ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ζ΄
      Τετάρτη 15 Οκτωβρίου  2003
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή Κ. Παπούλιας, σελ.
      3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 28ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά και το 2ο Γυμνάσιο Βύρωνα, σελ.
      4. Συζήτηση επί διαδικαστικού θέματος, σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 2003, σελ.
      Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.)», σελ.
      2. Κατάθεση σχεδίου νόμου:
      Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Τροποποιήσεις του ν. 1388/1983 «Ίδρυση Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης», Ίδρυση Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλες διατάξεις», σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί του διαδικαστικού:
      ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
      ΡΕΠΠΑΣ Δ., σελ.
      Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων:
      ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ Θ., σελ.
      ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
      ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κ., σελ.
      ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Π., σελ.
      ΜΠΟΥΡΑΣ Α., σελ.
      ΡΕΠΠΑΣ Δ., σελ.
      ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ Ν., σελ.
      ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
      ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ Χ., σελ.
      ΣΠΥΡΑΚΗ Χ, σελ.
      ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
      ΣΠΥΡΟΥ Σ., σελ.
      ΣΤΕΡΓΙΟΥ Ι., σελ.
      ΤΣΙΟΓΚΑΣ Δ., σελ.
      ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ.
      
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Δ΄
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  Ζ΄
      Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2003
      Αθήνα, σήμερα στις 15 Οκτωβρίου 2003, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.00΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον  κ. Αθανάσιο Μπούρα, Βουλευτή Περιφέρειας Αττικής, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Δ/ντρια του ΕΕΕΕΚ ζητεί τη στελέχωση του Σχολείου με το απαραίτητο τεχνολογικό και εκπαιδευτικό προσωπικό.
      2. Οι Βουλευτές κύριοι  ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ και ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Κοινοτικό Συμβούλιο Αφιδνών Αττικής ζητεί να εξαιρεθούν από τον χαρακτηρισμό ως χώροι υπαίθριοι και αναψυχής, τα κληροτεμάχια και οι ιδιοκτησίες της περιοχής του.
      3. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Δημ. Παπαδόπουλος, κάτοικος Δοξάτου Δράμας, ζητεί να του χορηγηθεί σύνταξη γήρατος από τον ΟΓΑ.
      4. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Χρυσή Χαρίσκου, κάτοικος Ξηροποτάμου Δράμας ζητεί να της χορηγηθεί σύνταξη γήρατος από τον ΟΓΑ.
      5. Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων ζητεί την ικανοποίηση οικονομικών και κοινωνικών αιτημάτων των πολυτέκνων.
      6. Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Αθηνών και Περιχώρων διαμαρτύρεται για την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης τόσο στο θέμα του Γ. Αραφάτ, όσο και γενικότερα απέναντι στους παλαιστίνιους.
      7. Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Παραγωγικοί Φορείς Αλοννήσου Ν. Μαγνησίας ζητούν τον ορισμό εκπροσώπου των παραγωγικών φορέων του νησιού και του αναπληρωτή του, στον φορέα διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου.
      8. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ.·ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Γονέων και Φίλων Ιεράπετρας ζητεί την επίλυση του προβλήματος μετακίνησης των φοιτητών με αναπηρίες, σε Σχολές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
      9. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι κύριοι Πέτρος Αρμένης και Μανούσος Δρούγκας, κάτοικοι Μήλου,  ζητούν την τροποποίηση του συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας της εκτός σχεδίου γης της Μήλου.
      10. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Εμμανουήλ Φίλιππας, Νομαρχιακός Σύμβουλος Κύθνου, ζητεί την τροποποίηση Προεδρικού Διατάγματος που ρυθμίζει χωροταξικά θέματα της νήσου Κύθνου.
      11. Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Αμοργινών ζητεί να καθιερωθεί με νομοθετική ρύθμιση η 21η Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, ως ημέρα αργίας των δημοσίων υπηρεσιών της Αμοργού.
      12. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Ενώσεις: Δικαστών και Εισαγγελέων, Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας, Διοικητικών Δικαστών, Εισαγγελέων και Δικαστικών Λειτουργών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ζητούν την επίλυση θεσμικών και οικονομικών αιτημάτων των μελών τους.
      13. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου διαμαρτύρεται για τις μεθοδεύσεις κατεδάφισης του συγκροτήματος των προσφυγικών κατοικιών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας Αθηνών.
      14. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Πανελλήνιες Ομοσπονδίες Αστυνομικών – Λιμενικών και Πυροσβεστών ζητούν την αναγνώριση και θεσμοθέτηση της εργασίας τους ως επικίνδυνης και ανθυγιεινής.
      15. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας ζητεί να ληφθούν όλα εκείνα τα μέτρα που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων και του όλου συστήματος ασφάλισης.
      16. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Αδιόριστοι Αναπληρωτές Καθηγητές Νομικών και Πολιτικών Επιστημών Μέσης Εκπαίδευσης ζητούν την επίλυση αιτημάτων τους γύρω από τα νόμιμα προσόντα διορισμού και προσλήψεων των πολιτικών νομικών επιστημόνων καθώς και την άμεση αποσαφήνιση των υπαρχουσών αναθέσεων μαθημάτων.
      17. Ο Βουλευτής Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Εξαρχείων – Νεάπολης «Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ» διαμαρτύρεται για την έκδοση «ειδικών αδειών» που αφορούν στα διατηρητέα νεοκλασικά κτίρια αλλά και στην παραδοσιακή φυσιογνωμία δύο ιστορικών αθηναϊκών συνοικιών των Εξαρχείων και της Νεάπολης.
      18. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο αναφέρεται ότι η ένταξη περιοχών στο «Δίκτυο Φύση 2000» πιθανόν να προκαλέσει πρόβλημα στη σχεδιαζόμενη επένδυση στο Τοπλού.
      19. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ·ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Γαζίου Ηρακλείου ζητεί να έχουν προτεραιότητα οι δημότες του κατά τις προσλήψεις του εποχικού προσωπικού του ΑΗΣ Λινοπεραμάτων.
      20. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Συλλογικοί Φορείς της Ελούντας διαφωνούν με τη δρομολόγηση τραίνου στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ελούντας.
      21. Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Χίου ζητεί να του καταβληθούν άμεσα οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί από τον Οίκο Ναύτου.
      22. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η δημιουργία εργοστασίου κομποστοποίησης των φυτικών υπολειμμάτων  της Ιεράπετρας.
      23. Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η διάσωση και συντήρηση των ιστορικών ναών της περιοχής Κριτσάς.
      24. Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Πηλίου – Β. Σποράδων ΣΥΝ.Π.Ε. ζητεί τη ρύθμιση των  οφειλών των Συνεταιρισμών της Ένωσης προς την ΑΤΕ.
      25. Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Αγρινίου ζητεί την επίλυση ζητήματος που αφορά στην εξεύρεση των απαραίτητων υποδομών για την υποστήριξη της Πανεπιστημιακής Σχολής Αγρινίου.
      26. Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Δράμας ζητεί τη λήψη μέτρων για την ανάπτυξη του Νομού Δράμας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 52/1-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36143/13-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στο ανωτέρω σχετικό, με το οποίο μας διαβιβάστηκε η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Φ. Κουβέλης, σχετικά με το αντικείμενο του θέματος, κατά λόγο αρμοδιότητας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Οι δημοτικές επιχειρήσεις αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και διέπονται από τις σχετικές διατάξεις του Π.Δ. 410/1995 και από τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Από την κείμενη νομοθεσία, δεν προβλέπεται η κρατική επιχορήγηση των Δημοτικών Επιχειρήσεων, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 277 του Προεδρικού Διατάγματος 410/1995, δεν επιτρέπεται ούτε και η επιχορήγηση των επιχειρήσεων αυτών από τον ίδιο το Δήμο που τις συνιστά ή συμμετέχει σε αυτές.
      Πέραν των ανωτέρω με τις διατάξεις του Ν. 3051/2002 δόθηκε η δυνατότητα μοριοδότησης της εμπειρίας σε όσους απασχολήθηκαν με σχέση εργασίας ή σύμβαση έργου στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.
      Βάσει των ανωτέρω, εφόσον ο οικείος ΟΤΑ ή Επιχείρηση προκηρύξει θέσεις πλήρωσης τακτικού προσωπικού, μπορούν να συμμετάσχουν και αυτοί που ασχολήθηκαν στην Επιχείρηση, οι οποίοι και θα μοριοδοτηθούν ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      2. Στην με αριθμό 69/1-7-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5245/5-8-03 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αριθμό 69/1-7-2003 ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Καρασμάνης και η οποία μας διαβιβάστηκε με το αριθμ. 6/24-7-03 έγγραφο του ΥΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., με θέμα «Χωρίς νερό στο Πλαγιάρι του Ν, Πέλλας μεσούντος του καλοκαιριού», σύμφωνα με ενημέρωση που ζητήσαμε και λάβαμε από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
      Το Δημοτικό Διαμέρισμα Πλαγιαρίου του Δήμου Κύρου, ετροφοδοτείτο αδιαλείπτως με 50 m3/h νερό από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., που για το σκοπό αυτό λειτουργούσε δυο αντλητικά συγκροτήματα δυναμικότητας 25 m3/h το καθένα, των οποίων φυσικά είχε και έχει την ευθύνη λειτουργίας και συντήρησης.
      Μετά το πρόβλημα που προέκυψε στην υδροδότηση του Δ.Δ. Πλαγιαρίου από την διακοπή λειτουργίας της δικής του γεώτρησης, η οποία λειτουργούσε βοηθητικά και παράλληλα με τα δυο αντλητικά συγκροτήματα της Ε.Υ.Α.Θ., η Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. εγκατέστησε στις 27 lουνίου, νέο αντλητικό συγκρότημα παροχής 50 m3/h και τροφοδοτεί πλέον το Δ.Δ. Πλαγιαρίου με 70 m3/h, συμβάλλοντας στην επίλυση του προβλήματος της υδροδότησής του.
      Ο Υπουργός
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ»
      3. Στην με αριθμό 105/1-07-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Γ.Π. 74788/13-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στη με αριθμό 105/1-7-03 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ Γ. Καρασμάνη και η οποία διαβιβάσθηκε στο Υπουργείο μας, από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών (Α.Π. 1069632/25.7.03) σχετικά με την επίλυση προβλημάτων των διαζευγμένων πολυτέκνων, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Τα αιτήματα των πολυτέκνων εξετάζονται, ιεραρχούνται και ικανοποιούνται στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια για την πλήρη επιδοματική εξίσωση των δύο φύλων στο πλαίσιο της προβλεπόμενης συνταγματικής ρήτρας.
      Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, ανέθεσε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών την εκπόνηση μελέτης για την εφαρμογή μιας συνολικής δημογραφικής πολιτικής αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας και ενίσχυσης των πολυτέκνων.
      Τα πορίσματα και οι προτάσεις του ΕΚΚΕ σε συνδυασμό με τις προτάσεις της Διακομματικής για το θέμα αυτό Επιτροπής (1993), συνεκτιμώνται για τη λήψη οριστικών απoφάσεων.
      Ο Υφυπουργός
      Β. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      4. Στην με αριθμό 242/1-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευάγγελου Μπασιάκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-372 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 242/1-07-03, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Ε. Μπασιάκος, με θέμα «Αύξηση ποσοστών καρκίνου λόγω φυτοφαρμάκων», σας επισυνάπτουμε την απάντηση της Προέδρου του ΕΦΕΤ κας Χριστίνας Παπανικολάου.
      Ο Υπουργός
      Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ»
      5. Στην με αριθμό 275/2-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ηλία Καλλιώρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36149/13-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, η οποία μας διαβιβάστηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ με το αριθμ. πρωτ. 35/24-7-03 έγγραφό του, σας πληροφορούμε ότι η Δ.Δ.Ε. Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας έχει υποβάλλει πρόταση έργου με τίτλο «Επέκταση-αναβάθμιση Λιμενικών Εγκαταστάσεων στο Λιμένα Στυλίδας» προϋπολογισμού 2.347.000.00 ΕΥΡΩ για το Μέτρο 3.1 «Ενίσχυση Μεταφορών» του Π.Ε.Π.. Η εν λόγω πρόταση, η οποία αφορά εκπόνηση οριστικής μελέτης και εργασίες κατασκευής για την εκβάθυνση της λιμενολεκάνης και του διαύλου και την επέκταση προβλήτας και κρηπιδωμάτων, βρίσκεται στη διαδικασία αξιολόγησης από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Π.Ε.Π. Στερεάς Ελλάδας.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      6. Στην με αριθμό 433/4-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36629 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης του Βουλευτή κ. Σπ. Σπηλιωτόπουλου, σας ενημερώνουμε ότι το ΥΠΕΣΔΔΑ από το πρόγραμμα ΣΑΤΑ έτους 2003 έχει επιχορηγήσει μέχρι σήμερα, το Δήμο Ακράτας, με το ποσό των 7.442,96 € για την επισκευή και συντήρηση σχολικών κτιρίων της αρμοδιότητάς του.
      Επιπλέον, έχει εγκριθεί από το πρόγραμμα «Διαμόρφωση Αυλών Σχολικών Κτιρίων» η χρηματοδότηση για την διαμόρφωση του αύλειου χώρου του Δημοτικού Σχολείου Καλαμιά, συνολικού προϋπολογισμού 88.000,00 €.
      Σε επόμενη κατανομή θα εξεταστεί η δυνατότητα επιπλέον χρηματοδότησης του Δήμου Ακράτας για την επισκευή σχολείων της περιοχής του.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      7. Στην με αριθμό 352/2-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αντώνιου Μπέζα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36761 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος, και κατόπιν σχετικού εγγράφου της Περιφέρειας Ηπείρου, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Βάσει του Σχεδιασμού που προβλέπει τέσσερις (4) Διαχειριστικές Ενότητες για την Περιφέρεια Ηπείρου, έχει γίνει από την Νομική της Υπηρεσία η προετοιμασία για την δημιουργία και λειτουργία αντίστοιχα τεσσάρων (4) φορέων διαχείρισης στα πρότυπα του «Συνδέσμου Διαχείρισης Απορριμμάτων Πεδινής και Ημιορεινής Άρτας», που ήδη από ετών λειτουργεί.
      Ο ήδη κατασκευασθείς ΧΥΤΑ Ηγουμενίτσας προβλέπεται να επεκταθεί ως προς την χωρητικότητα και προς τούτο έχει ήδη ανατεθεί μελέτη.
      Τα λοιπά θιγόμενα στην ερώτηση θέματα είναι αρμοδιότητας των συνερωτώμενων Υπουργείων ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Οικονομίας και Οικονομικών.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      8. Στην με αριθμό 357/3-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σταύρου Βρέντζου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 295/21-8-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Βρέντζος, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Τα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου (ΟΠΑΑΧ-ΥΠΓΕ), εντάσσονται στο πλαίσιο μιας στρατηγικής που αποσκοπεί στην βιώσιμη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της Υπαίθρου, διασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία του περιβάλλοντος και την διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.
      Τα ΟΠΑΑΧ-ΥΠΓΕ, εφαρμόζονται σε σαράντα (40) περιοχές (ζώνες παρέμβασης) της χώρας, με συνολικό πεδίο εφαρμογής 221 Δήμους, συνολικό πληθυσμό 810.490 κατοίκους και έκταση 34.184 τετραγωνικά χιλιόμετρο.
      Η επιλογή των 40 περιοχών των ΟΠΑΑΧ- ΥΠΓΕ, έγινε κατόπιν προτάσεων των Περιφερειών της Χώρας, βάσει κριτηρίων (διαρθρωτικές αδυναμίες, προβληματικότητα, αναπτυξιακές προοπτικές, κλπ.), με τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε
      Η χωροθέτηση των ζωνών παρέμβασης για τα ΟΠΑΑΧ- ΥΠΓΕ, συζητήθηκε και οριστικοποιήθηκε στην Υποεπιτροπή Αγροτικής Ανάπτυξης που πραγματοποιήθηκε στις 30.05.2001 στην Αθήνα και όπου συμμετείχε εκπρόσωπος της Ε.Ε, του ΥΠΟΙΟ, όλων των Περιφερειών, καθώς και μέλη μη κυβερνητικών Οργανώσεων.
      Ο Υπουργός
      Γ. ΔΡΥΣ»
      9. Στην με αριθμό 368/3-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνος Ταλιαδούρου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1075127/256 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της με αριθ. πρωτ. 368/3.7 03 ερώτησης που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Ταλιαδούρος και μας διαβίβασε το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης με το αριθ. πρωτ. 32441/22.7.03 έγγραφό του, σας γνωρίζουμε ότι στις υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δεν έχει υποβληθεί αίτημα για χορήγηση χαμηλότοκων δανείων στους ΟΤΑ από την ΚΕΔΚΕ.
      Ο Υφυπουργός
      Ν. ΦΑΡΜΑΚΗΣ»
      10. Στην με αριθμό 530/8-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Τσιπλάκη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 448/19-8-2003 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της αριθ. πρωτ. 530/08-07-2003 ερώτησης του Βουλευτή κ. Κ. Tσιπλάκη που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων και μας διαβιβάσθηκε με το ανωτέρω σχετικό, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      1. Η χώρα μας συμμετείχε με παρατηρητή Αξιωματικό του Λιμενικού Σώματος στην επιχείρηση «ΟΔΥΣΣΕΑΣ» που διεξήχθη με πρωτοβουλία της Ισπανίας και αφορούσε στη διενέργεια περιπολιών στα διεθνή ύδατα της Δυτικής Μεσογείου με σκοπό την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης. Στην επιχείρηση αυτή συμμετείχαν περιπολικά σκάφη από την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Οι αδυναμίες που διαπιστώθηκαν κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση της επιχείρησης αυτής έχουν καταγραφεί και εκτιμάται ότι θα επιλυθούν με τη σύσταση του Κέντρου Θαλασσίων Συνόρων, για τη διεκδίκηση του οποίου η χώρα μας έχει εκπονήσει φάκελο υποψηφιότητας. Το εν λόγω κέντρο θα αποτελέσει πρότυπο στρατηγικής και επιχειρησιακής συνεργασίας και θα είναι το πρώτο βήμα για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Συνοριακής Φύλαξης, θα συντονίζει και θα διευκολύνει την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων Αρχών και θα συμβάλλει ουσιαστικά στη δημιουργία ενιαίου τρόπου διαχείρισης των εξωτερικών θαλάσσιων συνόρων.
      2. Με πρωτοβουλία της χώρας μας, στο πλαίσιο της ελληνικής Προεδρίας, κατά το χρονικό διάστημα από 04/03/2003 έως 08/03/2003, πραγματοποιήθηκε στη Μεσόγειο θάλασσα η επιχείρηση «ΤΡΙΤΩΝ» που περιελάμβανε ελέγχους στα χωρικά ύδατα και επιτήρηση διεθνών υδάτων, με σκοπό την από κοινού με χώρες της Ε.Ε. διενέργεια επιχειρήσεων σε προεπιλεγμένες θαλάσσιες περιοχές. Η επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν περιπολικά σκάφη από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία και με παρατηρητές εκπροσώπους από τη Γερμανία, τη Φιλανδία και τη Μ. Βρετανία, απέβλεπε στην αντιμετώπιση του φαινομένου των παράνομων μεταναστευτικών ροών δια θαλάσσης. Θεωρούμε ότι η εν λόγω επιχείρηση ήταν επιτυχής, καθόσον η σχετική έκθεση αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (EUROPOL), περιείχε ιδιαίτερα θετικά σχόλια.
      3. Από- το ΥΕΝ έχουν δοθεί σχετικές οδηγίες-εντολές προς τις Λιμενικές Αρχές της χώρας και ήδη έχουν εντατικοποιηθεί οι διενεργούμενοι έλεγχοι τόσο στους χερσαίους όσο και στους θαλάσσιους χώρους αρμοδιότητάς τους, σε συνεργασία με τις οικείες Αστυνομικές Αρχές, για την πρόληψη περιστατικών παράνομης εισόδου αλλοδαπών στη χώρα.
      Για το σκοπό αυτό, έχει διατεθεί στις Λιμενικές Αρχές (ιδιαίτερα του Ανατολικού Αιγαίου) ικανός αριθμός από τα πλέον σύγχρονα σκάφη που διαθέτει το Λ.Σ, ενώ παράλληλα, έχουν διατεθεί σκάφη στις Λιμενικές Αρχές του Κεντρικού Αιγαίου και των Κυκλάδων για την εκτέλεση περιπολιών, ως δεύτερη ζώνη αποτροπής εισόδου λαθρομεταναστών. Ο ανωτέρω σχεδιασμός είχε ως αποτέλεσμα κατά το τρέχον έτος, τη σύλληψη 1054 λαθρομεταναστών, 42 διακινητών και την κατάσχεση 25 σκαφών.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ»
      11. Στην με αριθμό 575/8-7-2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ηλία Καλλιώρα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 36111/13-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος και σύμφωνα με σχετικό έγγραφο της Ν. Α Φθιώτιδας, σας πληροφορούμε ότι:
      Η Ν.Α Φθιώτιδας στο δρόμο προς Μύλους, που παρακάμπτει την Πελασγία, έχει ξεκινήσει εργασίες χωματουργικές, οδοστρωσίας ασφαλτικών και τεχνικών έργων σε τμήμα δρόμου 1.800μ. σε συνολικό μήκος 5000μ, προϋπολογισμού δαπάνης 293.470 ευρώ και ήδη το έργο βρίσκεται στο στάδιο ολοκλήρωσής του.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      12. Στην με αριθμό 641/9-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 3015478/3200/2003 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας η ακόλουθη απάντηση:
      «Η χρήση του αμιάντου σε Κοινοτικό επίπεδο καθορίζεται από την Οδ. του Συμβουλίου 76/769/ΕΟΚ «για τον περιορισμό κυκλοφορίας και χρήσης ορισμένων επικινδύνων ουσιών και παρασκευασμάτων» και συγκεκριμένα την Οδ. 91659/EOK (τροποποίηση της Οδ. 76/769/ΕΟΚ) η οποία επιτρέπει τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση μόνον των ινών χρυσότιλου υπό προϋποθέσεις, ενώ απαγορεύει τη διάθεση στην αγορά και χρήση σε (14) κατηγορίες προϊόντων που περιέχουν τις ίνες αυτές. Η χώρα μας έχει εναρμονιστεί προς την Οδ. 91/659/ΕΟΚ με την απόφ. Α.Χ.Σ. 1154/93 (ΦΕΚ 93/Β΄/93).
      Η Οδ. της Επιτροπής 1999/77/ΕΚ τροποποιεί επί το αυστηρότερον την προαναφερθείσα Οδ. 91/659/ΕΟΚ και απαγορεύει τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση κάθε είδους ινών αμιάντου και των προϊόντων στα οποία σκοπίμως προστίθενται οι ίνες αυτές το αργότερο, από την 1η Ιανουαρίου 2005 (άρθρο 2 αυτής). Η χώρα μας έχει ήδη εναρμονιστεί προς την Οδ. 1999/77/ΕΚ με την απόφ. Α.Χ.Σ. 82/2003 (ΦΕΚ 1045/Β΄/29.07.03).
      Επισημαίνουμε ότι υπάρχει εξειδικευμένη νομοθεσία για την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που οφείλονται στην έκθεσή τους στον αμίαντο κατά τη διάρκεια της εργασίας (Οδ. 83/477/ΕΟΚ όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει) προς την οποία έχει εναρμονιστεί η εθνική μας νομοθεσία (Τροποποίηση του Π.Δ. 70α/88 «Προστασία των εργαζομένων που εκτίθενται στον αμίαντο κατά την εργασία» σε συμμόρφωση προς την Οδ. 91/382΄/EOK, ΦΕΚ 150/Α΄/15.7.1997).
      Κατόπιν των ανωτέρω, η Ελλάδα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της προς την Ε.Ε. και λαμβάνει με αυξημένο αίσθημα ευθύνης όλα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας της υγείας του πληθυσμού της, όπου αποδεδειγμένα υπάρχει πρόβλημα, ώστε να επιλύονται τα υπάρχοντα προβλήματα χωρίς να δημιουργούνται νέα δυσμενέστερα.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
      13. Στην με αριθμό 641/9-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 16288 Β έγγραφο από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε συνέχεια της παραπάνω σχετικής ερώτησης με αριθμό 641 που κατατέθηκε από το Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη στις 9-7-2003 και μας διαβιβάστηκε με το έγγραφο ΑΠ.: ΓΠ/67623/24-7-2003 του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και περιοριζόμενοι σε θέματα αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ , σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Ο αμίαντος, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στη χώρα μας κατά την κατασκευή κτιρίων (όπως σε άλλες χώρες και κυρίως στις Η.Π.Α.).
      Ο αμίαντος που περιέχεται σε ορισμένα πλαστικά πλακίδια ή στο αμιαντοτσιμέντο, θεωρείται ως σταθερά εγκλωβισμένος .
      Αντικείμενο του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι, η εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας που αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων που περιέχουν αμίαντο (ΚΥΑ 8243/1113/91, ΦΕΚ 138/Β). Από τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση, δεν προβλέπεται πρόγραμμα αντικατάστασης αμιάντου.
      Το ΥΠΕΧΩΔΕ συμμετέχει σε άτυπη επιτροπή των Υπουργείων Υγείας και Πρόνοιας, Ανάπτυξης, Εργασίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ΠΕΘΟ και ΕΣΔΔΑ προκειμένου να διαμορφωθεί μία ενιαία πολιτική στη διαχείριση του αμιάντου, (ενόψει της  εναρμόνισης της νομοθεσίας μας στην οδηγία 77/1999/ΕΕ).
      Η ΚΥΑ 8243/1113/91 ΦΕΚ 138Β θέτει προϋποθέσεις για περιορισμό των εκπομπών αμιάντου και για τη λήψη μέτρων για καθαίρεση κτιριακών κατασκευών που περιέχουν αμίαντο.
      Επισημαίνουμε ότι, τα θέματα που αφορούν στις επιπτώσεις του αμιάντου στη δημόσια υγεία εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Υπ. Υγείας, ενώ τα θέματα που αφορούν στην προστασία των εργαζομένων από εκπομπές αμιάντου στο χώρο εργασίας τους, εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Υπ. Εργασίας.
      Η Υπουργός
      Β. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
      14. Στην με αριθμό 641/9-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 35792 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης, αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος και για θέματα αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε ότι ο Ο.Σ.Κ Α.Ε. εξετάζει το θέμα της αντικατάστασης των διδακτηρίων, που φέρουν στοιχεία αμιάντου, με προκατασκευασμένα κτίρια σύγχρονης τεχνολογίας και συνεπώς αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
      Ο Υφυπουργός
      Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ»
      15. Στην με αριθμό 748/11-7-03 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Νίκου Γκατζή και Δημητρίου Τσιόγκα δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. ΓΠ/75004/21-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αρ. 748/11-7-2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Ν. Γκατζή και Τ. Τσιόγκα σχετικά με τη λειτουργία του Κέντρου Υγείας Σκοπέλου, σας γνωρίζουμε ότι:
      Η κάλυψη των αναγκών των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων τους σε ιατρικό προσωπικό ειδικοτήτων που δεν προβλέπονται σε αυτά προγραμματίζεται με απόφαση του ΔΣ του Νοσοκομείου στο οποίο υπάγονται, μετά σύμφωνη γνώμη της επιστημονικής επιτροπής του (άρθρο 19, Ν. 1397/83).
      Επιπλέον σας γνωρίζουμε ότι στο Υπουργείο μας δεν εκκρεμεί κανένα αίτημα για πρόσκτηση ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού για το Κέντρο Υγείας Σκοπέλου.
      Ο Υφυπουργός
      Ε. ΝΑΣΙΩΚΑΣ»
      16. Στην με αριθμό 873/16-7-03 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Τάκη Τσιόγκα και Νίκου Γκατζή δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 135/220/8/03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων  η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 873/16.7.2003 που μας διαβιβάστηκε με το υπ'αρ. 146/25.7.2003 έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τους κυρίους Βουλευτές ότι για το ίδιο θέμα απαντήσαμε σε προηγούμενη ερώτηση (169/1.7.2003) των κ.κ. Βουλευτών και η οποία επισυνάπτεται
      Ο Υφυπουργός
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
      17. Στην με αριθμό 276/2.7.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικολάου Κατσαρού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 53292/382 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σχετικά με την παραπάνω ερώτηση, που μας διαβίβασε το Υπουργείο Γεωργίας με το Α.Π. 47/25.7.03 έγγραφό του, με θέμα προσλήψεις στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
      1. Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης με την υπ' αριθμ. 18/27.4.1991 Απόφαση της μείζονος ολομέλειας του ΑΣΕΠ ( με βάσει τον Ν. 2843/2000 άρθρο 29) έχει εξαιρεθεί από την διαδικασία του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις του προσωπικού της τόσο για το μόνιμο προσωπικό όσο και για το εποχικό που κάθε φορά απαιτείται για την κάλυψη εποχιακών εργασιών και ιδιαίτερα την περίοδο της Καμπάνιας. Παρά το γεγονός της εξαίρεσης, η Ε.Β.Ζ. αναγνωρίζει το μέγιστο πρόβλημα της ανεργίας, προβαίνει στην διακήρυξη των όποιων θέσεων δίδοντας ευρεία δημοσιότητα, εφαρμόζει όλες εκείνες τις διαδικασίες που προβλέπονται από το ΑΣΕΠ και μετά από αυτά προσλαμβάνει το απαιτούμενο προσωπικό με αντικειμενικά κριτήρια.
      2. Ο αριθμός των θέσεων που προβλέπονται από το ισχύον οργανόγραμμα για το Εργοστάσιο Λάρισας είναι 276. Εξ αυτών το 1993 ήταν καλυμμένες οι 245 θέσεις. Σήμερα το υπηρετούν προσωπικό ανέρχεται σε 141 άτομα, και οι κενές θέσεις του Εργοστασίου είναι 135.Εκ του γεγονότος αυτού, τα υπηρεσιακά στελέχη του Εργοστασίου αλλά και ο Σύλλογος των Εργαζομένων, τα τελευταία χρόνια πιέζουν για την κάλυψη των απαιτούμενων θέσεων. Προς αντιμετώπιση του προβλήματος το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Β.Ζ. αποφάσισε με την υπ' αριθμ. 26 και 26 Α/27.3.2003 (θέμα 18Β') Απόφασή του, την κάλυψη μερικώς των κενών θέσεων του Εργοστασίου με το άκρως απαραίτητο προσωπικό, με πρόσληψη 33 ατόμων διαφόρων ειδικοτήτων για το Εργοστάσιο της Λάρισας, 3 ατόμων για το Εργοστάσιο των Σερρών και ενός (1) ατόμου για τις Κεντρικές Υπηρεσίες.
      3. Η περιγραφή των θέσεων που προκηρύχθηκαν έγινε με βάση τις ανάγκες του Εργοστασίου, την εξέλιξη της τεχνολογίας και την δυνατότητα οι προσληφθέντες να μπορούν να καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα εργασιών μέσα στον Εργοστασιακό χώρο. Όσον αφορά την επισήμανση στην ερώτηση για την διαφοροποίηση των προσόντων των δύο Οικονομολόγων προς πρόσληψη, σας ενημερώνουμε ότι πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές θέσεις, των οποίων οι ανάγκες είναι διαφορετικές. Η μία θέση αφορά ανάγκες Λογιστηρίου και η άλλη Διαχείρισης και Εμπορίας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις άλλες επισημάνσεις της ερωτήσεως.
      4. Επιπροσθέτως θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι την περίοδο 1990 - 1993 έγιναν στην Ε.Β.Ζ. 275 προσλήψεις και αποχώρησαν 163 εργαζόμενοι, ενώ από το 1994 έως σήμερα προσλήφθηκαν 61 άτομα εκ των οποίων οι 30 ήταν υποχρεωτικές τοποθετήσεις μέσω του Ο.Α.Ε.Δ. από άτομα με ειδικές ανάγκες και 31 άτομα μέσω ΑΣΕΠ, οι δε αποχωρήσεις ανέρχονται στις 539 την αντίστοιχη περίοδο. Σήμερα στην Ε.Β.Ζ. το μόνιμο προσωπικό που υπηρετεί στις διάφορες θέσεις στο σύνολο της Εταιρείας ανέρχεται στα 1.026 άτομα, έναντι 1.550 θέσεων του ισχύοντος οργανογράμματος και 1.508 που υπηρετούσε το 1993.
      Ο Υπουργός
      Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»
      18. Στην με αριθμό 958/18.7.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Καρασμάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Γ.Π. 76448 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αριθμό 958/18.7.2003 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Γ. Kαρασμάνη με θέμα «διευκρινίσεις σε θέματα πολυτέκνων» και μας διαβιβάστηκε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σας πληροφορούμε τα εξής. Στην έκθεση που η ερώτηση αυτή ανάγεται στην αρμοδιότητά μας:
      Κατά το άρθρο 1 του ν. 860/79, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 1910/94, πολύτεκνοι θεωρούνται οι γονείς που έχουν 4 τουλάχιστον εν ζωή τέκνα από νόμιμο γάμο ή από νομιμοποίηση ή από νόμιμη αναγνώριση, εφόσον τα θήλεα είναι άγαμα ή βρίσκονται σε διάσταση ή χηρεία και τα άρρενα είναι ανήλικα. Στα τέκνα αυτά συνυπολογίζονται και τα σπουδάζοντα μέχρι την περάτωση των σπουδών τους. Κατ' εξαίρεση, αναγνωρίζεται η πολυτεκνική ιδιότητα σε μητέρα ή πατέρα με τρία παιδιά και παρέχονται τα ευεργετήματα των πολυτέκνων σε τρία τουλάχιστον απορφανισθέντα τέκνα που αποτελούν ίδια οικογένεια, εφόσον καλύπτονται οι προϋποθέσεις των παρ. 4-7 του άρθρου 1 του ν. 1910/94. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 2163/1993, το πολυτεκνικό επίδομα επεκτείνεται και στον πατέρα που θεωρείται πολύτεκνος σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, εφόσον έχει την αποκλειστική ευθύνη διατροφής των τέκνων του και η μητέρα δεν λαμβάνει το επίδομα αυτό.
      Ο Υφυπουργός
      Β. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
      19. Στην με αριθμό 1035/21.7.03/2.7.03 ερώτηση της Βουλευτού κ. Μαρίας Κόλλια -Τσαρουχά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5306/5.8.2003 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην με αριθμό 1035/21-7-2003 ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρούχα, με θέμα «Ανάγκη συγκοινωνιακής σύνδεσης παραμεθορίων περιοχών Αγγίστρου-Αχλαδοχωρίου-Λαϊλιά-Ορεινής-Άνω Βροντούς», σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
      Το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων και των οικονομικών δυνατοτήτων του, αξιολογώντας τα υποβαλλόμενα αιτήματα, υλοποιεί ετήσιο πρόγραμμα ενίσχυσης παραμεθορίων περιοχών της Μακεδονίας και Θράκης, επιχορηγώντας φορείς για την εκτέλεση έργων που συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων τους.
      Κατά το έτος 2003, δεν έχει υποβληθεί αίτημα στην υπηρεσία μας που να αφορά στην κατασκευή του παραπάνω έργου.
      Το αίτημα για σταδιακή χρηματοδότηση από το «πρόγραμμα παραμεθορίων περιοχών» του ΥΜΑ-Θ, στο οποίο αναφέρεται η κ. Βουλευτής, μπορεί να εξεταστεί κατά τον προγραμματισμό του επόμενου έτους, εφόσον υποβληθεί στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης από τους αρμόδιους φορείς.
      Ως προς την δυνατότητα ένταξης του έργου σε ευρωπαϊκά ή εθνικά προγράμματα, μετά από συνεννόηση με τα συνερωτώμενα Υπουργεία, σας γνωρίζουμε ότι την απάντηση θα δώσουν, λόγω αρμοδιότητας στο συγκεκριμένο θέμα, τα Υπουργεία Γεωργίας και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      Ο Υπουργός
      ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ»
      20. Στην με αριθμό 1045/21.7.2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ. 900α/3658/6689/31.7.03 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ’ αριθμ. 1045/21-07-2003 ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, με θέμα το διαγωνισμό πρόσληψης Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ) στην Πολεμική Αεροπορία, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η Επιτροπή της υπ' αριθμ. Φ.300/ΑΔ.411408/Σ.265/30-05-2003/ΓΕΑΒ 1/2 Διαταγής συγκροτήθηκε για τη διενέργεια δειγματοληπτικού ελέγχου του έργου του Συμβουλίου Επιλογής υποψηφίων ΕΠΟΠ, προκειμένου να διαπιστωθεί η πιστή και απαρέγκλιτη τήρηση των διαδικασιών που αναγράφονται στη σχετική Εγκύκλιο, σχετικά με τον έλεγχο και τον τρόπο βαθμολογίας των δικαιολογητικών των υποψηφίων. Η ανωτέρω Επιτροπή αποτελεί έναν επιπρόσθετο μηχανισμό, ο οποίος κρίθηκε ότι συμβάλλει θετικά στην άρτια διενέργεια του όλου διαγωνισμού.
      Η εν λόγω επιτροπή, μετά την ολοκλήρωση του έργου της, συνέταξε πρακτικό, το οποίο διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Επιλογής
      ΕΠ.ΟΠ., για την έκδοση των συμπληρωματικών πινάκων επιτυχόντων, επιλαχόντων και αποτυχόντων υποψηφίων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ελέγχου.
      Από το πρακτικό της εν λόγω επιτροπής προκύπτει ότι, σε έντεκα (11) υποψήφιους εντοπίστηκαν διαφορές και από αυτούς, τελικά, τέσσερις ( 4) υποψήφιοι μετέπεσαν από την κατηγορία των επιτυχόντων στους αποτυχόντες.
      Επίσης, από τα αποτελέσματα του δειγματοληπτικού ελέγχου προκύπτει ότι, οι επιτροπές του Συμβουλίου Επιλογής λειτούργησαν στα πλαίσια που θέτει η Εγκύκλιος. Πέραν τούτου, οι υποψήφιοι, εάν το κρίνουν απαραίτητο, υποβάλλουν ενστάσεις, οι οποίες εξετάζονται αρμοδίως.
      Επιπλέον, συγκροτήθηκε και επιτροπή ελέγχου γνησιότητας δικαιολογητικών, όλων ανεξαιρέτως των επιτυχόντων ΕΠ.ΟΠ., με σκοπό την απόλυτη εξασφάλιση της αντικειμενικότητας της όλης διαδικασίας και της διασφάλισης της επιτυχίας των υποψηφίων που διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα και με τη σωστή ιεράρχηση.
      Τέλος, στο Συμβούλιο Επιλογής δεν μπορούσε να δοθεί μεγαλύτερος χρόνος, από αυτόν που αρχικά προσδιόριζε η Εγκύκλιος για την έκδοση των αποτελεσμάτων, ωστόσο προς διευκόλυνση του ανωτέρω έργου ενισχύθηκαν οι αρμόδιες επιτροπές.
      Τονίζεται, ότι η όλη διαδικασία επιλογής των ΕΠ.ΟΠ. έγινε κατ' εφαρμογή της σχετικής προκήρυξης του ΓΕΑ, με δημοσιότητα και απόλυτη διαφάνεια, ως προς τα κριτήρια επιλογής και τον τρόπο μοριοδότησης, που ήταν γνωστός από την αρχή για τον κάθε υποψήφιο. Ο διαγωνισμός κατά γενική ομολογία ήταν απόλυτα επιτυχής και αξιόπιστος.
      Εάν κάποιος υποψήφιος εξακολουθεί να έχει οιανδήποτε αμφιβολία για το σύνολο των μορίων που τελικώς συγκέντρωσε ή για τον τρόπο βαθμολόγησής του, μπορεί να απευθυνθεί τηλεφωνικώς ή εγγράφως στο ΓΕΑ, Κλάδο Β', Διεύθυνση Β1, 2ο Τμήμα (τηλ.:210-6592121, Υπεύθυνος: Μ.Υ. κ. Αν. Σπυριδάκος), προς λεπτομερέστερη ενημέρωσή του.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
      21. Στην με αριθμό 1058/22.7.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρήστου Θεοδώρου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ. 900α/3659/6690 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ’ αριθμ. 1058/22-07-2003 ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Χρήστος Θεοδώρου, με θέμα την επιχειρησιακή κατάσταση της εταιρείας «Ηλεκτρομηχανική Κύμης ΕΠΕ» (ΗΜΚ) και την από 8/7/03 Ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων της εν λόγω εταιρείας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      1. Η ΗΜΚ είχε αναλάβει να αξιοποιήσει τα υπάρχοντα αποθέματα στολών για την Πολεμική Αεροπορία και όχι να ράψει νέες στολές.
      2. Η option της σύμβασης 016 Α/01, η οποία αφορά ραφή αλεξίσφαιρων γιλέκων ενεργοποιήθηκε (λήψη προκαταβολής) τον Ιανουάριο του 2003 και η σύμβαση θα αρχίσει να εκτελείται από 1η Σεπτεμβρίου 2003.
      3. Ο Τεχνικός Διευθυντής, στον οποίο αναφέρεται η ανακοίνωση του Σωματείου, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας και αναμένεται να επανέλθει την 1η Οκτωβρίου 2003. Για το ενδιάμεσο διάστημα υπήρξε η ανάγκη εξεύρεσης κάποιας προσωρινής λύσης, προκειμένου να διευκολυνθεί η ομαλή λειτουργία του εργοστασίου.
      4. Η σύμβαση για τις στολές ραδιοβιολογικοχημικού πολέμου (ΡΒΧΠ), μετά τις τροποποιήσεις, θα αρχίσει να εκτελείται από τον Οκτώβριο του 2003.
      5. Οι συμβάσεις που έχουν υπογραφεί από την 01-01-2002 από το ΥΠΕΘΑ και αφορούν την ΗΜΚ είναι οι εξής:
      α) Από 23 Ιανουαρίου 2003, η σύμβαση 016/Α (option) με το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕ για το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για αλεξίσφαιρα γιλέκα συνολικής αξίας 4.094.566,44 Ευρώ.
      β) Από 19 Μαΐου 2002, η σύμβαση 014/ Α με το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕ για το ΓΕΣ για στολές ΡΒΧΠ συνολικής αξίας 4.846.954,75 Ευρώ.
      γ) Από 10 Μαΐου 2002, η 5ετής σύμβαση-πλαίσιο 013/ Α με το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕ για στολές ΡΒΧΠ.
      δ) Από 16 Ιουλίου 2002, η σύμβαση 022/Α με το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕ για το Λιμενικό Σώμα για αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη συνολικής αξίας 81.580 Ευρώ.
      ε) Από 16 Ιουλίου 2002, η σύμβαση 023/Α με το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕ για το Λιμενικό Σώμα για αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη συνολικής αξίας 102.720 Ευρώ.
      στ) Από 28 Ιανουαρίου 2002, η σύμβαση 31/02 με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για αλεξίσφαιρα γιλέκα συνολικής αξίας 111.051,78 Ευρώ.
      6. Αναφορικά με την ανάπτυξη νέων προϊόντων αναφέρονται τα εξής:
      (1) Στολές ΡBXΠ: Έχει υπογραφεί από το 2002 σύμβαση για τη μεταφορά τεχνογνωσίας κατασκευής στολών βιοχημικού πολέμου από την Αγγλική εταιρεία Lantor προς την ΗΜΚ, η οποία είναι σε εξέλιξη. Η προγραμματισμένη έναρξη παραγωγικής διαδικασίας έχει ορισθεί τον Οκτώβριο του 2003.
      (2) Κράνη: Έχει υπογραφεί και υλοποιείται σύμβαση για τη μεταφορά τεχνογνωσίας παραγωγής κρανών από την Γαλλική εταιρεία MSA Gallet στο πλαίσιο υποχρεώσεων Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων της Γαλλικής Εταιρείας Dassault. Στα πλαίσια αυτής της σύμβασης έχει μεταφερθεί στην Ηλεκτρομηχανική Κύμης ο αναγκαίος εξοπλισμός παραγωγής μαλακών μερών του κράνους. Παράλληλα, βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για την υπογραφή σύμβασης- πλαισίου για κράνη με το ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ.
      (3) Πλάκες: Έχει υπογραφεί σύμβαση για τη μεταφορά τεχνογνωσίας παραγωγής αντιβαλλιστικών πλακών από την Ολλανδική εταιρεία DSM στο πλαίσιο υποχρεώσεων της για Αντισταθμιστικά Ωφελήματα. Για την υλοποίηση αυτής της σύμβασης, απαιτούνται επενδύσεις, για τις οποίες δεν ήταν μέχρι σήμερα διαθέσιμα τα απαιτούμενα κεφάλαια. Οι προσπάθειες ένταξης των επενδύσεων σε επιδοτούμενα αναπτυξιακά προγράμματα δεν απέδωσαν, οπότε πρέπει αυτές να χρηματοδοτηθούν εξ ολοκλήρου από ίδια κεφάλαια. Η εταιρεία πρόκειται να προγραμματίσει την υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων αμέσως μόλις η ταμειακή της κατάσταση το επιτρέψει.
      7. Η Ηλεκτρομηχανική Κύμης ΕΠΕ θα συνεχίσει να λειτουργεί ως θυγατρική της νέας εταιρείας από τη συγχώνευση της ΕΒΟ με την ΠΥΡΚΑΛ, προκειμένου να είναι ευέλικτη και ανταγωνιστική.
      8. Λόγω ποιοτικού προβλήματος, το οποίο εμφανίστηκε κατά την τελευταία παράδοση της κύριας σύμβασης 016/Α, σε σχέση με το επίπεδο παρεχόμενης προστασίας των αλεξίσφαιρων γιλέκων, έγινε ανάλυση των σχετικών παραμέτρων και πρόταση αποκατάστασης και βελτίωσης των υπό παράδοση προϊόντων:
      Με βάση τα παραπάνω προγραμματίζεται η παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων τροποποιημένης σχεδίασης των αλεξίσφαιρών γιλέκων, που παρουσιάζουν το πρόβλημα στο Υ Δ Τ για επιλογή της πλέον ενδεδειγμένης και αποδεκτής λύσης και, στη συνέχεια, τροποποίηση των σχετικών όρων της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων του χρονοδιαγράμματος παραδόσεων της σύμβασης 016/A option και όσον απαιτηθεί, του κόστους υλοποίησης της.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
      22. Στην με αριθμό 10400/4.6.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Σπυριούνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 54546/Β 1812 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ανωτέρω ερώτηση του Βουλευτού κ. Κυριάκου Σπυριούνη, σχετικά με την πώληση της εταιρίας ΑΓΝΟ ΑΕ. στην ΚΟΛΙΟΣ ΑΕ, από την ΑΤΕ, σας γνωρίζουμε ότι:
      α) Με την πώληση εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα της επιχείρησης, μέσω της πραγματοποίησης νέων επενδύσεων, πού θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της απασχόλησης.
      β) ΄Οσον αφορά την κοινοποίηση της Σύμβασης Μεταβίβασης, αυτή μπορεί να γίνει μόνο μετά από την έγκριση του αντισυμβαλομένου μέρους ,δηλαδή της ΚΟΛΙΟΣ ΑΕ η οποία όμως γνωστοποίησε στην ΑΤΕ ότι δεν επιθυμεί την κοινοποίησή της.
      Ο Υπουργός
      Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»
      23. Στην με αριθμό 1152/23.7.03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Φλωρίνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Υ/ΙΑ/22/14.8.03 έγγραφο από τον Υπουργό Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης η ακόλουθη απάντηση:
      «Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας και σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης και αίτησης κατάθεσης εγγράφων, σας διαβιβάζουμε συνημμένως το υπ' αρ. πρωτ. 843/29.7.2003 σχετικό έγγραφο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης Α.Ε..
      Ο Υπουργός
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ»
      24. Στην με αριθμό 1127/23-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννη Βαρβιτσιώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ900α/3661/6692 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ΄ αριθμ. 1127/23-7-2003 ερώτησης, που  κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, με θέμα τη σύμβαση προμήθειας 9 Αντιαεροπορικών συστημάτων CROTALE, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Επί του 1ου ερωτήματος:
      1. Στην εγκεκριμένη από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο (ΑΑΣ) μελέτη «Ενοποιημένης Αεράμυνας» προβλέπεται η απόκτηση δεκαοχτώ (18) Συστημάτων SHORADS. Εξ αυτών, η ΠΑ με την υπ' αριθμ. 020A/99 σύμβαση προμηθεύτηκε εννέα (9) συστήματα CROTALE, στα πλαίσια υλοποίησης της υπ’ αριθμόν 1/Σ.11/98 Απόφασης του ΚΥΣΕΑ. Στη σχετική σύμβαση προβλεπόταν η δυνατότητα απόκτησης επιπλέον συστημάτων (7 για την ΠΑ και 1 για το ΠΝ) με την άσκηση αντίστοιχου δικαιώματος προαίρεσης (ΟΡΤΙΟΝ) με τους ίδιους όρους.
      2. Η ΠΑ, με σχετικές αποφάσεις των θεσμικών της οργάνων, έχει εγκρίνει και έχει επαναβεβαιώσει την επιχειρησιακή απαίτηση απόκτησης περισσότερων συστημάτων SHORADS, πλην όμως, για οικονομικούς λόγους δεν δρομολογήθηκαν ακόμη οι προβλεπόμενες διαδικασίες.
      Οι λόγοι, που επιβάλλουν την προμήθεια επιπλέον οκτώ (8) συστημάτων CROTALE συνίστανται συνοπτικά στην ανάγκη πλήρους κάλυψης με συστήματα SHORADS όλων των Α/Δ της ΠΑ, καθώς και των έξι (6) ΜΚ/Β PATRIOT.
      3. Στα πλαίσια της ανωτέρω σύμβασης αρχικής προμήθειας συστημάτων CROTALE, πραγματοποιήθηκαν δύο (2) δοκιμαστικές βολές αξιολόγησης (Φεβ. 2002 στη Γαλλία και Απρ. 2002 στο ΠΒΚ) με επιτυχή αποτελέσματα. Για το λόγο αυτό, η ΠΑ προχώρησε στην πραγματοποίηση των υπόλοιπων ελέγχων αποδοχής, οι οποίοι προέβλεπαν για το σκοπό αυτό την διεξαγωγή πτήσεων Α/Φ στο ΚΕΑ Τ και με την ολοκλήρωση των οποίων έγινε αποδοχή του συστήματος.
      Επίσης, το σύστημα CROTALE χρησιμοποιήθηκε με πολύ καλά αποτελέσματα τόσο σε τακτικές- προγραμματισμένες ασκήσεις τρέχοντος έτους (ΑΜΥΝΤΑΣ, ΗΝΙΟΧΟΣ) όσο και κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής ΕΕ στη Θεσσαλονίκη.
      4. Στα παραπάνω πλαίσια, η ΠΑ δρομολόγησε τις προβλεπόμενες διαδικασίες απόκτησης οκτώ (8) συστημάτων CROTALE ασκώντας το ΟΡΤΙΟΝ της υφιστάμενης σύμβασης, καθώς το πρόβλημα της χρηματοδότησης επιλύθηκε με σχετική πρόταση της εταιρείας για έναρξη χρονοδιαγράμματος πληρωμών από το έτος 2006 και μετά.
      	Τα ανωτέρω αναφερόμενα στοιχεία τεκμηριώνουν τους λόγους, για τους οποίους η ΠΑ προώθησε την προμήθεια των εν λόγω συστημάτων, αλλά και θεμελιώνουν ότι ΠΑ ουδέποτε τα απέρριψε, ούτε έθεσε σε αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητά τους.
      Επί του 2ου ερωτήματος:
      Το ζήτημα της συμπαραγωγής εξετάζεται. Ωστόσο, εκτιμάται ότι η μόνιμη μεταφορά της γραμμής παραγωγής-συναρμολόγησης του ανωτέρω οπλικού συστήματος στη χώρα μας (ΕΑΒ ΑΕ) μπορεί να αποφέρει προφανή οφέλη τόσο στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία, όσο και στην ΠΑ με τη διασφάλιση της εν συνεχεία υποστήριξης των συστημάτων.
      Επί του 3ου ερωτήματος:
      Η σύμβαση περιλαμβάνει ποινικές ρήτρες (άρθρο 20), για τις οποίες δεν υπήρξε απαίτηση να ενεργοποιηθούν, καθώς δεν υπήρξε συμβατική καθυστέρηση στην παράδοση των βλημάτων, λόγω του ότι είχε τροποποιηθεί το χρονοδιάγραμμα των παραδόσεων τους, κατόπιν σχετικού αιτήματος της προμηθεύτριας εταιρείας.
      Συγκεκριμένα, όταν η εταιρεία «THALES» διαπίστωσε αδυναμία να παραδώσει έγκαιρα (στις προβλεπόμενες συμβατικές ημερομηνίες) τα υπόψη βλήματα ζήτησε, επικαλούμενη το άρθρο 40 παρ. 4, αναθεώρηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος παραδόσεων, προσφέροντας παράλληλα ισόποση ποσότητα με την προβλεπόμενη στη σύμβαση βλημάτων VΤ -1 παραγωγής προηγούμενων ετών, αλλά ιδίων προδιαγραφών με τα συμβατικά.
      ΗΠΑ, ενεργώντας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη σύμβαση και τις αποφάσεις των αρμοδίων συλλογικών οργάνων, πρότεινε την αποδοχή της τροποποίησης αυτής, λαμβάνοντας υπόψη και την άνευ κόστους χορήγηση από την εταιρεία της ισόποσης ποσότητας βλημάτων παραγωγής προηγούμενων ετών μεταξύ και των άλλων αντισταθμισμάτων που παρασχέθηκαν. Επισημαίνεται ότι την περίοδο αυτή έχει αρχίσει η παραγωγή των νέων βλημάτων, τα οποία και θα παραδοθούν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της σύμβασης.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
      25. Στην με αριθμό 1153/23-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθηναίου Φλωρίνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ 900α/3662/6693 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της υπ’ αριθμ. 1153/23-7-03 ερώτησης, που  κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Αθηναίος Φλωρίνης, με θέμα τις ενέργειες της Ελλάδας σχετικά με τους αγνοούμενους της Κύπρου, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      1. Το ζήτημα των αγνοουμένων της Κύπρου το 1974 αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό και λεπτό θέμα, το οποίο βρίσκεται για όλα αυτά τα χρόνια στην πρώτη γραμμή των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων που διεξάγει η Ελληνοκυπριακή πλευρά για το Κυπριακό. Η Ελληνοκυπριακή πλευρά, τόσο σε διμερές επίπεδό, όσο και σε επίπεδο διεθνούς διπλωματίας (ΟΗΕ, ΕΕΑΔ, ΕΔΑΔ) έχει πραγματοποιήσει πλήθος ενεργειών, ενημερώσεων και παραστάσεων, κρατώντας αφενός μεν το ζήτημα ανοικτό, αφετέρου δε πετυχαίνοντας την ηθική καταδίκη της Τουρκίας.
      2. Για το εν λόγω θέμα το ΥΠΕΘΑ, σε συνεργασία με το ΥΠΕΞ, έχει προβεί τα τελευταία χρόνια στις ακόλουθες ενέργειες για το θέμα των αγνοουμένων της Κύπρου:
      (1) Στις 6 Δεκεμβρίου 1995, μικτή επιτροπή των ΥΠΕΘΑ και ΥΠΕΞ παρέδωσε τους φακέλους των αγνοουμένων στη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ), η οποία έχει συσταθεί στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
      (2) Στις 13 Σεπτεμβρίου 1996, προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο της ΔΕΑ, αποφασίστηκε από την ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση η συλλογή και ταξινόμηση γενετικού υλικού (DNA) από οστά, τα οποία εικάζεται ότι ανήκουν σε αγνοούμενους.
      	(3) Τον Οκτώβριο του 1997, σε υλοποίηση της παραπάνω απόφασης, ο σύμβουλος του Ε/Κ εκπροσώπου στη ΔΕΑ, μετέβη στο ελληνικό ΥΠΕΞ και. Σε συνεργασία με τον εκπρόσωπο του ΓΕΣ, συγκεντρώθηκαν τα στοιχεία για το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας κάθε Έλληνα αγνοουμένου.
      (4) Στις 20 Ιανουαρίου 1999, επιτεύχθηκε συμφωνία της κυπριακής κυβέρνησης με τη μη κυβερνητική οργάνωση «PHYSICIANS FOR ΗυΜΑΝ RIGHTS» και το καλοκαίρι του ιδίου έτους, έγινε εκταφή όλων των λειψάνων στα νεκροταφεία του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και της Λακαταμίας, καθώς και από το oστεoφυλάκιο του Τύμβου της Μακεδονίτισσας στην Κύπρο, προκειμένου να γίνει ταυτοποίηση αυτών με τη μέθοδο του DNA.
      	(5) Η προσπάθεια συλλογής δειγμάτων αίματος, αρχικά από τις οικογένειες των αγνοουμένων ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 1997.
      (6) Τον Σεπτέμβριο του 2000, κατόπιν εντολής του κ. ΥΕΘΑ, συγκροτήθηκε ειδική επιτροπή του ΓΕΣ, με αποστολή την προσέγγιση των συγγενών των Ελλήνων-αγνοουμένων και πεσόντων, τη συγκέντρωση προθανατίων στοιχείων και πληροφοριών για τις συνθήκες εξαφάνισης και ταφής, καθώς και τη συγκέντρωση δειγμάτων αίματος.
      Η εν λόγω επιτροπή έχει επικοινωνήσει τηλεφωνικά με όλες τις προαναφερόμενες οικογένειες (πεσόντων 81 και αγνοουμένων 77) και έχει επισκεφτεί σε όλη την Ελλάδα κατ’ οίκον 125 εξ αυτών, ενώ δεν έχουν γίνει επισκέψεις στις υπόλοιπες 33, οι οποίες δεν δέχθηκαν για προσωπικούς λόγους την επίσκεψη της επιτροπής.
      Έως σήμερα, έχουν ταυτοποιηθεί τα λείψανα 10 πεσόντων και 3 αγνοουμένων και, όπως μας έχει πληροφορήσει το ΚΥΠΕΞ σύντομα αναμένεται νέα σειρά ταυτοποιήσεων, στις οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνεται και αριθμός ελλαδιτών αγνοουμένων.
      Οι οικογένειες των Ελλήνων αγνοουμένων- πεσόντων που έχουν δεχθεί την κατ’ οίκον επίσκεψη της επιτροπής του ΓΕΣ είναι πλήρως ενημερωμένες για τις σχετικές με το θέμα των ταυτοποιήσεων με τη μέθοδο του DNA εξελίξεις.
      (7) Αναφορικά με το πόσοι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή και που κρατούνται, δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία.
      3.Ταυτόχρονα υπήρξαν, κατόπιν ενεργειών της ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς στο επίπεδο της διεθνούς διπλωματίας, οι εξής ενέργειες:
      α) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέτασε το ζήτημα των Κυπρίων αγνοουμένων το 1976, 1983 και 1999 διαπιστώνοντας και στις 3 περιπτώσεις, ότι η Τουρκία έχει παραβιάσει σειρά άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που κατοχυρώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των συγγενών των αγνοουμένων.
      β) Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με απόφασή του στις 10/05/01, στην τέταρτη διακρατική προσφυγή της Κύπρου εναντίον της Τουρκίας, αναφέρει ότι η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς το άρθρο 2 (δικαίωμα ζωής) της ΕΣΔΑ, το άρθρο 5 (δικαίωμα ελευθερίας και ασφάλειας) και το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής συμπεριφοράς).
      γ) Στις 31 Ιουλίου 1997, ανακοινώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Κληρίδης και ο κ. Ντενκτάς, μετά από συνάντηση που είχαν στη Λευκωσία συμφώνησαν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου οι οικογένειες των αγνοουμένων να πληροφορηθούν με πειστικό τρόπο για τη τύχη τους, ορίζοντας εκπροσώπους για να διευθετήσουν την ανταλλαγή πληροφοριών τους τόπους ταφής όσων αποδειχθεί ότι έχουν πεθάνει και την επιστροφή των λειψάνων τους.
      δ) Το θέμα της εξακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων περιελήφθη και στο άρθρο 53 του πρόσφατα προτεινόμενου για την επίλυση του Κυπριακού σχεδίου του Γ.Γ. των Η.Ε. κ. Ανάν.
      4. Η πλήρως αδιάλλακτη στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς στο θέμα των αγνοουμένων απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατέβαλλε η Ε/Κ πλευρά είναι γνωστή. Χαρακτηριστική είναι η απόρριψη εκ μέρους της Τ/Κ πλευράς της Ε/Κ πρότασης να επιτραπεί σε διεθνή ομάδα επιστημόνων να προχωρήσει στην εκταφή των λειψάνων τουλάχιστον εκείνων των Ελληνοκυπρίων που είναι θαμμένοι στην κατεχόμενη περιοχή και για τους οποίους οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι έδωσαν στοιχεία σχετικά με το που είναι θαμμένοι. Το γεγονός,αυτό δεν αποθαρρύνει την Ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία θα συνεχίσει τις ενέργειές της για το ζήτημα των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας του 1974.
      Ο Υπουργός
      ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
      26. Στην με αριθμό 1175/2003 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνος Ταλιαδούρου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6175/18-8-03 έγγραφο από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην υπ’ αριθμ.1175/2003 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Σπ. Ταλιαδούρο, για τα θιγόμενα σ’ αυτή θέματα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Σχετικά με την ένταξη των Δημοτικών Επιχειρήσεων στα Προγράμματα Επιχορήγησης Επιχειρήσεων για την απασχόληση ανέργων ηλικίας 18-30, 18-60 και γυναικών 18-65, που υλοποιεί ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού(ΟΑΕΔ) το τρέχον έτος, σας πληροφορούμε, ότι το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύστερα από σχετικές συννενοήσεις με τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και κατόπιν της αριθμ 1999/15-7-2003 Απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΕΔ, προχώρησε στην τροποποίηση των αριθμ. 31784/31-12-2002, 31589/18-12-2002 και 31783/18-11-2002 Κ.Υ.Α, ώστε να αρθεί ο περιορισμός για τη μη ένταξη των Δημοτικών επιχειρήσεων σε αυτά. Συγκεκριμένα υπεγράφησαν ήδη από τον Υπουργό Εργασίας οι Κ.Υ.Α αριθμ.32982/1-8-2003 και αριθμ.32981/1-8-2003.
      Με την ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας συνυπογραφής από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και δημοσίευσης στο ΦΕΚ, θα ενημερωθούν όλες οι Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, προκειμένου να λάβουν γνώση οι Δημοτικές επιχειρήσεις για τη δυνατότητα ένταξής τους στα ως άνω Προγράμματα.
      Ο Υπουργός
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ»
      27. Στην με αριθμό 1204/24-7-03 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Αντώνη Σκυλλάκου, Ορέστη Κολοζώφ και Λιάνα Κανέλλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-4157, 18-8-03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
      «Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 1204/24-7-03, που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κυρίοι Αντώνης Σκυλλάκος, Ορέστης Κολοζώφ και η κ. Λιάνα Κανέλλη, σχετικά με τη διαχείριση και αξιοποίηση των ακινήτων του Ο.Τ.Ε., σας πληροφορούμε τα παρακάτω:
      1. Ως γνωστόν, η συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ανώνυμης εταιρείας Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδος Α.Ε. (ΟΤΕ ΑΕ) έχει μειωθεί και προσδιορισθεί σε ποσοστό 33,761 %.
      Η αλλαγή αυτή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΟΤΕ Α. Ε. συνδυάζεται με κανονιστικές διατάξεις, οι οποίες εξαιρούν ρητά την ΟΤΕ ΑΕ από τον δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με το νόμο 2733/1999, η εταιρεία ΟΤΕ ΑΕ δεν εμπίπτει πλέον στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 2414/1996 («Εκσυγχρονισμός των δημοσίων επιχειρήσεων και Οργανισμών και άλλες διατάξεις») αλλά αποκλειστικά στο νόμο 2190/1920 («Περί ανωνύμων εταιρειών»)με τον οποίο έχει πλήρως εναρμονιστεί το ισχύον καταστατικό της εταιρείας ΟΤΕ Α.Ε. Η εταιρεία ΟΤΕ Α.Ε. δεν αποτελεί πλέον δημόσια επιχείρηση, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά με κριτήρια ιδιωτικών ανωνύμων εταιρειών, όπως άλλωστε επιτάσσει η πλήρως απελευθερωμένη αγορά των τηλεπικοινωνιών, μετά τον νόμο 2867/2000.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών δεν έχει αρμοδιότητα εποπτείας, ούτε δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων της διοίκησης της εταιρείας ΟΤΕ Α.Ε.
      2. Το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσωπείται στη Γενική Συνέλευση της ΟΤΕ Α. Ε., ως μέτοχος αυτής, δια του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.
      3. Σχετικά με τα θιγόμενα με την Ερώτηση θέματα αποστέλλουμε συνημμένα το 1/551543/13-8-03 έγγραφο του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Eλλάδος.
      Ο Υφυπουργός
      ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΟΦ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων)
      
      28. Στην με αριθμό 1210/24-7-03 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 279, 20/8/03 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας  20/8/03ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Φ. Κουβέλης για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Για τις εκτάσεις που διεκδικεί στην ευρύτερη περιοχή ο «Ιερός Ναός Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» έχουν εγερθεί αναγνωριστικές αγωγές κυριότητας, κατά την εκδίκαση των οποίων το Ελληνικό Δημόσιο παρίσταται, σύμφωνα με τα ειδικότερα αναφερόμενα στο Π.Δ. 282/1996 «Οργανισμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους» για την προστασία των συμφερόντων του Δημοσίου.
      Ο Υφυπουργός
      Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ»)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 2003.
      Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 118/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρήστου Παπουτσή προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τον οικονομικό έλεγχο στη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας Αθήνας 9,84 κ.λπ.
      2. Η με αριθμό 122/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αποστόλου Ανδρεουλάκου προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με την κατασκευή του πάρκου στο Ελληνικό, τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την παραχώρηση έκτασης για οικιστική εκμετάλλευση κλπ.
      3. Η με αριθμό 124/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικώς με τη μεταβίβαση δωρεάν από την Αγροτική Τράπεζα των μετοχών των εταιρειών μετοχικού ενδιαφέροντος στις αντίστοιχες συνεταιριστικές οργανώσεις κ.λπ.
      4. Η με αριθμό 126/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Φώτη Κουβέλη προς τους Υπουργούς Υγείας και Πρόνοιας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με την τήρηση των προδιαγραφών ασφαλείας για τη διαχείριση των νοσοκομειακών αποβλήτων στην Αττική. 
      Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
      1. Η με αριθμό 120/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Φασούλα προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικώς με την καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στο Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο Πειραιά κ.λπ.
      2. Η με αριθμό 121/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανασίου Κατσιγιάννη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικώς με την αποζημίωση των συνιδιοκτητών του κτήματος «Πάτημα Δαμόγλη», όπου κατασκευάζεται το Ολυμπιακό Χωριό κ.λπ.
      3. Η με αριθμό 123/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων που υπηρετούν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
      4. Η με αριθμό 125/13.10.2003 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας κ. Ασημίνας Ξηροτύρη – Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των τουριστικών συνοδών κ.λπ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.)» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
      Στο νομοσχέδιο αυτό υπάρχουν μόνο δύο εμπρόθεσμες τροπολογίες Βουλευτών και δεν υπάρχει καμία από πλευράς Κυβερνήσεως. 
      Η συζήτηση θα εξαντληθεί στη σημερινή συνεδρίαση σε χρόνο έξι ωρών. Τέσσερις ώρες θα διατεθούν για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο των ομιλητών και δύο ώρες για τις αγορεύσεις του Υπουργού και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
      Η εγγραφή των Βουλευτών στον κατάλογο των ομιλητών θα είναι ελεύθερη και θα γίνει σύμφωνα με το άρθρο 96, δηλαδή από την έναρξη μέχρι το τέλος της ομιλίας των δύο εισηγητών. 
      Πριν δώσω το λόγο στον εισηγητή της Πλειοψηφίας, ζήτησε να κάνει μία παρέμβαση ο κύριος Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. 
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ενημερώσω το Σώμα ότι έχουμε διανείμει στους κυρίους συναδέλφους ένα κείμενο με διορθώσεις και αναδιατυπώσεις γι΄ αυτό το νομοσχέδιο. Πρέπει να πω ότι οι αλλαγές είναι φραστικές και νομοτεχνικού χαρακτήρα και μόνο, όπου παραδείγματος χάριν αντί της λέξεως «προδιαγραφή» μπαίνει η λέξη «προδιαγραφές» ή αντί της φράσεως «στις οποίες οδηγούν» μπαίνει η φράση «για τις οποίες σχεδιάστηκαν». Τέτοιες είναι οι διορθώσεις.
      Μόνο μία είναι που μπορεί να πει κανείς ότι έχει ουσιαστικό περιεχόμενο και είναι αυτή που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 5, σειρά πέμπτη και με την οποία δίνουμε τη δυνατότητα να καταλαμβάνουν τη θέση του Προέδρου της Επιτελικής Επιτροπής και μέλη της Ακαδημαϊκής Πανεπιστημιακής Κοινότητας. 
      Όλα τα άλλα δεν αποτελούν παρά μόνο νομοτεχνικές αλλαγές που κάνουν αρτιότερο το νομοσχέδιο. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Υπουργέ, επειδή όπως ξέρετε υπάρχει εκ του Συντάγματος και  συγκεκριμένα εκ  του άρθρου 70 και εκ του Κανονισμού της Βουλής ένα πλαίσιο για τη συζήτηση των νομοσχεδίων, θα θέλαμε να μας πείτε ακριβώς τι είναι αυτή η τροποποίηση και μήπως θα ήταν καλό να την αποφύγετε για να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα. Ποιοι γίνονται δηλαδή τώρα πρόεδροι; 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, δίνουμε την δυνατότητα ο πρόεδρος  να επιλέγεται με μία ορισμένη διαδικασία. Αποσαφηνίζουμε ότι ο πρόεδρος μπορεί να είναι και μέλος της Ακαδημαϊκής Κοινότητας και εξειδικεύουμε τα προσόντα. Αυτό είναι το μόνο το οποίο προστίθεται στο κείμενο, το οποίο ήλθε εδώ προς συζήτηση μετά την επεξεργασία του στην κοινοβουλευτική επιτροπή. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συγγνώμη, η διάταξη τώρα τι λέει; Λέει ότι ο Πρόεδρος της Επιτελικής Επιτροπής είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, ότι επιλέγεται από τους Υπουργούς με κοινή σύσκεψη κλπ και ότι είναι επιστήμονας με αυξημένα προσόντα και υψηλού επιπέδου γνώση και εμπειρία στη διοίκηση και σε θέματα του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α. Τι προσθέτετε τώρα εσείς σ’ αυτό;
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων):  Στο άρθρο 11 η παράγραφος 5 σειρά πέμπτη έχει την εξής μορφή πλέον μετά την πρότασή μας: «Ο Πρόεδρος και τα μέλη της Επιτελικής Επιτροπής ορίζονται με τριετή θητεία και κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ο Πρόεδρος της Επιτελικής Επιτροπής είναι πρόσωπο κύρους με ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρία σε θέματα αγοράς εργασίας ή επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Κατ’ εξαίρεση μπορεί να είναι μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ σε αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα με πλήρη απασχόληση στην Επιτελική Επιτροπή.»
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Επιτρέψτε μου να μην παραβιάσουμε την αρχή που εφαρμόζουμε. Τα λέει όλα η παράγραφος, όπως είναι τώρα. Λέει ότι είναι επιστήμονας με αυξημένα προσόντα και υψηλού επιπέδου γνώση και εμπειρία στη διοίκηση και σε θέματα αυτού του οργάνου.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, λέει ότι είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Εμείς δεν θέλουμε να είναι περιοριστικά αποκλειστικής απασχόλησης, γιατί τότε μπορεί, αν επιλεγεί ακαδημαϊκός, να είναι μεν πλήρους αλλά να μην είναι αποκλειστικής απασχόλησης. Αυτήν την αλλαγή κάνουμε και προσδιορίζουμε ότι μπορεί να είναι πανεπιστημιακός σ’ αυτήν τη θέση.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μπορείτε να το αλλάξετε αργότερα. Αν έχετε υπ’ όψιν σας κάποιο πρόσωπο το οποίο πρέπει να συνεχίζει να είναι και στο πανεπιστήμιο, πείτε είτε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας είτε σε δικό σας ότι υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις για ορισμένους, όπως είναι οι πρόεδροι των Ανεξαρτήτων Αρχών, για να μην κάνουμε τώρα τροποποίηση επί της ουσίας.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Καλώς, κύριε Πρόεδρε.
      (Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Δημήτρης Ρέππας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα με τις διορθώσεις - αναδιατυπώσεις, τα οποία  έχουν ως εξής:
      «ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ – ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.
      Άρθρο 2, περίπτωση 4, σειρά 7η:
      Μεταξύ του «ή» και του «και» διαγράφεται η κάθετος « / ».
      Άρθρο 2, περίπτωση 5 και περίπτωση 6, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «η δυνατότητα» αντικαθίστανται: «οι δυνατότητες».
      Άρθρο 2, περίπτωση 11, σειρά 1η:
      Η λέξη «προδιαγραφή» αντικαθίσταται: «προδιαγραφές».
      Άρθρο 2, περίπτωση 12, σειρά 5η:
      Πριν από τις λέξεις «στο Εθνικό Δίκαιο» προστίθεται: «όπως ισχύει».
      Άρθρο 3, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 1η:
      Πριν από τη λέξη «συνεχής» προστίθεται: «η».
      Άρθρο 3, παράγραφος 2, περίπτωση ε’, σειρά 1η:
      Πριν από τη λέξη «συνεχής» προστίθεται: «η».
      Άρθρο 3, παράγραφος 3, περίπτωση η’, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «των υποψηφίων σπουδαστών, των καταρτιζομένων» αντικαθίστανται: «των ενδιαφερομένων για επαγγελματική εκπαίδευση ή κατάρτιση».
      Άρθρο 3, παράγραφος 3, περίπτωση η’, σειρές 5η και 6η:
      Οι λέξεις «υποψηφίων σπουδαστών» αντικαθίστανται: «ενδιαφερομένων».
      Άρθρο 3, παράγραφος 3, περίπτωση ι’, στο τέλος:
      Οι λέξεις «στις οποίες οδηγούν» αντικαθίστανται: «για τις οποίες σχεδιάστηκαν».
      Άρθρο 3, παράγραφος 3, περίπτωση ιγ’, σειρά 2η:
      Πριν τη λέξη «καταρτιζόμενοι» προστίθεται: «σπουδαστές και οι».
      Άρθρο 4, παράγραφος 1, σειρά 4η:
      Το «ιθ’» αντικαθίσταται: «κα’»
      Άρθρο 4, παράγραφος 3, σειρά 13η:
      Διαγράφεται η φράση «καθώς και… του παρόντος».
      Άρθρο 4, παράγραφος 3:
      Το τελευταίο εδάφιο αντικαθίσταται ως εξής: «Με όμοιες αποφάσεις που συνυπογράφονται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών μπορεί να καθορίζεται αποζημίωση για τα μέλη των Επιτροπών και ομάδων εργασίας και των γραμματέων τους».
      Άρθρο 5, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 5η:
      Η λέξη «που» αντικαθίσταται: «οι οποίες».
      Άρθρο 5, παράγραφος 2, περίπτωση γ’, σειρά 2η:
      Οι λέξεις «της προδιαγραφής» αντικαθίστανται: «των προδιαγραφών των».
      Άρθρο 5, παράγραφος 3, περίπτωση α’, σειρές 2η και 3η:
      Οι λέξεις «φορέας ο οποίος αναλαμβάνει» αντικαθίστανται: «ο υπεύθυνος φορέας για».
      Άρθρο 5, παράγραφος 3, σειρά 2η:
      Μετά τη λέξη: «δραστηριότητες», προστίθεται: «του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ».
      Άρθρο 5, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «στα πλαίσια του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.» διαγράφονται.
      Άρθρο 5, παράγραφος 5, περίπτωση γ’, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «της προδιαγραφής» αντικαθίστανται: «των προδιαγραφών».
      Άρθρο 5, παράγραφος 6, τελευταίο εδάφιο:
      Μετά τη λέξη «ίδια» προστίθεται: «ή όμοια».
      Άρθρο 6, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «στην προδιαγραφή» αντικαθίστανται: «στις προδιαγραφές».
      Άρθρο 6, παράγραφος 2, περίπτωση γ’, σειρά 4η:
      Οι λέξεις «στις οποίες οδηγούν» αντικαθίστανται: «για τις οποίες σχεδιάστηκαν».
      Άρθρο 6, παράγραφος 2, περίπτωση ζ’, σειρά 2η:
      Πριν τη λέξη «προγραμμάτων» απαλείφεται το « , », προστίθεται «και» και διαγράφονται οι λέξεις: «και εκπαιδευτών».
      Άρθρο 6, παράγραφος 3, περίπτωση α’, τελευταία σειρά:
      Μετά το «Ε.Ο.Κ.» προστίθεται: «όπως ενσωματώθηκε στο Εθνικό Δίκαιο με το Π.Δ. 231/1998».
      Στην ίδια σειρά, η λέξη «αυτή» διαγράφεται.
      Άρθρο 6, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «στα πλαίσια του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.» διαγράφονται.
      Άρθρο 6, παράγραφος 4, περίπτωση β’, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «του συστήματος» αντικαθίστανται: «των συστημάτων Σ1 και».
      Άρθρο 7, παράγραφος 1, σειρά 7η:
      Οι λέξεις «και εξέλιξη του ανθρώπινου δυναμικού» διαγράφονται.
      Στο τέλος της παραγράφου, μετά τη λέξη «Εργασίας» απαλείφεται η τελεία « . » και προστίθεται: «και την εν γένει ανέλιξη του ανθρώπινου δυναμικού».
      Άρθρο 7, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «στην προδιαγραφή» αντικαθίστανται: «στις προδιαγραφές».
      Άρθρο 7, παράγραφος 2, περίπτωση γ’, σειρά 4η:
      Οι λέξεις «στις οποίες οδηγούν» αντικαθίστανται: «για τις οποίες σχεδιάστηκαν».
      Άρθρο 7, παράγραφος 2, περίπτωση στ’, σειρά 2η:
      Πριν τη λέξη «προγραμμάτων» διαγράφεται το « , », προστίθεται «και» και διαγράφονται οι λέξεις «και εκπαιδευτών».
      Άρθρο 7, παράγραφος 3, σειρές 6η και 7η:
      Η λέξη «ο» αντικαθίσταται: «η εταιρεία "Επαγγελματική Κατάρτιση Α.Ε." του».
      Άρθρο 7, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «στα πλαίσια του ΕΣΣΕΕΚΑ» διαγράφονται.
      Άρθρο 7, παράγραφος 4, περίπτωση β’, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «του συστήματος» αντικαθίστανται: «των συστημάτων Σ1 και».
      Άρθρο 8, παράγραφος 1, σειρά 9η:
      Πριν από τις λέξεις «την επαγγελματική» διαγράφεται το « , » και προστίθεται «και».
      Στη 10η σειρά διαγράφεται: «και την προσωπική ανάπτυξη».
      Άρθρο 8, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «στην προδιαγραφή» αντικαθίστανται: «στις προδιαγραφές».
      Άρθρο 8, παράγραφος 2, περίπτωση γ’, σειρά 4η:
      Οι λέξεις «στις οποίες οδηγούν» αντικαθίστανται  «για τις οποίες σχεδιάστηκαν».
      Άρθρο 8, παράγραφος 2, περίπτωση στ’, σειρά 2η:
      Πριν τη λέξη «προγραμμάτων», διαγράφεται το « , » , προστίθεται «και» και διαγράφεται το «και εκπαιδευτών».
      Άρθρο 8, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Διαγράφονται οι λέξεις «στα πλαίσια του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.».
      Άρθρο 8, παράγραφος 4, περίπτωση β’, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «του συστήματος» αντικαθίστανται: «των συστημάτων Σ1 και».
      Άρθρο 9, παράγραφος 2, περίπτωση δ’, σειρά 6η:
      Οι λέξεις «επαγγελματικών δικαιωμάτων» αντικαθίστανται: «επαγγέλματος» και οι λέξεις «αυτά απαιτούνται» αντικαθίσταται: «αυτή απαιτείται».
      Άρθρο 9, παράγραφος 2, περίπτωση στ’, σειρά 1η:
      Η λέξη «πιστοποιούμενων» διαγράφεται και στο τέλος, μετά τη λέξη «εξειδικεύσεων» διαγράφεται η τελεία « . » και προστίθεται: «για τα οποία μπορεί να γίνεται πιστοποίηση των προσόντων κατά τις διατάξεις του παρόντος».
      Άρθρο 9, παράγραφος 3, περίπτωση α’, σειρά 6η:
      Μετά το «Ε.Ο.Κ.» προστίθεται «όπως ενσωματώθηκε στο Εθνικό Δίκαιο με το Π.Δ. 231/1998».
      Στην ίδια σειρά, η λέξη «αυτή» διαγράφεται.
      Άρθρο 9, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Διαγράφονται οι λέξεις «στα πλαίσια του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.».
      Άρθρο 9, παράγραφος 4, περίπτωση β’, σειρά 4η:
      Οι λέξεις «την προδιαγραφή» αντικαθίστανται: «τις προδιαγραφές».
      Άρθρο 9, παράγραφος 5, σειρές 6η-7η:
      Μετά τις λέξεις «ιδίως δε» διαγράφονται «τα ειδικότερα και λεπτομερειακού χαρακτήρα θέματα που αφορούν».
      Άρθρο 9, παράγραφος 5, περίπτωση β’, σειρά 4η:
      Οι λέξεις «την προδιαγραφή» αντικαθίστανται: «τις προδιαγραφές».
      Άρθρο 9, παράγραφος 5:
      Διαγράφεται η περίπτωση δ’.
      Άρθρο 9, παράγραφος 6, στην αρχή του 2ου εδαφίου:
      Μετά τη λέξη «ίδια» προστίθεται «ή όμοια».
      Άρθρο 9, παράγραφος 7, σειρά 2η:
      Η φράση «που … Υπουργούς» αντικαθίσταται: «μετά από πρόταση των Υπουργών».
      Άρθρο 9, παράγραφος 7, σειρά 3η:
      Μετά τη λέξη «ορίζονται» προστίθεται: «για τα συστήματα που εφαρμόζονται από τον Ο.Ε.Ε.Κ., το ΕΚΕΠΙΣ και τους φορείς της παραγράφου 6».
      Άρθρο 9, παράγραφος 7, σειρά 5η:
      Η λέξη «ατόμων» διαγράφεται και στις σειρές 6η, 7η, 8η διαγράφονται οι λέξεις «τα προσόντα αυτά … του παρόντος».
      Άρθρο 9, παράγραφος 7, σειρά 6η:
      Μετά τη λέξη «αποκτήθηκαν» τίθεται τελεία « . ».
      Άρθρο 9, παράγραφος 8, σειρά 4η:
      Μετά τη λέξη «κανόνες», το « , » αντικαθίσταται  «και» και μετά τη λέξη «διαδικασία» προστίθεται η λέξη «πιστοποίηση».
      Στην ίδια σειρά, μετά το «και» οι λέξεις «η σύνθεση των οργάνων» αντικαθίστανται: «συγκροτούνται τα όργανα».
      Άρθρο 10, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «υποψηφίων σπουδαστών» αντικαθίστανται: «ενδιαφερομένων για επαγγελματική εκπαίδευση ή κατάρτιση».
      Άρθρο 10, παράγραφος 2, περίπτωση α’, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «υποψηφίων σπουδαστών» αντικαθίστανται: «ενδιαφερομένων».
      Άρθρο 10, παράγραφος 5, σειρές 6η-7η:
      Μετά τις λέξεις «ιδίως δε» διαγράφονται «τα ειδικότερα … αφορούν».
      Άρθρο 10, παράγραφος 5, περίπτωση β’, σειρά 5η:
      Μετά τη λέξη «προϋποθέσεις» τίθεται τελεία « . » και διαγράφονται οι λέξεις «και … πληροφορίες».
      Άρθρο 11, παράγραφος 2, περίπτωση γ’, στην αρχή του 2ου εδαφίου:
      Η λέξη «στις» αντικαθίσταται: «τις».
      Στη 2η σειρά του ίδιου εδαφίου, οι λέξεις «συμμετέχει ως εισηγητής» αντικαθίστανται: «παρακολουθεί».
      Άρθρο 11, παράγραφος 5, σειρά 5η:
      Μετά τη λέξη «είναι» προστίθεται : «πρόσωπο κύρους με ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρία σε θέματα αγοράς εργασίας ή επαγγελματικής εκπαίδευσης ή κατάρτισης». 
      Στην 6η σειρά μετά της λέξη «απασχόλησης» προστίθεται «Κατ’ εξαίρεση μπορεί να είναι μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ σε αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα με πλήρη απασχόληση στην επιτελική επιτροπή».
      Άρθρο 11, παράγραφος 7, σειρά 4η:
      Μετά το «Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.» η παύλα « - » αντικαθίσταται: παρένθεση « ( ».
      Άρθρο 11, παράγραφος 9, σειρά 13η:
      Μετά το «1982» προστίθεται «όπως ισχύει».
      Άρθρο 11, παράγραφος 9, σειρά 10η:
      Οι λέξεις «Τα στελέχη αυτά» αντικαθίστανται: «Το προσωπικό αυτό».
      Στο ίδιο εδάφιο, οι λέξεις «αποσπώνται» και «προσλαμβάνονται» αντικαθίστανται: «αποσπάται» και «προσλαμβάνεται» αντίστοιχα.
      Άρθρο 11, παράγραφος 9, σειρά 15η:
      Η λέξη «αυτών» διαγράφεται.
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «κοινή απόφαση» αντικαθίστανται: «κοινές αποφάσεις».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 3η:
      Μετά τη λέξη «Οικονομικών» προστίθεται: «ορίζονται».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 5η:
      Η λέξη «υπευθύνου» αντικαθίσταται: «Προϊσταμένου».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 6η:
      Μετά το «Μ.Δ.Ε.» προστίθεται: «η κατά συνεδρίαση αποζημίωση των μελών της Επιτελικής Επιτροπής, και ρυθμίζονται τα θέματα συγκρότησης και λειτουργίας των οργάνων του Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11:
      Το 5ο εδάφιο της παραγράφου διαγράφεται.
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 11η : 
      Μετά τη λέξη «αυτών» προστίθεται : «Στην περίπτωση που ο Πρόεδρος είναι μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ μπορεί να λαμβάνει είτε τις αποδοχές της θέσης του Προέδρου κατά τις κείμενες διατάξεις είτε να επιλέγει τις αποδοχές της θέσης του στο ΑΕΙ. Οι αποδοχές του Αντιπροέδρου αντιστοιχούν στο πενήντα τις εκατό (50%) των αποδοχών του Προέδρου». Στην 10η και 11η σειρά οι λέξεις  «και του Αντιπροέδρου……αυτών» διαγράφονται.
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά 18η:
      Η λέξη «υπευθύνου» αντικαθίσταται: «Προϊσταμένου».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, στο 2ο εδάφιο από το τέλος:
      Διαγράφεται: «του άρθρου 11 του νόμου αυτού».
      Άρθρο 11, παράγραφος 11, στη 2η σειρά του τελευταίου εδαφίου:
      Η λέξη «υπευθύνου» αντικαθίσταται: «Προϊσταμένου».
      Άρθρο 11, παράγραφος 15, σειρά 3η:
      Μετά τη λέξη «Ασφαλίσεων» προστίθεται: «μπορεί να».
      Άρθρο 12, παράγραφος 1:
      Οι λέξεις «της παραγράφου … του παρόντος» διαγράφονται.
      Άρθρο 12, παράγραφος 1, περίπτωση θ’, στο τέλος:
      Μετά τη λέξη «έρευνας» προστίθεται: «των αναγκών».
      Άρθρο 12, παράγραφος 2:
      Οι λέξεις «της παραγράφου … του παρόντος» διαγράφονται.
      Άρθρο 12, παράγραφος 3, περίπτωση α’, προτελευταία σειρά:
      Η λέξη «προδιαγραφή» αντικαθίσταται: «εκπόνηση προδιαγραφών των».
      Άρθρο 12, παράγραφος 3, περίπτωση β’:
      Οι λέξεις «μέριμνα εκτέλεσης» αντικαθίστανται: «εκτέλεση».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, σειρά 2η:
      Μετά τη λέξη «Θρησκευμάτων» προστίθεται: «για τα συστήματα Σ2 και Σ3».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, σειρά 1η:
      Οι λέξεις «των Υπουργών» αντικαθίστανται: «του Υπουργού».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, σειρά 2η:
      Πριν από τη λέξη «Εργασίας» προστίθεται: «του Υπουργού».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, σειρά 3η:
      Μετά τη λέξη «Ασφαλίσεων» προστίθεται: «για το σύστημα Σ4» και διαγράφονται οι λέξεις «κατά … εκάστου».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, σειρά 7η:
      Διαγράφεται: «Σ2, Σ3 και Σ4».
      Άρθρο 12, παράγραφος 4, περίπτωση δ’, σειρά 3η:
      Μετά τη λέξη «εκπαιδευτικών» διαγράφεται το « , » και προστίθεται: «και εκπαιδευτών».
      Άρθρο 13, παράγραφος 1, σειρά 5η:
      Οι λέξεις «η αποστολή και» διαγράφονται.
      Άρθρο 14, παράγραφος 2, σειρά 1η και 2η:
      Οι λέξεις «που αναφέρεται … παρόντος» διαγράφονται.
      Άρθρο 15, παράγραφος 1, σειρά 3η:
      Το «και» αντικαθίσταται: «.»
      Άρθρο 16, παράγραφος 3:
      Στο τέλος των περιπτώσεων α’, β’, γ’, δ’, ε’, στ’, ζ’, η’, θ’ προστίθεται: «με τον αναπληρωτή του».
      Άρθρο 16, παράγραφος 5, στο τέλος:
      Διαγράφεται η φράση: «μετά … Περιφέρειας».
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα διανεμηθεί το κείμενο του Υπουργού.
      Το λόγο έχει ο κ. Σαλαγιάννης.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου, που συζητάμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα μιας μακράς και ουσιαστικής συνεργασίας ανάμεσα στα δύο Υπουργεία, δηλαδή το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και τους κοινωνικούς εταίρους. Είναι μια συνεργασία που εκθειάστηκε με σαφή τρόπο από τους κοινωνικούς εταίρους, όταν τους καλέσαμε για ακρόαση στη διακομματική επιτροπή.
      Θέλω να το τονίσω ιδιαιτέρως, γιατί χαρακτηρίστηκε επανειλημμένα αυτή η συνεργασία ως μια γνήσια και ουσιαστική διαβούλευση. Το τονίζω, γιατί είναι η πρώτη φορά, τουλάχιστον για εμένα, που μέσα σε μια διακομματική επιτροπή και με την παρουσία των κοινωνικών εταίρων εκφράστηκε τόσο ομόθυμα και τόσο ένθερμα η υποστήριξη των κοινωνικών εταίρων σ’ ένα σχέδιο νόμου που να καλούμαστε να κάνουμε νόμο στη Βουλή. Αυτή η ένθερμη και ομόθυμη υποστήριξη κατά την άποψή μου αντανακλά από τη μια πλευρά το βαθμό συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στην όλη διαδικασία, πράγμα που σημαίνει και ενσωμάτωση μέσα σ’ αυτό των προτάσεών τους, και από την άλλη την εκτίμησή τους ότι δημιουργείται έτσι ένα πλαίσιο ενός ενιαίου και αποδοτικού σχεδιασμού εποπτείας και συντονισμού όλων των συστημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στη χώρα μας. Τα σημειώνω, γιατί αξίζει να εκτιμήσουμε και εμείς ότι συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου που στην ουσία του αποτελεί και πρόταση προς εμάς των κοινωνικών εταίρων.
      Έρχομαι τώρα στην ουσία του σχεδίου νόμου. Ο πυρήνας του, η κεντρική του πρόταση είναι η συγκρότηση ενός εθνικού συστήματος σύνδεσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την απασχόληση. Ποιος είναι ο στόχος, γιατί το κάνουμε; Σε ποια ανάγκη ανταποκρίνεται αυτός ο νέος σχεδιασμός, το καινούργιο αυτό σύστημα που συγκροτούμε; 
      Είναι νομίζω γνωστό σε όλους ότι κυρίως στην τελευταία δεκαετία υπήρξε μια ραγδαία αύξηση των τιμών με την οποία η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση μπήκε στην ελληνική κοινωνία. Οι δομές που είχαμε μέχρι σήμερα, τα συστήματα, η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση και η αρχική επαγγελματική κατάρτιση που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπως επίσης και το σύστημα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης που εποπτεύεται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τα τελευταία χρόνια γνώρισαν άνθιση κυριολεκτικά. Είναι και η εποχή που η νέα γνώση, η νέα τεχνολογία μπαίνει στην παραγωγή, μπαίνει στην οικονομία και επομένως απαιτεί από τους πολίτες μια πιο εξειδικευμένη γνώση για να μπορούν να κινούνται άνετα στο χώρο της εργασίας. Μιλάμε δηλαδή για το χώρο που εκφράζουν τα ΤΕΕ, τα ΤΕΙ και τα ΚΕΚ.
      Με την εκπαίδευση αυτή επιχειρούσαμε και πετύχαμε σ’ ένα σημαντικό βαθμό να αντιστοιχίσουμε την εκπαίδευσή μας, τις δεξιότητες και τις γνώσεις που παίρνουν τα παιδιά μας και οι εργαζόμενοι γενικότερα με αυτό που η αγορά εργασίας ζητά.
      Η εμπειρία απέδειξε ότι υπάρχουν και ελλείψεις και αδυναμίες και κενά και ασυμβατότητες και υπερκαλύψεις και έλλειψη συντονισμού σ’ ένα σημαντικό βαθμό. Αυτή ακριβώς την αδυναμία έρχεται να καλύψει το νέο σύστημα που εισάγουμε και συγκροτούμε. Κυρίως όμως διαπιστώθηκε από την εμπειρία και από τη λειτουργία και από την καθημερινή ζωή, η αδυναμία να αντιστοιχηθεί στο βαθμό που θέλαμε η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η απόκτηση εξειδικεύσεων και γνώσεων, η εμπειρία που χρειάζεται με αυτό που ζητά η αγορά εργασίας. 
      Έτσι ο μεγάλος μας στόχος να βοηθήσουμε και στη μείωση της ανεργίας και στην αύξηση της απασχόλησης και να δημιουργήσουμε πολίτες ικανούς να κινούνται με αυτοπεποίθηση στην αγορά εργασίας, αυτός ο μεγάλος μας σκοπός έχει αδυναμίες. Γι’ αυτό και καταλήξαμε στο νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. 
      Ποιος είναι ο στόχος μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Ο στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια φερεγγυότητα όλων των δομών αυτών κατάρτισης στη συνείδηση και των πολιτών που θέλουν να φοιτήσουν σε αυτά από τη μια μεριά, αλλά ταυτόχρονα και στους παράγοντες της αγοράς εργασίας στους κοινωνικούς και παραγωγικούς συντελεστές έτσι που να μπορεί αξιόπιστα να εκτιμούμε ότι συνδέουμε τις ανάγκες του προσωπικού, του πολίτη, με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και να μπορεί εύκολα και αξιόπιστα να κινείται κάποιος στην αγορά εργασίας σε μια εποχή ανασφάλειας γύρω από την αγορά εργασίας. Και επειδή ο βασικότερος παράγοντας ασφάλειας και βεβαιότητας είναι η γνώση, δηλαδή η πεποίθησή του ότι μπορεί να αντέξει σε μια αγορά που αλλάζει συνεχώς, αυτήν τη γνώση, αυτήν την εξειδίκευση, αυτήν  την εμπειρία θέλουμε να δώσουμε στους ανθρώπους μας.
      Το Εθνικό Σύστημα, λοιπόν, Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση έρχεται να καλύψει πραγματικές ανάγκες και αδυναμίες, να ενισχύσει τις αδυναμίες συντονισμού μεταξύ των συστημάτων που λειτουργούν στην επαγγελματική εκπαίδευση, να συνδέσει πιο αποτελεσματικά αυτήν την εκπαίδευση με τις ανάγκες και του προσωπικού και της αγοράς εργασίας. Μέσα στο πλαίσιο αυτού του εθνικού συστήματος λειτουργούν επιμέρους συστήματα που είναι τα εξής:
      Το Σύστημα της Έρευνας των αναγκών της Αγοράς Εργασίας. Το Σύστημα της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Το Σύστημα της Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης. Το Σύστημα της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης. Το Σύστημα της Πιστοποίησης της Επαγγελματικής Κατάρτισης και των Επαγγελματικών Προσόντων. Το Σύστημα Συμβουλευτικής, Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Σύνδεσης με την Αγορά Εργασίας.
      Θα αναφερθώ εν ολίγοις στα επιμέρους συστήματα τονίζοντας ότι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε με το Εθνικό Σύστημα Συντονισμού είναι όχι μόνο να καθορίσουμε στρατηγικές, σχεδιασμούς, πολιτικές, αλλά και να συντονίσουμε την εφαρμογή των πολιτικών αυτών ανάμεσα στα συστήματα, αλλά και μέσα στα ίδια τα συστήματα. Να μπορούν δηλαδή τα συστήματα και να επικοινωνούν μεταξύ τους και να συντονίζονται, αλλά και εσωτερικά το κάθε σύστημα να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά στο χώρο της ευθύνης του.
      Κατ’ αρχάς δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο και αξιόπιστο σύστημα διερεύνησης των αναγκών της αγοράς εργασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Είναι χρήσιμο μέγεθος. 
      Σε μία αγορά εργασίας όπου οι γνώσεις και η τεχνολογία αλλάζουν και παλαιώνουν πάρα πολύ γρήγορα, πρέπει κάποιος να ξέρει πού απευθύνεται, τι ζητάει, τι εξειδικεύσεις, τι γνώσεις, τι εμπειρίες. 
      Μέχρι τώρα είχαμε κατά περίπτωση μελέτες, ad hoc μελέτες, είχαμε και την εμπειρία από την εγγεγραμμένη ανεργία στον ΟΑΕΔ. Πολύ σημαντικά στοιχεία. Δεν μπορούν, όμως, όλα αυτά να αποτελέσουν μία ολοκληρωμένη βάση πληροφοριών για να μπορεί κάποιος να σχεδιάσει πολιτικές και στρατηγικές.
      Θέλουμε, λοιπόν, ένα πιο αξιόπιστο, πιο ολοκληρωμένο σύστημα έρευνας της αγοράς εργασίας και το επιχειρούμε με το ολοκληρωμένο Σύστημα Ερευνών της Αγοράς Εργασίας.
      Με το σύστημα αυτό θα έχουμε καίριες πληροφορίες που θέλουμε. Οι πληροφορίες αυτές θα επεξεργάζονται, ούτως ώστε να μπορούν να επιτρέπουν σε αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις να παίρνουν σωστές αποφάσεις και για τις δυνατότητες εισροής και εκροής του ανθρώπινου δυναμικού και για το περιεχόμενο των σπουδών και για τη δυνατότητα αλληλοσυμπλήρωσης των συστημάτων, ούτως ώστε η εκροή από το ένα σύστημα να αποτελεί εισροή στο άλλο σύστημα και έτσι ο εργαζόμενος και εφ’ όρου ζωής να μπορεί να παίρνει επαγγελματικές δεξιότητες, να αλλάζει αν χρειαστεί και εξειδικεύσεις για να μπορεί και να αρχίζει από την αρχή και να κάνει αλλαγές μέσα στην αγορά εργασίας.
      Κύριο, λοιπόν, θέμα είναι το Σύστημα Ερευνών της Αγοράς Εργασίας.
      Ένα δεύτερο κρίσιμο σημείο είναι ότι δημιουργούμε ένα Ενιαίο Σύστημα Πιστοποίησης των Επαγγελματικών Προσόντων.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα αυτά που λέμε και κάνουμε αν δεν μπορούν να αναγνωρίζονται και να θεωρούνται αξιόπιστα από τους κοινωνικούς συντελεστές και τους κοινωνικούς εταίρους, αν δηλαδή και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι ίδιοι οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι αποκτούν μία πιστοποιημένη γνώση, μία βεβαιωμένη γνώση, αλλά και η αγορά εργασίας αν δεν έχει μία βεβαιωμένη, μία πιστοποιημένη γνώση, τότε όλο το σύστημα και αδυνατίζει στη συνείδηση των ίδιων των πολιτών και αδυνατίζει και στη συνείδηση της ίδιας της αγοράς εργασίας. 
      Θεωρούμε, λοιπόν, ότι μ’ ένα σύστημα που θέτει ενιαίους κανόνες, θέτει ποιοτικά στάνταρτ αναβαθμισμένα και που με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων μπορεί να δίνει πιστοποίηση και βεβαίωση προσόντων, εξειδικεύσεων, γνώσεων, εμπειριών που απέκτησε κάποιος, ανεξάρτητα από πού τα απέκτησε, αν υπάρχει τυπική ή άτυπη μορφή κατάρτισης και εκπαίδευσης και ανεξάρτητα σε ποια διαδρομή της πορείας του τα απέκτησε, με αυτό το σύστημα μπορούμε να εγγυηθούμε ότι αναβαθμίζουμε ουσιαστικά την εκπαίδευση και το κύρος αυτής της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας.
      Θεωρώ ότι είναι μία από τις πιο κρίσιμες παραμέτρους που εισάγει το νέο σύστημα.
      Το ολικό σύστημα, το σύνολο του συστήματος ανάμεσα στα δύο συστήματα, στο Σύστημα Έρευνας της Αγοράς Εργασίας και στο Σύστημα Πιστοποίησης, λειτουργούν τα γνωστά μας μέχρι σήμερα τρία συστήματα. Το Σύστημα της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, το Σύστημα της Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης και το Σύστημα της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
      Τα συστήματα αυτά πρέπει και επιδιώκουμε -και πιστεύω πως το πετυχαίνουμε μέσα από το σύστημα αυτό- να λειτουργούν συμπληρωματικά το ένα με το άλλο, να μην υπερκαλύπτονται, να μην υποκαθιστώνται, για να μπορεί έτσι ο κάθε πολίτης σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και σε κάθε στάδιο της αναζήτησής του να βρει τον κατάλληλο φορέα, το κατάλληλο σύστημα, από το οποίο θα πάρει τη συγκεκριμένη γνώση, τη συγκεκριμένη εξειδίκευση και την εμπειρία που χρειάζεται για να κερδίσει την αγορά εργασίας.
      Θεμελιακή προϋπόθεση για να λειτουργήσουν όλα αυτά είναι το να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, για να μπορεί κάποιος να προσφύγει κάπου και να πληροφορηθεί ποιες είναι οι ανάγκες της αγοράς, πού κινείται η αγορά, ποιο είναι το μέλλον της, τι έχει και τι δεν έχει πέραση, για να αντιστοιχίσει στις επιθυμίες του, στις δεξιότητές του, στις δυνατότητές του και τις σπουδές που χρειάζεται να κάνει στα συστήματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.
      Θεωρώ, λοιπόν, ότι το θεμελιακό σύστημα που δίνει την πληροφορία στον πολίτη, το οποίο πρέπει να συνδέεται –και συνδέεται- άμεσα και με το σύστημα της αγοράς εργασίας και με τα υπόλοιπα συστήματα, ασφαλώς είναι το σύστημα πιστοποίησης. Είναι η προϋπόθεση για να μπορεί να δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να κινούνται και να αναζητούν τις σπουδές, την εκπαίδευση, την εξειδίκευση που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας και που θα τους επιτρέψει να κινούνται με άνεση σ’ ένα χώρο που συνεχώς μεταβάλλεται και ζητάει νέες εξειδικεύσεις και νέες δυνατότητες.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή ο χρόνος τελειώνει, θέλω να υποστηρίξω ότι η ίδια η δομή και τα όργανα του συστήματος που συγκροτούμε αποτελούν την εγγύηση για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους. Τα βασικά όργανα του νέου συστήματος είναι το Εθνικό Συμβούλιο, η Επιτελική Επιτροπή και οι συντονιστικές επιτροπές.
      Το Εθνικό Συμβούλιο είναι το ανώτατο όργανο. Εκεί συνεργάζονται ισότιμα το κράτος με τους Υπουργούς, που το εκπροσωπούν, και οι κοινωνικοί εταίροι. Η κουβέντα που κάναμε με τους κοινωνικούς εταίρους ήταν πάρα πολύ σημαντική για μας για να μας πείσει πόσο, όταν υπάρχει η κοινή συνισταμένη των απόψεων, των θελήσεων και των πρωτοβουλιών, μπορεί να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
      Η Επιτελική Επιτροπή είναι το κλειδί για τη λειτουργία αυτού του συστήματος, γιατί είναι η επιτροπή που βοηθάει, εισηγείται, ενημερώνει και παρακολουθεί την υλοποίηση των αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
      Η ίδια δε επιτροπή υποβοηθάται επιστημονικά και διοικητικά από τη μονάδα διοίκησης έργου.
      Είναι χρήσιμη η διαδικασία γιατί ένα συμβούλιο που κρέμεται στον αέρα μπόρεσε να παίρνει αποφάσεις που να μην τεκμηριώνονται, αλλά και να μην υπαγορεύει κανένας την εφαρμογή τους.
     Κλείνοντας θέλω να πω δυο λόγια μόνο. Αυτό το σχέδιο νόμου έχει μέσα του μια πολιτική δυναμική. Και τη δυναμική αυτήν τη συγκροτεί η κοινή θέληση και της πολιτείας και των κοινωνικών εταίρων. Είναι ένα σχέδιο-πλαίσιο, ένας νόμος-πλαίσιο. Πολλοί μπορούν να πουν ότι χρειάζονται διατάγματα και αποφάσεις. Μα, έτσι είναι. Όταν έχουμε σχέδια-πλαίσια χρειάζονται αποφάσεις εκτελεστικές. Εκτιμώ όμως ότι κάναμε ένα πολύ σοβαρό βήμα για να συνδέσουμε την κατάρτιση με την απασχόληση. Και αυτό το έχει ανάγκη και ο πολίτης και η οικονομία. Το έχει ανάγκη και η εργασία και η απασχόληση και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.
     Ευχαριστώ πάρα πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ανακοινώσω ότι γι’ αυτό το νομοσχέδιο από το ΠΑΣΟΚ ορίστηκε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, από τη Νέα Δημοκρατία ορίστηκε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής Α΄ Αθήνας κ. Νικήτας Κακλαμάνης, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίστηκε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής Λάρισας κ. Δημήτρης Τσιόγκας και από το Συνασπισμό ορίστηκε ως ειδική αγορήτρια η Βουλευτής Περιφέρειας Αττικής κ. Ιωάννα Στεργίου.
     Το λόγο έχει ο κ. Μπούρας.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, πριν από λίγα λεπτά βέβαια πήρα και εγώ όπως όλοι μας εννέα σελίδες διορθώσεις, ανεξάρτητα εάν –και συμφωνώ μαζί σας- πολλές από αυτές είναι γραμματικές διορθώσεις, παραλείψεις ή λέξεις. Ωστόσο πολλές από αυτές είναι και διορθώσεις ουσίας. 
      Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ενώ είχατε αυτό το σχέδιο νόμου να το φέρετε στην επιτροπή και είχατε την πρόταση της επιτροπής εδώ και δύο χρόνια, τώρα που τελικά το φέρνετε είναι εντελώς πρόχειρο με συνέπεια και στην επιτροπή να έχουμε κάποιες σελίδες διορθώσεις, ενώ και σήμερα δεν είναι καλή η εικόνα να βλέπει κανείς εννέα σελίδες διορθώσεις!
      Να σας πω και κάτι άλλο. Τουλάχιστον οι συνεργάτες σας θα πρέπει να σας βοηθούν. Εγώ έκανα κάποιες παρατηρήσεις στην επιτροπή που ούτε και αυτές διορθώθηκαν. Και μπορεί να μην ήταν παρατηρήσεις ουσίας, αλλά ήταν παρατηρήσεις τύπου. Όπως, παραδείγματος χάρη, περίμενα να έχετε διορθώσει –και το είδα, δεν ξέρω εάν κάνω και λάθος- στο άρθρο 11 παράγραφος 2γ όπου σας είπα ότι δεν πάει αυτό που αναφέρεται εκεί. Δεν μπορεί να ξεκινάς και να λες ότι το Εθνικό Συμβούλιο Σύνδεσης είναι το ανώτατο όργανο και έχει ως μέλη τα όσα αναφέρονται στις παραγράφους α΄ και β΄ και στην παράγραφο γ΄ να λέτε ότι το Εθνικό Συμβούλιο συνέρχεται τακτικά. Δηλαδή, εκεί που λέτε «έχει ως μέλη» προσθέτετε αυτό. 
      Ειλικρινά δεν πρόλαβα να τα διαβάσω. Θα πω ό,τι έχω να πω στην πρωτολογία μου και θα συμπληρώσω ό,τι προλάβω με αυτήν την ταχύτητα που έχετε που τώρα πάτε να κάνετε κάποιες διορθώσεις και θα κάνω και κάποιες άλλες παρατηρήσεις.
      Διαβάζοντας κανείς τον τίτλο του σχεδίου νόμου -«Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση»- αναρωτιέται εάν υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί. Γι’ αυτό σας δηλώνουμε ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα νομοσχέδιο που αγγίζει όλους. Ο τρόπος όμως με τον οποίο εσείς το φέρνετε και ο τρόπος με τον οποίο το παρουσιάζετε και το γράφετε για να το ψηφίσουμε μας βρίσκει αντίθετους. Γι’ αυτό, ενώ συμφωνούμε με τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου, διαφωνούμε με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως είναι διατυπωμένο και διαρθρωμένο και γι’ αυτό το καταψηφίζουμε.
      Παρ’ όλα αυτά, όπως το κάναμε και στην επιτροπή, εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε -γιατί είμαστε βέβαιοι ότι θα το ψηφίσετε με την κυβερνητική Πλειοψηφία- και όπως κάναμε και τότε παρατηρήσεις, εκ των οποίων άλλες ελήφθησαν υπόψη και άλλες όχι, θα κάνουμε και σήμερα.
      Η πληθώρα παραπομπών σε μελλοντικές υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν πιθανόν και προεκλογικά –γιατί είμαστε ήδη σε μια προεκλογική περίοδο- θα αλλοιώσουν και τον πυρήνα του νομοσχεδίου και τις επιμέρους ρυθμίσεις του, ώστε πολύ φοβούμεθα ότι θα ξεφύγει από τον αρχικό του σκοπό, αυτόν το σκοπό που στη φιλοσοφία του όλοι συμφωνούμε.
      Ακόμα, κύριε Υπουργέ, σε αυτό που διατύπωσα παραπάνω για την πληθώρα των αποφάσεων πρέπει να σας πω ότι αυτό δεν είναι δική μας παρατήρηση. Είναι όχι μόνο παρατήρηση αλλά και αγωνία με πολλές σελίδες της έκθεσης της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής.
      Λέει επί λέξει στην πρώτη κιόλας σελίδα η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο «διατρέχεται». Η  λέξη «διατρέχεται», αν και δεν είμαι φιλόλογος, είναι μία λέξη η οποία σημαίνει ότι από την αρχή μέχρι το τέλος έχει συνεχώς σειρά εκτεταμένων εξουσιοδοτήσεων για την έκδοση υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες πρόκειται να καθορίζονται διάφορα ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή κλπ. Να μην εξηγήσω πολλά πράγματα, γιατί ο χρόνος μου τρέχει και δεν θα προλάβω να πω και άλλα σημαντικά πράγματα. Όλη η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής κατεβάζει μία σημαντική νομολογία με την οποία σας λέει ότι πρέπει να αλλάξετε τη μορφή και τη δομή του νομοσχεδίου. Δεν μπορεί να νομοθετούν τα γραφεία και να παραβλέπεται η Βουλή.
      Η δημιουργία ενός Εθνικού Συστήματος Διασύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση και την αγορά εργασίας γενικότερα είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την πολιτική απασχόλησης. Η αναγκαιότητα αυτή έχει καταγραφεί επισήμως σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά τις Συνόδους του Λουξεμβούργου το Νοέμβριο του 1997 και στη Λισαβόνα το Μάρτιο του 2000. Στη Λισαβόνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι όλες οι ενέργειες που θα κάνει η Ένωση θα κατατείνουν στη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ευρωπαϊκής κοινωνίας, που θα στηρίζεται στη γνώση και θα χαρακτηρίζεται από αειφόρο οικονομική ανάπτυξη, καλύτερες θέσεις εργασίας και υψηλό βαθμό κοινωνικής συνοχής. 
      Ο στόχος της πλήρους απασχόλησης πιστοποιήθηκε και συνίσταται στην επίτευξη κατά το 2010 –τα είπα και στην επιτροπή αυτά, θα τα επαναλάβω και στην Ολομέλεια- στα εξής: Πρώτον, ότι το συνολικό ποσοστό απασχόλησης σε όλη την Ένωση θα είναι 70%, σήμερα είναι 63%. Δεύτερον, ότι το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών θα είναι 60%, σήμερα είναι περίπου 54%. 
      Εδώ ανοίγω μία παρένθεση, κύριε Υπουργέ, για να σας πω να πάρετε σήμερα την έγκριτη εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» όπου στη σελίδα 17 έχει μία σημείωση και λέει επί λέξει στο τονισμό του θέματος για την απασχόληση ότι είμαστε τελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Ουραγός ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωση» και διαβάζω επί λέξει τι γράφει σήμερα η έγκριτη εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» στη σελίδα 17 και δεν είναι δική της η κρίση, είναι έρευνα της Κομισιόν. 
      Σε ό,τι αφορά την απασχόληση των γυναικών, την ίδια ώρα που στη χώρα μας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή έρευνα της Κομισιόν, το ποσοστό απασχόλησης στις γυναίκες ηλικίας δεκαπέντε έως είκοσι τεσσάρων ετών φθάνει μόνο το 22%, στη Δανία στην ίδια ηλικιακή ομάδα η απασχόληση εγγίζει το 60%, κύριε Υπουργέ, ενώ στην Ολλανδία το 69%. Στα ίδια πολύ χαμηλά επίπεδα κυμαίνονται και οι υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες και μιλώ για τις γυναίκες. Στη χώρα μας το ποσοστό των γυναικών ηλικίας είκοσι πέντε έως πενήντα τεσσάρων ετών που εργάζονται, είναι μόλις 52,7%. Το αντίστοιχο ποσοστό στη Σουηδία είναι 81,3% και στη Δανία 80,6%. Αυτά λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση επίσημα.
      Τρίτον, ότι το ποσοστό απασχόλησης ηλικιωμένων από πενήντα πέντε ετών θα είναι 50%. Σήμερα είμαστε μόνο στο 37,5%. 
      Ο συνδυασμός των αποφάσεων του Λουξεμβούργου και της Λισαβόνας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να επιτύχει τους ανωτέρω γενικούς και ειδικούς στόχους απασχόλησης δημιουργώντας ένα ευρύτερο δημοσιονομικό πλαίσιο που στηρίζεται: Πρώτον, στην καινοτομία της επιχειρηματικής και ερευνητικής δράσης. Δεύτερον, στη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας και των αγορών σε τομείς, όπως οι επικοινωνίες, οι μεταφορές και γενικότερα ο τομέας των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Τρίτον, στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω της απλοποίησης των διαδικασιών δημιουργίας επιχειρήσεων και της προώθησης της χρηστής εταιρικής διακυβέρνησης. Και τέταρτον, στην ενίσχυση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και συνοχής με την παροχή νέων θέσεων εργασίας και βιώσιμου συστήματος κοινωνικής προστασίας και ασφάλειας.
      Και εμείς τι έχουμε; Δεν προλαβαίνω λόγω του χρόνου να διαβάσω όλο τον πίνακα, αλλά θα πω επιγραμματικά τα εξής: Εμείς έχουμε μείωση των ανέργων από το 1998 μέχρι το 2000 –με επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας- κατά εξήντα χιλιάδες εκατό ανέργους πλέον, για να μην τους πω εργαζομένους. Έχουμε μείωση του εργατικού δυναμικού κατά εκατόν εβδομήντα εννέα χιλιάδες εξακόσιους δεκαεννιά και μείωση των απασχολουμένων. 
      Επομένως έχουμε και τα τρία πράγματα να μειώνονται. Αυτό είναι πρωτόγνωρο, παγκόσμια πρωτοτυπία. Ερμηνεύεται μόνο αν δεχθούμε –μόνο μία ερμηνεία δίνω εγώ- ότι σημαντικός αριθμός συμπολιτών μας, απογοητευμένοι από τη χωρίς αποτέλεσμα αναζήτηση, έπαψαν να ασχολούνται με το θέμα και κατέληξαν άνεργοι και οικονομικά αναζητούν την τύχη τους.
      Ας έρθω, όμως, τώρα στο νομοσχέδιο. Κύριε Υπουργέ, σε εθνικό επίπεδο η αντίληψη που προσπαθεί να επιβάλει αυτό το νομοσχέδιο, αντιμετωπίστηκε και στο παρελθόν. Κανένας δεν ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει τα πράγματα να βελτιώνονται, να διορθώνονται, να συμπληρώνονται. Είχαμε δύο νομοθετικές πρωτοβουλίες, εκ των οποίων η πρώτη, το 1989, οδήγησε –από εσάς μάλιστα- στην ψήφιση του ν. 1836/1989, ο οποίος προέβλεπε τη δημιουργία συστήματος διασύνδεσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την απασχόληση και, μάλιστα, σε ιδιαίτερα αναλυτικό βαθμό. 
      Αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ, όπως δεν εφαρμόζονται ποτέ οι νόμοι. Εγώ, μάλιστα, ανοίγοντας μία παρένθεση, θα ήθελα να μου πείτε, όταν θα πάρετε το λόγο, προκειμένου να ενημερωθώ, αν από τον Απρίλιο που ψηφίσαμε το ν. 3144 έγινε τίποτα μ’ αυτές τις επιτροπές που δημιούργησε αυτός ο νόμος. Είχε καμία πρακτικότητα αυτός ο νόμος;
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Η Νέα Δημοκρατία γιατί δεν τον εφάρμοσε το νόμο;
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κυβέρνηση, κύριε Κουρουμπλή.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Αφού η Νέα Δημοκρατία έχει ευαισθησία στην εφαρμογή του νόμου, γιατί δεν εφάρμοσε το νόμο του 1988;
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Θα σας πω. 
      Υπήρξε και επί Νέας Δημοκρατίας, κύριε Κουρουμπλή, ο ν. 2009/1992, ο οποίος - για να καταλαβαίνουν όλοι οι συνάδελφοι- ήταν ο νόμος που έφερε και στη χώρα μας και δημιούργησε τα ΙΕΚ. Εγώ ήμουν νομάρχης και υπέφερα τότε από τις καταλήψεις που υποστήκαμε, για να μη γίνουν τα ΙΕΚ. Αυτό έκανε η δική μου παράταξη, κύριε Κουρουμπλή, και αισθάνεται υπερηφάνεια, γιατί εσείς συνεχίσατε αυτόν τον πολύ ωραίο θεσμό των ΙΕΚ, δηλαδή της κατάρτισης και δεν προσπαθείτε να τον βελτιώσετε.
     Σήμερα, λοιπόν, η Κυβέρνηση, με το παρόν νομοσχέδιο, προσπαθεί ξεκινώντας πάλι από μηδενική βάση και αγνοώντας τις προηγούμενες νομοθετικές προσπάθειες, να θεσμοθετήσει το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση. Στην εισηγητική της έκθεση ισχυρίζεται ότι την αναγκαιότητα για τη δημιουργία αυτού του συστήματος, τη διαπίστωσε από την εμπειρία που απέκτησε κατά την εφαρμογή των εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση από το 1998 έως σήμερα. 
     Προφανώς, η Κυβέρνηση αδιαφόρησε τόσο για τις προηγούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες σε εθνικό επίπεδο όσο και για το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής πολιτικής για την απασχόληση, το οποίο από το 1997 που προέβλεψε την ύπαρξη και λειτουργία των εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση, αναφερόταν ρητά στην ανάγκη δημιουργίας συστήματος διασύνδεσης επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την απασχόληση.
     Αυτό, άλλωστε, αποτελεί και μία έμμεση, αλλά σαφή παραδοχή, ότι τα εθνικά σχέδια δράσης για την απασχόληση που υλοποιήθηκαν από το 1998 έως σήμερα, είναι ως επί το πλείστον έωλα, καθώς έχουν σχεδιαστεί σε ό,τι αφορά τις δράσεις επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα της αγοράς εργασίας.
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Άρα δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα για την καταπολέμηση της ανεργίας, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας που υπάρχουν σήμερα.
      Το παρόν σχέδιο νόμου έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση. Η καθυστέρηση αυτή γίνεται αντιληπτή ακόμα πιο έντονα, αν αναλογιστεί κάποιος ότι κατά τη διάρκεια ολόκληρης της προγραμματικής περιόδου του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και τώρα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η δράση καταπολέμησης της ανεργίας και προώθησης της απασχόλησης, ιδίως ως προς τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, δηλαδή την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, σχεδιάζονταν και  υλοποιούνταν χωρίς σημεία αναφοράς στην αγορά εργασίας -το ομολογείτε αυτό- δεδομένης της έλλειψης του συστήματος που εισάγει το παρόν σχέδιο νόμου. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή.)
     Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. 
     Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο νομοσχέδιο με πολλά άρθρα. Θα ζητήσω λίγο την ανοχή σας και σταματήστε με σε κάποια στιγμή εσείς, κύριε Πρόεδρε. 
     Σε ό,τι αφορά τη συνολική εικόνα του σχεδίου, πρέπει να επισημανθεί η περίεργη δομή του. Αυτό το είπα και στην επιτροπή. Τα τρία πρώτα κεφάλαια, δηλαδή τα άρθρα 1 έως 10 του σχεδίου νόμου, έτσι όπως είναι διατυπωμένα, δείχνουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για μία αναπαραγωγή ενός κειμένου μελέτης. 
     Σας έδειξα το κείμενο μελέτης μιας επιτροπής που έγινε από τα δύο Υπουργεία, δηλαδή Παιδείας και Εργασίας και παρέδωσε τη μελέτη αυτή από την άνοιξη του 2001. Αυτή η επιλογή εκ μέρους των Υπουργείων, τα οποία συνέταξαν το σχέδιο νόμου, είναι εμφανής από τη διατύπωση των διατάξεων 1 έως 10, όπου σε αρκετές περιπτώσεις είναι υπό τη μορφή διακηρύξεων, ευχολογίου. 
     Μία άλλη παρατήρηση που προκύπτει από μία εξέταση του σχεδίου νόμου στο σύνολό του, είναι ότι περιέχει ούτε μία ούτε δύο, αλλά περιείχε στην επιτροπή είκοσι μία νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις με κοινές υπουργικές αποφάσεις και ίσως τώρα να περιέχει δεκαοκτώ, δηλαδή να μειώθηκαν κατά 2,3, για να εφαρμοστεί το σύστημα διασύνδεσης που προβλέπει το σχέδιο νόμου. Είναι προφανές ότι χωρίς τις αποφάσεις αυτές το σχέδιο νόμου θα παραμείνει ανενεργό. 
     Σας λέω και πάλι και το δείχνω ενώπιον της Ολομέλειας ότι…
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συντομεύετε παρακαλώ, κύριε Μπούρα. 
     ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Από το 1997 που θεσπίστηκε το πράσινο πιστοποιητικό, η κοινή υπουργική απόφαση που θα έδινε τη μορφή και το περιεχόμενό του, δεν βγήκε ποτέ. 
     Θα παραλείψω πάρα πολλά  πράγματα, τα οποία είχα να πω, κύριε Πρόεδρε. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι συμπερασματικά  υπάρχουν κάποια άρθρα με τα οποία θα σταθούμε επιμέρους σε κάποια θέματα.
     Καταλήγοντας και ενώ συμφωνούμε με τη φιλοσοφία του σχεδίου νόμου για τη δημιουργία Εθνικού Συστήματος Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης με την Απασχόληση που είναι μία σύγχρονη κοινωνική ανάγκη, που απαιτεί η νέα εποχή, πιστεύουμε ότι η υλοποίηση αυτής της φιλοσοφίας δεν μπορεί να επιτευχθεί με αυτό το σχέδιο νόμου, γιατί -όπως προείπα και θα συμπληρώσω περαιτέρω- το σχέδιο νόμου έχει συγκεκριμένες εγγενείς αδυναμίες. Γι’ αυτό το καταψηφίζουμε και επί της αρχής και στο σύνολό του. 
     Σας ευχαριστώ πολύ. 
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
     ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Τσιόγκας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ έχει το λόγο. 
     ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ:  Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, δεν είναι κάτι καινούργιο. Η πολιτική της διά βίου κατάρτισης και όχι της εκπαίδευσης είναι πολιτική της υποκατάστασης της συστηματικής εκπαίδευσης και της σύγχρονης κοινωνικής ανάγκης για ουσιαστική μόρφωση με μια επιφανειακή και ληξιπρόθεσμη μετάδοση δεξιοτήτων και κατάλληλων συμπεριφορών προσαρμοσμένων στις τρέχουσες απαιτήσεις των εργοδοτών. 
      Τα παραπάνω είναι εμφανή σε πολλά σημεία του νομοσχεδίου. Αντί για την απαίτηση όλοι να αποκτούν μια στέρεη, γενική μόρφωση στην κατάλληλη ηλικία, το νομοσχέδιο αναφέρεται στην κατάρτιση ως αντίδοτο στη σχολική αποτυχία. 
      Ο βασικός στόχος της προώθησης είναι η ικανοποίηση των επίκαιρων απαιτήσεων του κεφαλαίου για ευλύγιστη και ελαστική εργασία. Έρχεται δηλαδή να εξυπηρετήσει την πολιτική της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, την προώθηση της απασχολησιμότητας. 
      Παράλληλα βέβαια υπάρχουν και άλλοι στόχοι, όπως η απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών από την ανεργία με την καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ότι με κατάλληλη επιλογή κατάρτισης μπορεί να βρει κανείς δουλειά, το άνοιγμα μιας νέας εκπαιδευτικής αγοράς για το ιδιωτικό κεφάλαιο που κυριαρχεί στο χώρο αυτό, η δημιουργία ζήτησης για τη διοχέτευση των προϊόντων νέας τεχνολογίας και εκπαιδευτικού λογιστικού, αφού οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές αποτελούν βασικό εργαλείο της κατάρτισης και της τηλεκατάρτισης. 
      Με λίγα λόγια η διά βίου κατάρτιση μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο δεν σημαίνει γηράσκω μαθαίνοντας, αλλά παραμένω ισόβια ημιμαθής. Σημαίνει ότι μαθαίνω εκείνο που είναι αναγκαίο στην αγορά και αυτό όταν πουλάει. Αν αυτό ξεπεραστεί, ορίζομαι εκ νέου αμαθής και χρειάζομαι καινούργια κατάρτιση και πάλι από την αρχή. Μάλιστα αυτήν την κατάρτιση θα πρέπει να την πληρώνει ο καθένας.
      Έτσι, μέσα από τη λογική του συστήματος της διά βίου κατάρτισης ασκείται μια ιδεολογική και ψυχολογική πίεση στους εργαζόμενους να ενοχοποιούν τον εαυτό τους για την ανεργία και αυτό είναι προφανές στο κείμενο. 
      Μία από τις βασικές αρχές της διά βίου κατάρτισης είναι και η προσωπική ευθύνη. Πρόκειται για ένα σύστημα που προτρέπει την αποδοχή της μακρόχρονης ανεργίας ως καθεστώς, μέσα από διαρκείς εναλλαγές καταρτίσεων που δεν συνεπάγονται την απασχόληση, της αποσύνδεσης της επαγγελματικής μόρφωσης από την εξασφάλιση της εργασίας. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η απόκτηση ενός διπλώματος δεν καθορίζει πλέον τη σταδιοδρομία ενός ατόμου εφ’ όρου ζωής και ότι δέχεται πλήγματα το κλασικό σχήμα «σπουδές – εργασία – συνταξιοδότηση». 
      Το ζήτημα προφανώς επανέρχεται, γιατί εκτιμάτε ως Κυβέρνηση ότι η στροφή στην κατάρτιση δεν υλοποιείται με τους επιθυμητούς ρυθμούς και θέλετε να δώσετε μια νέα ώθηση με κάποια κεντρικά μέτρα που βάζετε και στο νομοσχέδιο.
      Έτσι συνοψίζετε το βασικό προπαγανδιστικό μοτίβο που θα πρέπει να αναπαραχθεί από τις Κυβερνήσεις των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να υπάρξει κοινωνική αποδοχή και επιδοκιμασία αυτής της πολιτικής. Τα βασικά επιχειρήματα είναι ότι εκδημοκρατίζετε την εκπαίδευση και μπορεί ο καθένας, ακόμα κι εκείνος που δεν σπούδασε, να αποκτήσει διέξοδο στη γνώση, δηλαδή ευκαιρίες για όλους, που είναι απαραίτητη σε μια εποχή που οι γνώσεις, που στο κείμενο ταυτίζονται με τις πληροφορίες, αυξάνονται ταχύτατα και η τεχνολογία αλλάζει.
      Προτείνετε μέτρα που θα κάνουν πιο ελκυστική την κατάρτιση, αναγνωρισμένο σύστημα μοριοδότησης των καταρτίσεων και κίνητρα για εκείνους που θα μπουν στη λογική της κατάρτισης. Εισάγετε μηχανισμούς ελέγχου της προώθησης από τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με έναν συντονισμό για τον καθορισμό στόχων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα οδηγείτε το παραδοσιακό σχολείο να προσαρμοστεί ως προθάλαμος της διά βίου κατάρτισης με την καλλιέργεια των κατάλληλων δεξιοτήτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και  το άνοιγμα στην κοινωνία, στις τοπικές αγορές εργασίας, όπως λέτε, που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις ή και οι ντόπιοι βιομήχανοι θα έχουν λόγο στο περιεχόμενο του σχολείου, στα αναλυτικά προγράμματα, όπως ήδη γίνεται μέσα από τα πιλοτικά προγράμματα που προωθούνται στα ελληνικά σχολεία με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Βεβαίως παρά τον βαρύγδουπο τίτλο που έχει το νομοσχέδιο αυτό, δεν φαίνεται να φέρνει κάτι καινούργιο.
Αποτελεί μία προσπάθεια συστηματοποίησης και συντονισμού του ήδη δομημένου συστήματος της κατάρτισης, η οποία δίνεται από τα ΤΕΕ, τα ΙΕΚ και τα ΚΕΚ, και βελτίωσης του ελέγχου ως προς την ανταπόκρισή τους στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής αγοράς, η οποία εύσχημα αποκαλείται σύνδεση με την απασχόληση.
      Ωστόσο, σηματοδοτεί μια ποιοτική διαφορά σε σχέση με τη μέχρι σήμερα κατάσταση, καθώς μέσα από αυτό επιδιώκεται η μετατροπή της κατάρτισης σ’ ένα ολοκληρωμένο παραεκπαιδευτικό σύστημα που θα ελέγχεται ουσιαστικά από την ιδιωτική πρωτοβουλία και θα εκτοπίζει, θα υποκαθιστά και έμπρακτα θα τροποποιεί το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα μέσα από τα παρακάτω βήματα:
      Πρώτον, οργάνωση και προβολή του συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης ως αξιόπιστης εναλλακτικής επιλογής στη θέση της σημερινής επίσημης επαγγελματικής εκπαίδευσης των ΤΕΙ και των πανεπιστημίων.
      Δεύτερον, εισβολή της κατάρτισης στο επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ και δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος μετά υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή ένα συνονθύλευμα πανεπιστημίων, ΤΕΙ, ΙΕΚ, ΚΕΚ κ.λπ. στο πλαίσιο ενός ευέλικτου, υποταγμένου στις εκάστοτε ανάγκες των βιομηχάνων ατομικού και διά βίου προγράμματος σπουδών. Ο καθένας θα επιλέγει εδώ και εκεί και θα αποκτά μόρια, που θα προστίθενται σταδιακά και θα του επιτρέπουν να διατηρεί την απασχολησιμότητά του, στην οποία αναφέρεται πάρα πολλές φορές το νομοσχέδιο.
      Τρίτον, περιθωριοποίηση της βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή του δημοτικού και του γυμνάσιου. Η αρχική εκπαίδευση συνιστά απλώς ένα πρώτο στάδιο μίας διαδικασίας συνεχούς μάθησης, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας εκτυλίσσεται στη διάρκεια της εργασιακής ζωής. Ή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο της στρογγυλής τράπεζας των Ευρωπαίων βιομηχάνων, «η διά βίου κατάρτιση θα πρέπει να είναι μία διαδικασία που θα εκτείνεται από τα σπάργανα ως τα σάβανα». 
      Υπάρχει μία τεράστια διαφορά ανάμεσα στις έννοιες κατάρτιση και εκπαίδευση. Κατάρτιση σημαίνει απόκτηση πρόσκαιρων, εφήμερων, ρηχών γνώσεων με ημερομηνία λήξης που καθιστούν τον κάτοχό τους όμηρο μίας ισόβιας αμάθειας και τον υποχρεώνουν σ’ ένα εξουθενωτικό διαρκές κυνήγι κατάρτισης, την οποία θα πληρώνει, προκειμένου να ενημερώνεται για την κάθε μεταβολή της παραγωγικής διαδικασίας. 
      Είναι χαρακτηριστική σήμερα η περίπτωση των μηχανικών αυτοκινήτων, οι οποίοι εξαναγκάζονται να πάνε μία και δύο φορές το χρόνο, προκειμένου να παρακολουθήσουν τις όποιες διαφοροποιήσεις και εξελίξεις στην αυτοκινητοβιομηχανία. 
      Αντίθετα, εκπαίδευση είναι η απόκτηση βαθιάς συστηματικής μόρφωσης πάνω στα πιο σταθερά και ανθεκτικά στο χρόνο στοιχεία της γνώσης. Όταν υπάρχει σωστή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση, ο άνθρωπος μπορεί να προσαρμόζεται εύκολα στις μεταβολές της τεχνολογίας και της παραγωγικής διαδικασίας, χωρίς να χρειάζεται να τρέχει λαχανιάζοντας πίσω απ’ αυτές. 
      Στις ημέρες μας το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας αποτελεί ενίσχυση της βασικής γενικής εκπαίδευσης και ουσιαστικά επαγγελματική μόρφωση για όλους τους νέους που δεν θα συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ανώτατη εκπαίδευση. 
      Κάτι τέτοιο, όμως, κοστίζει και προπαντός δημιουργεί απαιτήσεις. Γι’ αυτό ούτε ουσιαστική γενική εκπαίδευση παρέχεται από το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα στην πλειονότητα των μαθητών ούτε επαγγελματική μόρφωση. 
      Στη θέση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που είναι ανύπαρκτη, γιατί εκεί την έχετε καταντήσει, έχει τοποθετηθεί η φτηνή και επιφανειακή κατάρτιση. Γιατί ούτε τα ΤΕΕ, παρ’ ότι εντάσσονται τυπικά στο εκπαιδευτικό σύστημα, συνιστούν επαγγελματική εκπαίδευση, αφού αυτή ξεκινά πρόωρα για δεκαπεντάχρονα παιδιά που δεν έχουν ολοκληρώσει ούτε τη γενική τους μόρφωση. 
      Βεβαίως, ούτε τα ΙΕΚ και τα ΚΕΚ προσφέρουν κατάρτιση. Αυτό που δίνουν είναι πρόσκαιρη γνώση για τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς, δηλαδή των βιομηχάνων. 
      Αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει τους εμπνευστές αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής, τις πολυεθνικές και γενικότερα το μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι ούτε η αντιμετώπιση της ανεργίας ούτε η διαμόρφωση συνθηκών ασφάλειας για τους εργαζόμενους, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται οι συντάκτες της εισηγητικής έκθεσης του νομοσχεδίου.
      Η ανεργία είναι μια κατάσταση σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα που όσο βαθύτερα βυθίζεται στην κρίση του, τόσο η ανεργία θα θεριεύει και θα αυξάνεται. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Την ανασφάλεια των εργαζομένων με κανέναν τρόπο δεν μπορεί η κατάρτιση να την αναιρέσει. Αντίθετα θα την εντείνει, αφού κοντά στα προβλήματα της ανέχειας, της υποαπασχόλησης, της υπερεκμετάλλευσης και της εντατικοποίησης, θα προστεθεί αυτό της αμάθειας, της αμορφωσιάς που φυσικά εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τα εργατικά ατυχήματα, για τη ζωή και την ασφάλεια των εργαζομένων. 
      Ο βασικός λόγος για τον οποίο προωθείται η διά βίου κατάρτιση, ως κορωνίδα της εκπαιδευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυβέρνησης, είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, όπως αναφέρεται και στην εισηγητική έκθεση, στη σελίδα 4.
       Με άλλα λόγια, η προσαρμογή του εργατικού δυναμικού στις απαιτήσεις του νέου παραγωγικού μοντέλου και των νέων ευέλικτων μορφών απασχόλησης, με στόχο την εντατικότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων -η εξασφάλιση δηλαδή φθηνού, ευέλικτου, προσαρμοσμένου, αλλά και ταχείας απόδοσης εργατικού δυναμικού, ενός δυναμικού που σε χρόνο μηδέν από την εισαγωγή του στην παραγωγική διαδικασία, θα μπορεί να αποδίδει υπεραξία-  μόλις παύει να είναι ικανό γι΄ αυτό, θα αποσύρεται, όπως μια παλιά μηχανή.
      Σημειώνουμε ιδιαίτερα τα παρακάτω. Ο καθοριστικός ρόλος των επιχειρήσεων στο σύστημα της κατάρτισης δεν γίνεται ακόμη τόσο ξεκάθαρος από το νομοσχέδιο. Προβλέπεται ένας εκπρόσωπος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών στο Εθνικό Συμβούλιο Σύνδεσης της Επαγγελματικής Κατάρτισης με την Απασχόληση για λόγους τακτικής, καθώς είναι εύκολη μια μελλοντική ανασύνθεση του συμβουλίου, έτσι ώστε να ικανοποιηθεί η πάγια θέση της ΟΚΕ, ότι πρέπει να υπάρχει ισομερής και ισόρροπη συμμετοχή της Κυβέρνησης, των εργοδοτών και των εργαζομένων σε αυτό.
      Από την εισηγητική έκθεση, αλλά και από την κοινή συνέντευξη των Υπουργών Παιδείας και Εργασίας προβάλλεται με έμφαση, ως νέο, καινοτόμο και φιλολαϊκό στοιχείο του νομοσχεδίου, η εισαγωγή διαδικασίας πιστοποίησης προσόντων, που αποκτήθηκαν κατά την εργασία και εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος. Το μέτρο αυτό, κάθε άλλο παρά σημαίνει εκδημοκρατισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και της διαδικασίας απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων, όπως παρουσιάζεται, προκειμένου για μέτρο που υπαγορεύτηκε από το Σύνδεσμο Βιομηχάνων σε συνεργασία με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στη μελέτη δημιουργίας δομών συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Πρόθεση του κεφαλαίου είναι να κατοχυρωθεί μια διαδικασία πιστοποίησης επαγγελματικών ικανοτήτων, στην οποία θα ενταχθούν τελικά όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τους όποιους τίτλους σπουδών του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος κατέχουν. Με την έννοια αυτήν, τα τελικά αποτελέσματα του εκπαιδευτικού συστήματος θα υπόκεινται στην πιστοποίηση του νέου αυτού και ουσιαστικά ελεγχόμενου από τους βιομήχανους μηχανισμού. Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2002 για τη διά βίου κατάρτιση, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η απόκτηση ενός διπλώματος δεν καθορίζει πλέον τη σταδιοδρομία ενός ατόμου εφ΄ όρου ζωής και ότι δέχεται πλήγματα το κλασικό σχήμα που είπα και πριν, σπουδές, εργασία, συνταξιοδότηση.
      Η πρότασή μας είναι η παρακάτω: Συμπερασματικά πρόκειται για την κύρια στρατηγικής σημασίας απαίτηση του κεφαλαίου από την εκπαίδευση, που σταδιακά θα οδηγήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίησή της και σε μία δραματική υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου των εργαζομένων, που εκτός από τους οικονομικούς στόχους έχει και τον πολιτικό της ενίσχυσης, της χειραγώγησης και τον έλεγχο των συνειδήσεων. Είμαστε ριζικά αντίθετοι με αυτήν την πολιτική. Αληθινός εκδημοκρατισμός της παιδείας δεν είναι η ισόβια καταδίκη σε μια καρικατούρα εκπαίδευσης, με την ελπίδα να βρεθεί δουλειά, που μάλιστα δεν θα είναι ούτε δημόσια ούτε δωρεάν, αλλά η κατάργηση κάθε διάκρισης και εμποδίου στην ισότιμη συμμετοχή όλων των νέων σε μια ενιαία, γενική εκπαίδευση έως τα δεκαοκτώ, που γίνεται η ενηλικίωσή τους, ως αναγκαία και δυνατή στην εποχή μας προϋπόθεση της μετέπειτα επαγγελματικής ειδίκευσης, μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο. Σχολείο που δεν θα καλλιεργεί τη διανοητική σύγχυση, όπως κάνει το σημερινό μέσα από την αποσπασματικότητα, την αντιεπιστημονικότητα, τον καταιγισμό του παιδικού και εφηβικού μυαλού με πληθώρα δευτερευόντων γνώσεων και ανούσιων πληροφοριών. Μιας εκπαίδευσης που θα βοηθά τους νέους ανθρώπους να οργανώσουν τη σκέψη τους, να αποκτήσουν επιστημονικό κριτήριο θεώρησης της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας και να γνωρίσουν τους ειδικούς και γενικούς νόμους,  καθώς  και τις αρχές που την ορίζουν.
      Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν την ικανότητα παρακολούθησης της εξέλιξης, της γνώσης και της τεχνολογίας, ακόμα και να αλλάξουν αν χρειαστεί επάγγελμα χωρίς να είναι αναγκασμένοι να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή. Στη συνέχεια χρειάζεται η συγκρότηση ενός συστήματος δημοσίων και δωρεάν μεταλυκειακών επαγγελματικών σχολών με σκοπό την εξασφάλιση ουσιαστικής επαγγελματικής μόρφωσης βασισμένη στα γερά θεμέλια της δωδεκάχρονης εκπαίδευσης. Η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να παύσει να υποβιβάζεται σε μια ληξιπρόθεσμη και πρόχειρη κατάρτιση μέσα από τα διάφορα και κάθε λογής ΙΕΚ και ΚΕΚ που μόνη αποστολή έχουν να ξεγελούν την απελπισία χιλιάδων νέων ανέργων. Και βεβαίως για την κατάρτιση είναι βέβαιο ότι θα περιοριστεί στο ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο και μπορεί να πραγματοποιείται δωρεάν στους χώρους δουλειάς και ανάλογα με τις ανάγκες που προκύπτουν στην κάθε επιχείρηση.
      Ο όρος, όμως, για τα παραπάνω είναι μία πολιτική που θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, μια πολιτική που θα έχει στόχο την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του συνόλου του λαού και όχι μιας μικρής μερίδας πολυεθνικών συγκροτημάτων που υποτάσσουν την όποια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και πρώτα και κύρια τους ανθρώπους στα στενά όρια του μονοπωλιακού κέρδους. Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913», πενήντα τέσσερις μαθητές και δύο δάσκαλοι από το 28ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά.
      Η Βουλή τους καλοσωρίζει.
      (Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Η κ. Στεργίου ειδική αγορήτρια του Συνασπισμού έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι η νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης προς όφελος των πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων και ο τρόπος που οικοδομείται η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΟΝΕ, χωρίς κριτήρια πραγματικής σύγκλισης και κοινωνικής συνοχής, με την ηγεμονία των δυνάμεων και κεφαλαίου και των νεοφιλελεύθερων εγγυήσεων, οδηγεί στην όξυνση του προβλήματος ανεργίας στον πλανήτη, στην Ευρώπη και κατά συνέπεια στη χώρα μας.
      Ωστόσο το γεγονός αυτό δεν απαλλάσσει τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας και ιδιαίτερα τις δυνάμεις του δικομματισμού από τις ευθύνες που έχουν για την όξυνση του προβλήματος ανεργίας τα τελευταία δώδεκα χρόνια στη χώρα μας. Και φυσικά δεν βγάζω ούτε τη Νέα Δημοκρατία από αυτήν την ευθύνη. 
      Η αποτυχία, λοιπόν, των δικομματικών δυνάμεων στη χώρα μας να αντιμετωπίσουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα οφείλεται στην ουσία στη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση των πολιτικών τους, δηλαδή του περιορισμού της ζήτησης εργασίας, με τον περιορισμό των δημοσίων επενδύσεων και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών, που εκ των πραγμάτων οξύνουν αυτό το πρόβλημα, αφού με αυτόν τον τρόπο είτε χάνονται θέσεις εργασίας είτε οι όποιες νέες θέσεις δημιουργούνται είναι πολύ λιγότερες σε αριθμό από τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. 
      Αν λάβουμε υπόψη μας ότι στην Ελλάδα η ανεργία είναι κατά κύριο λόγο διαρθρωτική, δηλαδή η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας γίνεται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς από την υπάρχουσα προσφορά εργατικής δύναμης, κατανοούμε τους λόγους για τους οποίους υπάρχει αυτή η μεγάλη όξυνση του προβλήματος ανεργίας.
      Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι οι μέχρι σήμερα πολιτικές οδήγησαν σε αδιέξοδα. Η προώθηση του ιδεολογήματος «αύξηση κερδών συν αύξηση μισθών ίσον επενδύσεις και αύξηση απασχόλησης», οδήγησε σε μια μεγάλη κερδοφορία των επιχειρήσεων, που με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι δεύτερη μετά τις ΗΠΑ και φυσικά με όλες τις συνέπειες στο να μειωθούν οι μισθοί με τη συμπίεση του κόστους στα επίπεδα του 1982 και στο να χάσουν τα κατώτερα όρια των μισθών το 17% της αγοραστικής δύναμης από το 1984 μέχρι σήμερα.
      Όλα, λοιπόν, αυτά τα στοιχεία μαζί με την άκρατη χαριστική και ανεξέλεγκτη επιδότηση των εργοδοτών για δημιουργία επιδοτούμενων νέων επισφαλών θέσεων εργασίας που δεν είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ανακυκλώνουν τους ανέργους. Στη συνέχεια έχουμε τη γενικευμένη εφαρμογή ελαστικών και υποβαθμισμένων μορφών απασχόλησης, που είναι εις βάρος της σταθερής και πλήρους απασχόλησης.
      Με αυτόν τον τρόπο μοιράζεται μια θέση εργασίας σε δύο ανέργους για να μειωθούν τεχνικά τα ποσοστά ανεργίας και οι κοινωνικές αντιδράσεις.
      Με βάση, λοιπόν, αυτά τα στοιχεία δεν θεωρούμε ότι το γεγονός ότι δεν υπήρχε μέχρι σήμερα συντονισμός στην επαγγελματική κατάρτιση και εκπαίδευση υπήρξε η αιτία ότι χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, ότι δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας σήμερα. Ακόμη, όπως είπα και στην επιτροπή, το γεγονός ότι δεν υπήρχε συντονισμός στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση δεν ήταν η αιτία να χαθούν σαράντα χιλιάδες θέσεις εργασίας από τη βόρεια Ελλάδα για τις γειτονικές χώρες και χίλιες διακόσιες επιχειρήσεις μετέφεραν την έδρα τους σε αυτές τις χώρες δημιουργώντας αυτό το τεράστιο πρόβλημα κυρίως στη βόρεια Ελλάδα.
      Από εκεί και πέρα, λοιπόν, θεωρούμε ότι σε σχέση με όλο αυτό το θέμα που δημιουργήθηκε, θα πρέπει να υπάρξει βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος και της επαγγελματικής κατάρτισης, ανάπτυξη της μάθησης μέσω του διαδικτύου, εντοπισμός και πρόληψη ελλείψεων σε δεξιότητες εργασίας, καταπολέμηση των διακρίσεων και προώθηση της κοινωνικής ένταξης με την πρόσβαση στην απασχόληση, να υπάρχουν οικονομικά κίνητρα για να γίνεται αυτό, κίνητρα υποδομής για μείωση του κόστους των επιχειρήσεων, αξιοποίηση του δυναμικού για νέες ευκαιρίες απασχόλησης, περιφερειακή και τοπική δράση για την απασχόληση, ενίσχυση της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος της ισότητας των δύο φύλων, καταπολέμηση των διακρίσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας, ζητήματα τα οποία θεωρούμε ότι θα πρέπει να αποτελούν το πλαίσιο βάσει του οποίου θα πρέπει να βλέπουμε γενικότερα την ανάπτυξη της εκπαίδευσης και φυσικά με προοπτική τη μείωση της ανεργίας. 
      Εμείς βέβαια εξαρχής δεν είμαστε αντίθετοι στο να υπάρχει το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Εργασίας. Όμως, θεωρούμε ότι αυτό δεν παρέχει καμία προϋπόθεση στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην αύξηση της απασχόλησης και ούτε επομένως με έναν πολύπλοκο μηχανισμό που δημιουργεί, με μια ίσως προσπάθεια να συντονίσει όλο αυτό το σύστημα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Και φυσικά κάτω από τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έρχεται αυτό το νομοσχέδιο το οποίο εμείς θεωρούμε ότι δεν θα δώσει καμιά άλλη λύση παραπέρα. 
      Βέβαια το γεγονός ότι είναι αποτέλεσμα συναίνεσης των κοινωνικών εταίρων δεν το θεωρούμε ότι είναι πανάκεια. Το να υπάρχει έτσι μεμονωμένα ένα σύστημα με επιτροπές, παραεπιτροπές που πιθανόν θα λειτουργήσει ή δεν θα λειτουργήσει, για εμάς δεν λύνει το πολιτικό ζήτημα που είναι ακριβώς η αύξηση των θέσεων εργασίας, η κατάρτιση των ανέργων για να βρουν θέση εργασίας. Δεν δίνει τέτοιες προοπτικές αυτό το νομοσχέδιο. Και αν θέλετε, υπάρχει και μια παρατήρηση από την έκθεση της ΟΚΕ που λέει ότι δεν υπάρχει μέσα από αυτό το νομοσχέδιο ποσόστωση που να ορίζει ότι μέχρι τότε θα γίνει αυτή η εκπαίδευση των ανέργων μέχρι τότε θα γίνει αυτή…, και φυσικά να υπάρξει και ανάλογη απορρόφηση αυτών των ανέργων από δημιουργούμενες ή υπάρχουσες θέσεις εργασίας.
      Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι για να υπάρξει ένα αξιόπιστο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για να ενιαιοποιηθούν οι αρχές λειτουργίας των συστημάτων και να είναι συμβατά μεταξύ τους, για να γίνει δυνατή η αναγνώριση και πιστοποίηση των επαγγελματικών γνώσεων και ικανοτήτων οποιασδήποτε μορφής και με οποιονδήποτε τρόπο και αν αποκτήθηκαν, για να γίνει δυνατό να εξαλειφθούν οι επικαλύψεις μεταξύ ανεξαρτήτων και ασύνδετων συστημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και να περιοριστεί δραστικά η σπατάλη πόρων εξ αυτής της αιτίας, για να υπάρξει ορθολογικός σχεδιασμός των προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και πληρέστερη αξιοποίηση των πόρων, για να γίνει αποτελεσματικότερη σύνδεση επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για την αγορά εργασίας, θα πρέπει να υπάρχει ένα γενικό σύστημα αξιολόγησης των αποτελεσμάτων της πολιτικής που εφαρμόζεται στην κατάρτιση και στη σύνδεσή της με την απασχόληση. Χωρίς ένα τέτοιο σύστημα αξιολόγησης νομίζουμε ότι αυτά θα μείνουν κενά γράμματα.
      Θεωρούμε ότι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της επαγγελματικής παιδείας δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η χώρα μας έχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη χειρότερη σχέση γενικής και τεχνικής εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα της λειτουργίας των ΤΕΕ, ΙΕΚ και ΚΕΚ ως και των επιδοτουμένων προγραμμάτων κατάρτισης δεν μπορούμε να πούμε ότι ικανοποιούν και δίνουν κάποιο αποτέλεσμα. Η χώρα μας είναι η τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη διά βίου μάθηση. Το 1,1% του πληθυσμού από είκοσι πέντε έως εξήντα τεσσάρων ετών συμμετέχουν σε κάποια μορφή εκπαίδευσης ή κατάρτισης σε σχέση με το 8,3% της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως θεωρούμε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αναιμική λειτουργία της διά βίου μάθησης του ενήλικα οικονομικού ανθρώπινου δυναμικού. 
      Και φυσικά στα επιμέρους ζητήματα συμφωνούμε με το νομοσχέδιο. Θα ξαναπώ βέβαια ότι το σύστημα αυτό δεν είναι ευέλικτο. Η άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να είναι πιο ευέλικτο σύστημα, να αφομοιώνει ταχύτατα τις νέες ανάγκες της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και της αγοράς εργασίας, όπως και τις γενικότερες μεταβολές που σημειώνονται από οικονομικής και τεχνολογικής άποψης σε διεθνές επίπεδο.
      Υποστηρίζουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη αρχή πιστοποίησης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για την πιστοποίηση των γνώσεων και των ικανοτήτων και όχι η δυνατότητα που δίνεται σύμφωνα με το νομοσχέδιο να είναι και οι ιδιωτικοί φορείς αυτοί οι οποίοι θα κάνουν την πιστοποίηση. Δεν είναι δυνατόν να πιστοποιούν το έργο τους οι ίδιοι οι φορείς που θα το υλοποιούν, όπως αναφέρεται στο άρθρο 9. Ανεξάρτητη δημόσια αρχή πιστοποίησης της επαγγελματικής εκπαίδευσης θεωρούμε ότι είναι ένα βασικό ζήτημα. 
      Επίσης έχει γίνει συνείδηση ότι ο επαγγελματικός προσανατολισμός και η συμβουλευτική, παρά το σημαντικό ρόλο που παίζουν στη χώρα μας, είχαν μόνο τυπική λειτουργία. Η αναβάθμιση και η σύνδεση με την αγορά εργασίας και τη στρατηγική του ΕΣΣΕΕΚΑ είναι αναγκαία και φυσικά χρειάζονται πρακτικά και σοβαρά μέτρα ανάπτυξης του θεσμού. 
      Σοβαρό ζήτημα επίσης είναι η ύπαρξη και των πόρων για τη λειτουργία του ΕΣΣΕΕΚΑ. Και φυσικά εδώ χρειάζεται πολιτική βούληση ανάδειξής του σ’ έναν εθνικό φορέα σχεδιασμού, υλοποίησης και συντονισμού των συστημάτων επαγγελματικής κατάρτισης, χωρίς πόρους, χωρίς να διατεθούν κάποια χρήματα ούτε πιστεύουμε ότι θα προχωρήσει και αυτό το νομοσχέδιο που η πλειοψηφία θα το ψηφίσει. 
      Θεωρούμε επίσης ότι η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση αποτελούν δημόσιο αγαθό, στο οποίο θα πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι νέοι και ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός της χώρας. 
      Θα ήθελα να αναφέρω ορισμένα ζητήματα σε σχέση με την εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο αναφέρεται στους στρατηγικούς στόχους του ΕΣΣΕΕΚΑ εκ των οποίων ο στόχος θέτει τη διαμόρφωση ενιαίων κανόνων για την αξιολόγηση, την πιστοποίηση, την αποτίμηση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, αλλά και της επαγγελματικής κατάρτισης, χωρίς να αναφέρεται στις δομές, στα εκπαιδευτικά προγράμματα, στους φορείς, τους εκπαιδευόμενους και τους εκπαιδευτικούς. Πιστεύουμε ότι η σύνδεση αυτών όλων των στόχων είναι απαραίτητη. Ο συντονισμός, λοιπόν, αυτών των λειτουργιών των φορέων είναι απαραίτητος. Αν, λοιπόν, η φιλοσοφία των δύο συναρμόδιων Υπουργείων, του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του Υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι να προωθήσουν την ενοποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης, τότε μπαίνει το ερώτημα: ποια κατεύθυνση θα έχει η ενοποίηση; Ποιο από τα δύο Υπουργεία θα επιβάλει στο άλλο τα δικά του μέτρα και σταθμά; Αν ισχύει, για παράδειγμα, το άρθρο 6 παράγραφος 3, όπου αναφέρεται η πρωτοκαθεδρία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ως επιτελικού φορέα σε σχέση με τα άλλα συναρμόδια, στην αξιοποίηση, στο σχεδιασμό και στην παρακολούθηση όλων των ΤΕΕ, αλλά και όλων των εκπαιδευτικών, τότε τι νόημα είχε το ότι πριν από λίγους μήνες, τον Απρίλιο, όταν ψηφίζαμε το νομοσχέδιο που αφορούσε τους εκπαιδευτικούς του ΟΑΕΔ; Ψηφίσατε, λοιπόν, το άρθρο 13 του ν. 3144, που αφορούσε τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς του ΟΑΕΔ.
      Μήπως υπάρχει η πρόθεση να απαξιωθεί πλήρως η παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, όπως έγινε στον ΟΑΕΔ, μέσα από τη φωτογραφική ευνοϊκή ρύθμιση της κατάργησης της προτεραιότητας των εκπαιδευτικών με παιδαγωγικό πτυχίο στους αντίστοιχους πίνακες μοριοδότησης και αξιολόγησης για διορισμό; Το είχατε απορρίψει τότε αυτό. Τι είδους αξιολόγηση έχουμε, όταν εξισώνονται οι προϋπηρεσίες της εκπαιδευτικής εμπειρίας ενός εκπαιδευτικού κλάδου ΠΕ με άλλων κλάδων ΤΕ και ΔΕ, δηλαδή εκπαιδευτικών κλάδων με διακριτές και ποιοτικά διαφορετικές λειτουργίες μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία;
      Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι το σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών πρέπει να περιλαμβάνει την απαίτηση του παιδαγωγικού πτυχίου, όταν απαιτείται διορισμός ή απλώς την προτεραιότητά του, όταν πρόκειται για αναπλήρωση. Το σύστημα αξιολόγησης και μοριοδότησης δεν πρέπει να συναθροίζει τις προϋπηρεσίες διαφορετικών κλάδων και διαφορετικών ειδικοτήτων. Δεν αναφέρω λεπτομέρειες. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι μέσα από αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να αφήσετε με «ετσιθελικές» υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους να κατοχυρωθούν όλα αυτά τα επιμέρους ζητήματα, τα οποία πρέπει να λυθούν. Πρέπει να καθορισθούν μέσα από αυτό το νομοσχέδιο συγκεκριμένα. 
      Είχα κάνει και ορισμένες παρατηρήσεις στην επιτροπή σχετικά με τη σύνθεση των επιτροπών. Για την Επιτελική Επιτροπή αναφέρεται στο άρθρο 11 ότι ο πρόεδρος διορίζεται από τον Υπουργό και σε περίπτωση που δεν γίνει αυτό ή δεν δοθεί λύση γίνεται εκλογή μετά από πρόταση των κοινωνικών εταίρων. Και η ερώτηση ήταν γιατί δεν το κάνετε εξαρχής αυτό, δηλαδή μετά από πρόταση των κοινωνικών εταίρων να γίνεται υπόδειξη υποψηφίων και φυσικά να ακολουθεί εκλογή, ώστε να είναι αιρετός ως ένα βαθμό ο πρόεδρος της Επιτελικής Επιτροπής. Επίσης, στις διάφορες επιτροπές θεωρούμε ότι η συμμετοχή μόνο της ΓΣΕΕ ως κοινωνικού εταίρου δεν κατοχυρώνει το 1/3 της συμμετοχής. Η συμμετοχή των εργαζομένων είναι μειωμένη και υπερέχει η εργοδοτική πλευρά. Το σωστό θα ήταν να γίνει το 1/3.
      Τέλος, η ανησυχία μας είναι για τον ειδικό κωδικό που αναφέρεται στον προϋπολογισμό του ΕΚΕΠΙΣ. Και εδώ βάζω το ερώτημα: Μήπως υποκρύπτεται χρηματοδότηση από το ΛΑΕΚ; Και φυσικά δεν διασφαλίζεται ότι δεν θα είναι αυτό, σύμφωνα με όσα έχετε αναφέρει. 
      Αντίρρηση έχουμε και για τις αυξημένες αποδοχές που θα παίρνουν οι υπάλληλοι που θα στελεχώνουν τις επιτροπές των μονάδων διοίκησης. Θεωρούμε σκάνδαλο τις έως 50% αυξημένες αποδοχές για τη στελέχωση των επιτροπών αυτών. Όλα αυτά είναι φωτογραφικά, για να καλύψετε και ορισμένες υποχρεώσεις σας.
       Τέλος, δεδομένου ότι υπάρχει υποβάθμιση των νομαρχιακών επιτροπών σύνδεσης και η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι η αντίστοιχη προηγούμενη ΝΕΕΚΑ είχε μείνει στα χαρτιά με βάση τον προηγούμενο νόμο του 1989, πιστεύουμε ότι χρειάζεται να υπάρξει πρόβλεψη μέσα στο νομοσχέδιο για ιδιαίτερη χρηματοδότηση και στήριξη των νομαρχιακών επιτροπών σύνδεσης, προκειμένου να κάνουν πραγματικά τη δουλειά, γιατί σε νομαρχιακό επίπεδο μπορούν πιο εύκολα να καταγραφούν οι ανάγκες και οι δυνατότητες που υπάρχουν σε απασχόληση και κατάρτιση και επομένως σε διαθέσιμο δυναμικό  και σε ανάγκες εργασίας.
      Θεωρώντας ότι το νομοσχέδιο αυτό, πέρα από την πρόθεση της Κυβέρνησης και πέρα από το γεγονός ότι μας επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν δίνει λύση στο σοβαρό πρόβλημα της ανεργίας, δεν θα το ψηφίσουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχουν γραφεί οκτώ συνάδελφοι και ζήτησαν να γραφούν η κ. Σπυράκη και ο κ. Σπύρου. Συμφωνεί το Σώμα να τους δώσουμε από ένα πεντάλεπτο;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το Σώμα συνεφώνησε.
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Σμυρλής έχει το λόγο.
      ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ – ΛΙΑΚΑΤΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο το οποίο σήμερα συζητάμε έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία και θέτει σε σωστή βάση ένα σοβαρό ζήτημα, που νομίζω ότι ο τίτλος του νομοσχεδίου το παρουσιάζει ξεκάθαρα. 
      Οφείλουμε να θυμηθούμε ότι πολλές φορές εδώ στην Αίθουσα της Βουλής έχει ακουστεί και έχει επισημανθεί η ανάγκη σύνδεσης της αγοράς εργασίας με την επαγγελματική εκπαίδευση. Είναι μείζον ζήτημα. Και ειλικρινά λυπάμαι για τα επιχειρήματα της Αντιπολίτευσης στο να μην στηρίξει το νομοσχέδιο. Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι κάνουν αντιπολίτευση για την Αντιπολίτευση. Γι’ αυτήν τη μικροπολιτική και μικροκομματική συμπεριφορά, αγαπητοί συνάδελφοι, να είστε σίγουροι ότι δεν θα σας πουν «μπράβο» οι πολίτες.
      Έρχομαι τώρα επί της ουσίας. Θα ήθελα να ξεκινήσω με μία μικρή ιστορική αναφορά. Ασχολούμαι πολλά-πολλά χρόνια με την εκπαίδευση και ιδιαίτερα με την επαγγελματική εκπαίδευση και από φοιτητής στα όργανα του ΠΑΣΟΚ παλιά, αλλά ευτύχησα να είμαι από το 1981 έως το 1985 και αντιπρόεδρος στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού με τον συνάδελφο κ. Κατσανέβα Διοικητή τότε. Και σε συνεργασία με τον τότε Υπουργό Παιδείας και σημερινό Πρόεδρο της Βουλής τον κ. Κακλαμάνη με το ν.1566 αναβαθμίσαμε και εντάξαμε στο Τυπικό Εκπαιδευτικό Σύστημα τις Σχολές του ΟΑΕΔ, από τις οποίες βγαίνουν απόφοιτοι με διασφαλισμένη την επαγγελματική τους αποκατάσταση λόγω και του είδους της εκπαίδευσής τους, αλλά και για το λόγο ότι αξιοποιούνται τα στοιχεία των Κέντρων Προώθησης της Απασχόλησης, τα πρώην γραφεία ευρέσεως εργασίας, από την έρευνα αγοράς εργασίας που έστω και στοιχειωδώς διενεργούν.
      Αρκετά χρόνια αργότερα, με μία εμπειρία που συνεχώς προστίθετο σε εμένα και σαν Βουλευτής πλέον και με την ιδιότητα του Γραμματέα του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας τις εξελίξεις στο χώρο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και της εργασίας έστειλα μία επιστολή στον Πρωθυπουργό κ. Σημίτη, στις 9 Νοέμβρη 1997, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερα: 
      Οι σημερινές συγκυρίες σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο στον τομέα της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού είναι άκρως ενδιαφέρουσες και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής στον πολιτικό σχεδιασμό και συντονισμό τους. Οι μηχανισμοί και οι διαδικασίες για μία ικανοποιητική λειτουργία της αγοράς εργασίας με στόχο την προώθηση της απασχόλησης δεν είναι θέμα που αντιμετωπίζεται μόνο από τα συστήματα κατάρτισης, αρχικής και συνεχιζόμενης, αλλά και από το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. 
      Μετά τη Συμφωνία του Άμστερνταμ -έλεγα τότε- για την απασχόληση, σε συνδυασμό με τις αποφάσεις του Δουβλίνου για την απασχόληση και τις τελευταίες κατευθυντήριες γραμμές τις Κομισιόν για τις πολιτικές απασχόλησης, φαίνεται ότι η συλλογική προσπάθεια και οι ολοκληρωμένες παρεμβάσεις στους τομείς εκπαίδευσης και κατάρτισης αποτελούν τη μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε την ποικιλία και πολυπλοκότητα των πολιτικών και μέτρων που απαιτούνται. 
      Για να μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά όλο αυτό το σύστημα φορέων, μηχανισμών, διαδικασιών, με σκοπό τη μείωση του χάσματος των προσόντων που υπάρχει μεταξύ αυτών που διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας και που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας, χρειάζεται γνώση, συνεργασία και συντονισμός περισσοτέρων του ενός Υπουργείου για να διαμορφωθεί μία ενιαία στρατηγική στο χώρο αυτό. Έτσι θα αποφύγουμε, κύριε Πρόεδρε, τα πολλά κέντρα διαμόρφωσης πολιτικής με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν επικαλύψεις, διαφοροποιημένες και συγκρουόμενες πολιτικές και απόψεις προσωπικές, πολιτικές, αναποτελεσματικότητα και σπατάλη πόρων για το ίδιο αποτέλεσμα.
      Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους, που πολύ συνοπτικά σας παρουσιάζω προτείνω -έλεγα εγώ τότε- τη δημιουργία μιας μόνιμης επιτροπής στρατηγικού σχεδιασμού, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με σκοπό τη διαμόρφωση μιας ενιαίας και ολοκληρωμένης πολιτικής στο συγκεκριμένο χώρο, το συντονισμό των φορέων που εποπτεύουν ή παρέχουν εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώς και των φορέων της αγοράς εργασίας με αυτούς της εκπαίδευσης και κατάρτισης, ώστε να λειτουργούν συμπληρωματικά και προσθετικά. Μία τέτοια προσπάθεια θα έχει και άλλα παράγωγα θετικά αποτελέσματα.
     Επίσης, οι πολιτικές στην εκπαίδευση, κατάρτιση και απασχόληση θα έχουν ξεκάθαρους, συγκεκριμένους και καθορισμένους στόχους. Επιπλέον, θα εκμεταλλεύονται την προσθετική αξία κάθε προηγούμενης ή επόμενης δράσης ή διαδικασίας. Στην επιτροπή αυτή πρέπει να συμμετέχουν τα Υπουργεία Παιδείας, Εργασίας, Ανάπτυξης, Υγείας, Γεωργίας και Ναυτιλίας, καθώς και εκπρόσωποι των εργαζομένων και των εργοδοτών. Τεχνικά θέματα, όπως η οργάνωση, στελέχωση διαδικασιών, λήψης αποφάσεων, οικονομική στήριξη κλπ, μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν και να περιγραφούν. Την επιστολή αυτή με παρατηρήσεις διαβίβασε τότε ο Πρωθυπουργός στις 26 Νοεμβρίου 1997 στους Υπουργούς Εργασίας και Παιδείας κυρίους Παπαϊωάννου και Αρσένη και ξεκίνησε από τότε η πρώτη προσπάθεια.
     Το αναφέρω αυτό και το σημειώνω γιατί στη συζήτηση στην επιτροπή ακούσαμε σύσσωμους τους συναδέλφους και της Αξιωματικής και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης να λένε ότι κατ’ επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2000 και το 2001 προχωρήσαμε στο να κάνουμε το ΕΣΣΕΕΚΑ.
     Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό ξεκίνησε πολύ πιο παλιά. Μπορεί να μην ήταν μόνο δικιά μου ιδέα, αλλά σίγουρα ήταν αναγκαιότητα της εποχής. Και τότε έγινε η πρώτη προσπάθεια. Το Σεπτέμβριο του 2001 ο κύριος Πρωθυπουργός έδωσε για δημόσιο διάλογο το σχέδιο που είχε προκύψει από τις επιτροπές που είχαν συσταθεί.
     Θα μπορούσα να μιλάω επί ώρες για τους λόγους που επιβάλλεται πλέον η προσαρμογή των συστημάτων αρχικής και συνεχιζόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στις ανάγκες της απασχόλησης και της αγοράς εργασίας εξαιτίας της αυξανόμενης γήρανσης του πληθυσμού και της ταχείας μεταβολής των επαγγελματικών προφίλ λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης των νέων τεχνολογιών.
     Πλην όμως πρέπει να σταθώ στο γεγονός ότι το αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο Υπουργείων και του αξιόπιστου και εποικοδομητικού διαλόγου που προηγήθηκε, τον οποίον εσείς αμφισβητήσατε, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι η διαμόρφωση μιας σημαντικότατης πρότασης, η οποία αποτυπώνεται στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου.
     Η κεντρική στρατηγική πρόταση που διαμορφώνεται και αποτυπώνεται θεσμικά είναι η συγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση, με το οποίο διασυνδέονται έξι επιμέρους συστήματα. Αυτά είναι το σύστημα έρευνας των αναγκών αγοράς εργασίας, το Σύστημα Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, το Σύστημα Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης, το Σύστημα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης, το Σύστημα Πιστοποίησης της Επαγγελματικής Κατάρτισης, το Σύστημα Συμβουλευτικής και Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
     Αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι το ΕΣΣΕΕΚΑ είναι ένα πρωτοποριακό και ανοιχτό σύστημα που έρχεται να καλύψει με τρόπο ευέλικτο ένα διπλό στρατηγικό στόχο. Αφ’ ενός τη σύνδεση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, αφ’ ετέρου ένα σημαντικό σκέλος της απαίτησης για ανάπτυξη μιας συνεκτικής στρατηγικής για τη διά βίου μάθηση, στην οποία η χώρα μας υστερεί ακόμη.
     Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής: Είναι η πρώτη φορά που τα τρία συστήματα τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, αρχικής και συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, μετά τη ραγδαία ανάπτυξή τους την τελευταία δεκαετία συντονίζονται και αλληλοσυμπληρώνονται, ώστε να μην υποκαθιστά το ένα το άλλο στο ρόλο και την αποστολή του. Διατυπώνονται με σαφήνεια και ξεκαθαρίζονται ο ρόλος…
     (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως της ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
     Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
     …οι αρμοδιότητες και τα πεδία δραστηριοποίησης των επιμέρους συστημάτων και φορέων έρευνας της αγοράς εργασίας, επαγγελματικής εκπαίδευσης, αρχικής κατάρτισης, συνεχιζόμενης κατάρτισης, πιστοποίησης και επαγγελματικού προσανατολισμού και δημιουργείται για πρώτη φορά στη χώρα μας ένα ενιαίο σύστημα πιστοποίησης των επαγγελματικών προσόντων.
     Και τέλος, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά τα όργανα του ΕΣΣΕΕΚΑ, το Εθνικό Συμβούλιο Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση, την Επιτελική Επιτροπή Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση και ιδιαίτερα τη Μονάδα Διοίκησης Έργου.
     Νομίζω πως στη συζήτηση κατ΄ άρθρο θα μπορέσω να μπω λίγο πιο μέσα σ’ αυτά τα άρθρα. 
     Ευχαριστώ πολύ.
     (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Τσιπλάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, επανειλημμένως έχει λεχθεί ότι η Νέα Δημοκρατία -εκτιμούμε ότι αυτό ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα και θα αξιολογηθεί πολύ σύντομα- δεν ασκεί αντιπολίτευση για την Αντιπολίτευση. Το ακούσαμε πάλι. Επιτέλους, αναδεχθείτε για λόγους αξιοπιστίας έναν αυτοπεριορισμό αυτής της επανειλημμένως επικαλούμενης αβασίμου άποψης.
      Το εάν η Νέα Δημοκρατία δεν ασκεί αντιπολίτευση για την Αντιπολίτευση, το καταδεικνύει στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο που έχει συγκεκριμένη αιτιολογία και δεν το ψηφίζει. Η αιτιολογία έγκειται στο ότι η δομή, το περιεχόμενο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου δεν παρέχει τα εχέγγυα μιας προσδοκώμενης υλοποίησης, μιας ως θα έπρεπε υλοποίησης υπό την έννοια –και σας το λέω ενδεικτικά και χαρακτηριστικά και επισημάνθηκε και από πλευράς του εισηγητού της Νέας Δημοκρατίας- ότι περιλαμβάνει είκοσι μία νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις. Δηλαδή, εν τω μέλλοντι πρέπει να εκδοθούν υπουργικές αποφάσεις που να ρυθμίζουν θέματα κυρίαρχης αξίας που άνευ της ρυθμίσεως αυτών δεν μπορεί να υλοποιηθεί ο συγκεκριμένος νόμος.
      Επίσης θέλω να πω –και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία-  ότι γι’ άλλη μια φορά καταδεικνύεται πως για ό,τι κακό μπορεί να επισυμβαίνει έχετε την εύκολη προπαγανδιστική άποψη και αντίληψη ότι φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι αυτά τα ζητήματα που δεν εκτυλίσσονται ορθά είναι ετεροκαθοριζόμενα. Αυτή είναι μια διαχρονική σας αντίληψη αβάσιμη. Ουδέποτε –τουλάχιστον στο πρέπον επίπεδο- αναδείξατε τι σημασία έχει η Ευρώπη με την έννοια των κατευθυντηρίων αρχών που επιβάλλει, επιτάσσει –εάν θέλετε- σε πάμπολλες περιπτώσεις της κοινωνικής και οικονομικής ζωής και που σε αυτές τις κατευθυντήριες αρχές εμείς πρέπει να εναρμονιστούμε. Εγώ θα έλεγα χαρακτηριστικά ότι η Ευρώπη είναι το ποτάμι, μέσα στο οποίο κινούμεθα. Όμως, από εκεί και πέρα, είναι θέμα δικό μας τι παράπλευρους διαδρόμους και τι κανάλια θα διανοίξουμε για να μπορέσουμε να ποτίσουμε, να αρδεύσουμε τους αγρούς για να είναι πρόσφοροι, να είναι παραγωγικοί και να επιφέρουν το αποτέλεσμα που πρέπει να επιφέρουν.
      Τι αποδεικνύεται και στο συγκεκριμένο σήμερα νομοσχέδιο; Υπάρχει μια συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή. Το 1997 στο Συμβούλιο του Λουξεμβούργου και το 2000 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας συνάγονται κάποια συμπεράσματα, συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, συμπεράσματα που αναφέρονται στο μέγιστο ζήτημα της απασχόλησης. Προσέξτε, όμως. Αυτά τα συμπεράσματα δημοσιοποιούνται σε συνέχεια μιας συμπεριφοράς που επέδειξαν τα περισσότερα εκ των προηγμένων κρατών που μετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση στα εθνικά τους σύνορα, στα πλαίσια της εθνικής τους δικαιοδοσίας.
      Τι θέλω να πω; Είναι σαφές, είναι διάχυτη άποψη και αντίληψη στον κόσμο ότι η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία –είναι ενδεικτικές οι χώρες που αναφέρω- έχουν κατορθώσει από πλευράς αναδιανομής του πλούτου –διότι το ζήτημα δεν είναι  να λέμε μόνο ονομαστικά ότι αυξάνει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν- να διασφαλίσουν συγκεκριμένα αυτήν την αναδιανομή του πλούτου, τη διάχυση του πλούτου, στον πολίτη και κυρίως στον αδύναμο πολίτη και με την έννοια των παροχών υγείας, των παροχών παιδείας, όλων εκείνων των παροχών που διασφαλίζουν μια αξιοπρεπή διαβίωση, όλων εκείνων των παροχών που είναι πραγματικά σύμφυτες με την ανθρώπινη υπόσταση. Κατ’ επέκταση έχουν διασφαλίσει τέτοιους θεσμούς που πραγματικά ο άνεργος για μακρύ χρονικό διάστημα μπορεί να έχει εκείνη την παροχή από πλευράς κράτους, ώστε να μη διακινδυνεύει πράγματι η επιβαλλόμενη αξιοπρεπής διαβίωσή του.
      Έρχεται, λοιπόν, το Συμβούλιο και λέει «συνάγω τα τάδε συμπεράσματα και τι πρέπει να κάνουν οι χώρες-μέλη». Εννοείται ότι αυτή η κατευθυντήρια αρχή έχει στόχευση χώρες που προφανέστατα υστερούν σε αυτούς τους τομείς. Σας είπε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ότι αναμφισβήτητα θεωρούμαστε ουραγοί στην Ευρώπη σε επίπεδο πολλών παροχών που και εκ του Συντάγματος θα πρέπει να υλοποιούμε, αλλά κυρίως στο ζήτημα των «παροχών εργασίας». Είμαστε ουραγοί στην Ευρώπη.
      Άρα τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχουν μια στόχευση περισσότερο ουσιαστικά εξειδικευμένη, καθόσον αναφέρονται στις χώρες οι οποίες προφανέστατα υστερούν. Λέει, λοιπόν, το Συμβούλιο ότι πρέπει να αντιμετωπίσετε με ένα εθνικό σχέδιο δράσης τα ζητήματα της διασύνδεσης, τα απασχόλησης και της κατάρτισης, διότι είναι αυτονόητο. Δεν μπορεί, δηλαδή, είτε στις ανώτατες σχολές είτε σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα να ορίζεις αριθμητικά ποιοι θα εισαχθούν και να μην προσδιορίζεις το πρέπον διδακτικό αντικείμενο και κάποια στιγμή να βγάζεις επιστήμονες ή άλλης φύσεως εκπαιδευομένους, οι οποίοι δεν διασυνδέονται καν με την απασχόληση.
      Δείτε λίγο τα αποτελέσματα των φετινών εξετάσεων και θα δείτε ποιες σχολές είναι οι περιζήτητες. Με ποια έννοια είναι οι περιζήτητες; Διότι διασφαλίζουν επαγγελματική αποκατάσταση. Αυτό δεν είναι κακό κατ’ αρχήν, όμως συνάγεται ένα ευρύτερο μήνυμα. Έχετε στερήσει τη νεολαία από το όραμα. Εκείνο το οποίο καθημερινά μας απασχολεί ως νεολαίοι είναι να μπορέσουμε να μπούμε σε κάποια σχολή που ύστερα θα έχουμε διασφαλίσει την αξιοπρεπή μας διαβίωση. Αυτή είναι μια καθαρά υλιστική προσέγγιση στο θέμα, με την οποία βέβαια εμείς δεν συμφωνούμε αυτονόητα και για λόγους ιδεολογικούς κατ’ αρχήν. Η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι σύνθετη. Είναι η ψυχή, πνεύμα, σώμα. Δεν μπορεί να αναφερόμεθα μόνο στις ανθρώπινες ανάγκες. Και μόνο, λοιπόν, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν τι; Ότι, δεν έχετε στρατηγική χρόνια τώρα. Και μη μου πείτε αυτό που μου είπατε και πάλι χθες επ’ αφορμή άλλου νομοσχεδίου: ότι εμείς πρέπει να δίνουμε λόγο για τις δικές σας κυβερνητικές συμπεριφορές. Ως εδώ και μη παρέκει. 
      Υπάρχει μία υπαίτια επί πολλά χρόνια συμπεριφορά η οποία οδήγησε σε αυτήν τη συγκεκριμένη κατάσταση και έχει επιτείνει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Η συγκεκριμένη κατευθυντήρια αρχή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχει ιδιαίτερη σημασία για μας, να διασφαλίσουμε πραγματικά ένα τέτοιο σύστημα διασύνδεσης της κατάρτισης με την απασχόληση, γιατί το μείζον κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, όταν δεν αντιμετωπίζεται έχει πολλαπλασιαστικές αρνητικές συνέπειες και σε άλλα επίπεδα και καταρράκωσης της προσωπικότητας και διατάραξης της προσωπικής γαλήνης και ηρεμίας και περιέλευσης ύστερα σε εγκληματικές συμπεριφορές. Το μείζον κοινωνικό πρόβλημα –αν δεν υπάρξει, λέει και η Ευρώπη, ένα εθνικό σχέδιο δράσης, ώστε να διασυνδεθεί η κατάρτιση με την απασχόληση–δεν θα μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε στον πρέποντα βαθμό. 
      Και λέμε εμείς ως Νέα Δημοκρατία ότι αυτή η προσέγγισή σας σε συνέχεια της απραξίας σας επί πολλά χρόνια, είναι λανθασμένη κυρίαρχα διότι μένει σε επίπεδο θεωρητικών προσεγγίσεων, στοχεύσεων, μεγαλόστομων διακηρύξεων με την έννοια αυτών των ειδικότερων υποσυνόλων, υποσυστημάτων είτε κατάρτισης είτε επαγγελματικού προσανατολισμού είτε ερεύνης των αναγκών εργασίας λέτε και αυτά τόσα χρόνια δεν ήταν αυτονόητα και αυταπόδεικτα και δεν έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Λέει, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία ότι μένει σε επίπεδο στοχεύσεων, σε επίπεδο προθέσεων και προπαντός έστω και αν θέλαμε να υπεισέλθουμε στη σκέψη μας ότι αρχικά προσεγγίζεται ευνοϊκά ένα θέμα, έρχεστε και αναιρείτε αυτήν τη ρύθμιση που επιδιώκετε να κάνετε με την έννοια ότι βάζετε νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις, είκοσι ένα τον αριθμό διότι πρέπει να βγουν είκοσι μία υπουργικές αποφάσεις για να μπορέσουμε να έχουμε στην πράξη εκδήλωση της κυβερνητικής συμπεριφοράς σας, ότι αποφασίσατε να αντιμετωπίσετε εν μέρει το πρόβλημα. 
      Ευχαριστώ πολύ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι οι Υπουργοί Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Τροποποιήσεις του ν. 1388/1983 «Ίδρυση Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης», Ίδρυση Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλες διατάξεις».
      Παραπέμπεται στην αρμόδια διαρκή επιτροπή.
      Το λόγο έχει ο κ. Σπυριούνης. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε ένα πολύ σπουδαίο κατά την εκτίμησή μου νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που έχει τρία χαρακτηριστικά σημεία ιδιάζουσας σημασίας. Το πρώτο μάλιστα για μένα αποτελεί τη βάση της ανάγκης συντονισμού του πολιτικού συστήματος με τις αρχές και τους κανόνες της δημοκρατίας, την ηπιότητά της, τα χαρακτηριστικά της, τη γοητεία της, που είναι η συνεννόηση. 
      Σε αυτόν τον τόπο εδώ στο Κοινοβούλιο μέσα επιζητούμε, μας γοητεύει μας ευφραίνει στην κυριολεξία η διάσταση, η διαφωνία, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης. Ακόμα και τότε που είναι αυτονόητα τα πράγματα, γιατί συντάχθηκαν από την Κυβέρνηση είναι αντίθετα.
      Και σαφώς θα συμφωνήσω μαζί σας ότι η Αντιπολίτευση που κάναμε εμείς το 1990-1993 ήταν τραγική σε σχέση με αυτήν που κάνετε εσείς σήμερα. Αλλά, κύριοι συνάδελφοι, έχουν μεσολαβήσει πολύ σοβαρές αλλαγές, θα έλεγα, οικουμενικές αλλαγές που ανέτρεψαν τα δεδομένα και την πραγματικότητα εκείνης της εποχής και επιπλέον αμβλύνεται οσημέραι - αλίμονο να μη γινόταν κύριε Πρόεδρε- το παλιό κλίμα, αν θέλετε, της παλαιοκομματικής διάστασης και της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, της τραγικής για την πατρίδα, τα συμφέροντά της και το λαό μας. 
      Ελπίζουμε ότι έχουν εμπεδωθεί άλλες καταστάσεις. 
      Κύριε Υπουργέ, επειδή θέλω να είμαι απόλυτα δίκαιος -όσο οι μικρές μου δυνάμεις μου το επιτρέπουν να κολακεύομαι ότι είμαι δίκαιος- δεν συμφωνώ με τις διακηρύξεις περί βαρόνων και περί μειωτικών δηλώσεων του Πρωθυπουργού μας που έγιναν εχθές στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή εις βάρος της Νέας Δημοκρατίας.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, κύριε Σπυριούνη, δεν είναι θέμα του νομοσχεδίου αυτό…
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Όπως δεν συμφωνώ…
      (Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ πολύ, κύριοι συνάδελφοι, να μην επεμβαίνετε.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Όπως δεν συμφωνώ με τις ανεύθυνες σκανδαλολογίες που εκπέμπονται ένθεν και ένθεν για το πολιτικό σύστημα και κυρίως για την Κυβέρνηση, χωρίς τεκμηριωμένα στοιχεία. 
      Τι θα έλεγα σαν κραυγή, κύριοι συνάδελφοι; Επιτέλους, πρέπει να συνεννοηθούμε. Δεν επιτρέπει η δημοκρατία την εξόγκωση της αντιπαράθεσης έξω από τα πλαίσια του λογικού πλουραλισμού και έξω από τα πλαίσια –αν θέλετε- της διεκδίκησης της εξουσίας. Η εξουσιομανία έβλαψε ποικιλοτρόπως και ποικιλόχρωμα τον έρημο τον τόπο. 
      Ας σταματήσουμε, λοιπόν, τον αγώνα πώς θα κρατήσουμε την εξουσία με τα δόντια και με τα νύχια και τον αγώνα για το πώς θα κατακτήσουμε την εξουσία. Όλοι πρέπει να επιδιώξουμε να είμαστε καλύτεροι για την καημένη την πατριδούλα.
      Το νομοσχέδιο είναι άριστο και για ένα δεύτερο λόγο και το ψηφίζω με ξεχωριστή χαρά, κύριε Πρόεδρε. Είναι προϊόν συνεννόησης σ’ έναν πολύ ευαίσθητο χώρο, σ’ ένα χώρο που λέγεται εκπαίδευση -παιδεία επί το τέλειο- στον οποίο οφείλουμε να εισερχόμαστε όλοι με την επιβαλλομένη ευλάβεια, γιατί αφορά το μέλλον της πατρίδας. Αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο.
      Υπάρχει και ένα τρίτο στοιχείο που αφορά στην απασχόληση. Το νομοσχέδιο εκφράζει μία αγωνία, ένα δέος για το πώς θα συγκροτήσουμε τη συνολική μας διάσταση και, πιο συγκεκριμένα, πώς θα συγκροτήσουμε την παιδεία, η οποία θα εξοπλιστεί με προϋποθέσεις, για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.
      Αυτή είναι η αγωνία του νομοσχεδίου και αυτό είναι το μεγαλείο του νομοσχεδίου, δηλαδή το πώς ο νέος της τεχνικής επαγγελματικής κατάρτισης -ο νέος της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης, ο νέος της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης- θα προσανατολιστεί, θα εξοπλιστεί στη συνέχεια και θα κατευθυνθεί τελικά στην απόκτηση εφοδίων, για να μπορεί να διεκδικήσει απασχόληση στον ελεύθερο χώρο της αγοράς εργασίας.
      Αυτά τα στοιχεία του νομοσχεδίου, ότι δηλαδή είναι προϊόν συνεννόησης των κοινωνικών εταίρων, ότι αναφέρεται στην εκπαίδευση γενικότερα και ότι αναφέρεται στη γεφύρωση της εκπαίδευσης με την απασχόληση, ώστε να αποκτηθούν οι αναγκαίες γνώσεις για να διεκδικήσει ο εκπαιδευόμενος, αρχικά ή δια βίου, την ανταπόκρισή του στις απαιτήσεις εργασίας, είναι τρία και αποτελούν το τριγωνικό σύστημα που προσδιορίζει την αξία του νομοσχεδίου.
      Κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αποτελείται από έξι κεφάλαια και δεκαεπτά -με το ακροτελεύτιο- άρθρα. Το πρώτο κεφάλαιο περιλαμβάνει τα άρθρα 1 και 2 και αναφέρεται σε γενικές διατάξεις, ορισμούς, στο ότι δεν εφαρμόζεται στην εκπαίδευση των δημοσίων υπαλλήλων που την έχουν άλλοι φορείς, κλπ. Όλα αυτά αναφέρονται στα άρθρα 1 και 2.
      Το δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει δύο άρθρα, τα άρθρα 3 και 4 και αναφέρεται στο συγκροτούμενο εθνικό –και είναι σημαντικό, είναι η έκφραση της αγωνίας, είναι το δέος, είναι η ευλάβεια- σύστημα εκπαίδευσης και απασχόλησης και -αν θέλετε- και στο τρίτο στοιχείο, στη συνεννόηση.
      Θυμάμαι, κύριε Πρόεδρε, γιατί με προκαλείτε ευνοϊκά βέβαια με το χαμόγελό σας, το μακαρίτη το Γεννηματά, τον πατριώτη μου, που ωρυόταν κραυγάζοντας «εθνική συνεννόηση στον τόπο». Δεν υπάρχει.  Δεν έκανε και η Κυβέρνηση τίποτε, δεν σμίλευσε για να τα βελτιώσει, κύριε Υπουργέ. Γελάτε πάντοτε, είστε χαμογελαστός άνθρωπος και ιδιαίτερα συμπαθής βέβαια σε εμένα. Δεν σμιλεύσαμε, δεν μας απασχόλησε το πώς θα συνεννοηθούμε οι Έλληνες. Και αν δεν θέλει η Αντιπολίτευση, να μη συντρέξει στη συνεννόηση. Η δημοκρατία, λοιπόν, θέλει συνεννόηση.
      Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά το Εθνικό Συμβούλιο που συγκροτείται για τη σύνδεση συλλήβδην της εκπαίδευσης με την απασχόληση. Το τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνει τα άρθρα από 5 έως 10 και αναλύει τα έξι συστήματα που προβλέπονται, το αρχικό σύστημα, το συνολικό, το αθροιστικό, το εθνικό σύστημα απασχόλησης και εκπαίδευσης. Αυτά τα αναλύει. Επίσης έχουμε το σύστημα έρευνας της αγοράς.
      Βλέπετε, με ρυμουλκεί και η παλιά μου ιδιότητα. Ο Ναπολέων έλεγε ότι εάν ο εχθρός γνώριζε τι θα πράξει ο εχθρός, ο εχθρός θα νικούσε τον εχθρό. Και στην οικονομία ισχύει αυτό και στο χώρο της αγοράς. Αν ξέρει ο εκπαιδευόμενος τι προσόντα πρέπει να αποκτήσει για να ανταποκριθεί στον άλφα προσανατολισμό των απαιτήσεων της αγοράς, θα πάει περισσότερο εξοπλισμένος.
      Αυτό το μεταφέρω στο συνολικό πλαίσιο. Πώς θα προσανατολίσεις την εκπαίδευσή σου, όταν δεν γνωρίζεις τις τάσεις της αγοράς; Συγκροτεί, λοιπόν, ένα τέτοιο σύστημα το νομοσχέδιο στο άρθρο 5. Στα υπόλοιπα πέντε άρθρα μέχρι το 10 συγκροτούνται τα λοιπά, δηλαδή της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, της αρχικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, της συνεχιζόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Το συμβουλευτικό για τον προσανατολισμό είναι πολύ σημαντικό κ.λπ.
      Όσον αφορά τα υπόλοιπα, επειδή διαβάζω τα νομοσχέδια, κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ να τελειώσω εύκολα. Πρέπει να θίξω κάποια σημεία…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ουδείς αμφιβάλλει για την επιμέλειά σας.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Ψηφίζω με απόλυτη συνείδηση το νομοσχέδιο και μόνο σαν όραμα και μόνο σαν ερεθισμό, αν θέλετε, για να συνδέσουμε δύο χώρους, την εκπαίδευση με την απασχόληση. Αυτό και μόνο σαν όραμα θα άξιζε για να φύγει το νομοσχέδιο ψηφισμένο ομόφωνα, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, από την Αίθουσα αυτή.
      Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Κιλτίδης έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είχαμε την τύχη και στην επιτροπή να γίνει μια συζήτηση, όχι όμως αυτή που συνήθως γίνεται σε συγκροτημένα νομοσχέδια και, δυστυχώς, και σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να πούμε πάλι ότι η όποια συζήτηση, θεώρηση ή πρόταση κατατίθεται, μάλλον  είναι χρήσιμη για τον μελλοντικό νομοθέτη, διότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απαξιώνεται από μόνο του -κατά την ταπεινή μου γνώμη- και μόνο από τον τίτλο που χρησιμοποιεί. 
      Το μέρος γίνεται όλο, δηλαδή όσον αφορά το σύστημα σύνδεσης, είθισται μέχρι σήμερα στην όποια νομοτεχνική έκφραση νομοσχεδίων που σκοπεύουν να λύσουν μείζονα προβλήματα του τόπου, το σύστημα να αφορά την κυρίαρχη δομή της δράσης και του περιεχομένου και όχι τη σύνδεση, δηλαδή ότι αυτό μπορεί να αποτελεί σύστημα. Μπορεί να είναι μια φραστική ανάλυση, που δεν παύει κατ’ εμέ να έχει την όποια νομοθετική αξία της, διότι δεν μπορώ να κατανοήσω τη σύνδεση ή διασύνδεση, όταν δεν λειτουργούν ή έτσι φαίνεται να απαξιώνονται τα συστήματα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση το σύστημα εκπαίδευσης.
      Κύριε Πρόεδρε, όταν τα κράτη στο παρελθόν λειτουργούσαν συντεταγμένα και συγκροτημένα κυριαρχούσαν οι κρατικές αρχές. Επί σειρά ετών, εν ονόματι της διευρύνσεως ή της όποιας εξειδικεύσεως ή και της όποιας όμως, κατά τραγικότερο τρόπο, χαλαρότητας γύρω από τα ζητήματα των κρατικών αρχών, προέκυψαν οι πολυθρύλητες, όπως επανειλημμένα αναφέρω, ανεξάρτητες αρχές για να δώσουν λύσεις, όχι συμπληρωματικά εκεί που η κοινωνική εξέλιξη οδήγησε, αλλά για να καλύψουν την ανυπαρξία των κρατικών αρχών.
      Έτσι και εδώ δεν μπορώ να κατανοήσω ότι η όποια διασύνδεση ή η όποια σύνδεση ως ενδιάμεσος παράγων και ως θεσμός μπορεί να υποκαταστήσει την αυτού καθεαυτού κρατική αρχή στην εκπαίδευση που έλεγε στο παρελθόν και λέει και για το μέλλον απλά πράγματα. Δηλαδή ότι υπάρχει εκπαιδευτικό σύστημα που φροντίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, η συντεταγμένη και ευνομούμενη πολιτεία, να το προσαρμόζει με τις ανάγκες της κοινωνίας, όπως αυτές καταγράφονται κάθε φορά που ο νομοθέτης θέλει να νομοθετήσει. 
      Έτσι είναι απαραίτητη προϋπόθεση κατά τη γνώμη μου, αν κάποιος θέλει να οδηγηθεί σ’ ένα νομοσχέδιο όπως το παρόν και θέλει να συνθέσει και θέλει να δημιουργήσει μία ενδιάμεση αρχή για σύνδεση, πάνω απ’ όλα να ξεκαθαρίσει, ποιος είναι ο προορισμός και τι απορροφητικότητα θα έχει, αν το θέλετε, το αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
      Υπήρξε ο ΟΑΕΔ χρόνια ολόκληρα ως δομή και είχε κατά προσέγγιση αυτό το αντικείμενο. Τι αντικείμενο είχε ο ΟΑΕΔ; Όταν λέγαμε Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, ποιο ήταν το αντικείμενο του ΟΑΕΔ; Δηλαδή θέλουμε να νεωτερίζουμε με νέες λέξεις για να εντυπωσιάζουμε και νομίζουμε ότι έτσι, θεωρητικολογώντας, έχουμε αποτέλεσμα και επιλύουμε προβλήματα της κοινωνίας;
      Εδώ υπάρχει συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Οφείλουμε να προσαρμοστούμε και κάποιοι το έπραξαν. Δεν το λέω μόνο για τη δική μου παράταξη, αλλά διαχρονικά για όλες τις κυβερνήσεις. Προσαρμόστηκαν. Έχουμε και την επαγγελματική εκπαίδευση σήμερα. Είναι δυνατόν να ακυρώνουμε την εκπαιδευτική διαδικασία της κλασικής κρατικής αρχής της παιδείας και να προσθέτουμε ότι κάνουμε ένα σύστημα, που εν τινί μέτρω θα έχει μέσα και την επαγγελματική εκπαίδευση; Δηλαδή ακυρώνουμε τη μέχρι τούδε ύπαρξη της επαγγελματικής εκπαιδεύσεως στην κρατική αρχή της εκπαιδεύσεως και προσθέτουμε σήμερα μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τέτοια στοιχεία;
      Σε αυτό το νομοσχέδιο κατ’ αρχάς, κύριε Πρόεδρε, εκφράζονται ευχές και προσδοκίες. Και βεβαίως στην επιτροπή εκφράστηκε και η άποψη «εφόσον είναι ένα νομοσχέδιο που ούτε λίγο, ούτε πολύ δεν λέει κάτι συγκεκριμένο, για ποιο λόγο ως Αξιωματική Αντιπολίτευση έρχεστε και αντιδράτε και δεν το ψηφίζετε»; Και κατά κάποιο τρόπο μας ζητήθηκε, αν θέλετε, η επιείκεια και η συναίνεση.
      Και λέω πολύ απλά ότι, αν το μελετήσει κανείς, μόνο ανάγνωση αν το κάνει, θα αντιληφθεί ότι νομοτεχνικά δεν είναι νομοσχέδιο, είναι μια ανάλυση, μια προσέγγιση του προβλήματος, όπως θα έκανε πράγματι μια επιτροπή ενός Υπουργείου ή κάποιων Υπουργείων. Έρχεται, λοιπόν, με αυτή τη μορφή σήμερα μπροστά μας. Έρχεται δε και η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής –και δεν το πράττουμε εμείς- και το ακυρώνει εν τω συνόλω, όχι όσον αφορά το όποιο περιεχόμενο, αλλά σε αυτό που προκαθόρισα, δηλαδή όσον αφορά τη νομοτεχνική του εμφάνιση. 
      Άρα αν κάτι τέτοιο χρειαζόταν να γίνει, για ποιο λόγο να μη συμμετείχαμε και εμείς –και δεν έχουμε καμία αντίρρηση- σε μία πράγματι διακομματική επιτροπή, να μελετήσει το πρόβλημα, αν υπάρχει πρόβλημα και καινούργια διάσταση και τότε ναι, η Κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση να έφερνε ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
      Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής λέει –και δεν το λέω εγώ, νομίζω έχει κατατεθεί, το έχουμε όλοι στα χέρια μας- ότι από την αρχή μέχρι το τέλος –το ανέφερε ο εισηγητής μας- λέει «διατρέχεται». Είναι ένας επαναληπτικός καταπέλτης, κύριε Πρόεδρε, για τέτοιου είδους νομοσχέδια, όσον αφορά τη νομοτεχνική τους έκφραση.
      Κύριε Πρόεδρε, εάν πάμε επί της ουσίας, θέλω να καταθέσω την πρότασή μου, για να μη φαίνεται ότι και εγώ ψηλαφώ ή θεωρητικολογώ. Αν υπάρχει σήμερα ένα ζήτημα που απασχολεί την  κοινωνία μας, αυτό είναι το θέμα της εξειδικευμένης γνώσεως και η ανάγκη της επιμέρους καταρτίσεως.
      Το θέμα της εξειδικευμένης γνώσεως λύνεται σε επιστημονικό επίπεδο με τις όποιες μεταπτυχιακές σπουδές. 
      Όσον αφορά την κατάρτιση, εφόσον υπάρχει η επαγγελματική εκπαίδευση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, έπρεπε να είμαστε –και δεν θα κουραστώ να το τονίζω, διότι θεωρώ τον εαυτό μου φορέα μίας κεκτημένης γνώσεως και μίας κεκτημένης εφαρμογής, όσον αφορά το γερμανικό και τώρα το γαλλικό πρότυπο- πρώτοι στη σύνδεση αυτών που θα χρησιμοποιήσουν τους καταρτισθέντες, πάντοτε με τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και γιατί όχι και με τη στρατηγική παρουσία της εκάστοτε κεντρικής διοικήσεως. 
      Εάν δε βάζουμε μέσα σε αυτήν την κατάρτιση τα βιοτεχνικά επιμελητήρια που αυτά θα πρέπει να λύσουν το πρόβλημα της εξειδικευμένης γνώσεως που ζητούν στην κατάρτιση σαν συνέχεια της επαγγελματικής εκπαίδευσης, τότε νομίζω ότι ομφαλοσκοπούμε και προσπαθούμε να αποφασίσουμε εμείς για άλλους.
      Κύριοι συνάδελφοι, όπως ετόνισα από την αρχή, επειδή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μας δίνει την αφορμή ενός προβληματισμού, πιστεύω ότι η όποια χρηστική του αξία είναι αναιμική και όχι τόσο αποτελεσματική. Ελπίζω ότι η σημερινή συζήτηση θα μας δώσει το έναυσμα για ένα καλύτερο νομοθέτημα στο μέλλον.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» πενήντα ένας μαθητές και μαθήτριες και συνοδοί-καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Βύρωνα.
      Η Βουλή τους καλωσορίζει.
      (Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
      Το λόγο έχει ο κ. Κατσανέβας.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, η τρέχουσα περίοδος χαρακτηρίζεται από υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, πάνω από 3%, το οποίο είναι ένα ποσοστό υψηλότερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το υψηλό ποσοστό, σύμφωνα με την κλασική οικονομική θεωρία, αλλά και την εφαρμογή της στην πράξη θα έπρεπε να είχε οδηγήσει σε σοβαρή μείωση της ανεργίας και κατ’ επέκταση αύξηση της απασχόλησης.
      Όμως, δεν συμβαίνει αυτό. Η ανεργία ίπταται σε υψηλά επίπεδα ή, τουλάχιστον, δεν μειώνεται στο επιθυμητό αποτέλεσμα, παρ’ όλες τις εργώδεις προσπάθειες, κατά περίπτωση βεβαίως, της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας. Αναρωτιέται κανείς: Τί πταίει; Ποιο είναι το αίτιο;
      Κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να πω ότι επανειλημμένα έχω γίνει κουραστικός να τονίζω μέσα από άρθρα, βιβλία, ομιλίες, συνεντεύξεις, υπομνήματα, παραστάσεις, εμμονές και επιμονές ότι η ανεργία στη χώρα μας, εκτός από τα πολλά πολυδιάστατα αίτια τα οποία είναι πέραν της σημερινής μας συζήτησης, οφείλεται κατά κύριο, κυριαρχικό και βασικό λόγο σε διαρθρωτικά αίτια. Η ανεργία στη χώρα μας, όπως έχουμε εκτιμήσει μέσα από έρευνες και μελέτες, στο ποσοστό της τάξης του 5% από το συνολικό ποσοστό του 8%, 9% ή 10% οφείλεται σ’ ένα βασικό λόγο. Οφείλεται στην αδυναμία συντονισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος, στο σύνολό του, με τις ανάγκες και τις προοπτικές της αγοράς εργασίας και της οικονομίας.
      Εδώ, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς: Γιατί Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση -γιατί παρακολουθώ και τα δικά σας προγράμματα, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης- δεν έχετε εντοπίσει το κακό, τη βασική αιτία του προβλήματος; Δεν έχουμε άραγε αντιληφθεί ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και το σύστημα αξιών της ελληνικής κοινωνίας παράγει ανέργους; Δεν βλέπουμε ότι πολλά παιδιά βγαίνουν με λαμπρές σπουδές από πάμπολλες σχολές, χτυπούν την πόρτα και βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία;
      Σε όλους τους διαδρόμους της ανεργίας, στις δικές μας τις πόρτες συνωστίζονται άπειροι γιατροί, φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι –αχρείαστοι να είναι και οι πρώτοι και οι δεύτεροι- και πλείστοι όσοι απόφοιτοι θεωρητικών ή και τεχνικών σπουδών που δεν ζητούνται στην αγορά εργασίας και προσπαθούν βεβαίως να εκπορθήσουν τις πόρτες του ήδη υπερφορτισμένου δημόσιου τομέα.
      Το δράμα είναι ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα συνεχίζει την ίδια του την πορεία. Για παράδειγμα τα ΤΕΙ Καβάλας συνεχίζουν να παράγουν τεχνολόγους πετρελαίου όταν ο Πρίνος έχει κλείσει. Τα ΑΕΙ της χώρας μας συνεχίζουν να  παράγουν μεταλλειολόγους, όταν τα περισσότερα μεταλλεία έχουν κλείσει. Φιλολογικές, φιλοσοφικές και αρχαιολογικές σχολές δυστυχώς συνεχίζουν να διευρύνουν τον αριθμό των αποφοίτων τους με αποτέλεσμα το ισοζύγιο της ζήτησης και προσφοράς στη συγκεκριμένη αγορά εργασίας να καθίσταται ακόμα περισσότερο δυσμενές. 
      Την ίδια ώρα, κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για πληροφορικούς επιστήμονες –πενήντα χιλιάδες τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή σύμφωνα με τις εκθέσεις και μελέτες των αρμοδίων των επιχειρήσεων πληροφορικής- για οικονομικούς επιστήμονες, για οικονομοτεχνικούς και τεχνικούς διαφόρων ειδικοτήτων. 
      Η επαγγελματική εκπαίδευση από την εποχή του μέγιστου Καποδίστρια που είναι ο πρώτος που προσπάθησε να βάλει τις βάσεις, αλλά δυστυχώς έφυγε νωρίς, δεν πάει καλά στη χώρα μας, όχι μόνο με ευθύνες της πολιτείας, αλλά και γιατί η κοινωνία δεν την έχει υιοθετήσει.
      Όσον αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό γίνονται κάποια βήματα, αλλά είμαστε τουλάχιστον είκοσι χρόνια πίσω. Η πιστοποίηση επαγγελμάτων σ’ αυτήν τη χώρα μέχρι τώρα είναι ανύπαρκτη. Οι έρευνες για την αγορά εργασίας βρίσκονται σε επίπεδο νηπιαγωγείου.
      Τι κάνει, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο; Πολύ καθυστερημένα έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο κενό σ’ αυτούς τους τομείς που ανέφερα φυσικά με καθοδήγηση, εντολές και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της κοινής λογικής και των σύγχρονων αντιλήψεων. Έρχεται, λοιπόν, πολύ καθυστερημένα να κάνει κάτι που έπρεπε να κάνει από πριν.
      Αγαπητοί συνάδελφοι ιδιαίτερα της Νέας Δημοκρατίας, θα περίμενα από το δικό σας αντιπολιτευτικό λόγο εδώ να εστιάσετε το πρόβλημα. Να καλέσετε την Κυβέρνηση γιατί άργησε και όχι γιατί δεν είναι καλό το νομοσχέδιο νομοτεχνικά. Εγώ θα εγκαλέσω το νομοσχέδιο, γιατί είναι πολύ μεγάλο, περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Θα το ήθελα περισσότερο μαζεμένο. Γιατί δεν είναι ένα νομοσχέδιο τύπου αλλά είναι ένα νομοσχέδιο πλαίσιο και θα έπρεπε να παραπέμπει σε περισσότερες υπουργικές αποφάσεις, με την προϋπόθεση ότι ο Υπουργός έχει καλές προθέσεις. Αν θεωρείτε ότι ο Υπουργός έχει κακές προθέσεις, να το επισημάνετε, αλλά όχι να μην το ψηφίζετε, επειδή θεωρείτε ότι νομοτεχνικά δεν είναι σωστό. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Είναι λάθος η σύλληψή του.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Το νομοσχέδιο όχι μόνο ως προς τη σύλληψή του αλλά και ως προς τη φιλοσοφία του είναι προς την απόλυτα σωστή κατεύθυνση. Δε νοείται σήμερα σύγχρονο πολιτικό κόμμα να βρίσκει διάφορους λόγους και προσχήματα για να βάλει εμπόδια σ’ ένα κατ’ εξοχήν αποφασιστικό και αποτελεσματικό βήμα για την καταπολέμηση του μέγιστου προβλήματος της εποχής μας που είναι η ανεργία. Γιατί εκεί χτυπά αυτό το νομοσχέδιο. Και βεβαίως απευθυνόμενος και προς τη φίλτατη πλευρά, την αριστερή πλευρά, θα υπενθύμιζα ότι οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού είχαν απόλυτο προγραμματισμό ως προς τις εκπαιδευτικές τους αξίες και εκροές. 
      Δεν υπήρξε εκπαίδευση που να μην γινόταν κεντρικά προγραμματισμένη, γιατί εδώ θα τονίσω ότι ακούμε πολλές «αριστερές» -συγχωρέστε με για τα εισαγωγικά- φράσεις και ιδεολογήματα ότι η σύγχρονη αντίληψη πως πρέπει να συνδεθεί, κατά κάποιο τρόπο, η εκπαίδευση με την αγορά εργασίας είναι δεξιά αντίληψη, είναι λάθος και είναι πολύ μεγάλο, αν θέλετε, ατόπημα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Μου δίνετε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε; Άλλωστε δεν συνηθίζω να μιλάω πολύ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Για ένα λεπτό. Γνωρίζετε καλώς το θέμα, αλλά υπάρχει ο Κανονισμός. Όταν γνωρίζει κάποιος το θέμα –κι εσείς πράγματι το γνωρίζετε- μπορεί να είναι και πιο συνοπτικός. 
      Παρακαλώ συνεχίστε, αλλά ολοκληρώστε σε ένα λεπτό διότι υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι και ο χρόνος είναι περιορισμένος.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Θα ολοκληρώσω λέγοντας ότι η αντίληψη που υποστηρίζει ότι η παιδεία έχει αποκλειστικό σκοπό την παιδεία, δεν είναι σωστή. Είναι εν μέρει σωστή. Με δύο λόγια -θα μπορούσα να μιλήσω πάρα πολύ πάνω σ’ αυτό το θέμα- η παιδεία πρέπει να στοχεύει στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του ανθρώπου, να του δίνει τη δυνατότητα να μαθαίνει και να μαθαίνει πώς να μαθαίνει, να τον κάνει σωστό άνθρωπο, σωστό επιστήμονα, ολοκληρωμένο άτομο. Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να παραβλέπει την ανάγκη να υπάρχει ένα παράθυρο στον κόσμο της εργασίας. Με δύο λόγια, στη σύγχρονη εποχή, η παιδεία πρέπει να συμβάλει και στο ένα και στο άλλο. Και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.
      Εάν, κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός Εργασίας και ο Υπουργός Παιδείας σ’ αυτά τα θέματα ολιγωρήσουν –οι εκάστοτε, οι σημερινοί και οι αυριανοί- και δεν προχωρήσουν με υψηλή πολιτική βούληση- εγώ και εσωτερικά και φιλικά και εσωκομματικά τους έχω εγκαλέσει προς αυτήν την κατεύθυνση- και δεν κατανοήσουν ότι το βασικό πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα είναι αυτό και δεν πολεμήσουν τις διάφορες αριστεροδεξιές και ανεύθυνες αντιλήψεις που κυκλοφορούν πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, η ανεργία στην Ελλάδα θα συνεχίσει να ίπταται σε υψηλά επίπεδα. 
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, έχετε το δικαίωμα σ’ αυτό το σημείο να πάρετε το λόγο.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Να μιλήσουν και οι άλλοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αυτό θα εισηγούμην κι εγώ.
      Το λόγο έχει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Σγουρίδης.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκαν σ’ αυτήν την Αίθουσα πολλές απόψεις που εγώ θα τις θεωρούσα ότι είναι καινοφανείς ή παράδοξες. Ακούστηκε στην Αίθουσα από τη μία πτέρυγα ότι θα πρέπει να υπάρχει μία πάγια εκπαίδευση και αν υπάρχουν συνεχείς εκπαιδεύσεις, ουσιαστικά υποβαθμίζεται η πάγια εκπαίδευση που δίνεται στο σχολείο, το γυμνάσιο, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. 
      Εγώ πιστεύω, κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό είναι λάθος. Δεν ανακαλύπτουμε εμείς τον τροχό. Πριν πολλούς αιώνες οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν πει το «γηράσκω αεί διδασκόμενος». Τι σημαίνει αυτό: Σημαίνει ξεκάθαρα ότι όσο περνούν τα χρόνια αλλάζουν οι συνθήκες κι εγώ θα πρέπει να προσλαμβάνω καινούρια μόρφωση, καινούρια εκπαίδευση, καινούρια κατάρτιση.
      Τι συνέβαινε μέχρι τώρα. Συνέβαινε το εξής: Σε κάθε περιφέρεια της Ελλάδος, σε κάθε νομό της Ελλάδος μέσα από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγχρηματοδοτούμενα και από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, υπήρχαν κέντρα κατάρτισης, κέντρα εκπαίδευσης, αλλά δυστυχώς τα αντικείμενα και τα προγράμματα που κατευθύνονταν σ’ αυτά πολλές φορές δεν ήταν συνδεδεμένα με τις ανάγκες απασχόλησης στη συγκεκριμένη ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Έτσι βγάζαμε πολλούς κτίστες ή πετράδες ή βγάζαμε κάποιες άλλες τέχνες, οι οποίες έμεναν ως γράμμα κενό. Οι άνθρωποι αυτοί απασχολούνταν ένα χρονικό διάστημα, αλλά αυτό το οποίο μάθαιναν δεν είχε εφαρμογή στην απασχόληση εκ των υστέρων. Τι γίνεται τώρα; Απλά τα πράγματα. 
      Θα πρέπει η απασχόληση να συνδεθεί με την κατάρτιση και την εκπαίδευση. Δεν μπορεί να βγάζουμε συνεχώς καταρτισμένους επαγγελματικά και εκπαιδευμένους σε αντικείμενα, τα οποία δεν έχουν ζήτηση στην αγορά. Και γι’ αυτό το νομοσχέδιο προχώρησε και δημιούργησε το Εθνικό Συμβούλιο, όπου από τη μία μεριά η πολιτεία και από την άλλη μεριά οι κοινωνικοί φορείς, οι εμπλεκόμενοι φορείς,  συναποφασίζουν για τον τρόπο με τον οποίο τα προγράμματα που δίδονται θα έχουν και πρακτική εφαρμογή. Αυτή είναι η φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Και θα συμφωνήσω με συναδέλφους, οι οποίοι λένε ότι θα έπρεπε να είναι πολύ μικρότερο και με υπουργικές αποφάσεις να δίδεται το δικαίωμα στον Υπουργό -διότι κάθε Υπουργός είναι καλοπροαίρετος σε αυτήν την κατεύθυνση- να προχωρά σε περαιτέρω ρυθμίσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω για τα όσα άλλα ακούστηκαν. 
      Ακούστηκε και για το θέμα της ανεργίας. Οφείλω να πω ότι είναι ένα μεγάλο ζήτημα, ένα ζήτημα σύμφυτο, διαρθρωτικό μέσα από την παγκοσμιοποίηση η οποία υπάρχει. Τα σύνορα πλέον δεν συγκρατούν ούτε κεφάλαια ούτε εργαζόμενους, και θα πρέπει να προσαρμοζόμαστε, τι μπορεί να γίνει. Θα πρέπει να παρακολουθεί η πολιτεία. Η πολιτεία δεν μπορεί να βάλει φραγμούς. Η πολιτεία πρέπει να παρακολουθεί, να κατευθύνει και να βοηθά στην προσαρμογή εργαζομένων και επιχειρήσεων. Και αυτό κάνει η πολιτεία, έχει την υψηλή εποπτεία. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται να μειωθεί η ανεργία και στη χώρα μας. Με αυτήν την προσοχή και τη δέουσα, αν θέλετε, βοήθεια μπορέσαμε και μειώσαμε την ανεργία. Σήμερα η ανεργία είναι κάτω από το 9% και αυτό με επίσημα στατιστικά στοιχεία. Και θέλει περισσότερη προσπάθεια. Μέχρι το 2008 πιστεύουμε. από την εφαρμογή των προγραμμάτων και με όλη την προσπάθεια που θα καταβληθεί, η ανεργία θα πέσει στο 6%. Δεν υπάρχει ένα μαγικό ραβδί, μέσα από το οποίο μπορούμε να ρυθμίσουμε τα πάντα. Εγώ θεωρώ ότι το νομοσχέδιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση και γι’ αυτό θα πρέπει, όλοι μαζί, να βοηθήσουμε στη νομοτεχνική του επεξεργασία με συγκεκριμένες προτάσεις, αν όχι να συμφωνήσουμε επί της αρχής. Εγώ συμφωνώ και το ψηφίζω, με όλη τη καλή διάθεση που το ίδιο το νομοσχέδιο εμπνέει. 
      Κύριε Υπουργέ, έχω καταθέσει δύο τροπολογίες. Ξέρω πολύ καλά ότι μπορεί να μην άπτονται του  αντικειμένου αυτού του νομοσχεδίου, αλλά όμως έχουν συνάφεια με το δικό σας Υπουργείο. Θα ήθελα,αυτές τις δύο τροπολογίες, αφού τις λάβετε υπόψη, σε κάποιο άλλο νομοσχέδιο να τις φέρετε εσείς ο ίδιος, ως άρθρα, να ψηφιστούν. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ ) 
      Τι πραγματεύονται αυτές οι τροπολογίες; Κατ΄ αρχάς είναι για εποπτευόμενους του Υπουργείου σας οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΑΕΔ και το ΙΚΑ. 
      Εν προκειμένω για το θέμα του ΟΑΕΔ. Υπάρχουν στον ΟΑΕΔ πάρα πολλοί υπάλληλοι, οι οποίοι αν θέλετε είναι περισσότεροι από τις ανάγκες που έχει ο οργανισμός σε κάποιο κλάδο. Αυτοί που προσφέρουν  αν θέλετε γραμματειακή υποστήριξη ή αν θέλετε προσφέρουν υπηρεσίες σε τομείς που είναι υπεράριθμος ο υπαλληλικός κόσμος που υπάρχει εκεί. Τι ζητάω; Αυτοί που είναι υπάλληλοι του ΟΑΕΔ και έχουν πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης και διαθέτουν πτυχίο ΠΑΤΕ - ΣΕΛΕΤΕ, να μπορούν να μεταταγούν στον κλάδο των εκπαιδευτικών του ΟΑΕΔ. Εξάλλου ζητάτε εκπαιδευτικούς. Και έχετε ανθρώπους που έχουν και το αντικείμενο και τη διδακτική εμπειρία, σύμφωνα με τα προσόντα τους. Αυτοί να μπορούν να μεταταγούν. Αυτή είναι η πρώτη τροπολογία. 
Ξέρω ότι δεν άπτεται του νομοσχεδίου σας, αλλά επειδή έχει συνάφεια με το Υπουργείο, μπορείτε να τη δείτε.
      Η δεύτερη τροπολογία έχει να κάνει με μια αδικία που συνέβη στους υπαλλήλους των Κέντρων Παιδικής Μέριμνας που καταργήθηκε το 1993. Αυτοί μετατάγησαν και κάποιοι από αυτούς επέλεξαν να πάνε στο ΙΚΑ. Κρατήσανε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν του δημοσίου, πλήρωσαν όλες τις εισφορές και, όταν πήγαν να βγουν στη σύνταξη, τα χρόνια που ήταν μεταταγμένοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ διαπίστωσαν ότι δεν αναγνωρίζονται συνταξιοδοτικά. Νομίζω ότι το θέμα μπορεί να λυθεί μόνο με μια νομοθετική ρύθμιση. Αυτήν τη νομοθετική ρύθμιση καταθέτω και θα σας παρακαλέσω πολύ να τη δείτε με καλή προαίρεση και με συμπάθεια.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η κ. Σπυράκη.
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, υποστήριξα και κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην επιτροπή και θα υποστηρίξω και σήμερα το σχέδιο νόμου «Εθνικό Σχέδιο Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση». Ο λόγος που το κάνω είναι, γιατί αφ΄ ενός έχω αρκετά χρόνια μέσα στην εκπαίδευση, αφ΄ ετέρου πιστεύω ότι ο καθένας που πιστεύει στο νομοσχέδιο οφείλει να καταθέσει τις απόψεις του, γιατί από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης φαίνεται ότι κάπως δεν έχει κατανοηθεί η όλη φιλοσοφία του νομοσχεδίου αυτού. Έτσι τα κόμματα της Αριστεράς κατηγορούν το νομοθέτη για φιλελεύθερες τάσεις και η Νέα Δημοκρατία προβάλλει νομοτεχνικά προβλήματα. 
      Κατά την άποψή μου το νομοσχέδιο αυτό δομήθηκε έτσι, ώστε το σημερινό σύστημα εκπαίδευσης να ανταποκριθεί σε επαγγέλματα και εξειδικεύσεις, στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Προσδοκά –γιατί δεν ξέρουμε με την εφαρμογή τι θα συμβεί- να καλύψει κενά σε διάφορα είδη επιχειρήσεων και βιομηχανιών, σε θέσεις εργασίας οι οποίες δεν πληρούνται εξαιτίας της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, έλλειψης ατόμων με προσόντα αντίστοιχα της θέσεως. Και θέλω να πω ότι σε συζήτηση άλλου νομοσχεδίου στην επιτροπή ο κ. Κυριακόπουλος, που είχε κληθεί για άλλο θέμα, επεσήμανε ακριβώς αυτό το σημείο από πλευράς ΣΕΒ, ότι υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ προσόντων και προσφερομένων θέσεων.
      Έτσι το νομοσχέδιο αυτό δεν καλύπτει άμεσα θέματα εκπαίδευσης ούτε θέματα ανεργίας, αλλά προσπαθεί να θεραπεύσει την αναντιστοιχία των προσόντων που αποκτούνται με την εκπαίδευση και αυτών που ζητούνται από την αγορά εργασίας. Έμμεσα στηρίζει μια πιο σύγχρονη εκπαίδευση και αγγίζει τα θέματα της ανεργίας. Προσφέρει τις δυνατότητες για μια μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και στα δύο επίπεδα και αυτό είναι αναγκαίο στην εποχή μας, μια εποχή που είναι κοινός τόπος αλλά θα το επαναλάβω ότι χαρακτηρίζεται από συνεχείς αλλαγές απαιτήσεων και στόχων. Όσο περισσότερη γνώση έχουμε, όσο μεγαλύτερη εξειδίκευση διαθέτουμε για μια συγκεκριμένη εργασία τόσο πιο αποτελεσματική είναι η εργασία και τόσο πιο αποδοτική είναι για την επιχείρηση η οποία γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική και μέσα από αυτόν τον ανταγωνισμό στηρίζει και την οικονομία και όλες τις πολιτικές ανάπτυξης.
      Κυρίως όμως η αποδοτική εργασία προσφέρει σ’ αυτόν που την εκτελεί αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Με αυτήν την έννοια το νομοσχέδιο δεν διέπεται μόνο από μια εκσυγχρονιστική αντίληψη, αποπνέει και ευαισθησία για τους νέους και τις νέες που εκπαιδεύονται καθώς και για τις οικογένειές τους. Προσπαθεί να απαλύνει κάπως τη σημερινή αγωνία και της οικογένειας και του εκπαιδευόμενου, σχετικά με τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Δεν παρεμβαίνει –και πολύ σωστά- στην ελεύθερη επιλογή πεδίων μάθησης και εκπαίδευσης, αλλά ευελπιστεί να προσφέρει έναν οδηγό για τις ανάγκες που προκύπτουν στην αγορά εργασίας, η οποία δεν είναι πια στατική,  συνεχώς εξελίσσεται και μεταλλάσσεται.
      Η καταγραφή αναγκών ποσοτικών και ποιοτικών σε θέσεις εργασίας, που θεσμοθετείται με αυτό το νομοσχέδιο, θα είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο, ένα συμβουλευτικό όργανο για την πολιτεία και για τους πολίτες της, που αν θέλουν –και πιστεύω ότι θα το θέλουν- θα αποφασίσουν με ευθύνη για το μέλλον τους και όχι τυχαία. Και αυτά όσον αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αυτούς οι οποίοι σκέπτονται τι θα επιλέξουν στην Τριτοβάθμια.
      Με τις ρυθμίσεις, όμως, αυτού του νομοσχεδίου θίγεται και το θέμα της δια βίου συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Έτσι, αποδεικνύει το νομοσχέδιο ευαισθησία και γι’ αυτούς που βρίσκονται ήδη στην αγορά εργασίας. Τους δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μαθήματα, να εκπαιδευτούν και να ανανεώσουν γνώσεις που ίσως είναι παρωχημένες, να αναπτύξουν δεξιοτεχνίες για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις του ίδιου του επαγγέλματος που έχουν επιλέξει και να συμβάλουν έτσι στην ανταγωνιστικότητα, να είναι συγκρίσιμοι με τους υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες, να νιώθουν σύγχρονοι και ικανοί.
      Δεν θα ήθελα βέβαια με την τοποθέτησή μου να δώσω το μήνυμα ότι όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από την αναντιστοιχία εκπαίδευσης – κατάρτισης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας θα λυθούν ως δια μαγείας με την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι θα βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση και θα αλλάξουν νοοτροπίες και θα αμβλυνθούν αρνητικά συναισθήματα. Οι επιχειρήσεις θα νιώσουν ότι η πολιτεία τους σέβεται και οι πολίτες θα νιώσουν περισσότερο ασφαλείς, θα αναπτύξουν υπευθυνότητα στο αβέβαιο περιβάλλον που πολλές φορές είναι απειλητικό, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα):  Ο κ. Σπύρου έχει το λόγο.
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο, ένα σύστημα που να ελέγχει την εκπαίδευση, τη μετεκπαίδευση, τη συνεχιζόμενη κατάρτιση με την απασχόληση. Και δίνεται η εντύπωση στην Αίθουσα αυτή ότι το Υπουργείο ανακάλυψε την πυρίτιδα μετά από αυτό το νομοσχέδιο.
       Σε ένα Κοινοβούλιο πρέπει ελεύθερα ο λόγος και ο προβληματισμός να μπαίνουν, με αφορμή τα νομοσχέδια και να μην μπαίνουμε στην τυπολατρία και στο γράμμα του νομοσχεδίου, που δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα κακό νομοσχέδιο. Δεν έχει σημασία εάν η Αντιπολίτευση το επικρίνει. Διότι προσπαθεί η Αντιπολίτευση –και αυτός είναι ο ρόλος μας- να βγάλουμε το επικάλυμμα με το οποίο έρχονται όλα τα νομοσχέδια. Γιατί εάν τα νομοσχέδια ήταν καλά -και ασφαλώς νομοθετούμε για το καλό των πολιτών- οι πολίτες μας θα ήταν ευτυχείς. Αλλά γνωρίζετε ότι ο ελληνικός λαός σήμερα υποφέρει, στη μεγάλη του πλειοψηφία. 
      Και δεν θα ισοπεδώσω, δεν θα μηδενίσω προσπάθειες, δεν θα πω πώς ήμασταν πριν είκοσι ή τριάντα χρόνια. Θα έλεγα, όμως, πώς μπορούσαμε να είμαστε ως χώρα, πώς μπορούσαμε να μην έχουμε αυτή τη φτώχεια που πλήττει το 20% και 22% του ελληνικού λαού, να μην έχουμε αυτή την ανεργία –τη δομική ανεργία, όμως- που πλήττει σε ποσοστό 25% τη νεολαία μας και τις γυναίκες. Και δεν πρέπει να καυχόμαστε με τα ποσοστά, το 8,1% ή 8,9% ή 9%, για να εφησυχάζει κανείς, γιατί είναι καθαρά επικοινωνιακό το τρυκ. Διότι δεν φτιάχνονται νέες θέσεις εργασίας, όπως υποσχέθηκε ο κύριος Πρωθυπουργός στις εκλογές του 2000. Φτιάχνουμε επιδοτούμενες θέσεις απασχόλησης μέσα από προγράμματα ευρωπαϊκά και πόρους που και αυτοί κακοδιαχειρίστηκαν και καταχράστηκαν από τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα, θα έλεγε κανείς χωρίς αποτέλεσμα.
      Ακούστηκε επίσης, ότι η Αντιπολίτευση δεν κάνει πρόταση για ένα απλό νομοσχέδιο. Θα έλεγα, λοιπόν, και πάλι –και το είπε ο κ. Σπυριούνης, νομίζω με πολλή ειλικρίνεια- ότι η αντιπολίτευση που ασκούσε παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ ήταν τραγική. Αυτή η αντιπολίτευση οδήγησε στο να καθηλωθεί η χώρα πολλά χρόνια πίσω, που να έρχεστε σήμερα εσείς, με την ψευδοεπιγραφή του σοσιαλισμού, να εφαρμόζετε αυτήν την πολιτική που χρειάζεται σήμερα η παγκόσμια οικονομία, μία πολιτική φιλελεύθερη που αφήνει τις δυνάμεις των πολιτών να δημιουργούν και να αναπτύσσονται. Παράλληλα, όμως, το κράτος ως ελεγκτής, ως υπεύθυνος φορέας παρακολουθεί και τον πλούτο, τον παραγόμενο, τον μοιράζει και στις επιχειρήσεις και στους εργαζόμενους, αλλά ασκώντας την κοινωνική του πολιτική όχι με δανεικά και με πόρους, κυρίως ευρωπαϊκούς, που το τελικό αποτέλεσμα, όπως γνωρίζετε, αντιστοιχεί στο 1% σε αυτούς που το εισπράττουν. Αυτή είναι η απόδοση αυτών των πόρων.
Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι η όλη σας πολιτική είναι αποσπασματική, είναι πολιτική που δεν δημιουργεί πραγματικά τη λύση και δεν εμβαθύνει στη λύση του προβλήματος. 
      Σήμερα, κύριοι συνάδελφοι, ποιος δημιουργεί θέσεις εργασίας; Τις δημιουργεί το ίδιο το κράτος μέσα από την εκπαίδευση που παρέχει μέσα από την παιδεία, μέσα από τις δημόσιες επενδύσεις, μέσα από τις θέσεις που δημιουργεί στο δημόσιο τομέα, ο οποίος πολλές φορές έχει γίνει αυτοσκοπός. Δεν έχει γίνει μηχανισμός υπηρέτησης των πολιτών ή των επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση των εργαζομένων, αλλά αυτοσκοπός προκειμένου να διορίζουμε πολίτες, οι οποίοι ασφαλώς έχουν ανάγκη εργασίας, αλλά γνωρίζετε και την αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης και πόσο αποτελεί τροχοπέδη σήμερα στην ανάπτυξη της χώρας.
      Δημιουργούνται επιχειρήσεις, οι οποίες ασφαλώς με στόχο κυρίως το κέρδος προσπαθούν να επενδύσουν υποθηκεύοντας περιουσιακά στοιχεία, αγωνιώντας, αξιοποιώντας τους πόρους ή με επενδύσεις, οι οποίες έρχονται από το εξωτερικό και γνωρίζετε ότι αυτές οι επενδύσεις έχουν μειωθεί επικίνδυνα.
      Τρίτος πυλώνας είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι ασφαλώς πρέπει να έχουν εκείνα τα προσόντα που να μπορούν να ανταποκρίνονται και να είναι ελκυστικοί στην πρόσληψη από οποιαδήποτε επιχείρηση, πλην του δημοσίου. Τα κριτήρια τώρα τελευταίως έχουν αυξηθεί, παλαιότερα βέβαια δεν έμπαιναν αυτά τα κριτήρια και βλέπετε ότι έχουμε το εξής τεράστιο πρόβλημα: το 50% του προϋπολογισμού να πηγαίνει σε μισθοδοσίες και σε ανελαστικές δαπάνες που δεν μπορεί να κλείσει ο ίδιος ο προϋπολογισμός.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
      ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΥ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
      Χρειάζεται, λοιπόν, ένα εκπαιδευτικό σύστημα και δεν φαίνεται ότι μπαίνετε στην ουσία του θέματος. Θα άξιζε κανείς να επισκεφθεί τα επαγγελματικά εκπαιδευτήρια για να δείτε το χάλι που υπάρχει, την υποβάθμιση, την έλλειψη καθηγητών, την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, τη μειωμένη εκπαίδευση των μαθητών και στη συνέχεια βέβαια όλα τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα: ποιος μελέτησε, πόσοι καταρτίστηκαν και τελικά αυτοί πού βρήκαν εργασία και εάν είχαν αποτέλεσμα. Ασφαλώς η πιστοποίηση θα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, όπως και ο επαγγελματικός προσανατολισμός που όφειλε να αρχίσει πολύ ενωρίτερα, όταν κυβερνάτε είκοσι χρόνια αυτό τον τόπο, και θα έπρεπε πολύ ενωρίτερα όλα αυτά να είχαν επιλυθεί.
      Θεωρώ, λοιπόν, ότι το νομοσχέδιο έγινε για να καλύψει αυτό το ευρωπαϊκό κενό ότι κάτι κάνει η Κυβέρνηση. Το πρόβλημα της ανεργίας δεν το αντιμετωπίζετε, γιατί έχετε μια διαφορετική φιλοσοφία που κάνει κάποιους να ροκανίζουν τον πλούτο και τους πόρους του κράτους και κάποιοι πλούσιοι να γίνονται πραγματικά πλουσιότεροι και οι πολίτες σήμερα ιδιαίτερα οι νέοι να μη βρίσκουν εργασία γιατί και τα προσόντα τους είναι μειωμένα αλλά και γιατί υπάρχει αποθάρρυνση στην αγορά εργασίας μέσα από την κωλυσιεργία των δημοσίων υπηρεσιών για να μπορέσει κανείς να στήσει μια επιχείρηση. Η επιχειρηματικότητα είναι μειωμένη, η ανταγωνιστικότητα είναι μειωμένη, η παραγωγικότητα περιορισμένη.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε νομοσχέδιο είναι σημαντικό, όπως έχω κατ’ επανάληψη πει, γιατί είναι το πιο σημαντικό νομοσχέδιο για τα θέματα στα οποία αναφέρεται. Και το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία, αφού μέσω αυτού επιδιώκεται η βελτίωση της επίδοσής μας, όσον αφορά τη σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με τη λειτουργία της αγοράς εργασίας. 
      Το εκπαιδευτικό σύστημα προσφέρει μόρφωση, αγωγή στους πολίτες. Η αγορά εργασίας πρέπει να προσφέρει εργασία, απασχόληση που αποτελεί αγαθό και τον ασφαλέστερο θώρακα για την αντιμετώπιση του κινδύνου περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού του ατόμου.
      Αναμφίβολα η εκπαίδευση πέρα από την παιδαγωγική, μορφωτική, πολιτιστική επίδραση που ασκεί έχει –και επισημάνθηκε αυτό από συναδέλφους πολύ εύστοχα- και μια οικονομική διάσταση, γιατί κατά κοινή αναγνώριση επηρεάζει και συχνά καθορίζει τη ζωή των ατόμων και αυτήν την ίδια την αναπτυξιακή πορεία μιας χώρας.
      Στην εποχή ιδιαιτέρως που ζούμε, την εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ραγδαίων αλλαγών, η δυνατότητα προσαρμογής αλλά και η ταχύτητα αξιοποίησης αυτής της δυνατότητας προς τεχνολογικές και διαρθρωτικές αλλαγές, δίνει συγκριτικά πλεονεκτήματα σ’ αυτούς που έχουν αυτό το προβάδισμα. Και αυτό ακριβώς αποτελεί τη βάση για τη διάκρισή τους και κατ’ επέκταση για την ευημερία.
      Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η διάθεση ενός κατάλληλα εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ανεπτυγμένες χώρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για χώρες όπως η Ελλάδα, όπου επιδιώκουμε μια θέση στο διεθνή ανταγωνισμό όχι με βάση τη φθηνή εργασία, αλλά κυρίως το τρίπτυχο υψηλή εκπαίδευση, κατάρτιση, υψηλή παραγωγικότητα και συνακόλουθα υψηλές αμοιβές. Αυτό ακριβώς το τρίπτυχο μπορεί να πει κανείς ότι αντικατοπτρίζει και την πολιτική που θέλουμε να προωθήσουμε και να εφαρμόσουμε μέσω της διασύνδεσης του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας, πράγμα που υποστηρίζεται από την εφαρμογή του παρόντος νομοσχεδίου ευθύς ως καταστεί νόμος του κράτους.
     Μετά την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και την πρόταξη του στόχου της πραγματικής σύγκλισης με δεδομένη τη μακροοικονομική σταθερότητα, με δεδομένους τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, βασικός στόχος είναι η λειτουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που στηρίζει αποτελεσματικά το ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να είναι κι ένα ανθρώπινο κεφάλαιο –γιατί περί αυτού πρόκειται- ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας εποχής. Η εκπαίδευση οικοδομεί και διαχέει την επιστημονική γνώση, ενσωματώνεται στην παραγωγική διαδικασία, αναβαθμίζει τελικώς την τεχνολογική πρόοδο και βελτιώνει την παραγωγικότητα και το επίπεδο της οικονομίας, αλλά και της ζωής των πολιτών.
     Η δημιουργία αυτού του ανθρώπινου κεφαλαίου δεν περιλαμβάνει μόνο τη φοίτηση σε μονάδες της τυπικής εκπαίδευσης, αλλά και σε προγράμματα της άτυπης εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης ή σε δομές απόκτησης εργασιακής εμπειρίας. Οι άνθρωποι αποκτούν ικανότητες, δεξιότητες, προσόντα, εφόδια, που δεν είχαν πριν. Με αυτές ακριβώς τις ικανότητες αυξάνουν την παραγωγικότητά τους, έτσι ώστε τελικώς –και αυτό είναι που έχει αξία σε μία ανεπτυγμένη χώρα- να μπορεί να μετρηθεί και υπό τύπου επένδυσης τόσο η δαπάνη όσο και η συνολική προσπάθεια που κάνει μια πολιτεία για την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού.
     Η εύκολη ή όχι ενσωμάτωση των εκπαιδευθέντων στην αγορά εργασίας είναι και ένας δείκτης αποτελεσματικότητας της λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος. Δεν πρέπει –και τονίστηκε αυτό από συναδέλφους- να καταργήσουμε την ελευθερία επιλογής των ατόμων και των οικογενειών τους. Έχουμε όμως υποχρέωση να ενημερώσουμε, να καθοδηγήσουμε από τη δική μας πλευρά όλους τους ενδιαφερόμενους προκειμένου να διευκολύνουμε τη δική τους ελεύθερη επιλογή. Να τους διευκολύνουμε μέσω της γνώσης από την πλευρά τους των επίκαιρων στοιχείων που αφορούν την εκπαίδευση και την αγορά εργασίας.
     Δεν τίθεται θέμα –γιατί δεν είναι αυτή η επιλογή μας- δημιουργίας μιας αγοράς που λειτουργεί μ΄ ένα αυστηρά προγραμματισμένο από το κέντρο προορισμό. Αυτό συνέβη σε άλλες εποχές σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, όπου υπήρχε ένας καταμερισμός μετά από συμφωνία μεταξύ συγκεκριμένων κρατών. Έτσι το εκπαιδευτικό σύστημα σε κάθε κράτος λειτουργούσε στοιχημένο με σημείο αναφοράς αυτόν τον καταμερισμό που προέκυπτε από τη συγκεκριμένη διακρατική συμφωνία.
     Σε κάθε χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, που λειτουργεί ο ελεύθερος, ο υγιής  ανταγωνισμός με την παρέμβαση και παρακολούθηση της λειτουργίας της αγοράς βεβαίως από το κράτος, το οποίο παρεμβαίνει και ασκεί απολύτως τον κοινωνικό του ρόλο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Η επιλογή είναι ελεύθερη από την πλευρά κάθε ενδιαφερόμενου. Εμείς πρέπει να προσφέρουμε ενημέρωση, καθοδήγηση και παρότρυνση, αν θέλετε, στον μέγιστο επιτρεπόμενο βαθμό.
     Η αλήθεια όμως είναι ότι όλα αυτά έχουν πολύ μεγάλη σχέση με τα στερεότυπα που επικρατούν σε μία χώρα, με την κουλτούρα αν θέλετε που υπάρχει, δοθέντος ότι οι σπουδές και οι τίτλοι που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των σπουδών έχουν πέραν των άλλων και μία αξία κοινωνικής χρήσης.
      Και αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Ποιος από όσους είμαστε σε αυτήν την Αίθουσα θα ενθαρρύνει τα παιδιά του να μην σπουδάσουν στην Ιατρική Σχολή, να μην γίνουν μηχανικοί, αρχιτέκτονες ή νομικοί, αλλά να γίνουν συντηρητές καυστήρων ή ανελκυστήρων ή να γίνουν μάγειροι, επειδή ακριβώς ο τουριστικός τομέας –όλοι το εκτιμούν- θα συνεχίσει αναπτυσσόμενος τα επόμενα χρόνια. Λένε κάποιοι ότι μέχρι το 2010 στον τουριστικό τομέα θα καταγράφεται το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ. 
      Ας δούμε, λοιπόν, όταν μιλούμε γι’ αυτά τα θέματα, μέσα σε ποιο περιβάλλον συζητούμε, γιατί αυτό το φορτίο των παραδόσεων και της συνήθειας είναι πάρα πολύ μεγάλο για να θεωρούμε ότι εύκολα μπορούμε να το αποτινάξουμε και να κάνουμε ριζοσπαστικές επιλογές, οι οποίες μπορεί να έχουν βεβαίως μεγάλη αξία, αρκεί να εφαρμοσθούν. Και η εφαρμογή τους αποτελεί από μόνη της ένα πρόβλημα.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκπαίδευση επηρεάζει και τις δύο πλευρές, και την προσφορά και τη ζήτηση εργασίας. Λογικό είναι από την πλευρά της ζήτησης, όταν μιλούν οι επιχειρήσεις να θεωρούν ότι τα πιο εκπαιδευμένα και καταρτισμένα άτομα είναι πιο παραγωγικά, πιο αποτελεσματικά και γι’ αυτό είναι προτιμητέα. Και από την πλευρά της προσφοράς είναι φανερό ότι το κόστος της μη εργασίας, δηλαδή το διαφυγόν ωρομίσθιο αυτών που είναι περισσότερο εκπαιδευμένοι, είναι σχετικά υψηλότερο από το αντίστοιχο των λιγότερο εκπαιδευμένων. Με αυτήν την έννοια –και είναι σημαντικό αυτό- όποιοι έχουν υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης έχουν και ισχυρότερα κίνητρα να κινητοποιηθούν  και να ενταχθούν στην αγορά εργασίας, να υποκαταστήσουν δηλαδή τη μη εργασία με εργασία και απασχόληση. Και το κλειδί βρίσκεται εδώ για την αύξηση της απασχόλησης. Γι’ αυτό θέλουμε περισσότερο εκπαίδευση, κατάλληλη εκπαίδευση για να ωθήσουμε τους ανθρώπους να αναζητούν απασχόληση και να εντάσσονται στην αγορά εργασίας. 
      Αυτό είναι ένα πλαίσιο το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση με πολύ εύστοχο τρόπο έχει θεμελιώσει από το 1997, αλλά με πληρέστερο τρόπο το 2000 στη Λισαβόνα, στην αγορά εργασίας. Το πλαίσιο αυτό ασφαλώς μας βρίσκει σύμφωνους, γιατί άκουσα κάποιο συνάδελφο να κατακρίνει την Κυβέρνηση, ότι υπονομεύει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή περίπου εκφράζει θέσεις που είναι αντίθετες προς αυτήν την στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Βρίσκω την ευκαιρία να πω ότι στο εξάμηνο της δικής μας Προεδρίας, στο Συμβούλιο Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης προχωρήσαμε με ομοφωνία στη νέα, αναθεωρημένη Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση και θέσαμε συγκεκριμένους στόχους. Οι στόχοι αυτοί οι οποίοι βεβαίως σε γενικό πλαίσιο τέθηκαν το 2000 στη Λισαβόνα, συνεχίζουν να ισχύουν με ορίζοντα το 2010, με επανεκτίμηση, όπως έχουμε δεσμευθεί, το 2005 για την πρόοδο που εν τω μεταξύ θα έχει συντελεστεί. 
      Πρέπει να πω όμως, ότι μία από τις προϋποθέσεις, όταν θεσπίστηκε η λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας, ήταν και η διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιπέδου άνω του 3,5% ετησίως, κάτι το οποίο δεν επαληθεύθηκε. Η Ελλάδα διατηρεί επί οκτώ συνεχόμενα έτη υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο επίπεδο του περίπου 4%, στην Ευρωπαϊκή Ένωση όμως τα αντίστοιχα ποσοστά κυμαίνονται σε χαμηλό επίπεδο σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις οριακά πάνω από το 0%. 
      Έχουμε, όσον αφορά τη δική μας περίπτωση, πράγματι ένα πρόβλημα ανεργίας το οποίο μεταξύ των άλλων αποκρυπτογραφείται ως διαρθρωτική ανεργία, ως αδυναμία, δηλαδή, σύζευξης προσφερόμενων και ζητούμενων ειδικοτήτων στην αγορά εργασίας. Αυτό φαίνεται κυρίως, επειδή έχουμε υψηλό ποσοστό ανεργίας μεταξύ των νέων και επειδή έχουμε επίσης υψηλό ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας για άτομα τα οποία, επειδή δεν συμμετέχουν σε προγράμματα διά βίου μάθησης ή επανακατάρτισης παραμένουν για μεγάλο διάστημα εκτός αγοράς εργασίας. 
      Πρέπει να πούμε από την άλλη όμως, επειδή έγινε απόπειρα από κάποιους συναδέλφους να επεκταθούμε σε μία ευρύτερη συζήτηση, ότι το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα κινείται σταθερά πτωτικά και θα συνεχίζει να κινείται σταθερά πτωτικά για την επόμενη περίοδο, εφόσον είναι δεδομένη η διατήρηση στη χώρα μας υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση η πορεία είναι τελείως αντίστροφη. Είναι αρνητική, δηλαδή ανοδική όσον αφορά το ποσοστό της ανεργίας. 
      Και όσον αφορά το ποσοστό της απασχόλησης, θα μου επιτρέψετε να πω ότι αδικείται η χώρα μας, όταν συγκρίνεται με τη χρησιμοποίηση των στατιστικών δεικτών και μόνο αυτών και παραβλέπεται ποια είναι η πραγματικότητα, η οποία υποκρύπτεται πίσω από τους δείκτες της στατιστικής.
      Το ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα πράγματι υπολείπεται σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως πρέπει να πούμε ότι στην Ελλάδα έχουμε το χαμηλότερο ποσοστό μερικής απασχόλησης –κινείται στο 4%, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο μέσος όρος κινείται στο 18%- ενώ σε μερικές χώρες αυτό το ποσοστό ξεπερνά το 40%. 
      Δεν είναι αυτό το μοντέλο κοινωνίας ή εργασίας, αν θέλετε, που επιδιώκουμε, προκειμένου να βελτιώσουμε, χάρη των στατιστικών δεικτών και μόνο αυτών, την επίδοσή μας, ώστε να συγκριθούμε με καλύτερους όρους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί και σήμερα, αν εξετάσουμε τα πράγματα με βάση το ποσοστό του λεγόμενου ισοδύναμου πλήρους απασχόλησης, θα δούμε ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά στην επίδοση της Ευρωπαϊκής Ένωση. Δηλαδή αν αντί να μετρήσουμε τον αριθμό των απασχολούμενων πολιτών, μετρήσουμε τις ώρες απασχόλησης που διατίθενται, θα δείτε ότι δεν υστερούμε σε σχέση με την επίδοση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Βεβαίως το μοντέλο της μερικής απασχόλησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στους νέους, προκειμένου να συμφιλιώσουμε τη σπουδαστική με την επαγγελματική τους ζωή, στις γυναίκες που έχουν και άλλες υποχρεώσεις, προκειμένου να συμφιλιώσουμε την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή και, αν θέλετε, ως ένα πρώτο βήμα ένταξης στην αγορά εργασίας, με προοπτική βεβαίως την ένταξη στην αγορά εργασίας με οκτάωρη απασχόληση.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει επίσης να παραβλέπουμε τις ιδιαιτερότητες που αφορούν κατ’ εξοχήν τη χώρα μας. Η Ελλάδα, κάποια χρόνια πριν, έστελνε τα παιδιά της στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας και έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών. Περίπου ένα εκατομμύριο και, πάντως, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικών μεταναστών, έχουν ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία και έχουν εξασφαλίσει απασχόληση σε ποσοστό που ξεπερνά το 70% και στον τομέα αυτό έχουμε μία από τις πρώτες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά στην απασχόληση αυτού του τμήματος του πληθυσμού κάθε χώρας.
      Σήμερα είναι φανερό –αυτό έδειξε η εμπειρία και τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας- ότι ο τομέας των υπηρεσιών είναι αυτός που συγκεντρώνει τους εφοδιασμένους με τα περισσότερα προσόντα, γιατί αυτό συνδέεται τελικά με την παραδοσιακή διάρθρωση της ελληνικής γεωργίας και βιομηχανίας. Έχουμε μικρές σχετικά και μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες συνήθως δεν χρειάζονται ή δεν αξιοποιούν διοικητικά και τεχνικά στελέχη με ανώτερη εξειδίκευση και εκπαίδευση σε μεγάλο βαθμό. Αυτή είναι μία πραγματικότητα στη χώρα μας.
      Βεβαίως από την άλλη πλευρά, τα ίδια τα στοιχεία μαρτυρούν ότι είναι ομολογημένη μία βελτίωση του επιπέδου της εκπαίδευσης των απασχολούμενων. Αυτό αντανακλά -αν θέλετε- και τη μεταβολή που έχει συντελεστεί όσον αφορά στη ζήτηση των προϊόντων που παράγουν κλάδοι με λιγότερο εκπαιδευμένους και μία στροφή προς τα προϊόντα που παράγουν κλάδοι με περισσότερο εκπαιδευμένο προσωπικό. 
      Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του ανταγωνισμού που έπληξε και τη χώρα μας: Παραδοσιακές επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας αντιμετώπισαν κρίση και εκεί, πράγματι, έχουμε μείωση της απασχόλησης -κλασική περίπτωση είναι ο τομέας της κλωστο-υφαντουργίας- ενώ έχουμε αύξηση της απασχόλησης των πτυχιούχων ορισμένων κατηγοριών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον τομέα της πληροφορικής, για τον οποίο έγινε λόγος.
      Η μετάβαση τελικώς σε μία αγορά εργασίας που εντάσσει και διασφαλίζει τη συνοχή της κοινωνίας, μπορεί να στηριχθεί –αυτό δέχονται όλοι- κατά βάση σε τρεις πυλώνες: Σε μείωση του κόστους για την πρόσληψη και απασχόληση εργαζομένων, σε προγράμματα ενεργητικής πολιτικής απασχόλησης –αυτά είναι θέματα άλλης πολιτικής και άλλης συζήτησης- και, βεβαίως, σ’ αυτό που συζητούμε σήμερα, σε προσαρμογές στην εκπαίδευση και στο σύστημα της δια βίου μάθησης, στην ανάπτυξη της συμβουλευτικής και πληροφόρησης σε θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού, καθώς και στη διασύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.
      Σήμερα, λοιπόν, συζητούμε τη διασύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας. Έχουν κατά καιρούς θεσπιστεί ορισμένοι δείκτες, βάσει των οποίων μετράται η αποτελεσματικότητα αυτής της διασύνδεσης. Η αλήθεια είναι ότι παρατηρείται μία δυσκολία και μία αδυναμία μετάβασης των νέων στην αγορά εργασίας και αυτό συμβαίνει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πράγμα που συνδέεται απολύτως με τον προσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος.
      Μπορούμε να πούμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας έχει ως κυρίαρχο στόχο –αυτό φαίνεται- την προετοιμασία στελεχών για το δημόσιο τομέα. Αυτό φαίνεται και στα προγράμματα διδασκαλίας, τα οποία σήμερα είναι εν χρήσει. Φαίνεται ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας προετοιμάζει λιγότερο τα άτομα για τον επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας μας, που πρέπει να είναι και ο πλέον ανταγωνιστικός.
      Τα τελευταία χρόνια βέβαια στην πατρίδα μας έχει γίνει αξιοσημείωτη πρόοδος, δηλαδή αυξάνονται οι διασυνδέσεις των ΑΕΙ, των ΤΕΙ, με ιδιωτικές επιχειρήσεις, με τη βιομηχανία, με την αξιοποίηση των ερευνητικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να συνεχιστεί.
      ‘Όπως τονίσαμε και άλλες φορές, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία δεν έχει τη μορφή ενός συνηθισμένου, τυπικού νομοσχεδίου. Δεν μιλάμε επίσης για το περιεχόμενο της πολιτικής όσον αφορά τόσο την απασχόληση και την αγορά εργασίας, όσο και το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας. Μιλάμε ακριβώς για τον αποτελεσματικότερο συντονισμό δομών που υπάρχουν, που λειτουργούν, προκειμένου μέσα από τη συνέργια τους να επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την αντιστοίχηση, όπως είπα, ζητούμενων και προσφερόμενων ειδικοτήτων.
      Πρέπει να πω εδώ ότι οι συνάδελφοι οι οποίοι ανέφεραν –και το έκαναν κατ’ επανάληψη- το μεγάλο αριθμό των υπουργικών αποφάσεων ως μειονέκτημα αυτού του νομοσχεδίου, αγνοούν προφανώς ότι με τις υπουργικές αυτές αποφάσεις δεν αναθέτουμε νέες αρμοδιότητες στους συγκεκριμένους Υπουργούς. Απλά τους καλούμε να ασκήσουν τις υφιστάμενες αρμοδιότητες με έναν τρόπο διαφορετικό, μέσα σ΄ ένα πνεύμα συνεργασίας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας σκοπός που είναι κοινός στην περίπτωσή μας. Δεν διευρύνεται, δηλαδή, το πεδίο των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων. Απλά επισημαίνεται ένας διαφορετικός τρόπος, βάσει του οποίου θα πρέπει να κρίνονται οι αποφάσεις αυτές.
      Είναι η πρώτη φορά, όπως αναγνωρίζει στη γνώμη της η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, που τα συστήματα δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης, αρχικής και συνεχιζόμενης κατάρτισης, αλληλοσυμπληρώνονται ώστε να μη ταυτίζονται, να μην αλληλοεπικαλύπτονται και τελικώς να έχουν στόχο την ένταξη των ατόμων, που περνούν από αυτές τις δομές, στην αγορά εργασίας. 
      Με αυτή μας την πρωτοβουλία, όπως γνωρίζετε, δημιουργούμε έξι επιμέρους συστήματα. Σε κάθε σύστημα ορίζουμε ένα συγκεκριμένο  επιτελικό φορέα, που έχει την ευθύνη εποπτείας του συγκεκριμένου συστήματος και την ευθύνη του συντονισμού με τα άλλα συστήματα.
      Στο πρώτο σύστημα γίνεται λόγος για την έρευνα των αναγκών της αγοράς εργασίας. Εδώ το ρόλο του εποπτεύοντος φορέα τον έχει η θυγατρική εταιρεία «Ερευνητική Πληροφορική» του ΟΑΕΔ. Μέσα από την έρευνα που είναι αναγκαία, για να γνωρίζουμε τις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε κάθε νομό, σε κάθε περιοχή, έχουμε στη διάθεσή μας πληροφορίες και στοιχεία όσον αφορά τις προδιαγραφές των επαγγελματικών ειδικοτήτων που ζητούνται, καθώς και τον απαιτούμενο αριθμό ο οποίος χρειάζεται για να καλυφθούν οι ανάγκες μιας ορισμένης περιοχής. Και μιλώ για την αγορά εργασίας αυτής της περιοχής.
      Με το δεύτερο σύστημα, που αναφέρεται στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι ο επιτελικός φορέας που εποπτεύει. Οι πληροφορίες που αντλεί από το πρώτο σύστημα, χρησιμοποιούνται για την επιλογή των προγραμμάτων, καθώς επίσης προωθεί πληροφορίες στα άλλα συστήματα, στο τρίτο σύστημα για την αρχική επαγγελματική κατάρτιση, το οποίο εποπτεύεται από τον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας και στο τέταρτο σύστημα που αναφέρεται στη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και το οποίο εποπτεύεται από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αυτά τα συστήματα βρίσκονται σε μια στενή συνεργασία, σε μια αλληλοτροφοδότηση, προκειμένου να προκύπτει ωφέλιμο αθροιστικό αποτέλεσμα από τη λειτουργία τους. 
      Στο πέμπτο σύστημα προχωρούμε για πρώτη φορά με τη λειτουργία του στην πιστοποίηση της επαγγελματικής κατάρτισης και των επαγγελματικών προσόντων, έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα κάποιος να πιστοποιεί τα προσόντα, τις δεξιότητες, τα εφόδια που έχει, ανεξαρτήτως του τρόπου που τα απέκτησε ή της διαδρομής που ακολούθησε για να φθάσει στην απόκτηση αυτών των προσόντων. Ο Οργανισμός Επαγγελματικής Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας για τα επαγγελματικά επίπεδα και το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης, το ΕΚΕΠΙΣ, για τα προγράμματα συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, είναι οι επιτελικοί φορείς σε μια ισότιμη σχέση συνεργασίας.
      Τέλος –και πολύ σημαντικό- με το σύστημα έξι δημιουργούμε μια δομή συμβουλευτικής υποστήριξης και επαγγελματικού προσανατολισμού με επιτελικό φορέα το Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
      Αλλά εκτός από το συντονισμό των συστημάτων μεταξύ τους προβλέπουμε με αυτό το νομοσχέδιο λειτουργίες, βάσει των οποίων στο εσωτερικό κάθε συστήματος είναι αποτελεσματική η συνεργασία, ο συντονισμός επιμέρους δομών, γιατί υπάρχουν δομές σε κάθε ένα απ’ αυτά τα συστήματα που ανήκουν σε διαφορετικά Υπουργεία και εποπτεύονται από διαφορετικούς επικεφαλής Υπουργούς. Άρα είναι απαραίτητος και ο μεταξύ τους συντονισμός. Τέλος προβλέπουμε τη δημιουργία αντίστοιχης δομής σε νομαρχιακό επίπεδο.
      Το Εθνικό Συμβούλιο απαρτίζεται –η σύνθεση είναι γνωστή σε σας- από Υπουργούς και εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων κατά κύριο λόγο. Δεν είναι όργανο το οποίο αποφασίζει μέσω της διαδικασίας της πλειοψηφίας, γι’ αυτό δεν πρέπει να τίθεται θέμα όσον αφορά τη σύνθεση, την εκπροσώπηση των εταίρων. Η Επιτελική Επιτροπή, όμως, που είναι αυτή ακριβώς η οποία συζητά, λαμβάνει αποφάσεις και εισηγείται, θα δείτε ότι συγκροτείται με τέτοιο τρόπο, ώστε την πλειοψηφία να την έχουν οι κοινωνικοί εταίροι. Η πολιτεία στην Επιτελική Επιτροπή, όπου εκπροσωπείται βεβαίως, έχει μία παρουσία μειοψηφική. Την πλειοψηφία την έχουν οι κοινωνικοί εταίροι. Σε ίση μοίρα τους θέτουμε, από τη μία οι εργαζόμενοι, από την άλλη οι εργοδότες με τους εκπροσώπους, με ίσο αριθμό εκπροσώπων κάθε πλευρά. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γνωρίζω τι είναι αυτό το οποίο θα έπειθε τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να στέρξουν και να υποστηρίξουν ένα νομοσχέδιο. Αν δεν το κάνουν σε αυτήν την περίπτωση, πιστεύω ότι δεν θα είχαν καλύτερη ευκαιρία, καλύτερη αφορμή ή πιο σημαντική αιτία για να δηλώσουν τη συμφωνία τους. Γιατί το νομοσχέδιο αυτό είναι αποτέλεσμα της πολύχρονης συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων με την πολιτεία. Οι απόψεις των εταίρων στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή ήταν αποκαλυπτικές. Αρκούμαι εγώ να αναφέρω χαρακτηριστικά μια μόνο περικοπή από τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, η οποία –διαβάζω στη σελίδα 9- λέει επί λέξει τα εξής: «Η ΟΚΕ εκφράζει τη μεγάλη ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το παρόν σχέδιο νόμου είναι προϊόν ενός εκτεταμένου και ουσιαστικού κοινωνικού διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους, που διεξήχθη σε πολλαπλά επίπεδα».
      Και λέει παρακάτω: «Η ΟΚΕ επιδοκιμάζει, τέλος, τη σχεδόν καθολική, σε ποσοστό 90%, αποδοχή των προτάσεών της που είχαν διατυπωθεί οι σχετικές γνώμες της στο τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου που της εστάλη για γνωμοδότηση. Η ΟΚΕ θεωρεί την αποδοχή αυτή χαρακτηριστικό παράδειγμα της αξίας του κοινωνικού διαλόγου και της κατάλληλης αξιοποίησης των αποτελεσμάτων του στη νομοθετική πολιτική. Θεωρεί επίσης επιβεβλημένη την άμεση και χωρίς ουσιαστικές αποκλίσεις, πέραν των αναγκαίων νομοτεχνικών προσαρμογών, νομοθέτηση των συμφωνιών των κοινωνικών εταίρων».
      Και άλλα αναφέρει πολύ θετικά γι’ αυτήν την πρωτοβουλία μας η κοινότητα των εργαζομένων και των επιχειρηματιών, πράγμα που δείχνει ότι έχουμε πετύχει τον άριστο συγκερασμό. 
      Δεν αντιλαμβάνομαι αν αυτό για το οποίο κατηγορούμεθα, ότι καθυστερήσαμε ακριβώς να πάρουμε αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία και να φέρουμε εδώ στη Βουλή αυτό το νομοσχέδιο, είναι λόγος επαρκής για να καταψηφίσετε το νομοσχέδιο. Μας κατηγορείτε ότι καθυστερήσαμε. Και τώρα που ήρθαμε εδώ, στη Βουλή, να συζητήσουμε το θέμα, δεν ψηφίζετε. Δεν ψηφίζετε, επειδή καθυστερήσαμε; Μπορείτε να μας εγκαλέσετε γι’ αυτήν την καθυστέρηση. Δεν νομίζω, όμως, ότι μπορείτε να φτάσετε μέχρι τέτοιου σημείου, ώστε να καταψηφίσετε το νομοσχέδιο.
      Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα μπω στον πειρασμό      -θα το κάνω κατά τη δευτερολογία μου- να αναφερθώ σε επιμέρους θέματα, γιατί τέθηκαν θέματα τα οποία δεν αφορούν το παρόν νομοσχέδιο. 
      Ασφαλώς αγαπητέ, κύριε Μπούρα, οι εθνικές επιτροπές που συστάθηκαν με τον ν. 3144 έχουν τεθεί σε λειτουργία. Η Εθνική Επιτροπή για την Απασχόληση έχει συνεδριάσει. Συνεδριάζει τακτικά κάθε μήνα. Έχει ασχοληθεί με το εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση, το οποίο συζητήσαμε και στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, πριν αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Εθνική Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας έχει συζητήσει, βεβαίως, κι έχει συνδιαμορφώσει το εθνικό σχέδιο δράσης για την κοινωνική ενσωμάτωση και προσφάτως συζητήσαμε τον κοινωνικό προϋπολογισμό, ο οποίος κατατίθεται στη Βουλή. Ασφαλώς λειτουργούν οι επιτροπές, όλες αυτές οι δομές μπορεί να πει κανείς ότι έχουν αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο και αξία. Το ίδιο να είστε σίγουροι ότι θα γίνει και με το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση. 
      Κυρία Πρόεδρε, κλείνω την ομιλία μου, θέλοντας να διευκολύνω τις υπηρεσίες της Βουλής και τους συναδέλφους. Γι’ αυτόν το λόγο θέλω να αναφερθώ στις αναδιατυπώσεις που προτείνουμε. Οι αναδιατυπώσεις παραμένουν ως έχουν με δύο αλλαγές, τις οποίες νομίζω ότι πρέπει να αναφέρω τώρα, για να είναι εύκολο το έργο των συνεργατών σας.
      Η πρώτη αλλαγή αφορά την έκτη σελίδα στην πέμπτη πρόταση του κειμένου που σας διανεμήθηκε. Η πέμπτη πρόταση αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 5 πέμπτη σειρά του νομοσχεδίου. Αυτή η πρόταση ανακαλείται και δεν ισχύει. Διαγράφεται στην πέμπτη σειρά η λέξη «αποκλειστικής» και στην έκτη σειρά προστίθεται η πρόταση «Με την απόφαση ορισμού μπορεί να ορίζεται ότι ο πρόεδρος είναι και αποκλειστικής απασχόλησης.»
      Η δεύτερη αλλαγή βρίσκεται στη σελίδα 7 του κειμένου των αναδιατυπώσεων που σας διανεμήθηκε. Η πέμπτη κατά σειρά πρόταση ανακαλείται και αλλάζει. Δηλαδή, αλλάζει η πρόταση που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 11 ενδέκατη σειρά.
      Μετά τις αλλαγές που έχουν γίνει, έχουμε μία προσθήκη στο άρθρο 11 παράγραφος 11 δέκατη πέμπτη σειρά. Προσθέτουμε μετά την τελεία το εξής «Αν ο πρόεδρος είναι μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ, μπορεί κατ’ επιλογήν του να μην λαμβάνει τις αποδοχές ή και την κατά συνεδρίαση αποζημίωση.»
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΟΣ) 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι η συζήτηση για αυτό το νομοσχέδιο τόσο στην επιτροπή όσο και στην Ολομέλεια είναι μία πολύ καλή ευκαιρία, προκειμένου να διεκδικήσουμε ένα ζωτικό χώρο για την πολιτική. Ο χώρος αυτός δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίζεται και από στοιχεία συναίνεσης, συμφωνίας, διαλόγου και εποικοδομητικής αντιπαράθεσης. Αυτό είναι το ελάχιστο.
      Πιστεύω ότι η στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των άλλων κομμάτων δεν πείθει ότι επιθυμούν αυτήν τη συνεννόηση, συνεννόηση που εμείς επιδιώξαμε και επιτύχαμε από τη δική μας πλευρά για σημαντικές τομές που επιχειρήσαμε. Αναφέρομαι στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αλλά και σε συμφωνίες που έχουμε επιτύχει όσον αφορά κρίσιμα πεδία με τους κοινωνικούς εταίρους και από τις δύο πλευρές του λόφου, αλλά και σε θέματα που αφορούν τη στρατηγική για την απασχόληση ή τη στρατηγική για μία πολιτική κοινωνικής συνοχής την πατρίδα μας. 
      Όταν έχουμε για το συγκεκριμένο θέμα αυτήν την ομόφωνη στάση και υποστήριξη των κοινωνικών εταίρων, απορεί κανείς γιατί, ιδίως η Νέα Δημοκρατία, επιλέγει να ακολουθεί το μοναδικό δρόμο της απόρριψης και της άρνησης. Έτσι, όμως, με την απόρριψη και τους αφορισμούς δεν κυβερνιέται μία χώρα και αυτό το γνωρίζει ο ελληνικός λαός.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μετά την ομιλία του κυρίου Υπουργού, κανονικά θα πρέπει να μιλήσουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι. Όμως, από την Νέα Δημοκρατία δεν έχουμε Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, ας προχωρήσουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Σύμφωνοι, κύριε Υπουργέ.
      Το λόγο έχει ο κ. Κουρουμπλής.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζούμε μια εποχή ενός πλανητικού καπιταλισμού που ενδιαφέρεται για το κέρδος της στιγμής χωρίς ενδιαφέρον για το παρελθόν ή για το μέλλον. Βιώνουμε ως κοινωνίες την εποχή της ανοιχτής αγοράς με τις πελώριες επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων. Διαμορφώνεται, λοιπόν, ένα περιβάλλον κοινωνικό και οικονομικό, το οποίο οφείλουμε με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα να ψηλαφίσουμε προκειμένου ως συντεταγμένη πολιτεία και κοινωνία να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα που γεννά αυτή η περίφημη «αγία αγορά». 
      Πρώτο και κυρίαρχο φαινόμενο είναι το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι κοινωνίες, ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει τα συνεπακόλουθά του τον υιό της φτώχειας, την περιθωριοποίηση, την κοινωνική ανασφάλεια, τα προβλήματα των ναρκωτικών και μια σειρά άλλων φαινομένων. 
      Τι θα πρέπει δηλαδή μια οργανωμένη πολιτεία που σέβεται τον πολίτη και αγωνιά για το μέλλον να πράξει; Οφείλει να αποφλοιώσει την πραγματικότητα, να αγγίξει τον πυρήνα της και να εξοπλίσει κοινωνικά και πολιτικά με θεσμούς την κοινωνία, θεσμούς λειτουργικούς και αποτελεσματικούς ικανούς να αναχαιτίζουν αυτά τα φαινόμενα.
      Οφείλουμε, λοιπόν, να κάνουμε τις παρακάτω διαπιστώσεις. Ενώ, λοιπόν, υπάρχει στη χώρα μας μια ανάπτυξη που αγγίζει το 4%, έχουμε ένα φαινόμενο της ανεργίας που φθάνει στο 9%. Είναι η λεγόμενη ιπτάμενη ανεργία, αν θέλουμε να λέμε ότι αναγνωρίζουμε μία πραγματικότητα.
      Οφείλουμε, λοιπόν, να επισπεύσουμε τις διαδικασίες και να την προσγειώσουμε πρώιμα στα πιο χαμηλά ποσοστά, αν θέλουμε πραγματικά να πούμε ότι έχουμε εργαστεί με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο απέναντι σ’ αυτά τα ζητήματα.
      Δεύτερη διαπίστωση που μπορούμε να κάνουμε είναι το εξής ερώτημα: Είναι αυτό το φαινόμενο της ανεργίας αποτέλεσμα έλλειψης σωστής διαρθρωτικής παρέμβασης στο χώρο της εκπαίδευσης; Νομίζω ότι όλοι ομολογούμε και αναγνωρίζουμε ότι ένα ποσοστό της ανεργίας, ένα 4% με 5%, μπορεί να είναι η αιτία της έλλειψης της ουσιαστικής διαρθρωτικής παρέμβασης, όταν όλοι μαζί κολακεύουμε την ελληνική οικογένεια και όλοι κολακευόμαστε τα παιδιά μας να μπουν στα πανεπιστήμια και να τελειώσουν κάποια σχολή. Υπάρχει όμως μια αδήριτη πραγματικότητα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πάρα πολλές επιλογές στο πανεπιστήμιο δεν ανοίγουν επαγγελματικές πόρτες.
      Μέσα, λοιπόν, από αυτήν την πραγματικότητα οφείλουμε να δούμε, ότι πρέπει σε ένα μεγάλο βαθμό να βρεθεί τρόπος ώστε η είσοδος στα πανεπιστήμια να δημιουργεί και προϋποθέσεις επαγγελματικής αποκατάστασης. Υπάρχει βεβαίως μια  άποψη που λέει ότι πως θα αρνηθούμε το δικαίωμα αυτό σε πολλούς πολίτες και μια άλλη άποψη που λέει ότι η παιδεία είναι για την παιδεία κλπ. Μπορούμε όμως να απαντήσουμε υπεύθυνα σ’ αυτές τις απόψεις, ότι όταν στρέψουμε ένα ποσοστό ανθρώπων με βάση και τις δεξιότητές τους στην επαγγελματική κατάρτιση, μπορούν να ολοκληρώσουν την παιδεία τους μέσα από τα Ανοικτά Πανεπιστήμια, θεσμοί που έχουν δημιουργηθεί και στην Ελλάδα και παρέχουν τη δυνατότητα σε κάποιον να ολοκληρώσει σ΄ ένα μεγάλο βαθμό την παιδεία του για να καταστεί ένας χειραφετημένος πολίτης και όχι ένας χειραγωγημένος πολίτης, για να είναι ένας πραγματικός πολίτης και να μην είναι υπήκοος. 
      Όμως φίλες και φίλοι, αν κάνουμε μία ιστορική αναδρομή από την εποχή του Καποδίστρια που ξεκίνησε το ζήτημα της επαγγελματικής κατάρτισης και να φθάσουμε στην εποχή του ομίλου των εκπαιδευτικών του 1908 όταν διαπίστωναν τη μεγάλη ανάγκη του τομέα της κατάρτισης στην εκπαίδευση, αλλά και στην εποχή μας όπου τα τελευταία δέκα χρόνια πραγματικά έχουμε μια εισβολή συστημάτων που έχουν να κάνουν με την τεχνική εκπαίδευση, με την αρχική κατάρτιση, με τη συνεχιζόμενη κατάρτιση, με την πιστοποίηση αυτών των στοιχείων της κατάρτισης θα διαπιστώσουμε ότι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την αναγκαιότητα, μία σκληρή πραγματικότητα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχουμε ανάγκη αφ΄ ενός ενός συστήματος διερεύνησης  των αναγκών της αγοράς εργασίας,  και αφ΄ ετέρου ενός συστήματος σύνδεσης της κατάρτισης με την ανάγκη της αγοράς εργασίας. Έχουμε ανάγκη ανάπτυξης του τομέα του επαγγελματικού προσανατολισμού, ένας τομέας που έχει να κάνει ακόμα και με την ψυχική ηρεμία του ανθρώπου, διότι όταν ο άνθρωπος δεν επιλέξει τη δεδομένη στιγμή το σωστό επάγγελμα που πάει στο χαρακτήρα του, στην ψυχοσύνθεσή του, αυτό αποβαίνει και αντιπαραγωγικό στην μετέπειτα επαγγελματική του δραστηριότητα, αλλά και επιβαρυντικό στην ψυχική του ηρεμία. 
      Έρχεται, λοιπόν, η Κυβέρνηση με αυτήν την πρωτοβουλία. Εδώ θα μπορούσε κανείς να ασκήσει κριτική στην Κυβέρνηση ότι ενδεχομένως καθυστέρησε. Εγώ θα σας έλεγα ότι μπορώ να δεχθώ ότι  υπάρχει μία καθυστέρηση και να ασκήσουμε μια κριτική στην Κυβέρνηση. Αντί, λοιπόν, να έλθουν όλα τα κόμματα και να επικροτήσουν αυτή την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, έρχονται και κάνουν αρνητική κριτική. Θα έλεγα δε εδώ ότι όλοι αγωνιούμε γι’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Είναι πρόβλημα που χτυπά τις πόρτες όλων των οικογενειών, είναι υποψήφιες όλες οι οικογένειες στην Ελλάδα να βιώσουν αυτό το απεχθές βλέμμα του κοινωνικού αποκλεισμού και ρατσισμού μέσα από το πρόβλημα της ανεργίας και οφείλουμε όλοι να εργαστούμε και να συνεργαστούμε,  να ενσταλάξουμε σε μία τέτοια πρωτοβουλία το λικέρ της δικής μας εμπειρίας και της γνώσης, να είναι αποτέλεσμα αυτό το σχέδιο νόμου μιας προσπάθειας που πραγματικά θα ολοκληρωθεί και από εμάς, μιας προσπάθειας που έτυχε αυτού του μεγάλου ενδιαφέροντος από τους κοινωνικούς εταίρους και το είδαμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ανάγλυφο τρόπο όταν ήλθαν οι κοινωνικοί εταίροι στην αρμόδια επιτροπή και κατέθεσαν με ευθυτενή τρόπο και είπαν ότι πραγματικά εδώ έγινε μια προσπάθεια, που ήταν ώριμες οι συνθήκες για να έλθει αυτό το πλαίσιο, γιατί πραγματικά όλες αυτές οι δράσεις όλα αυτά τα συστήματα τα οποία παρουσίαζαν μια ασάφεια δράσεων, παρουσίαζαν μια αλληλοεπικάλυψη, μία έλλειψη συντονισμού, απέναντι, λοιπόν, σε αυτήν την πραγματικότητα οφείλαμε να φέρουμε ένα πλαίσιο που πραγματικά να συντονίσει αυτές τις δράσεις, να αποσαφηνίσει αυτό το τοπίο και να διαμορφώσει ένα νέο τοπίο όπου όλες αυτές οι δράσεις θα αλληλοσυμπληρώνονται, θα αξιοποιείται όλο το στελεχιακό δυναμικό, θα αξιοποιούνται, αν θέλετε, τα χρήματα που διαθέτει ο ελληνικός λαός για να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα που είναι η υψηλή τεχνογνωσία, υψηλού επιπέδου κατάρτιση, υψηλή παραγωγικότητα και βεβαίως το δικαίωμα πλέον του πολίτη να απαιτεί υψηλές αμοιβές. 
      Φίλοι και φίλες της Αριστεράς, φίλτατοι σύντροφοι της Αριστεράς, αριστερό δεν είναι να ισχυριζόμαστε κάποια πράγματα που σε μία άλλη εποχή μπορεί να είχαν αξία, να μην αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα. Αριστερό είναι να ανοίγουμε πόρτα στην επαγγελματική αποκατάσταση ενός ανθρώπου γιατί έτσι τον εντάσσουμε στην παραγωγική διαδικασία. Έτσι ο παθητικός πολίτης γίνεται ενεργητικός πολίτης. Έτσι δίνουμε δυνατότητα συμμετοχής στη χαρά της δημιουργίας. Αν οδηγούμε τον πολίτη με μία λογική να σπάσει το κεφάλι του στον τοίχο, αυτό προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι αριστερή πολιτική. Αριστερή πολιτική είναι να δίνουμε τη δυνατότητα σε κάθε νέο να συμμετέχει στην παραγωγική διαδικασία. Και μέσα από αυτήν τη συμμετοχή γίνεται διεκδικητικός. Βλέπετε σήμερα καμιά οργάνωση ανέργων να διεκδικούν τα δικαιώματά τους όταν είναι η πιο πληττόμενη τάξη; 
      Υπάρχουν όμως οργανώσεις όλων των εργαζομένων σε διάφορους τομείς που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Εγώ πιστεύω ότι με μια τέτοια λογική θα πρέπει να συμπορευτούμε για να υπηρετήσουμε πραγματικά την κοινωνία, για να μην έχουμε κοινωνίες πολλών ταχυτήτων, όταν βλέπουμε ότι ζούμε στην εποχή των επιταχυνομένων αποδόσεων, όπου πρέπει να απαντήσουμε σε αυτά τα φαινόμενα σ΄ έναν πολίτη με γνώση, με συνεχή εκμάθηση, για να μπορεί πραγματικά να αντιμετωπίζει τα φαινόμενα της εποχής. 
      Βεβαίως υπήρξε και ο αντίλογος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Φοβούμαι για άλλη μια φορά, επιβεβαίωσε η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ότι έρχεται στη Βουλή χωρίς να παρουσιάζει, διεκδικώντας αύριο την εξουσία, χωρίς να παρουσιάζει μια εναλλακτική, αξιόπιστη πρόταση. Δεν μπορεί να λέμε ότι συμφωνούμε με τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Δεν μπορεί να λέμε ότι διαφωνούμε με το νομοσχέδιο, χωρίς να παρουσιάζουμε μια εναλλακτική πρόταση, με μόνο επιχείρημα, το ανεπαρκές επιχείρημα ότι, ξέρετε, δεν το φέρατε εγκαίρως. Ωραία, ομολογούμε ότι δεν το φέραμε εγκαίρως. Ωστόσο, αυτήν τη στιγμή είναι αναγκαία η πραγματικότητα αυτή που οδηγεί στη θέσπιση αυτού του νέου θεσμικού πλαισίου, που πραγματικά θα παρέμβει και θα αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτόν τον πολύ σημαντικό τομέα, ο οποίος θα γίνει και πιο θελκτικός, αν θέλετε, στους νέους, για να μην οδηγούνται οι νέοι έτσι αλόγιστα πολλές φορές στα πανεπιστήμια με απρόβλεπτες συνέπειες μετά στη ζωή τους. Γιατί, τελειώνοντας το πανεπιστήμιο και αντιμετωπίζοντας το φάσμα της ανεργίας και βιώνοντας τις επιπτώσεις της ανεργίας, γίνεται ένας πολίτης που πραγματικά με χαμηλές αντιστάσεις σε εκείνα τα συμφέροντα και σε εκείνες τις λογικές που θέλουν να τον κάνουν ένα εξαρτώμενο άτομο που θα υπηρετεί διάφορες λογικές.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειπώθηκε και το επιχείρημα ότι ξέρετε, έχει πολλές υπουργικές αποφάσεις. Μα, ένας τέτοιος νόμος που πρέπει συνεχώς να αντιμετωπίζει τις εξελίξεις της αγοράς, τις ανάγκες και τη δυναμική της γνώσης η οποία βρίσκεται σε μια φοβερή, θα έλεγα, εξέλιξη, θα πρέπει να είναι ένα νομοσχέδιο λειτουργικό, που κάθε φορά θα μπορεί να προσαρμόζει τις παρεμβάσεις του στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, για να μπορέσουμε να παρέμβουμε αποτελεσματικά και αποφασιστικά, για να μπορέσουμε να εξοπλίσουμε το νέο με όλες εκείνες τις δυνατότητες που θα μπορεί πραγματικά να γεύεται τη χαρά της δημιουργίας. Αλλιώς, θα δώσουμε τη δυνατότητα ή θα αναγκάσουμε πολλούς ανθρώπους να γευθούν το χαμόγελο της μοιρολατρίας. Και εμείς πρέπει να εργαστούμε και να συνεργαστούμε ώστε το χαμόγελο της ανάπτυξης να μην είναι χαμόγελο στα χείλη των ολίγων, αλλά στα χείλη των πολλών. Και μόνο με τέτοιες συνεργασίες, με τέτοιες προσπάθειες, μπορούμε πραγματικά να αποτυπώσουμε μια πολιτική στάση υπεύθυνη, απέναντι στους ανθρώπους που αγωνιούν, όπως αγωνιούμε όλοι. Και ήταν μια αγωνία και της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1997, και το 2000 στο Λουξεμβούργο και στη Λισαβόνα. Και είναι μια αγωνία της ελληνικής κοινωνίας στην οποία οφείλουμε να απαντήσουμε. Και θα απαντήσουμε με παρεμβάσεις που πραγματικά θα περιορίσουν αυτό το φαινόμενο της ανεργίας που απειλεί να επιχωματώσει σημαντικά τμήματα της κοινωνίας. Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Μπούρας έχει το λόγο.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Έχω πολλά ανοίξει εδώ, έχω μάθει να κρατάω και να έχω κάποια επιχειρήματα να πω στον εκλεκτό συνάδελφο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Κουρουμπλή, ότι μας αδικεί. Γιατί πρέπει να πω ότι κάναμε μια πολύ διεξοδική συζήτηση στην επιτροπή.
      Και μάλιστα έχω τα Πρακτικά. Εμάς μας βρίσκει σύμφωνους η φιλοσοφία αυτού του νομοθετήματος. Όμως, αυτό το νομοθέτημα έρχεται πολύ καθυστερημένα, δυο χρόνια αφότου η επιτροπή παρέδωσε το πόρισμά της, κύριε Κατσανέβα, και όταν έρχεται τόσο καθυστερημένα, έρχεται βιαστικά. Εδώ είναι τα παράδοξα του θέματος. Δηλαδή πρέπει να σας πω ότι και από το χρόνο που μεσολάβησε από την επιτροπή, από προχθές την Πέμπτη το βράδυ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ο δόκιμος χρόνος.
      Κύριε Κουρουμπλή, είπα εγώ εκεί καταλήγοντας ότι πιστεύουμε πως αυτό το νομοθέτημα δεν θα λειτουργήσει. 
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Είναι προφητεία.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Αυτός είναι ο ενδοιασμός μας και μάλιστα προτείνουμε, μέχρι να έρθει στην Ολομέλεια, να σας στείλουμε και τεχνοκράτες δικούς μας, προκειμένου να συνεργαστείτε, και έτσι να δώσουμε ένα εργαλείο που πραγματικά θα είναι αποτελεσματικό.
      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Δεν καταθέσατε τις προτάσεις. Δεν τις ακούσαμε.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Και προτάσεις είχαμε και έχουμε και θα τις ακούσετε πάλι, παρ’ όλο που στην επιτροπή ήμασταν αναλυτικότατοι. Επομένως, μη μας αδικείτε. Εμείς κάναμε συγκεκριμένη πρόταση και σας είπαμε ότι, ενώ δεν βιαζόσασταν δυο χρόνια, έρχεστε εδώ και δεν περιμένετε ούτε μια εβδομάδα μ΄ ένα τέτοιο νομοθέτημα. Μάλιστα, τόνισα ότι τόσο γρήγορα το ανασύρατε από το site του Υπουργείου Εργασίας, ώστε τα άρθρα από είκοσι περίπου έγιναν δεκαέξι και με το ακροτελεύτιο δεκαεπτά.
      Πράγματι, κύριε Υπουργέ, η μερική απασχόληση είναι μεγαλύτερη σε άλλες χώρες, αλλά πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν ότι οι μισθοί σε άλλες χώρες είναι πολύ μεγάλοι και επομένως, αυτό που παίρνει εκεί ένας μερικά απασχολούμενος εδώ είναι αυτό που παίρνει ο πλήρως απασχολούμενος. Δεν τα υπολογίζω εγώ. Τα λέει η ΑΔΕΔΥ. 
      Όσον αφορά τις κοινές υπουργικές αποφάσεις, μεμφθήκατε το ότι τις επικαλούμαστε. Πρέπει να σας πω ότι αυτό που έλεγε ο ν. 2520 το λέει το ίδιο ο σημερινός νόμος. Ο ν.2520/1997 είναι αυτός που καθορίζει το «Πράσινο Πιστοποιητικό». Με το ν. 2520 αυτή η κοινή υπουργική απόφαση δεν βγήκε ποτέ. Τι είναι αυτό που επαναλαμβάνετε εδώ στην παράγραφο 6 του άρθρου 9; Λέτε: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Γεωργίας καθορίζεται ο φορέας πιστοποίησης του «Πράσινου Πιστοποιητικού».» Τα ίδια έλεγε και ο ν. 2520. 
      Εμείς, λοιπόν, έχουμε τους ενδοιασμούς και, επειδή θέλετε να επικαλείστε πάντα την ΟΚΕ, η ΟΚΕ συμφωνεί στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου, όπως και εμείς συμφωνούμε ότι είναι σωστό να ρυθμιστούν κάποια θέματα. Εμείς όμως πρέπει να νομοθετούμε έτσι, ώστε τα νομοθετήματα να είναι εφαρμόσιμα εργαλεία. Και εμείς εδώ αυτό μεμφόμεθα και θα το αποδείξω παρακάτω.
      Λέει η ΟΚΕ παρακάτω: «Ωστόσο απορία και προβληματισμό σημειώνει για τη μεγάλη καθυστέρηση που παρουσίασε η δημοσιοποίηση του κειμένου, παρά την επίτευξη συναίνεσης από τον Απρίλιο του 2001». 
      Και διευκρινίζω εγώ ξανά, για να μην κατηγορηθώ, ότι από τη μία μεριά λέμε εμείς ότι έχει έρθει καθυστερημένα και από την άλλη δεν το ψηφίζουμε. Σας είπα γιατί δεν το ψηφίζουμε. Διότι τώρα βιάζεστε. Τόσο καιρό γιατί δεν μας καλέσατε; Γιατί δεν φωνάξατε μερικούς και τότε να μας στήσετε στον τοίχο, να συζητήσουμε, να κουβεντιάσουμε και να τα πούμε όλα; Διότι πράγματι η αγωνία του ελληνικού λαού είναι μεγάλη. Ο άνεργος μας παρακολουθεί. Αυτήν τη στιγμή που εγώ μιλώ, κάποιοι με βλέπουν στη δική μου περιφέρεια, που μαστίζεται από ανεργία. Στο Θριάσιο Πεδίο, στο Μενίδι, στα Μέγαρα, στην Ανατολική Αττική. Και περιμένουν με αγωνία. Αλλά τι περιμένουν πάλι; Περιμένουν πάλι κάποια φιλοσοφικά νομοθετήματα. Καμία πρακτικότητα δεν έχει το νομοσχέδιο. 
      Επειδή μας κατηγορήσατε πολύ γιατί δεν το ψηφίζουμε, εδώ είναι, σε τρεισήμισι σελίδες, η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής η οποία αμφισβητεί το όλο νομοθέτημα, ότι δεν έχει λειτουργικότητα. 
      Θα έρθω και λίγο στο κείμενο το οποίο έχω ετοιμάσει, κύριε Πρόεδρε. Και θα σας παρακαλέσω να μου δώσετε λίγο χρόνο και ως Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου.
      Πράγματι, λοιπόν, το παρόν νομοσχέδιο έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση. Και τώρα έχει μεγάλη βιασύνη. Αυτά τα δύο πράγματα δεν παντρεύονται. Οι δράσεις καταπολέμησης της ανεργίας και προώθησης της απασχόλησης, ιδίως ως προς τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, σχεδιάζονταν και υλοποιούνταν χωρίς σημεία αναφοράς στην αγορά εργασίας, δεδομένης της έλλειψης του συστήματος που εισάγει το παρόν σχέδιο νόμου. 
      Επιπλέον, η έλλειψη του συστήματος αυτού οδήγησε στη δημιουργία επιμέρους συστημάτων από τους διαφόρους φορείς, ιδιωτικούς και δημόσιους, που εμπλέκονται στο σύστημα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης -παραδείγματος χάρη ΙΕΚ, ΚΕΚ- τα οποία συστήματα, επειδή ακριβώς εξυπηρετούν τις ανάγκες ενός μεμονωμένου φορέα το κάθε ένα, είναι ασυντόνιστα, αποσπασματικά και αλληλοκαλυπτόμενα. Έτσι το σύστημα προώθησης στην απασχόληση, που μέχρι σήμερα εφαρμόζεται, εναπόκειται σε αυτά τα μεμονωμένα συστήματα σύνδεσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την απασχόληση, που δεν μπορούν φυσικά να καλύψουν τις σχετικές ανάγκες. Και αυτό οδήγησε τελικά σε αναποτελεσματικές δαπάνες πόρων, όπως είπα και στην εισήγησή μου.
      Σε ό,τι αφορά τη συνολική εικόνα του σχεδίου νόμου, πρέπει να επισημανθεί η περίεργη δομή του. Τα τρία  πρώτα κεφάλαια, άρθρο 1 έως 10, του σχεδίου νόμου, έτσι όπως είναι διατυπωμένα, δείχνουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για μία αναπαραγωγή ενός κειμένου μελέτης επιστημονικού χαρακτήρα, σωστού, το οποίο απλώς συστηματοποιήθηκε υπό μορφή νομοθετικού κειμένου κατανεμόμενο σε άρθρα και παραγράφους. Και υποβάλλεται προς ψήφιση. Μάλιστα, αυτή η άποψη ενισχύεται αν αντιπαραβάλει κανείς το κείμενο. Είναι ακριβώς το ίδιο.
      Αυτή η επιλογή εκ μέρους των Υπουργείων, που συνέταξαν το σχέδιο νόμου, είναι εμφανής από τη διατύπωση των διατάξεων των άρθρων 1 έως 10 όπου σε αρκετές περιπτώσεις είναι υπό τη μορφή διακηρύξεων ευχολογίου.
      Μία άλλη παρατήρηση που προκύπτει από μία πολύ απλή εξέταση είναι αυτή η πλειάδα των υπουργικών αποφάσεων και ρυθμίσεων, οι οποίες είναι προφανές ότι θα καταστήσουν το νομοθέτημα ανενεργό. Από το περιεχόμενο δε των εξουσιοδοτήσεων αυτών προκύπτει ότι ουσιαστικά το ρυθμιστικό κανονιστικό έργο για την οργάνωση και λειτουργία του συστήματος διασύνδεσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την απασχόληση θα γίνει με τις αποφάσεις αυτές, καθώς οι διατάξεις του σχεδίου νόμου είναι τόσο γενικόλογες που καταντούν ανεφάρμοστες.
      Θα μπορούσε κανείς να πει ότι όλο το κείμενο του σχεδίου νόμου ή τουλάχιστον τα δέκα πρώτα άρθρα του –και θα ήθελα να με ακούσει ο κ. Κουρουμπλής, αλλά και οι υπόλοιποι που λένε ότι δεν έχουμε προτάσεις- θα μπορούσαν να αντικατασταθούν κάλλιστα μ’ ένα και μόνο άρθρο που να λέει:
«Δημιουργείται Εθνικό Σύστημα Διασύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση και όλες οι λεπτομέρειες για την οργάνωση και λειτουργία του θα ρυθμιστούν με υπουργική απόφαση των συναρμόδιων Υπουργών». 
      Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Πολύ απλό εργαλείο, το οποίο είναι και λειτουργικό. Και αυτό γιατί ουσιαστικά τα επιμέρους συστήματα και όλες οι άλλες θεωρητικές απόψεις που καταγράφονται στα δέκα πρώτα άρθρα του σχεδίου νόμου ή θα έπρεπε να ρυθμίζονται εξαντλητικά στο κείμενο του νόμου ή θα έπρεπε να μην αναφέρονται καν. Έτσι όπως αναφέρονται τώρα δεν έχουν καμία ουσιαστική νομική ρυθμιστική λειτουργία. Απλά περιγράφουν συστήματα, δεν τα ρυθμίζουν.
      Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα τρία κεφάλαια -Δ έως Ζ- του σχεδίου νόμου. Επιτέλους αποτελούν διατάξεις με ρυθμιστικό περιεχόμενο. Εδώ σταθήκαμε -και ιδιαίτερα εγώ- λεπτομερειακά στην επιτροπή. Μέχρι και σε κόμματα στάθηκα και σας έκανα και δεχθήκατε και παρατηρήσεις. 
      Δημιουργείτε μία δομή οργάνωσης και λειτουργίας του συστήματος διασύνδεσης, η οποία δυστυχώς δεν πείθει για την αντικειμενική και αμερόληπτη σύστασή της, καθώς και αυτή υπόκειται στην αποκλειστική ευθύνη των Υπουργών και της πολιτικής τους βούλησης. Θα μπορούσατε να προβλέπετε κάποια εμπλοκή, συμβουλευτική έστω, γι’ αυτό το μείζον θέμα της Βουλής. Το είπα και τότε, το λέω και σήμερα. Το Κοινοβούλιο θα έπρεπε γι’ αυτό το μείζον θέμα να έχει ένα ρόλο.
      Επίσης η δημιουργία μεγάλου αριθμού επιτροπών –επιτελική κλπ.- προϊδεάζουν για έναν κυκεώνα αρμοδιοτήτων και εμπλοκών. Η αναποτελεσματικότητα του όλου συστήματος προοικονομείται και από το άρθρο 3, παράγραφοι 3 και 4 όπου, πέρα από τους πολλαπλούς και πολυεπίπεδους στρατηγικούς στόχους του συστήματος διασύνδεσης, αναφέρονται και είκοσι δύο –σημειώνω τον αριθμό- λειτουργίες που πρέπει να συντονιστούν στα πλαίσια του συστήματος.
      Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ κατ’ αρχάς για την ανοχή σας.
      Επί του άρθρου 1. Δεν μπορεί να διατυπωθεί κριτική, καθώς αποτελεί ευχολόγιο και προσδιορίζει το πεδίο εφαρμογής. Στην παράγραφο 4 όμως απλά εκεί δεν σας εμπιστευόμαστε.
      Να καταλήξω, κύριε Πρόεδρε ή να ολοκληρώσω;
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Κύριε Μπούρα…
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Εγώ θα καταλήξω για να μην εκθέτω τον Πρόεδρο.
      Εκείνο το οποίο θέλω να σας πω και πάλι καταλήγοντας, για να μην παρεξηγηθούμε, είναι ότι έχω δώσει τις προτάσεις μου, έχουμε κάνει τις παρατηρήσεις. Και θέλω να είμαι θετικός γιατί σας είπα ότι εμείς στη συζήτηση, μια και θα το ψηφίσετε, ό,τι μπορούμε να διορθώσουμε θα το διορθώσουμε. 
      Κύριε Υπουργέ, αναζητώ το ν. 3144, αλλά δυστυχώς μου λένε ότι δεν έφτασε ακόμα στη Βουλή από τον Απρίλιο, για να δω τι ψηφίσαμε στα δύο πρώτα άρθρα γιατί τα υπόλοιπα, αν θυμάστε, ήταν άλλες διατάξεις. Και καλά μου είπατε εσείς και μου απαντήσατε «η συνεδρίαση» κλπ. Τι να το κάνουμε; Συνεδριάζει μια επιτροπή. Γιατί; Τι έλυσε; Απλά να ακούσει το εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση; Δεν είναι εκείνος ο στόχος και ο σκοπός. Θα επανέλθω γιατί θα έχω και τριτολογία φαντάζομαι, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Να μην το παρακάνουμε. Πείτε τώρα ό,τι είναι.
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Απλώς να κάνω μία πρόταση στον κύριο Υπουργό. Σ’ αυτό που διόρθωσε όσον αφορά το άρθρο 11, παράγραφος 11, σειρά έντεκα για λόγους ίσης μεταχείρισης -δεν το κάνω από λόγους προέλευσης γιατί δεν θέλουμε να ξεχνάμε τα ΤΕΙ, που τα λέτε ανώτατα, αλλά δεν είναι. Τα γράψατε μόνο-  για την ισότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και για την ίση μεταχείριση, εκεί που λέτε «μπορεί να είναι μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ ή ΕΠ ΤΕΙ». Το ΕΠ σημαίνει Εκπαιδευτικό Προσωπικό. Το ΔΕΠ των ΑΕΙ είναι ΕΠ στα ΤΕΙ.
Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι σήμερα τα ΤΕΙ έχουν πολύ αμεσότερη σχέση με αυτά τα θέματα, χωρίς να αποκλείω ειδικές σχολές των ΑΕΙ.
      Κύριε Πρόεδρε, καταθέτω για τα Πρακτικά ένα υπόμνημα του ΕΒΕΑ και σας ευχαριστώ για την ανοχή σας.
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Μπούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο συνάδελφος κ. Κάρολος Παπούλιας ζητά ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
      Η Βουλή εγκρίνει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
      Δώσαμε παραπάνω χρόνο στον κ. Μπούρα. Μην το παρεξηγήσουμε γιατί έλειπε και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπός τους. Όμως δεν θα υπάρξουν τριτολογίες, κύριε Μπούρα. Ο Κανονισμός δεν το επιτρέπει.
      Ο κ. Τσιόγκας έχει το λόγο.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Ακούγοντας τον κύριο Υπουργό θυμήθηκα έναν άλλο Υπουργό που είχε δηλώσει εδώ ότι θα καταργήσει την πάλη των τάξεων.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κάπου αλλού είχε «καταργηθεί» όχι μόνο η πάλη των τάξεων αλλά και οι τάξεις!
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Τώρα, λοιπόν, θέλετε να καταργήσετε και την εργατική τάξη; Μάλιστα. Πάντως δουλεύετε με συνέπεια για τη συνέχιση και διαιώνιση της εξουσίας των βιομηχάνων και την υποταγή της εργατικής τάξης. 
      Φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση με όλα όσα εισηγείστε και στο νομοσχέδιο αλλά και στην ομιλία σας, γιατί αυτό το νομοσχέδιο υπηρετεί το βασικό στόχο για το μοίρασμα της ανεργίας μέσα από την επέκταση και διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, την παράδοση φθηνής εργατικής δύναμης στους εργοδότες, την παραπέρα υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και της γενικής μόρφωσης και φυσικά την υποταγή όλων αυτών στην οικονομία της αγοράς και στις ανάγκες του κεφαλαίου.
      Ακόμα αυτό το νομοσχέδιο προχωρά στο μοίρασμα της εργασίας, στη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, στο μοίρασμα της φτώχειας, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των βιομηχάνων, οι οποίοι επιδιώκουν και με αυτόν τον τρόπο να έχουν φθηνή εργατική δύναμη.
      Η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί με τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου που κατέθεσε η Κυβέρνηση. Διαφωνεί όμως γιατί το έφερε καθυστερημένα και το ανέσυρε γρήγορα-γρήγορα προς ψήφιση. Αλλά επί της ουσίας συμφωνεί και η Νέα Δημοκρατία με όλα όσα η Κυβέρνηση προωθεί και -εάν θέλετε- και με το μηχανισμό που έχει αυτό το σχέδιο νόμου να υπηρετεί τις αντεργατικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δηλαδή το χτύπημα της πλήρους εργασίας, τη ραγδαία αύξηση της υποαπασχόλησης.
      Το νομοσχέδιο ικανοποιεί το αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βιομηχάνων και είναι βεβαίως και δέσμευσή σας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσετε και με τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των λεγόμενων κοινωνικών εταίρων στην ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Ο σχεδιασμός αυτού του νομοσχεδίου βασίζεται στη λογική της δια βίου μάθησης, αφορά την επανάληψη ενός φαύλου κύκλου της ανεργίας, της υποβαθμισμένης κατάρτισης, η οποία θα διαμορφώνεται και θα δίνεται στους μαθητές ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, τους μαθητές για τους οποίους αρνηθήκατε να συζητήσετε, αρνηθήκατε να ακούσετε τη γνώμη τους και φυσικά να προχωρήσετε στην πορεία, να πάρετε αποφάσεις, να ψηφίσετε το νόμο που θα σημαδέψει ολόκληρη τη ζωή τους.
      Να σημειώσουμε εδώ ότι τουλάχιστον απ’ ό,τι γνωρίζω ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών στέλνει τους διευθυντές του και κάνουν μαθήματα στα ΤΕΕ θεωρητικού κύκλου. Και δεν μας απαντήσατε –το αποφύγατε επιμελώς αυτό το ζήτημα- γιατί και πώς με τη δική σας ανοχή, με τις δικές σας εντολές –και εάν δεν είναι έτσι, διαψεύστε το- με την έγκριση, δηλαδή, της Κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα του Υπουργείου Παιδείας διδάσκουν αυτοί στα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια.
      Έτσι το νομοσχέδιο στη σημερινή άθλια κατάσταση που το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υποταγμένο στις ανάγκες του κεφαλαίου, μετατρέπεται σ΄ ένα βασικό εργαλείο του κυβερνητικού σχεδιασμού για τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, τα οποία είναι και σήμερα υποβαθμισμένα, δεν ικανοποιούν τις ανάγκες της γενικής μόρφωσης των νέων, δεν έχουν ούτε καν τα απαραίτητα βιβλία, τις απαραίτητες αίθουσες, τα απαραίτητα εργαστήρια, τους απαραίτητους καθηγητές και βέβαια κάνουν ακόμα μάθημα το οποίο είναι αποσπασματικές γνώσεις ακριβώς γιατί δεν έχουν, όπως είπα πριν, την ουσιαστική υποδομή για να δώσουν ουσιαστικές γνώσεις στους σπουδαστές. Δεν έχουν, δηλαδή, για κάθε ειδικότητα τα απαραίτητα που χρειάζονται.
      Όσον αφορά τη συνεχιζόμενη κατάρτιση, ιδιαίτερα για άνεργους και απασχολήσιμους είναι μία ακόμα περιπλάνηση μέσα από διάφορα σεμινάρια και προγράμματα, τα οποία υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική της ενεργητικής απασχόλησης, όπως συνηθίζετε  να το λέτε και να το επαναλαμβάνετε συνέχεια, με την ενεργητική πολιτική, η οποία δίνει δισεκατομμύρια στους κομπιναδόρους, στους αεριτζήδες, αυτούς που έχουν στήσει διάφορα ΚΕΚ και ΙΕΚ και οι οποίοι με τις δικές σας ευλογίες περνάνε τους άνεργους από διάφορα σεμινάρια, που υποτίθεται ότι τους δίνουν γνώσεις, ότι τους δίνουν μία στοιχειώδη κατάρτιση προς όφελός τους.
      Ακόμη και για τα σεμινάρια που παρακολουθούν οι άνεργοι είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν την κάρτα ανεργίας, γιατί η Κυβέρνηση θέλει να δείχνει μειωμένα στοιχεία ανεργίας. Παρ’ ότι δεν λείπει η υποδομή της έρευνας και της καταγραφής της ανεργίας και της διάρθρωσης της απασχόλησης, το πρόβλημα είναι ότι μέσα από τους μηχανισμούς που δημιούργησε η Κυβέρνηση προσπαθεί να πετάξει χιλιάδες άνεργους από το στατιστικό υπολογισμό της ανεργίας και παρουσιάζει κατασκευασμένα στοιχεία. Πιστεύουμε ότι αυτή η πρακτική της Κυβέρνησης θα ενταθεί το επόμενο διάστημα με το νέο σύστημα που εισάγει η Κυβέρνηση και με το νομοσχέδιο που συζητάμε. 
      Επί της ουσίας αλλάζει εντελώς και υποτάσσεται ο χαρακτήρας και ο ρόλος του ΟΑΕΔ τον οποίο φυσικά έχετε διαλύσει. Στην ουσία μπορούμε να μιλάμε για την παράδοση του ΟΑΕΔ στους βιομήχανους και στους άλλους επιχειρηματίες, αφού θα είναι, όπως λέτε, οι κοινωνικοί εταίροι, δηλαδή όλοι στο παιγνίδι, όλοι στην κομπίνα. Τώρα μάλιστα προεκλογικά ανακοινώνετε και διάφορα προγράμματα με τα οποία επιδοτείτε τους αγρότες με λεφτά των εργαζομένων, από τον κλεμμένο ιδρώτα των εργαζομένων, από τις κρατήσεις που τους γίνονται στον ΟΑΕΔ, τα δίνετε στους εργοδότες για να έχουν τσάμπα εργατική δύναμη. Και βέβαια για τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο έλεγχο αυτού του συστήματος από την εργοδοσία προβλέπεται την από κοινού διαχείριση του συστήματος. 
      Όσον αφορά την πιστοποίηση των προσόντων και των ικανοτήτων, ανεξάρτητα από τον τρόπο και τη διαδρομή απόκτησής τους, με αυτόν τον τρόπο δημιουργείτε ανεπάγγελτους που θα έχουν κάποιο τίτλο σπουδών, που θα μαζεύουν κάποια πιστοποιητικά χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα. 
      Και βέβαια η αντεργατική πολιτική που εφαρμόζετε ως Κυβέρνηση με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας δείχνει και τα αδιέξοδα του συστήματος που εσείς υπηρετείτε. Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Νέα Δημοκρατία δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της πλήρους σταθερής εργασίας, της ουσιαστικής μόρφωσης για τους νέους, για τους εργαζόμενους, για τους ανέργους.
      Εμείς λέμε ότι αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί με την καταδίκη και των δύο κομμάτων, αν δεν ενισχυθεί αποφασιστικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, αν δεν ανατραπεί αυτή η κατάσταση, χιλιάδες εργαζόμενοι και άνεργοι θα βλέπουν τη θέση τους να χειροτερεύει καθημερινά. Ο στόχος σας αλλά και ο στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι το μοίρασμα της ανεργίας, η προσφορά φθηνής εργατικής δύναμης στην εργοδοσία. Γι’ αυτό χρησιμοποιείται την κατάρτιση, για να προωθείτε τις αντεργατικές αλλαγές και γι’ αυτό προωθείτε και τις αντεργατικές αλλαγές στον ΟΑΕΔ. Θέλετε οι εργαζόμενοι να γίνονται λάστιχο, να τους χρησιμοποιούν τα αφεντικά όπως θέλουν, όσο θέλουν και σε όποια δουλειά θέλουν. Αυτά τα μέτρα που παίρνετε και νομοθετείτε τα έχουν εφαρμόσει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εξάλλου το είπατε και εσείς ότι στο 18% είναι η μερική απασχόληση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ στην Ολλανδία μπορεί να ξεπερνάει και το 40%. Όλα αυτά εσείς τα λέτε εκσυγχρονισμό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Μάλιστα μας κατηγορείτε ότι είμαστε δογματικά προσηλωμένοι στις κατακτήσεις των εργαζομένων στο οκτάωρο, στο εφτάωρο με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και δεν θέλουμε να αλλάξουμε και να εργάζονται ως απασχολήσιμοι με μισό μισθό, με μισή σύνταξη, χωρίς δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, χωρίς άδεια και επίδομα άδειας. Όλα αυτά, δηλαδή, που εσείς προχωράτε στην κατάργησή τους με την εφαρμογή συμβάσεων ορισμένου χρόνου και έργου, με την απαλλαγή των εργοδοτών από το ένσημο, με την απελευθέρωση των απολύσεων και με μία σειρά άλλα μέτρα που παίρνετε σε βάρος των εργαζομένων.
      Για να δουν μία άσπρη μέρα οι εργαζόμενοι, εμείς προτείνουμε να εφαρμοστεί μία άλλη πολιτική προς όφελος των εργαζομένων που θα φέρει στο προσκήνιο τα πραγματικά εργατικά λαϊκά προβλήματα και θα υλοποιεί με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι το μοίρασμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης, μία πολιτική στην οποία θα κάνουν κουμάντο οι πολλοί και όχι οι λίγοι. Βεβαίως εμείς θέλουμε να βγουν στο προσκήνιο οι πολλοί και οι λίγοι να μπουν στο περιθώριο.
      Όσον αφορά σ’ αυτό το σύστημα της παιδείας που εσείς φέρατε προς ψήφιση, εμείς προτείνουμε να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν η εκπαίδευση, με το δωδεκάχρονο σχολείο και να μην γίνει υπόθεση των καπιταλιστών με τα ιδιωτικά σχολεία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που ήδη αυτά ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.
      Για τους ανέργους, οι οποίοι περιπλανώνται στα σεμινάρια με την κάρτα ανεργίας, εμείς προτείνουμε η επιδότηση να είναι στο 80% του βασικού μισθού για όσο χρόνο είναι άνεργοι, μέχρι να τους βρείτε δουλειά, γιατί έχετε υποχρέωση να τους βρείτε δουλειά. Βεβαίως θα πρέπει να υπολογίζεται ο χρόνος της ανεργίας και όχι τα διακόσια ένσημα που τους υπολογίζετε τώρα, την τελευταία δεκαετία πριν βγουν στη σύνταξη. Βεβαίως, πρέπει να επιδοτούνται όλοι οι νέοι, χωρίς καμία προϋπόθεση, μέχρι να τους βρείτε δουλειά.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Ολοκληρώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι θέλουμε, επίσης, να επεκταθεί η υπαλληλική αποζημίωση, γιατί κάθε φορά μας λέτε ότι δεν αντέχουν οι επιχειρήσεις να δίνουν υπαλληλική αποζημίωση στους εργατοτεχνίτες. Η ίδια η επιχείρηση δίνει άλλη αποζημίωση στον υπάλληλο που έχει και άλλη στον εργατοτεχνίτη. 
      Γιατί, λοιπόν, τους ξεχωρίζετε σε δύο κατηγορίες τους εργαζόμενους; Γιατί επιμένετε να εφαρμόζετε ακόμα ένα νόμο, το ν. 2112, ο οποίος είναι από τον προηγούμενο αιώνα -και, μάλιστα, από το 1920- και να δίνετε ψίχουλα στους εργατοτεχνίτες, οι οποίοι απολύονται; Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να έχουν την ίδια αποζημίωση οι εργατοτεχνίτες με τους υπαλλήλους.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μάλιστα, κύριε Τσιόγκα.
      Το λόγο έχει ο κ. Κατσανέβας.
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ειλικρινά ότι το νομοσχέδιο αυτό μπορεί να έχει σημαντικότατες πρακτικές συνέπειες, σοβαρές θετικές συνέπειες, αν εφαρμοστεί άμεσα, αποτελεσματικά και ορθολογικά. Από την άλλη μεριά, το νομοσχέδιο, ως προς το πολιτικό του περιεχόμενο, είναι ελάσσονος σημασίας. Γι’ αυτό το λόγο, δεν κατανοώ από τη μία μεριά την αντίθεση της Νέας Δημοκρατίας, αν και κατανοώ και δέχομαι την αντίληψη που φέρει η Αριστερά εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι συνεπές στην αρχή του, διεκδικεί τον υπαρκτό σοσιαλισμό, όπου εκεί πραγματικά δεν υπήρχε ανεργία. 
      Όμως, θα ήθελα εδώ να υπενθυμίσω ότι το εκπαιδευτικό σύστημα και η αγορά εργασίας στο καθεστώς αυτό ήταν και είναι –λογικά και θεωρητικά- απόλυτα συνδεδεμένα. Δεν νοείται δηλαδή υπαρκτός σοσιαλισμός και εκπαιδευτικό σύστημα που να μην είναι απόλυτα συνδεδεμένα με τις ανάγκες της απασχόλησης και της αγοράς εργασίας.
      Όσον αφορά στη μερική απασχόληση που κατά κόρον τονίζεται, το νομοσχέδιο δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Για την ανανεωτική αριστερά, ειλικρινά με εκπλήσσει η αντίρρησή της με το επιχείρημα ότι το νομοσχέδιο οδηγεί σε πολλές υπουργικές αποφάσεις. Εγώ θα έλεγα –το είπα και στην πρωτολογία μου- ότι το νομοσχέδιο αντίθετα είναι μεγάλο σε όγκο, θα μπορούσε να είναι μικρότερο, πιο περιορισμένο και να οδηγεί σε περισσότερες κανονιστικές και υπουργικές αποφάσεις, με την προϋπόθεση ότι θα δεχθούμε ότι η βούληση του νομοθέτη και του κυβερνώντος, στην προκειμένη περίπτωση, είναι προς την ορθολογική κατεύθυνση, γιατί δεν βλέπω τι πονηρό μπορεί να υποκρύπτει μία υπουργική απόφαση ή κάποιες υπουργικές αποφάσεις που συνδέονται με ένα τέτοιο κατ’ εξοχήν μη πολιτικό, τεχνοκρατικό σχέδιο νόμου.
      Το αν δεν θα γίνουν ποτέ, ασφαλώς είναι ένα ζήτημα και τότε εδώ είμαστε, για να εγκαλέσουμε την Κυβέρνηση. Ορθώς εγκαλείτε -και ο ίδιος ο Υπουργός είχε τη γενναιότητα να το παραδεχθεί- ότι έχουμε καθυστερήσει, αλλά αγαπητέ κύριε Μπούρα, «δεν το ψηφίζουμε γιατί καθυστέρησε» ή «δεν το ψηφίζουμε γιατί τώρα βιάζεστε», θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι δύο έννοιες εντελώς αντιφατικές μεταξύ τους. Σκεφθείτε το λίγο λογικά και θα δείτε ότι το ένα αναιρεί το άλλο, δεν στέκει σε καμία περίπτωση.
      Δυστυχώς την περίοδο που το νομοσχέδιο συζητήθηκε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, εγώ έλειπα. Είναι ένα νομοσχέδιο που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ασχολούμαι μ’ αυτό το θέμα πάρα πολύ. Ήμουν στο Βερολίνο σε μία συνάντηση για την απασχόληση και τις νέες τεχνολογίες, όπου εκπροσωπώ και την Ελληνική Βουλή. 
      Έτσι δεν ήμουν εδώ και πιστεύω, χωρίς αυτό να το θεωρείτε έπαρση, ότι θα σας έπειθα να δεχθείτε την ψήφιση του, γιατί θα είχατε τη δικαιολογία να πείτε ότι «για λόγους πολιτικής τακτικής ψηφίσαμε κι ένα νομοσχέδιο». Είναι ένα νομοσχέδιο, που δεν έχετε κανένα λόγο να μην ψηφίσετε. 
      Είναι οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνείτε στη φιλοσοφία και ασφαλώς δεν διαφωνείτε με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι κάτι που έχει καθυστερήσει και ασφαλώς θα συμφωνείτε ότι, όταν κάτι καθυστερεί, καλό είναι που έρχεται, κάλλιο αργά παρά ποτέ. 
      Δεν είναι αρκετό, ούτε με πείθετε με το ότι δεν το ψηφίζετε, επειδή οδηγεί σε υπουργικές αποφάσεις. Μα, ούτε επί της αρχής δεν το ψηφίζετε; Ποια είναι η λογική του να συμφωνείτε στη φιλοσοφία, αλλά να μην το ψηφίζετε επί της αρχής, επειδή τώρα είναι βιαστικό το όλο νομοσχέδιο; Με συγχωρείτε, αλλά δεν στέκουν όλα αυτά. Νομίζω ότι χάσατε μία, ας την πω καθ’ υπερβολήν, μικρή ιστορική ευκαιρία να πείσετε τους ανθρώπους σας ότι ναι, συναινείτε σε θετικές επιλογές της Κυβέρνησης. 
      Και θα κλείσω λέγοντας το εξής: Επειδή είμαι καλός μελετητής των προγραμμάτων όλων των κομμάτων και της Νέας Δημοκρατίας, στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν αναφέρεται τίποτα για το θέμα αυτό. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε ή περίπου τίποτε για τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Ελάχιστα λέγονται για την επαγγελματική εκπαίδευση. Φυσικά αγνοείτε εντελώς το θέμα της σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και δεν υπάρχει απολύτως τίποτε για τις έρευνες, τις μελέτες και για την προοπτική της αγοράς εργασίας. Σας θυμίζω ότι δεν έχετε ακόμη πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανεργίας. Πότε θα το κάνετε; 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν το έχουμε ανακοινώσει. 
      ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Να δούμε πότε θα το ανακοινώσετε, για να ξέρουμε τι θα ψηφίσει και ο ελληνικός λαός.
      Σας ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, με το νομοσχέδιο αυτό η Κυβέρνηση συμπληρώνει το ιδεολογικοπολιτικό της πλαίσιο. Συζητούσα με έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ανδρέα Παπανδρέου προ ημερών, όταν μιλούσε η αυτού εξοχότης ο Πρωθυπουργός περί του κινδύνου να επανέλθει η Δεξιά και μου είπε «Μα, τι είναι αυτά που λέει ο Σημίτης;» -γιατί με το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτε ο άνθρωπος, με τον Σημίτη έχει- «Αυτός είναι νεοδεξιά». Σήμερα μου ξαναείπε: «Συμπλήρωσε το πλαίσιό του, απέδειξε ότι είναι ο πραγματικός θεμελιωτής του νεοφιλελευθερισμού». Κι εγώ οφείλω να εξηγήσω. 
      Κύριε Πρόεδρε, στην Ελλάδα υπήρχε μία δεξιά την οποία αποτελούσαν και εξέφραζαν τα Ανάκτορα με έναν εσμό γύρω απ’ αυτά. Αυτή η Δεξιά είχε σαν κύριο χαρακτηριστικό το ότι ήταν τοποτηρητής των ξένων. Πάντοτε τα Ανάκτορα και η Δεξιά. Αυτή η παράταξη και οι πολιτικοί που την ακολουθούσαν, καταλάμβαναν το δεξιό της Βουλής και λεγόταν η δεξιά της Βουλής. Όταν καταλαμβάνεται από άλλους η δεξιά της Βουλής σήμερα, θεωρούνται συντηρητικοί. 
      Επαναλαμβάνω ότι αυτή η παράταξη είχε σαν χαρακτηριστικό την υποτέλεια. Ήταν τοποτηρητής των ξένων. Η παρούσα Κυβέρνηση τι είναι; Δεν θα ισχυριστώ εγώ ότι, ξέρετε, με 95% του ελληνικού λαού αντίθετο πέρασαν ό,τι ήθελαν οι Αμερικανοί από τη Θεσσαλονίκη για να πάει στη Γιουγκοσλαβία. Δεν θα πω ότι με 100% του λαού εναντίον τους στο Ιράκ, πέρασαν ό,τι ήθελαν από τη Σούδα. 
      Θα πω αυτό που είπε ο πρώην Γραμματέας του Κόμματος στον κ. Σημίτη: «ο ξένος παράγων σου επέβαλε να με αποπέμψεις». Και αντί να τον στείλει σπίτι του, η αυτού εξοχότης ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Κόμματος, τον χειροκροτούσε. Χρειαζόμαστε μείζονα απόδειξη ότι έχουν το ίδιο χαρακτηριστικό με την παλιά δεξιά; Εκείνη η δεξιά, χάρη στα θύματα της αριστεράς, προελθόντα από τα λάθη της ηγεσίας της μαρξιστικής αριστεράς, εξαιτίας των αγώνων όλου του δημοκρατικού λαού, χάρη στις πρωτοβουλίες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου προεχόντος, αλλά και του Κύρκου και του Φλωράκη, εστάλη στο παρελθόν.
      Τώρα ήλθε η νεοδεξιά, της οποίας επαναλαμβάνω κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι τοποτηρητής των ξένων. 
      Δεύτερον φέρνει ένα νομοσχέδιο. Τι λέει αυτό το νομοσχέδιο; Λέει ότι προωθεί την απασχόληση και τις ανάγκες του ανθρώπινου δυναμικού, ικανοποιεί τις τρέχουσες, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες της αγοράς εργασίας μ΄ ένα σύνολο νέων και καινοτόμων πολιτικών. 
      Το πρόβλημα είναι τι ζητάει η αγορά; Θεοποιεί την αγορά. Ιδού ο νεοφιλελευθερισμός. Το πρόβλημα για την Κυβέρνηση της νεοδεξιάς είναι, τι ζητάει η αγορά. 
      Η αγορά, αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί και φίλοι, ζητάει πόρνες, πορνεία. Θα της δώσετε εσείς; Επειδή το ζητάει η αγορά θα κάνετε κατάρτιση προαγωγών και στελεχών της πορνείας; 
      Κύριοι, σε μία ευνομούμενη κοινωνία σήμερα που κοιτάζει την ευημερία, τα στοιχεία στα οποία εποπτεύει μία κυβέρνηση, τα στοιχεία στα οποία απαντά μία υγιής κοινωνία, τα στοιχεία στα οποία παρακολουθεί μια κυβέρνηση την αγορά είναι, τι θα παραχθεί, για ποιον θα παραχθεί και πόσο θα παραχθεί. Που είναι η έννοια της παραγωγής εδώ; Καλά, γράφετε την ανεργία, αλλά δεν παρακολουθείτε ισοζύγιο πληρωμών; Δεν βλέπετε πού είναι η παραγωγή της χώρας; 
      Λέτε: «Κάνουμε ένα νομοσχέδιο για να προωθήσουμε αυτά που ζητά η αγορά». Επαναλαμβάνω ότι η αγορά ζητάει εγκληματίες. Θα τους δώσετε; Αυτή είναι η απάντηση που δίνει η νεοφιλελεύθερη αντίληψη.
       Είναι αγαπητοί συνάδελφοι ή δεν είναι εντελώς νεοφιλελεύθερη αυτή η άποψη και αντίληψη, την οποία εισήγαγε η Κυβέρνηση της αυτού εξοχότητος, αρχής γενομένης με εκείνες τις περίφημες συμφωνίες κυρίων μεταξύ εμποροβιομηχάνων; Συμπληρώνω το συνάδελφο του Κ.Κ.Ε. Δεν φταίνε οι βιομήχανοι, οι εμποροβιομήχανοι φταίνε. Δεν φταίνε οι παραγωγοί, οι εμπορομεσίτες φταίνε. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, επειδή βλέπω ότι το κουδούνι ηχεί πολύ και επειδή μπήκα σε ένα άλλο κεφάλαιο, λίγο διαφορετικό της παραγωγής με την οποία η Κυβέρνηση καμία σχέση δεν έχει, θα πω δύο λέξεις μόνο και τελειώνω. 
      Το θέμα, κύριε Πρόεδρε, δεν είναι μόνο τι ζητάει η αγορά, αλλά ποια είναι η ηθική, η κοινωνική καταξίωση κάθε μιας ειδικότητας. 
      Είπε ο Υπουργός Εργασίας: «Ξέρετε, ένα παιδί θα προτιμήσει να γίνει μάγειρας, αντί να γίνει γιατρός». Μα, που τα λέτε αυτά;  Έχετε προκαλέσει κάποια κοινωνική καταξίωση για τον αγρότη; Εισηγηθήκατε ποτέ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πάει σε μία φτωχογειτονιά, να κάτσει σ’ ένα φτωχόσπιτο να δειπνήσει το βράδυ, κάτι που έκανε παλιότερα ο Ντε Γκώλ, ο Αντενάουερ και τόσοι άλλοι συντηρητικοί ηγέτες; Εισηγηθήκατε ποτέ κάτι τέτοιο; Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ που να προωθεί την εργασία της πρωτογενούς παραγωγής, της αγροτικής, της μεταποίησης, του οικοδόμου, του οξυγονοκολητή;
      Κάτι είπατε περί γεωργίας και περί βιομηχανίας. Τι σχέση έχετε εσείς; Πήρατε ένα μέτρο για να προωθήσετε την παραγωγή; Διαβάστε το ισοζύγιο πληρωμών. Διαβάστε τις αποδείξεις. Βλέπετε τι σας λένε οι ειδικοί σήμερα; Λένε ότι το ευρώ είναι πολύ ακριβό για τους ‘Ελληνες, το ευρώ σημαίνει 16,5% παραπάνω κόστος για τον ελληνικό λαό. 
      Μένω εδώ, κύριε Πρόεδρε, γιατί έπιασα ένα άλλο θέμα το οποίο θα συμπληρώσω στα άρθρα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Πολλά μπορείτε να πείτε, κύριε Κεδίκολγου, αλλά τι να κάνουμε; Δεν υπάρχει χρόνος. 
      Η κ. Στεργίου έχει το λόγο. 
      ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Θα ήθελα να πω ότι κακώς κατανοήθηκε ότι εμείς δεν ψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό, γιατί έχει πολλές υπουργικές αποφάσεις. Δεν είναι εκεί το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο, το πλαίσιο αυτό, βάσει του οποίου δημιουργείται  το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση, κάθε άλλο παρά δίνει τη δυνατότητα να πειστούμε ότι θα αυξηθεί η απασχόληση. Είναι απλώς ένα σχέδιο. Ερχόμαστε απλώς να ψηφίσουμε ένα σχέδιο, χωρίς να υπάρχει κάποια παράμετρος η οποία θα μας δίνει αυτήν την εγγύηση εν πάση περιπτώσει. 
      Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι δεν προβλέπεται αύξηση των πόρων που διατίθενται στην Ελλάδα για την απασχόληση -που είναι τρεις φορές λιγότεροι από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο- ότι δεν προβλέπονται μέτρα για αύξηση της απασχόλησης, ότι συνεχώς μειώνονται οι θέσεις εργασίας.
      Και θα πω και κάτι άλλο. Υπάρχουν και οι αλλοδαποί, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κατά κόρον για την κάλυψη θέσεων εργασίας για φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις. Αυτοί ασφαλώς δεν θα περάσουν μέσα από τέτοια συστήματα κατάρτισης και εκπαίδευσης για να μπουν στην αγορά εργασίας. 
      Επομένως ένα σχέδιο νόμου μπορεί να είναι σωστό σαν σύλληψη, σα δομή, από τη στιγμή όμως που δεν δίνει τη δυνατότητα, δεν μας εγγυάται ότι θα αυξήσει την απασχόληση, ότι θα μειώσει την ανεργία, νομίζουμε ότι δεν έχει νόημα να το ψηφίσουμε. 
      Πέρα απ’ αυτό, από τα στοιχεία που μας είχε δώσει στην επιτροπή ο εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ το 30% με 40% των αποφοίτων των ΤΕΕ απορροφώνται σε θέσεις εργασίας. Οι υπόλοιποι πού πηγαίνουν; 
      Άρα, λοιπόν, είναι σωστό να υπάρχει ένα ωραίο σύστημα κατάρτισης και εκπαίδευσης, αλλά πρέπει να αυξήσουμε τις θέσεις εργασίας. Αυτό είναι το σημαντικό και εκεί βρίσκεται η δική μας άποψη.
      Από εκεί και πέρα, πιστεύουμε ότι μέσα από αυτά τα προγράμματα θα χρησιμοποιηθούν, όπως γίνεται σήμερα με τα προγράμματα SEAGE, οι εκπαιδευόμενοι εργαζόμενοι για να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και του δημοσίου, όπως γίνεται τώρα, και ιδιωτικών επιχειρήσεων με το σύστημα αυτό που είναι ανασφάλιστοι, με ελάχιστες αποδοχές, χωρίς καμία προοπτική εξέλιξης και φυσικά με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.
      Εμείς, λοιπόν, για όλα αυτά τα ζητήματα δεν ψηφίζουμε το παρόν νομοσχέδιο.
      Από την άλλη μεριά, υπάρχει το ζήτημα της θεοποίησης του ιδιωτικού τομέα μέσα σε όλο αυτό το σχέδιο και κυρίως, όπως είπα και προηγουμένως, όσον αφορά τους φορείς πιστοποίησης. Δίνεται η δυνατότητα σε ιδιωτικούς φορείς να είναι φορείς πιστοποίησης. Δηλαδή ο φορέας που θα κάνει την εκπαίδευση, θα κάνει και την πιστοποίηση. Αυτό, τουλάχιστον, δεν είναι σωστό να γίνεται.
      Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο δημόσιο, γιατί δεν συμπεριλαμβάνεται και το δημόσιο ή ο ευρύτερος δημόσιος τομέας που είναι οι δημοτικές επιχειρήσεις και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να έχουν συμμετοχή στο Εθνικό Σύστημα που φτιάχνεται. Δηλαδή να επιλέγονται άτομα απ’ αυτό το καζάνι των αποφοίτων του Εθνικού Συστήματος Κατάρτισης και Εκπαίδευσης και να στελεχώνουν το δημόσιο τομέα. 
      Για όλους αυτούς τους λόγους, εμείς ξαναλέμε ότι ψηφίζουμε το νομοσχέδιο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία διευκρίνιση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, κύριε Σαλαγιάννη, έχετε το λόγο.
      ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εμείς, οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζουμε το νομοσχέδιο όχι γιατί πιστεύουμε ότι θα φέρει το σοσιαλισμό, αλλά εν πάση περιπτώσει γιατί μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός και όσο υπάρχει η αγορά, ας έχουμε στην αγορά αυτή και γνώση και επιδεξιότητα και εξειδίκευση, για να μπορούμε να δουλεύουμε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για αυτό το νομοσχέδιο, όπως έχει καθιερωθεί, γιατί κάθε φορά επαναλαμβάνεται αυτός ο τύπος συζήτησης, ήταν σε τόνους ήπιους. Θα έλεγα ότι οι συνάδελφοι διατύπωσαν με ευθύνη τις απόψεις τους. Έχω εμπειρία νομοθετικών πρωτοβουλιών από τη δική μας πλευρά που στη Βουλή των Ελλήνων αντιμετωπίστηκαν με κριτικές επισημάνσεις, με διατυπώσεις διαφορετικών απόψεων, αλλά πάντα με έναν τρόπο που δείχνει ότι ο διάλογος λειτουργεί.
      Θα μου επιτρέψετε ευθύς εξαρχής να πω ότι, όσον αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 11, γίνεται δεκτή η πρόταση που έκανε ο κ. Μπούρας και κακώς, μια και η πρόταση αυτή διατυπώθηκε στην επιτροπή, δεν είχε ληφθεί υπόψη. Πράγματι, στο άρθρο 11 η περίπτωση 2γ΄ θα πρέπει να υπαχθεί στην παράγραφο 3. Δηλαδή η παράγραφος 3 στο άρθρο 11 ξεκινά από την περικοπή ότι «Το Εθνικό Συμβούλιο συνέρχεται τακτικά κάθε εξάμηνο», από το σημείο δηλαδή που αναφέρεται ως γ΄ περίπτωση της παραγράφου 2. Παραμένει σε αυτήν την παράγραφο 3 και το κείμενο του νομοσχεδίου, το οποίο σήμερα αποτελεί την παράγραφο 3.
      Επίσης, θέλω να πω ότι η αλλαγή που προτείνεται, προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα επιλογής και μελών του επιστημονικού προσωπικού των ΤΕΙ, επειδή ακριβώς ανακλήθηκε η πρότασή μας, δεν έχει πλέον αξία να περιληφθεί. Θεωρείται δηλαδή αυτονόητο ότι η επιλογή μπορεί να γίνει μεταξύ επιστημόνων, εμπειρογνωμόνων από την αγορά, αλλά και μελών του ΔΕΠ ή και από το επιστημονικό προσωπικό των ΤΕΙ.
      Αυτά όσον αφορά τα νομοτεχνικά θέματα που καλούμαι να αντιμετωπίσω.
      Όσον αφορά την εξέλιξη της συζήτησης, θα κάνω πολύ σύντομα κάποια σχόλια. Κατ’ αρχάς, δεν αντιλαμβάνομαι τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας. Επιμένω σ΄ αυτήν την απορία, δοθέντος ότι έγινε αντιληπτό και από τη δευτερολογία σας πως εσείς επαφίεσθε στη σύνεση της πλειοψηφίας που θεωρείται ότι θα ψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο. Άρα θα κάνουμε  μία προσπάθεια να πετύχουμε το στόχο που είναι και δικός σας στόχος. Αν δηλαδή υποθέσουμε ότι η πλειοψηφία δεν επιδεικνύει τη σύνεση που εσείς εικάζετε ότι έχει, τότε δεν θα έχουμε ψήφιση του νομοσχεδίου, άρα δεν θα έχουμε μια προωθητική επιλογή σε σχέση με τα ισχύοντα σήμερα και έτσι θα υπονομευθεί και η δική σας επιθυμία, όπως την εκφράσατε, να κάνουμε βήματα σ’ αυτόν τον τομέα σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και τις ανάγκες της. 
      Επίσης θα μου επιτρέψετε να πω ότι με ξένισε η προσέγγισή σας, γιατί αυτή ήταν η επιχειρηματολογία σας να φέρουμε ένα νομοσχέδιο μ΄ ένα άρθρο όπου ουσιαστικά θα αναγγέλλεται η ίδρυση αυτού του εθνικού συστήματος και όλα τα θέματα θα παραπέμπονται σε μία υπουργική απόφαση. Και ενώ, λοιπόν, λέτε ότι θα δίνατε την εξουσιοδότηση στην Κυβέρνηση να διατυπώσει αυτήν την υπουργική απόφαση με διάλογο και συνεννόηση, δεν υποστηρίζετε αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία η οποία με λεπτομέρειες ως αποτέλεσμα διαλόγου και συνεννόησης και με τους κοινωνικούς εταίρους, έρχεται εδώ προς συζήτηση. 
      Λέτε ότι δεν είναι αντικειμενική αυτή η διαδικασία η οποία αφορά την επιλογή π.χ. των μελών της Επιτροπής που περιέχεται σ’ αυτό το νομοσχέδιο, ενώ θα θεωρούσατε πιο αντικειμενική την παραπομπή του συνόλου των θεμάτων αυτών σε μια υπουργική απόφαση προκειμένου μέσω αυτής να ρυθμιστούν. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό είναι αντιφατικό. Αντιθέτως δείχνει ότι κάνετε μία αγωνιώδη προσπάθεια να εξασφαλίσετε την απόστασή σας από την Κυβέρνηση σ’ ένα θέμα το οποίο δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να λέτε ότι κάποια υπουργική απόφαση επαναλαμβάνει τη ρύθμιση του ν.2520 η οποία είναι ρύθμιση που εσείς είχατε εισαγάγει και ταυτοχρόνως να θεωρείτε ότι αυτό είναι σημείο διαφωνίας. Αν επαναλαμβάνει το νομοσχέδιο κάτι το οποίο και εσείς έχετε υιοθετήσει, γιατί να μην το ψηφίσετε; 
      ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν έχει εφαρμοσθεί. Δεν βγήκε ποτέ αυτή η υπουργική απόφαση.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Τώρα, λοιπόν, που επαναλαμβάνουμε αυτήν τη διάταξη που σας βρίσκει σύμφωνους στη βάση της εσείς αρνείσθε να την υποστηρίξετε. 
      Επίσης πρέπει να σας πω ότι ο ν.3144 και οι εθνικές επιτροπές που θεσπίστηκαν μέσω αυτού, προσέφεραν έργο. Εμείς διαμορφώσαμε μαζί το εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση και το εθνικό σχέδιο δράσης για την κοινωνική ενσωμάτωση. Μου δίνετε πάντως την εντύπωση ότι αναζητάτε ένα αντιπολιτευτικό φύλλο συκής. Και πρέπει να σας πω ότι εγώ δεν αντιλήφθηκα ότι το εξασφαλίσατε και γι’ αυτό η Νέα Δημοκρατία παραμένει πολλαπλώς εκτεθειμένη. 
      Κύριε Τσιόγκα, τίποτα από όσα είπατε δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Θα έλεγα ότι συμμετείχατε σ’ αυτήν τη συζήτηση χρησιμοποιώντας ένα κείμενο αρχείου. 
      Φέρατε, κύριε  συνάδελφε, εδώ θέματα τα οποία δεν ρυθμίζουμε με το παρόν νομοσχέδιο και μιλήσατε μ΄ ένα τρόπο απαξιωτικό, που δεν συνάδει με αυτό το οποίο αποτελεί πραγματικότητα ζωής για τους Έλληνες και για κάθε ευρωπαίο πολίτη.
      Εγώ αντιλαμβάνομαι πως ασφαλώς υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα σε κάθε σύγχρονη κοινωνία, υπάρχουν ασφαλώς κοινωνικές ανισότητες, υπάρχει η κοινωνική διαπάλη, η οποία βεβαίως είναι οργανωμένη εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου, το οποίο αυτό αφορά και τον τρόπο συνύπαρξής μας σε ένα κοινωνικό σύνολο. Η αντιπαράθεση, η γόνιμη αντιπαράθεση, όσο έντονη και αν είναι, έχει αξία όταν στις περιπτώσεις που είναι απαραίτητο δίνει τη θέση της στο διάλογο και τη συνεννόηση.  Δεν είναι δυνατόν σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο, στην Ευρώπη –ας περιορισθούμε σε αυτήν- οι κοινωνικοί εταίροι να έχουν κάνει σημαντικά βήματα, αξιοποιώντας τα νέα δεδομένα, στην κατεύθυνση της συνεννόησης και της συνεργασίας. Και εσείς να αρνείστε κάτι τέτοιο ως θετικό και ταυτόχρονα να μας κατηγορείτε επειδή εμείς θεωρούμε πως αυτή η εξέλιξη είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων. 
      Θεσπίστηκε πρόσφατα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης η λεγόμενη τριμερής Κοινωνική Σύνοδος Κορυφής, με τη συμμετοχή των τριών Πρωθυπουργών, των εκπροσώπων δηλαδή της τρέχουσας προεδρίας και των δύο επόμενων, των εκπροσώπων των εργοδοτικών φορέων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και των εκπροσώπων των εργαζομένων επίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εσείς θα μου επιτρέψετε να πω, έχετε προφανώς έναν άλλο προσανατολισμό, ο οποίος αναφέρεται σε άλλες εποχές και σε άλλες περιοχές. Υποστηρίζετε κάτι που αποδοκιμάστηκε και ιστορικά χρεοκόπησε. Αυτό βεβαίως είναι δικό σας δικαίωμα. Και η δημοκρατία αυτό το δικαίωμα σας το παρέχει απλόχερα και καλείστε να το αξιοποιήσετε και να ασκήσετε το δικαίωμα αυτό. Δεν μπορείτε όμως, εν ονόματι της άσκησης του δικαιώματός σας, να καταγγέλλετε όλους τους άλλους, που συμβαίνει να είναι και η συντριπτική πλειοψηφία, ότι εκείνοι έχουν άδικο. Γιατί στη δημοκρατία μας αποφασίζει η πλειοψηφία του λαού και αυτή επιλέγει τους εκπροσώπους της και μέσω αυτών και τις πολιτικές οι οποίες θα ασκηθούν με γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία μας. 
      ΤΣΙΟΓΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Αρνείστε και το πιο απλό.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Μα, δεν συζητούμε, σας είπα και στην επιτροπή θέματα τα οποία έχουν σχέση με το περιεχόμενο σπουδών ή με επιμέρους πεδία του εκπαιδευτικού συστήματος ή της πολιτικής μας για την εργασία και την απασχόληση. Καμία σχέση. Δεν αλλάζουμε τίποτα ως προς αυτό.
      Με αυτήν την έννοια είχαμε ευκαιρίες και στο πλαίσιο επερωτήσεων που καταθέσατε και στο πλαίσιο συζήτησης άλλων νομοσχεδίων να αναφερθούμε στα θέματα αυτά. Και το κάνουμε με πολύ μεγάλη χαρά. Απλώς θα μου επιτρέψετε να πω, δεν σας δίνεται το δικαίωμα, κάθε φορά που συζητούμε ένα θέμα αρμοδιότητος ενός συγκεκριμένου Υπουργείου, να αναφέρεσθε στο σύνολο των θεμάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα αυτού του Υπουργείου για λόγους εντυπώσεων. Και δεν σας δίνεται αυτό το δικαίωμα γιατί έτσι στερείτε και από τον εαυτό σας το μείζον δικαίωμα να διατυπώσετε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις για το συγκεκριμένο θέμα, ώστε να είστε περισσότερο χρήσιμοι για το κοινωνικό σύνολο που θέλει να πληροφορηθεί αυτές τις συγκεκριμένες απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα, θα μου επιτρέψετε να πω να είστε χρήσιμοι και στον εαυτό σας, ώστε έτσι, διατυπώνοντας συγκεκριμένες απόψεις, να κερδίσετε ένα τμήμα της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού υπέρ των απόψεων αυτών.
      Τέλος θα μου επιτρέψετε να πω ότι ασφαλώς ουδείς διατυπώνει τη θέση ότι πρέπει να παραδοθούμε στην ασύδοτη αγορά εργασίας, στα προστάγματα και τις ανάγκες της. Ποιος μίλησε γι’ αυτό; Μιλούμε για τις αξίες. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Λέτε πουθενά τη λέξη «παραγωγή»; Τα πάντα στην αγορά. Και πορνεία ακόμη!
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Μιλούμε για τις αξίες. Κάνετε λάθος, κύριε Κεδίκογλου. Δεν ξέρω γιατί επαναλαμβάνετε αυτήν τη λέξη. Αυτή η εμμονή πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι πού οφείλεται. Πρέπει να σας πω όμως ότι δεν πρέπει να εκπορνεύουμε τη συζήτηση που κάνουμε στη Βουλή.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Λέτε πουθενά τη λέξη «παραγωγή»;
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Δεν αντιλαμβάνομαι την αντίδρασή σας. Την αναμένω αλλά δεν την δικαιολογώ, με την έννοια ότι εδώ συζητούμε για αξίες και αγαθά. Το να λειτουργεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο παράγει –και χρησιμοποιώ αυτήν τη λέξη- ανθρώπινο κεφάλαιο ικανό να σηκώσει το βάρος της αναπτυξιακής διαδικασίας σε μια χώρα είναι κάτι πάρα πολύ θετικό. Το ότι μιλούμε για μια κοινωνία όπου οι πολίτες βρίσκουν απασχόληση, σύμφωνα με τα προσόντα και τις γνώσεις που έχουν και αυτό είναι θετικό. Μιλούμε για αγαθό, μιλούμε για αξία, δε μιλούμε για μια παρεκτροπή από αυτό που συνιστά και συγκροτεί τον πολιτισμό, έτσι όπως κατά κοινή παραδοχή μπορούμε να τον οριοθετήσουμε.
      Σας παρακαλώ, λοιπόν, μη γίνεται αυτή η παρερμηνεία. Η δική μας θέση είναι πολύ φανερή. 
      Είναι φανερή η πολιτική μας, η πολιτική που οδήγησε σε αύξηση των συντάξεων κατά 27% όταν είχαμε μείωση κατά 11% την περίοδο 1990-1993, σε αύξηση των μισθών και εισοδημάτων κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το επίπεδο του πληθωρισμού από το 1995 και μετά, όταν κάποτε είχαμε την πολιτική του 0%+0%=14%! Δεν πρέπει να γίνεται αυτή η σύγχυση και η επιχειρούμενη από κάποιους ταύτιση, γιατί αδικεί όχι μόνο την κοινή λογική, αλλά αδικεί τους πολίτες, οι οποίοι με ελεύθερη κρίση ψήφισαν, επέλεξαν και ξαναεπέλεξαν αυτήν την Κυβέρνηση.
      Η θέση μας είναι σαφής. Ομιλούμε για οικονομική ανάπτυξη η οποία πρωτίστως είναι κοινωνική ανάπτυξη, ομιλούμε για την κοινωνική αγορά. Την πολιτική -και η πολιτική είναι αυτή που θα καθορίσει και όχι η αγορά- το μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας. Εμείς θα το διαμορφώσουμε και όχι η ασύδοτη αγορά, η οποία ούτε ευαισθησία έχει ούτε ψυχή ούτε νου. Με αυτήν την έννοια και με αυτά τα προτάγματα κάνουμε τις επιλογές μας. Και οι επιλογές αυτές βάσει των συγκεκριμένων αρχών αποτυπώνονται και στο παρόν νομοσχέδιο, το οποίο νομίζω ότι ομόθυμα η Βουλή θα έπρεπε να υποστηρίξει. Από εκεί και πέρα οι εκπρόσωποι της κοινωνίας το έκαναν, η Βουλή με ένα τμήμα της. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης απέδειξαν ότι το σύνδρομο της αντιπολιτευτικής τύφλωσης σε μεγάλο βαθμό τα έχει καταλάβει και λυπούμαι γι’ αυτό. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.)» σύμφωνα με τα άρθρα 72, παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108, παράγραφος 7, του Κανονισμού της Βουλής.
      Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο, σύμφωνα και με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Συνεπώς το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Το Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (Ε.Σ.Σ.Ε.Ε.Κ.Α.)» έγινε δεκτό, σύμφωνα και με τις τροποποιήσεις του κυρίου Υπουργού, κατά πλειοψηφία ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      (Το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται στο τεύχος Πρακτικών της Βουλής)
      
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδριάσεως ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου. 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Η Βουλή παρέσχε την ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
	Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
	Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.15’, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2003 και ώρα 10.30’, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: συζήτηση πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου: «Για τον προσδιορισμό του περιεχομένου της 24ης Ιουλίου ως ημέρας αποκατάστασης της Δημοκρατίας», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που σας έχει διανεμηθεί.

      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Συνεδρίαση Ολομέλειας 15-10-2003                                        σελ. 210