ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
      ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΑ΄
      Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου 2002
      ΘΕΜΑΤΑ
      Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
      1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
      2. Άδεια απουσίας της Βουλευτού κ. Μ. Γιαννάκου- Κουτσίκου, σελ.
      Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
      1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
      2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
      3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 12 Σεπτεμβρίου 2002, σελ.
      4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
      α) Προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με τις προεκλογικές δαπάνες των υποψηφίων για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σελ.
      β) Προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας της Αθήνας.
      γ) Προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με τις προθέσεις του Υπουργείου για αναδρομική εφαρμογή της απόφασης, που άλλαξε τα κριτήρια των επιδοτούμενων ποσοτήτων ελαιολάδου κλπ., σελ.
      Γ΄ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
      1. Ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Γεωργίας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα της Κτηνιατρικής», σελ.
      2. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις», σελ.
      3. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Απλουστεύσεις στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, στον τρόπο απόδοσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες ρυθμίσεις», σελ.
      4. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις», σε
      5. Κατάθεση σχεδίου νόμου:
      Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Επικοινωνιών της Συριακής- Αραβικής Δημοκρατίας στον τομέα των ταχυδρομείων και των τηλεπικοινωνιών, σελ.
      ΟΜΙΛΗΤΕΣ
      Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων.
      ΑΡΓΥΡΗΣ Ε., σελ.
      ΚΑΨΗΣ Ι., σελ.
      ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ Λ., σελ.
      ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ Ι., σελ.
      ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ Σ., σελ.
      Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α., σελ.
      ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ Α., σελ.
      ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ Η., σελ.
      ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ Λ., σελ.
      ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
      ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β., σελ.
      ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ι., σελ.
      ΜΑΝΤΕΛΗΣ Α., σελ.
      ΜΠΕΝΟΣ Σ., σελ.
      ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
      ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
      ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚ., σελ.
      ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ Κ., σελ.
      ΣΠΥΡΑΚΗ Χ., σελ.
      ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
      ΣΦΥΡΙΟΥ Κ., σελ.
      ΤΣΙΟΚΑΣ Θ., σελ.
      ΧΑΪΤΙΔΗΣ Ε., σελ.
      ΧΩΡΕΜΗΣ Α., σελ.
      
      ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ
      Ι΄  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
      ΣΥΝΟΔΟΣ  Β΄
      ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
      ΘΕΡΟΥΣ 2002
      ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΛΑ΄
      Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2002
      Αθήνα, σήμερα στις 10 Σεπτεμβρίου 2002 ημέρα Τρίτη και ώρα 18.41΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Γ΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ  ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
      Καλό φθινόπωρο ή καλό χειμώνα για όσους δεν θα επωφεληθούν. Ελπίζω όμως ότι ο καιρός θα στρώσει, δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι.
      Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
      (Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Δημήτριο Τσιόγκα, Βουλευτή Λαρίσης, τα ακόλουθα:
      Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
      1) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Θήρας Νομού Κυκλάδων ζητεί την εκ νέου χωροθέτηση των ζωνών προστασίας «Α και Β» για την προστασία των Αρχαιοτήτων καθώς και τη χορήγηση αποζημιώσεων στους ιδιοκτήτες  ακινήτων στην περιοχή Ακρωτηρίου του Δήμου.
      2) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ.  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στεφανοβικείου Μαγνησίας ζητεί την αποζημίωση των μελών του λόγω της αφαίρεσης ηρτημένης παραγωγής από τα αγροτεμάχιά τους, για τα οποία η τηλεπισκόπιση έδειξε ότι δεν καλλιεργούνται με βαμβάκι όπως «ψευδώς» δηλώθηκε.
      3) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ.  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Δ.Ο.Υ. Αιτωλ/νίας ζητεί να ανακληθούν οι μεταθέσεις υπαλλήλων, που εργάζονται στις Δ.Ο.Υ. Αιτωλ/νίας.
      4) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας ζητεί την αυστηρή τήρησης της αρτοποιητικής νομοθεσίας της χώρας για την προστασία των μελών της από τις πολυεθνικές που θέλουν να καταργήσουν τη μεσαία παραγωγική διαδικασία.
      5) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας ζητεί την αυστηρή τήρηση της αρτοποιητικής νομοθεσίας της χώρας για την προστασία των μελών της από τις πολυεθνικές που θέλουν να καταργήσουν τη μεσαία παραγωγική διαδικασία.
      6) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΥ και ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Παρελίων Κέρκυρας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την κάλυψη των ζημιών που προκάλεσε η θεομηνία του Αυγούστου 2002.
      7) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Αδιόριστοι Οικονομολόγοι-Εκπαιδευτικοί Νομού Μεσσηνίας ζητούν τη συμμετοχή τους στο γραπτό διαγωνισμό του Δεκεμβρίου 2002.
      8) Ο Βουλευτής Θεσ/νίκης κ.  ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι ιδιοκτήτες χωραφιών, που θίγονται από την προστιθέμενη απαλλοτρίωσή τους από τη Δ.Ε.Η. Α.Ε. στην περιοχή «Αρακλεινά» Ασσήρου Ν. Θεσσαλονίκης διαμαρτύρονται για την κατασκευή του ΚΥΤ στην περιοχή τους.
      9) Ο Βουλευτής Αθήνας κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Συμβασιούχων ΟΠΑΠ  Α.Ε. ζητεί τη μονιμοποίηση των μελών του.
      10) Οι Βουλευτές ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος Σκοπιάς Ευρυτανίας «Ο ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ» ζητεί την ασφαλτόστρωση του δρόμου της Σκοπιάς.
      11) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Μηλεών Μαγνησίας ζητεί να μην καταργηθεί η Β’ Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία Βόλου.
      12) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Σκοπέλου ζητεί την  πύκνωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών των Βορείων Σποράδων.
      13) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Σύλλογος Ζαγοράς Μαγνησίας αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες του Πηλίου και ζητεί τη λήψη μέτρων αντιμετώπισής τους.
      14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται να αποχαρακτηρισθεί ο Νομός Λασιθίου από περιοχή τουριστικά κορεσμένη.
      15) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η λήψη μέτρων για την εύρυθμη λειτουργία της μονάδας τεχνητού νεφρού του νοσοκομείου Λασιθίου.
      16) Οι Βουλευτές κύριοι ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ και ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Οροπεδίου Λασιθίου ζητεί τη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση ικανοποιητικής τιμής για την πατατοπαραγωγή της περιοχής του.
      17) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Λεύκης ζητεί την εκτίμηση των ζημιών που προκάλεσαν οι βροχοπτώσεις στις καλλιέργειες της περιοχής του.
      18) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ν. Παρίτσης, αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής, υποβάλλει προτάσεις για την ανάπτυξη πανεπιστημιακών δραστηριοτήτων στο Νομό Λασιθίου.
      19) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ν.Χαριτωνίδης ζητεί την επίσπευση των διαδικασιών δανειοδότησής του από τον ΟΓΑ.
      20) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Σ. Μπαναβάκης νέος αγρότης, ζητεί να χαρακτηρισθεί ως επιλέξιμη ολόκληρη η παραγωγή του από βαμβάκι.
      21) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Φοροτεχνικών Λογιστών Ελλάδος «ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ», διαμαρτύρεται για τον αποκλεισμό του από την αξιολόγηση υποβληθεισών προτάσεων για την υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης.
      22) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κα Χ. Γκαζάνη ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού της προβλήματος με τον ΟΓΑ και το ΙΚΑ.
      23) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ηρακλής Καλπίδης ζητεί τη συνταξιοδότησή του από τον ΟΓΑ.
      24) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Radio Gold ζητεί να του εγκριθεί η άδεια λειτουργίας του.
      25) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. 	ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Κιάτου Κορινθίας ζητεί την αποζημίωση των αμπελοκαλλιεργειών της περιοχής της που επλήγησαν από έντονες βροχοπτώσεις.
      26) Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Ενοικιαζομένων δωματίων-διαμερισμάτων Νομού Δωδεκανήσου ζητεί να μην είναι υποχρεωτική η ασφάλιση των επιχειρηματιών του κλάδου της στον ΟΑΕΕ.
      27) Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος διατελεσάντων Προέδρων Νομού Δωδεκανήσου ζητεί να χορηγούνται στα μέλη του τα δώρα και λοιπά ευεργετήματα που λαμβάνουν οι πολιτικοί συνταξιούχοι.
      28) Η Βουλευτής Πέλλας κα ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Ηρακλείου ζητεί να υπολογίζονται στην ασφάλιση των ξενοδοχοϋπαλλήλων και οι επί πλέον ώρες εργασίας τους πέραν του ωραρίου.
      29) Η Βουλευτής Πέλλας κα ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με ην οποία η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας, αναφέρεται στο θέμα των «Θερμών Γωνιών».
      30) Η Βουλευτής Πέλλας κα ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Συντονιστική Επιτροπή ενιαίου πίνακα αναπληρωτών Β/βάθμιας εκπαίδευσης και ο Πανελλήνιος Σύλλογος αναπληρωτών δασκάλων ζητούν την κάλυψη των κενών θέσεων εκπαιδευτικών με προσλήψεις μελών τους.
      31) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος αδιόριστων επιτυχόντων διαγωνισμού ΑΣΕΠ Φεβρουαρίου 1998 για το Δημόσιο Τομέα ζητεί την άμεση απορρόφηση των μελών του στο Δημόσιο Τομέα.
      32) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Γονείς μαθητών Δημοτικού Διαμερίσματος Περιθωρίου Δήμου Χάλκειας Αιτωλοακαρνανίας ζητούν τη συνέχιση της λειτουργίας του Δημοτικού Σχολείου Περιθωρίου.
      33) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ-ΛΙΑΚΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Φυσιολατρικός Σύλλογος Τουρλίδας και Νησί Τουρλίδας Μεσολογγίου «Η ΠΕΛΑΔΑ» ζητεί να εξαιρεθεί  η περιοχή του από τη σύμβαση RAMSAR.
      34) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Φαρίδος Λακωνίας ζητεί τον άμεσο καθαρισμό του κεντρικού αγωγού στην εθνική οδό Σπάρτης-Γυθείου.
      35) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Σύκων και Ξηρών Καρπών ζητεί την αποζημίωση των συκοπαραγωγών των Νομών Μεσσηνίας και Λακωνίας που οι καλλιέργειές τους καταστράφηκαν από βροχοπτώσεις.
      36) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η ένταξη της Σπάρτης στα επιχειρησιακά σχέδια ολοκληρωμένης αστικής ανάπτυξης.
      37) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λακωνίας ζητεί την οικονομική ενίσχυση της παραγωγής ελαιόλαδου περιόδου 2000-2001.
      B. AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
      1. Στην με αριθμό 12/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 67537/26-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 12/2-7-2002  που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Σ. Μάνο, αναφορικά με τη λειτουργία του Γ.Ν. Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, σας πληροφορούμε τα εξής:
      1. Επισυνάπτεται αντίγραφο της, με Α.Π. ΔΥ1δ/5591/22.8.01 Υπουργικής Απόφασης, με θέμα: «Διορισμός μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Παπαγεωργίου».
      2. Με το Α.Π. Υ4α/73644/24.7.02, έγγραφο της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου μας, έχουν ζητηθεί, τα αιτούμενα από τον ερωτώντα βουλευτή στοιχεία, τα οποία και θα σας υποβληθούν άμεσα, μετά τη λήψη τους.
      Ο Υφυπουργός
      Ε. ΝΑΣΙΩΚΑΣ»
      Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων)
      2. Στην με αριθμό 14/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 718/26-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 14/2-7-2002 που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Γεράσιμο Γιακουμάτο, σχετικά με την καταβολή των οφειλών του Δημοσίου προς τον ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ, σας πληροφορούμε ότι από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει ήδη δοθεί στο Ταμείο το ποσό των 29.347.500.00 ευρώ (10 δισ.), προκειμένου να αντιμετωπισθούν άμεσες δαπάνες του.
      Σας πληροφορούμε επίσης ότι στις προθέσεις του Υπουργείου είναι η οριστική επίλυση του θέματος και για το σκοπό αυτό μελετά την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται από το υφιστάμενο καθεστώς χρηματοδότησης, (αδυναμία του ΟΑΕΕ να πιστοποιήσει έγκαιρα και αξιόπιστα τις εισπραττόμενες εισφορές – αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των στοιχείων του ΟΑΕΕ από το Υπουργείο Οικονομίας κλπ.), με μία να διαδικασία που ενδεχομένως μπορεί να έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτή που θεσπίσθηκε για την οριστική και αξιόπιστη εφαρμογή της τριμερούς χρηματοδότησης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, στο νόμο 3029/02.
      Ο Υφυπουργός
      ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ»
      3. Στην με αριθμό 15/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2/25-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 15/2-7-2002 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή ότι η αρμοδιότητα συντήρησης του επαρχιακού οδικού δικτύου ανήκει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου.
      Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. στα πλαίσια των δυνατοτήτων του για τη συντήρηση του οδικού δικτύου (πλην Εθνικού) του Ν. Λασιθίου, ενέκρινε πρόσφατα πίστωση 80.000 ευρώ για τη συντήρηση του δρόμου Ξηρόκαμπου προς Ελούντα και θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για τη χορήγηση κάποιας πίστωσης για τη συντήρηση του αιτούμενου οδικού τμήματος Σητείας – Κρυονερίου.
      Ο Υφυπουργός
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
      4. Στην με αριθμό 18/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 67540/25-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 18/2-7-2002 που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Μ. Καρχιμάκη σχετικά με τις εφημερίες του Νοσοκομείου Ιεράπετρας, σας γνωρίζουμε ότι η σχετική απόφαση για την κάλυψη των εφημεριών του Νοσοκομείου Ιεράπετρας με το ποσό των 70.000 ευρώ βρίσκεται στο στάδιο των υπογραφών και αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα.
      Ο Υφυπουργός
      Ε. ΝΑΣΙΩΚΑΣ»
      5. Στην με αριθμό 20/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3/25-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στην 20/2-7-2002 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κ. Βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΥΑΣ) του ΥΠΕΧΩΔΕ τα εξής:
      Η Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων για την αποκατάσταση των ζημιών από τις πλημμύρες και μετά από αξιολόγηση των στοιχείων που απέστειλε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου καθώς και τις εκθέσεις αυτοψιών που πραγματοποιήθηκαν από αρμόδιους Μηχανικούς της Υπηρεσίας προωθήθηκε για υπογραφή σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Το ύψος δε του ποσού που έχει προϋπολογίσει να διαθέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ για τις ζημιές που προκλήθηκαν στα κτίρια του Δήμου Οροπεδίου, ανέρχεται σε 200.000 ευρώ.
      Σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από τις χιονοπτώσεις στις 3 έως και 12 Ιανουαρίου 2002 σε περιοχές του Νομού Λασιθίου πληροφορούμε τον κ. Βουλευτή ότι η Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων όπως ήδη έχει απαντήσει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου έχει αρμοδιότητα για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν, αποκλειστικά και μόνο σε κτίρια, από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς και κατολισθήσεις, αλλά δεν έχει αρμοδιότητα για την αποκατάσταση των ζημιών από χιονοπτώσεις.
      Ο Υφυπουργός
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
      6. Στην με αριθμό 41/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 479/23-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
      «Σχετικά με την υπ’ αριθμ. 41/02.07.2002 ερώτηση της Βουλευτού κας Ασημίνας Ξηροτύρη – Αικατερινάρη, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Σύμφωνα με την κατ’ αρχήν συμφωνία της ΥΠ.ΠΟ με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, πρόκειται να κατατεθεί στο πλαίσίο του Μέτρου 2.3 «Προστασία και Ανάδειξη του Όρους Άθως» του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας, ΤΔΕ του έργου «Συντήρηση κειμηλίων και έργων τέχνης Αγίου Όρους», με Φορέα Υλοποίησης της 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και προϋπολογισμό 5.871.000 ευρώ (2 δις δρχ.).
      Ο Υπουργός
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
        7. Στην με αριθμό ερώτηση 45/2-7-02 δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5380/7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό   Oικονομίας και Οικονομικών η  ακόλουθη απάντηση:
      «Απαντώντας στο υπ’ αριθμ. 6/4-7-02 έγγραφό σας με το οποίο μας διαβιβάσατε ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Κιλτίδης Κων/νος σχετικά, με την χορήγηση τίτλων ιδιοκτησίας στους κατοίκους Ομαλού Κιλκίς χωρίς  τίμημα, σας πληροφορούμε τα εξής:
      Η Υπηρεσία Ανταλ/μων Κτημάτων διαχειρίζεται σήμερα την ακίνητη περιουσία (Αγροτική και Αστική) που εγκατέλειψαν οι Τούρκοι με την ανταλλαγή των  Ελληνοτουρκικών πληθυσμών.
      Τα ανταλ/ξιμα κτήματα εκποιούνται στους αυθαίρετους κατόχους οι οποίοι έχουν προτιμησιακό δικαίωμα σύμφωνα με το ν. 357/76 και με τα ευεργετήματα που προβλέπονταν από αυτόν.
      Συγκεκριμένα:
      Α. Για τα Αγροτικά Ανταλ/ξιμα κτήματα το τίμημα καθορίζεται στο 80%, της κατά τον χρόνο εκποίησης της αξίας των κτημάτων αυτών.  Το τίμημα μειώνεται στο 70% της κατά τον χρόνο της εκποίησης αξίας, εφόσον ο αγοραστής, διαμένει μόνιμα σε αγροτικό οικισμό με πληθυσμό μέχρι τεσσάρων χιλιάδων (4.000) κατοίκων και προκειμένου περί απόρων ακτημόνων στο 33%, καταβάλλοντας το ποσόν σε σαράντα (40) ίσες εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, με επιτόκιο 2% ετησίως.
      Β.  Για τα Αστικά Ανταλ/ξιμα κτήματα, το τίμημα καθορίζεται στο 90% της κατά τον χρόνο εκποίησης αξίας αυτών.  Το τίμημα μειώνεται στο 80%  της αξίας του ακινήτου προκειμένου για κατόχους που διαμένουν μόνιμα σε οικισμούς μέχρι έξι χιλιάδων (6.000) κατοίκων, και στο 60%, προκειμένου περί απόρων κατόχων, καταβάλλοντας το ποσόν σε τριάντα (30) ίσες εξαμ/αίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, με επιτόκιο 4% ετησίως.
      Σε περίπτωση που ο αγοραστής θεωρεί υπερβολικό το τίμημα εξαγοράς μπορεί να απευθύνει  στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλ/ξιμης Περιουσίας αίτηση αναθεώρησης της απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλ/ξιμης Περιουσίας με σκοπό τη μείωση του καθορισθέντος τιμήματος. Το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας μπορεί να γνωμοδοτήσει σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για μείωση του καθορισθέντος τιμήματος μέχρι 15%.
      Μοναδικός σκοπός της Ανταλ/ξιμης Περιουσίας είναι, αυτή να εκποιηθεί και το προϊόν της εκποίησης να διατεθεί αποκλειστικά για την αποκατάσταση των αναποκατάστατων αυτών προσφύγων των προερχομένων από τη Μ. Ασία, σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 και της Αγκύρας του 1930.
      Συνεπώς σύμφωνα με τα προαναφερόμενα δεν είναι δυνατή η παραχώρηση των Ανταλ/ξίμων κτημάτων άνευ τιμήματος.
      Ο Υφυπουργός
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ»
        8. Στην με αριθμό 46/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 480/18-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η  ακόλουθη απάντηση:
      «Σχετικά με την ερώτηση 46/2-7-02 του Βουλευτή κ. Κων/νου Κιλτίδη, σας γνωρίζουμε τα εξής:
      Η αρμοδιότητα για τον χαρακτηρισμό, τη διάσωση και τη συντήρηση των μνημείων που ευρίσκονται στην Τουρκία ανήκει στην κυβέρνηση της γείτονος και ιδίως στο Υπουργείο Πολιτισμού. Οι δυνατότητες ανταπόκρισης στο μεγάλο αριθμό και τη σπουδαιότητα των μνημείων της Μ. Ασίας είναι  περιορισμένες και γι’ αυτό έχει αναδειχθεί ως λίαν σημαντικός ο ρόλος και η δραστηριότητα των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών.
      Η Ελλάς προσπαθεί με διάφορους τρόπους να έλθει αρωγός σε μνημεία ελληνικού ενδιαφέροντος. Στο άρθρο 1 του πρόσφατου  ν. 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» έχει περιληφθεί μάλιστα διάταξη κατά την οποία «Το Ελληνικό Κράτος μεριμνά επίσης στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών που συνδέονται ιστορικά με την Ελλάδα οπουδήποτε και αν βρίσκονται».
      Η Ελλάς δεν μπορεί φυσικά να προβεί σε ενέργειες που συνιστούν επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας. Πράττει όμως πολλά.
      Υφίσταται συνεργασία με το Πατριαρχείο, το οποίο, ενισχυόμενο οικονομικά και από ιδιωτικές πηγές, προβαίνει στη συντήρηση των υπό τη δικαιοδοσία των μνημείων. Πολλές εκκλησίες έχουν ήδη λειτουργηθεί έπειτα από σιωπή δεκαετιών.
      Η συνεργασία των εθνικών επιτροπών Ελλάδος και Τουρκίας στο ΙCOMOS έχει αποφέρει τους πρώτους ενθαρρυντικούς καρπούς. Αμοιβαίες επισκέψεις επιστημόνων (πανεπιστημιακών ή μελών των αντίστοιχων Υπηρεσιών) έχουν δημιουργήσει πρόσφορο κλίμα.
      Το ΥΠ.ΠΟ. παρακολουθεί με προσοχή τα θέματα των μνημείων ελληνικού ενδιαφέροντος στην Τουρκία, που έχουν εγγραφεί στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, παρεμβαίνοντας αποτελεσματικά όποτε χρειασθεί (περιπτώσεις π.χ. Αγίας Σοφίας, Αγ. Ειρήνης, τειχών Κων/πόλεως, Ιεραπόλεως, Παμούκ Καλέ).
      Υφίσταται συνεργασία, ενισχυόμενη από το ΥΠ.ΠΟ. του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (δια της καθηγήτριας κ. Α. Μοροπούλου), με ένα τουρκικό και ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο, επάνω σε πολυετές μεθοδικό πρόγραμμα συντήρησης της Αγ. Σοφίας.
      Για τη συνέχιση των ανασκαφών στην Τροία και την Πέργαμο δεν υφίσταται ελληνική αρμοδιότητα. Παρακολουθούνται όμως με προσοχή οι εργασίες συντήρησης και ανάδειξης στην Τροία, η οποία είναι εγγεγραμμένη στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
      Ο Υπουργός
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των 
      ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
      Πρώτη είναι η με αριθμό 22/5.9.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ιωάννη Καψή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικώς με τις προεκλογικές δαπάνες των υποψηφίων για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ.
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Καψή έχει ως εξής:
      «Η προεκλογική κίνηση για τις προσεχείς δημοτικές εκλογές δεν έχει ακόμη αρχίσει ουσιαστικά και μια απλή περιήγηση στους δήμους του Λεκανοπεδίου δεν επιτρέπει την παραμικρή αμφιβολία ότι επίκειται κύμα δαπανών και προεκλογικής σπατάλης που θα υπερκαλύψει κατά πολύ τις δαπάνες της προεκλογικής περιόδου των βουλευτικών εκλογών. Και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι το επαπειλούμενο όργιο δαπάνης δεν προέρχεται τόσο από τους υποψηφίους δημάρχους αλλά από τους αγωνιζόμενους για την άμισθη –υποτίθεται- θέση του δημοτικού συμβούλου. Από τα «πανό» και τις «αφίσες» που έχουν ήδη αναρτηθεί είναι προφανές ότι οι αγωνιζόμενοι για την άμισθη θέση του δημοτικού συμβούλου θα υπερκεράσουν σε δαπάνες και αυτή την προεκλογική δαπάνη των υποψηφίων δημάρχων. Και αυτό είναι το έλασσον. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι της προεκλογικής περιόδου προηγήθηκε μία περίοδος πιέσεων, συναλλαγών αλλά και εκβιασμών για τις θέσεις των υποψηφίων που εμπόδισε τους επικεφαλής των συνδυασμών να ανανεώσουν τα ψηφοδέλτιά τους. Τα μηνύματα αυτά δικαιώνουν τις επανειλημμένες επισημάνσεις μου ότι η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση άνευ της μεταφοράς των υφισταμένων για την κεντρική διοίκηση ελέγχων οδήγησε σε έκρηξη του φαινομένου της αδιαφάνειας. 
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
      1. Αν και ποια κατασταλτικά μέτρα –δεδομένου ότι ο χρόνος για προληπτικά μέτρα δεν υπάρχει- σκέπτεται να εξαγγείλει για συγκράτηση του οργίου των δαπανών. 
      2. Αν και κατά πόσον είναι στις προθέσεις του να προχωρήσει στη νομοθέτηση μέτρων διαφάνειας και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως έχει εισηγηθεί στο παρελθόν η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.»
       Ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Λάμπρος Παπαδήμας έχει το λόγο.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριοι συνάδελφοι, στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη οι υποψήφιοι–μέλη των συνδυασμών θα είναι συνολικά περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες. Υπάρχουν δήμοι που θα έχουν στα ψηφοδέλτιά τους πάνω από εκατόν είκοσι υποψηφίους. 
      Τόσο η Κυβέρνηση όσο και τα κόμματα έχουν προβληματιστεί πάρα πολύ μέσα στη διακομματική επιτροπή, που λειτουργεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, αν θα μπορούσε να υπάρξει ένας αξιόπιστος τρόπος ελέγχου των προεκλογικών δαπανών στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Είμαστε πεπεισμένοι ότι τέτοιος αξιόπιστος τρόπος δεν μπορεί να υπάρχει και ό,τι θα νομοθετούσαμε, θα έμενε ευχολόγιο. Είναι αδύνατον να ελέγξεις διακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες σε τι δαπάνες προέβησαν προκειμένου να εκλεγούν, όπως επισημαίνει ο κ. Καψής, όχι μόνο ως δήμαρχοι, πολύ περισσότερο ως δημοτικοί σύμβουλοι, γιατί εκεί εντοπίζεται –όπως αναφέρει- το όργιο των δαπανών.
      Υπάρχει θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί από τους νόμους 2946/2001 και 3023/2002, καθώς και το π.δ. 55/1999. Βέβαια υπήρχαν και παλιότεροι νόμοι που καθόριζαν το πλαίσιο διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα.
       Αυτό το πλαίσιο σήμερα ποιο είναι; Το ότι μπορούν τα δημοτικά συμβούλια να αποφασίζουν σε ποιους χώρους θα αναρτηθούν μηνύματα των συνδυασμών, είτε φωτεινά είτε ηλεκτρονικά είτε φωτιζόμενα είτε οποιοδήποτε άλλο μήνυμα. Αυτοί οι χώροι μοιράζονται αναλογικά και επί ίσοις όροις στους μετέχοντες στον εκλογικό αγώνα συνδυασμούς. Απαγορεύεται να υπάρχει αφισορρύπανση, να υπάρχει αφισοκόλληση ή να πετιούνται φεϊγβολάν. Όλα αυτά τα μέτρα σαφώς μειώνουν τις εκλογικές δαπάνες. 
      Σας βλέπω να χαμογελάτε και ξέρω ποια θα είναι η ερώτησή σας στη δευτερολογία. Και εγώ όμως επιφυλάσσομαι να απαντήσω μετά για το τι έγινε μέχρι τώρα, γιατί γέμισε η Αθήνα αφίσες από κάποιους συνδυασμούς ή κάποιους υποψηφίους. 
      Για την εφαρμογή αυτών των διατάξεων –που προβλέπονται από αυτό το θεσμικό πλαίσιο- την ευθύνη την έχει ο δήμος, η δημοτική αστυνομία, η ΕΛ.ΑΣ., εκεί που είναι δικές της αρμοδιότητες ή εκεί που δεν υπάρχει δημοτική αστυνομία. Πέραν όλων αυτών -για ορισμένα θέματα τα οποία δεν θα μπορούσαν να θεσμοθετηθούν και να εφαρμοστούν, γιατί δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί ακριβώς η εφαρμογή τους- έχει υπογραφεί και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και σε αυτές ένας κώδικας δεοντολογίας, τον οποίο επεξεργάστηκε η ΚΕΔΚΕ, η ΕΝΑΕ και το Υπουργείο Εσωτερικών. 
      Το δεύτερο θέμα που θέτετε αφορά τον έλεγχο της διαφάνειας της διαχείρισης του δημοτικού χρήματος. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτό είναι το πιο σημαντικό. 
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ασφαλώς. Έχετε δίκιο, κύριε Πρόεδρε. Αυτό είναι το σημαντικότερο. 
      Εκεί λοιπόν, σύμφωνα με το μέχρι σήμερα θεσμικό πλαίσιο, ισχύει προληπτικός έλεγχος στους τρεις μεγάλους δήμους και καταστατικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο σε όλους τους υπόλοιπους δήμους. Είναι υποχρεωτικό το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, αλλά αυτό στην πράξη θα εφαρμοστεί σε όλους τους δήμους -όπως προβλέπεται- άνω των πέντε χιλιάδων κατοίκων από την 1-1-2004. 
      Υπάρχουν έλεγχοι από το σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, από το σώμα Οικονομικών Επιθεωρητών και από τους Ορκωτούς Ελεγκτές και επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου να σας πω για το νέο θεσμικό πλαίσιο που μπαίνει και θα ισχύσει από τη νέα διετία. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Καψής έχει το λόγο. 
      ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς, για να μη δημιουργηθούν ενδεχομένως πεπλανημένες εντυπώσεις, θέλω να σας πω ότι αφορμή της ερώτησής μου δεν είναι οι δήμοι της περιοχής μου. Αντιθέτως αυτοί με ενέπνευσαν. 
      Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι ο Δήμαρχος Κορυδαλλού, μονομερώς πια -αφού δεν μπόρεσε να επιτύχει τη συμφωνία των άλλων που ο νόμος, κακώς, ορίζει ότι «μπορούν», έπρεπε να λέει «πρέπει»- δεσμεύτηκε μόνος του σε πολύ περιορισμένη και επιλεκτική προβολή. Το ίδιο έκανε και ο Γεώργιος Χάσκας στο Κερατσίνι. Και στη Νίκαια ο δήμαρχος είναι ουραγός των άλλων σε διαφημιστική προβολή.
      Ξέρω -και είμαι σε θέση να ξέρω- ότι τα τριάντα και σαράντα εκατομμύρια, που ανέφεραν τα «ΝΕΑ» ότι χρειάζεται η προεκλογική εκστρατεία, είναι μία πολύ συντηρητική εκτίμηση.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Επειδή όμως, κύριε Υπουργέ, δεν έχω χρόνο, σας θυμίζω ότι πριν από τέσσερα χρόνια μίλησα για την αδιαφάνεια και τη διαφθορά. Τότε κατασπαράχτηκα. Σήμερα μιλούν όλοι. Δεν ζητώ να πείτε ότι έχει δίκιο ο Καψής, ζητώ να διαβάσετε τι έχει προτείνει η Επιτροπή Θεσμών, τις προτάσεις που έχουμε κάνει. Είναι λάθος το ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύστημα ελέγχου. Υπάρχει το κυριότερο σύστημα ελέγχου, η καταδίκη εκ μέρους της κοινής γνώμης.   
        Αν εμείς, που έχουμε την ευθύνη της πολιτικής ζωής της χώρας, κάνουμε σύνθημα, εκστρατεία να πειστεί ο λαός να καταψηφίζει τη σπατάλη, τότε δεν χρειάζονται νόμοι. Ο λαός μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του και τη διαφάνεια, αν πειστεί ότι αυτό πρέπει να κάνει και αυτό μπορεί να κάνει. 
      Και για να μην προβληματίζεστε, κύριε Υπουργέ, σας συνιστώ να διαβάσετε τα πρακτικά της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, φωνάξτε και δυο τρεις ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί να σας πούνε, διαβάστε τα πορίσματα της Διεθνούς Επιτροπής Διαφάνειας.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
      ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ τον κύριο συνάδελφο που έθεσε αυτό το θέμα. Ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Διαφάνειας και ήμουν στην ίδια θέση και τότε. Θα θυμάστε ότι τα είχαμε συζητήσει στην Επιτροπή Διαφάνειας. Ξέρω πάρα πολύ καλά τα πορίσματα. Είχε γίνει σπουδαία δουλειά και πολλά από αυτά έχουν ενσωματωθεί στο θεσμικό πλαίσιο και άλλες από αυτές τις παρατηρήσεις θα μπουν σε νόμο τον οποίο θα φέρει η Κυβέρνηση στο τέλος του έτους. Ήδη έχει συγκροτηθεί μια ομάδα με εκπροσώπους του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του Υπουργείου Οικονομικών, του δικού μας  Υπουργείου και επιστημονικούς συνεργάτες -και το Οικονομικό Επιμελητήριο μετέχει στην επιτροπή- κι επεξεργάζεται ένα νομοσχέδιο, ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα καθορίζει τη διαχείριση και τον έλεγχο της διαχείρισης του δημοτικού χρήματος.
      Αλλάζει τελείως ο τρόπος σύνταξης του δημοτικού προϋπολογισμού. Αυτό μέχρι σήμερα γινόταν με ένα προεδρικό διάταγμα του ’59. Θα είναι υποχρεωτική η δημοσίευση ισολογισμού του κάθε δήμου, αποτελεσμάτων χρήσης, πιστοποιητικό ελέγχου ορκωτών λογιστών, απολογισμός, καθώς και ισοζύγιο μεταβολών στην περιουσία του δήμου. Αυτή η δημοσιοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας του δήμου, καθώς και ο εκσυγχρονισμός με την εγκατάσταση και τη χρησιμοποίηση της πληροφορικής σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του δήμου θα δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο για μια ευχερέστερη λειτουργία των οικονομικών υπηρεσιών και εσωτερικό έλεγχο από τον ίδιο το δήμαρχο και τους αντιδημάρχους, αλλά επίσης θα δίνει τη δυνατότητα στον κάθε πολίτη και στον κάθε φορέα, που θα θέλει να δει ποια είναι η οικονομική κατάσταση του δήμου, να έχει αυτή την πρόσβαση και να μπορεί να κρίνει.
      Τέλος, για τις εκλογικές δαπάνες που είπατε, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι ο ίδιος ο λαός μπορεί να κρίνει, να επιβραβεύσει ή να τιμωρήσει αυτόν που σπαταλάει ή εκείνον που κάνει ένα σωστό προεκλογικό αγώνα.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεύτερη είναι η με αριθμό 24/5-9-2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σάββα Τσιτουρίδη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας της Αθήνας κλπ.
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Τσιτουρίδη έχει ως εξής:
      «Οι πρόσφατες πλημμύρες στην Αθήνα αναδεικνύουν για μία ακόμη φορά ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα: ότι το Λεκανοπέδιο στερείται ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας, με αποτέλεσμα με την πρώτη βροχή να δημιουργούνται καταστάσεις και εικόνες ντροπής που δεν ήταν αποτέλεσμα ακραίων καιρικών φαινομένων, αλλά ακραίας κυβερνητικής ανευθυνότητας.
      Οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή είναι του ιδίου του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, αφού το 1/3 του Λεκανοπεδίου στερείται παντελώς δικτύου αντιπλημμυρικής προστασίας, ενώ το έργο του Κηφισού, που καθυστέρησε σημαντικότατα, εκτελείται λαθεμένα. Ακόμη όμως και όταν θα ολοκληρωθεί το έργο αυτό δεν θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα της Αθήνας, αφού σύμφωνα με νέα επιστημονικά, υδρολογικά, κλιματολογικά, πληθυσμιακά και περιβαλλοντικά δεδομένα και σε συνδυασμό με τη διαρκή αποψίλωση των περιαστικών δασών και τα μπαζωμένα ρέματα, απαιτούνται πρόσθετα έργα τόσο προς την πλευρά του Κηφισού όσο και περιμετρικά του Υμηττού.
      Με βάση τα παραπάνω και εν όψει και του επερχομένου φθινοπώρου,
      Ερωτάται η Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ:
      1. Γιατί το έργο του Κηφισού, όπως η ίδια ομολόγησε, εκτελείται με τεχνικά λάθη, ποιος φέρει την ευθύνη για τη λαθεμένη αυτή κατασκευή και εάν συνεχίζει να επιμένει ότι με το έργο του Κηφισού θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα της αντιπλημμυρικής προστασίας στην περιοχή του δυτικού Λεκανοπεδίου;
      2. Μέχρι το σχεδιασμό και την ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων τι μέτρα θα ληφθούν ώστε η Αθήνα, εν όψει μάλιστα και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, να μη δίδει την εικόνα ανοχύρωτης και τριτοκοσμικής πολιτείας με κάθε βροχή;»
      Κύριοι συνάδελφοι, το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά όχι ως αντικείμενο μιας επίκαιρης ερώτησης, για να συζητηθεί στο μικρό διάστημα του χρόνου που απαιτεί ο Κανονισμός. Παρακαλώ, καταθέστε μια επίκαιρη επερώτηση…
      ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ: Την καταθέσαμε, κύριε Πρόεδρε.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να έρθει λοιπόν η επίκαιρη επερώτηση, για να συζητηθεί ένα τόσο σοβαρό θέμα, να δούμε τι θα απαντήσει ο Υπουργός, τι θα αναλύσετε εσείς.
      Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Ιωάννης Τσακλίδης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Πράγματι, κύριε Πρόεδρε, αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω στη Βουλή και ασφαλώς θα ήθελα περισσότερο χρόνο. Είναι ευχάριστο το ότι η Νέα Δημοκρατία κατέθεσε επίκαιρη επερώτηση και έτσι θα μας δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουμε αναλυτικότερα.
      Βεβαίως είναι πολύ δύσκολη η θέση κάποιου, όταν έρχεται να δικαιολογήσει γιατί έγινε πλημμύρα στις ίδιες περιοχές τρεις φορές μέσα σε πενήντα έξι μέρες. Γι’ αυτό εγώ θα αποφύγω να απαντήσω σ’ ακραίους χαρακτηρισμούς και θα πω τις απόψεις μας ήρεμα και τεκμηριωμένα και ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.
      Όλοι μίλησαν για μια απλή και τυχαία βροχή. Στις 8 Ιουλίου βροχομετρικοί σταθμοί έδωσαν μετρήσεις 100, 110, 120, 130 χιλιοστά σε περιοχές που επηρεάζουν τον Κηφισό. Τα τελευταία πενήντα πέντε χρόνια που υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για ύψος βροχής, δεν έχουμε συναντήσει ποτέ τέτοια ύψη. Μέχρι 80 χιλιοστά είχαμε σε εικοσιτετράωρη βάση. Εδώ είχαμε 100 και 110 χιλιοστά σε δύο ώρες! Και είναι πολύ χειρότερο εάν έχεις κάτι τέτοιο σε δύο ώρες και όχι σε είκοσι τέσσερις!
      Η πλημμύρα στις 3 Σεπτεμβρίου είχε μετρήσεις περίπου 80 με 90 χιλιοστά περίπου μέσα σε δύο ώρες σε ανάλογες περιοχές, που αποτελεί ένα ακόμα φαινόμενο που δεν συναντάς τα τελευταία πενήντα χρόνια. Η βροχή στις 18 Αυγούστου ήταν περίπου 45 χιλιοστά, στο ίδιο περίπου χρονικό διάστημα. 
      Όλες οι πλημμύρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που έγιναν μέχρι τώρα τα τελευταία πενήντα χρόνια είχαν ύψος βροχής μια φορά 80 χιλιοστά σε εικοσιτετράωρη βάση και τις άλλες φορές 40, 50, 60 ή και 35 χιλιοστά! Αναφέρομαι σ’ όλες τις πλημμύρες που έχουν γίνει τα τελευταία πενήντα χρόνια στην Αθήνα!
      Από εκεί και πέρα να πούμε για το θέμα του Κηφισού. Ο Κηφισός ήταν ένα ποτάμι, ήταν πάντα ο κύριος αποδέκτης των νερών της Αθήνας, αλλά σε μια άλλη Αθήνα! Δεν φαντάζομαι να καταλογίζετε ευθύνες σε μένα που η Αθήνα έγινε έτσι τα τελευταία πενήντα χρόνια, όταν έκλεισαν πεντακόσια χιλιόμετρα ρεμάτων, όταν όλα έχουν τσιμεντοποιηθεί και έχουν γίνει αυθαίρετες κατασκευές! 
      Κάποια, λοιπόν, στιγμή δημιουργήθηκε η αναγκαιότητα να αντιμετωπιστεί το θέμα του Κηφισού κι αυτό έγινε τη δεκαετία του ’80 κι όχι παλαιότερα, όταν επίσης είχαμε πολλά θύματα. Ο Κηφισός διευθετήθηκε στην εκβολή του. Κάναμε τοιχία μέσα στη θάλασσα επτακόσια μέτρα και κάναμε και εκβάθυνση, γιατί τα νερά δεν έφευγαν προς τη θάλασσα. Μέχρι χίλια πεντακόσια μέτρα από τη θάλασσα ο πυθμένας της κοίτης του Κηφισού είναι χαμηλότερα από τη θάλασσα. Επίσης κάναμε κι έναν κυματοθραύστη οκτακοσίων περίπου μέτρων, ώστε να διευκολυνθεί η εκβολή και να μην υπάρχουν προβλήματα στον Κηφισό από τα κύματα μέσα στη θάλασσα.
      Το 1983 αναθέσαμε μελέτη για τα τρία πρώτα χιλιόμετρα στο κατάντη τμήμα του Κηφισού που γίνονται τώρα. Η μελέτη τελείωσε το 1988, αλλά έμεινε στα συρτάρια μέχρι το 1993. Το 1988 αναθέσαμε μελέτη της ανάντη περιοχής για άλλα οκτώ χιλιόμετρα. Το 1993 τελείωσε κι αυτή η μελέτη. 
      Τότε αρχίσαμε να σχεδιάζουμε και να κατασκευάζουμε όλο το έργο. Δυστυχώς τότε έπρεπε να έχουμε και περιβαλλοντική μελέτη, που όμως δεν είχε ανατεθεί το 1993. Για το κάτω κομμάτι υπήρχαν αντιδράσεις κι έτσι ξεκινήσαμε από το πάνω κομμάτι ελπίζοντας ότι σύντομα θα ξεκινήσουμε και το κάτω. Δυστυχώς αυτές οι αντιδράσεις οδήγησαν στο 1997 και τότε εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι, οι οποίοι επέβαλαν αλλαγές στην τεχνική  μελέτη για το κάτω κομμάτι. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Υπουργέ, αυτά θα τα συμπληρώσετε στη δευτερολογία σας.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Έτσι καθυστερήσαμε. Κάναμε τις αλλαγές. Το 1999 είχαμε τη μελέτη και το 2000 δημοπρατήσαμε. Αυτό είναι το ιστορικό του Κηφισού. 
      Θα επανέλθω στη δευτερολογία μου.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Εικοσαετής τραγωδία!
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Τσιτουρίδη. Έχετε το λόγο.
      ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η Νέα Δημοκρατία εκτιμώντας ότι η κατάσταση είναι πάρα πολύ σοβαρή, κατέθεσε πράγματι επίκαιρη επερώτηση την Παρασκευή που πέρασε, με τις υπογραφές όλων των συναδέλφων του Λεκανοπεδίου κι εκτιμούμε ότι θα συζητηθεί πολύ σύντομα. Εκεί η Κυβέρνηση θα έχει όλη την άνεση να αναλάβει τις ευθύνες της, γιατί είναι πολλές και σημαντικές.
      Βεβαίως, κύριε Υφυπουργέ, κύριε Πρόεδρε –δι΄ ημών στον κύριο Υφυπουργό- ουδείς κατελόγισε ευθύνες προσωπικώς στον κ. Τσακλίδη. Ευθύνες υπάρχουν σ’ αυτούς που κυβερνούν. Ως κόμμα κυβερνάτε περίπου είκοσι χρόνια, κύριε Τσακλίδη, και τις ευθύνες σας πρέπει να τις αναλάβετε! Δεν τελειώνουν με την αποπομπή ενός γενικού γραμματέα. 
      Κάνετε ένα έργο λαθεμένα, κάνετε ένα έργο καθυστερημένα, δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας. Εδώ, στη διάγνωση που κάνετε, ομολογείτε ότι υπάρχουν νέα υδρολογικά, πληθυσμιακά, τεχνικά και κλιματικά δεδομένα, ότι μπαζώνονται συνέχεια ρέματα. Για όλα αυτά, λοιπόν, υπάρχουν ευθύνες. Η Αθήνα χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας! 
      Δεν είναι δυνατόν να πορευόμεθα στο νέο αιώνα, να πορευόμεθα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και το 30% του Λεκανοπεδίου να στερείται πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας. Μιλούμε για την πρωτεύουσα της χώρας! Γι’ αυτά, λοιπόν, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες!
      Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για το ότι ένα πολυδιαφημισμένο και πολυδάπανο έργο, όπως είναι αυτό του μετρό, που στοίχισε τέσσερις φορές πάνω από τον προϋπολογισμό του –αυτά που προϋπολογίζατε εσείς και δεν μπορέσατε να δικαιολογήσετε εδώ το υπερβάλλον κόστος- να πλημμυρίζει στην πρώτη βροχή. Δεν υπάρχει άλλη πρωτεύουσα της Ευρώπης, του σοβαρού κόσμου, που το μετρό σταματάει επειδή έβρεξε. Μας συνέβη μέσα στον Ιούλιο. Τι θα συμβεί λοιπόν, αν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2004 ρίξει λίγη περισσότερη βροχή; 
      Ομολογείτε ότι υπάρχουν νέα δεδομένα. Τα νέα δεδομένα απαιτούν νέα χάραξη αντιπλημμυρικής πολιτικής. Επιτέλους πρέπει να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Και βεβαίως όταν ακούω κυβερνητικά στελέχη να λένε «τις αναλάβαμε», και μένουν εκεί, αυτό δεν παρηγορεί αυτούς οι οποίοι βλέπουν τις περιουσίες τους να χάνονται. 
      Απαιτούνται, λοιπόν, συγκεκριμένα μέτρα, συγκεκριμένες πιστώσεις. Αργήσατε πολύ. Έχετε ευθύνες. Στο λίγο καιρό που σας απομένει προγραμματίστε σοβαρά. Δεν το έχετε πράξει μέχρι σήμερα. Αυτές είναι οι ευθύνες σας: Είναι του Πρωθυπουργού, είναι αυτού που διετέλεσε Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επί οκτώ χρόνια και είναι αυτής που είναι Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ σήμερα. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να ενημερώσω τη Βουλή ότι σήμερα ο Πρωθυπουργός με τη συμμετοχή τριών Υπουργών πήρε μέτρα και για την επίσπευση των διαδικασιών για τις αποζημιώσεις των κατοίκων, αλλά και πρόσθετα μέτρα των μέχρι σήμερα ισχυόντων για σεισμούς, πλημμύρες, θεομηνίες κι αυτή είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη.
      Από εκεί και πέρα, ασφαλώς αναλαμβάνουμε τις πολιτικές ευθύνες. Τα ρέματα δεν μπαζώθηκαν μετά το 1980, η Αθήνα δεν έγινε έτσι μετά το 1980. 
      Σε ό,τι αφορά τα αντιπλημμυρικά έργα, εμείς από το 1994 μέχρι σήμερα προωθήσαμε έργα συνολικού προϋπολογισμού 340 δισεκατομμυρίων έναντι μόνο 20 δισεκατομμυρίων που διατέθηκαν την περίοδο 1990-1993 και έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, κύριε Τσιτουρίδη, το οποίο καταθέσαμε για άλλα 250 δισεκατομμύρια την επόμενη εξαετία. Κατασκευάζονται ήδη  έργα ύψους 100 δισεκατομμυρίων μέχρι τώρα για την προστασία όλων των ολυμπιακών έργων και άλλων περιοχών και θα είναι έτοιμα το 2004.
       Επίσης είπα ότι η μελέτη ξεκίνησε κατάντη –τα τρία χιλιόμετρα που γίνονται σήμερα είχαν έτοιμη μελέτη το 1988- και ερωτώ: Γιατί η Νέα Δημοκρατία, ενώ είχε έτοιμη μελέτη, δεν έκανε τίποτα στον Κηφισό;  Αυτό είναι ένα ερώτημα. Σας το λέω, για να έρθετε προετοιμασμένοι στην επερώτηση.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Και γι΄ αυτό φταίει η Νέα Δημοκρατία. Για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία. Έλεος! 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεύτερο ερώτημα. Το 1990-1993 κατασκευάστηκαν δυόμισι χιλιόμετρα ανάντη από τη Νέα Δημοκρατία…
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν άλλαξε αυτό που κάνατε εσείς.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. 
      Το έργο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατασκευάζεται με μια βασική προϋπόθεση –αυτό λέει η μελέτη, αυτό λένε οι όροι της σύμβασης-: Ότι παρ΄ ότι τα έργα γίνονται μέσα στην κοίτη, σε κανένα σημείο καμία στιγμή δεν επιτρέπεται να μειωθεί η διατομή του ποταμού. Αυτό το προσέχουμε ως κόρη οφθαλμού.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
      Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι με τα καιρικά φαινόμενα τα οποία έχουμε –και φαίνεται ότι αλλάζουν οι κλιματολογικές συνθήκες- έπρεπε να πάρουμε πρόσθετα μέτρα και τα πήραμε, όπως μεταλλικές πόρτες, μεταλλικά πετάσματα, συνεχής καθαρισμός από τα μπάζα κλπ. 
      Εάν υπάρχει συνάδελφος Βουλευτής, ο οποίος μπορεί να προσθέσει κάτι στα μέτρα αυτά, θα παρακαλέσω πάρα πολύ να μου το πει όχι μόνον εδώ, αλλά και στο γραφείο μου. Αναζητώ διακαώς επιστήμονες, καθηγητές πολυτεχνείου κλπ. να μου πουν κάτι. Κανείς δεν μου είπε «πάρε κι αυτό το πρόσθετο μέτρο». 
      Τελειώνω με αυτό. Ανασχεδιάζουμε –επειδή θέλω να είναι ενημερωμένη η Βουλή- με πολλή σοβαρότητα και τον τρόπο εκτέλεσης του έργου…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς, κύριε Υφυπουργέ.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): …γιατί υπάρχουν προβλήματα. Είναι δύσκολο έργο…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ολοκληρώσατε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ  (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ, να μην πάρω άλλο χρόνο.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τρίτη είναι η με αριθμό 23/5.9.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου για αναδρομική εφαρμογή της απόφασης, που άλλαξε τα κριτήρια των επιδοτουμένων ποσοτήτων ελαιολάδου κλπ. 
      Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Σκυλλάκου έχει ως εξής:
      «Με αυθαίρετες και αυταρχικές μεθοδεύσεις η Κυβέρνηση «εκδικείται» τους ελαιοπαραγωγούς της Λακωνίας και άλλων περιοχών της χώρας, που δεν υπέκυψαν στους εκβιασμούς και επέμειναν να επιδοτηθεί ολόκληρη η πραγματική παραγωγή ελαιολάδου εσοδείας 2000-2001 και όχι αυτή που με προκρούστεια λογική καθόρισε η Κυβέρνηση, για να εμφανίσει το ύψος της παραγωγής στα επίπεδα της χαμηλής ποσόστωσης του Κανονισμού και να συγκαλύψει με τον τρόπο αυτό τις ευθύνες τους για την υπερψήφιση αυτού του Κανονισμού.
      Η «εκδίκηση» γίνεται με την αναδρομική εφαρμογή της απόφασης 417745/5.12.2001, που άλλαξε τα κριτήρια αναγνώρισης των επιδοτουμένων ποσοτήτων, ενώ οι ελαιοπαραγωγοί με εγκυκλίους των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) που είναι διαχειρίστριες των επιδοτήσεων, είχαν ενημερωθεί ότι θα ισχύουν οι παλαιότερες αποφάσεις του Υπουργείου Γεωργίας μέχρι να εκδοθούν οι νεότερες.
      Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: 
      - Θα επιμείνει στην αναδρομική εφαρμογή της απόφασης;
      - Θα εφαρμόσει τις παλαιότερες αποφάσεις για την ποσόστωση του ελαιολάδου εσοδείας 2000-2001, που διατέθηκαν πριν την έκδοση της απόφασης (5.12.2   ;»
      Ο Υφυπουργός Γεωργίας κ. Ευάγγελος Αργύρης έχει το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον αγαπητό κύριο συνάδελφο για την ερώτησή του και θα ήθελα να προσθέσω δύο νούμερα: Οι αιτούμενοι για ενίσχυση ελαιολάδου στη χώρα είναι εξακόσιοι είκοσι χιλιάδες παραγωγοί, από τους οποίους τρεις χιλιάδες διακόσιοι εξήντα έκαναν ένσταση. Άρα, λοιπόν, οι εξακόσιοι δεκαέξι χιλιάδες επτακόσιοι τριάντα εννέα παραγωγοί αποδέχθηκαν πλήρως την πολιτική, την οποία ασκούμε στο θέμα της επιδότησης του ελαιολάδου.
      Είναι γνωστό σε όλους ότι η χώρα μας έχει ένα εθνικό πλαφόν της τάξεως των τετρακοσίων δεκαεννέα χιλιάδων τόνων παραγωγής λαδιού, το οποίο δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης ανά κιλό περίπου τετρακόσιες σαράντα δραχμές. Τα προηγούμενα χρόνια, ποτέ δεν μπορέσαμε να δώσουμε τη δυνατότητα να απολαύσουν οι παραγωγοί αυτήν τη συγκεκριμένη επιδότηση, γιατί πολλοί είχαν τη συνήθεια –με οποιονδήποτε παράνομο και παράτυπο τρόπο- να γράφουν περισσότερα ή να γράφουν εικονικές ποσότητες. Φθάναμε, έτσι, στο σημείο να υπερβαίνουμε ακόμα και αυτό το μεγάλο νούμερο των τετρακοσίων δεκαεννέα χιλιάδων τόνων.
      Πέρσι, οι παραγωγοί με τους αιτήσεις τους είχαν υπερβεί κατά πολύ αυτό το πλαφόν -δηλαδή πάνω από τις τετρακόσιες τριάντα χιλιάδες τόνους- το οποίο δεν είναι ένα αυθαίρετο νούμερο, αλλά αποτελεί εκτίμηση της παραγωγής του λαδιού μέσα από αντικειμενικούς δείκτες, είτε αυτοί είναι οι ελαιοκομικές ζώνες –τις οποίες προτείνουν οι ίδιες οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, οι οργανώσεις των παραγωγών και ένας εκπρόσωπος του Οργανισμού Ελαιολάδου- είτε είναι τα αντικειμενικά στοιχεία των δεκατεσσάρων τελευταίων χρόνων, που δείχνουν σε κάθε περιοχή ποια είναι η παραγωγή το λαδιού.
      Μπροστά σ’ αυτό, λοιπόν, θέσαμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για κάποιον που θέλει να πάρει την επιδότηση λαδιού. Με βάση αυτό εκδώσαμε μία κοινή υπουργική απόφαση. Ο καθένας, λοιπόν, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει δύο δρόμους. Ο ένας δρόμος είναι ότι, εάν η αιτηθείσα –με την αίτησή του-ποσότητα ήταν κάτω από τους ελαιοκομικές ζώνες, μπορούσε αμέσως να πάρει την προκαταβολή του. 
      Όμως υπήρχαν και παραγωγοί των οποίων η αιτηθείσα ποσότητα ήταν πάνω από τους ελαιοκομικές ζώνες. Τότε εφαρμόσαμε έναν συντελεστή. Οι παραγωγοί που δεν αποδέχονταν αυτόν τον τρόπο είχαν τη δυνατότητα της ένστασης. Έτσι, λοιπόν, είχαμε τους τρεις χιλιάδες ενιστάμενους παραγωγούς, εκ των οποίων οι χίλιοι διακόσιοι είναι στην περιοχή του Νομού Λακωνίας.
      Θα πρέπει να σας πω ότι οι ενστάσεις εκδικάστηκαν, και από τους χίλιους διακόσιους τριάντα έξι παραγωγούς, οι οκτακόσιοι δεκαεννέα δικαιώθηκαν απόλυτα! Ό,τι ποσότητα ζήτησαν, με την ένστασή τους την πήραν!
      Όμως, υπάρχουν τριακόσιες ενενήντα δύο αιτήσεις, οι οποίες ικανοποιήθηκαν μερικώς, με βάση τα στοιχεία που είχαν από τα τιμολόγια, από τα δελτία και τις αιτήσεις των ελαιοτριβείων. Υπάρχουν, όμως, είκοσι πέντε αιτήσεις με πρόβλημα. Δώδεκα παραγωγοί δεν ήταν καν δικαιούχοι! Παρ΄όλο, μάλιστα, που δεν ήταν δικαιούχοι, είχαν και το θράσος να επιμένουν και σε ένσταση! 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα που συζητάμε;
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Λέω απλώς ότι αυτοί οι δώδεκα δεν ήταν καν δικαιούχοι!
      Γι’ αυτό, λοιπόν, έχουμε μία πλήρη δικαίωση των οκτακοσίων δεκαεννέα ενισταμένων από το σύνολο των χιλίων διακοσίων τριάντα έξι. Οι τριακόσιοι ενενήντα δύο ικανοποιήθηκαν μερικώς με την προκαταβολή που θα έπαιρναν και έχουμε και μία απόρριψη περίπου είκοσι πέντε παραγωγών, όπως σας είπα προηγουμένως.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Προσπαθείτε να «θολώσετε τα νερά»! Αυτό που κάνατε στο βαμβάκι, το ίδιο κάνετε και στο ελαιόλαδο! Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμφωνείτε με τους καταδικαστικούς για τους αγρότες κανονισμούς, με χαμηλότερες ποσοστώσεις, και μετά -όταν χαμηλώνει η ποσόστωση- έρχεστε με τρόπο εκβιαστικό και παράνομο –διότι δεν υπάρχει κανένας νόμος και κανένας κανονισμός, αλλά είναι δική σας αυθαιρεσία- και λέτε «σου ορίζω αυτήν την ποσότητα ελαιολάδου ή βαμβακιού. Άμα θέλεις!». Όποιοι, μάλιστα, αρνούνται να πειθαρχήσουν –διότι βγάζουν μεγαλύτερη ποσότητα- προσπαθείτε να τους αποθαρρύνετε, ώστε να μην κάνουν ένσταση. Τους λέτε, μάλιστα, ότι δεν θα πάρουν προκαταβολή!
      Ορισμένες χιλιάδες, μάλιστα, -εμείς δεν έχουμε πρόσβαση στα στοιχεία και δεν ξέρω αν είναι τρεις χιλιάδες, μπορεί να είναι πολύ περισσότεροι, διότι το Υπουργείο Γεωργίας, κυρίως, έχει γεμίσει από ψέματα για όλα τα αγροτικά ζητήματα και το ξέρουν πολύ καλά οι αγρότες-τόλμησαν να πουν ότι δεν θέλουν προκαταβολή, διότι έχουν μεγαλύτερες ποσότητες και είπαν ότι δεν δέχονται τεχνικά να τους κόψουν την ποσότητα.
      Όταν, λοιπόν, τελείωσε η περίοδος, κατά την οποία μπορούσαν να πουλήσουν το προϊόν, έρχεστε εσείς εκ των υστέρων και λέτε –όσον αφορά στις ενστάσεις τους- ότι αναδρομικά θα αλλάξουν οι όροι και οι προϋποθέσεις με βάση τα οποία θα υπολογιστεί η ποσότητα ελαιολάδου!
      Τους ζητήσαμε ξαφνικά τιμολόγια, ενώ μέχρι τα διακόσια κιλά εθεωρείτο ότι τα δικαιούνταν για την οικογένεια, ότι μπορούσαν να έχουν βιβλίο και όχι τιμολόγια και να πουλούν πόρτα με πόρτα το λάδι. Το 10% να πηγαίνει στο ελαιοτριβείο; 
      Πετάξατε στον κάλαθο των αχρήστων όλη αυτήν την πείρα και την πρακτική και έρχεστε εκ των υστέρων και λέτε «παρανομήσατε».  Και όχι μόνο δεν τους δίνετε την επιδότηση και παθαίνουν τεράστια ζημιά οι άνθρωποι αυτοί, αλλά τους επιβάλλετε και πρόστιμο. Με βάση ποιο δικαίωμα επιβάλλετε πρόστιμο; Ποιος είναι ο νόμος βάσει του οποίου δικαιούστε να τους επιβάλλετε και πρόστιμο επιπλέον; Δηλαδή δεν παίρνουν την επιδότηση, αλλά θα τιμωρηθούν και για το ύψος της επιδότησης που ζήτησαν για την επόμενη χρονιά. Τους παίρνετε και τα χωράφια. 
      Αυτός είναι ο πιο βάρβαρος τρόπος για να μειώσετε με το ζόρι και τεχνητά την ποσόστωση.  Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν τολμούν να πάνε στα δικαστήρια, γιατί έχει γίνει τόσο ακριβή η προσφυγή στη δικαιοσύνη, που είναι ασύμφορη. Είστε απαράδεκτοι. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αν είναι δυνατόν να μιλάμε με τόνους και με εκφράσεις τέτοιες, ώστε να μη δημιουργείται οξύτητα στην Αίθουσα.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Οι ελαιοπαραγωγοί έχουν δίκιο.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Νομίζω ότι είναι σε όλους μας γνωστό ότι ο κ. Σκυλλάκος έχει μια αγωνιστική παρουσία. Εκπλήσσομαι όμως από τους χαρακτηρισμούς …
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ:  Αφού παρανομείτε, κύριε Υφυπουργέ.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): … γιατί είναι αδιανόητο εξακόσιοι δεκαέξι χιλιάδες παραγωγοί στην Ελλάδα να είναι μονίμως τα θύματα μερικών απατεώνων, που θέλουν μονίμως να πανωγράφουν, να υπερβαίνουν το πλαφόν και να μειώνουν κατά 100 δραχμές το κιλό την επιδότηση του λαδιού.
      Επίσης είναι γνωστό …
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Όσοι τολμάνε να κάνουν ενστάσεις είναι απατεώνες; 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Κύριε Σκυλλάκο, μπορείτε να περιφέρεστε παντού και να λέτε ότι η Κυβέρνηση και ο Υπουργός λένε τους αγρότες «απατεώνες». Έχετε συνηθίσει σ’ αυτούς τους τόνους. Οι απατεώνες είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι ζητάνε να πάρουν επιδότηση που δεν δικαιούνται. Αυτοί είναι οι απατεώνες. Και ουσιαστικά αφαιρούν και αφαιρούσαν μέχρι πέρσι 100 δραχμές στο κιλό του λαδιού, όταν παλεύουν να πάρουν 20 δραχμές από την αγορά. 
      Ξέρετε και κάτι; Αυτοί οι παραγωγοί είναι που κρατούν σε ομηρία την αναδιάρθρωση και τη σωστή οργάνωση της παραγωγής, γιατί αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν κοπιάσει, γιατί αυτοί έχουν μάθει μονίμως να έχουν υποστηρικτές. Δεν περίμενα να έχουν υποστηρικτές το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και να λέτε μονίμως ότι είναι αδικημένοι οι παραγωγοί.
      Θα καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής την κατάσταση με όλους τους ενιστάμενους παραγωγούς…
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν απαντάτε επί της επίκαιρης ερώτησης. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Απαντώ επί της ουσίας. Εδώ είναι η κατάσταση των τριών χιλιάδων διακοσίων που έκαναν ένσταση…
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ να μη γράφονται οι διακοπές και να μιλάμε σε χαμηλότερους τόνους. Όλοι έχουμε ικανή ακοή. 
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): … και τότε θα δείτε, κύριε Σκυλλάκο, ότι απαντάμε επί της ουσίας στα ερωτήματά σας.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: … 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ να μη γράφονται οι διακοπές. 
      Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κύριε Υφυπουργέ.
      ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Έχω και εγώ την ίδια ευαισθησία που έχετε και σεις για τους αγρότες, κύριε Σκυλλάκο. Επιτρέψτε μου τουλάχιστον αυτό.
      Στην κατάσταση αυτή, λοιπόν, αναφέρονται όλοι οι αγρότες, εκείνοι οι οποίοι  σαν παραγωγοί ελαιολάδου, -γιατί δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι όλοι αγρότες- υπέβαλαν ένσταση. Αναφέρεται επίσης ποιοι δικαιώθηκαν και ποιοι δεν δικαιώθηκαν. Εκεί αναφέρονται ονομαστικά και διευκρινίζεται απόλυτα ποιος δικαιούται και ποιος δεν δικαιούται την επιδότηση. 
      Θα περιμέναμε πράγματι την υποστήριξη όλων αυτών των παραγωγών δηλαδή των εξακοσίων δεκαέξι χιλιάδων. Θα είμαστε πολύ σκληροί σ’ αυτήν την πολιτική και θα επιβάλουμε και πρόστιμα σ’ εκείνους τους παραγωγούς που παρανομούν για να μπορούμε να έχουμε την απόδοση των 440 δραχμών το κιλό, που θα έχουν φέτος όλοι αυτοί οι εξακόσιοι είκοσι χιλιάδες παραγωγοί.
       (Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Γεωργίας κ. Ευάγγελος Αργύρης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής) 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
      ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
      Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων, που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη. 
      Υπουργείου Ανάπτυξης.
      Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις». 
      Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
      Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
      Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Απλουστεύσεις στον Κώδικα  Βιβλίων και Στοιχείων, στον τρόπο απόδοσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες ρυθμίσεις».
      Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
      Υπουργείου Γεωργίας.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα της Κτηνιατρικής».
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Γεωργίας «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα της Κτηνιατρικής» έγινε δεκτό ομοφώνως, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: 
      
      (Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου K-TOUKTH)
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις».
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
      Υπουργείου Δικαιοσύνης.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών».
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
      ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
      Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Νομικού Προσώπου με την επωνυμία «Ελληνικό Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας».
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
      ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
      Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης.
      Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις». 
      Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι έχετε να κάνετε κάποια διευκρίνιση στο άρθρο 6. Η προσθήκη λέει «το 30% να υπολογίζεται στη διοικητική περιφέρεια που ανήκουν οι εγκαταστάσεις». Εσείς λέτε «στην αγορά της διοικητικής περιφέρειας μέσα στα όρια της οποίας βρίσκονται οι εγκαταστάσεις» και εννοείτε του κατόχου της άδειας. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Έτσι το είχαμε διατυπώσει, κύριε Πρόεδρε, στη Βουλή μετά από πρόταση του κ. Βαθειά. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και της Νέας Δημοκρατίας, αν δεν κάνω λάθος. 
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπάρχει άλλη παρατήρηση;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Όχι.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις» και στο σύνολο, με τη νομοτεχνική αυτή παρατήρηση του κυρίου Υπουργού;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία, με τη νομοτεχνική παρατήρηση του κυρίου Υπουργού. 
      Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      
      (Να καταχωρισθεί  το κείμενο του νομοσχεδίου O-PETROL)
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Απλουστεύσεις στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, στον τρόπο απόδοσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες ρυθμίσεις».
      Κύριε Υπουργέ, υπάρχει κάποια προσθήκη ή κάποια νομοτεχνική παρατήρηση;
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, δεν έχω να κάνω καμία απολύτως παρατήρηση επί του νομοσχεδίου, μόνο μια δήλωση για λόγους ηθικής τάξεως, επειδή υπήρξε μια ανησυχία στους δικαστικούς. Θα ήθελα να δηλώσω ότι η παράγραφος 13 του άρθρου 12 για τη μηνιαία αποζημίωση δεν αφορά τους δικαστικούς λειτουργούς, ούτε τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό δεν αφορά το Τμήμα. Εσείς στις υπηρεσίες σας κάντε τη σχετική διευκρίνιση με εγκύκλιό σας κλπ.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία. 
      Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Απλουστεύσεις στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, στον τρόπο απόδοσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες ρυθμίσεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
      
      (Να καταχωρισθεί  το κείμενο του νομοσχεδίου A-FPA)
      
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών  ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Τμήμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
      Εισερχόμεθα στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις».
      Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί απόψε επί της αρχής και θα διατεθούν δύο συνεδριάσεις για τη συζήτηση επί των άρθρων.
      Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ορίζει ως ειδικό αγορητή τον κ. Δημήτριο Τσιόγκα. 
      Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο την κα Μαρία Δαμανάκη. 
      Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Θεοχάρης Τσιόκας έχει το λόγο.
      Παρακαλώ τα μέλη της επιτροπής των ΔΕΚΟ να περάσουν στην αίθουσα 150.
      ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ:  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώ και συμμετέχω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου που αφορά τη συγκρότηση και τον τρόπο μετεξέλιξης της Δημόσιας Διοίκησης και του κράτους. Σε αυτήν την επιτροπή συμμετέχουν φορείς, παραγωγικές δυνάμεις και ομάδες, οι οποίες κατά τεκμήριο εκφράζουν και το σύνολο της κοινωνίας. Σε αυτήν την επιτροπή, σε όσες συνεδριάσεις έχουν γίνει, κοινός τόπος όλων, πέρα από τις κριτικές παρατηρήσεις, είναι η στόχευση για ένα επιτελικό, αποκεντρωμένο, αξιοκρατικό και φιλικό στον πολίτη και τις παραγωγικές δυνάμεις κράτος. 
      Γι’ αυτό και όλοι συμφωνήσαμε πως πρέπει παράλληλα να υπάρξουν μια σειρά από αλλαγές στο κράτος, στην αυτοδιοίκηση και στη Δημόσια Διοίκηση.
      Τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στον τομέα της αποκέντρωσης, που είναι ιδιαίτερα θετικές για την ελληνική κοινωνία. 
      Όμως οφείλω να παρατηρήσω ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα βρει ποτέ την ολοκλήρωσή της, αν το μοντέλο της αποκέντρωσης έχει ως προσανατολισμό τη μεταφορά της παθογένειας του κεντρικού συγκεντρωτικού κράτους, αν δηλαδή δεν συνδυαστεί με την αναβάθμιση του ρόλου της Δημόσιας Διοίκησης. Πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος της σε σχέση με το περιεχόμενο: τεχνολογία-γνώση- επάρκεια,  σε σχέση με τις στοχεύσεις, για ποιους η Δημόσια Διοίκηση και με ποιες επιπτώσεις, σε σχέση με τη συγκρότησή της, κοντά ή μακριά στον πολίτη, σε σχέση με το προσωπικό, τι προσωπικό θέλουμε να στελεχώνει τη Δημόσια Διοίκηση. 
      Γι’ αυτό πάνω απ’ όλα βασική και κορυφαία επιλογή πρέπει να παραμείνει για όλους μας όχι μόνο η αξιοκρατία και η αποτελεσματικότητα, αλλά πάνω απ’ όλα και η διαφάνεια, ώστε στην ελληνική κοινωνία, στους πολίτες και στους εργαζόμενους να διαμορφώνονται οι συνθήκες αξιοπιστίας.
      Τα είπα όλα αυτά, γιατί με τρεις κουβέντες θέλω να σχολιάσω πώς εγώ βλέπω αυτό το νομοσχέδιο σήμερα στο περιεχόμενό του να κατατίθεται. Θεωρώ το νομοσχέδιο αυτό σύγχρονο, αξιοκρατικό, φιλολαϊκό και ριζοσπαστικό. Και αυτό γιατί;
      Πρώτον, ταυτίζεται με το λαϊκό και παραγωγικό -και το υπογραμμίζω αυτό- αίτημα για αξιοκρατία, διαφάνεια, ποιότητα και αποτελεσματικότητα στις προσλήψεις.
      Δεύτερον, ανταποκρίνεται στη συνταγματική επιταγή, που θέλει η πρόσληψη των υπαλλήλων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο να γίνεται με αντικειμενικά και προκαθορισμένα κριτήρια. Είναι ένα γεγονός, που γίνεται πλέον δεσμευτικό για όλες τις δυνάμεις, αφού δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν εκπρόσωπο του συντηρητισμού να διαχέει την υποψία ότι μπορεί να αλλάξει το σύστημα και να βολέψει κάποιους ανθρώπους. 
      Τρίτον, αναγνωρίζει ότι τόσο στην κοινωνία όσο και στον πολιτικό κόσμο αυτό το νομοσχέδιο, οι δυνάμεις που διεκδικούν αξιοκρατικό και αντικειμενικό σύστημα προσλήψεων, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του νέου αιώνα, είναι πλειοψηφικές και στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή της χώρας. Διαμορφώνουν μέσω του Συντάγματος πλέον, αλλά και αυτού του νόμου, συνθήκες ασφάλειας και ανοίγουν το δρόμο για την αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης.
      Τέταρτον, δίνεται μία οριστική και κρίσιμη απάντηση σε όσους επιχείρησαν να δηλητηριάσουν τους τελευταίους μήνες την κοινή γνώμη, ιδιαίτερα τις οικογένειες, τους νέους, τους ανέργους, ότι δήθεν ο ν.2190 καταργείται, ότι η πολιτική πλειοψηφία της χώρας μας θέλει να ξαναταυτιστεί με το συγκεντρωτικό και πελατειακό κράτος.
      ( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ) 
      Σήμερα και από το Βήμα της Βουλής χωρίς μισόλογα, χωρίς περιστροφές έχουμε την ευθύνη όλοι μας να διαβεβαιώσουμε την κάθε οικογένεια, τον κάθε νέο, τον κάθε άνεργο ότι διαμορφώθηκαν οι συνταγματικές εκείνες εγγυήσεις διαφάνειας, αξιοκρατίας και ελέγχου για την επιλογή του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης. Αυτό σημαίνει ότι καμία πολιτική δύναμη μονομερώς δεν μπορεί να το ανατρέψει.
      Δεύτερον, θέτουμε τέρμα σε μία παραφιλολογία ότι στους ΟΤΑ και σε ορισμένους οργανισμούς ανοίγουν οι πόρτες για άλλου είδους στελέχωση, με άλλους τρόπους, της Δημόσιας Διοίκησης. 
      Το σχέδιο νόμου, όπως κατατέθηκε, και σήμερα συζητείται στη Βουλή, όπως διαμορφώθηκε τελικά, θέλω να πιστεύω ότι είναι συνεισφορά όλων των πολιτικών πτερύγων της Βουλής. Όσοι έχετε δυνατότητα να ανατρέξετε στα Πρακτικά, θα κατανοήσετε ότι έγινε ένας πολύ σοβαρός διάλογος, πολύ εξειδικευμένος, βελτιώθηκαν μία σειρά από ζητήματα, τα οποία εντοπίσαμε, και πιστεύω ότι αποτελεί πλέον κοινό τόπο όλων. 
      Το νομοσχέδιο αυτό έχει δύο βασικές ενότητες. Στην πρώτη περιέχονται οι θεσμικές εγγυήσεις της ανεξαρτησίας των κατοχυρωμένων στο Σύνταγμα ανεξάρτητων αρχών. Με τη δεύτερη ενότητα βελτιώνεται και εμπλουτίζεται το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
      Ειδικότερα στο πρώτο κεφάλαιο, που αφορά τις ρυθμίσεις στις ανεξάρτητες αρχές, κατοχυρώνεται η λειτουργική ανεξαρτησία των μελών των ανεξαρτήτων αρχών με ρητή αναφορά ότι οι ανεξάρτητες αρχές δεν υπόκεινται στην εποπτεία ή τον έλεγχο της Κυβέρνησης και ότι ο έλεγχος γίνεται από τη Βουλή, από τους πολίτες στα διοικητικά δικαστήρια ή από τον Υπουργό πάλι προσφεύγοντας στα διοικητικά δικαστήρια. 
      Έτσι διασφαλίζεται η ανεξαρτησία στην ουσία της αρχής. 
      Δεύτερον, δίνεται η δυνατότητα στις ανεξάρτητες αρχές να ρυθμίζουν τα θέματα της εσωτερικής τους λειτουργίας με απόφασή τους, χωρίς παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας. Κατοχυρώνεται η προσωπική ανεξαρτησία των μελών των αρχών και θεσπίζονται ασυμβίβαστα. Θεσπίζονται εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας για την επιλογή του επιστημονικού τους προσωπικού. Το πιο αισιόδοξο, όμως, είναι ότι η επιλογή των προσώπων που θα κληθούν να στελεχώσουν το ΑΣΕΠ και τις άλλες ανεξάρτητες αρχές γίνεται από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία στη βάση της ομοφωνίας, στοιχείο αντιπροσωπευτικό της δημοκρατίας και της λαϊκής θέλησης. Συμπερασματικά, με τις διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου ενισχύεται η κατοχυρωμένη ανεξαρτησία με τους επί μέρους οργανικούς νόμους και επιβεβαιώνεται η πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα των αρχών μακριά από κάθε είδους κομματικές ή άλλες παρεμβάσεις.
      Όσον αφορά τις βελτιώσεις και ολοκληρώσεις του ν. 2190 με την συνταγματική αναθεώρηση που έγινε με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και των πολιτικών δυνάμεων, ορίστηκε στο Σύνταγμα ότι η πρόσληψη των υπαλλήλων στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα γίνεται υποχρεωτικά, είτε με διαγωνισμό είτε με επιλογή, σύμφωνα με αντικειμενικά και προκαθορισμένα κριτήρια.
      Έτσι, λοιπόν, κατοχυρώθηκαν συνταγματικά με ρητό και απερίφραστο τρόπο οι εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας κατά την επιλογή του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης, όπως άλλωστε σηματοδότησε το 1994 ο ν. 2190. Διασφαλίζεται έτσι η έγκυρη και αξιοκρατική διεξαγωγή των διαγωνισμών πρόσληψης κατά βάση με γραπτό διαγωνισμό ή με βάση το σύστημα των πολλαπλών επιλογών, σε συνάθροιση όμως και με τις άλλες δεξιότητες ή εμπειρίες που μπορεί να έχει ο υποψήφιος και που μπορούν να είναι χρήσιμες για να τον κάνουν ανταγωνιστικό στην προσφορά των υπηρεσιών του, όταν θα κληθεί να στελεχώσει την αντίστοιχη υπηρεσία. Εάν δεν προκριθεί γραπτός διαγωνισμός, τότε η πρόσληψη γίνεται στη βάση μιας επιλογής με αντικειμενικά προκαθορισμένα προσόντα, πτυχία, εμπειρία, γνώση ξένων γλωσσών, τα οποία αντιστοιχούν σε μόρια που θα συγκεντρώνει ο υποψήφιος με τα δικαιολογητικά που θα καταθέτει. Εξασφαλίζεται έτσι ότι τόσο οι διαδικασίες είναι αντικειμενικές και αδιάβλητες όσο και ότι δεν θα είναι τόσο χρονοβόρες, ώστε να προκαλούν προβλήματα στη στελέχωση των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης.
      Παράλληλα, οι διαδικασίες απλουστεύονται, καθώς οι αιτήσεις για τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς θα μπορεί να υποβάλλονται ακόμη και με τη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Η βαθμολόγηση μάλιστα των γραπτών μπορεί να γίνεται με χρήση ηλεκτρονικών μέσων, χωρίς να απαιτούνται βαθμολογητές. Είναι προφανές ότι έτσι θα γίνονται πιο γρήγορα, πιο αντικειμενικά και πιο ουσιαστικά τα αποτελέσματα. Οι διαγνωστικές διαδικασίες γίνονται πιο αντικειμενικές και πιο ολόπλευρες με την εισαγωγή του συστήματος των μορίων στη διαδικασία της πρόσληψης με σειρά προτεραιότητας. Συγκεκριμένα εγκαταλείπεται το προτιμησιακό σύστημα που ίσχυε μέχρι τώρα, σύμφωνα με το οποίο, για να προσληφθεί κάποιος, προηγείτο η θέση πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης, πιο πριν αυτοί που είχαν διδακτορικό, ή που είχαν μεταπτυχιακό κλπ. Τώρα με τον τρόπο που προτείνεται, λαμβάνονται όλα αυτά υπόψη συν η σχετική εμπειρία, δηλαδή λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των δεξιοτήτων που μπορεί να έχει ένας υποψήφιος. 
      Με το νέο σύστημα, όλα τα κρίσιμα και αντικειμενικά κριτήρια συνυπολογίζονται με σταθμισμένο τρόπο για την εισαγωγή της τελικής βαθμολογίας. Έτσι μοριοδοτείται και συνυπολογίζεται τόσο η κατοχή μεταπτυχιακών τίτλων όσο και ο βαθμός πτυχίου και για πρώτη φορά αξιολογείται ουσιαστικά η εμπειρία, για την οποία εμπειρία βέβαια κατοχυρώνουμε αντικειμενικά κριτήρια για το τι θεωρείται εμπειρία, έπειτα από ουσιαστικό διάλογο που κάναμε στην επιτροπή. Επίσης μοριοδοτείται η γνώση της ξένης γλώσσας. Προκειμένου μάλιστα να ενισχυθούν οι υποψήφιοι που δεν έχουν καμιά εργασιακή εμπειρία και διαθέτουν απαραίτητες γνώσεις, ένα ποσοστό 30% των θέσεων που θα προκηρύσσονται σε κάθε προκήρυξη –ανά τρία περίπου- θα κρατείται μόνο γι’ αυτούς. 
      ΄Ετσι λοιπόν εξομαλύνεται το σύστημα εμπειρίας των δυνατοτήτων να μπουν και νέοι άνθρωποι. 
      Σε αυτά πρέπει  να προστεθούν επίσης η πριμοδότηση της εντοποιότητας τόσο των δημοτικών ακριτικών περιοχών όσο και των δήμων κάτω από δέκα χιλιάδες κατοίκους, όπου αποτελεί κίνητρο για την επιστροφή στην επαρχία ανθρώπων που αν και δημότες των συγκεκριμένων περιοχών ή των δήμων έχουν απομακρυνθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα για να ψάξουν δουλειά. Έτσι τους δίνεται κίνητρο να ξαναγυρίσουν, να στελεχώσουν τις υπηρεσίες, αλλά και με την τροποποίηση του νόμου που κάνουμε μένουν χωρίς «παράθυρο» επιστροφής και χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν πριν συμπληρώσουν δέκα ολόκληρα χρόνια στην αντίστοιχη περιοχή. 
      Η πρόσθετη μοριοδότηση όσων έχουν λάβει μέρος στη γραπτή εξέταση του ΑΣΕΠ, τεστ δεξιοτήτων κλπ., που θα γίνεται –και κατοχυρώνεται στο νέο νόμο- είναι μια άλλη δυνατότητα για να παρέχονται κριτήρια και κίνητρα στους νέους να συμμετέχουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς. 
      Με αυτόν τον τρόπο το σύστημα επιλογής γίνεται ακόμα πιο αξιοκρατικό, ακόμα πιο αντικειμενικό, αξιοποιεί την εμπειρία και βλέπει τον ορίζοντα της νέας δεκαετίας που έρχεται θετικά. 
      Τέλος, απλουστεύεται το σύστημα πρόσληψης στο εποχικό προσωπικό με την αξιολόγηση των ήδη υφισταμένων κοινωνικών κριτηρίων, χρόνος ανεργίας, αριθμός τέκνων, ηλικία, εντοπιότητα, εμπειρία και όλα αυτά αθροίζονται με ένα σύστημα μορίων.
      Ας σημειωθεί ότι η απλούστευση των διαδικασιών στον τομέα αυτόν είναι πάρα πολύ σημαντικό γεγονός καθώς  οι διαδικασίες που προβλέπονταν από τον προηγούμενο νόμο, με βάση τις πολλές αλλαγές που είχαν γίνει, ήταν πολυποίκιλες και τελικώς δημιουργούσαν, για το εποχικό προσωπικό, προτιμησιακό σύστημα στους οργανισμούς να επιλέγουν και να αναδεικνύουν προσόντα, ιδιαίτερα απέναντι στους ΟΤΑ.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Ποιος έχει κάνει τις πολλές αλλαγές, κύριε συνάδελφε;
      ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: ΄Ενας νόμος -και με συγχωρείτε που φεύγω από το πλαίσιο ομιλίας μου- ως πολιτική πρωτοβουλία κατατίθεται, δοκιμάζεται, βελτιώνεται και ολοκληρώνεται. Εμείς δεν είμαστε στατικοί, τολμάμε τις αλλαγές στη  βάση της εμπέδωσης ενός κλίματος αξιοκρατίας και αξιοπιστίας για την ελληνική κοινωνία και το ολοκληρώνουμε σήμερα με τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Τσιόκα, σας παρακαλώ να απευθύνεστε στο Προεδρείο. Οι διακοπές είναι μεταδοτικές. Αν αρχίσετε και απαντάτε, δεν θα βρούμε άκρη. Συνεχίστε, σας παρακαλώ, την ομιλία σας. 
      ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η διαφάνεια είναι το μήνυμα…
      ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Ακριβώς αυτό επιδιώκουμε. Ενισχύεται ο ρόλος του ΑΣΕΠ με την κατοχύρωση της πλήρους ανεξαρτησίας. 
      Συμπερασματικά λοιπόν πρέπει να πω ότι η διαφάνεια, η αξιοκρατία και η αξιοπιστία διασφαλίζονται με αποτελεσματικό τρόπο. 
      Θέλω να σας πω ένα παράδειγμα μόνο και θα ήθελα να το παρακολουθήσετε με προσοχή για να δούμε πού έχουμε φθάσει σήμερα, μέσα από αυτήν τη συμβολή που κάνουμε. 
      Τι προέβλεπε το παλιό σύστημα σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις με γραπτούς διαγωνισμούς; ‘Ότι οι συμμετέχοντες κατατάσσονται με σειρά σύμφωνα με τη βαθμολογία τους στη γραπτή εξέταση. Στο βαθμό αυτό προστείθετο ένα 30% της βαθμολογίας που λάμβαναν αν ήταν μόνιμοι κάτοικοι παραμεθορίων περιοχών ή ένα 10% αν ήταν κάτοικοι ή δημότες στην περιοχή για την οποία προκηρύσσονταν οι θέσεις. Τώρα τι λέμε με το νέο σύστημα; Η βαθμολογία που θα λαμβάνει ο διαγωνιζόμενος στα γραπτά θα προσαυξάνεται με ορισμένες μονάδες: Πρώτον, για το διδακτορικό τίτλο. Δεύτερον, για το μεταπτυχιακό τίτλο. Τρίτον, με τις μονάδες που έχει στο βασικό τίτλο σπουδών. Τέταρτον, με την εμπειρία. Πέμπτον, αν είναι δημότης παραμεθορίων περιοχών και, έκτον, αν είναι δημότης συγκεκριμένων δήμων ή κοινοτήτων κάτω των δέκα χιλιάδων κατοίκων.
      Αυτή λοιπόν η βελτίωση και ρύθμιση δεν είναι καλύτερη και δεν ολοκληρώνει πιο σωστά;
      Έτσι λοιπόν αντιμετωπίζει όλη  η φιλοσοφία του νομοσχεδίου το θέμα που αφορά τον τρόπο πρόσληψης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
      Δεν θα σας κουράσω άλλο, θέλω να πω όμως ότι θεωρώ σημαντικές τις διατάξεις που αναφέρονται στις ευθύνες των αιρετών ΟΤΑ. Επειδή το 10% των δήμων και Οργανισμών που είχαν προκηρύξει την πλήρωση μονίμων θέσεων και όταν διαπίστωναν μετά από έκδοση των αποτελεσμάτων ότι δεν τους βόλευαν τα πρόσωπα που θα στελέχωναν, πολλές φορές ακύρωναν το διαγωνισμό ή καθυστερούσαν την έκδοση των αποτελεσμάτων. 
      Κι αυτό ήταν ένα μείζον θέμα, που απασχολούσε αρνητικά πάρα πολύ τον κόσμο, ιδιαίτερα στις περιφέρειες. Με τον τρόπο που το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει αυτό το θέμα δίνεται ένα τέρμα και αποδίδονται και ποινικές ευθύνες σε όποιον το παραβιάσει και υποχρεώνει τους φορείς να ολοκληρώνουν την προκήρυξη.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι σήμερα, με τη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου, μας δίνεται μία μεγάλη δυνατότητα, να συμφωνήσουμε, δηλαδή, ότι ο δρόμος που άνοιξε το 1994 με το ν. 2190και που ολοκληρώνεται σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο, δημιουργεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης στην ελληνική κοινωνία. Ας δείξουμε ότι οι δυνάμεις και τα πρόσωπα που υπηρετούμε αυτήν τη Βουλή έχουμε τη δυνατότητα να υπερασπισθούμε αυτήν την προοδευτική κατάκτηση, να την κατοχυρώσουμε και να την θεμελιώσουμε. Είμαστε η πλειοψηφία που χαράσσει δρόμους αξιοπιστίας και αξιοκρατίας και με αυτήν τη λογική πρέπει κάθε μέρα με κάθε τρόπο να το δείχνουμε. 
      Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Διερωτώμαι τι θα πείτε όταν θα έρθει νέα τροποποίηση.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Βαρβιτσιώτη, τι θέλετε, να πω να μη γράφονται οι διακοπές από την πρώτη μέρα αυτού του Τμήματος; Θα χαρακτηριστείτε διακοψίες και δεν θέλω να δοθεί αυτός ο χαρακτηρισμός από την πρώτη μέρα σε αυτό το Τμήμα. Παρακαλώ πολύ να μη διακόπτετε. 
      Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο.
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο σχέδιο νόμου είναι σώρευση δύο διακεκριμένων νομοσχεδίων. Το πρώτο συνιστά εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, αφού καθορίζει το θεσμικό πλαίσιο ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, που προβλέπεται από το άρθρο 101 Α΄ του αναθεωρημένου Συντάγματος. Το δεύτερο τροποποιεί το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως επίσης και τις ρυθμίσεις που αφορούν στο ΑΣΕΠ. 
      Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση. Οι εκτελεστικοί νόμοι του Συντάγματος, ως υλοποιούντες βαρυσήμαντες συνταγματικές επιταγές και προβλέψεις, έχουν, εξ αντανακλάσεως από το Σύνταγμα, μία περιωπή, όχι μία αυξημένη τυπική ισχύ. Γι’ αυτό, είναι τουλάχιστον άκομψο -για να χρησιμοποιήσω ελαφρύ χαρακτηρισμό- να σωρεύονται με άλλους νόμους κοινής νομοθετικής ύλης κατά τη νομοθετική συζήτηση και επεξεργασία. Με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζονται τόσο η νομοθετική λειτουργία όσο και το Σύνταγμα. 
      Αναγκαζόμαστε, λοιπόν, να πούμε όχι επί της αρχής και διότι το νομοσχέδιο στερείται αρχής, αφού ουσιαστικά είναι σώρευση νόμων και διότι υποβαθμίζονται οι εκτελεστικοί νόμοι και συνακόλουθα υποβαθμίζεται το Σύνταγμα. 
      Το πρώτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου, που συνιστά τον εκτελεστικό νόμο, του άρθρου 101 Α’ του Συντάγματος, καθορίζει το γενικό θεσμικό πλαίσιο των ανεξαρτήτων διοικητικών αρχών και επεκτείνει τη λειτουργική, διοικητική και οργανωτική ανεξαρτησία και αυτονομία τους, όπως και την ανεξαρτησία των μελών τους. 
      Η ανεξαρτησία αυτή, όμως, έχει δύο περιορισμούς. Ο πρώτος είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, που ασκείται σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής. Αυτός ο έλεγχος πρέπει να ενισχυθεί με την πρώτη τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής και να μην εξαντλείται απλώς στην υποβολή της ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων. 
      Ο δεύτερος περιορισμός είναι ο δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των αρχών, ο  οποίος γίνεται είτε με πρωτοβουλία των θιγομένων πολιτών που έχουν νόμιμο συμφέρον, είτε με πρωτοβουλία του οικείου κατά περίπτωση Υπουργού. 
      Στο κεφάλαιο αυτό ο κύριος Υπουργός δέχθηκε αρκετές επισημάνσεις και βελτίωσε το κείμενό του έπειτα από προτάσεις που έγιναν από το σύνολο της Αντιπολίτευσης. Ελπίζουμε ότι ο κύριος Υπουργός θα τείνει ευήκοον ους κατά την κατ΄ άρθρον συζήτηση και σε άλλες προτάσεις και επισημάνσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
      ‘Ερχομαι τώρα στο δεύτερο κεφάλαιο, που περιέχει τροποποιήσεις του συστήματος προσλήψεων και διορισμών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
      Με τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απετράπη η σχεδόν ρητή απαγόρευση του γραπτού διαγωνισμού, διότι η αρχική διατύπωση προέβλεπε διενέργεια γραπτού διαγωνισμού μόνο για θέσεις διοικητικού οικονομικού κλάδου των οποίων τα καθήκοντα δεν αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενο συγκεκριμένου τίτλου σπουδών και, ακούσατε, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό θα το ζητούσαν οι οικείοι φορείς που ζητούν το διαγωνισμό. Αν είναι δυνατό να το ζητούσαν. Και πάλι εάν το ζητούσαν, δεν ήταν υποχρεωτικός ο γραπτός διαγωνισμός για το ΑΣΕΠ αλλά έπρεπε να αποφανθεί το ΑΣΕΠ συνεκτιμώντας τις ιδιαίτερες απαιτήσεις από άποψη γνωστικού αντικειμένου για την άσκηση καθηκόντων αυτών των θέσεων και τις δυνατότητες έγκαιρης πραγματοποιήσεως αυτού του γραπτού διαγωνισμού. Πρακτικά ποτέ γραπτός διαγωνισμός. 
      Τελικά, όπως διαμορφώθηκε η σχετική διάταξη που προστίθεται ως εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του ν. 2190, πρακτικά μένουμε στα ίδια. Δηλαδή στη σπανιότητα του γραπτού διαγωνισμού. Ο γραπτός διαγωνισμός θα είναι σπάνιος και ο κανόνας θα είναι η διαγωνιστική διαδικασία πρόσληψης ή διορισμού του άρθρου 18 του ν. 2190, δηλαδή σειρά προτεραιότητος επί τη βάσει αντικειμενικών κριτηρίων. 
      Τι λέει τελικά η ρύθμιση όπως έγινε στην επιτροπή. Απλώς συνομολογείται η αντικειμενική αδυναμία του ΑΣΕΠ να διενεργεί εντός πέντε μηνών γραπτούς διαγωνισμούς. Διότι δίνει την ευχέρεια στο ΑΣΕΠ το οποίο, όπως γνωρίζουμε, στερείται του καταλλήλου και επαρκούς προσωπικού και της υλικοτεχνικής υποδομής τουλάχιστον μέχρι σήμερα και δεν βλέπω να αλλάζει ριζικά η κατάσταση με τις τροποποιήσεις που φέρνει η Κυβέρνηση, ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί και μάλιστα έγκαιρα γραπτούς διαγωνισμούς. 
      Εν όψει αυτής της αντικειμενικής αδυναμίας μέχρι σήμερα ο γραπτός διαγωνισμός ήταν ένα σπάνιο φαινόμενο και ο κανόνας ήταν οι προσλήψεις να γίνονται με τη διαγωνιστική διαδικασία των αντικειμενικών προσλήψεων του άρθρου 18, με σειρά προτεραιότητος. 
      Στο σημείο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιβάλλεται να βάλω το δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων της παθογένειας του συστήματος του ΑΣΕΠ. Ο νόμος του ΑΣΕΠ ήταν ένα θετικό βήμα, ομολογουμένως, στο μακρύ και δύσβατο δρόμο του περιορισμού των πελατειακών σχέσεων που ανέκαθεν από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους ανθούσαν στο δημόσιο τομέα και δη στο πεδίο των προσλήψεων. Το βήμα όμως αυτό σκόνταψε στην αντικειμενική αδυναμία του ΑΣΕΠ να πραγματώσει την πολύ σπουδαία αποστολή του, ελλείψει προσωπικού εξειδικευμένου και επαρκούς και ελλείψει υλικοτεχνικής υποδομής. Ουσιαστικά λοιπόν επρόκειτο περί δώρου αδώρου. Αυτές δε οι ελλείψεις σε προσωπικό και σε υλικοτεχνική υποδομή δεν εξαλείφονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε με αυτές τις τροποποιήσεις που φέρνει η Κυβέρνηση. Με τριάντα θέσεις εξειδικευμένου προσωπικού δεν λύνεται το πρόβλημα. Είναι απλώς μια ενίσχυση με το σταγονόμετρο. Ουσιαστικά παραμένουμε στα ίδια πλαίσια αντικειμενικής αδυναμίας. Οι ελλείψεις δε αυτές οφείλονται –να είσθε ειλικρινείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ- στην πολιτική αμφιταλάντευση του ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσει πραγματικά το σύστημα των αξιοκρατικών και αντικειμενικών προσλήψεων.  Αλλά όμως το ΠΑΣΟΚ το οποίο κομματικοποίησε το κράτος και κρατικοποίησε το κόμμα δεν μπορούσε να μισήσει την εαυτού σάρκα -όπως λέει το Ευαγγέλιο- και να πει: τέρμα οι φαυλοκρατικές προσλήψεις στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
      Γι’ αυτό βλέπετε να παλινωδεί. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξέρετε πόσες είναι οι τροποποιήσεις του ν. 2190; Είναι μερικές εκατοντάδες. Είναι ένας μεγάλος όγκος ο οποίος μάλιστα έχει βιβλιοδετηθεί από τον κ. Ανδρονόπουλο.
      Δεν ήταν λοιπόν δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να καταλήξει αποφασιστικά στην υιοθέτηση συστήματος αντικειμενικών και αξιοκρατικών προσλήψεων και διορισμών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
       Η αντικειμενική δε αδυναμία του ΑΣΕΠ να ανταποκριθεί στη σπουδαία αποστολή του όχι μόνο στον τομέα των γραπτών διαγωνισμών αλλά και στον τομέα της διαγωνιστικής διαδικασίας του άρθρου 18 των προσλήψεων με σειρά προτεραιότητας οδήγησε μεθοδευμένα και αναπόδραστα με αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις στη συρρίκνωση και στην απαξίωση του όλου θεσμικού πλαισίου και των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων του ΑΣΕΠ. Και αυτά έγιναν μέσω των αυγουστιάτικων νομοθετικών τροποποιήσεων που έφερε το 1999 και το 2000 η τότε Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κα Βάσω Παπανδρέου, για να επιληφθεί το Τμήμα και να εξασφαλισθεί η περιορισμένη δημοσιότητα λόγω των «μπάνιων του λαού». 
      Με τις ρυθμίσεις αυτές οι ουσιαστικές αρμοδιότητες του συστήματος των προσλήψεων έφυγαν από το ΑΣΕΠ και περιήλθαν στους οικείους φορείς των οποίων, ως γνωστόν, οι διοικήσεις είναι ευπειθείς και πολύ δουλικά περιποιητικές απέναντι στην κεντρική εξουσία, στην Κυβέρνηση που τους διορίζει. 
      Έμεινε δε στο ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη ΑΣΕΠ ήθελα να πω -βλέπετε συνειρμός «ΑΣΕΠ-ΠΑΣΟΚ ίσον κομματικό κράτος, κομματικές φαυλοκρατικές προσλήψεις»- η υψηλή εποπτεία και ο ψιλός έλεγχος των πράξεων των οικείων φορέων που κάνουν πλέον τις διαγωνιστικές αυτές διαδικασίες των προσλήψεων. Αλλά και πάλι μέσα σε χρονικές προθεσμίες απαγορευτικές, που να μην μπορεί να τις κάνει, έστω και αν θέλει γιατί, έχουν μπει πολύ στενές προθεσμίες. Γιατί αν δεν κάνει αυτούς τους δειγματοληπτικούς ελέγχους μέσα σε συγκεκριμένες τακτές και ασφυκτικές προθεσμίες τεκμαίρεται ότι όλα είναι νόμιμα. Και θα πρέπει ο αδικούμενος –αλλά με τι στοιχεία λόγω της αδιαφάνειας και της αδυναμίας προσβάσεως στα στοιχεία- να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Δηλαδή αποτέλεσμα ελέγχου μηδέν. 
      Παράλληλα, κύριοι συνάδελφοι, με τις φωτογραφικές προκηρύξεις των θέσεων, με τις προσλήψεις δήθεν εκτάκτου προσωπικού που καλύπτει όμως ουσιαστικά πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή με συμβάσεις έργου, χωρίς τις εγγυήσεις του ΑΣΕΠ και τη εν συνεχεία γενναία μοριοδότηση της προϋπηρεσίας που αποκτήθηκε κατά καταστρατήγηση του νόμου των αντικειμενικών προσλήψεων, με τη σωρεία των πλαστών τίτλων σπουδών, που συνομολόγησε ενώπιον της επιτροπής μας ο πρόεδρος του ΑΣΕΠ κλπ., το όλο σύστημα προσλήψεων με τη διαγωνιστική διαδικασία του άρθρου 18 κατέστη διάτρητο. Είναι απλή φενάκη και το ΑΣΕΠ τροχονόμος των πελατειακών προσλήψεων του κυβερνώντος κόμματος. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.
      Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις γίνεται μια απρόσφορη και εν πολλοίς άδικη απόπειρα τακτοποίησης των συμβασιούχων μέσω της μοριοποίησης της προϋπηρεσίας. 
      Αλλά αυτή η απόπειρα είναι άδικη, διότι δεν αναγνωρίζει τον προ του 1994 χρόνο στη λογική των δικών σας μόνο παιδιών, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, και επιπλέον και με αυτήν τη μοριοποίηση μικρό ποσοστό των συμβασιούχων θα τακτοποιηθεί με τις υπό ψήφιση διατάξεις. 
      Κατά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κας Βάσως Παπανδρέου η Νέα Δημοκρατία είχε προτείνει μία αποτελεσματική λύση του προβλήματος των συνταξιούχων που κατείχαν πάγιες και διαρκείς θέσεις με τη θέσπιση ότι αυτές οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου. Σήμερα, όμως, αυτή η λύση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί λόγω του αναθεωρημένου Συντάγματος.
      Το αντικειμενικό κριτήριο της εμπειρίας καθ’ ό μέρος αφορά εμπειρία κτηθείσα στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, χωρίς τις εγγυήσεις του ΑΣΕΠ, είναι μεν ασφαλές, αλλά είναι άδικο. Οδηγεί δε σε άνιση μεταχείριση και σε πελατειακές προσλήψεις. Καθ’ ό δε μέρος αφορά εμπειρία κτηθείσα στον ιδιωτικό τομέα είναι κριτήριο επισφαλές και χρειάζονται αυστηρές εγγυήσεις της γνησιότητός του.
      Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι θα υιοθετήσετε τις εγγυήσεις, αλλά αυτές τις εγγυήσεις δεν τις βλέπουμε στο κείμενο που έχουμε μπροστά μας μετά την επεξεργασία. Δηλαδή βεβαίωση του εργοδότη, του οικείου ασφαλιστικού φορέα και της επιθεωρήσεως εργασίας.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Εάν δεν έχει μπει …
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Δεν έχει μπει. 
      Με ρητή διάταξη θα πρέπει να ορισθεί ότι εμπειρία που αποκτάται από της δημοσιεύσεως του νόμου αυτού και εφεξής στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα χωρίς τα εχέγγυα του ν. 2190/94 δεν βαθμολογείται. Δεν πρέπει να προσαυξάνει τη βαθμολογία ως κριτήριο. Επίσης να μη λαμβάνεται υπόψη η προϋπηρεσία που οφείλεται σε σύμβαση έργου, διότι και αυτή δεν γίνεται ποτέ με τα κριτήρια του ν. 2190. Για τα μέχρι τώρα όπως έγιναν, έγιναν, αλλά για το μέλλον θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και αυτό με ρητή διάταξη, κύριε Υπουργέ. 
      Εμείς, κύριοι συνάδελφοι, θέλουμε ένα ΑΣΕΠ εντός αποστολής με όλα τα συμπαραμαρτούντα, να έχει επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, να έχει άμεσες και αποφασιστικές αρμοδιότητες και όχι υψηλή εποπτεία και ψιλό έλεγχο. Να μπορεί να ανταποκρίνεται στις επιταγές της αποστολής του για να τεθεί τέρμα στη φαυλότητα των κομματικών προσλήψεων. 
      Παρά την κριτική που άσκησα στο όλο σύστημα, το νομοσχέδιο έχει και θετικά σημεία, διότι πράγματι επιφέρει βελτιώσεις στα κριτήρια του άρθρου 18 του ν. 2190. Και είναι ένα βήμα. Δεν είναι βεβαίως εκείνο το βήμα που θα θέλαμε, διότι παραμένουν κερκόπορτες.
      Θα ήθελα, κλείνοντας, να αναφερθώ σε μια αδικία που προέκυψε για τους επιτυχόντας και μη διορισθέντας του διαγωνισμού του 1998. Αυτοί αδικήθηκαν, γιατί υπήρχε, κύριε Υπουργέ, ο περιορισμός της μιας νομαρχίας, με αποτέλεσμα να έχουν διορισθεί σε άλλες νομαρχίες υποψήφιοι με χαμηλότερη βαθμολογία και αυτοί έμειναν απέξω. 
      Όλες οι πτέρυγες, μηδέ της κυβερνητικής εξαιρουμένης, ύψωσαν φωνή συμπαραστάσεως και τακτοποιήσεως. Και υπάρχουν τροπολογίες, κύριε Υπουργέ, τις οποίες πρέπει να δούμε θετικά.
      Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ στο όριο ηλικίας. Εφόσον καταργούμε το όριο ηλικίας και μπορεί κάποιος να διορισθεί και στην ηλικία των ογδόντα ετών στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, πρέπει να διαλάβουμε ειδική διάταξη για τις δυσμενείς συνέπειες που υφίστανται οι ήδη υπηρετούντες στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ και σε άλλες ΔΕΚΟ οι οποίοι δεν έχουν ενταχθεί στο τακτικό προσωπικό, διότι όταν προσελήφθησαν ήταν υπερήλικες δηλ. άνω των σαράντα ετών. Υπηρετούν, όμως, δεκαπέντε και είκοσι χρόνια και έχουν αποδοχές κατά το 1/3 λιγότερες των τακτοποιημένων. Ο ογδοντάχρονος που θα διοριστεί σήμερα με το νόμο αυτό θα παίρνει κανονικές αποδοχές και αυτός που υπηρετεί μέχρι σήμερα δεκαπέντε και είκοσι χρόνια θα έχει μειωμένες αποδοχές. Να το δούμε και αυτό, κύριε Υπουργέ. Σας ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Δημήτριος Τσιόγκας.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή η Κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει τέτοια νομοσχέδια να τα φέρνει προεκλογικά για να εκβιάζει τους εργαζόμενους οι οποίοι εργάζονται ως έκτακτοι επί σειρά ετών, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, επειδή αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται έχει οδηγήσει τη Δημόσια Διοίκηση σε απαράδεκτη κατάσταση και φυσικά απ’ ό,τι φαίνεται δεν έχετε καμία διάθεση να τελειώνετε με αυτό το αίσχος των συμβάσεων, εμείς, λοιπόν, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά: 
      Πρέπει να σταματήσει η ομηρία χιλιάδων εργαζομένων, οι οποίοι απασχολούνται με απαράδεκτες σχέσεις εργασίας, μερικής απασχόλησης, ορισμένου χρόνου, σύμβαση έργου, ακόμα και με συμβάσεις μιας μέρας ή με δελτία παροχής υπηρεσιών. 
      Επιμένουμε στο δημόσιο να υπάρχει μία σχέση εργασίας. Και μπορεί να προσδιοριστεί με μία σύμβαση εργασίας για το δημόσιο και όχι με την τακτική που ακολουθείτε, της κατάργησης της μονιμότητας, της εφαρμογής της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. 
      Επιμένουμε ότι πρέπει να μονιμοποιηθούν όλοι οι έκτακτοι που εργάζονται με διάφορες εργασιακές σχέσεις και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και επιμένουμε ακριβώς γιατί με αυτό το νομοσχέδιο δεν μονιμοποιείται κανένας έκτακτος. Αντίθετα με το σύστημα που φέρνετε για τις προσλήψεις πολλοί από αυτούς θα μείνουν απέξω, ενώ υπάρχουν ελλείψεις και τεράστιες ανάγκες προσλήψεων σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια, η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
      Αντίθετα, εσείς όχι μόνο δεν κάνετε προσλήψεις, αλλά ταυτόχρονα χαρίζετε δισεκατομμύρια στους εργοδότες, όπως κάνατε πρόσφατα με το ΙΚΑ χαρίζοντας 300 δισεκατομμύρια στους εργοδότες για χρέη τους προς το ΙΚΑ. 
      Νομιμοποιήσατε τα δουλεμπορικά γραφεία, τα οποία χρησιμοποιούν και νοικιάζουν εργάτες μιας χρήσης, χωρίς δικαιώματα, ακόμα και σε δημόσιους οργανισμούς και υπηρεσίες, όπως για την καθαριότητα ή τη φύλαξη των νοσοκομείων.
      Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα να ασχολείται η Βουλή κάθε λίγο και λιγάκι, παραμονές εκλογών, με τους εκτάκτους τους οποίους χρησιμοποιείτε προεκλογικά για εξαγορά ψήφων. 
      Γι΄ αυτό το κόμμα μας προτείνει την άμεση κάλυψη των ελλείψεων σε όλους τους νευραλγικούς τομείς της Δημόσιας Διοίκησης, θέσεις οι οποίες θα καθορίζονται με οργανόγραμμα και θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κάθε υπηρεσίας ή οργανισμού ακόμα και με βάση τις ανάγκες του λαού, όταν πρόκειται για τομείς όπως είναι η υγεία και η παιδεία.
      Για τις λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές» έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένα. Εκφράσαμε την αντίθεσή μας και κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η σύνθεσή τους τελικά καθορίζεται από την κυβερνητική Πλειοψηφία. Η πείρα έχει δείξει ότι μόνο σε επιμέρους ζητήματα έχουν τις δυνατότητες και τη θέληση να αποκλίνουν από τις κυβερνητικές πολιτικές και να διαφοροποιηθούν γενικότερα από τις κυρίαρχες κατεστημένες απόψεις.
      Με αυτόν τον τρόπο μετατίθεται, σε μία σειρά ζητήματα, η ευθύνη από την Κυβέρνηση στις ανεξάρτητες αρχές και τελικά υποβαθμίζεται ο έλεγχος του Κοινοβουλίου προς την ελληνική κυβέρνηση. Γίναμε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια στο εξής: Όταν κάποιες από τις αρχές αυτές τολμούν να εκφράσουν διαφορετική γνώμη ακόμα και σε ζητήματα μικρής πολιτικής και κοινωνικής σημασίας, τότε τους γίνεται επίθεση ή ασκούνται πιέσεις είτε από την Κυβέρνηση είτε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
      Η άποψή μας είναι ότι τουλάχιστον θα έπρεπε να εκπροσωπούνται σε αυτές τα κόμματα και οι κοινωνικοί φορείς, κάτι το οποίο απορρίφθηκε κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος και από τη Νέα Δημοκρατία και από την Κυβέρνηση στο όνομα δήθεν του μη κομματισμού, στην πράξη όμως για να προωθείται ακόμα περισσότερο η δικομματική συναίνεση.
      Εμείς, όταν ψηφιζόταν ο ν. 2190/1994, είχαμε κάνει συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη πρόταση για προσδιορισμό των συγκεκριμένων αναγκών των υπηρεσιών του δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης με σύνταξη αντίστοιχων οργανισμών με βάση τις ανάγκες στους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της παιδείας, με βάση τις ανάγκες του λαού. Σ’ αυτήν τη βάση να γίνονται οι προσλήψεις με τη μέθοδο και το σύστημα των αντίστοιχων μετρήσιμων κριτηρίων. 
      Βασική αρχή της θέσης μας αυτής είναι σε κάθε θέση εργασίας να διοριστεί εκείνος που αντικειμενικά συγκεντρώνει τα περισσότερα προσόντα που απαιτούνται για την καλύτερη λειτουργία αυτής της θέσης, για θετική κοινωνική λειτουργία προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. 
      Σε περίπτωση ίσων προσόντων εμείς δίνουμε προτεραιότητα στα κοινωνικά κριτήρια με την έννοια της οικογενειακής, οικονομικής κατάστασης. Με τα άρθρα 7 και 8 του νομοσχεδίου αναβαθμίζονται τα κριτήρια και εισάγεται η προϋπηρεσία. Έτσι, πάνω στο βαθμό του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ προστίθενται και βαθμοί με βάση τους τίτλους σπουδών. Εμείς δεν συμφωνούμε, όταν έχει κάποιος πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ, να του ζητάτε να περάσει ξανά από διαγωνισμό. 
      Την εμπειρία και την κοινωνική κατάσταση εσείς τη θέτετε μετά τους βαθμούς. Έτσι με τα εικοσάρια, για παράδειγμα, που παίρνουν μαθητές από ιδιωτικά σχολεία καταλαμβάνουν θέσεις που δικαιούνταν άλλοι από δημόσια σχολεία, οι οποίοι έχουν μικρότερους βαθμούς. Η θεσμοθέτηση της εμπειρίας έχει σχέση κυρίως με την υποσχεμένη από την Κυβέρνηση τακτοποίηση των εκτάκτων γενικά και των απολυμένων από δημόσιες υπηρεσίες που καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν με άλλες ή έγιναν ανώνυμες εταιρείες ή εκχωρήθηκαν σε ιδιώτες.
      Παρ’ όλο που το νομοσχέδιο κάνει μια στροφή στα μετρήσιμα κριτήρια, διατηρεί και το διαγωνισμό στον οποίο, όπως σας είπα, είμαστε αντίθετοι, γιατί δημιουργεί κινδύνους διαβλητότητας. Και το κυριότερο στην καλύτερη περίπτωση αποτυπώνει μια γενική μορφωτική κατάσταση του υποψηφίου, αλλά δεν αποτυπώνει την απαιτούμενη μορφωτική κατάσταση για τη συγκεκριμένη θέση εργασίας στη συγκεκριμένη υπηρεσία.
      Το κριτήριο της εμπειρίας που εισάγεται είναι κριτήριο που δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Επίσης πολλοί θα είναι εκείνοι που, στο όνομα της πολυπόθητης εμπειρίας, θα υποκύψουν σε αρνητικούς εργασιακούς όρους, σε μειωμένες αποδοχές, σε ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Ακόμα, αυτοί που είναι «κολλητοί» των αφεντικών μπορεί να φάνε θέσεις από τους τίμιους, που δεν καταφέρνουν να πάρουν χαρτί προϋπηρεσίας από τον εργοδότη σε ιδιωτική επιχείρηση, αν και ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να το δίνει για την επαγγελματική του εξέλιξη του κάθε εργαζόμενου.
      Μεταξύ των ισοβαθμούντων το νομοσχέδιο δίνει προβάδισμα με βάση τα εξής κριτήρια: Πρώτο είναι το κριτήριο του τίτλου σπουδών και στη σειρά τα άλλα κριτήρια με τελευταίο την κοινωνική κατάσταση, αφήνοντας απέξω το κριτήριο της οικογενειακής- οικονομικής κατάστασης. Βέβαια η άποψη του νομοθέτη είναι ότι το κυριότερο είναι η μορφωτική κατάσταση. Όμως εμείς πιστεύουμε ότι η άσχημη οικονομική κατάσταση των εργαζομένων ή ακόμα και η εξαθλίωσή τους είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται από την Κυβέρνηση και τους δημιουργεί πλείστα προβλήματα. Κατά τη γνώμη μας αυτά πρέπει να προτάσσονται μαζί με τη μορφωτική κατάσταση. 
      Όσο για τους έκτακτους, παρ’ όλο που προκήρυξη τους δίνει προσαύξηση 40% στη βαθμολογία με βάση τα εξάμηνα που εργάστηκαν ως έκτακτοι στις υπηρεσίες τους, οι οποίες καταργήθηκαν, συγχωνεύθηκαν ή ιδιωτικοποιήθηκαν, τους βάζει στη διαδικασία του διαγωνισμού και του συνόλου των κριτηρίων. Αυτό κατά τη γνώμη μας εγκυμονεί κινδύνους να χάσουν τη δουλειά τους οι έκτακτοι που εργάζονται για χρόνια ως έκτακτοι ή εργάζονται ως μόνιμοι και η υπηρεσία τους καταργήθηκε ή ιδιωτικοποιήθηκε. Ανεξάρτητα από το πώς χειρίστηκαν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις το πρόβλημα των εκτάκτων για χειραγώγηση των ίδιων και εξαγορά ψήφων και πολιτική ομηρία, έχουν σοβαρότατες ευθύνες γι’ αυτό οι κυβερνήσεις που παρήλασαν όλα αυτά τα χρόνια. 
      Θέση μας είναι ότι κάθε εργαζόμενος πρέπει να έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην εργασία του, με τη μορφή της μονιμότητας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. 
      Θέσεις οι οποίες θα προβλέπονται με οργανόγραμμα για κάθε υπηρεσία, οργανισμό και όχι αυτό που φέρατε στο νομοσχέδιο για το Υπουργείο Αιγαίου με είκοσι πέντε θέσεις που οι ειδικότητές τους θα καθορίζονται με προεδρικά διατάγματα. Και βεβαίως δεν συμφωνούμε σε καμία περίπτωση μ’ αυτήν την τροπολογία. Όλοι οι έκτακτοι δεν πρέπει να μπουν σε δοκιμασία νέων διαγωνισμών, αλλά να τους μονιμοποιήσετε όλους. Είναι αυτοδίκαιη η μονιμοποίηση όλων των εκτάκτων, αλλά και όλων, των οποίων οι υπηρεσίες καταργήθηκαν ή ιδιωτικοποιήθηκαν.
      Επίσης πρέπει να πούμε ότι εμείς επιμένουμε οι θέσεις να είναι προσωποπαγείς με οργανόγραμμα με βάση τις ανάγκες λειτουργίας κάθε υπηρεσίας και οργανισμού. 
      Επίσης για τους απασχολούμενους με συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες: Εάν για παράδειγμα στο φετινό διαγωνισμό δεν πετύχει κάποιος και απορριφθεί και συνεχίσει να εργάζεται με τις συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου στην υπηρεσία που είναι, στον επόμενο διαγωνισμό δεν μετράτε την προϋπηρεσία. Βεβαίως εμείς δεν συμφωνούμε μ’ αυτό, γιατί δημιουργείται ακόμη ένα πρόβλημα γι’ αυτούς που είναι έκτακτοι. Το λέμε αυτό γιατί πολλοί απ’ αυτούς με το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα μείνουν απέξω. Γιατί είναι αδύνατα τα κοινωνικά κριτήρια που αφορούν στους υποψήφιους και συνεχίζει να έχει βάρος ο γραπτός διαγωνισμός. 
      Θέλουμε να σταθούμε και στις συμβάσεις μιας ημέρας, με τις οποίες εργάζονται οι εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ επί είκοσι τρία χρόνια. Ζητάμε να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία αυτών των συμβάσεων. Επίσης να σημειώσουμε ότι με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του ν. 2190/94 εξαιρέθηκαν πολλές κατηγορίες εργατοτεχνικού προσωπικού από διάφορες υπηρεσίες, οργανισμούς και το αντικείμενο του ΑΣΕΠ έχει περιοριστεί κατά πολύ. 
      Θέλουμε επίσης να σημειώσουμε και να τονίσουμε ότι θα πρέπει η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το ζήτημα των επιτυχόντων του διαγωνισμού του 1998 και να διοριστούν όλοι οι επιτυχόντες του διαγωνισμού του 1998 στο δημόσιο, γιατί υπάρχει μια κατάφωρη  αδικία. 
      Στο ζήτημα της μοριοδότησης της ξένης γλώσσας: Αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί γενικευμένα γιατί αδικούνται τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, της επαρχίας και των απομακρυσμένων χωριών, αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να μάθουν ξένη γλώσσα. Γι’ αυτό να εφαρμόζεται εκεί που είναι αναγκαίο, χωρίς η βαθμολογία να είναι αθροιστική σε υποψήφιο που γνωρίζει περισσότερες γλώσσες. 
      Η θέσπιση κρατικού πιστοποιητικού γλωσσομάθειας αποτελούσε πάγιο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας προκειμένου να πάψει η μονοπώληση των τίτλων γλωσσομάθειας από τα ξένα κρατικά ιδρύματα, όπως το Βρετανικό Συμβούλιο, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε, τα οποία ασκούν πολιτική προπαγάνδα και πολιτική διείσδυσης των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών στη χώρα μας. Ταυτόχρονα υπήρξε και αίτημα των μικρών και μεσαίων ιδιοκτητών φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, των οποίων το αντίστοιχο πτυχίο γλωσσομάθειας PALSO δεν αναγνωρίζεται από τους δημόσιους φορείς και οργανισμούς, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε υποδεέστερη μοίρα και να πλήττονται από τον ανταγωνισμό.
      Παρ’ όλα αυτά ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει υιοθετηθεί από το επίσημο κράτος. Η εσπευσμένη εισαγωγή του θεσμού από την Κυβέρνηση οφείλεται στην απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υπάρξει ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο και στη χώρα μας για να τύχει της αντίστοιχης χρηματοδότησης από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Σημειώνουμε εδώ παρενθετικά πως η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδιαφέρεται για την ευρύτατη διάδοση γλωσσών των χωρών του ισχυρού πυρήνα της προκειμένου να διευκολυνθεί η ανάπτυξη της εργασιακής κινητικότητας, που θα εξασφαλίσει με επάρκεια φθηνό εργατικό δυναμικό όπου και όποτε οι ανάγκες των μονοπωλίων το απαιτούν.
      Στα πλαίσια αυτά το ενδιαφέρον της για τη γλωσσομάθεια περιορίζεται στην ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων, που θα εξυπηρετούν την επικοινωνία μέσα στους εργασιακούς χώρους. Κάθε άλλο παρά φροντίζει για τη γενικότερη μορφωτική ανάπτυξη και καλλιέργεια κάθε λαού μέσα από την εκμάθηση της γλώσσας και του πολιτισμού των άλλων λαών της περιοχής. Το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας θεσμοθετείται ακρωτηριασμένο, είναι αποσπασμένο το περιεχόμενο της γνώσης που έρχεται να διαπιστώσει, ενώ παρατίθενται όλες οι τεχνοκρατικές λεπτομέρειες για τη διαδικασία και τον τύπο των εξετάσεων απόκτησής του. Ακόμη δεν γίνεται κουβέντα για το ποιος, τι και πού μαθαίνει την ξένη γλώσσα. 
      Η γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας στην εποχή μας είναι αναγκαίο μορφωτικό εφόδιο για τον καθένα. Θα είναι απαγορευμένη σε όσους δεν διαθέτουν το μεγάλο χρηματικό ποσό, που απαιτεί η ουσιαστική εκμάθησή της, αφού παραμένει τομέας παραδομένος αποκλειστικά στους ιδιώτες ξένους και ντόπιους μεγαλοφροντηστηριούχους.
      Η θέσπιση, λοιπόν, κρατικού πιστοποιητικού γλωσσομάθειας θα ήταν ένα πραγματικά θετικό μέτρο, μόνο με την προϋπόθεση ότι θα αποτελούσε την κατάληξη ενός κρατικού συστήματος γλωσσομάθειας δημοσίου και δωρεάν, που θα αποσκοπεί στη γλωσσική και κατά συνέπεια πολιτιστική καλλιέργεια όλων των πολιτών της χώρας. 
      Το σύστημα αυτό εκμάθησης των ξένων γλωσσών πρέπει να περνά μέσα από το σχολείο, το πανεπιστήμιο και τα δημόσια κέντρα γλωσσομάθειας, πυρήνας του συστήματος να είναι το δημόσιο σχολείο, ενιαίο, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό, βασικής εκπαίδευσης για όλους τους νέους ανθρώπους, με διευρημένη λειτουργία, ώστε να καλύπτει και τις ανάγκες εκμάθησης μιας υποχρεωτικά ξένης γλώσσας και μιας δεύτερης προαιρετικά και να οδηγεί σε πιστοποιητικό καλής γνώσης, σε επίπεδο δηλαδή αντίστοιχο με το proficiency.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εξωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Επικοινωνιών της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας στον τομέα των ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών.».
      Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
      Επίσης έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η συνάδελφος Βουλευτής Α΄ Αθηνών κα Μαριέττα Γιαννάκου-Κουτσίκου ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας της στο εξωτερικό.
      Το Τμήμα εγκρίνει;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το Τμήμα ενέκρινε.
      Το λόγο έχει εκ μέρους του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου η κα Δαμανάκη.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο, όπως επισημαίνει και η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής που έχει διανεμηθεί, αποτελεί ένα άθροισμα δύο διακριτών νομοσχεδίων. Το πρώτο του μέρος αφορά ένα νόμο εκτελεστικό του Συντάγματος, το θέμα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και το δεύτερο στις προσλήψεις στο δημόσιο.
      Θα τοποθετηθώ ξεχωριστά στα δύο αυτά θέματα, τα οποία έχουν μία αυτοτέλεια.
      Για το πρώτο μέρος αφορά στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, που κατά την άποψή μας έχουν να παίξουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Βεβαίως αποτελούν ένα καινούριο θεσμό, που δοκιμάζεται αυτή τη στιγμή και στον κόσμο και στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη ουσιαστικά αποτελούν μέρος του θεσμικού ευρωπαϊκού πολιτισμού από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μέχρι τότε δεν είχαν ουσιαστικά εφαρμοστεί. Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγαλύτερη ιστορία. Πάντως είναι ένας θεσμός που κάνει τα πρώτα του βήματα και αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια ιδρυτική μορφή ανάμεσα στο κράτος από τη μια μεριά και στην κοινωνία και την αγορά από την άλλη.
      Πιστεύω ότι είναι ένας θεσμός που χρειάζεται να στηριχθεί. Θυμίζω ότι ο Συνασπισμός είχε ψηφίσει το σχετικό άρθρο του Συντάγματος και πολλές από τις προτάσεις που περιελήφθησαν στο σχετικό άρθρο ήταν και προτάσεις του Συνασπισμού.
      Το πρώτο μέρος, λοιπόν, του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, το πρώτο νομοσχέδιο, θα έλεγα, για να είμαι ακριβέστερη, που αφορά στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, κινείται σε σωστή κατεύθυνση. Αποτελεί ένα νομοσχέδιο που είναι εκτελεστικό του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος και εμείς θα το ψηφίσουμε. Οι κατευθύνσεις του όπως εξειδικεύονται, είναι θετικές.
      Έχω να κάνω, όμως, τρεις παρατηρήσεις.
      Πρώτα-πρώτα θα έλεγα για να συννενοηθούμε ότι αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία όταν μιλάμε για ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, είναι ότι πρέπει αυτές να εξασφαλίζουν τα εχέγγυα της αμεροληψίας, της αντικειμενικότητας, αλλά και της προσαρμοστικότητας, της ευελιξίας στις ιδιαιτερότητες κάθε συγκεκριμένου τομέα.
      Επομένως η απεξάρτηση από την Κυβέρνηση και την εκτελεστική εξουσία είναι βασικός όρος ύπαρξης αυτών των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. Δεν έχει νόημα η ύπαρξή τους εάν δεν πάρουμε όλα τα μέτρα, ώστε να είναι ουσιαστικά ανεξάρτητες από την εκτελεστική εξουσία. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, που σήμερα αντιμετωπίζει και το δικό μας θεσμικό σύστημα, αλλά και το θεσμικό σύστημα των ευρωπαϊκών χωρών.
      Κατ’ αρχάς, λοιπόν, το νομοσχέδιο προσπαθεί προς αυτήν την κατεύθυνση και γι’ αυτό είπα πριν ότι κινείται θετικά, υπάρχουν όμως ορισμένες παρατηρήσεις που έχουμε να κάνουμε.
      Πρώτα-πρώτα θέλω να πω ότι η Κυβέρνηση σ’ αυτό το νομοσχέδιο εξαντλεί πλήρως μόνο το γράμμα του Συντάγματος. Δεν εμφανίζεται καθόλου γενναιόδωρη στην προσπάθεια να ενισχυθούν αυτές οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Πρώτα-πρώτα δεν υπάγονται όλες σ’ αυτό το άρθρο. Πολλές θα μπορούσαν να υπαχθούν. Υπάρχουν χώροι όπου δρουν ανεξάρτητες αρχές και εμείς πιστεύουμε ότι παρ’ όλο που δεν αναφέρονται ρητά στο άρθρο του Συντάγματος –αυτό είναι γεγονός- θα μπορούσε με το νόμο της η Κυβέρνηση να τους δώσει μία σχετική ανεξαρτησία, έτσι ώστε να περιβληθούν από το αντίστοιχο κύρος. Θα μπορούσαν δηλαδή οι αρχές αυτές να αποκτήσουν έναν πολιτικό ρυθμιστικό ρόλο. 
      Υπάρχουν άλλες χώρες, στις οποίες οι αντίστοιχες αρχές είναι πανίσχυρες. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, λόγου χάρη, σε άλλες χώρες είναι μια πανίσχυρη αρχή. Στην Ελλάδα δεν έχει ουσιαστικές δυνατότητες. Αντίστοιχα θα μπορούσα να πω για τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και για άλλες αρχές, που δεν υπάγονται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. 
      Αυτή είναι η πρώτη μας παρατήρηση. Θεωρούμε ότι το εύρος εφαρμογής αυτού του νόμου είναι πολύ στενό, δεν είναι αυτό το οποίο εμείς θα επιθυμούσαμε και αυτό το οποίο θα βοηθούσε να υπάρξει μια καλή αρχή, ένα καλό πρώτο βήμα για τη λειτουργία των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. 
      Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με την ανεξαρτησία τους και δεν αφορά βεβαίως το νομοσχέδιο αμέσως, αλλά εμμέσως. Αφορά κυρίως τον Κανονισμό της Βουλής. Θεωρούμε ότι και ο Κανονισμός της Βουλής πρέπει να τροποποιηθεί, κύριε Πρόεδρε, σε μια κατεύθυνση αντίστοιχη, ώστε να εξασφαλιστεί η πραγματική αυτοτέλεια των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. Το γεγονός ότι οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές θα υποβάλλουν μία έκθεση μία φορά το χρόνο δεν νομίζουμε ότι μπορεί να εξασφαλίσει ουσιαστική επάρκεια και αυτοτέλεια στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. 
      Νομίζουμε, λοιπόν, ότι εδώ θα μπορούσαν -και έχουμε κάποιες προτάσεις- να μελετηθούν αντίστοιχα μέτρα και να αλλάξει ο Κανονισμός της Βουλής σε εναρμόνιση με το Σύνταγμα -και το σημερινό νομοσχέδιο- ώστε να υπάρχει ουσιαστική ανεξαρτησία των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. 
      Τρίτη και τελευταία παρατήρηση είναι η εξής: Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη προσοχή στην πρόσληψη προσωπικού για τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Εμείς έχουμε μία πρόταση να υπάρξει μία επιτροπή εμπειρογνωμόνων, στην οποία θα μετέχουν δύο μέλη της επιτροπής κατά περίπτωση, ένα μέλος του ΑΣΕΠ και ένας δικαστικός. 
      Πάντως θεωρούμε ότι η πρόσληψη προσωπικού στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές δεν είναι εύκολη υπόθεση, δεν προσφέρεται για την εξυπηρέτηση οποιωνδήποτε σκοπιμοτήτων και πρέπει να κατοχυρωθεί με ένα σοβαρό και συγκροτημένο σύστημα, ώστε να βοηθά και την άνοδο του επιπέδου των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το σκοπό τους. 
      Έρχομαι τώρα στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, που αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο. Εδώ έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις και ενστάσεις, τις οποίες διατηρούμε παρά το γεγονός –και αυτό πρέπει να το πω με πολύ μεγάλη σαφήνεια- ότι στην κοινοβουλευτική επιτροπή έγιναν αρκετές τροποποιήσεις στην κατεύθυνση των παρατηρήσεών μας. Πρέπει εδώ να σημειώσω ότι στη συζήτηση στην κοινοβουλευτική επιτροπή έγινε μία σοβαρή δουλειά και έγιναν δεκτές πολλές από τις προτάσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης και συναδέλφων Βουλευτών. Θα εξηγήσω όμως στη συνέχεια γιατί εμείς διατηρούμε τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις μας στο συγκεκριμένο κεφάλαιο. 
      Τι αφορά αυτό το κεφάλαιο; Αφορά το περίφημο θέμα των προσλήψεων στο δημόσιο. Πράγματι αυτό είναι ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό για δύο λόγους. Θα έλεγα ότι η σοβαρότητά του συγκεντρώνεται σε δύο πολύ σοβαρά θέματα. Το ένα είναι το γεγονός ότι οι προσλήψεις στο δημόσιο είχαν χρησιμοποιηθεί για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ως ο πυλώνας για την πραγματοποίηση των ρουσφετολογικών και πελατειακών επιδιώξεων των κυβερνητικών κομμάτων. Αυτό είναι αναμφισβήτητο στην Ελλάδα. Είναι αναμφισβήτητο ότι για πάρα πολλές δεκαετίες η πρόσληψη στο δημόσιο τομέα ήταν περίπου η εξαργύρωση μιας συγκεκριμένης πελατειακής σχέσης που υπήρχε ανάμεσα στο κόμμα, στο Βουλευτή και στον ψηφοφόρο.
      Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, κατά την άποψή μας, η πρόσληψη του προσωπικού στο δημόσιο τομέα –και νομίζω ότι αυτό είναι αυτονόητο- παίζει πολύ μεγάλο ρόλο εάν θέλουμε επιτέλους στη χώρα μας να έχουμε μία σοβαρή Δημόσια Διοίκηση που δεν θα είναι διεφθαρμένη, δεν θα διαφθείρεται και θα εξυπηρετεί τον πολίτη, θα είναι δηλαδή αποτελεσματική και πρόσφορη για το κοινωνικό συμφέρον. Αυτό προϋποθέτει την πρόσληψη προσωπικού που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Θα πρέπει δηλαδή το δημόσιο να έχει υψηλές απαιτήσεις από το προσωπικό που προσλαμβάνει.
      Και για τους δύο αυτούς λόγους, τους οποίους εμείς θεωρούμε εξίσου σημαντικούς, όποιο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τομέα κατοχυρωθεί έχει πολύ μεγάλη σημασία. 
      Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αλλάζει τον περίφημο ν. 2190 που μέχρι τώρα είχε εφαρμοστεί για το ΑΣΕΠ και τις προσλήψεις στο δημόσιο. 
      Εμείς κρίνοντας και απολογιστικά την εφαρμογή του νόμου αυτού θέλουμε να επιμείνουμε στη θέση μας ότι ο νόμος αυτός λειτούργησε θετικά. Ήταν πολύ διαφωτιστική εδώ και η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ΑΔΕΔΥ στην κοινοβουλευτική επιτροπή. Ο ν. 2190 λειτούργησε θετικά παρά τις αδυναμίες του στις οποίες θα αναφερθώ. Απέμπλεξε εάν θέλετε το πολιτικό σύστημα σε μεγάλο βαθμό. Και έχω την εντύπωση ότι ιδιαίτερα οι Βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος και γενικότερα των μεγαλύτερων κομμάτων έχουν θετική εικόνα γι’ αυτό. Απέμπλεξε το πολιτικό σύστημα απ’ όλη αυτήν τη φοβερή πίεση του διορισμού στο δημόσιο. Σε μεγάλο βαθμό, όχι τελείως, διότι εδώ υπάρχει το πολύ μεγάλο πρόβλημα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ο περίφημος διορισμός των εκτάκτων στο δημόσιο. Οι έκτακτοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι επί συμβάσει δηλαδή, αποτελούν πραγματικά ένα θεσμό στο δημόσιο. 
      Είμαι πάρα πολλά χρόνια Βουλευτής και πάρα πολλά χρόνια συζητούμε συνεχώς για την κατάργηση αυτής της υπόθεσης των εκτάκτων, οι οποίοι δεν καταργούνται, αλλά αυξάνονται και πληθύνονται. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για θεσμό, κατά την άποψή μας αποτελούν μια πληγή για το δημόσιο αυτές οι συμβάσεις, διότι το δημόσιο εμφανίζεται ανίκανο να έχει ένα σχέδιο οργάνωσης του προσωπικού του. Δεν μπορεί να προγραμματίσει τις ανάγκες του, δεν μπορεί να λύσει προβλήματα με ένα σοβαρό και συγκροτημένο τρόπο. 
      Υπάρχει μια ποικιλία συμβάσεων. Στη συζήτηση που είχαμε στην επιτροπή, είπαμε πολύ αναλυτικά για τις συμβάσεις μιας μέρας. Υπάρχουν και συμβάσεις μιας μέρας που μπορούν να δικαιολογούνται κάπως από τη φύση της δουλειάς στον ΟΠΑΠ, αλλά δεν μπορεί να δικαιολογηθεί εργαζόμενος να δουλεύει είκοσι τρία χρόνια στο δημόσιο με συμβάσεις μιας μέρας ή να έχουμε συμβάσεις έργου ή δελτία παροχής υπηρεσιών ή μία πληθώρα καταστάσεων που είναι πολύ δύσκολο να ενιαιοποιηθούν και να καλυφθούν από ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Πρέπει να μπει κάποια στιγμή ένα τέρμα σ’ αυτά. 
      Θέλω εδώ να πω ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει σε αυτό που λέμε δημόσιο τομέα, για να είμαστε ρεαλιστές. Το πρόβλημα υπάρχει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή στις επιχειρήσεις, στους διάφορους οργανισμούς, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, όχι εν πάση περιπτώσει στη Δημόσια Διοίκηση. Υπάρχει πρόβλημα σε αυτόν που λέμε ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου οι καταστάσεις δεν ελέγχονται και όπου εξακολουθούν να υπάρχουν πελατειακά συστήματα και συστήματα εξυπηρέτησης παρά τα όσα ακούγονται κατά καιρούς. 
      Παρ’ όλα αυτά εγώ θέλω να σημειώσω ότι ο ν. 2190 λειτούργησε θετικά. Ήταν ένα σημαντικό θετικό βήμα μέσα στο χάος που υπήρχε πριν και νομίζω ότι όλοι έχουμε το κριτήριο να κρίνουμε τις αποφάσεις και να αποφανθούμε σχετικά. 
      Τι κάνει τώρα αυτό το νομοσχέδιο; Το νομοσχέδιο τροποποιεί το ν. 2190, όσον αφορά τα κριτήρια και τον τρόπο που εφαρμόζονται και εμείς εδώ θέλουμε να πούμε την άποψή μας. 
      Πρώτα-πρώτα θέλω να πω ότι εμείς υποστηρίζουμε την ανάγκη να υπάρχει μια γραπτή δοκιμασία για την είσοδο στο δημόσιο. Δεν εννοούμε με αυτό ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία εάν θα έχουμε ένα γραπτό διαγωνισμό εφ’ όλης της ύλης με συγκεκριμένα ερωτήματα ή εάν θα έχουμε ένα τεστ με μια πληθώρα ερωτήσεων και μία πληθώρα απαντήσεων. Αυτά αφορούν τις τεχνικές της γραπτής δοκιμασίας. Και απ’ ό,τι οι ίδιοι οι επιστήμονες, οι ειδικοί λένε το τεστ των δοκιμασιών είναι ένα τεστ προσφορότερο, το οποίο μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στον υποψήφιο να απαντήσει σε πολύ περισσότερες ερωτήσεις και έχει τη δυνατότητα να βαθμολογείται ευκολότερα, πιο αντικειμενικά και χωρίς τόσο μεγάλο κόστος. Όμως, είναι και αυτό μία γραπτή δοκιμασία. Εμείς θέλουμε να υπερασπιστούμε αυτήν τη γραπτή δοκιμασία είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο. Και το λέω αυτό διότι εδώ υπάρχει ένας αντίλογος. Ακούγεται ας πούμε από εκπροσώπους κομμάτων της Αντιπολίτευσης ότι πρέπει να καταργηθούν τελείως οι γραπτοί διαγωνισμοί και απλώς να λαμβάνεται υπόψη η προϋπηρεσία κλπ. Δεν συμφωνούμε με την άποψη αυτή. 
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Αφού έχουν πτυχίο πανεπιστημίου. 
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Θα ήθελα, λοιπόν, να πω ότι δεν συμφωνούμε με την άποψη αυτή. 
      Εμείς επιμένουμε στη γραπτή δοκιμασία. Και επιμένουμε διότι θα πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να αναγνωρίσουμε, όπως το επεσήμανε πολύ καλά και ο εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ στη συζήτηση στην κοινοβουλευτική επιτροπή και όπως νομίζω ότι είναι γνωστό, ότι η γραπτή δοκιμασία βοήθησε να έχουμε καλύτερο προσωπικό στο δημόσιο. Βοήθησε αντικειμενικά. Βεβαίως το πτυχίο είναι ένα κριτήριο και πολύ περισσότερο εάν μάλιστα κάποιοι έχουν μεταπτυχιακές σπουδές, διδακτορικά κλπ. 
      Αλλά όπως πολύ σωστά ειπώθηκε ούτε όλα τα πτυχία όλων των χωρών εξασφαλίζουν μία πλήρη επάρκεια γνώσεων και μία ισοτιμία στην πράξη ούτε όλα τα πτυχία όλων των χωρών έχουν τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια κριτήρια βαθμολόγησης με αποτέλεσμα πολλοί να αδικούνται. Εν πάση περιπτώσει αν η γραπτή δοκιμασία…
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Δεν είναι όλα τα πανεπιστήμια ίδια.
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη με διακόπτετε.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ!
      ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Δεν ξέρω ποιος είναι ο συνάδελφος που με διακόπτει. Να πάρει το λόγο και να του απαντήσω. Να με προσέχει λίγο περισσότερο. Εν πάση περιπτώσει έχω την εντύπωση ότι μιλούμε σοβαρά εδώ!
      Η γραπτή δοκιμασία εάν εφαρμόζεται μεταξύ ανθρώπων που έχουν τα ίδια προσόντα δεν βλέπουμε σε τι αδικεί κανέναν. Αλλά δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και να λέμε ότι στον 21ο αιώνα η Δημόσια Διοίκηση δεν θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το καλύτερο προσωπικό που δικαιούται. Στο κάτω-κάτω –για να θυμίσω και στο συνάδελφο ο οποίος αγανακτεί- η Δημόσια Διοίκηση πληρώνεται από τα χρήματα των φορολογουμένων. Εμείς την πληρώνουμε, οι φορολογούμενοι, οι εργαζόμενοι και θα έπρεπε πολύ περισσότερο να ενδιαφερόμαστε για την ανάγκη αξιοκρατίας και διαφάνειας στη Δημόσια Διοίκηση. Επομένως εμείς επιμένουμε στην ανάγκη της γραπτής δοκιμασίας. 
      Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η γραπτή δοκιμασία δεν εφαρμόζεται πλήρως, δεν εφαρμόζεται πάντα. Μπορεί να εφαρμοστεί. Μπορεί όμως να υπάρξει και μία πρόσληψη ανθρώπων με βάση απλώς τα χρόνια που έχουν προϋπηρεσία στο δημόσιο ή με βάση άλλα κριτήρια.
      Έρχομαι στο περίφημο θέμα της προϋπηρεσίας στο δημόσιο. Μέσω αυτής της διάταξης όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι έρχεται να καλυφθεί μια ανάγκη που έχει να κάνει με την ύπαρξη των χιλιάδων εκτάκτων του δημοσίου. Και εμείς συμφωνούμε να υπάρξει προϋπηρεσία και να γίνει μία προσπάθεια να καλυφθούν όλοι και να γίνει μία προσπάθεια να μην υπάρξουν μεταξύ τους αδικίες. Φοβούμαι όμως ότι πολύ σύντομα θα έρθουμε στη Βουλή και θα έχουμε τα ίδια να συζητήσουμε και να νομοθετήσουμε. Διότι αν δεν κλείσει επιτέλους αυτή η πληγή που έχει να κάνει με την πρόσληψη των συμβασιούχων, δεν θα μπορέσει ποτέ το δημόσιο να εμφανιστεί με ένα αξιοπρεπή και δημιουργικό τρόπο, με έναν τρόπο που πραγματικά θα απευθύνεται στον πολίτη και θα τον πείθει ότι αυτός που εργάζεται στο δημόσιο πραγματικά κάνει σοβαρά τη δουλειά του. Θεωρούμε δηλαδή ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου δεν είναι ικανές να εξασφαλίσουν τις ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα αυτά παρ’ όλο που πολλές από τις παρατηρήσεις μας έγιναν δεκτές και παρ’ όλο που θεωρούμε ότι ο ν. 2190 ήταν ένα σημαντικό θετικό βήμα για το δημόσιο. 
      Κύριε Πρόεδρε, όπως είπαμε, συμφωνούμε με το πρώτο τμήμα του νομοσχεδίου, που αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, αλλά διατηρούμε τις αντιρρήσεις μας και τις ενστάσεις μας για το δεύτερο μέρος.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Γρηγοράκος έχει το λόγο.
      ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ καθήκον μου να κάνω μία ιστορική αναδρομή για το Φεβρουάριο του 1994 όταν ο Αναστάσης Πεπονής έφερνε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για το ΑΣΕΠ και τις προσλήψεις.
      Αυτός ο νόμος, ο ν. 2190/94, ήρθε μετά από πολλά χρόνια από τη σύσταση του ελληνικού κράτους να ανατρέψει νοοτροπίες και να βάλει ένα λιθαράκι στο δοκό που στηρίζει τη δημοκρατία μας. Ο νόμος για αξιοκρατικές προσλήψεις ήταν κάτι που το ήθελε ο ελληνικός λαός, το ήθελε η κοινωνία, το ήθελαν οι νέοι. Και δεν μπορούσε να γίνει τίποτα διαφορετικό παρά η Κυβέρνηση να λάβει τα μηνύματα και να φέρει ένα νόμο για την αξιοκρατία στη Βουλή. Αυτό το νόμο εμείς σήμερα ερχόμαστε να του δώσουμε μεγαλύτερη ισχύ, να τον θωρακίσουμε περισσότερο, να τον κάνουμε πιο διαφανή, πιο αξιοκρατικό, ούτως ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε ένα όραμα στους νέους που σήμερα τους μαστίζει η ανεργία.
      Οφείλουμε σε αυτό το νόμο να δώσουμε μία εξέλιξη, να προχωρήσουμε στη διαφάνεια, να προχωρήσουμε σε περαιτέρω βήματα μέσα  από αυτό που σήμερα συζητάμε, γιατί έτσι δίνουμε μεγαλύτερη δύναμη εξέλιξης των δημοσίων υπαλλήλων και του κράτους, με αυστηρά κριτήρια, ώστε κάποια στιγμή ο δημόσιος υπάλληλος να μην είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος και αυτός που λαμβάνει κάθε μέρα την κριτική ότι το κράτος δεν λειτουργεί. Να τονίσουμε με όλη μας τη δύναμη ότι είναι ένας άξιος πολίτης, ο οποίος άξια πήρε αυτήν τη θέση και όχι μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες. 
      Ο δρόμος που διαλέξαμε το 1994 είναι ένας δρόμος μακρύς, δεν ανατρέπονται έτσι νοοτροπίες πολλών ετών. Ειδικά σήμερα που όλοι πιστεύουμε ότι το κράτος εκσυγχρονίζεται, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερες μάχες γι’ αυτόν το νόμο, γιατί η Δημόσια Διοίκηση είναι το κλειδί της ανάπτυξης της χώρας. Με μια δυνατή και αξιοπρεπή Δημόσια Διοίκηση, σίγουρα μας σέβονται περισσότερο οι πολίτες, αγαπάει και σέβεται κανείς περισσότερο το κράτος και οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας υπολήπτονται περισσότερο. 
      Η πολιτική είναι η τέχνη της οργάνωσης των ανθρωπίνων σχέσεων, αρκεί βέβαια να μην προσπαθεί να βρει το εφικτό, γιατί το εφικτό οφείλει να οραματίζεται το αύριο. 
      Είμαστε όλοι μας σε μια εποχή αναζήτησης, το κράτος βρίσκεται σε ένα δρόμο μετάβασης. Το βλέπουμε όλοι στην καθημερινότητά μας. Η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται, μόνο κακόπιστοι βλέπουν ότι η Ελλάδα πάει πίσω. Έρχονται άνθρωποί μας από το εξωτερικό, φίλοι που επισκέπτονται τη χώρα και βλέπουν τα τελευταία χρόνια να έχουν γίνει τεράστια βήματα. Μπορούμε να κάνουμε και περισσότερα. Θα τα κάνουμε. Σίγουρα προσπαθούμε για το καλύτερο. Δεν λέμε ότι έχουμε επιτύχει τους στόχους μας, αλλά αγωνιζόμαστε γι’ αυτούς. Πρέπει να δώσουμε το όραμα στη νεολαία μας, γιατί βιώνει μεγάλη ανεργία και οφείλουμε εμείς εδώ πρώτα να οραματιζόμαστε για τους νέους. Τέτοια νομοσχέδια το πετυχαίνουν αυτό. Είναι αχτίδες στο ομιχλώδες τοπίο της ανεργίας στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Εμείς οι Βουλευτές οφείλουμε να στηρίζουμε τέτοια νομοσχέδια γιατί έτσι στηρίζουμε περισσότερο το ρόλο μας. Με αυτά τα νομοσχέδια μπορούμε να κοιτάμε το συμπολίτη μας κατάματα. Του λέμε ότι οι εποχές που ο Βουλευτής ήταν μόνο για το διορισμό, έχουν φύγει. Είναι κάτι που θα αναφέρεται στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Οι Βουλευτές οφείλουν να τιμούν την ψήφο του λαού. Μας δίνετε μια ευκαιρία να προασπίσουμε περισσότερο το ρόλο του Βουλευτή και να στηρίξουμε τη δημοκρατία μας. 
      Πέντε πράγματα κάνει αυτό το νομοσχέδιο. Πρώτα μιλάει για τις ανεξάρτητες αρχές, τις οποίες έχει θεσπίσει το Σύνταγμά μας. Δεν είναι απόλυτο ότι πολλές ανεξάρτητες αρχές στηρίζουν το πολιτικό μας σύστημα. Πιθανόν να είναι και μια από τις αδυναμίες του συστήματος. Θα πρέπει να είμαστε πολύ φειδωλοί στη δημιουργία ανεξαρτήτων πολιτικών αρχών. Έχουμε ήδη τις θεσμοθετημένες. Ας αφήσουμε μερικά χρόνια να κυλήσουν για να δούμε πώς θα δουλέψουν και μετά αν θα πρέπει να πάμε σε νέες. 
      Δεύτερον, ενισχύουμε το περιφερειακό κράτος, δίνουμε τη δυνατότητα στην περιφέρεια να αναπτυχθεί. Δίνουμε την ευκαιρία σε ανθρώπους να παραμείνουν στον τόπο κατοικίας τους. Αυξάνουμε το όριο ηλικίας. Μοριοποιούμε πολύ περισσότερο τα αντικειμενικά κριτήρια, τα κοινωνικά κριτήρια.
      Ο Υπουργός υποσχέθηκε στην επιτροπή ότι θα κλείσει οποιαδήποτε πόρτα της επανόδου από την περιφέρεια στο κέντρο. 
      Θα είμαστε εδώ να το συζητήσουμε αυτό, για να το θωρακίσουμε.
      Τρίτον, με αυτό το νομοσχέδιο κλείνουμε και την τελευταία περίπτωση για προσλήψεις από το παράθυρο. Αυτές τις μέρες υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα για προσλήψεις από το παράθυρο στους δήμους εν όψει εκλογών. Οφείλουμε, λοιπόν, να κλείσουμε και την τελευταία ραγή μέσω της οποίας μπορεί να καταστρατηγηθεί ο ν. 2190.
      Τέταρτον, με αυτόν το νόμο στηρίζουμε περισσότερο τη δημοκρατία. Βέβαια είναι πιθανόν να μας έχουν διαφύγει κάποια πράγματα σ΄ αυτόν το νόμο. Φάνηκε όμως ότι η ηγεσία του Υπουργείου είχε ανοιχτά τα μάτια της και τα αυτιά της, για να τα διορθώσει όλα. Υπάρχουν ακόμη Βουλευτές που πιθανόν να πιστεύουν ότι μπορούν να τάξουν στον κόσμο προσλήψεις και διορισμούς από κάποια παράθυρα. Γι΄ αυτό σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, αυτές τις μέρες από τα ΜΜΕ να μιλήσετε με τους Βουλευτές όλων των κομμάτων γι΄ αυτόν το νόμο και να τον αναλύσετε περισσότερο. Είναι απαίτηση Βουλευτών όλων των κομμάτων. 
      Στο νομοσχέδιο αυτό μπορεί να δει κανείς την ειλικρινή διάθεση του Υπουργείου για περιορισμό της υποκειμενικής δράσης της εκτελεστικής εξουσίας, έτσι ώστε να γίνει αντικειμενικότερος ο τρόπος εισόδου στο δημόσιο τομέα της χώρας μας. Πιστεύουμε ότι με αυτόν το νόμο βάζουμε ταφόπλακα στο πελατειακό πολιτικό σύστημα. Όλες οι δυνάμεις του Κοινοβουλίου στηρίζουν αυτόν το νόμο. Είναι ένα ακόμη λιθάρι για τον πυλώνα της δημοκρατίας μας.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Χαϊτίδης έχει το λόγο.
      ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΧΑΪΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το συζητούμενο νομοσχέδιο αναφέρεται σε δύο πολύ σημαντικά θέματα. Το πρώτο θέμα η πρώτη ενότητα αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο και η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει τη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών, η οποία προβλέπεται από το αναθεωρημένο Σύνταγμα.
      Αυτές οι δύο ενότητες αφ’ ενός χαρακτηρίζουν τη δημοκρατία, που λειτουργεί στον τόπο μας, και αφ’ ετέρου αφορούν μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού, κυρίως νέους, τους οποίους, δυστυχώς κατ’ επανάληψη έχουμε πικράνει και πληγώσει. Τους έχουμε οδηγήσει στο επικίνδυνο για τη δημοκρατία σημείο να αμφισβητούν την ορθή λειτουργία του κράτους και να μην έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτό.
      Έχουμε να κάνουμε με μία ευαίσθητη ομάδα Ελλήνων πολιτών. Πρόκειται για τους νέους, μερικοί από τους οποίους με πολύ προσπάθεια, με πολλούς αγώνες και μερικοί περνώντας πραγματικά από δύσκολες καταστάσεις και επιβαρύνοντας μέχρι του σημείου που δεν θα μπορούσαν περαιτέρω τους γονείς τους, κατόρθωσαν να αποκτήσουν ορισμένα αυξημένα προσόντα. 
      (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ) 
      Και όμως, πολλές φορές έρχεται το δημόσιο και τους απογοητεύει, τους αδικεί και τους δημιουργεί όλα αυτά τα ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία επαναλαμβάνω, ότι τα θεωρώ πολύ επικίνδυνα, γιατί κλονίζουν την εμπιστοσύνη αυτών των νέων ανθρώπων προς την υπόσταση και τη λειτουργία του κράτους, το οποίο καλούνται αυτοί οι ίδιοι να υποστηρίξουν και να υπηρετήσουν στο μέλλον της ζωής τους, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.
      Θα σας αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα για να μη θεωρηθεί ότι αυτήν τη στιγμή αντιπολιτεύομαι ή αοριστολογώ εκ καθήκοντος. 
      Κατ’ αρχάς, πράγματι η προσπάθεια να καθιερωθεί ένα καθεστώς αντικειμενικών προσλήψεων μέσω του ΑΣΕΠ, μέσω του ν. 2190, ήταν μία προσπάθεια την οποία όλοι κατ’ αρχήν υποστηρίξαμε, αλλά δυστυχώς η εφαρμογή της καθ’ οδόν απέδειξε ότι στις προθέσεις της Κυβέρνησης δεν ήταν να εξυγιανθεί ο τομέας των προσλήψεων στο δημόσιο.
      Σας αναφέρω, λοιπόν, δύο παραδείγματα για να δείτε ότι αυτά που σας λέω πηγάζουν από την καθημερινή πραγματικότητα. 
      Πριν από τέσσερα χρόνια είχα καταθέσει μία μηνυτήρια αναφορά για τον τρόπο προσλήψεων με τη διαδικασία του ν. 2190 από τη Βιομηχανία Ζάχαρης Σερρών. Τις σχετικές ανακρίσεις διεξήγαγε προσωπικά ο τότε αντιπρόεδρος του ΑΣΕΠ και αποτέλεσαν το αντικείμενο μιας εικοσασέλιδης εκθέσεως με βαρύτατες διαπιστωμένες παρανομίες, παραβάσεις, μεθοδεύσεις της διοικήσεως της Βιομηχανίας Ζάχαρης Σερρών και με διαπίστωση παρανομιών που χαρακτηρίζονται ακόμη και ως κακουργήματα και πλαστογραφίες. 
      Ξέρετε ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το επίσημο κράτος, η Κυβέρνηση, η οποία θεσμοθέτησε τον ν. 2190, αγνόησε αυτήν την έκθεση και αφού κατόρθωσαν να μεθοδεύσουν την καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης, και λίγο πριν αποδοθεί η δικαιοσύνη, οδήγησαν στη συνταξιοδότηση τον διευθυντή, ώστε να μην κινδυνέψει να χάσει τη σύνταξή του, λόγω της βέβαιης καταδίκης του για παράβαση καθήκοντος. Στο τέλος ήρθε και η ιδιωτικοποίηση της βιομηχανίας και τότε για λόγους τυπικούς η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, γιατί είναι γνωστό ότι σε μία ιδιωτική επιχείρηση δεν ισχύουν τα προβλεπόμενα από το ν. 2190.
      Έτσι, λοιπόν, μία «καραμπινάτη» περίπτωση παράβασης του ΑΣΕΠ άφησε ασυγκίνητη την Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα κακό παράδειγμα αγνόησης του ν. 2190 από την ίδια την Κυβέρνηση, η οποία έφερε στη Βουλή αυτόν το νόμο. 
      Δεύτερη περίπτωση αποτελεί ο διαγωνισμός για τους νέους, ο οποίος είναι γνωστό ότι είχε διεξαχθεί το 1998 με βάση τον ν. 2190. Οι νέοι οι οποίοι πέτυχαν ξεπερνούσαν τον αριθμό των νέων, οι οποίοι τελικά προσελήφθησαν. Όπως προηγουμένως ανέφερε ο κ. Ανδρεουλάκος, ήταν μία απαράδεκτη κατάσταση, όπου λόγω κακής πρόβλεψης ή μη πρόβλεψης της προκήρυξης, φτάσαμε στο σημείο να προσλαμβάνονται κάποιοι, οι οποίοι είχαν βαθμολογία μικρότερη απ’ αυτούς, οι οποίοι έμειναν εκτός διορισμού. 
      Στο θέμα αυτό, κύριοι συνάδελφοι και κύριε Υπουργέ, θα έχουμε την ευκαιρία με τροπολογία, η οποία κατατέθη και στην οποία συνέπραξαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής, να δικαιώσουμε όλους αυτούς οι οποίοι αδικήθηκαν τότε και οι οποίοι επί τέσσερα χρόνια ζουν το δράμα της αβεβαιότητας και το δράμα της αναμονής, χωρίς προοπτική για τη δικαίωσή τους. Θα παρακαλέσω, λοιπόν, αυτή η τροπολογία να γίνει αποδεκτή, ώστε να δικαιωθούν, έστω και μετά από τέσσερα χρόνια, αυτοί οι οποίοι τότε αδικήθηκαν και τόσο πικράθηκαν στα πρώτα βήματα της ζωής τους.  
      Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στη λειτουργία της Αρχής Προσωπικών Δεδομένων. 
      Κύριε Πρόεδρε, θα καταθέσω  στα Πρακτικά της Βουλής μια απίστευτη περίπτωση. Στο Χρυσό Οδηγό του Ο.Τ.Ε., της περιόδου 1999-2000, υπήρχε αυτή η απίστευτη καταχώριση: «Για τους πάντες τα πάντα. Λίστες και αρχεία, όπως ιδιώτες με εισοδήματα, επάγγελμα, πιστωτικές κάρτες, αυτοκίνητο, δίκυκλο, σκάφος αναψυχής, ακίνητο και κινητό τηλέφωνο. Μελλόνυμφα ζευγάρια και νεογέννητα, νεοϊδρυθείσες επιχειρήσεις και καταστήματα, παχύσαρκα άτομα, διαχειριστές πολυκατοικιών ανά δρόμο και άλλο φακέλωμα, το οποίο διαφημιζόταν από τον επίσημο Χρυσό Οδηγό, που είναι γνωστό ότι αποτελεί έκδοση κρατικής υπηρεσίας. Φυσικά, ξεσηκώθηκε όλος ο Τύπος με σχόλια, όπως «Ντροπή απατεώνες», «Προσωπικά δεδομένα στο σφυρί», «Λαθρέμποροι προσωπικών δεδομένων». 
      Σε όλα αυτά περιμένω δύο χρόνια, αφού έφερα το θέμα με σχετική ερώτηση στη Βουλή, να απαντήσει το Υπουργείο Οικονομικών, εάν δηλαδή αυτή η εταιρεία είναι εις γνώση του, αν καταθέτει φορολογικά στοιχεία και αν φορολογείται. Περιμένω από τη δικαιοσύνη, κατόπιν καταγγελίας του κ. Δαφέρμου, να αποδώσει τα πρέποντα εις αυτόν τον οποίον δημοσίως ο Τύπος αποκαλεί «απατεώνα». Περιμένω από τον κ. Δαφέρμο, ο οποίος αλλού δείχνει τις ευαισθησίες του για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, να προστατεύσει αυτά τα  δύο εκατομμύρια ατόμων, τα οποία είναι φακελωμένα και διαφημίζονται τα στοιχεία που τους αφορούν προσωπικά. 
      Καταλήγω και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής: Καλές είναι οι αρχές προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Φυσικά είναι ένας θεσμός τον οποίο και η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει, αλλά θα πρέπει να υπάρξει μια διασφάλιση και οι κρίνοντες θα πρέπει να κρίνονται. Να κρίνονται κατά ένα τρόπο, ο οποίος φυσικά αρμόζει στην κάθε περίπτωση. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ανεξέλεγκτες αρχές, οι οποίες φτάνουν σε αυτό το κατάντημα! Δεν είναι δυνατόν να αφήνουν εις το απυρόβλητο –δεν ξέρω τι βαθμό ασυλίας και για ποιο λόγο παρέχουν- ανθρώπους που δημοσίως αποκαλούνται «απατεώνες»!
      (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευγένιος Χαϊτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Χαϊτίδη. Υπάρχει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής που ελέγχει τις ανεξάρτητες αρχές. 
      Ορίστε, κύριε Βλαχόπουλε. Έχετε το λόγο.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και αυτό το νομοσχέδιο προστίθεται σε μια σειρά νόμων των τελευταίων εννέα ετών, που, με πρωτοβουλία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αλλά και με την έγκριση του ελληνικού Κοινοβουλίου, διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν διαρκώς ένα σύγχρονο πλαίσιο, που στόχο έχει να προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες μέσα από τη Δημόσια Διοίκηση στη λογική του «πρώτα ο πολίτης». Και μπορεί αυτό να είναι ο στόχος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όμως νομίζω ότι είναι και στόχος όλων ημών, που ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού πρέπει να υπηρετούμε τον πολίτη.
      Στόχος, λοιπόν, είναι το «πρώτα ο πολίτης». Ποια, λοιπόν, είναι αυτή η σειρά των νόμων που διαμόρφωσε και διαμορφώνει αυτό το θετικό και σύγχρονο πλαίσιο; Πράγματι θα ξεκινήσω από το ν. 2190/1994, δηλαδή από τότε που ο Υπουργός Προεδρίας κ. Πεπονής κατέθετε αυτό το νομοσχέδιο και το συζητήσαμε σε αυτήν την Αίθουσα. Φυσικά όλοι θυμόμαστε –τουλάχιστον όσοι ήμασταν εδώ εκείνη την εποχή- ότι αυτός ο νόμος πολεμήθηκε πάρα πολύ ιδιαίτερα από την πτέρυγα της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε άλλες φυσικά λογικές, που αδίκησαν το νόμο αλλά και την ίδια τη βούληση της Νέας Δημοκρατίας.
      Ένας άλλος νόμος είναι η καθιέρωση της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, που άλλαξε τη δομή της διοίκησης στη χώρα, η ενίσχυση της περιφέρειας, οι καποδιστριακοί δήμοι, οι ανεξάρτητες αρχές, ο Συνήγορος του Πολίτη, η λειτουργία του 1464 και τώρα τελευταία τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών. 
      Τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών είναι μία πολύ μεγάλη κατάκτηση, που τώρα τελευταία υλοποιεί, σε ολόκληρη την Ελλάδα, η Κυβέρνηση. Και τονίζω ότι λειτουργούν σε ολόκληρη την Ελλάδα, γιατί στα ακριτικά μέρη, στους ακριτικούς καποδιστριακούς δήμους, είναι πολύ μεγάλη εξυπηρέτηση για τον αγρότη, για τον άνθρωπο της ελληνικής υπαίθρου να μπορεί μέσα από μία πολύ γρήγορη διαδικασία να παίρνει ένα πιστοποιητικό, να συγκεντρώνει τα δικαιολογητικά, για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί σε κάποια δουλειά του. 
      Σήμερα με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τις ανεξάρτητες αρχές που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Βελτιώνεται και συμπληρώνεται και ταυτόχρονα εκσυγχρονίζεται ο ν. 2190 –και όποιες βελτιώσεις του έγιναν σήμερα- ο οποίος αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο.
      Ποιος είναι όμως αυτός ο ν. 2190, αυτός ο περιβόητος νόμος; Κατά την άποψή μου αυτός ο νόμος αποτελεί τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης και –τολμώ να το πω- πέρα από θέματα δημοκρατίας, για τα οποία υπήρξαν άλλοι νόμοι, αποτελεί τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε μεταπολεμικά σε αυτόν το χώρο. 
      Αυτός ο νόμος λειτούργησε στην κατεύθυνση της εξυγίανσης του δημόσιου βίου και μάλιστα προς πολλές κατευθύνσεις και πλευρές. Πολλοί μάλιστα Βουλευτές μέσα σε αυτήν την Αίθουσα και με προσωπικό κόστος, ακόμη και με υπογραφές για ονομαστική ψηφοφορία, τα χρόνια από το 1994 μέχρι σήμερα, περιφρουρήσαμε αυτόν το νόμο, όταν με πίεση κυρίως μεγάλων δημάρχων έρχονταν εδώ μέσα τροπολογίες για να μονιμοποιηθούν κάποιοι έκτακτοι, κυρίως στους μεγάλους δήμους των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. 
      Έτσι, αυτός ο νόμος εξυπηρετεί το στόχο της εξυγίανσης του δημόσιου βίου. Και πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το πελατειακό σύστημα, στο οποίο αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι, θυμάμαι ότι στην ομιλία μου στη Βουλή για τις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος, είχα πει ότι αυτή ακριβώς η αναθεωρητέα διάταξη, που σήμερα μας δίνει και τη δυνατότητα να βελτιώνουμε αυτόν το νόμο, ήταν χρέος των πολιτικών διαχρονικά προς τη νέα γενιά. Γιατί γνωρίζουμε ποιο ήταν το σύστημα, γνωρίζουμε την εξάρτηση των πολιτικών από τους ψηφοφόρους. Τότε οι ψηφοφόροι έλεγαν «διορίστε μας, για να σας ψηφίσουμε» και φυσικά εμείς από την άλλη μεριά λέγαμε «ψηφίστε μας, για να σας διορίσουμε». Ήταν, λοιπόν, χρέος προς τη νεολαία μας, έτσι ώστε η νεολαία να γνωρίζει με διαφάνεια ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο θα διοριστεί, τι προσόντα πρέπει να έχει, ποιες είναι οι προοπτικές, ποιο είναι το μέλλον. 
      Έτσι, οι ρουσφετολογικές προσλήψεις με αυτόν το νόμο γίνονται παρελθόν, τουλάχιστον για το δημόσιο. Μπορεί να έπεσε ο πήχυς των ψηφοφόρων, των πολιτών και της νεολαίας σήμερα στις απαιτήσεις τους, μέσα στα πλαίσια φυσικά του μεγάλου προβλήματος της ανεργίας που υπάρχει σε κάποιους χώρους, όταν ζητούν διορισμούς είτε εποχιακούς είτε στον ιδιωτικό τομέα κ.ο.κ. 
      Επίσης, αυτός ο νόμος διασφαλίζει και θα έλεγα ότι εμπεδώνει ένα αίσθημα δικαίου στους νέους που ξεκινούν το δύσκολο δρόμο της ζωής. Κυρίως θα έλεγα ότι εξασφαλίζει υψηλής ποιότητος προσωπικό μέσα στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης, διότι μπορεί να είναι απαραίτητη μία οργάνωση της δομής της Δημόσιας Διοίκησης με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, με τους καποδιστριακούς δήμους κλπ., μπορεί να είναι χρησιμότατη η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και κυρίως της πληροφορικής στην υπηρεσία του πολίτη και της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά κυρίως χρειάζεται και το ανθρώπινο δυναμικό, οι άνθρωποι που θα έχουν τα προσόντα, που θα έχουν τις δυνατότητες, που θα έχουν τον τρόπο με τον οποίο θα υπηρετούν τον πολίτη.
      Αφετηρία, λοιπόν, μιας αποτελεσματικής χρηστής, φιλικής προς τον πολίτη Δημόσιας Διοίκησης είναι οι αξιοκρατικές προσλήψεις που προβλέπονται από αυτόν τον νόμο. Και θα έλεγα ότι η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης τολμά να αναγνωρίσει τις αδυναμίες, τις αρρυθμίες που παρατηρούνται στην εφαρμογή αυτού του νόμου και φυσικά προχωρεί στην βελτίωση, στη διόρθωση, στη συμπλήρωση, έτσι ώστε αυτός ο νόμος να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, με ορθολογικότερο τρόπο, όπως βλέπουμε στα άρθρα για τα οποία θα μιλήσουμε αύριο. Βλέπουμε ότι αυτός ο νόμος αξιοποιεί με ορθολογικότερο τρόπο τα κριτήρια, τα πτυχία, τα προσόντα. Παραδείγματος χάρη, δεν έχει προτεραιότητα αυτός που έχει διδακτορικό, έτσι ώστε ένας με διδακτορικό και με βαθμό έξι (6) στο πτυχίο να μην προηγείται αυτού που έχει βαθμό στο πτυχίο εννέα (9) χωρίς διδακτορικό. Τώρα μπορεί να συνυπολογίζονται τα μόρια και να προστίθενται. Αυτό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. 
      Και θα έλεγα, κύριε Υπουργέ –και συμφωνώ με τον εισηγητή του Κομμουνιστικού Κόμματος-  για τις ξένες γλώσσες. Βεβαίως χρειάζονται οι ξένες γλώσσες, βεβαίως χρειάζονται και τα computers, αλλά θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, και το Υπουργείο Παιδείας να δώσει τη δυνατότητα της εκμάθησης κατ’ αρχήν, αλλά και της πιστοποίησης της γνώσης της ξένης γλώσσας μέσα από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. 
      ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Και της ελληνικής.
      ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Και της ελληνικής.
      Και είναι πολύ θετικό, διότι όπως πληροφορήθηκα από το Υπουργείο Παιδείας, τέσσερις ώρες ξένης γλώσσας θα γίνονται εβδομαδιαίως στα δημοτικά από τη νέα χρονιά. Θα πρέπει αυτό να το διασφαλίσουμε, γιατί είναι πολύ υψηλό το κόστος, κύριε Υπουργέ, που πληρώνει σήμερα μία ελληνική οικογένεια για το Proficiency ή για κάποιο άλλο δίπλωμα αντίστοιχου επιπέδου άλλης γλώσσας. Επομένως θα πρέπει αυτά να διασφαλίζονται από την πολιτεία.
      Κλείνοντας, γιατί πιέζει και ο χρόνος, θα έλεγα ότι ο γραπτός διαγωνισμός πρέπει να διασφαλισθεί, όσο γίνεται περισσότερο, για να δίνεται η δυνατότητα σε όλους να δοκιμάζονται και να δοκιμάζουν και τις δυνάμεις τους, πέρα από το βαθμό που κάποτε πήραν και που μπορεί να ήταν και αρκετά χαμηλός. Είναι πολύ θετικό ότι ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας μιλάει για θετικό βήμα γι’ αυτό το νόμο. Ακόμη όπως άκουσα και από τον κ. Γρηγοράκο. Θα πρέπει αυτήν την περίοδο που θα γίνουν και οι εκλογές και πολλοί υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες βγαίνουν και υπόσχονται διορισμούς, να βγείτε, όχι μόνο ο Υπουργός, αλλά και οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων και κυρίως οι Αρχηγοί των κομμάτων να βγουν να στηρίξουν αυτήν τη λογική ότι αυτά που υπόσχονται κάποιοι για τις εκλογές είναι άνευ αντικειμένου. Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αγαπητοί συνάδελφοι, διακονώ επί χρόνια το Κοινοβούλιο και είναι γνωστό ότι ο πολιτικός μου λόγος είναι κριτικός. Συμβαίνει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης να είναι ένα τέκνο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του οποίου ήμουν ιδρυτικό μέλος και το οποίο πρόσωπο τιμώ. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θα είμαι ίσως ολίγον κριτικότερος του δέοντος.
      Αγαπητοί συνάδελφοι, κάθε προϊόν είναι εικόνα και ομοίωμα του παραγωγού του. Οίος ο παραγωγός τέτοιο και το προϊόν. Οία η Κυβέρνηση; Αυτός είναι και ο νόμος τον οποίο εισηγείται. Ποια είναι η διακυβέρνηση της χώρας; Με τι μπορούσε να χαρακτηρισθεί; Με νοθεία. Νοθεία πού; Στις έννοιες, στις αρχές. Παραδείγματος χάρη, «τιμούμε τη Δημόσια Διοίκηση». Είναι γνωστό ότι αυτό που υποφέρει κατ’ εξοχήν είναι η Δημόσια Διοίκηση. «Τιμούμε τη Δημόσια Διοίκηση» λέει ο εντιμότατος Πρωθυπουργός.
      Αλλά πρέπει η Δημόσια Διοίκηση, λέει υπογείως, να είναι όργανό μας. Τι κάνουμε; Δημιουργούμε Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Κάποιος ατυχής Υπουργός έθεσε επικεφαλής αυτού του σώματος έναν αντικειμενικό προϊστάμενο, που συμβαίνει να είναι και παρών στην Αίθουσα. Όταν έθεσε αντικειμενικό προϊστάμενο, σε λίγο φάνηκε ότι η μισή δημόσια διοίκηση θα πάει φυλακή. 
      Τι κάνει τότε ο εντιμότατος Πρωθυπουργός; Αλλάζει τον Υπουργό Δημόσιας Διοίκησης, τοποθετηθεί άλλον και έτσι αλλάζει το σύστημα, θέτοντας επικεφαλής του Σώματος Ελεγκτών ένα πολιτικό πρόσωπο. Ποιους ελέγχει; Όποιους θέλει. Δεν υπάρχει κανόνας όπως θα υπήρχε πριν. Αυτό είναι ένα δείγμα της νοθείας. Ο χρόνος δεν επιτρέπει μεγάλη ανάπτυξη. 
      Το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Ομιλεί περί ανεξαρτήτων αρχών, περί ανεξαρτησίας. Ανεξαρτησίας λειτουργιών, ανεξαρτησίας των αρχών. Ποιας ανεξαρτησίας; Υπάρχει μεγαλύτερη αρχή από τη δικαστική, από τον Άρειο Πάγο; Σας ερωτώ. Σε ποια χώρα ακούστηκε ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να επισκέπτονται  τον Υπουργό της Δικαιοσύνης; Και ου μόνον αυτό, αλλά παραπονέθηκε το Μαξίμου: «Πήγαν και επισκέφθηκαν εθιμοτυπικώς τον Υπουργό της Δικαιοσύνης και άφησαν τον Πρόεδρο, ο οποίος και τους επέλεξε;»
      Τη μεθεπομένη, λοιπόν, επισκέφθηκαν τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως! Και αυτός πιστός στις «δημοκρατικές του παραδόσεις» –δημοκρατικές παραδόσεις εντός εισαγωγικών, εννοώ ό,τι λέγω- τους εδέχθη. Ξέχασαν τον Ζηλίμονα, ο οποίος όταν του ζήτησε ο Βενιζέλος να τον επισκεφθεί, του είπε: «Αι θύραι του γραφείου μου είναι ανοιχταί δι υμάς, κύριε Πρόεδρε». Ποιος; Ο Βενιζέλος.
      Και εδώ τα μειράκια της δικαστικής εξουσίας, που θέλουν να λέγονται ανεξάρτητοι, επισκέπτονται τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τον Πρωθυπουργό. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Οι τρομοκράτες να λένε: «Θέλουμε δίκαιη δίκη». Και δικαιολογούνται, κύριε Υπουργέ της Δημόσιας Διοίκησης, διότι δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι αυτή η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη. 
      Πριν από δύο μήνες περίπου έγινε μία συνεδρίαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, παραμονές της εκλογής του Προέδρου του Αρείου Πάγου και του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έγινε μία δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο, όπου ο εναγόμενος, ο εναντίον του οποίου ήταν η υπόθεση, ο καθ’ ου, ήταν φίλα προσκείμενος στην Κυβέρνηση. Τη Δευτέρα ορίστηκε η ημέρα παράδοσης των δικογράφων. Την Τρίτη το βράδυ έγινε συνεδρίαση και την Τετάρτη το πρωί διέρρευσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων –άκουσον, άκουσον, σε μία δημοκρατική χώρα- ότι βγήκε η απόφαση και ο άνθρωπος δικαιώθηκε. Αυτή είναι η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη και αυτές είναι οι ανεξάρτητες αρχές. 
      Κύριε Υπουργέ της Δημόσιας Διοίκησης, δεν μου λέτε ποιο είναι το τεκμήριο της ανεξαρτησίας των αρχών αυτών; Για την Τράπεζα της Ελλάδας, αγαπητοί συνάδελφοι, υπάρχει το τεκμήριο. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ορκίζεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ρυθμιστή του πολιτεύματος δεν λογαριάζει κανέναν και λέει τις απόψεις του. Εδώ ούτε καν όρκο δεν προβλέπετε. Ούτε όρκο δεν προβλέπετε εδώ για αυτούς που θα αναλάβουν την ηγεσία της ανεξάρτητης της αρχής. Και γιατί πρέπει –αύριο θα το βγάλετε ως απόφαση- να ορκιστούν σε σας; 
      Πού είναι η ανεξαρτησία; Η ανεξαρτησία τεκμαίρεται μόνο αν είναι συντελεστές της ρυθμίσεως του πολιτεύματος. Τι είναι μία ανεξάρτητη αρχή, αγαπητοί συνάδελφοι; Είναι μία αρχή που κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν οι διακεκριμένες εξουσίες. Ο δικαστής δεν μπορεί να παρέμβει στη διοίκηση. Μπορεί να ακυρώσει μία πράξη του Υπουργού, μπορεί να ακυρώσει μία πράξη άλλης διοίκησης, αλλά δεν μπορεί να παρέμβει ή να υποδείξει. 
      Μπορεί να επιβάλει και πρόστιμο, αλλά δεν μπορεί να υποδείξει. Εδώ έρχεται, συμπληρώνει -αυτή είναι η έννοια των ανεξαρτήτων αρχών και μόνο με αυτήν την άποψη γίνονται δεκτές- παρεμβαίνει και λέει π.χ. ο Συνήγορος του Πολίτη ή το ΑΣΕΠ: «Κύριοι, εδώ κάνατε λάθος. Εγώ θα αναλάβω την ευθύνη για να μην υπάρχει σύγκρουση των εξουσιών».
      Εδώ, λοιπόν, ποιο είναι το τεκμήριο της ανεξαρτησίας, κύριε Υπουργέ; Πού είναι; Το βλέπετε πουθενά; Ούτε όρκο προβλέπετε, ούτε τίποτε άλλο σχετικό. Μόνο αν προβλεπόταν όρκος του Προέδρου και Αντιπροέδρου στον ρυθμιστή του πολιτεύματος, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ανεξάρτητες αρχές. «Ναι, εσείς επιλέγετε, εγώ όμως τους ορκίζω». 
      Πέραν όμως από αυτό, μια δημοκρατία, αγαπητοί συνάδελφοι, διακρίνεται από τα στοιχεία της, όπως είναι το Κοινοβούλιο, το αντιπροσωπευτικό σύστημα, αλλά και η ιεραρχία των κανόνων δικαίου. Προηγείται το Σύνταγμα, έπεται ο Κανονισμός της Βουλής και οι νόμοι.
      Εδώ τι γίνεται; Έρχεται -προς τιμήν αυτών οι οποίοι εισηγήθηκαν και αυτών οι οποίοι εψήφισαν, να το πω ευθέως, το Σύνταγμα- ένα όργανο της Βουλής όχι η Βουλή και υποδεικνύει τα πρόσωπα. Αύριο το πρωί όμως η Βουλή μπορεί να ψηφίσει έναν άλλο Κανονισμό και να αλλάξει τη σύνθεση της Διάσκεψης των Προέδρων. Για όνομα του Θεού! Πού είναι η ιεραρχία των κανόνων δικαίου; Ποιος προηγείται; Το Σύνταγμα, ο Κανονισμός της Βουλής ή τα όργανα της Βουλής, τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να μεταβάλλονται; Και θέλετε να μου λέτε ότι μιλάτε για ανεξαρτησία αρχών και θέλετε να μου λέτε για δημοκρατία και θέλετε να μου λέτε για παράδοση και συνήθεια; Έχουν τα πράγματα τόσο πολύ εμπλακεί που τα έχουμε χαμένα αυτό τον καιρό.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ για μια ανοχή χρόνου.
      Τελευταία έχουν απασχοληθεί, σχεδόν όλοι με την τρομοκρατία. Δεν μου λέτε, κύριοι συνάδελφοι –απευθύνομαι ιδιαίτερα στην πτέρυγα αυτή- τι είναι η τρομοκρατία; Είναι ένα πολιτικό ζήτημα; Ρωτώ. Μα, όλες οι πτέρυγες και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή είναι αντίθετες στην τρομοκρατία. Ζητούν την καταστολή, την πάταξη, την εξαφάνισή της. Άρα, δεν είναι πολιτικό ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα διοίκησης, ένας τρόπος διοίκησης για να βρεθούν οι τρομοκράτες. Και χρειαστήκατε είκοσι επτά ολόκληρα χρόνια; Και να σας σβήσω τα προηγούμενα, χρειαστήκατε οκτώ ολόκληρα χρόνια εσείς -στην ουσία έξι, ας πούμε, τα πραγματικά- χρειαστήκατε δύο χρόνια για να βρείτε έναν Υπουργό άξιο καθ΄ όλα να ξεχωρίσει το ιδεολογικό σημείο από το άλλο και να δώσει κάποια ηθικά κίνητρα και να εξαρθρωθεί η τρομοκρατία; Και θέλετε και επιβράβευση; Δηλαδή θα μας πει αύριο ο δήμαρχος: Ξέρετε, μάζευα τα σκουπίδια, ψηφίστε με. Μα, αυτό είναι το αυτονόητο. Εσείς το κάνετε ζητούμενο;
      Αυτή είναι η νοθεία που εννοώ της διακυβέρνησης της παρούσης κυβέρνησης του εκσυγχρονισμού, να νοθεύει έννοιες και αρχές και αυτής της αντίληψης προϊόν είναι το παρόν νομοσχέδιο.
      Έρχεστε στο νομοσχέδιο αυτό, κύριε Υπουργέ -και λυπάμαι γι’ αυτό ιδιαίτερα και παρακαλώ να το προσέξετε γιατί αντανακλά στο πρόσωπό σας- και καταργείτε το όριο ηλικίας. Πολύ καλά κάνετε. Πώς στο άρθρο 5 λέτε: μέλη αρχών, τα οποία παρ’ ότι κατελήφθησαν από το όριο ηλικίας, δεν μπορούν να συνεχίσουν; Γιατί δηλαδή εδώ μπαίνει ότι συνεχίζεται;
      ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Το αλλάζουμε.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Το αλλάζετε; Ευχαριστώ πάρα πολύ και πραγματικά σας τιμά, γιατί είστε τέκνο του ΠΑΣΟΚ. Και αν είμαι αυστηρός είμαι για σας, γιατί θέλω να επιτύχετε και θέλω να είστε κάτι διαφορετικό.  Γιατί σε  σας τους νέους, σε σας, στον Παπουτσή, σε άλλους, στηρίξαμε όνειρα. 
      Πέρα από αυτό –ο χρόνος δεν επιτρέπει- υπάρχουν οι άλλες διατάξεις σχετικά με τον νόμο περί προσλήψεων. Όμως το κύριο χαρακτηριστικό αυτών ποιο είναι; Η εικόνα και ομοίωμα αυτού που σας είπα, της νοθείας. Θέλετε το νυν διαγωνισμό, το γραπτό διαγωνισμό τον βλέπετε, αλλά μη δυναμένου τούτου, τούτα τα άλλα. Και βάζουμε συντελεστές και ιστορίες. Και φθάνετε σε σημείο ένας άνθρωπος με απολυτήριο πεντέμισι (5,5) επειδή πήγε, κατάφερε και έκατσε χρόνια και έκανε διδακτορικό και ιστορίες και προϋπηρεσία, να ξεπερνά αυτόν που πήρε πτυχίο με εννιάμισι (9,5). Όχι, κύριε Υπουργέ. Δώστε προσαυξήσεις αλλά σε κάποιο βαθμό, να δίνουμε ένα βαθμό συνολικά, δέκα μονάδες, όχι αυτό που κάνετε, δηλαδή το πάνω από το πέντε (5) να θεωρείται δεκαπέντε (15). Δηλαδή έχω εξίμισι (6,5), παίρνω δεκαπέντε (15) μονάδες. Δεν είναι πράγματα αυτά. Αυτά όμως θα τα πούμε στα άρθρα.
      Συνολικώς, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, επαναλαμβάνω ότι είναι ένα νομοθέτημα εικόνα και ομοίωμα της παρούσης διακυβέρνησης, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί από ένα ουσιαστικό κανόνα –για να μην μπούμε σε επίθετα- που λέγεται νοθεία εννοιών, αρχών και απόψεων.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε συνάδελφε.
      Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητούμε ένα νομοσχέδιο πολύ σημαντικής αξίας. Και λέω σημαντικής, γιατί αναφέρεται σε δύο ανάλογης σημασίας κεφάλαια της εθνικής μας ζωής, θα έλεγα.
      Το πρώτο μέρος αναφέρεται στις ρυθμίσεις του πλαισίου για τις ανεξάρτητες αρχές, για τις υφιστάμενες και γι’ αυτές που προβλέπει το Σύνταγμα, αλλά με μία αναλογική διεύρυνση και για εκείνες που παραλλήλως μπορεί να δημιουργηθούν και για τις οποίες αναλογικά θα ισχύσουν οι ίδιοι σαφώς κανόνες.
      Η σημασία των ανεξάρτητων αρχών είναι γνωστή και έχει τονιστεί επανειλημμένως εδώ.
      Έχουμε και σχετική εμπειρία τις περισσότερες φορές λίαν θετική για τη λειτουργία τους. Όμως έχουμε και παρατράγουδα, όπως του κ. Νταφέρμα.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δαφέρμος.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Νομίζω ότι λέγεται Νταφέρμ. Είναι ξενικό το όνομα.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Νταφέρμος λέγεται.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Νταφέρμα. Έτσι έχω πληροφορηθεί, κύριε Υπουργέ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ας μην παραποιούμε τα ονόματα.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Συμπεριφερόταν σαν να ήταν ο κυβερνήτης της χώρας, σαν να μην υπήρχε κυβέρνηση. Είπα, λοιπόν, να πάει σπίτι του να καλλιεργεί πατάτες, κύριε Υπουργέ! Δεν γνωρίζω. Έτσι τον άκουσα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αυτό μπορείτε να το πείτε. Το παρόνομα όμως δεν μπορείτε να το αλλάξετε.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Αυτό αναφέρεται στις πράξεις του, κύριε Πρόεδρε. Δεν επιθυμώ ν’ αλλάξω κανενός τ’ όνομα. Αναφέρομαι πολιτικά, όχι προσωπικά.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ πολύ, διότι έτσι δημιουργείται θέμα.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Είναι, λοιπόν, σημαντικότατο το πλαίσιο των ρυθμίσεων του κεφαλαίου Α΄ –και για να το εξειδικεύσω- του καλυπτομένου από τα άρθρα 1 έως 5. Αναφέρονται όλες οι σχετικές λεπτομέρειες. Πιστεύω ότι η κάλυψη του κεφαλαίου «ανεξάρτητες αρχές» που έρχεται να εκφράσει το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος αποτελεί ένα σημαντικό άξονα του συζητούμενου νομοσχεδίου.
      Ένα δεύτερο κεφάλαιο που προσδιορίζει την αξία του νομοσχεδίου είναι οι συνολικές ρυθμίσεις που γίνονται για το πελώριο θέμα «προσλήψεις προσωπικού». Σ’ αυτό το κεφάλαιο έχουν καταναλωθεί νύχτες και μέρες συζητήσεων στο Κοινοβούλιο. Να πω, κύριοι συνάδελφοι, προς τιμήν του κόμματός μου, απεπειράθη πλείστες όσες φορές με θετικά αποτελέσματα να ρυθμίσει το κεφάλαιο «προσλήψεις στο δημόσιο». 
      Θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω ότι το 1982 εισήχθη το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων στις στρατιωτικές σχολές. Ήταν μια χαρακτηριστική έκφραση του ΠΑΣΟΚ να ανυψώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε υπερκομματικό επίπεδο με πρώτο στοιχείο την τροφοδότηση των βασικών ανωτάτων στρατιωτικών σχολών, όπως είναι η Σχολή Ευελπίδων, η Σχολή Ικάρων, η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
      Ακολούθησε ο γνωστός νόμος του μακαρίτη του Κουτσόγιωργα με κοινωνικά κριτήρια, που προσελήφθησαν στο δημόσιο υπάλληλοι και προσωπικό απ’ όλα τα κόμματα ανεξαρτήτως κόμματος και φακέλου.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι ανεξαρτήτως κόμματος!
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Να προχωρήσω παραπέρα -διότι δεν έχω χρόνο- 
      στο ν. 2190, κύριοι συνάδελφοι. Αυτός ο νόμος εισήγαγε ένα σύστημα αξιοκρατικής αξιολόγησης των υποψήφιων του δημοσίου. Να μου επιτρέψετε να πω ότι εδώ γίνονταν μεταμεσονύκτιες συζητήσεις και καυγάδες υπεράσπισης αυτού του συστήματος από τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. 
      Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις. Πολλοί οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, για την απόδειξη αυτού που λέγω να μνημονεύσω την παραπομπή στο δικαστήριο του αδελφού μου, υπαλλήλου του ΕΟΤ, που έκανε λάθος στην αξιολόγηση των κριτηρίων και χωρίς να το προσέξει έβαλε μια γυναίκα που είχε περισσότερα παιδιά. Γι’ αυτήν την πράξη πήγε στον εισαγγελέα! 
      Η αξία του ν. 2190 υπήρξε αναμφισβήτητη για κάθε καλοπροαίρετο κριτή, για κάθε άνθρωπο που βάζει τη λογική μπροστά από τη σκοπιμότητα και ομολογεί «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη». 
      Όταν ανέλαβε Υπουργός ο κ. Σκανδαλίδης μου προκάλεσε εξαιρετική εντύπωση ένα κείμενο που πιστεύω ότι έστειλε σ’ όλους τους Βουλευτές για τους στόχους του Υπουργείου. Σας απάντησα –δεν ξέρω εάν το θυμάστε, κύριε Υπουργέ- διότι θεώρησα ότι ήταν υψηλής ποιότητας το κείμενο που μας στείλατε και εξέφραζε μ’ ένα σαφή, εύγλωττο και αναμφισβήτητο τρόπο την αγωνία σας να συμπληρώσετε όλες τις αδυναμίες του συστήματος των προσλήψεων και το σοβαρότερο να προσπαθήσετε να πατάξετε την υφισταμένη διαφθορά. Αναφερόταν σ’ έναν από τους τριάντα εννέα λόγους με ειδική επισήμανση σαν βασική επιδίωξη του Υπουργείου σας.
      Το θέμα είναι πελώριο. Όσο εμπεδώνονται αρχές και κανόνες στο σύστημα της Δημόσιας Διοίκησης, τόσο περισσότερο θεμελιώνονται δύο αναμφισβήτητες αξίες και προϋποθέσεις. Η υπηρέτηση του πολίτη, στοιχειώδης απαίτηση της δημοκρατίας. Να εκφράζει ο δημόσιος υπάλληλος, η Δημόσια Διοίκηση –λέει, θαρρώ το άρθρο 101 ή 102 του Συντάγματος- την κρατική θέληση. Να υπακούει ο υπάλληλος στην ιεραρχία του και να επιτελεί μέσα στο σύστημα αυτό, της οφειλομένης υπακοής, το καθήκον του και να υπηρετεί τον πολίτη. 
      Το νομοσχέδιο, λοιπόν, με το δεύτερο κεφάλαιό του, με το κεφάλαιο των ρυθμίσεων για τις προσλήψεις αποτελεί όργανο να υπηρετείται ο πολίτης και να υλοποιείται η κρατική θέληση. Η δημοκρατία είναι σύστημα ρυθμού, είναι σύστημα τάξεως. Θέλει την κυριαρχία του νόμου που θεμέλιο έχει το κοινοβουλευτικό σύστημα, τουτέστιν την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, που είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας κατά το άρθρο 1 του Συντάγματος. 
      Στο τρίτο κεφάλαιο στα άρθρα 10 και 11, αναφέρονται οι λοιπές συναφείς διατάξεις. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνονται ρυθμίσεις για το ΑΣΕΠ –το τροφοδοτεί με ειδικό προσωπικό, το αποκεντρώνει στο επίπεδο της περιφέρειας για να επιτελεί σε τοπικό επίπεδο την αποστολή του με αποκεντρωμένο τρόπο- υπάρχουν και άλλες συναφείς διατάξεις που διευκολύνουν τη λειτουργικότητα, την ανεξαρτησία κλπ., όπως τις ανεξάρτητες αρχές, την προσωπική, τη λειτουργική ανεξαρτησία για  την επιτέλεση του έργου. 
      Τέλος, το κεφάλαιο Ε΄ με τα άρθρα 14, 15 και 16, το ακροτελεύτιο ρυθμίζει σε τελική και μεταβατική μορφή εκκρεμούσες ή με βάση τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και τις κινούμενες προ της δημοσιεύσεως διαδικασίες πρόσληψης κλπ., καταστάσεις. 
      Τελειώνω λέγοντας ότι είναι ένα πολύ σπουδαίο νομοσχέδιο που έρχεται να συμπληρώσει με τρόπο αξιοκρατικότερο και ταχύτερο τη διαδικασία πρόσληψης προσωπικού. Ψηφίζω επί της αρχής το νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο πραγματεύεται δύο σοβαρά θέματα, που θα έπρεπε να έρθουν σαν ξεχωριστά νομοσχέδια για να τύχουν της ανάλογης επεξεργασίας από το Τμήμα της Βουλής, για να είναι περισσότερο αποδοτικά και ωφέλιμα για τον ελληνικό λαό.
      Το ένα κεφάλαιο, που αφορά το νομοσχέδιο αυτό, αναφέρεται στις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και το άλλο αφορά το πελώριο θέμα των  προσλήψεων στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
      Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις από τη στιγμή κατά την οποία οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές είναι αποτέλεσμα εκτελεστικών νόμων για τους οποίους η Κυβέρνηση είναι υπόλογη, διότι δεν έχει ψηφίσει μέχρι σήμερα όλους εκείνους που προβλέπονται από την τελευταία αναθεώρηση και ψήφιση του Συντάγματος. Και συγκεκριμένα η Κυβέρνηση δεν έχει ψηφίσει ακόμα τη διάταξη για τον εκτελεστικό νόμο που υποχρεώνει τη Βουλή όταν λειτουργεί να είναι υποχρεωτική και δωρεάν η μετάδοσή της για να μπορεί να την παρακολουθεί ο ελληνικός λαός.
      Κύριε Υπουργέ, αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πολιτικό θέμα που συνδέεται αδιαμφισβήτητα και με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, αλλά και με τη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας. Ο μόνος τρόπος για να αναβαθμιστεί η Βουλή είναι να επιτραπεί η ελεύθερη μετάδοση των εργασιών του Κοινοβουλίου. Αντί οι Βουλευτές να τρέχουν στα παράθυρα των τηλεοράσεων και να διαπλέκονται με τη διαπλοκή, θα έχουν τη δυνατότητα να διατυπώνουν τις απόψεις τους μέσα από το Κοινοβούλιο που είναι ο ναός της δημοκρατίας. Το Κοινοβούλιο είναι το σπίτι του λαού και ο λαός θέλει να γνωρίζει τι γίνεται στο σπίτι του, τι συζητιέται στο σπίτι του, με τι ασχολούνται οι εκπρόσωποι του λαού και πώς αντιμετωπίζονται γενικότερα τα προβλήματα που τον ενδιαφέρουν. Είναι λάθος της Κυβέρνησης που δεν επιτρέπει τη μετάδοση των εργασιών της Βουλής και σας κάνω μία προειδοποίηση, κύριε Υπουργέ, ότι εάν δεν φέρετε το ταχύτερο δυνατόν αυτόν τον εκτελεστικό νόμο, θα υπάρξουν εκδηλώσεις από πλευράς Βουλευτών και θα δημοσιοποιήσουμε αυτές μας τις θέσεις στον ελληνικό λαό, διότι δεν είναι δυνατόν ο ελληνικός λαός να είναι ξένος από ό,τι συζητείται στην Αίθουσα αυτή.
      Μας έδωσε ο Πρόεδρος της Βουλής αποκωδικοποιητές για να μπορούμε να παρακολουθούμε εμείς οι Βουλευτές τις εργασίες της Βουλής που ο ρόλος και η αποστολή μας είναι να βρισκόμαστε εδώ όταν λειτουργεί. Ενώ θα έπρεπε να δώσει αποκωδικοποιητές σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό με ένα αναλογικό κανάλι που θα μεταδίδει τις εργασίες της Βουλής.
      Η λύση του προβλήματος αυτού είναι πάρα πολύ απλή και την επαναλαμβάνω. Να θεσπίσουμε, όπως έχει εξάλλου υποσχεθεί και ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Υπουργός Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ότι θα λειτουργήσει κανάλι, που θα μεταδίδει τις εργασίες της Βουλής.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αναλογικό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αναλογικό. 
      Ως προς τις ανεξάρτητες αρχές, κύριε Υπουργέ, έχω μια εντελώς διαφορετική άποψη. Κατ΄ αρχάς δεν είναι ανεξάρτητες οι αρχές αυτές, από τη στιγμή κατά την οποία δεν είναι ανεξάρτητο το όργανο που τις διορίζει, διότι εδώ οι ανεξάρτητες αρχές διορίζονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων, όπου κυριαρχεί η πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή η κυβερνητική Πλειοψηφία. Όταν έχετε το δικαίωμα της επιλογής και του διορισμού του προέδρου της ανεξάρτητης αρχής και έχουμε εμπειρία από τους προέδρους των ανεξαρτήτων αρχών, που υπηρετούν σήμερα δεν μπορούμε να συζητούμε για ανεξαρτησία. Είναι ορισμένοι που ανταποκρίνονται στην αποστολή τους, αλλά είναι και ορισμένοι που απλώς είναι πειθήνια όργανα της εκτελεστικής εξουσίας. Εμείς όμως θέλουμε τις ανεξάρτητες αρχές, για να μην επηρεάζονται από την εκτελεστική εξουσία, γιατί αυτό εξάλλου ορίζει το Σύνταγμα.
      Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Αναθεώρησης του Συντάγματος, εγώ διετύπωσα μία διαφορετική άποψη, την οποία επαναφέρω και σήμερα στο Κοινοβούλιο, με την προσδοκία ότι ίσως μελλοντικά αυτή η άποψη θα συζητηθεί και ίσως κάποτε ψηφιστεί, γιατί μόνο τότε πιστεύω ότι πραγματικά θα είναι ανεξάρτητες οι διοικητικές αρχές. 
      Kυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι κάνουμε με τις διοικητικές αρχές; Παραχωρούμε πολιτική εξουσία! Όμως, όπως είναι γνωστό, όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό. Επομένως μόνο η Βουλή που εκφράζει το σύνολο του ελληνικού λαού είναι δυνατόν να κάνει παραχώρηση πολιτικής εξουσίας. 
      Εμείς από την πλευρά μας τι πράττουμε; Υποστήριξα τότε –και το υποστηρίζω και σήμερα- ότι θα ήταν ανεξάρτητη μία αρχή, όταν διορίζεται από την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, διότι μόνο αυτή πραγματικά αντιπροσωπεύει το σύνολο του ελληνικού λαού, από τον οποίον πηγάζουν όλες οι εξουσίες και είναι μόνο αρμόδιο για την παραχώρηση εξουσίας.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ:  Μα δεν είναι κυβερνητική πλειοψηφία!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):  	Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ πολύ να μη διακόπτετε, γιατί ούτως ή άλλως ο συνάδελφος που μιλάει έχει μόνο ένα λεπτό.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:  Είναι ένα θέμα, όμως, πολύ σοβαρό που πρέπει να το κουβεντιάσουμε. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): … (Δεν ακούστηκε)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ. Εφόσον δεν μπορείτε να πάρετε το λόγο, σας παρακαλώ να μη διακόπτετε, γιατί δεν ακούγεστε. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, είμαι σαφής σε αυτό το θέμα. Το άρθρο 1 του Συντάγματος λέει ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και διενεργούνται για το λαό. Εμείς τι είμαστε; Είμαστε το αποτέλεσμα της βούλησης του ελληνικού λαού. Εννοώ τη Βουλή και όχι την εκτελεστική εξουσία. 
      Άρα εμείς θέλουμε οι ανεξάρτητες αρχές να είναι πραγματικά ανεξάρτητες για να μην επηρεάζονται από την πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή από την εκτελεστική εξουσία. Επομένως η ανεξάρτητη διοικητική αρχή θα πρέπει να διορίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής, να παύεται από την Ολομέλεια της Βουλής και να ελέγχεται από αυτήν, για να μπορεί πράγματι να λέγεται ανεξάρτητη. 
      Σήμερα οι διοικητικές αρχές με τον τρόπο που διορίζονται δεν είναι ανεξάρτητες και έχω μία διαφορετική άποψη πάνω σε αυτό το θέμα. Θα ήθελα ελλείψει χρόνου, να πω, ως προς το μεγάλο θέμα για το περίφημο πρόβλημα των διορισμών, τα εξής: Πολλά σημαντικά και πομπώδη είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, εφόσον μίλησε για αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, για εκσυγχρονισμό, για αξιοκρατία, για αποκέντρωση, για διαφάνεια και για κατάργηση του πελατειακού κράτους. Όμως αυτά είναι μόνο λόγια χωρίς περιεχόμενο που επαναλαμβάνονται επί είκοσι χρόνια και τι Δημόσιας Διοίκηση έχουμε, το ζει ο λαός στο πετσί του.
      Κύριε Υπουργέ, επειδή έχω το θάρρος από αυτό εδώ το Βήμα, να πω ότι διακρίνεστε για το ήθος σας. Θα ήθελα, επομένως -με όλη την ειλικρίνεια που και εμένα με διακρίνει και με την εμπειρία που έχω από τα χρόνια που έχω θητεύσει σ’ αυτήν την Αίθουσα- να σας πω ότι υπήρξε ένας δρόμος που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία, ο οποίος οδήγησε τη Δημόσια Διοίκηση σε αδιέξοδο. Από το 1981 που είμαι συνεχώς σε αυτό το Κοινοβούλιο έχουν ψηφιστεί πάνω από σαράντα νομοσχέδια από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που είχαν αντικειμενικό σκοπό δήθεν τον εκσυγχρονισμό και την καλύτερη απόδοση της Δημόσιας Διοίκησης. Όλα αυτά τα νομοσχέδια όμως είχαν σαν αποτέλεσμα την κομματικοποίηση της Δημόσιας Διοίκησης. 
      Κύριε Υπουργέ, σήμερα δεν έχουμε Δημόσια Διοίκηση που να ανήκει στο ελληνικό κράτος! Έχουμε μία Δημόσια Διοίκηση που ανήκει στο κόμμα! Είναι για χρόνια μία κομματική Δημόσια Διοίκηση, με αποτέλεσμα η απόδοσή της να είναι αυτή που είναι σήμερα. Το αναγνωρίζετε και εσείς σήμερα αλλά αργήσετε να καταλάβετε , ότι με αυτήν τη Δημόσια Διοίκηση δεν μπορούμε να πορευόμαστε προς την Ευρώπη. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα την ανοχή σας. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριε Κεφαλογιάννη. Δύο λεπτά είναι ο χρόνος ομιλίας. Πόση ανοχή να δείξω και τι χρόνο παραπάνω να δώσω; 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θέτω ένα ερώτημα και θα ήθελα να μου φέρετε στις επόμενες συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου τον αριθμό των υπαλλήλων που υπηρετούν στο δημόσιο και στο ευρύτερο δημόσιο τομέα .
      Θα ήθελα να δώσετε μία απάντηση στο εξής: Πόσοι εξ αυτών των υπαλλήλων, που υπηρετούν στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, έχουν διοριστεί με αξιοκρατικά κριτήρια; Δεν νομίζω πως υπάρχουν. Και αυτό είναι ένα μειονέκτημα σημαντικό, διότι δημιουργεί ένα πρόβλημα τεράστιο στους νέους, οι οποίοι δεν έχουν ίδια δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες στο δικαίωμα της εργασίας. 
      Το να χωρίζουμε τους νέους σήμερα και να τους δίνουμε τη δυνατότητα να ενταχθούν ή όχι στο δημόσιο τομέα, όχι ανάλογα με την αξία τους, αλλά ανάλογα με την κομματική κάρτα την οποία έχουν, είναι μία απαράδεκτη κατάσταση. 
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ  (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ρώτησε ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το αν θα τείνω και στην Ολομέλεια ευήκοον ους σε ό,τι αφορά τις αλλαγές ή τις αναγκαίες ρυθμίσεις που πρέπει να κάνουμε, υπό την έννοια του να γίνει αυτό το νομοθετικό πλαίσιο όσο γίνεται πιο σωστό, πιο ευθύβολο και πιο αξιοκρατικό. 
      Εγώ θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή στην Εθνική Αντιπροσωπεία ένα πράγμα: Υπάρχουν κάποια μεγάλα θέματα που αφορούν το κράτος, τη λειτουργία του, καθώς και το πολιτικό σύστημα της χώρας που συνδέεται άμεσα με τη λειτουργία του κράτους. 
      Έχουμε έναν προσανατολισμό, που από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα το Υπουργείο Εσωτερικών, τον έχω διατυπώσει σε όλους τους τόνους. Αναφέρεται σε θέματα, όπως η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη, η αξιολόγηση, η διαφάνεια, η αλλαγή για ένα σύγχρονο κράτος, αλλά και για ένα πολιτικό σύστημα που μπορεί να ανταποκρίνεται στις συνθήκες ενός καινούριου αιώνα, καθώς ο ιστορικός κύκλος της Μεταπολίτευσης που έκλεισε με μεγάλα βήματα για τη δημοκρατία μας, κατά τη γνώμη μου, με συμμετοχή όλου του πολιτικού κόσμου, ανεξάρτητα από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις σε αυτήν την πορεία, έχει αγγίξει τα όριά του και θα πρέπει να του δώσουμε έναν καινούριο βηματισμό. 
      Μίλησα για μία σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις. Ξεκινήσαμε με τα θέματα της χρηματοδότησης των κομμάτων, των εκλογικών δαπανών, των υποψηφίων κλπ. Σήμερα μιλάμε για τις ανεξάρτητες αρχές και την αναβάθμιση του ΑΣΕΠ. Ελπίζω μέσα σε αυτό το τμήμα της Βουλής να συζητήσουμε και το θέμα της διαφθοράς, της αναβάθμισης του σώματος των Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, αλλά κυρίως το θέμα της θεσμοθέτησης του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. 
      Υπάρχει σε επεξεργασία ο συμπληρωματικός νόμος, που χωρίς αυτόν δεν μπορεί να έχει μεγάλο νόημα η χρηματοδότηση των κομμάτων και ο έλεγχος των δαπανών. Είναι το «πόθεν έσχες» των κρατικών λειτουργών, των πολιτικών, των Βουλευτών κλπ.
      Υπάρχει σε επεξεργασία ένα σύστημα αλλαγής στη διοίκηση, που έχει σχέση με τους στόχους και τους δείκτες αποδοτικότητας και που σε συνδυασμό με την αναβάθμιση του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης θα μπορέσει να οδηγήσει σε νέες διαδικασίες για την επιλογή των διευθυντών, των γενικών διευθυντών και των θέσεων ευθύνης με τρόπο αξιοκρατικό. Υπάρχει η πορεία για την εφαρμογή ενός κώδικα τοπικής αυτοδιοίκησης μετά από όλες τις θεσμικές αλλαγές και μετά τις εκλογές. 
      Θέλω να σας πω ότι σε όλη αυτήν τη σειρά θα ήθελα –και αυτό θα το επιχειρήσω με όλες μου τις δυνάμεις- να υπάρξει μία κοινοβουλευτική διαδικασία, όπου το Εθνικό Κοινοβούλιο, που είναι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο να κρίνει το πολιτικό σύστημα αλλά και τη λειτουργία του κράτους, θα έχει αποφασιστική συμμετοχή στη διαμόρφωση των σχετικών θεσμικών πλαισίων. 
      Γι’ αυτό το Εθνικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και οι διακομματικές επιτροπές αποτελούν ένα πεδίο προετοιμασίας, όπου με κορυφαία τη διαδικασία στις Διαρκείς Επιτροπές της Βουλής και στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου θα πρέπει να διαμορφώσουμε τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις. Θα καταργήσουμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, τις διαφορετικές απόψεις ή τις διαφορετικές στρατηγικές αντιλήψεις; Με κανένα τρόπο. Δεν παριστάνω τον χριστιανό, ούτε «κομίζω γλαύκα εις Αθήνας». Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Αυτό είναι φανερό.
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Και πρέπει.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ  (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Η ευρύτητα, όμως, της συναίνεσης στην τελική διαμόρφωση και στα επιμέρους και στα λεπτομερειακά και στα ουσιαστικά, όσο μπορούμε περισσότερο, είναι αυτή που τελικά θα κρίνει και τη βιωσιμότητα των αλλαγών, άρα και τη δυνατότητα της αναβάθμισης του εθνικού Κοινοβουλίου, αλλά και της ουσιαστικής και βαθιάς αλλαγής που χρειάζεται σήμερα και το κράτος και το πολιτικό μας σύστημα.
      Στη διαδρομή που οδήγησε ως εδώ, σ’ αυτήν την πορεία ασφαλώς μπορείς  να αντλήσεις επιχειρήματα θετικά και αρνητικά και για την πρόθεση της εκτελεστικής εξουσίας, που κατά κανόνα ήταν μια εξουσία που αφορούσε τη σημερινή Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση ή τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, σε σχέση με αυτές τις θεσμικές αλλαγές. 
      Μπορούν να αναπτυχθούν θετικά και αρνητικά επιχειρήματα σε όλη αυτήν την πορεία και το λέω με πλήρη γνώση. Ίσως μετά από μένα να υπάρξει μία αντιπαράθεση γύρω από επιμέρους θέματα, όμως εγώ θέλω να επιμείνω ότι σ’ αυτά τα μεγάλα θέματα προέχει να μην αναζητούμε αυτά που μας χωρίζουν τόσο πολύ στο παρελθόν, αλλά να βρούμε τις καλύτερες λύσεις για το παρόν και το μέλλον. Αυτό θα είναι μόνιμη πρακτική του συγκεκριμένου Υπουργείου και του συγκεκριμένου Υπουργού.
      Πάω τώρα στο συγκεκριμένο θέμα. Είναι φανερό ότι υπάρχει μία λογική σ’ αυτό που ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είπε «σώρευση δύο διαφορετικών πραγμάτων σ’ ένα νομοσχέδιο», ότι υπάρχει από τη μια ένας εφαρμοστικός νόμος του Συντάγματος που είναι πάρα πολύ σημαντικός, γιατί αφορά τις ανεξάρτητες αρχές και υπάρχει από την άλλη μεριά η συμπλήρωση, η αναβάθμιση ή αν θέλετε η σύγχρονη αλλαγή που απαιτείται στο σύστημα των προσλήψεων, που όμως αφορά κατεξοχήν τη λειτουργία του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού, δηλαδή μιας ανεξάρτητης αρχής. Η συνάφεια αυτή, αλλά και η πιεστική ανάγκη να διαμορφώσουμε γρήγορα θεσμικά πλαίσια σε μεγάλα θέματα, είναι αυτή που οδήγησε στο να έχει αυτά τα δύο κεφάλαια το συγκεκριμένο νομοθέτημα.
      Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τις ανεξάρτητες αρχές. Όπως είπαμε είναι ένας εφαρμοστικός νόμος του Συντάγματος. Το σχετικό άρθρο του Συντάγματος προβλέπει το πεδίο εφαρμογής του, δηλαδή προβλέπει το ποιες αφορά. Αν μπορούσαν τότε να περιληφθούν και άλλες ανεξάρτητες αρχές, δεν το γνωρίζω. Δεν ήμουν σ’ αυτήν τη συζήτηση ιδιαίτερα ενεργός. Πρέπει να πω, όμως, ότι είμαστε υποχρεωμένοι να μείνουμε σ’ αυτές τις αρχές που αναφέρονται στο σχετικό άρθρο του Συντάγματος.
      Είναι φανερό επίσης ότι ένας εφαρμοστικός νόμος που αφορά διαφορετικές αρχές οριοθετεί τις γενικές διατάξεις που διασφαλίζουν τη λειτουργική και τη θεσμική τους ανεξαρτησία. Δεν μπορεί να πάει σε λεπτομέρειες που έχουν σχέση με την ειδικότερη εφαρμογή κάποιων πλαισίων για την ανεξάρτητη αρχή, όμως οι γενικοί κανόνες οφείλουν να είναι ενσωματωμένοι τόσο στο Σύνταγμα, όσο -εγώ πιστεύω- να ανοίγουν και δρόμο στη Βουλή, η οποία είναι το κατεξοχήν ελεγκτικό όργανο αυτών των αρχών, ώστε να μπορεί και η ίδια να ανοίξει ένα παράθυρο, να αναβαθμίζει το ρόλο της σε ό,τι αφορά αυτόν τον έλεγχο. 
      Θα ήθελα, λοιπόν, με βάση αυτήν τη συνολική συλλογιστική, πριν μπω σε τρία-τέσσερα συγκεκριμένα θέματα, να κάνω μία γενικότερη αναφορά στη δημοκρατία του μέτρου. Θέλω να το προσέξετε αυτό. Πάντα ο έλεγχος και η διάκριση των εξουσιών ήταν στη βάση, στην ψυχή της δημοκρατικής οργάνωσης μιας πολιτείας. Υπάρχουν πολύ σοβαρά επιχειρήματα για τις σχέσεις εκτελεστικής, νομοθετικής, δικαστικής εξουσίας, αλλά και για τις σχέσεις των ανεξάρτητων αρχών με τις άλλες τρεις εξουσίες. 
      Πρέπει να πω ότι αντλούν –γι’ αυτό μιλώ για δημοκρατία του μέτρου- σοβαρά επιχειρήματα και οι απόψεις που λένε ότι σε καμία περίπτωση η ανεξάρτητη αρχή δεν μπορεί να ξεφεύγει από τον κανόνα της λαϊκής κυριαρχίας και άρα τον τελικό έλεγχο που γίνεται μέσα από τις αιρετές αντιπροσωπεύσεις του λαού και από την άλλη μεριά έχουν επίσης θετικά επιχειρήματα αυτοί που ισχυρίζονται, ότι στο πλαίσιο αυτό η ευρύτατη δυνατή αυτονομία της ανεξάρτητης αρχής, κυρίως βέβαια από την εκτελεστική εξουσία –γιατί περί αυτού πρόκειται- η οποία όμως έχει την εντολή από το λαό να κυβερνά, είναι αυτό που προσδιορίζει και τη δυνατότητα της επιβίωσής της και της ανάδειξής της στη δημοκρατία του μέτρου.
      Εδώ νομίζω ότι γίνεται μία πρώτη οριοθέτηση με σαφήνεια. Υπόκεινται στο έλεγχο του Κοινοβουλίου. Αυτό λέει και το Σύνταγμα.
      Πιστεύω, κύριε Κεφαλογιάννη, ότι δεν είναι κυρίως η Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, που δείχνει τη δημοκρατική νομιμοποίηση της αρχής σε ό,τι αφορά την επιλογή των προσώπων, διότι η Διάσκεψη των Προέδρων και τα τέσσερα πέμπτα δείχνουν μία ευρύτερη συμπαράταξη δυνάμεων στην Αίθουσα, που σαφώς έχει ευρύτερη νομιμοποιητική βάση από το να ψηφίζουν οι εκατόν πενήντα έξι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όποιο πρόσωπο θέλουν για επικεφαλής της ανεξάρτητης αρχής. Νομίζω ότι τα μέχρι τώρα παραδείγματα δείχνουν ότι δυσκολεύεται η Κυβέρνηση, γιατί πρέπει να αναζητεί πρόσωπα, τα οποία θα έχουν το ευρύτερο δυνατό κύρος, αν θέλει να διασφαλίζει τις πλειοψηφίες, για να υπάρχει η ευρύτερη αυτή νομιμοποίηση.
      Θέλω να πω εδώ ότι εγώ δεν ξέρω για τη λειτουργία όλων των αρχών, αλλά κράτησα κάτι από τη συζήτηση, που έγινε για το Συνήγορο του Πολίτη και την έκθεση που παρουσιάσαμε το 2001 στην Ολομέλεια, σ’ αυτήν την Αίθουσα. Έγινε τότε μεγάλη συζήτηση και αφιερώσαμε μια ολόκληρη μέρα. Πιστεύω, λοιπόν, ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις αποδέχθηκαν ότι είναι ένας θεσμός, ο οποίος περιβλήθηκε από το κύρος της ανεξάρτητης αρχής, παρά τις επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να έχει ο καθένας, Υπουργός ή υπηρεσιακός παράγοντας ή πολιτικές δυνάμεις ή οτιδήποτε άλλο. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Επειδή είναι παραχώρηση εξουσίας, νομίζω ότι είναι ευθύνη του Κοινοβουλίου. 
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό δείχνει ότι ο έλεγχος από την εκτελεστική εξουσία δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει ο έλεγχος από το Κοινοβούλιο. 
      Εγώ θέλω να μπω στη λογική της κας Δαμανάκη και να πω ότι, σε μια νέα ενδεχόμενη αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής, ίσως αυτός ο έλεγχος θα μπορούσε να πάρει πολύ πιο ουσιαστικές εφαρμογές. Υπάρχει ένα κενό. Παραδείγματος χάρη δεν προβλέπεται διαδικασία, αν αυτή η επιλογή αποδειχθεί στη πράξη ότι δεν είναι σωστή -πέρα από τα δικαστικά και τα άλλα- αλλά επί της ουσίας της λειτουργίας της αρχής. Με μια κρίση του κοινοβουλίου θα μπορούσαμε να βρούμε μια διαδικασία προφανώς και θα μπορούσε να υπάρξει και μια απάντηση του Κοινοβουλίου σε αυτόν που δεν έχει επιτελέσει το έργο του. Θα ήταν καλύτερο να μη περιμένουμε δηλαδή για παράδειγμα τη λήξη της θητείας του. Αυτό δεν ξέρω, αν θα το συζητήσουμε, αλλά είναι ένα θέμα που είναι προς διερεύνηση.
      Επίσης, διασφαλίζεται ο δικαστικός έλεγχος δια των συγκεκριμένων πράξεων. Διασφαλίζεται η δυνατότητα του Υπουργού ή της εκτελεστικής εξουσίας να προσφεύγει δικαστικά για συγκεκριμένες πράξεις. 
      Νομίζω, λοιπόν, ότι η ισορροπία που δεν είναι πάντα το ευκολότερο πράγμα στη δημοκρατία του μέτρου, επιβάλλει αυτό το πλαίσιο των σχετικών άρθρων, που υπάρχουν σήμερα σε αυτό το νομοσχέδιο. Πιστεύω ότι ανταποκρίνεται στην ουσία της φάσης, που περνάει η δημοκρατία μας, και της δυνατότητας να διευρύνει όσο γίνεται περισσότερο τη λειτουργική και θεσμική ανεξαρτησία των ανεξάρτητων αρχών. 
      Θα ήθελα τώρα να πάμε σε ένα συγκεκριμένο θέμα, για το οποίο πρέπει να πω ότι στη Διαρκή Επιτροπή έγινε μια πολύ ουσιαστική συζήτηση. Ήδη  βελτιώθηκαν κάποια πράγματα με συγκεκριμένες και σοβαρές παρεμβάσεις. Θα ήθελα πάνω σ’ αυτό το θέμα να θέσω τώρα άλλα τέσσερα θέματα επιμέρους ρυθμίσεων, που έχουν σχέση με αυτήν την προβληματική. 
      Το ένα αναφέρεται στη σύσταση θέσεων και την οργάνωση των υπηρεσιών της ανεξάρτητης αρχής. Μέχρι τώρα στο σχέδιο λέγεται ότι καθορίζεται με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Ο αρμόδιος Υπουργός δεν νομίζω ότι είναι το κατάλληλο πρόσωπο.  Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών είναι αυτός, που πρέπει να εγκρίνει έναν προϋπολογισμό προφανώς, γιατί είναι γενικός και ειδικός διατάκτης η αρχή. Δηλαδή δεν παρεμβαίνει στον τρόπο, που υλοποιείται, αλλά εντάσσεται σ’ ένα συγκεκριμένο προϋπολογισμό. Η γνώμη της ανεξάρτητης αρχής, πριν από την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών να γίνεται με πρότασή της, και η γνώμη του Υπουργού των Εσωτερικών -ούτε καν πρόταση- να παίρνεται υπόψη στην τελική απόφαση που έχει μια ευρύτερη εποπτεία της Δημόσιας Διοίκησης. Δηλαδή δεν είναι θέμα του ποιος Υπουργός εποπτεύει την ανεξάρτητη αρχή, αλλά ο προϋπολογισμός και η πρόταση της αρχής σε ό,τι αφορά τη σύσταση θέσεων και γενικότερα την οργάνωση των υπηρεσιών.
      Επίσης θα ήθελα να πω κάτι ακόμα για τις αποδοχές των μελών των ανεξάρτητων αρχών, που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού  έπειτα από γνώμη των ανεξάρτητων αρχών, κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων. Αναφέρομαι στα μέλη των αρχών και όχι στο προσωπικό.
       Επίσης εγώ είχα σημειώσει εδώ για το ΑΣΕΠ ότι -και θα δεχθώ και την πρόταση της κας Δαμανάκη- η επιτροπή που αποφασίζει την προκήρυξη, τα κριτήρια και τη διαδικασία της επιλογής των προσώπων των μελών του προσωπικού των ανεξάρτητων αρχών. Στο σχετικό άρθρο αναφέρεται ότι: σε κάθε περίπτωση προηγείται δημόσια πρόσκληση και η επιλογή γίνεται από επιτροπή, της οποίας τη συγκρότηση και τη σύνθεση καθορίζει με απόφαση της η ανεξάρτητη αρχή και στην οποία συμμετέχει ένα τουλάχιστον μέλος του ΑΣΕΠ και ένα μέλος από το δικαστικό σώμα. 
      Πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό, διότι η επιλογή του προσωπικού είναι ένα αρκετά σημαντικό ζήτημα. 
      Τέλος, σε αυτό που έθεσε προηγούμενα ο κ. Κεδίκογλου θέλω να πω το εξής: Κατ’ αρχάς υπάρχει μια συνολική άποψη, ότι δεν υπάρχει όριο ηλικίας σε καμία ανεξάρτητη αρχή. Φεύγει η παράγραφος 2 του άρθρου 5 που λέει: «κατά τη διάρκεια του παρόντος… κλπ», μια πρόταση που έγινε μετά από συζήτηση με την κα Μπενάκη στην εισήγηση. Εγώ πιστεύω ότι, με βάση τις ισχύουσες διατάξεις του Συντάγματος, αυτήν τη στιγμή θητεία κανονική έχει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Των υπολοίπων αρχών, κατά βάση, έχει λήξει η θητεία τους. Λέω, λοιπόν, να γίνει: «Η θητεία των μελών των ανεξάρτητων αρχών, τα οποία κατά τη δημοσίευση του παρόντος δεν έχουν επιλεγεί με τη διαδικασία της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου θεωρείται λήξασα. Η λειτουργία τους παρατείνεται μέχρι την εκλογή των νέων μελών με την ως άνω διαδικασία.» Είναι αναγκασμένο το σώμα των Προέδρων να αποφασίσει για όλα τα μέλη που θα έχουν εκλεγεί με βάση αυτήν τη διαδικασία του Συντάγματος. Νομίζω ότι αυτό οριοθετεί τη θέληση και τη βούληση της Κυβέρνησης να δώσει παραπέρα μια ουσιαστική απάντηση σε ότι αφορά τα προβλήματα. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ:  Ναι, αλλά δεν συμφωνεί με τη συνέχεια που θέλετε παρακάτω, που λέει….
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αυτό να το συζητήσουμε στα άρθρα.  
      Πάω τώρα στο θέμα του ΑΣΕΠ. Εδώ πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσω ορισμένα θέματα που έχουν σχέση με τη λειτουργία. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει καμία φαλκίδευση του ΑΣΕΠ. Το ΑΣΕΠ λειτουργεί, αποκεντρώνεται, ενισχύεται και στη λειτουργία του και προσπαθούμε να απαντήσουμε σε δύο-τρία πράγματα που είναι πολύ συγκεκριμένα και που ήταν αδυναμίες που το ίδιο τις προσδιόρισε στη συζήτηση που κάναμε μαζί του. Παραδείγματος χάριν το ζήτημα της δυστοκίας που αφορά τους πανελλήνιους διαγωνισμούς, το ζήτημα όπου  επιλέγεται μια νομαρχία από τον υποψήφιο και γίνονται λάθη στην αξιοκρατία, διότι υπάρχουν πολλοί που μαζεύουν πολύ περισσότερα μόρια και θα μπορούσαν να είναι εκεί και δεν είναι σε κάποια θέση που παίρνει κάποιος που έχει λιγότερα μόρια. Θέματα που έχουν σχέση με τις πολλαπλές επιλογές, αλλά και τη μοριοδότηση και την αντικειμενοποίηση κριτηρίων που αφορά τις διαδικασίες εκτός του διαγωνισμού. Θέματα προϋπηρεσίας και εντοπιότητας που κατά τη γνώμη μου είναι θέματα αξιοκρατίας σε τελευταία ανάλυση και δεν καταλαβαίνω, γιατί δεν είναι αξιοκρατία  κάποιος που είναι ας πούμε από την Κάρπαθο να μπαίνει  εκεί  στην οικονομική υπηρεσία όταν έχει τα τυπικά προσόντα και είναι καλύτερο να μην υπάρχει κανένας  να πηγαίνει εκεί ή να φεύγει την επόμενη μέρα και να μην υπάρχει κράτος; Αυτά τα θέματα θέλουμε να αναλύσουμε και την επιτάχυνση των διαδικασιών. 
      Με βάση, λοιπόν, αυτά θα κάνω τις εξής επισημάνσεις. Η πρώτη αφορά το θέμα του διαγωνισμού. Η πρόθεση δεν ήταν να καταργηθεί κανένας διαγωνισμός. Η πρόθεση ήταν να περιοριστούν, ώστε να γίνονται στα τακτά χρονικά διαστήματα. Όλη αυτή η συζήτηση που έγινε στη Διαρκή Επιτροπή, ειλικρινά και δεν ντρέπομαι να το πω, με έβαλε σε μια θέση -επειδή ακριβώς και εγώ δεν είμαι με την κατάργηση του διαγωνισμού, για όνομα του Θεού- να μπει η σχετική διάταξη. Να μείνει όπως είναι το άρθρο, αλλά αν σε πέντε μήνες από τότε που γίνεται η πρόταση από το φορέα, το ΑΣΕΠ δεν μπορεί να κάνει διαγωνισμό για τους οποιουσδήποτε λόγους που έχουν σχέση με το κόστος, με τη δυνατότητα, με το μηχανισμό –διότι μη ξεχνάτε ότι το ΑΣΕΠ ξεκίνησε από ένα μικρό σώμα και σήμερα με τα διαδοχικά νομοθετήματα, που εμείς δώσαμε, έχει ουσιαστικά τη δυνατότητα να διευρύνει την παρουσία του και σε άλλους φορείς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και έχει πλέον ένα τρομακτικό φόρτο που αδυνατεί να ανταποκριθεί τόσο εύκολα σ’ αυτά-  τότε να ζητά από το φορέα να προκηρύξει τις θέσεις με αντίστοιχη μοριοδότηση κλπ. Αυτό είναι το ένα.
      Το δεύτερο θέμα είναι αυτό που αναφέρεται στο περιφερειακό κράτος. Και εδώ θέλω να είμαι απολύτως σαφής.
      Χαίρομαι που η Διαρκής Επιτροπή ομόφωνα στήριξε την άποψή μου. Δεν είναι δυνατόν κάποιος που διορίζεται και χρησιμοποιεί το κριτήριο της εντοπιότητας ή το κριτήριο της μοριοδότησης, επειδή πάει σε μία παραμεθόρια περιοχή ή σε έναν καποδιστριακό δήμο κάτω των δέκα χιλιάδων κατοίκων, να πηγαίνει το πρωί και να φεύγει το βράδυ με το ίδιο αεροπλάνο, με μετάθεση, με απόσπαση, είτε επειδή είναι περίπτωση συνυπηρέτησης είτε επειδή πάει στο Βουλευτή είτε επειδή τον παίρνει ο Υπουργός και δεν ξέρω κι εγώ με ποιες άλλες διαδικασίες. Βρήκαμε, λοιπόν, μία σειρά από διατάξεις, που οφείλουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση να καταργήσουμε. 
      Θέλω να σημειώσω εδώ ότι δεν υπάρχει καμία εξαίρεση ούτε για τις γυναίκες των δικαστικών ούτε για τις γυναίκες των αξιωματικών ούτε για τις γυναίκες των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε για τους άνδρες αντίστοιχα. Αναφέρομαι στους άνδρες, για να μη με κατηγορήσουν οι γυναίκες στην Αίθουσα ότι μιλάω μόνο γι’ αυτές. Δεν μπορεί να υπάρξει λόγος, ώστε ο υπάλληλος να μην κάτσει δέκα χρόνια σε αυτήν την περιοχή, ας πούμε στο Αγκαθονήσι ή στο Νευροκόπι ή στο Αγκίστρι.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ξέρετε πόσες φορές έχουμε ψηφίσει τέτοιες διατάξεις, τις οποίες καταργήσαμε πάλι με νόμο; Σας αναφέρω την περίπτωση των πυροσβεστών. Μην αναφέρουμε πράγματα που δεν ισχύουν.
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Τώρα μιλάω για το ΑΣΕΠ, για τις διαδικασίες του διορισμού και τη μέσα στο νόμο ακύρωση όλων των σχετικών διατάξεων ονομαστικά. Τέτοια απόσπαση, μετάταξη ή μετάθεση θεωρείται άκυρη. Η μόνη εξαίρεση είναι για τους νέους που μπαίνουν στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, για να φοιτήσουν για το δικό τους επίπεδο και μόνο για το χρόνο που φοιτούν. Μετά τη φοίτηση, θα ξαναγυρίσουν να υπηρετήσουν κανονικά για μία δεκαετία σε παραμεθόρια περιοχή, όπως οφείλουν.
      Υπάρχει ένα άλλο θέμα, που αφορά το εύρος της εφαρμογής του ΑΣΕΠ. Θέλω κι εδώ να ξεκαθαρίσω το εξής: Οι δήμοι και οι νομαρχίες δεν εξαιρούνται από τις προσλήψεις του ΑΣΕΠ. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά εξαιρέσεις, αλλά η εφαρμογή του ΑΣΕΠ γίνεται αποκεντρωμένα. Μέσα από τα κριτήρια του ΑΣΕΠ, οι δήμοι και οι νομαρχίες ζητούν και προγραμματίζουν τις προσλήψεις και τα υπόλοιπα που θέλουν να κάνουν. Αυτό είναι φυσικό. Δεν μπορεί ένας θεσμός να μην ολοκληρωθεί και να μην αναλάβει την ευθύνη, αφού βέβαια υπάρχει ο έλεγχος. 
      Εγώ έχω κάνει μία πρόταση γι’ αυτόν τον έλεγχο, που δεν ξέρω αν μπορεί να περάσει σ’ αυτόν το νόμο. Ίσως αυτό γίνει στις τροπολογίες που θα συζητήσουμε την Πέμπτη, αν τις συζητήσουμε. Πρέπει να περάσει μόνο μία διαδικασία, γιατί και οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι με το ΑΣΕΠ, αλλά και ο κορμός του κάθε δήμου. 
      Πρέπει, λοιπόν, να περάσει μία απαγόρευση, να απαγορεύεται να κάνει προσλήψεις μία ανώνυμη επιχείρηση που είναι δημοτική επιχείρηση, από ανώνυμη εταιρεία. Μόνο σε μία τέτοια περίπτωση μπορεί ένας δήμαρχος να προσλάβει υπαλλήλους για λόγους μικροκομματικούς, μικροπολιτικούς ή μικροεκλογικούς. Σε όλα τα άλλα ελέγχεται. Πρέπει να οριστεί το ότι δεν μπορεί να φεύγει από ανώνυμη εταιρεία και να πηγαίνει είτε σε δημοτική επιχείρηση είτε στον κορμό του δήμου.
      Αυτή είναι μία διάταξη που πρέπει να τη φέρουμε με τη μορφή μίας τροπολογίας την Πέμπτη ή σε ένα επόμενο νομοσχέδιο. Είναι δική μου δέσμευση. Πρέπει να τελειώσει οποιαδήποτε διαδικασία ημιπαρανομίας, για να έχει τη δυνατότητα ο δήμος να καθορίσει το διοικητικό προσωπικό, με βάση τις ανάγκες του, για να κάνει τον προγραμματισμό του, με τους πόρους του, ώστε να προκηρύξει διαγωνισμό και να προσλάβει υπαλλήλους στη βάση των διαδικασιών του ΑΣΕΠ. 
      Εγώ πιστεύω ότι όλα αυτά συμπληρώνονται με την ενίσχυση και την αποκέντρωση του ίδιου του ΑΣΕΠ, δηλαδή με τη δυνατότητα που έχει να φτιάξει τμήματα και στην περιφέρεια, για να μπορεί να εκσυγχρονίσει αυτές τις διαδικασίες. Δίνουμε πολλά χρήματα, προκειμένου να υπάρξει ψηφιοποίηση και εγκατάσταση πληροφοριακών συστημάτων, για να μπορούν να γίνονται και τα τεστ πολλαπλών επιλογών, που είναι πολύ αντικειμενικά και για να βγαίνουν και εύκολα οι βαθμολογίες, ώστε να μπορούν τα πάντα να μετρώνται.
      Τέλος, για το θέμα της προϋπηρεσίας, εμείς θεωρούμε ότι στις περιπτώσεις των Π Ε και TE, δηλαδή πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης, αλλά και στους Δ. Ε, ο βαθμός του πτυχίου ή του απολυτηρίου παίζει καθοριστικό ρόλο. Όμως, η προϋπηρεσία πρέπει να μοριοδοτηθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Ο βαθμός παίζει πιο καθοριστικό ρόλο, γιατί κάναμε και μία αλλαγή σε ό,τι αφορά τα μεταπτυχιακά. Ας πούμε, κάποιος που έχει βαθμό πτυχίου εννέα στην ειδικότητα που διορίστηκε και μετά έκανε μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία, να μη μετράει ισότιμα με κάποιον που έχει βαθμό πτυχίου έξι και έχει κάνει ένα άσχετο μεταπτυχιακό. 
      Αυτά μετρήθηκαν, μπήκαν με συγκεκριμένες διαδικασίες μελετήθηκαν πάρα πολύ καλά προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοκρατία, να ενισχυθεί η αντικειμενικότητα. Νομίζω, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι είναι βασικός θεσμικός νόμος είναι ένας νόμος που μπορεί η Βουλή να τον κάνει ακόμα καλύτερο τις τρεις μέρες που θα τον συζητήσει, ένας νόμος που μπορεί να είναι ένα βήμα μπροστά σε αυτό που λέμε αλλαγή στο κράτος, αξιοκρατία, που να συμπληρώσει και τα υπόλοιπα νομοθετήματα που ήρθαν και πρόκειται να έρθουν, προκειμένου να πετύχουμε έναν κοινό σκοπό, να υπάρχει ένα κράτος του 21ου αιώνα και όχι ένα κράτος των παλαιότερων εποχών.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναγκαστικά θα αρχίσω με τον τρόπο με τον οποίο άρχισε και ο κύριος Υπουργός. Μας είπε για το «όραμα» που τον διακατέχει στο Υπουργείο του. Κύριε Υπουργέ –και ότι πω μην το θεωρήσετε ότι το λέω ειρωνικά, αλλά είναι μια διαπίστωση- οι κυβερνήσεις Σημίτη απαρτίζονται από Υπουργούς που έχουν το ακόλουθο χαρακτηριστικό: Καθένας απ’ αυτούς έρχεται να πραγματοποιήσει το όραμά του. Μου θυμίζουν ένας είδος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, «I have a dream». Καθένας, λοιπόν, θέλει να πραγματοποιήσει το όραμά του. Τελειώνει τη θητεία του χωρίς να το έχει πραγματοποιήσει. Όλες οι αποχωρήσεις των Υπουργών των κυβερνήσεων Σημίτη είναι θλιμμένες ιστορίες παράδοσης ενός Υπουργείου, στο οποίο ο Υπουργός δεν  μπόρεσε να ολοκληρώσει το έργο του, ο δε επόμενος που έρχεται σαφώς έχει το δικό του «όραμα» αφού, όμως, αρχίζει να κατεδαφίζει το «όραμα» του προηγουμένου. Και επειδή δεν προλαβαίνει να πραγματοποιήσει το δικό του, δεδομένου ότι δεν έχει καταφέρει να κατεδαφίσει του προηγουμένους του, αρκείται στην κατεδάφιση. Θέλετε να αρχίσω από παραδείγματα; Πάρτε για παράδειγμα τη μεταρρύθμιση Αρσένη, την μεταρρύθμιση Παπαδόπουλου. Και τι να πω για την περίπτωση Παπαδόπουλου στο Υπουργείου Εσωτερικών, Βάσω Παπανδρέου στη συνέχεια και του κ. Σκανδαλίδη τώρα. Αν δείτε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, το προεκλογικό σας πρόγραμμα θα παρατηρήσετε ότι το «όραμα» του κάθε Υπουργού δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτά τα οποία περιέχει το πρόγραμμά σας. Γιατί απλά καθένας πορεύεται το δικό του δρόμο. Θα μπορούσε να πει κανείς λοιπόν ότι η ιστορία των κυβερνήσεων Σημίτη είναι η ιστορία των απραγματοποίητων «οραμάτων» που σέρνει πίσω του κάθε Υπουργός. 
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Της ανυπαρξίας του Πρωθυπουργού.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα έρθω και εκεί, κύριε Κεδίκογλου.
      Εγώ, κύριε Σκανδαλίδη -και επειδή η Νέα Δημοκρατία ουδέποτε υπήρξε μίζερη στα μεγάλα θέματα του τόπου και επειδή το θέμα της επανίδρυσης του κράτους για μας είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα- μέχρι να τελειώσει η θητεία της Κυβέρνησης Σημίτη σας εύχομαι να πετύχετε στο ρόλο σας. Και σας διαβεβαιώ ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να σας βοηθήσουμε ή να σας εξωθήσουμε να κάνετε οτιδήποτε θετικό. Αλλά δεν μπορούμε να αποδεχθούμε πράγματα τα οποία είναι αρνητικά μόνο και μόνο γιατί εσείς τα θεωρείτε κακώς, θετικά. 
      Το δεύτερο θέμα που θα ήθελα, προκαταρκτικά, να διευκρινίσω είναι το εξής: Βρισκόμαστε μπροστά σ’ έναν, ακόμη εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος. Σας θυμίζω όμως ότι συνολικά οι εκτελεστικοί νόμοι του Συντάγματος, στο πλαίσιο του αναθεωρημένου κειμένου του Συντάγματος, εκείνοι δηλαδή που πρέπει να ψηφισθούν για να ολοκληρωθεί πλέον το νέο συνταγματικό πλαίσιο, είναι τριάντα εννέα τον αριθμό. Από αυτούς έχετε φέρει προς ψήφιση γύρω στους δεκαπέντε. Απομένουν άλλοι είκοσι τέσσερις. 
      Πέρυσι, στις 10 Οκτωβρίου του 2001, ο κύριος Πρωθυπουργός, όταν τον ρωτήσαμε με τον κ. Σιούφα ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα των εκτελεστικών νόμων μας είχε απαντήσει –και τα χαρτιά είναι εδώ- ότι ως αυτήν τη στιγμή που μιλάμε περίπου τριάντα με τριανταμία από τους τριάντα εννέα νόμους θα είχαν ψηφισθεί. Όπως καταλαβαίνετε έχετε ένα τεράστιο θεσμικό έλλειμμα. Και είναι απορίας άξιον ο Πρωθυπουργός της Χώρας να μην μπορεί να προγραμματίσει επακριβώς και επαρκώς ούτε καν το έργο που αφορά τους εκτελεστικούς νόμους του Συντάγματος. Και όταν τον ξαναρωτήσαμε ξέρετε ποια ήταν η απάντηση –δεν μας απάντησε ο ίδιος, απήντησε μέσω του Υφυπουργού Εσωτερικών της εποχής εκείνης- «τι να κάνουμε, προγραμματισμός ήταν, πέσαμε έξω».
      Αν δεν μπορεί ένας Πρωθυπουργός ούτε καν τους εκτελεστικούς νόμους του Συντάγματος να προγραμματίσει, τουλάχιστον για το επόμενο τρίμηνο του 2001, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα, το οποίο διακατέχει πρώτα τον Πρωθυπουργό και από εκεί και πέρα την ίδια την Κυβέρνηση. Αυτό είναι απότοκο, της ανικανότητας ενός Πρωθυπουργού να πραγματοποιήσει στοιχειωδώς έναν προγραμματισμό του έργου του. 
      Επειδή όμως χάνω το χρόνο μου αναφέροντας πράγματα, που όλοι γνωρίζουν, -αλλά φαίνεται ότι πρέπει να τα επισημάνω, γιατί δεν είναι απολύτως κατανοητά σε ορισμένους- θα ήθελα να πω ευθέως ότι τον παρόντα νόμο δεν θα τον ψηφίσουμε επί της αρχής. Και δεν θα τον ψηφίσουμε όχι γιατί δεν εμπεριέχει ορισμένες θετικές ρυθμίσεις. Αλλά γιατί δεν είναι δυνατόν, για τους λόγους που θα εκθέσω στη συνέχεια, να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο αυτό επί της αρχής, αφού ο τρόπος που συνέταξε το σχέδιο νόμου το Υπουργείο αδικεί τον ίδιο το νόμο. Εμπεριέχει συγκεκριμένες θετικές διατάξεις, που θα θέλαμε πολύ να τις ψηφίσουμε –και θα τις ψηφίσουμε επιμέρους- αλλά την αρχή δεν μπορούμε να την ψηφίσουμε. Και οι λόγοι είναι τρεις. Θα ήθελα δε εδώ να παρακαλέσω τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας κατά μέρος την όποια κομματική λογική, να αντιληφθούν, αν ήταν στη θέση μου, ότι όχι μόνο δεν θα ψήφιζαν το νομοσχέδιο, αλλά θα κατήγγειλαν ευθέως στη Βουλή τον τρόπο, με τον οποίο τόσο σημαντικά νομοσχέδια έρχονταν να ψηφισθούν.
      Ο πρώτος λόγος είναι ο εξής: Συζητούμε εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, που αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, κατά εφαρμογήν του άρθρου 101Α του Συντάγματος. Αν κοιτάξετε το άρθρο 72 παράγραφος 1 του Συντάγματος, θα δείτε ότι μεταξύ των άλλων σχεδίων και προτάσεων νόμων που ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ολομέλειας της Βουλής, είναι προτάσεις και σχέδια νόμων, που είναι εκτελεστικοί του Συντάγματος νόμοι, οι οποίοι αφορούν την άσκηση και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Μεταξύ άλλων λέει: Στην Ολομέλεια της Βουλής ανήκουν η ψήφιση των εκτελεστικών νόμων, οι οποίοι σχετίζονται με την άσκηση και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Κι εγώ ερωτώ: Έχουμε εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος ή όχι; Σαφώς έχουμε εκτελεστικό νόμο. Το ομολογεί η ίδια η εισηγητική έκθεση.
      Αφορά ναι ή όχι την άσκηση και την προστασία ατομικών δικαιωμάτων; Πιστεύει κανένας ότι οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές δεν διαμορφώθηκαν και δεν θεσμοθετήθηκαν ακριβώς για να προστατεύσουν καλύτερα καίριας σημασίας ατομικά δικαιώματα; Παραδείγματος χάρη, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ναι ή όχι προστατεύει το άτομο σε ό,τι αφορά τα προσωπικά δεδομένα; Ναι ή όχι ως ανεξάρτητη διοικητική αρχή το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης αφορά το ζήτημα της ενημέρωσης; Ναι ή όχι ο Συνήγορος του Πολίτη αφορά την προστασία του πολίτη στην καθημερινή του δραστηριότητα; Ναι ή όχι το ΑΣΕΠ αφορά την άσκηση του ατομικού δικαιώματος, μεταξύ άλλων, της συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μέσω της δυνατότητας πρόσβασης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα; 
      Γιατί, κύριε Υπουργέ, κάναμε τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές; Για να προστατεύσουμε την άσκηση ατομικών δικαιωμάτων. Κλασική περίπτωση σχεδίου νόμου, που ανήκει στην Ολομέλεια της Βουλής. Κι εσείς το φέρνετε στο Τμήμα.
      Δεν θα έπρεπε ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο να έρθει στην Ολομέλεια, να το συζητήσουμε και να έχουν περισσότεροι συνάδελφοι τη δυνατότητα πρόσβασης; 
      Μη με κατηγορήσετε για κωλυσιεργία. Μη με κατηγορήσετε και μου πείτε ότι «σεις, κύριε Παυλόπουλε, δεν μας λέγατε προηγουμένως ότι πρέπει να ψηφίσουμε γρήγορα τους εκτελεστικούς νόμους»; Βεβαίως και το έλεγα, αλλά όχι εις βάρος του Συντάγματος. Όχι κατά παράβαση των αρμοδιοτήτων της Ολομέλειας της Βουλής, όπως αυτές καθορίζονται από το άρθρο 72 παρ. 1 του Συντάγματος. Και, εν πάση περιπτώσει, ξέρετε πότε ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι θα έχει ψηφισθεί ο σχετικός νόμος; Από το Μάρτη που μας πέρασε. Γιατί, λοιπόν, δεν τον φέρνατε λίγο πριν, όσο λειτουργούσε η Ολομέλεια της Βουλής ή γιατί δεν τον φέρνετε σε ένα μήνα, όταν θα έχουμε πάλι Ολομέλεια; Ενώ καθυστερείτε τόσο πολύ για άλλα θέματα, αυτό το φέρνετε και μάλιστα στο Τμήμα. Γιατί;
      Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι θα ψηφίσουμε τις πρώτες έξι διατάξεις, που αφορούν τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, αλλά δεν μπορούμε να ψηφίσουμε επί της αρχής ένα σχέδιο νόμου, το οποίο δίνει το εξής στίγμα. Το τόσο σημαντικό ζήτημα, που αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, που είναι εκτελεστικός νόμος του Συντάγματος το φέρνουμε στο Τμήμα, τη στιγμή κατά την οποία το ίδιο το άρθρο 72 επιτάσσει να έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής. Άρα λοιπόν, με το όχι που σας λέμε επί της αρχής θέλουμε να καταγγείλουμε αυτήν την υποβάθμιση της Βουλής, την υποβάθμιση του κύρους του Κοινοβουλίου και την υποβάθμιση του τεράστιου θέματος του Συντάγματος.
      Πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα. Και αυτό το μήνυμα που σας λέμε είναι το «όχι», μολονότι το τονίζω για να μη φανεί ότι δεν θέλουμε να συμβάλλουμε σε ό,τι αφορά τις συγκεκριμένες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές που είναι κρίσιμης σημασίας -τις έξι πρώτες διατάξεις, με κάποιες φραστικές τροποποιήσεις που θα σας προτείνουμε, θα τις ψηφίσουμε κατά βάση. Αλλά από εκεί και πέρα αναλαμβάνετε πλήρως την ευθύνη της υποβάθμισης της Βουλής και της μη τήρησης του άρθρου 72 του Συντάγματος. 
      Και παρακαλώ πολύ σκεφθείτε το εξής. Είναι τυπικό το ζήτημα. Γιατί, δυστυχώς, η νομολογία των δικαστηρίων δέχεται ότι μπορεί να κρίνει μόνο την ουσιαστική αντισυνταγματικότητα και όχι την τυπική. Επομένως για θέματα που ανάγονται στην αρμοδιότητα της Ολομέλειας εκμεταλλεύεσθε το γεγονός ότι δεν μπορούν να κρίνουν τα δικαστήρια. Και έτσι, έχοντας την πλειοψηφία, περνάτε τα σχέδια νόμου με τον τρόπο που τα περνάτε.  
      Ξαναλέγω, όμως, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, ότι είναι κρίμα, ένα τόσο σημαντικό θέμα, με ορισμένες σωστές ρυθμίσεις, να μη το φέρνετε στην Ολομέλεια. Έτσι ώστε και το θεσμό να τιμήσουμε και το Σύνταγμα να τηρήσουμε και, κυρίως, να δώσουμε τη δυνατότητα στους συναδέλφους να έχουν γνώμη πάνω σ’ αυτά τα τόσο σημαντικά θέματα, πολλά από τα οποία ξέρετε ότι έχουν ταλαιπωρήσει εδώ και χρόνια τον τόπο.
      Ο πρώτος, λοιπόν, λόγος που λέμε «όχι» επί της αρχής, είναι γιατί θέλουμε να σεβαστούμε το Σύνταγμα και το κύρος του Κοινοβουλίου. Όπως επίσης θέλουμε να σεβαστούμε το θεσμό των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και τη σημασία τους. 
      Ο δεύτερος λόγος που λέμε όχι: Κάνουμε συζήτηση επί της αρχής. Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ εγώ σας ερωτώ. Επί ποιας αρχής μιλάμε; Αυτό το νομοσχέδιο είναι ένας ακόμη νόμος φρουτιέρα, με τη μόνη διαφορά ότι έχει όχι πολλών ειδών, όπως ήταν τα προηγούμενα νομοσχέδια, αλλά δυο ειδών φρούτα. Ο νόμος φρουτιέρα είναι του Ρωμαϊκού Δικαίου και θα το επαναλαμβάνω μέχρι να συνηθίσουμε αυτήν τη φρασεολογία σ’ αυτόν εδώ το χώρο από πλευράς συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ! 
      Έχουμε, λοιπόν, από τη μια ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και από την άλλη ΑΣΕΠ και προσλήψεις. Τι σχέση έχουν τα δυο μεταξύ τους. Επί ποιας αρχής θα ψηφίσουμε; Εμείς δεν θέλουμε να ψηφίσουμε αρκετές από τις διατάξεις οι οποίες σχετίζονται με τα θέματα του ΑΣΕΠ και θα το δείτε. Γιατί μας φέρνετε στο δίλημμα να λέμε ναι επί μιας αρχής που δεν υπάρχει; Και ερωτώ, τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στον εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο που αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και τις λοιπές διατάξεις. Μια φορά, επιτέλους, δεν μπορείτε να φέρετε ένα νόμο ο οποίος να έχει ένα συγκεκριμένο ξεκάθαρο αντικείμενο για να μπορούμε να συζητήσουμε επ’ αυτού;
      Άκουγα τον Υπουργό να μιλά επί της αρχής. Επί ποιας αρχής; Πρώτη ενότητα, δεύτερη ενότητα. Αυτά μας είπε, γιατί αρχή δεν έχει. Πολύ περισσότερο –μάλιστα το τονίζω, είναι κρίμα που δεν έχει αρχή αυτό το νομοσχέδιο- όταν αφορά εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο. Βεβαίως, και οι εκτελεστικοί του Συντάγματος νόμοι δεν έχουν υπερκείμενη τυπική ισχύ. Έχουν κοινή τυπική ισχύ. Πλην, όμως, ως εκτελεστικοί του Συντάγματος νόμοι, έχουν ιδιαίτερη πολιτική και θεσμική σημασία. 
      Δεν είναι κρίμα να τους μπερδεύουμε, για να το πω έτσι, με άλλες ρυθμίσεις που δεν σχετίζονται με το κύριο αντικείμενό τους; Δεν είναι κρίμα και για την κοινωνία που τους εφαρμόζει; Ακόμα θα σας πω –και επιτρέψτε μου να μιλήσω ως μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας- και για τους ίδιους τους φοιτητές είναι κρίμα, όταν ακριβώς κάνουμε τις συλλογές της νομοθεσίας που διδάσκουμε στους φοιτητές, να μη ξέρουν ποιοι είναι οι εκτελεστικοί νόμοι εξαιτίας του ότι είναι πλίνθοι, λίθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι όλοι οι νόμοι οι οποίοι σχετίζονται με τα ζητήματα τα οποία αφορούν και την εκτέλεση του Συντάγματος. 
      Άρα, λοιπόν, μας λέτε να ψηφίσουμε ναι επί της αρχής, επί ενός νομοσχεδίου που είναι εκτελεστικός του Συντάγματος νόμος, που δεν έχει ένα αντικείμενο αλλά περισσότερα και που δεν έχει μια συγκεκριμένη αρχή. ‘Αρα, και  να θέλαμε δεν μπορούμε. Και το τονίζω, είναι κρίμα,- το λέω για δεύτερη φορά- γιατί αν είχατε φέρει μόνο το πρώτο σκέλος, που αφορά τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, εμείς θα το ψηφίζαμε και επί της αρχής και επί των περισσοτέρων άρθρων, όπως και θα κάνουμε τώρα. Τα άρθρα, το τονίζω, θα τα ψηφίσουμε. Αλλά σας παρακαλώ πάρα πολύ, δεν μπορούσε επιτέλους η Κυβέρνηση ένα τόσο σημαντικό θέμα, που αφορά την εκτέλεση του Συντάγματος και τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, να το φέρει μόνο του; Τι θα έχανε; Τι είναι το αντικείμενο που την κάνει να φέρει εν τάχει ένα τέτοιο νομοσχέδιο, με άλλες ρυθμίσεις που υποβαθμίζουν το κύριο αντικείμενο το οποίο έχει μπροστά;
      Θεσμικά, λοιπόν κύριοι συνάδελφοι, για να είμαστε έντιμοι απέναντι στο Κοινοβούλιο, αλλά και απέναντι στη διαδικασία του Συντάγματος αλλά και του Κανονισμού της Βουλής, δεν μπορούμε να πούμε «ναι» επί της αρχής ενός νομοσχεδίου που δεν έχει αρχή. Και δεν θα λέμε ναι ποτέ ως Νέα Δημοκρατία σε νομοσχέδια που είναι νόμοι φρουτιέρες, που δεν έχουν μια συγκεκριμένη αρχή. Γιατί αν λέγαμε ναι, παραβιάζουμε το ίδιο το Σύνταγμα που θέλει ο νόμος να έχει αρχή. Εσείς παραβιάζετε το Σύνταγμα, όταν ψηφίζετε νόμο που δεν έχει αρχή λέγοντας ότι «ψηφίζουμε επί της αρχής». Επί ποιας αρχής ψηφίζετε; Ποια είναι η διήκουσα γραμμή, ποια είναι η κεντρική ιδέα αυτού του νομοσχεδίου; Πέστε μου ποια είναι; Το είπα και πριν. Ο Υπουργός εξαναγκάστηκε να μιλάει σε δύο ενότητες και να λέει, πρώτη ενότητα, δεύτερη ενότητα. Αρχή όμως δεν υπάρχει. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Έχει βασικές ιδέες το νομοσχέδιο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στρατηγέ μου, με συγχωρείτε. Θα σας πω το εξής: Σε τελική ανάλυση και το γεγονός ότι βρισκόμαστε στη Βουλή και νομοθετούμε κεντρική ιδέα είναι. Αν αυτό σας αρκεί, τότε είναι δικό σας θέμα. Δεν είναι, όμως, δικό μου θέμα. Και εμένα δεν μου αρκεί να νομοθετώ επί παντός επιστητού και να νομοθετώ με πλίνθους, λίθους και κεράμους οι οποίοι είναι ατάκτως ερριμμένοι. 
      Το τρίτο, το οποίο θέλω να τονίσω, το τρίτο «όχι» είναι το εξής: 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θα χρειαστώ άλλα δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
      Διαφωνούμε ριζικά στο δεύτερο σκέλος –γι’ αυτό λέμε «όχι» επί της αρχής- που αφορά το ζήτημα το οποίο σχετίζεται με το ζήτημα του ΑΣΕΠ. Τι έχει συμβεί με το ΑΣΕΠ; 
      Το 1997 μέσα σε αυτήν την Αίθουσα -Αλέκος Παπαδόπουλος Υπουργός Εσωτερικών, Υφυπουργός Σταύρος Μπένος- ψηφίζουμε την επέκταση –όλοι μαζί και ιδίως με πρόταση της Νέας Δημοκρατίας- της αρμοδιότητας του ΑΣΕΠ στο σύνολο του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και λίγο μετά έρχεται η κα Παπανδρέου -η οποία αντικατέστησε τον κ. Παπαδόπουλο- και με δύο νόμους, καλοκαίρι –το έχετε συνήθειο φαίνεται τους νόμους για το ΑΣΕΠ να τους φέρνετε καλοκαίρι, συνήθως Αύγουστο, κάνατε μία πρόοδο και το πήγατε Σεπτέμβρη τώρα- Αύγουστο, το 1999 και το 2000 «αδειάζει» εντελώς το νόμο του κ. Παπαδόπουλου. Εντελώς. Δεν έμεινε τίποτα απολύτως. Περιόρισε τις αρμοδιότητες του ΑΣΕΠ και τι έκανε; 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Θέλω δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
      Αντί να έρθει –επειδή είχε πράγματι αυξημένες αρμοδιότητες, όπως τόνισε ο κύριος Υπουργός- και τις αρμοδιότητες αυτές, επειδή ήταν αυξημένες, να τις ενισχύσει με ένα ΑΣΕΠ που θα είχε καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό, τι κάνει; Δεν ενισχύει το ΑΣΕΠ, επικαλείται τις αυξημένες αρμοδιότητες και την αδυναμία του ΑΣΕΠ να αντεπεξέλθει και, τελικά,  μειώνει τις αρμοδιότητες του ΑΣΕΠ ή τις αποκεντρώνει λέγοντας: «Τι να κάνουμε; Αφού δεν μπορεί να αντεπεξέλθει το ΑΣΕΠ, ας αποκεντρώσουμε τις αρμοδιότητες αυτές.» Δεν το ενισχύει, αλλά επικαλούμενη την αδυναμία να αντεπεξέλθει στις νέες αρμοδιότητες, μειώνει τις αρμοδιότητες. 
      Ναι ή όχι θυμίζει όλη αυτή η διαδικασία τον πατροκτόνο εκείνο, ο οποίος σκότωσε μόνο και μόνο για να μπορέσουν να τον συμπαθήσουν ως ορφανό όλοι εκείνοι οι οποίοι αποτελούσαν τον περίγυρό του; Και αυτό το καθεστώς έρχεται τώρα ο κ. Σκανδαλίδης να θεραπεύσει. 
      Δηλαδή προβαίνουμε όλοι στην αύξηση των αρμοδιοτήτων του ΑΣΕΠ και ζητάμε το 1997 την ενίσχυσή του. Δεν υπάρχει ενίσχυση. Υπάρχει απομείωση το 1999 και το 2000 των αρμοδιοτήτων αυτών. Και τώρα έρχεται ο κ. Σκανδαλίδης και τι κάνει; Προσπαθεί βεβαίως να ξαναδώσει την αρμοδιότητα του γραπτού διαγωνισμού, αλλά βεβαίως επειδή και αυτός δεν ενισχύει το ΑΣΕΠ στο βαθμό που θα έπρεπε, δίνει στο ΑΣΕΠ τη δυνατότητα κάθε φορά που δεν μπορεί να ασκήσει την αρμοδιότητα αυτή να την αποκεντρώνει, κατά κάποιο τρόπο, να τη διώχνει από πάνω του. Αυτός είναι ο στόχος μας;
      Δεύτερον: Είχαμε πει στην κα Παπανδρέου –ο άλλος λόγος που δεν μπορούμε να ψηφίσουμε τις σχετικές διατάξεις- το 1999 και το 2000 ότι πρέπει να τελειώνουμε με την ιστορία των εκτάκτων. Γι’ αυτό βάλαμε τη διάταξη στο Σύνταγμα να μην υπάρχει θέμα εκτάκτων και δυνατότητα μονιμοποίησης ή μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, για να λήξει το θέμα αυτό. Έπρεπε, όμως, όλο αυτό το θέμα να το έχουμε αντιμετωπίσει προηγουμένως. Και η Νέα Δημοκρατία ήταν έντιμη και ξεκάθαρη στο σημείο αυτό. Έπρεπε να γίνουν αορίστου χρόνου όλες οι συμβάσεις εκείνων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
      Δεν το έκανε η κα Παπανδρέου. Μονιμοποιεί ή κάνει αορίστου χρόνου έξι χιλιάδες – επτά χιλιάδες, από τις είκοσι επτά χιλιάδες με τριάντα χιλιάδες που ήταν το σύνολο και λέει «τελείωσε το θέμα». 
      Τώρα ο κ. Σκανδαλίδης ανακαλύπτει ότι δεν τελείωσε καθόλου το θέμα. Έχοντας και το πρόβλημα του Συντάγματος ανακαλύπτει –και καλά κάνει, δεν μπορούσαμε να έχουμε άλλη δίοδο- τη δίοδο της μοριοδότησης. Γιατί μόνον έτσι μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα. Ομολογεί, όμως, για δεύτερη φορά και αυτός, το δεύτερο ελάττωμα της κα Παπανδρέου. Το πρώτο ήταν η αποδυνάμωση του ΑΣΕΠ. Το ομολογεί τώρα ο κ. Σκανδαλίδης. Το δεύτερο ήταν η αμαρτία του ότι δεν λύθηκε το θέμα των εκτάκτων. Το ομολογεί τώρα ο κ. Σκανδαλίδης. Το λύνει; Όχι βεβαίως γιατί η μοριοδότηση του χρόνου –που είναι κρίσιμο ζήτημα- γίνεται μόνο μετά το ν. 2190/1994, δηλαδή μετά το 1994. Άρα άλλοι που έχουν περισσότερα χρόνια, άλλοι οι οποίοι έχουν περισσότερα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα από άλλους, μένουν απ’ έξω. Ε, είναι ρύθμιση αυτή; Και μας ζητάτε να την ψηφίσουμε; Ε, όχι!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Παυλόπουλε, ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γι’ αυτό, λοιπόν, επειδή διαφωνούμε ριζικά παρά τις προόδους που έκανε στην Επιτροπή και δέχθηκε ορισμένα πράγματα –εμείς θα του κάνουμε και άλλες συγκεκριμένες προτάσεις- δεν μπορούμε, όπως έχουν τώρα, να τις ψηφίσουμε τις διατάξεις αυτές. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Παυλόπουλε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γι’ αυτό λέμε, λοιπόν, «όχι». Και για λόγους που αφορούν την αρμοδιότητα της Βουλής και για λόγους που αφορούν άσχετες διατάξεις μεταξύ τους σε έναν εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος και για λόγους που αφορούν την αρμοδιότητα και την υποβάθμιση, όμως, του ΑΣΕΠ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε Παυλόπουλε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Λέμε στην Κυβέρνηση –και τελειώνω με αυτήν τη φράση- πως ό,τι θετικό έχει αυτό το νομοσχέδιο εμείς θα το ψηφίσουμε. Θα κάνουμε προτάσεις για να γίνει καλύτερο, μήπως και μπορέσουμε να ψηφίσουμε περισσότερες διατάξεις και διορθώσουμε αδικίες πολλών ανθρώπων που είναι…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Ακριβάκη, έχετε το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …εμπερίστατοι αυτήν τη στιγμή και οδηγούνται ξανά όμηροι στις εκλογές. Λέμε, όμως, «κρίμα» στην Κυβέρνηση που και όταν ακόμα είναι έτοιμη να κάνει ένα καλό βήμα, το βήμα αυτό βαίνει μετέωρο μπροστά στην έλλειψη βούλησης, την έλλειψη προγραμματισμού και κυρίως την έλλειψη πραγματικού οράματος και για τη Δημόσια Διοίκηση.
      Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Ακριβάκης.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ομολογώ ότι με εξέπληξε και πάλι ο κ. Παυλόπουλος με την ευρηματικότητά του. Και το λέω αυτό, γιατί είχα την ψευδαίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία θα ψήφιζε αυτό το νομοσχέδιο επί της αρχής. Δεν συμμετείχα στην επιτροπή, γιατί δεν ήμουν στο Β΄ Θερινό Τμήμα. Δεν ήξερα, λοιπόν, τη θέση της Νέας Δημοκρατίας και τα επιχειρήματά της. Τα άκουσα σήμερα εδώ. Διαβάζοντας, όμως, το νομοσχέδιο σήμερα είχα την ψευδαίσθηση ότι η Νέα 
Δημοκρατία θα ψήφιζε το νομοσχέδιο επί της αρχής, γιατί πραγματικά δεν μπορούσα να βρω γιατί θα το καταψήφιζε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είπαμε ότι δεν έχει αρχή.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εξεπλάγην με την ευρηματικότητα του κ. Παυλόπουλου. Άρχισε την ομιλία του κατ’ αρχάς με το συνήθη τρόπο να πετά την μπάλα έξω από το γήπεδο, να μιλά για τη μεταρρύθμιση στην παιδεία, στην υγεία κλπ, για τα οράματα των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ που δεν πραγματοποιούνται. Το γνωστό σύστημα «Δεν έχουμε να πούμε κάτι για το συγκεκριμένο θέμα και μιλάμε περί άλλων θεμάτων». 
      Μετά ανεφέρθη σε τρεις λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία δεν ψηφίζει το νομοσχέδιο. Ο πρώτος είναι ότι το νομοσχέδιο κακώς έρχεται στο Θερινό Τμήμα, ενώ θα έπρεπε να συνεζητείτο στην Ολομέλεια, γιατί ένα τμήμα του νομοσχεδίου είναι εκτελεστικός νόμος του Συντάγματος. Ανεφέρθη μάλιστα στο άρθρο 72. Ο κ. Παυλόπουλος είναι εξαίρετος νομικός και βεβαίως μπορεί να κάνει κάποιους νομικούς ακροβατισμούς άνετα, όπως κάθε έγκριτος νομικός. Αυτός, όμως, είναι πολύ μεγάλος ακροβατισμός. Είπε δηλαδή ο κ. Παυλόπουλος ότι το άρθρο 72 επιβάλλει, ότι νομοσχέδια που αφορούν την άσκηση της προστασίας προσωπικών δικαιωμάτων…
      ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, εκτελεστικούς νόμους… Μη μου διαστρέφετε τους λόγους μου. Άλλα λέει το Σύνταγμα. Διαβάστε το.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: …πρέπει να έρχονται στην Ολομέλεια. Και προσέξατε: Αυτός εκτελεστικός νόμος που αναφέρεται στους όρους και στη διοίκηση λειτουργίας των ανεξαρτήτων αρχών αφορά προστασία προσωπικών δικαιωμάτων ! Με τη συλλογιστική αυτή του κ. Παυλόπουλου ο οποιοσδήποτε νόμος τραβηγμένος από τα μαλλιά αναφέρεται σε προσωπικά δικαιώματα. Γι’ αυτό μίλησα για εκπληκτική ευρηματικότητα του κ. Παυλόπουλου. Νομίζω, όμως, ότι δεν χρειάζεται κανείς να είναι όχι έγκριτος νομικός αλλά απλός νομικός, για να αντιληφθεί ότι αυτό δεν μπορεί να στέκει στη λογική.
       Το δεύτερο θέμα που επιβάλλει στη Νέα Δημοκρατία να μην ψηφίσει αυτόν το νόμο είναι το εξής. Βέβαια αυτό είναι εύρημα της τελευταίας στιγμής γιατί ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Ανδρεουλάκος –και αυτός έγκριτος νομικός και συμφοιτητής μου- δεν το ανέφερε. Ανέφερε κάτι άλλο. Ανέφερε ότι, επειδή είναι μαζί ο εκτελεστικός νόμος του Συντάγματος με άλλες διατάξεις που αφορούν το ΑΣΕΠ, τις προσλήψεις κλπ, έτσι υποβαθμίζεται η λειτουργία της Βουλής και το Σύνταγμα. Αυτό το είπε και ο κ. Παυλόπουλος. Γιατί υποβαθμίζεται το Σύνταγμα; Επειδή σ’ ένα νόμο θα ψηφίσουμε και διατάξεις που αποτελούν εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος και άλλες διατάξεις. Δεν τα καταλαβαίνω αυτά και φοβάμαι ότι δεν τα καταλαβαίνει και ο ελληνικός λαός. 
      ( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ ) 
      Και πολύ φοβούμαι ότι, αν υπήρχε η ευτυχία να έχουμε αυτό που ζήτησε ο κ. Κεφαλογιάννης, την απευθείας μετάδοση των εργασιών της Βουλής – είναι ένα αίτημα που ξέρετε, κύριε Κεφαλογιάννη, ότι το έχω υποστηρίξει και εγώ πολλές φορές με μεγάλη ένταση σ’ αυτήν την Αίθουσα- και μας παρακολουθούσε ο ελληνικός λαός, ακούγοντας την ομιλία του κ. Παυλόπουλου τι θα έλεγε; «Κοιτάξτε, εδώ δεν λένε τίποτα. Αυτό είναι καλό. Αυτό δεν είναι καλό. Αυτό πρέπει να το διορθώσουμε, να κάνουμε τούτο.
      Ασχολούνται μόνο με τη διαδικασία». Γιατί δηλαδή πήγαν μαζί αυτοί οι δύο νόμοι; Γιατί δεν το πήγαμε στην Ολομέλεια; Μήπως, όμως, αυτή η αντιπολίτευση που κάνει σήμερα η Νέα Δημοκρατία στο σημερινό νομοσχέδιο αποδεικνύει ότι δεν έχει να πει κάτι άλλο γι’ αυτό; Και πρέπει οπωσδήποτε να καταψηφίζει το νομοσχέδιο; Αυτά μου φαίνονται αδιανόητα. Ψάχνει να βρει οτιδήποτε, έστω κι αν είναι αποκλειστικά και ακραιφνώς διαδικαστικά θέματα, για να το καταψηφίσει. Γιατί πραγματικά δεν άκουσα κάποια διαφωνία επί της ουσίας. Οι όροι που καθορίζονται…
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τα περί ΑΣΕΠ δεν τα ακούσατε;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Οι όροι που καθορίζονται για τη λειτουργία των ανεξαρτήτων αρχών είναι άριστοι. Το είπατε κι εσείς.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα με αναγκάσετε να ψηφίσω το ΑΣΕΠ μόνο και μόνο επειδή είναι καλές οι διατάξεις περί ανεξαρτήτων αρχών;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Θα φτάσω και σ’ αυτό. Μην βιάζεστε. Δεν θα παραλείψω τίποτα. Έχετε το λόγο μου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μη διακόπτετε, κύριε Παυλόπουλε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Για την Ολομέλεια δεν μας είπε τίποτα, κύριε Πρόεδρε.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Είναι άριστοι λοιπόν, οι όροι, λειτουργίας. Διασφαλίζεται πλήρως η ανεξαρτησία των ανεξαρτήτων αρχών. Καμία παρατήρηση δεν έγινε γι’ αυτό. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι καμία.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν θέλουμε επαίνους, αλλά να το ψηφίσετε. Να το πείτε ευθαρσώς. Κάθεστε και λέτε τώρα: «Ξέρετε, το άρθρο 72 του Συντάγματος είναι τα προσωπικά δικαιώματα» κλπ. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι λίγο;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν είναι λίγο. Κοιτάξτε, είμαι κι εγώ νομικός.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θυμάστε το μακαρίτη το Γεννηματά τι έλεγε για την αρμοδιότητα της Ολομέλειας; Το λησμονήσατε;
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μην διακόπτετε, κύριε Παυλόπουλε.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας φέρω τα Πρακτικά για να δείτε τι λέγατε εδώ μέσα για την Ολομέλεια.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, σας παρακαλώ πολύ.
      Κύριε Ακριβάκη, μην ανοίγετε διάλογο γιατί αφορμή θέλει ο κ. Παυλόπουλος να το εκμεταλλευθεί.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εγώ ανοίγω διάλογο; Με διακόπτει συνεχώς. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Παυλόπουλος εξανίσταται όταν ομιλώ. Το έχω συνηθίσει αυτό. Σας διαβεβαιώ, δεν με ενοχλεί. Εγώ τον άκουσα με ευλάβεια. Ο κ. Παυλόπουλος συνεχίζει να ομιλεί και να διακόπτει. Δεν πειράζει.
      Για τις ανεξάρτητες αρχές: Έγινε εδώ πέρα λόγος και από αγορητές της Νέας Δημοκρατίας και από τους αγορητές του Κ.Κ.Ε.. Το θέμα είναι λυμένο. Αυτό θα έλεγε τώρα αυτός που θα μας έβλεπε από την τηλεόραση, ο ακροατής. Τι συζητάμε; Το πώς διορίζονται οι ανεξάρτητες αρχές; Το λέει το Σύνταγμα. Συζητάμε Αναθεώρηση του Συντάγματος τώρα; Για να καταλάβω δηλαδή. Δεν είναι καλή η Διάσκεψη των Προέδρων; Μπορεί να μην είναι. Το λέει το Σύνταγμα. Τελείωσε. Δεν το συζητάμε αυτό το πράγμα. Αλλά για να μην φαίνεται ότι κάνω κάποια υπεκφυγή, στην Αναθεώρηση του Συντάγματος υπεστηρίχθησαν ορισμένες απόψεις. Αυτήν που υποστήριξε η Πλειοψηφία ήταν η Διάσκεψη των Προέδρων. Η Νέα Δημοκρατία υποστήριξε αυξημένη Πλειοψηφία από τη Βουλή.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από την επιτροπή.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Από την επιτροπή.
      Το Κ.Κ.Ε. υπεστήριξε να διορίζονται από τα κόμματα. Το παλιό σύστημα. Κάθε άποψη είχε τα καλά και τα κακά της. 
      Εμείς υποστηρίξαμε ότι οι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να διορίζονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων γιατί είναι ένα ευέλικτο όργανο, αντιπροσωπεύονται όλες οι πτέρυγες της Βουλής κι έτσι θα μπορούσε πιο εύκολα να επιτυγχάνεται μία σχετική ομοφωνία. Απόδειξη η κρίσιμη ανεξάρτητη αρχή: Το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Μετά την εφαρμογή του Συντάγματος διορίστηκε ολόκληρο με ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων. Και διόρισαν αυτά τα επτά μέλη ομόφωνα. Και το Κ.Κ.Ε. και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός είπαν ναι.
      Ποιος λοιπόν θα πει αύριο, όταν έχουμε ομόφωνη απόφαση, ότι αυτή η αρχή δεν είναι ανεξάρτητη; Ομοφωνία επετεύχθη στη Διάσκεψη των Προέδρων. Σας ερωτώ: Θα μπορούσε να επιτευχθεί ομοφωνία μέσα στην Ολομέλεια της Βουλής; Ή όταν διορίζονται από τα κόμματα –για να απαντήσω και στο Κ.Κ.Ε.- εκπρόσωποι των κομμάτων, εντολοδόχοι των κομμάτων, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ανεξάρτητη αρχή;
      Τουλάχιστον αφ’ ης στιγμής έχουμε το πρώτο δείγμα της λειτουργίας αυτής της διάταξης του Συντάγματος με ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων για το θεσμό του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, μπορώ να σας πω ευπρόσωπα ότι ίσως ήταν η καλύτερη λύση η Διάσκεψη των Προέδρων.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Εφαρμογή της αρχής της πλειοψηφίας.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, αυτά ανήκουν στην ιστορία. Το Σύνταγμα ψηφίστηκε και λέει «Διάσκεψη των Προέδρων». Οποιαδήποτε άλλα λόγια, ακόμα και αυτά που είπα εγώ, είναι φιλολογία και τίποτα άλλο
      Ο άλλος λόγος που η Νέα Δημοκρατία –αναφέρθηκε σχετικά ο εισηγητής της Πλειοψηφίας- δεν ψηφίζει το νομοσχέδιο, είναι ο περιορισμός του γραπτού διαγωνισμού για τις προσλήψεις. Βεβαίως ξέρουμε όλοι τις δυσκολίες που υπάρχουν στο ΑΣΕΠ –ο κύριος Υπουργός τις αναγνώρισε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Να ξανασυστήσετε το ΑΣΔΥ.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Όμως εδώ θα μου επιτρέψετε να πω κάτι, που δεν τονίσατε όσο έπρεπε και λίγο το υποβαθμίσατε. Αναφερθήκατε στο σύστημα του άρθρου 18 της διαβάθμισης των μορίων κ.λπ. και είπατε ότι διασφαλίζει την αντικειμενικότητα και ο γραπτός διαγωνισμός διασφαλίζει την αξιοκρατία. Τα λέω περιφραστικά, αλλά αν δεν κάνω λάθος, κάπως έτσι τα είπατε. 
      Το ότι, λοιπόν, εμείς εδώ και κάμποσα χρόνια και με τις βελτιώσεις που γίνονταν στο σύστημα καταφέραμε σήμερα να διασφαλίσουμε την αντικειμενικότητα και τη διαφάνεια, δεν είναι επίτευγμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ;
      ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αναγκαίο, αλλά δεν αρκεί!
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Στο λυκαυγές σας τώρα!
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Πώς εσείς πιστεύετε ότι με το γραπτό διαγωνισμό διασφαλίζεται σίγουρα και η αξιοκρατία; Οι γραπτοί διαγωνισμοί δεν έχουν σε μεγάλο βαθμό και τον παράγοντα της τύχης; Θα το πω έτσι, γιατί το ξέρουμε. Όλοι μας έχουμε γράψει διαγωνισμούς.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τι είναι αυτά πού μας λέτε;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Αν θέλετε, μπορεί εκεί, ένα τοις χιλίοις, να υπάρξει υποχώρηση της διαφάνειας, ενώ…
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Έ, όχι. Οι εισαγωγικές στα πανεπιστήμια είναι με το ΛΟΤΤΟ πλέον. Με το ΛΟΤΤΟ θα τους βγάζουμε.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Επιτρέψτε μου, κύριοι συνάδελφοι.
      Με συγχωρείτε, εννοώ την αντικειμενικότητα στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως. Μην εξάπτεστε, διότι υπάρχουν διάφοροι βαθμολογητές με διαφορετικά προσωπικά κριτήρια ο καθένας –ξέρετε πώς γίνονται αυτά τα πράγματα- και δεν γίνεται ό,τι θέλει η Κυβέρνηση ή κάποιο κόμμα. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι. Κάποιος καθηγητής είναι αυστηρός. Άλλος είναι πιο επιεικής κλπ. Τα ξέρετε αυτά τα πράγματα.
      Αυτό που είναι το μείζον θέμα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια. Όχι ότι θέλω να υποτιμήσω και να υποβαθμίσω την αξιοκρατία, αλλά το μείζον θέμα, αυτό που ταλάνιζε την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό δημόσιο, ήταν η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια. Όχι ότι περιμένουμε έπαινο από εσάς, αλλά εν πάση περιπτώσει σεμνυνόμεθα να λέμε ότι εμείς κάναμε αυτήν την επανάσταση στη Δημόσια Διοίκηση.
      	ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και εδώ επανάσταση; Και άλλη επανάσταση; 
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Ναι, κύριε Παυλόπουλε, και εδώ επανάσταση και απόλυτα επιτυχημένη επανάσταση.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε ο Τσε Γκεβάρα να ήσασταν, κύριε Ακριβάκη.
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Νομίζω ότι προσπάθησα να απαντήσω όσο μπορούσα στις αιτιάσεις της Νέας Δημοκρατίας. 
      Τελειώνω, όμως, την ομιλία μου εκφράζοντας τη λύπη μου για τη στάση αυτή της Νέας Δημοκρατίας και για έναν άλλο πρόσθετο λόγο: Διότι είπατε όλοι –το είπε ο κ. Ανδρεουλάκος, το είπατε και εσείς, κύριε Παυλόπουλε- ότι ο συγκεκριμένος Υπουργός στην επιτροπή –εγώ δεν ήμουν παρών- έτεινε ευήκοον ους και δέχθηκε, όπως είπε και ο κ. Ανδρεουλάκος, πολλές παρατηρήσεις της Αντιπολίτευσης.
      Θα πω και κάτι άλλο. Εμείς οι ίδιοι ήμασταν –ως πρόσωπα εννοώ- στο τελευταίο νομοσχέδιο που ήρθε πάλι από το Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης για το πολιτικό χρήμα, που εξήραμε τη στάση του συγκεκριμένου Υπουργού να δεχθεί σωρεία τροποποιήσεων για να φτάσουμε σ’ ένα νομοσχέδιο, ένα πολύ κρίσιμο νομοσχέδιο, το οποίο έγινε ομόφωνα δεκτό, χάρις σε αυτήν την τακτική που ακολούθησε ο κύριος Υπουργός.
      Και σήμερα που δεν έχετε κανένα μα κανένα σοβαρό λόγο να είστε αντίθετοι με αυτό το νομοσχέδιο, στέκεστε στις διαδικασίες, στις γραφειοκρατίες και στα τυπικά. Λυπάμαι πάρα πολύ.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το ΑΣΕΠ δεν σας έφτανε; Το 1990-1993 πόσα νομοσχέδια ψηφίσατε, κύριε Ακριβάκη, ως Αντιπολίτευση;
      ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εγώ ποτέ δεν σας έχω διακόψει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Καθήστε κάτω. Κύριε Παυλόπουλε, μισό λεπτό, κοιτάξτε. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι λίγο ζωντανή η συζήτηση!
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, απευθύνομαι σε εσάς και σας παρακαλώ πάρα πολύ. Σας παρακολουθώ και στα κανάλια που διακόπτετε. Εκεί καλά κάνετε και το κάνετε επιτυχώς. Εδώ, όμως, δεν έχει νόημα.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το κάνω γι’ αυτό. Για τη ζωντάνια της συζήτησης και για την απάντηση! Θα τα πούμε στη δευτερολογία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σκυλλάκος.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς θα συμφωνήσουμε με την άποψη ότι  το κεφάλαιο που αφορά τις ανεξάρτητες αρχές θα έπρεπε να πάει στην Ολομέλεια. Δεν πρέπει να ανοίγουμε τέτοιους δρόμους.  Όχι ότι θα άλλαζε τίποτα. Θα ψηφίζονταν οι διατάξεις από τα κόμματα που  υποστηρίζουν τις ανεξάρτητες αρχές. Αλλά δεν πρέπει να ανοίξουμε τέτοιους δρόμους έκπτωσης των υποχρεώσεων που προκύπτουν για θέματα που άπτονται των ατομικών δικαιωμάτων.
      Στο δεύτερο ζήτημα, όσον αφορά το περιεχόμενο της τοποθέτησής μας για τις ανεξάρτητες αρχές, εμείς ήμασταν εξαρχής αντίθετοι και αυτό το εκδηλώσαμε και στο Σύνταγμα. Κατά την άποψή μας υπήρχε οπισθοδρόμηση σε σχέση με την κλασική αστική συνταγματική θεωρία. Οι συνταγματολόγοι -όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα- ήταν αντίθετοι με οτιδήποτε το ανεξάρτητο. 
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτοκαταργούμαστε.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αυτοί που υποστηρίζουν τις ανεξάρτητες αρχές είναι υπουργοί τεχνοκράτες, όχι υπουργοί που προέρχονται από το Κοινοβούλιο, είναι υπουργοί που έχουν θητεία ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ανεβαίνει, είναι μόνιμοι σε κάποιες θέσεις κλειδιά. 
      Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι η λαϊκή εντολή δίδεται στην Κοινοβουλευτική Αντιπροσωπεία, η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου καθορίζει ποια θα είναι η κυβέρνηση και η κυβέρνηση απεκδύεται της ευθύνης για μια σειρά σοβαρά ζητήματα και παραπέμπει αυτές τις ευθύνες σε κάποιες ανεξάρτητες αρχές. Αυτό είναι αντίθετο με την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας. Γι’ αυτό όχι εμείς, αυτοί που υποστηρίζουν τα αστικά συντάγματα ήταν αντίθετοι. Τώρα εδώ πέρα το κάναμε σημαία. 
      Είναι ανεξάρτητες αυτές οι αρχές; Κατά την άποψή μας δεν είναι ανεξάρτητες. Μπορεί κάτω από την πίεση των πραγμάτων να μην είναι μόνη της η κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία θα αποφασίσει, και να χρειάζεται στη Διάσκεψη των Πρόεδρων και μία ψήφο ακόμα αλλά σε τελευταία ανάλυση είτε με μια ψήφο ενός μικρότερου κόμματος είτε τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ακόμα και όταν θα διαφωνήσουν τα μικρά, θα οδηγούνται σε συνθέσεις και η σύνθεση των ανεξάρτητων αρχών θα είναι τέτοια που η πλειοψηφία τους θα κινείται στα σοβαρά ζητήματα με βάση τις κυρίαρχες απόψεις.
      Αυτό έχει δείξει και στην πράξη η λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών. Σε επιμέρους ζητήματα αποκλίνουν από τις απόψεις της Κυβέρνησης, από τις απόψεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Επιμέρους ήταν το ζήτημα των ταυτοτήτων, δεν ήταν κεντρικό πολιτικό ζήτημα, ανεξάρτητα αν οδηγηθήκαμε έτσι. Και αυτό το μάθημα τώρα, αν θα συνυπολογίζεται στο απολυτήριο ο βαθμός των θρησκευτικών, είναι και αυτό εντελώς δευτερεύον ζήτημα. 
      Αυτά τα ζητήματα γίνονται καμιά φορά πρωτεύοντα για άλλους λόγους όμως η γενική κατεύθυνση ισχύει, πρώτα-πρώτα γιατί ισχύει η νομοθεσία. Ψηφίσαμε τη Συμφωνία Σέγκεν. Υπάρχει γενικότερη κατακραυγή για τη Συμφωνία του Σέγκεν και για το πώς παραβιάζεται το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής, για το πώς καταγραφόμαστε. Μπορεί να κινηθεί έξω από τη λογική της Συμφωνίας του Σέγκεν; Είναι μέσα στις γενικές κατευθύνσεις.
      Όταν δεν αρέσουν ακόμα και οι επιμέρους διαφωνίες, οι επιμέρους διαφορετικές γνωμοδοτήσεις ξεσηκώνεται θύελλα, θύελλα πιέσεων, θύελλα αντιπαραθέσεων και οδηγούνται και σε παραίτηση.
      Πόσες φορές παραιτήθηκαν στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο; Πόσες φορές δεν ζήτησε την παραίτηση η Νέα Δημοκρατία στην Επιτροπή Προσωπικών Δεδομένων για επιμέρους ζητήματα; 
      Δεν είναι, λοιπόν, στην πραγματικότητα ανεξάρτητες αρχές. Στην καλύτερη περίπτωση εκφράζουν τη συναίνεση των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, εκείνων των δυνάμεων που έχουν στην πολιτική και στην ιδεολογία τις ίδιες περίπου κατευθύνσεις. Και σε τελευταία ανάλυση δημιουργείτε και ένα φύλο συκής, ότι δεν το είπε ο Υπουργός, δεν το γνωμοδότησε η Κυβέρνηση αλλά η «ανεξάρτητη αρχή». 
      Επειδή, λοιπόν, έτσι είναι τα πράγματα και επειδή σε όλες τις απόψεις, σε όλες τις γνωμοδοτήσεις υπάρχει ταξικό περιεχόμενο, γι’ αυτό καλό είναι να είναι τα κόμματα μέσα που εκφράζουν συμφέροντα τέτοια ή αλλιώτικα. Να εκπροσωπούνται και οι κοινωνικοί φορείς και όχι από το παράθυρο να ρωτιούνται τα κόμματα, θα βάλουμε τον έναν ή θα βάλουμε τον άλλον και από την άλλη μεριά να μιλάμε κατά του κομματισμού των ανεξάρτητων αρχών. Γιατί αυτό γίνεται στην πράξη. Τελείωσα με το θέμα των ανεξάρτητων αρχών. 
      Έρχομαι τώρα στο ζήτημα του ΑΣΕΠ. Το νομοσχέδιο έρχεται να κάνει κάποιες προσαρμογές, γιατί δεν λειτουργούσε καλά το σύστημα. Το κυριότερο πρόβλημα ήταν ότι με τους πόρους και το υπάρχον δυναμικό το ΑΣΕΠ δεν μπορούσε να βγάλει τη δουλειά και έπρεπε να βρεθούν τρόποι, ώστε με το ίδιο προσωπικό να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Προσαρμόζεται δηλαδή σε αυτήν τη λογική. Το δεύτερο θέμα είναι η ανάγκη επειδή έχουμε δημοτικές εκλογές να μονιμοποιηθεί ένα μέρος τουλάχιστον αλλά με διαβεβαιώσεις ότι τους πιάνει όλους. Και οι διορισμένες διοικήσεις τι δουλειά κάνουν σε όλους τους οργανισμούς και σε όλους εκείνους τους κρίκους του δημόσιου τομέα πού υπάρχουν έκτακτοι; Διαβεβαιώνουν ότι με αυτές τις ρυθμίσεις θα μονιμοποιηθούν όλοι. Αυτές είναι οι διαβεβαιώσεις. 
      Πότε ξαναέγινε μονιμοποίηση εκτάκτων; Λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές; Πότε ξαναέγινε μονιμοποίηση εκτάκτων; Έγινε το 1999 λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Τώρα με αυτές τις ρυθμίσεις θα μείνουν πολλοί απ’ έξω. Και γιατί να μείνουν πολλοί απ’ έξω; Το γνωρίζετε. Το λέω απλώς για να καταγραφεί. Διότι δίνετε τα μόρια και τα μπόνους στον ιδιωτικό τομέα. Τα μόρια σε όλο τον ιδιωτικό τομέα, τα μπόνους σε εκείνους τους εργαζόμενους σε εργολάβους που είναι στο συγκεκριμένο φορέα που έχει κάνει την προκήρυξη. Είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον μπορεί εργαζόμενος που έχει προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα να φάει τη θέση από έναν που είναι έκτακτος του δημοσίου. Και εμείς λέμε πώς θα λύσουμε το ζήτημα των εκτάκτων του δημοσίου ή αυτό των υπηρεσιών που καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν. 
      Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα θα μείνει απ’ έξω. Θα έρθουμε, λοιπόν, πριν από τις βουλευτικές εκλογές μετά από ενάμισι, δύο χρόνια για να τακτοποιήσουμε τους υπόλοιπους. Θα υπάρχει μία ανακύκλωση. Και ξέρετε γιατί θα υπάρχει ανακύκλωση; Διότι δεν θέλετε να λύσετε ριζικά το θέμα.
      Εμείς κάναμε μία πρόταση η οποία είναι λογική. Να κοιτάξουμε τι ανάγκες έχει όλος ο δημόσιος τομέας και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, να υπάρξουν οργανισμοί, να γίνουν προκηρύξεις και να συμπληρωθούν αυτές οι θέσεις ξεκινώντας από τη μονιμοποίηση των ήδη υπαρχόντων εκτάκτων, εφόσον καλύπτουν πάγιες ανάγκες βεβαίως. Από εκεί και πέρα να σταματήσει το κακό και να χρησιμοποιούμε έκτακτους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου μόνο για εποχιακές ανάγκες, όπως το καλοκαίρι γιατί είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε κάποιους εποχιακούς. Αντί να το κάνετε αυτό, λύνετε το ζήτημα για ένα περιορισμένο αριθμό και έτσι θα έχουμε ανακύκλωση. Και τη θέλετε την ανακύκλωση, τη χρειάζεστε την ομηρία για λόγους ψηφοθηρικούς. Τους χρειάζεστε τους έκτακτους γιατί δουλεύουν σαν μαύροι, σαν είλωτες. 
      Έκανα περιοδεία στο ΚΕΠΥΟ και στο διάλειμα μίλησα σε όλο το μόνιμο προσωπικό. Το έκτακτο προσωπικό δούλευε και στο διάλειμα γιατί τους είχαν βάλει πλαφόν. Δούλευαν σαν είλωτες. Τους χρειάζονται, λοιπόν, γιατί έχουν χαμηλότερο κόστος. Είναι με σύμβαση έργου, χωρίς δικαιώματα, χωρίς το ένα, χωρίς το άλλο. Τους χρησιμοποιείτε στις εκλογές, λίγο πριν από τις εκλογές τους υπόσχεστε, διορίζετε ένα μικρό μέρος και άντε πάλι από την αρχή.
      Και μόνο αυτός ο λόγος -αυτό που συμβαίνει δηλαδή- θα ήταν αρκετός για να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Και είναι ένας από τους βασικούς λόγους όπως και οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, που καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο.
      Δεν είναι μόνο αυτό που είπε ο Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ότι αποκεντρώθηκε το ΑΣΕΠ. Δεν θα ήταν κακή η αποκέντρωση εάν είναι αλήθεια αυτά που είπε ο εκπρόσωπος του ΑΣΕΠ, ότι ελέγχονται όλες οι περιπτώσεις που αποκεντρωμένα υπήρξαν προκηρύξεις. Αν ελέγχονται τα πάντα από το ΑΣΕΠ, το τι γίνεται σε κάθε φορέα στην επαρχία κλπ., τότε δεν είναι κακή η αποκέντρωση. Δεν γνωρίζω αν αυτές οι διαβεβαιώσεις ότι όλα ελέγχονται, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είχα την εικόνα και την έχω ακόμη ότι γίνεται δειγματοληπτικός έλεγχος και όχι αναλυτικός για όλες τις περιπτώσεις. 
      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Ο νόμος λέει ότι γίνεται δειγματοληπτικός έλεγχος 10%.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αν είναι δειγματοληπτικός, βεβαίως και υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
      Επίσης, δεν ανέφερε η Νέα Δημοκρατία ότι με τις διατάξεις και τους νόμους Πεπονή και με μια σειρά τροπολογίες, έχουν βγει από το ΑΣΕΠ μια σειρά κατηγορίες, μια σειρά επιχειρήσεις που είναι υπό τον έλεγχο ή τους επηρεάζει το δημόσιο, όπως κρατικές τράπεζες, θυγατρικές, δεν ξέρω και πόσες ΔΕΚΟ. Το μόνο που επιστρέφει στο ΑΣΕΠ είναι το εργατοτεχνικό προσωπικό των ΟΤΑ. Ένα μεγάλο τμήμα είναι εκτός ΑΣΕΠ. Δεν αποτελεί αυτό λόγο να μην ψηφίσουμε το νομοσχέδιο; 
      Από εκεί και πέρα το νομοσχέδιο που συζητούμε κάνει ορισμένες επιδιορθώσεις για να λειτουργήσει το σύστημα του ΑΣΕΠ με λιγότερο προσωπικό.
      Όσον αφορά τους διαγωνισμούς, εμείς είμαστε αντίθετοι. Συμφωνώ με τα επιχειρήματα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ για ποιο λόγο ο διαγωνισμός δεν αποτελεί εγγύηση αξιοκρατίας.
      Δεν ξέρω ποιες άλλες γνώσεις χρειάζονται εκτός από νομικές για μια θέση στο διοικητικό προσωπικό, που μπορεί να μην είναι επιστημονικό, μπορεί να χρειάζεται και τελειόφοιτους γυμνασίου. Το τι θα γράψουν στο διαγωνισμό δεν είναι μόνο ζήτημα τύχης. Αποτυπώνονται συνολικά οι ικανότητες για τη συγκεκριμένη θέση του υπαλλήλου; Όχι. 
      Οι άνθρωποι αυτοί πήραν πτυχίο. Όποιος πήρε πτυχίο νομικής επιστήμης είτε πριν από δέκα χρόνια είτε πριν από ένα χρόνο όταν καθίσει στη θέση του δεν θα βρει τεράστια νομικά ζητήματα προς επίλυση. Μία θεσούλα είναι. Λοιπόν, έχουν το πτυχίο, δίνουν εξετάσεις για να πάνε στον Άρειο Πάγο και άντε ξανά διαγωνισμό. Και μετά από δύο χρόνια αν δεν περάσουν, ξανά διαγωνισμό. Ε, τι τα θέλουμε τα πτυχία;
      Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι. Φυσικά δεν είμαστε αντίθετοι με το να υπάρχει κάποιος έλεγχος. Άκουσα από ορισμένους που έλεγαν ότι τα πτυχία από ορισμένες χώρες δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές γνώσεις. Δεν είμαστε αντίθετοι στο να υπάρχουν κάποια τεστ. Αλλά όποιος περάσει το τεστ να μην παίρνει μόρια. Δηλαδή όποιος πέρασε το τεστ θα παίρνει μόρια; Απλά να αποτελεί εγγύηση το τεστ ότι το πτυχίο ανταποκρίνεται σε πραγματικές γνώσεις. Δεν πρέπει να μετράμε την απόδοση του τεστ με μόρια. Αν πάμε με αυτήν τη λογική όσον αφορά τους διαγωνισμούς και τα τεστ τότε οι τίτλοι σπουδών που ελέγχονται έστω και με τεστ, αποτελούν τα τυπικά προσόντα.
      Ερχόμαστε τώρα και λέμε, εντάξει τα προσόντα αυτά που είναι τεκμήριο αξιοκρατίας, από εκεί και πέρα όμως τι θα μετρήσουμε; Θα μετρήσουμε αν είναι απλώς πολύτεκνοι; Δηλαδή ένας πολύτεκνος με τέσσερα ή πέντε παιδιά που είναι εκατομμυριούχος θα βάλει τη γυναίκα του στο δημόσιο; Το κριτήριο είναι οποιοσδήποτε πολύτεκνος; Γι’ αυτό λέμε εμείς να είναι κριτήριο η πραγματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Υπάρχουν και μη πολύτεκνοι που είναι σε χειρότερη κατάσταση. Αυτά τα κοινωνικά κριτήρια πρέπει να παίζουν σοβαρό ρόλο. Πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος τους.
      Τώρα, υπάρχει και το ζήτημα με το όριο ηλικίας. Εμείς δεν θέλουμε να υπάρχει όριο ηλικίας ούτε στα πενήντα πέντε χρόνια. Απ’ ό,τι ακούω από ένα συνάδελφο, έχει λυθεί αυτό το θέμα. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Θα διορίζεται οποιοσδήποτε στο δημόσιο; 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εν πάση περιπτώσει, αν έχουμε έναν έκτακτο πενήντα έξι χρονών και δουλεύει είκοσι χρόνια στο δημόσιο, τι θα τον κάνουμε;
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτή είναι άλλη ιστορία.
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της εμπειρίας. Η εμπειρία –συμφωνώ με αυτά που είπαν από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας- δεν μπορεί να είναι μόνιμο κριτήριο για να  πάρει κάποιος μόρια. Ξαφνικά το θυμηθήκατε, επειδή υπάρχει η συνταγματική επιταγή να μην μονιμοποιείται κανείς. Να το κάνουμε για τους έκτακτους, αλλά όχι να παίρνουμε υπόψη μας και την προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Όποιος τα έχει καλά με τον εργοδότη του, θα παίρνει πιστοποιητικά και θα μπαίνει στο δημόσιο, αφού μπει σε θέσεις προϋπηρεσίας. Έτσι, αντί να κάνουν τα ρουσφέτια οι Βουλευτές, όπως γίνονταν παλαιότερα, θα περνάνε μέσω προϋπηρεσίας, μέσω των εργοδοτών. Θα δίνονται τετρακόσια είκοσι μόρια συν μπόνους, αν είναι εργολάβος στη Δ.Ε.Η., στον Ο.Τ.Ε., συν το μπόνους 40%. Έτσι, θα φθάσουμε στα εξακόσια μόρια με ένα χαρτάκι του εργοδότη. Δεν συμφωνούμε με αυτήν την άποψη. 
      Βέβαια, ένσημα μπορεί να έχει. Όμως, το ζήτημα είναι πώς πιστοποιείται ότι είναι εξειδικευμένος στη συγκεκριμένη εργασία. Μπορεί να λέει ψέματα ο εργοδότης και να δίνει ψεύτικο πιστοποιητικό. Ακόμη, οι Επιθεωρήσεις Εργασίας καταστρέφουν μετά από ορισμένα χρόνια τους πίνακες. Δηλαδή, δεν θα υπάρχει εγγύηση ότι το πιστοποιητικό θα είναι γνήσιο. Επιπλέον, κι εκεί που είναι γνήσιο, μπορεί, αν ο άνθρωπος είναι δικός του, να τον βάζει σε εκείνη την ειδικότητα, ώστε σε πέντε χρόνια να πάρει εξακόσια μόρια μπόνους, για να μπει στο δημόσιο. Δεν συμφωνούμε.
      Δεχόμαστε την εμπειρία μόνο σαν έκτακτο γεγονός, για να τακτοποιήσουμε τους εκτάκτους του δημοσίου και όχι για να περάσει μέσα ο ιδιωτικός τομέας. 
      Έρχομαι στην ξένη γλώσσα. Εμείς λέμε να την ζητάμε όπου χρειάζεται. Πριν από μερικά χρόνια η ξένη γλώσσα δεν ήταν υποχρεωτική στα σχολεία. Δεν θα μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό ή θα πάρουν μέρος στο διαγωνισμό και θα χάσουν τα μόρια της ξένης γλώσσας; Είναι δίκαιο αυτό; 
      Και γιατί γενικά ξένη γλώσσα; Άμα γίνεις οδοκαθαριστής, θα χρειάζεσαι ξένη γλώσσα; Βέβαια, αυτό το παράδειγμα είναι «χοντρό». Για να μη λέω, λοιπόν, τέτοια παραδείγματα, που δεν είναι επιτυχημένα, εμείς λέμε, να ζητάμε την ξένη γλώσσα εκεί που χρειάζεται. Και αν χρειάζονται περισσότερες ξένες γλώσσες, που είναι η εξαίρεση των εξαιρέσεων, εκεί να τις ζητάμε αθροιστικά, όπως στο Τμήμα Μεταφράσεων. Και ποιος θα πιστοποιεί τη γνώση των ξένων γλωσσών; Οι ξένοι οργανισμοί, Κέμπτριτζ ή Βρετανικό Συμβούλιο; Και ποιο είναι καλύτερο, το LOWER, ή το να έχεις είκοσι στο λύκειο; 
      Τέλος σε μία διάταξη, λέει, ότι προκηρύξεις προσλήψεων, που έγιναν από Ο.Τ.Α. μυστικά, στα κρυφά, χωρίς να δημοσιοποιηθούν πλατιά, θα επικυρώνονται.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Επιλέγησαν με προσόντα. 
      ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ναι, αλλά δεν μαθεύτηκε. 
      Δεν συμφωνούμε, λοιπόν, με αυτήν τη διάταξη. Ας ξαναγίνουν από την αρχή αυτές οι προκηρύξεις, τηρώντας όλες τις διαδικασίες. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Η κα Παπακώστα έχει το λόγο. 
      ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας όλους τους προηγούμενους συναδέλφους, και ειδικότερα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συνήγαγα το συμπέρασμα, ότι μας είπε περίπου ότι όσον αφορά τουλάχιστον τα θεσμικής τάξεως ζητήματα, όπως είναι η εφαρμογή του κράτους δικαίου, όπως είναι ο σεβασμός στην τήρηση θεσμοθετημένων κανόνων δικαίου, είναι σαν να λέμε περίπου ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Διότι όσον αφορά τις θέσεις τις οποίες εξέφρασε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ότι εμείς που είμαστε ουσιαστικά η νομοθετική εξουσία αυτής της οργανωμένης πολιτείας, του ελληνικού κράτους, ουσιαστικά με τον τρόπο που νομοθετούμε παραβιάζουμε αυτό που ονομάζουμε «κράτους δικαίου», με την έννοια ότι δεν σεβόμαστε τους θεσμούς και τους κανόνες δικαίου και ιδίως το θεμελιώδη Καταστατικό Χάρτη της χώρας που είναι το Σύνταγμα, ο κ. Ακριβάκης μας είπε περίπου ότι αν ένας θεατής μας παρακολουθούσε, θα έλεγε «μα, στη διαδικασία κολλήσατε;»
      Αν η διαδικασία είναι η δημοκρατία και οι δημοκρατικοί θεσμοί, αν η διαδικασία είναι το Σύνταγμα της χώρας, ο θεμελιώδης Καταστατικός Χάρτης της χώρας, αν ως διαδικασία θεωρείται η τήρηση των κανόνων δικαίου, αν ως διαδικασία θεωρείται ο σεβασμός σ’ αυτούς τους κανόνες δικαίου, τότε «ναι» θα συμφωνούσε και ο θεατής και εγώ ευκολότερα με τις απόψεις του Κοινοβουλευτικού σας Εκπροσώπου, κύριοι της Κυβέρνησης. 
      Όμως, επειδή δεν είναι διαδικασία, αλλά είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Διότι μ’ αυτό το σκεπτικό, ο κάθε πολίτης που μας παρακολουθεί, ο οποίος κυκλοφορεί, δρα και λειτουργεί, θα έλεγε ότι διαδικασία είναι παραδείγματος χάρη διαδικαστικής τάξεως ζήτημα η μη εφαρμογή των κανόνων δικαίου, δηλαδή των νόμων, όπως και ο μη σεβασμός στο Σύνταγμα της χώρας, για να δικαιολογήσει την οποιαδήποτε πρακτική εφαρμογή προς χάρη του μη κωλύματος της διαδικασίας. Εγώ όλα αυτά τα θεωρώ «δήθεν» και προσχήματα. 
      Κύριε Πρόεδρε, θα σας πω και κάτι άλλο διαφορετικό, το οποίο δεν ακούστηκε στη Βουλή μέχρι σήμερα. Ως νέα γενιά ανθρώπων -δεν λέω ως νέα γενιά πολιτικών- οι οποίοι περιμένουμε από τους ωριμότερους και από τους αρχαιότερους, από τους «εμπειρότερους» στα κοινοβουλευτικά να θεμελιώνουν, να παραδίνουν και να τεκμηριώνουν με τον τρόπο συμπεριφοράς τους, με τη στάση ζωής τους και με το κοινοβουλευτικό τους ήθος αυτό το οποίο εμείς περιμένουμε από εκείνους ως παρακαταθήκη, σας λέω ότι λυπήθηκα και απογοητεύτηκα. 
      Μάλιστα, θέλω να πω ότι πραγματικά θα ήθελα να είναι παρών και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, γιατί θα ήθελα ως νέος άνθρωπος, αλλά και ως νέα πολιτικός να έχω μία απάντηση, η οποία να αντιστοιχεί και στο επίπεδο της Βουλής, στο γεγονός ότι είμαι αντιπρόσωπος του λαού και σ’ αυτά τα οποία δημοσίως εκφέρει. 
      Όσον αφορά, λοιπόν, το θέμα του ότι πράγματι έχουμε την εισαγωγή στο Γ΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής, και όχι στην Ολομέλεια, ενός εκτελεστικού του συντάγματος νόμου, αυτό είναι δεδομένο, είναι παραδεδεγμένο από το Σύνταγμα, είναι θεσμοθετημένο και ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. 
      Από εκεί και πέρα, αν το κυβερνόν κόμμα αρέσκεται, επί είκοσι χρόνια και με διαφορετικές ηγεσίες, να «ψαρεύει» σε θολά νερά, αν αρέσκεται στην αδιαφάνεια, αν αρέσκεται στο γεγονός ότι θέλει να παρουσιάζει τα πράγματα διαφορετικά από ότι είναι στην πραγματικότητα, αν αρέσκεται να παρουσιάζει το «μαύρο» ως «άσπρο», εμείς όμως έχουμε την υποχρέωση εν ονόματι του ελληνικού λαού να αποκαλύψουμε την αλήθεια και να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά τους. 
      Και θα εξηγήσω αμέσως, κύριε Πρόεδρε, τι εννοώ. Εννοώ ότι όταν έχουμε εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος, είμαστε υποχρεωμένοι, είτε υπάρχει κατεπείγον είτε δεν υπάρχει, να σεβαστούμε αυτά που ορίζει το Σύνταγμα της χώρας.
      Έρχομαι στο δεύτερο θέμα, στο μείζον ζήτημα, για το οποίο πολλά ακούστηκαν και που έχει να κάνει με το Α.Σ.Ε.Π.. Σημειολογικά πρέπει να σας πω ότι στα όργανα της Βουλής και δη της κυβερνώσας παράταξης προς το παρόν, της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δεν βλέπω τον κ. Πεπονή. Όπως λέει και ο U. Eco, όταν δεν βλέπεις τον άνθρωπο εκείνο που εξέφρασε αυτό το σύστημα –τουλάχιστον το υιοθέτησε και το εισηγήθηκε, όταν είχε την ευθύνη και ήταν πολιτικός προϊστάμενος του Υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης- να κάθεται στα έδρανα της Βουλής, αυτό σημειολογικά αλλά και πολιτικά μαρτυρεί ακριβώς την απαξίωση. Μαρτυρεί την πραγματική νοοτροπία της κυβερνώσας παράταξης και βεβαίως, μαρτυρεί ότι πολύς φαρισαϊσμός και υποκρισία με αφορμή το Α.Σ.Ε.Π. και τους διορισμούς -γιατί περί αυτού πρόκειται- έχει επικαλύψει την πραγματικότητα από την πλευρά της Κυβέρνησης και των Βουλευτών της Πλειοψηφίας. Μετά λύπης μου το λέω. 
      Θέλω, επίσης, να πω το εξής: Όταν συζητούμε ένα σχέδιο νόμου, το οποίο έρχεται στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, διότι ο κύριος Υπουργός αναφέρθηκε σε μια άλλη φάση του κράτους, σε αυτό που ο Πρόεδρός μας ονομάζει «επανίδρυση του κράτους», το οποίο έχουμε ανάγκη, όταν ανέφερε ότι σε αυτήν τη νέα φάση που διανύει η δημοκρατία μας αλλά και γενικότερα ο γνωστός πολιτισμένος κόσμος, ο ευρωπαϊκός κόσμος, μέλος του οποίου είμαστε χάριν της Νέας Δημοκρατίας και του ιδρυτή της παράταξής μας Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν, λοιπόν, έρχεται σήμερα και μας λέει: «Βεβαίως, συνέβησαν κάποια πράγματα, ατοπήματα, ολισθήματα, mea culpa κ.τ.λ. στο παρελθόν, αλλά σήμερα καλώ εσάς, της Νέας Δημοκρατίας, να υπερψηφίσετε αυτά τα οποία μας έφερε ως πρόταση νόμου σχετικά με το ζήτημα του Α.Σ.Ε.Π. και των διορισμών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα», εγώ αναρωτιέμαι το εξής: Αν σήμερα ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία –έχουμε εμπειρία από την περίοδο 1990-1993- να μας πουν οι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας πόσοι νόμοι, που ήρθαν από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπερψηφίστηκαν από τη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ. Αν και δεν ήμουν τότε στη Βουλή εγώ θα σας απαντήσω. Ρώτησα τους παλαιότερους συναδέλφους μου και μου απάντησαν ότι μονάχα ένας νόμος υπερψηφίστηκε και αυτός αναγκαστικά. Αφορούσε στη Συνθήκη του Μάαστριχ. Κατά συνέπεια, τα κροκοδείλια δάκρυα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της κυβερνώσας παράταξης είναι περιττά. 
      Εγώ, όμως, θέλω να μπω στην ουσία του θέματος. Επειδή είπε ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος ότι ο παρατηρητής, ο μέσος πολίτης που μας παρακολουθεί θα μας πει: «Μα, εδώ πάμε να λύσουμε το πρόβλημα και εσείς εστιάζετε την προσοχή σας και την πολιτική σας άποψη που εκφέρετε δημόσια στα επουσιώδη και όχι στα ουσιώδη;» Θέλω να ρωτήσω και να πάρω απάντηση: Ποιος πολίτης σήμερα, όπου και αν ανήκει, ό,τι και αν ψήφισε, ό,τι και αν πρόκειται να ψηφίσει και οποιαδήποτε ιδεολογική έκφραση έχει, πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ, η κυβερνώσα παράταξη, έγινε ξαφνικά κόμμα αγγελικό, όμορφα αγγελικά πλασμένο, όσον αφορά το θέμα των προσλήψεων, των διορισμών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα; Ποιος πολίτης πιστεύει σήμερα ότι και με το Α.Σ.Ε.Π. ακόμη έχουμε φθάσει τον πολίτη σε αυτό το σημείο; Ποιος πολίτης πιστεύει σήμερα ότι οι προσλήψεις γίνονται με τρόπο αξιοκρατικό; Ποιος πολίτης σήμερα θεωρεί ότι αν δεν έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» –έτσι το λένε οι νέοι άνθρωποι- ότι αν δεν έχεις «άκρες», δεν πρόκειται να δεις στον ήλιο μοίρα; Ποιος νέος άνθρωπος σήμερα, ποιος μέσος πολίτης και ποια ελληνική οικογένεια πείθεται ότι ξάφνου η κυβερνώσα παράταξη κόπτεται για το πώς με τον πλέον αξιοκρατικό τρόπο θα διασφαλίσει προσλήψεις στο δημόσιο, για να έχει ικανούς και άξιους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι να αντεπεξέρχονται στην απαίτηση αυτή του πολίτη. 
      Κύριοι της Κυβέρνησης, η απαίτηση του πολίτη είναι μία: Φορολογείται αγρίως ο Έλληνας πολίτης. Έχει κάνει συνέταιρο το κράτος στη φορολογική επιδρομή που γίνεται στην τσέπη του. Επιπλέον, έχει μια Δημόσια Διοίκηση, η οποία είναι αδιαφανής, διεφθαρμένη και δεν προσφέρει τις υπηρεσίες που το Σύνταγμα ορίζει ότι πρέπει να παρέχει στον πολίτη ο οποίος αγρίως φορολογείται και όχι με ευθύνη των δημοσίων υπαλλήλων,  και όχι με ευθύνη του ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του τόπου γι’ αυτόν το χρόνο που κυβερνά τον τόπο και μετέρχεται τέτοιου είδους μεθόδους. Ποιος ξεχνά το ρουσφετολογικό τρόπο προσλήψεων που μέχρι πρόσφατα υλοποιούνταν στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα; 
      Κύριοι της Κυβέρνησης και κύριοι της κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας, εάν δεν ήμασταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης –για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους- και αν δεν μας είχε ορίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τον τρόπο και τον εξορθολογισμό των προσλήψεων στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και αν δεν μας είχε πει «περιορίστε αυτό και εκείνο και το άλλο», θα υπήρχε σήμερα αυτή η πρεμούρα –ας μου επιτραπεί η έκφραση- για την οποία κόπτεται ο κύριος Υπουργός; 
      Και να πω και κάτι άλλο, κύριε Πρόεδρε. Γιατί τόσο καιρό δεν ήρθε αυτό το νομοσχέδιο και ήρθε τώρα, παραμονές των εκλογών; Γιατί, όπως πολύ σωστά επεσήμανε –και θα συμφωνήσω μαζί του και θα επαυξήσω- ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, εξαιρούνται σημαντικότατες ΔΕΚΟ, παραδείγματος χάρη της κας Παπανδρέου, από το σύστημα προσλήψεων με τη διαδικασία του ΑΣΕΠ και έχει ως στόχο η Κυβέρνηση τους ΟΤΑ, την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση;
      Διότι πολύ ευλόγως διαπιστώνει κανείς ότι και στις επόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές βλέπει η Κυβέρνηση ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να ελέγξει τον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας και προσπαθεί να δημιουργήσει προσκόμματα.
      Άρα, δεν είναι εξ αγαθής προθέσεως το νομοσχέδιο. Είναι, πρώτον, εκ προθέσεως να λειτουργήσει πλέον η Δημόσια Διοίκηση, η οποία έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χρειάζεται τώρα η Κυβέρνηση, αφού μάζεψε οτιδήποτε μπορούσε να μαζέψει για ρουσφετολογικούς λόγους, και ικανούς υπαλλήλους για να μπορέσει να λειτουργήσει η Δημόσια Διοίκηση.
      Και λυπούμαι βαθύτατα να πω ότι προεκλογικά φέρνει ένα σχέδιο νόμου, το οποίο, όπως θα εξηγήσουμε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση, έχει ορισμένες διατάξεις οι οποίες κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, έχει όμως στον πυρήνα του νομοσχεδίου και το ψήγμα της μη αγαθής προαίρεσης.
      Τελειώνοντας θέλω να πω το εξής: εν αμίλλαις πονηραίς, αθλιότερος ο νικήσας. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα είμαστε όλοι μας εκτεθειμένοι απέναντι στην κοινή γνώμη, η οποία προ πολλού έχει πάψει να εμπιστεύεται τους πολιτικούς και τις πολιτικές. Ο Βουλευτής και ο Υπουργός δεν τυγχάνουν του μεγαλύτερου δυνατού σεβασμού.
      Ας είμαστε πιο προσεκτικοί στον τρόπο που λειτουργούμε απέναντι στον πολίτη, για να είμαστε και πιο αξιόπιστοι, αλλά και για να τυγχάνουμε του σεβασμού και της εκτίμησης.
      Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι υπάρχει ένα θέμα κατάφωρης αδικίας, για το οποίο δεν απάντησε ο κύριος Υπουργός. Τι πρόκειται να γίνει με τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του 1998; Τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους; Υπάρχει αδικία! Χρειάζεται στελεχιακό δυναμικό, οφείλουμε να τους αποκαταστήσουμε, αλλά απάντηση θετική δεν πήραμε.
      Θέλω επίσης να πω και το εξής: για ποιο λόγο οι προ του 1994 εξαιρούνται των ρυθμίσεων που μας φέρνει ο κύριος Υπουργός σήμερα; Γιατί, δηλαδή, θα πρέπει τρομοκρατικά, αντιδημοκρατικά και καθεστωτικά να εξακολουθεί το ΠΑΣΟΚ να διαιωνίζει τη λογική του; Διότι έχει ενδυθεί ένδυμα προβάτου, ενώ στην ουσία αλλιώς λειτουργεί, χωρίζοντας και πάλι τους Έλληνες σε «δικούς μας» και σε «άλλους». Εάν αυτό δεν ισχύει, ιδού η Ρόδος, να το αποδείξει ο κύριος Υπουργός αύριο στην κατ’ άρθρο συζήτηση και στην όποια κουβέντα κάνουμε στη συνέχεια.
      Ευχαριστώ.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα να μετάσχω στις εργασίας του Γ΄ Τμήματος Διακοπής Εργασιών της Βουλής, δεδομένης της σημασίας του θέματος. Ποιο είναι το θέμα; Η Δημόσια Διοίκηση.
      Κύριε Υφυπουργέ, αν με ρωτήσετε ποια είναι τα δυο μεγάλα προβλήματα του τόπου μας, μεταξύ αυτών δεν θα σας πω ότι είναι το οικονομικό. Είναι βέβαια ένα ζήτημα. Γίνεται πρόβλημα, αν ο χειριζόμενος το ζήτημα δεν είναι ο κατάλληλος. Μεγάλο όμως πρόβλημα είναι η Δημόσια Διοίκηση και η δημόσια τάξη. Επίκαιρο τώρα τελευταία το δεύτερο, το πρώτο μονίμως επίκαιρο.
      Δημόσια Διοίκηση, λοιπόν. Συζητούμε σήμερα μια ακόμη επέμβαση στον περίφημο νόμο Πεπονή. Είναι μία από τις σπάνιες φορές, κύριε Πρόεδρε, που στην Ελλάδα νόμος είναι γνωστός με το όνομα του συντάκτη του.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Ήταν τόλμημα, γι’ αυτό. Θαρσείν χρη.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Στο εξωτερικό, όπως ξέρετε, οι νόμοι κυρίως έτσι είναι γνωστοί. Φέρουν έναν αριθμό, κατά το πρωτόκολλο της αρχής που τους δημοσιεύει, αλλά είναι γνωστοί ως ο νόμος του Μάρτιν, ο νόμος του τάδε, ο νόμος του δείνα κλπ., του εμπνευστή, του έχοντος την ιδέα, την οποία κάποιοι τεχνικοί την κάνουν νομοσχέδιο και εν συνεχεία τα νομοθετικά σώματα νόμο.
      Το νόμο Πεπονή κατά την εποχή που παρουσιάστηκε και όπως εισήχθη για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο προς ψήφιση, εγώ τον είχα ψηφίσει. Τι έγινε από τότε μέχρι τώρα; Έγινε αγνώριστος. Πρέπει να διαγράψουμε και το όνομα «Πεπονής» από το νόμο.
      Εσείς σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον διαγράψατε μου φαίνεται και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εμείς πρέπει να τον διαγράψουμε…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλίδη, δεν διαγράφηκε από πουθενά ο κ. Πεπονής και μάλιστα είναι πολύ ψηλά στη συνείδηση ολόκληρου του ελληνικού λαού, όχι μόνο στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και σε όλα τα άλλα κόμματα. Είναι ένας από τους πιο άξιους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών. Λοιπόν μην το συζητάτε αυτό. Είναι καμάρι για όλους μας και βεβαίως πρώτα για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ακόμα τον έχει στις τάξεις του.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Φαίνεται ότι ήταν επιτυχής η παρατήρησή μου, γι’ αυτό και αντιδράσατε. Ας συνεχίσουμε όμως.
      Λοιπόν, κύριε Υφυπουργέ, τι κάνετε τώρα; Μια ακόμη επέμβαση. Τι απέμεινε από εκείνη την ιδέα; Ποια είναι η ιδέα; Επιτέλους να συνεννοηθούμε πώς τα Ελληνόπουλα θα γίνονται δημόσιοι υπάλληλοι, ποιοι θα γίνονται και πότε θα γίνονται και αυτό τι προϋποθέτει; Να ξέρουμε ποιες είναι οι ανάγκες του ελληνικού δημοσίου σε ανθρώπινο δυναμικό. Είμαστε μία μικρή χώρα. Τι νομίζουμε ότι είμαστε; Είμαστε, κύριε Πρόεδρε, μία χώρα που εσείς που είσθε και αεροπόρος, το γνωρίζετε, που η μεγαλύτερη απόστασή της από την πρωτεύουσά της διανύεται σε χρόνο 40΄ λεπτών. Αυτή είναι η Ελλάδα και δεν μπορούμε να την κυβερνήσουμε; Δεν μπορούμε να οργανώσουμε διοικητική μηχανή; Και λέγω πολύ ευγενικά «δεν μπορούμε», για να μην πω, κύριοι της Κυβερνήσεως «δεν μπορείτε». Είκοσι χρόνια είσασθε Κυβέρνηση. Πόσα θέλετε ακόμα; Μεθαύριο λέγω πως αναχωρείτε. Θα δούμε τι θα γίνει. Πάντως ταλαιπωρεί η διοικητική οργάνωση. Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε που γίνατε Κυβέρνηση. Διατελέσατε Υπουργός Αιγαίου. Έλεγα τότε ότι εγώ σας ψηφίζω με εκείνη την ιδιότητα. Φροντίστε να σας ψηφίσω και με την παρούσα ιδιότητα. 
      Η νησιωτική Ελλάδα έχει καταλάβει πως έχει διοίκηση; Πειράματα επί πειραμάτων κάνατε εσείς, επιχειρούν και οι συνάδελφοί σας και έχει έρθει και ειδικό άρθρο τώρα από το Υπουργείο Αιγαίου ελαφρώς ακατανόητο. Θα πάμε και σ’ αυτό. Πώς διοικείται η νησιωτική Ελλάδα; Ο νησιώτης κυνηγάει τη διοίκηση, αντί η διοίκηση να είναι κοντά στο νησιώτη. Αφύσικα πράγματα. Έχουμε νομαρχίες; Ποιοι ή ποιες είναι τα στελέχη των νομαρχιών; Έχουμε Επαρχεία; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες των επάρχων; Μία καλή ιδέα το επαρχείο, διατηρήθηκε μόνο στη νησιωτική Ελλάδα. Παλαιότερα ήταν αποκλειστικά στη νησιωτική Ελλάδα. Τέσσερα επαρχεία μόνο: Τρία τα Δωδεκάνησα και ένα η Λήμνος. Κάποια στιγμή επί ημερών σας επαναφέρατε αυτήν τη διοικητική μονάδα. Και λοιπόν; Τι κάνει ο Έπαρχος; Παρίσταται στις παρελάσεις και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Προσωπικό, παροχή υπηρεσιών; Είναι διοίκηση αυτή; Επιχειρείτε να βελτιώσετε την κατάσταση με τη νέα τεχνολογία την οποία εσείς, κύριε Μπένο, επιχειρήσατε να αξιοποιήσετε. Φθάνουν αυτά; Σας είπα και άλλοτε ότι βασανίζονται να κατέβουν από την Πάτμο στο επαρχείο της Καλύμνου, να πάνε εν συνεχεία στην Κω για κάποιους λόγους, μετέπειτα στη Ρόδο για να αντιμετωπίσουν καθημερινά προβλήματα. Αυτή είναι η διοίκησή μας; Και μιλάμε τώρα για την Ελλάδα του 21ου αιώνα, την Ελλάδα της ΟΝΕ και ούτε εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Ο Πυθαγόρας πήγαινε στο δρόμο. Ξάφνου, τσαλαβουτάει κάπου, και πέφτει. Και πότε έγινε αυτό; Όταν κοιτούσε τα άστρα! Λέγει τότε ένας Σαμιώτης πλάι του: «Κοιτάξτε τον Πυθαγόρα, αστρονομεί, αλλού γεωδετεί». Κάτι παρόμοιο κάνετε και εσείς τώρα. Τα άστρα κοιτάτε και δεν κοιτάτε τι γίνεται στα πόδια σας. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Δηλαδή συγκρίνετε την Κυβέρνηση με τον Πυθαγόρα τώρα;
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Βγάλτε συμπεράσματα εσείς. Εγώ μεταφέρω ιστορικό ανέκδοτο. 
      Καταφέρατε λοιπόν εσείς τώρα, με τα όσα μας λέτε, να αποδείξετε ότι μιλάτε για τα άστρα. Τι μας είπε ο Υπουργός των Εσωτερικών; «Εγώ φέρνω διατάξεις ώστε να μη γίνεται απόσπαση του νεοδιορισθέντος  υπό όρους σε κάποιες περιοχές, παραμεθόριες επί παραδείγματι, δηλαδή να έρχεται το πρωί και να φεύγει το βράδυ». Τα ξέρει ο Υπουργός. Και τι κάνει; Επί ημερών του γίνονται. Είναι Υπουργός των Εσωτερικών και γίνονται αυτά. Στην επιτροπή ανέφερα και συγκεκριμένο παράδειγμα: Διορισμοί με το κιλό εν όψει αποσπάσεων.
      Το Υπουργείο Παιδείας, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, στέλνει εγκύκλιο στις 2 Σεπτεμβρίου στις δευτεροβάθμιες διευθύνσεις για τους νεοδιορισθέντες, οι οποίοι είναι πολύ πάνω –απλοχεριά- από τις ανάγκες του νομού Δωδεκανήσων. Διακόσιοι δάσκαλοι και περίπου διακόσιοι καθηγητές επί πλεόν του αναγκαίου . Απλοχεριά! Και εμείς λέμε: «Αυτό το λεφούσι τι γυρεύει εδώ κάτω; Τι γυρεύει εδώ αυτός ο κόσμος;»
       Η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας με την εγκύκλιο του κυρίου Υπουργού ήταν η εξής: «Οι ενδιαφερόμενοι για απόσπαση μπορούν να σημειώσουν τους λόγους για τους οποίους επιθυμούν να αποσπαστούν και να συνυποβάλλουν τα κατά την κρίση τους δικαιολογητικά». Κύριε Υφυπουργέ, ήρθασιν το πρωί και εφύγασιν το βράδυ, φουρνιές ολόκληρες. Εσείς δεν είσθε Κυβέρνηση; Ο συμπατριώτης μου και καλός μου φίλος κ. Σκανδαλίδης δεν είναι Υπουργός και είπε «δεν υπάρχει κράτος»; Ας φροντίσει, λοιπόν, να υπάρχει κράτος. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ:  Θέσεις κενές άδειασαν ή ήλθαν άλλοι;
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όχι, δεν χρειάζονταν. Ο νομός χρειαζόταν διακόσια και μας έστειλαν τετρακόσια.  Καλώς να ορίσουν.  Και μέχρι να τους πούμε το καλώς να ορίσουν χάθηκαν οι μισοί με εγκύκλιο του κυρίου Υπουργού Παιδείας. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Δεν τους κρατούσατε για στρατιώτες;
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ναι, θα πάνε για στρατιώτες. 
      Προχθές ο κ. Φωτιάδης μας είπε: «Φέρνω διατάξεις και διαταγές για να πατάξω τούτο, να εισπράξω έσοδα κλπ. Στην Κάρπαθο απέμεινε μόνο μία προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ.. Της έστειλαν τέσσερις-πέντε ανθρώπους,  οι οποίοι  εξαφανίστηκαν δια μαγείας. Αυτή είναι η διοίκησή σας, κύριε πρώην Υπουργέ Αιγαίου. Πηγαίνετε να εισπράξετε δημόσια έσοδα για τα οποία μάχεστε με καμώματα όπως της Καρπάθου. 
      Προχωρούμε παρακάτω. Το νομοσχέδιό σας δεν το καταδικάζω απολύτως, αλλά δεν δέχομαι αυτά τα επιχειρήματα για την κατάργηση του γραπτού διαγωνισμού. Κύριοι συνάδελφοι, χρειαζόμαστε ένα τεκμήριο. Η βαθμολογία που έχει ο καθένας στο λύκειο είναι ένα τεκμήριο, άλλα και το γραπτό δεν βλάπτει. Όλα τα άλλα προφορικά και τα παρόμοια απεδείχθη ότι είναι εκ του πονηρού. Να σας παρουσιάσω εγώ αποτελέσματα προφορικών εξετάσεων και να τρίβετε τα μάτια σας, Ποιοι περνούν και ποιοι κόβονται. 
      Καλή η απόφασή σας να ενισχύσετε την εντοπιότητα -και προπάντων στις παραμεθόριες περιοχές- αλλά αυτό πρέπει να γίνει με την προϋπόθεση που θέσαμε και η προϋπόθεση αυτή σήμερα δεν τηρείται. Ισχύει και σήμερα νόμος για τις προσλήψεις σε παραμεθορίες περιοχές υπό όρους. Δεν είναι κάτι το καινοφανές, κύριε Πρόεδρε.
      Όσον αφορά την εμπειρία κρούω κώδωνα. Κάποιοι συμβασιούχοι σε ορισμένες υπηρεσίες θα κληθούν μετά από λίγο να επαναπροσληφθούν. Έχουν δεκαπέντε με είκοσι χρόνια, όπως παραδείγματος χάριν στις τουριστικές σχολές στη Ρόδο. Αν αυτό το άρθρο συνυπολογίζει μεταξύ των άλλων και την εμπειρία και γίνει νόμος του κράτους, αλλά δεν που θα εφαρμοστεί αμέσως, τότε θα λειτουργήσει το παλιό σύστημα. 
      Τώρα όσον αφορά τους δήμους, έχετε ελέγξει πώς λειτουργεί η φάμπρικα των δήμων; Πολύ γλυκά μας τα είπατε εδώ. Παραμονές των εκλογών βγαίνει κάθε φορά μια απόφαση ότι αναστέλλονται οι πάσης φύσεως προσλήψεις. Τι μας εμποδίζει να το κάνουμε; Να λειτουργούν, κύριε Πρόεδρε, και τα δύο συστήματα μετά τις εκλογές ήπια και τακτοποιημένα. 
      Στο άρθρο 14 λέτε κάτι περίεργο: «Διαγωνισμοί που δεν δημοσιεύθηκαν οι προκηρύξεις των στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως θεωρούνται νόμιμοι». Τι είναι πάλι αυτό. Ετηρήθη ο νόμος; Δεν ετηρήθη. Γιατί είναι νόμιμο; 
      ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ:  Δεν λέει αυτό, ρωτήστε το ΑΣΕΠ να σας ενημερώσει. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Να μας τα πουν. Ετηρήθη ο νόμος; Δεν ετηρήθη, άρα είναι παράνομο. 
      Μα, λέγει τώρα ο κύριος Υπουργός ότι καταργείται η συνυπηρέτηση και μάλιστα επικαλέστηκε την περίπτωση των συζύγων αξιωματικών. Εσείς όμως προχθές εδώ φέρατε και ψήφισε σύσσωμος η Βουλή –εδώ είναι ο στρατηγός ο κ. Σπυριούνης- τη συνυπηρέτηση των συζύγων των αξιωματικών.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Είναι αίτημα μάλιστα αν καταργηθεί. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δηλαδή τι κάνουμε τώρα; Εγώ άκουσα τον Υπουργό των Εσωτερικών να αναφέρεται ονομαστικώς σ΄αυτό. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Δεν πιστεύω ότι ο κ. Σκανδαλίδης μπορεί να το κάνει αυτό. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό είπε. 
      ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Δεν λέει αυτό. Μιλάει για την εντοπιότητα….
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μη χαλαρώνουμε, γιατί έχει ολοκληρώσει..
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου τρώνε το χρόνο μου.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ποιο χρόνο; Έχει ολοκληρωθεί.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συγκεκριμένα θέματα, για να ξέρουμε τώρα ομιλούντες επί της αρχής και αναζητούντες την αρχή, ποια είναι η αρχή του νομοσχεδίου, σε ποια θέματα αναφερόμαστε.
      Προχθές ψήφισε το Κοινοβούλιο. Τώρα διαγράφουμε τα ψηφισθέντα, με την οποιαδήποτε αντίληψη που επιχείρησε συνάδελφος να περάσει; 
      Πάμε μετέπειτα στο περίφημο άρθρο που αναφέρεται στο Υπουργείο Αιγαίου και το οποίο, κύριε πρώην Υπουργέ Αιγαίου και νυν Υφυπουργέ Εσωτερικών λέγει ότι παίρνουμε υπαλλήλους είκοσι πέντε. Τους παίρνουμε για τη χάραξη, την εκπόνηση και την εξειδίκευση ολοκληρωμένων πολιτικών για τις νησιωτικές περιοχές που υπάγονται στην περιφέρειά του, στα πλαίσια της υλοποίησης της Συνθήκης του Άμστερνταμ. Μα, τολμά η Κυβέρνηση και επικαλείται ακόμη το Άμστερνταμ; Έφερε τίποτα από το Άμστερνταμ; Πήγατε έπειτα στη Νίκαια ώστε κάτι να ξεκαθαριστεί, αλλά ούτε εκεί τα καταφέρατε. Απουσία ολοκληρωμένης νησιωτικής πολιτικής, την οποία τώρα –έλεγε- θα σχεδιάσουν οι είκοσι πέντε. Δε μας λένε όμως ποιος θα είναι ο βαθμός ή η ειδικότητα. Αλλά παρ΄ όλα αυτά το Γενικό Λογιστήριο βγάζει και το λογαριασμό. Δαπάνη 317.926,06 ευρώ. Πώς τα έβγαλε; Τι θα πάρει; Θα πάρει επιστήμονες, θα πάρει μη επιστήμονες; Πώς έβγαλε τη δαπάνη, κύριοι συνάδελφοι;
      Κύριε Υπουργέ, επιμένω σ’ αυτό. Κύριε Πρόεδρε, εδώ για να μην πω το «μας δουλεύουν», θα πω ότι κάτι δεν πάει καλά. Εμείς ξέρουμε πώς βγαίνουν οι μισθοί, έτσι; Χωρίς να σου λένε ποιο βαθμό θα έχουν οι πρασλαμβανόμενοι, ποιες ειδικότητες θα έχουν, οι είκοσι πέντε ωστόσο, η δαπάνη είναι 300.000 περίπου ευρώ, περίεργα πράγματα! 
      Αυτά μας καλείτε να ψηφίσουμε. Πρόθεση πιθανώς καλή. Επέμβαση πάντως, μια ακόμη βίαιη επέμβαση στο νόμο του αξιοτίμου κ. Πεπονή, εκλεκτού μέλους επί χρόνια του Κοινοβουλίου μας, τον οποίο όμως νόμο κακοποιείτε, και το όνομα του συναδέλφου, του πρώην συναδέλφου, επίσης το ίδιο. 
      Κάνετε και ορισμένες πονηράδες. Τι είναι αυτή η διάταξη…
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μην ανοίγετε άλλο θέμα. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ:…περί χορήγησης αδειών λειτουργίας ραδιοφωνικών σταθμών; Ποιος είχε την έμπνευση, κύριε Πρόεδρε, να μας φέρει τους ραδιοφωνικούς σταθμούς εδώ και τα συνδρομητικά ραδιόφωνα; Τα είδατε κύριοι συνάδελφοι, τι είναι; 
      Ζητούμε από την Κυβέρνηση τουλάχιστον να μας εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Μαντέλης.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο είναι θετικό, είναι χρήσιμο και ρυθμίζει ζητήματα τα οποία έχουν ανάγκη αντιμετώπισης, ρύθμισης και γι’ αυτό πρέπει να ψηφιστεί και το ψηφίζω ανεπιφύλακτα. Πρόκειται για ζητήματα όπως είναι, παραδείγματος χάρη, η υλοποίηση της συνταγματικής διάταξης για τη λειτουργία των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών όπου το νομοσχέδιο έρχεται, περιγράφει και θεσμοθετεί στα πλαίσια του Συντάγματος μια πραγματικά ανεξάρτητη λειτουργία των αρχών αυτών. Ρυθμίσεις που αφορούν βελτιώσεις του συστήματος των προσλήψεων με βάση τις ανάγκες οι οποίες προέκυψαν από την εμπειρία και από την εφαρμογή στην πράξη αυτού του συστήματος. Και επειδή αυτό το σύστημα έχει εξελιχθεί να είναι εξαιρετικά περιπτωσιολογικό, γι’ αυτό έχουμε και αλλεπάλληλες μεταβολές και ρυθμίσεις σ’ αυτό το ζήτημα για να καλύπτουμε ανάγκες που χρειάζεται να καλυφθούν. Το διοικητικό δίκαιο έτσι είναι φτιαγμένο. Όταν παρουσιάζονται ζητήματα στη ζωή πρέπει να αντιμετωπίζονται. Και ρυθμίζονται θετικά και θεωρώ εξαιρετικά θετική τη ρύθμιση του συνυπολογισμού της εμπειρίας, μέσα σε εκείνα που εξετάζονται για να προσληφθεί ένας πολίτης στο δημόσιο τομέα, γιατί ό,τι και να λέμε θεωρητικά υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν για πάρα πολλά χρόνια στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα –στο δημόσιο κατ’ εξοχήν- αλλά λόγω του ότι προσλήφθηκαν ως έκτακτοι, ως εποχιακοί κλπ., δεν έχουν τη δυνατότητα ποτέ να προσληφθούν στο δημόσιο. Μέσα από διαγωνιστική διαδικασία ή από διαδικασία αντικειμενικών κριτηρίων όταν θα προσληφθούν, θα συνυπολογιστεί και η εμπειρία τους, η οποία πραγματικά είναι και πολύτιμη, έχει κόστος για να αποκτηθεί, χρειάστηκε να υπάρχει εκπαίδευση. Αυτό δεν μπορεί να πάει χαμένο και θα πρέπει να αξιοποιηθεί και από το ίδιο το δημόσιο.
      Θα ήθελα, όμως, να τονίσω ότι όλες αυτές οι ρυθμίσεις είναι ρυθμίσεις μέσα στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο του νόμου 2190 και δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. 
      Εδώ να μου επιτρέψετε να πω τον προβληματισμό που έχω πάνω σε αυτό το ζήτημα. Ο προβληματισμός μου συνίσταται σε ένα ερώτημα έτσι όπως το έθεσε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπός μας. Ποιο είναι το μείζον θέμα, η αντικειμενικότητα ή η αξιοκρατία; 
      Προσωπική μου άποψη είναι ότι η αντικειμενικότητα δεν είναι το πρώτο ζήτημα, διότι μέσα της η αντικειμενικότητα δεν περικλείει αυτοδίκαια και αυτόφωρα και την αξιοκρατία. Μάλιστα, όταν μιλάμε για αντικειμενικότητα, λέμε την αντικειμενικότητα, την οποία ορίζουμε με βάση τα κριτήρια που υποκειμενικά τα προσδιορίζουμε. Εμείς λέμε ποια θα είναι τα κριτήρια, εμείς τους δίνουμε και τη βαρύτητα, πέντε, δέκα, είκοσι μόρια αντίστοιχα. Εμείς επιλέγουμε την εμπειρία, εμείς επιλέγουμε την εντοπιότητα κι εμείς αναγάγουμε αυτά σε αντικειμενικά κριτήρια. 
      Κατά τη γνώμη μου το μείζον θέμα για τη Δημόσια Διοίκηση είναι η αξιοκρατία και η αξιοκρατία μέσα της περικλείει αναπόφευκτα και την αντικειμενικότητα. Και εκεί είναι που δεν μπορεί να υπάρξει διαφυγή στην αντικειμενικότητα. 
      Θα ήθελα, λοιπόν, να κάνω τρεις σκέψεις όχι για το παρόν νομοσχέδιο, αλλά για να είναι αυτές στο μυαλό όλων μας και κατ’ εξοχήν της Κυβέρνησης. Νομίζω ότι μας χρειάζονται τρία πράγματα για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω. 
      Πρώτον, να καθιερωθεί μόνο διαγωνισμός για τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα. Μόνο διαγωνιστική διαδικασία! Μόνο για τις περιπτώσεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης δεν χρειάζεται διαγωνισμός, διότι εκεί τα αντικειμενικά κριτήρια ανταποκρίνονται στις ανάγκες. Για όλα τα άλλα να καθιερωθεί μόνο διαγωνισμός. 
      Δεύτερον, να γίνεται διαγωνισμός μία φορά το χρόνο ή μία φορά στα δύο χρόνια. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Για όλα.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Για όλα! Για το σύνολο του δημοσίου τομέα. Έτσι θα έχουμε και ταχύτητα και χαμηλό κόστος και θα μπορούμε να καθορίσουμε και να ξέρουν όλα τα παιδιά που θέλουν να δουλέψουν στο δημόσιο τομέα με διαγωνιστική διαδικασία και κάνοντας τις επιλογές τους και κρίνοντας ανάλογα τις ανάγκες, τις κενές θέσεις και τις επιλογές πώς θα εξελιχθούν. 
      Τρίτον, να υπάρξει ένας πίνακας που δεν θα έχει κλειστό αριθμό, να λέει δηλαδή ότι είναι μόνο για δεκαπέντε, είκοσι, εκατό, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό είναι εγκεφαλικό, αυτό εμείς το κάνουμε. Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει και αλλιώς. Να μην υπάρχει κλειστός αριθμός, αλλά ανοιχτός. 
      Μπορούμε να το αλλάξουμε. Να υπάρχει ένας πίνακας που θα έχει όλους τους επιτυχόντες, όχι τον αριθμό των κενών θέσεων, αλλά όλους τους επιτυχόντες, όσοι έπιασαν τη βάση, έτσι όπως θα την έχει προσδιορίσει η πολιτεία, στο δέκα, στο είκοσι, στο πενήντα, στο πενήντα πέντε. Όλοι αυτοί απ’ αυτόν τον πίνακα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και της διετίας θα προσλαμβάνονται έκτακτοι και τακτικοί, εποχιακοί και μόνιμοι. Οι πάντες θα προσλαμβάνονται απ’ αυτόν τον πίνακα. 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Αυτό είναι το υγιές σύστημα!
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Αυτές οι τρεις απλές αρχές πιστεύω ότι θα ανταποκρίνονταν στην αξιοκρατία, στην αντικειμενικότητα, στην ταχύτητα και στο χαμηλό κόστος.
      Θα ήθελα να κάνω μία τελευταία παρατήρηση. Δεν είναι θέμα αρχής, είναι θέμα, αν θέλετε, προσωπικής μου ευαισθησίας. Θεωρώ ντροπή να συνεχίζουμε αυτή τη διάταξη που λέει ότι το παιδί που είναι άνεργο και θέλει να πάει να δουλέψει πρέπει να κάνει μία αίτηση -και δυστυχώς δεν του αρκεί μία αίτηση, αλλά πρέπει να κάνει πέντε, δέκα αιτήσεις, ενδεχομένως και παραπάνω- και να πληρώνει 5 ευρώ. Και αν τυχόν αισθάνεται αδικημένο στη μία, στις πέντε, στις δέκα περιπτώσεις, όταν θα κάνει ένσταση, θα πρέπει να καταβάλει παράβολο 25 ευρώ!
      Αυτό είναι ντροπή, κύριοι συνάδελφοι, και θα συνιστούσα στην Κυβέρνηση να απαλείψει αυτήν τη διάταξη, διότι αυτά τα λεφτά πληρώνονται από τα παιδιά που ζητούν δουλειά, από τα παιδιά που είναι άνεργα, από τα παιδιά που δεν έχουν! Και αυτά τα λεφτά κατά κανόνα πηγαίνουν για να πληρώνουμε επιτροπές, για να πληρώνουμε αμοιβές, για να πληρώνουμε εν ολίγοις να κάνουν τη δουλειά τους εκείνοι που παίρνουν το μισθό τους και που κατά κανόνα είναι εκείνοι που τα έχουν και τα παίρνουν!
      Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους πιστεύω ότι αφ’ ενός μεν το νομοσχέδιο πρέπει να ψηφιστεί γιατί είναι θετικό και ρυθμίζει ζητήματα, όμως αποτελεί ουσιαστικότατη αφορμή να κάνουμε βαθύτερες σκέψεις στο σύστημά μας.
      Ευχαριστώ.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει η κα Χριστίνα Σπυράκη.
      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΠΥΡΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι είναι από τις λίγες φορές που έχω χαρεί τόσο πολύ διαβάζοντας πρακτικά επιτροπών. Επίσης παρακολουθώντας αυτήν τη συνεδρίαση, αποδεικνύεται μία πάρα πολύ εποικοδομητική συζήτηση από τους συμμετέχοντες Βουλευτές όλων των κομμάτων. Φαίνεται επίσης, και μία ευελιξία τόσο του Υπουργού και του Υφυπουργού κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή, αλλά και κατά την αποψινή τοποθέτηση του Υπουργού. Δέχεται προτάσεις απ’ όλους τους Βουλευτές, τις σκέφτεται και έχει καταλήξει σε αρκετές τροποποιήσεις και αναδιατυπώσεις.
      Έτσι πιστεύω ότι το παρόν νομοσχέδιο –και αποδεικνύεται από τη συζήτηση- έρχεται με αρκετό πνεύμα συναίνεσης και συμφωνίας σε πολλά θέματα, παρότι βέβαια έχουν ακουστεί αρκετές αντίθετες απόψεις κυρίως επί της αρχής. 
      Στο θέμα της μη ύπαρξης αρχής στο νομοσχέδιο, στο οποίο και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή αλλά και απόψε επιμένει και θέτει η Νέα Δημοκρατία, εγώ προσωπικά –παρ’ ότι δεν έχω καμία βέβαια νομική παιδεία- βλέπω να υπάρχει στα δύο κεφάλαια του νομοσχεδίου και κοινή αρχή, αλλά να υπάρχει και κοινός στόχος. Αυτός ο κοινός στόχος είναι πώς θα προστατευτεί καλύτερα ο πολίτης από τις υπηρεσίες που του παρέχει το δημόσιο και πώς αυτό το δημόσιο θα μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό, πολύ πιο αποδοτικό και πώς αυτό θα ελέγχεται ανεξάρτητα. 
      Υπάρχουν αρχές που επιδεικνύει το νομοσχέδιο, όπως είναι οι αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, του δικαίου, πράγμα που ελέχθη σχεδόν απ’ όλους που μίλησαν απόψε. Επομένως, δεν μπορώ να δικαιολογήσω αυτήν την άρνηση επί της αρχής. 
      Ως προς τα τρία σημεία, τα οποία ανέφερε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας –το ένα αναφέρεται στην Ολομέλεια- θα ήθελα να τονίσω ότι σπάνια στις εντεκάμισι η ώρα το βράδυ υπάρχει τόσο έντονη συζήτηση με αρκετή συμμετοχή Βουλευτών. Συνήθως βλέπουμε περισσότερα έδρανα κενά αυτήν την ώρα στην Ολομέλεια. 
      Επίσης, ως προς το θέμα της «αντισυνταγματικότητας» σύμφωνα με το άρθρο 76 του Συντάγματος –αν δεν κάνω λάθος- μου φαίνεται κάπως οξύμωρο το να ψηφίζονται διατάξεις του νόμου, που οπωσδήποτε εμπεριέχουν έννοιες ατομικών δικαιωμάτων και να μην ψηφίζεται το νομοσχέδιο επί της αρχής. Πιθανόν βέβαια –και γι’ αυτό είμαι πάρα πολύ επιφυλακτική- να μην ερμηνεύω πολύ σωστά τους νόμους που δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω. 
      Αυτό το οποίο αντιλαμβάνομαι από τον κ. Παυλόπουλο είναι η ακαδημαϊκή του ευαισθησία. Aνέφερε  το ότι οι νόμοι δεν εμφανίζονται με κάποια σειρά και κυρίως δεν είναι όλοι οι νόμοι μαζί που έρχονται να υλοποιήσουν τις επιταγές του Συντάγματος. Αυτό θα είχε ένα νόημα σε προηγούμενες εποχές. Σήμερα όμως υπάρχουν τέτοια λογισμικά που απλώς οι φοιτητές, οι οποίοι χειρίζονται θαυμάσια τους υπολογιστές, βάζοντας κάποιες λέξεις κλειδιά μπορούν να βρίσκουν αμέσως τη νομοθεσία. Μέχρι εμείς έχουμε καταλήξει σήμερα να το κάνουμε αυτό. Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν υπάρχουν πραγματικοί λόγοι για να μην ψηφίσει κάποιος το νομοσχέδιο αυτό επί της αρχής.
      Ως προς το θέμα των ανεξάρτητων αρχών, με κάλυψε αρκετά και ο προβληματισμός αρκετών συναδέλφων, αλλά κυρίως η τοποθέτηση του Υπουργού στο ότι υπάρχει μία συζήτηση διεθνώς σχετικά και με το ρόλο, αλλά και με την ύπαρξη αυτών των ανεξάρτητων αρχών. Νομίζω ότι η κεφαλοποίηση της τοποθέτησής του στο «μέτρο της δημοκρατίας» ήταν αρκετά σημαντική. Διότι δεν σας κρύβω ότι είμαι πάρα πολύ υπέρ της ύπαρξης όσο το δυνατόν περισσότερων ανεξάρτητων αρχών. Πιστεύω όμως στη συγκεκριμένη συγκυρία και για τους λόγους που ο Υπουργός ανέπτυξε, δεν μπορούμε αυτόματα να ξεκινήσουμε με όλες. 
      Πιστεύω ότι η σύγκλιση ως προς τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλα κράτη του δυτικού κόσμου θα πρέπει να γίνεται σταδιακά, γιατί ακόμα μαθαίνουμε από την εμπειρία κάποιων εφαρμογών.
      Πιστεύω, όμως, ότι αυτό το νομοσχέδιο δίνει εχέγγυα ότι θα προχωρήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι νομίζω ότι αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι η χρηστή εκτελεστική εξουσία δεν φοβάται τον ανεξάρτητο έλεγχο.
      Μιλώντας για το θέμα του δευτέρου κεφαλαίου που αφορά στις διαδικασίες των προσλήψεων, οπωσδήποτε υποστηρίζω τις συγκεκριμένες διατάξεις, διότι πιστεύω ότι είναι αρκετά βελτιωτικές και πιο αξιοκρατικές από τις ισχύουσες ρυθμίσεις. Τονίζω ότι η κυριότερη –κατά την άποψή μου τουλάχιστον- συνεισφορά αυτού του νομοσχεδίου είναι ότι «βλέπει» σε όλη τη λεπτομέρεια πάρα πολλά κριτήρια για τους υποψήφιους και τα συνυπολογίζει όλα αυτά. Κατά τον ίδιο τρόπο, δείχνει μία μεγάλη κοινωνική ευαισθησία και συνυπολογίζει και άλλου τύπου κριτήρια.
      Θα ήθελα, βέβαια, να τονίσω τρία σημεία, τα οποία αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης και στις επιτροπές, αλλά και απόψε. Το ένα αφορά στο όριο ηλικίας -το οποίο έχει λυθεί, αλλά θα ήθελα κάπως να αναφερθώ σ’ αυτό- το δεύτερο είναι το θέμα της ύπαρξης ή μη γραπτών εξετάσεων και το τρίτο είναι ο συνυπολογισμός προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα.
      Πιστεύω ότι αυτά είναι θέματα αρχών. ‘Οσον αφορά στο όριο ηλικίας, νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από το να καταργηθεί, διότι αυτό επιτάσσει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει, όμως, να τη θέλουμε αυτήν την κατάργηση, διότι νομίζω ότι είναι ένα μήνυμα -κοινωνικό και πολιτικό- υπέρ της κατάργησης των διακρίσεων. 
      Αυτό μπορεί να υποστηριχθεί και από βιολογική άποψη, διότι σε υγιείς ενήλικες η πνευματική, κυρίως, εργασία δεν δικαιολογεί ηλικιακή διάκριση. Επίσης, η παρουσία ηλικιωμένων ατόμων μέσα στον εργασιακό χώρο όχι μόνο προσφέρει γνώση και εμπειρία, αλλά και μία άλλου τύπου συμπεριφορά, ίσως κάπως πιο ήρεμη και πιο εξισορροπιστική σε εντάσεις, οι οποίες δημιουργούνται μέσα στον εργασιακό χώρο. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι το προσδόκιμο επιβίωσης έχει αυξηθεί.
      Όσον αφορά στο δεύτερο σημείο του γραπτού διαγωνισμού, θα ήθελα να πω ότι εγώ συντάσσομαι πλήρως μ’ αυτά που είπε ο κ. Μαντέλης. Θα ήθελα να τονίσω το εξής: Πράγματι ασπάζομαι πλήρως την τοποθέτηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ ότι δεν υπάρχει αντικειμενικότητα σε καμία εξέταση. Έχω, άλλωστε, μία εμπειρία αρκετών δεκαετιών σε εξετάσεις προφορικές, γραπτές, πολλαπλών επιλογών, κ.λ.π.
       Όμως, θα ήθελα να πω ότι η γραπτή εξέταση εξασφαλίζει την αίσθηση της αντικειμενικότητας στους υποψηφίoυς διότι σε σε μία συγκεκριμένη στιγμή είναι ο μόνος κοινός παράγοντας, ο οποίος υπολογίζεται με αντικειμενικότητα. Νομίζω, όμως, ότι η πολλαπλή επιλογή είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε πραγματικά να προσφέρει και σε αντικειμενικότητα, αλλά και σε γρήγορη εξέταση. Με την πολλαπλή επιλογή αποφεύγεται, και η μη αντικειμενική κρίση του εξεταστή.
      Όσον αφορά στο τρίτο θέμα, της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα, νομίζω ότι πρέπει πια να ξεφύγουμε από τέτοιες αγκυλώσεις. Νομίζω ότι θα ήταν διάκριση το να μην υπολογίζουμε την προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, γιατί εκεί υπάρχουν τομείς που είναι πολύ καλύτεροι από το δημόσιο, όπως υπάρχουν και τομείς του δημοσίου που είναι πολύ καλύτεροι απ’ ό,τι στον ιδιωτικό τομέα.
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτoύ)
      Νομίζω, λοιπόν, ότι εάν αυτό δεν το δεχθούμε, θα είναι σαν να δίνουμε ένα μήνυμα ότι δεν εμπιστευόμαστε τις επιχειρήσεις μας, κ.λ.π. Θα είναι δηλαδή μία διαφορετική αντιμετώπιση. Γι’ αυτόν το λόγο, είμαι υπέρ του να συνυπολογίζεται και η προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα με τα εχέγγυα, τα οποία δίνονται μέσα σ’ αυτήν τη νομοθεσία.
      Ανεπιφύλακτα, ψηφίζω επί της αρχής το νομοσχέδιο.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Σφυρίου έχει το λόγο.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
      Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, επειδή ο χρόνος που έχουμε είναι σχετικά περιορισμένος και η ώρα είναι προχωρημένη, κάνοντας την τοποθέτησή μου επί της αρχής, θα ήθελα να καταθέσω, κύριε Υπουργέ, δύο ή τρεις προτάσεις, τις οποίες θα μπορούσαμε να τις συζητήσουμε και στη συζήτηση επί των άρθρων. Θα ήθελα, όμως, σήμερα να τις διατυπώσω, ώστε να έχετε το χρόνο να δείτε κατά πόσο θα μπορούσατε να τις υιοθετήσετε και να τις κάνετε δεκτές, προκειμένου να ψηφιστούν στα αντίστοιχα άρθρα.
      Ως εισαγωγή στην τοποθέτησή μου, θέλω να σταθώ σ’ ένα ζήτημα το οποίο μας απασχόλησε και το οποίο έχει σχέση με την τήρηση του άρθρου 72 του Συντάγματος, όπως το έθεσε ο Kοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.  Στα χρόνια που θητεύω σ’ αυτήν την Αίθουσα, εγώ ξέρω ότι ειδικά ο κ. Παυλόπουλος, αλλά και γενικά τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, επικαλούνται το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και την έκθεσή του, όταν θέλουν να επισημάνουν κάποια σημεία, που κατά την άποψή τους αντίκεινται στο Σύνταγμα. 
      Υπάρχει όμως ρητή αναφορά στην έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου, που λέει ότι δεν τίθεται θέμα δυσαρμονίας προς το Σύνταγμα, σε ό,τι αφορά δηλαδή το πρώτο μέρος που αποτελεί εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο. Υπάρχει ρητή αναφορά στην έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου και πιστεύω, χωρίς να είμαι νομικός, ότι η ρητή διάταξη του Συντάγματος στο άρθρο 72 λέει ότι υπάρχει ζήτημα συνταγματικότητας. Αναφέρεται σε εκείνες τις διατάξεις που αυτές καθαυτές αφορούν την άσκηση ή την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και όχι ότι συνάγεται ότι κάποιες από τις ανεξάρτητες αρχές ασχολούνται με ζητήματα που έχουν σχέση με την άσκηση ή την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. 
      Κύριε Υπουργέ, σε ό,τι αφορά το δεύτερο κεφάλαιο στο οποίο θέλω να σταθώ περισσότερο, στις διατάξεις που αφορούν το ΑΣΕΠ, πρώτα-πρώτα για τις τροποποιήσεις των άρθρων 15, 16 και 17 του ν. 2190/94 που αφορούν το γραπτό διαγωνισμό, όταν καταρτίζεται ο πίνακας με τη σειρά κατάταξης με φθίνουσα τη βαθμολογία των υποψηφίων, προτείνω να θεωρούνται επιτυχόντες τόσοι όσος είναι ο προαποφασισμένος αριθμός των προσλαμβανομένων κατά κλάδο και κατά ειδικότητα, όπως συμβαίνει με τους εισαγόμενους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
      Τώρα τι έχουμε; Έχουμε το φαινόμενο να παγιδεύονται χιλιάδες διαγωνιζόμενοι, οι οποίοι θεωρούν ότι πέτυχαν, γιατί πήραν πάνω από τη βάση και ενώ μπορεί να είναι αποφασισμένο ότι θα προσληφθούν εκατό, να θεωρούνται χίλιοι ως επιτυχόντες και να δημιουργείται στη συνέχεια η αίσθηση ότι «εμείς είμαστε επιτυχόντες. Γιατί δεν μας διορίζετε;»  ‘Εχουν από την πλευρά τους ένα δίκιο να λένε τον εαυτό τους επιτυχόντες, από την άλλη όμως τους έχουμε παγιδεύσει. 
      Καλό θα είναι, λοιπόν, να κατατάσσονται με σειρά και ο αριθμός των επιτυχόντων να είναι αυτός που αντιστοιχεί στον αριθμό που αποφασίζει να προσλάβει το Υπουργείο ή ο οργανισμός ή ο οποιοσδήποτε άλλος φορέας του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 
      Εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι σχετικά με την παρατήρηση και την πρόταση του συναδέλφου κ. Μαντέλη, να γίνεται ένας διαγωνισμός για όλες τις κατηγορίες –και αναφέρθηκε αρκετά ο κ. Πεπονής σήμερα ως ο Υπουργός που εισηγήθηκε το ν. 2190 και εγώ συμμετείχα στις συζητήσεις του ν. 2190- πρέπει να θυμίσω ότι το Κοινοβούλιο τότε,  που ο Υπουργός το εισήγαγε, έκρινε ότι για  τον αρχαιολόγο για παράδειγμα, για τον αρχιτέκτονα ή το γεωπόνο που έχει τύχει των εξετάσεων μέσα στο πανεπιστήμιο, δεν πρέπει να τον ξαναβάζουμε να ξαναδώσει κάποιες εξετάσεις ως αρχαιολόγος ή ως γεωπόνος ή ως αρχιτέκτονας, για να κριθεί αν θα πρέπει να μπει ή όχι. 
      Γι’ αυτό λοιπόν επελέγη η διαδικασία της μοριοδότησης για τις ειδικότητες και ο διαγωνισμός έμεινε για τις γενικές διοικητικές θέσεις των διαφόρων κλάδων και αυτή  ήταν πραγματικά η αιτιολογική βάση αυτού του διαχωρισμού που έκανε εκείνος ο νόμος.  Πιστεύω πως είναι σωστός αυτός ο διαχωρισμός και έτσι γίνεται και σήμερα με τη διαφορά ότι, κατά την άποψή μου, πρέπει να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση του πίνακα των επιτυχόντων. 
      Το δεύτερο που θα ήθελα να παρατηρήσω, κύριε Υπουργέ και να κάνω και μία σχετική πρόταση είναι το εξής. Συμφωνώ με τις μονάδες και τις πριμοδοτήσεις που προβλέπει το σχέδιο νόμου και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις διατάξεις που αναφέρονται στην εντοπιότητα, στο άρθρο 8, παρ. 2Δ’. Λέτε για παράδειγμα ότι για τα νησιά και τις παραμεθόριες περιοχές εξασφαλίζεται μία πριμοδότηση πεντακοσίων μονάδων. Συμφωνώ. Αυτό συνδυάζεται με το άρθρο 9, παρ. 11Α’ που λέει ότι αν ο φορέας που προσλαμβάνει εδρεύει σε ένα νησί, τότε προτάσσονται οι υποψήφιοι που είναι δημότες του συγκεκριμένου δήμου ή των δήμων του νησιού και αν δεν καλύπτουν τις θέσεις, τότε ακολουθούν οι δημότες των άλλων δήμων του ίδιου νομού ή εν τέλει και άλλων νομών. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό είναι άδικο. 
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Εγώ συμφωνώ με τη διάταξη. Δεν είναι άδικο, διότι και ο Υπουργός και όλοι μας έχουμε μιλήσει κατά καιρούς, για το πώς έρχεται για παράδειγμα στο νησί Τήλος ή στο νησί Ψαρά ή στο νησί ‘Αγιος Ευστράτιος ή άλλα νησιά ο προσλαμβανόμενος από την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη και όπως περιγράφτηκε από πολλούς, αρχίζουν μετά τις πιέσεις στη διοίκηση, στους πολιτικούς, στους εκπροσώπους κλπ. και εν τέλει καταφέρνουν να μετατίθενται ή να αποσπώνται. Το αποτέλεσμα είναι ότι τελικά δεν υπάρχει η κάλυψη των αναγκών αυτών των νησιών. Αν υπάρχουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων από εκείνο τον τόπο, από εκείνο το δήμο, είναι σωστή η μοριοδότηση που δίνεται, ώστε να μπαίνουν κατά προτεραιότητα και να κατοχυρώνεται το ότι καλύπτονται οι ανάγκες. 
      Κύριε Υπουργέ, προτείνω να συμπληρωθεί πως θα προτάσσονται οι υποψήφιοι που είναι δημότες του συγκεκριμένου δήμου, ανεξάρτητα αν κάποιοι υποψήφιοι που είναι δημότες άλλων δήμων του νομού ή άλλων νομών συγκεντρώνουν μεγαλύτερο αριθμό μονάδων. Διότι επειδή υπάρχουν οι διατάξεις με τις μονάδες –προσέξτε- αν κάποιος συγκεντρώσει έναν αριθμό μονάδων μεγαλύτερο θα αρχίσουν οι προσφυγές. Δεν ξέρω αν δεν κατανόησα καλά το μηχανισμό. Θα το δούμε στη συζήτηση επί των άρθρων. Πάντως νομίζω ότι θα αρχίσουν οι προσφυγές, αν κάποιοι εμφανίζονται με μεγαλύτερο αριθμό μονάδων, σε σχέση με εκείνον που κατάγεται από το δήμο. 
      ‘Αρα, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσουμε ως νομοθέτες τι θέλουμε να προταχθεί. Η εντοπιότητα ή τα λίγα μόρια που θα έχει κάποιος από κάποιον άλλο δήμο ή από κάποιον άλλο νομό για να καταλάβει τη θέση; Αν είναι η εντοπιότητα, προτείνω να βάλουμε ρητά «ανεξάρτητα αν κάποιοι υποψήφιοι που είναι δημότες άλλου δήμου εμφανίσουν κάποια μόρια παραπάνω», δηλαδή μεγαλύτερο αριθμό μονάδων. Αυτή είναι η δεύτερη πρόταση, την οποία ήθελα να κάνω.
      Τέλος, κύριε Υπουργέ, σε ό,τι αφορά τη δέσμευση να υπηρετούν επί δεκαετία αν πριμοδοτηθούν για να καταλάβουν μία οργανική θέση, συμφωνώ κατ’ αρχήν με τη διάταξη, αλλά πρέπει πράγματι να εξεταστεί και να δείτε εσείς ως Υπουργείο της Δημόσιας Διοίκησης κατά πόσο η διάταξη αυτή  αντίκεινται σε διατάξεις τις οποίες προωθούν άλλα Υπουργεία  για τους υπαλλήλους, ένστολους ή πολίτες, που υπάγονται στις δικές τους δικαιοδοσίες, ώστε να αποφασίσουμε τελικά τι υπερισχύει. 
      Διότι εγώ έχω παρατηρήσει ότι Υπουργεία –και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο δικό σας Υπουργείο, το Υπουργείο των Εσωτερικών, αλλά και σε άλλα Υπουργεία- δίνουν μεταθέσεις, δίνουν αποσπάσεις,  πριν περάσει το χρονικό διάστημα και κατά παράβαση των διατάξεων που ισχύουν. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν ως Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης κάνατε μία έρευνα για να δείτε, από τότε που εφαρμόζονται οι διατάξεις που λένε «τόσα χρόνια θα παραμείνεις στη θέση που κατέλαβες», πόσοι έχουν αποσπαστεί ή πόσοι έχουν μετατεθεί ακόμη, παρά την ισχύ των διατάξεων. 
      ( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ.  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ ) 
      Επιμένω και είμαι λίγο οξύς στο συγκεκριμένο θέμα, διότι ο νομός ο οποίος με εκλέγει είναι παθός. Πράγματι, ενώ υπάρχουν ρητές διατάξεις που λένε θα μείνεις δέκα χρόνια ή θα μείνεις πέντε χρόνια ή τρία χρόνια όπως στην εκπαίδευση, μετά κάποιοι βρίσκουν τους τρόπους και υπάρχουν Υπουργεία ή Οργανισμοί που υπογράφουν τις μεταθέσεις τους ή τις αποσπάσεις τους. Επομένως, δεν αρκεί να το βάλουμε, να πούμε ότι ο άλλος κάθεται δεκαετία. Πρέπει να έχουμε και έναν τρόπο, να γίνεται αυτό σεβαστό από τα ίδια τα Υπουργεία.
      Όχι μόνο εμείς να μην πιέζουμε ως πολιτικοί για τη μετάθεση του α΄ ή του β΄ πολιτικού μας φίλου, αλλά και τα ίδια τα Υπουργεία πρέπει να σέβονται τις διατάξεις.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Γιατί λέτε τα Υπουργεία και όχι ο Υπουργός; Ο Υπουργός υπογράφει.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ. Εγώ δεν σας διέκοψα.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ο Υπουργός των Οικονομικών υπογράφει.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Κύριε Υπουργέ, δεν θέλω να προχωρήσω σε άλλες προτάσεις. Θα έχουμε την ευκαιρία κατά τη συζήτηση των άρθρων να πούμε μερικά πράγματα και να προτείνουμε και εκεί ό,τι θεωρούμε καλύτερο, για να βελτιωθεί το νομοσχέδιο.   
      Θέλω να κάνω μία γενική πολιτική παρατήρηση σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα τη στάση της Νέας Δημοκρατίας πάνω σε αυτό το ζήτημα της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, που λέγεται ΑΣΕΠ, από το 1994 μέχρι σήμερα. 
      (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
      Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με αυτήν την παρατήρηση. Επειδή έζησα όλη αυτήν την πορεία ως Βουλευτής και ως Υπουργός, όταν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος, η Νέα Δημοκρατία χαρακτηρίστηκε όλην αυτήν την περίοδο από την εξής διγλωσσία: Μέσα στη Βουλή σε υψηλό επίπεδο, σε επίπεδο του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου έλεγαν για την αντικειμενικότητα και τη διαφάνεια, που έπρεπε να υπάρχει.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μην ανοίγετε τέτοια ζητήματα. Είναι περασμένη η ώρα.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Μάλιστα συνέβαλαν -και το τονίζω αυτό- στο να μπορέσει η διάταξη, που αφορά την ανεξάρτητη διοικητική αρχή, το ΑΣΕΠ, να μπει στο Σύνταγμα. 
      Την ίδια στιγμή όμως οι πολιτικοί άνδρες της Νέας Δημοκρατίας περιέρχονται τα καφενεία και υπόσχονται είτε κατάργηση των διατάξεων αυτών είτε υπόσχονται άλλα συστήματα, τα οποία θα δίνουν τη δυνατότητα της τακτοποίησης ημετέρων και των δικών μας παιδιών. Θέλω λοιπόν να παρατηρήσω αυτήν ακριβώς τη διγλωσσία και θεωρώ ότι είναι μία συνέπεια, που εκθέτει τη Νέα Δημοκρατία στον τρόπο με τον οποίον πολιτεύεται.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για ένα λεπτό.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, ένας ομιλητής έμεινε.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω ορισμένες διευκρινήσεις σ’ αυτά, που είπε ο κ. Παυλίδης.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ένας Βουλευτής έμεινε, κύριε Υπουργέ. Θα μιλήσει ο κ. Χωρέμης, που είναι ο τελευταίος ομιλητής, και αμέσως μετά θα σας δώσω το λόγο.
      Το λόγο έχει ο κ. Χωρέμης.
      ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΧΩΡΕΜΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, οι προτεινόμενες στην πρώτη ενότητα του νομοσχεδίου ρυθμίσεις, που συνιστούν ουσιαστικά τον εκτελεστικό νόμο του άρθρου 101 του αναθεωρημένου Συντάγματος, περιέχουν τις θεσμικές εγγυήσεις της ανεξαρτησίας των κατοχυρωμένων στο Σύνταγμα ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. 
      Η λειτουργική ανεξαρτησία του συνόλου κάθε διοικητικής αρχής και των μελών τους, η μη εποπτεία και ο μη έλεγχος από την Κυβέρνηση, η θέσπιση κανόνων άσκησης ελέγχου από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και κανόνων προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια από τον αρμόδιο Υπουργό, αλλά και η παροχή δυνατότητας ελέγχου στον πολίτη μέσω των δικαστηρίων αναδεικνύουν το νέο, σύγχρονο και δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας των διοικητικών αρχών και κατοχυρώνουν ουσιαστικά την αντιστοίχησή τους με τη λαϊκή θέληση. 
      Έτσι, ο νέος αυτός θεσμός των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, που δοκιμάζεται άλλωστε θετικά τα τελευταία χρόνια και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να συμβάλει σε μία πιο αποδοτική σχέση ανάμεσα στο κράτος, την αγορά και την κοινωνία, ενισχύεται και αποκτά στην πράξη, με τις ρυθμίσεις αυτές, την απεξάρτησή του από την Κυβέρνηση και την εκτελεστική εξουσία, ώστε με τη διασφάλιση της αμεροληψίας, της αντικειμενικότητας, αλλά και της ευελιξίας στις ιδιαιτερότητες κάθε συγκεκριμένου τομέα, να μπορεί πλέον να συμβάλει στο ποιοτικό άλμα, που απαιτείται σε επίπεδο αποτελεσματικότητας του πολιτικού μας συστήματος και ουσιαστικής συνεισφοράς της δημοκρατίας στην ελληνική κοινωνία και στον Έλληνα πολίτη.
      Η δυνατότητα των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών να ρυθμίζουν πλέον θέματα εσωτερικής λειτουργίας χωρίς την παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας, η θέσπιση εγγυήσεων διαφάνειας για την επιλογή του επιστημονικού προσωπικού, αλλά και η ίδια η επιλογή των προσώπων, που αναλαμβάνουν την άσκηση του έργου των ανεξάρτητων αρχών, με απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία στη βάση μίας επιθυμητής και εφικτής με αυτόν τον τρόπο ομοφωνίας, καθώς και η ενίσχυση της ανεξαρτησίας τους με τους επιμέρους οργανικούς νόμους, επιβεβαιώνουν την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα των ανεξάρτητων αρχών από κάθε κομματική ή άλλη παρέμβαση.
      Οι θετικές επισημάνσεις που ακούστηκαν από συναδέλφους και στην επιτροπή και στο Τμήμα για την αναγκαιότητα αλλαγής και εναρμόνισης του Κανονισμού της Βουλής, ώστε ο έλεγχος των αρχών να  υπαχθεί ουσιαστικότερα στη Βουλή και η διεύρυνση του αριθμού των αρχών, συνιστούν αναμφίβολα κοινό τόπο, κοινή θέληση όλων μας για την ενίσχυση του κοινοβουλευτικού μας συστήματος, αλλά και επιβεβαιώνουν τη σωστή κατεύθυνση του νομοσχεδίου και αναδεικνύουν τη δυνατότητά του να προκαλέσει στο μέλλον, ει δυνατόν και στο άμεσο μέλλον, νέες θετικές ρυθμίσεις και σε επίπεδο άλλων σημαντικών τομέων, πέρα από τους πέντε τομείς των πέντε διοικητικών αρχών, όπως είναι ο ανταγωνισμός της αγοράς, οι επικοινωνίες, η ενέργεια κλπ., αλλά και σε επίπεδο λειτουργίας και αναβάθμισης του Κοινοβουλίου με την εναρμόνιση βέβαια του Κανονισμού της Βουλής. 
      Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, ο ν. 2190/94 απετέλεσε ουσιαστικά πράξη πολιτικής ευθύνης της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά του Αναστάσιου Πεπονή. Υπήρξε τομή για τη Δημόσια Διοίκηση της χώρας. Παρά την ανάληψη του μεγάλου πολιτικού κόστους η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε, τόλμησε και προσέγγισε για πρώτη φορά από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους ένα αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων αντίστοιχο των σύγχρονων αναγκών της διοίκησης και του κράτους. Αντίστοιχο των απαιτήσεων της χώρας απέναντι στον ανταγωνισμό και των σύγχρονων  στόχων της ελληνικής κοινωνίας που τίθενται επιτακτικά πλέον, προκειμένου να είμαστε συμμέτοχοι και όχι θεατές στον ευρωπαϊκό και διεθνή ανταγωνισμό. Υπ’ αυτήν την έννοια προξενεί εντύπωση η στάση του κόμματος και σήμερα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τότε που δεν ψήφισε τον 2190, ειδικότερα η μη ψήφιση επί της αρχής επικαλούμενη διαδικαστικούς και τυπικούς λόγους. Ο ν. 2190/94 προσέφερε και συνέβαλε στην εκκίνηση για τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Απετέλεσε το νόμο - πλήγμα στον παραδοσιακό τρόπο άσκησης της πολιτικής στη χώρα μας, στο ρουσφέτι και τον αναξιοπρεπή, υποτελή τρόπο διεκδίκησης του ιερού δικαιώματος για εργασία του Έλληνα πολίτη. Απετέλεσε το νόμο που μέρα με τη μέρα και μέσα από τις ουσιαστικές βελτιώσεις εμπεδώνεται στις συνειδήσεις των πολιτών σε πείσμα της Νέας Δημοκρατίας που αποπροσανατολίζει με κάθε ευκαιρία και σήμερα ακόμα και φυσικά δεν στηρίζει τις όποιες  από την εμπειρία και από την αναγκαιότητα της διόρθωσης βελτιώσεις
      Η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου σηματοδοτεί την ανάγκη και άλλων τολμηρών μεταρρυθμίσεων –τις ανέφερε ο Υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης- για το κύρος και την αποτελεσματικότητα του πολιτικού μας συστήματος. Στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο η ανεξάρτητη αρχή επιλογής και προσλήψεων του ΑΣΕΠ, σαφώς και σχετίζεται με τον εφαρμοστικό νόμο του Συντάγματος και υπ’ αυτήν την έννοια είναι συναφής η συζήτηση σε ένα ενιαίο σύνολο και των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και των αλλαγών που πρέπει να επέλθουν στο σύστημα προσλήψεων. Αλλαγές που κρίνονται επιβεβλημένες μετά την αποκτηθείσα εμπειρία και την ανάγκη, όπως είπα, διόρθωσης του αρχικού νόμου που σε αρκετές περιπτώσεις τον κατέστησαν γραφειοκρατικό και δυσκίνητο, όχι εξαιτίας του ΑΣΕΠ ή της Kυβέρνησης, αλλά κυρίως με την καταστρατήγηση που επήλθε από αρκετούς φορείς της διοίκησης. 
      Μ’ αυτόν τον εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος αναβαθμίζεται ολοκληρώνεται και βελτιώνεται πολιτικά και νομικά η μεγάλη τομή του 1994 του νόμου 2190. Η ανάγκη μετεξέλιξης του ελληνικού κράτους σε επιτελικό αποκεντρωμένο κράτος κοντά στον πολίτη, η ανάγκη στήριξης των μεγάλων αλλαγών που απαιτούνται για την αναβάθμιση του ρόλου της Δημόσιας Διοίκησης, η αποκέντρωση, αλλά και η αποφυγή μετάδοσης της παθογένειας του κεντρικού κράτους στην περιφέρεια, σχετίζεται άμεσα με την αξιοπιστία στη διαδικασία των προσλήψεων, την ποιότητα της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, τη συγκρότηση και το προσωπικό της. 
      Αυτές οι αλλαγές, που επιβάλλεται το ταχύτερο να υπάρξουν στη Δημόσια Διοίκηση, είναι αλλαγές που σχετίζονται με την επιτάχυνση που έχει προκαλέσει το Υπουργείο Εσωτερικών φέρνοντας αυτό το νομοσχέδιο και οφείλουν να συντελεστούν σε ένα κλίμα αξιοκρατίας, αποτελεσματικότητας και διαφάνειας, σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης του συστήματος προσλήψεων για τους εργαζόμενους πολίτες και για την κοινωνία. 
      Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, το ήδη υπάρχον σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα αναβαθμίζεται, ενώ παράλληλα ενισχύεται η ανεξαρτησία και η αποτελεσματικότητα του ΑΣΕΠ, που θα έχει και την ευθύνη της εφαρμογής του νέου συστήματος. Διασφαλίζεται η έγκαιρη διεξαγωγή των διαγωνισμών πρόσληψης και οι πολυδάπανοι και χρονοβόροι γραπτοί διαγωνισμοί θα πραγματοποιούνται μόνον ύστερα από συνεννόηση των φορέων του δημοσίου και του ΑΣΕΠ και ύστερα από συμφωνία του ΑΣΕΠ για τη διενέργεια γραπτού διαγωνισμού, σε σχέση και με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των καθηκόντων των θέσεων που προκηρύσσονται. 
      Στην περίπτωση μη επιλογής του γραπτού διαγωνισμού, η επιλογή θα γίνεται με βάση τα αντικειμενικά καθορισμένα κριτήρια και τη βαθμολόγηση των δικαιολογητικών που καταθέτει ο υποψήφιος. Έτσι, εξασφαλίζονται η αντικειμενικότητα της διαδικασίας, η διαφάνεια, αλλά και η ταχύτητα στην πρόσληψη και στη στελέχωση των φορέων της διοίκησης. 
      Η απλούστευση της διαδικασίας, η σημαντική τομή που πραγματοποιείται με την άθροιση και την αξιολόγηση όλων των προσόντων, η ηλεκτρονική τεχνολογία και για τις αιτήσεις και την ταχύτητα υποβολής τους και για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων γρήγορα και αδιάβλητα, η κατοχύρωση σημαντικού ποσοστού για τους μη έχοντες εργασιακή εμπειρία, η προσπάθεια αξιολόγησης των γνώσεων και της εμπειρίας συνολικά των χαρακτηριστικών που υπάρχουν σε κάθε υποψήφιο, η πριμοδότηση της εντοπιότητας των παραμεθόριων περιοχών και των καποδιστριακών δήμων που έχουν κάτω από δέκα χιλιάδες κατοίκους, η απλούστευση στην πρόσληψη του εποχικού προσωπικού, η αύξηση του ορίου ηλικίας, η αναβάθμιση του εξειδικευμένου προσωπικού, η ενίσχυση της αξιοπιστίας εφαρμογής και η δυνατότητα καλύτερου ελέγχου στους ΟΤΑ, συνιστούν ρυθμίσεις που ενισχύουν τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, την ταχύτητα, την αποτελεσματικότητα του συστήματος των προσλήψεων. Είναι ρυθμίσεις που κατοχυρώνουν την αξιοπιστία της Δημόσιας Διοίκησης στην ελληνική κοινωνία και ταυτίζονται και στηρίζουν το αίτημα της ελληνικής κοινωνίας να πάμε ένα βήμα μπροστά, ώστε να προοδεύσει η Δημόσια Διοίκηση. Αυτό είναι ένα αίτημα και των παραγωγικών δυνάμεων και του συνόλου του ελληνικού λαού. Ως φιλολαϊκό, ριζοσπαστικό, σύγχρονο και αξιοκρατικό, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης και δίνει οριστική απάντηση σ’ αυτούς που επιχείρησαν και που επιχειρούν και σήμερα να δηλητηριάσουν την κοινή γνώμη με τη δήθεν κατάργηση του ν. 2190 και τη δήθεν διαβλητότητα. Ακούστηκε κι αυτό σήμερα παρά την προσπάθεια που γίνεται, προκειμένου να διορθώσουμε και να άρουμε τις όποιες αδυναμίες του αρχικού νομοσχεδίου. 
      Μας δίδεται, λοιπόν, η ευκαιρία να απαντήσουμε κατηγορηματικά ότι η πολιτική πλειοψηφία της χώρας και όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, είμαστε αποφασισμένοι, με βάση το αναθεωρημένο Σύνταγμα, να διαμορφώσουμε θετικούς όρους, που θα εμπνέουν εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους και στους Έλληνες πολίτες για την ένταξή τους στη Δημόσια Διοίκηση. Θα δώσουμε μία θετική, κατηγορηματική απάντηση, που συνιστά, κατά την άποψή μου, τιμή για τον πολιτικό κόσμο της χώρας.
      (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Μπένος έχει το λόγο.
      ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα μπω στην ουσία, γιατί είναι περασμένη η ώρα. Αύριο θα μιλήσουμε επί της ουσίας του νομοσχεδίου.
      Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να δώσω ορισμένες απαντήσεις στους δύο συναδέλφους που έθεσαν καίρια ζητήματα, στον κ. Παυλίδη και στον κ. Σφυρίου. Με την ιδιότητά μου ως Υπουργός Αιγαίου έχω ζήσει το θέμα της εντοπιότητας. Ο κ. Παυλίδης έφερε πολλά παραδείγματα πάνω σ’ αυτό και συμμετείχε και στην επιτροπή, ενώ ο κ. Σφυρίου όχι. Ο κ. Σφυρίου θα θυμάται ότι υπάρχει διάταξη στο άρθρο 10, παράγραφος 14β, που αντιμετωπίζει το θέμα που έθεσε. Καταργούνται, δηλαδή, οι ειδικοί νόμοι, βάσει των οποίων κάποιοι έχουν αποσπαστεί κατά καιρούς από άλλα Υπουργεία. Το άρθρο λέει επί λέξει: «Κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη, που επιτρέπει την απόσπαση, τη μετάθεση ή τη μετάταξη από τις περιοχές αυτές, καταργείται, με εξαίρεση μόνο τους φοιτητές της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης».
      ‘Ολες οι άλλες περιπτώσεις καταργούνται. Συνεπώς αυτό που είπατε έχει  ήδη προβλεφθεί στο νομοσχέδιο. Όλες οι διατάξεις για το Υπουργείο Άμυνας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, καταργούνται. Η εντοπιότητα, λοιπόν, όταν χρησιμοποιείται ως όρος για να πάει κάποιος σε παραμεθόριο περιοχή, παραμένει για δέκα χρόνια υποχρεωτικά. Έτσι δεν θα έχουμε τα φαινόμενα τύπου Καρπάθου που ανέπτυξε ο συνάδελφος κ. Παυλίδης. 
      Για την εντοπιότητα, κύριε Σφυρίου, αυτό που είπατε ισχύει, δηλαδή για το εποχικό προσωπικό. Πρώτα καταρτίζεται ο πίνακας για τους δημότες και εν συνεχεία αντλούνται από τον πίνακα των γειτονικών δήμων, νομών. Όμως αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύσει με τον τρόπο που το θέσατε για το μόνιμο προσωπικό. Γιατί τώρα έχουμε τη δικλείδα της δεκαετίας. Συνεπώς αν κάποιος Καλαματιανός θελήσει να πάει στο Καστελόριζο θα έχει υπόψη του ότι θα μείνει δέκα χρόνια εκεί. Αυτό, λοιπόν, που προσπαθείτε εσείς να αποφύγετε διότι συνέβαινε μέχρι σήμερα, το διασφαλίζουμε με τη δεκαετία.
      Είπαμε και θα έλθει τις επόμενες μέρες με πρόταση ότι μας αγγίζει αυτή η πρόταση που κάνατε για τους επιτυχόντες διότι όντως δημιουργεί μια ψυχολογική φόρτιση μέχρι τώρα λόγω της διατύπωσης που υπάρχει και το έχουμε δει στην πράξη και αντιμετωπίζουμε το ενδεχόμενο να το αλλάξουμε.
      Τέλος, στον κ. Παυλίδη θέλω να πω ότι υπάρχει διάταξη για την αυτοδιοίκηση που λέει για τους διορισμούς. Οι διορισμοί απαγορεύονται ένα μήνα πριν από τις εκλογές και μέχρι το τέλος του χρόνου δηλαδή από μεθαύριο 13 Σεπτεμβρίου, γιατί 13 Οκτώβρη θα γίνουν οι δημοτικές εκλογές. Το έχουμε αντιμετωπίσει αυτό το θέμα.
      Κατά τα άλλα επί της ουσίας θα τα πούμε αύριο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Παρατήρηση πρώτη. Αν το νομοσχέδιο αυτό είχε πράγματι αρχή και δεν ήταν συννοθύλευμα τουλάχιστον δύο αντικειμένων δεν θα είχαν μπει οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ ήδη από σήμερα το βράδυ σε αυτές τις λεπτομέρειες που ελάχιστα άπτονται του κυρίως αντικειμένου του σχεδίου νόμου, αλλά που αφορούν τα υπόλοιπα αντικείμενα. Το ότι δεν έχει αρχή και, επομένως, δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να ψηφίσει επί της αρχής φάνηκε από το ότι οι κύριοι συνάδελφοι επικέντρωσαν το 95% των συζητήσεών τους στα υπόλοιπα θέματα και όχι στο κύριο αντικείμενο που είναι οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Αυτή είναι η απόδειξη και περαιτέρω συζήτηση δεν δικαιολογείται. 
      Θέμα δεύτερο. Εξηγήθηκε η θέση της Νέας Δημοκρατίας στο τυπικό ζήτημα που έθεσα για την εφαρμογή του άρθρου 72 του Συντάγματος. Πρώτα-πρώτα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ το άρθρο 72 λέει: «Εκτελεστικοί νόμοι του Συντάγματος που αφορούν την άσκηση και προστασία συνταγματικών δικαιωμάτων». Ερωτώ απλά: Οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές είναι θεσμοί που αναπτύχθηκαν για να προστατεύσουν τα δικαιώματα αυτά ναι ή όχι; Είναι ο νόμος εκτελεστικός ναι ή όχι; 
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Το επιστημονικό συμβούλιο έχει άλλη άποψη.
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να απαντήσω στον κ. Σφυρίου γιατί φαίνεται ότι όταν είναι απών από την Αίθουσα αυτή, δικαιολογημένα δεν παρακολούθησε τι έκαναν οι Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Θα του απαντήσω λοιπόν για το Eπιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής.
      Καλοκαίρι, κύριε Πρόεδρε, του 1990. Νόμος 1892 που συνεζητείτο εδώ. O μακαρίτης Γιώργος Γεννηματάς, μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, αμφισβητούσε τη δυνατότητα της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσει το καλοκαίρι. Μάχη έδινε εδώ για την παραμικρή διάταξη λέγοντας ότι δεν μπορεί να υποβαθμίζεται η Ολομέλεια της Βουλής, ακόμη και για ασήμαντες διατάξεις. Και τώρα οι ίδιοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ λένε το αντίστροφο. Και ερωτώ πότε το ΠΑΣΟΚ το 1990-1993 ψήφισε έστω και ένα νόμο της Νέας Δημοκρατίας; Τα ίδια θα λέτε, κύριοι συνάδελφοι, ως Aντιπολίτευση εδώ μέσα. Εγώ κρατώ όσα λέτε, καταγράφονται στα Πρακτικά. Θα σας τα θυμίζω την εποχή εκείνη.
      Και τέλος, είπε ο κ. Σφυρίου ότι η Eπιστημονική Yπηρεσία της Βουλής όχι μόνο δεν το έθεσε, αλλά έκανε και το αντίστροφο. Πρώτα-πρώτα, κύριε Σφυρίου, δεν σας κάνει εντύπωση ότι η έκθεση της Eπιστημονικής Yπηρεσίας της Βουλής –και το λέω και ελπίζω να με ακούει ο Πρόεδρος της Βουλής- από όλο το νομοσχέδιο έχει παρατηρήσεις, έστω και θετικές, μόνο για το πρώτο μέρος, για τα πρώτα έξι άρθρα ενώ αγνοεί τα υπόλοιπα; Επιτρέπεται αυτό;
      Κύριε Σφυρίου, χαίρομαι που επικαλείσθε την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Όταν στο προηγούμενο νομοσχέδιο που συζητήθηκε εδώ, που αφορούσε τα πετρελαιοειδή, η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής έλεγε ρητώς ότι είναι αντισυνταγματική η ρύθμιση που διακρίνει μεταξύ πρατηρίων ελευθέρων και πρατηρίων που προέρχονται από εταιρίες εμπορίας καυσίμων και πρέπει η διάταξη να απαλειφθεί, ο κ. Τσοχατζόπουλος μας έλεγε ότι είναι άποψη της Επιστημονικής Υπηρεσίας και δεν τον δεσμεύει. Εσείς επικαλείσθε τώρα την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Διαλέγετε και παίρνετε. Δηλαδή την επιλέγετε όποτε σας βολεύει; Εγώ την επικαλούμαι πάντοτε. Διατηρώ το δικαίωμα να έχω την άποψή μου. Εσείς αποφασίστε πότε τη θέλετε. Γιατί όπως έχετε συνηθίσει το ΠΑΣΟΚ, τους θεσμούς τους χρησιμοποιείτε όποτε σας είναι χρήσιμοι κομματικά. Εμείς τους χρησιμοποιούμε όπως απαιτεί το πολίτευμα. 
      Σας παρακαλώ, λοιπόν, πολύ μην αναφέρεσθε στη Νέα Δημοκρατία μιλώντας για έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας, όταν την έχετε περιφρονήσει βαθύτατα μόλις πριν από πέντε μέρες μέσα σε αυτήν την Αίθουσα.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σφυρίου έχει το λόγο.
      ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσουμε κάτι και να το δούμε τώρα που συζητούμε επί της αρχής, για να έχουμε χρόνο μέχρι την Πέμπτη.
      Πρώτον, ο κ. Παυλόπουλος πράγματι λέγει ότι ακολουθεί πιστά την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας, εκτός από σήμερα.
      Τώρα, σε ό,τι αφορά το θέμα για το οποίο έθεσα το ερώτημα, εγώ μένω με την πεποίθηση ότι η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης είναι το ζήτημα της εντοπιότητας να είναι καθοριστικό, εφόσον οι υποψήφιοι που είναι από ένα μικρό νησί, για παράδειγμα, έχουν τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα για τις θέσεις που διεκδικούν και για τις μόνιμες οργανικές θέσεις. Όχι μόνο για τις εποχικές ή για τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. 
      Εγώ θα ήθελα το Υπουργείο Εσωτερικών να το δει αυτό, διότι ξέρω ότι σε επίπεδο κυβερνητικό θα έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε. Αυτό παρουσιάστηκε ως εξαγγελία της Κυβέρνησης για το μόνιμο προσωπικό και όχι μόνο για το εποχιακό.
      Θα παρακαλέσω, κύριε Υπουργέ, να το δούμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί των άρθρων, διότι κατά τη γνώμη μου δεν είναι κατοχύρωση ότι θα πάει ο υπάλληλος, για παράδειγμα, από την Ευρυτανία. Κι έχω πάρα πολλά παραδείγματα από την Ευρυτανία, γιατί οι υπηρεσίες για παράδειγμα δασαρχείου της Δωδεκανήσου και άλλες υπηρεσίες της ΔΕΗ γέμισαν Ευρυτάνες, μια συγκεκριμένη περίοδο. Θα πάει, λοιπόν, ο υπάλληλος από την Ευρυτανία στην Τήλο ή στο Καστελόριζο ή στην Κάσσο και θα καθήσει δέκα χρόνια και επομένως μπορεί αν έχει λίγα μόρια παραπάνω να πάρει τη θέση του Καστελοριζιού ή του Κασσιώτη ή του Τηλιακού. Κατά τη γνώμη μου θα είναι πολύ μεγάλο λάθος, διότι θα συμβούν δύο πράγματα. Αν έχει λίγα μόρια παραπάνω θα καταλάβει τη θέση και θα φύγει, κύριε Υπουργέ, με διάφορους τρόπους. Εγώ δεν έχω εμπιστοσύνη ότι θα τηρηθεί το δεκάχρονο. Σαν Βουλευτής νησιωτικού νομού πιστεύω ότι το δεκάχρονο θα παραβιάζεται και στο μέλλον. Γι΄ αυτό επιμένουμε να ισχύει το ζήτημα της εντοπιότητας και για το μόνιμο προσωπικό και όχι μόνο γι΄ αυτό που έχει σύμβαση ιδιωτικού δικαίου. 
      Επειδή πιστεύω ότι αυτή είναι η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης, παρακαλώ να το δούμε αυτό το θέμα από τώρα μέχρις ότου ψηφίσουμε το σχετικό άρθρο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, όλοι αναφερόμαστε στο ίδιο ακριβώς ζήτημα, έχουμε τον ίδιο πόνο και είναι μια ευκαιρία τώρα να τον θεραπεύσουμε. Υπάρχει θέμα. Θέλουμε να κρατήσουμε κόσμο στα νησιά και προπάντων στα μικρά νησιά ή δεν θέλουμε; 
      Αν θέλουμε και κατ’ επιταγήν πλέον της συνταγματικής διατάξεως περί ειδικής μερίμνης για τη νησιωτική Ελλάδα θα πάρουμε αποφάσεις, σκληρές αποφάσεις. Και συγχωρείστε μου την σκληρά έκφραση που θα χρησιμοποιήσω. Θα αποκλείσουμε ορισμένους συμπατριώτες μας από το να καταλάβουν θέση στο δημόσιο σε περιοχές που ξέρουμε, ότι όπως είπε ο κ. Σφυρίου, θα μας φύγουν οι νησιώτες. Αυτά λέγει η ζωή, αυτό λέει η πείρα μας. Οι δυο Δωδεκανήσιοι Βουλευτές είμεθα εκ των αρχαιοτέρων μελών του Κοινοβουλίου, ΠΑΣΟΚ ο ένας, Νέα Δημοκρατία ο άλλος. Την ιδία πείραν έχουμε. Φεύγει ο κόσμος και δικαιολογημένα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):  Αλλά δυο πήρας φέρει ο καθένας, μια έμπροσθεν και μια όπισθεν. Το λέγω για όσα ακούγονται, γιατί και εγώ κάποια στιγμή από το Προεδρείο αισθάνομαι σαν γεροπλάτανος. Πόσες φορές έχω ακούσει το μαύρο άσπρο και το άσπρο μαύρο, ανάλογα πώς μας συμφέρει. Τι να πω τώρα; Γεροπλάτανος έχω γίνει. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Να κατέβετε στο έδρανο το βουλευτικό να πάρετε το λόγο, κύριε Πρόεδρε, ως ο Κανονισμός ορίζει, και να συνηγορήσετε ή να εναντιωθείτε. Να έχουμε και ζωηρό διάλογο.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα πάρω το λόγο αύριο στα άρθρα.  
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Λέω, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να αποκλείσουμε. Θα υπάρξει γι’ αυτό απόφαση του Κοινοβουλίου. Απόλυτη προτεραιότητα στον π.χ.  Συμιακό. Πώς θα το κάνουμε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το επόμενο Κοινοβούλιο τι θα κάνει; Ψηφίζει νόμο και λέγει τελείωσε, πάει η δεκαετία. Δεν θεσπίσαμε να μείνουν πυροσβέστες στα νησιά για δέκα χρόνια και στο τέλος ψηφίσαμε πάλι διάταξη και τους αφήσαμε να φύγουν; Και μόνον αυτό; Ή για κάποιους που είναι υποχρεωτικής εκπαίδευσης είπαμε ότι θα είναι κλητήρες και μετά πήραμε πάλι απόφαση εδώ στο Κοινοβούλιο που αυτό το αναιρούσε. Δεν πρέπει να τα λέμε αυτά. Και όχι να χρησιμοποιούμε τις εκθέσεις της Eπιστημονικής Eπιτροπής πότε έτσι και πότε αλλιώς. Αλλά θα τα πούμε αύριο αυτά από κάτω. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Γιατί τα επικαλείσθε αυτά; Κάποιον θέλετε να κατακρίνετε. Τον εαυτό σας, άλλον τινά, ποιoν θέλετε; 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Όλους. Η υπερβολή είναι κακό πράγμα εξ αμφοτέρων των πλευρών. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όχι όλους. Δεν μπορείτε να παριστάνετε εσείς τον τιμητή τον αφ΄ υψηλού. ‘Oχι. Ανήκετε και σεις στην ομάδα που λέγεται Κοινοβούλιο. Πώς θα γίνει; Επειδή είσθε τώρα στην ‘Εδρα; Εδώ έχουμε πρόβλημα. Το έχετε και σεις. Είστε παραμεθόριος και σεις. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Άλλο πράγμα σας λέγω. Κατανοείστε τι λέγω, για να κάνουμε ζωντανό διάλογο.
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κατάλαβα πολύ καλά τι λέτε. Και εμένα μου είναι εύκολο να παριστάνω τον αφ’ υψηλού κρίνοντα. Εδώ θα λύσουμε πρόβλημα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ποιο πρόβλημα; 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Το έθεσε και ο κ. Σφυρίου και εγώ. 
      Τι θα πει δεκαετία; Εδήλωσαν δεκαετία. Εδώ εψηφίσθη διάταξη από εσάς για παραμονή στα νησιά τρία χρόνια. Δεν έχει μείνει ούτε ένας. 
      Θα πρέπει να δώσουμε δύναμη στους μικρούς νησιωτικούς τόπους. 
      Δεύτερον, υπάρχει διάταξη που λέγει ότι έχουν προτεραιότητα, όπου προκηρύσσονται οι θέσεις μιας δημόσιας υπηρεσίας, εκείνοι οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στο δήμο ο οποίος και προκηρύσσει τις θέσεις. Ερώτημα. Εάν ένα νησί έχει πλείονες του ενός δήμους, τι γίνεται; Να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά τα πράγματα. 
      Έχουμε περιπτώσεις, π.χ. Αρχαιολογική υπηρεσία. Ζητά το Καστέλο αρχαιοφύλακες. Α, εσύ είσαι από την Ιαλυσό, δεν μπορείς να πιάσεις στο Καστέλο δουλειά. Υπάρχουν προβλήματα τέτοια. 
      Έρχομαι στο τελευταίο. Ανέφερα το θέμα της διατάξεως για τους αξιωματικούς. Αξιωματικός παντρεύεται εν’ όσω υπηρετεί σε παραμεθόριο περιοχή. Οι αξιωματικοί μας –ευτυχώς αυτό ακόμη ισχύει στις Ένοπλες Δυνάμεις, ατυχώς δεν ισχύει στους άλλους εν στολή- μετακινούνται κάθε δύο ή δυόμισι χρόνια; 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Μάλιστα. 
      ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Παντρεύτηκε ένας αξιωματικός στην Κω. Τι θα γίνει; Θα φύγει ο αξιωματικός να πάει στο Σουφλί και θα μείνει η γυναίκα του στην Κω; Προέβλεψε ο νομοθέτης –εμείς προ ολίγου μάλιστα είπαμε αυτό το μόνιμο πρόβλημα να το λύσουμε- η γυναίκα να ακολουθεί το σύζυγο, εκτός και αν δεν το θέλετε. ‘Οταν λοιπόν, τους βάζετε όλους στον ίδιο σάκο, υπάρχει πλήρης ισοπέδωση. 
      Έθεσα λοιπόν, κύριε Υπουργέ, τρία θέματα και παρακαλώ να τα ξεκαθαρίσετε. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΟΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μιλήσω μόνο για το τρίτο θέμα, το στρατιωτικό. 
      Γνωρίζετε τον αγώνα που έχω κάνει εδώ για θέματα μισθολογίου, γενικά για την ταλαίπωρη ζωή των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Και έχω επισημάνει πάμπολλες φορές ότι εάν δικαιολογούνται ειδικά μισθολόγια, ένα ενιαίο μισθολόγιο θα έπρεπε να υπάρχει για τη Δημόσια Διοίκηση, με τρία υπομισθολόγια ειδικά. Δικαστικοί, στρατιωτικοί, ισότιμα και εκπαιδευτικοί. Κανένα άλλο διαφορετικό μισθολόγιο. ‘Eνα ενιαίο με τις τρεις αυτές εξαιρέσεις. 
      Καταψήφισα δύο φορές προϋπολογισμό μάλιστα επί μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, ψήφισα προϋπολογισμό ‘Αμυνας και Σωμάτων Ασφαλείας. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στις ‘Ενοπλες Δυνάμεις είναι και τα Σώματα Ασφαλείας; 
      ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Εντάσσονται στη γενικότερη έννοια των Ενόπλων Δυνάμεων. Θεωρώ ότι από τη στιγμή που επικαλείται κάποιος το στοιχείο της εντοπιότητος για την κατάληψη μιας θέσεως, τον δεσμεύει η σχετική διάταξη του νόμου για την δεκαετία. Γιατί αλλιώς καταδολιεύεται ο νόμος, γιατί αλλιώς αναιρείται το αντικειμενικό, το αξιοκρατικό του συστήματος. Επομένως πρέπει η δεκαετία να ισχύει και για τον ατυχήσαντα να νυμφευθεί τη δεσμευμένη για δεκαετία στην περιοχή κλπ. Μπορεί στην περίπτωση αυτή να αντιστραφεί εν τω πνεύματι του παλαιού νόμου του Τσοχατζόπουλου. Να επισημάνω ότι τιμώ ιδιαίτερα τη σχετική διάταξη του Τσοχατζόπουλου. Χρειαζόταν ένας Τσοχατζόπουλος για να κάνει νόμο ύστερα από το 1828 που έγινε το Α’ Τάγμα του Ελληνικού Στρατού και ένα μέρος ήταν και του Πυροβολικού. Αυτό έγινε το 1828 επί Καποδίστρια. Από τότε μέχρι σήμερα χρειάστηκε να έρθει ο Τσοχατζόπουλος για να κάνει το νόμο περί συνυπηρέτησης. 
      Αν έχετε την υπομονή για τριάντα δευτερόλεπτα να σας πω το εξής: Από τότε που παντρεύτηκα μέχρι τότε που αποστρατεύτηκα, χωρίς να υπολογίζω τις μεταθέσεις στους ανώτατους βαθμούς, είχα μετατεθεί δεκαεπτά φορές σε διάστημα δεκαεπτά ετών. Σχεδόν κάθε χρόνο και μετάθεση. Τώρα έχει βελτιωθεί ελαφρώς το σύστημα και κάθονται και τρία και τέσσερα χρόνια καμιά φορά στις φρουρές προτιμήσεώς τους. 
      Αλλά, κύριε Υπουργέ, τα ξέρετε καλύτερα από εμένα, οι δε ακρίτες ήρωες της τιμημένης Δωδεκανήσου, των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και του ‘Εβρου, εσείς οι ακρίτες θα γνωρίζετε καλύτερον εμού. Το ταλαίπωρο Σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων, αν δεν θέλετε να το κάνετε δημοσιοϋπαλληλικό το στρατόπεδο, με ό,τι αυτό μπορεί να προκαλέσει –και έχουμε τέτοια παραδείγματα- δεν μπορεί ο λοχαγός να κοιτάει το ρολόι στις δύο για να φύγει όπως ο υπάλληλος. Πάει στο στρατόπεδο δεν υπάρχει. Αλλά για να μείνει ο λοχαγός στο στρατόπεδο θα πρέπει να έχει μισθό –συγχωρέστε με οι σεβαστοί υπάλληλοι του Υπουργείου- 700.000 δραχμές, 800.000 δραχμές, 1.000.000 δραχμές, να πάει τη νύχτα στην ενέδρα. Τα έχω ζήσει όλα αυτά που σας αναφέρω εδώ. Και να μείνει από τις έντεκα η ώρα μέχρι τις έξι το πρωί ενεδρεύοντας στις κρίσιμες περιοχές της πατρίδας. Αλλιώς με το ρολογάκι γίνεται δημόσιος υπάλληλος και όσα πάνε και όσα έρθουν. Ο νόμος όμως αυτός για τη δεκαετία, πρέπει να δεσμεύσει τους πάντες. Ευχαριστώ. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου, Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
      Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
      ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. 
      ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία. 
      Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τρίτης 20 Αυγούστου 2002, της Δευτέρας 26 Αυγούστου 2002,  της Τρίτης 27 Αυγούστου 2002, της Τετάρτης 28 Αυγούστου 2002 και της Πέμπτης 29 Αυγούστου 2002 και ερωτάται το Τμήμα αν τα επικυρώνει. 
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ:  Μάλιστα, μάλιστα. 
      ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τρίτης 20 Αυγούστου 2002, της Δευτέρας 26 Αυγούστου 2002,  της Τρίτης 27 Αυγούστου 2002, της Τετάρτης 28 Αυγούστου 2002 και της Πέμπτης 29 Αυγούστου 2002 επικυρώθηκαν. 
      Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
      ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
      Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 00.19’ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2002 και ώρα 10.30’, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης «Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις».
      Ο     ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ     ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
      



1
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 10-9-2002   ΣΕΛ.