Σελίδα 265 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 266 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 267 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 268 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 270 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 271 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 272 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 273 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 274 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 275 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 276 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 277 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 278 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 279 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 280 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 281 Η σελίδα σε PDF Σελίδα 282 Η σελίδα σε PDF ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ'ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της συνεδριάσεως μέχρις αυτού του σημείου. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση. Εισερχόμαστε στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: "Εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα". Για το νομοσχέδιο αυτό θα διατεθεί η σημερινή συνεδρίαση για τη συζήτηση επί της αρχής και η αυριανή συνεδρίαση για τη συζήτηση επί των άρθρων και των τυχόν τροπολογιών. Η Νέα Δημοκρατία ορίζει ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο τη Βουλευτή Α' Αθηνών κ. 'Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό του Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Απόστολο Τασούλα και το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα ορίζει ως ειδικό αγορητή το Βουλευτή κ. Γεώργιο Ρόκο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, έχω διανείμει από σήμερα στους συναδέλφους κάποιες τροποποιήσεις, μετά τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς, όταν μπούμε στη συζήτηση επί των άρθρων, πριν αρχίσουμε, θα αναφερθείτε σε αυτές συγκεκριμένα. Ο κ. Τσερτικίδης έχει το λόγο. ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΣΕΡΤΙΚΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, ανεξάρτητα από το πώς δέχονται σήμερα οι πολίτες τη λειτουργία των οίκων ανοχής, πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι μία πραγματικότητα, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις θετικές αλλά και τις αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, που προκύπτουν από τη λειτουργία των οίκων ανοχής, αφ' ενός και αφ' ετέρου, από την άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας από τα πρόσωπα, που εκδίδονται με αμοιβή. Η υποχρέωση, όμως, της πολιτείας ως προς αυτήν την πραγματικότητα και την ιδιαιτερότητα, λόγω της ιδιομορφίας της δραστηριότητας, είναι να λάβει μέτρα, που σκοπό θα έχουν αφ' ενός μεν την προστασία του κοινωνικού συνόλου από τις δυσμενείς συνέπειες, όσον αφορά κυρίως τον τομέα της δημόσιας υγείας και αφ' ετέρου να κατοχυρώσει κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις την άσκηση της δραστηριότητας από τα πρόσωπα που εκδίδονται με αμοιβή. 'Ομως, οι νομοθετικές ρυθμίσεις που έγιναν κατά το παρελθόν, που σκοπό είχαν την προστασία των πολιτών και τον περιορισμό αυτού του φαινομένου, δεν απέδωσαν τα μέγιστα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε εντονότατες διαμαρτυρίες -δικαιολογημένες- πολιτών, ιδιαίτερα στην περιοχή της πρωτεύουσας λόγω του νομοθετικού κενού. Το αποτέλεσμα ήταν η αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη εξάπλωση, εγκατάσταση και υπερσυγκέντρωση οίκων ανοχής στην περιοχή της πρωτεύουσας και σε σημεία τέτοια, που οδήγησαν στην υποβάθμιση των συγκεκριμένων περιοχών και κατέστησαν δύσκολη την παραμονή και διαβίωση των κατοίκων σε αυτές και σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκαν ολόκληρες οικογένειες να μετακινηθούν από τα σπίτια τους, για να γλιτώσουν από τη μάστιγα της εκληματικότητας, που δημιουργεί στην περιοχή η ύπαρξη αυτής της δραστηριότητας. Επειδή οι επιπτώσεις από την ύπαρξη των οίκων ανοχής εγκατεστημένων αυθαίρετα δημιούργησαν προβλήματα κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά και άλλα, επειδή η συσσώρευση πολλών οίκων ανοχής σε συγκεκριμένα σημεία είχε σαν αποτέλεσμα αυτά να γνωρίσουν μεγάλη εγκληματικότητα και οι κάτοικοι αυτών των περιοχών να μη μπορούν να κυκλοφορήσουν τα βράδια και ιδιαίτερα τα παιδιά, η πολιτεία έχει υποχρέωση να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο, τροποποιώντας και συμπληρώνοντας το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, εναρμονίζοντάς το με τις σύγχρονες συνθήκες, ανάγκες και αντιλήψεις. Με τις διατάξεις του προτεινομένου σχεδίου νόμου καθορίζονται οι προϋποθέσεις, οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις άσκησης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, ο τρόπος που θα γίνονται ιατρικοί έλεγχοι και τέλος θεσπίζονται ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, που σκοπό έχουν τον έλεγχο των προσώπων αυτών, αλλά και την άμεση αντιμετώπιση του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος, το οποίο προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και πολύ συχνά γίνεται αντικείμενο έντονων και δικαιολογημένων παραπόνων και αντιδράσεων των πολιτών που θίγονται. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται συγκεκριμένα: Τα πρόσωπα που εκδίδονται με αμοιβή είναι υποχρεωμένα να διαθέτουν πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος, το οποίο χορηγείται από το νομάρχη, αρκεί να έχουν τις προϋποθέσεις, όπως παραδείγματος χάρη, να έχουν ολοκληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους, να είναι άγαμοι, διαζευγμένοι κ.λπ., να μην πάσχουν από συγκεκριμένες ασθένειες που μεταδίδονται. Για τον ασφαλή έλεγχο και την παρακολούθηση της υγείας των προσώπων που εκδίδονται με αμοιβή, είναι υποχρεωτικός ο εφοδιασμός τους με βιβλιάριο υγείας που γίνεται με μέριμνα της υγειονομικής υπηρεσίας της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Για να χορηγηθεί το πιστοποιητικό σε πρόσωπα με αλλοδαπή υπηκοότητα, είναι υποχρεωμένα αυτά να διαθέτουν μόνιμη άδεια παραμονής στη χώρα μας. Η διάρκεια του πιστοποιητικού άσκησης επαγγέλματος, ισχύει για τρία χρόνια και ανανεώνεται για ακόμη μία τριετία, αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αρχικά χορηγήθηκε. Μ'αυτόν τον τρόπο, δηλαδή, την έκδοση πιστοποιητικού άσκησης επαγγέλματος εισάγεται μία καινοτομία που κυρίως προστατεύει την προσωπικότητα των εκδιδομένων με αμοιβή πρόσωπα, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει σήμερα, με συνέπεια η ακολουθούμενη διαδικασία χαρακτηρισμού των γυναικών να δημιουργεί δυσμενείς ψυχολογικές προεκτάσεις και πάντα να έχουν ως κατάληξη τον κοινωνικό τους στιγματισμό. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης ότι κάθε δεκαπέντε μέρες τα άτομα που διαθέτουν πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος είναι υποχρεωμένα να υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις από τις υγειονομικές υπηρεσίες της νομαρχίας. Το δεκαπενθήμερο θεωρήθηκε χρόνος που κινείται στα πλαίσια της λογικής, εν αντιθέσει με την ισχύουσα σήμερα διάταξη που προβλέπει ιατρικές εξετάσεις δύο φορές την εβδομάδα, που ουσιαστικά οδήγησε λόγω των πρακτικών προβλημάτων σε μη εφαρμογή της. Υποβάλλονται επίσης σε ιατρικές εξετάσεις και τα άτομα που δεν διαθέτουν πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος, που αποδεδειγμένα εκδίδονται με αμοιβή σε μεγάλο. Αν αποδειχθεί από τις εξετάσεις ότι τα άτομα πάσχουν από μολυσματική ή σεξουαλική νόσο, υποχρεούνται μέχρι την αποθεραπεία τους να σταματήσουν κάθε δραστηριότητα. Η θεραπεία μπορεί να παρέχεται δωρεάν από τα κρατικά νοσηλευτικά ιδρύματα. Προβλέπεται η διαδικασία και οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν, για να εφοδιαστούν με άδεια εγκατάστασης τα πρόσωπα που διαθέτουν πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος. Αν πρόκειται για οίκημα μεμονωμένο, μονοκατοικία, πρέπει να έχει την έγγραφη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Αν πρόκειται τα πρόσωπα να εγκατασταθούν σε πολυκατοικία πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη όλων των ενοίκων της πολυκατοικίας. Η μίσθωση γίνεται μόνο σε αυτούς που διαθέτουν άδεια άσκησης επαγγέλματος και η άδεια εγκατάστασης ισχύει για δύο χρόνια με δυνατότητα ανανέωσης άλλης μιας διετίας. Την άδεια χορηγεί ο δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας μετά από σύμφωνη γνώμη της επιτροπής που συστήνει ο νομάρχης στην περιοχή του και αποτελείται από τον εισαγγελέα πρωτοδικών, που είναι πρόεδρος της επιτροπής, το διευθυντή της Διεύθυνσης Υγιεινής του νομού, το διευθυντή Αστυνομικής Διεύθυνσης ή το διοικητή της Διεύθυνσης Ασφαλείας και από ένα νομαρχιακό και δημοτικό σύμβουλο. Τον αριθμό αδειών εγκατάστασης οίκων ανοχής καθορίζουν με απόφασή τους τα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια με κριτήρια κυρίως πληθυσμιακά, αλλά και με άλλα κριτήρια, όπως εάν υπάρχουν στην περιοχή λιμάνια, βιομηχανίες, στρατόπεδα. 'Οπως επίσης, τα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια μπορούν να μη χορηγούν τέτοιες άδειες σε ορισμένες περιοχές και για ειδικούς και συγκεκριμένους λόγους, όπως αρχαιολογικούς, χωροταξικούς και τουριστικούς. Αν δηλαδή το κτίριο για το οποίο πρόκειται να δοθεί μια άδεια εγκατάστασης βρίσκεται σε αρχαιολογικό χώρο, σαφώς και δεν πρέπει το δημοτικό συμβούλιο να εγκρίνει μια τέτοια εγκατάσταση. Βασική αρχή αυτού του νομοσχεδίου είναι ότι η αρμοδιότητα για τη χορήγηση των αδειών για τους οίκους ανοχής περιέρχεται στους δήμους. Αυτή η αρμοδιότητα που έχει να κάνει με την ποιότητα ζωής των πολιτών πρέπει να την έχει αποκλειστικά το δημοτικό συμβούλιο. Τι προέβλεπε μέχρι σήμερα η ισχύουσα νομοθεσία; Προέβλεπε ότι τις άδειες τις εξέδιδε ο αστυνομικός διευθυντής. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους αστυνομικούς διευθυντές ότι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους. 'Ομως οι τοπικοί άρχοντες, τα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια σαφώς και γνωρίζουν καλύτερα τις ευαισθησίες αλλά και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Επίσης, με την ισχύουσα νομοθεσία επιτρέπεται η χορήγηση μέχρι δώδεκα αδειών εγκατάστασης σε περιοχή που έχει την ευθύνη το αστυνομικό τμήμα. Αυτό είναι γενικό, αόριστο και δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, γι' αυτό και τροποποιείται. Γι' αυτό την ευθύνη και την πρωτοβουλία την αναλαμβάνουν τα δημοτικά συμβούλια, τα οποία γνωρίζουν καλύτερα την περιοχή τους. Με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Υγείας και Πρόνοιας και Δημόσιας Τάξης καθορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, καθώς επίσης και οι περιορισμοί για την εγκατάσταση των προσώπων που εκδιδονται με αμοιβή. Θα μπορούσαμε κατά τη συζήτηση στο Τμήμα και ιδιαίτερα αύριο που θα συζητήσουμε τα άρθρα, κάποιες προϋποθέσεις και ορισμένους όρους, κύριε Υπουργέ, να τους αποφασίσουμε εδώ στη Βουλή. Θα αναφερθώ σε ορισμένες προϋποθέσεις, όπως ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των οίκων ανοχής, να είναι τα οικήματα που εγκαθίστανται τα πρόσωπα που εκδίδονται χώροι κύριας χρήσης, σύμφωνα δηλαδή με το γενικό οικοδομικό κανονισμό, όπως εκεί ορίζεται αυτή η έννοια, τα κτίρια όπου θα δίδονται οι εγκαταστάσεις να μην είναι διατηρητέα ή κτίρια, τα οποία από αρχαιολογικής άποψης παρουσιάζουν ενδιαφέρον -να μην είναι δηλαδή νεοκλασικά ή άλλου είδους κατασκευή- να έχουν ελάχιστη απόσταση, την οποία μπορούμε να την καθορίσουμε από εκκλησίες, σχολεία, νοσοκομεία κ.α. Επίσης να προβλέψουμε -διαπιστώσαμε στην επιτροπή που συζητούσαμε το νομοσχέδιο ότι το αντιμετωπίζετε θετικά από την πλευρά σας- δεσμευτική προθεσμία μέσα στην οποία τα συναρμόδια Υπουργεία θα εκδώσουν το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα που αναφέρεται κυρίως στους όρους και τις προϋποθέσεις που θα δίδεται πλέον η άδεια εγκατάστασης. Προβλέπεται επίσης στο νομοσχέδιο ότι η άδεια που χορηγείται είναι προσωπική και απαγορεύεται στις εταιρείες με οποιαδήποτε μορφή σε συγκεκριμένο χώρο για τον οποίο διαθέτει άτομο που εκδίδεται με αγωγή, άδεια εγκατάστασης, μετά βέβαια από σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη του οικήματος και μετά από έγγραφη δήλωση προς την αστυνομική χρήση, μπορούν να κάνουν χρήση των χώρων επιπλέον δύο ακόμη πρόσωπα που διαθέτουν πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος με την προϋπόθεση, ότι δεν δραστηριοποιούνται σε άλλα οικήματα αφ' ενός και αφ' ετέρου θα εργάζονται σε διαφορετικές ώρες μεταξύ τους. Στο ίδιο κτίριο επίσης απαγορεύεται χορήγηση δεύτερη αδείας. Προβλέπεται επίσης στο νομοσχέδιο, το πρόσωπο που διαθέτει άδεια εγκατάστασης, να προσλάβει προσωπικό, μετά την άδεια του νομάρχη, που πρέπει απαραιτήτως να είναι γυναίκα με ηλικία άνω των πενήντα πέντε ετών. Τέλος, προβλέπονται ποινικές και διοικητικές κυρώσεις. Παραδείγματος χάρη τιμωρούνται με φυλάκιση έως δύο έτη και με χρηματική ποινή αυτός που εργάζεται χωρίς να έχει πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος και εργάζεται σε χώρο, που δεν διαθέτει άδεια εγκατάστασης όπως προβλέπεται. Παρέχει στέγη για εργασία χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις. Προσλαμβάνει προσωπικό κατά παράβαση των διαταξεων που ορίζουν αυτές οι διατάξεις και οι προϋποθέσεις που μπορεί να προσλάβει το προσωπικό. Τέλος, τιμωρείται το πρόσωπο που αφού διαπιστωθεί, ότι πάσχει από ασθένεια, εξακολουθεί να εργάζεται. Προβλέπεται επίσης στο νομοσχεδιο πότε και για πόσο χρονικό διάστημα αφαιρείται η άδεια εγκατάστασης, όπως παραδείγματος χάρη όταν στο συγκεκριμένο χώρο εργάζονται πρόσωπα που δεν διαθέτουν τις προϋποθέσεις, όταν στο συγκεκριμένο χώρο τελούνται αξιόποινες πράξεις ή παρατηρούνται πράξεις αντικοινωνικού χαρακτήρα που προκαλούν το κοινό αίσθημα, αυτούς που συνήθως βλέπουμε έτσι να εγκαθίστανται, να κάθονται έξω από τους συγκεκριμένους αυτούς οίκους και να προκαλούν τους πολίτες που διέρχονται έξω από αυτά τα οικήματα. Επίσης ανακαλείται η άδεια, όταν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις με τις οποίες αρχικά είχε χορηγηθεί. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας πιστεύω, ότι το παρόν σχέδιο νόμου η πολιτεία ως είχε υποχρέωση, βάζει τέλος σε ένα νοσηρό φαινόμενο που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό με την αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη εξάπλωσή του, που δημιούργησε προβλήματα σε κατοίκους πολλών περιοχών και έκανε την παραμονή αυτών των κατοίκων σ' αυτές τις περιοχές προβληματική και πολλές φορές αδύνατη. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Εχω τη χαρά να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι απο τα δυτικά γενικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" σαράντα απόδημοι 'Ελληνες της Ρωσίας, φιλοξενούμενοι από το Υπουργείο Εξωτερικών, με δύο συνοδούς. Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή. (Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες) Ο κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος εισηγητής της Μειοψηφίας έχει το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά είναι γεγονός ότι μετά απο μία πολυετή κυοφορία έρχεται ένα νομοσχέδιο, που καλύπτει τα άτομα αυτά τα εκδιδόμενα επ' αμοιβή, να δώσει κάποια λύση και να θεραπεύσει, θα ήθελα να πω τα προβλήματα που τόσα χρόνια υφίστανται σ' αυτόν το χώρο. Είναι ένα νομοσχέδιο πραγματικά πολύ παραγοντικό, ένα νομοσχέδιο που έχει κοινωνική διάσταση, ανθρώπινη διάσταση και παράλληλα έχει πολλές παραμέτρους δημόσιας υγείας. Αλλά θα ήθελα, όμως, να σχολιάσω λέγοντας ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν φιλοδοξεί να έχει την συνέπεια της πολιτείας διότι η πολιτεία θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει ασχοληθεί με τα άτομα αυτά, και θα έπρεπε βέβαια να έχει προβληματισθεί και με τους κατοίκους των περιοχών που υφίστανται όλη αυτήν την ταλαιπωρία. Αλλά και στην προκειμένη περίπτωση οι πολίτες -είναι και της μόδας- θα πάρουν το νόμο στα χέρια τους, οι πολίτες όλα θα τα λύσουν κ.λπ. Με την ευαισθητοποίηση την οποία είχαν, τις κινητοποιήσεις και τα διάφορα ψηφίσματα που κατά καιρούς είχαν υποβάλει οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, συγκίνησαν την πολιτεία, ενώ έπρεπε η πολιτεία να έχει συγκινηθεί από το γνωστό αυτό φαινόμενο και να πάρει συγκεκριμένα μέτρα. Και έρχεται μετά από δεκαοκτώ χρόνια να λύσει το θέμα αυτό το καινούριο νομοσχέδιο, που στηρίζεται στον 1193/81 -ο καμβάς δηλαδή του νομοσχεδίου αυτού είναι ο 1193- που όπως και τότε -συγκυρία φαίνεται- πέρασε πάλι σε Θερινό Τμήμα με το μακαρίτη Δοξιάδη την εποχή εκείνη, το 1981. Το λέω αυτό για να δώσω ακριβώς την κοινωνική διάσταση του θέματος, όσον αφορά το νομοσχέδιο του 1981 και το σημερινό. Το 1981 αν μπήκε στη φιλοσοφία η Κυβέρνηση να νομοθετήσει, ήταν κάτω από την πίεση γεγονότων. Και τα γεγονότα είναι πολύ γνωστά. 'Οταν πλέον γίνεται η απογκετοποίηση της περιοχής του Πειραιώς, η γνωστή σε όλους μας οδός Νοταρά, η Τρούμπα, κάποια άλλη περιοχή σταδιακά γκετοποιείται. Φτάσαμε, λοιπόν, να έχουμε το φαινόμενο της οδού Φυλής, του Μεταξουργείου, του Βοτανικού. Αντιλαμβάνεσθε ότι όλο αυτό το φορτίο εδημιούργησε μια πολύ άσχημη κατάσταση. Γι' αυτό είπα ότι θα έπρεπε πολύ πιο έγκαιρα να έχουμε παρέμβει. Τότε υπήρχε ένα άλλο επιδημιολογικό μοντέλο, όπως επίσης υπήρχε -το γνωρίζετε όλοι- και ένα άλλο σεξουαλικό μοντέλο. Θα αναφερθώ πρώτα στο επιδημιολογικό μοντέλο. Είχαν χαρακτηριστεί τότε από τον Υπουργό τα αφροδίσια νοσήματα και δεν είχαν περιγραφεί τα παραφροδίσια. Σήμερα έχουμε μία πολύ μεγάλη μείωση των αφροδισίων νοσημάτων, είναι χαρακτηρισμένα ποια είναι, ενώ βλέπει κανείς μια έξαρση των παραφροδισίων που δεν περιγράφονται. Περιμένουμε τον κύριο Υπουργό Υγείας εντός τριμήνου -και είναι εύστοχο αυτό όσον αφορά το χρονικό διάστημα- να περιγραφούν. Παράλληλα έχουμε και τα μολυσματικά νοσήματα. Μολυσματικά νοσήματα είναι τα νέα επιδημιολογικά μοντέλα ηπατίτιδα Β, C και επίσης η νόσος του ΑΙDS. Nα λοιπόν που βρισκόμαστε ενώπιον μιας άλλης εκρηκτικής καταστάσεως, που δεν εμφανίστηκε όμως το 1999 που νομοθετούμε, αλλά υπήρχε πολλά χρόνια πριν. Τέλος πάντων η λαϊκή παροιμία που λέει "κάλλιο αργά παρά ποτέ" μας βρίσκει σύμφωνους. Το επιδημιολογικό μοντέλο εν τάχει σας το ανέλυσα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε, όμως, ότι υπάρχει ένα διαφορετικό μοντέλο, όσον αφορά το σεξουαλικό μοντέλο, όπως καθιερώνεται αυτήν τη στιγμή. Και ποιο είναι αυτό; Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες οι οποίες ασκούν το επάγγελμα αυτό από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, έχουν υποστεί μία επίθεση από άτομα που οι χειρουργικές επεμβάσεις, η επιστήμη, πάνω σε ένα έδαφος κάποιας ψυχολογικής καταστάσεως -και δεν αναφέρομαι βέβαια στο σύνδρομο των θηλεοποιητικών όρχεων, το σύνδρομο των testicula feminisation- είναι ακριβώς οι περιπτώσεις αυτές που δίνουν μια μεγαλύτερη διάσταση στο πρόβλημα με την εμφάνιση και ανδρών που έχουν υπ' αυτήν την επεμβατική επιστημονική παρέμβαση πάρει συγκεκριμένους ρόλους και θέσεις. Να λοιπόν που το έλλειμμα το οποίο υπήρχε τότε εμφανίζεται επιτακτικό και τώρα να πιστοποιήσει και να δώσει λύσεις στο θέμα αυτό. Αυτό που θα παρατηρούσα εγώ στο νομοσχέδιο -και πραγματικά δεν κρύβω ότι ήταν προς τιμή του προκατόχου σας αλλά και δικιά σας που έρχεται προς συζήτηση- είναι ότι οι ενστάσεις που είχαμε στη Διαρκή Επιτροπή σε συγκεκριμένα άρθρα, έχουν τύχει βελτιώσεως από την πρόσφατη ενημέρωση που είχαμε όσον αφορά τις προσθήκες και τροπολογίες των άρθρων. Αυτό πραγματικά δείχνει ότι υπήρξε μία διάθεση εκ μέρους του Υπουργείου όχι ώστε να δοθεί η εντύπωση ότι ένα νομοσχέδιο που έρχεται από την Κυβέρνηση είναι και θέσφατο, αλλά ένα νομοσχέδιο που λόγω της ιδιαιτερότητας που έχει, μπορεί να τύχει οποιασδήποτε θεραπείας από της πλευράς της Κυβέρνησης. Χαίρομαι, κύριε Υπουργέ, που βλέπω ότι πάρα πολλά που συζητήθηκαν υιοθετήθηκαν από σας και μπαίνουν στο επίπεδο των προσθηκών των συγκεκριμένων άρθρων. Θα μας δοθεί βέβαια η ευκαιρία στη συζήτηση επί των άρθρων να κάνουμε σχόλια πάνω σε αυτά τα θέματα και παράλληλα να βελτιώσουμε κάποιες ενδεχομένως παραλείψεις. Αυτό όμως το οποίο πραγματικά μας βρίσκει αντίθετους ως προς τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου είναι, ότι το νομοσχέδιο αυτό ναι μεν παριλαμβάνει και ασχολείται με τα εκδιδόμενα επ' αμοιβή άτομα, αλλά είναι γεγονός ότι αυτά τα άτομα που δεν έχουν πιστοποιηθεί ή δεν εμφανίζονται ή δεν μετέχουν σε όλο αυτό το επίσημο τελετουργικό, είναι πολύ περισσότερα και είναι γνωστό το τι συμβαίνει. Βέβαια, αναφέρεται ότι τα άτομα αυτά τα οποία έχουν μία συχνή επαφή -είναι η έξη και ροπή προς το επάγγελμα- θα πρέπει να πιστοποιηθούν σαφώς και θα πρέπει και αυτά να τυγχάνουν κάποιου υγιειονομικού ελέγχου. Είναι δύσκολο, το συζητήσαμε και στη Διαρκή Επιτροπή. Είναι δύσκολο τα άτομα αυτά που είναι γνωστό σε ποιους χώρους βρίσκονται, που απασχολούνται, να μπουν σε μια τέτοια λογική υγιειονομικού ελέγχου. Παλαιότερα εμείς, στην Ιατρική Σχολή Αθηνών είχαμε κάποιες εμπειρίες από τα εκδιδόμενα τότε άτομα και το 1969-1970 περίπου όταν κάναμε δερματολογία ήταν εγγεγραμμένες κάπου διακόσιες γυναίκες και υπήρχαν και άτομα τα οποία δεν ήσαν εγγεγραμμένα, αλλά βιαίως προσήγοντο στο Νοσοκομείο Συγγρού προς εξέταση. Αυτά λοιπόν τα άτομα εκαθήλονταν μέσα στο νοσοκομείο και υποβάλλονταν σε συγκεκριμένη θεραπεία. Βέβαια, όπως σας είπα, ήταν άλλο το επιδημιολογικό μοντέλο εκείνης της εποχής. Για παράδειγμα -και θα μου επιτρέψετε να σας ξεναγήσω λιγάκι στο χώρο των αφροδισίων νοσημάτων- εκείνη την εποχή ένας δερματολόγος ημερησίως μπορεί να έβλεπε στο εξωτερικό ιατρείο είκοσι άτομα που έπασχαν από σύφιλη, τώρα δεν υπάρχει αναγραφόμενο περιστατικό και αποτελεί μάλιστα στα εξωτερικά ιατρεία ειδικό περιστατικό. Θέλω, δηλαδή, να πω ότι έχουμε εντελώς ένα άλλο διαφορετικό μοντέλο όσον αφορά τα νοσήματα αυτά. Και χαίρομαι διότι στις τροποποιήσεις ο έλεγχος είναι συγκεκριμένος. Βέβαια, το δεκαπενθήμερο μπορεί να αποτελούσε εκείνη την εποχή -που όπως σας είπα ο καμβάς του νομοσχεδίου αυτού ήταν ο ν. 1193- πολύ μικρό χρονικό διάστημα και επειδή οι εξετάσεις είναι πανάκριβες, για ηπατίτιδα και AIDS γι' αυτό θα πρέπει στη συζήτηση των άρθρων να δώσουμε ένα άλλο χρονικό διάστημα. Αυτά θα τα συζητήσουμε. Τέλος πάντων είναι τεχνικά θέματα. Νομίζω ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι ένα νομοσχέδιο που θα μας βρει αντιθέτους ή τουλάχιστον θα είναι ένα νομοσχέδιο κάποιας κομματικής αντιπαράθεσης. Είναι ένα νομοσχέδιο που όσο και αν φαίνεται -και είναι- στα άρθρα μικρό, εν τούτοις έχει μια τέτοια μεγάλη κοινωνική διάσταση που το κάνει μεγάλο, παρά το ότι ασχολείται με τα εκδιδόμενα άτομα που η κοινωνία μας δυστυχώς τα έχει βάλει σε ένα περιθώριο, όχι τόσο από πλευράς μιας στυγνής αντιμετώπισης αυτών των ανθρωπίνων υπάρξεων, αλλά τέλος πάντων πιστεύω όχι και από μια ιδιαίτερη πουριτανική διάθεση που είχε στα άτομα αυτά. 'Ομως με την επαγγελματική καταξίωση που θα υπάρχει με την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, κανείς δεν μπορεί να πει ότι κατ' αυτόν τον τρόπο δίνεται η ευχέρεια της αυξήσεως της πορνείας. Αυτό δεν το θέλει κανείς. Είναι ένα στοιχείο που προσβάλλει την κοινωνία. Προσβάλλει τη χριστιανική θρησκεία, ασχέτως αν η πόρνη γυνή βρήκε την συγχώρεση της στην Ορθοδοξία. Θέλω να πω ότι πρέπει οπωσδήποτε να μας απασχολήσει το θέμα και ιδιαίτερα μια επιτροπή η οποία θα συγκροτηθεί για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της πορνείας και συγκεκριμένα εκείνη που δεν είναι εμφανής, η ξενοδοχειακή αφανής πορνεία, η εισαγομένη πορνεία, η εκμετάλλευση αυτών των γυναικών που είναι ένα τραγικό φαινόμενο της εποχής μας. Το γνωρίζετε όλοι και ειδικά οι του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης γνωρίζουν τους ανθρώπους αυτούς τους "αγαπητικούς" που παίζουν έναν τέτοιο ρόλο πόσο εύκολα διακινούν τα άτομα. Να λοιπόν ένα θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε. Είναι ένα έλλειμμα του νομοσχεδίου. Και μη θέλοντας, κύριε Υπουργέ, να μακρηγορώ πάνω σε θέματα τα οποία αγγίζουν τις ευαισθησίες όλων μας και ξεπερνάνε τις οποιεσδήποτε πολιτικές κομματικές μας αντιπαραθέσεις, η Νέα Δημοκρατία, μετά και τις προσθήκες τις οποίες κάνατε και μετά την προφορική δέσμευση που δώσατε ότι στη συζήτηση των άρθρων θα υπάρξουν συγκεκριμένες βελτιώσεις που θα δώσουν ένα πιο καλύτερα αισθητικά νομοσχέδιο, θα ψηφίσει το νομοσχέδιο αυτό. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Τασούλας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ έχει το λόγο. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι Βουλευτές, είναι αλήθεια ότι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης που φέρνει το νομοσχέδιο δέχτηκε τροποποιήσεις και παρατηρήσεις που έγιναν στην επιτροπή. Καλά έκανε βέβαια αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι τι γίνεται στη χώρα μας σχετικά με το φαινόμενο της πορνείας, το φαινόμενο των εκδιδομένων προσώπων, γυναικών, ανδρών μέχρι και παιδιών ηλικίας μέχρι δεκαοκτώ ετών, πώς συμβάλλει το νομοσχέδιο αυτό στο να μειωθεί η πορνεία στη χώρα ή αν δεν συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση, προς τα πού συμβάλλει; Στην αρχή κιόλας του νομοσχεδίου γίνεται λόγος για το επάγγελμα των εκδιδόμενων προσώπων. Διεύρυνση του κύκλου. Δεν είναι μόνο οι γυναίκες, δεν είναι μόνο οι τρανσέξουαλ, είναι κάθε πρόσωπο. Μπορούμε να πούμε, δικαίωμά του είναι. Αλλά πρέπει να σας πω, ότι για να καταλήξει κάποια γυναίκα ή κάποιος άνδρας στην πορνεία και στην επ' αμοιβή έκδοση δεν το κάνει γιατί θέλει να ασκήσει όπως λέγεται το αρχαιότερο επάγγελμα, αλλά το κάνει για μερικούς άλλους λόγους, όπως είναι η δυσκολία να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που παρουσιάζονται στη ζωή, είτε αυτά είναι προβλήματα φτώχειας είτε είναι προβλήματα ανεργίας είτε είναι προβλήματα απογοήτευσης είτε είναι προβλήματα μόρφωσης είτε είναι προβλήματα έκπτωσης των πολιτιστικών αξιών είτε είναι προβλήματα προσβολής της προσωπικότητας όπως είναι ο βιασμός και άλλες μορφές είτε είναι προβλήματα γενικότερης συντριβής των αξιών των ανθρώπων, όπως είναι σε εποχές και συνθήκες πολέμου είτε είναι προβλήματα αλλοίωσης της κοινωνικής ζωής, όπως είναι η στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής. Αυτές είναι οι αιτίες που οδηγούν τις γυναίκες και όχι μόνο, στην παραίτηση από τον αγώνα για μία αξιοπρεπή ζωή και στην αποδοχή του "βάλτε κιγκλιδώματα, όσα θέλετε, του επαγγέλματος του εκδιδόμενου προσώπου". Τι γίνεται στη χώρα μας σ' αυτά τα ζητήματα; Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι στο όνομα του ότι υπάρχει το φαινόμενο κατεβάζουμε τα χρόνια από τα είκοσι ένα στα δέκαοκτώ, για να διευκολύνουμε με αυτόν τον τρόπο να μπει στο επάγγελμα κόσμος. Αυτό είναι μία αρνητική ρύθμιση η οποία οδηγεί με τον τρόπο της τη νεολαία, τα νέα παιδιά στην αποδοχή της δραστηριότητας της πορνείας και της έκδοσης επ' αμοιβή και δεν τους δίνει ούτε καν το δικαίωμα ή εάν θέλετε τις δυνατότητες να μπουν στη διεκδίκηση αξιοπρεπούς ζωής μετά τα δεκαοκτώ τους χρόνια και πολύ γρήγορα οδηγούν αυτά τα παιδιά στην οδό Φυλής, παλαιότερα στη Νοταρά ή δεν ξέρω πού αλλού. Τι γίνεται, κύριοι Βουλευτές, με την ανεργία στη χώρα μας και τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό το νομοσχέδιο σε συνδυασμό με ό,τι λέγαμε προηγούμενα για την ηλικία και με την ανεργία; Είναι αυξημένη η ανεργία. Τους δίνουμε διέξοδο, τους καταξιώνουμε κιόλας -έτσι λέει το νομοσχέδιο- τα ανθρώπινα δικαιώματα για να μην είναι ανεπάγγελτοι, να έχουν επάγγελμα. Οδηγούμε τη νεολαία στην εκπόρνευση. Την οδηγεί η Κυβέρνηση φυσικά. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει αυτός ο όρος, έτσι είναι η πραγματικότητα. Τι γίνεται με τα ζητήματα της φτώχειας; 'Ολοι ξέρετε ότι οι φτωχοί στην Ελλάδα αυξάνονται και όλο αυξάνονται και όλο καλά πάει η οικονομία και όλο, δώστου η ΟΝΕ, αλλά οι άνθρωποι φτωχαίνουν και εμείς τους φτιάχνουμε νομοσχέδιο, ότι μπορούν να ασκούν το επάγγελμα της πορνείας στα δεκαοκτώ τους χρόνια. Τι γίνεται στη χώρα μας σχετικά με την παιδεία και με τη μόρφωση; Δέστε πως τους βγάζουμε από το σχολείο. Και όχι μόνο μέσω των ΤΕΕ. Δέστε τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Αυτός ο συνδυασμός με την απογοήτευση, με το νεαρό της ηλικίας, με τη δικαίωση, με την προώθηση της πορνείας από τα Μέσα Ενημέρωσης -αν έτσι πρέπει να τα λέμε- τι αποτέλεσμα θα έχει στα αγόρια και στα κορίτσια των δεκαεπτά χρονών που απορρίφθηκαν; Σε έξι μήνες θα φτάσουν τα δεκαοκτώ και θα είναι νόμιμη. Τι γίνεται με την απαξίωση γενικότερα; "Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα" λέει "δεν μπορείτε να έχετε επάγγελμα. Το επάγγελμα της πορνείας μπορείτε να το έχετε, αλλά στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση να καθιερώσουμε ένα επάγγελμα"; "Μας έλεγε ο κ. Αρσένης θα αλλάξετε επτά ή οκτώ φορές επαγγέλματα στη ζωή σας, αυτό τουλάχιστον είναι σταθερό επάγγελμα θα το έχετε μέχρι σαράντα ή πενήντα χρονών, μετά θα αναλάβετε τσατσάδες και θα έχετε εξασφάλιση". Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι στους ίδιους χώρους ανθεί η διάδοση των ναρκωτικών. Τις ίδιες ρίζες έχει το πρόβλημα, την ίδια εξέλιξη και τελικά τις ίδιες διαστάσεις έχουν τα προβλήματα που δημιουργούνται στον κόσμο αυτό, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία. Τι γίνεται με αυτό που λέμε αλλαγές στον τρόπο ζωής, στις αξίες, στη στρατιωτικοποίηση; Δεν μπορούμε να μην κάνουμε σχόλια, αλλά όταν σε μία χώρα αντί για τα ιδανικά της εθνικής ανεξαρτησίας, της υπεράσπισης της πατρίδας, της περηφάνειας που πρέπει να έχει ένας λαός, του καλλιεργείς την υποτέλεια, την παράδοση, όπως γίνεται στη Θεσσαλονίκη και σε όλη τη χώρα, δεν μένει παρά να του πεις, ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης πρέπει να έχει και μία πυκνότητα πορνείων για να εξυπηρετείται ο διερχόμενος στρατός. Αναρωτιούνται οι Θεσσαλονικείς, τα ΜΑΤ εκεί τι ρόλο παίζουν όταν χτυπάνε την ΚΝΕ; Τσατσάδες είναι; Τι ρόλο έπαιζαν χθες και προχθές; Εν πάση περιπτώσει, μιας και είμαστε σε αυτό το ζήτημα και το καταγγέλλουμε από εδώ, θα μας πείτε καμιά φορά πως τους επιτρέπετε εσείς ή ποιοι τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν ασφυξιογόνα ενάντια στον ελληνικό λαό; Ποιοι είναι αυτοί που επιτρέπουν τα ασφυξιογόνα ενάντια στα παιδιά που είναι στα καροτσάκια, στους μεγάλους ανθρώπους και σε κάθε άνθρωπο; Πολύ καλά κάνουν και τους λένε τσατσάδες. 'Ετσι θα τους αντιμετωπίσουν και αυτή θα είναι η τύχη τους τελικά. Μόνο που οι προαγωγοί είστε εσείς. 'Οσον αφορά τις πολιτιστικές αξίες, καλά κάνετε και βάζετε ζητήματα προστασίας των πολιτιστικών μνημείων και λέτε να είναι μακριά οι οίκοι ανοχής. 'Ομως, αυτό είναι μόνο το θέμα των πολιτιστικών αξιών; Εμείς θεωρούμε ότι οι πολιτιστικές αξίες των ανθρώπων δεν περνάνε μέσα από την πορνεία, ούτε από την αποδοχή σαν φαινόμενο και φυσικά, δεν είναι κατάκτηση και κατοχύρωση ανθρώπινων δικαιωμάτων η πορνεία. 'Ο,τι και αν λέτε, όπως και αν διαχειριστείτε το πρόβλημα, δημιουργούνται παρεπόμενα πού έχουν να κάνουν και με την υγειϊνή και με την παρενόχληση των κατοίκων. Εάν μαζέψετε όλα τα πορνεία μαζί, δημιουργείτε τα γκέτο. Εάν τα χωρίσετε, φυτρώνουν σε κάθε γειτονιά. Δεν μπορείτε να λύσετε με αυτόν τον τρόπο διαχείρισης τέτοια προβλήματα. 'Ενα άλλο σοβαρότατο ζήτημα είναι το ζήτημα των εκβιασμών. Δεν ξέρετε τι γίνεται. 'Ολοι ξέρουμε ότι τα κοριτσάκια και όχι μόνο, των δεκαπέντε, των δεκατεσσάρων ετών, των δεκαοκτώ που βγαίνουν σε αυτό το επάγγελμα δεν βγαίνουν έτσι τυχαία. Κάποιοι τα βγάζουν. Κάποιοι τα φέρνουν από ξένες χώρες εδώ. Με το "κεφάλι" τα αγοράζουν, με το "κομμάτι" τα αγοράζουν και τα φέρνουν εδώ. Και έτσι και το πρόβλημα των κυκλωμάτων υπάρχει και εταιρισμός υπάρχει. Δεν ξέρω τι μορφή έχουν. Είναι ανώνυμες εταιρείες, δεν είναι; Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν αυτά τα ζητήματα και δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε. 'Ενα άλλο σημαντικότατο πρόβλημα είναι -μας κάνει εντύπωση που δεν μπορείτε να το αντιμετωπίσετε και δεν ξέρουμε στο όνομα τίνος δεν μπορείτε να το αντιμετωπίσετε- ότι τα Μέσα Ενημέρωσης ασκούν προαγωγή. Σου λένε που θα πας, ποιον θα βρεις, ποιος θα σε βρει, πώς θα σε βρει, ποιο τηλέφωνο. 'Ολα τα λένε. Δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε αυτό το φαινόμενο; Τουλάχιστον να μην υπάρχει η κατηγορία ότι το επιτρέπετε. Γιατί με το να το ασκούν κατά τέτοιον τρόπο τα Μέσα Ενημέρωσης δείχνει σαν κάποιοι να το επικροτούν. Τα ίδια Μέσα Ενημέρωσης, τα ίδια πρόσωπα, δύο χρόνια τα ίδια, τρία χρόνια τα ίδια, τέσσερα χρόνια. 'Οσον αφορά το ζήτημα των αρμοδιοτήτων για τη έκδοση των αδειών και των πιστοποιητικών κλπ., εμείς δεν νομίζουμε ότι είναι από τις καλύτερες αρμοδιότητες για τους δημάρχους και τους νομάρχες. Τι θα λέγαμε εμείς; Εμείς θα λέγαμε μία χώρα, μία κυβέρνηση που θέλει να περιορίσει αυτό το πρόβλημα, που θέλει να προστατεύσει τη νεολαία και που θέλει να περιορίσει όσο το δυνατόν στο ελάχιστο, να εξυγιάνει το πρόβλημα -βάλτε και εδώ κικλιδώματα- θα έπρεπε να φροντίζει να μην ανεβαίνει η ανεργία, αλλά να κατεβαίνει. Να φροντίζει να μη φεύγουν τα παιδιά, αλλά να πηγαίνουν όλα και να τελειώνουν. Να φροντίζει να έχουν πρόσβαση και στη δημιουργία πολιτιστικών αξιών οι άνθρωποι και ιδιαίτερα η νεολαία και στην απόλαυση αυτών. Να φροντίζει για την περίθαλψη και την υποδοχή των όποιων αλλοδαπών έφθασαν -όπως έφθασαν- στη χώρα μας. Να απαγορεύεται, όπως είπα, η διαφήμιση της πορνείας και να συμβάλλει στη διάλυση των κυκλωμάτων, τα οποία φθάνουν μέχρι και την Αστυνομία. Και έχουν δημιοσιευθεί επανειλημμένα τέτοια φαινόμενα. Από εκεί και πέρα, πρέπει να υπάρχουν συνθήκες υγιεινής, συνθήκες μη παρενόχλησης των κατοίκων. 'Οσο μπορεί να τις επιβάλει. Επομένως, με τη λογική αυτή, εμείς δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κατέθεσε σχέδιο νόμου: "Διεθνής Εμπορική Διαιτησία". Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, κ. Φώτιος Κουβέλης, έχει το λόγο επί του νομοσχεδίου. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κοινός τόπος ότι η πορνεία αποτελεί τη χειρότερη μορφή βίας από άνθρωπο σε βάρος ανθρώπου. 'Οπως επίσης είναι γνωστό σε όλους ότι τόσο ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών όσο και άλλα διεθνή fora, έχουν καταδικάσει επανειλημμένα ιδιαίτερα την εξαναγκαστική πορνεία. Και θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, γι'αυτήν την εξαναγκαστική πορνεία να πω λίγα πράγματα. Βεβαίως, το σχέδιο νόμου έρχεται να αντιμετωπίσει, επιτρέψτε μου την έκφραση, την οργανωμένη πορνεία, την οργανωμένη επ'αμοιβή έκδοση. Η μεγάλη όμως πορνεία, αυτή η οποία απειλεί την κοινωνική συνοχή και προσβάλλει τον πολιτισμό του ανθρώπου, είναι εκείνη η οποία δυστυχώς δε συλλαμβάνεται, δεν αντιμετωπίζεται, απλά και μόνον αφορίζεται και εξορκίζεται. Και είναι ακριβές αυτό που ακούσθηκε. Πέρα από την πορνεία, η οποία είναι εγκατεστημένη σε δρόμους γνωστούς και με ό,τι συνεπάγεται αυτή η εγκατάσταση, τι έχει κάνει αυτό το κράτος, αυτή η πολιτεία για την πορνεία η οποία διαχέεται στους αρμούς της κοινωνίας, έχει και πολυτελή έκφανση πάρα πολλές φορές και τα αρμόδια όργανα σιωπούν, κωφεύουν και αδιαφορούν; Θα άξιζε τον κόπο, κύριε Υπουργέ, να επισκεφθείτε μία ημέρα της εβδομάδας, όποια επιλέξετε, το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για να διαπιστώσετε ότι εκεί οδηγούνται κοπέλες ηλικίας δεκαπέντε, δεκαέξι, δεκαεπτά και δεκαοκτώ ετών, κύριοι συνάδελφοι, να δικαστούν για παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και σπανιότατα θα αντιληφθείτε να υπάρχει στο έδρανο ως συγκατηγορούμενος ο εκμεταλλευτής, ο μαστροπός, ο πορνοβοσκός, για να θυμηθώ τη ρήση του καθηγητή της εγκληματολογίας, του μακαρίτη του Γαρδίκα. Αυτά τα κορίτσια συλλαμβάνονται και κυρίως είναι πλάσματα που έρχονται από τις χώρες της τέως Σοβιετικής 'Ενωσης και προφανώς παραδίδονται στην πορνεία στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν. Αλλά όχι μόνο, κύριε Υπουργέ, στην Αθήνα αλλά και σε όλα τα μέρη της χώρας. Πρόσφατα, κύριοι συνάδελφοι, ήμουν περιοδεία σε μια επαρχιακή περιοχή της χώρας και μου έδειξαν εκεί οι φίλοι μου και οι σύντροφοί μου να υπάρχουν μέσα στους αγρούς πρόχειρα καταλύματα, πρόχειρες εγκαταστάσεις μπαρ και εκεί να γίνεται πορνεία μακριά από τον οποιονδήποτε έλεγχο. Αυτήν την πορνεία, κύριοι συνάδελφοι, πότε θα την ελέγξει η επίσημη πολιτεία; Πότε θα αντιληφθεί ότι πρέπει στο στόχαστρο να τεθούν όλοι εκείνοι οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη ένδεια, προωθούν ιδιαίτερα τα νέα κορίτσια στην πορνεία; Βεβαίως, το νομοσχέδιο θα πει ο κύριος Υπουργός, ότι δεν αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα, ομιλεί γενικώς για τα εκδιδόμενα επ' αμοιβή πρόσωπα. Μα, μόνο αυτά είναι τα επ'αμοιβή εκδιδόμενα πρόσωπα, που έχουν επιλέξει την εγκατάστασή τους στην οδό Φυλής ή στην οδό Μαινάνδρου; Ο ξενοδοχειακός εταιρισμός; Τα ποικιλώνυμα μπαρ, τα οποία επαναλαμβάνω δεν είναι, κύριε Υπουργέ -και σας το λέω καλόπιστα- κάτω από το συστηματικό έλεγχο των αρμοδίων αστυνομικών αρχών; Αντιθέτως, πάρα πολλές φορές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γινόμαστε κοινωνοί ειδήσεων ότι και οι αστυνομικοί είναι εμπλεγμένοι στην εκμετάλλευση νέων γυναικών κυρίως γυναικών που έρχονται από ξένες χώρες προφανέστατα, για να επιβιώσουν στη χώρα μας, διότι ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Αυτά πότε θα ελεγχθούν, κύριοι συνάδελφοι; Eγώ δεν θέλω να υποτιμήσω, κύριε Υπουργέ -ειλικρινά σας το λέω- ρυθμίσεις τις οποίες έχετε κάνει με το νομοσχέδιο και είμαι υποχρεωμένος να σημειώσω ότι περίπου το σύνολο των παρατηρήσεων-τροπολογιών που έγιναν από όλους μας στη Διαρκή Επιτροπή υιοθετήθηκαν από τον κύριο Υπουργό και είμαι υποχρεωμένος να το αναφέρω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις ή ζητήματα που μας βρίσκουν αντίθετους, αλλά πιστεύω στην κατ' άρθρον συζήτηση και πάλι ο κύριος Υπουργός θα έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει γνήσια με όσα εμείς θα του προσφέρουμε ως παρατηρήσεις. 'Ομως, το μεγάλο πρόβλημα παραμένει. Πότε θα ελεγχθούν αυτά τα ποικιλώνυμα μπαρ, κύριοι συνάδελφοι; Πότε θα ελεγχθεί αυτή η προωθούμενη πορνεία από τους ειδικούς; Απηλλάγησαν προχθές και θα το πληροφορηθήκατε από τον Τύπο κάποιοι οι οποίοι συνελήφθησαν να συνευρίσκονται σεξουαλικά με ανήλικες αλλοδαπές, διότι λέει το δικαστήριο, παρεσύρθησαν -ανάμεσα τους και αστυνομικός αν δεν απατώμαι- από την εμφάνιση και επλανήθησαν και επείσθησαν ότι δεν ήσαν ανήλικα αυτά τα πλάσματα και απηλλάγησαν. Κάποιοι άλλοι στην ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν. Αυτοί πότε θα διωχθούν, κύριοι συνάδελφοι, που στην κυριολεξία αναπτύσσουν διαδικασίες προώθησης νέων κοριτσιών στην πορνεία; Εκεί είναι το ζητούμενο και είμαι υποχρεωμένος να κάνω αυτές τις επισημάνσεις με τη βεβαιότητα ότι δεν διεκδικώ μόνο εγώ την ευαισθησία, αλλά ότι αποτελεί προβληματισμό, σκέψη και ανησυχία όλων μας μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα. Κύριοι συναδελφοι, δεν θέλω να μακρηγορήσω και ανεξάρτητα από παρατηρήσεις που έχω σε επιμέρους ζητήματα. 'Ομως, θέλω να πω ότι το νομοσχέδιο δίνει και είναι ζήτημα που συνάπτεται με τη συζήτηση επί της αρχής, τη δυνατότητα σε κάποιον, ο οποίος διαθέτει, εκμισθώνοντας, το οικημά του, να επιτρέπει να εταιρίζονται περισσότερα του ενός άτομα και άλλα δύο. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ουσιαστικά ομαδικό εταιρισμό. Το λέω, γιατί τα τρια πρόσωπα, στον ίδιο χώρο ανοχής, σημαίνει λειτουργία επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Σημειωτέον ότι είναι εξαιρετικά δυσχερής ο έλεγχος, εάν ο εταιρισμός γίνεται από δύο ή τρία πρόσωπα την ίδια χρονική στιγμή. Σας συνιστώ να το βγάλετε και να περιορίσετε τη χρήση του οικήματος να γίνεται μόνο από ένα άτομο, που έχει το αναγκαίο κατά νόμο πιστοποιητικό για τη συγκεκριμένη εργασία που έχει δυστυχώς επιλέξει. Σας είχα ζητήσει στη Διαρκή Επιτροπή την απόσταση να την ορίσετε στα τριακόσια μέτρα. Υιοθετήσατε εν μέρει την πρότασή μου και την ορίσατε στα διακόσια μέτρα. Δηλαδή, να υπάρχει η ελάχιστη απόσταση μεταξύ δύο οίκων ανοχής, έτσι λέει το νομοσχέδιο, διακοσίων μέτρων. Δεν είναι ικανή απόσταση. 'Ομως υποστηρίζω αυτό που είπα και στη Διαρκή Επιτροπή, ότι η απόσταση των τριακοσίων μέτρων σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπαρχει μεταξύ των οίκων ανοχής, εάν δεν έχουμε τη γκετοποίηση. Κύριε Υπουργέ, θα εξασφαλίζετε την απόσταση των διακοσίων μέτρων από την εκκλησία, το ευαγές ίδρυμα, το αθλητικό ή πνευματικό κέντρο και θα είναι δυνατό να είναι συγκεντρωμένα στην απόσταση των διακοσίων δέκα μέτρων, πάρα πολλά τέτοια σπίτια, οίκοι ανοχής. Αυτό που επιχειρείται, πιστεύω ότι θέλετε να επιχειρήσετε, για να αντιμετωπίσετε την απογκετοποίηση, δεν εξασφαλίζεται μ' αυτόν τον τρόπο. Το μόνο που εξασφαλίζεται είναι η απόσταση από τα ευαγή ιδρύματα, τα πνευματικά κέντρα, τα εκπαιδευτήρια και όλα όσο μνημονεύει το νομοσχέδιο. Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα. Ψηφίζεται το νομοσχέδιο και γίνεται νόμος του κράτους. Ποιος τα παρακολουθεί όλα αυτά τα οποία προβλέπονται από το νομοσχέδιο και αύριο από το νόμο; Θέλω να μιλήσω για εκείνη τη θεσμική χαλάρωση, η οποία βεβαίως διαπερνά πάρα πολλές διαδικασίες του δημόσιου βίου, αλλά ειδικότερα αυτή η θεσμική χαλάρωση, δηλαδή η μη επαγρύπνηση για την εφαρμογή του νόμου, αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα για το οποίο σήμερα συζητούμε. Θα μου πει ο κύριος Υπουργός, κύριε συνάδελφε, αναμείνατε την έκδοση του νόμου και από εκεί και πέρα να μας ελέγξετε αν και κατά πόσον θα εφαρμόζονται οι συγκεκριμένες διατάξεις. Εμείς θεωρούμε, ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, ο κατάλληλος χρόνος να κάνουμε αυτήν την επισήμανση, διότι το γνωρίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι και προηγούμενοι νόμοι που υπήρξαν δεν έτυχαν της εφαρμογής με εκείνη την ακρίβεια και με εκείνη την ευαισθησία που αντιστοιχεί στο ζήτημα εκ μέρους της πολιτείας. Και ομιλώ όχι μόνον για την παρούσα Κυβέρνηση, αλλά και για τις προηγούμενες κυβερνήσεις, διότι θεωρούμε ότι το ζήτημα της έκδοσης προσώπων επ' αμοιβή δεν είναι ένα παρεμπίπτον ζήτημα, πολλώ δε μάλλον όταν κάποιοι το ονομάζουν και επάγγελμα εξ αρχαιότητος, αλλά δεν είναι έτσι, διότι σήμερα η πορνεία έχει πάρει μια άλλη διάσταση, σήμερα η πορνεία και η επ' αμοιβή έκδοση των προσώπων αποτελεί πηγή κερδοφορίας, άρα σώρευση ενδιαφέροντος όλων εκείνων οι οποίοι επιλέγουν την παρανομία στο συγκεκριμένο ζήτημα προκειμένου να κερδοσκοπούν σε βάρος της ανθρώπινης προσωπικότητας. Αποσπασματικό κατά συνέπεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι το παρόν νομοσχέδιο, παρά το γεγονός, επαναλαμβάνω, ότι ο κύριος Υπουργός συμπεριέλαβε πολλές από τις προτάσεις τροπολογίες που του κάναμε. Βλέπει μόνο το δένδρο και δεν βλέπει το δάσος. Θα το καταψηφίσουμε. Και θα το καταψηφίσουμε, όχι γιατί αρνούμαστε τις επιμέρους θετικές διατάξεις που υπάρχουν, πολλώ δε μάλλον όταν έχουν υιοθετηθεί και πολλές προτάσεις των κατοίκων των ευαίσθητων περιοχών, αλλά γιατί θέλουμε με την καταψήφιση αυτή να δείξουμε, ότι παραμένει στο ακέραιο το μεγάλο ζήτημα της επ' αμοιβή έκδοσης των προσώπων, ότι παραμένει ακέραιη η ευθύνη της πολιτείας, του κράτους και των οργάνων του να ελέγχουν, να παρακολουθούν και κυρίως να κινούν διαδικασίες αποτρεπτικές της διολίσθησης προσώπων στην επ' αμοιβή έκδοση του σώματός τους. Νομίζω, ότι θα προσβάλω τη νοημοσύνη όλων μας αν κάνω αναφορά σε τούτο το χώρο για τα αίτια που γεννούν την επιλογή έκδοσης επ' αμοιβή των προσώπων. Βεβαίως, είναι τα ζητήματα της ανεργίας, βεβαίως είναι η αποσάρθρωση της κλίμακας των αξιών, που είναι καθήκον πια της κοινωνίας και όλων μας να έχουμε μια επανασύνταξη της κλίμακας των αξιών, βεβαιότατα είναι το κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο, οι μεγάλες ανισότητες, η κοινωνία των 2/3, η μετατόπιση πάρα πολλών πολιτών κάτω από τα όρια της βιωσιμότητας, εγγίζουν τα όρια της φτώχειας και τα έχουν ξεπεράσει. Αλλά αυτά είναι ζητήματα που συνθέτουν μια πολύ πολύπλοκη διαδικασία, για την οποία νομίζω, ότι δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος διεξοδικά να αναφερθώ. Με αυτές τις σκέψεις και με αυτήν την αιτιολογία ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου καταψηφίζει το παρόν νομοσχέδιο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο ειδικός αγορητής του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Γεώργιος Ρόκος, έχει το λόγο. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά η πολιτεία μας φορά φύλλο συκής, φορά φερετζέ, είπα προχθές στην επιτροπή, κλείνει τα μάτια και δεν βλέπει την πραγματικότητα. Δεν επιδιώκει ως οφείλει να αναγορεύσει την ιστορική της παιδεία για να αναγνωρίσει τουλάχιστον ότι το φαινόμενο της πορνείας είναι προϊόν συγκεκριμένων οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών που διαμορφώνονται. Διαβάζει κανείς σήμερα πρωτοσέλιδα στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" πως ανοίγει ακόμη περισσότερο η ψαλίδα μεταξύ φτώχειας και πλούτου και έτσι αναγκάζει εμάς να βλέπουμε το ήσσον και όχι το μέγιστο, να βλέπουμε το δένδρο και όχι το δάσος, να κλείνουμε τα μάτια, όπως είπα προηγούμενα. Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πως το νομοσχέδιο ασχολείται μόνο με το 1% της πορνείας στη χώρα μας. Πάτε να ελέγξετε αυτό που στοιχειωδώς έχει ελεγχθεί. Μέσα από την πίεση που δημιουργείται από γκετοποιημένες περιοχές θυμήθηκε η πολιτεία μία φορά το 1981 και ξαναθυμάται μια φορά σήμερα να ελέγξει κάποιες περιοχές, αλλά δεν λύνει τα προβλήματα. Εάν αυτό το Τμήμα, εάν τα κόμματα σήμερα πρέπει να ασχοληθούν με επιμέρους ρυθμίσεις που αφορούν είτε την οδό Φυλής είτε προηγούμενα την οδό Νοταρά, θα έχει παραλείψει την ιστορική ευθύνη που έχει να απαντήσει σε αυτό το κοινωνικό φαινόμενο. Τουλάχιστον και σε αυτήν τη μίζερη διαδικασία πρέπει να εμβαθύνει και να απαντήσει με ευθύτητα: Είναι αυτό το πρόβλημα; Αναφέρεται, κύριε Υπουργέ, μέσα σε κάποιο άρθρο πως απαγορεύεται η αναζήτηση πελατών στους διάφορους δρόμους της Αθήνας. Και δεν βλέπετε, κύριε Υπουργέ, ότι σε τηλεοπτικά κανάλια σε εικοτετράωρη βάση γίνεται ανοιχτή προώθηση! Σε επίσημες εφημερίδες με μεγάλες κυκλοφορίες, στο ένθετο το προχθεσινό του "ΕΘΝΟΥΣ" στις δύο τελευταίες σελίδες με φωτογραφηθείσες υπάρξεις, με καταχωρημένα τηλέφωνα που τα βλέπουν, όχι όσοι προχωρούν στην οδό Συγγρού, αλλά τα παιδιά μας, γίνεται η προώθηση. Ασχολείστε καθ' υπόδειξη κάποιων περιοχών με τα συγκεκριμένα προβλήματά τους, όταν όλη η Ελλάδα έχει το ίδιο πρόβλημα και όχι πια οι επίσημοι οίκοι. Τα χωράφια, που είπε προηγουμένως ο συνάδελφος, αξιοποιούνται γι' αυτήν τη χρήση. Τα μπαράκια με τα όπισθεν αυτών διαμερίσματα διαρθρωμένα και εξοπλισμένα για την ίδια χρήση έχουν γεμίσει πια την Ελλάδα. Η βιομηχανία του σεξ μέσα από τα καλλιτεχνικά γραφεία, η νέα ανακάλυψη της εποχής, δημιουργήθηκε μετά την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση των Βαλκανίων και των πρώην σοσιαλιστικών χωρών. Και έρχεστε, κύριε Υπουργέ -βέβαια θα τα αναφέρουμε αυτά στην κατ' άρθρον συζήτηση- και λέτε γι' αυτές τις εισαγόμενες υπάρξεις της πέραν των συνόρων εξαθλίωσης, ότι δίνετε τη δυνατότητα άδειας, ενισχύετε δηλαδή τη βιομηχανία του σεξ, σε όσους -βάζετε παρένθενση- έχουν άδεια παραμονής στη χώρα μας. Μα, κύριε Υπουργέ, οι άδειες παραμονής δίνονται για συγκεκριμένες εργασίες. Δηλαδή, θα περάσετε και άλλο νομοσχέδιο συμπληρωματικό, όπου θα αναφέρεται σαν επίσημη εργασία και επάγγελμα και θα δίνετε με άδεια και με βούλα την εισαγωγή καλλιτεχνικών υπάρξεων, για επάνδρωση των επισήμων καταστημάτων; Κάνατε μία προσπάθεια, μερική θα έλεγα, απαντώντας σε αιτήματα των κατοίκων των περιοχών που θίγονται και τα αφήσατε μετέωρα. 'Οσον αφορά τα ωράρια, που πρέπει να είναι ανθρώπινα για όλους και για τους χρήστες και για τους παροικούντες, αφήσατε τις υγιεινές συνθήκες που αφορούν τους εξοπλισμούς των με άδεια δική σας χρησιμοποιημένων χώρων. Ακόμα και σ' αυτά που είναι αυτονόητα, δεν απαντάτε. Ενώ γνωρίζετε ότι κυρίως θύματα είναι οι εκδιδόμενες επ' αμοιβή γυναίκες -οι οποίες είναι από συγκεκριμένα κυκλώματα προσδιορισμένους μαστροπούς, αν θέλει η πολιτεία να ερευνήσει, να ελέγξει- δεν τις αναφέρετε καν στο νομοσχέδιο, γιατί φοβάσθε ότι έτσι ξεκινώντας απο τις μονάδες, θα φθάσετε στις συγκεκριμένες βιομηχανίες των σεξ που σας ονόμασα προηγούμενα, αυτές που προωθούν, αυτές που διευκολύνετε με το ίδιο το νομοσχέδιο, κάνοντας έκπτωση ηλικίας από τα είκοσι ένα χρόνια στα δεκαοκτώ χρόνια, δίνοντας το μήνυμα πως κάθε φορά που η πολιτεία θα νομοθετεί, θα κάνει και άλλη μια έκπτωση, σαν να μας λέτε ότι στο επόμενο νομοσχέδιο εσείς ή κάποιοι άλλοι, θα το κατέβαζαν στα δεκαέξι κ.ο.κ., δίνοντας έτσι μηνύματα, τα οποία είναι επικίνδυνα μέσα απο την κοινωνική διάρθρωση, την κοινωνική εξαθλίωση και τη φτώχεια, που η νεοφιλελεύθερη πολιτική, που έχει επικρατήσει ανά τον κόσμο σήμερα, επιβάλλει. Κύριε Υπουργέ, πρέπει να καταλάβουμε πως το πιο αδικημένο υποκείμενο σ' αυτό το νομοθέτημα είναι αυτό που άμεσα αφορά και εσείς αυτό πλήττετε με συγκεκριμένους περιορισμούς, τα με άδεια εκδιδόμενα πρόσωπα, όταν οι συγκεκριμένοι περιορισμοί θα οδηγήσουν σε αδιέξοδα. Είναι σωστό ασφαλώς -και αυτό που ζητάει η επιτροπή δασοποιημένων κατοίκων κάποιων περιοχών, να μην αναφέρουμε συνέχεια συγκεκριμένες περιοχές- όταν πρέπει να γνωρίζετε ότι ούτε κανονισμοί στις οικοδομές υπάρχουν που επιτρέπουν ανάλογες χρήσεις ούτε συναίνεση συγκατοίκων θα υπάρξει. Αυτό θα μπορούσε να απαντηθεί με οργανωμένους πια χώρους, πράγμα το οποίο έχει ήδη γίνει, έχει θεσμοθετηθεί σε βόρειες χώρες της Ευρώπης, όπου μη φοβούμενοι τις εκφράσεις της γκετοποίησης, έχουν δημιουργήσει ειδικούς χώρους εκτός ζωνών κατοικίας και πρώτης χρήσης, εκτός πόλης, θα έλεγα, συνοικίες οι οποίες είναι συντεταγμένες και διαρθρωμένες και με παράλληλες άλλες δραστηριότητες. Πηγαίνετε τα πορνεία κοντά στα καζίνο, κύριε Υπουργέ. Εκεί που έτσι και αλλιώς έχετε οδηγήσει σε κρίση την ευρύτερη κοινωνία, στη λαγνεία, στην αναζήτηση του εύκολου κέρδους με τελική κατάληξη τελικα τη φυσική απόλαυση και εκμετάλλευση του σεξ, της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Εμείς, δεν φοράμε φερετζέ και δεν ψηφίζουμε νομοσχέδια που αφορούν το ήσσον. Αποποιούμεθα αυτού του ρόλου. Θα διεκδικούμε να συζητάμε εδώ μέσα με σοβαρότητα το εύρος των προβλημάτων που αφορούν την κοινωνία. Και αυτό είναι ένα σύγχρονο πρόβλημα, αποτέλεσμα της κοινωνικής εξαθλίωσης των πολιτικών επιλογών της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας, του κέρδους που μεγαλώνει την ψαλίδα στα κοινωνικά στρώματα, που μεγαλώνει την απόσταση μεταξύ φτωχών και πλουσίων, οδηγώντας τους τελευταίους σε εξαθλίωση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο κ. Παπαδημόπουλος έχει το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι γεγονός ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο δεν είναι ένα νομοσχέδιο, όπως όλα τα άλλα. 'Εχει διαστάσεις κοινωνικές, ασύλληπτες και όμως το προσεγγίζουμε απαλά, θίγοντας το όλο ζήτημα επιφανειακά, χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία του όλου αυτού μεγάλου προβλήματος. Βεβαίως το θέμα που θίγεται είναι μέγα, κοινωνικό, απασχολεί την ανθρώπινη κοινωνία από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, αλλά ωστόσο όμως οι οργανωμένες κοινωνίες δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να δώσουν μία τέτοια σωστή λύση στο όλο αυτό πρόβλημα που να είναι μέσα στους κανόνες της ηθικής, μέσα στις συνήθειες της κοινωνίας, μέσα στα επιτρεπτά όρια της έννομης τάξης. Και όπως πολύ σωστά παρατήρησαν και άλλοι ομιλητές, θίγεται το πρόβλημα σε διαστάσεις τέτοιες, που αφορούν μόνο το 1% των εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων, ενώ το μέγα ποσοστό του 99% ξεφεύγει από τα όρια του νόμου και ευλόγως θα διερωτηθεί κανείς το πώς είναι δυνατόν να νομοθετούμε για τη ρύθμιση θεμάτων που καταλαμβάνουν μόνο το 1% και αφήνουμε το μέγα ποσοστό εκτός ρυθμίσεως. Γιατί αυτό; Γιατί απλούστατα δεν έχουμε το θάρρος να πιάσουμε το θέμα από όλα τα άκρα του και να δώσουμε ακριβώς αυτές τις λύσεις, οι οποίες επιβάλλονται και σύμφωνα αν θέλετε με τη σύγχρονη κοινωνική αντίληψη. Θέλουμε τάχατες να δώσουμε αρμοδιότητες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και παραπέμπουμε το πρόβλημα της εγκατάστασης των πορνών σε μία επιτροπή που γνωμοδοτεί με διαφορετική σύνθεση εκάστοτε στο δήμο ή στη νομαρχία ή αν θέλετε εν συνεχεία στη μείζονα επιτροπή που αποτελείται και από φορείς της δικαστικής εξουσίας και από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από κρατικούς λειτουργούς. Νομίζω ότι είναι μέγα λάθος, κύριε Υπουργέ, να παραπέμπετε την επίλυση αυτού του σημαντικού θέματος σε πρόσωπα της στενής μικρής κοινωνίας. Κανείς δεν έχει τη δύναμη και την αντικειμενική κρίση να αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα, όταν αφορούν τη δική του γειτονιά, τη δική του πόλη. Θα ήταν προτιμότερο η όλη αντιμετώπιση του θέματος να γίνει ως είχε μέχρι πρότινος, είτε μέσω της Αστυνομίας και σε συνεργασία με την εισαγγελική και δημοτική αρχή είτε από επιτροπές οι οποίες δεν έχουν στενή σύνδεση με την κοινωνία στην οποία ζουν. Ποιος θα έρθει τώρα για την περίφημη οδό Φυλής να βάλει τέρμα σε ένα πρόβλημα κοινωνικό, το οποίο χωρίς καμία αμφιβολία δυσφημίζει την όλη οδό, υποβαθμίζει την κοινωνική ζωή, μειώνει την αξία των ακινήτων, δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στους ενοίκους και περιοίκους της περιοχής; Και όλα αυτά τα ανεχόμαστε, τα βλέπουμε και προσπαθούμε να πετάξουμε το μπαλλάκι σε άλλους ανευθυνοϋπεύθυνους. Νομίζω ότι εδώ χρειαζόταν εκ μέρους της πολιτείας μια πολύ γενναία αντιμετώπιση, η οποία δεν θα άφηνε -επαναλαμβάνω- να επιλύσουν το πρόβλημα τα κοινοτικά και τα δημοτικά συμβούλια. Στη συνέχεια, θα αναφερθούμε στο θέμα της ηλικίας, όπως σωστά παρατήρησε ο κ. Ρόκος. Είναι δυνατό, κύριε Υπουργέ, να λέμε ότι είναι πρόοδος, όταν κατεβάζουμε την ηλικία της εκδιδόμενης από τα είκοσι ένα στα δεκαοκτώ; Θα έρθει κάποια άλλη Βουλή μετά, κάποιοι άλλοι μοντερνιστές, κάποιοι άλλοι εκσυγχρονιστές και θα πουν ευλόγως ότι "Εκείνοι από τα είκοσι ένα το πήγαν στα δεκαοκτώ. Γιατί εμείς να μην είμαστε πιο προοδευτικοί από τους προκατόχους μας και να πούμε να γίνει το όριο δεκαέξι, δεκαπέντε;" Και να δούμε τι θα γίνει, αν αφήσουμε όλη τη νεολαία προς την κατεύθυνση αυτή, αν είναι αυτό ευχάριστο γεγονός. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ) Δεν ασχολούμαι κυρίως με τους λόγους που αναγκάζουν στην άσκηση τέτοιων δραστηριοτήτων, γιατί είναι μέγα το πρόβλημα και φυσικά είναι και οικονομικό. Και είναι βεβαίως και πρόβλημα άλλων παραμέτρων και όχι μόνο οικονομικό. Επίσης θα πρέπει να παρατηρήσει κανείς σ' όλο το νομοσχέδιο ότι δεν υπάρχει η διάθεση για την αντιμετώπιση μεγαλυτέρων προβλημάτων σχετικά με παρενέργειες που δημιουργούνται απ' αυτό το ίδιο το πρόβλημα και κυρίως δεν υπάρχει κείμενο νομοθετικό, ούτε διάταξη στο παρόν νομοσχέδιο, αλλά ούτε και σε προϊσχύσαντες νόμους, που να θέλουν να βάλουν τάξη οριστική. 'Εχουμε χαλάσει τη μουσική μας, έχουμε χαλάσει τις παραδόσεις μας, έχουμε ξεφτιλίσει την ιστορία μας και πάμε τώρα σώνει και καλά και με το εισαγόμενο sex να δημιουργήσουμε νέα προβλήματα, γιατί δεν πρέπει να κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε, όταν όλες αυτές οι κοπέλες που έρχονται κυρίως από τις χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού, δεν έρχονται εδώ για να βρουν οπωσδήποτε μία εργασία, που να κερδίζουν τα απαραίτητα προς το ζην, αλλά έρχονται κυρίως γι' άλλους λόγους, γιατί φαίνεται αυτό μόλις έρχονται ή αυτοί που τις φέρνουν δείχνουν καθαρά ότι τις κατευθύνουν προς τέτοιου είδους δραστηριότητες, οι οποίες επαυξάνουν τις πτυχές του προβλήματος και δημιουργούν ακόμα περισσότερα ακανθώδη προβλήματα, για τα οποία δυστυχώς, επαναλαμβάνω για τρίτη φορά, η οργανωμένη κοινωνία δεν έχει τη διάθεση, δεν έχει τη θέληση να δώσει οριστική απάντηση στο πρόβλημα. Θα ήταν ευχής έργο, αν αυτό το νομοσχέδιο ήταν ένα νομοσχέδιο, το οποίο είχε φτιαχτεί από ανθρώπους που πονούν γι' αυτόν τον τόπο, από ανθρώπους που γνωρίζουν ακριβώς τις διαστάσεις του προβλήματος. Θα ήταν ένα πληρέστερο νομοσχέδιο, το οποίο θα έθιγε περισσότερες πτυχές του προβλήματος και δεν θα ήταν ακριβώς νομοσχέδιο περιορισμένου μόνο περιεχομένου, που να αντιμετωπίζει την άσκηση της δραστηριότητας των εκδιδομένων προσώπων. Και βλέπετε ότι είναι πονηρός και ο τίτλος, κύριοι συνάδελφοι, γιατί έξω όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το επάγγελμα, αυτήν τη δραστηριότητα την ασκεί ένα ορισμένο φύλο, γνωστό. Αλλά δεν μπορούμε όμως εμείς τάχα να συγκαλύψουμε την αδυναμία του ενός φύλου ή να μη θέσουμε σε ήσσονα μοίρα το ένα φύλο και προσπαθούμε να ρυθμίσουμε δήθεν περιπτώσεις που αφορούν και τα δύο φύλα και στον αυτό βαθμό, διότι, όταν εκφραζόμαστε έτσι, με ουδέτερη ορολογία και λέμε "τα εκδιδόμενα πρόσωπα", αναμφιβόλως ο καθένας καταλαβαίνει ότι στον αυτό βαθμό ποσότητας και συχνότητας που η δραστηριότητα εμφανίζεται στο γυναικείο φύλο, εμφανίζεται και στους άνδρες. Και είναι "προς τιμήν" όλων μας να θέλουμε να νομιμοποιήσουμε ενέργειες, οι οποίες κυρίως βρίσκουν έδαφος σε ανόητους λαούς, όχι γιατί και αυτοί οι λαοί δεν έχουν ηθικές αναστολές, αλλά όταν φτάνουν στο σημείο, όπως στη Βουλή της Κοπεγχάγης, να ψηφίζουν διάταξη που να επιτρέπει το γάμο μεταξύ δύο ανδρών, αντιλαμβάνεσθε τι πρόοδο δοκιμάζει αυτή η χώρα όταν επιτρέπει το γάμο, επαναλαμβάνω, δύο ανδρών, ενώ μάθαμε, όσοι σπουδάσαμε νομικά τουλάχιστον, ότι κατά τον ορισμό του Μοδεστίνου, ο γάμος είναι ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωση του βίου παντός. Δεν είναι άσκηση επαγγέλματος εκ μέρους του ενός φύλου και εκ μέρους του άλλου φύλου, γιατί έχουν τη συνήθεια μερικά ανώμαλα πρόσωπα να προσβάλουν το κύρος και τη φήμη του ανθρωπίνου γένους και εμείς ερχόμαστε εδώ να το νομιμοποιήσουμε για να πούμε, και εκεί συμβαίνει, αντί να το πατάξουμε άπαξ δια παντός και να πούμε, όχι κύριοι αυτές οι ανώμαλες έξεις που εμφανίζονται σε ορισμένα άτομα του ισχυρού φύλου δεν είναι ικανές να πείσουν την πολιτεία να θεσπίσει νομοθετικές ρυθμίσεις. Δυστυχώς από την Αγγλία, από τη Δανία αντιγράφουμε τις ανόητες αυτές συνήθειες και τις συμπεριλαμβάνουμε στα ελληνικά νομοθετήματα για να μη μείνει κι εδώ τίποτε όρθιο! ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Βεζδρεβάνης έχει το λόγο. ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, τα εκδιδόμενα άτομα αποτελούν ένα φαινόμενο με κοινωνικές διαστάσεις. Η πολιτεία δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη, τόσο για τα άτομα αυτά, όσο και για τις συνέπειες που προκύπτουν στον κοινωνικό περίγυρο των δραστηριοτήτων τους. 'Οποιες απόψεις και αν έχει ο καθένας για τα άτομα αυτά -και δεν με βρίσκει αντίθετο η άποψη του συναδέλφου κ. Παπαδημόπουλου για τον τίτλο- εν πάση περιπτώσει αποτελούν μια πραγματικότητα είτε μας είναι αρεστή, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, είτε όχι. Δεν παύουν, λοιπόν, αυτά τα άτομα να είναι πολίτες μιας ευνομούμενης και δημοκρατικής πολιτείας. Ως εκ τούτου οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε σαν πολιτεία το πρόβλημα, και οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε βλέποντας όλες τις παραμέτρους του. Αφενός είναι η παράμετρος των ατόμων αυτών. Αφετέρου είναι η παράμετρος των συνανθρώπων μας που ζουν δίπλα, κοντά στις γειτονιές του χώρου δραστηριοτήτων τους. Και ακόμη είναι ότι η πολιτεία πρέπει να σταθεί απέναντι αυτών των δύο παραμέτρων ως πολιτεία σύγχρονη, ευνομούμενη, δημοκρατική. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Και να μην αγνοεί ότι οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσι ημάς εις την βασιλείαν των ουρανών! ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριε Παπαθεμελή, θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε αυτά σε έναν άλλο χώρο, ώστε πολλά να ωφελούμεθα από τις ιδιαίτερες γνώσεις που έχετε και που θα μπορούσαν να βοηθήσουν και εμάς που δεν τα κατέχουμε τόσο καλά όσο εσείς. Εκείνοι, λοιπόν, που έχουν την ατυχία να κατοικούν γύρω από το χώρο δραστηριότητος αυτών των ατόμων, αυτοί, κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μου να πω ότι έχουν τον πρώτο λόγο. Αν συνέβαινε κάποιος από μας να ζούσε σε έναν τέτοιο περίγυρο, τότε πράγματι θα ήταν πολύ σκληρός στην οποιαδήποτε άποψή του, που πολλές φορές θα ξεπερνούσε ίσως και τα όρια της ευαισθησίας την οποία περιέγραψα προηγουμένως ότι έχει υποχρέωση η πολιτεία, δηλαδή, να λαμβάνει μέτρα. Και το πρόβλημα δεν υφίσταται, κύριε Υπουργέ, τόσο από αυτά καθαυτά τα εκδιδόμενα άτομα, όσο από τους "παρατρεχάμενους" αυτών, αυτοί που στην κοινή γλώσσα λέγονται προστάτες. Από αυτά τα άτομα, κύριε Υπουργέ, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Με όσα μέχρι στιγμής ανέφερα είναι πρόδηλη η ανάγκη της υπάρξεως νομοθετικής αντιμετώπισης του προβλήματος. Και πρέπει να είναι τέτοια η αντιμετώπιση, ώστε να υπάρξει η αναγκαία ισορροπία. Κύριοι συνάδελφοι, κατά τη δική μου αντίληψη, το συζητούμενο νομοσχέδιο προσπαθεί συνειδητά -με καλή προσπάθεια- να επιτύχει αυτήν την αναγκαία ισορροπία. Μάλιστα από το δελτίο, το οποίο μοίρασε ο κύριος Υπουργός πριν λίγο, βελτιώνεται ουσιωδέστατα το νομοσχέδιο στις διάφορες διατάξεις του με τις τροποποιήσεις, τις οποίες επιφέρει. Υπάρχει ωστόσο, κύριε Υπουργέ, μία προϊστορία επί του θέματος. Ο ν.1193/81 προέβλεπε την έκδοση προεδρικού διατάγματος που έλυνε για την εποχή του το πρόβλημα νομοθετικά. Το προεδρικό αυτό διάταγμα δεν εξεδόθη ποτέ. Στα χρόνια αυτά υπέφερε ένας κόσμος από την ολιγωρία τη δική μας, της Βουλής, της Κυβερνήσεως κατά κύριο λόγο, της όποιας κυβερνήσεως γιατί δεν εξεδόθη αυτό το προεδρικό διάταγμα. Το συζητούμενο νομοσχέδιο κάνει την ίδια πρόβλεψη, ότι θα εκδοθεί προεδρικό διάταγμα. Θα επαναληφθεί, κύριε Υπουργέ, η ίδια ολιγωρία; Εγώ τουλάχιστον προσωπικά από εσάς δεν περιμένω τέτοια ολιγωρία. Εγώ περιμένω ότι θα δράσετε ταχύτατα και το τρίμηνο το οποίο ορίζετε θα το κάνετε μικρότερο ακόμη. Αλλά εάν, κύριε Υπουργέ, συμβεί ξανά το ίδιο θα είμαστε εμείς και πάλι υπεύθυνοι. Γενικώς, κύριε Υπουργέ, στην πολύχρονη παρουσία μου σε αυτήν την Αίθουσα είμαι αντίθετος προς την εξουσιοδότηση για έκδοση προεδρικών διαταγμάτων. Θέλω εδώ ο νόμος να έχει συγκεκριμένη διάταξη που να καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για οποιοδήποτε θέμα. Επειδή όμως, κύριε Υπουργέ, λαμβάνω υπόψη μου την ειδοποιό διαφορά που έχουν κάποια θέματα, όπως το συγκεκριμένο, παρέχω αυτήν την εξουσιοδότηση για την έκδοση του προεδρικού διατάγματος που λέτε, υπό δύο προϋποθέσεις. Πρώτη προϋπόθεση ότι το τρίμηνο που λέτε θα είναι τρίμηνο και δεύτερη, να υπάρξει ένα περίγραμμα των όρων και των προϋποθέσεων τόσο για τη χορήγηση αδειών για την άσκηση αυτής της δραστηριότητας -εγώ δεν μπορώ να το πω επάγγελμα- όσο και για τη χορήγηση αδείας του οίκου. Αν και οι δραστηριότητες των εκδιδομένων ατόμων είναι μια δυσάρεστη κοινωνική συμπεριφορά, αποτελεί όμως, κύριε Υπουργέ -το επαναλαμβάνω- κοινωνική πληγή των ατόμων αυτών που περιστρέφονται γύρω από τα εκδιδόμενα άτομα. Για το λόγο αυτό, εμένα κύριε Υπουργέ, δεν με ικανοποιούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου όσον αφορά τις ποινές. Οι ποινές πρέπει να αυξηθούν. Με μικροποινές και δη εξαγοράσιμες δεν συμμορφώνονται οι "παρατρεχάμενοι" των ατόμων αυτών. Εισπράττουν τόσα που έχουν τη δυνατότητα και να πληρώνουν. Γι' αυτό, κύριε Υπουργέ, ζητώ -και θα τα πούμε και στην κατ' άρθρον συζήτηση- οι ποινές να αυξηθούν. Ακόμη η πολιτεία, κύριε Υπουργέ, δεν μπορεί να αγνοεί τις απόψεις των ατόμων που υφίστανται τις δραστηριότητες αυτού του φαινομένου και εμείς ως εκπρόσωποι ολοκλήρου του ελληνικού λαού δεν μπορούμε παρά να δούμε με κάποια μεγαλύτερη ευαισθησία αυτήν την παράμετρο. Υποφέρουν αυτά τα άτομα και εκτίθενται σε κινδύνους τόσο τα ενηλικιωμένα, όσο και τα ανήλικα που εκτίθενται σε περισσότερους κινδύνους και δεν χρειάζεται να κάνω περισσότερη ανάλυση. Αν με αυτό το σκεπτικό -και επειδή ο χρόνος τελειώνει- καθίσουμε αύριο στην κατ' άρθρο συζήτηση, με τις τροποποιήσεις που ήδη κάναμε και που είναι σοβαρότατες και δούμε με προσοχή τις διατάξεις, θα βγει ένα πολύ καλό νομοσχέδιο από τη Βουλή. Προκαταβολικά, κύριε Υπουργέ, σας λέω να εξετάσετε από σήμερα το θέμα της ηλικίας. Είναι απαράδεκτο να ορίζουμε το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας, διότι όπως προανεφέρθη από τον εκ Λαρίσης συνάδελφο, μετά από λίγο θα έλθει κάποιος άλλος, το δεκαοκτώ να το κάνει δεκαέξι και παρακάτω ακόμη. Δείτε το από απόψε, έχουμε το χρόνο μέχρι αύριο να τα δούμε καλύτερα, για να βγει ένα καλό νομοσχέδιο. Εγώ, κύριε Υπουργέ, ψηφίζω με όλη μου την καρδιά το νομοσχέδιο αυτό, διότι πράγματι δίδει λύση σε ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο έπρεπε από καιρό να αντιμετωπιστεί. Αντιμετωπίζεται, έστω τώρα αργά, αλλά αντιμετωπίζεται. Με την κατ' άρθρο συζήτηση θα αντιμετωπιστεί ακόμα καλύτερα. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Αλευράς έχει το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί παρά να χαιρετίσει κανένας τη συζήτηση του σημερινού νομοσχεδίου με το οποίο επιτέλους επιχειρείται να λυθεί ένα χρόνιο και πολύ σοβαρό πρόβλημα κοινωνικό. 'Ενα πρόβλημα για το οποίο πρέπει να πούμε ότι οφείλει σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξή του στην αδυναμία του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου του 1981, το οποίο τελικώς παρέμεινε ημιτελές για πάρα πολλά χρόνια, πράγματι με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Παρέμεινε ημιτελές, χωρίς να προβλέπει τις δέουσες ποινικές κυρώσεις, με αποτέλεσμα σε πολλά αστικά κέντρα και ιδίως στην περιοχή των Αθηνών στην οποία και εκλέγομαι να έχουν δημιουργηθεί σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα που έχουν μάλιστα να κάνουν με την ανάπτυξη μιας ιδιαίτερης και σοβαρής εγκληματικότητας. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι αναγκαία επιτέλους μια αποφασιστική παρέμβαση της πολιτείας, για τη διαμόρφωση των όρων άσκησης του επαγγέλματος της ιεροδούλου, όπως επίσης είναι απαραίτητη πλέον η παρέμβαση της πολιτείας για τον καθορισμό των όρων που θα επιτρέπουν την εγκατάσταση των ιεροδούλων σε οίκους ανοχής, για τον καθορισμό του. Ποιες είναι οι αναγκαίες και δέουσες προϋποθέσεις, ώστε να επιτρέπεται η λειτουργία ενός οίκου ανοχής. Πρέπει να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι στην πόλη της Αθήνας υπάρχουν περιοχές οι οποίες γκετοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού οίκων ανοχής που λειτουργούν σε αυτές τις περιοχές. Περιοχές όπως της Φυλής, όπως του Μεταξουργείου, όπως του κέντρου της Αθήνας, είναι οι περιοχές που στην κυριολεξία στενάζουν από φαινόμενα εγκληματικότητας, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη λειτουργία των οίκων ανοχής. Απ' αυτήν την άποψη πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν είναι απλώς η άσκηση της δραστηριότητας που δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα, αλλά είναι περισσότερο η συναφής, η δευτερογενής εγκληματικότητα, η οποία συνδέεται με τη λειτουργία των οίκων ανοχής. 'Ολα όσα έχουμε γνωρίσει τα τελευταία χρόνια σε πολλές περιοχές και στην Αθήνα και συνδέονται με την εγκληματικότητα γύρω από τη λειτουργία των οίκων ανοχής, επιβάλλουν την αποφασιστική και δραστική παρέμβασή μας. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας δισταγμός από τη μεριά μου -μάλιστα πριν από λίγους μήνες είχα υποβάλλει σχετική ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό, ζητώντας να επισπευσθεί η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου- να χαιρετήσω την πρωτοβουλία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και την ευαισθησία του Υπουργού κ. Χρυσοχοϊδη, να φέρει επιτέλους αυτό το νομοσχέδιο και να ρυθμίσει οριστικά και μόνιμα το καθεστώς λειτουργίας των οίκων ανοχής. Και νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να πούμε ότι την εποχή αυτή που μαστίζονται και οι πόλεις και η ύπαιθρος από φαινόμενα έντονης εγκληματικότητας, που οι πολίτες ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας από την έξαρση της εγκληματικότητας, τέτοιου είδους παρεμβάσεις, είναι παρεμβάσεις οι οποίες πρέπει να χαιρετίζονται και πρέπει να στηρίζονται από όλες τις πλευρές. Με την ευκαιρία πρέπει να πω ότι το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης κάνει τον τελευταίο καιρό και μια σημαντική προσπάθεια, ώστε να ελέγξει το θέμα της παράνομης μετανάστευσης,το θέμα των λαθρομεταναστών. Δυστυχώς υπάρχουν πτυχές εγκληματικότητας σε έξαρση σε περιοχές της Αθήνας. Πρόσφατο είναι το περιστατικό που συνέβη στην Πλατεία Πλυτά, όπου συμμορίες Αλβανών λαθρομεταναστών αντάλλαξαν πυροβολισμούς το απόγευμα, δημιουργώντας πανικό στις οικογένειες και στα παιδιά που έπαιζαν στην πλατεία. Πράγματι αυτές οι επιχειρήσεις και η αποφασιστική παρέμβαση της πολιτείας για την πάταξη αυτών των φαινομένων είναι επιτακτική ανάγκη. Το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε σήμερα στη Βουλή νομίζω, ότι λύνει επιτυχώς πλέον με τις τροποποιήσεις τις οποίες έκανε ήδη ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, το πρόβλημα λειτουργίας των οίκων ανοχής. Πρέπει να πω, επειδή άκουσα και στην επιτροπή, άκουσα και σήμερα ορισμένες εισηγήσεις από ομιλητές ορισμένων κομμάτων της Αντιπολίτευσης ότι το νομοσχέδιο αυτό αφορά μία συγκεκριμένη δραστηριότητα, τη δραστηριότητα και τη λειτουργία των οίκων ανοχής. Δεν αφορά το σύνολο των προβλημάτων που έχουν να κάνουν με την πορνεία, τη μαστρωπεία και τα συναφή αδικήματα. Ως προς αυτά τα αδικήματα υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα οι οποίες ρυθμίζουν μάλλον επιτυχώς, την αντιμετώπιση των εγκλημάτων αυτών. Επομένως, νομίζω ότι είναι πολύ άδικο να εκμεταλλευόμαστε τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού και να θέτουμε στο τραπέζι μια γενικότερη συζήτηση, για προβλήματα που αντιμετωπίζονται επιτυχώς με την ποινική μας νομοθεσία και δεν νομίζω ότι το νομοσχέδιο έχει σαν στόχο να αντιμετωπίσει φαινόμενα ή ευρύτερα ζητήματα της ποινικής μας νομοθεσίας. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν είναι στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, είναι στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και νομίζω ότι η σχετική συζήτηση μάλλον άχαρη είναι γιατί ανοίγει μία συζήτηση χωρίς νόημα, όταν μάλιστα υπάρχουν συγκεκριμένες και σαφείς διατάξεις του ποινικού νόμου, με τις οποίες ρυθμίζονται συγκεκριμένα αδικήματα. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο Υπουργός με τις τροποποιήσεις που έκανε ενσωμάτωσε στο συζητούμενο σχέδιο νόμου την προβληματική που αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα μέλη της επιτροπής από όλα τα κόμματα και να μου επιτρέψετε να πω και τις δικές μου παρατηρήσεις που είχα κάνει στην επιτροπή. Νομίζω ότι με τις τροποποιήσεις αυτές επιτυγχάνεται η αναγκαία ισορροπία ανάμεσα στην οφειλόμενη νομοθετική πρόβλεψη, που μπορεί να περιέχει ένας νόμος και στην παροχή εξουσιοδότησης για ρύθμιση θεμάτων με υπουργικές αποφάσεις. Νομίζω ότι το νομοσχέδιο, έτσι όπως είναι, αποτελεί μια πολύ καλή βάση ρύθμισης των θεμάτων αυτών. Το βασικό θέμα, ποιες είναι οι μίνιμουμ προϋποθέσεις για τη λειτουργία των οίκων ανοχής ρυθμίζεται ήδη με τις τροποποιήσεις που έκανε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και ορίζει ένα ελάχιστο όριο προϋποθέσεων για την άδεια εγκατάστασης οίκων ανοχής. Αυτό το όριο αφορά τα διακόσια μέτρα σε ευθεία γραμμή από ναούς, από σχολεία, από νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς κλπ. Αυτά ήδη πλέον ρυθμίζονται με το νόμο, με βάση τις τροποποιήσεις που έκανε ο Υπουργός και νομίζω ότι δίνει μια σοφή εξουσιοδότηση στα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια να καθορίζουν μόνο μεγαλύτερες αποστάσεις ή να καθορίζονται και άλλα κτίρια εκτός από τα κτίρια τα οποία απαγορεύει πλέον ο νόμος προκειμένου να εγκαθίστανται και να λειτουργούν οι οίκοι ανοχής. 'Ετσι η παρέμβαση την οποίαν έκανε, δίνει το ελάχιστο πλαίσιο από την πλευρά του νόμου, μέσα στο οποίο δεν επιτρέπεται η λειτουργία και είναι στην αρμοδιότητα των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων να κάνουν αυστηρότερες τις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση οίκων ανοχής. Με αυτήν, λοιπόν, τη διάταξη νομίζω ότι ρυθμίζεται το σχετικό ζήτημα, όπως επίσης ρυθμίζεται με τη σαφή δέσμευση στο κείμενο του νόμου ότι εντός προθεσμίας τριών μηνών θα ρυθμιστούν τα υπόλοιπα θέματα με σχετικές υπουργικές αποφάσεις, έτσι ώστε να μην έχουμε την καθυστέρηση στην έκδοση των αποφάσεων και τη ρύθμιση των σχετικών ζητημάτων. Νομίζω επίσης, ότι αντιμετωπίζονται θέματα τα οποία στη συζήτηση στην επιτροπή μας είχαν θέσει οι εκπρόσωποι των κατοίκων της οδού Φυλής, τους οποίους ακροαστήκαμε και που έχουν ασχοληθεί και αγωνιστεί επί μακρόν για την αντιμετώπιση του προβλήματος των οίκων ανοχής. Δηλαδή, ρυθμίζονται θέματα, τα οποία έχουν να κάνουν και με τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη και των συνιδιοκτητών και των ενοίκων για τη λειτουργία των οίκων ανοχής, έχουν να κάνουν με την ευθύνη του εκμισθωτή σε περίπτωση που το οίκημα χρησιμοποιείται χωρίς την έγκρισή του για οίκο ανοχής ή χωρίς τη σχετική άδεια κλπ. Θα ήθελα όμως να κάνω μια παρατήρηση για το θέμα της σφραγίσεως των σχετικών οίκων ανοχής που λειτουργούν χωρίς τις προβλεπόμενες άδειες. Στο άρθρο 6 παράγραφος 3 ρυθμίζεται ότι το οίκημα κλείνεται και σφραγίζεται με απόφαση του αρμοδίου δημάρχου ή προέδρου κοινότητας. Φοβάμαι μήπως δημιουργηθεί ένα χρονικό κενό ανάμεσα στη διαπίστωση από την Αστυνομία της παράνομης λειτουργίας ενός οίκου ανοχής και του κλεισίματος ή σφραγίσματος από το δήμο. 'Ισως θα ήταν δυνατόν να προβλεφθεί ότι το οίκημα μπορεί να σφραγιστεί από την αρμόδια αστυνομική αρχή, έτσι ώστε να μην υπάρχει κάποια χρονική απόσταση ανάμεσα στη διαπίστωση ότι λειτουργεί παρανόμως και στο κλείσιμο ή σφράγισμα του οίκου ανοχής. Νομίζω ότι υπάρχουν και οι μεταβατικές διατάξεις με τις οποίες επιτέλους μετά την έκδοση των σχετικών υπουργικών αποφάσεων θα ρυθμιστούν οριστικά τα θέματα λειτουργίας των οίκων ανοχής και με την ευθύνη που πιστεύω ότι θα δείξουν οι δήμοι και οι κοινότητες θα περάσουμε σε μια νέα εποχή αποσαφηνισμένων όρων των οίκων ανοχής, κάτι που θα δώσει ανακούφιση στους κατοίκους πολλών περιοχών της Αθήνας. Νομίζω ότι αυτό θα επιτρέψει και την ανάπτυξή τους, την κοινωνική ανάπλασή τους, κάτι που ήταν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια. Διότι δυστυχώς η εγκληματικότητα που συνδέθηκε με τους οίκους ανοχής οδηγούσε πολλούς παραδοσιακούς κατοίκους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται και η κοινωνική δομή των συγκεκριμένων γειτονιών. Μ' αυτές τις παρατηρήσεις χαιρετίζω την κατάθεση του νομοσχεδίου αυτού και δηλώνω βεβαίως ότι η θετική ψήφος μου είναι αυτονόητη. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Γεωργόπουλος έχει το λόγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, κατά πρώτο λόγο θεωρώ αναγκαίο να τονίσω ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο κατά τρόπο ουσιαστικό, ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο προσεγγίζει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζει και δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις αντιμετώπισης του μεγάλου κοινωνικού ζητήματος της έκδοσης ιεροδούλων. Και μάλιστα όπως αναγράφεται στην επικεφαλίδα του νομοσχεδίου γίνεται αναφορά σε εκδιδόμενα πρόσωπα και των δύο φύλων. Πλέον τούτου, θεωρώ αναγκαίο να συμπληρώσω λέγοντας ότι με το συζητούμενο σχέδιο νόμου πραγματικά επέρχεται θετική πλήρωση του υφιστάμενου νομοθετικού κενού και τούτο διότι το συζητούμενο σχέδιο νόμου καθορίζει όρους, προϋποθέσεις, περιορισμούς ή απαγορεύσεις άσκησης της συγκεκριμένης δραστηριότητας με στόχο τον αποτελεσματικό έλεγχο των εκδιδομένων προσώπων. Και τούτο συγκεκριμενοποιείται με την αναγκαία ύπαρξη, πρώτον, πιστοποιητικού άσκησης επαγγέλματος, όπως συγκεκριμένα αναφέρεται στο άρθρο 1, δεύτερον, με την ιατρική εξέταση του εκδιδομένου προσώπου ανά δεκαπενθήμερο, όπως περιλαμβάνεται στο άρθρο 2 και τρίτον, με την άδεια εγκατάστασης έκδοσης, όπως σαφώς περιλαμβάνεται στο άρθρο 3. Τούτο έχει σαν στόχο την προστασία της δημόσιας υγείας. Βεβαίως, το φαινόμενο είναι νοσηρό και βεβαίως, έχει μεγάλη κοινωνική διάσταση. 'Ομως θα ήθελα να υπογραμμίσω και να τονίσω ότι όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 και συγκεκριμένα στο εδάφιο ε', ότι δεν χορηγείται άδεια σε όσους έχουν καταδικαστεί με οριστική απόφαση για ανθρωποκτονία από πρόθεση, διευκόλυνση αλλοτρίας ακολασίας, μαστροπεία, σωματεμπορία, ληστεία, εκβίαση, καθώς και παράβαση των διατάξεων των νόμων περί όπλων και ναρκωτικών, θεωρώ αναγκαίο να προτείνω και να προστεθεί και η περίπτωση της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Πλέον αυτής της παρατήρησης, αισθάνομαι υποχρεωμένος να τονίσω ότι σε αυτά τα αδικήματα της απαγόρευσης πρέπει να περιληφθεί και το αδίκημα, το έγκλημα της αποπλάνησης του άρθρου 339 του Ποινικού Κώδικα, διότι οι νομικοί γνωρίζουν ότι στο συγκεκριμένο έγκλημα ενεργητικό υποκείμενο είναι κάθε πρόσωπο και των δύο φύλων. Κατά συνέπεια, στην απαγόρευση πρέπει να περιληφθεί και το έγκλημα της αποπλάνησης, δηλαδή, της διάταξης του άρθρου 339 του Ποινικού Κώδικα. Ακόμη θεωρώ αναγκαίο να αναφέρω ότι πέραν της αντιμετώπισης που ορθά περιλαμβάνεται και προσεγγίζει την πραγματικότητα το συζητούμενο νομοσχέδιο και των άλλων στόχων που επιδιώκει, πρέπει να υπάρξει και ο στόχος της κοινωνικής επανένταξης των εκδιδομένων. Νομίζω ότι είναι μία διάσταση πάρα πολύ σημαντική και μεγάλη και πρέπει η πολιτεία κατά τρόπον υπεύθυνο, ρεαλιστικό, τεμκηριωμένο και ολοκληρωμένο να προσεγγίσει και να αντιμετωπίσει αυτό το μεγάλο ζήτημα. Βεβαίως, είναι κοινό τοις πάσι, ότι υπάρχει οργανωμένη επ'αμοιβή πορνεία. Και βεβαίως, δεν είναι δυνατόν δια να προσεγγίσει οπωσδήποτε το μεγάλο αυτό θέμα, να σταθεί και να διατυπώσει μόνο αφορισμούς. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μαστροποί, οι οποίοι προωθούν σε πορνεία αδύναμα πρόσωπα. Και το κάνουν αυτό, όχι για λόγους ιδεοληψίας, αλλά για λόγους καθαρά οικονομικού συμφέροντος. Και βέβαια, αισθάνομαι τον πειρασμό να θυμηθώ ότι το φαινόμενο της πορνείας είναι φαινόμενο αιώνων. Και βεβαίως, υπάρχει διακύμανση στην εξέλιξη αυτού το φαινομένου. Ενδεικτικά αναφέρω, μου έρχεται στο μυαλό ένα βιβλίο του Γιάννη του Θεοδωράκη, διότι έγινε αναφορά προηγούμενα από συνάδελφο, ότι μερικές φορές παρατηρείται αξιόποινη στάση ή συμπεριφορά και από όργανα της τάξης και ο οποίος σ' αυτό το βιβλίο που επιγράφεται "Υπέρ βωμών και αστείων, η πατρίς και η πατούσα", αναφέρει πώς και πότε το μορτάδικο απέκτησε καθήκοντα στον κρατικό μηχανισμό. Βεβαίως, άλλα τα φαινόμενα εκείνης της εποχής στην οποία αναφέρεται, αλλά υπάρχουν κάποιες καταβολές, κάποιες μικρές ρίζες οι οποίες ανακυκλώνονται με συνέπεια, να εμφανίζονται και φαινόμενα στην περίοδο που ζούμε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω και να υπογραμμίσω, διότι έγινε αναφορά σε διάφορες αιτίες συνεπεία των οποίων εμφανίζεται το φαινόμενο της έκδοσης, το εξής: Είναι γνωστή η θεωρία της αιτιοκρατίας, σύμφωνα με την οποία κανένα φαινόμενο δεν εμφανίζεται μετέωρο, έχει την αιτία του, έχει τη διαδρομή του, έχει την εμφάνισή του. Bεβαίως, το φαινόμενο της έκδοσης, των εκδιδομένων προσώπων, των ιεροδούλων, έχει καθαρά κοινωνική διάσταση. Ασφαλώς, συνδέεται με διάφορες αιτίες. Ο αξιότιμος και αγαπητός συνάδελφος, ο εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε., έκανε λόγο για την ανεργία. 'Eχει κάποια σχέση, δεν διαφωνώ, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το μεγάλο ζήτημα κυρίως, είναι η ευθύνη της πολιτείας και της οικογένειας. Μιλάμε πάρα πολλές φορές και βλέπουμε μπροστά μας πρόσωπα διαλυμένων οικογενειών, τα οποία εκδίδονται επί χρήμασι. Και βεβαίως, αυτή η αιτία δεν αντιμετωπίζεται με ένα γενικόλογο αφορισμό. Αντιμετωπίζεται με ουσιαστική προσέγγιση, με τονισμό της υπευθυνότητας και της σοβαρότητας της οικογένειας και βεβαίως, με αντιμετώπιση και από την πλευρά της πολιτείας αυτού του φαινομένου, εις τρόπον ώστε αφ'ενός μεν να υπάρξει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η καλύτερη δυνατή πρόληψη, αφ' ετέρου δε με στόχο την κοινωνική επανένταξη των εκδιδομένων να περιοριστεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, προκειμένου οι αρνητικές παρενέργειες στην κοινωνία μας να περιοριστούν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, για να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε προσεγγίσει κατά τρόπο ολοκληρωμένο, σοβαρό και υπεύθυνο, το μεγάλο αυτό κοινωνικό θέμα. Τελειώνοντας, τονίζω και υπογραμμίζω αυτό που τόνισα και στην αρχή της ομιλίας μου, ότι το συζητούμενο σχέδιο νόμου κατά τρόπο θετικό, ολοκληρωμένο, ρεαλιστικό και τεκμηριωμένο, αντιμετωπίζει αυτό το μεγάλο ζήτημα, το οποίο στην εποχή μας έχει αυτές τις διαστάσεις που τονίστηκαν από όλους τους συναδέλφους. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως... ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να μιλήσω στο τέλος. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Δύο λόγια θα πω, κύριε Πρόεδρε, για να διευκολύνω τον κύριο Υπουργό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ορίστε, κύριε Τσοβόλα, έχετε το λόγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Με πληροφόρησαν, κύριε Υπουργέ, ότι από τα θέματα που έβαλε η Επιτροπή Αγώνα Γυναικών της οδού Φυλής υιοθετήσατε κάποια. Είναι και γειτονιά μου, γιατί εκεί περίπου μένω και τα ζω τα προβλήματα. Το πρόβλημα πράγματι είναι σημαντικό για τους κατοίκους της περιοχής και θα παρακαλούσα να δείτε με σοβαρότητα το υπόμνημα αυτό, το οποίο είναι τεκμηριωμένο. Δεν θα δαπανήσω χρόνο, είμαι βέβαιος ότι το μελετήσατε και θα ήθελα μία απάντηση πάνω στα ζητήματα που βάζουν, πέρα απ' αυτά τα οποία μέχρι τώρα έχετε ήδη υιοθετήσει. 'Ενα δεύτερο θέμα που ήθελα να θέσω είναι το εξής. Πράγματι αντιμετωπίζονται ορισμένα ζητήματα με το νομοσχέδιο αυτό. Πιστεύω, όπως είπε και ο εισηγητής μας κ. Ρόκος ότι αντιμετωπίζει ένα υποπολλαπλάσιο των προβλημάτων που έχουν οι εκδιδόμενες γυναίκες και οι άνδρες. 'Ενα μεγάλο πρόβλημα -το γνωρίζω, δεν είναι της δικής σας αρμοδιότητας, αλλά απευθυνόμαστε στην Κυβέρνηση συνολικά- είναι το ασφαλιστικό τους πρόβλημα. Για την ικανοποίηση του αιτήματός τους αυτού έχουν γίνει πολλές συζητήσεις με τα συναρμόδια Υπουργεία και δεν δόθηκε ακόμη λύση πάνω σ' αυτό. Δεν πρέπει να αγνοούμε μία πραγματικότητα, την ύπαρξη ενός έντονου κοινωνικού προβλήματος, που αναφέρεται σε μία κατηγορία Ελληνίδων και Ελλήνων πολιτών. Νομίζω ότι το ασφαλιστικό ζήτημα πρέπει να το δει με σοβαρότητα η Κυβέρνηση, γιατί πιστεύω ότι συνδέεται σε ένα βαθμό και με μία προσπάθεια που θα πρέπει να κάνει η πολιτεία, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για κοινωνική επανένταξη αυτών των ατόμων. Τα αίτια που οδηγούνται γυναίκες κυρίως και όχι μόνο στην άσκηση αυτού του επαγγέλματος είναι πολλά. Ασφαλώς πολλές από τις γυναίκες αυτές δεν θα ήθελαν να ασκήσουν αυτό το επάγγελμα. Οφείλεται όχι μόνο σ' αυτόν το λόγο, αλλά σε μεγάλο βαθμό και στην οικονομική κρίση που υπάρχει, στα μεγάλα προβλήματα ανεργίας, φτώχειας, ανέχειας. Οφείλεται στο γεγονός της μεγάλης μετανάστευσης και λαθρομετανάστευσης η οποία έχει δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα, αλλά εγώ θεωρώ ότι το σημαντικότερο θέμα, πέρα και από αυτά τα ζητήματα που αντιμετωπίζονται και πρέπει να αντιμετωπισθούν με το νομοσχέδιο, είναι τα ζητήματα που έχουν σχέση με την ασφαλιστική κάλυψη αυτών των γυναικών. Μία ευνομούμενη πολιτεία δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτό το πρόβλημα. 'Ενα τελευταίο θέμα που θέλω να θέσω είναι το εξής. 'Εχει γραφτεί κατ'επανάληψη και έχουν γίνει αρνητικά σχόλια -και εύλογα- για το ότι το σπίτι του Σβώλου εξακολουθεί να είναι οίκος ανοχής, παρ' ότι είχαμε διαβάσει πως ο πατριώτης μου Υφυπουργός Δημοσιών 'Εργων, κ. Κολιοπάνος, έκανε αυτοψία. Αυτό είναι προσβολή προς τον πολιτισμό μας και προς κάποιες αξίες. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δύο... ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Νομίζω ότι σ'αυτό πρέπει να υπάρξει μία απάντηση και να δοθεί μια λύση. Αυτά τα θέματα ήθελα να θέσω, κύριε Πρόεδρε, και φαντάζομαι ότι ο κύριος Υπουργός θα δει και τα προβλήματα των κατοίκων και το ασφαλιστικό ζήτημα, αν έχει υπόψη του κάποια κίνηση που ετοιμάζει η Κυβέρνηση. Εμείς ζητάμε πράγματι την ασφαλιστική κάλυψη αυτών των γυναικών και επίσης να δει το θέμα του σπιτιού του Σβώλου που είναι οίκος ανοχής. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κατ'αρχήν, θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους τους συναδέλφους που στη Διαρκή Επιτροπή συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση και πραγματικά πολύ εποικοδομητικά διαμορφώσαμε ένα νομοσχέδιο που πιστεύω ότι μπορεί να επιλύσει ακόμα περισσότερα προβλήματα από το αρχικό σχέδιο, όπως το είχαμε καταθέσει. Αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα όσον αφορά τι διαπραγματεύεται το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο ρυθμίζει συγκεκριμένα προβλήματα και ρυθμίζει, αν θέλετε, τις συγκεκριμένες δραστηριότητες των προσώπων που εκδίδονται με αμοιβή. 'Oπως γνωρίζετε, υπάρχει σήμερα ένα νομοθετικό κενό, υπάρχει μία ανεξέλεγκτη εξάπλωση οίκων ανοχής και εγκατάστασης προσώπων, έχουμε υποβάθμιση περιοχών και δημουργία γκέτο. 'Ολα αυτά τα σύγχρονα προβλήματα καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε με την ψήφιση αυτών των νομοσχεδίων. Ρυθμίζουμε νομοθετικά ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα με πάρα πολλές παραμέτρους και σημαντικές συνέπειες. Το νομοσχέδιο αυτό φιλοδοξεί να εμπεδώσει κανόνες στην άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων των εκδιδομένων προσώπων με στόχο την εμπέδωση της δημόσιας τάξης, της ασφάλειας και ταυτόχρονα της δημόσιας υγείας, όπως ειπώθηκε από πολλούς συναδέλφους. Το νομοσχέδιο θέτει τις προϋποθέσεις για την άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων. Το αρχικό σχέδιο όριζε ότι με άδεια του νομάρχη εκδίδεται η άδεια. Αυτήν τη στιγμή πλέον μετά από πρόταση και της κ. Μπενάκη η απόφαση του νομάρχη θα ισχύει, όπως συμφωνήσαμε, μέσα στα όρια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Καθιερώνεται ο τακτικός ιατρικός έλεγχος, όπως με πολύ ευαισθησία προσέγγισε το ζήτημα ο ειδικός, άλλωστε, κ. Γιαννόπουλος. Μπαίνει ουσιαστικά στο παιχνίδι και αποκτά ουσιαστικό ρόλο στην εγκατάσταση των προσώπων αυτών η τοπική κοινωνία μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της επιτροπής η οποία προβλέπεται στο νομοσχέδιο. Υπάρχουν -το θέτουμε και θα το συζητήσουμε αύριο- οι δεσμευτικές προθεσμίες για το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, προκειμένου να εκδοθεί και υπουργική απόφαση, αλλά και το προεδρικό διάταγμα, ούτως ώστε να ισχύσει και να λειτουργήσει ο νόμος. Βεβαίως, υπάρχουν και οι ποινικές διατάξεις τις οποίες μετά από δικές σας εισηγήσεις ενισχύσαμε ακόμα περισσότερο και κυρίως εκείνες τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα εκείνα, τους λεγόμενους διαμεσολαβούντες, προαγωγούς κ.λπ. Νομίζω ότι με αυτές τις βελτιώσεις και αυτές τις οποίες θα αναφέρω στη συνέχεια, θα λύσουμε αρκετά θέματα. Κύριε Τσοβόλα, πράγματι υπάρχει ένα ζήτημα σε σχέση με την εγκατάσταση προσώπων σε ορισμένα παραδοσιακά κτίρια, όπως του Σβώλου, που αναφέρατε. Με διάταξη η οποία θα έρθει και αύριο ως τροπολογία -στο κείμενο που σας διένειμα αναφέρεται- ορίζεται ρητά ότι δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση πλέον εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων σε διατηρητέα ή παραδοσιακά κτίσματα, σε χώρους -όπως είχαν προτείνει οι κάτοικοι- που δεν είναι κυρίας χρήσεως, δηλαδή σε διάφορα υπόγεια, αλλά σε χώρους κυρίας χρήσεως και σε χώρους που δεν πληρούν τους όρους του γενικού οικοδομικού κανονισμού. Επίσης, θέτουμε όρια σε ό,τι αφορά την απόσταση από διάφορα κτίρια ή δραστηριότητες, όπως είναι σχολεία, ναοί κλπ. Μάλιστα με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορούν αυτές οι αποστάσεις να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο. Πολύ εύστοχα η κ. Μπενάκη είχε προτείνει -και το αποδέχθηκα- την ευθύνη του ιδιοκτήτη του σπιτιού, ο οποίος όταν μισθώνει σε κάποιο πρόσωπο που εκδίδεται, θα πρέπει αυτό να έχει όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις τις νόμιμες, προκειμένου να εκμισθωθεί το σπίτι. Ακόμη πρέπει να υπάρχει η αναγκαία συναίνεση ιδιοκτητών και ενοίκων μιας πολυκατοικίας, προκειμένου να εγκατασταθεί ένα πρόσωπο. Πιστεύω ότι με όλες αυτές τις βελτιώσεις που κάναμε, ικανοποιούμε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος τα αιτήματα τα οποία έθεσαν οι κάτοικοι. Νομίζω ότι εποικοδομητικά συζητήσαμε στην επιτροπή και ελπίζω και αύριο στην κατ' άρθρο συζήτηση ακόμη περισσότερο ούτως ώστε επί τα βελτίω να τροποποιήσουμε το νομοσχέδιο, με αποτέλεσμα συναινετικά να ψηφίσουμε ένα νόμο, ο οποίος θα μπορέσει να εμπεδωθεί, να απαντήσει στα καυτά κοινωνικά προβλήματα που έχουν δημιουργήσει αυτές οι δραστηριότητες, να προστατευθούν αποφασιστικά και αποτελεσματικά αυτά τα δυστυχισμένα πρόσωπα που ασκούν αυτές τις δραστηριότητες και βεβαίως να παταχθεί η εγκληματικότητα, που πολλές φορές γεννά η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Τσοβόλας έχει το λόγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ (Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.): Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ πολύ θετική την παρέμβαση του κυρίου Υπουργού. Εγώ οφείλω να τον συγχαρώ γι' αυτήν τη διαλεκτική που αναπτύσσει και εγκαινιάζει και πρέπει να του πιστωθεί στο Κοινοβούλιο. 'Ετσι νομίζω ότι συμβάλλουμε όλοι, Κυβέρνηση και κόμματα, στο να διαμορφώνονται πιο σωστά τα νομοσχέδια και να αντιμετωπίζονται στο μέτρο του δυνατού με τον καλύτερο τρόπο κοινωνικά προβλήματα. Γιατί οι φανατισμοί και οι αλλαζονικές τάσεις δεν υπηρετούν τους στόχους που προανέφερα. Θεωρώ θετικό αυτό που είπε ο κύριος Υπουργός ότι αύριο θα φέρει τροπολογία που θα αντιμετωπίζει οριστικά και αμετάκλητα το θέμα με τα παραδοσιακά κτίρια, όπως του Σβώλου κλπ. Ασφαλώς θα τη δούμε με κατανόηση για να την κάνουμε όσο μπορούμε πιο άρτια. Επίσης, είναι θετική η τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού ότι βλέπει τα αιτήματα της επιτροπής των κατοίκων της οδού Φυλής, που αγωνίζονται καιρό τώρα για να υπάρξουν κάποιες παρεμβάσεις από την πολιτεία, ώστε αν όχι να εξαφανιστούν, να μετριαστούν οι οίκοι ανοχής. Αν είναι δυνατόν να εξαφανιστούν, καλύτερα ακόμη, γιατί τα προβλήματα που δημιουργούνται από την άσκηση τέτοιων δραστηριοτήτων στην περιοχή, είναι μεγάλα. Θεωρώ επίσης θετικό το ότι ο κύριος Υπουργός και για το ωράριο κάνει σκέψεις για ρυθμίσεις θετικές. Θα παρακαλέσω στη διάρκεια και της αυριανής συζήτησης για το ασφαλιστικό θέμα που έθεσα για τις γυναίκες και τους άνδρες αυτούς αν θα έχει κάποια συνεννόηση με το συναρμόδιο Υπουργό ή μάλλον κατά κύριο λόγο αρμόδιο Υπουργό Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να υπάρξει κάποια απάντηση. Και ασφαλώς στην κατ' άρθρο συζήτηση εμείς θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε ουσιαστικά. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δέχεται μία ερώτηση ο κύριος Υπουργός; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριε Υπουργέ, δέχεστε; ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Μάλιστα. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μας είχατε υποσχεθεί ότι θα μας δώσετε το υπόμνημα της ΚΕΔΚΕ. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Θα σας πω μετά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η κ. Μπενάκη έχει το λόγο. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ: Κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το παρόν νομοσχέδιο, είναι ένα οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα, ιδιαίτερα τον καιρό μας. Είναι ένα θέμα με πολλές όψεις και με έντονους προβληματισμούς, διότι έχει επηρεαστεί από φαινόμενα τελευταίων ετών και έχει εκλάβει εκρηκτικες διαστάσεις. Η ανέλεγκτη μετανάστευση-εισροή αλλοδαπών στη χώρα μας, η κάποια έκλυση των ηθών που παρατηρείται συνεχώς και η αδράνεια ή η αναποτελεσματικότητα των κρατικών υπηρεσιών, έχει οδηγήσει τις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα την Αθήνα -μιλάω ως Βουλευτής της Α'περιφέρειας Αθηνών- και μάλιστα κάποιες περιοχές της Αθήνας σε απελπιστική κατάσταση και σε πραγματική απόγνωση τους κατοίκους. Είναι ένα πρόβλημα, μία δραστηριότητα, η οποία θίγει τη δημόσια υγεία, προσβάλλει τη δημόσια ηθική. Δυστυχώς προσβάλλει εντονότατα τα ατομικά δικαιώματα και ιδίως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, γιατί καθημερινά διαβάζουμε και ζούμε στα δικαστήρια περιπτώσεις δυστυχών υπάρξεων, που είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης, και δεν υπάρχει χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης απ' αυτήν που κάνει άνθρωπος προς άνθρωπο. Είναι ένας παράγων έκλυσης της εγκληματικότητας και βεβαίως είναι ένα φαινόμενο, μία δραστηριότητα, η οποία ταλαιπωρεί βάναυσα, όπως σας είπα, την κοινωνική συμβίωση και ιδιαίτερα ορισμένες περιοχές στις οποίες εντοπίζεται το φαινόμενο. Και ενώ ταλαιπωρούμεθα χρόνια τώρα ιδίως οι μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα η Αθήνα απ'αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, είναι εντυπωσιακή η αδράνεια των κρατικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Κύριοι συνάδελφοι, έρχεται πραγματικά με εντυπωσιακή, ανεξήγητη και σχεδόν ύποπτη, θα έλεγα, καθυστέρηση αυτό το νομοσχέδιο. Και δεν θέλω να θίξω τις πολιτικές ηγεσίες που πέρασαν από τα αρμόδια Υπουργεία, Δημόσιας Τάξεως κυρίως και Κοινωνικών Υπηρεσιών. Το αντίθετο μάλιστα θα ήθελα να πω, γιατί έχω ασχοληθεί προσωπικά και έχω συνεργαστεί με τους εκάστοτε Υπουργούς για το θέμα αυτό, εκπροσωπώντας κατοίκους της περιοχής ότι δεν έχει τόση σχέση με την πολιτική ηγεσία, όσο με άλλους παράγοντες πέριξ της πολιτικής ηγεσίας, πέριξ της υπηρεσίας, οι οποίοι παράγοντες κάθε φορά βάζουν και ένα εμπόδιο. Και κάθε φορά εμελετάτο αυτό το θέμα και κάθε φορά ετροποποιείτο ο σχετικός νόμος και κάθε φορά έβγαιναν διάφορα κείμενα και καθε φορά σταματούσε. Θέλω να αποδεσμεύσω τις παρατηρήσεις μου από την πολιτική ηγεσία, γιατί οφείλω να πω ότι με τον κ.Ρωμαίο υπήρξε άψογη η συνεργασία. Ο κ. Πετσάλνικος έμεινε πολύ λίγο και ο παρών Υπουργός έφερε το νομοσχέδιο όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Καθυστερήσεις υπήρξαν στο Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, παρά το προσωπικό ενδιαφέρον του κ.Σκουλάκη. Εν πάση περιπτώσει, κατά τρόπο ανεξήγητο, το νομοσχέδιο καθυστερούσε. Και το λέω αυτό γιατί υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παρεμβάλλονται και δημιουργούν προσκώματα. Και υπάρχουν άδηλες δυνάμεις οι οποίες επωφελούνται απ' αυτήν τη δραστηριότητα ή υπάρχουν άδηλες παρεμβάσεις, οι οποίες συσκοτίζουν την πραγματική εικόνα του προβλήματος. 'Ενα, λοιπόν, ανεξήγητο ερώτημα είναι η μεγάλη καθυστέρηση. Δόξα τω Θεώ, ήλθε το νομοσχέδιο και έρχεται καλό. Τουλάχιστον αυτό που θα ψηφίσουμε, είναι καλά διατυπωμένο. Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα, που εν μέρει σχετίζεται με το πρώτο, είναι γιατί δεν εφαρμόστηκε ποτέ ο ν.1193/81. Νόμος υπήρχε από το 1981 και ποτέ δεν εφαρμόστηκε, κύριοι συνάδελφοι. Δεν εφαρμόστηκε γιατί ποτέ δεν εκδόθηκαν οι εκτελεστικές πράξεις που ενεργοποιούσαν το νόμο, ποτέ δεν συνεκροτήθη η αρμόδια επιτροπή η οποία θα έδινε αυτές τις άδειες και εξαιτίας αυτής της αδράνειας, δηλαδή της μη έκδοσης των εκτελεστικών πράξεων και της μη εφαρμογής του νόμου, η διαφθορά έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι πίσω από την ασκούμενη αυτή δραστηριότητα κινούνται οι τύποι εκείνοι, οι επιχειρηματίες εκείνοι οι οποίοι διαθέτουν πάρα πολλά χρήματα και μπορούν μ' αυτά τα χρήματα να πετύχουν πάρα πολλά. Εν πάση περιπτώσει το νομοσχέδιο ήλθε και αυτό το χαιρετίζω και εύχομαι αυτό να εφαρμοστεί και να μην έχει την τύχη εκείνου του 1981 που επίσης δεν ήταν κακό νομοσχέδιο. Να πω λίγα λόγια για τον προβληματισμό σχετικά με τις διατάξεις. Θα ήθελα κατ' αρχήν να σχολιάσω έναν προβληματισμό που διάβασα στην Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής και δεν κατάλαβα τελικά σε τι καταλήγει. Λέει ότι το νομοσχέδιο δεν παίρνει θέση σε ένα βασικό δίλημμα, αν αυτή η δραστηριότητα την οποία ρυθμίζει είναι ένα επάγγελμα, παρόλο ότι στην αρχή μιλάει για έκδοση άδειας άσκησης επαγγέλματος, ή αν είναι μία δραστηριότητα κοινωνική, την οποία ανέχεται υπό προϋποθέσεις το κράτος. Και αυτό το δίλημμα έχει πρακτικές συνέπειες, γιατί αν είναι επάγγελμα απολαμβάνει τότε όλων των εγγυήσεων και ελευθεριών και εξασφαλίσεων που δίνει το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, που μιλάει για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητος και της κοινωνικής δραστηριότητας και απ' αυτό το άρθρο εκπορεύονται όπως είναι γνωστό όλες οι εξασφαλίσεις για την άσκηση των επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων και η κοινωνική ασφάλιση, την οποία έθεσε και ο Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω στο δίλημμα, αλλά είναι σαφές, κύριοι συνάδελφοι, από το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, ότι εδώ δεν ρυθμίζουμε τις προϋποθέσεις άσκησης ενός επαγγέλματος, γιατί τότε θα πηγαίναμε πάρα πολύ μακριά, αλλά ρυθμίζουμε τις προϋποθέσεις της άσκησης μιας δραστηριότητας, βιοποριστικής που όμως δεν είναι και επάγγελμα. 'Ετσι καθορίζουμε τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες η δραστηριότητα αυτή είναι ανεκτή στην κοινωνία. Θα έλεγα ότι είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να λάβουμε μια σαφή τοποθέτηση επί του διλήμματος, γιατί με την έννοια του επαγγέλματος πάμε πολύ μακριά και δεν ξέρω πού μπορεί να φθάσει ο προβληματισμός. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν σέβομαι τις αξιώσεις προσώπων που ασκούν μια βιοποριστική δραστηριότητα και νομίζω ότι έχουμε καθήκον -και το κάνει ο νόμος- να εξασφαλίζουμε ένα μίνιμουμ εγγυήσεων για την άσκηση αυτής της δραστηριότητας. Εάν είναι περιοριστικές για τη δραστηριότητα, στο τέλος είναι πάντως σε όφελός της και από άποψη υγείας και από άποψη ελευθερίας κινήσεων και από άποψη προστασίας από την εκμετάλλευση. Ελπίζω και εύχομαι αυτό το νομοσχέδιο να εφαρμοστεί, πράγμα που εξαρτάται από το αν θα εκδοθούν αυτές οι υπουργικές αποφάσεις και τα διατάγματα και οι αποφάσεις των δημοτικών αρχών, από τις οποίες εξαρτάται η εφαρμογή του νόμου. Θεωρώ πολύ θετικό το γεγονός, ότι υιοθέτησε την άποψη ο κύριος Υπουργός να βάλει κάποιες προθεσμίες. Βέβαια οι προθεσμίες αυτές είναι ενδεικτικές, υποχρεώνουν ηθικά και πολιτικά τον Υπουργό να εκδώσει αυτές τις αποφάσεις, υποχρεώνουν τους δημάρχους και τις δημοτικές αρχές ηθικά και πολιτικά να εκδώσουν αυτές τις αποφάσεις, αλλά κύρωση δεν υπάρχει πέραν της πολιτικής ευθύνης. Ελπίζω, εύχομαι και ζητώ βεβαίως η Κυβέρνηση να ανταποκριθεί σ' αυτήν την υποχρέωση, να τηρήσει τις δίμηνες και τρίμηνες προθεσμίες που μπαίνουν και να δούμε αυτό το νομοθέτημα να εφαρμόζεται πλέον, αφού θα έχει ψηφισθεί. Μία δεύτερη προϋπόθεση για να εφαρμοσθεί σωστά αυτός ο νόμος είναι να μην αφεθούν -όπως είπαμε στην επιτροπή- όλες οι προϋποθέσεις σε προεδρικά διατάγματα, υπουργικές ή δημοτικές αποφάσεις. Χαίρομαι διότι ο κύριος Υπουργός υιοθέτησε αυτήν την πρόταση και ορισμένες, ελάχιστες προϋποθέσεις και περιορισμοί για την άδεια εγκατάστασης ήδη έχουν περιληφθεί στο νόμο, όπως είναι οι αποστάσεις από ορισμένα ευαίσθητα και σημαντικά κτίρια, παραδείγματος χάρη εκκλησίες, σχολεία κλπ. Σας επισημαίνω, κύριε Υπουργέ, ότι ευθεία γραμμή δεν εξυπηρετεί, διότι μπορεί ένας οίκος ανοχής να κωλύσει στο ιερό μιας εκκλησίας να έχει είσοδο από τον πίσω δρόμο και σε ευθεία γραμμή βέβαια να μην έχει καμία σχέση με την εκκλησία, αλλά να είναι σε επαφή. Επομένως πρέπει να βάλετε τη λέξη "ακτίνα". Επίσης, θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι δεν ορίζεται η απόσταση μεταξύ των οικημάτων που χρησιμοποιούνται γι' αυτόν το σκοπό. Επαφίεται στις αποφάσεις των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να μπει, για να αποφύγουμε την γκετοποίση, όπως είπαμε προηγουμένως και για να μην εξαρτώμεθα και γι' αυτό το πολύ σοβαρό θέμα, το πόσο απέχουν, δηλαδή, οι οίκοι αυτοί μεταξύ τους, στην έκδοση κάποιων διοικητικών πράξεων, αλλά να είναι μέσα στο νόμο, με δυνατότητα τροποποίησης βέβαια αυτής της απόστασης από τις αποφάσεις. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψετε συμπληρωματικά το προεδρικό διάταγμα για τους όρους και τις προϋποθέσεις, διότι όπως βλέπω εδώ και στο πολύ εύστοχο υπόμνημα των κατοίκων της οδού Φυλής και των άλλων περιοχών, δεν είναι μόνο οι αποστάσεις από τα κτίρια που πρέπει να εξασφαλίζονται, αλλά είναι και άλλες προϋποθέσεις που αφορούν υγειονομικούς περιορισμούς, παραδείγματος χάρη η είσοδος, η έκταση, τα τετραγωνικά, η ύπαρξη βοηθητικών χώρων. 'Ολα αυτά, βέβαια, δεν μπορούν να μπουν στο νόμο, αλλά θα πρέπει να επιφυλάξετε στον εαυτόν σας το δικαίωμα ενός συμπληρωματικού προεδρικού διατάγματος, που δεν θα προβλέπει μόνο, όπως λέτε, το περιεχόμενο της αίτησης, το περιεχόμενο της άδειας και κάποιες άλλες προϋποθέσεις, αλλά θα προβλέπει επίσης και άλλους πρόσθετους όρους, τους οποίους δεν τους έχει μέσα ο νόμος. Θα έβλεπα παραδείγματος χάρη και μία απαγόρευση, που την είδα στην έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής και τη θεωρώ κοινωνικά σημαντική, να μη συγκατοικούν ανήλικα παιδιά, που είναι τα παιδιά των εκδιδομένων, μέσα στο ίδιο οίκημα και να συνυπάρχουν την ώρα που τελούνται αυτές οι δραστηριότητες. Θα ήθελα επίσης να παρατηρήσω, κύριε Υπουργέ, και να θεωρήσω θετικό στοιχείο του νομοσχεδίου ότι για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται το πρόβλημα όχι από τη σκοπιά του εκδιδομένου προσώπου και της άδειας που έχει ή δεν έχει, αλλά και από την πολύ σημαντική σκοπιά του ιδιοκτήτη ή εκμισθωτή του οικήματος προς πρόσωπο που δεν έχει αυτήν την άδεια. Δηλαδή, εδώ ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις του οικήματος και οι υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη και εκμισθωτή. Θεωρώ σημαντική αυτήν την οπτική γωνία, από την οποία αντιμετωπίζεται η δραστηριότητα αυτή και θεσμοθετείται, διότι είναι ο μόνος τρόπος έμμεσα να ελεγχθεί η ανεξέλεγκτη πορνεία, για την οποία μίλησαν όλοι οι συνάδελφοι και με ιδιαίτερη έμφαση ο κ. Κουβέλης, δηλαδή, να ελεγχθεί η δραστηριότητα εκείνη η οποία γίνεται εκτός νόμου. (Στο σημείο αυτό, την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΛΟΥΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ). Ξέρουμε πόσο υποφέρει πλέον το κοινωνικό σύνολο και τι άγρια εκμετάλλευση ανθρώπινη γίνεται νεαρών υπάρξεων που ούτε άδειες διαθέτουν, ούτε προϋποθέσεις τηρούνται, αλλά σωρηδόν μεταφέρονται κυρίως από τις ανατολικές χώρες και εκδίδονται περιστασιακά και κατά τρόπο ανεξέλεγκτο στα μπαρ, στα ξενοδοχεία και με τρόπο εναλλασσόμενο. Πώς να ελεγχθεί αυτή η πορνεία; Θα έπρεπε η Βουλή να ασχοληθεί ειδικά με το θέμα, διότι έχει πάρα πολλές όψεις και διαστάσεις και προβλήματα αντιμετώπισης. Αλλά θεωρώ ότι είναι ένας τρόπος έστω και περιθωριακός να ελεγχθεί αυτή η δραστηριότητα μέσω των προσφερόντων τα οικήματα. Επομένως η θεσμοθέτηση ποινής για τον ιδιοκτήτη που παρέχει αυτό το οίκημα σε πρόσωπο που στερείται άδειας είναι σημαντικό. Τουλάχιστον να προστατευτούν οι κάτοικοι που υποφέρουν πραγματικά από αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή τους, δηλαδή οικήματα που παραχωρούνται για την άσκηση αυτής της δραστηριότητας σε πρόσωπα που δεν είναι δηλωμένα, δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο και είναι και εναλλασσόμενα. Τουλάχιστον να μπουν οι απαγορεύσεις ως προς τα οικήματα και να τιμωρείται και να διώκεται και να ανακαλύπτεται -αυτό έχει σημασία- ο ιδιοκτήτης που παραχωρεί αυτά τα οικήματα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν ορισμένες παρατηρήσεις φυσικά στα άρθρα, τις οποίες θα τις συζητήσουμε με τον Υπουργό. Είναι βελτιωτικές του νομοσχεδίου και πιστεύω ότι θα έχουμε μια ακόμη καλύτερη συνεργασία πέραν αυτής που είχαμε στην επιτροπή. Επιθυμώ και πάλι να πω ότι το πνεύμα συνεργασίας ήταν άριστο και βγαίνει ένα καλό αποτέλεσμα. Η τελευταία μου λέξη, κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτή: Βασική προϋπόθεση για να εφαρμοστεί ο νόμος, πέραν όσων είπα μέχρι στιγμής, είναι ένας: Να παταχθεί η διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό, γιατί η εφαρμογή και η επιτυχία αυτού του νόμου, πέραν των σωστών ρυθμίσεών του, εξαρτάται από το κατά πόσο οι αρμόδιες αρχές, τα αρμόδια όργανα θα θελήσουν να τον εφαρμόσουν και δεν θα πέσουν θύματα της διαφθοράς, την οποία θα προσπαθήσουν να εισαγάγουν οι έμποροι αυτής της δραστηριότητας. Από την ακεραιότητα των αστυνομικών οργάνων κυρίως, από το θάρρος που θα επιδείξουν και τη θέληση να ελέγξουν, να εποπτεύσουν και να διώξουν να ασκούν τις διώξεις, δηλαδή, για την παράβαση αυτού του νόμου θα εξαρτάται η επιτυχία του. Φυσικά όσα αποκαλύπτονται καθημερινά περί διαφθοράς και μάλιστα από επίσημα χείλη που αφορούν και την Αστυνομία δεν είναι πολύ ενισχυτικά των ελπίδων μας για καλή εφαρμογή του νόμου. Δεν θα ήθελα να είμαι τόσο απαισιόδοξη και να κατακεραυνώσω το σύμπαν. Ανησυχώ πάρα πολύ για τα φαινόμενα διαφθοράς που δεν πατάσσονται. Θα ήθελα να ευχηθώ στον κύριο Υπουργό να πατάξει όλα αυτά τα φαινόμενα, τουλάχιστον μέσα στην Αστυνομία όσα μεμονωμένα φαίνονται και προκαλούν την αντίδρασή μας και την ανησυχία μας, να επιτύχει σε αυτό και ταυτόχρονα να επιτύχει στην εφαρμογή του νόμου. Επιτέλους ένας νόμος για την οριοθέτηση αυτής της δραστηριότητας και για την ανακούφιση των κατοίκων των περιοχών που ταλαιπωρούνται, επιτέλους ένας νόμος να εφαρμοστεί άμεσα και αποτελεσματικά. Ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Δεν έχω να πω τίποτα, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Ο κ. Τασούλας έχει το λόγο για να δευτερολογήσει. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: 'Ηθελα να αναφερθώ, κύριε Πρόεδρε, και εγώ σ'αυτό το ζήτημα των πολιτιστικών μνημείων. Να διασφαλισθεί καλύτερα ότι δεν θα υπάρχουν τέτοιες δραστηριότητες στα πολιτιστικά μνημεία κοντά. Και φυσικά, να αναφερθώ στο σπίτι του Σβώλου. Αν είναι έτσι τα πράγματα, δεν πρέπει αύριο να είναι έτσι. Αύριο κιόλας θα πρέπει εδώ να ειπωθεί ότι το σπίτι του Σβώλου δεν είναι οίκος ανοχής ή έπαψε να είναι οίκος ανοχής. Και να πω μια κουβέντα ακόμη. Στην πρώτη εισήγηση είπαμε πάρα πολλά για τις αιτίες που σπρώχνουν τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νέους στη δραστηριότητα της έκδοσης της πορνείας κλπ. Εμείς δεν συνιστούμε να την αποδεχθούν εύκολα. Να την αντιπαλαίψουν και να αντιπαλαίψουν και τις συνθήκες που τους οδηγούν προς τα εκεί για να δουν έναν κόσμο καλύτερο! ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: "Εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα". Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: "Εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα", έγινε δεκτό επί της αρχής, κατά πλειοψηφία. Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τρίτης 29 Ιουνίου 1999, της Τετάρτης 30 Ιουνίου 1999 και της Πέμπτης 1 Ιουλίου 1999 και παρακαλώ το Τμήμα για την επικύρωσή τους. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τρίτης 29 Ιουνίου 1999, Τετάρτης 30 Ιουνίου 1999 και Πέμπτης 1 Ιουλίου 1999, επεκυρώθησαν. Στο σημείο αυτό δέχεσθε, κύριοι συνάδελφοι, να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 21.24' λύεται η συνεδρίαση για αύριο, Τετάρτη 14 Ιουλίου και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: "Εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα". Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ