθέσω και πίνακα- πως για είκοσι τρεις από τις τριάντα έξι επιχειρήσεις, που έχετε στη σελίδα 107 και 136 της εισηγητικής έκθεσης, τα στοιχεία που μου έχουν δώσει ανά Υπουργείο σας βγάζουν ψεύτες. Θα καταθέσω τον σχετικό πίνακα, όπου οι είκοσι τρεις από τις τριάντα έξι ΔΕΚΟ, έχουν διαφορά περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ. Δεν έχω στοιχεία για τις υπόλοιπες δεκατρεις.
      Επίσης ρωτώ, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν περιλαμβάνετε στον Προϋπολογισμό του 2004 την Ολυμπιακή, τη ΔΕΚΑ κλπ.; Φανταστείτε, λοιπόν, ένα ακόμη τεράστιο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε, όχι με διπλά πλέον, αλλά με τριπλά βιβλία.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ηλίας Καλλιώρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Στη συνέχεια μας είπατε ότι ο Προϋπολογισμός αυτός είναι δικαιότερος. Υπάρχει σωστή κατανομή του πλούτου. Κύριε Υπουργέ, για όνομα του Θεού! Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι με το δικό σας εκσυγχρονιστικό σοσιαλισμό και μάλιστα κάνουμε το λάθος, όχι μόνο σήμερα, να μεταφέρουμε και τα δικά μας βάρη ως κοινωνία στα παιδιά μας. Ένα παιδί που γεννιέται σήμερα χρωστά 7 εκατομμύρια δραχμές αυτήν την ώρα που μιλάμε. Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο επίτευγμα δικό σας.
      Μας είπατε ότι είναι αξιόπιστος Προϋπολογισμός. Δεν είναι. Εάν πάρουμε, κύριε Υπουργέ, τα κρυφά και τα φανερά χρέη –για να το πω απλά- και σχετίσουμε το 1981 με την κατάσταση που διαμορφώθηκε φέτος, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, ξέρετε ότι το 1981, εάν οι Έλληνες δούλευαν τέσσερις μήνες για να βγάλουν το χρέος προς το κράτος και ένα μήνα ακόμη, θα μπορούσαν να καλύψουν το χρέος ως φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις; Δηλαδή με 5 μήνες δουλειάς τελειώναμε με το χρέος.
      Τα αντίστοιχα νούμερα του 2003, κύριε Υπουργέ, είναι δώδεκα μήνες δουλειάς για το κράτος και οκτώ μήνες δουλειάς για τους ιδιώτες, είτε φυσικά πρόσωπα είναι είτε επιχειρήσεις. Δηλαδή έχετε πάει ουσιαστικά στα δύο χρόνια αυτό που θα γινόταν το 1981 με πέντε μήνες δουλειάς. Αυτή είναι η ντροπή! 
      Να σας θυμίσω μάλιστα ότι το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε πως είτε η χώρα θα εξαφανίσει το χρέος είτε το χρέος θα εξαφανίσει τη χώρα. Όμως, τα ξεχνάτε αυτά. 
      Επίσης είπατε πως αυξάνει την παραγωγικότητα. Η παραγωγικότητα αυξάνει με παιδεία, πολιτισμό –αυτό που λέει η Νέα Δημοκρατία- με την επανίδρυση του κράτους, με νέα πολιτική η οποία θα είναι επιθετική πολιτική και στοχευμένη οικονομική πολιτική. Δεν γίνεται διαφορετικά. Εσείς βέβαια δεν καταλαβαίνετε ούτε τις βασικές διαφορές. Μιλάμε για διαρθρωτικές διαφορές και εσείς λέτε πόσα λεφτά θα πάρουμε να βάλουμε στα ταμεία μας.
      Δυστυχώς η άρχουσα ομάδα των εκσυγχρονιστών φρόντισε για τρία πράγματα: την ωραιοποίηση των στοιχείων, τη μετάθεση των εκρηκτικών προβλημάτων από τη μια κυβέρνηση στην επόμενη και σίγουρα μας λέει τη μισή αλήθεια. 
      Ποιος είναι ο στόχος; Σήμερα να κοροϊδέψουμε τους Έλληνες ως Κυβέρνηση και αύριο να κοροϊδέψουμε τους Έλληνες ως Αντιπολίτευση. Είναι σαφές. 
      Και τελειώνω. Κύριε Πρόεδρε, η Νέα Δημοκρατία τις επόμενες εβδομάδες θα δώσει στη δημοσιότητα το νέο της πρόγραμμα, για να πάψουν όσοι από το ΠΑΣΟΚ λένε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πρόγραμμα. Μάλιστα το πρόγραμμα αυτό θα έχει δύο χαρακτηριστικά στοιχεία. Ο στόχος θα είναι να αναπτυχθεί ο τόπος με 5,5%, χωρίς να υπάρχει από τη μια μεριά λιτότητα και από την άλλη μεριά να συνεχίσουμε εκσυγχρονιστικά την εξαθλίωση των κοινωνικών ομάδων που είναι ασθενέστερες.
      Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Νικολαΐδης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2004 που συζητάμε, αποτυπώνει την πολιτικοοικονομική πρόταση της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών μετασχηματισμών που πραγματοποιούνται στον τόπο μας. Αποτυπώνει επίσης τις προτεραιότητες της Κυβέρνησης, ενσωματώνοντας τις προκλήσεις της εποχής, σηματοδοτώντας μια νέα δυναμική στην πορεία ανανέωσης του παραγωγικού και θεσμικού ιστού της χώρας μας. Αποτυπώνει ακόμη τη συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας με στόχο τη βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών και την τήρηση των υποχρεώσεών μας, όπως αυτές απορρέουν από την παρουσία μας στην ευρωζώνη. Αποτυπώνει τέλος την ανάπτυξη με συνέχιση του ρυθμού της πάνω από 4%, με απασχόληση και ευημερία για όλους, με επιτάχυνση της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης της χώρας μας με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι ένα σχέδιο διαχείρισης των κρατικών εσόδων και δαπανών, που δεν ξεκαθαρίζει μόνο από ποιες πηγές και με ποιο τρόπο θα συγκεντρωθούν τα έσοδα, ούτε απλώς σε ποιους φορείς αποδοχής θα οδηγηθούν οι δαπάνες, αλλά αντικατοπτρίζει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την οικονομική ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την κοινωνική ευημερία.
      Είναι ένας δύσκολος προϋπολογισμός, γιατί έχει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο εθνικό στοίχημα της χώρας μας, που είναι η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Είναι ένας δύσκολος προϋπολογισμός, γιατί, αν και εξασφαλίσαμε σταθερότητα στην οικονομία, ισχυρό νόμισμα και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης πρέπει να προσπαθήσουμε να μειώσουμε περισσότερο την ανεργία, να προάγουμε ακόμη περισσότερο την επιχειρηματικότητα, να οργανώσουμε ακόμη καλύτερα τον τομέα της υγείας και πρόνοιας, να μεταρρυθμίσουμε θετικότερα τη Δημόσια Διοίκηση και να εξασφαλίσουμε μια αποδοτικότερη Δημόσια Διοίκηση και αυτοδιοίκηση σε συνθήκες απόλυτης διαφάνειας. Είναι τέλος ένας δύσκολος προϋπολογισμός, γιατί θέτουμε υψηλούς στόχους μεταρρυθμιστικών πολιτικών για την οικονομία, την κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και τον πολιτισμό, έχοντας να αντιμετωπίσουμε ένα πραγματικά δυσμενές παγκόσμιο περιβάλλον, το οποίο βρίσκεται σε οικονομική ύφεση με αρκετές εστίες αστάθειας και πολέμων και σημαντικές απειλές λόγω των φαινομένων της τρομοκρατίας.
      Σε αυτήν τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2004 τι αντέταξε η Νέα Δημοκρατία; Μια πολιτική διγλωσσίας και πολυγλωσσίας, μια πολιτική συνθημάτων, μια πολιτική αντικρουόμενων προτάσεων και ανέφερε μέτρα απ’ αυτά που θα δούμε σε λίγο στο κρυφό πρόγραμμά της.
      Ο κ. Αλογοσκούφης, γενικός εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να υπερθεματίσει για το πόσο άσχημα εξελίσσεται η ελληνική οικονομία, μας είπε να μη χαιρόμαστε για την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, γιατί αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε τα ολυμπιακά έργα και στο ότι υπάρχει μια επιτάχυνση της οικοδομικής δραστηριότητας. Λες και όλα αυτά μπήκαν στον αυτόματο πιλότο, λες και το γεγονός ότι έχουμε αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας δεν οφείλεται τάχα στο γεγονός ότι αυτή η άσχημη οικονομική κατάσταση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ οδήγησε στη δραστική μείωση των επιτοκίων δανεισμού, στην αύξηση της στεγαστικής πίστης και βεβαίως στο ότι η αγοραστική δύναμη και η δανειοληπτική ικανότητα του μέσου πολίτη έχει βελτιωθεί σημαντικά.
      Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, ποιο θεωρεί η Νέα Δημοκρατία ως πρωταρχικό τομέα στη διαφορετική πολιτική που θα μας αναγγείλει μετά τον Προϋπολογισμό; Ο τομέας αυτός είναι ο κατασκευαστικός. Ο ίδιος αυτός τομέας που κρίνει ότι κακώς τον υπολογίζουμε εμείς για την αύξηση του ΑΕΠ, είναι αυτός στον οποίο θα δώσει έμφαση.
      Ποιος άλλος τομέας; Ο τομέας της ενέργειας. Μήπως, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να σας θυμίσουμε την επανάσταση που πραγματοποιεί στη χώρα μας το ΠΑΣΟΚ με την ενεργειακή πολιτική, στον τομέα της ενέργειας; Μήπως πρέπει να στείλουμε ορισμένους από εσάς να δούνε το Υδροηλεκτρικό Φράγμα του Θησαυρού στη Δράμα; Μήπως πρέπει κάποιοι να πάνε να δουν το εργοστάσιο του συνδυασμένου κύκλου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο στην Κομοτηνή; Μήπως πρέπει να γυρίσετε την Ελλάδα να δείτε τις ανεμογεννήτριες, που σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν σ’ όλη τη χώρα;
      Μήπως πρέπει να πάτε να δείτε στη Θεσσαλονίκη που το φυσικό αέριο πια περνάει σε οικιακή χρήση; Μήπως πρέπει να πληροφορηθείτε ότι από το 2004 έρχεται νέα γραμμή τροφοδοσίας με φυσικό αέριο από το Ιράν μέσω της Τουρκίας για να εφοδιαστεί η χώρα μας; 
      Για μένα όμως, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι αυτό που τονίζει η Νέα Δημοκρατία ως επανίδρυση του κράτους. Ο κ. Αλογοσκούφης λέει ότι ρυθμιστικό ρόλο στην οικονομία και την κοινωνία θα παίξει η επανίδρυση του κράτους. Επίσης ότι η επανίδρυση του κράτους περνάει μέσα από την επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης. Αυτό το «επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης» μήπως υποκρύπτει τίποτα, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; 
      Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του το 1990 δεν έκρυψαν καθόλου τις προθέσεις και τους στόχους του κυβερνητικού τους προγράμματος. Ο κύριος Πρόεδρος μίλησε για λιγότερο κράτος. Τον ψήφισε ο ελληνικός λαός και εντιμότατα εφάρμοσε την πολιτική του. Έκλεισε κρατικές επιχειρήσεις, περιόρισε κρατικές δραστηριότητες, ιδιωτικοποίησε φορείς του δημοσίου και απέλυσε εργαζόμενους.
      Εσείς όταν λέτε ότι θα βελτιώσετε τα μακροοικονομικά μεγέθη μέσω της επανίδρυσης της Δημόσιας Διοίκησης, τι εννοείτε; Περισσότερη διαφάνεια; Μαζί σας. Αλλά γιατί τότε προπαγανδίζετε και μάλιστα ψευδώς ότι θα καταργήσετε τον αμαρτωλό μαθηματικό τύπο για τα δημόσια έργα; Ποια είναι η αμαρτωλή σχέση του τύπου αυτού με την εξουσία; Μπορεί τάχα ένας Υπουργός ή ένας περιφερειάρχης, ένας νομάρχης, να δώσει σ’ έναν εκλεκτό του κάποιο έργο; Και, όμως, λέτε ότι θα τον καταργήσετε γιατί θέλετε εσείς να φέρετε τους εκλεκτούς σας και όχι γιατί υπερασπίζεστε τη διαφάνεια. Επομένως λιγότερο κράτος. Πώς; Με ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, με απολύσεις, με 0+0=14;
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ επανίδρυσε το κράτος. Επανιδρύει τη Δημόσια Διοίκηση σταδιακά, μεθοδικά, με όραμα και με στόχους. Είναι αυτό που το 1981 επανίδρυσε το κράτος δικαίου και έφερε τη δημοκρατία και την ελευθερία σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Είναι αυτό που συμφιλίωσε το λαό και τους πολίτες με την κρατική εξουσία. Είναι αυτό που αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση. Έκτοτε βέβαια συνεχίζει με γοργά βήματα, έτσι ώστε να καθιερώνει θεσμούς άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας, ώστε οι αρμοδιότητες να ασκούνται αποτελεσματικά από αυτοδιοικητικούς φορείς. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι σύγχρονες δημοκρατίες κινούνται στον αστερισμό της δημοκρατίας των πόλεων και των περιφερειών, στον αστερισμό των αποκεντρωμένων δομών εξουσίας, στον αστερισμό της περιφερειακής ανάπτυξης. Στόχος της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης είναι να οδηγήσει σε συνθήκες ανάπτυξης, απασχόλησης, αλληλεγγύης και συνοχής την ελληνική κοινωνία.
      Εμείς πιστεύουμε ότι ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται καλύτερα από αποκεντρωμένες δομές διοίκησης και αυτοδιοίκησης. Πιστεύουμε επομένως ότι χρειάζονται αποφασιστικές ενισχύσεις. Χρειάζεται να γίνεται η ορθολογιστικότερη απόδοση των πόρων που αντιστοιχούν σ’ αυτές τις πολιτικές.
      Εδώ πρέπει να πω ότι ο Προϋπολογισμός του 2004, κύριε Υπουργέ, υστερεί. Υστερεί γιατί η τοπική ανάπτυξη και η άσκηση νέων αρμοδιοτήτων από την αυτοδιοίκηση με περιορισμό πόρων δεν γίνεται. Φαίνεται ότι το μάρμαρο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 πέφτει βαρύ για την ελληνική περιφέρεια και την αναστροφή της δημογραφικής ερήμωσης της υπαίθρου. Στα θέματα αυτά απαιτούνται πιο αποτελεσματικοί χειρισμοί, πιο γενναία χρηματοδότηση.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Εμείς, οι εκπρόσωποι της περιφέρειας, των παραμεθορίων, ακριτικών περιοχών, κατανοούμε το πρόβλημα που σήμερα έχει η χώρα μας με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό, όμως, δεν αφυδατώνει τη δυναμική μας, το δικαίωμά μας να παλεύουμε μαζί με το ΠΑΣΟΚ, μέσα στο ΠΑΣΟΚ για την ισόρροπη ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση, για μια πραγματική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση, έτσι ώστε ο κάτοικος αυτής της χώρας, ανεξάρτητα από το που ζει, στην Αθήνα ή στην Ήπειρο, στη Βοιωτία ή στη Θράκη, στο Νότιο ή το Βόρειο Αιγαίο, να μπορεί πράγματι να έχει ίσα δικαιώματα με όλους τους άλλους Έλληνες. 
      Εμείς θα διεκδικήσουμε το περιφερειακό μέρισμα, τους πόρους που μας αναλογούν και την αποκέντρωση που δικαιούμαστε. Η Εγνατία δεν ολοκληρώθηκε για να φεύγουν οι κάτοικοι πιο γρήγορα από την ύπαιθρο. Πρέπει επομένως να δούμε εκείνες τις πολιτικές που πράγματι θα συμβάλουν, ώστε να φέρουμε την ελληνική περιφέρεια πιο κοντά στο κέντρο. 
      Τελειώνοντας, κύριες και κύριοι, πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης -βλέποντας ακριβώς τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας- με την Χάρτα Σύγκλισης κατηύθυνε τον Προϋπολογισμό στο δρόμο της κοινωνικής σύγκλισης με κοινωνικές δαπάνες που αγγίζουν το 28% του ΑΕΠ, με φορολογικές ελαφρύνσεις, με στήριξη των ανέργων…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ τελειώνετε, κύριε συνάδελφε. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. 
      ….με στήριξη της παιδείας και με δαπάνες για την υγεία που απορροφούν το 8% του Προϋπολογισμού, όπως και με τόσα άλλα.
      Επομένως δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει η Νέα Δημοκρατία, παρά να ψηφίσει αυτόν τον Προϋπολογισμό μαζί με μας που τον υποστηρίζουμε δυναμικά. Ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Καλός έχει το λόγο. 
      Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ να είστε συνεπείς στο χρόνο σας, για να μπορούν να μιλήσουν περισσότεροι συνάδελφοι. Παράλληλα θέλω να σας πω ότι η σημερινή συνεδρίαση θα κλείσει στη μία η ώρα. Συνεπώς όσοι δεν βρίσκονται εδώ θα διαγραφούν.
      Ορίστε, κύριε Καλέ.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μία εποχή σαν τη σημερινή τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη –εγώ θα έλεγα καλύτερα όλα τα ευρωπαϊκά κράτη- επενδύουν με τόλμη και με δυναμισμό στον τομέα της εκπαίδευσης, στον τομέα της παραγωγής εκπαιδευτικών αγαθών που είναι και ποιοτικά και αποτελεσματικά, κυρίως ανταγωνιστικά, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Ελλάδα του εκσυγχρονισμού δυστυχώς για να λύσει το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα –και αυτό πρέπει να το πούμε σήμερα που συζητάμε τον Προϋπολογισμό του 2004- δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ανακυκλώνει τη φτώχεια της, τη μιζέριά της, να προσπαθεί να κλείσει τις τεράστιες τρύπες των αναγκών της εκπαίδευσης με πολύ λίγα οικονομικά και με ονομαστικές αυξήσεις που είναι σε μονοψήφια μεγέθη και οι οποίες, ούτως ή άλλως, αν αποπληθωριστούν και αν αναχθούν στο πραγματικό επίπεδο των αναγκών, φαίνεται ότι είναι μηδαμινότατες και εντελώς ακατάλληλες για  να λύσουν τα προβλήματα. Έτσι, λοιπόν, παραμένει οξύτατο το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης συνολικά της εκπαίδευσης και στις τρεις βαθμίδες, μιας υποχρηματοδότησης που αποδεικνύει ότι η Ελλάδα του εκσυγχρονισμού επί εννέα συνεχή χρόνια δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να κρατά στα αβαθή κολλημένο –θα μου επιτρέψετε να πω- το σκάφος της εκπαίδευσης, δίνοντάς του εκείνο το περιβόητο για το οποίο κανείς σήμερα από τους Υπουργούς αυτής της Κυβέρνησης –εγώ θα έλεγα αναδρομικώς και από εκείνους που πέρασαν με τις προηγούμενες κυβερνήσεις- δεν μπορεί να είναι υπερήφανος. Μιλώ για το 3,4% του ΑΕΠ ως συνολικής ποσοστιαίας δημόσιας δαπάνης για την εκπαίδευση.  
      Δεν θέλω να αναφερθώ σε πολλά μεγέθη. Νομίζω ότι μία λογική μπορεί να αποδείξει και σ’ αυτήν την Αίθουσα, αλλά και στον ελληνικό λαό, που μας παρακολουθεί, πόσο έξω είμαστε και φέτος από τον προϋπολογισμό, από την όποια φιλότιμη προσπάθεια να καλυφθούν οι ανάγκες. 
      Υπολογίσαμε στον τομέα παιδείας του κόμματός μας με απλά μεγέθη, με αριθμούς απολύτων μεγεθών -και όχι ποσοστιαία- πόσο θα χρειαζόταν συνολικά και στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης να δώσει αυτή η Κυβέρνηση πάνω απ’ αυτά που έδωσε, πάνω απ’ αυτά που είναι καταγεγραμμένα στον υπό ψήφιση Προϋπολογισμό, για να μπορέσουμε να πούμε ότι τουλάχιστον τα οξυμένα προβλήματα στις ανάγκες χρηματοδότησης καλύπτονται, αν όχι τέλεια, τουλάχιστον επαρκώς. Και καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα: Θα χρησιμοποιήσω μόνο αυτούς τους αριθμούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Χρειάζονται γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ –και θα τα αναλύσω- για τις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης, για να πούμε ότι κάπως φέτος αν δίνονταν –δεν δόθηκαν, δεν φαίνεται από πού μπορούσατε να τα δώσετε, δεν το τολμήσατε τέλος πάντων να κόψετε από αλλού και να τα δώσετε στην εκπαίδευση- θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάτι μπορούσαν να προσφέρουν. Πρώτα-πρώτα, γιατί χρειάζονται 100 δισεκατομμύρια δραχμές ή 294 εκατομμύρια ευρώ για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν και στις τρεις βαθμίδες οι λειτουργοί της εκπαίδευσης, που ζητούν και τους απαξιώνετε, όπως απαξιώσατε τους πανεπιστημιακούς, όπως απαξιώσατε και τους στείλατε πίσω, χωρίς να έχουν πάρει τίποτα οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και τί σας ζητούσαν; Εκείνο το επίδομα που δώσατε σ’ όλους τους δημοσίους υπαλλήλους -τα 176 ευρώ- και τους τα είχατε υποσχεθεί με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και δεν τους τα δώσατε.
      Έπειτα χρειάζονται 15 δισεκατομμύρια σε δραχμές ή 44 εκατομμύρια ευρώ για τα λειτουργικά έξοδα των πανεπιστημίων. Δεν το λέει η Νέα Δημοκρατία αυτό. Το λένε τα πανεπιστήμια που έβαλαν πριν από ένα μήνα λουκέτο, για να σας δείξουν ότι δεν είχαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, δεν είχαν τα απολύτως απαραίτητα για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως οργανισμοί παροχής ανώτατης εκπαίδευσης. Και αντίστοιχα χρειάζονται 10 δισεκατομμύρια για τα λειτουργικά έξοδα των ΤΕΙ, αυτών των ΤΕΙ που στο κάτω-κάτω επαίρεσθε ότι τα κάνατε ανώτατα. Τα βαφτίσατε βέβαια, στην ουσία χωρίς αξιολόγηση και αντί να τους δώσετε εφαλτήριο και οικονομική ενίσχυση γερή για να μπορέσουν να συνεχίσουν, τους αρνείστε και αυτά τα 10 δισεκατομμύρια σε δραχμές, τα οποία έχουν ανάγκη για να καλύψουν τα πάγια έξοδά τους, τουλάχιστον για το χρόνο που έρχεται. Μας λείπουν επίσης άλλα 147 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου 50 δισεκατομμύρια δραχμές για τις υποδομές μόνο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αν όλα αυτά τα αθροίσετε, θα πάτε στα 500 εκατομμύρια ευρώ που σας είπα προηγουμένως.
      Τι έκανε, λοιπόν, αντί αυτών η Κυβέρνηση Σημίτη; Έχασε, κατά τη δήλωση Μπαρνιέ, 78 εκατομμύρια ευρώ, για να τα δώσει στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, που είναι ένας σημαντικός τομέας της εκπαίδευσης αλλά και της εθνικής μας οικονομίας. Με αυτά τα 78 εκατομμύρια ευρώ που από το 2000 –και όχι από πέρυσι- μέχρι σήμερα παραμένουν «παγωμένα» και ανεκμετάλλευτα στην άκρη, θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί αυτά τα λειτουργικά έξοδα που σας είπα. Όταν λέει η Νέα Δημοκρατία ότι χρειάζεται εξορθολογισμός στη χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και αποτελεσματική, αν θέλετε, χρήση όλων αυτών των ποσών, να που ένα παράδειγμα μπορεί να σας κάνει να καταλάβετε πόσο μπορεί να χρησιμοποιηθούν πόροι που χάνονται, για να καλύψουν ανάγκες που υπάρχουν και διαιωνίζονται στο κάτω-κάτω.
      Έπειτα τι άλλο κάνει η Κυβέρνηση –να φέρω ένα παράδειγμα- και αποδεικνύεται ότι η πολιτική αυτή είναι πέρα για πέρα ακατάλληλη για να καλύψει τις ανάγκες της εκπαίδευσης; Θα αναφερθώ μόνο στον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, κύριε Υπουργέ. Τι να πω; Ότι φέτος κατασπαταλήθηκαν με προκήρυξη διαγωνισμού στις 8-12-2003, δηλαδή πριν λίγες μέρες, 1,4 εκατομμύρια ευρώ για διαφήμιση στα μέσα μαζικής επικοινωνίας του ΟΕΕΚ, αυτού του περιβόητου οργανισμού που δεν είναι παρά η χρυσοτόκος όρνιθα της ελληνικής εκπαιδευτικής κατάστασης; Γιατί τι ανάγκη έχει ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, τι ανάγκη έχει και ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων να διαφημίζονται στις εφημερίδες; Μην τους χάσει η ελληνική πραγματικότητα; Μήπως δεν τους πάρει το κράτος να φτιάξουν σχολεία ή να επιμορφώσουν τεχνικούς;
      Η αλήθεια είναι άλλη. Με αυτές τις πιστώσεις, πάντοτε προεκλογικά και όχι στα υπόλοιπα χρόνια, ανοίγετε την προεκλογική καμπάνια του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η αλήθεια, να την καταλάβει ο ελληνικός λαός. Να πού πηγαίνουν οι πολύτιμοι πόροι για την εκπαίδευση.
      Να σας πω ένα ακόμη παράδειγμα και μ’ αυτό θα ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε. Είναι δυνατόν να δοθούν 22,5 χιλιάδες ευρώ; Θα μου πείτε για 8 εκατομμύρια δραχμές μιλάμε; Ναι, γι’ αυτά τα 8 εκατομμύρια δραχμές. Δόθηκαν πριν δυο μήνες σε ιδιωτική εταιρία –το ακούτε, κύριοι συνάδελφοι;- για να κάνει τί; Για να φτιάξει το θεσμικό πλαίσιο για το νόμο που ψηφίσαμε, που έφεραν εδώ τα Υπουργεία Παιδείας και Εργασίας για τη σύνδεση μεταξύ κατάρτισης και επαγγελματικής εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Δηλαδή δεν υπήρχαν εμπειρογνώμονες στα δύο αυτά Υπουργεία να φτιάξουν ένα θεσμικό σχέδιο για να το κάνουμε εδώ νόμο του κράτους, αλλά ήταν ανάγκη να ξοδευτούν 8 εκατομμύρια δραχμές και γι’ αυτό σε ιδιωτική εταιρία; Πρέπει να υπάρχει ντροπή! 
      Το φέρνω εδώ για να σας πω ότι θα μπορούσατε να τα δώσετε σε πέντε ολοήμερα σχολεία, για να μπορεί να λειτουργήσει το κράτος και να μπορέσει να αναπνεύσει όχι μόνο το σύνολο της εκπαίδευσης, αλλά να αναπνεύσουν και οι θεσμοί, για τους οποίους επαίρεστε ότι εσείς τους δημιουργήσατε.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Σε ένα λεπτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Και για να σταματήσει το αναμάσημα της καραμέλας που αναφέρεται τάχα -με διαστρέβλωση αρκετή- στη θέση μας για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, θα ήθελα να σας πω εν τέλει απ’ αυτό το Βήμα, πριν αποχωρήσω, ότι η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι καθαρή. Είναι η προγραμματική μας θέση για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Και αυτά θα δημιουργηθούν εδώ –έτσι λέμε στο πρόγραμμά μας- όταν η συνταγματική σκόπελος αρθεί μετά από έξι-εφτά χρόνια.
      Όσον αφορά τα κέντρα ελευθέρων σπουδών: Θέλω να πω ότι μας καλύπτει πλήρως –και εσείς τώρα πρέπει να τοποθετηθείτε- η τροπολογία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Καλέ, δεν μπορώ να σας δώσω άλλο χρόνο.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      …για τα κέντρα ελευθέρων σπουδών και τη συνεργασία τους με τα αναγνωρισμένα πανεπιστήμια. Θα πρέπει και να τα ελέγχουμε με εθνικό μηχανισμό και να τα αξιολογούμε, δηλαδή να τα βαθμολογούμε ώστε να έχουν τύχη και εκείνοι που παίρνουν αύριο ή και από σήμερα τα πτυχία τους από τέτοιες συνεργασίες.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ.Σχοιναράκη έχει το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σας ενοχλούν τόσο πολύ τα στελέχη μας πρώτης γραμμής και ιδιαίτερα απόψε οι συνάδελφοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αναφέρονται στο πρόσωπο ιδιαίτερα του Υπουργού Εξωτερικών, του Γιώργου Παπανδρέου. Είναι ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσετε. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γι’ αυτά που είπε.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριοι συνάδελφοι, ο προηγούμενος συνάδελφος που απεχώρησε από το Βήμα, προσπάθησε να απολογηθεί σ’ ό,τι αφορά την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας –με ερωτηματικό για το αν υπάρχει αυτή η πολιτική- στο χώρο της εκπαίδευσης. Καθένας έχει τη δική του ιστορία και την αναγνωρίζει η τοπική κοινωνία, η οποία τον επικυρώνει!
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Αφήστε τα αυτά…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να μη γράφεται καμία διακοπή στα Πρακτικά.
      ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Άκουσα με σεβασμό κάθε ομιλητή. Είναι θέμα αγωγής βεβαίως το να ακούμε με σεβασμό τους υπόλοιπους ομιλητές και είναι ένα ζήτημα αυτό!
      Έτσι, λοιπόν, ο προηγούμενος συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι όταν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επενδύουν σε εκπαιδευτικά αγαθά, η Ελλάδα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ανακυκλώνει τη φτώχεια της, αφού οι χρηματοδοτήσεις για την παιδεία είναι μηδαμινές. Προφανώς ο κύριος συνάδελφος δεν έχει μελετήσει τον Προϋπολογισμό -ίσως τον έχει διαβάσει αλλά δεν τον έχει μελετήσει- και άρα δεν έχει ενημερωθεί για ένα βασικό του σημείο που έχει να κάνει με την απόδοση του μερίσματος ειρήνης στην κοινωνία για την παιδεία, ούτως ώστε οι δαπάνες για την παιδεία να φτάσουν στο 5% του ΑΕΠ, ένα ιστορικό θα έλεγα αίτημα της εκπαιδευτικής κοινωνίας και της κοινωνίας της ελληνικής ολόκληρης έως το 2008 –ορίζοντας χρόνου δηλαδή- και τα χρήματα αυτά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι θα προέλθουν από το 3% της μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών, αφού με την πολιτική της η Κυβέρνηση πέτυχε να σταματήσει η περιοχή μας να είναι περιοχή εντάσεων.
      Ταυτόχρονα αναφέρει πως απαξιώσαμε τους πανεπιστημιακούς, τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αποκρύπτει επιμελώς ότι οι ίδιοι απαξιώνουν έως μηδενισμού τα ελληνικά πανεπιστήμια που έμμεσα μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης -δικός σας Ευρωβουλευτής είναι ο κ. Χατζηδάκης που κατέθεσε σχετική τροπολογία- προσπαθούν να δώσουν αναγνώριση πανεπιστημιακή στα κέντρα ελευθέρων σπουδών –και σωστά απολογηθήκατε απόψε στην ελληνική κοινωνία, αλλά και όταν γνωρίζουμε όλοι ότι ο πρότερος βίος σας σ’ ό,τι αφορά την εκπαίδευση ούτε έντιμος ούτε καθαρός είναι, γιατί ακριβώς προσπαθήσατε μέσω της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών να χειραγωγήσετε τον Έλληνα εκπαιδευτικό, γιατί θέλατε να έχετε χειραγωγημένη ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία αφού γνωρίζετε ότι ο Έλληνας εκπαιδευτικός είναι ο διαμορφωτής της ελληνικής κοινωνίας.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κουβεντιάζουμε τον Προϋπολογισμό του κράτους και γνωρίζουμε όλοι ότι είναι κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία αυτή η συζήτηση και οι τοποθετήσεις επιβάλλεται να εμπεριέχουν τη σφραγίδα της ευθύνης αλλά και του χρέους απέναντι στον ελληνικό λαό. Αντ’ αυτού, έχουμε δυο διαφορετικές θα έλεγα εικόνες εδώ στο Κοινοβούλιο. Από τη μια μεριά η Κυβέρνηση, έχοντας πλήρη γνώση της  ευθύνης αλλά και του χρέους, λειτουργεί με σοβαρότητα, με υπεύθυνη στάση, με τεκμηρίωση κάθε σημείου και στοιχείου -θα έλεγα- του Προϋπολογισμού, πάντα με προοπτική και όραμα την οικονομική σταθερότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την Αντιπολίτευση να μηδενίζει, να καταστροφολογεί, να παρουσιάζει γκρίζα εικόνα και στείρα άρνηση, μα πάνω απ’ όλα, -και αυτό είναι το πιο σοβαρό, το πιο σημαντικό, θα έλεγα- απουσιάζει ο σοβαρός πολιτικός λόγος, η στόχευση στην πολιτική λειτουργία, οι αρχές και δυστυχώς το όραμα για τον τόπο. Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η επιμονή του γενικού της εισηγητή –προσέξτε- για τη σημαντική πολιτική της περιόδου ’90-’93 που έθεσε τις βάσεις για τη συνέχεια -αυτός ήταν ο λόγος του ακριβώς- όταν γνωρίζει ο ελληνικός λαός τα αρνητικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής γιατί τα υπέστη, αλλά και τις προχθεσινές δηλώσεις του επίτιμου  Προέδρου της αλλά και του πρώην πρωθυπουργού του κ. Γεωργίου Ράλλη, ότι η Νέα Δημοκρατία θα ακολουθήσει περιοριστική πολιτική όταν και αν –συμπληρώνω εγώ- έλθει ποτέ στην κυβέρνηση;
      Ταυτόχρονα ο Πρόεδρός της δηλώνει ότι το ζωνάρι θα σφίξουν οι Υπουργοί και οι επικεφαλείς των ΔΕΚΟ, αλλά δεν εξήγησε στην ελληνική κοινωνία για ποιους θα σφίξουν το ζωνάρι, σε ποιους θα σφίξουν το ζωνάρι, γιατί ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά αυτήν την πολιτική, αφού την έχει γευτεί όλα αυτά τα χρόνια, τα προηγούμενα χρόνια –όσα κυβέρνησε- και την έχει καταδικάσει. 
      Νομίζω ότι πρέπει να σοβαρευτούμε. Έχουν αλλάξει οι πολιτικές, έχουν αλλάξει οι εποχές και σίγουρα τα όπλα του πολιτικού λόγου. Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιβάλλεται να εκσυγχρονίσετε το δικό σας πολιτικό λόγο, γιατί ο ελληνικός λαός και μνήμη και κρίση διαθέτει, μα πάνω απ’ όλα έχει άποψη και όραμα για τον τόπο του, κάτι που λείπει από το άγνωστο σ’ αυτόν κρυφό –άρα επικίνδυνο- πρόγραμμά σας. 
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι ιδιαίτερα σημαντικός, γιατί θέτει τις βάσεις της οικονομικής πολιτικής της επόμενης τετραετίας με κεντρικό πολιτικό στόχο την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης της χώρας με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες μέσα όμως –και εδώ είναι η σημαντική διαφορά- σε συνθήκες κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής, συνδυάζοντας ταυτόχρονα την κοινωνική ανάπτυξη με την ευημερία του πολίτη. 
      Η Χάρτα Σύγκλισης, πάνω στην οποία είναι δομημένος ο Προϋπολογισμός που συζητούμε, δίνει απάντηση σε τρία βασικά σημεία που είναι οράματα της κοινωνίας. Το ένα είναι η απόδοση μερίσματος ειρήνης σ’ ό,τι αφορά την παιδεία και σ’ αυτό αναφέρθηκα. Το δεύτερο είναι το μέρισμα σταθερότητας από τη μείωση του χρέους και το τρίτο είναι το μέρισμα εξυγίανσης για την αντιμετώπιση της φορολογίας, ούτως ώστε να έχουμε ένα ακόμα δικαιότερο φορολογικό σύστημα. 
      Όλα αυτά είναι σε γνώση του ελληνικού λαού, γιατί από το Σεπτέμβρη μέσω της Χάρτας Σύγκλισης, μαζί με το πακέτο των κοινωνικών μέτρων, τα έχουμε γνωστοποιήσει υπεύθυνα στον ελληνικό λαό, τότε που εσείς με αλληλοσυγκρουόμενες και αντιφατικές απόψεις των στελεχών σας προσπαθούσατε να ισορροπήσετε χωρίς σταθερές θέσεις, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς τεκμηριωμένη πολιτική και εφικτές προτάσεις, τότε που εσείς καταργούσατε οι μισοί μέσω του Προέδρου σας το ΣΔΟΕ, αλλά οι άλλοι μισοί με τον κ. Σουφλιά το εκσυγχρονίζατε, τότε που επανιδρύατε το κράτος καταργώντας το ΑΣΕΠ μέσω των δηλώσεων του Προέδρου σας –με ό,τι αυτό εμπεριέχει για τον απλό πολίτη- γιατί πολιτική σας είναι να επενδύετε στην ανασφάλεια του Έλληνα πολίτη. 
      Και αυτό είναι ιεροσυλία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Πολιτική σας είναι η χειραγώγηση του Έλληνα πολίτη.
      Συνεχίζουν μάλιστα οι αντιφατικές δηλώσεις και ό,τι αφορά το κοινωνικό πακέτο Σημίτη. Από άλλα στελέχη χαρακτηρίστηκαν ως ψίχουλα και άλλα στελέχη πρώτης γραμμής της Νέας Δημοκρατίας ισχυρίστηκαν ότι αν δοθούν αυτές οι παροχές στους εργαζόμενους, η οικονομία μας θα οδηγηθεί στην καταστροφή. 
      Τέλος δεσμευθήκατε ότι όταν και αν ποτέ συμπληρώνω εγώ εσείς κυβερνήσετε, θα τα εφαρμόσετε. Άρα υπάρχει απουσία ενιαίας άποψης, προγράμματος και προτάσεων που θα είναι υπέρ των εργαζομένων, υπέρ των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από το κράτος, υπέρ των ασθενέστερων. 
      Ποιο είναι άραγε το πρόγραμμά σας; Αυτό ζητά να μάθει ο ελληνικός λαός. Ποιες είναι οι θέσεις σας; Εγώ μέχρι σήμερα, μέχρι τώρα που συζητάμε τον Προϋπολογισμό του 2004, όταν εσείς επιθυμείτε να γίνετε κυβέρνηση ούτε για την οικονομία ούτε για την υγεία ούτε για την παιδεία, αλλά ούτε και για την κοινωνική πολιτική άκουσα θέσεις. 
      Και γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ότι το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε πολιτικές που δημιούργησαν μια ισχυρή Ελλάδα, μια κοινωνικά ευαίσθητη Ελλάδα. Και συνεχίζουμε -δεν επαναπαυόμαστε σ’ αυτά- δυνατά για τα επόμενα, στηριζόμενοι όμως στις βασικές αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισονομίας, της ισοπολιτείας και της οικονομικής ανάπτυξης στις ανάγκες της εποχής και των πολιτών, γιατί έχουμε πλήρη γνώση της ευθύνης και του χρέους απέναντι στον ελληνικό λαό και το μέλλον του και –το πιο σημαντικό- συνεχίζουμε να τιμούμε την εντολή του. 
      Ψηφίζω, λοιπόν, τον Προϋπολογισμό, γιατί και φέτος επενδύει με τον καλύτερο τρόπο τους κόπους και τις θυσίες του ελληνικού λαού. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Αντώνιος Σκυλλάκος έχει το λόγο.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ακόμα μια φορά πρόκειται για έναν προϋπολογισμό ταξικό, προϋπολογισμό που αναδιανέμει όσα εισπράττει, δηλαδή όλα τα έσοδα τα αναδιανέμει υπέρ της τάξης των πλουτοκρατών. Αφαιρεί από τους πολλούς και τους φτωχούς και τα δίνει στους πλούσιους. 
      Ταυτόχρονα είναι και προϋπολογισμός αντιλαϊκός. Αυτό φαίνεται από ορισμένα στοιχεία που αναλύθηκαν από τους εισηγητές μας. Εγώ θα σημειώσω μόνο ότι μέσω της φορολογίας θα επιτευχθεί αυτή η αναδιανομή υπέρ των οικονομικά ισχυρότερων. 
      Πώς γίνεται αυτό; Θα αναφέρω δυο στοιχεία. Οι άμεσοι φόροι αυξάνονται δυο φορές παραπάνω απ’ ό,τι ο πληθωρισμός. Αυτό πλήττει κυρίως τους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους της πόλης και του χωριού. Περισσότερο πλήττονται αυτά τα στρώματα με την αύξηση τρεις φορές πάνω από τον πληθωρισμό των άμεσων φόρων, ενώ η φορολογία των ανωνύμων εταιρειών μειώνεται κατά 6%. Να πως γίνεται η αναδιανομή. 
      Αλλά γίνεται και με άλλους τρόπους. Γίνεται μέσω της εισοδηματικής πολιτικής και είναι ψευδεπίγραφο το ποσοστό αύξησης που δίνετε. Διότι αυτό χάνεται με μια σειρά από άλλους τρόπους, που δεν προλαβαίνω να τους αναλύσω. Τους ανέλυσε ο εισηγητής μας. Ανατρέπεται η εικόνα και είναι χειρότερη για τα λαϊκά στρώματα και υπέρ του κεφαλαίου, διότι ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού, το 1/3, είναι τοκοχρεολύσια που τα πληρώνουμε στους επιχειρηματίες, τους πλουτοκράτες που έχουν δανείσει το ελληνικό δημόσιο. Να πως γίνεται η αναδιανομή πέρα από τις επιδοτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου και μια σειρά άλλα προνόμια που δίνονται. Γι’ αυτό λέμε ότι είναι και αντιλαϊκός και ταξικός υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
      Είναι ταυτόχρονα και αποπροσανατολιστικός, διότι προσπαθεί να ενσωματώσει για λόγους επικοινωνιακής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ το λεγόμενο δήθεν κοινωνικό πακέτο και τη λεγόμενη Χάρτα Σύγκλισης. 
      Είναι αναπτυξιακός αυτός ο Προϋπολογισμός; Αν ήταν αναπτυξιακός, πώς εξηγείται ότι δεν αυξάνονται οι θέσεις εργασίας, ότι αυξάνει η ανεργία; Και δεν εννοώ με τα ψεύτικα στοιχεία της Κυβέρνησης, αλλά ας πούμε με τα στοιχεία της ΓΣΕΕ, που δεν ανήκει στο Κομμουνιστικό Κόμμα η ηγεσία της ΓΣΕΕ, ούτε το ινστιτούτο της που έκανε την αντίστοιχη μελέτη. Λέει ότι κάθε χρόνο λέτε ότι είναι αναπτυξιακός και βεβαίως υπάρχει αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, αλλά δεν κερδίζει τίποτα ο εργαζόμενος ούτε από εισόδημα ούτε από θέσεις εργασίας.
      Θα μπορούσε αυτός ο Προϋπολογισμός να μη φέρνει τη υπογραφή του ΠΑΣΟΚ, αλλά να φέρνει την υπογραφή της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω διότι οι βασικές επιλογές, οι στρατηγικές επιλογές, είναι οι ίδιες και για τα δυο κόμματα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις του επίτιμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, με τον οποίο διαφωνούμε σε όλη τη λογική του, σε όλη την πολιτική του σκέψη, αλλά σ’ αυτές τις δηλώσεις συμφωνούμε.
      Είπε λίγο-πολύ ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση –εγώ λέω είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της Νέας Δημοκρατίας- θα ασκήσει περιοριστική πολιτική, δηλαδή πολιτική λιτότητας, ότι θα υπάρξουν αναδιαρθρώσεις που πρέπει να προχωρήσουν πιο γρήγορα κατά τη γνώμη του, ότι πρέπει να υπάρξουν επώδυνα μέτρα. Είπε ότι αυτό θα γίνει με οποιαδήποτε κυβέρνηση και ότι θα υπάρξουν δυσαρέσκειες. Είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με Νέα Δημοκρατία, ουσιαστικά με τις δηλώσεις αυτές θα κλάψουν μανούλες, όπως λέει ο λαός μας, όποιος και αν κερδίσει τις εκλογές από τα δυο μεγαλύτερα κόμματα. 
      Βεβαίως η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί απ’ αυτές τις δηλώσεις. Αυτή είναι η προσπάθεια που κάνει το τελευταίο διάστημα. Το ΠΑΣΟΚ λέει ότι δεν το αφορούν αυτές οι δηλώσεις, ότι δεν ασκεί τέτοια πολιτική, ότι αυτή είναι η πολιτική που ασκεί η Νέα Δημοκρατία.
       Πού είναι η διαφορετική πολιτική που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ; Είναι αυτή η πολιτική για την οποία μίλησε ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Και επειδή αυτή η πολιτική είναι σκληρή για τους εργαζόμενους, έχει δημιουργήσει μεγάλη δυσαρέσκεια που αντανακλάται και στις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Και αυτή η εξέλιξη δημιουργεί προβλήματα και σενάρια διαδοχής και την αναταραχή που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ σήμερα.
      Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ποιος θα είναι ο καλύτερος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής. Θα είναι καλύτερο το ΠΑΣΟΚ ως διαχειριστής ή θα είναι καλύτερη η Νέα Δημοκρατία; Και τα δύο κόμματα προσπαθούν να δημιουργήσουν προσδοκίες ενόψει και των εκλογών, ότι θα αλλάξουν τα πράγματα με τις δικές τους πολιτικές. Όχι, τελικά δεν θα αλλάξουν τα πράγματα ούτε με το ένα κόμμα ούτε με το άλλο.
      Πού συμπίπτουν τα δύο κόμματα; Στις γενικές διακηρύξεις που καθορίζουν και τους βασικούς άξονες της πολιτικής τους. 
      Ποιες είναι οι γενικές τους διακηρύξεις; Ορκίζονται και τα δύο κόμματα στην ελευθερία της αγοράς. Έχουν ως κεντρικό τους στόχο την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, δηλαδή πώς, συμπιέζοντας το εργατικό κόστος, θα υπάρξουν μεγαλύτερα κέρδη και θα γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις –και μιλώ για τις μεγάλες επιχειρήσεις- ενώ πατούν ταυτόχρονα στο λαιμό τις μικρές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
      Τα δύο μεγάλα κόμματα μιλούν για τις διαρθρωτικές αλλαγές και προχωρούν σ’ αυτές. Μιλούν για προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στις σημερινές συνθήκες, δηλαδή στους κανόνες της αγοράς. Μιλούν για ιδιωτικοποιήσεις. Το ΠΑΣΟΚ ξέχασε στη φρασεολογία του το τελευταίο διάστημα τη λέξη «μετοχοποίηση». Μιλά μόνο για ιδιωτικοποίηση.
      Οι προϋπολογισμοί που εισηγούνται και τα δύο κόμματα, είναι ίδιοι και κατά τα έτη 1990, 1991, 1992 από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τώρα. Μόνο τα νούμερα αλλάζουν, αλλά ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος. Για παράδειγμα, το νομοθετικό έργο του κ. Σιούφα στο ασφαλιστικό το συνέχισαν οι Υπουργοί Κοινωνικών Ασφαλίσεων του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζονται οι αναδιαρθρώσεις και οι ρυθμίσεις με τέτοιου είδους νομοσχέδια.
      Όσον αφορά την ευρωπαϊκή τους πολιτική, τα δύο κόμματα συμπίπτουν και σ’ αυτόν τον τομέα. Ήδη καταθέτουν στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, αλλά και στις προτάσεις που κάνουν στο Κοινοβούλιο, κοινές προτάσεις και κοινά κείμενα. Ψήφισαν μαζί το Μάαστριχτ, συμφώνησαν για την ΟΝΕ και έχουν βάλει πλατιά την υπογραφή τους στο Σύμφωνο Σταθερότητας το οποίο προστάζει λιτότητα, γιατί αυτό σημαίνει Σύμφωνο Σταθερότητας.
      Σας ερωτώ: Έκαναν αυτοκριτική τα δύο μεγάλα κόμματα ότι έχουν κάνει κάπου λάθος; Αμφισβητούν το Σύμφωνο Σταθερότητας; Ήδη στο Ευρωσύνταγμα, το οποίο ψηφίζουν και με τα δύο χέρια, στα βασικά του άρθρα υπάρχουν διατυπώσεις που δεσμεύουν και τυπικά και συνταγματικά -αν και δεν είναι στην ουσία Σύνταγμα- τη χώρα μας όσον αφορά το χώρο της ελεύθερης αγοράς. 
      Δυστυχώς και ο Συνασπισμός ταυτίζεται μ’ αυτήν τη λογική και ψήφισε το Μάαστριχτ. Βοήθησε ακόμη προς την προοπτική της ΟΝΕ και του Συμφώνου Σταθερότητας. 
      Ταυτόχρονα τα δύο μεγάλα κόμματα προσπαθούν να δημιουργήσουν προσδοκίες λόγω των διαφόρων πακέτων και των ωφελημάτων που παίρνουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έρχονται χρήματα, αλλά πού πηγαίνουν αυτά τα χρήματα; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Επειδή δεν έχω άλλο χρόνο, ολοκληρώνω την τοποθέτησή μου με την εξής παρατήρηση: Υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος δεν είναι μόνο ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία, αλλά υπάρχει και άλλος δρόμος που σημαίνει γενικότερα άλλη πολιτική και ειδικότερα διαφορετική οικονομική πολιτική. Σε τελευταία ανάλυση χρειάζεται άλλος συσχετισμός, άλλη οικονομία και εξουσία. Αυτόν το δρόμο υποστηρίζουμε εμείς και πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα ο ελληνικός λαός θα καταλάβει και θα ψηφίσει ανάλογα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Ανωμερίτης.
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό έχει πάντα ένα κύριο χαρακτηριστικό ιδιαίτερα από τη μεριά της Αντιπολίτευσης, τον απόλυτα καταγγελτικό λόγο που θα έλεγα ότι είναι ίδιος κάθε χρόνο με τις γνωστές εικόνες μιζέριας. Φυσικά έχουν ως πολιτικό σκοπό να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Κυβέρνηση, αλλά, κατά την άποψή μου, δεν κλονίζουν μόνο αυτό. Κλονίζουν την αγορά, τις επιχειρήσεις, την ίδια την οικονομία και δημιουργούν συναισθήματα απογοήτευσης στους πολίτες για τη χώρα τους και για τους πολιτικούς που την κυβερνούν.
      Φυσικά όλοι και όχι μόνο η Αντιπολίτευση πρέπει να στεκόμαστε κριτικά μπροστά στα οποιαδήποτε μεγέθη και ιδιαίτερα στα μεγέθη του Κρατικού Προϋπολογισμού και βέβαια με βάση την οπτική γωνία, μέσα από την οποία υπηρετούμε το κοινό καλό και την πολιτική, να τα αναλύουμε και να βλέπουμε το σύνολο των μεγεθών άσκησης αυτής της πολιτικής.
      Σε κάθε περίπτωση, όμως, σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα οφείλουμε με τεκμηριωμένες θέσεις και απόψεις και όχι απλά μ’ ένα καταγγελτικό λόγο -με βάση τα πραγματικά δεδομένα, όπως αυτά καταγράφονται στις στατιστικές και στους αξιολογικούς οίκους- να προσεγγίσουμε και να δούμε τα επιμέρους σημεία ή τη γενική κατεύθυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο.
      Εγώ τουλάχιστον, όπως κάνω κάθε χρόνο επί δέκα χρόνια,  θα επικεντρώσω  τα σχόλιά μου και την ομιλία μου αυτήν τη φορά στο κορυφαίο μέγεθος του Προϋπολογισμού, το μέγεθος της αναμενόμενης ανάπτυξης, αφού από αυτή την ανάπτυξη θα κριθούν όλα τα υπόλοιπα μεγέθη, οι θέσεις εργασίας, η απασχόληση, ο πληθωρισμός, τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. 
      Είναι δεδομένο, λοιπόν, πρώτον, ότι έχουμε ένα ρυθμό ανάπτυξης την τελευταία δεκαετία, ο οποίος από το 1993 που ήταν 0,5% του ΑΕΠ, κινείται πλέον σ’ ένα ποσοστό πάνω από το 4%. Δεύτερον, για όγδοη χρονιά αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης είναι υψηλότερος από αυτόν της ευρωζώνης. Τρίτον, στο διεθνές περιβάλλον υπάρχει αναθέρμανση της αμερικάνικης οικονομίας αλλά και της ιαπωνικής, φυσικά για διαφορετικούς λόγους -γιατί οι Αμερικάνοι μιλάνε όλο για νεοφιλελευθερισμό, αλλά είναι η πλέον παρεμβατική χώρα στον κόσμο- και κινείται δυναμικά. Τέταρτον, υπήρξε και υπάρχει ύφεση στην Ενωμένη Ευρώπη που θα συνεχιστεί και το 2004, αν και τα στοιχεία του τελευταίου τριμήνου έδειξαν ότι  υπάρχουν σημάδια μικρής ανάπτυξης και πέμπτον και τελευταίο, θα υπάρξει άνοδος του παγκόσμιου ΑΕΠ, κατά 3,3% το 2003 και 4,1% το 2004.
      Μέσα σ’ αυτά τα δεδομένα, το μείγμα των οικονομικών πολιτικών της Κυβέρνησης για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή μέσα σ’ ένα σταθεροποιημένο ευρωπαϊκό περιβάλλον, δεν μπορεί παρά να συνεχίσει να ενισχύει τις θετικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας. Σήμερα η οικονομία της χώρας είναι δυνατή. Αυτή είναι η διαπίστωση των αξιολογικών οίκων και όλων των διεθνών οργανισμών που αναβαθμίζουν συνεχώς την ελληνική οικονομία.
      Διεθνείς αναταράξεις δεν θα επηρεάζουν πλέον τη χώρα μας, παρά μόνο αν αυτές επηρεάζουν την ΟΝΕ. Θα πρέπει, λοιπόν, να αναθεωρήσουμε ότι μέσα σ’ αυτά τα δεδομένα, θα υπάρξει ένα αναθεωρημένο περιβάλλον για το 2004 και ίσως το μόνο στοιχείο που θα έβλεπα να επενεργεί διαφορετικά στον επόμενο χρόνο, θα ήταν το θέμα της διεξαγωγής των εθνικών εκλογών. 
      Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα ερώτημα το οποίο οφείλουμε να σχολιάσουμε σε σχέση με την ανάπτυξη και είναι αυτό που λέγεται και γράφεται, ότι δηλαδή η αναπτυξιακή πορεία της χώρας μετά το Ολυμπιακό έτος 2004 θα επιβραδυνθεί. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, γιατί τα μεγέθη του εθνικού σχεδίου ανάπτυξης που είναι οι δημόσιες επενδύσεις, οι ιδιωτικές επενδύσεις, οι κοινοτικοί πόροι και φυσικά οι ξένες επενδύσεις, θα συνεχίσουν και μετά το 2004 να κινούνται ανοδικά. 
      Πιστεύω ότι, εάν πάρουμε ένα-ένα τα μεγέθη –και φυσικά δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, για να τα αναλύσουμε σε κάθε τους λεπτομέρεια- θα δούμε ότι πρώτον με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχουμε προσδιορίσει για την περίοδο 2000-2006 –και με αποπληρωμή φυσικά το 2008- μία σειρά από πόρους, οι οποίοι κατανέμονται μάλιστα με συγκεκριμένο ποσοστό κάθε χρόνο. Άρα είναι πόροι διασφαλισμένοι με ετήσιες ροές.
      Θυμίζω ότι με σκληρές διαπραγματεύσεις στην περίοδο 1990-2000 μέσα από την «Ατζέντα 2000» πήραμε τα 22 τρισεκατομμύρια δραχμές, εκ των οποίων τα 7 αποτελούν επιδοτήσεις για τη γεωργία. Παρ’ ότι υπήρξαν αρχικά καθυστερήσεις, σήμερα οι ρυθμοί αυτοί «τρέχουν» κανονικά. 
      Το δεύτερο μέγεθος μετά το πρώτο, το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, είναι οι δημόσιες επενδύσεις. Πράγματι οι δημόσιες επενδύσεις κατά ένα μεγάλο βαθμό κατευθύνθηκαν προς τα ολυμπιακά έργα, αλλά αυτά τα χρήματα υπάρχουν, η τεχνογνωσία -που έχει αποκτηθεί- υπάρχει, οι τράπεζες έχουν εξειδικευτεί και παρέχουν χρήμα και επομένως και αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
      Το τρίτο μέγεθος είναι οι ξένες επενδύσεις, για τις οποίες οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν ακόμα εμπόδια, αλλά, παρ’ όλα αυτά, όπως και ο Πρωθυπουργός είχε πει σ’ αυτήν την Αίθουσα πριν από καιρό, έχουμε ορισμένα θετικά στοιχεία και μάλιστα βρισκόμαστε σε καλή θέση σε σχέση με τις χώρες του ΟΟΣΑ, το ίδιο και οι ιδιωτικές επενδύσεις οι οποίες είναι πέντε με έξι φορές μεγαλύτερες από τις δημόσιες επενδύσεις. Κι αυτές τρέχουν με ρυθμό υψηλότερο απ’ αυτόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Άρα και οι τέσσερις παράγοντες οι οποίοι προσδιορίζουν και στηρίζουν το κρίσιμο μέγεθος της ανάπτυξης, θα συνεχίσουν να έχουν σημαντική και δυναμική συμμετοχή. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομία μας, όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες, αντιμετωπίζει δύο κύρια προβλήματα, την ανεργία και την ακρίβεια. Η πρώτη αντιμετωπίζεται μόνο με την αύξηση των θέσεων εργασίας που θα προέλθει πάλι από την επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας, την αύξηση της παραγωγικότητας, του ανταγωνισμού και της επιχειρηματικότητας, ενώ η δεύτερη, κατά την άποψή μου, αποτελεί ένα συγκυριακό γεγονός από την είσοδο του ευρώ στη ζωή μας και πιστεύω ότι θα επανέλθει η ισορροπία των τιμών στην αγορά. 
      Όμως, αυτός ο Προϋπολογισμός, κατά την άποψή μου, θα δικαιωθεί αν η ανάπτυξη υπηρετήσει το όραμα μιας ακόμα μεγαλύτερης κοινωνικής συνοχής και περιφερειακής σύγκλισης. 
      Είμαι βέβαιος ότι η Κυβέρνηση, μετά από την επιτυχή εκτέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, καταθέτοντας τον προϋπολογισμό του 2005, θα τοποθετήσει ακόμα ψηλότερα τους δύο αυτούς στόχους, έτσι ώστε μέσα από μία πορεία πραγματικής σύγκλισης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχουμε και μια αποτελεσματικότερη πορεία εσωτερικής πραγματικής σύγκλισης, που αποτελεί το νέο όραμα και τους νέους στόχους για τα επόμενα χρόνια.
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ευχαριστούμε τον κ. Ανωμερίτη. 
      Ο κ. Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κυβερνητικοί ομιλητές, μαζί με τους Υπουργούς, έχουν μετατραπεί από τώρα σε αντιπολίτευση και αντί να υποστηρίζουν τον Προϋπολογισμό τους, επιτίθενται στη Νέα Δημοκρατία, σα να είμαστε εμείς κυβέρνηση. Αυτή η εντύπωση δίδεται όχι μόνο μέσα στο Κοινοβούλιο, αλλά και στον ελληνικό λαό, επιβεβαιώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τις δημοσκοπήσεις που πράγματι δίδουν ένα σαφές προβάδισμα και μια βεβαιότητα νίκης της Νέας Δημοκρατίας. 
      Σα μία γενική παρατήρηση -για να μη χρησιμοποιήσω το τετριμμένο ότι οι αριθμοί της Κυβέρνησης ευημερούν, αλλά ο λαός υποφέρει- θέλω να δώσω μία απάντηση και να θέσω και ένα ερώτημα στους συναδέλφους της κυβερνητικής πλευράς, που τόσο ηρωικά υποστηρίζουν τον Προϋπολογισμό.
      Αν όλα είναι καλά σ’ αυτήν τη χώρα και οι Έλληνες ευημερούν, κατά τους ομιλητές της Κυβέρνησης, γιατί ο λαός έχει βγει στους δρόμους και διαμαρτύρεται και απεργεί; Οι αγρότες είναι σε εξαθλίωση, οι μικρομεσαίοι σε απόγνωση, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι το ίδιο. Το συγκλονιστικό, αν θέλετε, είναι ότι την ημέρα έναρξης της συζήτησης του Προϋπολογισμού στο Κοινοβούλιο οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι Δήμαρχοι όλης της χώρας διαμαρτύρονταν για την κυβερνητική πολιτική με πορεία διαμαρτυρίας προς την Βουλή.
      Η ανεργία, η ακρίβεια, η φτώχεια πνίγει το λαό. Με τη γενικευμένη διαφθορά λεηλατείται το χρήμα του λαού από τους ολίγους εις βάρος των πολλών. Δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αλλά κατά την Κυβέρνηση η Ελλάς είναι η γη της επαγγελίας. Πρέπει όμως κάποια στιγμή να σταματήσει αυτός ο λαϊκισμός, οι υπερβολές και ο εμπαιγμός του λαού. Και είναι ευτύχημα το ότι η ώρα του λαού φθάνει.
      Κύριοι συνάδελφοι, το λίγο χρόνο που διαθέτω, θα τον αφιερώσω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Κρήτη, γιατί η Κρήτη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εγκατάλειψης των περιφερειών στη χώρα μας από τη σημερινή Κυβέρνηση.
      Η Κρήτη παρουσιάζει ένα τεράστιο έλλειμμα ανάπτυξης, γιατί δυστυχώς έμεινε στο περιθώριο ως περιφέρεια χωρίς τη χρηματοδότηση των απαραίτητων έργων υποδομής και παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας ήλθαν τεράστιες πιστώσεις από τα κοινοτικά ταμεία. Αν υπήρχαν αυτά τα έργα, θα άνοιγαν ορίζοντες στην οικονομία του νησιού, θα εξασφάλιζαν εισόδημα και θέσεις εργασίας στους κατοίκους της με άμεση συνέπεια η Κρήτη όχι μόνο να αποκτήσει μια σταθερή και υγιή οικονομία σε κάθε σχεδόν τομέα, αλλά και να είναι σε θέση να συμβάλλει στη γενικότερη ανάπτυξη της χώρας.
      Η Κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα στο Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης να προγραμματίσει αυτά τα μεγάλα έργα για την Κρήτη. Αλλά, δυστυχώς, δεν το έπραξε.
      Εγώ ήμουν Υπουργός Εσωτερικών το 1993 και έχοντας την ευθύνη της περιφέρειας, εντάξαμε στο πρόγραμμα της περιφέρειας της Κρήτης σημαντικά έργα υποδομής. Αλλά δυστυχώς με την πτώση της κυβέρνησης  της Νέας Δημοκρατίας, τα έργα αυτά εξαφανίστηκαν ακόμα και ως προτάσεις. Γι’ αυτό το 1995 πήρα μια πρωτοβουλία και συναντηθήκαμε όλοι οι Βουλευτές της Κρήτης για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του νησιού και να δούμε αν μπορούμε να απαιτήσουμε από την Κυβέρνηση ένταξη ορισμένων μεγάλων έργων στο Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
      Συναντηθήκαμε όλοι οι Βουλευτές της Κρήτης, διαπιστώσαμε αναπτυξιακό έλλειμμα στην Κρήτη και τους πρότεινα να επισκεφθούμε τον Πρωθυπουργό για να ζητήσουμε να ενταχθούν μεγάλα έργα στο νησί μας. Δεν εδέχθησαν και επισκεφθήκαμε την τότε Υπουργό Ανάπτυξης κ. Παπανδρέου, αλλά δεν βρήκαμε καμιά ανταπόκριση και μικροπολιτικές σκοπιμότητες οδήγησαν τελικά σε ναυάγιο αυτήν την προσπάθεια.
      Θα ήθελα, όμως, να πω ότι η προσπάθεια η δική μου τότε είχε ένα διαχρονικό και μόνο χαρακτήρα. Δηλαδή οι εκάστοτε εκλεγμένοι Βουλευτές της Κρήτης να είναι πάντοτε ενωμένοι και να ασκούν στις εκάστοτε κυβερνήσεις πίεση για να παίρνει η Κρήτη ό,τι δικαιούται. Ελπίζω οι νεότερες γενιές των Βουλευτών να το πράξουν αυτό.
      Η κατάσταση δυστυχώς στην Κρήτη παρέμεινε ίδια, αφού στο Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αλλά και από το Γ΄  μεγάλα έργα στην Κρήτη δεν προγραμματίστηκαν. Ο Πρωθυπουργός μάλιστα της χώρας κ. Σημίτης είχε την ευκαιρία στις αρχές του 2001 να επισκεφθεί την ιδιαίτερη εκλογική μου περιφέρεια, το Ρέθυμνο, όπου υπεσχέθη 46 δισεκατομμύρια δραχμές για έργα. Αλλά η εξαγγελία παρέμεινε μόνο εξαγγελία. Δεν ήλθε ούτε δραχμή στην περιφέρειά μας.
      Γι’ αυτό στις αρχές του 2002, βλέποντας ότι τίποτα δεν προχωρά στην Κρήτη, αναγκάστηκα να καταθέσω μια επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό για τα μεγάλα έργα που έπρεπε η Κυβέρνηση κάποτε να αποφασίσει να γίνουν και αν ήταν δυνατόν να τα συμπεριλάβει στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. 
      Τα έργα αυτά ήταν η κατασκευή του νότιου οδικού άξονα της Κρήτης μαζί με τους κάθετους άξονες διασύνδεσης με το βόρειο άξονα, λιμάνι και αεροδρόμιο στη νότια Κρήτη και ολοκλήρωση των προγραμματισμένων έργων στο λιμάνι Ηρακλείου, Ρεθύμνης. Το ενεργειακό που αποτελεί το μεγάλο πρόβλημα για την Κρήτη, το ενιαίο τουριστικό σχέδιο ανάπτυξης σ’ όλες τις μορφές του τουρισμού για την ισομερή τουριστική ανάπτυξη όλης της Κρήτης, αξιοποίηση και ορθολογική διαχείριση του επίγειου και υπόγειου υδατικού δυναμικού, ολοκλήρωση του βόρειου άξονα της Κρήτης. Αναστήλωση, προστασία, ανάδειξη και προβολή των πολιτιστικών ιστορικών και θρησκευτικών μνημείων, φράγματα, αρδευτικά δίκτυα, σύγχρονες καλλιέργειες, οργανωμένη κτηνοτροφία στην ύπαιθρο και ενίσχυση της προστασίας των αγροτικών προϊόντων που έχουν χάσει την αξία τους, γιατί δεν υπήρξε πολιτική στήριξης των προϊόντων αυτών και κυρίως για το λάδι και τη σταφίδα, το αεροδρόμιο του Ηρακλείου που δεκαπέντε χρόνια συζητείται με πρόταση κατασκευής του λοξού διαδρόμου. Έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να πει η Κυβέρνηση ότι ο λοξός διάδρομος είναι ένα έργο που δεν μπορεί να κατασκευαστεί. 
      Όλες οι ελπίδες και οι υποσχέσεις για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης δεν υλοποιήθηκαν γιατί κανένα μεγάλο έργο υποδομής, από όσα ανέφερα, δεν περιλήφθηκε για να εκτελεστεί και έτσι η αδιαφορία της Κυβέρνησης Σημίτη για την Κρήτη συνεχίστηκε και το αναπτυξιακό έλλειμμα διαρκώς μεγαλώνει. 
      Σε συνέχεια του εμπαιγμού της Κρήτης, που τόσο πολιτικά στήριξε τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ιδίως στις δύο τελευταίες εκλογές, που ουσιαστικά εξασφάλισε η Κυβέρνηση Σημίτη την εκλογή της από τους ψηφοφόρους της Κρήτης, δεν υπήρξε από τη μεριά της το ανάλογο ενδιαφέρον. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Εγκαταλείπω όλα όσα είχα ν’ αναπτύξω λόγω ελλείψεως χρόνου κύριε Πρόεδρε, για να πω ότι η Κρήτη και όσον αφορά τα ΠΕΠ έχει αδικηθεί. Μάλιστα δε η απορροφητικότητα των περιφερειακών προγραμμάτων κατά μέσο όρο κατά νομό στην Κρήτη δεν υπερβαίνει το 10%-12%, με εξαίρεση το Ηράκλειο που φθάνει στο 22% λόγω του ότι είναι  Ολυμπιακή πόλη
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Κεφαλογιάννη, σας παρακαλώ να κλείσετε. ‘Ηδη υπερβήκατε το χρόνο κατά πολύ.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θα ήθελα και εγώ, κύριε Πρόεδρε, να είμαι στα πλαίσια των προηγούμενων συναδέλφων.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Τελειώστε, παρακαλώ.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θέλω να πω ότι αναφορικά με την κατανομή των αποθεματικών από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, σε σχέση με τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης για το 2000-2006, παρατηρούμε ότι για τους οδικούς  άξονες και τους λιμένες στην Αττική διατίθεται το ποσό των 600.000.000 ευρώ, ενώ για την Κρήτη μόνο 23.000.000 ευρώ. 
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ  (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών ): Είναι ένα μέρος και για την Κρήτη για τους οδικούς άξονες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Κεφαλογιάννη, σας παρακαλώ! Θα πρέπει να κλείσετε. Θα παλέψουμε τον επόμενο χρόνο για την Κρήτη! Τώρα θα πρέπει να τελειώσετε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Υφυπουργέ, πρόκειται για 1,1% η αναλογία της Κρήτης από το αποθεματικό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Κεφαλογιάννη.
      Ο κ. Βρέντζος έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Κεφαλογιάννη, προς Θεού! Πήγατε στα εντεκάμισι λεπτά. Ακολουθεί Κρητικός και μετά πάλι Κρητικός, ο κ. Μαρκογιαννάκης.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κλείνω με μια λέξη.
      Η συμπεριφορά της Κυβέρνησης απέναντι στην Κρήτη, που τόση στήριξη βρήκε από την πλευρά των Κρητικών, είναι για μένα απαράδεκτη, διότι τους Κρητικούς μόνο ως ψηφοφόρους τους υπολογίζει ο κύριος Πρωθυπουργός. ‘Όμως κάνει λάθος και την απάντηση θα τη δώσει ο Κρητικός λαός γιατί δεν δέχεται από κανένα να του θίγει την υπερηφάνεια του.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Βρέντζο έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, δώδεκα λεπτά μιλήσατε. Προς Θεού!
      Το λόγο έχει ο κ. Βρέντζος.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ: Την Κρήτη και τον κρητικό λαό δεν τον εμπαίζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Έργα γίνονται, αλλά ο κ. Κεφαλογιάννης και η παράταξή του δεν θέλει κατά την προσφιλή τους μέθοδο να τα βλέπουν.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά την επιτυχή άσκηση της Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, η χώρα μας βρίσκεται σταθερά στο επίκεντρο των διεθνών και ευρωπαϊκών εξελίξεων και επηρεάζει με την ισότιμη συμμετοχή της τη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής. Την ίδια στιγμή, σε μια περίοδο που οι δυτικές οικονομίες αυξάνουν μόνο οριακά το εθνικό τους προϊόν, η ελληνική οικονομία για τρίτη συνεχή χρονιά επιτυγχάνει σχεδόν διπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης από το μέσο όρο της Ένωσης και των κρατών μελών του ΟΟΣΑ. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΆΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ ) 
      Η αποκλιμάκωση της ανεργίας, -που για πρώτη φορά βρίσκεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο- και του πληθωρισμού που συνεχίζει να μειώνεται παρά τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, δημιουργούν νέες προοπτικές για τις επιχειρήσεις μας και αυξάνουν τη διεθνή τους ανταγωνιστικότητα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ θέλω να τονίσω ότι η βελτίωση των δεικτών της οικονομίας δεν είναι για εμάς αυτοσκοπός. Σε αντίθεση μάλιστα με το στείρο συντηρητισμό της Δεξιάς, το πολιτικό στοίχημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλά να βελτιώσει τον έναν ή τον άλλον οικονομικό δείκτη. Εμείς θέλουμε τη γρήγορη και ισότιμη ανάπτυξη και ενισχύουμε την επιχειρηματικότητα, όχι για να εξυπηρετήσουμε τα ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά για να πετύχουμε το μεγάλο στόχο της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής δικαιοσύνης. 
      Ο φετινός Προϋπολογισμός περισσότερο από κάθε άλλη φορά ανταποκρίνεται σ’ αυτόν το στόχο επιδιώκοντας την αύξηση της παραγωγικότητας, την ενίσχυση του ανταγωνισμού και τη μείωση της ανεργίας μέσα από την ουσιαστική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των ασθενέστερων ομάδων. Οι κοινωνικές δαπάνες του Προϋπολογισμού ανέρχονται για πρώτη φορά στα 28% του ΑΕΠ, περίπου μια μονάδα πάνω από το μέσο όρο της Ένωσης. Με δυο λόγια ο φετινός Προϋπολογισμός είναι ο πλέον κοινωνικός προϋπολογισμός στην πρόσφατη ιστορία της χώρας.
      Θέλω να σταθώ σε τέσσερις δέσμες μέτρων που αντικατοπτρίζουν με σαφήνεια τον κοινωνικό χαρακτήρα του Προϋπολογισμού:
      Η πρώτη δέσμη αφορά την ενίσχυση του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων και των χαμηλοσυνταξιούχων. Το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων προβλέπει τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες αυξήσεις των τελευταίων ετών, κατά μέσο όρο 5,9%, συγκλίνοντας ακόμα περισσότερο με το μέσο όρο των χωρών της Ενωμένης Ευρώπης. Στον τομέα των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου το ΕΚΑΣ αυξάνεται κατά 30 ευρώ και φτάνει τα 140 ευρώ, ποσό τέσσερις φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1996, όταν πρωτοκαθιερώθηκε. Με το νέο Προϋπολογισμό η κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ ανέρχεται πλέον στα 552 ευρώ, ενώ αναπροσαρμόζεται το όριο εισοδήματος, έτσι ώστε να μην υπερκαλύπτεται από την παροχή του αυξημένου ΕΚΑΣ. Πέρα από τις μισθολογικές ενισχύσεις που παρέχει στους γονείς, ο φετινός Προϋπολογισμός ενισχύει σημαντικά την ελληνική οικογένεια. Οι οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και παιδιά που σπουδάζουν σ’ άλλη πόλη λαμβάνουν επίδομα 1000 ευρώ, ενώ οικογένειες ανέργων που έχουν παιδιά στο σχολείο, δικαιούνται επιπλέον επίδομα 150 ευρώ για την αγορά σχολικών ειδών.
      Παράλληλα όλες οι δράσεις στήριξης της οικογένειας επεκτείνονται και στη μονογονεϊκή οικογένεια, η οποία αντιμετωπίζεται πλέον ισότιμα και χωρίς κοινωνικές προκαταλήψεις. 
      Πέρα από αυτές τις παροχές ο νέος Προϋπολογισμός περιέχει σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις για το μισθωτό και το συνταξιούχο μειώνοντας κατά 480 εκατομμύρια ευρώ τη συμβολή του στα φορολογικά έσοδα.
      Η δεύτερη σημαντική δέσμη μέτρων αφορά στη μείωση της ανεργίας. Η εισαγωγή της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο και τους ΟΤΑ δημιουργεί πάνω από είκοσι χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, ενώ προβλέπονται και έξι χιλιάδες θέσεις στον Οργανισμό «Αθήνα 2004» οι οποίες θα καλυφθούν αποκλειστικά από ανέργους.
      Το επίδομα της ανεργίας αυξάνεται κατά 10% και φτάνει πλέον το 60% του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, προσεγγίζοντας ακόμη περισσότερο το στόχο του 65%. Προσαυξάνεται κατά 50% η επιδότηση ενοικίου ανέργων για ένα χρόνο, με επέκταση για άλλα δύο χρόνια στους άνεργους που μετακινούνται και βρίσκουν απασχόληση σ’ άλλες περιοχές.
      Επιδοτούνται οι ασφαλιστικές εισφορές επί ένα έτος για άνεργες μητέρες με δύο παιδιά, καθώς και για την αναπλήρωση εργαζόμενης κατά την περίοδο της κύησης και της λοχίας. 
      Στο πλαίσιο της ίδιας πολιτικής η Ελληνίδα αγρότισσα απαλλάσσεται από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ για ένα χρόνο μετά τη γέννηση κάθε παιδιού της μετά το δεύτερο.
      Η τρίτη σπουδαία δέσμη μέτρων του φετινού Προϋπολογισμού αφορά στην ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος. Η κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ αυξάνεται κατά 30 ευρώ το μήνα και από 170 ευρώ που είναι σήμερα, φτάνει τα 200. Η εξισωτική αποζημίωση σε αγρότες ορεινών και μειονεκτικών περιοχών αυξάνεται κατά 10%, ενώ ο ειδικός φόρος πετρελαίου έχει μειωθεί ήδη από τον Οκτώβριο κατά 92%. 
      Παράλληλα οι μεταβιβάσεις αγροτικής γης μέσω αγοράς γονικής παροχής ή κληρονομιάς απαλλάσσονται από φόρο, ενώ απαλλαγή φορολογίας προβλέπεται και για μικρές επιχειρήσεις της υπαίθρου σε χωριά κάτω των χιλίων κατοίκων.
      Η τέταρτη δέσμη μέτρων αφορά στην ανάπτυξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ιδίως στην περιφέρεια. Συνολικά το επόμενο έτος προβλέπεται ότι οι επενδύσεις θα αυξηθούν κατά 7%, ενώ η αποδοτικότητα του ιδιωτικού κεφαλαίου θα αυξηθεί με ρυθμό άνω του 4%.
      Στο δημόσιο τομέα πρώτη προτεραιότητα είναι η στελέχωση δημόσιων υπηρεσιών σε δυσπρόσιτες και μειονεκτικές περιοχές με έμφαση στη στελέχωση κέντρων υγείας, περιφερειακών ιατρείων και σχολείων.
      Στον ιδιωτικό τομέα τα νέα περιφερειακά κέντρα επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης συνιστούν ένα ολοκληρωμένο και αποκεντρωμένο μηχανισμό παροχής υπηρεσιών στον επιχειρηματία. Παράλληλα παρέχονται νέα φορολογικά κίνητρα για επενδυτικές δαπάνες, ενώ δίδεται η δυνατότητα προμήθειας φτηνού πετρελαίου σε μικρομεσαίες και βιομηχανικές επιχειρήσεις.
      Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις σχετικά με την εφαρμογή του Προϋπολογισμού. 
      Πρώτον, όταν η πολιτεία, κύριε Υπουργέ, δεσμεύεται για παροχή πιστώσεων ή ενισχύσεων θα πρέπει να εγγυάται και την ύπαρξη της απαραίτητης ρευστότητας για την έγκαιρη καταβολή τους. 
      Αναφέρομαι εδώ σ’ αυτό που συμβαίνει στην περιφέρειά μου και πλήττει τους αγρότες όλης της Κρήτης. Έφτασαν γιορτές και μόλις τώρα αποφασίστηκε να πληρωθεί το 60% των επιδοτήσεων του ελαιολάδου. Τέτοιες καταστάσεις προκαλούν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου και αδικούν την Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. 
      Είναι, νομίζω, χρέος της Κυβέρνησης να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του Έλληνα αγρότη και να εγγυηθεί την άμεση καταβολή των παραπάνω ενισχύσεων στο σύνολό τους.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νέος Προϋπολογισμός διασφαλίζει την πορεία της χώρας προς την πραγματική σύγκλιση χωρίς να διαπραγματεύεται τις αρχές της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τη στιγμή που η Δεξιά εξαγγέλλει ανοιχτά την πρόθεσή της να επιστρέψει στο μοντέλο διαχείρισης του ’90 – ’93, το οποίο η χώρα μας πλήρωσε τόσο ακριβά, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ εγγυάται απτά και άμεσα οφέλη για το σύνολο του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα για τις ασθενέστερες ομάδες των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων και των αγροτών.
      Ο ελληνικός λαός αποζητά την κοινωνική συνοχή και απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη. Σε πείσμα όσων προσπαθούν να θέσουν αυτές τις αξίες στην υπηρεσία της αγοράς και του κέρδους, ο Προϋπολογισμός του 2004 προωθεί την πραγμάτωσή τους σε συνθήκες σταθερής και ισόρροπης ανάπτυξης.
      Με αυτή την πεποίθηση σας καλώ όλους να τον υπερψηφίσουμε.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, ο μόλις κατελθών του Βήματος συνάδελφος εξ Ηρακλείου, εκτός από τη ληστεία που έγινε σε βάρος των ελαιοπαραγωγών της Κρήτης σχετικά με την επιδότηση του ελαιολάδου, τα βρήκε όλα ωραία για την Κρήτη, την εμφάνισε ως περίπου ευημερούσα και στάθηκε ευγνώμων μπροστά στην Κυβέρνηση, σε αντίθεση με τον κύριο Κεφαλογιάννη που επεσήμανε την εγκατάλειψή της.
      Κύριε Βρέντζο, το ποιος έχει δίκιο, θα το πούμε την επομένη των εκλογών, και θα δείτε πώς ξέρει ο Κρητικός λαός να ανταμείβει εκείνους που τον περιφρονούν.
      Κύριοι συνάδελφοι, ο συζητούμενος Προϋπολογισμός δεν λύνει προβλήματα, απλά τα ωραιοποιεί. Εγώ θα σταθώ σε μερικά από αυτά που αφορούν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, τα οποία ούτε καν ακουμπά ο Προϋπολογισμός.
      Όπως γνωρίζουμε όλοι, μια από τις βασικότερες αιτίες της αδυναμίας της καταπολέμησης της καλπάζουσας εγκληματικότητας στην πατρίδα μας είναι η ελλιπής εκπαίδευση των αστυνομικών. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αστυνομικοί οι οποίοι εκτός από τη βασική, την υποτυπώδη εκπαίδευση, την οποία υπέστησαν στα κέντρα εκπαίδευσης στην αρχή της καριέρας τους, έκτοτε ουδεμία, έστω και θεωρητική εκπαίδευση, έχουν δεχθεί.
      Αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως είναι ουσιαστικά να έχουμε εμπειρικούς αστυνομικούς, που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα, δεδομένου ότι αυτή και καλπάζει, αλλά και ποιοτικά αναβαθμίζεται.
      Πέραν τούτου, όμως, είχαμε ουσιαστικά και τον τριχασμό της Αστυνομίας με την καθιέρωση και θεσμοθέτηση και άλλου είδους αστυνομικών, όπως είναι οι ειδικοί φρουροί και οι συνοριοφύλακες, με αποτέλεσμα, εξαιτίας της αλληλοεπικάλυψης αρμοδιοτήτων και της κακής εκπαίδευσης, να υπάρξουν τριβές και πολλές φορές τραγικά αποτελέσματα, όπως εκείνο προ ημερών στην Κρήτη, όπου είχαμε το θάνατο ενός νέου ανθρώπου χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος.
      Θα ανέμενε, κύριοι συνάδελφοι, κανείς ενόψει αυτής της κατάστασης και των Ολυμπιακών Αγώνων που έρχονται και των υποσχέσεων που έχουν δοθεί κατά καιρούς στους αστυνομικούς, η Κυβέρνηση να έρθει φέτος με ένα προϋπολογισμό που γενναία θα ενίσχυε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί, προκειμένου να αντιμετωπιστεί τη λαίλαπα του εγκλήματος. Αντ’ αυτού, δυστυχώς βλέπουμε ότι φέτος η συμμετοχή του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης στον Κρατικό Προϋπολογισμό είναι ίση με πέρυσι και πολύ μικρότερη από αυτή που ήταν το 2002.
      Και το ερώτημα είναι το εξής: η βελτίωση των συνθηκών ασφάλειας της ελληνικής κοινωνίας έτσι αντιμετωπίζεται και αυτή την προτεραιότητα της δίνει η Κυβέρνηση; 
      Εγώ ενδεικτικά θα αναφέρω ορισμένα νούμερα, για να δείτε πού πηγαίνουμε. Όσον αφορά τις πιστώσεις για πληρωμές υπηρεσιών και προμήθειες κεφαλικού εξοπλισμού, οι προβλέψεις για το 2004 είναι οι ίδιες ακριβώς με το 2003. Οι εκτιμήσεις απορρόφησης για το 2003 είναι κάπου 95 εκατομμύρια ευρώ, κατά 200 έως 300 χιλιάδες ευρώ λιγότερα από όσα είχαν προϋπολογιστεί.
      Παρατηρούμε ότι στις επιμέρους πιστώσεις που αφορούν κατηγορίες δαπανών σχετικά με τη δια βίου εκπαίδευση των αστυνομικών και την ποιότητα των συνθηκών της εργασίας τους, έχουμε μειωμένες δαπάνες, δηλαδή η πρόβλεψη για το 2004 για τις αμοιβές για εκπαιδευτικούς και λοιπό προσωπικό προσφοράς διδακτικού έργου είναι 1.700.000 ευρώ, σε αντίθεση με το 2003 που ήταν 1.800.000 ευρώ. 
      Για προμήθεια γραφικών ειδών και λοιπών ειδών γραφικής ύλης βλέπουμε ότι φέτος τα κονδύλια είναι μειωμένα. Γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι, δυστυχώς, η Αστυνομία έχει γίνει επαίτης των δήμων και άλλων επιχειρήσεων, προκειμένου να μπορέσει να εξοικονομήσει κάποια βασικά είδη γραφείου ή καθαριότητας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουμε και τις σχετικές δουλείες που βρίσκουν στην πορεία.
      Κύριοι συνάδελφοι, πρόσφατα ψηφίστηκε νόμος στη Βουλή, ο οποίος προβλέπει μεταξύ των άλλων την ίδρυση σκοπευτηρίων, προκειμένου να εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί σε ολόκληρη τη χώρα. Στον Προϋπολογισμό όμως δεν προβλέπεται ούτε μία δραχμή για την ίδρυση ενός σκοπευτηρίου, στο οποίο θα μπορούν να εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί. Μιλάμε όμως τώρα για σκοπευτήρια, όταν οι αστυνομικοί είναι υποχρεωμένοι εξ ιδίων να αγοράζουν τον ατομικό τους οπλισμό. Οι περισσότεροι δηλαδή απ’ αυτούς τα πιστόλια που φέρουν, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους όταν είναι σε υπηρεσία, τα έχουν αγοράσει με δικά τους χρήματα. 
      Πλησιάζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ενώ θα χρησιμοποιηθούν περίπου σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, που θα είναι εντεταλμένοι για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων και θα έπρεπε εγκαίρως να έχουν προβλεφθεί και τα κονδύλια για τις αποζημιώσεις τους, η διατροφή τους, καθώς και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διαμείνουν στην πρωτεύουσα και στις άλλες ολυμπιακές πόλεις, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στον Προϋπολογισμό δεν υπάρχει ούτε μια δραχμή. 
      Έρχομαι τώρα σε ένα άλλο πρόβλημα που ταλανίζει δυστυχώς και την Ελληνική Αστυνομία και που δεν είναι άλλο από την κατάρα της διαφθοράς. Είναι δεδομένο ότι η ελληνική Δημόσια Διοίκηση είναι η πλέον διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση της Ευρώπης. Εγώ δεν θα έλεγα ότι όλοι οι αστυνομικοί είναι διεφθαρμένοι ούτε ότι η έκταση της διαφθοράς στα Σώματα Ασφαλείας είναι η ίδια με εκείνη που υπάρχει στις υπόλοιπες υπηρεσίες. Δυστυχώς όμως υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις, οι οποίες είναι τόσο δύσοσμες και μυρίζουν τόση σαπίλα, που ενώ θα έπρεπε ταχύτατα να κινούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της πολιτείας, να επιβάλλονται αυστηρότατες κυρώσεις, ούτως ώστε και η τιμωρία των υπαιτίων να υπάρχει αλλά να αποτρέπονται και εκείνοι που θα ήθελαν να τους μιμηθούν, εν τούτοις όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις ένα πλέγμα προστασίας υπερίπταται πάνω όλους αυτούς, με αποτέλεσμα την ατιμωρησία. 
      Κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα αναφερθώ σε μια χαρακτηριστική περίπτωση. Και αυτό συμβαίνει διότι οι κύριοι αυτοί είναι υμέτεροι. Θα αναφερθώ στην περίπτωση εκείνη που ταλάνισε την ελληνική κοινωνία προ τριετίας και που αποτέλεσε πρωτοσέλιδο του Αθηναϊκού τύπου. Εκεί πραγματικά τα ροζ κυκλώματα ήταν εκείνα τα οποία διαφέντευαν οι νονοί της νύχτας. Και οι νονοί της νύχτας ήταν αστυνομικοί.
      Ασκήθηκαν, κύριοι συνάδελφοι, ποινικές διώξεις για δεκάδες αξιόποινων πράξεων. Βγήκαν βουλεύματα παραπεμπτικά. Εξεδόθησαν καταδικαστικές αποφάσεις. Εκκρεμούν άλλες υποθέσεις ακόμα στα δικαστήρια. Και όμως, ούτε ένας απ’ αυτούς τους κυρίους τέθηκε έστω και για μια μέρα σε διαθεσιμότητα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά χρονοτριβούν οι διαδικασίες της πειθαρχικής δίωξης και της πορείας των πειθαρχικών διαδικασιών, με αποτέλεσμα να παραγράφονται σιγά-σιγά όλα τα πειθαρχικά αδικήματα.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα ένα λεπτό, όπως πήραν και οι άλλοι συνάδελφοι.
      Και ξέρετε γιατί συνέβησαν όλα αυτά, κύριοι συνάδελφοι; Δεν τα λέω εγώ. Τα λέει συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του τακτικού ανακριτή, ο οποίος λέει ότι οι υπαίτιοι είχαν υψηλή πολιτική προστασία από συγκεκριμένο πολιτικό γραφείο του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή. Και όμως κανείς δεν συγκινήθηκε.
      Και δεν φθάνει αυτό. Δεν φθάνει που κανείς δεν τιμωρήθηκε -και δεν προβλέπεται να τιμωρηθεί και κανένας- αλλά ουδείς μετακινήθηκε καν από την περιοχή του και συνεχίζουν τις αγαθοεργίες. Ξέρετε ποιος τιμωρήθηκε και ποιος ταλαιπωρήθηκε, κύριε συνάδελφε; Ο έντιμος αστυνομικός που αποκάλυψε τη βρωμιά, τη σαπίλα και τη δυσοσμία. Τιμωρήθηκε, τέθηκε σε διαθεσιμότητα για ένα διάστημα, ξεσπιτώθηκε, ταλαιπωρείται ακόμα και οι κύριοι αυτοί καγχάζουν και τον περιγελούν.
      Αυτό είναι το κράτος του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η Κυβέρνηση. Όχι μόνο δεν καταπολεμά τη διαφθορά, αλλά σε πολλές περιπτώσεις -απ’ ό,τι αποδεικνύεται- την προστατεύει κιόλας. 
      Και το ερώτημα είναι, ποιος θα μας προστατεύσει από τους προστάτες των προστατών; Ο ελληνικός λαός, κύριοι συνάδελφοι, μετά από λίγους μήνες.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Βαρδίκος.
      ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Προέρχομαι από μια περιφέρεια, το Bόρειο Αιγαίο, που έχει πραγματοποιήσει σημαντική αναπτυξιακή πρόοδο τα τελευταία δέκα χρόνια. Δωδέκατη περιφέρεια στις δεκατρείς της χώρας το 1990 με 47% του μέσου όρου του ΑΕΠ της Ευρώπης των δεκαπέντε, έκτη από το 2000 με αντίστοιχο ποσοστό σήμερα κοντά στο 70%. 
      Παρά την πρόοδο, δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Θέλουμε καλύτερες επιδόσεις, γιατί τα δεδομένα αλλάζουν ριζικά και δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα. Ο απρόβλεπτος παράγοντας είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Το 2004 είναι κρίσιμο γι’ αυτήν την προοπτική και για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Εμείς οι νησιώτες γνωρίζουμε πολύ καλά και έχουμε συνηθίσει τι σημαίνει οικονομικά και κοινωνικά να επιδεινώνονται οι σχέσεις αυτές. Ένα απλό κρυολόγημα σ’ αυτές τις σχέσεις σε μας γίνεται πνευμονία. 
      Από το 2004 και μετά θα κριθούν πολλά για την ένταξη ή μη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια αρνητική γι’ αυτήν εξέλιξη θα προκαλέσει απογοήτευση, θα οδηγήσει σε σκλήρυνση της στάσης της και σίγουρα δεν πρέπει να είμαστε εμείς αυτοί που θα ακολουθήσουν τις εξελίξεις. Στην αντίθετη περίπτωση, στην περίπτωση θετικής εξέλιξης για την τουρκική ευρωπαϊκή προοπτική, κάτι που οι νησιώτες στη μεγάλη μας πλειοψηφία επιθυμούμε, τότε πάλι οικονομικά κοινωνικά και –θα έλεγα- πολιτιστικά οι αλλαγές θα είναι ραγδαίες: κεφάλαια, αγαθά και άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν τα νησιά μας για πέρασμα αλλά και για στάση από Ευρωπαϊκή Ένωση προς Τουρκία και από Τουρκία προς Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην περίπτωση αυτή η τουρκική ποσότητα αντιμετωπίζεται μόνο με ελληνική ποιότητα. 
      Διαμετρικά αντίθετες οι δύο προοπτικές της Τουρκίας οδηγούν τα νησιά μας σε μια και μοναδική προοπτική: την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι επιτακτική η ανάγκη –το λέω πάντα σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται, το λέω και απόψε- να υλοποιηθεί ένα ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα στα νησιά, ένα πρόγραμμα που δεν θα στοχεύει μόνο στις υποδομές, που βρίσκονται πλέον σε ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά θα δίνει βάρος και προτεραιότητα στην ανάπτυξη, στις θέσεις εργασίας και στην ποιότητα ζωής, στοιχεία απαραίτητα για την αύξηση του πληθυσμού στα νησιά, μια χάρτα σύγκλισης για το καθένα χωριστά, ώστε όλα να φτάσουν στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Το θέμα συζητήθηκε και φέτος στη Χαλκιδική με πρωτοβουλία της ελληνικής Κυβέρνησης. Είναι καιρός να δούμε επιτέλους άσπρο καπνό.
      Συζητάμε τον Προϋπολογισμό του 2004 έχοντας στο μυαλό μας τις εθνικές εκλογές της άνοιξης. Για άλλη μια χρονιά -και πιστεύω και για πολλές ακόμα- η Νέα Δημοκρατία δεν βλέπει παρά λοιμούς, καταποντισμούς, φτώχειες, πείνες και «Αρμαγεδώνες». Αν υπάρχει έστω και ένας που να τους πιστεύει όλα αυτά τα χρόνια, σίγουρα θα απορεί πώς υπάρχουμε ακόμα. Θα είμαι ο τελευταίος που θα ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες, προβλήματα και λάθη, ότι όλα είναι ρόδινα. Αλλά η πραγματικότητα από την εικόνα που παρουσιάζουν και φέτος οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας απέχει απόσταση που μπορεί να μετρηθεί μόνο με έτη φωτός. 
      Είναι λίγος ο χρόνος των οκτώ λεπτών και, επειδή πολλοί συνάδελφοί μου μίλησαν και θα μιλήσουν για τα επί μέρους θέματα του Προϋπολογισμού, ασχολήθηκαν και θα ασχοληθούν επομένως με το ΠΑΣΟΚ, εγώ θα ασχοληθώ με τη Νέα Δημοκρατία, μια και όλους μάς ενδιαφέρει το τι θα κάνει αν κερδίσει τις εκλογές.
      Εδώ αν θα πρέπει να διαλέξουμε μουσικό χαλί, όπως λέμε στις ραδιοφωνικές εκπομπές, θα ταίριαζε απόλυτα το παιδικό τραγουδάκι «μια ωραία πεταλούδα».
      Πολλοί μας λένε «η Νέα Δημοκρατία θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της». Ποιο πρόγραμμα; Άλλοι πάλι μας λένε «η Νέα Δημοκρατία θα πάρει τα κατάλληλα μέτρα». Ποια μέτρα; Κάποιοι γίνονται πιο συγκεκριμένοι…
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θα τα πούμε στο λαό εμείς.
      ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Και εμείς λαός είμαστε.
      Ένας λαλίστατος νεοδημοκράτης ομιλητής έχει δηλώσει «η Νέα Δημοκρατία δεν θα πάρει επώδυνα μέτρα». Και ο μακροβιότερος σκιώδης Υπουργός Οικονομίας έχει δηλώσει «δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρξει άγχος γύρω από τα δημόσια οικονομικά». Μέσα σ’ αυτό το αλαλούμ πέφτει βαρύς ο πέλεκυς της «μητσοτάκειας» ρήσης «ο τόπος πορεύεται προς χρεοκοπία, θα χρειαστεί σφίξιμο του ζωναριού και λιτότητα».
      Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τις διάφορες δηλώσεις μέσα από τις αντίστοιχες σκοπιμότητες για να βρούμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Μπορούμε να δούμε τι έγινε στην Πορτογαλία. Οι δεξιές νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι παντού οι ίδιες και τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις χώρες.
      Το 2002 μετά την ήττα τους στις δημοτικές εκλογές ο Γκουτέρες και οι σοσιαλιστές της Πορτογαλίας έχασαν και τις εθνικές εκλογές. Θα θυμάστε πως τα ίδια ανέμεναν και οι νεοδημοκράτες και για τις δικές μας δημοτικές εκλογές του 2002, αλλά ατύχησαν. Κέρδισε στην Πορτογαλία ο κεντροδεξιός συνασπισμός των σοσιαλδημοκρατών και λαϊκών με τον Μπαρόζο. 
      Το 2002 σε σχετικά στοιχεία της ΕUROSTAT -δημοσιεύονται σήμερα σε όλες τις εφημερίδες- Ελλάδα και Πορτογαλία ήταν στην ίδια τελευταία θέση με 71% του μέσου όρου της Ευρώπης των δεκαπέντε στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης. 
      Το 2003 το Α.Ε.Π. στην Ευρώπη των δεκαπέντε αυξήθηκε 0,8%. Στην Ελλάδα αυξήθηκε 4,1% και στην Πορτογαλία μειώθηκε 0,8%. Έτσι τώρα που μιλάμε η Ελλάδα είναι προτελευταία με 74% και η Πορτογαλία τελευταία με 69%.
      Οι παραδεκτές από την Κομισιόν προβλέψεις για το 2004 -σας καταθέτω στοιχεία της ίδιας- είναι Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε αύξηση 2%, Ελλάδα 4,2% και Πορτογαλία 1%. Έτσι η Ελλάδα θα φθάσει το 76% και η Πορτογαλία το 68%. 
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Πυθαγόρας Βαρδίκος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα στοιχεία, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      Αν όμως κάποιοι είναι αλλεργικοί με τα παραδείγματα ξένων χωρών, υπάρχουν και τα εγχώρια. Πάρτε τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, το ΑΕΠ, το πραγματικό εισόδημα, τις κοινωνικές δαπάνες, το έλλειμμα, το χρέος από το 1981 μέχρι σήμερα και βγάλτε το μέσο ετήσιο όρο των περιόδων 1981-1989, 1990-1993 και 1994 έως σήμερα. Όλα τα μεγέθη της περιόδου 1990-1993 είναι χειρότερα της περιόδου 1980-1989 και όλα τα μεγέθη της περιόδου 1994-2003 είναι καλύτερα κατά πολύ της περιόδου 1990-1993. Οι αριθμοί δεν είναι λόγια για να έχεις άλλο λεξικό για τη γλώσσα σου και άλλο για τα αυτιά σου.
      Από τα καλά που άκουσα μέχρι στιγμής είναι τα λόγια του Γούντι Άλεν στην αρχή της ομιλίας συμπαθέστατης συναδέλφου της Νέας Δημοκρατίας: «Αν θέλεις να κάνεις το Θεό να γελάσει, πες του τα σχέδιά σου».
      Κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, είπατε στο Θεό τα σχέδιά σας να γίνεται κυβέρνηση;
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος έχει το λόγο.
      ΣΠΗΛΙΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης στον τομέα της άμυνας τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει το εξής παράδοξο:
      Περικοπές των δαπανών σε ολόκληρο το οικοδόμημα της εθνικής άμυνας και κυρίως στο επιχειρησιακό, εκτός από το τμήμα που αναφέρεται στους εξοπλισμούς. Εκεί όχι απλώς δεν έχουμε μείωση, αλλά έχουμε κάθετη αύξηση και αποθέωση της τακτικής των κρυφών ελλειμμάτων και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.
      Οι δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας στον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό φαίνονται κατά 3,3% αυξημένες, όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2003. Αυτή όμως η αύξηση μέχρι το τέλος του 2003 θα έχει εξανεμιστεί. 
      Αμέσως λοιπόν εντοπίζουμε ένα κρισιμο ανακριβές στοιχείο. Και είναι απορίας άξιο, πώς και από πού πηγάζει ο ισχυρισμός του συντάκτης της εισηγητικής έκθεσης, ότι οι πιστώσεις του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι αυξημένες κατά 7%. Στην εισηγητική έκθεση, αναφέρεται ότι περιλαμβάνονται και τα κονδύλια που τίθενται στη διάθεση του Υπουργείου για την αντιμετώπιση πρόσθετων αναγκών όπως πρόσληψη επαγγελματιών οπλιτών που θα στελεχώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις και θα καλύψουν τις ανάγκες σε προσωπικό, για τη κατάργηση και σύμπτυξη στρατιωτικών μονάδων στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων, για τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στους διεθνείς οργανισμούς και για την ανάγκη επιθυμητού δείκτη ασφαλείας πτήσεων και υποστήριξης των νέων οπλικών συστημάτων. 
      Εδώ πρέπει να μας εξηγήσουν οι Υπουργοί Οικονομίας και Άμυνας πώς θα τα καταφέρουν όλα αυτά χωρίς να μειώσουν τη μαχητική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων. Και όταν λέμε μαχητική ισχύς δεν εννοούμε τη σωρηδόν αγορά οπλικών συστημάτων, αλλά την επιχειρησιακή αξιοποίησή τους και τη μετατροπή τους σε εργαλεία ασφάλειας της χώρας, αντί σε εργαλεία εξυπηρέτησης των κυβερνητικών συμφερόντων. Όσον αφορά τον προϋπολογισμό του Επιτελείου Υπουργού Εθνικής Άμυνας και της Γενικής Γραμματείας Οικονομικού Σχεδιασμού, εφέτος υπάρχει μια ικανοποιητική μείωση αντίθετα με το 2003 που οι δαπάνες τους είχαν εκτοξευθεί σε υπερβολικά ποσά. Όσον αφορά όμως το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων, εδώ έχουμε δαπάνες εκτός πάσης οικονομικής λογικής. Από το 1996 μέχρι το 2006 θα πληρώσουμε συνολικά περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου 17 τρισεκατομμύρια δραχμές σε εξοπλισμούς. 
      Η Νέα Δημοκρατία πρόσφατα κατήγγειλε την Κυβέρνηση ότι προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της, δεν δίστασε να αλλοτριώσει και να εντάξει στα συμφέροντά της ομάδες επιχειρηματιών, ουσιαστικά εξαγοράζοντάς τους. Η στήριξη που απολαμβάνει απ’ αυτήν την ομάδα επιχειρηματιών που ενεπλάκησαν σε περιπτώσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων, είναι δηλωτική του τι έχει συμβεί. Συνολικά 28,6 δισεκατομμύρια ευρώ θα έχουν πληρωθεί από το 1996 μέχρι τέλους 2003 για εξοπλισμούς πάσης φύσεως. 
      Επιπλέον, η δυσάρεστη έκπληξη είναι το τι θα πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι όταν η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη θα αποτελεί ανάμνηση. Το 2004 κατά το συντάκτη της εισηγητικής έκθεσης θα καταβληθούν 7,3 δισεκατομμύρια ευρώ από την κεντρική κυβέρνηση ως εξοπλιστικό χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων. Το μεγαλύτερο μέρος απ’ αυτό το ποσό έχει μετακυλισθεί για πληρωμή μετά τον Οκτώβριο του 2004. Το 2005 και το  2006 θα καταβληθούν από την επόμενη κυβέρνηση περισσότερα από 14 δισεκατομμύρια ευρώ για τον ίδιο σκοπό. Δηλαδή η επόμενη κυβέρνηση, θα πληρώσει το απίστευτο «πάρτι εξοπλισμών» της Κυβέρνησης, καταβάλλοντας ετησίως περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει 40% υψηλότερη ετήσια δαπάνη για την επόμενη κυβέρνηση, από αυτά που κατέβαλαν ετησίως οι κυβερνήσεις Σημίτη κατά μέσο όρο από το 1996 μέχρι το 2003. 
      Βεβαίως, θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος ότι η ασφάλεια μιας χώρας κοστίζει. Θα συμφωνήσω απόλυτα σ’ αυτό. Δεν μπορεί όμως η κυβέρνηση να πληρώνει ετησίως σε ξένους κατασκευαστικούς οίκους διπλάσια απ’ αυτά που συνολικά δαπανά για τη λειτουργία του Υπουργείου Άμυνας. Και βεβαίως, επικοινωνιακή τακτική της Κυβέρνησης, αποτελεί και η απόκρυψη υποχρεώσεων και η τεχνητή βελτίωση της αποτυχημένης εικόνας της, που γίνεται με το μη συνυπολογισμό στις δαπάνες -και άρα στο δημόσιο έλλειμμα- προκαταβολών και τόκων από αμυντικά δάνεια και μετακύλισή τους απευθείας στο χρέος. Αυτοί οι τόκοι από το 1997, φθάνουν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι τόκοι που δεν φαίνονται μέσα στον Προϋπολογισμό. 
      Αλλά εσχάτως εξελίχτηκαν και άλλοι τρόποι απόκρυψης, που δεν τους εμφανίζουν καν ούτε στο δημόσιο χρέος. Αναζήτησαν και  βρήκαν κοινοπραξία τραπεζών, οι οποίες, με το αζημίωτο φυσικά, ανέλαβαν την εξυπηρέτηση των τόκων, κάνοντας το χρέος κυριολεκτικά αόρατο, άσχετα αν ο ελληνικός λαός θα πληρώσει και τους τόκους αλλά και την αμοιβή στην τραπεζική κοινοπραξία μόνο και μόνο για να αποκρυβεί το χρέος, σε μία αποθέωση δημιουργικής λογιστικής. 
      Η ποσοστιαία μέση αύξηση του προϋπολογισμού του Υπουργείου Άμυνας, σε σχέση με το ΑΕΠ και το σύνολο του τακτικού προϋπολογισμού, αναφέρεται ότι είναι 4,1%. Με αποπληθωρισμένο αυτό το ποσό, σε σταθερές τιμές του 1999, το ύψος του Προϋπολογισμού του 2004, είναι ίσον με αυτό που διατέθηκε προ πενταετίας. Αύξηση μηδέν, παρά το γεγονός ότι μεσολάβησε ένα πρωτοφανές εξοπλιστικό ντελίριο, που λογικό ήταν να αυξήσει ανάλογα και τις δαπάνες για την εκπαίδευση, τη συντήρηση και την επιχειρησιακή ετοιμότητα. Πώς είναι δυνατόν να αγοράζουμε περισσότερα και πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα και να μην αυξάνονται οι δαπάνες της εκπαίδευσης και της υποστήριξής τους; Από στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Αεροπορία Στρατού οι ώρες πτήσης και η εκπαίδευση των πιλότων των είκοσι επιθετικών ελικοπτέρων «Απάτσι», που ήδη διαθέτουμε, δεν ξεπερνούν τις δυόμισι ώρες το μήνα στην καλύτερη περίπτωση, όταν τα διεθνώς αποδεκτά όρια σε καμία περίπτωση δεν βρίσκονται κάτω από 15 ώρες το μήνα. Ο λόγος της ελλειπέστατης εκπαίδευσης, είναι ότι δεν υπάρχουν τα ανταλλακτικά για την κατάλληλη συντήρηση και ούτε απελευθερώνονται κονδύλια για καύσιμα και η Κυβέρνηση το μόνο που έκανε για να βελτιώσει την δύναμη των επιθετικών ελικοπτέρων ήταν να ακριβοπληρώσει σκανδαλωδώς την αγορά 12 νέων ελικοπτέρων αντί να καταστήσει ετοιμοπόλεμα πληρώματα και ελικόπτερα απ’ αυτά που ήδη υπάρχουν. 
      Περιττό να πω ότι για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, η κατάσταση είναι γνωστή και ιδιαίτερα το θέμα των αποστράτων, όπς επίσης και για τα Μετοχικά Ταμεία και το ξεπουλημα της Γενικής Τράπεζας. Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τέλος της Κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό απ’ αυτό που ήταν ολόκληρος ο βίος της. Πλούτισε και πλουτίζει μέχρι τελευταία στιγμή τους φίλους της και φτώχυνε τους Έλληνες πολίτες.
      Ακόμα και σήμερα που διάγει τους τελευταίους μήνες του βίου της, επιμένει να υποτιμά τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών και να θεωρεί ότι οι πελατειακές της σχέσεις μπορούν να μείνουν εσαεί κρυφές. Περιπτώσεις όμως του πρώην Υφυπουργού Δημόσιας Τάξης, των πρώην συμβούλων του ιδίου Υφυπουργού, του πρώην Γενικού Διευθυντή Εξοπλισμών, των συγγενών των Υπουργών που βρέθηκαν με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ, όντες απλοί νομικοί σύμβουλοι, όπως επίσης και οι περιπτώσεις πολλών αμαρτωλών συμβάσεων, αποκαλύπτουν ένα ελάχιστο μέρος της συναλλαγής η οποία ευδοκιμεί στους υπόγειους διαδρόμους της εξουσίας.
      Αυτό που συνέβη στη διακυβέρνηση Σημίτη, είναι πρωτοφανές στην πολιτική ιστορία του τόπου. Για πρώτη φορά διακινήθηκε μέσω κυβερνητικών διαύλων τόσο πολιτικό χρήμα και έγινε τόσο μεγάλη ανισοκατανομή πλούτου, που προξένησαν σοβαρές δομικές ζημιές στην οικονομία και στην κοινωνία.
      Όσους και αν αποκλείσει ο κ. Σημίτης από τα ψηφοδέλτια του κόμματός του, δεν απαλλάσσεται από τη μεγάλη ευθύνη, γιατί ο ίδιος τους επέλεξε, ο ίδιος τους κάλυπτε παρά τη δημόσια κατακραυγή, ενέκρινε τις πολιτικές και τις συμβάσεις που του εισηγούντο και τώρα, που αποκαλύπτεται και στοιχειοθετείται το μεγάλο παιχνίδι που παίχτηκε πίσω από κλειστές πόρτες σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, αναζητεί εναγωνίως εξιλαστήρια θύματα. Είναι όμως πολύ αργά και για τον ίδιο και για τους επίδοξους διαδόχους του. 
      Σας ευχαριστώ πολύ.
      ( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ(Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο κ. Βαϊνάς έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑINΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τη μελέτη του συζητούμενου Προϋπολογισμού διαπιστώνεται και φέτος ότι η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε καλύτερα επίπεδα σε σχέση με το παρελθόν και ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και προβλήματα. Προβλήματα υπάρχουν. Όπως υπάρχουν και σε άλλες οικονομίες της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία και στη Γαλλία για παράδειγμα. Ωστόσο αυτά δεν ανατρέπουν τη γενική εικόνα, την εικόνα μιας οικονομίας που απέφυγε την ύφεση, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει ύφεση. Μιας οικονομίας που βελτιώνει την παραγωγική της βάση, τις υποδομές της, τη διασύνδεση με τις παγκόσμιες αγορές και την προοπτική της.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2004 εξακολουθεί να είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες της σταθεροποιητικής πολιτικής, παράλληλα όμως διαθέτει και εμφανή αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, καθώς το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων παρουσιάζει για μια ακόμα φορά σημαντική αύξηση εξυπηρετώντας την ανάγκη δημιουργίας σύγχρονων υποδομών που ενισχύουν την αναπτυξιακή διαδικασία.
      Δηλαδή, είναι ένας προϋπολογισμός που ανοίγει νέες αναπτυξιακές προοπτικές, ευκαιρίες απασχόλησης, ευκαιρίες επιχειρηματικότητας, ανταγωνιστικότητας, συνοχής και αλληλεγγύης. Ένας προϋπολογισμός που είναι ικανός να προωθήσει ένα αναπτυξιακό πρότυπο, όπως άλλωστε και όλοι οι προϋπολογισμοί των τελευταίων ετών, και ο οποίος δεν προτάσσει απλά την άνευ όρων οικονομική μεγέθυνση, αλλά προωθεί την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και οδηγεί στον περιορισμό των περιφερειακών ανισοτήτων. 
      Οι ελληνικές περιφέρειες εμφανίζονται να έχουν καλύψει σημαντικό έδαφος στη συνεχιζόμενη πορεία τους προς την περιφερειακή ανάπτυξη και την πραγματική σύγκλιση με τις άλλες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμη περισσότερο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η παρατηρούμενη αυξητική αναπτυξιακή τάση έχει καταμετρηθεί σε σχέση με το μέσο επίπεδο ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι σε σχέση με το επίπεδο ανάπτυξης των περιφερειών μόνο της χώρας μας. 
      Όπως έχει γίνει ευρύτατα αποδεκτό από όλα τα κράτη-μέλη και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πορεία μιας περιφέρειας προς την πραγματική σύγκλιση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία. Ο στόχος αυτός δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, αλλά ούτε και μέσα σε μία ή δύο προγραμματικές περιόδους. 
      Η αξιολόγηση, όμως, των στατιστικών πληροφοριών και η εξαγωγή των πολιτικών συμπερασμάτων από αυτές, οφείλει να αναγνωρίζει τις εγγενείς δυσχέρειες επίτευξης των στόχων της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και της πραγματικής σύγκλισης, δυσχέρειες οι οποίες συναντώνται όχι μόνο στην περίπτωση των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και σε εκείνη των λεγόμενων αναπτυξιακών ατμομηχανών της Ένωσης, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Πολύ δε περισσότερο στην Ελλάδα, στην οποία οικοδομήθηκε ένα μοντέλο για το οποίο πολλοί φέρουν ευθύνες, άλλοι περισσότερες και άλλοι λιγότερες, ένα μοντέλο ακριβό, αναποτελεσματικό που συγκεντρώνει πλούτο και δύναμη μόνο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.  
      Βέβαια, έχει αρχίσει πλέον να γίνεται εμφανής η ανατροπή αυτής της κατάστασης, όπου τα δύο μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα συγκεντρώνουν τις κυριότερες δυνάμεις της ανάπτυξης και αυτό γιατί έχει αναπτυχθεί μια σειρά σημαντικών περιφερειακών αστικών κέντρων με υψηλή αναπτυξιακή δυναμική, όπως το Ηράκλειο, η Πάτρα, η Λάρισα, ο Βόλος, η Κοζάνη, η Καβάλα και άλλα. Φυσικά, ο στόχος είναι να αναπτύσσεται η χώρα μας με μεγαλύτερη ισορροπία γύρω από περισσότερα αστικά κέντρα. 
      Η ανάπτυξη αυτών των περιφερειακών κέντρων είναι αποτέλεσμα του τρόπου κατανομής των πόρων τόσο στο Β’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης όσο και στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, στην οποία κατανομή αποτυπώνεται η έμφαση που δίνει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην περιφερειακή ανάπτυξη, γιατί είναι γνωστό ότι το 80% των συνολικών πόρων του Γ;  Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης διατίθεται για έργα και παρεμβάσεις στις περιφέρειες της χώρας και το 30% των πόρων αυτού του Κοινοτικού Πλαισίου διατίθεται στα περιφερειακά-επιχειρησιακά προγράμματα, τα γνωστά μας ΠΕΠ, τα οποία αποτελούν το εξειδικευμένο μέσο άσκησης περιφερειακής πολιτικής. 
      Χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της πολιτικής είναι τα έργα και οι παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας και διαπεριφερειακού χαρακτήρα που μακροπρόθεσμα προωθούν την ανταγωνιστικότητα και την περιφερειακή σύγκλιση. Είναι οι σημαντικοί πόροι για έργα και παρεμβάσεις περιφερειακής εμβέλειας. Τα προγράμματα ολοκληρωμένης ανάπτυξης της υπαίθρου που στοχεύουν στην προσαρμογή της υπαίθρου στα νέα δεδομένα του ανταγωνισμού, σε μια βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη. Είναι η ιδιαίτερη ενίσχυση των μειονεκτικών ορεινών και νησιωτικών περιοχών. Η στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, η ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών στην περιφέρεια και η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η υπόθεση της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης της χώρας μας είναι εθνική προτεραιότητα, και είναι η προοδευτική απάντηση στη μεγάλη κοινωνική ανάγκη της εποχής που λέγεται αντιμετώπιση της ανεργίας, αύξηση της απασχόλησης αλλά και γενικότερα εξασφάλιση της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτό είναι η μεγάλη πρόκληση της εποχής.
      Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απαντά θετικά στη μεγάλη αυτή πρόκληση. 
      Εδώ ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι καθοριστικός. Όχι μόνο γιατί μπορεί να υλοποιεί έργα και δράσεις συνδεδεμένα με τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες και προτεραιότητες, αλλά κυρίως γιατί μπορεί να ανιχνεύει με επιτυχία τις ανάγκες και να προγραμματίζει σε ικανοποιητικό βάθος χρόνου, με γνώμονα πάντα τις συνθήκες που διαμορφώνονται στο οικονομικό, παραγωγικό, πολιτιστικό και κοινωνικό τους περιβάλλον. 
      Είναι η αυτοδιοίκηση το κλειδί στην περιφερειακή ανάπτυξη, όπως εξάλλου και ο εκσυγχρονισμός της διοίκησης. Η ενίσχυση της αποκέντρωσης, και η ισχυροποίηση της αυτοδιοίκησης αποτελεί για το ΠΑΣΟΚ μια διαρκή διαδικασία, γιατί έτσι μπορούν να αξιοποιηθούν οι τοπικές και περιφερειακές δυνάμεις. 
      Ο νέος κώδικας δήμων και κοινοτήτων, που σύντομα θα έρθει στη Βουλή για ψήφιση, προβλέπει ή μάλλον επιβάλλει μεταξύ άλλων τη διαδημοτική συνεργασία και σε συνδυασμό με τη λειτουργία ταμειακών υπηρεσιών, την εφαρμογή του διπλογραφικού λογιστικού συστήματος και τη θέσπιση του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, αποτελεί το βασικό στοιχείο με το οποίο η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση κατακτά την αρμοδιότητα της ανάπτυξης και δεν περιορίζεται μόνο στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Δηλαδή αυτός ο κώδικας διασφαλίζει τις προϋποθέσεις ολοκληρωμένης άσκηση τοπικής εξουσίας από την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. 
      Παράλληλα, η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση πιστεύω ότι δεν πρέπει να περιοριστεί στα όρια των σημερινών νομών. Η περιφέρεια θα πρέπει να γίνει ολοκληρωμένη αναπτυξιακή οντότητα -παραγωγική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική- και μια αναπτυξιακή οντότητα δεν μπορεί παρά να είναι αυτοδιοικούμενη. Και μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση δεν νοείται χωρίς αιρετό περιφερειάρχη. 
      Το αν θα ταυτίζονται οι περιφερειακές αυτοδιοικήσεις με το μέγεθος των σημερινών περιφερειών, αυτό θα εξαρτηθεί από ορισμένα κριτήρια, όπως το απαιτούμενο άρτιο φυσικό μέγεθος, οι αναπτυξιακές και ανταγωνιστικές δυνατότητες σε σχέση με τις περιφέρειες της Ευρώπης, το αναγκαίο εύρος των συντελεστών παραγωγής σε ανθρώπινο δυναμικό και το πληθυσμιακό μέγεθος που διασφαλίζει ομοιογένεια στην αναπτυξιακή πολιτική και στην ευρωπαϊκή σύγκλιση. Αυτά, όμως, πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ενός ευρύτερου πολιτικού διαλόγου μεταξύ της Κυβέρνησης, των κομμάτων, της Αυτοδιοίκησης και των φορέων της ανάπτυξης. 
      Χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν. Το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ξεκινά τυπικά την 1η Ιανουαρίου 2006 και, όπως είναι γνωστό για το πρόγραμμα αυτό, η διαπραγμάτευση και η συμφωνία θα γίνει με τις περιφέρειες και όχι με τα εθνικά κράτη. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με τον Προϋπολογισμό του 2004 δίνει την προοδευτική απάντηση, την απάντηση σε αυτά που απαιτεί ο ελληνικός λαός για συνέχιση της προσπάθειας ανάπτυξης της οικονομίας πάνω σε στέρεες βάσεις, για την προώθηση νέων επενδύσεων και την αύξηση της απασχόλησης, για την περιφερειακή ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, για την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική αλληλεγγύη, για την επίτευξη της πραγματικής σύγκλισης. 
      Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι μαζί να συνδράμουμε αυτήν την προσπάθεια της Κυβέρνησης και να υπερψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό. 
      Ευχαριστώ. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ(Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Σπύρος Ταλιαδούρος. 
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, φοβάμαι ότι ο Προϋπολογισμός που συζητούμε δεν δίνει την προοδευτική απάντηση, όπως είπε πριν από λίγο ο συνάδελφος. 
      Αντίθετα, ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός φέρει τη σφραγίδα της αναξιοπιστίας, για να μη φανεί πόσο κακή είναι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας, πράγμα που αποδεικνύεται και από τα πρόσφατα στοιχεία για την εκτέλεση του τρέχοντος προϋπολογισμού κατά το δεκάμηνο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου, όπου έχουμε αύξηση του ελλείμματος κατά 150%. Επίσης, έχουμε την εκτόξευση των δαπανών κατά 9,7%, έναντι ενός στόχου αύξησης κατά 6,4%. 
      Από την άλλη πλευρά ο δανεισμός ξεπέρασε τα 33 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι προβλέψεων για 27 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν σε αυτά προσθέσουμε τη μαζική προσφυγή των δημοσίων οργανισμών και υπηρεσιών σε δανεισμό με εγγύηση του δημοσίου, θα δούμε και την άλλη πλευρά του συγκαλυμμένου δημοσιονομικού ελλείμματος.
      Συνεπώς ο Προϋπολογισμός είναι υπεραισιόδοξος και ωραιοποιημένος, όχι μόνο λόγω των επικείμενων εκλογών, αλλά και γιατί η Κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν θα είναι εκείνη που θα κληθεί να τον εκτελέσει. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τη σημερινή συζήτηση, καθώς οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ επετέθησαν εναντίον της Νέας Δημοκρατίας σαν να ήταν εκείνη κυβέρνηση.
      Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα μπορούσε να αποτελέσει μια πολύ καλή ευκαιρία για να εξετάσουμε την ουσία του οικονομικού προβλήματος της πατρίδας μας, να προχωρήσουμε στην υιοθέτηση ενός νέου μίγματος οικονομικής πολιτικής, που να συνδυάζει την απελευθέρωση των αγορών και την ενσωμάτωση πολιτικών ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και εμπέδωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, για να δοθεί μια νέα αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία.
      Δυστυχώς, τα περιθώρια για μια τέτοια συζήτηση τα στενεύουν οι ίδιες οι κυβερνητικές επιλογές, όπως αυτές αποτυπώνονται στις προβλέψεις του Προϋπολογισμού, προβλέψεις που είναι αναντίστοιχες προς τις αναπτυξιακές απαιτήσεις της χώρες και κυρίως αναντίστοιχες προς τις πραγματικές κοινωνικές της ανάγκες.
      Γιατί αυτό που, σε τελευταία ανάλυση, έχει σημασία δεν είναι ποιος επικαλείται φραστικά την κοινωνική ευαισθησία ή την περικλείει σε χάρτες, αλλά ποιος μπορεί να την εγγυηθεί πολιτικά. Και όταν μιλάμε για κοινωνική πολιτική, δεν εννοούμε απλώς κάποιες παροχές πρόνοιας, αλλά το σύνολο και την ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, που δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο πολίτης μπορεί να δημιουργήσει και να προοδεύσει.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σταθώ σε δύο τομείς κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, των οποίων τη σημασία για την προοπτική του τόπου όλοι συνομολογούμε λεκτικά, αλλά τους οποίους δυστυχώς έμπρακτα η Κυβέρνηση, μέσα από τις πρόνοιες αυτού του Προϋπολογισμού υποβαθμίζει και καταδικάζει σε στασιμότητα.
      Θα σταθώ πρώτον στον τομέα της αγροτικής οικονομίας με την κοινά αποδεκτή καθοριστική σημασία του για την ίδια την εθνική προοπτική μας. Τα αντικειμενικά στοιχεία επιβεβαιώνουν δυστυχώς τη μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ο αγροτικός τομέας ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης δεκαετούς διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Πρώτον, έχουμε μεγάλη μείωση του ενεργού αγροτικού πληθυσμού στο 16,7% με ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας και εγκατάλειψη της υπαίθρου. Δεύτερον, έχουμε ραγδαία μείωση του αγροτικού εισοδήματος ως ποσοστού του ΑΕΠ από το 9%, που ήταν το 1993, στο 6,9% σήμερα. Τρίτον, έχουμε μεγάλη αύξηση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου των αγροτικών προϊόντων στα 627 δισεκατομμύρια δραχμές, που αποδεικνύει τη μείωση της ανταγωνιστικότητας του αγροτικού τομέα στις διεθνείς αγορές.
      Έχουμε επικίνδυνα χαμηλή απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων στα αναπτυξιακά προγράμματα του τομέα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, αφού τριάντα από τα τριάντα έξι μέτρα του προγράμματος εμφανίζουν μηδενική ή πολύ χαμηλή απορρόφηση, ακόμα και τώρα που βρισκόμαστε στο μέσο της προγραμματικής περιόδου 2000-2007 και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν οι υπόλοιποι πόροι, που υπερβαίνουν το 80% του συνόλου του προγράμματος.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
      Και βεβαίως είναι γνωστό ότι έχουμε μια ραγδαία αύξηση του κόστους παραγωγής, χωρίς από την άλλη πλευρά να έχουμε προσαρμογή των τιμών και των εσόδων των παραγωγών, που μειώνονται ή βρίσκονται καθηλωμένοι επί πολλά χρόνια.
      Αποτέλεσμα αυτών όλων είναι η απροθυμία των νέων ανθρώπων να ακολουθήσουν το αγροτικό επάγγελμα, με αποτέλεσμα τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού. Και οι προοπτικές όμως για τον αγροτικό τομέα δεν διαγράφονται καλύτερες. Και εδώ ακέραιη την ευθύνη τη φέρει η κυβερνητική πολιτική, αφού επέδειξε χαρακτηριστική αδυναμία να αξιοποιήσει την εξάμηνη Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ρυθμίσει τα μεσογειακά προϊόντα και σήμερα τα διαπραγματευόμαστε από δυσμενέστερη θέση. Η ουσιαστικά πλήρης αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή στη βαμβακοκαλλιέργεια, καθώς και η κατάργηση στο άμεσο μέλλον της καπνοκαλλιέργειας αποτελούν σοβαρό πλήγμα για τους Έλληνες αγρότες.
      Με δεδομένα, λοιπόν, όλα αυτά, ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι δέσμιος των δημοσιονομικών αδιεξόδων που έχει δημιουργήσει η ίδια η κυβερνητική πολιτική και δεν είναι σε θέση να δώσει στον αγροτικό τομέα τους αναγκαίους πόρους που θα του επέτρεπαν να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και θα τον καθιστούσαν περισσότερο σύγχρονο, περισσότερο ανταγωνιστικό, περισσότερο αποτελεσματικό.
      Είναι ένας Προϋπολογισμός που προδιαγράφει για τον αγροτικό τομέα την τελμάτωση και τη στασιμότητα για τους Έλληνες αγρότες.
      Το δεύτερο θέμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι ο τομέας της παιδείας, τον οποίο επίσης η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί σε κάθε περίσταση για εύκολες μεγαληγορίες και δήθεν εκσυγχρονιστικές κορώνες. Δυστυχώς, η εφηρμοσμένη πολιτική της, όπως αποτυπώνεται στις επιλογές αυτού του Προϋπολογισμού, είναι εντελώς αναντίστοιχη από τις διακηρύξεις της. 
      Ποια είναι η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη εκπαιδευτική πολιτική: η πολιτική που ακολουθείται στο χώρο της εκπαίδευσης έχει τρία βασικά γνωρίσματα. Πρώτον, δεν είναι προϊόν συγκροτημένου και ειλικρινούς εθνικού διαλόγου, δεύτερον, δεν διέπεται από ένα μακράς πνοής σχεδιασμό και, τρίτον, δεν στηρίζεται σε επαρκή κρατική χρηματοδότηση. Η εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την επιτυχή εφαρμογή μιας εθνικής εκπαιδευτικής στρατηγικής. Σήμερα οι εκπαιδευτικές δαπάνες αντιστοιχούν στο 3,4% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 5,5%. Θα ήθελα να επισημάνω ότι το 80% των ετησίων δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού αφορά μισθοδοσία προσωπικού και απομένει μόνο ένα 12% για να καλυφθούν οι λειτουργικές και αναπτυξιακές ανάγκες. Δεν καλύπτονται και δεν μπορεί να προχωρήσει η εκπαίδευση. Και οι πιστώσεις του τακτικού προϋπολογισμού και του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, σε σχέση με το 2003. Οι ανάγκες, όμως, αυξάνονται αλματωδώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ διπλασιάστηκαν οι φοιτητές και οι σπουδαστές στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, δεν αυξήθηκε ανάλογα η επιχορήγηση στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ ούτε καν για τη σίτιση, ενώ οι δαπάνες για το ΙΚΥ έχουν μειωθεί, με συνέπεια ο χρήσιμος θεσμός των υποτροφιών να υποβαθμίζεται. 
      Οι ιδιωτικές δαπάνες αυξάνονται και προσεγγίζουν ετησίως το 50% των δημοσίων δαπανών. Και αν σε αυτά προσθέσουμε και τους εξήντα τρεις χιλιάδες Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού, αντιλαμβανόμαστε για ποια εκπαίδευση μιλάμε. Ουσιαστικά κοροϊδεύεται η ελληνική κοινωνία, τροφοδοτείται η ελληνική μετανάστευση.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 είναι ένας προϋπολογισμός αναντίστοιχος προς τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας, είναι προϋπολογισμός μειωμένων προσδοκιών, που ζητά από τους Έλληνες πολίτες να συμβιβάζονται με το μέτριο, μέσα σε μία εποχή που διανοίγονται δυνατότητες και ευκαιρίες δημιουργίας πολλών επιτηδευμάτων. 
      Αποτελεί χρέος μας απέναντι στον ελληνικό λαό η καταψήφισή του και αποτελεί χρέος της Κυβέρνησης απέναντι στους Έλληνες πολίτες ή να αλλάξει πολιτική ή να παραμεριστεί, διότι αποτελεί πια εμπόδιο για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολίτες.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Στρατηλάτης έχει το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια ότι είχα σχεδιάσει διαφορετικά να ξεκινήσω την ομιλία μου σε αυτήν την κορυφαία διαδικασία των ημερών αυτών, τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του κράτους, αλλά ο προλαλήσας συνάδελφος μου έδωσε τα ερεθίσματα για να μιλήσουμε επί της ουσίας, αν αυτός ο Προϋπολογισμός, για παράδειγμα, εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνικής πολιτικής, αν ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ευαισθησίες που έχουμε.
      Ο συνάδελφος μίλησε για τους αγρότες και έκανε απλές διαπιστώσεις, ουδεμία πρόταση για το τι πρέπει να γίνει. Επίσης μίλησε και για τα θέματα παιδείας.
      Θα ξεκινήσω από τις κοινωνικές ευαισθησίες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα δύο μεγάλα κόμματα σε αυτόν τον τόπο έχουμε παρελθόν. Εμείς είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το παρελθόν μας, περήφανοι γι’ αυτά τα 22 χρόνια που κυβερνάει η παράταξη του ΠΑΣΟΚ αυτόν τον τόπο. 
      Από την άλλη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία, όσες φορές γίνεται αναφορά στο παρελθόν της, θέλει να το ξεχάσουμε, να μη μιλάμε. Και βέβαια δεν αναφέρομαι στο απώτατο παρελθόν πριν το 1980, αναφέρομαι στο πρόσφατο παρελθόν.
      Μιλάμε, κύριε συνάδελφε, για την κοινωνική ευαισθησία και για την κοινωνική πολιτική. Στα τριάμισι χρόνια που κυβερνήσατε οι κοινωνικές δαπάνες κατέβηκαν 3,5% επί του ΑΕΠ. Τις παραλάβαμε στο 19% το 1993 και σήμερα βρίσκονται στο 27,7%, πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Αν αυτό δεν δείχνει τη δική μας ευαισθησία και εσείς απλά μένετε σε διαπιστώσεις και σε ευχές, σε αυτό μας κρίνει ο λαός που μας παρακολουθεί και αυτήν την ώρα, πιστεύω. 
      Διότι πράγματι εσείς είστε από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας που πιστεύετε ότι μπορούν να αυξηθούν αυτές οι δαπάνες, γιατί η οικονομία είναι δυνατή. Εσείς είστε από αυτούς. Γιατί  η άλλη πλευρά της Νέας Δημοκρατίας λέει ότι η οικονομία καταρρέει και άρα θα κάνουμε περιοριστική πολιτική. 
      Καλό είναι σε αυτήν τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό να καταλήξετε: καταρρέει η οικονομία, είναι δυνατή η οικονομία; Διότι ο λαός που μας παρακολουθεί, μας κρίνει όλους αναξιόπιστους, περισσότερο εσάς και λιγότερο εμάς, διότι σε μας τα τελευταία δέκα χρόνια ανανεώνει την εμπιστοσύνη του ενώ εσάς σας έχει στο περιθώριο γι’ αυτόν το λόγο, διότι είστε αναξιόπιστοι.
       Και πέρυσι και πρόπερσι έρχεστε εδώ και λέτε ότι καταρρέει η οικονομία. Μα πώς καταρρέει μια οικονομία με πέραν του 4% ανάπτυξη; Το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους είχαμε 5% ανάπτυξη. Καταρρέει μια οικονομία με τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης; Λύνει τα προβλήματα; Όχι, σαφώς και δεν τα λύνει. Μένουν προβλήματα και θα υπάρχουν προβλήματα, γιατί και η ίδια η ζωή γεννάει προβλήματα. 
      Βεβαίως ο Αρχηγός σας έβαλε ένα μεγάλο στόχο, να πιάσουμε το 5,5% της ανάπτυξης τον επόμενο χρόνο ή τα χρόνια που ίσως κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία. Και νομίζετε ότι με το 5,5% θα λυθεί το πρόβλημα της απασχόλησης; Εγώ πιστεύω πως όχι, κύριοι συνάδελφοι, διότι οι εποχές που διανύουμε είναι διαφορετικές από τις προηγούμενες δεκαετίες. Τι σημαίνει αυτό; Επιχειρήσεις κάνουν επενδύσεις και αντί να αυξήσουν τον αριθμό των απασχολούμενων, αυτός ο αριθμός μειώνεται. 
      Για να είμαστε ανταγωνιστικοί πρέπει να γίνονται αυτές οι επενδύσεις. Πράγματι είναι γεγονός ότι έχουμε αποχώρηση από τον αγροτικό τομέα μεγάλου αριθμού απασχολουμένων. Κάνετε διαπιστώσεις, δεν είπατε όμως τι πρέπει να γίνει. Μιλήσατε για τις τιμές, οι οποίες είναι χαμηλές. Τι θα κάνετε εσείς, αν γίνετε κυβέρνηση –που δεν θα γίνετε- θα βάλετε δασμούς να περιοριστούν οι εισαγωγές, ούτως ώστε να πουλιούνται ακριβότερα τα δικά μας προϊόντα; Θα βάλετε διατίμηση στα εφόδια;
      Γιατί δεν τα λέτε αυτά παρά πηγαίνετε και ξύνετε πληγές σε αυτούς που είναι χρεοκοπημένοι και δεν μπόρεσαν να σηκώσουν κεφάλι από τότε, από την περίοδο 1990-1993; Χρεοκόπησαν και από τότε δεν μπόρεσαν να σηκώσουν κεφάλι. Και δεν τους ζητήσατε ούτε μία συγγώμη. Το βράδυ κοιμήθηκαν με 16% επιτόκιο και ξύπνησαν το πρωί με 32%. Τα ξεχνάτε αυτά;
      Εγώ δεν θέλω να αναφέρομαι στο παρελθόν. Θέλω να αναφέρομαι στο μέλλον, στο τι πρέπει να γίνει για τους αγρότες, μια και αναφερθήκατε σε αυτό το θέμα. Εγώ πιστεύω, κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να παραδεχθούμε μια μεγάλη αλήθεια. 
      Η αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που ήταν επιτυχία της Κυβέρνησης –αυτής της Κυβέρνησης που άσκησε την Προεδρία στο πρώτο εξάμηνο- πέτυχε δύο πράγματα: Το ένα ήταν ότι όρισε χρονικό ορίζοντα τη δεκαετία, με γνωστό το πλαίσιο ότι στα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι το 2013, η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών θα παίρνουν τις ενισχύσεις. Επί πλέον από το 2005 αποσυνδέεται η παραγωγή από την ενίσχυση. 
      Τι σημαίνει αυτό; Περνάμε από την ποσοτική στη ποιοτική γεωργία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μιλήσουμε από εδώ και πέρα με όρους ποιότητας και όχι μόνο με όρους ποσότητας. Γιατί πράγματι χάσαμε από αυτές τις πολιτικές που βασίζονται στην ποσότητα. Χάσαμε τις ξένες αγορές, όπως είπατε. Αλλά όταν δεν έχουμε καλή ποιότητα τις χάνουμε τις αγορές. Αυτά αναφορικά με τον αγροτικό χώρο. 
      Θα πρέπει, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, να είστε πιο προσεκτικοί και να έχετε σαφείς προτάσεις. Θα πάμε σε αυτές τις εκλογές με σαφείς προτάσεις. Εκεί θα αντιπαρατεθούμε. Εκεί θα κριθεί η αξιοπιστία μας και ο ελληνικός λαός ξέρει να κάνει τις επιλογές του, όπως έκανε και τις προηγούμενες φορές. 
      Σας ικανοποιούν οι δημοσκοπήσεις. Αλλά οι δημοσκοπήσεις δεν είναι κάλπη.  Θα σας δώσουν τη δυνατότητα μάλλον να ανοίγετε σαμπάνιες στις 20.00΄, αλλά στις 22.00΄ θα λέτε πάλι «μήπως έφταιξε ο κακός καιρός και χάσαμε»; Αντί να βγείτε, να αιτιολογήσετε και να ερμηνεύσετε το εκλογικό αποτέλεσμα στους σκληρούς οπαδούς σας, τους λέτε ότι έφταιγαν οι ελληνοποιήσεις, προσβάλλοντας όλη αυτήν τη διαδικασία των νέων προσφύγων Ποντίων. Τους λέγατε ότι τους κάναμε Έλληνες. Μα ήταν Έλληνες. 
      Προσβάλλοντάς τους, λέτε ότι τους κάναμε Έλληνες και ότι χάσατε εξαιτίας των ελληνοποιήσεων. Εγώ θα σας πω ότι χάσατε εξαιτίας του κακού καιρού. Είχε  κακοκαιρία εκείνη την ημέρα. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσοι από τη Νέα Δημοκρατία δεν το πήρατε χαμπάρι, η Ελλάδα αλλάζει, η Ελλάδα άλλαξε σε όλα τα επίπεδα: στις υποδομές, στην κοινωνική πολιτική, στο κοινωνικό κράτος, στους θεσμούς. Ούτε μια μεταρρυθμιστική προσπάθεια, από όλες όσες κάναμε αυτά τα χρόνια, δεν  στηρίξατε. Να μιλήσουμε για τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»; Να μιλήσουμε για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση; Και σήμερα βγαίνετε και υπερασπίζεστε τους θεσμούς. Και εμένα που είμαι άνθρωπος της αυτοδιοίκησης –από εκεί ξεκίνησα τα πρώτα βήματά μου στην πολιτική- μου έρχεται πραγματικά να γελάσω. Υπερασπιστές οι της Νέας Δημοκρατίας!
      Όμως όλες αυτές οι αλλαγές έχουν ένα στόχο: να πάνε την Ελλάδα μπροστά και την πάνε. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, ο χρόνος είναι πάρα πολύ λίγος και δεν πρόκανα να διαβάσω ούτε την ομιλία μου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το «πρόκανα» ξέρετε ποιος το έλεγε; Ο Φλωράκης. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο  Χαρίλαος έγραψε ιστορία. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Έχει γράψει πράγματι ιστορία, κύριε συνάδελφε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δείχνει τις αριστερές καταβολές σας, κύριε Στρατηλάτη. 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Να μιλήσω για ένα άλλο θέμα τώρα, την απελευθέρωση των αγορών. Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, εστιάζω σε εσάς την κριτική μου γιατί, εν πάση περιπτώσει, δεν είστε υπεράνω κριτικής, δεν είστε στο απυρόβλητο και εμείς δικαιούμαστε να σας κάνουμε κριτική για όσα λέτε καθημερινά. Η προσπάθειά σας είναι να αποπροσανατολίσετε τον ελληνικό λαό, να τον μπερδέψετε και έτσι έχετε ίσως, όπως πιστεύετε, πιθανότητες να κερδίσετε τις εκλογές. Όμως αυτό δεν θα συμβεί. Να είστε βέβαιοι ότι και αυτήν τη φορά ο ελληνικός λαός θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στο ΠΑΣΟΚ, γιατί με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κοιτάζει μόνο μπροστά, με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έρθει η πρόοδος, η ανάπτυξη και η ευημερία του ελληνικού λαού. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιον από τους δυο; 
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Αυτό σας απασχολεί πάρα πολύ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι εμάς, εσάς. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κι εμείς ευχαριστούμε, κύριε Στρατηλάτη. Ήσασταν συνεπής στο χρόνο.
      Η κ. Ξηροτύρη έχει το λόγο.
      ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, ο νέος Προϋπολογισμός μέσα από έναν προεκλογικό εξωραϊσμό θυσιάζει και τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά και την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας στο βωμό της «μαύρης τρύπας» του κόστους της Ολυμπιάδας, των μεγάλων αδυναμιών και καθυστερήσεων στην υλοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και διατηρεί την ίδια πολιτική, που ρίχνει τα βάρη στους ασθενέστερους και μοιράζει τα κέρδη στους ισχυρούς. Είναι ένας Προϋπολογισμός δέσμιος των νεοφιλελεύθερων δογμάτων, που με υπερβολικό ζήλο ακολουθεί το μετα-σοσιαλιστικό κυβερνητικό κόμμα, μεταλλαγμένο και αυτό, όπως και οι ευρωπαϊκές σοσιαλδημοκρατίες, οι οποίες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας, στο βωμό της κυριαρχίας των αγορών, θυσιάζουν το κοινωνικό κράτος, το φυσικό περιβάλλον, τις δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων.
      Τα πολιτικά αυτά και θεσμικά χαρακτηριστικά του Προϋπολογισμού συνυπάρχουν με τα χαρακτηριστικά της διαχειριστικής προχειρότητας και της αναξιοπιστίας, της δημοσιονομικής αδιαφάνειας, με έντονα όσο ποτέ τα εικονικά και πλασματικά χαρακτηριστικά.
      Με τον Προϋπολογισμό του 2004 εγκαταλείπεται όσο ποτέ η περιφερειακή ανάπτυξη και σύγκλιση. Οι ελληνικές περιφέρειες παρουσιάζουν δείκτες ανάπτυξης χαμηλούς και την ανεργία να αυξάνεται, αφού η περιβόητη ανάκαμψη από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης γονατίζει από το βάρος του διογκούμενου κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων και της ανεπάρκειας της διοίκησης και των δομών που επέλεξε για τη διαχείριση και υλοποίηση του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Οι απορροφήσεις των περιφερειακών προγραμμάτων βρίσκονται στην περίοδο αναθεώρησης του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στο χαμηλότερο μέσο ποσοστό, του 18% περίπου. Και μάλιστα στις πιο φτωχές περιφέρειες, δηλαδή Ήπειρο, Στερεά Ελλάδα και Βόρειο Αιγαίο, η απορρόφηση μόλις που φθάνει στο 12%. 
      Από το διπλάσιο και πλέον από τη φετινή υπέρβαση του ελλείμματος κατά 0,6% του ΑΕΠ, το 0,3 οφειλόταν στις ολυμπιακές υπερβάσεις, που κινδυνεύουν έτσι να επαναφέρουν τη χώρα μας σε μια περίοδο δημοσιονομικής αποσταθεροποίησης. 
      Δυστυχώς η κατάσταση δεν φαίνεται να είναι αναστρέψιμη και θα επιδεινωθεί για πολλούς λόγους, οι βασικότεροι των οποίων είναι: Ο συγκεντρωτισμός και οι αδυναμίες της διοίκησης είχαν ως αποτέλεσμα οι εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μείνουν πίσω το 2003 κατά 1,20 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό πολύ μεγάλο που θα επιβραδύνει καθοριστικά την εξέλιξη των έργων του προγράμματος και επιπλέον από το Προϋπολογισμό του 2004 όχι μόνο δεν καλύπτεται το κενό, αλλά εμφανίζεται αυτός μειωμένος κατά 0,50 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι του αρχικού του 2003. 
      Τα μεγαλύτερα όμως προβλήματα του Προϋπολογισμού τόσο για το 2003 όσο και για το 2004 εντοπίζονται στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων σε σχέση με τις δαπάνες για τα έργα που συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα έργα του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αλλά και τα περιφερειακά έργα που περιλαμβάνονται στο εθνικό σκέλος του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και τα οποία χρηματοδοτούνται από τον Προϋπολογισμό.
      Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μειώνεται φέτος κατά 320 εκατομμύρια ευρώ και στα ίδια επίπεδα θα παραμείνει το 2004 και αφού το ένα σκέλος αυτού για τα ολυμπιακά έργα θα εκτοξευθεί πλέον των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Καταλήγουμε ότι οι δαπάνες για επενδύσεις στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα περιοριστούν ιδιαίτερα. Για να συγκρατηθούν λοιπόν τα ελλείμματα στο 1,4% του ΑΕΠ το Υπουργείο Οικονομίας υποχρεώνεται να μειώσει τη χρηματοδότηση των έργων. Είναι πλέον όχι μόνο υποψία, αλλά γεγονός, ότι οι καθυστερήσεις δεν οφείλονται μόνο στις αδυναμίες της διοίκησης αλλά είναι και μια ηθελημένη μη εκταμίευση πόρων από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης στις περιφέρειες για να πληρωθούν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων οι υπερβάσεις των Ολυμπιακών Έργων.
      Τελικά, κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2004 έγινε ο Προϋπολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων. Πλέον των 6 δισεκατομμυρίων ευρώ υπολογίζεται το συνολικό κόστος αυτών. Περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ ήταν οι υπερβάσεις φέτος. Πόσο πολύ περισσότερες θα είναι το 2004 και για πόσα χρόνια θα φρενάρουν τις δημόσιες επενδύσεις στο αναπτυξιακό τους έργο; Πώς θα καλυφθούν αυτά; 
      ‘Εγινε ήδη ένα σημαντικό δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και επίκειται δανεισμός από την «ΕΤΑ Α.Ε.» με την εκχώρηση σε αυτήν –στην ουσία ξεπούλημα- της μεταολυμπιακής χρήσης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Τι θα γίνει μετά; Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η οικονομία δεν θα επηρεαστεί, καθώς τα ποσά τα οποία διοχετεύονται σήμερα σε ολυμπιακές εγκαταστάσεις θα διοχετευθούν σε λίγο σε άλλες δραστηριότητες. Δεν έχει εκθέσει όμως ποτέ τα στοιχεία για τις προοπτικές μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην απασχόληση, για σταθερές θέσεις εργασίας, για την αύξηση της αμοιβής, για την προσέλκυση επενδύσεων, για την τουριστική ανάπτυξη. ‘Οσον αφορά βέβαια τον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό και τους άξονες της ισόρροπης αειφόρου και περιφερειακής ανάπτυξης, ο σχεδιασμός και η φιλοσοφία των επιλογών και του Προϋπολογισμού του 2004 είναι τόσο προκλητικά, που επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι το μεγάλο πακέτο των πόρων αλλά και το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης θα εξαντληθεί στο λεκανοπέδιο της Αττικής, γιατί εκεί υπάρχουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Διευκολύνεται η ιδιωτική πρωτοβουλία, διευκολύνεται το αναποτελεσματικό κράτος να απορροφήσει τους κοινοτικούς πόρους χωρίς κοινωνικό έλεγχο και διαφάνεια. Διευκολύνονται οι συναλλαγές για τη συγχρηματοδότηση των έργων μόνο που αυτά τα έργα είναι τα ανταποδοτικά «φιλέτα» της Αττικής και όχι τα έργα υποδομής και ανάπτυξης της περιφέρειας. Όσο ποτέ άλλοτε αυτήν τη φορά η ανταγωνιστικότητα της αγοράς έχει μετατραπεί σε ανταγωνιστικότητα των οικονομικών συμφερόντων του κέντρου με την ανίσχυρη οργανωτικά και χωρίς προετοιμασία με ικανή στελέχωση, με εκπαίδευση, με νομοθετικά εργαλεία, με  ανθρώπινο της Δημόσιας Διοίκησης, με την αποδιοργανωμένη και σε παντελή οικονομική ένδεια αυτοδιοίκηση που είναι ο κύριος εταίρος για την προώθηση και αξιοποίηση των προγραμμάτων αυτών.
      Η αγροτική ανάπτυξη. Βελτιώνεται η ζωή των Ελλήνων αγροτών, οι συνθήκες της ελληνικής υπαίθρου; Ο αγροτικός τομέας εξακολουθεί να βρίσκεται σε κρίση και παρά το γεγονός ότι οι δυνατότητες απασχόλησης έξω από αυτόν είναι περιορισμένες παρατηρείται μια σταθερή μείωση των απασχολούμενων στη γεωργία κάθε χρόνο. Το επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι, μπορεί η ελληνική γεωργία να γίνει υπό συνθήκες ανταγωνιστικής συρρίκνωσης ανταγωνιστική; Η απάντηση είναι αρνητική με βάση ό,τι έχει προηγηθεί και ό,τι ο παρών Προϋπολογισμός υπόσχεται. Τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης ξοδεύτηκαν χωρίς να προσφέρουν τίποτε στη γεωργία. Είναι ενδεικτικό ότι στο επιχειρησιακό πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης της υπαίθρου από τα τριάντα έξι συνολικά μέτρα τα είκοσι δύο έχουν μηδενική απορρόφηση. 
      Την ίδια ώρα, η Κυβέρνηση δέχεται παθητικά την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, χωρίς να αξιοποιήσει τη δυνατότητα που της προσέφερε η Προεδρία. Το βασικό επιχείρημα για την αποδοχή της αναθεώρησης και για τη συναίνεση για τα αγροτικά μέτρα λέει η Κυβέρνηση ότι θα είναι η προώθηση της ανταγωνιστικής γεωργίας. Με ποιες δομές όμως και με ποιες υπηρεσίες; Με ποια έρευνα;
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      Όλα αυτά βρίσκονται αυτήν τη στιγμή υπό το μηδέν. Με αυτά τα δεδομένα, το έλλειμμα θα αυξάνεται και η Χάρτα Σύγκλισης που υπόσχεται στους αγρότες καλύτερη ζωή, δεν θα υπάρξει. Το ίδιο υπόσχεται η Χάρτα Σύγκλισης και για το περιβάλλον. Δηλώνει, όμως, θαυμαστής ο κύριος Πρωθυπουργός των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. 
      Η Κυβέρνηση εξαγγέλλει φθηνό πετρέλαιο για βιομηχανίες και φθηνότερα Ι.Χ. μεγάλου κυβισμού, όταν ξέρει πάρα πολύ καλά ότι δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε το Πρωτόκολλο του Κιότο και ότι θα εκτιναχθούν οι ρύποι στο 35% μέχρι το 2010. Δηλώνει ότι θα κλείσουν όλες οι χωματερές μέχρι το 2000, χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός για την ανακύκλωση και δραστική μείωση των απορριμμάτων.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      Συγχρόνως φέρνει τα ψηφοθηρικά νομοσχέδια του αποχαρακτηρισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, της αυθαίρετης δόμησης. Ένα εμπόριο ελπίδας! 
      Από την άλλη πλευρά, για το περιβάλλον και τη γη αποτελούν ένα νέο Ελ Ντοράντο κερδοσκοπίας και πελατειακών σχέσεων όλες αυτές οι δημόσιες επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται σιγά-σιγά –η «ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε.», η κορυφαία εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε.», η εταιρεία ακινήτων του δημοσίου, κ.ο.κ.- που εκχωρούν το δημόσιο συμφέρον και τα δημόσια αγαθά.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κυρία Ξηροτύρη, ολοκληρώστε.
      ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, όσο καμία άλλη φορά το κράτος δεν έχει απεμπολήσει το θεσμικό του ρόλο στη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος, των δημόσιων αγαθών και του περιβάλλοντος. 
      Και αυτός ο Προϋπολογισμός έχει αυτήν τη φιλοσοφία και αυτά τα χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και εμείς θα τον καταψηφίσουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Βούλγαρης, Βουλευτής Μαγνησίας, έχει το λόγο και θα κλείσουμε με τον κ. Βασιλείου.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα σας κουράσω με νούμερα, γιατί θα τοποθετηθώ για την πολιτική του Προϋπολογισμού. Με το πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε πλήρη εξέλιξη και, ταυτόχρονα, την υλοποίηση του μεγάλου εθνικού στόχου της Ολυμπιάδας του 2004, η χώρα μας δίνει τη μάχη για την ανάπτυξη, καθώς και για τη σταθεροποίηση της θέσης της σε ένα διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από έντονες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές και συγκρούσεις. Διπλός είναι ο στόχος μας: Ισχυρή Ελλάδα, ισχυρή κοινωνία.
      Σ’ αυτήν την πορεία, το μεγαλύτερο μέρος των πόρων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης –περίπου το 80%- έχει διατεθεί στην υλοποίηση τεχνικών υποδομών της περιφέρειας, με την εκτέλεση μίας σειράς μικρών και μεγάλων έργων σε όλους τους τομείς, τα οποία σηματοδοτούν την αναπτυξιακή πορεία και το ίδιο το μέλλον της χώρας μας.
      Είναι γνωστό ότι από το 1981 μέχρι σήμερα, στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ήταν και παραμένει η περιφερειακή ανάπτυξη, βασισμένη στη σταδιακή αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο που ενισχύει το ρόλο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, στην ουσία δηλαδή το ρόλο των τοπικών κοινωνιών.
      Επιδιώξαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και το πετύχαμε- να διαμορφώσουμε στη χώρα μας ισχυρές τοπικές κοινωνίες που προγραμματίζουν, αποφασίζουν και υλοποιούν τα έργα και τις παρεμβάσεις στην περιφέρεια. Αυτήν την πολιτική επιλογή, η Νέα Δημοκρατία δεν την επέλεξε, δεν την υπηρέτησε και δεν τη στήριξε ούτε καν σε θεσμικό επίπεδο. Δεν ψήφισε κανένα νόμο για την αποκέντρωση, δεν εργάστηκε στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης.
      Ο Προϋπολογισμός του 2004 που αυξάνει κατά 7,6% το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων διαπνέεται απ’ αυτήν τη στρατηγική επιλογή της ανάπτυξης της χώρας, κυρίως με την ενίσχυση των τεχνικών υποδομών. Στο πλαίσιο αυτό, θα προσπαθήσω μ’ αυτήν την τοποθέτησή μου να προσεγγίσω το θέμα της συμβολής των τεχνικών υποδομών στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας.
      Ανάπτυξη δεν είναι απλά αύξηση της παραγωγής και οικονομική μεγέθυνση. Ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο βελτίωση –και μάλιστα πρόσκαιρη- κάποιων όρων ζωής και κάποιων οικονομικών δεικτών με οποιοδήποτε κόστος.
      Εμείς στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε ότι ανάπτυξη σημαίνει πορεία εξέλιξης του κοινωνικού συνόλου, με βάση καθορισμένες αξίες και στόχους που υπηρετούν μια συγκεκριμένη πολιτική και στρατηγική. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει επίκεντρο τον άνθρωπο, να είναι αυτοτροφοδοτούμενη, τα αποτελέσματά της να διαχέονται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και να είναι κοινωνικά ελεγχόμενη. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει ως όρο την περιβαλλοντική και οικολογική ισορροπία που είναι πρωταρχικός και αναντικατάστατος παράγοντας ζωής. Η ανάπτυξη δεν είναι αποτέλεσμα ευχών. Έχει τεχνικές, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές  προϋποθέσεις.
      Οι τεχνικές υποδομές σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι αναγκαία προϋπόθεση για την πρόοδο και την κοινωνική ευημερία. Για να γίνει όμως και ικανή προϋπόθεση, πέρα από την εξασφάλιση των πόρων, απαιτούνται: όραμα, ιδέες και πρωτοβουλίες, πολιτική βούληση που εκφράζεται με συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής παρέμβασης, κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, συνοχή και αλληλεγγύη, ειρήνη, ασφάλεια και συνεργασίες, ενημερωμένοι και ενεργοί πολίτες, παιδεία, πολιτισμός, στρατηγική, προγραμματισμός και οργάνωση.
      Αυτή ακριβώς είναι η πολιτική που εφαρμόζουν πιστά οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους στον τομέα της ανάπτυξης, που τα οφέλη της κατανέμονται δίκαια σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.
      Η υπερτίμηση της σημασίας της οικονομικής μεγέθυνσης με την ανάπτυξη των τεχνικών υποδομών, της σύγχρονης τεχνολογίας και των επενδύσεων για την ευημερία και την πρόοδο, χωρίς παράλληλα τη δημιουργία κοινωνικών υποδομών στον τομέα της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας είναι μεν εφησυχαστική και μάλλον επικίνδυνη. Διότι όταν δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή, διάρθρωση και λειτουργία, το πιο πιθανό είναι, μαζί με τη βελτίωση της οικονομίας, να διογκώνονται συνεχώς και σταδιακά τα κοινωνικά προβλήματα. 
      Έτσι στο καίριο ερώτημα αναφορικά με τη σχέση και την προτεραιότητα μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας απαντούμε κατηγορηματικά ότι είναι έννοιες αλληλοσυνδεόμενες σε μια διαλεκτική και άρρηκτη σχέση και πρέπει να εξελίσσονται παράλληλα. Σ’ αυτήν ακριβώς την αρχή του ΠΑΣΟΚ στηρίζεται η πολιτική ανάπτυξη που υλοποιούμε.
      Ποια είναι όμως η σημασία των τεχνικών υποδομών, κύριοι συνάδελφοι, για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη; Πράγματι σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι επιπτώσεις από την εκτέλεση των μικρών και μεγάλων έργων υποδομής είναι ευεργετικές για την οικονομία, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και αυξάνουν το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.
       Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτό. Η ανάπτυξη των τεχνικών υποδομών που αναφέρονται στην κατοικία, στην εκπαίδευση, στην ύδρευση, στην αποχέτευση, στην παιδεία και την υγεία, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, στις μεταφορές και τις επικοινωνίες, στις έγγειες βελτιώσεις και στη βιομηχανία και γενικότερα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι μοχλός για την κατοχύρωση και εξασφάλιση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, για την ποιότητα ζωής, για την ευημερία των πολιτών.
      Τα μεγάλα έργα υποδομής εθνικής σημασίας, τα περιφερειακά έργα, τα έργα πνοής αποτελούν την κινητήρια δύναμη και την εγγύηση για να πορευθεί η Ελλάδα με ασφάλεια στο ταραγμένο διεθνές περιβάλλον. Σχεδιάζονται και υλοποιούνται στη χώρα μας μετά από ολοκληρωμένες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, γιατί είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται με σεβασμό στη φύση, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τον άνθρωπο, γιατί η Ελλάδα διαθέτει το πλουσιότερο φυσικό περιβάλλον και τη σημαντικότερη πολιτιστική κληρονομιά απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Αυτό είναι το πρόσωπο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της Ελλάδας του 2004, μιας ισχυρής και σύγχρονης Ελλάδας, που το δημιουργούμε όλοι μαζί μέρα με την ημέρα, εκσυγχρονίζοντας τον οικονομικό και κοινωνικό, τον παραγωγικό, αλλά και τον περιβαλλοντικό χάρτη της χώρας μας. Διαμορφώνουμε τη νέα εικόνα της Ελλάδας με το μεγαλύτερο επενδυτικό πρόγραμμα που γνώρισε ποτέ η χώρα, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους διατιθέμενους πόρους.
      Με το πρόγραμμα αυτό επεκτείνονται και αναβαθμίζονται οι τεχνικές υποδομές της χώρας. Θα αναφέρω πολύ λίγα παραδείγματα για να μη σας κουράσω. Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η ζεύξη Ακτίου–Πρέβεζας, η Εγνατία Οδός, ο ΠΑΘΕΕ, το νέο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», το έργο της ανασύστασης της Κάρλας, για να αναφερθώ και στην περιοχή μου και άλλα μικρά και μεγάλα έργα σηματοδοτούν την επιλογή της χώρας μας να καλύψει την απόσταση που μας χωρίζει από τους άλλους εταίρους μας σε υποδομές, διασφαλίζουν τις προϋποθέσεις της μελλοντικής ανάπτυξης και κυρίως εξαλείφουν τη γεωγραφική απομόνωση τμημάτων της χώρας, μια απομόνωση που συνετέλεσε στην οικονομική υπανάπτυξη, στην ερήμωση και το δημογραφικό μαρασμό της περιφέρειας.
      Αυτήν την ξεχασμένη Ελλάδα την κληρονομήσαμε το 1981 από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας με την πιο συγκεντρωτική μορφή εξουσίας που γνώρισε ποτέ η χώρα. 
      Με τα έργα υποδομής στον αθλητισμό και στον πολιτισμό στις ολυμπιακές πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Βόλο, η Ελλάδα θα αποδείξει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι ένα μεγάλο διεθνές αθλητικό γεγονός, όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός, αναδεικνύοντας σε όλον τον κόσμο τη μεγάλη μας δύναμη, δηλαδή την πολιτιστική μας κληρονομιά με φόντο τη σημερινή σύγχρονη Ελλάδα.
      Κύριοι συνάδελφοι, εμείς ψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό του 2004, συνεχίζουμε την προσπάθειά μας για μια πιο ισχυρή Ελλάδα, μια πιο ισχυρή κοινωνία, μια πιο ισχυρή περιφέρεια.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Βασιλείου.
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2004 γίνεται σε μια μακρά, αλλά έντονη προεκλογική περίοδο και σαφώς έχει το χαρακτήρα του κατ’ εξοχήν προεκλογικού προϋπολογισμού. 
      Αυτός ο Προϋπολογισμός καταρτίστηκε, σύμφωνα με την εντολή του Πρωθυπουργού προς τους Υπουργούς του να σκέπτονται και να αποφασίζουν με γνώμονα την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση. Το σοβαρότερο, όμως, είναι ότι καταρτίστηκε από άλλους, για να τον εφαρμόσουν άλλοι.
      Άκουσα πολλούς από τους εισηγητές αλλά κυρίως μου έκανε εντύπωση η άποψη του εισηγητού της Πλειοψηφίας κ. Ανθόπουλου, ο οποίος καταλήγει ζητώντας την υπερψήφιση του Προϋπολογισμού με το αιτιολογικό ότι, αν υπερψηφιστεί αυτός ο Προϋπολογισμός, θα είναι ευτυχισμένοι οι Έλληνες. 
      Πράγματι, καθ’ ότι είναι προεκλογικός ο Προϋπολογισμός αυτός, δημιουργεί μια πρόσκαιρη ευτυχία. Θα έλεγα όμως, κύριε Υπουργέ, ότι πρόσκαιρη ευτυχία δημιουργούν και τα ναρκωτικά, αλλά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο.
      Εγώ θεωρώ αυτόν τον Προϋπολογισμό ειλικρινή και σύστοιχο προς τις προθέσεις και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Είναι ταυτόσημος και ίδιος με αυτήν την πολιτική, δηλαδή με την πολιτική της ωραιοποίησης, της παραπλάνησης και της πολιτικής απάτης. Δεν περιέχει ολόκληρο τον οικονομικό προγραμματισμό και τα κρυφά χρέη, τους κρυφούς λογαριασμούς, τα κρυφά βιβλία, τις εγγυήσεις υπέρ τρίτων. Πού είναι ολόκληρος ο οικονομικός προγραμματισμός του κράτους; 
      Είμαστε στην Ευρώπη από το 1981, παρά τις δικές σας πείσμονες αρνήσεις. Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, πότε ανακαλύψατε την Ευρώπη;
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ  (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επί  Κολόμβου. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά τον Γιαρουζέλσκι.
      ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Ανακαλύψατε την Ευρώπη, εισέρευσαν στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία περίπου 100 τρισεκατομμύρια δραχμές, αλλά δυστυχώς αυτά τα χρήματα δεν ήταν ικανά όσο έπρεπε, προκειμένου να αναπτύξουν την Ελλάδα.
      Το ζήτημα που μας απασχολεί σήμερα είναι, αν πράγματι οι Έλληνες ζουν αυτή την ισχύ και την οικονομική δύναμη που ισχυρίζεται ο Πρωθυπουργός και εσείς. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι συνταξιούχοι πένονται κυριολεκτικά; Γιατί, άλλωστε, συγκεντρώνονται έξω από το Μέγαρο Μαξίμου και δυστυχώς υφίστανται τις συνέπειες και εισπράττουν τα επίχειρα της δικής σας πολιτικής;
      Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι παίχτηκε στον τζόγο του χρηματιστηρίου ποσό από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων; Αυτό συνέβη στον τζόγο του χρηματιστηρίου, στον οποίο οδηγήσατε εσείς ως Κυβέρνηση και έτσι έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία ποσό ύψους 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ. 
      Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη; Το χειρότερο είναι ότι προγραμματίζετε και εντάσσετε μέσα στους εργαζόμενους και εκείνους που σπουδάζουν και επιμορφώνονται στα επιμορφωτικά χρηματοδοτούμενα προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Δεν απαντάτε στο ερώτημα πόσοι είναι γραμμένοι στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού. Τεράστιο ποσό διαφεύγει από την υπολογιζόμενη ανεργία. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η αγροτική περιφέρεια, οι αγρότες μας βρίσκονται στη χειρότερη θέση που μπορούσαν να βρίσκονται ποτέ; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι απόστρατοι του Στρατού και όλων των Σωμάτων Ασφαλείας βρίσκονται στη χειρότερη δυνατή θέση; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν με αυτά τα χρήματα που παίρνουν σήμερα; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η ακρίβεια ρημάζει κυριολεκτικά την τσέπη των φορολογουμένων πολιτών της χώρας, αν μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν σε ευρώ; Και πρέπει να μην ξεφεύγει από το μυαλό μας ότι στο 51% της αγοράς είμαστε ακριβότεροι από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε προϊόντα κυρίως προερχόμενα από την αγροτική περιφέρεια. Και δυστυχώς έχουμε μόνο το 67% του μέσου κοινοτικού εισοδήματος. 
      Είναι ή δεν είναι αλήθεια, κύριε Υπουργέ, ότι οι Έλληνες έχουν καταφύγει σε υπερδανεισμό; Επτάμισι τρισεκατομμύρια δραχμές, είκοσι περίπου δισεκατομμύρια ευρώ και δεκαέξι δισεκατομμύρια ευρώ για κατανάλωση, κάρτες και καταναλωτικά δάνεια. Τα είκοσι δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν στεγαστική και επισκευαστική πίστη. Ήθελα να σας ρωτήσω να μου πείτε, αν είχαν λεφτά οι Έλληνες θα προσέφευγαν σε δανεισμό, κυρίως για κατανάλωση; Επαίρονται οι τράπεζες και κυρίως η Εθνική ότι τα εορτοδάνεια εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αυξήθηκαν φέτος κατά 42%. Έχετε δει κάποιον να πηγαίνει να δανείζεται για καταναλωτικές δαπάνες αν έχει λεφτά στην τσέπη του για να μπορέσει να τα φέρει πέρα; Τους ρήμαξαν οι τράπεζες με τα πανωτόκια. Τους ληστεύουν οι τράπεζες με τις διαφορές των επιτοκίων καταθέσεων. Επιτόκια καταθέσεων από επιτόκια χορηγήσεων, τεράστιες διαφορές. Πιστωτικές κάρτες 17%, ούτε 2% η απόδοση στις καταθέσεις. Ποιου πολιτική είναι αυτή; 
      Στην Αυτοδιοίκηση πληρώσατε ό,τι της χρωστάγατε; Που βρίσκονται οι λογαριασμοί του ΕΠΤΑ για τις συγχρηματοδοτήσεις αυτού του προγράμματος; Νοσοκομεία. Διπλασιάστηκαν τα χρέη μετά τη ρύθμισή τους, εδώ και τρία χρόνια. Πού είναι το προσωπικό των νοσοκομείων ότι λειτουργούν; Επαίρονται οι Υπουργοί ότι κατασκεύασαν καινούργια νοσοκομεία. Τα κατασκεύασαν, δεν έχει κανένας καμία αντίρρηση, αλλά λειτουργούν; 
      Επιδοτήσεις των αγροτών. Πού επινοήσατε τη λογική των περικοπών των επιδοτήσεων στους αγρότες, τους παραγωγούς ελαιολάδου; Τι καινούργια ρύθμιση είναι αυτή των χιλίων τετρακοσίων κιλών; Κάτω από χίλια τετρακόσια κιλά παίρνουν επιδοτήσεις και πάνω από χίλια τετρακόσια υφίστανται ειδικούς ελέγχους. Πού το βρήκατε αυτό, σε ποιον κοινοτικό κανονισμό; 
      Για να σας δώσω να καταλάβετε και την υπόθεση της δικής σας διαχείρισης, μπορώ να σας πω και ορισμένα άλλα πράγματα, αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος. 
      Μας είπε ο Υπουργός Μεταφορών για τα σιδηροδρομικά δίκτυα, Θεσσαλία, Γιάννενα, Αγρίνιο, Καλαμάτα. Μήπως φαντασιώθηκε ο κύριος Υπουργός; Ανακοίνωση προθέσεων έγινε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τον οδοντωτό σιδηρόδρομο Διακοφτό-Καλάβρυτα θα μας απαντήσεις ο κύριος Υπουργός ποτέ; Έγιναν οι σιδηροτροχιές. Δεν έχουν αγοράσει τα βαγόνια. Δεν μπορούν να τα αγοράσουν. 
      Για τον οδικό άξονα, Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος τι έχετε να πείτε, κύριε Υπουργέ; Φτιάχτηκε βέβαια η γέφυρα Ρίο-Αντίρριο. Είναι δυνατόν να λειτουργήσει και να δεχθεί όλο αυτό το κυκλοφοριακό βάρος ο εγκληματολόγος αυτός δρόμος Κόρινθος-Πάτρα; 
      Για το οδικό δίκτυο της περιφέρειας Καλαβρύτων; Για το φυσικό αέριο; Γιατί σταμάτησε στην Κόρινθο; Ολόκληρη η δυτική Ελλάδα περιμένει και δεν έχει να πει τίποτε η Κυβέρνηση προς αυτήν την κατεύθυνση. Διαμόρφωσε τη λογική ότι για να πας εκεί το φυσικό αέριο, πρέπει να έχεις μεγάλο αριθμό βιομηχανιών. Μα, είναι δυνατόν να οδηγηθούμε σε βιομηχανίες, σε μονάδες, εάν δεν έχουμε φθηνό ενεργειακό κόστος; 
      Πρέπει να πω και στον κύριο Υπουργό ότι χθες πήρε 450 εκατομμύρια από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για να μπαλώσει άλλες τρύπες. Δεν ξεχνάμε ότι 1,3 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα έχει έλλειμμα ο ΟΣΕ. Δεν ξεχνάμε ότι ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα έχει έλλειμμα ο ΟΑΣΑ και τρία εκατομμύρια ευρώ την ημέρα έχει έλλειμμα ο ΟΤΕ. Πού είναι η πρακτική και η αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης; 
      Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα δεν μπορεί να αυτοσυγκρίνεται με το παρελθόν της. Για ελάτε να γυρίσουμε όλοι μαζί τις φτωχογειτονιές της Πάτρας, για ελάτε να γυρίσουμε τις φτωχογειτονιές του Αιγίου και των Καλαβρύτων, για να δείτε αν πέτυχε ή δεν πέτυχε η πολιτική σας, η πολιτική των αριθμών.
      Επειδή αποτύχατε πραγματικά και επειδή δεν δέχεσθε την κριτική, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συκοφαντείτε και να διαβάλλετε τη Νέα Δημοκρατία για το πρόγραμμά της. Κακίζετε όσους σας επικρίνουν. 
      Έχουν άδικο οι Έλληνες που στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων σας δείχνουν το δρόμο, αλλά εσείς κοιτάζετε αλλού; Αυτή τη νοοτροπία έχετε. Έτσι λέγατε και στους επενδυτές του χρηματιστηρίου, «ας πρόσεχαν».
      Όμως μ’ αυτήν τη νοοτροπία δεν μπορείτε να δείτε αποτελέσματα. Ευτυχώς έρχεται η άνοιξη. Ο πολιτικός «χειμώνας» τελειώνει. Μαζί με την αναγέννηση της φύσης, η πολιτική ζωή του τόπου ανανεώνεται. Ευτυχώς έρχεται ο Καραμανλής.
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου 2003 και της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου 2003 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Mάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου 2003 και της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου 2003 επικυρώθηκαν.
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Mάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 1.10΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα, ημέρα Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2003 και ώρα 10.30’, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: συνέχιση της συζήτησης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2004», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                 ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1
Συνεδρίαση 19-12-2003      σελ.